orta ve kuzey avrupa için, en başta hayat standartları var. almanya gibi bi yerde 2 bin euro maaş almayı türkiye'de 10-12 bin lira almaya tercih ederdim mesela. alım gücü yüksek, devlet canına okumaya programlanmış bir mekanizma değil, yalan bile olsa saygı görüyosun, yol verme kavgasında ölme ihtimalin dikkate almaya değmeyecek kadar düşük vs...
rusya için, valla bunu ben de bilmiyorum ha. çocukken gelişti bu rus hastalığı, önünü alamadım. diğer yarım oralıymış gibi hissediyorum, 6 yaşımdan beri sıla hasreti yaşıyorum. novosibirsk'teki favori mobese kameram, bilhassa kışın kar yağıyor mu diye bakmak için sık sık ziyaret ederim, az aşağıda opera binasının orası da var:
avtoline-nsk.ruçocuğumu da böyle bir fotoğrafta göreyim istiyorum mesela:
prntscr.comkaynanam her yaz alanya'ya gelen şüşko bir teyze olsun ve ziyaretine gittiğimizde kafam kadar pelmeni yapsın, kayınbaba içip içip devrilsin, ben youtube'a her hafta ölümlü olmayan bir dashcam videosu yükleyeyim, çelyabinsk'e meteor düşerken ben de orada olayım istiyorum. bu yüzden rusya.
www.youtube.com 
gözü hep dışarıda bir çocuktum. 9 yaşındayken norveç'e gitmeyi çok istediğimi net olarak hatırlıyorum. ulan o yaşta norveç'i nerden duydun da gitmek istedin amk kertenkelesi. çok fazla üke oldu böyle sevdiğim, görmek istediğim, kültürünü merak ettiğim. rusya bambaşka. bi de almanya var böyle ama almanya'dan yaş ilerledikçe soğudum, malum schengen olsun nato olsun işin içine politika girince jsfsfsk bağımı kopardım onlarla büyük ölçüde. geriye bir tek rasiya kaldı.