rahatsız etmez derseniz yatarken sızma zeytinyağı sürün, ince muayene eldivenlerinden geçirin sabaha kadar dursun. veya kantaron yağı da iyi gelir

Ben de aynı sebepten bepanthol baby sürüyorum ara ara, suya daha dayanıklı, daha uzun süre nemli kalıyor ellerim.

(bkz: excipial lipo)
Dermatolog bunu vermişti bana, başta günde 2-3 kere, ihtiyaç azaldıkça günde 1, iki günde 1... kullanabilirsiniz.

Kenevirli el kremi.

bodyshop kenevirli el kremi +1

düzenli olarak kullanın, düzelir.
ellerinizi çok fazla yıkamamaya çalışın.
bulaşık eldiveni falan kullanın mümkün mertebe.

excipial hydro olan vıcık vıcık yağ dokusu bırakmıyor emiliyor hemen aman lipo olandan daha az nemlendiriyor

Ek olarak ev işinde ve dışarda ( hava koşullarına karşı ) eldiven kullanın

çiçekten ziyade tablo ya da saat gibi ofise uygun aksesuarlar olabilir diye düşündüm. Tabi bunlar için ofisi görmeniz en azından ortamını canlandırmanız olmazsa olmaz.

Kahve seviyorsa ofisine şöyle bir şey:
www.trendyol.com
www.hepsiburada.com
Yanına da V60 için çekilmiş bir paket güzel kahve eklersiniz.

Çay seviyorsa da şöyle:
chado.com.tr
yanına şuradaki 5-10 çeşitli çay deneme setlerinden biri:
chado.com.tr

+kobuzchu kiz süper fikir vermiş
Alternatif olarak şu sıra heykel vs pek bi moda. Eğer seviyorsa alçı heykel de olabilir

paşabahçeden bir süs esyası olabilir. okutmanlar genelde o hediyeyi evlerine götürür gerçi uygun olmadıgından oda ama kahve makinesı mantıklı bencede

herkes filtre sevmez ama turk kahvesı makınası olsa odasında havası olur .d bır de yanına kahve dunyasından lokumla kahve alırsın mis


www.google.com

Musk iyi marka.

ffp2 alıyorum ben, Türk markası Nefes N'fes vs. yazan rahat.

Eczaneden Bgood almıştım o da güzeldi ama daha zor nefes alınıyordu.

www.trendyol.com

bunu kullanıyorum pandemiden beri. hastanelere girip çıktım henüz kapmadım :) nefes almak biraz zor ama iyi koruyor. merak etmeyin nefessiz kalmazsınız. insan alışıyor.

Şehirler arası seyahatlerde Musk marka 10'lu paket almıştım onu kullanıyorum. Gayet iyi nefes alıp verme problemi yok. Koruyor da. Bir kaç kez "kesin kaptım bu sefer" dediğim halde hala yakalanmadım. Ama burundaki klipsi iyice surata oturacak şekilde ayatrlamak lazım, nefes alıp verirken gözlere hava gelmeyecek. FFP2 olması lazım bir de. FFP3 çok gerekli değil ama daha ucuz diye FFP1 almayın sakın.

+kayzer1919

Çok riskli ortamda 3m ffp3 / n95

Orta risk ise nefes + cerrahi

Sadece asansöre binmek vs eylemler için çift cerrahi

Cevaplar icin teşekkürler. Musk ve nefes sipariş ediyorum. Hangisi rahat olursa onu götüreceğim.

Alttan bi başkası arıyor demek

- Tammmam iyi bakalım o zaman ben de çalışayım/yemek yiyeyim/görüşürüz yine...

Valla baktım çok uzuyor direkt "neyse, var mı bir isteğin benim gitmem gerek" tarzı bişeyler söyler sonlandırırım konuşmayı.

"telefonum caliyor, buna donmem lazim."

"Doktor uzun süre telefon ve kulaklık kullanımını yasakladı, kulağımda x varmış da!"

Böylece her seferinde yalana gerek kalmaz, her görüşmeyi kısa kesersiniz. Öbür türlü her görüşmede bir bahane bulunca kırılabilir.

Bazı insanlar kapatmıyor telefonu, maalesef.

tadim yapip kapatin cok uzun surdurmeden. bu konuda endiseli biriyim desen kimse zorla maskeni actirmaz herhalde

Hiç gitmemelisin.
...covid sallanmadan rahat takınılan bir ortam olduğunu bildiğin bir yerde kendini çalışarak uzun süre koruman da pek mümkün görünmüyor.

arkadaşınızla buluşmuş yemek yiyor farz edin. endişenizi anlıyorum ama bazı şeyler de zorunluluk, kaçış yok. aşırı dikkat edenler bile yakalanıyor. şans işi yani, karşıdakinde var mıdır, varsa bulaşır mı kısmet yani.

Açıkça ben maskemi çıkarmıyorum ikramlarınıza çok teşekkür ederim demelisin

Restoranın bahçesi filan varsa en azından açık hava tercih edebilirsiniz.

etrafimdaki epey insan temasli, ben sizden uzak durayim filan denilebilir, belki. acikta oturulamaz mi?

eger calisma ortamin ayni olacaksa ve bu endisen varsan pesinen gitme zaten. netice de ise alinirsan senin icin daha cok eziyet olacak.

Ben biraz kırgın gibiyim, kendimi çok iyi hissetmiyorum ondan maskemi çıkarmiim diyin. Hasta olduğunuzu düşünüp kendi korksun.

Uzun uzun yazip tartismak baslatmak istemiyorum. Kendinize baska bir avukat bulun yol yakinken.

Avukatlik tarifesi olsa da davanin durumuna gore (davali, davaci olma, ne davasi oldugu, olasi sonuclar vb) avukatla basindan anlasilir. Kac celse surecegini bilemeyeceginiz bir dava icin her durusmaya katilimda pratikte boyle bir ucret odenmez.

Avukatın onu her duruşma için istememiştir. Muhtemelen sen bugüne dek hiç ödeme yapmadın. Avukat da asgari ücret bu. Bari bunu öde de geleyim demiş.
Daha düşük bir ücrete zaten çalışması yasak ve yüzde 35 vergi ödeyecek. Çok uygun bir rakam vermiş. Her duruşma için değildir o.

Asliye ama hangisi? Asliye ceza ise ben vermezdim Asliye hukuk ise verebilirdim. Detayları konuşmak lazım

muhtemelen toplam ücret o kadardır.
2019'da bir davam için avukatla görüştüğümde baronun belirlediği taban ücret buna yakın bir şeydi. tanıdık indirimi ve faturasız 5bine anlaşmıştık. yedi, sekiz oturum sürdü. ek ödeme yapılmadı.

tek bir duruşma için mi yoksa bütün dosya için mi olduğunu öğrenin. bütün dosyaya bakmak içinse makul bir ücret

alt çenedeki yirmilik çekimi, cerrahi müdahale olarak geçiyor.
bir hafta sonra gel, dikişleri alalım demiş de olabilirler.
ağrıtıyor maalesef.

Yanakta şişme vs yoksa büyük ihtimalle doktorunuz normal diyecektir. Ama 20 şik çekimi sonrası azalmayan ağrı diş kökü iltihabına delalet edebiliyor bazen. Şişlik de yapıyor bu iltihap.

Maalesef biraz normal. Ama doktorunuza sorun içiniz rahat etsin en azından

doktorum bana turuncu reçeteli bi ağrı kesici vermişti. çok rahat atlatmıştım ondan rica edebilirsin geçmiş olsun

İndirim zamanını bilmiyorum ama indirim oldu mu sağlam oluyor: 3 binden 1500e falan iniyor. İndirimli değilse fiyatının düşmesini bekleyin, indirimli ise daha da düşmez, 1 defa İndirim yapıyorlar :(
Hangi çanta bu arada:d

zevk meselesi tabiki ama ben olsam vakko cantaya para vermem

bir kere urunlerinin bir cogu deri degil

eski marka degeri yok

luks falan da degil yanindan gecmez

vakko doksanlarda kaldi ve hala orda

vakko wedding haric.

ha vakko da satilan baska bir markadir,onu bilemem.

çok nadiren indirim yapıyorlar ve her üründe indirim de olmuyor. sizin beğendiğiniz çanta indirime girmeyebilir.

hopi değil de ona benzer bi tane daha indirim uygulaması vardı adını unuttum. bi kere orda indirim koduna denk gelip onunla almıştım. bu tür yerlere de bakın isterseniz indirim kodları için

İşimi eskiden çok seviyordum. Kişisel sıkıntılarımdan oturu artık sadece maas aldigim yer olarak goruyorum. İsimde rahata ulasmak icin 2 kere is degistirdim. Toplamda 3 yildan biraz kisa sürdü. Maas ise yine 3 sene.

Yapılacak iş değil. Para kazansam bi nebze severdim o da yok.

Küçük bir şirkette belirli olmayan bir pozisyonda çalışıyorum, maaş, ortam ve sorumluluklarımın net olmamasından memnun değilim, geleceğim olduğunu da düşünmüyorum fakat tepeme binen yok, saatleri iyi, evim yakın, ayrı odam var ve kendi çalışma düzenimi kendim ayarlıyorum bu açıdan da memnunum.

Valla bir iş ne kadar sevilebilirse o kadar seviyorum. Gönül isterdi ki hiç çalışmadan yaşayabileyim ancak o da mümkün değil.

Işte rahata erişmek de anca işi çok sallamayinca olur bence, yani yukselmek ve birilerinin gozune girmek için çabalamamaya başladığın an rahatlarsın. Bu da usengeclik sağolsun bende zaten doğuştan var olan bişeydi.

Seviyordum. Ama artık money talks. 45 gün için muş gibi yapıyorum.

mevcut işimi çok seviyorum. daha çok seveceğim bir iş de düşünemiyorum açıkçası. sorun şu ki el oğlunun deyişiyle dead-end bir iş, ilerleyebileceğim bir alan yok. öğrencilik için müthiş. çok büyük vakit harcamadan, büyük oranda hem zamansal hem fiziksel serbestiyle kendi çapımda iyi kazanıyorum (iyi dediğim harcadığım zamana kıyasla) ama 35 yaşında yapabileceğim, kariyer hedefleyebileceğim, yarın bir gün atıyorum evlenirsem aile geçindirip çoluk çocuk bakabileceğim bir iş değil.

o yüzden mezun olduktan sonra tır şoförü olma fikrini ciddi ciddi değerlendirmeye başladım açıkçası, plazadır toplantıdır kariyerdir vs. bunlar bana inanılmaz ters şeyler, yapamayacağımı düşünüyorum. içinde futbol ya da yolculuk olmayan bir şeyi tutkuyla, severek yapacağımı pek sanmıyorum maalesef. o yüzden tır sürcem.

genel olarak seviyorum. calisma arkadasim iyi. bundan iyisi zor bulunur. parasi az ve kolay kolay artmayacak, o kismi sikinti.

İşim güzel ama sektörde maaşlar uçtuğu için kim çok verirse orayı daha çok severim :)

Mevcut işimde 1.5 sene falan sürdü; bir yandan kendimi kanıtlamam gerekti ki sonra hakkımı savunduğumda insanlar ignore edemesin saygı göstersinler.

isimi seviyorum, isim de oldukca zor baya baya zor oyle diyim. meslegimde de ancak bir seyler bana yetmiyor. beni kesmiyor artik. basit kaciyor bunlar. sanki buralarda zayi oluyorum cok daha onemli, dunyayi kurtacak seyleri yapabilecek potansiyelim var da cercople ugrasiyorum gibi. su siralar boyle bi ziyan olma hissindeyim.
dunyaya bedava elektrik sunma ne bileyim covidi komple bitirme gibi bir seyleri basarmam lazim. benim bir seyler yapmam lazim bu dunyaya adimi kazimam lazim ammaaa ne yapmam lazim.

işimi acayip seviyorum ama (elbette herşeyde bir "ama" vardır) bazen gerçek hayattan uzakta kalıyormuş gibi hissediyorum (gemide çalışıyorum). Bazen de "Ulan bu nasıl iş ya, o kadar uğraş edin ne için...? Dünyaya hiçbir fayda olmadan geçinip git" diyorum. Tabi bunlar hep anlamsal, varoluşsal sorgulamalar.

Gelir, imkan vb. kısmına gelirsek; tekrar söylemek adına gerçekten mutlu olarak çalıştığım bir iş. Maaş anlamında iyi bir ücret ile başlamıştım, bunu düşünmüyordum zaten hiç ancak terfi alınca iyi bir artış ile birlikte güzel yan haklar kazandım. Rahata ulaşma kısmına gelirsek 3 sene kadar sürdü. Pandemiye kadar ilk girdiğim pozisyondaydım ve konforsuz konaklama, uzun kontrat süreleri alıyordum. Ama tabi karşılaştırma imkanım olmadığından diğer imkanları hiç bilmiyordum. Şimdi terfi alınca aradaki farkı rahatlıkla görebiliyorum ama o zamanlar hem bilmiyordum hem de umursamıyordum işin aslı. Gerçi ben hiçbir zaman konformist bir insan olmadım da pek.

Uzun sözün kısası arada sırada her insanda olduğu gibi "Lan napıyorum ben, noluyoruz..." gelgitlerim olmakla birlikte ideal mutluluğa ulaşmışım galiba diyebiliyorum. Çok garip ya. İyi ki bu soruyu sordunuz aslında. Size açıklama yaparken kaç zamandır aklımda olan şeyleri de kendime izah etmiş gibi oldum :)

İşimi seviyorum. Rahata 10 sene sonra ulaştım

Isimi seviyorum, meslegimi de seviyorum. Ama mesela, birden milyonlar kazanip isi birakabilecek hale gelseydim 'aa yine de yaparim' demem veya ozlemem. Son birkac senedir is hayatina 'hayatima sponsor olan sey' olarak bakiyorum, bana iyi para verdikleri icin yapiyorum, sirket de ben bu isi iyi yaptigim icin bana para veriyor. Daha fazla anlam yuklemek gereksiz.

Isimde neredeyse her yil bir oncekinden daha iyi imkanlar olacak sekilde devam ettim. Son iki uc yilda da asagi yukari olabilecek en iyi durumda diyebilirim. 16 yildir yapiyorum.

10 yili askin ogretmenlik yapiyorum. Is sahane ama bu sartlarda 1 dakika daha yapilmaz. Parasi mesaisi iyi. Baska bi numarasi yok. Keyif ya da tatmin yok. Takmiyor devam ediyorum.

evet

hiçççççççççççç sevmiyorum keşke biri bana çalışmadan maaş verse bi gün bile gitmem işe.

işimin parası çok ama stresi bol, eskiden daha az kazanırdım ama stresi onda biri kadardı.

çok para çok sorumluluk artık yoruldum (34 yaşındayım-yazılım işleri) denk getirebilsem bu işleri bırakıp stressiz bi iş yapmayı 7/24 yaşamayan sistemleri olan bir dünyayı tercih ederdim.

işimi sevmiyorum, hatta genellemek gerekirse çalışma fikrini sevmiyorum. işimi sevmem de gerekmiyor, birtakım ihtiyaçlarımı karşılamak için çalışıyorum. bu ihtiyaçlarım karşılandığı sürece mutsuz olmam.

şu anki işimde rahata ulaşmam 2 seneye yakın sürdü, ilk altı ayında sevmem bu benzetmeyi ama it gibi çalıştım. ofiste sabahladığım, eve gittiğimde de kalan enerjimle duş mu alsam yemek mi yesem ikileminde kaldığım çok oldu, hiç abartmıyorum bazen yorgunluktan ağlardım. buna paralel olarak o dönem iyi para kazandım sayılır, yine de çevremde çok daha az çalışarak çok daha iyi para kazanan fazlaca insan vardı. o dönem o insanlara çok imrenirdim :)

bu aralar rahatım, çoğunlukla ufak tefek işlerim oluyor ve evde vakit geçiriyorum. programımı kendim oluşturuyorum. yoğunluk olduğu zamanlar olmuyor değil, oluyor. bazen akşam saatlerinde çalışmam gerekebiliyor ama genelde vaktimi istediğim gibi yönettiğim için hiç üzmüyor bu beni. sıçrama konusuna gelince, iyi mi kazanıyorum? hayır. arkadaşlarım benden çok daha fazla para kazanıyorlar. benim sıçrama kriterim yalnız başıma kimseye ihtiyaç duymadan yaşamak. ortalamanın üstünde bir maaşım olması bir şey değiştirmiyor bu anlamda, dolayısıyla hala sıçramış sayılmam. devam ediyorum.

patron yanlış hatırlamıyorsam senin aynısının tıpkısı bir duyurun daha vardı.

işi sevmek çok az kişinin şansı. benim işimin sorumlulukları çok büyük. eskiden çok büyük ekipleri olan şirketlerde çalıştım. örneğin orada bir vergi incelemesi geldiğinde 20 kişi birden ortak olur. şimdi sadece benim sırtımda bir yük. benim performansıma direkt bağlı. eskiye göre çok büyük stres altındayım ama aynı zamanda rahat bir iş. parası, benefitleri çok iyi. 15 senedir çalışıyorum. ilk 5 senesi kölelik. sonraki 5 senesi yatış. sonraki 1 senesi kölelik, ondan sonraki 4 senesi de ilk anlattığım durum. çok büyük sorumluluk ama çok ciddi parası, imkanı var. 6 haneli maaşım var. 2,5-3 maaş prim. araba, şoför.

İşimi seviyorum fakat bu dönem dönem değişiyor, çünkü yapmak istediğim ile yapmak zorunda olduğum işler arasında farklar var. Yapmak istediğim işe her zaman zorunda olduğum işler engel oluyor. Rutini yaşamayı sevmediğim için de bu dönemlerde hep işime söverim.

İşimde rahata hiç ulaşmadım ulaşacağımı da zannetmiyorum çünkü yaptığınız işte rahatsanız ya mükemmel bir işyerinde çalışıyorsunuzdur ya da yeteri kadar çalışmıyorsunuzdur. İlk söylediğim TR'de hatta bence genel olarak imkansız gibi bir şey.

Maaş anlamında sıçramayı zam oranları bazında bakarsan geçen sene hariç 3 senedir yakaladım. Bunda yaptığım iyileştirmeler, kazanımlarım, kazandırdıklarım çok etkili.

Sokağa dokulmeli normalde halk ama alıştı millet.

Bu dalga 2018'den beri geliyordu ve zamlar 4 yıldır devam ediyordu. Hayata pahalılığı bu hale gelene kadar kimse ses etmedi, umursamadı. Son 6-8 aydır insanlar şikayet etmeye başladı. Sonucun böyle olması kaçınılmazdı.

Zamlar geldikçe geldi. İnsanlar almaya devam etti. Çip krizine rağmen araba fiyatları ortada. Kapış kapış gidiyor. 2 yıl önce 300.000 eden eve 1 milyon ödeyip "LAN NE 1 MİLYONU" demiyor kimse. Ödeyip geçiyor. Anca hayıflandığıyla kalıyor. Ama herkes bunu yapınca yeni eşik milyon liralar oluyor.

İnsanlar gerçekten itiraz edip satın almamaya başlarsa zamlar durabilir ancak.

edit: temel ihtiyaçlar istisnai bu değerlendirmede. onda bile tüketimin düşmesi gerekir ki fiyatlar dengelensin.

Türkiye'de artık ucuz bir şey yok ya pahalı ya da çok pahalı, eskiden pahalı ürünlerin ucuz muadili olurdu artık çok pahalı ürünlerin pahalı muadilleri var ve bunun bir çözümü yok, bu kabulleniş insanları delirmekten koruyor sanırım psikolojik olarak hemen adapte oluyoruz.

alıştı hocam millet. sokağa çıkmak eşittir terörist olarak görülüyor artık ülkede. öyle kolay kolay sokağa falan çıkılmaz zamlardan.

yoğurt örneği vermişsiniz, yumurta, peynir de çok pahalı. yarım kilo lor bile 15 lira.

evde yemek yapılıyorsa yağ kullanıyor yağ da çok pahalı.

ülke öyle bir noktada ki, 2 askeri ücretli kirada oturan bir ailenin 2 çocuk okutma şansı yok gibi bir şey. bu yüzden zaten çoluk çocuklar cemaatlerin, hocaların yurtlarında kalıyor yeri geliyor taciz ediliyor yeri geliyor intihar ediyorlar.

tüm bunların yanında da ülkenin kaymak kesmi lüks restorantları doldurmaya, lüks arabaları almaya devam ediyorlar. mesela borusan'ın yaptığı açıklamaya bakalım

"Tüm modellerimiz için aynı durum geçerli. Bizim stratejimiz de bunun üzerine kurulu. Yüksek donanımlı BMW satışlarında Türkiye, 44 ülke arasında birinci.”

Bir taraf var, içeceği sütü, yiyeceği ekmeğin fiyatını düşünüyor. Bir taraf da full araç alma peşinde.

ve evet nisan en zor ay olacak. tekstil ve gıda da daha yüksek zamlar bekliyorum.

Ben hayattan beklentimi sıfırladım. 27 yaşındayım bir de henüz. "Dur daha yolun başındasın" denebilir ama bu ülke asla düzelmez ve burada kaldığım için acı çekiyorum. Pahalılık falan da umrumda değil açıkçası. "Nasıl olsa hayat kuramayacağım" gözüyle bakıyorum.

TL kazanıp euro bölgesi pahalılığı çekiyoruz resmen.

geçtiğimiz ay sürekli pahalılıktan bahsetmemek ve artık indirimli ürün kovalamak istemediğim için 1 yıllık deodarant, pet, detarjan, yumuşatıcı, yağ, un, şeker vs.. alışverişi yaptım. elimden toplu bir para çıktı ama sürekli sürekli daha pahaşlı hale gelmesi aklımı çok meşgul eder oldu.

ya dün manava girmemek için dışardan söyledik sırf fiyatları görüp sinirlenmeyelim diye.

bundan uc yil once 600 tl ye iki alisveris sepeti doldurmustuk markette
kasiyer yuh demisti, ne yapacaksiniz bu kadar seyi diye
ev yeni dolap bombostu, ilk alisveristi, unutmuyorum

simdi 600 liralik alisveris iki poset anca ediyor
hele bide et sut yumurta gibi gorece pahali seyler alinca durum daha kotu

gecen bi balik yiyelim dedik, fiyatlar muhtesem :D
uc tarafi denizlerle cevrili ulkede balik yiyemiyoruz, saka gibi

Delirtiyor tabii ama bence insanlar şikayet ediyor ve tepkili artık, millet alıştı durumu yok. Gidecekler artık bu belli oldu (gitmeden de hiçbir şey düzelmeyecek çünkü ekonomik değil politik bir mesele ile karşı karşıyayız) ama ne zaman ve nasıl gidecekler? Muhalefetin seçim için çok sert bastırması gerekiyor. En son kaybedecekleri zaman neler yapmışlardı hatırlayın. Bu süreç ne kadar hızlı ve az zararla geçerse o kadar iyi. Biz bir şekilde market alışverişimizi yaparız da daha fazla uçuruma sürüklenmekten korkuyorum.

Türkiye'de bireysellik yok. Herkes birbirinin sırtından geçiniyor. O yüzden tepki gösteren yok bu pahalılığa.

Hiçbir şey yapamayan çift maaş olmak için evleniyor. 2-3 de çocuk yapıp çalıştırıyor tamam işte.

2 senedir market alışverişini online yaptığım için farkedebilme şansım oluyor. Aldıklarım hemen hemen aynı şeyler düzenli olarak. İlk aylarda max ayda 1000 ile bol bol alırken şimdi ayda 2500e çıkıyorum aldığım şeylerin kalitesini düşürdüğüm halde. Küçük çocuğum olduğu için bazı şeylerden ödün veremiyoruz ama kısabileceklerimi kısıyorum.

sadece market degil her seyin fiyati ucmus durumda; ofis icin alisveris yapayim dedim 2-3 ay once aldiklarimin en az 2-3 kati olmus her sey. market icinde kayitli olarak duruyor zaten, onda da her baktigimda fiyatlar artmis durumda. elektrik,su filan faturalar desen onlar da oyle. yani sadece market degil her seyin fiyatlari insani delirtecek sekilde artmis durumda

Şu an işçi ve kurye eylemleri grevleri var her yerde, mesela evrensel gazetesi bunu haritalandırmış
www.evrensel.net

Fakat çoğu beyaz yakalıya göre bu geçim derdi eylemleri "amele işi" bulunuyor

Twitter en azından bilgi sahibi olmak adına bu açıdan aktif, zaten bir iki hesap takip edince diğerlerinden de haberdar olursunuz

nasıl delirtmesin ki. kesinlikle sokaklara dökülmemiz lazım ama olmuyor bir türlü. "ne olacak bunun sonu böyle" çok klasik ama hep sormamız gereken soru. cidden benim de en çok merak ettiğim soru bu. nasıl son bulacağını çok merak ediyorum. gerçek bir kriz olsa bunları yaşar mıyız acaba. ölmüyor, sürünüyoruz resmen.

Y jenerasyonunun yasi biraz buyuk olanlari 94 krizini cocukken gordu. Geri kalani da 1999-2001 buhraninda kasarlandi.

Kisaca alisik insanlar.

Deliren yeni jenerasyon. Biz coktan delirmistik zaten.

1 paket 180gr kuruyemiş 62 tl !

delirtmiyor olmasının nedeni bir nebze olsun "tuzu kuru" kesimde olmak. ancak kısıtlı bütçelerle yaşayan insanlar için cidden üzgünüm.

darkrocq + 1

ben bugün 1 şampuan 1 sıvı sabun aldım, 100 tl civarı tuttu.

Delirmek değil bu “akıllanmak”(!) ama “uslanmak” anlamında.

Ne zaman dert yanan olsa “abi buraya da siyaset bulaştırmayın” diyen kitlenin konforu dayanılmaz boyutta bozuldu. Ve bu kitle siyasey yapmadan bununla nasıl başa çıkabileceğini bilmiyor. O yüzden isyan etmek yerine deliriyor.

Bugün bu kitle haberlerde x’le mücadele diye kutsal herhangi bir kavramla ilgili haber görse yine sınıfını (ezilen, işçi, emekçi, yoksul vs) unutur. sınıf bilinci yok.

Yoksul insanlar ölür, büyütülmez. Bir fabrika batar, ülkemiz nasıl kalkınacak, ülke kalkınsın ki hepimiz kalkınalım der. Güçsüzü dert etmez, güçlüyü eder.

Fırsat bulsa kendi de %100 zam yapar.

O duygusal, vicdanlı, merhametli, dayanışmacı, filmlerde bile yardımsever görünce gözleri dolan yönünü bir yere evriltemez bizim güzel toplumumuz. O kanallar kopuk.

Böyleyken biz daha çok deliririz…

benim nesil bence çok alıştı. bence biz hiç refahın tadını çıkarmadık. 94'lüyüm, belki 85'li falan olsam en azından araba almış, ev kredisi ödüyor olabilirdim şu an aylık 3k falan ama tam mezun olduk ekonomi serbest düşüş sürecine girdi. ha düzeldi ha düzelecek dedik daha da kötü oldu.

mesela ben part time çalışıyordum öğrenciyken fena da para kazanmıyordum. dedim ki bir sene okulu uzatayım hem ortalamam yükselir hem de şu ekonomik darboğaz çözülür zaten fena para kazanmıyorum full time işe girsem şu ekonomide azıcık fazlasını alıp daha yoğun çalışacağım. büyük hataydı. 2018'e kadar olan şeyler vardı tabii ama 2018 sonrası ben daha net hissetmeye başladım.

şu an arabası olan(bu bir kriter benim için çünkü araba = hayat kalitesine önemli katkı) bütün arkadaşlarım öğrenciyken ailesi aldığı için veya sonrasında aile desteğiyle aldığı için var. market fiyatlarına gelecek olursam, tek yaşayan biri olarak market alışverişi yapmak iyice zorlaştı çünkü ölçeklendiremiyorum ev ekonomimi. mesela 5'li paket bozulabilen x ürünü çok uygun olduğu halde alamıyorum çünkü çöpe gidecek yarısı. tek kişilik yemek yapmak çok zor. hayatıma da yansıyor bu durum, max 2 ay işsiz kalsam aç kalırım böyle bir dünya olabilir mi ya. İngiltere'de yaşıtım Doncaster denen UK'in en rezil şehirlerinden birinde asgari ücret ile detached house'da yaşayıp benzin fiyatlarından şikayet edebiliyor.

mesela zamları da ön göremiyorsun artık. annem tv alacaktı. 2 senede yüzde yüz elli en az zam gelmiş tv'lere. alayım yine zamlanır dedi, içimden "yok ya artık daha ne zam gelecek" dedim ama al bence de dedim. iyi ki almış. yine zam geldi çünkü.

fiyat algısı denen bir şey kalmadı en kötüsü de o. evdeki stoklar bitiyor mesela her alışveriş bir dayak yemiş hissi yaratıyor. bulaşık makinesi tabletlerim bitince nolacak bakalım asıl.

martta ne zammı gelecekmiş market ürünlerine mi?

Biberin kilosu 29 tl.
Söyleyeceklerim bu kadar

darkrocq +1

Ben çok bir şey değişeceğini zannetmiyorum.

kur korumalı vadeli bilmem ne hesabının kura bi etkisi falan olmadı. detayları okumak lazım ama ben elimdeki altını kuyumcuya vericem, o da bana bi kağıt parçası verecek. peh. bankalara daha çok güveniyorum şahsen. mecburen tercih yapacak olsam bankaya koyarım.

- istediği zaman bozdurabilecek denmiş ama kaçtan bozacaklar?
- istersen altınını geri alabilirsin demiş ama tam altına tam altın mı verecek, bileziğe karşılık ne verecek?

bu son yapılan hamleleri 'çaresizlik içinde her şeye tamam diyen adamın halleri'ne benzetiyorum. ya sen altınını ver de ne istiyorsan tamam diyorlarmış gibi. ikna etmek için bi de 'kar payı da vericez' diyorlar. tam tüy dikiyor bu duruma :) altına karşılık neyin kar payını veriyorsun sen?

altinin fiyati global arz talebe gore belirlenir, dolar cinsinden. turkiye'de millet yastik alti altini sertifikaya cevirdi diye globalde altin fiyati etkilenmez yani.

sakın sakın bu tarz sistemlere girmeyin.

altınları bozmaya değmez olduğu gibi kalsın miktar çok fazla değilse eğer

şimdi elimizde iki çift ayakkabı var.

biri orjinal, diğeri çakma.

ikisinin de fiyatı aynı.

hangisini alırsın? boş şeyler bunlar. hiç bir derde derman değil. üzülüyorum halimize.

sistem iyi oluşturulursa yararlı ve etkili olabilir. finansal sistemimiz global sistemle uyumlu ama insanımızın sistemi değil, insanı sisteme uydurmak yerine yeni yollar geliştirip sistemi insana uydurmaya çalışıyorlar. Dünyanın geri kalanında yastık altında bu kadar altın tutan bir halk yoktur, bunun ekonomiye kazandırılması gerekli. Parasını bankada tutmak istemeyen ve dini inancına göre tasarruf etmek isteyenler için alternatif olabilir.

Altın fiyatları dolara bağlı olarak gevşeyebilirdi belki ama doları da yükselten merkez bankası aslında, 1,5 yıllık yükseltip seçime kadar sabitlediler bence :)

5 binlik fark kazanmak için 25 bini kaybetme. Parayı bulduğun gibi al derim.
3 ayda kim bilir neler olur.

Parayı bulduğun gibi al +1

Ülkede yarın ne olacak kestiremiyoruz ki. 3 ay böyle işler için aşırı uzun bir zaman artık.

Hemen al

Su anda verebiliyorsa hemen almak en mantiklisi. 3 ay sonra karsindaki kisi/sirket batabilir, paray sıkısabilir vs. Elindeki 25, 3 ay sonraki 30'dan daha iyi su an icin

hemen al + ne alabiliyorsan mal al. 3 ay sonra zaten 30 + üstüsün

yaşanmıştır, hemen al.

3 ayda %20 "garanti" faiz fena degil - ote yandan bakarsan bu kadar cok faiz teklif etmeleri zor durumda olduklarini gosteriyor, o yuzden 3 ay sonra alamamak olasi evet.

Aziz Nesin'in bir arkadaşına borcu vardır. Arkadaşı arar ve gazete binasına gelerek borcunu alacağını söyler. Aziz Nesin "Tamam" der ancak parası yoktur. Şefi Halil Lütfü Dördüncü'ye gider ve avans ister. Şef "Olur" der ama parayı vermez, “Şimdi git, alacaklın gelince alırsın" der. Aziz Nesin ısrar edince şefi, "‘Bakarsın adam ölür gelemez, ben sana parayı vermekten kurtulurum. Bakarsın sen ölürsün, ben yine parayı vermekten kurtulurum’ der. Aziz Nesin de ‘Efendim, benim şansım yok. Ne adam ölür, ne ben ölürüm. Siz ölürsünüz ben parayı alamam. En iyisi siz şimdi verin" der.

İyisi mi siz şimdi alabiliyorsanız alın. 3 Ay içinde ne olacağını kimse bilemez.

pesinatin varsa tam da ev alma donemi hem de.
evlerini ederinin min 2 katina kiralayan ev sahiplerine para vermek mi kendi evinin kredisini odemek mi olayina donustu durum.

Şu an almazsan bi daha o tren kaçıcak
Paran varsa al

merhaba soğuk mezelere abanı bence.
ara sıcak bi tane olsa da olur.

bir de beşamelli tavuklu krebi sadece yiyeceğinden emin olduğunuz misafirlere yapın. antibiyotikli tavuk olayı yüzünden çok az insan tavuk tüketiyor artık.

humus, humus katılmış başka karışımlar.
patlıcan ve veya köz patlıcan içeren tüm salatalar.
mücver, paçanga.. sıcak ikram edilebilir.ama krep olacaksa börek saçma olabilir.

Bol meze +1

Bir çeşit protein: (krep yerine wok'ta sebzeli, körili, kremalı vs) tavuk ya da marine edilmiş et sote, ev yapımı schnitzel, ev yapımı köfte, ızgara tavuk...

Bir çeşit karbonhidrat: güzel yapıyorsanız kırmızı etin yanına pirinç pilavı, tavuk sossuz olursa güzel soslu bir makarna, fırında baharatlı patates.

Mezeler: humus ya da fava, çerkes tavuğu, yoğutlu pancar ya da havuç tarator ya da haydari gibi yoğurtlu bir meze, ton balıklı ezme...

Bir de salata, daha ne olsun.

Meze için Refika’nın bir videosu var, çok hızlı bir sürü yapıyor:)

Beşamel gibi kremalı şeyler mideyi kötü yapabiliyor, o topa girmeyin derim.

Tavuklu krep yanına pilav-makarna gitmez. Böyle tek sadece meze de az gelir benim gözüme.

kobuzchu kiz’ın menüsü çok güzel. O menüye bir de paçanga ve önden çorba ekleseniz süper olur.

Modern değil ama arpa şehriyeli pilav, et sote, salata, sigara böreği, çikolatalı bi tatlı, zeytinyağlı barbunya, yoğurtlu bi meze

Duyarsiz, sorumsuz, kustah, ve sevgili olmayi beceremeyen biriyle birliktesiniz gibi. Bence hicbir ask, seks, sosyallik, potansiyel, vs boyle bir odunlugu cekmeyi gerektirecek kadar iyi olamaz.

cok sey yazilir da once sunu duyalim: neden gercekten seviyorsunuz bu kisiyi?

3 yıl böyle mi geçti gerçekten. okurken üzüldüm. anlattıklarına bakılırsa seni sevdiğini düşünmüyorum. senin sevgin bir saplantı haline gelmiş gibi. tabi sevebilirsin. kimse bir şey diyemez. ama mutlu değilsen ayrılmayı düşünmeye başla. genç yaştasın daha bir çok insan tanıyacaksın. ve bence çok mutlu olacağın ilişkilerin olabilecekken birine bu kadar fazla takılman olası mutlu ilişkilerini de kaçırdığın anlamına geliyor. bir de böyle düşünmelisin.

1 hafta hiç mesaj atmayip döndüğünde, yeni biriyle karsisina cikip "ay ben seni unutmusum yeaa" demedigin için suçun çoğunu sende buldum. Oturuma ara veriyorum

Yukarıdakiler +1

Böyle ilişki olmaz. Bunun ilgi budalalığı ile uzaktan yakından ilgisi yok. Bu yaşadıklarınız bir ilişkiden beklenmesi gereken asgari şeylerin çok çok altında.

Bir kere yasadigin hayatin 3 senesi boyle gecirdigin icin oncelikle tebrikler.

Sonra yukardakiler +1

Hangi ilişki? Ortada ne bir ilişkimsi ne de ilişki var.

Size paspas muamelesi eden, değersiz hissettiren birini çok sevdiğinizi ve bunun üç yıldır sürdürdüğünü söylüyorsunuz. Lütfen uzman desteği alın. Size bunların yapılmasına siz izin veriyorsunuz. Sebeplerini bulmalı ve mümkün olduğunca çözmelisiniz. Yoksa hayatınızı böyle tiplerle heba edersiniz. Çok gençsiniz daha, kendinize bunu yapmayın...

Bu tarz sorularda pek yorum yapmam genelde fakat dayanamadım. Böyle bir ilişki formatı olamaz, gençliğinize yazık. Odunluk değil bu arada bu bambaşka bir seviye. Yalnız siz de özdeğerinizin farkında değilsiniz ki koca 3 sene boyunca böyle bir modele katlanabilmişsiniz, kendi değerinizin farkında varın ve ayrılın.

Yalnızlığımız da o kadar korkunç değildir belki.

Bir ilişkiniz olduğuna emin misiniz?

beğendiğin, ulaşamadığın, başkasına cesaret edemediğin için soruları?

karakteri, davranışları senin beklentilerini karşılamıyorsa kendine eziyet etmenin anlamı yok
günahını almayalım ama yapmadıklarını aşık olduğu için biri için yapar muhtemelen

Sende maalesef sana ilgi göstermeyen birini sevme durumu oluşmuş. O bi türlü sana istediğini vermediği için sen de kovalıyorsun gibi. Bir çeşit kaçan kovalanır. Sendeki bu sevme hissi bence bu kovalama durumunun yanılsaması.

Biraz mantıklı düşün lütfen. Bu yaşadığın şey ilişki değil. Size ilgi sevgi vermeyi bırak koklatmıyor bile. Şu senelerinize yazık etmeniz yetmiyor gibi psikolojiniz ve ilişki yaşayış şeklini, kendinize verdiğiniz değer ve önem de zor düzelecek şekilde etkileniyordur. Bu anlattıklarınız baya işkence gibi.

bu özelliklere karşılıklı katlanmak mı gerekir? Hayır.
ilişki böyle bir şey midir? Hayır.
ben ilgi budalalılığı mı yapıyorum? Hayır.
çok mu beklenti içindeyim? Hayır.
bana göre bir insan olmadığını düşünerek yolları ayırmak mı lazım? Evet.
yoksa şımarık mı davranıyorum? Hayır.

Bu insan değişmeyecek, en azından size karşı değişmeyecek. Belki bir gün başka birinin peşinde koşup çiçeklerle yemeklerle şımartır ama size karşı değişmeyecek çünkü umursamıyor ya da sevmiyor. Siz seviyorsunuz ama aranızda ilişki var mı, varsa bundan kendisinin de haberi var mı?

Hayatınızın geri kalanını böyle bir adamla, böyle bir ilişkiyle(?) geçirmek istemeyeceğinize eminim.

oha yane. 17 yasinda kacarak evlenen profilden ne farkin var hem saygi, deger gormuyosun hem "gercekten seviyosun" sanki mecburmussun gibi. terkedilmeyi mi bekliyosun? birak sevgiliyi arkadasi bile degilsin bu kisinin. adam sevgili yapsa "aldatildim" diyeceksin ama no dostum

Msb +1

İlgi budalalığı veya şımarıklık ile ilgisi yok ilişki namına hiçbir şey görmemişsin elemandan.

Ne olur kendine bi iyilik yap bu adamı bırak.sana ben böyleyim vs diyor ama istediğinde inan bi kız için bi sürü jest yapacaktır.
Seni çok sevecek, seni çok şımartacak, seni çok mutlu edecek başka erkeklere şans ver ne olur

İş bankasından bir yatırım hesabı aç. Parayı yatırdığında hemen o günkü fiyattan kaç lot oluyorsa o kadarlık bir temettü hissesi al.
Hayatın boyunca hiç elleşmezsen, emekli olduğunda emekli maaşına yakın ikinci bir temettü maaşın olur.

Mesela yarın 1 Lot ENKAI alabilirsin. 1 Paket sigara parası eder mi, şu anki fiyatı 14 lira 98 kuruş.

Tam beklentinizi karşılamasa da kripto hesap açıp sadece usdt alın
Dolar arttıkça o da değerlenir

Biz bir yıllık biriktirip o parayla Çanakkale'den küçğk bir arsa aldık.
Sigaraya hergün verirken göze görünmeyen para birikince epey oldu.
Yöntem de şu atıyorum hergün iki paket sigara parasıyla döviz almak.

İşbankasından yatırım fonu aç.
Hergün 5 adet civarı iş portföy elektrikli araçlar karma fon al.

bir suru bankada gunluk vadeli hesaplar var. her gun vadesiz hesabindan gunluk vadeliye istedigin miktar para aktarabilirsin. hatta enpara uygulamasinda ana sayfada mesela "bas biriktir" diye bir opsiyon var, bastiginda istedigin hesaptan istedigin vadeli hesabina onceden belirledigin miktari atiyor. her gece faiz isliyor vs.

Yatırım değilde bir şeyler alıp onu öde.
Mesela taksitle bir bilgisayar alıp sigaraya vermeyecegin parayla ödemeleri yap.

Temettü veren bilindik, sağlam hisselerden topla. Topla, unut. Her yıl gelen temettulerle tekrar hisse topla. Bunu yıllarca devam ettir.

Dosya özelinde ancak cevaplanabilir bu soru

devam eder kardeşim, devam eder.

dosyanın imha olabilmesi için 10 sene aralıksız kapalı kalması gerekiyor ki, 2009'da takipsiz kalıp 2017'de yenilenmiş dosya.

kurumlar parasız kaldıkça eski dosyaları kurcalıyor, neticede tahsil edilemeyen bir para var ortada. belki 15 sene önce dosyanın tahsil kabileyeti yoktu, takip edilmedi dosya. şu an işlerin değişmiş olma ihtimaline karşı tekrar takip ediyorlar

daha yeni 17-18 yil once filan hic tebligat'i yapilmamis bir dosya icin surekli tebligat yapilmis gibi gosterilip dunya para odeyen tandigim var

abi bu aslında biraz kişilik meselesi ve açıkçası hayatında coşku olmamasının kötü bir şey olduğunu düşünmüyorum. ben özellikle spor konusunda çok coşkulu, çocuk gibi hevesli bir insanım ama tanıdıklarıma hayatı zindan ederim sürekli mızıldanarak, depresif olarak vs... ben misal f1 yarışının olduğu pazar günleri uyanıp duvarları filan öpecek hale geliyorum, dünyanın en enerjik ve mutlu insanı oluyorum. benzer şekilde güzel maç filan varsa... ama genel olarak baktığında aslında "gerçek coşkunun yokluğundan dolayı coşkuyu beni doğrudan ilgilendirmeyen şeylerde" bulduğumu söyleyebilirsin.

o yüzden coşku bulma kaygısı olmaksızın hoşuna giden ya da gideceğini düşündüğün şeyleri yapmaya çalış derim. git ye hamburgeri mesela, aynı gün başka bir şeyden ya da öğününden kısarsın, bitti gitti... olmadı iki gün. bir hamburgerden kilo alınmaz. bunu genele yansıtmak istemem tabii ama eğer genel olarak böyle düşünüyorsan bazı şeylere çok temkinli yaklaştığını, dolayısıyla hep sonuç düşünme eğiliminde olduğunu varsayarım. böyle olunca insan keyif aldığı şeylerde bile olası zararı düşüneceği için kolay kolay coşku duyamaz. halbuki bir hamburgerden ne olacak yahu, ben yarım tonluk gövdemle yediğim halde kilo veriyorum, hadi aldın diyelim 1 kilo alırsın. ye gitsin. istediğin şeyi yapmıyorsun ki, yapsan belki coşku hissedeceksin.

Sevinç, anlık mutluluk ve coşku/heyecan arasında biraz fark var. Ben de yemek yerken duygusal açlık giderdiğim için hamburgerin verdiği duygunun heyecan ya da coşku olmadığını, zayıf kaldığını kendi adıma söyleyebilirim

Sanırım çooook sevindiren çook büyük bi olay çook uzun zamandır yaşamadım , unuttum bu hissi

En son yıllar önce ilk kez istanbula giderken hissetmiştim sanırım

Buna sebep olabilecek bir çok neden var. İnsanın yaş aldıkça heyecan duygusunun azalması, ekonomik sıkıntılar, pandemi dönemi özgürlüklerin kısıtlanması, arkadaşlarla bir araya gelememek gibi şeylerle beraber böyle hissedilmesi gayet normal. Bu arada çoğu kişinin senin gibi hissettiğine inanıyorum. Bir kaç kafadar bir araya gelir ve bir projeyi ortaklaşa yaparsa(ne olabileceğini bilemiyorum) ya da arkadaşlarla takım oyunlu bir spor yapılırsa o heyecan geri gelir diye tahmin ediyorum.

Coskudan kasıt yaşama sevinciysee bende bolca var. İsteyen arkilere verem. Küçücuk şeylerden çok keyiflenebilirim. Bir cayirda yürürken bile mutluluktan aglicak gibi keyif alabilirim

Ama mesela duyacagim hiçbir şey beni sasirtmaz, heyecan yaratmaz. Biri gelip cocugumu kestim dese önce bı "hmm bı bakalım bu işe" derim

Bence de kişilik meselesi. Sonradan eklenebilen bir ozellik olduğunu sanmam. Belki daha bıcır bıcır arkadaslar edinerek bı nebze... Daha ters bile tepebilkr

Bence gözünde çok büyütme. Puanların iyi olursa, istekli olursan neden olmasın. Finans sektöründe iş bulsan belki daha çok faydasını görürsün.

motivasyonunuz akademik değil de maddi ise hiç yüksek lisans falan uğraşmayın, teori öğrenir dönersiniz. eğer maddi bir amaçla bu işe girişecekseniz, spl sınavlarını verin ve düzey 3'e kadar yükselin bu sırada çeşitli okumalar yapın -scala yayıncılık kitaplarını tavsiye ederim.-

alirlar. bu parali tezsiz profesyonel odakli yuksek lisanslar sizin gibiler icin var zaten.

onun haricinde marlonbranda +1

İmkan varsa tezsizden tezliye geçiş yolunu belki deneyebilirsiniz

alsalar bile bir yıl bilimsel hazırlık okursunuz. lisans derslerinin bir kısmını o bir senede size ezberletirler. bunun için mülakatta evliya çelebi gibi etkilemek lazım onları.

Bulmak zor. Ahşap çıtalardan içine basit bi düzenek yapılabilir

Kendimi bildim bileli dünya yansa gram otun yanmaz. Sonradan olmadım hep böyleydim. Ayrıca bana faydası olmayan dini kurumun yetkilisini seveyim. Ayrıca sonuna bakmam kafaya takmam kendi dümenine bakarım. Ne pis adammisim be

önce derin bir nefes alınır, daha sonra, kendini üzmen ya da hırpalaman olmuş olan şeyi değiştirecek mi diye düşünülür; değiştirmeyeceği anlaşılınca da koyver gitsin denir.

mis gibi gamsız oldun, tebrikler.

galiba gamsız olunmaz, gamsız doğulur. ne yazık ki.

Gözünün önüne ibretlik bi öykü getir. Bunu düşündükçe amaaan benimki dert mi sallaaa , çözülüüür diyorsun

eski bir iş arkadaşım kötü bir durumla ya da sorunla karşılaştığında beni aklına getirerek " bu da dert mi devilone neler yaşamış bak hala mutlu " gibi şeyler düşünüp teselli oluyormuş. bana çok sonra itiraf etmişti.
benim bakış açım da şöyle : olması gereken oluyor ve olacak diye düşünüyorum.sonuçta dünya üzerinde süremiz çok az ve bunu dertlenerek ve üzülerek harcamamalıyız.

kendime düşünceler kitabını tavsiye ederim.

"hepimizinki günübirlik hayatlar. hatırlayanın, hatırlanandan farkı yok. hepsi geçici. hem anılar, hem de onların nesnesi. her şeyi unutmuş olacağın günler kapıda, her şeyin seni unutacağı günler yakın. bil ki çok geçmeden hiç kimse ve hiçbir yerde olacaksın."

marcus aurelius

Gamsız doğulur +1

Ben de aynı şekilde gamlı baykuşumdur, henüz aşamadım.

Bunun bir formülü yok, insanlar buna benzer nedenlerle terapi alıyorlar, yıllar içinde belki değişebiliyorlar :)

gamsizligimi soyle bir dusunsem sunlara borcluyumdur:

asiri koruyucu turk aile yapisi. 32 yasindayim, herhalde isi gucu birakip ailemle yasasam, bana omrum boyunca bakabilirler, evden kovmazlar, git calis oglum demezler. ama asalak olmaya gerek yok elbette uashdasda
yaslandikca daha az takar oluyorsun, bir nevi bize ayrilan surenin sonuna geldigini her gecen saniye daha cok hissediyorsun ve kendini sacma sapan seyler icin uzmemeye calisiyorsun.
biraz da parayla alakali, ekonomik garantiler, pasif gelirler, birikimler yarattikca daha fazla ozgurluk kazaniyorsun ve bu da seni eyvallah cekmek zorunda kaldigin durumlari ve kisileri azaltabilme luksu saglayan bir pozisyona sokabiliyor.

bunlar bendeki sebepleri temel olarak.

Gamsız olunur da. Aslında bu gamsızlık değil stres yönetimi.

Önüne problem çıktığında, aklına götü bi şey geldiğinde bu konu seni çok endişelendiriyorsa ya da üzüyorsa bunu nasıl arlatabileceğin ile alakalı eğitimler var.

Öncelikle yaşadığın şey stres. Seni hayatını tehdit eden kurtaran ve gelişmeni sağlayan hormon. Bu hormonla barışman lazım. Bu hisle barışman lazım. Bu senin için faydalı bi his. Hayatta daha iyi koşullara sahip olmanı sağlıyor. Sadece dozunda kalmalı o kadar.

2. Şey ise şuan günümüz dünyasında hayatını tehdit eden bir şey yok. Bu hormonun kaynağı aslında hayatta kalma iç güdüsü. Ama her türlü ufak büyük problemde tetikleniyor maalesef. Sen kendine “şuanda bu hissi bu kadar derin yaşamama gerek yok çünkü ucunda ölüm yok” gibi telkinlerde bulunursan buna inanırsan daha koşay aşabilirsin stesini.

3. Şey ise olası zararları düşünmek. Mesela aklına bir problem geldi seni baya gerdi sıktı. Eğer o problem kötü giderse ne olur bi bunu düşün. En kötü şartlarda ne olabilir, tüm olası sonuçlarını değerlendir. Bu sonuçlar gerçekleşirse nasıl çözüm bulabileceğini düşün. Ama gerçekçi ol. Mesela iş yerinde bi şeylerin kötü gitme ihtimali var. Kötü gittiğinde başına ne gelebilir, ya da problem olmadan sıyrılma ihtimalin vs, problem olursa ve çalıştığın proje batarsa bu durumda ne yapman gerekir, her şey ortalama giderse bu durumda nasıl bir aksiyon alırsın vs vs. Bunları biraz düşünürsen detaylar kafanda netleşeceği için ( ve hiç biri ölüm olmadığı için) bilinç altın rahatlayacak. Ayrıca plan yapmak seni rahatlatır.

4. Şey aklındaki kötü düşüncelerin yalnızca düşünce olduğunu, soyut olduğunu, çoğu zaman aslında dünyanın çooook kötümser bir yansıması olduğunu anlamalısın.Düşünceler beyninde akıp gider. Senin sinirini bozan ve uykunu kaçıran kişi o sırada senin hakkında hain planlar yaptığı için aktif şekilde onu düşünmüyorsun bunun farkında ol. Zihnindeki fikirler yalnızca düşünceler. Ve geldikleri gibi giderler çünkü o sırada içinde bulunduğun an ile alakalı değiller. ( bu görüşün adı sanırım mindfullnes)

Şimdi ben sana burada özetledim ama bu benim okuduğum kitaplardan, dinlediğim podcastlerden, internetteki surf yaparken ulaştığım sitelerden vs geliyor. Yani bi anda yapamazsan üzülme, ben bu konuyu biraz özümsedim zamanla.

Tüm bunları yapabildiğinde soğuk kanlı kalabilirsin. Stresini kontrol edebilirsin. Ve şunu diyetim, stres çoğunlukla stresin kötü bir şey olduğunu düşünen insanları kötü etkiliyor. Stresi ile barışık ve bunun kötü bi şey olmadığını düşünen insanları kötü etkilemiyor. Bu da bi istatistik işte.

gamsız doğulur +1

Gamsız doğulur +1

Stres yönetimi bir yere kadar yardımcı oluyor ama tam bir teflon adam olamıyoruz biz pimpirik kumkumaları.

Pandemi öncesi sürekli değilse de sık kullandım. Gerçek saça sentetik karışıktı. Kuaförden almıştım ve kuaförde taktırıp 3 4 gün kafamda kalıyordu kullanıyordum çok rahat
Çok da mutluydum . Zor kısmı bazen kafada kaşıntı oluyordu ama bence müthiş bişiydi.

1 ay dogalgaz kullanimina 415

şişe kolaya 16 tl ödemiştim beşiktaş'ta. üstüne bi de hasta olmuştum. fiyatı mı çarptı soğuğu mu bilmiyorum.

bile isteye de el kremime abartılı fiyat ödüyorum, 230 tl.

Topkapı Sarayı'nın girişinde büfeden küçük karton bardakta otuz liraya salep aldık arkadaşımla. Basiretimiz bağlandı diyorum.

15 sene önce, çalıştığım ilk sene, üç kuruş maaş alıyorum. neyse yaz oldu, bende 3 kardeş var onlara dedim hadi tatile gidelim tatil parası benden, internetten 1 hafta 4 kişi tatil satın aldım. planlar yapıldı. kardeşlerimle buluştuk. tatil mekanına otobüsle gideriz diye düşünmüştüm ama karar verildi uçakla gideceğiz. yol parası? e hani tatil sendendi? şoklardan şok beğen. son dk kazık fiyatlarla 4 kişi uçak gidiş dönüşleri. taksiler. tatile gittik, akşam dışarıda yemekler, denize girilecek, bikinimiz yok. tövbe estağ. bikiniler, şortlar, tişörtler, terlikler, güneş yağları, gözlükler. 1 haftada harcadıklarımı sonraki sene ödeyemedim kredi kartını yapılandırdım mecbur. kardeşlerim bilmez bunları, hiç çaktırmadım.

yine 10-15 sene önce Anjelique'e 5 yabancı arkadaşla gidip locada bir kaç şişe absolut mapsolut açtırmıştım ne varsa. kokteyl kokteyl üstüne. tüm hesabı ödedim. tertemiz kredi kartı limiti ucu ucuna denk geldi :) mazi kalbimde bir yaradır. bunları iyi para kazanmazken yapmak çok koyuyor.

bugüne kadar lüks mekanlara verdiğim efsane kazık paralar var. utanırım söylemeye.

yakın zamandan örnek vereyim. kız arkadaşımla benim balkona çiçekler, bitkiler aldık. yalıların arasındaki bir çiçekçiye 3000 lira verdik. eve gelince online sitelerden aynı bitkilere baktım 600 lira tutuyor. ben normalde araştırmadan almam ama nutkum tutuldu, o çiçekçideki çalışanlar tezek satsa balkona tezeği koyup sabah akşam sularsın.

tamam buldum. 2 sene önce diş temizliğine 3800 lira verdim. bana bu zamana kadar en çok koyan buydu sanırım. şimdi bile 500-750'ye yaptırabileceğin bir şey. hem de iyi yapamamıştı.

topkapı sarayı'nda bir kase standart mercimek çorbasına 60 lira verdim. çorbayı içerken ağlamaklı olmuştum.

Ogrenciyken biraz icip bir bara gitmistik ve 'en fazla ne kadar olabilir ki' diye birer bira soylemistik. Herifler 50 lik biraya 20 tl almisti. O cok koymustu cunku o zamanlar bira 3-4 lira biseydi.

Şu an marketteki ne abartılı değil? Bulgur 17.90 tl daha ne olabilir?
Selpak tuvalet kağıdı çok lüks oldu. Bunları saymazsak 2005te abiye bi elbiseye 900 tl vermiştim. O çok koymuştu bana. Aynısı 300 tlye de varmış çünkü

Kendi berberime saç sakal 30 lira ödediğim bi dönem sırf meraktan bi de berber yemeğini nazı geçiyor diye hep bana denk getirdiği için avm berberine gittim bir kez. 100 lira ödemiştim yanlış hatırlamıyosam. hem kötü traş etti hem de ürün satmaya çalıştı bana. unutmadığım kazıklardan biridir.

çocukken de "bu taso büyülü her attığını çeviriyor" diye 5 tasoya güya 1 büyülü taso takas yapmıştım. bikaç oyun sonra kaybedince büyüsü yokmuş anladım.

Ben de bugün kare çikolataya 11 lira verince üzüldüm :(

Evdeki stoklar bitince Ped’e 35 tl verince hayattaki en pahalı şeyi almış gibi oldum.

bu aralar her şey öyle geliyor valla. birazcık ortalama üstü bir mekana gidince çaya, kahveye vs verilen paralar her seferinde içime oturuyor. ve git gide bu fiyatlara alışmak çok can sıkıcı ama alışıyoruz resmen.

geçenlerde bir de canım çok pringles çekti bime gittim orda ucuz oluyor diye bir baktım ki 19 lira mı 17 küsür lira mı ne olmuş. tam olarak hatırlamıyorum bile rakamı o anı sildim attım kafamdan inanmak istemedim. migrosta falan kaç olmuştur acaba diye düşündüm. öyle bir hüzünlendim ki gözlüklerim buğulandı. daha pandemi başında sokağa çıkma yasaklarında falan 6.50 lira değil miydi ya ühü.

Birkaç ay önce bir tane sade sodaya 18 TL verdim, kazığı iliklerime kadar hissedince o mekana gitmeyi bıraktım. Öyle ki ben bunu en son 2014 yılında bir tabak fettuciniye 50 TL verdiğinde hissetmiştim. (Asgari 800 TL falandı sanırım) o soda şuan 20 TL olmuştur herhalde. Menüye bakmadan sipariş verilmez bu devirde, ben kaşındım.

Bir süredir, sayamadığım kadar ürüne.

Market özelinde favorim tuvalet kağıdı ve deterjansal kombolar.

Pringles falan zaten ithal.

Toto silinen bir kağıdın 132 lira olduğu bir dünya bana çok anlamlı gelmiyor :)

Bundan neredeyse 20 sene filan önceydi. Evlendikten sonraki eşimin ilk doğum günü. O zaman oturduğumuz evin yakınlarında Paul&Shark vardı, vitrinde de çok güzel bir hırka. Gittim aldım (etikete baktım 60 TL gibi ki şimdinin 100 EUR'su gibi bir şey). Pahalı ama güzel diye düşünüyorum. 600 liraymış. Hala içimdedir acısı. Tek tesellim 20 senedir büyük bir zevkle giyiyor o hırkasını. Amorte etti kendini.
Bir gün de evde piyaz yapacağım diye kurmuşum ama bir türlü kırmızı soğan bulamıyorum. Migros'ta buldum aldım bir filede sayıyla 3 adet kırmızı soğanı, fiyatına bile bakmadım. Normalde kilosu 1 lira bile olmayan o 3 soğanı 20 liraya aldığımı eve gidip fişe bakınca gördüm. Hala içime oturmuştur.

sıfır. sorun yaşamadan devam edebilirsem ne ala. komşular ne yaparlarsa yapsınlar

Oturduğunuz yerden dışarı bakarı bakarken komşuların ya da başkalarının hayatlarını merak etmek onları izlemek anormal değil.

Ama dışarı bakarken onlara mı rastlıyorsunuz yoksa onları gözetleyebilmek dileğiyle mi dışarı bakıyorsunuz orası önemli bence.

Ben de mesela sitede komşuların arabalarını nasıl park ettiklerine bakarım. Arada kazma gibi park eden var, arabasını ısrarla ters park eden var vs. onlar dikkatimi çeker ama özellikle ilgimi onlara yöneltmem.

@pispinti bakarken rastlıyorum elbette, sürekli birilerini takip ediyor gibi değil. ama bu rastlantılar da sürekli olunca ister istemez bir görüş tecrübesine dönüşüyor.

Tam babaanne işi. Hiç ilgimi çekmiyor

Genç güzel birkaç kıx yoksa kim oldukları umurumda bile olmaz. Genç kadınlar da güzel olduğu için arada sırada binaya girerken, pencereden bakarken denk gelirse kafamı çevirip belki birkaç saniye ekstradan bakarım, onun ötesinde pek ilgimi çekmez ne yapıp ettikleri. Perde açık parti falan yapıyorlarsa biraz izleyebilirim ama.

Onun dışında evli çiftler, yaşlılar, erkekler, çoluk çocuk bunları görmüyorum bile zaten

Merakınız masum. Evde çığlık çığlığa kavga ettiğimde biri beni evde kesiyor mu diye sormayan kapı komşum var.
Belki şiddet görüyorum.
Çevreyi izlemekten zarar gelmez bu yüzden

Ben de evden çalışıyorum sizinki kadar hareketli bir manzaram ve komşularım yok.

Mesela karşı apartmanda biri var sürekli balkonun ışığını açık bırakıyordu bir ara akşamları. Akşam eşimle birbirimize yine açık bıraktı bak ışığı falan diyorduk. Bir süredir yapmıyor :)

Başka bir komşu da astığı çarşafları vs. haftalarca toplamıyor, yağmur yağıyor, geri kuruyor, bir daha ıslanıyordu çamaşırlar. O evin de sürekli bizden taraftaki odalarının ışığı 24 saat yanıyor mesela. Örgüt evi falan olduğunu düşünüyorum oranın da :D

Kısaca bu kadar merakta bir sakınca yok bence. Kendini eğlendiriyorsun kimseye bir zararın yok. He ısrarla oraya bakarsın, karşı tarafı tedirgin/rahatsız edersin o röntgenciliğe giriyor tabi. Bizim kapıcı üst kattaki boş dairelerden birine çıkıp karşı apartmanda bir kadını izliyormuş mesela. Dağ gibi bir oğlu var kadının tek eliyle boğar adamı haberini bekliyorum.

geçmiş geçmişte kaldı. önüne bakacaksın. tekrar üniversite sınavına girmemen için bir neden yok. potansiyeli kinetik enerjiye çevirmezsen dağın başındaki kayadan farkın olmaz.

hayat böyle bir şey değil, tek bir üniversite sınavı ve tercihle hiçbir tren kaçmaz. sınavda ilk 1000'e girseydiniz yine memnun olmadığınız bir tercih yapabilirdiniz, üniversite sınavında ilk 1000'e girmiş herkes otomatik olarak başarı içerisinde yüzmüyor. sizin öncelikle kendinizi bulmanız ve buna göre yolunuzu çizmeniz gerekiyor. iki yıllık mezunsanız daha aşağı yukarı 25 yaşındasınız. bu yaşlar belirsizliklerden dolayı zor, ama aynı zamanda hala olasılıkların çok olduğu, heyecanlı yıllar.

ilk 1000'e girseydiniz ne olacaktı ki? 25bin sıralama ile giremeyeceğiniz tek bölüm tıptı muhtemelen burada mevzu sıralama değil tercihleriniz olmuş gibi, gençlere tek önemli olanın sınav olduğu aşılanınca adamlar üniversiteye gelene kadar ben ne olmak istiyorum diye kendine sormuyor, ilk 1000'e girip denetim danışmanlık firmalarında 7-8k'ya çalışan da tanıyorum ben şu anda, geç de değil hiçbir şey için istediğin şeylere yönelmeye bak.

Daha yaşın çok genç. 25 bile değilsin muhtemelen. Bu hisleri yaşaman çok normal o yaşlarda. Kendine seni ilerletecek yeni bir seyler bulabilirsin.

Yaşıtlarının %80i işsiz %99u da aynı depresyonu yaşıyor. Merak etme.

Ek olarak önceki duyurularina baktim. 30 yas demissin. Ve tıp demissin. Burada bir sürü doktor var. Bircok doktor arkadaşım var. Hepsi yurt dışı derdinde. Kafayı yeme noktasında. Orası da parlak değil anlayacağın.

potansiyel içinde duruyor, bir yere harcanmış bitmiş bir şey değil o potansiyel dediğin şey, ancak sen potansiyelim bitti dersen bitmiştir.

makine müh. yanına ilgili bir bölüm daha okuyabilirsin, yazılım olabilir, malzeme mühendisliği olabilir vs. vs. ikisini birleştirdiğinde voltran olabilirsin mesela.

belki başka birilerinin yanında çalışmak seni bozuyordur, belki kendi bir şeyler üretmek sana daha fazla iyi gelecektir, ne bileyim 3d printer yapabilirsin, cnc, lazer makineleri yapabilirsin ev tipi son kullanıcı için, ufak hobi atölyeleri için çeşitli makineler yapabilirsin, yada endüstriyel olarak sanayi için vs. bunlar benim aklıma gelenler sen bu işin içinde biri olarak daha fazla şey düşünebilirsin, belki zengin olmazsın ama mutlu olabilirsin.

35+ da yazılım öğrenen insanlar var, kariyer hatta hayatını kökten değiştiren insanlar var. madem memnun değilsin şu anki durumundan değiştirmek için harekete geç, potansiyel dediğin şey bu işe yarıyor. bende potasiyel olarak sayısal'ı tutturma ihtimalim var ancak sayısal loto oynarsam bu gerçekleşebilir ve potansiyel olmaktan çıkar.

birincisi geç hiçten iyidir.

ikincisi kendi kendini böyle kandırarak gerçek hayat sorumluluklarından kaçış için kendine yol açıyorsun. yanlış bir yol seçmek üzeresin. silkelen, kendine gel ve kendinle yüzleş. kendi hatalarını, yanlış tercihlerini, tembelliklerini koy masaya, tek tek ele al, gerekli dersi çıkarıp zihnine kaydet, sonra da konunun kendisini kaldır zihninde arşive. sürekli masada tutarak kendine kurban edebiyatı yaratıp buna sığınma.

şöyle düşün, dikiz aynasına ne zaman bakıyoruz? bir manevra yapacağımız, kontrol sağlayacağımız, göremediğimiz açıyı görme ihtiyacımız olduğu ve benzeri durumlarda. onun dışında önümüzdeki yola bakıyoruz değil mi? sen sürekli dikiz aynasına bakma eğilimindesin, o zaman önündeki yolu, çıkan engelleri ama daha da önemlisi fırsatları nasıl göreceksin? geçmişten ders olarak kaydettiklerini dikiz aynası gibi düşün, onları sadece deneyimlerin sana destek olsun diye hayatınla ilgili bir manevra yapacağın zaman kullan. sürekli sürekli geçmişi düşünerek ileriye yol alamazsın, bir yere varamazsın.

Yaşın daha ne ki
Ayrıca 9500 iyi bi maaş
Keşke ben de kazansam
Bırak karamsarlığı çalışırken başka bi bölüm daha oku

Burada ne yapmak istediğini bilmen önemli. Atıyorum makine yerine ne okumak isterdin? oradan çıkan mezunlarla aynı işi yapamamana engel olan nedir ona çalışabilir ve yönünü değiştirebilirsin. İyi bir üniversiteden mezunsan zaten önün açılır. (Ha tıp hedeflediysen ayrı tabi)

Daha 2 yıllıkken potansiyelimi harcadım diyemezsin. Bu arada belki de potansiyelin buydu? O nedenle ne istediğini bilmediyçe hiçbir şeyi harcamış sayılmazsın.

ben mühendislik bıraktım tıp son sınıftayım.bence ücretin çok iyi şuan çoğu tus kazanmış doktordan çok kazanıyorsun.üstteki arkadaşın ddediği gibi doktorların çoğu kafayı yemiş durumda.sınav dershane ücretleri filan şaka gibi

daha cok gencsin. yeniden okuyup istediğin alanda çalışabilirsin. ben 34 yasındayım, yeniden sınava girip psikoloji okumak istiyorum ama maalesef senin gibi parlak bir zekam da yok; çok zorlanacağım kazanmak için. denemedim dememek için deneyeceğim.

ilk 1000'e girdiğinde yazabileceğim makine bölümünde okumuş biri olarak söylüyorum

o okulda veya kendi okulunda okumanın hiç bir farkı yok. önemli olan sensin o okula girsen dahi abi ben ETH Zurich'e girecektim tum'e girecektim falan diye sızlanıp yine vitesi boşa alacaktın.

yani sen vitesi boşa almak için bir mazeret arıyorsun. ki bu herkesin yaptığı birşey.

makine okuduktan sonra redbull'da işe girip mankenleri organize eden veya vodafone'a girip almanya pazarına giren bir sürü arkadaşım var.

olay sende bitiyor kısaca.

makine veya diğer branşlar sana sadece bir disiplin öğretiyor. önemli olan senin ne yaptığın, yapacağın.

mutsuzluğuna bahane arama geçmişte bu olsaydı şu olsaydı diye. sorumluluğunu eline al geçmişini günah keçisi ilan ederek kendini avutma. hayat hergün yeniden başlıyor ve geçmiş başarıların veya başarsızlıkların sonsuza kadar seninle gelmeyecek. hergün başarılı çalışkan olmak zorundayız. geçmişi değiştirmek kolay değil hatta imkansız denilebilir :) gözünü dört aç ve bu saatten sonra nasıl başarılı olacaksan öyle yaşamaya çalış. geçmiş takıntısı olan aramasın. kendini affet ve yola devam et.

Kendinizi biraz kurban psikolojisine sokmuşsunuz. Ülkede gençlerin yüzde 90'ı bu durumda. Yani 18 yaşında bir sınava giriyoruz ve bir tercih yapıyoruz çocuk aklımızla. Şansına seviyorsan seviyorsun bölümünü. Bu Türkiye'nin gerçeği. Yine potansiyel konusu da sadece senin için geçerli değil. Herkes üniversite sınavına hazır ve nazır halde girebilme imkanı bulamıyor. Zaten bu yüzden sınav tartışmaları vardı. Demek istediğim siz kendinizi harcamamışsınız, ülke şartları hepimizi harcıyor eğer şanssızsak.

Maaşınızda gayet normal 2 yıl tecrübeli birine göre. Bence fazla sosyal medya okumayın etkileniyor olabilirsiniz mevcut ekonomi tartışmalarından.

buradan bakınca, iyi bir üniversiteden mezun, gayet iyi maaşı olan bir makina mühendisisiniz. ortada harcanmış bir hayat yok yani.

o zaman elmas gibiydiniz de şimdi düşük zekalı birine dönüşmediniz ya, zekanız bakidir. girin yeniden sınava, içinizde kalmasın. ben 30 yaşında mezun oldum. şimdi çalışırken yeni bir bölüme daha gireceğim, resim eğitimi alacağım. hiçbir şey için geç değil.

yıkık filan değilsiniz :) rahat olun.

boşver hepimiz bir şekilde çuvalladık zaten. pirimiz özlem savaşa bakıp avunabilirsin.
tübitak ödüllü, boğaziçi bilgisayar mühendisliğini kazanıp bitirebilecek kadar zeki (onun zamanında bilgisayar mühendisleri çok azdı), oyuncu/manken olabilecek kadar da güzel bir kadınken hicbirsey olamamayı başarabilmiş bir kişidir.

makine mühendisinin görevi potansiyel enerjiyi kinetik enerjiye nasıl çevireceğini bulmak dolayısıyla bir makine mühendisi olarak bu sorunun cevabını sen vermelisin :)

Evlilik tarihi 8 Aralık 2001 den sonra ise tüm malların değeri hesaplanır şki taraf malın yarısı oranında diğer taraftan parasal alacak hakkına sahip olur.

Bildiğim kadarıyla evlendikten sonra alınan mallar kimin üzerine olursa olsun ortak mal sayılıyor. Taraflardan biri anlaşma sonrası direk üzerine geçirilebilir bir satış sözleşmesine gerek olmuyor.

Bahsettiğin, anlaşmalı boşanma ise, önce mal paylasımı, devir işlemleri taraflar arasında yapılıyor, sonra, anlaşmalı boşanma protokolüne, mallar taraflar arasında paylaşılmış olup ihtilaflı bir durum yoktur yazılıp imza ediliyor.

çekişmeli boşanacaksanız ayrıca bu mal mülk için alacak davası açmalısınız aksi halde boşanma hakimi bunlarla ilgilenmez. ayrı davanız olmalı

anladığım kadarıyla anlaşmalı boşanıyorsunuz. bir protokolle araba şu kişinin, ev şu kişinin olacak gibisinden yazacaksınız. bir avukatın yardımcı olmasında fayda var.

orta dereceyse apranax 250 mg cok siddetliyse apranax forte.
yine de doktora danissaniz daha iyi.

arveles

baş ağrınızın tipine göre değişir. baş ağrınız form değiştirmiş olabilir mi? mesela artık migren tipi baş ağrınız varsa triptan içermeyen ilaç nerdeyse hiç bir etki yaratmaz.

Arveles candır

Ağrı geleceğini hissettiğimde içersem dexday işe yarıyor. Geç kalırsam çözümsüz.

tiger balm beyaz krem bazen sürünce çok işe yarıyor

dexday candır

doktorumun dediğine göre türünü hatırlayamadığım bir grup ilaca vücudum artık bağışıklık kazanmış.

---şimdi söyleyeceğim şey asla ilaç tavsiyesi değildir ve kişiden kişiye farklı sonuçlar gösterebilir---

migrenim tuttuğu zaman novaljin ampulü kırıp içiyorum. o ağrının canına okuyor. maks 10 dakikada terminatöre dönüyorum.

not: tansiyonunuzu da takip ettirin, tansiyon başa özellikle boyna vurur.

Giderseniz, muayene edildikten sonra uygun derecede camları alma açısından iyi olur.

goz doktoru sart.

Göz doktoru şart. Başka birisi göz numaranızı belirleyemez ve gözlük reçetesi yazamaz.

Bu arada özelde de göz doktorları en son tecrübeme göre pek pahalı değil. Göz muayenesi dışında bir test ya da işlem yaptırmanız çoğunlukla gerekmiyor. Böyle olunca da temel randevu ücreti ile işlemleriniz tamamlanmış oluyor. Durumunuz var ise gözden geçirin derim.

sağlık ocaklarında sanırım gözcü yok.bi de optikçi reçete olmadan gözlük satmayabiliyor

Hayatından çıkaramıyorsan yalanlarından bir kaç tanesini ortaya çıkaracak çok temiz net deliller biriktir ve herkesin ortasında yüzle.
Ahmet böyle böyle dedin ama yalan söylüyorsun. Arkamdan konuşmaktan vazgeç yoksa diğer yalanlarını da böyle öğrenir herkes.
Gibi. Korktuğunu gösterme ama bunu yaparken de sağlam ve kararlı ol. O korksun

@kisa,korku yok zaten,ama bu durum da insanların sorgusuz olması asil ilginç durum.Bir çok kisi muhakeme yapmayı tercih etmiyor,asil cam sıkıcı taraf maalesef bu.

Ona bir şey yapamazsın ne yazık ki. Bir sürü psikolojik ve sosyolojik açıklama yapılabilir ama sonuçta değiştiremezsin. Etrafı değiştiremezsin, ancak kendini bunlarla baş edecek şekilde değiştirebilirsin.
Ne yazık ki haklısın

tehlike yaratma
asılsız söylem
iftira
ara bozma

gibi hobileri olan bir kişiye karşı yaptığın her çıkış onun ekmeğine yağ sürer. çünkü onun liginde oynamış olursun. lig dediysem de çok alt tabaka bir lig bu. seviyesine inersin bir nevii.

yapılacak şey merhaba merhaba dışında ignore etmek. yok saymak. yanaşmaya çalıştığında da bozmak. başka bir seviyede olduğunu, sana bulaşamayacağını ancak böyle gösterirsin.

sonuç ne olursa olsun, onun istediği olmamış olur. sen de istediğin huzura kavuşursun.

Mesafeli ve iyi geçinerek

@photo85,maalesef iyi geçinmek istemiyorum.Çünkü bu bana ters.Ben içimden gelmediği şekilde davranamıyorum maalesef.Politik olmayı pek beceremiyorum.

@onemoremile,aslinda en güzel yöntemlerden biri.Umarim yaparim.

Şuan hala açıksa siyah beyaz var ilk aklıma gelen kesinlikle. Salaş anlayışınız ucuzsa doğu adres değil. Pandemi başladığından beri kapalı mekanlara gitmeyengillerden olarak açık mıdır onu bilemiyorum sadece.

10 yıldır gitmedim bu ortamlara ama siyah beyaz duruyorsa ankara için hatta türkiye için şaşırtıcı derecede güzel bi yerdi.
bi de ruhi bey diye bi yer vardı. duruyorsa orası da süperdi
yeni yaşınız çok mutlu olsun

siyah beyaz'a gitmek filmi izlediğimden beri bi on yıldır falan hayalim, umarım açıktır.
ruhi bey'in bar kısmı kapandı demişler, ama orada çaldığını öğrendiğim inrock ile başlayan google yolculuğum şu an başka başka ankara band leri bulmamla coştu, ay çok mutluyum :)

@photo85 dgünü kutlaması için teşekkür ederim :)

cumartesi if te 90lar partisi var ilginizi çekerse eğer.

Abi çok saçma, evinin yanında duvarları çatlamış bi nükleer santral yoksa gerek yok.

Kaygı problemi olan biriyim. Mantık dışı kuruntularım var, gaz maskem yok.

Ha tabi herkes farklı kaygılar geliştirebiliyor özellikle bu durum ile ilgili kaygılarınız olabilir. Özellikle memleketten dolayı abes mi değil mi tartışılır :D

Çok pimpiriklisin. Bende yok. Öyle bir durum olsa evde karbon filtreli bir şeyler yapabilirim sanırım.

Raf ömürleri kısa malzemelerdir onlar. Başa çıkamazsın.

Raf ömürleri kısa değil çünkü kartuşları ayrı vakumlu pakette geliyor.

Açıkcası ben bu yaz yangınlarda çalıştım. Yangınlar bittikten sonra da kalan yakımlardan bi takım eve getirdim. Oo gezide bunlardan çok lazımdı tekrar lazım olursa kullanıdım diye koydum duruyor.

Ayrıca yangında o yüz maskeleri gelene kadar yangına giremedik. Sadece bi kaç kişide işi dolayısıyla vs vardı.

Yani kenarda dursun diye alabilirsin istersen.

asbest falan yuzunden arada bir disardan filtreli maske takmam gerekebiliyor. profesyonel maskelere yuze uyum testi yapilmasi lazim. alirken ufak bir egitim veriyorlar, yuzene oturtuyorlar sonra da bir duman testine giriyorsun. verdikleri duman oksurten birsey eger oksurursen maske kaciriyor demek. oksurmeden atlatirsan maskeyi kullanmaya basliyorsun. Her sene tekrar uyum testi var, filtreler siklikla degisiyor vs.

ozetle, alip unuttugun plug and play bir maske buyuk ihtimal seni olasi bir mevzuda korumaz, cunku ya yanlis takacaksin, ya filtrenin tarihi gecmis olacak, ya da yuzune tam oturmayacak.

seni çok iyi anlıyorum. eğer maddi sorunun yoksa alabilirsin bu seni rahatlatacaksa.

Pekmez?

Tahinli çörekler de güzel oluyor, yanına da açık çay.

Kabak tatlısı, piyaz

sade dondurmayla efso oluyor.

Humus

teretür

Haşhaşlı çörek.

kesinlikle piyaz

tahinli katmer (gözlemeye benziyor tatlı değil. sacda hamur açması şeklinde yapılıyor)

Antalya piyazı. Katmer.

Tuzlu demişsiniz ama ek bonus : muzun üzerinde de esfane.

Maskesiz gezmek yeter. Bir de ekonominin durumu pandeminin önüne geçti. Dolmuşa 5 lira verilen ülkede gezmek de sorun.

Maske dışında bir kısıtlama yok hayatımda şu an

içeri girince ilk iş elimi yıkamak olmaz. pis ellerimle sağa sola dokunmayı özledim :)

bi de 3 doz bionteche rağmen hala şu aptal maskeyi takmak zor geliyor. ondan kurtulmuş olurum. gına geldi :)

İlk işime pandemiden hemen önce başladım diyebiliriz. Her ay başka bir ili gezecektim, Ocak'ta Şubat'ta gittim sonra 2 senedir iptal oldu o iş :(

Maske olmasa fark yok +1
Maskeyi de soğukta sıcak tutuyor diye seviyorum, şu anda bir şikayetim yok şükür rabbişime.

Fark yok +9

Maske sıcak tutuo +5

Maskesiz gezmek ve termal tesislerden yararlanmak.

Bol bol seyehat

Her tatilde Turkıyeye doner erkek arkadasımı, bebek yegenimi, ailemi vs gorurdum. Yasadıgım yerde ulkeye her girisinizde 28 gün otelde karantina yapmanız gerek, o yuzden sadece bir kez yaz tatilinde gidebiliyorum ki tatilin yarısından cogu otel odasında gecmis oluyor. Kımse de beni ziyarete gelemiyor cunku freelance calısmadıkları surece kım 28 gun artı asıl tatil suresini izin alabilsin.

telefonumu dezenfekte etmeden kullanmayı özledim. ama gerçekten özledim, öyle böyle değil.

sanki bütün covid varyasyonları telefonumun üzerindeymiş gibi hissediyorum. eve gelip ellerimi yıkıyorum ve hemen telefonu dezenfekte ediyorum. iki yılın ardından çok yorucu gelmeye başladı.

Nefret ettiğim bi şeyi yapardım : pazara gitmek

Onu bile özledim be

restoranlarda kapali alanda rahat kafayla yemek yemek.

Maskesiz gezmek +1. Pandemi biterse ilk kutlamamda maske yakacağım, ahdım var.

Artık düzgün merkezi bi muhitte temiz bi ev en az 3000. Az daha elit olsun dersen 4500. Vasat yer veya uzak yer, eski bina olur dersen 2500e de bulursun. Oturduğum 30 yıllık binada 2700 isteniyor yakında 3000 isterler. Aidat 1000 tl.
Yani ortalama 1000 tl de yakıt aidat vs tutacak. İster kombi ister merkezi olsun.

Mutfak market temizlik su gibi şeyler için de 4 kişiyiz 5000 civarı tutuyor. Bazen 4000 oluyor. Bazı ay 3500. Tabi bunun İçinde ilaç giderleri de var. Doktor vs gibi ek masraflar ise yok. Faturalar dahil değil. İnternet sabit zaten. Elektrik çok geliyor çünkü evde tv izlemek tek lüksümüz onu da kısmıyoruz.

Giyim hobi sinema konser vs içinde hiç yok. Dışarda yeme içme gezme olayımız sıfır. Et tavuk çok şükür alıyoruz ama diyetisyenlere göre bunun 2 katı almamız gerekiyor. Migrosta etin kgı 100 tl. Genelde migros a101 gibi marketlerden alışveriş yapıyoruz. Pazara pandemi nedeni ile gitmiyoruz ama indirimleri çok sıkı takip ediyoruz. Genelde indirimsiz bişi pek almadım.ucuz ve bozulmayan şeyi alıp stok ederim. Nasılsa lazım oluyor

Araç yoksa ulaşım uzak yerler için 2 vasıta. Varsa da mesafeler istanbul gibi korkunç değil. Otoparka çok kalabalık semt dışında para vermiyoruz evimizin önü sokak vs boş oluyor. ( istanbulda eve giderken de otoparka bırakanları düşünerek yazdım )

Tek kişi veya aile olmanıza göre burdan hesaplayın.
En ciddi kalem kira.

5742 tl

En az 8000 TL sanırım. Ayrıca photo85+1

İki kisiyiz 30k giriyor eve. 11k borcumuz var. Fena olmayan hatta bence iyi bir hayat yaşıyoruz.

Bir kere evli olup olmamanıza ve en önemlisi çocuk olup olmamasına göre değişir. Çocuk varsa evliyseniz ve kültürelgereklilikler varsa hesap 2 katına çıkar. Neyse bakarsanız 1 oda veya 2 oda bir salon ev ok ise kirada oturacaksanız bence 15k ile mutlul olabilirseniz

Valla haber kanallari iktidarin yaptigi hicbir seyi elestiremedigi icin dogal olarak sunacak dogru duzgun haberleri olmuyor. Hal boyle olunca da sacma sapan haberlerle yayini doldurmak islerine daha cok gelir. O haberlere de iste ya sosyal medyadan ulasiyorlardir ya oralarda calisan birinin cevresinden duyuluyordur falan filan.

Yani bence adamlar para odemiyordur cikmak icin, o programlar direkt o tur seylerin uzerine atliyordur.

WhatsApp ihbar hatları var oraya gelen haberler olduklarını düşünüyorum

Tanıdıklar veya ödeme usulü

birkaç yöntem var.
-Zaten birçok kanalın önemli lokasyonlarda muhabirleri olur.
Havaalanı, şehir meydanları, hastaneler, adliyeler, belediyeler, kamu kurumları vb. İlginç bir durum olunca habere yetiştirirler hemen.

-Kanalların ihbar hatları var. İnsanlar yazıyor ilginç bir şey olunca. Zaten bizim milletimiz bayılıyor tv'ye çıksın. Kendileri söylüyorlar bazen.

-Bir de böyle doktor, diyetisyen, yaşam koçu, avukat, fitness eğitmeni, iletişim uzmanı gibi meslek kolları için bir reklam mecrası haberler. Onlara özel tarifeleri olabiliyor. Bana da bir defa bir iş için gelmişti yerel bir kanaldan. Gelin uzmanlığınızla ilgili bir haber içeriği hazırlayalım sizin de tanıtımınız olur diye. Çıkacağım haberde "şu hizmeti alırken işletmeler nelere dikkat etmeli" diye 3-5 dakika konuşacağım onlara da içerik olacak.

Ağrı ve bitlis olmadığı kesin

Ilceler illerden daha onemli. ben adana'da bi ilce baktim adanaya arabayla 3.5 saat gozukuyordu.
il siralamasi yapacaksan bulundugun sehir ile ucak sefer sayisina bak. trde en sevmedigim sehir olan sanliurfa bence aralarinda en iyisi.antep mardin secenekleri var yakininda
agri bitlis mus'ta gecen kisi dusunemiyorum hele su anki kar felaketlerinden sonra

Bitlisin merkezi değil de tatvan adilcevaz olabilir. Göl kıyısındadır

Kilis de olabilir

Şanlıurfa'da memur çoktur. Bence şanlıurfa.
Ağrı'da ağrılılar bile yaşamak istemiyor.

Bence de özellikle ilçe veya köy okulu tercih edecekseniz ulaşımı, havalimanını araştırıp öyle karar verin.

Bunların arasında kesinlikle Urfa. Tek büyükşehir. Diğerleri hakikaten çok küçük ve kışın anormal soğuk.

Şanlıurfa tabiiki . İlçe olarakta Birecik'i öneririm.

Halfeti falan varsa düşünmeden yaz. Halfeti, Birecik.

Güneydoğu > Doğu Anadolu

Şanlıurfa’yı zorlardım. Diğerlerine göre çok çok önde. Ağrı kötü bir yer, Muş çok küçük, Kilis zaten yaşanmaz. Siirt olabilir.

ilçeler, köyler daha mühim. ona göre sıralama değişir. ama sadece şehre bakarsak benim terchim;

urfa, kilis, ağrı, siirt, bitlis, muş şeklinde.

buralara ilçe ilçe bakmak lazım. mesela erzincan iliçe gideceğime van gevaşa giderim.

Siirt Bitlis ağriya gitme.
Urfa ya da muş bence . Kilis i gormedim onu bilmiyorum.

İl merkezi için
1) her şeye rağmen Urfa
2) Muş
3) Kilis- Siirt

İlçeler için 1)Bitlis Tatvan
2. Merkeze en yakın ilçeler

Türkiye gibi düzgün altyapısı olmayan dandik şehirleşen ülkeler için çözümsüz.

İstanbul'a en son ne zaman bu kadar kar yağdı ki? Yağmur biraz fazla yağdı diye sel olan bir büyük şehirden bahsediyorsunuz birkaç sene öncesinde. Dünyanın neresinde beklentinin ötesinde bir durumla karşılaşırsanız benzer sonuç alırsınız, biz de organizasyonda pek iddialı sayılmayız:) İrlanda'daki kar fırtınası Dublin'i google'layınca bile çıkıyor hala.

İlk defa kar yağmadi ama çok yoğun bir kar yağışı var ve alt yapı yetersiz. Yoksa üç gündür kar yağıyor, belediye ekipmanları bir sekilde yetiyordu ama birden yağan yoğun miktarda kar için araçla, ekipmanla cozemiyorsunuz. Alt yapi, şehirleşme gibi uzun vadede inşa edilen şeylerin düzgün inşa edilmesi gerekirdi.

Ayrıca İstanbul gibi bir metropolde Afad üç gundur yoğun uyarı yaparken çoğu yer önlem de almadi. Kar iyice bastırınca erken çıkabilirsiniz diye o kadar insanı bırakırsanız çil yavrusu gibi dağılır herkes, sonuç da bu olur.

@dream+1
Çözümsüz değil ancak hazırlıklar bişeylerin yaşanma sıklığı veya önem sıralaması ile bağlantılı olur. Bu şekilde bir kar yağışının olma sıklığı çok yüksek olmadığı için buna yönelik hazırlık yapmak da düşük olasılık. Atıyorum bu olayın yaşanma sıklığı her sene olsaydı o zaman bişeyler yapılırken bu durum da dikkate alınırdı. Millet "geçen seneki gibi yolda kalmayalim şimdi" vs deyip aracıyla yola çıkmayabilirdi, iş yerleri "meteoroloji böyle diyor, geçen senelerde bu olay yüzünden işyerinde yatmak zorunda kaldık. O yüzden bugün evden çalışalım" vs der ise çağırmazdı milleti, belediyeler bugüne yönelik ekstra hazırlık yapar erkenden müdahale ederdi falan filan.

Olaylar öyle olmadığı için herkes "ne olacak ya hiç mi kar yağmadı daha önce" deyip normal seyrinde devam edince zincirleme şekilde etkiledi olaylar herkesi. Sonuç da bu oldu.

Valla bizim bura merkezin de merkezi.
1 gram tuz atan olmadi belediyeden(ibb) de kimse gelmedi. ilce belediyesi de ugramadi.

Sosyal medyada 2 tarafin trolleri carpisiyor belediyeler de keyfine bakiyor.
Karayollari da calismiyor, ben hayatimda ilk defa ankara istanbulun tamamen kilitlendigini gordum.

O araclari bana verseler ben bile daha iyi temizlerim.
Askerde 1 metre yagardi cillop gibi yapardik butun sehri.

@divit ayni sekilde dun yolda vardi araclar ama su an sandi saldim cayira gibi. onun saskinligi biraz da. acaba kuresek de ise yaramaz gibi bir durum mu var yagis devam ettigi icin

Ana yollar açık, ara yollar tamamen kapalı. Oturduğum apartmana girmem 45 dk aldı. Kar hala yağarken site bahçesini ve garaj girişini küreyen yoktu çünkü. E ne olacak, yarın buz tutacak çok daha zor olacak küremek.

Ha bu arada epey de ünlü bi siyasetçiyle aynı binadayım. Hiçbi tesiri yok bunun anlaşılan :)

Arkadaşlar, böylesi kar İstanbul’a 3 yılda bir yağar. O da en çok 3 gün yerde kalır.

Bu kadarcık bir ‘rahatsızlık’ icin de büyük yatırımlar yapılmamalı. Hatta Kadir Topbas döneminde cok eleştiri oldu diye gaza gelinip gereğinden fazla araç gereç ekipman alındı. Yazık gunah.

Kuzey ülkelerinde tüm yolların temizlendiğini mi sanıyorsunuz? Hayır, iklime uygun lastik kullanıyorlar ya da yola hiç çıkmıyorlar.

Otoyolda ani bastıran DEK yağışı sonrasında hiçkimse cozum üretemez. Ve eğer 100 aracın 10 tanesinde kıs lastiği yoksa orası kilitlenir ve yardım da ulaştırmak pek mümkün olmaz.

Topbas kar ekipmanlarını popülistce lüzumsuzca çok aldığında da yanlış buluyordum, hala da İstanbul un kar konusunda bu kadar yatırım ve yaygara yapmasını anlamsız buluyorum.

Biraz yetişkin olup, bir Kanadali gibi evinin önünü kuruyerek başlayabilir herkes.

kaptankedi+1.

Kanada demisken, kanada gibi senenin 6 ayi karli bir ulkede bile birsuru sehirde ara sokaklar temizlenmiyor, cunku butce yok. Kaldirimlar da bina/ev sahiplerinin sorumlulugunda.

Kaptankedi ve cooperr +1

İsviçre'de bile böyle birden, çok kar yağdığında araçla işe gidemeyenler oluyor. Bizde ek olarak nüfus yoğunluğu, "bize bişey olmaz yea" kafasında insanlar ve insan hayatına değil yalnızca cebine önem veren patron / yöneticiler olduğu için iyice faciaya dönüşüyor.

@gmzo bize bi sey olmaz demiyor kimse. dun gece 5-6 saat yolda kalan gece 1de evine varan adami sabah 5:30 servisiyle alip yine kuruma getirdi sirket:))

kartakip.ankara.com.tr

Böyle bişi buldum Ankarada durum iyi gibi

Bu yağan kar son yıllarda yağan en yoğun ve sağlam kar oldu katılıyorum ama ben de önlemlerin yeteri kadar alınmadığını düşünüyorum. Hem belediye hem insanlar tarafından.

İki akşamdır dışarı çıkıyorum. Önceki gün yollar tuzluydu ve ana arterler açıktı mesela Beşiktaş'ta. Ama dünkü yağış anında yerde birikmeye ve yolu kaplamaya başladı. Tuzlandıysa bile yeterli gelmedi, küreme araçları Beşiktaş-Yıldız arasını açamadı çünkü 10 aracın 6'sında kış lastiği yoktu ve şeridin birinde kalan olunca arkadakileri de durdurdu, millet hemen diğer şeride geçmeye çalıştı sonra orayı da tıkadı ve gözümün önünde bir anda onlarca araba kaldı patinaj çeke çeke. Abartmıyorum 4x4 araçlar hariç birkaç araçta kış lastiği vardı, o da patinaja engel olmadı ama en azından çıkabildiler.

Burada da sürekli soruluyor İstanbul için birkaç hafta soğuk ve belki yağacak kar için kış lastiği almaya gerek yok diyor herkes. Doğru ben de almadım ama arabayı yerinden oynatmadım. Milletin hatası hiçbir uyarıyı dinlememek. Hallederiz yea kafasından bir kaza, bir yolda kalan araç tüm kaosu başlatmaya yetiyor sözün özü.

Tam olarak bu: “küreme araçları Beşiktaş-Yıldız arasını açamadı çünkü 10 aracın 6'sında kış lastiği yoktu ve şeridin birinde kalan olunca arkadakileri de durdurdu, millet hemen diğer şeride geçmeye çalıştı sonra orayı da tıkadı ve gözümün önünde bir anda onlarca araba kaldı”

—Durum bu olup da araçlar yolu tıkadığı vakit belediyenin yapabileceği hiç bir şey kalmıyor.

Tabiki hayat duracak, doğal afet neredeyse, buradaki sorun daha dün öğlen saatlerinde çalışanlarını evlerine yollamayan patronlardadır, hoş valilik bu yönde bir tavsiye bile vermedi muhtemelen sanırım.

Bu kadar karı tuzla yok edebileceğini düşünmek komik bir düşünce, anca kürersiniz onda ülkem sürücülerinin tüm şeritleri kapatıp yolun ulaşılamaz hale getirmekte üstüne olmaması sebebiyle hiç şansımız kalmıyor, muhtemelen şu anda çatalca tarafındaki köy yolları şehir içi yollardan daha açıktır, çünkü kar küreme aracının geçişini önleyecek trafik oluşmuyor.

Biz pazar günü işyerindekilerle ve müdürle konuştuk, hiçbirimizde kış lastiği yoktu mesela, sonuç ofise gelinmeyecek dendi, bu değerlendirmeyi yapıp önlemini alamayan milyonlarla bu kadar oluyor. Zaten %80'in kış lastiği yok milletin, böyle sonucu oluyor.

@ala09 uyarıları dinlemeyip yaz lastiği ile bu havada yola çıkanlar bize bir şey olmaz'cılar işte, nasıl kimse demiyor?

otoban kenarında, çoğu büyük caddede hane halkı yaşamadığı için belediyeden başkası küreyemez

kış lastiği de tank paleti değil. bu karda işe yaramaz

Abi çökebilir yani, nereden bilelim hangi malzemeden yapılmış, bağlantıları nasıl seçilmiş, senin koyduğun kitapların toplam ağpırlığı ne kadar vb vb? Taşınana kadar yerlere falan koysanız kitapları olmuyor mu?

Cok guzel coker.

çökene kadar devam bence. çökerse de cam vs kırık olmayacaksa sorun olmaz bence.

Çöker

Hic bisey olmaz. En ustune adsm otursun yine cökmez.

eğer raflar uzunsa çökmeden önce bel vermeye başlar, belli eder kendini.
destek noktaları arasında çok aralık varsa iyi olmayabilir. kendiniz bir kaç destek ekleyebilirsiniz yeterli değilse.

raflar minik plastiklerle kitaplığın çerçevesinde duruyorsa o minik plastiklerin ömrü uzun değil, kırılabilir onlar.

Gayet tatlış bir şekilde çöker. Raf genişliği 50cm üzerindeyse, ortadan bel veriyor mu bakabilirsiniz. En alt raftan başlayarak ortadan destekleyebilirsiniz. Kitapları yatay ve iki raf arasını tamamen dolduracak şekilde koyarsınız orta bölgede, böylece raf kitaplardan destek almış olur.

Yan bağlantı noktalarını da kontrol etmeniz yerine olur.

Tam karşıdan bakın, hatta foto çekin biz de bakalım. Ortadan bel vermeye başladıysa riskli.

En alttan başlayıp en üste kadar ortalara her rafa tuğla gibi kitaplar koyup kalan boşlukları da doldurun, böylece üstüne deve bassa çökmez.

kumas pantolon, gomlek, kiravat?

Oxford gömlek, chino pantolon

chino+gomlek +1

ceket varsa altına herhangi bir pantolon ile durumu kurtarırsınız. bi tane blazer vaziyeti toparlar varsa eğer. yok ise gömlek kravat süveter kumaş pantolon da olabilir

Ortak alan duydum ama peşin para sanırım. Kredili olunca işin içine ipotek vs. giriyorsa (hiç bilmiyorum) bir kişi kredi alacak ama sahibi 2-3 kişi, olmaz diyorlardır.

Senet yapın aranızda

umarım asla boşanma vs olmaz ama bu ihtimali de gözeterek aranızda bir çeşit sözleşme yapılsa iyi olur

Sattığım dairelerden birinin kredi ile alınıp iki ortak olarak tapu edildiğini hatırlıyorum.

Tapuyu baba kız ortak olarak işlem yapmıştık. Bankacınız eksik biliyor olabilir.

kargo değil ama çalıştığın yerin bir muhaberat servisi olmalı bence. Muhaberat servisleri genelde giriş katta olur ve onlar teslim alırlar kargoları, daha sonra ilgili kişilere dağıtırlar.

Bence normal. X Ray, Hes kodu kontrolü zaman alıcı şeyler. Ben olsam ben de girmem. Yasal değil denebilecek bir durum yok ortada. Kargo kavramını ayağa kadar getirmek olarak algılamamak lazım. ABD'de kargoların direkt evin bahçesine atıldığı videolar var.

Her binaya girişte hes kodu okut, metalleri çıkar, x-ray ile uğraş, can mi dayanır, mesai mi yetişir? Çalıştığınız binada muhaberat olması gerekiyor.

Normal. İki yıldır binaya girmiyorlar. Karar alındığını söylediler. İş yeri de zaten girmelerini istemiyordu. Pandemi başından bu yana böyle devam ediyor.
Kendimiz alıyoruz ya da bir hizmetli alıyor.
Aşağı inmek yetmiyor. Epeyce bir mesafe gidip alıyoruz.

Dediğiniz gibiyse bence de normal. Binayı adres olarak düşünürsek, ötesi ayağınıza kadar getirmek gibi oluyor. Sadece binaya girip kata çıkmak değil çünkü anlattığınız şey, daha çok evin içine girmek gibi. Ayrıca x-ray’den geçmek ve kimlik vermek gibi şeylerde kargo şirketi yapın dese bile kargo çalışanı istemiyorsa yapmak zorunda olmaması gerekir. Kişi hakkı.

Motorcuyu metal dedektorune sokmak da buyuk zulum.
Adamin her yeri metal.

Zaten kapina getirerek gorevlerini yapmis oluyorlar.

Onları da anlamak lazım. Zaten işyeri gibi binalarda bi görevli varsa ona bırakabilir

- bina girişindeki alet xray değil metal dedektörü. xray içinden geçiyor olamazsınız.

teorik olarak paketi elden teslim etmek zorunda olsa da günde 150 paket yetiştirmesi gereken bir kişi için 10 dakikalık yukarı çık adamı bul falan kimsenin uğraşmak istememesi bana normal geliyor.

yaptırım kargogu gönderenin imza attığı sözleşme içeriği kadar. aras kargo bizim 13k değerinde laptopumuzu kaybetti ne parasını alabildik ne de cihazı bulabildiler. resmi olarak 30 iş günü süresi varmış. parasını ödediğimiz cihazı teslim alamadan bu süreyi mecbur bekledik. o cihazla iş/ödev yapılması gerekiyor. ucuz bir şey de değil bir tane daha alalım. yaşattıkları mağduriyeti düşün. hiçbir hak iddia edemedik (30 gün sonra parasını tl olarak iade aldık)

bence de gayet normal bir durum. bazı plazalarda kata çıkıp inmek gerçek manada 10-15 dakika sürüyor. güvenlikte sıra beklemesi, asansör sırası beklemesi, çıkıp adamı bulması vs, kargocuya büyük çile. inip çalışanın kendisinin alması lazım.

normal falan değil. kargocular işten kaçmak için böyle şeyleri hep yaparlar. iş yoğunluğu gibi kendince haklı sebepleri vardır. ama bunun sorumlusu siz değilsiniz. herhangi bir yaptırımı yok o kargo firmasını kullanmamayı tercih edersiniz ancak

Genelde evet idi cevabın ama duruma bağlı olarak çıkarıyorduk arabayı

Etkiliyor, hatta en bu yüzden araba almıyorum. Yaşadığım muhitten çok memnunum ama park sorunu "o da oluversin" diyebileceğim bir şey değil.
Arada arabayla eve geldiğim her seferde sinir oluyorum.

vaktini ona göre ayarlıyorum. haftasonu bostancı fenerbahçe arası yürüyeceksem erkenden gidiyorum. belgrad ormanı'na kışın daha geç gidiyorum, kimse olmuyor, 10'da gitsen bile yer var ama havalar iyiyken gidersen sabah 9'da yer bulamıyorsun.

mekana gidilecekse zaten valeye veriyorum. işle ilgiliyse genelde şoförüm kullanıyor.

Evimde park sorunu yok ama gideceğim yerde park etmek büyük dertse arabasız gidiyorum. Metro, tren, taksi, marti vs lokasyona göre değişiyor. Toplu taşıma icin tek alternatif otobüs ise park derdini göze alıp arabayla gidiyorum.

akşamları park yeri bulunuyor bizde iş yerleri kapandığı için
öğlen vakti toplu taşıma

böyle bi sorunum olsa 4-5 km için taksi kullanırım.

Hayatta çıkmam acil değilse

Rekorum 1 ay oldu bu sene.
Farlari yansa biri yanina geliyor cikicam zannedip.

etkiliyordu otoparka abone oldum mecburen. park sorununun pik yaptıgı noktaların birindeyim.

o kadar etkiliyor ki otoparklı yerlerde oturmayı tercih ediyorum, otopark yerimin belli olmadığı bir yerde kesinlikle oturmuyorum. bu şekilde yaşamak otomobil almayı anlamsız ve keyifsiz hale getiriyor. bu tarz ufak gerginlikleri hayatınızdan çıkarmazsanız sürekli stres altında yaşarsınız. millet birbirini vuruyor otopark kavgası yüzünden. hatta otopark sıkıntısı olan yerlerdeki arkadaşlarımı ziyarete gitme isteğimi bile etkiliyor bu durum, amaan ne uğraşıcam ya deyip adamlara gitmiyorum resmen.

Aa biz. Etkiliyor tabi :(

Bazen sırf arabayla müzik dinleyeyim, bir tur atıp geleyim istiyorum, ufak bi şımarıklık falan ama yok. 5 dk'ya doluyor boşalttığım yer.

Genel olarak toplu taşımaya yakınım, çok gerekmiyor araba ama haftada bir çalıştırdığımda dahi mahallede bir tur atayım geleyim desem bile korkuyorum yerimi kapacaklar diye. Anksiyete sahibi oldum yani park yeri yüzünden.

He bunun için küçük çakallıklar da öğrendim. Numaramı bırakıp milletin çıkamayacağı şekilde önüne park ediyorum, arıyorlar mecbur :)

Kesinlikle. Bir de oturduğum yere ve çevresine insanlar başka ilçelerden arabalarıyla geliyor. Onların park ettiği yerdekiler yer ararken bizim oturduğumuz yere park ediyor bazen. Biz ortada kalıyoruz iyice.

Valla ben de markete gittiğimde özellikle son iki senedir pek de bir çeşit olmadığını düşünüyorum. Sadece sebze meyve değil ama ambalajlı ürün çeşitliliği de azaldı sanki.

yoo haklısın. sebzeyle et yine EH İŞTE, nispeten düzgün beslenen ve çok sağlıklı olan insanlar biliyorum; yani sanırım hormonlu, antibiyotikli, zartlı zurtlu olmasına rağmen atıyorum brokoli, ıspanak, dana eti vs. yemek hâlâ market ürünlerinden daha iyi... ama dünyanın hemen her yerinde zenginler haricinde insanlar zaten ya kuş kadar yiyor ya da karbonhidrat bombası, saçmasapan şeyler tüketmek zorunda kalıyor. bilinç yok genel olarak, bilinç olsa para veya ürün yok.

"zengin" derken avrupa'da 3 bin euro maaş alan kişiyi de kastediyorum bu arada. çünkü avrupa'da vasat üstünü geçtim vasat yaşayan birisi bile muhtemelen dünyanın en zengin %10'u arasındadır. nispeten temiz, sağlıklı meyve/sebzeye erişimi vardır. bizim yok mesela, anca çok paran varsa doğal ürünlerin peşine kendin koşup araştırırsın ama onda da regülasyon filan hak getire, yumurtaya tavuk boku sürüp yanına saman ekleştirip organik diye satarlar; doğru mu, değil mi, bilemiyorsun.

son 20-30 yılda kalp hastalıklarının, obezitenin fırlaması sürpriz değil. standart diyet aşırı şeker ve çok fazla işlenmiş ürün içeriyor. ciddi ciddi corn flakes ve sütün sağlıklı ve yeterli bir kahvaltı olduğunu düşünen insanlar var mesela... medya yoluyla da insanların "normal" algısını değiştiriyorlar. öyle ya, bugün doğan bir çocuğun içinde yetişeceği reklam/sosyal medya ortamını düşün. bu bebe biraz açık gözlü değilse, kendisi araştırmazsa neyin sağlıklı olduğunu asla bilemeyebilir bile...

kısacası tüm para bir avuç zenginin elinde; geri kalan insanlar da elindeki üç kuruşu karbonhidrat deposu, sağlıksız besinlere vermek zorunda kalıp aynen o zenginlerin eline geri sayıyor :) hadi kamboçyalı bir çocuk "ben sağlıklı olacağım, haftada üç gün kırmızı et yiyeceğim, ketojenik diyet yapıp kafama gözüme zeytinyağı süreceğim" desin bakalım... bir ay çalışsın, üç günlük yemek masrafını anca karşılar. e ne yapıyor garibim, basıyor karbonhidratı. hadi o taraflarda en azından fakir oldukları için çok şişmiyorlar ama türkiye gibi, abd gibi fakirlerin kendini "potansiyel zengin" zannettiği topraklarda işte millet bol bol ucuz gıda ve sağlıksız gıda tüketebildiği için davul gibi şişiyor. bir örneği de benim.

uretilen yiyeceklerin neredeyse yarisinin cope gittigini dusundugumuzde haksizsin diyebiliriz rahatca.

Söylediklerinizin yüzde 95'i yanlış. Tek tek çürütmeye üşendim. Sadece şunu yazayım. Hayvanlara alan açmak için Amazon Ormanları yok edildi. Amazon Ormanları dünyanın akciğerleri. Küresel ısınmaya neden en büyük etkenlerden biri de aşırı et tüketimi. Dünya et tüketiminin zirvesini yaşıyor. Gelecekte et tüketimi azalmak zorunda. Asıl bundan sonra yapay et yiyeceksiniz.

www.tarimdunyasi.net

Muhtemelen ciftcinin devamli aglamasina inaniyorsun.
Almancilar,esnaf,ciftci devamli zarar ettiginden bahseder ama etmezler.

Herkese acik veriler var oturup senelik uretimlere bakip kendi kendini curutebilirsin.
Turkiye hayvani boyutlarda tarim yapiyor ama bizim sofraya kalitelisi gelmiyor.

dissendium Biraz abartarak dalmış olaya Amazon ormanları dünyanın akciğeri değil tabii Amazon ormanları %20 oranında oksijen üretir onu da lokal olarak oradaki canlılar tüketir, dünyadaki oksijen ihtiyacının %70-80'ini okyanuslardaki algler üretir, yani amazon ormanlarının tamamı da yok olsa yapay et yemek zorunda kalmayız.

Güncel teknolojilerle tarım, verimliliği yüksek bir alan haline geldi. Örneğin ABD'de 1800'lerde nüfusun %68'i tarımda istihdam edilirken şu anda bu oran %1.3. Çok daha az insanın çalışmasıyla çok büyük kitleler beslenebiliyor. Türkiye'de de, Antalya'nın ovalarını gezseniz örneğin, ne kadar büyük tarım potansiyelimiz olduğunu görebilirsiniz. Çiftçinin verimliliği, yerel üretim-satıştaki karlılığı ile ilgili sorun olabilir, bu anlamda gıdaya erişmekle ilgili sıkıntılar da yaşarız belki sektörü bilemiyorum ama yüksek verimlilikle yapılan tarımla çok insan beslenebiliyor onu biliyorum.

Hollanda'yı araştırırsanız topraksız hatta güneşsiz tarım yapan işletmelerle kısıtlı alanda, daha az su, daha az enerji tüketerek dünyanın en büyük sebze ihracatçısı haline geldiğini göreceksiniz. Bunu da teknoloji, inovasyon ve yüksek verimlilikle başarıyorlar. Bunun için yıllardır emek ve para harcıyorlar tabi.

Efenim bi insanın peynir yemesine gerek yok.
Süt zararlı
Yapay et sağlıklı vs

Bu gibi haberler gıda kıtlığını topluma kabullendirme çabasının öncülleri sadece

Dünya ciddi gıda kıtlığının ve su kıtlığının eşiğinde. Türkiye acilen tarım ve hayvancılık yapmalı

canım ne istiyorsa onu yaparım. kaç yaşında mezun olduğunun bir önemi yok. ama maddi bir kaygın bulunuyorsa önünde iki seçenek bulunuyor:

1-bölümü bitirip çalışmaya başlamak, sonrasında çalışırken istediğin bölümü okumak.
2-maddi kaygıya rağmen okulu bırakıp istediğin bölüme girmek.

ilk üniversitemi 25-26 yaşımda bitirdim. 30 yaşından sonra ikinci üniversitemi okuyorum. bitince üçüncüyü de düşünüyorum. yaş sadece boş bir rakamdan ibaret, takma kafana.

22 yaşımda hukuk fakültesini bitirdim (ki Türkiye'nin top 5 üniversitelerinin birinde), aynı sene psikoloji bölümüne başladım. 26 yaşında mezun oldum.

Şimdilerde yüksek lisansım da bitmek üzere, üzerine tecrübeli de sayiliyorum artık iş hayatında.

O dört yılı kafama taksaydim sevmediğim bir mesleği yaparak adliye koridorlarında her gün kendime aciyacaktim büyük ihtimalle.

Okuyacağın bölüme göre değişir ne olacağı. Geç mezun olunacaksa sonuç buna değer olmalı.
Bana kalırsa üniversite eğitiminin bazı alanlar dışında çok da değeri kalmadı. Hedefin nedir bilmiyorum ama bu süreçlerde çok zaman harcamak çok mantıklı değil artık.

Eğitimin kalitesi belli. Ezbere dayalı ve hocaların egolarını tatmin ettiği bir sistem var. Boğaziçi, odtü falan da dahil olmak üzere kaliteli iş yapılan okul yok bu ülkede. Lisansı bölüm derecesiyle bitirdim. Şimdiki aklım olsa hiç uğraşmazdım diyorum. İlgi duyduğun konularda okul dışında kendini geliştirebilirsin.

Diplomadan ziyade bir iş yapmayı öğren. Skill kazanmaya bak. Artık tüm dünyada bilgisayar başında oturacak insan yeterince var. Üniversite mezunlarında sanayideki ustanın sahip olduğu beceri yok mesela. Ayrıca vizesi, finali derken bir roman okumaya zaman bulamıyor insan. Ödevdir bilmemnedir derken kültür sanat aktivitelerine zaman da kalmıyor. Yazarken bile darlandım.

25-26 ile 40 arasında 14-15 yıl fark var. Hiç çekinme yap gitsin. Ömür 1 tane.

Cogumuz "istemedigim bolumde okuyorum" donemlerinden gecmisizdir. 25-26 yasinda mezun olmakta bir sikinti yok da: istemedigin bolum ne istedigin bolum ne? Bunlari bize soylemek zorunda degilsin de kendin iyi anladigindan emin olmalisin.

Ikinci olarak, zaten cogumuz -'istedigimiz bolum'de okumus olanlar dahil- istedigimiz veya okudugumuzla alakali isi yapmiyoruz en sonunda. Neyi bulursak o isi yapiyoruz. Istedigin bolum gerecekten de istedigin kariyer icin kapi acan bir sey degilse gene digerleriyle ayni havuza girip rasgele bir is bulana kadar yuzlerce basvuru yapacaksin, aylarca belki yillarca email bekleyeceksin. O yuzden cok buyutme gozunde.

Yap gitsin demek kolay ama kariyer imkanlari olan bir bolumden sirf "istedigim bolum" diye issizler ordusuna katacak bir seye gecersen hayatinin hatasi olur.

istemedigin bir isi yapmak zorunda kalirsan hayatinin geri kalani baya acili gecer. O yuzden yol yakinken degisikligi yap. 25-26 yas mezuniyet icin ideal, 22'de bitirene madalya vermiyorlar.

birinde istemediğin bir işi ömür boyu yapmak var, yıllarını çöpe atarsın.

diğerinde 2-3 seneni çöpe atmış olcan.

ben bölüm değiştirmediğim halde 25 yaşında bitirdim okulu. geç değil.

30 yaşındayım, her gün “23- 24 yaşında bölüm değiştirmeyen aklıma sıçayım” diyorum. Ne sevdiğini keşfettiysen ya da bi fikrin varsa hiç vakit kaybetme. Ben hala kariyerimi yakıp yeniden okul okuma kafasındayım

25-26 dediğin benim yaşıtlarım, ya işsizler ya da daha yeni işe başladılar. günümüzde 25 yaşında işe başlanıyor artık. asla geç değil. ayrıca o işi 65 yaşına kadar yapacaksın büyük ihtimalle. sevmediğin işi 40 sene yapmak akıl karı mı?

insan gençken mücadele etmeli ki ilerde hem pişman olmasın hem de rahat etsin.

ben olsam üniversiteyi komple bırakırdım bu durumda.
ya istemediğin bir kariyer edineceksin ya da 4 belki 5 sene daha geç atılacaksın hayata. o 5 sene içinde en absürt bir alanda kendini geliştirsen bile üniversite okumaktan daha çok faydalı olur.

ben bolumumden 28 yasinda mezun oldum. diyeceklerim bu kadar.

26 yaş hiç birşey takılma ona. Ama gerçekten istemediğinden emin ol hatta rehber hoca vs birileriyle otur konuş öyle karar ver, sonra keşke o işi yapsaydım kariyer olanakları daha iyiydi vs vs dememek için.

25 26 geç değil
Hemen dön o yoldan

aynı ikilemde kalıp bölüm ve okul değiştirdim, 26 yaşında mezun oldum.

benimki çok büyük riskti çünkü maddi kaygım fazlaydı. ortalamamı yüksek tutup bulduğum bir iki bursla geçinerek yaşadım. geçmişe dönüp baktığımda iyi ki değiştirmişim diyorum.

eşim 43 kg bir bayan. 2 3 kere gittik oradaki satıcı bayan bizim kalıplarımız ortalama türk bayan kalıplarına göre size uymaz dedi. gerçekten denedik olmuyor. bizi mango zaraya yönlendirdi.

Bir tik. Evet

Evet geniş ve uzun da. İri kadınlara uygun bence. İpekyolda hiçbişi bulamam minyon olduğum için.

Kafanızda şunu şunu yaparım diyerek planlama yapabiliyorsanız devam edin.

Literatür okuması tamamsa 2 ayda yazılır

Kelime sınırı alt limit olarak yoksa 25-30 sayfa yaz geç. Çoğu Avrupa ülkesinde yüksek lisans tezi 3 ayda yazılıyor. Bu sürede nitelikli bir iş yapamazsın ama zaten senden beklenen de bu değil.

@garylineker

Deneysel bir şey ise 3 ayda nasıl yazılsın deney yapmadan ?

@ceketimi alip cikcam

Konu, yöntem vb ona göre seçilmiş olması lazım. 3 ayda yazılıyor diye ben kişisel görüş belirtmiyorum. Süre bu kadar. Top 20'deki okullarda üstelik. Sütçü İmam'da minimum 3 sene getirip götürürler mesela

Yüksek lisans tezinin abartıldığını düşünüyorum. Çok ekstrem deney vs yoksa her türlü hallolur.