Depresyon bir türlü geçmiyor. İntiharın çözüm olduğuna inanmaktan vazgeçmek
2-3 kez devlette ve özelde psikiyatriste gittim. Özeldeki psikiyatrist paraları cukkukluyor zaten çok param yok, bir de iyi dinlemiyordu, ayrıca kendimce karaladığım hayatımı yazdığım yazıları okumadı. Ben de devlete gittim, dinledi, pat antidepresan yazdı. kullandım, sonra bir daha gittim, bir daha
2-3 kez devlette ve özelde psikiyatriste gittim. Özeldeki psikiyatrist paraları cukkukluyor zaten çok param yok, bir de iyi dinlemiyordu, ayrıca kendimce karaladığım hayatımı yazdığım yazıları okumadı. Ben de devlete gittim, dinledi, pat antidepresan yazdı. kullandım, sonra bir daha gittim, bir daha ilaç yazdı, yine kullandım ama bir şey olmuyor. yalnızca iktidarsızlık yapıyor.
Benim geleceğe dair umutlarım yok. Aşırı karamsarım ve geleceğimden çok kaygılıyım. 22 yaşındayım. bir iş yapıyorum ve sıkça mobbinge maruz kalıyorum. İşimden aşırı derecede sıkılıyorum ve işim, benim psikolojimi bozuyor. Annem babam resmen fakir ve hasta insanlar. ayrıca yaşlılar da. Küçük yaştan bu zamana kadar işçi olarak çalıştılar ve annem kolunun bacağının ağrıdığını söylüyor, kendisi varis, babam ve annem şeker hastası ve babamın da ayaklarında morluklar var, bacağını komple egzama kaplamıştı, ayrıca yürümekte hafif zorlanıyor, yamuk yürüyor, düzgün kalkamıyor vs...
Benim de mesanemin iç kubbe bölgesinde gastrik mukoza tümörü 2<3 cm kapalı ameliyatla alındı ve yeni filmler çekilerek barsağımda da gastrik mukoza tümörü görüldü. Çocukluğumdan beri mesanem boşalınca karın ağrısıyla yaşadım. Bu benim dolayısıyla ders çalışmamı engelledi ancak yine de devletin en alt kurumlarından birinde memur olmaktan beni alıkoymadı.
Psikolojik olarak çişimi yaptıktan sonra karın bölgemde ağrı olduğundan gün boyunca çişimi yapmam, yalnızca akşam eve gelince çişimi yaparım. Çünkü çişimi yaptıktan sonra karnımda acı oluşuyor ve bu acı 7-8 saat geçmiyordu, artık o kadar acımıyor ama hafifte olsa acı var ve ben bu duruma alıştığımdan çişimi yapasım gelmiyor, beynimde doğal bir korku oluşmuş durumda. tuvalet konusunda sıkıntılarım var. yani tuvalete gitme alışkanlığım yok. gidesim gelmiyor. fobi oluştuğundan böyleyim.
benim çok yakın dostum yok. intihar edeceğim desem zaten arkadaş saydıklarımın dertleri kendilerine yetiyor. işimi sevmiyorum. ayrıca herhangi bir dine inanmıyorum. inancım yok. üniversite okuyamadım. devlet okul okuyup başka bir alana geçişimi engellemek için tayin vermiyor (en azından ben öyle düşünüyorum). babam ben küçükken borç yaptı, hala borç ödüyoruz, bir ev aldık annem babam o evde oturuyor, o evin de borcu var, hayat bana aşırı derecede zor geliyor, ailem başka bir şehirde yaşıyor, ben başka bir şehirde yaşıyorum.
kendimi çok yorgun ve çaresiz hissediyorum. sürekli uyuyasım geliyor. yıllık izne çıktım, hiçbir şey yapasım gelmiyor. sürekli iznin biteceğini ve yeniden acı çekeceğimi düşünüyorum. intihar etmek istiyorum ama cesaret edemiyorum, çünkü annem babam kahrolur, ya onlara bir şey olursa? onları üzmeden nasıl intihar ederim onu da bilmiyorum, ölürsem bir bilinmezlik olacak, bu da beni ürkütüyor, hayat gerçekten berbat geçiyor. yaşamak kesinlikle istemiyorum, midem bulanıyor ve sürekli uykum var. yataktan kalkmak istemiyorum.
0
Ne vermişti ilaç olarak doktor ve ne kadar kullanmıştın? Nerede yaşıyorsun? Kimle yaşıyorsun? Borcu sen ödüyorsun galiba. Lise KPSS ile atandığını tahmin ediyorum. Şuna eminim ama gerçekten güçlü bir insansın. Senin yerinde bir başkası olsa bu kadar bile dayanamazdı. Mücadelen takdire şayan.
Gerçekten güçlü bir insansın. Öncelikle bunu unutma.
Bu gücünü fark edecek, bunu kullanmanı destekleyecek. Sana bu konuda rehberlik edecek bir terapiste ihtiyacin var sadece. ilaç+terapi şeklinde ilerlemelisin.
Psikologlarin pahalı olduğunun farkındayım ama senin güçlü yanlarını daha çok ortaya koymak için bunu yapman gerekiyor.
Evet tahmin ediyor, bilakis anlamaya çalışıyorum duygularını. Çünkü seni anlıyorum diyen hiç bir insan seni anlamadı şu ana dek, belki de şu yaşamında çok nadir anlasildin. Bence öncelikle anlaşılmaya ihtiyacın var. seni yargısız dinleyecek birine.
Bu yüzden iyi bir Psikologa gitmeni tavsiye edebiliyorum sadece.
0
Merhaba,
Konunun uzmanı değilim, ancak acilen bir Psikiyatristle görüşmeniz gerekiyor.
İlacınızı kendi başınıza bıraktığınız gibi bir sonuç çıkıyor yazdıklarınızdan, böyle ise belirtiler zaten kötüleşecektir.
Doktorunuzun tedavisine harfiyen uymanız sizin için bu süreci atlatmanızı kolaylaştıracaktır. Gerekirse durumu ailenizle de paylaşın. Ve sizi seven insanlar olduğunu, hayatta da önünüzde daha uzun bir yol olduğunu, çok farklı işler yapıp çok farklı insanlarla tanışıp çok mutlu olabileceğiniz zamanların sizin elinizde olduğunu, sadece şuan içinde bulunduğunuz durum nedeniyle bunları göremeyebileceğinizi hep hatırlayın. Yapabileceğiniz en iyi şey kendinize tam bir tedavi süreci için şans vermek. İnanın herhangi bir an size benzer bir durumda bulunan belki yüzbinlerce insan var, ve hepsi bu şekilde iyileşerek belki de yepyeni bir hayat kuruyorlar.
Biran önce bir uzman desteği almanız ve kısa sürede her şeyin yoluna girmesi dileğiyle.
0