for day to break
bazen kucağıma alırım, tüylerini filan okşarım ama öyle büyük keyif almam. hatta çöp atmaya giderken hafiften tekme attığım bile olur. burda yazıyorlar tontiş yavrum, şımarık bebişim filan. evlat sevgisi gibi mi?
bazen kucağıma alırım, tüylerini filan okşarım ama öyle büyük keyif almam. hatta çöp atmaya giderken hafiften tekme attığım bile olur. burda yazıyorlar tontiş yavrum, şımarık bebişim filan. evlat sevgisi gibi mi?
0
evet, evlat sevgisi gibi. çocuğum olsa belki bu kadar sevebilirim. ama uzun bir süre bir hayvanla vakit geçirmek, onun sorumluluğunu üstlenmek gerekiyor. sonrasında hayvanlara karşı daha yakın hissediyorsun kendini.
0
Bunun cevabı da anne olunca anlarsın gibi bir şey. Yavru bir kediye birkaç gün bakmıştım. Bebekten hiçbir farkı yok. Çocuğun gibi oluyor bi süre sonra...
0
Henuz connection kuramadigin icin cok anlamiyorsun.karekteri sana uyan bir hayvanla karsilastiginda bildigin aileden birisi olup cikiyor.
Su duyurumda resimleri var,bu arkadaslar dogduklari gece ilk ucaga esek yukuyle para odeyip turkiyeye geldim ben.evden cikmadik uzun sure.
www.eksiduyuru.com
Su duyurumda resimleri var,bu arkadaslar dogduklari gece ilk ucaga esek yukuyle para odeyip turkiyeye geldim ben.evden cikmadik uzun sure.
www.eksiduyuru.com
0
normal hissettiklerin geçen bir yerde okudum insanların sadece %15 i kedi seviyormuş çok küçük bi azınlığız aslında.
0
Kedi sevmeyeni anlarım da hayvana neden "hafiften tekme atmak"? Pamuk gibi insanım normalde, sokakta kendi halinde oturan kediyi kovalayan iki katım yaşındaki kadına bağırdım, size zararı yok, ellemeyin yeter.
Bu azarlama seansından sonra, kedi sevgisi galiba çok acayip bir şey ya. En yakın arkadaşımın kedisi beni ailesine kattı, otururken gelip saç diplerimi temizlemeye çalışıyor falan, kendimi seçilmiş hissediyorum, "aman da teyzesinin tontiriği" diye saçma sapan seviyorum hayvanı.
Bu azarlama seansından sonra, kedi sevgisi galiba çok acayip bir şey ya. En yakın arkadaşımın kedisi beni ailesine kattı, otururken gelip saç diplerimi temizlemeye çalışıyor falan, kendimi seçilmiş hissediyorum, "aman da teyzesinin tontiriği" diye saçma sapan seviyorum hayvanı.
0
ne güzelmiş ya siz anlatınca imrendim. ben de öyle bir şey yok maalesef. köpeklere karşı büyük merhametim vardır gözlerinin içine bakamam. veek veek diye ağlar gibi ses çıkardıkları zaman canım çok yanar ama öyle sadece bir kediyi bir köpeği sorumluluğunu alacak kadar sevemem. ama çocukken tavşan görmek için büyük risklere girmiştim. birde leyleklerle atları çok severdim. belki de eğitimle alakalı çocukken hayvan sevgim pekiştirilseydi şimdi kedilerle mutlu olan biri olabilirdim. ya da yue'nin dediği gibi doğuştan.
0
bir kaç haftalıkken aldık, annem kendi oğlu gibi sever. ev kedisi ama bir misafir bile tekme atmaya kalksa muhtemelen komaya sokana kadar döverim, kimse alamaz elimden.
kardeş, evlat sevgisi gibi.
edit : çocuk gibi karakterleri var hepsinin, dışardan bakan için hepsi kıllı tüylü yaratıktan öte görünmez.
kardeş, evlat sevgisi gibi.
edit : çocuk gibi karakterleri var hepsinin, dışardan bakan için hepsi kıllı tüylü yaratıktan öte görünmez.
0
tekme mi? sevmek zorunda değilsin de, hafiften de olsa "tekme" nedir? savunmasız bir canlıya ne tekmesi?
evet evlat sevgisi.
evet evlat sevgisi.
0
evine taş koysan seversin ya bi süre sonra. ben deli gibi korkardım kedilerden şimdi ikinci kediyi kafamda yatırıyorum yani çünkü benim. bi kere kendi hayvanını sevmeye başlayınca da diğerlerine daha empatiyle yaklaşıyor daha tatlı buluyorsun ama sokaktaki kedilerin %1ini falan seviyorum. sonuçta sokaktaki insanların %1ini bile sevmiyorum görece iyi. ayrıca hafiften tekmeden kastın inşallah ittirmek falandır :')
0
freya bazen gözlemliyorum bazılarında hayvan sevgisi ile insan sevgisi ters orantılı işliyor gibime geliyor. facemde hayvanlarla ilgili bir sayfa var, sayfa admini hayvanlara övgüler düzerken o. çocuğu insanlar, sizin kafanızı şöyle kırmak, burnunuzu böyle dağıtmak isterdim gibi yazılar yazıyor. mesela bak burda da adam yazmış kedime zarar veren olursa onu komalık ederim gibi. bence bir hayvana çocukca sevgiyle bağlanan insanlarda böyle piskopatça davranışlar olmaz diye tahmin ediyorum. masumca seven vardır elbet ama kimileri dışlanmışlıktan hayvanlara sığınıyor, kimi de show yapıyor diye düşünüyorum ben.
0
Boyle kucagina alip sikmak minciklamak istiyorsun. Sahsen her kediyi o kadar sevmiyorum. Bazi kedileri kucaklayip uyumak istiyorum ama bazilari o oyle degil. Kedisine gore.
0
Senin gibi adamları dövüyorum ben. Çocuklardan daha çok seviyorum kedileri. Sevmesem gene döverdim gerçi senin gibi adamları. Kendinden güçsüz ve zararsız bi canlıyı tekmelediği için.
0
Ben de senden güçsüzüm ama sen de beni döveceğini söylüyorsun. Abim de seni dövsün mü? :)
0
Benim kedim öldü, iki sene once 8 martti tarih. on bes yildir arkadasimdi o benim, o gun tum hayatim degisti. kedi sevgisi boyle bisey abi, sevgisi baska paralel, ayriligi baska.
0
ya bir tane resim görmüştüm, kedi vardı ve şöyle diyordu:
-bana yemek verme ama yemeğimi de dökme, bana su erme ama su kabımı da devirme, beni sevme ama bana zarar da verme.
o aklıma geldi nedense.
cevap olarak da şöyle diyeyim; evet, hiç kimse bir şeyi/birini sevmek zorunda değil. bu yapısal bir şey bence, hamurunda yoksa olmuyor işte. bazıları gibi "hayvan sevmeyen insanı hiç sevmez!!!111!!" diyemem çünkü cidden hayvan sevgisi aşırı olanlar insan da sevmeyebiliyor ya da hayvanları sevmese de insanlara çok değer verebiliyor, bunu çoğu kişi de görebiliyordur zaten. ben kedileri, köpekleri görünce üzülüyorum. çünkü bana göre, insanın bir eksiği olsa "ben açım, susadım." vs. diyebiliyorlar ama bunlar maalesef öyle değil. bu şehirleşme giderek onları daha da zor duruma düşürüyor, doğal yaşamlarını giderek daraltıyor, yok ediyoruz. üzülüyorum işte. elimden gelse hepsini doyuracağım, bakımlarını üstleneceğim ama yapamıyorum.
-bana yemek verme ama yemeğimi de dökme, bana su erme ama su kabımı da devirme, beni sevme ama bana zarar da verme.
o aklıma geldi nedense.
cevap olarak da şöyle diyeyim; evet, hiç kimse bir şeyi/birini sevmek zorunda değil. bu yapısal bir şey bence, hamurunda yoksa olmuyor işte. bazıları gibi "hayvan sevmeyen insanı hiç sevmez!!!111!!" diyemem çünkü cidden hayvan sevgisi aşırı olanlar insan da sevmeyebiliyor ya da hayvanları sevmese de insanlara çok değer verebiliyor, bunu çoğu kişi de görebiliyordur zaten. ben kedileri, köpekleri görünce üzülüyorum. çünkü bana göre, insanın bir eksiği olsa "ben açım, susadım." vs. diyebiliyorlar ama bunlar maalesef öyle değil. bu şehirleşme giderek onları daha da zor duruma düşürüyor, doğal yaşamlarını giderek daraltıyor, yok ediyoruz. üzülüyorum işte. elimden gelse hepsini doyuracağım, bakımlarını üstleneceğim ama yapamıyorum.
0
