Eve bir kişi/aile girer çıkar.

Oteke kimin girip çıktığı belli olmaz.

+ olarak ev kalıcıdır, otel gelip geçici. Zannedersin ki bu insanla bir ömür geçireceğim, ruh eşim bu. Ama sonra işler beklediğin gibi gitmez, o kişi ya da ona bakış açınız değişir, ayrılık kaçınılmaz olur. Birlikte yaşlanacağını sandığın kişi başkasıyla yaşlanır, sen de teselliyi bir kadeh şarapta ve güzel bir müzikte bulursun gözlerinden yaşlar akarken, o başkasının kollarındadır ve bunu bilmek içini burkar...

Sadece sana özel zannettiğin sevdiğin kişi için özel değilsin. Herkesi koynuna alır gibi geldi

Bok bir benzetme gerci.

Çok vasat gerçekten

ev daimi, otel tek gecelik.

cok salakcaymis ama ilk defa duydum ben de. tam kezban lafi

Senin sandığın kişinin herkese kiralık çıkması durumu

bayık bi benzetme olmuş. ev kalıcıdır, huzur verir rahatlatır. otel geçicidir, biteceğini bilirsin, takılırsın ama güvenmezsin

hayret kimse dememiş. (bkz: evim sensin)

Keko analojisi.

Uzunca beklemene gerek yok. Kayıp çalıntıdan hemen kapatırsın. Yeni sim de sitemiyorum. Hattı iptal edin dersin
444 1 444

@efruz tesekkurler ;)

abi bildiğin rezillik.
ben de her gün 25 km yol yapıyorum işe gelip giderken. işyerinde dışlıyorlar.

edit: şaka bir yana 5km kardiyo için yetmez. belki vücut ısınır biraz.

kardiyo yapmış olursunuz işte. salona gidip bisiklet yapmaktan ne farkı var?

biz helikopterle gidiyoruz sırf fakir demesinler diye. bisiklet mi kaldı, yok bi de otobüse filan binseydin :/

1- fakirlik değil wtf. Ayrıca fakirlik olsa ne olacak :S

2- böyle şeylere çok takarsan hayat geçmez

3- iyi fikir spordan önce vududu ısıtırsın işte giderken çok zorlama yorma spora enerjin kalsın

4- eğer hızlanıp yavaşlayabileceğin güvenli bir yol ise ki bunu bulmak zor, speed interval yaparak 5 kmdenden yararlanabilirsin spor sonrası cardio için.

Kim ne diyecek diye yasayamiyoruz hayatı. Nasıl kolayına geliyorsa öyle yap kardeşim.

AlsterWasser +1

Geri kalmış ülkelerde fakirlik olarak görülüyor. Gelişmiş ülkelerde ise kimse seni bu şekilde yargılamaz. Türkiye'de fakir olarak görebilirler. İnsanların bakış açısı biraz sorunlu. Hareket ettiğin için mutlaka bir faydası olacak. Çok takıyorsun. Belki de kafaya takılacak en son şey bu. Fırsatım olsa her yere bisikletle giderim.

Fırsatım olsa her yere bisikletle giderim ben de. Bisiklete binen adama fakir demem. Alakası olan bir şey değil çünkü.

abi bisiklet pahalı bir şey değil mi zaten ya:)

bunun fakirlik oldugunu dusunen biri beyinsizdir; beyinsiz mahlukatla takilmak istiyorsan bisikletini satin alabilirim.

gerçekten troll değilsen ciddi cevaplayayım. fakirlikle alakası yok. hatta lüks bile diyebilirsin. gerçekten çok pahalı bisikletler var. kaliteli bir şey almak için en az 1000 lira harcaman gerekir ki bunu da fakir diyemeyiz. kardiyo için yeterli olup olmadığını doktorun ya da spor hocan bilir. daha da önemlisi kendin bilirsin. burada söylenenlere kulak asma.

değil.

ayrıca kardiyo kilo vermek için yapılmaz. kendini daha çok yorgun düşürüp direncini kırarsın. kilo vermenin anahtarı düzgün bir beslenme programı. uzman değilim, şöyle beslen böyle beslen diyecek değilim ancak tavsiyeler için angelus'un entrylerine göz atabilirsin. o adam uzman :D

ben turkiye'de binmezdim bisiklete. yuzde 75 maganda.

Ya türkiye de nasıl binebiliyorsun diye sormaya geldim. Ben kadıköy de rahat mutlu binemiyırum bisiklete :(

bence asil sorup dusumen gereken bisiklet surmek icin tehlikeli bir yol mu? bir de araba gazlari vs. kirlilik cigerlerini mahvetmesin? Mutlaka bi maske bise tak, kasksiz sakin cikma yola.

Geri kalan faso fiso, isinmis olursin spor oncesi mis

teşekkür ederim cevaplar için

bisiklet bir kültürdür, yaşam tarzıdır. avrupa'da insanlar arabaya mecburen biniyor. herkes bisiklet üstünde...
şu kompleksli düşüncelerden gerçekten arının.

Hareket etmek niye fakirlik oluyor, anlamadim. Yol tehlikeli degilse kullanin tabii ki. Spora giderken isinmis olursunuz biraz, hem acik havada daha fazla zaman gecirmek, sürekli bir binada ya bir tasitin icinde kalmaktan iyidir de.

Daha once 6 ay yasadigim yerde yol buna izin veriyordu. Yarim saat gidis ve yarim saat donusle bisikletle ise gidiyordum. Yagmur yoksa gayet guzel bir durum. Ferah ferah gidiyordum.

Acikcasi, bana zayiflama degil de, vucudun sekle girmesi acisindan cok yardimci olmustu. Haftada 5 gun antrenor yonetiminde yaptigim spor o kadar yardimci olmamisti. Onu birakip bisiklete basladim, daha iyi oldu.

Vucut kismi bir yana, arabadan daha guzel, daha zevkli. Fakirlikle de alakasi yok bunun. Zaten cok kisi de acmis konuyu.

fakirlik. fakirlikten kırılan isveç, hollanda falan gibi ülkeler yokluktan bisikletle geziyorlar.

çocukluktan beri 3 kere bisikleti çalınmış biri olarak artık bisiklete lüks gözüyle bakıyorum. bisiklet kullananlara da ayrı saygı duyuyorum. not: çalanların götüne girsin.

Bisiklete binmek fakirse başta Hollanda olmak üzere tüm Avrupa ülkeleri Fasfakir.

bisiklete binememek fakirlik. parasızlıktan yamulan jantımı yenileyemiyorum. :(

Bu duyuruya harcadığım 45 saniyeyi asla geri alamayacağım.

Bisiklete binmek fakirlik değil.

Bisiklet candır. O kadar yolda hayatta minibüse binip o rezilliği çekmek. Bisikletim çalındı yine almak istiyorum öbür turlu evden cikmiyorum

Kask vs güvenlik ekipmanlarını ihmal etme lütfen ve trafiğe dikkat. Güvenlik sıkıntı olabiliyor

Bisiklete binmek parayla satın alınamayacak yüksek bir refah seviyesidir.

1- sanatçı, şarkı, liste radyoları.

valla ben kendi müzik listelerimi oluşturuyorum, zaten ona göre sana yeni listeler, sanatçılar, şarkılar, albümler vs öneriyor spotify. senin zevkini öğrendikçe de önerilerini arttırıyor ve genişletiyor. charts ya da genres&moods kısımlarını pek kullanmıyorum ben.

ha bir de müzik dinledikçe zevkine uygun olacak biçimde otomatik olarak haftanın yeni çıkanları (listenin ismmi yeni müzik radarıydı sanırım), sonra senin zevkine yakın ama çok da yakın olmayan bir müzik listesi daha, ek olarak 6 tane kadar da -sanırım 6'ydı ama daha fazla ya da az da olabilir- sırf senin zevkine özel günlük çalma listeleri oluşturmaya başlıyor -mesela bende başta 1 tane çıkıyordu bu son dediğim listelerden, sonra 2, 4, 6'ya kadar çıktı sanırım. ek olarak müzik listesi yaparsan, şarkı ekledikçe ona listeye uygun yeni şarkılar da öneriyor, listeyi dinlemen bitince de listeye uygun radyo açıyor. falan filan bence baya geniş yani. ama benim müzik dinleme sürem günlük 1-1,5 saat falan anca oluyor çünkü çalışırken zor oluyor. daha çok müzik dinleyebilen biri daha iyi fikir verebilir belki spotify hakkında.

sevdiğin şarkıları beğen, kendi listelerini oluştur, şarkıları dinledikçe spotify sana haftalık keşif listeleri sunacak, ayrıca her gün(veya her hafta da olabilir) dinlediğim şarkıların tarzında 6 adet günlük şarkı listesi sunuyor bana. Oradan çok şarkı ve grup keşfettim,

2. ne kadar az tr şarkı dinlersen o kadar az önerip karşına çıkarlar
3. soruyo tam anlayamadım, dinleme sayılarını gördüğünü söylemişsin farklı olarak nei görmek istiyorsun :)

dinlenme sayıları için tek tek albüme girip bakabiliyorum, merak ettiğim şuydu: acaba bir listedeki tüm müziklerin dinlenme sayılarını görebiliyor muyum? spotify'ın kendi programında göremedim, ama netten biraz bakındım, şöyle bir şeydi sorduğum:
spotifycharts.com

Sen kacirma git tabiki, tecrube olur, o da onemli
Sakin orda zaten beni almazsiniz ayaklarina da girme gider gelince devam ederim dersin. Sansini zorla

Etiler Starbucks-- ancak sınav dönemlerinde yer bulmak zor oluyor. WC ise bazen içler acısı.

Besiktas elmanin o aradan girince yol sonuna dogru solda bi bar bulmustum, bir yanima cipsimi
Diger yanima birami alip alip butun gun terasinda is yapmistim. Oyle bi pub/bar bulabilirsin gunduz sakin oluolar

Beşiktaş Akaretlerdeki Nero daha boş oluyor, onun yukarısında Açıköğretimin karşısında kitaplı bir kafe var, orası rahat olabilir.

@kaset: Bahsettiğiniz yer Minoa ise orda çok yüksek sesle müzik çalıyor genelde, sakin bir yer arayanlar için uygun olmayabilir.

Pub için Bebek Taps olabilir, uzun zaman önce gittim ancak gündüzleri sakindi.

eskilerden
six feet under
house m.d
sopranos
yenilerden
spechless
narcos

Daredevil
Altered Carbon
Big Little Lies
Firefly
Man in the high castle

sherlock +1
sopranos +1
six feet under +1

bunların dışında utopia bence çok çok güzel bir diziydi. fragmanını izleyebilirsiniz buradan: www.youtube.com

Üstelik kısa, sekizer bölümden iki sezon. tadı damağımda kalmıştı.

çerezlik komedi dizisi editi: entourage. tür gözetmeksizin izlediğim en keyifli beş diziden biridir.

community
futurama
rick and morty
the office (us)
parks and recreations
northern exposure
twin peaks
newsradio

The following
Person of interest
True detective
Better call saul
The Fargo

%3
Humans
Utopia
The Good Wife

bron/broen(şiddetle TAVSİYE)
crown
la mante

Listede shameless yok nasıl olmaz? çok komiktir çaktırmadan topluma sisteme laf sokuşturmayı ihmal etmez
house seven sherlock da sever bence +1
biraz gençlik biraz seri aksın diyorsanız 13 reasons why da önerebilirim,
man in the high castle +1
narcos +1

dark dizisi de frequency + stranger things karışımı bir dizi. bu aralar fena takıldım kendisine, sevmediyseniz bir şans verin derim :)

son olarak da la casa de papel diyelim. mantık hataları var saçmalanan yerler de var evegt. 1.bölümden sonra fena sardırıyor merak ediyorsun. ilk önerdiklerimin hepsi daha güzel ama bu da güzel. yazayım burada kalsın bence

yazdığınız yerler mutlaka görülmesi gereken yerler. yerebatan sarnıcını 1. güne alın zira onların hepsi yakın. gülhane parkında sadece yürüyüş yapabilirsiniz. pek bişey yok desem.

2. gün girişi kapalı çarşıdan yapın aşağı doğru yürüyüp çarşının mahmutpaşa kapısından çıkın. mahmutpaşadan da mısıra inersiniz. eminönü yaparsınız. eminönü yapmışken boğaz turu iyi olabilir.

nişantaşı günü taksim istiklal caddesini de şöyle bir görseniz fena olmaz. sanat etkinliklerine katılırsınız belki. severseniz pera müzesinde kaplumbağa terbiyecisinin orijinal halini görebilirsiniz.

aklıma gelenler bunlar. iyi gezmeler.

ben olsam 1.ve 2. günlerin yerlerini değiştirirdim,
kadıköyde konaklayacak bir yer ayarlardım
eminönüne beşiktaşa filan da vapurla geçerdiniz hep, mis :)


1.gun
beyazıt istanbul üniv.kapısından başlayın ordan kapalı çarşı içinden aşağıda doğru yardırın, yere batan sarnıcına uğrayın, ara sokaklardan mısır çarşısı eminönünde mola verip balık ekmek yiyerek bardak turşulardan alın. dinlenin,
ordan karaköy üzerinden galata kulesine tırmanın, istiklale çıkın
istiklalde nevizadede akşamı geçirin (veya oradan beşiktaşa inin beşiktaşta akşam eğlencenizi geçirin, bir günde bunları yapabilirsiniz)
(cts günü bunları yapmak daha uzun sürebilir, eminönü baya kalabalık olacaktır, o yüzden cuma gününüzü buraya harcayın derim)

2. sultanahmet, ayasofya, topkapı ve gülhane parkı +1
oradan beşiktaşa geçip ortaköye yürüyün kumpir waffle filan yersiniz

3.gün
modada kahvaltı yapıp cadde bostan sahile gidip yayılın, pazar gününüzün tadını çıkarın , erkenden giderseniz çengelköy çınaraltında kahvaltı yapabilirsiniz, orası enfestir ama pazar günü yer bulmakta sıkıntı olabilir
(oraya gitmeden önce manavdan çengelköy hıyarını, domates ve börekçiden böreğinizi alıp öyle gidin, çayınızı çınaraltı çay bahçesinden alırsınız)

sonrasında üsküdardan veya buldugunuz yerden boğaz turuna çıkın 1 saat filan sürer o

4. gün
ortaköy, bebek, istinye sahile gidebilirsiniz, pzt olacağı için baya sakin ve gidip gelmesi rahat olacaktır.

4. gün bebek yerine karaköy'de rıhtımdan ortaköy e sahilden yürüyebilirsiniz. 1 buçuk saat kadar sürer.

Zencefil tadı istiyorsan toz zencefil atman lazım, öteki türlü zor.

Zencefil rendelenirse tadini alirsin, pat kut koca parca olarak atarsan tat filan gelmez :)

ben rendeleyip suyunu çıkartıyorum (küçük çay bardağının 3te biri kadar)
sonra onu shot olarak içip tümm hücrelerime kadar tadını alıyorum :)

**grip soğuk algınlıgı vs hasta olacaksanız öncesinde veya hastalık esnasında günde 1 sefer şifa niyetine içip sövmek en büyük hobim :)

saydırabiliyor olman lazım. ama seni ihbar sürenden fazla çalıştırmak istiyorsa eğer "normal maaşımın 2 katı fazla mesai ücreti verecekseniz kalabilirim çünkü yasalara göre ihbar süresini uzattığınız her saat fazla mesai ücretiyle değerlendirilir" dersen muhtemelen bir daha sormaya cesaret edemezler.

herhangi bir firmayla anlaşmadıysan ve işten tamamen ayrıldıktan sonra herhangi bir yerde henüz çalışmayacaksan günde 2 saatlik iş arama süren var. bu süreni ister gün başına istersen ihbar sürenden düşerek kullanabilirsin.
-bir yerde çalışacağını biliyorlarsa eğer bu 2 saatlik izni kullanamazsın.

istifa edip son dk ya kadar çalışmak nedir çok iyi bilirim (8 hafta süresince hem de!) o yüzden geçmiş olsun ve de hayırlı olsun ;)

msj attım

Ben de mesaj attim

hangi kitaplar var içinde? listeyi de ekleseydin keşke :)

Hiç duymamıştım sayende şu an girip hepsini sipariş ettim :D çok güzel duruyorlar umarım içerikte öyledir.

Edit : Gerçekten Bilmeniz Gereken 50 Psikoloji Fikri
Gerçekten Bilmeniz Gereken 50 Fizik Fikri
Gerçekten Bilmeniz Gereken 50 Matematik Fikri
Gerçekten Bilmeniz Gereken 50 Felsefe Fikri
Gerçekten Bilmeniz Gereken 50 Sanat Fikri
Gerçekten Bilmeniz Gereken 50 Ekonomi Fikri

Finansbank enpara bence

bitcoine yatır veya altcoinlere.

50 bin çek kalan dursun

50bin çek+1

1-2 hafta içinde düşenler oldukça yeniden yatır

@acemi sırf o sayfa sana girsin diye çıkmayasım da var :D

Max. 20k çek. Belli ki doğru yatırım yapmışsınız ve yatiriminizin daha da degerlenmesi olası. Hodl yani.

hacı valla bi sürü emir girdim hep piyasanın üstünde. sonra iptal ettim hep. inan ki daha çıkmadım. elim gidiyo ama bilemiyorum.

en azından yatırdıgını cek geri kalanı ile gene degerlendirme yaparsın olurda herşey tersine dönerse bile kendi paranı kurtarmış olursun

maks 10 k geri çek o da içine sinmezse.
verge ve einsteinium u dikkatli takip etmekte fayda var.

Diğer coinleri BTC'ye dönüştür. 1.05 BTC'yi paper wallet'a at. Gerisini de çek.

ana paradan zarar etmedikçe çekmenin şu an anlamı yok "bence".
zaten ne çıkarsa bahtıma diye girmedin mi? 20k kalsın arttıkça artsın. 30k altına inmeye başlarsa ufaktan çekersin paranı nolur nolmaz diye.

Ben olsam 50sini cekerim en az cunku iki katını realize etmis oluyorsun kalanıyla kafana gore takılırsın.

120bbine geldi =/ satmicam

135bin. İnanamıyom

ben olsam 40.000 çekerim gerisini bırakırım. %100 karla çıkmış olurum. gerisinden de kademeli olarak çıkarım.

Tamı tamına 185000 oldu. 20.000 tl 27 kasımdan 24 aralığa kadar 185000 tl oldu. Bu inanılmaz.

sen ne yaptın öyle beee. neye göre sectin girdigin coinleri
su an o para herşeyi çözerdi:)

Birkac konu var, onlarda:
Yaptim
Yaparim
Yapiyorum

Hayat hatalarla guzel, napalim :(

Not:yaptigim hatalar cogunlukla zarari bana dokunacak sekilde oluyor

Yaptım. Yani hata olduğunu bile bile yaparken şunu sordum sadece kendime: "Bu yaptığım, karşımdakini zarara uğratacak bir şey mi?" Cevap hayır olduğundan, bunu istediğimi kendime hatırlatıp yaptım. Yine olsa, yine yaparım.

sanırım kimse bodoslama hata yapmaz. insan risk alır bu riskin kötü sonuçları olabilir, sonradan bu kötü sonuçlar 'hata yapmışım' şeklinde yorumlanabilir.

benim risk almadan yaptığım iş yok neredeyse. getirisi büyükse ne götüreceğine bakmıyorum çoğu zaman.

eğer riskler benim alehime işleseydi şu an bu satırları yazmıyor sevdiceğimle yılbaşını hangi ülkede kutlayalım diye düşünürken şarabımızı içiyor olurduk. şimdi ise soğuk bir odada duyuruda kime ne laf yetiştirsem diye hesap yapıyorum.

ders çıkarma lafı bence biraz komik. bence asıl soru aynı koşullar bir daha önüne sunulsa yine aynı seçimi yapar mıydın?
ben yapardım.

edit : ilk cümleyi geri aldım.

yaptım.
ölcez diye yaşamayalım mı yani?

Yaptım. Üstelik bir kere de değil, 3 kere.
Birdaha kesinlikle yapmam.

Aynı hatayı 5-6 kere yapmışlığım var
Ki emin olayım hata olduğuna.

Salağım biraz

Defalarca yaptım. Aylarca aynı hatayı sürdürdüğüm de çok oldu.

çok ayıp ediyorlar.

cevap verip vermemesi değil de en fazla duyuru açıp yanıtlara tik vermeyenler hakkında kötü düşünüyorum. 10 sn sonra unutuyorum :)

@ardacan gibiler hariç hepsini hoş görüyorum, insanlık hali meşguliyeti olur falan.

İnsanlık hali +1

İşi çıkmıştır, bakamamıştır, unutmuştur, aklından çıkmıştır vs. Elbet görür bir ara, bunu da mı kafamıza takalım yani?

olabilir çok kafayı takmamak lazım. hayatta neler oluyor bunlara takılacaksak işimiz zor

Beslemedigim bir iki troll var o kadar.

Sığır bir tip var bir tek ona cevap vermiyorum, habire İngilizce soruları soruyor bir de.

çoğunlukla kim açmış bakmam.
hoşuma giden ya da gitmeyen şeyler olunca bakıyorum, bakmıyorum değil, ama 1 gün bile kalmıyor aklımda, unutuyorum... işte bunlar hep omega3 eksikliği, yoksa b12'miydi?.. bak bunu da unutmuşum.

ahhaah :D hiç bakmam bodoslama yazarım :)

Kim açtı başlığı , kimler yorum yaptı vs hiç bakmayan bir tek ben mi varım? Yorumum / cevabım varsa yazıyorum hiç bakmadan

Kısaca önemsiz. Maksat yardımcı olabilmek.

önemli tabii, düşmanlarım var.

Problemli birkaç tip var onlara cevap vermiyorum genelde.

Birkaç kişi var benim de sorusunu bile okumadığım.

der meister görünce gözüm istemsizce bir engelle butonu arıyor mesela. bu kadar gereksiz sorular soran, soracağı şeyi bu kadar uzatan başka bir kullanıcı yoktur herhalde.

late viper + 1
Hayır, hiç bakmıyorum. Bazen yazdıktan sonra bakıyorum ya da artık tarzını tanıdığım biri varsa “Aaa şu mu” diye bakıyorum, o kadarcık. Baksam da unutuyorum zaten.
Troll sorusu bile olsa cevap veririm ya da cevapları okurum. Günü geliyor, en saçma şeyden bile aklıma bir fikir getrebiliyor. Bir de her şey insanlar için; hiçbir şey olmayacak kadar saçma gelmiyor bana.

troller ve birkaç zıpçıktının yazdıkları hariç soru ilgimi çekiyorsa cevap veririm.

Değil. Biliyorsam ya da fikrim sorulduysa cevaplarım.

Genelde kullanılan takma adın niteliği duyurunun da başlığının kalitesi anlamına geliyor benim için. İstisna olarak duyuru sahibi samimi cümleler içeren bir duyuru açtı ise cevap veriyorum.
Bir çok kez başkaları tarafından troll olarak etiketlenmeme rağmen kimseye troll olarak bakmam. Yaşanan gerilimleri de fazla uzatmam.

oldukça önemli. troll'lere ve troll gibi görünmeyen ama troll olduğunu düşündüklerime cevap vermemeye çalışıyorum. bazı tipler var yarı zamanlı troll, kafalarına estikçe trollük yapıyorlar salak saçma. onların ciddi sorularına yine çoğu zaman cevap vermiyorum. hele ki direkt, elle tutulur cevabı olan bir soruysa, ben doğru cevabı biliyorsam ve doğru cevap başkalarından gelmediyse "ohh bak cevap vermedim işi görülmedi zuhaha" diye kendimce o kişiye ceza vermiş oluyorum.

EMEK HARCIYORUM BEN O CEVABA SEN ÖNCE BENİM CEVABIMI HAK ET PAÇOZ!

Benim için değil; ama cevap vermeden önce nick'inin üzerine tıklayıp önceki duyurularına bakıyorum. Sürekli gönül işi soranlara, troll'leyenlere ya da ağırlıklı olarak gayrıciddi duyurular açanlara yanıt vermiyorum.

10 yıldır Sözlük'te ve Duyuru'dayım kimseyle düşmanlığım yok, bir iki tane kişiyle muhabbet edip tanış olmuşluğum var o kadar. Onun haricinde zaten kimsenin nick'ini aklımda tutamıyorum.

Yok yav mesaj yoluyla anlaşamamış bile olsam o mu açtı diye aramam konuyu bilmem daha önemli :)

uyuz olduğum birkaç kişi var, onların duyurusu olduğunu gördüğümde yazmıyorum ama dikkatimden kaçıp yanıtladığım da oluyor.

hepinizi cok sevdigim icin hic bakmiyorum

Pek değil. Zira buradan öyle çok sohbet ettiğim veya tanıştığım birileri yok. Troll gibi gelen 1-2 kişi ve cevaplarıma tik vermemiş kişilerin duyurularına bir daha cevap vermeden önce temkinli yaklaştığım doğrudur ama.

Kimin kim olduğunu unutuyorum ben

genelde açanın ismine bakmıyorum.

burada buna kimsenin dikkat ettiğine inanmıyorum.

hayır yapmıyorum.

sanaldaki nicklere takacak kadar geri zekalı değilim.

Playstation move alır mısın?

Oradan bir yerden Google Home bulma ihtimali varsa rica edebilirim ama düşük ihtimal gibi.

hocam playstation 4 ne kadar mal olur?

bizim için de bolca eğlen,
iyi eğlenceleerr :)

Hepsine bakıp size döneceğim. Teşekkürler bu arada :)

Hayvanlardan Tanrılara Sapiens ve Homo Deus

George Orwell - 1984

Bu ara okunması lazım gibi.

Oz - Adam Fawer .

Paul Auster'in 4..3..2..1

Kılıç alinin hatıraları

Dogru olani yapiyor. Ev arkadasim oldugunda ben de zaman zaman kilitlerdim. Onceden arkadas miydiniz? Degilse neden size guvensin?

@traveller

önceden arkadaş değildik. ama tanıdığımızın kız arkadaşı olarak bizim boş odada kalıyor. yani komple de alakasız değiliz.
güvenilecek bir şey yok ki?
girip çekmecelerini mi kurcalayacağız? bilgisayarını alıp satacak mıyız? yani en kötü ihtimalle ne yapabiliriz ki? cidden soruyorum bunu.

ankara gölbaşında öğrenci evindeyim.istanbula dönmem gerekti bir iş için.oda kapısının anahtarı kayıp kime sorduysam bulamadık.odamın kapısını inşaat çivileriyle 5 yerinden çiviledim.evin içinden benim odama ulaşman imkansız kapıyı kırman lazım şu an.

mesele onun kapıyı neden kitlediği değil.

mesele senin bu konuyu bu kadar kafaya takıp gelip burda duyuru açman

ayıktın?

İnanılmaz normal.

Daha önce yaşadığı tatsız bir olay obsesyona sebep olmuştur belki. Geçmişini bilmediğiniz insanları yargılamayın bence.

@regardless

neden kapıyı çiviledin arkadaş? yani ne yapacaklar ki en fazla kapın açık olsa?

külotlarını alıp koklamayacağınızı nereden bilsin kız binbir türlü insan var dünyada. kişisel algılamayın.

normal evinde ananı babanı sokmazsın odana elin kızı niye soksun seni? anladığım kadarıyla çok da yakın değilsiniz ben olsam ben de aynısını yapardım.

Normal

arkadaşlar odasına zaten neden gireyim ben tanımadığım birinin yahu? default olarak herkesin manyak olduğunu mu varsayıyorsunuz dış dünyada?

zaten kendisi evde yokken odasına girebileceğimizi düşünüyorsa bizle yaşamasın hiç.

deprem olmadıkça yangın yanmadıkça su basmadıkça ben zaten neden odasına gireyim birinin o kişi evde yokken?

@nigeo herkes senin iyi bir insan olduğunu nerden bilsin?

biz müneccim miyiz, bize malum mu oluyor?

sen belki dışardan iyi geçinen ancak içten içe kötü bir insansın.ben senin içini nerden bileyim?

kapıyı kitleme sebebim tam olarak bu.

orası benim odam benden başka kimse merak dahi etse GİREMESİN diye çiviledim ve bunu yaptığım için kendimle gurur duyuyorum :D

zamanla geçebilir, üzerinize alınmayın

Normal değil.

Beş yerden kapı çivileyen kişinin de burada fikir vermesi normal değil gerçi.

çok normal. geçmişten tanışıklık yoksa erkek olduğum halde ben de kilitlerim.

Aşırı normal.

her şey ALGI.

benim odamın kapımı çivilememi garipseyen arkadaş benim koşullarımda hiç hazzetmediği 2 insanla aynı evde yaşama zorunluluğunu hiç tatmış mı sormak lazım

@regardless

algı malgı iyi güzel de kapı çivilemek tabii ki garip. onu da tartışmayalım bizahmet.

@nigeo aynı koşullarda siz olsaydınız size de normal gelirdi.

kapı çivilemenin size şu an garip gelmesinin tek sebebi var o da:"hayatınızda şu ana kadar hiç böyle gerek duymamışsınız"

Ev arkadaşın manyaksa normal. Sen aşırı cins bi tipsen normal.

Normal şartlarda hastalık bence.
Kim kapısını kitleyip gideceği biriyle ev arkadaşı olur ki?

Asiri normal. Odasina girmeyecek olabilirsiniz ama diyelim eve hirsiz girdi, en azindan bir engel daha olur hirsiza, Onu gectim, kizin korumak istedigi esyalari olabilir. Ya da bir sekilde kapinin acik olup odasinin gorulmesini istemiyordur. Bir de kiz hakkaten seni ne tanisin, ne bilsin. Kac yillik tanidigin insanlar arasindan manyak cikiyor. Sen niye gireisn ama baskasi girer. Benim ilk ev arkadasim odaya gelip parfumumu kirmisti mesela. Oyle sartlarda da pat diye evden cikamiyorsun ama ev arkadasindan surekli killaniyorsun. Onceden kanka iseniz anlasilir da, aranizdaki iliski ev arkadasligi. Bu kisisel bir sey degil ve kiminle eve ciksa ayni seyi yapacak.

Ev arkadasimla kanka olmasak da lafliyoruz aralarda ama ikimiz de kapiyi kitliyorduk. Daha once kaldigim uc evde de kapiyi kitliyorduk hepimiz. Acik birakan hic olmuyordu. Simdi yeni tasindim, iki kisi daha var ben haric. Herkes kitliyor yine. Girecegimizden degil ama o beni tanimiyor, ya girer ve bir seyini calarsam. Eski bir ev arkadasim yatarken kapiyi kitlerdi mesela. Uyurken saldirirsak diye. Nereden bilsin bizi. Ingilizcede "better safe than sorry" derler, sonradan pisman olmaktansa simdiden onlemini aliyor.

Normal tabii ki.

benim ev arkadaşım da geceleri yatarken kitlerdi, yaz geldi sıcak bastı patladı tabii:)

ama kızı anlıyorum, ben hiç pimpirikli olmamama rağmen özel alan ve eşyaya inanan ve buna çok saygılı biriyim. herkes öyle değil. ev arkadaşım evde yokken dediğin gibi yangın vs olmadıkça kapısını asla açmam. benimki de açılsın istemem. en basitinden çok dağınık biriyim, rastgele kapıyı açan birinin ortalıktaki donlarımı çoraplarımı görmesini istemem. ama herkes öyle değil. ev arkadaşım evde değilken, benim arkadaşlarım evde bir şey ararken (örneğin terlik) çat diye girebiliyorlardı kızın odasına. napıyosun girmesene dediğimde, "belki burdadır ya yedik mi odasını" diyorlardı. ben böyle bir sebeple odama girilsin istemem mesela. bunları gördükçe çok dağınık bıraktığım günler bazen ben de kilitlerdim odamı.

bi de kültürel farklar var. moldovayı bilmiyorum ama avrupada genelde bizdeki ev arkadaşlığından ziyade oda kiralama mantığı olduğu için, eve taşınana kadar yan odanda kim kaldığını bilmezsin bile. komşu gibi düşünür kapını kilitler çıkarsın. çok normal.

benim beraber kaldığım arkadaşlarım oda kapılarını hiç kilitlemediler, ben de hiç kilitlemedim ama yapsalar da garipsemezdim.
hem belki kız odasında siz görseniz "oha bu ne!" diyeceğiniz bir şeyler gizliyordur, olamaz mı :D

Garip değil, gayet normal. Özellikle yabancı erkekler ile kalan bir kızı düşünürsek..

Çok normal, değil ev arkadaşlığı aile içinde bile yetişkin insanlar odalarını kilitleyebilirler.

Buna uygun atasözümüz bile var;

"kapını kilitli tut komşunu hırsız tutma"

her seyi gec disardan hirsizlara karsi bir onlem olamaz mi? cok mu zor bunu dusunmek?

Çok normal. asıl senin "güvenilecek bir şey yok ki?
girip çekmecelerini mi kurcalayacağız? bilgisayarını alıp satacak mıyız? yani en kötü ihtimalle ne yapabiliriz ki?" şeklinde çok garip bir şeymiş gibi davranman garip.

son derece normal.

başkalarıyla yaşasaydım oda kapıma çelik kapı taktırmayı hayal ederdim, bir anahtarcıya gitmeye bakar çünkü o oda kapısı :/

bence de çok normal.

Daha önce çok Avrupalı ev arkadaşım oldu. Kapısını kilitleyene rastlamadım. Ama şunu gördüm, hemen hepsinin daha önceden gelen ev arkadaşlığı kuralları gibi şeyleri var ve onlara uyuyorlar. Yani ne bileyim, bir tanesi yaptığı alış veriş malzemelerini dolaba koyarken kendine ayrı bir bölüm oluşturuyor ve ayrı ayrı koyuyordu. Bunu daha önceki ev arkadaşlığı serüvenlerinde görmüş, öğrenmiş ve yazılı olmayan kuralmış gibi davranıyordu. Bu ve bunun gibi şeyleri oluyor ve bence dert edilecek şeyler değiller.

Gördükleri ve başına gelen durumlardan belli sistem oluşturuyorlar kendilerine ve o şekilde davranıyorlar. Bu durum da ona benzer bir şeydir. Çok sorun yapılacak bir şey değil bence.

'birkaç aylığına moldovalı bir ev arkadaşımız var. biz 2 sap türk'ün evindeki boş bir odada kalıyor. '

bu cümle ve bu ülkede bir evde kalıyor olması zaten başlı başına kapı kilitlemek için bir sebep. Kaldı ki kendi odası istediğini yapar. Belki bir şeyini alakasız bir yerde kaybedecek ama odasından kaybolduğuna inanacak, bunu takıntı haline getirmektense kitler ve kafası rahat olur.

Gayet normal yani.

degil. olmasi gereken. türkiye'deki aliskanlik bu sekilde degil.

Normal

Normal

Normal değil. Ben olsam kovarım evden.

Samimi olmadığım kimseyle de aynı eve çıkmam.

garip değil aşırı normal bence.
anahtar kelimeler: 2 sap türk ve moldovalı kız

PMS sanki ? Ben de rutin olarak depresyona giriyorum hep bu sebepten.

Majezik + çikolata + sıcak su torbası

düşünmemeye çalış, odak noktanı dağıt. üzüntünün kaynağını aradıkça iyice bunalıma girersin kısır döngü bu

aburcubur cips çikolata seviyorsan bolca al, şarap ve film ile kendini şımart
veya yeni bir kitaba başla

odağını dağıt

Pms degil ya, sevdigim yemekler de ise yaramiyor

yaşamam. üniversitedeyken oda arkadaşım durup dururken ağlardı, "noldu olm bişi mi oldu ne sıkıntın var" dediğimizde ağlayasım geldi derdi de anlam veremezdim. sonra bu aralar bok gibi hissettiğim, herkesten nefret ettiğim ve hayatımda mutluluk verecek hiçbir şey olmadığı için dokunsan ağlayacak durumdaydım. bazı akşamlar duygusal müzik çaldığında hislenip ağlıyordum. vay be böyle oluyormuş demek dedim. sarı kantaron içiyorum 15 - 20 gündür, daha iyiyim. şartlar değişmedi ama. hisler aynı.

Biriken ufak ve önemsiz olumsuzluklar zamanla tahammül eşiğini düşürür.
Mış gibi yapmayı bir kenara bırak.
Avazın çıktığı kadar bağır.
Soğuk, ciğerlerine dolana dek yürü.
Ve bir sokak köpeğine sarıl.

Hayatımın çoğu böyle geçiyor desem abartmış olmam sanırım.

hormon değişimleri. hava durumu da buna sebep olabilir.

No pain no gain

Kitap dolu bir evde yaşama hayali ile.

okuduğum bölümü çok seviyorum. maç izlemeyi de. nerede kim şampiyon olacak, 10-12 sene sonra dünya kupası hangi ülkede düzenlenecek vs. böyle şeyleri düşünmek bile mutlu ediyor.

23 yıllık nispeten kısa ömrümde öğrendiğim bir şey varsa o da mutluluğun cidden büyük oranda içten geldiği. tabii insan daima şartlarını iyileştirmek, ilerlemek için çaba sarf etmeli ama şu veya bu sebep mutlu olmak için tek başına yeterli olmuyor. sadece kendi değerine güvenmen ve etrafına küçük dış mutluluklar serpmen lazım bence.

kendi değerinden kastım kalkıp da filozof olmak değil bu arada. diyorum ya benim adıma maç izlemek veya bu bölümde okumak bile bir çeşit değerdir. bana özel, benim sevdiğim, benim kontrolümde olan şeyler. maç izlemek ya da bu bölümü okumak için birinin onayına, sevgisine, ilgisine falan ihtiyacım yok. gavurların deyişiyle, "that's my thing". ben yapıyorum, ben seviyorum.

"neyi seviyorum? sevdiğim bir şey yok ki?" diye düşünüyorsan da denemeye devam et. bana hep kızarlar antin kuntin her şeye merak saldığım için. öyle olmasaydı ben de mutlu olmayacaktım. denedikçe, gördükçe buluyorsun seveceğin şeyleri. kimse durduk yere, öylece, yataktan kalktı diye mutlu olmaz bence.

maruz kalmak istemediklerimden kaçınmak. yani olmasını istediğim çok büyük hayaller kuramıyorum ben de, ama nasıl hissetmek istediğimi biliyorum ve bunu bana hangi koşulların sağlayacağını az çok tahmin ediyorum. hayalden ziyade hedef oluyor bunlar. o noktaya geldikten sonra da "ee şimdi?" demem mümkün, ama o vakit de bambaşka bir insan olacağım. bunu o zaman düşünürüm :d

yani şimdini, neden kötü hissettiğini, ne istediğini, bunu bulmak çok zorsa ne istemediğini eleyerek karar verip hedefler koyabilirsin. küçük hedeflerle adım adım ilerlersin, her yeni gün için bir sebebin olur.

Bebelerimin bana muhtaç olması eşimin beni sevmesi

Fi

(Şaka şaka)

Daha fazlasını elde etme isteği

Kısa vadede bahar ve yaz mevsimi.orta vadede oğlum.uzun vadede ahiret motive ediyor beni.

1- annemi mutlu etmek
2- etrafımdaki canlıları doyurmak
3- yaptıklarımda biraz daha iyi olabilme isteği

ben hayalim amacım yok diyeni ianlamıyorum hiç mi hayalin yok?
hiç mi hobin yok? hobilerini yapmak için alman gereken malzemeler, alacağın kurslari şehrinde, yakın şehirlerde veya yabancı ülkelerde gezilecek merak edilen yerler yok?

sana önerim maddi durumuna göre kendine 1-2 ay sonrasına, yaza ve önümüzdeki yıl sonuna yaklaşırken yılbaşına doğru gezmelik şehirler bul.
şehirleri, konaklayacağın yerleri orada yapılacak aktiviteleri araştır.
Param yok diyorsan kendine ufak da olsa bir iş bul, okuyorsan part-time işler bulabilirsin.
Çalışıyorsan işyerinden izinlerini hesapla kaç gün nereye gidebilirsin, 2018 tatillerini çıkart birbirine bağlayarak en uzun nerede ne yapabilirsin

böyle planlar yapmaya başladıkça sabah uyanmak için motivasyonun da olur, gördükçe hayattan aldığın zevk de artar.

en kötü kendine kitap hedefi koy, farklı farklı kitaplar oku

Yapmam gerekenler veya yapmak istedigim, "Sirasi gelince yaparim" dedigim seyler var ama bir amacim, "Uzun vadede su olayim" diye bir hedefim yok. Dolayisiyla, "Yonum su, rotam soyle" diye bir hayatim yok ama sorumluluklarim var.

Acikcasi bunu rotali, yonlu yasamaktan daha guzel buluyorum. "Sunu yapacagim" diye hedef koyup yasamak anlamsiz geliyor bana. Ulasip ulasmayacagin belli olmayan bir hedefe tum cabani verince hayati kaciriyormus gibi geliyor.

"Hayat bir yolculuk ve gidecegin yer zaten ayni" temasini daha cok seviyorum. Hayatinda gidecegin, ulasacagin yer iyi de olsa kotu de olsa sen ayni sensin. Sen ayni kaldikca iyideki algin da, kotudeki algin da cok farkli olmayacak. Bu yuzden, yoldan ve yolculuktan zevk alinmadigi surece hedefin pek bir anlami kalmiyor.

Is gelip üğpoıuy'un dedigi yere dayaniyor. Sabah "Bakalim bugun ne olacak" diye merak ederek kalkiyorum, hayatimi elimde cekirdegimle dizi gibi izliyorum. Oyle olay olmuyor cok fazla, daha cok slow tv kivaminda. Norvec'teki 7 saatlik tren yolculugunu ilgiyle izleyen gibi insanlar gibi hayati izliyorum. Bazen kotu oluyor, bazen iyi oluyor ama oluyor. Her gun kesfettigin bir sey oluyor mesela, sacma bile olsa, onlar cok keyif veriyor.

terelelli temcik'in "kendinin sıradan biri olduğunu fark etmek" basliginda bir entry'si var mesela, soyle diyor:
"çekoslavakya'da iş aramaktan, otostopla küba'ya gitmekten, evde taze fasulye yerine çin yemeği yapmaya çalışmaktan, beslemek için satılık iguana aramaktan, uzakdoğulu ya da zenci sevgili arayışından, senden başkasının okumadığı dergilere abonelik ücreti ödemekten vazgeçildiği andır.
evet, hayat kısa ama beyhude yere yormamak lazım bünyeyi; farklılık uğruna kafayı bite sokmamak lazım.
belki de naif değişikliklerle arada sıradanlığı kırmak daha caziptir.
ne adamlar gördüm bir sene çinde yaşamış mesela; tek tespiti; -abi yemekleri çok kötü- oluyor. ne hayatı vasat görünen insanlar var; öyle bir keyif alıyor ki oturma odasını boyamaktan, insan onu tom sawyer sanıyor."

benim gozumde de iste butun mesele bu.

kategoriler çok alakasız sanki ama siz big fish izleyin.

yok ya saydigi ilk 3 film de dahi insanlarin hayat hikayeleri gibi. benim onerim the man from earth, duyurunun resmi onerisi ayni zamanda.

eger eglenecegim bir film diyorsaniz 17 again,

@dilemma evt çok geniş bir skala verdim, ama ağlatacak bir film olmasın :( keyifle laylaylom bir şekilde izleyebileceğim başka bir öneri var mı?

@charlotte 17 again benim de aklıma geldi, keyifle izlemiştim onu ve evet bu tarz başka öneriler var mı??

(bkz: the goonies)

ehliyet için gittiğimde göz muayenesi yapmadılar, ben kendim söyledim lens kullanıyorum diye.
o zaman teşekkür edip muayene yine etmediler.
Şuan ehliyetimde "gözlükle veya lensle kullanabilir" diye not var :)

when harry met sally

My sassy girl.
Abd versiyonu da var ama Kore olani cok daha iyidir ondan. Zaten Amerikalilar onlardan uyarlamislar.

@thomas izledim
@easytiger incelemeye aldım edit: mgryan hiç sevmiyorum :(

the holiday (favorim)
love actually (yılbaşı filmi :) )
love, rosie (keyifli)
begin again (bol müzikli)
once (begin again tarzında bol müzikli, begin again'e göre daha duygusal gelir bana)
about a time (ağlatır güldürür sevdirir,biraz değişik, keyifli bi romantik komedi)

in search of a midnight kiss
some like it hot

zaten karakterler mimikler ve olayların gidişatından anlaşılıyor her şey,
rahat izlenir diye düşünüyorum

chuck. bence herkesi eğlendirebilecek türden bir dizi.

(bkz: californication)

parks and recreation

Friends kesinlikle

90larda büyüyen nesil olduğumdan Toprak ismi bana Toprak Sergen'i çağrıştırıyor ve hoş bir isim olduğunu düşünüyorum.
Kuzey ismini de seviyorum, ama ister istemez bir cep telefonunu parmağının ucuyla tutan Kıvanç Tatlıtuğ çağrışımı da oluyor tabii.

Ya aslında isim üzerinden çağrışım yapmak, düşünce oluşturmak hiç yaptığım bir şey değil. Biri özellikle sormazsa asla aklıma gelecek bir şey de değil sanırım.
Öte yandan bu durumda, sorulduğu için söyleyeyim, karşımdakinin yaşına bağlı. İsmini gördüğüm yer kreş listesiyse farklı, akademisyen listesiyse farklı düşünürüm.

Eğer 0~10 yaş ise orta sınıf tipik Türk ailesi profili.

30+'ysa orta-üst/burjuva aile kökenli olduğu aklıma gelir herhalde.

Ama tabii ki hiçbir ehemmiyeti yok bu söylediklerimin; zira isim üzerinden fikir edinmek çok tuhaf ya, temelsizliğin dik alası.

Türkiyenin gerçeklerinden habersiz umrunda olmayan, maddi durumu iyi, yazın kesinkez sahil şeridine inip kokteylini içen cnbc-e den vaz geçemeyen bir tip aklıma geliyor. Bedelli askerliği gözlüyor da olabilir.

Kuzey, Karadenizli, hatta Trabzonlu yaramaz bir çocuk. Toprak da silik biri. Hayatı boyunca "toprağaaam" gibi esprilere maruz kalabilir. İkisini de çocuğuma koymam.

kötü isimler.
özellikle toprak.

Toprak çok hoş bir isim bence. Kuzey nedense itici geliyor biraz.

Kuzey ismini severim ama Toprak ismini ben çok itici buluyorum. Ölümü çağrıştırıyor bana :/

ikisi de merak uyandırıcı. ikisi kardeş olsa üçüncü çocuğun adı aras mı derdim. 30+ için karizmatik isim ama 30 öncesi yaş için karizmatikliği kalmadı bence .

toprak da, kuzey de güzel isimler bence. ama kuzey daha bir güzel sanki.

yavşaklık, adam olmayanda, isminde değil.

yakın zamanda çocuğu olan iki arkadaşımdan biri "çayan", diğeri "berkin" koydu oğullarının adını.

isim gibi gelmiyor nedense.

erkek olduklarini dusunurum.

ikisi de söyleniş olarak çok sert isimler. sanki büyüyünce asabi ya da maço tipler olurlar gibi. şu an çocuk olduklarına eminim, özellikle de kuzey kesin bebek daha :)

Kısa vadede patron şirketi daha rahat gibi görünse de ilerleme imkanı olmadığı için kariyerine büyük zarar. uzakta ve yeni hayat kurma ihtimali olsa bile kurumsal firma diyorum. ayrıca yalnız yaşamak oldukça keyifli.

kurumsal şirket diyorum
her zaman daha avantajlıdır.
hem kariyer yapma imkanın var. eğer ben geldiğim yerden memnunum diyorsan, orada kalabilirsin tabii.

kurumsal şirket.
iş değiştirmeden kariyerde büyük adımlar atılmıyor, kurumsala geç birkaç sene sonra daha iyi şartlarda başka yere geçersin.

*bunu söylerken maaşının fazla olmasının büyük etkisi var
**geçeceğin yerdeki müdürün umarım manyak birisi çıkmaz
***başarılar :)

@pollyanna,

valla alt seviye yöneticiler iyiye benziyor da, bunların üstü biraz bak ben bunu da isterim şunu da yapman gerek beklentilerim yüksek olur ona göre hee gibi konuştu.

sanki gözümü korkutmak istediler gibi geldi bana hep, bakalım korkup kaçacak mı havaları vardı, kendimden emin cevap verince adam da yumuşadı sonra.

@barabas e tamam o zaman hiç düşünme git dene derim. yeni iş, yeni düzen aileden uzaklaşma vs bunların hepsi iyi gelecektir. koşturmacanın içerisinde ilk yarı yıl zaten ne olduğunu anlayamadan geçer ;)

hayatı çok da doğrusal görmemek lazım.

28 29 30 31 32 görmüş ve geçirmiş bir insan olarak, maddiyat olarak birçok değişiklikten bahsedebilirim fakat manevi, ruhani, spritüel vs. olarak mühim şeylerin çoğu sabit.

edit: anlatım bozukluğu.

rockçıların neden genelde 27 yaşında öldüğünü şimdi daha anlıyorum.

son 5-6 yılımı resmen uyutulmuş gibi hissediyorum..sonrası karanlık gelmeyin.

28 yaşındayım. Dört senedir çalışıyorum. Maddiyat açısından bakarasak birkaç hafta önce beş haneli bir maaşla üçüncü işime başladım. Fakat hala dört sene önceki hayat standardımda devam ediyorum. Enflasyon ve dolardaki artış sebebiyle çalışıp çalışıp hayatımda hiçbir şeyin değişmemesi beni psikolojik anlamda çok yıpratıyor. Anca kenara köşeye az bir miktar para atabiliyorsun ama kenara attığın anca para ufak tefek şeyleri finanse edecek kadar oluyor.

İş hayatında tam olarak istediğim yerde olamasam da iyi kötü ilerlemeye çalışıyorum. Önünüze hangi fırsatların çıktığı ve bu fırsatların size ne tecrübe kazandıracağı önemli olduğu için gelişim konusunda işin içine biraz da şans giriyor. Fırsatları bazıları erken yakalıyor, bazıları geç. Çok takmamaya çalışsam da yaşım itibariyle biraz daha tecrübeli olmam gerekiyordu.

Sosyal olarak da bitik durumdayım diyebilirim. Arkadaşım yok. Pek konuşkan biri olmadığım için yenilerini edinmekte zorlanıyorum. Edinsem de öyle eksikliği hissedilecek biri olmadığım için düzenli görüşmüyorum kimseyle. 10 sene önce çözmüş olmam gereken problemleri hala hasır altı ediyorum. Sebebi de ne zaman üstüne gitsem hüsranla sonuçlanması. O yüzden bu saatten sonra sorunları çözmek yerine bunları kabullenmeye çalışmayı planlıyorum. Zira bu saatten sonra karakterimde değişiklik olacağını zannetmiyorum.

Hayatım işe gidip gelmekle geçiyor. Tek başıma tiyatro, konser gibi etkinliklere katılmaya çalışsam da onları yapmaktan da sıkıldım artık. Evden çıkasım gelmiyor. Hayatta hiçbir şeyden zevk almıyorum, hiçbir şey beni heyecanlandırmıyor. ölmek istememek ama yaşamaktan da zevk almamak durumunu oldukça uzun süredir yaşıyorum. çok sıkıldım gerçekten.

Yaş 24.
Şu an ki işimin en azından 3 katı maaşa sahip olmak ve düzenli bir ilişkiye başlamış olmak hedefim. Hatta evlenmeye bile karar verebilirim ilişkimin geçmişine göre.

Kadın 40+
28 yaşımı çok güzel hatırlıyorum. 25 yaşında işe başladığım düşünülürse ben ilk hedefimi 30 yaş için koymuştum. Yurtdışı iş tecrübem olsun istiyordum. Tam 30 yaşında expat oldum. Ondan sonra ülkenin durumu vs. 35 yaş hedefimi ancak 40'ından sonra gerçekleştirdim.
Bundan neyi çıkartıyoruz; hedef belirlemek iyi, ama gerçekleşmezse moral bozmak yok, devam...

30 yaşıma gireli 3 hafta oldu. acayip bir şekilde 27-28den sonra fiziksel olarak yorulmaya başladım. hem de belirgin bi şekilde. gün içinde fiziksel aktivite olarak yorucu işler yapmasam da eve yorgun olarak geliyorum. en çok da bu canımı sıkıyor. 28 yaşıma kadar görmek istediğim yerleri belirlemiştim. 1 tanesini geçen ocakta olmak üzere hepsini gerçekleştirdim. sırada görmeyi istediğim yerler var ama onlar hakkında şu an plan yapamıyorum. iş olarak üst kıdeme geçtim ama parasal olarak asla tatmin etmiyor. belki tekrar eski pozisyonuma geçebilirim bilmiyorum. dünya görüşüm de aman aman değişmedi ama artık olaylara daha az şaşırıyorum ya da hiç şaşırmıyorum. önceden bana yapılanlara çok takılırdım şimdilerde pek umursamıyorum. sosyal çevrem yok denecek kadar az öncesinde de öyleydi. yakım çevremde çok kalabalık insan olmasını sevmiyorum zaten. 28 yaşında hiç görmediğim, hiç bilmediğim bir şehre taşınarak sıfırdan başladım her şeye. yeni bi düzen kurdum kendime. şu anki halimden de yaşadığım şehirden de memnunum. kendime daha çok değer vermeyi öğrendim. hayatta istediklerimi nakit ve vakit olduğu müddetçe ertelemiyorum artık.

şu an 38,99 yaşındayım :)

ilk kez yurt dışına çıktım. uzun yıllar çalıştığım (9 yıl) ve artık bunalımlara girdiğim işten ayrıldım ve nefes almaya başladım. mali müşavirlik stajımı yapıyordum o yıl ayrıca. ufak ufak siyasetle ilgilenmeye başlamıştım.

28'e 1 senem kaldı.

valla ben genelde pozitif bir insan olduğumdan mıdır bilmiyorum ama keyfim çok yerinde. geçmişte yaşadığım kısa süreli bir-iki sıkıntılı dönemi saymazsak bu hep böyleydi. hayattan ne istediysem oldu. atla deve bir şey de istemedim gerçi, çok kanaatkar bir insanım genel olarak. iyi insanlarla karşılaştım; bu büyük bir şanstı. beni bulunduğum konumdan yukarıya taşıyan, bana huzur veren, mutlu eden insanlar. şu 27 yıl içinde yaptıklarımla gurur duyuyorum. bir kez daha hayata gelsem bu kadarını başarabilir miydim bilmiyorum.

gelmiş olduğum yerden memnunum kısacası. sevdiğim adamla, 2 kedimle, hafif çılgın ev arkadaşımla, en çok yaşamak istediğim semtte oturuyorum. severek yaptığım bir işim, iyi yöneticilerim var. çalışma arkadaşlarım yükselme hırsından gözü dönmüş tipler değiller. zaten benim de "ceo olayım milyor dolarlar kazanayım" gibi bir hedefim yok. şirkette yükselip daha fazla iş sorumluluğu alıp rahatımı bozmayı kesinlikle istemiyorum. aslında maaşım fazla değil ama gereksiz harcamalarım pek olmadığı için bana yetiyor. sık sık kamp yapıyoruz, doğada olmak çok iyi geliyor. düzenli olarak yoga yapıyorum. ideal bağyanlara göre biraz tombiğim. boğzıma düşkünüm, yoga da kiloya fayda etmiyor ama neyse ki erkek arkadaşım böyle seviyormuş ^^ yarım dünya olduğumda da "böyle seviyorum" der mi acaba.

28 yaşım için de hedefim şu anki hayat standardımı korumak. belki ufak tefek iyileşirmeler yapılabilir.

yaş 27.

1 buçuk senedir anksiyete ve majör depresyonla başa çıkmaya çalışıyorum. çok yorgunum. ruhsal olarak o kadar yorgunum ki hiçbir fiziksel aktivite yapmasam da yorgun hissediyorum. iş konusunda zor bir sene geçirdim.

28'le ilgili hiçbir planım yok somut olarak. biraz akışına bıraktım sanırım. hayalim de yok. hayal kurmayı elinden alan bir hastalıkmış bu. herhangi bir sağlıklı insanı çok mutlu edecek şeyleri gözünün görmemesiymiş. 28'le ilgili planım yok. daha beteri beklentim var. şu lanet hastalıktan kurtulmak istiyorum. mutlu geçirdiğim günüm olsun istiyorum. başından sonuna mutlu olduğum, huzurlu olduğum bir gün. tek beklentim iyileşmek.

Kadın, 23'e 2 hafta kaldı.

Daha yolun başında bile değilim gibi geliyor bazen. Okul bitti iş güç bir şeyler yapmaya başladık işte. 28'e 5 yılım var. Bence bu her yaşın önündeki 5 yıl'lar hedef koymak ve gerçekleştirmek için ideal bir zaman dilimi. Çok uzun vadeli değil fakat önünü görebileceğin kadar da yakın. 28'ime geldiğimde mesleğin ilk yıllarında kendini kanıtladı olarak anılmak istiyorum. Birçok yeri gezmiş görmüş, kendini daha da geliştirmiş, kendi kazandığını dilediği gibi harcamış ve hala bekar kalabilmiş biri olarak kendimi hayal ediyorum. Hayatının en güzel günlerini yaşamış biri olarak 30'larıma adım atmak istiyorum.

30 yıl geçti üstünden, yine de çok net hatırladığım yaşlardan biri 28 yaşım.
Evli ve iki çocuk annesiydim, çalışıyordum. Büyük kızım o yıl okula başladı, iş hayatımdan memnuniyetim zirveye yakınsadı, güzel olaylar oldu... Aynı zamanda annemin rahatsızlığı yıl sonunda vefatıyla hayatımın o zamana kadar en büyük üzüntüsünü ve acısını yaşadım.

İçsel olarak çok kuvvetli, iyi hissettiğim yaşlardan biridir 28 yaş. Sanki öncesinde mutfaktaymışım da o sene sofrayı kurma zamanı gelmiş, tadını çıkarma zamanları başlamış gibiydi. Pek çok eksiğim, yapmak istediklerim vardı ve ben hepsini yapabilecek gücü hissedebiliyordum. O sene çarşaf gibi bi liste yapmıştım, 5 yıl sonra listedeki hemen herşey gerçekleşmişti. Gerçekleşmeyenler de zaman içinde vazgeçtiklerimdi.

Güzel bir yaş 28.

Şu an 26 yaşındayım. Ilkokuldan beri sadece 1 sene okumaya ara verdim. Artık şu okulları bitirmiş ve isg b sinifi uzman olup çalışıyor olmak istiyorum.

28 yasimdan sonra evlenmek istiyorum, butun eyaletlerde storelarim olacagini dusunuyorum, kendi sirketimi marka yapmayi hedefliyorum, olur da 4 yil sonra bu entryi okursam, neler degistigini editleyecem 4 yil sonra :)

23 yaşındayım.

28 yaşında olduğumda, iş yerinde yükselmiş ve sevgilimle evlenmiş olmak istiyorum.

1 yil kaldi. Pek bir somut hedefim ya da hayalim yok.

28'e kadar kendime hedef koyma hedefi koydum. :)

28'i azıcık geçtim.

27 kırılma oldu bende. aslında hayata dair yaptığım para, iş, kariyer vs. vs. planlarım iyi kötü yolunda gidiyordu. ama olmayan bir şeyler vardı, bilmediğim bir şeyler vardı, beni boğan bir şeyler vardı.

o zamana kadar, hayatı ve kendimi iyi kötü çözdüm, yolu da buldum güzel bir hızla gidiyorum diyordum.

aslında hiçbir şey çözmemişim. bunu çözdüm. 27 ve sonrasının bendeki en büyük etkisi budur.

mayış kaç katına çıkarmış, hatunla evlenir miymişiz filan... bunlar vakti nasıl geçirdiğimizle ilgili şeylermiş sadece :)

hayatımı değiştirecek kararlar vermemi sağlayan yaş olmuştur.
Aynı zamanda ev-iş-ev-iş azıcık kalan zamanda arkadaşları görme ve sevgiliyi görmek için sehir değiştirmeceler derken kafayı yemeye başladığım, hayattan soğuduğum yaştır. iş yerinde yaşadığım zam alama/sorumluluk artışı/yükseltmeme
(1yılı geçkin süredir yok o müdür alınsın yok bu fabrika bölünsün yok holding kurulsun titlelar netleşsin diye oyalamalar) derken yurtdışına gitme kararı aldım. ailemin desteği ve o zamanki sevgilimin engel olmayışı sayesinde 28yaşımın sonuna doğru yurtdışına çıktım. sonuç: birlikte gelmeye karar verdiğim ex-sevgili gelemeyeceğini söyledi, prestijli işlerde çalışmak yerine daha az prestijli işlerde çalıştım ama net bir şekilde daha mutlu bir sene geçirdim. hatta hayatımda verdiğim en güzel karardı diyebilirim. o yüzden hiç bir zaman geç değildir ister 18 ister 38 olun sevmediğiniz bir döngüye girdiyseniz söylenen birisi olmayın. dur diyerek çözüm arayın.

28'e nereden baksan 4 ay kaldı.(kadın) Krediyle araba aldım şuan feci belim büküldü. Enflasyondu, kiraydı, faturalardı derken sürünüyoruz.Benim 4 ay sonrasından tek beklentim iyi anlaştığım, eğlendiğim, düzenli bir ilişkimin olması, bir de şu lanet hayatta yalnız kalmamak o kadar...

28 oldum sayılır.

Daha evvel iyi bir iş iyi bir eş ve 2 çocuk olan hedefim gerçekleşmiş durumda.

Hedef degiskenlige uğradı ülkenin mevcut durumundan ötürü.

Şu anki hedefim önümüzdeki yildan itibaren Almanya'da çalışmaya devam edip master yapmak. Bu hedefime çok yakınım. Hali hazırda zaten çalışıyorum. Almanca ogreniyor ve master için şartları oluşturuyorum. İş kendiliğinden olacak gibi. 33 yaşımda çok iyi bir pozisyon yakalamayi ve artık maddi konuları dert etmeyi bırakmayı hedefliyorum. Çocukların gelecegi bu anlamda benim icin hedef belirlerken ilk kıstas oldu. Yoksa şu an gayet rahatım. Arada türkiye deki sacmaliklardan bunalsam da eşimle beraber maasimiz 5 haneye ulaştı sayılır. Bu da çocukları dusunmesem bana yeter. Ama olmuyor. Herşey Almanya da bu kadar iyiyken neden olmasin?

28 yaşıma birkaç gün kaldı. sanırım 28 yaşımı tamamlayamayacağım diye hissediyorum.

28 yaşındayım.

25 yaşında doktoraya başlamak yerine sıfırdan yeni bir kariyere başladım. yaşıtlarımın yarısı kadar maaş alsam da ben kendi seçimim olduğu için isyan etmiyorum. geçen hafta hayatımı değiştirecek bir teklif aldım ama sıçtım batırdım. dünyanın en büyüklerinden birinde çalışabilirdim. şu an paralel evrende olmuştur inşallah diye düşünüyorum.

özet: yine de allahtan ümit kesilmez

kitap bitmedi henüz, ama yarıladım. konu konu anlıyorum. eskileri de birleştirerek örnekler veriyor ama, o zaman zorlanıyorum. devam etmesem mi diyorum ama bitirmek de istiyorum.
olmadı bir tur bitirip ikinci tur tekrar bakarım.

ben udemy'den online ders aldım oradan videoları anlatımları izleyerek kendi kendime öğrenmeye çalışıyorum.
belki oradaki derslerden alarak örneklerle birlikte devam edebilirsin (indirim zamanlarını takip et derim, zaten neredeyse ayda bir indirim yapıolar)

udemy'de 25 tl kursu, hemen alın. ocaktan sonra fiyatlar değişecek.

Udemy'den ders alacaksan once chrome, safariden falan girip bak.fiyatlar degisiyor.

tertemiz içkidir akarı kokarı yok, ben de severim

son birkaç yıldır favorim. ne freshmişte haberimiz yokmuş.

Birde içine cin koymayı unutan barmenler olmasa!

karıştırmadığın sürece ertesi gün en rahat uyandığım içki
(hele şampanyayla sakın karıştırmayın!!!)

Hayır değil. Ne tonik severim ne cin.

Rakı seven insanlar cintonik seviyor bence. Ben de rakı severim muhabbet varsa masa varsa eğlence varsa ayakta takılmaçsa cin tonik limon evde tek başımaysam eğlenceli müzik varsa cin tonik baya mis.

Herkese selam ben de cin-tonik-limon'cuyum :)) Yalniz eger gecenin sonunda icraat ihtimali varsa bende cok feci ters etki yapiyor, tavsiye tmiyorum.(swh)

kesinlikle katiliyorum, mekanlarda oturmali sohbetli yerler haric tercihim direkt cintonik. Hatta dun gece rakinin ustune devam ettim cinle tertemizdi cidden:)

benim de tercihim cin tonik oluyor hep. bulduğum yerde monkey 47'yi tercih ediyorum tavsiye ederim.

Gin deyince milletin (yani arkadaşlarımın) aklına ben geliyorum o derece hastasıyım.

boşver hacı beğendirip napıcaksın, adam demek ki hiç pakistanlıi hindistanlı, çinli görmemiş.

Ingilizceyi bir iletisim araci olarak degil bir statu sembolu olarak gordukleri icin oyle oluyor.

aşağılık kompleksi.

kendileri de mükemmel konuşamadıkları için yadırganacaklarına inanıyorlar. o yüzden yansıtıyorlar. (bkz: yansıtma)

eğer kompleks veya "ben öyle bilmiyorum, şöyle biliyorum" kaynaklı değilse muhtemelen uyarı yapan kişinin kendisi zaten öğrenme süreci içerisinde hata ayıklayıcı bir moda geçecek şekilde odak değiştirmiş oluyor. meramınızı anlamak dert olmuyor, siz de düzgün kullanın istiyor hatta sizin öyle isteyeceğinizi sanıyor ve kendi kulağını da yanlışa alıştırmaktan kurtarıyor. (biz arkadaşlar arasında birbirimizi düzeltirdik. ben yabancı forumlarda özellikle native'lerden rica ederdim ama tek tek sormadıkça genel düzeltme hiç yapmadılar: ya ayıp görüyorlardı, ya zaman kaybı olarak. bir fikrim yok.)

kompleksten ise bu aslında sadece dilde değil pek çok alanda kendini gösteren rahatsız edici bir insan tavrı.

(uzun cevabı çıkarıp özeti bıraktım sadece. cevaplara bakıyorum da çok spesifik bir durumdan bahsediliyor galiba. ben burada anlatılan gibisini -lisede sınıf içi hariç- hiç yaşamadığımdan bildiklerime göre cevap yazmıştım ama geçersiz oluyor bu noktada.)

Kesinlikle aynı kanıdayım. Türklerde sürekli düzeltme, yadırgama dalga geçme modu hakim üstüne bir de hayatında hiç yurtdışına çıkmayan insanların söylediği "aaaa kaç ay geçti hala konuşamıyor musuaann? ana dilin gibi konuşuyor olman lazım oysaaa" tarzı ayıplama ve kınamalar mevcut.
biz Türkler her şeyin en iyisini bildiğimiz için herkesi eleştirme, yadırgama ve kınama hakkına sahibiz.

Bırak şunları sen nasıl mutluysan öyle git yolunda en yakın arkadaşım sırf kıskandığı için işim gereği öğrenmeme rağmen ne gerek var yahu dil öğrenmene dedi ve hala eleştirir beni biliyorsun da ne oluyor diye..

ben anlamadım ya, durup dururken mi oluyor bunlar? soru üzerine veya hata üzerine düzeltme olmuyor da "ıyy iğrançsan" mı yapıyorlar?

hata yapıyorsanız düzeltilmesini istemez misiniz ki? everything is something happened?

İletişimi kesiyorum ben böyle tiplerle.

(bkz: aşağılık kompleksi)

yabancılar seni umursamıyor olabilir ya da nezaket gösteriyorlardır ya da ikisi birden.

türkler seni umursuyorlar çünkü sen de diğer türkler gibi davranışlarınla, konuşmanla milliyetin hakkında bir kanı oluşmasına sebep oluyorsun. ekstrem örnek olarak: gidip yurtdışında onu bunu taciz eden bir tip olsa sen de türklerin imajını zedeliyor diye düşünmez miydin? çünkü yarın bir gün mekanlarda 'türkler giremez' yazıları asılabilir, türk olduğunu öğrendiklerinde hiçbir suçun olmadığı halde farklı muameleye maruz kalabilirsin.

dil konusu bunun daha zararsız bir versiyonu olabilir. münferit olaylarda mesele egoya da gelebilir fakat temelinde imaj çabası gibi görüyorum ben. bunun diğer milletler için de doğru olduğunu yukarıda 'pakistan, hindistan ve çin'i olumsuz örnek olarak veren biri belirtmiş zaten.

o zaman 'akademisyen, erasmusçu' dediğiniz tipler de diğerlerini eleştirme hakkına sahiptir çünkü onlar da bu cahillik imaj/stereotiplere maruz kalabilirler.

aklıma küçük prensteki fesli akademisyen geldi: 1909'da fesiyle şalvarıyla gidip avrupa'da keşfettiği meteoru anlatan bir astronom karakter. Bu akademisyeni kılığından dolayı kimse dikkate almıyor. kılık kıyafet devriminden sonra 1920'de bir daha gidiyor... kitabı okumadıysan tavsiye ederim.

öte yandan hayat boyu yanlış İngilizce mi konuşmak istiyorsun? bu cahilliğin yüceltilmesi olayını ben sevmiyorum. hata varsa eyvallah dersin düzgününü de öğrenirsin. mesele burda 'hata yapmamak' değil 'öğrenmemek' olmalı.

benim de kafamda, internette ve gerçek hayatta, bağlaçları, soru edatlarını... yanlış yazanları görünce maruz kaldığım yazım yanlışlarından dolayı karşımdaki kişi hakkında bir kanı oluşuyor.

ekstrem mesela: galeri2.uludagsozluk.com/203/yaran-yanlış-çeviriler_292124.jpg

stereotiplerin oluşmasının tek sebebi stereotiplere inananların cehaleti değildir, bu imajın oluşması için karşı tarafa malzeme verenler daha önemli bir etkendir.

yabancıların eleştirmeyerek sizin gelişmenize fayda sunmamaları da kötü niyetli değildir, türklerin de eleştirirken genelde niyetleri kötü değildir. şu devirde artık yabancı dili doğru bilmemek için bahanemiz yok, yaşlılarımızın da interneti/teknolojiyi kullanmamak için bahanesi yok.

tembellik hakkını çalışarak kazanmalıyız, cahillik hakkını öğrenerek kazanmalıyız.

@idexo
Ben yurtdışında yaşıyorum türk arkadaşım da var yabancı da. Ben ingilizce'yi iletişim aracı olarak kullanıyorum. Kültür mirası veya tüm Avrupa'ya Türkler'in nakkadar mükemmel konuşabileceğini kanıtlamak için değil. İngilizce'yi de kendi imlanlarımla öğrendim, okuldan falan değil. Hal böyle iken elbette gramerde, telaffuzda kusursuz olamam. Native speaker değilim ben. Ama buna kafayı takan, dile getiren 2-3 tiple karşılaştım şimdiye kadar. Bir de elin Oklahomalısı i ain't understand word you just said boy derken sorun olmuyor da ben were ile was'ı karıştırınca veya neither i veya me too yu gramer olarak yanlış ama meramımı anlatma noktasında doğru kullanınca, ki bunu da bir başkasıyla konuşurken 3. Olup yapılınca tabi yadırgayacam.

Az önce biri mesaj attı, insanlar Elif Şafak'ın ingilizcesini eleştiriyor diye. İyi de babacım bu kadının ana dili Türkçe ise elbette ingilizcesinde aksamalar olacak. Herkes anlıyorsa, herkes de onu anlıyorsa uzatmanın ne manası var. Çeviri kısmına gelince o iş profesyonel bir iş. Öyle de düzgün olması lazım. Günlük konuşma dili değil bir şey değil.

@otonomo saçmalamışsın. ya okuduğunu anlamamışsın ya kötü niyetlisin. her durumda şu yaptığın yanlış.

@bos gezenin bos ustasi benim özetle anlatmaya çalıştığım şey şu: 'bu bir reflekstir.'

sana katılıyorum bu konularda mükemmelliyetçilik gereksiz bir çaba. etkin iletişim kurduğun sürece sorun yok.

verdiğin örnekten hareketle amerikalı'lar hakkında avrupalı'ların stereotipleri de yok mu? var. 'cahil', 'kültürsüz' diyorlar. bir kısım amerikalı dahi bunu kabul ediyor. öte yandan ne her amerikalı cahildir, ne her avrupalı kültürlüdür. böyle bir genelleme olamaz. yine anlatmaya çalıştığım bu kanının oluşmasına sebep olan bir kitle var.

'50 sene almanya'da çalıştım bir kelime almanca öğrenmedim, her işimi de gördüm' gururu boş bir gurur. bunu da yapan var. bilmemek ayıp değil öğrenmemek ayıp diye çok alçakgönüllü bir atasözümüz var bizim. neyse öğrenmekten kaçınmamak, işi ego meselesine getirmemek lazım.

birkaç hatadan da bir zarar gelmez, birkaç düzeltmeden de bir zarar gelmez. karşıdan bir ego, kompleks, sevmediğin bir titreşim hissediyorsan ya konuyu bu kişiye aç konuş bari, ya da uzaklaş, kafana da takma bunları. çünkü kimseye kendini ispatlamana gerek yok.

benim noktam şu: hata yaptığını fark ettiğinde bir şekilde düzeltmek bir olgunluktur. kendini kendin için geliştiriyorsun. başkasının ne düşündüğünün hatta bazen ne şekilde uyardığının bile bir önemi yok bence. büyük bir hata yaptıysan azar da işitebilirsin yani. bunların senin cesaretini kırmasına ya da duygu durumunu etkilemesine izin vermemek senin elinde.

sana kolay gelsin.

ek: Elif Şafak hakkında da kadının kendisini ve karakterini sevmiyorum ben. bana göre içten biri değil, bu da eserlerine yansımıştır gibime geliyor. bu güne kadar kitaplarını hiç okuyasım gelmedi. ingilizcesinden ziyade şöyle bir şey duydum: kadın önce ingilizce yazıyormuş sonra da türkçeleştiriyormuş. bu da bana itici geldi.

kendimi onun yerine koyunca ben de yabancılara hitap etmek isterim ama önce kendi dilimde kendi kültürümü anlatırım, sonra çevirmenin yollarına bakarım. azıcık okumuşumuz hemen kendi kültürünü unutursa olur mu? 'sen kendini bilmezsen bu nice okumaktır.'

bu anlamda Pentagram'a ve Murat İlkan'a çok değer veriyorum, Barış Manço'ya da aynı şekilde... sanatçı dediğin önce kendi kültürlü olacak. sonra kültürünü dünyaya tanıtacak. benim eleştirim de böyle.

bir ekleme daha yapayım: buraya gelen turistlerin mutlu ayrıldıklarında türkler çok iyi insan, türkiye çok güzel bir yer diye genellediğini fark etmiyor musunuz mesela?

niye? çünkü deneyimleri pozitif. bu yüzden: evet ülkeyi temsil ediyorsunuz.

ben fransa'ya gidip 'adamlar götünü yıkamıyor' genellemesi yapabiliyorum.
japonya'ya gidip adamlar dakik genellemesi yapıyorum.

herkes kendi deneyimini geneller.

ingiltere'de epeyce düzeltiyorlar.

yanlış olmasına da gerek yok, bir kelimenin amerikancasını ya da bir kavramı amerika'da yaygın haliyle söylediğinizde kibarca, nerdeyse çaktırmadan düzeltiyorlar.

Bu arada duyuru/soru sahibinin Türkçesi de sıkıntılı :-)

Kesinlikle katılıyorum. Aynı muhabbet telaffuz konusunda da var. Almancam var benim mesela, ona rağmen vw'ı vosvagen diye okuyorum ki millete artislik olmasın. Dingilin biri çıkıp o folksvağgın falan diyor. Teşekkür ederim öğrenmiş oldum deyip geçiyorum.

@idexo saçmalayan veya kötü niyetli olan tarafın sen olduğunu düşünüyorum. bu sorudaki cevabımda tam olarak nerede saçmaladığmı açıklarsan bu sataşmanın altındaki nedeni bulabiliriz.

soru için fikrim, cumhuriyet döneminde (hatta daha da eski tanzimat öncesi) konulan ''batılılaşma'' gibi muğlak bir hedefin, batının kültürel birikimine sahip olmayan, hatta ciddi bir kısmının komple kültürel birikim düşmanı olduğu bir toplumda yanlış yorumlanması.

daha ileri bir medeniyet seviyesine ulaşmak için özgün bir çabayla bilim, sanat ve teknoloji üretmek yerine, aşağılık komrpleksl ile abisini kıskanan küçük bir çocuk gibi sadece daha uzağa işemeye çalışan bir toplum olduk.

yüzleşmek zor gelince de, kendi yetersizlik duygumuzu böyle şeyler üzerinden biribirimize yansıtıyoruz. (bkz: yetersizlik duygusu)

Bir de Nuri Bilge Ceylan'ın Cannes'da İngilizce konuşmaktaki problemi üzerine birinden duyduğum bir yorum aklıma geldi:

''Ya adam o kadar Boğaziçi'nde okumuş, İngilizce'yi bile konuşamıyor amk...''

Kendisi hayatında ne Edirne'den ötesini, ne de Boğaziçi'nin kapısı görmüş bir vatandaş bu arada. Anlatabildim sanıyorum :)

Çok beğendiğim dört tanesi:
London Grammar
Foals
The Temper Trap
White Lies

balthazar.

indie denince aklıma gelen iki grup Death cab for cutie ve modest mouse. Beynime işlemişler. Bu ikisini çok seviyorum sayıyorum :)

London Grammar iyidir sahiden.

Ayrıca;
the hereafter
buffseeds
The Walkmen
wolf parade
the unicorns

muhtemelen biliyorsundur, yine de geceye şarkımı bırakayım ben :)
the xx (www.youtube.com
daughter (www.youtube.com
paulo natuni(www.youtube.com
nothing but thieves (www.youtube.com


(içlerinde favori gruplarım the xx ve nothing but thieves)

Other Lives
The Last Shadow Puppets

youtu.be
youtu.be
youtu.be
youtu.be
youtu.be
youtu.be

Angus&julia stone
The shins
Kat frankie
Natalie merchant
The neighbourgood

durian koymayacaksanız bence yasak değildir.

Tropikal meyve koyacam 1-2 tane

verilmemesi gerek, açık yiyecek içeceğe izin verilmiyor. geçenlerde erzurum'da amcanın biri senin gibi armut götürmeye çalışıyordu, izin vermediler kabine koymasına.

ben daha önce mandalinayla geldim. yolda yerim diye düşündüm unuttum güvenlikten önce yemeyi. mandalina sulu da olduğu için çantayı tekrar geçirdiler o zaman dank etti yemeyi unuttuğum başka sıvı yoktu çünkü. ama bir şey demediler ve geçti öyle kaldı bende meyveler.

ilgili ülkenin uygulamasına göre değişir bu.
yabancı bir ülkeye girerken daha büyük sıkıntı, çıkarken sıkıntı yaşama ihtimaliniz daha düşük.
aktarma varsa da problem olabilir misal.

her türlü meyve ile girdim ben kabine. yurtdışı iç hatlarda da uçtum, yurtdışı dış hatlarda da. meyve sınırlamasını ilk kez duydum. en fazla güvenlik görevlisinin işgüzarlığıdır.

ben portakal ve elma ile yurtdışına gitmiştim, çantamda unutmuşum kimse bişey demedi

yurtiçinde de üzüm bağımızın üzümleri ile 5 kiloluk plastik kutu içerisnde çokça geçtim. gerçi erzincan olduğu için oranın da meşhur olduğu için göz yumabilirler.

ama almanya gidip gelirken de yanımda elma gibi meyveler olduğu oldu. bi sorun yaşamadım.

Hic sikinti yasamadim. Durian gibi kokulu bi meyve degilse sorun olmamali.

Tr ye girerken sıkıntı olmaz ama ABD için yasak var en çok bilinen olarak.

Türkiye-Almanya hem gidis hem de dönüste cantada bir-iki tane elma-muz falan götürdügüm oldu, hic sorun yasamadim ama benim kasitli yaptigim birsey degildi. Yemeyi unuttum ben daha cok.

biz derken? kaç kişiden bahsediyoruz :D

occupied diyorlar, ben tek başımayken busy diyorum :)

Occupied/busy diyorum. Bazen de oksuruyorum ya da hicbisey demiyorum. Kapi kilitli nasil olsa :D

Come in.

Occupied duydum bol bol.

Öksürük sadece veya tık tık sertçe

Ben yeah diyorum iceride biri oldugu anlasiliyor.

içeriden ses geldikten sonra ne dediğinin bir önemi yok. direk türkçe dolu desen bile olur.

full dolu de.

occupied diyorlar.

occupied / a-kü-payd

who's there de diyebilirsin.

i exist

WHO THAt

Hissediyorum , camı açıp imdat diye bağırasın geliyor bazen. Ama takmamaya çalışıyorum, sonuçta filmin sonunda hepimiz ölüyoruz.

Osbir

evde durmuyorum evde durunca zaman zaman bende de oluyor o his

bekleyince geçiyor. daha öncekiler de geçmişti, bu da geçecek. vb vb kendi kendimi sakinleştiriyorum

bir de müzik veya film baya yararlı oluyor. Mümkünse mal mal filmler izliyorum düşünmemi engelleyecek.
bir de o dönemde melankoli müziklerini hiç bir şekilde dinlemiyorum böyle latin hareketli mutlu müzikler dinliyorum

www.youtube.com

s37h.storage.yandex.net
Kitabın Türkçe çevirisi de mevcutmuş. Okuyacağım ama videoyu izlediğimde her şey bu kadar kolay mı yani gibi bi izlenim oluştu. yani bir karadeliğe hapsoluyoruz ama düşünce şeklimiz bi anda kurtarıyor bizi. Çok gerçekçi gelmiyor yine de deneyeceğim David Burns gibi umarım sonuç beni de şaşırtır. Okumak isteyen olur belki linki de bırakıyorum. Teşekkürler orpheus.

bi kitap aniden hayatını değiştirip seni bambaşka biri yapamaz zaten. öyle birşey yok ve gerçekçi de değil.

ama ne olabilir ? neden mutsuz hissettiğinle ilgili içgörün gelişir. mutsuz hissetsen bile seni dibe çekmesine izin vermemeyi öğrenirsin. bunu spor yapmak gibi düşün. bu gün 10 kg kaldırabilirken yarın 50 kaldıramazsın. her defasında gidip 50 kg deneyip olmadı diyerek geri döneceğine. ufak ufak kilo arttırarak belki 1 ya da 2 senede o ağırlığa ulaşırsın. işte bu kitap veya terapiler de böyle adım adım seni daha iyiye doğru götürebilir.

tam tersine. buhranlı hissediyorsam, kesinlikle türkçe müzik/yavaş müzik v.b. dinlemem, hüzünlü film izlemem, negatife eğilimli arkadaşlarımla iletişimi azaltırım. yeni insanlarla muhabbet ederim, hiç yemediğim veya uzun zamandır yemediğim bir şeyi yerim, yeni grup/sanatçı falan araştırır dinlerim, eve dönüş yolumu değiştiririm vesaire vesaire. bir nevi resetliyorum kendimi, mis. niye duygu dünyamda bu sürecin yükünü arttırayım ki iyice dibe çekecek şeyler yapıp?

en dibi görmeden çıkamayacak gibi bi hal oluşuyor çünkü. bir an önce göreyim diye de uğraşıyorum. ne çekiyorsa beni aşağı onları yapıyorum.

elma.

elma suyu.

Siyah çay, mümkünse sri lanka sırtlarından ceylon ilaveli.

portakal- greyfurt suyu

Şalgam abi. Acılı olacak. Önce bunu içiyorsun, iştahın açılıyor, sonra yiyorsun. Uykun kaçmış oluyor. Tabi ters tepmemesi için hayvan gibi de yememek lazım.

Mate cayi.

4 - 5 bin lira gelirim olsa, kendi evimde otursam calismam.

her ay net 3000 gelsin bana yeter.kiram yok.

kira hariç 5 bin yeter. ama dayanamam freelance tadımlık bir şeyler yaparım yine de. çalışmadan para yemek ne ya arap gibi.

yeterli miktar var geçinip gidiyoruz, hiç çalışmadım.

Bununla ilgili "four percent rule" şeklinde araştırma yapabilirsiniz çok güzel bir literatür oluşturulmuş.

aylık 2000 dolar işimi görür.

kaç param olsa çalışırım. öyle evde karpuz gibi yatarak hayat mı geçer?

@babilbaligi öyle de bir güzel geçiyor ki.

kendi evim + ayda 4bin. hatta 3 de yeter.

ben hep çalışırım ama sevdiğim işi yaparım.

7 bin kira geliri.Çalıştım, baya da yükseldim,zirvede bıraktım. Şu an bi kaç proje üzerinde freelance çalışıyoruz,seyahat ediyoruz etc.Çalışmak zorunda olmamak çok iyi.Zaman da güzel geçiyor, evde yatmak olarak düşünmeyin.

Kira odemeden net 10 bin gelirim olsa calismam

Tütün ve makara fiyatlarındaki yükseliş sebebiyle 400. Normalde 250'ye tamamdım. Kira, yiyecek, yakacak vs. hariç tabi. Duyurudan herkes aylık 3-5 lira ateşlese krallar gibi yaşarım mesela ben.

araba + ev + 10-12 bin aylık gelir.

çalışmadan geçinmek için ev benim olmalı ki kira vermeyim,
bu işin arabası vergisi var,
evde boş boş oturamam, gezmek isterim bunun giderken yol parası, gittiğinde yediğin yemeği, gittiğin yerde yaptığın işler var
boş boş sağda solda takılmak da olmaz, bir hobi bulurum veya değişik kurslara kayıt olurum bunun parası var...
tatil planları yaparım, çalışmıyorum ya erken indirimlerden deli gibi yurtdışında oraya buraya bilet alırım (döviz bu kadar artmayaydı iiydi)
bana ayda min £3000 gelse çalışmam

Ayda 6 7 bin gelirim, evim, arabam ve yazlığım varsa çalışmam.

Fakir avuntusu çalışmam demek, bak bakalım zengin olan insanlar çalışmıyormuymuş.

İnsanlar doğası gereği doyumsuz, onlar hayal hep işte.

Bu soru daha önce soruldu. Hep çalışırım. Mesleğim sadece maddiyat için yapılacak iş değil. Manevi yönüne de paha biçilmez.
Uzun süre evde yatınca sıkılıyorsun. İnternetin sonuna geliyorsun. Birlikte takılacak insan olmuyor. Eşin çalışıyor, çocukların okula gidiyor. Zenginlerin eşlerine bak hepsi dernek faaliyetlerine katılıyor. Emekliler sıkıntıdan patlıyor. Bütün gün şehri turluyorlar. Ekmek alma bahanesiyle 3-4 ilçe değiştiriyorlar.

geçimimi sağlayacak kadar gelirim olsa çalışmam diyemiyorum çünkü iş geçimle bitmiyor. araba eskiyor telefon eskiyor vs. hadi telefon elektronik giyim geçimin içinde gider olsun diyelim ama yine olmuyor, zira 3-5 yılda bir arabayı değiştirmek ve çalışmıyorsam gezmek tatile çıkmak gibi isteklerim olacak. yoksa emekliye bağlarız.

çalışmak isterim ama geçimimi sağlamak için değil. yani bir gelirim olsa onunla rahatça geçinebilsem yine çalışmak isterim. sevdiğim işte belki sevdiğim hobi üzerine çalışmak. en zoru geçinmek için çalışmak zorunda olmak.

Ev benim olsun, 5k kesin kira gelirim olsun basarim istifayi.

maaş dememişsin, kaç paranız olursa demişsin; o yüzden 5 milyon yeter diyeceğim. ev+araba alıp kira gelirinin ölene kadar tatmin etmesi için yeterli bir miktar.

bu arada insanlar çalışmamayı niye evde malak gibi yatmak diye anlıyorlar, boş zamanda sadece malak gibi mi yatılıyor? ben çalışmasam hobilerime manyak zaman ayırırım, gayet düzenli spor yapar beslenirim ve deli gibi gezerim.

15 milyon

ayda 10bin gelse, oturduğum ev de benim olsa ömrüm boyunca çalışmam. neden çalışayım ki? kitap okurum, spor yaparım, film izlerim ajdjdd.

5 BİN

günümüzün 3.000 lirasına denk gelen bir maaş/aylık ömür boyu elime geçecek olsa çalışmam. (kira giderim olmayacak)

toplam ne kadar paran olsa çalışmazdın dersen, aylık 3000+ kira geliri getirebilecek daireleri almama yetecek param olsa yeter. en az üç tane 500.000 liralık evim olsa gelir sanıyorum. o da 1.500.000 lira.

10 bin TL x 300 = 3 milyon TL sahibi olsam çalışmasam da olurdu.

E-10 ve E-11 var IETT hattı.
Havabus var 12TL idi sanırım.

www.iett.istanbul

Otobusler kadikoy rihtimdan kalkiyor.

16S ye bin saati uygunsa metroda inip aktarma yaparsın. Olmadı e-10 ya da 11

bavul vs çoksa havabüs en mantıklısı. bana sorsan çantan olmasa bile en mantıklısı o. otobüsler çok dolanıyor

Havabüs Sabiha - Kadıköy 10 tl. Daha 2 gün önce kullandım. 45 dakikada 1 sefer düzenleniyor.

Havaş rulez

18:00 mesai çıkışı, trafiğe takılacaksın. 16S + metro yap. yol boş olsa e-11 ya da havabüs mantıklı olabilirdi.

Havabüs pahalı ama hem hızlı hem de istanbulkart olmadan binebiliyorsun.

E-11 standart belediye otobüsleri arasında en hızlısıdır.

E-10 ve 16S bir sürü mahalleden geçiyor ve çok uzuyor yol. Çok önermem.

16s pişmanlıktır.

10 lira havataş. belediye otobüsüne binme mundar olursun, o da zaten 5 liraya falan geliyor.

Vakıf, Asimov :)

jonathan safran foer - everything is illuminated

tarzın ne bilmiyorum ama
vakıf
hakkaride bir mevsim
yabancı

homo deus

gelecek 10 yıl içinde her 4 kişiden birinde ücgenli, dikdörtgenli dövme olacak.

Minimal dövmeleri daha çok beğeniyorum ben. Beyaz tenli kadınlarda güzel duruyor. Deathly hallows olacaksa renkler olmasın. Sadece siyah olsun.

4 güzel

@karlmarx o benim de canımı sıkıyor :/ ama kendimce üçgenin bir anlamı var ve o anlamı koruyan üçgen dışında başka minimal bir çizgi bulamadım

@dissendium renkli olayına ben de girmek istemiyorum, deathly hollow olursa daha ince çizgili ve siyah beyaz olarak isterdim ben de...

@bruceandwayne sanırım 4'e kayıyorum ama onda da istediğim anlamı bulamıyorum sadece şekil maneviyatı kuramadım tam (ama baya güzel bir şekil :) ) keşke onun gibi oldukça sade basit bir şeyler bulabilsem

Bunlarin icinde birini yaptirsaydim 1 numarayi yaptirirdim

dövmeleri olan bir insan olarak, hatta üçgenli müçgenli deathly hallows dövmesi de olan biri olarak söyleyebilirim ki başkasında görüp de beğendiğiniz bir şeyi yaptırmayın. Fikri alın tabii, kendiniz uyarlayın iyice içinize sinsin. Benim dövmelerin birinde babamın ölüm tarihi yazıyor, "bundan ben de yaptırayım ya" diyen insan da gördü bu gözler. Büyük cahillik, büyük pişmanlık olur aksi halde.


edit: ayrıca barış yeşilbaş new york'a taşındı diye hatırlıyorum. Ve Koray Karagözler'i de atlamayın sanatçı düşünürken.

dövme kişiye özeldir, başkasındaki dövmeler olmaz.
Güvendiğiniz bir dövmeciye gidin ve ondan çizim isteyin. kendi çiziminize güveniyorsanız kendiniz çizin.

Ayrıca dövmecinizden de başkasına yapmaması konusunda ricada bulunun.

Gönderdikleriniz arasında da en güzeli 4 numara. diğerlerini hiç beğenmedim.

üçgen dövme hadi bir nebze de bu modellerin hiçbiri beni açmadı. iki gün görsem üçüncü gün sıkılacağım dövmeler. özellikle 2 net çirkin.

4 güzel ama o da fazla minimal, tatmin etmeyebilir. 4'ü ekstra olarak bilek içine falan yaptır.