kendi sorunu kendin cevaplamışsın, acaba konu hakkında okuma yapmak mı istiyorsun diye düşündüm. bahsettiğin konuda anahtar kelime dil değişimi yani language change.

www.thoughtco.com

Katılıyorum.

Sözcüklerin anlamı zamanla değişir. Örneğin eskiden oğul hem kız hem erkek çocuk için kullanılıyormuş.

ingilizcedeki gay sözcüğü aslında neşeli anlamına geliyor fakat eşcinsel manasında kullanımı günümüzde daha ön plana geçti. kimse neşeliyim demek için gay'im demez artık. ama soyadı bile gay olan insanlar var. bizdeki altıntop vb. gibi.

evet misal eski bir kitabı okuyorsanız, örneğin lord of the rings, orada gayly, gay falan gibi kelimelere çok rastlarsınız.

bunun dışında bir de queer var mesela. queer garip demek eski ingilizcede. şimdi yine eşcinsel anlamında kullanılıyor.
ya da bitch dişi köpek anlamına geliyor normalde. falan filan.

21.yuzyildaki egitim (pedagoji) insanlari yeni teknolojiler kullanmaya hazirlar, fluency demis yani ben eski teknolojiyi ogrendim, yeni teknoloji gelirse yapamam demesin kimse diyor, technology self-efficacy diye ara

Endemik bitki bayağı var ama meyve pek yok.

Datça hurması olabilir.

genel bir iklime sahip oldugumuz türkiye'ye özel birsey oldugunu sanmiyorum. varsa ya degisik yontemlerle farklı hale gelmistir yada batili o sekilde yemeyi tercih etmedigi içindir.

orn: cagla, erik yurtdisinda da var ama batililar bizim tursuluk domates gibi ham oldugunu dusundugu için marketlerde satmaz.

emin degilim ama trabzon hurmasi da ilk dedigim gibi farklı metodla o hale geliyordur heralde

Trabzon hurmasi dolu Lidllarda falan demirbaslardan hatta. Avrupa icin konusursak bizde olup onlarda olmayan yok gibi. Ayva ve yenidunya zor bulunuyor sanki cogu markette de yoktur, saga sola sorup manavini bulmak lazim. Bir de altin cilek bize ozgu gibi, marketlerde nadir goruyoruz onda da Turk mali oluyor genelde.

Ayva burada hiç görmedim - ABD

Kayısı ne zaman görsem hep Turkish çıkıyor.

Yaw artik hersey var da tadi yok. Goruntu 10 numara, gozunu kapat ne yedigini anlamiyorsun. Koku falan hicbirsey yok.

2-3 ay once ayva denedim, pabuclarimi kemirsem daha cok tat alirdim herhalde.

çağla.

@buenosdias açıklamış sanırım sebebini

Iskin otu yok, rhubarb var ama tam olarak ayni sey degiller sanirsam. Acur gormedim.

Ama yine de yurtdisinda bilinmese bile otantik marketlerde her turlu bitki, sebze bulunabiliyor. Olmayan birsey olacagini sanmiyorum, ben de bu tarz marketlerde Afrikadan, Asyada ne gibi bitkiler gordum daha once hic gormedigim.

Şırnak ve Siirt’te yetişen soryaz adında sarımsağımaı bir şey var. Başka hiçbir yerde olacağını sanmıyorum:)

Incir. Gercekten en cok turkiyede var, avrupada satilan tazesi de kurusu da turk inciri oluyor.

Sivri biber olabilir belki, hiç denk gelmedim. Ya da vardır da terchi edilmediği için yaygın değildir.

@trajikomik

Yunan/Arap marketlere cagla gelir, Kanada'ya geliyorsa Avrupa'da bulmakta sikinti olmaz. Aramak lazim.

Papaz erigi falan da bulunuyor.

Yeni dunya da bulunuyor. Ayva Türk marketlerinde ve biomarketlerde var. Ayrica Almanya´da Mosel bolgesinde ayva bahcesi gezmisligim var.


Karadutu kuzey ve bati Avrupa´da bilmiyorlar. Agacini, Danimarka´da milli botanik parkinda gorunce, ciplak birakana kadar somurmustum de insanlar zehirli bir sey yedigimi sanip panik yapmislardi.

"yurtdisi" genis bir kavram.

genellemek gerekirse ayva vs incir diyorum. imkansiz degil ama nadir.

datça hurması +1

Yesil erik. Can erik dedikleri seyden. Turkiyeye ozel olmayabilir ama kuzey amerikada yok.

Bir de carliston biber :)

tr.wikipedia.org

trabzon hurması ya da cennet elmasi amerikada cin marketlerinde yiginla var. ama sadece cin marketlerinde. hatta cok degisik degisik cesitleri de var. ben bizim yesil erikden hic gormedim. onun disindaki eriklerden var.

cagla hint marketlerinde oluyor

youtu.be

ingilizce bilmek var, bilmek var. bazı avukatlar tanıyorum, türkçe'sini okuyup anlamadığım hukuki yazıları ingilizce'ye çeviriyorlar ve doğal olarak ingilizce'sini de anlamıyorum. ama yurtdışında bir kafede garsondan bir çay isteyemezler, ingilizce'leri yetmiyor.

altyazısız film izliyorum diyenlerin çoğunluğu, filmin %100'ünü anlamıyor. bir tanıdığım bu şekilde bir film izlemiş, film ne kadar saçma diyordu çünkü aslında ingilizce'si yetmemiş, anlamamış.

kendinize yüklenmeyin, herkesin öğrenecek çok şeyi var. ama bir yandan da öğrenmeye devam edin.

Genelde B1 az çok konuşma yapabilir, gittiği ülkede iş de bulabilir işe uygun yeterliği varsa. B2 ise artık İngilizce biliyorum diyebilir. C1 ve C2 elbette iyi derecede bildiğini gösterir.

Bazen İngilizce öğretmeni olduğumu söylemeden once Ingilizcelerini dinliyorum. Çok iyi falan diyenler de var, ancak A2'ler. Örneğin aşağıda biri bir soru yanıtlamaya kalkmış, yanlış yanlış şeyler yazmış. Az bilgiyle aşırı özgüvenli tipler de var kısaca.

Bence bir dili "biliyorum" diyebilmek icin butunuyle hakim olman lazim, gramer, yazi, konusma, dinleme, kelime haznesi vs. Bu da oyle 2 kursa gidip halledilecek bir hadise degil, dil ogrenmek ciddi zaman isteyen bir hadise.

Seneler once peder "iyi derece" almanca bilen birini ariyordu. Yuzlerce kisi basvurdu, aradan 10 kisi secti cagirdi. Bir iki gorusmede ben de oradaydim. Sadece tek soru soruyordu gelene: "Simdi Almanya'yi aramamiz lazim, onlara sunlari sunlari soracaksin. Su konuda bilgi alip su kagida not edeceksin"

Gelen kimse cesaret edemedi, herkes biraz pratik yapmam lazim diyip cikti gitti. Peder de ise alacak kimseyi bulamadi kendi halinde devam etti.

Ingilizce'de bir dil konusunda yuzeysel bilgin varsa, gunluk isleri halledebilecek kadar ama profesyonel olarak pek kullanamayacak durumda isen "functional" derler..Eger ingilizce CV kullaniyorsan functional de gec.

Bunu ben de merak ediyorum. Yds skorlarım 75-85 arası. Üstüne çıkamadım. Birisi biliyor musun diyince, yds puanımı söylüyorum. Kendimi ifade edebilirim, okuduklarımı anlarım. Konuşurken gramer hataları yapıyorum. Bilmiyorum dersem, gerçekten hiç bilmeyen adamlar ''biliyorum'' diyor. O zaman enayi gibi hissediyorum. Gerçekten ne demeliyiz?

@gelmeistemem +1 kesinlikle.

Ben kendimi b2 görüyorum mesela ki %100 ing bölüm bitiriyorum bu dönem, ama tamamen yukarıda birinin yaptığı tanım gibi ingilizce biliyorum diyemem. bazen nativelerin söylediklerini, yüz yüze konuşurken doğal sohbet akışında konuşulan şeyleri anlamıyorum, yani öyle bön bön bakıyorum. bence pratik lazım kesinlikle pratik. bir yere kadar ok, ama o duvarı kırmak için bol listening ve speaking.

ingilizcesi hic olmayanlar sorunca: var, ingilizcem iyi
ingilizcesi olanlar sorunca: var, fena degil

diyorum ben. kaldi ki ingilizcem gercekten ortalamanin bayagi ustunde. sadece konusma cok iyi olmadigi icin ingilizcem super demiyorum. o da olsun yani hangimiz her gun face2face ingilizce konusuyor ki

tam karşılığı değil ama,
Ali knows that he deserves to live in a better place.

"ali knew he lived in a place where he wasn't belong" dersen aynı anlamı verirsin. oraya ait olmamak demek oradan daha iyisini hak ediyor anlamını taşıyabilir bağlam içinde.

wasn't belong olmayacak tabii, didn't belong olacak

Ali lives in a place he knows there'is not worthy of him.

gibi saçma bişey desem? : /

Ali knew the place he lives in he didn't deserve

@Amory öyle söyleyince,
Ali hak etmiyormuş gibi oluyor. sanki :/ yani orası güzelmiş de ali hak etmiyormuş gibi ben tam tersini kastediyorum.

Ali knew the place he lives in wasn't the one he is worthy of

cümlenin türkçesinde bir hata yok mu? yani "layık olmadığı bir yerde yaşıyordu" dediğiniz zaman yer iyi, ali kötü anlamı verir gibi geldi bana. ali layık olmadığı bir yerde yaşıyorsa ali orayı haketmiyordur henüz anlamı çıkıyor benim için. "ben buna layık değilim" dediğimizde kendimizi aşağıya koyarız. "Bu bana layık değil" dediğimizde kendimizi yukarı koyarız gibi hissettim düşününce. Yanlış mı düşündüm acaba?

"ali, kendisine layık olmayan bir yerde yaşadığını biliyordu" derseniz ali iyi, yer kötü anlamı verir. yani türkçe yazdığınız cümle verdiğiniz anlama uymuyor gibi hissediyorum. o yüzden bazı cevaplar ali kötü yer iyi gibi çeviri vermiş.

cümleyi benim kurduğum gibi kurunca da şöyle bir çevirisi olabiliyor "ali knew he lived in a place not worthy of him"

Nimberjaxk doğrusunu demiş, asıl hata Türkçesinde.

Jux da uydurmuş.

Not: Türkçe ve Ingilizce öğretmeni

ali knew that he was working in a place that he does not deserve(worthy).

burada deserve worty hikaye ye göre değişir.

baskıcı ailelerde dediğin durum daha fazla gözlemleniyor gibi geliyor bana. aile kendi politik görüşünü çocuğa empoze etmeye çalıştıkça artık bireysel bağımsızlaşma çabası mı dersin, başkaldırı mı dersin bilemem, çocuk farklı görüşlere yönelme eğiliminde oluyor.

bir de tabii artık internet, uluslararası medya gibi kitlesel iletişim araçlarımız var. kimsenin sınırları evinde, mahallesinde, akrabalarında gördüğü fikirler değil şu zamanda. insanın ufku açıldıkça kendi doğrularını daha rahat seçebiliyor. bizim ailelerimizin, onların büyüklerinin falan yetiştiği kültürler daha çok içerisinde bulunmak zorunda kaldıkları ve kendilerini mecburen şekillendiren kalıplardı. belki onların elinde de günümüzdeki gibi araçlar olsa çok daha farklı bir zamanda yaşıyor olabilirdik.

evet, kendini inşa etme çabasının bir sonucu olarak bir tür başkaldırma olabiliyor. kendimden biliyorum. baba tarafım, özellikle babaannem ve dedem zamanında aktif bir şekilde siyasetin içinde bulunmuş iki komünist. annem ise apolitik ve bohem bir yaşama sahip biri. baba tarafım özellikle ergenlik dönemimde bana fazlaca karışırdı, annemin beni kötü etkilediğini söylerlerdi, varoluşçu filozofları okurdum mesela, bunların yıkıcı felsefeler olduğunu söylerlerdi. yine lise döneminde fransız sembolist şairlerini çok okurdum. sanat için sanat'ı savunan bir grup bu, babam bir keresinde okuduğum bir kitaba bakıp sonra da sinirlenip yere fırlatmıştı. üniversitede solcu gruplara katılmam gerektiğini söylerdi. bütün bu baskılar bir dönem beni solculuktan ve marksizmden soğuttu.

fakat daha sonra ailemden koptum ve kendi kendime marksizme ilgi duymaya başladım. sorunun marksizmle değil, onların tutumuyla alakalı olduğunu fark ettim. bu tür konuları pek onlarla paylaşmamaya başladım, vs. neticede genel olarak baskıcı ebeveynler ters etki yaratıyor bence.

apolitik bir ailenin politik çocuğuyum. Ama şekillenme konusu üniversitede oluştu. Çevremde solcu aileden gelen arkadaşlarım solcular. O nedenle, bence bu durumlarda genelleme yapmak zor.

aykırı yaklaşımlar daha dikkat çekici olduğu için, hep öyleymiş gibi geliyor olabilir size.

neredeyse tüm arkadaşlarımın politik görüşleri, ailelerinin politik görüşlerinin izinden gidiyor. kaldı ki meseleye şöyle bakmak lazım. sağ-sol ayrımından ziyade, ailenin baskıcılığı ya da fanatikliği ya da bağnazlığı çocuğa geçiyor. politik eksen tek boyutlu değildir, politik eksen en azından iki boyutludur.

Cocuk eninde sonunda aileden +1 ileriye gidiyor. +5 ileriye gitmesi cok zor oluyor. Ornegin babasi belli bir mezhepteki kisilerin idam edilmesini savunuyor, cocugu idam edilmesini barbarca goruyor, sadece is verilmesin, bizim icin calissinlar, kole olsunlar gibi baska bagnazca dusuncelere sahip oluyor. Belki onun cocugu 30 yil sonra iki mezhep de esit diyecek ama deden toruna aradan 60 yil gecmesi gerekli. Az sure degil.

Tersini yaptim Aralik 2020'de. Tr'den ab ici adresime kiyafet-ayakkabi kemer vs 17kg postaladilar. Kayıt sırasında soruluyor, ikinci el kiyafet diye belirttiler. Ab veya Türk gümrüğu birsey talep etmedi.

turkiye'ye gelirken gümrük çıkar, dhl vs ise ekstradan masraflı olur. açıklamaya 2. el veya hediye falan yazmanız herhangi bir şey ifade etmez. tercihen ptt ile gelecek şekilde bulunduğunuz ülkenin posta servisi ile gönderin.

ama merak ettim türkiye'de olmayan ne varmış hakikaten, yıl olmuş 2021. bütün global markalar türkiye'De de var zaten. değil mi?

Arkadasim bana, ben Turkiye'deyken atki gonderdi, bir suru gumruk vergisi odedim, para gonderin daha iyi, ya da siz gittiginizde goturun.

Turkiye'de 2021 yilinda neredeyse hicbir global marka yok. Hatta teker teker cikiyorlar.

Valla hocam benzer durumdayım ve işin kötüsü bu durumu terapistlerin de çözeceğine inancım kalmadı artık.

Yine de ne yapılabilir? valla online da olsa sosyalleşmeye çalışmak önemli.

1. bu sorun cozulecek ama akilli olmak lazim
2. once is bulmak gerek, pandemide zor ama belki de evde oturmaktan iyi
3. borcu bitirdikten sonra okulu halledicen
4. gerekirse her gun iki saat is cikisi ders calisacaksin
5. yok evlilikmis, ama cocuk herkesin hakkiymis demiyceksin, once para, daha sonra bunlari dusun
6. egitimini alinca is olanaklari da genisleyecek, universite bittiyse master, o bittiyse bir sertifika devam
7. bir bakmissin oldukca kalifiyesin, yurt disinda is bakacaksin

çocukların, anne babalarında gözlemlemediği herhangi bir davranışa ilgi duyması çok zor. bu kitap okumak, diş fırçalamak, yabancı dil konuşmak, sigara içmek hatta ibadet etmek bile olabilir. çocuklar yaşadıkları ortamda gözlemledikleri şeye özenirler. söyleneni değil, yapılanı tekrarlarlar.

tek çare önce ebeveynlerin ingilizceye başlaması ya da ortamı ingilizce kullanılan başka bir ortamla değiştirmek(ingilizce kullanılan bir çocuk yuvası) gibi görünüyor.

türkçe'yi nasıl öğreniyor? kısmından yola çıkarak yardımcı olabileceğimi düşünüyorum.

facebookta bilingual children turkey diye bir grup var, orada okul öncesi ingilizce eğitiminde çılgın atıyor ebeveynler. oradan anladığım kadarıyla önce bol bol diuyması gerekiyormuş. grupta bu tip sorulara verilen cevaplarda çizgi film önerileri de var (örn: Fancy Nancy, Bluey, Ben and Holly's little kingdom, Peppa Pig, Tip the mouse, gogo). ben bu işe ciddi şekilde eğilmedim ama arada izledikleri videoları ingilizce açıyorum, bir de lingokids uygulamasının full paketini aldım onunla oynuyor kızım 1 aydır. sayıları renkleri ve birkaç kelimeyi öğrenmiş. oynarken yanında olup kelimelerin anlamını söylersem daha verimli oluyor.

Yabancı dil öğretmeniyim, etkileşim olmasi gerekli. TV izleyerek yabancı dil konuşulmaz. Belki birkaç kelime öğrenir o kadar. Etkileşim ortamında olması gerekli. Düşünceniz çok iyi ben olsam kendim öğrenirdim bir yandan ve onunla sadece İngilizce konusurdum kendim öğrendiğim kadar.

sinek kral'ı görüyor ve arttırıyorum. birlikte ingilizce öğrensinler.
çocuk kaç yaşında, 4 mü? okuma yazma bilmediği, anne-babanın da ingilizce bilmediği düşünülürse ev eşyalarının, renklerin, hayvanların isimleri gibi hep birlikte kelime öğreniminden başlamalılar.

sinek kral'ı görüyor ve itiraz ediyorum.
benim amerikada bakıcılığını yaptığım 3 yaşındaki kız sürekli ispanyolca çizgi film izliyordu. evde ispanyolca bilen olmamasına rağmen, kız çizgi filmlerden baya baya öğrenmişti. bir yeğen de, evde kimse bilmemesine rağmen sürekli ingilizce çizgi film izleyerek ingilizce öğrendi. tabi ikisinde de gramer falan yok ama başlangıç için iyi bence. yani illa evdekilerin ingilizce bilmesi ya da öğreniyor olması şart değil. ama çocuğun sürekli o dile maruz kalması ve bunun ilgisini çekecek bir şekilde olması önemli.

diyor ve meydanı pro'lara bırakıyorum...

Bir an once gitmek demeyi unutmusum. En fazla birkac ay gibi

ilk sorulan sorular şöyle:
1- gideceğiniz ülke neresi?
2- gideceğiniz ülkenin dilini biliyor musunuz?
3- bunun için birikiminiz var mı?

bu üç sorunun cevaplarını biliyorsanız google'da hemen her ülkenin yerleşme koşullarına dair bilgi bulabilirsiniz kısa bir arama ile.

Gidilecek yerin onemi yok. Sadece iyi ingilizce ve biraz italyanca biliyorum. Para gerekirse saglanir satip giderim ustumdekileri. Tek tek ulkere mi bakayim kelepir bir ulke bulunur mu diye? Bir de bunu yapip bulsam hile suresini islemleribi hicbir seyini kestiremem anca cok tecrubeli birinin deneyimi, bilgisi vb. ile gercek bilgileri edinebilirim

Hayatınızla ilgili böylesine önemli bir karar vermek için kendi araştırmanızı yapmaktansa hiç tanımadığınız, görmediğiniz kişilerin önerilerine göre karar verecekseniz öncelikle sağlıklı bir düşünebilme biçimi edinmeniz gerekliliğiyle başlayabilirsiniz.
Buradaki insanların yurt dışına çıkabilme yollarının sizinkilerle aynı olmayabileceğini gördüğünüzde de yine yukarıdaki soruları kendinize sormak zorunda kalacağınızın garantisini verebilirim şimdiden.

Bu kafayla insan kaçakçılarının eline falan düşersin ya da seni kandırıp köle gibi çalıştırabiilirler. Dünyanın 1000 türlü hali var.

Tamam ülke kötü ama bu kafa da yanlış.

iş ya da eğitim amacıyla çıkamayacaksanız sığınmacı olursunuz anca. vasıflarınız neyse ona göre bir iş bulmaya çalışın veya yüksek/doktora için başvurun bir yerlere.

kacakcilara dolandirilmak istemiyorsan sakin ol :)

antalya'ya gidip bir turist buluyorsun. genelde yaşlılar ilgilenir seninle. biraz kendini sevdiriyorsun. seni götürüyor ülkesine, nikahı basıyorsunuz. birkaç ay bile sürmez azıcık kafan çalışıyorsa.

Ben doktora yapmaya geldim. Birkaç yıl okul araştırdım. Burs bulmak humanities ve social sciences'ta zor, mühendis ya da yazılım okursanız işiniz çok kolay.

Howdaristhesky nereye geldiniz? Ben burda doktora yapiyorum zaten ama onu da yarim birakip gidebilirim ya da tez onerisi verip oyle gider uzaktan yazarim tez belki bilemiyorum. Arkadaslar kibarca konusur gibi yapip laf sokmaya gerek yok burda zulum goruyorum hayatim tehlikede insani sartlarda da olsa olmasa da mecbur bi sekilde gitmem gerek. Letonya ev al gel olayini bilen var mi tam anlamadim ab ulkesi vatandaslarina mi gecerli sadece yoksa bizim gibi statulu tipler icin de gecerli mi?

escinselim de multeci ol.

saka yapmiyorum

Baldur2 guzel oneri ama degilim ona da kanit isterler

bir kaç ayda sonuçlanmaz ama madem doktora yapıyorsunuz erasmusa başvurun. ulusal ajans daha başvuruları açmadı, 1 ay içinde olur, ingilizceniz de iyiymiş. kazanırsınız heralde. eylülden önce yaz için bir de gideceğiniz ülkenin dili için dil okulu ayarlarsanız, haziran-temmuz gibi gidersiniz.

gittiğiniz ülkede kalmanın yollarını ararsınız, kalamasanız bile erasmus süresince (6 ay) kafanız rahat olur belki geriye dönene kadar işler yoluna girmiş olur.

Kendi işimi yapabileceğim ufak sermayem var diyorsanız portekizden oturum izni almak diğer ab ülkelerine göre çok kolay. Ben biraz akp öncesi türkiyeye benzetiyorum portekizi. Yaşamak için ideal. Fikir ciddileşirse yardımcı olabilirim.

Kelime ve gramer calistim.

Amerika’da yaptırman lazım yoksa bilet kesmiyorlar. CVS 139$ + tax

Ülke ülke güncel kurallara ve kısıtlamalara şu linkten erişebilirsiniz: www.iatatravelcentre.com

Universiteler ucretsiz asi yapiyor zaten, asi yaptirin.

Evet tek mantığı bu, sebepleri malzeme kalitesi ikincisi de suyu kahvenin içinden geçirme sistemi hızının iyi ayarlamış olması

Standart bir filtre kahve makinası al geç çünkü attığın her adım yeni bir karar ve masrafla geliyor :)

Örneğin ben kahvemi çekirdek olarak alıp evde taze öğütecem diyorsun, bu sefer manuel öğütücü mü elektrikli öğütücü mü sorusu çıkıyor, bunlar da değirmenli ve bıçaklı diye ikiye ayrılıyor, bıçaklı alırsan kahvenin %20 si toz oluyor ve miktarda kayıp oluyor vs vs

Moccamaster filtre kahve makinası için oldukça iyi diyorlar fiyatı 2800 lira

Ucuzlarda tek tuş var kahveyi suyu koyup basıyorsun.

Pahalılarda temel fark zamanlayıcı vs var. Bir de sertkik ayarı var, suyun geçiş hızını vs ayarlıyor.

bana kalırsa makina alma. filtre kahve makinaları çok kişinin kahve içeceği bir ortamda sürekli sıcak ve "iyi" kahve bulunsun diye varlar. ama iyi derken, gayet içilebilir seviyede normal kahve yapmış olursun.

tek başına kahve içiyorsan her trülü french press'te yapılan kahve daha iyi. bu keyfi artırmak (ya da değiştirmek) istersen mocha pot, V60 ya da aeropress alabilirsin.

tabi herkesin damak zevki farklı ama genel kanı bu yönde.

Tek başınaysan ya küçük kahve makinelerinden öneririm ya da V60.

Kahve demlendikten bir süre sonra tazeliğini yitirir. Tadı kaçar. Demlenmesi biter bitmez tüketilince daha lezzetli oluyor.

Bahsettiğim makine: www.hepsiburada.com

Bunda maksimum su koyunca 2 kupa kahve çıkıyor. Kağıt filtre olarak 2 numara kullanırsın. Alttan ısıtma olması önemli. Hemen soğumasını engeller.

Mocha pot.

sinbo nun ürününü 100tl ye a101den almıştım. piyasadan 30-50tl altınaydı. 3-5 gün denedim olacak gibi değildi. diyorum kendime karlısın ucuza buldun bir yandan su damlatıyor olması plastik kalitesizliği.. ve sonunda gittim iade yaptım. alacaksanız imkanda varsa 500tl bantlarında olanı tercih edin. sağlam kaliteli tok ürün

En küçüklerden en ucuzunu alın, daha sonra isterseniz kaliteli kahve alırsınız

evimde kullanmıyorum ama sağda solda gördüğüm kadarıyla, makinenin çok pahalı olması doğrudan anlaşılabilir bir lezzet farkı yaratmıyor. çok çok ucuz bir makine alıp ağzınıza plastik tadı gelmesi ayrı bir konu. sonuçta filtre kahve makinesinin yapacağı iş çok çok basit ve hepsi de aynı işi yapıyor. espresso makinelerindeki gibi basınç farkı bilmemne yok.

malzeme kalitesine güveneceğiz markalar arasından en ucuz olanı alın. asıl yatırımı daha kaliteli kahve alarak yapın. çok daha fazla fark edecek.

sakın makine alma boşuna, dediğin gibi pro makineler almadığın sürece hepsinin mantığı aynı. ben de sizinle aynı durumdayken makine aldım ve ardından da öğütücü.
tek tavsiyem makine falan uğraşmayın, gidin bir öğütücü aldın. çok daha lezzettli kahveler hazırlarsınız. ben sırf makine aldım diye makinede yapıyorum. tek ve iki kişi için ev kullanımında french candır. 600 küsür para bayıldım ama french'e artı olarak bir noktasını göremedim.

Bende arzum ar3046 var, aldığıma biraz pişman oldum. Kahveyi yaptığım anda tamamı içiliyorsa hiç problem yok, ama cezvesinde kalan soğuduysa ısıtamıyor.

Teorik olarak "hayır" olmalı. Hiçbir kutsal kitap "benden sonra başka bir din gelecek, ben geçersiz olacağım" demiyor. Zaten dese sadece son gelene inanırdı herkes. Aydınlanmaya kadar din savaşları var her yerde. Zaten sonrası artık inanç konusu değil de hoşgörü/kabullenme meselesi olmuş.

Bizde de hıristiyanlık musevilik geçersiz değil ki, tahrif edilmiş oldukları için tercih edilemez durumdalar. Yoksa onlar da Allah'ın insan için gönderdiği tek din olan islamiyetin farklı zamanlarda farklı kişiler aracılığıyla gönderilmiş hali. Ortak noktalar çok çünkü zaten aynı şey anlatılmıştı onlarda da.

İslamiyete bakış ikiye ayrılır: 1. Hiçbir şey bilmeyen ve hiçbir etki altında kalmamış halkın bakışı, 2. Misyonerlik yapan çeşitli kolların tarikatların mensuplarının bakışı. 1. gruptakiler çoğunlukla çok daha önyargısız ve temiz kafalarla bakıyorlar, nötr zihinlerle okuyor ve düşünüyorlar. İkinci gruptakilere göre kendilerinden başka hiçbir din ve tarikat/kol/mezhep doğru olmadığı için onlar zararlı şeyler ve düşmanlık ediyorlar, yok edilmeliler.

Uzgunum ama biraz da sizin bakis aciniz yanlis: biz versus onlar dusuncesi herkeste yok. ABD dunyanin en kalabalik 3.ulkesi, bir eyaleti digerinden farkli, bir kesim insan digerinden farkli.

Turkiye'de biz zorunlu din egitimden gectik, o nedenle herbirimiz az cok yakin bir egitim aldik. Baska hangi ulkede bu sekilde benzer bir din egitimi var ki?

Kisacasi, geneleme yapabilmek imkansiz. Ayrica ne ABD'de de Avrupa'da dine inanma inanilmaz derecede dusuyor. O nedenle sorunuzun asil yaniti su: Kimse umursamiyor aslinda.

Bu kadar kalabalık ve çok kültürlü toplumlar için tek bir bakış açısı vardır demek mümkün değil elbette. Ben hem Avrupa'da, hem ABD'de çok zıt görüşlerle karşılaştım. Genelde hoşgörülü yaklaşım var ama en aklımda kalanı 80 yaşlarında, dindar bir hristiyan olan bir Amerikalının söyledikleriydi. Türkiye ile ilgili pek bir şey bilmediği için soruyordu. Türkiye'nin dinini de sordu. "Ülke seküler ama %90'a yakını müslüman" dedim. "Hepsi cehenneme gidecek." dedi o da :). Koyu hristiyan bir amerikalının görüşü bu yönde. Yani kendi dini dışındaki insanların cehenneme gideceğini düşünüyor.

İslamofobi var. Ateist olarak bana bile islam’ı savundurtuyorlar, o derece yani.

Hıristiyanlar genel olarak Muhammed'in yalancı olduğunu, kişisel yaşamının peygamber olmaya uygun olmadığını (köle sahibi olması, seks düşkünlüğü vs.) düşünüyorlar. Mucize göstermemiş olması da var. Böyle olmasa Müslüman olurlardı zaten. Ki İsa ile karşılaştırdığında arada inanılmaz bir uçurum var, normal de böyle olması. Mesela Dante'nin İlahi Komedisinde Muhammed cehennemin en derin levellarında yer alır :) O kültürde yetişmiş birinin İslam'a en azından sempati duyabilmesi çok zor.

Avrupa için (o da çok genel ama ABD'yi dışladım en azından) günlük hayatta benim tecrübem iyiydi. Ben ateistim mesela ama TR'den geldiğim için müslüman olabileceğimi düşünüp ortak etkinliklerde özellikle alkolsüz alternatifler falan planlamaya çalışıyorlardı. İşte yemeğe gidicez, domuz eti olmayan restoran bakıyorlardı falan. Belki ben aşırı kibar insanlara denk geldim bilmiyorum ama hiç tanımadığım insanlar bile böyle yaklaştığı için ortalamanın buna yakın olabileceği kanısındayım.

ülkeden ülkeye, şehirden şehire, mahalleden mahalleye değişiyor. ameriga'nın ortalarında küçük bir kasabaya gittiğinizde tüm müslümanları terörist gören bir nüfus bulabilirsiniz ama new york'ta gökdelenlerin arasında gezerken müslüman olmanız kimseyi ilgilendirmez.

Dindar olanlar için söylüyorum:
Museviler kendilerinden başka herkesin dinsiz olduğunu düşünür
Hıristiyanlar, musevilerin ve hıristiyanların haricinde herkesin dinsiz olduğunu düşünür, ancak musevilerin de İsa'ya yaptığı eziyetler sebebiyle lanetlendiğini düşünür (bu konuda farklı bakış açılarına sahip olan gruplar var)
Müslümanlar aslında Hz. Musa ve Hz. İsa'ya inanır, onların dinini de İslam olarak düşünür (aslında tek Tanrı ve tek din vardır) ancak onlara verilmiş olan kitabın tahrif edildiğini ve şu anda uygulanan museviliğin ve hıristiyanlığın islamdan ayrılmış olduğunu düşünür.

ateist olanlar için her din aynıdır aşağı yukarı. hatta hristiyanlığın zırvalıklarından kafaları şiştiği için hristiyanlığa karşı bir öfke, islam egzotik geldiği için de bir sempati vardı sanki. ama yükselen islami şiddet bu sempatiyi tersine çevirdi.
ateist olmayanlar doğal olarak islamı sahte ve şiddete meyilli bir din olarak görüyorlar.

ilk asama olarak, "yurt disi" neresi onu netlestirmeniz lazim. dubai mi danimarka mi vs...

En büyük hatam bunu ister istemez harekete geçmemek oldu.

ana dilini bilmediğiniz yere gitmeyin. giderseniz de ilk iş olarak çabucak öğrenmeye bakın.

ana dili farklı olan ülkelerde ingilizceye sırt dayamayın her ne kadar herkes ingilizce bilse de.

ayıp oluyor.

Hem yazılımcıydım, hem akademisyen. Fırsatım oldu, İtalya'da 1 yıla yakın kaldım, beceremedim. Sosyal entegrasyonun sıfıra inmesi bana göre değil. Şu an komple rafa kaldırdık o meseleyi. Arada aklımıza geliyor ama artısını eksisinden daha fazla kılamadık.

Merhaba,

Eğitim veya evlilik yolu ile gitmeyecekseniz eğer zannımca 2 husus çok önemli:
1. Diliniz çok iyi olacak (mümkünse ing + yerel dil)
2. Yaptığınız içi çok iyi yapacaksınız

Tam olarak bu sürecin içindeyim. 2 yaşında bir bebekle beraber çekirdek aile olarak İngiltere'ye, ikinci dalganın tam olarak vurduğu Ekim ayında geldik.
Burayı seçme sebeplerimiz, dili biliyoruz, daha rahat iş bulabiliriz, ekonomi ne kadar sallansa da dünyada üst sıralarda vs. gibi şeylerdi.
Başka Avrupa ülkelerine de gidebiliyorduk ama yukarıdaki nedenlerden buradayız.
Taşınma kararını zaten 10 yıldır düşündüğümüzden aslında kafada çok önce vermiştik.
Geçen yaz, covidden delirmek üzereyken, eşimin eğitimiyle bağı kalmaması sonrası hafiften biraz gaza geldik. O bana "artık gidelim durmak istemiyorum" dedi, ben "hay hay" dedim.
Bunu dedikten yaklaşık 2.5 ay sonra kendimizi burada bulduk.
Taşınmak, eşya toplamak, ev bulmak vs. hakikatten işkence.
Yeni taşınılacak ülkeye eğer orada herşey ekstrem pahalı değilse, eşya taşımak çok saçma.
Adaptasyon ve yalnız olmamak çok önemli. Bizim şu ana kadar dayanabilmemizin tek sebebi 3 kişi olmamız. Yoksa bu pandemi ortamında tek başıma gelmiş olsam yalnızlıktan kafayı çizerdim sanırım. Zaten adapte olabilecek sosyal ortam yok, ofisler kapalı.
Bundan dolayı iyice tartıp, o ülkenin atmosferine dahil olabilecek misiniz bakmanız lazım. Ben hala heryer açılınca gidebileceğim klupleri, dernekleri araştırıyorum. Yoksa geçmez hayat.
Geri dönüp bakarsam, keşke daha erken yapsaydım derim. Covid esnasında değilde, 2 yıl önce yapmış olsaydık, burada doktoru da, komşuyu da herşeyi bilirdik. Bu kriz esnasında bu kadar yalnız kalmazdık.
Ne kadar kapalı olsak da, yine de memnunum. Gelecek açısından daha pozitif olabildiğim bir yerdeyim. Biliyorum ki bir sorun çıkarsa hakikat ile çözüm aranacak. Boris şapşalı ne kadar saçmalamış olsa da başlangıçta, yanındaki bilim insanları güzel bastırdı ve toparladılar.

Kısaca, kararı kesin vermek, uygularken caydırıcı fikirlerden uzak durmak (ailemi özlerim, türk damak tadı, aman burda bir şekilde yaşıyoruz işte) çok önemli. Gidiş için yasal altyapıyı kurmadan gaza gelmemek de lazım. "Ben gidicem yeaa" deyip sınırdan yüzerek geçmeye kalkmayın. Geldiğinizde ise, "of bi lahmacun yah" deyip kıvranmayın, ortama adapte olmaya bakın. (Bu ortamda ne kadar olursa) Zaten isteyerek yaparsanız, memnun olmak için bir sürü sebep bulursunuz.

Arkadaşlar sorum sanırım açık olmadı gelen cevaplardan anladığım kadarıyla:
1- hangi aşamalardan geçtiğinizi sordum. ilk önce şunu yaptık sonra bunu yaptık vs vs.
2- geriye bakınca şunu yapsak iyi olurdu, keşke önceden yapsaymışız dediğiniz deneyimleriniz.
3- yaşadığınız ülkenin ekonomik, siyasi, kültürel vb yönlerden sizi olan olumlu olumsuz etkileri.

Yani dil yazmışsınız tamam saygı duyuyorum da madagaskar'a ya da nepal'e gidip türkçe dışında bir dil öğrenmeyeceğimizi mi düşünüyorsunuz?

bu arada her yıl yeşil karta başvurmayı unutma.

1. İngilizce öğrenmek,

2. İstediğim ülkede Erasmus yapmak,

3. Dile hakimiyet ve Master,

4. Kalıcı bir iş bulup, yerleşmek,

5. Vatandaşlığı almak.

Geriye dönüp baktığımda daha iyi olurdu diyebileceğim bir şey yok.

Memnunum, her gün Türkiye'nin durumunu gördükçe memnuniyetim daha da artıyor.

Eksi(k) yanları elbette var. Ancak genel olarak, maddi-manevi, tatmin edici. Daha iyisini ya da farklısını istersem, başka ülkeye giderim.

Bu aşamalara dahil olmayan bir şey var, o da en önemlisi: uyum, adapte olabilme kabiliyeti. Bunu yapabiliyorsanız gerisi geliyor. Mutsuz olup, her gün ağlayıp geri dönmeye çalışanı da çok çünkü.

1 - Dil harbiden cok onemli. Gitmeden cok iyi bilmene bence kesinlikle gerek yok ama orta seviye falan olman lazim ayak basmadan, yoksa cok zorluk cekersin. Zaten hicbir zaman anadilin gibi olmuyor. Dili bilmiyorum ama oraya gidince hallederiz, o arada ingilizce yeter bence sikintili bir bakis acisi cunku belli bir seviyeye gelene kadar ustunden silindirle gececekler, seni bitirecekler.

2 - Dilden sonra ikinci en onemli sey bence para, meslegin disarsa para etmiyorsa sikinti var. "Abi asgarinin iki kati aldinmi yeter, burada alim gucu cok yuksek" ekibine kesinlikle katilmiyorum, o is oyle olmuyor. Hayata gercek anlamda katilabilmen icin, hele ailen colugun cocugun falan varsa cok iyi kazanman lazim. Ama gocmen olarak bu zor, maaslar dusuk.

3- 20 senedir kanada'dayim, bunun yarisi okumakla gecti. Ben memnun degilim, beyaz yakaya burasi super gelin demem, maddi manevi olarak overrated bir ulke. Mavi yakaya ise gelin diyorum cunku orada goremedikleri hayati burada yasiyorlar, inanilmaz paralarla oynuyorlar. Beyaz yakanin hali ise bence icler acisi, rezillik. (Doktor/Avukat ve bazi ITciler haric)

4- Simdiki aklim olsa 10 sene once bizim copluge donerdim, gec kaldim boka battim.

5- Yurtdisi herkes gore degil, caki gibi psikoloji lazim. Hayal kurmak guzel ama malesef hayallerle gercekler birbirini pek tutmuyor. Ben cok pahali bir restauranta benzetiyorum disariyi. Hep camdan izlemissin, bir gun burada yiyecem demissin. Sonra o gun gelmis, iceri girdin, ortam super, servis on numara. Tabaklar geliyor, yemegin goruntusu harika. Sonra bir catal aliyorsun ve tadinin bombok oldugunu anliyorsun.

1-evlilik yoluyla geldiğim için anlatılacak birşey yok pek. Garanti bir süreç, sadece biraz uzun o kadar.
2-is bulamam vs diye dert edip, ilk arayan isi kabul etmeyeydim iyiydi. Dünyanın top 3 fmcg firmasından biri ama calisma bana uymadı, parasi da azdi. 4 ay sonra kontrat bitiminde yenilemedim, 4 ay sonra iş buldum çok çok daha iyi sartlara. Kısacası alanınız tedarik zincirindeyse is her türlü var, dert etmeyin.
Bir de çok mobildim ama daha büyük şehir ve düzgün havasi olan yer seçmek lazim. Ben 150 bin kisilik kuzeyde bir şehre gittim, İzmir'den gelen adama yaramadi. Sehir cok sirindi ama olmadi.

3- olumlu çok var ya anlat anlat bitmez. Onun dışında Türkiye gibi dandik bir is kültürü olan yerden sonra sağlam is kültürü öğrendim, bu da cok arti.
Olumsuz: yani aklıma pek gelmiyor. Türkiye gibi insanlarin somuruldugu bir yerden sonra o somurulen hayatin eksikligi var; gece bilmem kaca kadar acik olan cafe, gece 12de kapanan market, her yer bim/bakkal, yemeksepeti, parayi bastırıp herşeyi yapabilmen. Onun dışında çalışanların haklari cok haliyle müdür olduğunda dert Türkiye'ye oranla daha fazla, ki güzel birşey bu. Sadece Türkiye'ye alisan bir müdür burada sıkıntı yaşar, hele o tipik kültürden geliyorsa.
Bir de Türkiye gibi calisanin 4bin alirken sen 20bin alamazsin. Yani sinif farki az. Ülkenin çoğu benzer maas aliyor Bu bazilarina kötü, anlıyorum onlari da. Bana göre çok iyi. Türkiye'de migros calisani calismaktan depresyona girecekken buralarda o hale dusur(e)miyorlar. Düşen de doktora gidip burn out alir yani.

lisede almanca öğrenmiştim. trde üni kazandıktan sonra hedefim almanyaya gidip orada devam etmekti. ünide erasmusa hak kazandım çalışıp. erasmusa 1 dönemlik gittim, 2. dönemde de büyük bi şirkette ücretli staj ayarladım, bi 6 ay da onu yaptım, bana alman iş disiplinini öğrettiler döve döve, çok faydasını gördüm. o süreçte üni başvuruları yaptım orada devam etmek için. sözlü olarak tüm kabulleri halledip iş formaliteleri halletmeye kalmışken son anda bir kararla kalmaktan vazgeçtim. almanya çok güzel bir ülke, bekçinin bile hayat kalitesi çok yüksek trye göre, bence ırkçılık da çok düşük, bir türkün en başarılı olabileceği ülkelerden biri. ama bir yerde yabancı olma hissi, sürekli kendini anlatmak zorunda olmak, sürekli bi sen türke benzemiyorsun tribi, hayır benim gibi türkler de var muhabbeti, diğer göçmenlerle kıyaslanmak, avrupa insanının arkadaşlık kavramının bizdekine göre çok uzak olması, sürekli vize ve oturma izni gerginliği ile uğraşmak (en azından bi süre) vs vs bunların hepsi biraz yordu beni. şu an iyi ki de kalmamışım diyorum.

sonuç olarak trde yazılım tarzı bi iş yapıyorum, remote çalışıyorum zaten tr ile işim yok, istisnai düzeyde para kazanıyorum, almanyada yaşayacağım hayata denk - daha iyi yaşıyorumdur, uzakta olmak zorunda da kalmadım. **AMA** şu an 2020 itibariyle yeni mezun olsam, tüm kariyerimi yurtdışı üzerine kurarım. trde yeni mezun için eski fırsatlar ve alım gücü yok, çok zor bir hayat bekliyor gençleri.

Avokado sosu var. Avokadoyu çatalla ezip, sarımsak, limon suyu, tuz ve karabiberle karıştırıyorsun, blenderla da olur.
Edit: ceviz veya yer fıstığı da ekleyebilirsin.

Edit 2: pesto sos da var ya, fesleğen bulursan.

Vegan şekersiz süte sarimsak, un, dereotu ekleyin pişirin.

Nohut konservesi suyunu mikserde iyice karıştırın, sarimsak ve dereotu ekleyin.

Çok var da, krema kıvamında olacak ama içeriğinde vegan krema olmayacak mı? O kısmını pek anlamadım.


Ya fındık/fıstıktan taze peynirimsi bir karışım yapacaksınız ya da nutr. yeast kullanacaksınız.

Kaju fıstıklı, kuru domatesli: foodwithfeeling.com

Nutr. yeast ile yapılan tarifler kıvam bakımından memnun edici sonuç veriyor.

Pesto da bir seçenek. İster ceviz bazlı yapın, ister klasik tarifleri uygulayın. Parmesan yerine nutr. yeast koyun, oldu bitti.

Burada brüksel lahanası yerine, başka sebze de kullanabilirsiniz, bence yeşil kuşkonmazla harika oluyor: minimalistbaker.com

Other white’ı hiç duymadım ama tuncay gibiyseniz caucasian’dır uygun olanı

middle eastern tabii ki

Beyaz bir Avrupali ya da Amerikali, Tuncay Sanli gibi birini beyaz olarak kabul etmez. Ayrica beyaz tenliyseniz ama saciniz siyahsa esmer sayiliyorsunuz, teniniz beyaz degilse, esmer degilsiniz. Esmer olmak, beyaz olmakla geliyor. Middle Eastern birine esmer demezsiniz, zaten sac rengi ten rengi gibi koyudur. Bu nedenle esmer degilsiniz ama bu beyaz olmamanizla alakali.

Sizin icin en uygun olani Middle Eastern gibi gorunuyor. Zaten beyaz degilseniz, en azindan bir Bulgar kadar diger secenek Middle Eastern.

White diyorum.

Kafkas ya da orta doğulu değilim.

caucasian duz "kafkas" demek degil zaten white'la interchangeable kullanilir. ikisinin de ayni anda siklar arasinda oldugunu hic gormedim.

mevcut konjonkturde white muslumanlari kapsamiyor, dolayisiyla tum turkiye otomatik middle eastern olarak kabul edilir. bu "ben suyum bu degilim" gibi kisisel tercihe kalmis bir sey degil, kararini bu kavramlari yaratanlar ve onlarin politikalari/medyasi veriyor.

Ben de ten rengi ile doğrudan bağdaştırılmasına anlam veremediğim için öyle dedim. Tunca şanlı renginde bir tene sahipsen o zaman caucasian'sın demek doğru değil. Orta doğu da politik bir tartışma. Burada renkten ziyade ırk soruluyor. Mevcut şıklar arasından seçim yapılması gerektiği için White diyorum. Other white'ı ben de ilk kez duydum.

Benim karsima hic white/other white cikmadi ki defalarca bu soruu cevapladim. Hispanic falan da vardir.

Ciksada middle eastern derim. Turkiye dogumlu biri kendine white derse yuzune peki derler, arkadan da dalga gecerler, net. Hispanic/Asian/black/caucasian/white degiliz. Native de olmadigimiza gore geriye tek secenek kaliyor..

Iranlilar/Araplar beyazmis,hahaha..bu biraz amerikalilarin "beyaz de gec" mantalitesinden geliyor herhalde zira heriflerde bicak gibi keskin bir zenci/beyaz ayrimi var. Zaten biraz arastirirsan Araplarin ve Iranlilarin "biz beyaz degiliz, bize middle eastern kategorsini verin" diye lobi yatiklari yazilmis cizilmis.

white de geç

Caucasian yazardım ben olsam.

Ben olaya başkasının gözünden bakıyorum. Ben bir olaya karışmış olsam, beni tarif edecek kişi kılık kıyafetime ve yüzüme bakıp "latino, middle eastern" filan demez, "caucasian" der. Normal beyaz amerikalıya "white" diyen görmedim / duymadım. Kafkas kökeniyle alakası yok +1.

kafatasina gore cevap vermeyeceksin.

turkler olarak da caucasian'i seciyoruz biz. dogrusu o.

Abi kafkas kökeniyle nasıl alakası yok?

Caucasian'ın Türkçesi kafkas demek değil mi?

Evet, kafkas ırkı deyince sadece Kafkasya'da doğanlar değil çok daha geniş bir coğrafyadaki insanları kapsıyor. Ama kafkas kökeniyle alakası yok demek ile kafkasya ile alakası yok demek farklı şeyler.

'Caucasian' diye bahsedilen ırkın Türkçedeki karşılığı 'Kafkas Irkı'.

Beyaz bi avrupalı tuncay'ı beyaz kabul etmezmiş. Ulan ne sallıyosunuz be. Tuncay'ı geçtim bildiğin tipik ortadoğu tipli bi eleman olan Steve Jobs'a bi allahın kulu white değil demez.

caucasianiz biz(bkz: ). white ile alakamız yok. gülerler white seçerseniz

Üniversitede okurken bir laboratuvar dersi almıştım. Dersi veren hoca sadece dönemin ilk dersine girdi ve bir daha derse girmedi. Kalan tüm derslere araştırma görevlisi girdi.

Araştırma görevlisi laboratuvar derslerine girebilir, deney yaptırabilir. Kısa sınav yapabilir. Sınavları, ödevleri, deney raporlarını değerlendirebilir. Sınavdan önce tekrar amaçlı ders anlatabilir, soru çözebilir. Hoca neye izin veriyorsa onu yapar.

Ders dışında hocası istedi diye ATM'ye giden araştırma görevlisi de gördüm.

Doktora öğrencisiyse araları daha iyi olabilir. Danışman hocası olduğu için okul dışında da görüşebilirler.

Not: mühendislik

Normalde derslere girmemesi lazım, ama bazı yerlerde gayrı resmi derse giriyorlar. Bazen de hoca derse giremezse rica eder kendisinden, notları verir, derse sokar. Aslında hocanın özel işlerini halletme yükümlülüğü yok. Daha çok bölümle ilgili resmi işleri takip eder. Tabii bir yandan tezini yazmaya çalışır garibim. Ama uç örnekler de var. Mesela hoca "şuradaki kütüphaneden kaynak lazım oldu, ona ulaş bana gönder" falan diyebilir. Hocayla ters düşmemek için kabul edebilir araş gör'ümüz. Kabul etmez de hocayla çatışırsa tezi sıkıntıya girebilir. Takıştığı kişi danışmanı olmasa bile bölümde yere sağlam basmak için hiçbir hocayla ters düşmek istemez. Yarın öbür gün bölümde kadro açılacağı zaman işleri ters gitsin istemez. O yüzden araştırma görevlileri genelde uyumlu olmak zorunda hisseder. Fakat bazıları da artık sinirden kafayı yemiş, koy neticesine rahvan şey etsin modundadır. Özetle, araş gör'le hoca arasındaki ilişkiyi genelde hoca tarzı belirler. Samimi ve baskıcı da olabilir, mesafeli ve özgür de.

2547 sayılı yükseköğretim kanunu'na göre tanım aşağıdaki gibidir.

Araştırma görevlileri, yükseköğretim kurumlarında yapılan araştırma, inceleme ve deneylerde yardımcı olan ve yetkili organlarca verilen ilgili
diğer görevleri yapan öğretim elemanıdır.

Tanımdan da anlaşılacağı üzere (...yetkili organlarca verilen ilgili
diğer görevleri yapan...) araştırma görevlisinin net bir görev tanımı yoktur.

Şartlara bağlı olarak araştırma görevlisi-danışman ilişkisi çok farklı seviyelerde yürütülebilmektedir.

Sorduğun sorular genelleme yapılamayacak tarzda sorular olduğu için cevap veremiyorum.
Ben kendi danışmanımla karşılıklı çıkar ilişkisini güzel bir şekilde yürütüyorum mesela. Seviyeli bir abi-kardeş durumu diyebiliriz.

2547 sayılı YÖK kanununa göre araştırma görevlisinin görevi, idarece kendisine verilen işleri yapmaktır. yani idare kendisine ne görev verirse onu yapar.
belli bir hocayı asiste edecek bir düzeni varsa, hocanın yerine derse girebilir. ama normalde bu yasaktır, yani dönem boyu dersi asistanın üstüne yıkamaz hoca. ama asistanın üzerinde çalıştığı konudur anlatsın tecrübe kazansın der ya da doktora son aşamadadır, acemiliğini anlatsın diyebilir, ya da kırk yılda bir hocanın işi çıkar, hasta olur onun yerine girer. genelde soru çözümü ya da uygulaması olan dersleri asistanların üzerine yıkar hocalar.
gene hocanın tiynetine göre asistana şu şu konuda bir makale yaz getir der, üstüne ilk isim olarak kendi adını da yazar yayınlatır, ya da hakkaten hoca gibi hocadır birlikte çalışırlar, asistanına hakkaten bir şeyler öğretir birlikte yazarlar birlikte yayınlatırlar.
mailleşir de telefonlaşılır da, hocanın tarzına bağlı, asistanıyla kanka olup birlikte tatile giden, çoluk çocuk görüşen de var, ayda yılda bir iş olduğunda telefonda görüşen de mailleşen de. sabah arabasıyla hocayı evinden alıp özel şoför gibi dolaştırıp faturalarını yatıranı da var.
yani skalanın iki ucunda her türlü örnek mevcuttur.
bunlar tamamen okulun ve hocanın yapısına göre değişir. öğrenciyle hoca arasında köprüdür, öğrenci danışmanlığı yapar, sınav gözetmenliği yapar, tüm angarya işleri yapar, bunlar da bankodur. bunlarla eş zamanlı olarak da yls veya doktorasını yürütür. bitirince belki kadro alırım diye hiç bir şeye sesini de çıkaramaz garibim.

Kesinlikle hocasina bagli, yukarida dendigi gibi ATM'ye de gonderebilir, is taniminda olmayan seyleri yaptirabilir, bu mobbing'dir. Ben de ABD'de bu gorevi yapiyorum, ne yazik ki bir ustum yine Turk. Son dakikada da ders kilitliyor, internet sorunlu sular kesik falan bahanesiyle, ben de cok rahatsiz oluyorum. Tabi konusmak da elinizde ama hepsi bunu kabul etmez iste.

Tek hocayla işin olacak gibi bir algın oluşmasın bölümdeki tüm hocalarla işin var. Sekreterin işinden bölüm başkanının yapması gereken işlere kadar yapmışlığım var. Bu işin gecesi gündüzü olmadı benim için. Yukarda bahsedilmiş zaten. Ama bizim bir alt kattaki bölümde araştırma görevlileri için işler çok daha rahattı. Yani bölümüne göre çok şey değişir.

Açılın araş gör geldi;

Araştırma görevlisi = angarya işler müdürlüğü

nerede bir angarya var araş gör'e yüklenir. bu kürsünün işleri de olabilir, okulun işleri de olabilir kişisel işler de olabilir.

tüm kürsü covid davasına esnek okula giderken ben her günümü okulda geçiriyorum. gitmezsem aaa neden gitmedin oluyor. dolayısıyla nöbet bende. sadece kürsü değil tüm okul bu şekilde.

kürsünün sağlık alanı olduğu için bir de laboratuvarı var. onun sorumluluğu yine bende. doktora öğrencilerinin takibi, doktora çalışmalarındaki sorunların çözümü danışmandan önce bende. hatta bir hocadan hiç bilmediğim doktoradaki spesifik bir konuda yardımcı olamadığım için fırça yemiştim.

covid öncesi her öğlen herkesden siparişleri toplar, öğle yemeği siparişini verirdim. şimdi az kişi olunca yapılmıyor. rahatladım azcık

proje varsa onun hazırlıklarının tamamı bende. projede olmamın ya da olmamamın bir önemi yok. tüm ön hazırlıklar bende. %90 laboratuvar çalışması da bende. nadiren sorumlular da yapabiliyor. yayında adım var mı? tabi ki yok :)

proje bitti yayın yazılacak yine bende. daha bugün biten bir çalışmanın dergiye yollanması işlemi var. Kürsüdeki doçent kişi ömründe hiç dergiye makale yollamadığını benim yapmam gerektiğini iletti. orijinal dosyanın yanında yollanması gereken şeyler var tablolar falan. hiçbirini ayarlamamış. hepsini ben yapmak zorundayım.

az önce uzaktan eğitim dersi için uygulama ders videosunu çektim. kürsüdeki tüm uygulama derslerinin sorumluluğu bende. ismen bir başka kişide olsa da o başka kişi derse şunlar hazırlanacak hazırla diyor. hazırlamazsam suçlu yine ben.

yetmemiş gibi teknik servis olarak da çalışıyorum. cihazların bakımı vs benim sorumluluğumda. arıza çıkarsa hocalara bildirmekle yükümlüyüm. bildirince tamam sen gerekeni yap diyor. neden bildirdiğimi hala çözemedim.

tabi bazı hocaların çocuklarının ödevlerini de yaptım. Arabasını yıkatmaya bırakmış aldım. ATM den para çekme haftalık zaten. İlaç yazdırma, sigorta işlemleri, fatura yatırma vs...

gece gündüz ayrımı yoktur. yaklaşık 1 ay önce 23:30'da zoom toplantısı yapmaya karar veren bir hoca mevcut. 2 doktora öğrencisi ile beraber haftasonumuzu kendi yazamadığı ve yeniden yazılma revizyonu gelen yayını yazmamızı istedi.

geçen gün bir tanesi ben hangi mailimi kullanıyorum bilmiyorum dedi...

25 yıldır aynı slaytları ppt dosyasından okuyarak para alan asalaklarla çevrili etrafım ve ben okuldaki bu durum bazında en iyi kürsüdeyim...

daha da yazardım da neyse... çok doluyum bu konuda. doktoram daha bitmedi. bitince 33/a kadrosundan istifa etmeyi düşünüyorum. (33/a kadrosu kalıcı kadro. ölene kadar üniversite bünyesindeyim anlamı taşıyor)

Bazen içince durduk yere ağlarım. En son çok kötü agladigimda bir haksızlığa ugramistim. Hayatımı iki yıl alt üst etti. O zaman yere düşüp ağladım normalde böyle şeyler inanılmaz gelirdi. Duygulu biri değilim aslında.

Doğan Cüceloğlu'nun bir videosunu izlerken hem anlattığı şeylerden etkilendim hem de ne kadar samimi ve ne kadar sevgi dolu biri olduğunu gördükçe ağladım.

işsizliğimden ötürü.

dün sabah, feridun düzağaç'ın beni bırakma şarkısına ağladım. beni bıraktı çünkü :(

Annemin, geçmişimdeki bazı yaşantıları hata olarak değerlendirmesi ve temcit pilavı gibi tekrar etmesi ve bir hafta önceki son tekrarından sonra bardağın taşması.
Daha önce ya sabır diyordum. Bu defa diyemedim.

Bugün zorla göreve gönderilip şehit olan amcamın doğum günüydü. Faillerine takipsizlik verildi. Buna ağladım.

Nomadland'in sonundaki yazıyı gördüğümde, 1 saat kadar önce...

4 sene önce dayım vefat edince çok ağladım. 3 yıl önce baba ölünce gasilhanede çok üzülmüşüm ağlıyor gibi yaptım. Birde 26 sene önce dedem vefat edince ağlamıştım. Ben ağlama özürlü bir öküz olduğumu anladım , diğer arkadaşların yazdıklarını okuyunca.

Kuş, civciv, hamster gibi küçük canlıları avucuma alınca ve kalplerini hissedince ağlıyorum ben ya. Ama böyle normal duruyorum, gözlerimden yaşlar bosanıyor. Içim gidiyor olm ya, okadar savunmasızlık, güçsüzlük, vallahi deli çıkacağım, çok hüzünleniyorum. Kaldıramıyor ruhum güçsüzlüklerini. Geçen Karla diye bi kedi doğum yapmış. Böyle ziyarete gittik, olm aldım elime ben yine dedim bu kalbin küçüklüğü ne ya, bu nasıl başa çıkacak, yaşlar başladı akmaya. Vallahi dayanmaz kalbim fazla. Daha kendi yok ama kalbi var, atmaya çalışıyor (._.)

7 yıl önceydi. Kızım çok hastaydı.

Annem memeyi kestiğinde

3 yildir her gun aynı şey için ağladım hala ağlıyorum ama artık tanrinin dualarima cevap vermemesine ağlıyorum...

Ben bir yıldır doktora derslerini online alıyorum. Yeterli motivasyonunuz varsa bir farkı yok. Zaten yoksa kurs evinize de gelse bir farkı yok.

Ben de motivasyon demeye geldim. Daha once ingilizce ogrenmisliginiz varsa zaten bir dil ogrenmenin ne kadar uzun soluklu, ne kadar kapsamli efor gerektiren bir sey oldugunu biliyorsunuzdur. Haliyle online kurs calismanizin sadece ufak bir parcasi olacak. Gerisi sizin ilginize ve disiplinize kalmis. Nitekim ogrenemeyen o dilin konusuldugu ulkede dil kursuna gitse bile ogrenemiyor.

Dile bağlı. Bazı dillerde istemediğiniz kadar kaynak var internette. Kaynağın az olduğu bir dilse kurs kaynaklarının faydası olabilir ama onun dışında online dil kursuna gitmezdim.

Çok. Çok sevdiğim bir arkadaşıma "çocuğun çok şımarık" diye bağırasım geliyor, tabii ki gülümseyip geçiyorum. Zaten çocuklu ortamım pek yok, çocuk sahibi olmayı da düşünmüyorum. Suçluluk duymayın, gerizekalılığa dayanamıyorsanız sizin suçunuz değil.

Edit: Ya bir de eklemeden geçmeyeyim, sorun çocukta değil, çocuğun her saçmalığına dediğiniz gibi tepki veren ailede ve bu aileler birbirlerini çok etkiliyorlar. Yoksa çocuk kendi başına bir ayna anca.

Fazlasıyla var, hem de hiç suçluluk duymuyorum. Bir dk bile katlanamıyorum, ortamdakilere katılıp gülümsemiyorum da. @whoosie +1.

aynı fikirdeyim. bence çocukların çoğu yalnızca kendi ailesine sevimli geliyor. kendisi sevimli buluyor diye herkesin aynı gözle bakacağını zannediyorlar. halbuki objektif gözle söyleyebilirim ki büyük kısmı sevimli değil.

bende sadece baş ağrısı yapıyor, bebekler de dahil. zekası gelişmemiş insanlar işte basitçe, maymundan halliceler gibi yakıştırmalar yapardım da linç edilebilirim. gerizekalı insanlara kim olursa olsun tahammül edemiyorum. nasıl çocuk yapıcam onu da bilmiyorum.

Benim kendi çocuğum var bazen ben bile kendi çocuğuma dayanamıyorum:) sizin böyle hissetmeniz çok normal.

Ben 10-15 dkyı bırakın 1-2 dk bile katlanamıyorum çocuklara. Çok iyi anlıyorum bu yüzden sizi ama asla suçluluk duymuyorum bu konuda. Ben insanların kendi çocuklarını sevimli bulmalarına bile inanamıyorum açıkçası. Başkasının çocuğunu sevimli bulmak hele böyle dokunmak, öpmek falan inanılmaz tuhaf bir şey bu yüzden benim için.

Çocukları sevmiyorum. Sadece konuşamadıkları ama yürüyebildikleri bir evre var, o evre bana sanki kedilermiş gibi geliyor, rahat rahat mıncırabiliyorsun. Onun haricinde sevmiyorum. hiçbir şey bilmiyorlar her konu hakkında fikirleri var konuşuyorlar, yaramazlık yapıyorlar evi dağıtıyorlar.

Ben kendi yeğenime bile tahammül edemiyorum. Kendi çocuğum olunca heralde sabır yüklenecek:) çok haklısınız. Hele ki başkasının çocuğuna hiç tahammül edilmiyor.

Nesil farkımız var, dolayısıyla yetiştirilme farklarımız var. Benim 14 yaş küçük kardeşimle bile aramda yetiştirilme farkımız var zira ben evin ilk çocuğuyum o 3. ve son çocuğu. Hayatımda bir tek kardeşimi sevdim çocuk olarak, o da gözümün önünde büyüyen ve cidden muazzam tatlı bir çocuk olduğu için, ama bazen ona verilen tavizler bana verilmedi diye içimde bir çocuk tepiniyor. Dışarıdaki çocuklara karşı her zaman aynen dediğin halde oldum ve ne kadar şımarık olduklarını gördükçe rahatsızlığım arttı, gıcığım arttı, vs. Sonraları anladım ki benim yetiştirilişimle ilgili bu, onlar büyürken ne kadar şartsız seviliyorsa ben büyürken o kadar şartlı sevilmişim. Onların kendileri olmalarına çoğunlukla izin veriliyor ama bana izin verilmedi. Üzerimdeki baskı buymuş. Kim bilir belki ben de öyle yetişseydim çocuklara bayılacaktım bilmiyorum. Ama bu huzursuz oluşumdaki en önemli etkenin yetiştirilme farkı olduğunu keşfettiğimden beri daha sakinim daha sağlıklı bakabiliyorum olaylara. Tabi yine çoluk çocuk ortamlarına balıklama dalmıyorum o ayrı.

Anne babası simartmissa ben de katlanamiyorum. Zeki bir cocuksa da muhabbet etmeyi çok severim. Her zaman anne baba ile ilgili

genel olarak çocukları günah keçisi ilan edeceğinize anne babalarına pay biçmeniz lazım.
çocuk ne alırsa onu yansıtır. ha çocuk ne yaparlarsa yapsınlar uslanmıyorsa o zaman anne baba çocukla mümkün olduğu kadar sosyalleşmekten kaçınmalı.

5 yaşında kızım var, yeri geliyor ben bile dayanamıyorum ki etraftaki herkes kızımla aramdaki ilişkiye gıpta eder. ama başkalarının yanında, bize yalnızken yaptığı şımarıklığı yapamaz. ben nasıl eşime, anama, babama yaptığım şımarıklığı dışarıda yapmıyorsam o da yapmamalı.

ha şu da var, en nihayetinde çocuk bunlar. bir yere kadar idare edebiliyorsun. algıları, dikkatleri çok kısa süre içerisinde dağılır ve başka yere kayar. ama işte dedim ya anne baba frenlemeli sosyal ortamlarda.

veya benim gibi çocuklu ortamlara girmeyin. ben kuzen buluşmalarında bile maksimum 1 saat kalıyorum. çünkü kafam kaldırmıyor bir yerden sonra.

son olarak da hiç sevmiyorum bu şekilde beylik cümleleri ama çocuğunuz olunca en ufak hareketi bile sizi heyecanlandıracak ve güldürecektir. çünkü hareketlerinin bir çoğunu hayatında ilk kez yapıyor ve onu yetiştiren kişi olarak size enteresan geliyor.

çocuklardan nefret etmeyin, onları sevmiyorum filan demeyin. bu gerçekten çok üzücü. dediğim gibi ben de kendi çocuğum dışında hiçbir çocuğa dayanamam ama "çocuklardan nefret ediyorum, yok maymundan halliceler" filan gerçekten üzücü. kendinizi uzak tutmanız, herkesin güldüğü hareketlerine tepki vermemeniz tabi ki çok normal ama bu tarz ifadeler bana çok can sıkıcı ve üzücü geliyor.

çocukların suçu yok. aile onun içini dolduruyor. misafirlikte ve toplum içinde de aynayı yansıtıyor. otomatikman kimlerle arkadaş olduğunuzun sağlaması yani.

8-9 yaşlarında bir kuzenim var, annemle ikisi "kanka" olmuşlar. Bize geldiklerinde surekli olarak yasadigi abuk subuk bos olaylari anlatıyor çocuk. Annemde dinliyor yorum falan yapiyor, çocuğun özgüveni zarar gormesin diye. Gerçekten nefrete yakın hislerim olustu cocuga karşı. Suçluluk duyuyorum.

modem destekliyorsa modemden bazı sayfaları engelleyebilirsiniz. bu durumda modeme bağlı tüm cihazlar o sitelere giremez.

kullandığı cihazdaki antivirüs vs. yazılım ile de siteleri engelleyebilirsiniz.

veya dediğiniz gibi host dosyası ile de yapabilirsiniz. C:\Windows\System32\drivers\etc\hosts dosyasına aşağıkileri ekleyin.
127.0.0.1 youtube.com

Hostla vs uğraşana kadar tarayıcıya istenen siteleri bloklayan bir eklenti kurmak daha kolay olur.

Engelleyecegize konussaniz, kizmadan belki bir iki ödülle.

Tumden yasaklamak yerine sure sinirlamasi uzerinde anlasin derim.
Ornegin stay focused tarzi chrome eklentileri var. belirlediginiz saatler arasinda istediginiz web sayfalarina erisim suresini sinirliyor.

Ornegin sabah 9 oglen 12.30 arasina youtube icin max 20dk erisim verin. Mola mantiginda o 20 dakikayi cocuk kullanmayi ogrensin.

abicim soruyu niye okumuyorsunuz ya niye abi niye niye?

niyetim youtube'u yasaklamak değil hacılar. ders sırasında girmesini engellemek. normal zamanda zaten dediğinizi yapıyorum lan ben yazdım yukarıda. yönlendiriyorum, süre kısıtı yapıyorum. onlar benim babalık görevim.

bu herif canlı derste giriyor. canlı ders hani bildin mi, pandemi döneminde online oluyor, zoom falan diye bi program var, öğretmen orda anlatıyor kameralı böyle radyonun resimlisi gibi bişey. ha işte bu adam orda hoca ders anlatırken zoom isimli bu programı küçültüp, youtube izliyor. ben bunu engelleyemiyorum. odaya da sokmuyor, yanında oturup bakayım.

ama bu da çocuk, kaytarıyor işte. hani işyerinde size bilgi işlem bazı siteleri yasaklıyor ya, niye patronunuza "patron bizi doğru yönlendir de girmeyelim, süre kısıtı koy" demiyorsunuz? o hesap abi, bütün derdim bu. derste dersini dinlesin. maalesef reel bir sınıf ortamı olamdığı için, öğretmen sadece kameranın ucunda olduğu için fark da edemiyor. bu herif de ders dinlemek yerine video izliyor.

o yüzden diyom ki kendi bilgisayarından hiç giremesin yahu. giremsin ki ders esnasında da açamasın. youtube'u y asaklamak değil dersim, ders sırasında gizli gizli girmesini engellemek.

eğitici içerik izlettirip doğru yönlendirme kısmını ders harici zamanda yapıyorum, tableti var, akıllı televizyon var, bizim bilgisayarlar var, lazımsa ders harici oradan izlesin.

Ah aynı benim küçük kızımın durumu. 5. sınıfa gidiyor ve haliyle o yaş çocuğu için sabah 8:30'da başlayıp öğlen 15:30'a kadar süren derslerde dikkatini toplaması çok zor oluyor. Kabul ediyorum ama derste video seyretmek, oyun oynamak nedir arkadaş?
Biz çözümü Kaspersky safe kids programında bulduk. Limited versiyonu bile bizim sıkıntılarımızın çoğunu çözdü. Tavsiye ederim.

Yani direktörlerin kimlikleri belli değil ama yine de güçlendiler gibi bir şey söylemek istemiş. Yöneticilerinin kim oldukları belli olmasa bile/idareciler, kimlikleri bilinmemesine rağmen güç kazandılar falan gibi çevrilebilir.

Sanki diye çevir, tureng'de de bu anlami var

bence typo var orada. of olacak o

typo yok, if doğru,

powerful if shadowy

gizli olsalar da güçlü; gibi. buff doğru diğerleri yanlış

powerful if shadowy tırnak içinde olmalıydı bence. hata orada.

if=although kisaca ya da even if gibi dusunebilirisniz even'i dusmus

amerikan bence, ingiliz aksanını native olmayan birisinin yapması çoook zor ve kulak tırmalar, komik durur.

Glottal stop mevzusunu ister istemez yapıyor durumdaysan British devam; aksi durumda British lüzumsuz.

1

nereden ogrendiginize gore degisir. TR ogreneceginiz amerikan aksani olur ki bu bizim dilimize daha uygun bir aksan.

British aksanininin da cesitleri var. misal glottal stop* her british'te yok.

* hani su british yerine "bri-ish" derkenki mevzu.


yani bence amerikan olursa yeter. british aksanini da severiz ama dogal olmasi onemli.

Türkiye'den veya dünyanın çoğu yerinden öğreneceğin İngilizce Amerikan İngilizcesi olur. Hem daha net düz.

Fakat ben İngiltere'de master yaptım mesela, orada yaşayınca bazı kelimeler ağzıma öyle oturmuş genelde Amerikan ama bazı şeylerde İngiliz aksanı karışık bişeyler oluyor benim :D

ingiliz aksanina veya amerikan aksanina sahip olamayacaksin ki. ingiltere ingilizcesi mi amerikan ingilizcesi mi diye soruyorsan ingiltere ingilizcesi.

turk aksaniyla ogreneceksiniz. konustugunuz zaman zaten kimse sizin amerikan veya british oldugunuzu dusunmeyecek. onemli olan duzgun ve akici konusmak, kelimeleri yerinde kullanmak. agzini actiginda zeki ve kendine guvenli hissi vermek.
"her ikisini de öğrenmek gerekli?" - aralarinda sandiginiz kadar fark yok.

Neredeyse ikisine de sahip olmayaksiniz

anadilinden dolayi aksanin ne ise o. Cakma amerikan ya da ingiliz aksani kasmaya calismak komik ve gereksiz.

aksan baska birsey yanlis teleffuz baska bir sey. telaffuzun dogru oldugu surece aksan karizmatiktir, yabancilar anadili ingilizce olmayip iyi konusanlara saygi duyarlar..

aksan önemli değil akıcı konuş yeter.

Pass'i nasıl okuyorsun?
Can't'ı nasıl okuyorsun?

Pes, kent diyorsan amerikan aksanı, paağs, kant diyorsan ingiliz aksanı ile telaffuz ediyorsun.

İngilizceyi tek bir aksan kaynağından öğrenmediğin sürece bu tarz telaffuzlarda seçici olamazsın. Ben mesela yukarıdakileri ingiliz aksanı ile telaffuz etmeye alışmışım ama genel aksanım amerikana daha yakın. Duysan amerikan aksanı dersin ama arada paağs diyince cortlamış oluyor amerikan aksanı.

Aynısı tam tersi için de geçerli. Aksan konuşmak harf yutmak ya da vurgu tonlamanın yerini değiştirmek değil sadece. Kafayı çok takıp vaktim var uğraşıcam dersen ve İngilizceyi yeni öğreniyorsan yapılabilir. Ama halihazırda İngilizceyi öğrenmiş ve konuşma diline yerleştirdiysen tam bir aksan yapman çok zor. Ona harcayacağın zamanı dili iyice öğrenmeye çalışırsan daha faydalı olur.

Anlaşılır aksanda öğrensin

Kullanacaginiz aksanda tabii ki. Amerika´da yasamayi planladiysam, London Ingilizcesi´ni ogrenip ne yapayim mesela? Calisalacak sirket UK baglantili olacaksa British ogrenilir.

Aksan onemsiz bir konu degil. Bizde yabanci dil inanilmaz ego yapilan bir konu oldugu icin oyle geliyor olabilir. Anadilim Türkce, Almanca konusurken Türk/Almanci aksaniyla konusmuyorum. Standart dili, standart dil kullanicilarindan ogrendim, o sekilde de kullaniyorum.

Kullanim alani olan aksan en iyi aksandir.

British ogrenmen icin kendini extra kasman lazim, yani extra caba sarf etmen lazim. Bazen bbc, sky news aciyorum orda bile amerikan aksani ile karsilasiyorum, uzman baglaniyor amerikan, kendi universitesinden adam bagliyor o da amerikan cikiyor bazen misafir profesor falan mi nasil denk geliyor anlamiyorum, dizi, film endustrisi de amerikana kaydi britanyada. secuul, skecil, iidir, aydir muhabbeti vardi ya biri amerikan biri ingiliz diyorlardi artik o corba oldu resmen, kendileri de dikkat etmiyor, ikisi de olur diyorlar artik, dil amerikanlasmaya basladi dedigim gibi extra caba lazim british aksan icin.

@everyone
aslında beni yanlış anladınız, kendimi açıkça ifade de edememiş olabilirim. Esasen iyi düzeyde ingilizcesi olmayan biri olarak bunu sormamın sebebi “listening” kısmını çalışırken çokça kişiyi anlayabilmek. Atıyorum; “eğer british aksanıyla öğrenirsen zaten amerikan aksanı basit olduğu için anlayabilirsin ama amerikan aksanına yoğunlaşırsan kendine british aksanını hedef alan kitleyi zor anlarsın” gibi çıkarımlar öğütlenmesiydi.

Öte yandan “amerikan aksanı çok yaygın, british aksanına yönelmeye gerek yok hedef kitlen değilse” gibi yargılar da olabilir.

Ya da ikisi de değil de; “belirli seviyeye gelmekle alakalı, geldikten sonra bir önemi kalmıyor” gibi.

Aksan özentisi biri değilim fakat şu da var: türkçeyi kendi içimizde bile anlayamadığımız oluyor aksan olarak. Bir yabancının türkçe aksanı bile fark ediyor, doğru telaffuz dediğiniz şey aksan yüzünden size uymayabiliyor. Amacım, native olacağım, mükemmele ulaşayım değil ama aslında bir şekilde avrupa birliği ülkelerinin yöneldiği ya da genele hitap eden bir aksana aşina olmak. Derdim bu.

aksan için kasmak bence saçma

sen kendi aksanında konuş, anlaş yeter. british aksanını çok iyi kıvırdın diyelim adam sana sordu ingiliz misin diye yok dedin gittin mi dedi yok dedin ee manyak mısın bu aksan nereden geldi dedi? ne diyeceksin?

düzgün ve akıcı konuştuğunuz sürece sıkıntı yok.

ingilizlerle çalışan adam söyledi.

bu düşünülecek son şey bence.

ne yaparsan yap zaten türk aksanı ile ingilizce konuşacaksın. konusurken kem küm etmedikten sonra aksanın hiç bir önemi yok.

ingilizce konusurken heyecanlanıp konusamayan kişiler aksan ve gramer konusuna çok takılan kişiler oluyor genellikle.

www.reddit.com şurayı takip edebilirsin.

Evet, yaptırmıştım. Her iki dozda da iki gece kolumun üstüne yatmakta problem yaşadım. Bende halsizlik olmamıştı. Ama olması da normal.

hafif kol ağrısı var. onun dışında bişey yok. daha bugün oldum.

Aşının sevkiyatı sırasında soğuk zincirin bir yerde sekteye uğramış olma ihtimali olabilir mi sizce? İyice paranoyaklaşmış olabilirim ama niyeyse hep bu ihtimali düşünüyorum

bahsettigin yan etkilerle soguk zincirin sekteye ugramis olmasi arasinda bir baglanti yok. dolayisiyla bu olmadi diyip asiyi tekrarlatma talebinde de bulunamayacagini da dusunerek yapabilecegin tek sey gercekten hasta hissediyorsan hastaneye gitmek.

Bende de aynilari olmuştu

Aslında işe yaradığının göstergesi bu halsizlik. Vücut gerçek tehlike var sanıp alarm veriyor. Hafif ateş de olabilir. Başka yan etkiler olursa doktora gidin.

Soğuk zincir sevkiyatı yaparken sıcaklık değişimlerini kaydeden bir cihaz var. Sıcaklık şartları bozulduysa görülebiliyor. Çok pahalı birşey değil. Herhalde aşı sevkiyatında içine o cihazdan koymuşlardır. Bu kadar önemli birşeyi riske atmazlar.

Hafif kol ağrısı dışında sorun olmadı.

Hangi kontenjandan asi yaptiriyorsunuz. Herkes yaptirabiliyor mu?

kronik hastalık kontenjanından yaptırdımç

Yabanci dil ogretin ama subject verb present perfect seklinde olmaz o is, konusacagi birilerini bulun. Bir de babasi iddaaci olmasin belki de yeter.

Kız ya da erkek çocuğun nasıl olsun istiyorsan öyle ol. Özellikle 3 yaşlarındayken, büyüyünce okusun istiyorsan oku, müzik aleti çalsın istiyorsan çal, diş fırçalasın istiyorsan fırçala, spor yapsın istiyorsan, yap. Söyleme, örnek ol. Televizyon seyrederken oku deme, yapmaz. Sigara içerken içme deme, içer.
Soruya cevap değildi ama. Olsun. Söyledim. Tecrübe paylaştım.

Guzel dusunceler,bende iki tane var.

İlkini tam senin düşündüğün gibi yetiştirmeye çalıştık.somra okul zamanı geldi.ilk kez servise bindi aksam eve geldiğinde demet akalın şarkısı söyleyip ,dansediyordu.

İkinciyi kendi haline bıraktık.

Çocuk sahibi değilim fakat Duptıs +1.Çocukların okul dönemi çevresinden etkilendiği bir gerçek.

Gerçekten de iyi bir çocuk yetiştirmek istiyorsan yurtdışına yerleş.

Yetenek seçimi konusunda ne yaparsanız yapın, çocuk size 7 yaşına doğru "Ben bundan keyif alıyorum" Diyecek. İşte kendi yolunun bulduğu zamandır. Spor işin içine girerse branşlaşma yaşı kaçırılmamlı sonrasında biraz patinaj çekilir ama düzelecek bir durumdur. İsterseniz daha anlatırım. Allah analı babalı büyütsün.

duptıs'ın söylediğine katılmıyorum varoşta büyümüş bir erkek olarak. çevre önemlidir evet ama ailenin benimsettiği temel kodlar daha önemlidir. babam işini severek yapan ve baskın bir mühendis olmasaydı muhtemelen ben de teknik işlere bu kadar yatkın olmazdım örnek olarak.

ayy ne güzel sizin gibi düşünceli bir annesi var. baleye gönderebilirsiniz. 3 yaşında başlanıyor.

küçük yaşta ingilizce öğrenmeye başlarsa da iyi olabilir.

anne değilim ve olmayacağım. o sebeple kitap önerisi yapamam ama ben küçükken hep baleye gitmek istediğim halde annem beni göndermedi. çok içimde kaldı. bir çocuk için müzik ve dans ile büyümek çok güzel olur.

@howfaristhesky bahis ile alakalı değil adım. Uzun bir hikayesi var. :)
@batlegolas ben erkek tarafıyım. :)

annem beni her kursa müzik,spor ne varsa gönderdi. sadece basketbolu sevdim, annemin istediği herhangi bir sıfata ulaşamadım.
çocuk zaten yatkın yönünü size belli eder. bebekken ise sürekli konuşun yabancı diliniz varsa konuşun ekstradan çocuğa yüklemenize gerek yok.
benimde yeni bir kızım oldu. önerilere ben de açığım.

biz tv'yi komple satarak başladık tavsiye ederim. Çocuk sadece metroda görüyor tv ekranlarını. En azından süper kahramanlarla büyümüyor, tek kahramanı babası ve annesi:)

Sizin ingilizceniz varsa cok mukkemmel kaynaklara ulasabilirsiniz. Charlotte Mason evokulu kaynaklarina bakarsaniz (Ambleside Online websitesi ucretsiz) orada cesitli yas gruplari icin mufredat onerileri goreceksiniz. Normalde Charotte Mason anlayisinda okul oncesi egitim yok. 1. sinif civarindan basliyor. Fakat Charlotte Mason inspired olarak kucuk yas gruplarina hitab eden programlar var. Cocuklari klasik muzikle, klasik ressamlarla tanistiriyorsunuz, doga ile icice olmasini saglayarak (basit bir yuruyus bile bunu saglar) bilime giris yapiyorsunuz. Charlotte Mason'un bir cocugun 6 yasina geldiginde biliyor olmasi gerektigini soyledigi seyler var (iste agac isimleri, bitki isimleri bilecek, bir siir okuyabilecek vb.) o listelere bakabilirsiniz. Charlotte Mason cocuklara aptal muamelesi yapan "bos" (twaddle) cocuk kitaplarini da tavsiye etmez. Klasik, guzel yazilmis cocuk kitaplari okutulmalidir. Bununla ilgili listeler de var ingilizce kaynaklarda..

Charlotte Mason yaninda Waldorf pedagojisine ve ozellikle pratik yasam yetileri kazandirma kisminda Montessori pedagojisine bakabilirsiniz. Ben bu ucunun bir karmasini yapmaya calisiyorum.

Ek olarak: Turkiye'de yasiyorsaniz zaten Turkce ogreniyor. Cocukla dogar dogmaz sadece Ingilizce iletisim kurun. Tek bir kisinin, istikrarli olarak sadece Ingilizce konusmasi yeterli bir cocugun Ingilizce edinmesi icin. Sakin sacma sapan Turkce instagram sayfalarina falan bakip el kadar bebelere hafiza kartlariyla gramer calistirmaya falan kalkmayin. Ikinci ana dil ogrenimi oyle birsey degil cunku.


En onemlisi: tiktok bilsin, yok bilgisayar bilsin diyenlere aldanmayin. Tablet vermeyin, en az liseye dek cocugun bilgisayarla, oyunla, tabletle tanismasina gerek yok. Televizyonu kaldirin atin. Bizde belli yasa dek hic seyretmedi. Bakicisinda olmasi gerektigi zamanlarda engelleyemiyorum tabii fakat su an evde hala seyretmiyor. Haftasonlari, benim onceden belirleyip indirdigim klasik, vahsetsiz, super kahramansiz eski model cizgifilmleri seyrediyor. Onlari da yeni yeni egitim icerikli seylerle degistiriyorum zaten.

@2oda1salon efsanevi cevap. Var olun.

tea party , ladies tea party

The day of of golden şeklinde kullanımı var: comparativemigrationstudies.springeropen.com

at-home meetings'e ne diyorsunuz?

home gatherings daha iyi olur gibi..

tea party

Kesinlikle tupperware party, digerleri dogru degil

@howfaristhesky aslında türk stili kadın günleri çok buraya mahsus bişey. çok kendine içkin.
net olarak hepsini reddetmeyi pek doğru bulmuyorum :)
gelen tüm cevaplara teşekkür ederim. başka bişey gelirse aklımıza yine yazarız.
thank u.

howfaristhesky artistine bakin hele, hepsi yanlis onunki dogruymus, asil onunki yanlis digerleri dogru, tupperware'de tupper sergileme falan var biz de var mi oyle bir sey

nesli tükenmeye karşı koruma altına alınanlar haricinde her türlüsüne karşıyım.

Ben komple sisteme karşıyım. Para verip nadir hayvan avlayan Amerikalıya özel izin veren bakanlık aynı hayvanı hayvanat bahçesine kapatınca mı iyi oluyor, sorarım size.

Hayvanat bahçesi derken hangilerini kastediyoruz? Mesela black jaguar white tiger var onlar koruyor. Bir de bizim avmlerde hapsedilenler var..

Değilim.
Benim çocuğumun hatta benim de zurafayi, aslanı, zebrayi, gergedani filan görüp tanıyabilecegi tek yer. Böylelikle hayvan sevgisi bile kazanılabilir.
Tabiki hiç bir eziyet görmeyeceğini ve doğal ortamına en yakın şekilde yaşayabileceğini varsayarsak.

Herhangi bir hayvanı doğal ortamından başka bir bölgeye transfer etmenin bir gerekçesi olamaz

Doğada ölen bir canlı başka bir canlının yaşamasını sağlıyor, müdahale olmadan dünya kendi dengesini buluyor

Hayvanat bahçelerine karşıyım, özellikle "ay çocuklarımız hayvanlarla tanışıyor" diyenlere özellikle uyuzum. Çocukken zürafayla tanışınca bir şey olacak sanki. (Ben yazarken yoktu ama yukarıda denmiş, üzgünüm.)
Milli parklar konusunda ne var bilmiyorum, normal bir doğal ortamın inşaattan vs. korunması değil mi?

Karşıyım. Özellikle Türkiye'deki gibi hayvanları ufacık alanlara kapatan, hayvanı yaşadığı iklimden koparan hayvanat bahçelerine, akvaryumlara vs karşıyım. Doğal yaşam alanı erafında düzenlenen ve hayvanları uzaktan gözlemeyi sağlayan, kocaman arazilere kurulu parklar yapılır, turist olarak gidip izleriz, o ok.

Ayrıca zürafayı fili görünce ne oluyor +1 Belgesel izleyin.

Ayrıca neye göre "daha iyi"? Hayvanların doğal ortamına ve doğal seleksiyona müdahalenin iyi olduğunu düşünmüyorum. (Panda gibi tehlike altında olan türler dışında.)

Fillerin zürafalarin yavrusu hayatında bir kez insan gorsun diye beni yillar boyu küçücük bir kafese kapattıklarini dusunuyorum ve evet karsiyim. Evde kocaman televizyon, doğal ortaminda binbir cesit açıdan çekilmiş hayvanlarin belgeselleri var, çocuğum oradan cok daha ayrıntılı tanışabilir hayvanlarla.

tabii ki karşıyım.
bir şeyi sevmek için illa onu yakından görmek gerekmiyor. kaldı ki, hayvanat bahçesine giden bir çocuk hayvan sevgisini değil, başka bir canlıyı kendi keyfi-isteği için esaret altında tutmanın normal olduğunu - o an fakında olmasa da-öğrenir.
bir kutup ayısının, yazları 40 derece geçen bir yerde, duvarlarında buzul resimleri olan klimalı bir odaya kapatılmasının;
uçsuz bucaksız okyanusta yüzmesi gereken bir yunusun bir akvaryuma-su tankına hapsedilmesinin;
ormanlar kralı aslanın sürekli sakinleştirici ilaçlarla bir yavru kediye dönüştürülmesinin savunulacak bir tarafını görmüyorum ben.
önüne iki tane cılız ağaç dikilmiş zürafanın, maymunun kendini doğal ortamında sanacak kadar akılsız-içgüdüsüz olduğunu sanmıyorsunuzdur umarım.

böyle ortamlar ancak koruma altına alınması gereken türler ya da rehabilitasyona ihtiyacı olan, doğada yaşayamayacak durumda, sakat, travmalı vs canlılar için kabul edilebilir yerler.

hayvanat bahçesine kesinlikle karşıyım, hayatımda bir kere gittim gerçek manada moralimiz bozuldu hayvanları görünce. milli park tartışılır, milli parklar olmasa epey bir yeşil alan otel olurdu ülkemizde.

Ben karşı değilim.

Hayvanat bahçeleri aslında bir araştırma ve bilim merkezi. Bir sürü veteriner ve biyolog o hayvanlar üzerinde çalışıyor ve araştırma yapıyor, ziyaretçi kısmı para için yapılan bir şey, yoksa asıl amaçları o değil. Ki o da mecburiyetten yani, yoksa "bilim yapılsın" diye kimse cebinden para vermeye gönüllü değil. Kötü koşullar için de aynısı geçerli. İnsanlar para vermezse koşullar kötü olur, bunun çözümü de yasakçılık değil.

Kaldı ki doğada soyu tükenen ama hayvanat bahçelerinde korundukları için çoğaltılıp tekrar doğaya salınan bir sürü hayvan türü var. Hayvanat bahçelerinin kaldırılması bir sürü canlının soyunun tükenmesine yol açacak, pek hayvansever bir tavır değil.

Koruma ve nesli tükenmekte olan hayvan kısmı fasafiso. Afrika'dan vb. bir sürü hayvanı sadece gösteri ve para kazanma amaçlı getiriyorlar. Pandemi'nin bir nedeni de insan hayvan ilişkisinin bozulması. Doğaya bu şekilde müdahale edip, hayvanların yaşam alanlarını daraltıp, onları seyirlik bir malzeme gibi görüp bazı sınırları aşarsanız, bu ilişki size hastalık olarak dönecek.

Hayvanların esaret altında tutulduğu yerlere karşıyım. Çoğu hayvanat bahçesi hayvanlara ağır psikolojik şiddet uygulanan yerler ve bunun sonuçlarına ulaşmak zor değil. Bu şekilde çocuğa hayvan sevgisi değil hayvan şiddeti ögretilir zaten. Bunu söylemeye gerek yok bile ama şiddet sadece fiziksel değildir.

Bir canlıyı ömru boyunca bir yere hapsetmek, bir çocuğun görecek olmasıyla izah edilemez. Üstelik hapaedildigi yer de kendi doğasına yüzde yüz aykırı bir yer.

Burada çocuklara öğretilen şey hayvanların hapsedilecegi, hayvan sevgisi değil.

milli park olayina kesinlikle karsi degilim, turkiye gibi bir ulkede betonlasmayi onlemenin yolu mumkun oldugu kadar alani sit alani, milli park, askeri bolge, kutsal bolge falan ilan etmek..

hayvanat bahcesine siddetle karsiyim..

Çocuk, ikinci evlilik?

Ben yaşım gelmesine rağmen daha oyunun o bölümüne geçemedim, tahmin yürütüyorum eşe dosta bakarak.

bu bana işe girdiğim ilk zamanlarda olmuştu.

bilmiyorum hep önüme bir şeyler koyuldu "şunu hallet, sonra rahatsın" gibi yetiştirildim. "şu" dediklerim de işte sınavlar, üniversite, iş, askerlik vs.

her şeyi halledip çalışma hayatına başlayınca "ee şimdi nolcak amk" diye epey triplenmiştim, öyle yalnız falan da değildim ha, arkadaşlar, kzı arkadaş falan var yani ama "ee yani şimdi hayatımın sonuna kadar maaşı bekleyip kredi kartını ödeyerek mi devam ediyorum" diye bir hal. alışması zaman alıyor, sözlükte bir sürü başlıkta da yazılmış:

(bkz: mid twenties breakdown)
(bkz: quarter life crisis)
(bkz: 21 yaş bunalımı)
(bkz: 25 yaş sendromu)
(bkz: üniversite sonrası yaşanan iş hayatı depresyonu)

kendi adıma 30 çok bir halt değiştirmedi diyebilirim, ki 30'u da geçtim çoktan. ama uzun yıllardır da her şey aynı.

anlattıklarına değinirsem, gidip monaco'ya yatımı bağlamıyorum elbet ama eskiden "param olunca" dediklerinin de çok bir bok olmadığını farkediyorsun. yani eğlenceli şeyler evet, umursamadan harcamak tüketmek güzel, fakat çok bir şeyler değişmiyor.

ben evlenmedim ama bir şeyler öğrendiysem, bu sorduklarını düşünürklen "ben" değil "biz" olarak bakmak gerek. cevaplar orada olabilir.

:)
Yeni leveller açılıyor:)
Buff+1

Tavsiye istersen mutlaka bir hobi edin ve onun için mesai harca

artık hayattan çok bi beklentim kalmadı. yaş kırkı geçti. hiçbir şeyde hevesim yok. hatta bugün sabah uyanınca yatakta bunu düşündüm. ölebilirim artık dedim kendi kendime. istediğim pek çok şeyi elde ettim. bazı şeyler olmadı/olamadı. üzülmeyi de bıraktım artık. yaşayıp gidiyorum.

kesinlikle çocuk. çocuktan sonra müstakil ev ve ufaktan bahçe işleri falan olabilir.

O soruyu soracaginiz yas 40'li yaslar oluyor genelde.Yasinizin keyfini cikartin bol bol gezin cocuk olana kadar

Bisey olmuyor valla, gelirin de eskisi gibi ziplayarak artmiyor.
Dumduz yasiyorsun.
Robot supurgeyi almissindir zaten.

Ek paketler var 40'a dogru onlar aciliyor. Bisiklet sonra motor alacaksin. Kampcilik falan belki.
Benim arkadaslar kedi aldi 35i gorunce, bitkiye falan saranlar oldu.
Para sayesinde her seye ulasimin kolay oldugu icin bir seyi elde etmen en fazla 1 ay suruyor o da bayiyor zaten. Benim.tatafta boyle valla.

işine bağlı değişir.

Evlenmedim ama sevgilim var, geçen yıl kurduğum grupla şu an spotify listelerindeyiz. 4 yıldır kriptopara dünyasının içindeyim, bir aydır falan NFT satarak biraz gelir elde etmeye başladım.(zaten görsel işitsel şeyler yapan biriyim) Bakarsın sanat dünyasında bir yere gelirim.

yapılacak çok şey var. Bence 30 tam tersi başlangıç. 20'lerde yeteneğim olup parasızlıktan veya çevresizlikten yapamadığım şeyleri gerçekleştirme yaşı. Ek olarak Kanada Express Entry'ye başvurdum ülkeden gitme planları yapıyorum.

not olarak: stabilite kötü. İnsanlar rahatı bırakmak istemiyor ama onu bırakmadan pek bişey yapamıyorsun. Doktorayı bıraktım ben geçen yıl mesela :)

Genelde boyle duyurulara yanit vermem ama ben bu soruyu 15 - 16 yasinda kendime cok sordum: Universite bitince ne olacak?

Ne yazik ki yanitinizi okudugumda mutlulugu tuketimde aradiginizi goruyorum. Ne kadar cok satin alirsam o kadar mutlu olurum dusuncesindeniz. Belki de bu size yapay bir mutluluk getirecek. Peki her gun en az bir kez guluyor musunuz? Kendi mutlulugunuz icin bir sey yapiyor musunuz? Olum aninda herkes gibi cocuk yapmis olmak disinda iyi ki yaptim dediginiz sizi farkli kilan neyiniz olacak? Anne babanizin size sundugu hayattan sadece +1 mi ileridesiniz?

Bence az cok bir kutunun icinde oldugunuzun farkindasiniz. Cocuk, ikinci cocuk, ev, araba, yazlik ev diyen kisiler kutunun disina cikamamiz kisiler cunku cevrelerinden bunu gormusler bunun dogru oldugunu saniyorlar. Kutunun disina goz atiyorsunuz, bence cikmayi deneyin.

Şu anda çift olarak tam da eğlenebilecek durumdasınız, yani anladığım kadarı ile boynunuzu büken bir borcunuz yok, işinizde gücünüzdesiniz, madem boş vaktiniz var, havalarda iyileşiyor, ne biliyim kamp yapın, yamaç paraşütüne gidin, atlayın arabaya daha önce hiç gitmediğiniz yerlere gidin, bir c.tesiniz var, onu iyi değerlendirin böylece can sıkıntısından evliliğiniz de çatırdamaz, kısa ve hızlı planlar yapın ve harekete geçin. hareket her konuda berekettir.

Uzun süredir benzer durumdayım, bir çıkış yolu bulamadım. Maddi olarak çok iyi durumlara gelsem belki ekstra bir şeyler ayarlardım ancak maddi imkânlar konusunda da hiçbir uğraş vermedim bugüne kadar, param olsun, kariyerim olsun vs. kasmadım hiç. Otostopla hayvanlar gibi gezdim, önüme gelenle düştüm kalktım, bir sürü absürd ortamda bulundum, bir sürü acayip tiplemeyle tanıştım. Keyifli vakit geçirme konusunda yardımı oluyor böyle değişikliklerin. Şehir değişikliği yaptım yakın zamanda da ama Afrika'ya falan gönüllü derneklerde çalışmaya gidesim var ya da Türk Dexter olasım geliyor bazen ya da bir devrimin fitilini ateşleyecek bir organizasyon için çalışmak. Kafalar karışık. Hayatın bir anlamı olması gerektiğini düşünmüyorum, zamanımızın dolmasını bekliyoruz işte öyle böyle.

Yeni Foça'ya geldim sap sap takılıyorum bu arada, yalnız kaldım. Etrafta birileri varsa ses edin de aktivite oluşturalım sıpalar, sıkılıyorum.

have him do it
get him do it.

causatives diye aratirsaniz kaynak bulursunuz.

tell her to do it
tell your mom to cook meal for me

"Osman do it" Osman yapsin.

Nibba+1

Ben başka bir detay yazacağım.

Let’s him do it -> aslında let him do it.

Let's teki 's aslında us

Let me do it
Let him/her do it
Let us do it
Let you do it
Let them do it

ask your mom to cook for me

Insanlara bulastirirsaniz vebali size, size belki bir sey olmaz, anneniz babaniz, eve siparis getiren pizzaci, onun annesi babasi... vebali size.

allah aşkına yaptırmayın vaka sayısı böyle böyle artıyor. soğun algınlığı gibi görünüyor. burnunuz hiç mi akmasın.

Şu an bildiğim üç kişi böyle. Covid değil gibiler ama etrafta bulaşan kimse yok bir kişiden de biraz hasta gibiydim ama covid değilmişim dediğini duydum. Bir grip salgını da olabilir covidin bilmediğimiz türü de. Önlem almakta fayda var. Uzak durun insanlardan

dün test yaptırdım aynı günün akşamı negatif sonuç çıktı fakat burun akıntısı ile tıkanıklık bugün de devam ediyor.

@sting

ciddi ciddi tavsiyeniz şu mu; belirti varsa vaka sayısı artmasın diye test yaptırmayın.? :)

Bir bilgiye ne zaman gerçekten ihtiyacım olsa o zaman videolar işe yarıyor. Yoksa film izler gibi video izlemek bir süre sonra sıkıyor. En önemli motivasyon ihtiyaç. Ben Excel için kurs videoları izliyorum bazen. Müthiş özellikler anlatılıyor. Aklımda kalmıyor büyük oranda. Geçen bir Excel bilgisine ihtiyacım oldu. Videoyu izledikten sonra direkt aklımda kaldı bilgi. İhtiyaç olunca, ne aradığını bilince, öğrendiğin bilgiyi kullanınca daha iyi öğreniliyor.

Duolingo'yu merak edip denedim ama yeterli bulmadım. Günde 10 dakikanızı ayırın gibi şeylerle zaman kaybetmeden her gün 1, 2 saat çalışmayı daha mantıklı buluyorum.

Ben diyebilirim sanırım. Online eğitimden çocukluğumdan beri yararlanıyorum. İspanyolca olmasa da İtalyanca ve pek çok tasarım programını bu yolla öğrendim. Hem zamanı daha efektif kullanabiliyorum hem de daha verimli çalışabiliyorum, üstelik maddi olarak da çoğu açıdan daha avantajlı. Öğrenme tiplerinin hepimiz için farklı olması, alışkanlıklarımız etkilidir diye düşünüyorum. Konvansiyonel eğitimden pandemi nedeniyle çok keskin bir çıkış yapıldı.

Ben.
Özellikle dille ilgili kaynaklarda online’ın çok olumlu katkısını gördüm.
Bu biraz bilgiyi kullanmayı veya bilgiye ulaşmayı bilmemekten olabilir. Kötü veya verimsiz online derslerden de kaynaklanıyor olabilir.
Ama şunu sormak lazım; aynısı canlı olsaydı bi fark olacak mıydı? Ve neden?

Valla duolingo bile işime yarıyor ama ben onu bile önemseyip defter alıp notlar tutan bir insanım youtubedaki videolarda bile notlar aldığım defterim var, izlenilen şey çok çabuk uçuyor kafadan, önemli gördüklerimi notlar alıyorum. İzlerken kolay geliyor not almak gereksiz gibi ama sonra hiç aklınızda kalmadığını görünce anlıyorsunuz

Öğrenmeyi öğrenmek gerek. Dinlerken not alın. Sonra o notları farklı bir deftere geçirin. Arada tekrar yapın.

1. benim universite sirasinda yuzyuze derslerde de komple hic anlamadigim oluyordu. bence bu online veya orgun egitim olmasindan ziyade hoca ve anlatilan materyalle ilgili.
2. duolingo'nin dil ogretmek gibi bir iddiasi yok zaten, dil ogreniminin ufak bir parcasi olabilir en fazla. "online ders aldım şimdi süper ispanyolca konuşabiliyorum diyen var mı" - super ispanyolca konusmak senelerce cok yogun ve duzenli bir calisma gerektirir, oyle bir sey soylemek zaten imkansiz.
3. "udemy de bi kurs aldım şimdi mükemmel bir şekilde uygulayabiliyorum diyen var mı?" - ben excel ogrendim zamaninda mesleki anlamda her isimi gorecek kadar.

ozetle bence buradaki olay beklentiler. online derslerden gora'daki kasetten yükleme sahnesi gibi yaklasmamak lazim.

sıkıntı olabilir ve boşa para verirsiniz. çünkü değişiyor yani. bir de zaten reçete olmadan lens de alamazsınız o yüzden reçete lazım.

Recetesiz nasıl lens alacagınızı bilmiyorum aslında. Ama deneme lenslerinin zaten amaci budur, ben bir kez istemistim. Bir gun kullandim. Memnun kalmadim kullanmaz oldum.

Lens göze yakın olduğundan numara farklılaşabiliyor. Her halükarda bir gözlük almanız gerekecek, sürekli lens takmak gözü yoruyor ve kurutuyor. Daha çabuk randevu veren çevre hastaneleri ve merkezleri araştırın.

Kimi doktolar lensi 0.25 düşük veriyor neden bilmiyorum.

Ama lens muayenesinin asıl olayı sizin gözünüz lens kullanmaya uygun mu ona bakmak. Kimi kişilerin lens kullanması tavsiye edilmiyor. Yoksa numara ölçümü aynı usül yapılıyor. Bir de değişti mi bilmiyorum ama en son gittiğimde devlette lens muayenesi yapılmıyordu.

ben 6-7 sene önce lens için muayeneye girmiştim tam hatırlamıyorum ama göz çapı ıvır zıvır birkaç şey ölçülüyor lens için. bu nedenle kafanıza göre bir şey alırsanız sıkıntı çıkma ihtimali var. muayene için beklemeyin, önünüze çıkan ilk özel hastaneye girip 50-60 liraya yaptırıp geçin bence.

teşekkürler cevaplarınız için. Özel bir hastaneye gidip muayene olayım en iyisi beklemeden.

18 senedir kullanıyorum
reçetesiz alabilirsin
eczaneden ya da optikçiden almana gerek yok

0,5 numara düşük alabilirsin
masabaşı çalışıyorsan daha iyi olur

lens çapı da çok önemli
ama fazla bir seçenek yok markalarda
düşük alırsan sıkar
büyük alırsan gözünde durmaz

www.lensmarket.com

bu en iyi marka ve tek çap sunuyor (ort. çap)
1 ay kullanbilirsin, diğer çoğu marka aylık diye geçer ama 15 gün ömür verir
geceleri ve eve geldiğinde mutlaka çıkart
yeni bir gözlük mutlaka al

1 ve 1,25 1'er kutu al

şunları sırayla dene
1-1
1-1,25
1,25-1,25

hangisi en iyi gelirse onunla devam et

lens solüsyonu çok farketmiyor en ucuzunu al
ellerini sabunla yıka, temiz kağıtla kurula

lens çapında sorun yaşarsan, bu markayı dene
www.lensoptik.com.tr
2 alternatif var çapta

Doktora gitmeden lens muayanesi olmadan almayin.
Gozunuz lens icin uygun olmayabilir. Ve lens taksaniz da gozluk gerekecek, 10 saatten sonra (bazi gozler icin 5-6 saat) kuruyor ve cikarmak istiyorsunuz.

Gözlükçüyüm.Bu numaralar öyle yılların gözlük kullanan numarası değil.Yaşın kaç bilmiyorum ama Bu numaralar lens alırsanız gözünüz daha fazla ilerler. Gözlük alın ve gözlüğü gerekli olmadıkça çok kullanmayın

Normal fiyat.

Bağcılar medipole bi ara sor. Fiyatları uygun. Toplu taşımaya da yakın rahat gidebilirsin

Ben İzmir’de çene cerrahına 500e yaptırmıştım, hiçbir sıkıntı da yaşamadım. Önerim yok malesef ama çok fazla geldi 1000.

Acıbadem de 1400 mü 1600 mü ne diyordu sanırım. İstanbul'da iyi bir yer bulursan yazar mısın benim de yatık gömülü dişi aldırmam lazım bekliyor öyle.

Ama minimum 1000 gidecek sanırım, biraz da İstanbul faktörü. (ve gömülü diş olduğundan)

geçtiğimiz sene istanbul-küçükyalı özel klinikte 500 TL ödedim

Buradan asgari fiyatlara da göz atın derim. Bir fikir edinirsiniz,
Bu arada uzmanı olduğum bir iş değil mesela sadece çekim fiyatı değil belki üstüne atıyorum "dikiş" fiyatı da eklemek gerekiyordur.

www.tdb.org.tr

Ben ikiser ikiser Marmara Uni. Maltepe'de cektirmistim. Ucretsizdi.

seneler evvel devlet hastanesine gidip sevk kağıdı aldım. sonra özelde çektirdim. devlete geri gidip teyit ettirdim. sonra özelin 1/3 ücretini iade aldım. hala bu işlem devam ediyor mu bilmiyorum

ben İzmir'de 4 sene evvel 2 tane 20liği 1000 TL'ye çektirmiştim, gömülü değildi ama 7-8 dikişliydi. Çene cerrahı, özel muayenehane.

fiyat normal geldi bana.

Bana da fazla geldi. Kirik ve curumus dis cekimi 350tl Izmirde. Daha 1 hafta once bizim burdaki guvendigim ozel dis klinigine arayip sormustum. Sinirlere cok mu yakin bi ameliyat olcak?

Marmara üni. +1 yeri biraz ters ve randevu sırası geç geliyor ama ücretsiz

bence cok yuksek. hele islem o kadar kisa suruyor ve anlasilmiyor ki kartal radixdentte 500 liraya cektirdim cok tavsiye ederim

100 Lira civarı röntgen parası + Sgklılara ücretsiz

Okan Üniversitesi Diş Hastanesi Tuzla
Ulaşım Marmaray + Taksi

gömülü için standart fiyat 1000 heralde hocam.benim doktor da yarı gömülü için 600 tam gömülü için 1000,normal diş çekimi için 300 alıyor.

standard bir sex sahnesinden farklı hissettirmiyor.

Adını duyardim izlemek anca nasip oluyor, 2001 çıkışlı six feet under her bölümde var neredeyse, 2. Sezonda baymaya başladı artık ama sardirmiyorum, öyle içten oynuyorlar ki gercek hayatta cinsel tercihleri bu şekilde mı para ya da sanat için bu kadarıni yapamazlar gibi geliyor.

Herhangi bir seks sahnesinden farklı hissettirmiyor. +1

Çok uzun değilse izlerim. Çok uzunsa heteroseksüel seksi de atlayabilirim.

Türk dizilerinde aşık kişilerin öpüşememesi de bununla aynı sebepten. İzleyici kitlesi kimse ona göre dizi yapılır. Parayı veren düdüğü çalıyor aslında.

Dijital platformlar veya Amerika'da bu dizileri izleyenlerin bir çoğu liberal politikaları destekliyor ki böyle diziler yapılıyor. Bir de eşit düzeyde temsil gibi şeyler çıktı Hollywood'da, o yüzden sadece eşcinsellik değil, karakterlerin biri uzak doğulu göçmeni Amerikan, biri Afrikan-Amerikan vs. oluyor. Dünya böyle bir süreçten geçiyor işler dengelenince bence isteyen istediğini yapar hale gelecek.

niye drğiştireyim, bir homofobiklik seziyorum...

Tarihin gerisinde kalmak istemem. 100 yil once bir beyazla bir siyahin evlenmesi yasakti ve seks yapmasi irkcilara gore "igrencti". Zaman degisiyor, toplumlar gelistikca baskalarinin seks yasantisina karismak gecmisin bir ozelligi oluyor. Siyah beyazla mi, bir erkek baska bir erkekle mi, kadinla mi iliski yasiyormus modern insanin surekli kafasini kurcalayan konular degildir. Egitimli modern insanin daha gelismis dertleri vardir.

Hic seks olmazsa olmaz mi? O ayri bir soru. Ama olacaksa kim oldugu dedigim gibi egitimli insanin ilgi alani degildir.

Atlamıyorum. Ama... hetero cinsellik sahneleri de alakasız bir şekilde ve gereksiz uzun olunca atlıyorum.
Normal bir şey bence.
Göze sokulmak için değil de, normal olduğunu göstermek için yapılıyor bana göre.
Eşcinseller var ve eşcinsel karakterlerin de dizi ve filmlerde olması çok normal.

Senaristler için straight karakter eklemek zorunluluk değilse, bu da değil.

Zorunluluk değil. Siz farkında olmasanızda çevrenizde bir sürü lgbt insan yaşıyor. Bu insanlar ab-abd gibi ülkelerde daha görünür ve rahat bir şekilde yaşayabiliyor. Toplumda varolan bu insanlar elbette dizi/film'lere de yansıyor.

Straight sahneleri de lgbt içerikli sahneleri de keyifle izliyorum.

İzlemeye devam. Got gibi 40 dakikanın 45’i sevişme sahnesi olunca fenalık geliyor bana sadece, homo hetero fark etmez. Netflix’in zorunlulukmuş gibi eşcinsel karakter eklemesini de saçma buluyorum ayrıca, fazla duyar kasmaya da insanları ötekileştirmeye de gerek yok.

Neden geçeyim ki. Kadın erkek sevişmesinden ne farkı var? Eşcinsel karakter eklemek zorunda çünkü normalleştirilmesi lazım. Çünkü hayatımızın içindeler ve ötekileştirilmemeliler.

Sense8 deki sahneyi geçmiştim, six feet under daki çifti severek izledim, orada sadece cinsellik değil, günlük hayat, duygusal hayat, çatışmalar, anlaşmazlıklar, hatalar, kabuller, çok yönlü derinlikli yazılmış karakterler vardı

Straight bir izleyicinin gay cinselliği içeren sahnelerini atlamasına kesin homofobi denebilir mi emin değilim, neticede arzular örtüşmüyor

Bu sahneyi izlemek istemiyorum demekle bu sahneler asla çekilmesin insanlar toplumdan dışlansın aynı işte çalışmam aynı okulda okumam yanyana oturmam demek arasında fark var bence

Bana göre sokakta el ele de tutuşsunlar, parkta sarılıp öpüşsünler love is love :) görmek istemeyen diğer yöne yürür kafasını çevirir

Cevaplar güzel gelmiş. Dedim ''Acaba herkes homofobiksin diye çıldırır mı'' ama bir şey diyen çıkmamış ki ne alakası var yazdıklarımla. Sadece 1 kişi homofobik olduğumu sezmiş :d Eğer ben homofobiksem umarım dünyadaki herkes benim kadar 'homofobik' olur. Sadece bu tarz sahneleri izlemeyip ileri sarıyorum ve dizinin türü fark etmez neredeyse her dizide görünce bunu sorgulamak istedim. Bıkkınlık geliyor.

Ha şunu da söyleyeyim. Straight sahneleri de atlıyorum. Ne bileyim işte bir savaş, korku filminde/dizisinde sevişme sahnesi görünce onu izlemek zaman kaybı gibi geliyor.

Geçmiyorum ama bazen bazı sahnelerde eşcinsel olmasa dahi o sevişme sahnesinin orada veya o kadar uzun olmasını gereksiz buluyorum.

@nhk +1

Her kesime şirin gözükelim linç yemeyelim diye her yapımda en az bir Asyalı, Afro-Amerikan veya başka azınlık olma zorunluluğu göze batıyor. Politik doğrucular da en az yobazlar kadar can sıkıcı olacak yakın gelecekte görürsünüz.

Bana çekici gelmiyor. Normal sex sahnesinden farklı bulmayana saygı duyarım ama hetero ilişki bana çekici geldiği için izlerken garip gelmiyor. Gay homo ilişki bana çekici gelmediği için, hatta itici geldiği için atlıyorum. Lezbiyen sahne olsa atlamam çünkü o çekici geliyor.

Homofobik değilim. Lez sahnelerini atlamıyosun gayleri atlıyosun diye laf eden de olur da napıyim zorla kendime beğendirtcek halim yok. Homo yaşama saygı duyuyorum ama izlememeyi tercih ediyorum

Atlamıyorum. Daha fazla dizide ve filmde olması beni çok mutlu ediyor.

standart bir sahneden farklı görmüyorum açıkcası

Erkek hetero olduğum için erkek erkek ilişkileri çekici gelmiyor. Atlıyorum. İtici gelmesi de normal bence. Nefret etmiyorum ama.

Kadın kadın olunca izliyorum :)

Diziyi filmi sardırıp bölmeyi sevmediğimden denk gelirse izliyorum ama netflix’im olsaydı da sürekli maruz kalsaydım ileri sarardım herhalde. Gay ilişki benim gözlerime de hitap etmiyor lezbiyenler her dizide olsun lol.

Sahneleri atlamıyorum, iyi çekilmiş, duyguları yansıtan, inandırıcı sahnelerse zevkle izliyorum, sırf dizilerde eşcinselliğe yer vermeliyiz, şu sahneyi de ekleyelim şeklinde formüllere dayandırılmış bir sahne ise sıkılıyorum, aynısı heteroseksüel sahneler için de geçerli. Mesela örnek verilmiş, Six Feet Under'da Keith ve David'in ilişkilerini, arkadaşlarımmış ya da kendim yaşıyomuşum gibi içselleştirerek izlerdim.

Atlamıyorum. Benim tercih etmediğim bir ilişki türü olabilir ama bu ilişki türünü tercih eden insanlar var. dizi ve filmlerde birer sanat eseridir. Sanat insanlara duyguları yansıtır. İzlerken sadece dövüş ya da korku olarak izlemiyorum. Olayın içindeki dram kısmını da anlamaya çalışıyorum. o sahnede hikayenin bir parçası. (dram derken hüzün, acı olarak demiyorum.)

Filmlerde tecavüz sahneleri de oluyor ya da aşırı vahşet içeren cinayet sahneleri de oluyor. Bunlarda aşırı rahatsız edici olabiliyor ama hiç kimse atlamıyor. Atlayanlara da hiç kimse vay efendim senin içinde gizli tecavüzcü var ya da içinde bastırdığın bir katil var demiyor.

Ben eğer böyle bir sahneyi (erotik, hetero ya da homo farketmez) aile büyüklerimin de içinde bulunduğu bir ortamda izliyorsam rahatsız hissediyorum ama geçmem, izlemek isteyen başkası olabilir. Hikayede varsa vardır. Adam laf olsun diye o akışa o sahneyi koymuyor diye düşünüyorum. sahnenin anlattığını anlayamıyor olmam ya da hissedemiyor olmam sahneyi gereksiz yapmıyor.

Eğer arkadaş ortamında ya da tek başıma izliyorsam geçmiyorum. Rahatsız hissettirmiyor.

Geçmiyorum tabi ki. Benim anlamadigim korku dizisinde neden olmasin :D ayrica bly manor yonetmenin dedigi gibi bir korku hikayesinden cok bir ask hikayesi. Bir ask hikayesinde cinsellik olmadan olur mu? Iki kadin birbirine asik olabilir. Zorunluluk olarak degil dizi bunu anlatiyor zaten.

Geçiyor muyum? Evet. Genç kız sahneleri genç kızlar için. Hangi cinsiyet ya da cinsel yönelim olduğu fark etmez, bütün seks sahnelerini diyalog veya filmin devamını etkileyecek bir sahne var mı diye kontrol ederek atlaya atlaya izlerim. Beni hikaye ilgilendiriyor, başroldeki seksi adamlar/kadınlar değil.

Senaristler için eşcinsel karakter eklemek bir zorunluluk mu? Hayır ama modaya uymak, eğer senaryonuz çekilsin istiyorsanız, neredeyse bir zorunluluk. Moda da güçlü kadın imgesi ve lgbt friendly filmler/diziler şu anda. Bu da gayet doğal, bu insanlar çok uzun süre sanat eserlerinde yok sayıldılar. Spot ışıklarının onların üzerinde olacağı bir gün muhakkak gelecekti, şu anda da o günleri yaşıyoruz.

Normalleştirilmesi diyenler olmuş. Zaten normal!
İzlediğim içeriğin kalitesine göre her tür cinsel ilişki sahnesini izleyebilir ya da değiştirebilirim. Sırf olsun diye eklenmiş sahneler oluyor. İki kat hızda dizi izlemek gibi birşey!

Baş rolünde çocuk olan dizide bile var. Anne with an e. Neden her disiye eşcinsellik serpiştirildiğini ben de anlamıyorum. Rahatsız olmuyorum ama neden ki? Rahatsız olanlar böyle olunca daha çok rahatsız oluyor. Sırf bu yüzden nerflix aboneliğini iptal edenler var.

Şahsen hiç deneyimleme arzusu içinde olmadığımdan ve hiçbir şekilde bana erotik ya da tahrik edici gelmediğinden meraktan izliyorum. Heteroseksüel ve lezbiyen ilişkiler zaten göze sokuluyor ve estetik veriliyor. Homoseksüel ilişkinin ekrana aktarımı bana göre pek estetik değil. Shameless sahneleri rahatsız edici çiğlikte. Sense8 zaten işin suyunu çıkardığı için estetik gelmiyor. Gözümüze sokuyorlar resmen. Çekmek için çekilmiş yani. Ama mesela hayatım boyunca şu ana kadar izlediğim tüm seks sahneleri arasında en erotiklerinden biri Spartacus'teydi. İki erkeğin bu kadar estetik olabileceğini hiç düşünmemiştim. Sahne bitince başa alıp bir daha izledim. O kadar güzeldi.

aradaki fark açılıyordur. türk milletinde maddiyat çok önemli olduğu için insanlar triplere giriyor. ben de maaşımı sadece karşımdakinin benimle aynı ya da benden daha yüksek daha yüksek olduğunu biliyorsam söylerim. daha az olduğunu tahmin ediyorsam asla konusunu bile açmam.

Ayni sektorde oldugum yakin arkadaslarima soylerim, ozellikle karsilastirma yapmak icin faydali oluyor kimin ne kadar aldigini bilmek. Maasin gizliligi isverene yariyor.

Bence bu patronlarin aldatmacasi, maaslarini soylemesinler de protesto etmesinler.

Ben maasimi soylerim, bir arkadasim benden yuksek aliyorsa arkadasimi seviyorsam buna sevinirim. Daha da para kazansin isterim. Zaten bunu istemiyorsam gercekte arkadasim degildir.

O benden yuksek aliyordur bu arada ondan eminim acaba anlayamadigim bir iyi niyet mi var?

Ülkenin çoğu köle olarak görüldüğü için, çoğu insan hak ettiklerinden çok çok az maaş alıyor. O yüzden sorana söyleyince üzeceğini düşünüyor olabilir.

Bizim arkadaş grubunda az kazananlar varken söyleyemiyorduk. Herkes belli bir minimumu aşınca leaderboard yaptık artık; birbirimizi gaza getiriyoruz az alana iş değiştirsin diye baskı yapıyoruz vs :D Bu yaklaşım aslında ortalama maaşlarımızı da çok çok artırdı.

Menfaat talebinde bulunmanı peşinen engellemek için geliştirilen bir özsavunma olabilir. Benim bazen oluyor.

Ben az olduğu için çekiniyorum, ortalamanın üstünde olsaydı da insanları kötü hissettirmemek icin söylemezdim. Ortalama bir maaşım olsa söylerdim ama.

valla ben de bilmiyorum. bizim de dört kişilik bir lise grubu var, ikisiyle kazancımızı hala açıkça konusuruz, 4. yü biraz zorlamak gerekiyor, önce bir geveliyor. araba ve ev aldı belki bu etaplarla ilgilidir :D

Senin ciddi ustundedir nezaketen soylemek istemiyordur belkide moral bozmamak icin...

Yargilanmamak icin.

Ben düşükken söylemeye çekiniyordum, şu an ancak geldi arkadaşlarımın seviyesine ama bu kez de asgari ücret veya biraz fazlası alan arkadaş/akrabalara söylesem vay aq diyecekleri için söylemiyorum.

Benim maaşım düşükken üzülüyordum çünkü lan aynı bölümden mezunuz adam benim iki katım maaş alıyor diye.

sadece ve sadece borç isteme diye.

maaşımı kimseye söylemem. anam babam da bilmez. bana mahrem geliyor, "aç götüne bakayım" denmiş gibi oluyorum sorulduğunda.

Ben de ne kadar yakınım olursa olsun hiç kimseye maaşımı söylemem. Sadece maaşımı veren bilir. Tam olarak @lcha +1. Bence benim mahremim bu. Borç istenmesiyle alakası yok.

maaşı mahremim sayanların neden böyle düşündüğünü ögrnemek isterim. Bence bu emek-iş konusunda da biraz bilinçsizlikle ilgili bir şey. Arakadaşlar. Emek verdiginiz ve karşınızda ücret ödenen bir ekonomik sisteme tabisiniz. Maaş ve işinin sizin mahreminiz değil, bilakis oldukça kamusal ve toplumsal bir şey. Bir işçinin maaş benim mahremim dedigini düşünebiliyor musunuz? Yani bu düsünce nasil oluştu, içinizde nasıl temellendiriyorsunuz merak ediyorum, özel şirketlerde bizzat ekonomide kullanılan bir araç emeğiniz, işiniz. Bir nevi hepimizin aklı ya da bedeni kiralanıyor, iş dediğimiz bu, gocunacak bir şey yok. Nasıl mahrem olsun? ilk söyleyecğim bu. Sahiden merak ediyorum. Soruya cevap:Kendini kötü hisssetme diye söylemedi.

@Icha +1

Maaş sormam da sorulmasından da hoşlanmam. Annem ve babam dahil bilmez. Sonra “sen şu kadar şu kadar alıyorsun, şöyle şöyle para kalması lazım” gibi hesaplar yapıyorlar. Paramı istemiyorlar ama bu şekilde kontrol ediliyormuş gibi hissediyorum. Bu yüzden söylemiyorum.

Böyle şeyler görgü kuralları çerçevesinde uluorta konuşulmamalı. Benim gelirimi sadece ailem, ilerde de evlenirsem eşim bilir.

maaş sorulmaz veya sorulmadan söylenmez. her yerde ayıptır.

ama şöyle özel durumlar vardır mesela bilmediğin bir sektörde veya firmada işe gireceksindir dersin ki buranın ortalaması nedir? çok özel olmaz ise sen ne kadar maaş alıyorsun vs.

bunun cevabı da yine ortalama veya yaklaşık şeklinde olmalıdır.

peki neden maaş söylenmez?

çünkü ben o firmayı karıştırmak isteyen biri olabilirim ve 5k-6k tl fazla söyleyebilirim bu da o firmayı karıştırır.

bizde neden yaygın?

memur toplumu olduğumuz için. memuriyette zaten aldığın alacağın bellidir o sebeple konuşulmasında bir sakınca yok.

ama özel sektörde olay farklıdır her zaman çünkü sen bana o maaş bilgisini verdiğin zaman ben istediğim şekilde firmayı karıştırabilirim.

benim maaşım yaptığım işin dışarıdaki algısına ve şahsi iş bilgime göre düşük; bu yüzden herkese söylemiyorum.
önceden söylüyordum, sonra niye düşük daha yüksek olması gerekmiyor mu, başka yere geçsen daha fazla alırsın gibi yorumlar geliyordu; hepsine açıklama yapmaktan sıkıldığım için artık herkese söylemiyorum.

ayıp ya da gizli kısmında hiç değilim, aksine çatır çatır söylerim güzel maaş alsam. sanki borç isteseler vermek zorunda mıyım?
ama ısrarla soranlara, niye söylemiyorsun diyenlere uyuz oluyorum. senin örneğindeki yakın arkadaş olsam belki bi tık ısrar ederim ama zaten o yakınlıkta olduklarıma da söylüyorum.

Ben akrabalarıma söylemiyordum ama annem söylemiş. Anında jazzabel kredi çeksin şöyle yapsın böyle yapsın demeye başladılar :D

Arkadaşlarım ve eski şirketlerdeki yakın arkadaşlarımla maaş, prim, zam, performans notları vs her seyi söylüyoruz. Çevremde neler oluyor, süreçler nerede nasıl, benim çalıştığım şirket nasıl görmeyi seviyorum.

Maaşımı söylemeyi hiç sevmiyorum. Bazen arkadaşlarım soruyor, maaşımda çok değil normal memur maaşı ancak bazı arkadaşlarımdan aşağı yukarı fazla aldığımı tahmin ettiğim için çekiniyorum söylemekten, biraz ayıp sayıyorum, böbürlenmiş olarak gözükmek istemiyorum. Arkadaşınız da öyle düşünmüş olabilir.

aynı işyerinde günde 10 saat yan yana çalışan insanları birbirine düşman eden, yükselebilmek için yanındaki iş arkadaşının hatasını 4 gözle bekleyen, herkesin birbirinin kötülüğünü içten içe istediği aşağılık kapitalist ekonominin mide bulandırıcı bir yan etkisi. annesine dahi maaşını söylemeyen, "PARA" yüzünden bırak yakın arkadaşını, annesiyle dahi çatışmaya girme potansiyeli olan bir insan tipi yaratabiliyor. cevaplardan da anlayacağınız gibi. samimiyetsiz, boktan insan hareketidir.

Rusça

rusça? iki kutuplu dünya falan

Yaygınlığına göre İspanyolca.
Almanca Amerika'da işe yaramıyor. Fransızca Kanada'da sınırlı bir bölgede kullanılıyor.

İspanyolca bence. İspanyolca bildikten sonra Portekizce ve İtalyanca çok kolay öğreniliyor.

Acilin doktora ogrencisi geldi. Nerede is yapacaginiza bagli. Avrupa'da Almanca gecerli ama ABD'de yasiyorum burada Ispanyolca bilmeniz cok yararli olur. Sizinle benzer kalifiye biri Ispanyolca biliyorsa one cikar. Araplarin oldugu bir pazardaysaniz Arapca ama iyi Ingilizce de biliyorlar. Kanada pazari ve oturum icin Fransizca, Avustralya pazari icin Cince onemli, ama Cinliler de Ingilizce biliyor. Turkiye'de elbette Rusca ve Arapca, Ingilizceden sonra onemli olabilir. Ama Dogu Avrupa'da Rusca konusmaya kallarsaniz sizden uzaklasirlar cunku tarihi nedenlerle Slavlar Ruslari sevmiyor.

Iş hayatında işine yaraması açısından Çince mantıklı olabilir. Onun dışında her dilin kendine göre farklı kulvarlarda artısı vardır. Beklentinizin ne olduğuna bağlı değişir.

Almanca. is acisindan bakarsak hicbir becerisi olmasa bile sirf Almanca bildigi icin calisabilecegi isler bulabilir.

İkinci dil özel bir ilgisi yoksa kişinin bence boşa zaman kaybı. Onun yerine İngilizcesini mükemmelleştirmeye baksın. Bugünlerde herkes İngilizce bildiğini iddia eder ancak gerçekten İngilizceyi tam anlamıyla bilen insan hala az ve kıymetli.

Çok iyi derecede ingilizce bilmesi yeterli. İkinci dil olarak python falan öğretirdim ben olsam. Internet döneminde ikinci dilin hobi dışında acayip bi avantajı kalmadı kapalıçarşıda falan çalışmayacaksan, üst düzey beyaz yaka full ingilizce anlaşabiliyor.

Çok iyi derecede ingilizce ve almanca biliyorum, almancam c1 sertifikalı.

Türkiye'de kalacaksa arapça, yurtdışına gidecekse Latince. Olmadı İspanyolca.

Cocuk turkiye'de devam edecekse rusca +1 neden cunku digerlerine bilen cok insan var aradan siyrilmak onemli.

Cocugun eger baska bir ulkede okuma ve yasama olasiligi varsa ilerde o zaman o gidecegi ulkede isine yarayacak bir dil. Mesela Almanya olasiligi varsa tabiiki almanca..Gidecegi ulkenin dilini bilmesi cok cok onemli.

Cocuklari bu konuda bu kadar projelestirmemek lazim.

Emin olun sizin yapan baska ailelerde var. Yani ikinci dil ogrenince diger cocuklarin onune gecmiyor:)

Gwlelim sorunun cevabina. En gecerli dil diye bir sey yok. Ihtiyaca gore dil var. Yani cok gecerli diye almanca ogrenebilir ama almanca bilen sayisi da epey fazla.

Bir de cocugun ilerde hangi alanda calisacagini simdiden bilemezsiniz ki?

Mesela felemenkce ogrensin diyecegim. Ne alaka diyeceksiniz. Ama hollandada tarim teknolojileri alaninda akliniza bile gelmeyecek bir kariyer yapabilir.
Turkiyede kac kisi felemenkce biliyor mesela? Direkt herk3sin onune gecebilir.

Acilin Second Language Acquisition doktora ogrencisi geldi. Hassas Periyot dedigimiz bir donem var, bu donem genelde 9 yasinda, kimi durumlarda ergenlikle birlikte son buluyor, hatta ana dili aksanini kazanmasi icin de 4 yasinda son buluyor. O nedenle erken dil ogrenimi yararli ama elbette her sey degil. Haftada iki saat, dort saat ders almakla yeni bir dil ogrenemez cocuk cok kucuk de olsa.

Diger sorunuza yanit olarak, bu alanda kitaplar var, bilimsel tespiti gectim. Daha da onemlisi iki dilli cocuklarin beyin gelisimleri de ilerlediginden baska alanlarda da tek dilli cocuklardan daha yetenekli olduklari kesfedildi. Ornegin odaklanma becerisi iki dilli cocuklarda daha yuksek.

olayin bilimsel boyutunu bilmiyorum, fakat cogugunu 3 dilli yetistiren arkadaslarim var.
cogu zaman soyle oluyo; cocukla anne X dilinde, baba Y dilinde iletisim kuruyo. yasadiklari ulkenin dili de Z ( ya da cocugu Z dilinde egitim veren bir okula gonderiyorlar). fakat zaten bu baslibasina cok zorlu bir surec.

sorunun cevabina gelirsek, bunu yapan arkadaslarim (arkadas gruplarim diyim) cocuklariyla dogduklari andan itibaren bu dillerde iletisim kuruyolar. o yuzden 6 yas cok gec degil gibi. ama ders gorur gibi dil ogrenebilir mi, onu bilemedim.

Son öğününü akşam 19:30’da yiyeceksin sonra da sabah 9:00’da yiyebilirsin. Oldu sana 14 saat.

Gündüz mü yapmak istiyorsunuz aralıklı orucu anlamadım neden 9dan 14 saat saydınız.

Genelde 16 öneriliyor. 20:30 gibi son yemeği yiyip ertesi gün 12:30 da öğle yemeği ile bitirebilirsiniz. Ben o şekilde yapmaya başladım.

Kilo veren çok var. Biri benim biri de eşim. Dört beş kilo verdi eşim. Ben de iki üç kilodan fazla verdim. Ben if yapmadım bu arada, eşime uydum çoğu zaman o yüzden kilo verdim. Tek başına yemek yiyemiyorum genelde.

en son yemek yeme saatinizden itibaren insüliini uyaracak hiç bi şey yiyip içmeyeceksiniz amaç bu. çay su soda kahve serbest. bazı meyveli bitki çayları bile insülini uyaracağı için önerilmiyor. akşam son yemeğiniz saat 7yi geçmesin. ilk başlarda zorlayabilir baş ağrısı el ayak titremesi gibi, alışıyor ama. vakit zamanında 4 ayda yavaş yavaş 11 kilo vermiştim ben.

edit: instagramda dr rengin börekçi ve diyetisyen alican demiroğlu'nu takip etmenizi öneririm.

Asırlardır yapıyorum.
En rahat yöntem şu,
Akşam makul saatte yemek ye, Benim için 6, ertesinde gün de kahvaltıyı atla.

Ben akademik yazi okuyarak yapmaya basladim. Vucut once o gun yediklerimizi sonuna kadar sindiriyor, bu sindirme suresi 12 saati buluyormus. O nedenle 12 saat bir sey yemeden durmazsak sadece o gun yediklerimizi harciyoruz, birikmis yaglardan harcamiyoruz. 12 saati gectigimiz zamanlarda vucut biriktirdigi yaglari harcamaya basliyor. Bu nedenle genelde 16 saat oneriliyor. 8 saati uykuda geciyor.

Yemek yedikten sonra 12 saat vucut insulin salgilayarak yediklerimizi eriritiyor. Yediklerimiz bitince glucacon salgilaniyor. Glucagon yag yakma enzimi. Vucut onu salgiladigi zaman kilo vermeye basliyoruz. Bu da ancak 12 saat yemek yemeyince oluyor. Ancak bu durum kimi kisilerde 14 saat de olabilir, onregin pandemi doneminde evden cikmiyorum. Bu nedenle en az 14 saat bir sey yemeden durmak istiyorum. 16 olabilirse harika ama aksamlari ders calismam gerekiyor, fazla ac kalinca dersler yerine yemek dusunuyorum.

Aylardır yapıyorum. Bir hafta zor geçmişti. Sonrasında if yaptığımı bile unuttum. Bünye çabuk alışıyor. Ancak ben kilo veremedim :’) ufak tefek değişimler oldu sadece. Kiloluysanız daha kolay verirsiniz o ayrı.

Çok yanlış anlamışsınız kimse de dememiş. Orucu gün boyu tutmuyorsunuz. 16/8 sisteminde 8 saat yemek yeyip 16 saat aç kalıyorsunuz.

Diyelim 9'da uyandınız ve kahvaltı ettiniz. Akşam 17'ye kadar istediğinizi yiyebilirsiniz. 17'den sonra ertesi gün sabah 9'a kadar da sadece şekersiz kahve, çay, su ve soda tüketebilirsiniz.

Akşam 17'den sonra acıkırım derseniz o zaman da şöyle yapabilirsiniz: 9'da uyandınız, 12'de kahvaltı ettiniz. Akşam 20'ye kadar yiyebilirsiniz ve 20'den sonra ertesi gün 12'ye kadar yine aç kalmanız gerekir.

naylon branda ile güzelce sar

Ben balkona ahsap dolap koydim, 5 yil dayaniyor. Zaten cok eskiydi, atsam da onemli olmadigi icin oylesine biraktim. 5 yil dayansin derseniz bir sey yapmadan dayaniyor.

tamamen naylonla kapatırsanız ısı farkı yüzünden dolabın iç kısmında terleme olabilir. dolabın üzerine bir parça su kontrası kestirip kalın bir vernik atın/attırın. kestireceğiniz parçayı dolaptan biraz daha uzun yaptırma imkanı varsa güneşe karşı tente görevi de görebilir.

Sorunuzu not defterine kopyaladım. Paragraflara ayırdım, deşifre etmeye çalıştım; nafile. Kitaptaki soruyu buraya yazar mısınız? Hiçbir şey anlaşılmıyor.

Dediğinizi anlamaya çalıştım. Biraz araştırdım.

www.ielts-simon.com

Şu sitede biri şöyle yazmış.

In Cambridge Official Guide, it says “twenty five trees = one word and a number.”

twenty five rakamla değil, kelimeyle yazıldığında da sayı olarak kabul ediliyor anladığım kadarıyla.

Doğal olarak three thousand kelime değil, sayı kabul ediliyor olabilir.

Belki nokta koydugunuz icin sistem hata verdi, iki sayi olarak goruyor belki. Sanirim 5 rakami gecmeden nokta koyulmaz, Ingilizca sayi kurallarini arastirin.

Yerinizda olsam her soruyu Google Forms'a yazip online olarak gonderirim.