Japonya hapishane gibi bir yer sanirim. Bir kere ulke kucuk, kalabalik bir nufus var, sikisik apartman hayatlari var bizdeki buyuk sehirler gibi. Uzun saatler calisiyorlar, is degistirme kulturleri de yok gibi bir sey, is degistirmek ayiplaniyor, sorun lu olarak damgalaniyor diyelim degistirdin yeni yerinde kendini tekrar ispatlamak icin daha siki calisman lazim, one cikman lazim e herkes calisiyor zaten deli gibi nasil fark yaratacaksin. Tum ulkenin boyu, kilosu, tipi asagi yukari ayni e karakter ozellikleri de benzer tum toplumun insanlar kendilerini ifade edemiyor, one cikamiyor, mor inek olman lazim farkli olani da toplumdan disliyorlar zaten. Gencligin bir baska sorunu yaslilarin hala calisma hayai icinde olmasi kidem, tecrube cok yuceltildigi icin gencler is hayatinda, is bulmada daha cok zorlaniyorlar eskiye nazaran bunun sonucunda genclik dusuk ozguven, ice kapanma, asosyallik, otaku, hikikomori gibi girdaplara daliyor. Temel sorun bence insanlarin kendini ifade edememesi, yuksek teknoloji, robotlasan toplum, bizim genclik en azindan fener galatasaray, Tayyip, Kilicdaroglu falan bir sekilde kutuplasarak kendini bir gruba ait hissediyor, ufak da olsa desarj oluyor bunlar sayesinde, Japon genclik ise tamamen bireysellesmis bilgisayar, anime falan kendi dunyalarini kurmus orada yasiyor gibi. Arti ataerkil toplum, cevreden mahalle baskisi da var, bizdeki gibi oglan is buldu mu, kiz evlendi mi, aileye karsi sorumluluk, patrona karsi sorumluluk dikte ettirilen hayati yasiyorlar buna uyum saglayamayan nesille birlikte problemler su yuzune cikiyor
0