http://www.youtube.com/watch?v=spxyrxWG_LQSen varya, anandan doğduğundan beri muhtaçsın bir başkasına. Seni bırakacaklar, tek başına duramayacaksın. Sen böyle evrildin evladım. Kimse karşında ki, sev. Çok uzağa gitme, batı kültürünü kendine enjekte etmeye çalışma, bilimini al, kültürünü alayım derke
www.youtube.com 
Sen varya, anandan doğduğundan beri muhtaçsın bir başkasına. Seni bırakacaklar, tek başına duramayacaksın. Sen böyle evrildin evladım. Kimse karşında ki, sev.
Çok uzağa gitme, batı kültürünü kendine enjekte etmeye çalışma, bilimini al, kültürünü alayım derken çarpık bi hayat oluşturma kendine.
Çok uzağa gitme, dön bak anadolu kültürüne. Çok değil 70 li 60 lı yıllara git, sevginin kokusunu duyacaksın, aşıkların ağıtlarını, şiirlerini göreceksin. Kokusunu alırsın sevginin, kokusu, hissedersin, unutamazsın. Bilirdik buluşmanın ne demek olduğunu, o kadar naif ve narin davranırlardı ki, şimdi yediğini ifşa etme gereği duyan sosyal paylaşımlarımız yoktu ozaman.
Dikkat edin, modernleşme, sosyalleşme bu değildir dostlarım. Arkadaşını görünce ona sarılmaktı, göremememin getirdiği özlemdi.
Şimdi kadın arkadaşıma sarılsam, canım, çok özledim seni desem, yanlış anlaşılırız. Aradan 20 yıl geçti desekte, biz böyle değildik gençler.
Her gün gazete alırdık biliyor musunuz? Her gün! Tek değil en az iki tane! Radyo can kulağıydı bizim için, içine düşerdik haberleri dinlemek için. Canlar, ne yaptınız siz şimdi? Gözünüze sokulsa, hayatınıza mani de olsa, ilgisizsiniz, vurdumduymazsınız.
Siyasal bilimler okuyan bir öğrenciye yüce divan neresi dediğinizde meclisi göstermezdi. Sözelcisi de az çok fikir sahibi olurdu kuarklardan, aynı şekilde sayısalcı da bilirdi, edebin, edebiyatın gelişimini, şiirlerini.
Bilirdik, okurduk. Dünyamız yazılardan ve sesten ibaretti bizim için. Bu kadar dar bir açıklıktan, dünyayı görmeye, keşfetmeye çabalar, parçalardık o küçük açıklığı.
Şimdi o kadar yoz bir nesil geliyor ki, elinin altında kütüphanelere sığmayacak bilgiler yatsa da, sohbet ortamında gündemden, bilimden iki söz çeviremeyecek bir hale gelmişsiniz. Yazık, çok üzülüyorum. Hemde çok...
Girizgah dan epey ayrıldım. Artık elimizde insani tek bir özelliğimiz kaldı, sevgi...
Sevin arkadaşlarım, geçmişini sorgulamadan, o an'ı hissederek dibine kadar sevin. Sarılınca kokusunu içine çekin. Ayrılırsanız da üzülmezsiniz. Bu sizlere saygı katar sevginize, güven katar. Saygılı davrandıktan sonra, kötü bir sözün onu üzdüğü gibi kendini aşağılık hissetir. Elinizde ki son değer, sevgi. Onu yok etmeyin.