kültür değil biyopsi ile teşhis koyuluyor. tedavisi ne yazık ki cerrahi olarak çıkarılması problemli bölgelerin.

seboreik dermatit?

@senialanaglasin
Şimdiye kadar hiç bir doktor gül hastalığı demedi. Resimdekiler de küçük küçük döküntüler birleşip para büyüklüğünde döküntü oluşturmuş. Annemin döküntüleri böyle değil. Küçük küçük döküntüler şeklinde yayılıyorlar. Herhangi şekli yok. Bacaklarında, kollarında, göğüsünün altında üstünde falan çıkıyor hep. Bilmiyorum belki de gül hastalığıdır ama dediğim gibi hiç bir doktor bu teşhisi koymadı. Psikolojik olduğu kesin gibi.
@terspeygamber
Seboreik dermatit değil sanki. O da gül hastalığı gibi büyük birleşik duran döküntüler oluşturmuş. Anneminki öyle değil.

Benim kardesimde benzeri oldu, internetteki gul hastaligi fotograflari gibi buyuk degildi dokuntuler. kucuk kucuk kizarikciklar seklindeydi, yuz boyun bolgesinde, sirtinda filan vardi. Doktor gul hastaligi dedi, 2 krem ve kortizonlu igne verdi. Ignelerden sonra hemen kizariklik gecti, dokuntuler de bir hafta surdu.

Isterseniz bir doktora sorun gul hastaligi olabilir mi diye, oyleyse ona gore tedavi olur sonrasinda da vakit kaybetmezsiniz yinelerse.

@yaraticinick tamam doktora giderlerse mutlaka sorsun annem.
Daha önce bir çok kere iğne vuruldu. Çok farklı teşhisler koyuldu ama geçmedi. Böbreğindeki bir mikroptan olduğunu bile düşündüler.

@senialan gül hastalığını araştırıcam mutlaka olma ihtimali var çünkü.

Karaciğerde problem olduğu zaman böyle ciltte kırmızı döküntüler şeklinde kendini gösterebiliyor.

döküntülerin resmini koy, nerelerinde oluyor?

not: gül hastalığı 1 kez geçirilir, bilemedin 2 yıllardır geçmiyorsa gül hastalığı değildir.

@shotgun o halde gül hastalığı da değil.

değil evet

Doktor ve adayı değilim ama sanki gece dönerken bacağını sağa sola çarpmış gibi geldi (:. Geçmiş olsun umarım önemli bişi değildir.

Karaciğer ve şeker hastalığinda olur morluk diyorlar. Benim de morarmısti. Kipkirmizi. Asiri ilac kullanmaktan hepatit yukselince karacigerim zarar gormus. Ama simdi iyilesiyorum çok sukur.

Basit bit çarpma izi gibi duruyor? Gün geçtikçe mor, yeşil, sarı, kahve ve ten rengi olarak renk değiştire değiştire düzeliyor normal bir çarpma durumuysa. Hep oluyorsa sorsana dediğim gibi oluyor mu? Yoksa birden gidiyorsa kan pıhtılaşması/ varis ne bileyim bir hastalıktır illa ki. Gösterin bir yere.

Alt bacaktaki morarmalar ihmale gelmez bildiğim kadarıyla pazartesi mutlaka doktora gitsin bence pıhtı tıkanm vs varsa emboli filan atabilir mazallah.

hematolojiye gidin. coumadin kullanıyor mu?

carpma degil kesinlikle.. şeker hastaligi var ama bilmiyom ondanmi hematolojiye gidecek
tesekkurler arkadaslar

demirin neden düşük ona bakmak lazım. onu engellemeden istediğin kadar demir şurubu iç.
yurtdışında doktora gidemiyorsun ama durum böyle. kırmızı et yemeye çalış.

Sigorta yaptir internetten ve oyle doktora git.

demir eksikliği anemisinde tedavi en az 6 ay yapılmalı, 2 ay içip bırakman hata olmuş. şimdi durumunu acilen toparlayacak bir şey yok maalesef. ferrum forte alman gerekiyor. demir aldığın zaman öncesinde sonrasında 1 saat içinde süt içeren şeyler peynir yoğurt, bunun dışında çay kahve tüketmemen gerekiyor. yoksa içtiğin ilaçtan fayda göremezsin.

Kelebek yüzerken mi çıkardınız?
Daha önce çıktı mı?

Takmazsanız oradaki bağların ve inflamasyonun iyileşmesini geciktirirsiniz. Omuz başını sabitleyen bağlarda gevşeklik olur. İlerleyen dönemlerde tekrarlayan çıkıklar yaşarsınız.

Normal kulaç atarken dalga baskısıyla çıktı. 3 hafta dediler. 1 hafta zor.

tabiki takın. Sorun olur.

Kolunuzu çok baş üstü hareket ettirmeyin, zorlamayın. 3 hafta mutlaka kol askısını takın. Ardından fizik tedavi ile güçlendirin.

İyileşme sürecini hızlandırmak için ne yapabilirim peki :)

Süreci hızlandırcak bir durumdan kastınız 3 haftayı 2 haftaya indirmek olmamalı. Sizin yapmanız gereken verilen ilaçları doğru şekilde aksatmadan kullanmak ve olabildiğince hareket ettirmemek ardından fizik tedavi.

Hocam maalesef ilaç verilmedi bana. Sadece boyunluğu kullanmam söylendi.

bandajı tak tekrar tekrar çıkar hale geliyor yoksa

evet, yas ilerledikce secici olunuyor. sevgili bulmak zor degil sosyal olup genis bir cevreye sahip oldugun surece.

@scars dont fade sevgili olmak sorun değil tabi ama öyle çıkarlar işin içine giriyor ve insan belli bir yaştan sonra sanki daha farkına varıyor her şeyin.

evet kendine bir şeyler kattıkça karşındaki insandan beklentin de artıyor.

@shotgunwoman beklentiler samimiyeti yok ediyor sanki

Aşk arıyor sanki insan ya da bahanesi bu oluyor evlenmeyenlerin. Yani benim öyle olacak gibi duruyor en azından.

Yaşı ilerlerken boş ilerlemeyenler icin seçici olmak normal. Geliştikçe, kendine ait güzel bir hayat kurup sürdürdükçe kendine ve kurdugun o hayata layık görebileceğin insan sayısı azalıyordur muhtemelen.

Yaş ilerledikçe talip olunacak havuz daralıyor, iyiler kapiliyor. Mesele bundan ibaret. Seçicilik artması da işin goygoyu.

@doxanikee çok doğru tespit sanki. Bir çok ideal eş adayı kızların en basitinden uzun süreli ilişkileri bulunmakta

Yaşin ilerledikçe hayat standartların gelişiyor, kendini geliştiriyorsun.en az senin gibi olmayan insan da sana çekici gelmiyor.

Birlikte yasanacak yatak arkadasi vs. birlikte yasanacak hayat arkadasi.

Ilkini bulmak ikincisini bulmaktan daha kolay. Yas gectikce ikincisini bulmanin zorlasmasinin nedeni de bence kendi ideallerimizle doldurdugumuz hayatimizi baska bir arkadasla paylasmak istemememiz.

bu işte bi kırılma noktası gibi bişey var.

bir noktaya kadar potansiyel partnerden beklentiler hep artma eğiliminde ama çoğu insan için o malum noktaya ulaşıldığında bu durum tersine gitmeye başlıyor. mahalle baskısı mı dersin artık, yetiştirilme tarzı mı dersin ne dersin bilmiyorum da bu böyle. hayatta bir noktaya geliniyor ve artık bazı beklentiler vazgeçilebilir oluyor. "filtreyi bu kadar dar tutmayayım, sıçıcaz bu gidişle" oluyor iş bir anda.

evlenecek kişiyi bulmak kolay. istenen profildeki kişiyi, o profilin arayışında olduğun zaman diliminde bulmak zor.

Yaş ilerledikçe farkındalığı artıyor insanın. Ne istediğini bilmeye başlıyor yavaş yavaş ve istediği o insan profiline uymayanları kafadan eliyor. Diğerlerini zaman kaybı olarak görmeye başlıyor. Bir de şu var, yıllar insanın tahammül eşiğini epey düşürüyor. Artık "herhangi biri"ne katlanacak gücü kalmıyor. Aptallıklara sabredemiyor. Uğraşmak istemiyor. Bu yüzden yalnızca her yönüyle içine sinen kişileri hayatına almayı tercih ediyor.

yaş aldıkça değişiyorsun
beklentiler değişiyor
maddi manevi ilerleme kaydediyorsun -hele bir de ortalamaya göre daha fazla ilerlediysen, buna ayak uyduracak insan bulma şansın azalıyor.
düzenin, rahatlığın, lükslerin oluyor. herşeyi kendi başına yapmaya alışıyorsun (uzun süreli ilişkiden çıkanlar hariç, onlar da belki uzun süreli ilişkiden sonraki özgürlüğü seviyordur). insan "bu rahatımı neden bozayım, ne gerek var" diyor.
tabi bu dediklerim mantık evliliği için
çok tutkulu bir aşk filan söz konusuysa o da genelde evliliğe gelmeyecek, hatta o istese senin "evlensek saçma olur" dediğin insanlarla oluyor :)

Ben hayat arkadaşı kavramına inanmıyorum. Ortalama bir insan 25 yaşında mesleğini eline almış ve iş hayatına başlamış oluyor. Geriye kalan hayatı o güne kadar yaşanılan hayattan farklı tutmak çok büyük bir hata. 25 yaşına kadar yaşadığın şeyler seni oluşturuyor. Beğenilerin, zevklerin... bunların hepsini bir anda terk etmek mümkün değil. Bir adam 25 yaşına kadar rockçı kızlarla takıldıysa 25 yaşından sonra artık daha sakin! bir kız bulalım diye düşünüyorsa orada bir sorun vardır. Seçicilik insanın kendini bir eşya olarak görmesi benim gözümde. İçinde aşkın olmadığı alıcı-satıcı ilişkisi. Aşık olduğun insanla evleneceksin. Bu kadar basit.

yaştan çok fazla ilişki yaşayınca kafanda her bir ilişkinden o kişideki olumlu yönleri biriktiriyorsun. sonuçta insanın aradığı tüm bunların toplamı olmaya başlıyor. komik olsun, güzel olsun, zeki olsun, kariyeri olsun....

ancak başlangıçtaki beklentilerimiz ile elde ettiğimiz sonuçlar uyuşmayınca aslında beklenti kriterlerimizi değiştiriyor ve mutsuz olmamak için duruma uyum sağlıyormuşuz. yani dan ariely öyle diyor.

www.youtube.com

Mükemmel cevaplar geldi gerçekten, ve anlaşılan bir çoğumuz aynı şeyi yaşıyoruz :)

beklentiden kastettiğim şeyi ne anladığına bağlı olarak değişir, iş eğitim para da olabilir sana yaşattığı hissettiği duygular da.

www.youtube.com

Aslinda ben soyle dusunuyorum bu konuyla ilgili; 18-19 yasindayken iliskinden beklentin 'tum hayatini beraber gecirmek' olmuyor. Eglenelim, gezelim, vakit gecirelim, olursa ilerde devam ettiririz olmazsa ayriliriz diye dusunuyor hemen herkes. Zaman ilerledikce insanlarin bir cogu iliskilerine daha ciddi bakar oluyor, e kriterlerine uymayan insanlari da bastan eliyor. Dolayisiyla tanidikca sevebilecegin, anlayabilecegin bir insanin hayatinda olma sansini zaten kaybediyorsun. E bir de erken yaslarda insan sevgilileriyle yeniden bir seyler ogreniyor, sekilleniyor, birbirini degistirme sanslari oluyor. Ilerki yaslarda bu biraz daha azaliyor. Artik bir iliskiden ne bekledigini, ne istedigini buyuk olcude biliyorsun, e ona uygun biriyle beraber olmak istiyorsun. Vaktigini bosa harcamak istemiyor cogu kisi. Bir yandan kendimizi de surekli yeniliyoruz, hayata bakisimiz, isteklerimiz degisiyor. Bunlara uyum saglayan birini istiyorsun.

Iyilerin kapilmasi degil de ozellikle bizim toplumumuzda bircok kisi cok fazla yasi ilerlemeden evlenip, yuva kurayim kafasinda oluyor. Benim sevdigim, tanidigim butun insanlar 1-1.5 yildir pes pese evlenmeye basladi mesela. Bu furya 4-5 yil daha devam edecektir muhtemelen. Kalanlar ya en iyisini isteyenler, bekleyenler ya da iliskilerini sorunsuz bir sekilde devam ettiremeyenler olacaktir buyuk ihtimalle.


Kor kutuk asik olma cok farkli bir sey ama. isterseniz 50 yasinda olun, o derece asik olduktan sonra gozunuz pek bir sey gormuyor zaten.

Kesinlikle secicilik artiyor. havuzun daralmasi ya da 'iyilerin' kapilmasi ile ilgisi yok bence. 20 yasinda daha hayata dair bir sey gormemissin, gelecekten ne bekledigin belli degil, genel kultur, gorgu anlaminda capin belli, bu yasta neyin iyi neyin kotu oldugunu anlayamayacagin gibi on sene sonra ayni seyleri iyi kotu bulmama ihtimalinin de yuksek oldugu asikar. 20 yasinda sectigin insanin kitap okumuyor olmasi, seyahat ya da muzik vs. tutkusunun olmamasi, nerede nasil oturup kalkacagini bilmemesi vs. bir onem tasimayabilir, boyle bir insana asik olabilirsin, ama 30 yasina geldiginde eger bunlara onem veren biri olursan, kendini gelistirmissen buyuk ihtimalle 20li yaslarinda ilgini ceken bu kisi artik ilgini cekmeyecektir. Bu insanla 20 yasinda evlensen ya onun gibi biri olursun, ya sen baska bir insana donusursun ve esin ilgini cekmez, seni tatmin etmez, ya da esini de degistirirsin ve sana benzer. Simdi 20 yasinda kendini tanimadan, hayata ve beklentilerine dair bir sey bilmeden yaptigin bu secim 'iyisini' kapmak midir? Yoksa 30lu yaslarinda bu tur insanlarin ilgini cekmemesi ve belli basli ilgi alanlarini paylastigin kisilerin ilgini cekmeye baslamasi seciciliginin artmasi midir?

zor değil. kafamızın içindeki engelleri, duvarları, kaygıları bi aşabilsek...

anlatamıyoruz ve anlaşamıyoruz. yüzdürülen sahte mutluluklar silsilesi gördüklerimiz.

Yas arttıkça secicilik azaliyor ya. Gormezden gelip fergat edebilecegi seyler cogaliyir insanlarin. Bir evlensin de. Cunku boyle giderse evlenemeyecek. Evlenecek kisinin bulunamamasi herkesin zaten evli olmasi sebebi ile. Kisi bulunsa, her turlu kabul.

Çok güzel konu aslında bu. Ben de bundan musdaripim. Şu an hayatta durduğum nokta itibariyle hem 30 yaş ve üstü kadınlarla hem de 25 yaşlarındaki genç kadınlarla uzun vadeli bir şey yaşamak bazen zor geliyor.

Hatunlara selam etmek için söylemiyorum. Samimiyetle yazıyorum.

35 yaşında erkeğim. Kariyerim çok çok iyi gidiyor. Terfi alıyorum deli gibi. Uluslararası bir şirkette yöneticiyim. Şu anki direktörüm beni kaybetmeyi kabullense anında Paris ya da Münih'te çalışmaya başlayabilirim. Senelerce aileme baktım. Ama araba alabildim. Şimdi de ev almak üzereyim. Kendime de bakmaya başladım, götü göbeği erittim ve yavaş yavaş 20 yaşındaki yakışıklılığımın daha erkeksi versiyonuna dönüşüyorum. Dallama gibi de davranmıyorum insanlara. Ayrıca kendime ve insanlara karşı deli gibi dürüstüm. Ne istediğimi biliyorum. Ne istemediğimi de.

Neden yazdım bunları? Şu yüzden: Ben eskiden "birbirimizi sevelim çok harika hayatımız olmasa da olur. yeter ki deli gibi sevelim" kafasında tatlı adamken kadınlar benimle ilgilenmezdi. Ara ara tek gecelik şeyler yaşardım. Ama arzu ettiğim kafa ve kalitede kadınlar benimle pek ilgilenmezdi.

Oysa şimdi taciz derecesinde tekrarlanacak şekilde üstüme düşüyorlar. İpler benim elime geçti. Tabiki bir sadist gibi insanlarla oynamıyorum. İlgim yoksa kibarca uzaklaşıyorum. İlgim varsa da eskisi gibi aman olsun da taştan olsun bu kadınla yaklaşımım yok. Beni mutsuz eden bir şey varsa anında kesiyorum ilgimi. Bu kadınları şok ediyor. Şok olmaları için yapmıyorum. Mutsuz edeni 2-3 günden fazla aklımda tutmuyorum.

Ben mağara çağından gelen dürtülerin yalan kabul edildiği bir mantıkla büyüdüm. İnsanların birbirini seveceği varsayımına sahiptim. Ama tecrübelerim diyor ki, kadınlar sevmiyorlar, ancak hayran olabiliyorlar. Erkekler gerçekten seviyor. Dolayısıyla kadın ve erkek arasındaki ilişki, kadının tazeliği ve dokunulmamışlığı ile erkeğin başarısı arasındaki bir takastan ibaret. Ben buna inanmadan büyüdüm. Ama gördüm ki durum böyle.

Bu yüzden 30 yaş üstü olup da bana eskiden ilgi göstermezken şimdi ilgilenen kadınlar samimiyetsiz geliyor. Sorun ne? Sorun şu: 20'li yaşlarının başındaki kadınlarla da seks dışında ne paylaşabilirim bilemiyorum. Ortak noktalarımız neredeyse yok. Aynı şeylere gülmüyor aynı şeylere ağlamıyoruz. Bu da beni ikilemde bırakıyor.

Neyse, entry gibi uzun oldu ve yaşla beraber başka konulara da girdim. Kusura kalmayın..

Bende durum armudun sapı, üzümün çöpü...

Beklentiler yükseliyor ama beklenti sahibi şunu da düşünmüyor; ben karşımdakine ne verebilirim?
Geçen burda sakin, kıskanç olmayan vs bir erkek bulmak sizce zor mudur diye sorulmuştu. E sen karşılığında ne vereceksin bu adama?
Kadın veya erkek fark etmez, karşı taraftan beklentileri büyüytürken kendini unutma.
Benim çoğu kız arkadaşım istiyor ki adam sosyal olsun, cimri olmasın, paralı bi işi olsun, mevkii sahibi olsun, kitap okusun, espri anlayışı şöyle olsun, olsun da olsun. Tamam beklenti ve standartları düşürmeyelim ama öyle adamın da kız arkadaşından bu tip beklentileri var, sen bunları karşılayabiliyor musun?
Kadın olduğum için kadınlardan örnek veriyorum bu arada yanlış anlaşılmasın.
Bence evlenecek partner bulmakta beklentileri yükseltmek sıkıntı değil, sıkıntı aynı beklentileri sen de karşılayabilecek misin? Bu işler iki taraflı.

dijalli +1

beklentiler yükseliyor ama para/iş/güç üzerinden değil, daha çok karakter üzerinden oluyor.

misal 20 yaşındasın ve serseri bir tiple sevgilisin. onun umursamazlığını, telefonunu açmamasını, seni takmamasını aşk-tutku olarak görüyorsun.

23 yaşındasın bu sefer daha efendi, sana düzgün davranan, yalan söylemeyen ama geceleri sarılıp uyumayan, pek öpmeyen biriyle birliktesin ve onla olan da aşk-huzur

derken 25 yaşında hem efendi, hem sana düzgün davranan, hem seni önemseyen ve el üstünde tutan ve aynı zamanda seninkine benzer hobileri olan, sana hep birşeyler katan birini buldun. o zaman tekrar 23 yaşında birlikte olduğun adama dönemiyorsun.

misal eskiden vücuduna çok güvenmiyordun, her daim spor-diyet halindeydin. sevgililerinde sana kilo ver, spor yap derlerdi başka kızlara bakarlardı gözünün önünde sende bunu özgüvenin düşük olduğundan kabul ederdin. zamanla kilo vermesen-
spor yapmasan bile kendine ve vücuduna güvenmeye başladın o zaman sana kilo ver, spor yap diyen adamı/kadını 'hadi yallah' diye hayatından atıyorsun. hayatına negatiflik, enerjini emen bir sülük, seni beğenmeyen bir adam/kadın değil sana pozitiflik katan, enerji veren ve vücuduna saygı duyan birini istiyorsun. onu bulamazsan da ilk adama/kadına dönmektense yalnız kalmanın seni daha mutlu ettiğini fark ediyorsun.

@dijalli işte bu da bir çıkmaz. Ben şunu şöyle isterim bunu böyle isterim demek kolay, doğru ya sen nasılsın bunu karşılığında?...

Tecrübe arttıkça evlilik daha itici geliyor.

şarkı bırakmayacağım ama güzel bir bilgi vereyim, dinlediğin şarkının gitarını yavuz çetin çalıyor zaten o güzel sololarına kulağı aşına olan hemen anlıyor.

www.youtube.com

www.youtube.com

www.youtube.com

soundcloud.com

www.youtube.com

sonuna kadar izlenmesi gereken harika bir cover.

Hepinize önerileriniz için teşekkür ederim :)

geri alman için ilk 12 hapı eksik içmen gerekirdi. mesela 4 gün geri almak istiyorsan 8+12 içebilirdin. o yüzden boş haplara geçmeden yeni kutuya başlayarak ileri alabilirsin başka türlüsü olmaz.

Biofinity /lensmarket.com

Air Optix Hydraglide

Oasys

Air optix aqua kullanıyorum, çok memnunum. Biofinity, Acuvue oasys ve daha hatırlamadığım başka markalar da kullandım, en memnun kaldığım bu oldu. Lensmarket.com'dan alıyorum hep.

O düşüp yükselme işi bende de oldu onlarca yıldır, en son geçen sene bir doktor amca çözdü durumu. Göz kaslarım çok yoğun olduğu için makineler yanlış okuyormuş. Damlalı ölçüm yapıp doğru dereceyi bulduk sonunda. Sen de yeniden bir baktır derim. Hem numarandan emin olursun hem de lens reçeten olur elinde.

air optix day& night aqua. ben cok memnunum. simdiye kadar batma, goz kurumasi vs gibi herhangi bir sorun yasamadim, hatta gozumde oldugunu unutuyorum cogunlukla.

Oasys

Acuvue oasys

Bausch&lomb lensmarket.com'dan alıyorum, baya memnunum.

Acuvue oasys

Air optik kullanıyorum + astigmat da var azcık. Bu aralar gözümden kayıyorlar ama arada batma yapıyor hiç yapmazdı. Var mıdır bi çözümü kullananların uyguladığı?

Biomedics 1 day extra toric

Yaklaşık bir ay önce mide kanaması geçiriyorum sanarak uykumdan uyandım çok abur cubur yüzünden. :D Bir bardak suya iki tatlı kaşığı karbonat koyup iç. Mide asidini düzenliyor.

maden suyu iç

nasıl bir ağrı olduğu önemli. mide mi mesela, daha aşağı taraflar mi falan bu gibi şeyler.

abur cuburdansa biraz yürüyüş, hareket iyi gelir. maden suyu icmeyin en azından bir süre, aslında sindirimi sekteye uğratıyor.

Midenin uat kismiysa safra kesesi falan da olabilir. Xok siddetliyse doktora git

littmann candır <3

littman eyidir

Herkes Littmann kullanıyor. Welch Allyn Harvey Elite de okuduğum kadarıyla iyiymiş ama ben Littmann Cardiology III almıştım. Çok memnunum. Geçenlerde patladı, hemen yedek parça gönderdiler. Belge falan sormadılar.

Genelde okulda para toplanıp topluca alınır, distribütör aranır, indirim falan yaptırılır. Alacak yer bilmiyorum.

litmann al senelerce kullanacaksın

tek cümleden fazla kullanmıyorsunuz sanırım, çöp yorum yapacağınıza hiç yazmasanız daha fazla enerji saklayabilirsiniz.

onlar da insan.
bu konuda yazılacak anlatılacak çok şey var da bu ülkede özellikle değmez açıklamaya.
cevaplara göre çemkireceğim insanlara.

Delilik ve psikiyatri üstüne, çalışma alanım sebebiyle, araştırma yapma ve literatür tarama fırsatım az çok oldu. İki konuda ilgimi çekiyorlar. Birincisi rasyonel ve çıkarları doğrultusunda karar veren modern özneyi meşrulaştırmak için 'ikinci sınıf' insan (öteki) statüsüne düşürülüyorlar. İkincisi patolojikleştirme üzerinden bireyin özneleştirilmesi, denetimi ve disiplini için kullanılan mekanizmaların deneği haline getiriliyorlar. Bu sebeplerden dolayı, bu kişilere bakış açım, görece daha olumlu.

Hasta olduğunu bilen insana canım feda. Bir köşede sessiz sakin takılsın, kimseye sataşmasın, ağzımı açıp "deli la bu" demem. Ama nerede millete saran, sorunlu olduğunu kabul etmeyen manyaklar var, onların toplumdan uzaklaştırılmasını doğru buluyorum. Hele ki Amerika gibi bir ülkede bu çok normal çünkü insanlar sapıtmaya meyilli. Ben mesela hayatımda hiç psikoloğa gitmedim. Antidepresan kullanmadım. Ciddi durumlarda akıl hastalığı olup da ilaç kullanan her insana saygı duyarım ama ota boka antidepresan kullanıp 50 tane ilacın ismini ezbere bilecek kadar ilaç kullanmış insanlar gözümde direkt düşüyor. Aklımda zayıf olarak kalıyorlar.

başlarına gelen herhangi bir hastalıktan farksız. talihsiz kimseler işte.

daha kompleks olduklarını kabul etmekle birlikte sıradan bir vatandaş olarak ruhsal sorunların da fiziksel hastalıklardan farksız olduğunu düşünüyorum, dolayısıyla ciddi bir problemi olmadığı müddetçe hastaymış değilmiş, ilaç kullanıyormuş kullanmıyormuş vs. hiç ayırmam, sonuçta bacağı kırılan birine "geçmiş olsun" diyoruz, "yürüyemiyo da kodumun kertenkelesi" değil. üstelik psikolojik rahatsızlıklarda sınırlar o kadar belirgin değil. fazlasıyla sıradan ve normal görünen biri hasta olabilirken, "deli lan bu" dediğimiz birisi ruhsal olarak son derece sağlıklı olabiliyor. bu açıdan, ruhsal sağlığı olsun veya olmasın, insanları "hasta" veya "sağlıklı" olarak değerlendirmek doğru değil bence. hadi antidepresan kullanan arkadaşımız hasta olsun. biz kendimiz ne kadar sağlıklıyız peki? bizim antidepresan kullanmamamız gerektiğini, bu şekilde iyi olduğumuzu kim söylüyor? yanlış anlaşılmasın, "hepimiz hastayız abi aslında" ergenliği yapıyor değilim. sadece, demek istediğim, mental hastalıklarda fizikseldekilerdeki kadar keskin ve belirli ayrımlar yok. o yüzden ağır bir problem olmadığı ve kişi hastalığının bilincinde olup da bununla mücadele ettiği müddetçe ben hiçbir şekilde olumsuz değerlendirmem.

bir de bu hastalıkları ciddiye almayan, küçümseyen yaklaşımlar var.
"çok abartıyorsun herkes böyle şeyler yaşıyor" ya da "ben de depresyona girdim geçen ay şimdi iyiyim çok düşünme geçer" gibi.

açıkçası psikiyatrik bir sorunu olup bunun üzerine tedavi gören ya da ilaç kullanan herkese bakış açım, diğer insanlara olandan daha pozitif olabilir.

çünkü bu ülkede yaşayan insanların çok büyük bir kısmında, (henüz tanısı konmamış olsa da) halihazırda psikolojik rahatsızlığı bulunduğuna inanıyorum.

bunu fark edip kendisini olumlu bir yola sokmuş insanlara ise sırf bu sebeple daha çok saygı duyuyorum.

bunu yapmayan gidip bir çorba yüzünden adam vuruyor, ya da çoluk çocuğa musallat oluyor da ne oluyor? deli değil de katil ya da sapık diye anıyoruz kendilerini. ya da en hafif ihtimalde ise psikolojisi bozuk olup arkadaşlarına, ailesine çektiriyor; geçimsiz, huysuz diyip geçiyoruz. neden? çünkü henüz tanısı konmamış.

hepimiz deliyiz, ya da olabiliriz. bunu kabul edip hayatını ona göre idame ettirmeye çalışan ise candır bana göre.

Burada mı yoksa Sözlük'te mi okumuştum geçen gün bilmiyorum. 'İstanbulluların üçte biri acilen hastaneye kapatmalık, üçte biri ilaçla tedavilik, kalan üçte biri de uzun süreli terapiden sonra ancak travmalarını atlatır' diyordu. O yüzden, açıkçası nevrotik olanlara 'Normaaal, herhalde bozuk olacak. Kimin ruhu doğru ki' gözüyle bakıyorum. Hatta, doktora gidecek kadar bilinçli oldukları için ve çaba harcadıkları için de takdir ediyorum. Bunu kınayanları kınıyorum. Kınana kınana hem toplumsal hem bireysel travmalara karşı yardım almayarak manyağa bağladık; dışarıda yüzü gülen insan kalmadı, herkes canavar gibi davranıyor. Nevrotik davranmak delirmek ya da anormal olmak anlamına gelmiyor, stres kaynağı karşısında her insanın gireceği hal bu.

Psikozlara gelince, birkaçını bir anda içeren bir insanın yıllardır yakınıyım. Minör durumda olanları yukarıdaki gibi değerlendiriyorum ama majör olanlarının çok ama çok zor olduğunu biliyorum. Bazen kişinin kendisine de zor, bazen sadece bakana çok zor. Asla çekinmek veya konuşmamak gibi bir durumum olmadı ve olamaz da, o koşullarda birini gördüğümde zorluğunu ve yükünü hissediyorum hemen. Karşıdakinin nasıl yıprandığını düşünebiliyorum sadece.

Amerikalıların bizim gibi stres kaynakları yok çok fazla. İş en büyük stres kaynağı ama iş dışında da streslenecek çok bir şeyleri yok. Bu yüzden psikoloji bozacak çok büyük bir etmen de yok. 11 Eylül travması halen her yerde. Bizim gibi yılda 10 bomba patlamıyor. Trafikte zaman geçirmiyorlar. Kibar kibar davranıyorlar. E haliyle, ortada çok anksiyete yaratıcı şey de yok sıradan vatandaş için. Ama örneğin, bir göçmenin işi için kendini ispatlaması gerekiyor, bir zencinin bir beyaz polis karşısında kendini kollaması gerekiyor, bir Latinin herhangi bir yere girdiğinde alacağı tepkilere hazırlıklı olması gerekiyor. Azınlıklar için anksiyete kaynağı görece daha fazla ama sıradan vatandaş daha rahat.

Bir de Amerikalılar çok korkak. Büyük şehirlerden ve eğitimli insanlardan çok söz etmiyorum ama senin, benim gibi halk her şeyden ürküyor. Hatta bununla ilgili çekilmiş bir belgesel de var. Adını unuttum ama 'Kanadalılar neden cesur, Amerikalılar neden korkak' diye. New York ve bir iki büyük şehir dışında marjinalin m'sine dayanamayan, başkanlarını veya senatörlerini 'Aile hayatı var, mutlu ailesi var' diye seçen insanlar. Geçen sene en büyük korkuları palyaço görmekti. Çünkü geçen yaz kampüslerden birinde palyaço kılığındaki bir kişi kampüste iki kıza saldırmış. Ondan beri kışın bir kısmını 'Palyaço göreceğiz' diye geçirdiler. Troller de insanları korkutmak için palyaço kılığına girip milleti korkuttu. Mesleği palyaçoluk olan birinin arabasını parçaladılar, yolda saldırdılar. Kuzenimin kızı Amerika'da doğdu ve gece evinin kapısının önüne çöp atmaya korkuyordu 'Palyaço saldırırsa' diye. Geçen gün bir şey öğrendim, eğer evde biri intihar etmişse evin fiyatı bayağı düşüyor, çünkü hayaletinin evde olduğuna inanıyorlar ve ev zor satılıyor. O eve gelen insana da anında 'garip bir insan' damgasını yapıştırmaya meyilliler. Aynı şekilde, eski mahkumlardan ve psikoloji rahatsızlığı çekenlerden de rahatsız oluyorlar. Bunun yanında, bir de zaten bireyselliğin had safhada ve çoğu kişinin izole yaşadığı bir memleket. Normal olmayan her şey korkutuyor, aşağılanıyor. Dediğim gibi NY ve büyük şehirler dışında. Zaten dehümanizasyon için bahane arıyorlar, ruh hastalıkları da onlardan biri. En ufak şeyde dehümanizasyon standart zaten. Kahve içmeyince bile minik çapta 'Nasıl yani, sen insan olamazsın o zaman' tribine giren insanların ruh hastalığına tahammül etmesini bekleyemiyorum.

usg çektir?

bu şikayetleri taş da yapabilir kitle de.

usg çektir aynen. taşlar genelde mobil olur (ille olacak diye kaide yok tabii). doktor ne diyecek bakalım.

semerkant

İkisi de bebeğim. Ben olsam alamuttan başlayabilirdim ama.

askerde okumuştum ikisini de. önce alamut'u sonra semerkant'ı okumuştum. fark atmaz.

alamut

1- liseden en yakın 4 arkadaşım (5 yıldır var bu grup)
2- ev arkadaşlarım

-Lise döneminden yakın arkadaş grubu
-kuzenler (ve eşleri)
-kardeşler
-kardeşler ve anne

Bende 4 grup var. çok vard ıama çoğundan çıktım. Kalan gruplar;
-aile grubu
-mezuniyet sınıfı grubu
-dernek yönetimi grubu
-yazlık arkadaşları grubu

İş servisi
İşte aynı departmanda çalıştığım kişiler
İşteki kadınlar

13 tane var bende :)
Komşular,arkadaşlar,kuzenler,kardeşler,teyzeler vs vs

1- (Geç Buluşanlar) 3 kişilik bir arkadaş grubu
2- ... Sürücü Kursu (İşle ilgili haberleşme vs.)
3- Trafik ve Çevre Kursu (Gittiğim kursla ilgili haberleşme, soru paylaşımı vs.)
4- ... MTSK İletişim (Diğer Kurslar ve Milli Eğitim ile haberleşme)
5- Pre-Intermediate 2 (Eski İngilizce sınıfım ama arada paylaşılanlardan faydalanmak için çıkmıyorum)
6- Ekşi Psikoloji (Duyuru vasıtası ile girmiştim.)
7- Artgasm Sohbet (Duyuru vasıtası ile girmiştim.)
8- Artgasm Etkinlik (Duyuru vasıtası ile girmiştim.)

3 tane okul grubu var. 1 aile grubu, 1 arkadaş grubu, 1 ekşi müzik grubu, 1 tane de STK grubundayım. Toplam 7 yapıyor.

1. üniversiteden birkaç arkadaşın olduğu grup.

sor en son ne zaman grupta bir şey yazdın, hatırlamıyorum. o kadar eski.

ondan da çıkacağım da blue eyes white dragon gruptan ayrıldı yazısı yazacak diye çıkamıyorum.

benim de hiç grubum yok :(

1-sülale
2-aile
3-kardeşler
4-kurs
5-diğer kurs
6-diğer kurstan 2 arkadaş
7-ilkokul grubu
8-ilkokuldan 2 arkadaşla ayrı bir grup
9-iş yeri birim grubu
10-bir işin hissedarları
11-öbür işin ortakları

Aile grubu
ofisteki yakın arkadaşlar grubu
üniversite ev arkadaşı grubu
üniversite yakın okul arkadaşı grubu
memleketteki yakın arkadaşlar grubu (favori grubum )
yakın kuzenler grubu
anne tarafı teyzeli kuzenli grup
pilates kursu grubu

aktif olmadığım gruplardan çıkıyorum.

17. birkaç tanesi aynı kişilerden oluşuyor ve zamanında açmıştık hatıra olsun diye duruyor. misal yakın arkadaşın düğünü için açılan grup gibi.

aktif olan 7-8 tanesi

1- beraber çalıştığımız arkadaşlarla olan iş grubu. uzaktan yönetmek durumunda olduğumuz zaman kullanıyorum.
2- müzik grubu. playlist vs. planlıyoruz.

Benim iki uc ama aktif az :)

Buradan ingilizce tarih psikoloji gibi gruplar bulursam katilmak isterdim ben de.

1 arkadaş
1 iş

2 de telegram - duyuru grubu

şu an fark ettim, benim o kadar çok grubum varmış ki saymaya üşendim. 50yi rahat geçer. her boka grup açılırsa böyle oluyor tabi. yok ali'nin doğumgünü, ayşe'nin bebeği, osman'ın düğünü.. bu tarzların geneli önemli günleri planlamak ve sonrasında da o günlerde çekilen fotoğrafların paylaşılması için açılmış ve öyle kalmış gruplar.

bir de birsürü kişinin olduğu bir gruptakileri çekiştirmek için o gruptaki birkaç kişi olarak toplanıp açtığımız gruplardan çok var.

hiçbirinden de çıkmamışım, çoğunda tek ben kalmışım hatta.

aktif olarak kullandıklarım:
yakın arkadaşlar grubu
apartman komşularımızın toplaştığı grup (benim favorim bu grup. çok tatlı konşularımız var, sürekli birbirlerine iyilik yapmaya çabalıyorlar. yaptıkları kısırın böreğin fotoğrafını paylaşıp "canı çeken varsa daire 7ye beklerim" falan yazıyorlar ^^)
servis grubu
şirket grubu
yeğenimin fotoğraflarının paylaşıldığı bir aile grubu
başka bir arkadaş grubu
başka bir arkadaş grubu daha

- yakın arkadaş grubu (çok aktif)
- aile (aktif)
- tiyatro grubu (yarı aktif)
- gezi planlarımızı paylaştığımız bir grup (aktif)
- dil kursunun grubu (aktif)
- önemli makaleleri paylaştığımız fikir teatrisi grubu (biraz aktif)
- çocukluk arkadaşlarının olduğu grup (az aktif)
- kayak planlamaları grubu (kışın aktif)
- tatil grubu (az aktif)
- arkadaşın bebeğinin fotoğraflarını sevdiğimiz bir grup (aktif)

ve bilimum 5-6 tane ayrı buluşma grupları var zamanında kurulmuş, işlevsel olarak evrilmiş ve şu anda zaman zaman kullanılan...

Sıfır. gruplar her zaman yozlaşmaya açıktır. Facebook grupları dışında sosyal açıdan daha işlevsel başka hiçbir oluşuma inanmıyorum. En son katılıp da bir cacık olmadığını anlayıp ayrıldığım grup da burada temelleri atılmış olan sanat bla bla grubudur.

4 grubun içindeyim şu an. Biri duyurunun sanat grubu, biri aile grubu, diğer ikisi de yakın arkadaşların oluşturduğu buluşma ayarlama grupları. Eskiden daha fazla vardı, çok gereksiz geldi çıktım hepsinden.

sayısını bile bilmiyorum. x(

5 tane.
4'ü işim ve mesleğim ile ilgili fakat birisi inaktif,
1'i arkadaşlar ve kuzenlerin olduğu bir grup,

1 tane de aktif messenger grubumuz var. bu hepsinden daha aktif.

iki tane. biri iş grubu ama oradan ayrıldım sayılır, kimsenin bana bir şey söylediği yok, ben de yazmıyorum. arada yazılanları, varsa geyikleri falan okuyorum. diğeri rusça kursumuzun grubu. orada da muhabbet yok pek, nadiren soru olursa o sorulur, not varsa paylaşılır vs. genel olarak kısadır sohbet. iyi ki de öyledir. en sevmediğim şeylerden whatsapp grupları. sabah akşam bildirim üstüne bildirim. şeytan diyo git nokia 3310 kullan.

ayrıca ben neredeyse hiçbir sorumluluğum olmamasına rağmen "boş işlere çok vakit harcıyom" diye üzülürdüm, bu duyuruyu görünce rahatladım biraz. bu ne amk 35 tane whatsapp grubu ne, ciddi ciddi oturup sohbet falan mı ediyosunuz her gün bu kadar. pii.

şirkette kategori grubu, departman grubu.

bayram-seyran-iftar zamanları açılan arkadaş grupları sonrasında kapatılıyor. bir kere heves ettim öyle bir gruba daldım toplanziden, 7/24 boş muhabbet olunca kaçtım

1-bolumdekilerle toplu bi sınıf grubu
2-kız kankalarla dedikodu grubu
3-kız+erkek kankalarla grup
4-ailedekilerin oldugu grup
5-calısmayla ilgili bi motivasyon grubu
6-muzik paylasımı yapılan bi grup
7-tegv gonullulerin grubu
8-liseden kalan yakın arkadasların oldugu grup

aynı kankaların barındığı birbirinden ayrı 3 4 tane grup var:D birinde biri yok diğerinde biri falan. çoğu gereksiz.

3 adet.

aile grubu
çekirdek aile grubu
okul grubu

Uzman doktor olanlar varsa daha iyi bilirler. Onlar cevap vermezse fikir olsun diye yazıyorum.
(sadece fikir olsun diye söylüyorum)
Çölyak'ı bir göz önünde bulundururdum. Alerji filan diyince bazı belirtiler çağrışım yapıyor.
Alerji ve immünoloji bölümüne giderdim. Bununla beraber kesinlikle gastroentoloji bölümüne de görünürdüm. Uzun süredir endoskopi yaptırmadıysanız da endoskopiye kesinlikle girmenizi öneririm.

İnşallah geçici gidici önemsiz bir şeydir.

iltihabi bağırsak hastalıkları crohn, ülseratif kolit,
çölyak
immün yetmezlik olabilir. önce dahiliyeye görün. orada gastro-immüno şeklinde yönlendirirler. geçmiş olsun.

Teşekkür ederim arkadaşlar cevabınız için. Endoskopi yaptıralı çok olmadı, pangastrit ve helicobacter pylori teşhisi ile helipak tedavisi gördüm. Şu anda da devam ilaçları olarak panocer ve famodin kullanıyorum. Bahsettiğiniz şekilde ben de immunoloji bölümüne görünmem gerektiğini düşünerek randevu almaya çalıştım ama sanırım doktor yönlendirmesi olmadan online randevu alınamıyor o bölümden. Alerji konusunda da şöyle bir durum söz konusu oldu, geçmek bilmeyen bir faranjit hali olunca (ki hala var ama ateş, öksürük, vs gibi belirtiler vermiyor) göründüğüm doktora kendim söyledim alerji olabilir mi diye, şikayetlerimi dinleyip evet alerjidir diyerek ilacı verdi. Bir test yapılmadı yani. Ama fixdual kullandığımdan beri pek yükselmedi tansiyonum. Bazen aniden yükseliyor ve o anda belirgin bir şekilde bağırsak ve midemde garip olaylar oluyor. Kusma ile birlikte biraz daha hafifliyor durum. Yani... Kafam pek bir karışmış durumda. Malum, göründüğünüz doktora derdinizi tam anlatamayınca da sorunun ne olduğunu anlamak zor oluyor. Başka fikirleriniz de varsa duymak isterim. Tekrar tekrar çok teşekkürler.

helicobacter pylori reflüye sebebiyet vermiştir. asla alerji olduğuna inanmıyorum.. geçmeyen faranjitin sebebi sadece o olabilir. hiçbir alerji bunu yapmaz. helicobacter sıkıntısını tam olarak çözmek gerekiyor.

laf etmemem gerekiyor gibi saçma sapan bir tavra girmeyeceğim insan canı benim için daha değerli. bazı gastroentologlar diplomasını bakkaldan alıyor. helicobacter pylori varsa reflü vardır. mideye en çok sıkıntı veren anti histaminikleri alırsanız daha da beter olur. kesin doktora gidin

Nicki çok uzun olduğu için buraya yazmaya üşendiğim sevgili arkadaşım, teşekkür ederim paylaştığın fikir için. Şahsen ben de midemdeki sorunun tam olarak çözülmediğini düşünüyorum zira yaşadığım hazımsızlık sorunu dört aydır değişmeden devam ediyor. Bugün de akşamdan beridir kapı gıcırtısı seslerini dinliyorum karnından gelen...

Yarın için enfeksiyon hastalıkları ve klinik mikrobiyoloji bölümünden randevu almış bulunuyorum. Yaşadığım sıkıntıları doktora da iletecek bu artık tüm bu sorunların nihayete ermesini umacağım.

Peki şöyle bir soru da sorsam... Sindirim sisteminde mevcut olan bozukluk tansiyonda anlık yükselme ve çarpıntı durumu yapar mı? Bu çarpıntı dediğim şey, göğüs kafesimin bir yerinde hissettiğim anlık bir atış gibi. (Sanki bir şey Kaburgama vuruyor) ve bu his anında mide veya karın bölgesinde yoğun bir hareketlilik de oluyor.

Not: ailede kalp sorunlu ölümler Fazlasıyla mevcut, o yüzden bu durum beni telaşa da sürüklüyor.

Evet, 26

Evet, 28

Hayır, yıllardır ehliyetim var ama korkuyorum

Evet - 24

Hayır, 24.

Hayır arabam yok olsa kullanırdım, 23

evet 33

@kurcalama ne alaka? bu duyuruda kimlerin kadın olup olmadığını az çok biliyorum farklı bir niyetim olsa zaten ordan yürürüm ki bu zamana kadar şurdan kimse en ufak bir yürümem bile olmamıştır. ama senin gibi birkaç aklıevvellin konuyu buraya çekeceğini düşünmüştüm soruyu sorarken zaten. senin soruyu mantıklı bulup bulmamanın da bir önemi yok

sorma nedenim ve kadın diye ayırmamın nedeni de; zaten erkeklerin çoğu küçük yaştan araba kullanmaya teşvik ediliyor ve çok büyük bir kısmı kullanıyor.
kadınlar da her zaman öyle değil, ehliyeti olsa bile aktif kullanmayabiliyor. yaş da bununla alakalı. daha 20lerinin başında ya da ortasında öğrenci falansa biraz daha okey ama, 20lerinin sonu, 30larda da kullanıp kullanmamasını özellikle merak ediyorum.
yoksa burda kimlerin kadın olup olmadığını, yaşlarının da ne olup olmadığını az çok biliyorum.

evet, 21

Evet, 33.
Daha önce aktif kullanamıyordum, çünkü benzin parasını karşılayamıyordum.

Edit: Cesaretsiz insanlara bir cesaret hikayesi anlatmak ve bir de başıma geleni anlatmak istedim. Yardımcı olursa ne mutlu.

Bizim sitede, Abidin Amca'nın eşi Tülay Teyze vardı. Abidin Amca 50'li yaşlarında kansere yakalandı ve yüksek bir aşama idi. (Yıl 90'ların sonu) Tülay Teyze'yi kendi yokluğuna hazırlamaya başladı Abidin Amca. Tülay teyze 50 küsur yaşında banka kartının ne olduğunu öğrendi, devlet işleri ile tanıştı ve direksiyona dokundu. İlk önce site çevresinde tur atıyordu. O dönemlerde de Abidin Amca'yı kaybettik ve Tülay Teyze bir süre dışarı çıkmadı. Yavaş yavaş arabayla dolaşmaya başladı ama o kadar fena kullanıyormuş ki o dönem; kırmızı ışıklarda yanında bir dolmuş durmuş bir gün. Dolmuş şoförü pencereyi açıp kızgın bir şekilde ama annesi yaşındaki bir kadına da bağırmamaya çalışarak 'Olmuyor hanımefendi, olmuyor' demiş. Bizim Tülay Teyze de gayet sakin bir sesle 'Olacak beyefendi, olacak' demiş. İşte o Tülay Teyze, birkaç sene içinde her yerde fır fır döner oldu. Şimdi İstanbul trafiğinde cirit atıyor. Bir kaza yapmışlığı da yok.

Babam beni arabaya 12 yaşında oturtmuştu. 16 yaşında mahallenin çocuklarını arabayla dolaşıyordum. Sonra birtakım olaylar yaşadım, bir kaza değildi ama beni korkutan ve kendime yabancılaştıran birtakım olaylar yaşadım. O sırada arabayı otoparktan bile çıkarmaya korkar oldum. Bir anlamda araba kullanmayı yeniden öğrendim bir nevi. Bisiklet sürmek gibi olmadı. Bu süreçte, korkuyu yenebilmek için sabahları kimsenin olmadığı saatlerde araba kullandım. Pazar sabahı 6:00 gibi kalkıp babamın arabasıyla çıktım mesela. Saat 8:00-9:00 gibi millet çıktığında da geri döndüm. Öyle öyle, önce millet yokken, sonra yavaş yavaş millet varken gittim. Sonra da alıştım zaten. Sabah kimsenin olmadığı saatlerde pratik yapmak çok işe yarıyor. Hata yapmaktan korkmayın. Öyle hemen kimseyi öldürmüyorsunuz.

ablam yerine cevap vereyim; hayır, 33.
annem yerine cevap vereyim; evet, 52.

Evet, 30. Son 4-5 senedir bayağı aktif olarak kullanıyorum.

Evet, 30.
11 yıldır da aktif kullanıyorum ama hala hala haaalaa etrafımdaki erkekler sürüşle ilgili sacma sapan akıl vermeye çalışıyorlar.
Sirket arabasini ortak kullandigim arkadaş hala daha yokusta el freniyle kalkmayi unutma filan diyor mesela. Iki hamlede sahane paralel park ederim ama ben park ederken sokakta bir erkek varsa muttlaka isini gucunu birakip "du bakayim nasil park edemeyecek" seklinde elini beline koyup izliyor ya da daha fenası arabanin arkasina yapisip park sensorunu iceride dıiiiiiiiiitt diye kesintisiz ottürmek suretiyle "geel geel saga kir topla geel" yapıyor.
Su an tum nefretimi kustum biliyorum ama gercekten cok uyuz oluyorum.

evet hunharca, 23

evet hunharca yazacaktım shutgun yazmıs, itinayla özel ders verilir:)

@krem peynir haklısınız araba ihtiyacı duyarsam mecbur öncesinde ders almam lazım... son sürüşlerimde(karşının ısrarı, yoksa benim öyle bir talebim yok) her viraj gördüğümde VİRAJJ diye bağırıp yanımdakine direksiyonu tutturuyordum. arada motorsiklet için cesaretim geliyor ama onun ehliyeti de var. Başka arabalar olmasa iyi bir araç aslında :)) (kork kork)

2010dan beri aktif olarak araç kullanıyorum.
Yaş 25

Hayır, 23

annem, 2 teyzem, 3 halamın 2'si aktif olarak araba kullanıyorlar ve hepsi 58 üzeri yaşlardalar. annemin halaları (80'lerine geldiler) da istanbul trafiğindeler. o yüzden bir erkek olarak tavsiye kızlar, mutlaka kullanın. hele imkanı olanlar cesaretini toplayıp öğrensinler.

kullanmıyorum, 26.

18'imi doldurduğumda babama "baba ehliyet alsam mı ya" dedim, "ihtiyacın olursa öğrenir, alırsın" dedi. ertesi sene istanbul'a geldim, senelerdir buradayım ve açıkçası istanbul'un trafiğine bir araç daha ekleme niyetinde değilim. okula giderken vapuru kullandım hep, şimdi işe de vapurla gidiyorum. iş-okul dışında da merkezi yerlerde vakit geçirdiğim ve evim de istanbul'un göbeğinde olduğu için, toplu taşıma yerine araç kullanmak çılgınlık gibi geliyor. gerek yok, toplu taşıma ve zor durumlarda taksi fazlasıyla yeterli.

öyle bişey bulmak zor sanırım ama ilk anda aklıma bunlar geldi, bikaç şarkı deneyebilirsin.

biblo.bandcamp.com

edit: youtube linkini yanlış vermişim.
www.youtube.com

www.youtube.com şöyle şeyler var ama türkiye'de o kültür pek yok ne yazık ki, olsa da dinlesek ama yok.

bu arada tricky daha çok bristol esintileri estirir.

Yanı trip hop diyemeyiz ama elektronik alt yapılı yerli gruplarda mira,nada,portishead,büyük ev ablukadanin son albümü bunlar hoşuma gider dediğim gibi trip hop kavramında değil ama bunlara da bir bak derim

Ek olarak ah!kosmos

gökhan kırdar'ın trip albümü.

www.youtube.com

(bkz: glasxs)

youtu.be

Kaygıyla alakalı olabilir. Bir süre takip et. Bir daha yaşarsan aynı durumu, ne gibi durumlarda gerçekleştiğini belirlemeye çalış.

1 kere olduysa tesadüf olabilir. tekrarlayıp tekrarlamaması önemli.

devam ederse doktora gitmekte fayda var. geçen gün vertigoyla ilgili okuyordum onda da böyle diyordu ama ders çalışırken diyorsun kafanı falan eğdiğin için olabilir. bana da oluyor bazen. endişe etme şimdilik. devam ederse mutlaka doktora git.

muhtemelen göz yorgunluğundan nistagmus oldu sen onu deprem gibi şiddetli baş dönmesi olarak algıladın. arada gözlerini dinlendir. tekrarlarsa doktora gidersin.

olur, ilk etapta yoğurt iydir.

Offf dikkat etmek lazım, cidden aşırı maruz kalınca ciddi zararı bile olabiliyor (sizinkinde olmamıştır tabii)

Yoğurt ve temiz hava iyidir. Geçmiş olsun.

temiz havaya çıkın, iyi olacaksınız.

porçözle çamaşır suyu gibi şeyler kimyasal reaksiyon gösterir. zararlıdır.
ha bu arada aşırı titiz evde huzur olmaz.

yoğurdun bir faydası yok. porcoz ile çamaşır suyu gibi şeyler asla karıştırılmaz. karışırsa ortama zehirli/yakıcı gazlar salarlar.

kusma, terleme, titreme gibi belirtiler olursa gecikmeden hastaneye gidin.

Kimyasal buharı solumuşsunuz. Daha kötü olursanız hemen doktora gidin. Yoğurt diyorlar ama o mide için geçerli. Siz direkt akciğere o buharı çektiniz. Bu yüzden yoğurdun işe yarayacağını düşünmüyorum.

hanımın sana garezi var bence ya da temizlik konusunda hiç bişey bilmiyor. bunlar karıştırılır mı allah aşkına kimyasal deney mi yapıyo evde.

bence git kus.

sadece temiz hava işe yarar gerisi fasa fiso

abla hiç duymamış mı temizlik malzemeleri karıştırılmaz diye. kusmanın bir faydası olmaz, akciğerde kimyasal yanık yapmış olabilir sık sık soluma, nefesin yetmemesi gibi şeyler varsa doktora görün derim..

bilgi sahibi olmadan fikir sahibi olanlar var aramızda. dışardan ahkam kesmek ve google search yapmakla olmuyor bu işler. bu sebeple ölen çok kişi oluyor öyle mi? bu yazdığın ancak mahalle kahvesinde itibar görebilir.

bu kliniğin tedavisi temiz havadır arkadaşım. baktın kim düzelme yok acile gelirsin. acilde yapılacak olan da pulmicort + ventolin inhaler yolla verilmesi (temiz hava veriyoruz işte beğenmediğin o temiz hava varya hah işte onu) yine tam rahatlama olmazsa prednol uygulanması. öyle aklınızda ne var bilmiyorum. ne bekliyorsunuz. bronkoskopi mi yapılmasını umuyorsunuz anlamadım.

Camasir suyu ile hicbir temizlik malzemesi karistirilmaz toksik gaz cikar.

Tedavi kismini doktor arkadaslar yazmis zaten.

doktorun yazdığına burun kıvırıp doktora gidin diyen yazarlar var aramızda. hayat ne garip.

hocam sen de eşine söyle idrar o kadar pis bir şey değil. uranyum işemiyoruz.

50 tane ilaç sayıp temiz hava ile aynı şey demek ahgsha takipneik gelen hastaya kank kusura bakma bronkoskopi mi yapacaaz mi diyecen, gerekiyosa onu da yapacaksın, pratisyen olup yapamıyor olmak yapılmayacağı anlamına gelmiyor, uygun koşullarda sevk etmen gerektiği anlamına geliyor kardeşim kusura bakma, ha o sevk de kafanı arabanın camından çıkar temiz(??) havayı soluya soluya git demek değil %100 oksijen solutarak hatta gerekirse satürasyon takibi yaparak hiperbariğe geçmek falan olmalı. pulmicort ve ventolin ne ara temiz hava oldu, prednol laringeal ödem yoksa endike değil falan.. hangi birini düzelteyim bilmiyorum. bu zihniyette doktorlar aman her boka hasta gelmesin aman yorulmayalım vizyonuyla çalışır, malpraktis önüne dayanınca da zır zır ağlar.

kafan çok güzel. güle güle kullan öncelikle. bu defansif kafayla dizi burkulan hastaya da artroskopi yapmakta sakınca görmezsin sen. yapın arkadaşım yapın kafasına kelebek dokunan sabi sübyana da dayayın tomografiyi.

prednol endike değil demekle olmuyor öncelikle. sen kaçtane hastayı yakından değerlendirdin prednol öncesi sonrası diye. binlerce hasta elimin altından geçti.

şükür 5 yılda her ay 1200-1500 hasta bakmışımdır şu ana kadar malpraktisten başım ağrımadı.

kardeşim her boka prednol dayayan hekimlerden olduysan o senin ayıbın, prednol her boka iyi gelebilir ama bu her boka verilmesi gerektiği anlamına gelmez. aç az güncel bilgi takip et prednolün anlamlı faydası hangi araştırma ile gösterilmiş, az pubmed oku kanıtlarınla gel. hadi canım..

Behcet hastaligi icin test yapilmis olabilir.

evet behçetten şüphelenilmiş bence de.

behçetten şüphelenmiş pathergy testi istemiş.

behçet denmiş zaten. muhtemelen internette aratıp işkillenme diye söylememiştir.

krem rengi/taş rengi/açık gri de hos olur.

üst krem, ayakkabı koyu kahve.

haki, hardal üst de güzel oluyor

yoktur
oglan kosar
sakin olun biraz buz ile indirin
yarına inmezse goturun doktora

Buz tutmak iyi olur, ama bence beklemeye gerek yok, ya aile hekimine gidin ya da doğrudan acili olan bir hastahaneye gidin. Benzer bir durumda aile hekimi bizi doğrudan hastaneye yönlendirmişti parmak eklemindeki hafif şişkinlik için. Röntgen çekmişlerdi. Birşeye gerek yok derse de doktor desin. Geçmiş olsun.

hekime gidiniz pls.
4 yaşındayken düşme sonucu burun kıkırdağım çökmüş, bunun böyle olduğunu ancak bir kaç sene önce öğrendim. o zamanlar burnun kopmadıkça doktora gidilmezdi, evde 1-2 gün yattıydım, ne o zaman ne de sonrasında anlamamıştık ileri bi sıkıntı olduğunu. şimdi burnum olması gerekenden küçük, üst çenem ise bu hasar nedeniyle az gelişmiş, bu nedenle yüzüm profilden basıktır.
umarım sizde ileri bi sıkıntı yoktur ama uzmana göstermekten zarar gelmez.

kırık olması yüksek bir ihtimall. doktora gösterin.

çekmecede.

üstten 2. çekmecede, hep aynı yere koyarım.

şurda işte
yazıcının üstünde duruyo :)

banyo

banyoda çekmecede

Odamda

Banyoda çekmecede+1.

dolapta kutunun içinde

banyoda, kutu içindeki tırnak gereçleri çantasının içinde

banyoda 1. çekmecede fermuarlı çanta içerisinde.

Komodinin soldaki cekmecesinde

Makas, törpü, cımbız vs ıvır zıvırın olduğu bir çantada, çanta da diğer ıvır zıvırlarla beraber dolapta.

Çakımın içinde.

montun cebinde.

çekmecede, törpü vs gibi şeyleri koyduğum fermuarlı çantanın içinde.

Çekmecede.

Çantamda

Banyo dolabının ilk rafında

kasada :(

banyo

Stand by me

film değil ama black mirror 1x3'ü mutlaka 2-3 ayda bir izlerim. hayatımda ciddi bir etkisi olsa gerek. size de tavsiye ederim mutlaka izleyin.

Gemide ve Pi.

lotr

Good will hunting

pulp fiction, shutter island, arada lotr, pardon, gora, her şey çok güzel olacak

the gold rush var.
bir de sene sonunda geçmişte izlediğim filmleri tekrar izliyorum. körkarlen, tabutta rövaşata, sadri alışık filmleri vs. ama onlar her sene değil.

Life of brian

lotr

The Matrix
The Matrix Revolutions

big lebowski

barry lyndon
gummo
stranger than paradise

Big Lebowski +1
Shining
ve tabi ki Pardon

fight club

inglorious basterds.

Grease, birkaç ayda bir izleyip neşe doluyorum ^^

lotr (en az 2 kere)

her şey çok güzel olacak

naked'ı da bu listeye ekledim bu sene.

dogville
american psycho
lotr.

About time

(bkz: baraka)
(bkz: samsara)
yılda bir kez falan açar izlerim.

hababam sınıfı
senede en az 3-4 kere izlerim.

şekerpare de aynı şekilde.

fight club, herşey çok güzel olacak ve v for vendetta.

Whatever Works.

jenna loves rocco

lotr

seriler

hp
lotr
bttf
narnia
matrix
termimator
...

peh peh ne filmler kasılmış.
bridget jones(hepsi) genelde doğum günüm haftası pijamalı battaniyeli izlemeye bayılıyorum.

hersene:
matrix serisi
harry potter serisi
galactica
thats 70s show

aralıkla:
twilight serisi (artık izlemicem sanırım asdasd)
lotr bir kaç senede bir
sweet november bir kaç senede 1
bridget jones 5 senede 1
vengo aklıma geldikçe
mad man bi ara tekrar yapmak gerek mesela

interstellar

bridget jones +1

before sunrise üçlemesi

benny & joon

perks of being a wallflower

constantine

harry potter serisi

good will hunting

little miss sunshine

Daha önce izlediğim sevimli yeşilçam filmleri (Neşeli Günler, vb), Kenal Sunal'ın birçok flmi
Back to the Future serisi
Gattaca
"Chick flick"im gelmişse The Devil Wears Prada
Birtakım işlerle uğraşırken arkadan çalsın diye Cem Yılmaz'ın komikli olan filmleri
Sevdiğim birkaç festival filmi - Poulet Aux Prunes, Ehky Ya Scheherzade, La Voz Dormida, Rang de Basanti

1-2 seneye olursun kanserden. bu kadar saglikli olmak saglikli degil.

edit: aga saka yapiyorum ciddiye alma. 20 kilo fazlayi da attin mi tamamdir.

ben omega3 takviyesine başladım, şekeri bıraktım, paketli gıdaları çok aza düşürdüm. ayçiçek, mısır vs gibi yağları çıkardım hayatımdan. d vitaminim 12 çıktı karatay 100 olması gerekiyor diyor takviyeye başlamak istiyorum ama hamileyim kafama göre almak istemiyorum. kadın doğumcu almana gerek yok normal dedi :/

gluteni bırakmak istiyorum ama bulantılarım izin vermiyor şu aralar doğru düzgün yiyebildiğim tek şey ekmek türevleri makarna vs. :/

Okurken kanser oldum. Sağlıklı beslenip spor yapıyoruz işte napalım.

Uzak durmaya çalıştığım şeyler; sigara / alkol / paketlenmiş ürünler / mutsuz yaşam. Bunlar haricinde herşeyden abartmadan yerim, içerim. Spor falan da yapmam sadece günde yarım saat yürüyorum, yazları hergün 15km bisiklet sürüyorum.

Hayatında sağlıksız hiçbir şey bulamayacağın kişiler bile kanser oluyor. Cep telefonu olmayan, evinde kablolu internet olan, abur cubur asla yemeyen, sigara ve alkol hiç içmemiş, düzenli spor yapan biri bu bahsettiğim, böyle birini tanıyınca ister istemez kanserin ne yapıp edip seni bulacağını düşünüyorsun.

Sağlıklı besleniyorum, spor yapıyorum ve kimyasalları mümkün olduğunca hayatımdan çıkarmaya çalışıyorum. Evimde temizlikte kimyasal kullanmıyorum. Çamaşır deterjanlarını kendim yapıyorum. Vb şeyler.

Edit: soranlar için, ev temizliği (yerleri silme, mutfak, banyo vs) buhar makinesi ile sadece buharla temizliyorum yani.

Dedem 80 yaşına kadar her gün minimum 5 km. yürürdü, ömrü boyunca alkol sigara kullanmadı, çikolatanın ne olduğunu bilmez, sebzesini kendi yetiştirir yağını kendi yapar yerdi, şehirden uzakta ağacın oksijenin bol olduğu bir yerde yaşadı ama 80 yaşında mide kanserinden öldü. Yani tüm yaptıkların güzel ama bunları yaptım kanserden korundum diye bir şey yok ne yazık ki.

Biz de seninkine şeyler yapıyoruz işte ama hiçbir şeyin garantisi yok. Özellikle yaşlılık dönemine girdiğinde hücrelerin zaten çürümeye başlıyor kanser bi yerden yakalayabiliyor. Biraz da şans işi bu.

Bu kadar uğraşmak bence aşırı gereksiz.

Dedelerden bahsediliyor. Benim dedem de ömrü boyunca sigara içti, yediği tatlının, şekerin haddi hesabı yok ama 80 küsür yaşında kanser falan olmadan öldü. Ne anne ne baba tarafımda kanser olmadığı için ben de pek sallamıyorum, sizin kaçındığınız her şeyi yapıyorum :) stres hariç tabi. streslenmeyen rahat bir yapım var. Hiçbir şeyi kafaya takmam. Rahat insanım.

Ben de tüm temizlik ürünlerimi komple değiştirdim aslinda en guzeli peggy'nin dedigi gibi evde yapmak ama henuz o asamaya gelemedim. Temiz icerikli temizlik malzemesi aliyorum ve saglikli beslenmenin vs disinda her gun yesil cay iciyorum. Tarim ilaci yememek icin meyve sebzeyi sirkeli suda bekletiyorum ama ozon cihazlari da iyi temizliyormus, bende su an yok. Taze zerdecali tuketmeye calisiyorum, her gun omega-3 aliyorum. Onun disinda disarida asla yemek yemiyorum ( hepsi trans yag ile yapiliyor/translasiyor), paketlenmis gida tuketmiyorum. Yumusaticinin son derece riskli oldugunu gecen haftalarda ogrendim, temiz icerikli yumusatici aliyorum artik. Kuruyemisi, eti va sadece guvendigim yerlerden aliyorum. Yumurtayi da organik aliyorum. Metal konserve olan hicbir sey almiyorum. Ama ay kanser olucam korkusundan ziyade bile bile paramla zehir almamak icin bu tarz koklu degisikliklere gittim yoksa her ne kadar dikkat etsek de vucudumuzda hali hazirda benzeyen sinsi kanser hucreleri zaten var. Aktiflesip aktiflesmeyecegi tamamen cevresel ve genetik sansimiza kalmis. Zaten maruz kaldigimiz tum kansorejenleri dusundugunuzde hayatta kalmamiz mucize geliyor su an.

Kanser olmak için gerekli her şeyi yapıyorsunuz ne yazık ki.

kanserden korunmak için çocukluktan itibaren yani 8-9 yaşlarına varmadan önce sağlıklı yaşam düzenini oturtmuş olmak gerekiyor.
bu yaşlardan sonra fenotip-genotip artık yavaştan kendi etkileşimini tamamlamış ve vücut çoktan kendi yol haritasını çizmiş oluyor zaten. o vakitten sonra yapılanlar etki eder etmez onun tartışması hala bilimsel çalışmalarla devam ediyor. fakat, üstteki arkadaşların dediği gibi çok çok sağlıklı beslenip erken yaşta küt diye gidenler olduğu gibi vücudunu olabildiğine hor kullanıp 80-90 a kadar hiçbişi olmadan yaşayan da var.
onun için biraz da genetik şans yanınızda olacak. vücudun çizmiş olduğu o yol haritasında sürprizler olmayacak.

ambalajlı abur cubur yemiyorum. kola, meyve suyu gibi yapay meşrubatlar içmiyorum. fast food'u da en son 5 yıl önce falan yemişimdir. onun dışında yürüyorum, koşuyorum, içki sigara çok az, düzenli uyuyorum falan işte. daha da ne yapayım bilemedim. limitim bu kadar.

not: bunları kanserden korunmak için değil, genel olarak sağlıklı yaşamak için yapıyorum. yoksa şu ana dek çevremde kanserden kaybettiğim insanların hepsi kendine bakan insanlardı, it gibi yaşayanlara ise bir şey olmadı. kansere yakalanmanın büyük oranda genetik olduğunu ve insan müdahalesiyle önlenemeyeceğine inanıyorum.

Ailemizde hiç kanser yok. Sülalem rahat.

bizim onkoda hastalara otacı nın şampuanını öneriyorlar gibi bir şey duymuştum doğal diye. şampuan arayışın için söyledim. hiçbir şey yapmıyorum, haftada 7 gün dışardan yemek yiyorum genellikle de fast food günde yarım paket sigara içiyorum. genç yaşta tansiyon hastası olacak gibiyim son ölçümlerde hep yüksek çıkıyor. stres desen gırla. doktorum.

uzun zamandır bu kadar özenerek okumamıştım bir yazıyı.
yaptıklarınız hiç kötü şeyler, veya hayat kalitesini düşüren şeyler değil. tebrik ederim, alkol konusunda ne gibi önlemler uyguluyorsunuz?

stresten uzak durmaya çalışıyorum. namaz kılıyorum. 2 aydır tek rekat kaçırmadım. gece namazına kalkıp dua ediyorum tüm kanser hastaları için. rabıta kuruyorum. tevekkül ve tefekkür ediyorum. nevzat tarhan, muhammed bozdağ gibi yazarları okuyorum.

çok da şeyapmamak lazım, kafada tutmamak lazım. güncelde tutunca tersinelik olabiliyo. (tecrübeyle sabit)
günlük yaşama devam edecen, üzüntüyü sıkıntıyı içselleştirmeycen, hergün yürümeye çalışacan, ot sebze eksik etmeycen.
yani bunları da "aman kanser olmayayım" diye değil, "ehehe akıllı yaşlanıyom ben" diyerek yapıcan. çünkü, düşünce nereye gemi oraya.

bir konuya ya da birine çok fazla odaklanmak, ona çok enerji yüklemek demektir.
yani kanser olursam diye korkmakla, kanser olmamak için buzdolabının üzerinde katkı maddesi notlarıyla yaşamak aynı etkiyi yaratıyor.

benim bir arkadaşım adını anmamak için kanser demez, kötü hastalık derdi.
üç saniye güneşte kalmış pet şişeden su içtiğimde, "kanser yapar" diye uyarırdı.
salam, sucuk, sosis tarzı işlenmiş gıdaları kanser yapıyor diye tüketmezdi.
kendini kansere karşı koruduğunu zannederken, aslında kanserle yaşıyor, ama farkında değil.
allah korusun, ama doğru fiziksel, psikolojik ve ruhsal ortam oluştuğunda ortaya çıkma ihtimali normalin çok üstünde.
çünkü sürekli kanser kavramı var kafasında.
konu aslında biraz da bundan ibaret.

siz hayatınızı yaşayacaksınız, bunun da varlığını kabul edeceksiniz, ama hayatınızda var etmeyeceksiniz.
yani hastalıktan korkmak ya da hastalığı dışlamak da doğru bir yaklaşım olmaz.
varlığını kabul etmemiz lazım.
ama hastalıklar düşman değildir, genelde bir şey anlatmaya çalışırlar.

bu konularda uzman sayılan biri, bir kitabında şunu yazmış:
"kişi geçmişiyle, hayatına girmiş (çıkmış ve/veya kalmış) insanlarla, ailesiyle gerçek anlamda barışık olur, hayatında kendine uygun bir konum bulur ve kendini doğru ifade ederse, köpek maması da yese sağlığı bundan çok etkilenmez."

burada yazılan kişi olmak, zaten birçok şeyi aşmış olmayı gerektiriyor, o yüzden gerçekten böyle birine dönüşebilmek çok ciddi bir süreç.
anlatılmak istenen asıl şey, "kendini ve enerjini bloke etmezsen, enerjinin akışını sağlar, hayatın içinde de akarak ilerleyebilirsen, o zaman zaten hasta olmazsın".
çünkü insan bedeni hasta olmak değil, olmamak için yaratılmış, birçok mucizeyle ve detayla dolu olan bir mekanizma.
hastalanması, senin bir yerde yaptığın yanlışı ya da doğru işlemeyen bir şeyi sana göstermeye çalıştığı anlamına geliyor.

ki zaten bu birbirini destekleyen bir döngü.
her gün aşırı sağlıksız denecek seviyede, rezil şekilde beslenen biri, zaten hayata bu şekilde bakamaz.
ya çok yerseniz psikolojiniz bozulur ya da psikolojiniz bozulduğu için çok yersiniz.

elbette yediğinin, içtiğinin sadece sağlığına değil, psikolojine bile gözle görülür, direkt etkisi var.
ama sadece iyi beslenmek ve spor yapmak değil bunun çözümü.
bütün olabilmek de bir o kadar, hatta bence kısmen daha fazla önemli.

"yani beş kilo fazlanızın olması/arada bir sevdiğiniz fast food'u tüketmeniz/kırmızı et yemeniz/arada bir alkol tüketmeniz vs. mi sağlığınız için daha tehlikeli, yoksa çocukluk travmalarınızı atlatamayıp, onlarla yaşamaya(?!) devam etmeniz mi?" diye sorulsa, ben travmaların beden ve genel sağlık üzerinde daha baskıcı ve yıkıcı etkileri olduğunu söylerim.

o yüzden daha çok bunlara odaklanmaya çalışıyorum.

annem her şeyin kalitelisini bulur yedirirdi. mutfakta inanılmaz özenliydi. yediğimiz içtiğimiz hep özenliydi.

abur cubur hadi kırk yılda bir tuzlu çerez mısır yerdim canım çekince.

öyle kozmetik vs evimizde çok kullanılan şeyler değil, annem de pek kullanmazdı.

deterjanın biyolojik olarak çözünen doğal formlarına falan bakardı.

her bokumuz özenliydi ama 15 yaşında lenf kanseri oldum. ailede de yoktu. sanırım ota boka dikkat etmekle olmuyor bu korunma işleri.

ama stres çok etkili bence ben çocukluğumdan beri sinir hastasıyım.

benim dedem şöyleydi böyle oldu boşa uğraşıyorsunuz diyenler; bizde zaten bazı şeylere dikkat edince kanser olmayacağız demiyoruz.

İngiltere kanser araştırmaları 1960 dan sonra doğan her iki kişiden biri evet her iki kişiden biri, hayatının bir döneminde kanser teşhisi yiyecek diyor. UK'da durum bu kadar vahimken kimbilir Türkiye ne durumda. Sürekli yeni kanser hastanesi açılıyor insanlar kar etmeyeceği işlere girer mi neden dünyanın önde gelen tohum/yem üreticileri aynı zamanda ilaç sektörünün devi acaba bunlar tesadüf mü? Sağlıklı beslenmeye rağmen elbette kanser olabilirim ama ihtimali yüzde bir bile azaltsam kardır ki zaten önemli olan kanser olduktan sonraki yaşantın.

www.cancerresearchuk.org

sonuçta kimse nasıl öleceğini bilmiyor hastalıklara dikkat edersin araba ezer ölürsün, sağlıklı beslenmenin, sağlığa dikkat etmenin kimseye bir zararı yok. ama tersinin zararı ortada.

Önceki cevabıma ek olarak:
Benim gibi kanser kayıpları çok olan biriyseniz ( + son altı yılımı kanser sabıkalısı biri olarak yaşadım), kanser konusuna algınız açık oluyor. Kendim de dahil olmak üzere çevremdekilerden (bilebildiklerim) ve yazılanlardan (kitap, anı vb) çıkardığım; bu işin çok sıkı bi şekilde hayat enerjisiyle ilişkili olduğu.
Bağışıklığın, ayna nöronlarının, bilinçaltının çalışma prensiplerini bilip hareket etmekte fayda var. Vücut zaten biz dengesini bozmazsak gerekeni yapmaya programlı. Artı bişey yapmaya gerek yok, dengesini bozmayalım yeter.
Düşünceyle ilgili bilimsel gelişmeler:
www.matematiksel.org

Başımıza gelecek olanda düşünme sistemiz diğer herşeyden daha etkin. Biz yaşadığımız koşullara uyum sağlayabilen canlılarız. Onu yedik bunu içtik diye dert etmezsek o şey bizim için dert olmaktan çıkabiliyor. Onunla yaşamaya alışıyoruz, o yönde evriliyoruz. İşte kanıtı :
www.sciencealert.com

Sıkıntıyı içinize atmayın, içselleştirmeyin. Neşeyi doya doaya yaşayın,i herkes görsün onlar da nasiplensin :)

Evet oldukça riskli, zira erkeklerde hiçbir belirti (siğil vs) olmasa da asemptomatik taşıyıcı olabiliyorlar ve bu nedenle hızla yayılıyor. Ancak yabancı siteleri vs okursanız sadece Türkiye için değil dünya geneli yüksek istatistiklere sahip olduğunu görebilirsiniz. Prezervatif koruma için yeterli değil kasık teması bulaşması için yeterli oluyor, mümkün olduğunca erken cinsellik evresinde (hatta hiç cinsel hayata başlamamışken) aşı olup düzenli her sene smear kontrolleri ihmal etmemek gerekiyor. Tabi ki partner sayısı arttıkça risk de artıyor. Partner sayısı arttıkça Hpv virüsü ile karşılaşma olasılığı artıyor ve eğer bulaştıysa aşının bulaşan tipe karşı koruyucu etkisi de kalmıyor. Bu nedenle erken aşılama önemli. Ancak dikkati çeken bir diğer istatistik şöyle ki; rahim ağzı kanserine yakalanan kadınların çoğu birkaç sene üst üste smear testlerini ihmal edenler. Yani hpv değil de esas geç kalmak öldürür diyebiliriz.

Bir de devlet hastanelerindeki doktorlar çok fazla önemsemiyor, burada bile yazanlar oluyor genital siğilim var doktor önemli bir şey deyip yolluyor filan diye. Halbuki onların hepsi bulaşıcı özellik taşıyor.

Virusun alt tipleri var.Her tip kanser yapmıyor, 10 sene gibi bir süreden bahsediliyor aşağı yukarı düzenli takiplerde erken aşamada yakalanabiliyor. Bir de etkin aşıları var ver TR'de de yapılıyor. Uyanık olmak lazım da paranoya yapmaya gerek yok.

4 kişiden 3'ünün virusu taşıdığı söyleniyor(tabi birden fazla tipi var herkeste farklı farkli, bazılarında birden fazla tip). Ve evet prezervatif koruma sağlamıyor.

Ülkemizde yeteri kadar önemsenen bir konu değil maalesef, konusu açıldığında insanlardan cehalet akıyor, aman canım siğil işte yaktırıyorsun geçiyor diyorlar.

Aşısı var ve 12-26 yaş aralığında, henüz cinsel birliktelik yaşanmadan evvel yapılırsa çok büyük bir koruma sağlıyor. Piyasada iki çeşit aşı var; 0-1-6. ay veya 0-2-6. ay olmak üzere üç dozdan oluşuyor ikisi de. Bahsi geçen yaş aralığında olup bu aşıdan habersiz olan sürüyle insan var. Bir de, haberdar olup maliyeti sebebiyle aşı olamayanlar var tabii; pahalı ve sigorta tarafından karşılanmıyor. Herkesin evlenince birliktelik yaşayıp ömür boyu tek eşli kalacağı varsayımından mıdır nedir ne bir kampanya, ne bir kurum anlaşması var.

Aşı sadece kadınlara uygulanmıyor, erkekler de imkan varsa olmalılar.

cinsel hayatı olan kişilerin (ömründe toplam birkaç kişiyle olsa yeter, her gece başkasıyla değil) ömründe en az bir defa hpv virüsü kapma ihtimali %50'den fazla.

Bu virüsün rahim kanseri yapma ihtimali ise %1'den daha az. çok eşlilik "baya riskli" değil o yüzden. Gittiğin evde cüzdanının çalınma ihtimali, ya da dayak yeme ihtimalin daha fazla.

ayrıca hpv'nin kanser yapması için sadece bulaşması yetmiyor, kontrollerini ihmal etmen, erken teşhis koydurmaman, doktorun söylediklerini görmezden gelmen gerekiyor. kanser yapabilecek hpv'ye sahip olup da kanser olmamak gayet kolay, bilinçli olduğun sürece. çok ihmalkar veya şanssızsan kansere çevirmesi kaçınılmaz olabiliyor ancak boğazına maydonoz kaçtığı için ölme ihtimalin de var. maydonozu dikkatli yiyeceksin, jinekoloğa gitmeyi de ihmal etmeyeceksin.

öncelikle rahim değil serviks kanseri.
kondom %100 koruma sağlamaz.
çok eşlilik risk faktörüdür evet.
AŞI AŞI AŞI.

Olabilir. Bende oluyor. Bazen öyle oluyor ki vajenin bulunduğu kemik çatının üzerine 5 ton ağırlığında kurşun blok atmışlar gibi hissediyorum. Çok fena olabiliyorum.

oluyor bana da. gerci BT' de folikul kistim çıkmış. muhtemelen onla alakalı.

Normal. Bende olmuyor ama sık görülüyor. Hatta azıcık kanama bile olabilir. Yumurtlama nedeni ile evet.

genelde yumurtlama döneminde ağrı oluyor zaten. benim de şiddetli bel ve karın ağrım oluyor. şu genelde olan kistlerden varmış bende o ağrıyı artırıyor ama uğraşmadım tedaviyle filan.

(bkz: mittelschmerz) bazen o kadar ağrılı olabilir ki akut apandisit ile karışır. normal.

Neredeyse hepsi Vans bende

morhipo, n11, gittigidiyor, nadiren hepsiburada. donanımhaber sıcak fırsatlara bakarım arada, iyi fırsat neredeyse oradan alıyorum. stokta hep ayakkabım olduğu için de acil ihtiyaç olmuyor, fırsat gördükçe abartmadan alıyorum.

Prada, YSL

Bambi, nike, bi de en çok kullandığım skechers'ın şu modeli www.sporjinal.com

Greyder'de de günlük kullanım için güzel modeller oluyor.

Flower isimli markadan baya aliyorum. Bir de batayi begeniyorum.

Beşiktaş'ta Wanna diye bir magaza var baska subeleri de varmis galiba, oranin ayakkabilari bayagi kaliteli oluyor. Yaz icin hafif topuklu sandalet, sonbahar icin de rugan almistim bayagi saglam ciktilar. Oraya da bakabilirsin :)

Onun disinda nine west'te eskisi kadar guzel olmasa da bazen iyi seyler cikiyor ama indirim doneminde aliyorum, cok kaliteli degiller cunku.

derimod, beta.

al bundy

beta, greyder, deriden, inci

Bence tansiyonla ilgisi yok. Beyinle alakalı gibi geldi.

canını sıkacak bir şey mi düşünüyordun?

@teritori yok ya aklım boştu aslında reddite falan bakıyordum.

@pinman doktora görüneyim o zaman?

panik atak.

Metrobüs=anksiyete,depresyon ve bilumum rahatsızlıklara sebep verebileceğinden normaldir.

dün ne yediniz? ya da kahvaltıda?

mide rahatsızlığı da olabilir.

(bkz: reaktif hipoglisemi)

kahvaltın karb ağırlıklı mıydı?

Bana da oluyor arada bence tansiyon.

@la noix 2 yumurta iki dilim ekmek, peynir zeytin yedim.

@füt dün akşam somon yemiştim, ondan oluyor gibi geldi ama emin olamıyorum. doktora görüneceğim gün içinde.

vazovagal senkop

karşılıklı anlaşıldığı sürece her şey mübah bence.

lubricant takviyesi.

göster ama verme, delirt onu.

"böyle üslup kullanma gözünü seveyim." demek en doğru olanı zannedersem.
cidden açıkça bu şekilde konuşması bence üzücü.

abi çılgın mısın :( her türlü evet. yani s*kmek dediği öyle s*kmek değil olm. yapma çıldırma, git evet de. bana bu veya buna benzer bir lafı kim söylediyse o gece dream night yaşadık. strap-on falan işin makarası, kız dizginleri istemiş. hatta dizginleri de istememiş abi, her şeyi istemiş işte. koyver gitsin :(

sdfgsdfg :)) yatak sizin, iki tarafın da rızası olduktan sonra kimse karışamaz. Lakin ayrılırsanız "ben bu herifi domalttım" derse o da var :P

ben ortada büyütecek bir şey bulamadım.

Yatak sizin, seks sizin, orda her şey söylenir ama arkadaşların yanında söylemek nedir ya... ben olsam sevgililikten fb'ye çevirirdim o ilişkiyi.

Haksiz mi, bence hakli.

götü kolla.

beynim yandı okurken. ne biçim iş lan bu

sizin hanım da pek seviyesizmiş.

"Misafirlerimiz gitsin, Ben sana s.kmeyi s.kilmeyi göstereceğim balım" deyip yatakta ömür boyu unutamayacağı bir ders verirdim. Bir daha öyle bir patavatsızlık yapmasın diye.

Farazi konuşuyorum, böyle bir densizlik yapacak biriyle sevgili olacağımı sanmıyorum.

7

güzel soru. 8
amme hizmeti: bashny.net

21 ve 5.

ama en çok 21.

7 belki 10

2

Bu çok sık değişiyor. Genel olarak 17-18-19 üçlüsü, bir yerde nerede durduğumdan ziyade çevremin güzel olması, insanın bol olması daha önemli.

"Ambivert"üm insanlarla olduğum kadar, yalnızlıktan ve keşfetmekten keyif almak da çok önemli, o yüzden 15'te de çok kendimi gördüm. Hatta hayata bakışımın ta kendisini 15'te gördüm en çok, 15 pozunda çok da fotoğrafım var ama o üçlü ile 15 arasında bir karara varamadım. İkisi de çok içimi ısıttı.

Bu hafta ise bir ton başarısızlık üst üste geldi; bu hafta çok 7 bir hafta idi.

3

8 ya

6

5-8-21 arasında gidip geliyorum her gün.

21

14

14

5

15

21 ya da 13. daha çok 21

13-21

Şahaneymiş. 8

Ahaha tamamen 9!

5

21

7

:/

1-21

bu aralar 8

1

21. Kendi içimde. Dışarıya karşı çok değişken.

@tepedeki psychedelic adam gözlerden kaçmasın. 2 diyorum.

21

21.

8.

8 maalesef.
streamable.com

13 ve 8

Uyan bir şey bulamadım.
Hepsinde bir endişe, korku varmış gibi geldi bana. En mutlu görüneni bile tedirgin.

1

verilen cevaplardan anlasıldıgı gıbı duyuru ınsanlarının cogu mutsuz ve depresyonda, cevapları okurken bunu dıkkate almak lazım:))

10

21-19

15

yalnızlığından keyif alan, pozitif, kendine güvenli.

son zamanlarda genellikle 8.
ama bazen 1, bazen de 4 olduğum olur.

bir introvert olduğumu zaten biliyorum e dolayısıyla da 8 diyorum yani bildiğim şeyi bana söylüyor ama olsun.

hehe çok iyiymiş :)

15

tekrar düşündüm de aslında 20
yerimden memnun değilim ama 15'e inmek istiyorum :)

Aslında ilk bakışta 10 diyecektim ama sonra düşününce her zaman sağlam yerlere basma gibi bir kaygım olmadığını fark ettim. O yüzden 15.

4 olmak isterdim :)
ama Türkiye geneli 21'iz şu ara

tr.foursquare.com

Pedikur baya iyi gelir. Dediğiniz bölgeleri bilmiyorum ama emek te tavsiye edebilirim. Lares kuaför.

Erkeklere sormuşsunuz ama bir kadın olarak dayanamadığım kokulardandır oje kokusu, hiç sevmem. Kadınlar için genelleyebilir miyiz bilemedim.

Belki meslekten kaynaklı, emin değilim ama ciddi anlamda severim bir erkek olarak. Su gibi aseton kullandığım oluyor aralıklarla çözücü olarak, yıllarca böyle devam edince bağımlılık yaptı herhâlde.

Gerçi küçükken tırnaklarımı yediğim için verilmişti oje gibi bir şey, durum daha da beter olmuştu. Sanırım sorunun cevabı net bir evet.

Çok hoşuna gittiği için arada kardeşinin ojelerini açıp koklayan bir arkadaşım var, erkek kendisi.

ben de erkek değilim, ama oje kokusu sevmem.
yani ellerim sürekli ojelidir genelde, kullanırım ve sürerim ya da "oje kokusu!" diye ortamdan uzaklaşmam, ama özellikle sevdiğim bir koku değildir.

Leş gibi kokuyor.

oje kokusunu da severim aseton kokusunu da.

hayattaki en kötü kokunun tanımı benim için. başıma ağrıyı bir bıçak gibi saplıyor. bu arada öyle sürülürken falan değil sadece. o ojenin kokusu oje çıkana kadar elden yayılıyor. korkunç, mide bulandırıcı, tiksindirici geliyor bana.

bütün bunlara ek olarak bir de pis geliyor. ojeli el bana pis geliyor yani. uzun tırnak zaten yeterince pis gelirken bir de oje... fatality + flawless victory gibi bir şey benim için.

kokusunu seviyorum, benzin istasyonlarındaki kokuyu da seviyorum

Erkek olarak yeri geldiğinde (karşı tarafa) sürecek kadar severim.

duyuru balici kaynıyormuş. ben de severim, imkan olsa yanımda taşır açar açar koklarım.

Babam nefret ediyor mesela hatta tıkandığıni filan iddia ediyor. Millet alışveriş poşeti saklar babasından, ben oje surerken köşe bucak kaçıyorum.


Kardeşim de pek hoşlanmıyor. Erkek arkadaşımın konuyla ilgili yorumuna denk gelmedim.

babam hoşlanmıyor. annem hoşlanmıyor. ben de hoşlanmıyorum. inatla sürmeye devam ediyorum. saygılar.

Babam nefret ediyor oje kokusundan

ne normal oje ne kalıcı oje kokusu çekilicek gibi değil ailece nefret ederiz

Kadınım oje severim ama kokusunu sevmem. Bayılacak koku mu kalmamış.

Valla nefret edenini de seksi bulanını da tanıdım. Ne çıkarsa bahtına.

bir erkek olarak oje, tiner, uhu (404 gibi olandan), tutkal, bali ve favorim benzin kokusuna bayılırım. özellikle benzin istasyonlara gelindiğindeki o muhteşem benzin kokusunu ciğerlerime çekmek... ohhhh mis. sevgililerimin ojelerini ara ara açıp koklardım.
sanırım mühendis olmasaydım tinerci olabilirdim.
ama bazı arkadaşlarımın oje kokusundan rahatsız olduğunu duydum

Babam nefret ediyor. Bizi zehirliyorsun git başka yerde sür diyor. Gitmezsem kızıyor.

ben sevmem, çevremdeki erkekler limoncello nun anlattığı modda.

bence fena değil kokusu

normal

tıp fakültesi öğrencisiyim ben öncelikle bunu belirteyim. bana menapozdaki ateş basmasını hatırlattı yüzdeki kızarıklık. ataklar halinde gelmesi falan da benziyor gibi. bir de geçmiş olsun umarım önemli bir şey değildir ve kısa zamanda anneniz iyileşir.

Öncelikle geçmiş olsun. Doktor değilim ama hem burada hem de sözlükte doktor arkadaşlar var. Duyurudan diğer arkadaşlar o doktorların ismini yazarlar umarım. Sözlükten msj atmak filan gerekirse yardım etmek isterim

çok teşekkür ederim cevaplar için arkadaşlar, @mrsnpr menapoza gireli 10 sene olacak neredeyse, o zamanlar da olmuş ama çook uzun zamandır geçmiş hiç olmuyormuş :(

öncelikle geçmiş. olsun. tarif ettiğiniz durum flushing tanımına uyuyor. flushing nedenleri için bkz: en.wikipedia.org(physiology). kendinizin eleyebildiği nedenler dışında üniversite hastanelerinin dermatoloji ve sonrasında dahiliye bölümlerine başvurarak listenin geri kalanının tek tek araştırılması gerekir.

geçmiş olsun. trombositoz gibi major bir bulgu varken neden menapoz ya da flushing e girilmiş anlayamadım,

esansiyel trombositemi olabilir, aynı laboratuvarda 1 ay ara ile 2 ölçüm alınması gerekir. bazen trombositler birbirine yapışır kümelenir ve normalden düşük sayılır değerleri. esansiyel trombositozda mikro kanamalar olabilir ataklar da genelde birkaç dakika ile sınırlıdır, sıcaklık ateş basması kaşıntı gibi şeyler de olur. farklı laboratuvar sonuçları yanıltıyor olabilir ama öncelikli olarak ekarte edilmesi gereken tanı bence bu. yaşı ve diyabet öyküsü de varken tanıda gecikilmemesi gerektiğini düşünüyorum ben eğer esansiyel trombositoz var ise. başka bir hematolog araştırabilirsin. özel laboratuvarlardan ziyade üniversite ya da iyi bir devlet hastanesinde yaptırın tetkiklerini.

bunun dışında bazen romatolojik hastalıklara trombositoz eşlik edebilir. keza cilt lezyonları da öyle. yaşı çok elverişli değil ancak kadın cinsiyet otoimmün hastalıklara her zaman yatkınlık yapar. bir de romato konsültasyonu olsa iyi olur diye düşünüyorum.

Skleroderma ve lupusta böyle bir yüzde kızarıklık oluyor diye hatırlıyorum.
Shotgunwoman benden önce davranmış. Romatoloji +1

doktor arkadaslar romatoloji demisler . istanbulda iseniz romatolog duayeni hasan yazici oneririm, hocalarin hocasidir kendisi.