Şimdi girdim geldim

Toprağa bas?

www.wikihow.com.tr
burada çeşit çeşit öneriler var :)

Bu mevsimlerde hep olur bana ya, pikachu gibi dokunduğum her yerde çarpıla çarpıla gezerim. Yani kendinizi topraklayın, giydiğiniz kazak yün falansa ondan olabilir.

acilen kullandığınız ayakkabınızı, terliğinizi ve/veya montunuzu bırakmalısınız:) şaka bir yana kışın montlardan dolayı bu durum artıyor ve farkediyoruz.
bir de ayakkabı tabanı önemli. mesela iki skechers ayakabım var ikisi de fena. özellikle marka verdim çünkü bu marka ayakkabıların tabanları böyle.

Artci sarsinti +1

Benim bir botum var, giydigim an ofiste carpiliyorum çünkü ofiste yerde hali var. Sadece o botun tabani sebebiyle.

Ayağınızda ne vardı, kauçuk tabanlı botlar falan da olabiliyor.
Ben daha geçen hafta otomatiğe basarken tüm apartmanın sigortalarını ana kofradan attırdım, zannediyorum bu dönem birçok kişide oluyor.

Bir şey olmaz.
Ama yüzü bu sabunla yıkadıktan sonra kuru ve soğuk havalarda dudaklarda çatlama olma ihtimali akla geliyor.

3 - 4 yıldır saçımı, yüzümü ve vücudumu sabunla yıkıyorum. Saçlarım gayet sağlıklı, cildim de öyle. Kozmetik ürünlere tonla para döken arkadaşlarımdan daha iyi durumdayım. 30/Erkek olmamın bir etkisi var mı bilmiyorum, ama sanırım içinde 150 içerik olan temizleme ürünleri biraz yalan geliyor. Yanıldığım konusunda bilimsel temelli bir argüman sunanları dinlerim, gerekirse yaptığımdan vazgeçerim. Durum bu.

Kurutur. Yüze kullanmayin, yüz çok hassas.

Herkesin cildi farklı. Sizinki güzel tepki vermiş devam edin bence. Çok kurursa nemlendirirsiniz. Jel mel aha bha ıvır zıvır hepsi yalan dolan bence :D

Bende de kuruluk yapıyor sabun.

Sizin cildiniz yağlanıyorsa belki o etkiyi sert şekilde ortadan kaldırdığı için iyi gelmiş gibi hissettirebilir ancak düzenli kullanıp kuruluk fark etmeye başlarsanız bırakırsınız.

erkek kişisiyim.
normalde yüzüm -sanırım çok terleyen bir birey olmamın da etkisiyle- aşırı yağlı bir yapıya sahip. t bölgesi, alın kısmı ve göz altı/burun yanı kısımlarım resmen ışıkta parlar.

hacı şakir kalıp sabun bende yağlanmanın miktarını azaltmadı ama, zamanını uzattı.

şöyle açıklayayım;
normalde yüzümü yıkadıktan sonra veya banyo/duş sonrası kurulandıktan sonra diyelim ki ilk paragrafta yazdığım parlama noktasına kadar diyelim ki 2,5-3 saat geçiyor.
hacı şakir bu süreyi 4,5-5 saate kadar uzatıyor.

dediğim gibi, finalde gene vıcık vıcık yağlı yüze ulaşıyorum ama 2,5-3 saatten ziyade 5 saate yakın bir süre rahat ettirmesi benim için önemli bir avantaj.
nereden baksam 2 katı daha yavaş yağlanıyor diyebilirim.

kışın ara veriyorum ama. kışın hem daha az terlediğim için, hem de yağlanmam daha kabul edilebilir olduğu için.

Bence sen değersiz değilsin öyle düşünme. Ben de mesela kendime karşı çok hoşgörülü değilimdir hatta kendimi en çok ben eleştiriyorum ama başkalarına daha hoşgörülü davranıyorum. Belki de mükemmelliyetçiyimdir. Bu arada ekleme yapayım, bence sen kendini değersiz görmüyorsun sadece potansiyelinin üzerine çıkmaya çalışıyorsun o yüzden sert davranıyorsun. Kendini kusursuz görseydin o düşüncenin arkasında değersizlik duygusu yatıyor olabilir. Çünkü kendini aşırı değerli görmek aslında hissedilen değersizlik duygusunu maskelemekmiş.

var var, çok. narsist olabilirim.

gerektiği zaman sesini çıkarabilmek, hakkını savunabilmek mental olarak sevgi ve saygıya en güzel örnektir. dexter gibi belli prensiplerle yaşayan insanın kendine saygısı vardır, denilebilir.

bunlar olumlu pekiştirmelerle mümkün. bir ortama girdiğinde zekanla, konuşmalarınla sivriliyor musun? bir sınava girdiğinde kolaylıkla ilklerde yer alıyor musun? bazılarına göre çok zor olan konular senin için çok kolay mı? disiplinli bir şekilde amacına ulaşana kadar çalışabiliyor musun? hepsi olmasa da buna benzer kendin ile gurur duyabileceğin tecrübelerin varsa, başka bir konu önüne geldiğinde, herkes yapıyorsa ben daha iyisini yaparım de. buna bir çok örnek verebilirim. araba kullanmam gerektiğinde, bunu herkes yapıyorsa ben daha iyi yaparım dedim. şimdi çok iyi araç kullanıyorum. yabancı dilde de böyle, işte de böyle. örneğin yüzmek. koşmak. hayatın her alanına yetişip bir de haftada 70-100 km koşuyorum, mesela. yapman gereken adım atmak, çalışmak. çoğu insan hiç bir konuda istikrarlı bir şekilde çalışmaz. yaparsan, emek verirsen, olur. bu mottoyla, kendine güvenerek giriş hayat önüne ne çıkarırsa.

kendime hayranım

Kendini sevmemek nasıl oluyormuş yav böyle psikologlara da ayar oluyorum. Bence bir insana kendisinin verdiği değerin hiçbir anlamı yok çevre size değer verse siz de kendinizi değerli hissedersiniz, yani insan kendi kendini nasıl üzebilir ki

Gabe h coud anlamadim ne dedigini.
Basariyla alakali bir konu degil ki bu. Oyle olsa kendimi sevmem gerekirdi.

Var tabii ki. Mesela geçen gün iş yerinde birinin eşie diyabet tanısı kondu. Benim de kafamın içinde konu konuyu açtı, pankreasımı düşündüm. Dedim yani, canım pankreasım, seni ne kadar çok seviyorum, ne kadar güzel çalışıyorsun beni yaşatıyorsun.
Kendinle alakalı bir değersizlik hissin varsa sana bunu hissettirmiş/hissettiren birileri olmuştur hayatında. Üzgünüm ama bunu kronik hale getirecek kadar etkilendiysen, muhtemelen senin değer verdiğin biri(leri)dir bu/nlar.
Belki annen, belki baban?

Konusma ben konusuyorum: evet oyle bi durumum var. Bence de kaynagi o.

Kendimi seviyorum, kendimi tanıyorum. Ne iyi geliyor, ne iyi gelmiyor biliyorum. Bazen rahatımın yerinde olması yüzünden daha fazlasına kavuşabilecekken gereksiz bir gevşemeyle yerimde sayıyorum ama olsun.

Önce kendini tanıman lazım. Dışardan bakan birisi seni senden iyi görebilir ama en az onlar kadar kendini görebilmen lazım.

seviyorum kendimi. hatamla doğrumla, sevabımla yanlışımla :)
saygım büyük ölçüde var gibi ama yer yer kendime yeterince dikkat etmediğim zamanlarda başta kendime saygımı sorgulayıp toparlanmaya gayret ediyorum. ikili ilişkilerde taviz verdiğim, alttan aldığım durumlardan sonra düşündüğüm oluyor. ama ilerleyen süreçte başımın ağrımaması için yaptığımı söyleyerek kendimi telkin ediyorum...

Kendisine sevgisi ve saygisi olan insan sinir koyabilen, ona neyin iyi gelip gelmedigini bilen ve buna gore tercih yapan, kendine verdigi sozu tutan, kendini koruyan ve kollayan insandir. Bunlar baskasinin size verdigi degerden bagimsizdir, zaten siz bunlari yaptikca ve tercihleriniz bilincli oldukca yani sizi kendinize iyi davranip, oz sevgi ve sayginiz arttikca size boyle davranmayan insanlardan da dogal olarak uzaklasirsiniz. Kendi ozgun/otantik benligini bilir ve sahip cikar, toplumun dayattigi inanclari degil kendi degerlerini ve inanclarini belirler ve ona gore yasar.
Kendi degerini, baskasinin ona verdigi deger uzerinden tanimlayan insan gucunu baskasina teslim etmis olur, herkesi memnun etmeye calisan bir bukalemun haline gelir, boyle insanlara da kimse pek saygi duymaz ztn. Insanlar otantik insanlara saygi duyarlar. Bunun patalojik narsisizmle bir alakasi yoktur, saglikli ego dedigimiz seydir.

Ultra elestirel birisiyim, kendimi de cok elestiririm.
Kendimi pek sevdigim soylenemez, cikis noktama bakilirsa kendimi baya basarisiz birisi olarak goruyorum zaten.
Su anda cok farkli bir noktada olmam gerekirdi.
Bununla nasil basa cikiyorum? Kismet degilmis diyip kendimi rahatlatiyorum arada. Bir de cymbalta 60mg bu aralar iyi geliyor.

Kendime karşı sevgim ve saygım var.
Elimden geleninin en iyisini yapmaya çalışıyorum olmuyorsa da nerede eksik kaldığımı tespit etmeye çalışıyorum.
En sevmediğim huyum insanları kırmak pahasına da olsa daha fazla hayır diyememem. Onun haricinde kendimle aram oldukça iyi :)

kendine güven yoksa kendine sevgi ve saygı da yoktur, diye düşünüyorum.

Sevgim de saygım da var. Bunlar benimle ilgili olan pek çok şeyi şekillendiriyor.

Karar almam gerektiğinde kendime danışırım :)
Şaka gibi gelse de böyle bir durum var. Kararım anlık rahatlığımı mı destekliyor veya uzun vadeli mi olacak? Neler olmasını bekliyorum ve neden gibi kendine karşı içten ve sorumlulukla hareket etmek. Kendimi dinlerken yargılamamak ve sınırlarımı bilerek oluşabilecek olumsuz dönemlere hazır olacağımı ve gerçek sorunları anlık huzursuzluklarla maskelemeyeceğim konusunda öngörü ve kabul oluşturmak için kendime vakit ayırırım.

Evet canım kendim.

Ben de kendimi çok eleştiriyorum ama üstüme de çok fazla gelmiyorum. Düzeltmeye çalışıyorum, daha iyi olmaya çalışıyorum, hedefim neyse ona ilerlemeye çalışıyorum.

Bir zamanlar pek yoktu. Bu aralar normal.

Geçen sene acayip kendime karşı bir sevgim ve saygım vardı. 10 üzerinden 9'du kendime olan sevgim ve saygım.

Dediğim gibi normal bu aralar. Standart diyebilirim.

hacırotti +1
douchebag -1

oysa sorun kendi içinde +1
suç başkalarındadır demiyorum, bazı süreçler-sebepler neticesinde insan bi tuzağa düşüyor, takılı kalıyor orada. kendi başına çıkan çok az

kendine güven yoksa kendine sevgi ve saygı da yoktur -1
kendime güvenim çok. kendime saygım yok. çalışmadı formül.

mizaç bence. üstteği 2 örneğin 2şer versiyonunda da mizaçları, ırsi mirasları ve onların akıp yolunu bulmasını kounşuyoruz. bence.

Bence yok ya şimdi de başka birinin peşinden gidiyorum.

Onceden cok dusunurdum. Bi suredir hiiiiic dusunmuyorum. Ölüm yokmus gibi yasiyorum kafamda.

Ama bu tarz sorular gelince dusundugum, bir gun ölmekten ziyade öldürülecekmişim gibi geliyor. çeşitli saçmalıklardan dolayı böyle bi his yerleşti aklimin bi kosesine.

Yapabileceklerimi yapmaya çalışıyorum imkan varken. Yeni deneyimler, gezmesi, yapması, etmesi.

@dissendiuam +3

bir gün ölecek olmak fikri beni inanılmaz rahatlatıyor. yaşıyor olmak daha sıkıntılı hatta.

Uyarın iyi oldu. Senle uçağa falan binmem Kittie.

Ben uykuda pat diye öleyim, kimselere muhtaç olmayayım.

Bir gün olecegimi bilmek hayattan daha çok zevk almamı sağlıyor.

Nasil olmek istersiniz?
> Bir gece uyuyup uyanmamak istiyorum. fark etmeden.

ölümden sonra yaşama inanmadığım için aklıma gelince dehşete düşüyorum. ölümden sonraki yaşamdan emin olsam umurumda olmazdı.

bir gun olecek olmak degil sevdiklerimin olmesi korkutuyor beni.
bunu yazmistim facebookta. 1 ay sonra en yakin arkadasim kalp krizi gecirdi, sonra da kaybettik.

onun olumunden sonra acaba ben de olsem iyi mi olur diye dusunmeye basladim. her seyi beraber yaptik, bunu da beraber yapmisiz gibi olsun.

kendi olumumle ilgili en buyuk cekincem, arkamdan annem ve kardeslerimin uzulmesi olur... yakin arkadaslarim da uzulsun istemem ama bunun sonu yok tabi... bir de arkamdan esyalarimin toplanmasi... cok ivir zivirim var...

ben olum sonrasi bir hiclige gittigimize inanmiyorum.

Çok soğuklarda Diz üstü çorap giyiyorum ben. Merino yününden olanlar daha ince oluyor ve ısıtıyor. Tayt gibi sıkıp bunaltmıyor. Alırken üst lastiğin sıkı olmasına dikkat edin yoksa bacaktan kayıp dizde toplanıyor.

Ortaokul lise yıllarında henüz pantolon giymesine izin verilmeyen kız öğrenciler olarak Eskişehir kışlarından termal taytla sağ çıkardık. Ek olarak Penti'de de olan içi polarlı dışı ince çorap görünümlü çoraplar da epey sıcak tutuyor.

erkegim, termal tayt mükemmel bir sey. kalitesine ve kullanim alanina göre uygun bir sey alirsaniz cok rahat edersiniz.

öncelikle birisini önerecek değilim ama şimdi psikolog bir arkadaşıma mesaj atıp bu konuyla ilgili çalışmış bir tanıdığı var mı diye soracağım.

ikincisi benzer şeyleri ben de yaşadım hatta hala yaşıyorum diyebilirim. belli ki hayatınızda yolunda gitmeyen bir şeyler var ve bu da depresyona yol açmış, boşluğa düşmüşsünüz. bu boşlukta da insan bu konulara çok kafa patlatıyor. aslında hepimiz ölümden korkuyoruz ama çoğumuz bunu bastırmış durumdayız. günlük hayatın temposunda kimsenin aklına gelmiyor. işte sizde ortalama bir insanın günlük temposu olmadığı için bu tarz şeyler düşünüyorsunuz.

benim tavsiyem ölüm korkusunu yenme üzerine değil de bunu ortaya çıkaran sıkıntıya odaklanıp çözmeniz. eminim ölüm dışında da başka kaygılarınız vardır, zaten tüm korkuların ana sebebinin ölüm korkusu olduğu söylenir. yani sizi bunu düşünmeye itecek sorunu, depresyona girmenize sebep olan sorunu çözmeniz lazım, bu olunca tüm sıkıntı da geçecektir.

Emdr terapi deneyin, altinda mutlaka bir sey vardir. Cok net sonuc aliniyor.

Her şeyden önce insan kendini doktorudur, sizi sizden iyi kimse anlayamaz.
Önce kendinizi tanıyacaksınız, tüm düşüncelerinizi kağıda yazacaksınız ve parçalara ayırıp ele alacaksınız.
Gerekirse chatgpt uygulamasına yazıp , analiz etmesini isteyin size fikir verecektir.
Çoçukluğunuzdan başlayarak yazın, travmalar, baştan geçen kötü olayalar vs. her şey kağıtta olsun.

Ara ara tekrar okuyun ve üzerinde düşünün bunların bir sebebini kendinizde bulabilirsiniz bana göre.

Eğer olmadı, bu gibi korkuların ilacı insanlara yardım etmektir, eğer inancınız varsa, dernek, vakıf vb. gibi sosyal
yardım kuruluşlarına başvurun görev alın, oda olmuyorsa belirli tutarlarda yardım gönderin.

Bu sizi vicdanen rahatlacak , yaptığınız iyiliklerin karşılığını alacağınız düşüncesi ağır basacak bu korkunuzu yenmenizde
büyük faydası olacak diye düşünüyorum.

Ayrıca hormon ve vitaminlerinizi kontrol edin, yediklerinize dikkat edin, doğal beslenmeye çalışın, çeşitli ve bol miktarda
baharat tüketin.

Terapist olarak ta bir kedi edinin ki sürekli yanınızda olsun ve enerjinizi düzenlesin.

Panik atak gibi. Psikiyatriste gitmelisin

iki dişi bir erkek kedi besleyen birisi olarak erkek diyorum. dişiler biraz daha soğuk ve hırçın olabiliyorlar ama her dişi böyle oluyor diyemeyiz.

hocam bu kedinin cinsiyetinden belli olmuyor ya da tüy renginden belli olmuyor

yavru kedi bakmak güzel ama içinden ne çıkacağı belli olmuyor, kedilerin karakteri iki senede oturuyor, sakin huylu mu, soğuk mu belli oluyor

ayrıca kısırlaştırma sonrası da kedilere bir sakinlik geliyor

özetle iki yaşını doldurmuş ve kısırlaştırılmış kedi sahiplendirme ilanlarına bakın, uysal sakin huylu, eşyalara bile zarar vermeyen koltuk perde tırmalamayan bir kucak kediniz olsun süpriz olmasın :)

bence hayvanlar biraz da sahibinin cinsiyetine gore tavir aliyor, o yuzden ben erkek olarak kedi alacak olsam disi kedi alirim. kadin olsaydim erkek kedi alirdim.

Kesinlikle sahibine gore fikrine katiliyorum :) cinsiyetle alakali muthis degisimler oldugunu dusunmuyorum. ilk kedimiz olan disiyi huysuz zamnederdim ama baska bi erkek kedim oldu seytan gibi bisi hepimizden nefret ediyor(ben haric!!!). 5 erk kediyle donem donem ilgilendim, dunyanin en huysuzu da asiri kendini sevdiren ilgi manyagi da erkekti

erkek kediler baş belası ya:)

ben sokakta gordugum her kediye selam verip mumkun oldugunca seviyorum. birkac tanesi haric tum disi kediler bana cinsiyetci yaklasip pati atti. pati atmayanlari da zaten gobegini severken anladim disi olduklarini. hatta bir tane turuncu kedi var mahallede cinsiyetci diye sesleniyorum. :))

bizde 1 erkek 1 dişi var valla ikisini de küçük yavruyken sokaktan aldık aynı dönemlerde 10 yıl önce. erkek olan biraz yabani. yemeğini istemeye gelir yanımıza sadece onun dışında pek takılmaz eve biri falan gelirse bir yere saklanır saatlerce çıkmaz (yatılı gelen olursa anca ertesi sabaha normalleşmeye başlar). bir de çok uyuşuk ve tembel. dişi olan da tam tersi acayip insan canlısı temas bağımlısı ilgi arsızı. sürekli kendini sevdirme derdinde kucakta yatar paso çok daha hareketli ve canlı. misafirlere bile hemen yaklaşır.

beslemek için tercihim dişi olur bu arada ama yukarda yazdıklarımdan bağımsız, bunlar cinsiyetten ziyade kediden kediye değişebilecek şeyler diye düşünüyorum ben. esas cinsiyetin fark yaratabildiği konu erkeklerde işeme problemi olabiliyor kısırlaştırıldıktan sonra bile. yerde havlu, kıyafet, terlik merlik görsün affetmez bizimki dişilerde böyle bir problem yok.

çok değişiyor galiba ama benim arkadaşlarımın erkek kedileri agresif tiplerken, dişi kediler sevecen hanım hanımcık tiplerdi. Ben o sebeple dişi isterim herhalde.

şimdiki aklım olsa 2 yaşında kısır kedi sahiplenirdim geçtiğimiz 1 senedeki yavruluk dönemi gözümün önünden geçtide, annesi bırakmıştı bizimkini önce çok minnoştu sonra bir anda deli manyak bişey oldu, hala öyle 2. yaşını özlemle bekliyorum. benim manyak ellere ayaklara çok sevecen kesinlikle tabi kendince

Mesela benim evin orada iki kedi var ikisi de dişi. Birini eve alıyorum çok sakin. Aylarca evin içinde dolaşmadı bile. Bir sene sonra yanıma oturmaya ve kendini sevdirmeye başladı. Ancak dışarı çıkmak isterse ve ben başka yerdeysem dikkatimi çekmek için miyavlar. Diğeri o kadar sık gelmiyor ama beni her gördüğünde kafayı yiyor sürekli tiril tiril ses çıkarıyor, üstüme tırmanmaya çalışıyor. Gidiyorsam sokağın sonuna kadar takip ediyor ya da eve dönüyorsam içeri girmeme izin vermiyor illa sevdirecek kendini. İkisi de dişi ve karakterleri tamamen zıt. O nedenle cinsiyete bağlı değil diye düşünüyorum.

LİNK görünmüyor.

Bizim kızlar şu etekle giyiyorlar

www.oxxo.com.tr

Kahvedesu: link koymadim. "Su" asagidaki tanima atifti :)

hafif kisa paca skinny jeans

yeni bir film arjantin yapımı, film malum yerlerde var

www.imdb.com

A Dark Song

goodnight mommy. amazon prime'da var şu an.

kill list

www.imdb.com

en ucuz sıfır araba hyundai i10 manuel en düşük paket 675000

ben ikinci el 2004 model peugeot 206 desire otomatik vites satıyorum. 400 liraya veririm

Kittie sen bize kaç para odeyebilecegini soylersen daha iyi olur.
Çünkü şu an elinde 300 bin mi var 900 bin mi anlamiyoruz.
Para durumuna göre her araç onerilebilir. Sonuçta sahinler bile hala yolda bu ülkede.

Bu arada evet; maaşlı çalışanın herhangi birikmişi yoksa araba alması imkansiz. Burada maaşlı calisandan kastım 100 bin lira alan adam değil.

araba çok büyük bir ihtiyaç mı?
aksine türkiye gibi toplu taşıma ağının yaygın ve çeşitli olduğu ülkeler için lükstür.
öncelikle bu fikrini değiştirmen lazım.
ayrıca araba almakla herşey bitmeyecek. bunun mtvsi var, kaskosu var, zorunlu trafik sigortası var, muayene ücreti var, lastiği var, servis bakımı var varda var.
bu seferde bi maaşla bunları nasıl karşılayacağım diyeceksin.


fiyatlar çok şişirildi haklısın ama fiyatların bu duruma gelmesine sebep olanlar arabayı yatırım aracı görenler ve arabasız yapamamcılar.

en ucuz sıfır i10. 650*700 arası fiyatı var. kredi falan yok. kredi 3 aydır yok.

3 aydır kredi olmamasına rağmen aylık 100bin adetten fazla araç satılıyor. esnaf ve kendi işini yapanlar için piyasa hiç bir sorun yok. tarihi satış rakamları muhtemelen gelmeye devam edecek. bizim burdaki restoran mesela adam yine zam yapmış hayrola abi dedim, ocakta asgari zammı olacak ondanmış. muhtemelen ocakta bir turda asgari ücret belli olunca zam patlatır. üstüne bir de vergi borcu vs de silinir seçim ayağına. hal durum böyleyken maaşlılar boşuna beklenti ya da hayale girmesin.

piyasa bozuk, çok acil almak istiyorsan, çok lazımsa fiyatlarına bakıp ucuz olan neyse almalısın. 175k km geçmesin, kesin alırım dersen iyi bir ekspertize sok mutlaka aracı, bolca pazarlık yap.

cemberlitas'ta dikilitasin karsisinda var tarihi bir hamam, liseme yakinken gitmistim. onun disinda bir de florya'da xx health club adinda bir yere gittim havuzundan, tuz odasina bayagi seyin bulundugu.

bana kalirsa ikisi de ayni hamam olarak bir fark yok, ben arkadasimla gittim isteyen icin keseleyen de vardi. tecrube olarak iki hamamdan da cikarken uzerime ceketi giydigim zaman inanilmaz bir temizlenmis modundaydim. tabii ne kadar hijyenik ya da ne kadar temizlendim bilmiyorum, 8-10 sene yurtta dus alinca onemini yitiriyor zaten hijyen. denk gelirse tekrar dusunmeden giderim.

Hijyenik olduğu söylenemez bence ama bazı hamamlar daha temiz, bazıları daha pis oluyor. Temizlik konusuna bakarak giderseniz çok rahatsız olmazsınız bence.

Kese paralı olur. Özellikle istemezseniz kimse yapmaz. Kendi başınasınız.

Bazı hamamlarda ortada havuz oluyor bazılarında olmuyor.

Nemli, buharlı bir ortam. İçerideyken biraz bassa da çıkışta çok rahatlamış oluyorum ben. Özellikle çıkınca havlulara sarılı olarak ayran, soda filan içmek çok iyi geliyor.

Maraş'ta çıkışta çiğ köfte ikram edildiğine denk gelmiştim. Bursa'da da bazı hamamların çıkışında turşu suyu satılır. Böyle hamam çıkışı ritüelleri güzel oluyor bence.

Bir de tek başına zevkli olmaz gibi, bir arkadaş grubuyla daha eğlenceli.

Son olarak bazı hamamlar suyu ısıtır, bazı yerlerde de doğal olarak sıcak olan kaplıca suyu olur. Doğal sıcak suları tercih ederim.

üsküdar'da adini unuttugum tarihi bir hamama gitmistim. bölme gibi yerlerde killi göbekli ciplak dayilar tellaklara kendini dövdürüyordu, icerisi asiri sicak ve havasizdi. bir de ortam pis gelmisti. yarim saat sonra kendimi disari atmistim.

Bir kere şu tarihi çemberlitaş mıydı tam ismi neyse oraya gitmiştik. Bizim dışımızda herkes yabancıydı. Yağlı masaj,kese vs değişik türlü ücretlendirme vardı. Kese çok sert değildi ama belki yapana göre değişiyordur. Kese deriye iyi gelen bir şey ama hamam ortamını genel olarak hijyenik bulmuyorum. Çıkışta da gazoz,kahve filan içmiştik. Deneyim olarak güzeldi ama tekrar gitmeye gerek görmedim.

Kese köpük 300 tl çoğu yerde.
Kendi kesenizi aktardan veya mağazalardan alıp gitmeniz daha hijyenik olacaktır.
Ciltte ki ölü derilerin tellak marifetiyle temizlenmesi işlemine , "kese-köpük" derler ve keyiflidir :)
keseden sonra,Göbek taşında biraz dinlendikten sonra , taze portakal suyu veya soda ikram edilir.
Bebek gibi olursunuz :)

Valla gitmedim ama merak ediyorum. Annem "git bi kendini çitelettir" deyip duruyor :)

Antakya' da askerde iken arkadaslarla gitmistim.

Kese falan olayı istemediğin sürece yok. Yani kesinlikle sağlam bir temizlenmiş olma hissi veriyor ama tek gitmem istemem cok sıkıcı gelir.

pek matah bulmuyorum.

Eskiden çok giderdim pandemiden beri hiç gitmedim. öyle aman aman bir şey yok. Bazı yer daha temiz bazısı pis gelebiliyor. Kese yapacak birileri olur muhakkak. Bazısı şov yapmaya kalkıp canını yakarsa yavaş lan dersin dikkat eder. Ben baştan uyarırdım diz kapağımdan yukarıya geçme diye mesela. Ayarsızlar oluyor haldır huldur dalıp huylandırıyorlar insanı. Git bi tecrübe et kötü bir şey değil.

bir cok hamam deneyimledim, bence temiz hamam diye bi sey yok. temizdir de, gerek yok

kesinlikle cok havasiz. ve icerdeki kitleye gore durum cok degisiyor

su israfindan baska bir sey degil

birde ben iceride konusulan seyleri gram anlamiyorum. muhtesem bir yanki var

Hamamda büyüdüm denilebilir.
Annemlerin nesil de öyle büyümüş. Hijyen konusunda bir sıkıntı olsa idi o zamanlarda çıkardı diye düşünüyorum kaldı ki onların gittiği hamamlar sıcak havuzlu.
Ama şu an gittiğimde bana da pek hijyenik gelmiyor :D
Gidilir yani iyi gelir gevşersin temizlenirsin.
Sıcak havuzlu olanlar daha bir rahlatıyor. Ayrıca kaplıca suyu ise bir çok hastalık ve rahatsızlığa faydası da olduğu da söyleniyor.

Annemlerin Amasya'lı Havza ya çok yakın oturuyorlar. Sabahtan gidip akşam dönerlermiş bizi de öyle yetiştirdiler.

Havza'da kaplıca suyu var. Atatürk de gittiğinde girmiş, fotoğrafları falan vardır.

İstanbul'a yakın tuzla taraflarında ve yalovada kaplıca ve hamamlar var. Oralardakiler denenebilir.

Ben sıcağı çok sevmiyor çok duramıyorum ama insan yine de yumuşuyor rahatlıyor ne yalan söyleyeyim.

Yani öyle kendimden korkup bir yerlere tutunacak kadar olmadı hiç ama evet bahsettiğiniz hissi biliyorum.

"Atlama isteği" değil de oradan düşme ihtimali bulunduğu gerçeğini bi an idrak edince, hani böyle bir şeyin sıcak olup olmadığını anlamaya çalışırken bi tereddütle elinizle hızlıca dokunup çekmek gibi bir tepkinin devreye girmesi korkusu geliyor. Anlık bir ürperti.

(bkz: call of the void)

olur öyle arada.

Psikolojik anlamda kötü hissettiğim dönemlerde bu tarz hisler ve fobiler bende artış gösteriyor

(bkz: l'appel du vide)

Korkudan ziyade sanrı oluyordu bir ara. Atlarsam sonrasında ne olur diye. What If, kafamda canlıyordu.

Sen ucuruma bakarsan ucurum da sana bakar.

koşa koşa psikiyatriste koşa koşa.

Yurtsuz john: soyle isinin ehli birini bi bulsam kosa kosa gidicem de...

Bana da oluyor bu, hele metroda anlattığınız her seferinde oluyor. Adı da "intrusive thought" bildiğim kadarıyla. Türkçesini bulamadım.

normalde canım tatlıdır, canımı yakacağını bildiğim herhangi bir şey varsa sağlık açısından elzem olsa dahi yapmamak veya kaçınmak için elimden geleni yaparım.

ama bu durum bende de oluyor; vapurdayken aniden aşağı atlama, metro gelirken önüne atlama, balkondan ya da yüksek katlı bir yerin penceresinden aşağı bakarken atlama isteği geliyor. ayrıca bunu YAPMAK KESİNLİKLE İSTEMİYORUM ama mesela bebek tutarken, bıçak tutarken vs de tehlikeli şeyler aklıma gelebiliyor. Sonra da insanların ne kadar aciz olduğunu ve kolayca ölebileceğini görüp çok üzülüyorum açıkçası.

Bende sonradan sonraya yükseklik korkusu gelişti. Bendeki en azından "call of the void" gibi. Maazallah ya düşersem, korkusu. Ama bir yandan da dibine kadar gidip bakıyorum.

Her gun en az bir defa gunes kremi suruyorum. Ofise gidersem bir iki defa tazeliyorum, odamda ruh halime gore birkac gunes kremi var her zaman. Isikta yuzum gozum burusmasin diye gunesli havalarda disari ciktigimda gunes gozlugu takiyorum. Yazin gunes gozlugune ek sapka. Genel olarak cok vakit gecirmem guneste.

Estee Lauder'in, Clinique, kiehls'in falan parasina degecek bir etkisi yok. 3-5 ay kullansan bir fark gormezsin yani. Kirisik basliyorsa cozum botoks.

Yuz yikama jeli Cerave'nin nemlendiren modeli. Nemlendirici genelde elime ne gelirse ama mevcutlar bitince gene Cerave'den alirim. Nemlendiriciyi bol kullanirim, fazlasi zarar degil.

Duzenli Yuz yogasi, gunes kremi, badecanlar.com, simyaevi.com, cok guvendigim bir yerden aldigim zeytinyagli sabun ile de yuzumu temizlerim, gercekten iyi sabun gozenekleri tikamaz.

Saydigin markalari uzun zamandir evime sokmam. Botoks buyuk konusmayim yaptirmam.
Ayrica hyaluronic acid supplement ve kolajen suplement.

29 yaşındayım yakında 30 olacağım.. Gündüzleri avene termal su ve güneş kremi olarak basit tutuyorum. Akşam çift aşamalı temizlik önce yağ bazlı sonra su bazlı temizleyici. Sonrasında sırasıyla chamos tonik - thermal su - vichy hyaluronic asit serum - azelaic asit - avene cicalfate..

nemlendirici olarak kesinlikle haftada 2-3 cicalfate öneririm. her gün kullanım için clinique 72 saat nemlendirici önerebilirim. Aydınlık etkiyi kesinlikle asitlere başladıktan sonra yakalayabilirsin. Ben azelaic asitten sonra o parlaklık etkisini aldım. asit hiç kullanmadıysan youtube'da Çisem Çakır a bakmanı öneririm.


Bunun haricinde adına redditte community lerin olduğu tretin adında retinoik asit kremine merak saldım. Araştırmalarım sonucunda 20lerin sonlarında başlanırsa güneş kremi desteğiyle baya bir yaşlanmıyorsun. Bir cilt doktoruna gidip sorduktan sonra kendime de aldım.(sadece eczanelerden alınıyor) Geçen kış başladım yaz geldiğinde ara verdim. Şimdi tekrar devam edeceğim. Tabii cildinizin asitlere alışık olması lazım. Bir de soyucu krem olduğu için öncesi ve sonrasında yoğun nemlendiricilerle cildi korumaya alıyorsunuz. Herkese uymuyor ama uyanlarda sonucu mükemmel.

Bu tarz size uymasa bile retinole başlamanızı kesinlikle tavsiye ederim. Başlangıç olarak retinal daha uygun. By Wishtrend - Vitamin A-mazing Bakuchiol kremine bakabilirsiniz.

Rossmann'dan da aşırı kuruluk yaşadığım ve ne sürsem cildimin kustuğu bir dönemde nemlendirici serum almıştım. Mucize gibiydi resmen o kuruluk zamanını onunla atlattım. İsmi Isana Med Beruhigendes Intensiv Serum. Diğer ürünleri de içerik okunarak denenebilir sonuçta alman malı.. :)

yalansavar.org

emf önleyici olarak aratırsanız kolyeler, telefonun arkasına yapıştırılan stickerlar ve evde zeolit bulundurmak gibi şeyler görüyorum.

Hiçbir önlem almıyorum. Bu kadar dikkatli olacaksak evden dışarı çıkmamamız lazım.

her türlü radyo dalgasından uzak durman lazım ki günümüz dünyasında pek mümkün değil.

Büyük teyzem kimya hocasıydı.

Radyasyondan olabildiğince kaçtı.
Akıllı telefona hiç geçmedi.
Evine tv almadı.
Bulaşık makinesi falan çalışırken önünde durmayın derdi.
Hep köyden ürünlerlerle beslenirdi.

Önce meme kanseri, sonra cilt kanseri, sonra akciğer, en sonunda da beyin derken kaybettik.

Son 10 yıllık kanser mücadelesinin ilk yarısında şey dediğini hatırlıyorum;

"Ben de kansere yakalandıysam o zaman alayım gelin çocuklar bana tv ve akıllı telefon beğenin"

Yani kaçış pek yok gibi duruyor bomba imha ekibi gibi giyinip gezmek dışında.

bu konu iyonize radyasyon ve iyonize olmayan radyasyon farkını bilmemekten kaynaklanıyor.

iyonize radyasyon radyoaktif elementlerden yayılan çok yüksek enerjili parçaçcıklar. bunlar tehlikeli ama gündelik hayatta bunlara doğal nedenler dışında denk gelemezsiniz. iyonize radyasyon dna sarmalındak moleküklleri yerinden oynatabilir ve bu da hücre ölmü veya mutasyonlara sebep olabilir.

iyonize olmayan radyasyon radyo dalgaları gibi elektromanyetik radyasyon ve ışık evet bildiğimiz ışık.

iyonize olmayan radyasyon enerjisi düşük olduğu için böyle bir olasılığı yok. zaten radyo dalgası yüksek enerjili bir parçacık da değil.

radyasyondan bu kadar endişeliyseniz granit mermer tezgaha asla yaklaşmayın, radongazı riski olduğu için bodrum katlarda yaşamayın, uçağa binmeyin vs.

kilo verince vücudun harcadığı kalori düşer.
Tahminen aldığın kalori yaktiginla aynı oluyor.
Şu anki kilo ile kalori hesaplayip kalori takibi yapmak lazım.
Bir de insanlar sporun katkisini abartiyor. Bir saat koşsan bir hamburgeri anca yakarsin misal. Zaten öyle olmasa evrimsel olarak hayatta kalamazdik.

Tdeecalculator'dan kalorini hesaplayip myfitnesspaldan takip et.

bu yaygın ve genel bi durum;
weight-loss plateau diye aratırsanız ingilizce kaynaklar bulabilirsinz.

kas yoğunluğu artıyordur ki bu iyi bir şey
kiloyu değil görünüşü takip edebilirsin

Motivasyonunuz düşmesin. Diyetisyen yardımıyla 48.günde -9kg'dayım. İlk iki hafta 4-5kg verdim. Bir hafta on gün kadar kilo kaybı durduğu oldu bende de ancak bir aydır o kilodaysanız kesinlikle bir şeyi yanlış yapıyorsunuzdur.
Yok ben her şeyi düzgün yapıyorum diyorsanız vücudunuzda bir şeyler yanlış gidiyordur (Şeker-tiroid vs).

yediklerinizi arttirmasaniz bile kilo verdikce temel metabolizma hizi dusecegi icin bir noktada ayni seyleri yeseniz bile harcanan alinan enerji esitlenebilir bu durumda da kilo veremeyebilirsiniz. bu kadar kafaya taktiysaniz kalori takibi yapmanizi oneririm.

onun haricinde zaman zaman kilo verme sirasinda bu tur platolar olabilir. beslenmede bir kac degisiklik yapmanizi tavsiye ederim orn haftada 2 gun daha fazla karb tuketmek vs gibi.

Profil fotosu varsa, engellememiş. Yoksa, engellemiş.

İlki telefon numaranızı silmiş de olabilir. sadece kişileri onun profil fotosunu görüyordu, siz kayıtlı olmadığınızdan göremiyorsunuz.
Bunun cevabı googleda vardır

birinci kişi : engellememiş, engellediğin kişinin durumunu göremezsin. senin durumuna bakıyorsa engellemiş olamaz. profil resmini tamamen kaldırmış olabilir. profil fotoğrafını "şunlar hariç.... görsün" şeklinde ayarlamış olması daha kuvvetle muhtemel.

ikinci kişi : engellememiş, durumunu da profil fotosunu da görüyorsun. bu durumda engellemiş olamaz.

İstanbul - Bükreş 640 km.

İzmir Ankara gibi yani. Hiç uzun yol yapmadıysanız uzun gelebilir ama ülkenin yarısı bu mesafeyi senede birkaç kere yapıyor. Göz korkacak bir şey yok.

Ben iki defa otobüsle avrupa turu yaptım 20 gün süren interbus şirketiyle. 2 gecede bir otelde kaliyoduk diğer geceler otobüste uyuduk. Bence kafa dengi birileri de varsa turda, ki illa ki bi şekilde denk gelir, baya keyifli oluyor otobüs turları. O kadar korkulacak bi şey de yok ya, arkadaşın dediği gibi Türkiye içinde uzun yol yapmak gibi çok sıkıntılı bir uzaklık değil. Şoförler de deneyimli oluyor yani sıkıntı olacağını sanmam

Eskişehir-Adana 670 km.
Böyle değerlendirebilirsiniz.

trafik olacağını hiç sanmıyorum

hayatimda ilk kediyi 35 yasimda evime alinca elledim, dunyanin en tembel adamiyim. sorumluluk disinda hic bir zorlugu yok. Sorumlulugu da kopek ya da kusa gore daha az diyebilirim.

Bir kere kıl. Her yer kıl oluyor elini attıgın her yer ama.
Onun dışında gece uykusuna hasret kalıyorsunuz. Kapıyı kapatsanız kapıyı tırmalar bagırır girmek için açsanız uyumaz dolanır tepenizde.

Tabi her kedinin karakteri farklı yani şans meselesi kimi kucaktan inmez kimi dokunulmaktan bile hoşlanmaz ısırır hemen.
Bence kuş daha iyi. Yavru bir muhabbet kuşu alın. Çok kolay alışır size. Güzelce egitirseniz konuşur üstünüzden bile inmez. Bakması da çok kolay. Gece asla sesi çıkmaz kafesinde uyur
Sabah güneş doğarken dışarıdaki kuşların cıvıltısını duyarsa ötebilir. Mevsim geçişlerinde biraz tüy döker. Onda da kafesine tül geçirince çözülür

kediler gece uyur. hatta insandan daha erken uyur. sadece nerdeyse gündoğumuyla uyanırlar bu biraz sorun olabilir.

yavru zamanları güzel ama içinden uysal bi kedi mi manyak bir kedi mi çıkacağı belli olmuyor

bu yüzden sakin huylu karakteri belli olmuş, 2 yaş civarı, kısırlaştırılmış bir dişi kedi sahiplenmenizi öneririm

Tüy döküyorlar evet ama buna karsi önlemler alabilirsiniz. Robot süpürge+ kurutma makinesi evin demirbaşı oluyor. Ayrıca kaliteli mamalar yerse ve sıkça taranirsa tüy sorununu büyük ölçüde halledebilirsiniz. Tabii ki kedinin cinsi de burada önemli; İran kedisi gibi bir kedinin tüy bakımı çok zordur mesela.

Bizimki bize 40 günlükken geldi. Kedinin karakteriyle de ilgili bir durum ama çok kucuklukte biraz da eğitim ile istediğiniz kıvama geliyorlar. İlk geldiği günden beri yatak odasına almıyoruz mesela, ilk zamanlar istiyordu ama öyle ağlamaları filan olmadı. Sonrasında da alıştı. Şimdi 6 yaşında, biz istesek bile gelmiyor yatak odasına. Geceleri öyle haldir haldir oyun oynayan bir kedi değildi hiçbir zaman. Dolayısıyla uykuyla ilgili biz asla sorun yaşamadık.

Bebekken gündüzleri evde kalıyordu yalnız ama 4-5 saatten fazla bırakmamaya çalışıyorduk biz; büyüdükten sonra 2-3 gün yalnız kaldigi da oldu. Maksimum o kadar bıraktık ama.

Bunun dışında uzun uzun düşündüm; o kadar çok seviyorum ki zorlukları gözüme görünmüyor sanırım. Ama genel olarak sorumluluk sahibi oluyorsunuz. Yakın zamanda yurtdışına taşındık; bizden çok onun işlemleri sürdü, maddi olarak da bayağı para döktük mesela. E kaliteli mamalarla besliyoruz, senelik kontrollerini atlamiyoruz vs derken bunların hepsi maddi olarak yük. Dolayısıyla sorumluluğunu alabilecekseniz bu işe kalkismakta yarar var. Yoksa migrostaki kalitesiz mamalarla kedi beslemek kediye yapılan en kötü şey gibi geliyor bana mesela. Sonuçta o hayvan gelip sizi secmiyor, siz onu alıyorsunuz. O zaman een iyi şekilde bakmak gerek. E tatile vs gidecekken bakacak biri olmali, en az 10-15 yil yaşayacağını hesaba katmalisiniz. Sıkıldım göndereyim diye bir şey yok.

Kedinin mizaci diye bir gerçek var ama eğitilebilir olduğunu da düşünüyorum. Bizimki doğuştan sakindi, her bebek kedi gibi hareketli olduğu zamanları oldu. Ama bazı kuralları da ogretebildik. Ben 6 yıldır evde bir tane biblonun yerinin değiştiğini bilmem mesela. Küçükken alırsanız kolay eğitim verebiliyorsunuz. Yine de kendi mizaclari var. Bir de büyüdükten ve kisirlastiktan sonra ister istemez sakinlesiyorlar.

Tuvaleti kokar derler. Koku konusunda aşırı hassas biri olarak şunu soyleyeyim; o kedinin sahibi temiz değilse evleri de leş gibi kokuyor evet. Ama iyi kalite mamayla beslenirse, iyi kum kullanilanirsa ve tuvaleti günlük temizlenirse koku filan olmaz. Ben sık sık 'sizin ev kedili gibi değil ya. Hem kötü kokmuyor hem de tüy yok ortalıkta çok fazla' sözünü isitirim. Dediğim gibi iş sizde bitiyor.

Tırmalama için de çok küçükken tahtasına alistirdik, başka hiçbir yeri tirmalamaz. Düzenli tırnakları da kesiliyor.

Son olarak titizlik konusunda terapi alması gereken kıvamda olan annem birkaç ay kedimizle yaşadı. Tüy sorunuyla bir şekilde baş edebildi. O kadar çok benimsedi lo'annem annem' diye dolaşıyordu peşinden. Öyle bir sevgi.

O yüzden kendinize güveniyorsanız alın derim çünkü çok başka bir sevgi.

Bonus olarak da her yere çocuğunun resmini koyan ebeveynler gibi ben de minnoşumun resmini şöyle ilistireyim; hizliresim.com

Gece uyurlar ya adapte oluyorlar insanlı yaşama, gelip kıvrılıyor üzerimde uyuyor ha sabah 5 gibi kalkıp yemeğini yiyip tekrar yatıyor.


Apartman inletecek kadar bi bağırtıları yok (bağırsa dahi)
Yalnız kalma konusunda en başarılı hayvan ama minikken (karakterine göre) biraz daha düşkün olabiliyorlar insana.

Alışkanlıkları gelişir tabii size güvenmesi vs ama uysal, sevecen, kucak kedisi tamamen karakterine göre. Bir kedim omzumdan inmezdi, şimdiki muhterem 4 sene sonra kucağa oturmaya başladı. Yalnızca yerde ve ayakta kucakta mıncırttı kendini uzun süre gibi gariplikler :D

İnsan yavrusunun 10'da ya da 15'te 1'i kadar zorluğu var. Sorumluluklar benzer. Avantajı zorluğundan fazla. Yavruyken uyandırmaz. Birlikte yatmak hayvanın gelişimi için de ilişki için de daha iyi. Zaten senden benden temiz hayvanlar. Gündüz yalnız kalabilir ama gelince oynatman lazım. Kedinin karakteri belli olmaz ama yetiştirmek de önemli. Mesela bizim çocuklardan biri geldiğinde hırçın ve yaramazdı ama hayvana düzgün davranırsan senden öğrenir. Artık azıtmıyor, masaya çıkmıyor, mutfağa girmiyor falan. Bunlar eğitimle oluyor.

Kedi sevmeyen ya da kedi alerjisi olan arkadaşlarla iletişim, etkileşim sorunu yaşarsınız diye başlanabilir sorunları saymaya.

kedinin götünün dibinden ayrılmayıp öğreteceksiniz, koltuk mu tırmalıor yanına gidip şşşt yapacaksınız ve oradan çekeceksiniz, el mi ısırıyor şşşt yapacaksınız.
geceleri uyumaları için siz yatmadan 1 saat önce 1 saat kadar oyun oynayıp yoracaksınız hayvanı ki o da gece uyusun.
uyumuyor miyavlıyormu şşşt gelecek
bebekse yanınıza alın sizinle uyusun
gündüz evde yalnız kalabilir ama kırılacak atlayacağı şeyleri ortadan kaldırın eve güvenlik kamerası alın koridora koyun
neçıkarsa bahtına benimki saldırgan çıktı elleyemiyoruz herkes kendi başına takılıo evde
zorluk yazın tatile gitmek en fazla 4 gün yalnız bırakabiliyoruz

Bin yıldır böyle bu. Genelde çantadan bir şey tek el kullanılarak alındığı için daha kullanışlı. Ben neredeyse hiç görmedim fermuarlı kadın çantası.

çok güzel kumaş çantalar var ama ben de güvensiz olacağı için kullanamıyorum

bahcedekisandal:bez kumas cantalarda normal de digerleri anormal

metro market'in markası diye biliyorum. metroda vardır mutlaka.

kofteci yusufta gordum

hiwell ile ilerliyorum tavsiye ederim.

a54 iyi. al. ben s23 aldım, sonrasında a54 alsam da olurmuş dedim.

Piyasada 5 yıl 7 yıl gidecek bi tel yok. Çok abartmadan işini görecek ortalama Bi Android al 3 4 sene sonra değiştirirsin yine. En iyisini alayım 7 sene götürsün olayı kalmadı pek planlı eskitme var eziyet çekersin.

S20 fe'den yazıyorum bu entry'i. S23 256 gb olanını al. Onda ufs desteği yeni. Seneler sonra buraya bakıp, haklıymış dersin.

Yanlış bilmiyorsam ananeniz almadiysa o yol kapalı.
Ananeniz vatandaş olsaydı anneniz hayattaysa o alir sonra siz alırdınız.

Ama ananeniz hayatta değilse ve almadiysa o yol kapalı.

anneniz hayatta ise o alabiliyor. ancak meşakkatli ve pahalı bir süreç. biz 8000 eurodan fazla harcadik, yeni yemin edebildik. romanyada bu işleri yapan türkler var (tonlarca evrak gidip geliyor, mahkemeler vs.)

Nedense ben ölüm anının acılı olacağını düşünüyorum. Bu ve bilinmezlik beni korkutuyor.
Bir de bunu izlemek iyi gelir belki

youtu.be

Bu hayatta tamamlayamadigim işler için tekrar tekrar dünyaya geleceğime inanmıyorum, bir tık biliyorum.

Korkmamız gereken ölüm değil layıkıyla yaşamamak.

Değer verdiğimiz bir şeyi kaybedince bile çok üzülebiliyoruz. Bir insan canını nasıl kaybedebilir? Bana akıl almaz geliyor. Korkuyorum. Umarım hayırlı bir ölüm olur.

Ölümden korkmuyorum, hayatla ilgili beklentim baya düşük sanırım ondan. Hayallerimdeki gibi hayat yaşasam belki daha çok korkardım. Ruha hiç inanmıyorum, bilinci ruhla özleştirmiyorum yani. İnsanı diğer canlılardan çok ayrı bir varlık olarak göremiyorum, alet yapabilen ve dil geliştiren bir primatız çok özel bulamıyorum. İnancın toplumsal düzeni sağlamak için evrilmesi oldukça mantıklı, benim gibi inançsızların hayatını kendi kendine anlamlı hale getirmesi gerekiyor. Dine inanmayı, sığınmayı isterdim ama mantığıma yatmıyor. Yine de araştırdıkça fikrim değişebilir bilmiyorum.

Ruha inanmıyorum. Bence zaten tüm dinlerin çıkış noktası insanların ölümden sonra hayat arayışları, buna bağlı olarak ruh kavramını geliştirmeleri. Ama bence ne ruh var ne de ölümden sonra hayat. Ölünce bilinç gidecek. Fişi çekilmiş bilgisayar gibi olacağız yani :)

Ölümden korkma değil de ben öldükten sonra yaşanacak olayları kaçırma korkum var. FOMO'nun ekstrem seviyesi gibi :d yani öldükten sonra ne kaçırmışsın tabii umrunda değil de ölmeden olabildiğince şeye şahit olmak istiyorum. Ölümden ziyade uzun ve acılı süreç yaşamaktan korkuyorum. Felç, depremde enkaz vs vs. Öyle bir ölüm yaşamadıktan sonra ölümle ilgili çok korkum yok.

Hatta yıllar önce yine sanırım burda bi soruya denk gelmiştim. Bir tuş var ve basarsanız tüm dünya bir anda yok olacak acısız bir şekilde, basar mıydınız diye. İlk okuduğumda 18 yaşlarındaydım sanırım ve niye basayım ya demiştim. Şimdi en azından basan niye basar onu anlayabiliyorum :d

Edit: çocukluktan beri tamamen pozitivist kafada, tüm metafizik konuları reddeden, bilim takıntılı biriyim. O yüzden ölü geldi, hayalet falan hepsi ya yalan ya halüsinasyon. Birinin 1 birinin 100 yaşinda ölmesi de enteresan bir şey değil. İnsan sadece neokorteks geliştirmiş, baş parmağını kullanabilen bir hayvan. Herhangi bir hayvan nasıl bebekken de ölebiliyor yaşlanınca da, bizde de durum farklı değil

hem de nasıl

Hayatı seviyorum ölmekten korkmuyorum acaba nolacak diye merak içindeyim :)

Bu akşam mistik bir kafadaysan andy weir'ın the egg diye bir öyküsü var, kurzesagt kanalı bunu 7 dakikalık bir animasyon haline getirmişti sana uygun
youtu.be

Türkçe altyazısı da var seçeneklerde

başlarda inançlıydım baya ahiret inancım da vardı haliyle. Ona hazırlık yapıyoruz zannediyordum.

sonra bir dönem dogmatik bilgilerimizin geçmiş yaşamlarımızdan geldiğini veya yaşadıklarımızın atalarımızın yaptığı şeyler yüzünden olduğunu falan düşünmeye başlamıştım.

yakın geçmişte de hiç bir inancım yok. bu tarz kurguların tamamen insan beyninden çıktığını düşünüyorum. kitleleri inandırabildiğin, mantığa yatırabildiğin kadar yayılıyor bu tarz düşünceler.

ölüme gelirsek, korkum değişken ya. bazen hiç korkmuyorum, sadece ben ölürsem üzülecek insanların üzülmesini düşünmek bir miktar üzüyor. Keşke ölümlere alışsak da kimse üzülmese.

bazen de geleceği görememek, son, bilinmezlik, hiçlik gibi şeyler korkutuyor.

ve de uçlarda da olsa, tamam dinlere inanmıyorum insan icadı olduğu için ama içimde bir yerlerde evrenin kendi kendine oluşması mantığını çok yatıramıyorum. Yani bir yaratıcı olmuş olabilir ve farklı bir gerçekliğe uyanabileceğimizin ihtimalini de bulunduruyorum.

Tabi bunun alışageldik öbür dünya tasvirlerinden farklı olacağını düşünüyorum eğer olursa da.

Hiç mal varlığım yada borcum kalmadı bugün. Hiç korkmuyorum artık.

hiç umrumda değil. zerre korkmuyorum.
sadece çaresizce veya öleceğini bilerek ölmek istemiyorum. örneğin depremde bir enkaz altında kalıp ölümü beklemek gibi. veya yoğun bakımda bilinçli olarak kalmak, ölümü beklemek şeklinde olursa...

Yunus emre'nin ruhunu cagirip muhabbet etmisler. Erol sayan anlatiyor. murat bardakci da az degil o da zamaninda katilmis 30 40 kere seanslara.

Ilginc bi muhabbet; youtu.be

jsgflkjhsdf hayatimda ilk kez olum korkusunu bu sabah 5te yasadim. normalde korkmazdim hic. optimistik bilimkurgu gorunce dun gece ters tepki yapti bende.

dindar degilim ruha da inanmiyorum o yuzden yok olacak olma fikri delirtti beni. ne hakla yani madem yok olucam neden varoldum.

mesela yetmedi, eger benim canim bu kadar kiymetliyse, diger canlilarin da oyle degil mi dedim. sabahtan beri et yiyemedim ki bir gun uzun bir sure. 2-3 gune et yemeye donerim ama hos degil.

bi tik da anne babama sinir oldum neden beni boyle bir sonucla randevulasmak uzere dunyaya getirdiler ki. bilmiyorum. korkunc. yok olma fikri bence cok aci bi sey

karanlıkta kalıp acı çekeceğimizi hiç düşünmüyorum. ölümden sonra bir bilinç-ruh devam eden bir süreç bence yok. var olduğuna inanıyor olmamız tamamen insan egosu ve dinlerin ölümden sonraki hayatı pazarlayarak çıkar elde etme stratjisi.

birkaç hayat yaşama da hindistandaki kast sistemi-sömürü düzeni. şimdiki hayatta sürünüyorsun ama sabret bak bir sonraki haytatta kral olacaksın yalanı.

Caner taslaman ruh ölüm diye youtube ta aratinca guzel seyler var.

olum anindan degil de olume giden yolun farkindaligindan korkuyorum. sanirim olumun kendisi bir daha uyanmayacagin bir uykuya dalmak gibi olacak. hissedecegimizi falan da sanmiyorum. ama mesela kanser oldun ve 3 ay icinde yavas yavas oluyorsun. hayatin muhasebesi falan. iste o kotu. veya enkaz altinda yavas yavas olmek...

olumden sonra bir sey olacagini sanmiyorum, ruha inanmiyorum. vegas'ta olan vegas'ta kalacak gibime geliyor. kainat, varolus bunlar askin kavramlar ve asil devam edenler bunlar olacak. biz bu karmasikligin anlik kopuklerinden ibaretiz gibi geliyor.

yani dalgali denizde olusan kopukler gibi. denizin kendisi devam ediyor ama olusan kopukler patliyor ve yerine yenisi olusuyor. sonsuza kadar devam eden bir bilinc fikri cok asiri absurd. asla patlamadan devam eden bir kopuk gibi. kaldi ki bilincimiz, benligimiz ve ben dedigimiz sey materyal dunya ile etkilesimler sonucu degisen, gelisen; dolayisiyla maddeden farkli bir varolus duzeyi olsa da bir yandan da nedensellik bagiyla onlara da siki sikiya bagli.

bazen yuksek farkindalik anlarinda, yalniz basima dusuncelere kapilmisken oha lan bir an gelecek ve butun bu bilinc olmayacak, ben dedigim bu seyin sonu gelecek diye anlik bir aydinlanma yasadigim oluyor. bu fikir bireysel olarak korkutucu tabi, ama hayatin karmasikligi bu korkunc gercekle yuzlesmemizi erteliyor. gercekten olumle yuzlesmeden olumle yuzlesebilecegimizi sanmiyorum. o yuzden bunlarin cogu laf. olumden korkmuyorum diyen adami elinin ayaginin bosalmasi ufak bir kazaya bakar.

Doğumdan öncesini hatırlamadığım için ölümün de aynı olacağını ve fişi çekilmiş bir makine gibi bir anda olmayacağım ve bunun da farkında olmayacagim.

Ben de yavaş yavaş ölmek ve olecegimi bilmekten biraz korkarim. Ama bir anda olsem bunda korkacagim tek sey esim, ailem ve yapamadigim şeyler olur.

Ne ruha ne farklı hayatlara inanıyorum. Farklı hayatlarin falan zenginlerin ve güç sahiplerinin şükür etmek, karla, öteki dünya gibi fakirleri kontrol altinda tutmak için çıkardığı şeyler olduğunu düşünüyorum. Başka dünya olmadığı inanilan bir düzende insanlar daha çok reaksiyon verirdi. Ya da şükür etmek gerekmediği zamanda. Bunlar hep işte topluluklarin kontrolu.

Hepimizin ortak bilincten geldigi ve ortak bilince gidecegimiz, bu dunyadaki gorevimiz tamamlanana kadar defalarca dunyaya gelecegimiz dogu felsefesinde fazlasiyla anlatilmis, deneyimlenmis ve kabul edilmis bir gorus. Ben de katiliyorum. 'Near death experience' yasarsaniz fazlasiyla huzurlu bir sure olacagini gorursunuz, o asamaya kadar aci cekip cekmeyecegimizi bilemeyiz. Kendi adima tam olarak Anita Moorjani'nin anlattigi gibi deneyimledim.

Korkuyorum. Ölümsüz olmak istemem; ama uzun yaşamak istiyorum.
10 yıl kadar önce ölümün ucundan döndüm. Bilincim kapanmadan önceki son anlarda en büyük endişem "ya Tanrı yoksa, ya her şey bitiyorsa" kaygısıydı. İnançlı bir insanım; ölüme o kadar yaklaşmışken şüpheye düşmek çok ilginç gelmişti sonradan. Genelde tam tersinin olacağı farz edilir.

evet olumden korkuyorum ciddi sekilde. Olumden sonra nasil bir ortama gidecek olursam olayim olumden korkarim. Normal olan olumden korkmaktir zaten bana sorarsan.

Yani su hayaytimda olumden daha cok korktugum bir sey yok, bununla kiyaslanabilecek bile bir korkum yok.

ölü olmaktan korkmuyorum.

ölüm sürecinin kendisinden, öldüğümde sevdiklerimin yaşayacağı üzüntüden çok korkuyorum ama. çaresi olmayan bir hastalığımın olması, 3-5 ay veya 1-2 yıl sonra öleceğimi bilmek; arkamda bırakacaklarımın yaşayacağı acılar... bunun kadar ürkütücü, perişan edici çok az şey var bence. bu cepte.

ama "ölüp gitme" fikrinden korkmuyorum, zaman zaman özgürlük ve güç verici nitelik taşıdığını bile söyleyebilirim benim için. düşünsene türlü türlü şey. gurur, kibir, aşk, meşk, geçim sıkıntısı, şu, bu... bir gün geliyor zort. üstüne toprak atıyorlar, artık yoksun. baybay. bitti gitti. şahane bi olay bence.

Hatirlamada sikintilar
Cinsel yonden bosalamama

Biraktiktan sonra bir iki ay cok sikinti cektim lustraldan sonra bu tarz ilac kullanmadigimdanda dolayi. Ama cokta faydasini gormustum yalan yok ise yariyor. eksikligini hissediyorsun eger yukardaki sikintilari yasamasaydim omur boyu alirdim

Soylemeyi unuttum bu ilaci erken bosalmasi olanlara veriyorlarmis diye okumustum belki o yuzden bosalamiyordum.

Ben unutkanlık .
Mecbur kaldığım için kullandığıma pişman değilim .

Öncelikle

www.instagram.com

Ben araştırmıştım. Genelde Kızıldeniz için gidiliyor. Kahire gibi tarih odaklı değil. Hurghada'da bir köpek balığı bir turisti öldürmüştü yakın zamanda. Güvenli olmayan bir yerde girerseniz tehlikeli olabilir.

İyi bir otelde kalırsanız daha güvenli olabilir. Rixos falan var.

Ben kapalı grupla gittim Mısır'a. Tarih odaklıydı bizim gezimiz. Çok beğendim. Bir daha gider miyim - dalış için evet, diğerleri için hayır. Sebep: truenorth+1, müthiş bir yoksulluk ve kendilerinden açık tenli olan herkese en azından dokunmak, ellemek, kazıklamak isteyen insan sürüsü. Sana malını satan adam bahşiş istiyor. İnsan hayatta bir defa gitmeli çünkü çok muhteşem bir tarih, ama dahasına gerek yok.

şarm ve kahireyi gezdik hurgada luksor ve asvan planı yaptk gidemedik iptal oldu ama tursuzdu hep siz kafanızdaki planı söyleyin yardımcı olmaya çalışayım.
amacınız tarih mi deniz mi ikisidemi vs vs

tüm mecralar tiktok içerikleriyle doldu maalesef.

uzun zamandır açmadığınız için popüler cringe içerikler dolmuştur akışa, bir süre kullandıktan sonra düzelir.

Çıplak vücuda gitmeyeceğin için doğrudan terletmez. Belli bir sıcaklıkta terletir. Ben fiyatına ve tipine bakarım. Polyestere para verilmez diye düşünüyorum. Sahip olduğum tek polyester giysi Decathlon'dan aldığım rüzgarlık.

Polyester ürünler en alt kalite ürünlerdir. Ve cilt saglıgı açısından uzak durmasınız. Maliyeti en düşük ürünlerdir fakat bu işinde kurnazlıgını yapıp yukarı fiyattan satıyorlar. Neticede plastik pet şişelerden yapılıyor. Onun yerine pamuk ve türevi ürünleri öneririm

kisirlastirinca anında kesilmez sesi (eğer sebebi buysa) ama hormonları düzene girince (tahminen 1 ay içinde) bir daha yapmaz.

fakat miyavlamasinin sebebi dışarı çıkmak istemesi de olabilir, sokağa alışık ya kedi malum. ona da alışır ama. ev konforunu gördükten sonra dışarı çıkma arzusu da zamanla körelir.

orient blue: disaridayken de yapiyor. yonetici iste hep soyluyordu, ben o baska kedidir diyordum. demek oymus. bu gece bakicam ses duyarsam.

Kısırlaştıktan bir süre sonra geçiyor. Stres altındayken de yapıyorlar bu hareketi, alışınca geçer muhtemelen

Gece 4-5'lerde benzer şekilde uyanıyordum, bir sıkıntısı mı var acab adiye ama biraz avcılık durumundan, bir de alışma kaynaklı sonraları azaldı ama kesilmedi. Geceleri bi senfoni oluyor hala.

nardis olabilir, bir bakin.

küçük borcu verip büyük borç kitlemek klasik dolandırıcı taktiğidir.

en baştan parayı vermeyecektiniz, aldığınıza göre dert etmeyin. önceki borçlarını da hesaplayın, isteyin, vermezse bana borç kitledi diye görüşmeyi kestim dersiniz

bu saatten sonra ciddi şekilde dara düşmediği müddetçe bişey vermeyin bence. yerinizde olsaydım eski borçların da muhasebesini yapmazdım ve bunu kendisine de söyleyip yakamı bırakmasını rica ederdim.

anlattığın olayda tek hatalı sensin. adam yolunu bulmuş işine geleni yapıyor, arkadaşları çözmüş borç vermiyor onlarda halletmiş bu konuyu. bi tek sen tekrar tekrar aynı hataya düşmüşsün anladığım kadarıyla.

tersleşmene reddetmene gerek yok. 5-10k üstü borç isteyene kredim var deyip geçebilirsin. ya da fon aldım bozamam de geç

atsan atılmaz satsan satılmaz bir abin var.

En temizi kredi çektim diye dolan ortalarda sonra da para isteyince kredi ödüyorum bende de yok de.

Abin tam bir örnek olay çalışması durumuna gelmiş. Yemeyin artık bu numaraları, 25k verip bir ay sonra yine 25k alıyorsanız siz net zarardasınız. Bu durumlar için kredili mevduat hesabı ya da kredi kartından nakit avans denen borçlanma yöntemleri var.

Size söyledikleri de yenilir yutulur şeyler değil.

Şimdi bir kere en başta "başta küçük miktarlar isteyip alıştırıyor" kısmı çok şey anlatıyor. Bir kişiden insan hayatı boyunca en fazla 2-3 kere borç ister zaten.

Ayrıca abinizin siz ve çevresindeki birkaç kişi dahi çok tanıdık olmayan insanlardan bile sürekli borç aldığı bir tablo çizmişsiniz.

Bu çok anormal bir durum farkında mısınız? Yani abiniz çevresindeki insanları banka niyetine kullanıyor. Bankalar bunun için var, bankadan 2, 3 bin ya da 20 bin gibi kredileri rahatlıkla çekebilir, tabi eğer banka bu krediyi vermiyorsa o ayrı. Bankanın bile kredi vermeye güvenmediği kişiye siz de kredi vermemelisiniz.

Abinizin bu durumu bir alışkanlığa dönüşmüş, ihtiyaç duymuyor. Size güvenerek ihtiyaç "yaratıyor."

Abinize borç vermeyi kesmeniz herkes için en iyisi. Abiniz size güvenip, sizi kendi iş planının finansörü haline getirmemeli. Ödeyemeyeceği borcun altına girmemeli. Bu bir alışkanlık, siz borç vermeye devam ettikçe bu doğal bir model haline geliyor onun için. Abinize yardımcı olabilirsiniz, ancak abinize düzenli olarak kredi sağlıyorsanız bu bir "meslek" olur artık. Sizin mesleğiniz abiniz gibi insanlara kredi sağlamak mı?

Al sana "borç verme kötü ol / borç ver kötü ol" durumu.
Bunu alışkanlık haline getiren kişilere borç vermeyiniz. Arkadaşım kuzenine borç para verdi (vereli 5 sene oluyor) 5 sene kuzenden ses seda çıkmadı. Arkadaşım da emekli, bir evleri var kirada muhtaç değiller ama hesap kitapla geçiniyor. Bakıyor kuzenin kızlarının sosyal medya hesaplarında bu gece şurası, öbür gün burası story'ler atılıyor ama borcu geri ödeme namına bir şey yok. Kendini avutuyor "kırk yılda bir defa istedi, öder diye". Neyse ödedi evet, 5 sene sonra dolar 8-9 kat artmış bu aldığının iki katını veriyor, telefon mesajıyla.
Borç vermeyip kötü olunuz.

Abinizle ilgili önceki duyurularınızı da hatırlıyorum. Ölümlü dünya deyip idare ediyorum demişsiniz ama bence tam da bu dünyaya bir kez geldiğiniz için abinizi hayatınızdan çıkarsanız sizin için daha iyi olacak sanki.

Bu abiyle iletişimi tamamen kesmek lazım.
Ben olsam bana terbiyesiz dediği an bunu büyük olay haline getirip siler atardım.
Ne hali varsa görsün böyle saçma şey mi olur.

Çok seviyorum küs kalamam derseniz açık açık konuşacaksınız bir daha asla para olaylarına girmeyeceğiz diye anlaşacaksınız diğer türlü ilişkiyi keseceksiniz bu tip insanlar pek değişmez.

uzaklaşıp hayattan çıkarmak lazım. tek çare bu. ilerde başınıza bela olur. ya net bir çizgi çekip seni öldürecek olsalar dahi benden para isteme diyeceksiniz ya da çıkaracaksınız.

Bu böyle devam ederse basina bela olur, Müge Anli hikayesi cikarki, bir tane hatirliyorum.

borç verme kuralları var, biri senden X lira istiyor ise kim olursa olsun istediği rakamın tamamını vermeyeceksin, bendede yok zor durumdayım, ödemelerim var, taksidim var vs. vs. diyeceksin,

max istenilen rakamın %70' kadar borç vereceksin.

Abi vermiyorum o sıkıntılı tip bacağına sıksın da akıllanırsın belki. Bi daha sıkıntılı tiplerden borç morç almazsın diyip köşeye çekilmelikmiş tam. Değerlendirememişsiniz. Borç morç vermeyin bundan sonra. 5 tl istese de vermeyin. Siz ondan 10 20k isteyün vermezse o kötü olsun bu kez bakalım nolcak

"bunu napayim artik ya?"
ee para verme artik.

küçük borcu verip büyük borç kitlemek klasik dolandırıcı taktiğidir denmis, üstüüne eklemek isterim ki abinde olan borcla borc ödemek de klasik dolandirici taktigidir.

Zaman içinde yayınlanıyor olma ihtimali var yeni kullanıcı olduğunuz için.

Ya da local guide puanınızı yükseltmeniz gerekiyor olabilir.

(Desteksiz salladım, Kolaylıkla ulaşılacak local guide 4 puanımla ne yazsam çıkıyor benim hemen)

alınır tabii. bir süre dışarı çıkmak isteyebilir belki ama yemeğin suyun her daim hazır olduğu güvenli eve hemen alışacaktır. sokakta her an ölüm riskiyle yasamasındansa evde olması her halükarda daha iyi.

Alınır ama alınmaz. O çevreye alışmıştır. Keyfi yerindedir. Evde sıkılabilir. Belki kışa doğru alabilirsiniz.

kediye bağlı alıp iç-dış parazit yaptırıp temizleyip eve atacaksın. kalmak istiyorsa o zaten yayılır gitmez. gitmek istiyorsa da kapıda camda ağlar fark edersin.

Denemeden bilinmez en kötü bin lira civarı aşı kum mama kaybınız olur can kurtulacaksa değer.

Belki hastası olacak ev ortamının yayılıp duracak belki gezmeli kedi olur ara sıra çıkar geri gelir, belki de 3. günden bas bas bağırıp çıkmak isteyecek hepsi mümkün.

ilk başta dışarıyı isteyebilir alışkanlığı hemen değişmez bir kaç ay sabrederseniz kışa tamamen evci olur.
her kedide aynı değil bazısı tamamen hemen evci olurken kimi gündüzleri çıkmak istiyor.

kesinlikle alınır. özgürlük, keyif meselesi değil sadece bu.
evde bakılan kedilerin ortalama ömrü 12-15,
sokak kedilerinin ortalama ömrü 2-3 sene.

mamasu suyu güvenli alanı olduğu sürece kolayca alışır.

alinir. 10 yil yasacakken 10 ay dahi yasayamiyorlar.

Ilk baslarda evde durmak istemeyebilir, sabir gerektirecek bir surec. Ama ücüncü cümleniz tüm sorunlari cozer bence.

incirli'den metrobüse, metrobüs ile uzunçayır durağında inip kadıköy - sabiha gökçen metrosuna binip direkt gidebilirsiniz. m4 metro sabiha gökçen'de terminale kadar gidiyor. 10 dakika yürüme mesafesi var metrodan gidiş terminaline. metrobüse bindikten sonra 1,5 saat kadar sürer.

Ek olarak;

Kadıköy rıhtımda Havabus'ler var. Onlar gidiyor Saw'a. Uçak seferi cins saatte olduğunda Havabus'ü tercih ediyorum.

Rıhtım dediğim, Eminönü - Karaköy Vapur iskelesinin olduğu yer.

Eylülde (okullar açıldıktan sonra) Marmaris Selimiye şahanedir.

mordorlu ziya: tesekkurler ama sorumu bodrum kesin ama kibrisa ne dersiniz diye actigimi netlestireyim istedim bu cevapla.

pardon kaçırmışım onu. bodrum o zaman. kıbrıs gerçekten çok küçük ve sıkıcı olabiliyor. benim için kıbrıs max 2 gece kalıp dönülecek bir yer.

bodrum sıcak olur hatta nokta atışı yapıp mazı koyu diyorum.

Tabletim yok ama ders çalışmak için kalemli tablet almayı düşünmüştüm. Kâğıt harcamaktan kurtuluyorsun. Büyük lüks. Tablette oyun oynamayı sevmiştim. Bir de tablet kullanınca telefonu daha az kullandığın için telefonun şarjı daha çok gidiyor. Laptop bambaşka bir şey.

Aslında pek ihtiyacınız yok. Bişiler izlemek için kullanıyorum ama yatarken bu mereti internette gezmek için kullanmak zor tek elle tutulmadığı için. Sırf o yüzden alacaksınız almayın hatta bazen hala lap top da alıyorum kucağıma tablet klavyesinde bişi yazmak telefondan da laptopdan da zor.

tablette instagram kullanmak telefondaki kadar pratik değil ama twitter a bakıp youtube izliyorsan kullanışlı, film dizi izlemek de güzel oluyor laptoptan daha pratik

iş için PDF okumam ve not almam gerekebiliyor. O yüzden aldım. Aldıktan sonra ek olarak bi şeyler izlemek ve podcast dinlemek için de kullanmaya başladım.

Yoldayken çalışmak, ucuz, pratik, hafif, az yer kaplıyor

Benim tablete ihtiyacım yoktu. Bir yakınım kendine alırken bana da armağan etmek istedi. 4 yıl oldu IPAD kullanıyorum. İhtiyacın var mı dersen gene olmasa da olur ama kendi adıma gerçekten de kullanışlı bulmadım değil. Daha ziyade ben işlevlerinden yararlanıyorum diyebilirim.

Ben telefonu çok yoğun kullanan bir insan değilim, sosyal medya hesaplarım filan yok. Ama çok fazla şey okuyan biriyim, bu açıdan tablet ile internette sörf yapmak çok kullanışlı oluyor. Elbette film, dizi izlemeyi tablet ile yapmak çok daha keyifli. Uzandığın yerden istediğin gibi kullanabiliyorsun. Bunu kesinlikle laptop ile bir tutamam ki zaten dizüstü bilgisayar ile birşeyler seyretmekten keyif almıyorum. İhtiyaçlarımı (bookmark uygulamaları, çevrimiçi notlar, çevrimiçi dökümanlar vb.) olabildiğince dijitalize eden birisiyim. Bu açıdan tablet çok işime yarıyor, herşey birbirleriyle eşleştiğinden hemen erişiveriyorum. İş sebebiyle sık seyahat ettiğimden tüm gerekli belgelerimi elimin altında taşıyorum. Tüm bunlar birleştiğinde tablet benim işimi gören bir cihaz. Ama bu kadar mobil bir yaşamım olmasaydı yokluğunu hiç hissetmezdim. Zaten şimdi de ihtiyaçtan ziyade faydasını görüyorum diyebilirim. Eksilse üzülmem.

tablet benim için twitter makinesi gibi bir şey.

İhtiyacım yokken almıştım. Kullanmam,öyle köşede durur diyordum en çok onu kullanıyorum. Telefonun ekranı küçük geliyor. Bir şeyler okurken ya da araştırırken tableti tercih ediyorum. Oynadığım bir oyun var,onun için de pratik oluyor. Bir ara dil de çalışmıştım. Seyahatte de taşımak kolay oluyor. İşe dair bir şey yapacaksam dizüstünü kullanıyorum. Tablet daha ziyade kendi keyfi işlerim için.

Asteriks +1. Aldikca kendinize uygun kullanim alanlari da bulabiliyorsunuz. Su ara en cok piyano calarken nota calismak icin kullaniyorum. Pdf okumak icin ideal. Bazen evde tv falan da izliyorum odada tv yokken. Cok farkli kullanim alanlari var yani.

ben yolculuk yaparken işlerime ulaşmak için almıştım zamanla eşim el koydu artık yemek yaparken bir şeyler izlemek için kullanıyor ben de arada yatakta uzanırken youtubedan bir şeyler izlemek için kullanıyorum, onun dışında hiç bir işe yaradığı yok. bir şeyler yazmak çizmek fevkalade zor tek avantajı bir şeyler izlemek, ya da çocuklar için oyun oynamak.

spor ve mutfak için ideal
telefonun laptopun kirlendi derdi var

Kpss çalışırken kullanmıştım pdf okurken ve slaytları kullanırken çok işime yaramıştı.
Şimdide iş için notları tutuyorum iclouda tabletten bakıyorum

bence asil farki ayakli pervanelere göre daha az yer kaplamasi. 2-3 farkli model kullandim simdi ye kadar ve hepsi belli bir süre sonra tikirti seklinde ses yapmaya basladi.

sessiz vantilator ariyorsaniz xiaomi`nin akilli modellerine bakacaksiniz.

Ben Beşiktaş'tan Kadıköy'e vapurla geçerken bile gerilen biri olduğum için böyle yolculukları düşünürken bile nabzım yükselmeye başlıyor, bana çok klostrofobik bir ortam gibi geliyor, ayrıca batmayacağının da bir garantisi yok son 2-3 senede özellikle kuzey denizinde batan alabora olan çok yolcu gemisi var böyle.

Kim demiş hijyenik değil diye.
Titanikin buzulu gelip çarpmazsa batmaz.
5 yıldızlı bir oteldeki her şey var. 24 Saat etkinlik. Asla sıkılmazsın.
Kaldıklarımın mutfağı süperdi.
İçeceklerin ayrıca ve fahiş ücretlendirilmesi kötü.
Ege adaları ve Akdeniz limanları.
Tasarım süper.
Doktorları kalite. Helikopter gelir.

otelden farkı yok, egede çok az dalgada bile uyumak biraz zor oluyor sonra alışıyorsun(bu ege cruiseleri orta boyda)
alt katlarda olmak zor motor sesi geliyormuş, üstün bir altı iyidir.
birde panik ataklıksanız binmeyin bence, helikopter için çok extrem olmalı ameliyat harici müdahale yapabiliyorlar.
gemideki havuzlar küçük ve keyifsiz bence, ege adaları turları yapılabilr, tasarımlarıda gayet güzeldi

7'den 70'e her yaşa ve zevke hitap eden harika bir deneyim. Her insanın hayatından en az 1 kere katılmasını tavsiye ederim. Hijyenik olmama ihtimali yok 5 yıldızlı otellerde temizlik nasılsa o, odalar her gün 1 kere ortak alanlar her gün sayamayacağın kere temizleniyor. Sağlık konularında endişe etmek de yersiz karadan o kadar uzak seyir olmuyor titanik gibi atlantiği bir uçtan uca geçen bir rota yok. Penceresiz ve manzarasız iç kabinler bir nebze klostrofobik olabilir ama sadece yatmak için odada kaldığınız için manzaralı, balkonlu, ferah bir odayla aradaki 8-10 bin euroluk farkı vermek istemeyebilirsiniz. 6 kere yolculuk yaptım. Karayipler, uzakdoğu, akdeniz, baltık, orta avrupa, britanya hepsinden ayrı ayrı keyif aldım. En büyük avantajı uçak, otel, yemek, ulaşım, aktivite, vs hepsiyle ayrı ayrı uğraşmak emek ve vakit harcamak yerine tek seferde parasını verip keyfine bakması.

Hangi cruise olduğuna bağlı. Şimdi ufak gemiyle yunan adaları turu yapan da var,

Devasa gemiyle karayip, akdeniz, uzakdoğu dolaşan da.

Büyük gemiler ufak bir ilçe gibidir. Küçükler sadece yüzen bir oteldir.

Alışık olmayan biri için okyanus korkutucu olabilir. Ama okyanus yolculuğuna çıkan bir gemi zaten büyük bir cruise gemisidir. Bunların da inanılmaz teknolojileri var, fırtınaya yakalanmaları düşük ihtimaldir hava raporlarıyla sensörleriyle fırtınaları önden tahmin edip rota değiştirirler. Stabilizer sistemleri vardır dalgaların etkisini azaltır sallanmayı azaltır.

Zaten geminin içinde o kadar çok aktivite vardır ki, okyanus geçtiğinizi anlamazsınız bile.

Yine büyük gemilerin birçoğunda ufak cerrahi operasyonları bile yapabilecek ekip ve donanım oluyor. Çok kritik durumlarda en yakın limandan sahil güvenlik desteği isteniyor. Artık o ülkenin elinde hangi araç varsa onunla gelip hastayı alıyorlar.

Güzel olup olmaması bütçeye ve seyahat ettiğiniz şirkete göre değişiyor. Şimdi mesela bizde en popüler olanlar yunan adaları cruise turları. Bunlar yüzen oteldir. Küçük bir kabinde kalırsınız (tavsiyem balkonlu kabin alın, diğerleri klostrofobik olabilir çoğu insan için), 1-2 restoran olur gemide. 1 ya da 2 havuz olabilir ya da hiç olmaz. Bunlarda yapacak çok bir şey yoktur. Gemi sabah limana yanaşır, gittiğiniz yeri gezersiniz. Akşam yola çıkar, gemide yemek yer uyursunuz. Sabah kahvaltıda yeni limana yanaşır orayı gezersiniz.

Orta üst segment firmalar msc, royal carribean vb. daha büyük gemiler sunar. Bunlarda yapacak çok şey vardır. Sahne şovları, kulüpler, spor aktiviteleri, farklı tarzlarda çeşit çeşit restoran, yanaşılan limanlarda özel turlar, bazen turlara dahil olan özel konserler, mesela turun ortasında geminin tiyatrosunda bir anda mariah carey sahne alabilir, aşırı keyifli olabilir. Eğer iyi bir kabinde konaklıyorsanız yani deniz gören, balkonu olan vs bu turlar keyiflidir. Zaten gittiğiniz yerler de güzel olur bu gemilerle, singapur, akdeniz adaları, karayipler, kuzey buz denizi vs.

Bir de üst segment ya da tematik cruise turları var ki bunlar çok acayiptir. Mesela ritz carlton'un mega yatlarla yaptığı turlar var. Ya da disney'in fantasy gemileri var bunlar başlı başına olaydır.

Yani ne kadar bütçe o kadar eğlence.

Temizlik başka bir konu. Firmaya göre değişir. Küçük firmalarda bazı şeyler gözünüze batabilir. Ama çok büyük firmalarda bu tarz konular çok ciddiye alınır genelde.

Elbette firmadan bağımsız çok kalabalık dönemlerde havuz, jakuzi vb gibi ortamların %100 temiz kalması çok mümkün olmayabilir.

2019 da balayına cruise ile çıktık. Yunan adalarını gezdik, biz suit tuttuğumuz için çoğu otelden güzel bir odada kaldık, batacak diye hic düşünmedim ama bir gece ciddi dalga oldu ve güverteyi kapamışlardı, cok hafif sallanıyordu o kadar. Havuzu hiç kullanmadık ama normalde de sevmem. Tiyatro salonu ayrı disco kısmı ayrı 5 tabe restoran vardı, 7 katlı. Kendi doktor ve hemşiresi var. Yine gider miyim, kesinlikle giderim.

Bu benim çocukluk hayalimdi. Filmlerde falan hep çok zenginlerin gittiğini görünce çok pahalı diye düşünürdüm.
Geçenlerde öyle bi esti araştırdım da verilemeyecek bir para da değilmiş.
Sadece kendime çok güvenmediğim için yanıma bir yoldaş bulana kadar erteledim bu sefer :)
Seneye böyle bir tatil yapmayı çok istiyorum ama aklına soktuğum o parayı vermek istemiyor ya genel olarak bu tür tatil istemiyor, annem, kardeşim bana ödetmek istiyor vs. :)

Tecrübem olmadığı için tasarım soruna yanıt vereyim sadece;

Bence gayet güzel görünüyorlar. Geçenlerde Galataport'a demir atan farklı türde gemiler görmüştüm bir tanesi böyle standart Cruise'lar gibi değil böyle sanki korsan gemisi gibi görünüyor uzaktan ama yakınlaştıkça yolcu gemisi olduğu belli olan hoş bir tasarımdı mesela o büyük kaba görüntüden hoşlanmayanlar bu tarz gemileri de tercih edebilirler.
Hatta onları yan yana görünce biri site konutu biri bahçeli ev gibi ne kadar farklılar ama sonuçta amaçları aynı diye düşünmüştüm.
Mesela arada çok fark yoksa ben o görmeye alışık olmadığım gemiyi tercih ederim ileride.
Var böyle hayaller bakalım artık...

Batması konusunda bilgi vereyim daha yeni titanik ile alakalı okuma yaptım.

Batmaz. Kaza yapsa, sorun yaşasa bile yolcularını öldürecek hızda batacak aletler değiller gemiler artık.

Titanikte 15 tane hata üst üste yapılmış. Bunlardan 1 tanesi bile yapılmasaydı yolcular ölmeyecekti. Şimdi o yaptıkları 15 hatanın 15 i de regülasyonlara ve kontrollere tabi. Bu nedenle deniz ortasında ilerleme hissi korkutucu değildir sanırım.
Ama benim de deneyimim yok. Büyük turlara çıkanlar çok memnun ama duyduğum kadarıyla.

Gemilerek nasıl batmıyor ya ben tam anlamadım, sanırım en son M/S Estonia batıp 800 yolcusu ölmüştü. O da çok eski bi tarih değil yani 94 yılında oldu gayet modern denizciliğin ürünü bi gemiydi. Onu saymayacaksak Costa Concordia var, illa batmasına da gerek yok alabora olunca da ölebiliyor insanlar.

Selamlar

Ben cruise gemisinde çalışıyorum, hatta bu yanıtı şu anda kamaramdan yazıyorum. İşte size her yönüyle yolcu gemilerinin perde arkası :)

1. Cruise sektörü hijyen konusunda çok katı ve titizdir. Dünyanın pandemi ile daha yeni tanıdığı pek gündelik yöntem bizim hayatımızın bir parçasıydı. Dolayısıyla hiç endişe etmeyin, tabiri caizse 7/24 temizleniyor. Hele de Amerika'da "Public Health" denetimleri oluyor ki görmeniz lazım, en mikroskobik toza kadar denetliyorlar.

2. Okyanus aşırı yolculuklar sürekli olmuyor. Mesela yılda 1-2 kez filan Avrupa'dan Amerika'a geçerken ya da tam tersi. Ama tabi gene de açık denizde olmak hissi farklı birşey ancak kendi adıma konuşursam korkutucu değil. Daha ziyade huzurlu ve rahatlatıcı.

3. Her gemide sağlık birimi muhakkak var. Ufak düzeyde cerrahi operasyonlar yapılabilecek düzeyde donanımlı sağlık çalışanları ve ekipmanlarımız mevcut. Hatta daha az önce revirdeki röntgen cihazının yazılımıyla ilgilenmem gerekti. Ciddi durumlarda eğer limana yakınsak hemen yanaşıyoruz ya da geri dönüyoruz. Karadan uzakta, açık denizde isek de helikopter geliyor ki 2-3 kez bizzat karşılaştım. Geminin burnuna sedye indirdiler, yolcuyu tahliye edip götürdüler.

4. Genel olarak güzel birşey :) Bu gemiler 5 yıldızlı yüzen otel gibiler, içlerinde gerçekten de yok yok. Alışveriş yapabileceğiniz dükkanlar, spa salonları, farklı dünya mutfaklarından restorantlar, değişik ambiyansa sahip barlar, puro odaları, kumarhaneler, dans gösterileri, yüzme havuzları, jakuziler, kütüphaneler, basketbol, futbol sahaları ve türlü türlü etkinliklerle dolu. Hatta gemilerimizden birinde go kart pisti bile var, okyanusa karşı araba yarışı yapabiliyorsunuz! Gösteri ve şovların bazıları Broadway'dan transfer edilmiş dünyaca ünlü performanslar oluyor. Hatta bazı yolcularımız özellikle onları seyretmek için geliyorlar.

Sakince kitap okuyup denizi de seyredebilirsiniz, kumar masasında çoluğunuzun çocuğunuzun geleceğini heba da edebilirsiniz. Bence en keyifli yanı ise bavullarınızı alıp karamanıza yerleştikten sonra rahat rahat seyahat etmeniz. Gece yolculuk edip sabah apayrı bir yerde gözünüzü açıyorsunuz.

5. Elbette çok devasa yapılarda oluyorlar (ki içlerinde benim de beğenmediğim gemiler var) ama kişisel olarak tasarımlarını güzel buluyorum. Hele de iç dekorasyonları gerçekten de çok güzel hatta sanat eseri gibi oluyor. Bazı gemilerimizin dışını ünlü ressamlar ve sanatçılar boyuyorlar.

Xiaomi Mi Body Composition Scale 2 Tartı, Beyaz amzn.eu Ben bunu kullanıyorum memnunum. Ama sanırım yağ ölçme, su ölçme zımbırtısına çok güvenmediğimden dümdüz tartı olarak kullanıyorum. Uygulamasını kullanacak için bayağı detaylı ama.

www.trendyol.com

aldım memnunum, diyetisyende güveniyor bu tartıya, pahalısına zaten gerek yokmuş çok basic şekilde çalışıyormuş. zaten 200 tl insan çöpe atar bu zamanda para bile değil

Lüks spor salonundakiler dahi sadece oyuncaktan ibaret. Eğlenceli gelecekse al elbette. Gerçek kontrol mezura ile yapılır.

baeuer

www.samsonite.com.tr Ben bunu kullanıyorum.

Ufak, derli toplu. 2 adet laptop’u aksesuarlarıyla bir taşıyacak kadar da hacmi var. Su geçirmiyor. Bir çok gözü var. Çok kolay temizleniyor.

Ben sırt çantalarından nefret ederdim, hiç şık gelmezdi ama bu çantamı gören insanlar hep “nerden aldınnn” dediği için, o motivasyonla biraz alıştım bu çantaya.

Normal omuzda veya elde taşınan laptop çantaları çok sağlıksızmış. Ben de skolyoz olduğumu doktordan öğrenene kadar yıllarca tek omuzda taşımıştım.

Laptop için güzel bi neopren sleeve ve laptop koyma yeri olan bi çok amaçlı sırt çantası.

Benim için olabilecek en güzel çözüm oldu yıllardır. Eski lökkeç ağır macbook'ları da bu şekilde kullandım günümüz notebook'ları zaten zar gibi.

Hesabınız Google tarafından "güvenli" olarak işaretlenmediyse yorumunuzun önce bir spam kontrolüne girmesi normaldir. Cep numarası kayıtlı, aynı hesabı uzun süredir sorunsuz ve etkin kullanan, herhangi bir politika ihlali yapmamış hesapların yorumu hemen yayına girer.

Bir yıldız verdiğim yorumu yayınlamadılar. Benim de ilk yorumumdu. Daha sonra beş yıldız verdiklerimde sorun yaşamadım.

Türkiye'de bu çocuk gibi yaklaşık olarak sekiz milyon erkek çocuk var.

arkadaşın sakatlanmış veya kendi tercihidir ya da tahmin ettiğiniz kadar iyi değildir böyle çok çocuk var. çok iyi olsaydı bir şekilde yükseliyor. ben ufak bir altyapıda oynadım ona rağmen bizle top diye oynayan çocuk vardı yine de max. kayserisporla sözleşmesi oldu izlesen messi dersin, ama değilmiş diyorsun sahada görünce.

arda güler'i 10 dakika izle zaten farkı anlıyorsun, topu almadan ne yapacağını biliyor adam ve sadece bilmiyor yapabiliyor. kolay gösteriyor ama değil koy başkasını o mevkiye öldürüyor topu.

çok iyi oyuncu olmasının yanında bir de yanındakileri boostluyor, takımın kalitesi 100 üzerinden 70'se arda'yı sahaya koyunca 80-85'e çekiyor takımı. farkı yaratan da bu oluyor bireysel olarak yetenek özelinde daha iyileri vardır olmasa zaten yeni messi dersin arda'ya.

sparkle kiddle +1

ben de her şey yetenek zannederdim fakat mental sağlamlık kafa yapısı çok daha önemliymiş, bunda hem kişinin karakterinin hem ailesinim hem çevresinin hem antrenörlerin etkisi var

sahada yanlış yerde duran oyuncuya üst üste antrenmanla doğru yeri öğretiyorsun ama mental olarak birini hazırlamak çok daha zor

yukarıdaki cevaplar +1

türkiyede (ve dünyada) böyle milyonlarca genç var. belki arda gülerden daha yetenekli olanlar bile var.

önemli olan mental yapı.

örneğin beşiktaş altyapısında muhammed vardı. herkes onu konusuyordu, çok yetenekliydi, messi olacaktı, kayboldu gitti.

çoğu insan bunu kaldıramıyor. baskı oluyor.

disiplin de önemli. mesela quaresma ronaldodan daha yeteneklidir, yaşları aynıdır aşağı yukarı, ilk çıktıklarında quaresmadan beklenti daha yüksekti. ama ronaldo dünyanın bir numarası oldu, diğeri olamadı.

kariyer seçimi de önemli. arda güler eğer 18 yaşında gitmeseydi bir daha zor giderdi real madride. gitse bile kendini daha az geliştirirdi. bazen yerinde sayıyorsun, saymaman için konfor alanından çıkman gerekiyor.

benim gördüğüm kadarıyla arda gülerin ailesi de düzgün.

tavsiye verebilseydim türkiyeden kimse ile görüşmemesini ve türk basınını takip etmemesini tavsiye ederdim. çok toksik bir ülkeyiz, kafasını karıştırıp moralini bozabilirler madriddeyken.

Başka bir alan, benzer durum. Bir yakınım hayatı boyunca müzisyen olmak isterdi. Kendi kendine gitar öğrenmişti ve iyi de çalardı. Sesi de güzeldi. Okul hayatı boyunca başarılı olduğu tek ders müzikti. Okulda grup falan da kurdu, yarışmalara falan da katıldı....sonunda tek isteği olan konservatuvara girdi. Sonrasında ne oldu derseniz o eski stadyum konseri hayalleri kuran asi rocker şu anda konservatuvarda şan hocası. Doktor öğretim üyesi (eski yardımcı doçent), 657'ye tabi memur. Gerçi okulda kalma fikri daha konservatuvardayken başlamıştı. Ekstraya çıkan sınıf arkadaşları gibi belki meşhur olmasa da (ki arkadaşlarından meşhur olanlar da var hatta) profesyonel bir müzisyen olabilirdi ama belli bir süre sonra hayatın gerçeklerini kendisi de gördü. Bu alanlar parlaması zor alanlar, engel de çok, problem de. Hele bu ülkede.

şans, ülkenin bulunduğu sistem, o sistemde çalışan hocaların bilgileri oyuncu gözleri. bir sürü parametre var. gs örneği verdiğinden söylüyorum; gs altyapısında herkesin potansiyelli gördüğü ozan kabak a takımda fırsat bulamadan osmanlıspor'a bedavaya gönderiliyordu. tesadüf eseri takımda kaldı ve şampiyonlar liginde yine sakatlar cezalılar derken oynama şansı gelince formayı bırakmadı ve 6 ay içinde almanya'ya gitti. kasedi başa alıp osmanlıya gitse bu adamın kariyeri nasıl gelişirdi şimdi?

benzer niteliklere sahip sadece duyuru'da sadece futbolcu değil ama sporculuk geçmişine sahip en az 10-20 kişi vardır muhtemelen.

bu işlerden para kazanacak düzeye gelmek, profesyonelleşmek çok ayrı bir dünya. türkiye'de profesyonel lig seviyesinde şu an 130-140 kulüp var sanırım, yanlış olmasın. her birinin 25 kişilik kadrosu olsa 140'tan hesaplasak bile 3500 yapıyor. düşün yani. ha başka yere gidebilir ama kendi köyünde bile dikkat çekemeyen oyuncuya kalkıp italyan kulübünden teklif gelecek hali yok elbet.

profesyonel sporcunun eğer absürt derecede yetenekli ve şanslı değilse mental olarak canavar gibi sağlam olması lazım. top oynamayı herkes seviyor. topu verdiğinde herkesi ipe dizecek çok adam var. ama her gün vakitli uyuyacak, tavuk dürüm yemeyip diyetine dikkat edecek, her gün saatlerce "sıkıcı" idmanları yapacak adam yok. kaldı ki bunu yapman dahi profesyonelliği garanti etmiyor. sadece ön koşul.

ayrıca özellikle alt ligler kasap dolu. hayvan gibi şeyapıyorlar. sen bi şekilde kendini profesyonel bi ilçe takımına attın, 4. lig seviyesinde oynamaya başladın. hafif bi sakatlık bile senin için 2-3 ayı kaçırmak anlamına gelebilir, e alacağın tedavi de çok üst düzey olmaz. geçmiş olsun.

bi de profesyonel sporcuların kontratları süreli olur. alt liglerde daha da kısa. atıyorum senelik 200 bin lira veriyoruz derler. bir yıl sözleşme. o bittiğinde ya aynı takım ya da başka bir kulüp sana sözleşme verecek. yoksa yok. birisi seni istemiyorsa "ben gidip top oynıcam, para kazanıcam" diyemiyorsun.

yani öyle böyle değil çok fena bir kurtlar sofrası. yetenek, şans, tanıdık, torpil, disiplin ve daha sayamayacağım pek çok şeyden belli oranlarda olması gerekiyor. yoksa çocukken hepimiz acayip topçuyduk :)

Valla bölgesel amatör e çıkan bir takımın bütün futbolcularına, bu sezon başı kim kaç para istiyor vs hakimim.

Soyle söyleyeyim şu duyuruya cevap veren hepimizi tek başına top diye sektirecek adamların çoğu 30_60 bin arası peşinat ve aylık da asgari ücret maaşa anlaşmaya hazır. Yani profesyonel takım sayısı sınırlı yukarıda yazılmış, çok küçük bir azınlık profesyonel liglere çıkabiliyor. Ciddi para kazanma şansına erisiyor. Dolayısıyla bir ömür yari profesyonel alt liglerde normal kariyer yapan bir vatandaş ile benzer paralara yaşamak istememiş olabilir. Sakatlık yaşamış olabilir vs vs.

Başka bir örnek vereyim bir arkadaşım 16_17 yaşlarında antalyasporda oynuyordu. Forvet. Sonra bir hazirlik maçına bi alman takımıyla yapılan maçta bir hans bunu fena sakatladi, futbol kariyeri bitti. Yıllardır özel sektörde ogretmenlik yapıyor örneğin

www.dbe.com.tr

Ben burada gitmiştim. Terapistin adını hatırlamıyorum ama bana burayı çok güvendiğim bir terapist tavsiye etmişti zamanında. Kötü uzman çalıştırmadıklarını söylemişti.

Anlattığınız durum EMDR ile hızlı çözülebilecek bir şeye benziyor.

Benim de zihnimde beni çok rahatsız eden bir “fotoğraf” vardı. Her bir detayı zihnimdeydi ama ne önü vardı, ne arkası. Ancak o fotoğraf beni tepetaklak etmeye yetiyordu.
Bende uyaran olarak dokunsal uyaran ile odaklanabilmiştim. Diğer uyaranlar ve çalışma şekilleri için:
www.medicalpark.com.tr
Hipnoz falan değil tabii ki. Bu link gayet güzel açıklamış.

Emdr’ın çok hızlı çözüm verdiğini duydum, kısmen tecrübe ettim. Ancak zihninizdeki “fotoğraf” filme dönüştüğünde o filmden ne çıkacağını bilemiyorsunuz başta. Ben o filmi ilk gördüğümde 3 gün hasta gibi yattım. Yemek bile yiyemedim. 4 seanstan fazla devam da edemedim zaten. Ama kendimce “kötü” olarak tanımladığım 4 seanstan sonra bile çok gelişme kaydettim.

Sizin korkunuzun da bu yöntemle hızlıca çözüleceğini tahmin ediyorum.

Çocukken göz ameliyatı olmuştum. Gözü kara olmak gerekiyor. Ben böyle aşmıştım. Cesur ol. Bayılınca bir şey hatırlamıyorsun zaten. Tüm olay oraya kadar. Şimdiye kadar olup iyileşmiştin. Düşünme. Yap.

hocam tıp manyak gelişti. sizin korktuğunuz ameliyatı her gün binlerce kez yapıyorlar. ben böyle dedim diye "hee tamam" demeyeceksiniz biliyorum ama gerçek bu. benim babam da beyin tümörü sebebiyle ameliyat oldu ama kanserlerin bal porsuğuna denk geldiği için vefat etti. yani onu bile ameliyat edip belli kitleleri almışlardı. artık yerine göre beyni bile açıp biçebiliyoruz. babamdan dolayı biliyorum, aynı koridorda ameliyattan 15-16 saat sonra ayaklanıp koridorda ve hatta dışarıda gezintiye çıkan hastalar vardı.

acil şifalar dilerim, korkuya gerçekten yapacak çok bir şey yok, ne denir bilmiyorum ama çözümü olan bir şey için bu kadar canınızı sıkmayın derim. bırakın ameliyatı yapacak olan korksun, siz ne korkuyorsunuz? siz zaten fiu fiu iki dakikada girip çıkmış gibi hissedeceksiniz.

sakinleştirici alınca dünya umurunda olmuyor:)

Bu arada devlet hastanelerindeki ameliyat güvenliği özellerden daha iyi oluyor genelde. Annem 30 sene devlette ebe hemşire olarak çalıştıktan sonra 2 sene İzmir'in en iyi özel hastanelerinde çalıştı. Anestezisinden steril malzeme kullanımına her alanda devlet hastanesi çok daha özenli.

soyle hastaneye girer girmez yatirip narkozu caksinlar, sonrasi senden cikiyor zaten.

2 sene once ozelde ameliyata girdim, titreyerek ameliyathaneye girdim midem bulaniyor vs, doktor selam nasilsin dedi tam cevap verecektim damardan ne verdilerse tak diye salteri kaldirdilar, ruya bile gormedim.

1 saat sonra hasta bakici tokadi basinca uyandik.

Ben bu gibi sorunları "korkarım da yaparım da" şeklinde çözüyorum.

Korkmanız olağan, her canlının hayatta kalma içgüdüsü var ve bu çok güçlü. Korkunuzu tam olarak yenemezsiniz. Bu olacak. Ancak neticede olayın hiçbir kısmına şahit olmayacaksınız. Teknoloji güzel bir şey, elinizi taşa vursanız daha çok acı çekersiniz ameliyat olmaya göre. Siz uyuduktan sonra da gözünü yatağınızda açacaksınız ve hepsi bitmiş olacak.

Ayrıca zaten bir aşamada sizi uyutmadan önce sakinleştirici veriyorlar. Çok güzel bir his, değişik bir ortama gireceksiniz. Merak duygunuzu ağır bastırmaya çalışın.

emdr terapi deneyebilirsiniz belki? bu korkunun bir nedeni, dayandigi bir temel olmali, onu bulunca onun etkiledigi diger olaylara da hissimiz ve bakis acimiz degisiyor. hatta belki korku bile olmayabilir sizinki, mesela ameliyat olunca, girerken caresiz mi hissediyorsunuz, kontrolu kaybettiginizi mi dusunuyorsunuz, bunlar sizde korku hissi ya da kaygi yaratiyor olabilir, bunun da muhtemelen ilk cikis noktasi olmali, yasadiginiz bir sey, bir deneyim vs.
emdr terapi kisa sureli oluyor genellikle, ise yarayabilir diye dusunuyorum.

gizlilik ayarlarını değiştirmiştir. doğrudan bağlantım olmayan kişiler ismimi görmesin gibi bir seçenek vardır büyük ihtimalle.

Altın almak para harcamak değil. Bir dönüşüm. Satınca yine para.

Belki başkalarını mutlu etmeye çalışıyorsunuz. Bunun temelinde çocuklukla ilgili şeyler olabilir. Değersiz görülmüşsünüzdür belki. Psikolog değilim ama kendinize verdiğiniz değeri düşünebilirsiniz. Başkalarını mutlu edersem beni severler diyor olabilirsiniz.

kendini değersiz ve yetersiz olarak görme

Fazla vericilik, surekli bir iyilik yapma, herkesi kendinden one koyma hali, biraz narsisizm kokuyor. Tabii bu tespiti bir terapist yapabilir ama kendini degersiz onemsiz gorup baskalarina yaptiklariniz uzerinden kendinizi degerli hissediyorsunuz gibi…

sassot +1

Ayrıca özgüvensizlik.

narsisizm mi?! bunu hic dusunmemistim

kendine ufak süprizler yaparak başla gerisi gelir
alışkanlık olmuş paraya kıyamamak

geçenlerde güneş gözlüğü aldım ve iyi para verdim. Normalde bunu aileme açıklayamam hiç istemem o tartışmaya girmeye ama söyledim. Annem şimdi şakayla karışık bir şeyler söyledi istifimi bozmadan güneş gözlüğümü taktım ve "ben buna değerim" dedim. Asla zevkinden ve isteklerinden geri kalma bundan 2 sene önce hepimizin hayatı pamuk ipliğine bağlıydı, ölüm var. Al hevesini alınca satarsın belki de satmazsın ama bunu kendine yapma. Ben de senin gibiydim ama sanırım beni antidepresan kurtardı.

siz cimri degilsiniz kendinize deger vermiyorsunuz sadece.
kendinize deger verin.

o begendiginiz takiyi kendinize alin lütfen. siz buna ve daha iyilerine layiksiniz.

Eskiden herkes öyleydi. Ucuz bir şey alınca övünüyordu herkes. Şimdi bu kişilerin 2-3 evi var. Doğru yoldasın yani.

mobil edit: alacagim diger sey converse ikamesi olmali. yani git nb bilmem kac al, nike runner bi seyler al olmasin.

Converse'e 2K vereceğime 2500'e Stan Smith alırım. En azından daha dayanıklı olur.

Başlıktaki soru için alma derim. Modası geçti.

aaaal. converse almamak icin vans ve tommy den aldim vans'i giyiyorum surekli. bence her seyin altina converse, vans oluyor. yeni kalin tabanlilar degil ama, klasikler

ek olarak converse var diye almadim. degisiklik olsun vans shs

dediğin gibi bez ayakkabı converse. sağlam bir ayakkabın yoksa özellikle kot altına her şeyden önce stan smith+1.

tabii dersen var bunlar bende farklı farklı giyineyim converse 10 numara bir seçenek.

bunun yanında beymen online'dan bakabilirsin bir anda önüne bu tam benim modelim diyebileceğin sneakerslar çıkabiliyor.

Converse kullanimi asiri rahat bir ayakkabi ama taban probleminiz varsa tavsiye etmem. Onun yerine ecco bakarim. Ozellikle st1 taban olanlarina bakarim.

Bu paralar artık bir ayakkabı için o kadar normal hale geldi ki düşündükçe delirecek gibi oluyorum.
Converse'i model olarak çok genç işi olarak kodlamışım kafama sanırım okul yıllarımda giydiğim için kendiliğinden bir önyargı oluşmuş şimdi bakınca converse'e bu parayı vermeyi abartılı buluyorum ama aynı parayı vans'a vereceğim.

Bana görsel olarak daha şık geliyor Vans ama konu sadece converse = 2.000 (+-) ise.
Alınır diyorum.

ben yeni asics aldım zorlu'dan, çok rahat www.asics.com.tr

converse bence bu çok tatlı, erkeklere de yakışıyor www.converse.com.tr

ya da şu www.adidas.com.tr

param olsa üçünü de alacaktım ama sadece asics aldım :)

yeni converse modelleri seçerseniz tabanları yumuşak, çok rahat. içine elinizi bastırıp kontrol edebilirsiniz. bu arada converse nasıl sağlam değil, siz ayakkabıyla ne yapıyorsunuz, bi önceki converse ayakkabımı 8-9 yıl giydim.

converse çok tırt bence. aynı tarzda vans ve puma sneaker'ları kullanıyorum yıllardır ve aşırı memnunum.

Yüksek tabanlı modelleri çok rahat, ortholite ara taban oluyor genelde artık tüm iyi markalarda. Ben kışlık modelini aldım memnunum

geçen hafta sonu yumuşak ve taban hafızalı converse aldı arkadaş, alt taban kaplaması şeffaf olandan. özellikle iç tabanı çok iyiydi. beyoğlu'ndan bu food locker mı ne oradan aldı, 1700tl'di.

öeehh 70-80 lira olduğu zamanları hatırlıyorum. alma bence o kadar para asla verilmez.