uzun vadesi bilinmiyor

Ben Fransa'da böyle birşey imzalamadim, moderna oldum ama aynı şey yani.
Türkiye'de duydum böyle bir imza.

Covid'in bir ucunda ölüm olan uzun vadeli potansiyel zararlarını da araştırıp, ona göre değerlendir bence.

@gmzo tabii ki her kısmını hesaplamak gerekir sadece inceliyorum.

benim merakım burada imzadan da öte sadece birçok insan aşı oluyor ve internette de Google sonuçlarını biraz yönlendirici buluyorum. biraz bilimsel bir şekilde uzun vadeli olası riskler ve bu risklerin neden düşük veya yüksek olabileceğini anlatan bir yazı, makale etc bir şey bakınıyordum. belki de hiçbir riski yoktur o yüzden bulamıyorumdur. sizlere sorayım dedim

Uzun dönemli yan etkileri bir takım teknik gerekçelerle beklenmiyor. Şuradan bakabilirsiniz: immunizebc.ca

Şimdiye kadar yeni piyasaya sürülen aşıların yan etkileri en fazla 2 ay sürmüş. O nedenle iki aydan sonra bir etki görülmesi ekstrem olur. Diğer yandan mRNA aşılarının linkte açıklanan gerekçelerle yan etkilerinin daha kısa süreli olması da mümkün. Aşının ilk testleri başlayalı neredeyse 1 sene olacak, milyonlarca kişi aşı oldu, henüz basit etkiler haricinde görülen bir durum yok. Ancak COVID'in uzun dönemli yan etkileri artık az-çok biliniyor. Ciğerlerde kalıcı hasar bulunan durumlar var. Olasılıksal olarak aşının uzun dönemli yan etkilerinden çok daha tehlikeli görünüyor.

Tabii aradan 1 sene geçecek, herkes kendi hastalığını aşıya bağlayacak, ama hastalıkların sıklıklarında ya değişiklik görmeyeceğiz ya da değişiklikler COVID ile ilgili olacak. Durum anlaşılana kadar yayılan yanlış bilgiyi temizlemek 10 falan sürecek. Çünkü sözde-bilim malesef böyle bir şey.

Aşıların içindeki maddelere alerjisi olanların (ilaç alerjisi) sıkıntısı olabiliyor. Bu da çok nadir: milyonda 11 gibi bir rakam duydum. Bu da aşı vurulduktan 10-15 dakika içerisinde çıkıyor.

Türkiye'de anlam veremediğim bir şekilde, aşı karşıtlığı var. Sosyal medyadan, saçma sapan bir şekilde bu konu aylardır işleniyor ve insanlar "aşı değil de zehir vuruluyor" havasında. İlerleyen aylarda, en ufak bir rahatsızlığını aşıya bağlayacak kişi çok fazla. Bakanlık muhtemelen bu yüzden kağıtları imzalatıyor.


.

uzun vadeli zarar tam olarak ölçülebilen bir şey değil. Yani 1 milyar kişi aşı oldu ve 500 milyonunda bilmemne hastalığı ortaya çıktı gibi bir şey olmadığı sürece, çok küçük oranlarda ve bir sürü başka faktöre bağlı olarak bir şeyler çıkacak, bunun aşıyla mı yoksa başka şeylerle mi bağlantılı olduğu bilinemeyecek.

Bu arada ameliyat öncesi imzalanan sözleşmeleri gördünüz mü hiç? veya testleri bitmiş ama ciddi yan etkileri olabilen ilaç prospektüsü falan? bana denk gelmişti prospektüste bayağı korkutucu şeyler yazıyordu ve tüm testleri bitmiş onaylanmış şeydi. Biontech de ileride belki %0.01 insanda şunlar gelişebilir diye yazar ama henüz tespit edilen yok sanıyorum.

Bu arada Türkiye'de insanlar hastalıktan falan korkmuyorlar gördüğüm herkes kısır olmaktan korkuyor :D ne çocuk sevgisi arkadaş. Bence imzanın bir sebebi ileride çocuğu olmayınca aşıya dava açmak isteyecek insanları durdurmak.

Bizim ulke disindakiler imza atmiyor, onlarin yerine devlet topluca imzaladi.
Bizimkiler de imzalamistir ama bir de herkesten ayrica imza aliyorlar.

Firma dava istemiyor o riske girmiyor.
Tabi insanlar da killaniyor haliyle. Muhtemelen bi halt olmayacak ama yine de bir acaba oluyor kafada.

Daha once asidan degil de haptan yasanan bir olay var.
Turkiye disinda butun dunyanin ayvayi yedigi.
Turkiye'de bir veteriner hekim ulkeye sokmamis hapi.

bir bilim insanı, uzun vadede zararlı olacak olsaydı şimdiye kadar zararları ortaya çıkardı gibilerinden bir şeyler söyledi. Sanırım bir youtube kanalındaydı.

Aşı Türkiye'ye yeni geldi. Ben ikilemde kalıp hemen aşı olmak istemedim ama yaşadığım ülkede insanlar neredeyse 6 ay once aşı oldu. Yukarıda da söylendiği gibi gelişmiş ulkeler çoğunlukta olmak üzere 1 milyar insan aşı oldu

Arizona'da yasiyorum, daha once 1 yil California'da yasadim. California'da hava cok guzel, yazin pek sicak olmuyor kisin da soguk. Arizona simdi 45 derece olmus. New York da cok soguk, kar firtinasi oluyor. Arizona'nin tersi durum var. Firsatim olsa bu nedenle Guney California'da yasardim. Okyanus kenari olmasi da onemli.

New York'ta bulundum, California'da yaşayan arkadaşlarım var. Kesinlikle California.

New York İstanbul'un çok daha büyük ve daha yorucu olanı. Çok iyi para kazanmıyorsan yaşaması zor, turist olarak gidip gezmek şahane. İklim olarak da geride +1

Chicago

soğuk yerlerde yaşadım yine oraları seçerdim, wyoming, utah, colorado gibi eyaletler

Ya ben özür dileyerek New York diyorum kesinlikle. Yani New York'un gece hayatı, drag mekanları, lgbti scene'i falan çok merak ediyorum. bir de çok çeşitli bir şehir yani. Her milletten insan var, ırkçılık falan daha az olur gibime geliyor. Gerçi Aamerika genelinde öyle zaten diyenler olabilir ama new york tam bir dünya kenti bence. istanbul gibi nişantaşı'sı da vardır, çekmeköy'ü de muhtemelen. o yüzden pahalılık konusu çok umrumda olmazdı herhalde.

1) California, Texas, Florida
California Long Beach , Texas Galveston, Florida JAcksonville genelde yaptığım işin en yoğun olduğu limanlara sahip. İş bulmam kolay, iklimi güzel gibi.

2) Kesinlikle California, sıcak, güneş ve LA :)

Eyalet sorulmus ama herkes "siz sehir demek istediniz herhalde" diye new york city'den bahsetmis. New York eyaletiyle sehri arasinda daglar kadar fark var. Eyaletin geri kalani cogunluka ufak sehirler ve kirsal alan, ekonomisi de iyi degil.

Kaliforniya da genel olarak kuzey ve guney olarak ikiye ayrilmis sekilde dusunulur. Gene bu iki bolge arasinda benzerlik az. Los Angeles bolgesiyle San Fransisco'nun falan kulturu ekonomisi ve ozellikle iklimi cok farkli.

3 yildir houston da yasiyorum. Eger izmir istanbul gibi sehirlerden geliyorsaniz texas ugramayin bile. California ya da new york city tasinmayi dusunuyoruz. Chicago da olabilirdi ama nyc den de soguk, dehset soguk.

oregon, washington ya da colorado'da yasamak isterdim; bence muazzam tabiatlari var ve cok buyuk kalabalik yorucu yerler degil. texas'ta da austin ya da ufak sakin bir sehirde yasamaya hayir demezdim.

california ama asla buyuk sehirlerinden birinde yasamayi istemezdim.

Buraları gördüm / yaşadım seneler önce:

1- Maddi herhangi bir sıkıntım olmasa aslında Boston'da yaşamak isterdim. Hem Avrupa şehri gibi hem de ABD. İki adım ötesi NY. Ben daha Doğu yakası insanıyım sanırım. Hayal kurdurdunuz bana.
2- Yukarıdaki benzer sebeplerle NY. Ama soğuk derseniz CA.

evet madem hayal kurması bedava, o zaman New York'ta (city olur, eyalette farklı yerler olur) yaşayayım uzun bir süre. yine uzunca bir süre San Fransisco alayım. orta uzun LA, kısa bir süre Portland-Oregon, yine uzun bir süre Chicago. biraz Boston. azıcık ucundan Texas. belki Washington (dc olan). baltimore'un da ismi güzel ya aklımda kalmasın onu da ekleyeyim. hepsi olur ya denemek lazım.

www.zara.com

Üfff bunlar bile 150 lira olmuş ya. Bu tarz hoşuna gittiyse bu kalitede bi tık daha ucuzu nerede var söyleyebilirim.(istanbul’da isen)

zara +1
baseball sapkalari guzel bence
olmadi h&m, gap, ucla

H&M'den 2009'da almıştım.

Bir de normal şapka da alabilirsiniz, SPX'e bakın.

Ekonomi okuyan bir arkadasim hisse senedi satin aliyor. Ancak ekonomide doktora yaptigi icin her olayi cok yakindan takip ediyor. Ayni sehirde yasasaydik onunla onu takip ederdim ama iki uc ayda bir ancak konusuyoruz. Bu duyuruyu ben de takipte kalayim.

ben de amerikadayim. konustugum amerikalilar yatirim fonlarina ya da borsaya yatirim yapiyor. paralarini yonlendiren finansal danismanlari oluyor.

Once bir broker'la hesap acacaksiniz hisse senedi alimi seklinde yatirim yapabileceginiz. Meslea TD Ameritrade.
Sonra mesela borsada halka acik bir sekilde islem goren spesifik bir sirketin hissesini satin alabilirsiniz (mesela apple, american airlines, tesla cart curt) veya tum borsayi endeksleyen fonlardan (index fund) satin alabilirsiniz. Bunu sunan en popular yatirim urunu etf'ler. (exchange-traded fund)
Spesifik sirket secip onlara yatirim yapmak riskli oldugu ve bilgi gerektirdigi icin index fund etf almaniz mantikli olur, yani ikinci yazdigim. Danismana ihityaciniz yok, zira danismanlar ciddi bir oran alir yatiriminizdan. gereksiz.
bu dedigim borsaya yatirim yapma isini paraya yakin gelecekte ihtiyaciniz yoksa yapin, zira kisa vadede dususe gecebilir, saving account'un aksine. daha yuksek risk daha yuksek reward.

Bankaya gidiyorsun riskini seciyorsun adamlar ona gore sepet yapip senin icin parayi isletiyor. Bir randevu al, mevzuyu anlat gerisini hallederler.

Reddit'e bir çok subreddit var bununla alakali. Bence buradan bilgi alacaginiza soruyu orada sorun cok daha fazla bilgi alabilirsiniz. Ben aynısının Fransız versiyonundan cok sey ogrendim.

Şu kitabı okumadan yatırım yapmayın

www.amazon.com

ameliyatsız dediği zaten gömülü olmayan/yarı gömülü oluyor. yani doktor çeneyi çok yarmadan direk pense benzeri aletle tutup çekebiliyor.

gömülüyse zaten ameliyatlı kaçarı yok. doktora göre değişmiyor yani bu durum.

ben önce devlette gittim 1 tanesini çektirdim baktım çok eziyetli ve insan muamelesi yapılmıyor kalan 3 tanesini özelde çektirdim rahat ettim. özellikle gömülüyse işinin ehli doktor önemli. avrupa yakasındakilere doktor önerebilirim.

doktordan eminseniz çektirip kurtulmanızı tavsiye ederim.

Marmara'ya gidip ikişer ikişer çektirip kurtuldum.

Çektirmedim. Çektirmem için bir sebep yok. Hiç ağrımadı. Kötü çıkmadı, düzgün çıktı. Sağlık sorunu oluşturmuyorsa çektirmeye gerek olmadığını düşünüyorum.

Cektirmedim ama discim "20liklerini de cekelim" demisti. Covid vs derken 2 yildir ugrayamadim yanina.
Cektirirsem hiyjen acisindan rahatlayacagimi dusunuyorum cunku 20liklerim yari gomuk bir sekilde duruyorlar. Arka kisimlari tam temizlenmiyor.

dissendium +1

dişçim bakıp düzgün çıktığını, almaya gerek olmadığını söylemişti.
ben de ellemedim hiç.
bir sorun da yaşamadım.

eski doktorum 'acil değil ama er ya da geç çekilmeli, çıkış pozisyonları yüzünden ileride mutlaka sorun çıkarır' demişti. henüz sorun çıkarmadılar ama şimdiki doktorum da aynı şeyi söylüyor. cesaret edebilirsem çektireceğim yani.

gömülü olduğu için bahsettiğiniz gibi ameliyatla alındı. ameliyat diyince büyük bir şey canlanmasın yarım saat gibi sürdü, sadece normal çekmeden farklı olarak açıldı alındı dikiş atıldı. dişlerin gömülü oldugu oncesinde rutin bir kontrolde söylenmişti, o zaman hemen aldırmadım. ağrı vs yapmıyordu ve çıkmıyordu. bir süre sonra bir tanesi ağrı yapmaya başladı o zaman mecburen aldırdım. diğerleri duruyor.

çene cerrahı çok yakın tanıdığımdı o yuzden başka hekimlere danışmadım.

sinir tahribatı oldu ve dilimin yarısı halen uyuşuk, işlemin üzerinden 7 ay geçti. bu gelişebilen bir komplikasyonmuş. hep böyle de kalma ihtimali varmış. bu konuyu biraz araştırmnaızı tavsiye ederim. bunun için bile ben ağrı yapmasa aldırmazdım, diğerlerini aldırmıyorum.

işlemden sonra bir süre antibiyotik kullanıyorsunuz ve birkaç gün ağrı oluyor, ama çok aman aman bir zorluğu yok.

Çektirmedim, ağrı sızı olmadı hiç.

Hiç ağrımayan dişim bir gece birden ağrımıştı, sabah yanağım şiş uyandım. İltihaplanmış, önce antibiyotik kullandım. Çekilen röntgen sonucu iki yirmilik dişin de ameliyatla alınması gerektiğini, ileride çeneyi etkileyeceğini söylediler. 6 ay arayla iki diş de alındı. O arada bir daha ağrı olmadı ama ben yine de aldırdım. Üstte bir yirmilik daha var, onda sorun olmadığı için duruyor. İki işlemi de okmeydanı diş hastanesinde yaptırmıştım. Şansıma iki cerrah da çok kibardı. Sanırım çok korktuğum için de şefkatli davranmışlardı:)

40 yaşındayım sadece bir tanesi gömülü yana doğru büyümüş diğerleri gelişmemiş ufak bir operasyon ile alındı etki geçince acı az da oldu o kadar 3 gün sonra hayat normal idi

Şimdi Bilkent, Koc, Sabancı hukuk mezunu birini sütçü imam hukuk mezunu biriyle karsilastirmak doğru mu? Apartman üniversitelerini es geçiyorum tabii ama özel üniversitelerde de çok kaliteli olanlar var.

Ayrıca tecrübe, kendini geliştirme gibi faktörleri de unutmamak gerek.

40 yaşında özel okul mezunu avukat tanıyorum. 15 senelik tecrübe sahibi. Müthiş bir çevresi, çok sağlam tecrübesi var. Bu adama gözüm kapalı güvenirim.

Eğer gideceğim avukat genç yaşlardaysa kesinlikle devlet okulundan mezun olmasını tercih ederim. Çünkü yeni mezun olmuş avukatlarda haliyle tecrübe konusunda eksiklikler olabilir. parası da ona göre olur. madem tecrübesi az teorik bilgisi iyi olsun diye düşünürüm. Özel okul mezunlarının ne disiplinine ne de teorik bilgisine güvenim yok.

tabi bu genellemedir. her genelleme gibi bu da yanlış olabilir.

Okulun bir önemi yok. Ezberi iyi ise iyidir. Okulda öğrendiği çoğu şey iş hayatında işine yaramaz bile. Tamamen kendini geliştirmesine bağlı. Boğaziçi mezunu doktorali tanıdığım var eşeğini bile teslim etmezsin

Avukat için nereden mezun olduğu çok önemli değil, asıl önemli olan dava kazanma oranı. Doktor için de aynısı geçerli. Bunu nasıl ölçeriz, o da cevaplaması zor bir soru ama ben bunlara bakıyorum.

Hiç endişe duymuyorum. Devlet ve özel okul karşılaştırması yaptığınız şekliyle eskide kaldı, ikisinin de iyileri ve kötüleri var artık. "seviye olarak iyi olsa zaten neden devlet uni tercih etmesin ki?" demişsiniz, nice kaliteli özel okulda pek çok devlet üniversitesine göre çok daha iyi eğitim olanakları var.

@fraise dediginiz universiteleri ben de tenzih ederim.

apartman unide hukuk mezunu bir avukatla calisiyoruz ben de alakali konumuzla ilgili biri oldugu icin tercih etmistim. universitesi linkedinde yazmiyor bile. yani hem tercih ediyorum hem soru isaretim kaliyor umarim memnun kaliriz isinden de aklimdayken fikrinizi merak ettim

Merhaba,

Ben Özel üniversitelere tamamen önyargılı biri olarak özel üniversiteden mezun oldum. Apartman üniversitesi değildi. Ve devlet üniversitesinde aynı bölümde okuduğum arkadaşlarımdan çok daha iyi bir eğitim aldım. Mesleki eğitimim de epey öndeydim diyebilirim. İyi ve kaliteli bir özel üniversiteyse eğer tercih edebilirsiniz.

Ozelden ozele degisir. Koc, Sabanci, Bilkent ile Bahcesehir, Yeditepe ve birkac ozel universiteye daha guvenirim.

parayla mezuniyet nasıl oluyor ya, sınava girmiyor mu bu insanlar 4 sene boyunca? özel üniversitede hocalık yapan boğaziçi, vs. mezunu akademisyenler, "bunlar para vermiş ya" deyip havadan mezun mu ediyor? :) kimse yatarak üniversite okuyamaz bence, özellikle de tıp ve hukuk gibi bölümlerde. insanın kendini yetiştirmiş olması da ayrı bir konu tabii.

@nathanieltroy

Olay şu, vakıf üniversitesinde derse giren hocalar aynı zamanda devlet üniversitelerinde de derse giriyor. Dolayısıyla aynı hoca tarafından sorular hazırlanmasına rağmen arada müthiş bir uçurum oluyor. Devlet üniversitesindeki öğrenciler sınavda dökülürken vakıftakiler kolay sorularla rahat rahat ders geçiyor.

Bir zamanlar fetöden dolayı kapanan x üni öğrencileri bizim okula özel öğrenci olarak alınacaktı. Tabii haliyle büyük tartışmalar çıktı. Devletliler “biz bu okula hakkımızla geldik başkasının bizim sıralarımızda eğitim görmesi kabul edilemez” derken, kapanan fetö üniversitesi öğrencileri ise “biz de sizlerle aynı hocaların sınavına giriyoruz. Siz dökülürken biz en iyi notlarla geçiyoruz” diye kendlerini savunmuştu. Twitterda facebookta ateşli tartışmalar dönmüştü.

Neticede o öğrenciler geldi, sınav neymiş onu gördü. Laga luga yapıp Okul uzatan 2 tanesini biliyorum :)

Writing'in iyiyken, reading ve listening'den yana probleminin olması ilginç geldi açıkçası. Bilhassa reading.

reading bu kadar sorunluysa okuduğunu anlamıyorsun demektir. sınava iki hafta önce girdim. en laylaylom yaptığım bölüm reading'di ve 8,5 geldi. açıkçası hiçbir taktik vs uygulamadım. paragrafları anlayarak, hazmederek, kafamda canlandırarak okudum. hatta hastalara yardım eden köpeklerle ilgili bir metin vardı. köpekleri cinslerine renklerine kadar gözümün önüne getirerek okudum. soruları bir daha metne bakma gereği bile duymadan cevapladım.

sınav stresiyle paragrafları anlamadan geçiyor olabilirsin. hani bazen kafamızı tam vermeden on sayfa kitap okuruz, ne okudum lan ben deyip başa döneriz, onun gibi. bir cümleyi iyice anlamadan diğerine geçme. zincir bir defa bozulunca gerisi de bozuluyor.

illa bir teknik tavsiye istiyorsan anahtar kelimelere odaklanarak okuma yap. sorularda birebir aynı kelime çıkmasa da eşanlamlısı çıkıyor, illa bir yerinden yakalıyorsun. bir de yes/no/not given bölümünde no işaretlemeden önce düşün. not given çıkabiliyorlar. benim girdiğim sınavda arada kaldığım sorular hep bu bölümdeydi.

ben sınav haftası mantığı anlamak için şu siteden üç dört alıştırma çözdüm. gerçi sınava birden çok girdiysen muhtemelen epey çözmüşsündür bunlardan:

www.ielts-exam.net

En başta kelime öğrenin. Sadece kelime bilince bile genel konuyu anlarsınız. English Vocabulary in Use önerim.

büyük ihtimal stres yapıyorsun. 1-2 taktik var. Skimming ve Scanning taktikleri var. Biraz bunu araştır. Birde süreden dolayı mı düşük alıyorsun acaba? Eğer tüm reading parçalarını okuyorsan zaman sorunu olabilir. Ha birde boş bırakmaman lazım. Bilmiyorsan bile tahmin yürütmeye çalış. Kelime bilgini geliştirmen de en önemli detay.

Dronelari tasimacilikta kullanmaya basladiklarinda bu dedigin olur ama askeri ucaklar için bu olasi gorunmuyor.

uçaklar bahsettiğin gibi geniş alana ihtiyaç duymayacak kadar geliştiğinde de sefer sayıları vs benzer ölçüde artacağından ötürü var olan havalimanlarının küçülmeyip bilhassa da da genişleyebileceği daha makul gibi sanki.

şu olabilir belki, tek bir şehre 1 büyük havalimanından ziyade aynı şehrin iki yakasında iki daha küçük havalimanı daha mantıklı olabilir.

Bence bu VTOL uçakların gelişimine bağlı.

ABD'de neredeyse her kasabada bir havalimanı var. Hatta talep o kadar çok ki yetmiyor. Biletler de ucuz. Minibüs kadar uçakları var. Sağda tek kişi solda tek kişi gidiyor. Arada koridor var.

yaklaşık 40 gün önce adaya giderken görmüştüm, ilk defa karşılaşmıştım müsilaj denen şeyle. eve dönünce nette biraz bakındım ve belli dönemlerde belli miktarda olduğunu gördüm. o zaman önemsememiştim ama sonradan anormal seviyelere yükseldi. birdenbire gelmedi ama ama evet böyle olması anormal.

gece fetöcülerin amerikadan müsilaj getirip denize döktüğünü iddia etmiyorsan anormal bulman normal çünkü denizdeki miktar anormal. bunun sebebi ise arkasında şüphe yaratacak bir şey değil, işin ucunda bilim var, bir sürü yayın paylaşıldı nedeni nasılı hakkında. birazcık araştırırsan görebilirsin.

t24.com.tr

Üstteki arkadaşın dediği gibi okuyalım araştıralım, aniden olmadı

İzmitliyim. Körfez bildim bileli kirli. Temizlenen, kalitesi artan çok yer var ama genel olarak İzmit Körfezi atık kuyusu durumunda. Sadece fabrika atıklarından bahsetmiyorum. Kanalizasyon da var. Zaman zaman yunuslar görülüyor. Flamingo bile görülüyor. Ama denizin kendisi temiz değil. Müsilaj bir şeylerin artık taşma noktasında ortaya çıkmış.

gemiciler, balikcilar bu olayin her zaman yilin belli doneminde ortaya cikip sonra geçtigini ama bu yil geçmedigini soyluyordu yani deniz bi sekilde cozebiliyorken bu yil cozemedi

Ben yeni duydum demek ki killanmaliyim tadinda bir akil yurutme olmus. Hayir, supheleniyorsun da vardigin nokta ne? Ne onemli ne degil hic mi kendin degerlendiremiyorsun?

haberleri yalnız ekşi sözlük'te gündem olunca öğreniyor olmanız bir komplo teorisi yaratabileceğiniz anlamına gelmiyor bence.

Amariganınoyunu biden görüşmesi öncesi

Bence sorun olmaz, yenir her turlu.

Ben hep yaparim

Pek çok ülkenin pek çok ülkede okulları var.

Evet misyonerlik amacı var ancak utanç kaynağı da değil.

Bu ülkenin en eski Amerikan okullarından biri Tarsus’ta.

Bunlar üşkenin zenginliği olarak görülmeli. Şunu da kabul etmek gerekiyor bu ülkede cidd bir entelektüel baskınlığı var kolej mezunlarının. Bu da kötü demek değil.

Türkiye’nin de başka ülkelerde okulları var aynı şekilde.

Ayrıca bizimkiler de misyoner okulları.

@tessera: "Pek çok ülkenin pek çok ülkede okulları var."

gelişmiş ülkelerin, gelişmiş ülkelerde okulları var mı?

milliyetçi bir insan değilim ama bir fransız lisesinde, fransa'nın kültürünü ve değerlerini, önemli kişiliklerini bizim türk çocuklara öğretmek bana oldukça saçma geliyor. sanki biz medeniyet görmemişiz de fransızlar bizi medeniyetle tanıştırıyormuş gibi geliyor.

saçma geliyorsa gönderme çocuğunu o okula, öğrenmesin? ben almanca okudum okulu ss subayı olmadım.

tessera +1

Hollanda ve Almanya'da Amerikan okulları var örneğin. Google'da bulabilirsiniz detaylarını.

Gelismis ulkelerde de var.
Los angeles'ta, berlin'de fransiz liseleri var.

Fransa'da yaşadığım şehirde Amerikan lisesi var.
Kısacası tahmininiz yanlış.

fisna.org Kuzey Amerika kıtasındaki Fransız okulları
www.internationalschoolparent.com Birleşik Krallık'taki Fransız liseleri
www.completefrance.com Fransa'daki uluslararası okullar
en.wikipedia.org/wiki/Category:British_international_schools_in_Germany Almanya'daki İngiliz okulları
vesaire vesaire.

Gelişmiş ülkelerin gelişmiş ülkelerde okulları var evet, aşağılık kompleksi yapılacak bir mevzu değil.

Edit: Wiki linki tuhaf çıktı, alternatif olarak Almanya'daki uluslararası okullar linki:
www.expatica.com

Hemen hemen her yerde italyan fransız okulları var.

Mesela diplomatlar ve benzeri işlerdeki insanlar çocuklarını fransız okullarına yollar. Neden derseniz birkaç nedeni var. Birincisi bakalorya veriyorlar ki her yerde lise eğitimi geçerli olsun diye. İkincisi her ülkede o eğitim aynı seviyede ya da yakın seviyede. Ülke değiştirmek zorunda kaldıklarında çocuklarınon problem yaşamasını önlüyor. Tabi bi de uluslar arası ilişkiler dünyasında fransızca değerli bir dil, statü gibi biraz da.

Her ülkenin her yerde yok ama çoğu gelişmiş ülkenin çok fazla yerde var.

Fransizlar cok eski.
misyonerlik amacli acilmistir italyadan fransaya falan gecmistir.
Misyonerlik deyince osmanliyi batirmak icin degil kendi aralarindaki kavgadan da dolayi var. Papayla falan kavgalari barismalari vs.. cok degisik tarihleri vardir.
Bundan cikanlar turkcu falan olur fransizlardan nefret eder.
Mezunlardan cogu elci konsolos falan olurdu eskiden.

Amerika okullari sonradan acilmis, 1. Dunya savasi oncesi osmaliyi parcalamak icin.
Savastan sonra cogu kapatilmis.

Kalanlar amerikan aski pompalar. Ogrenciler amerikayi cok sever.

Aha bunlar yabanci o zaman dusmandir diye tek potaya koymamak lazim hepsinin amaci kulturu falan farkli.

Zaten kanunlari yonetmelikleri falan ayri, tarih dersini gidip yabanci dilde vermeleri yasak falan.

Şu anda en iyi eğitimi bu okullar veriyor. Adam devşirme kısmı bence de var. Aileler genellikle de yurt dışına gidiş olanağı için çocuklarını gönderiyor.
Rahatsız olan göndermez.
Yerli ve milli okullarımız var ne de olsa.

Bu arada eski derken gercekten eski, istanbul'un fethinden daha once acmislar okulu.

Türkiye'nin de yurt dışında okulları var. Hatta kurulduğu zaman cumhurbaskani ziyaret ediyor. Umarım Türkiye'ye de başka ülkelerin iyi okulları gelir, Türkiye de iyi okullar açar. Örneğin Japonya bir lise açıp iyi bir mühendislik dersi verebilir.

Yabanci okul mezunuyum.
Hic de o ulkenin degerlerini, onemli kisiliklerini, tarihini filan ogrenmedik.
Turk dili ve edebiyati dersimiz vardi, tarih ve cografya da turkceydi ve turk müfredatina goreydi. Milli guvenlik dersimiz de vardi, ordudan emekli birisi geliyordu hatta.

Alman dili ve edebiyati dersimiz vardi, okulun asil diliydi sonucta. orada tabi ki onlarin onemli yazarlarini, edebi donemlerini vs ogrendik, bunda yanlis bir sey gormuyorum.
Matematik, fizik gibi derslerde konular turk mufredatindan farkliydi, o yuzden yurtdisina hazirladiklari bir gercek. Turkiye’de okumayi isteyen öss’ye iyi hazirlayan, son senesinde raporla okula gitmeyecegi yerli ve milli bir okula gitmeli zaten, bu okullar bunun icin yanlis yerler ama mezunlarinin cogu da turkiye’nin en iyi universitelerine girmeyi basarabiliyorlar her seye ragmen.

Gelismis ulkelerin gelismis ulkelerde okullari var, evet.

Okullar kültür emperyalizminin önemli bir parçasıdır. Mesela ispanyollar da esmer, türkler de. Ama ispanyollar bundan gocunmuyor hatta avrupa'da oldukça yakışıklı / güzel bulunurken, türkler kendilerini sarışın ve renkli gözlü yapmak için deliriyor.

Acaba neden?

Batı ülkeleri birbirilerinin sınırları içinde okullar açıyorlar. Almanya fransa'da, fransa amerika'da. Ama bu daha çok kültürel bir dayanışmanın ve ekonomik işbirliklerinin bir parçası. Bir diğer amaç da o ülkede kendi çıkarlarına uyacak insanlar da yetiştirmek. ATıyorum abd'deki fransız şirketlerinin ihtiyaç duyduğu insan kaynağını yetiştirmek de bu okulların misyonu. Tabii yine kendi içlerinde ufak istihbarat faaliyetleri de yürütüyorlardır bu okulları paravan olarak kullanarak.

Ama dediğim gibi batı ülkelerinin birbirleri içinde okul açması daha çok kültürel dayanışmanın bir parçası.

Asıl mevzu, batı ülkelerinin gelişmekte olan ülkelerde açtıkları okullar. Özellikle 18-20 yüzyılda bu okulların bir çoğu misyonerlik ve emperyalist faaliyetler için kuruldu.

Bu tarz faaliyetlere yumuşak güç denir. Elbette kimse gelip de öğrencilere hadi ülkenizden nefret edin demiyor. Tam tersine, okulu kuran ülke kendi değerlerini sevdirmeye ve sempati toplama gayretinde oluyor. Kitle iletişim kuramlarında fikir ekme gibi bir teori vardır. Muazzam bir yöntemdir. Sempati toplayarak, telkinlerle ya da farklı tekniklerle insanların bir fikri benimsemesini sağlarsınız. Örneğin batı medeniyetinin üstünlüğünü orta okul çağında aldığınız çocuklar üniversiteye gelene kadar tatlı tatlı benimsetebilirsiniz. Burada bahsettiğim teknik ya da ekonomik üstünlük değil.

Mesela Osmanlı'nın son dönemlerinde, cumhuriyet döneminin neredeyse tamamında batılı insan tipi epey yüceltilmiştir. İnsanlar bir alman, fransız, ingiliz karşısında kendini daha yetersiz hissediyor. Güzellik algımız bile böyle şekillenmiş. Ülkenin yarısının sarışın renkli gözlü olmak istemesi tuhaf değil mi? Yukarıda bahsettiğim gibi, ispanyollar bizimle benzer fiziksel özelliklere sahip olmalarına rağmen bundan gocunmuyorlar. Çünkü bizim kadar kültürel emperyalizme maruz kalmadılar.

Bunda osmanlı entelektüellerinin ve ilk dönem cumhuriyet entelektüellerinin önemli bölümünün dönemin yabancı okullarında okumuş olmasının etkisi büyük bence. 1. dünya savaşı'ndan sonra ülkedeki tüm gazetecilerin, yazarların, bürokratların okudukları lisenin bağlı olduğu ülkenin mandasına girmeyi savunması tesadüf olmasa gerek.

Dediğim gibi kimse bu insanlara gidip de "bizim için çalışın" demiyor. Ama propaganda öyle güçlü bir silah ki, insanlar farkında olmadan kendilerine dayatılan düşünceyi büyük bir istekle kendi fikirleri gibi benimseyebiliyorlar.

Fransız okullarından mezun çok arkadaşım var. Birçoğu farkında olmadan fransızlara benzemeye çalışıyor. "parissienne" görünmeye çalışıyorlar. Tarif etmesi çok garip bir psikoloji bu. ama ne demek istediğimi anlatabildiğimi sanıyorum. Sürekli "ben fransız kültürüyle büyüdüm" imasında bulunuyor çünkü o kültürü daha üstün görüyor bilinçaltında. gibi gibi...

Ha türkiye de bunu yapıyor farklı ülkelerde okullar açarak elbette. JAponlar da... Ama batı medeniyeti daha yayılmacı bir politika izlediği için bu daha ilginç noktalara varabiliyor.

Bu arada "yeni kültürler tanımaktan ne çıkar" algısı da gelişmekte olan ülkelere öğretilen bir tavır. Elbette yeni kültürlere açık olmak çok değerli. Ama siz fransa'da
müfredatının türkler tarafından belirlendiği, türk kültürünün baskın olduğu bir okul açabilir misiniz bir düşünün:) Bir türk olarak okul açabilirsiniz. Ama türk kültürünün baskın olduğu bir okul fransa'da türkiye'deki fransız okullarından daha fazla baskı görür.

Şu bir gerçek ki, milliyetçiliğin ve patriotismin modası geçti anlayışı sadece nedense gelişmekte olan ülkelerde oldukça yaygın. Batı medeniyeti kendi sınırları içinde son derece patritotic, milliyetçi ve muhafazakar olabiliyor. Yabancı dil öğrenmek için bizim kadar gereksinim duymuyorlar mesela.

Eğer bu sorduğun soruların başında vatandaş vergi veriyor ise hepsine ücretsiz olmalı.
Vermiyor ise hayır.

1) Vergi veriyorsan çoğu şey onun karşılığında ücretsiz olmalı. Ama çoğu Avrupa ülkesi tam da bu yüzden "aylarca sıra bekliyorsun" diyor. Türkiyedeki gibi devlet + özel hibrit çözümler daha iyi bence.

3) O hastalıklara para ayırdığı için diğer şeyler şaşıyorsa sıkıntı. Denge bulunmalı bence.

4) Kendine bakmak ne demek? Mesela ülkede alım gücü çok düşük, herkes işlenmiş et almak durumunda, bunun sonucunda yaşlılığında kanser olacak belki de. Bunu insan kendine mi yaptı yoksa devletin etkisi de var mı? Fakir bırakıldığı için mi zorunda kaldı?

Dümdüz dişini fırçalamadığı için dişi çürüdü gibi mantık yürütsek o bile doğru değil. Kimi genetik olarak daha yatkın oluyor, kimi hiç bakım yapmasa da çürümüyor. Zaten genel sağlık sistemleri iki tarafı da koruyan orta yolcu sistemler oluyor işte.

Bildiğim kadarıyla artık hasta olduktan sonra değil, tam tersi hasta olmaması için yapılan şeyler öne çıkarılıyor. (bkz: önleyici sağlık hizmetleri)
Mesela devlet sağlık sistemini geliştirmek yerine, stresi azaltıp insanları spora ve daha sağlıklı beslenmeye yönlendirse daha iyi sonuçlar alınacak belki de.

Hollanda fena degil.

Aile hekimi isini iyi oturtmuslar doktor ustune titriyor, evine mektup atiyor yarin ac gel tahlil yapicam diye.
Devamli takip ediyor senin hastaligini. Bizdeki gibi aile hekimi pesinde kosmuyorsun.
Ben kendi doktorumu 1 kere denk getirip muayene olamadim. Ne zaman gitsem cikmis oluyor, oradaki doktorlar da trip atiyor.

Sana para veriyorlar spor salonuna git diye, ya da salon devletin tam bilmiyorum. Bi sekilde sporu zorluyor ev kadinlarina falan. Boylece hastaligi onluyor.

Dis olayi zaten rutin sanirim, emin degilim de duzenli gidiyorlar diye biliyorum.

Ayni doktor 3 nesil aileye baktigi icin her seylerini biliyor.

Ama orada da uzman doktor olayi cok zor, cat diye gidemiyorsun bu yuzden hastaneler bos.
Gitsen de cozemiyorlar.


Sigortan yoksa hayvani masraf cikartiyorlar. Mecburen sigorta yaptiriyor herkes.

Yaslaninca patliyor sistem.
Bu yuzden olene kadar calisman lazim, mezarda emekli oluyorsun.

İnsan en başta tedavi olmayı değil hasta olmamayı bilmeli. Hasta olanın sağlığa ihtiyacı vardır ve belli bir düzeyde bu harcama gerektirir. Genel olarak Devletin her hastaya ücretsiz bakması şu zamanda zor görünüyor. Öncelikle sağlık giderleri, ilaçlar ve ekipmanları tamamen yerli olmalı.

Hasta ve devlet arasında işleyişi sağlayan doktorla diğer ara kurumlara kadar yeniden yapılandırılmalı. Tamamen her şey ücretsiz olmasa da maliyet/fiyat düşürülebilir.

Osmanlı ve Selçuklu zmaanında parası olmayan hastaya ücretsiz yardımda bulunulur ve dönüşü için yol parası dahi verilirmiş. Bu bakımdan eskilerden ama asla değerini yitirmeyen geçmişimizde öğreneceğimiz çok şey var.

Senen 90lara gelindiğinde ise hastane ölen masraflar karşılanmadığı için rehin kalabiliyordu. Hasta ziyareti mi ? O da "ücretliydi"
Trafik kazasından sonra acı içinde kıvranan, konuşamaz haldeki yerdeki yaralıya müdahale için ambulansla gelen sağlık görevlisinin ilk sorusu "sigortan var mı? " ydı
Doğum yapan anneye, çocuğun öldü diyerek evine gönderilmesi çocuğun başka ailelere verilmesi. neredeyse her ameliyattan sonra hastanın vücudu içinde unutulan gazlı bez ve makaslar, gizli kamera görüntülerinde ispatlı olarak doktorun hastasından ameliyat için bıçak parası istemesi, daha neler neler.. akşam haberlerinin değişmezleriydi.
Kısacası insan odaklı tedavi anlayışına sahip doktor ve böyle doktorların yetişmesini sağlayan bir sağlık sistemi anlayışı/müfredatı gerekiyor. Tabi o da temelde manevi değerlerle sağlanabilecek bir şey.

Geçen sene salgın başında aşıların geliştirilmesi bile 2-3 seneye varabilirken açıklamalarda.
Bu pazarda(!) farklı ülkelerden, farklı rakipler ortaya çıkınca 1 senede bir çok ülkeden aşı haberleri gelmeye başladı.
Sağlık anlayışının içinde kapitalizm olduğu sürece insanlar sağlığına kavuşmaz.

3. Soruya cevap tedavi yüksek tutarlı hastalıklar için geçmiş kaynaklar sıkı bir araştırılmalı.
Ve dışarıdan tedavi değil kendi kültürümüze, toprağa ve doğal kaynaklara bağlı bir tedavi anlayışı geliştirilmeli.
O zaman hastaneleri arttırmak yerine tedavi olan insanları arttırmanın önemi daha çok anlaşılır.

1) ücretsiz değil zaten. öyle ya da böyle birileri ödüyor. olay kimin ödeyeceği. sigorta herkese zorunlu olursa türkiye'deki gibi, olan ücretli çalışan ya da geliri çok aşırı uçlarda olmayan orta sınıfa oluyor. gibi gibi

2)sevk zinciri bundan ötürü var. uzman doktora aylar sonra görünebilmek anlamına gelse de, doğrusu daha çok bu.

3)sma en güncel örnek. evlilikte eşlere test yapılabilecek bir hastalık. hepatit falan gibi zorunlu tutulabilir. diğerleri de vergiler arasında önemli kısım değildir, virgülden sonraki basamak falan olur anca.

4)kendine bakmayı kolaylaştırmak gerek.

dengeli çözebilen ülke... yok heralde.

Bunu tam çözebilen bir ülke yok bence. Ki zaten çok zor bir denklem. Ben kendi deneyimimden soyleyecegim;
1) ucretsiz saglik diye bir olay yok. Biri her sekilde ödüyor. Türkiye'de sağlık ücretsiz değil. Ek olarak sürekli devlet hastanesi kullanıp ilerlemeye kalkarsaniz Türkiye'de de deli bir sıra var. Isteyen denesin uzman doktor randevusu. Fransa'da da bu var, isleyis; aile hekimi kontrol edip sevk ediyor. Uzmanlarda sıra var. Suistimal edilebildigini sanmıyorum.

2-sevk zinciri. Onun dışında bu risk olayi cok kolay cozulebilecek bir şey degil. Gecen bir yerde gördüm, doktor parmağında birşey yok demis. Bu da inanmıyorum, eğer kirik cikarsa dava edebilir miyim diyordu. Maalesef zor yani bunlarla ugrasmak.

3- sma'dan bahsediyorsaniz test ile anlasilabilecek birşey ama test en son baktigimda ciddi pahaliydi (10bin lira diyordu özel). Bunu devlet karsilamaz ya da ucuzlatmazsa ödemeli. Ki Avrupa'da bazi ulkelerde ödüyorlar milyon euroluk tedaviyi (Fransa'da gene doktorlar onay verirse zolgensma ödeniyor.)

4-ucu acik. Türkiye gibi siyasal islam ülkelerine alkol sigara icen kendine bakmaz odemiyoruz derler. Kendine bakmak tabiki önemli ama onun için de sağlıklı ürünleri daha ucuz yapmalisin, insanlari spora teşvik etmelisin vs. Türkiye'de saglikli besin cok pahali, çoğu ekmek ve karbonhidrat ile besleniyor. Spor salonu pahali ama spor hobisi daha da pahalı. Yasadigim yerde herkes haftasonu doga yürüyüşü, daga tırmanış, göle gitmede falan. Etrafimda kilolu insan yok resmen.

Ama bunu tam çözebilen ülke yok.

Olay eğitimle de alakalı. Eğitimli insan daha az hasta oluyor. Öncelikle bilinçli oluyor. Çocuğu ağlamasın diye önüne cips, meyve suyu dayanıyor. Bu durum maddi gelirden alakasız, eğitimle ilgili. Ikinci olarak eğitimli kişi insan vücudunu tanıyor. Akcigerle karaciğeri çok yakın sanan çok insan var. Örneğin geçen hepatit aşısının covid'e iyi gelecegini sanan insanlar duydum. Çünkü hepatit karacigerdeymis, covid akciğere gidiyormuş, ikisi de ciğer olduğundan hepatit aşısı akciğere iyi gelirmiş. Durum eğitimsiz insanlarda bu şekilde. Sonra antibiyotik kullanımı gelişmiş ülkelerde çok az. Diğer ülkelerde aspirin gibi alıyorlar..

eşim 4 haziran gece 11.30’ta 2.dozu oldu. 5 haziran akşamüstü 5 gibi şiddetli eklem ağrısı başladı o gece ateş ve ishalde oldu baya.6haziran akşamı bütün yan etkiler bitti.

ertesi gün başladı, ateş ve eklem ağrısı oldu, 3 gün sürdü.

5 mayısta oldum. hiç yan etki olmadı.

İlk doz hiçbir şey olmadı. İkincisi akşam kolda ağrı yaptı.

2. dozu olduğum gün fazla yorgunluk oldu. Ertesi gün 38.5 derece ateş, baş ve eklem ağrıları ile tüm gün yataktan çıkamadım. Onun ertesi günü hiçbir şey olmamış gibi hayatıma devam ettim.

çalıştığım iş yerinde herkes oldu. ben 2. dozda sadece kol ağrısı çektim. rahat uyumak için ağrı kesici attım. 2gün kol ağrısı oldu sadece. ancak arkadaşlarımdan ateşi çıkan, gripimsi geçiren ve hiç etkilenmeyende oldu.

Babamın ilk dozda kol ağrısı oldu, ikinci dozda hiçbir yan etki olmadı.

Ertesi gün hafif yorgun hissettim o kadar

Kendimden bilgi vereyim.
Asi yeri agrisi bile olmadi. Saskinim.

kalamar ve karides marmara denizinden mi geliyor?

ben 1 yıldan fazla oldu türkiye'ye gelmiyorum, aylardır midye dolmanın hayalini kuruyordum bu çıktı. baktım biraz da yememek daha iyi galiba. çok ciddi sorunlara yol açabiliyormuş.

Bunlar çiftlikte üretiliyor zaten. Marmara’da değildir. Midye içinse müsilaja gerek yok normal zamanda bile yenmez.

midye de artık çoğunluka çiftliklerde üretiliyor.

Rock devri yükseldi ve düştü, şimdi rap dinliyorlar. Spotify'da Üçüncü Yeniler listesi var, oraya bakın.

var ama araştırmak lazım. nekropsi vardır mesela ki lezizlerin lezizi sonra kök eklenebilir. başka da var da aklıma gelmiyor şimdi.

bu konuda diyeceğim çok şey var(dı) ama yazıp yazıp sildim, zaten yüzeysel seviyede bile olsa eleştirel ne yazsam birtakım densizler tepki gösteriyor.

dürüst olmak gerekirse bahsettiğiniz grupların birkaçı hariç hiçbiri olay olmuş grup falan değil, zaten mor ve ötesi dışındakiler esasında rock grubu da değil. bunu bir grubun hayranı olduğum için söylemiyorum, rock görünümlü arabesk ve pop soslu alternatif müzik grupları ile rock grupları arasındaki ayrımı yapabildiğim için söylüyorum.

yine de diyebilirim ki bahsettiğiniz dönem bitti ne yazık ki, şimdilerde rap müziğin devrini yaşıyoruz. o eski dönemden kalan nekropsi var devam ettiğini bildiğim, canım kerem tüzün'ün grubu. öztürk ilmaz'ın arada grup faaliyetleri oluyor ama hangileri süregeliyor emin değilim. hücumkedi vardı bir dönem sanırım ama bitti, son zamanlarda insan vardı. yine o grup kültüründen gelmiş görkem karabudak'ın birtakım bireysel faaliyetleri oluyor şimdilerde, ne kadar beğenirsiniz bilmem ama bir göz gezdirebilirsiniz sanıyorum.

o devir maalesef bitti. son dönemin popüler grupları kalite olarak saydıklarınızdan çok çok uzaktalar.

dolu kadehi ters tut
son feci bisiklet
yüzyüzeyken konuşuruz
büyük ev ablukada
adamlar

böyle tipler dinleniyor artık.

yok popüler olmasına gerek yok, full türkçe söylemeleri de şart değil, türkiye'den sağlam gruplar dinlemek istiyorum diyorsanız;

GEVENDE*
RENK*
KÜL*
NEKROPSİ*
kes
asia minor
ihtiyaç molası
nemrud
altin gun

yıldızlılar şiddetli tavsiyelerim.

the ringo jets
jakuzi
she past away gibi harika işler çıkaran gruplar var. bunlar benim favorilerim ama maalesef allengirli isme sahip gruplar kadar mainstream olamıyorlar. gerçi yurt dışında sevenleri var diye biliyorum. hatta the soft moon bir jakuzi şarkısına remix yapmıştı. tje climb diyeceğim ama onlar da neredeyse saydığın gruplar kadar eski.

"üçüncü yeni" denen yeni nesil alternatif sahnesinde ismini duyuran grupları da biraz zayıf buluyorum açıkçası sound olarak da söz olarak da birbirlerinin tekrarı gibiler.

merhaba, kontrakula'yı önerebilirim.

www.youtube.com
www.youtube.com

-korhan futacı ve kara orkestra,
-dandadadan hala tanrıdır.
-nekropsi, defalarca yazılmış. defalarca da yazılmalı.
-ayyuka çok es geçiliyor. ayyuka dinlenmeli.
-replikas, zaten...

bunlar gerçi eski gruplar. paradigma artık rock'tan darkwave'e kaymış durumda. she past away, jakuzi, affet robot gibi kara soundlu güzel gruplarımız var artık. üçüncü yeniler götümü yiyebilir.

yaratici olma, eglenceli olma cabasi. bazen cozene kadar ulan girsem mi girmesem mi tedirginligi yasatmiyor degil.

Abi hadi w ve m harfi ne alaka? Ing bilmeyen biri nasil cozuyor bunlari?

Aslında o kadar da İngilizce bilmeyen biri Bayan ve Erkek yazan çay bahçesine gidiyor. Isveren zaten bunu düşünüyor. Ben olsam bayan da demem ama biliyorsunuz...

Böyle komiklikleri görünce canım sıkılıyor. Zaten doğru düzgün mekanlar böyle şaklabanlıklar yapmıyor.

Baston,fötr şapka, pipo.. bunlar 1800lerin İngiliz erkek görüntüsünü anımsatıyor.
Sanırım insan sirkülasyonunun yoğun olduğu otogar,dinlenme tesisleri, avm gibi yerlerde yabancılara,turistlere de hitap eden görsel bir dil ihtiyacından kaynaklı olmalı bu durum. Dünya dili ingilizce sayıldığına göre, bu tür rehber simgeler de onlardan kaynaklı ya da bağlantılı bir uygulama olabilir.

www.google.com

Bunun kadar yaratıcı değilse ben de saçma buluyorum. Hatta karıştırdığım oluyor.

Bülent ersoyun kadın ve erkek halleri vardı bir yerde. Birkaç yerde ben de anlamak için biraz çaba sarf etmiştim.

Disiye somun, erkege civata koyan vardi.
Allah bunlarin belasini versin, ben staj boyunca yanlis tuvalete girmistim.

Bizim okulun hic isaret koymadigi ortak bir tuvalet vardi, o en kotusuydu.

Biontech'in ikinci dozu için en az 6 hafta geçmesi gerekiyor sanırım. İlk dozu olduktan sonra bana da garip gelmiş ve sormuştum da bu yanıtı vermişlerdi. Firmadan da "6 haftayı geçirmeyin" gibi bir uyarı gelmişti sanırım. Kime inanacağımızı şaşırdık.

ben ilkini 24 mayis da oldum, ikincisi 9 agustos

ABD'de 21 gun veriyorlar, en etkili olani o. Ben 21 gun sonra oldum.

Edit: Asi olunca para vermelerinin yaninda ucretsiz antikor testi de oldum. Antikor olusmus.

Türkiye'de 6-8 haftaya uzatmışlardı, sonra bu yeni gelenleri herkese birer doz yapacağız dediler daha da uzayacak mı belirsiz. (18 Temmuz civarı iyi aslında, 6 hafta falan)

Kanada falan herkese bir doz yapıp sonrasını üç ay sonrasına falan attılar galiba. En ideali 21 gün demişlerdi başta ama.

İlk dozu 20 nisan 2.dozu 3 haziranda oldum. Yanilmiyorsam amerikadaki son arastirmalara gore ilk dozun 5. ve 6. haftasinda cok daha yuksek antikor gozlenmis tvde doktorlar oyle demisti. Bizde de asi sikintisi cikinca ve bu arastirmaya dayanarak iki doz arasindaki sureyi biraz daha actilar.

Pfizer biz 3 haftaya göre faz 3 çalışması yaptık, bundan daha uzun Aralık için bir şey diyemeyiz diyor İngiltere ise biz 12 hafta aralıkla vurduk, araştırma yaptık 80 yaşın üstündekilerde böyle yapınca 3.5 kat daha fazla antikor üretilmiş diyor. Kaldı ki tek doz bile 12 gün sonra %70’ten fazla koruma sağlıyorken aradaki süre bence daha da uzatılıp mümkün olan en fazla nüfusa aşı yapılması en mantıklı strateji olur.

bizimkiler o arayı 12 haftaya çıkarmayı görüşüyorlardı en son.

anneniz birinci dozdan sonra fazla gezinmesin. aşının ilk dozundan sonraki koruyuculuk yüksek değil (aslında yüksek ama 2. doza göre değil) enfekte olabilme ihtimali var.

12 haftalık aralıkla aşılamanın yaşlılarda daha yüksek koruma sağladığı araştırmalarda görülmüş. www.medrxiv.org

Benim yasadigim ulkede 5-8 hafta arasinda yapiyorlar.
6-7 hafta bana oldukca normal geldi yani.

kanada "2. dozun 4 ay icinde yapilmasi lazim" diyor. Hatta asilari karistirmayi falan da dusunuyorlar, ilk doz biontech, ikincisi Moderna gibi.

Hayirlisi.. :)

Aynı cevabı vereceğim ama olsun maksat pekiştirmek. 6 hafta sonrasına veriyor.

- Kuzenim Mayıs ayında oldu, ikincisini Haziran sonu olacağını söyledi.

- Ben de bugün oldum. İkinci dozu 23 Temmuz ile 4 Ağustos arasında olacağımı yazıyor e-nabız'da.

ben de remington kullanıyorum ama modelini bilmiyorum, bütçenize uygun modeli alabilirsiniz bence.

AmoVee mini aldim

Not: erkek saci

Ben philips in en son modelini aldım procare keratin galiba adı, 700 küsür liraydı, aldıktan sonra yengemin 350 tlcivarına aldığı remingtonla düzleşirdim, keşke ondan alsaydım dedim.
Fiyat iki katı ama ikisi de aynı performansı gösterdi resmen.

Cevaplarınız için teşekkürler! İki Remington sonrası S6505 modelini sipariş ettim. Haydi bakalım hayırlısı.

Sordugun soruyu tam anlamadim ama ABD buyuk bir ulke ve hizli tren diye bir kavram yok.

Cin'den hizli tren satin alsak diyenler var.

köprüler ve metrolar abd'den daha iyi türkiye'de. ama metro kavramı vs abd'de 50-80 sene önce başladı bitti. bizde yeni yeni peak noktasını yaşıyoruz son 5-10 senede. aşırı yapılaşma ve betonlaşma konusunda bakınca abd'den önde olduğumuz konular var. eksiğimiz hatalarımız da çok çok fazla.

ancak konu betonlaşma ise karşılaştırılacak ülke abd değil, dubai katar vs olur.

Son başlayan ilerler, geçmişten kalanın üzerine yenilik yapmak zordur. Bankacılık sistemi de benzer şekilde bizde ileri çünkü adam akıllı sistem zamanında yoktu, girişirken sıfırdan ileri teknoloji ile kuruldu.

Bu kötü bir şey olmak zorunda değil ama ayrıca övünülecek, onlardan daha iyi başardık denebilecek bir şey değil. Estonya dijitalleşmede birçok ülkenin önünde ama overall bakınca başka da bir olayı yok.

Bankacilik sistemi bizde daha iyi degil, 60 dolar vergi iadem geldi, 10 tane banka gezdim, hicbir eleman cek nasil bozulur bilmiyor, her bankada bir mudurle gorusmek zorunda kaldim, kotu olan su bircok mudur de bilmiyordu.

Bir bankada neyse deneyimli biri vardi, o banka da cekin neredeyse yarisini aliyordu.

@howfaristhesky, aynen kanka tam olarak işini iyi yapmayan personelden bahsediyordum ben de.

@howfaristhesky, işte neye göre iyi/iyi değil dediğine bağlı. ABD kafası çek bozdurmak burada zor oluyordur doğru. Ama online bankacılık, posta beklemeden şifre almak, belli ayarları webden değiştirebilmek, mobil bankacılık gibi şeylerde Türkiye çok hızlı görünüyor. Mesela ben İngiltere'de yaşarken şaşırdığım bişey her atm'nin para yatırılabilir şekilde olmamasıydı. HSBC Business bankamatikler yatırmaya izin veriyordu :D Biraz nüfus ve hız isteğiyle de ilgili tabii. Ha mesela duyduğum bir örnek, Western Union transferlerini Garanti Cep'ten yapabiliyordun, Avrupa'da kendi kendine yapamazsın saçma demişler parasını geç vermişlerdi birinin. Anlamamışlar sistemi.

Metro vs olaylar biraz geç gelmesiyle ilgili bence de. Ama yine de işletme olarak da iyiyiz bence. İstanbul metrosunda uyuyan evsiz, işeyen birileri, fare vs. görmedim. Dakiklik olarak emin değilim.

ABD'de toplu taşımanın iyi olmadığı hep söylenir fakat yüzölçümü çok büyük, ayrıca araba almak çok daha kolay.(ve gerekli deniyor) Türkiye'de araba alamıyorsun ve alman gerekmesin diye her yere toplu ulaşım var. Ayrıca Avrupa mantığı olduğumuzdan bizdeki şehirler biraz daha derli toplu. ABD'ye gitmedim ama her iki mekanın arası çok uzak ve arabayla gidilebilecek şekilde diyorlar. Ben avrupada çoğu şehri yürüyerek gezdim :D

sonuç olarak, farklı mantıktaki ülkeleri karşılaştırmak biraz elma-armut. Mesela sağlık sistemi, bizde çok iyi? mi? ama orada adam buna vergi vermiyor. Benim maaşımdan her ay o kadar para kesilmese, özel sigortayla daha iyi hizmet alacağım belki? gibi.

beğenmediğin ny metrosundan, aynı duraktan 8 farklı metro geliyor. bindiğin trenin başı bir yöne gidiyor, kıçı başka yöne gidiyor yolda ayrılıyor. türkiye'deki toplam metro ağı ny'nin 1/50 oranı kadar falandır sanırım.

otobüs hatlarına gelince, abd'de toplu taşımayı otobüs olarak kullanma oranı ile buradaki çok farklı. biz hindistan gibiyiz neredeyse artık insanlar otobüse metrobüse minibüse binmek için kapıdan birbirlerini iterek sıkıştırıyor, içeride winrar gibi duruyorsun. abd'de böyle bir şeye denk geldin mi hiç herhangi bir otobüste vs?

ben 4 ay kaldım ny'ta, çalıştığım restoranda haftada 5 gün ve günde sadece 6-7 saat çalışan 19 yaşındaki garsonlar işe jiple gidip geliyordu. sen şimdi böyle bir ülkede otobüse neden yatırım yapasın ki? öyle bir talep ya da ihtiyaç yok çünkü. burada haklın %70'i fakir olduğu için onlara yatırım yapmak zorundasın.

gayet haklısın, zaten ABD'de de tartışılan bir konu bu, sadece ulaşım değil tamamen altyapı konusunda çok ciddi renovasyon ve yatırım yapmaları gerekiyor. usa infrastructure renovation falan diye aratınca yıkılan yollar, eski elektrik dağıtım şebekeleri, su problemleri ile karşılaşıyorsun. tren ise en geri kaldıkları konu, Amtrak diye bir saçmalık var herkes nefret ediyor. yani tespit doğru aslında. şu anda altyapının bir çok noktada yıkılıp baştan yapılması tartışılıyor. dediğim arama kriteri ile araştırırsan bir sürü bu konuda makale çıkacaktır zaten. 5-6 trilyon dolarlık bir yatırım yapılması gerekiyormuş altyapının çağı yakalaması için. toplu taşıma zaten zayıf, bu kasten yapılmış bir şey çünkü adamlar avrupa gibi toplu taşımaya yönelmek yerine daha bireysel, otomobil odaklı bir şehir planlaması yapmışlar zaten.

ama bunun sebebi ABD'nin geri bir ülke olması değil, adamlar bu yatırımları 100 sene önce yapmış, iş gördüğü sürece de bırakmış. biz daha 5 sene önce açmışız bir çok metroyu. e tabii ki bizimki daha yeni olacak. yani bu ABD'nin geri, bizim ileri bir ülke olduğumuzu göstermez, ama evet altyapı konusunda tr kendi klasmanına göre çok iyi durumda diyebiliriz.

araba fiyatları ile ve kişi başına düşen mill gelir ile konunun hiç bir alakası yok, sıfır korelasyon. az buçuk ingilizcesı ve okuduğunu anlama becerisi olan herkes Google'ı kullanarak yukarıda yazdıklarımı doğrulayabilir.

Ben Afrika'da bir ulkede yasiyorum. Mobil internet hizi ozellikle Turkiye ziyaretimde anliyorum ki daha hizli burada. Mobil bankacilik var, bir hat sahibi oldugun an saniyesine kullanmaya baslayip aninda para gonderip alabiliyorsun ve en ucra koyde bile bulursun parani cekecek bakkal. simdi bu iki noktayla bulundugum ulke turkiyeden gelismis mi oluyor?

Ulke halklarina sunulan ve alistiklari bir "rahatlik" sistemi var onlarin seviyesi degisiyor sadece. Fakat bunlar genel olarak refah seviyesini belirtmiyor bence.

Bu sistem evet hala var 2020 Missouri’de aynı sistem vardı. Ne şehir içi ne şehir dışı toplu taşıma doğru düzgün değil. Bir otobüs bir saatte bir geliyor falan. Niye böyle peki? Çünkü herkesin arabası var. Bir ailede yetişkin kişi sayısı kadar araba var ve benzin çok ucuz. Tr’yi Abd ile kıyaslamak çok yanlış zira sahiden toplu taşıma kültürü gelişmemiş. Avrupa ile kıyaslarsak Almanya, Hollanda, İsviçre ve Fransa’da şehir içi/şehirler arAsı çok defa seyahat ettim. Türkiye’de otobüsle eşimi bir yerden bir yere gönderirken çekiniyorum açıkçası. Bu saydığım ülkelerin tamamında toplu taşıma Tr’nin çok ilerisinde, hem konfor hem öngörülebilirlik açısından.

metroların iyi olması adamların 1900ün başında metroyu kullanmaları olmasın? adamlar sen eşşeğe binerken metroya biniyordu. abd den iyi falan değiliz ya. senin başkentinde maguris dolmuş var ya allahını seversen neren iyi?

Bu sey gibi degil mi, asgari ucretle gecinen ailenin reisinin, bilmem kac milyon taksitle aldigi iphone ve devasa tv'sini gosterip, zengin ailenin ihtiyaci olmadigi icin tercih etmedigi, ortalama bir android ve ortalama bir tv ile yetindigi durumu, bakin biz onlardan iyiyiz diye gostermesi gibi.

Almanya'da da e-devlet kadar kapsamli bir dijitallesmenin yanina yaklasilmiyor, hala her sey mektupla yuruyor. Bu almanya icin negatif bir durum ama, dijitallesmeden once daha temel sorunlari cozmek gerekmiyor mu? Adamlarin takir takir isleyen bir adalet sistemi var mesela, hayvan gibi sosyal devletleri var, rejimleri demokratik.

Bunlar hep bizim gorgusuzlugumuz. Cok daha temeldeki sorunlari cozmeden, alt yapi sorunlarini halletmeden, yuzeysel seylerle kendimizi avutuyoruz. Neymis metromuz guzelmis, insan gibi yasamadiktan sonra istersen tum ulkeyi altin ile kaplat, adalet olmadiktan sonra neye yarar tum bunlar?

arkadaşlar ben abd bizi kıskanıyor demedim ki. yani abd veya almanya gibi ülkeler bizden iyi diye her konuda bir şekilde onlara haklılık bulmamız gerekmiyor ki.

abd süper güçse, new york'ta bir duraktan 8 metro geçiyorsa bırakın da o metrolar sidik kokmasın, klimaları falan olsun. yazın new york'ta metroya binen varsa bilir ne demek istediğimi. hayır bir de her yerde paylaşılıyor "keanu reeves metroya bindi araba kullanmıyor gelişmiş ülke yea" diye. şimdi burada "niye metroya yatırım yapsın herkesin arabası var" olmuş.

yani bazı şeylerde biz daha iyi olamaz mıyız? bu düşünceyi anlayamıyorum. almanya'da sanayi iyi diye bürokrasideki kağıt fantezisini görmezden mi geleceğiz?
adamlarda telefon uygulamasına kaydoluyorsun size bir fiziksel bir mektup gönderdik şifreniz onun içinde olacak diye mail geliyor, bir uygulamaya giriş yapacağım diye bir hafta mektup bekliyorsun ve bu alt tarafı bir sigorta şirketi.

garip gerçekten.

neva

Leyla da farah da guzel

eli$eva :)bkz.shtisel ben de dizide bunu duymustum
elisa gibi bi seye donusebilir. yahudi ismi

inana, maya, lena, lina bu da arap arkadaslardan begendiklerim
rozerin de guzel kurtce olarak

Leyla cok guzel bir isim bence.

Valla Leyla çok da güzel bir isim değil bence de. O yüzden eşin begenmemekte haklı. İsim önerim de yağmur olur.

leyla güzel isim ama şiirle bağlantılı, nadir isim aradığınız için lavinya veya destina’yı da düşünün derim.

nadir isim ile basladiysan oyle gitmek lazim, bence hanim hakli.
Leyla guzel isim ama uymuyor gibi..

Isim vermeyi unuttum, "yazgülü".."ü" paterni devam ediyor ve nadir.

Leyla iyi

Kiziniz bir gun buyuyecek ve verdiginiz isim onda omur boyu kalacak. Anne ve babalar bunu hic dusunmuyor. Leyla guzel bir isim degil. Aslinda Gulce de degil, uzgunum. Isimler kisinin sosyoekonomik durumunu anlatir. Hatta ailesinin muhafazakarlik seviyesini. O nedenle 15 yasinda gelince de, 60 yasina gelince de insanlarin onun hakkinda ilk goruste iyi seyler dusununecegi isimler secin. Durustce yanit vermek istedim.

Leyla bence de iyi. Klasik bir isim. Nadir olan isim koyma telasindakiler aslinda tam tersine moda isimlere yoneliyor ki bu da acayip bir celiski.

soruyu okur okumaz aklımda tek bir isim canlandı: nazende.

benim kendi kızıma koyacağım bir isim değil, fakat sizin anlattığınız kriterlere göre zihnimde canlanan bu oldu.

leyla bence de güzel isim ama bu çok göreceli bi şey ve eşiniz istemediyse bir anlamı kalmıyor :)
kardeşlerin uyumlu isimleri olmasını itici bulmuyorsanız aklıma gökçe geldi.

isimle sosyoekonomik durumun alakası yok. ismi dolduran kişinin kendisidir. o zaman koç holding çocuklarına niye ömer, ali, mustafa gibi isimler koymuş?

gülce güzel isim ama leyla güzel değil bana göre.

beril, beren, suna, nevbahar, hanzade olabilir.

Son derece klasik bakisli ve antin kuntin isimlere sicak bakmasam da Onereyim

Simla

Bir dag adi birazda mistik bir tarZi var

He bana kalsa ayse koyarim ben

güzel mi değil mi bilmiyorum da okuduğum kitapta geçiyor şu an. doğu esintili deyince yazayım dedim, belki siz beğenirsiniz: arha (arya'nın doğu muadili gibi geldi bana)

bir de, ilya.

Gülce çok güzel bir isim aslında yanına türkçe olarak duru, derin çok hoş olur. Arap hariç demişsiniz ama nehir ve şiir geldi aklıma.
Birkaç isim daha yazmak istedim:rüya, öykü, gökçe, nil, defne, ekin, bilge

Leyla demeye gelmiştim :)

Leyla çok güzel ama kendi önerilerimi de diyeyim.

Nadide
Güzide
Gülru
Aysel
Jale
Jülide

Sağlıkla büyüsün bebeğiniz

duyurunuzun sonunu okumadan aklıma Leyla gelmişti. bence Leylanın yaşı yok 5 yaşındakine 50 yaşındakine gidiyor. Gülce ismi de sizin sandığınız kadar nadir değil aslına bakarsanız :) Gülce'ye de uygun olarak duyup beğendiğim , çevrede çok da duymadığım tatlış mı tatlış öğrencimizin de ismi olan Gülfem'i öneriyorum size ben. sağlıkla kucağınıza alın inşallah.

hanzade :)

bana bi hande cagristi sanirim hanzade onerilerinin coklugu sebebiyle. anlami da guzel gülce ile de uyumlu, ablasi gül-ce kendisi gülücük :)

(bkz: yosma )

osmanlı döneminde güzel kadınlar için kullanılırmış.

inci.

kısa ve net.

az ve öz.

adın kulağımda bir sır Burçe…
beklemediğim bir an beklemediğim bir şekilde çıkageldin
gülüşlerin âh sarıyor her yanımı gidemiyorum istesemde...
........

Burçe güzel isim, bence değerlendir.

Şiir olsun ismi. Olmaz mı? Benim kızım olsaydı ismi Şiir olacaktı. Ayrıca Müjgan da çok güzel bence. Hem de şiirde geçiyor.

Leyla ismini çok severim ancak bu ara nedense fazla popüler oldu.

Attilâ İlhan'ın pek sevdiğim Belma Sebil şiiri aklıma geldi okuyunca. Belma olabilir. Ferda belki...

Duyuruyu dun okumustum. Gece ruyama girdi :)) ruyamda Misra koyuyordunuz kizin ismini :)

@in vino veritas +1 hande guzel isim, anlami da cok hos.

Algıda seçicilik olabilir. Millet sürekli alay edince ve sürekli de gündemde olunca daha çok dikkat etmeye başlamışsındır. Daha çok dikkat ettikçe de daha çok hata bulmaya, daha da rahatsız olmaya başlamışsındır belki.

Adamlarin kendi dillerinden kaynaklanan bir sey, mesela bizim alfabedeki t ile ingiliz alfabesindeki t benzer sesler, Biz biraz daha sansliyiz th, w'yu ogrendin mi yolu yariliyorsun nerdeyse diger cogu ses benzer cunku telaffuz acisindan. ama hint ingilizcesinde oyle degil iste bir suru ses de fakliliklar var. Ingiltere dogumlu Cambridge mezunu su arkadasin How To Speak: INDIAN Accent video serisine bakabilirsiniz. www.youtube.com

türk insanının mükemmel ingilizce kompleksinden kaynaklanan bir şey bu. bir almandan bu cümleyi duyamazsın çünkü aksanlı konuşmak çok normal bir şey herkes için. adamın da aksanı bu, dili dönmüyor ne yapsın.

belki sadece kulağınıza kötü geliyor olabilir. bence bunu bir önyargıya dönüştürüp hintlileri alenen küçümsemediğiniz, hintli birine bu sebeple öyargıyla yaklaşmadığınız sürece sorun yok. insan her şeyi katlanılır bulmak zorunda değil neticede, bazı dillerin kendisi de kulağımıza hoş gelmeyebilir bazen.

ben de fransızlarınkine zor katlanıyorum mesela, ağır aksanlı ispanyolların ne dediğini anlamaya çalışırken darlanıyorum falan. hatta bazı ingilizlerin de "bi doğru düzgün konuş" dedirticek bi aksanları oluyor mesela :) hintlilerinkine kulağım daha alışık nedense, batmıyor bana. demek ki size de onlarınki batıyor, uç bir noktada sıkıntı yaratmıyorsa "olur böyle şeyler" denilip geçilebilecek bir konu gibi.

British English daha komik.

www.instagram.com

British people be like: it’s chewsday innit

Munday, Chewsday, Wensday, Thuhsday, Froiday, Sa-a-day, Sunday.

“Wah uh boh uhl”

Hintli aksanını komik bulmanın İngiliz aksanını komik bulmaktan farkı yok. Irkçı değil, adamlar gerçekten de komik yani ne yapalım.

Asyalı İngilizcesi de ayrı komiktir. R yerine L, L yerine R söylemeleri gibi.

Ayar oluyorsun çünkü adamlar umursamıyor, gülsen de r yerine l telaffuz ediyor.

belki adamların telaffuza bu kadar az dikkat etmesi seni geriyordur. Ben de dikkat ettiğimde adam nasıl bu kadar yanlış söylüyor o kelimeyi sanki özellikle uğraşıyor diyorum.

Sevdigimiz ve sevmedigimiz seyler bize ogretilmistir. Yillarca irkci bir Ingilizce ogretimine maruz kalip, Ingiliz Ingilizcesini Ingiltere kralicesinden daha cok benimsemis insanlar yetistiriliyor (ya da beyazlarin konustugu bir tur Ingilizceyi iste).

cevrende bu adamlarin ingilizcelerinden nefret edecek ne kadar hintli var? ben mesela 29000 kisilik bi sirkette calisiyorum, 10bini en az hintlidir ve gunun 8 saatini geciriyorum, gayet normal geliyor. kotu de konusmuyorlar hani (en azindan bizim sirkettekiler) grammerler cok iyi ve cok iyi ifade ediyorlar kendilerini.

+1

Ben vizesiz olarak Karadag'i sevdim. Onun disinda Gurcistan da yakin ve ekonomik olabilir, ben hic gitmedim.

Elbette paraniz varsa Latin Amerika ya da uzak dogu. Bircok ulke o bolgelerde vizesiz.

merhaba,

belgrad - novi sad rotası olarak sırbistan'a gidebilirsiniz.

kiev - lviv rotası olarak ukrayna'ya gidebilirsiniz.

bakü tatlı bir şehir, azerbaycan'a gidebilirsiniz.

saraybosna - mostar rotası olarak bosna hersek'e gidebilirsiniz.

fas'a gidebilirsiniz. ben gitmedim ama giden arkadaşlarım çok beğenmişlerdi.

güney kore muhteşem olur ama ekonomimizi çok zorlayabilir.

iran mutfak olarak muazzam. belki değerlendirebilirsiniz.

üsküp - ohrid rotası olarak makedonya'ya gidebilirsiniz.

lübnan'ı, ömür akkor'dan ötürü inanılmaz merak ediyorum. mutfağı özellikle.

ürdün'e giden arkadaşlarım baya memnun kalmışlardı aynı şekilde.

şimdiden iyi tatiller.

üsküp - ohrid +1 daha yeni geldim çiçek gibiyim

Sirf bunun icin Opera browser indirdim, kendi VPN'i var.

www.genmirror.com

youtube'dan video indirten siteler var. öyle bir siteden indirmek de çözüm olabilir.

hollanda.
huzurlu ülke. doğası var. insanı ingilizce biliyor. ırkçılık yok.

Almanya mantikli zira ekonomisi guclu oldugu icin is bulmak daha kolay ve is piyasasi yabanci calisan istihdam etmeye bircok ulkeye gore daha yatkin.

atış serbestse italya. yaşarken gerçek avrupa'da kendimi rahat hissedeceğimi sanmıyorum; buraya yazılacak tüm önemli başkentleri büyük kentleri görmüşümdür denebilir, kendimi en rahat hissettiğim ülkeler italya ve ispanya. öyle medeniyet başkenti ekonomik uçup kaçma beklentilerim yok, zaten güncel türkiye'den her türlü iyi olacağı için bu koşullar, düşünmeme de gerek yok. roma, floransa, milano, madrid ve barcelona'da gül gibi yaşardım.

Ben de aynı durumdayım, vatandaşlık başvurusu yaptım bekliyorum. İşler bittiğinde, seneye filan ver elini İtalya :)

Kuzey ülkelerinde (Alp dağlarının kuzeyinde yani) yaşamadım da işte turist gibi gidip gezdim bi kısmını, çok soğuk ve kapalı bir havası var. Genelde hep kışın gittim belki ondan iyice bastı beni ama oralarda yaşanmaz ya.

hollanda'da turistik sehirlerin disina cikarsaniz babalar gibi irkcilik gorursunuz. ancak ben yine de hollanda'da yasamak isterdim.

ingilizce ile isleri yurutme orani cok yuksek, yeri guzel.
amsterdam harikulade bir sehir. ulke kucuk oldugu icin her yer birbirine yakin.
insani gelismislik seviyesi yuksek.

ingiltere, ab’den cikti tabi artik gecerli degil ama gecerliyken tercihimi ingiltere’den yana yapmıştım.

hollanda’ya da bir tık yakın olsam da ab ülkesi olduğundan zaten ne zaman istersem gidip yaşarım düşüncesiyle en azından birleşik krallık vatandaşlığı da alayım dedim, pişman değilim.

tek sebep bu değil tabii ki, kültür ve dil de büyük etmen + avrupa’da sanırım biraz paris hariç londra gibi bir metropol yok. londra parisi de tokatlar tabi orası ayrı.

@garavel. ben de ingiltere'ye gitmeyi çok isterdim. paris görüntüde güzel ama yaşaması nasıldır bilmiyorum ve tek kelime fransızcam yok :)
o yüzden ingilizce konuşmaya karşı olmayan bi ülke olması lazım.

Ingilizce diyorsaniz Irlanda

Almanya bildiğim kadarıyla hollanda'ya kıyasla ev fiyatları ve kredi imkanları açısından daha mantıklı. Uzun vadeli bakınca kira ödemek yerine ev almayı bi noktada mutlaka isteyeceksiniz. Şehir merkezinde 2 odalı bir daire almak yerine kırsalda dublex bahçeli bir ev almak daha mantıklı gelecek.

Ev fiyatlarına vs. çok aşina olduğumdan değil de hollanda'da yaşayıp almanya sınırında ev alan akrabalarımdan hareketle söylüyorum. Gideceğiniz ülkenin göbeğine yerleşeceksiniz diye bi kaide yok sonuçta.

Normalde İspanya, İtalya derdim ama Almanya'nın bu ülkelerden bir basamak üstte olduğunu düşünüyorum. Almancayı pek sevmesem de mesleğim gereği (mühendisim) Almanya iyi bir tercih olabilir. Bu nedenle Almanya'yı tercih ederdim.

Calisacaksam; İsviçre.
Calismayip hayati yasayacaksam; güneyde akdenize sahili olan ülkeler. Fransa'nın güneyi, İtalya güneyi olur hep. Ev fiyatlari da metropollere oranla oldukça iyi. Misal yasadigim yerde 300 bin euroya apartman dairesi alirken beziers/fransa sehrinde havuzlu villa alıyorum.

Almanya da derim ama kültür olarak cok alakasizim. Fransa'da yaşadığım yerde kültürel olarak sıkıntı çekmiyorum misal ama Avusturya/Almanya'da yaşayan Fransız arkadaslar var, onlar bile biraz sikinti cekiyor.

Lüksemburg.
Hollanda.
İngiltere.
İsveç
Norveç

Amaciniz nedir?
Mesleginiz nedir?
Nasil bir hayat surmek istiyorsunuz?
Nelerden hoslanirsiniz? Bunlari bilmeden cevap veremeyiz. Hayatinizi degistirecekseniz “ayy hangisi olsa”dan daha fazlasi gerekiyor :D cocuklukta/genclikte hayalinizi kurdugunuz bir ulke ya da sehir var miydi?

Ben viyana’da yasiyorum, cok da memnunum hayatimdan. Viyana cok kompakt bir sehir, gece hayati cok iyi ama kulturel acidan da hem modern akimlar olsun hem klasik akimlar, hepsi temsil ediliyor. Sosyal konutlar var, sehir yesil vs.
Vatandaslik alinca “isvec’e giderim” diyordum, viyana’dan bir yere gitmedim. Ama sizin icin Stockholm ve Gotheburg olabilir yani. Herkes ingilizce biliyor.

Is imkanlari ve o ulkenin refahi onemli.

Herhangi

sizin kim oldugunuz ve ne istediginize gore cok degisir... ama bana sormussunuz, ben fransa ispanya gibi ulkelerde olmaktan(zaten yasadim bu yerlerde) memnunum ama hayatimin 1-2 senesini kuzeyde gecirmek isterdim. Isvec norvec danimarka belcika belcika hollanda gibi...

yukarıdakilere gıcıklık olsun diye değil, bilgi olsun diye yazıyorum. iskoçya, norveç ve isviçre ab ülkesi değil.

ben ab içinde hollanda'da yaşamak isterdim. gezip gördüğüm ülkeler içerisinde, en huzurlu ve nezih bulduğum yer orasıydı.

İngiltere açık ara farkla. Gerçi ab ülkesi değil ama, dil sorunu çekmezdim. İskandinav ülkeleri de güzel olurdu ama kısa biriyim hemen dikkat çekerim. :)

Ama çalışmama gibi bir lüksüm olsa İspanya, İtalya, Portekiz, Fransa'nın Nice, Cannes gibi şehirleri..

nerede iş bulacaksam orada yaşarım ama bunu göz ardı edeceksek hollanda, hatta hollanda den haag'da yaşarım.

Norveç AB değil ama AET (Avrupa Ekonomik Topluluğu) üyesi, haliyle Schengen bölgesi sayılıyor.

Norveç diyen arkadaşlar sadece güzel şehirler veya iyi bir yaşam hayal ediyorlar ancak gerçekler pek öyle değil.

Misal kış günleri saat 10-10:30'ta aydınlanan hava (aydınlanmadan kasım bizdeki en karanlık yağmurlu gün kadar :)) öğlen 15:30 gibi tekrar akşam karanlığına dönüyor.

Ben ilk gittiğimde şaşırmıştım. Trenler ve otobüsler ne kadar dakik diye. Ancak yine yaşadıkça anlaşılıyor ki merkez veya merkeze yakınsan işler kolay, yoksa ufak bir yerde yaşayanlar için günde 2-3 defa tren seferi var.

Bir diğer husus, çok uluslu bir şirkette çalışsanız bile kendi vatandaşının sahip olduğu haklara sahip olmuyorsunuz. Hatta departmanda 5 senelik tecrübeniz olmasına rağmen yeni sıfır tecrübe gelen Norveçli daha yüksek maaş alabiliyor. Bu ırkçılık değil aksine kendi vatandaşını korumak gibi düşünebilir.

Alım gücü iyi ancak bir yandan da pahalı, misal şehir içinde 20m2 yada 10m2 gibi evlere binlerce euroya yakın kira ödemek gerekiyor (O ikea'daki bir odada yaşam konsepti gerçekten var). Şehir dışına çıktıkça bahçeli evler var ama yukarıda bahsettiğim gibi merkezden uzaklaştıkça ulaşım azalıyor. Düşünsene akşam parti var ama son tren 18:00'de :) Araba kullanmakta problem, şehir içinde neredeyse studio daire parasına garaj kiralayabiliyorsun.

Bunlar tabiki benim gözlemlerim, senenin yarısını geçirdiğim için kaçırdığım yada hatalı bildiklerim de olabilir.

Nice
Cannes
Barcelona
Valencia
Akdeniz kenarından sıkılırsak :)
Amsterdam
Paris
Madrid
Roma
Söylemeye bile gerek yok amaa binlerce değişen parametre var. Şartlara göre liste değişir.

Hepsi öğreneceğiniz dile bakar bence. Kültürü öğrenmek, anlamlı sohbetler etmek vs için ihtiyaç. Hollanda'da da İngilizce bir avantaj evet, doğası güzel.

Almanya'da Berlin gibi şehirlerde İngilizce ile idare edersiniz ama bir şekilde Almanca öğrenmeniz gerekecek ki yavaş ilerliyor.

Ben Prag, Lyon, Valencia gibi yerleri tercih ederdim.

İngilizce konuşulması sebebiyle irlanda.

-Artık şu vizeler verilmeye başlansa da ilk adımı atsak :(-

"while they're gone" olabilir.

"Now that they are gone" da olabilir.

Now that they are gone demeye gelmiştim

"Since they're gone" da olabilir.

-Almıyorum
- Türkiye için konuşuyorum Para ile

1. Hayır
2. İnsanların çoğunun yaptığının aksini yaparak.
bu da tabi işin içindeyken değil de işin/meselenin dışında bir gözlem yoluyla oluyor.
Hayatın her ortamında siyahlar içinde yaşamaya çalışan kimselere yine siyahın yanlışlığını zararını anlatmak zordur.

Örneklerle griden başlamak lazım ki sonrasında beyaza geçilmesi kolay olsun.

Hayatın tadı bence gezerek çıkarılır. Türkiye'yi, dünyayı gezen biri bence hayatını yaşıyordur.

Doyum için kesinlikle kişisel gelişim şart. Sadece parayla doyum olmaz. Kitap okumak, film izlemek, yabancı dil öğrenmek, enstrüman öğrenmek, bir sporda uzmanlaşmak, hobi sahibi olmak doyum için gerekli.

- Evet
- insanın içinde olan bir şey bu. doğru bir mindset'e sahip bir insan yerde gördüğü sümüklü böcekten bile mutluluk duyar, bir muhabbet çıkartır. olumsuz insan aşırı zengin olsa en kral yere gitse bile mutsuz olur.

"bende su eksik, su arkadasimda olan sey bende de olsa" kafasindan cikarak tadi cikarilir.

Pandemi sebebiyle almıyorum ama öncesinde elimden gelenin en iyisini yapıyordum.

Hayatın tadı merak edilerek çıkarılır. Bu biraz istek meselesi, içten gelmeyince gelmiyor. Ama insan ne kadar çok şey öğrenirse o kadar çok merak etmeye başlıyor. O yüzden kendini yeni şeyler öğrenmeye biraz zorlar ve bir şeylerin üzerine düşünme eylemini pratik hale getirirse o zaman kendiliğinden gelişiyor.

Merak ettikçe yeni şeyleri öğrenme hevesi geliyor. Ne kadar çok şey deneyimlersen o kadar fazla tanıyorsun kendini, neyin seni memnun ettiğini, neyden keyif aldığını daha somut bir şekilde anlıyorsun. Dünyanın en lezzetli meyvesini yiyen bir köylü bunun farkında olmaz çünkü daha kötüsünü yememiştir. O meyveden keyif alması gerektiğinin farkında değildir. Şu anda yaşadığın hayat belki de keyif alman için yeterli ama alternatifleri görmeden bunu bilemezsin. Ya da alternatifleri görüp keyfin farkına varabilir, hayatını buna göre değiştirebilirsin.

Doyuma ulaşma hissi bence bunun önünde engel, her zaman daha iyisi vardır. Çünkü deneyim o kadar öznel bir şey ki, ve içinde bulunduğun dinamiklerden o kadar etkilenir ki; doyduğunu düşündüğün senaryo bir zaman sonra sıkıcılaşabilir. Daha önce seni doyurmayan başka bir senaryo değişen dinamikler yüzünden doyurucu hale gelebilir. Bunun için de bu merak-öğrenme-deneyimleme-farkına varma süreci sen bunlardan yorulana kadar devam etmelidir. Amaç bir yere ulaşmak değil, yolculuğun kendisi diyip klişeyle de bağlıyım.

Neleri yapmaktan zevk aldığını keşfetmen lazım kısaca, sonrası gelir.

- pandemiyi saymazsak evet.

- biraz kisisel sanirim ikinci soru, bana gore ulasilabilir beklentiler olusturup, onlari yavas yavas gercege cevirerek cikarilir.

hayatın tadını çıkaran insanlar genelde gamsız ve birazda saf insanlar oluyor şahsi fikrime göre.

- almıyorum. pek beklentim de yok.

- sağlıklı olmak birinci gereklilik. sonrasında çevrende güzel insanların olması belki ikinci sırada olabilir. bu ikisi olduktan sonra üç, dört, beş doldurulur elbet şimdilik bilmiyorum. kendi adıma yeterince kazandığım için parayı yazmadım ama muhakkak şart. iki bira alırken düşünüyorsan bunun getireceği mutsuzluk ve stres de fazladır tahminimce.

-basladim
-bolca yer görerek, iyi insanlarla zaman geçirerek, tüketmek yerine üreterek (örneğin tatilde en az parayı harcayıp en çok yeri görerek), yürüyüş yaparak, hayatı oku, çalış, evlen, çocuk bak, emekli ol çizgisinden kurtararak

-evet artik keyif almaya başladim.

-kpss'yi hayatimdan çıkardım mesela. Yillardir eberjimi sömürüyormuş resmen. Birikim yapıcam diye kendimi kasmayi da biraktim. Gezmeye, yeme icmeye, kiyafete, bakimima ve ilgi alanlarima çok kendimi aşmadan harcama yapmaya başladım. Beni mutlu eden iyi hissettiren şeylere yöneldim.ve antisosyalliği bir kenara birakip kaliteli insanlarin oldugu bir cevre edinmeyi de dusunuyorum. Yalnizlik sıkıcı geliyor artik.

@komando kani var bende +1
1) Almıyorum.
2) Değiştirilemez koşullar (seçilen meslek, çalışma koşulları, zorunlu ailevi ilişkiler, bakmakla yükümlü olunan kişiler) ve aşırı vicdan varsa hayatın tadı çıkmıyor.
"Doğduğun ev kaderindir" sözüne inanıyorum. Kişilik yapımız, kararlarımız hep buna bağlı. Gamsız, bencil olamıyorum. Böylece hep bir şeyler ayak bağı oluyor.
Sağlıklı olduğuma seviniyorum. Bir de Polyannacılık oynamaya çalışıyorum.

Aliyorum hem de cokkk

BENCE hayatın tadını cikarmamda ilk ve en önemli temeli gelecek kaygimin olmamasiyla attim. Sonrasında üzerine, surekli gezmek, sevdiğim insanlarla ve sevdiğim bir coğrafyada yasayarak keyifli zamanlar geçirmek şeklinde bina inşa ettim. Kendimi kimseyle/bir şeyle kiyaslamamayi öğrendim çünkü daha fazlasi her zaman var. Bunun sonunun olmadigini, insanı sadece insanin mutlu ettigini ve kendi degerimi kesfettigimden beri keyifsiz çok az zamanim olmuştur.

hiçbir şekilde keyif almıyorum.

paylaşarak bence. ama gerçekten. sosyal medyadan degil.

almıyorum.
canının istediğini istediği zaman yapıp, istemediğini yapmayarak.

bence hayatın tadı çeşitlilikten geçer, sürekli gezsek bile 10 gün sonra mutsuz olmaya, sahip oldugumuzu hafife almaya ve değerini bilmemeye başlarız

inisiyatif alabildiğimiz, çeşitli aktivitelere finansal durumumuzun elverdiği, konfor alanımızdan hafif şekilde çıkmak zorunda kaldıgımız sürekli zorlayıcı fakat devamlı stresli olmayan bi işten çıkıp akşam eve geldiğimizde yaptıgımız aktivitelerle hayattan zevk alırız

uzun zaman canım ne isterse onu yaparak keyif almaya çalıştım ve asla tatmin olmadım. shiç işim olmasa bile sabah kalkıp kitap okumak gibi bir eylem yapıyorum. kendime görevler tanımlayıp yerine getiriyorum, daha sonra daha cok zevk aldıgım aktiviteleri yapıyorum. bu akşama kadar huzurlu olmamı saglıyor :)

-genelde almıyorum ama imkanlar olgunlaşınca bu tatsızlık geçecek diye düşünüyorum

-kendini gerçekleştirmek için çabalayarak, keyif aldığın şeylere ayıracak zamanı ve maddi imkanı bulabildiginde

Ben de hayattan keyif alamayanlardanım. Pandeminin ve yurdum sorunlarının ruh halimde etkisi büyük. Hayattan eskisi kadar keyif almadığımı farkettim bir süredir. İstanbul'dan da çok bunaldım. Yokuşlarından, betonundan, gürültüsünden.

Yokuş çıkmadan yeşilliğinin içinde yürüyebildiğimde, istediğim alanda çalışabildiğimde ve çalışmak dışında gezmeye, yeni hobiler edinmeye zaman ayırabildiğimde yeniden mutlu hissedebileceğimi umuyorum.

Nasil konusunda abuzer guzel yazmis bana kalirsa. Buna belki bir seyler uretip ona emek vermeyi ekleyip cevreyi biraz daha vurgulayabilirim. Ruh hali sirayet eden bir sey, kotu bir cevrede iyi olmak bu acidan cok zor. Cevreden gelen stres etkenleri de cabasi. Sehir yasami zaten eksik bir yasam, hele hele Istanbul hic insani degil. Diger yandan herkesi geren pandemi korkusu sadece bir korku, gercekci degil ve fazlaca pompalaniyor. Yurt sorunlarini ise herkes birakti. Zaten cozumu elinde olmayan dertleri birakmamaktan baska yapilabilecek bir sey yok, dusununce bunlari bastan yuklenmis olmak sorunlu. i.imgur.com

Yillarca ABD'de yaşadım, in night ilk kez duydum. Bir Amerikaliya ben o cümleyi kullansam anadilim değil diye dedim diye düşünür. Gece at night'tir. O kadar detaylı düşünmeyin. Hatta öğrencilerime öğretirken çalışılmayan zamanlar genelde at olur derim.

Kitap özel bir durum derken tam ne kastediyor acaba? Muhakkak örnek olmalı diye düşünüyorum.
Ama gece gibi bir örnekte kural olarak at kullanılıyor çünkü gecenin bir başlama saati var. noon için de bu öyle. Verdiğiniz örnekte konu gecenin spesifik bir gece olması değil, genel olarak gece denen zaman diliminin spesifik yani 12de başlayan bir zaman dilimi olması.
Şurdaki açıklama fena değil: www.bbc.co.uk

normalsin, gunumuzde cogu insan senin gibi dusunuyor. kafana uygun bir insan bulursan evlenmeden de cok mutlu olabilirsin ayrica.

Yalnız değilsin. Sanki ben yazmışım gibi hissettim duyuruyu.

20 yaşında da aynısını hissediyorum, 27'de de. "Zamanla değişir fikirlerin" diyorlardı, değişmedi.

Mevzu ekonomik şartlar falan da değil, hiçbir yönüyle cazip gelmiyor yani.

Yalnız değilsin +1

Bazı insanların evlenmek istemesi ne kadar normalse bazılarının istememesi de o kadar normal aslında ama ne yazık ki toplumda herkes belli bir yaştan önce evlenmeli gibi saçma bir düşünce var.

Aynı yaştayız ve evlilik bana da hep çok gereksiz ve uzak geldi şimdiye kadar. Zaten çocukları da sevmiyorum ve hayatta yapmayacağımdan emin olduğum tek şey varsa o da çocuk doğurmak. Bu durumda evlilik için zaten bir sebep bulamazken çocuk da istemeyince daha da anlamsız geliyor.

Yalnız şöyle bir şey var. Erkek arkadaşımla bazı planlarımız var ve aileler işin içine girince evlenmek durumunda kalabiliriz gibi görünüyor. Bazen bunu düşündükçe içim daralıyor böyle tarifsiz bir şekilde. İstemediğim ve hiçbir anlam yükleyemediğim bir şeyi sırf başkalarının içi rahat etsin ve “elalem ne der” düşüncesi yüzünden yapmak zorunda kalacakmışım gibi geliyor.

Sevdiğin kişiyle resmiyette bir bağının olması bir avantaj olabilir belki ama bunun dışında evliliğe dair her şey anlamsız ve gereksiz bence. Keşke bizim gibiler çoğunlukta olsa da bu anlamsız şeyler azalarak bitse.

değişebilir, değişmeyebilir, bunların hepsi normal. kafana takma bence. karşındaki kişiyle ilgili bir şey evlilik zaten, mantıklı bir tarafı yok, duygusal bir karar. o duygu yükü altında değilsen anlamaman da çok normal diye düşünüyorum. ben 25'e kadar hiç düşünmüyordum, 30 yaşında evlendim, hayat bu noktaya getirdi yani. kendini kasma yani, hayatını yaşa. doğru ya da yanlışı yok bunun, kendin için nasıl uygunsa o senin için iyidir.

Normal. Ben 20 yasinda da boyle dusunuyordum, sizin yasinizda da, simdi de... Ancak farkli bir duygu durumu icine girince degisir sanirim, o da degisirse artik :)

Evlenmek istemeyi de istememeyi de ben normal karsiliyorum.

Çocuk sahibi olmak istemiyorsan evlenmek mantıksız (yurt dışına gidiş vs ozeL durumlar hariç). tşkler.

26 bitiyor ben de böyle hissediyorum bir kadın olarak. Çocuk çok büyük sorumluluk, aşırı derecede korkuyorum. Evlensem de yapmam diye düşünüyorum. Hayatımı ona vakfedemem.

Evlilik de çok büyük sorumluluk ve erkeklerin ev içi sorumlulukları eşit derecede yüklenmediğini görüyorum en modern ailede bile. Kendim hariç birinin ufacık işini bile sorumluluk adı altında yapmam. Ev temizlemek, yemek yapmaktan tutup her yere vekilebilir bu. İçimden gelip de yapacak olduğum şeyler başka, ev arkadaşımla bile birbirimize çok nazımız geçer ama sorumluluk olarak %50 eşitiz her konuda. Evliliğin bana bunu getireceğine inanmıyorum.

Bir de sadece seninle evledigin kişiyi kapsamayan bir kurum. Ailelerin ilişkisi, ikimizin birbirinizin ailesi ile olan ilişkisi falan bana çok yük geliyor.

Bu konularda benimle aynı düşünen ve yaşayan biri karşıma çıkar da evlenmeye değer bu adam dersem, seversem gerçekten evlenirim. Tabu değil benim için, iki imzadır atılır. Ama bunlarda anlaşma olmazsa gerek yok.

evlilikten ne anladığına bağlı aslında
ortak zevklerinin olduğu biriyle full time zaman geçirme işlemi olarak görüyorum ben evliliği
e tabi devlet ve ailelere de nikah ile bunu onaylatmak gerekebiliyor, ama istemediğin düğün vs prosedürlerini geçebilirsin tabii

Değişebilir, değişmeyebilir, bunların hepsi normal. +1
Evlenmek için evlenmediğiniz sürece kimseye zararınız yok, vakti geldi diye evlenilmez.

Evlenmek istemek de normal, istememek de +1.

Böyle konulardaki ruh ikizim "herkesin hayatına kimse karışamaz" diyen amca. Evlenenleri "evlenmek de çok saçma yeaaa'" diye elestirenleri de anlamıyorum, yaşı geçti korkusuyla olmayacak evlilik yapanları da.

Zaman içinde sizinle uyusacak biriyle denk gelince evlenebilirsiniz, birlikte yaşayabilirsiniz. Hiç evlenmeyip bireysel hayat da sürebilirsiniz. Bunların hepsi normal.

ben 29 yaşındayım ve ilkokul ve lise arkadaşlarımın %90'ı bekar. evlenenlerden de boşananlar oldu. artık eskisi gibi değil 35'ten öncesi geç kabul edilmiyor bence.

Ben de 27 olcam kadınım, çevremdeki yaşıtların veya yaşı yakınların %90ı bekar.

Bir de ben de isterdim Norveçli olmak, sevgilimle yaşamak, evlenmeden çocuk doğurmak, gerizekalı mıyım Orta Doğulu olmak istiyim? Türkiye’de mecbur evlencez. Sevgilim en iyi arkadaşım, onla birlikte eğlenmek ve yaşamak isterim. Ama çocuk ve artan sorumluluklar beni korkutuyor.

ben de böyleyim. hele hamile kalıp çocuk doğurmak ve ona bakmak imkansız ötesi benim için. asla yapabileceğim bir şey değil.

beni çekiyordu, iki kez evlendim :) keşke hiç evlenmeseydim.

Hayat okula git, üniversiteyi kazan, iş bul, evlen, çocuk yap, ev al, emekli ol demek değil. Bunlardan birini ya da birkaçını yapmak istemeyebilirsiniz. Toplum sizi hamur gibi şekillendirmeye çalışır. Bu şekillenme de tüketim üzerine kuruludur. Bu zincirden kurtulabilirsiniz.

Normal miyim diye soruyorsanız ya siz normal olmadığını düşünüyorsunuz ya da aslında evlenmek istiyorsunuz da bir türlü olacağına inanmıyorsunuz. Kafanızda bu ihtimaller belirmemişse niye anormal olma ihtimalini kurcalayasınız ki? Tabii ki normal. Evlilik mecburi bir iş değil sonuçta. Evlenen de normal evlenmeyen de.

valla ben de 38 yasindayim su insanla evlenirim diyebilecegim bir durum dahi olmadi ve kendimi hic evlenmis biri olarak dusunemiyorum. lakin tamamen de karsi degilim sonucta hayatta her sey olabilir. beni rahatsiz eden evliligin toplumda bir odev gibi gorulmesi ev evlenme asamasinda yapilan aptalca olaylar, hicbirini cekemem gibime geliyor hele ki karsimdaki insan ailesine asiri duskunse.

ote yandan gun gectikce iliskilerin de iyice garip bir hal aldigini gorup zaten istesem de evlenemezmisim gibi geliyor. garip halden kastim iste sosyal medyanin buyusu, insanlarin cok fazla sey istemesi beklemesi vs. herkesin kendince sebepleri vardir. o yuzden de bazen keske gec olmadan evlenseymisim bundan sonra istesem de imkansiz galiba diye dusunuyorum :D

uzun süreli ciddi bir ilişkin varsa ailelerin görüşüne bağlı olarak evlenirsin ya da evlenmezsin...

Kitap okuyarak baslayabilirsin. Hem kelime ogrenirsin, hemde kelimenin nerede ve nasil kullanildigini. Sozluk olarak longman'e bakabilirsin (online kullanimi mevcut, bolca ornek verir).

Aradığın yöntemi söylüyorum: temel gramer öğren, her şeyini öğreneceğim diye gramerle kafayı bozma.

Sonra okuyorsun. Oku ama her alanda her şeyi oku. Hikaye olur, haber olur, magazin olur, makale olur. Okurken bilmediğin kelimelere sözlükten bak. Yavaş ilerleyeceksin ama öğrenerek gideceksin. Bir noktadan sonra cümle içindeki bazı kelimeleri bilmeden de cümlenin ne anlama geldiğini anlamaya başlayacaksın. Sonra o bilmediğin kelimeleri de gördükçe/duydukça öğreneceksin.

Üniversitede Amerikalı gramer hocam vardı, adamın söylediklerini anlayamıyordum. Bir gün yanına gittim, dedim ben anlamıyorum sizi. Bana şunu söyledi ve gitti: "Don't worry, you will."

A2 seviyesindeyseniz gecmis zamandaki bir olayi ornegin yaz tatilinizi Ingilizce anlatabilirsiniz demektir. Yaklasik 1500 kelime biliyor olmalisiniz. B1'de kelime sayisi 4500'e, C1'de 9000'e cikmali. En onemli olan kelime yoksa Would you please be so kind to pass me ....? Pass you what? Kelimeyi bilmezsen ne kadar gramer bilirsen bil en havali kaliplarda bile durursun.

Ben ogrencilerime bunu oneririm: www.victoria.ac.nz

Dört dil bilen biri olarak kendi tecrübemi paylaşmak isterim. Ben oturup gramer çalışmayı hiç sevemedim. En güçlü tekniğim gün içinde düşündüğüm herşeyi öğrenmeye çalıştığım dilde de söylemeye çalışmak. Mesela markete mi gideceğim, markete gideceğim nasıl derim. Bunu çözdüm mü, peki markete gittim nasıl derim? Markette alacaklarımı nasıl söyleyim vb vb birbirine bağlaya bağlaya arata arata öğreniyorum. Bu dediğim teknik çok yorucu çünkü normalde düşünme tarzımızın tamamen dışında ve normal bir düşünceyi çok yorucu bir hale getiriyor ama en güçlü teknik diyebilirim.

Robert Koleji'ni bilmiyorum da Amerikan Koleji'nin eğitimine tanık oldum.
Hazırlık sınıfından itibaren, öğrencilerin Türkçe konuşma olanağı sadece kantin ve bazı sözel dersler ile sınırlı. İngilizce drama ve sunumlar yapma, makale ve günlük yazma, yılda birkaç adet Shakespeare gibi yazarların ağır eski İngilizce ile yazılmış kitaplarını okuma, modern dönem edebiyatın klasikleşmiş kitaplarını okuma ve filmleriyle karşılaştırma gibi aktiviteler yapılıyor.

he gardeşim ben de onu diyorum : )
kim???

Belki sadece sunumlarda heyecanlanan ve akademik dil kullanamayan birisinizdir? Ben de şahsen canavar gibi Türkçe konuşuyorum ama sunumlarda komplike cümle vs kuramıyorum canım sıkılıyor üzülüyorum kendimi iyi ifade edemedim diye.

Genel olarak mail kültürüne vs aşina mısınız mesela? Yine türkiye’de mesela doğru dürüst mail yazamayan milyon tane insan var.

Bütün sorun ingilizcenizde değil sanırım odaklanmanız gereken başka bir kaç şey var gibi

@avatar hayır sanırım : / yani türkçe uzun yazıları güzel yazıyorum. dil kurallarına dikkat ederim.
mail kültürüyle de ilgili değil sanırım, olay sadece business ingilizcesi gibi değil bizde.

odaklanmam gereken psikolojik durumum, özgüvensizlik vs olabilir tabii, o başka.

"artık iyice saldım, translate yazıyorum direkt sonra da premium grammarly'de bakıyorum... bugün en son biri, bunu bir düzeltir misiniz böyle hiçbişey anlaşılmıyor vs demiş."

sorun mental gibi geldi bana. neden oturup adam gibi yazmaya calismiyorsunuz?

Türkiye'de yaşayan native bir hoca var. Youtube kanalı var ama bildiğim kadarıyla her seviye özel ders de veriyordu. www.youtube.com kanalı bu.

Ben bu alanda ABD'de doktora yapiyorum, Turkiye'deki dil kursu hocalari sizin isinize yaramaz ki zaten yuksek olasilikla sizin seviyeniz onlardan daha iyi. Turkiye'deki Ingilizce ogretmenlerinin cogunun IELTS'ten 7.5 alabileceklerini sanmiyorum.

Siz ancak kendinizi kurtarabilirsiniz, o da Academic Vocabulary in Use, Advanced Collocations In Use gibi kitaplarla olur. Benim de zamaninda yaptigim gibi kelime ve collocations calismaniz gerekli. Yazismalarda bunlari kullanmaya baslarsiniz.

Speaking daha da zor cunku pratik gerektiriyor. O da pratikle olur. Kimseniz yoksa sunum yapmadan once sunumu hazirlayin, kendi kendinize anlatin, sunumu yaparken cok daha kolay gecer, ayrica hazirlarken istediginiz seviye akademik kelimeler eklersiniz.

Turkiye'de sizin gibi cok ogrencim oldu. Oturup calismalisiniz, ama genelde ders calisma konusu ne yazik ki cogu insanin yapabilecegi bir sey olmadigi icin, eger calismayacaksiniz durumu kabullenin. Yoksa ozel ders falan sizi kurtarmaz, zamaniniz paraniz bosa gider.

Cemaat işlerine girerdim, nasıl olsa 2000 lerde bilgisayardan da , telefondan da daha değerli olcak diye :)

Hazır kolayken ABD'ye göç ederdim. Iki yıl community college'de okur, sonraki iki yıl üniversiteye geçerdim biraz borç alıp. Ardından para biriktirip San Francisco'da ev alırdım. Nasıl olsa ev fiyatları 10 katı artacak. Sonra da Microsoft'tan Apple'dan Google'dan HP'dan param oldukça hisse satın alırdım.

Değerli arsaları toplardım. Ama gerçekten o yıllarda uyanmış olsam ekonomik girişimlerden daha başka şeyler benim için öncelik olurdu.

poker oynayarak dünyayı gezerdim galiba.

Değerli arsaları toplardım +1

bugünden her bilgiyi taşıyabiliyorsak iki hafta arka arkaya loto sonuçlarını alırdım yanımda. ahaha. sonuçta o günlerde de arsaların değerleneceğini kimse bilemezdi.

bu parayı da altın olarak kenarda tutup ölene kadar yerdim herhalde. ne uğraşıcam arsa toplayıp yatırım yapmakla.

Valla ben gider geleceğe dönüşteki gibi müzik camiasina dalar, ordan yürürdüm. Millet daha neyi besteleyeceğini bilmiyorken ben gider bişekilde dahil olur tarihin akışını değiştirirdim.

Adam beş kuruş sermayemiz yok diyor, siz arsa topluyorsunuz. Beş kuruşumuz yokmuş. O arsalar ucuzsa bile bedava değil ki. Bari gecekondu dikip seçim zamanı tapu almaya falan çalışın.

Çatır çatır bir kaç dil konuşuyorum. O devirde sırf bu sayede bile havada kapardı şirketler beni. Mevzuat değişir ama iş tecrübesi değişmez, okudun mu kavrayacak tecrüben olsun yeter. Bence çok kısa sürede adapte olurdum. Biraz para biriktir, kendime minimum sermayeyle bir şirket kurar, bir uçak biletiyle gidip yurt dışından distribütörlük kovalardım. Bunun yanı sıra, salt parayı değil, güç kazanmayı da dikkate alarak hareket ederdim.

@kibrit suyu, evet demek istediğim oydu :)

@bohr atom modeli, loto bilgileri ezberimizde yoksa o da mümkün değildi :) yanımızda götüremiyoruz çünkü ansızın 1970'de uyanıyoruz.

global medyayı ister istemez takip eden biri olarak doktor sallamış israil aşı piyasaya çıktığında çılgınlar gibi aşı yaptı halkına hatta ilk aşılamayı yapanlar arasında olmak için aşı başına fazla para ödediler. sonra da ilaç firmasıyla papaz oldular.

en.wikipedia.org

Bazı yerlerde ve kafa karıştıran açıklamarda kasıt arıyorum bu da geçen sene abd'nin elinde maske olmadığı için dsö'nün maske takın dememesinden sonra başladı. Komple teorisi diyen de olabilir, gereksiz nüfus olduğu düşünülüyor. Kafası karışan çok insan var. Yine böyle cesaretlendirip "Çıkın, yiyin, için, sıçın" Diye bulaşı arttırıyorlar. Bizim ülkede herkes şaşırıyor da vaka sayılarının artmasına... Adamda/kadına maske hakgetire ve sigara desen fosur fosur içiyor. Haberlerde görülenden çok farklı davranıyor insanlar. dsö'nün sitesine baktım da sayılar çok da az değil yani.

Yayındaki açıklamaya ek olarak da "Çıksınlar da ölüp, kurtulsak" Açıklaması bu.

Ingiltere 48M asi, ABD 100m, Israil desen nufusun buyuk cogunluguna asiyi bitirmis. Sacmalamis iste, asi ile ilgisi nasi yok hocaefendi bulup ona mi okutuyorlarmis.

Bu adam kontrolden cikti, basip engelleyin.
Akraba grubundaki komplocular bile bundan daha mantikli seyler soyluyor.

Zamaninda bu adam butun ulkenin tavuklarini toplatip itlaf ettirdi.
Salginin en basinda da maske takmayin virusu yayarsiniz diyordu.
Sonra asi imkansiz dedi.
Asi cikti asla vurulamaz eksi 80'i kimse saglayamaz dedi.

Odu kopuyor rektorluk alamadan salgin biterse diye

ABD'de yaşadığım yerin nüfusu 500 bin, 200 bin kişi aşı oldu. Vakalar inanılmaz düştü. Herkes aşı olmadan bile sayılar azalıyor.

twitter.com

Bu amcanın şöyle bir yazısı var. Ciddiye almıyorum. Anneme benzetiyorum ikisi de hastalık hastası.

Şirket kültürüne göre değişir. Özellikle yurtdışı bağlantılı şirketlerde siz demek garip karşılanırken ülkemizde sen dediğin için işten atılabileceğin şirketler var.

Yönetici de siz olarak hitap ediyorsa siz denmeli bence formalite sağlamak adına; aksi durumda sen demekte bir mahsur görmüyorum.

kişiye ve şirkete bağlı. bizde mesela siz, bey/hanım falan asla istemiyorlar. herkese ismiyle sesleniliyor. ama başta siz dersin, o sen diyebilirsin demedikçe size devam edilir.

@jelly yönetici sen diyor ama kendisi için "sen diyebilirsin" demedi. Bu durumda ne olur?

Bir de yaş olarak büyük yöneticilere de mi ismiyle hitap ediyorsunuz? Yabancı bir şirkette misin?

mümkün olduğunca siz demem ve XXX Bey, XXX Hanım şeklinde cümle kurarım, ağzım alıştı artık, çokk samimim olduğum yöneticilerle zaten abi sen ben oluyor,

@black mamba

valla siz demeye devam ederdim heralde o durumda emin olamadım şimdi. ben global bi şirketin tr şubesindeyim şirkette sadece 2 kişiye bey/hanım deniyormuş onlarla da hiç konuşmadım. yaşla alakasız.

Ikisinin de birbirine siz demesi gerek

turkiye'de calisirken sizli bizli, yurtdisinda calisirken ismiyle, senli benli, arada da fuck'li falan konusuyorum. hoca da arada kufrettigi icin siritmiyor.

bey/hanim demek zorunda oldugum bir yerde calisabilecegimi hayal dahi edemiyorum. yerine gore degisir.

@eksisozlukte
Aslında bey/hanım diye hitap edilebilir ama yönetici siz diye hitap etmiyorsa siz demek gerekmeyebilir diye düşünüyorum. Hele ki yaşlar yakınsa.

Amerikan şirketlerinde hangi kademe olursa olsun ismiyle hitap ediyorduk ve gayet samimi bir ortamdı işler zordu ama arkadaşın gibi görüyordun herkesi. Genellikle yaşıtın bir yönetici ise ismiyle hitap etmen gerektiğini kendisi belirtebilir, belirtmesse mecbur hanım/bey deniliyor. Senden daha büyükse ve yönetici ise de yine hanım/bey. Biraz da karsındakinin nasıl istediğine bağlı, bazıları mutlu oluyor hanım/bey’den

Aslında konu sen/siz demek üzerineydi bey-hanım desek bile sen diye hitap edilebilir.

ülkesine ve iş/şirkete göre değişir.

ancak tr genellikle karşılıklı siz.

yöneticiyle yakın yaşlarda ve yakın kıdemdeysen sen diyebilirim. "Sayın Bakan Yardımcım bunlarla senin konuşman daha doğru olur" gibi. Kıdemli bir Genel Müdürsen bunu diyebilirsin. Yoksa öttürürler.

Sadece iş yerinde yönetici değil, herkesle ilgili kural aynı olmalı bence.
O sizinle ne şekilde konuşuyorsa siz de öyle konuşmalısınız.

Sonuçta hitap insanlıkla ilgili, iş yerindeki kıdemle bir ilgisi yok.

Gitmemenin alternatifi orta doğu çukurunda kalmak mı? Herıld yani giderim!
İngiltere ne havası ne suyu ile beni cezbediyor ama buradan her türlü iyidir yahu.

Türkiye'de kuralcı olduğun için hakkın yeniyorsa(uyanıklar tarafından), soğuk* mesafeli biriysen akdeniz sıcaklığı denen şey pek de hoşuna gitmiyorsa, koş git. Ben bir yıl yaşadım orada kendimi "evde" hissettim, Türkiye'de yılladır dış kapının mandalı gibi hissediyorum. İmkanım olsa anında giderim. Şu an Kanada için uğraşıyorum ama esas/nihai hedefim İngiltere.

Fakat mesela İngiliz olup "çok geleneksel ve sıkıcı yea" diyen ve Almanya(Berlin)'de yaşamaya giden biriyle tanışmıştım. Ama Alman arkadaşım da İngiltere'de çalışıyor yaşıyor şu an :D Herkes karakterine göre ülke seçsin işte ne güzel.

*edit: hemen bi düzeltme yapayım, ben soğukluğu iyi anlamda dedim. Hani bizim ülke insanında kişisel sınırları tanımama her şeye burnunu sokma vb. şeyler vardır ya, o yok. Güzel. Kibarlık olarak da bence de çok iyiler. Ama brakgn'ın dediği farklı bi bakış açısı işte, çoğu insan Türkiye'deki insanlara sıcak, oradakine soğuk diyor o açıdan dedim. Bazı insanlar çevresindeki herkesle her şeyini paylaşıp sonra kavga etmek istiyor sanırım, mesela Kanada için "iş çıkışı iş arkadaşlarıyla bişey yapamıyoruz herkes kendi hayatına dönüyor yea" diyen Türk gördüm. Herkesin beklentisi farklı.

giderim, gideceğim de aksilik çıkmazsa bu yıl içerisinde. ek olarak hollanda, almanya ve diğer ab ülkelerinde de yaşama şansım var ama özellikle ingiltere'ye gidip orada denemek istiyorum.

kendi adıma artıları :

- türk gurbetçi profili bence çok iyi. 2018 seçimlerinde genel olarak kıta avrupası ve uk'ye bakarsan ne demek istediğimi anlarsın. fark izmir - konya kadar devasa.

- dil ingilizce. bu en büyük sebebim, b2 seviyesinde ingilizcem var 1 sene içerisinde akıcı hale getirebilirim diye düşünüyorum.

- türkler için çok çok iyi türk restaurantları ve marketler var ( londra için ) . bir ürünü arayıp bulamama gibi bir durumun olmaz yani. hollanda'da mesela o kadar iyi türk restaurantları yok benim bildiğim. ( diğer ülkeleri pek bilmiyorum )

- ingilizler türklere karşı ön yargılı veya soğuk değil, ırkçılık çok az. ingiltere biraz da abd'nin avrupadaki versiyonu gibi, her milletten insan iç içe yaşıyor.

eksi olarak da ekonomisi brexit'den dolayı zayıflıyor, ama brexit öncesi de durum pek iyi değildi. almanya, hollanda gibi ülkelerde yaşam standardı daha yüksek ve ev almak sanki bir tık daha kolay gibi özellikle almanya için.

soldan akan trafik ve her şeyin bize göre ters olması da bana göre bir eksi. tüm birimler vs.

ama genel olarak londra'ya bayıldığım ve genel olarak ingiltere'yi sevdiğim için tercihim ingiltere olacak benim.

üstteki arkadaşın dediği soğukluğa hiç katılmıyorum. inanılmaz kibar, yardımcı ve sıcak insanlar. ben türkiye'de öyle bir yakınlık, arkadaş canlısı yaklaşım hissetmedim.

avrupa kadar kuralcı da değiller. kimse bomboş yolda karşıdan karşıya geçmek için yayalara yeşil yanmasını beklemiyor mesela.

mutfak diye bir kültürleri yok. ama her mutfağın en iyi örnekleri var. türk her yerde olduğu gibi uk'de de çok ancak almanya gibi bariz bir çeteleşme içinde değiller. o yüzden özel bir nefret yok.

havasına alışmanız biraz zaman alabilir. onun dışında batıda yerleşilebilecek en ideal ülke olduğunu düşünüyorum.

Alternatif neresi? Orta Dogu mu? Kosa kosa giderim.

Benim berberim 50 yaşlarında, geçen konuştum İngiltere'ye gidecekmiş, tüm işlemleri yapmış gün sayıyor yani. Adamın sürekli müşterisi, kurulu düzeni var. O bile gitmek istiyor. Gitmek istemesinin sebebi sanırım orada yaşayan akrabaları. Dürüst ve akıllı insanlar ki oradaki pandemi sürecine dair net bilgiler veriyorlar adama. İngiltere bizi kıskanıyor, kurulu düzenimiz olmasa donerdik Türkiye'ye demiyorlar Almancılar gibi.

Ben Akdeniz sıcaklığını seviyorum ama eşim de baya İngiliz kafası var, soğuk, mesafeyi seven biri. ikimiz de ileride gitmeyi istiyoruz. Şu anki hayat standardımızı biraz anlatsam, gitmeyin oturun oturduğunuz yerde diyen çok çıkar ama mesele bireysel sıkıntılar değil.

imkan olsa aninda giderim. dunyada orta dogu cukurundan pis birkac yer var sadece zaten.

ezelden beri bu ülkeyi bırakıp gitmek bana hep ters olmuştu. istanbul'u değil ama kendi memleketimi, köyümü çok severim. Hiçbir şey yok oralarda ama yine de çok severim. Buraları bırakmak bana saçma gelirdi ama şu anda ingiltere'ye çağırsalar, garanti bir iş imkanım olsa durmazdım..

göç edilecek en güzel yerlerden biri.
ben ne yazıkki alım gücü/blue cardU/uk'nin yeni göç yasası falan derken almanyayı tercih edeceğim ama iş garantim veya ailem olsa ne olursa olsun uk derdim.

+lar;
çok kültürlülük, her yerden göçmen gelmesine çoktaaan alışmışlık
yerlilerin insan canlısı/eğlenmeyi bilen ve çok nazik olması
uk'deki türk profilinin tüm dünyadaki (ortalamaya vurunca belki türkiye dahil) en yüksek seviyede olması
doğası, tarihi, insana saygısı , özgürlüğü vs bahsetmiyorum zaten
ing'nin ana dil olması



-'ler
belki biraz hava ama bir ada olduğu için aşırı soğuklar olmuyor hatta abartıldığı kadar yağmur olduğunu da sanmıyorum. havayla ilgili tek olay bulunduğu meridyen nedeniyle kışın gündüz süresinin kısalığı ama o da yaz gelince borcunu geri veriyor
başka eksi bulamadım.

Kullanılır.

benimki de yeni bitti, 2018'de falan SKT'si vardi

@howfaristhesky etkili oldu mu peki?

sanirim evet

Abi enerji diye sert olmıcak demek değil ki her şey enerji zaten baktığın zaman.

Steven Hawking'in kitaplarini okuyun, ama dayanagi olmayan dini goruslerden uzaklasmaniz gerek. Din bunu diyor diye baskalarindan duyduklariniza inanmamaniz gerek, dini kaynagindan ogrenecekseniz, fizik ogrenmek bagdasabilir, ama hurafelerle fizigi curutmeye kalkarsaniz bundan fizigin ya da dinin kaybi olmaz, kayip sizin olur. Bu nedenle Steven Hawking'in Zamanin Kisa Tarihi iyi bir baslangic.

konuşma kismindan korkuyorsan ielts i seç.

yazma kısmindan korkuyorsan toefl i seç

bu arada toelf amerikada, ielts daha cok avrupa ve kanada da gecerli

Toefl toefl toefl! Toefl her yerde geçiyor, ielts'in geçmediği yerler var (özellikle türkiye).

Ielts academic vs toefl'da:

Reading: toefl test, biraz daha kolay
Listening: toefl test ama once konusmayi dinleyip sonra cevap veriyorsun. Ielts test degil ama dinlerken sorular da karsinda. Kelime yazmani filan bekliyorlar.
Speaking: toefl bilgisayara karsi 6 soru, baya zorlayici (ne diyecegini dusunmek zorlayici) ielts daha rahat speakingde daha kolay sorular soruyorlar.

Writing; ikisi de benzer.

Sınavlarına gitmedim ama dershanesine gittim. Bana ielts alıştırmaları daha zor geliyordu.

IELTS'in reading'leri anlamsizca zor, bu nedenle iki kez TOEFL'a girdim.

Fakyoras+1

Sadece bir farkla. ielts de Writing e çok kıt puan veriyorlar.

1 yıldır genel diş bekliyorum bende, yok yok yok. 20liklerimle yaşıyorum.

Ceneden kota actirdigini dusunerek yaziyorum, mhrs yi ara sor. Ne zaman randevu acacaklarini ogren ve o saat geldiginde refresh ederek sayfayi asindir :) Zaten Cenede hekime bi defa gozukttugunda bi daha mhrs ile isin kalmiyor, direkt hekimden aliyorsun randevuyu.

e mice +1

Benim randevu aldığım diş hastanesinin randevuları 14:00'da açılıyordu. Hastaneyi arayıp sorun randevu açılış saatini.

Marmara Universitesi'den randevu alin. Ben daha once dis hastanelerine gittim, onlar da IU ve Marmara'ya yonlendirdi.

Emailinizin sonunda imza kısmına

Pronouns:she/her

yazın.

@howfaristhesky zaten imzam böyle, yani Ms. yazıyor. bunu yukarıda da belirtmiştim. dikkate almıyorlar.

"Erkek egemen sektör"le iş yapan mühendis olarak bildiriyorum: bazı müşteriler kadınım diye elimi sıkmıyor. Zaten kadınım diye müşteriye de nadiren gidiyorum. Sen de sir diyorlar diyorsun :) çok daha temel bir problem var burada.
Bizim sektör değil de müşterilerimizin sektörü erkek egemen ve yobaz. Çalıştığım fabrikada öyle bir durum yok.
Edit: kadınım diye ciddiye alınmamaktansa erkek zannedilmeyi tercih ederdim.
Edit 2: yabancılar mr/ms diye değil de direkt dear pati diye başlıyor maile.

ben olsam bu konuya çok takılmazdım, yani neticede mailde sir ile ms ile başlaması ne demek? benim için neyi değiştirecek bu diye düşünüyorum ama hiçbir mantıklı şey üretemiyorum.

ben karşımdaki insanı cinsiyetsiz olarak düşünüyorum. erkek veya kadınmış gibi değil de, hangi cinsiyetten olduğunu bilmediğim için öyle bir ayrım yokmuş gibi yaklaşıyorum.

Haklisiniz, benim ismim yabanci, o yuzden hic kestiremiyolar.
Liebe kuehles yazacaklarina “lieber kuehles” yani erkek pronounuyla yaziyorlar, sonunda duzeltiyorum hep.

Mailinizde fotograf var mi? Fotograf yardimci olabilir.

dear Sir , please do the needful thx.. :)

Ben de daha önceden böyle şeylere takılmamak gerektiğini düşünüyordum, hatta form vb. doldururken pronoun kısmını boş geçiyordum ama benzer durumlarda adımdan soyadımdan ve Google aramasından cinsiyetimi tahmin etme imkanı olmamasına rağmen direkt he/him olarak refer edilince garip gelmişti.

Logolu, renkli fontlu janjanlı imzaları insanlar okumadan geçebiliyor. Adının başına sonuna ünvan ekleyenler bana komik geliyor, çoğu zaman dikkat etmiyorum. Bence Ms yerine howfaristhesky'ın dediği gibi pronoun tercihinizi ekleyebilirsiniz.

Cok fazla ülke ile calisiyorum (günlük isimde filipler, cin, tayvan, fransa, ingiltere, almanya, amerika vs) ve malesef sürekli her konuştuğum kişiyi google yapmiyorum çünkü özelikle asyalilar kendine x diyor ama gerçek adi y(ingilizce ad koyuyorlar ya). Bu x erkek mi kiz mi belirsiz bazen. O sebepten zaten herkese ama herkese ismiyle hitap ediyoruz mr/ms yok. Bir fransizlara hitap var ama onu da az yapıyorum.

Yani bence herkes herkese ismiyle hitap etse de bu sorun çözülse. Sizi de anliyorum ama bazen günde 100 mail atan kişinin sürekli o kim diye google yapmasini beklemek de sıkıntı ki böyle internete girince sorun cikaran şirket dolu ortalik (bizim Amerika'daki customer servicede screene bakiliyor misal)

mailinizde neden fotoğraf yok?

ayrıca bir üst level'a taşıyarak bakış açımızı; non binary'ye doğru gidiyorken böyle şeylere takılmayabiliriz : ) diyorum.
ama özellikle kadın olduğum vurgulansın derseniz imza harici maili bitirirken de;

elinizle Ms. Ayşe falan diye yazın ayrıca.

@reanarchy ben de cinsiyetinden bağımsız iş yapıyorum insanlarla ama karşı taraf bana kafadan Mr. yazıyor. bu nasıl cinsiyetsizlik? o zaman Dear + isim yazsın pati'nin dediği gibi. görüyoruz ki genel bir önyargı var burada, bu kişi kesin erkektir diyorlar. benim için bir şeyi değiştirmiyor ama toplumsal olarak bakarsak hoş değil bence. önyargı sonuçta :)

@rewlack tamamen katılıyorum. cinsiyetsiz yaklaşılmalı. kadın olduğumuz vurgulanmasın ama otomatik olarak erkek de sanılmayalım.

outlook profilimde fotoğrafım var aslında ama maillerde çıkmıyor galiba. bana gelen maillerde de kimsenin fotoğrafı gözükmüyor. acaba onun bir ayarı mı var?

Fotograf sirket icinde cikar, bütün maillerde cikmaz. En azindan bizde böyle. External biriyle konusuyorsaniz sizin ve onun fotoğrafı olmamasi normal.

Biraz fazla sorun ettiğinizi düşünüyorum. Ben de erkeğim ve şirket içinde aylarca bana hanım diye hitap ettiler, hatta telefon edip pardon x hanımı aramıştım yanlış numara deyip kapattılar.

Kasti bir şey yapmadıkları sürece büyütmeye gerek yok bence.

Çalıştığım sektör erkek egemen bir sektör. İsmim "Deniz" ya da "Ege" gibi neutural bir isim değil, kadın ismi. Hadi yabancıları geçtim, Türkler bile ilk başlarda ismimi en yakın erkek benzerine dönüştürüp bir şekilde x bey diyorlardı. Müşterilerle yemeğe çıkacağımız zaman "bana eşlik etsinler diye" yanlarında eşlerini getirdiklerine şahit oldum, dahası var mı...

Ne yapmalı; inatla kadın olduğumu belirttim. Arada nazikçe dalga geçtim. bana eşlik etsin diye getirilen kadını iş görüşmelerinin içine soktum. Anlayacaklar illa ki.

@denizgonen senin durumunda olsaydım, sadece benim cinsiyetim yanlış değerlendiriliyor olsaydı ben de sorun etmezdim. örneğin yukarıda ismet örneği verilmiş. adı ismet olan bir kadın olsaydım ve herkes bana ismet bey deseydi bunu asla sorun etmezdim. ama konu çok daha geniş açıdan bakıldığında bu sektörde herkesin kafadan erkek olarak değerlendirilmesini yanlış bulmam.

aslında bu tam olarak bilinemiyor. hayvanların nasıl evrimleştiği ile alakalı. örnen bize en yakın tür maymunlar olduğu için dolayısıyla inanılmaz bir zekaları var, iletişim yetenekleri yüksek, duygusal olarak da bize yakınlar. aslında sistem ne kadar gelişmişse o kadar bize yakınlar diyebiliriz, dolayısıyla çoğu hayvana kıyasla böceklerde bu kadar geliikin bir sistem olmadığı için pek duygu barındırdığını söyleyemeyiz. sadece yiyip içip üreyip ölmüyorlar tabii ama bir köpekle de karşılaştırılamazlar. kısaca olay ne kadar gelişkin ve karmaşık bir sisteme sahip oldukları + nasıl evrimleştikleri ile ilgili.

Sanırım memeli hayvanlar yavrularını buyutmekle yükümlü hissediyorlar. Yumurtlayan canlıların çoğu, kuşlar dışında, o duyguyu hissetmiyor.

Inekler de, koyunlar da, tavuklar da hisseden canlılar.

Merhba ben okul için geçen yıl denedim. Email yazdım önce red geldi, birkaç ay sonra kendileri kabul emaili yazdı. Okulum Ağustos'ta açılıyordu, bir şekilde ayarladilar geç kalmadım. Siz de email yazın.

pandemi olmadan once biz acil vize almistik ama malum su an kapali.

saglik sorunlari acil vize randevusu nedeni, dr dan alinacak destek evraklari ile basvurun mutlaka.

Bu tamamen hazır olmakla ilgili. Birkaç arkadaşım ve kuzenim evlendi, çocukları oldu benimle yaşıtlar. Ben daha evlenmedim, seneye yazın evleniriz diye düşünüyoruz sevgilimle. Temmuzda 27 olcam. 30umdan önce çocuk düşünmüyorum, belki 32'yi de bulur. Annem ve babam hemen evlen de çocuk yap diyorlar, amaç "torununu görmek bir an önce". Görünce ne oluyor anlamıyorum. Annem hastalık hastası zaten, torunumu göremeden ölcem derdinde. Ben bu dert biçimini algılayamıyorum. Gör ya da görme ne olacak. Bir şey mi artacak hayatında. Ölünce zaten pamuğu tıkıyorlar gidiyorsun, orada torunumu gördüm diye hava mı atacaksın olay nedir. Bir de ben bakacağım o çocuğa hazır hissetmeden, evliliğim oturmadan, kocama doyamadan, birlikte eğlenemeden hemen çocuk gelecek. Her zaman bir çocuğum olsun çok istiyorum ama kendim halen daha işten gelip üstünü değiştirip yatağa zıplayan ve gün boyu oyun oynayan, anneden yemek bekleyen, kardeşine sataşmaya odasına giden bir kızım.

Bence anneler ve babalar dünyanın değiştiğini ve çocuklarının hayatına karışmamayı öğrenmeli. Kendisi doğursun çok istiyorsa, ben anneme öyle diyorum. :)

Kayınvalidenle fazla konuşuyorsun demek ki. Bu kadar derinlemesine bir muhabbetiniz olmasına gerek yok. Teşekkür ederim bunu düşüneceğiz deyip geçmen gerekiyor. Bu karar sana kalmış, bunun ideal bir yaşı yok, olmak zorunda bile değilsin.

Bence bu oyunlara gelmeyin. Çocuk yaptıktan sonra çocuk ilkokula başlayana kadar hayatınız kilitlenecek. Bu da en az 6, 7 yıl demek. Önemli olan çocuk yapmak değil, o çocuğa bakmak. 25 yaşında çocuk yapsanız en güzel yaşlarınız çocuk peşinde geçecek. Bana göre ideal yaş 30, 35 arası olabilir.

çoook erken daha. benim anneme de kalsam şimdi çocuk yapmam lazım. dinleme bile.

35den sonra doğurganlık azalıyor onu da hesaba katın:)

30'dan önce yapma diyenlere katılıyorum. Fakat kayınvalidemle samimi değilim, çok konuşmuyorum kesinlikle. Sadece aynı mahallede oturuyoruz, bu yüzden kendisi arada gelip (yiyecek bir şeyler getirme bahanesiyle) biraz oturuyor. Eşim çalıştığı veya yorgun olduğu için çoğunlukla ben ilgilenmek zorunda kalıyorum. Genelde kendisi konuşup bir şeyler soruyor. Niye aynı mahallede ev tuttunuz diyecek olursanız; Ankara'da oturulabilecek en düzgün semt olduğunu düşündüğüm için burayı tercih ettim. Okulum bu sene bitiyor, ondan sonrasında İstanbul (kendi memleketim) veyahut yurtdışına gidebiliriz diye düşünüyoruz.

Çocuk için karar vermesi, kendini hazır hissetmesi gereken yalnız ve ancak karı kocadır. Hatta kadının daha fazla ağırlığı vardır.
Evlendiğimde 30'umu geçmiştim. Aslında hemen çocuk yapma yanlısıydım. Özellikle çocuk istediğim için değil aman yaşım geçmesin diye. Şükür ki eşim 3 sene beklemeye ikna etti beni. 3 yıllık ilişki ile 3 yıllık evlilik ilişkisi aynı şeyler değil. Bu 3 sene içerisinde oturtacaksınız evliliğinizi. Bu arada daha ufak stres testleri geçireceksiniz ki asıl büyük teste (çocuğa) hazır hale gelin.Annem ve ablam bana yardım ederken bile ben ilk çocuğum 7-8 aylıkken hamilelik bunalımına girdim ki Allah korusun. 25 evlilik için güzel bir yaş ilk çocuğunuzu 30 yaşında doğursanız, (ikinciyi isterseniz) ikinciye 35'e kadar da gayet güzel zamanınız var. Ben 40 yaşıma az kala doğurdum ikinciyi mesela. Gençlik aşısı gibi oluyor. Kimsenin lafına bakmayın.

Kayınvalideniz 1980'lerdeki yaşam biçimini 2020'lere taşımaya calismis. Bir de başkalarını ne kadar dinlerseniz hayatınız onlarınki gibi olur. Örneğin, ABD'ye gelip doktoraya başlamadan önce annemin arkadaşı kızlarının benimle evlenmesini istemiş, annemin de hoşuna gitmiş. Bir küçük ev kiralarmisiz, onun maaşıyla kira odermisiz, benim maaşımı da harcarmisiz...insanların en yakınınız da olsa sizin için uygun gördüğü hayat bu kadar basit olabiliyor. Dinlemeyin. 35'ten sonra çocuk yapın. Mutlu olmaya hakkıniz var, erkek olarak diyorum, kadinlarin tüm hayat amacı çocuk bakmak olmamalı. Gençliğinizde mutlu da olun.

erken yaparsaniz cocugu annelerinize/babalariniza kilitleme sansiniz daha fazla, hele zaten yaslilarsa (sizi gec yaptiklarina gore) bir yastan sonra torunla ugrasmak istemiyorlar ya da sikayet ediyorlar. yani gec yapmak erken yapmaktan daha zor, yardim edeniniz daha az oluyor.

Benim 34’te anne oldum, oğlum su an 2 yaşa yakın, dönüp baktığımda keşke eşimle daha erken tanışsaydık da 27-28 gibi çocuk yapsaydık diyorum. Çünkü enerjim yetmiyor, eski canlılığım yok, kilom o yaşımla aynı, tipim çok değişmedi vs ama bir şeyler oluyor ve yaşlandığını anlıyorsun işte...
sizin durumunuzda olsam 27-28 gibi ilk çocuğu, istiyorsanız 32-33 gibi de ikinciyi yapar bırakırdım asffshhs üçü düşünemedim bi an :)

Benim fikrim:

Bir tane olsun yeter kafasindaysan 34-35 (35'i gectikten sonra risk ozellikle ilk hamilelik ise risk yukseliyor)

2 cocuk kafasindaysan: Ilki 30, ikici max. 35 gibi .

3+ cocuk: 20li yaslarin ortasinda baslamak lazim.

çocuk yapmak istiyorsanız 30'ları geçirmeyin. çocukların enerjisine yetişemezsiniz. 30'dan sonra çocuk yapıp bakmak ciddi manada yıpratıcı.

Edmond honda+1 ne eksik ne fazla. Kayınvalide ile bu kadar içli dışlı olman iyi değil ve bu senin hayatın. Onu ilgilendirmiyor. Sizin cinsel hayatınız olmayabilirdi bile her evliliğin dinamiği farklı. Böyle küstah küstah insanların yatak odası ile ilgili yorum yapan aile bireylerine çok sinir oluyorum.

bence kayınvalideniz haddini aşmış bana da aynı şekilde baskı yapan oldu ama ben ve eşim çok sert konuştuk artık laf söylemiyorlar. sallamıyorum da zaten 8 yıldır evliyiz 35 yaşındayız hala çocuk istemiyoruz.

bana göre biz insanları hayvanlardan ayıran en güzel şey dürtülerimizle değil aklımız ve mantığımızla hareket ediyor oluşumuzdur. doğal olarak aklı mantığı olan insanın da "çocuk yapma hevesi" olmaz. doğru zamanda, geleceği için plan yapmış, korkularını az çok yenmiş, ebeveyn olmanın bilincinde iken çocuk sahibi olmalısınız. bugün modern tıbbın nimetlerinden biri de kadınların çok daha ileri yaşlarda sağlıklı hamilelik ve doğum şansıdır. bence türkiye'de hem hekimler hem de insanlar bazen çok geri kafalı oluyor. bu konuda size baskı uygulamalarına aldırmayın çünkü yanlış zamanda çocuğunuz olursa pişman olduğunuzda artık asla geri dönüşü olmayan bir yola girmiş olursunuz ama ileride hiç çocuk yapmamışsanız yine pişman olsanız da en azından kimsenin hayatını mahvetmemiş olursunuz.
bu konuda yalnızca siz ve eşiniz karar vermeli. sadece maddi olarak değil mental olarak da her şeye hazır olmalısınız çünkü çocuğunuz engelli doğabilir ya da Allah korusun eşinizi kaydebelirsiniz bu durumda tek başınıza çocuk büyütecek geliriniz vs. planlarınız olmalı. içinizi karartmak istemem ama bunların hepsi çok yakınlarımın başına geldi ve maalesef bu ülkede tek ebeveynseniz her şey on kat daha zor oluyor.

dünyanın geldiği noktada daha geç evlenip daha geç çocuk sahibi oluyoruz; ama bedenimiz buna uyum sağlayamıyor. senenin 2021 olmasının bir önemi yok. çocuk aşırı emek ve enerji istiyor büyürken. ben zorlandığımızı hissediyorum. sabah mesai öncesi 1 saat parka götürüyorum bazen. yürümek istemiyor bazen, kucakta 1 saat taşıyınca kollarım ağrıyor. evde de bu cocuğun bir dolu ihtiyacı var.

bu arada genellemek gibi olmasin ama iş hayatında orta burda gördüğüm gec cocuk sahibi olan insanlar cocuklara enerjileri yetmediği için tablet telefon tv ile cocugu oyalıyor. erken cocugu olup 3-4 cocuk yapanlar için de durum benzer.

ideal yaş yoktur. kişiye ekonomiye ilişkiye vs... bir tane şeye bağlı.