Kan sulandırıcı ilaç alıyorsa olabilir.
Böyle bir neden yoksa (hatta olsa bile) İç Hastalıkları Hematoloji'ye başvurmak gerekir.
Daha önceden de oluyorsa hemen şu anda acile gitmek gerekmeyebilir ancak en erken zamanda inceleme gerekir.

Kumaş kalitesine göre bu seferlik bir şey olmama ihtimali var ama 'Ceketini eski takımın pantolonuyla giymişsin.' diye ikaz edilebilirsin arkadaşların tarafından.

ilik suda yika derim

Ben daha önceden yıkadım kuru temizleme gibi olmuyor pantolon bi değişik oluyor. Ucuz takımsa at gitsin ama iyi takıma yazık edersin.

Takım elbiseleri daima kuru temizlemeye veriyorum.

Annem babamın takımların pantolonlarını hep makinede yıkardı. Vakko’dan aşağı da giymezdi açıkçası daha başımıza bir iş gelmedi :)
Soğuk suda sıkmasını da 600e ayarlayın. Bizim makinede 20 dakikalık program var mesela bunun için. Deterjanı beyazlar için kullanırsanız renk ağarır zamanla deterjanı uygun seçin mutlaka. Yumuşatıcı gözüne de beyaz sirke koyun.
Asarken askıda asın. Ütülerken de üzerine tülbent gibi kumaş koyarak ütüleyin. Bunları uygularsanız sorun olacağını düşünmüyorum.

iş, sosyal medya, chat, video izlemek, müzik dinlemek, oyun oynamak, kitap/makale okumak, vs

sosyal medya, chat, video izlemek, müzik dinlemek, oyun oynamak. kitap okumak için amazon kindle var

konuşmak, arada sırada oyun oynamak, bazen navigasyon, kıytırık video fotoğraf çekmek(telefonum eski, yenilemeye de ihtiyaç duymadım, yüksek kaliteli şeyler için dslrim var)

bir de whatsapp ama en çok whatsapp. onu da bilgisayardan kullanıyorum ama tabi telefon olmadan çalışmıyor.

Valla ben oyun harici saydıklarının hepsi için kullanıyorum.

Tam anlamıyla her şey için kullanıyorum.

Benim için zirvesi şu. Bir sınav hazırlığı için birkaç kitap almıştım. Kitapla çalışmaya üşendiğim için sayfaların fotoğrafını çekip telefondan okuyorum.

Onsuz yapamam dediğim iki özellik;
Navigasyon ve anımsatıcı

Bunun dışındaki her şey (işle ilgili aramalar hariç) alet var olduğu için yaptığım şeyler ihtiyaç duyduğum şeyler değil aslında.
Genel olarak kullanımlarım;
müzik dinlemek (aslında bunu da asla yapamam sınıfına alabilirdim ama alternatifi vardır diye almadım, alınabilir.)
dizi izlemek, oyun oynamak, arama/mesaj, alarm, sosyal medyada gezinti, takvim, hava durumu kontrol gibi şeyler.

İş maillerimi mesai saatleri dışında telefondan kontrol edip gerekiyorsa cevaplıyorum.
Instagram var günde ortalama 17 dakikam orada geçiyormuş. Öyle yazıyor. Başka mecrada hesabım yok.
WhatsApp iş/geyik/iş+geyik olarak yoğun kullanıyorum.
Ekşi Sözlük, ekşicep uygulaması üzerinden uyanık olduğum saatlerde sürekli okuyorum.
Wikipedia, ansiklopedi okur gibi rastgele maddeler okuyorum.
Arabada müzik dinlemek için Spotify var kullandığım.
Nabız uygulaması üzerinden haberleri takip ediyorum seçtiğim kaynaklardan.

Sonradan aklıma gelenler: Navigasyon, google maps (timeline özelliğiyle), banka hesaplarım, hanımla ortak alışveriş listemiz (cozi), yemeksepeti, bisu, amazon.

online dating

Ajanda, anımsatıcılar ve navigasyon -en çok ihtiyacım olanlar
Mi home -evdeki cihazları kontrol etmek için
Reddit, Instagram, birkaç oyun -vakit öldürtücüler
Netflix, Prime Video -uzun yolda ya da mutfakta el oyalayan bir şeyler yaparken izlemelik
Sesli kitap, Spotify -yürürken, uzun yolda, ev işi yaparken dinlemelik
Banka uygulamaları, iletişim uygulamaları, dijital not defterleri ve listeler (evernote <3 ), bulut servisleri, hastane ve sigorta uygulamaları, fotoğraf düzenleme, alışveriş, taksi çağırma, otobüs saati bakma...

Tepe tepe kullanıyormuşum bence.

Ben bu sebepten fazla para vermiyorum ki sonraki telefonu fairphone alma ihtimalim var, neyse su an pixel 4a var 280 euro mu neydi

-mail
-sosyal medya
-video izleme
-fotograf
-iletisim
-bankacilik
-5/3/1 için antrenman takibi

Genel olarak budur.

Konuşma
İş (mail, WhatsApp)
Sosyal medya
Alarm
Araştırma
Banka uygulaması
Fotoğraf ve video çekme

bilgisayardan daha çok kullanıyorum. kitap makale gazete dergi vs okuma. internette araştırma. bazen kısa şeyler yazıp çıktı almak. bazen fotoğraf afiş programları ile birşey tasarlamak için. (en çok bu kısımda işimi görüyor)
müzik dinlemek. nadiren bişi izlerim pek video film izlemiyorum. tabii sosyal medya ve yazışmalar da var. bazı uygulamalar indirip ingilizce de çalışıyorum. tabletim vs yok. her işimi telefon görüyor. bilgisayarımda sadece makale vs yazıyorum ve iş için kullanıyorum. onun dışında herşey telefonda

Ben cok seviniyordum ya. Hatta bizde yatıya kalırlarsa falan daha çok seviniyordum. Nedendir bilmiyorum.

"poff simdi hos geldiniz diye iceri girip tonla soruyla muhatap olucam"

kek, pasta, pogca gibi artilari oluyordu ama normalde annem bu tarz seyleri pek yedirmezdi cocukken zararli derdi.

sinir ve mutluluk karisimi bir duygu diyebilirim yani

Pek beklenmedik misafir gelmezdi, öyle eve gidip de ayakkabılarla pek karşılaşmadım, annemin günü olan zamanlar olurdu, o günleri severdim, sevdiğim yemekler yapılmış olurdu, onun haricinde de ya sevdiğim yakın akrabalar gelirdi ya da babamın birlikte müzik yaptığı arkadaşları gelirdi, şarkılar türküler söylenirdi, o günleri de severdim ama kimi çocuklar vardır birileri geldiğinde havalara uçarlar, kimse gitmesin isterler, öyle olmadım hiç bir zaman.

Şimdilerde ise misafir kavramından hoşlanmam, evime pek gelen giden olmaz.

Büyük bir huzursuzluk.
Yalancı sevgi gösterileriyle karşılaşacağım, bir sürü insanla muhatap olacağım için rahatsız olurdume.

Huzursuzluk

Sevinirdim, çocuğuz tabii çakmıyoruz bişeyden. Evi de dumanaltı yaparlardı kendileri yetmezmiş gibi. Şimdi hepsi gereksiz varlık. Akbabalardan bahsediyorum.

Mutluluk. Yatıya kalsın isterlerdim +1

Huzursuzluk. Misafiri çocukken de sevmezdim hala da sevmiyorum.

Gergin bi neşe.. tansiyonlu yani ama totalde pozitif bi his.
Genelde anneme saha çok misafir gelirdi. Sosyalleşiyor diye sevinirdim. Bi de tabii mutfaktaki güzel gıdalar : )

sıkıcı. ben de kittie gibi düşünüyorum.

Valla ben cocukken bu tur seyler ustune pek dusunmezdim. Hatta oyle ayakkabilara falan bakip girdigimi de hatirlamiyorum, oyle direkt girerdim. Girip evde misafir gorduysem de pek aldirmazdim.

Ergenlige yakin zamanlarda o fazla ayakkabilar falan sikinti olusturmaya basladi. Cunku biliyordum ki is sadece orda kalmayacak, gidip kendi odamda takilsam bile annem odaya gelip 'oglum git bakkaldan sunu al, oglum bunu al' vs diye darlayacakti. O yuzden evde fazla ayakkabi gorunce yonumu degistirip direkt internet cafeye gitmisligim de coktur.

çok mutlu oluyordum. 30 yaşındayım şimdi ve misafir hiç sevmiyorum.

Genel olarak hosuma giderdi, merak ederdim kimler geldi acaba, hemen kafamda ihtimaller belirirdi. Gelmelerinden rahatsiz olduğum bir akrabamoz yoktu, genel olarak sevinirdim.

çocukken de huzursuz olurdum şimdi de huzursuz oluyorum. evin düzeni bozuluyormuş gibi hissediyordum o zamanlar, farklı şekilde davranmam gerekiyordu sanki. halbuki öyle yaramaaz bir çocuk da değildim. şimdi de gelenleri memnun etme kaygısı hissettiğim için sevmiyorum.

hiç sevmezdim. mümkünse onlara görünmemeye çalışır, görünürsem de kısaca görünüp odama geçerdim.

ben eve plansız gelen kimseden hoşlanmadım. hele de böyle sağdaki soldaki çat kapı gelen komşulardan hiç hoşlanmadım.

Ben okulun dibinde bir sitede oturuyordum. Annem hem benim hem de kardeşimin sınıf annesiydi. Okul aile birliğindeydi. Aşırı iyi bir komşuydu. Ve bir sürü günü olurdu. Doğal olarak eve her geldiğimde genellikle misafir olurdu. Ayakkabıdan misafir tahmini yapmaya çalışırdım. Genelde babam gelene kadar giderlerdi. Annem her seferinde önlerine koyacak bir şeyler bulurdu. Hele günü varken. Tüm sınıf arkadaşlarım benim annem yemek yapıyor diye benimle eve gelirlerdi. Bazıları benden önce gelirdi hatta. Annem aşırı güzel yemek yaptığı için bir de iyi misafir ağırladığı için çok gelen giden olurdu. Ama ben o günleri çok severdim, şimdi çok özlüyorum. Keşke o ayakkabı tahmini yaptığım ana ışınlansam, hayatta tek derdim derslerim olsa.

Yatılı misafir sevmedim ama.

Sevinirdim. Büyüklerin konuşmasını dinlemeyi severdim.

- Odama kacayim da muhatap olmayayim.
- Aha yakalandim, simdi aile zoruyla muhattap olmak istemedigim insanlarla zorla opusecegim konusacagim.
- Evet abi okul iyi okul guzel, soracak baska bi sorun da yok, mecburi okul nasil sorunu sorduysan tuvalet bahanesi ile kaciyorum. Zaten okuldan geldikten sonra uyuyana kadar 5 saatim var, izninle gozlerim kizarana kadar bilgisayar oynayayim.
- Evet annem arkamdan "Girdi magarasina" yorumunu da yapip beni tanimadigim insanlara gomdugune gore ic rahatligi ile oyun oynayabilirim.

genetik de bu konuda bir faktör. ancak beslenmeyi planlayarak kontrol altına alabilirsin. bir diyetisyene danış.

başka bir rahatsızlığınız olabilir mi? polikistik over'li kadınlarda yüksek kolesterol gözükebiliyor örneğin.

Doktor bana yumurta sarısını yeme dese onu sahte doktor diye şikayet ederdim kesinlikle. Yüksek kolesterol bi hastalık değil, kolesterolü zaten karaciğerin kendisi üretiyor yav günlük 3000 mg falan, yemeklerden aldığın kolesterolü vücut kullanmıyor bile, belki %5'ini falan kullanıyordur kalanını atıyor, sen gayet sağlıklısın gdjfjjffkfkdkdk yumurta yeme ne demek ya bir tane yumurtada 150 mg kolesterol var onun da %5'i kalıyor, vücut zaten 3000 mg kendiliğinden üretiyor diyoruz çok komik. Doktor kesin yaşlı tayfadandır yeniliğe uzak oluyor onlar 40 yıl önce ne öğrendiye o yoldan gidiyorlar. Kolesterolün normalde 800-900 falan çıkmıyorsa bir sorun yok demektir, o da zaten hastalık kaynaklı çıkar. Ayrıca kolesterol bir tamir-inşaat maddesidir, sistemde bi arıza varsa ya da ne bileyim hücre inşası kıl yün ihtiyacı varsa vücut buraya kolesterol gönderir tamir eder işi bitince geri toplar, olayı bu. Ha geri toplarken kolesterolün bir kısmı damarda kalır ama bu toplam plaka yoğunluğunun %1'i bile değildir; damar tıkanıklığında rekor kalsiyum birikmesindedir.

Aşırı yüksek değil.
Kırmızı et ve katı yağlardan kaçınmak önerilir de haftada bir insan kaçamak yapmaz mı yani.
Üç ay kadar bir kolesterol düşürücü kullanıp kontrol edilir. Aralıklı ölçümlere göre tekrar alınabilir. Bu ilaçlar damar koruyucu etkisi nedeniyle son yıllarda önerilen ilaçlar.

kolesterol beslenmeden oldukça bağımsız.

www.youtube.com

Yıllar önce kolestrolüm sürekli yüksek çıkardı. Bir dönem kolestrol düşürücü ilaç kullanmışlığım da vardır. İlaç kullanmadığım dönemlerde diyet adına yapmadığım kalmadı. Zaten haftada 5 gün vücut geliştirme de çalışıyordum. Yine de düşmüyor olmasnı doktorum genetik faktörlere bağladı.

Bir gün konudan bağımsız olarak, başka sebeplerle şeker diyetine başladım, şekeri ve paketlenmiş ürün tüketimini tamamen bıraktım. İlk tahlilde kolestrolüm normale dönmüş olduğunu gördüm.

kıllanma, sivilce gibi belirtiler de yoksa pcos'tan şüphelenmek için bir sebep yok o zaman.

Lütfen ultrasonla safra kesesine baktırın. Rutin bir kontrol sırasında safra kesesinde polipler görüldü bende, kolestrolün yükselmesinde etkisi olduğu söylendi. Hatta yakın zamanda ameliyat olacağım.

Hayvansal hiçbir ürün tüketmemelisiniz. Yumurta ilk kez duydum. Yumurta da sıkıntı oluyor mu bilmiyorum. Benim de çok yüksek çıkmıştı. Salata ve sadece baklagil ile beslendim bir ay ve sonra düzeldi. Kilo ve genetik faktörler de etkili tabiki. Ayrıca idrar testi de yaptırsanız iyi olur. Kolestrol ve ürik asit aynı orantıda olur genelde. Yani kolestrol yüksekse ürik asit de yüksek oluyor. Bir de alkol varsa onu da azaltın. Enzimleri dengesizleştiriyor.

Zaman Tamircisi +1. et yumurta yeme diyenleri falan sakın dinleme.

Yaşa orantılı ve kullandığınız diğer ilaçlara orantılı olarak değişir. İğne formunda alıp ilk 5 gün peşpeşe, sonra 5 hafta peşpeşe sonra da 5 ay peşpeşe yaptırmanız daha faydalı olur. Tablet çok etki etmiyor. Etse de dediğim gibi yaşınız ve kullandığınız binilaç varsa sürekli, bunlar B12 etkisini azaltıyor.

B12'nin bu formunun en işe yarar formu olduğunu okumuştum, ama b1 ve b6 hakkında fikrim yok, onlara da ihtiyacınız varsa belki sadece b12 işe yaramaz.

D vitamini artık sağlık ocaklarında ölçülmüyor, devlette var bildiğim ama yazılmamış olabilir, ya da gittiğiniz hastanede ölçülmüyor olabilir .

D vitamini ölçümünü her branş isteyemiyor artık ve isterken de bir gerekçe belirtmek gerekiyor. İstek yapılmamıştır.
Konu B12 eksikliği ise en uygun yol iğne ile tamamlamak.

Hala kapalı yerlerde yemiyorum. Aşı oldum ancak varyantların nasıl davranacağı kesin değil.

Mümkün olduğunca gitmiyorum, mümkünse açık havada oturmayı tercih ediyorum ya da evlerde buluşuyoruz arkadaşlarımızla. zaten her yer çok pahalı. Havalar soğuyana kadar biramızı sandviçimizi alıp sahile gidiyorduk ne güzel. Pandemi anksiyetemi henüz tam olarak atamadım kısacası.

Ama Dune vizyona girecek, korka korka da olsa, üç kat maske de taksam koşarak sinemaya gideceğim. Başka film olsa gitmezdim.

Ben de henüz kapalı yerlere oturmuyorum. Bir kere Corona geçirdim, iki doz da asiliyim ama cafe restoranlara aşı ya da pcr zorunluluğu gelene kadar kapalı bir yerde oturmayı da düşünmüyorum.

Sinema, tiyatrolara da henüz gitmedik. James Bond vizyona girmiş, eşim gitmek için bayağı ısrarcı oldu, bir şekilde gitmemeye ikna ettim ama Matrix geliyormuş sanırım o zaman gerginlik içinde gideceğiz.

1 yıldan fazladır hiç umrumda değil. avm içinde kahve içerek dolaşıyorum ve maskeyi indiriyorum hatta bu süre içinde.

yeme içme yerleri, sinema, tiyatro, konser, seyahat, tatil hepsine aynen devam ediyorum. bu sene içinde corona geçirdim ve iki doz aşı oldum. pandemide geliştirdikleri davranışları sürdürenleri saygıyla karşılamakla beraber azıcık ömrümü keyif aldığım şeyleri erteleyerek geçirmek istemiyorum.

Şuan kovitim. İki doz biontek asiliydim.

Karantinadan çıktığım gibi mekanlara ve gezmelere devam. Ömrümü böyle geçiremem.

Tek yasamasaydim, yaşlı insanlae olsaydı evde bir tık daha dikkatli olabilirdim. (Maske konusunda zaten Max dikkatliyim)

Gitmiyorum, hatta gidenle de görüşmüyorum :)

evde yaşlı ebeveyn olduğu için kalabalık ortamlarda dikkatliyim. cafelerde genelde sigara içenler çoğunlukta olduğundan ve onlar da bahçe kısmında oturdukları için ben iç kısımda kimsenin olmadığı yerlerde oturuyorum.

iceride kimse yok gibi bir sey zaten malum bahce kisimlari sigaranin tekelinde.

ic mekan ferahsa yani ben giriyorum. eskiden cok imtina ederdim. bayadir biraktim. her yere gidiyorum hatta. bir de hic metroya, metrobuse binmiyorsan ya da hastaneye falan gitmiyorsan restorana da gitmeyebilirsin tabi.

kaparsam da asilari bosa olmamisizdir herhalde hafif geciririz diye de takmiyorum artik acikcasi covid'i.

kimsenin ağzına girmediğiniz sürece virüs bulaşmıyor. küçük kardeşim covid pozitif, evdeki diğer herkes negatif. böyle abartarak sadece daha çok stres yaparsınız gibi geliyor bana. bence gidin, ben hiçbir şeyden geri kalmıyorum. ekstra yaptığım hiçbir şey de yok. maske ve normalde de olduğum kadar mesafe.

Valla ben gidiyorum.

havanın çok şeye etkisi var ancak sizin direk havadan etkilenmeniz, sonbahar ve kapalı hava ile önceden yaşadığınız olumsuz bir olayı size hatırlatması ile alakalı olabilir.

Normal değil.
Mevsimsel depresyon ya da mevcut depresyonun ağırlaşması söz konusu olabilir.

Ben şen şakrak bi insanım ama 2 haftadır depresyondayım resmen.
sigara kullanmadığım halde canım deli gibi sigara istiyor ve sürekli depresif şarkılar dinliyorum. helak oldum :(

tam tersi hava kapalı olduğunda daha mutlu oluyorum. güneşli havalar bana göre değil.

Ben bu olayı geçen hafta şiddetli yaşadım şimdi azaldı

Bunda havanın erkek kararması da etkili, yazın güneş 9da batarken artık 7 de batıyor

Evde otururken saat herhalde 10 buçuk olmuştur diyorum saate baktığımda daha 8 buçuk :)

ben de her sene yazın mutsuz, sonbahar itibariyle mutlu diyemesem de içi daha huzurlu bir insan oluyorum. ama etrafımdaki çoğu insan sizin gibi.

Normalde sen sakrakim. Kapalı havalar keyifsiz yapiyor

Beni olumlu etkiliyor.

Sabah uyandığımda hava kapalıysa dışarı çıkasım, kimseyle görüşesim gelmiyor. Anında sıradan çinko karbon piller gibi oluyorum. Modum düşüyor. Bu müzik tercihlerimi de etkiliyor o yüzden zorlayarak daha hareketli şeyler dinlemeye çalışıyorum.

Kapali hava beni de cok olumsuz etkiler, nefret ederim kapali sonbahar havasindan. Benim gibi cok kisi de gordum.
Bana sorarsan kapalı hava sevmek normal degil. Depresiflik belirtisi kapali hava sevmek bence.

Valla her sene oluyorsa senin normalindir o zaman. Her sene olan olayi niye bu sene dert ettin rahip?

Neyse, bende olmuyor. Severim ben kapali havalari.

@jrr tolkien hayrani, ya ben kapalı havayı seviyorum. daha mı şiirsel geliyor nedir. seviyorum ama bana iyi gelmiyor. havanın insan psikolojisi üzerinde etkisi olduğu gerçek ama beni bu kadar değiştirmesi rahatsız ediyor. hoşuma da gitmiyor açıkçası. :/

Olmaz ama kalitelilerden alın 3lü çoklayıcıyı.

aynı anda çalıştıracaksanız, ilgili prizin bağlı olduğu sigortanın bunu destekleyecek değerde olduğuna emin olun.

Aynı anda çalıştırmamak en güvenlisi.

uzun sure o sekilde kullandik, sorun olmadi.

evden eve değişir, yapan adam nasıl bir sigorta koydu acaba? ama genel olarak bir problem olmaması lazım.

biz oyle kullaniyoruz sorun yasamadik.

Artık barda vs bira içmiyorum. Evde ya da sahilde içiyorum genelde.
Telefonumun bilgisayarımın bozulmasından korkuyorum. iphone 6s ilk çıktığı hafta almıştım, korkmadan kılıfsız kullanırdım o zamanlar. Teknolojik alet pahalılığı beni kılıfa zorluyor.
Protein tozu ben de almıyorum.

-telefonum 3 yıllık huawei
-dışarıda yemek hemen hemen yok
-balık ve k. eti daha az yiyorum
-kahvemi evde yapıyorum
-kuruyemiş sadece çekirdek alabiliyorum.. fındık fıstık vs.. çok çok nadir.
-çoğu gıda ve temizlik ürünlerinde daha uygun marka değişimi veya kg azaltımı yaptık.
-yılda 1 veya 2 kıyafet alışverişi
-otomobili çok uzak yerler ve alışveriş dışında kullanmıyoruz
-neredeyse bütün alışverişi internetten ucuz ve kampanyalı ürün arayarak yapıyorum
-tatile bu sene gitmedim
-konser yok.. spotify alırdım onu iptal ettim.

anında aklıma gelenler.. düşündükçe liste uzar elbette

Üniversite öğrencisiyken daha rahat harcama yapıyordum. Söyleyeceğim tek şey bu.

Elektroniği sık takip eder, sık değiştirirdim.
Şimdi amaan bunların da hızına yetişilmiyor, bunlar hep kapitalizmin oyunları, kaptırmamak lazım.. moduna geçtim.

Aliexpress'ten çok sık alışveriş yapardım. Artık siteyi ziyaret bile etmiyorum.

Marka kıyafetleri düşünmeden alırdım, şimdi fiyat/performansı yüksek aynı işi karşılayabilecek ürünler araştırıyorum günlerce.

Benzini dert ederdim, arabayı sattım dertten kurtuldum. Allah muhafaza şuan aracım olduğunu düşünemiyordum.

5 yıl önceki dolar kuru farkı katında fakirleştim

- zara olayını ben de bıraktım çok uçtu fiyatlar. indirimden basic tshirt ve sweatshirt görünce alıyorum. pantolon olayını da amazondan jj kot stoklamıştım beni 3-4 yıl götürür.

- cola falan az alırdım şimdi hiç almıyorum. su en sağlıklısı moduna girdim :)

- kıyma falan kasaptan çektirirdim kuzu dana karışık. şimdi carfurdan dana döşten çektiriyorum en uygunu.

- arabaya aksesuar falan almaya çok hevesliydim şimdi kuruş masraf etmiyorum.

-mercedes c180 almaya 2 sene önce maddi olarak yaklaşmıştım şimdi rüyamda görürürm.

- ürünleri sıfır alacakken ulan dur letgoda vardır belki diyorum.

- iphone 6s telefonum var 4 yıl oldu. değiştirirsem ikinci el iphone 8 falan alırım diye düşünüyorum.

- iphone watch, airpods falan almak istiyordum şimdi kablolu kulaklığa devam. ne gerek var, ikisi de iş görüyor :)

2015 araliktaki maasim(ilk isim diyebiliriz) 2bin dolardi. her yil defalarca yurt ici gezi ve birkac kez yurt disi gezi yapabiliyordum. su anda o sirkette 6 yil tecrubelilere ( ben de orda dursam oyle olacaktim) 1500 dolar civarinda veriyorlar.

yukselip tecrubelenmeye ragmen alim gucu azaldi... yurt disi gezileri gittikce zorlasti, eskiden bim-a101'e girmeyenler de oralara girmeye basladilar.

Elektrikten tasarruf etmeye çalışıyorum.
Sık sık giysi alırdım. Şimdi bakmıyorum bile. Yeterince varken de keyif için alırdım.
Market alışverişini düşünmeden yapabiliyordum. Şimdi en acil ne ise, onları alıp çıkıyorum.

- sıfır araba, telefon, bilgisayar alabilirken şu an alamıyorum.
- markette para harcarken bin defa düşünüyorum.
- yurtdışı hayal oldu, storylerden bakıyoruz işte.
- para biriktiremiyorum.

bizi bu hale getirenlere teşekkür eder, daha çok yemelerini rica ederim.

aynı güçte en üst seviye laptopa bakarken şimdi
aynı güçte en alt seviye laptopa bakıyorum.

Aslında hepimiz aynı durumdayız yazdıkların üç aşağı beş yukarı ortak

Eskiden teknoloji haberlerini takip ederdim şu an içimden o bile gelmiyor

Markette temel gıda dışında bir şey alırken bile - örneğin sos, turşu vs- bunu almalı mıyım diye ister istemez arada kalıyorum

*En az haftada bir etkinliğe giderdim.
*Ayda bir belki.

*Kuaföre daha çok giderdim, saç ördürmeye bile uğrardım.
*Ayda bir kaş aldırmaya gidiyorum sadece.

*Sık sık dışarıdan yemek söylerdim.
*Telefondaki uygulamaları temizledim. Bazen iş yerine getir kampanyalarından söylüyorum o kadar.

*Ayda birkaç kez dışarıda kahvaltı yapardım.
*Ne yazacağımı bile bilemedim. En son kardeşim ısmarlayacak diye gitmiştim kaç zaman önce.

*En az haftada bir akşam bir mekanda oturur bir şeyler içerdim.
*İçeceğimi ve sandalyemi alıp sahile gitmeye başladım.

*Eskiden çok kıyafet alırdım gerekli gereksiz.
*Artık ihtiyaç dışı bir şey almıyorum ama ihtiyaç olanı da almak için bazı şeylerden feragat etmem gerekiyor maalesef.

-Aylık sabit giderlerimin kalitesi günden güne düşüyor. Zam geldikçe bir alt markaya düşe düşe sonunda nereye varacağımı bilmiyorum.
-Yıllık üyelik süreleri biten uygulamaları yenilemiyorum.

Aklıma geldikçe eklerim şimdilik aklıma gelenler bunlar.

5 sene önce üniversiteydim, burs alıyordum ve bir öğrenciye göre oldukça güzel geçiniyordum. şu an işsizim sıfır gelirle evden dışarı adım atmıyorum.

Dışarda arkadaşlarla hiç düşunmeden biralar, tekilalar içerdik; şimdi bütün içmeli aktiviteler eve döndü.

Yurtdışı tatili her sene mutlaka planlanır ve gidilirdi; geçen seneden beri ailemin yaşadığı ülke hariç hicbir yere gitmedim ki ona da zorunluluktan gidiyorum.

Konser, tiyatro, sinema biletleri hiç düşünmeden alınırdı şimdi değer mi ki gitmeye diye dusune düşüne hareket ediyoruz.

Değişik ülkelerden gelen yemek sosları ithal çikolatalar vs gibi şeyleri almayı çok severdik; o reyonlarin önünden gecmiyoruz artık.

Her ay giysiler birkaç parça giysi, bakım ürünleri vs hep alırdım şimdi ihtiyacım yoksa almıyorum. Eşimin de elektronik eşyalara zaafı var, aliexpress size çalışıyor diye dalga gecerlerdi, geçen gün bakmış en son bir sene önce yeni bir şey almış.


Bir de düşününce hatırladım şimdi; parfümün 1200 lira olmuş. Söyleyeceklerim bu kadar.

Sadece alisveris yaparken kufur ediyorum, onun disinda daha da zenginlestim.
Herkes 2013-2018 arasi cilginca harcarken ben biriktiriyordum simdi sulalem raad.

Bak ama yegene araba alacaktim bu paraya araba mi olur lan manuel kullanmayi ogren dedim almadim, bu olcekte fakirlestim.

6 sene önce bir maaşımla o zaman için en baba macbook'u almıştım, şimdi ise maaşımla en düşük özellikli macbook'u alamadığımı fark edip var olanın bataryasını falan değiştirme planları yapıyorum.

- hobi namina bir sey kalmadi. Ki cok ciddi paralar harcardim. (Lego'nun sitesine girmeyeli, plak bakmayali, elektronik almayali 2 seneyi gecmistir).

- eksisozluk'teki lego whatsapp grubuna son 1 yildir mesaj dahi atilmiyor :) (kimisi pilot, kimisi muhendis bu arkadaslarin. Setlerini satip birakanlar oldu)

- 2 sene once almayi dusundugum arabalari su an 3 aile bir araya gelsek zor aliriz.

- marketten falan kismadik ama her kasadan geciste vay mk diyorum.

- disarda mekana gitme olayi cok cok azaldi. (Pandemi etkisi de var biraz)

- eskiden biletix'ten sadece guzel etkinliklere bakardik, simdi en tirt konser 300 kagit olmus. 2 kisi gitsen yedin ictin otopark vs 700 800 harcayip donuyorsun. Gitmemeyi yegliyoruz genelde.

Aslinda tek tek saymaya bile gerek yok, her turlu etkisini herkes hissediyor artik.

siyasal islam ve hayatsız yaşlılar yüzünden hiçbirşey yapamıyoruz. yaşarken öldürdüler.

Cok şey değişti.
Bayagidir yurtdisina çıkmıyorum öncelikle, en onemli fsrk bu. Genel olarak yurticijde de eskisi kadar gezmiyorum.
Disaridan yeme ciddi oranda azaldi.
Et yemeyi azalttim ki en büyük keyfimdir et. Kafama estikçe gider et yerdim disarida, her kafama estiğinde yemiyorum artik.

Marka giymeyi bırakali cok oldu, ayni sey bende de var. Lcw DeFacto mağazalarina hiç girmezdim, kalitesiz buluyordum hic bakmıyordum bile. Artık bakiyirum boyle uygun fiyatlı markalara.

Hobilerime eskisi kadar para harcayamiyorum. Lazım olan malzeme oldugunda gider fazla fszla alırdım, şimdi erteliyorum cogu hobi malzemesini.

Sacim icin kullandigim urunler vardi, bszilarini artik almiyirum ya da cok daha nadir kullaniyirum.

Cok konsere giderdik, artık nadir gidiyoruz.

Kısacası keyfi seylere zevklere ayirdigim pay ciddi oranda azaldi, bir coguba hiç pay kalmadi. Genel olarak mecburi şeylere ve onun dışında yemeğe harciyirum anca. Bogazdan çok da kesemiyorum ama digerlerinde ciddi sekilde kısıtlamaya gittim.

Eskisine baktigimda bok gibi hayat yasiyorum su an ama farkidna değilim. Bildigin fakir olmusum.

-Çeşit çeşit peyniri eksik etmezdim. Eski kaşar, örgü, dil, isli peynir severim. Şimdi nerde indirimli bulursam düz ezine vs. alıp geçiyorum.

Sırf beğendiğim için yeni ayakkabı, mont, bere alırdım her yıl. Şu an yıprana kadar aynı kıyafetlerle devam diyorum.

Yeni kozmetik ürünleri denemeyi seviyorum. Ama artık bildiğim kalitesinden emin olduğum ürünleri stok yapıp macera aramıyorum.

İş yerinde arkadaşlarıma çay, kahve vs bol bol ısmarlardım. Şimdi ne gidip virüs riski alıyorum ne de bişey ısmarlıyorum.

Sıvı deterjandan toz deterjana geçtim baya ekonomikmiş.

Böyle böyle pinti olucam zorla.

Tatil, konser vs aklımın ucundan geçmez. 5 yıl önce günü birlik bile uçakla bi yere gidip gezip geliyordum.

Arabamı bi daha değişemem.
Ev sahibi çıkarırsa 4 5 binlik bi kirayı asla ödeyemem o kadar kazancım yok.

Sigortamı ödeyemiyorum

2 yıldır gözlük ihtiyacım var, camını değişemedim. 5 yıl önce lens kullanıyordum

5 yıl önce haftada 3 kez kuaföre giderdim. Saçımı evde boyayıp kendim kesiyorum şu an.

düzenli regl oluyorsa ve korunmasız ilişki yaşıyorsa pek mümkün değil.

tlc de ismini hatirlayamadigim bir seri vardi. doguma kadar hamile olduklarini farkedemeyen kadinlar hakkinda. mumkun gorunuyor.

10 hafta dediğiniz 2.5 ay oluyor. Regl duzensizligini çok yoğun yaşayan iki yakın arkadaşım var; bazen iki ay boyunca takvimleri komple şaşar. Benim de mevsim geçislerinde özellikle bunu yaşadığım oluyor. Dolayısıyla gayet mümkün şekilde anlamayabilirler.

reglnin geciktiğini fark ettiğinde bile 5 hafta olmuş oluyor. teknik olarak döllenme yaşandığında zaten direkt 2 haftalık yumurtaya tutunuyor. çok normal.

bence cok normal cunku hamileligin net kere net belirtisi regl duzeni olmasina ragmen hamilelikte de regl gorulebiliyo veya duzensizlik cok yaygin hemen suphelenmeye gerej yok. hele korunuyorsa kisi hayatta anlamaz. bence.

Çok normal

ben kadın olsam ve korunmasız ilişki yaşıyor olsam ve dahi regl düzensizliğim olsa bi yerde mutlaka önceden aldığım testleri kullanır bakardım. test yoksa gider alır yine kullanırdım. kişiden kişiye değişir bence bu durum.

Fraise'e katiliyorum. Duzensiz regli varsa anlamayabilir. Zaten duzenli regli olan bile gun saysa bile 5-6 haftadan once anlayamiyor.

daha önce 2 çocuk doğurmuş olan ablam, 3. çocuğuna hamile olduğunu 5.5 aylıkken farketmişti. ama ikinciden hemen sonra olduğu için sinyalleri farklı yorumlamış

Aktif cinsel yaşamı olan bir kadın korunsun ya da korunmasın, düzenli ya da düzensiz adet görsün; her zaman gebelik olasılığını aklında tutmalı. Hele ki 10. hafta oluncaya kadar, akla gelmez mi?
Bu kadın yasal kürtaj süresini mi aşmaya çalışıyor gibi deli sorular.
İlişki durumunu bilmiyoruz.

Dijital ekran mı?

i1.wp.com

Böyleyse tabela tanımadır, arabalarda genelde güvenlik paketi ile gelir, olabilir mi sizde?

Evet dijital ve aynı bu işaret.

Priming effect olabilir belki.

Rhetoric'te "leading questions" bu tanıma uyuyor.

framing effect de var en.wikipedia.org(psychology)

Ketoprofen senkop (bayılma) yapabilir.

Çok teşekkürler hocam.

müzik icin radioparadise
tartisma programlari falan icin npr

Yurtdışından yayın yapmıyor olabilir ama ben komşu radyoyu açıyorum bazen. Çok güzel Yunan müzikleri çalıyor.

di fm

elektronik müzik radyosu (cenneti)

angel radio

ingiltere'de şirin yaşlı bir grup insanın 50ler 60lar çaldığı harika bir radyo.

Houston blues radio

Accuradio.
Yurtiçi olarak Radyo Voyage, Radyo Bilkent, Radyo ODTÜ.

Kuruyemişler yağ bırakabiliyor.
Diğerlerinin tümü yağsız. Sadece su ile yıkanabilir.
Su tutmak derken de, tabağın kurumamış olması halinde su tutmak yeter.

içine meyve konmuş ve meyve suyu ile sırılsıklam olmamış tabak

ancak ağız, tükürük değen nesneler deterjanla yıkanmalı görüşündeyim.

yalniz yasiyor, tabak canagi sadece sen kullaniyorsan yag degmemis seyleri suya tutsan ve elle ovalasan yeter evet. yag degdiyse (lavabo icine koyduysan ve degdiyse de) sabunlaman gerek yagi cozmek icin.

birden fazla kisi kullaniyorsa tabii hepsi sabunlanmali.

6 ve 7 makinaya.

Diğerlerinde su ile durulamaktan kastınız kalem başına 1 bardaktan fazla ise makineye koymanız daha çevreci olur.

Türk kahvesi fincan tabağı haric hiçbirini duru su ile yıkamam.

En masumları meyve tabakları duruyor ama yine de Meyve tabakları için bir küçük fırt deterjanla hepsini sıradan ovalarım, ama yine de sadece su tutup geçmem :(

Kahve fincanı, cezvesi filan zaten...

9 daki kahve yokunun akması baya su götürür çeşme altında. O yüzden makinaya.

bana hepsi gibi geldi.

bu durumlar için amway'in konsanstre sabunu var. bir sprey şişesine 1 lt suya 1-2 kapak şeklinde ekliyorum. sadece suya tutmak yerine önce güzelce spreyleyip durulayınca çok daha temiz oluyor.

Mikrodalgaya uygun olmayan maddeler mikrodalgayı emip ısınabilir, ısınırsa deforme olabilir, eriyebilir veya yanabilir, bu da sağlığa zararlı maddeler ortaya çıkmasına yol açabilir. Yalnız uygun ya da uygun değil yazmıyorsa aslında sadece test edilmediği anlamı çıkar. Koyup deneyin, eğer 20-30 saniyede ısınmıyorsa, yanık kokusu oluşmuyorsa sıkıntı olmaz.

On beş yirmi saniyede saklama kapları bir şey olmuyor ama içindeki gıdalar da çok iyi ısınmıyor. Soğuğu kırılıyor biraz.

Valla hicbi sey olmadi.

yemekle birlikte

yemekle alsan daha iyi ama çok da önemli değil diyor

yemek sırasında yani yemeğin ortasında?
bi de içinin üst kısmında pamuk vardı kapağın altında. bunu atiym mi

Yemekle birlikte.
Pamuğu atmayın, tekrar koyun. İlacı korumak için konuyor.

Çıkmaz, yenir.

Ispanak piştiyse yufka da pişmiştir, sebzenin suyuyla yumuşadığı için çiğ gibi geliyordur size. Afiyet olsun :)

345, Endemik, Acil, Bilgi Sarmal

Bu sene tıp kazanan bir yakınım matematik için Barış Ayhan yayınlarını çok tavsiye etti.

Oğlum için Raunt satın almıştım.
Daha önce YKS'ye girme planı yoktu. Yurtdışı düşünüyordu. Lise 3 sonunda karar verdi ve bir yıl içinde oldukça iyi bir sonuç aldı.

Normalde olmaması gerekir. Ancak burası yasa yönetmelik dinlenmeyen bir memleket.
Sokağa çıkma yasağı zamanlarında Pazar günü de dahil, yan evde tadilat yaptılar. Pazar günü zabıtayı aradım. Azıcık ses kesildi, sonra devam.

Olur(hukukunu billmem, burasi turkiye) ama daha gec basliyorlar. 10'da falan

İzin almışsa gayet yasal bir şekilde olur. Sadece geç başlar 10-11 gibi.

yerine bagli.
marmaris'te plaj yaptik, mayis haziran surecinde geceli gunduzlu calistik.
bursa niluferde hastane yaptik, pazar ve aksamlari 7den sonra calisma yasak.
simdi armutluda site yapiyoruz bu pazardan sonra pazarlari calismak ve sabah 9dan once calisma serbestisi basladi.
kafa sisirmeye devam hdhsbsban

dinin olayı o ama, "topraktan geldik toprağa gidiyoruz ve herkes bunu yaşayacak" mesajı veriliyor orada.

Hristiyanlar tabutla gömüyor ama onlarda da törende kapağı açık yani insanı göreceğin şekilde oluyor sanırım, eğer filmlerdeki gibiyse. O da korkunç bence.

Tahtaları düzgün çakmak için vücutları biraz köşeye itelemek gerekiyor mezarın içinde. Ben hem babamın hem de dedemin cenazesinde mezara inip yukarıdan cenazeleri alıp mezarın içine yatırıp biraz köşeye doğru itelemişyim, havalar biraz soğuyunca ilk aklıma gelen vücutların soğukluğu olur aradan kaç yıl geçti hala böyle, bence de travmatik.

Ölümü hayattan ayırdığımız mümkün olduğunca bu konudan kaçındığımız için artık travmatik geliyor halbuki hayatın bir parçası

Bu programda ölümü konuşuyorlar
youtu.be

Bence ölümle ilgili tüm süreçler travmatik…
Hristiyanların tabuta koyup süsleyip sergileme olayı da bana çok korkunç geliyor.
Bedenin toprakla buluşması fikri aslında güzel gibi, çünkü çıplak ayakla toprağa basınca da iyi hissettiriyor. Ama çukura atılmasındaki görüntü çok kötü, katılıyorum…
Bu süreci iyi yapacak hiçbir şey yok sanırım.

gerçekten kötü. ölüyü görmek tutmak taşımak falan.

bu arada kadınlar tabutla gömülüyo diye biliyodum ama öyle değil miymiş?

bence de türkiye'deki işleyiş baya travmatik. özellikle çocuğa falan da gösteriyorlar etkisinden çıkması baya yıllar alıyor.

ölü halini bence mahremiyet sayıp göstermemek lazım. o hali ile kimse hatırlanmak istemez. hristiyanlıkda ölüyü hazırlayanlar var adamlar usta normal insan gibi hazırlıyorlar. bizde öyle değil.

ben de acı bir şekilde intihar eden ilkokul arkadaşımın cenazesine gitmiştim. sadece uzakta durabildim, tabutu görmek bile istemedim. defnin travmatik olduğu konusunda haklısınız.

ölüm fikrinden korktuğumuz için öyle geliyor. islam'in amacı bize sürekli ölümü hatırlatıp dünyayı o şekilde yaşamak. o yüzden cenazelere katılımı da teşvik eder islam.

travmatik falan değil bence. tabutla gömülen cenazelerde de cenaze evinde önce open casket tören yapıyorlar mesela sizce o daha travmatik değil mi? tabutun içinde ölmüş ama giydirip makyaj yapılmış cenazeyi görüyorsun ve saatlerce konuşma dinliyorsun falan...

yeni nesil veya gençler diyelim, yakınlarının definlerinde falan da daha dirayetliler. artık neden bilmiyorum ama gittiğim cenazelerde, babasını toprağa veren gençler görüyorum, hepsi dimdikler. konuştuğum yaşlılar da aynı yorumları yapıyorlar. olayı travmatik hale dönüştüren bence cenaze evinde bağırıp çağıranlar, sinir krizi geçirenler. ölümü kabullenince hepsi normal geliyor.

Son derece travmatik.
Bir de cenaze yıkanırken su dökmeye çağırırlar.
Ben giremedim. Anneannemi hep yaşadığı gibi anımsamayı tercih ettim.

defin sürecimiz bence daha travmatik değil, daha doğaya uygun ve insanı sürece dahil ediyor, ki dahil olmalıyız bence.

temizleyip yıkayıp sardıktan sonra toprağa karışacak şekilde gömüyoruz ölülerimizi.
makyaj yapıp üç bin dolarlık tabutla insan gömmek çok suni bir şey.

ölünün taşınması, yıkanması, gömülmesi gibi herkesin ayrı ayrı işin bir ucundan tutması gibi şeyler hem insanı ölümle yüzleştiriyor hem de sevdiğin insanı bir şekilde uğurlama şansı veriyor.
yani insanın kendi ölüsünü kendi gömmesi insani ve olması gereken bir şey bence.
ben annemi yıkadıktan sonra çok rahatlamıştım mesela.

travmatik olan şey ölüm zaten, yani ölüm travmatik bir şey.
ama hayatın bir parçası.
bizim defin sürecimiz bununla yüzleştirdiği için daha gerçekçi.

Yüksek lisans tez konumdu. Aşırı travmatik olduğunu düşünüyorum. Gereksiz ritüeller dizisi, hem ölene hem yaşayana işkence. Şimdi tam olarak adı neydi unuttum. bedenimizi bi kapsülün içine yerleştiriyorlar ve bir ağaç oluyor. Yeni bir teknolojiymiş. Haberi okuyunca öyle gömülmek istedim. Dilerim nasip olur.

Bir kişiye veda etmek için yapılıyor o törenler, eğer kişiye veda edilmezse asıl o zaman durum daha travmatik ve sağlıklı bir kopuş olmadan gerçekleşiyor. Bu tüm kültürlerde gereklidir, bir cenaze töreni, bir veda…Mezarı olmayan, törensiz ölen insanlara bir bakın, aileleri hala yas tutarlar sürecini sonlandıramadıkları için. Odisse’de bile vardı sanırım.

Onun dışında, İslamiyette mi yoksa hangi kurallarda bilmiyorum ama medrese usülü ders alırken bi medrese hocasından, İslam’da kadının cenaze defin işlemlerinde bulunmaması gerektiğini söylemişti. Çoğu kadın da bulunmaz orada, dayanılması güç bir durum ve ağlar, cinnet vs geçirirse defin sırasında ölüyü rahatsız etmesin diye.

Kaynaklarda mezarın şekline kadar geçer bu tür mevzular.

i.hizliresim.com

seyi atlamissin abi, en yakinlarin gasilhanede ölüyü son kez yikanirken gormesi ve hatta bazen yikama islemini bizzat yapmasi olayi var.

inancsiz biri oldugum icin kremasyon en tatlisi gibi geliyor bana. yak beni ver kullerimi sevenlere, belki savursunlar bir yerlere ooh... oldukten sonra umrumda degil gerci de. bence kalanlar icin guzel bir katharsis olur.

ölümün travmatik olmayan bir hali yok ki. bence yabancıların açık tabut töreni çok daha korkutucu ve travmatik mesela, ona hiç gelemezdim. ya da yakma olayları falan. bizimki yine en azından biraz daha insani gibi geliyor, sadece bazı saçma detaylar var (yemek dağıtma gibi), ama genel olarak bence kötünün iyisi.

olumu travmatik yapan sey sonrasinin mechullugu ve bilinmezligi. butun semavi dinlerde benzer olmakla beraber ozellikle islam'da asil hayatin olumden sonrasi oldugu vurgulanir ve olumun unutulmasi istenmez. islam'a gore olum aslinda bir son degil, inananlar icin guzel bir baslangictir. eger olumu ve defni bu sekilde idrak edebilirsen surec travmatik degil. birisini otogardan yada havaalanindan ugurlamak gibi.

dedemi ortaokulda babaannemi lisede kaybettim. ikisinde de hem gasilhanedeydim, hem de mezarlikta. olayi tamamen idrak etmeme ragmen acikcasi cok bir uzuntu hissetmedim. hatta sonrasinda ben neden aglamadim diye dusunup uzulmustum ama simdi bununla da barisigim.

Sen bi de Budistleri gör
Nepalde kaldım ve birkaç cenaze törenine katıldım. Yakılmak suretiyle...

Kişinin öldüğünü kabullenebilmek için önemli bir işlevi olduğuna inanıyorum o ritüellerin.

Benim yurtdışındaki ilk işim mezarcılıktı. Sanırım biraz kıyas yapabilirim bu konuda.

Evvela yurtdışında cenazelerin defin işlemi çok geç oluyor. Şahıs ölmüş, üstünden 30 40 gün geçmiş, anca seremoni yapılıyor ve o sırada artık kaybına bir nebze alışılmış oluyor. İnsanlar feryat figan etmiyor.

Yine cenaze töreni bizde çok travmatik dediğiniz gibi. Okunan Kuran dua neyse hepsi böyle bir insanı dehşete düşürür şekilde oluyor. Helallik sormak dahil. Yabancıların cenazesi çok steril, çok daha formal, çok daha sakin bir ortam. İnsanı germiyor.

Gömü kısmı ayrı bir cinnet sebebi zaten. Tabutla gömmemekten tut, cenaze sahiplerinin ağlaya ağlaya kürekle toprak atması. Bu yok yabancılarda. Makineyle veya görevliler tarafından tabut 2,5 metre(~6 feet) düzgün kazılmış ve etrafı halıyla çevrilerek maskelenmiş mezara düz biçimde indirilir. Gömülme işlemi insanlar gittikten sonra gerçekleşir.

Bizde ayrıca mezarlar çok sığ derin değil ve üstü tepe şeklinde oluyor veya etrafı mermerle kapatıyoruz vs. Adamlarda mezar taşı var, mezar taşının başında varsa çiçek ekmek için ufak bir alan var. Kalan her yer mezarlığın kalanı ile eşit seviyede dümdüz halı gibi çim.

Bizde mezarlığa girince tırsarsın. Yabancıların mezarlığı park gibidir. İnsan huzur bulur gidince dehşete kapılmaz.

Bir başka husus da genç ölüm azlığı. Bizde 50 55 60 tık gidiyor. Adamlarda mezar taşlarını sıradan oku en genci 85 yaşında ölmüş. Artık vakti gelmiş ölümün, öyle kalp krizi tak götürmemiş. Haliyle bu da ayrı bir travma sebebi kalanlara.

Ben bu konuda baya kafa yormuş birisiyim. Artık mezarcı değilim kendi işimi yapıyorum ama bu olaylardan sonra karar verdim yurtdışında yapacağım ölürsem cenazemi. Aileyi travmaya sokmaya gerek yok. Gerçekten Türkiye'de cenaze ve yakının ölümü insana bir ömür kapatamayacağı bir yara açıyor. Çok cenazede bulundum Türkiye'de, özellikle şehit cenazesine çok katıldım. Olacak iş değil. Bu işi böyle yapmanın kimseye hiçbir faydası yok.

Babamı o toprağa gömdüğüm günden beri ölü, ölüm, mezar, mezarlık, hiçbiri benim için ürkütücü, korkutucu veya travma sebebi değil. hatta artık işim de ölülerle ilgili. bana ilginç gelen şey ise şu anda kanlı canlı işinde gücünde olan, hayal ve planları olan adamın 24 saat içinde toprağa gömülmüş olması. bu kadar kısa olmasına alışamıyorum.

Bu soru bana en sevdiğim dizilerden biri olan Six Feet Under'ı hatırlattı, bir gün Nate, ölüsünü toprağa gömen ve başında bağıra çağıra ağlayan birilerini izliyordu uzaktan ve kendi düzenledikleri soğuk törenlere göre, ölüme ve insan doğasına çok daha uygun buluyordu bu ritüeli.

Bence de travmatik olan ölümün ta kendisi, bu şekilde toprakla bütünleşmek bana da daha doğal geliyor, süslü tabutlar ve makyajlardan. Sonuçta ne şekilde olursa olsun cenazelerde ölümle bir şekilde yüzleşiliyor ve kabullenişin başlangıcı oluyor. Toprağa dönmek, doğa ile bütünleşmek biraz döngünün sonu gibi, huzur verici bir tarafı da var.

Bir de bazen cenazelerde en çok ağlayanlar en uzak kişiler hatta ölen kişiyi hiç tanımayanlar olabiliyor.

Statü var. Parası da kötü değil. İş garantisi de var.

statü pek umursadigim bir sey degil sahsen, kimseye de doktor diye ozel bir sey hissedecek degilim ama anlayabilirim sanirim kimisi icin onemli oldugunu.

parasi kotu degil de... verdigin emege, ilerlemek icin yaptigin fedakarliklara ve gundelik calisma tempona bakinca da mi iyi parasi? bence degil ya hic. ben bir doktorun %10'i emek gostermemisimdir herhalde - ne lisede, ne universitede, ne sonrasinda. ne mecburi hizmete gittim, ne ekstra zorlu sinavlara calistim ne pandemide onlerde savastim... bir uzman doktordan daha cok kazaniyorum oturdugum yerde altimda donla - ama bu bana ozel degil. Bir doktorun %50'si emek gosterecek biri HERHANGI bir meslekte cok daha fazlasini kazanmaz mi kolayca? f/p kotu derken bundan bahsediyorum. tip doktoru olmayan biri icin 9 / 12 yil kicinin uzerinde sadece kitap karistirarak egitim bir doktora derecsi demek. statuyse o da statu: "dr. bilmemkim" bu insanlar benzer surede egitim + mecburi hizmetler ve stresli ortamda calisma, gunduzu gecesi belli olmayan bir hayat temposuyla cok az kazaniyorlar bence.

Tıp fakültelerini genellikle ailelerinden uzakta, yatılı olarak fen lisesi okuyanlar tercih ediyorlar. Tercih değil aslında, bir zorunluluk, öğrencinin ailesinin durumu belli, kendi geleceğini sağlama alması lazım. Tıp, diş hekimliği, eczacılık, hemşirelik bölümlerini tercih ediyorlar onlar için geleceklerini sağlama alacakları bölümler bunlar. Garanti işe, garanti maaşa ihtiyaçları var. Bu ülkede hangi meslekler bu garantiye sağlıyor ya da sağlayacak?

Aslında tıp fakültelerinin durumu sizin yazdığınız gibi değil. Fakültedeki eğitimleri, sonraki stajları sizin yazdığınız gibi yorucu bir süreç değil. Evet sıkı bir çalışma, disiplin var, bunu özellikle öğrencilere baskılıyorlar, hatta bu baskı diş hekimliği bölümünde daha fazla. Ama insanla uygulamalı çalıştıkları için böyle bir sistem var. Bu sistem olmazsa, olmaz. Bu sistem tıp fakültelerinin taban puan sıralamasına göre de ne yazıkki esniyor. Zorunlu hizmetten de çok az doktor şikayet ediyor.

İnanılmaz fazla emek verip doktor oluyorlar, maaşları az konusuna katılmıyorum. Doktorlar uygulamalı bir sağlık eğitimi alıyorlar ve bunu uyguluyorlar. Ortalama bir tıp fakültesi mezunu için doktor maaşı normal. Meslek olarak bakarsak üreten, kendisini geliştiren doktor sayısı ülke geneline göre çok az. Elbette üreten, kendisini geliştiren, alanında en iyi olan doktor zaten hak ettiği maaşı kazanıyor. Ama bunun dışında kalanlar için maaş normal. -tabiki ekonomiye göre maaşları daha uygun olabilir, ama doktor oldukları için üreten, yapan meslek grupları ile aynı maaşı almaları mantıklı değil- Her mesleğin, bölümün kendi zorluğu var işte.

O alt üst ilişkisi, baskı ilk yıldan başlıyor yukarıda saydığım bölümlerde. Bir yerden sonra çok normalleşiyor olan biten. Birde sürekli olan bir durum değil. Bunun dengesini sağlıyorlar fakültelerde. Asistan öğrenciye kötüyse, profesör iyi davranıyor.

Kesinlikle rezalet.
Statü yok.
Parası kötü.
Sadece işsiz kalmayacaklarını umuyorlar.
Nasıl bir bedel ödeyeceklerinin farkında değiller.

TIP mi bilgisayar muhendisligi mi ikileminde kalan kusura bakmasin da bu bedeli odeyecek.

Boyle bir ikilemde kalinmamasi lazim. Bilgisayar muh mi elektrik elektronik muh mi ikilemi olsa anlarim ama boyle alakasiz bolumler arasinda nasil ikilemde kalinir

Soruya gelecek olursak ne kadar statu yok denilse de toplum nazarinda statusu en yuksek meslektir.
Sunu unutmayin.Bizim gibi toplumlarda hayata yenik baslayan kisilerin yirtmak icin egitim ve meslek secimi tek sanslari.Bu sanslarini kulanirken gencler mumkun oldukca garanti tercih yapmaya calisiyorlar.DOktorlugun zorlugunun herkes farkinda ancak doktorluk disinda bu gruptaki insanlar icin makus talihini tersine dondurebilecek garanti bir meslek yok.Is garanti, kazanc genel ortalamanin ustunde,statusu cok iyi. Tek kotu tarafi ortalamanin cok cok ustunde calismaniz bekleniyor.Insanlar calisirim ne olacak, baska sansim mi var kafasiyla bunu gormezden geliyor.

Zaten bu mantik yuzunden son donemde doktorlugu tercih eden gencler genelde kaymak tabakanin ailelerinden cikmiyor. Ya doktor anne babanin cocuklari yada sosyoekonomik durumu daha kotu ailelerin cocuklari oluyor genelde.Bu son kisim sahsi yorumumdur herhangi bir veriye dayanmiyor

Tıp eğitimi yukarıda söz edildiği gibi basit bir uygulamalı eğitim, "meslek lisesi" eğitimi değil. Ciddi bir mental çaba var temelinde.
Bu nedenle de vasıfsız işçi maaşı almaları (özellikle asistanların) hiç kabul edilebilir bir durum değil.
Oğlum bu yıl üniversite tercihi yaptı. Söylediği şu: anne, tıp okumanın bir mantığı var mı, yok. Bak, bir imza yüzünden ağır ceza mahkemelerinde sürünüyorsun. Bak, bir cerrahın parmakları kesildi, hayatı kaydı.
Hariçten gazel okumak kolay.

Valla bence de emek/getiri oranı çok düşük, ama manevi tatmini vardır diye düşünüyorum.

Yani bizim sektörde Google'da bile çalışsan temelde çöp (a.k.a reklam) satıyorsun. Sektörün büyük kısmı benzer şekilde çöp satmak üstüne. Okumuş etmiş o kadar insanın tek amacının "nasıl daha iyi çöp satarız, nasıl patronları daha zengin ederiz" olması baya trajik bişey aslında. Bankacılık, e-ticaret, sosyal medya, oyun, habercilik vs. vs. kullanıcıyı exploit etmek üstüne olmayan çok az iş kolu var. Ya da devlete, askere, istihbarata çalışıyorsun. Beni epey rahatsız eden bişey bu mesela.

Öbür tarafta ağrı kesici bile versen en azından birinin derdine derman oluyorsun. Tertemiz iş.

Ayrıca yurtdışına gitme olayı da çok zor değil gördüğüm kadarıyla. Bizim doktor arkadaşlardan baya giden oldu, gittikleri yerde daha iyi para + daha düzgün çalışma şartlarına sahipler. TR dışında makas o kadar da açık değil yani.

Net rezalet.

Aynı puanı alan mühendis arkadaşlarım (makina-bilg-elektrik) yarısı yurtdışında kalanı aselsan tai de falan çalışıyor.

sadece f/p olarak değerlendireceksek, kendini iyi donatmış onkoloji, onkolojik cerrahi, dermatoloji, gastroenteroloji, beyin cerrahi uzmanının f/p oranına yaklaşabilecek meslek bulunmuyor.

Eskiden (10+ yıl) doktorlar orantısız derecede çok kazanıyorlardı ve saygınlıkta zirveydi. Şu anda da iyi kazanıyorlar ama işte eskiden kazanılan tutarlar kadar olmadığı için tatmin etmiyor.

Tıp öğrencileri bölümlerine girdiği andan itibaren üniversitenin diğer bölümlerine nazaran el üstünde tutulur, hocaları keza öyle, üni bütçelerinin büyük bir kısmı üni. hastanelere ayrılır… e sonuçta bu el üstünde tutulan kişiler kendi deyimleri ile “ayak işi” yapmaya başlayınca memnuniyetsizlik doğuyor.

Bedel/fiyat endeksine de anca belli branşlar dahil edilebilir. Yoksa bir aile hekimi neyin bedel/fiyat endeksini yapabilir? Cerrahi branşlar desen anlarız da o da zaren tus’ta barajı geçen herkesin kazanabileceği bölümler halinde şu an. Çünkü hekimler diğer tüm insanlar gibi rahat/risksiz çok para kazanmak istiyor.

- Sonsuza kadar maas ve is garantisi
- Yesil pasaport
- Yuksek maas(vali ile ayni neredeyse)
- Yilda minimum 20 gun izin
- okuldan sonra tek satir okumadan emekli olabilme imkani
- guclu meslek lobisi

Bundan daha iyi bir meslek olsa en yuksek puan onun olurdu.

Doktorlar da memnun olmasa istifa etme sanslari var.
E-ticaret yapabilirler, getir kuryesi olabilirler, yazilimci olabilirler.

Banka bile ayricalikli hizmet veriyor.
www.qnbfinansbank.com

Statu muhabbetine hic girmedik daha. kiz tavlamada avantaj, ev tutarken avantaj..
Akraba ve arkadaslarin gereksiz yalakaligi...

TR için kesinlikle katılıyorum. Yurtdışını bilmiyorum ama türkiyede doktorluk şu anki maaşını değil 2 katını versen yapamayacağım bir şey. Zamanında burada anlatmıştım (bkz: #90534842) toplumun en eğitimli ve en zor yetiştirilen kesimi, en eğitimsiz kesiminin önüne yem gibi atılıyor resmen. Yemişim yeşil pasaportunu.

Valla katılmakla katılmamak arasındayım.

Bizzat tanıdığım 3 doktor arkadaşımı örnek vereyim:
1- TUS'u da kazanıp okuyup dişini sıkıp, kendi muayenehanesini açıp 40 yaşına gelmeden ev-araba-villasını alıp oturan var
2- 6 yıllık eğitimi bitirip TUS yerine dil çalışıp yurtdışına taşınan var.
3- 6 sene okuyup TUS'a girmeyip, işyeri hekimliği yapıp, farklı iş yerlerini bağlayıp 1 ev 2 son model arabasını almış olan var.

Özetle, eşek gibi çalışıyorum ama bunların hiçbirini yapamıyorum. Çalışıp emek harcayıp sürünen doktor arkadaşım yok ama çalışıp emek harcayıp hala evi arabası olmayan diğer meslek sahibi arkadaşlarım var (kendimi de bu gruba dahil ederim) O nedenle doktorlara oturup ağlamak yerine, komple sisteme bakalım bence.

Maalesef öyle ya.

Her bir cümlene hak verdim okurken. Ben mühendisim, kardeşim doktor. Önceden de zordu arkadaşlarımdan biliyorum ama son yıllarda iyice zorlaştı.

Taşrada belki saygı duyuyordur hala insanlar ama büyük şehirde köpek gibi bakacaksın ukalalığıyla geliyorlar. Mağara adamı gibi muayene sırasında içeri dalıyorlar, usülden, konuşmaktan haberleri yok. En ufak bir şeyde doktora patlamak için bekliyorlar. Acile gelenlerin inanılmaz bir çoğunluğunun sorunu poliklinikte çözülebilecek, acil olmayan şeyler. Bir de onları eğlemek için uğraşıyorlar. Geçenlerde bir hasta sizce benim başım ağrıyor mu diye sormuş kardeşime :)

İş arkadaşları ve yöneticileri de hastalar ve yakınları gibi doktorlara kötü davranıyor. Mobbing almış başını gitmiş. Denildiği gibi okulda da öyle olduğu için çok anlamıyorlar ama özel sektörde onda biri yaşansa birkaç sene yiyecek tazminat kazanırsın. Hastane yönetimi sadece sayılarla ilgileniyor. Nöbet boyunca 200'den az hasta baktığında yavaşsın diyerek baskı yapıyorlar. Dakikada bir hasta bakmanı ve o hastaların başına bir şey gelmemesi lazım bu kez malpraktis derdi ile baş başasın. O zaman da hiçbir yöneticinin arkalarında duracağını sanmıyorum. Biz böyle bir şey demedik diyip kenara çekilecek tıynetteler çoğunlukla.

Yeri geliyor tüm günün yorgunluğunu bir teyzenin Allah razı olsun'u geçiriyordur ama uzman olsan dahi profil aynı. Ancak niş alanlarda çalışıp, kendini kanıtlayıp, özel muayenehanede muayene başına 400-500 tl aldığın noktada rahat edersin.

Aklı olan başka bölümlere gitsin bence. İyi kötü fakültede olan da ya gidecek ya kaderine razı gelecek.

kesinlikle rezalet. ancak aşk, tutku,idealler dışında tıp yazan liseli genç profili orta direk veya altı ailelere mensuptur.
-anlaşılsın diye abartarak örnekliyorum- hiçbir sabancı durduk yerde bu kadar çile çekmez, çok kafalıysa bile gider en iyi okullarda ekonomi okur, işletme okur döner mis gibi kariyer yapar, yükselir maddi manevi tatmin olur. çünkü garantici olmasına gerek yokyur, sınıf atlama ihtiyacı hissetmez.

tıp doktorluğu neredeyse hala türkiye gibi genç ve zorluklardan gelerek kurulmuş bir ülke için hala saygın ve önemli bir meslek; hala eski dönemlerdeki koşullar hatırlanarak sınıfsal bir geçiş mesleği olarak görülüyor, görece daha çok kazandırdığına inanılıyor. büyük göçlerden önce bir süre daha böyle devam edecek. iyi doktorlar avrupaya gittiğinde, çığ gibi artan vakıf üniv.leri mezunları çoğaldığında tıp da pek çok meslek gibi itibar kaybedecektir buralarda.


son soruya dönecek olursak, yineliyorum o çocuklar galatasaray lisesinden, saint joseph'ten, istanbul erkekten falan mezun olmuyor genelde. yozgatın bir kasabasından mezun 17 yaşındaki çocuğun en büyük hayali hala tıp fakültesi hatta doğuda, taşrada falan bir tıp fakültesi bile büyük birşey. diğer türlü de hep çile olacak ona; tüm çevresinde zaten çileli ve üstelik karşılık alamamış bir kitleyi görerek büyüyor. ne istesin?

son derece haklısınız.

Doktorun nerede çalıştığına bağlı.
Kendi muayenehanesindekiler 8 ayrı ev sahibi olabiliyor. Adamlar darphane gibi para basıyor.

Her mesleğin cilvesi var. İlk yıllarda çileyi çekip sonra tonla para kazanılacaksa asgari ücretle yaşayıp ölen insanların ülkesinde çok şanslılar bence

kötü niyetli art niyetli doktorlar olabilir, bence en saygı duyulması gereken hatta en saygı duyduğum meslek. adalet bak. çalışıyorum savcı hakime gram saygım yok. çünkü doktor kadar saygın olamıyorlar, makam mevki olarak kendilerini üst görseler de bence doktor daha saygın bir meslek. paradan puldan çok saygı hazzı daha önemli olabilir.

cevaplar icin tesekkurler arkadaslar. cok iyi kazanan kisilerden statu kazanan kisilerden ornekler verilmis, dogrudur onlar da vardir.

benim daha cok onemsedigim burada, "para kazanmak", "araba ev sahibi olmak" ile "hayatinin kontrolunun elinde olmasi", "gorece stressiz bir yasam" ve en onemlisi "elindekinin tadini cikarabilecegin zamaninin ve kafa rahatliginin olmasi" arasindaki baginti.

Doktor ya da her meslekte yozgat'ın köyünden çıkanlar var. Robert Kolej, Galatasaray Lisesi mezunu doktor arkadaşlarım var. ÖSS birincisi doktor arkadaşım var.

Tercih meselesi. Doktorluk bu ülkede en prestijli mesleklerden ancak doktorların çalışma şartları kötü. Çok yoğunlar. O şekilde yaşamdan keyif almak zor. Ama bu kişiler hayatları boyunca sürekli disiplinli yaşamış insanlar. Herkes barlarda sabahlayacak diye bir şey yok. 3-5 yıldır instagram'da hava atılabilecek işler popüler oldu. Barista denilen garsonlar kasılıyor falan..

Çok yüksek puan alıp tıp seçmeyen biri mühendislik okusa yine özel sektörde çürüyecek. özel sektörden bıkıp Kpss kasarak kamuya geçmek isteyen çok mühendis var.

Bence siz cok yanlis gelmissiniz.

konudan bağımsız olarak, aradığınız sözcük ücret. ücret/performans oranı.

uzun vadede değil. türkiye'de doktor sayısı nüfusa oranla çok çok az. o yüzden kazançlar uzun süre düşmeyecek. hala ortalamanın çok üzerinde. belli başlı alanlara yönelirse de bir genel müdür kazancına ulaşır.

asistanlık sürecinde zaten odtü mezunu bir mühendis kadar para kazanıyorsun.

belki tek zorluğu asistanlıktaki uzun nöbetlerdir. bir de insanlarla muhattap olmayı sevmiyorsan o kadar insanla iç içe olmak sevilmeyince yapılmayacak şey değil. onun dışında avantajı çok.

bugun debeye 1. siradan girmis su entry de bu soruyu sorarken toparlamaya calistigim dusuncelerimi ozetliyor: eksisozluk.com

...ki mecburi hizmet(ler)e deginmemis bile.

@akhenaten, tesekkurler ama yok, aradigim bir kelime yok. fiyat / performans standart bir kalip ya, sakayla karisik onu kullandim. yoksa fiyat tarafinda doktorun cektigi eziyetlerin toplami var.

gebertir seni dikkat et çok tehlikelidir.

Oldukça tehlikelidir. Hakkari'de az çekmedim o totoşlardan. Hızlı hareket eder, yüksek zıplar. Tavsiyem eve kedi veya köpek almanız. O icabına bakar.

Büyük örümcekler çok tehlikeli.
Bardağı kaldırmayın.
Böcek ilacınız varsa bardağın yanını azıcık kaldırıp sıkın ve kapatın. Bu işlemi tekrarlayın. Aman kaçmasın.
Kapıyı pencereyi açık bırakmayın.

İlk defa duydum. O neymiş diye baktım, korkunç gerçekten

Yazik yaaa :') o da korkmuştur şimdi, yüreği hop hop atıyordur. Gerçi korksalar bile kuğl görünüyorlar eşek sıpaları. Bardağın altına karton gibi bi şey ittirip atsaniz ya dışarı. At kadardır da o şimdi :')

Öldürdüğünü duymadım ama süründürdüğünü duydum.

orta anadolu'da bögü/böö vb isimlerle bilinen hayvan bu. öldürmez ama süründürür. hakkari'de askerde bu hayvan hakkında bize brifing vermişlerdi, şöyle hayvandır, böyle yapın, sokarsa hemen revire gelin vs vs.

acımayın, imha edin.

amerikanın ırak ı işgalinde de, abd askerlerine korku salan, illallah ettiren gizemli yaratık, abd askerleri çıldırıp kaçıyor:) falan diye bizim leş gazetelerde meşhur olmuşluğu da vardır. ismini söylemiyorlardı tabii.

öldürmedim. çok gergin bir operasyon sonrası doğaya (esasında bahçeye:) saldım. Umarım istenmediğini anlamıştır.

tüm kediler genetik olarak aynı oranda evcilleşmiş değiller. mesela bu şekilde saldırgan bir siyam ya da iran bulamazsınız ama tam tersi tekirler çok daha agresif ve saldırgan olabiliyorlar. anadoluda hala bizim şehirde yaşayan tekirlere benzeyen ama vahşi kediler mevcut. bu eksta yabaniler onların torunları-çocukları olabilir.

Doğum yapınca da agressifleşiyorlar.

benim kediler hakkında şöyle bir teorim var,

ya sonuçta hayvan nesli için aitlik kavramı yok. mesela insanlar için bu elma ağacı benim diyebilirsin. o elmalar o kişinindir ama yol kenarında ki bir elma ağacına iki kişi aynı anda yaklaşsa biri bu ağaç benim dese hadi len dersin. aitlik kavramı var.

kedi de bu yok. kedi için yemek ortalıkda olan düşen elma gibi bir şey. elma'nın birine ait olması gibi bir durum yok.

buna rağmen sen mama verince sanki bütün mamaları ağaçtan toplamışsın ve kedi efendiye lütfedip 3-5 tane veriyormuşsun gibi oluyor. o da sinirleniyor

ne topluyon lan tüm mamaları diye.

bence kedi haklı.

Bazı kedilerin karakterileri öyle. Tabii "karakterine de sana da" diyebilirsiniz ama öyle. Ablamın bir kedisi var. Her sene yazın 3 ay bende kalıyor. Benim evdeki kedim hayli yaşlı, ablamın diğer kedisiyle bahsettiğim kedi aynı yaştalar (4 gibi). Kendi evindeki kediyle de arada hırlaşıyor ama benim evdeki kedime resmen azap çektiriyor. Bizim ayağımıza sürünüyor, yanılıp seveyim diye el uzattığımda elimi parçalıyor şerefsiz. 3 ay bu... Sevilmek istiyor bir yandan kedi. Geçen gün götün götün gelmiş sırtını yaslıyor bana ki seveyim diye. "Ben görmeden sev" diyor. Karakteri huysuz...
Siyah-beyaz sokak kedisi, dişi.

Analık içgüdüsü normal:)

Mama verdiğim duvarın tam altında bugün yavrularıyla gördüm. Demek ki onları korumaya çalışıyordu :)) Gerçi doğurduktan sonra hep agresif olan bir kedi. Biliyorum bu huyunu. Çok şaşırmadım. Sadece yavrularının orada olmasına şaşırdım. Olduğum tarafta değil tabi ama diğer tarafına öne doğru eğilip bakmanız gerekiyor. Bugün işten gelirken fark ettim. Beni görünce yine çıldırdı :D :D O hareketleri görmeniz lazım. İnsanı korkutuyor ya Asdsdsds Ha mama vereceğimi bildiği için çıldırdı tabi.

Yazık günah ya. Nereye doğurmuş onları öyle. Ha çok kötü yerde değiller ama ne bileyim işte. Yavrular annelerini emerken görünce insan garip oluyor :)

ayakların terlediği için parmakların birbirinin üstüne geliyor olabilir ya da koşarken ayak parmaklarını kıvırıyor olabilirsin. hava almadığı için terliyorsa pudra kullanmanı tavsiye ederim. ekstra olarak; eğer ayak parmaklarında yaralar oluyorsa öncelikle doğru çorap seçimi yaptığından emin olmalısın. çoraplarım kaliteli diyorsan eğer farkında olmadan yamuk basıyor olabilirsin. footbalance kişiye özel tabanlık yapıyor. denemeni öneririm.

Nerede yara oluştuğunu bilmiyorum ama parmaklı çoraplar birbirine değmeyi önleyebilir.
Bir de -sizde diyabet olmasa da- onlar için geliştirilmiş çoraplar var. Daha kaliteli ve nazik ayaklar içindir mutlaka.
Yara için ise en klasik olan Bepanthol merhem.

Cocuk sahibi degilim ve olmayi dusunmuyorum ama motive ve verimli/planliysaniz cocukla da gezebilirsiniz. Koronanin kisa vadede gececegi yok zaten.

planimiz bu degildi ama korona varken cocugu aradan cikarmis olanlardaniz. ilk sene zorlu geciyor, 9 aylik olmak uzereyiz ve 2 ay sonrasina okyanus otesi bir tatil plani yapiyorum. cocugu nasil yetistirirsek oyle buyuyecek sonucta diyerek mumkun oldugunca planlarimiza dahil etmeye calisiyoruz. tabii ki cocuksuz hayatimiza geri donmemize uzuuun yillar var onumuzde ama cocukla da baska bir turunu yasiyoruz o da guzel, farkli bir deneyim.

ben kendi adima konusursam cocuklugumdan beri anneligi hayal ederdim. sartlar musait olmus olsaydi gercekten 20lerin 2. yarisinda 2 cocuk 30larin basinda 1 cocuk daha yapip 3 cocukla 35i gormeyi hedefliyordum ama hayat biz planlar yaparken basimizdan gecenler sonucta. 35i bebegimi kucagima alarak gordum :) ve bu kadar annelik duskunu olan biri olarak ben bile bu dusunceyi coook sorguladim. gercekten yapabilir miyim, buyuk sorumluluk buyuk baglilik. mantikli dusununce hicbir rasyonel getirisi yok :) ama icimde engelleyemedigim bir annelik de vardi ve bir sekilde cozerim gibi geliyordu. simdi dusununce desteksiz yardimsiz cok zor, bu kadar istiyor olmasaydim sanirim ya bunalimdan asla cikamazdim ya da gercekten cok buyuk bir caresizlige duserdim.

yani uzun lafin kisasi asla evet hazirim denmiyor hep bir sey eksik onu da yapayim kafasinda oluyor cunku insan ve o yasa kadar hep kendisi icin yasadigi icin yapacak hep bir seyleri oluyor. ama icinde engelleyemedigin bir annelik varsa her sey bir sekilde cozuluyor. zombilige de alisiliyor :)

Anne değilim, kısa ve orta vadede çocuk da düşünmüyorum ancak bir ablam vardı, 34 yaşında falan 3. çocuğunu doğurdu. ilk ikisini 20'lerinin başında yapmış birbirine yakın zamanlarda. belki ilk çocuğunu 30'larda yapanlar keşke önce yapsaydım diyordur ama bu ablamız da "öbürlerinde gençtim, hep gezmek istedim çocuklar ayağımda pranga var gibi hissettirdi. şimdiki aklım olsa ilk çocuğumu 30'larda yaparım şimdi anne olmak çok daha güzel" demişti.

Dünyanın 40-50 yıl sonra ne halde olacağını ayrıntılı olarak inceleyip henüz doğmamış bir varlıkla empati yaptıktan sonra dünyaya gelmenin hiç gelmemekten onun için iyi olduğuna emin olduğum zaman çocuk yapmaya hazır hissedeceğim. Yani hiçbir zaman.

Yaş geçiyor endişesiyle.
Ama yaşamınız bir daha asla eskisi gibi olmuyor.
Büyüyüp evden ayrılsa bile.

Bence kendimizi hiçbir zaman hazır hissetmeyiz. Ben tam 31 yalındaydım doğum yaptığında. Çocuğu tek başına büyüten süper annelerden oldum. Çok zorlandım. Hayatımda ilk defa ev kadını modeli oldum. Bu da zorladı beni. Şimdi 3 yaşında hala daha zorluyor. Ama şahane de bir şey. Gece yatmadan önce ‘seni yağmurlar kadar çok seviyorum, en sevdiğim arkadaşımsın sen’ diyen bir insan yaptım :)) 3 yaş sonrası kreşle birlikte biraz daha iyi oldu diyebilirim.

Ve evet, keşke daha erken evlenip de doğursaymışım diyorum. Çünkü bazen enerjim bitiyor.

Biz her şeye çocuğu da dahil ettik. Zorlandığımız noktalar da oldu. Mesela çadırda uyumak, denize girmek ona göre değil. 5 yıldız otel havuz insanıymış :) nasıl alıştırırsan öyle olmuyor bazı şeyler.

Bir de eş durumu da önemli. Gerçekten destek olmalı. Canı istediğinde değil, çocuğun ve annenin ihtiyacı olduğunda destek olan, baba olmaya hazır biriyse şahane olur.

Eşim benden daha istekliydi çocuk için. O yüzden ben kendimi hazırlamakla uğraşmadım, beklemedim. Biz kadınlara kodlanan bir yapı var. Hemen adapte olunuyor zor da olsa. Baba öyle değil. Eşim çok bocaladı, bocalıyor da hala. Onlar zamanla anlıyorlar. Mesela çocuk konuşmaya başladığında onların da babalığı daha çok oturuyor bence.

Ve olsun diye uğraşmayın. Korunmayı bırakın ve ovülasyona biraz dikkat edin yeter. Öteki türlüsü de stres yaratır bence.

Yumurta kalitesini de düşünmek gerekiyor. Zamanlamayı ona göre ayarlamak vs. Yani sonuçta gerçek olan bir şey var ki yaş ilerledikçe yumurta kalitesi de azalıyor. Ama sırf bu yüzden de çocuk yapılmaz.

En başta minicik bir canlı ve sadece siz varsınız onun için. Ağlamak istediğinizde ağlayamayacaksınız, yüzünüz az da olsa aşık olamayacak, tuvalete giremeyecek, yemek yiyemeyecek, meme emmesi bırakması,tuvalet alışkanlığı, okula alıştırma, uykusu, yaş krizleri vs hepsi dert, uğraş, sabır. Ermişlerden olmaya hazır olun :)

Ama bunlar da korkutmasın. öyle güzellikleri de var ki yazmaya, anlatmaya cümleler yetmez.

Dünya bok gibi evet, daha da bok gibi olabilir ama güzel bir insan yetişirse, dünyayı güzelleştirmek için bir adım daha atmış olursunuz. Ben böyle bakıyorum.

Ve mutlaka bence zorunlu da olmalı, çocuk yapmaya karar vermeden önce biraz kendi çocukluğuna inmeli insan profesyonel birinden destek alarak. Bu çok öneml benim fikrim.

Ben çok zorlandım bazı noktalarda ama şimdi yanımda. Elleri yanaklarımda uyuyor. Nasıl güzel kokuyor, huzur veriyor anlatamam. Hiç de pişman olmadım. Tek pişmanlığım daha erken olmaması ve babası :)))

Uzun oldu ama umarım yardımcı olmuştur.
Ne zaman isterse o zaman gelsin, en doğru şeyleri kendileri daha iyi biliyor zira ;)

çocuk sosyal hayata engel değil, ilk bir iki aene sosyal hayatınızı çalacak.

Yani zaten duruldum bir de çccuk yapayım olursa çifte çöküş yaşanıyor.

Ben yapabilsem öncesinde yapardım. Bir de İngiiltere’desiniz mis gibi büyür

Geri kalan hayatımı çalışmadan sürdürebileceğim refaha ulaştığımda ve aynısını çocuğum için de garantilediğimi düşünürsem belki ufak bir ihtimal çocuk yapmayı aklımdan geçirebilirim. Onun haricinde bir bebeği sırf ben istiyorum diye bu dünyaya mahkum edecek değilim.

ferhan şensoy

Benim tek atımlık barutum Barış Manço'ymuş. Bir daha kimse için üzülemedim...

Malumunuz.

Bir hayli rahatlıycam :)

valla malum kisi benim de ilk aklima gelen oldu. ulke sartlari baska birini dusunmeye bile izin vermiyor -_-

Metin Akpınar’a çok üzülürüm.
Gary Oldman çocukluk aşkım olduğundan çok zor atlatırım.
Böyle düşününce aklıma gelmiyor geçenlerde Bob Odenkirk hastaneye kaldırılınca çok fazla üzülmüştüm mesela öncesinde böyle bir soru gelse aklıma asla gelmezdi çok seviyormuşum meğer farkında olmadan.

Sagopa Kajmer’e çok üzülürüm ömrü uzun olsun.

selda bagcan

metin akpınar

Etkilemek denir mi bilmiyorum ama aşağıdaki kişiler vefat ederse vay be, geldik gidiyoruz derim.

Tarkan

Cem Yılmaz

Erdal Beşikçioğlu

Harry, Ron, Hermione

Yakın yaşta olduğum kişiler daha çok etkiler.

fatih erkoç, erol evgin...

louis ck'e aşırı üzülürüm, en sevdiğim ünlü kişidir sanırım
tori amos da aşırı üzer yaşıyorken bile şarkıları ağır geliyorken, ölürse ağlamadan dinleyemem artık
son olarak da bo burnham, yapacağı o kadar şey var ki, şimdi ona bir şey olsa, beni en çok o etkiler.

fatih terim

Okan Bayülgen

Umarım yüz yaşına kadar yaşar.

Müslüm Gürses, Ferdi Özbeğen, Attila İlhan ve yakın zamanda da Turgay Yıldız'ın ölümü beni çok etkiledi.
Michael Jackson'ın ölümü de hala hüzünlendirir.
Şimdi Ataol Behramoğlu'nun kaybının beni oldukça üzeceğini düşünüyorum.

Bruce dickinson

nick cave
tom waits
ismet özel
cenk taner

till lindemann

Şener şen


Ben İbrahim Erkal’ın ölümüne çok üzülmüştüm. Allah rahmet eylesin. Bir de Kemal Sunal’a.

Ahmet Sonuç

yazdığın isimlerin hiçbirini tanımıyorum :(
kimse yok. aa öldü mü derim en fazla.

Ugur Dundar
Ilber Ortayli
Aysenur Arslan

Robin Williams'ın ölümünde çok sarsıldım. Hatta ölmeden iki sene önce entry yazmışlığım var ölümüne en çok üzüleceğim ünlüdür diye. Hala atlatamadım açıkçası, aklıma geldikçe içime oturur.

Sanırım onun kadar üzüleceğim başkası kalmadı. Belki ricky gervais olabilir

nick cave +1
şener şen +1
david lynch
martin scorcese

Neil Gaiman
David Tennant
Gary Oldman +1
Metin Tekin (çocukluk aşkı kategorisinden)
Ali, Feyyaz, Sergen
Bon Jovi
Ian McKellen ve Patrick Stewart

Ben üzülüyorum ya, Ursula Le Guin ölünce çöktüm, en son Naya Rivera'ya çok üzüldüm, Chadwick Boseman, Van Halen falan. Öff.

Benim için Celal Şengör kesinlikle. Çok üzülürüm, yeri doldurulamayacak büyük bir jeolog.. Ayrıca televizyonda bişeye bişey diyen-diyebilen ender kişilerden.

kim ki duk’un ölmesini hâlâ anlamlandıramıyorum, durduk yere aklıma geliyor.

yine birçok yönetmen ve oyuncunun ölmesi beni çok etkiliyor.

larry david’in ölmesi beni çok üzer.

Vedat milor'a hayli üzülürüm, çok uzun zamandır hayatımın bir noktasında olan, yazılarını kitaplarını okuduğum, bir noktada kerteriz aldığım biri olarak yok olmuş olma düşüncesi beni üzer.

Amy winehouse da üzmüştü, lisede daha çok ünlü değilken keşfettiğim biri olarak gençliğimin önemli bir parçası haline gelince kaybı sanki o yıllar eksilmiş gibi hissettirmişti. Trajik ölümü de buna etki etti tabii...

Benzer şekilde rhcp ve radiohead etkisi vardır hayatımda, özellikle flea ve thom yorke yokluğu etkileyecek insanlar.

Eva green keza, azıcık kişiliğini de bildiğim biri olarak yok olmasının eksikliğini hissedeceğim biri.
Tarantino'ya da üzülürüm.

hugh jackman
leonardo di caprio
nicole kidman
bryan cranston
eddie vedder
naomi watts

tarkan
alex de souza

Ne zaman robin williams'ın o sıcak gülümsemesini, rahmetlinin o gorilden hallice kıllı ellerini görsem gögsüme öküz oturuyor. Öyle gitmemeliydi...

Larry david'i çok severim ama yaş aldığı için çok çok arkasından bir fatiha okurum. Ama özlerim muhtemelen.

Umut Sarıkaya hiç ölmesin isterim mesela. Beni perişan eder...

Bir de Ahmet Kaya vardı...

Jeremy Clarkson
Richard Hammond
James May
Michael Jordan
Sir Alex Ferguson

Edip Akbayram

Haluk Levent

"93 violence" diye arayınca çıkabilir belki.

onu da denemiştim yok :((

gerçekten mi?
töbestrağfurullah diyerek 1 diyorum. bence çok bir önemi de yok hocam herhangi birini al geç

hahaha keyifli bir soru olmuş. ben de 1 demeye geldim.

1 veya 3 :D

Ben de 1i düşünüyordum herkesin onaylaması iyi oldu. Buraya güvenebileceğimi biliyordum :)

Puma x-ray'i de burada bir soruda görmüştüm zaten. Bakalım yazan diğerleri hangi gözlüğü seçecekler

1

çok eğlenceli :)
1 diyorum.

Kırmızısı çok güzelmiş o.0

3 güzel de.
Gökkuşağı hassasiyeti olanları rahatsız etmesin bir de :)

Hem güzel hem $10 ucuz cidden kararsız kaldım umarım bu tarz saçma bir koleksiyonum olmaz gelecekte :/

@pro9it9is9: Zamanında soru sormuştum dalga geçilmişti gokkusakli çorap vs ama ona da reklam çıktı subtle pride ürünleri diye. Zuckerberg çalışıyor.

İsyerim yarı kamu gibi ama zamanında bir iki trans hakları tartışmasına girdim, yeni adımlarla gelen yasitlarim sagolsun artık modern bir yer

Giyim söz konusu olunca üründen ziyade konu sizsiniz bence. Her ürünün güzel duracağı biri bulunur yoksa.

Ama aradığınız kuru cesaretse ben tercihimi 1.den yana kullanıyorum. Neden derseniz şu aşırı sıcaklarda hafif de olsa yanıp bronzlaşmışsınızdır. O mavi zımbırtı güzel durur. Tam tersi ikincisi ise çok boğar bence.

renkli ve zevksiz giyinmeyi seven biri olarak bana biraz abartı geldi. yine de boş geçmeyip 1 diyorum

www.nopeetstore.com
(bkz: eğer bir yanlış yapacaksan bari onu doğru yap)

prof derya unutmazın son twitini okuyabilirsiniz.

Bildiğim kadarıyla dünyada eşi benzeri olmayan, sonucunun ne olacağı belli olmayan bir karar. Yurtdışına çıkacaksanız isterseniz olun ne demek yahu bilimsel bir araştırma yok ortada.

Bilimsel temeli yok.
Uzun vadede etkisi bilinmeyen bir aşıyı keyif için olmak anlamsız.
Not: 3 doz aşı oldum.

bence bulmayın :d

candide +1

:( , bende güzel dururdu ya :(

Bence de bulmayın.

Pijama gibi. Bulmayın.

buyrun: www.instagram.com
ama bulmayın

Teşekkürler.

Arama geçmişi temizlendiyse kaybolur.
Bir de denetim masası, internet seçeneklerinde "çıkış yapınca bazı şeyleri sil" tercihlerinden olabilir.
Ama bir şeye dokunmamıştım derseniz, neden olduğunu bilemiyorum.

Değişeceğini sanmıyorum.
Uzun yıllar böyle bir evlilik sürdürdüm, hem çalışıp hem ev işlerine yetişmeye çalıştım.
Bence kişilik bozukluğu vardı.
Sonra da ben tükendim ve sona erdi.
Pek bir tavsiye olmadı ama.

Para versin kadın tutsun sorumluluklarını o halletsin. Parasına güveniyorsa tabi. Değilse kesinlikle iş yapma ve "biz" bilincini yaşatma. Bak bakalım ne yapacak.

Gündelikçi parasını o ödesin. Siz de gizli gizli para biriktirin benden söylemesi.

Arada iş yıkın. Yapmazsa yemek vermeyin.

böyle insanlar iş yapan tarafı sömürürler deyim yerindeyse, değişmezler

"Artık gücümün ve vaktimin yettiğince gereken ne varsa tek başıma yapayım yeter ki söylenmesin, surat asmasın diye düşünürken buldum kendimi"

şimdiden kendini hayatını feda etmeye, suçlu hissetmeye başlamışsınız, 20 yıl sonra baktığınızda hayatınızın çalındığını farkedersiniz

babam böyle bir insandır, iyi de bir insandır fakat çok tembel keyfine düşkün ve sorumsuzdur, keşke annem yıllar önce ayrılsaydı hayatını yaşasaydı hizmetçilik yapmak yerine

Esinizi cok gec tanimissiniz, cogu erkek ona annesi gibi bakacak kadin ariyor. Gecmis olsun. Annesi oldunuz.

Temizlikçi tutun eğer cocuk yoksa haftada 2 gün bile yeter cocuk varsa 3-4.. Biz de temizlikçi oluyor cocuk içinde bakıcı önerdim kabul etmedi esim. Halim kalmıyor işten dolayı. iki tarafta haklı sizin durumda ikiniz de çalışıyorsunuz aksi halde evliliğiniz çok yıpranır. Bu arada iyi bir abla bulursanız yemekte yapar 2-3 gün yersiniz.

bence kişilik bozukluğu olabilir eşinizde. yoksa bile dediğiniz gibi vicdani bir sorun var ortada. sizin için fedakarlık yapması gerektiğinde yapar mı acaba? hayat bu, ev işi gibi basit bir şeyde bile böyle yapıyorsa, ben hiçbir konuda güvenemezdim sanırım. bekara karı boşamak kolay derler, o yüzden ayrılın diyemem, hele siz değiştirmeyi ümit ederken. Ama insanlar değişmiyor :/ ben olsam şahsen, ayrılırdım.

siz çalışıp yoruluyorsanız, o da çalışıp yoruluyor.
erkekler genelde kadınlar kadar titiz olmadıklarından veya bu işleri önemsemediklerinden, sizin söylediğiniz işlerin büyük kısmı kendisine angarya geliyordur.
siz bir yeri silmesini söylediğinizde, "ne gerek var? kirli değil ki" diyordur içinden.

diğer yandan, iki kişi çalışıyorsanız, haftada bir gündelikçi çağırın, eviniz düzene girsin.
zaten iki kişi çalışıp boş zamanlarında da birlikte temizlik yaparsa o evlilikten hayır gelmez ki, ev arkadaşı olursunuz.

kişilik bozukluğu falan değil bu, adam yalnız da yaşasa kendi evini temizlemeyecek.
illa durumu ataerkilliğe falan çekmeye lüzum yok.

orası adamın evi, yuvası.
işten gelip bir de sürekli kendisine iş buyuran birini görmek, bir süre sonra sizden soğumasına neden olur.
huylarınız farklı ama adama ev yaşantısını da zehir etmeyin.
işten gelip ayağını uzatıp oturmak istiyor olabilir, bundan doğal bir şey yok.
üstelik sürekli iş hatırlatmak falan...
çok can sıkıcı, evliliğinizi bitirirsiniz.

bu sizin için çok önemli bir şeyse, boş zamanlarında diş fırçasıyla derz temizleyen adam da var, öyle biriyle evlenmeliydiniz.
yani bunu o ya da bu sebeple yapmak istemeyen insana sürekli ısrarda bulunursanız ilişkiniz bozulur.

benlik iddiasına girmeden, dediğimi yaptıracağım hırsına kapılmadan ve konuyu kişiselleştirmeden bir an önce çözüm bulun derim.

Blatta +1

İki kişi çalışıp eve temizlik için düzenli destek almalısınız bu ayrı mesele. Ancak eşinizin tembel ve sorumluluklarını yerine getirmeyen,iş bölümü yapmayan hatta öz bakımını yapmama potansiyeli taşıyan biri olmaması ayrı mesele.
Bunun içinde hastalığı sağlığı var, alışverişi eve insanın kendine çeki düzen vermesi var. Bişey arızalansa ilgilenmez, hayatın akışını bozacak bi problem çıksa insiyatif almaz, üstüne başına dikkat etmez, spor yapmaz vs sonsuza kadar biri bana baksın benim yerime karar versin diye gezinen insanlarla ortak yaşam kurulmuyor ne yazıkki.
Flört dönemi, evlilik öncesi ortak yaşam alanı paylaşma falan bunlar için önemli işte.

Doğrudan değiştirmeye kalkmak yerine sonuçları görmesini sağlayacak şekilde ilerlemeniz daha iyi olabilir. Ne yapacağınız konusunda uzun soluklu profesyonel destek alın. Bu durumun öncelikle kendisi ve evliliğiniz için ne kadar zararlı olacağını farketmesi lazım. Yine de ha ben böyle iyiyim derse hayat kısa, yapacak bişey yok, kendine göre birini bulur veya yalnız kalır.

Eşinizdir, seviyorsunuzdur şimdi kırıcı olmak istemem ama bu bir gerçek tespit. Tek başına hayatta kalacak kadar eğitimi, görügüyü disiplini edinemeden yetişkinlik yaşına gelen erkekler var. Ha olabilir ama evlenip başkalarına sırtılarına dayanmaları kabul edilemez. Bu insanlar baba oluyor sonra bi de.. kendileri gibi aynı model ilkel nesiller yetişiyor. Nasıl örnek olacak? Onu geçtim zaten çocukla nasıl ilgilenecek? Ne kadar ilişki kurabilecek?

Konu ev işi veya temizlik değil. Kendine yetme, empati yapma, hayatı müşterek yaşamaktan “keyif alma” . Yoksa nedem evleniyoruz? Ha keyif almıyordur hayhay, zorla mı evlendirildi?

Terapiye gidip durumu onun anlayabileceği dilden kafasına kakın . Olmuyorsa salın gitsin.

Blatta + 1 + temizlikçi

Erkeklerin büyük çoğunluğu öyle, nasıl itiraf etmiş ona hayret ettim sadece.

kendi adıma bu kadar basit şeyleri kotaramayan "yetişkin" bir erkeğe karşı duygularım bir noktadan sonra çocuk bu ya, koskoca yetişkin bunu nasıl düşünemez, yuh artık hepi topu süpürgeyi açacak, ben hastalansam demek ki bu bana bakmayı bile beceremez, e bu baya sahtekar hem temel haklarla ilgili ağzı dolu konuşuyor ama eşit sorumluluk konusuna gelince yan çiziyor noktasına geliyor ve ne saygım, ne sevgim, ne de cinsel isteğim kalıyor. zira çocuk avutuyor, vicdansız bir sahtekarla birlikteymişim gibi hissediyorum kendimi, aradaki yetişkin denkliği bozuluyor.

temizlikçi tavsiyeleri vesaire bir noktaya kadar işe yarayabilir, deneyebilirsiniz. sonrasında ise kadınlar ikiye ayrılıyor, bu durumu kabullenenebilenler ve kabullenmeyenler.

sen de yapma ciddiyim. çünkü hazır geldiği müddetçe rahatsızlanacağı bir şey yok.
temizlik için kadın tut, yemek için de atıştır peynir ekmek vs.

tarafları tanımadan, ev işinden kastedilenin ne olduğunu bilmeden, kadın-erkek, haklı-haksız muhabbeti yapmayı doğru bulmuyorum.

kendimden bahsedecek olursam etrafta biraz toz olması benim için çok dert değilken yığılmış kirli bulaşık veya sokakta giyilmiş kıyafetle yatağa oturmak gözlerimden alev fışkırtabilir. evde kedilerim var mesela, anneme göre kaka yaptıklarında hemen almak gerekiyor ama bence zaten kum bunun için var, kumu günde 1 kere temizlemenin yeterli olduğunu düşünüyorum.
bunun gibi kim neyi yapılması gereken iş olarak görüyor, ne sıklıkta istiyor vs çok değişken. belki eşiniz aşırı tembeldir ama belki de siz çok takıyorsunuzdur. haftada 1 temizlik için yardımcı alsanız belki ikiniz de rahatlarsınız. bilemedim.

Kocanız sizi düşünse, ben ev işleri yapamıyorum, sen çok yoruluyorsun, eve bir yardımcı alalım derdi, ya da size "Yorma kendini gel otur ev işleri beklesin" derdi. Adam hem suçlu, hem yapması gereken işi yapmıyor, hem söyleniyor, hem surat asıyor. Tek yapacağınız ailelerinde haberi olacağı büyük bir kavga etmek. Bu tip insanlar fırça yiyip, başkalarına rezil olunca adam oluyorlar. Hiç öyle ailemi karıştırmamayım diye düşünmeyin, bu adamın size böyle kötü davranmasında kendi ailesinin de suçu var. Eğer eşiniz sizi gerçekten seviyorsa, size değer veriyorsa davranışlarına çeki düzen verecektir. Hele böyle çocukça davranan birine en doğrusu ailesine anlatmak. Ya bugün uğraşır eşinizin düzelmesini sağlarsınız, ya da 2-3 yıl sonra kendi işiniz, ev işleriniz arasında yorgunluktan bitmiş halde ağlarsınız. Evde ne iş yapıyorsanız, hem eşinizin hem eşinizin ailesinin gözüne sokun. Ben yerinizde olsam eşimizin kirli çamaşırlarını, bulaşıklarını toplar, hem ailesinin evine götürürdüm hem de iş yerine. Bana saygı duymayana, bende saygı duymam.

Eşiniz sizi hizmetçi gibi görüyor, artık onun için ev işlerini yapması gereken birisisiniz. Nasıl yetiştiyse öyle gider diye bir şey yok, insanın karakteri ile, karşısındaki insana duyduğu saygı ve sevgi ile alakalı. Haksız olduğu için birde surat asıyor. Enerjinizi düşürüyor. Yarın çocuğunuz olursa ne olacak, ya da siz hasta olsanız, bir kaza geçirseniz? Bu adam kalkıp size bir bardak su vermez. Siz o haldeyken bile sizden 'hizmet' bekler. O kadar okul okumuşsunuz, işe girmişsiniz, kendinize bunca zaman emek vermişsiniz, yazık değil mi size, bence çok yazık.

Duyuruyu açan kullanıcının kocası eğer tek yaşıyor olsaydı mecburen bakın mecburen kendi çamaşırını yıkamak, bu çamaşırları makineden alıp asmak, ütülemek, ardından dolaba yerleştirmek zorunda kalacaktı. Kullandığı tuvaleti temizlemesi, bitmiş tuvalet kağıdını yenisi ile değiştirmesi gerekecekti. Adam çalıştığı için zaten evde düzenli ev işi yapmak zorunda kalacaktı. Ev arkadaşı ile ayrı eve çıkanlar bile evin sorumluluklarını paylaşıyor, ev arkadaşına saygı duyuyor. Sırf evlendi diye eşine ev işlerini kitlemek nedir? Bu kadını kendisine hizmetçi yapmak için mi evlendi? Yarın öbürgün çocukları olunca çocuklar annelerini evin hizmetçisi olarak mı görecekler? İnsanlar isterlerse değişirler. "erkekler böyledir" diyerek bu soruna böyle yaklaşılır mı, yapılması gereken ev işinin cinsiyeti mi olur? Tek başına yaşasa böyle tüm işleri kendisi yapacak adam evlenip keyfinden ev işi yapmayınca "erkekler böyledir" lafının arkasına sığınılıyor. Sanki adamın eşi, kalk koltukları temizle, halıları sil diyor.

kisilik bozuklugu falan degil bu.

ben yalniz yasayan bir kadinim. butun temizlik ve yemek isleri bana zulum gibi geliyor. kirk yilda bir yapiyorum. umrumda degil. evlensem de bu degismez. esim rahatsiz olursa temizlikci tutariz. parasini da veririm. yeter ki ben is yapmayayim.

esinizin de bu isleri hic sevmedigini anladim ben. herkes titiz ve duzenli olmak zorunda degil.

iste bu yuzden evlenmeden once beraber yasamak lazim.

madem sen daha rahat ve daginik olmayi dene. az ev isi yap. buna alis. yapabilir misin? hayir. o halde kim neyden rahatsiz oluyorsa onunla ilgili bir sey yapsin.

cozum temizlikci tutmak. ikiniz de rahat edersiniz. kavga da etmezsiniz.

hakli haksiz muhabbeti yapmak istemeden tavsiye vereyim.
yarimsar gunden haftada 2 ya da 3 gun temizlikci alin. boylelikle hem ev isleri yapilir (camasir -yikama-toplama-, bulasik, yatak toplama, hatta yemek) hem de ev temiz ve duzenli kalir.

bende bu konularda çok tembel bi kadınımdır. Zaten ev işlerinin kadının sorumluluğu ya da kadının becerisi olduğunu kesinlikle düşünmüyorum. Kadın sadece evi düşünmeye programlanıyor çocukken, Erkek ise evi düşünmemeye. Bu nedenle evde yapılacak işleri yalnızca düşünmek, evi yönetmek bile ekstra bir sorumluluk.

bende bu konularda eşimle çok tartıştım zamanında. Eşim ben söyleyince yapan, ama "benim için" yapan bir insandı. Sanki benim bir ricamı yerine getiriyormuş gibi hissediyordu kendini. Bu nedenle yorgun olduğunda, canı istemediğinde "benim için" iş yapmak ona yorucu geliyordu ve tepkisel davranıyordu. ilişkimizin en başından beri, 4 senesi iş hayatı olmak üzere 6 senedir aynı evi paylaşıyoruz. ben ilişkimizin en başından beri şu şekilde davranıyorum:

Kesinlikle cinsiyetçi tüm kalıplara karşıyım. Feministim. ama bunu yaparke tepkisel değil bir öğretmen gibi açıklayarak, empati uyandırarak yapıyorum. Eşim başlarda bu cinsiyetçilik problemlerinden bir haberken şuan çoğunlukla benimle aynı düşünüyor. Bazen uygulamada eksiklikleri oluyor o kadar.

Ev işini benim için yapmadığını üzerine basa basa söylüyorum. Bu ev ikimizin, bu sorumluluklar ikimizin, yapılacak işleri senden daha fazla farkettiğim için sana söylemek durumunda kalıyorum bu da sanki benim ricamı yerine getiriyormuş hissi yaratıyor sende diyorum. Ama asıl beklentimin ben nasıl evin tüm işlerinin farkındaysam onun da tümünün farkında olması olduğunu özellikle belirtiyorum. Çünkü evi yönetmek daha büyük sorumluluk. Sürekli arka planda toplanması gereken çamaşırlar falan dönüyor. Ben nasıl farkındaysam bunun o da farkında olsun istiyorum ve bunu anlatıyorum.

Evi yönetmenin iş yapmaktan daha zor olduğunu ifade ettim ona. Evde işlere yardımcı değil sorumluluk paylaşan bir partner olması gerektiğini falan belirttim. Evde gözüne çarpan işleri bizden başka kimsenin yapmayacağına, gördüğü her işi onun sorumluluğu olduğunu falan ifade ettim bolca.

Yapmadığı her işi benim yapmam için bırakmış oluyor. Bu durumun adaletsiz olduğunu söyledim. Ben evden çalışıyorum o işe gidiyor. yani akşam salonda bıraktığımız bardaklar benim sorumluluğum haline geliyor. Bu nedenle bardakları mutfağa götürmeyi ben ertelersem yarınki işlerimin arasına erteliyorum ama sen direk bana kakalamış oluyorsun dedim. Bu durumu ben diyene kadar farketmemiş, üzerine düşünmemiş. O zamandan beri ortalıkta bir şey bırakmıyor vs.

Yani ben bu konuda çok net oldum. Beklentim iş yapması değil, beklentim evi benim kadar yönetmesi oldu. bu nedenle tam eşit almasak bile eşit sorumluluk alma kavramına yakınız. Bunu sürekli anlatarak, empati kurmasını sağlayarak, evi yönetmenin iş yapmak kadar büyük bi sorumluluk olduğunu bazen yumuşak dille, bazen de ciddiyetle tekrar tekrar anlattım.

Ama benim için surat asmaması, söylenmemesi için işleri kendim yaptığım bir dünya asla yoktu. Yani opsiyonlardan birinin o olmadığının o da farkında. bence bunun etkisi büyük.

Ayrıca: karşımdaki iş yapmak istese, bana bir şey demese bende sevmediğim işleri yapmayı teklif etmem. Ama zorlandığını ifade ederse yardım ederim. Yani talep edilirse yaparım. Ama talep edilmediği durumda yapmaktan hoşlanmadığım şeyi yapmaya uğraşmam.

Eşinize net şekilde bunları anlatıyorsanız ve ona rağmen bunları görmüyorsa, yapmıyorsa o zaman bence kendinizi yormayın. Temizlikçi de çözüm değil bu arada. Çünkü ortak yapmanız gereken her işte bu davranışı sergilerse çok büyük problem.

Hangi markaya baksam servisi kötülenmiş.

söz ettiğiniz kapasite7-8 m2 kare için yeterli olabilir ancak. mutfakta olacak diyorsunuz.

bu noktada bir çok ısı yayan kaynak var. ocaklar, fırın. bunların yaydığı ısıyı watt cinsinden formülünüze ekleyip hesabı o şekilde yapmak gerek diye düşünüyorum.

mutfakta tv varsa o da bir ısı kaynağı.

ortamda bulunacak kişi sayısı, camların büyüklüğü, hangi cephe olduğu, vs. detaylı olarak hesaplamazsanız alacağınız klimanının performasından memnun kalmadığınız gibi boşuna çalıştırmış gibi olacaksınız.

oturup hesaplamadım ama 7-8 m2 bir oda için söz ettiğiniz değer kurtarabilir fakat mutfak için aynı şeyi söyleyemem. (eğer rahat rahat oturmak istiyorum diyorsanız)

siz tüm söz ettiğim faktörlerin ortama yaydığı ısıları watt cinsinden araştırın. hesabınızı ona göre yapın.

mutfakta klima verimli olmayabilir. 7 8 metrekareye 9bin btu yeter.

Bizimki tam ocağın karşısındaki duvarda olduğundan yemek pişmesine engel oluyor. Bu yüzden kapatıyoruz. Diğer duvarlarda da olsa etkiler diye düşünüyorum.

Wind free annemde var geçen yılalmıştı, servis aa bu model teni, ilk kez monte ediyoruz deyip heyecanla fotoğraflamıştı :) dedik inşallah becermişlerdir ama becermişler, sorun çıkmadı -henüz-
O salonda kullanıyor, yeterli buluyor salonu için ama kaçlık onu hatırlamıyorum.
Güzel cihaz bence bizde toshiba var, ondan da memnunuz ama wind free daha sessiz bence.

sebze falan kizartinca 2 hatta bazen 3 kere kullaniyoruz. kalani soguyunca bir kavanoza dokup sonra tekrar kullanilir yani.

et ile kullanilan yag (kofte falan yaptin diyelim mesela) direk atiliyor.

Hamur işleri ya da sebze kızartması gibi işlerde 2-3 kez kullanıyoruz.
Et konusunda robokot+1

patates kızartması yağını en az 10 defa falan kullanıyorum. en son da çıtır tavuk yapıp çöpe.

2-3 kere kullanabilirsin ayçiçek yağını. dışarıda kullanılan yağlar senin evde kullandıklarından değil. yanma ve tütme derecesi daha yüksek olan yağlar kullanılıyor.

2-3 kez kullanıyorum. Hatta çok sevmeme rağmen nadiren kızartma yapıyorum ve 2-3 gün üst üste yiyince kızartmaya doyuyorum her seferinde.

Patates kızartması için 3-4 defa kullanıyoruz, diğer kızartmalarda bir defa.

Kızartma işlemini zeytinyağı ile yapıyorum ve birden fazla kullanmıyorum. Aksini yazanları okuyunca şaşırdım hatta.

Bende tek yaşıyorum ailemle yaşarken 2-3 kez kullanıyordum fakat tek yaşarken mümkün olmuyor çünkü bir kere kızartma yaptıktan sonra bir sonraki sefere çok zaman geçiyor, yağın içindeki kalıntıları süzsemde içime sinmiyor, fakat birkaç gün sonra kızartma yapacaksam kullanırım. Bu sorunu kızartma yapmayarak çözdüm

çok defa kullanıyoruz. ayrı bir kızartma tavası yada tenceresi oluyor genelde, yağ da bunun içinde bekliyor.

@trajikomix+1

Kızartma çok çok nadiren yapıyorum, yaptığımda da o yağı bir kere kullanıyorum sadece. Neyi nasıl kızarttığınıza bağlı olarak (kızarttığınız şey parçacıklı değilse, yağın ısısı sabit kalıyorsa) 2-3 kereye kadar tekrar kullanılabilir sanıyorum ama yağ ısındıkça yapısı bozulan ve kanserojenleşen bir şey, dolayısıyla riske etmek istemem.

Defalarca kullanıldığını okuyunca şaşırdım bende yav. Hatırlıyorum Cook önceden TV de dikkat programları falan vardı TV de, aman birden fazla kullanmayın falan diye. Yıllardır tek sefer kullanılıyor bizde.

4-5 sefer kullanıyoruz kavanozda saklıyoruz. iyice siyahlaşmaya başlayınca döküyoruz.

aylık 30k gelirim olsa her seferinde kullanır atardım ama. tamamen maddiyatla alakalı yani. yaptığımın sağlıklı bir şey olmadığının farkındayım ama mecburum.

Öğrenciyken sömestr tatilinde fritozdeki yağı boşaltır aile evine gider, tatil bitimi geldiğinde yeni yağı döker yaz tatiline kadar kullanırdım. Hala hayatta olmam mucize bence.

Şimdi max 3-4 kez patates kızartması için.

ikinciyi tam 30 gün sonra oldum ben

geçen 8 hafta olunca en iyi antikor oluşumu olduğunu söyleyen bir yazı okumuştum.

Bu persembe 2.dozumu olcam. Arada tam olarak 29 gun olmus olcak. Ilk dozda hissettigim yan etkiler cok fazlaydi, 2.doz icin ne yalan soyleyim tirstim :D Zaten bayramda da evde tek basimaydim. Hazirsan git ol bence cunku delta ve deltadan tureyen varyantlar bayagi ciddi boyutlara ulasacak gibi duruyor. Doktor arkadasin niye oyle bi tavsiye vermis bilemedim.

28 gün.

21 Gün. İsrail ve USA biontech iki doz arasını hep 21 gün olarak uyguladı.

sinovac - tam 28 gun sonra ikinci dozu oldum.

bir iki gunun o kadar etki edecegini sanmiyorum. madem rahat etmeyeceksiniz iptal edip, 4-5 gun daha bekleyip 30. gunde olun bence

CDC'nin biontech için tavsiyesi 21 gün. Doktor yakınınız neden az olduğunu söylüyor ki, merak ettim?

www.cdc.gov
"The recommended interval between doses is 21 days for Pfizer-BioNTech and 28 days for Moderna; however, up to 42 days between doses is permissible when a delay is unavoidable."

25, 27 idi one cektim, oyle gerekiyordu, muhtemelen cogumuz asi olup yine de hasta olacagimiz icin cok da umrumda degil 3 gun once 5 gun sonra...

21 gün.

25.

Sinovac, tam 28 gün arayla oldum.

28

sicakliktan degil de cenazeye mi gelmis diye dusunulmen daha olasi olabilir.

sadece gömleği siyah giyeceğim. niye ya, nikahta düğünde siyah-giyen gören yok mu?

Fikir birliğine gerek yok, bilimsel bir veri bu.
Bence şık olup olmaması önemli. Aşırı sıcak açık havada gündüz partisinde siyah lacoste olmaz mesela ama akşam şık bir keten gömlek olur gibi gibi..

baştan aşağı siyah olunmadığı müddetçe kimse bir şey demez bence. mavi kot ve siyah t-shirt veya siyah efil efil bir gömlek gayet de sade şık bir yaz kombini olabilir.

@rewlack: fikir birliğine gerek yok da ne demek? buna karşı çıkanlar da bilimsel verilerle karşı çıkıyor zaten. kaldı ki bedeviler çölde yüzlerce (belki de binlerce) yıldır siyah giyiyor. insanlar salak değil herhalde, siyahın pişirdiğini 1000 yılda anlarlardı.

Güneşe maruz kalınırsa gerçekten siyah çok ısıtıyor. Bunun dışında baştan aşağı siyah değilse sorun olmaz.
Kadınlar düğünlerde siyah elbise giyiyor mesela. Ben buna karşıyım. Matem değil, canlı bir şeyler giyilmeli.
Ama pantolon da siyah olmazsa sorun değil.

why do you care what others think?

<3

gömlek incecik efil efil yazlık değilse, polyesterden parıl parıl parlıyorsa giymemek daha iyi.

Bedeviler koca çölde radyasyon ve ultrabiyoleden kolay seçilebilmek için koyu renk giyiyor olabilirler mi acaba? Ayrıca arap çöllerinde de islam ve mahrem kavramları siyaha yönlendiriyor genelde.. neyse. Hangi bilimsel veri acaba bulursak okuyalım.
Neden yükseldiysem bu kadar :D Gereksiz yere sinir yaptı sıcakta siyah rengi düşünmek bile herhalde .

bedevilerle ilgili makale: www.nature.com

Bende senin gibiydim
Şehir değiştirdim, iş değiştirdim, evleniyorum, yeni insanlar tanıdım, bağlama kursu alıyorum, satranç öğrenmeye çalışıyorum vs. vs.
Değişiklikler tavsiye ederim, iyi gelir.

imkanin varsa gez, daha fazla sehir, daha fazla ulke. yas kac?

konfor alanından çıkman lazım demek ki.
rahatını, keyfini boz. sonra hayatını düzene sokmaya çalışırken sıkıntın geçer :)

Her değişiklik olumlu yönde olmuyor.
Benim için son beş yıl olumsuzluklarla geçti.

Üzerinde solunum yoluna nüfuzu halinde öldürücüdür yazıyor. Bir de ücretsiz danışma hattı telefonu var. 0800 211 33 79 . Bir ara istersen.
Benim, tablet olanlarla o şekilde uyumuşluğum var.

Yüzlerce kere cam kapalı kullandım. Hala yaşıyorum.

Yıllarca çoluk çocuk camlar kapalı olarak tabletlerden kullandık. Hiçbir şey olmadı.
Ancak oğlum geçenlerde kutunun üzerini okudu. Oda kapısını biraz aralık bırakıyor :)

Onun amaci evdeki sinekleri uzak tutup pencereden kacirmak degil mi zaten.
Cam kapaliysa neden calisiyor ki?

Cam kapali ama bulamadigim sinekler var ne zaman uyku moduna gecsem ortaya cikiyorlar. Avcilik yapasim yok.

Beni rahatsız etmedi açıkçası

Bence güzel.

Guzel. Hatta lastiksiz olsa bel kismi cok genis kalacakti ve yanlara dogru kova agzi gibi acik kalacati ve kotu durakti. Bu sekilde lastikli bel daha iyi.

hic begenmedim.
kot cekette orijinallik guzel geliyor bana.

Giydikçe yukarıya doğru toplanabiliyo beli lastikli giysiler o da çok rahatsız ediyo insanı. Bundan da bağımsız, güzel değil hiç ceket :/

düz vites araba kullanmayacaksan otomatik al.

ama lazım olur öğreniyim diyosan da normal manuel al. öğrenirsin çok büyütülüyor araba sürme olayı.

Kurumsal şirketler manuel araç da verebilir. Bu yüzden manuel araç için almak daha mantıklı.

Adam sana düz vites aracı verirse ne olacak? Bilmiyorum diyemeyeceğine göre düz vites al. Otomatiği sonra da öğrenirsin.

Bizim sirket kendi sinavini duzle yapip sonra rastgele araba veriyor.

Duz sinavini gecemezsen otomatigi de vermiyor.
Sinava arabayla gittigim halde zor gecmistim.

Kesinlikle düzle al. Tutarsın bi özel hoca bi kaç günde halledersin. Zor değil düz kullanmak, ehliyeti alınca otomatik kullan bi şey olmaz.