onların yeri şurası oluyor genelde (git: i.redd.it ) :)

Bende de var öyle bir kutu, genelde de bozulmuş şarj kablolarıyla dolu :)) yazık ama doğaya bırakılmaz bunlar. Ne yapmak lazım bilemedim...

sokaktan geçen hurdacıya veriyorsunuz alıyorlar

birinin pili yarıdan fazla dolmuyor bunun pilini değiştirebilirsin kendin

@comp

Denedim, çok uğraştım ama nasıl kapadılarsa kapağı kesinlikle açamıyorum. Yani cihazın kasasını diyeyim, ne diyeceğimi bilemedim :) çok uğraştım ama açamadım yoksa değiştirecektim.

Okullarda belediyelerin elektronik atik kutulari oluyor oraya birakabilirsiniz ya da dogrudan belediyeye verebilirsiniz.

tegv.org

menemen usülü yapabilirsin böylece buzluğa atmana gerek kalmaz, kavanozda dışarda durur.

Ben de sizin gibi yapıyorum. İlk defa geçen sene rondoda çektikten sonra kaynattım, kıvamı daha güzel oldu.

rondada iyice püre gibi yapma biraz büyük kalsın,

azcık kaynatabilirsin ama domatesin türüne tadına dikkat et, bazı domatesler çok ekşi olabiliyor pişirince.

uzun sanayi tipi domates yerine tarla domatesi öneririm.

eğer tadını seviyorsan kapya biber de ekleyebilirsin. tadını pek hoş bulmamaama rağmen turuncu, beyaz, kırmızı renkleri olduğu için çok güzel görünüyor.

www.e-fidancim.com

sağdakiler kapya biber, normal bibere nazaran çok etli bir yapısı var.

Yardımcı malzeme olarak sandviç çeşidine göre köz biber, taze soğan, kapari de koyabilirsiniz. Örneğin ben hazır satılan küçük tortilla (bildiğimiz lavaş) arasına köz biber, kibrit çöpü gibi doğranmış turşu, ince kıyılmış taze soğan, malzemeyi bir arada tutmak için labne peyniri ve ana malzeme olarak da füme et koyuyorum, harika atıştırmalık oluyor. Et yerine somon füme de denenebilir.

Ben şunu hazırlayıp kavanozda tutuyorum, sandviçlere çok yakışıyor: Kuru domates (ıslatılıp yumuşatılmış), bol ceviz, beyaz peynir, varsa yenibahar ve çok az kimyon (bu iki baharat yerine kuru fesleğen veya kekik de yakışır), az zeytinyağı. Rondoda çekip sürülebilir kıvama gelince kavanoza.

Ek olarak ezilmiş avakodo ve somon füme sandviçlere yakışıyor, taze fesleğen yaprağı de ekliyorum bazen.

Rozbif deneyebilirsin et olarak. Baya lezzetli. Dana jambon'da olabilir.

Baz olarak zeytin ezmesi, acuka, amerikan salatası, labne kullanabilirsin.

Eski kaşar baya yakışıyor sandviçlere.

Pesto, suzme peynir, hindi fume, marul, misir.

Hardal, kırmızı soğan turşusu

Brie, ceviz, kuru üzüm, bal

Patlıcan ezmesi, kırmızı biberin közlenmişi, ( hazırları var ya ), badem ezmesi, acuka, paprika,

sürekli sandviç yapan biri olarak sandviçi bir üst seviyeye çıkaracak şeyi söyleyeyim. Kırmızı soğan turşusu. 5 dakikada yaparsın ertesi gün maksimum iki gün içinde yemeye hazır olur. kişniş şeker sirke dereotu soğan karabiber inanılmaz bir umami sağlıyor yemeğe.

sos olarak da kesinlikle sriracha. konfi yaptığın sarımsakları hazır mayonezle karıştırınca da müko oluyor.

Sineklik

Sineklik var, ama yıpranmış durumda, ona şuan için yapılacak bir şey yok :)

Ben de sivrisinekten muzdaribim. Çözüm bulamadım. Güve biraz daha farklı tabi. Böyle kokular uzaklaştırıyorsa ben düzenli olarak adaçayı lavanta tütsülerim. Belki güvede işe yarar deneyebilirsiniz.

Kimlik ve biletteki isimlerin eşleşmesi yeterli. Şu anki kimliğinde ismi ne yazıyorsa bilette de o olmalı.

sorun yaşamazsınız, çok garanti etmek istiyorsanız evlilik cüzdanınızı alın yanınıza.

Yurtiçi uçuşlarda prosedürler çok esnetiliyor. Bu ne ki, hiçbir şey olmaz.

Evlilik cüzdanını da yanınıza alın sorun olmaz adamların sayısız kez karşılaştığı bir durum bu.

Ben evlilik cüzdanını bile göstermeden 1 sene hayatıma devam ettim. Uçuşlarda sorun olmadı. Çok aşinalar duruma.

elinizdeki kimlikte yazan şekilde bilet alınız.

Ben de kızlık soyadımla uçak bileti almıştım Kıbrıs’a. Evlendim, eşimin soyadı da ilave oldu. Ama kimliğimi güncelleyememiştim tabi balayına giderken. Bilet ve kimlik uyduğu için sorun olmadı. Ama evlilik cüzdanınızın da yanınızda olması sağlıklı olur, ne olur ne olmaz.

Kimlikteki soyadiniz ile alin bileti. +1

öncelikle hayırlı olsun. allah bir yastıkta kocatsın

garanti olması için yanınıza evlilik cüzdanınızı alın. zaten bazı oteller de isteyebiliyor.

evlendikten 1 gün sonra uçağa bindik bir şey olmadı. hem kimlikte hem de bilette aynı isim yazınca sorun olmuyor çünkü zaten bir yerden teyit etmiyorlar. e-devlette değişmiş gözükse de fark etmez. yine de evlilik cüzdanınızı alın. sadece bunun için değil Allah korusun kaza olur bela olur..
mutluluklar dilerim.

hiç bir şey. itici gelsin ne olacak ki? hobi kişinin bireysel uğraşı sonuçta. o telsizcilikle uğraşırken eşi de kendi hobisine yönelsin ya da başka bir şey yapsın, dahil olmak zorunda değil sonuçta olaya. tabii itici hobin var deyip müdahele etmeye çalışıyorsa bilemem, o da kendi ilişki dinamikleri birbirlerine saygı göstermiyorlar demektir.

hobisine vakit ayırmasına saygı duyuyorsa sorun yok ama gönül isterdi ki o da eğlensin ve birlikte yapsınlar hobilerini

Erkekler bir şeyler kadınlara itici geliyor diye o bir şeyleri bıraksaydı hala taş devrinde yaşıyor olurduk muhtemelen. Misal mühendislik dünyanın en çekici mesleği değil :)

Kişisel bir durum değil yani bu, onu demeye çalışıyorum. Epey yaygın / genel bi durum. İnsanlık tarihinde trilyonlarca kez yaşanmıştır.

O yüzden oyna devam. Çok sıkılıyorsa o da kendine meşgul olacak başka bir şeyler bulsun.

çok derin bir soru aslında, hobi hobidir bir çıktısı olması gerekmez gündelik hayattan uzaklaşıp kafayı deşarj içindir, bazısı ağaç yontar bazısı müzik yapar bazısı telsizcilik yapar, şimdi doğruya doğru telsizcilik dışarıdan çok cool görünmüyor, teknik bir konu ve eski bir teknoloji, dışarıdan bakan anlam veremeyebilir

konunun derin kısmına geliyorum, eğer eşine kısa ve geçiştirici cevaplar veriyorsan, telsiz başına oturup oradaki insanlarla 2 saat harcıyorsan ve eğlendiğin dışarıdan belli oluyorsa bu yüzden itici geliyor olabilir

aslında duyurudan farkı yok burada da telsizde de başkalarıyla iletişime geçiyorsun fakat telsiz göz önünde ve günlük hayatın dışında bir görüntüsü var

Amator telsizcilik bana da pek cekici gelen bir hobi degil acikcasi. Eski zamanlarin copcatanlik versiyonu degil miydi bu telsizler. Ben olsam soylenirim, pek de musaade etmem

Bana çok yanlış geldi eşinin karışması. Ne güzel keyif aldığı bir hobi edinmiş, aynen devam.

bu ahşap boyama, yelken yapma, doğa fotoğrafı çekme gibi bir hobi değil ki. elalemin adamıyla kadınıyla telsizden konuşuyor. eskinin çöpçatanlık olayı, kendim yapmam müsaade de etmem.

vakit ayırmasına saygı duyması lazım. adama zevkli geliyor, kimseye zararı yok. kıskanılacak bir şey de değil, amatör telsizle breyk breyk deyip hatun düşürme ihtimali yüzde 0. adam belli ki meraklı, elleşmeye gerek yok. adamları bi rahat bırakın yani derim.

elalemin adamıyla konuşmasında nasıl bir sakınca var? adam daralıyor demek ki tanımadığı hemcinsleriyle sohbet etmek istiyor. ne var bunda, biz de duyuruda aynısını yapmıyor muyuz şu an :) bence eşin kendi hobisi olmadığı için, böyle bir ilgi alanı olmasını kıskanıyor, kompleks yapıyor olabilir. bahsedilen eşin kendine ait vakit ayırdığı bir hobisi var mı, bunu da sorgulamak lazım.

taraflardan birinin keyif aldığı kimseye zararı olmayan bir aktviteyi diğerinin "itici" gibi kaba bir tabir ile itham etmesi çok yanlış. Sevmeyebilir, ben çok hoşlanmadım diyebilir. Ama "itici" kelimesini kullanmak bence içten içe bir gıcıklık ya da hırs barındırıyordur.
Bu gıcık olma durumunun nedeni ise ilişkideki bir tatminsizlik olabilir.

Telsizcilik ile ilgilenen taraf eşi ile vakit geçirmeye pek de istekli değilse,
ufaktan saygısız hareketleri vs varsa eşinin gücenmesine neden oluyorsa,
Eşi ile vakit geçirme planı yapmıyorsa, öyle bir hevesi yoksa, yalnızca yapılan planlara uyum sağlayıp sonrasında "e daha yeni şunu yaptık ya" gibi bir cevap kullanıyorsa,
Beraber vakit geçirmek eşi için yaptığı bir şey gibi hissedildiyse,
o zaman problemin kaynağı aslında bunlar demektir. Telsizciliğe "itici" demek yalnızca bu problemin semptomu olabilir.

Öncelikle amatör telsizciyim. Çöpçatanlık olarak algılanmasına baya şaşırdım, cb (halk bandı) dönemlerinde kalmış olan arkadaş arıyorum gibi bir ortam yok artık. Gerçek hayatta tanışmadan iletişimde olduğum çok insan var, Geçtiğim herhangi bir şehirde genel çağrı yapıp davet üzerine çay, kahve içmeye gitmişliğim falan da çok oldu. Asla ve asla çöpçatanlık gibi bir durum yok.

Şu konuda eşi anlayabilirim, her akşam evin içinde konuşan birileri olması rahatsız edici olabilir. Telsiz açıkken bir anda birinin konuşmaya başlaması alışık olmayan insanlar için gerginlik sebebi oluyor. Sürekli "dinlemede olan istasyon var mı", "biraz qrm'li alıyorum" vs. ya da hf çalışıyorsa "cq dx cq dx" diye bir ses olması, evde eşten çok telsize ilgi gösterilmesi de can sıkıcı olabilir ancak bunun ifade biçimi de "itici" değil bence.

Hobiyle ev arasındaki dengeyi doğru kurmalı bence arkadaşınız. Gerektiğinde telsiz kapatmayı bilmeli yani, yeni olduğu için şimdi sürekli dinlemek, çağrı yapmak istiyordur, çok iyi anlıyorum ama iki kişinin yaşadığı ev bir anda telsiz derneğine dönerse hanımefendi rahatsız olabilir, normaldir.

Bu arada evet, telsiz öyle cool, ilgi çekmek için kullanılacak falan bir hobi değil ancak işin derinine gidince bizim gibi insanlara boş zamanda güzel bir aktivite oluyor.

Arkadaşınıza 73.

99 depreminde iletişim krizi çıkınca çalışan tek şey telsizler ve radyolardı, o tarihten sonra devlet (ilgili kurumlar) telsiz kullanımını yaygınlaştırmak için bu işe daha ciddi yaklaşmaya başladı.

Ben de sınava girip, lisans aldıktan sonra dereceme uygun güçte bir telsizi alıp çatı katına koyma niyetindeyim. Ama bunu hobi amaçlı değil de, olur da bir gün bir kriz/afet olursa insanlara faydam olsun niyetiyle yapacağım.

Telsizcilere saygım büyük, çoğalmalarını da destekliyorum. Ama @infernal majesty'nin de bahsettiği gibi bu gürültülü bir konu.

Yani şahsa uygun bir oda, çatı arası vs varsa kimseyi rahatsız etmeden telsizini kullanabilir. Ama evin balkonunda bunu yapması sadece eşini değil komşuları bile irrite edebilir yakın mesafede.

Hobi olarak güvercin besleyebilirsiniz, ama evin balkonunda yaparsanız olmaz.

Hobi olarak saz çalabilirsiniz, ama evin balkonunda çalarsanız olmaz.

Hobi olarak bakır dövebilirsiniz, ama evin balkonunda döverseniz olmaz.

Yani kısaca hobileriniz başkasını rahatsız etmemeli, gözüne veya kulağına zorla girmemeli.

Ayrıca yenge sanırım tamamen tanımadığı insanlarla iletişim kurmasına, bunun bir kadın olma ihtimalinin olması sebebiyle kıskançlık da yapıyor olabilir.

Fakat zamanımızdaki telsizcilik böyle bir şey değil, eğer enişte telsizden hatun düşürür ve yengeyi aldatırsa ulaştırma ve haberleşme bakanı yapılmayı hak eder :)

Boş tesellisi gelebilir ama,
30 lu yaşlarda koca koca insanlar nasıl kaçarız bu memleketten diye düşünüyoruz, kızınız şimdiden kurtardı kendini, dil öğrenecek, farklı dünyalar keşfedecek, çok çok iyi olacak onun için.

Evet sizin içi üzücü ancak bir durumdan sonra insanlar kendilerini değil çocuklarının iyi olmasını daha çok istiyorlar ki sizde eminim öyle istiyorsunuzdur.

Fiziksel olarak çocuğunun yanında olup faydayı bırakın zararı dokunan sayısız baba var. Belli ki sevgi ve ilgi dolu bir babasınız, bunu kızınıza her daim yansıtacağınız muhakkak. Uzak olacak olmanız tabi ki tatsız ama eminim hem uzaktayken hem bir araya geldiğinizde nice güzel an paylaşacaksınız.

Görüntülü konuşursunuz bol bol. Telefon alırsınız olmazsa ona da. WhatsApp var, Messenger var, bir şekilde konuşursunuz. Onun gelişimi için iyi olacağını düşünebilirsiniz.

Baba-çocuk ile karşılaştırmak ne kadar doğru bilmiyorum ama abim hep kendimi en yakın hissettiğim insan oldu. Aynı üniversitede okuduk aynı dershaneye gittik, hep aynı çevrelerde büyüdük. 4 senedir ABD'de yaşıyor. Yanımda olmasını çok isterdim, olsaydı çok mutlu olurdum. Ama uzakta olmasına rağmen ilişkimizde hiç bir şey değişmedi, her hafta muhakkak telefonlaşırız. Uzaktan yürüttüğüm ilişkilerim de oldu. İletişimde kalınca ve sevdiğimizi hissettirdiğimizde ve sevildiğimizi hissettiğimizde mesafenin bir önemi kalmıyor

Valla olay simdi sicak oldugu icin bu sekil his normal. Zamanla bisekil alisirsin bence. Tabii durumlar ve olanaklar nasildir bilemeyiz ancak madem bu kadar kotu hissettin o vakit sen de elinden geldigince oralara gidip bizzat yakininda durmaya cabalayabilirsin gelecek donemde. Kastettigim tatil falan degil, oralarda is kovalamaya calisman.

Yaa kiyamam :) Kiziniz sizin gibi bi babaya sahip oldugu icin cok sansli olmali :)

Oncelikle ozleyeceginiz duygusunu kabul edin, bu cok normal ve olmasi gereken de bu zaten ama cok da duygusal dusunmemeye calisin. Hayat kosullari sebebi ile hepimiz sevdiklerimizden ayriliyoruz, daha iyi bir gelecek olusturmak icin. Bunlara odaklanin. Zaten ebedi bi ayrilik da degil, gorusma imkanlari da var. Pozitif yonlere odaklanin :)

Kız çocukları için iletişim her şeydir. Yanında olamadığın için çok üzülmeni anlıyorum ve bu -böyle bir baba olman anlamında- beni mutlu etti ama onunla iletişim halinde olmak "isteyen" bir baba da kız evlatları çok ama çok destekler. Kızlar görüldüklerini, benimsendiklerini, sevildiklerini, görülecek sevilecek benimsenecek kadar varlıkları kabul edilen ve değerli olan varlıklar olduklarını, babalarının onlarla olan saygı ve sevgi dolu iletişiminden ve ilgisinden anlarlar ve ancak böyle ikna olurlar sevilesi ve değerli bir insan olduklarına. Onun için onunla sık sık iletişimde olman, onunla konuşacak bir sürü şey bulman, ona notlar mektuplar eşyalar vs gönderebilmen veya eşyalarının arasına saklaman vs vs... inan ki her dakika yanında olup iletişimde olmamandan çok ama çok daha kıymetli olacaktır. Üzülme, inşallah yine bir arada olursun kızınla ama iletişime odaklanıp titizlenirsen emin ol kızının kahramanı ve başının tacı olmaya devam edersin. Üzülme.

kesinlikle 1bir1bir1 e katiliyorum.

Teknoloji sayesinde surekli iletisimde kalabilirsen mesafeler farketmez. maddi durumunuzu bilmiyorum ama Bruksel'e senede 1-2 kez gitmeniz veya onlarin Turkiye'ye gelmesi de sorun olmamali.

Surekli iletisimde kalirsaniz, ayni sehirde olup zerre faydasi olmayan anne babalardan yuzbin adim onde olursunuz.

Onemli olan onu unutmadiginizi, onceliklerinizden biri oldugunu hep hissetmesi.

Cocuklar bosanmayi umursamiyorlar, umursadiklari ebeveynlerden birini kaybetmis hissettirilmeleri. Bunu da bosanmis ebeveynleri olan 40 yasinda biri olarak yaziyorum. Cok kucukken bile anne babamin bosanmasinin kacinilmaz oldugunu gorebiliyordum sorunum o degildi. Sorunum bosanma travmasini kendileri atlatamayan, bunlari bize yansiarak karsi tarafla iletisimi koparan buyuklerdi. Onlar gibi olmazsaniz kiziniz sizi anlayacaktir.

21. yüzyıldayız fiziksel yakınlık tabi önemli ama artık uzaktan da iletişim halinde kalmak mümkün. burada annenin tavrı önemli. başka bir ülkede olduğu için çok kolay araya girebilir. engel olabilir. eğer böyle bir durum yoksa endişeye gerek yok.

Tekrar evlenin. Evet. Neden olmasın. Bu defa olacak.

Çok duygulandım hocam, o kadar çok çocuğunun yanında gibi görünüp aslında uzak olan insan var ki. Emin olun onun her daim yanında olduğunuzu hissettirdiğiniz sürece , mesafenin hiçbir önemi yok

Yeniköy Kitapçısı ve Yeniköy Kahvesi olabilir. Büyükdere tarafına uzanırım derseniz Demirtaş Ceyhun Halk Kütüphanesi var rahat çalışılabilen.

Büyükdere kazıklıyolun ordaki çay bahçesi de olur

Kötünün iyisi Golf Maraşım. Ama en güzeli çevrenizde pastane, dondurmacı varsa oralardan almak.

ben de golf marasim demeye geldim. mukemmel degil ama algidalardan daha iyi gibi. paraya kiyarim diyorsan movenpick var ama cok pahali o da

illa hazır olmayacaksa -ki zaten hazır olmasın- mado'nun dondurması çok çok iyi.

Kechy alıyoruz biz gayet güzel.

bence de maraş dondurmaları seçilebilir. diğerleri komple şurup.

Alpedo fena değil bence.

alpedo dondurmaları nefis. maraş imiş. gerçekten iyi.

Aoç

Mahallede mutlaka bir dondurmacı vardır. Hiçbir hazır dondurmacı, hakiki bir dondurmanın yerini tutamaz.

Mado, marfedo, alpedo. Sanırım en çok keçi sütü madoda ama ben en çok marfedo seviyorum.

Yüzde 70 oranında seviyorum, kabul olur mu hocam ?

Ben!

ABD'de Türkçe öğretiyorum. Bu alanda yüksek lisansim. Burada da doktora yapıyorum. Esnaf bir ailenin çocuğuyum. Yasitlarim 90'larda okuldan kaçıp top oynarken ders çalıştım. Anadolu lisesinde okudum. Sonra devlet üniversitesinde okudum. İlk yıl burs alamadım çok sorun yaşadım, ikinci yıl tekrar başvurdum burs aldım. Lisede son iki yıl sabah 7 akşam 8 okul ve dersanede zaman geçirdim. Başarılı olduğum için de dersaneye para vermedim. Herkes gibi ortalama bir zekam var ama çalışkanım. Zekaniz ve paranız çok değilse, çalışmak zorundasınız, yoksa şikayet etmeyin.

çok seviyorum. sabah öf pöflesem de iş başında düzeliyor.

kendi işi olmadığı halde sabah severek giden bence cindir. yok yani sanmıyorum. müthiş para almam falan lazım anca öyle.

Valla ben iş tanımının getirdiği zorunluluk ve dayatma olayını sevmiyorum dolayısıyla da severek uyanma gibi bir durumum falan yok. Alarmla uyanmak zorunda kaldığım her gün istisnasız küfür ederim.

Yaptığım şeyden zevk alıyorum mu? Alıyorum ancak işte onu böyle saçma sapan standartlara oturtulması ve başkalarını zengin etmek için uğraşıyor olmam canımı sıkıyor.

Ben seviyorum abi su saatte kod yaziyorum.
dun sabah 6'ya kadar yazdim 2 saat uyudum 8'de mesaiye basladim. Kimse de bana demedi calis diye.

Ama firsatim olsa calismam, isi sevmekle calismak ayni degil ki.

Araba surmek gibi surmesi iyi, ama soforluk kotu.

seviyorum diyemem ama sevmiyorum da değil.. çalışma arkadaşlarım süper ama bayağı kıyak ortamımız var :D çekilir kılıyor diyeyim.

İşim çok bomba da yeterince para kazanamıyorum hala :D

Ben seviyorum valla

Ayda birkaç bin lira daha kazansam çok severim işi. Aslında şu anda da seviyorum ama hayatımı komple düze cikaracak maddi gelirim olmadığı için canım sıkılıyor arada.

Yaptığım şeyi seviyorum ama bunu belirli mesai saatleri içinde içinde, deadline yetiştirmeye ve müşteri memnun etmeye çalışarak yapmayı sevmiyorum. Şirket, çalışma arkadaşlarım ve yönetici tarafından rahat bırakılmış olmak olmasa devam edemezdim burada.

Severek yapıyorum.

meslegimi seviyorum da, severek icra edebilecegim bir sirket bulamadim. :/

Severek uyanmak için sevdiği işi yapmak yeterli sebep değil ki. Severek yaptığın işi birlikte yaptığın insanların onu ne kadar çok kirlettiği ortamdaysan asla huzur bulamazsın mesela. Ayrıca mutlu uyanmanın tek kriteri bunlar da değil. Ekonomik şartlardan güvenlik alanına, ülkece yaşanan psikolojik kaostan ailevi ve özel hayata kadar milyom tane etken var.

Evet sevdiğim işi yapıyorum ama Severek yapmamı engelleyenler, bunu kendilerine en doğal hak görenler, müdahale edince en pislik entrikalar çevirenler var.

İşimi seviyorum. Hem bedava araba ve bedava yakıtla geziyorum, hemde sevdiğim satışçılık işini yapıyorum. %90 diyeyim, %10, ayda çok fazla km yapmaktan kırıyorum.

Ben de işini severek yapanlardanım. Zor ve yorucu tarafları tabi ki var ama keyif aldığım işi yapıyorum.

Mesleğim fena değil. Ama beni mutlu edecek sektöre geçiş yapmam lazım.

Mesleğimi yüzde %60 seviyorum.

Sevdiğim bi sektörde çalışırsam bu oranı yukarı taşıyabilirim. Ama şuan bankacılık sektöründeyim iş tatmini %30 falan.

@howfaristhesky hayatım aynı şekilde geçti hep inekledim dershanelere hep burslu gittim her okulumu dereceyle bitirdim, kpssde de derece yaptım üstelik. ama şu an iş var ama var sadece. zerre sevmiyorum. şimdiki aklım olsa ylsy kasardım kpss kasacağıma kimse de akıl vermedi.

Sevmek zorunda olduğum işi yapıyorum diyebilirim.

Yıllarca hiç alakam olmayan bir sektörde aşırı yoğun şartlarda çalıştım.
Şu an en azından okulunu okuduğum işi yapıyorum ve görece daha insani şartlarda çalışıyorum.
İşten çıkarken şöyle bir işte çalışsam ne güzel olur dediğim işi yapıyorum tam olarak.
Bu da herhalde özellikle bizim ülkemizde gerçekten bir lüks. Bu yüzden nankörlük etmek istemiyorum.

Mesleği sevmek başka bir durum ya zamanında daha çalışkan olup, daha bir okulda daha iyi bir bölümde okuyup daha çok seveceğim bir işi yapabilir miydim, yapardım, ben tembelliği seçmişim şimdi bunu ödüyorum.
Bu yüzden şikayet etmeye hakkım yok diye düşünüyorum.

iş iyi de parası az, pandemi falan.

asker gibi çalıştığım bir işte çalışıyordum 1.5 yıl öncesine dek. tüm getirilerine rağmen işi sevmediğim için işini sevenler kendilerini kandırıyor gibi geliyordu bana da aynı sizin gibi. bastım istifayı, 1 sene yattım. kafaya koydum sadece sevdiğim işi yapacağım diye iş aramaya başladım sonra. başvurduğum ilk yer oldu. iyi ki de olmuş. artık sevdiğim ne kelime, hayalimdeki işi yapıyorum. hani burada soruyorlar ya şu kadar paranız olsa ne iş yaparsınız, hala çalışır mısınız vs, trilyonlarım da olsa hala yapacağım işi yapıyorum artık. 2 durumu da dibine kadar yaşamış biri olarak biliyorum ki insanın sevdiği işi yapması kadar hayatını dengeye oturtan, kişiye huzur veren bir şey daha yok.

Sinema ve Televizyon mezunuyum. MSA Profesyonel Aşçılık sertifikam var. Her ikisini de mesleki anlamda tecrübe ettim. Şu an ilginç bir şekilde lojistik sektöründe çalışıyorum. Artık sevmek sevmemek olarak değil de vazife olarak değerlendiriyorum. İş haricindeki hayatımı güzelleştirme peşindeyim.

risk management alanında head seviyesinde yöneticiyim. normalde işimi çok seviyorum. fakat işin kendisini seviyorum. üstümdeki kişi ile uğraşmak, etraftaki gerçekte iş yapmayan ama hep şikayet eden veya light konuları yönettiği halde daha fazla önem verilen kişilerle aynı organizasyon içinde olmak beni içten içe öldürüyor.

10+ senedir sevdiğim işi yapıyorum çok şükür.

öğretmenim hiç severek yapmıyorum işimi.
sevdiğim işte başarılı olursam ileride istifa etmeyi düşünüyorum.

iki yıldır sevmediğim işi yapıyorum. hedefim 5-10 sene içinde sevdiğim bir alana geçebilmek. iş sonuçta sevilir mi bilmiyorum

sevdiğim işi yapıyorum. sıkıntı insanlarda. insanları sevmiyorum.

Ben +1

Ben 2 yıl önce Polonyalı bi misafiri gezdirmiştim, çok beğendi.

Sabahtan tarihi yarımadaya gittik. Birer çay içtik. Sonra ayasofya, yerebatan sarnıcı ve sultan ahmet'e gittik (sultanahmet gereksizdi bence). Ardından öğle yemeği yiyip Ortaköy'e gittik ve boğaz turu yaptık. Dönüşte de Ataköy marinaya gidip akşam yemeği yiyip içki içtik. Daha doğrusu ben bir bira içtim o rakı içti (rakıyı seviyor elin polonyalısı).

Benzer bir plan yapılabilir. Akşam yemeği o kadar uzak olmak zorunda değil tabii ama adamın kaldığı otel zaten o taraflarda diye Ataköy'e gitmiştik. Güzel bir Türk mutfağı restoranı bulup oraya da götürebilirsiniz.

beyazit'tan karakoy'e yuruyun veya tam tersi guzargahta.

karakoy'de baklava
eminonu'de balik ekmek ve tursu suyu,
sirkeci'de haci bekir lokumu
gene sirkeci-eminonu civarlarinda kestane veya misir
nuruosmaniye'de de bir cafe'ye oturup kahve icin en son.

bir gün tarihi yarımada: topkapı, ayasofya, sultanahmet, yerebatan, süleymaniye vs merakına göre ekleme çıkarma yapılabilir. başka bir gün şehir hatları kısa-uzun boğaz turu yapılabilir (bütün günü almaz) bir gün bir adaya gidilebilir.

Çok yabancı arkadaşımı gezdirdim, bazı arkadaşlarım Eminönü ve Sultanahmet civarından pek keyif almadı. Çok kalabalık ve turistik bulanlar oldu. Moda, Yeniköy, Arnavutköy, Nişantaşı civarlarından çok keyif aldı bu arkadaşlarım. Yerlilerin takıldığı yerler daha çok hoşlarına gitti. Öncesinde ve ziyareti boyunca arkadaşınıza sormanızı öneririm neler yapmak istediğini.

Süleymaniye camii üzerinden Beyazıt Meydanı ve İ.Ü. girişi gösterilip sahaflar üzerinden kapalıçarşı, kapalıçarşı nuriosmaniyeden çıkıp çemberlitaş gösterilir, oradan kral yolu, tranvay yolu, ile birlikte sultanahmette yere batan sarnıcı ve ayasofya. sonrasında topkapı sarayı gezilecekse topkapıs arayı, gezilmeyecek ise, topkapı sarayının kenarından soguk çeşme sokaktan gülhane girişi, gülhane içinden sarayburnuna geçilir, oradan yürüyerek mısır çarşısı, öısır çarşısı sonrası köprü üzerinden karaköy, karaköyde yemek vb oradan yukarı galataya çıkıp galata kulesi ve istiklal, taksim meydanı.

güzergah bu gayet güzel.

@liberal dediği gibi bir şey söyleyecektim.güzelce anlatmış.güllüoğlunda baklava yedirmeyi unutmayın.

iki yakın arkadaşımın babaları vefat etti. birkaç kişi de uzaktan akraba tanıdık vs.

Şahsen tanıştığım bir kişi öldü. Ama ailemin, arkadaşlarımın yakından 3-4 kişi öldü. Ya çok yaşlıydılar ya hastalıkları vardı maalesef.

Yakın çevremde olmadı ama tanıdıkların tanıdıklarından birkaç kişi öldü.

Bir tanıdığımın babası öldü onun dışında hiç kimse.

Yakınen tanıdığım karı koca vefat ettiler. Eşimin tanıdığı 2 kişi ayrıca. Yaşlar max. 60. Ama kronik rahatsızlıklar vardı.

eski bir iş arkadaşımın hiç tanışmadığım eşi,
hiç tanımadığım üst kat komşum,
çok uzaktan haberini aldığım babamın köyünden bir emlakçı,
ailemin yaşadığı şehirden 1-2 kişi

bunlar dışında hatırladığım yok.

6

38 yaşında astım hastası arkadaşımı kaybettik

3 arkadaşımın babası, 1 arkadaşımın anneannesi vefat etti.
Bir arkadaşımın arkadaşı (42 yaşında) vefat etti.

Benim anne babamın değil ama arkadaşımın annesinin epey arkadaşı vefat etti.

Dayim 2 ay yogun bakimda yasam mucadelesi verdi. Plazma tedavisiyle kurtuldu. Babamin 3 arkadasi (2si kardes) vefat etti.

Bi komşumuz atlattıktan birkaç gün sonra pıhtı yüzünden vefat etti

yakinim 1 kisi, daha nadir gordugum tanidik 3 kisi öldü. 4 tanidik cok cok agir atlatti. bu agir atlatanlardan bir tanesi son 10 aydir long covid problemleri yasiyor yani atlatti sayilmaz, hayati tamamen degisti. diger bir tanesi yine long covid ama sadece norolojik semptomlari var. muhendis oldugu icin sıkıntı yasiyor, konsantrasyonu ve hafizayi etkiliyor cunku.

Bir arkadaşımın 30 yaşındaki eşi beyne hasar vermesinden dolayı vefat etti. Daha doğrusu şöyle, covid yüzünden beyin kanaması geçirip beyin kanamasından öldü.

Kanser hastası bir yakınımız covid olduktan sonra öldü.

Bir de meslek çevremden çok kişinin anne-baba-büyükanne-büyükbaba gibi yakınlarının ölüm haberlerini aldım.

50 yaş altında ölüm haberini aldığım tek kişi 30 yaşında kadındı işte.

Köyden bir kişi öldü tanıdık. Kendisi 1453 yaşında olduğu için çok da ilginç gelmedi bu ölüm.

Eniştemi ve çok yakın bir arkadaşımın kuzenini kaybettik.

3 komsumuz vefat etti, ucu de erkek, ikisi yasliydi, biri gencti, ucunun de ek hastaliklari vardi
4 tane de uzak akrabamiz vefat etti. 3 kadin 1 erkek, bazilarinin ek hastaliklari vardi,

Eşimin kuzeni vefat etti. 50'li yaşlarında, doktordu.
Çalıştığım işyerinde 4-5 kişinin annesi/babası vefat etti. (Toplam çalışan sayısı 400 civarında)

iş arkadaşımın annesi ve mahalleden 2 kişi. yaşları +65

benim direkt tanıdığım 2 kişi, ama ailemden bir 10 kişiyi duymuşumdur 'mahallede şu vardı, eski arkadaşlardan şu vardı vefat etti' gibi.

anne tarafından uzaktan 3-4 kişi duyduk öyle

Bir tanidigin babasi, babaanne ya da anneannesi.
Bir tanıdığın babasi su an yapay komada.

Arkadaşlarımın ya da konuştuğum kişinin ailelerinden 7

duyduğum bi 6-7 kişi var ama hep tanıdığımın tanıdığı gibi. direkt tanıdığım birini kaybetmedim çok şükür.

yakından tanıdığım 2 kişi. birisi iş yerinde bi abimiz, diğeri kuzenim. tanıdığın tanıdığı veya tanısam da ismen bildiğim 10-15 civarı olmuştur.

Toplam 3.

Yakın çevremden 0 ama arkadaşlarımın ailelerinden, iş çevremden, komşulardan, tanıdıklardan bildiğim, vefat haberi gelen 100'den fazla maalesef.

1 kişi - anneannem.

arkadasimin halasi, amcasi, babasinin iki kuzeni; anne tarafindan da bir dayisi oldu.

hastalananlar da hep agir atlatti; uc tanesi hastanelik oldu.

tanıdıklarımdan dört kişi vefat etti, ikisi 40’lı yaşlarının başındaydı.

Bizzat dayım vefat etti, teyzemin bulunduğu apartmanda 4 kişi vefat etti.

2 kişi.

- Çalıştığım şirketin genel müdür yardımcısı.
- Çalıştığım şirketten bir arkadaşımın babası.

evde dizi film izlerken durduruyorum ezan bitince devam ediyorum o kadar çok çıkıyor sesi artık. linç yemeyeceğimi bilsem gidip hocayla kavga ederdim.

Biz de aynı sıkıntıyı yaşıyoruz. Eşim camiye gidip konuştu çocuk var uykusundan uyanıyor diye, onlar da biraz kısarız dediler ama hiç bir değişiklik yok. Belki siz de bu tarz bir bahaneyle gidip konuşabilirsiniz, bakarsınız işe yarar.

Keşke sadece ezan okunsa. Haftanın her günü ezan dışında da bir şeyler okuyorlar sürekli bizim buradakiler rastgele zamanlarda. Ses sonda, bir de üç dört farklı cami var civarda.

Telefonla konuşurken dışarıdaysam falan karşı tarafın söylediğini anlamıyorum.

aynen son ses açtılar, linç yemeyeceğimi bilsem şikayet ederim +1

evet biz de rahatsız oluyoruz. hatta ev arkadaşım işteki arkadaşlarıyla bile aynı şeyi konuşmuş. ezan mezan sela sömürebilecekleri her şeye daha bir dört elle sarılıp b*kunu çıkartmak istiyorlar şeklinde yorumladım.

Aynı duyguları 1500 yıldır paylaşıyoruz. İnternetin icat edildiği yıllardan bir flash animasyon ile derdimizi anlatmışlardı. Bekleyin yükleniyor...
www.youtube.com

isterse fısıltıyla okusunlar, ezan denen şeye hepten sinir oluyorum. günde 5 kez, kelimenin tam anlamıyla *her yerde* birilerinin yabancı bir dilde uzun uzun bağırmasının nesi nasıl normal olmuş anlamıyorum zaten. dinde zorlama yok derler bir de. bu zorlamayan hali yani. bi de bunun selası bilmem nesi var. tamamen gürültü kirliliği bence.

Ben geçenlerde ezan kötü okunduğu için ilçe müftülüğünü aradım, derdimi kibarca anlattım, şaşırtıcı derecede anlayışlı çıktılar ve bir sonraki ezanı başkası okudu asıl müezzin izinde miymiş neymiş onun yerine bakan kötü okuyormuş.

Siz de şansınızı deneyebilirsiniz bence.

Cimer'e yazmanızı tavsiye ederim. Ezanda ki kelimeler artık anlaşılmıyor sadece e ve a harfleri uzatılıyor. Aradım ilçe müftülüğü bana hak verdiler ama nedense yine aynı şeyler devam ediyor. Her vakit bir camii okusa aslında daha mantıklı tüm sesler birbirine giriyor ve hepsi son ses kafayı yemiş bu diyanet. Akp propagandası başka birşey değil

Valla ben 3-5 ayrı poşet şeklinde değil de 2'ye ayırıyorum. Birinde sebze- meyve-yemek artıkları diğerinde kağıt, karton, cam-plastik şişe şeklinde oluyor.

Ben her şeyi ayırıyorum. Yemek artıklarını mahalledeki hayvanlara, atık yağları, eski elektronik eşyaları ve kağıt atıkları ve eski kıyafetleri belediyeye veriyorum. Cam, plastik atıkları da konteynere atıyorum.

Ama bunların hepsine erişimim kolay. Mesela evimin önünde ayrı ayrı atabileceğim konteynerler var. Bu kadar kolay erişiyor olmasam uğraşır mıydım emin değilim. Benimki geri dönüşüm bilinci değil sanıyorum ki. Belediye o kadar uğraşmış boşa gitmesin diye düşünüyorum herhalde.

Geri dönüşüm zannettiğimiz kadar efektif değil, hele bizim ülkede hiç değil bence. Yine de ayırıp (yakınlarımda geri dönüşüm kutusu olmadığı için) çöpe ayrı atıyorum. Atık toplayan çocuklar bari alsın diye.

playing star again +1
Ayrıştırmak yerine daha az atık çıkarmaya çalışsak daha iyi.

blogs.scientificamerican.com

evet, plastik, kağıt ve ambalajları ayrı, evsel atıkları ayrı çöp poşetlerinde biriktirip ona göre çöpe atıyorum.

Her şeyi ayırıyorum, üşenilecek bir şey değil. Belediyenizi ve muhtarınızı arayıp bilgi almanızı öneririm. Geri dönüşüm kutusu her ilçede olmayabiliyor, örneğin bizim burda haftanın bir günü belli bir saatte evlerin önünden toplanıyor. Cam dönüşüm kumbaralarını da mahalleniz için talep edebilirsiniz.

Daha çok plastik tüketerek nasıl bir fayda sağladığınızı anlayamadım.

yakınımda iki cam kumbarası olduğu için camları muhakkak ayırıp onlara atıyorum.
ambalaj atabileceğim bir kumbara da var ama o biraz uzak sayılır, her zaman oraya atamıyorum.
o zaman da belki plastik toplayanlar alır diye ayrı bir poşetle atıyorum.

"Daha çok plastik tüketerek nasıl bir fayda sağladığınızı anlayamadım."


haklısınız
ama damacanaların temizliğine güvenmiyorum cam da olsa
olası sağlık sorunları daha fazla probleme yol açacak

Yeniköy'de Araka olabilir. Biraz daha uygun fiyatlı olsun derseniz yine Yeniköy'de Apartıman olabilir.

karaköy lokantasi
yeni lokanta

bunlara da bakabilirsin, mikla'ya gore daha uygunlar diye hatirliyorum.

anadolu yakası-> paslı pelikan
avrupa yakası-> cihangir sur balık

www.instagram.com

www.instagram.com

www.instagram.com

www.instagram.com
www.instagram.com

Valla koyabilirsin aslinda copun yanina. Millet gelip alabiliyor, olmadi varsa apartmanda kapici vs ona soyleyebilirsin. O belki alir ya da satar vs.

bazı belediyeler alabiliyor bir sorun.

Copun yanina konulup henuz alinmayan bir sey gormedim.

Çöpün yanına koyunca parçalayarak işe yarayan kısımları alırlar. Demir bölgelerini.

Çöpün yanına koy ve maksimum 2 saatte buharlaşmasını izle

Letgo ölücüleri ile hiç uğraşmayın. Bedava baza ve başlık verirsiniz, evime kadar bırakabilirmisiniz diye mesaj atarlar, şu gün şu saatte gelip alacağım der, gelmez telefondan sizi engeller. En sonunda bazayı parçalayıp çöpe attım. Ben olsam taşıyabileceğim bir koltuksa çöpün yanına koyarım, taşıyamayacaksam elektrikli testere, çekiç ne bulursam girişir parça parça çöpe atardım.

Çöpe atmadan önce belediyeyi ve muhtarı arayıp sorun, belki ihtiyacı olan birine gider.

2.elciler falan gelip götürebilir bi gidip sorun.

Spotcu varsa civarda ara gelir alırlar bence.

Bir de ücretsiz ilanları pas geçiyorum ben. Çünkü genelde pazarlık yazmak için biz bırakıyorlar. 100 lira falan yaz bence.

Hayder kullanıma müsait eski eşyaları alıp ihtiyaç sahiplerine ulaştırıyor, bir çok belediye ve derneği tek tek arayıp bir tek bunlardan geri dönüş almıştım.

İstanbul'da iseniz hayder +1

çöp yanına koyun 2 saate yok olur +1

Vektörel çizim programlarıyla yapılır dediğiniz gibi. Ben inkscape'de yaptım son cv'mi.

LaTeX/Overleaf. Canva'ya da bakabilirsiniz.

novoresume.com

ben buradan oluşturdum. tek sayfa CV bedava. Sonra baktım çok güzel duruyor ama bazı bilgiler tek sayfaya sığmıyor. Yazı tipini falan küçültmem gerekti. Yaptığım CV'nin aynısını Excel'de oluşturdum. Şimdi Excel üzerinden değişiklik yapıyorum. Fikir vermesi açısından güzel tasarımlar var bu sitede.

Valla ben HTML ve CSS ile yapmıştım.

Eskilerden Vivian Maier, John Vachon, Elliott Erwitt ve Marc Riboud; yenilerden Michael Sidofsky geldi aklıma öncelikle. Özellikle Marc'ın İstanbul fotoğraflarına göz gezdirmenizi tavsiye ederim, beni garip bir şekilde fazlasıyla hüzünlendiriyor.

polaroid kidd diye bilinen mike brodie nin amerikada trenlerde seyahat eden yaşayan hobo denilen işçilerin fotoğraflarını çektiği seri hoşuma gidiyor

Erdal kınacı

elsa bleda

Robert Mapplethorpe

suzan pektaş, serkan tekin, emin özmen, özge elif kızıl, mustafa bilge satkın, ilker karaman, sevil alkan, melike çetin, kağan baştimar, engin güneysu, haluk safi.
bunlar sokak ve haber fotoğrafçılığı konusunda ülkenin kıymetli ama kıymeti pek bilinmeyen isimleri bana göre.

yabancı sayacaksak julie hrudova, patrick florian, stephen leslie, alison guzman, masoud mirzaei, sebastien serrato ilk aklıma gelenler.

edit: elsa bleda'ya +1 vermeden geçemedim.

Rarindra prekarsa

Man Ray <3
Misha Gordin, geçen yıl ölen, çok da tanınmayan bir fotoğrafçı ama bayılıyorum çalışmalarına.

Gregory Maiofis

Sebastiao Salgado, Ansel Adams, Martin Parr

iyi bir kadın doğum uzmanı bulun, tercihen hastane değil özel muayenehane. gidip durumu anlatın. korkulacak bir şey yok.

Peki fiyat konusunda tahminen ne kadar tutar tüm işlemler?

telefon edin birkaç muayenehaneye hem ücret hem de diğer sorularınızı sorun, içiniz rahat olsun aynı yeri günde 10larca insan benzer şeyden dolayı arıyor.

Güvendiğiniz beğendiğiniz hastanelerde kadın doğum uzmanlarından randevu alın. Ben bir kaç doktor gezmek zorunda kalmıştım zira kimi doktor bu operasyonu yapmaya yanaşmıyor, vazgeçirmeye falan çalışıyorlar. Duygusal baskı kurmaya çalışıyorlar bazen, hiç canınızı sıkmayın.

Şimdi Bilkent, Koc, Sabancı hukuk mezunu birini sütçü imam hukuk mezunu biriyle karsilastirmak doğru mu? Apartman üniversitelerini es geçiyorum tabii ama özel üniversitelerde de çok kaliteli olanlar var.

Ayrıca tecrübe, kendini geliştirme gibi faktörleri de unutmamak gerek.

40 yaşında özel okul mezunu avukat tanıyorum. 15 senelik tecrübe sahibi. Müthiş bir çevresi, çok sağlam tecrübesi var. Bu adama gözüm kapalı güvenirim.

Eğer gideceğim avukat genç yaşlardaysa kesinlikle devlet okulundan mezun olmasını tercih ederim. Çünkü yeni mezun olmuş avukatlarda haliyle tecrübe konusunda eksiklikler olabilir. parası da ona göre olur. madem tecrübesi az teorik bilgisi iyi olsun diye düşünürüm. Özel okul mezunlarının ne disiplinine ne de teorik bilgisine güvenim yok.

tabi bu genellemedir. her genelleme gibi bu da yanlış olabilir.

Okulun bir önemi yok. Ezberi iyi ise iyidir. Okulda öğrendiği çoğu şey iş hayatında işine yaramaz bile. Tamamen kendini geliştirmesine bağlı. Boğaziçi mezunu doktorali tanıdığım var eşeğini bile teslim etmezsin

Avukat için nereden mezun olduğu çok önemli değil, asıl önemli olan dava kazanma oranı. Doktor için de aynısı geçerli. Bunu nasıl ölçeriz, o da cevaplaması zor bir soru ama ben bunlara bakıyorum.

Hiç endişe duymuyorum. Devlet ve özel okul karşılaştırması yaptığınız şekliyle eskide kaldı, ikisinin de iyileri ve kötüleri var artık. "seviye olarak iyi olsa zaten neden devlet uni tercih etmesin ki?" demişsiniz, nice kaliteli özel okulda pek çok devlet üniversitesine göre çok daha iyi eğitim olanakları var.

@fraise dediginiz universiteleri ben de tenzih ederim.

apartman unide hukuk mezunu bir avukatla calisiyoruz ben de alakali konumuzla ilgili biri oldugu icin tercih etmistim. universitesi linkedinde yazmiyor bile. yani hem tercih ediyorum hem soru isaretim kaliyor umarim memnun kaliriz isinden de aklimdayken fikrinizi merak ettim

Merhaba,

Ben Özel üniversitelere tamamen önyargılı biri olarak özel üniversiteden mezun oldum. Apartman üniversitesi değildi. Ve devlet üniversitesinde aynı bölümde okuduğum arkadaşlarımdan çok daha iyi bir eğitim aldım. Mesleki eğitimim de epey öndeydim diyebilirim. İyi ve kaliteli bir özel üniversiteyse eğer tercih edebilirsiniz.

Ozelden ozele degisir. Koc, Sabanci, Bilkent ile Bahcesehir, Yeditepe ve birkac ozel universiteye daha guvenirim.

parayla mezuniyet nasıl oluyor ya, sınava girmiyor mu bu insanlar 4 sene boyunca? özel üniversitede hocalık yapan boğaziçi, vs. mezunu akademisyenler, "bunlar para vermiş ya" deyip havadan mezun mu ediyor? :) kimse yatarak üniversite okuyamaz bence, özellikle de tıp ve hukuk gibi bölümlerde. insanın kendini yetiştirmiş olması da ayrı bir konu tabii.

@nathanieltroy

Olay şu, vakıf üniversitesinde derse giren hocalar aynı zamanda devlet üniversitelerinde de derse giriyor. Dolayısıyla aynı hoca tarafından sorular hazırlanmasına rağmen arada müthiş bir uçurum oluyor. Devlet üniversitesindeki öğrenciler sınavda dökülürken vakıftakiler kolay sorularla rahat rahat ders geçiyor.

Bir zamanlar fetöden dolayı kapanan x üni öğrencileri bizim okula özel öğrenci olarak alınacaktı. Tabii haliyle büyük tartışmalar çıktı. Devletliler “biz bu okula hakkımızla geldik başkasının bizim sıralarımızda eğitim görmesi kabul edilemez” derken, kapanan fetö üniversitesi öğrencileri ise “biz de sizlerle aynı hocaların sınavına giriyoruz. Siz dökülürken biz en iyi notlarla geçiyoruz” diye kendlerini savunmuştu. Twitterda facebookta ateşli tartışmalar dönmüştü.

Neticede o öğrenciler geldi, sınav neymiş onu gördü. Laga luga yapıp Okul uzatan 2 tanesini biliyorum :)

Çiya

açık ara çiya:)

Çiya demeye gelmiştim. Çanak’a da götürün ama mutlaka

Tavaci recep usta, bostancida.
Kisi basi fix fiyat menu, mezesinden tut findik lahmacununa her sey geliyir
Garsonlar da ilgiliydi. Icki yok sanirim. Yabanci arkadaslarimi oraya goturuyorum, iyi oluyor

Dedecan Atasehir/ alkolsuz

Çok güzelmiş. Bence kağıdın içindeki açık renklerden seçin, kırık beyaz gibi (resimdeki duvar rengi güzel örneğin). Ben normalde koyu renk duvar severim ama bu kağıtla odayı boğar gibi, açık renkler resmi ortaya çıkarır.

Toprak alt tonu olan açık renklerden seçin, kum beyazı var mesela filli boya bir bakabilirsiniz.

duvar kağıdı çok güzel, bebeğinizin bahtı açık olsun:)

bence sağda ve soldaki açık yeşilimsi yapraklar için kullanılan yeşilin açık pastel tonu çok güzel olur. mesela, www.gentas.com.tr

Pek çok ülkenin pek çok ülkede okulları var.

Evet misyonerlik amacı var ancak utanç kaynağı da değil.

Bu ülkenin en eski Amerikan okullarından biri Tarsus’ta.

Bunlar üşkenin zenginliği olarak görülmeli. Şunu da kabul etmek gerekiyor bu ülkede cidd bir entelektüel baskınlığı var kolej mezunlarının. Bu da kötü demek değil.

Türkiye’nin de başka ülkelerde okulları var aynı şekilde.

Ayrıca bizimkiler de misyoner okulları.

@tessera: "Pek çok ülkenin pek çok ülkede okulları var."

gelişmiş ülkelerin, gelişmiş ülkelerde okulları var mı?

milliyetçi bir insan değilim ama bir fransız lisesinde, fransa'nın kültürünü ve değerlerini, önemli kişiliklerini bizim türk çocuklara öğretmek bana oldukça saçma geliyor. sanki biz medeniyet görmemişiz de fransızlar bizi medeniyetle tanıştırıyormuş gibi geliyor.

saçma geliyorsa gönderme çocuğunu o okula, öğrenmesin? ben almanca okudum okulu ss subayı olmadım.

tessera +1

Hollanda ve Almanya'da Amerikan okulları var örneğin. Google'da bulabilirsiniz detaylarını.

Gelismis ulkelerde de var.
Los angeles'ta, berlin'de fransiz liseleri var.

Fransa'da yaşadığım şehirde Amerikan lisesi var.
Kısacası tahmininiz yanlış.

fisna.org Kuzey Amerika kıtasındaki Fransız okulları
www.internationalschoolparent.com Birleşik Krallık'taki Fransız liseleri
www.completefrance.com Fransa'daki uluslararası okullar
en.wikipedia.org/wiki/Category:British_international_schools_in_Germany Almanya'daki İngiliz okulları
vesaire vesaire.

Gelişmiş ülkelerin gelişmiş ülkelerde okulları var evet, aşağılık kompleksi yapılacak bir mevzu değil.

Edit: Wiki linki tuhaf çıktı, alternatif olarak Almanya'daki uluslararası okullar linki:
www.expatica.com

Hemen hemen her yerde italyan fransız okulları var.

Mesela diplomatlar ve benzeri işlerdeki insanlar çocuklarını fransız okullarına yollar. Neden derseniz birkaç nedeni var. Birincisi bakalorya veriyorlar ki her yerde lise eğitimi geçerli olsun diye. İkincisi her ülkede o eğitim aynı seviyede ya da yakın seviyede. Ülke değiştirmek zorunda kaldıklarında çocuklarınon problem yaşamasını önlüyor. Tabi bi de uluslar arası ilişkiler dünyasında fransızca değerli bir dil, statü gibi biraz da.

Her ülkenin her yerde yok ama çoğu gelişmiş ülkenin çok fazla yerde var.

Fransizlar cok eski.
misyonerlik amacli acilmistir italyadan fransaya falan gecmistir.
Misyonerlik deyince osmanliyi batirmak icin degil kendi aralarindaki kavgadan da dolayi var. Papayla falan kavgalari barismalari vs.. cok degisik tarihleri vardir.
Bundan cikanlar turkcu falan olur fransizlardan nefret eder.
Mezunlardan cogu elci konsolos falan olurdu eskiden.

Amerika okullari sonradan acilmis, 1. Dunya savasi oncesi osmaliyi parcalamak icin.
Savastan sonra cogu kapatilmis.

Kalanlar amerikan aski pompalar. Ogrenciler amerikayi cok sever.

Aha bunlar yabanci o zaman dusmandir diye tek potaya koymamak lazim hepsinin amaci kulturu falan farkli.

Zaten kanunlari yonetmelikleri falan ayri, tarih dersini gidip yabanci dilde vermeleri yasak falan.

Şu anda en iyi eğitimi bu okullar veriyor. Adam devşirme kısmı bence de var. Aileler genellikle de yurt dışına gidiş olanağı için çocuklarını gönderiyor.
Rahatsız olan göndermez.
Yerli ve milli okullarımız var ne de olsa.

Bu arada eski derken gercekten eski, istanbul'un fethinden daha once acmislar okulu.

Türkiye'nin de yurt dışında okulları var. Hatta kurulduğu zaman cumhurbaskani ziyaret ediyor. Umarım Türkiye'ye de başka ülkelerin iyi okulları gelir, Türkiye de iyi okullar açar. Örneğin Japonya bir lise açıp iyi bir mühendislik dersi verebilir.

Yabanci okul mezunuyum.
Hic de o ulkenin degerlerini, onemli kisiliklerini, tarihini filan ogrenmedik.
Turk dili ve edebiyati dersimiz vardi, tarih ve cografya da turkceydi ve turk müfredatina goreydi. Milli guvenlik dersimiz de vardi, ordudan emekli birisi geliyordu hatta.

Alman dili ve edebiyati dersimiz vardi, okulun asil diliydi sonucta. orada tabi ki onlarin onemli yazarlarini, edebi donemlerini vs ogrendik, bunda yanlis bir sey gormuyorum.
Matematik, fizik gibi derslerde konular turk mufredatindan farkliydi, o yuzden yurtdisina hazirladiklari bir gercek. Turkiye’de okumayi isteyen öss’ye iyi hazirlayan, son senesinde raporla okula gitmeyecegi yerli ve milli bir okula gitmeli zaten, bu okullar bunun icin yanlis yerler ama mezunlarinin cogu da turkiye’nin en iyi universitelerine girmeyi basarabiliyorlar her seye ragmen.

Gelismis ulkelerin gelismis ulkelerde okullari var, evet.

Okullar kültür emperyalizminin önemli bir parçasıdır. Mesela ispanyollar da esmer, türkler de. Ama ispanyollar bundan gocunmuyor hatta avrupa'da oldukça yakışıklı / güzel bulunurken, türkler kendilerini sarışın ve renkli gözlü yapmak için deliriyor.

Acaba neden?

Batı ülkeleri birbirilerinin sınırları içinde okullar açıyorlar. Almanya fransa'da, fransa amerika'da. Ama bu daha çok kültürel bir dayanışmanın ve ekonomik işbirliklerinin bir parçası. Bir diğer amaç da o ülkede kendi çıkarlarına uyacak insanlar da yetiştirmek. ATıyorum abd'deki fransız şirketlerinin ihtiyaç duyduğu insan kaynağını yetiştirmek de bu okulların misyonu. Tabii yine kendi içlerinde ufak istihbarat faaliyetleri de yürütüyorlardır bu okulları paravan olarak kullanarak.

Ama dediğim gibi batı ülkelerinin birbirleri içinde okul açması daha çok kültürel dayanışmanın bir parçası.

Asıl mevzu, batı ülkelerinin gelişmekte olan ülkelerde açtıkları okullar. Özellikle 18-20 yüzyılda bu okulların bir çoğu misyonerlik ve emperyalist faaliyetler için kuruldu.

Bu tarz faaliyetlere yumuşak güç denir. Elbette kimse gelip de öğrencilere hadi ülkenizden nefret edin demiyor. Tam tersine, okulu kuran ülke kendi değerlerini sevdirmeye ve sempati toplama gayretinde oluyor. Kitle iletişim kuramlarında fikir ekme gibi bir teori vardır. Muazzam bir yöntemdir. Sempati toplayarak, telkinlerle ya da farklı tekniklerle insanların bir fikri benimsemesini sağlarsınız. Örneğin batı medeniyetinin üstünlüğünü orta okul çağında aldığınız çocuklar üniversiteye gelene kadar tatlı tatlı benimsetebilirsiniz. Burada bahsettiğim teknik ya da ekonomik üstünlük değil.

Mesela Osmanlı'nın son dönemlerinde, cumhuriyet döneminin neredeyse tamamında batılı insan tipi epey yüceltilmiştir. İnsanlar bir alman, fransız, ingiliz karşısında kendini daha yetersiz hissediyor. Güzellik algımız bile böyle şekillenmiş. Ülkenin yarısının sarışın renkli gözlü olmak istemesi tuhaf değil mi? Yukarıda bahsettiğim gibi, ispanyollar bizimle benzer fiziksel özelliklere sahip olmalarına rağmen bundan gocunmuyorlar. Çünkü bizim kadar kültürel emperyalizme maruz kalmadılar.

Bunda osmanlı entelektüellerinin ve ilk dönem cumhuriyet entelektüellerinin önemli bölümünün dönemin yabancı okullarında okumuş olmasının etkisi büyük bence. 1. dünya savaşı'ndan sonra ülkedeki tüm gazetecilerin, yazarların, bürokratların okudukları lisenin bağlı olduğu ülkenin mandasına girmeyi savunması tesadüf olmasa gerek.

Dediğim gibi kimse bu insanlara gidip de "bizim için çalışın" demiyor. Ama propaganda öyle güçlü bir silah ki, insanlar farkında olmadan kendilerine dayatılan düşünceyi büyük bir istekle kendi fikirleri gibi benimseyebiliyorlar.

Fransız okullarından mezun çok arkadaşım var. Birçoğu farkında olmadan fransızlara benzemeye çalışıyor. "parissienne" görünmeye çalışıyorlar. Tarif etmesi çok garip bir psikoloji bu. ama ne demek istediğimi anlatabildiğimi sanıyorum. Sürekli "ben fransız kültürüyle büyüdüm" imasında bulunuyor çünkü o kültürü daha üstün görüyor bilinçaltında. gibi gibi...

Ha türkiye de bunu yapıyor farklı ülkelerde okullar açarak elbette. JAponlar da... Ama batı medeniyeti daha yayılmacı bir politika izlediği için bu daha ilginç noktalara varabiliyor.

Bu arada "yeni kültürler tanımaktan ne çıkar" algısı da gelişmekte olan ülkelere öğretilen bir tavır. Elbette yeni kültürlere açık olmak çok değerli. Ama siz fransa'da
müfredatının türkler tarafından belirlendiği, türk kültürünün baskın olduğu bir okul açabilir misiniz bir düşünün:) Bir türk olarak okul açabilirsiniz. Ama türk kültürünün baskın olduğu bir okul fransa'da türkiye'deki fransız okullarından daha fazla baskı görür.

Şu bir gerçek ki, milliyetçiliğin ve patriotismin modası geçti anlayışı sadece nedense gelişmekte olan ülkelerde oldukça yaygın. Batı medeniyeti kendi sınırları içinde son derece patritotic, milliyetçi ve muhafazakar olabiliyor. Yabancı dil öğrenmek için bizim kadar gereksinim duymuyorlar mesela.

Arkadasim var 12 yillik evli ikisi de muhendis acayip mutlular, cocuklari da var.

Eleman devamli aldatiyor ama kadini bilmiyorum.

Benim üniversiteden hocam var. 50 yaşında falan vardır. Gezmeyi, yemek yemeyi falan çok seviyorlar. Maddi durumları falan da çok iyi. Kızı New York'da okudu. Sürekli bi yerlerden foto atıyorlar tatillerde. Yani öyle bir yaşamda mutsuz olmak çok da mümkün değil gibi.

ben uzun senelerdir beraber olup hala sevgili gibi olan çift görmedim hiç. ya asker arkadaşı gibi oluyorlar ya da mutsuz.

Sadakat. İnsan vakit geçtikçe daha fazla mı talepleri oluyor ya da gençken gözü mü kör oluyor çözemiyorum. Sanırım karakterle ilgili. Uzun ilişki iki tarafın karakteriyle ilgili. Belki de hoşgörü, sınırsız bağlılık. Sınırsız bağlanmak ne kadar zor? Cidden zor mu

Valla ben kısa süreli mutlu evliliğe de denk gelmiyorum

var. çok nadir ama. çoğu ilişki mutsuzluğa mahkum gibi görünüyor. o mutsuz insanlar da "canım cicim aylarınız geçsin de göreyim sizi:):):):)" veya "aman diyim evlenmeyin" tarzı garip propagandalar yapıyorlar. onlar zavallı diye herkes zavallı olmak zorunda değil. ama dediğim gibi, çok az denk geliyorum gerçekten birbirini seven mutlu çiftlere. mutluluktan kastım da her günün güllük gülistanlık geçmesi değil bu arada. her ilişkide zorluklar olur tabii ki.

Annem ve babam 38 yıldır evli. Tabi onlara sormak lazım ama çok mutlu görünüyorlar. Bana sorarsanız hala birbirlerine aşıklar. Karakter olarak ikisi de karşısındakini dinleyen tipler, yani üste çıkmak için saçmasapan konuştuklarına şahit olmadım hiç. Tartışıyorlar ama konuşup anlaşıyorlar bir şekilde. Tartışıkları şey de "sen şöylesin böylesin" gibi suçlama değil de doğrudan sorun ile ilgili oluyor. Ayrıca kıskanç değiller. İkisi de kendine zaman ayırıyor, boş zamanlarında kendi arkadaşlarıyla takılıyor.

var. 70'li yaşlarına yaklaştılar, ellerinde büyüdüm diyebilirim neredeyse ve şu yaşıma kadar birbirlerine ters bir söz söylediklerini bile duymadım. çok kibar insanlar ama dışarıdan bu kadar sempatik görünmelerinde sanırım kadın tarafının payı büyük - gerçekten dünya tatlısı ve iyisi, "ne bakıyon" deyip kavga çıkarabilecek tarzdaki birini bile yumuşatabilecek kadar klas bir insan. ben çocukken evlerinde gittiğimde bile huzurlu hissederdim (kendi ailemde ciddi bir sorun olmamasına rağmen) ve çocuk aklımla bile derdim yani, "buradaki insanlar gerçekten mutlu" diye. yaşım 30 olacak neredeyse, fikrim hala değişmedi :)

yalnız açıkçası ben bu "evlilik mutsuz eder" görüşüne de katılmıyorum. bugün mutsuz olan, evliliğine söven insanların çoğu ayrılsa emin olun ertesi gün eşini özler ve ister. belki tamamen alışkanlıktan, belki tamamen sevgisiz bir şekilde olur ama yine de ister. birlikte yıllar geçirmek, bir ilişki inşa etmek kolay iş değil. ayrıca kusura bakmayın ama çoğumuz da tırt insanlarız, evlenmeyince çok daha dolu ve süper hayatlar yaşayacakmışız gibi davranıyor bazıları. bana tuhaf geliyor. sanki çok mutlu olacaklarmış da evli oldukları için mutsuzlarmış gibi... değişik. tabii kişiden kişiye değişir bu, bazı insanlar gerçekten yanlış evlilik yapıyor ve evlenmese daha mutlu yaşayacak gibi oluyor.

bunu niye yazdım? "uzun süreli mutlu evlilik"ten çok dışarıdan mutsuz görünen ama bittiğinde tarafları çok daha üzücü bir hayata iten birliktelikleri daha sık gördüğüm için. bence aynı evde yaşadığın, hayatını paylaştığın bir insanı daima aynı tutkuyla sevmek mümkün değil. tabii ki yeri gelecek "ulan bu ne biçim insanmış" bile diyeceksin. gelgelelim çok ciddi veya temel problemler yoksa bir arada 15-20 yıl geçirmiş insanlar ayrıldıklarında daha mutlu olmuyorlar. en azından şahsi gözlemim bu yönde. YÜCE RABBIM her insanın gönlüne göre, nasıl mutlu olacaklarsa öyle versin.

Benim annem babam 27 yıldır evli. Baya anlaşıyolar. Annem hiç üste çıkan bi tip değil. Babam baskın ilişkide. Annem de daha çok kabullenici olunca anlaşıyolar, birbirlerinin dilinden anlıyolar. Liseli aşıklar gibi değiller ama anlaşıyolar. Tabi tartışma oluyor ama annem küsüyor o durumlarda, kavga çıkarmıyo. Sonradan geri barışıyolar.

Gördüm annemin halası ve eniştesi. Ama şöyle bir şey var, onları herkes severdi. Zaten aşırı iyi insanlardı. Karı koca öğretmenlerdi. Enişte zaten aşırı ünlü bir kimya öğretmeniydi Samsun’da. Herkese yardım etmişlerdi karı koca. Annemle babamın da evlenmesine ön ayak olmuşlar. Çok sıkıntı da çektiler. En son enişte mide kanseri oldu. O tonton göbekli hoş sohbet adam eridi 40 kiloyla vefat etti. Bir yıl geçmeden hala da vefat etti. Birbirlerini çok seviyorlardı aşk evliliğiydi zaten uzaktan akraba olsalar da. Ölümüne de dayanamadı kocasının peşinden gitti. Halen daha onları atakumda evlerinde hayal ediyorum ben. Hiç ölmemişler gibi. Çok minnoşlar halen daha. Duygulandım.

31 yıllık evli olan annem ve babam. Bence 15 yıldan sonra daha iyi anlaşmaya başladılar. Birbirlerini seviyorlar, düşünüyorlar. Ayrı hiç kalamıyorlar. Çoğu zaman yeni evlenmiş gibi takılırlar sarılıp film izleme, el ele yürüyüşe çıkma, başbaşa yemek vs.
Nadiren tartışırlar onda da annemin sitem etmesi babamın susması şeklinde oluyor. Annem baskın bir karakter ve yaş olarak da babamdan büyük. Babam da çocuk ruhlu bir insan. Tamamliyorlar bence birbirlerini.

Florya Sahil
İBB Floeya Sosyal Tesisler
Aqua Florya Avm

Kireçburnu. Tarabya ve Büyükdere arasında yürüyebilir, Set Balık veya Büyükdere'deki kanatçılarda yemek yiyebilirsiniz.

tabiki caddebostan sahil.

avrupa yakasının sahili 5 para etmez gözümde.

bebek, istinye dolaylari guzel gayet.bogazi goren sahil yer iste mis

sen karsiya geccem diye o kopruye girdigin anda pisman olup geri de kacamaazsin :) ben de anadoluda yasiyorum ama karsiya gecmeni gerektirecek bir gerekce yok sonucta istanbulda olmayan birine her bogaz manzarasi guzeldir. Ortakoy karayollari tesisleri aksam belli saatlerde acik sanirim arayip ogrenip rez yapabilirsiniz

büyük

Büyük.

Böyük.

büyük ve küçükten bağımsız değişikliğin köklü ve radikal olduğunu da belirtmek istemiş olabilir.

büyük diyebilirsiniz, pardus+1.
işleyişi, anlayışı değiştirecek şeyler.
belki değişikliğin kendisi küçüktür ama etkisi büyüktür. ama genel olarak büyük değişiklik diye bakılabilir.

Marjinal değişiklik küçük değişiklik demektir. Bu kadar kişi nasıl büyük demis anlamadım.

Sistemde marjinal değişiklik yapıldı demek de ufak tefek değişiklikler yapıldı anlamına gelir.

En azından İngilizcede ki kullanımı bu şekilde.

Sistemsel, radikal değişikliğin tam tersidir aslında.

sckxyss +1

İngilizce ve Fransızca'da küçük demektir. Türkçe'ye tam tersi olarak geçmiş ise çok ilginç. TDK da pek yardımcı olamıyor:

marjinal
1. sıfat, mecaz Aykırı.
2. isim, matematik Son birim.

Ekleme: Sanıyorum karışıklık şundan kaynaklanıyor: Fransızca marjinal aykırı, birinci derecede önemli olmayan, azınlığa ait anlamına geliyor. Yani aslında ortada büyük/küçük olmaya dair doğrudan bir unsur yok. Türkçe sanıyorum bu aykırı olma durumunu "büyük bir farklılık" olarak yorumlamış.

marjinal degisiklik yapildi diye bir kullanim Turkce'de pek yok. Yani ingilizceden birebir alinmis, cevrilmis cumle. Ingililzcede de marjinal kucuk, onemsiz demektir. Karistiran arkadaslar secimlerdeki marginal seat, marginal bolge seklindeki secim muhabbetlerinden karistiriyorlar sanirim. Marjinal bolge cok az farkla kazanilan secim bolgesidir, o bakimdan orasi onemli olur, secim tahminlerinde onemli, kilit bolge diye anlatilir falan. Marginal decrease, increase dendiginde onemsiz, kucuk degisiklik anlasilmali

büyük.
çünkü marjinal'in türkçe karşılığı sıra dışı, aşırı gibi bir şey.
verdiğiniz örnekte; normal olmayan / sıra dışı değişiklik - büyük, önemli değişiklik mantığına denk geliyor ve günlük hayatta kullanımı da var bu şekilde.

*ben de ingilizce küçük anlamına geldiğini okuyunca şaşırdım. yani aradığınız cevap; söz konusu metnin orijinali ingilizce/fransızcaysa küçük, türkçeyse büyük diye düşünüyorum.

Kucuk ama etki eden degisiklikler olarak kullandiysa dogru kullanmis derdim. Yoksa bana gore de Turkcede boyle bir kullanim yok.

küçük ya. minnacık.

marjinal = en son birimin etkisi. hatta iktisatta bir fonksiyonun türevine bakılıyor marjinal etkiyi görebilmek için :D

İngilizce düşününce küçük ama cidden Türkçe bakarsak biri bunu dese büyük bi değişiklik gibi anlarız sanki. Çeviri bir metinse direkt İngilizce anlamı geçerli olur.

Bunu yazan Türk ise, önemli/etkili bir değişiklik olduğu anlamaya daha yatkın olurdum ben. Esas anlamını bilip yazması daha küçük bir ihtimal çünkü. Sorabiliyorsan sorup editler misin? :D

Benim de anladığım, küçük ama genel düzene adapte olmakla beraber sıradışı kalan göze çarpan deşiklik denebilir.

Ben de çok severim. Bir ihtimal Alsancak'ta Balmumu Lokanta yapıyor olabilir, arayıp sorabilirsiniz. Uzak ama Tire'de GastroTire yapıyor, o da aklınızda olsun. Ama rezervasyonsuz yer bulamayabilirsiniz.

Bu dedigi yerlerde doyasiya yiyemeyebilirsiniz yalniz, onu da goz onune alin. Butik ve fiyatli yerler. Ozellikle gastro tire ya canim bir keskek cekti gidip yiyeyimden ziyade daha ozel gunlerde gidilebilecek bir yer.

Balıkesir'de yenir sadece İzmir'de yaşıyorum ama hiç görmedim ben

Bir aile büyüğümüz bayramlarda yapıyor ama çok uğraşıyor. Hatırladığım kadarı ile buğdayları ıslatıp gece fırına koyuyor. sabaha kadar 1-2 saatte bir kalkıp buğdayları ezerek pişiriyor. sabah kahvaltısına hazır oluyor.

Ancak geçen bayram bir misafir bunu çok pratik yaptığını söyledi ve tadının çok benzer olduğunu belirtti. Youtube'da kolay keşkek diye aratırsanız gerçekten çok pratik tarifler var. Kendiniz yapmayı deneyebilirsiniz.

Özbek Keşkek Evi, Urla tarafında Özbek köyünde. Google yorumlarını okuyabilirsiniz. Köy kahvesinde bir de kahve içersiniz benim için ağaçların altında :).

zeytin peynir yumurta domates maydanoz
sucuk, patates, menemen

kahvaltıda sadece kahve içiyorum. ekmek ve sütsüz kahvaltı istersen hindi fümeli soğanlı biberli yumurta yapabilirsin. çorba içebilirsin.

Her türlü çiğ sebze ve ot, yumurta, peynir, zeytin. Üstlerine çörek otu veya kekik ve zeytinyağı ekliyorum.

Kahvaltıda hiç süt içmiyorum. Ekmek de neredeyse hiç tuketmiyorum. Bir de süt çok da faydalı değil diye biliyorum. Süt ve kahvaltı ikilisi çocukluğumdaki reklamlarda kaldı.

Ben genelde haşlanmış yumurta/yulaflı omlet+ 1 kase yoğurt+ peynir+zeytin+domates+salatalık ile yapiyorum.

haftaiçi kahvaltı yapmıyorum. haftasonları bol sucuk üzerine yumurta kırıyorum 2 ya da 3 tane. yanına domates salatalık yeşillik

Salam-sucuk-sosis, peynir ve yumurta akını çırpıp pişirince ekmek kıvamında olan adını bilmediğim o şey. Yumurta tadı kırılsın, biraz daha ekmeğe benzesin diye un da ekliyorum bazen.

alerjim olduğu için gluten ve süt içeren hiçbir ürün kullanamıyorum (laktozsuz versiyonları da dahil)
mönülerim şu şekilde oluyor genelde(her birini farklı bir gün gibi düşünebilirsin):
* karamelize soğan ve mantarlı omlet, yanına kuzu kulağı, maydonoz, nane gibi yeşil otlar
* viyana usulü patates salatası + haşlanmış yumurta
* menemen
* yeşil biber + yeşil zeytin + siyah zeytin + haşlanmış yumurta + ceviz ( bunların hepsini salata gibi bir kasede yiyorum. üzerine tuz, karabiber, pul biber, kimyon, toz kişniş, limon kekiği koyuyorum)
* avokado + haşlanmış yumurta + ceviz + hindi füme ( bunları da salata gibi kasede yiyorum. baharat olarak da karabiber, fesleğen ve tuz koyuyorum)
*glutensiz brownie (tarifini verebilirim, şekersiz aynı zamanda) + kahve

bir de yeni bir keşfim var, www.trendyol.com
şu paket içerisindeki her şey çok lezzetli. alıp buzluğa atmıştım, bayağı uzun süre idare etti beni. hafta sonu kahvaltılarında yukarıda saydıklarımın yanında ek olarak yiyebilirsin.

eğer karşıya geçersem zapata'dan karabuğday ekmeği alıyorum. onu da tavsiye ederim.

bazı sabahlar ise patatesli yumurta yapıyorum ama bence o biraz kalorili, o yüzden onu sık yapmıyorum.

edit: yukarıda verilen önerilerden paketli olanları satın alacaksan, içindekiler kısmına bakmanı öneririm. hiç aklına gelmeyen ürünlerde gluten olabiliyor. bir de yulaf içeriği, glutenin en büyük taklitçilerinden, onu da deneyerek yemeni öneririm.

Harika önerileriniz için teşekkür ederim ^^

@irene glutensiz brownie harika olurdu, ne zamandır brownie yapsam diyorum sağlıklı beslenme çabalarımı baltalamak istemediğim için vazgeçiyorum her seferinde.

Sürdürülebilir olarak, yumurta süt ve ekmeksiz olarak, zeytin, yagsiz peynir, domates, salatalik ve maydanoz ile birlikte epeyce kilo vermisligim vardir.

Diger seyler zamanla yapmaya usenilen seyler oldugu icin pek devamliligi olmuyordu. Yumurtayi da kolesterolden oturu birakmistim.

Ki ben agir kahvalticiyimdir, patatesinden sucuguna, yumurtasindan,simitine, boreginden menemenine kadardi, simdi ikisinin ortasinda bir hayat yasiyorum

-Ceviz
-keçi boynuzu unu ve greçka unu ile yaptığım şekersiz bademli kurabiye
-tatlı patates

Glutensiz yulaf. Yanina meyveler, kuru meyveler ve findik,fistik... Süt olarak da, bitkisel süt.

sabah peynirli omlete yulaf atıp yedim
haslanmış yumurta+lor peyniri karıştırdığım da oluyor.
el blender i ile yulaf+ yogurt+ muz vb yapabilirsin. shake içine taze zencefil de atmaya başladım, çok yakışıyor bence. benim için en sürdürülebilir kahvaltı shake ile yapılanlar.

Benzer bir durum için eşim hastaneyi aradı refakatçi yazısı vermeleri için ama vermediler (önceki yasaklarda vermişlerdi). Yine de bir şansınızı deneyin arayıp.

tam kapanmada annem hastanede yatıyordu, kayınvalidem annemin hastanede yattığına dair yazıyı göstererek bize yiyecek getirmişti hiçbir sorun olmadı. hastane randevusunu gösterseniz sorun olacağını sanmam.

kukla kabare

Bebar Bilim

Çakal Lezzetler
KALT
Cep Hikayeleri
Socrates Dergi
Evrim Ağacı
Bilim Akademisi
İBB Kültür Sanat
Pera Müzesi

müebbet muhabbet

crossover talks
socrates dergi
çi-men talk show

Kemal Tuğrul sümer

Burada olan burada kalır

GeographyNow
KhAnubis
Wendover Production
Half as Interesting
Real Life Lore
CGP Grey
WonderWhy
Atlas Pro

Diyet.

Karbonhidratı azaltır, yeme saatlerime özen gösterir, hiit yapardım ben olsam. Akademik bilgim yok, tecrübem var.

Edit: Eklemeden geçmeyeyim, 6 yıllık spor geçmişim var. Birkaç yıl öncesine kadar “nasılsa spor yapıyorum” diyerek yememe özen göstermiyordum. Şimdiki halimle o kadar fark var ki... Beslenmesiz spor verimli olmuyor kesinlikle. Kaldı ki şeker çikolata seven bir insan olmamama rağmen inanılmaz bir değişim gördüm.

Kalori say, makrolarını düzenle.
Spor yapıyorsan kas kazanıyor olabilirsin. Yani kilo aldığın halde vücudun şekilleniyor, pantolonların bol gelmeye başlıyor olabilir.
Öyleyse kilonu gözardı edip vücut yağ oranını göz önünde bulundurman daha uygun olur.

Spor tek başına yeterli değil, mutlaka beslenmenize dikkat etmeniz lazım. Ekmek, simit bunlar hep kalori.

Siz bu yaptığınıza spor mu diyorsunuz? Esasında siz spor yapmıyorsunuz, spor yapmadığınız gibi besleme düzeniniz de kilo vermeye yönelik değil, kilo almanız normal bu durumda. Kilo vermek için diyet yapacaksınız bunun başka bir yolu yok. Misal powerlifting sporcuları genelde şişmandır, halbuki ayı gibi antrenman yaparlar, neden şişmandırlar? Çünkü diyet yapmazlar, öyle düşünün.

+kaleci spor slaonuna gitmek veya spor hocası tutmak spor yapılıyor anlamına gelmiyor maalesef. Salonda görüyorum çoğu kadının ne saçı bozuluyor ne terliyorlar. Böyle spor yapma biçimi yok. O ter akacak. Bi de beslenme.

yaptığınız spor değil +1
44 kiloluk bir birey olarak boğazdan kısmadıkça kilo verrmeyeceğinizi söylüyorum. kalori hesabı yapın.

+1 olarak şöyle söyleyeyim kahvaltı kısmı besleyici değil. bunun dışında diğer yemek düzenini de görmek lazım. diğer düşüncem de yakılan kalori, yediklerinizin kalorisinden az muhtemelen. pilates spordan ziyade stabilizasyon , rehabilitasyon hareketlerinin geneline verilmiş addır.

hocam ben hiit yapabilir miyim ki? agir filan gelmesin?

diger ogunler de ogle yemegi yok; aksam yemegi var ve cok da yemiyorum; her gun salata var onu yiyorum ama geri kalan aksam yemegi genel bildiginiz turden yemekler.

@nefertarii, yapabilirsiniz tabii ki, neden yapamayasınız? Youtube’ta ücretsiz her seviye ve sürede hiit videosu var. Chloe Ting ve Pamela Reif’i şiddetle tavsiye ediyorum. En başta atlama ve zıplama nefesinizi çok kesecek ama birden yüklenmek yerine yavaş yavaş kendinizi alıştırdığınızda, gerekirse mola vererek veya zor hareketlerin yerine kolay alternatifleri tercih ederek kendinizi geliştiriyorsunuz. Bu dediğim birden olmayacak belki ama sabrettiğinizde o videoları kesintisiz yapabildiğinizi göreceksiniz. Kilo verip incelmek de cabası.

Bir de ne yaptığınızı tam bilmesem de haftada iki gün pilates vücudunuzda aman aman bir değişikliğe neden olmayacak. Direnç bandı veya halter/dambıl setiyle desteklerseniz daha hızlı sonuçlar elde ettiğinizi göreceksiniz. Ben de kadınım ve bu şekilde çalışıyorum. Ölçülerim an itibariyle 84-62-94

vucud her zaman survivor moddadır. az yedigin icin de yağlarını vermek istemeyecektir. çoğunluk kilo vermeye düz mantıkla bakıyor ama burada da anahtar beslenme.

bu beslenmenin yanına hiit eklersen, bayılırsın.

Hiit + if, yapabilirsen ketojenik diyet ile beraber yağ yakmak için ideal senaryodur. Hiit için ruhen hastayım ben +1

Nebyan doğal.

Nebyan doğal demeye gelmiştim :)

www.cankurtarangida.com.tr

Bildiğim bir konu değil ama internette "low oxalate diet" diye aratınca muhtelif kaynaklar çıkıyor. Örneğin:

www.winchesterhospital.org
www.healthline.com
kidneystones.uchicago.edu

Sadelik ve kumaşlarını çok beğeniyorum: www.kaft.com

pantolonlarıyla pek anlaşamasam da (genelde dar paça üretmiyorlar) diğer kıyafetlerde mudo'yu beğeniyorum.

Bir dönem network hastasıydim ama 2017den beri nasillar bilmiyorum.

Lufian beğeniyorum.

Pierre cardin bu sezon çok güzel. Spor şık kavramını öğrendiklerini düşünüyorum. Çok tarz duran rahat pantolonları var. Tişörtler gömlekler de hiç dede tarzı değil. Ancak bunları mağazasına giderek anlayabilirsiniz, sitesi ve foto çekimler rezalet.

Kaft +1

LCW olabilir.

LCW'den aldiklarimdan cok memnunum. h&m de satiyor dumduz tshirt, onun da fiyatlari iyi.

Koton

www.kaft.com

kaft +1

Net bir şekilde kanduras. Son zamanlardaki aldığım en iyi tişört kanduras'tan.

www.damlicaciftligi.com

Migros

migros

Semtten semte değişiyor olabilir. Mesela Anadoluhisari, Beykoz icin:
Migros - kalite düşük, fiyat makulun az üstü
Getir - kalite yeni yeni bozdu, fiyat migrostan biraz yüksek
Istegelsin - kalite iyi, fiyat bazen migrosla ayni, bazen daha düşük

tazedirekt; organik üretim yapan çiftliklerden de çok fazla ürün var.

İstediğiniz gibi mi emin olamamakla birlikte: www.hayfene.com

Bir de şunu gördüm: www.arifoglu.com

Ek: www.gelenekselpazar.com

www.ozlentuz.com

www.migros.com.tr

apostonews.com

birgün, bbc, donanımhaber, bazen sputnik

Bbc, bloomberg

BBC Türkçe servisi

Cumhurbaskani sozcu okumayin dedikten sonra Sozcuye basladim, cok iyiymis asiri muhalif bir durum yok magazinden, spora hepsi var marjinal falan degilmis yani gayet iyi haberler her telden

Cam silmese de bi 10 lira veriyorum genelde.

evet, camı sildiği zaman 3-4 TL bozuk veriyorum.

Bozuk varsa veririm.

sormadan silene değil de, sorup silene veriyorum bozuk 5 lira falan.

varsa veririm 3-4

param varsa veriyorum. yoksa silmemesini soyluyorum. bp'de hic silmiyorlardi, shell'den almaya basladim, orada hepsi silmeye kalkiyor. para versem de vermesem de istemedigim bir sey yapmalari rahatsiz ediyor.

@gkhncnzdgn aynı yolu izliyorum.

Hoşlanmıyorum sormadan cam silme işinden. Asla vermiyorum.

Benim hoşuma gidiyor. 5 tl veriyorum. Arabanın bazı yerleri tertemiz oluyor kısacık bir süreliğine.

Evet

www.rossmann.com.tr

arko klasik.

Body shopun kenevirli kremi harika.

www.hepsiburada.com

cok basarilidir

Üre içerikli kremlere bakmanızı öneririm. Excipial Lipo ya da Hydro alabilirsiniz eczaneden, bana doktor önermişti. Reçetesiz de alınabiliyor.

Piyasadaki en pahalı kremler de dahil birçok krem denedim ama hiçbiri şunun www.rossmann.com.tr kadar faydalı olamadı. Hem kısa sürede iyileştiriyor hem de su bazlı olmamasına rağmen yağlı bir his bırakmıyor, tavsiye ederim.

dezenfektandan malesef. ne kremi denediysem ise yaramamis, uzun sureli duzelme yasamamistim.
oncelikle bir enzim peeling ya da vucut peelingi edindim. haftada 1 kere peeling ile olu derileri arindiriyorum.
bade naturelden yorumlarina bakarak bebek balmi aldim. gece yatmadan once onu suruyorum. *cok super bir urun mu degil mi bilemiyorum halen/ ama kokusu guzel) bir 2-3 dk sonra da uzerine ziaja el kremi (avakadolu ya da keci sutlu olan farketmez ikisi de guzel- avaadolu daha yogun ama) suruyorum. biraz vicik vicik oluyor ilk basta ama sonuc iyi oluyor. bir de isananin hydra booster diye yuz icin olan bir nem maskesi var. cildiniz kagit gibi degilse asla yuzunuze surmeyin ama elinize ayaginiza surun, cok iyi geliyor.

ben tek bir cozum bulamadim bu kurumaya. kendimce bir kac teknik ile cozdum sorunu.

gun icerisinde de mutlaka (ziaja avakadolu ya da ureli bir krem oneririm) nemlendirin.

kantaron yağı da deneyebilirsiniz.

Defter için Happily ever paper tavsiye ederim

www.timeout.com

İnternetten almayı düşünürseniz: www.hipicon.com

www.hayfene.com

Hayfene +1

Sanalbaharat.

Herkes kahve alir ama bence kahveleri baya kotu. Baharatlari ise cok iyi

Izmir, Güzelbahçe/urla tarafları.
Denize yakın, şehir hayatına yakın. Ki o taraflarda mimarlik için is de bulunur diyorum çünkü şehir oraya doğru kayiyor.

bence İzmir artık yaşanacak bir kent değil. 3 büyükşehir arasında en kötü trafiğe sahip il. ayrıca yazın tüm İstanbul Ankara, İzmir ve çevresine geliyor. Yazın İzmir bağlantı yolu trafiği ölüm.

Bence Muğla merkez, Eskişehir, Sinop gibi sakin şehirler daha rahat.

Çanakkale ve Antalya.

Benzer bir düşünceyle eşimle Çanakkale'yi gözümüze kestirdik. Bir diğer seçeneğimiz de Eskişehir.

Çanakkale'ye sakın gitmeyin. inanılmaz boktan bir şehir. hele hele siz de giderseniz, o da giderse, bu da giderse iyice boktan bir şehir olacak.

siz ve sizin gibi düşünen insanlar, çanakkale'nin sizin olmadığınız halini seviyorsunuz. hepiniz gittiğinizde çanakkale çok boktan bir yer olacak:(

yanlış anlamayın, size laf etmiyorum. istanbul'dan kaçma kararı alabildeyseniz, düzgün bir insan olduğunuz belli ama çanakkale kalabalıklaştıkça , çok çok değişti.

imza : bir Çanakkaleli

güzelbahçe'yi bilemem ama urla'da mimarlık işi çok zor.kışın sadece yerel halk var, terk edilmiş ıssız bir kasaba. yazın ise sadece istanbulda yaşayıp kendi villası olan tatilciler burayı canlandırıyor.
güzelbahçe'nin de çok farklı olduğunu sanmıyorum. izmir için olsa olsa tire/menderes taraflarını araştırmanızı tavsiye edebilirdim.

Eve sipariş getiren motokuryenin bir ağbiiii deyişi var ki direkt istese daha iyi. Bu adamlar adisyon başına para alıyorlarmış. Ayda 8-10 arası kazanıyorlar.

benzinlikte veriyorum genellikle. oturmalı bi mekana gittiysem garsona da bahşiş veriyorum. moto kuryeye falan pek vermem.

uçuk rakamlara pek çıkmadan veriyorum gerektiğinde.
bu arada ayda 8-10 bin tl kazanan bir kurye yok.

edit: pardon adisyon demişsin, garsonları kast ediyorsan onları bilmiyorum.

Açıkçası ben garsonluk yapsam 3-5 lira para verseler dilenci gibi hissederim kendimi. Veriliyorsa da en az 20 olmalı ki bir anlamı olsun.

vermiyorum. utanıyorum sıkılıyorum bu durumdan ama para bol yok napalım.

Vermiyorum vermekte istemiyorum. Hele oto yıkamada adet olmuş bu ne be. Adam iç dış yıkamaya 40 tl alıyor bide bahşiş istiyor, Anadolu da normal bir şehir burası. Bahşiş vermeyince afra tafra. Cimrilik değil benimkisi memurada bahşiş verelim o zaman, özenli yapsın veya yaptı işini diye.

benzincide 0 araçla gidince istiyorlar. depo kapağı kapanmıyor çünkü.
camları falan sildilerse çok ender de olsa 3-5 veriyorum.

vermiyorum. hep gittiğim berberdeki çırağa 3-5 veriyordum, bugün resmen başımda dikildi giyinirken. içimden kızdım ona da vermedim.

Vermiyorum, özellikle yılışık ve talepkarsa daha bir özenle vermiyorum.

Veriyorum ama bahşiş beklemeyene.

Hizmetine göre garsona standart %10, hizmeti çok beğenirsem belki bir üste yuvarlarım (13 ise 15 vs), beğenmezsem vermediğim de olur, altına yuvarladığım da (12 yerine 10 vs), öylesine bozukları attığım da. Arabam olmadığından benzinlikle işim olmuyor. Motokurye ise, genelde çok bozuk para üstlerini almamak ile sınırlı. Bir de benim hatam yüzünden yanlış yere giden bir Getir kuryesine bahşiş vermiştim adamcağızı uğraştırdığım için.

garsona/kuryeye bahsis verecek durumum olmadigi donemlerde lokantaya gitmem/eve yemek soylemem.

Ağır iş yapanlara verilir bu işin raconu budur

Ben öyle lüks mekanlara pek gitmiyorum ama mesela hd iskender’de 100 liralık hesap geldi. 10 lira bahşiş bırakırım. Hesabın yüzde 10’u

Ya da eve sipariş söylediysem yine aynı şekilde

Bence arabası olanlar da gerekli yerlerde 5 lira 10 lira vermeli. Mesela benzinlikte can hıraş camı silen pompacıya ya da yıkamacıdaki genç çırağa

Şu an 5.kattayız ve asansör yok. Dolayısıyla her seferinde değil ama çoğunlukla sucuya veriyoruz. Sanalmarket alışverişimiz 250'nin üstünde tutuyor çoğu zaman ve getirme ücreti almıyor, o 5 lirayı da bahşiş olarak veriyoruz. Restoranda iyi hizmet aldığımız sürece bırakırız. Eve yemek söyleyince nşa vermiyoruz ama hava çok kötüyse veririz mesela. Kargocu ancak çok ağır bir şey getirirse veririz. Getir'den iki çikolata istediysek ona vermeyiz, zaten getirme ücreti alıyorlar

Yani kısaca yapılan işe göre değerlendirerek veriyoruz. Her hizmet aldığımızda otomatik bir %10 eklesek batarız, zaten hayat şartları malum son zamanlarda. Fakat çalışan bize hizmet vermek için normalden fazla çaba gösterdiyse bahşiş veririz. Diğer türlü standart işini yapıyorsa gerek yok. Ya da mesela araba hep aynı yerde aynı kişiye yıkatılıyorsa her seferinde değil ama arada bir verilebilir bence.

Artik hicbirine vermiyorum a

yağmurlu havada sipariş vermek mecburiyetinde kaldıysam kuryelere bahşiş veriyorum.

benzincide arabanın camını silmesini istiyorsam veriyorum, ben istemeden silmeye yelteniyorsa ve gerek yoksa silmeyin lütfen gerek yok diye uyarıyorum.

her zaman gittiğim bir restoransa garsonlara bahşiş veriyorum. yeni gittiğim bi yerse ve hizmetinden memnun kalmadıysam bahşiş vermiyorum.

Garson, kurye, sucuya mutlaka bahşiş veririm, ancak hizmetten memnun kalmadıysam (sorun kurumdan değil bizzat kişiden kaynaklanıyorsa) vermem.

Genellikle hep aynı yerlere giderim. Servis de iyiyse 5-10 tl bırakırım, o an ne varsa. Bazen bozuk param vardır onu bırakırım. Servis kötüyse söylenerek çıkarım ve asla bahşiş vermem.

Moto kuryeye vermedim hiç bahşiş ancak, yemek uygulamalarında böyle küsüratlı kalmışsa atıyorum 67 tl tutmuştur, 70 öderim.

Evimiz en üst katta ve asansör yok eve su isteyince babam bozuk para veriyor yine ya da üstü kalsın diyor.

Benzin istasyonunda da pompacıya da babam yine bozuk para veriyor varsa, erkek arkadaşım da yıkamadan sonra para üstünü bırakır.

Genelde veririm ben bahşiş, öğrenciyken vermezdim, veremezdim daha doğrusu. Şimdi para az buçuk varken vereyim kafasındayım.

Veriyorum, hangi ulkede/sehirde olursam veririm. Bunu karsilayacak durumum yoksa, gidip disarida yiyip icmem ya da eve yemek soylemem. Sanirim 22-23 yasimdan beri boyle yapiyorum.

%10 cok iyi bir orandir, cok ustune cikip karsimdakini mahcup birakmam ya da cok altina inip isini kucumsemem.

Sizin dediginizi anladim. Biraz tacize giriyor pompacinin basiniza dikilmesi mesela... Boyle insani zora dusuren, sacma sapan hareketler yapana inadina vermezdim tabii.

Meyhanelerde veriyorum. 20 lira falan ellerine sıkıştırıyorum. Böyle yaptıkça bir daha gittiğimizde daha iyi ilgileniyorlar.

Hep gittiğim mekanlarda düzenli olarak veriyorum ilk defa gittiğim yerlerde sadece memnun kalırsam veririm. Moto kuryelere sadece hava çok kötüyse veririm. Onun dışında nakliyecilere, ağır yük taşıyanlara, evime eşya taşıyanlara veririm.