Aaa, biz bunu konuşmuştuk, "Aynından bende de var, sende de böyle mi" diye. Al benden de o kadar. Üşengeçlik değil bu, duygusal bağlanma. 5 günden fazla kaldığım yeri evden sayıyorum ve ayrılmak istemiyorum. Otel odalarına bağlanıp fotoğraflarını çekiyorum ayrılırken, üzülüyorum.
Gitmeden bir iki gece önce başlıyor bende de o sıkıntı. Ama gittiğim yere de 15 dakika sonra adapte oluyorum. Oradan eve dönüşün son gecesi efkarlanıyorum. Her gittiğim yerde "Ben buraya yerleşirim ki" diyorum, dönünce unutuyorum. (Unutamadığım bir iki yer var gerçi)
Seninle konuştuktan sonra "Ben niye böyleyim" diye araştırdım bunu azıcık. Bu duruma "place attachment" demişler, "yer bağlılığı" diye literatürde geçen bir şey. İki şeyden oluşuyor: "place dependence" dediğimiz "yer bağımlılığı" ve "place identity" denilen "yer kimliği". Yer bağımlılığı, o yerin sana sunduğu fırsatlarla ilgili. Bu bizi çok da ilgilendirmiyor; çünkü saçmasapan bir yere bile bağlanabiliyoruz. Bu sorun bir "place identity" sorunu; bu da kişinin o yere yüklediği anlama karşılık geliyor. Yer kimliğinden geçen artış da, o yer ile etkileşime geçtikçe artıyormuş. Ya da yerleri kişileştirdikçe. Kendimden örnek verirsem (bkz:
bir şehre aşık olmak/@aychovsky) Nasıl kişiselleştirdiysem, şehirde çıplak ayak dolaşarak korunmasız sevişmeyi istemişim (hala da istiyorum). Bunun da kaynağının orada yaşananlar ve o şehrin kültürü olduğunu söylüyorlar. Şimdi buradan kişileştirmeye geri dönüyorum. Nasıl ki hayatımızdaki her insan birbirinden farklı ve hayatımızdan birini çıkardığımızda koyuyor; bir yeri terk etmek de biz orayı kişiselleştirdiğimiz için bir insanı terk etme ile aynı hisleri yaşatıyor. Üstüne de o yer, bize orada özleyeceğimiz ve arkada bıraktığımız insanlar ile dolduğu için o yerleri bırakırken hem kişi olarak şehri, hem de o şehirdeki kişileri terk ediyoruz ve özlüyoruz(muşuz). Haliyle ayrılığın da en zor anı ayrılacağını bildiğin için o an yaklaşırken çekilen acı.
Daha "Nasıl bunu geçiririz" kısmına gelmedim. Gelince "Şöyle şöyle yapmamız gerekiyormuş" derim. Halihazırda spor yapıyorum, çok faydası olmuyor duygusal bağımlılığa.