yarıda bıraktıklarımı görebiliyorum "izlemeye devam et" bölümünden ama izleyip bitirdiklerimi nerden bulailirim?

merhabalar.

avrupa'nın dünya sıralamalarında en yukarılarda bulunan ekonomi okullarından birinde ekonomi ve işletme okuyorum.
henüz birinci sınıfın ikinci dönemindeyim.

bugün sınıf whatsapp grubunda insanlarla tartıştım, sizin de düşüncelerinizi almak istedim.

burada direkt olarak ekonomiyle bağlantılı olmayan, isminde ekonomi geçmeyen hiçbir seçmeli dersimiz yok.
ismi ekonomi'siz olsa bile dersi seçtiğinizde karşınıza yine bol formüllü bir makro çıkıyor.
derslerde hocalar gerçek anlamda bir insanın gündelik hayatta konuşacağı hızın iki katında konuşuyorlar ve 90 dakika boyunca durmaksızın anlatıp anlatıp cuma günü gösterdiği konuyu pazartesi günü sınavda yapmanızı bekliyorlar.

idareden bir kimsenin de bulunacağı genel toplantı gerçekleştirilecekmiş müfredat hakkında önerileri almak üzere, sınıf temsilcimiz fikirlerimizi sordu.
ben de bunları söyledim ve psikoloji, felsefe, edebiyat gibi derslerin de bulunması gerektiğini, aksi takdirde buna üniversite denemeyeceğini, eğer bu fırsatı sunmuyorlarsa okulun üniversite yerine "business school" olarak tanıtılması gerektiğini yazdım.

insanların öfkesi görmeye değerdi. bana burada böyle olduğunu, bunu herkesin bilerek geldiğini, madem öyle pek ala amerika'ya gidebilecek olduğumu söylediler. "psikoloji mi? lol, işlevsiz. psikoloji okusaydın" diyen oldu.

ciddi derecede rahatsız oldular yani, koca sınıfta da tek kişi çıkıp "adam haklı" diyemedi, yahut dememeyi tercih etti.

tahmin edebileceğiniz üzerine kampüs hayatına dair de en ufak bir etkinlik yok.
ne kulüp ne kantin ortamı ne seminer, dersten sonra kütüphane dışında kimse yok ki kampüste.
dersi biten alelacele evine/kütüphaneye geçiyor ki çalışabilsin.

yurtta birçok arkadaşımın gözlemlediği ve insanlarla da konuştuğumuz üzere öğünlerini bile en hızlı olacak şekilde sandviçle geçiştiriyor, geceleri dayanabildikleri minimum sürede uyuyorlar.
çok seri yürüyor, çok seri iş yapıyor, günden ders adına alabildikleri tüm verimi almaya gayret ediyorlar.
cv'ye yazmak için okul dışı bazı gönüllülük etkinliklerine isimlerini yazdırıyor, gitmeyince atılıyor, sonra olay çıkarıyorlar.
ortalamaları 30 üzerinden 28'se bütünlemeye giriyor; 30 olsun, hiç olmazsa 29 olsun diye noel tatillerini feda ediyorlar.

bu şekilde yaşanır mı? yaşanırsa ne motivasyonu ile yaşanır? bu şartlarda ortalama yüksek olunca uzun vadede kazanımlar ne olur, ortalama daha düşük olursa ne ile karşılaşılır?

böyle bir ortamda bana ne tavsiye edersiniz?

okul dışında kendimi geliştirme yoluna gitmemi söylerseniz ne şekilde yapabilirim?

"sen de öyle çalış, önemli gerçekten" derseniz bunun için ne önerirsiniz?

mevcut duruma yorumunuz nedir? çok teşekkürler.

buyrun sohbete

Başka bir şehirde bir iş görüşmesine gittim. üzerinden 11 gün geçti.
Görüşme bence süper geçti hatta İKcı sizi çok yormayacağız sıkıştırılmış görüşmeler ayarlalayacağız dedi. 1 ay içerisinde süreci tamamlamayı planlıyoruz dedi. Hala aramadılar.
Olmadı mı sizce? Hala umut var mı? Arayıp sorayım mı?

şimdi ben acuve oasys'in aylık lensini kullanıyorum. sizce bunu 1 aydan uzun süre kullansma bi şey olur mu?

yani baya temiz kullanıyorum, her takmadan-çıkarmadan önce elimi güzelce yıkıyorum. nazik davranıyorum. geceleri asla lensle uyumuyorum.

zaten mesela şu an gözümdekiler 1 ayını doldurdu ama en ufak bi batma, rahatsız etme durumu yok. sizce 1 buçuk 2 ay filan kullansam olur mu?

Evet, neyi tercih ederdiniz?

sümerlere sardım bu aralar,

var mı bildiğiniz kaliteli yapım?

geçtiğimiz 2 senemi 24 saate yakın çalışarak geçirdim. normal mesaimin dışında bir çok freelance alıyordum. borçları ödemek için. borçları büyük oranda ödedim ve artık freelancelerle b irlikte mesai işim o kadar yoğunlaştı ki, kafam karman çorman.

neyse, bundan bir süre önce işyerime maaşımın iki katına çıkmasını istediğime dair bir mail attım. açıkçası bu zammın olmayacağına emindim, amacım da "o zaman proje bazlı çalışalım isterseniz" cevabını vermekti. yani artık mesai+freelance değil, sırf freelance çalışmaya karar vermiştim.

bunun üzerine diğer 2 senedir düzenli freelance çalıştığım adama "ben işyerime böyle böyle dedim, büyük ihtimalle onunla olan işim bitti artık" dedim. o da bu sırada yeni ofis falan tutmuştu, bir iki büyük iş alma ihtimali doğmuştu vs. sevindi etti, projeleri beraber yaparız falan dedi. kısaca aslında bir bakıma benim üstümden büyük ümitler besledi.

geçtiğimiz cuma şuanki işyerimden patron aradı. istediğim zammın olmadığını söyledi. ancak istediğim paraya çok yakın başka bir para söyledi.

hikaye buraya kadardı. şimdi kafamda düşündüğüm şeyleri söyleyeyim;

- bu zam bana yeter. şuan kazandığımdan daha az kazanacağım ama daha huzurlu olacağım. freelance iş falan da almayı düşünmüyorum bundan sonra. sabah 9 akşam 6 çalışıcam, yoğunluk dönemleri dışında da bu saatler dışında kendime vakit ayırıcam. yani benim isteğim tamamen bu. artık kafamı yormak, yıpranmak, yorulmak istemiyorum.

- ama freelance yaptığım adam bana çok bel bağladı. onunla şuan elimizde orta ölçekli iki proje var. ikisi de nisan sonuna kadar bitecek. ben o projelerden sonra bir daha çalışmak istemiyorum. ama bunun manevi yıkıcılığı olacak. "abicim bu ne demek ya, sana güvenip bunca işe giriştim. sana güvenip şunu yaptım. beni ortada bırakırsın tchuck. çok kötü duruma sokarsın beni." falan gibi konuşacak. bir bakıma haklı görüyorum.

- ama diğer bakıma bana ne? aramızda sözleşme mi vardı? ben işi bırakacağım dediğimde gelip bana "al sana bu kadar para vereyim sigorta da yaptırayım" mı dedi? hangi özlük hakkımı düşündü sanki? onunla düzenli çalıştığımız için rezil paralara çalışıyorum zaten. en son bir app projesinde bana fiyat sormadan kendi belirlemiş fiyatı, asla yapmayacağım bir paraya app yapıyorum. yani bir bakıma; evet bana bel bağladı. ama beni sömürüyor da.

ben açıkçası salı günü gidip "xx bey valla dün işyerimle görüştüm, bana o size bahsettiğim imkansız zammı yaptıklarını söylediler. benim artık buna rağmen işi bırakmam etik olmaz, ben yeniden o tarafa yoğunlaşıyorum. biz elimizdeki projeleri nisan sonuna kadar verelim bu sırada da sizin ofise yeni birini bakalım ben destek olurum zaten" demeyi düşünüyorum.

ancak 2. maddede yazdığım gibi manevi olarak yıkacak beni. baya da kavga edeceğiz.
ben artık freelance yapsam da onunla yapmak istemiyorum. benim acemlik yıllarımdan yararlanıp hiç adam saatime zam yapmadan devam ediyor ve iş yükünü giderek arttırıyor. senede tatil parası çıkarmak için 1 freelance alırım yani en fazla.

ne diyorsunuz siz?
sizce ayıp mı etmiş oluyorum?

Arkadaşlar vallahi ben değilim, bir arkadaşım var ciddi bir paranoya yaptı. Değilsin diyorum ama inanmıyor. Bu sonuçlara göre hiv negatif bence ama, eleman 0,1 rakamından kıllanmış. Yorumlayabilirseniz sevinirim.

sb. ben alamıyorum şu an :(

bende ortalama 20 tane müzik var. 25 civarı liste birikti. ne yapcam ben bunları :S

Sacma bir sey vermisler yapamadik su alistirmayi. Var mi anlayan? Tesekkurler.
i.hizliresim.com

Bir yanım al diyor, bir yanım otur diyor.

Ne yapayım?

oral mevzusunda fraise'nin yazdığı duyuruda şu yazıyor: "+18 içerikli tüm duyurular hemen siliniyor, yılların duyuru kuralı bu."

+18 içerikli yazanı siliyolarmış, ok. ama neden yasak? açıklandı mı daha önce bir yerde?
bu kural başlı başına bir sansür değil midir yani ben sebebini anlayamadım. burada yazanların çoğunluğu yetişkin insanlar değil mi? veya bazı duyurucuların buna maruz kalmayı kabul etmemesi durumu için gönül işleri gibi bir yol bulunamaz mı?
benim kafama yatmadı bu iş.

Merhaba. Kitap okuma pozisyonunuz nasıldır? Işık miktarınız çok mudur? Aklınıza gelen tüm detayları verebilirseniz sevinirim. Teşekkürler.

İyi akşamlar duyuru sakinleri,

Bu dönem lisansı bitiriyorum. Aklımda hep bitirdiğim gibi bir yüksek lisansa başlamak vardı, bu yüzden yurt dışında birkaç programa başvurmaya çalışıyorum şu günlerde. Öte yandan son zamanlarda aklıma ara vermek gibi fikirler de girmeye başladı.

Üniversite ve lisede okuduğum hazırlıklar yüzünden hiç sınıfta kalmamış olmama rağmen 25 yaşındayım. Ki bu da beni biraz düşündürüyor, nitekim önümüzdeki eğitim yılında bir yüksek lisansa başlarsam bitirdiğimde 27 yaşında, part-time işleri, bir-iki aylık stajları saymazsak herhangi ciddi bir iş deneyimi olmayan bir insan olacağım. Öte yandan bir işe gireyim desem, ki hangi alanda çalışmak istediğimi de pek bilmiyorum, belki yüksek lisans fikrinden iyice uzaklaşacağım ve iş döngüsünden çıkamayacağım. Bir de sevdiceğim Almanya'da doktora yaptığından ondan uzak olmak da istemiyorum, hem zaten takdir edersiniz Türkiye'de yaşam da tatmin edici olmaktan hayli uzak. Bu yüzden iş bulayım desem onun için de yurt dışına yöneleceğim, ki bu da ne kadar kolay olur bilmiyorum.

Benim gözlemlediğim kadarıyla Avrupa'da sosyal bilimlerde okuyan öğrenciler yüksek lisans yapıyorlar genelde. Ama kendi durumuma bakıyorum, Gsü'de 6 yıllık karşılaştırmalı edebiyat ve dilbilim bölümünde okudum. İki tane lisans yapılır normal şartlarda bu süreçte Avrupa'da. Ama hiçbir şey öğrenmemişim gibi hissediyorum. Şimdi bunun hemen ardından yine akademide devam etmek çok mu yorucu olur diye düşünmeden edemiyorum. Fakat iş aramak/işe girmek de aynı şekilde bir o kadar yorucu ve yıpratıcı olabilir. Bir de yüksek lisans yapmak istememin esas sebebi artık nihayet doğru düzgün bir eğitim alabilmek ve hayatta ne yapmak istediğimi görebilmek için kendime zaman tanımak. Bilmiyorum çok karışık her şey... Ne dersiniz?

Atm üzerinden yatırabiliyor muyuz dolar?

sadece 1 bölüm izleyebildim o da zorla. siz nesini beğendiniz? aklınıza hakaret ediliyormuş gibi hissetmediniz mi?
o ilk açılıştaki klişe sahne olsun (annesinin evinde polis olması), o birinci bölümün sonunda "prof bize ateş etmemizi söylemişti ama onların da bize ateş edeceğiniz söylememişti" gibi saçma sapan laflar olsun.

hayret ediyorum ya gerçekten hayret. vasata olan bu hayranlıklar çıldırtıyor beni.

Bahsi geçtiğinden aklıma takıldı. Hayal gücü nedir?


1. Gerçekte olmayan birtakım şeyleri kurgulamak. Örnek: gerçekte olmayan acayip yaratıklar, uzaylılar ya da hayvanlar vs
2. Gözünün önüne o an gerçekten yaşanıyormuş gibi görüntülerin gelmesi.

Hangisi hayal gücü? Her iki ise, ikisinden birinin eksikliği hayal gücünün yoksunluğuna delalet midir?

Hiç merak etmemişim bunu.

böyle bir cümleyi kurmak legal midir?

ya da bu cümle nasıl dile getirilirse suç olmaz?

mesela ''ülkenin bölünmesi gerektiğini düşünüyorum'' demek ''ülke bölünecek'' demek ''ülke bölünmelidir'' demek bunlardan hangileri suçtur. ''ülkenin bölünmesini istiyorum'' demek suç mudur?

sadece benim yazdıklarıma bağlı kalınmasın. yukarıda yazdıklarımın hepsi birer örnek. özellikle bu cümleleri merak ediyor değilim konunun kendisini merak ediyorum.

çook uzun zaman önce bi duyuruda bir arkadaş yanlışlıkla bi şarkıcıyı engellediğini nasıl geri getirebileceğini sormuştu.
nasıl yapmıştı o engelleme işini? arattım ama bulamadım duyuruda.

anket verilerini excele girdim. her maddede en çok verilen yanıtın yüzdesini görmek yani spss kadar detaya girmeden sadece frekans hesaplamak istiyorum . bunu excel üzerinde yapabilir miyim? cevap evetse nasıl yapabilirim?
bi yardım edin şu garibe :)

Gece 2 de falan

bi kadin var ayakta, uryan. Yaninda baska adamlar var. Kollarindan tutuyolar. Tutanlardan biri beyaz giyinmisti. Digerinin yuzu kapali boyle atki gibi sarmis yuzunu. Hangi resimdi?

eksisozluk.com

şu başlığın altında en orta yolcular bile kullanmakta beis görmemişler de dikkatimi çekti. almanca için de böyle bir yargı var. türk-kürt'ten çıkıp almanca için sormuşum varsayın.
kaba nitemelesi burada estetik olmayan, kulağa hoş gelmeyen anlamında kullanıldığı için ben ırkçılıktır bu diye düşünüyorum. mesela cümle "şu almanca konuşan adam çok kaba konuşuyor" olsa ırkçılık olmazdı. ama doğrudan dile kaba demek ırkçılık bence.

yazildigi gibi mi? palahniu diye seslendirdi biri de kafam karisti. Ben -k sesini de veriyorum soylerken

Hayvan çiftliği-1984 (george orwell), açlık savaşçısı-yargı (kafka), yabancı (albert camu), ölü bir evden hatıralar-ecinniler-yeraltından notlar (dostoyevski) kitaplarını çok seven birine hediye edebileceģim kitaplar önerir misiniz?

Merhaba,

Simdi baslik aslinda anlatmak istedigim seyi anlatamadi. Soyle aciklayayim:

Benim her gun eve giderken gectigim yolda kestirme bile denemeyecek, kullanana sadece 4-5 saniye kazandiracak ufak bir patika yol var. Bazen kullaniyorum bazen kullanmiyorum. Gecenlerde yolda sunu dusundum:

Bu patika yolu kullandigimda olacaklarla kullanmadigimda olacaklar arasinda cok buyuk ihtimalle hayatimin geri kalanini kokten bir sekilde etkileyecek bir fark olmayacak. Fakat su da bir gercek ki iki yolu kullandigimda da gerceklesecek olan seyler birbirinden farkli olacak. Belki kazandigim ya da kazandigimi dusundugum 5 saniye yuzunden kirmizi isikta beklemek durumunda kalacagim, sonrasinda markete 1 dakika daha gec girecegim vs. Iki alternatifte de hayatimin geri kalaninin her saniyesini karsilastirsak, bir seyler kesinlikle farkli olacak. Ustelik bu sadece beni etkiledigini dusundugum kisim, bir de hayatinda oldugum insanlar ve onlarin hayatindaki insanlar var, cok enteresan degil mi?

Sizin de boyle cok ufak, onemsiz gozuken tercihler hakkinda dusundugunuz oluyor mu? Bu anlattigim sey zaten bilinen ve uzerine dusunulmus bir seydir, degil mi? Oyleyse bir kitap ya da film tavsiyeniz olur mu?

Sagolun.

Yani bir arapca yazinin misir mi cezayir mi irak mi hangi lehce oldugunu ayirt etmemi saglayabilecek online bir site vs var midir? Veya bildiginiz bi kisayol

3 buyuk sehrini ve bu sehirlerin zengin kesim mahallelerini soruyorum bilen varsa. Yani yuzdesel olarak %50 si fransizca bilmiyor mudur bu insanlarin

Gerçekten çok aptal değiller mi, gençler bunları neden izliyor? Oyunculuk sıfır, klişeler o biçim. Gerçekten evdekiler açınca yüreğim dayanmıyor. Nasıl bu kadar popüler oluyor bunlar, daha iyi birşey yapmıyor mu insanlar bunlara bakmak yerine...

Diziyi nasıl buldunuz sizce güzel mi ?

selam,

sadece son 1 haftamı anlatıp sonra iş hayatı ile ilgili bir takım sorularımı soracağım.

bundan önceki hafta da yine mesaili çalıştığımı ekleyeyim şuraya;
geçen hafta cumartesi günü öğlen 12'de uyandım ve pazar sabah 5'de uyudum. pazar öğlen 1'de uyandım ve gece yarısı 2'de uyudum. tüm bu süre dışında ara ara twitter'a ve ekşiye göz atmak dışında çalıştım.
pazartesi sabah 9'da kalkıp işe gittim ve akşam 8'de çıktım. eve gelip duş aldıktan sonra sarhoş olana kadar içtim ve 3 gibi uyudum. dinlenemedim haliyle.
salı sabah 9 da kalkıp işe gittim, iğrenç geçen 4 saatlik bir toplantıdan sonra işlerim aksadı tabi ama gece 11'e kadar topladım işleri. yorgunluk, hafta sonu da dinlenemediğim ve ara vermeden çalışmadan kaynaklı, kümüle şekilde arttığı için kendimi çok kötü hissediyordum. fiziken değil de mental olarak yorgunluktan bahsediyorum. bari kendime ayıracak bir kaç saatim olsun istedim. tabi kendime değil başkalarına da zaman ayırmam gerekiyordu ama onları ihmal etmek zorunda kaldım. gece 4'e kadar durmadan müzik dinledim ve içtim. bi ara film açtım ama basit cümleleri bile anlayamıyordum sanırım, belki de alkoldendi. 4 gibi uyudum.
çarşamba günü sabah daha uyanır uyanmaz maillerimi telefondan kontrol ettiğimde yine yoğun olacağımı anladım. öyle de oldu: gece 2'de işleri toparlayıp çıkabildim. eve gelir gelmez duş aldım ve uyudum.
perşembe sabah öyle yorgun uyandım ki, "işe gitmesem mi" diye düşündüm artık. gittim. artık yorgunluğun getirdiği verimsizlik midir, alkol müdür, kafama taktığım ve kaçırdığımı düşündüğüm öbür şeyler midir bilemiyorum ama o kadar basit işleri bile halledemez duruma geldiğimden; işten kafamı kaldırdığımda sabah 6.30 olmuştu (ertesi günkü sabahtan bahsediyorum, bu sabah, cuma sabahı). eve gitmeye halim yoktu tabi. bi koltuğa kıvrılıp uyudum şirkette. hava da biraz serindi sabah, üşümüşüm.
cuma sabah uyandım 8.30. işleri halledip 4 gibi çıktım. eve gelip duş alıp uyudum. o kadar fazla süredir çalışıyorum ki rüyamda bile iş gördüm artık yemin ediyorum bak. 11'de (2 saat önce) uyanınca dedim ki "yeter bu kadar, bir çözüm bulmam gerekiyor". şimdi de bunları yazıyorum işte.

şimdi böyle agresif bi tempoda çalışınca insan haliyle kendi yakın çevresine veya ailesine anlatıp danışamıyor. çünkü çevrem ya memur kafalı insanlar ya da mühendis, esnaf falan. veya istemsizce duygusal yaklaşıyorlar. o yüzden size yazıyorum ki belki dışardan bakıp bir şeyler söyleyebilirsiniz bana. ne yapmalıyım? siz ne yapardınız?

kendi durumumdan da bahsedeyim, neden bu kadar fazla mesai yaptığımdan. bir kere baştan söyleyeyim iş planımı ben yapıyorum. kimse bana şu işleri yapıp getiriyorsun diye dikte etmiyor. bir havuz var, uygunluk ve beceri durumuna göre talep edip o projelere dahil oluyorsun. sistem böyle işliyor ve çok kriz veya acil durumlar harici kimse bana ne yapacağımı söylemiyor. kendim seçtim yani bu duruma gelmeyi. çünkü yaptığım işi hem seviyorum hem de yukarda anlattığım gibi istisnai haftalar dışında mesaili çalışmak bana koymuyor. hatta işin doğasında bulunan stresi de çok seviyorum. sadece zamanlama konusundaki stres değil, diğer süreç yönetimleri de stresli. belki özel sektör tümden böyle strestir. bilemiyorum. ama stres güzel. stresi yönetebilmek daha güzel. beni hayıflandırmayan, sırtımdan ter dökmeyen hiçbir eylemi severek yapamam. bu izlediğim bir film de olsa, müzik de, kitap da.

ilk girdiğim günden beri yükseliyorum. parmakla gösterilen adam konumundayım yani başarılarımdan dolayı (2 tane ödülüm bile var, şirket içi ödüllendirme. icra kurulu karar veriyor bunlara).
yöneticim de aynı şekilde. 15 senedir başarı grafiği 45 derecelik açı ile yükselen bir adam. ben işe ilk başladığımda tek segment yönetiyordu. salı günü bahsettiğim toplantıda bir segment daha devir aldı ve şu an elindeki segment sayısı 5'e yükseldi.
başarım tabi sadece bana ait değil. yöneticim, benim ilk yılım bittikten sonra benle bizzat ilgilenip beni parlatmaya çalıştı (niyetinin bu olduğunu kendi söyledi). yani çok özel veya kriz projelerde beni öne çıkarıp projeyi bana verdi. ben de bunların altından kalktım. boyumdan büyük işlerin altına kendi talebimle tek başıma girip çok da şık bir biçimde tamamladım o projeleri mesela. parmakla gösterilmem bu yüzden. 3 sene önce yönetici bile değilken bu kadar yükselen bir adamın parlattığı kişi konumundayım. hatta ben 1 sene önce hala eğitim alan bir konumda çömezken; şu an 3 tane yeni alınan junior'a eğitim verecek aşamaya geldim.
ezcümle: gelecek planması yaptığım zaman kendimi gördüğüm yer bu şirkette/bu sektörde çok iyi bir yer.

tüm bunların yanında yine yukarıda bahsettiğim tempo beni artık zihnen yormuş durumda. yani robot olmadığımı farkettim artık, sınırlarımı zorladım çünkü; robot olmadığımı gördüm. bu tempoda çalışıyor olmak insana başka bir şey yaptırmıyor. başka insanlara vakit ayıramıyorsun. vakit ayıracak zamanını da kendine ayırabiliyorsun bir tek çünkü yorgunsun yani dinlenmen gerek. yukarıda anlattığım mesai haftası bölümünde alkole vurgu yapmam bu yüzden. alkol olmadan dayanabileceğimi düşünmüyorum. bunun maddi götürüsü devasa boyutta oluyor. başka boyut. bundan bahsetmeyeceğim.

bir yandan da kasım ayında 24 yaşıma gireceğim. yüksek lisansım devam ediyor. ben küçükken, hayat hayli ilginç bir şey olacakmış gibi gelmişti bana ama kimseye muhtaç olmadan yaşamak için, bir plazada sürekli masa başında, sevdiğin insanlardan gelen çağrılara veya mesajlara bile dönemeyecek kadar çok çalışmak daha ne kadar devam etmeli sizce?
kendinden bu kadar vermeden bu hayatı idame ettirmenin başka yolları da var. insanların mesajlarına cevap vermeyip onlarla görüşmeyince başka adamlara gidiyorlar doğal olarak. yol da beni çekiyor hem. tutan hiç bir şey kalmadı haliyle. çekip gitmeli mi artık? yoksa başlıkta da vurgu yaptığım "y kuşağı hezeyanı" mıdır bu? hayat bu kadar mıdır? bu mudur?

kötü bitirdim. yarım saattir bunu yazıyorum.

eski renksiz telefonlarda bir karakter limitinden sonra sms, mms'e dönüşürdü. Kaç karakterdi?

ben acaba kendi dar çevremden baktığım için mi bazı konularda genelleme veya çıkarım yaparken yanılıyorumdur diye sormak istedim. başlıktaki tanıma girdiğini düşündüğünüz insanlar (veya siz de olabilirsiniz bu tabi) ne yapıyorlar? yani politik görüşleri nedir? bulunduğunuz şehirde nerelerde yoğun bulunurlar. (şehrin hangi mahallesinde, solcu/molcu barlara mı takılırlar mesela genelde?) örgütlüler mi? çevreleri nasıl insanlardan oluşur? ne yerler ne içerler? aşk meşk işlerinden veya işten güçten kafayı kaldırabildikleri boş vakitlerinde ne yaparlar?

sizin tanışık olduklarınız hakkındaki (veya sizin kendiniz hakkında da olabilir) yorumlarınızı, okumlamalarınızı duymak isterim vaktiniz varsa. bana özelden de yazabilirsiniz isterseniz.

çok teşekkürler.

not: orta sınıf ve eğitimli kelimelerinden herkesin anladığı aynı şey olmayabilir, siz nasıl kategorize ediyorsanız kabulüm.
ben orta sınıf derken basitçe hanereisi veya kendisi, çok zengin olmayan ancak asgari yaşam standartlarının üzerinde yaşayan insanları; eğitimli derken üniversite okuyan veya üniversite mezunu, sosyal olaylara az çok ilgili, bazı niteliksel konularda kendini geliştirmiş veya bu gelişime açık insanları kastediyorum.

deli gibi futbolla yatıp kalkan, maçlara bilet bulamayan bir ırkın ahfadı olarak niye yeni yaptığımız statların bile kıç kadar olduğunu anlayan var mı?

15 milyonluk şehrin takımları 40 bin kişilik stadyumlarda oynuyor. adam san siro'da 80 bin kişinin karşısına çıkıyor.

bana göre 94-95-96'da çıkardığı albümlerdeki şarkılardan herhangi biri.
ya sizce?

selamlar,
bir arkadaşımın bazı twitleri emniyet hesabına reis-i bıtbıta hakaret denilerek şikayet edildi ve ak klavyeliler tarafından bolcana rtlendi.
arkadaş premium bir hesaptan çoğunluka vpn üzerinden attı tweetlerini ama sarhoşken bi kere unutup vpn kapalıyken de yardırmış. ama bolcana rtlenen ve emniyet gm'ye ihbar edilen tweet vpn kullanılarak atılmış.

şimdi soru şu;
savcılar twitter şirketinden bu adamın bilgilerini istediğinde twitter nasıl paylaşıyor bu bilgiyi? mesela sıklıkla hangi ip'den bağlandığını mı veriyor yoksa bu hesabın girdiği bütün ip adreslerini mi veriyor? (hem vpn den hem vpnsiz şekilde girildiği için bu ayrımı merak ediyoruz.) veya bilmediğimiz başka bir şekilde mi? konuyu bilen biri var mıdır?

ekşi duyurunun hiç böyle bir olayı olmadı ama compumaster eğer okuyorsan, senden istense ne şekilde verirdin bilgiyi?

ek soru: arkadaşın anarşi çağrısı yapan tweetleri de var. yani tc devleti ile başının belada olması tabi bir gurur kaynağı ama devrimcilikten değil de bıtbıta hakaret sebebiyle ceza alması biraz koyuyor ahahhasdas.
öbür twetlerine bakarlar mı mesela? bu da merak ettiğimiz bir diğer soru.

çok teşekkürler şimdiden.

niye öyle anlaşıldı bilmiyorum editi: "bir arkadaşım" dediğim ben değilim. benim anarşi çağrısı yapacak ve imam hatip mezunu, yabancı dili bile olmayan, lise mezunu, eski otobüs şöförü olan bir adama hakaret edecek vaktim yok.

nasıl yapılır? ingilizce kullanıyorum exceli.

bir kolonda kodlanmış datam var atıyorum 1-9 arası; bir tane bile text kalmış ise bulmak istiyorum. (filtreleyip baksana derseniz çok üzülürüm. formülü bilmem gerekiyor. çok büyük bir data elimdeki)

içilirse hasta eder mi? siz olsanız içer misiniz? içinde insanı tiksindiren kurtlar kurtçuklardan üremiş olma ihtimali var mıdır?

buna göre çay demleyeceğim
çok teşekkürler

Demin çalışma masamın duvarında farkettim. ben tam bunu çekerken 60 cm solunda bir tanesi daha belirdi. Nerden geldiklerini anlamadım ama tavana doğru çıkıyorlar şu an. Çok irrite ettiler beni. Öldüreyim mi?
Bir de bunlar yolunu kaybetmişler mi yoksa odada bir yerde bir sorun mu var?


ek: görselde tam belli olmuyor galiba. böyle solucan gibiler. ufak. nedir bu ya allah aşkına pis bir şey mi? beni hasta ederler mi?

görseli linke de ekledim.
i.hizliresim.com

Bir kaç hafta önce işimle ilgili bir konudan dolayı bir kız ile tanıştım. Kız daha tanışır tanışmaz benle sizli bizli değil, senli benli konuşmaya başladı. Daha sonra numaralarımızı verdik birbirimize, işle ilgili yine konuşmaya devam ettik o arada.

Her neyse, aradan geçti 1 hafta ve kız gece 11 gibi Whatsapp'tan mesaj attı. Klasik naber/nasılsın türü muhabbetlerden sonra evde içki içiyorum dedi. Ben de bir gün beraber içmeliyiz diye bir pas atayim dedim ve kız pası aldı ve hadi eve gel beraber içelim dedi eve çağırdı :)

Şimdi olay tam da burada başlıyor.

Ben içkileri aldım, eve gittim. Kız gayet içten bir şekilde karşıladı vs. Geçtik evinin terasına. Süper bir muhabbet vs.

Ben bütün bunlar olurken ulan ne zaman kızla yakınlaşacağız yatağa geçeceğiz diye bekledim durdum. Hatta 1-2 saat geçince içeri geçelim mi diye bir pas daha attım ama içerisi sıcak dedi kız :)

Her neyse, gece 3'e kadar terasında içtik, muhabbet ettik. Sonra baktım bir şey olmayacak dedim ben biraz yorgunum yavaştan gideyim.

Arabamla bırakayim falan istersen, sarhoş değilim dedi. Gerek yok dedim. Sarıldık vedalaştık. Çıktım gittim.

Şimdi oturdum bu nasıl bir saçma bir hikaye böyle diye yazdıklarıma bakıyorum.

Kız şimdi benden mi hoşlanmadı da bana yürümedi yoksa harbiden olağan masumluğuyla muhabbet etmek için mi gecenin bilmem kaçında beni evine içmeye davet etti?

Bir bok anlamadım ben bu işten. Anlayan varsa lütfen gelsin.

Aktarma yolcusuyum. Nerde sigara iciliyor cikis mi yapmamiz lazim illa

türkçe'de bu kadar kısa ve net ve bu derece ahlaksız başka bir cümle var mı sizce? üzerine düşünür müsünüz bi?

www.youtube.com

bir 10 gün kadar buzdolabı olmadan yaşamamız gerekiyor. yeni taşındık.

her gün dışarıdan yemeğe para yetişmez.

ne yapılabilir?

bize ilkokulda öğretilen "kötü şey'i" sorgulamamaya meyilliyiz. ortadoğu'da yaşanan her şeyin temelinde aynı sorunu tespit etmeye de meyilliyiz (evet öyleyiz. 60lardaki yeni sol argümanları bize dünyayı anladığımızı sandığımız bazı argümanlar sunuyor/sundu çünkü).

özellikle ortadoğuyu kastederek soruyorum, masabaşı çizilen haritaların neresi kötü (belki ırak'ın çok patavatsızca çizilmiş sınırları dışında. lawrence'ın ürdün için gereksiz kaprisini de çıkar hadi)?
fransız ve ingilizler arap halklarına "buyrun size bağdat'tan şam'a ve ordan aden'e kadar topraklar, yönetin kendinizi. hadi bize eyvallah" dese sonuçlar çok mu daha iyi olurdu sizce?

şu tiviti görünce aklıma geldi ve üzerine düşündüm biraz.

twitter.com

kendini "iyi insan" olarak tanımlamak/sanmak epey tehlikeli bir şey değil mi sizce? kendini iyi insan sınıfına koyduktan sonra senin "iyi" olarak tanımlamadığın insanlara karşı nefret etmen çok olası değil mi yani?

alın mesela rudolf hess. bu adam hitler'in sağ koluydu ve kendini "yasalara uyan, iyi kalpli ve nazik birisi" olarak tanımlıyormuş. hitler'de muhtemelen kendisi hakkında aynı fikirde idi. el-bağdadi kendisi hakkında gece uyurken "ben kötü biriyim" diye düşünmüyordur muhtemelen.
sen iyisin, öbürü değil. hazmedemezsin yahu bu sınıflamayı yaptıktan sonra. iyi apaçık ve kesindir. sen iyi olduğuna göre ve öbürü iyiyi anlamadığına göre (e aptal da değil) art niyetli olmalıdır, niye nefret etmeyesin? deccal'in askeri besbelli. kötü. yok edilmesi lazım.
sesli düşünüyorum.

goethe olsun nietzsche olsun bir takım filozoflar bir şeyi tam bilmenin birçok şeyi yarım bilmekten evla olduğunda iddia ediyor malumunuz. elestirmeden kabullenmek bizim çağın vebası.
bence 21. yüzyılı tahmin edecek vizyonları yoktu bu adamların. 20. yy belki ama 21. yy da bu önerme geçerli değil. "Az az ama sık sık yemek" saglikli oldugu gibi, az az ama cok fazla konuda bilmek daha evladır gibime geliyor benim. niçe abartmayı seviyor işleri neticede. sizin fikriniz nedir?