rap olmasın metal olmasın.
şöyle dinlenesi, dinlendiğinde de biraz hüzün veren şarkı arıyorum. duygulanayım biraz. türkçe ya da ingilizce farketmez?

bu eksibition ne oluyor gencler? fotograf koyuyosunuz anladık, kendi fotograflarınızı da mı koyuyosunuz?

bide buna girmek için illa sözlükte yazar mı olmak gerek?

selam çayırgücüspor'un a-genç takımı oyuncuları.

işsizlik yüzünden gittik kasiyerlik işi bulduk. ama çok mutsuzum be duyuru. birşeyler üretmek, dünyaya faideli şeyler sunmak istiyorum. yemin olsun tek derdim bu. yoksa kasiyerlik yapmaktan memnunum.

4 ay grafikerlik kursuna gittim. 3 ay flash tasarım işi yaptım. ama krizden çıkardılar. şimdiki işimde ne zaman boş kalsam hemen şu düşünce geçiyor,

ulan 10 yıl bu işi yapsam en fazla şekilli para saymayı öğrenirim. ama grafikerlik yapsam bir sürü yeni teknkik, program vs..öğrenirim. her ortaya bişey çıkardıkça içimi kaplayacak üretme duygusu bile yeter.

give me akıl fikir pls?

bir soru daha, tasarımcının dostu programlar nelerdir? photoshop, illustrator, flash triosu yeter mi?

Merhabalar,
Soru başlıkta.

arkadaşlar, vakıf üniversitelerindeki yemekhane fiyatları konusunda bir araştırma yapmaktayım. okuduğunuz okuldaki 4 çeşit tabldot yemek fiyatını yazarak bana yardımcı olabilirsiniz :) teşekkürler

kanadaya gidicem vancouver sehrine ama istanbuldan direk ucak yok.aktarmali gidicem hangi acentadan bilet almami onerirsiniz?ucuz olsun

Kahramanı haksız yere bir suçlamayla iğneyle veya başka bir yöntemle idam edilen masum bir kişi olsun. Kadın - erkek fark etmez.

Geçen sefer teknosa'dan iyi bi kazık yemişim sanırım. Ankara'dayım. Var mı böyle -en azından teknosa'ya göre- daha hesaplı ipod alınacak bi yer?

İnternet sitesi de olur

iyi akşamlar herkese. biraz içimi dökeyim de rahatlayayım bari.

sürekli arkadaşlar bir yerlere çağırıyorlar. iyi güzel, evde oturmayayım, çıkayım hem hava da almış olurum diyorum ama belli süre sonra sıkmaya başlıyor. hele bazı zamanlar öyle ki arkadaşların davetlerine yetişemiyorum, farklı arkadaş grupları fazlalığından dolayı. bu tür zamanlarda artık bi rahat bırakın lan diye bağırmak geliyor içimden ama olmuyor tabi. çeşitli bahaneler üretip evde kalmaya çalışıyorum, kafa dinlemek için. ama yalan söylemeyi de sevmediğimden ve son zamanlarda artık ne olursa olsun hiç yalan söylemeyeceğim konusunda kendime söz verdiğimden, bugün canım istemiyor diyorum. bu sefer de ne ne biçim arkadaşlığım kalıyor ne asosyalliğim kalıyor.

sonra, evde hep odamın kapısını ve perdeleri kapatarak otururum, sadece kalktığımda hava yağmurlu ya da karlıysa ve çok karanlıksa pencereleri açık bırakırım. anlayacağınız karanlık hoşuma gidiyor günün her saatinde. hatta güneşten nefret ediyorum diyebilirim. bu durum anne babama yanlış geliyor sanırım, çünkü sürekli ne kapatıyorsun her yeri falan diyerek açmaya çalışıyorlar. bir tek ben miyim böyle? illa herkes güneşli havaları sevmek, baharda enerji dolup taşmak mı zorundadır? ben böyle mutluysam ötesi var mıdır? bu psikologlar insanları belli bir kalıba sokmaya çalışmaktan bıkmadılar mı hala?

biraz uzun oldu kusura bakmayın. okuyanın da okumayanın da gecesi istediği gibi geçsin diyor gözlerinizden öpüyorum.

Gönül ister ki parası neyse vereyim orijinalini alayım. Davidoff Silver Shadow Altitude istiyorum. Ancak bu açık parfüm olarak değişik markalar var. Açık dediğim işte biliyorsunuz böyle daha ucuza satılıyor falan. Bunlardan almanın zararı var mıdır, parfüme göre mi yoksa markaya göre mi kalıcılığı değişiyor gibi sorular var kafamda. Bir de Ankara'da hangi markayı nereden alayım?

çok teşkür.

heri potır zümrüdü ankada oynayan yılan tipli bi adam vardı hatta şenliklerde geliyo orayı yakıyor yıkıyor adı neidi

ima chargin mah laaser e benzettim ama anlamadım buradaki komedi ne

i55.tinypic.com

i55.tinypic.com

bu resim bir alternative art resmi buldum bir yerden


ama hangi çizgi-roman, hikaye, film, dizi yi temsil ettiğini anlayamıyorum. bilen farkeden var mı?

hatırlıyorsanız italyandı ve barış için filistine kadar beyaz bir gelinlik içinde otostop yaparak gidiyordu ta ki türkiyeden geçene kadar. orada tecavüz edilip öldürüldü.

bu konu hakkında yazılmış bilimsel makalaler var mı? bu konu hakkında bir şeyler yazmalıyım ödev olarak ve o makalaleri kaynakça diye göstermeliyim. makale olmasa da kitap falan olabilir.

hayatım gerçekten 8 yaşına kadar güzeldi...burdan sonrasını çok iyi hatırlıyorum
hatırladığım bişey var o zamandan,o da hafif turuncu renkte bir 100 000 liraydı.babamdan almıştım..
24 kasım 1998 de,bütün aile toplanmış,muhabbet sohbet ediyorlar.ozamanda cep telefonları yen çıkmış..komşumuzun kızı açılan cep telefonu dukkanında çalışıyordu.o gece:
saat 22:00 gibi babamın amcası(babam yıllarca annesi ve babası ayrılınca amcasında yaşamış.ben de dede bellemiştim)içeri girdi.hava soğuk..gözlükleri buhar olmuştu odadaki sobanın sıcaklığında..geldiği gibi yüzünde soğuk bir ifade vardı..birşeyler olacaktı belli.
kurduğu tek cümle:"hepimizin başı sağolsun, ı kaybettik"dedi...bütün kapılar kapanmıştı işte orda benim için..
annem gözümün önünde kısmi felç geçirdi....
o gece dedem,beni arabayla kendi evlerine götürdü.fakat ben ölümün ne olduğunu kavrayabilecek yaştaydım..biliyordum ölümün ne olduğunu..en azından öyle düşünüyordum.o gece benim aklımı dağıtmak için binlerce hediyeler,çikolatalar,bilmem neler...babam dolandırılmıştı ve suç üstüne kalmıştı o zaman...bir buçuk yıl hapis cezasına mahkum edilmişti..ben daha 8 yasındaydım..hatırlarım..27 kasım 1998 de babamın cenazesi kastamnı araç cezaevinden istanbul gaziosmanpaşaya kadar dedem ile birlikte bir tabutta geldi..o gece sokak oldukça kalabalıktı...kalabalık olması beni çok korkutuyordu..
anneannem ben komşular...annem hastaneye kaldırılmıştı..minibüsün kontağı kapandı,motorunun sesi sustu..içerdek şöfor bi sigara yakıp oradan uzaklaştı..dedem benim yanıma grliyordu.anlamıştım beni uzaklaştırmaya çalışacaktı.fakat ben bağıra bağıra oraya gireceğimi söyledim..zoraki ikna oldu.ve minibüsün içine merakla ve heyecanla girdim..anneannem babamın ölüsünün başında dualar okuyor,ağlıyordu..ben babamı ilk o gün uyurken gördüm..ilk o gün yanağında elini gezdirdim..ilk o gün yakından görebildim..anneanneme ne olduğunu sordum..farkına varamıyordum.yada varmak istemiyordum.çünkü öğrenmek istemiyordum.."babam neden kalkmıyor anane,neden gözleri açık değil,gülüyor ama gözlerini açmıyor ,neden anane?anane neden babam susuyor?anane babamın çenesi neden bağlı ?neden susuyoki konuşsa nolcak ?"
bütün sorularımın cevabını ananem tek kelimeyle o artık yaşamıyor diyerek vermişti o gece..ve hayat benim için o anda başlıyormuş bilemedim...
bu olaydan yaklaşık 2 3 ay kadar sonra sınıf öğretmenim beni yatılı okul sınavına soktu..sınavı kazandım ve ızdırap o zaman başladı..annem i göremiyordum..haftasonları anca cumartesi günleri vakit geçirebiliyorduk.pazar okula geri dönüyordum..babamın acısıda içimde gittikçe çoğalıyordu...annem 6 yıl sonra evlendi...
7 yılım böyle sürdü..
7.yılın sonunda okuldan derslerimi vermediğim için atıldım.memlekette genel bi liseye kayıt oldum.mecburen annemin yanında yaşamaya başlayacaktım..annem mutluluğunu bozduğumu düşünüyordu..çünkü onu rahatsız ediyordum..o öyle düşünüyordu..her defasında laf sokuyordu..eve her girdiğimde korkarak,cekinerek giriyordum.bir yabancının evinde yaşıyordum..gecen 7 yıl içinde yaşadığın trajik gülünç ve saçma olaylar...bitmez...4 yıl burada okuyacaktım..
aşık oldum...
öylesine aşık oldum ki ...4.yılın sonunda açılabildim...onu sevdiğimi söyleyebildim sonunda..ilişkimiz mart 2010 da başladı..
ben üniversite kazandım ardından.sevgilim kazanamadı..beraberliğimiz mayısa kadar güzel gidiyordu..ablası ailesine söyleyerek bizim ilişkimizi sarstı..ben sigara içiyordum.kolumda dövmeler vardı.dış görünüşüm,içim gibi değildi.çünkü içimi bir zaman kimseye göstermemeye dair söz vermiştim kendime..sorunlar,sorunlar,sorunlar..beni allak bullak etti.
buraya geldim...oraya gidemez oldum..param yoktu..burda üniversitede bir arkadaşta kalacaktım.kirayı bölüşecektik.bi ay yanında durup sınıftan bi arkadaş bulup başka bi eve çıkacaktım..olmadı...
buraya geldiğimde cebimde 360 370 lira param vardı..bütün yerleri arayıp bir apart buldum sonunda...300 milyon istedi..verdim..iki ay sonra yıkılacak muteahhite verildi dendi..sonra internetten birini buldum..150 lira kira vereceğim bi ev..biraz eski ama yine de başımı sokabileceğim biyer..şimdi bu apartta kalıyorum..bir hafta sonra çıkıp o eve yerleşeceğim..
3 hafta boyunca yemedim..ordan burdan ordan burdan takıldım.nefesim koktu..öksürüklere boğuldum..her gece ağlıyorum.her gece ..her gece..gülmek istiyorum..başarıyorum ama ardından yine düşüncelere kapılıp gidiyorum.acaba hepsi babamın sucumu?annemin mi?benim mi yoksa?.sevgilimden tekmeyi yedim.geri dönüşü olmayacak biliyorum..üzgünüm..ben ne yaptımda sonucu bu oldu diyorum.sanırım çok sevdim.çok değer verdim..2 aydır sol lenf bezim şişiyor..o anda beni ter basıyor.ellerim titriyor,gözüm kararıyor.dizlerim titriyor..merdivenleri çıkamıyorum..ilaç kullanıyorum..gecmezse ne olacak bilmiyorum..
bunları bi onceki başlıklarımda söylemek istiyordum.fakat ağlamaktan göremiyordum hiçbirşeyi..bunları neden yazdım..sanırım sorunlarım var..sanırım rahatsızım.ellerim sürekli titriyor..üşüyorum.aklımdan binlerce sözler,binlerce olaylar,binlerce insanlar gelip geçiyor.para bulabilmek için kanımı satmayı düşündüm.fakat 47 48 kiloyum.herhalde almazlardı..böbreğimi bile satmayı düşündüm..çalışmak istiyorum fakat korkuyorum..ellerim,bacaklarım sürekli titriyor.çay bardağını düşürürüm taşıyamam diye...
boşaltamıyorum ki beynimi...
psikologa gitmek derdimi anlatmak istemiyorum..sonunda bana diyeceği senin gibi milyonlarca insan var,herkesin derdi aynı bilmem ne..param da yok ayrietten o psikologa vereyim.şimdi tek başıma yaşlanıyorum..dün ki tutumun çok kötüydü özür diliyorum hepinizden.belki de ölmeyi hakediyorum bu yaptıklarımdan dolayı...hepinizden af diliyorum..ve hepinize şükrediyorum.bana yol bulmama,beni yonlendirmenizden dolayı..dün gece kullandığım ilaçlardan fazla aldım.ölmeyi denedim..kustum,uyuya kaldım..
şimdi yaşamaya çalışacağım..ama nereye kadar bilemem...
saygılarımla

ben bir video çektim tam 3 dakikalık

ama mikrofon kötü oldugu için ona bir şarkı koymak istiyorum.

malesef yapamıyorum biri yardım etse bana da kurtulsam şundan.

kullandıgım bilgisayar macbook

video uzantısı mov

şarkı uzantısı mp3

Brezilya bizden vize istemiyor diye duydum ve okudum. Yakin zamanda gitmis olan varsa sormak istiyorum oyle elimizi kolumuzu sallayarak (tabi ki o vezneden gecerek) girebiliyor muyuz? Her turlu vizeden mi muafiz? Mesela bir turist vizesi var, bir business vize var, sonra kulturel ve egitim bilmem ne seysi vizesi var (bu benim dahil oldugum oluyor). Bunlarin hepsinden mi muafiz biz simdi?

well in that case i'm glad i'm here n not where u are

istanbul modern' deki manga keşfet gösterimlerine giden arkadaş varsa, bana oradaki ortamı anlatabilir mi ?

dragonball dan goku ile ilgili neler vardı ?

death note dan bir şeyler var mıydı ?

manga çizim teknikleri ile ilgili ??..

bu tarz bilgiler verebilecek biri var mı ?

aslında karın deşen olmalı. çünkü karındeşen gibi birleşik bir kelimemiz yok.

ama karındeşen çok yerleşmiş.

bir kitapta geçecek bu kelimeyi nasıl kullanmalı?

bu kelimeyi birleşik yazan kimdir ilk? ya da ne şekilde bu biçimde yerleşti?

bu yemekhane ücretsiz mi kayıt mı olmak gerekiyor anlamadım, çömlüğüme çömlük katmamak için birine de soramadım. şimdiden teşekkürler :D

Eheh, tutustum. Yarin aksam 2 yildir birlikte oldugum insanin ailesiyle tanismaya gidiyorum. Kafam cok karisik.

Her kiz gibi oncelikle ne giyeyim diye tutustum. Ne giyeyim? Yemege gidicem evlerine. Giderken bir sey alayim mi? Cicek? Cikolata? Nasil davranayim? Mesela masayi toplamak icin atilmayayim diyorum ilk aksamdan, bana ne... su anda orasi benim icin elalemin evi sonucta. Bilmiyorum, kafam cok karisik.

Ecnebi bir memlekette, ecnebi bir aile olduklarini da not duseyim ama oldukca geleneksel, bizimkine benzer, icli disli aile yapilari var burdaki insanlarin da...

10 numara bir gün. Duygu ve düşüncelerinizi alalım.
Ben:
10 u 10 geçe patlayacağız galiba.

merhabalar.

hani alternatif sonlu kitaplar olur, okuyucunun seçimlerine göre ilerler, "şöyle yapmak istiyorsan şu sayfaya git, yok böyle yapacaksan bu sayfaya git" tarzı, hatta sözlükte de aynen bu tarz bi hikaye vardı. anlatmak istediğimi anlamışsınızdır sanırım. hah işte bu tekniğin/türün/tarzın artık neyse belli bi adı var mıdır? varsa nedir?

(sözlük hesabımla yazmak istemedim. şimdi baktım da biraz uzun olmuş. okuyanlara şimdiden şükranlarımı sunayım)

Merhaba,

Mühendislik son sınıf öğrencisiyim. Bi vakıf üniversitesinde burslu okuyorum. 3. sınıfa kadar tek hayalim, okulu bitirip klasik bir şirket açıp ,ya da bir şirkette çalışıp, evlenip çoluk çocuga karışıp gayet klişe bir hayat sürmekti. 3. sınıfın başında bi takım rastlantıların da sonucunda, bölüm başkanı beni bir hocayla tanıştırdı. öğrenci asistanı olmamı istedi.

Hocam ODTU'yu 3.99'la üniversite birincisi olarak bitirmiş, ardından 10 yıl MIT'de master+doktora yapmış, ardından da Boston'a yakın bir şehirde (Lowell) birkaç yıl hoca'lık yapmış çılgın bi adam. Amerika'da ki bilimum üniversitelerde tanıdık prof. arkadaşları var. çevresi çok geniş yani.

Kendisinin de çılgınca fikirleri, başvurmayı planladığı projeleri var. Bilgisinden sual etmem imkansız. Bu arada hocamın karısı da aynı bölümde. o da hocam yani. zaten hoca'nın amerika'dan türkiye'ye gelme nedeni bu. aile.


Mesele şu;

Hocamın daha önce de yetiştirip Amerika'ya gönderdiği öğrencileri olmuş. Ama karısına, benim onlardan daha iyi olduğumu söylemiş. Zaten ruh ikizi gibiyiz. Huylarımız acayip uyuşuyor.
Hocam beni Amerika'da çalıştığı 2. üniversiteye göndermek istiyordu. Ben de başlarda çok istiyordum ama zaman geçtikçe, kendi hocamın kıymetini daha iyi anlamaya başladım. kendisini de çok seviyorum.

Bu yaz beraber Amerika'ya gittik. 1 ay boyunca Amerika'da ki evlerinde kaldım. çocukları gibi vakit geçirdim. Tabi beraber üniversiteleri de gezdik. MIT'de ki hocasıyla(ki o da Türk bir prof.) çalışmalar yaptık. MIT her mühendislik öğrencisi gibi benim de hayalini kurduğum bir yer. Beni yerleştirmeyi planladığı üniversiteye de gittik. İmkanlar mükemmel. Arkadaşlar edindim, çok hoşuma gitti.


Sorum şudur:

Ben hocama dedim ki; hocam ben amerika'ya gitmek istemiyorum. burda, sizinle kalmak istiyorum. ama başta hocanın karısı dahil tüm bölüm hocalarım amerika'ya gitmemi söylüyorlar. Master'i Türkiye'de yaparsam doktora için Amerika'da ki çoğu üniversitede doktora yapma şansımı kaçırabileceğimi söylüyorlar. Benim hoca da diyor ki, karar senin ama master'i burda yapsan dahi doktora'ya kesin amerika'ya gideceksin diyor. Adamın akademik çevresi çok geniş. Gayet sağlam bir yere sokabilir beni referansıyla.

O da benim kalmamı istiyor çünkü çok projesi var ama koşturcak yüksek lisans öğrencisi yok. Vakıf üniversitelerinin en büyük sıkıntısı işte. Beni bırakmak istemiyor bir bakıma. Bölüm birincisiyim. Bu işlere de çok hevesliyim.

Kalırsam: laboratuar(nasıl yazılıyosa işte) açacağını, benim de orda araştırma asistanı olarak çalışacagımı söylüyor. hem master yapcam, hem de maaş alcam. tam istediğim şey. hocamı da çok seviyorum hem. Beni klasik bir hayattan kurtarıp bilim dünyasıyla tanıştıran insan. Bi yanda da ailem. Onlardan da ayrılmayı pek istemiyorum açıkcası.

Gidersem: Amerika'daki gideceğim üniversite bölümümde dünya genelinde çok saygın bir üniversite. Dediğim gibi çok geniş imkanları, laboratuarları var. Boston'a da çok yakın. Sosyal olarak da tatmin edici bir çevre var. bu yaz da orda baya arkadaş edindim.


Kararsızım sözlük. Amerika'ya gitsem mi, burda kalsam mı? Hocamın bi kötü huyu var işte. yılların getirdiği yorgunluk nedeniyle biraz rahat adam. yani mesela, eylül ayında son başvuru tarihi olan şeyler vardı, başvuruları kaçırdık. korkum şu, kalırsam; okuldaki angarya işlerle ugrasmaktan, teknik olarak fazla geliştiremicem kendimi. hoca da rahat adam. yaparız ederiz var ama fazla takmıyo kafaya.
Ama akademik çevresi çok geniş. Açacağı laboratuar'da MIT ile ortak çalışma yürütüp, 6 aylığına konuk araştırmacı olarak MIT'ye gidebilme imkanım olabilir. En büyük hayalim.
Gidersem de, ailemden, hocamdan ayrı..


Hayatımı 100% değiştirkcek bi karar vermem gerekiyo. Sanki önümde farklı yollara açılan iki kapı var. Her Allahın günü aynı soruyu sormaktan artık beynim aşındı: Gitsem mi, Kalsam mı?

"Çocuklar yalnızca çocuk olmalı" nasıl dersiniz İngilizce?
Evet, "Children should only be children" geliyor aklınıza ama benim kulağıma iyi gelmiyor nedense. Daha iyi bir fikri olan var mı?

Hangi yöntemi kullanıyorsunuz? Open dns ve google public dns denedim işe yaramıyor. Mümkünse kurmalık program önerebilirseniz sevinirim.

Vücut geliştirme salonu arıyorum avr. yakasında yer önerecek ve fiyat verebilecek olan varmı acep?

mesela, taş kağıt makas buna iyi bir örnek.
buna benzer örnekler lazım

çok saglam girdiler egitim sektörüne ya :( hep bizim üniversiteden transferler yapmışlar. bu üniversite hakkında ne düşünüyorsunuz? benim üniversite bitince eger çok saglam olursa orada master yada yüksek lisans yapayım. isim seçimi bok gibi yalnız.

istanbul'a yeni tasindim canlar cigerler, digerlerinin aksine yenecegim bu ibne sehri.
neyse sadede gelelim,

yalniz yasamayi sectim ama lan bazen konusuyorum sesim eko yapiyor koca evde, hassiktir diyorum, icim bi garip oluyor. gunduzleri is yerinde oldugumdan bi sorun yok ancak karanlik cokunce yalnizlik da cokuyor be arkadas (böhüüü).

buyuksehir-bizimkent civarlarinda gencler falan ne yapiyor ya? zaten komsuluk iliskisi diye birsey yok. sabah adama gunaydin diyorum ama pezevenk sanki 35 yildir duymadigi bir kelimeyi duymus gibi suratima bakiyor.

ha bu duyurunun amaci sozlukten birileriyle tanismak kaynasmak degil, zaten sozlukte cok aktif degilim, hic gelemem sozluk sohbetlerine, geyiklerine. lakin baktim ki arkadas markadas bulamiyorum o zaman mecbur kalicaz. optum, byeee

sorum yok. sadece 35 yaş üstü duyuru kullanıcısı var mı merak ettim

bunu chrome'dan nasıl kaldıracağım?

*Says himself ironically to laugh at a person who did not notice one thing although she is evident.
*We say it to laugh at a big error of appreciation.

ya siteden bi' kedi sahiplenicem ama site ısrarla istememe rağmen 6 saattir hiçbir mail adresime onay maili göndermiyor, dolayısıyla kişiye mesaj gönderemiyorum.

var mı üye birisi, kullanıcı adını vereceğim kişiye mesajımı iletebilecek?

Arkadaşlar bu Supernatural S06E01 (Exile on Main St.) de gördüğümüz Sam'in arabası nedir?

tabi telefon almanın aciliyeti ne kadar acil olabilir bilmiyorum da bu akşam almak istiyorum. nerede var bu telefon? yer istanbul

agalar
bu diziyi izledim acayip keyif aldım. buna benzer başka anime önerebilirmisiniz. dizi olsun, naruto olmasın.

Gelmeyenler çok şey kaçırdı elbette, onu biliyorsunuz zaten :p
Çok güzel bir akşam-gece idi. Katılan herkese, ama özellikle fikir ve organizasyonu yapan mahallenindelisine çok çok teşekkürler. sizleri tanımak çok güzeldi.

gelmeyenlere bilgilendirme yapalım: zirve boyunca birbirimize hep sorular sorduk, cevaplar verdik- en güzel online dizi nerde izlenir, efenime söyliyim, izlediğimiz dizilerden sonra hangi diziyi izleyelim, iphone 4 mü blackberry mi, hangi netbooku almalıyız, istanbulda girilebilecek en temiz havuzlar hangileri, sevgililerimize doğumgünlerinde ne hediye almalıyız gibi konular hep açıklığa kavuştu. :) artık hepimiz rahatız. size de tavsiye ederim. :p

şaka bir yana da, sohbet hakikaten çok hoştu. devamını dileriz, mahallenindelisi, seni de istanbula yine bekleriz.. :)

not: caps'i koyayım mı? :)

if you could reason with liberals. there would be no liberals.

azıcık ingilizcem vardır ama tam anlayamadım.

Dostlar,

Yurtdışından alınan telefonların kayıtları için pasaporta ihtiyaç var ya hani, şimdi bu pasaportun son 1 ay içinde mi yurtdışına çıkış yapmış olması gerekli yoksa son 6 ay içinde mi?? Ben bunun 6 ay olduğunu biliyordum yani geriye doğru 6 ay içinde yurtdışına çıkış yapmış ve yurda dönüş yapmış olmalı diye, ama bazıları buna 1 ay diyor. Benim bildiğim kadarıyla 1 ay olayı telefonu açtıktan itibaren gerekli olan kayıt süresi, yani 1 ay içinde kayıt ettirilmeli. Var mı aydınlatacak, kesin bilgi sağlayacak??

sakin yazdığıma bakmayın, felaket sinirliyim. elim ayağım titriyor şuanda.

öncelikle hikayenin başını kaçıranlar şuradan olayların başlangıcını okuyabilir ki fikir vereceklere yardımcı olacağını tahmin ediyorum; www.eksiduyuru.com

ek$i'ye durumumu anlattıktan sonra rutin hayatımızda pek bişey değişmedi açıkçası. "ayrılalım" demesinden bir sonraki sabah hiçbir şey olmamış gibi sırnaşmaya başladı, pek yüz vermedim. suçluluk psikolojisi midir nedir, bilmiyorum bunun üzerine ultra anlayışlı davranmaya başladı bir-iki gün. o günden bugüne "bitse de gitsek" havasında sürdürdük bu birlikteliğimizi.

iki gün önce birlikteliğimizin üçüncü ayıydı ve buranın iyi yerlerinden birinde rezervasyon yaptırmıştık, oraya gittik. ben bu ilişkiyi tam olarak nasıl bitirmem gerektiğini, ne demem gerektiğini düşünürken elimi tuttu ve "seni anlıyorum, bundan sonra sana daha fazla destek olup ev işlerinde de yardımcı olacağım." dedi. ben bişeyler söylemeye çalıştımsa da açıkçası kelimeler ağzımdan bi türlü çıkmadı. "pekiiii, cumadan beri ne değişti? sözünü tuttu mu?" derseniz, hayır, hiçbir şey değişmedi.

bu sabah kahvaltıdan sonra benim bilgisayarımdan facebook benzeri sosyal paylaşım sitelerinden birine girmiş, ben de o ara onun bilgisayarının kurulumu ile uğraşıyordum. tesadüf bu ya, telefonu çaldı ve içeri gitti. ben de bir dil paketi indirmek için kendi bilgisayarıma geçtim. normalde hiç adetim değildir, üç aydır ne telefonuna ne mesajlarına ne de bişeyine bakmışımdır. ancak o an ne olduysa şeytan dürtükledi ve gelen kutusuna tıkladım. tıkladım ki ne göreyim? herifin birine "sen de kafa güzel yapan şeylerden var mı? arkadaşlarla partyler yapıyoruz da" yazmalar, öbürüne "senin kız arkadaşın vardı, ne oldu? aldatmayı düşünürsen ben buradayım"lar, falan filan. kan beynime sıçradı, nevrim döndü tabi.

sinirli biriyimdir ama çok sakin davranırım lakin etten kemikteniz sonuçta, mesajları görünce bi an elimin kolumun şimdikinden çok daha şiddetli şekilde tir tir titrediğini hatırlıyorum. bu arada belirteyim mesajların bazıları benimle birlikteyken, bazıları ise benden önce atılmış. tabi ne kadar önemli? karakter elzem olan sonuçta. ilişkide olan birini yoldan çıkarmaya çalışanda ne kadar bulunur?

neyse, uzatmıyayım. odaya dönünce olanca gücümle kendimi sıkıp sakinliğimi korumaya çalışarak "hiç beni aldattın mı?" dedim, şaşırdı ya da şaşırmış gibi yaptı. "anlamadım" dedi. "gel, anlatayım" dedim ve mesajları gösterdim. "tarihlere baksana yaa" demez mi pişkin pişkin? hani sanki herşey çok normal gibi. ben de bunun üzerine ilişkimiz içerisinde attıklarından birini gösterdim.

bişey değiştirmeyecek olsa bile insan bi özür falan bekliyor di mi? ya da bi utanma? bunların hiçbirisi de yoksa ses çıkarma bari. neredeee? ablam bi de üzerine "attım ama hiç yapmadım ki" demez mi? "ya" dedim, "şaka mı yapıyorsun? makara falan mı?". hani bunlara verilecek tepki bu mudur? ben belki utanır diyordum ama hala konuşuyor. hatta yetmedi üzerine "özel hayatıma saygı göstermemişsin" diye azara kalkar gibi oldu, dayanamadım, allah yarattı demeden geçirdim bi tane suratının orta yerine. çok sağlam geçirdim ama, üç tur burgu dönüp duvara yapıştı. buradaki bayanlardan da özür dilerim ve gerçekten üzgünüm, hayatımda ilk kez bi bayana el kaldırmış oldum.

başladı ağlayıp zırlamaya. utanmadan ya da acıdan falan değil ha, yüzü şişerse güzel görünmeyebilirmiş. "yahu" dedim, "sana diyecek bişey bulamıyorum ama galiba ben bunu hakettim". bu arada sinirlenince ve verdiği tepkiyi de görünce içime atmaktan olsa gerek kapının camını da aşağı indirmişim, elim falan kanamış, onu temizledim. bu o sırada birilerini aradı.

ben salona girince telefonuyla uğraşmaya devam ederek "ben gidiyorum" dedi, ayıptır söylemesi "siktir, durduğun kabahat" dedim bende. neyse abi, tekrar banyoya döndüm elimi falan sardım, baktım beni çağırıyor. "ne var?" dedim, yüzsüz yüzsüz "gidecek yerim yokta sen iki-üç gün gider misin? ben bi yer bulana kadar" dedi. cevap bile vermedim.

şimdi kültürümüz gereği kadını ortada bırakmak olmaz, ben birazdan çıkıp gideceğim. nereye gideceğim ben de bilmiyorum çünkü bu şehire geleli bir ay oldu ve tanıdığım kimse yok. açıkçası cebimde para da yok ama olsun, gideceğim. bu yüzsüz insan müsveddesi ile aynı havayı soluyamam daha fazla. bu arada soracaklara söyliyeyim, kızın beni kapı dışarı etme şansı yok, ev sahibi çok kafa adamdır. beni sever ve beni muhattap alır sadece, kontrat vs. benim üzerime.

velhasıl kelam sizce doğru mu yaptım? herşey bi yana içim burkuldu be usta, valla. hani hakedecek bişey yapmadım. daha öncede başıma böyle bişey geldi ve çok zor atlattım. o günden beri insanlara güven problemim vardı ve yeni yeni atmaya başlamıştım. ne olacak şimdi? bu olanlar bundan sonraki hayatımı ve ilişkilerimi etkiler mi? etkilerse nasıl etkiler? bir daha kimseye güvenemeyecek miyim? şuan içim buruk, üzgün müyüm? onu bile bilmiyorum. sadece haketmediğimi düşünüyorum ve verdiği tepkileri düşününce sinirleniyorum.

ps: bütün hayatımı burada ifşa ediyormuş gibi hissettim kendimi. öyle düşünüp beni ayıplabilecek arkadaşlara söylüyorum, cidden etrafımda konuşabileceğim kimse yok. ülke bile yabancı ak. temeli budur olayın.

ps2: ya biliyorum, çok daha hayati meseleler var ama bi süre üstte kalabilir mi? birilerinin fikirlerine belki de dertleşmeye herşeyden çok ihtiyacım var.

babam yurtdisinda calisiyor ona bi e mail atmam lazim daha dogrusu babamin sirketinde mudur var ona aticam ingilizce olarak lutfen su cumleyi cevirirmisiniz...

Lutfen bana babamin ustune kayitli olan ev-araba ruhsati-arsalarin tapusunu e mail ederek yollarmisiniz?dun sabah gonderdiginiz belge bende zaten vardi.babamin lexus ve toyota corolla arabalarinin ruhsatini istiyorum babamin ustune kayitli ise eger? bide babamin arsa tapulari varsa onlarida yollayin yada ev tapusu

sabah baktım camdan aşağıda duruyordu öyle sigara filan içiyordu genç gibi bi adam böyle üniversiteli tipi var. sonra akşama doğru markete gittim yine gördüm biraz ilerde apartmanın önünde. şimdi(4 saat oldu rahat) hala orda. kıyafet filan aynıydı bütün gün. aklım almıyor bi insan niye bekleyebilir ki saatlerce? inip sorucam olmadı bildiğin çatlamak üzereyim meraktan.

edit: baktım bidaha kapıcı katındaki adamla konuşuyor camdan telefondan birilerini arıyor filan acıdım lan sabahtan bekliyo adam. inip yardım edesim var çok fena ama meraklı komuşu kafasında da olmak istemiyorum bi yandan. ne yapsam duyuru? bildiğin dert ettim adamı kendime.

şimdi efendim evvela şunu belirteyim ingilizce eğitim veren bir okulu bitirdim ve dilbilgisi/kelime açısından pek fazla problemim yok. tek eksiğim pratik. önümüzdeki aylarda bir 6 aylığına yurtdışına giderek bu eksiğimi kapamak istiyorum. ben şu ülkeye gittim tavsiye ederim diyebileceğiniz ülke ve şehir var mı?

açıkçası londra ve new york (manhattan) u hem gidenlerden hem de netten bayağı bir araştırdım ve kötü tercih olacakları kanaatine vardım. bu şehirlerde yer halk yokmuş ve garip aksanlı uzak doğulular hintliler ve tabii ki türkler istila etmişler. ben istiyorum ki böyle olacaksa bile türk olmasın. malum iki türk bir araya gelince enteresan şeyler olabiliyor.

Ingilizce iyi seviyede baya sürekli de gelişiyor.Yanıma bir dil daha isterim diye tutturdu.Ikı secenek var.Fransızca veya Ispanyolca.Bu iki dilden hangisini iyi seviyeye getirmek mantıklı?Hangisini öğrenince sırtım yere gelmez şu dünyada?:)Sadece(!) kariyer imkani icin sormuyorum genel olarak bu sorum.Fikirlerinizi alabilir miyim?Tesekkurler

inci sözlükteki pezevenkler cevahirde ne yapmış?

ip adresini ögrenmek için çalıştır dan cmd yazınca çıkan siyah sayfa çat diye kapanıyor daha içine girip bişi yazamadan, yeniden başlatıyor bilgisayarı. modeme ip adresi girmem gerek ve başka nasıl ögrenebilirim bilmiyorum. üç haftadır modemi tanıtıcaz bilgisayara hey yavrum hey yani. yardımcı olabilir misiniz lütfen ya.

şimdi şöyle, 10 ay önce ayrıldığım bir kız arkadaşım var, yaklaşık 1,5 senedir beraberdik, ayrılma sebebimiz ufak bir problem, aslında ben o problemi ayrılmak için bahane olarak kullandım, şöyle; ben evlenmeyi düşünmüyorum, birlikte olmadan önce de düşünmüyordum ve o da biliyordu, yaşı itibariyle ve ailesinin de bu konu da biraz tutucu olması sebebiyle benimle zaman kaybettiğini düşünüyordum, çok seviyordum, ama benimle mutsuz olacağını biliyordum, ve ufak problemi onu kendimden uzaklaştırmak için bahane olarak kullandım ve ayrıldık. sürekli onu düşünüyordum, çok özlüyordum ama onun benden kopup evleneceği biriyle birlikte olması için aramıyordum. bir zaman sonra ara sıra konuşmaya başladık, ama normal konuşmalardı, hiç ileriye gitmedi, ta ki ben bi gün ipimi koparana kadar, ona sarılıp uyumayı çok özlediğimi söyledim, daha doğrusu mesaj attım, o da, ayrılma sebebibimizin sevgi olmadığını, benim evlenmeyi düşünmeyişimi kastederek başka bir sebep olduğu söyledi ve bunun değişip değişmediğini sordu, son bir kez şans veriyor gibiydi ama ben yine yok dedim, beni çok sevdiğini ama tekrar yalnız kalmak istemediğini söyledi, ben sadece haklısın diyebildim, bir hafta sonra naber nasılsın gibi bir mesaj attım, bana 3 gündür biriyle birlikte olduğunu ve bunu bilmem gerektiğini düşündüğü söyledi. ben mutluluklar diledim. uzun bir süre görüşmedik, sadece 1 kere yine naber nasılsın gibi mailleştik, şimdi ortak bir arkadaşdan, o zaman birlikte olduğunu söylediği kişiyle 2 hafta sonra nişanlanacağını öğrendim. içim acıyor ama bişey yapamıyorum. düşünüyorum, ondan ayrılsa, ben evlenmek istiyor muyum, cevap veremiyorum. onu sevdiğim için onu mutluluğuyla başbaşa mı bırakmalıyım, yoksa gidip mücadele mi etmeliyim? mücadele edip onu kazansam sonunu isteyip istemediğimi bilmiyorum, bu durumda onun mutluluğunu bozma hakkına sahip değilim diye düşünüyorum. soruyorum size, ben ne yapmalıyım?

şu anda tam olarak belli değil ama 2 sene istanbuldayım okumak için. yurda gitmek yerine insan gibi evde kalmak istiyorum. bir lise öğrencisi olarak bulabilirmiyim sizce?