Su an otobusteyim ama herkes farkli bir sey soyluyor. Binmeden once internette 4 saat diye okudum, binerken sofor 3,5-4 saat dedi, simdi de muavin 5 saat diyor. Nedir bunun dogrusu? Oludenize gecmem lazim, son dolmusu kacirip kacirmayacagimi ogrenmek istiyorum.

Şirketler hep böyle diyor. Çok kişi onları basamak olarak kullanmış, bırakıp gitmiş çünkü. Ve devamlı eleman aramamak için bu tür şeyleri ısrarla söylüyor.

Şirket tamam emek veriyor da kişi de emeğin karşılığını veriyor sonuçta. Öyle boş oturmuyor.

Siz ne düşünmektesiniz?

orhan pamuk sever bir arkadaşım ihsan oktay'ın dilinin orhan pamuk esinlenmesi olduğunu söylüyor inatla. Yeni dönem yazarlarda osmanlıca kullanımını yükselten orhan pamuk'muş. Ben hiç OP okumadım ama İOA'ya taparım.

Arkadaşımın haklı olduğu ve haksız olduğu noktalar nedir?

var mı şöyle salt gülme amacıyla izleyebileceğimiz komik videolar? gülelim gece gece. tikler garanti.

Alti usu bi oda boyanacak. Becerebilir miyim? Ne kadar para ve zaman lazim?

şu anki mevcut kitaplığımı genişletmek istiyorum. buna göre,

1) son zamanlarda okuyup da çok beğendiğiniz kitaplar hangileri?

2) bak şunu okumadıysan mutlaka kitaplığında bulunsun diyebileceğiniz eserler neler?

3) eğlenceli bir dille kaleme alınmış kafa açan roman ya da kısa hikaye tarzı önerebileceğiniz kitaplar var mı? var ise hangileri?

4) masalsı fakat çocuksu olmayan bir kitap (ya da kitap serisi) tavsiye edecek olsanız, bu ne olurdu?

5) son olarak, baş kahramanı güçlü bir kadın olan ve insanı gaza getirip bir anda içine alıveren eserler var mı bildiğiniz?

şimdiden teşekkürler.

Ağır roman, Masumiyet, Kader gibi tabiri caizse şehirlerin dışlanmış yerlerini, insanlarını anlatan yerli film önerileri var mıdır?

uçuşunu tamamlayan uçağın nasıl bir yol izlediğini nasıl öğrenebiliriz? (genellikle izlediği yol değil, alana inemediği için izlediği o uçuşa ait yol)

algıladığı konuşmayı kendiliğinden yazıya geçirecek bir teknoloji var mı? varsa cihaz ya da uygulama öneriniz var mı? :)

ya da üzerine el yazısıyla yazdığım notu kendisi algılayıp bilgisayar yazısına çeviren bir tablet var mı?

en azından biri hakkında önerinizi ya da bilginizi paylaşabilirseniz sevinirim...

Diyet yemegi yaptim diye kocam bana kustu. guzel bi film bulursam bariscakmis.
heyecanli, sasirtmacali, sonu vay be hic aklima gelmediydili olacakmis.
hirsizcilikli dolandiricilikli polisli veya hapisten kacmacilikli veya casinolu kumarbazcilikli olcakmis.
su gibi akip gidecekmis, vakit nasi gecti anlamayacakmis.

hadi gencler aile saadetimiz ve fit vucuda sahip olmamiz size bagli.

geçen gün tv8'de ilginç mesleklerde izlemiştim: bir nasa görevlisinin işi, uzay istasyonu veya kapsüllere giren tüm cisimlerin/yiyeceklerin kokusuna bakıyor. ve herhangi bir şekilde koku yayan hiçbir şeyi göndermiyor.

çünkü içerideki hava kapalı olduğu için, en ufak bir koku bile sonsuza kadar ortamda kalıyormuş ve bu durum psikolojik olarak personeli yıpratıyormuş. (hatta rusya bu sebepten ötürü bir görevini 1 ay kısa tutmak zorunda kalmış)

o zaman basit sorumu sorayım: osuruk ve geyirik gibi durumlarda napıyorlar?

hani aldığın tüm cisim ve yiyeceklerin kokusunu yok ettin. peki osuruk? osuruğu napıyorlar?

Merhaba,

Merak ettiğim birşey var. Daha önce aşağıda açıkladığım durumu yaşayan oldu mu? Bunun tıbben bir açıklaması veya adı var mı?

Baştan söyleyeyim, ben bir er kişisiyim.

Ben küçükken yani şöyle 5-6 yaşlarındayken bir haller olurdu, nasıl desem, hani hatırlarsanız Kemal Sunal'ın bir filmi var "İyi aile çocuğu" Kemal Sunal ikiz kardeşleri oynuyor, bir kardeş banka görevlisi, diğeri ise bir gangster. Gangaster olan bir hatunla işi pişirince diğerine bir haller oluyor falan. Tam böyle bir haller olurdu bana ve içimde acayip derecede cinsel mutluluk dolardı, af edersiniz şeyimi tuttuğumda sanki vücuduma zevk yayılırdı, bu mutluluk şeyimi tuttuğum sürece devam ederdi.

Bu olay çocukluğumda 5-6 defa olmuştur, neyse yaş ilerledi lise dönemlerinde de aynı olayı iki defa yaşadığımı hatırlıyorum. Hatta bir tanesi yazılı sınavda olmuştu, soruyu bilmeme rağmen süreyi iyi kullanamayınca yetişmeyeceğini anladım ve garip bir heyecan neticesinde yine aynı duyguları yaşadım, tabii ki ergenliğe eriştiğim için bu seferki olay boşalma şeklinde oldu.

Tam hatırlayamıyorum ama bu durum 20li yaşların sonunda falan yine oldu. Sonra terk etti, sanırım ebediyen gitti. Bu duyguyu başka nasıl tarif edebilirim ki? Hayatımda cinsel olarak yaşadığım en büyük haz, üstelik hazzın uzaması da sadece benim elimde.

Cinsel konuları aşikare konuşabilen biri değilim, kaç zamandır aklımda olan soruyu sormak bugüne nasip oldu.

Mesela adam anlatıyor işte karımın becerilmesinden zevk alıyorum vb..Resimlerini falan atıyor ondan sonra hikayelerde öğretmenimi ,müşterimi vb şeyleri yaptım.Ondan sonra türlü türlü sapıklıklar şimdi bu tür şeyler gerçek hayatta oluyor mu ?

Not:Bunlar hiç mi sevdiğini kıskanmıyor ?

www.youtube.com

neyin kafası?

Merhaba,

Babam 2000 yılında emekli olmuş. Emekli iç mimar. 20 yıl boyunca prim ödemiş. Bu 20 yılın ilk 15 yılında hep yüksekten sigortası yatırılmış. Son 5 yılda iseğe bağlı ödemiş ve düşükten yatırmış primini.

2000 yılındaki kanuna göre son 5 yılın prim ödemeleri göz önüne alınıyormuş sanırım. Bu yüzden önceki prim ödemelerinin bir anlamı kalmadı. Şu andaki kanunda bütün yılların ortalaması alınıyor. Prim ödemelerinin yani.

Babam şu anda 1000 lira emekli maaşı alıyor. İtiraz edebilir miyiz? 20 yıllık bütün prim ödemelerinin belgeleri var. Ne dersiniz bir şansı var mı?

yazıp pdf şeklinde de kaydedebilirse çok çok iyi olur.

wolfran mat. dışında.

ücretsiz bir program. paypalımız yok. ama ücretlilerin de adını öğrenmek isterim.

bilemiyorum gerçekten. ara ara bu his gelip geçiyor. bilemiyorum hiçbir zamanda bilebilecekmişim gibi de gelmiyor. bir şeyler yapıyorum ama hep bir şeyler eksik gibi geliyor. bir yanım bir yarım bir şeylerim eksik gibi. imlam eksik, noktalamalarım eksik, hissettiklerim eksik. insanlarla konuşuyorum, birileriyle bir şeyler yapıyorum ama dolmayı bekleyen bir eksikliğimi sürekli hissediyorum. mutlu oluyorum, seviniyorum, seviyorum ama seviliyor muyum bilemiyorum. içimde hep bir burukluk, yarım bir mutluluk var. sevdiklerim, beni de sevdiklerini düşünmek istediklerim var yanlarına gidiyorum seni en çok ben severim diyorlar ama sözleri yanlış, davranışları eksik geliyor. bilemiyorum benim eksiğimi ne tamamlar, bu eksiklik tamamlanır mı bilemiyorum. kimi zaman bu eksikliğe bir şeyler koymak onu doldurmak istiyorum ama hep bir şeyler yamuk hep bir yanı, kenarı boşluğa uymuyor. yontmaya çalışıyorum, uydurmaya çalışıyorum uyduğu kadar diyorum, yeter bana diyorum ama yetinemiyorum yettiremiyorum. kimi zaman ise niye bu boşluğu doldurmaya uğraşıyorum, uğraşmamam gerekiyor mu gerçekten diyorum bilemiyorum. insanlar tam olabiliyorlar mı bilemiyorum tam olmadan devam etmek ne kadar doğru bilmiyorum. tamam diyorum hazırım diyorum yeter bu kadar niye mücadele ediyorum diyorum ama cesaret edemiyorum. bir şeyler eksikken devam etmek ne kadar doğru bilemiyorum. tutunuyorum çabalıyorum tırnağımı geçirmeye çalışıyorum ancak içimde ki boşluk o kadar ağır ki tırnaklarım kanıyor ellerim acıyor bırakmak istiyorum. bırakamıyorum. bilemiyorum. içimde ki boşluğun dayanılmaz ağırlığını taşıyamıyorum.

siz bu ağırlığı nasıl hafifletiyorsunuz, nasıl devam diyorsunuz, ne düşünüyorsunuz.

Sanki mutsuzluk duyuruları arttı gibi.

Bir video ile serotonin salgılayalım madem :)

Şunu ben yeni izledim, ne güzel bir video yaw: webtv.hurriyet.com.tr

Sizinkiler neler?

Sağdaki tabloyu da soldaki gibi nasıl yapabilirim, 2. satır ileriye gitsin istiyorum ama gitmiyor :/

mobil versiyonu mu var, yoksa app i mi var bu duyurunun?

eğer internet sitesinden eksiduyuru.com yazıp giriyorsanız menüdeki "request desktop site" tuşuna basınca editleme özelliği gelmiyor mu? Compu buna sen de cevap verebilirsin panpa :)

Benden referans kişileri istediler, referans olarak da üniversite bitirirken yaptığım bitirme projelerini beraber yaptığım hocaları yazmak istiyorum. Muhtemelen hakkımda olumlu dönüşler yaparlar fakat:

Hocalarıma önceden şurada sizin adınızı yazdım, beni arayıp sorabilirler ya da sizi referans verebilir miyim diye önceden sormam gerekir mi? Bu arada mezun olalı 3 yıl oldu.

İyi akşamlar,

İstanbul'da yaşıyorum, liseyi yine burada yatılı bir okulda okuduktan sonra üniversite için (Gsü) eve çıktım. Açıkçası çok hevesliydim üniversiteye başladığımda, fakat baya hayal kırıklığına uğradım. Gerek genel öğrenci profilinin biraz burnu havada oluşu, gerek hiçbir sosyal faaliyetin adam akıllı gerçekleşmeyeşi ve bir sürü başka sorun sebebiyle. Hele bi de eve çıktıktan sonra iyice yalnız hisseder gibi oldum. Liseden görüştüğüm birkaç kişi kalmış, üniversiteden -ki o kadar çabalamama rağmen- hiç kimseyle dışarı çıkıp bir kahve içebilecek kadar bile yakın değilim. Siz neler yapıyorsunuz mesela, İstanbul'da, okul/iş bittikten sonra, ya da hafta sonları? Nerelere takılıyorsunuz, kimlerle görüşüyorsunuz?

Kafamın uyuştuğu, arada bir dışarı çıkıp vakit geçirebileceğim kimselerle tanışmak istiyorum, fakat bu nasıl olacak bilmiyorum. Mesela, okulda edebiyat kulübünün toplantısına gitmiştim bir defa, herkesin kendi bilgisini göstermek için öne atıldığı, kimsenin birbirini dinlemediği, bir tür rekabet ortamının baş gösterdiği bir toplantı olduğundan bir daha gitmedim, zaten iki-üç defa daha toplanıp bitirdiler sanırım. Ya da lisede festival organizasyonu gruplarına katılırdım. Orada da görev paylaşımında hep birilerinin projeyi sahiplenmek, ben yaptım demek adına, adil davranmadığı olurdu; gizli saklı işler dönerdi ve keyif alınacak bir olay olmaktan çıkıp can sıkardı. Vallahi anlamıyorum bu işleri hiç. Ne yapayım da şöyle güzel işlerin bir parçası olup, yeni insanlar tanıyayım?

Teşekkürler!

Duyuyorum insanlar balikesirden falan zeytinyağı söylüyor. Sizn var mı böyle yeriniz. Hazır zeytinyağı almak istemedim bir de bunu deneyeyim. Fiyat bilgisi olursa bir de tabii

çok mu acele ettim yoksa gerçekten güzel tişörtler mi almışım , siz olsanız giyer misiniz ?

Ben yillarca avrupa ulkelerinin birinde yasadim; ailem hala orada yasiyor, ayni zamanda vatandasligim da mevcut. Universite zamanında heveslenip istanbul'a geldim, iyi üniversitelerin birinde, iyi bir bölümde okuyorum. Ilk zamanlar cok sevsem de giderek cekilmez bir sehir halini aldi benim için istanbul. Sonra da Türkiye. Artik kendimi guvende bile hissetmiyorum, her an basima bir sey gelecek diye korkuyorum. Insanlar da cabasi.


Bu arada 3 yıldır erkek arkadasimla birlikte yasiyoruz; ufak, tefek problemler olsa da kendisini cok seviyorum, mutluyuz. Daha once birkac kere tasinalim mi, muhabbeti yaptim ama genelde pek pozitif yaklasmadi. Ben son 1 aydir baya baya bu konuyu düşünüyorum, ikimiz icin de arastirmalar yaptim. Denkliklerimizi nasil aliriz ogrendim.


Erkek arkadaşım 30 yasinda, elektrik-elektronik muhendisi. Standart bir isi olsa da bir cok muhendis gibi kendi isini turkiye'de yapamiyoer.Bunun disinda cok iyi derecede ingilizce biliyor ama gideceğimiz ulkenin dilini bilmiyor, sanirim en cok da bu korkutuyor onu. Bir de ailesi, cevresi istanbul'da.


Velhasil bu aksam konuyu acip duzgunce konusmak istiyorum ama ne demeliyim bilmiyorum. Sizce kendisini bu konuda ikna etmeli miyim? Oyleyse neler söylemeliyim?


Not: bu duyuru kisa sure sonra kendini imha edebilir.

Aksam yemeginin ustune, hic ara vermedin, lays firinda cipslerden 70 gr olanlardan yedim, yaninda limonlu soda ictim, ustune topkek, ustune de gofret yedim. Kac saat gecti, gobegim kocaman sisti, kuculmuyo da, dakikalar ilerledikce yediklerim yaga donusuyor ve bana basen, kalca, göbek olarak geri donuyor, napayim ben, bisey deyin

instagram.com

evet duyurunun sevişgen insanları öncelikle belirteyim HETERO ERKEĞİM.

daha yeni başladım bu işlere ve bir kaç gün sonra 2. kez sevişeceğim o yüzden kendimce bi yapılacaklar listesi hazırladım ve buna sizlerin de katkısını bekliyorum.

tecrübe ve tavsiyeleriniz nelerdir?listeye neler eklenmeli?


i.hizliresim.com

(isterseniz özelden yazabilirsiniz)

bir haftadir bir kizla yazisiyoruz.

ben de anksiyete bozukulugu var sanirim kendisinde de öyle, yani anlattilarindan sonra böyle bir kaniya vardim. en azindan iki taraftan birinin böyle bir sorunun olmamasi ilerisi icin daha iyi olmaz mi? ya da iki tarafin böyle bir sorunu olmasi birbirini anlamak icin daha iyi mi olur? kiza gelirsek acayip ürkek birisi. telefonda o kadar konusmamaiza ragmen hala benimle real hayatta bulusmaya korkuyor. telefon numarasini verirken bana sapik degilsin degil mi diye sordu ciddi ciddi. bir de simdiye dek telefonda duydum ama sesi ve tonlamasi cok miymintili. hmm bilemedim. isi de buraya kadar getirdik. ayrica yasi 29 olmak üzere onun icin sanirim biraz evde kaldim vs. sanrilari var.

Şu haberde denk geldim.

www.sabah.com.tr

Öncelikle adamın köpek vurma konusundaki oç.liğini bir kenara bırakıp, herhangi bir artniyetim olmadan, sadece merak içinde soruyorum.

Memur maaşları malum, ek gelir falan mı buluyorlar bir yerlerden? Ya da para çıkmışsa bi şekilde piyangodan.. Ama düşününce, bana öyle olsa memurluk yapmak istemezdim, kendi işimi kurardım.

Bi fikri olan var mı?

Bu gece 4:30 da e10 a binsem. 6 daki uçağ yetişebilir miyim. Kadıköyden sabihaya. Biraz acil ama

Eğitimini almalı mıyım? İletişim Fakültesi öğrencisiyim.

nereden ulaşabilirim?

Nereye baksam çük, nereye baksam yok bık bık ta sperm tadı da bık bık bık.
Heryer pubik erkek kılı kaplı abi, hormonlar tencerelerle servis ediliyor.
Heryer pala remzi, heryer ona buna salça olan yazarkasa dolu.
Hayır ben mi çok rahatım , soyumu mu sürdürmek istemiyorum bilinç altında da koyver gitsin rahatlığındayım.

Abi bir hindistan olduk yemin ederim, adamlar trende tecavüz ettiler ya kadınlara....

Hangi ülke rahatlatır beni canlar? hazır pasaportun süresi daha varken bir gideyim .

Yoksa biraz daha bekleyip direk öğle yemeği mi?

merhaba arkadaşlar,

multiplayer oynarken daha savaşamadan biri wonder yapıyor oyun bitiyor. oyunu savaşarak bitirmek için ne yapmamız lazım? ev arkadaşımla oynuyoruz, oyuna 2 tane de bilgisayardan oyuncu (bot) ekliyoruz. ama botlar hemen wonder yaptığından savaşamadan bitiyor oyun, şu cahile bi yardım edin size zahmet.

şimdi düşünüyorum da, oturmuş bi oraya bi buraya bakan bi kedi mesela ne düşünüyor olabilir ki? kafesteki muhabbet kuşu mesela 24 saat boyunca öylece duruyor mu? aklından bişiiler geçiyor mudur?

Sözlüğe de yazmıştım ses eden çıkmadı. eksisozluk.com

film seçerken çok zorlanıyorum. öyle seçemiyorum ki izleyesim bile kalmıyor artık seçememekten. sizde de oluyor mu? nereden neye göre seçiyorsunuz? kriterleriniz neler?

mezun olduğum bölümü çok istekli olarak seçmedim ama hep aklımda olan bir bölümdü, sonrasıyla ilgili farklı düşüncelerim vardı ve ekonomik olarak o okulu seçmek benim için daha yararlı göründü. (şimdi bunun hata olduğunu düşünüyorum gerçi burs bir şekilde bulunurdu) yani o an için o okula/bölüme girmek mantıklıydı, ben de gittim. sevdiğim dersler oldu ama tamamen isteyerek okumadım, sonrasında yaşadığım şeyler dolayısıyla da hem planlarımı gerçekleştiremeyeceğimi anladım hem de okuldan ve bölümden daha da soğudum. mezun olduğumdan beri ise kendimi yıllardır boş geziyormuşum gibi hissediyorum. mesleki olarak fazla bir şey de katamadım kendime olumsuz fikirlerim yüzünden kendimi çalışmaya veremediğim, günü kurtarmaya yöneldiğim için.

lisedeyken çeşitli ilgi alanlarım vardı -üniversitede artık takip etmesem de- tarih en başta olmak üzere, ingilizce, hatta matematik vs. zamanla bunlara dair hiçbir şey yapamadığımı ve ileride de yapamayacağımı fark edip kendimi bunalıma soktum. ne yaparsam yapayım zevk aldığım şeylerle uğraşmadığım sürece mutsuz olacağıma (doğal olarak) inandım. bu tarihle ilgili metinler okumak, araştırma yapmak olabilir, çeviri yapmak olabilir.

derken bu yıl tekrar sınava girdim, asıl amacım tarihti, sınavlara denk geldiği için çalışamadım. ygs de fena değildi ama niye bilmiyorum o an bana yeterli gelmedi ve ilgili lyslere girmekten vazgeçtim. sadece dilden girdim sınava ve bu yaştan sonra tekrar lisans okuyacağım sanırım.

şimdi aklımda ilk bölümümden yüksek lisans yapmak (bayılmasam da kendimi geliştirmek, lisanstaki eksikliklerimi kapatmak adına), yeni kazandığım ünide okumak veya tarihten yüksek lisans yapmak (hatta lisansını okumak) ve daha bir sürü şey var.

ama neyi seçersem seçeyim başarısız olacağımı hissediyorum, hiçbir seçenek beni rahatlatmıyor, kendime kariyer planı çizemiyorum, her şeyin ötesinde çok geç kaldığım düşüncesi üzerime yapıştı. sürekli yanlış tercihler yaptığımı (belki de öyle) kısıtlandığımı, sevmediğim bir işte yıllarca çalışacağımı, ilgi alanlarımın da birer birer (mutsuzluğun getirdiği isteksizlik nedeniyle) elimden kayıp gideceğini düşünüyorum.

hiç böyle anlar yaşadınız mı, içinden çıkmanız nasıl mümkün oldu?

Bobreklere bir zarari olur mu?

Tesekkurler