bu ülkenin en son sorunu ekonomi.

bence gidin. yalniz gitme sebepleri asla turkiye'nin ekonomik durumuyla alakali olmamali. hollanda'ya gideceksiniz ama bunun size katkilari nedir onu iyi arastirin.

gidis sebebimiz ekonomik degil.

gitmediginde 10 yil sonra pisman olmayacagini dusunuyorsan gitme.

Keşke yerinizde olsaydım. Koşa koşa giderdim ben.

Ekonomik olarak buyuk ihtimalle Amsterdam'da daha iyi olmayacaksiniz. Turkiye'de yol yordam bildiginiz, aileniz cevreniz falan oldugunuz icin daha bilinclisiniz ve haliyle cevinizden cikan para da ona gore daha efektif. Baska bir ulkeye gidince fiyat/performans kontekstiniz olmayacagi icin, ozellikle servis sektorunun pahali oldugu bir yerde gundelik yasam ekonominiz iyilesmeyecektir anlattiklariniz isiginda.

Gitmenize degmesi icin Hollanda'da yasamaya, bati avrupa kulturune vs ozel bir ilgi, heves duymaniz lazim. Veya Turkiye'deki durumdan rahatsiz olmaniz lazim. Yoksa gundelik zorluklari gozunuzde buyutmeden asacak motivasyonu bulamayabilirsiniz.

selam,
ben amsterdam'a tam uc yil once tasindim, yasim 22'yken. sizin kadar beni baglayan bir sey yoktu elbette ama Turkiye'deki konumum yasima gore cok iyiydi. buraya issiz olarak geldim, en bastan universite okudum. iyi ki yapmisim diyorum her gun.

hayatimda her gun midemi agritan gundemler yok, turkiye'de maruz kaldigim ayrimciligi burada hic yasamadim, sokakta bir kez olsun kendimi guvensiz hissetmedim, devletle kurdugum iliskide her seyin benim iyiligim icin duzenlendigini tecrube edebiliyorum (bazen hosuma gitmese bile), etrafimdaki insanlar yasantima saygili. burada arkadas da edinebilirsiniz, hatta kuzenim (kirkli yaslarinda) 6 sene once tasindi buraya ve cok guzel bir cevreleri var cogu turk ailelerden olusan. 8 yasinda bir cocuklari var ve cocuk her gun okula kosa kosa gidiyor, cesitli aktivitelere zaman ayiriyor.

bilhassa amsterdam'da gun gectikce expat turkler artiyor, hala cogunluk "gurbetci" turk ama kendi kafa yapiniza yakin insanlari biraz ararsaniz bulabileceginize eminim.

eger anne-babanizin sagligi ve guvenliginden emin olabiliyorsaniz (kaldi ki su an karar verseniz 15-16 saat icinde turkiye'de olursunuz, donmek de zor degil) amsterdam'in yasantisinda sizi zorlayacak hicbir sey yok. hele ki istanbul'da hayatta kalabildiyseniz. elmali biskrem bile var burada :)

gidis sebebimiz tabi ki turkiye'nin durumu. gidersek belki donmeyiz bile.

@Hallegadola: ben de oyle diyordum is ciddi degilken.

@hot potato: ekonomik olarak bizim icin cok fark olmayacak muhtemelen, evet.

@reavelyn: keske o kadar erken gidebilseydik biz de. tabi gec gidip de orada cevresini olusturanlar da olmuyor degil. tabi kimi de yapamayip geri donuyor.

"deli misin kosarak gitmen lazım" cevabı kendin vermişsin. Türkiye'den Ortalamanın üzeri sayılabilecek bir gelire sahibim. Şu an gel amsterdam da uber şoförlüğü yap deseler koşa koşa giderim.

Ekonomiyi filan boşver, insan kalitesi sorunu var bu ülkede. Trafikte birinin senin önünü kesip öldürmeyeceğinin ya da makas atan bir alçağın katletmeyeceğinin bile garantisi yok. Bak daha büyük İstanbul depremi var, ülke ne olacak nasıl toparlanır kim bilir.

5 dakika bile düşünmezdim. İki kere hollanda'ya gittim, ikisinde de aşık oldum.

Yani amsterdamın artılarını siz zaten biliyorsunuz anlatmaya gerek yok ama anne baba gerçekten o kadar önemli ki.. durumları nasıl rhatsızlıkları var mı bilemiyorum ama inanın ölümden sonra keşkeler bitmiyor. Hele de aynı şehirdeyseniz kıymetini bilin. Babamın ölümünden önce şu duyuruyu görseydim deli mi ne sorduğunu soruya bak derdim. Hakkınızda en güzeli olsun.

çocuk düşünüyorsan git, düşünmüyorsan zaten tr'de sürekli çalışacağın için yine paran olacaktır.

@cilekli krep: benim de korkum biraz da o. yaslandilar artik. babamin damarlari tikaniyor, stent takildi falan. zaten ufak/orta problemleri var. ayni sehirde degiliz ama yakin sayilir (istanbul - edirne). esimin ailesi burada, onun annesi daha genc ama yine onun da saglik problemleri olabiliyor.

benim kendi problemlerim de var ayrica. 10 kilodan fazla verdim gecen sene ve geri alamiyorum. neden verdim bilmiyorum. 2 ogun yeme duzenine gectik, belki onun etkisidir ama cok yesem de kilo alamamak endislendiriyor. bir de yakin zamanda plastrone aapndisit derdi cikti basima, hala iyilesemedim tam, tekrar doktora gidecegim cuma gunu, belki ameliyat diyecek. amsterdam'da sikinti yasar miyim korkum var. ayrica dis implanti yaptiriyordum, yarida yakalanmis oldum bu teklifle.

Git sonra canin isterse donersin.
Gidersen donme secenegin var.

Gitmezsen hic donemezsin.

Bu durumda gitmek en mantiklisi.

standartlarinda ufak bir dusus bile olmayacakmis madem, gitmekten baska secenel goremiyorum ben.

tek sıkıntı aile ve arkadaşlar(sadece aile hatta, çünkü yaşlanıyorlar :/), mümkünse gidip 5-6 yılda oraya alışıp vatandaşlık alıp sonra geri dönüp dönmemeyi tekrar düşünmek lazım.(yaşlılıkta Akdeniz iyi olur ama Hollanda vatandaşı ve euro birikimli olarak emekli olmak bambaşka olur, ayrıca o zaman gelince dünya ne halde olacak Akdeniz küresel ısınmadan dolayı yaşanmaz halde mi olacak vs. bilmiyoruz) Herkesin aradığı fırsat bu, hele çocuk planınız varsa bence kesin yapılmalı.

Bu arada kendim için Hollanda'ya bakarken oranın çifte vatandaşlığı kabul etmediğini görmüştüm. Ek bilgi olarak yazayım ama kimse söylesem "hehe Türk vatandaşlığından çıkarsın olur biter" demişlerdi :') Ben birkaç şirkete başvurmuştum dönen olmadı, daha net bir cv hazırlayıp zorlamayı düşünüyorum mesela.

Belli ki konfor alanınızın dışına çıkmak zor geliyor, normaldir. Açıkçası ben ülkenin durumundan vb. bağımsız bir insanın böyle fırsatları değerlendirmesi gerektiğini düşünüyorum. Mevcut koşullarda bu tartışmaların hep maddi kazanç ya da siyaset düzleminde değerlendirilmeleri normal ama bence farklı açılardan düşünmeye de çalışın. Farklı bir ülkede yaşamak, orada bir hayat kurmak, sosyal çevreye adapte olmak insanı geliştiren şeyler. Keza insanın işini her zaman alışık olduğu yapıdan çıkartıp başka kültürlerden insanlarla yapması da farklı bir tatmin sağlıyor.

Diğer yandan Amsterdam'da yaşamanın avantajları da dezavantajları da olacaktır. Mesela Amsterdam'da kiralar bildiğim kadarıyla oldukça pahalı; bugün İstanbul'da iyi bir semtte yaşarken orada aynı şeyi yapamayabilir, şehirden görece biraz daha uzak bir yerde yaşamak durumunda kalabilirsiniz. Veya iklim sizi zorlayabilir... Diğer yandan Avrupa'nın güzel bir noktasında olacaksınız; bir tarafınızda Almanyai diğer tarafta Belçika ve Fransa... Tatilleriniz çok eğlenceli olabilir.

Aile konusuna gelince, açıkçası ben bu konuda katıyım, şahsen ne zaman kararlarımı başkaları yüzünden değiştirmek zorunda kalsam o insanların bir noktada beni pişman ettiğini gördüm. Kaldı ki Edirne - İstanbul 2 saatse Amsterdam - İstanbul 4.5 saat. Bu kadar basit olmadığının farkındayım ama o kadar abartılacak bir şey yok bence.

Yorumlarda gidiş sebebimiz Türkiye'nin durumu demişsiniz ama bugüne kadar gemileri yakmadıysanız ve kurulu düzeninizden memnunsanız yurt dışına gittiğinizde özellikle ilk 6 ayda sıfırdan hayat kurarken karşılaşacağınız ufak tefek aksaklıklar bile gözünüzde büyüyecektir.

Benzer durumda olan birkaç arkadaşıma gaz vermiştim. Hepsi ilk 1-2 senede geri döndüler. O yüzden böyle iyi ya diyorsanız hiç boşu boşuna bürokrasisiyle bilmemnesiyle uğraşmayın. Hem zaman hem de para kaybı.

Ben 36 esim 31 yasindaykem tr den herseyi birakip 3 yil once amerikaya tasindik.

Ayni sene

Abim 41 esi 40 yasinda 2 cocukla herseyi birakip amsterdama tasindilar. ( abim aldigim en iyi karardi diyor )

4 muzde tr sartlarinda cok iyi gelirleri olan tr deli ilk 5 unv mezun kisileriz

Kesinlikle gidin derim, ydisinda yasamak cok buyik tecrube. Su an konfor alaninizdan cikmak zor geldiginden tereddut yasiyorsunuz ( aynisini ben de yasamistim ) hatta bir aksilik ciksa da gidemesek, sucluluk da hissetmem diye de dusunuyorsunuzdur :) and

değil.
böyle dediğim için sallamış gibi olacak ama değil yani.

değil tabiiki.

bu arada bonus bilgi türkiyeden yurt dışına giden müşavirlerin yabancı dil bilme şartı da kaldırıldı yakın zamanda :D
www.gazeteduvar.com.tr

türkiyede 0 dille hayata devam edebilirsiniz. teşekkürler.

Her ulkenin asiri antika ve kullanissiz burokratik adetleri ve dilleri var. Bazilari Turkiye kadar kotu olmayabilir ama direkt "degil" demek yanlis.

Bazı ülkeler çok daha vasat durumda, üzülme.
Hangi kurumlarda sorun yaşıyorsunuz bilmiyorum ama ben bişey yapmaya çalıştığımda genelde olabildiğince yardım etmeye çalışan, gereğinden fazla açıklama yapan insanlara denk geliyorum.
Üniversitelerden bahsediyorsanız orada henüz iyi memura denk gelmedim:)

geçen bir mahkeme kağıdı gördüm. adam neredeyse her üç kelimeden sonra virgül koymuş. yersiz hem de. virgülün kullanımı bellidir. savcısından katibine çoğu aynı.

lgs'de noktalama ve yazımdan birer soru geliyor. geçen sene o da yoktu. ayt tyt dediğin benzer. eğitimi verilmiyor. ölçmelerde ağırlıkları çok çok az. öğretmenim oradan biliyorum.

Valla değil diyen tam olarak hangi ülkelerden bahsediyor bilemiyorum ama ben bizim kurumlara çok rahmet okudum yurtdışındayken. Çek konsolosluğuna vize başvurusu yaparken delirmiştim. Ülkeye taşındım, banka hesabı açtım, banka kartımı bir değil iki kez Türkiye'ye gönderdiler. Her seferinde Çek adresimi vermeme rağmen. En son adrese göndermeyi beceremeyince o ilde bulunan bankadan alın dediler de 1.5 ay sonra karta ulaşabildim. Almanya'da banka hesabı açmak için tam 45 dk yalvardım, ancak öyle açtılar. Sonra kartı ve internet şubesini kullanabilmem için 5 ayrı posta göndereceklerini söylediler. Meğer internet şifresi, kullanıcı adı, kart şifresi, kartın kendisi falan hep ayrı ayrı geliyormuş. En son kartı kullanmayı başarınca internet bankacılığının peşine düşmedim artık, zaten postalardan biri gelmedi.

Yine Almanya'da arkadaşıma ev tutmak için banka hesabına ihtiyacı olduğunu söylediler, banka da kalıcı ev adresi istediği için loop'a girdi durum. Aynı şeyi Fransa'da doktoraya başlayan arkadaşıma yaptılar. En son kızcağızın hocası kendi evine kaydettirdi de banka hesabı açıp, ev tutabildi. Bu sonuncu kişinin bir de AB vatandaşlığı vardı.

Vize uzatmaya gidersin, ayrı uğraştırır. Bankası ayrı, kayıt büroları ayrı. Bizde muhteşem demiyorum da bu sadece bizde kötü değil.

Bürokrasi işleri mantıkla ilişkisini kesmiş durumda, birçok arkadaşım Avrupa ülkelerinde de benzer sıkıntıları yaşadılar. Güncel bir elektronik platform ve veri tabanı ile bir şeyler çok kolay çözülebilecekmiş ama bu konuya gerekli ilgi yokmuş gibi geliyor bana.

Yurtdisinda bana gelen resmi belgelerin cogunlu standart hale getirilmis yazilar. Adam ayni mektubu herkese yolluyor, sadece isim adres, varsa rakamlar degisiyor.

Devletin isleyisini bilmeyen memurlar benim de cok karsilastigim bir problem disarida, adam sana papagan gibi internete bak orada yaziyor diyor, ya da link yolluyor yolladigi link bile calismiyor. Yaw orada yok diyorsun cevap vermiyor, veremiyor. Devlet kademeleri bir suru ise yaramayan adam dolu. Bir suru vasifsiz adama masa/sandalye vermisler fazla ses cikartmadan oturup emeklilik bekliyorlar.

Bu tarz sikintilar yurtdisinda yok demek utopik, uzun sureler disarida yasamadan bunlari gormeniz imkansiz zaten.

Yurtdisinda kesinlikle daha az olan sey burokraside rusvet. Alt kademelerde yok denecek kadar az, irtifa yukseldikce arttigina eminim ama ortalama bir vatandasin gorebilecegi seviyede degil.

Destek şart.

kendi işini kurmalisin. o kadar nefret ediyorsan zaten icinden cikmak icin her seyi denersin. daha iyilerine gercekten layiksan bir sekilde basarirsin zaten. bak zengin olan nasil yapiyor, sen de dene.

Bela birdir. Sabretmezsen iki olur.
Öyle ki, bir zaman gelir şimdiki halini bile ararsın.
Psikolojik destek için harcayacağın parayı fakirleri arayıp bularak onların hal hatırını sorarak kendilerine verirsen hayata dair sancı veren bazı düşüncelerin de değişebilir.

@erva katılmıyorum. Kişinin halinden memnun olmayıp daha iyisini istemesi doğraken bahşedilen nefsinin gereği.

Kim daha kötüyü ister?


Ayrıca kimine trilyonlar verip kimini kuruşlarla imtihan eden sistemi adil bulmuyorum. Beşerin yaptığı sınav bile daha adil.

Birine trilyon vermeyip milyonlar verse, diğerini de kuruşa mahkum etmek yerine trlyonlardan arda kalanım içinden en azından binler verse adil olmaz mıydı?

Ben iki cihanda da adeletin olduğuna inanarak büyüdüm de. Pek öyle değil gibi sanki.

Bence de psikolojik destek almalisin. Zira bahsettigin seyler "basarmak, bir sektoru sekillendirmek, liderlik etmek" falan degil. Araba, kiyafet, magaza falan gibi seylere odaklanmissin. Bu da basarisiz olmaya mahkum bir bakis acisi zira kendini karsilastirip asagilik hissedecegin senden daha zengin, daha iyi arabasi olan, daha buyuk evi olan insanlar hep olacak. Bence bu bahsettigin kadar ciddiye kesinlikle psikolojik bir sorun.

daha iyilerine layık"
"Potansiyelimin altındaki maddi durum"

Peki bunları değiştirmek için bir şey yapıyor musun? Yapıyorsan bunun seni oraya ulaşana dek canlı tutması gerek.

Bu arada çok para kazansan da pek bir şey değişmeyecek, onu söyleyeyim. Önemli olan alınan yolun kendisi, sonuç değil.

Psikolojik destek konusunda yorum yapamayacağım, fikrim yok.

@hayirdsiz, bence çok şey değişecek benim için. İsterseniz şartlarımızı değişebiliriz :)

Bir şeyler yapıyorum. Sonuca da yakınım. Ama beklemeye tahammülüm kalmadı.

Gayet normal düşünceler bunlar. Olması gereken hissiyat zaten bu.
Azmetmeye devam et umarım gönlünden geçen gibi olur

Gayet normal düşünüyorsun +1

Bu ülkede "standart" bir yaşamın adı lüks oldu artık. Yani belki Bugatti marka bir arabaya binmek lüks olabilir ama mesela eğer bir Alfa Romeo Giulietta almaya bile gücün yetmiyorsa, senden öte o ülkede bir sıkıntı var demektedir.

İnsanların bu durumu kanıksaması benim de canımı çok sıkıyor ama elde tek şans kalıyor, buralardan siktir olup gitmek

bence de haklısın böyle düşünmekle. bugün aynı şeyi düşündüm hatta. bu ülke zengine güzel. bu pahalılıkta maaşlı çalışan olarak yaşamak çok zor.

ben de aynıyım. desteklik durum yok bence. ortanın ortası olmak çok kötü.

Hayvan gibi zenginlikten kastin ne tam emin değilim.
Misal bir bmw bir yazlik gibi birşeyse farklı kendi uçağın olup uzaya seyahete gitmekse farklı.

Özellikle ikincisi gibi birşey için kendini bu kadar hirpaliyorsan üzülürüm ama diğeri için çabalaman normal.

Şükretmek zenginler tarafından fakirleri tutabilmek için üretilmiş bir şeydir. O yüzden daha fazlasını istemen normal ama bir noktada artık "tamam biraz kafamı dinleyeyim lan" demen de lazım.

Syabk +1
Erva’nın dediğini de uygulayabilirsin, verdikçe zenginleşirsin.

Ona kalırsa ben de kendimi çok daha iyi şeylere layık görüyorum ama sistem öyle çalışmıyor, Ayrıca Sakıp Sabancı’nın bir videosu dönüyordu, o kadar param oldu ama oğluma bir ayakkabı alamadım diye. Otomobil fabrikası kurdum ama oğlum benden bir araba istemedi diye. Çünkü çocukları engelliydi. O da daha iyisine layık olduğu düşünmüştür elbet ama bunun sonu yok. Birinin trilyonu varken yürüyemez, ötekisi milyonum yok diye diye koşar.

Potansiyelinin altında olduğunu düşünüyorsun ama değilsin emin ol. dünyada milyonlarca insan muhtemelen haketmediği şeyleri yaşadığını düşünüyordur.

ayrıca sistemi bozan veya gelir adetsizliği yapan beşerin ta kendisi. aslında siz de bunun bir parçasınız. 8 milyarlık dünyada 7,9 milyar insandan daha iyi yaşamak istiyorsunuz. bunun için her şeyi yapabilecek potansiyeliniz var işte dengeyi bozan da bu doyumsuzluk ve hırs.

fakirlikten orta halli bir duzeye gecmek nispeten kolay.
iyi maasli bir is bulursun ve artik bir seviye yukselmissin demektir.

ama o orta segmentten bir yukariya cikmak cok cok zor

dusunsene en iyi maasli calisan 30-40 bin filan aliyordur. belki 50-60 bin

ama ust segmentteki bi adamin arabasinin senelik masrafi 100bin olabiliyor.

zengin olmayi istemek ve bu dogrultuda calismak bence dogru. kabul edilebilir.

ancak bu konu hakkinda bir cok bilimsel calisma sonucu diyor ki; para ve mutluluk arasindaki korelasyon sandigimiz kadar guclu degil.

yani simdi 100 liran var 1 birim mutlusun. 1000 liran olunca 10 birim mutlu olmayacaksin

bir yerden sonra paranin mutluluga etkisi muhtesem azaliyor. ornek veriyorum, 100 milyon dolarin olmasiyla 110 milyon dolarin olmasi arasinda pek fark yok

bir de bence zenginlik parayla alakali bir durum degil. milyar dolarinda olsa elindekiler yetmiyorsa fakirsindir

potansiyelinin altındaki derken? serbest piyasa ekonomisinde herkes aşağı yukarı potansiyelinin tam olarak karşılığı pozisyonlarda yaşıyor aslında. genelde bu tarz cümleler kuranlar, kendine aynadan tam olarak bakamayan insanlar oluyor. mesela çok iyi teknik adamlar var, abi bana zaman verin facebook'u baştan sona yazayım triplerinde olurlar, belki geçrekten de yazarlar ama mark zuckerberg'in 1) sosyal becerisi 2) o dönemki ruhu ve fırsatı yakalama imkanı 3) risk iştahı 4) akademik geçmişi ve ortamı o arkadaşlarda olmadığı için bulunmak istedikleri yerde olamıyorlar. ben yerinde olsam, kuru kuru bunu istemekten ve şikayet edip mutsuz olmaktansa neden potansiyelinin altında kaldığına odaklanırım. psikolojik destekten ziyade kişisel ve kişilik gelişimime daha çok ağırlık verirdim. sen neden potansiyelinin altında bir yaşam sürdüğünü düşünüyorsun, şanssız olduğun nokta neresi, buna odaklanırım.

trde otomobil dışında yurtdışına göre çookk pahalı olan bir şey yok. üst düzey beyaz yakalı biri doğru yatırımları yaparsa birkaç yılda (tabiri caizse) milyoner olabiliyor hele ki şu enflasyon döneminde. karı koca çalışıp villada oturan yaşayan, hayatını düzen altına almış 35 yaşında insanlar tanıyorum hepsi de maaşlı çalışan. araba takıntınız yoksa bunlar mümkün, dediğim gibi beklenti ve plan meselesi. otomobil konusunda ise isyanında haklısın, ben de türkiyede giriş sınıfı lüks araç fiyatına amerikada porsche satıldığını görünce üzülüyorum ama o da işte ülkemizin bir dezavantajı.

MUhtemelen hayvan gibi zenginlik değil mevzu, emeğin karşılığında elde edebildiklerin.

Avrupalı bir dengin, rahatlıkla araba sahibi olup, meyvenin sebzenin, sütün, aburcuburun, kuruyemişin daha kalitelisine daha az emek karşılığında erişiyor. Beni de son 1 yıldır sıkan şey bu, tl bazında ne kadar para kazansam da bir gelişmiş ülkede yaşayanla denk şartlara erişmem çok zor.

Sadece otoyolda giderken bile lüks arabaların yabancı plaka olup istedikleri hızda gidebilmeleri bile canımı sıkıyor, ben saatlik çalışmamla 3 litre benzin alırken onlar muhtemelen 10 litre alabiliyor mesela.

Bu noktada psikololjik desteklik bir durum yok, kendi işini kurmak en mantıklı şey olur.

Kendi işini yapmadan bu çok zor.
Muhtemelen bu adamlar bu parayı kazanıyorken ben nasıl kazanamıyorum diye çok düşünüyor olman lazım. Çünkü bu konuda yalnız değilsin.

zengin olmanın ne demek olduğu hakkında, öyle sanıyorum ki, hiçbir fikrin yok.

ben şu an 31 yaşındayım ve şu anki en büyük korkum, elime bir anda yüksek miktarda bir para geçmesi. çünkü finansal zekam oluşmaya başladıkça şunu farkediyorum ki, aslında ben parayı kullanmayı bilmiyorum.

elime para geçse çar çur edeceğim diye çok korkuyorum.

şu an elime geçen parayı kuruşu kuruşuna takip ediyorum ve kendimi geliştirmeye çalışıyorum. elimdeki az miktarda paradan nasıl para yaratabilirim diye.

şu an senin eline havadan bir milyon tl geçse sen bu kafayla borca girersin. gidip ev araba alırsın ve üstüne kredi çekersin. daha da borçlanırsın.

ek iş bulup akşamları çalışırsın ve zerre zamanın kalmaz. maddi duurmun sadece iyi "görünür" ama hayatı yaşayamazsın ve 10 yıl sonra tamamen batarsın.

eğer tek bir tavsiye istiyorsan bu haftadan başlayarak her pazar akşamı bir saatini nakit akışını incelemeye ayır.

bol şans.

Davulun sesi uzaktan hoş gelir. Zengin olunca bütün dertlerinin biteceğini zannediyorsan yanılıyorsun dostum. Para değil huzur mutluluk getirir. İç huzurunu sağlamanın yollarını aramalısın ve hayattan zevk almayı öğrenmelisin. Gerekirse destek al.

kendini yetistirmis ve daha iyilerini haketmiyorsun demek ki. uzgunum tekrar deneyiniz

sana soru sormak istiyorum musadenle. su an 1 milyon dolar versem ne yaparsin? ne yapardin. ev ve araba mi alacaksin :)

planin nedir? is mi kuracaksin ne isi olacak bu?
bu soruya guzel bi cevap verebiliyorsan detaylayabiliyorsan hakediyorsun demektir. ve hakeden seye para kendiliginden gelir.

renk kodunda sıkıntı var bence. yeşil yazdıkları da yeşil değil ya da ben körüm. ben görsele bakarak alırdım.

Ben olsam ben de fotoğrafa güvenirdim. Pembe güzelmiş, güle güle kullanın.

Pembeye mor diyo bunlar.
Çok güzel kazak

Bence hic oyle fotografa guvenmeyin. Yarin evinize pakette mor bir kazak gelirse "iyi de ben bunu pembe diye aldim" diye sikayet ederseniz kabul etmezler. Acik acik mor yazan bir seyi sepete ekliyorsunuz.

12-2 arası yatıyorum, 8.30-8.50 gibi kalkıyorum.
Mesai esnek ama 9 diyelim.
yataktan çıkıp yüzümü yıkayıp masaya oturuyorum.
genelde yetiyor gün içinde uyumuyorum hiç.

Kaçta yatıyorsunuz?
ertesi gün işe gideceksem 11-12 gibi yatarım, evden çalışacağım gün 2 gibi.

Kaçta kalkıyorsunuz?
ofis için: 4:45'te kalkıyorum. evden ise 7:30

Mesai başlangıç saatiniz nedir?
8:00

Evden kaçta çıkıyorsunuz?
5:30

Uyuduğunuz uyku yetiyor mu?
Evet. Çünkü haftada 1 gün ofis.

ayy anket en sevdiğim :d

Kaçta yatıyorsunuz? 12-1 bazen 2-3
Kaçta kalkıyorsunuz? 8
Mesai başlangıç saatiniz nedir? 9.30
Evden kaçta çıkıyorsunuz? 9
Uyuduğunuz uyku yetiyor mu? yes sir

12-1 gibi yatıyorum.
7.15'te kalkıyorum.
evden 8 gibi çıkıyorum.
mesai 10da başlıyor.
erken kalktığımda 24 saat uyumuş bile olsam uyku yetmiyor.

00:00
08:30
09:00
remote
evet

23.00-24.00 gibi yatıp 08.45 gibi kalkıyorum. Mesai 09.30’da. Uyku bana hiçbir zaman yetmiyor.

Kaçta yatıyorsunuz? 2
Kaçta kalkıyorsunuz? 8:45
Mesai başlangıç saatiniz nedir? 9
Evden kaçta çıkıyorsunuz? n/a
Uyuduğunuz uyku yetiyor mu? hayir

Kaçta yatıyorsunuz? 12-2 arası değişiyor.
Kaçta kalkıyorsunuz? 7:15-7:30 arası
Mesai başlangıç saatiniz nedir? 9
Evden kaçta çıkıyorsunuz? 8:40
Uyuduğunuz uyku yetiyor mu? Değişir. 12'de yatarsam evet ama dün 1:30 gibi yattim 5:30 saat uyudum uykum geldi yani işte.

Kaçta yatıyorsunuz? 11-12
Kaçta kalkıyorsunuz? 7
Mesai başlangıç saatiniz nedir? 8
Evden kaçta çıkıyorsunuz? 7.15
Uyuduğunuz uyku yetiyor mu? Pek sayılmaz, 2 yaşında bebe var

* Genellikle 12'den sonra.
* 9'dan önce kalkmam nadirdir. Zaten alarm ile uyanırsam acayip mutsuz oluyorum.
* Resmi olarak 9-10 ama kişiden kişiye göre değişiyor.
* Çıkmıyorum, remote.
* Kendi kendime uyanırsam yetiyor. Aksi halde öğleden sonra 3 gibi pilim bitiyor.

- Kaçta yatıyorsunuz?
23.00 ile 00.00 arası. Bazen sarkıyor.

- Kaçta kalkıyorsunuz?
Sabah kimin aldığına bağlı olarak sabah 6 ile 6.30 civarı.

- Mesai başlangıç saatiniz nedir?
8.00

- Evden kaçta çıkıyorsunuz?
Kimin aldığına bağlı. Geçtiğimiz haftada 7'de çıkıyordum. Bu hafta 6.40.

- Uyuduğunuz uyku yetiyor mu?
Psikolojime bağlı sanırsam. Keyfim yerindeyse yetiyor, değilse yetmiyor.

00.30
07.15
08.00
07.40
Evet.

yatış 11 gibi. çoluk çocuk rahat verse 10'da yatarım. erkenden uyumayı seviyorum.
6'da kalkış
7:20 evden çıkış
45-60dk bisiklet turu
8:30 iş başı
uyku tam yetmiyor gibi. 10'da yatabilsem süper olacak.

Ben:
22.30-23 arası yatıyorum.
7 de kalkıyorum
mesaim 9 da ama evden çalışıyorum.
uyku yetiyor.

Eşim:
22.30- 23 arası yatıyor.
6 da kalkıyor.
Mesaisi 8 de , 6.40 da evden çıkıyor.
uykusu yetmiyor.

Kaçta yatıyorsunuz? 23:30-24:00
Kaçta kalkıyorsunuz?06:15
Mesai başlangıç saatiniz nedir? 8:15
Evden kaçta çıkıyorsunuz? 6:50
Uyuduğunuz uyku yetiyor mu?

yetmiyor bazen yolda uyuyorum bazen evden çalışıyorum o zaman 8 de kalkıyorum böylelikle dengeliyorum.

Kaçta yatıyorsunuz? "1-5 arasi "
Kaçta kalkıyorsunuz? "7-8 arasi"
Mesai başlangıç saatiniz nedir? "9:30 gibi"
Evden kaçta çıkıyorsunuz? "8:30 gibi"
Uyuduğunuz uyku yetiyor mu? "genellikle evet"

Kaçta yatıyorsunuz? 12-1
Kaçta kalkıyorsunuz? 6-6:30
Mesai başlangıç saatiniz nedir? 8
Evden kaçta çıkıyorsunuz? 7:05
Uyuduğunuz uyku yetiyor mu? asla

8.50'de kalkıyorum. 1-2 gibi yatıyorum. evden çalışıyorum. uyku yetiyor.

iş günü 12-2 yatış, 6-7 kalkış. işten dönünce 2 saat uyuyorum.

12-12:30 gibi yatıyorum.
06:10 da kalkış. uyku iç yetmiyor

Ofise gideceğim gün 1-2 de yatıp sabah 6:50 de kalkıyorum.

Evden çalışacağım gün 1-2 de yatıp 8 de kalkıyorum.

Kaçta yatıyorsunuz?

23-01 arası. Nadiren dışına çıkıyorum. Genelde 00.30 falan ama

Kaçta kalkıyorsunuz?

8.00

Mesai başlangıç saatiniz nedir?

9

Evden kaçta çıkıyorsunuz?

8.45

Uyuduğunuz uyku yetiyor mu?

Ehh ama ben hep üşengeç ve uykulu biriyim..

Kaçta yatıyorsunuz? 1’den önce mümkün olmuyor.
Kaçta kalkıyorsunuz? 08.20’de alarm çalıyor ve uyanıyorum.
Mesai başlangıç saatiniz nedir? 09.00
Evden kaçta çıkıyorsunuz? Evden çalışıyorum.
Uyuduğunuz uyku yetiyor mu? Hayır malesef yetmiyor, hayatımda hiç yettiğini de hatırlamıyorum.

ustalık ister tabi zor iştir. bi günde öğrenilecek şey değil. onu pişirmek, güzel kesmek, yanmamasını sağlamak, ne az ne çok pişmesini becermek kolay iş değil. ayrıca sıcak başında çalışmak da ayrı özveri.

gözlüklü bir futbol yorumcusu vardı onun döner dükkanı varmış usta kaçınca batmışlar.

sen düşün.

Döner ustalığı cidden zor bir iş. O döneri ince kesmek başlı başına bir meziyet. Yarım günde biraz zor öğrenilir.

Zor ve mesakatli is yalnızca ince kesmek değil sürekli döndürerek pisirmek pisen yerleri hizla kesmek kestiklerini tasniflemek siparis geldiğinde alip gramaja uygun bir sekilde ekmegin lavasin pidenin pilavin uzerine dizmek tabagi hazirlamak ayni zamanda doneri dondurmeye ve kesmeye devam etmek pratiklik ve el becerisi istiyor bir noktadan sonra dönerin şişe takılması da istenirse bu daha da zor bir iş

Olay sadece doner kesmek degil, o ortamda calismak. Bazi cevaplar is sanki evde izole bir sekilde doner kesmek gibiymis gibi anlatmis. Beceriden cok, o atomsfere uyum saglayabilecek misin?

kesmesini bilene döneri taktırırlarda. o döneri takmak çok büyük zahmet ya. kat kat ypaılıyor aralara ayarında kıyması bilmem yağı falan çok meşakketli ve tecrübe isteyen bişey

Cocuk sahibi degilim ve olmayi dusunmuyorum ama motive ve verimli/planliysaniz cocukla da gezebilirsiniz. Koronanin kisa vadede gececegi yok zaten.

planimiz bu degildi ama korona varken cocugu aradan cikarmis olanlardaniz. ilk sene zorlu geciyor, 9 aylik olmak uzereyiz ve 2 ay sonrasina okyanus otesi bir tatil plani yapiyorum. cocugu nasil yetistirirsek oyle buyuyecek sonucta diyerek mumkun oldugunca planlarimiza dahil etmeye calisiyoruz. tabii ki cocuksuz hayatimiza geri donmemize uzuuun yillar var onumuzde ama cocukla da baska bir turunu yasiyoruz o da guzel, farkli bir deneyim.

ben kendi adima konusursam cocuklugumdan beri anneligi hayal ederdim. sartlar musait olmus olsaydi gercekten 20lerin 2. yarisinda 2 cocuk 30larin basinda 1 cocuk daha yapip 3 cocukla 35i gormeyi hedefliyordum ama hayat biz planlar yaparken basimizdan gecenler sonucta. 35i bebegimi kucagima alarak gordum :) ve bu kadar annelik duskunu olan biri olarak ben bile bu dusunceyi coook sorguladim. gercekten yapabilir miyim, buyuk sorumluluk buyuk baglilik. mantikli dusununce hicbir rasyonel getirisi yok :) ama icimde engelleyemedigim bir annelik de vardi ve bir sekilde cozerim gibi geliyordu. simdi dusununce desteksiz yardimsiz cok zor, bu kadar istiyor olmasaydim sanirim ya bunalimdan asla cikamazdim ya da gercekten cok buyuk bir caresizlige duserdim.

yani uzun lafin kisasi asla evet hazirim denmiyor hep bir sey eksik onu da yapayim kafasinda oluyor cunku insan ve o yasa kadar hep kendisi icin yasadigi icin yapacak hep bir seyleri oluyor. ama icinde engelleyemedigin bir annelik varsa her sey bir sekilde cozuluyor. zombilige de alisiliyor :)

Anne değilim, kısa ve orta vadede çocuk da düşünmüyorum ancak bir ablam vardı, 34 yaşında falan 3. çocuğunu doğurdu. ilk ikisini 20'lerinin başında yapmış birbirine yakın zamanlarda. belki ilk çocuğunu 30'larda yapanlar keşke önce yapsaydım diyordur ama bu ablamız da "öbürlerinde gençtim, hep gezmek istedim çocuklar ayağımda pranga var gibi hissettirdi. şimdiki aklım olsa ilk çocuğumu 30'larda yaparım şimdi anne olmak çok daha güzel" demişti.

Dünyanın 40-50 yıl sonra ne halde olacağını ayrıntılı olarak inceleyip henüz doğmamış bir varlıkla empati yaptıktan sonra dünyaya gelmenin hiç gelmemekten onun için iyi olduğuna emin olduğum zaman çocuk yapmaya hazır hissedeceğim. Yani hiçbir zaman.

Yaş geçiyor endişesiyle.
Ama yaşamınız bir daha asla eskisi gibi olmuyor.
Büyüyüp evden ayrılsa bile.

Bence kendimizi hiçbir zaman hazır hissetmeyiz. Ben tam 31 yalındaydım doğum yaptığında. Çocuğu tek başına büyüten süper annelerden oldum. Çok zorlandım. Hayatımda ilk defa ev kadını modeli oldum. Bu da zorladı beni. Şimdi 3 yaşında hala daha zorluyor. Ama şahane de bir şey. Gece yatmadan önce ‘seni yağmurlar kadar çok seviyorum, en sevdiğim arkadaşımsın sen’ diyen bir insan yaptım :)) 3 yaş sonrası kreşle birlikte biraz daha iyi oldu diyebilirim.

Ve evet, keşke daha erken evlenip de doğursaymışım diyorum. Çünkü bazen enerjim bitiyor.

Biz her şeye çocuğu da dahil ettik. Zorlandığımız noktalar da oldu. Mesela çadırda uyumak, denize girmek ona göre değil. 5 yıldız otel havuz insanıymış :) nasıl alıştırırsan öyle olmuyor bazı şeyler.

Bir de eş durumu da önemli. Gerçekten destek olmalı. Canı istediğinde değil, çocuğun ve annenin ihtiyacı olduğunda destek olan, baba olmaya hazır biriyse şahane olur.

Eşim benden daha istekliydi çocuk için. O yüzden ben kendimi hazırlamakla uğraşmadım, beklemedim. Biz kadınlara kodlanan bir yapı var. Hemen adapte olunuyor zor da olsa. Baba öyle değil. Eşim çok bocaladı, bocalıyor da hala. Onlar zamanla anlıyorlar. Mesela çocuk konuşmaya başladığında onların da babalığı daha çok oturuyor bence.

Ve olsun diye uğraşmayın. Korunmayı bırakın ve ovülasyona biraz dikkat edin yeter. Öteki türlüsü de stres yaratır bence.

Yumurta kalitesini de düşünmek gerekiyor. Zamanlamayı ona göre ayarlamak vs. Yani sonuçta gerçek olan bir şey var ki yaş ilerledikçe yumurta kalitesi de azalıyor. Ama sırf bu yüzden de çocuk yapılmaz.

En başta minicik bir canlı ve sadece siz varsınız onun için. Ağlamak istediğinizde ağlayamayacaksınız, yüzünüz az da olsa aşık olamayacak, tuvalete giremeyecek, yemek yiyemeyecek, meme emmesi bırakması,tuvalet alışkanlığı, okula alıştırma, uykusu, yaş krizleri vs hepsi dert, uğraş, sabır. Ermişlerden olmaya hazır olun :)

Ama bunlar da korkutmasın. öyle güzellikleri de var ki yazmaya, anlatmaya cümleler yetmez.

Dünya bok gibi evet, daha da bok gibi olabilir ama güzel bir insan yetişirse, dünyayı güzelleştirmek için bir adım daha atmış olursunuz. Ben böyle bakıyorum.

Ve mutlaka bence zorunlu da olmalı, çocuk yapmaya karar vermeden önce biraz kendi çocukluğuna inmeli insan profesyonel birinden destek alarak. Bu çok öneml benim fikrim.

Ben çok zorlandım bazı noktalarda ama şimdi yanımda. Elleri yanaklarımda uyuyor. Nasıl güzel kokuyor, huzur veriyor anlatamam. Hiç de pişman olmadım. Tek pişmanlığım daha erken olmaması ve babası :)))

Uzun oldu ama umarım yardımcı olmuştur.
Ne zaman isterse o zaman gelsin, en doğru şeyleri kendileri daha iyi biliyor zira ;)

çocuk sosyal hayata engel değil, ilk bir iki aene sosyal hayatınızı çalacak.

Yani zaten duruldum bir de çccuk yapayım olursa çifte çöküş yaşanıyor.

Ben yapabilsem öncesinde yapardım. Bir de İngiiltere’desiniz mis gibi büyür

Geri kalan hayatımı çalışmadan sürdürebileceğim refaha ulaştığımda ve aynısını çocuğum için de garantilediğimi düşünürsem belki ufak bir ihtimal çocuk yapmayı aklımdan geçirebilirim. Onun haricinde bir bebeği sırf ben istiyorum diye bu dünyaya mahkum edecek değilim.

The King of Staten Island

The Squid And The Whale, Little Children, The Silver Linings Playbook (cok kotu bence), Friends with Money, Ladybird, Rachel at the Wedding

King of staten island. (Bill burr <3 )+1

Mutlaka izlemişsinizdir ama Forrest Gump'ta Amerikan kültüründe yer alan birçok öğeye/olaya gönderme var. Oldukça fazla hatta.

King of Staten island izleyeceğim. Diğer öneriler için de çok teşekkürler.

Ben tshirt m giyiyorum, ceket, kazak, elbise vs her şeyi m alıyorum. Muhtemelen o ceket içii gömlek payı da hesaba katılarak kalıplandırılıyor kıyafetler.

Mankenlerin hangi beden giydikleri cogu web sitesinde yaziyor. Mesela Small mankende bol duruyorsa ben bazen m aliyorum.
Buyuk ihtimalle giyilir ama kaliplarina vs. dikkat et. Bir de mesela kotonun bedenleri bir degil benim small tisortum de var xl da.

"zira ust uste giyerken beden sayisinda artis oluyor illaki."

Yoo hayir.

Deneyip al zaten. Bir de sindire sindire zamana yayarak al neyin olup olmayacagini anlayacak sekilde. Bir seferde tonlarca para gommek riskli ve hata yapma olasiligin yuksek.

çalışıyorsan bir sabah para çekmek için atm'ye gidersin şoka girersin...

ya da eft yapacağın tutar acilinden, bakiyeyi sıfır görürsün.

bankayı ararsın, bilgi veremiyoruz vergi dairesinden hesaplarınıza bloke konmuş, orayla görüşmelisiniz yanıtını alırsın...

sonra gidersin vergi dairesine kol gibi taksitlere bölerler, daha maaşın hesabına geçtiği anda ışık hızında kesintiyi alır, geri kalan hesabına geçer...

30 Agustosa kadar yapılandırma var. Ben basvurup ödücem. Yapılandırmada faizin çok büyük kısmı siliniyor.

Kendi hesaplarımı kullanamıyorum doğru dürüst. Maaş gelince hemen annemin hesabına atıyorum filan. Sıkıldım artık.

Henüz haciz gelmedi bu arada bana, 2015'te baslamıstı ödeme durumu.

Yine de tedbir olarak para bırakmıyorum.

Ben yarın törenle son taksitimi yatıracağım umarım, ancak ödememiş bir tanıdığım var.

Şöyle ki kendisinin maaş hesabına bloke kondu ve çekip ödemek istediği halde parayı vermedikleri için sağdan soldan borç alarak ödemeyi yapıp blokeyi kaldırabildi. Onun borcu 4-5bin falan kalmıştı gerçi. Ödeyemese devamında ne olacaktı bilmiyorum açıkçası.

bloke oranı %25 değil mi, ben mi yanlış biliyorum? ödenmemiş borç yüzünden hesaplara komple el koyulması, hesaba 3 bin lira yatsa bile bir kuruşunun hesap sahibi tarafından kullanılamaması gibi bir durum söz konusu mu?

Cok cahilce birkac sorum olacak:

E-haciz'de bir sey goremiyorsam bloke olacak durumda degilim anlamina mi geliyor?
Yapilandirma nadir sunulan bir firsat mi? Su an Turkiye'de degilim ve 31 Agustosa kadar basvuramam. Kacirirsam ne olur?

Bunun yüzünden bir aracıma haciz konulmuş. Yarım saat önce yapılandırma işlemini başlattım ödeyeceğim artık.

@hot potato GİB üzerinden vergi dairesine gitmeden yapılandırabiliyorsunuz.

Haciz gelenler ne kadar süre ödemedi?

Haziran 2019'da ödemem başladı o tarihten beri aksatmadan ödedim. En son Ekim 2020'de ödeyip Kasım'da askere gittiğim için askerlik sebebiyle erteleme başvurusu yaptım. Üstüne kyk'yi aradım talebiniz işleme alındı yazıyor 2 gün sonra askere gidicem takip edemeyeceğim artık dedim sıkıntı yok onaylanır sizin ödeme aksatmaniz yok dedi. 6 ay boyunca talebiniz işleme alındı diye kaldı orası. Nisan sonunda döndüm askerden işe tekrar başlamam bu ayı buldu geldiğimden beri de sadece Kasım 2020 taksidini ödedim :/ Eylül'de 5 aylık Kasım'da 5 aylık ödemeyle günümüze ulaşmayı planlıyordum İnş hazmetmezler :/

2013'te ödemeye başlamam gerekiyordu, yüksek lisans nedeniyle erteledim. 2015'te birkaç taksit ödedim, sonra yurtdışına gittim. 2019'da Türkiye'de bir devlet üniversitesinde çalışmaya başladım. Birkaç ay sonra e-haciz geldi. %20 ödemeden bloke kaldırmayız dediler. Bu sürede hesaptaki parayı kullanmak mümkün değil. Babama o kısmı ödetip geri kalanı taksitlendirdim. Sonra o taksitleri de ödemedim. Aralık ayında çıkan yapılandırmada faiz sildirip ödedik. Taksitleri ödeseydim yaklaşık 10K civarı taksit ödeyecektim, yapılandırınca 5K ödedim. Belki yardımı olur.

Not: %20 vergi daireleri arasında değişiyormuş. Benim borç İstanbul'da bir VD'ye bağlıydı. Ankara'da VD'ye gitmiştim bloke gelince. Onlar İstanbul ile pazarlık yaparsanız tutarı düşürebilirsiniz demişti. Pazarlık denedim ama kabul etmediler, lazım olursa denemekte yarar var.

Gelir idaresinin sistemine nedense giremiyordum 3-4 saattir, adresimde/mernis kaydimda falan sorun oldugu icin giremeycegim sandim ama simdi acildi, ben de basvurdum yapilandirmak icin. Tesekkurler herkese.

Ek/alakasiz soru: Benim zamaninda ogrenim kredisi ve burs basvursu secenekleri vardi, tercih yaparken. Ben ikisini de isaretlemistim ve kredi cikmisti, sadece burs secen bazi sinif arkadaslarima burs cikti diye hatirliyorum... Simdi nasil o sistem? Neye gore burs veya kredi cikiyor?

CV üzerinden kendini anlatmanı isteyeceklerdir.
Takım giymek önemli, ceket kravat olsun. Zararı olmaz faydası olur.
Aynı şekilde traş olmanın zararı olmaz faydası olur.

1. Mülakatta neler sorarlar? Tavsiyeleriniz neler?
Internette youtube'da falan cok kaynak var. common interview questions and answers falan diye arat. "tell me about a time when you had a conflict at work" dedigin de umm diye kalma.


2. Online olacağı için görüşmeye tişörtle katılmam sorun olur mu?
evet sorun olur.

Bir de sakal tıraşı olmam gerekir mi?
yerine gore degisir. son 10 senedir sakal kabul edilebilir kurumsal ortamlarda.

1) sorulacak olan: kendini kısaca tanıtman ve bu zamana kadar yaptığın/başardığın işlerin kısa ve teknik bir özeti.

2) sakın takım elbise giyme, koyu bir keten gömlek yeterli. sakal sorun değil. (şekli şamil basayev gibi değilse tabi)

başarılar dostum :)

@makarnavodka, bu sıcakta takım elbise kafama yatmadı. Gömlek giyeceğim. Tıraş olmaya karar verdim. Teşekkür ederim. :)

1- pozisyona gore degisir. tavsiyem cok yakin durma telefona/bilgisayara ve varsa kulaklik tak...

2- takim elbise kravat takma gomlek iyidir. yakasi da komple kapali olmasin. sac sakal derli topuysa yeterli. sakal herkeste var artik.

ingilizce mulakat dediginiz icin bunun yurtdisindan gelecegini tahmin ediyorum. eminim tisort giyseniz de sorun olmaz ama kendinizi rahat hissetmeyebilirsiniz. o yuzden...

gecen hafta almanya'dan buyuk bir firmayla gorusme yaptik. sen sen ol, olasi sorulari "interview questions firma ismi" seklinde arattir, olasi cevaplari kafanda kur.

belli basli yuvarlak cevaplar vermen istenir, benim gibi yapma ahaha. hala kendime guluyorum dusundukce.

ideal calisma ortami sizce nasil olmalidir? sorusuna iste "herkesin takim arkadasini destekledigi, birbirlerinin eksikliklerini tamamladigi bir ortamdir" demek yerine benim gibi "valla cok insanin oldugu yerde hata da cok oluyor, insanlari isi yapana kadar bekleyene kadar ben tek basima yapmayi tercih ederim" deme :D

fake it till you make it.

O size soruları sormaktaki asıl niyetinin ne olduğunu söyledi mi ki siz söyleyesiniz? Eğer söylemiyorsa hata etmişsiniz. Maaş artışı yine isteyin onda sıkıntı yok ama başka iş bakıyorum dediğiniz anda adam hesaplarını ona göre yapacak, yani o da yerine başka adam bakacak, belki de zaten aklında birisi vardı o yüzden sordu.

Adam zehri vermiş. Onlar kovmadan siz başka iş bulup gidin.

Vazgecilmez veya yeri doldurulamaz degilsin. Ilk bunu fark edersin daha dogru karar verirsin. Sen gittikten sonra proje 6 ay sekmeye ugrar ama sonra gerekirse yerine 3 kisi alirlar proje ayni sekilde devam eder.

Aslında sözleşmemde kurum itibarını zedelemedigim sürece atılamayacağım yazıyor ama pandemi sebebiyle aday statüm kalkmadı henüz.

Bir de değil 6 ay, 1 hafta bile gecikemeyecek bir şey, bunlar avantajlarım sanırım ama haklısınız yanlış davranmışım saf saf :/

Ortada yanlış bir davranış yok gördüğüm kadarı ile. Esnerseniz eğip, bükerler. Taviz vermeyip toplantıyı bekleyin, hayrolsun.

Hayat çok kısa, bazı şeylere çok takılmayın. En güzelini yapmışsınız.

25bin brüt ile kendinizi 2-3 sene rahat idare edecek birikimi yapmışsınızdır. Yapmadıysanız, esas sıkıntı burada.


.

Hacim seni kovacaklar git is bul demis adam, bunu nasil anlamadin ya :)
Hani biz kovmayalim olay cirkinlensmesin sen git is bul diyor.

Ayrica butun sirketler veganlik falan kovalayan marjinal tayfaya ayar olur kimse sevmez.
Kac tanesini bir seyler bahane edip kovduklarini gordum.

sakın istifa etme, bırakın çok istiyorlarsa kovsunlar tazminatınız alın. hatta ayrılma görüşmesinde ekstra para isteyin aksi durumda mahkemeye vermekle tehdit edersiniz.

burada doğru strateji şu olurdu:

işten kesinlikle ayrılmak istemiyorum burada ve sizinle çalışmayı seviyorum ama şu şu konuları düzeltmek ve iyileştirmek benim için çok önemli çünkü şu konuda (mesela fazla mesai ya da yetersiz maaş ya da dandik müdürler gibi) daha ne kadar dayanabileceğimi bilmiyorum, psikolojimi çok etkiliyor.

böylece bu abi seni kazanmaya çalışacaktır, şartlarını iyileştirecektir, işinden memnun birini, herkes de memnunsa kafasına göre kovmak kolay değildir kurumsal yerlerde.

senin senaryoda şu anda sen gideceğini söylemişsin, daha bi iş falan da bulmadığın halde üstelik. ben müdürünün yerinde olsam hemen senin yerine adam bakmaya başlarım. muhtemelen yakında senin sorumluluklarını bir arkadaşına daha öğretmeye başlarlar, seni yedeklerler. sağa sola da bu eleman gidici haberiniz olsun derler. sonraki süreçte kovabilirler de.

Evet bu arada istifa falan etme is de arama.
Yiyorsa kovsunlar parani al.

Ayrica boyle sorulara her zaman cok mutluyum cok memnunum diye cevap ver.
Arkadas tavriyla yaklasan mudurlere inanma, mudur her zaman kendi *otunu dusunur arkadaslik,empati gibi duygulari kesinlikle yoktur.
Olani mudur yapmazlar zaten.

3 adamin mi ölsün yoksa sana %40 zam mi yapalim diye sorsan her yonetici parayi secer.

Cevaplar için teşekkürler. İstifa gibi bir niyetim yok, her şeye rağmen fena bir iş değil sadece çok daha iyileri var. Birkaç görüşme ayarladım bile, iyi bir yer bulana kadar buradayım.

Atamazlar derken kendimi ovmuyordum aslında pek, bir senede 20% falan istifa etti ve 4 kere alıma çıkılmasına rağmen pek kimse gelmiyor. Onla ilgili sanırım bu toplantı da ama bakacağız.

Ders almış oldum yine de :)

Sakin ol ve sozlesmeni bozmayacak bir bicimde dik dur.

Kovarlarsa da onlar kovsunlar tazminatini al.

Dostum trans haklari tamam da cruelty free urun ne allasen. Herhangi bir kozmetik urunde, ilacta, temizleyicide vs kullanilan tum bilesenler hayvanlar uzerinde test edilmistir zaten gecmiste. Cruelty free demek biz sadece bu bilesenleri kullanarak urettigimiz formulun son halini hayvanlar uzerinde test etmedik demek. Yani anlamsiz. zaten %99 kimse tavsana ruj surmuyor artik.

Diyecegim odur ki bos (tamamen marketing) bir dava uzerinden sivrilme.

"İşten ayrılma niyetiniz olunca bunu söyler misiniz siz yoksa gizli mi tutarsınız."
gizli tutarim.

Çıkıyor. Sebebini bilmiyorum ama yoğunluk olduğunda çıkıyor. Bir anda 300, 400 entry girilince.

bende çıkmıyor.

ilk kez görüyorum.

Biraz önce çıkıyordu. Bundan önce de cloudflare sayfası çıkıyordu, hiç girilmiyordu.

vpn ile girdiğim zaman çıkıyor. (bkz: cloudflare)

Evet

hem de her gun, 15 dakikada bir.

Çıkıyor. Sözlük çok şişiyor bu aralar.

Aynen bi tek vpnle girdigimde cikiyor ve bi turlu gitmek bilmiyor.

tr dısından girildiginde cikiyor. ddos önleme amaclı olsa gerek. sebebı vpn degıl, baglanılan ülkenin tr olmaması.

Çıkmıyor

yurtdışındayım sürekli çıkıyor.
yurtiçinde vpn ile bağlandığımda gene çıkıyopr.

Ben yurtiçindeyim, nadiren çıkıyor.

erişim yoğunluğu olduğunda çıkıyor. bunun da sebebi (sanırım) birden artan trafiğe karşı ddos önlemi.
eğer bu çıkıyorsa bilin ki önemli bir şey olmuştur ülkede.

ana para ne kadar?

Kapat. O parayla bir girisim yapmiyorsun neticede, nakit olarak bos bos duruyor. Euro kisa vadede azalabilir veya artabilir ama kapatirsan en azindan faiz giderin azalir, ki bu kesin bir sey.

18 taksitin 14'ü kaldı. Aylık aylık 2.310 TL ödüyorum.

-yemekten, icmekten, surmekten keyif aldiginiz "yerli" herseyin bol bol valize doldurun. 6 ay boyunca ezine peyniri ve burusuk zeytini, demleme cay'i mumla aradim.

-sehrinizde bol bol turk hediyesi alin. yeni insanlarla tanisinca jest olarak vermis olursun. havalimani veya abd'de hayvan gibi pahali olur.

Gerekebilecek resmi işlemler için Türkiye'de bir yakınınıza vekalet verin.

diş hekimine gidin, her ne kadar 1 hafta kalmış olsa da.. belki araya bir dolgu molgu sıkıştırır.

yanınıza ilaç alın. abd'de bazı ilaçları tr'deki gibi rahat alamazsınız.

Kesinlikle dis hekimine gidin + yaninizda mutlaka 2 3 kutu antibiyotik getirin.

Diş, ilaç ve vekalet +1.

Ben lazım olmaz diye vekalet vermedim. TR hattım kapandığı için bankamdaki paraya şu an ulaşamıyorum :) Vekalet vermeye gideyim dedim. Elçilik en erken randevu tarihini 1 ay sonrasına veriyor.

Uçuş tarihinden 1-2 hafta önce e-dövlet'e girip ne var ne yok kontrol edin. Dövletimiz 1-2 borç kitlemiş olabilir. Sonradan başınız ağrımasın.

Diş hekimi, hatta genel muayene + ilaç, ama özellikle antibiyotik tipi, market ilacı ve vitaminler bence orada daha ucuz ve çok
Ben yanınıza bolca ufak tefek hediyelik eşya götürmenizi tavsiye ederim. Nazar boncuğu gibi. Çevre edinmek için faydalı oluyor.
ABD'de 1 sene kadar yaşadım. Evet tam Ezine peyniri tadında peynir yok ama fetalar iş görür, tam sokak simiti yok ama onun yerine bagel var vs. oralara çok takılmayın. Yeniliğe açık olun, tadını çıkartın. Bir de annenizden kolay Türk yemekleri öğrenin ki muhakkak oaralarda international bir gece yaparlar, herkes ülkesinin yemeklerini filan yapar getirir.
Hangi şehir?

Bence "ben turk yemegi yemezsem olmaz" boyundurugundan ne kadar erken cikarsaniz adapte olmaniz ve sosyallesmeniz acisindan o kadar iyi olur. Valizde yiyecek goturmeyin. Hem orada bulacaklarinizla idare etmeyi ogrenin hem de nasil olsa kisa sure icinde bitecek.

Genel tavsiyem olabildigince az ivir zivir goturmeniz. Kiyafet falan da ayni sekilde. Illa ki alisveris yapasiniz gelecegi icin oradan alirsiniz zaten. Cok dokuntunuzun olmamasi ilk yerlesme asamasinda avantaj.

Turkiye'de bitirdiginiz okuldan kapali zarfta transkript faydali olabilir.

Turkiye'de eczaneden gidip alabileceginiz bir cok ilaci ABD'de yazdirmaniz lazim. Bir de cok daha pahali tabi. Dolayisiyla gerekebilecegeni dusundugunuz ilaclari abartmadan alin yaniniza yazildigi gibi.

Yaninizda elektronik esya (sac kurutma makinesi, kahve makinesi vs gibi) goturecekseniz 110V destekliyor mu diye bakin. Diger turlu dusuk performansta calisabilir, ya da hic calismaz. Ornegin bizim elektronik dis fircasinin sarj cihazlari idare eder sekilde de olsa calisti ama esimin sac duzlestiricisi asla yeterince isinamadigi icin ABD'den almak durumunda kaldik. Bosuna bavul hakkinizi doldurmayin diye soyluyorum.

Bir de priz ucu icin adaptoru Turkiye'den ucuza alabilirsiniz diye tahmin ediyorum. Burada acil gerektigi icin ultra dandik bi adaptor'e Target'ta $10 civari vermistik. 3 yil gecti hala arada canimi sikiyor o :)

Nereye gidiyorsunuz bilmiyorum ama ABD'nin %99'u icin araba kullanabilir olmak bir zorunluluk. Umarim ehliyetiniz vardir, yoksa en azindan bol bol surus pratigi yapin.

Diger arkadaslarin yazdiklari dis + antibiyotik + vekalet ve hediyelik icin de kocaman bir +1 diyorum

60 bin euro -> avrupa'da ayda 2.5k euro kenara atan tr'de 2 senede kredisiz ev alabilir.

Elbette ki abarti, bir seyin yayilmasi icin sansasyonel olmasi lazim. "20 senede bir ev alan gurbetci"yi kim neden konussun. Kazanani vardir tektuk bu hikayeye konu olan ama buyuk cogunlugu o kadar kazanmaz.

"avrupa'da ayda 2.5k euro kenara atan" bu cok basit bir seymis gibi yazilmis. kari koca olarak iyi kazanmalari ve cocuklarinin olmamasi falan lazim.

Kanka bir de alamanci arkadaşlarım söyle diyor. Bankada para tutmak Almanya'da, daha büyük problem. Hatta şöyle birsey anlatmıştı. Parayı harcamak için arkadaşı evi neredeyse yıkıp tekrar yaptırmış içini.

Avrupa'da ayda kenara 2.5k atabilmek için net maaşın minimum 4 olması lazım. O parayı anca iyi mühendis ve yazılımcı alır. Bu gurbetçi kitlenin o kadar kazandığını hiç sanmıyorum.

Artı kazansa bile reel enflasyon karşısında euro'nun etkisi azalıyor. 2 ay önce 800 bin lira olan evler 1 milyon lira olmuş. Ayda 2.5k biriktirse iki ayda anca 50 bin lira yapıyor.

2 olmaz 4 sene olur, sonucta catir catir aliyorlar.
Benim yan apartman gurbetci doldu evler 2 milyon tl.

Eskiden euro olarak getirip bankaya faize atiyorlardi su an euro faizi sifir oldugu icin ev aliyorlar.
Evler de dolar bazinda %10 artti son 1 senede.

Adamlar akilli yani.

Bunun her sene ev alan versiyonunu biliyorum. Mit değil, ama sayısı da çok değildir.

Ayda 2,5k€ kenara atmak, orada kendi iş yeri olan biri için çok zor değildir diye düşünüyorum (en basitinden dönerci dükkanı olan binlerce kişi var). Kalifiye işi olanlar bile yapabilir.

yahu adam almanya'da yaşıyor ve misyonu türkiye'den daire almak. bu adamlar düzgün şehirde yatırım veya yaşama amaçlı planlar yapmıyor ki. köyünden, kendi şehrinden falan ev alıyor. emlak piyasasına çok hakim değilim ama arapların çok rağbet etmediği küçük anadolu şehirlerinde daha az paraya harika daireler alınabilir diye düşünüyorum. bunun yarısına belki.

yine bu arkadaşlarımızın çoğu orda zaten cemiyet gibi yaşıyor. pek hobileri, uğraşları, zevkleri olduğunu zannetmiyorum. aldığı parayı kenara koyuyor zaten. yani ortalamanın üstünde bir kazancı olsa biraz dişini sıkan kişi senede 15 bin euro civarı koyar kenara. e 30 bin euro'ya da bence ev alırsın, yapılmayacak iş değil.

kaldı ki iki yıl olmasın üç dört olsun çok fark etmez, gelir farkı öyle boyutlara ulaştı ki hesabını kitabını bilen bir alman vatandaşı maksimum 5-6 senede türkiye'den ev alır. varlıklıysa bir senede alır, kumbarada para biriktiriyorsa 10 senede alır ama yine alır.

"memleketten ev alma" motivasyonuyla yaşayanlar zaten bunun için deli gibi biriktiriyordur, o açıdan çok şaşırmamak lazım.

Eskiden ev fiyatları bu kadar yüksek değildi. Benim Almanya'da bir sürü akrabam var. Hepsinin Türkiye'de 20, 30 yıldır evi var. Ev alma olayı yeni bir şey değil. Eskiden ev fiyatları ucuzken belki daha kolay ev alıyorlardı.

Fransa'da yaşayan Türk arkadaşım (benimle yaşıt, benim ev-arabam yok) Türkiye'den yazlık almayı düşünüyordu. 40 bin euro civarına ne bulabilirim diye bakınıyordu en son.

Yani 2 olmasa da 5-6 yılda biriktirmiş olsa bile çoğu bir şey almak istiyor, bazıları yatırım gözüyle bakıp (veya kaçak iş yapıp vergi kaçırıp vs) deli gibi alıyor. Doğrudur bence.

Yurtdışında da para biriktirmek o kadar kolay değil. Alır ama 8-10 yılda alır. 2 milyonluk evi 10 senede almak gayet iyi.

@nhk ni youkosu, arkadaşınız 40 bin euro'ya yazlık bulabilirse beni de haberdar etsin :) Bahçeli mahçeli yazlığı geçtim, ara kat apartman dairesi bile yok o fiyata.

Benim anlamadığım şey euro'nun artış hızı evlerin artış gerisindeyken kredi falan almadan nasıl ev alabildikleri. Karı koca ayda toplam net 6 bin euro civarı kazanmadıkça veya burfak'ın dediği gibi dönerci zinciri yoksa bu şartlarda bana pek mümkünmüş gibi gelmiyor.

gerçek. Örnek, dayım.
fransa lyon'da pazarcı. pazara tezgah açıp sebze-meyve satar yıllardır.
2 senede bir de değil, her sene ya daire, ya arazi filan alır.

Gerçek örnekleri var.
Ama bunlar İstanbul, izmir bakmiyor. Gidiyor köyünde ya da ic anadoluda vs bakiyor.
Bir de oralarda baya kötü yasiyorlar, örnek;
Adam belcika hollanda sinirinda. Gidip Hollanda'da elma topluyor Belçika'da yaşıyor.
Eşi sürekli tanıdıgi yerlere is aramaya geldi is vermedik belgesi imzalatip yillardir issizlik maasi aliyor.
Çocuklar sürekli ayni evde, paralar bir yerde birikiyor.

Bu paralarla karaman'da bina yaptilar iste.

Yani harbiden Avrupa'da düzgün yaşayıp (spor, müze, konser vs gezen, başka ülkelere giden, hobiye sahip olan, arada dışarıda yemek yiyen vs) tipler bunu zor yapar. Ama bahsettigim kisiler çocuklarla beraber 3-4 kisi çalışıp ayni bütçeye atiyor.

Bu değil ki her sene aliyor. Ama kendi acimdan düşünürsem eşim de benim kadar alsaydı ve dümdüz bomboş bir hayat yasasaydik tahmini ayda 2000 euro kenara atardik. Yilda 24bin euro eder. Iki yilda 500bin lira eder. Bunla da Türkiye'nin dandik geri kalmis illerinde ev alinir.

600 bin nerde ev hocam? anadolunun ilçelerini bi gezin. 200-300 bine yeni yapılı güzel 2+1 3+1 ler var. anadolu dediğiniz ankara merkez falan değildir umarım. gurbetçilerin de çoğu şehir merkezinden değil ilçesinden vs. göçenler zaten.

Evet gerçek. eşimin akrabaları var isviçrede, gelip gaziosmanpaşa'dan apartman falan alıyorlar. binanın yüzüne bakmazsın, yıkıldı yıkılacak, yatırım olsun geldiğimizde kalırız, kalacak yer parası vermeyiz, kentsel dönüşüme girince de para yaparız diye alıyorlar. bu arada beyaz yakalı olarak karı koca çalışarak ayda 2 bin euro kenara atılabiliyor bir çok ülkede, mümkün yani. daha yeni bir arkadaşımın üsküdarda çok merkezi ve manzaralı, ama çook eski harabe gibi bir evini bir gurbetçi satın aldı. zam bile yapmadı kiraya, sıkıntı yok kentsel dönüşüme girince para yapıcam diyor. mantıklı bence.

almanya'da sıvacı tanıdığım var. baya bildiğin iş falan alıp gidip sıva yapıyor evlere, çok güzel paralar çeviriyor. dükkanı var, anlaştığı evlere, boyayı malzemeleri de kendi satıyor. 2-3 sene de bir gelip ev almıyor ama o güçten fazlası var. kuzenim de var belçika'da (fırıncı dükkanları var) o da sağlam kazanıyor. bir gelip 2-3 katlı havuzlu villa dikip gidebiliyorlar. maaşlı işçilerin zaten max maaşı 4-5 papel oluyor

Eski jeneresyon gidenleri beyaz yakalı düşünmemek lazım,çoğu orada ticaretle uğraşıyor ya da esnaf.Bunlar zamanında istanbulda, bizim anamız babamızın yüzüne bakmadığı bölgelerden,arsaları kapatmışlar.Depremden sonraki yıllarda da müteahitlere vermişler kat karşılığı.Bir arsadan 8-10 dairesi dükkanı vs olmuş.Tabi hepsi kirada.Türkiyede de para birikiyor yani.1999 dan beri istanbulda kiracıyım.Şimdiye kadarki tüm evsahiplerim almancıydı.Ve oturuduğum apartmanların yarısına sahipler ve kira topluyorlar.

abd'de ucu ucuna geçinen biri, geçen sene kendisinin ve eşinin kredi kartı nakit çekim limitiyle antalyadan 3+1 ev satın aldı.

Ikisini de temel seviyede ogren bence. Ayri seyler.

Asıl olay aslında muhasebeyle başlıyor kasaya para girmesinden itibaren, bence muhasebeyi öğrenmek daha önemli. Sonra zaten parayı nasıl yönetilmesi gerektiği görülüyor. Biraz ilerledikçe firmaların finansal raporlarını karıştırarak da fikir edinebilirsiniz

Finans paranızı yönetmeyi öğretir, muhasebe ise o parayı kanunlara uygun olarak kullanıp kullanmadığınızı denetler. Aslında ikiside birbirine yakın şeyler ama finans direkt parayla ilgileniyor muhasebe ise hukuki yönüyle de ilgileniyor. İkisini de temel olarak bilmeniz işinize yarar.

Google Play veya Amazon gibi bir mecradan digital olarak satin alabilir veya kiralayabilirsiniz (yasadiginiz ulkeye gore)

genel olarak hayatın her alanında cehalet mutluluktur zaten, bilmek düşündürür, acı verir, dert sahibi eder.

Mutluluk ama her zaman mutlu olmayı tercih etmek de biraz vurdumduymazlık.

Tum gun eksi sozluk'te reaksiyon okumaktansa zamanini daha guzel degerlendiriyorsan bu da gorece olarak mutluluga yol acabilir.

evet. cehalet iyidir.

kaygılanacak bir şeyiniz olmuyor:D

Kelam profesörü Prof. Dr. Şaban Ali Düzgün diyor ki "kelam, yaralamak incitmek demek, çünkü kelimeler yaralar, iz bırakır, etkiler."

O kadar şahane bir açıklama ki. Aldığın her bir yeni bilgiye göre şekilleniyor beynin ve bilinçaltın. Yani hayatın. Buradan bakınca ve dünyadaki bilgi kirliliği düşünülünce cehalet müthiş mutluluk hem de. Ama tabii ki cehalete hayır. Bu işin de bir dengesi var. Bunu bulmamız gerek.

En güzelini / mantıklısını yapıyorsunuz.

İnsan beyni dünyanın tüm felaketlerini aynı anda işlemek için evrilmiş bir mekanizma değil. Haber izlemek, gündem takip etmek zararlı bir şey o yüzden. Duyduğun şeylerin %99'una yapabileceğin de bir şey de yok, boşuna strese sokuyorsun kendini gündem takip ettiğin zaman.

Gerçekten senin için önemli ve umursadığın bir şey olsa bir şekilde haberin olur zaten. Arkadaşın söyler, sokakta/mekanda/işte duyarsın, haberi sana gelir. Gelmiyorsa zaten önemli değildir.

Bir sürü mal değneğinin yorumlarını okuyup sinirlenmek de bonusu. Ekşi'ye girilir mi ya, akıl işi değil gerçekten.

Haberleri takip etmekle cehaletin bir ilgisi olduğunu düşünmüyorum.

Kısa vadede mutluluktur, uzun vadede ise değildir.

Mutluluk değil cahillik

Seni mutlu ettiğini sanirisn ama aslında mutluluğu bilmezsin.

Mutluluk mutluluk umudunda, illaki cahil olmaya gerek yok diye düşünüyorum.

ben 4 yıl falan önce sildim hesabımı. cahile, aptala, ergene falan laf anlatmak cidden yoruyor insanı. kısacası cehalet mutluluk mudur bilemem ama cahile laf anlatmak ızdıraptır ve sonuçsuz bir çabadır bunu iyi biliyorum.

sanal dilencilik işte. gündelik hayatta oyuncak bebek alır kucağına sarıp, bebeğim hasta der. internette de benzerleri. hiç üzülmüyorum ya, salaklar versin para banane. burada da bir kullanıcı kedi ameliyat ettirmek için burada para toplamış sonra ortadan kaybolmuştu.

oyle anlattigin zaman kolay.

ama bir grup insani sana para gondermeye ikna etmek aslinda o kadar kolay degil. dogru gruba dogru zamanda dogru hikayeyi satman ve biraz da sansli olman gerekiyor. denemesi bedava, git yabanci bir foruma, reddite, insanlari sana para yollamaya ikna etmeye calis bakalim oluyor mu.

"Bu iş bu kadar basit mi ya?"

basit oldugunu kim soyledi ki? bu hikayenin gercek oldugunu varsayarsak muhtemlen adam halini cok duzgun izah etmis ve bagis yapabilecegi yerlere yazmis, yani dogru kitleyi bulmus. Basit bir sey yok.

Yanlış anladınız. Yurtdışından para sokuyor bir şekilde. Devlet de normalde çok takip eder bu işleri. Nasıl başına bişe gelmemiş onu merak ettim.

devlet icin paranin nereden (yurtdisi vs.) gelmesi degil gelmesi (zenginlesme) daha onemli. bitcoin ile bile alsan o bitcoini satip bir sekilde ya nakit olarak ya da hesabina aktarman gerekiyor. devletin ilgilendigi surec orada basliyor ve herkes icin ayni zaten. bir gun iskillenir ve "bu para hayirdir?" derse devlet o zaman aciklamak durumunda kalir. yasal olarak bagis toplayabilmek icin alinmasi gereken izinler ve uyulmasi gereken kurallar var sonucta. ha ama bu kisi birinin dikkatini ceker mi, cekerse devlet pesine duser mi sorusunun cevabi "belki" - kisi bunu yasa disi yollarla yapiyorsa aldigi bir risk olarak saymamiz gerekir.

(bkz: öğrenildiğinde ufku iki katına çıkaran şeyler/@ssg)

yani bkz fasilitesi içinde [başlık adı]/@[suser adı] şeklinde yapılıyor.

böyle yaptığında o başlıkta o kişi tarafından yazılan tüm entrylere ulaşırsın.

entry'ye link vermek istiyorsan numara kullanmak zorundasin. diger turlu yukarida yazildigi gibi tum entry'ler cikar.

(bkz: öğrenildiğinde ufku iki katına çıkaran şeyler/#30173157)

Tezsiz yapacagina hic yapma, universitelerin para gelsin diye cikardiklari bisey demisti akademisyen arkadasim. Benim alanim egitim bilimleri olmasina ragmen yapmaktan vazgectim. Size hic bi katkisi olacagini sanmiyorum. Yapacaksaniz tezli yl ya da butunlesik doktora falan yapin.

1 yıl için 7, 8 bin lira vereceğinize o parayla alanınızla ilgili eğitim alabilirsiniz. Kalite yönetim sistemi gibi... İSG de faydalı olabilir.

İki bölüm için derslere bakın. Mühendislik yönetimi gördüğüm kadarıyla endüstri mühendisliği tarzı bir eğitim içeriyordu.

"Bir de mesela birden fazla yere başvurup iki yerden kabul aldım diyelim, gitmediğim yere olan başvurum iptal olabiliyor değil mi"

basvuru "iptal" olmuyor ama kabul aldigin yere gitmek zorunda degilsin. kabul aldiktan sonra gidip kayit yaptiriyorsun tercih ettigin programa.

Biraz daha biriktirip yurt dışında yap, o sırada ücretsiz izne çık
Ücretiz eğitimli ve haftada 20 saat çalışma izni veren bir ülke bulursan buradakinden daha bi hayat standardında vakit geçirisin zaten
Sonra ister dön(çok daha büyük kozun olur) ister yurt dışında kal ( bir süre iş aramak için hakkın olacak)
Sonra gelsin kısa sürede eu oturumu

bende de var polen alerjisi, o problem çıkarmıyor.

o alerjiden kasit ilac alerjisi. yoksa herkesin polene seftaliye toza moza alerjisi var.

Lisedeki hocamiz Ingilizce - Turkce sozluk kullanmamiza izin vermiyordu, sadece Ingilizce - Ingilizce sozluk kullanma sarti vardi. Bunun buyuk faydasi oldugunu dusunuyorum. Onun disinda tabi ki bol bol okuma ve dinleme pratigi yapinca zamanla beyin artik ingilizceyi ingilizce olarak anlamaya basliyor, turkceye cevirmeye ihtiyac duymuyor.

birinci sınıfta bize ilk essay ödevleri verdiklerinde ben de önce türkçe yazıp veya önce türkçe düşünüp öyle yazıyordum. sonra bıraktım. sadece ing düşünüp ing yazdım. bir süre sürekli bu şekilde essay yazınca ing yazım tarzım ve türkçe yazım tarzım da ayrıştı. yani pratik, pratik, pratik...

bence öncelikle bol bol ingilizce cümle analizi çalışın. aslında ingilizcede cümle kurmak hatta uzun uzun cümlelerle derdinizi anlatmak çok kolay. bunun için transitions-conjunctions vb yapıları, isim-sıfat-fiil cümlelerini ve bunları birbirine eklemeyi öğrenmelisiniz. ayrıca bir cümleyi farklı yapılarda nasıl kurabileceğiniz üzerine de alıştırmalar yapın. özellikle passive voice denilen edilgen çatıları vs çok iyi çalışın.

türkçeden ingilizceye çevirmemek için kendinizi zorlamayın nasılsa zamanla cümleleri otomatik olarak yazmaya başlayacaksınız. türkçe yazıp sonra ingilizceye çevirmek sadece çok vakit alır ama olsun cümle kurmayı öğrenmek aslında tamamen size kalmış bir şey.
ben aşağıda ekli kursu aldığımda onlarca yıldır kurslarda öğrenemediğim çoğu şeyi öğrendim. çok faydalı bence tavsiye ederim.

www.coursera.org

cok sikici bir cevap olacak ama ingilizce kitap okuyun.

herkesin yatkinligi farkli, bazisina ingilizce hazirlikta gordugu ingilizce bu tip seyleri asmasi icin yeterli gelebilirken bazilarinin daha cok ugrasmasi gerekiyor. bolca okuyup yazmaniz lazim. kitap okumaya ek olarak forumlar reddit falan da okuyup yazmaniza yardimci olabilir. Su an sadece sinavdan sinava ingilizce okuyup yazmaniz gerekiyorsa istedigini asamayi kaydetmeniz zor olabilir.

Grammarly

Bilkent Otel'i arayıp sorun en yakın otel orası. Onun dışında tüm oteller uzak kalıyor üniversiteye. Çankaya ilçesi Ankara'nın yarısı. Bilkent bir ucu Çankaya semti diğer ucu. Taksiyle gidip gelecekseniz Tunalı Hilmi Caddesi ve civarına bakabilirsiniz.

misafirhanelere de bi göz atın. genelde çok ucuz oluyorlar. çevrede tarım bakanlığınınki varmış. gthb lodumlu diye geçiyor. bi arayın sorun

bilkent çankayanın sonu eskişehir yolu üzerinden bakın otellere. ya da beşevlerde öğretmen evi var önünden dolmuş geçer.

öğretmen evi kapandi yanilmiyorsam. cinnah'ta bir otel var 4 yildizli olması lazim o cok övulur ama kalmadim. adini bulursam editlerim.
kisa mesafe otobus ardindan dolmuş yapmanız lazim tabii bu otel icin. kizilay'da çokça misafirhane vardi once onlari bulup sonra onlari arastirabilirsiniz.

Ankara Çankaya Tunalı'da Gordion Otel.
Otel sahibi sayılırız. sadece siz değil bu vesile ile tüm yazar arkadaşları bekleriz. İndirimli yardımcı olabiliriz.

En yakını Bilkent Otel+1

Bunun dışında Kızılay ve Tunalıya kıyasla Çukurambar'daki oteller de taksi mesafesi açısından daha yakın kalıyor. Point Hotel, Holday Inn, Green Park bir de Mövenpick Hotel var bakabileceğiniz.

Asagidaki haritada mavi ok bilkentin girisi, sari ile taranmis bolge kizilay. Iki bolgeyi birlestiren dumlupinar bulvari (eskisehir yolu diye gecer) guzargahinda bir yerde kalmalisiniz. Cukurambar da olur (haritanin orta/alt kismi). Ben olsam taksiye binerim ulasim icin.

i.imgur.com

en.m.wikipedia.org

youtube videolari, kitap, duolingo falan hepsine ayni anda baliklama atlaman lazim derhal. hemen bugun indir duolingo'yu. turkiye'de cok ucuz fiyata suriyeli hoca da bulursun belli bir sure sonra. "en verimli yontem ne" arayisina girersen 1 sene sonra hala baslamamis olma ihtimalin %99.

youtube +1 bir de şehrinizde vakıflar falan varsa ücretsiz kursları oluyor. üniversitedeyken bi arkadaşım gitmişti.

öğrenmesi aşırı zevksiz bir dil. deli gibi kurallar bütün kurallara bir o kadar istisnalar. genel cümle yapısını öğrenseniz hatta günlük konuşma dili öğrenmeniz falan daha zevkli olur edebiyat no!!!!!

bir ara ben de sırf meraktan en azından harfleri öğreneyim diye şu videodan başlamıştım.

www.youtube.com

hocanın "bakın, ağzıma bakın" falan gibi garip bir enerjisi var, o da hoşuma gitmişti ne yalan söyliyim ehue.

Suriyeli den Arapça öğrenilmez, speaking amaçlı ise Ürdün vs tavsiye ediyorlar özel hoca

tavsiyeler için teşekkürler ama tam anlatamadım sanırım meramımı. duyuru başlığında yazdığım gibi giriş seviyesine kadar kendi kendime öğrenmek istiyorum, bu yüzden de youtube dan yada başka bir platformdan kanal tavsiyesi arıyorum.

Yüzünü görmediğim insanlara like atmıyordum kullanırken. 2 sene falan oldu kullanmayalı ama benim üniversitem de yazıyor işyerim de, üstelik çok kurumsal bir yer.

Utanılacak bir şey görmüyorum, hatta çok saçma bir tabu yani bu uygulamalara olan görüşler.

"seni gören de orayı kullanıyordur zaten, sıkıntı yok"
sizi gören kullanmasa da sıkıntı yok.

Yeni nesil bu mantığa açık değil.
Ayrıca yüzünü görmeyeceksem neden ve nasıl likekayayım?
Giyiminiz ve duruşunuz heralde çok fikir vermemiş ki soruyorsunuz.
Başlarda sizin gibi düşünürken bu paranoyanın sonu yok diyip tamamen bıraktım hem net hem de baya çok fotoğraf koyar oldum.
Yani sizin iş arkadaşınız veya kimse çekindiğiniz kişi(ler) sahte hesapla da sizinle yazışabilir?? Bitmez yani kuruntunun sonu yok..
Bi de o appler tu kaka, korkunç, batak, iğrenç yerler değilki biri görünce yargılasın? Ha öyle olduğunu düşünüyorsanız sizin ne işiniz var?

Yani bi tek bizim topluma mahsus heralde bu boyutta bi elalem ne der kafası. Elalem be der diye sevişemeyecek mi bu kadar insan hahah. Boşverin yani 70lerde de miyiz sizi orada görüp sosyal ortamlardan dışlamazlar buna paye veren bir ortamda da siz bulunmayın zaten. Ha appte görmüş ha instagramda “İK da çalışan emel hanımın/emin beyin götünü gördünüz mü?” diye gezinen tipler de var.. uzaklaşıp uzaklaştırın.

dating app kullanmasam da hicbir fotografimi dogrudan paylasmaktan imtina ediyorum artik hic hosuma gitmiyor. ki portre fotografi cook severim

Tinder kullanıyorsan plus satın al, sadece beğendiğin kişilere seni gösteriyor. Böylece o şu bu gördü derdinden kurtulursun.

Diğer date uygulamalarında da benzer özellikler varmış sanırım.

pek derdim olmuyo ya, 9 senedir calisiyorum neredeyse her ofisimde kullanan birilerini gordum. muhtemelen onlar da beni gormustur. hatta adettendir tanidik arkadasla match olunca eslesip "kolay gelsin hehe" dersin.

anliyorum seni. ben hic oyle dusunmuyorum. bi ahlaksizlik yapmiyoruz sonucta sevgili ariyoruz :D
ve inan genel mudur bile bekarsa kullaniyordur oyle dusun.
ya da biri seni gordugunde vay terbiyesiz internetten date ariyor demez :)

sorudaki durumdan bagimsiz ben de sadece bir foto koyuyorum o da uzaktan cekilmis, yani ne cok yakin ne cok uzak.

fotograf yuzu net gostermiyorsa otomatik olarak "kendine guvensiz" diye eliyorum.

Bahsettiğiniz emekli maaşı 2500 sanırım. 1500 alanda var. Yardım almadan geçinmeleri mümkün değil.

Emekli maasi, emekli kisinin calistigi 40+ sene boyunca baska birikim yaptigi ve/veya ev aldigi varsayimi uzerinden dusunulen bir kavram genelde.

Eli yuzu duzgun ulkelerde bile bu emeklilik maasi asgari ucret civarinda. Kanada, Almanya, vs 2 dakikalik arastirmayla zaten rakamlar cikiyor. Sadece emeklilik maasina kaldiysan, oturdugun ev senin degilse arti sagdan soldan ufak tefek de olsa bir para gelmiyor ise buyuk sikinti cekersin.

Emeklilik balonu patlamis vaziyette, 80 sonrasi doganlarin ezici cogunlugu geberene kadar calisacak.

@hot potato
iyi de adam 40 sene boyunca birikim yapabilecegi parayi prim olarak odemiyor mu zaten? 40 sene devlete verecegine hisse senedi veya altin alsa 1 degil 2 tane ev alirdi 40 sene sonunda.

ben sgk'yi savunmuyorum, genel konustum.
"40 sene devlete verecegine hisse senedi veya altin alsa 1 degil 2 tane ev alirdi 40 sene sonunda" o parayla iki ev alir mi alamaz miydi matematigini yapmadan bilemeyiz. prim odemeseydi olene kadar maas alamazdi ama mesela.

@baldur’u haksız bulmamak birlikte biraz acımasız bir cevap vereceğim;
Kabaca şöyle düşünüyorum bu bahsettiğin ücret alan emekli grubunun çalışırken katma değeri ne oldu ülkeye? Sizin ebeveynleri tenzih ederim ama hem kısa süre çalışıp hem niteliksiz işlerde çalışıp yıllar sonra alacağı emekli maaşını da tahmin ederek (etmesi gerekirken) hazırlık yapmayan (birikim, ek iş vs) bir grup var. Bu durum çok sürpriz mi gerçekten? Yani alım güçlerinin düşük olması. Bence benim bakış açımdaki tek eksik ciddi enflasyon ve alım gücümüzün çok düşmesi.. ondan da hepimiz etkileniyoruz aynı anda.

yani emeklinin bu kadar düşük ücret alması bence sorun olmamalı. Alım güçlerinin çok düşmesi, bu ücretlerle yaşayamamaları sorun. Eleştiri yapacağımız odak başka bence. Aynı şey 12 bin kazanan doktor için de geçerli. Mesela arada bu kadar bi fark olması anormal değil bence ama ikisinin de alım gücü düşük, biri huzursuz şekilde geçinebilir diğeri hiç geçinemez. İkisi de adil değil.

Emekli maaşı tabiri yanlış aslında
emeklilik bir hizmet değil, bunun karşılığında da benden maaş almıyor olması lazım.

Emekli maaşı çalıştığı sürece yatırdığı primlerin, devlet tarafından işletilip, kar ettirilip, ona geri verilmesi sistemine dayanıyor.

amerikada avrupada aldığın maaşın 3de1 i kadar emekli maaşı alman normal gözüküyor.
Burada da keşke öyle olsa, son aldığın maaşın 3de1 ine fiksleseler.

Ülkenin %70i vasıfsız
%70i asgari ücretle çalışıyor, sonra da asgari kadar emekli maaşı bekliyor.
Hem üretme, bi derde derman olma, asgari ücretle çalışacak kadar vasıfsız ol
sonra da sırf yaşlandın diye, aynı parayı almaya devam et
e o zaman çalışmanın ne farkı var? Sırf yaşlandın diye, bu sefer karşılığında hiç birşey yapmadan aynı parayı istemek/hakkın görmek nedir?
NEDEN?
sana böyle bir iyilik/ayrıcalık neden yapıyoruz ki?

Gelişmiş ülkelerdeki, gelişmiş sistem şöyle işliyor.
Sağlık/Eğitim gibi mecburi şeyler bedava.
Emekli maaşı, normal maaşının 3de1i
Evin falan yoksa, ayrıca sana belediye/devlet ucuza toplu konut veriyor.

Çalışırken/kazanırken biriktir, evini al, çoluğunu çocuğunu okut
emekli olunca da ev senin, çocuk yok
Karnını doyuracak kadar paran olsun
sistem bu

Bir de türkiye ve türk insanı suistimal'in kralı.

Bugün devlet her eve 10bin tl maaş bağlasa
2 ay sonra, aynı evde yaşadığı anasını babasını kardeşini ayrı evde oturuyor gibi gösterip ek maaş alan insanlar türer.

Bunun sonu yok
İstanbulda baba reklam ajansları 8 9 10 bin maaş alıp, asgariden ssksı yatan adam kaynıyor. Herkes kendince akıllı.
Sistem böyle olunca da, dönüşü bu oluyor.

20 milyonluk benzinliği olan adam, kendini en az primden emekli ediyor bağkur'da sonra
1500 lira emekli maaşı alınca "vooovv"

2,5 veya daha az alan emekli muhtemelen çok nitelikli bir meslekte çalışmadı. üstelik pek çoğu çok erken yaşta, kısa sürede emekli oldu. Eee ne kadar alması gerekiyor?

Ülkece fakiriz, ciddi fakiriz. Her hafta temel ihtiyaçlara zam geliyor bakın her yıl her ay demiyorum resmen on günde bir artış oluyor pek çok kalemde. Yaşayamamalarının sebebi emekli maaşının düşüklüğü değil ülke çok fakir. Daha doğrusu gelir adaletsizliği ve aptallık boyutunda bir enflasyon var.

Faiz oranları düşene kadar faize yatırım yapmaya devam. ytd

Fenerbahçe coin.
Ytd.

world index etf aliyorum.

Sepet yapmak genelde daha mantikli ama sepeti senin yapmaman lazim. Yukarida yazildigi gibi VTI olur, SPY olur bunlar otomatik bir sekilde endeksleri takip eden fonlar. Benim tercihim QQQ etf yani teknoloji agirlikli Nasdaq100 endeksi.

Araban yokken arabasızlığın nasıl bir şey olduğunu anlamıyorsun. Araba özgürlüktür. Hem maaşın da iyiymiş, çok zorlanacağını sanmam

kredi faizleri çok yüksek. hazır paran olsaydı al derdim.

@xrated ben de ondan çekiniyorum. bir yandan tamamını biriktirip alayım desem araba fiyatları uçuyor yetişemiyoruz. şu haliyle de çok balon gerçi ama düşeceğine inanmıyorum piyasanın

Araba sahibi olmanın verdiği özgürlükle bir yere taksiyle gitmeyi kıyaslamak çok tuhaf geliyor. Bu araba alma ne gerek var zaten evinin önünden otobüs geçiyor, taksi kullanıyorsun, işe servisle gidiyorsun diyen tipler hiç bitmez.

Bence alın ama 100k'ya iyi araba kalmadı, peşinat varsa 130-140'a çıkarak alın. Parayı da bir şeye bağlamış olursunuz, tr'de araba pek değer kaybetmiyor enflasyona karşı paranın değeri bir şekilde korunmuş oluyor.

Ben de benzer kararsızlık içindeyim ama ben araba sürmeyi de sevmiyorum. Bu yüzden ehliyet almakla bile uğraşmadım. Sanırım alsam da arabasını kullanacak biri olursa yine başkasının arabasına binmeyi tercih edeceğim.

Sadece kültürel olarak bir zorunluluk gibi, hani hayattaki achievementlerden biri gibi bakılıyor, o yüzden alırım alırsam, bunu da yapmak bana komik geliyor.

ben çok istiyorum, hiç taksiyle aynı şey gibi gelmiyor ama ailemin fikri bu yönde :( biraz daha para biriktirip bütçeyi yükseltebilirim ama o da çok uzun sürer, fiyatlar da iyice yükselir diye korkuyorum.

bence geliriniz gayet yeterli.
araba da bana göre bu devirde gerekli bir şey.
alınabiliyorsa hemen alınmalı çünkü fiyatlar düşmeyecek.
bu ay alsanız, üç ay sonra kârdasınız gibi bir durum var.
taksiler de çılgın gibi pahalandı zaten, yani karşılaştırınca araba daha uygun.

diğer yandan, o masrafa girme, bu masrafa girme diye diye bu sefer bir şey sahibi olamazsınız.
asıl hazır ailenizin yanındayken alın alacaksanız, daha rahat edersiniz.

kendi kazandığınız parayla, kendi süreceğiniz bir arabayı alırken ailenizin desteğine ihtiyacınız yok.
siz istiyor musunuz istemiyor musunuz ona karar verin.

Vergilerin, yakıt fiyatlarının ve kredi faizlerinin bu kadar yüksek olduğu bir ülkede finansal açıdan mantıklı değil.

Özellikle İstanbul trafiğinde araç kullanmak mental açıdan mantıklı değil.

Ailem şehir dışında ev arayacakları için kiralık araba ile uğraşmak yerine benzer bütçeyle bir araba aldı. O fiyatlara satılan arabalar resmen saçmasapan ve noteri, kaskosu, vergisi, otoparkı derken bir sürü masrafı çıktı.

Sizin lehinize işleyen tek şey fiyatların yakın zamanda düşmeyecek olması. Eğer öyle veya böyle lazım olacak diyorsanız, rejim yeni bir kredi balonuyla çıkmadığı sürece ne kadar erken alırsanız finansal yükü o kadar az olur.

@Cesario detaylı bilgi için çok teşekkür ederim. ben de otomatik düşünüyorum ama haliyle çok eski araçlar var bu bütçeye, ne yapsam bilemiyorum.

al geç başkan. dolmuş metro taksi arkadaş arabası hepsini tecrübe ettim. kendi araban gibisi yok bence :D arabayla çok bi yere gittiğim de yok açıkçası. boşta durmasın diye geceleri müziği açıp sürüyorum bu sıralar :D gezmeyi, yemeyi içmeyi seven birisiysen zaten çok ihtiyacın olur. eski temiz bi otomatik japon al bence.

araba sahibi olma işine, masraf kafası ile bakarsanız yanlış yaparsınız.

araba masraflıdır, gösteriş içindir, taksi vardır otobüs vardır diyen tipler bitmez. ya ben 2012 model clio aldım 2017 de. hala da onu kullanıyorum. niye araba alıyorsun, gösteriş için imasını yapan oldu, ulan clio ile kime neyin gösterişini yapacağım haha.

şunu tereddütsüz diyebilirim ki, sağlık ile ilgili malzemeler ve harcamalar dışında getirdiği avantajlar yanında masrafı konuşmaya değmeyecek bir şey varsa o da arabadır.
araba sahibi olmayınca, arabanın nasıl bir ihtiyaç olduğunu fark etmiyorsun ama araba sahibi olunca ne kadar kısıtlandığını anlıyorsun ve iyi ki arabam var diyorsun.

Abi toplu tasimanin süper olduğu herkesin bisiklete bindiği bir avrupa sehrindeyim. Benim de arabam var ve zerre umrumda değil kim ne der.

Bilmem ne gölüne gitmek icin hangi otobus saat kaçta gelir bilmem ne sehrine gitmek icin kac aktarma yapmam lazim ugrasamam.
Verdiği özgürlük süper. Su hayatta evinden sonra kendine ait güvende olabileceğin tek sey.
Türkiye'de biriktirerek birşey alinamaz. Ha yatirim efsanesisindir katliyorsundur o zaman tamam.

Bekarken aile aracımız vardı. Şahsi olarak kullanmasam da düğün dernektir, ailecek gidilecek yerlerdir hep kapıda araba vardı biner giderdik. Şimdi evlendim ve henüz arabamız yok. Taksi maksi hikaye. Karşıda arkadaşımın düğünü var taksiyle mi gideyim? Şıkır şıkır giyinip otobüse metrobüse mi bineyim? Zaruri durumlarda hemen babadan kayınpederden emanet alıyoruz, Allah’tan onlar varlar. Masraf diyenler, tam akbil olmuş 4.03, taksi desen dünyanın parası. Artı çektiğin eziyet de var. Arabayla 5 tl benzin yakacak yere taksiyle 20 tl ödemekten ciğerimiz soldu.
Araba inanılmaz bir özgürlük. Yarım saat boyunca boş taksi bulamadığım zaman oldu mesela. Geç saatte zaten toplu taşıma yok doğru düzgün. İmkanınız varsa kesinlikle alın diyorum. Bekarken, aile yanındayken alınabilecek en güzel zaman bence. Yapabileceğiniz en güzel yatırımlardan biri.
Biz de biraz peşinat biriktirip yılbaşından önce almak istiyoruz, inşallah siz de biz de gönlümüzdeki araçlara sahip oluruz :)

Arabanin bir güzelliği de triggered cevrecilerin göz yaşlarını izlemek. Bu da paha bicilemez. Arkadan birşeyler bagiriyorlar ama ne dedikleri belli olmuyor pek.

Yalniz 100bine ikinci el otomatik uzebilir. Manuel bulması daha kolay.

Evlenmek de mantiksiz, cocuk yapmak da mantiksiz, ise girmek, askere gitmek cogu hayat rutininde mantik yok zaten.

Araba almak da inanilmaz mantiksiz bir karar bugun hesapladim 1 senede 15bin tl yemis ama alman lazim.

Cunku toplum arabasizlari dislar, arabasiz adamin onune engeller cikarip durur.
Toplu tasima duzeltilmez, taksiciler egitilmez, bisiklet yollari yapilmaz.

Evlenmezsen de kimse arkadaslik etmez, isyerinde terfi verilmez, zam yapilmaz.

Bu yuzden araba alman sart.

yaşam tarzına çok bağlı ama o bile arabadan sonra değişiyor. daha az yürümeye başlıyorsun, trafikte sürücü olarak karşılaştığın kuralsızlıklar stres vb yaşam enerjinden azar azar götürüyor (bence en eksisi bu), zaman kazandırıyor ama benim serviste otobüste harcadığım zamanın bir kısmı çok kaliteliydi. araba sürdüm süreli daha az okuyorum daha az hayal kuruyorum, yol etrafında olan bitenleri artık izleyemiyorum, trafik stresi yüzünden küfür etmediğim bir seyahatim yok odun gibi bir adam oldum.

arabasızken gittiğim yerleri şimdi düşündükçe şaşırıyorum, gitmek isteyip de gidemediğim pek yer olmamıştı, yalnızca daha çok organizasyon gerekti. o yüzden arabanın verdiği özgürlüğü mekansal değil zamansal bi özgürlük olarak görüyorum, istediğin zaman hızla gidebilmek gibi.

masraf konusuna çok katılamıyorum çünkü küçük motorlu masrafsız ve düşük vergili bi arabam var, kasko trafik vergi bakım hepsi toplam yıllık 3K, gerisi zaten taksi otobüs ağırlıklı ortalaması kadar tutar ki onu zaten harcıyorsun.

toparlarsak ilk arabasını 33 yaşında almış ve 250k km yapmış bi birey olarak, hem neden 10 yıl önce almadım diye kendime kızıyorum (daha sosyal bi insan olabilirdim), hem de alsaydım eğer mental ve fiziksel olarak daha farklı (çoğunlukla daha kötü) durumda olacağımı sanıyorum. araba beni başka bi insana dönüştürdü ama tahminen zamanı gelmişti.

Almayıp ne yapacaksın tüm şartlar uygun. Yerinde olsam 1 sn düşünmezdim.

Finansal olarak kotu elbette, aksini iddia eden cok net guvenilmez.

Ama illaki istiyorsan al, sonucta kazandigin para illaki istediklerini yapmak icin var.

Bence buradaki en buyuk sorun ailenin "musade etmemesi" durumu. Hal boyleyken ben olsam ilk adim olarak kendi evime cikarim, arabayi sonra dusunurum.

in a world of magnets and miracles'in yazdigi her seye +1 ama o konu disi.

araba özgürlüktür, kim ne derse desin. kapının önünde de dursa orada durması insana bir rahatlık verir. çıkar gezersin, kafana göre evine dönersin. otobüs, metro saatleri kovalamazsın. zaten fiyatlar artıp gidiyor, senin de kira masrafın yokmuş. bundan 4 sene önce 32 bin liraya 95 model bir mercedes e 200 almıştım, şimdi olmuş 100 bin :D şu an o parayı hayatta vermem mesela. masraf olayı biraz şans işi, tamirini ve bakımlarını kendim yaptığım için fazla bi şey kaçmadı ama ustalık işlere mecbur para verdim.

geçen annemle konuşurken söylediği şu oldu bak, bir fikir verir belki. "hayattaki en büyük pişmanlığım ne biliyon mu?" dedi. "arabam çalınıp bulunduktan sonra soğuyup araba kullanmaktan vazgeçmeyecektim ya" dedi.

bak dün babam şehirdışında olduğu için kendi başına 100 km ötedeki yazlığa gitmesi gerekti. 3 vesait, ordan in, ona bin, bu sıcakta 2.5 saat yol tepti. şoförlüğü olsa tık diye 1.5 saatte oradaydı. ben olaya başka bir yerden örnek verdim ama alt metin anlaşılmıştır.

çevreye saygı, kirlilik konusuna katılıyorum da bu işler bireysel olarak yapılabilir. ailen olduğunda toplu taşıma hiç bir işini görmez. bebek ateşlendi, hastalandı gece yarısı napacaksın. ailenle gezmeye bir deniz kenarına gideceksin veya ormanlık bir alana gideceksin napacaksın? bir davete gideceksin napacaksın? en kısa zamanda tamamen elektrikli araçlara geçilirse bu sorun zaten ortadan kalkacak.

alın. biz micra aldık, mtv 6 aylık 54 lira, az yakıyor, park kolay. www.sahibinden.com

@morella ben de micra bakıyordum :) ama benim bütçeme otomatik ancak 2006 model falan oluyor, o yüzden bilemiyorum.

@hot potato yanlış anlamayı düzeltmek istedim, ailem müsaade etmiyor değil, fikri desteklemiyor. Gereksiz diyorlar. Zaten alırsam da onlardan maddi destek almayacağım, sadece fikirlerini söylediler yani, benim de kafam karıştı.

Ben almaktan yanayım yorumlardan sonra iyice pekişti, ama ne kadar peşinat olmalı vs onu bir araştıracağım. Peşinatım yok çünkü şu an.

Yahu nasılsa pek bir giderin yok,
Şimdi almazsan ileride daha da zorlaşacak,
Yaş ilerlemeden araba kullanma skillerini geliştirmen lazım,
O maaş ile toplu taşımaya taksiye falan da gayet para ayrılabilir koymaz ama dediğim gibi ileride eninde sonunda aile büyüdüğünde bir arabaya ihtiyaç olacak ve insanlar günümüzde eskiden bir arabası varsa ancak onu satarak düzgün bir arabaya geçebiliyorlar. Bu vakit geldiğinde elinizde bir araç yoksa çok zorlanacaksınız.

Bu durumlar düşünüldüğünde.. yemişim masrafını al gitsin tabii ki

Hazır aile yaşındayken 10k gelirin de varken al. İstanbul trafiğinde araba kullanmak zulüm ama arabasızlık daha kötü. Evimin 4-5 kilometre yarı çapındaki her yere hala öncelikli tercih olarak yürüyerek, en olmadı metro ya da otobüs ile giderim ama daha uzun yollar için araba hayat kalitesi artırır.

@birmilyonunvarmi +1
@signore +1

Anneboleyn micra 2007 var bende, kullanıyorum valla bi sıkıntı yok eski diye düşünme.
Alırkenki masraflar yazılmış aynen öyle. Taksitle de oluyor hepsi. Maaşın krediye de yeter bence ekstra başka masraf yoksa. Arabadan anlayan biri yanında olursa iyi olur. Satış işleminde dikkatli olmak lazım. Kullanmak açısından da hocadan kendi arabanla ders alırsan en güzeli.

izinde evde oturmak mantıksız. zaten full evdeyiz. şehir dışına çıkmakla ülke dışına çıkmanın arasında onun için ne fark var? bana saçma geldi.

Sonrasin da birlikte gitmek sartiyla gonderirdim. İran cok guzel ama covid patlamis durumda. Misir ya da Fasta durumlar nasil bilmiyorum. Afrika zaten virus yok diyor. Gitsin onden kesif yapsin sonrasinda birlikte tekrar gidelim teklifini yapardim.

"Bana haksızlık olur sen de otur evde..." Pardon da bu nasil evlilik ya? :) Esiniz cok bencilmis kusura bakmayin.

haksızlık olur ne demek tam olarak, ortada bir rekabet mi var?

Yani sahsen ben esim kendi başına ülke ulke gezse cok memnun olmam. Ama bu benim kendi evliligim için gecerli.

Haksizlik değil tabiki. O kisim saçma. Ama ici rahat etmiyor vs olabilir.

çiftlerden biri çalışırken, diğerinin ülke ülke dolaşması bence de olmaması gereken bir şey.
üstelik zaten covid ortamında iran'a, fas'a, mısır'a gitmek çok saçma.

evet, yani insan izindeyken tatile gitmek ister tabii de, backpacker gibi ülke ülke dolaşmak biraz anlamsız.
ben hoşlanmazdım ve anlam veremezdim en azından.

en kötü ihtimalle ülke içinde bir şey yapın, bir yere gidin.
çiftlerin ayrı tatil yapması benim önyargılı olduğum bir durum ama eşinizin buna tepki vereceğini sanmıyorum.
yani ortada buluşmuş olursunuz.

iran'a, fas'a, mısır'a da seneye birlikte gidersiniz.

Ben çalışcam eşim tatil yapacak… imkansıza yakın bir ihtimal. Ben eşimsiz ayrı yatakta uyumam o da uyuyamaz biz aileden böyle gördük

Eşimin dinlenmesi beni mutlu ederdi ama daha önce planını yaptığımız, hayalini kurduğumuz bir yere tek başına gidecek olması üzerdi. Bu arada izni 2 ay olan biri olarak eşimin olmadığı tatilden de keyif almazdım ne yalan söyleyeyim.

Ben olsam esim gitsin de biraz kafa dinleyeyim isterdim.

"Ben eşimsiz ayrı yatakta uyumam o da uyuyamaz biz aileden böyle gördük"
Gozumun onune kotu seyler geldi aileden boyle gorduk falan.

Sen eşini 2 hafta tek başına bir yere gönderebileceksen, tamam git. Göndermem diyorsan otur oturduğun yerde.

Ben tek başıma gezmekten zevk alan birisi değilim. Aynı zamanda eşim çalışırken de aklım onda kalır vicdanen rahatsız olurum gezemem zaten. Ama bu benim yapımla alakalı biraz.

Bana da biraz ters geldi ya, tatil planlarını çok değişik bi şey yoksa ayırmak çok hayra alamet olmuyor bence de. Ben olsam biriktiririm izni, ileride beraber bir şeyler yaparım.

Soruyu tam net anlayamadim ama gezecek yer ariyorsan açıkçası Fransa çok güzel yer. Hangi şehirde olacaksin bilmiyorum tabi de gezecek yer çok. Ogrenciysen çoğu şeyde indirim/bedava falan olayları da oluyor.
Ucuz alkol olayını anlamadim tabi ama Fransa'da ucuz. En kötü alirsin 1664 icersin :)

Şehir verebilirsen daha iyi olur.

İyi araştırma yapmak. Ucuza getirmenin tek yolu bu.

Erasmusa gittiğinizde, oradaki çoğu Avrupalı öğrenci zaten en ucuz ulaşım araçlarının ne olduğunu, hangi sitelerin kullanılması gerektiğini biliyor. Sorun, soruşturun, beraber turlara çıkın. Couchsurfing yapın.

Panik yapmanıza gerek yok. Oraya gidince en iyi ve ucuz alkol seçenekleri hangisi, deneye deneye öğrenirsiniz.

haftasonları grup biletleri indirimli olabilir. fransa genelinde geçerli. onlardan alabilirsin. flixbus varsa önceden rezerve edilebilir. blablacar pandemiden dolayı nasıldır bilmiyorum ama alternatif olarak aklında olsun.

ucuza alkol muhabbeti discount marketlerden alarak yapılabilir. bir de partiye vs gitmeden önce bu marketlerden ortaklaşa şişe alıp öncelikle evde takılıp, daha sonra mekanda minimum alkol satın alması yaparak save edilebilir.

Tavsiye istedin madem:
Amacin insanlarla iliskiler kurmak olmali. Bence ucuz alkole odaklanma, alkol amac degil arac olsun. Arkadaslarin sana "haftasonu suraya gidiyoruz gelsene" dediginde zaman zaman katilabilecek bir butce birak kenara.

Bu kadar banka enstrumani,kredi karti,nakit avans varken, duzgun geliri olan birisi benden borc istiyorsa dolandiricidir.
ben olsam direkt engellerim.

En son boyle birine vermistim 3 sene oldu hala odeyecek.
O an insan banka niye vermiyor demeyi akil edemiyor.

Su devirde "ufak miktar" borc isteyen adam onu asla geri odemez.

Bu işler böyle başlar bugün isteyen yarın da ister.

İlişik kesmek saçma tabi ama vermeyincede isteyen kişi kesebiliyor. Sonuç aynı yani

tabii ki önüne gelene borç veren biri değilim ama bugüne kadar büyük ya da küçük borç verip geri alamadığım kimse de olmadı.
hatta ben istemeden kendiliğinden geri verirler genelde.

o yüzden bu birbirinden para kaçırma hallerini anlayamam pek.
tutmaya çalıştıkça daha çok gider zaten.
para konusu insanın biraz da kendisiyle ve hayata karşı olan güveniyle ilgili bir şey.

arkadaşınıza yapılan şey ayıp.
yarın öbür gün onun da birinden para istemesi gerekirse, ki genelde böyle keskin tavırları olanların başına bunlar muhakkak gelir, o zaman yanlış yaptığını anlar umarım.
bazısı yaptığını başına gelse de fark etmeyebiliyor çünkü.

bu devirde nakit paraya ulaşmanın birçok yolu var ama bunların hepsinin faizleri fırlamış durumda.
belki o yüzden bankayla halletmek yerine tanıdığından ya da arkadaşından istemek mantıklı gelmiştir.

Zarara girmeden kesmiş olmuş iletişimi, ben de verdim borç bir kaç ay önce arkadaşa, daha doğrusu kredi çektim, ilk taksidi dışındakileri ödeyemedi daha, ben 3. taksidini ödedim.

Şahsen sizin bahsettiğiniz kişi nasıl planlamış bilmem ama benden 10bin tl borç alıp birisi 10 ayda biner ödeyeceğim derse vermem, benim paramı piç etmiş oluyor başka bir şey değil bu tip olaylar, bugünkü para ile yarınki paranın arasında değer farkı var ülkede aylar boyu eriyen bir paradan başka bir şey değil.
Ha sonuç olarak arkadaşa verdim mi verdim, yeri geliyor salak gibi hesapta eksiye bile düşüyorum bu yüzden.

Bazilari icin para kirmizi cizgi. Babasiyla bile iliskiyi kesebilir.

Şimdi bir laf var " param seni vereyim de mi kötü olayım, vermeyeyim de mi kötü olayım " cevap vermeme sebebi muhtemelen olumsuz cevap verince bu benimle muhabbeti keser diye düşünüp kendi kesmiştir muhabbeti. Bir de banka dururken neden şahıslardan borç istiyoruz ki? Ben borç alan değil genelde veren kişiyim bu arada. iki defa yüklü bir para verdim ikisi de vaktinde gelmedi. Geldi mi geldi ama ben verdiğimde Mercedes alınıyorsa o parayla aldığımda reno alınıyordu. Kimse isterken kanka bana altın ver ben de sana altın odeyeyim demedi. Ben de doğuştan enayi olduğum için hep TL borç verdim. Hatta bir kere param yokken babamdan borç alıp verdim birine. Ama neden abi, banka dururken neden?

Hayatta şunu öğrendim, insanlar param yok dediğinde, belli bir meblağı hariç tutuyorlar, yani adamın 50 bini varsa ve beş bin borç istediğinde yok diyor. 53 bini varsa üç bin var vereyim işini görürse diyor. Onu da dolar altın vs şeklinde veriyor. Benim gibi enayiler TL veriyor yıllar sonra aldığında çöp oluyor.
Ama ben cebimde ne varsa onu söylerim. Bir de bazı insanlar doğuştan cimri ama bazıları da tecrübe neticesinde borç vermeye yanaşmıyorlar.

şunu yaşamamak için. ben de konuşmam: 64.media.tumblr.com

şu hayatta 2 kişiye borç veririm diyordum, birisine verdim ve durum bu.

Aileme ve arkadaslarima para verdigim oldu/hala veriyorum ama "borc" verecek kadar guvenmiyorum kimseye.

"neden iliskiyi kesti?" acikcasi borc istemek cikma teklifi yapmaktan cok farkli degil. Reddedilen kisi %90 ihtimalle hesap soruyor veya cirkinlesiyor. Dolayisiyla iletisimi kesen tarafi anliyorum, herkesin kendine gore hayati stresi var.

o dönem ailesi, çevresi vs.. herkes bişeyler istediyse ondan hassas olmuş olabilir. gerçi gene de karaktersizce bir davranış. bugüne dek adı çıkmamış, karakterli olan her isteyene verdim. bazılarını alamadım ama sorun değil. vermeye devam ederim. borç vermek insanları tanımak için harika bir fırsat. borç veririm ama olağanüstü durum haricinde alamazsam bir daha istediğinde yüzüne vururp vermem.

Hayır diyemiyordur insanlara. Hayır dememek için kaybolmuştur.

Çok özür diliyorum ama ödemiyorsunuz "borcunuzu". Miktar az diye sallamıyorsunuz. Verdiğim 100 tl ler ile buradan köye yol olur. Bu 100 tl ler hep başka başka kişiler, zengini fakiri çeşit çeşit ödemiyorsunuz ama.

Keşke borç isteme yasaklansa.

Bir de şey var az bir miktar ihtiyacım varsa gider bankadan çekerim mis gibi kimseye yük olmam. Ama biri bunu yapamıyorsa yani banka bile para vermiyorsa ben niçin vereyim ki.

Arkadaşta bakmış senin eleman borç filan diyor çekmiş kırmızı çizgiyi. Ayrıca bu kadar kolay kırmızıyı çektiyse çok mükemmel bir arkadaşlık değil gibi sanki.

Kamu spotu: Çok çok çok zorda kalmadıkça borç istemeyin. Oldu ki istediniz zamanı gelince şak diye ödeyin ölü taklidi yapmayın. Tşk.

hehe, bence iyi yapmış. 20 yıllık arkadaşıma 7 sene önce, borç da değil kredi çekip verdim. ödemediği için 3 yılbir güzel taksitleri de ödedim, tabii ki faizi de. hala ödemiş değil.

verdiğim para üzerinden, o zamanki değeri 180 gr altına veya 8.000 dolara denk geliyordu.

bankaya ödediğim üzerinden gidersek de, 250 gr altın veya 10.500 dolara denk geliyordu.

bu arada farkettim de, 7 yılda altın dolardan fazla prim yapmış :)

Sen tercihte bulunuyorsun, bu sana kıyak geçileceği anlamına gelmez.

kime düşünmez bunu. ki öyle bi fiyatlandırma olamaz. adana söyledin diyelim yanındaki domates biberi istemeyip daha fazla adana alabilir misin? hayır. saçma yani bu isteğin. birim fiyatları aynı değil bi kere. aynı olsa bile adam vermek zorunda değil.

adamın hiç umrunda olmaz içeriğini atman. sen uğraşırsın yok yere. adam onu sattıktan sonra ye/yeme hiç ilgilenmez. bu durumda tabağını yarım bırakanlar da mı adamın karını kısıyor :)

değişik bir düşünce. ölücülük oluyor bu :)

Bunun etik olayıyla falan pek ilgisi yok. Olay sen ve adam arasındaki anlaşmaya bağlı. Bu kadar çok yiyorsan ve durumdan da memnun değilsen gidip adama "diğer malzemeleri koymayıp tavuğu biraz fazla koy" de.

Sen bişey demeyip almaya devam ettiğin müddetçe adam senin olaydan memnun olduğunu varsayar. Yani bişekilde şartlarda anlaşmışsınız gibi oluyor. Memnun değilsen söyleyeceksin.

knk şuan ülke bataklık içindeyken kimseden eli açıklık bekleme, bazı dürümcüler utanmasalar tavuk dürüme tavuk bile koymayacaklar. tavuk dünyasından yemek sipariş ediyorsun 50 gram tavuk koyup patates kızartmasını abanıyorlar.

Mesela ben ise gidiyorum. Idare edecegim toplanti iptal oluyor, bunun uzerine patron bana "bugun cok calismadin, aylik maasindan 50 lira kesiyorum" diyor. Boyle bir sey.

"mcdonals'ta yanlış bilmiyorsam peynir vs istemeyince fiyat düşüyor"
Yanlis. Fiyat dusmuyor. Peynir ekstra. Fazladan bir kofte konmasini istemekten farki yok.

mcdonals'ta böyle değil mi? hahaha :)

O dedigin sadece "kucuk" sehirlerde devamli musterisi oldugun "kucuk" esnaf ile olur belki, adam kiyagina eti biraz fazla koyabilir. Onun disinda mumkunu yok.

Bu hesapla yanında çok sevdiğimiz turşu veya ketçap veya mayonez veya ekstra ekmek olursa ona da para istemeleri lazım. Buna ok misin?

bence bir sıkıntı yok. yani standart bir ürün var. bunu alsan da almasan da menüde var. araba alırken ben cam istemiyorum sadece bazı parçaları alıyorum demek gibi aslında. sen almak istemesen de onlar standart bir şekilde satılmak için planlanmış. diğer taraftan marulun maliyeti çok arttıracağını düşünmüyorum. 1 lira bile değildir.

Kilo ile satıyor musunuz deyip alabilirsin

konumuz ürün-fiyat standardizasyonu

bahsettiğin şey ilk olarak çok mantıklı gelsede esasında öyle değil. örneğin XXL beden bir t-shirt düşün fiyatı 50 lira. aynısının XS olanı da 50 lira. sence ikisi de aynı miktarda kumaş ve baskı ile mi yapılıyor? peki fiyatı neden aynı? aynı durum ayakkabılarda da aynı çoğunlukla. ancak tekstildeki gibi keskin değil her zaman. 45 numara ayakkabı ile 37,5 numara ayakkabı aynı miktarda deri vs. malzemeden mi yapılıyor? peki fiyatı neden aynı? (tek beden kalan veya serisonu ürün dışında hepsinin ilk satış fiyatı aynı kabul edilir)

burada söz konusu olan şey ürün fiyat standardizasyonu. aslında farklı beden veya farklı numara varyasyonları olan ürünün giydirilmiş satış fiyatı ürünün ortalama fiyatına tekabul eder. burada ana kıyas ortalama maliyettir.

bu arada mc donalds örneğiniz tamamen yanlış. bu gibi fastfood ürünlerinde her zaman paket menü tekli menüden daha avantajlıdır. yani siz peynir istemezseniz daha ucuz ödemezsiniz. fiyat standarttır. ben mesela genelde et ekmek peynir şeklinde yerim burgeri ve sos,turşu,kıvırcık malzemelerini istemem. ama aynı fiyatı öderim. ancak ekstra peynir isterseniz ekstra para ödersiniz. çünkü standart dışıdır. örneğin big mac menü 31,99 lira fiyatı var diyelim. içerisinde big mac+patates+içecek mevcut ve toplam fiyat 31,99. peki ya sadece big mac hamburgeri kaç para? 29,99 lira. bunun yanına ekstra patates ve içeceği ayrı ayrı alırsanız toplam ödenecek tutar bir üstte yazdığım big mac menü fiyatından daha pahalıya gelecektir. işte tüm bunlar bir ürün fiyat standardizasyonu demektir. ana belirleyici etken ortalama malliyettir.

dönercinin uyguladığı da bu durumlar ile tamamen aynıdır. küçükken, yıllar önce bana da mantıksız gibi gelirdi hep bu durumlar. ancak sonradan kavrayabildim işin özünü.

@gabe +1

Ürün tavuk dürüm. Maruluyla, domatesiyle, patatesiyle... Siz bu ürünü almışsınız zaten. Ki dürümcü de ürün çeşitliliğini, stoklarını listelenmiş ürünlerine göre ayarlamış.

Siz liste dışı bir ürün istemiş olursunuz tavuğu arttırmak istediğiniz anda. Mesela 1.5 tavuk dürüm listelenmiştir, ona göre onu seçip 1.5 tavuk dürüm parası vererek tavuk hariç hiçbir şey olmasın diyebilirsiniz. Adam da yüzde 50 daha fazla tavuk koyar.

Diğer türlü sizin talebinizdeki gibi taleple gelse herkes adamın stoklarında çürüyen marul, patates, domates gibi ürünler adama sürekli eksi yazar.

Doğrusu adamın yaptığı. Düşüncesizlik dendiğinde sizin yaptığınızın da düşüncesizlik olabileceğini bilin :)

ben bu "havadan kazandı" olayını anlamıyorum:) Genel olarak bizim ticarete ve alışverişe bakış açımız biraz tuhaf.


Şimdi Matematik olarak da adam haklı. Diyelim ki dürümün içinde 100 gram tavuk, 20 gram da domates olsun.

Tavuk kg fiyatı 30 TL. 100 gramı 3 TL
Domatesin kg fiyatı 6 TL. 20 gramı 0,12

20gram domates gitti. Adam 0,12 TL malzeme çıkartmış oldu.
Diyorsun ki, 20 gram tavuk eklesin. 0,6 TL.

yani adam domatesi çıkarttığı zaman 5 kat daha değerli bir malzeme koysun diyorsun:)


Hadi matematiği kabul etmedin. Adam ben esnaf olsam şunu derim.
Kardeş ben zaten sadece tavuğun parasını alıyorum. diğer garnitür ikram fiyata dahil değil. Yine haklı.

Alışkanlıklar, toplum, çocuk, düzen, mal paylaşımı bunları düşünmek bile strese sokar insanı.

(bkz: sunk cost fallacy)

Bizde çocuk da yok yahu :)

İlk iki üç yıl karım boşanmak istiyordu, ben düzeliriz sandım. Bu sıralar ise eşim pek hevesli değil boşanmaya ama sağlıklı bir ilişki de yok

sunk cost bias

edit: özür dilerim yazılmış gönderedikten sonra gördüm

Ben bazen düşünüyorum, gerekse nasıl boşanırım, kcoa bir hayatı değiştireceğim diye. alışkanlıklarımı, düzenimi, evimi, akşam sohbetlerimi, yemeğe attığım tuzu, şarja taktığım powerbankı, öne koyduğum solüsyonu… bunlar gibi içime işlemiş şeyleri değiştireceğim.
Çok zor bir şeymiş gibi geliyor. Aşırı gözümde büyüyor. Belki ufaktan aklıma boşanmak düşse sırf bu yüzden şans vermeye çalışırım ben de.
Üşengeçlik mi nedir ki bu?

Tabii ki ikinciyi seçerim. Tartışmaya bile gerek yok. 50 yaşında iş garantisi arayan biri olsaydın 1'e git tabii. 28 yaşında bekar adamın yeri kesinlikle riskli ama çok çalışacağı ve kazanacağı yerdir.

Maas artisi cok fazla. Ikinciyi sec.

2.ye geçip 2. işin daha rahat versiyonunu arardım. en azından mesai olmayan belli saatleri olan ve hata kabul edebilen bi iş.

Iki.
Kendi isiniz.
Yukselme firsati var.
Maas artisi cok cok fazla.
Calisma saati bekarsaniz güzel; ben sabah kalkar spora gider, sonra ise giderdim.

Valla benim için de ikinci tabi ama bu karakter meselesi hocam. Yani ben risk seven bi insan olduğum için, "3 yıllık" startup bile bana fazla stabil geliyor.

Ama strese gelemeyen, fazla para aramayan, "önemli olan kafa rahatlığı" diyen biriysen birincisi tabi. Şimdi sana "tabi ki 2" dememin ne anlamı var, eğer stres yönetmeyi bilmiyorsan gitsen bile başarısız ve mutsuz olursun.

Bi de gelişmiş bir ülke olmadığımız için, ortalama bir hayat için bile 5.5k'dan fazla para gerekiyor. Yani stres sevmesen bile, mevcut işinin az parası ileride belki diğer işe göre daha fazla stres yaratacak hayatının diğer noktalarında. Bunu da bilemeyiz. Senin ölçüp biçip karar vermen lazım.

Ama ikiye gitsen ve biraz kendini geliştirsen, sıkıldığında bire dönmen mümkün olur muhtemelen. O yüzden bence bu risk alınabilir şimdilik. Genelde denemeden bilemiyorsun ne kadar stres-tolerant olduğunu.

arada bu kadar fark varken net 2.

biri seçmenin tek ihtimali gelecekte ciddi yükselme ve maaş artışı ihtimali varsa.

Aklıma geleni yazayım belki birileri geliştirir.

Kisliklar vakumlu poşete konur sonra kolilenir
Halılar
Belki perdeler ya da tüller
Mutfak eşyaları
Bir tane kirli çamaşır torbası yapılır ve son günlerde çamaşırla ugrasilmaz.
Kıyafetlerin çoğu
Aklıma gelen sıralama böyle oldu ama tecrübeye dayalı değil

Kışlık giysiler, ayakkabılar, şu an kullanılmayan yastık yorgan nevresim gibi bir hafta içinde gerekmeyeceği kesin olan şeyleri kolileyerek başlayabilirsiniz bence. Hatta tatile gider gibi bir haftalık giysi çamaşır ayırın ufak bir çantaya, kalan hepsini toplayın.

Kitaplık varsa kitaplar, evraklar, raflardaki dekoratif her şeyi kolileyebilirsiniz.

Temizlik malzemelerini gerekirse kolay ulaşacağınız bir şekilde toplayın, kolinin ağzını açık bırakın.

Mutfağı sona bırakın bence, orada da fazla kullanmadığınız şeylerden başlayın toplamaya, son 1-2 gün tek çatal kaşık tabak bardak bırakıp gerisini toplayın mesela. Büyük eşyaları zaten taşımacılar halledecektir. Buzdolabının içindekileri tüketmeye bakın, belki kalanlar için bir termos çanta gerekir, bizim taşımacılar hallediyordu onu da.

Kitaplar ve kisliklar ile başla.

tasinmak gereksiz tutulan seylerden sonunda kopup hafiflemek icin super bir firsattir. ben evdeki cer cop gereksiz ne varsa atarak baslardim. "bir gun gerekir belki" diye diye ev doluyor sonra.

robo +1.

Onun haricinde en onemliden en onemsize gore siralayip paketlerdim. Zira en son tasinirken zamanim ve aracta yerim bitti ve her seyi tasiyamadim. Neyse ki kalan her sey tabak canakti.

Valla ben de genelde eski elbiselerle falan baslarim. Siralamam da 2 ya da 3 adimdan olusur cogunlukla.

3 adimli siralamam

Baslangic -> Kislik elbiseler
Ara adim -> Random kafama gore takilma
Kapanis -> Mutfak

2 adimli siralama

Baslangic -> Elbiseler
Son adim -> Son 2 gece random takilma

taşıma şirketi nasıl olsa bir şekilde taşıyor. Bence hiç panik yapmayın.
İç çamaşırlarınız gibi ellenmesini istemediğiniz şeyleri bavula koyun, elektroniklerden özeneceklerinizi kenara ayırın, kablolarını kendiniz sökün. Uzatma kablosu ve üçlü prizlerin nerede olduğunu unutmayın yeter.
Bir bavula da taşındığınız gün için çarşaf, nevresim, pijama, diş fırçası, şampuan vs. ayırdınız mı oldu bitti.

Ben hiçbir taşıma şirketinin gelip de "bu evi taşıyamayız" dediğini duymadım. Bir şekilde halleniyorlar :)

öncelikle taşındığında ilk neyi yerleştireceksen onları kenara koy ve en son kutula.

ilk taşındığında öncelikli olan aşağıdakiler oluyor.

kutuları açmak için bıçak, elektrik vs işleri için tornavida
temizlik malzemeler, /gerçi terlikle evi taşırlarsa belki ev temiz kalır ama zor
terlik
su
tuvalet kağıdı, havlu, şampuan vs
çarşaf
yastık
pijama
perde
tv kumandası ve modem oluyor - bu yerini kaybetme diye

hemen makineyi kurdur ve perdeleri yıka as
yatağını kurdur, çarşafı ser yat.

kampta bile önce ateş ve yatacak yer ayarlanır ;)

kolay gelsin

Nasıl toplarsanız toplayın ama kolilerin üzerine, içinde neler olduğunu yazmayı ihmal etmeyin. Boşaltmak daha önemli.

Yukarıdakilere ek olarak kendinize bir "ilk gün bavulu" yapın.
İçine bir nevresim takımı + yastığınız, pijama, bir takım iç çamaşırı, yüz havlusu, banyo havlusu / bornoz, diş fırçası (traş takımı), varsa kullanılan ilaçlar, tarak, terlik, ertesi gün giyilecek bir set kıyafet koyun.

aaal

Valla bence hic mantikli degil.

Istanbulda ve yalnızsan bu bütçeyle mantıksız.
Zam artış oranın da mantıksız.
Maaş kesin 9-10 k olsun, biraz peşinat da varsa o zaman bakarsınız.

4.3 geri ödeme bence iyi. Ama tek başınaysanız ve başka geliriniz de yoksa çok çok zor.

maaş artmadan ev borcuna girerseniz 2-2,5k arası artış yapmazlar. düzgün zammı paraya ihtiyacı olmayana yapıyorlar. kim muhtaçsa en az zammı alır. ben olsam böyle bir riske girmezdim. maaş kesin olarak 9 olacaksa o zaman düşünülebilir.

6.5'dan 9'a artis olmaz, ona bel baglama.

Ev temel bir ihtiyac. Hayatin her alanini etkiliyor. Ihtiyac duyuyorsan almalisin.

Ben Turkiye'de olmadigim icin belki yabanciyim mevzuya ama 6500 geliri olan birine bankanin 4300 lira odemesi olacak kadar kredi vermemesi lazim.

Artış kesin arkadaşlar buna göre yorum yaparsanız sevinirim.

Al abicim al, durduk yere ev sahibi olmuş olacaksın. yatırım için alıyor olsaydın alma derdim.
Yalnız krediler çok yüksek. krediyi öyle bir çek ki, faizler düştüğünde tekrar yapılandırabilesin.

@hot potato aylık gelirin %70'i taksitli kredi çekebiliyorsunuz.


cevaba gelelim:
başka borcun yoksa, minimum 2-3 sene de çok bir tatil vs. yapmam. harcamlarımı daha düzenli yaparım dersen mantıklı. 2-3 sene dişini sıkman gerekecektir ama.


gerçi bu enflasyonla 1 sene bile olabilir :)


direkt cevabımı vereyim: mantıksız değil.

şeftalinin 19 , salatalığın 10 lira olduğu bir ülkede yaşıyoruz.

ekonominin marmara denizi gibi dalgalı, işinin pamuk ipliğine bağlıolduğu bir ülkede.

bu şartlarda herşey risktir, işsiz kalabilirsin veya maaşın kuş kadar kalabilir.

icralık olup ödediğin miktarı bile kaybedebilrisin.

bu soruyu 2 3 sene önce sorsan, al , iki sene sıkıntı çekersin sonra kredi enflasyon vb sayesinde daha da kolay ödenecek hale gelir derdim.

ytd.

2 sene once bi arkadas benzer oranlarda krediyle ev alinca millet beynini utuledi, "bu maasla 4000 nasi odiycen, oldun bittin sen" diye.

Simdi ayni ekip kendi ev kiralari 4000 oldu diye agliyor. Ev alan arkadas da gulerek izliyor.

abi bence de mantıklı da kimse vadesini sormamış. ne kadar süre ödeyeceksin?

10 yıl

tüm kötü senaryoları düşünmek gerek, işsiz kalsanız iş bulamazsanız (olmaz demeyin, burası türkiye) taksitleri iş bulana kadar ödeyebilecek birikiminiz var mı? öyle bir birikim olmadan ben olsam girmezdim riske.

milletin gazına gelme. aynısını arkadaş yaptı sonra arkadaşların kirası 4000 olunca hepsine güldü tarzı ev fetişiti insanları dinleme. bi de o arkadaşa sormak lazım 10 yıl kredi öderken neler çekti. kesin alma demiyorum; ama herkesin durumu farklı. oturup planlamanı yaparsın. ordan kısarsın falan filan derken belki oluru vardır. yaparsın. am şu haliyle çok büyük ihtiyacı yoksa akıllı bir insan bu riske girmez.

maaş 6500 ise size 2200 lira kalacak. kira ödemeyeceksiniz. o yüzden alın.

Maaşın yarısını krediye veriyorum 7 aydır. Yetişemedim, ihtiyaç kredisi de çektim. Yine de yetişemiyorum. Annem destek çıkıyor, ona güvendim. Ama yine de zor. Harcamaları kısma olayı yalan oluyor, her şeyin fiyatı uçmuş durumda.
Olumsuz yazdım, ama yine olsa yine alırım. İnsanın kendi evi gibisi yok. Birkaç yıla kira ile denk olacak kredi tutarı.

2200 lira ile 1 ay boyunca geçinmek çok zor olur. olmayacak iş değil ama yaşamak bu değil dedirtir size.

Bence gir.

Ben benzer rakamlarda girmedim hata ettim. Seneye o para kusa doner.

Hiç mantıklı değil. Bir gün evlenirsin, eşin de katkıda bulunur, zorlanmadan alırsınız. Tek başına 10 yıl boyunca maaşının yarısından fazlasını krediye vermen hayat kaliteni düşürür. Madem her ay 4300 ödeyebileceğine inanıyorsun, birkaç ay 4300'e dokunmamayı dene.

Hele ki maaş yükselecekse hayda hayda al tabi ki, şimdi alamadığın her gün biraz daha uzaklaşıyorsun. Eğer bir anda voleyi falan vurmayacaksan, maaşa talim ediyorsan ya da ufak ufak birikimle ilerliyorsan ev almadığın her gün zarar. Sık dişini al evini, gerekirse üç ay soğan ekmek ye ama emin ol her gün şükredeceksin.

Ev alıp da lanet olsun bu evi aldığım güne diyecek olanı sanmıyorum, en kötü sıkıntı olursa satarsın. Yarının ne olacağını hiç kimse bilemez, sürekli sonunu düşünen de kahraman olamaz. Hesap kitap yapılır, ödenebilecek miktar bulununca o ev alınır.

Ayrıca o kadar parayla, şu kadar parayla geçinilemez lafını çok duyuyorum ama valla para akıyor olsaydı 5 binle de 10 binle de geçinilemez ama gerektiğinde asgari ücretle de gayet geçinilebiliyor mecbur. Ayağını yorganına göre uzat tabiri bunun için söylenmiş. Bir de ağustos böceği ile karınca hikayesi var. Ayrıca atalarımız ev alana Allah yardım eder demişler, inançlı olup olmamak önemli değil, bu dünyanın kuralı böyle; çalışan, gayret eden kazanır.

Edit: İş durumunda risk konusuna değinmemişim. Yani sallantıda bir iş varsa ona göre değerlendirme yapılır. Ama sizin sorunuzda öyle bir riskten bahsedilmediği için cevabı ona göre verdim.

1930 türkiyesi iyi. Mustafa Kemal hala sağken.