(bkz: contigo) f/p olarak iyiydi.

stanley termosların ağa babasıdır. iyi tercih.

stanley alacaksan amazondan al.
en iyi seçim zaten stanley dir

2 sene önce Amazon'dan thermos marka almıştım. Gayet iyi.

Aynisini aldim gecen ay amazondan kargo dahil 31dolara geldi. Kampta kullandim inanilmaz basarili gozunu kirpmadan alabilirsin. 36 saat sonra kaynar su kalmis icinde bosaltirken elim yandi baya sasirdim:)

Termos konusunda uzmanım.

Stanley_ Aralarında en başarılısı ancak kaba. Ofis ortamında falan olmaz kampçılar vs için müthiş bence.
Zojirushi_ benim favorim. ağırlığı kapağı içiş şekli duruşu tam bir Japon estetiği.
Contigo_ bahsedildiği gibi fp ürünü. Sıcakta çok başarılı değil ama soğukta iyi.

maden suyunda mineraller de var, gaz olmadan sadece kaynaktan çıkan maden suyunu içemezsin, keskindir.

kaynak suyunu saf su mu sanıyorsun abi sen çeşme suyunda bile var mineral?

Maden suyuna k.dioksit eklenmiyor. Doğal hali öyle. Karbondioksit eklenenlere soda deniyor.

(bkz: #7357391)
örnekli gitmiş olayım.
@doxanikee'ye +1 diyoruz.

çocukken hatırlarım. uludağ'a gittiğimizde maden suyunun aktığı çeşmeleri. tadının acı olmasına rağmen elimizle lıkır lıkır içerdik. sonra tüm maden suyu kaynaklarını işletmelere kiraladılar. karbondioksit ekleyerek şişeleyip satıyorlar.
diğer su kaynaklarında da mineraller var elbette ancak maden suyunun yapısı daha keskin ve mineral açısından diğer sulara göre oldukça zengin. bu sebeple özellikle yaz aylarında tüketmek faydalı.

Maden suyu firmalarının büyük çoğunda içerisine ekstra karbondioksit eklenir. Yoksa pek çoğunun suyu, avrupadaki gazı kaçmış maden suları gibidir. :D

tabi bu durumun içerisindeki mineral dengesi ile bir alakası yoktur, yine bazı maden suları mineral yönünden de ayrıca zenginleştirilmiş olabilirler. Etiketlerini dikkatli kontrol edin.

Sonuç olarak evet karbondioksit eklenebiliyor ama Türkiye'de ki içecek suları ile aralarında farkı bulunmakta.

maden "suyu" yeraltindan kaynaktan cikip direkt olarak siselenen suya deniliyor.
maden "sodasi" normal suya gaz eklenince oluyor.

maden "suyu" daha cok mineral barindirir, ama her maden suyu kaynaginin mineral degerleri farklidir.
maden "sodasi" daha az mineral barindirir, hatta cesme suyu gibidir. ama maden suyu gibi mideyi rahatlatma etkisi vardir.

Açılıyor. Ttnet, brave browser

Normal açılıyor. Chrome

açılmıyor safari.
açılıyor, chrome. (mac os)

açılıyor, safari.

Açılıyor.

açılıyor, texas instruments TI-Nspire CAS CX

En sevdiğim site <3

açıyor uydunet ios safari

ya bende neden bembeyaz gorunuyor su an anlamadim. firefox'a birkac sey yukliycem yukleyemiyorum. opera'yla da acilmiyor.

Bembeyaz

Firefox ,Turknet

adblock çalışırken açılmıyor, kapatınca açılıyor.

Adblock açıkken bastım açıldı, chrome.

ublock origin biraz daha kapsamli sekilde engelleyebiliyor muhtemelen ondandir. chrome'da gizli sekmede acabilirsin veya o sayfada ublock'u kapat falan

@diffarentiationation @hjarteblod evet oyleymis. ama onceden aciliyodu ublock acikken. neyse, tesekkurler herkese.

hayır çünkü deli taklidi yapmak bir noktadan sonra sıkıcı ve yorucu olur gibime geliyor.

Deli dediğimiz şey mental bir bozukluk ya da bir duygudurum bozukluğu değil. Halk arasındaki bir söylem. Şizofreni gibi bir bozukluğu ya da herhangi psikotik bir durumu tarif ediyorsanız hayır, rol olamaz.

Şu an ismini hatırlayamadım ama yaşanmış eski bir olay vardı. Bir gazeteci akıl hastanesine girmek için hasta taklidi yapıyor, tüm doktorları kandırıp hasta denilerek yatırılıyor ve avukatları vb. araya sokup zar zor "normal"olduğunu kanitlayip taburcu oluyordu.

Elizabeth Jane Cochran'mış ismi.

Maalesef değil.

Deliliğin aralığı çok büyük. Bize göre uç şeyler yapan insanlara sa yakıştırabiliyoruz; nuekozu olanlara da. Hadi diyelim ki, nevroz veya psikoz sahibi birini deli olarak tanımladık (ki çok kötü bir tanım olur ama hafi olsun), aslında halk arasında daha çok "davranışları sürekli mantıksız olan" veya "tantrumları olan" anlamında kullanılıyor. Bunun da bir spektrumu, derecesi var. Eski erkek arkadaşımın çok sevdiğimiz bir yakını sık sık Lape'ye giderdi paranoid şizofreniden. Onun yanında refakatçi olarak ben de giderdim ve gördüğüm ilginç şeyler vardı.

İlki, "Deli deliyi görünce sopasını saklarmış" atasözünün nasıl doğru bir şey olduğunu öğrendim. Gerçekten o "deli" spektrumun bir hiyerarşisi var ve bakışmalarla anlaşıyorlar. Bir "deli" kendisinden daha gözü kara bir "deli"yi gördüğümde pısıp kalıyor mesela. Bu "Şu hastalık daha kötüdür" gibi bir psikoloji değil ama doğadaki aynı tür iki canlının karşılaşınca daha alfa olana saygı göstermesi gibi. Saçmasapan hareketlerde bulunan ve ortalığa laf atan biri, kendinden gözü kara biri yanından geçtiğinde süt dökmüş kedi gibi sus pus olurdu, kedi gibi büzüşürdü ya da korktuğunu belirten sesler çıkarırlardı.

Sürekli deli olmak zorunda da değil kimse. Sinir krizi, tantrum anları oluyordu beyaz odaya kapatıldıkları. Yaşadığın en büyük öfke krizini düşün; onun çok büyüyüp zaman ve mekan algısından koptuğunu düşün. Sakinleştiğinde nerede olduğunun farkında olduğunu düşün, bunun gibi bir süreç. Şöyle derlerdi, "Bağırdım, çağırdım. Baktım, beyaz odadayım. Susayım da çıkarsınlar diye sakinleşirdim", sakinleşebilince ve kendi kontrolünü yeniden ele geçirebilince zaten tehlike geçmiş oluyordu genelde.

Delinin en büyük zararı kendine ama eğlenceli deli var, zararlı deli var. Eğlenceli bir deli iyi tedavi görmezse zararalı deliye dönebiliyor. Örneğin, sadece konuşan ve başka hiçbir zararı olmayan biri sonradan saldırganlaşabiliyor.

Fonksiyonelliğini yitirmek çok acı da olsa, çok yaratıcı hayal gücü olanları ve çok renkli dünyaları gördüm bahçede beklerken.

Orada kısıtlı refakat süremde bunları gözlemleyebilmiştim. Şu da var yalnız; bizim paranoid şizofren diye götürdüğümüz tanıdık, hakikaten hastaydı ama spektrumda o kadar uç bir noktada değildi. Yani, yatması gerekmiyordu ama bir hata yaptı diyelim, atıyorum karısını aldatmış olsun, anında deliye bağlardı numaradan, sorumluluğunu üzerinden atmak için. Doktorlar gerçekten hasta olup olmadığını anlamak için başka hastaları kullanırlardı. Hastalar birbirlerini gözlerinden anlıyorlar aynı bir tarikatmış gibi ve ona göre tepkiler veriyorlardı. Ona göre "Yemezler" diyorlardı mesela. Tabii tek karar mekanizması bu değildi ama başka hastaların kişinin yanında vereceği tepki gerçekten önemliymiş meğer. "Deli deliyi dakikada bulurmuş" atasözü de doğruymuş.

Yanlış bir gözlemim olduysa düzeltilmesi dileği ile.

Bağlı olduğunuz hastanede çocuk acil varsa oraya. Yoksa herhangi bir hastanenin çocuk aciline gidip durumu anlatın, odun birine denk gelmezseniz yardımcı olacaktır.

Geçen sene bizim okula staj değişimi yapmaya gelenler oluyordu, özellikle küçük stajlar için. Pediatri geçmiş ama çocuk cerrahisi gibi bir stajı degisebilirsin ogr. işlerine sorsan olur belki.

Ek: hatta tabletlerle de kitap okunabilir ama kindle. Hayır ekranı da küçük. Ne anlıyor bu insanoğlu küçük ekrandan bilmiyorum ki? Niye tablet ve telefon değil de kindle?

tek işlevi kitap okuma hissi vermesi ve gözü yormaması bunun dışında başka bir olayı yok. telefondan 20 sayfa bir şey okumaya çalışın bir de kindle'dan aradaki farkı anlayacaksınız.

Gozleri yormamasi

telefon ya da tablette kitap okumak gozleri cok yoruyor, zarar da veriyor. kindle ve benzeri cihazlarin ekrani e-ink denen bir teknolojiye sahip. yani baktiginiz sey isik yayan minik paneller degil. isiksiz, bildigimiz kagittan bir farki yok gorunurde. ayrica yazilar piksel piksel gorunmuyor tablet ya da telefondaki gibi. hic bu tur cihazlarda okuma yapmayi deneyimlediniz mi? fark cok buyuk. su belki fikir verir: images-na.ssl-images-amazon.com
ayrica ekran yansima ya da parlama da yapmiyor. gunes tepedeyken dahi net bir sekilde okuyabiliyorsunuz.

diger yandan bu cihazlar ekranlarinin sundugu teknoloji sayesinde cok az enerji harciyorlar ve bataryalari haftalarca gidebiliyor. bu da cok onemli bir arti. ekranlari kucuk olunca da yaninizda sadece kitap okumak icin kocaman tablet tasimaniza gerek kalmiyor. telefonlarin bataryalari da bir gunu zor cikariyor zaten.

kendi adima konusayim biraz. isimden dolayi vaktimin buyuk bir kismini bilgisayar ekranina bakarak geciriyorum ve o kadar goz ve boyun yorgunlugunun ustune bir de bilgisayar basinda kitap okumak istemiyorum. 100 liraya ikinci el bir tolino aldim. rahat rahat kitap okuyabiliyorum. ayrica ingilizce ya da almanca kitaplar okumak istedigimde gidip ithal kitaba dunyanin parasini verecegime, elektronik halini alip (ya da illegal yollarla edinip) okuyorum.

göz yorması +1
tabletten uzun bir yazıyı okumak bana işkence gibi geliyor ama e-okuyucular da sayfalarca okuyabilirsin.

başka da bir sebebi yok ama bu çok çok net bir sebep.

bence tek olayı göz yormaması değil. en önemli özelliği bu ama şarjının minimum 2 ay gitmesi de gayet güzel bir özellik.

tablette sürekli kitap okursanız 2-3 gün anca dayanır şarjı en iyi ihtimalle. kindle'ın arka ışığı açık değilken ve sayfa değiştirmiyorken şarjı hiç gitmiyor. çok az değil ama; hiç gitmiyor.

Kullanmaya başlamadan önce benim de bir ön yargım vardı fakat cidden bambaşka bir cihaz. İki yıldır elim ayağım oldu kendisi.

Yukarıda da yazıldığı gibi saatlerce okusan da gözü yormuyor e-ink teknolojisi sayesinde.
edit: akıllı telefon kriterleriyle e-reader'i kıyaslayarak boktan demek de ayrı bir kafaymış tebrikler.

1- göz yormuyor
2- başka uygulamalar olmadığı için dikkat dağıtmıyor
3- parlama vs. yok, her türlü ışık ve güneş ortamında kullanılabiliyor.
4- çok hafif, okuma sırasında eli veya bileği yormuyor
5- pili çok uzun süre gidiyor, doğrusu şarj etmek aklınıza bile gelmiyor ve sizi yarı yolda bırakmıyor
6- fiyatları diğer ürünlere göre makul düzeyde ve kaybetseniz bile, yüreğinizi bir acı kaplasa da, cebinize etkisi daha az oluyor.
vs. vs.

kisaca ozetle, boktan bir cihaz; ama modern insanin zaaflarini cok iyi kullaniyor.

milyarlik telefonlari alirken, hic kullanmayacagimiz aptal saptal ufak bi ozellik icin tercihimizi pahalidan yana kullanirken, sozkonusu kindle olunca, ama dikkat dagitmiyor diye tercih sebebi oluyor.

kindle'a boktan bir cihaz diyeni de gördüm ya artık gözüm açık gitmem.

aydınlatma tekniği farkından dolayı kağıttan okuyormuş hissi verir, gözü yormaz. her akşam şarj etmekle uğraşmazsınız. kitap transfer etmek bir e-mail atarak bile yapılabilir. dayanıklıdır düşer falan ekran kırılacak mı korkusu yaşatmaz.

kindle'a boktan bir cihaz diyeni de gördüm ya artık gözüm açık gitmem +1

az çok okuyan biri için müthiş cihaz. günümüzde bir şeyler okumak için, kağıt ziyan etmek zorunda kalmadan; en verimli okuma deneyimini sağlıyor kindle ve benzeri cihazlar. kendi içlerinde aynı seviye ürünlerin birbirlerinden pek bir farkı yok.

arkadaşlar bahsetmiş ama ben de ekleyeyim, şarjın çok uzun süre dayanması ve göz yormaması en büyük özelliklerinden. aynı anda birden fazla kitap taşıyabilmek de çok hafif bir bedele mal oluyor.

Ben mesela astigmatım. E kitap okuyucu almak istiyorum ne zamandır ama malum öğrencilik, bütçe denkleștiremiyorum 1 türlü. Okuldaki derslerim için bilgisayar başında pdf makaleler okurken laptop parlaklığını minimuma çekip yazıları büyütmeme rağmen 1 süre sonra beynime saplanan ağrı mahvediyor beni, devam edemiyorum.

Tablet, telefon kısa şeyleri okumak için iyi ama kitap, makale vs için 10 numara cihaz e kitap okuyucular.

Farklı bir okuma deneyimi sunuyor. e-ink teknolojisi göz muhabbetlerini geçiyorum zaten aşikar led ekranla e-ink kıyasalancak şeyler değil. Kindle sadece ve sadece kitap okuma deneyimi için üretilmiş bir şey. Farklı teknolojiler...İnsanlar neden tabletle kıyaslıyor aklım almıyor.

Ancak onun haricinde normal kitaptan çok farklı ve hayatı kolaylaştıran bir deneyim sunuyor.

Eğer amazondan orjinal kitap alırsan mesela kitaba x-ray yapabiliyorsun. Mesela istersen tek tıkla sana kitapta geçen tüm karakterleri sıralıyor. İstersen kitapta geçen tüm terminolojileri sıralıyor ve sözlük anlamlarını yanına yazıyor.. Kitapta altını çizdiğin yerleri sıralı şekilde bir yerde note olarak biriktiriyor. Wifi'a bağlı okuma yaptığında anlamadığın bir sözcüğün tek tıkla küçük bir pop-up ekranında kısa wikipedia özetini sözlük anlamanı ve diğer dillerdeki çevirisini görebiliyorsun. Bir kitapta ortalama hızına göre kaç dk kaldığını veya daha kimlerin nereyi kaç kez highlight ettiğini görebiliyorsun.

Dil öğrenimi için muhteşem. Eğer akıllı okumayı açarsan zor olan kelimelerin üzerine daha basit eş anlamlılarını yazarak senin okuma hızını arttıyor. Sözlükten baktığın kelimeleri kelime kartı olarak bir yerde topluyor sonrasında geriye dönüp bakabiliyorsun.

vs. vs.


Zibilyon tane artısı var. Binlerce kitabı hafızasına alabilmesi, şarjının aylarca gitmesi..Amazonla uyumlu kullanınca gelen artılar kolaylıklar ulaşılabilir kitaplar. Kitap okuyan insanlar için nimet. tek elle istediğin her yerde okuyorsun kitabını. ve evet gözü asla yormuyor..E-ink.

Yani ön yargısı olan insanları gerçekten anlamıyorum..

@qazaqwsx

Bilmiyoruz ki bu özellikleri, bilsek niye ön yargı geliştirelim? Zengin bir ülke değiliz takdir edersin, 8-9 ay çnceki maddi durumumuzla şimdiki bir olmuyor, insan ister istemez sorguluyor...

abi ben bunu anlamıyorum, ekşi sözlük'te sayfa sayfa yazı var başlık altında. yanlışım yoksa ben de defalarca yazdım. hala üşengeçlikten aynı soruyu milyon kere soran var. öteki de gelip boktan cihaz yazıyor. kardeşim sen 2017 yılında google kullanmayı bilmiyorsun, ben sana gelip e-ink falan mı anlatayım şimdi?

@doxanikee

İlgi istiyorum ondan buraya yazdım. Sağ olsunlar, Allah razı olsun herkesten, bütün içtenlikleriyle yazdılar. Sana da buradan çekilip gitmek düşer.

Ben de senin ilgini çekmek istiyorum ondan buraya yazdım yaren. Sağ ol, Allah razı olsun senden, bütün içtenliğinle yazdın. Sana da buradan çekilip gitmek düşer.

@doxanikee :))

Canım benim ne zaman istersen buradayım... fakat bu duyuru bana ait farkındaysan.

Öyle ve bazıları iyi niyeti de suistimal ediyor.

O tarz yardım isteyen kişileri kara listeye ekleyin

onursuzluksa bu kişinin değil, ülkenin ve istihdam durumunun onursuzluğu. nerede gidip çift vardiya çalışıyorsun? söyle bana, ben gidip çalışayım. borçlarım var da.

ayrıca, internet çok geniş bir kaynak. interneti aslında niye gün yapar gibi kullanmıyoruz bilmiyorum. sözlükteki herkes 1 TL havale yapsa 10.000 TL para çıkar belki. 1 TL verene bir şey oldu mu? hayır. peki 10.000 TL alana bir şey oldu mu? evet.

hayatı sadece temel ihtiyaçlardan ibaret görmemek gerek. her insanın hayata yaklaşımı çok farklı. eğer ki hasta bir kadın -okumadım başlığı- "ah avizem, vah mutfağım" diye strese giriyorsa psikolojik refah da o kişi için fizyolojik refah kadar önemli bir konumda oluyor.

Bir de bu adam yanlış hatırlamıyorsam direk sozlukculerden evimi yenileyin diye yardım istemedi. Kanal d de program yapan bir mimar vardı, ona ulaşmak için yardım istedi. Örneğini çok doğru bulmadım ben.

Sorun aslinda dilencilere para verenlere. Yaslilara bir sey demiyorum ama benim yasimda adam benden para isteyince cok gicik oluyorum. Ben ise giderken ve cok da kazanmazken benim yasimdaki biri dileniyor. Ben bir restoranda 12 saat calisirim yine de dilenmem.

Bir de cocuk dilencilere para verenler var. Cocuklara yardim ettiklerini saniyorlar ama aslinda zarar veriyorlar. Insanlar para verdigi icin aileleri onlari zorla dilendiriyor.

@rahip abi başıdan ne oldu bilmiyorum da benim en son gördüğüm entry şu, eksisozluk.com valla kusura bakmasın benim evimde artema batarya yok. prize bile marka yazmış. birilerini fena sağıyor. afiyet olsun.

adam direkt yardım istemedi. yazarların hayallerini gerçekleştiriyoruz tarzı bi başlığa entry girmişti. biri de onu referans vererek bu başlığı açtı. buna ben dilencilik demezdim.

ben bu ihtiyaç listesini yeni görüyorum. benim ilk başta anladığım yaşanılmaz durumdaki evi yaşanılır hale getirmekti. olay nasıl artema bataryaya dönüştü anlamadım. hoş olmamış cidden.

Elorelia +1 Ben de bu duruma geldiğini bilmiyordum. Ilk yazdığım gibi hatırlıyordum, takip de etmedim zaten sonrasında. Ilginç buldum açıkçası.

Duyuruda da oluyor bazen. Hatta adidas çanta isteyen vardı bi ara. Genelde beleş kalacak yer arayan oluyor

Ben de ilk okudugumda "ay ne iyi olur yapilsa" demistim ama bugun konunun artema batarya ile prizin markasina geldigini gorunce yuh dedim. Hakikaten ilginc. Kac para harcandi bilemiyorum ama eminim annesine sorsalar o paranin ihtiyac sahibi birilerine gitmesini isterdi.

reddit'de randomkindness diye biseye takiliyorum arada. ogle yemegi, eski telefon vs isteyen oluyor. veren veriyor.

ilk basta onun gibi birsey sandim ama gercekten cirkinlesmis olay burada. tum evi niye yeniliyorsunuz? artema filan marka vermek kotu olmus.

Cidden çok üzücü bi durum, insanları resmen enayi yerine koymak bu. Şimdi okkalı bi entry döşedim ama linç edileceğim için girmedim henüz.
Evet kanser kötü bi şey, inşallah annesi sağlığına kavuşur, ama bu annem kanser :( evi baştan aşağı beleşe marka dayayıp döşeyelim seneye yıkılırsa üstüne bi bardak su için :(((( tamamiyle ajitasyon gibi geldi bana. Hani elini yüzünü düzeltmekten ufak şeylerle mutlu etmekten bahsetmiyorlar bütün odaları eşyaları hatta yıkılacak evin tesisatını bile başkalarının parası ile yeniliyorlar ve bunun da bin tane şakşakçısı var.
Nereden baksan çirkin bi durum.

aynı durum olmamakla birlikte, chuck palahniuk'un tıkanma'sını (choke) hatırlattı bu olay bana.

kitapta da esas oğlan yemek yediği yerde bilerek boğuluyordu (yemeği boğazına kaçırıyordu işte, nasıl yapıyorsa), sonra oradan birisi onu kurtarıyordu ve daha sonra ihtiyacı olduğunda kendisini kurtaran kişiden para istiyordu. o kişi de kendisini esas oğlandan sorumlu hissettiği için elinden geldiği kadar yardım ediyordu falan.

kitapta bunu, "hem ben para aldığım için memnunum hem de o kişi kendisini tatmin ettiği için memnun" şeklinde bir argümanla savunuyordu (doğru kelime savunmak değil ama ilk aklıma geleni).

burada da bir parça o var. bu kişi ihtiyacını gideriyor ona yardım edenler de duygusal açıdan kendilerini tatmin ediyorlar. büyüklüklerini gösteriyorlar çevrelerine. bir de böyle bir yönü var bu yardım etme işinin diye düşünüyorum.

92 haklı. Başlangıcı ne olursa olsun şu anki durum dilencilik ve rahatsız edici.

Belki 1 yıl sonra yıkılacak, tek derdim annemi mutlu etmek deyip Artema, Viko, Ege Seramik istemek çok iyiymiş. Son hali gerçekten çok çirkin.

çok çirkin buluyorum. çalışırsın, paran yettiğince yaparsın. insanlar hastalıkları da çıkarlarına göre kullanır oldular. liste yapılmış ciddi ciddi. bu çıkardan, dilencilikten başka bir şey değil, başkalarının parasıyla ev yeniliyorsun. eli ayağı tutan bir adamsın yani, git çalış kazan bir zahmet.

bilmiyodum sayenizde öğrendim. siz niye ekşisözlüğe giriyonuz ki hacı ? evet olay pek hoş değil. yorum yapmak istemiyorum bitakım insanların ilginç hareketleri. tanımayınca net bişey de diyemiyosun niyetler hakkında. belki hakaten farkındalık sıfır. oluyor yani değişik değişik insanlar. neyse asıl ilk öğrenince ekşiden salakça birşey duydum diye biraz keyfim kaçtı. ama iyi ki girmiyomuşum -yani soldaki şeylere bakmıyorum- dedim biraz keyfim yerine geldi .)

Bu arada eleman 5800 lira daha istiyor, başlık açmış kendine para topluyor.

şu an deli gibi bu elamanın bir sonraki entrysini bekliyorum. bir yandan da ona yardım edenlerden çok deli gibi başlıklarına entry girip, sorgulayanlara verip veriştirenleri takip ediyorum.

çok ilginç olay sahiden.

Olayın haklılık veya haksızlığını tam bilemiyorum ama bu olay sözlükteki yardım kampanyalarına büyük sekte vuracak. O açıdan çok talihsiz olmuş.


.

epeydiro başlığı görüp tıklamıyordum. iyi ki tıklamamışım. yardım başka bir şey lüks donatım başka şey. iğrendim.

Genel cerrahiden almalısınız.

genel cerrahi. yanlız fazla aksatmadan git, basit bir yağ bezesi de olabilir başka bir şey de çıkabilir.

Günlük 7 bin civarı, normal işe gidiş geliş adımı. Dönüşte yaz olduğu için yolu uzatıp vapura yürüyorum, kışın yarı yarıya azalabiliyor o yüzden. Normal masa başı çalışanıyım.

Evimden metroya, metrodan evime, günlük 7 bin civarı benim de. Akşam yürüyüşe falan çıkarsam 9-10 bin olsun. Masa başı çalışanı. Kışın tabi bayağı bir düşüyor bu sayı...

Benimki çok değişken, dün 10 bin yürüdüm mesela ondan önceki gün iki bin bile olmamış.

Bence hile yapıyor onlar günde 150 200 km yürümek de ne demek.

(git: )Google fit'ten baktım şimdi, default olarak 10 bin hedef koymuş. ona da max haftada 1-2 gün ulaşıyorum. Max 12 bin yapmışım, aktif olduğum günler ortalama 7-10 bin arası gidip geliyor. Sporcu değilsen o sayılar bana imkansız geliyor.

Üni öğrencisiyim.

sana gelene kadar insanlar aç geziyor

var ama ha deyince olmuyor. sabır lazım.

yok öyle bişey.

Onların sonsuza kadar normal bi hayat sürme ihtimalleri çok yüksek. Yani herkes kadar mutlu ve herkes kadar mutsuz olabilirler ve mutsuz olduklarında bunun ilahi adalet olduğunu sanabilirsin. Hayat devam ediyor. Senin başına bunlar neden geldi? Bu da mı ilahi adalet?

fazla yeşilçam filmi izledin galiba. hala uyanmamışsan bundan sonra da başına benzerleri gelecek.

goddard +1

sıradan şeylere olağanüstü anlamlar yükleniyor.

hayatın olağan akışı içinde olan şeyler bunlar. karma yok, ilahi adalet yok. hayatın normal akışı var. insan ilişkileri var.

İlahi adalet var ve bunun bugünü yarını yok, bir zamanı var. Ama peşine düşüp bunu beklemiceksin, unuttuğun bir zamanda karşına çıkacak ve vay be diyeceksin.

Dünya adil bir yer değil.

Benim de kafami cok kurcalayan bir sey bu. Karmaya inaniyor musunuz diye baslik acmistim hatta.

Oluyor oyle... hayatta bir matematik ya da denklem yok. Cok hakli olup kaybettigimde, kazananlara hicbir sey olmadi :)

Uzerinde hakkim bulunan herkese hakkimi helal ediyorum her sabah uyandigimda. Bu kisisel bir sey... benimle ilgili olanlari affederim, gerisini değil.

Fazla dusunmek iyi degil, onu biliyorum. Keske bu kadar takmasaydim her seyi. Aklindan bu tur dusunceleri atmak tek çözüm.

n'aptilar abi cok merak ettim.

10 yıllar boyunca travma (taciz dayak işkence) yaşamış sonra dayanamayıp intihar etmiş bir çocuğa nasıl bir ilahi adalet karma vs uygulanıyorsa sana da aynısı uygulanacak. kısaca yok yani.

var ama onların mutsuzluğunu beklemekte kötülüğe girdiği için işlemiyor olabilir. işleyişi biraz denişik tam çözülmüyor.

latife tekin bir romanında şuna benzer bir şey diyordu; "üzüntü, başkalarının bizim üzerimizden hata yapmasına yine biz izin verdiğimiz için, saklanması gereken bir şeydir. "

insanlar bir sabah uyanıp saniyeler içinde aldatmaya veya birine kötülük etmeye karar vermezler. davranış ve söylemlerinde zaten bunların ipuçları vardır. bazen bunları görmeyi beceremedik veya gördük ama duygusal nedenlerle görmezden geldik diye, bu bizi mağdur konumuna sokmaz. ama biz toplum ve kültür oalrak bu mağdur psikolojisi ve söylemlerine bayılıyoruz. o yüzden yok ilahi adalet, yok karma, yok ettiğini bulur diye diye doalnıyoruz. oysa siz aldınız onları hayatlarınıza, sıfır belirti ile size bunca kötülük etmiş olmalarına imkan yok. rasyonel düşündüğümüzde bunun geldiğini hiç farketmemiş olmanıza imkan yok.

yani demem o ki, hepimiz insanız, android değiliz. bu kadar anlam yükleyip, sırtınızda taşımayın bir yıl önce olmuş bir şeyi. hayat bu gereksiz yükleri taşımak için çok kısa.

ilahi adalet diye bir şey yok, bu hayatta ne yaparsan yanına kâr.

Bir hikayem yok aslında.

Genel olarak seküler bir yaşam tarzıyla yetiştirildim aileden zaten. Çocukluğumdan beri, ortaokul civarlarından beri bu tarz dini şeylere hiç anlam veremedim. O zorunlu din dersinden nerdeyse kalıyordum..Çok net hatırlıyorum son anda hoca 2 vermişti. Beni çekemedi içine ne biliyim.. Hep kuşkulu sorgulayan bir yapıdaydım zaten ama adını koymadan dine bulaşmadan çocukluk geçti.

Oturduğum yerdeki çevremdeki çekirdek arkadaş grubunun da benim gibi olamasının büyük, çok büyük bir etkisi vardır yalnız. Çocukluk arkadaşlarım..Şu an o grupta herkes ateist. Hatta nerdeyse aktif olarak iletişim olarak kurduğum tüm çevrem bu şekilde.

Sonra biraz daha büyüyünce kendimi daha da tanımaya, bilmeye başlayınca özellikle felsefe dersleri almaya başlayınca, üzerine tarih, sosyoloji, psikoloji, dersleri almaya ve bu tarz alakalı kitaplar okumaya başlayınca her şey daha da netleşti.

Sonra daha da sistematik bir hal almaya başladı tabii..

agnostizm

küçükken kuran kursuna, camiye aile teşviğiyle gitmiş biriyim. insanın kafasına vura vura ibadet etmeyi öğrettikleri için ilk önce soğudum. sonra lise zamanımda izlediğim belgeseller, okuduğum kitaplar ve çevremdeki insanların görüşlerini de dikkate alarak, bu kutsal kitaplarda tasvir edilen yaratıcının gerçek olabileceğine dair şüphelerim arttı. tabi ilk zamanlarda şüpheyle başlar, ya varsa dersin. inkar etmeye çekinirsin falan.

zamanla daha da ileri gidip bir yaratıcıyı reddettim. her inanmayanın bir isyankar dönemi olur. artık o kadar isyankar değilim. bu fikirlerin oluşması için insanın düşünsel olarak olgunlaşması gerekli tabi. tanrıyı reddetiğimin 7. yılında kafamda olgunlaşan bir düşünce var o da " yaratıcı illa bir tanrı formunda olup insanlara çeşitli testler uygulayıp sonunda onlara mükafatlandıracak/cezalandıracak bir kavram olmak zorunda değil. hatta yaratıcı, yaratıcı olduğunun bile farkında olmayabilir. "

kızlara hava atmak için farklı olmaya çalışırken herkese atayistim deyince geri dönemedim bi daha...

Agnostik ateistim. İlkokulda sokaktaki bütün arkadaşlarım gidiyor diye kıskanıp ben de kuran kursuna gittim, lisede müdür yardımcısı kafamız çalışmadığı için oruç tutmamızı istemeyince inatlaşıp kadınla kavga edip azimle oruç tuttum. Ama bütün bu zaman boyunca Jules Verne'le başlayıp bilim kurgu okudum, ansiklopediler, Bilim Çocuk dergileri derken bilime hurafeden daha çok güvenmeye başladım. Sonra gerisi geldi zaten.

kuran okudum. yeterli oldu.

annem babam müslüman ama pek ibadetlerle ilgisi olmayan chp zihniyetinde insanlardı. (şimdi namaza falan başladılar o ayrı). babam yazları cumaya gider, bir de ramazanlarda oruç tutarlardı falan. pek dindar olmayan rahat bi çevrede büyüdüm. bir dönem kendi kendime 5 vakit namaz kılmak bir de yaz kuran kursları haricinde zaten dinle pek ilgim yoktu. üniversiteye başlayınca da doğal süreç sonucu ateist oldum işte.

hani böyle kırılma noktası ararsak ilkokul'da okula kuran getirdiğimiz 1-2 ders olmuştu dkab dersinde. o gün rastgele açtığım "kadınlar sizin tarlanızdır, istediğiniz gibi sürün" ayeti beni gerçekten dehşete düşürmüştü o yaşta. onu söyleyebilirim belki.

Ateistim. Çok uzun sürdü benim süreç. Çünkü son derece dindar bir ailede büyüdüm. Lise çağlarına kadar 5 vakit namaz kılar ağzıma içki sürmezdim. İlk oruç tutmayan insanları ben lisede gördüm mesela, şok olmuştum görünce.

Üniversite yıllarında yavaş yavaş sorgulamaya başladım, ama soğuk denize girer gibi oldu bu süreç, önce ayak parmağımı soktum, geri çektim, bi daha soktum. Önce ufak şüpheler, içimden töğbestağfrullah demeler falan. Sonra kuranın mealini okudum, diğer dini kitapları okudum. Evrim teorisini okudum. Dinlere karşı olan görüşleri okudum falan derken yavaş yavaş kopmaya başladım. O sorgulama korkusundan sıyrıldıkça iyice saçma gelmeye başladı. Böylece dinden çıkmış oldum. Tabii ki bu anlattığım süreç 18 yaşımdan 22-23 yaşıma kadar süren, oldukça uzun bir süreç oldu. Burda yazarken bi anda olmuş gibi gelse de o çocuk yaşlarda derinlere yerleştirilen şeyleri sarsmak oldukça zorluydu.

18-19 yaşlarında, (bkz: an american crime) diye bir film izleyip sonra dünyanın her yerinde bu tür olayların olduğunu idrak edince birşeylerin bize anlatıldığı gibi olmadığını anladım.

İlkokul 5. sınıftayken insanların putlara, güneşe, aya vs taptığını öğrendikten sonra oldu. Bir gün bahçedeki tahta sedirde oturmuş ağaçlara kuşlara bakarken güneş batmaya başladı.
"Güeş her zaman bizimle değil, ay desen keza aynı, demek insanların daha kalıcı bişeye ihtiyacı olmuş, elleriyle putlar yapıp ona tapmışşlar, bi şekilde onların da yandığını yıkıldığını görmüşler ve ulaşılamaz, yanmaz yıkılmaz batmaz bişey bulmuşlar adına da tanrı demişler. Bir düzene kurallara ihtiyaçları vardı çünkü kalabalklaştılar, düzeni bu şekilde sağlamışlar işte..." dedim.

17 yaşarımdayken diğer dinlere ait kitapların bazılarını, islamın çeşitli çevirilerini okudum. 30'lu yaşlarımda antropolojiye, felsefeye baktım,insan davranışlarının kökenleri konusunda inclemelerim oldu, ekonomiyle marksizmden gelen bi yakınlığımız oluştu vs. sonrasında edindiğim her bilgi bana din konusunda ilk düşüncemin doğruluğunu gösterdi. sadece toplumsal düzen gerekliliğine başka olgular ekledim.

ya cokta kasmaya gerek yok,
biraz aklin , fikrin, beynin varsa, dogustan gelen malligi egitim sayesinde ustunden attiysan ve artik bir gerizekali degilsen , bir tanri olmadigini ve olamayacagini coooookk rahat anliyorsun ve dogal bir ateist haline ister istemez geliyorsun, hepsi tastamam bu iste..

inançsız olarak yetiştirildim. babam dinlerle dalga geçerdi, dedem bayramlarda falan akrabalarla din tartışmaları yapardı. bana da sirayet etti bu durum. ben de okulda arkadaşlarımla dalga geçerdim. din dersi sınavlarında komikli cevaplar verirdim falan. büyüyünce de dinler inanmadığım, tanrı kavramı da ilgilenmediğim bir şey olarak kaldı.

Doğuştan engelli insanlar beni bu sorgulayışa itti. Ha aileden de aman aman din aşılaması görmedim ama bu tür eşitsizlikleri sorgulamam, ilahi adalet denilen şeyin bir tür kılıfmışçasına şükürcülüğe hizmet ettiğini düşünmem beni bu muğlaklığa itti.

Müslüman ve dini bütün? bir ailede yetiştim. yazları camiye gönderildim, ergenliğimde yazları kuran okumayı öğrettiler. ama kimse meali konusunda bir şey söylemiyordu.

2008'de merak edip elmalılı hamdi yazır'ın tefsirini okudum, benim müslümanlık hikayem orada bitti. Allah inancımı kaybetmedim, illa adı konulacaksa deist oldum.

Küçükken çok dindardım, anneme kapanması için baskı yapıyordum. Bu tabii ilkokul, en fazla ortaokul zamanı. Ailemde anneannem dışında dindar yoktur. Yazları anneanneme gidiyordum kalmaya, beni kuran kursuna gönderiyordu. Mahallede bir abla vardı, o ara ara çocuklarını çevresine topluyor, din temalı korkunçlu hikayeler anlatıyordu, cehennemde nasıl yanacağımızı falan. Sanırım bunların etkisiyle dindar oldum. Dindar demeyeyim de aslında, korkmaya başladım. O yüzden anneme falan baskı yapıyordum kapanması için:P

Sonra büyüyüp kendi düşüncelerim oluşmaya başlayınca, bu da lise son ve üni ilk yılı oluyor, dinle ilgili her şey saçma gelmeye başladı. Sanki birden aydınlanmaya başladım. Kuranı okudum (türkçe- diyanet vakfı çevirisi), tüm evreni yaratan ilahi güç böyle bir kitap yazmış olamaz dedim. Etkilendiğim biri veya bir olay olmadı. Kendi kendime dinsiz oldum yani. Dünya üzerindeki büyük-küçük hiçbir dine inanmıyorum. Ama bir yaratıcının olup olmadığını bilmiyorum. O yüzden sanırım agnostik düşünceye daha yatkınım. Ateizm de bir inanç şekli bana göre.

1-14 yaş arası almanya'da büyüyüp, sonrasında kız çocuklarının inanılmaz kısıtlandığı ve hor görüldüğü bir ortama döndük. almanya'da da kuran kursuna yollardı ailem bizi. ama türkiye'ye o küçük iç anadolu kentine döndükten sonra, kız çocuğu onu yapmaz günah, öyle oturmaz günah, abisine sarılmaz günah, okula gitmez günah diye diye çıldırttılar beni. lise 1 gibi falan oruç tutmayı, eve mahallede ki şeyh gelince başımı kapatmayı, sohbet toplantılarına gitmek için zorlanmayı falan reddetmeye başladım. mahalle muhtarının evinde sabahlara kadar zikir çekildiği bir ortamdan bahsediyorum, senelerde 90 ların başı, refah partisi ev toplantıları falan almış başını gidiyor. kendi öz ablamda bir tarikata girmiş, onunda yöneldirmesiyle, okulumun kapısına falan çarşaflı kadınlar geliyor beni ikna edip doğru yola sokmak için. çok kuvvetli çatışmalar yaşadım ve hatta şiddet gördüm, evden kaçtım üni okuyabilmek için. kişisel gelişimimde önce feminist oldum ben, sonra deist. benim çıkış noktam din ve kadın ilişkisi idi, sadece islamiyetten bahsetmiyorum bu arada.

birden fazla meal okudum, inceledim, notlar aldım, araştırdım derken üniversite hazırlık sınıfının ortalarında din kavramına hiç bir şekilde inanmadığımdan emindim. hala ara ara bu konularda ki yayınları, araştırmaları, belgeselleri falan takip ederim.

şu anda din konusunda inananlara karşı bir saygısızlık etmiyorum, bana saygısızlık edildiğini hissettiğimde tepkimi koyup restimi çekiyorum o kadar. ama bir fikir tartışması olduğunda, karşımdakiler neden inandıklarını, benim neden inanmadığımı anlatabildiğim kadar sağlam bir argümanla anlatamıyorlar ve sohbet mutlak bir sessizlikle bitiyor.

tarikatta olan ablam 80 yaşındaki annemle hiç bir şekilde ilgilenmiyor, telefonlarını açmıyor, yıllardır görüşmüyor. ama ben, hacı annemin orospu olacağından emin olduğu dinsiz kadın, 17 yıldır anneme bakıyorum, her türlü sorunu ile ilgileniyorum, maddi manevi elimden geleni yapıyorum. vicdan sahibi olmak, iyi bir insan olma gayretiyle yaşamak, bütünsel alandan bakabilmek, hümanist olmak gibi yaklaşımların din ile hiç bir ilgisi yok. din eşittir erdemli insan düşüncesine kesinlikle katılmıyorum.

internetin büyük etkisi oldu. belki üyeleri vardır burada, eskiden ütopyam diye bir forum vardı, hala duruyor mu bilmiyorum. ben o zamanlar 12-13 yaşındayım. atatürk'ün deccal olduğunu söyleyen, el kaide militanından hallice efsanevi bir elemanım. o forumda beni ciddiye alıp da benimle iletişim kuran insanlara cidden çok şey borçluyum. oradan tanıştığım kişiler olmasa belki şu an ışid'e katılmış olurdum jsfhsjk.

benim ailem dindar ama laf olsun diye söylemiyorum gerçekten çok ılımlı insanlar, özellikle annem. bizim evimizde atatürk de dahil kimseye karşı öyle nefret dolu bir konuşma ya da fikir gelişmedi. ben tamamen kendi ergenliğim ve manyaklığım yüzünden aşırıya kaçmıştım.

sonra beni bir aile büyüğümüzün isteği ve desteğiyle "kamp"a gönderdiler üst üste üç sene boyunca. abiler ortamı işte ama fetöcülerin değil, nurcuların. ortam şahaneydı, öyle apartmanda falan değil koskocaman havuzlu, futbol sahalı tesiste takılıyorduk. iki hafta sürüyordu bi kamp. bizim paramız yoktu, aile büyüğü göndermek isteyince ben hiç istemediğim halde (çekingendim ondan istemiyodum, yoksa din iman konusunda dünya markasıydım) ona diş geçiremeyecekleri için mecbur "git oğlum" dediler, gittim.

orada her şey güzeldi. bize iyi davranıyolardı, çokça eğleniyoduk falan, o açıdan hiçbi sıkıntı yok. yani tacizdir, itliktir serseriliktir ben kendim hiç öyle bi şeyle karşılaşmadım. gelgelelim, ilk defa o kadar kalabalık ve "dinli" bir ortama girmiştim ve zamanla soğudum. anlattıkları şeyler olsun, dikte ettikleri yaşam tarzı olsun, din-iman-milliyet üçgeninde anlattıkları olsun pek hoşuma gitmedi. bi keresinde babam aramıştı. "ben burda biraz daha kalırsam ateist olcam baba" dediğimde çıldırmıştı, bağırıp çağırıp küfürler etmişti. daha önce hiç öyle görmemiş, duymamıştım. o olaydan sonra kayış iyice koptu. kendimi yalnız hissettim, "ben bu işlerin adamı değilim, benim yaşayacağım insanlar bu insanlar değil" düşüncesi oluşmaya başladı.

bu kamp mevzuu 12-14 yaş aralığında gerçekleşti diye hatırlıyorum, üç yaz. internette sürtmeye başlamam da yanlış hatırlamıyorsam 12 yaşıma tekabül ediyor. ütopyam'da militanlık yaptığım dönemler. orada bir sürü kuul, atayiz gençle tanışmıştım. başta birbirimizden nefret ediyoduk ama forumda göre göre, iletişim kura kura zamanla aradaki buzlar eridi ve oradan iyi arkadaşlar edindim. ben 12 yaşındaydım ama düzenli olarak benimle konuşan, bana arkadaşı gibi davranan 20-22 yaşında insanlar vardı. o zaman anlamıyosun tabii bunun ne kadar kıymetli olduğunu. ben şimdi 12 yaşında bi çocukla çok samimi olamam, düzenli olarak konuşamam sanırım, hele ki bu arkadaş islamcı militan ayarında biriyse. "amk çocuğu" deyip basarım engeli. onlar öyle yapmadı, babam bile tükmüklü tükmüklü küfrederken her türlü saçmalığımı dinleyip yanımda oldular, yardımcı oldular.

öyle öyle "dış dünya"yla iletişim kurmaya başladım işte. 14 yaşına geldiğimde dinle alakam kalmamıştı, öyle ergen ergen takılıyordum ama ateist falan da değildim. annemle babamın arası o ara pek iyi değildi, kendileri bana gerekli din eğitimini de verdikleri kanısındaydılar, haliyle üzerimdeki baskı azalmıştı - gerçi allah var (pun intended), hiçbir zaman baskıcı sayılmazdı ailem, hiçbir şeye zorlamadılar. ben onlardan görüp istiyodum.

bu arada kamptaki ikinci ve üçüncü senemde satanist olduğunu söyleyen birkaç çocukla tanışmıştım. nurcu kampında allahsız terör örgütü oluşturmuştuk bi nevi, boş vakitlerimizde birlikte takılıp din falan konuşuyoduk artist artist. ergenliğin zirvesindeydik ama gerçekten güzel muhabbetimiz vardı, kendimizce neyi yanlış bulduğumuzu anlatıyoduk birbirimize. o yaşta, öyle bi ortamda, öyle ailelerde büyümüş çocuklar olarak cidden çok büyük cesaretmiş harbiden. ya casus olsalardı? eheh.

neyse işte böyle gelişti mevzu, "öfkeli militan"dan "yontulmuş ayı"ya döndüm. 14-16 yaş aralığında sanırım dinle ilgili hiçbi şey düşünmedim. sonra tekrar bi boşluğa düştüm, dedim ulan allah'ı tamamen unuttuk, böyle yaşanmaz, benim hayata tutunabilmem için bi şey lazım. o dönemde hatırlıyorum, irem diye bi arkadaş vardı. hatta facebook'umda ekli hala haha. ateist olduğunu biliyodum. gittim ona dedim, irem nasıl dayanıyosun amk, ben allah'ın olmadığını düşündükçe delirecek gibi oluyorum. ölünce toprak olmak istemiyorum, cruise seyahatine falan çıkabilmek istiyorum. o da sağolsun aşırı kuul davranıp "deal with it" demişti sadece. o anları hiç unutmuyorum. kendimi o kadar çaresiz ve ezik hissettiğim an sayısı azdır. karşımda ateist ve gayet rahat bi insan var, bense "allah bence yok ama allah'ın olmamasını kabullenemiyorum, bana yardım et" diyen, kafası karışık bi elemanım. kendimi ona kıyasla çok küçük ve güçsüz hissetmiştim.

sonra bi sene falan cidden bayağı kafa patlatmıştım, hatta bi ara delireceğimi düşünüp ekstra üzülmeye başlamıştım. malum, "dinli" çevrelerde böyle hikayeler çok sevilir. allah'ı sorgulamaya başladıktan sonra aklını kaybeden bir sürü insan vardır. öyle olurum, herkesin efendi-zeki bildiği, sevdiği bi çocukken allah'ı sorgulamaya cüret ettiği için kafayı yiyen biri olurum diye korkuyodum.

sanırım lise 2'den itibaren tamamen geçti o mesele de. alıştım ölünce toprak olma, yeryüzünde başıboş olma fikrine. öyle yani. o günden beri de atayiz militan olup çıktım. insan manyak olunca müslümanmış dinsizmiş fark etmiyo, ruh hastası her yerde ruh hastası :((

velhasıl kelam benim hikayem potansiyel ışid militanının yontulup sosyal hayata ve dünyaya kazandırılması şeklinde gerçekleşti. verilmiş sadakam varmış. internet üzerinden türlü türlü "bullying"e maruz kalıp daha da yalnızlaşıp radikalleşebilirdim mesela, haberlerde "çok sakin bi çocuktu, kimseye zararı yoktu, 75 kişiyi niye öldürdü anlamadık :((" diye görebilirdiniz. ama anamın babamın göstermediği anlayışı elin atayizi gösterdi işte, "bak kardeşim böyle bi hayat da var" dediler, sonra kuran'ı falan da okuyunca dedim bence allah yok. öyle yani. şu an 23 yaşında ateistim, bekarım, çocuğum yok. ha "umarım tanrı vardır" diyorum içten içe çünkü sonsuza kadar değilse bile bi 500-600 sene yaşamak istiyorum açıkçası. yaratıcı olsa güzel olurdu.

Ben Aleyna Tilki'yi popüler olmadan önce de biliyordum.

www.youtube.com

Yetenek Sizsiniz'de performans gösterdiğinde sevmiştim.

Sonra "kullan-at" tarzı müziğe yönelince kendisini takip etmeyi bıraktım. Bu yaşta iyi bir eğitim alıp, kendini ortaya gerçek eserler koyabilmek için yetiştirmesi gerekirken ucuz müziğe yönelmesi insanı müzikten soğuktan bir hareket.

Bu kizin sevilmeme sebebi insanlarin dedigine gore yasina gore cok ukala tavirlari olmasi, garip garip konusmasidir. Basarisiz oldugunu dusunmuyorum zaten, cunku sarkilarini hic acip dinlemedim kendi basima, ama radyoda, televizyonda gayet de her gun caliyor, demek ki ticari acidan gayet basarili, seven olur sevmeyen olur o ayri mesele.

15 yaşındaki, görece ilgi toplayan bir kızı ya da erkeği eleştirmek beğenmekten daha cool görünüyor da ondan. büyüdükçe, fena olmayan işler yapıp sıradana yaklaştıkça bu sefer beğenmek "cool" olacak.

Böyle bir eğilim görmedim ama alkol karşıtı olmak insan sağlığının temellerini bilen her insanın yapacağı bir eylemdir. Bilinçli insanlar için bu son günlere özgü bir şey değil.

Alkol karşıtı duyurular değil bence, daha çok 'Nesini seviyorsunuz', 'Tadını seviyor musunuz' gibi sorular açılıyor genelde. Alkolün acı tadını sevmeyenlerden biri de benim, kokteylleri seviyorum tatlı tatlı ama şaraptır, biradır sevmiyorum. Avrupa'da yaşadım, Türkiye'de de ya da yaşadığım herhangi bir yerde muhabbetin hatrına içki içiyorum. Türkiye'de genelde bu beraber gittiğimiz rakı sofrası oluyor, yurt dışında duruma göre bira ya da şarap. Çünkü tadı acı geliyor, yoksa tadını seven birine neden karışayım. Muhabbet sırasında içilmesi neden rahatsız gelsin, kaldı ki çakırkeyiflik kafasını severim de. Param varsa Tequila Sunrise söylerim, yoksa votka-vişne. Yaşım geçti artık, üniversiteli değilim. Ağzıyla içmeyip, içki muhabbetini kusmalı işemeli ayine çevirenle de uğraşamam.

Avrupa'da bunu söylemeyi geçtim, iş yerine ilk başladığım gün odaya ilk girdiğimde ellerim çok doluydu. İki kişi 'Biz aşağıya sigara içmeye iniyoruz, gelmek ister misin' demişlerdi. Ben de hem elimdekileri göstermiştim, hem de 'Teşekkürler, sigara içmiyorum' demiştim. Sonra bir buçuk aya yakın kimse benimle 'Günaydın', 'İyi akşamlar' dışında konuşmadı. Milletle konuşmaya çalıştıkça terslediler. Bir tek Kolombiyalı bir arkadaş vardı İngilizce bilmeyen, o benimle konuşuyordu sağ olsun. Bir buçuk ay sonra birlikte çıkışta pizza yemeye karar verdiler ve yanlarında ben olduğum için mecburen sordular. Ben de çok yalnızdım o dönem ve gurursuzca kabul ettim. Onlar da pek memnun olmadılar bu duruma. Peşinden, domuzlu pizza ve şarap geldi. Bunları yiyip içerken 'Dur, ne yapıyorsun! Şu domuzlu, bu da alkol' dediler. 'Eeee' dedim. 'Aaaa, yiyorsun!!!' yaptılar. 'Ne oldu ki' dedim, 'E sigara içmiyorsun' dediler, 'E içmiyorum' dedim. 'İlk gün seni sigara içmeye çağırdım. Gelmeyince, 'O Türk, sigara içmez, içki içmez, neden onu çağırıyorsun, bize vaaz versin diye mi' diye bana kızmışlardı. Başının açık olduğunu söyleyince, burada açıyor ama ülkesinde kapalı' dedi. Ben de bir daha seni bir yere çağırmadım' dedi. Peşinden ülkemizdeki deve varlığından, babamın eş sayısından konu açıldı. Bu grubun da yarısı Fransız, yarısı İspanyol. O kadar uzak ülkeler değil, aramızda birkaç ülke var. İnsanlar da okumamış insanlar değil, doktora öğrencileri. Arada bir iki Kolombiyalı var. O günden sonra selam sabah da verdiler, plaja voleybola da çağırdılar. 1.5 aydan sonra arkadaş grubu diye bir şeyim oldu ve her şey benim 'Sigara içmiyorum' dememle başladı, şarap içmemle son buldu.

Neden ben yaklaşılabilir bir insan olduğumu domuzla ve şarapla kanıtlamak zorundayım? Ben şarabı içmeseydim, domuzu yemeseydim, kötü ve selam sabaha değmez, dışlanan bir insan mı olarak mı kalacaktım? Ben haşema giysem olduğumdan farklı bir insan mı olacaktım, bikini giyenlere karşı mı olacaktım; kaldı ki dini inancım bile yok. Bir arkadaşım var mesela, alkol mayasına alerjisi var. İçtiği anda hastaneye kaldırıyoruz; benim yerimde o olsaydı millet onunla konuşmayacak mıydı hiç? Bu durumda kim kötü niyetli?

Bunu da 'Eyyy Avrupa, sen kimsin' anlamında söylemiyorum. Alkol içmemek alkole karşı olmak demek değil. Alkol sevmemek ve istememek 'Dincisin o halde' demek değil. Alkolü sevmek, 'Oooo sen kafa birisin' demek değil. Ya da 'Bira ne süper şey, tadına bayılıyorum' diye duyuru açsa, onun alkolü yücelttiğini düşünmem. Önyargı ise her yerde önyargı.

"Nesini seviyorsunuz? Tadını seviyor musunuz? Ciddi cevap verin." Gibi şeylerin temelinde bilinçli ya da değil, alkol karşıtlığı var. Çayın tadını acı bulduğu için şekersiz, kahveyi benzer sebepten sütsüz şekersiz icemeyenler "sade kahvenin, şekersiz çayın nesini seviyorsunuz?" ya da "ciddi cevap verin, tadını seviyor musunuz?" diye 3-4 günde bir sormuyorlar mesela.

İçeceklerin hepsi şekerli, tatlı değil. Turunçgillerden ya da vişneden yapılan meyve suları da şekersizken ekşi, acı arası değişen grupta tada sahiptir. Detokslarda, kürlerde bilmemnelerde içilen şeyler de bitki çayları da acıdır normal içeceklere göre. Daha bunun kefiri, şalgamı vs. var. Fakat bu paragraftaki saydıklarım için çay ve kahvenin bile yarısı kadar kişi veya sefer merak edilip sorulmaz. Böyle daha bir dünya içecek sayabilirim. Hiçbiri için (alkol kadar ya da daha çok ve daha göz önünde tükedildikleri halde) aynı muhabbet dönmez. Konuya naif yaklaşanları anlıyorum fakat sebep kesinlikle içeceğin tadı değil. Daha ziyade yüklenen (bence gereksiz olan) anlamlar ve dini sebepler ile oluşan algı.

@Aychovski senin tecrübene de üzüldüm ama İspanyollar tam ikiyüzlülük yapmış. Hem sünni müslüman "benim-inancım-doğru"cu koyu dindarlığının, hristiyan versiyonu olan katolikler çoğunluk olarak hem de İspanyollar bizden daha çok araplar ve araplarla iç içe yaşadılar.

yo, bana hiç öyle gelmedi açıkçası. aksine tr'deki genelgeçer alkole/alkol alana öcü gibi bakan yaklaşımın bayağı uzağında. bu arada senin her duyuruda "yea avrupa'da böyle değil, hehehe" tavrı her cevabın içine sığdırdığın garip vurgu fena kafa açıyor he. bayağı problemli tipsin. her cevapta vurgula, ara sıra unutuyorum ben :)

Evet maalesef bozdu.

Bi tek tsm albümünü beğendim son yıllarda yaptığı çalışmalardan.

tarkan'ın şarkıları fena halde demode, çağın gerisinde falan değil ondan da geride. hala deyimleri dizip şarkı yapmaya çalışıyor. altyapılar fena alaturka. pop falan değil, oryantal iğrenç bir çamur. televizyondan tut mağazalarda çalan müziklere kadar her yerden tarkan bombardımanı yaptılar, 1 aylık yolla'nın izlenmesi 53 ml, aleyna tilki'nin 3 günlük şarkısı 17 milyon.

özet: tarkan müzikal olarak bitti, geçmişin ekmeği+basın pompalaması ile nereye kadar giderse.

elvis presley, baris manco vb kisierin tarkanla ayni yasta yaptiklarina ve tarkan'in yaptiklarina bakarsan tarkan'in tukenmis oldugunu gorursun. eskinin hatrı var sadece.

@Trollziya: Onno Tunç Sezen Aksu ile çalışmayı bıraktığında Tarkan diye bir adam piyasada yoktu henüz. Zaten adam 96'da öldü uçak kazasında. Aysel Gürel de keza Sezen ile profesyonel olarak çalışmayı uzun yıllar önce bıraktı, tek tük vardır belki son dönem diskografisinde. Bu konunun o dediklerinle bir ilgisi yok yani özetle.

SGK'ya git. Öğrenci belgeni de al yanına. Silerler öğrenci olduğun kısmını.

Öğrenciysen 25 yaşında kadar borç yazmıyorlar edevletten bak. Eğer borçlandıdılarsa arkadaşın dediği gibi sgk ya öğrenci belgenle gidip sildirirsin.

Ayrıca adet yerini bulsun: *

E devlet'e gir, arama kısmından GSS aratırsanız borç sorgulama ekranı vb. çıkacak. Oradan son duruma bakarsanız.

0

(ciddiyim uzun zamandır böyle)

low-carb, glutensiz, rafine şekersiz beslenmeye özen gösteriyorum. İdeal kilomdayım.

edit: evet doyuyorum. doyurucu sağlıklı şeyler yiyince doyuyorsun. Genelde iki ana öğün yemeye çalışıyorum ben ve o kadar da zorlanmıyorum açlık konusunda.

2 dilim yiyorum en fazla ama ona rağmen kilo alıyorum. senin gibi insanlar o kadar yiyip kilo almıyor işte sinir oluyorum:)

Sadece kahvaltıda ekmek yerim, o da çeyrek ekmek ya eder ya etmez. Kesmek için falan değil, zayifim çocukluktan beri böyle.

uzun zamandır ekmek arası bir şey yemedim. ekmek yiyorsam günde hehralde 5-6 dilim falan

şüşkoyum, tost yapmıyorsam günde 2-3 dilimden fazla ekmek yemem. kimse sadece ekmek yediği için ölmez, yemediği için de sağlıklı olmaz. cidden günde 2.5 ekmek fazla ama nasıl desem başka şeylerle tolere edebiliyorsan (bol hareket etmek, ekmek dışında genel olarak sağlıklı ve dengeli beslenmek vs) bence çok da büyük mesele değil ya. tamam sağlığımıza dikkat etmeliyiz, vücudumuz en önemli hazinemiz de bugün yediğin sebze için bile zararlı diyolar abi e ne yicez o zaman amk, ben düşünmekten ve uğraşmaktan bunaldım açıkçası.

mevcut kaynaklar bu nüfusu beslemek için yeterli değil. alan sorun değil ama nüfusu doyurmak bence sorun. o yüzden ucuz olan ne varsa basıyolar yiyeceğe de içeceğe de. affedersin ske ske o glikoz şuruplarını falan tüketmemiz lazım. "yok ben tüketmicem" diyorsan ya eşek yüküyle para verip organik kasacaksın ya da kendin yetiştireceksin. ambalajsız ürün tüketmeyin diyolar, doğrudur ama onlardan ne kadar uzak durabilirsin? hiç tüketmeyen adamda çeliğin ötesinde bi irade ve beslenme planı uygulamak için bayağı boş vakit olması lazım.

o yüzden tek derdin ekmekse eğer bence zktir et.

Kahvaltıda yarım ekmekten bir dilim eksik gibi yerim, akşam yemeğinde de salata varsa suyuna genelde 1-2 dilim banarım yoksa çorbayla ekmeğin burnunu yerim sadece. Standart gün böyle. Kilo normal.

iştahsız olduğum dönemlerde çeyrek.
formda olduğumda yarım ekmek. spor yapıp çok iyi beslendiğim dönemlerde bile yarımı geçmem.
standartlarım bu.

öğrenci şartları falan bazen devreye giriyor ya da gece gece tost istiyor canımız o zamanlar istisnai durum oluşuyor ama çok nadir.

tüketmiyorum, sıfır. sadece yumurta yiyeceksem bir dilim kızartıp yiyorum yanında. bunun haricinde, dışarda yemek yemem gerekirse ekmeği kafaya takmıyorum (tost, sandviç vb.) çünkü nadiren yiyorum.

Yersem 1 dilim en fazla. Alışınca doyuluyor, bir süre sonra eksikliğini hissetmiyorsun bile. Ekmekle birlikte abur cuburu yemeyi kestim. Porsiyonlarım büyüktü onları da normal seviyeye indirdim. Spor olarak 1 saatlik yürüyüşlere kolayca 13-14 kilo verdim. Şuan kilom normal.

Kahvaltıda 1 veya 2 dilim. Esmer ekmek ne olduğunu bilmiyorum.

@der meister
Derdim ekmek degil acikcasi, zaten kilolu degilim de gunde 1,5 ekmek cok fazla denince sasirdim valla.

1 dilim, o da sabah kahvaltıda. Küçüklüğümden beri böyle yerim, hiç ekmek aramam. Annem böyle alıştırdığı için sanırım arkadaşlarımın evine gittiğimde akşam yemeklerinde ekmek masaya koyulunca şaşırırdım, bizde sadece kahvaltıda tüketilir. 4 kişilik aileye bir ekmek alırız.

Genelde 1 ekmek. Bazen yarım. Bugün tartıldım, 71 kilo çıktım. Kilolu değilim ama 70+ kilo olmamın temelinde ekmekten çok kola var. Kola içip çikolata, ıvır zıvır şeyleri çok yiyorum bazen.

3 yıldır falan 0 ekmekti. bir iki haftadır hafiften yemeye başladım çok endişeliyim ://

0. hiç ekmek yeme alışkanlığım yok. aramam.

1 dilim.

kahvalti ettigimde 2-3 dilim, hafta ici 0. tükettigimde de beyaz degil

Çoğunlukla yarım ekmek. Kahvaltıda çeyrek, akşam yemeğinde 1-2 dilim. Tüm gün evdeysem geniş kahvaltı ve öğle yemeği de eklenince 1'e yaklaşır. Kadınım, ideali kilomdan az bir fazlam var.

Hiç.
Doymak zorunda değilim, doymak için yemek yemiyorum.

Ekmek yememek için menemen gibi ekmekle yemeyi sevdiğim şeyleri hayatımdan çıkardım.

Genelde yemiyorum. Çok nadir (haftada 1-2 defa) yerim. Onda da en fazla 1-2 dilim tam buğdaylı. Hayatımın hiçbir döneminde 1 ekmeği geçmemişimdir. O da yarım ekmek tost ile başlayan günlerde. Diyette değilim, kilolu değilim ve rahat doyuyorum.

Seninki baya fazla. İnşaatta çalışan işçiler dışında o miktarda ekmek tüketen kişi duymadım. Onlar da ağır yük ve çalışma sebepli zayıflar.

Yazılanları gördüm şok oldum. Stavro ben de senin gibiyim. Günde en az 2.5ekmek tüketiyorum.Hatta az önce ekmek olmadığı için yemek yemedim. Annem de dayanamadı bana. Biraz hamur yoğurup pişe(şekerli hamuru yağda kızartma)yaptı. Ekmeksiz yemek yemeyi düşünemiyorum ben.Bu arada şanslı insanlardanım. Yiyip yiyip kilo alamayanlardanım.
Bu arada nerdeyse gece yarısı hamur yapıp bana pişe yapan anneme çok teşekkür ederim. Seni seviyorum.

Yazilnlari gordum ve sok oldum +1 Benim genellikle gun icinde yedigim toplam ekmek 1-1,5 ekmege denk geliyordur. Ekmek benim zayif noktam, keske yememeyi basarabilsem ama olmuyor. Hatta o kadar cok ekmek yiyorum ki cevremdeki insanlara gore, hem bu kadar ekmek yiyip hem nasil 45 kilo kaliyorsun diye sitem ediyorlar.

0

şu sıralar sadece sıvı tüketiyorum.

normal beslendiğim dönemlerde yarım ekmek kadar yiyordum gün içinde. iki dilim sabah, iki dilim akşam gibi.

ne miktar ne tüketirsem tüketeyim tokluk hissi çabuk geliyor. muhtemelen enerji harcamadığım için. enerji harcadığım zamanlarda biraz daha fazla yeme eğilimi gösteriyorum.

Ekmek denen şey kan şekerini çok hızlı yükselten bir besin, kan şekeri aniden yükselince vücut onu dengelemek için insülin salgılıyor habire. Bu ani iniş çıkışlar da başta şeker olmak üzere bir çok hastalığa neden oluyor. Günde 1 dilim falan hadi neyse, ama dediğiniz miktarda ekmek çok çok fazla. Yaşınız nedir bilmiyorum ama genç vücudu bir şekilde tolore edebiliyor ama 35'i geçtikten sonra nur topu gibi hastalıklarınız olur bu ekmek temposuyla giderseniz.

Ben hiç ekmek yemiyorum, bazen işte yemeğine göre 1 dilim yerim o yemekle. Ekmeksiz gayet doyuyorum. Ekmek ile doymak arasındaki ilişki o dediğim kan şekerini yükseltmesi meselesinde yatıyor. İlk önce ani kan şekerini yükseltiyor, doygunluk hissi yaşıyorsunuz. Fakat o ani çıkan kan şekeri, bir süre sonra aniden de düşüyor, bu sefer kısa bir süre sonra yeniden acıkıyorsunuz. Size günde 2.5 ekmek yediren şey de bu habire inip çıkan kan şekeri.

Kahvaltı dışında ekmek yemiyorum, yediğim ekmek ekşi mayalı evde yapılan ekmekten. Eve hazır ekmek alınmıyor zaten. Bugün yarım dilim yemiştim, bazı günler hiç yemiyorum, pide filan yediğimde de ekmek yemiş sayarsam günde 1 dilime denk geliyordur bence. Normal kilodayım, rejim yapmıyorum.

0.
İki aydır düşük karbonhidratlı besleniyorum, ilk günden itibaren ekmeği bıraktım. Öncesinde de yarım ekmek civarı yerdim, o da kahvaltıda. Glisemik indeksi düşük şeyler yediğim için uzun süre tok kalabiliyorum, asıl fazla ekmek yemek sonrasında açlık hissetmeme sebep oluyor. Başta biraz kilo vereyim diye başladım ama bu şekilde devam ederim çünkü hiç mi hiç aramıyorum ekmeği.

0

Kilolu değilim ama sebze ve protein ağırlıklı beslenmeye çalışıyorum. Zaten 2 lokma yemek yesem doyuyorum ekmek yiyince diğer şeylere yer kalmıyor. Birde gluten intoleransı var taş yemiş gibi hissediyorum.

Evde peynir yaptığımızda onun suyuyla ve çok az hamurla lavaş yapıyoruz. Kırk yılda bir onu yerim o kadar.

2 dilim

Yazilanlari gorunce tekrar tekrar sok oldum ben de. Bu yazdiklariniz bir ogun degil, tam bir gun icin gecerli degil mi yanlis anlamadim?:) Millet az falan da degil, resmen hic yemiyormus ekmek.
Bulgur pilavi + salata yerken bile 1-2 dilim ekmek goturuyorum ben:) Sisman olsam yemezdim gerci ama bir sikinti da cikmayinca aynen boyle devam ediyor.
Buradaki cevaplardan anladigima gore ben bayagi cok yakiyorum:)
Su an saat 13:10 ve simdiden 1 tam ekmek yedim toplamda.

şurada gördüğün dilimlerden maksimum dört, beş adet.
www.damakunlumamulleri.com

cok net hatirliyorum yil 1998
gunde 2-3 tane somun ekmek yerdim.
o zamanki ekmek gramajlari simdikine gore buyuktu

60 kilo civariydim hep.

sıfır.

kilom normal ne fazla ne zayıf. demek ki ihtiyacım yok

"ya bir yaratıcı varsa?" diye değil de "hakkaten yaratıcı olsaydı nasıl bir şey olurdu acep?" diye düşünüyorum bazen.

Videoyu şu an izleyemiyorum maalesef mobilden bağlandığım için :) o yüzden video ile ilgili cevab vermem gereken bir şey varsa veremiyorum. Sonra deme ki cevab veremedi :))

yok kardeş düşünmüyoruz. Biz bi de genel olarak hiç düşünmeyiz.

i1.imgiz.com

Yaratıcı fikrini düşündüğüm oluyor. Ama kesinlikle islam veya diğer semavi dinler algısı ile değil.

qazaq niye alındın ki kardiş ?

@buffy

niye alınayım quardesh ? olanı söyledim <3

aklımın ucundan bile geçmiyor.

Bir ithamda bulunmuşum gibi hissettim ataistlere karşı. İtham yok merak var.

Bildiğimiz 3 büyük din zırva geliyor. Onların doğru olmadığına eminim. İslam tanrısı Allah'tan bahsediyorsak olmadığına eminim. başka bir yaratıcı var mı, düşük ihtimal ama olabilir, yüzde 5 falan ihtimal veriyorum.

Bana da kesin Allah var, kesin x var diye görmediği etmediği tanrılara inandığını iddia edenler garip geliyor. Kimsenin yüzde yüz emin olarak, acaba demeden inandığını sanmıyorum.

Düşünecek o kadar şey var ki ona sıra gelmiyor

@doxanikee 5% dediğiniz aslında çok büyük bir oran :)

ben %1 bile şüphelenseydim tanrının var olup olmadığından, direk müslüman olurdum, düşünsenize %1 ihtimalle ölümden sonra ultra her şey dahil bir cennet bizi bekliyor, sınırsız yerli & yabancı içki vs... %1 için bütün hayatı bunun peşinde geçirmek hiç fena bir anlaşma değil :)

eğer tanrı varsa milyarda 1'in milyarda 1'i ihtimal filan vardır.

hayır hic düşünmüyorum.
kendimi bildim bileli (yaklaşık 6 yaş civari) hic düşünmedim.

Sonra eşim beni niye boşamak istiyor :D ya kusura bakma nolur fakat senin bu hikayelerin inanılmaz eğlenceli geliyor bana :( ben bir müslüman olarak ya allah yoksa diye hiç düşünmüyorum ama bazen böyle bi ayet gerçekten olabilir mi ya diyorum. Araya karışmış gibi gelen şeyler olabiliyor.

genel olarak konuşacak olursam; ya biz hakikaten bakteri gibiyiz onun için, hiç haberi bile yok bizden, öyle takılıp gidiyoruz ya da tanrı yok. ben yokmuşcasına yaşıyorum çok uzun süredir. ondan önce de üzerine düşünmemiştim zaten.

şimdi konu islam'daki allah ise; onun gerçek olabileceği ihtimali üzerine düşünmeyi dahi bıraktım, hiçbir şekilde mantıklı gelmiyor. milyarlarca galaksinin, trilyonlarca yıldızın yaratıcısının insanlığa seslendiği 23 yıl gibi kısa bir süre içerisinde verilmesi gereken mesajların bunlar olması gerektiğini düşünmüyorum, her şekilde saçma geliyor. kuran'ı okurken büyük hayal kırıklığı yaşadığımı hatırlıyorum. üstelik allah'ın olmasını hakikaten çok isterim. gayet net çizgileri olan hayatım olurdu. basit, düz, sade, kurallı bir yaşam, sonrasında uçsuz bucaksız, aklımın alamayacağı kadar güzel bir gelecek. kafamda en ufak bir soru işareti olsaydı direkt müslüman olurdum zaten. yani olmaya dünden razıyım da yok, imkanı yok.

Ateizm bir kurum değildir yani herkesin fikirleri birbirinden farklı olabilir.

Kim istemez öbür tarafın olmasını, kım ister yok olmak ama gerçekleri değiştirmez ki

cevap veriyorum; evet.

varsa ve tüm bu olanları izliyorsa, çıkıp bunların hesabını nasıl verecek diye düşünüyorum. sonra ise zaten olmadığına yeniden inanıyorum.

Özellikle havuza gittiğim günlerde kendimi soruyorum bu soruyu. Havuz ne alaka derseniz eğer açıklayayım. Havuza gittiğim günler sauna odasına ve buhar odasına da gidiyorum. Çok sıcak olduğu için hemen cehennem geliyor aklımıza. Arkadaşlarla konuşuyoruz. Bir tane de müslüman var aramızda.yanacaksınız yanacaksınız diye konuşuyor. Tabi etkilenip konuşuyoruz aramızda. Ya yanılıyorsak. Ama bir türlü yanıldığımıza ikna olmuyoruz. Odadan çıktığımızda da konu unutuluyor. Ta ki diğer gidişi kadar.

inançlı biri olarak bazen, bazı konularda boşluğa düştüğüm oluyor. ama kesin ve sağlam bir imanım var, buna eminim. çok şükür :) ama bazen çok zor bazı şeyleri bağdaştırmak, anlamak... ağır geliyor yani.

nasıl oluyor da oluyorlar en çok kafamı meşgul eden şey. her neyse...

ayrıldığım bir paylaşımlı evde, yerime gelen arkadas duvara astığım atatürk baskılı bayrakları kendisine bırakmamı istemişti. birini alıp birini de ona bıraktım. daha sonra görüştüğümüzde, hasta ve ateşli olduğu bir gün yatakta yatarken, duvarda asılı duran bayrağı görüp bayağı bir korktuğunu ve bildiği bütün duaları okuduğunu anlatmıştı. sonradan bayrak ve atatürk olduğunu fark etmiş. kendisi ateist. öyle olduğunu söylüyor.

Allah fikri zaten saçma ve olanaksız geldiği için "atayiz" oluyor insanlar, niye tekrar "Var mıdır lan acaba?" diye düşünsünler. Sen arada bir "yer çekimi yok mu acaba?" diye düşür müsün mesela?

Ha şu oluyor, bazen hayatın içinde o kadar zalimce, adaletsiz ve basbayağı kötü şeyleri görüyorum ki müslümanların yaptıkları, aklımdan "ulan inşallah bunların sabahtan akşama kadar sayıkladıkları allahları vardır da öldüklerinde cehennemde karşılar bunları" diye düşündüğüm oluyor.

kleider,bu da güzel bir ezber, e ben zaten ilk cevaptan sonra genelleme mi yaptım ki ezberden bu lafı ediyorsun ?

fengari, e düşünen varmış işte yukarda. Bu tarz soruların doğrusu yanlısı yoktur arkadaş. Kimi arada var mı acaba diye düşünür kimi de düşünmez. Bu kadar basit.

Hayır.
Esprisine belki ama ciddi anlamda aklımın ucundan geçmez, septik olduğum dönem geçeli çok oldu.

Dusunmuyorum

düşünmüyorum. varsa da memnun olurum çünkü insan aklının bile çürütebileceği bir din gönderdiğini zannetmiyorum, yaratıcım benden daha akıllı olduğu için muhtemelen anlatılanlardan çok daha adil ve güzel bir sistemi vardır; bundan atayizler de nasiplenir. kendi adıma islam'a kesinlikle inanmıyorum, benim mantığıma göre her şeyi bilen ve her şeyden üstün olan bir yaratıcının böyle bir din göndermesi mümkün değil.

ha belki ben kafayı yemişimdir, o da her zaman ihtimal dahilinde ama zannetmiyorum. öteki tarafta müslümanların anlattığı gibi bir allah görürsem cidden çok şaşırırım.

ben bir ara nasreddin hoca var mi yok mu diye dusunuyordum

bullshit as fuck

Uyduruk. Açıklayacak bilimsel bir yönünü bulamadım.

Oyle bir sey yok. Duygular gen ekspresyonunu etkilese bile, yan odaya muhurlenmis dnayi etkilemek diye bi varolus tarzi yok. Dna nedir nasil izole edilir biraz video falan izleselermis keske yazarken.

site ve yazı zaten sıfır bilimsellik de kaynak diye paylaştıklarının çoğunun da yazıyla alakası yok. birisi görüp entry yazıyor da bunu "ufuk açacak" görüp ekşi şeyler'e taşıyan hıyarı tanımak isterim ben.

(bkz: pseudoscience)

basılı şart değil diyorsan ekrandan okumak için comixology var. arşivleri çok geniş. diğer sorular için açıkçası benim de fazla çizgi roman kültürüm yok.

d&r, idefix çoğunlukla... aradığımı bunlarda bulamazsam; nerde bulursam oradan alıyorum. kadıköy'de büyülü dükkan var, flaneur var.

mahalle arasındaysa doğal. bazı yerlerde sadece ağırlık falan oluyor. aylığı 50 lira gibi komik rakamlar tabi... sigara içen abiler gelip halter emiyolar

Yok, bahsettigim yer bir MacFit subesi.

benim gittiğim mahalle arası spor salonunda vardı. en önemli mi bilmem ama gittiklerimin hepsinde vardı.

Bozulmustur bir sey olmustur belki ya da cok sote bir yerdedir?

olması lazım tabi ama bence spor salonunda tartılmanın bir anlamı yok. tartılma işleminin sabah uyandıktan sonra aç karnına mümkünse tuvaletten sonra yapılması çok daha sağlıklı sonuç veriyor.

ayda 1 2 kere avrasya tünelini kullanmak olacak sanırım.

güzel yemeğe iyi para vermek sanırım en büyük lüksüm. maaşımın en büyük kısmı kaliteli yiyeceğe gidiyor. onun haricinde teknolojik aletlerimi alırken alabileceğimin en iyisini almayı tercih ediyorum, hem evladiyelik hem de hoşuma gidiyor; ego tatmini işte...

Kitap okuyup duruyorum. Kendime kindle aldım. Artık her kitap sonu internete girip kitap almak benim lüksüm.

seks

bahçeli bir evde oturuyorum, lüks denilebilecek bir arabam var.
istediğim an tatile gidebiliyorum.
çıkar çıkmaz iphone ve macbook alıyorum.

hoşuma giden bir şeyler aldıkça şımarıyorum. bok herifin tekiyim.

leman, uykusuz falan arasıra...

max. iki bira, yanında fıstık :)

etin en yağsızını alıyorum.

Çok çalıştığım zaman kendime seyahat armağan ediyorum. Tatil olarak değil de gezi olarak daha çok.

küveti sıcak suyla doldurup içinde uzun süre vakit geçirmek, düzenli nefes egzersizine vakit ayırmak, sıcak su tüketmek, bira çeşitleri denemek, bisikletle doğaya çıkmak.

kendime buzlu kahve yapıyorum ^^

Duyuru'da üyeliğim var. Bu bi lüks. asfasfas

hayatımda hiç yemek yapmadım. çünkü hiç ihtiyaç duymadım
işyerinde istersem uyuyabiliyorum. kimse karışmıyor.
mesai saatlerinde iş yerini terk edip çarşıda gezebiliyorum.
kafam çok atarsa 10 gün içinde ülkeyi temelli terk edebilirm

Evim metrobüse yakın. Evet beklentilerim biraz düşük sanırım.

sabah yataktan ne zaman istersem o zaman kalkıyorum.

Digiturkte spor extra var.

arada pasta almak

evde nudist takılmak.

Duyuru'da zaman harcıyorum. Şu aralar hakkaten lüks, ben de lüksü sömürdüm ama biraz da böyle rahatlıyorum. Ciddi ciddi lüks.
Organik şeyler alıyorum ama organik olmayanlar da kaçıyor.
Cilt bakımı yapıyorum.

Tütüne geçtim geçeli metrobüse yürümek yerine taksiyle gidiyorum. Ama gene metrobüse biniyorum :/

yemek,bulaşık,çamaşır,ütü vb işlerle meşgul olmamak
kindle çok güzel
kaliteli restoranlar keşfetmek
işim sayesinde yurtdışına gidebilmem
ödül olarak internet alışverişleri, arkadaşlarıma hediyeler almak
...

Kavurmalı kaşarlı pide. Yuvarlak olacak ama.
Tatlıya da çok para veriyorum.

Bir de motosiklet işte.

motosiklet, yılda bir yurtdışı genelde bir hafta, antika arabam var toplamaya çalışıyorum halen, yılda 3-4 kere turne yaptığımız bi toplulugumuz var şimdilik ülke içerisinde

günde 2 adet sade soda. yılda 700 tane içsem 50 kuruştan 350tl tutar, bence gayet lüks.

Ev işlerini anneme yıkıp uyumak.
Ev işlerini anneme yıkıp kendin-yap şeysiyle kafa dağıtmak.
Market alışverişi ayağına gidip oralarda acık dolaşmak kafama göre bakınmak.

yalnız yaşamak
kendi damak tadıma göre yemek, pasta, börek yapıp bunları birine beğendirmek zorunda olmamak
tatil zamanlarında istediğim saatte istediğim şeyi yapabilmek

Kendime gtx 1080li oyun bilgisayarı topladım. Bol bol şımartıyorum kendimi.

Huzur.
Parayla asla satın alınamayacak ve bu zamanda her insanın sahip olmadığı bir lüks. Yüzlerce hatta dolaylı olarak binlerce insanın sorumluluğunu taşıdığım çok stresli bir işim olmasına rağmen son 1 senedir inanılmaz huzurluyum. Huzurumu bozacak kişileri anında kendimden uzaklaştırıyorum ve olaylardan kendimi soyutluyorum. Huzurlu olmamda İst'da yaşamamamın da etkisi oldukça büyük tabi :)

Smule Sing,
macbook pro,
1 koli milka lila pause,
gitar.

Bence kedi kopek sahiplenmek pek de durust olmayan bir eylem. Ornegin ben senin vegan oldugunu biliyorum. Sirketlerin hormonlarla 3 gunde 15 kilo hale getirdigi tavuklara acimadan o tavuklari sansli kedi ve kopeklere yediriyoruz. Yani sansli bir canli icin binlerce sanssiz canlinin aci cekerek yasamasina ve olmesine neden oluyoruz. Bu durum Amerikali cocuklar Nike giysin diye calisan Bangladesli cocuklarin hikayesine benziyor. Onlar hayvan acidan anlamaz diye bir tartismaya elbette girmiyorum ya da hayvanlar insanlar icin yaratilmis ya da evrimlesmis seklinde sig tartismalara.

kısırlaştırmak gerektiğine inanıyorum.
çünkü ülkemizde sokak hayvanlarının bu kadar aşırı olmasının öncelikli nedenlerinden biri kontrolsüz çoğalma ve kısırlaştırmama zaten.

sokağımda sahiplenilebilecek 10 tane yavru varken, benim kedim iki ay sonra unutacağı annelik hissini tatsın diye orada burada perişan olacak yavruları dünyaya getirtmem.
bunu mantıklı bulanın da aklından şüphe ederim.

"o zaman insanlar da üremesin" falan diye düşünenler var.
ama insanların hayvanların yüzde %98'inin aksine, zevk ve ihtiyaç amaçlı seks yaptığını da unutuyorlar.
üstelik, bir kediyi doğurtsanız, sonraki ilk kızgınlık döneminde yine çiftleşecek, yine çiftleşecek ve yine çiftleşecek.
özellikle cahil kesimde nüfus planlaması yapmama örnekleri çok olsa da, insanların genel geçer kısmı bir ya da kaç çocuk istiyorsa o kadar çocuktan sonra üremeyi durduruyor.

bir kedinin ya da köpeğin kısırlaşmadan bir yıl içinde doğmasına neden olduğu yavru sayısıyla, insanınki bir değil.

bunu da açıklamak istedim konu açılmışken.

hayvan hakları olan kısım da şöyle...
ben kedilerimin hepsini sokaktan kurtardım.
benim sorumluluğum ona bakmak, onu sağlıklı tutmak, onu mutlu yaşatmak.
sokaklarda sefil olacaklarına ya da dediğim gibi iki ay sonra unutacakları yavrularına sahip olmak yerine, benimle sağlıklı, uzun ve güzel birer ömür yaşamaları daha doğru.
yani dediğim gibi, özellikle ülkedeki hayvan durumu göz önüne alınacak olursa, kısırlaştırmanın hayvan hakları ihlali falan olduğunu düşünmüyorum.
bunun öyle olduğunu düşünenin de yine aklından şüphe ederim.

kısırlaştırdım. veteriner prostat kanseri riski olur kısırlaşmazsa demişti. diğer köpeğime sürekli çiftleşme hareketi yapıyordu.
bunun dışında zaten çiftleştirmeyecektim, çünkü doğacak yavruların akıbeti benim sorumluluğumda olacak. ben bakmayacak olsam da vebali bana. ki türkiye'de gözüm kapalı kimseye sahiplendirme yapamam, ömür boyu bakar bu diye kimseye güvenemem. ciddi sorumluluk isteyen bir şey. ve o yavrular da büyüyünce kısırlaşacak mı yoksa onlar da mı yavrulayacak, sonrası ne olacak vs vs.
hayvanın doğasına müdahale kısmına gelince, zaten doğası mı kaldı? evde bakıyorum, yürüyüşe çıkartıyorum, yemeğini veriyorum. evcil hayvanın doğası diye bir şey yok, doğal olan bu değil ki. bakımı benim sorumluluğumdaysa olası her şeyine müdahale etme hakkını kendimde görürüm.
herhangi bi barınağa ya da orman beslemesine gidip hayvan kısırlaştırılmazsa ve çiftleştirilirse nelere sebep olunduğu görülür zaten.
bunları düşünüp kısırlaştırdım.

BEn de vegan mamalar var ve evet, vegan olmayankar kadar sağlıklı ya da kediyi vegan yapmak ne kadar doğru tartışmalarına girmek iste miyorum. Ama zaten veganların bir çoğu vegan olmayn mama kullanıyor türkiyede. Başka hayvanların bedenlerini kullanıyor. Şu an için zorunluluk biraz bu durum.

İnsanlar Kedilerin köpeklerin yaşam alanıarını işgal edip onları çöp kutularına, otoban kenarlarına mahkum edince, bir kaç insanın eve alıp onlara evini açması pek de zorba bir eylem görünmüyor.


Evcilhayvanlarda kısırlaştırma ömürlerini uzatıyor. HOrmonlarını bastıracak kadar sevişemedklerindne sanırım.

Doğasına dokunmamamız gerektiğini düşünüp ilk kedimizi kısırlaştırmadık. 3 yıl sonra yavru dişi bir kedi aldık eve ama ikisini buluşturmadık. Yavru olan çok hastaydı onu iyileştirmek için odama aldık. Kokusunu aldı ve sesini duydu yine de. Zaten amacımız iyileştirip salmak ya da birine vermekti neyse. Dişinin kokusunu alınca bizimki tuhaflaştı çiftleşmek istedi yavru diye uzak tutunca hep depresyona girdi, egzama oldu, çocuk gibi hastalandı iyileşemedi bir türlü ve bir gün kaçtı gitti. Sonraki aldığımız kediyi anında kısırlaştırdık. Sitede beslediğimiz kediler var. Saldırgan köpek çok olduğu için yavruları parçalanıyordu korumak isteyen anne de yaralanıyordu. Onları da sırayla kısırlaştırdık.

Şehir hayvanseverlerinin en büyük çelişkilerinden biri bu bence. Hayvanların ev ortamına uygun olup olmadığını düşünmeden kendi keyifleri için evlerine alıp sonra kısırlaştırmayı savunuyorlar. Kontrolsüz çoğalma varmış. Evlat edinsen "bu kalabalık dünyaya bir insan daha getirmesin" diye kısırlaştıracak mısın?

biatta hiberna +1

@ossssy durumun vehametini anlayabilmek için gerçekten barınak gezmeli, çaresizce yardım etmeye çalışan insanların evindeki onlarca hatta yüzlerce kedi gerçeğiyle yüzleşmeli, her gün sokaklarda ezilen öldürülen tecavüze uğrayan hayvanlara çevirmelisiniz odağınızı.

İnanın o kadar hızlı çoğalıyorlar ki yetişmek mümkün değil. Sırf bizim sitedeki dişi kedi bile bu sene 3 doğumdan 10 yavru doğurdu. Bakın bu tek bir dişi kedi. Yavrularına bakmaya çalışırken erkek kediler tarafından tekrar zorla çiftleşmeye zorlanan sadece tek bir kedi. Her gün bu ülkede doğan kedi yavrularına yetişmek imkansız. Boşu boşuna sokaklarda ölüp gidiyorlar. Köpek üremesi daha kontrollü ve az. Ama kedilerin çoğalma ve aynı hızla da sokakta ölme oranı o kadar yüksek ki insan hayret ediyor.

İşte o doğan zavallı yavrucaklar üç gün sonra arabanın altında kalıp ölmesin -zaten yaşam şansları çok çok düşük- diye kısırlaştırmayı savunuyoruz. Bir arkadaşım bu zavallı hayvanları sokaktaki vahşetten kurtarma işine girişti de şu an 50 kedi var bahçesinde. Kimse sahiplenmiyor, kimse evinde istemiyor, e sokakta ölüyorlar.

Kedi hayvanının nesli tükenme riski baş göstermediği sürece inanın kısırlaştırmak vahşetle ölmelerinden daha iyidir.

Ayrıca kediler ev hayatına uygundur. En sevdikleri yer evdir. Kendi keyfimizden almıyoruz ayrıca. Ben kendi kedimi mesela, o kadar çaresizce evin önünde ağlıyordu ki 1.5 aylıktı, yalnızdı, açtı, ölmek üzereydi, almazsam öleceğini bildiğim için onu orda bırakmaya vicdanım elvermediğinden sahiplendim. Ay tüyü kılı diye eve almasaydım 3 gün sonra ölüsünü bulduğumda "aman evim tüy olmadı" mı deseydim? Merhamet ve şevkat çok yüce duygulardır.

Lütfen ama lütfen allahın yarattığı canlıları günümüz şehir hayatında ölümden kurtararak evlerine alan insanlara ve sokaktaki canlılara karşı daha nazik daha kibar olun.

Köpekleri niye kısırlaştıralım öyleyse?

Bana kalırsa insanlar da üremesin zaten. İnsanları da kontrollü kısırlaştırmalıyız ya da doğacak çocuk sayısına göre ceza vermeliyiz nüfus 2-3 milyona düşünceye kadar. Doğmuş olanların yaşam hakkı ayrı da, bundan sonra en fazla iki çocuk, ki o bile fazla diye düşünüyorum. Bu benim kendimce ütopik görüşüm ama biri önerse karşı çıkmam.

Hayvanlarda ise ev hayvanları için kısırlaştırma uygun olabilir, olmayabilir. Duruma bağlı. Geçmiş yıllarda ailem sokaktaki bir kediye bakıyorlardı, ki evde bile değildi. Onun 5 yavrusu, 4 torunu derken 20-30 kediyi geçti ve mahalleli yetişemiyor. Sokak kedisini alıp kısırlaştırmak tabii ki çok anlamlı değil. Yalnız, kedileri apartmana tıkmak da ayrı bir konu da, ev hayvanının ömrü ile sokak hayvanının ömrü bir olmuyor. Annemlerin gözü gibi baktığı sokak hayvanı her akşam ayrı bir yara, ayrı bir iltihap, ayrı bir sakatlıkla eve geliyor. Daha önceki ev kedimiz de bahçeye, vb. çıkabiliyordu ama o 16 yıl kadar yaşadı. Burada bir sokak hayvanı 5 yıl yaşadığında 'Bir ayağı çukurda, taş çatlasa iki sene' diyoruz. Yani, bir yandan ömrünü uzatıyoruz ama bunu yaparken de 20 metrekareye tıkmak da işkence. 16 sene yaşayan kedimizi kısırlaştırmıştık, çünkü hayvan acı çekiyordu, kız kedi. Bir doğursa her sene 4-5 yavru verecek. Onlar nasıl olacak, ne yapacağız diye düşünüyorduk. Üstüne de doktor 'Kısırlaştırmazsanız, bazı hastalıklara açık olur' dedi, onun üstüne kısırlaştırdık.

Köpeklerde durumu bilmiyorum.

Ossy +1

Hayvanlar için "iyi" olana karar verip onlar icin yapmak başlı başına üst tür kibri. Bana her türlüsü iğrenç geliyor. Hele bunu hayvana iyilik olarak pazarlamak.

kedim var. ve evet sancılı bir kısırlaştırma operasyonu ve iyileşme süreci geçirdik. fakat her şeyi ile değdiğine inanıyorum. kedim daha önce iki doğum yapmıştı. ve inanın toplamda beş yavrudan yalnızca ikisi hayatta kaldı ve onları da sahiplendirene kadar canım çıkmıştı. şimdi ne kedimin kızıştığı için evden çıkma isteği, ne doğum sancısı ne de yavruları sahiplendirme stresi yok. resmen huzurluyum. size de en kısa sürede yaptırmanızı öneriririm.

birden fazla kedi sahibi olmak mecbur bırakacaktır. sokak kedileri cins olmuyor ve sahiplendirmek çok zor.
@traveller sen kendi yediğin yemekten verebilirsin elbette. eskiden mama da yokmuş kedi kumu da. ne pişerse evde ondan yermiş kedi. ki köylerde hala aynı şekilde, kimse mama almıyor. tavukların yetiştirilme çeşidine biz değil devlet karışacak, temel insanı haklarımızı bile savunamazken bunu savunmayı denemek bile çok zor bu memlekette. hayır sanki sebzeleri cennette yetiştiriyorlar, ölümsüzlük pınarının suyu ile büyüyorlar. yol kenarındaki tarlalarda egzoz gazını yiye büyüyor organik diye aldıkların, kimyasal gübreler ile büyüyor, üstüne pis derelerde yıkanıp temizleniyor bu sebzelerin kumları. genetiğine tohumuna hiç girmiyorum.

@cursed chico hem evde hem bahçede baktığım onlarca kedi var, hepsini elimden geldiğince kısırlaştırıyorum. bu sene eğer komşunun bırakıp gittiği 5 kediyi de kısırlaştırmasaydım şu an bir 20 kedi daha olacaktı bahçede. evdekilere gelince hem en önemli stres kaynağından kurtarıyorsunuz, hem de birçok kanser türünden. yavruların sahiplenilmemesine, saçma sapan insanların eline geçmesine değinmiyorum bile.
@doxanikee ben merak ettim burada neyi "pazarlıyorum"?
somut ya da soyut anlamda olsun ne yaptığını, nelerle uğraştığını bilmediğiniz insanlar hkk önyargılı konuşmayın.
biri köpekleri sormuş, onların hali daha da beter. ama tabii gidip gerçekten görmek lazım barınakları, çoğalınca ormanlara atılan hayvanları. "hayırsız ada" neymiş bir okumak lazım. öyle sallamakla olmuyor.

blatta hiberna + 1

Bunca senedir kedi bakarız. Aralarında cins olan da vardı sokakta gözümüze hoş bakan da, paspasın üzerinde can çekiştiği için kurtarıp evimizin kedisi yaptığımızda. Eğer sokaktan da alsan bir kere ev kedisi yaptın mı ondan sorumlusun. Bu demek oluyor ki hayvan istediği gibi sokağa çıkıp çiftleşemeyecek. Ve o zaman hayvan bildiğin acı çekiyor. Dişi olsun erkek olsun bu durumdaki bir hayvanı kısırlaştırmak en doğru çözüm. Doğurganlığını kısıtlayarak nasıl bir kötülük yaptığımızı anlayabilmiş değilim. Kendimiz de doğum kontrol hapı, spiral, kondom kullanmayalım, 15 tane çocuğumuz olsun sersefil...

Çıkarım tabii ki.

Çıkarım onla mı uğraşayım.

karşımdaki hocam sonuçta, çıkarım.

Fikrini değiştiremeyeceğim uyuz biriyse muhatap bile olmam çıkarım.

Öteki türlü hoçam kusura bakmayın vs. der, telefonu sessize de almaz direkt kapatırım.

Bu sene basima boyle bir olay geldi. Hoca tam bana dogru bakti ve "Cikin!" dedi. Ben de bir sey demedim ciktim. Simdi aciklama yapmaya calissam daha da uzayacak is, hem daha cok dersi bolmus olacaktim, zaten bitmeye az kalmisti, ciktim ben de.

çıkarım hiç polemiğe girmem

yanlış anlama: hocam ben değildim o ama yine de çıkayım iyi dersler.
telefon: affedersiniz hocam kusura bakmayın iyi dersler.

çıkarım, uğraşılmaz +1

Cikarim ve dersten sonra yanina gider ozur dilerim. Ornegin is yerinde bir toplantida sikiysa telefonun calsin da ozur dileme. Hocan patron degil diye mi ona atar yapiyorsunuz. Her profesor akilli durust falan demiyorum da ogrenciler de az iki yuzlu degil.

yanlış anlaşılma ile telefon çalması çok farklı durumlar. iki durumda da çıkarım. ha telefon çalmışsa özür dilerim sonra yanlış anlaşılma varsa durumu açıklar özür beklerim.

kibar bir şekilde afedersiniz, dersinizi dinlemek istiyorum derim. problemli biriyse hiç konuşmam çıkarım.

çıkmazdım, zamanında çıkmadım da. suçunuz yoksa niye çıkasınız? beni de hoca bana ait olmayan bir çöp yığını gürültüyle ön sıraya düştü diye istemsizce gülünce çıkarmak istedi. çıkmadım, bana ait değil dedim oturdum. küstü bana:) ders boyunca benim bulunduğum yere bakmadan ders anlattı.

Çıkmam. Ünide telefon çaldı diye hoca atmaya kalkacak da ben de çıkacağım? hoca rezil olduğuyla kalır.

Diğer bir açıdan bakarak yazayım. Bugüne kadar üç öğrenciyi topluca dersten çıkardım, birini de derse almadım.

Topluca dersten çıkarmamın sebebi sınıfın en arkasındaki masayı çevreleyip çay kahve modunda dersi dinlemeyip sohbet etmeleriydi. Bakışlarımla ve kaşlarımla uyarmayı denedim fakat üzerine topluca gülüşmeler başlayınca. Sohbetlerine dışarıda devam etmelerini rica ettim, çıktılar. Kimseyi zorla tutamam ki tüm sınıf tavırlarından rahatsız olmuştu. Sonra gelip özür dilediler.

Derse almamam da dersin ilk on dakikasında geç gelenlerden ötürü konsantre olamadığım için 11. dk. geleni lütfen artık kimseyi almıyorum deyip girmemesini istedim. Zaten aynı durum haftalar sonra etkinliğini sunarken kendi başına geldi ve beni anladığını söyledi.

Yani durup dururken öğrenciyi sınıfa almamak gibi bir durum olmuyor, en azından kendi adıma.

Soruya cevap: Kendim üniversitedeyken hocalarımı çok sevdiğim ve saygı duyduğum için çıkardım.

Çıkarım. İnatlaştığımda daha da haksız olduğum düşüncesini kafasına çivi gibi çakmış olurum. Sonra da mail atarım 'Özür dilerim, yanlışlıkla oldu' diye. Zaten kendimin %100 haklı olduğunu düşünmem genelde. En kötü ihtimalle bir şeyi yanlış anladığını, o yanlış anlama ile onun bakış açısından da haklı olduğunu düşünürüm. Bu hoca için değil, ailevi ya da arkadaşsal durumlar için de geçerlidir. Beni dinlemeyi reddediyorsa onun öküzlüğü, arkadaşın olsa konuşmazsın ama hoca olduğu için çok bir şey de yapamıyorsun.

Bir de telefon çalınca bence hoca haklıdır. Yani, dışarı atılacak bir şey değil tabii ama hocanın telefonu bile çalsa hoca haksızdır, öğrencinin telefonu çalarsa öğrenci haksızdır bence. Telefonun ders boyunca ele yakın olmaması gerekir bence, tek istisnası öğrenci dersi kaydediyorsa olabilir.,

Hiç kimseyi dışarı çıkarmadım hocalık dönemimde. Çok konuşan olursa öndeki tayfa genelde onları zorla susturur zaten 'Bir şey anlamıyoruz sizin yüzünüzden' diyerek, lince uğrarlar. Onları kendime siper ederim ama olmadığı yerlerde sorun çıkabilir tabii. :)

4'lü sistemde dd 1,0 dc 1,5

Okuldan okula değişir intibaka bak. Bizde dd 1 dc 1.3tü. Bunun haricinde bi fark yoktu

sonuç dd gelir. ortalaman yetiyorsa dc-geçti olur. yetmiyorsa dd-kaldı olur.
bizde böyleydi bir zamanlar.

Niye etmesin anlamadım? Saatin nesi var ayrıca?

kriptik tonsillit mi var? ederler, antibiyotik verilir.

Kimsenin ne yemediğine karışmıyoruz da onlar bizim ne yediğimize çok karışıyor, o sıkıntılı.

Genelde bunun tam tersi geçerli, asıl veganların et yiyenlere karşı suçlayıcı tavırları var. ama "muhafazakar" türk insanının farklı olan herkese karşı olduğu da bir gerçek.

et yediğim için hayvansever olmadığımı kesin bir dille söylüyorlar misal. fazla çirkef buluyorum. doktorlar gibi bunlar da her ortamda illa vegan olduklarını söylerler falan. aferim.

Veganlar çok karışıyor+1, ama bu olay doğruysa çok saçmaymış gerçekten, köylülerde garip bir hadise var, ayrık olanı hep ayıklamak istiyorlar maalesef, saygı diye bi şey yok. Bi de o köye sonradan gittiyse baya sıkıntılı bi süreç, vegan olmasına gerek yok zaten köylülerin fuhuş yapıyor demeleri için.

Kendim için konuşacak olursam veganlara karşı değilim ama anlamıyorum, geçen duygu özaslan'ın bi videosunu izledim mesela, vejetaryen olduktan sonra kirpikleri dökülüyormuş, o yüzden kirpik serumu kullanacakmış ömür boyu veya işte başkalarından duydum vitamin takviyeleri almamız gerekiyor dışardan diyorlardı. Piyano hocamın parmağı kırıldı doktor et yemezsen zor iyileşir demişti ve gerçekten iyileşmedi 4 ay öyle alçıda kaldı parmağı, en son pes edip yedi de düzeldi. O zaman demek ki lazım hayvansal besinler. Bir kaç vegana bunlardan bahsettim, lazım olduğunu kesinlikle kabul etmiyorlar ama bir sürü örnek var işte, dışardan haplarla vs. lerle beslenmeyi desteklemek bana çok saçma geliyor. Kendi içimde tabii bu düşüncelerim, kimseyi bir şeye zorlayacak değilim.

geçen gün "veganlık tam boş adam işi değil mi" sorusunu yönettiğim duyuru hayvani şekilde silindi. veganlar can düşmanımdır, sokakta vegan görsem ısırarak yemeyi planlıyorum.

ceset yemeyin yazan eleman +1

Simdi bircogunuz birkac tane kotu(?) vegan gordu diye tum veganlara karsi olmussunuz. Bir de burada duyuru acsa ne olacak ki? Herkes istedigi dusunceyi yaymakta ozgur. Ustelik dusunceleri kimseye zarar vermeyecek turden. Bir de duyurunun basinda "Veganlara / Vejetaryenlere neden karsisiniz? Kendi halinde olanlara yani..." yani diye soru sordum.

@doxanikee umarim duyurunun icinde sana elestiri gibi gorunen ama normalde hakaret icerikli bir ifade yoktu. Ornegin "Veganlar bos adam" dersen bu hakarettir cunku bu cumlede kisinin dusuncesini elestirme degil kisiyi tumuyle asagilama var. Tabi ornek verdim, duyurunu hatirlamiyorum.

Soru: Farkli olan kimseyi mi sevmiyoruz?
Cevap: Bu sorunun muhatabı biz değiliz. Veganlara soracaksın, onlar sevmiyor.

kimsenin hayatına ya da beslenme şartlarına karışmayan vegan/vejetaryanlara saldıran kişileri duymadım daha önce. ben de insanların hayatı ve tercihleri benim ve çevremin özgürlüklerine ve yaşam şekline karışmadığı sürece umursamıyorum zaten. vegan ve vejetaryanların saldırılarını ise her yerde görüyoruz. burada bile "ceset yemeyin", "hayvanlar köleniz değildir, her gün bilmemkaç tane köleniz oluyor" falan diye duyurudaki 1 tane kişiye bile acaba dedirtmeyi başaramayacak şekilde saldırgan cümleler seçenler var. ayrıca haber şu şekilde başlıyor:

"Yozgat’ta bir köyde annesi ile birlikte yaşayan vegan Ceren Sansar, köylülerin mal olarak gördüğü hayvanlara birey olarak davrandığı gerekçesi ile köylülerin nefret dolu tavırlarına maruz kalmıştı.

Kendininkinden farklı ve şefkatli tavrı anlayamayan köylüler..."

Yani %90'dan yüksek bir ihtimalle ya yalan ya da yanlı anlatılıyor. Direkt saldırgan vegan/vejetaryan ağzı kullanılmış. Muhtemelen yine propagandasını klasik saldırgan bir şekilde yaptığı için halk rahatsız olmuştur. Burada benzer duyuruları açanlara görmezden gelip, gülüp geçiyorum ben. Başkaları rahatsız oluyorlardır. Bu dürtme abartılınca da tepki gösteriyorlardı.

ben kendi halinde olanlara da karşıyım. Ellere karışmıyorum ama sevdiğim biriyse abartırım:

Önce vejeteryan sonra da vegan olan arkadaşımla epey uğraştım. Allahtan dünya tatlısı biriydi de baskıcı rejimimi kibarca savurabildi. Zaten sonra kedisinin et türevlerine nasıl delirdiğini görünce, kendisi için de normal olanın bu olduğuna karar vermiş ve yıllar sonra geri başlamış. Telefonda duyduğumda sevinçten ağlayacaktım.

Tadını sevmeyeni anlarım. Tepkisel olanları da kusura bakmasınlar, anlayamıyorum.

angelus + 1
Benim bir derdim yok, hatta çok saldırgan vejetaryen de tanımıyorum. "Et yemiyorum" diyorlar sadece. Niye bir derdim olsun. Derdim benim yediğime karışanla, beni değiştirmeye çalışanla. Cemaate insan toplar gibi vegan toplanmaz ki. Kendi halinde olanla ne derdim olabilir. Yani, vejetaryen birine denilen "Ohh, kuzu şişi gömmüyor musun sen şimdi" ile, olmayan birine "Ceset yiyorsun" demek aynı anlayışsızlığın sonucu. Olay bireyde. Grupta değilz

vardı traveller'cığım. veganların anasına avradına sövüyordum.

asadasfsa şaka mısın birader, metni yazmışım oraya. şaka mısın sen ya.

terim'in damadının mekanı ve komşu mekan(kebapçı oluyor bu) arasında anlaşmazlık çıkmış. (araya bir çit mi yapıyorlarmış ne ise artık), terim telefonla arayıp tehdit edince diğer mekan sahibi de geri adım atmamış. terim ve tayfası kebapçıyı basmış ama dayak yiyip kaçmışlar.

fatih damatlarıyla racon kesmeye kalkmış ama tam tersi olmuş.
vermişler eline mendili göndermişler.
kebapçı dayı sıkıyorsa bi daha gelsin, nasıl delikanlı la o, dayağı yiyince hemen kaçtı dedi. fatih yalanlamadı.

Antalyadayım uykumdan uyandım çok kötü sallandım.

muğla'da olmuş da ben istanbul'da bir şey hissetmedim. 6.2 falan deniyor.

ben de istanbulda hissetmedim. 13cü katta olmama rağmen tık bile olmadı.

ohoo sözlükte 100 entry girdi bile sismogötlüler.

edit. bu sefer iyi sallamış galiba geçmiş olsun herkese.

Didimdeyim ben de, öküz gibi sallandik. İzmir civarindaki depremlerde izmirde, Muğla civarındaki depremlerde didimde yakalandim. İstikrar..

Tabi lan manyak mısın, en sevdiğim eseri de Kul Hatasız Olmaz.

www.youtube.com

evet. birkaç plağı da var bende hatta. en sevdiğim şarkısı: www.youtube.com

tabi ki dinliyorum. ara ara twit atıyorum hakkı bulut sevmeyen ölsün diye

kul hatasız olmaaaazzz
o da öyledirr
belki de suç bende hata bendedir.

hiç bir şarkısını dinlemedim.

hayır, dinlemiyorum.

hayır hakkı cloud dinliyorum

bisiklet kodro boyu, sele yüksekliği falan uygun mu? bunlarda sıkıntı yoksa da normaldir sele bel ağrısı yapabilir ama 1-2 haftada vücudun uyum sağlaması gerekir.
benim eski dandik market bisikletinde 2-3 hafta kıçım belim her yeri ağrımıştı sonra uyum sağladım. daha sonra kaliteli bisiklet aldığımda hiç sorun yaşamadım.

sırt cantasi kullaniyor musun? Kullaniyorsan, agirligi yuzunden beline yuk binmis de olabilir. kimisinin bacaklari zorlandigi icin, bacak kaslari yerine bel kaslarindan yardim alarak itmeye calisir. tabi ilk ihtimali bisiklet kadri boyu ve sele yuksekligine veriyorum.

Bisiklet ne bisikleti? yol, şehir, gravel, mtb? ağrı her birinde farklı sebeplerden olur.

1 aydır sıkıntı çekmedim, ne olduysa iki gün önce oldu ilk kez. kadro boyu, sele yüksekliğinin ayarı vücuda göre nasıl değişiyor peki?

sırt çantası kullanıyorum fakat içine çok fazla şey tıkmıyorum, ağır olmuyor yani. ama yine de bele yük binebilir diye düşünmüyorum değil.

bisiklet önden ve arkadan süspansiyonlu dağ bisikleti. arazide de sürüyorum yolda da.

"bisiklet önden ve arkadan süspansiyonlu dağ bisikleti."işte ağrıların sebebi bu aslında. market bisikleti var altında. en kısa zamanda iyi bir şehir bisikleti almanı tavsiye ederim.

çift amortisörlü (türk icadı) bisiklette inanın sele ve gidon ayarı yapılamaz, çünkü mafsal o kadar saçma bir yerde ki sele boyu hep değişiyor 2 3 santim. acilen arkasında hiç amortisör olmayan bir şehir bisikletine geçmenizi öneririm. bu kararı aldığınızda uygun kadroyu, uygun sele boyunu vb seçmek zor değil :) iyi pedallar

eğer market bisikleti denen sağda solda satılan markasız bisikletlerden aldıysan, bu kadar sık da sürerim diyorsan maddi durumun uygun olduğu an düzgün bir şehir ya da yol bisikleti ile değiştir. bisikletlerin de kadro boyları var, o da uygun olmamış olabilir.

sele ayarı nasıl yapılır falan yazsan youtube'da bayağı kaynak var. www.youtube.com

16

kardeşin neyin yarısıydı?

kardeşin senin şimdiki yaşının mı yarısıydı?

16. çok kolaymış.

Bir ara dört işlem soran duyuru vardı, şimdi de yaş problemi. Bu hızla ilerlersek bir kaç seneye temel matematiği çözeceğiz duyurucak.

Cevap: Eğer "Ben 4 yaşındayken kardeşim benim o zamanki yaşımın yarısıydı" demek istiyorsan, 16 canım. Öperim.

9. Hızlı düşününce böyle oldu bende.

16

16

Kesinlikle.
Deterjan da kullanıyorum hatta, annem bazen kızıyor yıkadın zaten niye makineye atıyorsun diye ama onunkilerde de iz kalıyor yeniden yıkanması gerekiyor.
Bence en iyisi benim yaptığım.
Fırçadan hoşlanmadım bana göre değil ben direk bulaşık süngerini deterjablayıp kullanıyorum.

Evet. Tabakları suya tutarım, artıklarını ve leke tutacakmış gibi olan yerlerini çıkarırım. Tencere gibi bir şeyse süngerli müngerli bir şeyler çıkarmam gerekebilir. Başka türlü leke kalıyor, çıkmıyor.

Annem sabunla süngerle elde yıkayıp durulayıp sonra makineye diziyor.

Fırçalıyorum, çünkü üzerinde bişey kalınca makine çalışana kadar kuruyor. Ama yıkar gibi temizlemiyorum, gereksiz.

işim biter bitmez suya tutup olmazsa süngerle ufaktan ovalıyorum.

NSA su tutarım ama fazla yağlı vs ise deterjan ve fırça ile küçük müdahalelerde bulunurum

Makinelye lavabo arasında 1-2 metre var. YIkasam götürene kadar damlıyor, o yüzdfen yapmak istemiyortum .(

Bizde de kesinlikle sudan geçer. Kati bişey kalmaz üstünde.

üzerinde erimeyecek filtreleden geçemeyecek kadar büyük parçalar varsa suya tutmadan kuru olarak çöpe dökerek temizlerim bunların dışındakileri olduğu gibi koyarım; zaten 60 derecede yağlar, kirler çözünüyor, gerek yok tertemiz yapıp koymaya sonuçta da hepsi temizlenmiş oluyor, en kötü tam temizlenmemiş bulaşık varsa onları sonraki yıkama için tekrar makinede bırakırsın, her yıkamada 1-2 parçayı geçmez bu durum zaten

herkes dikkate almayabilir ama şu mesajı da geçeyim:

su fakiri bir ülkede yaşıyoruz zaten, boşa akıtacak bir damla su bile olmamalı, bilinçli olmak lazım

Çok kalıntı yoksa, mesela salata, domates-meyve vb. yenmiş bitmişse öylece makinaya koyarım.
Çay-kola bardaklarını da dibindeki kalıntıyı döküp öylece koyarım.
Fairy kapsül bunları çıkarabiliyor ama finish çıkaramıyor.

Hepsini sudan geçirip, pırıl pırıl edip öyle koyuyoruz bulaşık makinesine :)

sizi tatmin edecek tedavi yaklaşımı nasıl olmalıydı? antidepreasanların baş ağrısı tedavisinde yeri var, zehir de değiller. bu kadar önyargılı olmanın anlamı yok.

asadsaf standart problemli hasta yakını tablosu. tik atma, aman öldüm bittim.

Antidepresan, sadece antidepresan olarak kullanılmıyor. Örneğin, babama antidepresan türevi bir ilacı diğer ilaçlara ek olarak irritabl bağırsak sendromunu geçirmek için düşük dozda verdiler. Cipralex çok ağır bir antidepresan değil ve bazı sinirsel sorunlara da yazıldığı oluyordır. Cipralex'i bizim aile hekimi bile yazıyor. Bizim yan komşu eşinden boşanmıştı, üzüntüden kusup duruyordu; aynı aile hekimi çot diye Cipralex'i yazıp 'Gelecek aya gel' demiş. Tam bilmiyorum ve güvenle söyleyemem ama etken maddeleri farklı olsa bile anladığım kadarıyla Cipralex, Passiflora türlerinin bir tık sonrası ve 'çocuk antidepresanı' türünde bir şey.

Tabii ki, herhangi bir ilacın 1 dakika ile muayene edilmesi şüpheli. Ya doktor başından savdı ya da öyle klasik bir vaka ki görür görmez tanıdı. Benim bir arkadaşın doktoru kapıdan girer girmez 'Ahan da Hashimoto Hipotroidi' deyivermiş ama haliyle o bakışıyla teşhis koymamış, testler yapılmış ama kız gerçekten Hashimoto Hipotiroidi çıktı. Testlerden sonraki görüşme birkaç dakika sürmüş zaten. Yine de sizin durumunuzda bu çok da güçlü bir olasılık olmayabilir.

İkinci, hatta üçüncü bir doktora gidip ona göre karar verebilirsiniz.

Bir dönem çok baş ağrısı çektiğim için baş ağrısı konusunda ne var ne yok okumuştum. Baş ağrılarının çok çok az bir kısmı beyinden kaynaklanan bir sorundan oluyor, geri kalanları genelde boyun, omuz, çene kaslarının gerilmesinden, yani stres kaynaklı oluyor. Benim gittiğim nörolog kendisi muayene etti, envai çeşit kan değerlerime baktı, baş ve boyun mr'ı istedi ve sonuç olarak bana da sadece antidepresan yazdı.

Akut/acil beyin sorunları için zaten kısa süren bir muayene yapıyorlar, eğer orada bir sorun görmediyse antidepresan yazmış olabilir.

Bir zaman sonra semptomlarla tanıları birkaç saniyede koyacak kadar eşleştirebiliyorlar. Ama diğer yandan da devlet hastanelerinde hekim başına düşen hasta sayısı o kadar çok ki hastayla yeterince ilgilendiklerinde sırası verilmiş halihazırda bekleyen hastalara sıra gelmeyebiliyor. İkisi arasındaki teraziyi kurmaya çalışıyorlar.

Baş ağrısının beyan dışında bir tanısı yok, yüksek derecede ve tekrarlayan ağrılar için ancak mr çekiliyor o da başka teşhileri(beyinde kitle vs) ortadan kaldırmak için.
Yani 1 değil 5 dk sürer 10 dk sürer kısa bir nörolojik kontrol yapabilir ancak tepkileri ölçerek(ışığı takip et şeklinde olan mesela?) O kadar.

Yani normal.

Cipralexi şebeke suyuna bile karıştırıyorlar.

Annene nörolojik bir durumunuz yok demiş .
Bana doktorluk ifadesi şu olmuştu .
"Bana bu şekilde gelen (öykü ve görünümden bahsetti sanırım ) hastaya , ileri tahlil yapmak istemem , ama dilersen mr çektirebiliriz."
Reçete ye antidepresan yazıldı .

Nick-duyuru uyumu had safhada yalnız, tebrik ederim. Erkek-erkek karşılaşması durumlarında olabilir belki, ben ya da başka bir kadın arkadaşımın bir işçiye "hee" dediğimizi pek hatırlamıyorum.

Çok da anlamadım ama aklıma şu geliyor. Tolga Çandar Ege şivesi ile yetişmiş bir adam mesela, ODTÜ'de okumuş ve şivesini burada düzeltmiş. Dolayısıyla İstanbul ağzı ana ağzı değil adamın ama Egeli biri ile karşılaştığında anında ve istemsizce Ege şivesine dönüverdiğini anlatır.
www.youtube.com
Belki, üst sınıftaki kişi de aslında öyle büyümüştür de, beyaz yaka dili sonradan öğrendiği dildir ve aslında özüne dönüyordur.
Ya da ezik görünüp usta parasal olarak adamı yolmasın veya aralarında yakınlık olsun diye öyle konuşmaya dönüyordur.
Düşününce bizim hizmetli Emine Abla vardı, ben de ona 'Emine Ablaa, gel de bir çay içek' derdim. Oysa sülalemde 'içek' diyen bir kişi bile yok, ailemde de diyen yok ama Emine Abla öyle derdi. Ben de Emine Abla'yla hiç farkında olmadan öyle konuşuyordum. Ağzımdan öyle çıkıyordu. Büyükbaşlarla toplantıya girince 'Bu konjonktürde, bu çözümleri uygulayamayız. Bu skecıl fizibıl değil' falan diyordum ki, günlük hayatta konjonktürle, sekcılla, fizibılla falan işim olmaz ama orada konuşurken hiç düşünmüyorum bile. Eminim, hepsi de üstümde emanet gibi duruyordur. Çünkü ne içek'le ne skecıl'la büyüdüm. Eminim ki içek derken Nebahat Çehre'nin içek demesi gibi, skecıl derken de İlyas Salman'ın skecıl demesi gibi oluyordur ama kendimi o havanın içinde kaptırıyorum sanırım.

yok la ne alagası var, kuruntu yapma köylü köylü...

bence de aychovsky'nin dediği gibi bi öze dönüş var, samimiyet oluşsun diye yapıldığını düşünüyorum. rol kesildiği durumlarda itici olabilir, filmlerde oluyordu bu, jönümüz holding toplantısında plaza türkçsi konuşurken ona aşık köylü kızını görünce birden ağız değiştiriyordu; o durumlar itici geliyor bana. ama bunun gerçek hayatta yaşandığını görmedim hiç gözümle.

iscinin dostu palve yoldasim yine guzel bir noktaya deginmis. temelde "ben senden ustunum" kafasi. komik olansa plazada calisip takim elbise giydi diye bu tiplerin kendini fabrika iscisinden ustun gormesi, "emekci kardesim" tribi yapip aklinca isciyi sahiplenmesi. sen kimsin amk yaa.

çok salakça ve apaçık kibir. yapmam, yapanı da sevmem.

www.youtube.com bir bak bakalım böyle yapılıyor aşağı yukarı fikir olsun.

FL studio programıyla yapabilirsin. Ona eşdeğer birkaç program daha var ama en kolay crack'i bulunan ve ilk kullanım için en basiti bu bence. Torrent kullanmayı biliyorsan halledersin, sorun olursa mesaj at.

youtube.com yine bedük, burada temiz nasıl yapılır anlatmış, farklı program ama aşağı yukarı fikir verir bu da.

logic de mi yapti yoksa garageband de mi? bir de sample'lar nerede bulunuyor bilen var mi?

ya arkadaşlar yeni gönderi yapayım derken editlemişim, gitti tüm yazdıklarım :) üşendim de şimdi. kısacası herkesin çalışma şekli farklı oluyor işte. ableton, fl studio, hatta renoise gibi programlara da bakabilirsin. özellikle sample tabanlı müzik için saydığım programlar bana daha uygun geliyor. logic de kullanılabilir tabii ki o gönderilen videolardaki gibi ancak seni sıkacaktır. müzik keyif alma işi sonuçta. tabii nasıl keyif ve verim alacağını da bilemeyiz biz, kendin deneyip göreceksin.

@evimin paspasi; youtube yeter işte, oradan alıp kesip biçeceksin. para ayırmak istiyorsan pikap al, plaklardan samplelar al. nerede yaşadığına bağlı olarak, dışarıya çıkıp plak keşfi falan yaparsın. keyifli bi hobin olmuş olur.

@philus yok ya hepsini bilgisayardan yapma niyetindeyim. plak muhabbbeti de o zaman, plaklari dijitale aktaran sistemi bulmaliyim sanirim degil mi ?

ableton live ya da logic. logic'in avantajı hayvani ses bankası olur.

özel ders konusunda yardımcı olurum. ya da istersen sen parçayı yolla fikrini anlat ben gerçekleştireyim.

bu kozmonotun da kafası mı iyiymiş neymiş uşşak parçaya majör akor koymuş. neyse sen bunu çok örnek alma.

öğrenmen gerekenleri söyleyeyim ben yine de. temel müzik teorisi(diziler, akorlar), temel duyum yeteneği(en azından üç sesli akorları algılayabilmen gerek), müzikte zaman(tempo, tartım ve süreler) bir de işte herhangi bir müzik yapma programı hakkında "eh" seviyede bilgi.

kurcalayayim, cikamazsam isin icinden, sizlere soracagim

Roman yazarini "ya senin hikayende neden lgbt karakter yok, homofobik misin sen?" diye elestirdikleri bir donemde yasiyoruz. O yuzden normal karsiliyorum, naapsinlar.

Hollywood'un hem eşitsizliğe karşı mücadele ediyormuş gibi göstermesine yarayan hem de yükselişteki politik doğruculuk, LGBT gibi hareketlere (özellikle 'geek'liğin çoğunlukta olduğu kitleler) hitap ederek kar etme amacından öte değil. Maddi ve kültürel temelli ırkçılık ve cinsiyetçilik sorunları çözemediği gibi, nefretini kusmak için hazır bekleyen ırkçı ve cinsiyetçi kitleyi mobilizasyona yarıyor. Ama tabii şu da var, söylemsel bir değişim, eninde sonunda sonraki nesillere normal gelecektir. Yani bu değişiklikler, 1-2 nesil sonra göze batmayacak, olağan akışta olacak ve normalleşecektir. Nasıl kadının politik hakları bugün normalleşti ve kadın halk kahramanları ortaya çıktı, aynısı sonra da olacak.

not: hiç marvel veya dc filmi/çizgi romanı rakip etmedim. O sebeple değişikliklerin 'lore' açısından neye mal olduğu konusunda bir fikrim yok.

popüler kültür, sanat dünyası yaratıcılık açısından bir tıkanıklık yaşıyor. aynı hikayelerin üzerinden onlarca kez geçiliyor. her türlü malzeme tüketilince batı toplumunun geçirdiği değişimle alakalı eklemeler yapılıyor.

sıfırdan üretilmiş bir hikayedeki lgbt, afro - meksikalı karakter beni hiç rahatsız etmez. ancak halihazırda var olan hikayeye ana karakter üzerinden böyle bir ekleme yapılması beni hikayeden soğutuyor. şekilcilik gibi geliyor.

Political correctness olayı itici geliyor, şekilcilik muhabbeti de haklı bir eleştiri ama son zamanlarda anti-Political correctness modası çıktı, özellikle ergenler arasında. her Political correctness kötü değil bence, işi abartıp hitler hayranlığına falan götüren tipler türedi. belki geçmişin günah çıkartması bilemiyorum, sinemadaki kısmına abartı tepki göstermek gereksiz geliyor bana.

Ben seviyorum da, tam böyle değil. Bir süper kahraman yaratılmışsa o odur, değiştirmeye gerek yok. Yeni kahraman yaratır, onu ön plana çıkarırsın Nick cage gibi, mis gibi olur.

Genel olarak da protector + 1

Bu sadece süper kahramanlar ekseninde de yok. Örneğin, Emma Stone'u yarı Çinli bir kadın rolünde oynattılar, o artık çok yuh çekilesi bir hareketti. Geçen gün Alaaddin'de kimler oynayabilir tartışması sonuçlandı ve bayağı bayağı ayaklanma oldu "Alaaddin'i de beyaz birine oynayırsanız, yuh artık" diye ve Mısır kökenli birini seçtiler. Ki, açıkçası buna destek veriyorum. Hiç mi otantik oyuncu kalmadı kardeşim. Brad Pitt'i Alaaddin yapmaları komik olurdu. Bunda para kaygısından öte, o şekilde bir seçim yapmasalardı film daha gişe yapmadan batardı. Dizilerde falan her yerde bir azınlık oluyor mutlaka mesela, ki gerçek hayatta azınlık varsa filmlerde, dizilerde de olmalı. Bunun kör gözüne parmak yapılması garip geliyor ama uzun vadede normalleşexeğine de inanıyorum.

Yeni doktorun kadın olması fikrini sevdim ama.

aynı durum amerikan dizilerinde pik yaptı son on yılda. her dizide en az bir gey, bir lezbiyen, bir komik aksanlı hintli, bir uzakdoğulu, bir doğruluk timsali zenci ve onun doğru yola evirmeye çalıştığı illegal işler çeviren bir zenci arkadaşı var.
zorlama bir şekilde senaryoya dahil edildikleri bariz oldukları için itici geliyor bana da. bu gibi karakterlerin ekranlardaki varlığı ancak gündelik yaşam akışında çoğunluğun garip görmediği zaman itici durmaz. ama o zaman da yapımcılar dikkat çekici başka şekilci şeyler bulacaktır.

Politik doğruculuk olayının Marvel çizgi roman satışlarına ciddi anlamda negatif etkisi olduğu açıklamasında bulundu şirket yetkilileri. Bu açıklamaları sebebiyle tabii ki politik doğrucular tarafından topa tutuldu ve sonrasında tam tersi açıklama yaptı. İnandırıcı değil kesinlikle. Hatta bu yeni sistem tutsun diye diğer, hala eski halinde olan, kahramanlar ile birlikte karıştırıp sunulmaya başladı.

Yeni kahramanlar konusunda açığım ben de. Yeniler elbette, kapalı kümeye her yeni eleman eklediğinde karşılaşıldığı gibi kucak açıp karşılanmayacak fakat zamanla alışılcak. küme içinde, insanlar için sembol haline gelmiş, favori edinilmiş karakterleri politik doğruculuk adı altında, başka amaç olmadan bir dayatma ile harcadığınızda elbette nefret oluşacaktır. Bununla birlikte over-correction dünyadaki en aptal hareketlerden biridir ve pc kafası yüzünden beyaz erkekler azınlık hale gelme yolunda. Şu an MCU'daki kahramanlara bakınca öyle gözükmese de.

Bu arada evet, Doctor'un kadın olacak olması zaten bu sezon boyunca gözümüze sokulan bir şeydi. Yadırgamadım. Bence güzel olabilir fakat Doctor zaten rejenere olup, şekil değiştirip duran bir canlı. Yani değişmek onun doğasında var. Beyaz erkek Tony Stark yerine siyahi kadın Riri Williams koyup isimde ufak değişiklikle devam etmek aynı şey değil.

radikal değişiklikler yapılmadıkça eyvallahım var. mesela star trek'te sulu karakterini gay yapmak benim için radikaldi. trek evreni dizilerinde lgbti karakterler vardı zaten. ama yan karakterlerdi bunlar. tutup da kaptan kirk ya da sulu gibi ana karakterlere böyle yaklaşırlarsa çok sırıtıyor. yine aynı şekilde val kilmer'ın batman yapılması da saçmaydı. PR meselesi değil bu ama yine de gıcık olmuştum. sarışın bruce wayne mi olur lan, lol. şimdi de asyalı flash yaptılar mesela. o dceu casting elemanını getirin buraya...

şu politik doğruculuk kavramından midem bulandı son birkaç gunde. herkes doktorun kadın olması uzerine bunu ve popülere oynama meselesini öne sürüyor. sen de ordan etkilenerek sormuşsun baska karakterlerle süslemiş olsan da konuyu. o yuzden ben de doktor hakkındaki fikrimi söyleyeceğim. zaten diğerlerine aşina da değilim.
izlediğine göre biliyorsun ki doktor bir uzaylı ve cinsiyetler üstü bir kişilik giydirilmiş kendisine. her şey olabilirdi, hangi bedeni seçerse hangi türü seçerse o olabilirdi. bunun uzun yıllar önce yapılmış olması gerekiyordu yapımın en buyuk hatası bu. 40 yıl önce dur bi oturtalım karakteri dediler yapmadılar belki. 30 yıl önce yok ya hiç zamanı değil dediler, 20 yıl önce boşver ya dimyat köşede dursun pilav güzelmiş dediler, 10 yıl önce dur yeniden başlattık şimdi hiç bulandırma suyu dediler. ee.. şimdi olmaz, şimdi zamanı değil, belki başka zamana derken derken derken,
hala mı zamanı değil? ne zaman zamanı olacaktı?
bunu cok cok önceden ikinci veya ucuncu doktorla yapmalılardı ki doktorun bu hususta söyledikleri lafta kalmasın. (insanlarınki gibi cinsiyet algıları olmadıgına dair)
bu konu politik doğruculuktan tamamen ayrı tutulmalı bence o sebeple.
ama derseniz ki moffat ne yaptıysa bundan yaptı ona ben de katılırım.
ama şükür ki artık gitti ve seneler sonra doktor teoride olan ama hiç pratiğe dökülmemiş o gerçeği; değişimin kendisi olan yüzünü bizlere döndü.
çok sevinçliyim açıkçası.

Bunu dert edinmek yerine her ne isim altında olursan olsun siyah/kadın/lgbti ögelerin öne çıkarılmasına sevinmek gerekiyor zira bunun gerisinde çok ciddi bir mücadele var, öyle kimse kimseye hak/görünürlük lütfetmiyor. Demek ki artık genel olarak böyle bir talep var ve endüstri de buna karşılık veriyor. Olay bundan ibaret. Yoksa endüstri aynı endüstri, aniden çok açık fikirli insanlar gelmedi başlarına, mecbur kaldılar bu taleplere cevap vermeye.

@river song

"sen de ordan etkilenerek sormuşsun baska karakterlerle süslemiş olsan da konuyu"

Buna katılmıyorum. Çünkü soruyu sormadan birkaç dakika önce MCU ve DCU karakterlerindeki politik doğruculuk konusunu konuşuyorduk. Bunu onunla ve başka arkadaşlarımla daha önce de konuşmuştum. Doctor'un kadın olması ise bir önceki gün konuştuğumuz bir konu. Eğer o konuyu açmamızdaki asıl sebebi öğrenmek istersen de söyleyeyim. Benim sormamı ve bugün arkadaşımla konuşmamı tetikleyen asıl tetikleyen konu Doctor Who değil Spider-man: Homecoming. Öte yandan Doctor Who ve Doctor'un kadın olması konusunda dediklerine katılıyorum.


@fengari

etnik çeşitlilik/kadın/lgbtt yönelim konusundan ve bunların hikayelerde yer almasını dert edinmiyorum. Politik doğruculuk adı altında over-correction'a gidip bütün karakterlerin değiştirilmesinden bahsediyorum. Kaldı ki tribünlere oynamak, yerel deyişle "benim de Kürt arkadaşlarım var" demeye geliyor bu. Siyahi bir lezbiyen ya da gay bir meksikalı (öznitelikler değişebilir) süper kahraman eklemelerinden bir rahatsızlık duymam.

İşte ben de diyorum ki oynanacak bir tribün olduğunu farketmişler/ o tribün sesini çıkara çıkara duyurmuş demek ki. Bu o mücadelelerin başarısıdır, bu açıdan bak olaya.

Bu yazdıklarından homofobik/kadın-siyah düşmanı olduğun sonucu çıkmıyor, öyle bir eleştri getirmiyorum zaten ama bu getirmiş olduğun eleştrileri bir retroperspektifte değerlendirirsen ortada ne kadar büyük bir başarı olduğunu görürsün, görmelisin. Demeye çalıştığım bu.

herkesin hayatına hiçkimse karışamaz.
ölüm her zaman vardı o zaman kimse eğlenmesin. öyle saçma şey olur mu? bu dinci kafasını anlayamıyorum hiç.

bu kadar şehit ve zulmün olması, seni hayatını yaşayan standart insanı sorgulamaya değil bunun sorumlularını sorgulamaya itmeli. eleştirdiğin insanlar da ülkeyi en az senin kadar seviyor. burada doğdular, burada ölecekler.

Bunun dinle ne alakası var? Vefa meselesi bana göre. Orada gencecik delikanlı evlatlarımız şehit oluyorlar, nice yaralar alıp gazi oluyorlar o askerler polisler... biz burada tepinelim diye...

İyi de, memlekette çoğu şey yolunda mı da iç huzuruyla gönül ferahlığıyla bu derece tepinebiliyoruz?

Sizce bu biraz hissizlik, umursamazlık, vurdumduymazlık, bana dokunmayan bin yaşasıncılık değil mi?

@zgrydn

O dediğine ittiği için bunu soruyorum zaten. Kim kime güç yetirecek? Anıtkabir'in bulunduğu alamı imara açıyorlarmış, buna kim tepki gösterecek mesela? Bu kadar çok eğlenen insanlar mı?

zgrydn + 100

Bu kadar şehidin ve zulmün sorumlularına sormak gerekiyor bu soruyu, başka birisine değil.

erkek olsam y.dışında çalışarak veya bedelli yaparak askere filan gitmezdim
polisler de başka bir şey olamadıkları için polis oluyorlar
profesyonel asker-polis oluyorsan ölüm riskin var, olma. bu kadar basit.
zaten şehit olmak süper harika bir şey. kutsal, cennette filan hep onlar. hiiiç üzülmememiz hatta özenmemiz lazım, değil mi?
tepindiğim, eğlendiği filan yok da bu memlekette her ne oluyorsa hak edildiği için oluyor. hak etmediğini düşünen için zaten yaşamak yeterince zor.

@fengari

Sorunca nasıl cevaplar alındığını görmüyor musunuz? Çok mu üzülüyorlar, pişman mı oluyorlar, utanç mı duyuyorlar, düzeltiyorlar mı sanki olup bitenleri?

Hani egemenlik kayıtsız şartsız milletindi? Niye anca yöneticilerden alamadığımız hesapları soruyoruz, başka şeye aklımız ermiyor mu?

Bu işin sorumlularının bunu umursamıyor olması, sorumlu olmayanlara saldırmayı gerektirmez diye düşünüyorum. Hepimiz üzülüyoruz olan bitene, ben mesleğimden dolayı bir çok konuda daha aktif rol alıp destek olmaya da çalışıyorum ama "bu kadar zulme, bu kadar şehide" rağmen adamların aldıkları oy ortada, zülme uğrayan da gidip oy verdiği zaman geri kalana yapacak başka bir şey kalmıyor.

bu dünyaya keyif çatmaya geldim, birilerinin yasını tutmaya değil. yarın askere gider de ölürsem kimse de benim yasımı tutmasın. kimse için ölmüyorum, elimde olsa bedelli yaparım.

Lütfen şunu bi ayırt edelim. Ben saldırmıyorum. Sadece çok üzgün ve şaşkınım ve bu şekilde sesli düşünüyorum, size de soruyorum. Saldıracak olsam burada bir dizi küfür ve hakaret sıralamam, hedef göstermem, yüksek bir gerilim oluşturmam gerekmez mi? Bana siz kendi iç geriliminizle baktığınız için gergin konuştuğumu zannediyor olabilirsiniz.

Ben normal hayat akışı içinde gülmüyor muyum, kahkaha atmıyor muyum, geyik muhabbetinin dibine vurmuyor muyum? Hepsini yapıyorum. Anlamadığım şey, bunlar sanki insanın psikolojisini ayakta tutmayan şeylermiş gibi her fırsatı eğlenceye çevirmenin mantığı.

Evlenecek tabii insanlar, elbet bunun sevincini paylaşacaklar, ama mesela gümbür gümbür herkesi rahatsız ederek düğün yapmak nedir? Her bir boş vaktini alabildiğine barlara diskolara adamak, sürekli bir "gevşeyelim" kafasında olmak nedir? Gayet normal, gayet güvenli ve çoğu şeyin tıkırında gittiği bir süreç yaşıyor olsak anlarım ama bu kadar zamanı morali enerjiyi ve parayı düze çıkmak için kullansak olmuyor mu, size de değişimi ve mücadeleyi hep başkasından bekliyoruz gibi görünmüyor mu?

Ona bakarsan hicbir zaman eglence yapilmamasi lazim. Acliktan olen insanlar var.
Kriterimiz aci ceken insanlarin yerkurede belli koordinatlarda bulunmasi mi?

@stavro

Anlamamışsın. Kriterimiz o değil. Ülkede en azından güvenlik hukuk ve ekonomi gayet sağlıklı yürüsün, gerisi hallolur kafası benim savunduğum kafa. Her ülkenin her türde insanı olur, önemli olan acı çekenlerin sayısını azaltabilmek, gücü bu yönde kullanmak, gücü bu yönde kullanmayı sevmek. Biz gücümüzü ne yönde harcıyoruz farkında değil misiniz?

O kadar çok olay oldu ki, hissizleştik. Bir atasözü var, borç bini geçince her gün tavuk eti yenirmiş. Bu da biraz öyle oldu. Hani, 40 yılda bir şehit versek, arada bir ekonomi bozulsa millet isyan da edebilirdi, hesap da sorulabilirdi. Şimdi yarın popomuzun dibinde bomba patlamayacağı ve şehitlik istatistiklerine +1 olarak katılıp katılmayacağı belli değilken, ben de olsam "Eğleneyim bari, yarına çıkacak mıyım belli değil" derim.

Ülke 90'larda deli gibi şehit veriyordu, şehit sayısı 2000'lerde azalır gibi yaptı, o zaman da ekonomik kriz oldu. Zaten sonra şehit sayısı da arttı, ekonomi de iyice dağıttı. Eğlenmek için ülkenin sakin bir gün beklesem ömrüm boyunca bunalımdaydım ya da şimdiye çoktan bir milyon psikosomatik hastalık üretmiştim.

Eğlenmek karşı çıkmaya veya hesap sormaya engel deil ama tek tek kimden ne hesabı soracağım. Millet nasıl tek tek hesap sorsun. Yarın hapse tıkıverirler valla. Toplu bir hareket olsun, hep birlikte başlatalım ve devam edelim, hesap da soralım. O ayrı bir konu ama o zamana kadar, sıra bana da gelmeden tek başıma dövünmek istemiyorum. Bu şehide üzülmemek, acısını yüreğinde hissetmemek değil ama ateş düştüğü yeri yakıyor. Ben de şehit versem dünya bana da zindan olur ya da buna üzüşmeyecek değilim. Bunun üzerine kafa yormaktan vazgeçecek değilim. Buna destek vermeyecek değilim, elimde geleni yapmayacak değilim ama biri benim bir yakının öldü diye, onlardan da hayatlarını durdurmasını istemem. Bunun için sivil toplum örgütlerine destek veririm, bir ucundan tutarım ama bu eğlenmeye engel değil.

Ha vur patlasın çal oynasın'lı, şafşatalı eğlenceleri zaten görgüsüzce bulurum. Onun için herhangi bir kötü olaya gerek yok.

herkesin hassasiyeti farklılık gösterebilir. ben mesela millet, vatan, toprak bütünlüğü gibi insanların yarattığı kavramlardaki çatışmalara ve olumsuzluklara üzülmüyorum. elbette herkes güle oynaya askere gitmiyor ama askere yollarken konvoylar, arabalar, en büyük asker bizim asker ölünce aaaaaaaaaauuuuuv. yok öyle. zaten ölen için hiçbir farkı yok.

bu, topluma yedirilmiş bir psikoloji. askerliğin, savaşmanın, hayali sınırların savunulmasının erdemli, onurlu bir şey olduğu yediriliyor. yok öyle bir şey. bizler, ortak paydada insanız. türk, fransız, ingiliz falan değiliz. sırf birileriyle aynı topraklarda doğdum, aynı dili konuşuyorum diye onun ölümüne diğerlerinden daha da fazla üzülecek değilim.

insanların hayatını kaybetmesi olasılığını kabul edilebilir kılacak kadar değerli hiçbir şey yok bu dünyada. savaşlar, çatışmalar hep boşuna.

asıl dert edinilecek şeyler açlıktan, hastalıktan ölen milyonlarca insan. tamamıyla yok ettiğimiz doğal düzen. bizler kadar güçlü olmayan diğer türlere karşı uyguladığımız zulüm, görmezden gelme. asıl bunlar varken eğlenceler falan bana üzücü geliyor. askerin ölmesine madem bu kadar çok üzülen var, 30 milyon insan çıksın yapmıyorum lan askerlik falan desin. belli bir düzeni korumak, yaşamımızdan daha önemli değil. sivil halkın yaşamına dair de bir tehdit varsa bu tehditi bertaraf etmek için anlaşma değil çatışma yoluna giden ve bu bertaraf için de insanı koruma amaçlı başka insanların eğitilmesini amaçlayan militarist anlayışa kafa atalım.

edit: offfff, daraldım duyurudaki mentaliteden. insanların eğlenme seviyeleri de eleştirilebilir sınırlarda görülmüş. artık bu kalıbı aşırı kullanmaya başladım ama herkes işine baksın ya. kimin, ne kadar eğlendiği ya da hangi sınırlar içerisindeki eğlencenin kabul edilebilir olduğu diye bir şey yok. sizin özgürlüğünüze değmediği sürece kimsenin, hiçbir hareketini eleştiremezsiniz. kendinizde toplumsal vicdan kisvesi altında bu hakkı görmeyi bırakın artık.

Tam da vur patlasın çal oynasın'lı aşırı şatafatlı ve çok sıklıkla tekrarlanan eğlenceleri kastediyorum. Yoksa normal efendi efendi, kimseye bir rahatsızlık vermeden yapılan düğünleri, mezuniyet gibi yılbaşı gibi kutlama tarzı ve yine kimseye bir rahatsızlık vermeden yapılan şeylerde sorun görmüyorum. Hayatın durdurulması gerektiğini düşünmüyorum, sadece eğlenme eyleminin kafalardaki hissizlik ölütoprağını söküp atacak miktara çekilmesi gerektiğine inanıyorum. Çünkü kopmaksızın süregelip süregiden bir eğlenme odağı hiçbir ülkeyi kurtarmaz da, kalkındırmaz da, refahını sürdürmez de. Bana biraz fazla dertsiz yaşıyırmuşuz gibi geliyor arkadaşlar.

Bu dertsizlikten kastım kişisel değil toplumsal dertsizlik. Birlikte hiçbir şey yapamıyoruz. Bir yolunu bulmak için kafa yormaya bile yanaşmıyoruz. Anca eğleniyoruz. Sorun bu.

@bayc

Peki illa başımıza gelince mi isyan edip bişeyler yapılmalı diye haykırıcaz? Cevaplarımı okudun mu bilmiyorum, hayatın durdurulmasından yana değilim, elbette her türlü gerçekliğiyle hayat akacak. Ama bugün müdahale etmediğimiz şeylerden dolayı ileride, şu anda hayal etmeye üşendiğimiz büyüklükte sorunlar yaşama ihtimalimiz var. Adamın gözünde sadece sayıyız demişsin, biz kendimize saygı gösterilmesini sağlamadıkça, bizim kendimize saygımız olmadıkça başkalarının bize saygı göstermeme hakkı var da, sanki devlet temsilcilerinin yok mu? Haydi haydi var. Tekrar ediyorum, hayatın durdurulmasından yana asla değilim. Çünkü yaşamayı da unutmamak zorundayız. İnsan olmak ve toplum olmak, hayvan olmak gibi otomatik ve içgüdüsel bişey değil, toplumca düze çıktığımızda nasıl yaşayacağını unutmamış, insani değerlerinden soyutlanmamış bir toplum olarak hayata devam etmemiz, mesela çocuklarımızı nasıl eğitmemiz gerektiğini iyi bilmemiz gerekecek. Fakat biz (bu örnek üzerinden gidersem) çocuklarımızı nasıl eğitmemiz gerektiğini şu anda gayet iyi biliyor muyuz ki? Biz şu anda olması gerektiği gibi yaşıyor muyuz ki suçun sadece devlet temsilcilerinde olduğunu düşünmekte sonuna kadar haklı olalım??

@i drive the hearse

"sizin özgürlüğünüze değmediği sürece kimsenin, hiçbir hareketini eleştiremezsiniz." demişsin, senin (lafın gelişi "senin", yoksa konu sen değilsin) özgürlüğün benim özgürlüğümü kısıtlıyor, hatta yer yer yok ediyor, bilmem farkında mısın? Toplumsal alandaki zayıflığımızın verdiği zarar da tam olarak bu yönde. Birbirini anlamamak, birbirine karşı saygısız olmak, birbirine karşı sevgisiz ve ben merkezci davranmak.

Diyorum ki bazı insanların ben merkezcilikleri bazılarımıza aşırı zarar veriyor. Bunu ister siyasi alın ister ekonomik ister hukuki ister eğitimsel ister güvenlik vs. Bu apaçık bir gerçek. Filler tepişiyor çimenler eziliyor meselesi bu, ben çimen olmayı kabul ettikçe filler beni hem yiyecek hem üstümde tepişecek hem de tepeme sıçacak. Bilmem anlatabiliyor muyum.

Tekrar ediyorum, kimsenin eğlenme hakkına itirazım yok, itirazım, sanki ülke çok ferah bir noktadaymış gibi kafayı sürekli eğlenceye, sürekli geyiğe, sürekli üretimsiz tüketime odaklamak. Bunların aşırı yapılması. Çünkü farkında olsanız da olmasanız da psikolojik olarak aşırı bir gevşeklik hali içine girilmiş durumda. Sırf bu yüzden bugün "bugün karnımız doyacak mı" noktasına geldik. Olması gereken anda olması gerekeni olması gerektiği gibi yapmadığımız için.

İyi de, 30 yıldır sürekli şehit var. 30 yıl önce 20 yaşında olan biri 50 yaşına kadar hiç eğlenmeden mi gelsin? Bu mu istediğin?

@babilbaligi

Aradaki yazdıklarımı bi okur musun...

@bayc

Peki başka ülkelerin halkları ayaklandığında nasıl yaptırım uyguluyorlar? Biz niye bunları hiç incelemiyoruz?

bira soğutulabiliyorsa hiç gerek yok. bozar, sulu bira sevmem.

soğuk bira>ılık bira>bira olmaması>sıcak bira>buzlu bira

ben birayı genel olarak sevmiyorum; ama ılık hali iyice çekilmez oluyor. tadı normalken bile kötüyken ılık hiç içilmiyor.

O yüzden eğer bardak yeni yıkanmış(yani sıcaksa) ya da bira yeterince soğuk değilse buz isterim.

keza su evet tadını bozar ama, zaten bi' dönem çalıştığım yerde biraverin dibine su koyuyorlardı köpürmesin diye. hatta ondan sonra gittiğimiz yerlerde çokcana da espiri yapıyorduk ''abi bi' bira ama suyu az olsun'' diye, garson bazen cevap veriyordu ''şişeyi yanınızda açacağım''.

yani tadını bozar, seyreltir ama sıcak içmektense buzlu ve yeterince soğuduğunda hızlı içmeyi tercih ederim. Zaten mekanda su ilave edildiğine de denk geldikten sonra çok da şeyapmıyorum.

Ona şu konmaz, buna bu konmaz, şunun edebi adabı var diyen aklı-evvel kitleye itibar etmem. benim için birşeyi içmenin kendisi bi' amaç değildir, onu içmemizin bi' amacı vardır. Bu da tadı ve sonunda sana vereceği rahatlık.

Kesinlikle atarim. Tadini falan da bozmuyor. Buzlar erimeden icmis oluyorum zaten. Alkolsuz iceceklere de buz atmayi severim. Kahve icer gibi 2 saate bir birayi icsem tadini bozardi. Direkt soguk su yerine ilik suya buz atarak sogutup icmeyi tercih ederim ornegin.

Kokteyl olmayan hiçbir alkollü içeceğe buz atmıyorum. Rakı ve viski dahil. Çok istiyorsan bu içi sıvı dolu küpler ya da taş olayını deneyebilirsin.

Tövbe de.

Hayır asla.

Atmayınız. çivi gibi soğutup öyle içiniz.

Yo dostum yoo

atmıyorum. sulandırmanın alemi yok ya.

Limonata ve birayı karışırıp içine limon kabuğu attığımda buz koyarım

uygun boyutta olanlar takılır.

şimdi şöyle yarış bisikleti tekerleği takamazsın.(aynı jantlara takılacak lastik olarak bakıyorum masraftan kaçmak için)

yanlız, mtb lastiğinden daha ince profili olan, dişsiz yol tipi lastikler var, onları taktığın zaman anında değişiyor bisiklet, inanamazsın, lastik deyip geçme. akıyor akıyor alet, 5 pedalla gittiğin yeri 1 pedalla gidiyorsun o derece.

örnek olarak şu lastiği vereyim

www.google.com.tr

bunun bile neredeyse yarısı kadar ince olanlar takılabiliyor.

jant ölçüleri yazar jantın ve lastiğin üstünde. atıyorum 26x1.75 diye. bu ölçülere göre alırsan sıkıntı yaşamazsın. zaten büyük ihtimalle bi bisikletçiye gideceksin.

lastiğin genişliği kadar, tırtıklı ya da düz olması ve profili çok önemli.