Frici papa diye bir restoran var. Macar esnaf lokantası gibi bir yer. Hem ucuz hem de güzel yemekleri var. Yemek için öneririm.

Pal Sokağı Çocukları kitabını okuduysan çocukların heykelinin olduğu sokağa gidebilirsin. Budapeşte'ye iner inmez bavulla ilk buraya gitmiştim. :D pal utcai fiuk diye aratabilirsin.

Grand Budapest Hotel i tavsiye ederim.

çok soğuk olmazsa tuna kenarında yürüyüş yapın (ayakkabı anıtını bi görün, hikayesini okuyun) , peşte tarafında balıkçı tabyasından şehir manzarası izleyin, gündüz sıcak su havuzuna gidin (cumartesi gecesi partisi de oluyor ama denemedim (sparty) ), Szimpla Kert'de birkaç saat zaman geçirin. e tabi gulaş yiyin.

stanley +1 ve ayrıca Müpa'da bir konsere gidebilirsiniz.

Erasmus öğrencileri harabe barlarda güzel partiler veriyorlar tanışma falan adı altında. Yaş fazla ilerlemediyse araya kaynayın.

arabalı ya da arabasız ?
arabasız ağva, büyükada veya kınalıada'daki butik oteller olabilir. araba varsa inönü yaylası civarı güzel yerler var. bu tip ucuz kaçamak tatiller için en iyi opsiyonlar genelde fırsat sitelerinden çıkıyor (yakala.co vs..)

www.yakala.co
www.yakala.co

bursa, eskisehir, ankara...

300 tl yeter valla :)

cumalıkızık veya iğneada olabilir bence

hocam
git adalar a falan
eglenceni evde yapamıyor musun?
paran dursun cebinde :)

Moda'da Migros'un yanında popüler bir yer vardı orası olabilir, gençler gidiyor gibi geldi:) Leman olabilir aşağıdaki Migros'un orda.

Kaçış oyununa götür, Kadıköy'de onlarca mevcut.

oyuncak müzesine götür bence

Kadikoy Bilimkurgu kutuphanesine gotur.
ozgenberkoldogan.com

Oyuncak Müzesi

evet haftasonu yaptım günlük kart çıkartıyorlar

ben de h.sonu yaptım, sürekli kart çıkarttım sık gideceğim için.

Arkadaşlar, günlük kartı ticari işletmemiz olmadan da çıkartabiliyoruz yani değil mi? Doğru mu anladım? Ücretli mi bu kart?

Ücretsiz. Ticari işletme olmaya gerek yok.

Artik tek giris vermiyorlar. Direkt kart cikariyorlar.

Cumartesi alışveriş yaptım. Bireysel olarak da kart veriliyor ama benim kart hep evde kaldığı için günlük alışveriş diyorum kasiyer isim soyisim alıyor sadece. Faturada görünmesi için.

Bazen o.kagida gerek görmüyorlar giriyorsun yapiosn alisverisini

ticari işletme şartı yok. ama çok fazla bir avantaj da bekleme bence. piyasada 10 lira, metrodan 6-7 liraya alırım diye düşünme.

Eskiden sadece ticari isletmeler alisveris yapabiliyordu.3 4 yildir perakende musterilere de alisverise actilar
Perakende musterilerinin bagzı urunlerde kisitlama oluyor, mesela bir kasa alabilir ikincisine izin vermiyorlar, ticari isletmelerde boyle bir sorun yok
Alisveris yapabilmek icin ticari isletmeler vergi levhasini veriyolar ve metro kart alabiliyolar
Normal musteriler ise yukaridaki gibi tek girislik kart veriyorlar.Metro arada normal musteriler icin metro kart cikartiyor sayili oluyor ve hizla tukeniyor

ziverbeyden geçen minibüslere binip göztepe benzincide inin, aşağı doğru yürüyün ya da GZ1 otobüsüne binip İhsan Kurşunoğlu andl. lis. durağında inerseniz çok yürümezsiniz.

Bostanci dolmuslarina bin, sahil kisminda inip caddeye yurursun sonra. 10'dk filan surer herhalde. Sahilyolu caddenin paraleli iste.

Tam olarak nerede inmen gerektigini hatirlayamiyorum ama dolmuscular bilir ya da googlemapsten takip edersin, hizasina geldiginde ya da yaklastiginda inersin.

Goztepe ile caddebostan arasinda oldugunu biliyorum.

ziverbeyden göztepe yönüne giden herhangi bir otobüse bin 19, 19f falan bunlar çok geçiyor zaten kadıköyden. benzinlikte in hemen benzinliğin atm tarafında tabelasını göreceksin tabelayı takip et 7,8 dakika kadar içeriye doğru yürüyeceksin.

gittiğine değiyor. memnun kaldım.

Otobüs
40 metrekare almanya

Berlin in Berlin
Kebab Connection

www.cnnturk.com

umuda yolculuk www.imdb.com

wilkommen in deutschland - yasemin şamdereli

Polizei

Hepsini not aldım. Çok teşekkür ederim :)

Bir de bir umut uğruna diye bir film izlemiştim. Gökhan Güney başroldeydi. Hatta filmde vefat ettiğinde araba ile Almanya'dan Türkiye'ye tabut içinde cenazesini getiriyorlardı diye aklımda kalmış.

(bkz: gurbet kuslari), (bkz: Bir Türk'e Gönül Verdim) tr'de bu konudaki ilk filmlerdir buyuk ihtimal.
bir donem yesilcam gurbetci kitleye yonelik filmlere agirlik vermistir. 70'lerden, 80'lerden, bir cok tema'da, yan oykude var. sadri alisik'tan, kadir inanir'dan, hulya kocyigit'ten, kemal sunal'dan, bizimkiler'den, gurbetciler'den, meltem cumbul'a, hulya avsar'a, fatih akin'a filan.
iyi bir literatur taramasi gerek bunlarin hepsine hakim olmak icin.

yukarida sayilanlar disinda onemli yapimlar arasinda;
sari mersedes
lola und billy the kid (cok gurbet filmi sayilmayabilir gerci)

son donem icin"umut dag"in "kuma"sini gorebilirsiniz. 2003 yapimi "karamuk" da vasat ama gunceldir. "aprilkinder" var.

edebiyatta "fethi savasci"nin oykuleri, "yunan bicagi - yilmaz guney", aras oren, yuksel pazarkaya, bekir yildiz, güney dal, feridun zaimoglu, zafer senocak, renan demirkan, osman engin, alev tekinay,

abd'de, fransa'da, avustralya'da filan pek birseyler yok benim bildigim. oralardaki turk kitlesi boylesi isler cikaramiyor pek.
fransa'da, pek alakali deyil ama, "L'empire des loups"da turk gocmenlerden bahis geciyor.
genel olarak "le haine", "america america", "angela's ashes" gibi serilerden devam ederek dunya literaturunde iz surebilirsiniz ayrica.
guney amerika'daki durum cok ayridir, ayrica irdelemek lazim oralardaki gocmen kulturleri icin.

apple özür diledi, pil fiyatları ucuzlattı haberlerini okudum geçen hafta. 79 dolardan 29 dolara indirmiş diye de yazıyordu. orijinal servisinden fiyat alsanıza?

birkaç hafta önce 100 tlye doğubankın içindeki kvk storeda değiştirttim.

onemli olan yeni takilan pilin kalitesi; islem kolay yoksa. bence ucuza kacilmamasi gereken bi durum. tehlikeli yani. apple store'a bi sor hocam fiyatlar guncellendi yurtdisinda

Bir siz, bir onlar üslubu kullanarak yazmışsınız, dolayısıyla bizim fikrimizi mi soruyorsunuz yoksa gözlemlediğimizi mi yazalım istiyorsunuz anlamadım açıkçası... Ama sorduğunuz şey zaten yüz yıllık bir ikilem. Cevabı böyle ekşi duyuru’da verilebilir bir şey olsaydı, zaten sormanıza gerek olmazdı. İnsanlar daha sık gördüğü ve ilişki kurduğu hayvanlar ile daha çok yakınlık kuruyor herhalde. Onların hisseden varlıklar olduğunu gözlemleyebiliyorlar. Görmedikleri veya aktif iletişim içinde olmadıkları hayvanları yok sayıyorlar. A.Leopold’un Land Ethic kavramını göz önünde bulundurmak gerek herhalde ideal olan için, ama o da Land Ethic’i savunup sonra ava çıkıyor; ilginç bir kafa olsa gerek.

Hayvan ve doğa sevgisine sahip olmak bana ekstra bi sorumluluk vermiyor saygı duymaktan başka. İster yemek veririm kedilere, ister çöp toplarım kampa gittiğim yerlerde. Ben kediye tekme atmıyor doğayı kirletmiyor isem bu yeterlidir benim gözümde. İnstagramda gözümüze sokulan hayvan sevgileri elbette yapmacık ve gerçeklikten uzak. Ama sen beslenme ve giyinmeye geçersen iş başka. İnsanlığın gelişimi bunlarla entegre olmuş. İşi lüks moduna sokmadığımız sürece et yemekte sorun yok. Yediğin otları git kendin topla,
Bakliyatı buğdayı git kendin yetiştir. Kimse seni tutmuyor. Tüketim toplumu bu, kolay mı bu kadar insanı doyurmak. Ayrıca şu vegan soruları kadar bayat sorular yok. Hayvan sevgisiymiş.

kedi köpek sevip et yiyen ya da dediğin gibi deri kullanan insanları -kendim de dahil- hayvansever olarak görmüyorum. kedim olduğu halde biri "hayvansever misin?" diye sorduğunda "hayır, petseverim" diyorum. son 2-3 yıldır çok az et yemeye başladım. deri, kaz tüyü, yün vs zaten kullanmıyorum. et işini de halledebilirsem işte o zaman hayvansever olarak görebilicem kendimi.

Ben hayvan seviyorum. Hatta bazı zamanlar insanlardan da çok seviyorum hayvanları. Beslemek için, ihtiyacı olan bi tanesinin tedavisi için bütçe de ayırıyorum.

Ama sırf bu yüzden vegan olmayı düşünmüyorum. Sonuçta hayvanların bazıları yemek için var. Hayvan seviyorum diye neden Adana dürüm yemeyeyim ki?

ya sorulan soruları eleştirmeyi sevmem, sorman güzel ama bana kalırsa bunu orada burada pek sorma yani çünkü dışarıdan bakınca ukala bir vegan gibi duruyorsun. çevremde bir sürü vegan-vejetaryen var, hiçbiri de çıkıp böyle şeyleri sorgulamıyor. o sebzesini yiyor, ben karşısında etimi yiyorum, konusu bile açılmıyor. anca duyar kasan veganlardan böyle sorular çıkıyor.

hayvanları seviyorum. evde iki kedim var. sokaktaki hayvanları da koruyup kolluyorum. hafta sonları dağlara, doğanın içine kamplara gidiyorum. dönerken arkamda çöp bırakmıyorum. tüketimimi minimumda tutmaya, ihtiyacım olmadıkça iğne bile almamaya çalışıyorum. diğer yandan, bir kaz tüyü montum var. 10 senedir giyiyorum hala ilk günkü gibi. kim ne derse desin sentetik tüylü montlar ile arasında dağlar kadar fark var. eti ise illa aramam ama varsa elbette yerim. durumum özetle bu.

demişsin ki; et yemek zorunda mısınız. hayır kesinlikle değilim. et olmasa da yaşarım. kaz tüyü montum olmasa da yaşarım. ama et var, ben de yiyorum. kaz tüyü mont üretmişler, ben de giyiyorum. bunlar benim hayat standardımı iyileştiriyorlar. tutup farklı renklerde 10 tane kaz tüyü mont alanı ben de eleştiririm, ya da kampa gidiyoruz, yolda et alıyoruz. "çok aldık şunu bırakalım" diyorum. "bozulursa da atarız ya nolcak" diyene ağzının payını veriyorum. ama ihtiyaca yönelik tüketim zaten olması gereken şeydir.

yemek yemek güzel bir şey. sevmediğim yemek yoktur benim, tüm sebzeleri ayrı, etli yemekleri ayrı severim. süt, yoğurt, yumurta üçlüsünü her gün mutlaka tüketirim. ayda 1-2 balık mutlaka yerim. asla hasta da olmam. ciddiyim yıllar oldu ben en son grip olalı. bunu da açıkçası bu kadar çeşitli ve dengeli beslenmeme bağlıyorum. sağlıkla ilişki kurma demişsin ama kusura bakma sağlıkla elbette ki ilgili bu iş.

diyelim ben vegan olsam;

1- bu güne kadar hayvansal proteine alışmış vücudum için bu bir yıkım olacaktır. bitkisel proteinden aynı desteği alamam. bu tempoya dayanamaz, sık sık hasta olurum. asla ilaç kullanmayan bir insan olarak kesinlikle perişan olurum. o bahsettiğin vegan toplumlar nasıl yaşıyor, bir de biz İstanbul'un göbeğinde bu karmaşanın ortasında nasıl yaşıyoruz, bunu bir incele.

2- benim için büyük dert olur. ne yiyeceğim? etsiz balıksız sütsüz yemek bul ye, nereye kadar? sabah kahvaltısında peki? hayatımın tadı tuzu kalmaz. yukarıda da dedim, yemek yemek benim için bir zevk meselesi. kendimi bundan niye mahrum edeyim ki? şimdi diyeceksin; "ama hayvanları seviyoruz, onları koruduğumuz için rererö". bu kadar hayalci olmayın. siz, biz, onlar et yemeyi bıraktık diye daha az hayvan mı kesilecek sanıyorsunuz? ya da afrika'daki açlar daha mı iyi beslenecek? ya da doğa daha mı iyi korunmuş olacak? bu dünyanın bir düzeni var ve en tepedeki para babaları bu düzenin değişmesini istemediği sürece sen et yemeyerek bir yaprak bile kıpırdatamazsın. tek bir hayvanın bile hayatını kurtaramazsın. o tavuk kesilecekse gene kesilir, gerekirse sen yemedin diye çöpe atılır. sen ise bin çeşit yemekten mahrum kaldığınla kalırsın. ben de tavuk yemiyorum mesela hormonlu diye, tavuklara bir katkım oluyor mu? no.

3- hayvanlar da birbirini yiyor. bu doğal bir denge. (düz adam :D)

peki benim merak ettiğim; bunun PR ile ne alakası olabilir? (PR=halkla ilişkiler)

Cehalet ve/ya bencillik.

evet et yemek zorundalar. hayvansal proteini hayvan olmayan canlılardan mı karşılasınlar? 30 kilo brokoli mi yesinler? vegan beslenmek insan evrimine aykırıdır.

(bkz: www.iskur.gov.tr)

bence sen buradan bir iş bul kendine

yok illa cevap istiyorsan da:

öncelikle et giren yere dert girmezmiş. et yenecek aga. et önemli.
ikincil olarak da cincilya kürk gibi "gerçek" kürk giymiyorsa bir sıkıntı yok demektir. çünkü kürk için hayvan yetiştirilip öldürülmesi vahşettir. burada hemfikiriz.

diğer taraftan evet et yenmesi gerekiyor. sonradan vegan olanların birkaç yıl sonra çok sorun yaşadıkları ve zibilyon tane destekleyici hap kullandıklarını hepimiz biliyoruz. onlara sağlıklı demek tam anlamıyla komedi. ha toplumsal olarak o şekilde yaşamış ve vücut buna alışıksa sıkıntı olmaz.

ayrıca şu vegan faşizmini bırakın artık, kim ne yerse yesin size ne?! sonuçta elde tüfekle ava çıkmıyor bu insanlar.

merhaba

daha önceki duyurularımdan belki biliyorsunuzdur. kendi kendime düzenli olarak orman beslemesine gidiyorum. ayrıca yerel hayvan koruma görevlisiyim. herhangi bir hayvanın tek bir tüyüne zarar gelmemesi için her şeyi yaparım. kedi, köpek, at, eşek, hamam böceği, yılan bunların hepsi benim için aynı kategoride.

mesleğim gereği malesef deri ile haşır neşirim ancak kendim kullanmıyorum.

yolda kürk giyen biri gördüm mü mutlaka yanına gider "kürkünü çıkar vicdanını giy." derim. (eski işyerimden kürklü ürün yapmaya zorlandığım için ayrıldım.) kürk giyen bir tanıdığım varsa ilişkimi keserim. kürk konusunda gerçekten çok hassasım.

et konusuna gelelim: etin tadını gerçekten bilmiyorum. küçükken yedim ancak hatırlamıyorum. vücudumda et yemediğim için hiçbir şey eksik değil. etten aldığım ne varsa kuru baklagil, chia tohumu gibi yiyeceklerden alıyorum.

hem hayvan sevip hem et yiyenler bence hayvanseverliği yalnızca sokaktaki köpeği veya kediyi sevmek sanıyor. ben köpek ile dananın farkını göremiyorum. bence etsiz de yaşanıyor. yiyene saygım var, kimseye sen niye et yiyorsun demem. banane kendi tercihleri.

Ya ben anlamıyorum, binlerce kez sorulup binlerce kez cevabı verildi bu. Lükse kaçmadıkça ve kesim anında hayvanlara eziyet çektirilmedikçe o et yenebilir. Madem hayvanlar can, o zaman bitkiler de can güzel kardeşim, bitkileri de yemeyelim ve hatta hayvanların da bitkilerini yemesini engelleyelim ne dersin? Bitkiler de acı çekiyor? Var mı böyle bi saçmalık ya?

Hayvanları çok seviyorum, kimseye anlatmak zorunda değilim bunu. Seviyorum diye de Tanrının bana haram kılmadığı gıdayı yememezlik etmem. İmkanım olduğunda yeri gelmişse lüzum olmuşsa yerim. Nedir yani bunun hayvan sevgisiyle ilgisi? Endüstriyel hayvan kesimi vs işlerini biz mi yapıyoruz, biz mi işkence ediyoruz da bize soruyorsun bunu? Hayvan sevmek de problem oldu ya, size mi soracaz kimi neyi sevip sevmeyeceğimizi??

"bitkiler de acı çekiyor, bitki de yemeyelim" diyen de geldiğine göre tartışma burada bitmiştir, dağılıyoruz.

mezbahaya götürüleceğini anlayınca gözleri sulanan, huysuzlaşan, kendini ve türdeşini tanıyan, benliğinden haberdar, seninle ve tüm gezegenle iletişim kurabilen, üst duygular geliştirebilen bir canlıyı sırf et gömmeyi sevdiğin ve bunu haklı çıkarmak için pırasayla bir tutmalar falan hala devam ediyor mu? hayvanı yiyorsunuz, bari aşağılamayın yav. vegan muhabbetini sevmek zorunda değilsiniz, vejetaryenlerden tiksiniyor olabilirsiniz ama ne olur şunu da yapmayın artık. modern zamanların "o zaman şimdiki maymunlar neden insan olmuyor"u gibi bir şeye dönüştü bu da.

bu arada bitkilerde sinir sisteminin ve beynin olmayışına, dolayısıyla bunlardan mahrum bir organizmanın her etkiye verdiği tepkiyi acı olarak algılamanın insana özgü bir yanılsama olduğuna falan da girmek lazım da yazarken sıkılıyor insan. yav he, bitkiler de ağlıyor, acı çekiyor, karşısında pırasanın kesildiğini gören bir başka pırasa korkudan büzülüyor falan. "ama bilim adamları deney yapmış, kesilirken gönderdiği sinyal artıyormuş?" yav tabii ki artacak. her canlı organizma etkiye tepki verir, mercan resifi de verir, mantar da, bakteri de. yaşam dediğimiz şey o zaten. ama normalde umurunda bile olmayacak böyle konuları "o halde gönül rahatlığıyla iskender gömebiliriz" demek için kullanıyor ya insanlar, cidden aşırı rahatsız ediyor beni.

Iste buna turculuk deniyor. Inlar yalnizca kedi ve kopek seviyor. Turkiye'de adi hayvansever(?) olan bur dernek kedileri kuzu disinda et yiyemiyor diye kuzu eti satisina cikmisti.

Sen bilmiyorsun diye bitkiler acı çekmiyor mu, bütün evrenle iletişim kurmuyor mu yani, bi tek sen bilmiyorsun diye? Çok güzel kafalar bunlar.

Madem doğa sevgisi madem hayvan sevgisi, o zaman nice nice verimli tarlalara inşaatlar yapılmasın, hayvanların yaşam alanları da işgal edilmesin. Ağaç kesilip kağıt yapılmasın. Arı salgısı bal yenmesin. İneğin koyunun keçinin sütü yavrularına kalsın dokunulmasın. Biz sentetik beslenelim.

Aklınızı başınıza toplayın, hayvana acıyıp bitkiye doğaya acımamak, hayvanı aşağılıyorsun deyip pırasayı pespaye bir şeymiş gibi göstermek saçmalığın daniskasıdır. Hayvan etini yiyen yer yemeyen yemez. Aslolan zulmetmemektir. Aşırılığın alemi yok.

Çok basit birkaç soru sordum. Hakaret yoktu, iğneleyici bir söz dahi yoktu. Hayvansever olanlar cevaplasın demiştim. Kendilerini böyle görenler yani. İşsizmişim ve ukalaymışım bu vesileyle anlamış oldum teşekkür ederim.

Şu sözü söyleyip başka bir şey yazmayacağım bu başlığa:

"tüm gerçekler üç aşamadan geçer. önce alaya alınırlar, sonra kendilerine şiddetle karşı çıkılır, son olarak ise doğruluklarının çok açık olduğu ilan edilir."

hayvanseverim birazcık üzülsem de fazla takmıyorum, ne yapayım doğada herkes birbirini yiyor. fazla vicdan cildi bozar :)
ama sonuçta bir hayvanın leşini yiyoruz :)

Ben yardımcı olmak isterim ama ne yazık ki hafta sonu istanbulda değilim

@manuelka teşekkürler. sadece bu haftasonu değil peyderpey yapıp götüreceğiz.

gelip yardım etme şansım yok ama alternatif bir fikrim var. kulübeyi yapıp taşımak yerine. malzemeleri taşıyıp kulübeyi bırakacağınız yerde yaparsanız sanırım taşıma işi yapılmış kulübeye göre daha kolay olur.

@helenart zaten öyle yapacağız da malzemeler de bir arabaya sığmıyor:)

örnek çok güzel yalnız ne ki marka modeli, niye bunu düşünmüyorsun bi de Türkiye'de yok diye mi? lütfen olsun çünkü.

urun.n11.com

harley davidson botlar öküz gibi büyük duruyor ayakta.

örneği google dan rastgele bakıp buldum, kim satar bilmiyorum maalesef.

www.amazon.com

Harley diyecektim ben de

kendiniz yapabilirsiniz.

www.youtube.com

@dissendium: çocuklar için matematiği kolaylaştıracak proje değil aslında. hayatı kolaylaştıracak bir proje.

hayatı en çok kolaylaştıran matematik alt dalı olasılık ve istatistiktir. ilköğretim seviyesinde uyarlanabilir.

aklıma işin içinde matematik ve geometrinin olduğu bir fikir geldi. volvo'ya satacağım :)

altın orana ne dersiniz?

kadıköydeki cuma pazarı

göztepe köprüsünde kuruluyor cuma pazarı. orda bol bol bulursun.

cuma değil ama kumaş arıyorsanız bakırköy cumartesi pazarına bakın mutlaka, pazarın yarısı kumaşçı, çok güzel şeyler bulabilirsiniz.

baloncuyum, ucretsiz izindeyim.

Makine mühendisliğini bitirdim, şu an çalışmıyorum, doktora yapıyorum.

En son bir restoranda garsondum. Issizim. Atanmamisgillerden...

Bilgisayar mühendisiyim, ama gayrimenkulle ilgileniyorum. Kendi varlıklarımızla.

balon muhendisiyim!

Bilgisayar mühendisiyim bilgisayar mühendisliği yapıyorum.

tek öğrenci ben miyim ya. ÖĞRENCİ. ve çalışmıyorum.

bilgi teknolojileri alanindayim, calisiyorum

Öğrenciyim

mimarım, araştırma görevlisi olarak çalışıyorum.

5 aylık elektrik elektronik mühendisi. çalışmıyorum.

devrimciyim. hep bunu yapmak istemiştim:) soran arkadaşa tx.

IT, çalışıyorum.

mütahitim 1 yılda 1 bina yapıp 600bin tl kazanıyorum

Teknikerim. Küçük ev aletleri ar-ge projelerinde çalışıyorum.

Avukatım çalışıyorum.

uydurukçuyum

Ayakkabı tasarımcısıyım. Bir markaya çalışıyorum.

mesleksizim.

makina mühendisiyim - çalışıyorum

Çevre mühendisiyim. Şu an yine çevre mühendisliği üzerine yüksek lisans yapıyor ve makine-kimya ağırlıklı bir proje firmasında, mesleğimden çok uzaklarda çalışıyorum.

işsiz makina mühendisiyim. yüksek lisans tezini bitireyim bir ay içerisinde. plan işe dalmak...

toptan bilgisayar ve elektronik ürünler satıyorum

duyuru moderatörüyüm, aktif olarak kafama göre cevap siliyorum.

İngilizce/Türkçe öğretmeniyim, çalışıyorum.

mahalli bir idareye kpss ile memur olarak atandım. 3 aydır çalışıyorum. aynı zamanda öğrenciyim.

robotum, yeni yazılım bekliyorum.

striptizciyim, bugün off günüm. normalde şu sıralar yavaştan işe gidiyor olurum. bunun dışında zaman zaman özel işler oluyor parti vs.

zenneyim, oturmaya mı geldik?

hipster'im, alisiyorum.

kadıköy'de görmüştüm adını hatırlayamadım ama google'da aratınca şöyle şeyler çıktı :
www.tripadvisor.com.tr

benim gördüğüm muhtelif mekan'dı sanırım.

taksimde zencefil vardı duruyor mu bilmiyorum

hint restoranı vardı sultanahmette, egzotik bir tercih olabilir.

Cüzzam?

Cüzzam olsa gerek.

Ben genelde "boka bakar gibi" derim ama bence de cüzzam o

bir cümle içinde kullansanız arkadaşlar. bir türlü bulamadım şunu.

Biraz sallayacagim sanki ama "veba" mi acaba?

cüzzam değil ya doğru vebalı gibi görünmek var sanki. teşekkür ederim arkadaşlar yine de her şey için.

cüzzamdır o

Nefisyemektarifleri

Uygulama değil de instagramda @miniyemek hesabını takip etmenizi öneririm:)

pratik yemek tarifleri için herhangi bir kaynak da olabilir. pek fazla zaman ayıramıyorum.

Bozuluyorlar mı bilmiyorum ama "Azeri"ler normalde Fars kökenli etnik bir grup orada, Azerbaycan'ın bütünüyle bir ilgisi yok, sanırım 30'lu yıllarda Sovyetler Birliği'nin dayatmasıyla bu isim yaygınlaştı. Onun öncesinde Azerbaycanlı Azerbaycan Türkü vs. diye anılıyorlarmış.

Ne diyelim mahmut mu diyelim?

Okulda bir sürü Azeri asistan var. Onlar da birbirlerine öyle söylüyorlar. "Falanca branşta biri var tanıyor musun o da Azeri." şeklinde. Azerbaycanlı diyen görmedim.

@acemi Eyvallah türkler de bazen "Azerbaycan Türkleri"ni özel olarak belirtmek gerekince türk demek anlamsız oluyor kabul edersin ki. tr'de yerleşik Azeri diyip geçeriz okulda azeriler çok emin olmak için sordum zaten ben de.

Azeri sonradan uydurma bir kavram ama kullanımda. Azeri arkadaşlarımla konuşurken Azeri kelimesini çokça kullanmışımdır, uyarı veya rahatsız olma durumuna rastlamadım. Azerbaycanlı kavramı da yaygın kullanılıyor. Azerbaycan Türkü kavramı da kullanılan bir kavram. Bazı milliyetçi Azerbaycanlılar Azeri kelimesinden hoşnut olmayabiliyor ama genel olarak dile de yerleşmiş vaziyette. Ben Azeri'yi de sık kullanıyorum ama dikkat edip konuşurken Azerbaycan Türkü demeyi tercih ediyorum. Sıkıntı yok.

Millet olarak bilmem de dillerine Azerbaycanca diyorlar. Saçma bence.

Evet kiziyorlar, alinip guceniyorlar. Ev arkadasim azeri oradan biliyorum. Azerbaycan türkü demeliymisiz. Tdk bunu boyle kabul etmis . Bizim dilimizde karsiligi bu napalim. Turkiye'nin adinin "Türk"lügü kapsamasina da sinir oluyorlar. Neymis de onlar da turkmus ataturk niye bize bu ismi koymus falan filan... bin tane ırkçı soylem.

Moscot Lemtosh Blue Lenses:
i.pinimg.com

Aynı gözlüğün kahverengi camlısını kullanıyorum. O kadar memnun kaldım ki numaralısını da yaptırdım. Ancak çerçeve çok kalın durduğu için şeffaf camda tipime güneş gözlüğünün aksine pek gitmediğini fark ettim. Şimdi numaralı ve mavi cam taktırmayı planlıyorum aynı gözlüğe. An itibarıyla sahip olduğum en tarz aksesuar bu.

Almayı düşündüğüm de Timberland Duck (Asıl adı bu değildir herhalde.) bot var. O da şöyle bir şey:
image.rakuten.co.jp

Bir de bir ara kulaklık alacağım. Ona karar veremedim yaklaşık bir senedir.

hiç tarz bi insan değilim ama şu botu çok beğendim hatta bütün renklerini çok beğendim, almaya kalksam karar bile veremem, belki bi gün çok zengin olursam diye dursun şuracıkta:

www.deriden.com.tr

www.boyner.com.tr

Bunu aldım harikulade bir bot.

www.zara.com

Süpersiniz, umarım bulursunuz bir araba.
En kötü ihtimalle bulamazsanız günlük kiralama şansınız olur mu? Destek oluruz hep beraber.

@hipopotamus teşekkürler! en kötü ihtimal kiralayacağız. ancak veteriner+aşı gibi masraflar zaten almış başını gidiyor. klinik borcumuz tavanda:) en az masrafla bu işi halletmek istiyoruz.

Tahmin edebiliyorum, eğer kiralamak zorunda kalırsanız lütfen buradan yazın,katkımız olsun

kiralamak isterseniz yazın +1

looney tunes'un yaptığı her şey, bugs bunny, tazmanya canavarı vs
bulabilirseniz vücudumuzu tanıyalım diye çevrilen fransız çizgi filmi
jetgiller

vücudumuzu tanıyalım arşivde var şu anda ilk indirdiğim çizgi filmdi o zaten :)

Laff-a-lmypics ve Gerçek Kötüler :)

laffalympics, road runner, marvin, richie rich, tsubasa.

Louie

aslıdan çok severdim çizgi film izlemeyi.
severek izlediklerim
tom ve jerry
redkid
taş devri
ninja kaplumbağalar
jetgiller
loneytunes+1
gerçek kötüler+1
tsubasa+1

biraz daha büyüyünce
örümcek adam
batman
xmen
hulk

Batman, Tsubasa, He Man

susam sokağı :)

he man

farklı olarak casper'ı eklemek istiyorum
ve scooby doo
şirinler
maske
denver
voltran
beverly hills
transformers
şeker kız candy

www.youtube.com

Yakari :)

Darkwing Duck

-voltran
-laserion
-uçan kaz
-heidi
-güneşin oğlu esteban
-yakari
-clementine
-he-man
-she-ra
-şeker kız candy (wataşiva kendi)
- lady oscar

yukarıda yazdıklarınızın çoğu 90'lar arkadaşlar... ninja kaplumbağalar, dark wing duck, lafalimpics, tiny toon, tsubasa vs... bi de genki vardı. o da 90'lardaydı da ne güzeldi be. boksör bi çocuktu, trenlere bakıp antremanlar yapardı. hey gidi be!

Ben seksenlerde yoktum ama benim için çizgi film demek sirinler demek :)

tonton ailesi ( hop hop hoop değiş tonton )
snoopy

Ben de daha ziyade 80'lerden ilave edeyim;

-hayalet avcıları; Filmi çıkınca da aklımız çıkmıştı.
-pembe panter; Tam bir klasik.
-temel reis; ıspanağı onun sayesinde yiyebiliyorduk.
-varyemez amca: Jeneriğindeki altınların içinde yüzüş sahnesi hala gözümün önünde
-Woody Woodpecker: Ne gülüyorsun lan Woody Woodpecker gibi diye bir söz vardı.
-red kid: Pazar günlerinin açılışı. Güne başlangıç sebebi.

Bir de annesini arayan bi çocuk vardı. Adı Marco'ydu. Ama çizgi dizinin adını hatırlayamadım.

richie rich
red kit

şirinler, red kit, snoopy, heidi, varyemez amca

Aklıma çok geldi burada ismi olmayan. Ama çizgi film diyince adının hakkını veren bu sanırım :

m.youtube.com

Bir yazılmayanı da ben ekleyeyim.
Afacan Dennis

Bizim zamanımızda öyle çok çizgi film yoktu, zaten yayınlar da kısıtlıydı ne gelirse seyrediyordum ama bende iz bırakanlar;

-Esteban
-Varyemez Amca
-Thunder Cats (Bu sanırım 90ların başlarındaydı)
-Clementine (+12)
-Voltran

Yazilacak birsey birakmamissiniz da sunu diyecegim; bana kalirsa sizin cocugunuz bunlari izlemek istemeyecek. Cok olur gormuyorum bu isteginizi.

@allah yazdıysa bozsun neden istemesin ki?

Çok sağlam bir nickelodeon çocuğuydum ben. Hey gidi ya...
- Hey Arnold (Yeni filmi geliyor yakında ve heyecanla bekliyorum. En sevdiğim çizgi filmdir.)
- Rugrats
- Rocko's Modern Life
- Aaahh!!! Real Monsters
- CatDog

Nickelodeon haricinde Fox Kids'i de çok severdim:
- The Kids From Room 402
- X-Men
- Life with Lui
- What's with Andy (bazen Andy'e acayip gıcık olurdum)
- Eek the Cat

Nickeoldeon ve Fox Kids dışındaki sevdiğim çizgi filmler:
- Recess
- Şirinler
- Jetgiller
- Johnny Bravo
- Heathcliff

Bu duyuru bende 20 yıl geriye gitme isteği uyandırdı :(

Zorro

Yillar gecmis yayinlandigi tarihten beri. Kusak degismis dunya degismis. O cocuk da sizinle ayni seylere sasirmayacak ilginc bulmayacak. Jetgiller bizim icin cok garipti utopikti ama bugunun cocugu ayni derecede utopik bulmayacak. Ve bence daha da onemlisi bu tip islerin sosyal yani da var. Jetgilleri izleyen cocuk hicbir arkadasi ile hicbirsey paylasamaz. Cunku ayni cizgi filmi izlemiyorlar. Sizin bebe de ister istemez onlarin izledigini izlemek isteyecek.

gidip de gerizekalı gibi pepe izletemem. zaten evde tv yayını yok istese de o saçmasapan çizgi filmleri izleyemez. çocuğun dünyası ne kadar ki jetgilleri garip bulmasın ya da eğlenceli bulmasın. ben bu yaşımda yine heyecanla izlerim eminim ki o da beğenir.

Midpoint, cookshop, big chefs falan var. Standart bir yemek icin hepsi olabilir.

happy moons +1
kirpi cafe, ot cafe
hepsinde de her fiyattan her çeşit yemeği bulabilirsin. mekanlar da güzel.

Brasserie polonez bence bir cogundan kaliteli. Happy moonsdan biraz daha pahali ama cok daha guzel yemekleri. Caddebostanda

Yuakrıdakiler + ilaveten:

Suadiye Vapiano
Köşebaşı (Göztepe)

meksika yemekçisi var bi tane adını unuttum ya. bostancı tarafına yakın caddenin deniz tarafında. (cadde üzerinde)

Meksika yemekçisi kapandı sanki, Sushico açılmadı mı oraya?

rancheroya gitseniz? öneririm.

suadiye'den caddebostan'a giderken barış büfenin yanında Han var
tavsiye ederim

coldnick +1

Plastik cerrah bir arkadaşım kırışıklık için dışarıdan yapılan hiçbir müdahale işe yaramaz demişti. İlaç firmasında mühendis eski sevgilim de tüm kırışıklık ve selülit kremlerinin yalandan ibaret olduğunu söylemişti.

lokum hasbelkader bizim gümrükten geçtiyse bile italya'ya gireceğini sanmıyorum..

italya'da bu işler çok yavaş. annem bana Türkiye'den kışlıklarımı yollamıştı İtalya'ya, yazın gelmişti kargo:)

Hababam sınıfının çekildiği yerş keşfet, istanbuldaki sarayları kasr'ları keşfet araştırıp her haftasonu birisine git, kendince atıyorum fotoğraf koleksiyonunu yap...
istanbul 7 tepe derler, tepelerini öğren. çeşmelerini, türbelerini araştır. sadece müze değil istanbul'da yaşamı kültür farklılıklarını gör.
ayasofyayı sultanahmeti, tarihi yarımadayı rehber eşliğinde gez sokaklarında yatan gizemi öğren.
istanbul avmlerden daha fazlası...

Borusan perili köşke git rehberli sergi turuna katıl derim ben

Ha bir de sulu aktivite için avmye gitmek yerine mis gibi adalarımız var gitsene birine. Yapay su istiyorsan musluğu açman yeterli olacaktır:)

Emaar Square açıldı,içerisinde dev bir akvaryum da barındırıyor.

Cuma pazarında kumaşçılardan alabilirsin

Kumaşçılar kışın getiriyormuş. Yazları polar kumaş satmıyorlarmış.

bence evlencek birini bul pişman olmazsın

not : erkeğim

23 yaşındayım, 5 yıllık bi ilişkim var, sürekli evlenelim artık daha ne kadar böyle sürecek siye baskı görüyorum, ama evlenmeye hiç niyetim yok. Evlilik gerçekten çok korkutuyor beni. 5 yıl önce de böyleydi, 5 yıl sonra da böyle olacağını öngörebiliyorum.
Daha sonrası için bir fikrim yok, benim kafamda hep 30umdan sonra evlenirim gibi bir plan olduğu için 30a kadar korkup kaçacağımı düşünüyorum.

İnsanlar sorun değil bence ama sen yaşının geçtiğini düşündüğün için evlilikten korkuyorsun gibi geldi bana. Evlen mutlaka ileride zor olur.

İsteyip istemediğimi bilmiyorum ama düşencesi bile titremeye yol açıyor bende. Lafın gelişi söylemiyorum bunu, gerçekten fiziksel tepki veriyor vücudum.

Geçen gün anneme de dedim, hiçbir zaman o evlilik tanımı içerisinde konumlandırmadım kendimi, konumlandırmadım. Neden bilmiyorum ama olmadı işte, içimden gelmedi hiç. Büyük sorumluluk, daha kendi hayatım içinde tam olmamışım ben, tam olmadan olmaz ki bu işler diyorum sanırım kendi kendime. Yalnız kalmak da istemiyorum ileride, birtakım çelişkilerdeyim.

31 yaşın son demlerindeyim, bitse de gitsek hatta, hiç sevemedim kendisini.

ben. her geçen gün evlilik fikrinden daha da soğuyorum.

29-30 yaşındayken ben de delicesine ürküyordum. Hatta bol bol 'Niye sevdiğim kişiden evlenerek nefret etme riskini göze alayım ki' diyordum. Meğer sorun o zaman birlikte olduğum kişideymiş. Yeni yeni fikre ısınıyorum. Şu anda da çocuk fikri delicesine 'Hayatta olmaz, imkansız, istemem' görünüyor. Ona da zamanı gelince bakacağım. Ailemde 40-45 yaşları arası doğumlar bol, o yüzden çok da düşünmüyorum.

Bir arkadaşımla konuştum az önce. O da 36 yaşında. 'Benim hayalim hep evlenmemekti. Şimdi evlenmek istediğimi fark ettim' dedi. Yeni bir sevgili sahibi, göreceğiz.

Bir kuzenim var, 48 yaşında evlenmedi. O bile, 'Bilmem, zamanı gelince bakarız' diyor.

Eski patronum, 60 yaşında. O da 3 ay sonra evleniyor.

Dördümüzün de kız kurusu olmak dışında ortak noktası şu, pişman değiliz. Kendim hakkında polemik yapmayayım, taraflı olur; bu kuzen evlilik teklifi almamış ya da cinsel hayatı olmayan biri değil. Hazır hissetmemiş, istememiş ve yeni yeni hazır hissediyor. Açıkçası ben de tren kaçtığını düşünmüyorum çocuk düşünülmüyorsa. Yapabilinecek insan ne zaman denk gelirse. Bunun için zorlamaya, o an içinden gelmeyen bir şeyi yapmaya gerek yok. Zamanı geri çevirememek gerçekten bir dert, o konuda söyleyeceğim bir şey yok ama ilerisi için çok korkulacak bir şey olduğunu düşünmüyorum.

Bende bu durum tam tersi. Is guc sahibi de olduktan sonra evlenmek istiyor artik insan. Evlilik dusuncesini hicbir zaman aklindan gecirmemis bir insan olarak evlilik olabilir artik diyorum. Evlenilecek kadin atsin birileri ustume.

25 / erkek.

kendimi bildim bileli gözümü korkutan bir şeydi. boşanmış aile çocuğuyum onun da etkisi vardı. şu an 25 yaşındayım, son 1 senedir nedense çok sıcak bakıyorum evliliğe. özellikle çocuk olacaksa bu yaşlarda olsun ki, yaş ilerleyince kafam kaldırmaz gibi geliyor. neden sıcak bakmaya başladın dersen, sevgili gibi gez toz beraber yaşa. nereye kadar. asıl o sıkıcı geliyor bana artık.

@ayça, aslında evlilik bizim kulturumuzde cekilcek cile degil zaten de o cocuk olayı tum işi tereddute sokuyor zaten:/

Evlilik kurumu keşke baştan hiç olmasaymış diyorum. Ama evlilik denen şeyin var oldugu mevcut durumda evlilik deyince korkup kaçanlardan da degilim. Tabi ilerisi icin. Su yaşımda evlenmek kötü olurdu. Sevdigim bir insanla makul bir zamanda evlenme fikrine gayet sıcak bakıyorum ama çocuk olayından emin degilim. Su an icin cocuga cok soguk bakiyorum. Ileride degisir muhtemelen.

Ergenliğimden beri evliliğe bakış açım hiç değişmedi. Hep nefret ettim toplumdaki bu evlilik dayatmasından. Bir an bile "acaba olur mu" diye geçirmedim aklımdan, her zaman aşırı uzaktım evlilik fikrine. Yıllardır bu fikrim değişmediyse artık yeni insanlar tanıyıp yeni şeyler gördükten, sorunlu evliliklere şahit olduktan sonra fikrimin değişeceğini sanmıyorum hiç.

Ben varım yani sonuç olarak. 24 yaşındayım.

31 k evlenmek istemiyorum. Ömür boyu gömlek ütüleyemem.

Ne gerek evlilige. Herkes yapiyor diye mi yani.

Suicides underground +1

Bir is arkadasim gecen baktim erkek arkadasinin gomlegini utuluyor. Sogudum cidden kizdan

27 k
Evlilik son 1 seneye kadar hep manasız ve eziyet dolu görünmüştü bana. İçinde illa ki aldatma olacakmış gibi, neden bu ihaneti yaşayayım ve hayatımı çıkmaza sokup modumu düşüreyim ki? diyodum.
Ama şuan öyle bakmıyorum, güven problemini biraz daha aştım, yalnız yaşamaktan alabildiğine korkuyorum. Aile dostlar falan biyere kadar, insan kendini yalnız hissediyor. Aileyle yaşamak kalabalık geliyor, tek yaşamak da çok yalnız. En iyisi 2 kişi olmak, sevdiğinle uyumak, her şeyden senin haber vermene gerek olmadan haberdar olması, senin hikayeni yarı yarıya paylaşması ve bunun resmiyete bağlanmış olması.
"Tam ve sürekli bir hayat ortaklığı" kanun tanımını ilk okuduğumda kabus gibi hapis gibi boğucu bir çıkmaz demiştim. Ama şuan tam tersi, tek başına olmak arkadaşlarla aileyle avunmaya çalışmak karanlık bi çukur gibi geliyor.

Çocuk sahibi olma konusunu düşünmek bile istemiyorum. Bazen kabuslarımda hamile olduğumu karnımın kocaman olduğunu görüyorum.

evliligi gomlek utulemeye indirgeyen, sevgilisinin gomlegini utuledi diye kizdan soguyan lumpenler kadar garip, sig bir topluluk gormedim sanirim. evlenmeyi istemeyenlere hicbir lafim yok da bu zihniyet muthis ya, ciddi ciddi yetiskin insanlarin boyle seyler yazabilmesi, bu konuda bu kadar dar goruslu olmasi urkutucu.

Tamamen tanıştığın insanla ilgili bence. Ben ütü yapmayı pek sevmiyorum diye gömlek giymem yaka takar üstüne kazak giyerim diyen sevgilim vardı mesela. Tamam belki ileride böyle olmaz ütülerim illa ama o da başka bir şey yapar bir şekilde beraber yürür. Evlenince de hayatında güzel ve kötü anlar olacak evlenmeyince de. O yüzden evliliği bir şeylerden vazgeçiş ya da kazanma olarak görmek biraz saçma geliyor bana. Bakarsın biri olur evlenirsin olmaz evlenmezsin. Her şey mümkün.

29,5! yaşımdayım ve seninle az çok aynı şeyleri düşünüyorum fakat şöyle de inandığım bir şey var; evlilik istenilmez istetilir diye. Yani muhtemelen o kafaya sokacak birisi çıkmadığı için karşımıza böyle düşünüyoruz.

evlenmeyi bilmem de
cocuk dogurup sonradan pişman olan hiç görmedim.

evlilik konusunda muhtemelen pişman olursun.
çünkü burası türkiye.
erkek halimle beni bunaltıyor dost akraba.

der meister +1

nutkum tutuldu.

Of cok guldum, hep utuden konusulmus. Utu muhim beyler. kimler kimler istedi de dedim utu yabmayi bilmiyorsan aufwiedersehen. Ben evlenmeyi cok seviyorum, herkese evlenme teklif ediyordum baska bir sosyal ortamda, cok komikti. Seye de heb gulmusumdur. Evlilik diyorsun, aklina dugun, akraba sorumluluklari bir seyler bi seyler geliyor. Olm bi gun beyaz bir elbise, bir takim giyeceksin, iki ayakta durup el cirpacaksin, biraz yorulacaksin, anneannen mutlu olacak! Olay bu yani. Yaşlılar mutlu olsun, ne olacak yani, sanki hergununu muthis anlamli seyler yaparak dolduruyorsun da bir geceye gelince ay dugunler cok sacma. Konudan dagildim, ne diyordum? Evliligin bu sevgili disinda geti4digi sevilmeyen seyleri iki dakikada halledince geriye muthis bir sey kaliyor bence. Yalniz hepimizin olmesi cok dandik bir sey. Gelecekteki kocamin olecek olmasina katlanamiyorum.

çocuk çok severim ama o sorumluluğu almak istemediğimden çocuk yapmam, o yüzden uzun süre evlenmem de diye düşünüyordum.

beni evliliğe itebilecek hiçbir neden yoktu bana göre zira 3 yıldır bir ilişkim var, birlikte yaşıyoruz, maddi sorunumuz yok vs. vs.

ama toplumun içine karıştıkça maalesef o sosyal baskıyı hissederek sudan çıkmış balığa dönüyorsun. en basitinden, halası beni komşularına "sözlüsü" diye tanıtırken daha ailemle bile tanışmamıştı sevgilim. yaptığımız ayıp günah değil neden böyle deme gereği duydu diye üzülmüştüm. o yüzden çocuk konusunda hala benzer düşünsem de 2-3 seneye evlenirim muhtemelen çünkü artık bu ülkenin kokuşmuş zihniyetiyle mücadele edemiyorum.

evlenmeyi iki kişinin canının istediği gibi şekillendirmek, kendi kurallarını belirlemek, yoldaşlık, heyecan, destek, eğlence gibi kavramları kaybetmeden sürdürülebilecek bir seçim olarak bakacak erkeği bırakın, genel olarak insan bulmanın çok zor olduğunu düşündüğümden evlenmek gibi bir düşüncem yok.

evlenmekten korkmuyorum da, kendi seçtiğim bir şeyden niye korkayım. En kötü ihtimalle boşanırsın, biter gider diye düşünüyorum, ama benim tuzum kuru. Çalışan bir kadınım, kendi param var, modern bir ailem/sosyal çevrem var, bu yaşıma kadar kimseden "evlen, çocuk yap" gibi bir baskı görmedim, görmüyorum.

daha önce evlendim, iki sene sürmedi. hayatımda yaptığım en saçma ve gereksiz şeydi.

Genel olarak evlilikten korkma kavramını pek anlamıyorum. Misal, durup dururken "ya attan düşersem" diye uykum kaçmıyor benim, zira ata binmeyeceğim, ata binmemi gerektiren ortamlarda bulunmayacağım, illa ata binmem gerekirse belki ders alıp pratik yapıp bunu başarıp başaramayacağımı deneyeceğim, hayat illa ata binmemi gerektiren bir şekilde ilerlerse de başka alternatiflerin de kabul göreceği bir yerde yaşamak için gerekenleri yaparak bir yol planı çizeceğim. Saçma bir metafor oldu ama, korkuyorsanız evlenmeyin demek istiyor şair burada.

Bence hızlı bir hayatınız yoksa çok pişman olursunuz. Birkaç tanıdığım var, hepsi açıkca belirtmese de pişmanlar. Bir tanesi geçen evlenmeyi denedi ama bu yaştan sonra sıkıntılı, olmadı...

Standart ev kadını veya evden-işe şeklinde bir hayatınız varsa mutlaka evlenin. Ancak ekstrem bir hayatınız varsa (örneğin dünyayı geziyorsanız), uzun bir süre niyetinizde buysa o zaman evlenmek istemiyorsanız evlenmeyin.


.

Benim arkadaşım beş yıl önce aklımdan geçmezdi evlenmek ama şimdi çok pişmanım diyor. Ciddi anlamda da istiyor evlilik. Bahsettiğim kişi 34,k.
Ben de biraz @kartallar yuksek ucar gibi düşünüyorum bu konuda.

İnsanlar hala bunun zorunluluk değil bir tercih olduğunu anlayamıyor.
Kadın bir erkeğe ait veya anne olmayınca daha değersiz değil, bunu karşındaki ile tartışmayı bilmek, ona gerçekten ne söylemeye çalıştığı konusunda yardım etmek lazım.
Çevresinde tek başına durabilen güçlü kadınların tü kaka ise kime neye göre olduğunu.. Bir insanın hayat kavgasını aşağılamaya vakit ayıran insanın vaktini almayı da bilmek lazım. Evliliğin zıttı Yalnızlık değil.

27-kadın

küçüklüğümden beri hiç evlenmek istemedim çünkü evlenmeye gerek olduğunu düşünmüyorum. eskiden korkutucu gelirdi sürekli aynı adamla yaşama fikri. şimdi ise tam tersi, bütün ömrümü aynı adamla geçirmek istiyorum ama bunun için niye evlenelim ki? bizim birbirimize "sana söz, iyi günde, kötü günde, hastalıkta, sağlıkta yanında olacağım. bunun altına imzamı dahi atarım. te bunlar da şahitlerim" demeye ihtiyacımız yok :D bunu zaten biliyoruz.

ailelerimiz açısından da şanslıyız, yıllardır sevgilimle beraber yaşamama rağmen hiç baskı kurmuyorlar "niye evlenmiyorsunuz" diye.

hem sonra evlenmeye kalksak düğün yapıcaz, annemler ablamın düğününde yaptıkları gibi 600 kişiyi çağırmak isteyecek, ben olmaz diyeceğim, kavga edeceğiz, sonuçta o 600 kişi gelecek, ve bir sürü gereksiz masraf olacak. yazık günah.

çocuk istersem o zaman evlenirim tabi. ama çocukları çok sevmeme rağmen şu yaşımda bir çocuğun minimum 18 yıllık sorumluluğunu almak istemiyorum. şu anki yaşam tarzım bir çocuk yetiştirmek için kesinlikle uygun değil. çocuk için hayatımı toptan değiştirmem gerekecek. çok zor. 

sevgilimin gömleğini de ütülerim donunu da yıkarım ayrıca. o da benim için yapar. bunlar da bir şey mi, insan sevdiğinin yüzü gülsün diye neler yapmaz ki. sanırım birbirimiz için yapmaktan gocunacağımız hiçbir şey yok şu hayatta. gömleğini ütülemekten şikayetçi olacağınız biriyle evlenmemelisiniz zaten.

bir kez evlendim(aslında imza atmamak için oldukça direndim ama işte enerjimizi neden insanlara bunu izah etmeye çalışarak harcayalım, kendimize harcarız söylemleriyle ikna oldum, belki de o dönem ikna olmak istedim). öyle travmalı, çok kötü bir evliliğim olmamasına rağmen inanılmaz pişman oldum. hayatımda verdiğim en yanlış karardı. balayından döndükten sonra pek çok kişiden, evlenmeden önceki etkinliklerime/hobilerime/iş tempoma vesaire devam edince, artık evli barklı kadınsın "uyarısı" aldığımda ne "halt" ettiğimi idrak edebilmiştim. eskiden işyerinde asiliklerim, aferin phoebe hakkımızı aldın diye yorumlanırken, evlilik sonrası e ama sende kendine bir çeki düzen vere dönüştü. hayatta evlilik kadar pişman olduğum hiç bir kararım olmadı gerçekten. o yaşa kadar inşa ettiğim bütün kimliğimi/zihinsel birikimimi sınırlamam ve evliliğe uygun bir kadın profiline dönüştürmem beklendi. bunu yaşamayan kadın sayısı son derece sınırlı bu ülkede. sosyo kültürel-ekonomik düzeyi farketmiyor. kadınlar bunu kendi aralarında dahi dile getiremiyor çoğunlukla. çünkü seçilmemiş/tercih edilmemiş kadın algısıyla anılmayı göze alamıyorlar. yemişim bu algıyı. benim mutluluğumdan, huzurumdan daha önemli ne var bu bir kere yaşayacağım hayatta? istisnai evlilikler elbette vardır, her evlilik böyledir diye ahkam kesmeyeceğim.

herkes tekrar evlenmeme sebebimin evlilik fobisi falan olduğunu düşünüyor. hiç alakası yok. bunun bir tercih olduğunu kabul etmek istememe sebepleri, çoğunlukla, kendileri bu sosyal algıyla mücadele edecek gücü kendilerinde göremedikleri için yaşadıkları iç çekişmeler. şükür iç huzurum çok yerinde ve son derece mutluyum. 50 yaşımı 50 yaşına gelince düşünürüm. neden olasılıklar üzerinden senaryolar yazıp bugünümü anksiyete ile geçireyim?

ezcümle; bir başkası ile birlikte olmadanda ben tam ve bütünüm. bir başkası ile hayatımı birleştirme kararı alırsam şayet, bu toplum istedi diye, kendimi tamamlamak için vesaire olmaz. bir yol arkadaşı istediğim için olur, ki imza atmayı yinede düşünmüyorum.

27 k, birebir aynı fikirdeyim sizinle.

yalnızca evlilik değil, genel olarak ilişki olayına alerjim var. ne zaman gereğinden fazla bir samimiyet oluşsa biriyle, ya bi yolunu bulup kendimden soğutuyorum, ya da ayaklarım totoma çarpa çarpa kaçıyorum. çevremdeki ilişkilere ve evliliklere baktıkça bu fikrim sadece pekişiyor. bundan 4-5 yıl önce bu görüşümün 30a yaklaştıkça değişeceğini ve isteyeceğimi düşünüyordum, tam tersi oldu. kafamda soru işareti bırakan tek husus toplum baskısı. bu yüzden mümkün olan en kısa zamanda daha medeni topraklara kaçmaya çalışıyorum, evlenmemiş kadınların buradaki kadar yadırganmadığı yeni diyarlara doğru.

sebebi ise büyük ihtimalle korkunç bir babaya sahip olmaktan kaynaklı çocukluk travmalarım. çok severek evlenen annemin neler yaşadığına doğrudan şahit oldum. önceden mantık evliliğine veya paravan evliliğe biraz daha yakındım, şimdi o da gitti. sevmediğim sürece aynı evin içinde ikinci bir kişinin varlığına katlanamıyorum. hiç gerek yok o yüzden. ama işte, dediğiniz gibi, 50 yaşıma geldiğimde akranlarım çocuk, ve hatta torun severken acaba pişman olur muyum diyorum ben de. hayırlısı yaa.

ekleme: sebep demişim, havada bırakmışım. tamamen kısıtlanma psikolojisiyle alakalı. istediğim an, istediğim kişilerle, istediğim aktivitelerde bulunmaya çok alıştım. yukarıda da bahsedilmiş, evlilik "kendine çeki düzen verme"ye mecbur bırakıyor insanı biraz. çok hareketli bir hayatım olduğundan da değil de, canımın istediği gibi hareket etme özgürlüğüme biraz fazla düşkünüm. hayatımı ikinci bir kişiye (çocuk da giriyor devreye bu noktada) göre şekillendirmek istemiyorum. aldığım kararların hepsini kendim öyle istediğim için almak istiyorum, mecburiyetten veya sırf uyum sağlayayım diye değil.

Hiç kimseyi sevmemiş, hiç kimse tarafından da sevilmemişsiniz.

Çağımızın sorunu bu olduğu için, kimse evlilik düşünmüyor ya da korkuyor.

evliliği ömür boyu gömlek ütülemek sananlar var. tamam evlenmenin bana göre de pek bir mantığı yok ama evlenince ev işini kadın yapar mantığındaki erkeklerle evlenip sonra da evlilikten soğuyorum demek salakça.

öyle delicesine istememek değil de biriyle nasıl geçineceğim konusunda ciddi endişelerim var. Bu da beni geride tutuyor.

Ailemde ve yakınımda geç evlenen/hala bekar olan ileri yaşlar var. 39'dan 73 yaşa kadar bir aralıktan bahsediyorum. Evlenenler keşke erken yaşta evlenseydik, bekarlar da keşke evlenseydik diyorlar.

Türkiye medeni bir yer olduğunda evlenen çift sayısı azalacak. İstemediğiniz kimseyle evlenmek zorunda değilsiniz.

öncelikle der meister +1


biriyle sürekli beraber olacak olmak, geçinme dusuncesi korkutucu. su yıla kadar evlilik benim de korktuğum bir şeydi. ama bilhassa su günlerde ' neden olmasın ya ^^ ' cümleleri geçiyor icimden.

22 k istemiyorum, korkunç

Insanlarla yapamamak ayrı bir sorun, onun evlenmeyi istemekle alakası yok. Iyi vakit gecirdiginiz insanlar yok demek ki etrafınızda?

Evlenme kısmına gelince, iki yıl öncesine kadar evlenmek istemiyordum. Hala da, çok baskı yoksa evlenmeyi sebepsiz görüyorum. Yaklasık iki senedir evliyim. Bu denli aile baskısı üzerimde olmasa ve beraber yasadıgım insanı sürekli 'saklama'ya calısmaktan bıkmıs olmasam, ikimiz de sacma buluyorduk evliliği,özellikle asla cocuk istemeyen bir cift olarak, hala da öyle buluyoruz.

27-k.

Eşim çift olmadan birey olmayı bildiği için evlilik öcü gibi gelmiyor şu an bana. Omuzuma binen hiçbir ekstra yük yok. Öyle oldugu için de, bir imza atıp aileyi rahatlatmak çok büyümedi gözümde.

23 yaşında bi erkek arkadaşım oldu, ilk 1 sene evlensem evlenirdim. Sonra bir soğudum bu evlilik olaylarından, 29 yaşımda da ayrıldık zaten...

30 yaşındayım, çocuk doğurmaya karar vermedikçe evlenmem diyorum. Korkmak ürkmek vs. değil, sadece gereksiz buluyorum.

var.
bulduğun adam
1. hem çok aşık olduğun bir adam olacak
2. hem sana çok aşık olacak.
3. hem sorun çıkartmayan düzgün bir dünür ailesi olacak.
4. hem ekonomik-kültürel olarak senin aile kültürüne uyum sağlayacak.
5. hem aldatma ihtimali düşük olacak, sadık kalacak.

böyle bir adam bulma olasılığı yerlerde sürünüyor açıkçası, en güzel kızlar için bile zor, hatta güzeller için beğeni skalası daraldığı için daha da zor. dolayısıyla bu sebeple bekar kalan bir sürü kız arkadaşım var bende bunlardan biriyim.

evlenmek istemeyen kadın yoktur, kendine layık gördüğü adamlar onunla evlenmek istemeyen kadın vardır. dolayısı ile yoktur, ütü mütü hikaye. coni dep gelsin gömleğimi ütüle desin yuvarlanarak ütüler. boş geyik bu, farklıyım ben edebiyatı işte. meriç avcısı şişman teyzeler daha çok girer bu işe.

haluk bilginer, mi, acaba. öyle geldi.

haluk bilginer diyesim geldi.

edit: olgun şimşek de olabilir bak. bir dizide canlandırdığı iki karakterden birisi, diğerinin taklidini yapmaya çalışıp beceremiyordu. onu oynadı adam.

erdal beşikçioğlu çok başarılı

erkan can

şener şen.

erdal beşikçioğlu,uğur yücel

ufuk bayraktar, ercan servet, birol unel bunlarin oyunculugunu begeniyorum. ama sener sen yasadigi muddetce bir numaradir tabi.

Şener Şen...

Şener Şen+1
Haluk Bilginer+1
Olgun Şimşek +1
Uğur Polat
Çetin Tekindor
Metin Çekmez

tabii ki, çetin tekindor.

şöyle bir liste yapılmış.

www.imdb.com

Şener Şen, Haluk Bilginer ve Çetin Tekindor demeye gelmiştim ben de.

Erdal Beşikçioğlu'na güldüm. Behzat Ç. haricinde gerçekten bir olayı yok.

Haluk Bilginer olabilir. Masumiyet filminde Güven Kıraç ile olan konuşması oyuncu geçinenlere ders olarak okutulmalı. Gerçi biz daha genciz. Eski oyunculara haksızlık ediyor olmayalım ama bence Şener Şen de son yıllarda performans gösteren biri olmamasına rağmen iyi.

Edit: Ben Erdal Beşikçioğlu hakkındaki araştırmamı çok önceden yaptım. Haluk Bilginer gibi biriyle karşılaştırılamaz. Bana gülen adamın yazdığı cevaba bak: Taner Birsel. Bir Zamanlar Anadolu'da filminin kamera arkasını bir izle, Taner Birsel'in yönetmenin yüz elli tane yönlendirmesi olmadan ne kadar rol yapabildiğini gör.

haluk bilginer bence. bu kadar farklı karakterleri bu kadar iyi canlandıran başka aktör yok gibi.

disendium'a güldüm, ufak bir araştırma yeterli erdal beşikçioğlu'nun sadece behzat ç. ile kısıtlı bir adam olmadığını görmek için.

erdal beşikçioğlu +1
haluk bilginer +1
taner birsel
şener şen +1
ve tabi ki münir özkul, nasıl unutulmuş.

Şener şen
Haluk bilginer
Mustafa ve Ahmet Uğurlu

Arkadaşlar çok iyi oyuncular saymışlar. Bana göre de en iyilerden biri Zafer Algöz.

Genelde bu soruları sadece sahnede izlediğim insanları düşünerek cevaplarım bir kişi hariç yine öyle yapacağım;
Halit Ergenç; Kendisini tiyatro sahnesinde izlemedim ama burada ismini vermemek büyük haksızlık olur.

Erdal Beşikçioğlu
Mert Turak
Yiğit Sertdemir
Mert Tanık
Musa Uzunlar
Okan Yalabık

Altta görünce lan nasıl unuturum diye kızdım kendime kesinlikle
Bülent Emin Yarar +1
Yetkin Dikinciler +1 diyorum.

tiyatro sahnesinde devleşenler;
bülent emin yarar
zafer algöz
yetkin dikinciler
erkan can

daha önce pek çok kez sayılan
şener şen
olgun şimşek
haluk bilginer
çetin tekindor

umut vaadedenlerde de bence aras bulut iynemli var.

ferhan şensoy, erdal beşikçioğlu ve şener şen 3'lüsünden biri olmalı bence. ben şener şen'i bir adım önde görüyorum.

benim için tartışmasız
1-Şener Şen
2-Cüneyt Arkın'dır.

En iyi mi bilmiyorum ama bence Cengiz Bozkurt şistede olmalı. Parmaklıklar Ardında'ki karakterle Erdal Bakkal arasındaki 180 derece fark var ve adam oynamıyor, yaşıyor. Sinop'ta diziyi çekerken adam kötü karakteri oynadığı için yolda durdurup kızanlar, suratına tükürenler olurmuş. Adam çok büyük yere gelmeli.

Sıralı listem;
Haluk bilginer
Fikret kuşkan
Şener şen
Erkan can
Ayhan ışık
Erdal beşikçioğlu
Yetkin dikinciler
Nejat işler
Cüneyt arkın
Ahmet uğurlu
Yiğit özşener
Mahir günşiray
Ufuk bayraktar
Tuncel kurtiz

Ercan kesal
Berkay ates
Rifat sungar
Taner birsel
Olgun simsek
Daha var tabi de aklima gelmedi su an

şener şen, ilyas salman, erkan can, settar tanrıöğen.

en iyi dediğiniz için 1 tane yazıyorum.
Şener Şen.

ahmet mümtaz taylan ve çetin tekindor. tek geçerimmm ikisini de. Uğur Yücel ve Erkan Can'ı da izlemekten keyif alıyorum.

uzun süredir yalnızım, bazen keşke beraber olduğum biri olsaydı diyorum ama uğraşmıyorum, uğraşmak da istemiyorum. zaman kaybı falan diye düşünmekten değil içimden gelmiyor.


erkek.

Blue eyes white dragon +1
Tam olarak durumumu yazmış ki bence çoğunluk böyle düşünüyor.

@bonisnocetquimalisparcit

benim de dikkatimi çeken durum bu. fiziksel etkenlerden de bağımsız olarak çok fazla insan bir ilişkiye sahip değil. yalnızlıktan kastım bu. yoksa arkadaşları var, iyi hayatları var, ilgi alanları var. bilemiyorum, belki de kendimize öyle konfor alanları yarattık ki, insanlar kendilerinden uzaklaşıp "öteki"nin alanına geçmek için bir neden görmüyor. yukarıdaki arkadaşlar da zaten böyle bir fikirde. "içimden gelmiyor" demişler.

Bir yıldır yalnızım. Kümseyi istemiyorum da. 30 k

istediğim beni istemez, beni isteyeni ben istemem. ilişkide kimseye güvenmem, kimsenin de bana güveneceğini sanmıyorum.

otomatikman da yalnız oluyorum böylece.

benim çevremde öyle. sebebi;
y kuşağının bencil bireyler olmasından olabilir.
sosyal medya sayesinde iyinin daha iyisi olduğunu görmek ve o kişiye ulaşmanın günümüzde kolay olması olabilir.

beşiktaş-kadıköy-sarı dolmuş

direkt sarı dolmuşa binseniz trafikten gidemezsiniz

Google translate'e gir, ingilizce kısmına şunu yaz: "This is not a dustbin."

Karşı taraftan istediğin dili seç. Hepsinin çevirisi doğru olur, çünkü cümle çok basit.

@harzem

emin olmadığım bir şeyi yazmak istemiyorum. google translate pek doğru olmuyor:)

ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ (afto den ine skupidia okunur) yonanca. afto bu demek onu atarsan çöp kutusu değildir kalır.

@want2die her yolu denedim:) son çarem her dilde yazmak

this is not a rubbish bin

Ya bir o, bir de pil kutularına çöp atanlara deli oluyorum.

Şunun çıktısını yapıştır:
img-s2.onedio.com

Şaka bir yana, isp ve portekizce için:
Esto no es un cubo de basura!
Esta não é uma lixeira!

Gürcüce: Es ar aris sanagve khuti.
i.hizliresim.com

bir de fransızcasını alsam süper olacak:)

@sesobjesi questo non e spazzatura desek mi daha doğru olur?

În yek zibale i danî nîst. (Farsça)

НЕЛЬЗЯ МУСОРИТЬ!

direkt çevirisi "çöp atmak yasaktır", ruslar genelde bu tip cümleleri böyle antin kuntin şekillerde kuruyorlar, o yüzden böyle yaptım. böylelikle kutunun çöp kutusu olmadığını da anlarlar.

hatta bu yazıyı şu fotoğrafın üstüne koy,

i.ytimg.com

ruslar daha oraya çöp atmaz, hadi yine iyisin. ukraynalısı, belaruslusu inadına atar ama. onları da sopayla döversiniz.

fransızca: ceci c'est ne pas une poubelle

Samet yağlı.

Özel göztepe hastanesinde sernaz çakır hanıma gidiyorum. Baya memnunum:)

Simitin arasına sucuk koy, simitin ortasındaki boşluğa da yumurta kır. Yumurtanın üzerine de kaşar peyniri koy. Oyyjhşş

Yulaf kepeginden kendi ekmegini yapabilirsin. Icine biraz da tarcin koyunca kek gibi oluyor, enfes.

Sogani zeytinyaginda kavur, uzerine lor peynirini bocala. Biraz da domates dograyip ekle. En son da maydonoz koy.

Firina patates ver. Patatesleri cips gibi ince ince yuvarlak dogra.

Son olarak razvan rat +1

patatesli yumurta+1 küp küp patatesler oyş veya olmadı patates kızart. :)

Yumurtalı pastırma. Limon da sıkılmalı. İştah açar.

Bak şimdi;

Önce büyük dilim ekmeklerden alıyorsun.
Sonra soğan domates ve biberi az yağda kızdırıyorsun
Bunları o ekmeğin bir köşesine yerleştiriyorsun
Öteki köşeye ise peynir sucuk gibi yiyecekleri küp küp doğrayarak yerleştiriyorsun
Ekmeğin en geniş olan orta kısmı boş kalıyor.
Bunları fırına arıyorsun
Biraz da fırında piştikten sonra orta kısma bir adet yumurtayı kırıyorsun (yumurta çiğ olacak, beyazını biraz ayrı bir kaba ayırabilirsin)
Yumurtada fırında pişiyor (hemen pişer gözün fırında olsun)
Fırını kaparıyor ve bu karışımın üzerine çedar rendeliyorsun
Çedarlar fırının kendi ısısında eriyecektir
Eridiği kıvamda alıyor ve yanına güzel bir ballı süt ile yiyorsun
Akşama kadar tok tutuyor

@makarnacanavari ilginc gercekten, aklımda:)

yumurtalı ekmek ya da french toast veyahut eggs in the basket.

Avokadolu domatesli mozzarellali salata. Zeytinyagi ve balsamico koyuyorum ben. Limon da guzel oluyor.

Onun disinda tereyagli yumurtayla omleti ayni anda mi yiyorsun?

@kuehles hayır hayır, yani bir yumurta çeşidi oluyor illa ki, haşlanmış da olabilir

güneşte kurutulmuş domates alınıp jülyen doğranır, zeytinyağı kekik pul biber ve sarımsakla marine edilir ya da hazır alınıp ortaya konulur.

ayrıca kaymak ağır gelirse diye tatlı b'şey olarak labne peynir üzerine bal tavsiye ediyorum.

Peynirli patates topları ya da yufka pizzası yapabilirsin.

kuru domatesi kaynamış suda 2-3 dakika tut. sonra büyükçe doğra. üstüne maydanoz doğra. cevizleri ez, üstüne at. üstüne biraz zeytin yağı ve bol limon.

bunun akşam versiyonu için de ekstradan içine yeşil soğan doğruyorum :)

Allahsızlar.. On dakkadır yutkunuyorum.

Ben havuçlu yumurta yapıyorum. İki havuç ayçiçek yağında hafif kızarır, üstüne yumurta. Her bir yanı pişene kadar çevir. Patatesli versiyondan daha şekerli tabii.

google'da crostini diye bir aratır mısınız? çok sevdiğim bir italyan lezzetidir.

Havuçlu yumurta yazacaktım, yazmışsınız çok lezzetli olur, yanına da tavada hellim peyniri kızart.

*menemen
*kaygana (yumurtali ekmek) yani yumurtaya bulanip yagda kizaran ekmek dilimleri
*irice bir pattisi dilim dilim kesiyoruz ama sonuna kadar degil, tabana yaklasinca birak. aralara tereyag ve kasar, ustune baharat ve firinla
*yumurtayi cupkek seklinde firinlamak
*gevrekleri dilim dilim halka gibi kesip ustune kasar koyup firinlamak
*pose yumurta (cilbir yani)

Pide döner koydukları o tombik ekmeklerden al. İçine istediğin malzemey koyup tost. Yap. Şöyle kaşar ya da sevdiğin eriyen başka bir peynir.
-Zeytin salatası. Kekik ve pulbiber ile

Ben evlenmezdim ama saçma gelmiyor. Yanlış orası ayrı ama olabiliyor.

Köylülük.

Bana da saçma ve yanlış geliyor. Evlenmem.

www.eksiduyuru.com

ensest bence

Ben evlenmedim dayımın kızını teklif etmişlerdi. Ablam evlendi ama halamın oğlu ile gayet mutlu kendisi Gazi Üniversitesi Fen Bilgisi Öğretmenliği mezunu 2. Olarak bölümü bitirdi 96 puan alarak eğitim hayatına başladı, bir sürü ödülü takdiri falan vardır yani öyle boş bir insan da değil.

Genelde ufak etnik gruplarda çok oluyor bu biz Alevi olduğumuz için mesela daha yaygın, yabancı damat istenmez ailede genelde. Kız alırlar fakat vermezler. Neyse bir sürü şeyler işte nerden nereye geldi konu.

Ensest.
Tanımasan, kuzenin olduğunu bilmesen belki ama beraber büyüyüp bile bile kuzeninle evlenmek gerçekten çok çirkin geliyor bana.
Bırakın teyze çocuklarını, benim annemin kuzenlerinin çocukları bile kardeşim gibi benim.

En uzak akrabaya bile bir şeyler hissedebilmek çok garip geliyor bana. Kuzenle evlenmek de hayatta en anlam veremediğim şeylerden biri bu yüzden.

Çok şükür Trakyalıyız, yedi göbeğe bakılır bizde akrabalık var mı yok mu diye. Bizde olmaz öyle şeyler. Bana iğrençlik, sapkınlık olarak geliyor. Kesinlikle doğru bulmuyorum, yapana da kötü gözle bakarım.

ensest olarak görmüyorum ama bence yanlış. dünyada insan kalmamış gibi. kuzeni geçtim uzak akraba bile olsa o gözle bakamam ben.

başka insan mı kalmadı, ne olursa olsun kuzen kardeş yarısıdır, insanlar birlikte kardeş gibi gördükleri kişilere şu devirde bu kadar seçenek içinden nasıl başka türlü bakabiliyor anlamıyorum. üstelik bangır bangır akraba evliliğinin ne kadar kötü sonuçlara yol açabileceği söylenirken

evlenmem. adam mı tükendi diye düşünüyorum.

eskiden olmuş olabilir, ama artık ailem de akrabalarım da böyle şeyleri normal karşılamıyor. sürekli birlikte yaşıyoruz zaten.

ensest +1

Ensest. Annemin köyünde bile olmazmış. Çevre köylerdeki insanlarla çeşme sırası beklerken tanışılır evlenilirmiş. Hiç uygun karşılanmaz bizde de.

beraber oynayıp, beraber büyüyüp daha sonra da evleniyorlarsa bir gariplik olurdu ama hiç görülmemiş ya da kırk yılda bir kere görülmüş kuzenle evlenmek normal bence.

önemli olan hayatında o kişinin yeridir. kardeş olarak gördükten sonra evlenme potasına girmek problemli.
işin genlerine inerseniz birçok soru karşınıza çıkar. bir hocam başka ırktan biriyle evlenmeyip kendi ırkında biriyle evlenmek isteyenlere de ensest demişti. ona göre ensestliğin çemberi geniş demek ki.

Ensest +1
Böyle şeyler bizde sülaleden direkt tecrit sebebidir. Kaç kuşaktır akrabalar arasında birbiri ile evlenen tek bir çift bile yoktur bizde.
Dünyada adam/kadın mı kalmadı +1

eskiden küçük nüfuslu yerlerde yaşadıkları için insanlara normal geliyormuş. devir değişti, milyonlarca insanın olduğu şehirlerde gidip kuzenini buluyorsa bir tuhaflık var.

evlenmem o gozle dahi bakmam lannisterlar her zaman borclarini oduyor olsa bile olmaz

krem peynir +1
tam düşündüklerimi yazmış.

Bırak akrabayı, aynı köyden birine bile o gözle bakılmaz khabze'de.
Çerkesim evet.

yanlis. cirkin. bir suru engelli insanin sebebi bu.

evlenmedim,
evlenmedim diye kuzenim kıyametleri koparttı. senelerce onun salak salak şeyleriyle uğraştım.
ha o gitti babasının bulduğu kızla evlendi peş peşe iki çocuk yaptı ben hala bekarım orası ayrı.
biz bir de aynı köyde, neredeyse birlikte büyümüş çocuklarız, ne kadar sakat bir olay, ama ailede akraba evliliği çok normal görülüyor. hatta hala bile akrabadan kız almak teşvik ediliyor ama doğrudan 1. derece kuzen artık çok olmuyor. Hadi biz zaten muhafazakar iç anadolu, sünni/milliyetçi çevreyiz.
Alevi arkadaşlarım var, birlikte rakı sofrası kurdukları kuzenlerle onlar da evlenebiliyor. bu bana iyice uçmuş bir durum gibi geliyor. kafamdaki algıya uymuyor hiç

Biz muhaciriz. Kesinlikle kabul edilemez biz de.

valla bana çok sağlıksız geliyor, sonraki nesiller açısından tabi

amcamın oğlu, kendi teyzesinin kızıyla evlendi. bence ikisi evlenerek geriye kalan iki insanı bu saçmalıktan kurtarmış oldular ama ben bunu duyunca çok sinir olmuştum. hatta midem bulanmıştı. ha teyzesinin kızına hallenmiş ha amcasının kızına. demek ki ben de olabilirmişim yani onun için.

vallaha sinirim bozuldu gene

bizim sülalede eskiden oluyormuş böyle evlilikler. teyzelerimden birisi mesela halasının oğluyla evlendi. ancak yıllar sonra evlilikleri adamın alkol, aldatma, yine aldatma ve yine aldatma olayları yüzünden bitti gibi. kağıt üzerinde kaldı evlilikleri. 4 çocukları var. adam evini bıraktı gürcü bir kadın buldu ki teyzemden çok ama çok çirkin. ama komşunun tavuğu kaz görünür misali adam dört dönüyor etrafında. işin üzücü tarafı teyzemin halası öz yeğeni ve gelinini elin gavuruyla değiştirdi. adamın kardeşleri bu birlikteliği onayladılar. ortaklık bile kurdular. (battı tabi) adam zamanında iyi kazanırken tüm parasını kaybetti. teyzemin üzerine aldığı eve kredi çekip evi bankaya satmak zorunda kaldılar. sobalı bir evde çile çekiyor teyzem şimdi. hiçbir geliri yok. kaynana/halasına kızgın ve kırgın ama her sene 6-7 ay katlanmak zorunda kalıyor. çünkü oturdukları sobalı evin alt katında halasının oğlu yaşıyor. köye gidiyor yazları teyzem. halası yine karşısında.

kısaca kötü giden ilişkilerden sonra aile bağlarını boşanma olsa dahi kopartamıyorsun. mutlaka ama mutlaka karşılaşıyorsun. düğünde, cenazede, köyde, akraba ziyaretinde pat diye karşına çıkıyor ve bütün o üzücü olaylar film şeridi gibi gözünün önünden geçiyor. bence akraba evliliklerinin en temel sıkıntısı bu.

ben bu negatif yönü düşünerek hayatta evlenmem. hatta bana kalsa ecnebi bir hatun almak isterim. en azından bizim insanımızdaki maddiyat önceliği yok onlarda. (rusyadakilerde böyle)

ne şekilde delmek istiyorsanız, o şekilde ucu olan bir metal bulup ocakta ısıtıp da kullanabilirsiniz.

kemer delmek için şiş ısıtma yöntemini kullanıyorsak, sizin de işinize yarayabilir belki.

Gedikpaşa'ya bakın. Ayakkabıcılar ve deri malzemesi oralarda satılıyor

1 milyoncularda olur diye düşünüyorum. makasla da delik açabilirsin illaki gerek yok alete. linkteki terziler için size o kadarı lazım değil.

Emirgan-kanlıca arası motora binin.

Borusan periliköşkü gezin haftasonu.

Burgazada'ya kesin gidin.

Gitmediyse kuzguncukta yokuşlarda ara sokaklarda kaybolun beraber.

Samatyayı yenikapıyı gezmemişsir çok büyük ihtimalle. Oralara bi gitsin. Bi kilisede, sinagogda ayine katılsın. Dolapderedeki bit pazarına uğrasın. Çengelköyde yaşayan bi arkadaş bulsun, orda kalıp temiz havadan istifade etsin. Sarıyere gitsin. Yürüsün dolaşsın buraları.

Vefa bozacisinda bir bardak boza. Ama oncesinde sokagin karsisindaki bakkaldan leblebi alin .

Sakıp Sabancı Müzesine gider, dönüşte rumeli kavagında çay içerdim, arnavutköyün arka sokaklarını gezerdim, Cihangir Roma bostanından akşam boğazı izlerdim, kadıköy moda çay bahçesi tarafından da gün batımını izlerdim. galata teras kafede de çok güzel manzara oluyor.

şile, ağva dolaylarında, köylerde dolaşma
saklıgöl

bomonti bit pazarina gidilebilir pazar gunu.

Çorlu lu ali paşa

Temizmama.com dan mama alabilirsiniz bir mama kumbarası yapıp. Sonra besleme takımı kurar beslemeye gidersiniz

Düşüncenizden dolayı sizi tebrik ediyorum.

Öncelikli hedefiniz; hayvanların hangi koşullarda yaşamaya çalıştığını ve onlara neden kötü davranmamamız gerektiğini okulunuzda ve çevrenizde ulaşabildiğiniz herkese anlatmak olmalı. Özellikle körpe beyinlere, karşılaşacakları savunmasız bir hayvanın da acıkıp susayabildiğini, canının yanabildiğini, sevgiye ve ilgiye ihtiyaçları olduğunu, kısacası pille çalışmadıklarını idrak ettirmek gerekiyor. Yoksa işin yalnızca pratikte kalması, bir kaç hayvanın günü kurtarmasına, o gece tok uyumasına yarıyor.

Sorumluluk vererek daha kalıcı bir etki oluşturabilirsiniz. Çevredeki sabit konuşlanmış bir hayvanı belli sayıda çocuğa emanet ederek düzenli beslenmelerini sağlayabilirsiniz.

Video gösterim imkanınız varsa internet üzerinden çeşitli videolar ve fotoğraf kolajları derleyip izlettirebilirsiniz. Mesela "bir kedi/köpeğin sokaktan ya da barınaktan alındığındaki ilk hali ve sahiplenildikten bir süre sonraki hali" gibi. Bu tarz görseller çocuklar üzerinde oldukça etkili olacaktır.

İmkanlarınız dahilinde tüm materyalleri kullanın lütfen. (Broşür, afiş, seminer tarzı toplantılar, sosyal medya üzerinden yapılan ve yapılması planlanan hareketlerin düzenli paylaşımı gibi.)

Mama ve kulübe konusunda suicides underground'ın da belirttiği gibi "temizmama.com" ya da benzeri oluşumlara yazıp sponsor olmalarını talep edebilirsiniz. En azından reklam karşılığı (broşürde, afişte logolarını kullanarak) ihtiyaçlarınızı daha uyguna alabilirsiniz. Sosyal medyada araştırma yapıp bu tarz etkinliklere destek olabilecek potansiyel kurumlara, derneklere ulaşabilirsiniz.

yedikule barınağı okullardan çok ziyaretçi alıyor, takip ettiğim kadarıyla okullar önce kendi içlerinde kampanya yapıp bi şeyler topluyor. mama, makarna, karton, örtü, battaniye gibi. sonra barınak ziyaretinde hem hayvanlarla tanışıp hem de barınak gönüllüsü meral hanımdan hayvan sevgisiyle ilgili seminer alıyorlar.

Hepinize ayrı ayrı teşekkürler, fikirlerinizi arkadaşlarımla paylaşıp elimizden geleni yapacağız.

inançlı biriyim derken neye inandığından da bahsetmek ister misin?
ilahi veya spiritüel şeyler dinlediğinde aldığın haz senden daha üstün bir kurumun senin üzerinde söz sahibi olduğu ve ona iyi davranırsan seni koruyup kollayabileceği şeklinde bir haz mı?

müziğin etkisi, spritüalizmle alakası yok. kendinden büyük bir varlığın olması, iyi ya da kötü olaylarda sorumluluğu ona atmanıza yardımcı olur, kafanız rahatlar. dışarıda dünyanın sonu gelir "ulan ben mi kurtarıcam dünyayı" diye eve döner çay içersiniz.

evet o duyguları başka dinlerdekilerde hissediyor. sacred music kavramı bu.

Hiçbir dini inancım yok. İlahi veya başka bir dini ezgi değil de benim için maneviyatı olan şeyler dinleyince ben de huzur doluyorum.
Belki de inançla alakası yoktur.

Bu tamamen dinlediğin şeylerde kullanılan enstrümanların ve kullanılan dijital enstrümanların çıkardığı seslerin frekans aralığıyla ilgili. ses mühendisliği diye bir şey var. sesin odaklanması, arka plana amaca uygun verilerin yerleştirilmesi, öne ve arkaya yerleşecek enstrümanların ayarlanarak sese derinlik verilmesi söz konusu.Sesle adeta bir tablo yapılıyor.Güzel, iç açıcı bir tabloya bakınca sağlıklı insanlar benzer şeyler hisseder. Seslerin insanda uyandıracağı hislerin bir haritası çıkarıldı çoktan. Bu bilgiler piyasaya sürülen müziklerde kullanılmakta.

kadıköyden bostancı sarı dolmuşlarına binip kızıltoprakta ineceksiniz. göztepenin neresinden olduğuna bağlı?

cadde tarafından ise yine sarı dolmuş ile.

Kızıltoprak'ın neresinde inmem gerekiyor ki? Sarı minibüsler geçer mi bu hastanenin önünden?

Göztepe minibüs yoluna yakınım, SSK ışıklarının orada ama sanıyorum Kadıköy'den gelen sarı minibüsler boş olmaz orada.

minübüs yolundan aşağı yürüyebilirsiniz. hastane bağdat caddesi üzerinde.

kadıköyden gelirken de kızıltoprak ayrımında ineceksiniz. şöföre sormanız yeterli

Kadıköy'den dolmuşa binin, stadı geçeceksiz solda, sonra ışıklar var, sağda mado var, kırtasiye var. Işıklardan sonra diğer ışıklarda inin (bisikletçi var, mermerci, sonra otobüs durağı. Karşıda benzinci) ordan karşıya geçerken görürsünüz, solda.

minibüs caddesinden gz2 ve er2 otobüslerine binerseniz hastaneyi biraz geçtikten sonra kızıltoprak durağında inebilirsiniz. ama bu otobüsler çok sık gelmez.
minibüsle müjdat gezende inip yürüyerek de gidebilirsiniz. çok uzun bir mesafe değil.

red g ye cevap olarak yazıyorum.

ethem efendi caddesindeki tren yolu köprüsü kapalı olduğundan ER2 otobüsü minibüs caddesinden geri gidiyor. ER1 otobüsü de bağdat caddesinden geri gidiyor.

trafi programını kullanarak iettnin konak ve kızıltoprak duraklarına rota çizebilirsin. bu durakların ikisine de yürüyerek 2 dakika.

Bir dosyada zamanaşımını vaktinde ileri sürmeyi unutup davayı kaybetmiştim. Meblağ çok büyük değildi ama sağlam ders oldu.

Edit: Hukuk okuyan aklıma sıçayım.

Bir kamyon (bir tir da olabilir) mal cope gitmisti. Saglam hataydi benimki de.

Sahaf işletiyorum.

500 tl civarındaki bir seriyi 150 liraya sattım.

vergisiz geldiği için satışı önlemek adına ithal numune malların gümrükte biryeri delinir, faturasını kontrol etmeden 3000 çift ayakkabınun tabanlarını "numunedir yeaaa delebilirsiniz." diyip deldirdim. tüm sevkiyat çöpe gitti.

ortalama 70 eurodan 300 çift:) zararı siz düşünün:)

Bende maliyeti 24.000₺ olan bir yemek takımını koltuk takımı ile beraber 23.500 e sattım. Çukurambar 16.kata teslim ettik asansöre sığmadı tabi elde çıkar allah çıkar babam ders olsun diye hammal da tutmadı. Satış fiyatları üzerinden hesaplarsak dükkanı tam 10.000 yemek odası 13.000 koltuk takımı olmak üzere 23.000 kardan zarara uğrattım. Oluyor öyle insan öğrenecek işte.

kayıt esnasında çok meşhur şarkıcılarımızdan birinin en iyi okumasının bir cümlesini yanlışlıkla geri dönülmez bir biçimde silmiştim.

hatırladıkça hala ürperiyorum.

ay içinde aynı firmadan alınan mal ve hizmetin tutarı 5000 lirayı geçiyorsa alan da satan da b formu denen bir form ile maliye'ye bildirir, alan "ben x firmasından 3 adet fatura ile 5.000 liralık mal aldım" diye, satan da "ben x firmasına 3 adet fatura ile 5.000 liralık mal sattım" diye.

b formunu vermeme veya geç verme (gecikme 1 gün bile olsa) cezası 1000 küsur lira. verilmiş formu düzeltmenin cezası da 1000 küsur lira (bunu sonra biraz hafiflettiler ama konu bu değil). bu formlar 2008 yılından önce yıllık verilirdi, 2008'den itibaren aylık verilmeye başlandı.

bir de 2010 yılına kadar 5000 liranın altında kalan diğer tutarlar da toplanıp, bu toplam en alta "diğer" kutucuğuna yazılıyordu. bu diğer kutucuğu da 2008'de aylık verilmeye başladıktan sonra peydah oldu.

ben bu diğer kutucuğunun hiç farkına varmamışım, acemilik işte. 2008 ve 2009 yıllarında, b formu vermesi gereken 6 adet mükellefimin b formlarının diğer kutucuklarını boş bırakmışım.

2009 yılının sonunda öyle bir kutucuk olduğunun farkına vardım. düzeltmeye kalksam, 6 mükellef, 2 yıl (24 ay), 1000'er lira ceza. ben düzeltmezsem de vergi daireleri fark edip düzeltme isterse yine aynı ceza.

aylarca uykularım kaçtı. fark edip düzeltme isterlerse ne yaparım diye aylarca stres çektim. geçmiş 5 yılı korumaya alan mesleki sorumluluk sigortası yaptırdım. her gün allahım nolur vergi daireleri fark edip istemesin diye dualar ettim. gezdiğim bütün meslek forumlarında başka soranlar olmuş "diğer alanını yazmadım naapıcam" diye, hepsine "sen bitmişsin, kol gibi ceza gelecek, geçmiş olsun hede hödö" diye moral bozucu cevaplar yazılmış.

kimseye de anlatıp rahatlayamadım. zira meslektaşa anlatsam forumdaki gibi "ohoo sen bilmemneyi yemişin" diyecekler. karıma aileme anlatsam ceza yemişim de evi batırmışım gibi tavır yapacaklar. zira o parayı ödeyebilmem mümkün değil. içime atmaktan şiştim yamuldum aylar boyu.

2010 yılının sonlarına doğru bu diğer alanı kaldırıldı. oh kalktı, artık geçmişe dönük de istemezler diye sevindim. 2013 ve 2014 yıllarında ise 2008 ve 2009 yılları zamanaşımına uğradı, kurtuldum. ceza yemedim ama yemiş kadar oldum.

ama hala o dönemi hatırladıkça tüylerim ürperir. hala da kimse bilmez. oh uzun yazdım ya kusura bakma, ilk defa birine anlattım rahatladım galiba.

değer açısından soruyorsan üstün insanı geçtim, üstün canlı bile yoktur.

bir insan düşünün, 1928 yılında antibiyotik penisilini buluyor. birçok hastalığa şifa oluyor, insanlık adına yapılan çok büyük bir iş.

bir insan düşünün, 2016 yılında noel ile alakası olmayan yeni yılı noel sanıp, kutlamak isteyenleri darp etme çağrısı yapıyor.

söyleyeceklerim bu kadar.

üstün insan vardır. bunu kast ederken daha nitelikli, daha zeki, daha yetenekli olmasını kast ediyorum.

eşitlik diye bir şey yok. kölelik insanlık var olduğu sürece her zaman devam edecek. öyle ki, insan köleleri robotlarla değiştirdiklerinde, insanlar bu günlerini arayacak. çünkü o zaman köle olarak bile ihtiyaç duymayacak kimse onlara, bize. köleyken hiç değilse karınları doyuyordu. her boku sosyal medyaya bağlamayı sevmiyorum ama yine ona bağlayacağım: dünya kendini bir bok zanneden megaloman manyak bir ırkla dolmuş durumda. eşit değiliz. olmayacağız da. birbirimizin üzerine basarak çıkmaya devam edeceğiz. çünkü insanlık bunu gerektirir.

ben "üstün insan" değerlendirmesini zekaya göre yapmıyorum bu arada. başbuğ cersei'nin de söylediği gibi, power is power. güç sendeyse, karşındaki isterse çooooook özel biri olsun. sen onu yönetirsin, o seni değil. yok çok akıllı ve özelse zaten aradan sıyrılıp kendi yolunu bulur o. dolayısıyla "üstün" insan yoktur ama insanlar eşit de değildir. birbirlerinin üzerine çıkarlar. "üstün olan çıkar" diyemezsin. birisi üzerine çıkar ve senden üstündür. gerisi hikaye.

"sen kim köpeksin de kendini ayrı tutuyosun lan" diyecek olursanız, kendimi ayrı tutuyor değilim. ben de insanım. benim de üzerime basıyorlar, basacaklar. sadece, yine her ego sahibi canlı gibi, olanı kabul etmek istemediğim için mümkün olduğunca dışardaymış gibi şeyapıyorum kendimi hehe

2.

tabiki 1

@ravenudon: neden tabi ki?

2.

1. iki çok yaşlı işi gibi geldi nedense değil de aslında ama :D

1 daha hoş ama o fiyat eder mi bilemedim.

2

2

2 numara feci su alıyor ve tabanı dağılıyor. ayrıca derisi ince, ayağı sıcak tutmuyor. hareket halindeyken de pek rahat değil, tabanı tam düz olmadığından tuhaf oluyor. kışın almak için hoş değil.

1 nedir ne değildir bilmiyorum.

2.

lütfen 1. almayın.

ben kararsız kaldım, eşim 1.'yi almış benim için. :)

@lemmiwinks çünkü 2 numara çok bakım gerektirir, çok çabuk tozlanır, yağmurda leş olur, kuru bezle silemezsin, ıslak bezle düzenli silmen lazım.

Zaten var ki. Ehliyet kursundan oyle hatirliyorum. Uygulanmiyor o ayri. Cunku okuzuz.

avrupada o kadar da abartildigi kadar her yerde yok bu olay, ama tabi daha medeniler yine de bizde hic yok mesela, yaya gecidi diye polis arabasi durur dedim o bile kufur etti gibi geldi

Avrupada olayın temeli medenilik değil cezaların hayat karartması. Tabi ceza korkusu zamanla alışkanlığa dönüyor adamlar otomatik durmaya başlıyor.

@enter saltman benim evet o kismi atlamisim dogru dedin, yaptirim olayi farkli

Nüfusla da çok alakası var bu durumun. Trafikte buradaki yoğunluk avrupada çoğu ülkede yok, durmaları sıkıntı olmuyor. Buradaki kadar hızlı da değiller.
Yavaşlasan arkadaki tak diye yapışıyor burda, vurmasa bile korna yediriyor. Çünkü çookk insan var ve kalabalıktan dolayı çookk sabırsızlar.

Türk insanı ne zaman öküzlüğü bırakacak. o zaman başaracağız.

Ne zaman nereye yaya geçidi konur bunu öğrenince başaracağız. Bizim ülkede yaya geçitleri o kadar salak yerlerde ki anlatamam. Adam havaalanı yolunun üstüne 4-5 tane peşisıra yaya geçidi yapmış ulan yolun hız limiti 82/km insanlar bu yolda 110-120 ile gidiyor. Nasıl durmasını bekliyorsunuz insanların peş peşe 4-5 kere? Ankara da bunun gibi tonla örnek verebilirim.

Valla avrupada bi ülkede yaşamaya başladım yaya yoluna alışamadım lan. Yaya geçidinin orda bekliyorum arabalar durup geçmemi bekliyor şoförlerle bakışıyorum onlar geçsin diye:d

İstanbul da olsa geçmek için 1 saat bekleriz yola atlarız burda trafik kurallarına uymakta zorlanıyorum:d

bati avrupada medeniyette yaşiyorum. orada iken adeta bir milano beyefendisi olup, İstanbul'a geldiğimde medeniyet görmemiş bir hayvana dönüşüyorum. çünkü her yerde oyunun kuralı farklı, İstanbul'da aynı kuralları uygulayamiyorsun, toplum seni ayrılığa teşvik ediyor.

geliyorum, yayalara yol veriyorum, arkamda daha fren ışığını görür görmez kornaya abaniyorlar. keza yayalar gözlerine inanamadiklarindan bir kaç saniye bekliyor, ekstra zaman kaybettiriyorlar. ortama ancak siz de bir ayı olursaniz uyum saglayabiliyirsunuz.

tl; dr; her yerin raconu farklı. ayılar diyarında kibarlık etmek isteyeni ezerler.