Ekşi Duyuru

Şimdi ben böyle asosyal beceriksiz bir insanım. (hatta bazen insanlar benimle ilgilensin filan istiyorum. Toplulukta konuşurken beni takmıyorlar gibi geliyor bana. Hatta bunun yabancı bir ismide vardı.)

İnsanlarla ilişki kurmakta ve bunu devam ettirmekte sıkıntı yaşıyorum.
Mesela yakın zamanda yeni bir arkadaş grubuna girdim. Buradaki herkes biribirini yeni tanıyor. Şu an gruptakilerle aram çok iyi. Sözüm dinleniyor görüşüm alınıyor.

Lakin bir müddet sonra hiç umursanmayan silik bir tip oluyorum. Bana saygıları kalmıyor adeta.

Birde mesela kendi aralarında çok samimi olup sürekli bişeyler paylaşıyorlar ben dışarıda kalıyorum haliyle.

Ayrıca ben bunları buluşmalar dışında hiç arayıp sormuyorum acaba arada aramam mı lazım onları. Yada planlar yapıp kahve içmeye filan mı gitmeliyim ne biliyim kafam ziyadesiyle karışık

1-Neden böyle oluyor ? Onları etkileyemiyor muyum ?
2-Onlara çok fazla mı sıcak davranıyorum.
3-Arada kendimi çekmem mi lazım ?
4- nerede hata yapıyoum ?

 

Şimdi sevgili duyuru üyeleri. Uzun süre sevgili arama faslından sonra birini buldum. Hemen balıklama atladım oda kabul etti. O kısımlara çok girmeyeceğim. Ama şu an bu ilişki benim için çok bişey ifade etmiyor. Yani ilk zamanlar birlikte gezerdik eğlenirdik. gün geçtikçe onunla takılmak bana yük gibi geliyor. Mesela hafta sonlarından korkar oldum beni arayacak buluşalım diyecek diye. Sanki bana verilmiş bir görev bir yük gibi hissediyorum. Keşke mesaj atmasa aramasa diye düşünüyorum. Herhangi cinsel bişey de yaşamak istemiyorum. Hatta bir süre önce ısrarla evime gelmek istedi ama ben evime gelsin istemiyorum. Evim benim için özel benim oturduğum koltuğa oturmasın gibi saçma düşüncelerim var. O yüzden sadece dışarıda cafelerde filan buluşuyorum.

Fakat kız beni çok seviyor tüm ilgisizliğime rağmen. Buluştuğumuzda bana bir melek gibi davranıyor. O böyle davrandıkça ondan ayrılmaya korkuyorum. Hatta ayrılmayı becereme gibi düşünüyorum.

Ayrıca üstümde sosyal baskı mı dersiniz toplumsal baskı mı dersiniz öyle bir şey var. Sevgilisiz kalmaktan korkuyorum. Sevgilim olmak zorunda gibi hissediyorum.

Üstelik geleceğim hakkında umutsuzum. Sahiplenme duygum sıfıra yakın. Hatta genel olarak pek duygum yok gibi. Yani sevgilimi bir parçam gibi düşünemiyorum. Başkalarına bakıyorum sevgilileri için hasta olanlar ölenler filan var. Başına bişey gelse şu saatte kalkıp gidecekler var. Ben gitmem mesela.

Sanırım ben hiç aşık olmadım acaba olsam bu duyguları tadar mıyım ?

Şimdi umarım hepsini okudunuz öyle ise gelelim sorulara
1- İlişkimiz hakkında ne düşünüyorsunuz ?
2- Sizce ne yapmalı ayrılmalı mı?
3- Ayrılma işi onun bana sevgi dolu davranışları sebebiyle imkansız geliyor ne yapmalı?
4-Sizce bu kadar duygusuz olmam mümkün mü ? Bir psikologa başvurmalı mıyım ?
5- Ayrıca kendimi cinselliğe çok istekli görmüyorum. Çevremdekiler 2 meme gördüğünde kızın içine düşüyorlar. KAlçalara bakmaktan yorgun düşüyorlar ben hiç oralı olmuyorum çünkü ilgimi çekmiyor. Bu bir sıkıntı/hastalık mı ?
6- Ben mutlu olabilecek miyim ?

Lütfen kalbimi kırmayın moralim çok bozuk kafam çok karışık
Ayrıca özelden gelebilecek yardım/fikir taleplerine her zaman açığım

 

Şimdi sayın sağlık uzmanları;
Bacaklarım özellikle baldırlarım kalın ve birbirlerine değiyor. Tam bu birbirne değen yerde bir sivilce çıkmış. Önce ben pişik oldum sandım ama sivilce imiş ve dokununca çok acıyor yürümeme azda olsa engel oluyor. Sıkmaya çalıştım ama acıyor. Ne yapmak lazım ?



 

Yeni bir kızla tanıştım. 5 kişilik bir grupla birlikte çay filan içtik sonra herkes gitti baş başa kaldık uzun uzun sohbet ettik. Bana kendşyle ilgili bir çok şey anlattı. Sonra onu evine bıraktım numaralarımızı filan aldık. Gece de uzun süre mesajlaştık bir çok farklı konuda bahsettik filan.

Şimdi acaba benden hoşlanmış mıdır ?
Bundan sonrası için mesela hemen şimdi bir mesaj filan atmalı mıyım ?
Yoksa biraz beklesem mi ?
Sizce bundan sonra ki adımlarım nasıl olmalı ?

Şimdiden teşekkürler

 

Kesinlikle bu anlatacaklarımın sevgililik aşk vb. şeylerle alakası yok. Sakın yanlış anlaşılmasın.(ben erkek karşı taraf kadın)

Bir arkadaşım var. Kendisini çok sevdim kendime çok yakın hissettim. Dostum olsun sırdaşım olsun istedim. Çünkü yaşam tarzı yaşadıkları bana çok yakın geldi. İlk zamanlar gerçekten samimi gibiydik, parkta el ele tutuşup çocuklar gibi eğlendik, ilk defa böyle bir dostum oluyordu sanırım.

Sonra bir gün söylediği bir laftan dolayı çocuk gibi küstüm ona. Etrafımda bir çok arkadaşım vardı onlar bunu söylese hiç umrumda olmazdı ama o söyleyince alındım nedense. Fakat baktım ki beni umursamıyor dayanamadım gittim konuştum söylediğin o lafa kırıldım dedim. Haklısın kusura bakma dedi. Barıştık.

Fakat çok samimi değildik sanki artık yada zaten hiç olmamıştık. Bir kaç kere arkadaş ortamında ona bir soru sorarken beni takmadığını hissettim hatta bir şey sorduğumda kafasını çevirdi resmen. Daha sonra laf arasında bunu da sordum ona. Dikkat etmedim ya kusura bakma dedi yine. Peki dedim. Mesaj attım 6 saat sonra cevap verdi. işim vardı dedi. Peki dedim. Günler sonra yine mesaj attım bu sefer cevap bile atmadı.Başka biri beni böyle takmasa çok ciddiyim hiç takmazdım oradan ayrılırdım. Ama konu o olunca çok hassastım.

Daha sonra bir gün morali bozuktu. Neyin var dedim Bir şey yok dedi. Halbuki anlatmalıydı, keşke anlatsaydı. Hem biz yakın arkadaş veya dost değil miydik, değilmişiz.

Yine bir gün bana ne kadar şirinsin dedi. O gün benim bayramımdır işte. Evet arkadaşımdı o benim.

Başka bir gün yorgun olduğu bir anda şaka maksatlı biraz dalga geçtim. Alındı çok kızdı küfür etti. O an işte dünyam yıkıldı. Yine küstüm ona çocuk gibi. Geldi bir süre sonra özür dilerim dedi bağırdığım için. Bir şey demedim o da zaten cevabımı beklemedi gitti.

Bu sefer daha uzun süre küstüm. Aslında tek istediğim benimle biraz ilgilenmesiydi belki de. Ama hiç umursamadı beni. Sonra araya durumu bilen bir arkadaşımı soktum dedim ki ben ona çok kırıldım filan dedim. Gidip konuşmuş ben ondan özür diledim zaten ama o nedense benimle konuşmuyor ama benim açımdan bir sorun yok yapabileceğim bir şeyde yok aramızda küslük olmasa daha iyi olur gibilerinden bir şey söylemiş. Anladım ki beni umursamıyor sıradan bir arkadaşıyım onun sadece. Ama ben dediğim gibi gerçekten onu bir dost olarak görmüştüm yakın hissetmiştim kendimi. Ama o öyle düşünmüyormuş anladım.

Sonra tatile Ankara'ya gitti 1 ay kadar yoktu. Bu arada hiç mesaj atmadım o da atmadı aramadım o da aramadı. Ama Aynı arkadaş grubumuzdan bir kaç kişiyle görüşmüş gideceğini bir ben bilmiyormuşum. Ne zaman geleceğini de söylemiş onlara.

Halbuki Ben onun dostu olmalıydım. Morali bozukken beni aramalıydı gecenin köründe. Sevinince bana sarılmalıydı. Ama onu bunları başkalarıyla yapıyor onu anladım.

1 ay boyunca gelmesini bekledim. Gelince ilk işim bunları ona söylemekti. Geldi söyleyemedim. Aynı arkadaş grubuyla çalışmamız vardı o gün. Sabah geldi 1 ay sonra ilk defa gördüm onu gülerek geldi. Dayanamadım daha fazla küsmeye kendimi onurumu gururumu her şeyimi hiçe saydım. Bende güldüm. Sarıldım ona. hoş geldin dedim. Hiç bir şey olmamış gibi.

Kısaca sohbet ettik çıkışta konuşacaktım bütün bunları hislerimi duygularımı anlatacaktım ona. Ve bir daha asla görüşmeyecektim. ASLA. Çıktık otobüs durağına doğru gittik ben o ve 3 kişi daha ikisi sonra ayrıldı ama biri gitmedi. Sonra anladım ki dostum ve o diğer çocuk birlikte gideceklermiş. Anladım ki ben fazlalığım orada. Anladım ki onlar iki dost birlikte bir şeyler yapacaklar. Bana vermediği değeri ona veriyor.

Tabi tercih meselesi hem zaten benim gibi birini napsın yakışıklı değilim zengin değilim konuşmasını bilmem etkileyici değilim. Kocaman bir hiçim.

Ben ayrıldım oradan ama ruhumda benden ayrıldı.

Ben sadece dostum arkadaşım olsun istedim. Şimdi arasın zor durumdayım desin koşa koşa giderim hala. Neden o derseniz bilmiyorum. İçimden öyle geldi. Nedense onu seçtim.

Kesinlikle bu anlattıklarımın sevgililik aşk vb. şeylerle alakası yok. Sakın yanlış anlaşılmasın.

Perşembe günü yine çalışmamız var. Yine göreceğim onu yani. Bu sefer çıkışta konuşacağım onunla ve diyeceğim ki ;

Özür dilerim eğer seni kırdıysam bugüne kadar. Amacım sadece senin dostun olabilmekti. Seni kendime yakın gördüm samimi olabileceğimizi düşündüm ama sakın yanlış anlama bu söylediklerimin sevgililik ile alakası yok. Gerçekten samimi bir arkadaşın olmak istedim ben.

Evet ben kocaman bir aptalım sana iki kere küstüm çocukça. Ama bunların tek sebebi benim için diğerlerinden farklı olmandı. Başkalarının söyledikleri zerre kadar umrumda değilken senin yaptığın en ufak şey gülümsediğin ufak bir an benim için çok önemli. O yüzden biraz alınganlık gösteriyorum.

Sana mesaj attım cevap vermedin hatta bazen yokmuşum gibi davrandın.

Senden tek isteğim birazcık bana değer vermendi.

Ama sende haklısın seni benle arkadaşlık yapmaya zorlayamam. Zaten biliyorum tercih edilebilecek bir insan olmadığımı.

O yüzden sadece bunları bilmeni istiyorum. Ve emin ol bir daha beni görmeyeceksin.

Hoşçakal

Hoşçakalın :(

(Durum böyle biliyorum uzun oldu biraz ama okursanız ve fikrinizi belirtirseniz çok sevinirim. Böyle bir konuşma yapmak istiyorum onunla ne dersiniz ? )

(Yukarıda bahsettiğim arkadaş grubu ile aram zaten limoni eski duyurularımdan bakabilirsiniz. Bu konuşmayı yaptıktan sonra ayrılacağım zaten )

 

Merhaba

Size yine dertlerim ve sıkıntılarım ile geldim.

Son zamanlarda yaşadığım bazı şeyler arkadaşlarım tarafından sevilmediğimi anlamamı sağladı.

Detaya gelirsek ;
Birlikte takıldığımız 13-14 kişilik bir insan topluluğu var. Bunların içinde Her grupta olduğu gibi bir baskın tip var(erkek). Bu tip gruptaki tüm kızlara karşı "yavşama" eğilimi gösteriyor fakat kızlardan da bir tersleme gelmiyor hatta memnun gibiler. Elemanda gerçekten tip yok yani bunu onu kötülemek için söylemiyorum.

Benim pozisyonumda adeta "mecburiyetten katlanılan tip" gibi.
Mesela eşli bir şeyler yapılmak istendiğinde kimse benle eş olmak istemiyor.
Bende o "baskın tip" erkek gibi karşı cins ile samimi olmak istediğimde tersleniyorum ve benden uzaklaşıyorlar.

Bana saygı duyuyorlar fakat beni sevmiyorlar samimi davranmıyorlar.

Ben acaba benden çekindikleri için mi böyle davranıyorlar diye araştırdım ama durumun bunla alakası yok.

Grup içinde kesinlikle tercih edilecek tip değilim ama ben kötü bir insan değilim ki. Onlar için elimden geleni yapmak istiyorum onlara ayak uydurmaya çalışıyorum ama bir türlü "onlar gibi" olamıyorum.

Ayrıca bakıyorum toplandığımız zamanlar dışında çoğu zaman birbirlerine dertlerini sorunlarını anlatıyorlarmış.

Mış diyorum çünkü geçenlerde içlerinden biriyle sorun yaşadım (kız) ve kendisiyle konuşmayı düşünüyordum bunu aynı gruptaki bir arkadaşımla (erkek) paylaştım. Arkadaşım konuşmaya gerek olmadığını sorun yaşadığım kişinin bu durumu pek umursamadığını (beni pek sallamadığını) eskiden davrandığım gibi davranmamı söyledi.

Bunları nereden bildiğini sorduğumda; biz zaten sürekli görüşüyoruz morali bozukken beni arıyor yada mesajlaşıyoruz filan dedi.

Ben şu ana kadar hiç biri ile özelden görüşmedim. Grupça toplanıldığında görüşür ayrıldıktan sonra ise ortak messenger grubu dışında görüşmem kimse ile.

Zaten görüşsem de uzun bir görüşme olmuyor bir süre sonra cevap gelmemeye başlıyor yada ilk yazdığımda 1 gün sonra filan cevap geliyor yada hiç gelmiyor. Beni takmıyorlar.

Durum böyle oldukça içime kapanıyorum ve grup içinde silik bir tip olup çıkıyorum. Bir çok faaliyet bensiz yapılıyor. Bazen konuşurken sözüm bile kesiliyor.

Zaten arkadaş çevrem kısıtlı onlarda böyle yaptığında iyice hayattan soğuyorum.

Sizce ne yapmalıyım ?

Onlardan uzaklaşıp yalnız mı kalmalıyım ?
Yoksa böyle devam edip mutsuz mu olmalıyım ?

Lütfen beni anlamaya çalışın

Lütfen bana akıl verin

Lütfen bana yardım edin çok kötü hissediyorum kendimi

Lütfen...

 

Şimdi ben skyscanner dan biletlere bakıyorum mayıs ayı için. Genel olarak Belçika almanya italya ve ingiltere biletleri ucuz. Ben diyorum ki Cumartesi çıkayım yola ertesi cumartesi geri döneyim. 1 hafta gezeyim oraları. Fakat ;

-Az biraz ingilizcem var başka bir dil bilmiyorum.
-Pasaportum ve vizem yok
-Çok paramda yok

Bu şartlar altında kolay vize alabileceğim, havaalanından şehir merkezine kendimi atabileceğim, en az para harcayacağım nereye gidebilirim ?

(Çok param yok derken bu vize almamı etkiler diye düşünüyor iseniz düzenli bir gelirim var ve bankada istenildiği kadar para gösterebilirim. Çok para yok kısmı bu iş için ayıracak çok param yok :) )

 

Güzelce giyindik filan gittik karşısına. Tam olarak ne yapmak lazım aldığım mesajlardan çıkardığım anahtar kelime şu : kahve içmek. Önce sıradan sohbetler edip bir süre sonra işi kahve içmeye mi getirmeliyiz?

Yoksa ikinci bir gün daha gidip o zaman mı kahve kartını oynamalıyız ?

Ayrıca hikayenin tamamı için : eksiduyu.ru

 

Tecrübelerinizi filan paylaşsanız süper olur.

eksiduyu.ru

Bu hafta mutlaka bir aksiyon gerçekleştirmeyi düşünüyorum.

Ama dur yapma yada önce şöyle şöyle yap diyeniniz varsa hani :)

 

Merhabalar klasik bir giriş olacak ama şimdi bir kız var :)

Bir avm de çalışıyor. Daha önce defalarca gördüm ama konuşmaya çekindim açıkçası ismini filan da bilmiyordum.

Sonra bir gün kendisi çalıştığı yerde bana tuttuğum takımla ilgili (üstümde forma vardı) bir kaç şey söyledi çok şaşırdım ve pek sıcak bir dialog kuramadım çünkü hiç beklemiyordum.

Yine ara ara çalıştığı yere gittim bazen beni gördü bazen görmedi ama başka bir konuşma geçmedi aramızda.

Bu hafta öğrendim ki aynı yerde eski bir arkadaşımda çalışıyormuş ve kızı tanıyormuş arada sohbet ediyorlarmış.

Arkadaşımın yanına gittim ve kızın ismini filan öğrendim.

Sosyal medyada kendisi biraz araştırdım. Üniversitede okuyormuş bölümünü filan öğrendim. Ayrıca sevdiği hoşlandığı şeyler hakkında bazı bilgiler edindim.

Arkadaşım biraz uyuz biri olduğu için sevdiği hoşlandığı var mı soramadım.

Şimdiiiii

Ben bu kıza hislerimi açabilmek için ne gibi bir yol izlemeliyim ?

Biraz sohbet edip kahve içmeye mi davet etmeli ?

Orada çalışan arkadaşım ne gibi yardımcı olabilir bana?

Tam olarak nasıl bir yol izlemeliyim ?

(her türlü tavsiye, taktik, tecrübe ve bilgiye açığım)

 

eksiduyu.ru

Düşündüm taşındım ve ondan uzaklaşmaya karar verdim. Çünkü bu işin olma ihtimali yok. Bazı hareketleri,davranışları ve bazı yaşanan olaylar öyle gösteriyor.

Ama ben onu hala seviyorum ve her gördüğümde daha kötü etkileniyorum. Ayrıca yaptığımız işten ötürü haftada en az 3 gün işle ilgili konuşmak zorunda kalıyorum. Tabi laf lafı açıyor filan bir bakıyor yine sohbet modundayım. Zaten zaafım var ona karşı. Her hareketi beni etkiliyor.

Şimdi benim istediğim şey şu ondan uzaklaşayım, mecbur olmadıkça konuşmayayım, konuştuğumda da soğuk davranayım. Ama bunları yapmak şu an için çok zor.

Bu konuda bana tavsiyeler verebilecek birileri var mı burada ?

 

eksiduyu.ru

İki gün önce görüştüğümüzde canı çok sıkkındı. Sanki biraz morali bozuk gibi.
Sizce mesaj atayım mı?

Ya cevap vermezse :(

 

Merhaba yine saçma bir soruyla karşınızdayım.

Şimdi 3-5 aydır tanıdığım bir kız var. Ben bunu ilk gördüğümden beri kendimi bir tuhaf hissediyorum. Benimle konuştuğunda, bana bir şey sorduğunda sanki dünyalar benim oluyor. Beni takmadığın da çok üzülüyorum. Bazen benle dalga geçtiği zamanlar oluyor ama bu anlar bile beni çok mutlu ediyor. Gecenin köründe arasa yardım et dese hiç düşünmem koşup giderim ki bunu başka kimse için yapmazdım hiç.

Ben niye bu kıza karşı böyle hissediyorum ki ?

Aşk filan değildir dimi ?

Edit: yazdıklarımı okudum da çok yüzeysel yazmışım. o yüzden siz yazdıklarımı 5 le 10 la filan çarpın lütfen

 

Şişman bir bireyim. (Yetişkin Beden Kitle İndeksi: 33.95 Şişman (Obez) )
Ayrıca ağzı laf yapan biri de değilim. Tüm bu sebeplerden ötürü pek çekici bir insan değilim.

1- Sonuç olarak acaba bir gün benim de sevgilim olur mu?
2- Şişman bir birey olmam çok büyük bir sorun mu ?
3- Hiç şişman (benim ölçülerimde) bir sevgiliniz oldu mu ?

Teşekkürler.

 

Merhaba

Kendi halimde insanlarla arası kötü bir insanım. Daha önce de yazdım benzer Şeyler ama yine sormak istiyorum. Mesela bir chat Odasında bir whatsapp grubunda filan birini neden takmazsınız ? Biri birşey yazdığında sayfalarca cevap verip ben yazdığımda neden kimse bir şey yazmaz ? Diğerleri Yediği yemeği bile gösterirken Siz neden ben bir şey sorduğumda hatta ciddi bir şey sorduğumda beni takmazsınız ? Neden yani ? Küçük gördüğünü için mi ? Hoşlanmadığınız için mi? Bugüne kadar sizi hiç reddetmediğim için mi ? Yani sizler Ufacık bir oyuncak aldığınızda Günlerce bunun havasını atıyorken bu oyuncak bende yıllardır olduğu halde belki yanlış anlaşılırım havalı Olduğum düşünülür diye hiç lafını bile etmedim. Yani eğer bir yolu varsa bende karizmatik olmayın bende çekici olayım. Kitleler Peşimde sürüklensin istemiyorum 3 kişi bu hayatta bana Saygı duysun yeter. Ya da erkek olun Çıkın karşıma deyin ki senden adam olmaz deyin sen öl deyin bizden uzak dur ne sohbetin çekilir ne tipin deyin. Ama bunu söyleyin söyleyin ki bileyim biri çıksın acımasızca eleştirsin beni hatta sövsün bana ama bir neden söylesin bana. O tipsiz herif yazdıkları konuştukları olay oluyor iken o kız herkesi parmağında oynatıyor iken bana niye kimse bir günaydın demiyor. Çok yazıyorum belki ilgi çekerim diye hiç iplemediler. Hiç yazmadım kendimi ağırdan satayım dedim yine umurlarında olmadım. Haftalarca konuşmasam yahu nerdesin demezler bu işte bir gariplik yok mu şimdi ? (Mutsuzum ) (çok doluyum Yazım hatası kural hatası her şey için üzgünüm)


 

eksiduyu.ru bu duyuruma ek olarak yine aynı grupta bir kız var. sürekli yanımda sürekli benimle konuşmaya çalışıyor.

Açıkçası iyi biri ama pek tipim değil. Kalbini de kırmak istemiyorum ama çok sırnaşıyor gibi geldi bana. Her akşam mutlaka mesaj atıyordu bana bir kaç kere cevap vermedim ve artık atmıyor.

Ayrıca soğuk davrandım biraz çekti kendini ama gerçek niyeti nedir merak ediyorum.

 

Merhaba herkese

Şimdi bir kız var çok hoşlanıyorum ben bu kızdan. Bir arkadaş grubunda tanıştık. İlk başlarda daha samimi gibiydi. Zaman geçtikçe sanki benden uzaklaşmaya başladı yada bana öyle geliyor.

Bu arkadaş grubuna ben o kız ve bir 5-6 kişi yeni katıldı eskilerden de 4-5 kişi var.

Bu kız diğerleriyle samimi olmaya başladı. Bu samimiyet beni üzüyor, sanırım kıskanıyorum. İlk defa birini kıskanıyorum. Hani ben onunla konuşunca konuşuyor sohbet ediyor. Yaptığı bir organizasyon da beni de çağırdı. (beni çağırması beni o kadar mutlu etti ki) ama ben konuşmazsam benle hiç konuşmuyor. Mesela grupça bir yerler de toplandığımızda eğer hiç selam vermezsem hiç konuşmayız. Zaten grup içinde giderek popüler olmaya başladı yani onunla konuşan çok.

Ben benimle de konuşsun halimi hatırımı sorsun istiyorum. Tamam belki hoşlanmıyor benden. Belki daha cazip kişiler var grupta ama bende hoşlanıyorum ama ya.

Bana bir şey söylediğinde çok mutlu oluyorum hakaret etse yüzüm gülüyor sırf benimle konuşuyor diye. Ama onun gözünde çok değerim yok bunu anlıyorum.

Ama başka erkekler gibi whatsapp tan yazma, mesaj atma gibi eylemlerde bulunmadım hiç.(millet neler neler yapıyormuş ya). İlk zamanlar bir kere mesaj atmıştım yaklaşık 20 saat sonra cevap atınca beni pek sallamadığını anladım zaten.

Zaten öyle mükemmel biri değilim kendime çatışıyorum sürekli(eski duyurularım dan anlayabilirsiniz) bu kız daha çok kafamı karıştırdı

Şimdi bana söyleyin ben aşık filan mı oldum ? daha önce hiç böyle hissetmemiştim :(

Ve lütfen tavsiyelerde bulunun ne yapayım ben, nasıl davranayım ?

Teşekkürler...

 

1-İnsanlar niye takipçi sayısını arttırmaya çalışıyor ?
2-Bunu nasıl yapıyorlar ?
3-Hashtag olayı nedir ? takipçi sayısına etkisi var mıdır ?

Teşekkürler

 

Ey Rezan Kirazlar

Başak Burcu erkeği (yükselen Boğa) ile yengeç kadını arasındaki uyum nasıldır ?


 

Bana ulaşma şansı var mı ?




 

Ya bunu öğrendim ufkum 2 katına çıktı. Şimdi erkek arkadaşlar kızlarla tanışabilmek ve sevgili olabilmek adına ;
1- Facebook tan hiç tanımadıklarını dürtmek, eklemek, selam naber yazmak.
2- Yeni tanıştıklarının ve henüz tanımadıklarının numarasını almak ardında sık sık mesaj atmak
3- Sosyal mecralarda ki tüm paylaşımlarını beğenmek

gibi şu an bana çok saçma gelen şeyler yapıyorlarmış.

Özellikle 2. takıldım. Mesela daha tanışalı 3 gün olmuş sabah günaydınlar akşam iyi geceler aralarda sohbet muhabbet filan. Karşı taraftan da yüz buluyorlar yani. Herkes böyle mi yapıyor ya çok saçma değil mi ?

 

Ya benim saçmada olsa bir düşüncem vardı. Mesela öyle şeyler olsa memurlar hizmetliler işine ferrari ile gitse en lüks takım elbiseleri giyse en lüks cep telefonlarını kullansa lüks semtlerde oturup iş çıkışı lüks mekanlarda yemekler yese ama buna karşın patronlar müdürler şahinlere kartallara binse. kalitesiz kırış kırış gömleklerle işe gelseler. işten çıkıp eve gidip uyusalar hiç bir sosyal faaliyete katılamasalar. Acaba ne olurdu ?

Bu şundan aklıma geldi
eksisozluk.com

diyor ki herkes en güzel telefonları kullanıyor, Kolayca alıyor. Şimdi bu adam sanki biraz kıskanmış gibi. Ne kadar zengin olursa olsun örneğin alalbileceği en iyi telefon iphone 6 mesela en iyi ihtimalle altın kaplama kılıfta kullanır. Ama sonuçta c.başkanınla sokaktaki herhangi bir adamın aynı marka model bir telefonu kullanması yüksek makamdaki kişiyi olumsuz mu etkiler ?

 

Yahu bu hayatta kimse takmıyor beni ya. Hani artık alıştım telefonum filan çalmıyor da böyle sokakta yürürken broşür filan verenler beni es geçiyor. Parfüm bile sıkmıyorlar üstüme. Anketçiler bile yaklaşmıyor o derece.

La ben size ne ettim ey insanoğlu ? Öyle bütün kameralar üstümde olsun 500 tane sevgilim olsun filan istemedim ki ben. 2 erkek arkadaşım olsun bir tane kız arkadaşım olsun pazartesiden plan yapalım haftasonu sinemaya gitmek için filan. 2-3 sene sonra evlenelim filan. O erkek arkadaşlar nikah şahidi olsun. Yani bunları istedim ben. Çok şey mi bunlar ? Tamam fiziğim düzgün değil, evet ağzım laf yapmıyor ama hiç mi bu hayatta benim gibi birileri yok.

Bir kerede benim sözüm dinlensin bir kere de benim dediğim olsun kardeşim. İlla ben mi birilerinin g*tünde koşturacağım.

Şimdi diyeceksiniz boşver milleti kendin ol filan.

Ya olmuyor bak harbiden denedim. Koca şehri boş boş gezdim saatlerce tek başına çekilmiyor bu hayat.

Hayır bir suç işlesem de cezasını çekiyor olsam tamam diyeceğimde mesela şu an dışarıda cafeler barlarda yada evlerinde arkadaşlarıyla eğlenenlerden ne farkım var benim ?

Ben artık sıkıldım bu işten. Ulan insan yaşamayı bile beceremez mi ? olmuyor işte. Ben beceriksiz tipsiz konuşmayı beceremeyen özgüveni eksilerde olan malın tekiyim.Şu an elim ayağım titriyor bunları yazarken.


Son olarak şu an eğer mutluysanız kıymetini bilin. Ve arkadaş grubundaki havalı tipler. Berkecanlarla gezen havalı kızlar, etrafınızdaki sönük yıldızları küçümsemeyin onları aşağılamayın. Onlarda bu hayatın birer parçası. Hatta onları kazanmak veya yardımcı olmak isterseniz çok mutlu olurlar.

Gerçekten :(

 

Hangisi
A) daha rahat
b) daha şık
c) daha sağlam

???

 

Geçen bir kızdan bir tanışma hikayesi dinledim.

Oğlan kızı bir etkinlikle alakalı soru sormak bahanesiyle facebook tan ekleyip konuşuyorlar. (Aynı üniversitedeler) 2. gün oğlan kızı bir kafede görüp gidip yanına oturuyor ve sohbete başlıyorlar. Bir kaç gün geçtikten sonra gayet samimi ve neredeyse sevgili modundalar.

Kıza göre sevgili değiller ama aralarındaki ilişki ne tam olarak açıklayamıyor.
Ama dışarıdan bakıldığında sevgili oldukları anlaşılıyor ve bu sebeple çevreden sık sık sevgili misiniz soruları geliyor. İkisi de bu sorulardan bunalıyor ve o gün boyunca birbirlerinden olabildiğince uzak duruyorlar.

Şimdi sorum şu :
1-Sizce bunlar sevgili mi ?
2- Bu oğlan bu kızı bu şekilde nasıl kandırmayı başardı bu iş bu kadar basit mi yani ?

 

Merhaba

Şimdi ben böyle sosyalleşmek adına ilgi alanıma giren etkinliklere filan gidiyorum.

Ama insanlarla filan hiç kaynaşamıyorum.

Bana bir şey sormadıkları sürece saatlerce orada ağzımı açmadan durabilirim.

Ben insanlarla nasıl iletişime geçeceğim.

Durup dururken birine yanaşıp "merhaba" mı diyeyim. Çok saçma değil mi tanımadığın birine "merhaba" demek.

Hadi "merhaba" dedim ya sonra...

Bana bu konuda ciddi ciddi yardımcı olabilecek kimse var mı ?

 

Merhaba şu an karma karışık bir durumdayım. Yakın zamanda bir sevgilim oldu ama bu iş içime sinmedi. Uzun bir sevgilisizlik dönemi geçirdim ve sonunda bu kızı buldum.

Kız beni çok seviyor buna eminim. Ben seviyor muyum bilemiyorum yani iyi biri ama sevmek nasıl bir şey bilemiyorum. Ama bu kızı kendime yakıştıramıyorum. Biraz ağır bir kelime oldu ama şöyle izah edeyim.

Kızın diksiyonu biraz bozuk yani memleketinden dolayı bu tabi. ( mesela biz laz kızı düşünün arada sırada uyy uşağum tarzı konuşsun)

Ayrıca mesela genel kültür olarak benden zayıf.

Makyaj yapmasını yada giyinmesini de pek bildiği söylenemez

Bu şekilde aklıma gelmeyen bir çok sebep var ve büyük ihtimal bunları yazdığım için bana kızacaksın belki de kıza acıyacaksınız.

Durum böyle olunca kızı arkadaşlarımla ve çevremle tanıştırmaya biraz çekiniyorum (biraz değil çok çekiniyorum) Sanki benle dalga geçecekler aaa topsecret nasıl sevgili bulmuş kendine diyecekler gibi geliyor.


Tum bunların yanında beni seven bir kalbi var bunu anlayabiliyorum.

Sonuç olarak ben bu kızdan ayrılmayı da düşündüm ama sevgilisiz olmak hoş birşey değil. Arkadaşlarıma sorduğumda bu kızla devam etmemi söylüyorlar hiç yoktan iyidir gününü gün et gez dolaş takıl diyorlar.

Ama ben kendimi kötü hissediyorum. Ona ve kendimi ihanet ediyormuş gibi hissediyorum. Hatta bunları yazarken bile sanki ona kötü bir şey yapıyormuşum gibi hissediyorum.

Bana yardımcı olun ne yapacağım nasıl davranmalıyım ne yapmalıyım hiç bilemiyorum.

 

ya bu gönül işlerine bakan var mı ? Bakıyorum da 28 inden kalma şeyler filan var. Sanki pek bakılmıyor gibi mi ?




 

Merhaba

Çok aşırı derece sinirli üzgün ve buna benzer çok şeyim.

Derdim şu; Üzerimde artık evlenmem yönünde büyük bir baskı var. Evden iş yerinden arkadaşlardan her yerden. Neredeyse sokakta gezen adam bile niye evlenmedin diye soracak. İşin garibi etrafımda herkes ya evleniyor yada evlenecek aşamaya geliyor.

Fakat asıl sorun şu ki ben 26 (erkek) yıllık hayatımda 2 kere sevgilisi olmuş onları da yürütememiş uzuuuuun zamandır da tek tabanca takılan biriyim.

Ha bana sorarsanız bende isterim sevgilim olsun eşim olsun yuva kurayım filan. Ama bu konuda o kadar beceriksiz biriyim ki kendimi büyük çıkmazda hissediyorum.

Şimdi ben ne yapmalıyım ?

Önemli not: Ailemde görücü usulu evlenebileceğim kimse bulunmamaktadır. Ayrıca katıldığım çeşitli sosyal faaliyetlerde bulunan karşı cinsle ya ancak arkadaş olabiliyorum yada sevgilisiyle arasını filan yapıyorum.

 

Saat 19:00-24:00 arasında şehir merkezinde nereye gidilir neler yapılır ?

(Edit: Yalnızım :( )


 

Bir kaç aydır önceden bir iş konusunda yardımcı olduğum bir bayan ısrarla bana mesaj atıyor. Her geçen gün sıklaşan mesajlar. Hatta cevap atmadığım da trip filan atıyor. İstiyor ki hep onunla ilgileneyim. Ama hoş sohbet biri. Konuşurken sabahladığımız oldu bir kaç kere.

Her gün mesaj atmamı istemesinin amacı nedir acaba? Bana karşı bir şey hissediyor olabilir mi ? Yoksa sadece arkadaş olarak muhabbet mi etmek istiyor. Benden 2-3 yaş büyük.


 

Bunları yazmak için çok düşündüm. Ama içimi dökmek istiyorum. Kurallara uygun değilse de umurumda değil silsin modlar. Hem nasılsa hepiniz benim için varsınız yada yoksunuz bilemiyorum. ( truman show mode on )

Kendimi beğenmiyorum. İki kelimeyi bir araya getiremiyorum. Hiç yeteneğim yok sanırım. Başarılı de sayılmam. Her şeyin ucuzunu alırım. Çok para harcamam zaten paramda çok yok. Kilom var ama. Sevgilim yok nasıl olur bilmiyorum. Olsa da beni tanıdıktan sonra kaçar gider muhtemelen. İlgi çekici bir sohbetim yok. Takip edilen değil takip edenim hep. Sözüm fazla geçmez ama verilen görevi anında yerine getiririm. Çok ve boş konuşurum bunu en yakınlarımda söyler. Etrafımda bana saygı duyan kimse yok. Düzgün giyinmeyi de beceremem. Körü körüne tutulduğum şeyler yoktur. Apolitik bile diyebilirsiniz. Arayanım soranım yok kimse halimi hatırımı sormaz. Belki işi duşen biri olursa arar. bende atmam kimseye mesaj.

Sadece cumartesi geceleri değil her gece evdeyim. Dışarı çık demeyin. Çıkınca da ağzını açmadan dolaşıp eve gidiyorum. Neredeyse tüm canlılarda olan çiftleşme ve üreme isteği hiç yok bende. zaten sahip çıkma duygumda yok. baba olmaz sanırım benden.

Acaba bu hayattaki görevim ne ? Pek işe yarar bir şey gibi durmuyorum. Yanlışlıkla mı geldim bu dünya ya. Gitmeli miyim acaba ? yoksa böyle sıkıcı böyle sıradan hayat olmaz bence.

 

Merhaba sevgili yaşam koçları kişilik analizcileri

Öncelikle kafam çok karışık. Sevgili konusunda zaten bir halti beceremiyorum. Hiç çekici değilim. ekstra bir özelliğim yok. çok çok yakışıklı değilim ağzım laf yapmıyor. Kesinlikle bir sevgilim olacağı ihtimaline artık inanmıyorum. Bu şekilde öleceğim galiba.

Bende dedim ki kendimi işime adayayım ama o konuda da o kadar parlak değilim. Yaşım 26 bir kamu kurumunda çalışıyorum. Çalıştığım yerin en alt konumundayım. Yani etrafımda gördüğüm herkes benim üstüm. 3 üniversite mezunuyum. 2 tane daha okuyorum. Üstlerim Çok daha iyi bir konumda olman lazım diyor. Ama yükselme imkanım yok gibi bir şey.

Her gün 9 da işte olup 18 de işten eve gidiyorum. Başka sosyal faaliyet yok. Diyeceksiniz Spora git dil kursuna git filan. Gittim ağzımı açmadan geri döndüm hiç kimseyle dialog kuramadım. Barlara kafelere gittim. Garsonlarla bile sipariş verme dışında bi sohbetim olmadı.

İşte ben böyle biriyim. Bana herhangi bir tavsiyesi olan var mı ? Hayatım hep böyle sıkıcı mı geçecek ?

 

Kendimce bir diyet uyguluyorum. Hava karardıktan sonra bir şeyler yememem lazım ama ben çok acıktım şuan.

Bu hissi bastırmak için ne yapmalıyım ?

EDİT

Sevgili diyetisyen arkadaşlar mükemmelsiniz :)

Aslında tam bir diyet değil. Tamamen az yeme ve bol su içme üzerine kurulmuş bir şey.

Uyku saatim kesin olmamakla birlikte 23:00-07:00

 

Arkadaşlarınızla ne sıklıkla görüşüyorsunuz ? Mesela uzaktaki bir arkadaşlarınızı ne sıklıkla arayıp sorarsınız ? Önce karşı taraftan mı beklersiniz yoksa siz mi hal hatır sorarsınız ?




 

Merhaba

sözlükte "fikri firar" nickiyle yazan değerli arkadaşıma (sanırım duyuruda da aynı nicki kullanıyor.) bana buradan ulaşmasını rica edebilir misiniz ?

Mesajını bekliyor olacağım

Teşekkürler

 

Sonunda onu buldum. O kadar mutluyum ki anlatamam.


Ama bir sorun var.

Sanırım onunla tanışabilmek adına arkadaş oldum :(

O beni arkadaşı sanıyor ve her geçen gün daha çok güveniyor bana. Muhtemel benim düşüncelerimin farkında bile değil yada farkında bilmiyorum. Tüm sırlarını paylaşıyor. Eskiden yaşadığı hayal kırıklıklarını anlatıyor filan.

Şimdi sorum şu : Sizce bu işin sonu ne olur?

Ben bu kızla arkadaşlık sevgililiğe geçiş yapabilir miyim ?

Sizce ne yapmalıyım ?

Not: Seviyorum :(

 

Çok merak ediyorum.

Ben benimkilere samimi davrandığımda bana olan saygıları giderek azalıyor.

Samimi olmayınca da kendimi rahat hissedemiyorum.

Böyle rahat davranabileceğim birlikte gülüp eğlenebileceğim benim en kötü hallerimi bile bilen ama bana yeri geldiğinde saygısını da gösteren bir müessese yok mu bu dünyada ?

 

Yahu ne beceriksiz adamım ben :( tam yeni bir ortama giriyorum. insanlarla samimi olduktan bir süre sonra saygınlığımı yitiriyorum. Kimse beni sallamaz oluyor ortamda.

Sessiz kalırsan soğuk diyorlar sallamıyorlar. Samimi olunca da sana saygı duymuyorlar.

Diyorum artık ortamımı değiştireyim hop yine aynı şeyler. Arkadaşlar tarafından sevilmek ve sözünün dinlenmesi ne zor işmiş ya :(

Yeni bir gruba girdiğimde sanki savaşa girmiş gibi hissediyorum kendimi. Herkes grubun lideri olmak için türlü saçmalıklar yapıyor. Ama göre değil ama böyle şeyler.

Gruptan bir kız seviyorum bir bakıyorum kız aynı gruptan başka biriyle :(

Kendimi bir odaya kilitleyip ömür boyu orda yaşamak istiyorum artık

Neden böyle oluyor ? Bu işi düzeltmenin bir yolu yok mudur?

 

Burnumun tam üstünde bir sivilce çıkmak üzere bunu hissediyorum. O çıkmadan engel olma şansım var mı ? Neler yapabilirim ?




 

Ben bir şey yaptım ama doğru yanlış mı bilemedim birde size sorayım.

Sıkıldığım ve boş kaldığım anların birinde başka şehirde bulunan bir arkadaşla konuşurken bana bulunduğu şehirden birini (sevgili) ayarlayabileceğini söyledi. Bende kabul ettim ama uzun mesafe olması ve sms ağırlıklı bir ilişki olacağı gerekçesiyle aklımda soru işaretleri kaldı.

Kızla bir şekilde tanıştık kız bende 4 yaş filan küçük (25 yaşındayım ben) Ama bu ilişki konusunda kız o kadar hevesli ki inanamadım acaba bu bana yapılan bir oyun mu diye düşündüm :)

Kız gerçekmiş ve biz bunla bir şekilde sevgili olduk aşkımlı cicimli konuşmalar, nerdeydin napıyordun gibi sorgulamalar, kıskanmalar filan. Fakat geçen ocak gibi başlayan bu ilişkide bu güne kadar 10 defa ancak telefonla konuşmuşuzdur gerisi hep sms ile.

Bu arada o öss sınavına çalışıyordu sınava girdi iyi kötü bir puan aldı ve tek amacının benim bulunduğum şehirdeki üniversiteyi kazanmak istediğini söyledi (Birazdan benim etkimle.) Çünkü yüzyüze görüşebilmemizin tek yolu buydu. (Ben hiç onun bulunduğu şehire gitmedim oda gelmedi gelemedi )

Ve sonunda bu kız benim bulunduğum yer olmasa yakın bir yer kazandı. Ve bu hafta geliyor dersleri başlıyormuş. İlk işi de beni görmek olacakmış.

-Ben bu kızla 3 kere kavga ettim saçma bir şey yüzünden üçünde de ayrıldık bitti dedim ama bu bir şekilde beni ikna etti.

-Beni bir şekilde gerçek olarak gördü yaklaşık 5 mt mesafeden. Ve öyle bir tepki verdi ki kendimi dünyanın en yakışıklı erkeği sandım. Öve öve bitiremedi.

-Kızı fotolarında filan güzel buluyorum hatta ilk gördüğümde fotosunu bu kız bana bakmaz diye düşündüm.

Şimdi durum bu;

1- Bu kız yanıma geldiğinde ne hissederim acaba ? Gerçekten sevgilim olarak görebilir miyim onu ?

2- Eğer ısınamazsam ne yaparım ben? Bu kız bende ayrılırsa çok sıkıntı çekecek gibi duruyor.

3- Sevgilim yada değil ben bu kızın hayatını etkiledim ve şuan çok büyük bir yük üstlenmiş gibi hissediyorum kendimi. Acaba ben hata mı yaptım bir insanın hayatına girip planlarını değiştirmekle ?

 

Bugun çok tuhaf duygular yaşadım ama sanırım birine aşık oldum. Kendisi bir avm de çalışıyor.
Ama sorun büyük henüz hiç bişey bilmiyorum hakkında.
Ben onunla tanışmanın bir yolunu arıyorum şu anda.
Nasıl yapabilirim sizce bunu?

Not: Bu tarz konularla ilgili tecrübe ve deneyimlerinizi gerek burdan gerek se mesaj olarak gönderebilirseniz sevinirim.

 

Değerli pazarlama ve işletme uzmanları

Şimdi mesela bir dondurma firmanız var. Sürekli çilekli dondurma üreten ama en iyisini yapan firma olmak mı yoksa dondurmanın her türlüsünü yapmak mı daha karlı olur?

(örnek biraz saçma olabilir ama konunun özünü kavramaya çalışırsanız sevinirim. )

 

Merhabalar

Son zamanlarda kendimde bazı şeyler gözlemledim. Mesela beynimde çok güzel düşünceler oluyor ama bedenim buna izin vermiyor. Mesela beynim kalk yüzmeye git diyorsa bedenim boşver otur diyor. Beynimde çok güzel bir maket tasarlıyorum ama ellerim o kadar beceriksiz ki çivi bile çakamıyorum. Beynimde kendi kendime çok güzel akıcı konuşuyorum ama biriyle konuşurken kekeliyorum.

Beynim ve bedenim arasında bir tutarsızlık var sanırım. Tüm bunlar normal mi?

 

Şimdi uzun süredir uğraşıyorum. Ama olcak gibi değil. Ciddi ciddi sevgili filan bulamıyorum. Yaşımda ilerledi. Bir yerde bir sorun var ama çözemedim. Sanırım yeterince yavşayamiyorum. Etrafımdaki erkeklere bakıyorum böyle sapık sapık hareketler kızlara sulanmalar filan. Bende mi öyle yapmalıyım?

Not: Etrafımda herhangi sevgili adayı yok. Beni tanıştırcak bir arkadaşım yok. Hatta hemen hemen hiç arkadşım yok. Haftasonları filan tek başıma saçma saçma geziyorum sırf hayat sokakta filan dediğiniz için. Ama her gece eve hüsranla dönüyorum. Arkadaş edinmek için lütfen kurslara git filan demeyin gitmedğim kurs kalmadı bu sayede bilmediğim dil çalmadığım müzik aleti kalmadı.

Not2: Sizler nasıl yapıyorsunuz bu işleri?

 

Şimdi sizler (internet alemi) dediniz ki madem yalnızsın böyle oturmakla olmaz. Önce kalk o bilgisayarın başından git gez hava al. Sonra gezilere katıl, spora git, tiyatroya git filan.

Tamam hepsini yaptım ama yine bir şey değişmedi. Hala yanlızım.

Fakat ilginç bir şey fark ettim. Bazı erkekler harbiden tuhaf. Hiç utanmadan çekinmeden hiç alaksız kızlara hiç alakasız sorular sorup tanışmaya çalışıyorlar. Bende böyle mi yapmalıydım ?

 

Kendimi çok yalnız hissediyorum. Çok sıkılıyorum. Aklımda bir çok fikir var aslında kendimi eğlendirmek için. Fakat çok tembelim. Aklımda bin bir çeşit plan yapıyorum iş icraata gelince hiçbir şey yapamıyorum. Evden dışarı çıkmak işkence geliyor. Çıkınca da girmek zor geliyor.

Nerede hata yapıyorum?

Nasıl doğru yolu bulurum ?

 

Ben isimlere çok takılıyorum mesela. Çok güzel bir kız olsa ama adı eski bir isim olsa yada garip bir isim olsa (döndü mesela) kesinlikle sevgilim olsun istemem. Zaten isimlerin güzelliğe etkisi olduğunu düşünüyorum. Bazı isimdeki insanlar hepsi şişman oluyor mesela.

Siz ne düşünüyorsunuz?


 

Şimdi uzak mesafe bir ilişkimiz var. Sadece sms ile aşk yaşıyoruz :) neyse konu bu değil. Bu kız çok garip ne istiyor anlamadım. Durup dururken seksi kıyafetler giydiğini anlatıyor. Mini giydim filan diyor iş yerinde çocuk çok hoşsun dedi diyor hiç alakası yokken.

Sonra bazen aşırı alınganlık yapıyor. bir keresinde işi ayrılalım noktasına getirdi ama alttan aldım. 2. defa yine aynı şeyi yapmaya çalıştı bu sefer ben ayrılalım dedim o alttan aldı.

Memlekette hiç kız yokmuş gibi birileri buna laf atıyor. Sokaktan biri çok güzel vucut hatların var demiş.

Durup durup kilolarında bahsediyor. vay şu kadar oldum vay bu kadar oldum.

Kendini çok övüyor bana.

Yemek yemediğini söylüyor sanki benden "ay canım neden yemiyorsunn hasta olacaksın " dememi bekliyor.

Sürekli benim derdim var modunda. Durup dururken " :( " işareti atıyor bana. Ne var diyorum yok bişey diyor.

Şimdi ne yapmak ne demek istiyor bu kız anlayamadım ?

 

Yemek yerken yediğim lokmalar göbek deliğinin bir karış üstü gibi takıldığını hissediyorum. Giderek batıyor sonra dayanılmayacak hale geliyor. Fakat bir süre sonra gidiyor. Sanki bir boru var ve borunun bir yeri tıkalı gibi zor geçiyor ve canımı yakıyor. Sorun nedir ne yapmalıyım ? (oturarak yemek yiyorum)