Ekşi Duyuru

Para, ozgurluk, guvenlik...

www.guncelpsikoloji.net

Pramitte en temelde ilk iki basamak buralarda zor, hatta 3.basamakta bile gelismis ulkelerde daha basariliyim. Cahil insan orani azaldikca arkadas bulma sansim artiyor.

medeniyet ve huzur için.

Yaşam kalitemin artması için.

istemiyorum. taharet musluğu yok +1

Taharet musluğu on dolarlık bir aparatla hâllediliyor, şaka mısınız.

Neyse, Türkiye birçok açıdan yaşanmaz bir ülke. Rezil devletimiz sağ olsun her şeye beş katı para veriyoruz, kur farkı yetmiyormuş gibi bir de vergilerle geçiriyorlar. Şehirlerde yeşillik yok, yeşillik olan yerde başka bir halt yok.

Bu kişisel bir sebep ama birçok dünyaca ünlü müzisyen adımını atmıyor buraya. Avrupa'da en önden bilet 80 euro, bildiğin 80 lira yani. Ben alınca 250 lira oluyor, üzerine uçak bileti falan filan bir tane konser için bir sürü masraf ediyoruz. Salak salak işler çıkarıyorlar, bazen parasını ödediğin konsere bile gidemiyorsun (ıhıldın dılıyı ızın kığıdı lızım). Oldu da Türkiye'ye geldi, en leş yer 150 liradan aşağı olmuyor.

Bir şekilde girsek de wikipedia bile engelli lan yaşanır mı bu sefil ülkede.

orta ve kuzey avrupa için, en başta hayat standartları var. almanya gibi bi yerde 2 bin euro maaş almayı türkiye'de 10-12 bin lira almaya tercih ederdim mesela. alım gücü yüksek, devlet canına okumaya programlanmış bir mekanizma değil, yalan bile olsa saygı görüyosun, yol verme kavgasında ölme ihtimalin dikkate almaya değmeyecek kadar düşük vs...

rusya için, valla bunu ben de bilmiyorum ha. çocukken gelişti bu rus hastalığı, önünü alamadım. diğer yarım oralıymış gibi hissediyorum, 6 yaşımdan beri sıla hasreti yaşıyorum. novosibirsk'teki favori mobese kameram, bilhassa kışın kar yağıyor mu diye bakmak için sık sık ziyaret ederim, az aşağıda opera binasının orası da var: avtoline-nsk.ru

çocuğumu da böyle bir fotoğrafta göreyim istiyorum mesela: prntscr.com

kaynanam her yaz alanya'ya gelen şüşko bir teyze olsun ve ziyaretine gittiğimizde kafam kadar pelmeni yapsın, kayınbaba içip içip devrilsin, ben youtube'a her hafta ölümlü olmayan bir dashcam videosu yükleyeyim, çelyabinsk'e meteor düşerken ben de orada olayım istiyorum. bu yüzden rusya.

www.youtube.com

gözü hep dışarıda bir çocuktum. 9 yaşındayken norveç'e gitmeyi çok istediğimi net olarak hatırlıyorum. ulan o yaşta norveç'i nerden duydun da gitmek istedin amk kertenkelesi. çok fazla üke oldu böyle sevdiğim, görmek istediğim, kültürünü merak ettiğim. rusya bambaşka. bi de almanya var böyle ama almanya'dan yaş ilerledikçe soğudum, malum schengen olsun nato olsun işin içine politika girince jsfsfsk bağımı kopardım onlarla büyük ölçüde. geriye bir tek rasiya kaldı.

Bazen gitmeyi çok istiyorum bazen de istemiyorum.

Gitmeyi istiyorum çünkü satın almak istediğim programın en boş hali (teknik ismini bilmiyorum'_') 200 euro, alamanya da olsam iki yüz liraya alacağım işte o programı. Burada 800 liramın olması lazım kenarıda.

Şehirleşme iyi, 15 bin kişilik kasabalar yaşanılabilir düzeyde. Türkiyede sıkıntı basar 15 bin kişilik kasabalarda.

Kurallara uyan insanlar var, trafik daha çekilir.

Türkiye'ye geldiğimde cebimdeki para dört kat artacak.

Porsche binebilir ihtimalin daha fazla

Gitmek istemiyorum bazen

Çünkü Almanlar da beni bekliyordu sanki diyorum kendi kendime. Dışlanmış hissedeceğim kendimi. Türklere karşı önyargı üst düzeyde duyduğum kadarıyla.

Yemek, gerçi Almanya'da bu sorun olmaz ama yine de aklıma takılıyor.

Meyve fiyatları çok yüksek diyolla.

Belki de en büyük etken bu: alamancılar.

almanya'da yaşamak isterdim ama almanca öğrenesim yok.
ingilizce konuşsalardı eyiydi.

İstemiyorum çünkü burada bir sıkıntım yok. Fakir olsaydım belki Almanya'da 1000€ için tuvalet temizleme hayali kurardım ama Türkiye'de durumum iyi neden gidip oraların ikinci sınıf vatandaşı olayım.

Çünkü insanca muamele görüyorsun sinir stres yok kafa rahat. Para falan yalan, TR de 12bin maaş alıyorum da ne oluyor sanki? Hep stres hep kavga gürültü, sokmuşum öyle paraya. Son 3 aydır İspanya`daydım, aylık 1500 euro ya mis gibi yaşadım, son 10 senedir hiç olmadığım kadar da huzurluydum.

Yaşıyorum. İşimde alanımın uzmanları burada. O yüzden yaşamak istedim.