klinik yuksek lisansı yapmış psikoloji mezunu kişi=klinik psikolog=aldıgı terapi eğitimleriyle de eşittir psikoterapist
klinik psikolog arayacaksın kısacası...

Öyle, iki haftada bir ya da istediğiniz zaman gidip konusacaginiz birini bulamazsınız. İstediğiniz şey psikoterapi hizmeti fakat onun da belirli bir çerçevesi oluyor. Düzenli olarak devam etmek gerekiyor.

Psikolog ya da psikiyatristlerin psikoterapist olanlarıni araştırmanız gerekir.(psikologlar için klinik psikoloji yüksek lisansını ve bazı eğitimlerini tamamlamis olması, psikiyatristler için de terapi eğitimlerini tamamlamış olmasi önemli bir detay).

öyle kafanıza göre gidemezsiniz +1
belli aralıklarla belli bir düzende gitmeniz lazım.

ikisi de olur. yani yüksek lisans yapmış psikoloji mezunu birisi de olabilir, tıp okumuş psikiyatrist de. ama psikolog daha çok tercih edilir bu durumda.

fiziksel özelliklerine (olumlu ya da olumsuz) takıntılı derecede düşkün olanları nedense anlayamıyorum. bana çok gereksizmiş gibi geliyor. bak sevgili konusunda bence şanslısın. hiç takmıyormuş kafasına. ne güzel. sen de takma bence. esasen bizi biz yapan karakterimiz,kültürümüz,olaylara ve insanlara bakışımız değil mi? şimdi olmasa bir süre sonra böyle olacaktı zaten.

ustteki yorumu salla oncelikle. takintili duskunlukle alakasi yok gayet rahatsiz olunabilir bir sey. doktor saglik acisindan bi durum olmadigi icin mi kovmus acaba? estetikle halledilebilir bence cildiye yerine estetisyen (?) plastik cerrahi doktoruyla gorusun. caresi olmayan bi sey olmasi imkansiz. imkaniniz varsa yaptirin bence baya fark eder

@demirr, birbirinin kopyası gibi insanların türemesini biz de eleştiriyoruz fakat bariz derecede ortalamanın dışında bir estetik bozukluk ile çok barışamıyorum.

Barışsam bile.. göz çok odak noktası ve yorgun, halsiz, dalgın, yaşlı gösteriyor.

O yüzden bir çözüm arıyorum.

@aydonno, böyle gerdirme olaylarını falan sormuştum kaşın sonundaki düşüklüğü kaldırma, ışık dolgusu vs. ama daha yaşın geç ne gerek var böyle şeylere.. zaten gersem içeriden ip çekmem lazım senin kasların güçlü ve genç olduğu için koparır hiç bulaşma bu yaşta falan dedi gönderdi geri :/

Göz çevrende sabun kulanıyor musun? Bir dönem kullanmıştım, ciddi şekilde yıprattığını fark edince fazla ilerlemeden bıraktım.

Hayır bir şey kullanmıyorum, normal yıkıyorum.

Sadece gün içinde çok bastırarak kaşıdığımı fark ettim. Onu azaltmaya çalışıyorum. Fazla elimi götürmezsem düzelir diye bekliyorum ama çok bir değişiklik olmuyor. Yine de düşününce, yıllarca hep öyle yapmışım. O yüzden olabilir mi?

Aydın - Muğla taraflarında doktor tavsiyesi olan var mı? veya İstanbul.

istanbul'dan huseyin guner, ilker bilgiç.
izmir'den şeyda atabay.

baska estetikciye git. cildiyelik bir durum degil bence, ameliyatla biraz deri kesip alacaklar muhtemelen. instagramda falan cok ornegi var.

bir de cok asiri bir degisim hedefleme, yoksa hayal kirikligi olur. neticede yuzunun genel bir sekli var.

dayanılmaz derken olağanüstü anlamındaysa bence florence welch ve sufjan stevens için uygundur bu tanımlama :)

Dayanilmaz tahammul edilemez anlamindaysa yirmi seneden fazla olmustur, bir Dus Sokagi Sakinleri konserine gitmistik. Yani dindar bir insan degilim ama rabbim su an canimi alsa falan diye garip bir ruh haline burunmustum.

Benzer bir hissi teget gectigim Cem Adrian konserinde yasadim. Kadikoy Dorock'ta Cem Adrian cikiyordu. Hani konsere gitmediyseniz ama yine de o mekandaysaniz orayi paravanla kapatiyorlar falan ya, anlatabildim mi bilmiyorum, yine de konsere maruz kalmistik.

Duman konserine gitmistik, neyse ki para vermedim dedim.

alt dallara randevu almayı deneyin ama büyük ihtimalle sistem izin vermeyecek. önce düz ortopediye gidip, doktor gerekli görürse alt dallar için randevu alabilirsiniz diyecek.

diğer polikliniklerde de aynı durum var. örneğin nefroloji için önce dahiliyenin sevk etmesi gerekiyor.

özellikli bölümlere sevk olmadan gidemiyorsunuz, önce genel bir bölüme gidip ordan sevk almanız lazım

@inheritance @benaslinda tıbbi onkoloji, gastroenteroloji gibi değil uyarı vermiyor. bunlara sistemden randevu alınabiliyor. ortopedi randevularının içinde.

randevuları görebildiğinize göre alabilirsiniz. psikiyatride de var mesela; genel psikiyatri, anksiyete, depresyon vb. şeklinde.

saati kurmayi denediniz mi?

üsküdar'da saatçi halis soykan

Hiç sevmedim, sevmiyorum. Hiç sevmediğim tipler var. Hatta hiç sevmediğim tiplerin bu kadar bir arada olduğu başka bir dizi bilmiyorum.

Çok çok seviyorum. Anlatamam diyebilirim. Tv2 de tekrarları olurdu akşam 9 da asla kaçırmazdım. Akşam işten gelip, yemek yapıp yerdim. Yalan dünya başladığı andan itibaren tüm yorgunluğum giderdi.

Avrupa yakasından bile çok seviyorum diyebilirim. Karakterlere ve olay örgüsüne biraz alışınca karakterlerin kendi kişisel saçmalama anlarını falan görmeye başlayınca inanılmaz komik olmaya başladı benim için.

Bir de aslında bir pavyon ortamı görüyoruz hep. Çalışanlar dahil herkesin keyfi yerinde falan. Gerçekçi olmasa bile bu konuyu cinsiyetçi olmadan ve komik şekilde ele alabilmiş olması gülse birsele hayran olmamı sağlıyor.

idarelik citir cerez dizi sinifinda, ilk ciktigi donemde pek izlemedim, sonra youtube'dan izledim, fena degil...

Avrupa yakasına gore daha sevdiğim bi dizi. Avrupa yakasında burhan karakterine aşırı uyuz olduğum için keyif alamıyodum. Burdaki itici karakterler daha çekilebilir. Olgun Şimşek'in oyunculuğu falan iyi baya meseal dizide

Cok kotu diziydi gulse birsel'in lobi gucu olmasa tv'de bile yayinlanamazdi.

Ehh… kafa dağıtmalık olabiliyodu bazen. Avrupa yakasını tadanlar için elbette güzel gelmez, çok normal.

Hic izlememis olabilirim. Gordugum kisimlarini da cok antipatik buluyorum, gulmuyorum.

tv acikken izlerdim, yani is yaparken ama avrua yakasindan kopyala yapistir yapmis. farkettigim yerlerde soguyordum.

avrupa yakası değil elbette ama jet sosyeteden kat kat iyidir.

Bu dizi bana hep olmamış gibi gelirdi. Avrupa Yakası'ndan sonra Gülse Birsel bir türlü bekleneni veremedi zaten.

Hayır. Tv izlemiyorum.

berbattı. avrupa yakası severim ki o bile ucuncu sezondan sonra çekilmiyor.

bir bölümü 2-2,5 saat süren bir komedi dizisi ne kadar iyi olabilir bilmiyorum. hiç izlemedim çünkü 3 saat bir bölüme katlanabilmem mümkün değil, ama denk geldiğim kısımları itici geliyordu. 3 saat bölüm nedir abi.

dijital sayesinde uygun süreli dünya çapında kalitede mis gibi komedi dizileri yapılmaya başlandı bizde de. gibi, ayak işleri vs.

Lisedeyken çok severdim halen seviyorum özellikle orçun'lu sahneleri.

site mahallesi, soyak yenişehir sitesi, sinpaş finanskent güzeldir mesela.
Bunların tam önüne metro inşa ediliyor. Görece daha nezih bir bölge oldu burası site olması sebebiyle.
O civar güzel.

Atakent güzel bir mahalledir ama son zamanlarda biraz bozulmuş olabilir.
Şerifali taraflarındaki 2-3 blokluk mini siteler olabilir.

Bu arada ümraniye sayılmaz ama libadiye, bulgurlu tarafları da güzel merkezidir.

1. Tercih Atatürk, tantavi
2. Tercih İstiklal ve Armağanevler'in caddeye yakın kısımları
Kalanın tamamı 3. Grupta yer alır.
Ölüm grubu Mustafa Kemal mah. Ve bu mahalleye sınır bölgeler.
Özel ödül atakent mah. Özellikle tamamen caddeye uzak iç kesimleri amerikan banliyoleri havasında. Ayrıca atakent de 1. Tercih bu arada.

Atakent iyidir.

umraniye'ye cok yakın olan bulgurlu mahallesi'ni de dusunebilirsiniz belki.

bazı siteler özellikle muhafazakar aileler için yapılmış oluyor, biz Suryapı exen'e gitmiştik mesela, rahat edemeyeceğimizi anladık. havuzlu spor salonlu güzel sitede otururum hayali kurarken rahatsız olacağınız bir ortamda kalmayın, mutlaka site seçerken gidip bi etrafa da bakın derim. onun dışında ben de Libadiye ve bulgurlu taraflarını önerecektim, site mahallesi mesela inanılmaz trafikli bir bölge.

istiklal mahallesinde, şehzade caddesinin üst tarafları iyidir. ihtiyaç olan her şey el altında bulunuyor. genel olarak muhafazakar bir yer sayılsa da son zamanlarda durum biraz hafiflemiş durumda (sadece biraz :) ). Aynı şekilde, son zamanlarda beyaz yakalıların buralardaki yeni veya bakımlı ama geniş eski binaları tercih ettiğini görüyorum. (muhtemelen normal şartlarda tercih etmeye niyetlendikleri semtlere göre daha uygun fiyatlı olduğundan)

Ne istediğinize, işinizin konumu vs. ye göre değişir. Ümrnaiye baya geniş bir ilçe ve ulaşım olarak birbirine ters bölgeler var. Yani iki iyi bölge birbirine ikame olmayabilir. Ya da site ağırlıklı mahalleler var, bireysel apartmanlı, oturaklı apartmanlı bölgeler var, ofis/plaza ağırlıklı bölgeler var. Ayrıca bütçe de önemli. Avrupa Konutlarından ev alabilir misiniz mesela? Sinpaş projeleri, Limonlu Bahçe, Sur Yapı? Bazı bölgeler çok eski, bazı bölgeler çok yeni vs. Ya da kentsel dönüşüm bekleyen mahalleler var, ileriye yatırım olarak.

Siz kendinizi değerlendirmelisiniz önce.

İlk tercihim Tantavi mahallesi olurdu. Daha sonra Atatürk ve Yamanevler mahallelerine bakardım.

Atakent, İstiklal, Armağanevler mahallelerinin caddeye yakın bölgeleri ve yokuş olmayan bölgeleri olabilir.

Fatih Sultan Mehmet mahallesi de iyi. Çakmak mahallesinin daha çok site kısımlarını tercih edilebilir.

Site, Finanaskent, Tatlısu, Şerifali mahalleleri ataşehire yakın olması gibi nedenlerle son yıllarda çok site yapıldı, tercih edilebilir.

Mustafa Kemal mahallesinden uzak durun derim ama zaten bu mahalle Ümraniyeye bağlı değil, ilginç biçimde Ümraniyeye iteleniyor:)

Kazım Karabekir, İnkılap, Hekimbaşı, Dumlupınar, Ihlamurkuyu, Cemil Meriç, Topağacı, Huzur, Parseller, Esenkent, MAdenler, Esenşehir vs. tercih etmem ama buralarda da baya büyük projeler olabiliyor noktasal olarak.

Bu arada alınabilir diye saydığım noktlarda da pek ev kalmadı, çok az seçenek var.

Skechers’ın koşu ayakkabısı var bende. Dünyanın en rahat şeysi. 4 yıldır sapasağlam, ama sık giymiyorum.

Nike revolution 5

Bütçeye göre değişkenlik göstermekle beraber,
500-600 TL Bandında Asics Jolt 3
700-900 TL UA Assert 9
1000-1500 TL Salomon Vectur - Sonic 4 - Asics Nimbus-Kayano

Benim profesyonel koşucu arkadaşım adidas ultra boost kullanıyordu.

Ben de bir tane almıştım 4-5 sene önce, eskidi. O zaman 450ye almıştım outletinden.

Geçen sene tekrar aldım 1200 olmuş yine outlette ama şimdi 1500 falandı.

Bütçe sıkıntı yoksa yeniler daha dayanıklı olmuş, baya götürebilir. Çorap gibi zaten yok gibi bir şey. Başlarda o sarma hissi tuhaf geliyor ama alışınca her yere onla gidesin geliyor.

ultra boost. yenileri 2.5k, eski modelleri 1,2-1,5 falan.

skechers go walk joy onerırım. 5gen tabanlı, cok rahat.

Marketten kristal aliyorum yillardir.

datça'ya gidince alıyorum.

onun dışında monteida alıyorum.

monteida.com

50 tl litresi. Zeytin bahçesi olan tanıdıklardan alıyorum.

gabe h coud +1
bende Datça'ya gidince alıyorum.

Çok anladığımdan değil ama iyi olduğunu duyduğum için Tariş alıyorum. En son Migros'tan indirimle 2 litreyi 59 liraya mı ne almıştım. Şimdi baktım 185 lira olmuş.

50 tl aydin’dan

magaza.ozgunzeytin.com.tr

Yemeklik (yemek yaparken kullanmak için naturel birinci sızma) polifenol değeri %60 dan düşük 70TL
Salata, ot yemekleri sonrası soğukken üstüne dökmelik trilya soğuk sıkım polifenol değeri %180 üstü = 200 TL civarı.

Polifenol değerlerine önem veriyorsanız, satın alacağınız partinin analiz raporunu görmeden almayın.

Analizsiz sadece asit değerine göre bizim buralarda güney ege zeytinyağları 1 asit altı litresi 50 tl den satılıyor.

saglıklıyasıyoruz grubunun ay sonu indirimleriyle zeytinseli.com'dan alıyorum.

Hilmi yildirim aldım bu sene. 60 lira şu an olgun hasatın litresi.

Aydın'ın köy pazarlarından geçen ay 35 ve 40 liraya yeni hasat aldık. Egeliyiz ve zeytinin içinde büyüdük. İnternetteki fiyatları görünce şok geçiriyorum.

bim :)

başlık çok faydalı.
migrostan indirimde alıyorum ltsi 50-55 tl arasına geliyor

Abi 3 günlük dünya diye de aklımıza gelen her şeyi yapmayalım ya, gerek yok yani 5 sene geçmiş.

Söyle.

boşluktan kıza sarmışsın. gölge etme bence.

suyin +1

arkadaslar belirtmeyi unutmusum. cok cok eskiden yasadigim bir durumdan oturu kimseye acilamiyorum. daha onceki kiz arkadaslarim hep bana teklif ettiler. ben de bir yandan diyorum birak soyleme kalbine gom diye ama olmuyor. bu soyleme istegi de nedense son 2 haftadir falan var oncesinde hic yoktu. yani kabugumu kirmak cok zor ve ters cevap alirsam bir daha bu acilma isini hic yapamayacagim.
@kaleci @suyin

Abi işte ters cevap alma ihtimalin yüksek yani 5 sene diyoruz bak 5 SENE. 5 senede neler olmuştur varsa eğer sana olan duyguları kaç defa değişmiştir kim bilir, yeni olumsuz bir yanıt alıp psikolojini bozacağına önüne bak geç, bence çok gereksiz. Ha ama sen ben zaten yürüyecem ama siz de az cesaret verin gazlayın beni diyorsan o ayrı onu da yaparız :)

Direkt açılma yahu bi kahve içelim mi de:)

Açıl gitsin boşver. 5 sene unutmadığına göre yanık bu bana desin. Biraz ezik görünürsün ama takılma. Aşk meşk işleri özellikle erkek tarafıysan gurur kaldırmıyor.

sevgilisi var mı bu önemli
hoşlanma konularına girmektense o zamanki psikolojini, sorunlarını halletiğini anlatmak daha mantıklı tabi merak ederse

Al Pacino ve Joaquin Phoenix 'in yeri bayadır ayrı.

al pacino, kevin spacey, tom hanks, andrew scott.

Tom Hanks.

Kevin spacey, al Pacino, John Malkovich,Mahir günşiray, yiğit özşener.

Gary Oldman

tom hanks

tom cruise

Cristian Bale.

Vincent Cassel
Zachary Quinto
Jessica Lange
Ben Kingsley
Kevin Spacey
Lou Taylor Pucci

Kevin Bacon

Daniel day lewis
Tom hardy
Leonardo DiCaprio

Cristian Bale & Leonardo DiCaprio

Oyunculuklarınin çok iyi olduğuna dair bir iddiam olmamakla birlikte; Leonardo di Caprio ve Keanu Reeves benim en favorilerim.

Steve Buscemi

David Tennant <3

idris elba michael fassbender

1-hugh jackman
2-leonardo di caprio
3-robin williams

Dusundum uzun uzun ve nedense hicbirine isinamadim aklima gelen seceneklerin. Jeff Bridges diyorum.

Willem Dafoe

Leonardo DiCaprio.

Birkac tane var da illa tek bir tane sec diyorsan Leonardo DiCaprio derim direkt.
Adamın bacak kadarken oynadigi rolden simdi zamanlarina varana kadar hepsinde oyunculuk muazzam.
Ayrica kotu vir bir filmine denk gelmedim, bildigin kotu filmi yok.


Bunun disinda Al Pacino, Tom Hanks, Matt Damon, Michael fessbender, Ben Affleck favori oyuncularim.
Bir de sırf a few good man filmindeki mahkeme sahnesindeki rolu icin Jack Nicholson.

mads mikkelsen + anna torv

colin firth

Robert Pattinson.

Marlon Brando
Gary Oldman
Okan Yalabık

3 ay küs kaldık.
Eski eşimdi
Bayram gelmişti ailelere ziyarete gidilecekti kendiliğinden sona erdirdi.
Bir daha iflah olmadık, boşandık

Ben kin tutamıyorum. Max yarım gün kalmışımdır sanırım. Kalıcı zarar da olmuyor böyle olunca.

babamdı. beş aya yakın küs kaldık bayram gelince barıştık. sonra unuttuk gitti.

babam, zamanla yaşanan olayla ilgili kabullenme evresine girdik, zaman çözüm olmadı ama o eski kızgınlığın öfkenin yatışmasına neden oldu. 1 yıla yakın küs kaldık. İletişimimiz oldukça zayıf, öyle ki yakın zamanda kendi babasını kaybetti o gün sarılıp yüzüne baktığında içimden ne kadar yaşlanmış dedim, 1 yıldır yüzüne net bakmadığım için hiç fark etmemişim. Onu seviyorum fakat bazı insan ilişkilerinin eskisi gibi ilerlemesi mümkün olmuyor bazen.

Bir baba hikayesi de benden, aynı evde neredeyse 1 yıl konuşmadık. Okuduğum bölümü bırakmak istediğim için çıkmıştı olaylar. Benden epey büyük kuzenlerimden biri araya girip ikimizle de ayrı ayrı konuştu, durumu yumuşattı. Sonra başka bir bölüm kazandım, babam ne kadar mutlu ve başarılı bir öğrenci olduğumu gördükçe daha iyiye gitti. O zamanlara göre çok daha açık ve iyi artık ilişkimiz.

2 yıl.

Aniden, hiç hesapta yokken.

2 yıl babamla. Nasil sona erdi bilmiyorum da hicbir zaman tam anlamıyla sona ermedi zaten.

eşimle boyna kusuruyoruz ama bir iki gün sürüyor bugün misal kendime kahve yapmıştım eşime de yaptım al insanlik gör dedim verirken ki kendisi de kus olsa da yemegi hazırklar ve çağırır

2 ev arkadaşım 2 sene küs kaldılar.
Son sınıfta, okulu bitirme korkusuyla beraber ders çalışarak barıştılar. 13-14 sene oldu. Bir tanesi yurtdışında. Her sene görüşürüz topluca mutlaka. Hiçbir şey olmamış gibiler.

Yıllar evvel;

3 ay
1- Kardeşim
2-Askere giderken vedalaşmak içinde geldiğinde uzatmadım.
3-Hayır.

Yakın zaman;

7 ay
1- Kardeşim
2- Bir filmle ilgili fikrimi sorunca uzatmadım, konuşmaya başladık.
3- Hayır

1 annem
2 tanışmaya gelen kıza asla davranmaması gerektiği şekilde davrandı
3 4.5 yıl oldu, eskisi gibi değiliz. 6 ay sonra konuşmaya başladık. Şimdi de aynı kızla evlenmemi istiyor ama nein.

6 Ay

Annem

Degistiremeyecegi seyleri kabul etmek icin min. adimlari atmak zorunda kaldi.

Hala muhabbetimiz "Istemiyorsan bir daha gorusmeyebiliriz" noktasina savrulabiliyor.

sabahın 8ine randevu alırsan hemen aç karına bakılır yoksa ertesi gün tekrar gitmen gerekir. 3 gün içinde kan verme hakkın oluyor.

ac gittikten sonra ogleden sonra da olur.

Aslinda, "acaba onun isteyecegi tahliller icin illa ac olmak mi gerekir?" demek istemistim. Malum, bazi tahliller icin ac karnina olmak gerekmiyor.

İlla aç olmak gerekiyor. Kahve bile içmeden.

Bir de tokluk şekeri diyorsa aç karnına kan aldıktan sonra, "git karnını doyur, yemekten tam 2 saat sonra gel yine kan alacağız" diyebilirler. Endokrin uzmanı sadece tokluk şekeri bakmayacağı için siz aç gidin.

Aç olmak lazım, kesin bilgi. Herhangi bir ilaç da alınmış olmaması gerekir.
Açlık kan şekeri adı üstünde aç bakılır.
Tokluk da istenecekse ne kadar erken gitseniz iyidir, çünkü 2saat sonra 4saat sonra şeklinde bakılan tahliller var. Doktor bu şekilde isterse uzunca bir süre hastanede aralıklarla kan vermeniz gerekecek.
Bazı hastanelerde içmeniz için şekerli içecek veriliyor ya da bişeyler yemeniz gerekiyor falan. Yani doktorun isteyeceği tahlile göre değişir, belki istemez ama yine de her ihtimale karşın aç ve erken gitmenizi tavsiye ederim.

geçmiş geçmişte kaldı. önüne bakacaksın. tekrar üniversite sınavına girmemen için bir neden yok. potansiyeli kinetik enerjiye çevirmezsen dağın başındaki kayadan farkın olmaz.

hayat böyle bir şey değil, tek bir üniversite sınavı ve tercihle hiçbir tren kaçmaz. sınavda ilk 1000'e girseydiniz yine memnun olmadığınız bir tercih yapabilirdiniz, üniversite sınavında ilk 1000'e girmiş herkes otomatik olarak başarı içerisinde yüzmüyor. sizin öncelikle kendinizi bulmanız ve buna göre yolunuzu çizmeniz gerekiyor. iki yıllık mezunsanız daha aşağı yukarı 25 yaşındasınız. bu yaşlar belirsizliklerden dolayı zor, ama aynı zamanda hala olasılıkların çok olduğu, heyecanlı yıllar.

ilk 1000'e girseydiniz ne olacaktı ki? 25bin sıralama ile giremeyeceğiniz tek bölüm tıptı muhtemelen burada mevzu sıralama değil tercihleriniz olmuş gibi, gençlere tek önemli olanın sınav olduğu aşılanınca adamlar üniversiteye gelene kadar ben ne olmak istiyorum diye kendine sormuyor, ilk 1000'e girip denetim danışmanlık firmalarında 7-8k'ya çalışan da tanıyorum ben şu anda, geç de değil hiçbir şey için istediğin şeylere yönelmeye bak.

Daha yaşın çok genç. 25 bile değilsin muhtemelen. Bu hisleri yaşaman çok normal o yaşlarda. Kendine seni ilerletecek yeni bir seyler bulabilirsin.

Yaşıtlarının %80i işsiz %99u da aynı depresyonu yaşıyor. Merak etme.

Ek olarak önceki duyurularina baktim. 30 yas demissin. Ve tıp demissin. Burada bir sürü doktor var. Bircok doktor arkadaşım var. Hepsi yurt dışı derdinde. Kafayı yeme noktasında. Orası da parlak değil anlayacağın.

potansiyel içinde duruyor, bir yere harcanmış bitmiş bir şey değil o potansiyel dediğin şey, ancak sen potansiyelim bitti dersen bitmiştir.

makine müh. yanına ilgili bir bölüm daha okuyabilirsin, yazılım olabilir, malzeme mühendisliği olabilir vs. vs. ikisini birleştirdiğinde voltran olabilirsin mesela.

belki başka birilerinin yanında çalışmak seni bozuyordur, belki kendi bir şeyler üretmek sana daha fazla iyi gelecektir, ne bileyim 3d printer yapabilirsin, cnc, lazer makineleri yapabilirsin ev tipi son kullanıcı için, ufak hobi atölyeleri için çeşitli makineler yapabilirsin, yada endüstriyel olarak sanayi için vs. bunlar benim aklıma gelenler sen bu işin içinde biri olarak daha fazla şey düşünebilirsin, belki zengin olmazsın ama mutlu olabilirsin.

35+ da yazılım öğrenen insanlar var, kariyer hatta hayatını kökten değiştiren insanlar var. madem memnun değilsin şu anki durumundan değiştirmek için harekete geç, potansiyel dediğin şey bu işe yarıyor. bende potasiyel olarak sayısal'ı tutturma ihtimalim var ancak sayısal loto oynarsam bu gerçekleşebilir ve potansiyel olmaktan çıkar.

birincisi geç hiçten iyidir.

ikincisi kendi kendini böyle kandırarak gerçek hayat sorumluluklarından kaçış için kendine yol açıyorsun. yanlış bir yol seçmek üzeresin. silkelen, kendine gel ve kendinle yüzleş. kendi hatalarını, yanlış tercihlerini, tembelliklerini koy masaya, tek tek ele al, gerekli dersi çıkarıp zihnine kaydet, sonra da konunun kendisini kaldır zihninde arşive. sürekli masada tutarak kendine kurban edebiyatı yaratıp buna sığınma.

şöyle düşün, dikiz aynasına ne zaman bakıyoruz? bir manevra yapacağımız, kontrol sağlayacağımız, göremediğimiz açıyı görme ihtiyacımız olduğu ve benzeri durumlarda. onun dışında önümüzdeki yola bakıyoruz değil mi? sen sürekli dikiz aynasına bakma eğilimindesin, o zaman önündeki yolu, çıkan engelleri ama daha da önemlisi fırsatları nasıl göreceksin? geçmişten ders olarak kaydettiklerini dikiz aynası gibi düşün, onları sadece deneyimlerin sana destek olsun diye hayatınla ilgili bir manevra yapacağın zaman kullan. sürekli sürekli geçmişi düşünerek ileriye yol alamazsın, bir yere varamazsın.

Yaşın daha ne ki
Ayrıca 9500 iyi bi maaş
Keşke ben de kazansam
Bırak karamsarlığı çalışırken başka bi bölüm daha oku

Burada ne yapmak istediğini bilmen önemli. Atıyorum makine yerine ne okumak isterdin? oradan çıkan mezunlarla aynı işi yapamamana engel olan nedir ona çalışabilir ve yönünü değiştirebilirsin. İyi bir üniversiteden mezunsan zaten önün açılır. (Ha tıp hedeflediysen ayrı tabi)

Daha 2 yıllıkken potansiyelimi harcadım diyemezsin. Bu arada belki de potansiyelin buydu? O nedenle ne istediğini bilmediyçe hiçbir şeyi harcamış sayılmazsın.

ben mühendislik bıraktım tıp son sınıftayım.bence ücretin çok iyi şuan çoğu tus kazanmış doktordan çok kazanıyorsun.üstteki arkadaşın ddediği gibi doktorların çoğu kafayı yemiş durumda.sınav dershane ücretleri filan şaka gibi

daha cok gencsin. yeniden okuyup istediğin alanda çalışabilirsin. ben 34 yasındayım, yeniden sınava girip psikoloji okumak istiyorum ama maalesef senin gibi parlak bir zekam da yok; çok zorlanacağım kazanmak için. denemedim dememek için deneyeceğim.

ilk 1000'e girdiğinde yazabileceğim makine bölümünde okumuş biri olarak söylüyorum

o okulda veya kendi okulunda okumanın hiç bir farkı yok. önemli olan sensin o okula girsen dahi abi ben ETH Zurich'e girecektim tum'e girecektim falan diye sızlanıp yine vitesi boşa alacaktın.

yani sen vitesi boşa almak için bir mazeret arıyorsun. ki bu herkesin yaptığı birşey.

makine okuduktan sonra redbull'da işe girip mankenleri organize eden veya vodafone'a girip almanya pazarına giren bir sürü arkadaşım var.

olay sende bitiyor kısaca.

makine veya diğer branşlar sana sadece bir disiplin öğretiyor. önemli olan senin ne yaptığın, yapacağın.

mutsuzluğuna bahane arama geçmişte bu olsaydı şu olsaydı diye. sorumluluğunu eline al geçmişini günah keçisi ilan ederek kendini avutma. hayat hergün yeniden başlıyor ve geçmiş başarıların veya başarsızlıkların sonsuza kadar seninle gelmeyecek. hergün başarılı çalışkan olmak zorundayız. geçmişi değiştirmek kolay değil hatta imkansız denilebilir :) gözünü dört aç ve bu saatten sonra nasıl başarılı olacaksan öyle yaşamaya çalış. geçmiş takıntısı olan aramasın. kendini affet ve yola devam et.

Kendinizi biraz kurban psikolojisine sokmuşsunuz. Ülkede gençlerin yüzde 90'ı bu durumda. Yani 18 yaşında bir sınava giriyoruz ve bir tercih yapıyoruz çocuk aklımızla. Şansına seviyorsan seviyorsun bölümünü. Bu Türkiye'nin gerçeği. Yine potansiyel konusu da sadece senin için geçerli değil. Herkes üniversite sınavına hazır ve nazır halde girebilme imkanı bulamıyor. Zaten bu yüzden sınav tartışmaları vardı. Demek istediğim siz kendinizi harcamamışsınız, ülke şartları hepimizi harcıyor eğer şanssızsak.

Maaşınızda gayet normal 2 yıl tecrübeli birine göre. Bence fazla sosyal medya okumayın etkileniyor olabilirsiniz mevcut ekonomi tartışmalarından.

buradan bakınca, iyi bir üniversiteden mezun, gayet iyi maaşı olan bir makina mühendisisiniz. ortada harcanmış bir hayat yok yani.

o zaman elmas gibiydiniz de şimdi düşük zekalı birine dönüşmediniz ya, zekanız bakidir. girin yeniden sınava, içinizde kalmasın. ben 30 yaşında mezun oldum. şimdi çalışırken yeni bir bölüme daha gireceğim, resim eğitimi alacağım. hiçbir şey için geç değil.

yıkık filan değilsiniz :) rahat olun.

boşver hepimiz bir şekilde çuvalladık zaten. pirimiz özlem savaşa bakıp avunabilirsin.
tübitak ödüllü, boğaziçi bilgisayar mühendisliğini kazanıp bitirebilecek kadar zeki (onun zamanında bilgisayar mühendisleri çok azdı), oyuncu/manken olabilecek kadar da güzel bir kadınken hicbirsey olamamayı başarabilmiş bir kişidir.

makine mühendisinin görevi potansiyel enerjiyi kinetik enerjiye nasıl çevireceğini bulmak dolayısıyla bir makine mühendisi olarak bu sorunun cevabını sen vermelisin :)

facebook hesabınız varsa "immunoterapi ile kanser tedavisi alanlar" grubuna katılarak sorunuzu bir de orada sorun. bilgi sahibi insanlar vardır muhakkak.

Gelişim psikolojisine ilgisi varsa Aklın Çocuk Hali: Zihin Gelişimi Araştırmaları olabilir.

Ne kadar bilindik bilmiyorum.

Şeytan Etkisi - Philip G. Zimbardo

john bowlby-baglanma, ayrılma, kaybetme

mücahit aygören.

Edip Cansever ya da İlhan Berk

Metin Eloğlu

ilhami çiçek

Manyetik olmayanlar sanırım çok bi şeye derman değil, ben de aramıştım fakat ucuzlarını alma daha iyi gibi bi sonuç çıkmıştı.

Sanırım ucuza alınacak şey eliptik bisiklet.

valla hareket etmek terlemek ise maksat decathlonun en ucuz domyos 03 mu ne bisikleti sessiz, saglam, memnunum. piyasada buldugum f/p acisindan en iyi bisikletti.

Dynamic Spin Bike V2 Kondisyon Bisikleti kullanıyorum. memnunum.

ultima'ya bakmanızı öneririm.

Notelook için amazona bakın, fiyatlar fena değil.

Gıpta var Törkiş, hayranıyım:) Özellikle ajandalarının. Hepsiburada'dan alıyorum.

lamy, rhodes

türk markalarından leather and paper. boyutları biraz daha küçük ama sayfaları yumuşacık ve kaliteli.
matt notebook yeni ismini duyuranlardan.
butik defter markaları da çok var, çok güzel tasarımları var ama ismen aklıma gelmiyor. souqdükkan gibi mağazalara bakabilirsin.

victoria's journals

Ben öyleydim. Daha doğrusu ergenliğimde ve genç yetişkinliğimde öyleydim, sonrasında o kadar katı değildim (bu katılığı açacağım) ama evlilik hedefim de olmadı. Sonra evlendim çünkü hayata aynı baktığım, evlilik konusundaki çekincelerimi (ortalama Türk erkeği toksik cinsiyetçiliği) bünyesinde neredeyse hiç barındırmayan bir adama aşık oldum. 30'ların ortasında/ikinci yarısında evlendik.

O kadar katı olmak orta yaşlara gelmiş insanlar için biraz saçma geliyor bana, ergen inadı gibi geliyor. (Ha evlenmeden de çocuk yapabileceğiniz, devletin sizi çift olarak kabul ettiği, partnerinizle birbirinizin sağlığı, resmi işleri vs konusunda aile saydığı bir ülkede yaşıyorsanız o ayrı.) Evliliği ulaşılması gereken bir hedef sayıp önünüze çıkan ilk kadınla evlenin, sizi evlendirmek isteyen akrabalar temiz aile kızlarıyla tanıştırsınlar demiyorum. Fakat "olsa da olur olmasa da olur, bir gün bir sevgilimle evlenmek istersem bakarız" yaklaşımı daha sağlıklı sanki.

Ha bir de, evlenince yaşlılığınızın eşinizle huzur içinde geçeceğinin garantisi yok. Gayet huzurla evliyken eşi erken ölünce 40'larında, 50'lerinde yalnız kalan çok insan var. Ne yapmak lazım o zaman, yalnız kalmamak için hemen yeni birini bulup evlenecekler mi?

30 yaşındayım. Hayatımı birlikte geçirme niyetimin olduğu kadınla ilişkim geçen sene sonlandı. Uzun bir ilişkiydi. Bu da bana uzun vadeli plan yapmamın pek de anlamı olmadığını öğretti. Etrafımda evlenen çoğu insan da zaten bunu hedef edindiğinden değil öyle süregeldiği için evlendiler. O yüzden en fazla 8-9 gün sonrasını düşünüyorum galiba artık :)
Yalnızca kendi kontrolümüzde olmayan planların hayalkırıklığı hoş olmuyor.

bu baskının varlığı yalnızlığınızdan/düzenli bir ilişkinizin olmayışından mı yoksa bekar oluşunuzdan mı kaynaklanıyor?

@kobuzchu kiz+1

yakınlarınız hayat tek başına tatsız, birini sevince daha güzel demek istiyor da olabilir. yoksa tabiiki evlenmek bir hedef olmamalı, öyle olması saçma zaten.
çok küçük yaşlardan beri kendi kendine yetebilen biriyim, birey olmayı erken öğrenmiş biriyim. dolayısıyla "aile" ye aşırı anlam yükleyip ihtiyaç duymadığım gibi, aile olmak için evliliğe gerek olduğunu da düşünmüyorum. insanın tüm sosyal çevresi geleceğini şekillendiriyor aslında. sırf partneriz değil. motivasyonum bu konularda attığım, atacağım doğru adımlar. ancak yine de @kobuzchu kiz+1111

20li yaşlarımda evlilik için aile ve toplumun da etkisiyle belki diyordum, okul biter evlenir çocuk sahibi olur aile kurarım klasik düşüncesi vardı.

30 lu yaşlarıma gelince evlenmeyi gerçekten istemediğimi fark ettim, bunda 18 yaşımdan itibaren aileden ayrı, kendi başıma yaşamaya başlayıp kendi istediklerimi yapma özgürlüğünün ve kendimi tanımanın da etkisi oldu. aklımda tek soru biyolojik saatim işlemeye başladığında çocuk istersem ne olur acabaydı. yine şanslıydım ki bu da bende olmadı. çocuklara aşık bir insanım, birlikte vakit geçirmeye bayılıyorum ama kendi çocuğumun olması düşüncesi beni çok rahatsız etti. bu arada ablam da evlenip çocuk yapınca ailenin evlen baskısı da yok oldu, ben de çocuk sevgimi bu şekilde giderebilir hale geldim.

40a yeni girmiş bir insan olarak evlenme ve çocuk yapma konusunda almış olduğum kararlardan asla pişman olmadım. hatta tersi bir durumda olsam ülkenin de malum durumu yüzünden anksiyete krizleri geçirirdim, şu an kararlarımı tek başıma alıyorum, hayatımı nasıl sürdüreceğime, ne yapmak istediğime tek başıma karar veriyorum.

yaşlanınca ne olacağını açıkçası pek umursamıyorum, son 2-3 yıldır yaşanılanlardan sonra anladım ki önümüzdeki ay bile ne olacağı belli değil. bu konudaki mottom "tanrı'yı güldürmek istiyorsan ona planlarından bahset" sanırım.

evlenip aile kurup çok mutlu olan insanlar da var, yalnız yaşayıp ileriki yaşlarda bu durumdan pişman olmayanlar var, çocuklarının bakmadığı yaşlılar var. emekli maaşını verip huzurevinde yaşamak, ya da elden ayaktan düşene kadar kendi başının çaresine bakıp, gerekirse bakıcı ile son zamanları yaşamak bana rahatsız edici gelmiyor. yaşayıp göreceğiz modundayım.

Kritere bağlı olarak benim kriterlerime uyan biri olmadığında öyleyim.

kobuzchu kiz +1

Hayatımın hiçbir döneminde evlenmeyi düşünmedim. Evlenmek, çocuk sahibi olmak hiç istemediğim şeylerdi. Ergenlik zamanında bu konuda çok keskin söylemlerim vardı ama insanların "aa öyle mi, peki" demek yerine sürekli seni ikna etmeye çalışmaları bi noktada o kadar bunaltıyor ki pes ediyorsun.

Son yıllarda "yoo düşünmüyorum" demekle yetiniyorum uzarsa da "bakalım hayat bu belli olmaz" diyorum.
33 oldum hala aynı fikirdeyim.

Yalnız kalma konusunda yine kobuzchu kiz +1 diyeceğim.

Evlenmek ya da evlenmemek konusunda katı olmak gerektiğini düşünmüyorum. Bu kadar anlam yüklenecek bir şey değil evlilik. 34 yaşında bekarım, olursa evlenirim olmazsa meh dedim.. Hala da öyle diyorum. Evlenmem diye ciddi ciddi konuşanlar çocuk yapıyor şu an.

Evlenmeyeceğim değil ama çocuk doğurmayacağım netliğindeyim şahsen. Hoş, hayat bana "evlenemicen sen" netliği göstermeye başladı ama... bakalım.

hypathia +1

34 yasında, kadınım ne evlilik ne de cocuk isteğim var. buna katılık değil de soru baslıgındaki gibi "netlik" demek daha doğru. istemiyorsan istemiyorsundur, biri fikrimi değiştirirse evlenirim diyorsan ılımlısındır, istiyorsan da istiyorsundur. hiçbir zaman evlenmeyi dusunmedim ve istemedim.

34 yaşındayım, son ilişkimi “benimle gelecek yok” cümlesi yüzünden bitirmek durumunda kaldım. evlenme niyetinde değildim, ama birlikte yaşamak da dahil hiçbir gelecek düşünememek de geri kalan kısımları yolunda giden bir ilişkiyi bitirmeme yetti. evlenmek istememeye sonuna kadar saygı duyuyor ve hak veriyorum. ama 30+ yaşında olan birinin en basit ilişkiye başlarken bile bunu karşısındakine söylemesi gerektiğini düşünüyorum. zira mevzu sadece imza atmak değil. şu yaşımda hayatımda biri varsa hafta sonumu kimle geçireceğim, tatile kimle gideceğim vs. düşünmeme gerek kalmamalı. “birlikte” olmak karşılıklı sorumluluk alabilmek istiyorum. imza olması ya da olmaması bu durumu değiştirmiyor. belli bir yaşta insanların bunu önceden konuşup üstünde anlaştıkları takdirde ilişkiye başlamaları gerektiğini düşünüyorum. + yaşlanınca yalnız kalma durumundan korkuyorum ama korkunun da ecele faydası yok. yalnız kalmayacağım diye de evlenilmez ya da birlikte kalınmaz olmadım biriyle.
özetle: kısmet.

hypathia +1

25 yaşındayım, biraz daha gençken "aman ya ne evlenicem" kafasındaydım ama şu an oturup düşününce çevrenizde her ne kadar arkadaş, aile, sevgili vs. olsa da bir yaştan sonra yalnız kalmak ve bu durumun üzmesi kaçınılmaz. o yüzden şu an daha sıcağım, asla evlenmem demiyorum illa da evleneyim de demiyorum. kısacası uygun birisi olursa neden olmasın kafasındayım.

ama çocuk konusunda kendimi bildim bileli istemiyorum. hamile kalmak, doğurmak, bir çocuğun sorumluluğunu üstlenmek bana aşırı korkutucu ve zor geliyor.

Asla evlenmiş olmak için evlenilmemeli düşüncesinde biriyim. İnsanlar gerçekten birlikte yaşamayı ve aile kurmayı çok istediklerinde evlenmeliler bence. Yalnız kalmamak için yapılan evlilikler hep boşanmayla ve yalnız kalmayla sonuçlanıyor zaten.

Ek olarak 30 yaşına merdiven dayamış bir kadın olarak her zaman evliliği saçma bulmuştum. Şimdi sevdiğim insanla birlikte yaşamayı çok isteyen bir ruh haline büründüm.

Yani zaman ne gösterir bilinmez. Büyük büyük konuşmamak lazım hayatta.

%99: evlenmeyeceğim + %1: belki = kısmet ve olasılıklar.

Kesin ve net olarak evlenmeyeceğim(büyük çaplı bir felaket olmazsa), biriyle birlikte yaşayabilirim ama evlenmeyi düşünmüyorum. Yaşlanınca evli ve çocuklu olduğu halde eşi ve çocuklarının bakmadığı bir çok kişi biliyorum, üstelik bu kişiler çalışma hayatlarının tamamını eşi ve çocukları istediği gibi yaşayabilsin diye uğraşarak geçirdiler. Yaşlanınca eşiniz veya çocuğunuzun size bakacağının garantisi yok ama onlara harcayacağınız paraları kendinize ayırırsanız çok sağlam bir birikiminiz olabilir.

ben varım. 28 yaşında adamım. yaşıtlarımın çoğu evlendi, çocuğu oldu. hiçbirine özenmedim, aklımdan bile geçmedi evlilik. bana çok sıkıcı ve sıradan geliyor evlilik. en sevdiğim insanla bile evlenmeyi kırk kere düşünürüm. belki ilerde evlenirim ama büyük ihtimalle boşanacağımı biliyorum:) yaşlılıkta yalnızlıktan ise hiç korkmuyorum.

Yas ilerdeikce bir cok konuda kafa yapımının degistigini gordukce artik hemen hemen hicbir konuda o kadar kesin konusmuyorum kendimle ilgili. Yarın ne olacagi belli olmaz. Dolasiyla hiçbir zaman evlenme heveslisi biri olmamakla birlikte kesinlikle asla evlennem diye bir iddaam yok.

33 erkek kişisi.

Zaman zaman sevdiğim biriyle evlensem, kendi halimizde tatlı bir aile olsak, kızım olsa diye düşündüğüm oluyor ve zaman zaman gerçekten de istediğim olur ama işin içinde çocuğun sorumluluklarını da düşününce bir ürpeme geliyor. Evlilik zaten başlı başına bir zor süreç, çocuk apayrı bir süreç. İlla evleneyim diye tabii ki bir düşüncem yok. Bazen iyiyim ya böyle dediğim de oluyor.

Öbür taraftan sanki hiç evlenecekmişim gibi geliyor. Ben seviyorum sevmesine ama tek taraflı kalıyor. Bir karşılık alamıyorum. Dediğim gibi illa evleneyim diye bir düşüncem yok.

Kısaca bilmiyorum.

Benim evlenmem ülkemizde yasal değil. Açıkçası hayatım boyunca da bu durumun değişeceğini düşünmüyorum. Biraz da bu yüzden evlilik hiç gündemimde olmadı. Yanlızlığımı seviyorum, ama belki de tersini hiç yaşamadığım içindir onu bilemem. Yukarıdakilerin de dediği gibi hayatın ne getireceği bilinmez. Göreceğiz. Çocuk kesinlikle istemiyorum ama. Bu konuda kararımı asla değiştirmeyeceğimden adım gibi eminim.

Erkek bakis acisindan bu evlilige direnme mevzusu da solculuk gibi, birisi parayi bulana kadar suruyor, oburu de dogru zamanda dogru hatunu.

Evlenmeyecegim kafasinda olan birsuru arkadas evlendi. Hemen evlenmeliyim diyenler evlenemedi hala bekliyor. Kimisi evlendi coktan bosandi, ikinciye evlendi. Hayat zaten cogunlukla sizin istediginiz kulvardan ilerlemiyor.

Ortada korkulacak birsey yok, uzerinde asiri dusunulup kafa yorulacak birsey degil. Herkes evlenmek zorunda da degil. Hayatin akisina birakin kendinizi, olursa olur, olmazsa olmaz.

muhtemelen hatırlar. bir yakınım şizofreni tedavisi görüyor ve ona sormustum yasadıklarını hatırlıyor musun diye, hatırladıgını söyledi. psikotikti o da. uzak gelebilir, ruya gibi olabilir ama hatırlar diye dusunuyorum.

hatırlıyor.

Eylemleri Kontrol edemiyorlar sadece

Burger King et tedarikçisi o. Sırf bu yüzden tavsiye ederim.

Evet, güzel lezzetli. Arkadaşım sürekli oradan alıyor

koftelerini önermem. tatsız tuzsuz sosisten hallice idi.

Bonfilesini öneririm özellikle. Ama fiyatları uçmuş.

Tavsiye ederim, amasyaliyim

bi kere aldım kusbaşı etini. baya iyiydi.

Harry Potter serisi. Seriyle beraber büyüdüm. Yeri ayrı.

lotr külttür ama Harry Potter evrenine gönülden bağlıyım <3 yanıtım harry potter

Silmarillion ve dolayısıyla orta Dünya çünkü Tolkien.

Silmarillion ve dolayısıyla orta Dünya çünkü Tolkien + 1

ejderha mızrağı serisi. çünkü lotr'dan önce onu biliyordum. ilk göz ağrım :P
yaklaşık hepsi aynı kafa zaten. yol arkadaşları ordan oraya gidiyor falan filan büyücüler cart curt

Dune diyecektim ama o fantastik kurgudan ziyade sci-fi sayılır.

O yüzden Yerdeniz Büyücüsü diye güncelliyorum cevabımı.

edebiyatta lotr
oyunlarda the elder scrools, witcher (ben oyunuyla tanıdım)

edit: neden? bilmiyorum. çocuğun masal sevmesi gibi bir şey.

serçe+tanrının cocukları
fantastik/bilimkurgu olmasının ötesinde cok da iyi bir edebiyat ürünü. özellikle serçe okudugum en iyi şey olabilir. dostoyevski kitapları ile ilk sırada benim için.

Açıklayarak gidiyorum, favorilerimi sonda belirteceğim.

LOTR değil. Çok değerli olduğunu kabul ediyorum ve seriyi 1 kez okudum. Bunun yanı sıra Silmarillion'da bitirdim. Beğeniyorum ama ağır buluyorum. Yani birden fazla kez okuduğum pek çok kitap olmasına rağmen LOTR bunlardan biri olamadı. Hobbit'i daha çok seviyorum mesela.

Harry Potter'a gelirsek kitapları deli gibi beklerdik. "Oley! Bu seferki 1000 sayfadan fazla" diye sevinçten deliye de döndüm. Güzel bir seri olduğunu düşünüyorum ancak öte yandan asıl güzelliğinin seri ile birlikte büyümek olduğunu düşünüyorum. Tam olarak hem Harry hem de film oyuncuları ile aynı yaşta olmak kendimde çok fazla şey bulmamı sağlamıştı. Öte yandan şimdi dönüp bakınca bana yetişkin halimde pek hitap etmiyor. Favori serim diyemem bu yüzden.

Yerdeniz Büyücüsü ve Yerdeniz evreni benim tartışmasız favorim. İlk kitapla gençken tanışmıştım be serinin kitaplarını pek çok kez tekrar okudum. Hatta Yerdeniz Büyücüsü kitabını neredeyse sayfa sayfa anlatabilecek kadar hakimim (resmen hatim indirmişim...) ve bu seride gençken nasıl birşeyler bulabiliyorsam şimdi de bulabiliyorum. Nazarımda tarz olarak birbirlerinden farklı olmakla birlikte LOTR'dan daha güzel bulurum.

Son zamanlarda da Disk Dünya serisini keşfettim ve eşsiz bir eser! Bir diğer favori olarak bunu seçmekte hiçbir sakınca görmüyorum çünkü tam bir zeka ürünü. O kadar eğlenceli, komik ve yaratıcı bir evren ki bir arkadaşıma bahsederken "Disk Dünya olmasaydı yaşamımdaki toplam mutluluğumda farkedilir bir azalma olurdu" demiştim. Adeta bu dünya Terry Pratchett'in yüzü suyu hürmetine dönüyor vallahi.

Yazacaklarım bunlardır :)

En güzel zamanlarım üniversitedeki zamanlarım.
En kötüleri ise lisenin ilk yılı, ortaokul falan

31 yaşındayım, genel olarak her senem bir öncekinden daha iyi oluyor gibi hissediyorum o yüzden çok geçmiş özlemi çekmiyorum.

ama 2016 (26-27 yaşlarındayım) tam young wild and free olduğum zamanlardı, o sene baya güzeldi. 4-5 kere tatile gitmiştim, çok geziyordum, tam bir single'dım, paso macera idi yani.

en kötü günüm de kız kardeşim bilinmeyen bir enfeksiyondan hastaneye düşmüştü 2017'de, onun yanında refakatçiydim. o geceki kadar kötü hissettiğim bir gün daha olmamıştı, hastalık işi çok zor (sonra iyileşti neyse ki) dönemsel olarak bakarsak lise son zamanlar - üni ilk zamanlar olabilir herhalde.

En kotu: Ailemle senelerdir kus kaldik + calistigim sirket batti, tazminatsiz issiz kaldim + Depresyon + Siddete meyilli bir sosyopat/manipulatorden ayrildim, kendisi mail ve sosyal medya hesaplarima sizip arkadaslarimin %50si ile arami bozdu, toparlamak yillar aldi + 1 sene boyunca kesintisiz her gece kabus gordum, fibromiyalji ile aylarca bogustum.

En iyi: Yuksek prestijli projelerde comez bir muhendis olarak all-star takimi gibi bir muhendis ekibi ile calistim + Muhtesem eglenceli iliskilerim oldu, kendimi ve hayattan ne istedigimi kesfettim + maasim yuzunden arkadas ortamimda fabrikator olarak anildim. Iyi kazandim, basarili yatirim yaptim, kendi evimi kendim aldim.

en guzel zamanlarim mezun olduktan sonraki calismadigim donemdi. vaktim coktu kendimle ugrasiyordum ve cok uzun seyahatler yapabiliyordum. is hayatina girince yaslandim gibi hissediyorum

En iyisi:üniversitede Erasmus dönemi ve mezun olduktan sonraki 2 3 seneydi. Çok kazanmıyordum ama çok da yorulmamıştım. Sabahlara kadar içip sabah işe gidebiliyordum. Çok eğlendim, gezdim, takıldım.

En kötüsü: yok heralde ya, en kötüsünde bile şükür seviyesindeyim şuan geri dönüp baktığımda.

Üniversite 3. sınıf (2016) ile geçtiğimiz yıl arası çok kötüydü. Ailevi çok büyük sıkıntılarım oldu ve toksik ortamdan kurtulacak ekonomik ve psikolojik gücüm yoktu. Uzun süreler ilaç tedavisi görmek zorunda kaldım. 2020 yılında da o zor zamanlara dayanmamı sağlayan yegane canlı vefat etti. Ardından haftalarca yemek yemedim ve tekrar ilaç kullanmaya başladım. 8 ay toparlayamadım. Geçtiğimiz ocaktan beridir bir miktar daha iyi gidiyor her şey en azından altından kalkamayacağım zorluklarla karşı karşıya kalmıyorum diyebilirim.

En güzel zamanlar da lise 3-4'tü sanırım o zamanlar farkında değildim ama.. Güzel olmasının sebebi de dümdüz normal bir lise hayaatı olması dsngjsd klasik okula gidiyodum arada arkadaşlarla okey oynamaya falan giderdik, bu.

en kötü zamanım son 1,5 sene, 2020 haziran'dan itibaren devam ediyor.
en güzel zamanlarım 13-16 arasıydı. bol bol geziyordum, konfor alanımdan çıkmıştım, daha önce yapmadığım şeyleri denemiştim.

En güzel zamanım hazırlığı bitirdiğim seneki yaz tatili idi. Sıfır stres, Londra’da yaşam, gezmeler, yemeler hey gidiii.
En kötü zamanlarım da 15 ay süre evliliğimin ikinci yarısı. Esir hayatı, hakaret, küfür… Allah belalarını versin eşim ve ailesi hayatımı mahvettiler.

En güzel; üniversite zamanları ve tatil zamanlarım.
En kötü; şu zamanlarım.

en kötü zamanım; 1991-2000 yılları arası 9 yıl. dünya üzerinde cehennemi yaşadım. bilen vardır belki, babam boşanıyor, bize anneniz öldü diyor, üvey anne geliyor ve o 9 yılın büyük kısmı fiziksel ve psikolojik işkence. ondan sonraki en kötü zamanım da geçen sene eski kız arkadaşımdan ayrıldıktan sonraki aylar.

en güzel zamanlarım, 2000-2007 arası. lisenin bir kısmında özgürlüğün tadını ilk kez çıkaran bir genç, sonra da üniversite yılları. ve aralıksız devrimler, hehe. şimdi aklıma geldi, üniversitede sürekli yanımda oturan bir kız vardı, her yer boş da olsa yanıma gelirdi. inanılmaz güzel bir kız, yani nasıl anlatılır böyle bir güzellik ve benden hoşlanıyor. alala. ben buna inanamıyorum. benden neden hoşlansın diyorum. arkadaşlar araya giriyor, kafama kafama vuruyor da anca farkına varıyorum. keşke şimdiki aklım o zamanlar olsaydı. o kız zengin, ilişkiyi sürdüremem, istediği yerlere gidemem diye uzaklaşmıştım. ah be!

neyse devam edeyim. üniversiteyi burslu okudum, yurt olarak bize denize sıfır apart villa kiraladılar. 4 kişiye 1 villa. ben de şehirde yaşayan 3 burslu eleman bulup benim villaya kaydını yaptırdım ve tek başıma yaşadım orada. her odada birer gün yatardım. haftada 2 kere temizlik gelirdi hepsini değiştirirdi :)) villaların arasındaki boşluğa gece masaları çıkarıp lan'dan cs atardık max kişiyle 16 mi 32 mi neydi. subwoofer almıştım paraya kıyıp, 6'nın 1'i awp miydi, sniper, çaaaat diye yankılanırdı gecenin 3'ünde adamın kaşının ortasında açtığım delikte. o zaman da nickim douchebag'di cs'de. sonra ben arkadaş ağırlamayı çok severim, villamda tabii 4 kişilik mutfak var, balkona büyükçe masa kurar haftasonları arkadaşları kahvaltıya davet ederdim. mal bulmuş mağribi gibi gelirlerdi. e bu para nerden geliyor? onu da yine onların üzerinden kazanırdım :) limitsiz 100 mbit internetimiz var, film download edip cdlere yazardım ve arkadaşlara kiralardım. cd kiralama 500 bin tl, satın alırsan 1,5 milyondu hatırladığım kadarıyla. herkes satın alırdı, arşivciler, sonra birbirine verirdi, bana kazık attığını zannediyor :) olsun bana maliyeti 100 bin tl. (paradan sıfırlar atılmadığı zamanlar, tey tey) zaten cd 2 kere el değiştirse 3. kişide çiziklerden çalışmaz.

villa kat kaloriferiyle çalışıyor. her villaya aylık 250 lt motorin veriyorlar deposuna. kış aylarında 4 kişilikler yakıtı bitirip bana gelirdi. hortumla çekip taksim ederdim :) beni çok sevdiler, ben de onları çok sevdim, canım arkadaşlarım. çoğuyla hala görüşürüz. burası yalan. birazıyla hala görüşürüz :)

üni iyidir
sonra kötü genelde

en güzel zaman: bu yıl diğerlerinden farklı olarak müthişti diyebileceğim bir yıl yok.
en kötü: 2015(lise3) istemediğim bir sınıfta sevmediğim insanlarla beraber okumak zorundaydım ve o sene bitsin diye günleri saydım. Daha sonra, üniversitenin ikinci senesi olan 2018'in ilk yarısı. Çok sevdiğim bir ilişki bitmişti, sevdiğim bir şehirde yalnız başıma keyifsiz bir yaşam sürdüm.

2019'un son 3 ayı.

Hem planlı programlı hem spontane gelişen bir süreç geçmişti. Epey keyif aldığım bir dönem olmuştu.

En kötü zamanım sanırım ne kadar mal biriyim dediğim lise yılları.

En guzel yillar aslinda cok zor gecen ama umutlarimin oldugu yillar. Universitede son yilim.

En kotu işte o umutlarin bittigi, hayatin o kadar da guzel olmadigini anladigim 25 30 arasi. Yeni is, yeni ortam, evlilik.

Simdilerde yeni hayaller bulmaya calisiyorum.

Pekcoklarina gore ozenilecek bi hayatim var ama Hayat genel anlamda zor.

en guzel zamanlarim lisenin son iki yili ve universiteye "gercekten" basladigim ilk iki sene, 2010-2012 ve 2017-2019 araliklari diyebilirim.

en kotu ikincisi 2013-14. major depresyon, fiziksel sakatlik, saglik sorunlari vs. tamamen bas asagi gittigim ve az kalsin kendimi oldurdugum bir donemdi.

su an yasadigim en kotu donemde oldugumu dusunuyorum. kendimi oldurmek niyetim yok bu sefer, nasil desem daha olgun ve yetiskin acisi hissediyorum, biraz daha fazla basa cikabiliyorum ama icten ice daha yikici bu. soyle soyleyeyim o zaman 100 uzerinden 10'dum ama o yasta bunu tolere edebiliyordum. o zaman bu kabul edilebilirdi. simdi 100 uzerinden 15'im ama 30 altindaki adamin ne esi, ne isi, ne dostu, ne duzgun yasantisi olabilir iste oyle dusun. "her sey kotu gidiyor oyleyse gebereyim" dedirtmeyen ama yasama sevincini alan, direncini kiran turden.

en güzel: orta son, lise 1, işe başlangıç ilk 3 sene

en kötü: ünv., işsizlik dönemi - iş başlangıç arası

güzel zamanlarda umut vardı, enerji vardı, planlar vardı. kötü zamanlarda tam tersi.

sanırım en guzel yıllarım ilkokul ve orta ikiye kadarki süre. sonra hayatım hiç güzel olmadı. geçen yıl babamı kaybettiğimden beri yokuş aşağı gidiyorum. ilaçlar kullanıyorum ama onu dusunmediğim bir an bile yok. ölmeyi o kadar istiyorum ki anlatmam mumkun değil. o an gelene kadar ölü gibi yasayacagım sanırım.

en kötü yıllarım üniversite
en güzel yıllarım son 3 senem

Son 2 sene sanırım hem en kötü hem de en güzel zamanımdı. Daha kötü günler yaşadım ama bu kadar ağır depresyonda olmadım hiç. En güzel aynı zamanda çünkü bana anne diyen biri oldu hayatımda ve o büyüyor, görüyorum. Her ne kadar kötü bir anne olsam da...

Bir dönem çok disiplinli, zihinsel ve bedensel en üst seviyede güçlü olduğum bir dönemdi. Sabah koşu, sonra kütüphane sonra akşam yüzme. Müthişti müthiş. Temizlik, yemek, para işleri, insanlar, hiçbiri ile ilgilenmem gerekmiyordu. Eşyalarım da en iyisinden ve birkaç taneydi. Bilgisayar örneğin, ya da kış için koşu montu. Her şeyin az ve öz olduğu fakat kendim de dahil her şeyden üst düzey verimlilik aldığım bir dönemdi. Çok özlüyorum. Sonraki zamanlarım hep vasati.

benim de böyle bir tanıdığım vardı. kimseye bir zarar verdiğini görmedim. mental problem demek bence yanlış, benim arkadaşım hepimizden daha düzgün doğru bir yaşamı vardı. çok da zeki, sporcu, işine de son derece sahip çıkan biriydi. belki de o normal siz biz mental problemi olanlarız?

sorularınıza yanıt
1)neden böyle şeyler yapıyor. belki de bir nedeni yoktur, yani gerçektir söyledikleri? neden ona inanmıyorsunuz?
2)böyle biriyle ne mesafede olursunuz. ilişkimiz nasılsa ona göre bir mesafede olurum.
3)arkadaşınızı uyarır mısınız. yetişkin insan kendi kararını vermiş, benim açımdan bir sorun yoksa bir şey demem.
4)ben mi önyargılıyım. evet. illa dolandırıcı ya da artniyetli olacak değil. bir kötülüğünü görmediyseniz sorun olmaması lazım.

iki şey düşündüm. Birincisi "aşk kokuyorsun" deyip meatafora dönme bence başka amaçlar taşıyor, bu neredeyse kesin gibi, bunun el almayla falan ne ilgisi var? Yokluyor herhalde kahinimiz. ikincisi kendi arakadaşlarımı düşündüm. Ben galiba en baştan karşıma böyle şeylerle çıkmayacak insanları seçmişim. Ama böyle bir durum olsa uyarırdım, aşk kokusu ve para konusunda. Ne parası allasen? Varlıklar mı para istiyormuş,hayırdır? Bana dolandırıcı gibi geldi. Ya adam ya yeşilli varlıklar dolandırıcı. Bilemiyorum.

görünmeyen varlıklar neden kıyafet giyiyor, neden bu varlıklara insani özellikler yüklüyoruz ? ben bu görünmeyen varlığın şeklini çizmesini isterdim bir kağıda

muhtemelen akıl hastası.

çok önyargılı konuşacağım ama böyle aptalca şeylere inanan biriyle çok konuşmazdım herhalde.adam buna enerji yükleyecek haberi yok :))

bazı insanların böyle metafizik şeylere inancı çok var.herhalde seviyorsam uyarırdım he diğer konularda iyi bi arkadaşlığımız varsa bu konuları bana çok anlatma derdim.

abd'de dünya kadar occultist mentalist var. en masum haliyle bu işin bir tür kendini özel görme, etrafındaki insanları da buna inandırarak sonucunda kendi özel güçlerine kendilerini inandırmaları sürecinin bir parçası olduğunu düşünüyorum. ego ve kendini gerçekleme tatmini yaşatan şeyler maddiyatla aynı düzlemde değerlendirilemezler, neden yapıyor sorusu o yüzden çok anlamlı değil. insan çok ilginç bir varlık gerçekten. o kadar ki kendini gerçeklemek için başka görünmez varlıklara kadar götürebiliyor işi.

arkadaşımla da, arkadaşımın arkadaşıyla da bütün iletişimimi sonlandırırdım. bu tipler müge anlı'da ki palu ailesinin es kaza diploma almış olanları. bilim çağında bu tür şeylere prim vermek süzme ahmaklık benim için.

Bildiğin şizofren.

kaç kurtar kendini. adam dolandırıcı. senin arkadaş ta saftirik

büyük ihtimalle psikolojik sıkıntıları var bu doğa üstü güçleri olan kişinin.

istanbul'daysanız beni de tanıştırın lütfen bayılıyorum böyle insanlara.

barry

tam aradigin sey.

Dexter - netflixte yokmuş.

How to Sell Drugs Online. netflix
Fargo. not netflix

The sopranos var ama Netflixte yok

hannibal lakin netflixte yok

yiğit özgür

bu çizim tarzını görür görmez Yiğit Özgür'ün olduğunu anlayabilirsiniz. Karikatürün geneline hakim bi renk tonu (yeşil, mavi, mor, sarı vs), büyük burunlu karakterler ve bu tarz konuşma balonları ve çizim tekniği çok spesifik Yiğit Özgür için.

Ünv hastanesi veya eğt araş fark etmez, her zaman söyleyebilirsiniz. O odadakiler kesin intern değildir, psikiyatri asistanı, psikoloji yüksek lisans öğrencisi falan da olabilir. Yani size hekimin bakış açısıyla bakan kişilerdir. Tekrar böyle birşeyle karşılaşırsanız belki daha farklı değerlendirirsiniz.

cok uzun zamandır erenköy ruh ve sinir hastalıkları hastanesine gidiyorum, her seferinde yalnızca doktor oluyor. istanbulda iseniz öneririm.

Taç/madame coco-saten kumaş

taç linens bu işte iyidir.

karaca'nın ürünleri de güzel. yalnız nevresim takımlarında enteresan bi şekilde çarşaf olmuyor.

kesinlikle özdilek
adamlar zaten tekstil grubunda varoldu

yataş. ömürlük.

pamuk saten olması iyi olur. varol markası otellere iş yapar. bir bakın.

Ben bu sene tüm nevresim takımlarını yeniledim; Özdilek, karaca home (ki Karaca'nın mutfak eşyalarıni hiç sevmem) ve zara homedan aldım. Zara home olmasa da olur, sırf modellerini beğendiğim için almıştım. Özdilek ve karaca'ninkilerden çok memnunum. Özellikle Karaca'nın uyku setinde kendinden nevresimli yorganlari vardı; iki tane almıştım. Aşırı rahat bir şeymiş. Yorgana nevresim tak çıkar derdi olmuyor, pike gibi seriyorsunuz direkt; çok pratik. Kumaşları da yumoş yumoş.

Edit: hatta karaca için link de koyayım. Biri bu biri de aynı setin grisi ve çift kişilik versiyonlari tabii. www.karaca-home.com

kış içinse eğer pazen/flanel nevresim takımı öneririm. kışın pamuk saten serilmiş buz gibi yatağa yatmak yerine hemen ısınan pazen her zaman uyku kalitemi arttırmıştır.

Herkese teşekkürler hepsini araştırıyorum.
Otellerinkini genelde seviyorum nedense o yataklar ve nevresimler hep bi daha rahat geliyor bana.

bir tek şuna gitti aklım ; ( çünkü ipeğe en yakın his bambuymuş sanırım ölye bir vaatleri var.. )
www.chakra.com.tr

koton ve pamukları gidip elledim bugün öğlen english home'da belki her marka farklıdır ama bir fark yoktu ben açıkcası yumuşak ve diri bir şey istiyorum olabildiğince az polyesterli..

fantazi olsun diye ipeklere baktım abi 8000 liraya çarşaf mı olur ? oluyormuş.

Temel kitapçıkta sıralamalar aynı.

Bu soruya ben de çok kafa patlattım d yaptım cevabı. Çok aptalca bi soru olduğunu düşünüyorum, hiçbir şekilde bu diyalogu mantıklı bir bağlama oturtamadım. Diyalog baştan saçma sapan ben de sorunun iyi bir soru olmadığını düşünüyorum.

soru ne acaba? ben de girdim de şimdi baktım %10'unu gösteririm diyor benim açtığım pdf'te 63 boş :D

ikili diyalogların birinde ben de öyle hissetmiştim ama, sanırım o sorudur. En yakın olanı işaretleyip geçmiştim.

edit: ais'ten görülüyormuş, ben C yapmıştım doğruymuş. Saçma ama aralarında en mantıklı o gelmişti, "hiçbir şey yemesen de yaşarsın"dan sonra "well then, what do you suggest" gibi bir cümle iyi geldi bana. Ama çok normal bir akış değil katılıyorum, ben de şıklar arasından kötünün en iyisini seçtim.

D şıkkı bence şu sebepten olmaz, "less risky" diyor, cümlede riskli bişey falan yok. Susuz bile bir hafta yaşarsın diyor eğer oradan ölürüz gibi bir çıkarım yapıyorsanız o sizin ek çıkarımınız bence öyle şeyler katmamak lazım.

Soruyu cok merak ettim buraya da atar misiniz

Soru burada i.hizliresim.com

Bu soru çok saçmaydı ya sonunda doğru yapmışım ama çok uzun süre kafa patlattım iki şık arasında. C'ye yaklaştıran suggest oldu, D'den uzaklaştıran da risky kelimesi oldu. Riskle ilgili bir şey yok. Bence hata yok.

Ben de 32 ve 77'nin hatalı olduğunu düşünüyorum.

D değil de B yapmanızı beklerdim. 77'yi de kontrol edelim

B şu yüzden olamaz, yukarıda yemek hazırlamak güzel diyen Sebastian birden fikir değiştirip no cooking less carry ne güzel demez.

77'de beyin dalgalarından algılamadan bahsederken III'te bir anda kamera açısı da değiştirebiliyor diyor. Direkt gözünüze batıyor olması lazım. Sonunda "feel the atmosphere" diyince yanıltıcı olmuştur belki ama cümle bambaşka bişey anlatıyor aslında.

Sebastian ilk cümle 3. satırda ne dediğini hala anlayamadım? Ormanda yemek yapmak iyidir ama sandviç yapmak da baya kolaydır sen "BUNU?" yemek için paketlemelisin ve düzgünce hazırlamak için diğer tüm malzemelere ihtiyacın var. Evde hazırlamıyo muyuz zaten yanımıza bir de başka ne getirmeliyiz ki zaten evde hazırlayıp orada yiyeceğiz.

Boşlukta da açlıktan ölmemek için ne getireyim diyor sonra graham zaten dışardasın her şey tatlı gelir rahat ol diyor da ben ormanda mantar mı toplayıp yiyeyim bu adamın derdi ne?

ya gerçekten garip bi cümle bence de, ama olay şu bence(özetle):

Sebastian: "Ormanda lezzetli yemekler hazırlamak müthiş fikir. Ama aşırıya kaçmak da kolay. Yemek için bunu* alman gerektiğini düşünüyorsun (sonra da/ve) hazırlamak için bu diğer eşyalara ihtiyacın oluyor."

*This derken falan çantadaki şeyi gösteriyor gibi sinematik bi sahne hayal ettim. Yoksa cümle olarak bakınca neye this dediği bile belli değil :D

hatta gerisi:

Graham: Ya bsg vücudun ihtiyacı basit. Herşeyden çok suya ihtiyacı var. Hatta yiyeceksiz en az bir hafta yaşarsın.

Sebastian: iyi peki, açlıktan ölmemek için ne koyayım çantaya?

Graham: valla hacı ne yersen ye lezzetli gelecek ...

Bence ikinci cümle önemli burada.

Graham Sebastian'ın söylediğine saçma diyerek karşı çıkıyor.

Graham "Vücudun ihtiyacı olan şey basittir. Her şeyden çok suya ihtiyacı var. Aslında yemek yemeden en az bir hafta hayatta kalabilirsin." diyerek caz yapıyor.

Sebastian da doğal olarak taş mı yiyeceğiz diye düşünerek "açlıktan ölmemek için sırt çantama ne koymamı önerirsin" diyor.

Kendinden bir önceki cümleyle düşününce mantıksız değil.

77 ve 63 belli ki aşırı zor sorular ama diğerleri de aşırı kolay olmuş. 95 yapılırdı ama 100 alan birkaç kişi vardır...

27 senedir ingilizce konusan biri olarak yorumum: C gayet makul bir cevap, nesi tuhaf geldi anlamadim?

ben de uzun sure bu soruda kaldım ve c şıkkını işaretledim. garipti cidden.

Üçü de Kavacığa uzaktır. Toplu ulaşım saatleri azdır. Kavacık içerisinden okula yürüme mesafesinde yakın bir yurt bakması bence daha rahat olur.

Göksu’da bir yurt vardı halen aktif mi bilmem.

15bk okulundan geciyorsa cumhuriyet mahallesi olabilir aslinda.

Cumhuriyet'ten 15bk ile diğer yerlerden 14m ile gidebilir sanırım. Ya da metroya yakınsa Ümraniye tepeüstü'ne gidip oradan 122c ya da 522b'ye de binebilir. Ben Bulgurlu'dan Kavacık'a giderken 15bk'yı kullanıyordum. Fazla trafik olmadığı zaman 15bk ile daha hızlı gidip gelir muhtemelen.

15bk pişmanlıktır (izdiham). fsm'de de 3 sene bakım olacak, yani trafik de felç. bence iç huzuru için beykoz tarafında birkaç kişi ile eve çıksın :(

anadolu yakası ama erkal erzincan'ı öneririm.

hayatına nokta atışı yapmış kişi varsın telefonlarına çıkmasın. kullanmayı sevmiyorsa zaten kafadan canı sağ olsun.

ayrıca ulaşma isteğinin sebebi yine bir dert yanmak, soru sormak ise, gerçekte kim kime kıymet veriyor tartışılır. birisi sayesinde yaşanabilir bir hayatın var ve senin tek yaptığın sürekli daha fazla destek istemek. peki onun için sen ne yaptın? diye sorabilir insan kendine.

ikinci paragraf tamamen benim uydurmam olabilir, öylese peşin peşin sorry ama ihtimaller dahilinde diye yazayım dedim. bazen insan kendisine dışarıdan ayna tutulana kadar hangi gerçekliğin içinde olduğunu anlayamaz.

insanlar vakti olduğunda size karşılıksız yardımlar yapabilir, teşekkür etmeseniz bile yapar bazen. sizin de onun hayatınıza dokunmanız söz konusu olmadığı halde de yapabilir. ancak bazen yakınındakilere bile zor yetecek hale geldiğinde bir önceliklendirme yapar ve size eski ilgisi kalmaz. normaldir. tek taraflı yardımlaşmalarda bu hep beklenir. karşı tarafınki manevi bir tatmin, belli ki başka bir noktadan tatmin oluyor artık.

yanyanayken sorun yoksa gerekmedikçe telefon açmaz ve bu mevzuyu takıp canımı sıkmazdım.
yanyanayken de hissedersem mutlaka konuyu açar kibar bir şekilde sorardım.

içine çekilmiştir, kendi haline bırakılmak istiyordur. anlamayana anlatacak enerjisi yoktur vs...