bir işte çalıştığın sürece zamansızlık hissi her zaman olur bence. çünkü karşılığında para alarak vaktini satıyorsun. haliyle gün geliyor iyi para kazanıyor olsan da harcamaya vaktin kalmıyor. o dengeyi iyi kurabilen ya da komple ruhunu satıp kendini işe adayanlar mutlu olabiliyor bence.

ama kendimde ve senin söylediklerinde de hissettiğim şöyle bir saçmalık var zamansızlk hissi yüzünden birçok şey kaçırıyoruz gibi geliyor bana. mesela bu hafta için 9:6 çalıştım, gün içinde hafta sonu gelse de bir dinlensem istediğim şeyleri yapsam, oyun oynasam, film izlesem, kitap okusam dedim. ama neyin başına otursam vakit kaybı gibi gelmeye başladı. sonunda hiçbir şey bulamayarak ekşi duyuru'ya geldim, senin sorunu cevaplıyorum mesela :D

o kadar fazla kitap, oyun, dizi, video var ki önümüzde, bunların hepsini okumaya, oynamaya, izlemeye kesinlikle vaktimiz yok. o yüzden her şeyin konsantre halini tüketmeye çalışıyoruz gibi.

ama sabah işe gidip 15:30'da evde olmak büyük nimet, dediğin gibi 9:6 çalışıp eve anca 7-8'de gelenler var onlar ne yapsın.
eğer ekonomik olarak da kötü durumda değilsen, işinin ve sana kalan vaktin kıymetini bil. zamansızlığı sorun olarak görmek yerine bir şeyler yap :)

Hocam iyi güzel de 15:30'da evdeymişsiniz, bence zamanınız bol sizinki procrastination gibi.

İlk işimden bir ay sonra bu sebeple istifa etmiştim ben. Kendime zaman ayıramıyordum uzun saatler + 1.5 saat yol x 2 olunca.

Şimdi işyerime arabayla 3, yürüyerek 20dk olan bir yere taşındım. Akşam ne yapacağıma gün içinde karar verirsem zamanımı çok iyi kullanıyorum. Yok öyle boş boş oturayım bir şeyler yaparım diyorsam, bir şey yapmıyorum hiç :(

Kitap okumaktan ilgi alanlarına vs. bunları günlük program yapıp boş zamanlar arasına dağıtabilirsiniz. 17:00'de ne yapıyorsam bırakıp gidip kitap okuyacağım tarzı.

şikayetçiyim. fakat hafta 8 gün olsa, 5 gün değil de 6 gün çalışırım buna eminim.

açıkçası zamansızlığa karşı da koymuyorum. 9:30 gibi iş bilgisayarını açar, 18:00 gibi kaparım. ondan sonra zaman fişek gibi geçiyor.

haftasonu nasıl bitiyor zaten anlamıyorum.

geldik 30'una, zaman hızla akıp geçiyor.

şükür ki home office çalışıyordum. home office olmasa en az günde 2 saat yolum var.

Ne iş yapıyorsunuz da 15:30da evde oluyorsunuz çok merak ettim:) ofise gittiğim günler 8den aşağı evde olduğumu hatırlamıyorum.

Daha beterini söyleyeyim, pandemi nedeniyle ailemin yanına döndüm, aktif olarak bir yerde çalışmıyorum.

Yüksek lisans yapıyorum ve tez dönemim başladı. Dersler varken sabahtan akşama kadar onlarca sayfa okumalar yapar, sayfalar dolusu makaleler yazardım.

Şimdi son teslim tarihi gibi şeyler yok önümde. Fakat ne kendi işlerime devam edebiliyorum, ne tez yazabiliyorum ne de kendimi geliştirecek şeyler yapıyorum.

Lisans okurken müthiş verimliydim, şimdi tek düzenli yapabildiğim şey spor ve iyi beslenmek. Kalkmamla yatmam arasında yarım saat var sanki.

Ortamların en çok procrastination yapan insanıyım, kendimi tebrik ederim.

@suicides underground özel egitim öğretmenliği yapıyorum. Pandemiden sonra saatlerde değişiklik yapıldı. Mesela öğle arası kaldırıldı. Yine 6 saat çalışıyoruz tabii o değişmedi.

@hadi ya la ben de anlamadım ki belli bi yaştan sonra mı böyle hissediliyor. Eskiden ben de verimliydim.

Yalnız yaşasam belki daha çok odaklanırım bir şeylere. Aileyle yaşayınca tam bir seye odaklanıyosun seslenip çağırıyolar bir şey istiyorlar veya bi işin ucundan tutman gerekiyor. Bu düşünceler de beni biraz tembelleştirdi. Kendimi yalnız yaşayınca yaparım'a odakladım galiba.

Oyun oynayan biriyseniz oralar bayağı iyi aslında.

Cambly de bir seçenek ama bence en sağlıklısı bulunduğunuz şehirdeki speaking club'ları araştırıp onlardan birine katılmak. Genellikle komik rakamlar oluyor ücretleri. Ana dili İngilizce olan biri olur genelde kulüplerde.

S10+. Amazon'da 5000 idi en son.

Geçen S8+ S21 kamera karşılaştırması izledim çok ilerlememiş zaten.

@aguen tek düşündüğüm telefonu yazdın hakikaten.. tekrar bi bakayım ona
yurtdışından getirtilince fark 1800 müydü en son bu arada ?

Amazon.com.tr'den almıştım ben. Yurtdışından getiremiyoruz maalesef. Kendiniz gidip alırsanız getirirseniz vs de 2000 lira fark oluyor.

@aguen anladım. Baktım zaten daha pahalıya geliyor. Teşekkürler.

www.epey.com

böyle bir karşılaştırma yaptım.
Sizin tercihiniz hangi cihaz olurdu ?

Düşmez.

bitcoin mining varolduğu sürece düşmez.

nvidia yeni kartlarında mining işini engelleyeceğini ve mining için başka bir kart serisi çıkaracağını söylemişti. dolayısıyla bence düşer, ama bu sene mi önümüzdeki sene mi olur onu bilmiyorum.

düşmez.

Çünkü tek sebep mining de değil. Üretim yavaşlaması durumu var (bazı komponentler bulunmuyor falan diyorlardı), üstüne covid sonrası herkes evine sistem kurdu falan (normalde işte hallediyorum diyip evine pc almayan da aldı). Üstüne kripto fiyatları fırlayınca minerlar tekrar kartlara saldırdı.

Bu arada özel kartlar da iş görmeyebilir deniyor. Onlar her türlü hesaplama yöntemini yasaklayamayacak büyük ihtimalle, yani ethereum monero vs. bilinen şeyleri yasaklarsın da (ki ethereum pos'a geçecek zaten) bambaşka algoritma çözen bişey değerlenir bu sefer onu kazarlar. Ayrıca minerlar şu anki kartları 2.elde millete satabiliyorlar, sadece mining kartını satamayacaklar. (çünkü başka işe yaramaz) Böyle şeyleri düşününce bence o bile çözüm olmayacak. Bir sene içinde yine bear markete girersek anca öyle :D

Uzun zamandır bir sistem toplamak istiyordum alayım o zaman daha fazla beklemeden

nvidia'nın coin miningini engelleyeceğinin garantisi var mı? ben emin olamadım.

1 - nvidia mining'i engelleyemez. engelledik dedikleri 3060'ta bile dün "yanlışlıkla" destekleyen driver yüklediler.

2- mining kartları işe yaramaz. düz kartlardan hem daha pahalılar, hem de kriptolar çökünce aldıkları fiyattan biraz düşüp 2. el satamıyorlar. kripto patlasa bu kartlar da bunların elinde patlayacak.

3- 2022'ye kadar kıtlığın bitmesini beklemeyin. hatta abartıp 2023 falan bile diyebiliriz. sadece ekran kartı değil çip kıtlığı var. Şu anda bu işi yapan TSMC ve Samsung var, ve hepsi full kapasite çalışıyor. Arabalara öncelik vereceğiz dediler buna rağmen arabalarda bile üretim kapasitesi düşmüş.


Daha bir sürü madde sayabilirim ama asla düşmeyeceklerini söyleyebilirim. Tek umudunuz 3050 falan ya da diğer kartlar (yeniden üretime sokulan 1050ti ve 2060) stoğa girince amazon'dan newegg'den falan tavsiye edilen satış fiyatına almaya çalışmak.

takım kötü gidiyorsa kafayı takmayıp hemen bu sene takibi bırakacaksın. seneye sinerji olursa tekrar dönersin. öbür türlü cidden çekilcek dert değil. ama mutluluğu da bambaşka bir şey. gerçi bizim takımda çok mutsuzluk olmuyor :))

not: musleraspor

Ben eğlence gözüyle bakıyorum. GS kazandığı zaman hafta sonum daha keyifli hale geliyor. Yenilirse de öyle karalar bağlamıyorum. Fener loser bir camia olduğu için onlarla dalga geçiyoruz falan, güzel oluyor.

Eğlence olarak düşünmek lazım. Dediğiniz gibi parayı başkaları götürüyor çok önemsememek lazım.

babam hasta fenerliydi ve beni "rüyanda rıdvanı gör" diye uyuturdu
muhtemelen bu yetiştirme tarzından sebep ben de ilk gençlikte hasta fenerli biri oldum
sonra gel zaman git zaman basketbol izlemenin çok daha keyifli olduğunu fark ettim ve futbola olan ilgim azaldı
4-5 senedir de hiç takip etmiyorum ve eksikliğini hissetmiyorum

Ben bunu bazen düşünüyorum bir Galatasarayli olarak: acaba orta sınıf Avrupa takımı tutsam nasıl olurdu diye. Ne hakem ne federasyon yok yabanci siniri vs vs yok yani. Izleyip geciyorsun.

Malesef Türkiye'de sikinti cok, insanı kafa olarak yoruyor futbol izleyicisi olmak e oynanan futbol da dandik olunca.
Ama birakamiyorsun iste. Ben birakamiyorum yani.

Birey olarak faydasi; yenince mutlu oluyorsun, arkadaslarinla iki bira icip mac izliyorsun. Ama dedigim gibi, sıkıntı biraz da Türkiye'de.

10-15 yıl önce yaptım, sigarayı bırakıp sigara içen adamlara acıyarak bakarsın ya şuan gözümde futbol muhabbeti öyle. zaten hiç aşırı ilgili olmadım fakat fanatiklik çok komik geliyor bana, kendi becerin başarın olmayan bir şeyle sürekli övünmeye çalışmak. Sporu severim, S sport üyeliği aldım hatta. Futbol izlemiyorum gerçi ama izlediğim sporda bazen taraf tutarım ama sırf mücadele ruhu için. Bu kadar takımlara bağımlı olmak aşırı zaman israfı. Kazanma duygusunu kolay yoldan tatmak için girilen yollar
İzleme demiyorum hobi olarak yine izle gibi oldu. bırakınca ıyy bu neymiş ya diyorsun. Ben futbolu bırakıp 2-3 yıl sonra yapamıyorum abi diyen görmedim :)

ben 3 temmuzda biraktim. takim tutmayi degil, futbola olan ilgim bitti. kombine alan, evini stada yakin tutan biri idim.

türkiyede futbolun hali ortada, şampiyonlar liginde 4-5 senede bir anca gruptan çıkabiliyoruz gerisi yok. 25 senede iki kere çeyrek final görmüşüz bu kadar.

işbu sebeple aç alman/fransız/italyan/ispanyol ligini onları izle. futboldan keyif al.

Yıllar önce ben de bıraktım, öneririm. Lisedeyken sınavdan önceki gün istanbul'a derbiye giden biriydim.

Tribünde tartışmaya girdim, neden volkan'a (kaleci olan) küfür etmiyormuşum. Kendisini hiç sevmem ama neden edeyim. Türk futbolunun özeti bu. Ortada oynanılan bir spor da yok zaten ne türkiye'de ne dünyada.


Benim gibi abartıp bi noktada tüm profesyonel sporlara karşı hale gelebilirsiniz uyarayım :D

Onun büyüklüğü ne kupa büyüklüğü, ne şampiyonluk büyüklüğü, ne o ne bu olmadığı için; sadece sevgiden, aşktan olduğu için; tabiki, elbetteki, her zaman ve her yerde tutmaya devam edersin... Hoyrat eller kirli kumpaslar kurduğunda daha iyi anlarsın neden onu sevdiğini...

Maçlarını izlemesen bile, bazen sezondaki futbolcularını tanımasan bile, ligde kaçıncı olduğunu bilmesen bile o renkleri seversin ya... Hani böyle gördüğün zaman sarının yanında laciyi, yüreğin pır pır eder, ağzın kulaklarına varır ya... İçin coşar, bir kez daha mırıldanırsın “sevgi neydi?”

Ve bilirsin ki “sevgi, kalbindeki onun yeriydi”

:)

türkiyede büyük takım tutmak kadar saçma bir şey yok. çok anlamsız. döngü aynı 0 ilerleme ve başarı var. horoz dövüşü gibi manasız. premier lig ve bazı yabancı ligleri takip ediyorum.

Kucuklugumde cok kisa bir donem haric cok ciddi takip etmedim futbolu. 15 sene once de tamamen biraktim.

Eksiden gorebildigim kadari ile zaten kirli bir sektorken iyice tiyatroya donmus. E tiyatro izlemek isteyince de tiyatroya gidilir maca degil.

Maslow piramitinin alt basamaklarindan olan "Bir gruba aidiyet hisetmek" ihtiyacini cok guzel karsiliyor ona lafim yok.

Canan Karatay'in cok guzel bir tespiti var: biz spor yapan bir millet degiliz, televizyonda mac izleyen bir milletiz. Sporu izlemenin degil bizzat sporu yapmanin, egzerzisin onemini kavrasak tum toplum daha dinc ve saglikli olur, uzun vadede yasam omru uzar, devletin saglik harcamalari azalir. Hayir bir de Turkiye'deki toplumsal yapiyi, birlikteligi de zedeliyor, kutuplasmayi, kavgayi arttiriyor en egitimli kesim bile konu futbol olunca iqsu 50 oluyor, gecen mac size penalti calinmisti, burda bize aynisi calinmadi, o hakem fenerli, federasyon cemisgezekli, o onun adami, yok bize operasyon var, Zorlu'da bulustular, senin klubun fetocu:) Koca koca kelli felli adamlarin konustugu konuya bakar misin:) Sosyal medyasi ayri, mac onu mac sonu dirdiri ayri. Ortaokullu liseli ergen isi, o enerjinin o zamanin %20si baska alanlara kanalize edilse tum toplum icin daha yararli olur

Son olarak Ugur Meleke'nin efsane tespiti:
"biz birey olarak yetersiz bireyleriz genellikle. güzel değiliz, yakışıklı değiliz, uzun boylu değiliz, iyi eğitim sahibi değiliz, enstrüman çalmıyoruz. çok iyi okullarda okumadık, çok güzel kız arkadaşlarımız yok... birey olarak bir şey ifade etmeyince, sokaklardan bakıyor; kalabalıklardan ayrılamayınca ne oluyor? kalabalıklara katılıyor. ben fenerliyim, ben galatasaraylıyım; mahvederim sizi. ben şu partinin sempatizanıyım, nasıl yendik? ben ibrahim tatlıses fanıyım, ben beren saat'e bayılıyorum. kalabalıklara katılıyor bir şey ifade etmek için. birey olarak bir şey ifade etmediği için... birey kalitesi düşük toplumlar bu tarz sıkıntılar yaşamaya mahkumdur. bunun yolu*, toplumsal hareketlerden geçer...."

soranlara "galatasaray süper kupayı aldığı gün, zirvede bıraktım" diyorum şakayla karışık.

hani bir şeyle yakinen ilgilendiğinde sana olduğundan önemli görünür de arana belli bir mesafe girdikten sonra önemini yitirip silinir gider ya,, futbol da öyle oldu.

babamda, eniştemde gs-fb ya da çok önemli şampiyonlar ligi maçı 2 yılda bir filan denk gelirse oturur bakar, "öyle pas mı atılır oç" filan diye ortama ayak uydurmaya çalışırım.

onun haricinde şu an bana 3 büyük takımdan ikişer futbolcu say desen sayamam. fatih terim hariç kim çalıştırıyor filan bilmem.

nasıl kafam rahat var ya, bilemezsin.
kesinlikle doğru yoldasın demeye geldim. bunu sen de anlayacaksın, başka bir seçenek yok.

aradaki fark açılıyordur. türk milletinde maddiyat çok önemli olduğu için insanlar triplere giriyor. ben de maaşımı sadece karşımdakinin benimle aynı ya da benden daha yüksek daha yüksek olduğunu biliyorsam söylerim. daha az olduğunu tahmin ediyorsam asla konusunu bile açmam.

Ayni sektorde oldugum yakin arkadaslarima soylerim, ozellikle karsilastirma yapmak icin faydali oluyor kimin ne kadar aldigini bilmek. Maasin gizliligi isverene yariyor.

Bence bu patronlarin aldatmacasi, maaslarini soylemesinler de protesto etmesinler.

Ben maasimi soylerim, bir arkadasim benden yuksek aliyorsa arkadasimi seviyorsam buna sevinirim. Daha da para kazansin isterim. Zaten bunu istemiyorsam gercekte arkadasim degildir.

O benden yuksek aliyordur bu arada ondan eminim acaba anlayamadigim bir iyi niyet mi var?

Ülkenin çoğu köle olarak görüldüğü için, çoğu insan hak ettiklerinden çok çok az maaş alıyor. O yüzden sorana söyleyince üzeceğini düşünüyor olabilir.

Bizim arkadaş grubunda az kazananlar varken söyleyemiyorduk. Herkes belli bir minimumu aşınca leaderboard yaptık artık; birbirimizi gaza getiriyoruz az alana iş değiştirsin diye baskı yapıyoruz vs :D Bu yaklaşım aslında ortalama maaşlarımızı da çok çok artırdı.

Menfaat talebinde bulunmanı peşinen engellemek için geliştirilen bir özsavunma olabilir. Benim bazen oluyor.

Ben az olduğu için çekiniyorum, ortalamanın üstünde olsaydı da insanları kötü hissettirmemek icin söylemezdim. Ortalama bir maaşım olsa söylerdim ama.

valla ben de bilmiyorum. bizim de dört kişilik bir lise grubu var, ikisiyle kazancımızı hala açıkça konusuruz, 4. yü biraz zorlamak gerekiyor, önce bir geveliyor. araba ve ev aldı belki bu etaplarla ilgilidir :D

Senin ciddi ustundedir nezaketen soylemek istemiyordur belkide moral bozmamak icin...

Yargilanmamak icin.

Ben düşükken söylemeye çekiniyordum, şu an ancak geldi arkadaşlarımın seviyesine ama bu kez de asgari ücret veya biraz fazlası alan arkadaş/akrabalara söylesem vay aq diyecekleri için söylemiyorum.

Benim maaşım düşükken üzülüyordum çünkü lan aynı bölümden mezunuz adam benim iki katım maaş alıyor diye.

sadece ve sadece borç isteme diye.

maaşımı kimseye söylemem. anam babam da bilmez. bana mahrem geliyor, "aç götüne bakayım" denmiş gibi oluyorum sorulduğunda.

Ben de ne kadar yakınım olursa olsun hiç kimseye maaşımı söylemem. Sadece maaşımı veren bilir. Tam olarak @lcha +1. Bence benim mahremim bu. Borç istenmesiyle alakası yok.

maaşı mahremim sayanların neden böyle düşündüğünü ögrnemek isterim. Bence bu emek-iş konusunda da biraz bilinçsizlikle ilgili bir şey. Arakadaşlar. Emek verdiginiz ve karşınızda ücret ödenen bir ekonomik sisteme tabisiniz. Maaş ve işinin sizin mahreminiz değil, bilakis oldukça kamusal ve toplumsal bir şey. Bir işçinin maaş benim mahremim dedigini düşünebiliyor musunuz? Yani bu düsünce nasil oluştu, içinizde nasıl temellendiriyorsunuz merak ediyorum, özel şirketlerde bizzat ekonomide kullanılan bir araç emeğiniz, işiniz. Bir nevi hepimizin aklı ya da bedeni kiralanıyor, iş dediğimiz bu, gocunacak bir şey yok. Nasıl mahrem olsun? ilk söyleyecğim bu. Sahiden merak ediyorum. Soruya cevap:Kendini kötü hisssetme diye söylemedi.

@Icha +1

Maaş sormam da sorulmasından da hoşlanmam. Annem ve babam dahil bilmez. Sonra “sen şu kadar şu kadar alıyorsun, şöyle şöyle para kalması lazım” gibi hesaplar yapıyorlar. Paramı istemiyorlar ama bu şekilde kontrol ediliyormuş gibi hissediyorum. Bu yüzden söylemiyorum.

Böyle şeyler görgü kuralları çerçevesinde uluorta konuşulmamalı. Benim gelirimi sadece ailem, ilerde de evlenirsem eşim bilir.

maaş sorulmaz veya sorulmadan söylenmez. her yerde ayıptır.

ama şöyle özel durumlar vardır mesela bilmediğin bir sektörde veya firmada işe gireceksindir dersin ki buranın ortalaması nedir? çok özel olmaz ise sen ne kadar maaş alıyorsun vs.

bunun cevabı da yine ortalama veya yaklaşık şeklinde olmalıdır.

peki neden maaş söylenmez?

çünkü ben o firmayı karıştırmak isteyen biri olabilirim ve 5k-6k tl fazla söyleyebilirim bu da o firmayı karıştırır.

bizde neden yaygın?

memur toplumu olduğumuz için. memuriyette zaten aldığın alacağın bellidir o sebeple konuşulmasında bir sakınca yok.

ama özel sektörde olay farklıdır her zaman çünkü sen bana o maaş bilgisini verdiğin zaman ben istediğim şekilde firmayı karıştırabilirim.

benim maaşım yaptığım işin dışarıdaki algısına ve şahsi iş bilgime göre düşük; bu yüzden herkese söylemiyorum.
önceden söylüyordum, sonra niye düşük daha yüksek olması gerekmiyor mu, başka yere geçsen daha fazla alırsın gibi yorumlar geliyordu; hepsine açıklama yapmaktan sıkıldığım için artık herkese söylemiyorum.

ayıp ya da gizli kısmında hiç değilim, aksine çatır çatır söylerim güzel maaş alsam. sanki borç isteseler vermek zorunda mıyım?
ama ısrarla soranlara, niye söylemiyorsun diyenlere uyuz oluyorum. senin örneğindeki yakın arkadaş olsam belki bi tık ısrar ederim ama zaten o yakınlıkta olduklarıma da söylüyorum.

Ben akrabalarıma söylemiyordum ama annem söylemiş. Anında jazzabel kredi çeksin şöyle yapsın böyle yapsın demeye başladılar :D

Arkadaşlarım ve eski şirketlerdeki yakın arkadaşlarımla maaş, prim, zam, performans notları vs her seyi söylüyoruz. Çevremde neler oluyor, süreçler nerede nasıl, benim çalıştığım şirket nasıl görmeyi seviyorum.

Maaşımı söylemeyi hiç sevmiyorum. Bazen arkadaşlarım soruyor, maaşımda çok değil normal memur maaşı ancak bazı arkadaşlarımdan aşağı yukarı fazla aldığımı tahmin ettiğim için çekiniyorum söylemekten, biraz ayıp sayıyorum, böbürlenmiş olarak gözükmek istemiyorum. Arkadaşınız da öyle düşünmüş olabilir.

aynı işyerinde günde 10 saat yan yana çalışan insanları birbirine düşman eden, yükselebilmek için yanındaki iş arkadaşının hatasını 4 gözle bekleyen, herkesin birbirinin kötülüğünü içten içe istediği aşağılık kapitalist ekonominin mide bulandırıcı bir yan etkisi. annesine dahi maaşını söylemeyen, "PARA" yüzünden bırak yakın arkadaşını, annesiyle dahi çatışmaya girme potansiyeli olan bir insan tipi yaratabiliyor. cevaplardan da anlayacağınız gibi. samimiyetsiz, boktan insan hareketidir.

tek yaşıyorum . su karta yüklemeli sistem. 20 atıyorum 1 ay bazen daha fazla (kışın) gidiyor.
elektrik kışın 200 küsür maksimum gördü (ısınma elektrik ile) normalde yılın yarısından fazlası 100ü geçmez. 80 küsürlerde takılır.

Tek yaşıyorum. Elektrik 120, su 20 civarı. İstanbul Anadolu Yakası.

Tek.
Elektrik 65 tl, su 20 tl
İst.

Tek kişi izmir.
Elektirik 90, su 100 civarı.

elektrik 275 su 100 4 kişilik aile.

elektrik 90-100
su 20
tek

tek yaşıyorum, ankara.

elektrik ~130 geliyordu. inanmasam da bedava para diye mining'e başladığım için aylık ~250 oldu şimdi.

duşta telefondan sudoku çözmeyi seven bir insan olmama rağmen su sabit 17tl geliyor her ay.

2 yetişkin 1 çocuk
200 elektrik 100 su

Hunt showdown oynadığım en iyi online oyun. Birlikte kapışmazsınız ama 2 kişilik takımlar yapıp 2 takım halinde oyunda girersiniz

heroes of might and magic 3. 2x2 haritalar vardı

worms

heroes of might and magic'i önermiştim daha önce arkadaşlara ama bayar demişlerdi.

cod2 tabii ki. cod sevmeyen benim gibi bir plaza canlısı bile arkadaşlar çağırınca indiriyor cod2'yi :D


onun dışında chivalry iyidir, rocket league süperdir, eycof/rise of nations/civilization/empire earth var strateji tarafında


gerçek anlamda ağız burun kapışmak isterseniz de gang beasts ilk aklıma gelen önerilerim olur.

kapışmak değilde 4 kişilik takım kurup beraber cebelleşmek için overcooked 2 olabilir. sesli iletişiminiz varsa bir yandan çok keyifli oluyor.

Northgard

@aguen'i overcooked 2 bitirdik :)

arka sokaklar. covidin ekmeğini iyi yedi.

covid'in esamesi okunan yerli-yabancı hiçbir yapıma denk gelmedim.

filmlerde zor ama türk dizilerinde çok var

dizilerde sadece arka sokaklar'da gördüm.

*The Good Doctor* 4. sezonda 2-3 bölüm işlendi, daha sonra covid geçmiş gibi akmaya devam, maske falan yok.

this is us :(( 10. bölüme geldiler bu sezon hala pandemiyi katmaya devam ediyorlar. her bölüm maskeliler. bir de blm olaylarını da eklediler. o daha çok ilk bölümün konusuydu ama sezonun devamında değinilecek gibi bazı sebeplerden dolayı.

Grey’s anatomy’de islendi ama sonra gecmis gibi yaptilar mi bilmiyorum

FX'te polisiye bir dizi gördüm geçen. Maske takıyorlardı ve dublaj yapanlar da maske takarak seslendirmiş gibiydi. Boğuk ses.

foxcrime daki bazı dizilerde (bull, 9-1-1 aklıma gelenler ) karakterler maskeli genelde.

Shameless'ta bayağı büyük bir storyline son sezonda. Maske takmayanlardan tutun kafelerin barların kapanmasına, kaçak gym işletenlere her şey var

arka sokaklar zaten söylenmiş. başından beri maskeli hayat, covid geçirip iyileşenler, iyileşemeyenler, sağlık çalışanlarının yaşadıkları vsvs. her açıdan değiniliyor.

hekimoğlu'nun da yeni sezon ilk bölümüydü yanılmıyorsam. ateş, öksürük belirtileri olan bir hasta için emre "covid bakıldı mı" demişti, öteki de "böyle bir dönemde atlanması sözkonusu olabilir mi sence" diye ayar vermişti. aynı şekilde hekimoğlu da kamu spotu gibi konuşup dezenfektan sıkmıştı ellerine. ama ne bir daha bahsedildi, ne de maskeli bir hayat yaşanıyor dizide.

EaseUs Data Recovery Wizard Pro (korsan indirin pro versiyonunu)

Bu yapamazsa hiçbir şey yapamaz zaten. Kaç kez kurtardı beni (iki kez, sonrasında akıllanıp yedek almaya başladım zaten)


İşe yararsa da parasını verip alın ama, ucuz zaten :D

Ama bilgisayar hiç görmüyor hard diski. Yine de kurtarır mı?

virüsse fiziksel bir hasar yoksa, ve virüsün amacı verileri yok etmek değilse kurtulur bence.

Virüs dosya sistemini bozmuş olabilir, çalışmıyor derken windowstaysanız bilgisayarıma sağ tuş tıklayıp yönet diyip diski görüyor mu bakabilirsiniz. Disk yönetimi gibi bir kısım olmalı.

Fakat değerli(manevi de olsa) veriler varsa ben olsam uzmanına yaptırırdım.

Fiziksel hasar olduğumu söylediler malesef:(

Bu virüs değil, hdd bozulmuş. Olasılıklar şunlar; ya disk yüzeyinde çizilme var ki bu düzeltilmesi zor bir şey. Linux'ta "dd" ile sektör sektör tarayarak belki bilgilere ulaşılabilir.

Ya da hard diskin kontrolcu devreleri bozulmuş olabilir. Aynı marka harddiskten devresi sağlam ama içindeki diski bozulmuş bulabilirseniz sizin Hard diskin içindeki disk sökülüp o aldığın Hard diskin içine takılarak sağlam kontrolcü ile çalışması sağlanabilir.

En kötü dönünce buzdolabına koyarsınız, toparlar. Ama ben de bir şey olacağını düşünmüyorum.

Bavuluna prenses muamelesı edılmeyecegı ıcın deforme olma olayını goz onunde bulundur derım :) Ben ABDden ızne geldıgımde Agustos ayında 2 sene oncesı getırmıstım 1 bavul dolusu, sadece bazıları kırılmıstı sagdan soldan ama erıme vs olmadı. Zaten soguk yerde duruyor bavullar ve gumrukte de problem olmamıstı.

Valizin biri tamamen çikolatalarla doluydu; poşetlerin içine koymuştum en dışa da bir iki kıyafet vs.

Tren + uçak + uçak + havayolu servisinden sapasağlam geldiler bir tanesi bile çatlamadan erimeden.

Yilda birkac kere IST-LA ucusu yapiyorum 13-14 saat. Antep fistikli cikolata tattirma gafletinde bulundum arkadaslarima, simdi hep soruyorlar :) Lokum, cikolata vs hicbir sey olmuyor, merak etmeyin.

her ihtimale karşı poşete koyun. kolay kolay erimezler. biraz deforme olabilirler ama bavulun en ortasına, etrafında bol giysi ile koyarsanız bir şey olmaz.

the office

fleabag kesinlikle.

edit:
evet aslında biraz "buruk" diye hafifleteyim.
ama diğer yandan çok da güldürüyor yahu, çok eğlendirdi beni.
aslında biraz düşüncelere dalıyorsun, yani o açıdan kafa dağıtmayabilir de.
karar veremedim ama çok güzel. :)

ama kafa dağıtmaktan kastınız binge yapmak gibi bir şeyse ozark'ı veya o tip dizileri tercih edin.
netflix'te good girls falan da var mesela, tamamen boş ama izleniyor, fena değil.

modern love

fleabag iç karartmıyor mu ya :D

çok çok çok güzel bir dizi ama kafa dağıtmanın tam tersini yapabilir.

ben nbc komedilerinin herhangi birini / hepsini (the office, parks & rec, community, brooklyn nine-nine, the good place vs. vs.) öneriyorum

Kafa dağıtmalık dizi nedir tam olarak?

Superstore

Amazon: the marvelous mrs. maisel

Fleabag'in 2. sezonu son zamanda izlediğim en iyi dizi sezonudur. Ruh haline göre sıkıntıya sokabilir. Amazon.

amazon = house m.d

netflix= ozark, house of cards

strange things bence.

Fleabag'i izledim, müthiş bir dizi kesinlikle ama kafa dağıtmaya uygun değil hakikaten :)

@ryhmer yormayacak (yani aşırı dram, gerilim olmayacak), fakat akıcı ve bölümleri üst üste izlenebilen diziler.

the marvelous mrs. maisel +1

lillyhammer.

lillyhammer +2.
community
the good place
the it crowd

rick&morty - futurama - bojack horseman tarzında animasyonlar ilaç gibi geliyor.

Universite egitimi çöp çunku yoksa boyle olmamali bence

kesinlikle katılıyorum. bence yüz yüze olabilecek bütün bölümler böyle devam etmeli, bazı mühendislik uygulamalı alanlarda uzaktan kontrollü laboratuvar kurulup sorun da çözülebilir.

herkes için fırsat akademisyen rahat, öğrenci rahat, devletin sırtında kampüs işletme ücreti düşüyor bu bir fırsattır.

Üniversite eğitimi akademik çalışmalar dışında insanı sosyal açıdan da geliştiren-değiştiren bir şey. O yüzden iyi değil.

uzaktan eğitimi bilemem ama uzaktan çalışmak kesinlikle şahane.

sadece imza atmam gerekirse işyerine gidiyorum o kadar.

tüm toplantılar, dökümanlar, takipler her şey evden de oluyor. bunu işveren de gördü ve en büyük değişim budur.

ben de memnunum. inanılmaz bir okuma yüküm var. yurtta ya da öğrenci evinde yaşıyor olsaydım şu an kendime ayıracak vaktim kalmazdı muhtemelen. şu an her şeyim çok daha düzenli.

evet sosyallik konusunda dezavantajları olsa da.

Değil sosyal anlamda neler kaçırdığınızı bilmiyorsunuz

mg3929 +1

Zahmetli ama vakit kaybı değil. Kulüpleri, sosyal etkinlikleri, sanatı sepeti geçtim, kantinde/çayırda çimende oturup geyik yapmayı ve sosyalleşmeyi bile kaçırıyor çocuklar. Özellikle bu yıl başlayıp hocalarını bile yüz yüze görmeyen gençlere çok üzülüyorum cidden.

Soylenilenlere ek olarak mesela mezun olmadan 4 ay once full time calismaya baslamistim bir onceki seneden mezun olup ise giren arkadasim sayesinde. 4 sene evde patates gibi otursaydim oyle bir calisma alaninin oldugundan haberim bile olmazdi, referansi gec.

Veya mesela ortalama liseyi bitirmis 18 yasinda bir birey sifir donanimli oluyor. Benim okudugum universitede bircok kisi nasil mail yazilir, nasil topluluk icinde veya ciddi bir gorusmede konusulur ogrenci kuluplerinde calisarak ogreniyordu.

"vakit kaybi" diyenlerin gercekten vakitlerini nasil doldurgunu merak ediyorum.

Üniversitelerde uzaktan eğitim çok güzel bir şey sosyalleşeceksen başka yerde sosyalleşirsin gerçi bu ortamda artik hiç bir şey eskisi gibi olmayacağı için o sosyalleşme işide whasupdan grup kurarak olur gerekirse toplanılır vs

bana kalirsa Tıp ve Mühendislikte gayet güzel uzaktan eğitim olabilir Laboratuvar olması gerektiği yerde okula gidersin diğer herşey uzaktan gayet güzel olur rahat olur maliyeti düşük olur

harika. beylikdüzünden taksime gitmekten kurtuldum. 4 saat artıdayım.

üniversite eğitimi baştan çöp zaten. tüm dünyada sıfırdan düşünülüyor, üniversite eğitimi 1500'lerden beri aynı teknikle sürüyor düşünebiliyor musun

yüz yüze eğitim sistemimizdeki problemler nedeniyle uzaktan eğitime geçince farklılık yok gibi duruyor.

o halde bugüne kadar yerilen açıköğretim ve diğer uzaktan eğitim kurumlarının yerilmesi boşunaymış.

bir de üniversite kültürü diye bir şey var. okulları sadece bir kaç formül ezberleten ya da bir kaç konuyu ezberleten kurumlar olarak görürseniz yanılırsınız. mesela alakasız ama liselerdeki kılık kıyafet yönetmeliğinin esnetilmesi iyi bir şey değil. öğrencilere bulundukları ortamın gerekliliklerine göre giyinme kültürü veriyor. aynı şekilde üniversitelerde insanlar sosyalleşiyor. çeşitli konularda aktiviteler kovalayabiliyor. üniversite arkadaşları meslekleri boyunca yanlarında oluyor vs vs vs

aga bu kadar seviyorsanız uzaktan eğitim okuyun:)

Eğitim olarak daha iyi, tartışmasız bu. Şu anda da üniversitelerin fiziksel olarak açılmasına karşıyım.


AMA

Üniversiteler sadece bir öğretim kurumu değiller. Evet çoğu insan lise gibi okuyor buraları, gelişmemiş bireyler olarak çıkıyorlar. Yine de üniversiteler bireylerin kendilerini keşfettiği, topluma dahil oldukları yerlerdir. Ergen olarak girip sorumluluk bilinci olan, kişiler arası* ilişkiler kurmayı becerebilen yetişkin bireyler olarak çıkıyorlar.

*interpersonal yazacaktım çeviremedim tam

üniversite sadece eğitim değil ki, hayatı öğrendiğin bir yer. sosyalleşirsin, insan ilişkilerini öğrenirsin, hocalarınla ve kültür açısından seni geliştirebilecek, belirli kültür seviyesine ulaşmış arkadaşlarınla muhabbet edersin, ufkun açılır. sınıfta sunum yaparsın, topluluklara konuşmayı öğrenirsin.

diğer yandan, okula gidersin, biri müthiş ders notu tutmuştur laf arasında muhabbeti geçer alırsın, ya da proje vardır okul çıkışı kütüphanede toplanıp yapılır gibi şeyler de bence online'da bu kadar kolay yürümüyordur.

işin bir de sosyalleşme boyutu var. kulüpler var. üniversiteye gitmeden samimi arkadaşlıklar kurulabileceğini düşünmüyorum.

Süper ya uygulamayı da çağırıyor hoca 2 kişiye 1 profesör 1 günde anlatıyor

hahah herkes sosyalleşme , insan ilişkileri , kültür seviyeni arttırsın felan yazmış süper gerçekten. Üniversite öğrencilerini çoğu boş beleş takılıyor 4 sene ne kültürel anlamda ne sosyal anlamda kendine bişey katıyor. eğer bahsettiğiniz ders çıkışında cafeye gittikten sonra eve dönmekse evet üniversite öğrencileri kendine çok şey katıyor üniversitede. Dersler ve hocalarda ne kadar vasat olabilcekse o kadar vasat.

merhaba,

iyi geceler,

yok demek çok iddialı olur. illa ki üzdüğüm birileri vardır ama bilerek ve isteyerek üzdüğüm, hatta "çok" üzdüğüm biri 21 saniye kadar düşününce aklıma gelmedi.

o zamanlar "yok canım, öyle bi insan değil." dediğim biri beni uzun süre üzmüştü :) şimdi düşününce yine onu suçlamıyorum. çünkü ben aşırı aptalmışım diyorum.

Evet. Benimkiler daha çok küçükken yaptığım şeyler. Bazen çok sinirleniyorum kendime. Bizim mahallede kapıcı çocuğu vardı yoksul. Bana küçük gelen ayakkabıları ona vermişti bizimkiler. Ben de çocukla dalga geçmiştim, kapıcı çocuğusun ayakkabın benim eskilerim diye. Şimdi belki "küçükken benle böyle dalga geçen bi o.ç. vardı" diye düşünüyodur bilemem. bazen aklıma gelir ve kendime sinirlenirim ve üzülürüm.

Evet benim de var keşke yapmasaydım, neden üzdüm ki onu, dediğim. Bu yükten kurtulmak için de sanki karşımdaki bir kişiye anlatıyormuş gibi içimden tane tane açıklamamı ve pişmanlığımı dile getiriyorum ve o ağırlık biraz hafifliyor :) çünkü samimi olarak pişman olduğun için kendi arc'ını tamamlamış duruma geliyorsun

Üç soruya da evet. Ama kötü niyetli değildim, tecrübesiz aptal bir gençtim o yüzden. Geri dönebilsem her şey farklı olurdu kesinlikle.

Hepsine evet.

İlkokulda 99% bullyleniyor olsam da, bir keresinde birini de ben bullyledim bi tek bu var herhalde. Sonrasında iyi bir insan olmaya çalıştım, kimseyi üzmediğimi düşünüyorum. (Alternatifleri yerine kendim üzülmeyi tercih ettim hep)

hayır, hayır, hayır. çok eminim bu cevaplardan.

ailemdekilerdir ama öyle incir çekirdeğini doldurmayan saçma tartışmalar. onun dışında yok. tabii ki sonrasında üzülüyor insan.

www.cbs.com

vpn kullanarak izleyebilirsiniz.

Direkt link, tıkladığınız an inmeye başlar mobil veri varsa dikkat edin 2gb.

dl10.debrid.link


Duyuru dışına yaymayın lütfen hesabım kapanmasın:)

Ben yapıyorum, benden sonra tüm arkadaş grubu da başladı. Öncelikle peşin peşin yazayım, bitcoin aptallıktır. Dersini de aldım olan ufak şüphelerim de gitti, birilerine çok fena patlayacak.

Neyse, bedava para için buradayım. 3080 var bende, full kapasitede çalışmıyor tabii, 65% vs diyelim; günde de 12-18 saat çalışıyor. Şu an günlük 40tl kar geliyor. Normalde ortalama günlük 80 civarında. Geçen ay peak yaptığında günlük 150tl geliyordu ama o 2-3 gün sürdü.

Gelir gelmez satıp, elektrik faturasını düşüp dolar alıyorum gelenle.

Türkiye’de yapılacak iş değil. Aletleri üreten, bitcoin için elektriği ucuza veren, bu işi teşvik eden Çin yapıyor madenciliği. Şu anda herhalde üretilen bitcoinin en az %70’i oradan geliyordur.

Kiradayken %12 civarındaydı. Ev aldım şu an maaşın %30 kadarını ödüyorum. Bunun bir ideali yok, evliye bekara yaşam tarzına göre bile değişir. Kimi vardır evcimendir evden başka harcaması olmaz maaşının büyük kısmını kiraya basar, kimi vardır gezmeyi sever gezmeye para harcar vs vs. Genel olarak kiraya verilen para havaya gider ama onu da düşünmek lazım. Yaşamımdan çalıp havaya para saçmak istemem, o yüzden ben oranları düşük tutuyorum.

İstanbul/ataşehir.

Şu an %21 civarı konum istanbul

Ayrıca 7000 maaş için bence 2000 maks ideal ama 2000e de çok ev kalmadı, 2500 zorlanabilir fazlası çok şov olur. 2500 biraz şov olur.

Turkiye'de %20 civariydi, yurtdisinda %35 civari. Turkiye'deki 3+1'di, burdaki 1+1.

Mahallesini sevdigi icin 5 bin kazanirken 3500 kira veren arkadasim vardi, 15bin kazanip 1500 kira veren arkadasim da var. Biri moda'da oturuyordu digeri tuzla'da.

7000 ise 2000 ama başka kredi vs olmadığını varsayıyorum.
15000 se 3000 burda gelir iki katı ama kirada iki katına çıkmak mantıksız geliyor çünkü en azından ankara için konuşursak 3000e çok güzel evler var. parayı kiraya gömmeye gerek yok.

%12,6

Şu an bende de 12.6% imiş.

Upgrade düşünüyorum ama. 15-16% olur tahminen yazın ev değiştirirsem.

bende %20

%8.5 gibi. istanbul'da.

%20, ay sonu zamla %25 olur.

%17

Yuzde 20. Yuzde 20nin ustune cikmamaya calisiyorum

İstanbul %18.

%15 civarı, eşyalı 1+1 ev, Ankara incek.

%21,42'ye denk geliyor. İstanbul - Ataşehir. Sıradan bir mahalle. Site vs. değil yani.

Benim şu anda %20 ama 30'a kadar çıkarım. Ev önemli.

İstanbul Erenköy 3+1 %25

Ankara'yı bilmiyorum ama İstanbul'da o oranlar yemiyor. %35-40'a kadar çıkmak durumunda kalabiliyorsun maaşın düşükse ve ortalama/düzgünce bir yerde kalmak istiyorsan.

maaş 5.1x, kira 2.3x

%45 yapar

konum romanyanın bir şehri, ev 1+1, konum ve ev olarak fiyat normal

istanbul, %5 gibi

yurt disi %15 civari.Sansliyim sanirim genelde %30-35 yurt disinda cok olasidir

%4,4

Ben de buna çoook çok baktım, en son yeni android telefon aldım.

Ücretli uygulamalara hala güvenmiyorum ama reddit'te sorduğumda herkes Dr. Fone önermişti çalıştığını iddia ederek.

windscribe kullanıyorum, gayet memnunum. indirim kodları oluyor dönem dönem, araştırırsan epey uyguna geliyor.

vpn france kullanıyorum. ayda 21,99. memnunum. paris'ten bağlanmak hoşuma gidiyor, eminim daha ucuzları da vardır ama dfgkf. sadece fransa'dan değil başka ülkelerden de bağlanılıyor bu arada ama ben onu seçtiğim için paris'ten bağlanıyorum.

Kaspersky

surfshark

Expressvpn. Alternatifi yok gibi bir şey.

PIA falan vardı ama onlar da şaibeli bir firmaya satıldı. Nordvpn vardı, bir iki leak oldu onlara da güvenmiyorum. Express hem hızlı, hem bugüne kadar bir yamukları olmadı, hem Netflix/Amazon/Hulu vs. hepsini destekliyorlar.

Tek eksisi biraz pahalı, ama değiyor bence.

Surfshark uygun gibi gözüküyor iyidir inşallah. Teşekkürler herkese.

belçika'da yaşarken hollandalı bir kızla evlenmişti, singapur'da yaşıyorlardı, en son konuştuğumuzda (bir sene önce) amerika'ya taşınma planları vardı. herhalde amerika'da yaşıyorlardır şimdi. stalklamıyorum, zaten sosyal medya kullanmıyoruz. çok sevdiğim bir dostumdur hala, araya o kadar mesafe fln girince iletişimimiz koptu bayağı ama şimdi arasa/arasam araya hiç mesafe ve zaman girmemiş gibi yine dostça uzun uzun konuşuruz.

hatırlamıyorum bile.

Bu duyuruyu okuyunca “haa öyle biri de vardı evet” dedim.

Yurt disinda. Evlenmedi ama stalklamiyorum.

Hala beraberiz ama arada uzun süreli bir ayrılık oldu. Sonra bir yerde denk geldik tekrar barıştık.

hafızamı baya bi zorladım ama kim olduğunu hatırlamıyorum. hatırlasaydım stalklamazdım da. ama şu an bu yazıyı okuyunca aklıma gelir instadan tivitırdan bakabilirdim.

Bi daha hiç görmedim. Hiçbir fikrim yok. Zaten normalde beğenmeyeceğim biriydi,, sarhoşken öpülmüştüm:(

Instagram'da ekli ama aktif bir iletişimimiz yok. Arada paylaştığım fotoğrafları beğeniyor diye çıkarmıyorum heheh

@i ve been mistreated +1

Hala dost kaldığımız için bir dostumu stalklıyor gibi arada stalklıyorum tabii ki ;)
Evlenmedi ama tutkulu şekilde başkasını öpüyor.

facebook listemde.
ilk eklediğimde (ya da o mu eklemişti, hatırlayamadım) arada bir haberleşiyorduk ama aktif iletişimimiz yok şu anda.
herhangi bir flört falan gibi değil, eski arkadaş gibi bir sohbetimiz vardı zaten.
zamanında çok yakın arkadaştık, 1-2 ay çıkmıştık ama olmayınca ayrılıp arkadaşlığa devam etmiştik.
işin içinde seks olmayınca, o yaşlarda oluyordu öyle şeyler tabii.

çok da sevdiğim bir insandır.
profesyonel fotoğrafçı, evli değil, stalklamıyorum.

evli, iki çocuğu var.

ben stalklamıyorum çünkü umurumda bile değil nerede olup ne yaptığı.
ama iki yıl kadar önce abim wp'dan ablalarıyla birlikte birkaç fotoğrafını attı. (nereden, niye bulmuş bilmiyorum allah'ın işsizi) başta tanıyamadım, o hatırlatınca şok oldum.

sonra dikkatle bakınca fark ettim ki neredeyse hiç değişmemiş. yani bizim türk kadınında tipik olan iki çocuğu yapınca godzilla'ya dönme sendromundan mustarip değil. çökmemiş, iyi görünüyordu.

zaten daha 16 yaşında bile fiziği muhteşemdi. o anlamda onun gibi birini daha "öpmedim".

en son hangi üniversitede ve hangi bölümde okuduğunu öğrenmiştim. benimkiyle çok benzerdi. ama iletişim kurmadım. şimdi mezun olmuş olmalı. ne yaptığına dair hiçbir fikrim yok.

adını hatırlayamıyorum
hatırlasam stalklamak isterdim

sosyal medya kullanmıyor. belki evlenmiştir bilmiyorum. sosyal medyası olsa bakardım ama.

Kendisi şu an brezilya'da zaten brezilyalı yüksek lisansını bitirmiştir varsayıyorum. Belki doktora yapıyordur arada sırada paylaştığı sunum fotoğraflarını görüyorum :)

Baska bir sehire tasindi. En son tutkuyla optugu kisi kiskandigi icin beni facebook'tan silmisti gecen sene :D beni neden kiskandigina dair hicbir fikrim yok. İnstagramda duruyor, orda gormedi herhalde yeni maniti :D aktif bir iletisimimiz yok. Ayrildiktan sonraki ilk yillarda vardi. Pek stalklamiyorum.

kendisiyle evlendim, eşim olurlar.

hiçbir fikrim yok, stalklamak adetim değil :D

Korkunc tipsiz ve ne alaka dediğim bir kızla nişanlanmıştı en son, belki evlenmiştir ama çok da önemli biri değildi 1 2 ay flört ettiğim biriydi o yüzden stalklamıyorum, arkadaşlardan duyup bakmıştım o zamanlar

Uyuşturucudan beyni akmış şekilde sağda solda dolanıyor. Belki uüksek dozdan ölmüştür. Stalklama adetim yok insanları. Olsa da bakmazdım. Haline üzülüyorum.

Stalklamıyorum ama bir iki denk gelmiştim, tıp okuyor hala. İkimiz de yetişkin bireyler olarak arkadaş devam edecektik ama sevgilim çok sıcak bakmadı bu fikre, isteklerine saygı duydum ben de. Yarım senedir falan konuşmadım kendisiyle.

Çok ekstra biri olacağını düşünmüyorum, uzmanlığını alır; hobi olarak müzik yapmaya devam eder vs. öyle yaşar. Çok heyecan aramıyordu zaten. Umarım mutludur ¯\_(ツ)_/¯

bilmiyorum. stalklamıyorum

açık konuşayım yıllar önce belki 5-6 sene olmuştur aklıma gelmişti, sosyal medyada aradım stalk için ama bulamamıştım. 2019 da fake hesabından beni eklemiş. belli belirsiz bir profil fotosu koymuş. başta anlamadım sonra whatsapp verdi, biraz muhabbet ettik. 2. evliliğini yapmış, türkiye'ye gelince haber ver buluşalım dedi, biliyorum buluşursak takılırız da ama evli olduğu için içimden gelmedi. arada estikçe 2-3 ayda bir bakıyorum instadan, hatta şuan aklıma gelince bile açıp baktım :D

benimle birlikteyken "öyle şey olur mu yahu o benim ilkokul arkadaşım!11!!!!!111!!!" dediği kişiyle evli şu an. :))))))))))))))))

çok umrumda değil de, sağlam travmalarımdan biri olduğu için arada açıp bakıyorum ne durumda diye.

Kendisi minor sozluk celebritysi idi, birakti. Simdi bir Avrupa ulkesinde calisiyor.

Stalk ata sporum.

kendisi benim arkadaşım hatta beni bir arkadaşıyla bile tanıştırmaya çalıştı. zaten geçmiş 18 sene. Baya ünlü bir ressam.

amerikanın bir eyaletinde doktora yapıyor en son 1000 dolardan az bir paraya aldığı 20 senelik arabayı satıyordu.

40 yılda bir stalklıyorum.

öpüşeli 9 sene geçmiştir.

kesin sevgilisi vardır şu an.

ilk öpüştüğüm bir escorttu, çinliydi, malezyada kuala lumpurda otel odasında öpmüştüm.
sevgili olarak ilk öptüğüm kız, biz beraberken zayıfladı, baya zayıfladı, daş oldu.
Beni bıraktı baya kıro bir herifle evlendi.
7 8 sene önce instagramda denk gelmişti, kocası buna butik açmış (kız bilg. mühendisiydi)

yaklaşık 10 senedir moda'da oturuyorum. arabam olmadığı için arabayla ilgili yazdıklarını geçiyorum. ama bu zaten genel olarak istanbul'un bir sorunu olsa gerek.

moda'nın da sakin sokakları var, ben de onlardan birinde oturuyorum. özellikle korona öncesi haftasonları aşırı kalabalık oluyor evet, bu kadar herkesin gelmesini ben de tercih etmezdim.

sahil de aynı şekilde özellikle yazın haftasonları çok kalabalık oluyor etrafta bir sürü çöp oluyor doğrudur. ama sahil herhangi bir zümre tarafından ele geçirilmiş durumda değil ve tekinsiz tipler de olmuyor öyle. yani ben tek tük olaya denk gelmişimdir bu 10 sene içinde. gerçi haftasonları pek gitmiyorum o da var.

semt huzursuz değil ama kesinlikle benim için. özellikle haftaiçi çok daha güzel oluyor. şimdi korona zamanı da az insan olduğu için daha da güzel. 2 dk'da sahile inip yürüyüş yapıp dönebiliyorum. yaşayan insanları da iyidir genelde. ben memnunum ki kalıyorum 10 yıldır :)

edit: bu arada aşağıda yazıldığını görünce aklıma geldi moda sahili deyince benim aklıma doğrudan kalamış'ın karşısına düşen yer geliyor. rıhtımdan moda'ya kadar uzanan sahilde oradan daha farklı bir kitle var bence ve kadıköy'e farklı ilçelerden gelen çoğu kişinin hala kalamış tarafındaki sahilden haberi bile yoktur bence.

Bu saatte uyanık olmamın tek sebebi bütün akşam sahibinden’de kadıköy’de ev bakmış olmam :(
Bence insanların övdüğü kısımlar sizin saydığınız noktalar ile örtüşmüyor. Ben çok seviyorum şahsen. Şifa sokakta oturmak isterdim ama param oralara yetmiyor. Sokak var sokak var diyorum o yüzden...

Ev alma komsu al durumu. Daha gencken pek sallamazdim ama artik cok onemli oldugunu dusunuyorum. Suriyeliler Moda'nin sakin ara sokaklarinda degiller. Guvende olmak gibisi yok.

200 metre yurudukten sonra onlarca kafe, restoran, hayatin kendisi orada. Kadikoy, Turkiye'nin nadir en batili yerlerinden biri.

Ben de Moda'ya 10 dakikalik bi mesafedeyim. Sahil konusunda kismen haklisin, Kadikoy tarafinda kalan bolumu biraz tekinsiz ama Kalamis'a bakan tarafinda gayet nezih tipler var gordugum bildigim kadariyla.

Merkeze cok yakin, Kadikoy'un yani basinda, agaci parki yesilligi bol, denizin dibinde, nispeten duzgun bi kitleye sahip, genel olarak kendine ait kulturu olan bi semt. Elbette sagdan soldan gelen apacisi var ama o kesim bebek'te de var, istanbul'da yasiyoruz tamamen izole olmasi cok zor. Ben seviyorum ya, guzel ara sokaklari var, evinden ciktinmi kadikoy 2 dk falan...

Son yıllarda farklılaşmış olabilir ama abartılmış balon demek fazla olur bence, huzursuz diye nitelemişsiniz ama Moda benim için huzurun temsiliydi, hala da sabahları Caddebostan civarı ile karşılaştırınca sakin ve huzurlu, kocaman ağaçlar, geniş pencereli evler, artık yeni binalarda hiç kalmamış olan balkonlar, bir yanda Tarihi Yarımada bir yanda Adalar manzarası ve pek çok kişinin belirttiği gibi nezih çevre, benim için Moda bunlardır.

Çok önce değil Gezi sırasında (7 sene olmuş, hiç de az sayılmaz aslında) herkesin Boğaziçi Köprüsü'ne akın ettiği akşam Moda'daydım, hiç kimseler yoktu etrafta, sessizdi, karanlıktı, çıt çıkmıyodu, kimsenin haberi olmadı mı acaba diye şaşırmıştım.

31 yıllık İstanbullu olmanıza rağmen bunu söylemenize şaşırdım, mesela ben yılların Modasını son 3,5 yılı ile değerlendiremem, yoksa sağdan solan yükselen müzik sesi, akın akın sahile giden insan kalabalığı, Ali Usta'nın önünde birikmiş sıra, leş gibi trafik ve korna sesleri benim de hoşuma gitmiyor.

2012 yılında moda'da ruşenağa sokağında bir yıl yaşamıştım, o zamanlar çok daha güzeldi ama şu an hala çok özel bir yer her şeye rağmen özellikle ist'da yaşayıp da sürekli ege hayali kuran seküler kesim için nimet, benim zamanımda komşuların çoğu sanatla ilgilenen insanlardı, biri oyuncu biri yazar biri ressam vb kültür düzeyi baya yüksekti ve kültür düzeyinin yüksekliği semtin de esas ruhunu oluşturan şeydi, insanlar sıcak ve kibarlar.

nasıl şu an herkes kıyıya, egeye özetle daha seküler insanların yaşadığı yerlere yerleşmek istiyorsa modanın da revaçta olma sebebi biraz da bu, insanlar özgürlük ve 'düzgün' insanlar arıyorlar.

şu an kurtuluş'ta yaşıyorum, her ne kadar deniz hemen yanıbaşımda olmasa da kurtuluş'ta da hafif bir moda havası alıyorum.

bende bir süre yaşadım. sabah 7.30 - 8 gibi işe giderken bahariyeye kadar mesela yürüyerek yol bomboş olması gibi şeyler.sonra bahariyede bomboş tramvay yolunda yürümek güzel hissettiriyordu. haftasonları- sahilde oturduktan sonra arkadaşlarla 1-2 dakikada evde olmak da güzeldi.
ama mesela haftaiçi iş çıkışı 6-7 gibi geldiğimde kalabalık boğuyordu bazen kadıköyden yürümeye başlıyordum
beşiktaş da aynı hissettiriyor.
bu merkezlere sahillere uzak olmayan bir yerde oturmayı tercih ederim 10-15 dakika yürüyüşte. ben de ev bakıyorum.göztepeyi bile düşünüyorum bir yandan yeni evler var diye

Merhaba.
Moda' da hiç ev tutmamış(ev sahibi demiyorum dikkat edersen, tutmamış diyorum zira Moda' da NŞA' da ev almak eşyanın tabiatına aykırıdır. ya çok zengin ya atadan kalmış olması lazım o evin ki genelde atadan dededen kalmıştır evler insanlara);
ama hayatının büyük kısmı(neredeyse yarısı) Küçükyalı- Kadıköy/Moda arasında geçmiş, öte yandan yakın arkadaş/dost/eski sevgili vb. gibi bir sürü insandan dolayı hatırı sayılır süre Moda' da zaman geçirmiş hatta yaşamış, orada çalışmış da birisi olarak yukarıdaki eski/yeni Modalılar gibi birkaç kelam edebilirim sanıyorum.
...
Öncelikle yazarın gözlemlediği olumsuz durumların hemen hepsi Moda' nın son 1-2 senesine ait.
Öncesinde ne bu kadar hafta sonu göçü vardı ne de sahillerine başka semtlerden öyle bir akın. Sahillerin durumunu ve rahatlık skalasını da bir kaç arkadaş hayli güzel belirtmiş.
Bununla birlikte ayrımcılık yapmak istemem ama maalesef gelenler(Suriyeli kitle, barzo/kezban çiftler ve dahi gündelik hayatta Moda' yı gömüp hafta sonu koşup gelen muhafazakar kesim vs.) bu alanların nitelikli/niteliksiz insan profilini ve kalabalığını da belirliyor doğrusu.
Ha, belirtmeliyim ki seküler kesimin kimi gençleri de son dönemde özellikle kalamış' a doğru olan tarafa akın edip, etrafındakilere dikkat etmeden sahili ve çimleri, hem bıraktıkları ile hem de abartılı müzikleri ile kirletmiyor değiller. Sanki iyice C.bostan gibi yapmaya çalışıyorlar -ki yaşadığım yere daha yakın olmasına rağmen zinhar C.bostan tercih eden birisi değilimdir- Hatta arada arkadaşlarım ile Küçükyalı sahili - Suadiye sahili arasına otağ kurmuş ve hayli keyif almışızdır.
Ezcümle, oluşan profil sosyolojik skalaya göre değişen bir durum maalesef.

Öte yandan, kalabalık hali vuku bulmadan önce dahi Moda' ya otomobil ile gitmişliğim sayılıdır, öyle zamanlarda bile örnekse sote yerlerim vardır hala bir park yeri bulunabilir ama gece orada kalınmadıysa başka yerden hafta sonu Kadıköy / Moda' ya araba ile girmek bi nevi intihardır. Kaldı ki bu sadece Moda' nın sorunu değil, şehrin tüm merkezi yerlerinin genel sorunudur takdir edersiniz.
İmkanınız varsa motosiklet ile Moda' ya gitmek çok avantajlı hatta keyiflidir.
...
Mekan konusuna gelecek olursak, üzgünüm ama "Moda' da kendine özgü bir yer yok" demek; Moda' ya pek değil neredeyse hiç gitmemiş birisinin düşüncesi olabilir ancak sevgili dostlar. Burada, son senelerde bir kaç kez o da herhalde hafta sonu yolu düşmek zorunda kalmış birisi izlenimi veriyor başlık sahibi günün sonunda, üzgünüm.

Müzik, meyhane, içki, yemek, bira, kokteyl, tatlı, vegan mutfağı, son senelerde de yabancı ülke mutfakları diğer tarafta; Süreyya operasına, salonlara, sahnelere yakın olmak bir başka tarafta dursun; bir sürü seçenek ve şahsına münhasır mekan bulunmaktadır Moda' da!
Bu kadar deneyimlemeden eleştiri, çıkarım yapmak da ne bileyim..

Son olarak koyu bir BJK taraftarı olup ve bu yüzden Beşiktaş' ı, o semti, köyiçi'ni hayli seven birisi olarak da Moda'yı, Koço' da demlenmeyi, sabah Papatya fırından sıcacık kruvasan almayı, oyun atölyesinde veya başka yerindeki salonda son anda izlenmeye karar verilen bir oyuna dakikalar kala yetişmeyi, mekandan çıkıp yakındaki evde after party ile devam etmeyi, suratsız çalışanları ile tek Büfe'yi, Korkmaz Büfe' de ayak üstü leziz döner yemeyi, motoru sahile çekerek çimenlerdeki dostların yanına gidip sabahlara kadar sohbet etmeyi, akşam üzeri Naan' da Edip Akbayram ile karşılaşıp selamlaşmayı, yürüyüşe çıkıp Barış abinin evinin önünden geçerek bir şarkısını mırıldanmayı, hatta muhalif Yoğurtçu parkı kürsülerini dahi özlüyor ve bu yüzden orada olmayı / yaşamayı seviyorum, genel olarak..

Kaotik ve paçoz denilebilecek insanların yoğun yaşadığı bir yer. Özellikle haftasonları bence kötü oluyor.

Evler dediğin gibi eski. Kiralar da pahalı olunca bir evde 3-4 kişi yaşayan çok var. Açıkçası üst katımda böyle birilerinin olmasını istemem. Sahili desen bağımlı ve varoş dolu.

Bence burası batılı falan değil. Ailesinden fonlanan ve kendini sanatçı falan sanan kişilerin mesken tuttuğu yer

oldcosmos+1

ayrıca kimse değinmemiş ama modanın en önemli alameti farikası
1. "öteki kimliklere" saygılı şekilde yer açmasıdır.
siz bu duyuruyu muhtemelen genç/orta yaş beyaz erkek olarak açtınız.
kadın olmak, ermeni olmak, musevi olmak, kürt olmak istanbulun her yerinde ne yazıkki pek kolay değil. bakın daha gezilecek görülecek yerler, güzel mekanlar demiyorum bile.

2. toplu taşımanın olmamasıdır.

3. buna benzer bir yeri ; (kuzguncuk, sarıyer, zekeriyaköy, arnavutköy, galata ) bu şartları aynı anda sağlayacak ve bu kadar şehrin merkezinde olup maddi açıdan da bu kadar kolay olacak şekilde bulmak zor.

modayı körü körüne övenlerden değilim de 31 yılda istanbulun neresinde yaşadınız da bunları gözlemleyemediniz bilmiyorum yani, şaşırdım biraz.

yürüyüş yapacak park bahçe, deniz.. bisiklet, tenis, yürüyüş için serbest alanlar.. bu kadar çok tiyatro/konser sahnesi.. kendine özgü mekan yok derken tam ne kastettiniz bilmiyorum ama :/ yine de pek çok seçenek var. başka bir yerde benzer çeşitlilik yok benim bildiğim kadarıyla.

bu kadar merkezde yaşayan biri için araç sahibi olmamak bir problem yaratmıyor.

yukarıda da saydığım sebepden suriyelilere ve pek çok "other" kimliğe daha açık bir yer olduğu için sorun olmuyor sanırım onları görmek.

kira meselesi de her ne kadar şu an çoğu kişinin (ort. bir beyaz yakalının) verebileceği kiralar olduğu için sosyoekonomik seviyede bi standart var diyemesek de; insanlar böyle yerlere zaten kendilerine yakın gelir seviyesinde insanlarla komşuluk yapmak için bu kiraları verirler. bi kahveye 30 lira verilir mi tartışması gibi biraz. midpointte veya fine dining bi yerde kahve içmekle belki aynı kahveyi starbucksta içmek arasında fark olduğu gibi.

abartılmış bir balon değildir.
ist.da yaşanacak çok az yer kalmıştır.
az biledir.


*ayrıca mütavizi değil. mütavazı.

Moda'da Bahariye'de ve tabi ki Kadıköy'de eskiden güzeldi. Halk Eğitim merkezinin yan sokağı olan Halil Ethem sokakta Sauna apartmanında rahmetli babaannemin(bademin) rahmetli büyükbabamın aldığı evde büyüdüm ben bir 90 doğumlu olarak. 2009'da badem gidene kadar 19 yıl boyunca yuvamdı oralar benim. Kışları Modanın ara sokaklarında yalnız başıma gezip kar altında sakince sessizce yürümeye bayılırdım. Bahariye'de havuzlar vardı eskiden ne güzellerdi. Sonradan herkes gelmeye başladı bizim oralara birde utanmadan bizler buralıyız dediler. Zaten bademde gittikten sonra hiç umurumda olmadı oralar ama üzülüyorum hüzünleniyorum eski halini bildiğim için anılarım için izlerim var olduğu için. Birde ''bade'' seni çok özlüyorum...

teşekkür ederim yorumlarınız için. çok ilginç, çoğunuzla aynı fikri paylaşmıyorum, etrafımda pek paylaşan da yok. gidenler de yaşayanlar da illallah ettiklerini söylüyorlar benim saydığım sebeplerden ötürü. belki hayattan beklentilerle alakalıdır, belli bi yaşı ve gelir grubunu gelince insanın sokakta edip akbayramla karşılaşmaktansa konfor beklentisi oluyor, bununla ilgili olabilir gibi geldi bana. bu arada beşiktaş için de birebir aynı şeyleri düşünüyorum mesela, etiler, akaretler gibi belli bölgeleri dışında yine kaotik, sıkışık, eski, gürültülü ve güvensiz bir bölge benim için. kaosu sevmekle alakalı olabileceğini düşünüyorum. zevk meselesi tabii.

yani atıyorum hafta içi 11'de dışarıda olabiliyorsanız zaten büyük ihtimalle aileden zengin falansınızdır, çalışmak zorunda değilsindir, o zaman modanın keyfini sürersin tabii, bomboş sahile inersin, kafana göre yaşarsın. ama 9-5 çalışan adam, işine gitmek için toplu taşımaya binse dert, binmese araba koyacak yer yok, arabasını sokağa koysa sıkışık tıkışık güvensiz yerler, binanın yalıtımı ısınması zor tadilatı bitmez, akşam evine gelir 2 dk kafa dinleyecek dışarıda bira içip nara atarlar falan. bana sanki bohem takılan aileden zengin tiplerin mekanıymış gibi geliyor daha çok, bu da güzel bir şey tabii kötü değil.

**tüm genellemeler gibi bu başlıktaki tüm genellemelerim de yanlıştır :)***

İlk kez geçen sene uğradığımda Paris Sendromu yaşamıştım. Bence beğenmememizin bir numaralı sebebi moda ve kadıköy övücüler diyorum.

Gittim etrafa bakıyorum: E burası mıydı?! O kadar övüldü?!? Bir şey mi kaçırıyorum acaba??

Şeklinde düşüncelerim olmuştu.


Güzel yerdir tabii, bir sorununu görememiştim. Bu bile ideal yaşamalık yer yapıyor ama o kadar abartılı övgüden sonra biraz hayal kırıklığı idi.

ben de modada yaşıyorum, yıllar yılı değişiyor aynı taksim gibi, çok övülmeye başlayınca oranın övülmesine sebep olan insanlardan farkı gruplar gelip profili değiştiriyor. suriyelilerin geçen moda sokaklarında öğrenci kovaladıkları videoları görmüşsünüzdür malesef artık türkiyenin kaderi böyle.

liseden beri moda'dayım. 15 seneyi geçti buraya taşınalı. istanbul'da başka bir semtte oturabileceğimi düşünmek bile istemiyorum. hala istanbul'dan taşınmadıysam moda'da oturduğum içindir.

bir yeri nasıl görmek istiyorsa öyle görüyor insan. ben bunca senedir (kurbağalıdere'nin koktuğu dönem ve fb stadında maçlar olduğu akşamlar hariç) hiç rahatsız olmadım moda'dan ve insanlardan. tam aksine her geçen gün daha yaşanabilir oluyor bence. burasının genel bir güzel enerjisi var. bu enerji insanlara geçiyor. buraya gelip magandalık yapamıyorsun, kedi köpek dövemiyorsun, millete zarar veremiyorsun. çünkü ayıplanıyorsun. medeni insanlar çoğunlukta ve birileri illa karşı çıkıyor, seni sindiriyor. bireyin rahatlığı ön planda burada. kimse huzur kaçıramıyor.

genellemelerine karşı çıkmak için yazayım; aileden zengin değilim. beyaz yaka çalışıyorum. akşam 6ya doğru işten eve geliyorum. hava güzelse hemen dışarı çıkıyorum. yürüyüş ya da moda sahil. akşam bir arkadaşım kadıköydeyim diyor, yürüyerek bara gidip yanına oturuyorum. zaten herkes kadıköye geliyor genelde. benim kalkıp bir yere gitmeme gerek kalmıyor sosyalleşmek için.

sessiz bir sokakta, 5 yıllık binada oturuyorum. kiram < 3000 TL. bir de ev arkadaşım var, dolayısıyla kiram < 1500 TL. yeni bina olduğu için ısı yalıtımı effsane, geçen ay 56 tl doğalgaz geldi. arabam yok, hiç olmadı. çünkü ihtiyacım yok. moda zaten çok merkezi bir yer. 7/24 toplu taşıma ile en tekinsiz saatte bile başıma bir şey gelmeden evime ulaşabiliyorum. toplu taşıma kullanmayı da seviyorum açıkçası. biraz insan görmek, hava almak, 10 dakika yürümek falan insanı canlandıran şeyler bence. illa lazım olursa taksiye bin, tatile çıkacaksan araba kirala. her türlü bir araba masrafı etmez.

moda'nın havalı bir mahalle olduğunu hiç düşünmüyorum. tam aksine çok mütevazı gerçekten de. süslenip kadıköye gelip isparkta sıra bekleyen ekibe yazık, öyle keyif alınmaz. rahat olmalılar. ama onlar da kadıköylü değil zaten. başka semtte yaşayıp kadıköye gelmek de zahmetli genel olarak. yolda trafik oluyor. sonra, insanlar kırk yılda bir kadıköye çıkıyorsa özenmek, güzel giyinmek istiyor. arabayla rahat gelmek istiyor. onlar da haklı kendince. ama bu yüzden burada ya da yakınlarda yaşaması ve rahat gelip gidilebilmesi asıl keyifli olan.

en çok sosyal yönünü seviyorum ben buranın. mahalleden tanıştığım arkadaşlarım var. sırf mekanlarda sık karşılaştığımız için tanıştığımız ve kopmadığımız. apartmanda komşuluk ilişkilerimiz çok iyi. tatile gidiyorum, kedilerim komşulara emanet. anahtar bırakıyorum gelip bakıyorlar. "akşam balık yaptım, gel" diye arayan komşum var. çevredeki esnafların neredeyse hepsiyle tanışıyoruz. bakkalın kızı oldu, geçenlerde hediye götürdüm. pastaneden bir şeyler alsam pastaneci tadımlık bir şeyler ikram ediyor. manav illa birkaç erik, çilek, kiraz bir şeyler atıyor poşete. yerel ürünleri satın alabileceğim kooperatifler var. migros vb yerlerden çook nadir alışveriş yapıyorum artık.

neredeyse her gün yürüyüşe çıkıyorum. günbatımları moda ve kalamış sahilden çok güzel izleniyor. evden çıktığım gibi yürüyebileceğim sakin ve ağaçlı sokakları olmasını seviyorum buranın. caddelerden, arabaların ve insanların gürültüsü içinden yürümek zorunda değilsin. neredeyse bütün sokakları denize çıkıyor. her sokak ayır bir manzara. sadece moda da değil, 10 dakika yürüyorsun boğa'dan aşağı, yeldeğirmeni sokakları da böyle. yürürken kafanı kaldırıp binaları izlediğinde şahane köşkler, eski evler, kiliseler görüyorsun. eskiden çok dikkat etmezdim ama son zamanlarda pandeminin de etkisiyle sokaklar bomboş, etrafıma bakına bakına yolun ortasından yürüyorum ve sokakların güzelliğine dalıyorum.

taksim'in "in", kadıköy'ün ise hafiften "out" olduğu zamanlarını da yaşadım burada. yaşlı nüfusu bol, cafeleri daha azdı. yoktu hatta. barlar vardı bir tek. dutluktu bir de buralar :P çok daha sakindi tabi o zamanlar. ama şimdiki halinden de hiç şikayetçi değilim. kalabalıklaştı evet tek eksisi bu, ama iyi yanları da var bu halinin. sahiller çok güzelleşti. eskiden (10 küsür sene önce) moda sahili diye bir yer yoktu. kimse gitmezdi. it kopuk dolu, düzensiz, tekinsiz bir yerdi. geçen seneye kadar kurbağalıderenin kıyısında yürünmüyordu, yol yoktu. şimdi öyle güzel yaptılar ki amsterdam kanalları gibi oldu. canım ibb.

haftasonları yer gök insan oluyor. evet ama gelenler hep kaliteli, modern, en azından laftan anlayan insanlar. kimse moda sahilde mangal yakmaya kalkmıyor, kimse alkol içenlere laf etmiyor, kimse bikiniyle güneşlendin diye yan gözle bakmıyor, kimse "çekirdeğinin kabuğunu yere atma" dedin diye bunu egosuna hakaret olarak algılayıp kavga çıkarmıyor, seni dövmüyor, gidip çöpe atıyor. çünkü yapamaz. burada yemez :) bu rahatlık güzel. kaldı ki, haftaiçi kadıköy'ün yerlisi insanlarla buraların tadını çıkarıyoruz. haftasonu da bu güzellikler haftaiçi gelemeyen isanbul'lulara kalsın.

@istanbul kanatlarimin altinda,

Çok güzel anlatmışsın, +1 diyorum.

herşeyin içinde kullanıyorlar, ayçiçek yağı türk insanının mutfağından hiç eksik olmayan bir şey. sizinkiler biraz zengin sanırım. ben evimize zeytinyağı pek girdiğini görmedim, tereyağını da köyden babannem vs yapar gönderirdi bitene kadar tüketirdik dışardan da alınmazdı.

evet, kızartmalarda falan ideal olan ayçiçek yağıdır.

fabrikasyon değil mi abi bu yağlar? ben hayatta yemem. mısırözü çok duyuyordum mesela şimdi galiba geçti onun modası.

Evet, zeytinyağından daha ucuz olduğu için yoksulların alışılmış yağıdır.

Zeytinyağının litre fiyatı şu an üreticide 30 lira. Öyle düşün. Çicek yağının fiyatı uygun sağlık açısından o kadar da dert edilecek bir şey değil.

Zam yemeden önce ucuzdu. Tereyağı ve zeytinyağı görmeyen o kadar insan var ki. Yani siz zeytinyağını "yemekte memekte" kullanıyorsanız, ayçiçek yağı da motor yağı değil; kekte mekte de kullanılıyor.

@alperz parası olmayanlar yiyordu zaten.
Size uygun değil.

kızartmayı neyle yapıyorsun? tamam hepimiz yüzde 6 yağ oranımızla takılıyoruz da senede 1 defa bile olsa kızartma yapılmıyor mu?

Fakir yağıdır ayçiçek yağı. Türk halkı da fakir olduğuna göre en çok kullanılan yağ diyebiliriz. Zengin olup alışkanlıktan kullanan da vardır. Sağlık kısmına girmiyorum, öncelikli hedef karın doyurmak, sağlık açısından bi zeytinyağı değil tabii ki.

parayla alakası yok bence bu işin. ben de memur çocuğuyum. az yedik düzgününü yedik. ben şimdiye dek lokantaların aldığını ya da işte kızartma falan yapacaksa birileri onda kullandığını zannediyordum ciddi ciddi.

ayçiçek yağıyla yapılmış bir taze fasulye yemeği hayal edemiyorum mesela.

Ayçiçek yağlı fasulye hayal edemiyorum diyorsunuz da, zeytinyağlı fasulye'nin adının zeytinyağlı fasulye olması, bu ülkede default halinin zeytinyağlı olmadığını gösteriyor zaten :D


İkisinin de yeri ayrı bence, ikisini de kullanıyorum.

Bizde de kullanilirdi, fakir de degildik. Aliskanlik oyleydi. Hatta bir donem margarin de kullanilirdi tereyagina alternatif olarak, sonra margarin zararli oldu sivi yaglar saglikli oldu onlara gectik. Simdi islenmis yaglar sagliksiz islenmemisler saglikli diye tereyagina donduk zeytinyagi da kullaniliyor. Arada kizartmalar icin hala aycicek yagi kullaniliyor ama nadir de olsa, zeytinyagi kizartma yapilacak yag degil.

Saglik endustrisi biraz geriden geldigi icin neyin saglikli neyin sagliksiz oldugunu anlamak yillar suruyor, anladiklarimizi da yanlis anlamis oluyoruz hep. Yagin benzeri yumurta icin de gecerli, bir donem cok saglikliydi, baska bir donem kalp hastalarinin yemesi yasakti, baska bir donem yine saglikli oldu fln. Insanlari suclamayin, herkesin oturup literatur taramasi yapacak vakti ve enerjisi yok. Yanlis bilgilendirme yapan, endustri lobilerine yenik dusen devlet politikalarini sorgulayin esas. Yillarca becel gibi markalarin kendilerini kalp dostu diye pazarlamalarina izin veren, hatta buna destek olan kuruluslari suclayin.

soğuk sıkımda zeytinin kurtlarını ayıklıyorlar mıydı ya vay be
dünya ve türkiye, akdenize kıyısı olan zeytin bahçelerinden ibaret değil, zeytinsiz yaşayanlar var
bu arada zeytinyağlı çoğu sıcak yemek lezzetsiz, yenmeyecek tadda, ayçiçeğe nispetle(gustoyum o biçim)

geçen ayçiçek yağı bitmiş evde kekin içine içim acıyarak zeytinyağı koydum kokudan yenmedi. yemiyormusunuz siz kek, kızartma. ben trakyalıyım çoğu yemekte memekte ayçiçek yağı kullanılır.

herhalde yaşanan yöreyle ilgili bir durum o zaman bu.

dedemin anlattığına göre de memlekette tereyağı hariç yağ bilmezlermiş.

Aristokrat tribinden başka bir şeyle ilgili değil.
Ciddi ciddi zannettiklerinin başka bir açıklaması yok. :)

yemek kültürü düşük gelirli toplumlarda ekonomiyle şekillenir.
siyahilerin, kölelik zamanından kalma alışkanlıkları ve hali hazırda devam eden düşük gelirleri nedeniyle her şeyi kızartarak yani "kalorisini arttırarak" yemesi gibi. insanlar düz sebzeyi yese enerji vermeyecek yağla zenginleştiriyor ki kalori artsın, çalışacak enerji bulsun.

tr.de de düşük gelir ve tükenen tarım nedeniyle insanlar ay çiçek hatta mısır özü gibi sağlıksız yağları evet, hala tüketiyor. dahası kızartma yemekleri çokça tercih ediliyor.
avrupa'da türkiye obezitede 1.liğe yükseldi geçen sene.
evet, yemeklerde de kullanıyorlar sadece kızartmalarda değil.

Maalesef alışkanlık ve maddi sebepler
Biz de memur çocuğuyuz, biz de yıllarca margarin ve ayçiçek yağı yedik ama son 20 yıldır zeytinyağ ve tereyağ harici tüketmiyoruz
Kek yaparken 2 su bardağı yağ kullanan varsa ağır gelebilir, ölçülü kullanırsan mis gibi olur, ben az yağlı yaparım ama normal ölçüyü de garipsemem, dediğim gibi alışkanlık meselesi

"yemekte memekte kullanıyorlar" evet. bu da yetmezmiş gibi kek, pasta, tatlı yapımında da kullanıyorlar.

Kızartmalarda kullanılır+1

Kızartmada çok miktarda kullanıldığı için de hızlı tükenir.

Sizin gibi elit insanlar haşa kullanmaz tabi ama ısı aktarma becerisi çok iyi olduğu için zeytinyağından üstün olduğu birçok durum vardır.

bu arada yanma sıcaklığı da yanlış biliniyor.
www.ozgurniflioglu.com.tr:~:text=Her%20ya%C4%9F%C4%B1n%20bir%20yanma%20derecesi,%C4%B1s%C4%B1%20220%20%E2%80%93%20230%20derecelere%20ula%C5%9Fabilmektedir.

bir satış stratejisi olarak, zeytinyağıyla kızartma yapılmaz diye bir şehir efsanesi yarattılar. oysa gerçekler tam tersi.

Fiyatlardan bağımsız zeytinyağı bazı bölgelerde yemeklik yağ iken, bazı bölgelerde asla yemekte kullanılmaz. Örneğin zeytinyağlı yemek yiyebileceğimi hayal ederken bile midem bulanıyor :) Herkes Ege’li değil.

Ayçiçek yağı da o kadar sağlıksız değil, margarin ile karıştırmamak lazım, hatta mısır özünden daha sağlıklı.

Markalara göre fiyat/kalite farkı vardı, şu anda hepsi pahalı olduğu için gündemde.

Bir ara (covid öncesi) Bizim Ayçiçek Yağı bulunmuyordu, o zaman biraz araştırınca fabrikaların satıldığı, Trakya’da ayçiçek üretiminin azaldığı gibi bilgiler öğrenmiştim. Tarımı dışa bağlayınca sanırım piyasaya üretim de yetersiz olduğundan, covid de üstüne tuz biber ekince gündem oldu. Aslında mevzu epeyde başlamıştı yani.

Biz kızartmalar da dahil her türlü yemekte sadece zeytinyağı kullanıyoruz. Kek, pasta vs için de hindistan cevizi yağı. Ayçiçek yağı 1-2 yılda 1 kez falan alınıyor en fazla. Ailem aslen egeli olduğu için böyle sanırım küçüklüğümden beri. Ben de zeytinyağı dışında bir yağla sebze, baklagil falan pişirdiğimi düşünemiyorum.

bunu "pis fakirler" geyiği olarak algılayan arkadaşlara teessüf ederim. ortaokulda bursluluk sınavına, babam bana "oğlum otobüse verecek param yok girmeyiver" demesi yüzünden gidememiş biriyim. ve yine de ayçiçekti mısırözüydü görmedim. kekti pastaydı öyle şeyler için kaymak kullanırdı annem mesela. onu da aldığımız sütün kaymağını biriktirirdi oradan kullanırdı.

hatta amcam çöpçüydü benim. ilkokulu bile bitirmemiş. eşi de çalışmazdı tütüne falan giderdi. onların evinde de görmedim.

rewlack'ın yazdığı yanma sıcaklığı da mühim mesele. geçenlerde bir arkadaşımın evine yemeğe gittim. hazırlarken de yardım ediyordum. baktım iki şişe farklı zeytinyağı var. "bunlar ne?" diye sordum. zannediyorum ki "biri gemlik biri edremit" falan diyecek. "biri soğuk sıkım biri riviera" dedi. bunu kandırmışlar meğer. "soğuk yiyeceklerde soğuk sıkım, yemeklerde riviera kullanılır. soğuk sıkım yağ çabuk yanar çünkü" demişler. riviera denen garabetin ne olduğunu anlattım. inanmadı.

aynı şekilde kızartmalarda zeytinyağı kullanılır. hatta zeytinyağının yanma derecesi öyle düşük falan da değil. 200 civarında yanıyor. kızartmalarda 180-200 derece civarında oluyor diye araştırmıştım. evet mesele tereyağı çabuk yanar. o yüzden de mesela tereyağında pirinç kavuracağımız zaman bir iki damla da zeytinyağı koyarız ki yanmasın.

ya o zeytinyaginin kokusuna nasil tahammul ediyorsunuz? tadi da cok agir. valla ben asla yiyemiyorum zeytinyagli yemekler. kokusu bile midemi bulandiriyor. aycicek ve tereyagi kullaniyorum.

memur cocuguyum. zeytinyagini nadiren gorurdum. ama sicak yemeklerde bizde asla zeytinyagi kullanilmaz. ben de zeytinyagli yemekleri asla yemem. kendi evimdeyim, eve sokmuyorum. ben hic sevmiyorum.

tereyagina bayilirim. sek marka aliyorum simdilik. maasim arttiginda organikcilerden almayi planliyorum.

dandik yağ kokar öyle. güzelini alırsan sorun yaşamazsın. bir keresinde öyle dandik bir zeytinyağına denk geldim. bildiğin kötü kokuyordu yemek. ziyan olmasın diye yedim ama bir daha o adamdan almadım asla.

hah. meseleyi noal harari sosyal darvinistliğine de bağlamışlar
yahu brokoli haşlanınca mı güzel, fırınlanınca bi tarafı kızarınca çıtırlaşınca mı güzel. tamam kalori malori de, eski insanların da damak tadı vardı be kardeşim

çok spamlayanlarıdan birkaç tanesini engelle rahatlar

Ne tarz hesaplardan geliyor ?

Firmalardan gelen tanıtım mailleriyse mailin alt taraflarında abonelikten ayrıl diye bir yer bulunur, oradan iptal edebilirsin.

Eğer abonelikten ayrıl yoksa veya gerçek kişilerden geliyorsa mail adreslerini engelleyebilirsin.

Eğer spam mailse yine engellemekle çözülür ama spam mail atanlar tek adres kullanmaz, bir süre sonra başka adrese geçer. Onun çözümü kullandığın mail hizmetiyle ilgili ayarlanabilir.

aklınıza gelebilecek tüm hesaplardan.. yemek sepeti, bankalar, faceook, twitter, watsons, mudo vs.. engelleme nereden yapılıyor acaba göremedim?

her mailin sonunda abonelikten ayrıl tuşu olur, webden girersen görürsünüz hepsinii tek tek aboneliğe kapatacaksın

vatandas.iys.org.tr

Şuraya e-devlet ile giriş yapıp, mail adresinizi girip tüm firmaları vs. ekliyorsunuz.

Jigolo ilanları vs. engellemeleri de yaza doğru başlayacakmış.

Sanatini ayri tutarim

Sanat, çok başka bir evren. Eğer sanat icra ediyorsa, ne olduğuna bakmam. Sanatını hayranlıkla izlerim.

Sanatını ayrı tutamıyorum illa yanına şerhimi düşüyorum, bence sanatı bu kadar ulaşılmaz dokunulmaz bir yere koymaya gerek yok

Aklima gelir ama etkilemez beni.
Volkan konak, ahmet kaya, bulent ersoy'u ust uste dinlerim aradaki catismayi gormezden gelerek

geçen gün Kevin Spacey'nin oynadığı eski bir filmi izledim, ne iyi oyuncu dedim. Tacizci olduğu gerçeğini değiştirmiyor, ama iyi de oyuncu.

Ünlü/sanatçı diye ceza almıyorsa bu durum kötü.

Ek olarak, belki eğer parasıyla suç işleyen biriyse atıyorum bizden kazandığı bilet paralarıyla cinayet işliyorsa korsan izlerim ama yine izlerim sanırım.

zaten uzun vadede yaptıkları değil sanatı kalıyor. Şimdi hayranlıkla okuduğumuz izlediğimiz şeyleri yapanların bir kısmı egoist çevresini mahveden insanların eserleri.

Geçen gün İbo Şov’a denk gelince kardeşimle saatlerce gömdük. Ama gidip hayranlıkla Polanski filmleri izliyoruz. Doğamıza uygun, çıkarcı davranıyoruz ister istemez.

Nope. Kesinlikle ayrı tutmam. İzlemem de.

Eserlerini tüketerek desteklemiş oluyoruz bu sanatçıları. Asla da desteklemem o yüzden. Değil polanski, polanskiyi destekleyenlerin bile çoğunu boykot ediyorum.

Çözümüm ne olur, bu pislikler eğer geberip gitmişlerse; belki o zaman tüketirim. Lovecraft da hala okumadım ama okumamın kendisine bir katkısı olmayacak, backlog'um bitince belki okurum o yüzden.

michael jackson'ın suçu hepsinden ağırdı ama sanatında suçlarını övmüyordu. çağrıştırmıyordu bile.

ahmet kaya şarkılarında ise tuvalette unutulan tabancalar, bombalar yağarken sevişmeler, vallahi apo'yu özledikler...vb hele hele grup yorum'un dhkpc fetişisti şarkı sözleri...

kesinlikle aynı kefeye koyamıyorum.

Sorunun cevabı evet, çünkü sanat eseri o kişi değil, o kişinin uzantısı olmasına rağmen ondan ayrı, başka bir şey. Birisi eser, yapanın etkilendiği bir dönemin, karakterinin bir döneminin ürünü. Katil olması başka bir dönemin, karakterinin başka bir yönünün ürünü. Eseri sanatçıdan bağımsız değerlendirmek mümkün değil, ama o başka bir konu, buradaki soru o değil.

Kaldı ki iyi/kötü kavramları, ahlak, sürekli değişen şeyler. 1000 yıl önce aşırı normal olan şeyler bugün kötü, 1000 yıl önce inanılmaz kötü olan şeyler bugün normal. Hatta değil 1000 yıl, 20 yıl öncesiyle bugün arasında çok büyük farklar var. Dolayısıyla bu kadar kaygan bir zeminde bu kadar katı fikirlere sahip olmak anlamsız bir şey. Sokrates tüm insanlığın düşünce/bilgi dağarcığına inanılmaz katkılar yaptı, ama köleleri vardı. İyi biri mi yoksa kötü biri mi? Bunun bi cevabı yok. Ama okumazsak biz kaybederiz.

Ha bu ayrımı yaptığım bir alan var, o da black metal. Yeni grup ararken önce grup üyelerine bakıyorum, üyelerden en az biri intihar etmiş ya da hapse girmişse o grubu dinlemeye öncelik veriyorum. Süt çocuklarından iyi black metalci çıkmıyor :/

Ayri filan tutmam, yetenekten once insan olmak onemli. sen git onun bunun canini bilerek isteyerek yak, ben sana ama cook guzel sesi var yaaa diye hayran olayim. kevin spaceyi ozellikle takip ederdim, artik izlemiyorum. bunlar bir de tek seferlik olaylar degil, adamlarin yapisi bu, biliniyor da ama ses edilmiyor. canim ikiyuzlu toplumum

Ben de sanatını ayrı tutuyorum. Kişiyi karakter olarak sevmesem de eğer güzel bir sanat eseri ortaya koymuşsa, kendimi bundan mahrum etmek istemiyorum.

Ben ayrı tutarım. Kusur aramaksa olay şu adam o partiden bu kadın şu görüşten deyip kimseyi izlememem / dinlememem gerekir bu da hiçbir karşıt görüşe, fikre tahammülüm olmadığını gösterir. Sanatsızlıktan kuruyup ölem mi? Suçu işlediyse onun sorunu adı çıkmışsa onun sorunu, sanatını bağlamaz.

Örneğin bir yönetmen sette insanları manipüle ederek taciz ederek bulunduğu konuma gelmiş eserini sonuçlandırmış, bu eseri kendisine ün şöhret kazandırmış tanınmasını sağlamış, yaptıkları yanına kar kalmış bu da bir nevi haksız kazanç, başkalarının üzerine basarak, etik olmayan bir kazanım olmuyor mu ?

Sanat dediğimiz şeyi bu yüzden dokunulmaz bir yere koymaya gerek olmadığını düşünüyorum, hepsi insanların elinden çıkmış birer üretim, olağanüstü şeyler değiller

Geçen 50 yılda üretilmiş bir eserin şu an yüzüne bakılmayabilir ya da tam tersi, demek istediğim gelip geçici üretimler oldukları

Tepki ile karşı çıkılmasının bir sebebi de bu eylemlerin sistematik şekilde sürmesinin önüne geçmek, sektörde normal addedilmesine karşı çıkmak, kariyerini düşünen bir kişi de ona göre hareket etsin bir zahmet

Konuyu ananıza babanıza yapılsa kısmına bağlamak istemiyorum ama merak da ediyorum, çocuğunuza özel ders aldırmak istiyorsunuz dünyanın en iyi kimya anlatabilen %100 başarı vaadeden hocasını buldunuz fakat geçmişinde asistanlarına ve çocuklara taciz suçları var ve bu suçların cezasının hepsini hükümlü olarak çekmiş çocuğunuza bu kişiden mesleğini ve kişiliğini ayırarak içiniz rahat ders aldırır mısınız

(Bu sorudaki amaç yukarıda ayırırım yazanları yargılamak değil, durduğum yer şu an belli olsa da hala düşündüğüm zaten dünyada da tartışılan bir konu, yargılamak için değil belki kafam açılır diye sordum )

bir yorum dikkatimi çekti
ahmet kaya tuvaletteki tabancalar, bombalar derken michael jackson suçları övmüyor hatta çağrıştırmıyor denilmiş
yahu adamın komple suç konseptli albümü var
smooth criminal ne misal :) cinayet anlatıyor. gangster olup sağı solu taradığı klipleri var
başka suçları! övmüyor derseniz, bi zahmet yani :)

Sanat günümüzde bir endüstri. Bahsettiğin insanlar bu sayede çılgın paralar kazanıyorlar. Sanatını yapmasında sakınca görmem ama o insanın sanatını satın almam.

tekrar yazma gereği duydum, sanırım bu muhabbetin sanat ve sanatçılar üzerinden yapılma sebebi toplumu etkilemeleri ve suçlarının (onları sevenler tarafından) göz ardı edilebilmesi. Bu yanlış tabii ki.

Fakat bir arkadaş kimya hocası örneği vermiş, o bambaşka sanattan bağımsız bir örnek ama öyle düşünürsek şu anda şirket yöneticisi olan ve çalışanlarıyla yatan bir sürü evli ve metresli patron var mesela. Bu da kötü ve "gücünü kullanarak" bir şey elde eden biri. Atıyorum Louis C.K. gücünü kullanıp asistanını taciz ettiğinde bu kötü ve sonuçlarına katlanıyor, fakat göz önünde olmayan şirket ceosu bunu daha rahat yapabiliyor.

Örnekteki kişilerden bazıları ın sanatla alakası olmamakla birlikte benim cevabım sanatını ayrı tutarım.

@asbe;

michael jackson bildiğimiz kadarıyla reşit olmayana istismar suçları işlemişti. eserlerinde çocuk istismarını savunmuyordu ya da çocuk istismarında bulunmuş gerçek kişileri/örgütleri övmüyordu.

kendisi ayrıca aksiyon filmi gibi prodüksüyonlu klip çekme olayını başlatan kişidir. klipleri kurgu. aksiyon filmi tadında. yaptığı şey suçu/suçluyu övmek değil. kısa film çekmekten çok bi farkı yok.

mj'in kurgu olarak yaptığını gerçek olarak yapan koca bir gangsta rap endüstrisi var. 50 cent var mesela. şarkı sözleri hep "gangsta'nın hası benim. nasıl da sert gangstayım..." tadındadır. vücudundan da 9 mermi çıkarılmıştır. o yolun yolcusudur. suçu da över, suçluyu da över.

Düşündüm de ayırmıyormuşum, sanırım sadece pedofili kırmızı çizgim olur.

Bu arada bir not; MJ hiç bir suçtan hüküm giymedi, o suçlamaların hepsinden aklandı. Konu hakkında çocukların yetişkin olduktan sonra yaptığı açıklamaları, bu suçlamaları yapan o avukatın buna benzer başkalarıyla ilgili olan para koparmalı tüm olaylarını internetten araştırmanızı tavsiye ederim.

@John Bloor

mahkemede aklanmak demek(yargı tarafsızsa) aleyhinde yeterince güçlü kanıt ya da şahit bulunmamış olması demek. masum olduğuna ikna olup olmayacağına herkes kendi vicdanında karar verir. ben masum olduğuna inanmıyorum.

Yemek kartımı anneme verdim. Aylık 500 TL. Mesai oluyor. O da yaklaşık haftalık 200 liraya geliyor. Onları veriyorum.

Beraber yasarken malesef ki %1'i civarindaki internet faturasini oduyodum sadece. Ara sira da bir seyler aliyordum o kadar. Pismanim o donemler yapmadiklarima. Mezun oldugumdan beri turkiyede iyi para denebilecek maaslar kazaniyordum bir de.

Simdi yurt disindayim, maasim da artti. her ay maasimin bir kismini onlar icin kenara atiyorum, yarin oburgun birden verebilmek icin. Tabi evlenince iki aile oldu, ikisinden hangisine gerekirse

aile hangi aile?
anne baba ile sıfır. ben onlardan istemem onlar benden istemez.

kendi çocuğumu eşimi kastediyorsan o zaten ortak.


*aynı şehirdeyiz, çalışmaya başladığımdan beri ayrı evde yaşıyorum.

%30-35
çalışmaya başladığımdan beri ayrı yaşıyorum.

Ailemle yaşarken lazım oldukça destek oluyordum, bu kadar. Öyle aylık bir sabit rakam yok yani.

Çalışmaya başladığımdan beri ayrı yaşıyorum. Aynı şehirdeyiz. Ailemin maddi durumu benden daha iyi. Bu yüzden sadece jestler yapıyorum. Onlardan gelen parayı da almıyorum. Ama bazen evde dolabımı açtığımda sabun, yumurta falan gördüğüm oluyor. Ana yüreği :/

Ayrı yaşıyorum, istemiyorlar zaten hiç ama yine de hediyeler falan ile elimden geldiğince ihtiyaçlarını kapatmaya çalışıyorum.

Yani bensiz de gayet kendilerine bakıyorlar, hatta ben gidince iyice yükleri azalmıştır ama isteseler lazım olsa elime geçen tüm parayı veririm hiç üzülmem. Senelerce desteklediler beni.

ayrı yaşıyoruz. hiç para vermiyorum. aksine bazen yüksek masraflı şeylerde bana destek olurlar. durumları benden daha iyi, babam emekli bi de ev kiraları alıyor ohh valla keyifleri yerinde.

18 olup evden ayrıldıktan sonra babamdan aldığım harçlık anlamında toplam para 5 bin lira değildir.(yukarıda bahsettiğim yüksek masraf haricinde) üniversitede kendi paramı kazandım, sonra da işsiz kalmadım zaten hiç.

apple'ın sitesinde kullanmıştım ben.

Param card diye bir hede var, bayağı dandik ve zar zor üye olunuyor ama buraya 4% komisyonla puanları yükleyip sanal kart ile troy geçen her yerde kullanabiliyoruz.

Firmanin adini google'dan aratip telefonuna ulasmayi deneyin

Firma Samsung olduğundan çok viable değil gibi :D


Firma dedikleri kargo firması, verilince hangisi öğrenecekmişim.

firma fatura kestiyse siparişi iptal edemezsiniz. en fazla gelen ürünü iade edebilirsiniz. kargo firması o ürünü size getirmekle mükellef çünkü size değil, gönderici tarafa karşı sorumlu.

benzer bir durum oldu geçen.

kargo şubesini aradım, teknik olarak iptal yapamıyorum ama kargoyu istemiyorum.
getiren arkadaşlar yorulmasın, müşteri istemiyor/almadı gibi bi not düşüp geri yollayın dedim.
sorunsuz iade alındı.
hani bazı ürünler müşteriye teslim edildikten sonra sorun olabiliyor iade konusunda. kargo ile çözersen bir çok sorunun önüne geçmiş olursun.

Bilgi olsun diye güncelliyorum, kolay gelsin'i aradım. Henüz bize teslim edilmedi, teslim edilince ararsanız doğrudan red şeklinde geri götürürüz yaptılar.

Eski bir film. Belalilar. Türk versiyonu da var. kesinlikle tavsiye ederim

The Sting di adı sanırım

snatch
lock stock and two smoking barrels
hot fuzz

a fish called wanda
take the money and run
small time crooks

(bkz: the naked gun)
(bkz: the naked gun 2 1/2 the smell of fear)
(bkz: the naked gun 33 1/3 the final insult)

In bruges

9 queens izlediğim en iyi filmlerden biriydi. Komedi değil ama çok kaliteli ve farklı bir suç filmi

Game Night sayılır mı bilmiyorum ama çok güzel.

İnsani şartlara sahip bir işim var. Severek gidiyorum. Sebebi bu olsa gerek.

İş dışında öyle yaşaman lazım ki "ulan ben bunu yapmak için günde 10 saatimi vermeye razıyım" dedirtmen gerekiyor. Demek ki iş dışı vaktinde parayı doğru kullanamıyorsun. Soruyu cevaplamak gerekirse evet, en zor dönemlerinde de, şu anki gibi evden çalışılan dönemlerde de işimi seviyorum.

Donem donem bana da oluyor o ama genel olarak memnunum sanirim isimden. Yol icin yolu guzel kilmak lazim, kitaptir - podcasttir. Oyle olunca yol bosa gitmis olmuyor, gun icinde yapmaya firsat bulamadigimiz seyleri yapiyoruz.

Ölene kadar yetecek param olsa da calismaya devam ederdim herhalde. Calismayip ne yapacaksin ki? Bir katma degeri olmali insanin. Su anda bulundugum isi severek yapiyorum, yeni bir sey ogrenmek/yapmak hosuma gidiyor.

benim sadece is yerinde gecirdigim sure 12 saat. arti yol git gel 3 saat=40 eder
:)

Son calistigim yerde sabah evden cikisim ile aksam eve gelisim arasinda 12.5 saat geciyordu. İsimi cok cok seviyordum ama deli gibi mutsuzdum. İstifa ettim, ayrildim. Su an calismiyorum, nereye kadar calismayacagim bilmiyorum ama mutluyum en azindan. Yol ile birlikte 12 saat nedir ya!?!? Para kazanmiyorum su an filan ama yemin ederim psikolojim rahat ya...

İşimi ve yöneticimi seviyorum ama uğraştığım diğer insanları sevmiyorum. Akşam yatarken, yarın kimlerle kavga edeceğim acaba diyerek yatıyorum.

İşyerim önceki işimin 4 katı maaş veriyor, işim daha az, insanlar genelde kültürlü sohbet edebiliyorum. Geç gelmem, erken çıkmam vs. sorun değil; hatta belli bir miktara kadar sebepsiz geç kalmamız normal karşılanıyor. vs de vs güzel iş


Ama her sabah kendimi sürükleyerek gidiyorum. Sadece para için çalışan biriyim. Hele şimdi evden çalışmayı da tattım ki, aynı miktarda hatta bazen daha çok işi 2-3 saatte bitirip kalanını hobilerime harcayabildiğimi keşfedince; 50% uzaktan çalışmanın diğer 50%si çok yoruyor beni.

haydaaa vahşiler futbol takımının filmleri mi varmış? bu yaştan sonra izleyeceğim artık haha.

@patron38 evet bu. çok teşekkür ederim. uzun zamandır aklıma gelip duruyordu da bi türlü bulamıyordum.

teleparty'i mi diyorsun? bizde öyle hata olmuyor.

Evet teleparty diyorum. Bizde çok saçmaladı hocam. Bazımızda atlaya atlaya gidiyordu film

Maalesef alternatif değil tam ama biz Zoom kullanıyoruz teleparty çalışmaz ise :(

Amazonprime'ın kendidinin uygulaması var içinde mesela netflix şart değilse.

Samsung S10e
Redmi Note 9
iPhone SE

Kategorilerinde en iyileri bunlar diyebilirim. Ben S10e almayı düşünüyorum ekstra özellikler istediğim için. Ama ekranı büyük olsun, şarjı iyi gitsin vs. derseniz Oppo/Redmi/Realme vs. son modelleri fazlasıyla yeter.

Xiaomi mi 10t pro

Cihazınız donmadan video oynatabiliyorsa sorun yaşamazsınız.

ben android telefonda witcher 3 denemiştim, video oynatan her cihazda sorun yaşamazsınız

Hiçbir sorun yaşamazsınız. İsterseniz tost makinesiyle bağlanın desteklediği takdirde onunla da oynayabilirsiniz.

internet hızı + ping ile alakalı. 3-4 ay önce superonline fiber ile ben denemiştim ancak sağlıklı bir sonuç alamadım.

Cay soğuktu bu arada.

kayıt havluları masanın üstüne koy, bilgisayarı ters çevir ve 1 gün bekle.

çay şekerli olduğu için kuruyunca hemen çalıştırmayın bence, izopropil alkolü bir beze döküp, parçaları iyice silin; tekrar kurusun derim.

word-->aç--> aşağıda "kaydedilmemiş belgeleri kurtar" butonu olmalı. ordan şansınızı bir deneyin.

Umarım çok geç kalmamışızdır, bir şans

C:\Users\Your_username\AppData\Local\Microsoft\Word and C:\Users\Your_username\AppData\Local\Temp

şuralara bakar mısınız

Bunların hepsini zaten denedim. Sağolun yine de, gitti giden galiba :(

Deponia serisi var mükemmel.

J.U.L.I.A. Among The Stars hoşuma gitmişti, ekipte Türkler de var sanırım yapanlarda.

Pillars of the Earth bitiremedim o sıralar çokkkk adventure oynuyordum ama en iyilerinden diyorlar.

Chains of Satinav & Memoria güzel oyunlar, fantasy settingde hikayeleri güzel.

Oxenfree point & click'ten çok adventure ama bu listeye dahil edilebilir sanırım, o kadar iyi ki bu sene dizisi yapılıyor :)

Red Strings Club da çok beğendiğim bir oyun.

The Swapper daha çok puzzle/platformer ama listenizde Deadlight olduğu için bunu da ekliyorum. MÜKEMMEL BİR HİKAYESİ VAR.

Dead Synchronicity: Tomorrow Comes Today ilginç bir temaya sahip. Saf bir point & click adventure oyunu onu da öneririm.



Ek olarak klasik bir sürü oyun var. LucasArts, DoubleFine, Daedalic bunların oyunları listelerine bakıp seçebilirsiniz. Sayamayacak kadar güzel adventure oyunu var ve çoğunu oynadım çok mutluyum

The Longest Journey serisini nasıl unuturum utandım resmen.

store.steampowered.com

Oyun tarihine adını yazdıran bir oyun ilk TLJ. Sonraki oyunları da çokkkk sevdim. Bir iki saçma puzzleları olsa da must-buy diyorum kesinlikle.

Monkey island 3 ve escape from monkey island.

bence ortak bir server vardır. fark olacağını sanmıyorum.

Crossplay bunun adı. Oyunun crossplay olup olmadığına bakarsan sorunun cevabı bulursun.

Cevap vereyim, Steam'den aldığınızda da Origin açıyor. Yani hiçbir fark yok.

bakkaldaki biskrem'in tadı migros'ta ki biskrem'den farklı mı diye sormak gibi bişey bu

Fark olmaz havuz ortak.

ozellikle yabanci birisiyle olmasi gereken puf nokta nedir? acik fikirlilik. gittigin ulkenin kurallarina ve sosyal hayatina, sosyal rituellerine uyum saglaman gerekir. kendi kulturunu dayatma, uyum sagla. yerel dili ogrenmeye gayret et. sosyal kurallara dikkat et.

Yani ben vereyim hemen olm. Ilk aklıma geleni yazayım. Jeff artık Almanlaşmış bir Amerikan boy. Belirli bir mesafe herzaman var ilişkide. Adam kendini ifade edip samimi olarak böyle düsünüyorum dese bile film karakteri gibi konuşyor, yav bu bana yine da mini çakal gibi geliyor diyorsun. Duyguyu ifade ederken bile. Bu beni epey çekiyor açıkçası. Yani isterse en yakın ilişkiyi kur yine de arada kapanmayan bir mesafe var, o hiç kapanmayacak. bedensel bir şeyden bahsetmiyorum. Bir de susuyor ya, susmasını biliyor. Konuşmadığında seninle ilgilenmiyor, seni sevmiyor falan degil. Konuşmuyor. Turklerde bitmek bilmez bi konuşma var. Bana kalırsa suskunluk ve mesafeyi arayan ya da aramasa be kabul edebilecek biri çok sağlam ilişkiler kurabilir. Tabi bunların sevgi eksikliği olmadığını benimsemeli.

Sonra epey planlı. Yahu adam zaman cetveli yapmış kendine, günlük, yani grafiklerla falan, deli çıkacagım. Şimdi mesela ben iki dakika burada duyuruda bir sey yazıyorum ya, o böyle bir sey yapmaz, yapsa bile günlük zaman çizelgesine işler (*-*)/ Bakar ki zamanını alıyor, bırakır. Duş zamanı bile yazılı. Benim fark ettiğim epey zaman planlamasına sahipler ve boş zaman geçirmiyorlar. Bu yuzden yaşam tarzın buna yakınsa süper ilerler gibi geliyor. Gün içinde çok iş yapiyorlar bu yüzden. Senden de bu hıza ve plana ayak uydurman bekleniyor. Kendine ait ugraşının olması çok önemli. Cünkü onun yalnız yapmak istediği seyler var. Seni istemiyor yani. Neyseki ben de onu istemiyorum, bu yüzden bazı durumlarda istenmemek gayet normal. Bir de ben en çok şunu seviyorum. Ebeveyni olmuyorsun, o da senin olmuyor. Anne, baba rolü yok. Türklerde her şey birbirine karişmış, yahu anne şefkati istesem anneme giderim, kaybettiysem de onu baskasında bulamayacağımı bilirim. Anne baba istemiyorum ben kendime eşitimi istiyorum. Bu Jeff'le tam oldu mesela. Yani "her şeyim" olsun falan diyorsan o iš yaş. Bu iyi. Aklıma bunlar geldi bir çırpıda. bu arada uzun süredir birlikteyiz. Farklı evlerde yaşıyoruz ama birbirimizde kalıyoruz çoğunlukla. Raad bir ilişki.

yabancı diye kendinizi aşağıda görmeyin, 1 numaralı kural bu sanırım. arkadaşlarım çok yapıyor sinir oluyorum.

Benim için tek sıkıntı aile faktörü olurdu sanırım. Malum bizim ailelerin en açık fikirli olanı bile çiftlere müdahale ediyor

türkiye'deki saçma sapan kıskançlıklar olmuyor. mesajlaşırken anında yanıt beklemek gibi ergenlikler yok. (bütün genellemeler yanlıştır) iltifat ederken bayağı ölçülü olmak lazım yoksa garipsenebiliyor. senin için ölürüm falan gibi şeylerden net uzak durmak lazım:D (yaptığımdan değil ama anlamsız olacağı bariz) böyle arabesk şeyler bizde var daha çok. yalnız kalma ihtiyacının dile getirilmesi de bunlardan biri doğal olarak. bunlar genelde ilişkinin başlarında olabilecek şeyler tabii.
bunlar bizdeki ilişkilere göre olumlu tarafları. olumsuz kısım da kendinizi bir ilişki içinde hissetmeniz bazen uzun sürebiliyor, bu da bizim alışkanlıklara göre biraz değişik. ev arkadaşım biriyle tanışmıştı ve 3-5 ay geçti hala "seni seviyorum" deyip dememe konusunu kafaya takıyordu. ingilizlerin böyle deyimleri vardır ya, nefret/aşk güçlü bir kelimedir falan gibi. bu görülebilyior bence.

tabii bunları önemseyip önemsememeniz kimin hangi ülkede olduğuna bağlı. bu avrupa vatandaşı türkiye'deyse o düşünsün nasıl davranacağını. siz bu ülkelerin birindeyseniz siz biraz ayak uydurmalısınız. yine de kişiliğinizden ödün vermemelisiniz. kimse türklerden aşağı olmadığı gibi üstün falan da değil. sizi uzun vadede ilgi çekici yapacak olan şeyler deneyimleriniz ve kafanızın içindekiler. birey olma olgusu batıda daha önemsendiği için nereden geldiğiniz nereye gittiğinizden ziyade kişisel olarak ne olduğunuz daha çok önem taşıyor gibi.

uzak mesafe olacaksa (hatta olmayacaksa bile) aradaki gelir/sınıf farkının çok olmamasına dikkat etmek lazım. yabancı kişi avrupalıysa bu durum daha da zor olabilir.

biz bu yüzden çok zorlanıyoruz çünkü kız arkadaşım benim bir ayda kazandığım parayı üç günde kazanıyor. başına bir şey gelse ülkesine gidemem çünkü vize bile vermezler. hayattaki konumumuz olsun, hayata bakış açımız ve ideallerimiz olsun çok farklı. ben mesela "nasılsa işsiz kalcam" diye okulu bitirmeye korkuyorum, o ise gelecek kaygısı olmadığı ve okul ortamını sevdiği için bitirmek istemiyor. bazen içinde bulunduğum durumu, yaşadığım stresi vs. gerçekten hiç anlamadığını düşünüyorum. benzer şekilde benim de onun dünyasını anlayamadığımı düşündüğüm oluyor. bu açıdan ortak bir noktada buluşabilmek veya en azından karşı tarafı anlayabilmek önemli.

bence onun dışında ne desek boş çünkü yabancı dediğin insan da genellenmiyor sonuçta. yerine göre bi türk bi ingilizden çok daha soğuk veya mesafeli olabiliyor insan ilişkilerinde. benim iki tane yabancı sevgilim oldu. ilk ilişkimde her şey gayet normaldi, açıkçası bi türkle olmaktan daha farklı gelmedi bana, ufak tefek bazı olumlu detaylar haricinde (daha özgüvenli olması, daha az kıskanç olması vs.). şu anki ilişkimde ise bazen çok soğuk olduğunu düşünüyorum. bir yıl geçti ama hala alışamadım. "canım konuşmak istemiyor" deyip susabiliyor mesela. aslında hiç garip bi şey değil bu. ben de "yalnız kalmak istiyorum" diye o türkiye'deyken, vaktimiz kısıtlıyken kızı bırakıp kendi evime gidiyodum yalnız oturmak için, yani hiç öyle yapışkan ve sürekli ilgi bekleyecek bi sevgili değilim ama ona rağmen tuhaf geliyodu bana hiçbi işi gücü yokken aktif bi şekilde benimle konuşmayı reddetmesi.

bence kişiden kişiye çok değişir bu, o yüzden ne desek boş. kimi avrupalıyla 20 yıllık arkadaşınmış gibi rahat iletişim kurar ve iyi anlaşırsın, kimisiyle de hiç olmaz.

@frost sim kartı hollandaya vs. gitmeden almak mümkünse şükela olaymış teşekkür ettim

@frostpunk Türkiye de kullandığımız banka hesabı ile ödeme yapabilir miyiz? nasıl yapacağız o işi?

vpn falan ya da yabancı numaraya gerek yok. her şeyi tr girip kullanıyorum ebay'i. bir tek yabancı paypal'ım var ama onda da tr numaram kayıtlı tr kartlar kayıtlı.

ebay'de alışveriş yaparken tr'de paypal yok bak emin misin falan diyor ama next diyip ödüyorum paypal'la. satış falan yaparken de aynı, sorun yok.

edit: Satıcı kredi kartı kabul ediyorsa zaten hiçbir sorun yok çat çat çat alıp ödüyorsunuz.

Çok oldu kafayı kıralı. 1 yıldır evdeyim.

var böyle birşey evet, yalnızsan daha kötüdür.

ben evde takılmayı çok seven biriyim. hatta hep şu güzel evimde doya doya takılamadım tek başına derdim hep.

berbat bi haldeyim. sıfıra yakın verimlilik. asla o planladığım gibi güzel vakit falan geçiremiyorum. eve eliptik bisiklet aldım, sadece tozunu alıyorum.
en son spor salonuna gidip üyeliğimi yenilettim, böyle olmayacak korka korka gideceğim napiim. : /
bomboş geçiyor günlerim. ama bommmmmmmmmmmm boş.

hayatım seyahatlerde geçiyordu bu evden çalışma olayından önce. ofis bile değil sürekli dışarıda. korona öncesi bekardım. evlendim ve şimdi full evdeyim istisnasız. inanılmaz radikal bir değişim oldu bende yani spor yapmaya kitap okumaya iş dışı aktiviteler yaparak hayatımı idame ettirmeye ve psikolojimi korumaya çalışıyorum. spor çok işe yarıyor diyebilirim, bırakınca direkt fark ediyor. yoga falan yap. spor yapmadığım günler gece zor uyuyorum açıkçası.

Aynen yanlız yaşıyorum.
Bbende spor salonunu bırakıp evdeki salona yatırım yaptım. Bir sürü ekipman aldım. Ama salon kapısını acmayya çekiniyorum. Birde üstüne peteklerini bile kapattım resmen hiç girmeyeyim diye.
Önceden PS biraz zevk verirdi. Onu da tamamen bıraktım. Ne oalcak böyle artık işte de verimim düşüyor gitgide

Bozuldu. Bozulmadı diyen varsa tebrik ediyorum kendisini.

Çok oldu kafayı kıralı +1
Yazın idare ediyordum hafta sonu çıkıp ama son yasaklardan beri evden çıkamıyorum çünkü akşama kadar yoğun çalışıyorum.
Evin kendisi hapis gibi geldiği için içinde ne yaparsam yapayım rahatlayamıyorum.

Hayvan gibi çalışıyorum. Normalde de cok calisirdim de su an sabah 9da aciyorum arada aralar yemek vs derken bazen gece 1de kapatıyorum. Ya dur sunu da yapayim diye diye bu hale geldi.

Spor salonu, restoran özledim. Maskesizligi özledim.
Evliyim, aliskiniz evde olmaya ama bu kadar da evde olmak sıkıntı.
Spor yapiyorum ama vallaha barbelle siir yazicam özlemimden.

güzel gidiyor. 1 senedir evdeyim. arada ofise gidiyorum, arada arkadaşlarla buluşuyorum. akşamları da programlama öğreniyorum, egzersiz bazen vs. tv yok, dizi film çok nadir.

Yok aksine, benim psikolojim düzeldi.

5 senedir aralıksız günde minimum 10 maksimum 18 saat arası çalışıyordum. Şimdi 2,5 aydır hiç çalışmıyorum. Her gün ev temizliyorum bana süper iyi geliyor. Yıllardır içimde kalan bütün detayları, çekmeceleri, kitapları tek tek düzenliyorum.

Gün aşırı dükkana gidip orada da boya, temizlik vs yapıyorum. Evde resim yapıyorum, taş boyuyorum. Yıllar sonra duyuruya döndüm çok uzun uzun yazıyorum. Kedimle köpeğimle oynuyorum.

Kendime, aileme, arkadaşlarıma yemek yapabiliyorum. Senelerdir yaptığım yemeklerin daha ben tadına bakamadan bitmesinden, stok kaygısıyla yiyememekten ve bunları parayla satmak zorunda kalmaktan çok sıkılmıştım. Dur iki porsiyon kalmış şimdi müşteri isterse eksilmesin diye senelerdir her gün 10 saat yemek yapıp kendim peynir ekmekle besleniyordum asjdkah :D

Haftada 2 gün filan misafir geliyor, bizim gibi evden dışarı adım atmayan arkadaşlarımız. Ya da biz gidiyoruz. Oyun oynuyoruz, mangal yakıyoruz. Yalnızken dizi, film vs. Baktığın zaman verimsizlik akıyor üzerimden ama bu da benim kendi iç verimim diye bakıyorum. Yıllardır hayalini kurduğum bir şeydi. Tek kelimeyle kusursuz.

kafeler açıkken kafeye gidiyordum arada. onlar kapanınca kötü oldu biraz
dizi vs seyretme açısından iyi oluyor. belgesel açıyorum işle birlikte sürekli

Pandeminin basindan beri yaklasik 11 ay evden calistim. Cok nadiren ofise gidiyordum bi degisiklik olsun diye. Sabah 8:30 uyan, 9:00 bilgisayari ac, programlanmis bi makine gibi isleri yap ama 15 dk'lik kahvaltiyi bile saat 13-14 gibi yap gibi bi akis.

1 senelik surecte 3 senelik is cikardim. Ama insan yuzu bile goremiyordum, en buyuk aktivitem markete gitmek ve arabayi yikamakti, ki bazen onlara bile vakit kalmiyordu.

Dedim ben istifa edeyim. Maasim falan da iyiydi baya ama yok dedim bu hayat degil.

Simdi daha iyiyim. Hala anlamsiz bi yogunluk var hayatimda ama oteki turlu olacak gibi degildi.

Birak isi.

Bozulmadı. Yola giden zamana çok acırdım ben. Şimdi yola gitmeyen zamanda sabah spor yapıyorum, akşam resim, heykel, dizi, film geçiyor öyle. Her güne yapacak bir sey buluyorum.

Eve geçtiğimizden beri o kadar yoğun 7/24 çalışıyoruz ki yöneticim artık yeter dedi ve istifa etti. İki kişi çalışıyorduk ben tek başıma kaldım. Delirdim biraz.

Bir aralar hep evdeydik, şimdi 50%. Keşke hep evde olsam. Hazırlanma derdi yok, yol derdi yok.

Boş zamanlarda internette boş boş dolanmak veya telefonda oyun oynamak yerine piyanoya sarmıştım, hayalimdeki oyunun prototipini yapmıştım zengin olacaktım, Just Dance oynuyordum, kitap okuyordum, dizi izliyordum vs :(

Keşke hep evde olsam.

katiliyorum, ayrica bu evde calismayi yucelten tiplere de ayrica ayarim. linkedin'de falan ilik ilik postlar paylasiyorlar bunla ilgili hepsinin altina doseyesim geliyor canima yetti valla; ki ben 2-3 gun ofise gidiyorum ona ragmen..

evdeyim, mutluyum ofise gitmeyi gerek duymuyorum. uzun vadede bu şekilde çalışmaya pozitif bakıyorum mümkünse insanlar istedikleri şehirlerde yaşayabilsinler.

İşimden nefret ettiğimi anladım. Çalıştığım yer değil, işin kendisinden. Evde sadece ben ve iş varız başka hiçbir şey yok. Benim için işe giderken yolda geçirilen zaman (bu benim için günün en güzel kısımlarından biriydi mesela, kitap/müzik/podcast dinliyordum, yolun bir kısmını yürüyordum), ofisteki insanlarla muhabbet etmek falanmış günü kurtaran. Başka bir planım olsa işi bırakacağım ama her şey için motivasyonum o kadar düşük ki işi bıraksam da bir şey yapamayacak haldeyim. Zaten bu dönemde nasıl iş değiştireyim, hele de tamamen sektör değiştirmek hiç mümkün değilmiş gibi geliyor. Yaptığım işin de gittikçe kötüye gittiğini görüyorum. İnsan çalıştıkça işinde daha iyi olmaz mı? Ben geriye gidiyorum işte. O da üstüne biniyor senden bir bok olmaz şu haline bak diye iyice kendimden de nefret ettim. Geçen sene hayatım için baya radikal değişiklikler yapma kararlarım vardı ama bu olay dünyayı öyle bir sikip attı ki onları da asla gerçekleştiremeyeceğim ile de yüzleşmem lazım. Bu dönemin benim için görece ne kadar rahat geçtiğinin farkındayım bu arada, onu aklımda tutarak çabalıyorum işte. Tekrar terapiye başlamam lazım sanırım. Bunu da yıllardır diyorum ama onu bile yapamadım peh

Büdüt: Hep evden çalışalımcı veya hep ofisten çalışalımcı değilim. Herkesin nerede verimli çalıştığı farklı. Bence evden çalışılabilecek işlerde insanlara bu seçenek sunulmalı. Ama bizim şirket full evden çalışmaya geçiyoruz, ofisi kapatıyoruz falan derse işi bırakırım direk. Ben bu şekilde çalışamıyorum, benim için çalışma yeri ve yaşama yerinin ayrı olması çok önemli. Öğrenciyken bile evde ders çalışmazdım hep kütüphaneye, ya da bir kafeye vb giderdim. Ben de sinir oluyorum karantinada verimin dibine vurdum, her akşam gurme yemek yapıyorum, 3 dil öğrendim diyenlere ama dediğim gibi herkes farklı.

Yedim kafayı ya , benim kadar gamsız insanı dert sahibi yaptı, terapi falan alıyorum o derece. Sıyırdık valla

ev hapsi gibi bir şey evden çalışma + haftasonu yasakları.

ben aylardır atlatamadığım bir ayrılığa rağmen psikolojik olarak gayet iyiyim.

etkisi olduğunu düşündüklerim:

-yıllardır düşük olan demir seviyem için demir ilacı almaya başladım. (kan değerlerine baktır. halihazırda düşük olan değerlerin olabilir ya da bu yeni evde oturma düzeninde düşmüş olabilirler. bazıları direkt psikolojini etkiliyor.)
-çok fazla dışarı çıkıyorum. yürüyüş yapıyorum. birilerine gidiyorum. birileri bana geliyor. senelerdir görüşmediğim arkadaşımı aradım, sıkıntıdan ölüyormuş. arayınca çok sevindi hemen gel dedi. herkes baymış, herkes yalnız hissediyor. sosyalleşmek lazım.
-karbonhidrat yemiyorum olabildiğince.
-yoga yapıyorum. zoom üzerinden yapılan online yoga dersleri var, kendi kendine yapmaktan çok daha iyi ve etkili oluyor. yasaklar başlamadan önce de birçok farklı aktivite yapıyordum. kamp, dalış, wakeboard.. bence kafayı yememenin çözümü hareket etmekten geçiyor.
-evde oturacaksam xbox oynuyorum. hafta boyu bir sürü şey yaptığımdan bazen bütün cumartesiyi oyun oynayarak geçirsem de hiçbir şey yapmadan günü bitirdim hissi olmuyor.

@nuisance +1

Evden çalışmak iyi güzel de şu düzende tam bir ev hapsi.

Yazılımcıyım, yeni işe başladım Ekim gibi. İş arkadaşlarımın hiçbirini yüz yüze görmedim. Kalabalık bir ekibiz aslında ama bire bir çalıştığım 3-4 kişi var, günlük toplantılarda 3-4 kişi daha ekleniyor bunun haricinde kimseyle tanışmıyor ve işin düşmedikçe iletişim kurmuyorsun. Ama trafik çekmemek, mesaiye beş kala uyanmak vs. bunlar güzel şeyler tabi.

Önceden düzenli spor yapardım. Şu an salon üyeliğim var ama salona gitmek istemiyorum. Havalar 10 derecenin üstüne çıktı mı bisiklet sürüyorum, boş boş yürüyorum evden uzaklaşıp.

Eşimle bazen birlikte bazen ayrı ayrı bir şeyler yapıyoruz da vakit geçiyor. Yoksa yalnız olsam çoktan keçileri kaçırmıştım.

Hasta olmadık, olmuyoruz belki ama bu durum çoğumuzun psikolojisini bozdu. Ben iyiyim, böylesi daha iyi diyen elbette vardır ancak yasaklar devam ederse özellikle yaşlılar vs. ciddi sağlık sorunları yaşayacak fiziksel/psikolojik.

Yorumlar için teşekkürler.
En azından yanlız değilmişim çoğu kişi ben gibi kafayı sıyırmış:) Tamamiyle pozitif etkilenen kişilere saygılarımı sunuyorum ve tebrik ediyorum gerçekten.
Ama hayatı aynı kalan kişi pek yok gibi yani ya çok olumsuz etkilemiş ya da pozitif bu durum da ilginç olmuş.

Ben de “yine bir şey yapmadan gün bitti” kısmını anlamıyorum. Diyorum ki ne güzel hayatları varmış pandemiden önce.
Ofise gittiğimiz normal dönemlerde, haftanın 4-5 günü falan yogaya gidiyordum geri kalan 2-3 günde de iş çıkışı yemek, alkol ve sohbet ile geçiyordu. Son bir yılın rutini buydu hatta. Bazen haftasonları 1-2 arkadaşım gelirdi kalmaya. Ama ofise gitmekten, mesaiye ofiste kalmaktan, dedikodulardan nefret ediyordum.
Pandemi ile beraber yoga salonu kapandı onun yerine haftada üç gün özel hoca ile çalışıyorum. Sabahları 15 dakikalık bir akışım var onu yapıyorum. Onun haricinde öğle arasında çamaşır yıkama özgürlüğü var, istediğim müziği dinleyerek çalışabilme özgürlüğüm var mesela bugün ofiste olsam muhtemelen karın ağrısından ağlayarak çalışıyor olurdum ama şu an koltuğa uzandım, sıcak su torbam var. Kapkalın giyindim, topuklu ayakkabı üzerinde ağrıya sabretmeye çalışmıyorum.
Çok stresli bir işim var ama ona rağmen iş arkadaşlarımın yüzünü görmeden çalışabildiğim için her gün şükrediyorum, bu bile yeterli bir sebep mutlu olmam için.
Arkadaşlarımı pek özlemedim sanırım, telefonla görüşüyoruz.
Deniz kenarında yürüyüş yapmayı özledim ama bunu yapamadığım için delirdim, öldüm bittim diyemem.
Sadece daha iyi şartlarda nasıl olabilirdi diyorum. Biraz daha geç yatabilsem daha çok kitap okumak isterdim. Bir de bazen yalnız olmak zorluyor. Mesela geçen haftasonuydu sanırım arayan soran da olmayınca 2 gün konuşmadığımı fark ettim. Garip bir his. Ailesiyle değil ama sevdiği insan ile yaşayanlara özeniyorum. Ben de en azından haftada 3 gün falan sevdiğim bir insanla beraber kalarak birlikte vakit geçirmek isterdim. Sanırım o da olsa, ağzımdan memnuniyetsiz herhangi bir söz çıkmazdı.

Mesela spor yapıyormuşsun, neden bıraktın? Hayat manasız mı geliyor, spor yapmaya mı değmez? ”bir şey yapmak”tan kasıt nedir tam olarak? Kendini geliştirmek mi? Vakti bir şeylerle doldurmak mı?
Mesela ben bu haftasonu resim yapacağım, yazı yazacağım. Temizlik yapacağım mesela, onu bile zevkle bekliyorum. Bu his çok kötü, anlıyorum. Ama öneri verebilmek için en azından normalde sevdiğin şeyleri yapmayı neden bıraktığını anlamamız lazım.

Evet. Psikoloji bozukluğunun kıstası nedir bilemiyorum ama bir anormallik hali seziyorum ben de.

2020 martindan beri evden calisiyorum, ilk 6 ay turkiyedeydim, son 6 aydir londradayim.

Turkiyedeyken normalde sabah 7.15'te uyanir, eve de 7.30-8 gibi gelirdim. Haftaici pek bir sey yapamazdim haliyle. Evden calismaya baslayinca 6'dan sonra bisiklete binmeye basladim. Esimle duzenli yuruyuse cikmaya basladik.

Ardindan londra'ya geldik, su anda ha istanbul'dayim ha burda. Gunduz calisiyorum, is bitince cevredeki parklara yuruyuse gidiyoruz o kadar. Hayatimda pek degisikligi olmadi.

Koronavirus olmasaydi cok daha farkli olurdu tabi ki ama ofiste olmaktansa evde olmak daha guzel geliyor bana. Hem istedigim gibi calisabiliyorum hem de evde oluyorum (Biraz evci bir insanim).

Eger yalniz olsaydim cok daha kotu gecerdi.

Evde olmayı aşırı seven ve işe gitmekten nefret eden bir insan olarak bunca zamandır içten içe keşke böyle devam etse diye düşünürken artık dayanamayacak noktaya geldiğimi hissediyorum ne yazık ki

Cafeler, barlar, sinemalar vs. açılsa bu kadar problem olmazdı ama benim için.

Her sabah hazırlanıp işe gitmenin kadar iğrenç ve acı verici olduğunu bildiğim için zerre şikayetim yok bu durumdan. Yasaklar bitip de rahat rahat dolaşmaya başladığımız zaman home-office olayı çok daha iyi olacak. Şu an tek sıkıntı akşam işi bitirdikten sonra yapacak bir şeyin, gidecek bir yerin olmaması.

bozulmaması için bilinçli çaba sarf ediyorum. :) daha doğrusu, bozulma seviyesini asgari seviyede tutmaya çalışıyorum. her ne kadar evde vakit geçirmeyi seven biri olsam da, ben de iş ve ev ortamlarının ayrı olmasını tercih eden insanlardanım. kafeler açık olsa bu kadar zorlanmazdım, bir yandan yiyip içerek saatlerce çalışabiliyordum çünkü. aynı zamanda bir iki insan yüzü görmek, dışarıda hayata karışmış olmak da iyi geliyordu.

bu yeni düzen bakımından, sürekli verimli olmaya çalışmak bana çok yorucu geliyor. buna harcanan çabanın kendisi, işin kendisinden de zorlayıcı. bu açıdan kendimi çok sıkıştırmamaya çalışıyorum ama bir yandan da uzun süreler verimli olmamı gerektiren bir işim var; o yüzden sıkışmışlık hissinden kurtulamıyorum. :) yalnız yaşıyorum ve kendimle keyifli vakit geçirebilen biriyim. düzenli spor yapıyorum, enstrüman çalıyorum, bol bol okuyorum çiziyorum vs. ancak sevgilim olsaydı ve en azından hafta sonlarını onunla birlikte vakit geçirerek ve bir şeyler paylaşarak değerlendirebilseydim, hafta içi iş günleri daha verimli olabilirdi benim açımdan, bir ihtimal. :)

ha şu da var, çok sıkıldığımdan yola çıkarak özellikle sosyal medya bazında abuk subuk insanlarla vakit geçirmeye de çalışmıyorum. enerjimi pozitif ve hayat kalitesini yüksek tutmaya çalışan, buna özen gösteren insanlara yöneltemiyorsam, tek başına vakit geçirmeyi her türlü tercih ediyorum. ötekisi psikolojiyi daha da bozuyor bence. ^^

Hamburger koftesi
Cheddar peynir
Azcik marul
Karamelize sogan

Birazdan yapicam hatta, icine cok sey koyunca corba oluyor :(

Mantarlıyı çok severim.
Füme etli pek sevmiyorum.
Soğanı karamelize değil pişmemiş olarak severim.
Cheddar iki kat olursa tadından yenmez.
Meksika burgerleri de (acı soslu, jalapenolu) severim.

Ama favorim klasik hamburgerdir. Önemli olan etin tadı. Virginia Angus'un hamburgeri kadar güzel hamburger yemedim hayatımda. Etin tadı müthiş.

Klasik hamburger + 1

köfte, marul, turşu, soğan <3

Ketçap olsa da olur ama benim için mayonez big no.