"Temaslı kişiler son 3 ay içinde hatırlatma dozu aşısını olmuş ya da hastalığı geçirmiş ise karantinaya alınmaz. (Semptom takibi yaparak maske kullanımı ile günlük yaşamına devam eder.)

Aşısız ya da hatırlatma dozu aşısı üzerinden 3 ay geçmiş temaslı kişiler 7 gün karantinaya alınır. (Semptom takibi yapılır. 5. gün test yaptırıp negatif olan kişiler karantinayı erken sona erdirebilirler.)"

şeklinde mailgelmişti bize. Bu durumda 5.gün negatif testi alırsa karantina biter, öncesi alınması lazım sözde ama şu an kimsenin umrunda değil gibi gözüküyor.

Temasli 5.gun test yaptiyor ama serbestce gezebiliyor 5. Gune kadar, arayan aynen bu sekilde aktardi

Bir hafta önce bu durumu yaşadık.

Kardeşim pozitifti, kendisini arayan filyasyon ekibine evde annemle ve ablamla kalıyorum onlar temaslı diye ismimizi bildirdi. Anneniz temaslı kişi bilgisini söylemediyse uygulama içerisinde kardeşinizle ilgili temaslı gibi bir bilgi çıkmaz. Bizi kardeşim bildirdiği için uygulama içerisinde temaslı ve risksiz gözüktük. İstediğimiz yere gidebilirdik yani. 5. Gün sonunda test yaptırmayınca direkt riskli oluyorsunuz. Test sonucuna göre de değişiyor.

Anneniz bildirmediyse bence çok da bir yerleri arayıp uğraşmaya gerek yok. Yine temaslı olarak 5. Gün test verirsiniz.

Atıyor

Pompa atması zaten pompanın ucundaki hava girişinin tıkanması ile oluyor. 100 liralık yakıt alınca tabanca atmaz. Depo dolunca, yani hava girişi yakıt ile kesilince pompa atar. Depoyu fulle deyince zaten limit koymuyor. 300 lira ile dolacak depoya 400 liralık demek ile fulle demek arasında teknik olarak fark yok.

Atar o fiziksel bir mekanizma yazılımsal değil

insanlara güvenip öyle bir işe girebilir mi sizce istasyonlar. :)

Ben Çaykur ve chado dönüşümlü kullanıyorum. İlk aldığım zamanlar chado'nun kutusu 30 liraydı; en son 60 liraya aldım sanırım. İkisi arasında tat olarak çok büyük bir fark yok bence.

Çaykur dışında bilmiyorum ben de, sert gelmiyorsa alın geçin derim.
Ben de Chado/Melez severdim eskiden, ama şuan bakmaya korkuyorum son fiyatlara.

Paketliler pahalı oluyor genelde. Güvenilir bir aktar varsa civarda açık alın. Hem çok çok daha iyi oluyor hem de epey ucuz.

Çaykur zümrüt muhteşem bence.

Ozcay. ozcay.com.tr

www.lastikcim.com.tr burdan girip araba markana gore dogru lastigi bulup siparis edebilirsin, ister aracla bulundugun yere getirip takiyorlar ya da istersen bayiye gonderiyorlar oraya gidip taktiriyorsun

kışlık alacaksan nokian. eğer boyutu varsa

Ben son iki kışlığı petlas aldım. Ankarada gayet işimi görüyor. Bu sene yine orta segment falken'e baktım. En iyisi bridgestonedu.

Puntomda 185/65/15 michelin crossclimate kullanıyorum,istanbul şartlarında işimi görüyor.Daha önce de yazlık michelin energy saver ,kışlık olarak ta pirelli snowmaster kullandım.Michelin kullanma sebebim,punto zaten sert bi araba,mümkün mertebe fazla yanak ve yumuşak hamurlu lastik kullanmaya çalışıyorum.

Lastik olayını ben uzun süre detaylı araştırdım ve gördüğüm kadarıyla iyi marka yok :) herkesin olumlu ve olumsuz tecrübeleri var doğal olarak onları paylaşıyor. Ben petlas aldım, oldukça memnunum.

ios'ta yok, androidde var

ios'ta nasıl yok? bende var.

sen muhtemelen bir a/b teste girmişsindir. bazı kullanıcıları test amaclı kullanıyorlar bir süre sonra gelir diyet ahmin ediyorum.

Benim de aylardır öyle. Karşıdakiler çatır çatır alıntı yaparken mesajı sağa sola çekiştirmeye çalışıp en sonunda likeladığımla kalıyorum. Benimki de ios.

Mesajı sağa çekince oluyor bende.

Bu facebook messenger'a geçmeyen hesabımda yok geçen hesabımda var sürükleme yanıtlama şeyi belki odur?

İos'ta var.

@faktoras ios’ta var.
@hiimet dayı mesajı sağa çekincede olmuyor..
@hedep facebook kullanmadığım için yorum yapamıyorum..

facebook kullanmanıza gerek yok ben de kullanmıyorum.

İnstagram mesajları facebook messenger ile birleştirdi aylar evvel sordu herkese geçeyim mi geçmeyim mi diye. Ona geçtiğim accountumda bahsettiğiniz yana kaydır cevapla varken geçmediğim hesabımda yok. Herhangi bir facebook hesabım yok.

android, bende de olmuyor; dert etme. büyük ihtimalle test grubundayız.

Merhaba Spektrum / Twitter

Bir insan satış işinden memnun değilse ya iyi satıyor ama çalıştığı şirket hakkını sömürüyordur ya da satamiyor ve eksiklerini kapatmıyordur.
Bu meslekle ilgili bir kaç şey var:
- sattığın şey dürüst olmana engel olmayacak (hileli hurdalı olmayacak)
- sattığın malı ya da hizmeti olabildiğince öğrenip bilgi sahibi olacaksın.
- her hedef döneminin ertesi sabahı 0'dan başlamak zorunda olduğunu ve hep daha iyisini yapman gerektiğini unutmayacaksın.

Bu durumda satış dünyanın en keyifli mesleği olur.
Neredeyse 10 yıl olacak işe giderken of demeyeli. Bu işe girenlerin %80 i ilk yılda işi bırakırlar ama ilk yıl işten çıkmayanların %80 i de uzun yıllar bu işi yapar ve beyaz yakalı ofis çalışanlarının hayalleri kadar para kazanabilirler.

Satamazsan baskı olur.
Satamazsan araç kullanmak yorar. Katlanılmaz olur.
Büyük satış çok matah bir şey değildi. Sürekli satış iyidir.
Her sabah takım elbise giyinmek , ya da derli toplu giyinmek diyelim, saç ve sakalın düzenli olması, her Allah'ın günü iletişim kurduğun müşterine olan saygını ve özenini gösterir.
Günde kaç ziyaret sorusu da ne sattığına nerede sattığına göre değişir ama verimli bir müşteri ziyareti 15 dakika civarıdır,maksimum 30 dakikayı geçmemek gerekir.
Daha yazacak da çok şey var ama başa dönüp tekerlemesi soyleyim: işi seversen iyi satarsın, iyi satarsan işi seversin ve iyi kazanırsın. Tersi olursa da kazanamaz baskı yer istifa edersin. Bunlara neyin sebep olduğu da detaydır ve önemsizdir. ya olur ya olmaz.

bizim ürün sektörün Mercedes’i hatta Ferrarisi, mal kendini satıyor. Bizim satışçılar o yüzden çok rahatlar, takım giymez, sürekli müşteri gezmez ama gezdiğinde %95 işi alır, çünkü müşteriye reddedemeyeceği bir teklif yapıyoruz.

Bizde satış önemli, bonusu etkiliyor, 5-10 maaşa kadar prim alıyorlar. Bir de cross-selling, çapraz satış önemli.

Araçları C-D segmenti, çoğunlukla kişisel gezi için kullanıyorlar.

satış mühendisi ile satışçı farklı şeyler. satışçı, satış temsilcisi vs sahada malı satmak üzere bağlantı kuran kişi oluyor. satış mühendisi de, satışçının ürünü satması için gerekli olan teknik uzmanlığı sahada anlatan, uygulayan kişi. yani bir laptop alırken fiyat pazarlığını satış temsilcisi ile yaparsın ama teknik özellikleri sana satış mühendisi anlatır.

bunun dışında tum haklari saklidir güzel anlatmış. satış stresli, zor ve herkese göre olmayan bir meslek. baskı çok yüksek, insan ilişkilerin çok iyi olmak zorunda, tabiri caizse kalın derili olman lazım, müthiş bir empati kabiliyetin ve stres yönetimin olması gerekiyor, çok dedike ve konsantre olman gerekiyor ve gerçekten reddedilmeyi çok iyi kaldırabilmen lazım. satışta hiç bir başarı kalıcı değil, 1-3-6 aylık periyotlarda ne kadar başarılı olursan ol tekrardan sıfıra dönüyorsun, o yüzden burnout'un en çok yaşandığı iş kollarından biri. ancak herhangi sektörde en çok para kazanacağın alan da işinde iyiysen her zaman satış olacaktır, bu da farklı bir konu.

Satış çok geniş bir iş kolu.

Her sabah takım elbise giyip mesai saati başlangıcında kontak çevirmek zorunda olan bunu takip eden şirketler de var. Arabada takip cihazı olmayan şirketler de var.

Bazı yerler günde 5 ziyaret ister, bazı yer 3. Bazısı sadece ciroya bakar bazısı müşteri sayısını da hesaba katar.

Tam olarak hangi sektörler ilgilendiğini söylersen daha iyi dönüşler alabilirsin.

Satışı becerebilen ve mutsuz olan insan görmedim ben.

Ne amaçla kullanacağınız, ihtiyaçlarınız neler ya da şu da olsun vs. diye istediğiniz özellikler var mı onları bilmek lazım.

Döküman vs. çalışayım, dizi/film izleyeyim, internette gezeyim diyorsanız tabletler bile iş görür neredeyse tüm bilgisayarlar ihtiyacınızı karşılar.

3d tasarım yapayım, oyun oynayayım vs. bu tarz şeyler söylerseniz 13.000tl'den falan başlar

Uygun ücretli bilgisayar ne yazık ki artık kalmadı. Dolar arşa zıplayınca çıkan teknolojik alet fiyatları dolar tekrar düştüğünde geri düşmüyor biliyorsunuz. Son zamanlarda gördüğümüz en büyük zıplama yakın zamanda gerçekleştiği için şu an geri düşmeyen fiyatlar anasının gözü dedirtiyor. Yani bütün fiyatlar uygunsuz.

Zaten Türkiye'de yaşamak uygunsuz.

Yazılı yok, motorla ilgili bi kaç teknik konuyu ayak üstü öğreniyorsun, sanırım 10 saat falandı direksiyon + parkur

A2 ehliyet kursuna yazılıyorsun. sana 10 saat pratik eğitim veriyorlar. ve şu sınava giriyorsun;

www.youtube.com

Samurai Champloo
Afro Samurai

hunter x hunter

Hayır. 11. Günümde pozitif çıktım gene hes kodum risksiz. Hastalığı geçirdim gözüküyor.

Dr değilim. Sadece romatoid artrit hastası olup aktif tedavi gören kişiye romatologunun biontech önerdiğini ve onunda 3 doz yaptırdığını ve şu ana kadar da herhangi bir sorun yaşamadığını biliyorum. Ayrıca sinovac daha güvenli diye birşey de yok, çünkü sinovac birçok verişini hala yayınlamadı, biontech ise daha çok çalışma paylaştı haliyle daha çok semptom yaşayandan haberdar olundu diye düşünüyorum. Ancak yine de uzmanına sorman en doğrusudur. Sadece çevremde olan biteni paylaştım. Geçmiş olsun.

Açılın as (Ankilozan Spondilit) ve ra (Romatoid Artrit) hastası geldi. Kendim sağlık çalışanıyım, hemen hemen tüm doktorlarla da aram iyidir, her türlü sorunuma anında cevap alırım. Bu soruyu ilk başlarda bende düşündüm ve biz sağlık çalışanlarına aşı vurulduğu zamanlarda asi olmadım. Çünkü global aşı dünyasını yakından takip ediyordum. Çinlilere hiç bir alanda güven olmayacağını bir kere daha anladım. Çünkü bilim ve resmiyet orada otoriter rejimin ta kendisi! Sırf bu yüzden sinovac vurulmayıp alternatif aşıları bekledim. Biontech ülkemize gelince mikrobiyoloji anabilim dalı başkanından tut, dahiliye anabilim dalı başkanına kadar görüşlerini içerecek sorular sordum. Her birisi gayet içimi rahatlatıcı ve gerçekten işe yarar deneyim ve bilgilerden bahsettiler. Sonra da (şuan ki halimle 3 doz) ilk doz biontech aşımı oldum.

Kısaca; ilk fırsatta biontech aşını gidip olmanı tavsiye ederim.

Neredeyse hiç bilgi vermemişsiniz :)))

Melodiyi hatırlıyorsanız ses kaydında mırıldanıp paylaşsanız belki bir şeye benzetenler olur.

@kucukne bahsettigim programin dunku bolumunu belki bi sekilde bulabiliriz diye umut ettim ama. belki ulasabilen olur

dünkü programda kadın solist vardı fakat mfö bölümüymüş dün akşamki yani muhtemelen mfö şarkısı dinlediniz


bölüm adı; Biz Bize Şarkılar Bölüm 2
Kutsi ve arkadaşlarıyla "Biz Bize Şarkılar..." Bu bölümde; MFÖ şarkıları...

@oldz o kadar mutlu oldum ki cok tesekkur ederim. yalnizlik omur boyu imiş sarkim.

yazdığınız kısmı anlayamamış olabilirim fakat videonun ilgili kısmı şöyle, roket atışı kaçırıyor top cepte kalıyor. bu toplar riskli bir avantaj sağlamayacağı için geride olan rakip bu topları genelde sayı yapıp diğer atışta snooker bırakmaya çalışır. Martin Gould burada snooker bırakıyor. GÖrülmesi gereken top kahverengi ve pembenin arkasına saklayıp beyazı snooker bırakıyor. Roket de ıska geçiyor ve faul puanı Gould'a yazılıyor. Faul kısmında ronnie en mantıklı pozisyonu deneyip kaçırdığı için "foul" oluyor sadece ve ceza puanının ardından beyazın kaldığı yerden oyun devam ediyor. eğer en basit yol yerine zor bir yoldan çözmeye çalışsaydı "foul and a miss" olacaktı ve tekrar çözmek için atış yapacaktı.

Mantıken bence bilgisayardan silince onedrive'dan da silinmesi gerekiyor. Mantığı şu: bilgisayarının aynısı onedrive'a kopyalanıyor. Eğer bilgisayarın alev alıp patlarsa dosyaların kaybolmasın diye. Yoksa sen dosyayı zaten gözden çıkarmışsın, silmişsin, onedrive neden silmesin.

Onedrive ayarlarında hangi klasörlerin senkronize edileceği yazıyor, şuradan bakabilirsin support.microsoft.com

yedeklemek ile senkronizasyon tam olarak aynı şey değil.

bilgisayar ile onedrive senkronize ise birinden silince diğerinden de silinir. senkronize olur.

yedeklemek istiyorsan başka bir bulut servis kullanıp senkronize etmezsin.

Senkronizasyon bu demek zaten.
Eş zamanlı aynı sonuç.
Belki bilgisayarınızda dosya ya da klasör için "asıl" öne driveda bulunana ise kopya olarak bakıyorsunuz ama senkronizasyon ile aynı akıbeti paylaşıyorlar.

Kamaralar farklı olsa da aynı gemide bulunma hali (tekil olma) söz konusu.

Yedekleme için başka bulut servisine gerek yok. Senkronizasyonun mantığı anlatılmış zaten. Ben masaüstünden sileyim ama OneDrive'da kalsın istiyorsan o dosyaları bulutta açacağın başka klasöre kopyalaman lazım. Senkronize klasörde bilinçli olarak sildigin dosya buluttan da silinir. Onun amacı beklenmedik veri kayıplarını önlemek.

Sayı hedefi varsa normal. Günde 1000 kişi gibi.

Her bekçinin bir gbt kotası olur genelde, gündelik o sayıyı bulması lazım yoksa sıkıntı çıkarırlar.

Hukuka uygun bir uygulama değil. Birincisi gbt yapmaya yetkili bir görevli olmalı, bekçinin bu yetkiye sahip olduğunu söylemek zor. İkincisi bir makul şüphe olacak, yani durdurup kimlik sormak için makul bir nedeni olmalı. Bu kişi bazında olabilir, o sırada gerçekleşen bir olay olabilir vs. Kafasına göre herhangi birine gbt yapmak hak ihlalidir.

7245 sayılı kanun 7.madde, bekçi, durdurabilir ve kimlik sorabilir.

@comp o mantıkla düşünürsen 9. Maddeyi okuduğunda istediğini vurabilir anlamı da çıkar. 7’inci maddeden de doğrudan o anlam çıkmaz bence… sorunun yanıtına kolaylıkla erişilebileceğini anlatmak istemişsin bu arada farkındayım, katkı olarak ekledim.

Şehir olarak değerlendirirsek Sivas diğerlerinden daha gelişmiş. Aynı zamanda üniversite daha eski. O daha mantıklı olabilir.

Yetersiz bilgi ile karşılaştırma yapamayız ki.
Hangi unvan ile gideceksiniz?
Memleketiniz neresi?
Laboratuvar ihtiyacı olan bir bölümde misiniz?
Yaşadığınız şehirde deniz olup olmaması sizin için önemli mi?
Gibi gibi..

Anonimlik daha önemli olduğu için ayrıntı vermek istemedim.

ısparta kesinlikle

bölüme bağlı, ısparta ile sivas arasında kalırdım ben.

Isparta net.

Valla şehire göre Bartın, üniversiteye göre Cumhuriyet derdim.

Bartın tabi ki.

Sivas'ta ve Isparta'da yaşadım. Okulun detayını bölümü vs bilmeden bilmek zor ama Isparta yaşamak için tercih edilebilecek bir şehirdir. Cemaat vs durumları çoktur. Meslek hayatınızı etkiler mi onu da düşünmek lazım.

Bu üniversitelerin hepsi eğitim ve araştırma imkanları açısından birbirine benzer. Şehir olarak da Bartın güzel bence.

üniversiteleri bilmem ama ısparta yaşam için ideal.

Şerifali taraflarına bakabilirsiniz.

aydinevler

valizin içindeki eşya ağırlığı ile birlikte uzun süreli kullanımı ve uygun olmayan pürüzlü taşlı zemin gibi yerlerde zamanla o sert iç kısım da zarar görecektir.
Evde uygun bir teker ya da o çıkan kısım gibi bir parça arayın isterseniz. Çapları tutarsa eski valizinizdeki tekerlerin de diğerine transferi düşünülebilir.

uçağa verirsen büyük ihtimalle o kopan yerden toptan parçalanacaktır. ben olsam bir sonraki uçuştan önce mutlaka yaptırırım. uçmuyorsan otobüse arabaya vs veriyorsan bagajı o zaman problem olmaz.

herhangi bir yl tezli tezsiz fark etmez bitirip diplomasını alırsan bir daha tecil hakkın bulunmuyor. doktora yapman gerekir. o nedenle tezsiz yapıp son dönem kovulup bir daha kayıt yaptırarak uzatıyor millet zaten.

Evet, ben bu olaydan coktan biktim. Her gun "burada durulmaz ya" tipleri goruyorum. Ben muthis bir yer burasi demiyorum ama hepimiz bu ulkedeyiz, hepimiz bu ulkenin durumunu goruyoruz, biliyoruz, birebir yasiyoruz zaten. Daha neyi kime bininci defa anlatiyorsun? Herkes her seyin farkinda. Bildigimiz seyleri bininci defa duyunca mutlu olmuyoruz, anlayin artik. Hep sikayet, hep sikayet.

gören bilen insan ister istemez kıyaslıyor aslında üzüldüğünden ama o an için toksiklik oluyor biraz evet.

ama pek bilmeyen sallamayan insanlar zaten bunu yapmıyor. trde mutlu onlar. "başka ülkede yaşayamam" kafası.

emin ol onlarla da sen anlaşamazsın.

bilmenin laneti.

şöyle söyleyeyim. otuzlu yaşlarında işinde iyi yerlerde olan çiftiz. yaşıtlarımızın avrupa'daki yaşam standartlarını biliyoruz. her birimizin maaşı 1000 usd etmiyor şu an. hangi ülkede iyi üniversite mezunu, alanında iyi eğitim almış kalifiye gençler 1000 usd altında para alıyor? benim 2 dilim var, ikimiz de ingilizce biliyoruz. şu an avrupa'da hizmet sektöründe part time çalışan adamın maaşını alıyoruz. araba alamıyoruz, tatile çıkarken kırk kere düşünüyoruz. bu şartlar altında nasıl kıyaslama yapmayabiliriz ki?

daha yeni arkadaşımız almanya'ya gitti çalışmaya. burada karı koca it gibi çalışarak kazandıklarının iki katını sadece bir kişi çalışarak kazanıyorlar. bu reva mı bu gençliğe?

Güzel başlık olmuş. Gidebilen ya da gitmeyi tercih eden gidiyor zaten.

Bazı konularda "benchmark" gibi belirleyip kıyaslamak doğru olabilir gösterge açısından, atıyorum ülkelerin insani gelişmişlik endeksleri ya da gayri safi yurtiçi hasılalarını bu yeri gelen bir konuda genel fikir vermesi açısından kullanılabilir. Bazı konuların bizi zorladığı, hayat kalitemizin de düştüğü doğru çeşitli nedenlerle. Ama bunu sürekli "yurtdışı da şöyle süper, insanlar şöyle geziyor, şöyle partiliyor, şu kadar euro kazanıyor, herkes hep musmutlu, hayat da tozpembe" gibi argümanlarla savunmak bana da yüzeysel, amiyane tabirle de "goygoy" geliyor.

valla ben de biktim,
bizim sorunlarimiz var ama bunu cok dile getiren cevremdeki tipler, almanya'da falan sosyal yardim parasiyla gecinmeyi hayal ediyorlarmis gibi.

ya da bir doktorun burada durulmaz demesini anliyorum, hak veriyorum ama benim mal kuzenim almanya'ya gidecem ben de diyor, daha uyduruk özel üniversitesini bitirememis, kendine faydasi yok.

etkilemiyor. gençliğin verdiği çiğlikle konuştuklarını düşünüyorum.

23-24 yaşlarında ben de ülkede her şeyin berbat olduğunu düşünüyordum. türkiye'de asla mutlu olunamaz havalarındaydım. ya siyah ya beyazdı her şey. rigid karakter de diyormuş buna psikiyatrlar, olumsuz manada tabii. yaşlandıkça o sivri köşeler yumuşuyor.

türkiye gayet sorunlu bir ülke ama güneşli bir güne uyanmak ülkelerin sınırlarından bağımsız güzel. ya da dediğiniz gibi bira eşliğinde maç keyfi. ufak tefek anların kıymetini bilmek de yaş almakla gelişebilen bir özellik galiba.

arkadaşlar bazılarınız beni yanlış anlıyorsunuz. kıyaslamayalım, iyisini istemeyelim demiyorum. inanın bu konuda en çok üzülen, bunu en çok kafasına takan insanlardan biri benimdir. sevgilim yabancıydı, en yakın arkadaşım yabancı, yani sürekli görüyorum bunları; üstelik türkiye'de de durumum iyi filan değil, belki mental olarak bundan en çok etkilenen gençlerden biriyimdir.

benim bahsettiğim şey bunun SÜREKLİ ön planda tutulması. oturup çay içerken bile konunun yabancı ülkeye gelmesi. benim anlamadığım kısım burası. la insan su içerken bile "isviçre dağlarından gelen suyu içiyor olabilirdik" der mi mesela? 7/24 buna maruz kalmak zorunda mıyız? ben bundan bahsediyorum. yoksa türkiye'de yaşayıp durumuna üzülmeyen gencin aklına şaşarım, orası ayrı mesele.

Valla beni bunaltmiyor cunku haklilar. Hani mesele surekli bir kiyaslama meselesi degil sadece, ister istemez kafa ona gidebiliyor bazen.

'bi insan maç izlerken tribünde bira gördü diye konuyu nasıl ülkenin boktanlığına bağlayabilir '

Demissin mesela. Ben soyleyeyim, ulkede surekli olarak biraya/alkole zam geliyor. Bir kutu bira bile artik oldukca luks kategorisine girmis gibi. Hal boyle olunca yani neredeyse devamli alkole zam haberlerini duyunca ister istemez algida secicilik devreye girebiliyor bazen. Adam belki o kareye kadar mutlu mutlu maci izliyordu ancak o kareyi gordukten sonra istemsizce akli yine biraya, fiyatlara, vergilere, zamlara gidip en son o cumleyi kurar hale gelmistir.

Bir de o tur mesaji yazanlarin 7/24 sanki sikayetcilermis de hic zevk almiyorlarmis gibi yasadiklari sonucuna nasil vardin onu da anlamadim. Dedigim gibi adam da her seye ragmen oturup keyif almak icin maci izlemeye baslayip en son ister istemez o mesaji yazmis olabilir. Sirf o mesaji yazdi diye hemen sanki surekli ayni tutumu takiniyorlar gibi dusunmen yuzunden bence abartiyorsun.

Hatta sende de algida secicilik yine devreye girmis gibi. Sen de surekli olumsuz yorumlara odaklaniyor gibisin.

kesinlikle aynı fikirdeyim.

gavur okulu diye tabir edilen liselerden birinden mezunum.
yani "bilmeyen"lerden değilim kesinlikle.
birçok arkadaşım ülke bu hale gelmeden eğitim için yurt dışında okudu, bazısı kaldı, bazısı döndü.

"türkiye bir mühendis kaybetti, abd bir pizza delivery guy kazandı" temalı şeyleri gördükçe içime fenalık geliyor artık.
gitmek isteyen elbette gider ama her giden de bilmem kaç bin dolar maaşla, x şirketinde iş bularak gitmiyor.
diğer yandan, herkes gidip x bir ülkede servis şoförü ya da delivery guy olmak istemeyebilir, bunun bilmemekle alakası yok.

esg biraz eğitimli, ekonomik olarak orta ama sosyal-kültürel anlamda orta-üst sınıfta olan insanların yurt dışına akademisyen olarak bile gitse göçmen olduğunu ve bunun da çok tercih edilesi bir şey olmadığını söylediğinde linç yemişti, ki kendisini bazen antipatik buluyorum ama bu konuda haklı bence de.

belki yaşım gereği bazı şeyleri daha sakin karşılıyor da olabilirim ama hayat boyu bir ülkede göçmen olarak yaşamak o kadar da "muhteşem" bir şey değil.

lüzumsuz bir karşılaştırma trendi ve "yurt dışına gitmek lazım abi yea" havası var.

çocuğunun adını bile yurt dışına yollamak üzere türkçe karakterli koymamak falan...
sanki dünya şimdiye kadar türk adı görmemiş, kimse yurt dışıyla veya yurt dışında iş yapmamış gibi.

hayatımızın sonuna kadar bu şekilde yaşayacağız ve buna mahkumuz diye düşünmek genelde bu dönemde doğmuş ve/veya büyümüş insanlarda var.

afganistan gibi aşırı örnekler dışında, elbet her dönem geçer, yerine yenisi gelir.
ki afganistan için bile bu bir dönem, elbet bazı şeyler onlar için bile değişecektir.

biraz da soğukkanlı olabilmek lazım.
bunların anlamı yok, bunlar kendileriyle birlikte insanları aşağı çekmekten başka bir işe yaramıyor.

haklılar mı, evet?
ben de araba istiyorum, alamıyorum.
ama bu ülkede her ekonomik kriz çıktığında yurt dışına gitmeye kalksak, benim bu üçüncü olacaktı mesela.
bu sene alamazsın, iki yıl sonra alırsın.
bu durumu düzeltmek için toplum olarak doğru seçimler yapmak, sağlam durup psikolojiyi çok yıpratmadan sabırlı olmak dışında yapılacak bir şey yok şu anda.
çünkü bu işlerin toparlandığı bir dönem de gelecek, o zaman ne olacak?
"yaşasın, canım ülkem!" mi olacak?
bugünden şikâyet etmek güzel de, biraz da yarını düşünerek konuşmak lazım bence.
yani ülke yönetimiyle ülkenin kendisini karıştırmamak gerekiyor.

Haklı oldukları için onlara sonuna kadar katılıyorum. Sadece fakirlik de değil ülkenin sorunu. En kılcal damarına kadar kötülükle, insanların mutluluğuna karşı bi zihniyetle dolmuş durumda.

Ya en basiti, kaldırımda yürüyorsunuz biri gelip bıçaklayabilir. Ya da bir partinin gençlik kolları başkan yardımcısının arkadaşı size arabayla çarpar, ölürsünüz kendisi hiçbir sorun yaşamaz. Böyle boktan bir ülkede kim neden yaşamak istesin allah aşkına doğru değil mi bunlar?

Yurtdışına gitmemiş olmamın tek sebebi zaten haber falan izlemesem süper imkanlarımın olması ve şimdiki işimde kendimi geliştirme özgürlüğümün yüksek olması. Şimdi gitsem alacağım €60000 falan, seneye bir üst pozisyonda gidip çok daha fazla alırım diye bekliyorum.

Psikokulturel olarak asiri ice donuk, kendi toplumunu dunyanin merkezinde gorme egiliminde bir toplum olarak, iyi veya kotu her seyin sadece Turkiye'de oldugu sanrisi var. Surekli soyle seyler okuyorum:
- Ev fiyatlari cok yuksek. Bir ev almak icin 10 yil kredi altina girmen gerekiyor. Turkiye iste ah...
- Yurtdisinda doktorlar hic kaba degil, bir tek bizim doktorlarimiz boyle.
- Ulkenin esnafi sahtekar. Duzgun black friday indirimi yok. Once fiyarlari arttirip sonra dusuruyorlar, aslinda indirim falan degil.
- [Bunu direkt kopyaladim] bizim ticaret kültüründe gerekirse çöpe atılır mal. ama son kullanma tarihinden önce sikseler indirim yapmayı düşünmezler.
- [bu da direkt alinti] arkadaslar turkiye'de cevreniz kadar adamsiniz malesef

Dedigim gibi cok ice donuklukten ve/veya dunyanin geri kalanina asina olmamaktan olsa gerek her seyin en iyisi (ornek: yemekler. yemek kulturu bir tek Turkiye'de var) ve en kotusu Turkiye'de. halbuki ne alakasi var, yukarida yazdigim her sey tum ulkelerde yasanan seyler, ki bazilarinda Turkiye dunya ortalamasindan iyi bile olabilir. Yukaridaki cevaplarin bazilarinda da gene ahlaksizlik, sahtekarlik, yozlasmislik sanki bir tek turkiyedeymis gibi konusulmus.

bunaltıyor da kendim gidemediğim için ve gitmek için daha çok çaba harcamam gerektiğini hatırlattığı için bunaltıyor. bir de sosyal medyada şöyle bir durum var, olumlu şeyler daha az yazılıyor bence. insanlar çevresindekilere sürekli şikayet edemeyeceğinden sosyal medyada yazıp rahatlıyorlar. benim hesabım öyle günlük hayatta sürekli bunu konuşmadığım halde. kısaca, onlar da haklı sen de haklısın.

Bunaltıyor. Genelde bunları yazanlar Z kuşağı. Her şeyi kendilerinin bildiklerini sanıyorlar. Bilgiye tamamen kapalılar. En çok da doktorların yurtdışı muhabbetinden bıktım diyebilirim. Sanki dünyada ülke kalmadı da Almanya Türkiye'den gelmek isteyen bütün doktorları alacak. Başka Avrupa ülkelerinden tut Çin ve Hindistan'a kadar herkes en iyiyi istiyor.

Bir de gidebilen kişi zaten gider. Konuşmuş olmak için konuştuklarından bunaltıyorlar açıkçası.

bunaltıyor. ek olarak ''x ülkesi yeni bir su ürünleri mühendisi kazandı'' muhabbeti de çok bunaltıyor.

15 sene kadar önce bir arkadaş grubuyla birlikte yurtdışına taşındık, aramızdan ara sıra türkiye'ye geri dönenler oldu ama memnun olmalarına rağmen resmen peer pressure yüzünden yurtdışına geri döndüler.''yurtdışından taşındım'' dediğinde bahsettiğin ülkeye 2 gün kahve içmeye gelmiş insanlar sana hayatının hatasını yapmışsın gibi davranıyorlar çünkü.

ve bu yorumlar insanları kötü etkiliyor, sadece türkiye'de yaşadıkları için mesleklerinde asla başarılı olamayacağını düşünen insanlar görüyorum. aynı şey herhangi bir uğraş, hobi, hayata dair bir hedef için geçerli.

son olarak bu tarz siyah-beyaz ayrım yapan insanların kafasında yurtdışı neresi onu da anlayamıyorum. sydney ve cagliari'deki hayatı aynı görecek kadar yüzeysel bakmak maalesef bu şehirlerden de zevk alamamakla sonuçlanır diye düşünüyorum.

Kesinlikle katılıyorum ben aşırı sıkıldım ve böyle düşündüğüm için kendimi tuhaf hissediyordum. Ancak burada aynı fikirde olanları görünce bir nebze rahatladım.

Genelde her konuyu yurtdışına bağlayan kişilerin yurtdışında uzun süreli hiç yaşamamış insanlar olduğunu farkettim. Yurtdışında ekonomik refah, düşünce özgürlüğü vs muhakkak daha fazla. Yurtdışında yaşamak kötü demeyeceğim gurbetçiler gibi. Ancak uzun süreli yaşamayan insanlar home sick olmanın, başka bir ülkede ne kadar oralı gibi olursan ol yabancı olmanın ne demek olduğunu tatmamışlar. Bu yüzdendir ki gözlerinde çok büyütüyorlar.

Bir de sürekli Avrupa'dan bahsedip kendini o standarda çekememiş insanlar var ki benim en ciddiye alamadığım kesim. Tribünde bira içmek istiyor fakat çöpünü muhtemelen yere atacak. Turist olarak gittiği yerde bile kendini belli ediyor ancak yurtdışında yaşamak istiyor. Önce burada faydalı olamamış ki yurtdışında olsun.

bazısının sıkıntıları var. konusu bile açılmadan, sana öfkelenerek, zaten ülkeden gideceğim diyenler var muayenehanede.

bazısı çoluk çocuk

ateşi ilk yakanlar da gazeteci/siyasetçi yanında çalışan çömezler heralde.
nihayetinde 3 kenar internet gazetesi aynı konuyu manşete çekti mi, o konu gündem de yer ediyor. bu yol su yemek olarak geri dönüyor muhakkak.

dostum kesinlikle haklısın, bence bunun sebebi şu: eskiden insanlar yurtdışına çok daha kolay gidebiliyordu. yurtdışına öğrenci olarak, turist olarak vs gitmek çok daha kolaydı. giden insanlar, orada da insanların bir takım sıkıntılar çektiğini, oranın da kendine göre zorlukları olduğunu görüyor, tecrübe ediyordu, dolayısıyla evet burası zor ama orası da beni altın kaşıkla beklemiyor, orada da farklı bir zorluk var şeklinde bir tecrübe ediniyordu. şu anda insanlar gidemiyor, turist olarak bile tecrübe edemiyorlar. instagram'dan, youtube'dan edinilmiş bir yurtdışı tecrübesi var, içerik üreticileri de, paylaşım yapanlar da takipçi kasmak için her şeyin inanılmaz güzel olduğu bir hayali satıyor. yurtdışının zorlukları, kötü yanlarını gösteren bir video, genel narrative'a aykırı olduğu için izlenmiyor bile, arada kaybolup gidiyor. bir de yurtdışını gidip de bu ülkeden nefret eden insanlardan öğreniyorlar, ya adam gitmiş, burayla derdi bitmiyor. sal abi şu ülkeyi. evet burası bok gibi bir yer, sen de müthiş bir hayat yaşıyorsun. allah daha iyi etsin de sal kardeş şurayı.

tabii ki kıyaslanacak, tabii ki daha iyisi istenecek. tabii ki ülke olarak geliştirmek zorunda olduğumuz çok şey var. ama şu kuru kuruya "gidicem lan ben de gidecem, aslında siktir olup gitmek lazım abi" muhabbetinden ben de sıkıldım. burada akademisyen olacağıma orada dönerci olurum. ol kardeşim. ya ol ya da muhabbetini etme artık, yeter bıktık yani. bunlar kişisel tercihler, ülkem için giden tecrübe kazanan da iyi, gitmeyen kalan da iyi. ama bu kadar çok anlam yüklemek gerçekten bıktırdı.

bak mesela bir örnek vereyim; arkadaşlarla konuşuyoruz abi senin araba burada 500 bin tl orada 20 bin euro. evet kardeşim doğru. burada 3 sene kredi ödüyorsun aracının değeri döviz bazında bile benzer rakamlarda kalabiliyor. almanya'da 20 bin euroluk araç 3 sene sonra 5 bin euroya düşüyor. bu aracı sürmek için yılda 5 bin euro çöpe atar mısın? cevap, aa öyle miymiş. e işte diyorum ya, kolay olana inanmak dışında bir olayımız yok tc millleti olarak.

almanyaya göç etmeyi hayal ediyor adam. tamam çok güzel. yahu iki kelime almanca öğrenmemiş. lan internetten aç okursun, iki adım atarsın hayalin için di mi. yok abi. hasbelkader giderse de yerel halktan bağımsız bi getto kurmaya çalışıyor kendince. gittiğinde bile gittiği ülkeden izole kalmayı başabilen bir milletten ne bekliyorsun?

neyse yani insanlar özetle mutsuz. mutsuz olmakta haklı sebepleri var. bu sebeplerin bir kısmı ülke ve ülkenin yönetimiyle alakalı bu da %100 doğru. ancak bir kısmı da kişinin kendisiyle alakalı. insanların çoğu da suçu karşı tarafa atıp kendileri bir şeyleri iyiye götürmek için bir çaba göstermiyor. 20 ülkeden fazla gezmişimdir, mesela ben sokakta rastgele biri tarafından bıçaklanabileceğimi gerçekten kafaya taksam, anında psikoloğa giderim. bunun burası ile alakası yok, kendinde bir psikolojik problem var bunu çözmen lazım. ya da maddi olanaklar evet kısıtlı, daha çok kazanmak için ne yapabilirim? yabancı dilin var mı? yaptığın işin önü açık mı? kariyerin daha nereye gidebilir? bunları konuşmaktansa abi dönerci olacaksın var ya mustang'e bineceksin geyiği yapmak daha kolay oluyor, acı ama gerçek.

Bu sinir bozucu olsa da normal bir davranış. Bugün 20'li hatta 30'lu yaşlarında olan insanlar kendilerinden önceki jenerasyonlardan farklılar. Türkiye'nin 2000'ler öncesi yaşadıkları ekonomik ve siyasi çalkantılarda, o dönemin gençleri şimdiki kadar imkana sahip değildiler, dertlerini çekerken Almanya'da, Amerika'da vb. nasıl hayatlar yaşandığını, akranlarının nasıl fırsatlara sahip olduğunu an be an görme imkanları yoktu.

Bugün ise haberlerle, sosyal medyayla, arkadaşları vasıtasıyla vb. dünyadan haberdar olmayan 35 yaş altı kimse kalmadı. Üstelik bu insanların tamamı 10-15 yıllık ekonomik büyüme dönemini, görece stabil döviz kuru zamanlarını yaşamış; bu sayede belki sosyal seviye atlamış, kariyer yapmış, yurtdışı görmüş hiçbiri olmasa yine evinde, cebinde interneti olan insanlar. Bir ekonomik ya da siyasi kriz yaşandığında kendi bilgileri dahilinde yurtdışındaki insanlara bakmaları, onlara öykünmeleri normal. Burada tabi ki bazı çıkarımlar çok yüzeysel ve "Yurtdışı" hiçbir sorunu olmayan, her şeyin mükemmel olduğu adeta mitolojik bir noktaya da çıkartılıyor ama insanların "Demek ki kaderimiz bu" demektense "Ulan millet ne güzel yaşıyor, bizim neyimiz eksik" demesi daha iyi, belki hemen olmasa da orta-uzun vadede bir şeyleri değiştirir.

Tabi diğer bir etken de insanların yorgunluğu. Bugün sokak röportajlarına bakarsanız 8 yaşında çocuklar bile dolar kurundan, faiz oranından falan bahsediyor. Bu gündem çok yorucu ve insanların olmayan umutlarını daha da tüketiyor. Bu noktada insanlara suç bulamıyorum çünkü bu yönetimsel bir tercih. Bugün güdülen siyaset partilerin kitlelerinin politize olması üzerine. İktidar istiyor ki tüm seçmen kitlesi konsolide olsun, her an her politikasını savunsun. Ha keza muhalefet de insanların tepkilerinin canlı kalmasını istiyor... Bu durumda her konunun siyasete çıkması, o tartışmaların da bir noktada "Ulan yurtdışına bak adamların kafası ne kadar rahat" seviyesine gelmesi bence normal. Ülke sadece ekonomik ve siyasi değil, mental açıdan da zor zamanlardan geçiyor.

Ben de gitmeyi düşünüyorum ama başka çarem olmadığı için. Yazılımcı olmuş olsam, doktor olmuş olsam gitmeyi düşünmezdim. Uzman doktorun maaşına yakın bir para kazanabilmem mümkün değil mesela.

Dil bilmeyip falan gideceğim diyen tipler de var. Bunlarla muhabbet insanın modunu düşürüyor açıkçası. Evlenmiş, çocuk yapmış buna rağmen kafasında gitme hayalleri falan. Yapılmaz değil yapılır ama çok zor iş gerçekten.

Anadolu'da okumuş hiçbir dersi ingilizce almamış bir doktorun gittiği ülkenin dilini ana dili gibi konuşabilmesi lazım. Ayrıca gidilecek ülkede en azından bir diploma almış olmak çok önemli. Bu işleri araştırmış biri olarak söylüyorum bunları.

Ben de imkanım neye el veriyorsa onunla iyi hissetmeye çalışırım hep ama sorun şurada imkanlar günden güne daralıyor, kendimizi birazcık iyi hissetmek için yapacağımız şeyler yine ülkenin durumu kaynaklı bir yerlere tosluyor.

Ben kendi adıma yurtdışında hiç yaşamadım, 1-2 haftalık tatiller dışında herhangi bir ülkeyi tecrübe etme şansım olmadı ama ben de ister istemez şöyle bir kıyaslama yapıyorum, 10 sene önce 20 sene önce son derece rahat yapabildiğim şeylere bugün ulaşamıyorum, sadece maddi anlamda da değil, zihniyet değişti, çevre değişti ve günden güne kendimi bu yeni insanların bulunduğu yere ait hissetmez oldum, sürekli bu durumla yüzleşmemek için hayatımı daraltmak durumunda kaldım, bu tutumun da bir maliyeti oluyor ve insan bunalıyor, bunalınca da içinden atmak istiyosun.

O nedenle bu tarz yazılara denk geldiğimde çok da bunalmıyorum ve anlıyorum yazan kişinin duygularını, zaman zaman olumsuzluk duymaktan sıkılsam da, ortada hiç sorun yokmuş gibi yaşayanlar, bir nevi mış gibi yapanlar beni daha çok bunaltıyor, ha gerçekten aşmış olanlara bir dediğim yok onlara ancak imrenirim ama ‘hep olumlu olmalıyız’ durumu da beni boğuyor.

Yani insanlar tükendiği ve inanılmaz mutsuz olduğu için anlayışla karşılıyorum, ama kendimi uzak tutmaya da çalışıyorum bu sohbetlerden.
Beni daha çok sinir eden şey bilmedikleri konularda yurtdışı guzellemeleri yapmaları insanların. “Ya zaten avrupada herkes X” “devlet Y yapıyor” falan gibi olmayan artık nerden de duyuldugu belli olmayan garip idealler yaratıyorlar. Bu memleketlerde taciz, tecavüz, ırkçılık, dolandırıcılık, suç, saçma politikacılar, cinsiyetçilik yokmuş gibi. Ha bizdekinden iyidir kötüdür bakın bununla ilgili bir şey demiyorum. Kastettiğim buraların masalsı harikalar diyarı olarak yansıtılması. Yani Amerikadan guzellikler diyarı diye bahseden birine “hmm, tabii orda da ırkçılık var” falan deseniz “ya bırakıcaksın ırkçılığı” diyorlar mesela. E bu nasıl bir arguman? Ne demek ki bu?

Konuyu değiştirmek gibi olmasın ama ben bu spektrumun diğer ucundayım. İki sene kadar önce Turkiyeden tasındım. Ustumdeki tek baskı “hayatın tadını cıkarma” konusunda. Herkes surekli “sen neyse ki kurtardın kendini” diyorlar, hep bir refah ve mutluluk baskısı. Türkiyedeki insanlarla olan iletisim dönüp dolaşıp “bizi de aldırsana ehuıehueh” şakalarına geliyor. “Bizim çocuk da biraz buyusun yanına gonderelim” gibi garip soylemler. Erkek arkadasım da bazen “beni de kurtar burdan ya” falan diyor yarı ciddi. Yahu evlenmeden oturma izni olmuyor yaşadıgım ülkede, insanların karısına kocasına bile vize çıkmadı iki senedir, e hadi getirdim buraya ne iş yapılacak? Vs derken birden kendinizi sırf yurtdışına gittiğiniz için hazır değilken evlenip çok da tanımadığınız iki çocuğun sorumluluğunu alma ihtimalini düşünürken buluyorsunuz. Olacak iş değil de, bahsettiğiniz sohbetin diğer yönünü anlatmak için soyledim. Kimse de fikrimi sormamıştı gerçi, sorry.

Kendi yatırım algımdan bahsedeyim, belki faydası olur: Öncelikle TL bazlı yatırım çok mantıklı gelmiyor, zira hisselerin fiyatları TL bazında yükselse de dolar bazında ya düşüyor ya da en iyi ihtimalle aynı kalıyor. Burada tabi ki yatırımın süresi önemli ama döviz bazlı hisse yatırımı bence daha mantıklı. Gayrimenkul yatırımına hiç girmem; eğer içinde yaşayacaksam ve bana hayat güvencesi olacağını düşünüyorsam ev alırım ama zaten bu sorunum yoksa yine TL bazlı gayrimenkul yatırımı yapmam, zira bu da aynı kur derdinden muzdarip, üstelik likit değil, bir de üstüne eskiyor, kira alıyorsanız gerçek enflasyon oranında artıramıyorsunuz, haliyle geliri de TL bazında enflasyonun altına düşüyor, üstüne bir de bakımı vb. var...

Amerikan hisseleri olabilir; incelediğim, bildiğim hisse varsa alırım, yoksa ya da riski dağıtmak istiyorsam ETF alırım.

1. Kredi cekip hisse senedi almak risklerinden genel olarak tavsiye edilmez. Yani bu ABD'deki genel yatirim yaklasimi ki faizlerin sifira yakin oldugu bir ortamdan soz ediyoruz.
2. Arsayi nerede ve neden aldiginiz onemli. Herkesin bilmedigi bir seyi biliyorsaniz ve degerleneceginizden eminseniz baska.
3. Amac temmettu ise Apple dise dokunur bir temettu vermiyor. Apple'in ozelligi stock buy back falan yapmasi ve anaparanin coskulu bir artis trendinde olmasi (son 1 senede %33). Temettu arayisindaysaniz (ki anlamsiz bence) baska sirketler var mesela ExxonMobil, Philip Morris, Unilever vs.
4. YTD :p

Ruhen+1

Açık havalı yerleri deneyebilirsiniz. Her yerde ısıtıcı var artık..dipdibe olmamak baya riski azaltan bir şey.

Biz açık hava restoranlarında yiyip içiyoruz artık. Geçenlerde bir ingiliz üniversitesinin yaptığı araştırmaya denk gelmiştim; en az riskli yerler olarak açık hava restoranlari gösterilmişti (AVM, sinema, konser, kapalı alan restoranlari gibi yerler vardı). Aşırı kalabalık olmayan, açık havadaki yerlerde risk o kadar yüksek değil muhtemelen. Bulursam eklerim buraya.

He avmlere gidin, tıklım tıkis yerlerde oturun demiyorum tabii ama kız arkadaşınızla ortak bir noktada bulusabilirsiniz zira evli olmayan ya da aynı evde yaşamayan bir cift için hele bir de aile evlerinde yasiyorlarsa bulusabilecekleri yerler sınırlı zaten.


Virüsü hafife alin demiyorum, bulaşmaz demiyorum asla yanlış anlaşılmasın. Sadece konuşarak ortak nokta bulabilirsiniz.

"Pandemiyi yaşayış tarzı" bir kırmızı çizgi haline getirilecek bir şey mi sizce? Şu açık ki cafe ve restoranlara gitmediği halde hasta olan çok kişi var. Birçok kişi hayatta kalmak için çalışmak ve bunun için de toplu taşıma kullanmak zorunda. Bu kişi siz de olabilirdiniz, hala olabilirsiniz. Eğer çalışma şekliniz bunu gerektirirse bunu yapacaksınızdır da. Çünkü para kazanmalısınız. Kız arkadaşınız toplu taşıma kullanmak zorunda kalacağı bir işte çalışıyor olabilirdi, bu durumda onunla görüşmeyecek miydiniz iki yıl? Görüşüyorsanız risk anlamında bunun restoranda oturmaktan çok da bir farkı yok açıkçası.

Böyle bir konunun kişisel alanınıza saldırı olarak gördüğünüz bir hale dönüşmesine göz yumarsanız işiniz zor bence.

İki tarafın mutlu olacağı bir senaryo mümkün görünmüyor çünkü anlattığınız göre siz tamamen kırmızı çizgi çekmişsiniz burada. Kız arkadaşınız sizinle bu zamana kadar ortaklaşmış görünüyor, şimdi bundan sonra cevap sizde; ortaklaşmak için siz ne yapabilirsiniz? Gitmeye başladınız ve sonra bundan vazgeçip artık bunu yapmamaya karar verdiniz, peki sonra? Yani iki yıl geçmiş, belki bir bu kadar daha zaman geçecek bu belirsiz bırakmak için çok uzun bir süre ve bu kişi sizinle birlikte durmuş.

Tabi ki sağlığınız önemli, ancak şunun farkında olmanız da bence önemli; kovid hayatımızda kalıcı. Bir aşamada evde kalmaktan vazgeçeceksiniz, bence bunu değer verdiğiniz bir ilişkinizi kaybettikten sonra yapmayın.

Kız arkadaşınız haklı görünüyor.

Benim erkek arkadaşım sizin gibiydi, ben de sizin kız arkadaşınız gibiydim. yazımdaki dilden anlamışsınızdır zaten. neticede o covid geçirdi, bense hasta bile olmadım iki yıldır. hastalık aile arasında çok daha rahat bulaşıyor. ailenizde dikkatsiz tek bir kişi olması yeter. dışarda sosyal mesafeye ve sosyal mesafenin korunamadığı yerde maske kullanımına dikkat ederseniz sorun olmuyor. elimizden tek gelen bu.

ben işim gereği zaten genelde evde bulunduğum için bundan faydalanıp çaktırmadan karantina uyguluyorum bu tip pik dönemlerinde.

görüş farklılıkları olabilir tabii ki, yani "ne olacaksa olsun" falan da diyebilir insan ama mesela şu andaki gibi istanbul'da her şey kıpkırmızıyken hâlâ "nereye kadar?" falan demek de biraz cehalet bence.
sizin yerinizde olsam, benim için asıl mesele bu olurdu.

yani bu süreçte salgının seyrine göre sosyalliği arttırıp azaltacağız mecburen.
herkesin dediği gibi açık hava ve buna uygun restoranlar diyorum ama sabah orada, akşam burada bulunup sonra sizinle açık havada otururken gelip sarılıp öpecekse, o da anlamsız.

Biraz daha detay gerekiyor bence tam anlamak icin. Yani dısarı cıkmak istememeniz sevgilinizle gorusmeyi de reddettiğniz anlamına mı geliyor? Bu bir problem. Ya da gorusuyorsunuz ama evde oturuyorsunuz ve yemegı yapmak, kahveyi hazırlamak falan onun ustune mi kalıyor? Bu da bir problem. Evde takılıyorsunuz ama her gorusmeniz birbirinin aynısı bir “yemek/netflix” tarzı döngü mü? Bu da buyuk bir problem.

Siz de haklısınız ama yaklaşım ve yaratıcılık önemli burda. Kız arkadaşınız suslenip hazırlanıp dışarı çıkmayı özlüyor olabilir. Çözüm - açık havalı teraslı bahçeli restoranlar mesela.
Sürekli yemek ve is yapmaktan bunalmış olabilir. Çözüm - sizin bunları devralmanız veya başka şekillerde çözmeniz olabilir.
Sürekli evde oturmaktan bıkmış olabilir. Çözüm park, bahçe, orman, kahvenizi alıp deniz kenarında yürüyüş gibi şeylerin her buluşmaya yedirilmesi olabilir.
Yani tamamen uzlaşma isteğinize kalmış bir şey.

Ye.
Olsa olsa lezzeti azalmıştır.

Ben çok yedim bişi olmuyor hatta güzel geliyor yoklukta

Yemezdim ben olsam, kısa süreli peynir vb dolapta saklandığı için yiyebiliyorum ama paketli ürün ve uzun süre olmuş Haziran'dan beri. Bilemedim://

Eğer kokusunda ve dokusunda bir bozulma, küflenme vs. yoksa gönül rahatlığıyla ye.

Afiyet olsun.

Yemezdim ben olsam +1

Yerdim. Sen de ye.

Hayır, sigarayı bıraktığınız veya azalttığınız zaman sigara içtiğiniz ya da daha fazla kullandığınız zamana göre ağız bakımınıza daha çok özen göstermelisiniz çünkü bakteriler daha rahat üremeye başlar. Dişlerinizi düzenli (ve düzgün) fırçalamıyorduysanız günde iki kere fırçalamaya başlamanız iyi olur. Eğer dişlerinizi fırçalarken diş eti kanamanız oluyorsa ağzınızda diş taşı oluşumu çoğalmıştır (ki sigara da içiyorsunuz zaten) bunları gidip temizletmeniz lazım yoksa diş etleriniz zor zamanlar yaşayacak.

hemen yapın. çek cumhuriyeti uzun sürebiliyor. oraya okumaya gitmiyorsan, bir okulda vs. kaydın yoksa nasıl öğrenci olarak vize başvurusu yapılabilir bilmiyorum. turistik olması lazım bence.

edit: prag üniversitesine ne için mail attınız?

orada ogrenci degilseniz ogrenci vizesi olmaz haliyle, turistik olacak. turistik vizeyle para kazanmak falan yasak, "sokak muzigi yapicaz kazandigimiza bakacaz" diye konusmayin sakın. ayrica sokakta polis falan "siz hayirdir" derse problem olabilir.

omicron durumuna bakilirsa subatta turistik prag'a gidebileceginize pek ihtimal vermiyorum ama deneyin tabii.

sponsorluk konusunda, kiz arkadasina birinin sponsor olmasi gerekecek evet. para kimin hesabindaysa onun banka dokumleriyle beraber sponsor olacagina dair taahhut gerekecektir.

pastil alın. soğuk algınlığı ilaçları daha ziyade ağrı kesici ve ateş düşürücü. eğer ciğerleriniz dolu değilse öksürük genel olarak boğazınızdaki fiziksel irritasyondan dolayı ortaya çıkıyor bunun için de boğazınızı rahatlatmalısınız. hala satılıyor mu bilmiyorum ama tylol hot gibi şeyler de olur.

Bence git acile çünkü gece artar öksürük atakları.

Evet geceleri uykudan uyandırıyor resmen. Sadece boğaz sıkıntılı değil, ciğerler dolu sanırım. Doktora gitsem antibiyotik verir muhtemelen

Aile hekiminize gidin

bazı hatlar mesaj gönderemiyor yurtdışına, ya da kontörlüyse yine atamıyor, ben bi yıldır aktive olmasını bekliyorum mesela, yani olmadıysa bi sorun var demektir müşteri hizmetlerini arayıp sorabilirsin hattın.

yoluna göre değişir. paralı yollarda gidebildiğim kadar hızlı gidiyorum. bazı yollar 120 ile gitsen bile bitmiyor. üzerine illaki çıkılıyor, limitörü çok gördüm.

ilk kez uzun yola çıkacağınızdan dolayı yolu bilmediğinizi var sayıyorum. 120 km hıza ulaşmayın bile. çünkü türkiye yollarında ansızın hayvan çıkabilir, çukura veya su birikintisine girip kaza yapma olasılığınız yüksek.

Yoldaki hız sınırlarına uyarsanız hem ceza yemezsiniz, hem de güvenli seyahat edersiniz.

132'yi geçmiyorum, bildiğim yollarda 120-132 arasında seyahat ediyorum. İki sebeple;
1.si devlete para kazandırmak istemiyorum.
2.si kullandığım aracın daha üstü hızlarda beni koruyacağına inanmıyorum.

Otoyollarda gişe, mola ve trafikten dolayı ortalama hızınızın 120 olması için çok sık 140 üstüne çıkmanız lazım. Türkiye'de genel olarak otoyolda ortalama hız 100 civarlarında. Google o sebeple 5 saat vermiş.

132'yi geçmem. Tabela 50 derse de 53'ü falan geçmem kuralları beğenirsiniz beğenmezsiniz ama gerekli olduklarını düşünüyorum, dandik bir kazada ölmeyecek kadar değerli bir canım var.

kişiden kişiye değişiyor.
Ben hız sınırını asla geçmemeye çalışıyorum. Hem ceza yemek istemem hem de Dünya'nın binbir türlü hali var, birisi yola atlasa, öndeki arabadan düşse, göktaşı çarpsa ben 130 değil 140'la gidiyorum diye birisine zarar verirsem vicdanım beni mahveder.
20 dakika erken çıkıp hız sınırını aşmadan gidin bence.

Tüm yol için ortalama kilometre hesaplarken 120'yle hesaplamak pek doğru olmaz çünkü gişelerde duruluyor, tünellerde yavaşlanıyor, mutlaka tuvalet-su içme için duruluyor vs.
Hep 150 km hızla bile gitseniz tüneldi, gişeydi, virajdı, sol şeritte yavaş giden arabaydı derken ortalama hızınız çok daha düşük olur

normal şartlar altında 120-130 civarında gidiyorum. kurallara uyarak gidiyorum genelde, o kadar acayip bi acelem yok. tünellerde falan yavaşlarım yani mesela.

hız sınırlarını aşıyorsam da 140-150 için aşmam, 190-200'leri bulurum ama hem aşırı benzin harcıyorsun hem ceza hem ölüm hem de birini öldürme riskin var. mallık yani ama bir iki kere yapmışlığım var. bana kalırsa 140-150 ile gitmek hem ceza riski hem de ceza riski + yakıt/performans açısından aşırı saçma. 140 ile gideceğine 130 ile git insan gibi. karadeniz otoyolunda bir hayvana çarptım mesela durduk yere, hızlı gidiyor olsaydım kesinlikle ölmüştük, tr yollarında ne olacağı belli olmuyor.

Hız sabitleyiciyle 133 km/saat hıza kurar giderim. GPS ile ölçtüğümde 129 gösteriyor, hala yasal limit içindeyim.

Aşırı pahalı otoyollardan (Kuzey Marmara, İzmir Otoyolu) birindeysem, ve 5-6 araçlık bir konvoy halinde 160-170 giden birileri varsa peşlerine takılabilirim. Ama tek başına bir araç olarak bunu yapmam.

Zira otoyollarda köpek, kedi, bazen domuz gibi hayvanlar çıkabiliyor. Ya da birileri aniden sol şeride atlayabiliyor. O yüzden riskleri göğüsleyecek önümde en az 3 araç olmalı. Hem görünürlüğü de artırmış oluyor.

bos ve 3 -4 seritli otobanlarda 130-140 ile gidiyorum ama kontrolluyumdur. bassam 150 falan da yapar ama kendimi max 140 ile kisitliyorum. aracim da 150 uzerinde pek guven vermiyor zaten.

450 km yok cok uzun bir yol degil. bos yollarda arabam nasilsa kaciyor diiye abartmadan orta seritten devam edin. guvenlik onemli. o yuzden 120-130 max iyidir.

Artık yakıt maliyeti de önemli bir kriter. 90-100’de 5,5; 120-130’da 7; 150-160’ta 10 litre/100km gibi ortalama yakıt tüketimi de benim için önemli kriter. Ayrıca ilk uzun yol tecrübesi için bir yoldaş bulmanız çok avantaj sağlar. Bla bla car vb uygulamalarla birilerini bulabilirsiniz. Hem masrafa hem yolculuğun katlanılır olmasına katkısı olur

131 ile başlıyorum, mesela saat 17.15 varış saatimken yarım saat mola verdim diyelim, tekrar yola çıktığımda 17.45 gösteriyor. Varış saati 17.15 gösterene kadar 180-200-220 gidiyorum. 17.15 olunca tekrar 131’e dönüyorum. Sonra mola verirsem, aynı taktik devam.

Bu zamana kadar bir kere bile ceza yemedim.

Önceden Twitter Instagram vs kendisine ulaşmayı dene bence.

@kisa Ulaşıp ne diyebilirim ki peki :’(

Derdini anlat işte.
Ben sizi çok beğeniyorum,.hayatımdaki dönüm noktalarında eşlik ettiniz, üzerimde etkiniz çok büyük. Bu gelişinizi yakalayabilecegim tek fırsat olarak görüyorum. Konser öncesinde ya da sonrasında çok severek dinlediğim şu albumunuzu imzalarsaniz çok mutlu olurum, çocuklarıma saklayabilecegim, belki ilham olabilecek bir hatıra olsun isterim

Guvenlige donem baski plak verip kulise girmisligim var.

Ara dinkjian'i gorelim derken ustune bi de baktim brenna maccrimmon da orda. Acaip keyifli bi yarim saatti.

Bu plak bende dahi yok demisti :)

@brkylmz tamam süpermiş de ben nasıl gireyim peki?

Kulis kapisindaki guvenlive durumu izah ederek hocam :)

Direnç bantlarını deneyebilirsin. Aslında tüm vücut için kullanılabilirler.

www.youtube.com

merhabalar,

@unabomber

stepper denilen alet bacak kası çalışması için uygun bir alet değil gibi geldi bana daha çok yağ yakımı için.

@nord

bende direnç bandı var, belki yapılabilir o hareketler. ama evime kullanışlı bir leg curl makinesi almak isterim fakat böyle bir ürün yok piyasada sanırım.

En son 6-7 sene evvel iş bankası benden alıyordu. 2 fatura istediler, bağladım otomatiğe hala öyle. Otomatik faturaları iptal etsem alıyor mu bilmem...

almıyorlar, kaldırıldı zaten çoktan.

Birkaç ay önce bankalar tekrar alabilme hakkını elde etti diye hatırlıyorum. Ama uygulamada su an benim kullandığım bankalardan alan yok.

valla bende satacağım şu an. satmak almak kadar stresli.

bloke çek ile alın bence. ortalık dolandırıcı dolu.

Bmw ye ilk sahibi biner. Sonraki sahiplerine ise BMW biner.

Belki Evrim Ağacı'nın videolarından öğrencilerinizin ilgisini çekebilecek bir video bulabilirsiniz. Sonra da üstüne sohbet edersiniz.

Sayısal bir dersimde Atatürk ile ilgili bir video izlemek istemezdim açıkçası. Dersin konusuyla ilgili popüler bilim videoları mutlaka vardır.

Alanınız neyse, hangi konu önemliyse anlatacağınız en iyi şekilde o konuyu anlatın. 30 öğrenciden 5 tanesi bir şey öğrense onlar için faydası olur. "Açıkçası çocukların bir şey öğrenecek/dinleyecek hali yok." Yaşın yanında kuruyu da yakan bir düşünce.

@cosmicstring +1, ben olsam şikayet etmezdim ama memnun olmazdım veli olarak.

Yukarıdakiler +1

Bir de açık açık yazayım; amacınız süre doldurmak değil de gerçekten ufuk açmak ise video tek başına işe yaramaz hocam. Videonun belirli kısımlarında es verip konu hakkında konuşmanız gerek. Sonrasında yine video hakkında çocuklarla konuşmalısınız. Ve tabii ki sayısal bir video olması, konulara ucundan da olsa dokunuyor olması iyi olur. O nedenle Atatürk ile ilgili tarihi bir video izletmenizi önermem.

Öncelikle bütün öneriler için çok çok teşekkür ederim.

Yazıda sanırım yanlış anlaşılacak şekilde yazmışım ama "çocukların bir şey öğrenecek hali yok" dememin sebebi hepsi hasta. Bu haftaki online bütün derslerine yok yazılmamak için girecekler. Tek bilinmeyenli birinci derece denklem bile sorsam yapacak durumda değiller şu an ne yazık ki :)

Amacım süre doldurmak asla değil. Genç arkadaşlarımla birlikte canavar gibi ders işleriz normalde :) hazır ellerinde ekran varken (okulda böyle bir imkanımız yok) sadece bu hafta onlara bir kıyak geçmek istiyorum o kadar, ilgi alanlarında olan bir şeyler izleyelim ve üzerine konuşalım istedim.

İstistasız hepsi Atatürk ile ilgili kitaplar okuyorlar, o nedenle Atatürk konusunu seçmiştim ama önerilerden Evrim Ağacı fikri daha iyi gibi geldi. Konularımıza uygun bir video izleyip üzerine fikir alışverişi yapabiliriz belki.

Vazifesiz veli ihtimali de var, evet :(

Tekrar teşekkürler.

Ataturkun yurtdisina gonderdigi muhendis bilimadami vs. olan insanlarda olabilir.

muhtemelen cam fitillerine bulaştığı için oluyor.

cam fitillerini söküp temizle ya da değiştir

10 cm 8 ohm diye arattığımda 150 250 watt hoparlörler çıkıyor ve sanırım bunlar da araba tesisatı için.

bulabileceğini sanmıyorum.

hoparlör üzerindeki kodu yazınca bi kaç sonuç çıkıyor

www.ebay.com

ayrıca kodu yazdığımda 4 ohm diyor , gerçi görselde de 4 ohm yazıyor zaten.

Evet 200 watt falan çıkıyor baktığımda.
Hangi kodu yazdiniz fsw402 olani mi? Son hanesini de anlayamadim ben.

Sanirim 4ohm yazıyor arkasında, o da tam okunmuyor ama 4 gibi. Yani 4ohm 20 watt seklinde olsa uygun mu olacak acaba

FSW402B 4 ohm yazıyor hoparlörün arkasında

evet uygun olur da bulabilir misiniz hiç bi fikrim yok.

Peki 20watt değeri nedir acaba? Max 20watt mi olmalı demek bu? Daha düşük olsa duzgun calisir mi mesela

watt bildiğimiz gibi bir güç birimi, dolayısıyla 20 watt dediğimizde hoparlörün gücünü belirtiyor.

sizin ses sisteminin bir preamplisi var, fişe takıyorsunuz ve açtığınız ses seviyesine göre çalışıyor, yani tasarımı dolayısıyla 20 watt takılmış. 10 watt olursa ses açtığınızda hoparlör tekrar patlayabilir. yüksek olursa ne olur bilmiyorum.
ayrıca bu hoparlör parçaları, tiz, mid ve bas olarak ayrılıyor,

size bas yani woofer, 4 ohm, 20 watt, 10 cm çapında hoparlör lazım, bulabileceğinizi sanmıyorum.

tabi kalkıp da 20 watt hoparlör yerine 100 watt takarsam ne olur diye denemedim tabi.

Anladım. İlginç bulunamamasi ama ya :/ bulurum sanıyordum. Tamir mi ettirmek lazim o zaman bunu acaba

profesyonel hoparlörler tamir ediliyor membran falan değişiyor da sizinkine değişir mi bilmiyorum, bir de bu ütü gibi her elektrikçinin veya elektronikçinin yapacağı bişey değil. hoparlör tamircisi bulmanız lazım.

@alperz, olur mu hocam bu 8 ohm diyot sarece kac watt yazmıyor. Bir de benimki sanirim 4ohm

sordum, onlarda da yokmuş :) hiç bir yerde yok resmen

Valla kullaniyorum ancak duzenli degil. Ne zaman aklima gelirse o zaman aliyorum. A-E vitaminleri.

D vitamini ve bazen magnezyum kullanıyorum.

Supradyn vs gibi multivitaminlerin pek yararlı olmadığını okumuştum.

d+c+magnezyum+kalsiyum+multi

A vitamini gibi bazı vitaminler uzun süreli kullanıma uygun değil karaciğerde birikiyor. B vitamininin de fazlası idrarla atılıyor faydası olmuyor boşuna para veriyorsunuz. O bakımdan bence en güzeli 2-3 ayda bir sağlık ocağına tahlil verip doktor önerisiyle takviye kulanmak.
Ben sadece b12 iğnesi oluyorum emilim sorunum yüzünden. Dediğim gibi tahlilde düşük çıktığı zamanlar alıyorum.

Senelik yayıyorum, kışa girerken bir kutu multivitamin kullanıyorum (solgar vm2000) kışın kullanmıyorum mandalina ve portakal yiyorum hergün c vitamini için, beta karoten için kabak tüketiyorum sık sık.

Yazın demir kullanıyorum (solgar gentle iron 17mg)

Kendimi halsiz hissettiğim dönemlerde de herhangi bir c vitamini efervesan tableti alıyorum.

Evet

pasaportu yenilemene gerek yok. Git nüfus dairesine durumu anlat. damgasız ek bir pasaport veriyorlar bildiğim kadarıyla.

Öncelikle geçmiş olsun. Ben hastanede yatarken bana Dr lar ev yoğurdu ve yeşil biber yememi önermişti. Bir de Dr a c vit, d vit takviye vs sorup ona göre alın. Tekrar çok gecmis olsun. İyi olacaktır endişe etmeyin.

çok geçmiş olsun. kefir, sarımsak, yoğurt, sıkma %100 meyve sularından (portakal, nar suyu), d vitamini takviyesi götürebilirsiniz.

geçen sene annem ve babam da hastaneye yatmıştı. bu durumda moral de çok önemli olduğundan meyve suyu yanında kurabiye, bisküvi vs annenizin sevdiği, kendini iyi hissettirecek yiyecekler de götürebilirsiniz, zararlı olmayanlardan.

bir de apitera’nın ballı, propolisli, şu katlamalı 7’li paketlerinden alıyordum, seviyorlardı.

inşallah en kısa zamanda toparlar anneniz, acil şifalar...

Su, karton bardak, peçete, ıslak mendil, meyve suyu

Kekik yağı, beta-glukan hapı.

Freelance degilim ama home officeim.

Sosyallesemiyorum. Kiz arkadasim olmasa kafayi yerim.

Freelance olmayan homeoffice çalışanım 2017'den beri. Floydian+1 sosyalleşemiyorum. Ortak çalışma alanı veya arkadaşların ofislerine yancı olmayı düşünüyorum arada bir.

homeoffice, sosyalleşemiyorum +1

işten başka sosyalleşme ortamımız yokmuş resmen, ne acı.

ofissizler diye bir oluşum vardı, farklı meslek ve disiplinlerden freelance çalışan insanlar bir araya gelip ortak bir mekanda çalışıyorlardı, pandemide ne yaptılar sekteye uğradı mı bilmiyorum fakat bi araştır istersen

Geçen sene "adı üstünde iş arkadaşı, arkadaş değil" cümlesini kurmuş biri olarak şimdi hem ayrıldığım hem de işyerimiz kalıcı uzaktan çalışmaya geçtiği için ben de dertliyim :D

Haftada bir işyerinden birkaç kişi "iş çıkışı bar kültürü" bunu diriltmeyi planlıyorum. Board game'leri öğrenip oradan sosyalleşmek de istiyorum ama hem türk hem nerd insanlardan korkuyorum.

haftada belirlediğimiz bir gün ofise gidip, sonrasında da beraber içmeye gidiyoruz genelde. işteki kişiler kafa insanlar, beraber bir şeyler yapmak keyifli oluyor. bir de yine üniversiteden konuştuğum bir iki arkadaşım var, onlarla görüşüyorum.

ha bi de geçen bi iş görüşmesinde home office çalışıyorum keşke ara sıra ofise gidebilsem deyince billur geçtiler. mesafe çok uzak tabii falan dedim, yoo bizim de burada çardağımız var horozlarımız var falan diyorlar.

ne full ev, ne full ofis. hybrid çok ideal geliyor bana şu an.

iş harici arkadaşlarımla görüşüyorum iş dışında. ya da karşı cinsle buluşmalar işte.
işten hiç arkadaşım olmadı zaten.

bi insanın tüm sosyalliği işten ibaret olmamalı ki zaten bence iş sosyallik değil.

Arkadaşlar Tinder Okcupid öcü değil. Eğer düzgün fotoğraf koyup amacınızı yazarsanız gayet de arkadaş bulabilirsiniz. Ben asıl arkadaş grubu kurmak için bir app bekliyorum böyle 5 kişilik gruplara karakter özelliklerimizle aday olup, gruba neler katabileceğimiz vs içe dönük dışa dönüklükle karma, her gruba en fazla 1 tane çapkın kadın veya erkek olsa. Bir grupta en fazla 1 adet sevgili gibi basit kurallar. Yok hiç basit değilmiş :) Ama bir nevi casting tadında keyifli olabilir. Çok seçici olduk, içinde farklı dinamikleri olan arkadaş gruplarımı özledim.

yoga stüdyosuna kaydoldum, oradan arkadaş buldum. ama o olmasa sosyalleşme gruplarına girecektim artık ankara’daki activuss, friend active vs. (6 senedir home office)

Hayır bir de sosyalleşme uygulamaları berbat. Zamanında meetup kurdum, 7/24 elon musk paylaşıp grind mindset falan yazıp duran çöp insanların grupları vardı sadece ankara'da.


@sadegazoz Ayrılmamdan ve sevgilimden önce Tinder'dan tanıştığım 4-5 kişiyle hala arkadaşım, ama zaten en yakın arkadaşlarım da kadındı, çok yakın erkek arkadaşım yok resmen bir tane var. O platformlarda da standart arkadaş aramak için tercihlerini değiştirip gereksiz erkek flörtüne maruz kalmak istemez kimse :/

Pandemi sayesinde home office tadına baktım ve bırakamıyorum. Asla dönmek istemiyorum ve yavaş yavaş işe çağırmaya başlayacakları için remote iş arayışına girdim. Benim sosyalleşmeme eksi bir yönü yok hatta çok büyük artı. Mesai bitince hemen sahile iniyorum, 10dk sonra arkadaşlarımla buluşuyorum, yarım saat sonra sporda oluyorum. İşe gidiyor olsam tüm zamanım trafikte geçecekti. Yöneticimle de bu süreçte iletişimi koparmamak için iş çıkışı yemeğe çıktık hep. Sonsuza kadar böyle devam edebilir.

öncelikle normal ofis hayatına göre daha çok zaman var, bu zamanı yine insanlarla tanışmak için kullanmaya çalışıyorum. mesleğim için olan sosyal medya platformları, facebook grupları çok işe yarıyor. yine mesleğim ile alakalı olan her türlü etkinliğe katılmaya çalışıyorum, konunun ilgimi çekmesi çok farketmiyor. tanıştığım insanlara birlikte çalışabileceğimiz projeler veya gidebileceğimiz yeni etkinlikler öneriyorum, bu durumda genelde arkadaşlarını da davet ediyorlar, grup genişliyor vs.

Evden çalışıyorum, yazın mesela kız arkadaşım yoktu, sahilde sokakta muzik yapanlara katilmistim ben de soylemistim. Duyan geldi gören geldi derken kalabalik olduk.

Sonra ben bir arkadasla ayrildim beraber calip soyledik, yine kalabalik olduk.

E pek tecrubem olmasa da tinder falan yukledim ilk defa seks veya sevgililik dusunmeden. Bazi arkadaslarim oldu mesela sirf fotograf cekmek icin cikiyorduk, o konulardan sohbet ediyorduk.

Birisi pc oyunlarina sarmis mesela onunla sohbet sarmadi, benim yasim gecmis herhalde sacma geliyor artik yoksa oynarim 6 yasindan beri pc oyunu.

Hayvan haklari toplulugugu buldum onlarin etkinliklerine katildim, yeni insanlar tanidim.

Belediyenin veya meb'in ucretsiz kurslari oluyor ilgi alanlariniza gore. Onlara kayit olup cevre edinilebilir.

Ama kış + pandemi olunca sanirim zor olurdu yine belki meeting uygulamari imdadima yetisirdi.

Biz de evden çalışıyoruz pandeminin başından beri. Yakın oturan birkaç iş arkadaşım var bazen beraber bir yere gidip çalışıyoruz, sonra da bir yere gidip içiyoruz, muhabbet ediyoruz. Bir değişiklik oluyor.

Açıkçası bir de bence yeni insanlar tanıma isteği ile halihazırda tanıdığın ve bir hukukun olduğu insanlarla berber olma isteği farklı. Ama biliyorum ki ilkini yapmadan ikinciye ulaşamıyorsun, büyük sorun gerçekten.

2 yıl dolmak üzere. Artık kafayı yemeye başladığımı hissediyorum. Eski ofis arkadaşları da dağıldı. Zaten %90 evli herkes. Bir şey yapmak şart ama ne..

Benim etrafimdaki insanların %70 i karantinada, bende bugün olmasam yarın covid olurum diye bekliyorum.

ben 3 senedir fazla kapandığım için istesem de çıkacak bi ortamım, sosyal hayatım kalmadı zaten. açık havada yürüyüşe çıkıyorum, markete vs gidiyorum, çok sıkılırsam cafeye, restorana gitmekten rahatsız olmam ama konsere, bara, kalabalık mekanlara gitmem.

trafiğin rahatlaması yakıt fiyatlarının yükselmesinden, haftaiçi net olarak anlaşılıyor.

kapanmak pek mümkün değil ne yazık ki , çok sık hastaneye gidip kalabalık ortamlarda saatlerce beklemek durumunda kalıyoruz.

gezip tozma dersen 2 senedir hiç bi yere gitmedim bu maksatla.

her geçen gün cerrahpaşa'daki covid test binasının kapısındaki kuyruk artıyor. ben oradan az çok anlamıştım durumu sonra, babası covid olan bir duyuru kullancısı hastaneler doluymuş ambulans eve geri getirdi deyince daha çok anladım ama dediğim gibi elimden bişey gelmiyor.

kapanma falan yok full devam hayata

İlk günden bugüne, hiç eve kapanmadım.

aşılarım ve maskelerim tam. yasaklar hariç hiç eve kapanmadım. yasak olmadığı sürece kapanmayı düşünmüyorum.

yasak olmadığı sürece kapanmayı düşünmüyorum +1

dışarda işim olmadıkça evdeyim. kalabalıktan kaçınıyorum.

Evet çıkmıyoruz temel ihtiyaçlar ve açık hava dışında. Bir süredir böyleydi zaten ama tek tük gittiğimiz 1-2 yer vardı, onlar da seçenek dışı oldu şuan.

Işim evden calismaya musait degil. Tam zamanli calisiyorum ve ise gittigimde insan icindeyim. Bazi gunler 13-14 saat maske takiyorum. Disariya cikinca da maske takmam gerektigi icin zorunlu olmadikca cikmiyorum. Hasta olmayayim diye kendimi korumaktan yoruldum artik.

furkan ege uyumlu

Ege Alp

Altay güzel olabilir ya da fahrettin ege

Kemal Ege

Ata Ege diyesim geldi ama Mehmet Ege de çok uyumlu

Ayaz güzel bir isim bence ya. Çok böyle sert ama güzel bir tınısı var.

Ege ismi bence çok zayıf ve feminen. Tolga, Bora, Mert, Balamir aklıma gelen bir kaç isim efendim.