Kultur meselesi. Turk kulturuyle buyuduysen ters geliyor alisamiyorsun. Bi hintli arkadas vardi eski sirkette. Ingilterede yasiyor. Diyor ki bana bi gun, ya gecen trene bindim telefonun sarji yok benim bilette de prizli koltuga oturamiyosun. Tren bombos o yuzden gittim prizli koltuga oturdum sarj icin ve ceza yedim. Bundan dertleniyor mesela bana. Bense icimden, e ne guzel valla mis gibi kuralları işletiyorlar diyorum. Benzer sebep diye anlattim.

- cok buyuk beklentiyle almanyaya yerlesiyorlar. almanyaya yerlesince bir anda turkiyede ulasamadiklari arabalara ve evlere ulasacaklarini zannediyorlar. bu nedenle de hayal kirikligina ugruyorlar. bunun en buyuk nedenlerinden biri de bir ara populer olan araba fiyatlari, market fiyatlari videolari. elinde nakit yoksa o fiyatlara kimse yeni gelen birine kredi vermiyor, kredi icin de kalici oturum gerekiyor. kalici oturum da 5 yil yasayinca anca alinabiliyor.

- yeni bir yere yerlesmenin dogurdugu problemlerle almanyayanin yerlesik problemlerini karistirmalari. dunyanin neresine giderseniz gidin buyuk ihtimalle ilk yil bircok burokratik isle ugrasacaksiniz, ev bulmak zor olacak, bankadan hesap acmak da zor olacak. bu kadar cok isin icinde de bircok sorun cikacaktir.

- turkiyede ust tabakadan kendini hissedip, iyi semtlerde yasayip, gerektigi yerde kendini daha ust gosterebilcek diksiyona, ozguvene sahip konumdan bir anda siradan bir vatandas konumuna dusmek. hatta ikinci sinif vatandas konumunda olmak. konusurken kendini ifade edememek. kimse kendini saygin hissederken aslinda siradan olmak istemez.

- turkiyedeki hizmeti baska yerde bulamamak. ornegin pazar gunu niye tum dukkanlar kapali diye sikayet etmek. ya da apartmanlarda kapici olmadigi icin ekmegini kendin almak, copunu kendin dokmek. aldigin mobilyanin montajini kendin yapmak, kucuk tamir islerini kendin yapmak zorunda kalmak. turkiyde bircok kisi icin siradisi bir durum bu. kapici yok cunku almanyada kimseyi karin tokluguna istedigin ise kosturamazsin, ya da pazar her yer kapali cunku pazar gunu magazada calismak zorunda olan kisinin de cocuklari ile hafta sonu zaman gecirmeye hakki var.

- irkcilik. turkiyede sokakta giyimi, tavri, konusmasi farkli kisi gorunce yolunu degistiren kisiyken bir anda sokta gorulunce bazilarinin yolunun degistirdigi kisi olmak.

- ucuz isci olmak. almanyaya yerlesen bircok kisi ustun basarilari, ustun yetenekleri nedeniyle yerlesmiyor. bir cogu siradan yeteneklere sahip ve sadece daha ucuza calistigi icin tercih ediliyor. o nedenle bircok kisi ayni niteliklere sahip bir almana gore daha az kazaniyor. bu haksizlik da bir sure sonra hem maddi olarak zorluyor hem de rahatsiz ediyor. ama belli zaman sonra cogunluk hakketigi maas seviyesine geliyor. genelde yerlsildikten sonra ilk 5 yil biraz haksizlik oluyor.

almanya her anlamiyla super bir ulke degil, bircok sacma problemi var, insani samimi degil. ama yasam olarak dunya da yasanilacak en iyi ulkelerden biri. farkli bir ulkeye yerlesince biraz da rahat bozulacak elbette. cok kotu tecrubeler yasamis insanlar da var. o yuzden dengeli bir beklenti, fazla gaza gelmemek onemli.

Cok fazla Türk var. Bu başlıca bir sorun. Kendi ülkende kalsan en azından küçük denizin büyük balığı olursun. Hem Türk'e maruz kalmak hem alman tarafından ezilmek gibi durumlar olabilir.

Ayrıca Almanya'daki Türklerin itibarı oldukça kötü. Türk deyince akla gelenler; kebapçı, ucuz iş gücü, barmaid gibi gibi.

insanlar yurtdisini kafasinda fazla buyutuyor da ondan. teknoloji ilerledikce avrupanin dogusuyla batisi arasindaki makas bayagi kapandi. TR'de sonucta bir afganistan degil.

ayrica, bizim toplum "gocmenlige" alisik bir toplum degil.

yurtdisinda mutlu mu olmak istiyorsun?
1- beklentilerini dusuk tutacaksin
2- "gocmenligi" sindireceksin. adini da degistirsen, sacini sariya boyayip LGBTQ dernegine uye de olsan, oranin yerlisiyle de evlensen, coluk cocuk torun torba sahibi de olsan orali degilsin, bunu kabullenmen lazim.

almanya'yi kötüleyen bir ben varim bir de TR cennet diyen almanci dayilar var saniyordum :D. Aslinda sosyal medyada Türkiye ya da Türkler daha cok kötüleniyor, bilemiyorum.

iyi bir kariyeri olan (egitimi, kültür, para vs) biri icin Almanya'nin refah seviyesi disinda bir olayi yok ama Türkiye'de ki almanya imaji cennetle esdeger gibi birsey.
En kibar haliyle Türklere karsi bir ön yargi var, ama bu önyargiyi balkanlardan gelenlere, afrikadan gelenlere karsi görmedim, ister düsük profil bir is olsun ister yüksek. Onlara karsi yoktur demiyorum ama Türklere karsi görünen veya görünmeyen bir tavir var, bu da insani bezdiriyor.
Örnek; Ben ayni isi yaptigim almandan daha iyiyim. o sürekli olarak uyduruk isler icin bile övülür, ben ödül aldim kimse bana tebrikler bile demedi.
Ben bunu Tr'de ki arkadaslarima söyledigimde,-abartiyorsun ne var, almanyadasin daha ne istiyorsun, falan diyorlar ama burada calisinca artik baska dertlerin oluyor.


Bir de bizimle, beklentilerimizle ilgili birsey, arada cok büyük kültür farki var (Kültür farkindan kastim egitim seviyesi degil), youtube'ta ac Türkiye'de erasmus yapmis ögrencileri izle; Tr söyle iyi böyle iyi, misafirperverlik vs. ama burada bir arkadaslik falan yok. kendi aralarinda bile benim gördügüm kadariyla yok, ev sahibime bir tek abisi geliyor o da kirismas'ta falan.
Ya da burada benden nefret eden bir alman var ama beni her gördügünde Hiii yapar, siz disaridan görseniz aramiz cok iyi sanirsiniz.
Buna benzer sekilde Türk arkadaslarda, almanlarla aralari iyi saniyor ama bir yere davet ettiklerinde gelen kimse yok. hayal kirikligi.
buna benzer sekilde, grill parti yaptilar, biz ve cinliler bir sürü sey almisiz, bu almanlar 1 tabak birsey getirdi ve hepsi yanindakiyle konustu, ben bu ortami hala yadirgiyorum, ögreniyorum ve kendime kiziyorum almanlari besledim diye. Kusum aydinla ayni görüsteyim bu konuda :D
sosyal ortam burada problemli ve bu yüzden ben hala aramin iyi oldugu alman arkadaslara nasil davranacagimi kestiremiyorum. bana kahve almis, problem yapar belki sonra diye parasini vermek istedim mesela, Tr'de aklima gelmez. Türkiye'yi ziyaret etmis olanlar cok iyi davranir.

Almanlarin tüm yazilmis negatifliklerine +1, yani ailen varsa, irkcilikla karsilasmiyorsa bir bariz bir kötülügü yok.

Birde, Türkiye'den ilk gelenlerle simdi gelenler arasinda cok büyük bir fark yok, ilk gelenlerin üniversite görmüsleri. Almanya'da arkadas olunabilecek, akli basinda Türk bulmak cok zor.
Hatayli arap alevisi bir arkadas var, ona tavuk aldim, alirkende o kebap yemez diye yanimdakine aciklama yaptim ve o günden beri o yanimdaki arkadas onunla iliskisini kesti, ama yasadigi yer almanya :)

Ailesinde okuyan tek kisi olup, ailesi tarafindan pohpohlanan ama aslinda baba parasiyla yüksek lisansa gelmis ve kalmis, sonradan görme cok var. bunlar cokta sikayet ederler cünkü burada hava atacaklari kimse yok, islerinde iyi degiller, kendi durumlarini bilmektense almanya'yi kötülerler.

Kim kötülüyor? Mis gibi memleket.
Ama bizim memleketin beyaz yakalıları için almanya travmatik olabiliyor.
Her memleketin iyi yanları, kötü yanları var.

Almanya'nın da Türkiye'ye kıyasla iyi yanları var.
Türkiye'nin de Almanya'ya kıyasla iyi yanları var.

Memleketleri böyle kabul etmek lazım.

Almanya'ya gidenlerin büyük umutlarla yola çıkıp, hayal kırıklığına uğramasının 2 ana nedeni var.

1-Kültürel
2-Ekonomik

Kültürel nedenler:
-Yeni dönemde almanya'ya gidenler Türkiye'nin iyi eğitimli kesimi. Bu kesimin şöyle bir problemi var: Fazla naiflik.

-Şöyle özetleyelim seküler kesim sanıyor ki Türkiye'de dışlanıyorlar, o yüzden Avrupalılar da Türkiye'deki seküler kesime yardım etmek istiyor zannediyorlar. Adam sanıyor ki "merhaba ben seküler bir hayatı benimsemiş, avrupa değerlerini benimsediğine inanan bir Türk genciyim" deyince Almanlar "ooooooo hoşgeldiniz, biz de size üzülüyorduk, burada hak ettiğiniz değeri göreceksiniz" diyecek. İlk şoku burada yaşıyorlar. Çünkü Avrupalının umrunda değil senin ülkenle ilgili komplekslerin. Almanlar için de 60 yıldır kafasında oturttuğu Türksün işte.

-Türkiye'de modernleşme, avrupa kültürü, seküler hayat tarzı vb gibi konular çok yanlış yorumlandığı için biraz da aşağılık kompleksi var. Kendini Almanlara beğendirme gibi bir çabaya dönüşüyor bu. Hatta bunla ilgili yabancı bir sitede bir meme bile vardı tam olarak durumu özetliyor. İşte japona diyorlar siz şöylesiniz böylesiniz, sizi sevmiyoruz. Japon diyor ki banane... Çinli'ye diyorlar, Rusa diyorlar, Araplara diyorlar, Latin amerikalılara diyorlar, Balkanlara diyorlar... Hepsi diyor ki "senin ne düşündüğün umrumda değil benim kültürüm bu ben böyleyim." Sonra Türk'e diyorlar, daha adam sözünü bitirmeden Türk başlıyor "Türkiye seküler ve laik bir ülke, biz kadınlara ilk seçme hakkını veren ülkeyiz, biz ortadoğuda değiliz, biz arap değiliz, biz afrikalı değiliz" diye uzun bir tirat atıyor. Ee şimdi Almanya'da böyle bir kafada yaşarsan yorulursun:)

-Bir diğer kültürel konu, o deminki naiflikle alakalı işte. Gidenlerin çoğu "bıktım bu ülkeden" psikolojisiyle gidiyor. Çünkü kendi hayatındaki sıkıntıların ülkeden kaynaklandığını düşünüyor. İnsanları cahil buluyor, kendini çalıştığı ortamın üzerinde yetenekli görüyor, yaşadığı toplumdan şikayet ediyor vs.
Ama gidince görüyor ki Alman'ın da cahili var,bağnazı var, muhafazakarı var, sinsisi var, fanatik dincisi var, fanatik milliyetçisi var, serserisi var vs.

-Kent diye bir şiir var. ÖZetle diyor ki nereye gidersen git, kendini oraya götürdüğün zaman her yer aynıdır. Bu kafa yapısıyla Almanya'da da mutlu olamıyorlar.

-Yukarda da güzel yazmışlar. Şimdi sen Türkiye'de suriyeli görünce yolunu değiştiriyorsun karşı kaldırıma geçiyorsun. Almanya'ya gidince de seni görünce yolunu değiştiren insanlar oluyor. Sen istediğin kadar "ben iyi eğitimliyim, sekülerim, bira içiyorum" diye kendini parçala. Göçmensin adamın gözünde. Sonuçta suriyeli'nin de iyi eğitimlisi, modern fikirlisi var. ama umursamıyoruz mesela bunu. Almanya'da da böyle. Bu da ağır geliyor.

-Berlin falan kozmopolitmiş gibi yapmaya çalışsa da, almanlar son derece kapalı bir toplum aslında. Bir ABD değiller yani. Göçmenleri hala hazmedebilmiş değiller. Köln, Berlin falan ok. Ama mesela gidin dresden'e neler yaşıyorsunuz bakalım. İş ortamında bile bazen üstü kapalı bir önyargı hissedilir her zaman.

Şimdi bir de ekonomik sebepleri yazalım:
-Yaklaşık 60 yıldır aynı hikayeyi dinliyoruz. Almanya'ya gidip aşırı refaha kavuşan Türkler.

-O yüzden Türkiye'de herkes için Almanya bir ütopyadır. Dünyanın en mucizevi memleketidir. Meksikalı, Kübalı, Arjantinli için ABD ne anlama geliyorsa, bizim için de Almanya o.

-Ama Almanya'ya gidip hayatı değişenler kimlerdi 60 yıldır? Köyünden çıkmamış adamlar. Türkiye'de çok düşük ücretlerle çalışan fabrika işçileri. Türkiye'de asgari ücretle çalışan vasıfsız elemanlar vs... Bu adamlar Türkiye'de en fazla şehirlerin dış mahallelerinde zar zor bir ev sahibi olabilecekken, Almanya'da 20-30 yılın sonunda mal mülk edinip, bmw'lere binmeye başlayınca bir almanya büyüsü yayıldı.

-Eğitimli adam için durum böyle değil işte. Yani Türkiye'de garsonluk yapan bir adam, Almanya'da garsonluk yapmaya gidince hayat standartı katlanıyor. Ama türkiye'de iyi bir şirkette çok iyi kazanan kalifiye bir çalışan, bir de üst düzey olduğunu var sayalım, Almanya'ya gittiğinde çok efsanevi bir sıçrama yaşamayabilir. Hatta Türkiye'ye göre şartları biraz daha geri düşen de var gidip.

-Türkiye'de gelirin iyiyse, eğitimin iyiyse yaşadığın ayrıcalıklı hayatı almanya'da bulamazsın. Bir de çevren varsa... Şöyle örnek vereyim, eski işyerimde direktörüm global anlamda çok başarılıydı. Avrupa ofislerinden birinin başına geçmesi için teklifler gitti. Hatta Türkiye'de o kadar iyiydi ki İtalya'yı ofisini falan da buna bağladılar. Şu an istese çok iyi şartlarla istediği ülkeye ve region hub'a gidebilir. Network içinde de tutuluyor baya. Ama asla gitmiyor.

-Çünkü buradaki ayrıcalıklar orada yok onun için. Mesela basitten başlayalım. Şirket altına 6 milyonluk şirket aracı veriyor şoförüyle. Almanya'da böyle bir şey çok zor:) Şoförünü günlük işi için de kullandırtıyor. Alışverişini yaptırıyor, çocuğunu okuldan aldırtıyor vs. Bunları almanya'da yapamazsın. İş yerinde elini kaldırıyor yemeği geliyor masasına. Türkiye'de çalışma koşulları malum. Haftasonu mesaiye kalcaksınız diyor, kimse itiraz edemiyor tabii ki. Ee başarısı biraz da buradan geliyor. Hadi almanya'ya gitsin bakalım. Hangi şirkette böyle takılabilir? İşi geçelim. Çevresi geniş. İstediği restoranda bir telefonla yer ayırtıyor, bir mekanın kapısından çevrilmek gibi bir şey literatüründe yok. Mesela almanya'ya gitmiştik beraber, bizi bir restorana almadılar doluyuz diye. Burada en sağlam özel hastanelerin üst düzey yöneticilerini tanıdığı için her zaman en iyi koşullarda tedavi alabileceğinden emin. gibi gibi... Böyle çok insan var. Bunlar gidince tabii orada mutsuz oluyor bu ayrıcalıklar olmayınca. Bunun daha bürokrasisi var vs.

-Orta sınıf her yerde orta sınıf. Almanya'da belki biraz daha rahattır ama neticede orda da orta sınıf. Belki türkiye'ye göre daha kolay mal mülk ediniyorsun. Ama Almanya'ya göre yine zorlanarak ediniyorsun. Bir de vatandaş olmadığın sürece almanya'nın ayrıcalıklarından tam yararlanamıyorsun sonuçta. Ev alcaksın? sana kim kredi verir sadece çalışma iznin var. Evet 2020 model mercedes 20000 euro. Ama 20.000 euro nakitin yoksa nasıl alacaksın? Kredi de yok diyelim. Berlin'de 2 kişilik bir ailenin yaşam gideri 2-4bin euro bandını bulabilir. Sen şimdi aylık 3-4 bin euro kazanıp dişini sıkıp 20 ay para biriktireceğin gerçeğini görünce anlıyorsun orta sınıf olduğunu. Bu da mutsuz ediyor yine.

-Yanlış anlaşılmasın, almanya kötülemek için değil bunlar. aksine doğru beklentiyle giden için mis gibi memleket. Ama türkiye'deki beyaz yaka şımarıklığıyla 2 ayda bmw 7.50 alcam, buradakinden daha fazla saygı görcem, yeteneğimi siz anlamadınız almanlar anlar gibi saçma hayallerle gidenler mutsuz oluyor.

Anadolulu gurbetci almancinin cocugundan 10-0 geride baslamak hele Almanya'da koyuyor insana buyuk ihtimal.

Kedi çok hastaydı, tedavi için aldım, ayrıca kutudan kaçtı ve zaten orda rahatsızdı. Evle bi sıkıntısı yoktu bize sokuluyordu vs. Hapsetmek için almadım, ölmesin diye aldım.

Geri döner bence umudunuzu kaybetmeyin. Benim kedim yarı ev yarı sokak kedisi, bazen kayboluyor ama evi bildiği için geri dönüyor hep.

O bölgenin kedisiyse çok uzaklasmamistir,üzülmeyin, bulursunuz eminim, yukarıda yazanları da sallamayın, 9 yaşında bir kediye en zor zamanlarında yuva olduğunuz için tesekkurler.

Kedileri bazen kendi iyilikleri için "hapsetmek" gerekiyor. Ne kadar vicdansızca bakmış bazı arkadaşlar.

Siz umudu kesmeyin, sevdiği konserve mamayı açıp öyle dolaşın mahallede. Ben de teşekkür ederim hasta ve yaşlı bir kediye yuva olup onunla ilgilendiğiniz için. Umarım bulursunuz.

:D aynısını yaşadık. Eğer veteriner yakınsa, kedi daha önce takıldığı yerlere geri gelecektir.

Kediyi az once apartmanin bahcesinde gordum, ama beni gorunce kacti yine. Yarin deneyecegim konserve mamayi.

konserve mama, kullandığı kumu (kabıyla) ve tişörtünüzü yattığı yastığı etrafa koyarsanız gelir. apartmanın kapısını açık bırakırsanız içeri bile girer. benim 3 kere kedim kaçtı balkondan. bu yöntemlerle geri geldi kendi kendine.

lütfen baştaki gereksiz ve kalitesiz cevapları da umursamayın.

Arkadaslar kediyi buldum, kurban oldugum sabah apartman kapisinin onunde beni bekliyordu. Destekleriniz icin cok tesekkur ederim.

düşürebilir, o miktar üst limiti. Bu arada düşürebilmesi hukuki olarak da yanlış değil.

proje yürütücüsü bunu düşürebilir mi? Evet düşürebilir.

Tübitak'a proje başvurusunda bulunurken o günkü limitlere göre bütçeleme yapılıyor ve ona göre sözleşme imzalanıyor. Proje, YL öğrencisi burs üst limiti 3000 lirayken yazılmışsa ona göre bütçe aktarılmıştır. Tübitak burs üst limitlerini artırıyor ancak yürütülmekte olan projelere ek bütçe vermiyor. Dolayısı ile eski projelerde çalışanlar az burs almaya devam edebiliyor.

Evet, düşürebilir.

@cek TÜBİTAK yükselen burs limitlerini kendilerinin karşılayacağını bildirdi. Dolayısıyla şu an burslar eski projelerde de yeni üst limitlere göre ödeniyor.

Üzüldüm arkadaşlar, teşekkür ederim

evet maalesef çogu danışman yapıyor bunu. hatta hiç ögrencisi olmasa ve sen tek ögrencsi olsan bile param yok yalanını sıkabiliyolar. bursu ust limitten alan çok az kişi var o da danışmanın etik bi akademisyense..

@e mice proje bütçesinden arttırdığı miktarlar onların cebine mi kalıyor ki? Neden arttırmaya çalışıyorlar acaba?:( zaten TÜBİTAK onlara belli bi miktar öyle ya da böyle hibe etmiyor mu

@kırmızıayakkabılıgargamel, ediyor ama hoca onu başka işinde kullanıyor mesela ne biliyim laba malzeme alıyor ya da malzeme alıyor gösterip kendi tez jurisi ya da collaboration seyehat ıvırı zıvırı için kullanıyor. onun için etik olan hocalar genelde ögrenciyi madur etmemek adına ust limitten veriyor. hatta bazıları var diyo ki sana projenin butçesi duşuk ondan sana para veremeyiz :)

proejenin diger masraflari coksa, kabul edilmez diye toplam bütce de tasarruf yapiyorlar.
belki cok laboratuar isi falan yoktur ondan da olabilir, is yükü acisindan.

benim tavsiyem projedeki diger calisanlarin aldigina bak, proje formu falan vardir, onlar üst limit sen alt limitsen, ona göre degerlendirirsin.

Boğazda tekne turu.

esenyurt'u gezdir.
şaka bir yana öyle wow dedirtecek bir aktivite zor istanbul'da. tarihi yerleri gezmek olabilir ilgisi varsa. dolmabahçe, yerebatan, topkapı vs.

benim aklima da ilk Tarlabasi gelmisti dürüst olmak gerekirse

İstanbul'u diğer şehirlerden ayıran tek şey tarihi ve arkeolojik zenginliği aslında.

Şehir turizmi için kötü değil, ancak new york'la falan rekabet edemez, haliyle wow demek de zor.

O açıdan wow dedirtecek bir aktivite yok bence, ama wow dedirtecek bir gün ayarlanabilir. Örneğin sabah güzel bir restoranda bir kahvaltıyla başlanıp sonra sabah vakitlerinde sultanahmete geçilip sırayla arkeoloji müzesi, topkapı sarayı, aya irini, sultanahmet camisi ve ayasofya görülüp (hepsi bir arada sayılır zaten) daha sonra tramvayla kabataşa geçilip oradan beşiktaşa yürüdükten sonra bebek taraflarında yine güzel bir restoranda yemek yenilip akşamına bir cluba gidilip kafa dağıtılabilir.

Bence iyi ve dolu bir gün. Ertesi gün de turistik alışverişlerini yaparlar.

Ya istanbul çok kötülenmiş, kesinlikle bunu hak etmiyor derim.
Wow dedirtmeye vapurda simit atılması bile yeter.

İlgi alanlarına göre daha çok şey söylenir ama en geneli boğazın suyunu çıkarmak.

- Rehberli bir tekne turu.
- Bütçeye göre boğazda bi restoranda akşam yemeği.
- Tarihi yarımada zaten sabah girip akşam çıksan yetmez. Ayasofyası, topkapısı, arkeoloji müzeleri, türk islam eserleri müzesi, yerebatan sarnıcı vs bitmez.
- güzel bir günde galata kulesi manzarası.

eger luks duskunu iseler: galataport
eger otantik bisey istiyorlarsa: eyup sultan(camii, meydan, muhafazakar kitle, osmanli tarihi vs..)

Şerefiye sarnıcı mapping gösterisi

bogazda tekne turu +1

Gerilmen çok normal. Dediğin apartman kariyerli olmayan insanların yaşadığu bir aile apartmanı gibi görünüyor.

rahatsiz edici bir durum. ama onlara daha iyi bir alternatif sunmadan kurtulman pek mumkun degil gibi.

Az bile gerilmişsin. Hangi insan sabah akşam evinin girişinde 10 kişi görmek ister ki. Ben olsam çoktan çıkmıştım o evden.

Bundan ben de rahatsız olurum fakat denebilecek bir şey de yok

anliyorum, köy yeri gibi olmus. bi zararlari yoksa kafana takma, birak baksinlar. sorarlarsa sanane de gec.

Sesten rahatsız oluyorsun sandım başta. Bence sıkıntı yok selam ver geç. Ben hiç takmam.

Ben de aynı durumu yaşamıştım.oldukca sinir bozucu ve gerici, aynı şekilde bazen bilerek evden çıkmıyordum. Bir kaç yıl öyle gitmişti sonra rahatsız olanlar oldu yönetici de bu rahatsız olan gruptan olduğu için çardagi kaldırmıştı kurtulmuştum.

Kulaklık tak, telefonla konuşuyormuş ve acelen varmış gibi gir çık.

Abartili, okuduk okuduk sonunda ses rahatsizlik gibi uzun sureli bir sonuc bekledim ama yok 10 saniye gecmek icinse bu kadar dusunmen hatta yazman oldukca garip buldugumu soyleyebilirim.
Benimde apartman girisim kamelyaya bakiyor, insanlarla selamlasip geciyorum, aklima bile gelmezdi boyle bir dusunce.

Gürültü yapmıyorlarsa sorun yok bence. Üstelik selam veriyorum annemde bazen oturuyor diyorsunuz demekki zararlı insanlar değiller. Sadece siz sürekli görmek istemediğiniz için sorun etmişsiniz sanırım. Dışarıda sosyalleşecek durumları yok demekki, keyif alıyorlar bundan. Saygı sınırlarını koruyorlarsa sorun etmezdim ben olsam.

Bende sevmem.Millet dedikodu için malzeme ariyor

Hayatta yanasmam

1000 euroluk çantayı görünce tanıyorsanız siz yine yürüyün, benzer dünyaların insanı olabilirsiniz. Hem bunun ikinci eli var, 1000 liraya satılan kaliteli taklidi var, belli olmaz.

çantanın orijinal olduğu ne malum? :)

@kobuzchu kiz +1000

Davul dengi dengine sözüne inanırım ben ama "benim maaşım 2500 onun çantası 1000 euro. Bizden olur mu?" gibi bir yaklaşım komik geliyor bana. Sanki hayatta her şey formüle edilirmiş gibi, her şeyin balansını kendi hayatında yakalamışsın gibi bunu da ona uydurmak, işçi edebiyatıyla bunu şeyapmak..

@kobuzchu kiz cantayi hemen tanimadim tabi Balenciagaydi, olaydan sonra arastirip baktim fiyatina 1100 euro imis

Burada vurguladığın şey "benim maaşım onun arabasının mazotuna yeter mi" ise yetebilir de yetmeyebilir de. Çok olasılık var. Arkadaşların dediği gibi çanta orijinal olmayabilir, ikinci el olabilir, isteklerini karşılayabilirsin. Ya da orijinal olmasa bile senden hiçbir şey istemez, her istediğini kendi alır. Orijinalse belki çalışıp almıştır, hediyedir, sana yine yük olmaz. Bundan bağımsız olarak bence sırf baktı diye kimseye adım atma.

Sizden adim bekledigi sonucunu nerden cikardiniz ki, biri bir sey mi dedi? Ortak tanidiginiz mi var?

Onun disinda, maddi durumunuzun sizin hayatiniza yetmesi yeterli zaten. Neden daha tanismamisken bile kadina bakmaniz gerektigini dusunurmus gibi yaklastiniz ki? Belki para biriktirdi aldi cantasini, hediye geldi, sahte, belki aynisindan otuzyedi tane var, belki ikinci el aldi, ya da iste oyle boyle bir suru sebebi olabilir 1000 euroluk canta kullanmasinin. Bu sizin icin herhangi bir anlam teskil ediyorsa zaten uyumlu olmayacaginiz daha bastan belli sanki.

@sopiro ortak tanidiga, birinin bir sey demesine gerek olmuyor bazen bakisarak gozlerle de iletisim kurulabiliyor siz hic bu tarz heyecanlar, flortlesmeler yasamamissiniz galiba ona uzuldum, he ben de oyle sagi solu kesen, herkese teklif eden atilgan bir tip degilim zaten ama bazen vuruluyorsunuz

cantayi tanimis olabilirsin. ustte denilmek istenen imitasyon diye bi sektor var. orijinalinden ayirmak zor. sandigin gibi cantaya 1k vermemis olabilir yani. neyse vermis bile olsa bunu dusunmezdim adim atmak icin. ki oyle devasa maddi fark olsa zaten ayni yerde bir arada olmazdiniz :)

hersey olabilir, benim de pahali cantam var, metroda da kullaniyorum. kazandim almak istedim aldim.
belki birine benzetti, vs.
arabeske baglamana gerek yok ama gereksiz adim ama bence arada ortak birsey yok, arkadas is vs.

yürürdüm, sohbet muhabbet'in kazanılan para/soysal statü/giyim kuşam ile bir alaası yok, çoook ileri düşünerek hayallere dalmanında anlamı yok, altı üstü iki muhabbet sohbet, sonrası allah kerim.

maddi konuları düşünerek adım atmama biraz saçma ki davet de almışsın.

asgari ücretle takside girip iphone 13 max pro ultra xyz alanlar var

insanlar zengin olmasa da bazı şeyleri pahalısından almak istiyor
daha doğal örnek olarak pahalı ayakkabılar

gerçekten zenginse zor tabi uyum, 2 tarafın da sorun etmemesi lazım

yurtdisinda markaya bakip zenginlik tahlili yapilmaz, zaten genelde parali tipler pek marka pesinde kosmaz. tr kafasiyla dusunmemek lazim. marka meraki arabesk bir olay..

1- 1000 EUR'luk çantayla 100 EUR'luk çantayı ayırt edemem.
2- Bir kadına yaklaşırken uzun süreli ilişki kurma niyeti ile yaklaşmıyorum. Dürtülerimle hareket ediyorum.

En rahatı Crocs, asla dar değil kalıbı. Birkenstock da çok seviliyor. Ama o fiyata bu markalar var mı emin değilim.

Crocs bence anneannelere göre değil. Giyip çıkarması sorun olabilir. Benim anneannem polaris ve muya markalarının üstleri bantlı terliklerini, ayakkabılarını giyiyor. Onun da böyle ayakları zaman zaman şiştiği için özellikle genişletilebilir olanlardan alıyoruz.

Birkenstocklar artik 1000 tl ve uzeri. Benim tavsiyem de kifidisin ortopedik terliklerinden bakmaniz. Ayaginin sistigini de alirken soyleyin, uygun model tavsiye etsinler. Nacizane tavsiyem almisken iyisini alin, biraz fiyatli da olsa rahat rahat giysin. Sizi ansin.

birkenstock’lar herkese uygun değil denemeden almamak lazım çok ağrı yapabiliyor taban uyuşmuyorsa. Crocs anneanneye olur neden giyip çıkarmak zor olsun bilemedim. Ceyo marakanın birkenstock’a benzer modelleri var tabanı biraz daha geniş olan bu arada. Kesinlikle taban olarak evde giymeye crocs’un yumuşak olan serisi(yanı beyaz bantlı değil de ufak delikli olanlar) daha rahat olacaktır.

birkenstock bana sert geldi.

anneme crocs aldim begenmedi, hem tipini hem de kalin buldu.

ortopedik ve rahatlık için ben olsam ceyo'dan şaşmazdım. bütçenize de uygun.

o fiyata ikisi de alinamaz +1
benim ananem dunyanin en rahat terligi de olsa crocs giymezdi ayrica. eminim bu ne be boyle derdi :))
ananem eczaneden alirdi hep terliklerini. ceyo oluyor genelde marka. eczanelere bakabilirsin.

çok iyi olmaz, hele yazın çok hızlı şekilde bozulur.
sağlıklı diyemem.

makarna haşlayıp ciğer veya tavuk ilave ederek verebilirsiniz. hem ekonomik hem de severek yiyorlar. tuz, baharat, et veya tavuk suyu gibi şeyler kullanmayın.

tavukcudan, migrostan falan ciger al, hasla, suyuna da ekmek vs koy. önce cigerler sonra su sonra ekmek bitiyor.

bizim kediler haslanmis yumurtayi hic yemediler kac kere verdim.

aşağılık kompleksine sahip bireyler olduklarını düşünüyorum.

ben direkt olarak uzak duruyorum, cünkü kendinden düsük olani asagilayan büyük olana da yaranmak icin elinden geleni yapar diye düsünüyorum.

Kendisinden aşağı gördüğü insanı azarlayanlar bunu her yerde yapar. Eğer her yerde yapmıyorsa "kendisinden aşağı gördüğü insanı azarlayan" kişi olmasından çok doğrudan servis şoförüyle bir anlaşmazlığı olduğu da düşünülebilir.

Durum bu mu? Çünkü aksi halde siz de "kendinden aşağı gördüğü insanlara, kendinden aşağı gördüğü için incinmesin diye özellikle iyi davranan" kişi olursunuz ki bu iki tip birbirleriyle aynı şey. Sadece davranışları farklı.

Eğer tek örnekten yola çıkıp bir sonuca vardıysanız bu kadar hızlı olmayın bence.

Ley+1. Ne oldum delisi olan kişilerden uzak durun. Hiç bir konuda güvenemezsiniz malesef.

şunu araya sıkıştırayım. söylenenlere kulak vermek gerekir kesinlikle ama 3. kişiler hakkında duyulanlara da şüpheyle bakmak gerekir. 2 defa iftiraya maruz kaldım. bir tanesinde yaptığım şey çarpıtılıp abartılmış diğerinde de gayet iyi niyetle söylediğim şey 180 derece değiştirilerecek sanki kötü bir şeymiş gibi aktarılmış.

Bu iki video disinda eyyorlamam bu kadar var bi de. Yillardir beynimde donup duruyorlar.

Tilsimli videolar :)

Fişne fişne fişne suyu;)

Fog reyiz, unutulmaz.

Çocukken oturduğumuz apartmanda deli bi komşumuz vardı. Adı celil. İki de kızı var celil'in. Kızlarından biri ne sebepleydi bilmiyorum, bir başka binadaki evin balkonunda duruyor. (Üzerinden 25 sene geçtiği için duruyor muydu hareket halinde miydi, balkondan öyle bi geçimiverdi hatırlamıyorum artık). Babası celil de kendi evlerinin balkonundan kızına seslenerek "duyguuuu, kızıım, görüyor musun (aynen yazıldığı gibi vurgulu R ile telaffuz ederek) beni?" Dedi. Kızı duygu da babasına öteki binadaki evin balkonundan "evet babaaaa, şalvarını görüyoruuum" demişti.

Celil aslında deli olması bi kenara eğitimli bi adamdı. Şalvar giyen bi adam değildi yani. Yalnız tabi biraz da deli olmasından sebeple mi artık, evde bi ihtimal şalvar giyiyor olabilirdi. Ya da şalvara benzeyen bir eşofmanı vardı belki, esprisi de yapılınca evde kız belki babasının giydiği şeyin gerçekten şalvar olduğunu düşünmüş olabilir.

Yaş tabi küçük olunca o anlamsız uzaktan bağrışmalı konuşma saçma gelmemişti bana. Saçmalığın farkına varmak için biraz büyümem gerekti.

Ben 5. Sınıftayken annem çok çok uzaktan tanıdığımız birini düğününe götürdü. Gelinin kardeşi sahneyi kapatıp tek başına kolbastı oynamıştı. O yaşta bile ileri seviye cringe hissetmiştim, hala unutamam.

Şoone musifooooo euniyaa diye bir şarkı vardı çocukken, nedir, kim söylerdi hala bilmem.
Evet teyze geldi savulun :)

Lambada akımı :)

Herkesin adını biliyorum. İlkokul ve liseden, hiç arkadaşlık etmediğim, hiç muhabbetim olmayan herkesin(kız/erkek) adını biliyorum. Benim adımı bilmeyen, belki varlığımdan haberdar olmayan adamların ismini biliyorum. Sadece adlarını da değil, kimisinin hangi mahallede oturduğunu, kimlerle arkadaşlık ettiklerini bile biliyorum. Geçenlerde çocukluğumuzun geçtiği semtin adıyla bir instegram sayfası kurdum, kısa zamanda sayfa büyüdü, baya ilgi gördü. Kimseye söylemedim kim olduğumu, anonim takılıyorum. Millet kudurdu; bu sayfanın sahibi kim, her şeyi biliyor diye:) Çoğu kişi tanışıyor muyuz diye mesaj attı. Çoğuna verdiğim cevap aynı; hayır tanışmıyoruz ama sen şu okulda okudun, şurada oturuyordun, şu kişilerle sınıf arkadaşıydın, şurada düşüp kolunu kırmıştın, şu kişiyle çıkmıştın vs.

Birde bazı objelerle alakalı anılar kalıyor aklımda. Mesela ne zaman elma görsem, aklıma x kişinin elma hakkında söylediği bir şey geliyor.

5 sene evvel ben, arkadaşım ve arkadaşımın bir başka arkadaşı oturuyoruz, arkadaşımın arkadaşı, Camel'in tütünü çok kaliteli demişti. Ne zaman Camel lafını duysam o eleman geliyor aklıma. Çocukla bir daha hiç karşılaşmadım üstelik, resmen çocuğu yad ediyorum:) Bunun gibi daha onlarca var.

dostum senin problemin ne biliyor musun, koca poponun beyninden daha büyük olmasi,
bunu bir filmde cocukken duydum hala aklimda.

Taa seneler once, ama muhtemelen 25 sene once yani, Fatma Girik Soz Fato'da diye bir program yapiyordu.
O programda cin cikarma amaciyla kadinlarla iliskiye giren tacizci bir sapik hoca cikmisti. Tam aslinda Fato'nun ekibinden olan kadini taciz edecekken Fatma Girik odayi basmis adamin o zamanlar ki MO'su olan hareketle suratina tukurmustu.
Neyse olay bu degil. Bu adam, durumu aciklamaya calisirken, 'Simdi fato ablacim su sekilde...' diye baslayip, hakli hicbir tarafi olmadigi icin 'o sekilde bu sekilde, bunu su sekilde' falan diye zirvalamisti.

Dedigim gibi, ustunden 25 sene gecti, hala ben ve yakinlarim takildigimiz, aciklayamadigimiz bir sey oldugunda 'bunu bu sekilde, o sekilde...' falan der guleriz.

Gülerek "Yok mu kızım başka şeyin?" falan derdim herhalde. Bir yandan da beyaz "elbise" değil sonuçta.

Elbise olsa başka bir arkadaşımın ayağı kayıp yanlışlıkla üstüne kırmızı şarap dökebilir. Bluz için oturup konuşmak daha doğru.

Bu gelinden başkası beyaz giymesin ritüeli abartılmıyor mu, neticede düğünde gelinin kim olduğu belli oluyor

freebird +1 hic bakmamistim ben evlenirken kim ne renk giymis diye. hatta su an bi dusundum hatirlamaya caliatim ama mumkunati yok kim ne giymisti diye hatirlamamin. gelinlik filan giymemis sonucta şık bir bluz giymis. umurumda bile olmaz benim.

ciddi ciddi uyarmam da, "başka bir şey bulamadın mı?" falan diye gülerek, esprili şekilde dile getiririm muhtemelen.
beyaz giymek hayati öneme sahip bir şey değil, yani aşırı önem verip bir olaya dönüştürmem ama biraz da görgüsüzlük yani açıkçası.

Çok zorunda değilse başka bir şey giymesini öneririm. +1 dreamnesiac örneğindeki gibi esprili şekilde derdim.

Arkadaşı olduğunuz için sık sık dans pistinde, etrafta olacaksınız. Sadece masada otursaydınız çok fazla problem olmazdı. Bence yol yakınken başka bir şey giymeyi düşünebilirsiniz.

Benim arkadaşım nikah sonrası eğlencesine beyaz ceketle gelmişti, sonra "aaaaa ben naptım hiç düşünmedim" diye özür dilemeye başladı, "deli misin ne var ceketinde, saçmalama" diye tepki verdim ve çok samimiydim. Beyaz bluz giymekte hiç takılacak bir şey yok bence. Ha ama siz gelin değil de arkadaşıysanız, gelinin sağı solu belli olmaz diye yine başka bir şey giyin ya da renkli fulardı, kolyeydi bi şeyle renk katın.

Hadi beyaz elbiseyi anladik da beyaz bluza da mi olay cikiyor artik.

Damat kravatla takilirken cillop gibi smokin giyen tonla adam geliyor ben daha sikinti ciktigini gormedim. Gelini de karistirmazlar bence.

@sevilen türkücü, gelin olan benim :)

Benim açımdan sorun olmasa bile düğüne katılan çoğu insana gereksiz yere dedikodu malzemesi vermiş olacak. "Arkadaşının düğününde beyaz bluz giymiş birde nikah şahidi" diye baya göze batacak. Açıkçası bu detaya dikkat etmesini beklediğim için hoşlanmazdım bu durumdan. Nikah şahidi olmasa sorun değil, düğüne gelen sıradan bir davetlinin üstüne kimse bakmaz ama nikah şahidi olacak yakın birinden insan incelik bekliyor.

Siz giyeceksiniz de bize danışıyorsunuz zannettim :) bence diyebilirsiniz sıkıntı olmamalı.

Tam olarak benzer bir durum olmasa da, saçları gelinle benzer olmasın diye saç modelini değiştirmesini yakın arkadaşına söyleyenler oluyor. Ama yine esprili ve cana yakın bir şekilde söylenmeli.

o değil de nikah şahidi olacak kadar yakın ve bir elbise giyemiyor mu? bu daha önemli bence:)

bir şey demem ama içten içe kırılırım gibi. çünkü ben önem vermişim, gel şahidim ol demişim. o da hem bluz hem de beyaz giyiyor. ilginç valla.

Hayat böyle öğretilmiş, ezberletilmiş, çıkış noktası suni/kurgu bir mana taşıyan şeylere kafa yormak, takmak vb için çok kısa. Dikkatimi dahi çekmez, çekmedi. Dolayısıyla söyleyecek bir şey de olmaz ortada.

Uyar elbette. Benim arkadaş üzerinde çiçek olan elbise bile giydirmemişti bana gelinlikte de çiçek varmış diye
Hatta saçı makyajı bile abartmamak lazım gelini gölgelememek için

ilk önce esprili bir dille uyarır, devamında üzerine bir şey dökerdim.

Esprili bir şekilde uyarmaya çalıştım siz söyledikten sonra ama anlamadı sanırım :) yarın olacak düğünüm. Benim için hiç sorun değil ama ailelerin akrabaların laf edeceğini düşünüyorum.

Beyaz bluz sorun değil, Allahaşkına, beyaz elbise değil sonuçta. Abartmayın, abartılmasına (konu-komşu-akraba) net bir biçimde karşı çıkın.

ablam benim nikahımda beyaz kısa bi elbise giymişti, çok da ısrar etmiştim giymesi için. böyle şeylere takılmıyorum gelinin kim olduğu belli sonuçta.

Yıl olmuş 22 hala nelere takılıyorsunuz. Bırakın milletin ne diyeceğini. Belli ki şahit kadar yaptığınıza göre en yakın arkadaşınız, biri ona laf edecek olacak ağzının payını veririm.

tebrikler oncelikle, boyle seylere takilmayin birakin giysin, cok gereksiz bir ayrinti bu. hatta ozguvensizlik gibi biraz "beni golgeleyecek" dusuncesi. baska derdiniz mi yok :) ayrica kim ne konusursa da konussun. benim nikah sahidi yaptigim yakin arkadasima biri laf etmeye kalkisirsa ters cevap alir benden.

Altına ne giymiş? O da beyaz değilse no problem. Ya da üzerine farklı renkli ince şal, fular vesaire ile renk katabilir.

uyarmam ama baska nikah sahidi bulurum.

maaşı nereden alıyorsanız orayı yazarsınız.
Zaten danışmanın da adı vardır muhtemelen makalelerde. Onun sayesinde doktora yaptığınız üniversitenin de adı geçecek.

Çalışılan yer yazılmalı.

ben calistigim yeri yazardim, akademik olarak dogru olup olmadigin bilmiyorum ama ileride orayla iliskim kesilecek sonucta bir de emailimi de okulun emailini verecegim icin.

Gördüğü şey camgöz muhtemelen insana saldırmaz zararsız fakat yüzerken görsem ben de korkarım

Köpekbalığına gelene kadar daha sık görülen saldırgan balıklar var. Müren mesela.

ben cocukken kilic baligi cok olurdu, fethiye'de.

Ege'de ben uzun yıllardır böyle bir olay yaşandığını duymadım.
Her yaz ege'deyim.

@nvidia

haklısın fakat müren'i daha çok diplerde ve kayaların arasında diye biliyorum

marmara'da bile denk gelebilirsiniz.

Bizim buralarda camgözler çok oluyor. Bunlar plankton falan yer.

TAbii türkiye sularında da geçmişte köpekbalıklarının insana saldırdığı olmuş nadiren de olsa. Marmara'da bile.

Sonuçta büyük beyazlar bizim sularda da geziyor. Ege'de falan açıklarda denk gelme ihtimalinizi var. Edremit'te balıkçıların büyük beyaz köpekbalığı yavrusu yakaladığı olmuş yakın zamanlarda bile.

Bu konuda hakan kabasakal diye bir bilim adamımız epey araştırma yapıyor. Türkiye'de bu konuda en bilgili isimlerden biri.

Şekerci Hacı Bekir. Mümkünse Kadıköy'e gidip, günlük üretilenlerden taze ve şık kutulu bir sunum hazırlatırsınız. Veya Internet'ten alın ... www.hacibekir
com.

Hacıbekir bence klasik lokum için en doğru adres ama gerek şeker oranı gerek daha yoğun aroma için marsel olabilir. Boğazı yakmayan, özellikle meyveli versiyonları dolu dolu meyve tadı içeren daha softcore lokumlar yapıyorlar. Klasik lokumu fazla şekerli bulabilme ihtimallerine karşı bu seçeneği de eklerdim ben olsam.

Plase olarak yenigün lokumu olabilir.

servet sekerleme, intenetten siparis verirsiniz.
kralice burdan almisti.

servet şekerleme'nin lokumları gerçekten baya başarılı. yerleri fethiye'de galiba ama hepsiburada ya da kendi sitelerinden alabilirsiniz.

ben şunu baya sevmiştim.
servetsekerleme.com

Abi bu "kimyasal" korkusu çok anlamsız yav, kimyasallar neredeyse dna'mıza işledi bunlardan kaçmanın bir anlamı yok. Yazın mesela güneş kremi kullanmaz mısın? Güneşin verdiği zararın yanında güneş kremi cennetten çıkma bir ürün gibi geliyor bana. Ha ama minimumda tutmak istiyorsan Cilt tipine uygun CeraVe'in bi temizleme jelini bi de nemlendiricisini al sabah uyanınca akşam yatarken bunlarla temizle nemlendir geç. Abi dışarıda 10 dakika dolaşsan yüzüne yapışan egzoz dumanı daha çok kimyasal, öyle düşün.

ben bir kadın olarak asla kimyasal kullanmıyorum. buna nemlendirici de dahil. eğer tatile gitmişsem bir tek güneş kremi kullanıyorum onun dışında günlük hayatta güneş kremi de kullanmam.

Kaleci +1. Yedigimiz ictigimiz her seyde 100 kat daha fazla kimyasal var mesele oysa.

Onun disinda genel cilt bakimi sudur:

1. Gun icinde olabildigince duzenli olarak gunes kremi kullanmak
2. Aksam yuzunu gunes kreminden temizlemek.

diger her sey opsiyonel.

"cildim yagli, o yuzde kurutucu urun kullanmaliyim" yanlis bir mantik. kurutan, yagdan arindirma hissi veren, kopuren falan urunlerle yikayinca cildin kisa bir sure icin kuru hisseder ama sonrasinda daha fazla yag ureterek cevap verir. dolayisiyla burada yapilmasi gereken sey aksine nemli tutmak. Cerave'nin nemlendiren temizleyici urunu ideal bence, sadece kuru ciltler icin degil tum ciltler icin

www.cerave.com.tr

@hot potato;

ayrica nemlendiriciye gerek yok di mi bunu alirsam?

erkek bakımı da oldukça önemlidir. aksine düşünen arkadaşlara katiyen katılmıyorum. bahsettiğiniz markaları bilmiyorum. size kiehls markasını tavsiye ediyorum. biraz pahalı ama ürünleri kaliteli ve vaat ettikleri sonuçları verme konusunda iyiler.

Aldığımız oksijen, içtiğimiz su da kimyasal. Zehiri zehir yapan dozdur. Bu yüzden içeriği iyi olan (doğal değil) ürünlerle devam. Ben yıllar önce doğalcıydım yüzüm mahvolana kadar. Cilt doktoruna gittikten sonra bilinçlendim size de öneririm kafanızdaki her şeyi sorun bilimsel olarak cevaplasın ve yüzünüze uygun bir şey versin.

Benim sevgilimde de seboreik dermatit var doktor bioderma sensibionun krem ve yüz yıkama jelini verdi çok iyi geliyor. Ama yüzünüze en uygununu doktor bilir belki farklı bir şey iyi gelecektir.

bunlarin hepsi iyi ama hangisnin sana uygun oldugunu kullandikca buluyorsun benim favorim cerave, bioderma en sevmedigim laroche. avene de ortada bir yerde.
yüz temizleyici, ordinary salisilik asit, nemlendirici (günes koruyuculu var cerave'nin ) bana yetiyor.

Tavukgöğsü/kazandibi/muhallebi varyasyonları.

kadayıflı muhallebi olabilir. hatta kupta yapılırsa servis etmesi de kolay olur.

muhallebi, fındıklı falan daya gitsin
yapabilirsen damla sakızlı tabi.

Kalburabastı, bol cevizli. Çok sıcak, nemli bir yerse sütlü tatlı tercih edilebilir.

firin sutlac, kucuk kullan at kaplardan alip herkese dagitip guzel olur

Hira tatlisi diye bisi var, hayatimda ilk kez gorup yapmistim , guzele benziyor. Nefis yemek tatiflerinde en kolay tatli diye geciyodu

Benzer tatlardan Sambali, revani de olabilir. Hira bi tik daha hafifti sanki. Sutlu tatliyi yapmasi ve servisi zor olabilir

kazandibi, kadayıf, kalburabastı, fırın sütlaç

bunlar 5 kişi için bile çok zor tatlılar. fırın sütlaç dediğin şeyi 10. denemende belki tutturabilirsin birde yanık kısmını seven var sevmeyen var. kaldı ki yurt dışındasın.

sakızlı muhallebi. tadı risksiz, sütlaç gibi kıvam tutturmana gerek yok

Sekerpare

Kalburabastı, bu ara cok yedim güzel yapabilirseniz bence hastası olurlar

bence sekerpare kalburabasti vs cook agir... ben bile yemiyorum :( bence GULLAC malzemesi varsa olabilir. ya da kadayifli muhallebi+1
ayrica MAGNOLIA bu yurt disinda ne versiyonu var bilmiyorum ama biskuvi, meyveler, puding. gayet de meshur turkiyede:)

benim grubumda birsey olacaksa fiks tarifim var.
bir de hic ugrasma hazir dr. oetker al gec

cheesekek tabani gibi bisküvilerle altini yap.
hazir sakizli muhallebi/muhallebi vs pisir.

istersen keke kalibina, plastik kaba taban, üstüne muhallebi üstüne cilek, kuruyemis gibi yap.
istersen muffin kaliplarina yap. sadece muffin kaliplari kagit oldugu icin genisliyo, dar bir kutu gibi birseye koymak gerekiyo icine muhallebi koyarken.

not atiyorum 500 ml sütse 400 ml yap, cok sulu olmasin diye bir de sürekli karistirip altini yakmamaya dikkat et. muhallebisi az gelirse bir daha hazirrlasin.

sekerpare çok güzel bence. kemalpaşa da olabilir hazır satılıyor türk marketlerinde. kolay hem. o da dondurma ya da kaymakla iyi gider.

sekerpare geldi benim de aklima ilk
hatta direkt bohr +1 :)

kimse yazmamış ama baklava. zorluk derecesi 4-4,5

kesinlikle zor değil.

kemalpasa +1

kazandibi/tavukgogsu onerilerine baya sasirdim acikcasi, bu tatlilari en hamarat senelerden beri mutfaktan cikmamis hatunlar bile kolay kolay yapamaz..

Cezerye çok seviyor benim yabancı arkadaşlarım.
Havuç pahalı değilse cezerye topları yapıp Hindistan cevizine bulayabilirsiniz.

temelde aynı işi yapıyor olsalar da anlamlı fark var. 12-13 kıyası yapsanız belki değmez denebilirdi ama 11-13 arasından kesinlikle 13.

hatta pro alabiliyorsanız sadece 120hz ekran için bile alınır.

@orient blue, 12 ile 13 arasında fiyat farkı yok o sebeple değerlendirmeye almamıştım.

XR’dan 13’e gectim. Power user degilsen XR’da bile Kayda deger fark yok bosuna fazla para verme 11 al gec.

ben x'ten 13e geçtim. normal bir kullanıcı olarak ekranı çok kaliteli(120 hz), şarjı çok sağlam gidiyor ve kamerası harika.

11de 5g yok, 1-2 seneye kullandığımız bir teknoloji olur diye umuyorum. Planlı eskitme kurbanı olma olasılığı da var 2-3 sene içerisinde. Bu sebeplerle 13 aldım yakın zamanda.

ekrani 12den güzel

12-13 aynı denebilir ama 11-12 arası ciddi fark var bence. özellikle 11’in ekranı baya eski duruyor.

iphone 11'in ön kamerası zamanın gereklerinin gerisinde. gece modu yok ve yeterince ışık olmayan ortamlarda bayağı kalitesiz sonuçlar veriyor. bu sebepten eğer paran varsa 13 al derim.

tamamen anlattığınız gibiyse herhangi bir yanlışınız yok

Haklı taraf sensin.

Almanyada çalışıp euro kazandığınızı varsayarak, Ben olsam 25 euroluk şeyi hediye ederdim. Kuzeniniz de edersiniz diye beklemiş sonra da salağa yatmış tabi. Onun yaptığı da yanlış, en kötü parayı vereyim diye teklif edip sizin cevabınızı beklemesi lazımdı.

kuzeniniz parasını vericem diyip vermeyerek apaçık ayıp etmiş. o ayrı.

para umrumda değildi diyorsunuz ama parayı konuşuyorsunuz, demek ki bir şekilde umrunuzda. "öyle"den kastınızı tam olarak anlamamakla birlikte konu ettiğiniz miktarların hakikatten çok ufak miktarlar olması sizi dışarıdan "öyle" görünüyor kılıyor olabilir. eyyorlamam bu kadar.

Sanırım siz Almanya'da yaşadığınız için halinizin vaktinizin yerinde olduğunu düşünüp böyle yapıyorlar... Öyle bile olsa davranış şekilleri yanlış. Sonrasında benzin parası muhabbeti falan iyice çiğleşmiş.

Onların gözünde şu an "bohr da Almanya'da gül gibi yaşıyor gelip burada 25 Euro'nun hesabını yapıyor" durumu söz konusu. Teknik olarak böyle düşünmeleri normal. Ben olsaydım daha önce bu tarz 'borç takma' durumu gerçekleşmediyse 25 Euro'nun peşinde koşmazdım. Ama tekrarlanmasına da izin vermezdim. Sonuç olarak bu sizin paranız ve sipariş verilirken ödeneceği söylenmiş.

yahu parayı istemedim zaten sonrasında da. hatta tüm bu tartışmanın hiçbir yerinde para talebim olmadı.

ben bu durumda para konusunu açmasam -ki yaptığım sadece neden üstüne yattın diye sormak oldu- kendimi nasıl ifade edeceğim ki başka türlü? sizin hiç böyle parası önemli olmayan ama ufak çakallığa kurban gittiğinizde aptal yeirne konduğunuz için sitem ettiğiniz bir konu olmadı mı hayatınızda?

sen haklısın da diğer taraf da uyanık belli ki.

ben olsam parayı veririm dediysem kuruşuna kadar verirdim ayıp etmiş. bi daha para mevzularına girmemek en iyisi bu kişilerle. ne alın ne verin. belli ki geri vermiyorlar.

ben seni havaalanından aldım demek baya ezikçe bir laf bu arada.

çok haklısın

Para talebim olmadı demişsiniz de annenize sorduktan sonra kuzeninize yazdığınızda 25 euronun hatrini mi sordunuz? Başta haklıysaniz bile sonrasinda o kadar cirkinlesmis ki muhabbet, haktan hukuktan çıkmış olay. Almanya'da yaşayan birinin 25 birim parayı bu kadar dert etmesi, kuzenin paranın üstüne yatması, diğer kuzenin hadsizligi, arada geçen diyaloglar falan komple rezalet diyorum.

Assssiri öteki haklisin. Mevzu tabii ki para değil; güven, aptal yerine konmak vsvsvvsv

Ama asıl sorun şu bu yasa gelinceye kadar bu kadar karaktersiz oldugunu nasıl fark etmedin

Kuzen bir asalak, sen de 25 euroyu dert edecek kadar pinti.

tam olarak balpolen +1

euro kazanan insanın 25 euro'nun peşine düşüp bunun tartışmasına girmesi bile çok büyük falso.
zaten kuzeninizi tanıyorsanız, huyunu biliyorsanız bunu ödeyeceğini beklemek de biraz saflık.
ben olsam ödeyeceğini bilsem ve böyle fırsatçı biri olmasaydı bile hediye ederdim.
arada bir insanlara jest yapabilmek lazım.

diğer yandan, konu para değil demişsiniz de, konu güven ya da kullanılmak falan değil, konu para ve 25 euro kavgası.

daha büyük ve hediye edilemeyecek bir meblağ olsaydı da, işin içine hiç girmemeniz gerekirdi.
yani biraz karşıdakini tanıyarak davranabilmek gerek bu tarz olaylarda.

valla konu para da olabilirdi. bunun nesi ayıp anlamadım. ben burada öğrenciyim ve kimseden beş kuruş para almadan yaşıyorum ve okulun yanında çalışıyorum da. 25 euroya da bir haftalık market alışverişi yapılıyor burada.

fakat herhalde ben derdimi anlatamadım. sağlık olsun.

Kuzenin akrabalık ilişkilerine dayanarak bi güzellik yapmanı beklemiş. Vericem demiş ama verme demeni de beklemiş işte, bunu beklemesini yadırgamam ben senin yerinde olsam. Zaten işgüzar biriymiş, vermeme ihtimalini bile düşünmek gerekirdi.

Normal şartlar altında 25 Euro'nun lafı edilmeyebilir doğru ancak "ben gelince parasını vereceğim" demiş bir kere. Dediyse verecekti. İşler sonrasında ben bunu yaptım, sen bunu yapmadın vs. kıvamına geldiği için çirkinleşmiş. İlişkinizi kesmeniz en iyisi olmuş. Benzer karakterde insanlar sizden bir şey isterse bir daha, bence önden ödemesini isteyin.

@balpolen +1

Butun 1. derece kuzenlerle kusum, kafam rahat. Hele bir tanesinin bana attigi kazik film senaryosu olur.

Zaman icerisinde sunu fark ediyorsunuz. Icine dogdugunuz aile kotuyse, gidip kendi sevdiginiz kaliteli insanlardan kendi "ailenizi" kurmaniz lazim.

kerizlenmişsin abi sıkma canını akraba çok tehlikeli olabilen bir şey.

bu parayi aldigin dersin ücreti olarak say, alabiliyorsan al o ayri. ben de asagi yukari ayni durumdayim. birsey isteyen olursa, para diyorum ilk. cünkü bu almanya ile de ilgili degil Tr' de atiyorum doktor olsaydin, biraz iyi durumda olsaydin mesela gibi, mutlaka birsey isteyen oluyor.
birde siniflandirma yap, su bisey istese getiririm, suna sümügümü vermem.
bana göre senin sucun, dedigin gibi bir asalaksa en azindan bahane bulup basindan atmaliydin.
kuzenin bence, ona göre 25 lira demis en basindan düsünmüstür, yol parasina karsilikta valiz parasini öne at.

ben 25 euronun lafını yapmışsın yorumlarına katılmıyorum. isterseniz beş euronun lafını yapın sonuçta size verilmiş bir söz var. ve sözünde durmayan ve üste çıkmaya çalışan insanlarla iletişimi kesmek en doğru karar olacaktır.

sen haklısın. kuzen şöyle düşünmüş, 25 euro bu adama koymaz nasıl olsa euro kazanıyor. tipik türk bakış açısı yani. üzerine yatmak istemiş. ders alırsın umarım.
fakirlerle mümkün oldugu kadar az iletişim kurmak, parasal hiç bir ilişkiye girmemek en doğrusu.

İngiltere for sure.
E zaten işleri bu şekilde bulmuşsunuz.
İklim, adaptasyon, çevre ve sosyal hayata karılma, kültür vs nedeniyle UK ağır basıyor.
Almanca gibi illet ve uzun yıllar anadiliniz doğallığına dönüşemeyecek bir dilden bahsediyoruz. Bir de herhangi bir yerde türk olmak va almanyada türk olmak. (Gerçi yeni dalga bişeyleri değiştirir belki ama görmek için bi on yıl var)

Kalıcı oturumu ne zaman alırsınız ona da bakılabilir.
Almanyanın tek iyi yanı muhtemelen blue cardla gideceğiniz için 2 yılda size kalıcı oturum verecek olması. Onun dışında bir sürü eksisi var ingiltereyle kıyaslayınca.

ingilteredeyim.

almanya'da hangi sehirde isler? diyelim biriniz is buldu - digeriniz o sehirde is bulabilecek mi?

almanya'yi tercih ederdim ben, dil bariyeri cok ahim sahim bir sey degil.

Iki ülkede yasamis biri olarak: ingiltere

çok önceden şu entry'i girmiştim. aynı firmanın 2 farklı köyündeki 2 farklı tesisten izlenimler;

eksisozluk.com

ha bu arada yerleştiğin yerin dilini hakim olarak konuşmak, cidden nimet bence.

bunu ingilizce bilme oranı epey yüksek olan bir doğu avrupa ülkesinde, çok iyi ingilizce bilen biri olarak söylüyorum. kafam otomatikman ingilizce cevap verse de, lan oranın dili ile konuşsam daha iyi olurdu deyip sustuğum çok oluyor hala.

ingilterenin işte dil avantajı var. bazen tüm dezavantajları yok eder bu.

Ben ingiltere'yi secerdim. dil problemi ve avrupadaki Türklerin imaji cok kötü. amerika da ingiltere'de o kadar degil.

fakat, dünyanin bircok yerinde yasamis bir arkadasima en sevmedigin yer neresi diye sordugumda, ingilterenin bir sanayi sehirini demisti, hangi sehir hatirlamiyorum. sehir olarak düsünseniz daha iyi olur.

dil ve türk imajı dışında her türlü almanya. ingilterede insanlar daha sıcak kanlı onun dışında ekonomik anlamda almanya daha potansiyelli bir ülke. ingilizce konuşma oranıda yüksek ama işte almanların garip huyları uyumsuz tavırları ve dışlayıcılıkları yok mu...

bu kiyaslamayi yapamam, zira ingiltere'de yasamis degilim ama bu "türk imaji" meselesine cok gereksiz takilmis millet. günlük hayatta, is hayatinda...vs türk olup olmadigim kafamin ucundan gecmiyor acikcasi. tabii kiyida kösede kalmis bi saksonya köyünde kalinmayacagini varsayiyorum.

Türkiye'den bile ingiliz arkadaslarim var, Almanya'da Alman arkadasim yok. is arkadaslarim alman olmasina ragmen ama bu yabanci olmakla, dil problemiyle de ilgili degil, is yerinde aramiz iyi konusuyoruz ama bi tuhaflar, kendi aralarinda da samimi degiller sanki, 10 yillik is arkadasi bunlar. 2 yillik tecrübem bu.
mesela Münih'e gelecekseniz, uluslararasi bir sehir.
ben ingilteredeyken havasina söylenip duruyordum, burada insanlara söyleniyorum hem almanlara hem de gurbetcilere.
bu soruyu 2 yil önce sormus olsaydiniz almanya derdim. Almanya kötü mü, hayir degil, benim düsüncem almanya kendini gelistirmis, iyi okullardan gelen bir Türk'e göre degil.

@fakyoras, Almanya'da ben homeoffice çalışacağım. Eşim nereden iş bulursa o şehre gitmekte olacağız. İlk gittiğimizde Freiburg'a taşınmayı düşünüyoruz.

ingilterede maaştan kesilen vergiler daha az dolayısıyla cebe daha çok para girecek.

bristol'u araştırın, eğer yaşamak için uygun bir şehirse almanya seçeneğini düşünmeye bile gerek yok.

ben olsam giderdim. gidip orda görünmek kalabalıkta kaynayıp gitmek demek. aramak başsağlığı dilemek çok daha zor. hem gitmeyip hem aramamak da olmaz sanki. en iyisi herkesle birlikte gidip görüntü vermek.

Gitmekten zarar gelmez. Böyle zamanlarda ne olursa olsun orada bulunmak iyidir.
Sonra yine konuşmazsan da olur.

dusmanlik falan yapmaz ama, uzak degilseniz gidip gorunmeniz iyi olabilir. acisiyla ahmet gelmis mehmet gelmemis diye dusunmez zaten. gidip gorunun basiniz sagolsun deyin yeterli.

gidilir.

sevmediğinin düğününe gitmezsin
cenaze, hele baba cenazesi gidilir.
işe girmeye vesile olmanın hatrına bile gidilir.

gitmelisin

Yoldan gecerken bile gordugun cenazeye katilirsin.

gidilmesi gerekir bence.
sonrasında ilişkiniz aynı şekilde devam edebilir, illa yakınlaşmak zorunda değilsiniz.
baş sağlığı diler, cenazeye katılır, iyi günler der çıkarsınız.

cenazeye istekilerle birlikte git, ama ekstra birsey yapma.

cenazede küslük, düşmanlık olmaz. gidip baş sağlığı dilemek sizi küçültmez. üstelik babasını da tanıyormuşsunuz, bence mutlaka gidin.

Gidin, içiniz daha rahat olur bence.

Eskiden tam tersiydi, cenaze evine komşular yemek vs getirirdi. Nasıl oldu ne ara oldu anlamadım ama şimdiki duruma evrildi durum. Saçma ve bırakmak gerekiyor acilen.

Şehir dışından gelen akrabalara vs zaten verilir de kültür olarak pide veya lahmacun vs dağıtmak doğru değil.

Normalde cenaze sahibi yemek dağıtmaz cenazeye gelenler yemek getirir dağıtır ama sonradan bu şekilde evrilmiş enteresan bi şekilde.

Aslında uzak yoldan gelenler için sanırım.

"Hayrına olsun" mantığıyla da birleşince zamanla yemekli davete evrilmis

Aşırı saçma bir gelenek. Son derece haklısın.
İnsanlar cenazesine mi üzülsün, yemekle mi uğraşsın, o yemeğin servisiyle, bulaşığıyla mı uğraşsın? Nereden tutsan elinde kalıyor.

Bilgi olarak ilçe ve il belediyeleri cenaze evlerine pide gönderiyor genelde. Ben İzmir'de şahit oldum. Babamın amcası vefat ettiğinde hem İzmir BB hem de ilçe belediyesi pide göndermişti epey bir miktar.

Bizde hala akrabalar/arkadaslar ayarlar yemegi. Cenaze sahibi yapmaz.amac da insanlar tum gun cenaze yerinde durabiliyor ya da sehir disindan gelenler oluyor, bunlarin ac kalmamasi.

Bu ülkedeki en sacma adet bana göre. Ulan adam olmus biz yemek yiyoruz. Ölenin yakinlari acisindan bakarsak da yakınıni kaybetmisler oturup milletr yemek vermeye uğrasiyorlsr. Nerden baksan saçma bir adet. Yemek kutlamada verilir. Olunun arkasından yemek vermek sacma.
Oldum olasi sorgulsrim bu adeti.

Bizim çevremizde hiç görmedim bunu. Sadece internette okuyorum ve çok garip geliyor. Bizde yakınlar yemek getirir ve dağıtır. Cenaze sahipleri yemek işiyle uğraşmasın, özellikle uzaktan gelen misafirler ve yine cenaze evinde uzun süre duran diğer yakınlar aç kalmasın, hayat bir şekilde devam etsin, ölenin hayrı olsun diye yemek verilir ama kesinlikle cenaze sahiplerine hizmet ettirilmez, yemek yaptırılmaz.

Hatta bizim köylülerin bir cenaze yardım hesabı var, herkes istediği zaman istediği kadar para atıyor. ZAten cenaze sahipleri bu işlerle uğraşmıyor ama ilk gün onların yakınları da bu işlerle uğraşmasın diye köy derneği o hesaptan yemek ayarlayııp dağıtıyor cenaze töreninden sonra filan.

Valla saçma adet bence de ancak ben bunun çıkış noktasının şu helvanın dağıtılması olayı olduğunu düşünüyorum. Bunun dışında bir de ölümün 7.gunu bilmem kaçıncı günü vs şeklinde yine helva ve mevlid tarzı şeyler de olayı hızlandırmıştır. Yani hep cenaze evi bişeyler dağıttığı için de olay en son buna dönüşmüştür.

bu kadar saçma sapan bir şey olamaz.

anan-baban ölmüş sen gidip pide sipaşi veriyorsun. saçmalığın daniskası. birde yemek nerede diyen açlar var ki gidip olduğu yere gömesim geliyor.

olabilecek en saçma şey.

Gereksiz, anlamsız bir adet.
Uzaktan gelenler aç olurmuş, ayıp olurmuş vs gibi sebepler..
Dinen de uygun değil.

bence bunu mevlütte falan yemek dagitilir ya onunla karistirdilar zamanla.

Günümüz ulaşım ve yeme-içme imkanları da düşünülünce bugünün şehir yaşamı için saçma geliyor ancak kırsal alanlarda bir amaca hizmet eden birşey, köyde bir cenaze oluyor ulaşım sıkıntılı, bir sürü insan günü birlik cenaze için geliyor ancak böyle yerlerde lokanta, restaurant büfe v.s yemek yenecek hiçbir yer olmuyor, bu gibi durumlar için ortaya çıkmış birşey bazı bölgelerde sadece bu iş için dernekler kurulur ki vefat edenin yakınları bu işlerler uğraşmasın diye, cenazeye gelmek isteyipte aracı olmayanlar için toplu otobüs kaldırırlar, cenaze olduğunda dernek cenazeyi alır defnedileceği yere götürür, mezarı hazırlar, topluca yemekleri hazırlar, dağıtır v.s

@anthemis nobili +1 diyorum benim içinde bulunduğum ortamda da bu şekilde yapılıyor, köy tarafı içinde yukarıda yazdığım şekilde yapılıyor ve bence olması gereken davranış şeklide bu insanları böyle günlerin de yalnız bırakmamak, destek olmak gerekir.

Eşimin ailesinden vefat olduğunda Trabzon'da cenaze evinde sizin dediğiniz gibi cenaze sahibi gelenlere pide dağıttı. Millet pide salonu gibi yedi içti. Kimsenin eve yemek getirdiğini görmedim.

Bizim de yakın zamanda cenazemiz oldu. İzmit'te. Yemek falan yapmadık. Eve gelenler yemek, börek, pide vs getirdiler. Ziyarete gelenlere onlar dağıtıldı.

Valla ben çok seviyorum bu adeti. Kendi evimde yapmadım o yüzden o kısmı bilemiyorum ama dedem ve babaannem vefat ettiğinde orada yapmıştım.

Adet eski bi şaman adeti aslında. Birisi öldüğünde eve iyi ruhların yanında kötü ruhlar da geliyor. Ama hem yemek kokusu, hem de kalabalık kötü ruhların dikkatini dağıtıyor, böylece ölen kişinin ruhu, rahatsız edilmeden evden ayrılabiliyor.

Aynısı bizde bebek doğduğunda da var. 7'sinde ve 40'ında hamur pişirilip dağıtılır, bir nevi rüşvet, kötü ruhlar bebeği rahat bıraksın diye.

İşin bu "yoldan geldiler" vs. gibi pratik kısımlarıyla hiç ilgilenmiyorum, benim hoşuma giden mitolojik kısmı. Çünkü pratik hayat her nesilde değişir, mitoloji kısmı değiştirmen mümkün değil.

Bir de bu adeti sadece TR'de değil, Kırım'da, balkanlardaki Türklerde, Gagavuz Türklerinde de gördüm. Moldova'da köyün birinden geçiyorum, baktım bahçede kazanı koyup hamur kızartıyorlar, gittim hem yedim, hem de oo nerede bebiş diyip gidip bebek sevdim falan.

"Bizim kültürümüz değil" kısmının 2 boyutu var. Birincisi Anadolu'da yaşayanların çoğu zaten Türk değil, ayrıca İslam yüzünden yaşanan büyük bi Araplaşma var. Bir de üzerine cumhuriyet & modernizmi eklediğinde, bu toprak insanının bahsetmeye değer bir kültürü zaten kalmadı. O yüzden öyle düşünmen normal.

Cenaze törenleri de apar-topar gerçekleşen, hastaneden belediyeye koşturmaktan yolda heba olduğun çok çirkin bi hal aldı. Halbuki ister şimdi ister 1000 yıl öncesi olsun insan ölüyor, modern zamanların günlük pratiklerini unutup, hiç değişmeyen şeylere odaklanabileceğin, o adetleri yaşatabileceğin bir ortam olması lazım. Ama değil maalesef.

O kadar kötü bir hal almaya başladı ki bu durum Anadolu'da, bazı ilçelerde Kaymakamlık bazı köy/mahallelerde muhtarlık yasak bile getirdi bu duruma. İlgili haberler bulunabilir internette.

Hani biz öyle bir milletiz ki bu saçma geleneği kırmak istesek de "elalem ne der" diye saçmalığa alet olmak zorunda kalırız, ama bir yasak olunca en azından sorun kökten çözülmüş olur.

Diyanetin de bu konuda fetvası/açıklaması vardı, bunun uygun olmadığına dair.

Cenaze evine komşular yemek yapar getirir +1

Aslında örfümüz bu yöndeydi yüzyıllardır, ne oldu da bu hale geldi hakikaten ilginç.

"Yemek/pide yok mu?" diye soranlara da bireysel olarak "cenaze evine yemek getirmek adettir, biz de siz getirirsiniz diye ummuştuk" diyecek cesurların çoğalması dileğiyle.

sözde ölen kişi için "hayır yapmak" amaç. ama günümüzde cenaze değil de sanki altın günü gibi. asıl olan o yemekler o halde cenaze sahipleri yemek hazırlayamaz mantığı ile onlara getirilmesi olmalı. gerçekten hayır yapmak için yemek dağıtılması da hoş ama insanlarımız cenazeye değil de yemeğe gidiyor mantığında olduğu için artık anlamını yitirmiş bir gelenek.

Aslında normalde birinci dereceden yakınların bu işlerle ilgilenmiyor olması lazım. Yemektir, servistir bu işler orta derece akrabalar/tanıdıklar tarafından halledilir.

Hasta değilse iyi bir bakımla 2 haftaya kadar normal kilosuna dönebilir. Hastaysa bilmiyorum. Ki hastalanmış olmasa bu kadar zayıflamazdı sanırım.

bizim dombili de her yil bu zamanlar kaybolur 1 ay sonra bir deri bir kemik geri gelir (part time ev kedisi). hasta degilse bisey olmaz.

kazak güzel. bu paraya alınmaz.

Kazak güzel
Hep gant vb markalardan giyiyorsan alınır, bir tane gant olsun diyorsanız bence değmez ama tek bir gerçek kriter var o da senin keyfin

fena değil ancak asla bu paraya değmez.

Bedava verseler giymem.

ben hiç beğenemedim, zevk meselesi.

Kazak güzel. Model abla gibi uzun inceyseniz alınır ama fiyatı zorlayacaksa alınmaz. Hep bu fiyatlarda itemler alıyorsanız alınır.

Begenmedim

Köylü kızı kazağı. O paraya verilmez diye düşünüyorum.

hem çok güzel değil hemde bu paraya asla alınmaz

acmamla kapatmam bir oldu.

Ben limon koymam, portakal koyarım. Portakalın suyu, biraz elma, tarçın çubuğu, karanfil falan bir taşım kaynatırım, şarabı koyup biraz pişiririm, üzerine de biraz brendi gibi kuvvetli bir şey ekleyip servis ederim. Kuru meyve olarak bardaklara kuru sarı üzüm koyarım, en son yemesi güzel oluyor.

www.instagram.com

benim hocam, alman. Söyle yapti daha denemedim ama
1 portakalin suyunu sikti, ama portakal kücüktü seftali boyutundaydi.
1 cubuk tarcin ve bir iki karanfil ekledi.
sarabi döktü, hepsini ayni anda yapti
ama kaynatmadi, kisik ateste isindiktan sonra aldi, cok sicak degildi ama ilikta degildi.

Hepsi size kalmis. Ben karanfil koymuyorum ve beyaz saraptan yapiyorum. Kirmizi saraptan olani artik midemi bulandiriyor.

Biraz su ile meyveleri ve baharatlari kaynatirsaniz ve en son sarabi ekleyip, cok hafif ateste pisirirseniz, alkolun hepsi ucup gitmemis olur. Zaten sarap kaynatilacak bir icki degil.

tencereye esmer şeker, su, şeritler halinde dilimlenmiş yarım portakal, yarım limon suyu, dilimlenmiş yarım elma, dilimlenmiş yarım ayva koyuyorum (limon ve portakal kabuklarının çok az rendesi de olur). 2 çubuk tarçın, 5-6 tane karanfil, çok az muskat rendesi. kaynadıktan sonra şarabı ilave ediyorum ve üzerinden duman çıktığı an altını kapatıyorum. alkolü arttırmak isterseniz süzdükten sonra daha alkollü olmasını isterseniz rom veya konyak ilave edebilirsiniz. ayvaları ayrı bir kaba alıp tatlı gibi yiyebilir ya da bardaklara 1-2 tane koyabilirsiniz.

Ben sıcak şarapta meyve olmaması gerektiğini düşünüyorum. Sıcak sangria gibi oluyor meyveyle. İsveç usulü bol baharatlı güzel bir tarif için: lessonsswedishkitchen.wordpress.com

kağıt maskeler, evet işe yarıyor. koreliler bu işi biliyor.

Fena değiller, ama benim cildim de çok sorun çıkartan bir cilt değil.

temizleyici gibi olanlardan bir hayir görmedim,ama nemlendirici olanlar güzel oluyor ama bence de seyahat falan etmeyeceksen gereksiz, onun yerine gercek maske, serum al daha iyi.

Italya’nin neresi? Otel fiyatlari icin booking.com, transport fiyatlari icin trenitalia yardimci olur.
Yemek de ogun basina min 10€ hesap edin.
Biralar 4ten baslar.

Agustosta italya’ya gitmeyin. Tum ulke tatile gidiyor.

@kuehles

Yaa balayına gidecektik hem de ağustosta :(

Roma-floransa-venedik yapacağız

Ağustos'ta gelmeyin +1, gidecekseniz sardegna ya salento gibi yaz turizmi olan yerlere bakabilirsiniz ama napın edin şehire gelmeyin. Yemek yiyecek yer bulamazsınız.

Ayrıca 2 yıldır turistik giriş yasak, mevcut yasaklar 15 mart'a kadar geçerli, uzatılıp uzatılmayacağı belli değil. Umarım uzatmazlar artık.

Mirafiori +1

Agustosta sardegna vs yerlere de gitmeyin. Yaz tatili yerlerinde konaklama fiyatlar ucmus oluyor, plajlarda havlu koyacak yer kalmamis oluyor vs.

Roma-floransa-venedik de hayir, gercekten tum ulke tatile cikiyor, ac kalirsiniz Temmuz ya da en guzeli eylul olur.

@kuehles

Teşekkür ederim cevaplarınız için. Ağustos adli tatil olduğu için ve ikimiz de avukat olduğumuz için gidebileceğimiz tek ay.

Sanırım italya hayalimizden vazgeçicez :(

yazin italya, ispanya vs. gitme, hem cook sicak hem de agustos almanlarin falan da tatili oldugu icin hepsi deniz kenari bir yerlere gidiyor.

Varsa ayran yoksa çay.

Ayran

Sadece baklava

süt

Çay

sadece baklava.
yanında değil ama sonrasında maden suyu olabilir.

yanina ille bi sey icecek olsam cay icerim

inanılmaz miktarda şeker tüketen biriyim ve sadece soruyu okumak bile şeker komasına girmeme yetti. baklavanın yanında istesem bile fiziksel olarak kola içmem mümkün olmaz muhtemelen. şekersiz çay ya da süt.

dudak yakan açık çay

Çay, NET.

sekersiz cay ama benim tercihim kahve

Çay

Çay

Yoğurt.

Çay
Ayranla da gidiyor ama kolayı konduramadım ben.

Ayranla mükemmel oluyor

Şerbetli tatlılarla her zaman çay.
Umarım hayatım boyunca herhangi bir tatlıyla ayran içen biriyle karşılaşmam.

Baklavanın yanında en son tuketecegim sey kola olur. Gayet de seker tüketen adamin ama bakvala tatli o kola tatli aman aman dusuncesi bile mahvetti beni. Ne baklavadan bir sey anlarim ne koladan o durumda.

Cay ya da su. Bana kalsa sadece baklava, yaninda bir sey içmem.

sade. biri olacaksa çay.

kola. asitli içecek iyi gider

Baklavanın üstüne buz gibi su içerim. Mis.

Kola.

demli bir cay, yoksa su.
kola ile seker^3 yapiyorsun gerek yok.
ayran icersem cikartirim herhalde..

yazın kola kışın çay

baklavanin yaninda kola icilen ulke erdogan'in yonetmesini hakediyordur.

yasadigim en berbat seneydi daha yeni kendime geliyorum ama cok sey kattigini dusunuyorum bu yilin. huzurluyum

bayağı kötüydü ya, hayatımın en kötüleri arasında yerini alır. bomboş, çoğu şeyin elimden kayıp gittiği, son yıllarda elde ettiğim kazanımların büyük bölümünü kaybettiğim, pek çok konuda başa sardığım saçmasapan bir yıl oldu. eğer dolmuşa binmeye çalışan bir yolcu olsaydı 2021'i kapıdan aldığım güçle çift depikle aşağı iterdim.

Bomboş.

Hala aynı yerimde sayıklıyorum. 2020 de 2021 de bok gibi geçti. 2022'den de pek bir beklentim yok.

maddi olarak iyi geçti.
sağlık olarak berbat. bel fıtığı yaşama sevincimi yok etti. 2022 ameliyatlar senesi olabilir.

bu sene başında bu sene kendimi geliştirecek hiç bir şey yapmayacağım, birikim yapmayacağım, geleni harcayıp kafama göre gezeceğim, birikmiş izinlerimi kullanacağım demiştim. tam olarak öyle yaptım. iş açısından nispeten sıradan bi sene geçirdim yani kendi standartlarıma göre. malum sıkıntılı geçen bi 2020'den sonra iyi geldi bu boşluk.

2020'nin nasıl geçtiğini anlamamıştım. 2021 de öyle oldu.
Tam bir "rat race".

daha demin 2019'daydım. öyle diyebilirim.

Ben biraz pişmanlık hissettim geçmişe doğru hep. Keşke üniversitede kendimi daha çok geliştirseydim dedim. Aslında üniversiteyi de it kopuk gibi geçirmedim ama niye böyle oldu bilmiyorum. Hep "yapılacak daha çok şey var" psikolojisi içindeyim.

Güzel şeyler tabii ki var ama Covid olduğu sürece normal kabul etmiyorum hiçbir yılı.

37 yaşındayım, 35 yaşıma kadar toplamda en fazla 1 hafta tatil yapmışımdır.

2021’de tüm izinlerimi bitirdim, efsane tatiller yaptım. İnsanlarla tanıştım, gezdim, gezdim. Mayıs’ta aldım yeni arabayı, home ofis olmamıza rağmen 20 bin km’yi geçtim. 15 bini tatildedir.

Kasım’dan itibaren ülkenin batmasıyla ben de finansal olarak etkilendim ama hala umudum var.

8/10

Maddi olarak kötüydü. İnşallah 2022 daha iyi olur.
Sosyal olarak da kötüydü, sosyal çevremden arkadaşlarımdan kendimi soyutladığım bir yıl oldu.

Valla oldukca normal bir yildi. Gerci su korona olaylari normalligin tanimi da degistirdi de yine de normaldi sanirim. Oyle cok ekstrem seyler olmadi.

köpek gibi calisarak gecti,
makalem icin ilk basta üzülüyordum, bu cok az diye ama simdi cok güzel bir yayin olacak ins.
kilo veremedim,
bana irkcilik ve mobbing yapan fransizlari, sinci planci ve kindar bir insan olarak en güzel sekilde hocanin önüne attim, özür dilettim, sonra da kovdum.. 'icimin yaglari eridigi icin kilo vermis olabilirim'. ve artik hoca herseyi bildigi icin bu bana onlara kötü davranma özgürlügünü verdi, aksi halde ben agresif olan olacaktim.
bir iki yer gezdim.
para birikitiremedim.
dil ögrenemedim.
ama ne ögrendim, hic kimseyi dislamayacakmissin. ne ekersen onu bicersin lafi cok dogruymus.

Her anlamda berbat bir yıldı. Kendimi kaybolmuş, boşa uğraşan ve beceriksiz hissettiğim başka bir sene daha olmamıştı.
Tüm yıl böyle bebek gibi mızmızlanarak geçti ona da ayrıca ayar oldum.
Şu halde bekliyorum yeni yılı
encrypted-tbn0.gstatic.com

Kendi halinde.

Dün ve bugün, ne kadar karakterli, ahlak anlayışına sahip, birey olmayı başaran biri olduğumu anladım. Bu açıdan güzeldi.

zor başladı, çok sıkıştırdı, ikinci yarıda biraz rahatlattı, sonu da sürprizli oldu.
çok çalıştım, çok yoruldum.
yılın son günü, bu saatte bile çalışıyorum hatta.

2022 daha iyi olacak gibi, hadi bakalım.

Güzel geçti benim ya, çocukluğumdan beri ilk defa ailemle birlikte yaşadım bi süre.

İyiydi ya kafamda olan baya bir şey vardı çoğunu yaptım. Böyle devam.

Fena degildi. En azindan sevdigim kimse ölmedi. Babam kalp krizi gecirip iyilesti. Senenin basinda teyzem kalp krizi gecirdi iyilesti. Diger teyzem kanseri atlatti. Korona falan olmadim hatta grip bile olmadim. Mide krambimi saymazsak hasta da olmadim. Umarim 2022 daha guzel olur en azindan sosyal anlamda. Ve umarim artik bir sekilde İstanbul'dan Ankara'ya tasinabiliriz artik

itimat helva lokum ve şekerleme san. ltd. şti.
eminönünde

ali muhittin hacı bekir?

Kadıköy Cafer Erol iyidir.

Safran Lokum, instagram’dan gönderiyorlar efsane lokumlar

Hacı Bekir'i sever sayarız

Afyonun kralı altınay lokumudur bence. İnternetten de satışları olabilir en kötü telefonla adresinize isteseniz gönderirler. Favorim kaymaklı olan.

hacı bekir +1

Kalite olarak hazer baba fena değil ama geçen aldığımda içinden ufak bir arkadaş çıktı :) . Eskiden alaeddin vardı tartışmasız en iyi lokum oydu ama artık üretilmiyor. Hazer baba mısır çarşısında bulunabiliyor.

servet sekerleme

Pişman olursun. Net. Bu şekilde ortada somut bir sebep olmadan iş bırakılmaz.

Bence biraz dinlenmek iyi fikir izne ayrıl.
Yaşına hatta kazancına kadar şu an aynı durumdayım ama daha şiddetlisini de yaşadığım olmuştu üstelik o zaman maddi sıkıntım da yoktu. İki sene önce istifa etmeden evvel yani iyi kazanıp yine de istediğim iş olmamasından dolayı böyle bi çıkmazdaydım, napıyorum ben burda demekten kafayı yemiştim, o stres sonra abuk subuk yerlerden patlak verdi aniden kilo verdim iştah bitti, durduk yere ağlamalarım başladı, anksiyete aldı yürüdü, titremeler, günlerce uykusuzluk vs. Sonra istifa edip baya boş kaldım ama kafam geçici de olsa rahatladı. Kısacası demeye çalıştığım şey taşacak gibi hissediyosan bence biraz boşta kal, şu şartlarda işi bırakma tabii ama biraz kafa tatili, iş ve maddiyat odaklı olmayan şeylerle uğraşmak, sevdiğin birleriyle olmak hatta dağ bayır gezip dolaşmak bile iyi gelebilir, hiçbi şey huzurdan önemli değil. Hala bazen rüyamda o hissi yaşıyorum, uyanınca şaşırıyorum etkisinin böyle devam etmesine. Bizim gibi çok var ve böyle yaşamak büyük oranda bizim seçimlerimizle/ kabiliyetimizle alakalı bile değil, iyi bi fırsat çıkana kadar kendini yeme.

iş bulmadan iş bırakma. benzer maaşa başka işeler de bulursun ama evden olmayabilir, işin içine fiziksel başka yorgunluklar girer, vs vs..

yaşadığın durum genel ve çoğu insan aynı durumda emin ol buna, şuan bu zaanlara sabretmekten başka ne yapılabilir bilmiyorum ama iş bırakılmaz ona eminim.

çok benzer durumdayız. ben önce son kalan izinlerimi kullanıp biraz dinlendim. sonra da iş buldum. 8-9 bin talep etmek yerine mevcut maaşınıza göre daha makul maaş talebinde bulunmanızı öneririm (5.5-6 gibi). tl erirken çok anlamlı bir miktar gibi gelmiyor olabilir ama hiçbir şey birden olmuyor. kendi değiştirebileceğiniz şeylere odaklanın bence. yeni bir şirket hem ortam değişikliği açısından iyi olur, hem de cv'nizde farklı bir tecrübe yazması açısından.

Daha 1.5 yıl olmuş, herkes iş hayatına atılınca ilk 3-4 sene çile çekiyor. Buna yapabilecek bir şeyin yok. Eğer gelecek vaad eden bir kariyerdeysen aynen devam et.

Ben olsam iş dışı hayatıma odaklanırım bu noktada. Yeni başlayan kimse 15 bin lirayla başlamıyor. İş işteyken bulunur.

9 ay gurbette aylık 3000 liraya çalıştım. yeni mezun muhendisim. eylul ayının sonunda bulunduğum yerdeki işin biteceği anlaşılınca patron başka bir ildeki şantiyeye gitmemi söyledi. maaşı sordum, ocağa kadar aynı parayla çalışacağımı, ocakta elbet zam olacağını söyledi. zammı sordum. ne kadar maaş istiyorsun dedi, o zaman da daha asgari ucret zammı gundemde yok. 5500 dedim. sen ne kadar zam istediğinni farkında mısın dedi -2500 lira yani dasfdgfhgfdsfdgfh- evet dedim. sonra da biz o maaşı veremeyiz dedi. işten çıktım 2-3 gun once. şu anki gundeme bakıp ince ince guluyorum sadece. 5500 e evet deseymiş bile ben 1-2 ay sonra kafamı duvara vurmaya başlayacakmışım cunku bu asgari ucret ve dolar gundemiyle birlikte.

bunları neden anlattım, ben de aynı umitsizlikleri çekiyordum. hem de gurbette. şimdi hala çekiyorum. hem de işsiz bir şekilde. he çok salladığım söylenemez bu da benim yapım ayrı konu.

sana tavsiyem, eğer gurbette çalışmıyorsan, akşam çıkıp evine gelebiliyorsan yani, yaşadığın şehirde çalışıyorsan yeni bir iş bulana kadar dayan, en azından alacağın zammı bi gör. o zaman kadar bu ruh halini atlatmak için izin al. hava değişimi olsun.

allah yolunu açık etsin. guzel olur umarım her şey.

valla benzer durumda insanları görmek çok saçma belki ama mutlu ediyor. en azından yalnız değilim diyorum. işten zaten çıkmam öyle bir düşüncem yok. kafa izni alsam diye düşünüyorum.

bir de canımı sıkan kız arkadaşım euro ile maaş alıyor. işe aşağı yukarı aynı zamanlarda başladığımızda ve euro en son atakları yapmaya başlamadığında benden biraz fazla alıyordu ama şu an fark o kadar yükseldi ki kendimi kötü hissetmeye başladım. bin fazla, iki bin fazla, üç bin fazla, x2 x3 diye diye gitti euro kuru yüzünden.

insan kendini kötü hissediyor hak verirsiniz ki, en yakın akranım da o sonuçta dolayısıyla kendimi kıyasladığım ilk insan da o. mesele onun benden fazla kazanması değil tabii ki bu arada asla, mesele aramızdaki farkın sürekli açılması ve bunun aslında onun yukarı çıkması değil benim aşağı inmemden kaynaklanması. yoksa keşke o yukarı çıksa ben yerimde saysam zerre gam yemem daha çok çabalar uğraşırım.

böyle kriz zamanları küçülmek iyidir. büyük kiralar vermeyin, küçük bir yere geçin ya da aile yanına veya ev arkadaşı. araba varsa küçültün, az yakanını alın. kuru temizleme, ev temizliği gibi masraflar varsa durdurun, kendiniz yapın. eşya alınacaksa 2. el bakın, pazarlık yapın, tamir edin. kıyafetleri diktirin. netflix'i iptal edin. amazon + spotify + netflix yılda 1000 lira tutuyor olabilir. 3-4 koldan tasarruf ve küçülmeyle elinizde kalan parayı artırıp onu da dolar bazlı birikime çevirin. her zaman düşüncem, elinden geleni yapıyorsan kendini rahat hissedersin ve başarılı da olursun. dünya ve ülkemiz ortalaması çok düşük, her konuda. biraz kafası çalışan ne yapsa başarılı olur.

bütçe ve actual çalışması yapın. giderlerinizi sizi yormayacak sayıda ana başlıklarda toplayın. sonra 1 yıllık bütçe yapın. her ay ne kadar plan var görün. sonra ay sonlarında yanlarına gerçekte ne olmuş yazın. planı aşanları kırmızıya boyayın. gelirinizden giderinizi çıkarın. net elinizde ne kalmış görün. sonra altına kredi kartı borcunuzu, hesaplardaki bakiyeleri yazın. bütçe - actual ile her ay olmayan masraflarınızı önceden görmüş olursunuz, sürpriz olmaz. örneğin diş temizliğine 3 ayda 1 500, eğitime altı ayda 2000 vereceksiniz, bunları o ay karşıladığınızda eksiye geçeceğinizi önceden bilmek, daha önceki aylarda hesabı sıkı tutmanızı sağlar. bütçe actual çalışması olmazsa, her ay gelen parayı harcayıp böyle dönemsel harcamalarda şok yaşarsınız, kredi kartına abanırsınız ve git gide borcunuz büyür.

ücretsiz izin almak, kafa dinlemek için dayanacağınız bir şeylerin olması lazım. birikim, aile vs. sizde var ki böyle rahatlıkla ücretsiz izinden bahsedebiliyorsunuz. imkan varsa tabii kullanın.

ben çok iyi kazanıyorum ama ben de yeni iş bakıyorum. her hafta 2-3 bazen daha fazla headhunter ulaşır bana. iş çok, ücretler de yükseliyor son zamanlarda. normalde kabul etmezdim ama son gelenle biraz ilgileneyim dedim. çok beğendim. bana iş yerinde verilen bir söz var, onu ertelemeye çalışıyorlar, o yüzden biraz da duygusal bir kararla şirketi cezalandırmak istiyorum. kolay lokma olmadığımı, verilen sözün tutulmamasının sonucu olduğunu görmelerini istiyorum. her insanın alternatifi vardır, yerine başkasını bulursun ama gerçekten öyle mi görsünler. milyonlarca lira zararla oturmazlarsa ben de bir şey bilmiyorum.

27 yasindayim, asgari ucretin yarisindan az kazaniyorum, hala ogrenciligim devam ediyor ve bitirdikten sonra (iki yil icinde) ne yapabilecegime dair hicbir fikrim yok. ev arkadasi konusunda cok sansliydim, barinma isini ucuza hallettim diyebilirim. hicbir sosyal aktivitem yok, mercimek yiyip oturuyorum oyle.

"haline sukret" diye yazmadim, herkesin derdi kendine, baskasinin kotu yasamasi seni daha mutlu etmeyebilir ama yalniz degilsin onu bil en azindan. hepimiz degilse cogumuz ezilmis, aptal yerine konmus, umitsiz, caresiz, korkak... adina ne dersen. oyle hissediyoruz.

Once yuzde elli zammini alirsan sonra 8-9bini ya da fazlasini kendinden daha emin talep edersin. Yuzde elli az degil, bir sey ifade eder. Kolay gelsin.

aslinda senin durumunda kötü birsey yok gibi yani saglik, aile sorunlari gibi, ülkenin durumu kötü. bence biraz yürüyüs yap, hobi falan bul. moralini düzelt, is ara.

aynı durumdaydım istifa ettim 2 ay önce. işsizlik maaşı alıyorum 1.515 tl.sende istifa etsen işsizlik maaşı alırsın büyük ihtimalle şartları bir oku.. paran varsa bence istifa et, masraflarını kıs. huzurlu yaşa bir süre. sağlığından önemli değil. maaşın 8 binlira olsada değişen bir şey olmayacak yine yoksulsun.

Asgari ucret aciklamasi sonrasi nasil hissediyorsunuz? Ben artik asgari ucretli bir calisanim :)))

Her anlamda karşılaştırıyorum. Çok çok seyrek bazen kıskanma yaşıyorum yalan değil ama hasetlik değil, özenme diyelim.

bu soruyu görünce karşılaştırdım. kıskanma falan olmadı valla.

Kiskanmam ama maas kiyasi yapiyorum ve cok dertliyim bu konuda

benden çok çalışıyorsa kıskanmıyorum

ne yapsam değişmeyecek ya da hayvan gibi efor sarfetmem gerekn özellikler yerine daha verim alabileceğim konuların üstüne gitmeye çalışıyorum

çok yapıyordum ulan bu adam nasıl bu noktaya geldi diye.

Bitane var böyle, uyuz oluyorum. Çocukluk arkadaşım olduğu için çok rahat bir şekilde konu iş-maaştan açılınca sövüyorum. Şimdi mesleğini söylemiyim burada çok var, afedersiniz klavyede 3-5 tuşa basıp 15-20 bin lira kazanan tiplerden. İşi zor değil, mesaisini %30'unda çalışıyor.

Bendeydi 3 gündür, ikimiz de evden çalışıyoruz. Benim boğazım patlıyor sabahtan akşama kadar konuş ona buna bişey anlat, herif ne zaman odadan çıksam video izliyor. Ulan sana gıcık oluyordum boşuna değilmiş baksana cidden çalışmıyorsun diyorum, pişmiş kelle gibi gülüyor.

Sözün özü kıskanmıyorum, haset doluyum. Milleti keriz yerine koymuşlar nasıl veriyorlar bu paraları ben anlamıyorum valla.

mesela biri cok basarili, ornek aliyorum hep olumlu acidan.
digeri var, 1 tane uyduruk is yapar, sanki dünyalari yaratti, kizin ses tonu bile bana batiyor. sakin dursa bu kadar abartmam ama bir de gelip bana satasiyor.
firsatini buldugumda yerin dibine sokmaktan asla geri durmuyorum.

hem eskiden hem hala aşık olduğu için olabilir. bir de erişemediği, ulaşamadığı için gibi sebepler olabilir. seviyor ama elde edemiyor, öfke olarak yansıyor gibi mesela.

ya sanki bi sahnede çelebi matilda'ya bi mektup yazıyordu müömtaz konusunda uyarmak için. o yüzden aşık olduğunu düşünüyorum.

bence hem yahudi oldugu hem de asik oldugu icin. yani dolayisiyla olmamasi gerektigi icin ofkeleniyor.

matilda'nin kupelerini birlikte oldugu kadina taktiriyor dikkat ettiyseniz.

yasli yahudi bir tanidiginin yanina gitmisti o da, celebi icin babanin kasasini bosaltmisti gibi bisey demisti, olaylar var belli ki. hatirladigim kadariyla.

Spolier olabilir.

Çelebi Matilda'nın babasının şirketinde çaycı, kasadan ya da odadan bir şey mi ne çalınıyor, Çelebi suçlanıyor ve işten atılıyor (ceza alıyor mu hatırlamıyorum)

Ama aslında Çelebi, Matilda'nın üçkağıtcı manitası hakkında patrona bir uyarı mektubu yazıyor, bu mektubu odaya/kasaya filan bırakırken yakalanıyor herhalde hırsızlıkla suçlanıyor.

Dediği gibi de Mümtaz (kötü manita) patronun hayatını karartıyor, aslında Çelebi iyi biri galiba, hırsından sinirinden kötü davranıyor.

Gerçi çalışanların parasını filan tırtıklıyor, kadınlara zulm ediyor, demek ki eskiden iyiydi sonra kötü oldu.

çelebi matilda'ya hâlâ aşık.
zamanında onun ailesinin yanında çalışan, sadık olduğu hâlde haksızlığa uğramış biri olarak ve matilda'ya da hiçbir zaman ulaşamayarak yaralanmış.

yaptığı iyilik karşısında kötülük görünce de hırslanarak daha iyi bir konuma gelmeyi kafaya takmış ve bu yolda her şeyin mübah olduğunu düşünmüş.
içinde kötü biri olmasa da öyle birine dönüşmüş, kabuğunu kalınlaştırmış.
matilda'ya olan aşkı dışında devam eden bir zaafı ve kendince bir saygısı da var.

açıköğretimden 2 yıllık bir bölüm okumaya başladım. ilgi alanım olan bir bölüm seçtim, ders videolarını keyifle izliyorum.

yine aynı şekilde ilgi alanlarıma uygun online sertifika programlarına katılıyorum.

bu öğrendiğimiz konularla ilgili de bol bol sohbet ediyoruz arkadaşlarımla. bilgi ortak bir havuzda işlenmediği zaman bence somut bir çıktıya dönüşmüyor.

teke tek bilim izliyorum. ya da 32. gün, tarihin arka odasi vs. gibi seyler. Youtube'ta dogru programi bulabilirsem güzelce dinliyorum. gezi programi da olabilir.
ayni ses tonuyla belgesel izlemek bana göre degil.

Entelektüel gelişim herhalde bir hafta kendimizi kapatıp on kitap okumakla ya da on film izlemekle olmaz. Belki haftada bir film ve ayda bir kitap okumak gibi, gerçekçi ve sürdürülebilir hedefler koyarsanız kendinizi memnun edecek gelişimi görürsünüz. Ne okuyup ne izleyeceğiniz, sizin zevkinize kalmış. Öneri listelerinin sonu yok.

kendini gelistirmis arkadaslarla takilmaya calisiyorum, gerisi geliyor.

Valla ben ilginç/lüzumsuz bilgilere bakıyorum. Sonra da ortamlarda o bilgileri ortaya serip caka satıyorum. Böyle böyle lüzumsuz bilgiler ansiklopedisi olma yolunda ilerliyorum. Tavsiye ederim.

"Dur kendimi geliştireyim" diye başlayan aktiviteler bir yere varmıyor genelde, onun yerine ilginiz olan şeylere yönelin ve mümkünse "Benim bunu daha çok öğrenmem lazım" seviyesinde bir merak geliştirin. Yani kabaca ilgilendiğiniz şeyler için ipin ucunu çekin, baktınız ki keyifli, öğrenmekten zev alıyorsunuz sonra kitap, online eğitim, sertifika programı vb. istemediğiniz kadar bulunur zaten.

Ne kadar sürede adapte oldunuz?
- 1 sene oldu geleli, ilk 7-8 ayi lockdown altindaydi zaten, adapteden ne anladigimiza gore degisir ama daha adapte olamadim. adapte derken 28sene yasadigim istanbulla karsilastiriyorum, 15-20 yillik arkadaslarimla duzenli gorusmeyle karsilastiriyorum. boyle bir durum yok tabi ki. olabilecegini de sanmiyorum pek. alisirim(hatta alistim) ama adapte olmak kolay degil gibi.

Ne hissediyorsunuz kendi ülkenizden, anadilinizden uzakta olmakla ilgili? Önemli mi önemsiz mi bu durum sizin için?
-anadilden uzak olmakla ilgili pek sikintim yok, ingilteredeyim burdaki anadili de anlayabiliyorum. iki hafta sonra ilk kez turkiye'ye gidicem gunleri sayiyorum :) ailem, arkadaslarim, ezbere bildigim sokaklar... 60 yasinda kendimi burda hayal edemiyorum.


Benzer şekilde bulunduğunu ülkeye ne ölçüde aidiyet hissediyorsunuz?
-aidiyet hissetmiyorum, hissedecegimi de dusunmuyorum. hissetmeye gerek oldugunu da sanmiyorum. su anda isim burda, hayatim burda, iyi bir firsat cikarsa bi 5 sene sonra baska bir ulkede de olabilirim.

Yeni dogmus bebek gibiydim. Hicbir sey bilmiyordum. Kurallara, kulture falan zamanla ogrenip alisiyorsun. Ama kulturel olarak adapte olmak istemiyorum. Yani cevremde adapte olanlara bakinca bana cok egreti geliyo.
Hicbir sekilde aidiyet hissetmiyorum ama saygisizlik gibi dusunme.
Turkce geyik muhabbeti yapmayi cok özlüyorum.
Tr'deyken yurtdisi videolari izlerdim, burada Turkiyedeki seyahat videolarini izliyorum.

daha önce 2 farklı ülkede yaşadığım için neredeyse hiç alışma sürecim olmadı. zaten bir avrupa ülkesinde yaşıyorum. asya veya afrika falan olsaydı belki biraz uzun olabilirdi.

ülkemden uzakta olmak ile istanbul dışındaki bir şehirde okumak arasında hiçbir fark yok bence. istediğim zaman türkiye'ye gelebiliyorum. bulunduğum ülkeye bir aidiyet hissetmiyorum. henüz iki yıldır buradayım. sanırım bunun olması için 5-10 yıl geçmesi gerekir ya da hiç olmayabilir de.

türkiye'ye dair bir özlem duymuyorum, ama bunun nedeni özlem duyulmayacak bir ülke olduğunu düşünüyor olmam değil. ülkemi seviyorum, orası benim evim. bu biraz yapı meselesi sanırım. aileme ve arkadaşlarıma özlem duyuyorum ama oturup fotoğraflarına bakıp yas tutmuyorum. hayat devam ediyor.

Uçaktan indim ve buralı oldum.

1- karışık. Ben zaten Fransızla evliyim, önceden de gelmiştim. Haliyle daha kolay oldu. Ama ortalama 1-1.5 yıl diyebiliriz o da fransizca, evraklarla uğraşmak, genel iş dünyasını tanimak vs. Su an 4 yil sonunda sokakta komsularla falan muhabbet falan ediyorum.

2-onemsiz. Gecen ay iki hafta gittim, hava kirli, trafik kafaya sikmalik, genel insan profili kötü, insanlar mutsuz, herşey pahalı. Ailem senede bir ay geliyor, ben 2 hafta gidiyorum ideal işte. Onun dışında arkadaşlarla goygoyu ozlemisim, 4 gece sabaha kadar konuştuk heralde. Türkçe goygoyun tadi başka. Anadilimle ilgili tek umursadigim şey bu.

3-yuksek. Belki esimden geliyor belki de bulunduğum ülkenin bana verdiklerinden. Daha bir sorun yasamadim, belki tipimdendir (genel olarak insanlar türk olduğumu anlamaz, isimden de dolayı ispanyol saniyorlar). Bir de asimile olmak istedim haliyle aralarina karistim. Simdi yemek sonrasi yarim bardak sarap ile peynir salata baguette yapan bir asimileyim. Neyse en güzeli bu bence, geldiğim yerin kültürünü almaya çalışıyorum.

1 - Yurtdisinda gecirdigim zaman 2 sene once turkiye'de gecirdigim zamani gecti. Hala adapte olmadim, olasim da yok. Alistim sadece..

2 - Ne kadar iyi ogrenirsen ogren anadilin gibi olmuyor. 50 sene once yerlesip artik kitap yazma seviyesine gelen tanidiklarim var, adamin yazdiklarini okuyorum sosyal medyada falan, devamli bir kalip takip ederek yaziyor, duygu yok. Kufur mesela, yabanci dilde istedigin kadar kufret anadilinde ettigin kufurun yerini tutmuyor, ayni desarji saglamiyor. O yuzden anadilden uzakta olmak bence buyuk sikinti.

3- Hissettigim aidiyet sifira yakin.

Abartı şeyler bunlar. Nice disiplinsiz alman arkadaslarim oldu, nice almanla calisiyorum hic de öyle makine gibi değiller.
Dakikligi bilemem de öyle herkes 7de uyanıyor falan saçma.

Ortaokul ve lisede anadolu lisesinde Alman hocalarla okudum, net bir şekilde bu konularda karakterime yön verdi. Buraya bile yayılıyor yani :) Tabii ki Alman disiplini olsun diye diye yapmıyorlar, normalleri öyle, bizim gibi sallapati yaşamak diye bir konsept yok. Çünkü her şeyin belli bir günü ve saati var, x şey için yarın alırım diyemiyorsun çünkü kapalı oluyor kesin vs. Ama tabii ki tüm ülkenin her bireyi aynı değil. Yoksa delisi divanesi de çok, niye olmasın.

Adamlar ilkokuldan üniversiteye önemli şahsiyetler olarak Kant, hegel, marx, scheler, huserrl, nietzche filan okuyorlar ya da onları okumuş öğretmenler tarafından yetiştiriliyorlar. Biraz farkları olsun.

genelleme yapmak gerekirse, almanlar kesinlikle daha sistemli calisiyorlar, isleri belirli bir plana gore ilerliyor ve zamaninda da tamamlaniyor. esneklige, son dakika degisimlilerine acik degiller haliyle. planinin disina cikmak, is taniminda degisiklerin olmasi tolere edebilecekleri seyler degil. bu sadece is icin gecerli degil, sosyal yasantilari da oyle, spontane hadi suraya gidelim gibi durumlar onlara ters geliyor. bulusulup biryerlere gidilicekse cok onceden planlanmis olmasi gerekiyor.

Üniversitedeyken Alman öğrencilerle birlikte okumuştum. Öğlene kadar uyuyup dersi kaçıranı da var projeyi iki hafta önceden bitirip hazır bekleyeni de var. Mesela biri her gününü saati saatine planlar, sabah altıda uyanırdı. Onun yakın arkadaşı kervan yolda düzülür kafasındaydı.
Genelleme yapmak cok zor. Mesela ben Alman olmama rağmen ortaokuldan beri her sabah altıda kalkar, günlük programa göre hareket ederim. Bence milletle pek alakası yok.

Böyle şeyler genele nispet edilir. İlla zıt örnekler vardır. Benim gözlemimde genel anlamda dakikler. Düsseldorf’ta sabah 6’da tramwaylar dolu oluyordu hep insanlar işlerine gidiyordu erkenden.

@iddaaci, dediğiniz şeyle bağlantı kuramadım maalesef.

avusturya liseliyim.

bir öğretmenimizin eşi vefat ettiğinde kadın "yasımı kendi boş zamanımda tutabilirim." diyerek ertesi gün okula gelip derse girmişti.
bunun gibi çok örnek hatırlarım lise yıllarımdan.

genel olarak "iş zamanında iş yapılır, boş zamanda boş zamanda ne yapmak istiyorsan o yapılır" kafasındalar.

Almanya'da Erasmus'ta okulda surada burada iki Alman tanidim, onlar soyledi o zaman 85 milyon Alman'in hepsi boyle diyen tipler turemis. Bunlarin Alman versiyonu iki Turk gorunce tum Turkler barbar diyen tipler.

Gercek su, Almanya'da disiplin kulturu var. Kultur var kisaca. Cogunluk bu kulture uyum saglar. Arada 15 milyon farkli insan da secebilirsin, kalan 70 milyon bu acigi kapatir.

cocugu bilmem ama is hayati su sekilde:

mesai girisi: 7:15 olan isler var. 7:15'te gelirsen personeli bulursun.

bir is gorusmesine gittim. berlin'de potsdam diye bir bölge var. berlin merkeze uzak. görüsme 8'deydi. ben 7:50'de vardim. görüsmeciler 2. tur kahveye dönüyordu.

son örnek: asi merkezi 7:12'ye randevu verdi. 7'de gittim. sira vardi ve islemler baslamisti. öyle bir iki degil calisan. ~70-80 kisilik bir ekip var asi merkezinde.

diyecegim o ki is ve saat konusunda hassaslar.

Ben size Almanlarda neyin farkli oldugunu soyleyeyim.Elbette Alamanlarda da kaytaran, tembellik yapan, vergi kaciran, kurallara uymayan, toplumsal normlara ters hareket eden kisiler var.Ancak bu gibi davranislarda bulunan kisiler yaptiklarini arkadas grubunda anlattiginda herkes ayiplar.Kimse helal olsun demez.Toplumsal ahlak cok guclu.Bu toplumsal ahlak insanlari dogru ve duzgun olana yonlendiriyor.Bizde ise tam tersi.Ne kadar kaytarirsan, kurallari ihlal edersen o kadar itibar gorursun.Herkes seni takdir eder.

Almanya'da doktora yapiyorum en caliskan ögrenciler Tr'den gelenler. digerleri saat 17 olunca kaciyorlar. Alman caliskanligi yalan.
Sabah erken kalkiyorlar ama saat 8'de zaten heryer kapaniyo, erken uyuyorlar.
sert bi disiplin degil de, yapilacak isleri programlayip yapiyorlar, ama aklina sert yogun bi is programi gelmesin.

edit: zuhahaha

Almanlara spesifik bir disiplin değil bu bana göre. Kuzey ve batı Avrupa'da cehalet az olduğu için insanlar olması gerektiği gibi yetiştiriliyor. Olması gereken bu yani.
Ha Almanlar o bölgenin bayrak sallayanı olduğu için adları çıkmış tabii disiplinli diye.
2. Dünya savaşı ile anilmalarinin da bunda büyük etkisi var işte Nazilerin gümbür gümbür yürümesi gibi :)

Alman ekolunde mukemmelliyetcilik kesinlikle var, herseyin perfect olmasi lazim. Liyakat cok onemlidir. Almanlar disiplinde herhalde dunyada ilk uce girer. Oyle olmasa o kadar dunyaca unlu markayi sansa cikartamazlardi.

21. yüzyılda ajanda kullanıp 3 ay sonra yapacağı (çok da önemli olmayan) şeyi yazan Hollandalı gördüm ama Alman görmedim. Belki de Hollandalı disiplinini konuşmalıyız?

Almanya bizim gibi jenerasyonlar arasi devasa farklar var.

Su an disiplin falan yok aldiklari projeleri bitiremiyorlar, berlin havalimani insaatina bakabilirsin.
Asiyi bile vuramadilar kendi urettikleri halde beceremiyorlar.

Iyi zamanlar gevsek insanlar getirir muhabbeti iste.
Projeye turk muhendis almasinlar fabrikalari bile acamazlar.
Biontech gocmenlerden olusmasa 100 yil gecse o asiyi bir alman bulamazdi

Türkiye ya da diğer orta sınıf ülkelerden giden doktora öğrencileri ABD'de de daha iyi çünkü o ülkenin kendi vatandaşının iş bulmak için ugrasmasina bizimki kadar gerek yok. Lisan bitirdi diye ayda en az 3000 dolar maaşla işe basliyorlar. Bizim lisans bitiren mühendisimiz 1000 dolar maaş alamıyor. Yüksek lisans yapayım doktora yapayım da maaşım 8000'e çıksın en azından 1000 dolar olsun diye uğraşıyor. Bu nedenle Batı'da ortalama biri Türkiye'de ise en iyiler yurt dışında doktora yapıyor. Onların en iyileri dünyanın en büyük sirketlerinde.

Bu nedenle doktora öğrencisi karşılaştırması yapmak yanlış. Hala iki üç Almanla Almanya'yı karsilastiriyorsunuz.

yanlış bulunsa da doktora öğrencisi olarak da yazacağım :D
Tanıdığım tüm arkadaşlarımın ajandaları var, çok yükleri yok ama kesinlikle programlarına uyuyorlar.
bir proje sundular, 10 yılda bitirdik, başarılıyız vs. diye, şok geçirdim. Türkiye'de 3 öğrenci ile 4 yılda yapılır. ama 1 ay çok yapılabilir, 1 ay gevşek yapılabilir, bunlarsa aynı sabit hızla ilerliyorlar. Kendi araştırma merkezimde hiç 10 yıllık proje görmedim, belki askeriyede vardır bizde.

Kaç zamandır %90 Almanlardan oluşan bir ortamda çalışıyorum. X jenerasyonundan Z jenerasyonuna kadar her tür her insan var. Ben övülen disiplinlerinden çok gereksiz prosedür ve bürokrasi ile isleri zora sürmelerinden başka bir maharetlerini görmedim.

Hem Almanya'da, hem Türkiye'de çeşitli projeler için Almanlarla birlikte çalıştım. Almanlar zamanı verimli kullanıyor. Bir de sorumluluk bilinci yüksek. Arada elbette gevşekler var. Ama genel oranda sayıları bizdekinden fazla. Fark bu. Şöyle özetleyeyim gözlemlerimi:

-Ofisten genelde Türk ekipleri en son çıkar. Daha çok çalıştığımız için değil. Gün içinde geyiğe çok sarıp işi yetiştiremediğimiz için. Almanlar iş saatinde iş yapıyor. Bizde 10'a kadar çay sigara eşliğinde güne hazırlanma. 11'e kadar statüs görünümlü sohbet muhabbet. 45 dk iş. 1145'ten itibaren yemek için hazırlanma. Uzun bir öğle yemeği, yemek dönüşü bir sigara. Türkiye'de gerçek mesai 1buçukta başlar. Böyle uluslararası projelerde genelde İtalyanlarla Türkler çok iyi anlaşır:)

-Buna ben akıllı çalışmak diyorum. Genelde yukardaki örnekteki gibi durumlarda Türk ekibi şöyle bir tribe girer... "biz geceye kadar mesai yaptık". Yahu mevzu mesai yapıp kendini yıpratmak değil ki. Akıllı ol günü verimli kullan sen de 6'da çık.

-Paralarını da tasarruflu kullanıyorlar. Genelde savurganlıktan hoşlanmazlar. Bizde her ofis çalışanının mesela bir temizlikçisi vardır. Maaşı kaç olursa olsun. Almanlar'da bu oran çok düşüktür. Dışarda yemek konusu da öyle. Çoğu insan yemeğini evden getirir.

-Ben bir toplantıya hazırlanırken şirketin genel müdür yardımcısının elinde paspasla yerleri sildiğini gördüm. Türkiye'de bu pozisyonda bir adam gidip kendi suyunu bile almaz mesela. "AYşe hanım 1 çay 1 su rica edelim...". Hatta Türkiye'de şunu görmüşlüğüm var yediği yemeğin çöpünü odası kokmasın diye kapının önüne bırakıyor adam. KApının önü 100 kişinin çalıştığı ofis. Çöpe atmıyor adam "title"ı yüzünden. Almanlar bunlara çok takılmıyor gördüğüm kadarıyla.

-

Uzun süre Almanlar ile çalışmış birisi olarak gerçek olduğunu söyleyebilirim.

Alman yöneticileri olan biri olarak iş anlamında konuşabilirim. Disiplinden ziyade sistemli çalışıyorlar bence de. Belirledikleri sistem dışına çıkman, inisiyatif alman, sonuçları olumlu olacak olsa bile onlar için anlamsız. Zaten sistem kendini götürüyor niye ekstra bir şey yapman gereksin ki modundalar.

Alman politikası ile Türkiye'de iş yapmaya çalışmak çok zor, buradaki pazarın farklı olduğunu anlamak bile onlar için zor; sebepleriyle anlatıyorsun ama öyle bir sebebin olacağını bile kavramakta zorlanıyorlar. Açıklıyorsun, olsun yine de normaldeki gibi yapalım diyorlar. Ve işin tuhafı, sistemin dışına çıkıp sıra dışı başarı göstersen bile sonuca odaklanmayıp bi dahakine böyle olmasın diyorlar.

Jenerasyon arası fark olduğuna katılıyorum ama. Eskileri aynı zamanda despot, gençler biraz daha sistem dışına çıkmaya meyilli; en azından seni anlamaya çalışıyorlar.

Nereye gönderdiğine göre değişir bence. Göndereceğin yerin bir şablonu vardır ve nasıl istediklerini de belirtmişlerdir bir yerde. Onu bulmaya çalış.

Genel olarak ise ek olarak ben excel dosyası falan gönderildiğini pek duymadım. Tabii dediğim gibi olay nereye göndereceğine bağlı da olabilir.

genel olarak sordum, merak ettim

Alana göre değişebilir ama genelde gönderiiliyor. Supplementary materials olarak geeçer.

kesin ulaşması için iadeli taahhütlü veya aps olarak gönderin. yok kamu kurumuna gelen herhangi bir zarf köşeye falan atılmaz zannetmiyorum. ciddi yaptırımı olur.

Eğer PTT ile yollayacaksanız kesin ulaşması için "iadeli taahhütlü" yollamanız gerekiyor. Normal gönderim ücretinden az daha pahalı oluyor, ama sana da oradan teslim alındığına dair ayrıca bir fiş/makbuz geliyor emin oluyorsun teslim alındığına.

Zarf eğer aksine bir şeyi özellikle belirtmedilerse pek fark etmiyor, evrakın formunu bozmayacak şekilde bir zarfa koyarsınız.

a4 kağıdının üçe katlandığı boyutta olan zarf ideal bence.

ben üstüne, gönderen alici kisminin disinda bir yere, dilekcenin icerigini yaziyorum. 'dilekce', 'geri ödeme dilekcesi' falan diye.

Resmi evrağın katlanması hoş olmaz o yüzden a4 ebatlı sarı zarf

Boşanıp testi yaptırır testi de suratına çarpardim

Bir şeylerin ters gittiği kesin. Bi taraf haklı tabi. Eğer kadın olarak haklıysam boşanırdım. Erkek tarafı isem de aklıma kurt düştüğü için boşanırdım

carpenic +1

erkek haklı. babalık testi erkeğin istemesine gerek kalmadan yapılması gereken bir test. güven, özellikle bu zamanda abartılan, içi boş bir kelime. ilişkide sadece kadın çocuğun kendinden olduğunu bilme lüksüne sahip. onlarca yıl sürecek maddi manevi sorumluluğu erkeğin üzerine yüklemeden bunu bilme hakkı erkeğe de tanınmalı.

erkek tarafını anlamak gerek. kimse sınanmadığı günahın masumu değildir diye bir söz var. insanlar 30 yıl boyunca babası olmadığı çocuğa bakıyor. çocuğa bakmak mesele değil 30 yıllık bir enayi yerine koyulmuşluğu öğrendiğin anı düşün. intihara bile sürükleyebilir.

bana güvenmiyor musun sevgilim diye sormak çok manasız. kimse kimsenin içinde ne olduğunu asla bilemez ve kimse kimseye kendi akıl sağlığı için %100 güvenmemelidir.

bence sorumlu bir eş çocuk doğar doğmaz kendi teklif eder. ben kadın olsam hiç düşünmem ve gocunmam.

son yazanlara katılmıyorum. bir erkeğin çocuğun kendisinin olduğunu bilme hakkı olduğu kadar bir kadının da çocuk yapacak kadar güvendiği erkekten karşılıklı güven beklemeye hakkı var.

yakın zamanda reddit'te benzer bir gönderi görmüştüm, linkleri aşağı bırakıyorum. ne yazık ki evliliğin sonlandığı bir gönderi.

www.reddit.com
www.reddit.com

boşanırdım. zaten test isteyebilecek bir erkekle değil evlenmek, flört bile etmezdim.

Dışardan göz olarak: Evli değillerse erkek haklı.

Olaydaki kadın ben olsam: Benimle birlikte olan adam zaten nasıl birisi olduğumu bildiği için benden şüphe duymaz. İster evli olayım ister sevgili, bana sevgilim bu soruyu soramaz. Velev ki istedi, o testi yapar sonra münasip yerine sokardım bana güven duymadığı için.

Ancakkkkkk olması gereken: Bence doğumdan sonra zorunlu babalık testi mutlaka gelmeli. Kaç baba kendisinin olmayan çocuğa bakıyor kandırılarak. Müge Anlı, Esra Erol'da sürekli görüyoruz. Yani bence bu test kadın veya erkek tarafına bırakılmamalı. Her türlü ilişkide zorunlu test gelmeli bir an önce. Öbür türlü çiftlerin arasında yukarıda bahsettiğim gibi güven sorununu ortaya çıkarıyor

Valla erkeğin babalık testi istemesi de tuhaf,

Kadının hiç sormadan bak babalık testi yaptırdım, babası sensin, bunu bilmek senin en doğal hakkın falan demesi de tuhaf benim için.

E herhalde yani şüphen mi vardı neden gittin yaptırdın?

Erkek isterse, kadın bozulmakta haklı.

Ama erkek, benim ailemde veya çevremde böyle böyle durumlar yaşandı, benim hayattaki en büyük korkum da bu, sana çok güveniyorum ama lütfen bir test yaptıralım diye anlatsa belki bir nebze yumuşatır ama iki ucu boklu değnek kadın her türlü bozulabilir.

Bir de benim anlamadığım bunu kadına niye söyler ki erkek? Şüphesi varsa çocuk doğunca bir saç telinden falan test yaptırsın, olmuyor mu öyle? Biraz sıksın dişini yani. Ne diye ortalığı geriyor.

evli ya da değil, fark etmez. bir terslik bir şüphe var bu işte mutlaka. normal değil yani. resmen kadından şüpheleniyor adam. normal bir şey kesinlikle yok. ama boşanmak için de çok geç olabilir bence.

belki erkek de aldatıyordur, aynısının yaşamaktan korkuyordur. kişi kendinden bilir işi. ama kesinlikle sağlıklı bir durum değil.

@nehara +1

Kadının bildiği şeyi erkeğin niye bilmeye hakkı olmasın? Adam kadına güvenmiyorsa başka sorunlar vardır, o ayrı bir konu, ama teste izin vermemesi hatalı bir davranış.

Ortada makul bir şüphe varsa erkek tarafı haklı, değilse büyük sıkıntı.

Konuşup, kafasındakileri öğrenmek lazım. Bazı insanlar geçmişte yaşadıkları olaylardan dolayı, bu tarz kanaatlere sahip olabiliyorlar. Çevresinde sıkıntılı durum çok olmuş olabilir.


.