Ben kimseye ödünç kitap vermem ama bir ihtimal versem ve ödünç verdiğim kitabı çizilmiş görsem ağır tatsızlık çıkarırdım.

Boyamadıysa yani sadece çizikse rahatsız etmez. Çizmek istemiyorsan çizmek istediğin yerlere ince post-it yapıştır.

at, avrat, kitap. :D @angelus+1

Ben kimseye ödünç kitap vermiyorum ve asla kitaplarımda cümlelerin altını çizmiyorum. Çocukluğumdan kalan abartılı bir hassasiyetim var kitaplara karşı. Mesela alacağım kitaptan kitapçıda 5 tane varsa en temiz görüneni, bir tek sayfasında kırışma bile olmamış olanı alırım. Kalemin ucuyla nokta bile koymam asla kitaplarıma. Abarttığımın ben de farkındayım ama çocukluğumdan beri böyle ve asla değiştiremiyorum bu huyumu.

ben rengarenk fosforlu kalemlerle çiziyorum

ödünç aldığım kitapta altı çizili yerler görsem oraları daha dikkatli okurdum.

ödünç verdiğim kitapta altı çizili yerler görsem bir daha o kişiye kitap vermezdim.

kitap sizin ise ve daha sonra bir sahafa satmayı düşünmüyorsanız. nasıl kolayınıza geliyorsa öyle davranın.

Başkasından ödünç aldigim kitabın altini çizmem. Ama ödünç aldigim kitabin alti çizili olmasindan da rahatsız olmam. Aksine çok hoşuma gider başkasinin altini cizdiği satirlari okumak. O kisimlarda dikkatim ikiye katlaniyor.

Kendi kitaplarimda ise çizmekten gocunmam. Uzerine notlar yazar, şekiller çizerim. Ama bazen altini çizeceğim kısım uzunsa çizmeye eriniyorum. Haliyle ilgili kısmın başına < ve > yazıyorum.

Ayracın bos kısmına hoş sayfaları not ediyorum. 5-2 gibi minik minik. 5. Sayfa 2. Paragraf. Şu küçük renkli stickerlardan da yapıştırabilirsin.

Bir arkadaşıma zamanında pahalı bir ders kitabını ödünç vermiştim, geri aldığımda kitabın ilk sayfasında elemanın adı soyadı ve imzasını gördüm. Nasıl içim acımıştı ulan yapılır mı bu ya, kitabı yaksa bu kadar can sıkıcı olmazdı durum.

Başkasının kitabına asla kalem sürmem, ödünçse sayfaları köşeden katlamam bile.
Kendi kitaplarımı da yıpratmadan kullanmaya çalışsam da birtakım kitaplarda cümlelerin altını çiziyorum veya tüm paragraf önemliyse büyük köşeli paranteze alıp yıldız atıyorum.

ben de çizmiyorum satırların altını, ödünç verme ihtimaline karşın. insanların içlerinden "mala bak hangi cümleyi değerli bulmuş" diyeceklerini düşünürüm. eskiden silik bir nokta koyar, daha sonra o kısmı bir yere not alırdım. şimdi fotoğrafını çekiyorum o kısmın, sonra bilgisayara atıyorum, çeşitli etiketlerle.

Ben şu renkli şeyslerden yapıştırıyom

Kitaplarımı hatta textbooklarımı çizmem. Dershane kitaplarımı çizmek zorunda kalınca uzun zaman kendimle mücadele ettim. Tırnak işareti koyuyordum ama artık dershane kitapları yoldan çıktı. Okuma kitaplarımı aldığım gün ad soyad tarih yer imza atarım. Önemli bir yer varsa yanına plastik ayraç yapıştırırım veya arasına kağıt koyarım. Asla çizmem. Emanet kitap zaten çizilmez.

Kitap tamam şahane bir şey ama içeriğini değil de kitabı kutsallaştırmayı çok lüzumsuz ve abartılı buluyorum. 5-6 senedir kindle kullandığım için böyle bir derdim yok ama basılı kitap okusaydım çizerdim, canım ne isterse yapardım. Başkasının kitabını çizmem ama, not alırım başka bir kağıda.

Eşyalarla bu derece bağ kurmak bana doğru gelmiyor. Kitap olması eşya olduğu gerçeğini değiştirmez. Çizmek istiyorsanız cizin. Çirkin olduğunu düşünmüyorum, tersine bir bölüm hatırlayıp dönüp baktığımda kolaylık sağlıyor. Kitap okuyan, yani gerçekten okuyup okuduklarını anlayan biri zaten hakkınızda saçma sapan bir şey düşünmez. Ha düşünüyorsa şekil olsun diye okuyangillerden demektir benim için. Ayrıca ne düşünürse düşünsün, bana ne.

Ders kitaplarına acımam, önemli yerlerin altını, önemli formülleri işaretlerim, yani okurken yapardım.

Eğer kitap, roman, hikaye vs ise hoşuma giden bir cümle, paragraf vs varsa altını çizmem ama ikinci el bir kitap okuyorsam altı çizili yerler görürsem hoşuma gider, karşı tarafla empati kurmuş gibi hissederim.

kitaplarımı çizmem, başkası çizerse aşırı irrite olurum. kitabın illa bir yerini işaretlemek gerekiyorsa sayfanın yanına postit tarzı stickerlar yapıştırıyorum

Kitapların altının çizilmesine. Önüne isim yazılmasına kılım. Bunun bir üst versiyonu ile uzun süre baş ettim. Kelimelerin üzerini çizip kendince değiştirirdi.

ULAN YAZARA SAYGI KALMAMIŞ MİLLETTE. KENDİ HİKAYENİ YAZMAK NEDİR.

Neyse sakinim. Çok beğendiğim alıntıları küçük bir not defterinde saklardım. Baktım yazım çirkin başa çıkamıyorum bununla. Cümlelerin başına ve sonuna kurşun kalemle tırnak atmaya başladım.

Çok bunalınca kitaplıktan bir kitap seçer, o tırnak içindeki cümleyi okurum.

Birine kitabımı versem fosforlu kalemlerle altını çizse, yüzünü gözünü asetat kalem ile boyarım -kız arkadaşım hariç-

ilk sayfasına adımı, soyadımı ve aldığım tarihle yeri yazmak haricinde kitaplarımın altını çizmem, üstünü fosforlu kalemle işaretlemem, kenarını kıvırmam, hunharca ikiye katlamam ya da bükerek tek parça haline getirmem. beğendiğim alıntıları, bu amaçla aldığım not defterime yazarım, yazamıyorsam da başka bir sayfaya "yeraltından notlar, 56. sayfa 'eğer bir gün...'" şeklinde not düşerim daha sonra alıntı defterime kaydetmek için.

ödünç verdiğim bir kitapta geçen bazı cümlelerin altının çizilmesi şahsen hayli hoşuma giden bir durum.
ilk tepkim "vaaay kerkenezz. demek bu cümle hoşuna gitti! bu mesele hakkında böyle düşündüğünü bilmiyordum" oluyor.
o kişi hakkında bazı kıymetli yargılara varmama yarıyor not alma durumu.

Migros'tan aldıysan sokak hayvanları için dönem dönem bu tip indirimleri oluyor, şu anda da indirim dönemindeydi sanırım işkillenecek bir durum yok.

Ama çok kalitesiz mamalar olduğunu da belirteyim. Market mamaları böyle. Burger king gibi hatta daha kötü. Evdeki kedi hiç yemese daha iyi

Market mamalarını kesinlikle tavsiye etmiyorum. Felix, whiskas vb.
bi ara indirimde diye bende almıştım epeyce. Bizimki bi tanesini yedi komple geri kustu. Veterinere danıştım tavsiye etmiyorum dedi. Ben de sokak kedilerine dağıttım.

Benimki çılgınlar gibi yiyor. Ucuz diye iki paket aldım, bazen böyle cömertliklerim vardır. Kedimi sürprizlerle şaşırtırım.

4 ekim nedeniyle kampanya var

Benimki de cilginlar gibi yiyiyor. Hem ucuz, hem sevdi. Acayip bi win-win durumu yasiyoruz :D Ama bizimki sokak kedisi, evlat edindik, belki genetik olarak ne bulsa yemege yatkindir diycem ama yemek secer bizim manyak. Alin bence, sikinti yok.

Her sene bu zamanlarda büyük marketlerin çoğu indirim yapıyor zaten 4 Ekim Hayvanları Koruma Günü sebebiyle.

1. Islak mama ana gıda olmamalı.
2. İndirim olabilir stok eritmek için vs fiyattan değil markadan ve içindekiler kısmından işkillenmek gerek.

Wheat free olmalı kedi maması. Perfect fit, royal canin, hill's falan nispeten iyi markalardır. Purina One serisi gibi markalar öneririm. Markette satılması satılmaması bir kriter değil aslında.

Noir desir - Des arms
m.youtube.com

Herman Merville- Katip Bartebly

Kuran, incil, tevrat. :) Ehehe.

Muhtemelen klasiklerden birini yazmak isterdim.

Sarki olarak da Mozart'in bir eserini ben bestelemek isterdim. O da muhtemelen Requiem.

"Zaman Yolcusunun Karısı"nı kurgu açısından beğeniyorum, benim aklıma gelmiş olmasını isterdim.

Hicbir kitabi yazmis olmak istemezdim ama Hans Zimmer'in besteledigi muzikleri ben bestelemis olmak isterdim:) Bence adam bir efsane, tek sikintisi hala hayatta olmasi.

(bkz: livro do desassossego)

Yazdıktan sonra deniz gören bir yerde, sigara ve çay eşliğinde bir kere okusaydım, ölümden zerre gocunmazdım.

Aslında çok fazla şey var aklıma gelen ama 1'er tane seçmek gerekirse kitap olarak Alice's Adventures in Wonderland, şarkı olarak da White Rabbit diyorum.

Tolkien'in tüm kitaplarını yazmış olmak isterdim. Şarkıyı asla seçemem, birini seçsem kulağım diğerlerinde kalır <3

Dostoyevski kitaplarını. Bir de oğuz atay kitapları. Kitap belirtmiyorum çünkü hepsi mükemmel.

Şarkı olarak da eksik bir şey mi var şarkısı gayet hoş olurdu..

la vie est degueulasse'ı yazmış olmak isterdim sanırım. hem onu yazmış olmak 30'ların, 40'ların fransa'sında anarşist çevrelerde, vegan evlerinde takılmış olmayı da beraberinde getiriyor. anarşizm daha olası, veganlık tırtlaşmamış -oğ hayıf. hem de karakterle benzeşiyorum.
the road to los angeles da olabilir. o doğrudanlıkta ve sahici bir coşkuyla yazılmış bir eser bırakmak isterdim. yine biyografik detaylar da çekici geliyor.
birdy de olabilir. ama üstteki kitaplara nazaran onu yazabilme seviyesine ulaşmış olma ihtimalim daha uçuk geliyor.
bu kitapları seçmemin bir nedeni de dünyaya "alın ulan, bu insanlar da dünyada varlar" diyebilme gururuyla ölme isteği olurdu.

şarkı olarak da pulp'tan seconds'ı yazmış olmak isteyebilirdim. 4 dakikalığına jarvis cocker'ın yerine geçmiş olmak. buna en yakın hissi jarvis'e benzer biriyle yuvarlanarak tattım, o bile böbürlendiğim, varlık sarsıcı bir deneyimdi.
morrissey'in how can anybody possibly know how i feel?'ı da yazmış olmak isteyebileceğim şarkılardan. dünyanın içine tükürmek gibi. yine morrissey'den life is a pigsty'ı da yazmış olmak isterdim.
sonra electrafixion'dan lowdown da olabilirdi -klibiyle beraber hehe. en çok dinlediğim şarkı olabilir. onda da ian mcculloch'ın yerinde olma isteğinin etkisi var.

ediyt: vay zamk uzun yazmışım.

Insanlarin cogu sevmiyor zaten garip bi sey yok ortada

Eskiden çok severdim artık benim de kafa kaldırmıyor.

Bazen ben de sevmiyorum (bazen)

Ben severim ama senin gibi hiç hoşlanmayan arkadaşlarım da var

+1 bende sevmiyorum

Gece hayatından kastın saçma sapan müzikler eşliğinde dans edilen ortamlarsa babaaneliğe +1 olarak ben de varım. Bir kere her şeyi geçtim sanırım müzik konusunda çok faşist bir insanım. Yeni nesil kopma amaçlı yapılmış müziklere bir mağazada denemek istediğim kıyafete bakarken maruz kalınca bile tahammül edemeyip çıkıyorum çoğu zaman. Kaldı ki o müziklerle dans etmek...

Ama güzel müzikler çalan bir yerde gece muhabbet eşliğinde oturup bir şeyler içmeyi severim.

ben de sevmiyorum. 3-5 kere çeşitli sebeplerle gitmişliğim var. ben de sevmiyorum.

Avrupa'da Amerika'da seviyorum. Turkiye'de iskence.

Traveller+1 bi de o mesele var. Oralarda millet gece kulubüne eğlenmeye gidiyor. Bizde kızlar ego şişirmeye erkekler kavga etmeye gidiyor.

Ukrayna ve Rusya'da seviyorum.Türkiye'de sevmiyorum. Klein hariç. Gerçi oraya da gitmeyeli 1 sene falan oldu.

sevmiyorum

Çok ender. Club değil de canlı müzik olup dinlediğim kişiler çıkıyorsa falan

clubdaki insanlar gibi dans edemiyorum, daha doğrusu dans etme konusunda sıfırdan öte eksilerdeyim. içki kullanmıyorum. club müziklerini hiç mi hiç sevmiyorum.

bu sebeplerden ötürü olsa gerek ben de çok sıkılıyorum.

ms brownstone +1

ayrıca sevmeyişim evrensel. dünyanın herhangi bir yerindeki herhangi bir club'a gitmektense millet kıraathanesine gitme fikri daha cazip geliyor zihnime.

Türkiyede hiç sevmiyorum
başka yerde de ortama, müziğe, benim moduma vs. bağlı
bir de insan hayatının değişik dönemlerinde değişik şeyler arıyor olabilir.
25 yaşındayken kokteyller denemek, sabaha kadar dans etmek filan yapardım, severdim de, şimdi bünyem kaldırmaz, heves de yok. alkol de almıyorum.
bir de benim için klüp hiçbir zaman "keşişme ve ötesi" amaçlar için gittiğim bir yer olmadı hep kendi eğlencem, kafa dağıtmam için gittim, arkadaşlarla gittim vb.
şimdi o arkadaş ortamım da yok kalabalık/gürültü çekecek beyin de kalmadı.
yarın ortam değişir, arkadaş grubu değişir, şehir değişir, sevdiğim bir yer olur giderim, kim bilir.

genelde sevmem ancak yılda 2-3 defa olunca güzel oluyor konser vs alkol tüketmiyorum su yada soda içiyorum

ben de sevmem; lakin emir büyük yerden gelince(büyük yer= hatun) niyeyse kendimi club'da çok iyi vakit geçiriyorken buluyorum :)

Kalabalık ve gürültülü yerleri, saçma sapan müziklerin çaldığı yerleri sevmiyorum. Kendimi bu tür ortamlarda çok yabancı hissediyor derhal terk etmek istiyorum.

BIr party animal degilim ama yasim ilerleyip gece hayati islerine veda etmek zorunda kalmaktna cok korkuyorum. Dusuncesi bile rahatsz ediyor. Muzik, hareket, cosku severim ben. Techno zaten severim.
Ama Turkiye'de kafama silah dayasan gelmem gece hayatina. Turkiye'de eglence hayati falan yok. Eglence kulturu yok Turkiye'de.

Hiçbir türlüsünü sevmem. Yüksek sesle müzik tecavüzden farklı bir şey değil zorla götürüldüyseniz.

Ben de sevmiyorum.

Rus salatası da ekle sepete

Salam hic sevmem Maret haric, Maret salam ve dilim cheddar la sandvic yapip yiyorum genelde sabahlari.

Salatalık, domates ve sevdiğin yeşilliklerden ekle sepete güzel sandviç yaparsın.

alma arkadaşım alma, şarbon var artık, ölüp gideceksiniz. et, işlenmiş et almayın yemeyin

bu şarbonun şakası yok ve habelerde görmüyoruz diye böyle birşeyi görmemezlikten gelemeyiz.

Salamdan ben de nefret ediyorum zaten, sadece hindi jambonuna okey diyebiliyorum.

Peynir işini lactima ile çok güzel çözersin. Sevdiğin peynire göre emmental, gouda, edam ve çedar eritme peynirleri var.
encrypted-tbn0.gstatic.com

Her çeşit her yerde yok ama gurme ürünleri satan sitelerde 200gr'ı 10 lira altında.
Bi de yine lactima'nın sürülebilirleri var yine aynı çeşit, bunlar migros'lara gelmeye başladı.

Dana-hindi Jambon, dana-hindi füme, macar salam seçenekleri yerel markalarda çok. Polonez jambonları iyi mesela, ya da markete girince şarküteri reyonlarında paketlenmemiş halde karabiberli, otlu salam-füme de oluyor.

İşin asıl rengini soslar veriyor, sos olmayınca bir yerden sonra aynı lezzet. Hp'nin barbekü sos serisi var, ben klasik seviyorum. Biraz daha farklı lezzet istersen rufus teague markalı barbeküler var, honey sweet olanı favorim. Acı seviyorsan göre sriracha da güzel, calve'nin ranch'i de ekmek ıslatma açısından iyi gidiyor.

Ekmeği de iyi seçmek lazım, bi nebze sağlıklı öğün olsun istiyorsan uno'nun siyez buğdaylı bilmem ne tahıllı olanları güzel ama asıl lezzetli olanlar sütlü sandviç ekmekleri; bulması o kadar kolay değil ama.

Ben akşam öğünlerimi sandviç olarak yiyorum, bahsettiğim kombinasyonlarla çeşit sağlayabiliyorum. Bahsettiğim ürünlerle hazırlaması çok kolay oluyor, domates olsun yeşillik olsun onlarla yıkaması soyması ayrı dert; sürekli yapmıyorum. Bi de çok yakışmıyor zaten bahsettiğim tarzdakilere.

Ben ekmegin birine zeytin ezmesi digerine acuka suruyorum. icine de beyaz peynir, kasar peyniri, salatalik, domates ve bolca maydanoz.

Mısır, kapari, közlenmiş biber, jalepano, avokado, taze fesleğen, salatalık turşusu, roka, mantar, marul, domates, ızgara kabak ve patlıcan... Hepsi farklı farklı kombinlerle sandviçe çok yakışıyor bence. Gerçi bunları kahvaltıda yer misin bilemedim çünkü ben pasta ya da kısırla falan bile bayılarak kahvaltı yapan biri olarak yazdım sjsjsf

Brownstone:
Yazdiklarini once bir googllamam gerekecek de;kahvaltıda et kavurma getirsen yiyebilecek biri olarak okuyorum cevabını:)

Opeth

ben opeth'i seçerim ama dt daha taşaklıdır diyene ses çıkarmam.

opeth.
dream theatre bana çok mekanize geliyor. çok mükemmel.

opeth.

dt mekanize yorumuna katılıyorum. opeth'in ruhu onlarda yok.

Bence Dream Theater ama "daha mı iyi" dersen bilemem. Daha çok duygusal bir şey benimkisi.

DT

dream theater

Opeth.

teritori +1

opeth 1 albüme 10 albümlük malzeme, 1 şarkıya 10 şarkılık malzeme sığdırmasa o da dt olurdu. adamlar tüm duygularını aktarmışlar ilk 3-4 albümüne. grubun her üyesi yapmış bunu. dt hadi kaliteli müzik yapalım da millet görsün diyen virtüözlerden ibaret gözümde.

Death. metalse metal, extremese extreme, progresifse progresif.

Opeth'i çok severim, sahiden çok duygusaldır fakat Dream Theater'a duygusuz diyeni de allah çarpar.

Dream Theater'ı dinlemek daha kolay geliyor bana. Opeth ise Camel gibi geliyor. Düştüğümde ya da düşmek istediğimde Opeth'e sarılırım zaman zaman.

Gelmişken şuraya bırakayım:

Opeth - Faith in Others - www.youtube.com

opeth

Opeth diyenleri kesinlikle ciddiye almayın. Dream Theater'ın ortaya koyduğu müzikal değerin yanında, Opeth'in secde etmesi gerekir. Ben pek böyle uçlarda konuşan biri değilimdir. Ama olmamış bu karşılaştırma. Gibson Les Paul Standart ile, Epiphone Les Paul Standart'ı karşılaştırmak gibi. Tamam Epiphone standart da güzel gitar. Hatta bir hayli güzel. Ama diğeriyle karşılaştırılmıyor.

Petrucci tek, Opeth'in hepsi falan olsa ... Yok yine olmuyor.

Gereksiz bir versus. Her ikisini de hayvan gibi dinliyorum. Progressive metal başlığı altında buluşsalar da stil olarak bambaşkalar.

böyle kıyas olmaz.

beethoven ile chopin kıyaslamak gibi...

opeth mi? yok shell

opeth dream theaterin yanında aleyna tilki gibi kalıyor.

DREAM THEATER > opeth.

@synesthesia, hocam zaten sorunun muhatapları iki grubu da dinleyenler. o yüzden "ikisini de hayvan gibi dinliyorum, gereksiz versus" demek asıl gereksiz olan.

Opeth

Opeth.

Bana o Mikael denen ruhani varlığın hissettirdiklerini hiçbir müzisyen, hiçbir virtüöz hissettiremez.

Duyuru için teşekkürler bu arada. Andım yine.

İşin kötü tarafı, en güzel şarkılarını yaptı, en güzel albümlerini yayınladı. Ghost Reveries'ten sonra, grup dağıldıktan sonra hiçbir çalışmasını beğenemedim maalesef. Ama My Arms Your Hearse için, Orchid için, Still Life için, Deliverance için kendimi keserim. <3 Aslında ilk 8 albüm desem daha doğru olur, diğerlerine de haksızlık etmeyeyim.

m.youtube.com

Net dream theater.

Tartismasiz Opeth.

Zamanında dt dinler idim bolca, fakat opeth de müthiş bir gruptur boklamam katiyen onu da dinledim ama dt kadar değil.

hmmm çok zor, ikisi de zamanında çok dinlediğim gruplar. ikisinin de konserine gittim. yok karar veremiyorum.

opeth+1

OPETH

Çok haklı bir endişeniz var bence.Pedagogların cevaplarını bekliyorum :)

Youtube milyon kat daha tehlikeli bi platform. Sinema filmi izlemeyle müptela olmaz kimse.

hocam buna gelene kadar çocuk neler neler görüyordur.
bence sakınılacak bir durum yok. gayet aklı başında bir insan olduğun her halinden belli, çocuğa da filmdeki sakıncalı durumları anlatıp anlamasına rahatça destek olursun. queen dinleyen çocuk zaten akılldır :)

tabi yine de uzman birisinden tavsiye dinlemek lazım :)

Sinemasına götürme dvd si çıkınca izlersiniz beraber. Beğenmediğin kısımları ileri sararsın:)

filmi birlikte izleyin. daha sonra brilikte filmi konuşursunuz. filmde nelerden etkilenip etkilenmediği hakkında biraz fikriniz olur. karşılıklı filmi tartışır, yanlış bulduğunuz davranışları çok dikkat çekmeden doğrusunun nasıl olması gerektiğini falan laf arasında söylersiniz. ne bileyim. mercury uyuşturucu olayına hiç bulaşmasa şu anda çok daha iyi olabilirdi gibi.

ben onun yaşındayken liveleak tartı yerlere girmiştim. şuan kimseyi kesmiyorum. yani şimdilik :D . gereksiz endişe çocuğun ne düşündüğü sizin yanınızda olmadığı zaman ne yaptığını asla bilemezsin. 16 yaşını bekle derseniz o malum ortamlardan bulup indirecektir. asıl sizi dinleyip 16 yaşına kadar izlemezse endişe duyun. izletin gitsin. fatmagün suçu neyi izleyip tecavüzcü oldu çocuk demekle benzer.

bazı kısımlarını zaten anlamayacaktır. Belki bir 10 sene sonra filan aklına gelip aydınlanma yaşayabilir, heee bu aslında uyuşturucuymuş vs. gibi.

Bir de Youtube'da 8 yaşındaki çocukların izlediği videolar inanın çok daha kötüdür.

Yeni nesilden Queen hayranı çıkması ne güzelmiş:)

Bence tek başına gizli saklı izlemektense (o kadar hayranıysa kesin bir şekilde izler) sizin eşliğinizde izlesin daha iyi.

Bir psikologtan tavsiye alın derim.

o yaşlarda rotten.com'da geziyordum sjdjdjfjd 12 yaş, idrakın çok az olduğu bir yaş değil, eminim o da biliyordur uyuşturucunun ne olduğunu. bence öncesinde çocuğunuzu karşınıza alıp neleri bilip bilmediğini ölçüp biçin, zira uyuşturucuyu geçtim freddie mercury eşcinseldi ve aids'ten öldü. yani, açıklamanız gereken tek şey uyuşturucu olmayacak. :)

Ben götürürüm, çocuğumun da yanında otururum.

ne guzel bir sey. benim ailede cikmadi oyle cocuk torun. alin goturun. yasi gayet musait bence. bunlarin sizin kontrolunuzde olmasi en dogrusu tabii. yukardaki beraber izleyip uzerine konusma onerisi gayet yerinde. yalniz konusurken korkutucu bak bunu yapma falan seklinde degil de daha onun seviyesine inerek daha aralara sikistirarak efendime soyleyeyim karari ona birakacak sekilde yaparsaniz ise yariyor.

uzman degilim elbette ama yeteri kadar cocuk buyuttuk sukur.

bu kadar steril şekilde büyütülen "proje çocuklar" ileride hayata daha zor adapte oluyor. bırakın biraz kirlensin kafası. zaten youtube, liveleak, porno siteleri vs sağ olsun sizin tahmin ettiğinizden çok daha fazla kirlenmiştir.

ben onun yaşında jimi hendrix'i keşfettim. Üzerinden 13 sene geçti hala uyuşturucu kullanmadım.

bence çok detay ve gereksiz düşünmüş o anneler. götürün. beraber gidelim tanıştır beni o delikanlıyla.

Queen demek benim hayatım demek. Ben burda ergenliğimi, gençliğimi Queen'e adamışım, çocuğumdan mı saklayacağım asds.

Şimdi biraz daha ciddi cevap vermem gerekirse de kesinlikle izletirim diyorum.

birlikte izleyin. Çocuğunuzun internet kullanmasına ve yaşıtı arkadaşları olmasına izin veriyorsanız, o filmden öğrenerek özeneceği her şeyi görüyordur zaten. Üstüne de bir tartıma, açıklama vs ile gayet de güzel olur.

izlet, bişicik olmaz.

Kardeşime Jackal izlettik 6 yaşında filandı, seri katil olmadı.

Biraz karakterle de alakalı tabi ama bu kadar istediği bir şeye engel olmak daha kötü bence.. Ailem bana hep olduğumdan olgunmuşum gibi iletişim kurdu, bazen yaşıtlarıma göre daha fazla özgürlüğüm oldu. Hiç kötü olduğunu düşünmedim, çocuğum olsa aynı şekilde davranırım. Bence şans verin.

Ek olarak: Bu nesilde, Queen hayranı bir çocuğunuzun olması nedeniyle hem sizi hem çocuğu takdir ediyorum.

Ben izletmezdim.
Izletirsin izletmezsin ayri konu da, kaynim cocukken izledi uyusturu bagilmisi olmadi diye bir arguman olmaz.
Ote yandan her halukarda izleyecek +1

Buraya değil de bir pedagog ya da çocuk psikoloğuna danışırsanız daha sağlıklı bir yönlendirme alabilirsiniz. Freddie Mercury hayranı biriyim ama konuya duygusal yaklaşıp "Mutlaka izletin, hiçbir şey olmaz." diyemiyorum.

Çekilin psikoloğum :)

Birlikte izleyin, sonra da üstüne mutlaka konuşun. Bu tür bilgilerin ilk başta sizin kontrolünüz dışındaki arkadaş ortamlarından önce güvenli aile ortamlarında edinilmesi önemli. Gizlemek, üstünü kapamak, görmezden gelmek her zaman doğru bilgiden daha tehlikeli.

siz izletmeseniz bile kendi kendine illa ki izleyecektir. birlikte izlemeniz daha iyi olur bence.psikolog da yorum yapmış :) biz bir şey demeyelim artık.

Benim 12 yaşında queen bilen, dinleyen YouTube'un dandik tipleri yerine heyecanla bohemian rhapsody'i bekleyen bir çocuğum olacak, valla gururla elinden tutar, birlikte gider neşe ile izler, film çıkışı bir güzel yemek yerken filmi konuşurdum.

Çevrenizdeki anneler dar görüşlü bence. Ayrıca uyuşturucu meselesini anlamadım, filmin fragmanında herhangi bir uyuşturucu sahnesi var da ben mi kaçırdım acaba?

kredi çekerdim yüklü miktarda ve dünyayı gezmeyi planlardım.

Raporların karıştığını öğrenince ne yapardım bilemiyorum krediyi kapatırdım hemen faiz parası siliniyor hemen kapatınca :D

1: Her gün dondurma yerim

2: Dondurma yemeyi bir süreliğine bırakırım.

usengecim, idealist degilim. bu sebeple yasadigim gibi yasamaya devam ederim. rapor karisikligini ogrenince de ayni sekil devam ederim. cok stabil bi insanimdir.

1. hiçbir şey yokmuş gibi devam ederim.
2. birinci maddeye devam ederim.

1- İlk iş istifa ederim ve Avrupa'dan bir tura başlarım ömrüm yettiğince.

2- Param dönünce Türkiye'ye dönüp bir süre annemlerle takılırım muhtemelen. İş hayatı yok ve hazır yemek var çünkü. Sonra nasılsa ordan da sıkılıp başlarım dertlenmeye.

Kedim Leyla’yı da alıp Direkt annemin babamın yanına giderim. Onlarla yaşarım son günlerimi. Leyla da onlara alışır bu sürece ve böylece ben öldüğümde onlarla kalabilir...

her konuda daha rahat takılırım, her yeri kendi imkanımca gezmeye çalışırım ama yine de kredi çekmem.

ulan ölmeyiz mölmeyiz bankalar ölmekten beter süründürür diye düşünürüm. giderayak bile temkinliyiz yani.

1. Yarım duran resimlerimi tamamlarım, malûm çoğu ressam öldükten sonra değerlenir o yüzden dünyaya bütün eser bırakmak lâzım, yalnız bir resmi de artistlik olsun diye yarım bırakırım. Ayrıca benden geriye kalmasını istemediğim herşeyi imha ederim. Tüm kıyafet ve takılarımı satıp beslediğim hayvanların benden sonrası için bir program hazırlarım. Mezarımı yaptırırım, hayvanların yiyeceği ve içeceği olan bir mezar, eskiler suluk yaparmış, o misâl. Tövbe ederim. İstediğim herşeyi yerim fakat yine de dikkat ederim, ölüyken de güzel olmalıyım!

2. Tüm kıyafet ve takılarımı geri alırım! Doktoru gebertmek de bir seçenek tabii.

Daha bugün eşim ile konuştuk bunu.

1- çocukluğumun geçtiği orman köyüne taşınırım. İnsanlardan uzak, doğada vakit geciririm. Yavaş yavaş kimse farketmeden ölürüm mümkün olursa.

2- şu an kestiremiyorum ama intihar bile edebilirim :)

Kemal Sunal - Korkusuz Korkak

pelit baya iyiydi onceden, son bir senedir denemedim.

İvan vardı bir zaman, gerçi onun çikolatası biraz ciğer yakan cinsten sayılabilir.
Divan'ı denediniz mi?

bağ pastanesi derim başka bir şey demem. çikolata-fıstık almıştık doğum gününde. pastanın içinden çikolata aktı sufle gibi. bıçakla pastayı kesmeye zorlanmıştık fıstık yoğunluğundan. hayatımda yediğim en güzel pastaydı.

Divan denendi çok keskin çikolatası

Art Cafe (Çiftehavuzlar)

baylan'da çikolatalı çok güzel bir şey yemiştim de pasta mıydı tam hatırlamıyorum (biraz sarhoştum). kukis denenebilir.

avrupa yakasında jadore'un çikolatalı pastası baya iyi ama. o beatrice denen ne idüğü belirsiz şeyi yemeyin giderseniz.

en iyi mi bilemem ama baylan ciddi başarılı.
onun dışında evime yakın olduğu için beyaz fırına sık giderim. muhteşemler bence.

Acıbademde vardı birywr.

koşuyolunda ceviz ağacına bak. bence muazzam pastaları var.

www.cevizagaci.com.tr

Kukis.

Kukis acıbademde olandı galiba

pelitin pastaları beni hep çok mutlu eder.

Yıllar önce Acıbadem Sihirli Spatula'da hayatımda yediğim en güzel pastayı yemiştim ama o zaman küçücük bir mekândı. Şimdi işleri büyütünce aynı kalitede devam ettiler mi bilmiyorum, çok oldu gitmeyeli.

Kukis'te de yiyip de beğenmediğim bir pasta olmadı şimdiye kadar. Özellikle Fıstıklı çikolatalı pastası bir harika.

Zamane Kahvesi ve Art Cafe'nin de pastalarını beğeniyorum ama Art biraz şans işi sanki. Yediğim bir pasta mükemmel gelirken bir değeri fazla şekerli gelebiliyor.

O kadın yüksek ihtimalle cehennemin olacak. Ama güzel tabi keyfini çıkar... şimdilik...

TEBRİKLER
hep hissederim. bu kız heyecanlı biri

Bir süre daha dünyanın şanslı insanlarından olmaya devam edeceksin demek ki. Ne güzel. Uzun sürer umarım.

Benim 2 seneden fazla oldu o hissi yaşamam.

Güzel bir his evet. Umarım böyle devam eder, taıdını çıkar :)

vallahi bu aralar ben de öyle hissediyorum ama mesaj atmaya cesaretim yok :(

güneşli güzel günlere inanan mutlu bir yusufçuk olursun umarım :)

ben en son zaman attigimi hatirlamiyorum, hatirlamak da istemiyorum :)

Güzel heyecanlar bunlar :) umarım istediğin gibi olur.
Benim 6 sene oldu :/

15 sene oldu.

tebrikler umarım istediğin mesaj gelir ve arzular şelale olur mutlu olursunuz

En son 17-18 yaslarindaydi. Ergenlikten sonrakilerde heyecanlanmadim o kadar.

Bugünden tam 7 ay önce hissettim. Böyle bi hiç beklemediğimiz şekilde bir mesajlaşma gerçekleşti. Sayfalarca uzun birkaç mesaj atıldı. Attığı bir mesaja "benim bunun üzerine sigara içmem lazım" diyip sokağa çıktığımda hatırlıyorum o heyecanı

Araba kiralamayın derim, Barcelona arabasız kolaylıkla gezilecek bir şehir.

İlk tavsiyem Barcelona’nın hırsızlığın yoğun yaşandığı yerlerden biri olduğu hatırlatmak.

Giden bir çok arkadaşım, pasaport, cüzdan, telefon vs çaldırdılar.
Gözünüzü korkutmak olmasın ama ekstra dikkatli olun. Telefonu, cüzdanı oturduğunuz yerde masanın üzerinde bırakmayın.

Elinde haritayla bir şey soracakmış gibi masaya yaklaşıp çaktırmadan telefonu almaya çalışanlar oldu gözümün önünde.
Sırt çantasını açık bırakmayın, mümkünse çapraz veya önde taşıyın.
Kalabalık yerde, metroda cüzdanınıza dikkat edin. Pasaportu otelde kasada veya kilitli bavulda bırakın.

Ulaşım : Havaalanından şehir merkezine en kolay ulaşım şekli AeroBus. Plaça Catalunya’ya kadar gidiyor ki burası Barcelona’nın Taksim meydanı denilebilir. Yol üzerinde bir kaç durağı daha var, kalacağınız yere göre uygun durakta inilebilir / oradan binilebilir. Bileti gidiş dönüş almak daha mantıklı. Şehir içi ulaşım konusunda metro ve yürüyüşü tavsiye ederim. Görülecek yerler zaten belli başlı yürüyüş noktalarında, uzakta olan yerlere de metro ile git-gel yapılabilir. Zaten 250-300 metrede bir metro durağı vardır sokaklarda, yaygın bir ağ var.

İstasyonlarda bilet makineleri var, 10luk bilet almak daha cazip oluyor. T-10 diye geçiyor, genellikle şehir merkezi civarında olacağınız varsayımıyla 1 zone size yetecektir. Fiyatı 10 euro civarı, kredi kartıyla almak mümkün. Bir kartı birden fazla kişi kullanabiliyor. Aynı kart otobüslerde de kullanılabiliyor ama rotayı bulmak biraz daha sıkıntı olabilir. Tavsiyem kalacağınız yer civarındaki en yakın metroyu belirleyip ona göre hareket etmek.

Gezme – Görme : Gezip görecek yerler biraz ilgi alanıyla alakalı ama ben olsam şunları görmeden gelmezdim.

Sagrada Familia : Gaudi’nin meşhur bitmeyen kilisesi. İçeri giriş ücretli ve sırası uzun olabiliyor, girmek şart mı dersen değil bence. Dışarıdan daha ihtişamlı kesinlikle. Dört yanını yürüyüp her tarafını inceleyin derim. İçeri girecekseniz bileti önceden almak bilet kuyruğunu atlamak adına faydalı oluyor.

Camp Nou : Barcelona’nın stadı ve müzesi. Futbolla alakalı olmasan bile ihtişamı insanı büyülüyor.

Poble Espanyol : İspanya’nın dört köşesinden evlerin mimari örneklerini bir arada görmek adına güzel ve değişik bir açık hava alanı. Hava güzelse gidilir, yoksa değmez.

Parc Güell : Gaudİ’nin eserlerinden, şehrin kuzeyinde güzel bir manzaraya sahip park. Metrodan inince biraz yürütüyor ama kesinlikle değer. Park içinde girişi ücretli bir alan var, bütün esprisi orası zaten o yüzden bilet alıp girmenizi tavsiye ederim.

La Rambla : Barcelona’nın en keyifli caddesi. Plaça Catalunya’dan başlayıp denize kadar inen, her daim cıvıl cıvıl sokak sanatçıları barındıran bir cadde.

Colomb Heykeli & Maremagnum : La Rambla’nın denize ulaştığı yerde, deniz kenarında yer alan büyük alışveriş merkezi. Sahil ve marina tarafında yürümek keyifli oluyor. Colomb heykeli de La Rambla’nın bittiği yolun sonundaki kavşakta.

Casa Mila & Casa Battlo & Casa Lleo i Morera : Gaudi’nin şehir merkezindeki garip mimariye sahip evleri. Mila en meşhur olanı, içini gezmek şart değil. Ama dışarıdan mutlaka görün, üçü de birbirine yakın.

Andorra : Vergisiz alışveriş için günübirlik Andorra gezisi yapabilirsiniz. Kozmetik, alkol ve bazı elektronik çok ucuz, alkolü İspanya içinde süpermarketlerde de free shop’tan daha ucuza bulabilirsiniz.

Müzeler ilgi alanına göre değiştiği için ona girmiyorum ama modern sanat müzesi iyidir.

Yeme – İçme : Yazdığım tüm restoranlar Google ile adres bilgisi veriyor. O gün ziyaret edeceğiniz yere göre civardaki restorana gidebilirsiniz.

Mercado La Boqueria : Tapas kültürünün can damarı, ayak üstü atıştırmanın canlı kanlı uygulandığı halk pazarı denebilir. Küçük dükkanlar, önlerinde birkaç tabure, atıştırmalık yemekler, canın o an ne çekerse.

La Bombeta : Barceloneta civarında küçük sayılacak bir restoran. Kızarmış deniz ürünleri genellikle başarılı. La bomba (fırında acılı patates) çok lezzetli. Öğleden sonra atıştırması için uygun mekan.

Rodizio Grill : Brezilya usulü açık büfe et lokantası. Öğle yemeği için tavsiye ederim, zira akşam çok ağır gelebiliyor yemek J Mutfakta pişen çeşitli etler 4-5 dk’da bir garson tarafından getiriliyor. İstersen bir dilim kesip bırakıyor. Salata ve diğer aperatifler de açık büfe. Et seven birinin bayılacağı bir konsept, yoksa esprisi kalmaz.

Espit Chupitos : Şehirde birkaç tane şubesi bulunan shot bar mekanı. Duvarda 100 kadar shot adı var ve hemen hepsi bir şov eşliğinde hazırlanıyor. Shotlar güzel, içkiler de uygun fiyatlı. Gece takılmak için gidilebilir.

Can Culeretes : Tipik bir tapas mekanı. Birkaç değişik yemek söyleyip birayla beraber yemek keyifli oluyor.

Irati Taverna Basca : Bask yemeklerini güzel sunan bir mekan, yine tapas mantığı burada da var. Bardan seçip alabileceğin gibi menüden söylemek de mümkün. Kalabalık olabilir, biraz erken veya geç gitmekte fayda var.

Araba kiralamayın +1
Park sorunu da olabiliyor, özellikle gideceğiniz turistik noktalarda. Metroyla ve yürüyerek her yeri gezersiniz.
Barselona en sevdiğim şehirlerden biri, haldır huldur aceleyle gezme taraftarı değilim. Az ve öz gezmek lazım.

Sagrada Familia ve Park Guell'e gitmeyeni dövüyorlar zaten (park güell için bileti mutlaka önceden online olarak alın, oradaki gişede çok zor, genelde bitmiş oluyor hele bu sezonda). Tibidabo'ya çıkın, orada katedralin tepesine çıkın veya dönme dolaba binin, La Rambla'da, Barri Gotic'de tur atın, akşamüstü de plaja gidip kumlarda takılabilirsiniz. Vaktiniz olursa denize de girersiniz ama tabii büyük şehir denizi sonuçta çok şey beklemeyin, yine de zevkli oluyor bence:)

Bir de evet hırsızlık olayı çokmuş, benim başıma gelmedi şimdiye kadar, şahit de olmadım ama oradaki arkadaşlar uyarıyorlar hep.

araba kiralamayın eziyet olur +1
diğer yerleri cakabo kardeşim güzel açıklamış
ha mutlaka offline harita indirip öyle gidin. önerim maps.me

Shoko gece kulübü
Parc del labent d’Horta

Araba kiralamak zorundayız çünkü eşim benden sonra orda kalacak ve arabayla işe gidip gelecek. Otelde de park yeri varmış.

Arabayla gezmek daha zor. Arabayi sallayin.
Montjuic kalesine teleferikle vik.

Yazılmayanlardan Ciutadella Parkı geldi benim de aklıma. Bir akşamüstü yürüyüşünü de orda yapın bence.

harlem jazz club'a kesinlikle ugrayin eger jazz/lokal muzik seviyorsaniz.
gothic street +1

kahvalti icin, bennedict veya milk oneririm. zaten en meshur yerlerdendir.

gece klubu ise ben opium'a gitmis ve memnun kalmistim.(tipler iidi)

Bu site üzerinden gitmek istediğiniz gece kulüplerine isminizi yazdırın muhakkak;

www.youbarcelona.com

Casino Barcelona'da vakit geçirin.

La Malandrina'da rezervasyon yaptırıp antrikotlarınızı afiyetle yiyin.

araba kiralama

yani buraya yazman bile abes kız açıkça cristiano ronaldo deparı atmış sana

ilaçlar bedavaya gelecek hala konuşuyorsun. Bir aspirin olmuş 20 lira.


kütlet datnet.

püüü gelmiş bi de duyuru açmış soruyor.

Arkadaşlar içeri girdiğimde nurofen'i sıvazlıyprdu. Emin olmak istedim.

beyler haftaya sevişiyorum olarak değiştirirsen başlığı sevinirim. bunun soruluk bir yanı yok.

Sorman hata kardes kiz calim ata ata gelmis ortayi acmis sen negredo gibi topa bakiyosun

buna koşmak dememiz yanlış olur, kız baya baya spawn olmuş yanına,

eğer kız hoşuna gittiyse boş geçme, devam et :))

Aga yanlış açmışın soru değil duyuru bu resmen kalp değil ünlem olmalı orda :D Hatun hatun değil Ussain Bolt maşallah :D

Neyini soruyorsun olm daldir kasigi.

kız seninle sevişmek istiyor yav he he sonra da duyuru açarsın 'bu kızın derdi ne telefonumu açmıyor ya da eve çağırdı ama beraber olmadı vs vs'

belki kız sadece flört etmek istiyor, belki koca arıyor, hesabını ödetecek enayi arıyor, arar da arar kadın milletinin beyni sizin gibi çalışmıyor anlayamadınız gitti

Kadına yapıldığında taciz olan şey, erkeklere yapıldığında dalgayla krışık hadi yine iyisin oluyor?
Bence kızın yaptığı yanlış hoşlanmadınsa kestir at.

kadinla erkek bir mi..

şu olayda roller değişse min 500 rezalet entrysi vardı.

O kız büyük ihtimalle kalfa yalnız.

Kütlet datnet +1

Vay be. Onca yıllık zamparalık kariyerimde bir tane bana böyle koşan kadın olmadı. Tebrikler.

Ciddiyim ha, dalga geçmiyorum.

arkadaşlar ben zaten kızın niyetinin ne olduğunu anlayacak yaşta ve tecrübedeyim. 2 gündür evden çıkmadım hastayım diye. canım sohbet istedi, geyik istedi açtım duyuruyu. rahat olun ya bu kadar gerilmeyin. yapın geyiğinizi çekin gidin herkese yetecek kadar tik var. :D

edit: ayrıca kız ortalamanın üstünde, hoş yani. :D

Bunlar nasil tabirler hahaha ss aliyorum.

Bu arada hopp hakli. Muhtemelen kiz bu soruyu ve cevaplari gorse senden sogurdu

öküze bak, numarasını almış, arıyor.

sen önce ona ufak bir uyarı ver bence ondan sonra karşılıklı çekirdekleriniz çitler, belleri kütletirsiniz.

çalıştığı yeri altın rehber gibi kullanıp o piti piti seç beğen taciz et?gerçi mütecaviz şirket reklamları çağında sapık pet mini dişi tazmanya canavarı edinilebilir nolcek.hrelelörölöağğrololööö döne döne kütletir bwahahaha

Kızın yaptığı korkutucu bir şey olmuş. Yanlış bence de. Başka bir yol bulması gerekiyordu tanışmak için, bu kadar çabuk böyle kişisel alana paldır küldür girmek olmamış bence.
Çok ilginiz yoksa yanlış yaptığını belirterek kestirip atın bence.
Nasıl bir dünyada yaşıyoruz ki, ilgi, aşk meşk, cinsellik her şeyi mübah hale getiriyor sanki de "Ama kadınsa olur", "ama iyi niyetle yapmış" vs diye düşünelim. Yanlış yanlıştır.

Edit: Kadının tanışmak için bir hamle yapması medeni cesaret olarak algılanabilir. O kısma bir itirazım yok, o yüzden "başka bir yol bulması gerekirdi" dedim ben. Birinin telefon numarasının size ulaşılabilir olmasını, o kişiyi istediğinizde arayabileceğiniz veya onun onayı olmadan kullanabileceğiniz bir özgürlük olarak almak erkekte de kadında da yanlıştır diye düşünüyorum ben.

Erkegin yapmasiyla kadinin yapmasinin bir olmadigini sanki bilmiyorsunuz anasini satim.
Gercek disi yorum yapmayin yav bu kadar, gercekci olun biraz:)

kütlet.net

edit: böbrek.avi de olabilir. sonra seni avseq01.datnet dosyalarında görmeyelim :)

kızın özgüvenini ve cesaretini takdir ettim.
yerinde olsam bi şans veririm.

abi kız serverına request yapmıs, sen http response olarak ne döneyim diye soruyorsun resmen :)

200 OK bile yetecek ama 406 NOT ACCEPTABLE bile dönebilirsin gibi geldi yazdıklarından.

451 Unavailable For Legal Reasons sorunu yoksa, önün açık, 202 Accepted dön gitsin.

sonradan oyumu kullanıyorum öncesini biliyoruz sonrası piyango

100 yıl sonra ne olacağını bilemeyiz ama 100 yıl önceki durumu az çok biliyoruz. o yüzden 100 yıl sonra derim.

hayatım boyunca daima eskiye, tarihe vs. ilgi duyan biri oldum ve o zamanları kesinlikle "görmek" isterdim. gelgelelim, modern olan her şeye bok atan ve ısrarla "1000 yıl önce yaşamak istediğini" söyleyen hipster'lara gerizekalı gözüyle bakıyorum. zihinsel gelişimini tamamlamış bir insanın, birilerinin her an köyünü basıp eşini seks kölesi yapabileceği, seni öldürüp çocuklarını da köle pazarında satabileceği bir zamanda yaşamak istemesi mümkün değil. ha böyle şeyler bugün de olabiliyor ama hem çok daha az hem de artık uluslararası basın var, yardım kuruluşları var vs. en azından bir şey yapılma ihtimali doğuyor. şimdi bunlar "norm" değil hiç değilse.

geçmişe her zaman bakmak, geçmişi her zaman dikkate almak gerekiyor ama bunu bugünü anlamak ve geleceği şekillendirmek için yapmalıyız başka bir sebeple değil.

sağlık şartlarını düşünerek cevap yazıyorum, geçirdiğim hastalıkları ve ameliyatlari göz önüne alırsam 100 yıl önce yaşasaydım çoktan ölmüştüm. o hyüzden cevabım tıbbın daha da geliştiğini varsayarak 100 yıl sonrası.

tabi nostalji delisi biri olarak 100 yıl öncesinin günlük yaşam koşullarını birebir merak etmiyor değilim. şimdiki ailemle değil de bana anlatılan büyük büyük dedemler ninemler döneminde onlarla yaşamak isterdim..

200 yıl öncesi olursa olur çünkü doğduğum Rumeli topraklarında 100 yıl önce kaos hakimdi.100 yıl sonra aile ilişkilerinin daha da kötü olacağını dünyanın çekilmez bir hale geleceğini düşünüyorum

Aynı aile ise hiçbir zaman çizelgesinde doğmamak alayım ben :p

Aynı aile ve Türkiye olmasa hiç düşünmeden 100 yıl önce derdim ama mevcut şartlarda 100 yıl sonra diyorum.

Mumkunse hic dogmamayi yeglerim.

100yil sonra dogmak kesinlikle.

Cunku 100yil sonra nasil olacagini merak ediyorum. Ve 100yil sonrasiniin teknolijisiyle yasamak istiyorum.

ben 2013'ten beri buradayım o zamanki insanlar bile yok artık.

2008 de ilk girdim. 2014'ten itibaren aktif olmaya basladim.

Benim bu hesabım yeni ama 2010’dan beri duyuruyu takip ederim, içindeyim.

kasim 2008 imis

6 yıl oldu, ama bu nickle 1.5 senedir buradayim.

tam zamanını hatırlamıyorum ama 2012 yazında vize alacağım sıra burayı soru yağmuruna tutmuştum, vize randevusuna giderken giyeceğim şeyi bile buraya sormuştum diye hatırlıyorum ahaha. o yüzden en az 6 yıl 3 ay var. tahminen 7 sene falan.

ilk verdiğim cevap 27.12.08 imiş.

3,5 yıl :) severek takip etmekteyim, duyuru bir yaşam tarzıdırdjfnjdjd

2013' ten beri.

2006

2010

10 yıl oldu.

2013.

2011 imiş.

2012'den beri buradayım. eski cevaplarıma baktığımda uzun süredir görmediğim ve unuttuğum kullanıcılar olduğunu fark ettim. ama son bir kaç yıldır anasayfada hep aynı isimler varmış gibi geliyor.

Slipknot iron maiden geldiginde, irona kalmak istemiyorduk, sahne önü bileklik verecektim birine, o bahaneyle 8 yıldır buralardayım. ülke çok değişti çok..

Açıldığı ilk günden beri burdayım

2007

2011

2013'ten beri sürekli takip ediyorum sanırım. Aktif olarak yazmam da 2 yılı buluyor.

biz diyoruz amk yeni yazar yok diye, şunlara bak daha 2 günlük nikler milenyumdan beri burdaymış. hepiniz mi feyksiniz ikinci beşinci hesapsınız olm, paranoyak oluyor insan.

yani o aralar aktif olan nikler varlar ortada ama nikleri değişti o yüzden başkalarıymış gibi geliyor. bu kadar yeni olsa ortam hareketlenirdi zaten, baksana herkes mayışmış doğru düzgün soru sorun yok.

09.06.09

2013’ten beri

2010'dan itibaren buralardayım.

Bnmde yaklaşık 2008

2014.

2008 miş ilk cevabım, siteye giriş sayım da 9924 , 10 sene olmuş vay beee.

Şimdi baktım ben de, 2013

2013'mus. Ne cabuk 5 yil oldu oyle.

2010 :)

21.06.14 te ilk sorumu açmışım öncesinde okuyucuydum. cevap yazmaya vs üşenirdim.

2010

2009 muş. 9 sene olmuş. reddit te de 10 senedir hesabım var. ama farkettiğim yönelim şu, ekşiduyuru, sözlük, forum vs den uzaklaşıp reddit e kaymışım geçen senelerde. ilgi, içerik ve boş zamanla ilgili bişey bence.

1 yıl olacak yakında. Anladığım kadarıyla duyurunun en yeni müdavimlerinden olmuşum fakat çok sevdiğim bir topluluk oldu şimdiden. Boş vaktimin oldukça bol olduğu şu günlerde, benim için yegane kafa dağıtma,hayata dair fikir edinme mekanı oldu.

2012'den beri. Öncesinde de uzun süre okuyucu olarak takip etmistim.

2007

açıldığından beri varım diye biliyorum... ilk giriş yaptığım mahlas bu değildi.

2008

2007 hazirandan (ilk cevabim) beri buradaymisim. ne zaman acilmisti ki?

ilk cevabım '11 görünüyor ama ben 2008-09 dolaylarından beri buradayım

2010

Bu hesap yedek hesabımdı, bir süre sonra sözlük hesabımla hiç girmez oldum.

Bunun ilk hareketi 2014'müş, ötekinin de birkaç yılı vardır daha geriye doğru.

2008. msnle alakalı bi soru cevaplamışım ilk olarak.

2009'da vermişim ilk duyurumu. Vay be, 9 sene olmuş.

2006'nın 12. ayında ilk cevabımı vermişim.

evet bende diyorum bunu.

geçmiyor.

benim de aklıma geliyor ama pek takılmıyorum. beni asıl yıkan nispeten yeni dönem videosundaki kişinin öldüğünü öğrenmek oluyor. neblim bir röportaj izliyorsun mesela, sonunda pat diye "bu adam 2014'te silahlı saldırıda öldü" falan yazıyor. röportaj tarihi de hadi 2011 olsun, adam da 30-40 yaşlarında. öyle şeyleri görünce çok üzülüyorum ben.

bunu izleyince mesela "e zaten ölsünler aq" dedim sjfsj

@ecel
Dusundum de bu kiz da oldu:) Ne zamana kadar yasadi, nerede nasil oldu acaba onu merak ettim.

çoğunlukla tam tersi şekilde, acaba bu insanlardan hangileri hala hayattadır diye düşünüyorum. ama eski bir filmde bir hayvan görürsem direkt aklıma gelen şey ölmüş olduğu :(

Ben gün içinde herhangi bir anda bile böyle şeyler düşünüyorum. Mesela 12-13 seneden uzun zaman önce çekilmiş bir şey izliyorsam ve o filmde bir köpek varsa mutlaka üzülüyorum şimdi ölü olduğu için. Hatta geçmiştekileri bırak, anı yaşarken bile böyle şeyler düşünüyorum. Mesela uçağa binmek üzereyim diyelim ve haliyle onlarca insan daha var çevremde. Hemen "şimdi belki çoğumuz gezmeye gidiyoruz ama bundan 80 sene sonra burdaki herkes ölmüş olacak" gibi şeyler düşünmeye başlıyorum böyle bir ortamda bile.

Gün içinde en saçma sapanları da dahil ölüme dair çok fazla şey geçiyor aklımdan her gün.

tıpkısının aynısı bende de oluyor.50-60'lı yıllardan bir şey izleyince hemen oyuncuları araştırıp neler yaşadıklarına, ölüp ölmediklerine bakıyorum.Şarlo'nun filmlerini bu duygu ve düşüncelerle izlerken zor konsantre olmuştum.

Ilk aklima gelen sey o oluyor. Gecenlerde Ruzgar Gibi Gecti'yi izledim, 1939'da cekilmis. Filmi izledim ama birkac dakikada bir gelen "O da olmustur", "Bu da olmustur"lerden odaklanma kaydi.

kesinlikle oluyor.

birde bunun eski filmleri izleyip oyuncuların son hallerine bakıp hüzünlenme versiyonu var.en son before sunrise ı izlediğimde oyuncuların bu yılki resmlerini görüp istemsizce zamanın acımasız olduğunu kabul ediyorum.

kupelerim eskidi. aynılarıni bulamıyorum, halbuki düz halka.

Benim gumuscude var, alayim sana:)

Hangi ülkeye yerleşeceğimize karar veremiyoruz.

Ayaklarım üşüdü ama çorap giymek istemiyorum.

yaz bitti. mont giyme zamanı geldi

Yaz bitti + 1
Sabah kalktım ki sıcaklık 13, hissedilen 11 derece. Yorganlı morganlı yattım gece.
Yarın yeniden 29’a varıyormuş gerçi :)

Şu an en büyük derdim geçici yuva olduğumuz köpeğin ilk 24 saat içinde 3 kez eve çişini yapması. :(

Yeteri kadar karbonhidrat alamıyorum

Mentor lazım

@stavro, ahahah çok teşekkürler.

modanın yakınından bile geçmediğim, hiç anlamadığım halde arkadaşım davet etti diye zorlu center'daki defile organizasyonuna katılmak zorundayım. kendi tasarımları sergileneceği için mevzu önemli. işten çıkıp nasıl gidecem, ne giyecem, gidince elimi ayağımı nereye koyacam fikrim yok. daraldım.

yemek sepetinden guzel sebze yemekleri siparis edemiyorum.

- hangi ulkeye yerlesecegim sorunu abuk subuk dert degil yahu.
- Yaz bitimesi de gayet ciddi bir dert. En azindan kendi adima:) Montan da nefret ederim.
- En azindan aksam goruyorsun kediyi. Benim aksam gorecegim bir kedi yok:)
- Git otur bir kenarda izle defileyi cool cool:)

ayakkabımın derisi çok yumuşak bugün ucunu sürttüm, derisi kalktı.
kelimelik oynuyorum ama baya kötüyüm öyle böyle değil.moraller bozuk.

istediğim cips bakkalda yok. almam için te ebesinin nikahına yürümem lazım. yürüyemem, ama canım çekiyor. aynı şey yer fıstığı ezmesi için de geçerli.....

Kahvenin ilk yudumunu yeterince beklemeden almışım dilim yandı acıyo

internetim bitmek üzere yenilenmesine daha 10 gün var.

oglen yedigim yemegin sosunda sarimsak varmis. buram buram kokuyorum su an. ustelik yakinlarda sakiz/listerine ya da ne bileyim kokuyu bir sekilde azaltacak bir seyler alabilecegim bir yer yok. agzim kapali oturuyorum oylece. hangi akla hizmet sarimsak koyarlar sosa!!
bir kasik kahve mi atsam agzima acaba?

Kütüphanenin klimasından çok ses geliyor şu an, nehrin sesini duyamıyorum.

kulaklığımı evde unutmuşum. ofisteki bütün aptal sesleri duyuyorum.

zaten gencim de, daha genç olsaydım -öğrencilik zamanları mesela- daha çok yer içer gezer tozar sürtüklük yapardım. bir ara çok ot gibi yaşadım çünkü, okula gidip geldim mal gibi; okulda ne bok vardıysa o kadar...

daha çok ders çalışır, ingilizce ye kastırırdım.

karate yi bırakmazdım.

ticaret yapmak için bi taraflarımı yırtardım. gençken girmek lazımdı.

Siyasete atılmak için kendimi hazırlardım.

Üniversite tercihimi daha farklı yapardım. Lise yıllarımı iyi değerlendirirdim.

Ah şimdi bana kaybolan yıllarımı verseler.

O zamanlar iyi calisan kafami ise yarar seylere calistirirdim.

Düşünürdüm. Düşünerek hareket ederdim.

Gencim, 22 yaşındayım. Son 4-5 yılda neyi farklı yapardım diye düşünsem, okulun ilk 3 senesi çok boştu, derslere gitmeyip eve kapanıyodum, belki başka bi şey yapardım. Almanca vs olabilir. Ama bu tavsiyeme uymayıp evde yatmaya devam ederdim gibi geliyor yine de..

Gider Cambridge 'de okurdum.

Burdaki gençlikten kasıt öğrencilik yıllarıysa kesinlikle dil öğrenip daha çok gezerdim. Daha eskilere gidersek lise 2'de alan değiştirirdim.

14 yaşında olsam meslek lisesine gitmezdim.

Birden fazla yabancı dil öğrenir, farklı bir üniversite ve çok farklı bir bölüm okurdum. Erasmusa da giderdim sonradan kaçırdığım çok şey olduğunu anladım.

Her seye takilmazdim ve daha aktif ve faydali arkadaslar secerdim.

universite donemi icin soyluyorum:

• ingilizce hakkinda lise hazirlikta gordugum derslere guvenip "yaaee ben ingilizce biliyorum" diye şımarmadan, ingilizceyi taşıyabileceğim en üst noktaya taşırdım. anadil seviyesinde konusmaya calisirdim.

• universitedeki derslerime cok daha ciddi sekilde asilir, daha yuksek notlarla gecmeye calisirdim.

-Üni tercihini farklı seçerdim.
-Alkollü araç kullanmazdım.
-Askere gitmez bedelli falan yapardım.
-Evlenirdim.

Okumazdim

Gittiğim okulu zart diye bitirmek yerine hazır öğrenciyken bir dünya programcılık kursuna indirimli gider, sertifikalar alırdım.

Hazır ilgim varken fizik okurdum yandan. Şimdi ne güzel yurtdışındayım ama yüksek lisans falan yapamıyorum alanım değil diye. Fizik okumak içimde uktedir. Belgesellerde karadeliklerden falan bahseden tiplerden biri de ben olabilirdim şimdi.

Basketbolu bırakmak da hataydı. Lisedeyken profesyonel olma şansım bile oluşmuştu. Malak gibi bıraktım.

Asla oyun oynamazdım. Oyun oynamayın olm, hayatınızda yapabileceğiniz en boktan aktivite bilgisayar oyunları oynamaktır. O oyunlar kadar eğlenceli olmasa da bi dünya kendinize bir şeyler katan aktivite var. Oyuna ayırdığınız zamanının %20'sini kendinize ayırsanız zaten gelecekte takım satın alır gerçek anlamda menajerlik oynarsınız o parayla.

Daha genç spora başlardım.
Daha erken endokrine giderdim.

Work and travel yapardım.

Üniversite yillarimda ask mesk mevzulari icin bu kadar üzülmezdim.
Hazir vaktim varken, programlama dili ögrenirdim.

Derslere 1. siniftan itibaren asilirdim, bazi derslerde daha cok caba gösterirdim ögrenebilmek icin.

çocuğu olan herkes adına ben ortak cevap vereyim.
çocuğum.

Uzun vadeli düşünürsek yaşlılığımda yalnız kalmak. Ve sanırım korkum gerçeğim olacak.

ben zaten işsizim, şu an beni korkutan en büyük şey eşimin de işsiz kalması. öyle bir risk var çünkü bu sıralarda.

proculianus +1

Birine muhtaç kalmak.

Ailemden birini kaybetmek.

Yavaş ve acı çekerek ölmek. Sağlığımı kaybedip birisine muhtaç olarak yaşamak. Allah'a dua ederim. Ölümüm hızlı ve acısız olsun diye.

görme yetimi kaybetmek. ötesi yok. söylerken bile korkunç bir rahatsızlık duyuyorum. temelde "gafam gözüm sağlam olsun da" insanıyım. işsizlik tabii ki çok geçerli bir korku ama elim ayağım tuttuktan sonra her şekilde yaşar ve mutlu olmayı başarırım gibime geliyor. hani sakat kalsam bile "çekme anayı bacıyı" reyiz gibi yine bi' şekilde yürürüm, uyuşturucu ticaretimi sürdürürüm ama göremediğim zaman benim için hayat biter sanırım. duyamamak, yürüyememek falan neblim yine bir derece kabul edilebilir, tolere edilebilir geliyor ama görememek bambaşka. oy anam.

bi kere bi haber okumuştum. adam araba kullanıyor. ışıklarda gözünü kapatıyor bir an, açtığında kör. okuduğumda höyküre höyküre ağlamıştım. ellaam sen verme yarabbim.

yalnız ölmek

Ailemi kaybetmek

burada anonimken bile söyleyebileceğim bir şey değil. Ne kadar büyük bir sorun benim için, gerisini sen düşün.

geç ölmek. 90 yaşına gelmişsin hala elektrik faturası ödüyorsun, felaket..

tayland’a tekrar gidemeden olmek.

geyik yapacaksak, cenazemin herhangi bir dinin usullerine göre gömülmesi. mortingen ştrayze yatarken tepemde bir vaizin kafa ütülemesi.

ciddiysek, sorumluluğumdaki/sevdiğim/değerli birini ölüme terk etmek zorunda kalmak.

Olum.

Sevdiklerimin ölmesi. Başka da bir şey yok.

okulu bitirmek

Evrenin büyüklüğü.
Hayatın anlamsızlığı.
(Birbiriyle bağlantılı olduğu için iki şey yazdım)
Evrenle ilgili belgeseller izleyemem mesela çok fazla etkiler ve hemen kapatırım. Üzerine konuşmayı sevmem ve aklıma girdiğinde uykumu kaçırır nefesimi keser.
(Teşekkürler)

Bir tane değil ki.

Aileden birini kaybetme fikri.
Evlenmek (bazen kabus görüyorum o derece)
Bir de sağlımı kaybetme, bakıma muhtaç olma.

Ölüm.

Felç kalmak

Evsiz kalmak

Evsiz, parasiz, issiz kalmak.
Aile bireylerimin ölmesi.
Cok yaslaninca yalniz kalmak.
Yanarak veya bogularak ölmek.
Görme yetimi kaybetmek.
Insanlara karsi rezil olmak. Elimde olmayan sebeplerden ötürü yanlis anlasilmalara kurban gitmek ve sonrasinda da afise olmak.

ve daha birsürü sey. Iyi gene anksiyete sahibi olmuyorum :D

Sürekli kavga olan bir ailede büyüdüm. Tahminimce bu bana ve diğer kardeşlerimin hayatlarına da yansıdı. Büyüdükçe daha net anlaşılıyor bu.

Normal, normal.

Evet, hayır. Mutlu bir ailede büyüyünce insanın evlilikten ilişkilerden beklentisi de çok yükseliyo böyle bir dezavantajı da var

Ailede maddi manevi huzur bulamadım. Tartışma gürültüsü ruhumu kemirdi. Böyle bombok çocukluk, gençlik geçince mutlu falan da olunmuyor.

Evet, evet

Çok mutlu ya da sürekli kavgaların yaşandığı mutsuz bir aile değildik. Biraz standart bir aileydik sanırım. Şimdi de mutlu bir insan değilim ama mutsuzluğumun aile dışında birçok sebebi var.

Hayır-nötr (hayıra daha yakın olan nötr)

siddet icerikli bir ortamda buyudum, simdi de mutsuzum. antidepresan kullaniyorum. her seyi elime yuzume bulastiriyorum...

bag var tabii ki. psikologlar neden cocukluga iniyor iste bu sebepten.

Çok çok çok sorunlu bir ailede büyüdüm, hemen her gece korkuyla uyurdum 16 yaşına kadar. Şu an gayet mutluyum, ama zaten pozitif bir insanımdır genel olarak, yüzümde hep bir gülümsemeyle gezerim.

Şiddeti bol olan ortamda büyüdüm, şu an 4000-5000 km uzaklıkta yaşıyorum çok mutluyum.

aslında bazen de mutlu bir ailede büyüdüğümü ve mutlu da bir insan olduğumu düşünüyorum. çocukluğuma dair çok komik şirin anılarım da var.

hayır, dertle büyüdüm hep. geçim derdi hepimizin derdi oldu. şu an ise herkes koy verdi. ben de koy verdim ama böyle olmasına üzülmüyor değilim. hep sonraki bölüme geçince daha iyi olacağına inandırdım kendimi, lise bitti, üniversite bitti, hala düzenimi kurup mutlu olmaya çalışıyorum. bi bok olmuyor. sorsan mutlu muyuz, evet deriz muhtemelen. hayattayız, sağlıklıyız. ama ömür bitmiş ve nispeten daha iyisinin olamayacağını bilip kendini kandırmaya devam ediyor insan.

hayır-sayılır

Kavga gürültü olan bir ailede büyümedim. Şu an inanılmaz mutsuzum.

evet mutlu idik. arada nadir kavgalar olurdu ve simdi de oluyor ama bunlar normal seyler. iliskinin tuzu biberi diyorum ben.

buyuduk ve simdi de gayet mutluyuz.

Çok mutsuz bir ailede büyüdüm. şu an mutlu ve huzurluyum çok şükür. ne kadar sürer bilinmez tabii. :)

Mutlu bir ailede büyüdüm ve genel manada mutluyum.

Evet
Eh iste

mutlu bi ailede büyüdüm, mutluyum ve etrafımı da çok mutlu etmeye çalışan biriyim:))

hayır-hayır

elbet etmişlerdir ama annemle babamın kavga ettiğini hatırlamıyorum, öte yandan müthiş mutlu ve her yerinden sevgi fışkıran bir ortam da değildi; normal diyebiliriz sanırım. yine de ben çocukken mutsuz olduğum zamanları hatırlamıyorum, bu açıdan beni olumsuz etkileyen bir şey yaşamadım. ama genel olarak mutlu bir ruh halim yok, mutsuz olmamaya çalışıyorum sadece.

mutlu ailede büyüdüm diyemem. çok ciddi sorunlarımız yoktu, dışarıdan bakan biri ters giden hiçbir şey göremezdi ama anne-baba arasında çok sık tartışma yaşanırdı, babam bizimle pek ilgilenmezdi, genel olarak çok kötü olmasa da gergin ve birlikteliğin hissedilmediği ve herkesin kafasına göre takıldığı bir aile hayatım oldu diyebilirim. nitkeim ben lise sondayken annemle babam boşandı ve benim bundan 6-7 ay sonra şans eseri haberim oldu, sorduğumda da "aaa unutmuşuz lan" dediler resmen, öyle şahane bir birlikteliğimiz vardı.

şu an 24 yaşındayım ve genel olarak gayet mutluyum ama buraya gelene kadar çok depresyona girdim, çok zorlandım. benimkisi sanırım biraz "artık yetişkinsin, artık farklısın, artık her ne oluyorsa büyük ölçüde senin kontrolünde ve senin nasıl değerlendirdiğine bağlı" zihniyetini benimsemekten kaynaklı. o açıdan eskiden ne olduğuyla çok ilgilenmiyorum, mevcut hayatımı güzelleştirmeye çalıştığım için de genel olarak mutlu biri olduğumu söyleyebilirim.

ha babasıyla şakalaşabilen arkadaşlarımı, "memleket"e döndüğünde anne, baba ve kardeşleriyle birlikte bir sofraya oturup huzur bulan insanları görünce biraz şey olmuyor değilim ama o kadar sorun değil, alıştık. babam bizimle pek ilgilenmezdi ama ne anneme ne de bize bir kez olsun vurmadı. çok korktuğumuz, nefret ettiğimiz, utandığımız biri asla değildi - sadece bencildi biraz, evle arası pek yoktu. öyle düşünmeye çalışıyorum. sonuçta eşek skmenin hobi olduğu bir köyde doğabilir, şu an çok daha kötü koşullarda yaşıyor olabilirdim.

her şey değil ama çoğu şey büyük ölçüde bakış açısıyla ilgili bence. o yüzden buna odaklanmaya gayret ediyorum kendi adıma. çünkü her zaman daha iyisi ve daha kötüsü mümkün. bu yaştan sonra 13 yaşında nasıl olduğumu düşünmemin de pek manası yok zaten.

Conan team coco youtube videolarına sardım.

Sahilde oturuyorum, birazdan kalkacağım.

Valla ben saçma sapan bir konuma soktum kendimi. Hazır istanbula yakınken bir gece evimde uyuyayım dedim, yarın yine şehir dışına çıkacağım çünkü. 6 saat evde uyumak uğruna şu an metrobüsteyim ve tıklım tıkış. Kendimden tiksindim.

Duş aldım. Yatıcam

aylar yıllar sonra dota oynuyorum

duvarı seyrediyordum

Olm gidin yatın lan saat 3 bi iki kişi yazar dedik herkes geldi.

Sharapovanın maçı var es1 de. Ben onu izliyom. Sıcak uyuyamıyorum. Oysaki 7 de kalktım bugun.

Ev yerlestirip temizlik yapiyordum. Yeter uyuyorum. Iyi geceler

Banyoyu porçözle yıkadım ve sonra duş aldım, şimdi de yoğurt yiyorum sanırım biraz genzimi yakmışım...

Nöbete gidiyorum :(

Günaydın, kahvaltı yapıyorum.

Cok feci zor bir soru ama kısır demek istiyorum emin olmadan:/

Mercimek köftesi hiç sevmem kısır çok severim benim için kolay bi seçim oldu

İkisine karşı da hislerim yoğun ama sanırım kısır demek zorundayım

ikisini de severim birini bir daha yiyemeyeceksin deseler kısırı eler mercimek köftesiyle devam ederim.

mercimek köftesi ama soru menemenden kolay.

mercimek köftesi bence de alır ama daha çekişmeli soru bence içli köftenin haşlama mı kızartma mı olacağı yönünde (haşlama+1).

kısır
daha bugün yedim

İkisi de iç'in önünde diz çöküp tövbe eder.
borektarifi.com

Kısır ama sulu kısır ısırganla yenilen
Gerçi kuru kosor da seviom

tabii ki kısır.

Kısır ama mercimek köftesi de mükemmel bir şey aslında.

Mercimek köftesi

Mercimek köftesi çok sık yediğim bi şey değil, severim olunca ama alışık değilim yani.

Kısır çok severim.

Çok kolay soru cevap kısır

ikisi de leş gibi kokan iğrenç şeyler ama illa tercih etmek zorunda kalsaydım kısır derdim sanırım.

İkisini de hiç sevmem. Kerhen kısır diyorum.

Kısır.
Mercimek köftesini samimi bulmuyorum. Karaktersiz bir şey.

10 yıl yemesem aklıma gelmeyecek şeyler. yine de mercimek köftesi bir adım önde. yanında ayran olduğu müddetçe.

limon ve nar eksisi yoksa ikisi de degil.

Kısır.

(Menemen soğansız, içli köfte haşlama)

Mercimek koftesi.
Kisir sey gibi, salcali guvercin yemi.

Zor soru. Bir vegan olarak ikisini de buldugumda yerim.

Ben masada biraz ugrastiran seyleri daha cok seviyorum. Direkt tencereden aktarmayacaksin da mesela, kendin kombinleyeceksin falan. Mercimek koftesi yemek bu nedenle daha zevkli.

"ayrılmanın daha mantıklı göründüğü durumlar için."
Ayrilmak daha mantikliysa bitmeli. Mantık sizi hayata bağlar

ayrılmanın mantıklı göründüğü anda ilişki bitiyor bende. anlattığın şartlar ise hakikaten mantıklı bence.

sanırım bu yüzden hiç uzun süren düzgün bir ilişkim yok. hea pişman mıyım? ofkors no

"Acaba" diye düşünme aşamasına geçildiğinde benim için bitiyor kafada. Sonra tamamen de bitiyor zaten. Bunu söyleyebilirim.

seviyorduk birbirimizi, sevmenin yetmediğini biliyorum ama gerizekalı olduğum için devam ettirdim. ilk defa mantığımı değil duygularımı dinledim. kafamı şeyedeyim, çok büyük hataydı. ha o niye benden de fazla ısrarla devam ettirdi hala anlamıyorum.
cevap: iradesiz olmak, mantığı devre dışı bırakıp duygulara göre karar vermek

ben de hep iç sesimi dinleyerek hareket ederim, yapmamalı mi :(

yapma. sakın yapma.

geçerli bi sebep yok. mutsuzluk veriyorsa herkes yoluna bakmalı.

ayrılmak daha mantıklı olduğu halde devam ettirmeye yöneltecek sebepler arıyorsam mazohistimdir, bence.

Hay Mantık tepenizden baksın arkadaşlar :)

Bence bi şans daha verin.
Sevgi bitmeden her zaman umut vardır.
Sevgi bittiği anda her şey biter.

Gerçek manada “anlamını” koruyan ve ilişkiyi sonsuzlaştırma gücüne sahip tek şey gerçek sevgidir.

Diğer türlü her ihtimal ayrı bir enerji ve bedel ister gibi geliyor. Ve gerekli itici gücü muhtemelen dış kaynaklı olur muhtemelen. Orda da asıl soru sürdürülebilirlik?

mantıkla hareket etmedim şimdiye dek, bana göre değil ama artık mantığımı devreye sokmaliyim belki de.

@whatyougetiswhatyoudid bunu da defalarca yaptım, hep aynı noktaya ulaşıyoruz.

herkes mutsuzluk veriyorsa ayrıl demiş de ben sana net bişi diyim, mutlu değilsen ayrıl. uzatmaya gerek yok toparlanmıyor o ilişki.

Bazı insanların kötüsü bile iyidir.

Abuk bir soru, iliski kotu, karsimdaki tip sorunlu, hayat sartlari kotu vs iyi gitmesi icin bir sebep yokken bu neyin zoru yav? Erkek mi yok dunyada?

Karşımda tam olarak anlattığın gibi, hatta daha da beteri bir insan vardı. En sonunda hiçbir şey beni böyle bir insan uğruna ilişki sürdürmeye zorlayamadı ve bitti. Yemin ederim üzerimden yük kalktı, kendime geldim.

Yakin zamanda benzer bir sey yasayip, mantigini dinleyip ayrilmis biri olarak @whatyougetiswhatyoudid +1 diyorum. Sevgi bitmeden iliskiyi bitirirsen yasayacagin pismanlik muazzam olacak. Surec boyle giderse zaten sevgin de bitecek. Sevgin bitene kadar bekle derim.

Sevgi, saygı, beraber geçirilen kaliteli zamanların varlığı, iletişimin verimli olması, ortak bir gelecek görebiliyor olmam, yoksa gereksiz bir duygusal yük, uzatmak anlamsız.

kediler evcildir, yeri evdir; evini benimser ve mekan degisikliginden hoslanmaz. dolayisiyla eve tikilmak kedi icin gecerli degil.

sokakta daha sağlıklı ve az tehlikede yaşayacağını düşünüyorsan salabilirsin. tam da bahsettiğin sebepten bakıma muhtaç hayvanları sahiplenelim diyor hayvanseverler.

mutlu olma konusu tartışmalı; hayvan sağlıklı, güvende ve tok olduğu yerde mutludur. biz hayvanları evcilleştirirken onları zorla eve kapatmadık, daha kolay yemek bulup daha güvenli, konforlu bir hayat sürebildikleri için bizi tercih ettiler. özgürlük gibi bir ülküleri yok, yeter ki doğası gereği yapması gerekenleri yapabilecek alanı sağlayabil.

benimki dişi kediye kaçmıştı. sevişmek istiyormuş.
anneannem kedisini öyle böyle şımartmazdı, kedi kediliğini unutmuştu artık dile gelecek diyorduk. anneannem kısırlaştırmıştı bunu, ama yine de çiftleşmesine izin vermiyordu, dışarı çıktı mı etrafından erkek kedileri kovalıyordu (dışardaki pis kedileri yakıştıramıyormuş buna). yazık kedi fırsat buldu mu kaçıyordu. neyse. o benim imrendiğim hayata rağmen hayvan sevişmek istiyordu.
bir keresinde veterinerin telefonda bir kedi sahibine "parka bırakın çiftleşsin yarın alırsınız" dediğini duymuştum.
yani sağladığımız her imkana ilave olarak, özgürce sevişmek istiyorlar.

Valla bizim haydutlar çok mutlu eminim
Dışarıdan korkuyor zaten bir tanesi hep ağlıyor.
Bir de ikisi çok yakın arkadaşlar
Bizi sevdiklerine de eminim hiç bu kadar yavşak kedi görmemiştim. Böyle işte...

ben ve ailem sadece müşkül durumdaki, sokakta yaşamakta zorlanacak hayvanlara bakıyoruz. üç bacaklı, kör, sağır, böbrek yetmezliği hastası kedilerimiz var. böylesi benim daha çok içime siniyor.

Müstakil evde yaşıyorum. Bir kedim parmağımı şıklatınca koşup üstüme atlar diğeri de sokal çocuğu gibi.
Özet: kediden kediye değişiyor bence

Kediler köpekler değil de kuşların kafeste tutulması bana insafsizlik geliyor.

Gerçi kedilere endustriden tavuk alıp vermek de tavuklara haksızlık.

2 ay önce köpeğimizi kaybettik ve ben 2 aydır "acaba onu mutlu edebildik mi" diye düşünüp duruyorum.

İstediği zaman istediği yere gidemediği ya da koşup oynamak istediği bir anda dışarı çıkamadığı falan aklıma geldikçe hala üzülüyorum. Ama bir yandan da hayvansever gruplardaki paylaşımları görüyorum. Durup dururken beyinsiz insanın tekinden şiddet gören, açlıktan bir deri bir kemik kalan, insan görünce başını okşatmak yerine kaçmak zorunda kalan, hayata küsmüş bakışlar atan hayvanlarla dolu bu gruplar. Biz ona kendisi için küçük de olsa bir yuva vermeseydik belki o da böylece yitip giden binlerce candan biri olacaktı. Böyle düşününce de "tamamen istediği hayatı veremedik belki ama onu bu iğrenç dünyada başına gelebilecek kötülüklerden kurtarabildik en azından" diye düşünüyorum.

Umarım kısacık ömründe mutlu edebilmişizdir onu.

şu an değil ama eskiden, maaşımdan belli bir miktar parayı kenara koyup biriktirirdim daha sonra (zaten zaruri bir ihtiyaç da değildi) bir şey lazım oldukça oradan öderdim.

şu an peşin alışveriş yapıyorum (ya da çabalıyorum) ama peşinde en fazla 300 tl nakit veririm şu an. kalanını kesin taksit.

özetle maaştan arttırarak.

krediyle ev almak dışında, ben de taksitle hiçbir şey almadım şimdiye kadar. kredi kartı da kullanmıyorum.
genelde o kadar pahalı bir şey almıyorum (ruhum fakir), alacaksam da başka şeylerden kısarak para biriktiririm, sonra ucuz uçak bileti bulup o parayı gezmeye gömerim :) cidden gezme dışında bir şeye para verince içim acır üzülürüm.
gerçi şu durumda üç ay para biriktireyim desem alacağım şeyin parası 2 katına çıkar para birikene kadar :(

Mesele bu konuda iradeli olmak. Ben kredi kartı kullanıyorum ama hep tek çekim yaptırırım ve hesap kesim tarihinde tüm tutarı öderim. Almam gereken bir şey varsa beklerim acelesi yok.

Biriktirerek alırım ne alacaksam. (Gerçi benim işim gereği toplu ödemeler alıyorum öyle daha kolay oluyor) Şöyle bir kuralım var, olmayan parayı harcama. Potansiyel kazanılacak para teknik olarak olmayan para olduğu için elde üzerinde hak iddia edebildiğim ne varsa onunla alırım bir şeyler.

Kredi kartım yok bu arada, hiç olmadı. İnternet alışverişleri de banka kartıyla.

uçak bileti hariç şimdiye kadar herşeyi nakit veya tek çekim alıyorum.
taksitle işim olmadı kafam rahat

Musteri temsilcisiyle gorusup kredi kartinin taksit ozelligini kapatmalarini rica edebilirsin.
Ben her halti tek cekim yapiyorum. gecen hafta 3500 tl civari tek cekim odeme yaptim misal, maas yatinca direk kapatacagim. butceyi asmadiktan sonra kredi karti baya pratik bir arac.

Paranın zaman değeri diye bir şey var 3000 tl yi 10 taksitle ödemek varken neden bugün peşin ödeyeyim ki ? 10 ay kullanmış olacağım o parayı

Bir kere esas mesele: birikim yapmak ve cok sey almamak. Her ay 3-5 sey aliyorsan kendine gereksiz ama sirf isteidigin icin, kenara para atamiyorsan seni pesin de kurtaramaz taksit de. 10 taksit alirsin, ama 10 sey alirsin her ay pesin bir sey aliyormussun gibi olur.

Ote yandan eger ciddi bir pesin indirimi yoksa pesin almamak lazim. 3000 lira TV mesela, pesin de alsan 3000 diyor adam, taksitle de alsan 3000 diyor, o zaman taksitle almalisin pesin paran olsa bile cunku mesela 12 ay takside o parayi vadeliye koysan sana +200 liradan fazla para getirir 12 ayda bir iki faturani odersin. Niye o parayi cope atasin?

Ama bunu yapabilmek icin kendini kontrol edebilmek lazim. 3000 liraya taksitle aldiysan o televizyonu, 3000 lirayi vadeli hesaba atip taksit bitene kadar olsen dokunmayacaksin (aylik odemeler haric). Eger boyle bir kontrolun yoksa tabii ki boyle tasarruflari yapamayacaksin anlamina gelir.

Sonuc: pesin indirimi yoksa pesin almam. sokaga para atmaktir cunku. ama cok sey de almam. taksit benim icin tuzak olmaz o yuzden.

Ben hayatımda kredi kartı kullanmadım, taksit nedir bilmem. Zaten her ay harcadığımdan fazla kazanıyorum ve hep para birikmiş oluyor böylece. Çok lüks tüketimlerim de olmadığı için birikmiş olan para bana yetiyor bir şey alacağım zaman.

Maaş hesabım Ziraat'te olduğu için şu lanet bankkart combo'yu yollamıştı Ziraat. Onda da malum banka ve kredi kartları aynı kartta. Ben kredi kartımın iptal edilmesini talep etmiştim ama yapmamışlar sağ olsunlar. Geçenlerde 30 liralık alışveriş yapmışım ve kasiyer söylememe rağmen banka yerine kredi kartından çekmiş. İlk defa istemeden kredi kartı kullanmış olunca bu bile bana dert oldu asffs. Resmen 30 lira bile üzerimde bir yük, borç gibi geldi ki 1 lira olsa da öyle gelirdi çünkü birine borçlu olma hissinden nefret ediyorum. 30 lira bile bana borçlanma huzursuzluğu verirken insanlar binlerce liralık alışverişlerini önlerinde ne olacağı belirsiz aylar için nasıl taksitlendiriyorlar aklım almıyor valla.

1- çalıştım, spora gittim. Yine iş var. Gelip kitap okuyacağım
2- 5/10
3- izmirdeyim. Fena geçmiyor.

1- oturuyorum, yarın da oturmaya devam edeceğim. çünkü sevgilim şehir dışında ve tüm arkadaşlarım bir anda manita yapmış herkesin bahanesi var çıkmamak için.
2-3/10 geberecem birazdan uyumayı falan düşünüyorum
3- hayır. (bu haftasonuna özel)

1- Bütün gün kitap okuyup arkadaşım ve sevgilisiyle buluştum. Yarın da nöbetçiyim.

2- Cumartesiye puanım 8/10. Sahilde en sevdiğim bilekliğimi düşürdüğüm için 2 puanı kırıyorum. Pazar için de henüz günün ilk saati olmasına rağmen nöbet dolayısıyla puan verebilirim hemen: 1/10. :(

Spoiler okuyunca benim tadım ve hevesim kaçıyor. O yüzden ben bitirdikten sonra yorum ve değerlendirmeleri okuyorum.

Kitabı okuduktan sonra o kitapla ilgili şeyler okumak daha tatlı bence.

Şahsen hiç önceden değerlendirme okumak gelmedi aklıma. Aksine merak edip kitaba dalıyorum