www.youtube.com

belki bilinenleri paylaşıyorum ama olsun:
travis - closer : www.youtube.com
anouk - i am a cliche : www.youtube.com
beyoncé - all night : vimeo.com
beyoncé - flaws and all : www.youtube.com
beyoncé - smash into you : www.youtube.com
björk - come to me : www.youtube.com
kesha - wonderland : www.youtube.com
lady antebellum - need you know : www.youtube.com
lana del rey - money honey : www.youtube.com
marina kaye - homeless : www.youtube.com
maria mena - just hold me : www.youtube.com
of montreal - jimmy (mia cover) : www.youtube.com
the cranberries - what's on my mind : www.youtube.com
x ambassadors - renegades : www.youtube.com

www.youtube.com

bu şarkı için söylemiyorum ama genel olarak adını bilmediğiniz ve öğrenmek istediğiniz şarkıları shazam(mobil) uygulamasını kullanarak kolaylıkla bulabilirsiniz.

ben soundhound ile denemiştim shazam'dan daha başarılı diye, buna rağmen bulunamamıştı.
neyse, teşekkür ederim şarkı için.

teknik olarak evet, etik yönden hayır.

biryudumkitap.com'a uyeyim.

Hergun 1 pasaj yolluyorlar, gayet başarılı.

biryudumkitap işini görür diye düşünüyorum.

gmailde toplu olarak gelen mailler yönlendirilebiliyorsa atarım sana gmailden ama yöntemini bilmiyorum. 100den fazla pasaj var.

1. “Selim’i bütün dostlarımdan daha çok seviyorum. Nedeni ortada. Büyüyüp gelişmeden, beni bütünüyle ele geçirmeden boğduğum ikinci kişiliğim o. Bir başkasında yaşayabildiğini görmek suçluluğumu biraz olsun azaltıyor. Selim uzun süre nesnelerin dışında, tek başına bırakılmış biri olarak duydu kendini. Kalabalığın içine karışmadı. Kahvede oturduğu masadan bulvardaki ağaçlara, durgun gökyüzüne baktı durdu. Oysa insanlar var. Otlar, böcekler, yıldızlar var dünyada. Antalya en azından bana bunu öğretti. Doğayı içimde duydum. Doğanın bir uzantısı olduğum gerçeği ağacın yeşiline, limandaki denize karışan bir yeraltı ırmağının soğuk suyuna yakınlaştırdı beni. Şimdi burada, denize karşı oturduğum kahvenin masalarına güneş vuruyor. Yakıcı ilkyaz güneşi. Yalnız değilim, içim kalabalık. İçim insanlarla, dünyayla dolu.” Nedim Gürsel-Uzun Sürmüş Bir Yaz içinden.

2. “Seni yalnız böyle şimşekli havalar için istediğim aklına gelmesin. Seni şimşeksiz havalarda bir sandala atıp öğle uykusuna yatmış bir evin beyaz kireç badanalı sahil kasabasında sandalımızı bahçelerin, hamakların, uyumuş insanların, sahile eğilmiş çamların gölgesi vura vura, sandal denizin dibinden bir karış yukarıda, sahile sürünürcesine kıyıdan götürmek, suda küçük balıkların kaçıştığını, çakıltaşlarının şekillerini kaybedip bulduğunu; yeşil, sarı, kumral, hatta beyaz yosunların oynaştıklarını göstererek dolaştırmak ve o anda çıkan küçük bir hava ile kokun burnuma değdiği zaman sevinmek ve sana o zaman aşktan güzelleşen ve iyileşen dertsiz, hastalıksız yüzümü göstermek, seni ne kadar sevdiğimi yalnız gözlerimle anlatmak, yalnız yüzümün ortasına düşmüş ince bir saadet çizgisi ile her şeyi ifade etmek isterdim.” Sait Faik-Sevgiliye Mektup (1942 tarihli öyküsü, aynı isimli başka da var çünkü)

3. “Arasıra olur. Cigara dumanlarıyla dolu, boğucu, kalabalık bir odada, birbirlerine uzak kimselerin rasgele sürüklendikleri bir odada, bir akşamüstü, her şey kalakalır; bıçak-çatal seslerinden başka ses duyulmaz olur. Herkes, garip bir suçluluk duygusuyla ses çıkarmamaya çalışır elinden geldiğince.
Ev sahibi ayağa kalkar, son bir atılımla geceyi kurtarmaya girişir; soğuk bir şaka yapar sıradan bir olay anlatır, ya da bilinen bir fıkrayı yineler ama ne olursa olur, bir başka şey boşalır ansızın, sanki herkes, bu sıradan, ucuz ortaklaşayı bekliyormuşçasına, koyverir kendini; bir ağızdan gülüşülür. İşte o anda, daha önce hiç karşılaşmamış iki kişi, anlatılmaz bir çekime uğrayarak başlarını kaldırır, gözgöze gelirler. Ağızlarından aynı sözler çıkmak üzeredir, oysa ağızlarını açmazlar, bakışlarını kaçırırlar. Ne var ki, o değişiklik olmuştur bile; bir ırmak gibi bir çöl gibi doğal bir sınır çizgisi, onları odadaki kalabalıktan ayırıvermiştir. Birbirlerini tanıyorlardır.” Tomris Uyar-Anlat Bana

4. “ Masanın çekmecelerini amaçsızca açıp kapamıştım. Beni hayranlık içinde bırakmış, elleme tutkumu zor önlemiş olduğum o masaya acımıştım. Yıllarla cilası solmuş, ön yüzüne kakılmış pirinç ince işlemeler donuklaşmıştı. Her çekmecenin tutamağı kabartma madenden yabangülü çelenkleriyle bezeliydi. Açıp kapadıkça içimi dayanılmaz bir hüzün, bitiş duygusu sarıyordu. Rüştü Şahin de gençliğiyle, yakışıklılığıyla ölümün elinde böyle unutulup, kullanılmaz olarak paslanacaktı. Başımı göğsüne dayayarak dinlediğim taptaze yüreğinin morarışını görür gibiydim. Camlara yaklaşmamıştım bile. Dışarıyla ilgim kalmamıştı. Dünyaya yeniden bakmanın gereği yoktu.” Füruzan-Gül Mevsimidir

5. “Gecenin on biri, aylardan ağustos, tren banliyönün ilk istasyonlarından geçerken yavaşladı. Açık mor neon ışıkları altında ıssı peronlar, Mayorka'ya gitmeler ve oyunlar düşlediğimiz yerler.

Brunoy. Montgeron. Athis-Mons. Jacqueline buralarda doğmuş.

Vagonların uyumlu sesi kesildi, tren, katarların birleştirildiği istasyondan önce, Villeneuve-Saint Georges'da bir an durdu. Demiryolu kıyısındaki Paris Sokağı'nın evleri karanlık ve yıkık dökük. Bir zamanlar, tüm sokak boyunca, art arda kahveler, sinemalar, garajlar sıralanırdı, adları hala seçiliyor. İçlerinden yalnız biri ışıklı, bir gece lambası gibi, boşu boşuna.” Patrick Modiano-En Uzağından Unutuşun

Daha aşırı çok var ama bunlar pek çok sevdiğim pasajlar. Hayatta en en en çok sevdiğim ise 1. sıradaki alıntı. Nedim Gürsel'in o kitabı başlı başına bir dünya harikası zaten.

tolstoy- diriliş'in girişi, cümle tam böyle miydi emin değilim "her şey olması gerektiği gibiydi." cümlesiyle bitiyordu, ama o paragraftaki tasvir yazdığım cümlenin anlamını tersine çeviriyor, her şeyin olması gerektiği gibi olması ne kadar da berbat şeymiş, demiştim ben okurken.

neokur.com'da da alıntılar kısmı mevcut.

hasan ali toptaş, uykuların doğusu

"gövde dediğimiz şu gövde aynı zamanda zamandır, bunu asla unutma, derdi. ben de onu taklit eder gibi, aynı zamanda mekândır, derdim o sırada. o bu sefer, aynı zamanda uğultulu bir tesadüftür, derdi. sonra ben bu oyunu sürdürür ve hayıflanırcasına, aynı zamanda başkasıdır, derdim. işte o zaman, dayım da gözlerimin içine buruk bir ifadeyle bakarak, sadece başkası olsa amenna hasanım ali, aynı zamanda başkalarıdır, derdi." (210)

güvenimin boşa çıkması,
kandırılmak,
değer verdiğim kadar değer görmemek,
sevdiklerime birşey olması

-unutulmak.
-yapayalnız kalmak.
-kullanıldığımı hissetmek/anlamak.
-başkasının bir hamlede elde ettiği şeyler için benim en az 4-5 hamlede elde etmem, hatta edememem.
-yaşlanacağımı bilmek.

bunlar beni erken öldürecek zaten.

ailemden birini kaybetmek

sevdiğimin ölmesi

- Kendim, saçma sapan bir şey yapmışımdır.
- Ailemden ya da sevdiğim insanlardan birisine bir şey olması.

Ölüm. Olmuşla ölmüşe çare yok geri kalan herşey yoluna girer.

hastalık ve ölüm.

Ölüm elbette, otesi yok, caresi yok. yasamayan bilemez, yasayan da gerisini takmaz fazla.

Vişne reçeli kavanozunun bittiğini kahvaltıda görmem.

Annemin babamın ölmesi veya sürünerek yaşlanması (alzheimer, bunama, kalça kırığına bağlı komplikasyonlar, özbakımı yapamaz hale getirecek herhangi başka bir hastalık vb.)

üzülmek üzer en çok. üzülme eylemi.

nerede hata yaptigimizi düsünerek.

çok vakit harcayıp bir şey yapmayarak

"hep bana"cılık yaparak, başkalarının hayatının en iyi yargıcı, kendi hayatımızın en iyi avukatı olarak.


turabi gibi konuşarak bir de.

Empati kurmayı unutarak.

Hem kendimizden hem başkalarından çok fazla şey bekliyoruz.

çok şeyde hata yapıyoruz. mesela o an vaktimizi daha değerli geçirebilecekken gelmeyecek şeyi bekliyoruz.

seks. etraflıca bi sevişsek pamuk helva gibi olucaz hepimiz.

Çok fazla tüketerek, stres altında çalışarak, her şey için acele ederek, sabah 5te elimize kahvemizi alıp güneşin doğuşunu izleyemeyerek, elimizden telefonu düşürmeyerek, dedikodu yaparak, sade yaşamak yerine her şeye sahip olmayı isteyerek... Bunlar sadece 1-2 dakikada aklıma gelenler kısacası sade yaşamayı bilmediğimiz için mutlu da olamıyoruz hep daha fazlasını istiyoruz. Kıyafet alıyoruz kıyafetlerimiz sığmıyor dolabımızı büyütüyoruz, dolabımız sığmıyor daha büyük bir ev satın alıyoruz. Sizce de yorulmadık mı?

Disiplinsiz, prensipsiz ve mantiksiz davranarak.

çok fazla hayal kurup beklentileri uçurup olmayınca çakılıyoruz

Bildiğimi sanmıyorum. Çok fikrim var, bir görüşüm vs. Ama günün sonunda sanki içimdeki hayvan en ilkel haliyle "umursamamak" diye fısıldıyor. Yani ne bahaneler bulursam bulayım bunlar ne kadar makul olursa olsun, yaşamın kimi acımasız kuralı ne kadar net olursa olsun, sessizlik olduğunda bu hayvan bölüyor: "bırak ya, kime anlatıyorsun"

Başkalarının kederlerine, yıkımlarına "nasıl olsa benim veya tanıdığımın başına gelmedi" deyip sessiz kalarak, çok hızlı yaşayarak, çok hızlı tüketerek, ona-on beşe bölünüp aslında hiçbir şeye odaklanmayarak, nasırlaşmayı göze alıp yaşadıklarımızın değerlendirmesini yapmaya bile vakit ayırmayarak, sanki anamız bizi bunun için doğurmuş gibi başkalarının bizi istismar etmesine izin vererek...

tembellik. armut piş ağzıma düş...

www.turkcekarakter.com "Türkçe Harfsiz Metni Türkçe Harfli Yap" sekmesinden yapabilirsiniz.

gayet iyi çalışıyor.

skype düzeltiyor oraya bi yapıştırmayı dene

Bunun çözümü Office için proofing dil paketini yüklemek ve ayarlardan Türkçeyi aktif hale getirmek.

Açıkça yaz/söyle bir aralık. Benim tecrübem bu yönde.

neredeydi tam olarak hatırlamıyorum ama bu noktada hem şişi hem de kazı yakmamak için en doğru ifadelerden birinin "bu pozisyon için, şirketinizin verebileceği en yüksek maaş" olduğunu okumuştum.

merak etmeyin aşırı abartmadığınız sürece hiçbir düzgün şirket bu çok maaş ister bunu şimdiden eleyelim demez.

Sen ne kadar net bir rakam vermek istemesen de ısrarla rakam duymak isteyen firmalar olabiliyor. Aralık vermeyi kabul ederlerse, ki genelde ediyorlar, piyasa ortalamasına +- 500 yaparak, bir aralık veriyorum ben. Çok geniş aralık olduğunu söylerlerse aynı rakama +- 250 yapıyorum.

@turkuaz
işte esas merak ettiğim buydu yani beklentim adamların skalasına yakınsa ama biraz yüksekse eleme olayına girmezler diyorsun. Ben de direk vazgeçerler mi diye düşünüyordum.

Aklindaki araligi yaz. COk dusuk yazma. mesela 5000 lira istersen 5000- 5500 yaz. Bekledigim maas araligi bu, ancak sirket politikaniza da uyarim de. O zaman yuksek maas istedin diye seni elemezler. Once bir pazarlik yapmaya calisirlar.
Yani hem az maas soylemeyip kotu algi yaratmazsin, hem de pazarliga acik oldugunu belirtmis olursun.

saçma yüksek bir rakam söylemediğin sürece problem yok.
atıyorum adamların tahminen vereceği para 5bin liraysa, 8bin isterim deme. sen 3bin de isterim desen, 5bin de isterim desen zaten adamların ne vereceği belli. önemli olan saçma sapan yüksek bir şey söyleyip itici olmamak.

"ama maaş konuşulabilir demek" direk ezikliktir. öyle bişe deme. piyasası neyse onu söyle. düşük söylersen; kurumsal bir firmaysa ve toplu alım yapıyorsa herkes aynı alıyordur. 1 2 kişi yüksek alır o kadar. yani düşük söylersen yükseltebilirler. onun dışında boş durmak yerine gir işe. 3 5 ay- 1 sene sonra; eğer maaş düşükse zam istersin vermezlerse başka bir iş bulduğunda ceketini alır çıkarsın.

"bu pozisyon için, şirketinizin verebileceği en yüksek maaş" ==> bu topa çıkma kanka. :D bu neylan. american psycho'dan Christian Bale misin mk! troll bu entry sanırım.

ben soyle yapiyorum su anki maasim x (bunu genelde az biraz yuksek soliyorum) bundan asagi bi ucrete ve sosyal haklara calismam diyorum.

Piyasada olması gerekenin 500 lira üstünü söylemen lazım. Aksi senin hakkında kötü bir imaj bırakır zaten.

burada cok kotu tavsiyeler verilmis: "bu pozisyon için, şirketinizin verebileceği en yüksek maaş" veya "maas sikinti degil/sonra hallederiz" cok cok sakat yanitlar. bunlari soyleyenlerin mulakat tecrubelerinin cok az veya varolmadigini saniyorum.

maas beklentisi kritik bir mevzu. on numara makina muh. arkadasim var ama herif bodos oldugu icin su anda uc kurusa calisiyor. 3 ay icinde gotu kasindi tabii yaptigi hatanin farkina varinca da simdi sike sike ayiklayacak pirincin tasini.

"piyasaya gore" de acik bir mevzu. neresinin piyasasi? cerkezkoy'de mesela istanbul'dakilerin aldigi kadar maas beklemek biraz budalalik oluyor. basvurdugunuz sirektin yerine gore degisir.

boktan sirket|iyi sirket ayrimi da var mesela. boktan sirket sana yuksek maas verir ama mudurun/patronun gotunu yalamadigin surece sittin sene adamakilli zam alamazsin. halbuki biraz daha dusuge iyi bir sirketin teklifini kabul etmis olsan simdiye cok daha fazla para kazanirdin....gibi.

ama en kolay formulasyonu soyle:
- zaten kek degilsen averaj bir piyasa degeri belirlersin (sektor, tecrube, uzmanlik vb) atiyorum bu 3k lira
- 3k liraya gore cikmak istedigin is yerinde daha az veya daha fazla aliyor olabilirsin. tabii ki de daha fazla aliyorsak o degeri baz aliyoruz.
- bunun uzerine 1k arttiriyoruz (=4k).
- araligi da ½k tutuyoruz (4-4½k). 1k da aralik verebiliriz. ama genelde bu biraz daha ters tepiyor. hemen alt limiti soyluyorlar.

olabilir mi?olmasa da dinlesin herkes :)

www.youtube.com

tib burayı kapatabilir ama yine de yazayım
www.youtube.com

yok ikisi de degil ama ikisi de oldukca iyi :)

bildiğimiz klasik değil ama klasikleşen bir eser. bu olabilir mi?

www.youtube.com

www.tastekid.com bu olabilir mi o site?

cabletv.com

bu değil sevdiğimiz dizileri birden fazla girebiliyorduk sonra sonuçları göster gibi bişey diyorduk.

edit: puc'ın verdiği doğru site. teşekkürler.

Ezan sesi. Bizim müezzin yani. Akşam oldu malum.

Anne

iki tane çok sevdiğim arkadaşımla video görüşmesi yaptım, yemek yapıyorlardı. benden bilgi istemişlerdi. mezun olunca böyle şeyler insanı duygulandırıyor.

komşumun kızının sesini duydum. bugün ilk sesini duyduğum kişi de o oldu. gün boyu her saat sesini duydum hatta. her şeyi öğretmişler ama susmayı öğretememişler bu çocuğa

Komşunun çocuğunu tekele göndermiştim bira alsın diye, o geldi az önce. Onun sesi.

bu akşam aksaray tramvay istasyonunda beyin fortlaması neticesinde ısrarla giriş turnikelerinden çıkmaya çalıştım. hepsini tek tek deneyip çıkamayınca da güvenliğe "NERDEN ÇIKILIYOR YAU" diye sordum. oradaki çocuğun sesini duydum en son. tabii sokaktayken duyduğum, beni muhatap almayan ve kimden geldiği belli olmayan sesleri saymıyorum. işin komik tarafı aksaray durağı her gün bulunduğum bi' yer, ayı gibi asılıyorum bi de turnikeye jsfsk rezillik. neyse karanlıktı da çok kişi görmedi hehe

mavi reklamında ilker kaleli'nin sesi

Yan masadaki starbucks tikisinin

amcaoglu

basbakan
su anda ortak yayinda tv de konusuyor

Starbucks baristasinin.

ben biraz aradım anladığım kadarıyla public bir fotoğraf değil, muhtemelen bir sergiden alınıp basılmış vs. olabilir. anahtar kelimeler, red buddha sculpture wallpaper idi.

buldum. zannedersem şu heykelciklerin fotoşopsuz hali:
www.forhdwallpapers.com


bunu da yaklaşık olarak şu hale getirdim:
i.hizliresim.com

bunu da herhangi bir fotoğrafçıya giderek kanvasa bastırabilirsiniz. 100 tl filan oluyor genelde kanvas tabloya fotoğraf bastırmak.

@meb, hocam harikasınız çok teşekkürler :)

rica ederim.
eğer rengi fazla cırtlak geldiyse, daha mat istiyorsanız, başka renk istiyorsanız ya da siyah beyaz olsun isterseniz halledebilirim. :)

@meb, aynen bu kırmızı odayı bayağı boğar, çok ışık almıyor zaten.
ben orjinalini bastırayım diyorum ama bir siyah beyaz yapma şansınız varsa bakmak isterim

i.hizliresim.com

bir şey demeden dinle. ille yorum yap diye zorlarsa da yapma.

bu hissizleşme ile alakalı aslında, arkadaşlara teselli verememekten çok. donup kalma, olaylara karşı tepki verememe gibi. uzun zamandır bende öyleyim. yaptığım bir şey yok, alışkanlıkta olabilir yaşanmışlıkların değiştirdiği bakış açısı da olabilir.

arkadasini da iyi taniman ya da gozlemlemen onemli aslinda. bazi insanlar teselli aramaz ya da bazen arar bazen aramaz, bazen sadece icip icip sarhos olup sumukler icinde aglamak isteyebilir, bazen sadece sessizce birlikte oturacagi birini ister, bazen olaylari sadece anlatacagi bazen de olanlari tartisabilecegi birini ister vs. vs. ona sorabilirsiniz bugun ne yapmak istersin icelim mi vs. diye, bir film vs. acip oradan muhabbete girip konusmasini saglayabilirsiniz -eger konusmak istiyorsa-, anlatmak ister misin diye sorabilirsiniz. doldur bir kadeh diyerek isi simarikliga vurup ortami yumusatip oradan girebilirsiniz. o bir konusmaya baslarsa oradan gelisir muhabbet.

o konuşma şekliyle ilgili, biri sana dert anlatınca ya teselli ya çare bulma zorunluluğu sanki kendiliğinden geliyomuş havası oluşuyo. öyle olmak zorunda değil, tamamıyla susmak ya da birden başka konuya girmek kırıcı olur, ama dinliyomuş hissini vermek de iyi gelir.

ne bileyim arkadaşıma zırvalıyosun la yarım saattir de denebilir, bir de platonik aşka seviyosan git konuş, konuşmucaksan da git şiir yap bundan hikaye yaz falan denebilir; ne dicen ki?

Platonik aşıksa mutlaka teselli et. Başkasını bulursun falan de. Biz erkekler genellikle sana kız mı yok mk diyoruz. Zamana bırak da kurtarıcı bir laftır. Gel kafamızı dağıtalım diyerek beraber bir şeyler yapmak en iyisi.

sabahattin ali'nin içimizdeki şeytan'da çok beğendiğim bir tespiti var ve çok severim:
-ancak teselli verilir… benim de ömrümde yapmadığım şey. ne kimse beni teselli etmeli, ne de ben kimseyi… riyakarlık tesellide son haddini bulur. bu anda çehrelerin aldığı yalancı teessür ifadesi, o biraz yukarı kalkıp birbirine yaklaşan kaşlar, o hafif hafif ve anlayışlı bir tavırla sallanan baş ve o derinden çıkarılmaya çalışılan matemli ses insanı deli eder.

normalde ben de teselli adamı değilim ama ancak bu tespitten sonra "harbi lan" dedim ve kimseyi teselli etmedim, etmeye çalışmadım. tek dediğim şey "zaten ne desem sen kendi içinde yine bunu kafaya takacaksın. benim 'boşver' dememle bir şey değişmeyecek." oluyor sadece ve o an neyi yapıyorsak ona devam etmeye çalışıyorum.

olmuş bitmiş şey için teselli ayrı, çok gerekli de değil bu tür ergen mevzularında. genelde duymak istediklerini kısa ve öz biçimde söyleyip onları konuştursan minnettar bile kalırlar.

Başarısızlık, şanssızlık vs. mevzularında harbiden kötü olmuş, hadi canım vs.nötral ifadeler iyidir eğer somut bir veri yoksa. tabii ki 90 alıp ağlıyorsa -sus lan dalyarak- denilebilir, ya da kafası basmadığı halde 8. kez sınava giriyorsa hacı gelsene senle bişi konuşçam diyip uçurumdan atılabilir. bunlar ortalamadan sapan olaylar

ölüm, kalım, hapis, sakatlık, büyük hastalık bu alanlarla bilumum tecrübe, olgunluk ve birazcık o konuya özel bilginin yanında sağlam irade ve gözlem yeteneği gerektirir. hatta bence apayrı uzmanlık isteyen şeyler bunlar. Bu açıdan doktorların mesela ölüm haberini vermesi bana hep yanlış bir uygulama gelmiştir. Yanlış demeyeyim aslında eksik, daha iyisi olabilir. Hem doktor, hem hasta yakınları açısından.

Ha misal sen beceremiyorum demişsin, beceremeyiver derim. herkes herşeyi beceremiyor.

Mesele insanların zor anlarında senden kaçmaları, sana gelmemeleri ve bunun sonucu olarak seninle yakın bağ kuramamaları falansa eğer samimi ol. keyifli bir anınızda ulan ben de ne malım bu konuda falan haa de. hem sen gerilmezsin, hem kimse beklentiye girmez.

ps. olmuş bitmiş şey için teselli ayrı, süregiden şey için konuşmak ayrı diye ayrım yapacaktım, iş başka yerlere gitmiş. bununla idare edelim.

ben de yapamıyorum. olmuyor.

onun üzüldüğünü görünce de ' cnm ya üzülme :/ ' falan diyorum.

Ben de veremiyorum ama sorunu boyunca sürekli arayıp yanında olduğumu hissetirmeye çalışıyorum ya. Da görüşüyorum. Konışmasını sağlıyorum üzülme filan deyip birkaç şey söylüyorum. Normalde ben de odun gibiyim

Eskiden empati kurar yardımcı olurdum, bütün enerjimi tükettiklerini fark ettim. Hele bazıları kronik olarak sorunlular, bitmiyor dertleri. Resmen mutlu olmamak için özel çaba sarf ediyorlar. Hiçbir dertleri olmasa bile bu sefer de rahat batıyor.

Değer verdiğim, kronik olarak arızalı olmayan arkadaşlarıma ise dertlerini dedektif gibi sorar bütün detayları öğrenirim, terzi kendi söküğünü dikemez misali göremedikleri ayrıntıları yüzlerine çarparım. Zaten zekiyse sıkıntının kaynağını bulur, çözmek için adım atarsa ne ala, eğer gelip aynı sebepten sızlanıyorsa da umursamam.

"yaa abi boş ver canını sıkma" diyenlerdensen hiç uğraşma bence.

ben mızmız insanlarla katiyen uğraşamıyorum

olması çok zor. en iyisi işi garantiye almak için demo sürüm tarzı bir şey hazırla. video ya da başka tür bir veri ise aslı ve önemli kısımları sende durur en azından.

onu evde yapamazsin diye biliyorum cunku sen de yazacaksin zaten.
safedisc var ama ona ozel yazıcı lazım
ki ne yaparsan yap kopyalanabilir o dvd

böyle bir şeyin zannedersem mümkün olmadığı film/müzik sektöründen belli olmuyor mu? şu an korsancılık en azından bayağı düşüş yaşamaz mıydı bu söylediğiniz şey mümkün olsaydı?

@1adam +1 kopyalanmasini umursamayacagin bir dvd yapabilirsin ya da elimde bak diye kendi bilgisayarinda acip gostereceksin/sunum yapacaksin.

anketçilik okudum.
hiç memnun değilim, bi noktadan sonra ciddi bayıyor :/

sinema ve televizyon mezunuyum. başka bölüm okusam psikoloji, felsefe gibi şeyler okurdum muhtemelen ama onlar için de sayısal lazım, bende olmayan.

okuduğum bölümden çok memnunum, puanım edebiyat öğretmenliği gibi bölümlere de yetiyordu, özellikle sinemayı seçtim. çok sıkılgan biriyim, onları okusam okulu ilk senede bırakırdım ya da şu an 8. senemdeydim.

uluslararası ilişkiler okudum. çok pişmanım. genel kültür dışında artısı sıfır.

Makine mühendisliği okuyorum. Matematik bölümünü bırakıp bu bölümü okumaya karar verdim. O yüzden 20 yaşındaki bir insana göre oldukça olgun bir karardı. Memnunum kararımdan. Doktor olma isteğim çocukluğumdan beri var.

hukuk okudum.Memnun muyum ? Kestiremedim :D İnş memnun olurum :)

makina
memnun değilim matematiğe geçmeyi düşünüyorum. (ciddi)

iibf'den bir bölümde okuyorum. pişmanım çünkü neredeyse her şey formalite için yapılıyor. herhangi bir öğreticiliği yok. ezberler geç.
belirli okullar hariç iibf okunmaz. (belirli okullar derken boun,odtü,tobb vs...)

mimarlık. akademik anlamda memnunum, sektör anlamında değilim. bu yüzden yüksek lisans tezimi bir gün verebilirsem doktora da yapacağım.

özel sektörde de iş çok, kendini kanıtlarsan maaşlar iyi olabiliyor ama inşaat sektörü leş.

Bilgisayar mühendisliği. Memnundum aslında. Mezun olunca memnun olmamaya başladım.

Hukuk. Bazen iyi ki diyorum bazen lanet olsun. Genel olarak seviyorum memnunum ama.

tip. şu an için memnun değilim. memnun olmak gibi bir umudum ve isteğim var. umarım gerçek olur.

mesleğimi sevecekmişim gibi geliyor. sevmek istiyorum. zaten mantalite olarak değer veriyorum ve seviyorum. umudum pratiğe geçince de böyle düşünmem.

endüstri mühendisliği okudum.
bugüne kadar birike birike gelmiş pişmanlıklarımın en büyüğü olduğunu düşünüyorum.

işletme okuyorum. ne memnunum ne de pişmanım. dümdüz okuyorum. ileride ne yapacağımı tam bilmiyorum.

bilgisayar mühendisliği okuyorum. son sınıftayım. ilk 3 sene bize bir şey öğretmediler ve her şeyimi stajda/part time çalıştığım yerde okudum. ilk 3 sene kendim de boş boş takıldım ders anlamında herhangi bir çalışmam olmadı. bu konudan dolayı pişmanım sadece. bölümümden çok memnunum. tek pişman olduğum konu daha iyi bir üniversiteye gidebilirdim ama ben kolay olanı seçtim.

kötü bölümde okuyan yok hıaamına...

marmara elektronik haberleşme bıraktım.
besyoya hazırlanıcam.

makina müh okudum.
makina müh yüksek lisansı yapıyorum, o da askerden sonra anlık iş bulamadım diye zaman geçirmek için.
lise 1'e dönüp tm seçseydim hayatım nasıl olurdu diye merak ediyorum (şak hukuk yazardım).
inşaat mühendisliği ve mimarlık da düşünmüştüm lise 2 civarında o da 2005 izmir deprem fırtınası yüzündendi.

imalat mühendisliği, %50-%50

daha önce de yazmıştım buna benzer bir şeyi:

mühendislik okudum, pişman değilim, beni istediğim yere getirdi ama temel bir bilim okuyarak ve bu kadar zorlanmayarak da bu yere gelebilirdim. fazladan çaba oldu benimki.

tıp okuyorum

4 yaşından beri hayalim bilim adamı olmak, tıp seçerken de bu hayali göz önüne alarak seçtim yani klasik bir hekim olmaktansa araştırmacı olmak istiyorum o yüzden şu ana kadar bölümle ilgili yaşadığım sorunlar yüzünden hiç yanlış tercih yaptım diye küfretmedim ama olur da hayalime ulaşamaz da klasik bir hekim olursam üzülürüm

Ingiliz Edebiyati okudum. 100 kere dunyaya gelsem yine okurum.

uluslararası ilişkiler bitirdim.

hiç memnun değilim. keşke bana rehberlik edecek birisi olsaymış.

Kimya mühendisliği okudum,hakkında fazla bilgi sahibi olmadan geldiğim bölümümü severek ve dereceyle bitirdim,şu anda başka bir dalda yüksek lisans yapıyorum.

siyaset bilimi ve kamu yönetimi okudum. okurken bazen bıktırdığı kısımlar oldu ama başka bir okulda veya başka bir iibf bölümünde okusaydım şu anda olduğum kişi olmazdım.

odtü fizik. başka ne okurdum bilmiyorum. mezun olalı 10 yıla yaklaşıyor. çok memnunum.

Kimya mühendisliği. Bir disiplin kazandırdı tabi ama işimi yapmadığım için işletme de okunabilirmiş diyorum.

siyasal ui okudum. iyi okuldu ama tekrar sansim olsa tum dunyada yapabilecegim bir meslek edindiren bir bolum secerdim. yazilim gibi. ya da end. tasarim.

Çeviribilim. Severek okudum ama iş anlamında çok bir getirisi olmadı bana freelance çeviri yapmam dışında. Önemli olan ne okuduğundan ziyade kendini ne kadar geliştirdiğinmiş.

ingilizce mütercim tercümanlık okudum. ben öğretmenlik istemiştim, hocalarım bu bölüme yönlendirmişti. şimdi iyi ki öğretmenlik okumamışım diyorum, mesleğimden memnunum.

işletme mühendisliği okudum. memnunum.

İşletme okudum. Pişmanım.

İşim iyi, bunun sebebi iyi bir lise ve üniversitede okuduğum ve iki yabancı dil bildiğim ve deli gibi çalıştığım için. Yoksa işletmecinin yaptığı neredeyse her şey (muhasebe hariç) diğer bölüm mezunları tarafından da yapılıyor.

Genel olarak diplomanıza - imzanıza- ihtiyacı oldukları meslek/bölümü seçin derim. Pek çok mühendislik dalı, tıp, eczacılık, hukuk gibi...

İman.

İslam.

değer verdiğim birkaç kişi var. onlar sayesinde. elimde avucumda hiçbi şey kalmayıp bunalıma girsem bile hep yanımda oldular, onlara sırt çeviremem.

ailem var.
ve intihar haram.

Yaşayarak intihar ediyorum zaten.

Neden edeyim ki? Hayat süprizlerle dolu, dibe de batsam o süprizleri yakalayabilirim. Iphone 30 filan görmek isterim bide, teknoloji manyagıym.

çünkü yaşamak güzel, hayattan keyif alıyorum.

Canım çok tatlı. Madem bu hayatta birini öldürüp katil olacağım, o zaman neden öldürdüğüm kişi ben olayım? Hem de hiçbir suçum yokken. Cinayete karşıyım. Dinler açısından zaten burada türlü türlü pisliklerle karşılaşacağımız belirtiliyor. Sınav mantığı var yani. Boş kağıt vermek de bana göre değil.

hayata bağlanma ihtiyacı duymuyorum ki. kontinental hokey ligi'nin veya dünya haritasının bundan 60 sene sonra nasıl görüneceğini görmek için bile yaşayabilirim. rammstein'ın dalai lama şarkısında geçen "wir müssen leben bis wir sterben" (ölene kadar yaşamalıyız, sanırım böyle) cümlesini ilk duyduğumda çok saçma bulmuştum ama zamanla çok sevdim. ölene kadar yaşayacağım ben de o yüzden muhtemelen, sebebim olmasa bile. benim için bi anlam ifade etmesine gerek yok. dünya haritasından veya ligde hangi takımlar olduğundan bana ne ama işte merak ediyom ben. ben evde otursam bile dünya dönüyor sonuçta. kendimi bi yere veya birine eklemlemeden, oturduğum yerden onun parçası olabilmeyi seviyorum. niye öleyim, o ölsün. intihar isteğim bile yaşamaktan ileri gelen bi duygu. yaşamayı övüyo ya da yüceltiyo da değilim. yaşıyorum sadece. ölene kadar da yaşayacağım. o kadar.

Ölmek kesin ve çok sıkıcı, oysa ki yaşamak olasılıklar ile dolu.

Belki doner umudu. Belki.

annem ve ablam üzülmesin diye. ablamın çocuğu olacak, onun büyüdüğünü görmek istiyorum. güzel müzikler falan dinletmek istiyorum ona. bir de zaten hayata bir kez geliyorum, herkes ölüp gidecek bi gün. "her şey geçer, hayat kalır" diyor ya bülent ortaçgil, öyle. var olan ömür ne kadar kötü olursa olsun yarın öbür gün ne olacağı belli olmaz. dün cemaatin torpiliyle bir yerlerde olan insanlar bugün hapislerde çürütecek ömrünün kalanını mesela.

dünyada daha görülecek ve deneyimleyecek çok şey var

İnançsızım. Annem ve bana değer veren bir avuç insan mahvolur. Bi' de, hayat hala süprizlerle dolu...

@nawar +

gelecekte ne olacağını merak ediyorum. kimle tanışacağım, nerde nasıl yaşacağım, hayatta neler olacak. teknoloji, internet, dizler filmler, seks, güzel yiyecek ve içecekler arkadaşlarla sohbet...

hayat çok güzel lan bi an düşündüm de. biz türkiye'de yaşıyoruz diye bok gibi bir hayatımız var.

Düşünmedim değil. Ama madem en kötüsü bu daha kötüsü olamaz neden öleyim? Belki her şey çok daha güzel olacaktır. Yani kısacası beni hayatta tutan ihtimaller. Ayrıca klasik annem ve kardeşlerimin üzülmesini geçtim psikolojilerinin bozulmasını istemiyorum. Sevgilimi cok seviyorum bir de. Ay ne cok yazdim iste boyle.

intihar etmek mi? elimde olsa sonsuza kadar yaşarım. asıl siz nasıl ölüm gerçeğini kabul ediyorsunuz?

inananlara bir lafım yok. elbette inanıyor olsaydım ölümle hiçbir problemim olmazdı. mesela o yüzden toplumun çoğunun inanıyor olmasına rağmen her türlü ölümde, cenazelerde kendinden geçen insanları garipserim. e adam/kadın yok olmadı ki, inancına göre öbür tarafta illa ki görüşürsün bu neyin yırtınışı diye düşünürüm hep.

kendime gelirsek yaşama isteğimi tıpkı hayvanlarınkine benzetiyorum. yaşamak istiyorum ama neden bilmiyorum. bunun için son ana kadar elimden gelen her şeyi yaparım. yaşamak dünyanın en güzel duygusu. öldükten sonra tüm yaşadıklarının ne anlamı var ki? özellikle benim gibiler için ölüm hiç uyanmadığınız ve rüya da görmediğiniz bir uyku ise. o andan sonra yoksun, hiç olmadın, yaşadıkların aslında hiç yaşanmadı. benim gibi düşünmeyenlerin anlaması zor biliyorum.

işte bunun için sonsuza kadar yaşamak istiyorum. insanlığın geçirdiği tüm aşamalara tanık olmak istiyorum. benliğimin, bilincimin kaybolmasını istemiyorum. ölmekten nefret ediyorum.

çünkü bazen yaşamak çok güzel.

bazı zamanlar icimin acısı beni öldürüyor. ama bazen de balkonda oturuyor olmak bile, ki benim için asla ' bile' lik bir şey değil, muthis mutlu ediyor. sonra anneme sarılmak, eşek gibi yatmak..... ne bileyim bir sürü güzel şeyin var olması. olacak oluşu, daha hayatın gidimini bile yasamamis oluşum. beni bir suru ' güzel sey' bekliyor olabilir.

bazen bunlarin bilincinde daha olmuyorum.
acaba bipolarliga eğilimim mi söz konusu.....

dahi yazacaktim. mobilim

Çünkü hayat tatlı.

çünkü fazla kolay bi seçenek. o kadar iyi bişey olsa herkes bu ayrıcalığa sahip olmazdı. bence bi bit yeniği var.

Bir daha çilek yiyemeyecek olmak kötü bir şey mesela bunu düşünürüm ben.Anne baba ve küçük yeğenim için bi de.

Bir de acısız yöntemini bulamadım.

hayat güzel. zaten çok kısa yaa, niye intihar edeyim?

neden edeyim? sağlıklı olmak büyük nimet, sağlığım elverse de hep yaşasam diyorum hatta. seviyorum yaşamayı.

onun da vaktinin geleceğini düşünüyorum. sebebine gelirsek de, ben hiç ama hiç mutluluğu yakalayamayacağımı, hep heveslerimin kursağımda kalacağını düşünüyorum. ailem haricinde hep yalnızdım, sonra dostlar edindiğimi sandım ama kimsenin beni onları sevdiğim kadar sevmediğini fark ettim. şimdi sırayla evleniyorlar zaten. en sonuncusu da evlendiğinde artık tamamen yalnız kalacağım. bu da intihar sürecini hızlandıracak.

Biraz daha aşk acısı çekmem lazım.
Bu kesmedi.

Islam.

Allah.

dostoyevski demis ya insana özgü bir yeteneksizliktir yaşayamamak, yoksa hangi balık boğmuş kendini, hangi serçe atlamış damdan diye bosuna degıl

bır hayat hakkın var zaten kıcını kırsan kendını zıncırlesen 2100 yılını goremeyeceksın mesela. butun dunya bırlessek butun teknolojıyı bırlestırsek sana bunu yasatamayız
sayılı günüm var sayılı hakkım var yasıyorum onu da
cok mu boktan kendımı mı oldurcem herseyı oldugu gıbı bırakır sacma sapan bı ulkenın tatıl beldesıne yerlesır sıfırdan denerım

o yola doğru gidiyorum. belki bir gün sever sevilirim ne bileyim :)

Oglum cok kucuk. Kimseye emanet edemem. Annem cok uzulur geri kalan omru perisanlik icinde vecer. Dayanamam.

ailem, hayallerim ve yaşamak istediklerim var çünkü.

üşengeçlik doğru yöntemi bulamama..

tadini yeterince cikarmadigim seyler var daha, onlari bi tamamliyim yenilerini bulucam. sonra onlari da onlari da derken coooook zaman sonra bigun bi gece uyuycam uyanamayivericem. acisiz dertsiz tasasiz. evet.

Seviyorum hhayatı

belki düzelir umudu belki ben birşeyi yanlış yapıyorumdur daha farklı bir hayat mümkündür düşüncesi. şimdilik tutuyor bilmiyorum nereye kadar.

İnsan öleceğini bile bile nasıl yaşar?

www.youtube.com (Beş Kardeş dizisinden bir sahne)

merak.

İnançlarım.

*İnsanların hikayelerini dinlemeyi seviyorum.

*Ailemi, sevgilimi, arkadaşlarımı, kedilerimi çok ama çok seviyorum.

*Gezmeye bayılıyorum ve daha gezilecek çok yer var.

*Okunacak bir sürü kitap, günde 30 defa dinleyecek kadar çok seveceğim, henüz keşfetmediğim, henüz bestelenmemiş şarkılar var.Aynı şey film ve tanışmadığım insanlar için de geçerli.

*Evlat edinmek istiyorum.

*Yaparsam böyle bir şey annem babam çok üzülür.

*Doğayı çok seviyorum, bir gün doğayla daha iç içe yaşayacağımı düşünüyorum.

*Henüz kendimi gerçekleştirmedim. (amaçlarımı)

*Bazen birilerine veya hayvanlara yardımım dokunuyor. Onları bensiz, kendimi onlarsız bırakmak istemiyorum.

daha yapmak istediğim çok şey, görmek istediğim çok yer, tecrübe etmek istediğim pek çok şey var.

Yasamdan koparan bir sey olmadigi icin intihar etmiyorum. Niye intihar edeyim durup dururken? Mesele kelle paca guzel bir sey, fotograf cekmek, hic gitmedigim bir yere gidip gezmek, merak ettigim bir seyi arastirip ogrenmek, saglam bir konser falan bir suru guzel sey var.
Heosini gectim, mal miyim sebepsizce intihar edeyim?

sosyal medyada kullandığı dil ile işinde kullandığı dil yapısal olarak farklı olabilir, yine de uygun bir şekilde ağız aramak, işte de özen göstermiyorsa uyarmak gerekir bence.

ben hayal kırıklığına uğruyorum. bizim edebiyat öğretmeni de yapardı ve deli olurdum.
hani tam da imam-cemaat meselesi; imam böyle yaparsa cemaat ne yapsın?

Okulda böyle yazmıyordur tabii ama hesabında öğrencisi ekliyse dikkat etmesi gerekir bana göre. Öğrencileri eklemeyen biriyse bilemedim. Öyle değilse belki konuşulabilir, yakın arkadaşsa söylenebilir, böyle yanlışını düzeltmek gibi değil, laf sokma gibi değil de şakayla karışık öğrencilerin onu örnek alabileceği söylenirse en azından kafasına yer etmiş olur.

Ben yakınlarımın yanlışlarını yazardım hep, ortadan değil ama özel mesajla düzeltmesi gereken yerleri söylerdim, düzeltmezler ve sinir olurlardı bana. Facebook kullanmayı bıraktığımda en çok onlar sevinmiş.

Böylelerini görünce ben de kızıyorum. Umarım aceleyle yazdığı için yanlış yapmıştır, umarım derste de böyle değildir diyorum içimden.

Anılarım canlandı. Bizim bölüm birincisi olan şahıs yüksek lisansı bitirince şunu yazmıstı: sonunda yüksek lisansta bitti. Bu kişi edebiyat öğretmeni. Okulda doğrusunu öğretse kaç yazar?

benim de dikkatimi çekti. hem de 1-2 değil birçok öğretmende gördüm bu durumu. hatta daha bu sabah bir tanesi atamalarla ilgili dert yanıyordu ama da'yı ayrı yazmamıştı. bu imlayla zor atanırsın yazacaktım altına ama sonra vazgeçtim. :D öğretmenlik okuyan kişiler pek parlak öğrenciler değil. başarılı olanlar farklı alanlara yöneliyor diğerleri de öğretmenliğe gidiyor işte.

türkçe öğretmeni bir tanıdığım bana mesaj atarken 'şarz' yazmıştı. sözün bittiği noktalardan biriydi benim için.

Ya de da ayirma ne bileyim burada yazılan diger ornekler buyuk sıkıntı bence de ama "burda" samimiyet gostergisi gibi geliyo resmi olmayan yazışmalarda. Hani dilekçeyle falan yazılmaz ama sozlukte mesela entryde burda yazan biri olsa aa yanlış yazmış demem. Sempatik bile geliyo hatta.

öğretmenler cahilin önde gideni zaten. benim bir iddiam var, istediğin bir öğretmeni getir, kendi branşında sınav yaparım onu. çok iddialı oldu ama öğretmenlerin arasında çalışan bir öğretmen olarak şimdiye dek gördüklerim hep böyle. umarım hepsi böyle değildir.

O biraz hafif/göz ardı edilebilecek bir hataymış.

"Derste de" yerine "ders de de" falan yazan öğretmenler var. Yani "de de"yi ilkokul mezunu bir adama bile göstersek "Bir terslik var sanki" diyecekmiş gibi geliyor.


Yapacak bir şey yok bence.

taqılma böyle şeylere qanqi (:

"Ya da, da ayrı" diye bastıra bastıra söyleyen ilkokul öğretmenimi yıllar sonra Facebook'ta "yada" yazarken gördüğümde çok şaşırmıştım. Bir de bu meselenin akademi ayağı var ki ona bi girsem nereden çıkarım bilemiyorum. Koskoca profesörler neleri neleri yanlış yazıyorlar...

"burda" yazım hatası değil ki; konuşma diliyle yazmış.

yakacık durağı için adnan kahveci köprüsü, pendik için pendik köprüsüne bakabilirsin.
tavşantepe de şurada: goo.gl

pendik durağı açıldı mı ki? geçen sordum açılmadı demişlerdi.

www.metro.istanbul

tesekkurler

mümkün.
Yaşadığımdan değil tabi ama mümkün değil demekten ziyade çokta sağlıklı olmayan bir durum gibi.

ayrıca bana bunu da hatırlattı dersem kimse bir şey diyemez heralde.

en.wikipedia.org

Mümkün. Çünkü sevdiğin kişiyi başka birinden dinlediğin zaman aslında sevdiğin kişinin hiç bilinmeyen yönlerini öğreniyorsun. Bu da ölen kişiyi bir süre daha anımsayabilmek demek.

modern zamanlardaki berkecan ile derinsu'nun aşkına bakarsak mümkün değil elbette. çünkü aşklar artık sığ şekilde, çok yüzeysel yaşanıyor.

Erkek arkadasim öleli 15 yil oldu.evlendim,cocugum oldu ama hala onu taniyan birileriyle sohbet edip ondan konusmak,onun bildigim dahil tum ozelliklerinden bahsetmek beni inanilmaz mutlu ediyor.cunku biliyorum yasiyor olsaydi onunla evli olurdum.

Mümkün ama sağlıklı değil. Bir psikoloji dergisinde okumuştum, anne oğlunu(16) o kadar çok seviyor ki ilk cinsel deneyiminde sorun yaşamasın diye oğluyla cinsel ilişkiye giriyordu. İkinci vajda ise 40 küsür yaşında adam her sabah annesinin memesini emiyordu. Bunlara da derin aşk diyebilir miyiz?

bence bu noktadaki hissi ' aşk' diye adlandıramayız. bu artık başka bir şey olmuş. aşırı sevgi, bağlılık, hastalık ne derseniz deyin.

Net gavatlık. Biraz hödük gibi giriştim ama öyle.

bunun öyle UFF YAA NE TATLI bişey olmadığını söylemeye geldim ben de.
sevmek, sevilmek çok güzel şeyler ama saplantı kötü bir şey.

Saplantılı bir durum, aşkı filan aşmış, psikolojik bozukluk kısmına geçmiş.

Leş bir durum bence.

chelepano burger

armada

Emperador Burger

Cheddar İngiliz, jalapeno İspanyol (aslında Meksika ama dil İspanyolca sonuçta), sosis Alman...Euroburger olabilir.

kumrumger. sosisten dolayı.

İsimden bağımsız olarak gayet güzel bi fikir gibi geldi ha, denemek isterim ;)

türk firması mı?

jasokö burger

İzmir'de yerli bir işletme

Öksüz doyuran.

tombul burger olsun, bi de adres alalım canım çekti :D

Mavişehir Kaptan Börek & Burger
%100 kendi çiftliklerinden inanılmaz lezzetli Burgerler var.
Kesinlikle tavsiye ederim.

etobur sen misin?

Haşmet

'265'

gramajdan ötürü.

neden acil? burgeri yaptınız mutfakta hazır, müşteriye teslim edilecek ama adı belli değil mi? nasıl bir aciliyet olabilir :) merak ettim

Combo veya jalapenodan dolayı Fatal Combo

Acimto Burger

Caesar

basitlik her zaman güzeldir:

(sosisli) meksika ateşi.

zaten uygulama temel seçenek olarak önce kendi hafızasına yükleniyor, sonra uygulama seçeneklerinden hafıza kartına taşınabiliyor.
yani öncelikle ayarlar-uygulamalar kısmından uygulamaları hafıza kartına taşımak lazım.


unutmuşum, bir de sd kartını telefon hafızasıyla birleştirmek lollipop sürümüyle geldi (diye hatırlıyorum). tabii bu şekilde çözüme gitmek de uygulamalara bağlı.

Bazi samsunglarda bunun cozumu yok. Benim bildigim duzeltmek icin telefona root atilmasi gerekiyor. Root atarsaniz da garanti yaniyor.

ipucu yok mu?? :)

z fazla kullanılan bir harf değil. z harfinden gitmek daha kolay sanki.
boynuz
yüzsüz
kolsuz
zorluk
kurnaz
bozlak
zirzop
balyoz
narkoz
lezyon

@hayat aklini konusacak bir filozof uret: iyi de "ı" harfi nerelerde?
"p" harfi çember içinde yok, nereden buldunuz?
ayrıca bir kez yazılmış harfi iki kez kullanamazsınız.

ben tabloya bakmadan aklıma gelen z farfi içeren 6 harflik kelimeleri yazdıydım, oradan ilerlenir diye.
soruyu çözmeye çalıştım, epeyce de uğraştım ve fekat yapamadım^^ biraz kelimebaz olmak lazım bu soru için. bende de o yok biliyordum da soru sayesinde iyice emin oldum artık :) ne biçim soru bu deyip kendimi temize çıkarmaya çalıştım ama nafile. gerçeklerden kaçılmıyor ^^

@hayat aklini konusacak bir filozof uret: ben de aynı şekilde epey baktım ama olmadı bir türlü. ipucu verilirse yapabiliriz ama :)

5,3,1,6,2,4
sansür
lavabo
vizyon
çokgen
egoist
uzlaşı


nasil cözdügüme dair cokca mesaj sonrasi edit:
yürüttügüm Mantik su: dedim bu kelimeler türkceyse birer sessiz ve sesli harften olusan hece barindirmalari gerekiyor.
sonra carklara baktim. 5. carkta 4 tane pespese sessiz harf ve 3. carkta 4 tane pespese sesli harf var. hah dedim bu ikisi yanyana. sonra carklarin harflerine altalta yazdim, su cikti:
sa
la
vi
ço
eg
uz
sonra baktim icinde en egzotik hece hangisi diye. eg göz kirpti, dedim burdan yürüyeyim. icinde eg hecesi gecen alti harfli türkce kelime ne olabilir? aklima egoist geldi. diger carklari da egoist kelimesi cikacak sekilde yerlestirdim. hepsi oturdu :)
oturmasaydi baska yerden devam edecektim ama gerek kalmadi.

Nar olabilir. Atom ile birleşince maraton oldu ama gerisinden ne çıkabilir diye bakmadım, böyle mantıksız gelmedi.

@aychovsky ; nar'ı ben de buldum ama diğer kelimelere uyarlayamadım.

çok zor lan. bulamadım. soru yanlış :)

bilhassa cumaya odaklandım. macun, mecmua, muaccel, cumba, muhacir gibi türetmeler geldi aklıma ama hiçbirinin ek harfleri kelime olmuyor. kelime olsa da diğer üçüne uymuyor.

anlam.

mantolama
macunlama
saçmalanmak
tinerliyi bulamadım. "tineranlam"dan bulun anagramı. mantaliter falan gibi bir kelime varsa odur.

emrehan halıcı'nın soruları di mi bunlar, oyun 2016 elemeleri. öyle örnekte verdiği gibi basit kelimeler çıkmayabilir.

edit: misterturist haklı. cevap bal. benimki biraz zorlama oldu.

bal galiba.
tiner - labirent
atom - tombala
cuma - bulmaca
saçmak - saklambaç

@misterturist + 1
ben de bal buldum.

Tebrikler ve teşekkürler. 1 gündür kafa yoruyorum onlarca kelime buldum herbirinden, fakat ortak bir kelimeyle match edememiştim.Bunları bulamamıştım.Tekrar teşekkürler. Başka bir tane daha soracağım ama daha hardcore olacak :)

Ben Can'dan okudum, gayet iyi.

Ben de Can'dan okudum. Zaten kitaptan bağımsızca, bir kitabın çeviri alternatifleri arasında Can yayınları varsa o alınmalı bence.

şu avmlerde satılan kıytırık üç beş liralık olanlardan alma da nereden alırsan al.
iletişim olur, can olur, iş bankası olur...

ben de iş bankası'ndan okudum, gayet iyiydi ve dili oldukça sadeydi.

İletişim Yayınları veya İş Bankası yayınları Rus Klasikleri konusunda iyidir. Ben iletişimden okudum kitabı ve okurken zevk aldım.

(bkz: Ergin Altay)

bilmiyordum denk geldiğim için sevindim :)

bilmiyordum ve bunun için pişman da olmadım çünkü beğenmedim, pek cezbetmedi.

Ben hala Boğaziçi diyorum.

Edit: Şehitlere sonsuz saygım var, ben iktidarın onları yaşatma tarzını beğenmiyorum. Yeni yapılara bu şekilde isimler verilebilir, ancak ülkenin tamamına mal olmuş yapıların, meydanların adlarına dokunulması anlamsız.

hayır tabi ki. gayet rezil bir isim.

ben de antakya sakini olarak bu adın öylece kalması taraftarıyım. hatta olaganüstü halin 3 ay uzatılmasından öte evden dışarı çıkar çıkmaz etkisinin hissedilmesini istiyorum. nasıl hak ettiysek öyle yönetiliriz. -o halde- sorun yok.

aptallık. her bokun adına 15 temmuz eklemişler. kızılay meydanının bile adı 15 temmuz demokrasi tırıvı olmuş.

Yılların köprü ismini meydan dokak ismini değiştirilmedine uyuz oluyorum. Yeni yaptığına koy bu ismi de..,

Nope, memnun değilim. Daha doğrusu manasız geliyor. Can kaybını engellemek için tek bir cümle bile yetebilirken şimdi ölümleri bu şekilde anmak, posterler yapıp metrolara asmak vb. bence komik.

bu vakitten sonra o köprünün adı rte köprüsü bile olsa herkes 1. köprü yada boğaz köprüsü demeye devam edecek. o yüzden çok önemsemiyorum.

Değilim, Boğaziçi diyorum. İsim değiştirmeyi çok gereksiz ve zorlama buluyorum.

çoğu insan hala 1.köprüyü ya da boğaziçini kullanıyor. ben 1.köprüyü hiç kullanmazdım, boğaziçi derdim. bir de isim vermeler bana göre amaca uygun değil.

Memnun degilim. Ama illa ki yapilacaksa bu kadar uzun isim yerine sehitler koprusu gibi kisa bi isim kullanilabilirdi.

değilim. değişse kaç yazar ayrıca ben yine boğaziçi diyeceğim. dediğim kişi anlamazsa bu onun sorunu olacak. evimden almak isteyenler varsa da beni özelden seslensinler adresimi vereyim.

iki bilgi vereceğim.

1) Ankaradaki Kızılay meydanının resmi adı Kızılay meydanı değildir ama herkes Kızılay der

2) İzmirdeki Konak meydanının resmi adı Konak meydanı değildir ama herkes Konak meydanı der.

Kısaca devlerin,resmi kurumların ne kabul ettiği önemsiz.Halk nasıl benimsediyse öyle kalır.

sonradan isim değişiklikleri yadırganıyor ne olursa olsun ama belli bir nesil geçince kullanılacak. biz hala atatürk havalimanı'na yeşilköy deriz mesela ama yeni nesil bunu bilmiyordur bile.

1.ci köprü veya boğaziçi demeye devam.

Tabi ki sacmaligin daniskasi. 3.koprulerine verselerdi ya da ucuncu havalimanlarina.

Umarim bunlar gidince yapilacak ilk is tekrar bogazici koprusu yapmak olur ^^

ben hem memnunum hem de değil.
eski ve yeni adı birlikte söylenebilirdi mesela.
boğaziçi 15 temmuz şehitler köprüsü veya 15 temmuz boğaziçi şehitleri köprüsü gibi. böylelikle hem o simgenin adı korunur, hem de günümüzdeki önemi vurgulanmış olurdu.

çevremdekilerin geneli memnun.

hayır.
bir tarihi milat belirlemek ve iktidarı sağlamlaştırmak adına 15 temmuz şehitleri kullanılıyor. "demokrasi"nin içi boşaltılıyor.
ama bu ülkede her gün evlere ateş düşüyor. gencecik çocuklar ölüyor ya...
böyle saçmalık olmaz.

yeni bir adı olduğunu kabul etmiyorum. nasıl olsa bir gün gerçek haline dönecek.

ben faydaya bakarım. köprü hala bir yakadan diğerine geçmemi sağlıyor mu? evet. o zaman sorun yok. isterse adı abdülrezzak köprüsü olsun.

android için: www.whatsapp.com
iphone için: www.whatsapp.com

benim de iki, çak.

bir tane "aslansın kaplansın" diyen, bir tane de "s*ktir et sen mi kurtaracaksın dünyayı avel herif" diyen iç sesim mevcut, ikisine de haksızlık etmeden yaşamaya çalışıyorum.

23.

zaman zaman 200-300 oluyor.

bende 5-6 tane var ya. biri çankırı'ya yerleşip fabrikada falan çalışmamı söylerken öbürü "EDEBİYATTA NOBEL KAS KNK" diyor, bir tanesi "para ticarette olum" diyor, birisinin yaşam planı sibirya'ya yerleşmek üzerine kuruluyken diğeri avrupa-amerikacı, "manyak mısın amk sibirya'da ne işin var mal adam" diyor falan. biri "memur ol keyfine bak"çı, diğeri "gerekirse üç sene sokakta yat ama yurtdışı/özel sektör imkanlarını kovala, elinde olanla yetinme, kendine yazık etme" diyor. karışık kafalar. tek bir doğrultuda ilerleyebilsem şu an çok daha farklı bi yerde olurdum muhtemelen ama bir tane beyinle 6 farklı karakteri yönetmeye çalışınca ultimate sığır olarak kalakaldım öyle.

biz de ucluyuz.
biri iyi digeri hakikaten fena.
www.oocities.org

iki tane: biri daima olayların iyi tarafından bakıyor ve "aslında öyle olmamıştır o, üzülme boş yere." diyor, diğeri de mütemadiyen (ki en baskını bu oluyor) "sen ne istedin de yolunda gitti ki? bu da bok gibi olacak. ömrünün sonuna dek ezik kalacaksın." şeklinde olumsuz yorumlar yapıp bütün yaşama arzumu silip atıyor. eminim ilki de diğerine benim hakkımda "enayi lan bu, bundan bir bok olmaz kihkihkih" diyordur. haklılar bence. evet.

İlginçtir ki bazen kafamda başka insanların seslerini canlandırabiliyorum. Oğuz Atay yapıyordu bunu Tutunamayanlar'da. Örneğin okulda bir hocamı sevmişsem, bazı durumlarda onun ses tonunda düşünebiliyorum. Mesela hoca dün derste bana "arkadaşım sen niye konuşuyorsun" dedi, bugün gereksiz konuşan biri için hocanın ses tonuyla içimden "arkadaşım sen niye konuşuyorsun" diye geçirdim. İçimde tiyatrocu yatıyor da işte açığa çıkarmıyorum.

Genelde tek, bazen 2.

Benimki sonsuz galiba, bir sesini duyduğumu bir daha duymuyorum bence, sence? Bence de dedi afsagdsgdgs

bende bir tane var mütemadiyen bana geri zekalı diyor.

siz böyle yazınca bir arkadaşım aklıma geldi. kendisinin iki ismi var, sosyal medya'da bu iki ismi birbiriyle konuşturuyor, tartıştırıyor, sohbet ettiriyor falan. çok gülüyorum okudukça.

benim sanırım 3 iç sesim var. hepsinden de çok memnunum valla :). bazen iki tanesi tek kalana giydiriyor ama olsun, barışıyorlar hemencecik.

@Phoebe haha sakincasi olmasa da paylassaniz keske.

Herkes ciddi mi.benim düz bir tane

Ben de bir tane demeye gelmiştim. Anormal miyim?

Bir iç sesim var. Son zamanlara kadar epey uyumluyduk geçen yıldan bu yana hiç anlaşamıyoruz.

anormal değilsiniz de tek başınıza sıkılmıyor musunuz? ben çok sıkılıyorum.

iki kişilikliyim ikisi de canavar

Bir tane. Dışarıdan kibar, hanımefendi bir kişilik sergilerken iç ses tam bir kamyon şoförü. Olayları yorumlarken
"Ya neolacağıdı amuğa goduğum!!"
"Heh şimdi o dediğini de yaparsam bir süre 'Osur osur ipe diz.' modunda yaşarım."
"Her kuşu sktik bi leylek kaldı." diye konuşuyor :D Çogacayip :)

ben zaten en az 5 kişiyim, saymadım ama hepsinin iç sesi ayrıdır muhtemelen.

1 tane. dışarda ise rutinlerim ve karakterlerim var. içerdekini epey bir eğittim. daha doğrusu aslında akıl hocası olan o. o beni eğitti de bana bu cümleyi kurduracak kadar erdemli. umursamıyor yani. sen öyle san köftehor diyor. işte içerdekinin bağlı olduğu kaynak ise evren. takılma şekli objektif. büyük birlik mi adına ne dersek diyelim işte oradan besleniyor. asıl doğasına göre davranıyor. o olmasa bitmiştim ben zaten...

Bir adım daha arttırıp 'İç sesiniz mi var, vallaha mı?' demeye geldim. Şimdi zorlayınca, iç ses yapacağım diye kasınca bir tane oldu. Daha doğrusu belki iç sesim vardır da, sesli konuşmuyor galiba, farkında değilim. Kafamın içinde 'Şunu yap, bunu yap' diyen bir ses yok. Ya otomatik yapıyorum ya da sesi bastırmışım, bilmiyorum.

Ekleme: İç ses, innervoice tanımlarına baktım. Benimki kafada sesli şekilde olmuyor, daha çok 'Bir his geldi' şeklinde oluyor. Dolayısıyla ya bir tane var ya da birden fazla var ama toplanıp tartışıyorlar, bana ortak kararı bildiriyorlar.

Bu arada kendi kendime konuşurum, plan yaparım ama genelde sesli olur toplu taşımada değilsem

duyuru ahalisi komple şizo çıktı :)

benim iç sesim yok hacı, tek sesli yapıyom asadafg

Benim de iki

i.hizliresim.com

1 tane

iki iç sesim var biri gazlar diğeri aşağılar, ben de orta yolu seslice bulmaya çalışırım.

Benim de iki. Biri yazık sana diyor öteki koy götüne.

Bende sanırım 2, yer yer yoldan geçen arkadaş da dahil olunca 3 tane oluyor. Birisi york dükü, oldukça modern, diğeri tam bir anadolu çomarı; ara sıra "geleneklerimiz, vatan, millet" diyor, o konuşmaya başlayınca 3. de dahil olup "sana mı kaldı, siktir et, saat de geç olmuş yat uyu" diyor.

Benim favorim 1. ama hayatlar anadolu çomarı.

aslında benim sormak istediğim tam olarak cevaplardaki şey değildi.

bir şey düşündüğümde "aslında o cümleyi şöyle kursan daha iyi olurdu" deyip yeniden kuran ya da mesela şarkı söylerken bir sonraki sözü hatırlama anında ondan da sonraki sözü aynı anda hatırlatan ve şarkının akışını bozan bir sesten bahsediyorum ben. hani dexter'da tek iç ses vardır, olanı biteni tek dille anlatır ya, bende bir ses diğerini mütemadiyen takip ediyor. sizde de oluyor mu bu diye merak ettim.

devilred şizofreni başlangıcı olabilir mi acaba :/

seninki içsesten ziyade hızlı düşünme gibi sanki. şarkı sözlerinde olan mesela. eskiler "son söyleyeceğini ilk söylüyo" derler ya onun gibi. devrik cümlecilerin varlığına neden olan durum da bu bana göre. (kendimden biliyom). rakamlarda olduğunda taktim tehir derdik biz. şimdikiler ne diyorlar bilmiyorum.

bu olabilir mi?

eksisozluk.com

maalesef bu değil :/

yani bence de genelleme oldu bu.

hatta ben tam tersini diyorum, dizilerde zengin -dolaylı yoldan mutlu ve küçük sorunlu insanlar- bir hava hakim ve bu izleyicileri "benim neden böyle bir hayatım yok?" dedirtip depresyona sokuyor.

@freetakilir: ben de katılıyorum bu noktada ama ben bildiğimiz havadan bahsediyorum. yağmurlu olanından.

@j r r tolkien hayrani: bahar ve kış ayları?

Cok hos olmus elinize saglik. Proje cok hosuma giti acaba biraz aciklama sansiniz var mi altyapiyi nasil kurdunuz? Dil, framework? Fiyat cekme isini nasil yaptiniz ornegin? Githubda paylassaniz kaynak kodu ne guzel olur :)

@leben, laravel kullanarak hazırladım, github'ın student pack'inde digitalocean kredisi vardı ondan faydalandım. fiyatlar için de bir bot yazdım, hala dolaşıyor :) açık kaynak yapmayı düşünmüyorum açıkçası, hızlı ve çirkin bir kod oldu, testlerini hazırlarsam belki olabilir.

güzel olmuş ben kitapmetre yi kullanıyorum ama artık burdan bakarız :)

çok güzel olmuş, ellerinize sağlık.
sık kullanılanlara ekledim. :)

şahane!
elinize sağlık!

güzel olmuş. elinize sağlık.
ancak bence tasarıma kafa yormanız iyi olur.

* anasayfadaki son eklenenler kalabalığını görmek zorunda olmak hoş değil.
hatta son eklenenler sekmesi hiç olmasa da olur.

* alfabetik yazarlar seçmesi çok gereksiz. arama kısmı zaten bu görevi görmüyor mu?

* popüler neyin popüleri? bu sitede en çok arananların mı?
onun yerine bazı sitelerin-kitapevlerinin en çok satanlarından yola çıkarak bir 'en çok satın alınanlar' sekmesi oluşturmanız.
[ben kod vs. olaylarından anlamam ama bunu derlemek ve bir alegoritma ile sunmak mümkün olsa gerek diye düşünüyorum]

yerinizde olsam tüm sekmeleri kaldırır. anasayfayı boşaltır. arama kutusunu google gibi sayfaya sade bir şekilde ortalardım.
bir tercih olarak 'Kitapfil.com internet kitapçılarını sizin yerinize gezerek istediğiniz kitabı en ucuza nereden alabileceğinizi gösteren bir rehberdir.' yazılabilir. ama zaten bu bilgiyi aşağıya koymayı uygun görmüşsünüz.

* bir de sitenin amacı fiyat kıyaslamak ve analiz edip koymak olduğu için yani kitap satmadığınız için arama yaptıktan sonraki 'benzer kitaplar' bölümü gereksiz duruyor. bırakalım da onu idefix falan yapsın ve kitap satmaya çalışsın. yazarın diğer kitapları mantıklı mesela.

bu gibi törpüler ve sadeleşme ile daha işlevsel bir site haline gelebilir ve tercih edilir olabilir.

not. en altta yer alan Kitapfil.com'dan sonra 'nokta'yı kaldırınız bence :)

ben çok beğendim. her kitap siparişimde tek tek dr, babil, idefix, kitapyurdu karşılaştırması yaparken yoruluyordum. artık hep kullanacağım. teşekkürler :)

akademik kitaplar da yer alırsa içinde şükela olurmuş, beğendim ben.

Çok güzel bir site olmuş. Birde stok durumunu belirtebiliyorsan fevkaladenin fevkinde olur. :)

elinize sağlık süper!

Harika! Ellerinize sağlık.

pdf vs. gibi ekitap satışı yapan taninmiş sitelerdeki fiyatları da göstererek işi genişletebilirsin.

@buak bunlar çok güzel öneriler, hepsini değerlendireceğim, çok teşekkürler

:/

Çıktı alıp, doldurup verilen adrese götüreceksin.

@zontşcan madde 4'te elektronik posta ile gönderebileceğim yazıyor.

www.tbb.org.tr

Canım çıktısını al, elinle doldur, scan et gönder madem. Firmaların anlaşmaları falan da böyle olur genelde. pdf'yi çıktı alırsın, doldurur imzalarsın sonra scan edip mail atarsın.

Cikti al doldur resmini cek gonder baska alternatifi yok zaten

İndir, online worde çevir, doldur, gönder ya da online tekrar pdf yap gönder.

buyrun, sizin için word'e çevirdim.
we.tl

adobe acrobat readerla pdf dosyalarını düzenleyip imzalayabilirsiniz.

imgur.com

aşırı rahatsızlık verici, bu sebeple önsözü sonsöz olarak sonradan okuyorum ben.
hatta kitapların arkasındaki tanıtım yazılarını da okumuyorum sırf bu yüzden. başıma çokça geldi.


bu konuda saatlerce ayakta alkışlayacağım bir durumla karşılaştım: sineklerin tanrısı kitabında, sonsöz vardı ve kitap bittikten sonra okudum. adeta kitabın analizi birkaç sayfayla anlatılmıştı. gayet de pekiştirici, "aa, demek x aslında şunu temsil ediyormuş." diyip bakış açımı da zenginleştirmiştir.

önsözü insanlar neden sonsöz gibi algılıyor, anlamıyorum. önsöz dediğin şey, kitap hakkında detaya girmeden, yazım süreciyle ilgili bilgiler içermelidir. oysa çoğu önsözü okuduğumuzda ya spoiler yiyoruz ya da yazarın/çevirmenin şartlamasıyla bitiriyoruz kitabı. buna ne gerek var ve neden hala bu şekilde, anlam veremiyorum.

Edebi addedilen eserler genellikle sıradan okuyucu değil de konu hakkında araştırma yapan öğrenci, akademisyen vb için hazırlanıyor. (Misalen Mina Urgan'ın çevirdiği herşey.) Dolasıyla spoiler konusunda yaklaşım da aynı olmuyor. Okuyucu önceden plot hakkında fikir sahibi olduğunda motiftir, sembolizimdir falandır filandır daha dikkatli inceleyebiliyor bu nedenle önsözde plot konusunda bilgi veriyorlar efenim.

1984'te az küfretmedim, resmen sonunu söylemişti adam. önsözü kitabı bitirdikten sonra okumak en mantıklısı gibi dursa da işleri sırasıyla yapmayı seven bir insan olarak yazılış sırasına göre okuyorum ben kitabı.

Aslında bu önsözler kitabın yazıldığı sırada yazarın ve bulunduğu ortamın (sosyal, kültürel, ekonomik, siyasi vs.)genel durumu hakkında bilgi veriyorsa, sağladığı tarihsel bağlam açısından yararlı olabiliyor. Kafamda bir yere oturtup ona göre okumaya başlıyorum.
Sıpoylır meselesi de işin esprisini kaçırıyor diyemem zira kitaba başlayıp gömüldükten sonra unutup gidiyorum. Zaten ben izlediğim filmlerde ne olduğunu falan da unuturum. evet. beyle.

kesinlikle kesinlikle katılıyorum, uzunca bir süredir okumadan atlıyorum ben buraları, hatta kitabın arkasını da..
ufacık bir detay olsa bile yönlendirilmek hiç hoşuma gitmiyor, cidden hassasiyet gösterilmesi gereken bir konu.

m e b'in verdiği çok güzel bir örnek bence de, sineklerin tanrısının sonsözündeki inceleme çok hoşuma gitmişti, hatta ara ara kitabı elime alıp sonsözü okumuşluğum vardır.

bu olay özellikle oğuz atay romanları için geçerli. cevat çapan, oğuz atay kitaplarında o eser yetmezmiş gibi, başka eserlerden de spoiler veriyor. hayır anlayabiliyorum, bunlar zaten klasik sayılabilecek eser. ama tehlikeli oyunlar'da kitabı zaten özetlediğin yetmediği gibi, bir de direkt "tutunamayanlar'da da şu şu adama, şunlar bunlar oluyordu" demenin, hiçbir mantığı yok. işgüzarlık... başka bir şey değil.

çevreyi gözlemleme?
mesela bir canlının su içtiğini görmesi?

Zaten evrimsel süreçte hayvanlarin da su içtiğini var düşünürsek "ilk insan" dediğimiz canli da genetik olarak su içme yeteneğine sahipti

nundu+1

insan denilen canlı destanlardaki gibi ağaç kovuğundan çıkmadı. evrimi sırasında zaten bildiği, gelecek nesillere aktardığı şeyler vardı. bunların da başında suya ihtiyaç geliyor.

inb4
"ilk insan ayı görünce kaçması gerektiğini nereden biliyordu?"
"ilk insan niye çömelerek sıçtı?"
"ilk insan neden yorulunca uzandı uyudu?"

ilk insan diye bir şey yok.

nundu +1

ilk insan derken adem'i mi kastediyorsunuz ki yoksa? :) ilk insan bile olsa hani insan olmaz o. "insanlar" olur.

İlk insan diye bir şey yok.

İlk canlıların su ihtiyaçları da osmozdan, iç basınçtan filan ibaretti.

kuranda yazıyor.

Ayetler var arkadaşlar.

evrimsel süreci açıklamışlar.
dinlere göre zaten adem her şeyi bilen bir adam, suyu da içmiştir.

Evrimsel düşünürsen ki düşünmemişin, zaten gelişinden içiyor.

Bir de şöyle tuhaf bir şey var mesela, demir eksikliği olan insanda toprak yeme isteği.

Din açısından düşünüyorsan ki düşünmeye imkan veren bi sistemi yok, iç dedi ve içti. Diye biat edebilirsin.

ilk insna ne demek y.a

topraktan insan oluşup suya koştu falan mı snaıyorsunuz?

tek hücreliden insana akan süreci daha detaylı inceleyin bence. dünya düşündüğünüz gibi oluşmadı.

ilk insandan kastım evrimsel sürecin başında bugünki arketipleri oluşturan nesili diyorum. Dine veya evrimsel teoriye bağlamadan yani tıpkı hayvanlar gibi genetik bilişsel şekilde mi yöneldiler yoksa insanın gözlemleyen ve progressive uygulamacı güdülerinden mi kaynaklı bunun merakındayım.

@hendrix,

abi çok havalı kelimeler kullanmışsın ama çok komik olmuş.
ilk insandan kastın ilk tek hücreliye kadar gider. ilk insanın suya yönelmesi diye bişi yok.
primatlar da su içiyordu, primat öncesinde de su içiliyordu, ondan önce de ve ondan önce de.

evrim geçirince yeni bir canlı oluşmuyor ki, önceden var olan canlı değişim geçiriyor. hayatını sürdürdüğü şeyler değişmiyor.

b rh + :)
istanbul.


ekleme: şimdilik kan değerlerim üşük. kan verme durumum yok ama kendimi toparlamış olduğum zamanlar için burada kalsın yine de.

AB+

0(-)
Edit: 0+ hanım kızlarımız selam mesajı gönderebilirler. Neticede zıt kutuplar birbirini çeker diyorlar.

Edit: Oha şaka yaptım atmayın mesaj falan.

O +

A +

0+

Veritabanı yapıyorsak şehirlerinizi yazsanız iyi olur.
AB Rh(+) İzmir

0 Rh + (İzmir)

Yalnız 16 Ekim öncesi kan veremem kızılay'a verdiğim için :)

0 Rh -

0+ lakin benim kanım bana yetmiyor, başkasına hiç veremem.

0 rh+

0+

0 rh + oha bizden ne cok var.

istanbul, brh+

0+ izmit.
ama 22 yıldır bir kere bile kan veremedim, almıyorlar :/

b -

ama askerde baktırmıştım, ana-babayla uyuşmuyor. o yüzden yanlış da olabilir.

"belki lazım olur bulunsun burda:)"

emin ol kan ihtiyacı olan birisi kan aranıyor duyurusu açmak yerine,

eski duyurular arasında kan grubuyla ilgili başllıkları aratıp kim bilir ne zaman yazılmış başlıklardan yazar beğenip o yazara mesaj atıp sabırla cevap gelmesini bekleyecektir, kesin yani.

A - (ankara)

0 Rh +

a rh+ buenos aires

A rh (-)

İstanbul

0+ ankara

aynen yazın bunu favorilere atalım

sigaram yok içkim yok hastalığım yok.
mis gibi tertemizim çok şükür.

0 rh+ dediler en son.
istanbul

A +
istanbul

AB+

B- ist

hortlatalım da lazım olur

0 rh+

hortlamışken devam ettirelim bari...

0 rh +

ankara

evet, evlat sevgisi gibi. çocuğum olsa belki bu kadar sevebilirim. ama uzun bir süre bir hayvanla vakit geçirmek, onun sorumluluğunu üstlenmek gerekiyor. sonrasında hayvanlara karşı daha yakın hissediyorsun kendini.

Tarif edemem. Saygıyla sevdiğin insanlar vardır ya, onun gibi.

Bunun cevabı da anne olunca anlarsın gibi bir şey. Yavru bir kediye birkaç gün bakmıştım. Bebekten hiçbir farkı yok. Çocuğun gibi oluyor bi süre sonra...

Henuz connection kuramadigin icin cok anlamiyorsun.karekteri sana uyan bir hayvanla karsilastiginda bildigin aileden birisi olup cikiyor.

Su duyurumda resimleri var,bu arkadaslar dogduklari gece ilk ucaga esek yukuyle para odeyip turkiyeye geldim ben.evden cikmadik uzun sure.

www.eksiduyuru.com

normal hissettiklerin geçen bir yerde okudum insanların sadece %15 i kedi seviyormuş çok küçük bi azınlığız aslında.

Kedi sevmeyeni anlarım da hayvana neden "hafiften tekme atmak"? Pamuk gibi insanım normalde, sokakta kendi halinde oturan kediyi kovalayan iki katım yaşındaki kadına bağırdım, size zararı yok, ellemeyin yeter.
Bu azarlama seansından sonra, kedi sevgisi galiba çok acayip bir şey ya. En yakın arkadaşımın kedisi beni ailesine kattı, otururken gelip saç diplerimi temizlemeye çalışıyor falan, kendimi seçilmiş hissediyorum, "aman da teyzesinin tontiriği" diye saçma sapan seviyorum hayvanı.

ne güzelmiş ya siz anlatınca imrendim. ben de öyle bir şey yok maalesef. köpeklere karşı büyük merhametim vardır gözlerinin içine bakamam. veek veek diye ağlar gibi ses çıkardıkları zaman canım çok yanar ama öyle sadece bir kediyi bir köpeği sorumluluğunu alacak kadar sevemem. ama çocukken tavşan görmek için büyük risklere girmiştim. birde leyleklerle atları çok severdim. belki de eğitimle alakalı çocukken hayvan sevgim pekiştirilseydi şimdi kedilerle mutlu olan biri olabilirdim. ya da yue'nin dediği gibi doğuştan.

bir kaç haftalıkken aldık, annem kendi oğlu gibi sever. ev kedisi ama bir misafir bile tekme atmaya kalksa muhtemelen komaya sokana kadar döverim, kimse alamaz elimden.

kardeş, evlat sevgisi gibi.

edit : çocuk gibi karakterleri var hepsinin, dışardan bakan için hepsi kıllı tüylü yaratıktan öte görünmez.

tekme mi? sevmek zorunda değilsin de, hafiften de olsa "tekme" nedir? savunmasız bir canlıya ne tekmesi?

evet evlat sevgisi.

dostum kedileri sen korkutuyorsun galiba çağırınca çoğu gelmiyor

evine taş koysan seversin ya bi süre sonra. ben deli gibi korkardım kedilerden şimdi ikinci kediyi kafamda yatırıyorum yani çünkü benim. bi kere kendi hayvanını sevmeye başlayınca da diğerlerine daha empatiyle yaklaşıyor daha tatlı buluyorsun ama sokaktaki kedilerin %1ini falan seviyorum. sonuçta sokaktaki insanların %1ini bile sevmiyorum görece iyi. ayrıca hafiften tekmeden kastın inşallah ittirmek falandır :')

senin gibi biri bunu asla anlayamayacak.

freya bazen gözlemliyorum bazılarında hayvan sevgisi ile insan sevgisi ters orantılı işliyor gibime geliyor. facemde hayvanlarla ilgili bir sayfa var, sayfa admini hayvanlara övgüler düzerken o. çocuğu insanlar, sizin kafanızı şöyle kırmak, burnunuzu böyle dağıtmak isterdim gibi yazılar yazıyor. mesela bak burda da adam yazmış kedime zarar veren olursa onu komalık ederim gibi. bence bir hayvana çocukca sevgiyle bağlanan insanlarda böyle piskopatça davranışlar olmaz diye tahmin ediyorum. masumca seven vardır elbet ama kimileri dışlanmışlıktan hayvanlara sığınıyor, kimi de show yapıyor diye düşünüyorum ben.

Boyle kucagina alip sikmak minciklamak istiyorsun. Sahsen her kediyi o kadar sevmiyorum. Bazi kedileri kucaklayip uyumak istiyorum ama bazilari o oyle degil. Kedisine gore.

Senin gibi adamları dövüyorum ben. Çocuklardan daha çok seviyorum kedileri. Sevmesem gene döverdim gerçi senin gibi adamları. Kendinden güçsüz ve zararsız bi canlıyı tekmelediği için.

Ben de senden güçsüzüm ama sen de beni döveceğini söylüyorsun. Abim de seni dövsün mü? :)

Benim kedim öldü, iki sene once 8 martti tarih. on bes yildir arkadasimdi o benim, o gun tum hayatim degisti. kedi sevgisi boyle bisey abi, sevgisi baska paralel, ayriligi baska.

o kedinin gırrr yapması yok mu?
o yeter.

ya bir tane resim görmüştüm, kedi vardı ve şöyle diyordu:
-bana yemek verme ama yemeğimi de dökme, bana su erme ama su kabımı da devirme, beni sevme ama bana zarar da verme.

o aklıma geldi nedense.



cevap olarak da şöyle diyeyim; evet, hiç kimse bir şeyi/birini sevmek zorunda değil. bu yapısal bir şey bence, hamurunda yoksa olmuyor işte. bazıları gibi "hayvan sevmeyen insanı hiç sevmez!!!111!!" diyemem çünkü cidden hayvan sevgisi aşırı olanlar insan da sevmeyebiliyor ya da hayvanları sevmese de insanlara çok değer verebiliyor, bunu çoğu kişi de görebiliyordur zaten. ben kedileri, köpekleri görünce üzülüyorum. çünkü bana göre, insanın bir eksiği olsa "ben açım, susadım." vs. diyebiliyorlar ama bunlar maalesef öyle değil. bu şehirleşme giderek onları daha da zor duruma düşürüyor, doğal yaşamlarını giderek daraltıyor, yok ediyoruz. üzülüyorum işte. elimden gelse hepsini doyuracağım, bakımlarını üstleneceğim ama yapamıyorum.

Bir defasında hasta olmuş ve iki gün yatağından kalkamamıştı. Onun başında iki gün boyunca üzüntüden ağlamıştım. Çevremdeki bütün insanlardan daha çok sevdiğim bir evlattır benim için.

Hiç olmuyor böyle bir şey. Kendime yeten bir insanım. Çıkarı için arayan olur da çok önemsemem. Sadece hal hatır sormak için arayanlar da var sonuçta.

Ne yüzde doksanı yüzde yüzü !

evet, çoğu zaman yalnız hissediyorum ama bundan şikayetçi değilim. hayatımda daha uzun yıllar yanımda olmasını dilediğim tek bir kişi var (hayır, bu kişi sevgilim değil). onun haricindekilerin canı cehenneme.

bir de iyi ki arayıp soranım yok, acaba bu beni çıkarı için mi arıyor yoksa sevdiği için mi diye düşünmeme gerek kalmıyor eheh. zaten arasalar da açmam telefonofobi var bende.

valla beni kimse çıkar için bile sevmiyor çünkü herhangi bir kişiye verebileceğim herhangi bir şey yok. netten tanıdığım ukraynalı bi çift vardı, ocak için davet etmişlerdi beni. bugün kadın yaptığı yemeklerin fotoğrafını falan göndermiş bana "canın çeksin ki çabuk gel" falan yazmış, onu görünce hüngür hüngür ağladım. kelimelerle ifade edemeyeceğim bi şey bu benim için ama onlara da anlatamıyorum salak görüneceğim korkusuyla. hayatımda böyle birinin olması çok güzel ama öte yandan 22 yaşında birine en çok sevildiğini hissettiren insanların yüz yüze sadece bir kez görüştüğü, anca parası olursa senede birkaç kez görüşebileceği evli barklı insanlar olması can sıkıcı bi şey. hadi sevgilisinde değilim de benim bikaç tane arkadaşımın olması lazımdı lan, gencim ben amk. o kadar mutsuz ve yalnızım ki az buçuk tanışıklığımın olduğu herkesi sanki peygamberlermiş gibi anlatıyom, "slm kızlar sahabe sevenleriniz eklesin" havasında takılıyom. çok üzücü.

Evet bende bu durum var, onlardan uzaklasmaya calisiyorum su an.

birinin beni çıkarı için sevmesi bile beni çok mutlu eder. şimdi sana 100 milyar versem beni sevmez misin? eminim içten bir sevgi duyarsın bana karşı. bence bu da sevgi yalan değilki. sana 100 milyar verdiğim için beni gerçekten sevdin. kimseye bir şey vermeden, hiçbir albenin olmadan sevgi oluşması bence imkansız. sevgi bence maddi manevi aldığın şeylerin karşılığı.