kıyamam :)

kızın hayalindeki sen değilsin. yol yakınken dön bu yanlıştan, belli ki gözü dışarıda olmaya meyilli.

ben pek bişi anlamadım ama yukarıdaki arkadaşa katılıyorum.

özet : sevgilisi ve bir arkadaşıyla dışarı çıkılmış. kız, arkadaşını fazlaca beğenmiş.

bence açıkca konuşulması gereken bir konu bu. kişi herkesi beğenebilir ama bu mutsuz olduğu veya seni sevmediği manasına da gelmez. sen de bazen "şu kız güzelmiş", "ne kadar güzel hareket" diye düşünebilirsin. ifade etme biçimi yanlış olmuş biraz.
"dün böyle böyle oldu, ben üzüldüm ve kafam karıştı. ilişkimizin gidişatından veya bazı davranışlarımdan memnun değil misin?" diye açıkça sorun.

evet fazla. kızı seviyorsan daha kıskanç ve sahiplenici olacaksın, bu ve bunun gibi adamlarla kızı yanyana getirmeyeceksin. sevmiyorsan ve gelecek görmüyorsan zaten bu olay ayrılmak için yeterli sebep, olay çıkartıp terkedeceksin.

Reçete: iki kur türkçe kursu alınacak ve haftada bir kitap okunacak.

pek anlaşılır değil ama ilk iki sıradaki cevap sahibi arkadaşlar haklı gibi.

kesinlikle katılıyorum eğitim şart. diksiyon kursu da istiyodum fırsat olmadı ..

bi bok anlamadım yazdığından

aldatır panpa. hem de en yakın arkadaşınla aldatır. sonra alkollüydüm ne yaptığımın farkında değildim der. ayrıl. üzülme sonra.

o arkadaş kimin arkadaşı bilmiyorum ama öyle sapır saçma insanlarla muhattap olduktan sonra yazdığın her şey manasız.

'arkadaşı' olan insanla muhattap olursan böyle olur.

arkadaş ne hıamıa lisedemiyiz?

Bence direk ayril. Mesajlarina cevap verme telefonlarini acma kudursun. Muhattap olma sonra uzulursun.

okurken sinir oldum.. kişiliksiz birine benziyor. ciddiye almıyor mu ilişkinizi nedir?
"Zaten hiç bir tartışmada orta yol bulamayan bir ilişki" önemli bir nokta.. anlaşamadığınız insanlarla uğraşmayın derim ben.. yorucu olur ve tamamen kendinize zarar.

anlamadım. allah aşkına anlaşılacak şekilde yaz. umarım sevgilinle daha anlaşılacak şekilde iletişim kuruyorsunuzdur.

Editledim : Kız arkadaşımla birinci yılımız doluyor hatta daha ciddi planlar yapmaya başlıyorduk. Dun bir arkadasim (erkek), kız arkadaşım, ben dışarıya çıktık. Adamla yakın arkadaş degilim. Sevgilimin sürekli bu adamı kollaması ( dilenci kitledi kurtarsana , kafası guzel kızlara rahatsizlik vermesin uzaklaştırsana , vs.) zaten yavaş yavaş gözüme batarken bir de, alkolün da verdigi yetkiyle, bu adamın bir davranışı üstüne bana onu için "oha hayalimdeki aday ( ya da adam)" demesi benim için bitirici oldu ve uzaklaştırdım kendimi. 30 dakika dışarda kaldım, kendimi sakinlestirdim. sigara içip düşündüm. Başka bir arkadaşım geldi ondan sonra da sevgilim bu adamla yanımıza geldi. benim o süre zarfında dışarda olmamdan bihaberlerdi.
Herkes bilir ki alkollü halde insan kafasından geçeni söyler. Bazen yanlış insanın yanında olur. Zaten hiç bir tartışmada orta yol bulamayan bir ilişki için sizce de bu fazla değil mi?

edit'lendikten sonraki yorumum:

birader, şu nokta aşırı sıkıntılı: "benim o süre zarfında dışarda olmamdan bihaberlerdi." yani ben yarım saat yok olacağım, sevgilim bunu fark etmeyecek? o noktada zaten çeker giderim evime, bir daha da yüzüne bakmam.

kardes senin yerinde olsam o kizin suratina bir daha bakmam. konusulacak bir kelime bile yok ortada.

editten sonra yukarıdaki arkadaşlara bilerek ve anlayarak katılıyorum bu sefer :)
senin yanında "hayalimdeki aday/adam" diyorsa o insanla işim olmaz, çıkar giderdim zaten yokluğunun farkına bile varmamış hatun. sarhoşluk da bunun bahanesi olmaz aksine içindekileri dökmüş.
kendine saygın varsa şutlarsın.

Edit gelince anladım olayı. Durum vahim. Ayrıl.

Teşekkürler sozluk ailesi, ben de oyle düşünmüştüm, ayrildim. Mutluyum daha mutlu olucam..

nufus ve yil olsun diyorsun kumeler. nasil bir kesisimi olacak ki bunlarin? pek anlamadim.

çare join
i.stack.imgur.com

SELECT * FROM table WHERE nüfus>x OR yıl>y
except
SELECT * FROM table WHERE nüfus>x AND yıl>y

edit: boktan bir cozum bu. joinlerle yapman daha iyi olur.

SELECT * FROM table WHERE ((nüfus>x and yıl<y) or (nüfus<x and yıl>y))

x'i, y'i yılı tam anlayamadım ama bu şekilde çift şartlı yazabilirsin.

bana sadece gri alanlar lazım doğru bir cümle değil bu tür talepelriniz iletirken.

Ör: nufusu x ten büyük aynı zamanda / veya yılıda x ten küçük kayıtları geitrmek istiyorum

SELECT * FROM table WHERE
(nüfus>x OR yıl>y)
AND NOT
(nüfus>x AND yıl>y)

Bu da oluyor, teşekkürler herkese :)

karşılaşma imkanları, ortamları neler?

@rayde editledim yazıyı, karşılaşma imkanları çok yüksek okulda sürekli görüyom nerdeyse. ortak arkadaş hiç yok.

tek gördüğün zaman masasına otur. bir süre sonra havadan muhabbet aç. yazınca olmadı böyle ama işe yarayan bir yöntem.

ya da bir arkadaşını tanıyorsan o da oradayken yanlarına git. bu diğerinden daha düşük bir ihtimal.

@ruhen hastayim ben: ortak arkadaş yok, adını da bilmiyom sürekli görüyom ilgimi çekti tanışmak amacındayım

tekken yakalayacaksın o zaman +1 okul ortamı olduğu için ürkütücü de olmaz kız açısından. yakınlarına falan otur neblim. bişe olur laf atarsın. her orada karşılaştığınızda muhabbet ederseniz ufak ufak devamı gelir. konuşacak konudan bol da bir şey yok zaten okul, ders mers. ohoo.

ya aslinda bu kizdan kiza cok degisir bence. karakter olarak yani.
bazi kiz tek otururken gelen herkesi reddeder, bazisi merhaba deyip bir iki laf etmekten zarar gelmeyecegini düsünür.
iki kahve alip yanina gitsen, kahve ister misin desen? oyle daha samimi bence. bos bos yanina gidip kuru kuru merhaba demekten daha iyi sanki?

@kucukharfler olabilir başkan
ters tepme olasılığı dışında aslında düşündüğüm bişey yok sadece burdaki kadınların başına benzeri birşey gelse ne tepki verdiklerini merak ediyorum. tek oturuyorsunuz yanınıza biri oturdu kim la bu dedi içinden sonra devamında nasıl davranırsınız vs.

Üniversitede bari tanışmaya çekinmeyin, kadınlar pek önemsemiyor açıkçası nasıl tanıştığımızı, sohbet içeriği daha önemli. Merhaba oturabilir miyim de, gerisi gelir yalnızken. Sohbet iyi geçerse bi yere davet edersin okul dışında

ya üniversitedeyken bir cocuk alakasi olmadigi halde benim dersime girip yanima oturmustu. o sirada da muhabbet acmisti. terslemedim, gayet normal konustum ama dürüst olmak gerekirse cocugu pek begenmedigim icin sonrasinda bir yerlerde bir sey icme teklifini kibarca reddettim. ama cocugun davranisi bana ezik gelmedi, yani ilk bakista hoslansaydim teklifini kabul ederdim.

bence reddederse de cool ol. olabilir yani bu seni kücük düsürmez.

Ortaokuldayken platonik olduğum çocuk tek başına gazete okuyordu. Gittim gazetesini istedim. Spor sayfasına bakıyomuş, bi halt anlamadım tabi of bee...

arkadaşlarla iddiaya girdim, kaybettim. cezam pardon ödülüm kantindeki bir kızla tanışmaktı. seni seçtim dersin yürürsün : )

tekken görme mortal kombat gör.

geri gelen edit. çok iğrençti.

sıcak çikolata al iki tane, kıza götür ve gülümse. gözlerinin içine. oh la laa.

Hayir

kişisel tercih. affedene de, affetmeyene de bir şey demem, diyemem.

beni affeden de olmuştu, affetmeyen de. ne affeden salaktı, affetmeyen. öyle bakılmalı olaya.

güven problemi yaşarsınız.
altında yatan sebepleri sorgulayın mantıklı gelirse affedilebilir.

hayır. bir yapan bir daha yapar. yapmasa da zamanla o sıkıntı olur. bir arkadaşım affetti hala gidiyolar ama nasıl ben anlamadım bu arada.

Sevgilim beni aldatsa affetmem, ben sevgilimi aldatırsam o da beni affetmesin. Sevgilin seni aldattıysa sen de affetme. Velev ki affettin; sevgilinin yüzüne her baktığında seni bir başkasına tercih ettiğini göreceksin. Hadi aşık falan olsa neyse, onu anlarım da bir de seks gibi gayet basit ve sıradan bir olayla bunu yapmışsa düşünsene bi seni ne kadar küçük düşürdüğünü. Bunu kaldırabilecek misin? Bence birazcık onuru ve gururu olan bir insan bunu hazmedemez. Hazmetmemeli de zaten.

Güven sorunu yasamayacaksaniz ve bunu ısıtıp isitip önüne sürerek yeni bir ihanete zemin hazirlamayacaginizdan eminseniz deneyin. Ama bu söylediklerim olacaksa ikiniz de daha mutsuz olursunuz. Bu sizinle ilgili bir durum aslında. Sizin kakdirabilme kuvvetinizle.

Bir yapan bir daha yapacak diye bir sey yok. Zamanında adatıp affedildigim de oldu aldatilip affettigim de. Aslında ben olaya affetmek olarak bakmıyorum ben. Yaşamak istediğim ilişkiye yaşamaya devam ettim diyelim.

affedemem, icimden gelmez.

Ben yaşamadım ama yakın çevremde aldatan, sonra affeden üzerine evlenen ve gayet mutlu olanlar var. Sanırım olay biraz sürece bağlı.

Aldatıp basıldıysa konu başka, kendi itiraf ettiyse başka

itiraf edilmişse ve (veya değil) geçerli bir sebep varsa (benimle alakalı bir problemse) affedilebilir. bunların dışında affetmezdim.

Affederdim. Affetmezsem başka sevgili bulamam çünkü.

Ele güne karşı sevgilim olsun yeter ki. Boşanma arefesindeki adamlara yakıştırılacak kadar ortam sapı olmak hiç hoşlandığım bi durum değil.

Hayır

ahkam kesilmemesi, buyuk konusulmamasi gereken bi konu. ama affedilse bile eskisi gibi olmaz ve bi yerden patlak verir gibi geliyor bana. uzatmalari oynamak oluyor yani.

affettim. sonrasında daha iyi oldu, daha mutluyuz. hatta evlenmeye karar verdik.
her insan ve her ilişki aynı değil. önyargılı davranmamak lazım.

Barışma heyecanı geçince aldatan muhtemelen tekrarlar. Yine heyecan geçince aldatılanın aklına gelir, huzur kalmaz ve daha kötü bir şekilde ayrılık gerçekleşir.

affetmek, bu aldatma işini yine yapabilirsin demektir.

arada bir aldatsa da sıkıntı yok diyorsanız, affedin. tabii ki bunu ona söyleyip, iyice gevşetmeyin. bir daha olmasın deyin.

yok ben bir daha tahammül edemem diyorsanız yol yakınken vazgeçin.

arnold ve kartallar+1 aldatıp affedilenin bir daha aldatmaması için bir sebep yok istisnai durumlar hariç.

genelde affetmiş gibi yapıp intikam alıyorlar.

affetmem.

niye affedesin? dünyada başka erkek/kadın mı kalmadı? çok seviyorum diyorsan da müstehak.

Aldatma olayını bir kadın nasıl unutur? Çocuk varsa başka, devam etmek için uğraşılır ama flirt döneminde bırakın gitsin. Bir insan sevdiğini niye aptal yerine koyar ki

Karşındaki insana imzalı bir şekilde "Beni tekrar aldatabilirsin. Aldatmanın ilişkimizde bir cezası yok" yazısı vermekten farkı yok.
Hatta ikincisini daha da rahat yapar.

Alışmış kudurmuştan beterdir demiş atalarımız. Yine yapacaktır, güven olmuyor.

Aldatılmadım, ama aldatılsam affederdim diye düşünüyorum. Senelerin ilişkisini bir aldatma olayı yüzünden değersizleştiremem.

Ben affedildim. Keşke affedilmeseymişim. Hiç mi hiç hak etmiyorum onu, ama geçinip gidiyoruz mutluyuz işte.

hayır.
ama sen affetmek istediğin için aslında bu soruyu soruyorsun.
hissettiklerin normal, ben de yaşadım sordum kendime affedeyim mi diye. tamam affedeyim ama kendimi affedemeyecektim sonrasında. gurur dediğiniz şeyi yutabilecekseniz ya da ısıtıp ısıtıp kendi önünüze ya da sevgilinizin önüne getirmeyecekseniz olur.
ben yapamadım.

Peki bu durumu kabul edenler, ya nasıl unutabiliyorsunuz merak ettim?

Affet. Bir daha s.ksn seni.

Eger bebege yapabilecegimin en iyisini sunamayacaksam hicbir sey sunmamayi tercih ederim.

standart yaşam koşullarını sağlayamayacak kadar durum kötüyse doğurmamak en sağlıklısı. iyi bir yaşam sunamayacağın hayata getirdiğin çocuğun suçu ne? bu da bir soru bak. ama yok tatile gidecez, ülke ülke gezecez gibi bahaneler etik değil.

bu konuda fikir beyan edenleri anlamıyorum.
istenmeyen çocuklara siz bakıyor olsanız anlarım.

Eger gezicem tozucam diyeyse kurtajla kendimi aldirmak daha mantikli.

Eger soz konusu maddi sebeplerse bebegi oldurmekten ziyade para kazanmanin ve onu yasatmanin yolunu bulmaya yonelmek lazim.

La noix+1 tamam belki kösklerde, saraylarda yaşatacak durumda olmayabilirim hiçbir zaman ama başka bir hayatın sorumluluğunu almadan önce ilk başta maddi olarak hazır olmak isterim. Mama bile alırken düşünerek alacaksam, o çocuğa daha doğar dogmaz haksızlık etmiş olmaz miyim?


Sadece maddi olarak da bitmiyor is, zaman ayiramayacaksam anneanne/babaanne, bakıcı elinde olacaksa tüm gün, istediğim gibi yetistiremeyeceksem (en azından bebekligini yanımda geciremeyecekse) istemem.

Bunların haricinde psikolojik olarak hem annenin hem babanın hazır olması lazım bence. En azindan başka bir canın sorumluluğu né demek iyi düşünüp, taşınmalı. Kaç yaşına kadar sana bağımlı bir yerde. 2 yaşına gelince 'keşke biraz daha bekleseydik' demek istemem açıkçası. Hayata gelmeyi o seçmiyor, sen seçim yapıyorsun, o zaman yapabileceğinin en iyisini yapmalısın onun için. É bunun için de kendi hayatından fedakarlık yapmalısın, buna hazır mısın? O önemli.

Kısacası sırf hamile kalındı diye doğurmak mantıklı gelmiyor bana. Belli ilk başta psikolojik olarak zor olur ama ilerde daha büyük sorunlar yaşamaktan iyidir. Kaldı ki biyolojik olarak da tam olarak bir insanı hayattan koparmış olmuyorsun aslında.

la noix+1

uygun olmayan şartlarda bir çocuğu yetişkin olarak katlanmaya zorlandığımız dünyaya getirmenin benciliğinden daha etik bir tutum. tatil, gezme vs gibi durumları da gerekçe görüyorsa ebeveynler çocuğu dünyaya getirip her şeyin engeli olarak görmektense dünyaya getirmesinler daha iyi. (tabii önlemini almak kısmını yapmayı akıl etseler daha da iyi)

asıl soru sadece kendi biyolojik annelik/babalık isteği için çocuk dünyaya getirmek neden? neden insanlar bin bir türlü yapay dölleme yoluyla çocuk "yapmaya" çalışıyor? kimsesiz, ev ve bakım ihtiyacı olan bir sürü çocuk var ve tüm çocuklar aynı sevgiyi, sıcaklığı hak ediyorlar.

la noix+1 Paranın az olması veya ona güzel bir gelecek sunamayacağını bilmek ve bile bile "amaaan oluversin" demek hem çocuğa hem ebeveyne eziyet.

La noix+3000

Bebek de demeyelim. O henüz bebek değil. Daha basit düşünmek gerektiğini düşünüyorum. Bir hata olmuş olabilir ve farkedilen anda bu hatadan dönmek en iyidir. Etik mi diye düşünerek bu hata tüm hayata ve masum başka bir insanın hayatına yayılmamalı bence.

@madarch, dünyadaki sistemi "hümanizm" ile çözemezsin, her ne kadar ruhsuz hissettirse de bazı çocuklar şanslıdır, bazı çocuklar talihsizdir, bazıları da "normal"dir, bir çocuğu 9 ay karnında taşıyıp doğurmak ile evlat edinmek arasındaki fark büyük olacaktır.

Eğer konu eşinizle korunduğunuz halde hamile kalmaksa bence onun yaşama hakkı var. Ben kendimi öyle bir hamileliği sonlandırmakta haklı görmem. Ancak tecavüz, evlenmeden önce korunmuş olsanız da meydana gelmiş hamilelik veya cenindeki anormallikler durumunda karar annenin olması gerekir diyorum. Öte yandan her halukarda karar annenin olmalı ama dediğim gibi bazen "başım üstüne" demek gerekir bence.

Para değil zevk meselesi ve o zevkler etikten bin kat daha değerli.

Brk, kadınım, kürtajla birini öldürmuş olacağımı da düşünmüyorum (azıcık biyoloji bilgisi olan herkes de bunu bilir zaten). Çocuğun mutlu ve iyi şekilde yetiştirilmesini onemsemek yerine 'aaa ama cana kiymis oluyorsun' mantığını anlamak mümkün değil. Daha önce de yazmıştım, tekrar yazıyorum. O cocugun seçme şansı yok, sen yerine seçim yapıyorsun ve sırf kendi egolarin için iyi olanaklar sunamazken bile dünyaya getirmek kadar bencilce bir şey yok. Sadece maddi değil manevi olarak da iyi bir anneyi, iyi bir babayı hakeder çocuk. Sen psikolojik olarak hazır değilsen eziyet etmek niye? Ve evet kendimi de düşünüyorum bu durumda.

@brk37 - 189445545

Kesinlikle kendisine katılmıyorum ve kadınım. Ekonomik sorunlara ek olarak, paralelde doğmadan önce ciddi hastalığı olan çocukların aldırılmasını da haklı buluyorum.

Ama "doğurun da doğurun" diyenler kendisi istediği gibi doğurabilir, kimse kimsenin doğurmasına karşı çıkmıyor sonuçta.

Tmm brk istedi diye doguralim o zaman, biz bakamazsak o bakar

Zengin pici olmayacaksa olmasin demek de konuyu ne kadar anlamadigini gosteriyor zaten. Sen dogurt 15 tane o zaman. Korunmayin da cunku spermlerin yumurtalarin fikrini almiyorsun

O zaman bana biyolojik ve felsefik olarak yumurta hucresi ile blastomer arasindaki farki acikla. Birinin soz hakki varken digerinin niye yok?

Zengin pic diye konuyu saptirip karsisindakine yuklenen de sensin

"... kadın olduğundan şüpheleniyorum, böyle mantık dışı bahanelere erkekler sığınmaz"dan sonrasını okumadım.

Keşke annen de seni doğurmadan önce bi kere daha düşünseymiş.

Ne kadar ilginc ki iyi bir yasam sunmayi maddi olarak algilayanlar erkekler

Ve yine gunlerden bir gun erkekler kadinlarin hayatina karismayi kendilerinde hak gordu

Sanane kardesim ben boyle istiyorum. Sen ne yaparsan yap. Ben senin dogacak cocugun anasinin elinden tutup kirtaja goturmedigim surece bana ne yapip ne yapamayacagimi, ne hissedip ne dusunecegimi soyleyemezsin

4 yasindaki cocugunu oldurur musun ayni kapiya cikiyor diyen arkadas sen de silmissin ama merak etme gorduk yazdigini

Brk, sen şu üslubunu beğeniyor musun cidden? Konuyu saptiriyorsun diyorsun her cevap verene de daha ilk cevabında hepimize saldıran, konuyu saptiran sensin.


Çok meraklıysan günün birinde başına böyle bir durum geldiğinde çocuğun doğmasınà karar verirsin, doğar oturur bakarsın. Bizim ne düşündüğümüz de bize kalır. Maddi manevi iyi şartlarda çocuk yetiştirmek istemek benim hakkım ve bunun hakkında ne düşündüğünü de sana sormadım. Herkesin değer yargıları farklı.

bu konu tam olarak "bekara boşanmak kolay" deyiminin karşılığı.

etiklik meselesi göreceli. senin hayata bakış açınla bir başkasının hayata bakışı, hayattan beklentileri ve ahlaki değerleri farkli. o yüzden bu konuyu etik ya da değil diye tek bir kalıpta kategorize etmek pek doğru değil.

ben evliysem ve ilk çocuğum olacaksa aldırma taraftarı olmayabilirim. yaşam şeklimizi, harcamalarımızı, planlamamızı ona göre şekillendiririz. ama ikinci çocuk olacaksa aldırma konusunu düşünebilirim. ama son karar eşimin olur. anne bu tür olaylarda babadan çok daha fazla etkileniyor.

ben tek maaşla geçinen bir ailenin tek çocuğuydum; kardeşim olsaydi bana sunulan kısıtlı imkanlar da olmayacaktı ve belki hayatım baska bir şekilde şekillenecekti. ailenin sundugu imkanlar iyi değerlendirildiğinde iyi bir egitim, iyi bir arkadaş çevresi, iyi bir kariyer demek. ben bu sekilde yetiştiğim için sahip olacağım tek çocuğu da eldeki en iyi imkanlarla büyütmeye çalışma gibi bir bakış açım var.

aynı konuların tekrar tekrar konuşulması sıkıcı. gelinen nokta hep aynı; biri başka bir şey söyler diğeri başka. ben everest'e tırmanırım bir diğeri tırmanmaz.

şimdi bakamayacak olmak gibi bir şey var cidden. ama benim için bu suriyelileri kapsıyor; okulunu, özel dil/spor/enstrüman derslerini alamayacak olmasını kapsamıyor.

sürpriz olursa 9 ay taşıyosun zaten o bebeği, kediler gibi 2 ayda doğurmuyorsun. o sürede kendini hazırlarsın her şeye, maddi olarak da imkanın kadarını verirsin. şu an yaşadığım koşullarda sağlık problemleri olmadığı sürece hiçbir zaman düşüneceğim bir konu değil.

ondan silmedim tartışmayı gördüm girmek istemedim yoksa söylediğimin arkasındayım.

Ben de tamamrn la noix'e katiliyorum. Bu bir bahane degildir. Bu gelecege dair alinabilecek bir onlemdir olsa olsa. En kotu okula gidecgime okula gitmem, felcli cocugumu oldururum mantigiyla bir tutmak da mantiksiz, o cocuk zaten dogmus ya da o puan alinip okul zaten kazanilmis. Ama bunda henuz cocuk dogmamis, bebek statusune bile gelmemis. Yani henuz hicbir sey icin gec degil. Ben o cocuga o anda iyi annelik edemeyecek bilgisizlikte, ruh halinde, maddi kosullarda isem, neden dogurayim da cocuk benim yuzumden mutsuz bir hayat sursun?

Ama tabii bunlar hep korunarak iliskiye girip yine de hamile kalma durumlari icin gecerli. Hem korunmadan iliskiye girip hem de hamile kalinca cocugu aldirmak bana biraz dusuncesiz ve bencilce geliyor.

hamile kalmak istemediğim için korunduğum ve yapılmasını gereken her şeyi yaptığım halde hamilelik meydana gelmişse ve yasal olarak kürtaj sınırını geçmemişse, ister maddi/ manevi hazır olmadığım için, ister everest'e tırmanmayı planladığım için kürtaj yaptırırım.
bu kadar duygusal olmayı bırakmanın zamanı gelmedi mi? böyle gidersek zaten 50 sene sonra, neredeyse 10 milyarlık insan nüfusu patlamış, besin ve temiz su yüzünden savaşlar çıkmış vs olacak, raat olun.

isteyen doğurur isteyen aldırır olm neyi tartışıyorsunuz? aldırmaya karşı çıkan yanlışlıkla olan embriyonun önce cenin, sonra fetüs sonra bebek olmasını izler, ebeveyni olur, aldırmak isteyen daha embriyo iken aldırır.. kime ne giriyor anlamadım?

niye bu kadar kastin soruda onu da anlamadim, kurtaji savunanlar neden savunuyor diye sorsana aga.

bu konuda bile kadınlığımızı sorgulayan insanlar çıkmış. zaten devletten topluma kadar neredeyse herkes sadece doğuran kadına değer atfedip gerisinin kadınlığından, insan olamamasından vs bahsedip aşağılıyor. kim ki kadın zaten!

kimsesiz çocukları kendi çocuğu gibi görmek (burada bahsettiğim şey hakimiyet kurmak değil, sevgi ve yaşam ortaklaştırma) hümanizmden kaynaklı değil. zaten bu anlayışa yaklaşabilse insanlar çocuklar tüm toplumun sorumluluğunda olur, daha sağlıklı ortamlarda büyürler. tabi bunu kabul edebilen bir dünya olmadığı için bu yazdığıma da "ortalık piçi" diye bir cevap bekliyorum(!) (zor koşulara maruz bırakmak istemeyen ebeveynlerin çocuklarına "zengin piçi" deme cureti gösterildiğine göre!

la noix +1

Savulun, duygusuz kadın geldi!

Diyelim ki dünyanın en zenginiyim, doğursam bebeğe tüm dünyayı sağlayabilirim. Diyelim ki her plansız hamilelikten olabilecek çocuğu kaldıracak kadar da param, imkanım, vb de var. Yine de eğer bir nedenden dolayı iki taraflı hazır olunmazsa rahatlıkla aldirabilirim. Dünyaya canlıyı koyduğunda kendi kendine büyümüyor ki. Onunla ilgilenmek, uğraşmak, kendinden vazgeçip ona adamak gibi şeyler gerekiyor. Bunlardan birini yerine getiremeyecek durumda olabilir aile. Aile çocuğa yük, çocuk aileye yük olabilir; insanların hayatlarında başka öncelikleri olabilir. Doğunca bakmaya hazır olmayabilir.

Az önce "Anne mi baksın, anneanne mi" tartışması vardı. Orada "Anne bakamayacaksa doğurmasın" diyenler de. (Nick'lerine bakmadım, kişisel olarak bir şey söylemiyorum) Diyelim ki bu kadın hamile kaldı. Doğurup bakmayacaklar, aldırsa yine olmuyor; ne yapacak bu çift? "İstemiyordun ama oldu, artık bakacaksınız mecburen" mi?

Kürtaj konusunda bakış açım şu
generationsforlife.org
Tamam, analojiyi hafiften dandik kurmuşlar, daha iyileri kurulabilirdi ama doğmuş biri öldürülmüyor kürtajla, doğmamış ve bunun asla farkına varmayacak olan biri zaten doğmuyor. Olmayan, olma kavramını asla hissedemeyen, sadece olma potansiyeli olan bir durum zaten olmama durumunu koruyor. Hani karındayken kalbi oluşur, omurgası oluşur ve hayatla ilgili temel tepkileri oluşur; o zaman olma kavramından rahatlıkla bahsedebiliriz ama morula/blastula hücreleri sadece bir potansiyel. Kesenin içi boşken, bir varlık yok ki içinde, dolayısıyla kese aşamasında ise "canlı" veya "canı var" diye düşünmek de gerekli değil. Kaldı ki, insanlar ilerleyen aylarda bile çeşitli hastalıklar nedeniyle aldırmak zorunda kalabiliyorlar.

İstenmeyen hamilelikten doğmuş çocuk yine sevilir, planlı çocuk kadar sevilir. Olmuşu olmamış yapamayız ama olmamışken olmamışa devam edilebilir bence.

Anne tarafım çok doğurgan, teyzem 7 çocuk aldırmış korunmalara rağmen (şimdi 70-75 arasında yaşı, onların zamanındaki korumalar bu kadar etkili değildi). Sonuncusunda 45 yaşındaymış. İki çocuğu da var. Dokuzunu doğurabilir miydi, el insaf. Haliyle böyle bir seçim yapmak zorunda ve hepimiz benzer seçimler yapmak zorunda kalabiliriz.

kürtaja son derece karşıyım. eğer bebek istemiyorsanız, öncesinde gerekli önlemleri alacaksınız. bu iş eskisi kadar zor değil, %100'e yakın önlemler alınabiliyor.
ancak bunlara rağmen hamile kalınmışsa, o karındaki şey fasulye kadar da olsa sizin çocuğunuz. sonuna kadar yaşam hakkı var. kendi çocuğunu öldürmekten daha canice bir şey yok.
maddi konular çok abartılıyor bence. 2 çocuğa bakabilecek bir aile 3 çocuğa bakabilir, o ekstra bir çocuk sizi fakir yapmaz.

Brk, tartışma kültürü olmayan, saldırgan ve saygısız olan sensin. Sürekli insanlara saldırarak, anlama problemimiz olduğunu iddia ederek bir yere varamazsin. Biz senin ne dediğini çok iyi anlıyoruz da sen bizi anlamaya pek yeltenmiyorsun. Kimse burada mağdur kadın edebiyatı yapmıyor, herkes kendi görüşünü bildiriyor. Keşke sen de algılarını biraz açsan da SALDİRMADAN anlamaya çalışsan.

Bebek meselesini birazcık askıya alman iyi olur bence. Yani bence konu çok çok büyük değil, toparlanır ama yine de iyice tatlıya bağlansın.

Arkadaş mevzusunu çok takmışsın, haksız değilsin aslında. Ben çok gezenti bi tip olduğum için bu tempo beni etkilemezdi ama işte sırf bu yüzden evlenmek istemiyorum. Çünkü evlendiğim kişi senin gibi biri olursa, muhtemelen benzer kavgaları yaşarız. Baştan bu konuları konuşup netleştirmek şart. Eşin de evlenirken seni bilerek evlendi sonuçta, şimdi çok yükselmesi yersiz olmuş. Çabanı görüyor olmalı.

Bir tavsiye istersen, yabancı birilerinin evine gelmesini istemiyorsan "plan iptal" demek yerine, tanıyan birileri varsa onların evine gitmeyi teklif edebilirsin. Ha bir de ben çok rahatımdır "valla kızlar bizim evde 3 kişilik yer var. Tek kişilik yatakta 2şer kişi yatacaksınız hazır olun" diye söylerdim pat diye. Yemeyen gelmesin, ya da rahat olmak isteyen alternatif üretsin. Bu noktalarda açık ol kafan rahat olsun. Yoksa düşün düşün kimse senin nasıl ince elediğini de anlamaz, "ayy bi evine gidecektik, ne büyüttü olayıııı" der geçerler.

ichaya katiliyorum. plan iptal demek yerine gozlerini korkutabilirsin.

yabanci birinin evine sormadan etmeden gelmeye calisanlar tam bir odunmus. sen musait misin evin buna uygun mu hic soran yok.
hayir bunu haber verenler dusunmeli biraz da, tanidiklarla samimi bir geceye yabanci birini sana sormadan cagirmamalari gerekiyordu.

senin tek hatan (bana gore) esine bu olayi kestirip atmadan duzgunce anlatmaman. sen de heveslenmissin, bunu ona yansitip evin kucuk olfugunu ve sana sormadan yabancilarin davet edildigini bundan da hic hoslanmadigini anlatmaliydin sakince.

arkadaslariniz dusuncesiz ve siz haklisiniz, ama daha yapici olmaniz lazim.

Sen haksiz gibisin eger hazirlik yapip ugrastiysa ya da bu yüzden arkadaslari tarafindan red yiyecekse, senin yüzünden plan bozuldu vs diye.

Bu arada seni anladik da esin rahatsiz mi arkadas durumlarindan? arkadassiz tek senelerce yasar mi yoksa insan olmadan yapamaz mi?

@aynadaki yabancı çat kapı gelmelerine kafalarına göre plan yapıp bizi sıkboğaz etmelerinden rahatsız fakat arkadaşları olmadan da yapamaz. sadece bunlar da değil bir kaç farklı arkadaş grubu var o bekarken bu şekilde rahatça son dakika planı yapıp görüşebildikleri için hala bunu sürdürmeye çalışıyorlar

daha önceki duyurunuzda sorun çıkmaya başlamış. orada eşinizin arkadaşlarını anlatmışsınız ama asıl sorun eşinizin size saygı göstermemesi. siz sosyal biri değilsiniz ve anlattığınız kadarıyla bu özelliğinizden bayağı bir feragat etmişsiniz. ben de sizin gibiyim ve bunun ne kadar yorucu olduğunu anlayabiliyorum. sanırım eşiniz arkadaş ortamı ve evlilik ortamı arasında bir denge kurmayı başaramamış, aklında ne var bilinmez, acaba şimdiden arkadaşlarıyla görüşmeyi azaltsa ilerde yalnız kalacağını vs mi düşünüyor acaba? fakat ilerde eminim bu şimdi görüşmek için can atan evli insanlar kendi kabuklarına çekileceklerdir..
aile durumlarınız da bayağı farklıymış, bu da ayrı bir etken.

bana kalırsa ikiniz arasında da bir iletişim sorunu var.. ve son mesajlarına bakılırsa bu eşinizden kaynaklı. siz istemeden de olsa tamam dediğiniz için bunca zamandır, şimdiki tepkinizi anlamamış ve fazla görmüş olabilir. böyle birşey için patlamak, üstüne üstlük eskiden sizin arkadaşlarınızla toplanıldılığında mutlu görünürken daha sonra olmadığını sizin yüzünüze vurup burada bir haklılık payı çıkarmak hiç hoş değil.

sizin istekleriniz ve onunkiler farklı. bu konularda konuşmanız gerektiğini düşünüyorum... birbirinize ultimatum çekmeden.

şimdiki olayı onun istediği gibi atlatmaya çalışın.. gerekirse sıkışın ama en son bunu yapın. ortam atatıldıktan sonra düzgün bir şekilde aranızdaki farklılıkları, onun tutumunu ve size hissettirdiklerini anlatmanız; karşılıklı olarak birbirinizi anlamaya çalışmanız en mantıklı çıkar yolu.

benim fikirlerim bunlar, dikkat edin kendinize.

ben her iki duyuruyu da okudum ve eşine laflar hazırladım. eşin haksız.:)

şaka bir yana böyle durumlarda orta yolu bulmaya çalışmak gerekiyor. sizin tarafınızdan değil de 3. kişiler tarafından yapılan planlara uyulacak zaman da olabilir ama anladığım kadar ile sizin iş çığırından çıkmış gitmiş. baştan karşılıklı konuşarak bu sosyalleşme işini ayda 2 haftasonu ve önceden planlayarak yapmak istediğini paylaşabilirsin mesela. böylece hem kendinize bir pazar günü vakit ayırabilecek hem de eşinin gönlünü yapmış olacaksın. bence makul.

hem bebek de düşünüyorsanız eşine başbaşa geçirebileceğiniz son vakitler olduğunu da hatırlatmakta fayda var. bebek olduktan sonra ne sosyalleşme kalır ne bişey tehey.

ayy okudukça darlandım :/ nefret ederim iznim alınmadan hakkımda planlar yapılmasına ya da çat kapı evime gelinmesine. yalnızlığıma çok düşkünümdür hatta eşimin bile arada bir evde olmaması beni çok rahatlatır kafama göre takılırım evimde, kendi kendimi dinlerim.

biz arkadaş grubumuzla şöyle yapıyoruz birer hafta arayla görüşüyoruz. diyelim ki bu haftasonu 27sinde görüştük, bir dahaki buluşmamız martın 12 si olur. whatsapptan yazışırız önemli işleri çıkan olursa ona göre tarih tekrar değerlendirilir. yani arada bir haftasonu mutlaka bize ait olur. ailemizle mi görüşücez evde miskinlik mi yapıcaz biz karar veririz artık.

ama siz böyle bir düzen bu saatten sonra zor tutturursunuz çünkü eşinde seninle ağız birliği yapıp arkadaşlarıyla o şekilde konuşması lazım. ne desem boş gibi geldi çünkü eşin bu konuda sana destek vermeyecekmiş gibi hissettim.

yatıya kalma işine gelince ağızdan söz çıkmış bir kere yapacak bir şey yok. ayrıca bu kadar rahat insanlar için çok ince düşünüyorsun bence. rahatça söylemelisin o kadar kişiye yatacak yer yok sizde yastık yorgan getirin diye. bunda sıkıntı yapacak bir şey yok çünkü yoksa yoktur yani bunu rahatça söyle. misafir için yeni yatak alacak halin yok ya.

bebek işine hiç girmiyorum o konuda benimde sıkıntım var :D


edit: ufak bir ekleme yapmak istedim, millete işler nasıl yürüyor bilmiyorum ama bizde eğer bir plan yapılacaksa mesela eşime arkadaşı şu gün size gelebilir miyiz diye soruyorsa kesinlikle bana sormadan cevap vermez. eşime sorup size geri döneyim der. aynı şekilde bende birini çağıracaksam ya da birilerine gitmek istiyorsam mutlaka sorarım böyle bir şey planlıyorum sence uygun mu diye. biz büyüklerimizden de hep böyle gördük, kayınvalidem bile günler öncesinden arar gelebilir miyiz diye bizde başkalarına aynı şekilde kesinlikle izin almadan gitmeyiz. yani bunun ikimiz arasındaki uyum anlaşma vs. ile ilgiside yok tamamen birbirimize saygımızdan dolayı.

ben senin gibiyim, sevgilim ve arkadaşları da eşin ve çevresi gibi.
diğer arkadaşların önerdiği gibi mevcut plana sadık kal derim. bu olayda bu kadar atarlı davranması, erkek grubu içinde 'karısının lafı yüzünden iptal etti' durumuna düşmüş olması nedeniyle muhtemelen.
sonrası için konuşun, anlaşabilmenizi umarım.

Saydım 17 paragraf yazmışsın. Yazıya dökülmüş hali buysa dile döküleni hayal etmek istemiyorum. 4-5 saat söyleniyosundur adama. Gıkını çıkaramadan seni dinliyorsa avukatlık ücretlerini düşünmeye başlamıştır söylim. Yok söylediklerinin karşısında durabiliyorsa, kendini savunuyorsa umut var demektir. Doğru aile terapistine. Sonra küfür kıyamet bir hal alırsınız. En hassas noktanız ailelerinize vurmaya başladıysanız kontrolü kaybedebilirsiniz.
Herkes gaz vermiş yorumlarda sana haklısın diye. Haklı olduğunda sorun çözülmeyecek. Zira eski eşim her zaman haklıydı.
Eşine sevgilerimi iletiyorum. Her zaman ezilenlerin yanında olduğum için ben eşinin yanındayım. Yukardaki olayda sen haklısın. Haklı olmaya devam edip etmemek senin kararın.

@rastinon sen benimle ilgili peşin hüküm verdiğin için inanır mısın bilmem ama tek söylediğim cümle "böyle olacaksa iptal edelim tanımadığım insanların bana yatıya gelmesini istemiyorum"du. zaten kendisine içimi dökebilseydim, buraya 17 paragraf yazmazdım bir de bu yönden bak

Yabancı insanlarla aynı evde kalacaksın diye eşinin sana yeterince değer vermediğini mi düşünüyosun?

@rastinon yok benim problemim eşimle değil zaten arkadaşlarının hadlerini bilmemeleriyle alakalı. eşim arkadaşlarına çok düşkün olduğu için ben onlara yeterince uyum sağlayamadım bunun farkındayım fakat bu davranışlarına sinirlenmekle ben aşırı tepki mi veriyorum yoksa tepkilerimde haklı mıyım bunu sordum. ben pek sosyal bir insan olmadığım için mi zorlanıyorum yoksa bu insanlar gerçekten de sınırlarını mı aşıyorlar bunun tarafsız kişilerce cevaplanmasını istedim. başkaları yüzünden bizim düzenimizin bozulmasına izin verdiği için kırgınım sadece, onu da vakti geldiğinde münasip bir dille söyleyeceğim zaten.

Sen haklisin, esin bencil ve çocuksu davranmış bu durumda.

Senin yerinde olsam bu kadar patlamadan duramazdım ne yalan söyleyeyim, çoktan çekmiştim resti. Bence buraya yazdigin gibi samimi şekilde anlat kaygılarını ancak geri adım atma. Başa dönersiniz.

Durum kesin çözülene kadar da çocuk işini askıda bırakmakta fayda var.

Okurken darlandim valla iyi ki kendim gibi bir asosyal bulmuşum :)

her ikisini de okudum, eşin haksız. ama ortada ciddi bir iletişim problemi var. bir kaç arkadaşı da kaybetmenin vakti gelmiş bence. bol bol konuşun. ben evime habersiz gelinmesini aileler bile olsa istemiyorum mesela. aileler geliyor yine de ama en azından arkadaşlar zinhar gelemez. hele emrivaki hiç olmaz.

bol bol konuşun, çözülmeyecek sorun değil.

okuduğum kadarıyla ailenizden gelen alışkanlıklar sonucunda dar boğaz olmakta sonuna kadar haklısınız. ancak evliliğinizi zedelemeye hiç gerek yok. öncelikle sizde 3 kişi rahat kalırken varsın 1 gecelik dipdibe yatın, hatta masaüstünde sandalye tepesinde yatın. milleti rahat ettirecem diye kasmayın. bırakın götgöte yatsınlar. kimse tutup da o durumda rahat edemedik demez. hatta değişiklik olacak diye hoşlarına bile gider. az rahat olun. hatta, misafir umduğunu değil bulduğunu yer, benim adım hıdır elimden gelen bıdır, bu böyle olmadı bi dahaki sefere daha kalabalık buluşalım tezgahın üstünde de yatılacak bi kişilik yer var diye şakaya vurun. en kötü geleceklere orduyu yatıracak kadar battaniyem yastığım yok. yere sermek için battaniye yastık falan getirin diye önceden gelenlere haber verin.

her hafta birilerine gitme birilerinin gelme mevzusunda da iş kolay, hele kocanız da bundan müzdaripken çok daha kolay. elemanlara her ayın 3. haftası (siz hangisini isterseniz size kalmış) arayanı da geleni de silkerim, bi kacamla beni başbaşa bırakın diye şaka yollu gülerek çemkir. olur da 3. hafta arayan olursa işi yine şakaya vurarak ciddi tepki vermeden gitmeyin, kapıyı açmayın. en kötü 1-2 kırılırlar az buçuk, onda da ben demiştim size siz kaşındınız dersiniz. 2-3 aya her şey yoluna girer. emin olun hemcinsleriniz de sizin kadar olmasa da rahatsızdır veya olacaktır bu durumdan.

az rahat olun, birbirinizi üzmeyin.

Bunda büyütüp kavga edecek ne var bu kadar çok anlamadım. Bu tekil olayda ben sizi haksız buldum. Eşinizle plan yapmışsınız (önceden konuşulmuş), ancak plana daha sonradan dahil olanlar olmuş. Yukarıda bir arkadaşın dediği gibi "ikişer ikişer yatılır" ya da bizim ev küçük, başka bir evde yapalım dersiniz biter. Çocuk yapmamayı düşünecek kadar ileri götürmek nedir? Burdakiler de veriyor gazı :)

Bence eşinize konuyu açın, bunlardan rahatsız olduğunuzu belirtin, oturup konuşun. Bu konuda siz biraz eşinize yaklaşın, biraz da o size yaklaşsın bir orta yol bulun.

ben arkadaslarımın evinde kalırken bile teklif beklerim, asırı samimiysem ancak öncesinde söyleyerek kalırım. zaruri bi durum yoksa (duğun/cenaze) tanımadıgın bi insanın evinde kalmazsın. haa hollywood tipi ot partisi yapılmıyosa, onları ben filmlerde gordum sadece.
bence 1 ihtimal bu sonradan cıkan tipleri eşin ilk ekip aracılıgıyla davet etmiş olabilir, verdigi abartılı tepkiye bakarsak. zira eşinin de sinir olması lazımdı böyle yumurtadan cıkar gibi insanların cıkmasına. erkekler bu mevzularda daha rahat ama kuyrugu varsa davet ettigim kişinin, önce eşine sorarsın; evin durumu da belli diyosun. bilmiyorum ben senin tarafındayım, böyle izinsiz alanıma girilmesi, emrivaki yapılması beni de acayip sıkar. üstüne üstlük hadi bilmeden bos bulundu yaptı diyelim, en azından gönlünü alarak seni ikna edebilirdi.

büdüt: önceki duyuruyu simdi okudum, ve yaslarınızı merak ettim. cok mu gencsiniz acaba? zira insanlara sınır cizemiyor gibi duruyorsunuz. belki sizi yönlendirilebilir goruyorlar ya yastan ya tavırdan oturu

Sen haklıyken haksız duruma düşmüşsün.Evet karşıdaki tanımadığın kişinin senden habersiz sende kalmak üzere plan yapması büyük öküzlük ama iptal edelim böyle olacaksa diyerek öyle bir dalmışsın ki bir çuval inciri berbat etmişsin.

Kocanı tam ateşin ortasına atmışsın.

1 ay sonra duyuru hortlamış, yeni yorumlar gördüm. Son durum nedir kakamelso? Tatlıya bağlanmıştır umarım.

@rastinon hallettik çok şükür sıkıntı yok :) arkadaşları pek değişecek gibi değil fakat arkadaşların eşlerini aldım karşıma konuştum bak siz de kadınsınız halden anlarsınız öyle pat diye geldiğinizde elim ayağıma dolaşıyo işten güçten eve vakit ayıramıyorum zaten, ani gelince rahatsız oluyorum falan uzun uzun anlattım, defalarca aynı şeyleri söyledim ki iyice beyinlerine yer etsin :D şimdi erkekler ayaklansa da kızlar durduruyo hop önce bi kakamele sorun bakalım müsait miymiş diye. ya da kendileri whatsapptan yazıyolar değilsem de değilim diyorum bize bulaşmıyorlar

Evlilikten evvel birlikte yasadiniz mi? Evlenince ne degisiyor? Evli degilim ama biryerlere varabiliriz böyle böyle konusarak galiba.

''Olur da bir gün bir sebepten tekrar yalnız kalırsam sevgilim bile olsun istemiyorum. ''

Bu çok ağır bir cümle ya, ne yaşadınız bu noktaya gelecek kadar? Üzüldüm açıkçası.

bizde sorun çıktığında istisnasız eşimin ailesinden dolayı çıkıyor, hiç aksi bir şey olmadı şimdiye kadar. hiç konuşarak çözüme ulaştırabildiğimiz bir konu da olamadı bu hususta, biz de üzerine konuşmayı kestik. eşimle başka hiç bir problemim yok çok şükür, yalnızca bizi maddi yönden sömürmeye alışmış bir ailesi olduğu için çözümsüz bir kavgamız var. oluruna bırakıp gamsız olmayı seçtim. ben de para biriktirmeye uğraşmıyorum artık gideceği yer belli olduğu için. kazandığım parayı kendim yiyorum.

kavgaların %90'ı incir çekirdeğini doldurmayacak meseleler. yok annen bunu dedi, yok düğünde şöyle yaptılar, kardeşin bunu dedi.

oturup sıkıntılarınızı karşılıklı birer kağıda yazın. sebepleri nedir tespit etmeye çalışın. aileler sıkıntı yapıyorsa, biraz uzağa taşınmak ve az görüşmek sıkıntıyı azaltır. Bu sıkıntıları çözüp öyle bir deneyin bakalım...

madem sorun tartışmayla ilgili o zaman onu düzelteceksiniz. sevgi emek ister, öyle kuru kuruya biz birbirimizi seviyoruzla ilişki yürümez.

tartışmak evliliğin olmazsa olmazı gibi bişey. aslında evlilik için olumlu da aynı zamanda. ama vırt zırt, olur olmaz şeyler için tartışıyorsanız altında yatan nedenleri araştırın.
bi şekilde başladınız alışkanlık oldu değiştirmeye yeltenmediniz mi acaba?
bir ihtimal de cinsel yaşamınızla ilgili sıkıntılarınız olabilir. genellikle olur olmaz tartışmaların altından başka bi konu çıkar ve o konu evliliklerde genellikle cinsel yaşamla ilgili olur. o konuyu da masaya yatırın bi.
(birbirinizin gözlerinin içine bakın. gözler canlı/ ışıl ışılsa sorun o konuda değildir.)

eski duyurularına baktım şimdi. bu sene başından beri evliliğinle ilgili sorgulama durumundasın. o zaman duyurunu görmemişim şimdi iki sorunu da birleştireceğim.

"Eskiyi çok Özler hale geldim, ailemi, arkadaşlarımı, grup görüşmelerinin aranan insanı Olmayı. Ama hepsi geride kaldı. Ben de kaybediyorum kendimi, ama beynim kabullenmiyor bir türlü."

kendini kaybediyor olmak konusu önemli. evlilikte hem erkekler hem kadınlar aynı hatayı yapıyorlar. sen sen olmaktan vazgeçmemelisin. evliliğin ikiniz için de geçerli olan kısmı birbirinize karşı sorumluluklarınız. bu kendinizden vazgeçmek değil ki. siz birbirinizi nasıl sevdiniz, yeni halinizle sevmediniz eski halinizle sevdiniz. değişim olacak bu normal, her insan süreç içinde değişiyor, değişmeli de zaten. yani değişim sizin kendi iradenizle, seçimlerinizle evli olmasanız da olacak olan değişim olmalı.
eşim ailemle mesafeli demişsin. kendince haklı nedenleri vardır yoktur bilemem. bu seni mutsuz ediyorsa eşinle bu konuyu konuşmanız lazım. bu durumun seni mutsuz ettiğini onun da bilmesi lazım. mutsuzluklarınızı içinizde yaşamayın, eşlerinizle paylaşın. çözümler üretin. o senin hangi nedenle mutsuz olduğunu bilmezse kendini düzeltme/ değiştirme şansı da olamaz.

eski arkadaşlarından uzaklaşman konusu:
karşı cinsle yakın arkadaşlıklar çoğu evlilik/ilişki için risk unsurudur, bu bir gerçek.
"sana güveniyorum ama etrafa güvenmiyorum" denir mesela. evet, çok örnekler var böyle yuva bozan 3. kişilerle ilgili. bence kazın ayağı öyle değil, zira bunu yapan iki kişi.
eşlierin birbirine şunu diyebilmesi lazım: "etraf kötü ama sana güveniyorum". eşinin senin için cümleyi bu şekilde kurması gerektiğini/ kurabileceğini düşünüyorsan eşinle bu konuda konuşmalısın. arkadaşlık çevren senin kendini iyi hissetmeni sağlıyor, kendini gerçekleştirdiğin alanlardan biri. öyleyse vazgeçmek yerine gerekli ayarlamaları yapıp ilerlemek gerekiyor ki mutsuz olma. sen mutlu değilsen eşin de mutlu olamaz, aynı şey ikiniz için de geçerli.

her yazında eşinle sorunun olmadığını, birbirinizi sevdiğinizi yazmışsın. ne güzel.
her evliliğin kendine özgü dinamikleri var, dinamiklerinizi birlikte oluşturun. sen empati kurup onu mutlu etme yoluna gidiyorsun, belki o yöne bakamadı o anda ya da bakamıyor. sessiz kalmakla eşinin hata yapmasına izin vermiş oluyorsun.
konuşun siz. birbirinize kendinizi ifade edin, birlikte çözümler arayın. bazen hatalı çözümler üreteceksiniz, onları düzelteceksiniz, bazen çözüm kendiliğinden gelecek... evlilik ilerledikçe daha çok kendiliğinden gelecek.

tek yapmanız gereken; "ben kalarak biz olabilmek". evliliğin sırrı, anahtarı, püf noktası, herbişeyi bu.

(56 yaş, kadın, 35 yıllık evlilik)

nişanlıyım, birlikte yaşıyoruz.
saçma sapan dediğiniz şeyler nedir? tartışmaların kaynağını bulmak gerekiyor önce.
boğulduğunuzu hissediyorsanız bunu eşinize makul şekilde söyleyin. arada kendi başınıza zaman geçirmek istediğinizi anlatın. yapmaktan keyif aldığınız bişeyler yapın yalnız başınıza. her ne olursa.
evlilik bir yaşam biçimi değil, biriyle hayatı paylaşmanız tamamen değişmesini gerektirmez. belli sorumluluklar dışında siz yine siz olmalısınız.
evde ayrı bir oda var mı, varsa orayı güzelce hobi odası gibi döşeyin. her ikinizin de sevdiği şeyler alın. tv, oyun konsolu, okuma koltuğu gibi. burası özel alanınız olsun, herkese yalnızlık biraz lazımdır.

burda terapist moduna girip "sevgi emek ister" falan filan gibi anlamsız, olgusal karşılığı olmayan ahlaki önermelerle zırvalayan insanları lütfen ciddiye almayın. onlar daha sizin zihninizde ne olup bitiyor, farkında bile değiller. hiçbir fikirleri yok.

evlilik, bağlılık, bazı insanlara göre değildir. zihni özgür olduğunda mutlu olan, şüpheci, kısıtlamalara katlanamayan insanlar oluyor bunlar. siz de belli ki onlardan birisiniz. bundan emin olmak için birkaç sene daha eziyete katlanmaya gerek yok. zaten farkındasınızdır. farkına varmanız gereken esas şey, dünyaya bir kez geldiğimiz ve gün geçtikçe ölüme yaklaşıyor olduğumuz. hal böyleyken insanın kasıtlı zamanını istemediği şeyleri yaparak, özverilerle geçirmesi kadar saçma bir şey olamaz. kabul görmüş ahlaki normlara göre sizi robotik tekrarlamalarla yargılamaya çalışan ve "yuva yıkıcı" olarak yaftalayanlardan uzak durun. burda daha önemli bir yıkım söz konusu: bir insanın aklı ve ruhu.

kısıtlı*

ayrılmak ya da devam etmek senin tercihin. ömründen ömür gidiyorsa, dediğin kadar ağır geliyorsa evlilik, çocuğunuz da yoksa neden kendine bu işkenceyi yapıyorsun o zaman.

sorun çıktığında, ki genellikle çıkıyor, eşime uyuyorum. zaten sorun çıkartan taraf farklı bir şeyleri önererek genellikle ben olduğum için vazgeçtiğimde ortada bir şey de kalmıyor.

diğer sen böyle dedin/şöyle yaptın durumları da herkeste oluyordur, çok ince düşünmemek gerek.

3 yıllık evliyim ben de, sevgimiz ve refahımız gittikçe artıyor. Zaten iyi başladı, artık ilk başlarda az da olsa var olan kavgalar rahatsızlıklar da bitti. Ikimiz de evden çalışıyoruz, 24 saat beraberiz hem haftaiçi hem haftasonu. Çoğu insan için kabus olacak bir kavram bu. Hatta kuşadası'na taşınalım pasa tatil modunda gezelim planları yapıyoruz.

ama bu "doğru kişiyi bulmak" ile alakalı olduğu kadar "uyumlu insan olmak"la da alakalı. Ben şu anki eşimden çok daha gıcık birisiyle de geçinebilecek kadar uyumluyum. Eşim ise özgür kadın modundaydı benden önce. Kendi gibi birisiyle evlense 1 ay dayanamazdı. Ben onu da uyumlu hale getirdim. Evde resmen hiç kavga tartışma çıkmaz oldu, tüm işler ve eğlenceler ortak hale geldi.

eğer siz ilk yıllarda birbirinize uyum sağlamak yerine üstünlük kurmaya çalıştıysanız, ki kavga dediğin şey üstünlük kurmaya çalışmaktır, ve durumunuz iyiye gitmiyorsa, daha toparlanmaz. En az bir tarafın mülayim olması, diğer tarafın da bundan faydalanacak değil bunu takdir edecek kadar zeki olması lazım.

yani bir sonraki ilişkinde üstünlük taslamaya çalışma. Ben mülayim taraf olarak hatunu istediğim her şeye alıştırdım. Evlenmeden önce nasıl yaşıyorsam yine öyle yaşıyorum. Uyku düzeni bile bana uydu onun, ve çok mutlu. Annesinin yanına gittiğinde bile beni özleyip erkenden geliyor geri.

bu aşamaya gelmek için birçok kavgayı es geçtik zamanında. Kızdığın konular unutuluyor, kızgınlıklar hatırlanıyor. Ters bir şey yaparsa ama kavga cıkarmazsan ileride sen de o da hatırlamazsınız. İçine atıp biriktir demiyorum, birkaç saat sessizce küsüp kendi kızgınlığını yenmekten bahsediyorum.

@fleur du ma'ın yaptığı gibi "onu dinleme beni dinle" diyecek değilim.

şu noktayı açıklamam gerekti:
"eski duyurularını okudum" dediğim bölümden önceki yazdıklarım eski duyurularını okumadan önce yazdıklarımdı. onları bilerek silmedim.

gönül işleri soruları cevaplaması en zor sorular. kişileri hiç tanımadan, onların hayata bakışlarını, beklentilerini, geçmişten gelen izlerini bilmeden, ilişkinin dinamiklerini bilmeden cevaplıyoruz. soruyu soranın durumu açık ve doğru anlatmasıyla cevapların sağlıklı olma olasılığı artıyor.
ben bu tür soruları cevaplamanın cevaplayana sorumluluk yüklediğini düşünüyorum. cevabım belki hiç sana veya duruma uygun da olmayabilir bir yerlerden bir şeyler yakalamış ve kendi deneyimlerimi katarak önerilerde bulunmuş olabilirim. benim deneyimlerimin senin için geçerli olmama olasılığı da var..
kısaca, bu ndenle bu tür sorular cevaplamaktan kaçındığım sorular oluyor.

@fleur du mal, sevgi emek ister. diğer her şey gibi.
iason cape "evlilik bana göre değil " diyebilecek biri. öyle olsaydı baştan bu kararı vermezdi değil mi? biraz dikkatli bakarsan konu hakkında sıkıntılarını yazdığı duyurularını görürsün, kapanda gibiyim diyor. çözüm arıyor, çözüm arayışının hepsinde eşini sevdiğini, sıkıntısının olmadığını yazıyor. evliliğinde ters giden şeylerden rahatsız olmakla evliliğin o kişiye göre olmamasını ayırabilmek lazım.

diğer her konuda olduğu gibi sevgi de emek ister. birinin zihninde ne olup olmadığını anlayabilmek de emek ister.
(bir insanı zırvalamakla itham edebilmek için ne gerektiğini ben yazmayayım, burayı okuyanların takdirine bırakayım)

"evlilik, bağlılık, bazı insanlara göre değildir. zihni özgür olduğunda mutlu olan, şüpheci, kısıtlamalara katlanamayan insanlar oluyor bunlar. siz de belli ki onlardan birisiniz." demişsin.
ben senin gibi düşünüyor olsaydım (bu konuda haklı da olabilirsin) düşüncemi şöyle ifade ederdim, "siz de belki onlardan birisiniz"
çünkü düşünce başlığına yazdığın gibi bazı düşüncelerin sistemleşme aşaması aldığımız iletilerin yargı belirtmesi ile yakından ilintilidir.
nacizane.

evlilik ve aile teraspistine gidin acilinden. bazen tek başına aşamazsınız problemleri. yardımla çözersiniz. en azından karar verirsiniz tamam mı devam mı diye. hayatı zindan etmeyin birbirinize.

@hayat aklini konusacak bir filozof uret

ilk yazdığınız cevabın tamamını okumamıştım. üslubumun kusuruna bakmayın lütfen. biraz heyecan, umursamazlık ve toyluk kaynaklı olarak zaman zaman kaba bir üsluba kayabiliyorum. eğer yazdığınız doğruysa benden 36 yaş büyüksünüz, o yüzden susuyorum. sizin de beni ciddiye almanıza gerek yok bu durumda.

seni ciddiye alıyorum fleur du mal. öyle olmasaydı cevap yazmazdım:)
yaşım hakkında yazdığım doğru, yaşım nedeniyle ayrı muamele istemem ama :)

yazımı sonuna kadar okumadığını tahmin etmiştim. baştaki yazıyı öyle bıraklmakla ben de yanlış anlaşılmayı göze almış oldum bi yandan. yazı uzamasın diye mi düşündüm ne düşündüysem o anda "işte fazla bilgi olmayınca böyle yazmıştım, sonra şunları yazdım" filan gibi açıklamalar da getirmedim.

üslupla ilgili orson abiyi anıp kaçayım ben;

"ı know what is to be young" :)

çok klişe belki ama,
sevginiz var ise (ki var anladığım kadarıyla)
saygınızı henüz yitirmediyseniz
ve birbirinizin güvenini sarsacak ağır bir şey yapmadıysanız her ilişki kurtulur bence.

birlikte baş başa bi tatile mi gitseniz?
ve bi de terapist öneririm...

eminim çok sık duymuşsundur bunu, evlilik denge meselesi. gerçi hayatta pek çok şey denge meselesi. sorunsuz evlilik yoktur. biraz da bu insanın tabiatında var, kimisinin hayatı özgür ve dolu dolu yaşamak istiyor, kimisi de az insan öz insan. bu biraz huy-karakter meselesi. bence şunu yap, problemleri büyütmeden tek tek çözebilmenin yoluna git. evlilik yürümüyor ya diyip, hemen bitirebilinecek kadar kolay olmamalı.

Dün gece bu yazıyı yazdım. Epey bekledim cevap gelir diye. Ama gelmedi yattım uyudum ben de. Şimdi tekrar kontrol ettim. Mesajları görünce çok şaşırdım.

Hepinize tek tek çok teşekkür ederim. İlginizden ötürü çok duygulandım. Aklımda kaldığı kadarıyla bazı şeyleri cevaplamak istiyorum.

Sabit bir mesaim yok. Ara ara şehir ve ülke dışına çıkma durumlarım oluyor ama kısa süreli kalıyorum. Şu zamana kadar maksimum 1 hafta olmuştur. Onun dışında kalan Zaman'larda da eşime yeterinden bile çok Zaman ayırıyorum. İsteklerine saygı duyuyorum. Ve birlikte olduğumuz zamanları kaliteli geçirmeye çalışıyorum.

Tatil konusuna gelince eşimle sürekli tatile çıkıyoruz. Şimdi de yılbaşı için yine yurtdışına çıkacağız. Baş başa kalma konusunda sıkıntı yok.

Tartışmalar esnasında çok fevri davranıyor. 10 puanlık bir tartışmada 100 puanlık tepki veriyor. Kendisinin verdiği aşırı tepkiler beni çok yaralıyor. O kadar yaralıyor ki tepki dahi veremiyorum. En son tartışmamızda terapiste gitmeyi teklif ettim ama hiç oralı olmadı. Sakinleşince de geldi özür diledi.

İkimiz de bu evlilik olayının başlangıcında çok uğraştık. Farklı ülkelerden süreci yönettik. Onun ailesine karşı en ufak bir saygısızlığım olmadı. Beni kendi öz çocukları gibi severler.

Bir yanım diyor ki yeter artık kurtul bu durumdan. Diğer yanım da bu yuvayı zor kurduk kolay dağıtmayalım. Bir de Türk tipi ilişki yaşıyoruz. Ayrılmak istediğimde olayda ne yaşandığına bakılmaksızın her 2 aile de beni suçlayacak. Şu an sırf içimde yaşadığım bu sıkıntılar yüzünden çocuk yapmak istemiyorum. Eşim dahil soranlara maddi şeyleri sebep gösteriyorum. Ondan dolayı da üstümde inanılmaz baskı var.

İşler çok karışık anlayacağınız. Bir kedinin ip yumağına saplandım. Bakalım iplerimi kim çözecek

erkekler kendilerini daha zor ifade ediyorlar. sizin de bu ruh haliniz, bu kapana kısılmışlık hissi biraz bu yüzden sanırım. zehrinizi akıtmıyorsunuz.
daha net ve daha kesin olmalısınız. eşinize açık açık sizi üzdüğünü, tepkilerinden rahatsız olduğunuzu söyleyin. kendisini düzeltmesi gerekiyor. sizi kaybetme riski olduğunu hissettirin. tek taraflı dinledik ama anlattığınız kadarıyla eşiniz evliliğin birinci kuralını ihlal ediyor, yani düzgün iletişim kurmuyor. kırıp döküp özür dilemekle evlilik yürümez.
kendinizi çözümsüzlüğe mahkum etmeyin. eğer bütün hikaye buysa sorun sizde değil. eşinizle konuşun, ültimatomu verin ve artık bundan sonra o endişe etsin, çözüm arasın. tek başınıza yaşamıyorsunuz bu evliliği, karşı taraftan kaynaklı sıkıntıları çözmeniz de zaten imkansız.
eşiniz durumun vahametinin farkında olmayabilir, kendisini ciddiyetle uyarın ve sözünüzün ardında durun. sizi tekrar kırarsa sert şekilde duvarı çekin. kendine gelmesi gerekiyor. bu süreçte de kendinizi asla üzmeyin ve yıpratmayın. evliliği ayakta tutan tek başına sevgi değildir, eş dost aile hiç değildir. evlilik sevgi, saygı, güven, sosyal çevre ve statü, maddi ve manevi her şey ile bir bütündür. olmuyorsa da olmuyor demektir, ucunda ölüm yok.
kolay gelsin.

Nefes alıyosa göz rengine bakmıyorum, o daha önemli sonuçta :D

yaz beni kanka.
öyle ille de olsun demem ama olursa da mükemmel olur.

mavi gözlü génch yaqıshıqLı qasLı erqeqler eqLésiNN xD
dfljgldfg

mavi ve tonlarının bende ayrı bir yerinin olduğunu inkar edemem, daha doğrusu mavinin açık tonları ancak bir takıntı değil elbette. en fazla karımı çocuğumu sokağa atarım sanırım.

@gündüz m
Nefes de alıyorsa efsane olur tabi :D
@indescribable
Güzeeeeeel, daha fazla olduğumuza eminim.Gelmişiz 2016ya korkmayın rgsler 1!!1!1
@air
Özellikle olmasa da yeri ayrıymış, o da olumlu.

beyaz ten+mavi göz.
eski sevgililerim adnan hocanın kedicikleri gibi aynı tornadan çıkmış gibi görünüyor. korkunç :)

Kafa lens mi? Neyin kafasi yani

benim bir arkadaşım da öyleydi ama sevgilisi kahverengi gözlü, şu an aklına bile gelmiyo göz rengi.

Kahverengi göz renkli değil mi?

artık lens diye bir şey var. alırsın sevdiceğine rengarenk lensler, her rengi takar.
karakterine bakmak lazım.Karakteri sonradan ilave edemezsin... o renkli gözüyle, anandan emdiğin sütü burnundan getirir...

Aha ayni ben! Isin kotusu ne biliyon mu fistik gibi hatunlari gozum gormuyor sirf renkli gozlu degil diye de ortalamanin altinda tipte kizlarla kesisirken buluyorum ksndimi sirf renkli gozlu diye. Tabii gozlere dalip gidiyorum kendime geldigimde hemen bu gayriihtiyari hareketimi sonlandiriyorum. Nolcak boyle hic bilmiyorum.

Not: bir de burun var burun da cok onemli goz kadar olmasa da.

Hansson sen misin? isveç'i mi özledin?

ben çocukken sarışın mavi gözlü hatun hastalığı vardı, bende karakter olarak biraz toplumun gittiğinin tersine giderim, dolayısı ile renkli gözden hiç hoşlanmıyorum, bakmıyormuş görmüyormuş gibi hissediyorum.

renkli göz değil ama bende de ayak fetişi var. eskiden "güzel ayak" çekici geliyordu, artık senin dediğin gibi, ayağı güzel olmayan kadına mahmut abi muamelesi yapar hale geldim. gerisi önemli değil. zaten o yüzden yıllardır FURIOUS MASTURBATOR olarak çalışıyorum, yakında emekli olcam inşallah.

insan bazı şeyleri daha fazla tercih eder, güzel bulur ama bu hastalık boyutuna gelmişse sıkıntı. sende de böyle olmuş gibi. nasıl çözücez ki bunu? kafayı yan mı yatıralım, combofix mi kuralım?

renkli olması gerekmez, güzel göz ve ayrıca güzel diş severim ama denk gelmeyince aramıyorum.

@kartallar yuksek ucar
Lens çok kolpa be, hiç albenisi yok benim için.Hatta takanı sevmem,takanı seveni de sevmem.
@floydian
Yeminle aynı olayı yaşıyorum.Arkadaşlarımın ölüp bittiği kızlara anlam veremiyorum hatta.Dediğin gibi kızı beğenmesem bile gözlere kilitleniyorum birisi bir gün çantayı indirecek, haklılar da :D
@der meister
Beyin yakmışsın ama ben mutluyum kanka :(
@manuel mandalina
Dişler +50 point katar ama diş mi göz mü dersen güler geçerim ...

sensin hacı k bakma. olağanüstü kadınlar var -göreceli tabi- renkli gözlü olmayan.

kahverengi bir renk degil midir?

@e haliyle
Kimse kusura bakmasın yeşil gözlü bağyanla kahve gözlü bağyanın oyu bir olamaz.

yalnız değilsin dostum. bende bu son zamanlarda gelişen bişi, önceden yoktu. favori rengim mavi ama yeşil oldu, o da olumlu. geçen seneki platoniğim bi çift mavi göz hala gelir aklıma arada. olsa da yesek. ehi.

ergenken bende de vardı, sonra godoşu beklerken gibi düşünmeye başladım ben de, güzellik ya da yakışıklılık için göz rengi değil yüz hatları önemli; mavinin yeşilin de tonu var ayrıca, bazısının yüzüne bakarsın gözü yılan gözü gibi, mavi gözlü ama manasız ya da buz gibi bir mavi. Bunlar benim için anlam ifade etmiyor
godoşu beklerken+1

beğeninizde anormal bir şey yok. ama olmayanların mahmut abi gibi olmaları anormal. sonuçta renkli göz dediğin yaşadığımız coğrafyada az olan bir durum. bazı yerlerde renkli gözler evrim gereği daha fazla.

13. ay diyor, daha geçmemiş lskjdfg

edit: 23.12.2015

Kotu olursaniz gidersiniz, simdi gitmeye gerek yok ki.

Hiç bir şey olmaz. Tadında çok bariz bozukluk yoksa sorun değil.

Yoğurt ye bişey olmaz

Bi şey olmadı. :) Teşekkürler.

ürünler son kullanma tarihi geçtiği dakika bozulmazlar. Bu tarih tüketilmesi için en uygun tarihtir.
alırken ve tüketirken dikkat edin ama bir kaç gün geçmiş diye de çok endişelenmeye gerek yok.

Valla bizim eve habersiz gelmek gibi bir kafa olmaz, bildiğin kalp kırarım. Biz bu kadar popüler değiliz elbette ama bir yerde bir bira içmek dışındaki planlar nerdeyse 2-3 hafta öncesinden yapılır, pek böyle olmaz.

Bunlar bildigin yuzsuzmus kalp kirsan nolcak.
Olu taklidi yapin. Ozellikle beklediğiniz biri yoksa calan kapilari acmayin. Telefonlara çıkmayın. Bi sure sonra sıkılır birakirlar heralde.

Ayy nefret ettiğim insan turu hayirdan ya da ozel hayattan anlamayan. Okurken daral geldi. Allah kolaylik versin.

ne güzel arkadaşlarınız var ya bence kıymetini bilin

abi seni cok iyi anliyorum da bence yine de kalp kirmamaya calisin. onun yerine yalan soyleyin, mesela çöreklenen tarafa onlarin tanimadigi birine soz verdiginizi soyleyin. eve yuzsuzce dalana birazdan kaynimin enistesinin kucuk yegeninin kizi gelecek diyin. bir yere gidelim derlerse biz o gun italydayiz amk diyin. cunku kalplerini kirarsaniz bu sefer durdukcyere siz euclu olacaksiniz. beyaz yalanlar sikin. veya yone nirgun zorla bi yere gittiginizde veya eve damladiklarinda surat yapin. gulmeyin. az konusun. bisey sorarlarsa canim sikkin deyin vs.

ünide bu şekil davranmaya çalışan kendini bilmez arkadaşlarım olmuştu. ki o zaman bekarım, tek yaşıyorum falan. o zaman bile sınırları çizmiştim

yalnız bence siz hayırı tam hayır olarak söymeiyorsunuz. hadi 1-2 çift yüzsüz de hepsi mi öyle?

yani bana kalsa kapi önüne koymaktan beter ederdim de yapma öyle. sonra gün gelir, ararsin. nazik bir sekilde sivisin. haftasonu aile ziyareti, yakinlarda bir yerler, ayri plan yapmaya baslayin, dahil etmeden(!), bir noktadan sonra seyreklesecektir. seyreklesmek zorunda yani.

bi süre buluşmalara gitmezseniz anlarlar. ama başta "hayır" deyip de sonradan ısrar üstüne gidiyorsanız "hayır"ınızı ciddiye almamaları doğal.

sen ve eşin spor salonuna veya dans kursuna yazılmış gibi yapın :) sorunca da bu akşam gym programımız var şu akşam dans dersimiz var deyip sallarsınız.

eve cat kapi gelmek nedir ya?
mr goodcatin dedigi gibi yapabilirsiniz.

"ileride arasiniz" felan demisler de boyle suursuzlari aramazsin merak etme.

aradiklarinda acikca diyor musunuz "biz basbasa vakit gecirmek istiyoruz, hafta ici birbiribimizi goremiyoruz" diye?

simdi bu kadar yilisik ve samimi tipler esinizden yuz bulmus sanki, esinizin biraz bozuk atmasi lazim yukarida yazdigim sekilde.

en az 3 arkadaşımı kapıdan çevirmişliğim var habersiz veya istemediğim anda geldiği için.

hiçbir zaman hayatıma bu kadar "aslında bu benim hayatım" modunda girilmesine müsade etmedim, hatırladığım kadarıyla.

okuyunca kendi arkadaşlarıma şükrettim, bu ne yahu.

kapı çalınca açmayın, evde yokmuş taklidi yapın.

Bence çok güzel bir olay, demek ki çevrenizde seviliyorsunuz. Arkadaşlarınızın sizi kullanmadığını varsayıyorum. Bazıları vardır, hesaba el attırmaz, eğer öyleyseniz hesabı 2 sefer ödemeyin, sizi bir daha çağırmazlar : )

Diğer türlü, çat kapı gelebilecek arkadaşları bellidir insanın. Eğer bu kategoride değilse, bir bahaneyle gönderin. İçeri almayın. Bir daha ki gelişte arayın, arasaydınız söylerdik deyin.

Bence ütü falan çok dert etmeyin. Gelen arkadaşlarınızı da alın, imece usülü işleri yapın. Çat kapı gelebilecek yakınlıkta biri evde bulaşıkta yıkar, ütü de yapar : )

Hayir, beni bunaltacak kadar bana duskun kimse yok.
Cagirdiklarinda gitmeyin, "yorgunum, israr etme" ya da "esimle program yaptik" falan diyin.
Haber vermeden eve gelmek de cok abarti..

Geçen ay kuzenimin başına gelince duyuru açıp modlardan bir iki gün yukarıda kalmasını istemiştim başka kimse kurban olmasın diye yapmamışlardı. Al gör işte

@acemi

ya abi, ben bu paypal dan anlamıyorum. nasıl sorgulatabilirim ki?
ayrıca dolandırıcı, paypal hesabı açsa bile herhangi bir kredi kartı veya banka hesabı bilgisi bilmeden nasıl olacak o iş?

Bence artık buraya "Dolandırıcılık" başlıklı bir duyurunun sabitlenmesi farz oldu. En azından burada olanlar için.

Faturalı hatsa sonraki faturaya yansir

@ intern in the house

tamam da işte sadece 1 kere mi yansıyacak yoksa 3 ay boyunca mı yansıyacak yoksa sonsuza kadar mı yansıyacak her ay 100 tl?

operatörünüzü arayıp hattınızı mobil ödemelere kapatın.

Verdiğin MH numarasını webde arayınca bir site çıkıyor karşına ve verdiğin kısa numaranın sahibi onlar, şimdi olay şöyle, fb'deki oyunlar var ya orada bölüm geçmek yada oyuna ek malzemeler koymak için fb'nin credits diye bir bölümü var, oraya para yüklüyorsun ve o parayıda daha sonra parça parça oyunlara aktarıyorsun, bölüm geçiyorsun falan. senin o annenin arkadaşı aslında annenin arkadaşı değil, hesabı ele geçirilmiş biri, senin annenin telefon hattından kendi FB credits'ine para aktarmış (paranın aktarıldığı kişi de o annenin arkadaşının hesabı değil bu arada), oradan yine kendine geliştirdiği bir oyun vs. için satın alma eylemi gerçekleştiriyor ve böylece parayı kendi banka hesabına aklanmış vaziyette geçiriyor.

Şimdilik sizden 99 TL'lik bir çekim yapmışlar ancak 90 gün boyunca tekrar evet yazıp göndermenize gerek kalmadan para çekebilmeye devam edecekler. Bunu iptal ettirmek istiyorsanız da turkcell müşteri hizmetlerinden veya turkcell'in sitesine şifreniz ile (yoksa hemen oradan alabiliyorsunuz) giriş yaparak işlem dökümünüzü alabilirsiniz ve iptal ettirebilirsiniz ancak giden para gitti ne yazık ki, zira siz kendi isteğiniz ile arkadaşınız olduğunu düşündüğünüz birine güvenerek oraya evet yazıp gönderdiniz o parayı turkcell kolay kolay iade etmez. Yine de olabildiğince yaygara kopartmaya bakın belki tutar.

Ha benim dediklerim tam olarak doğru olmayabilir tabii, sonuçta bende google da arama yaparak okuduklarıma göre fikir yürütüyorum, en iyisi turkcell'in sitesinden bakmanız ve ne varsa iptal ettirmeniz, gerekiyorsa numarayı kapatın yeni numara alın.

Belki paypal'ın destek kısmı ile görüşüp paranızın iadesini isteyebilirsiniz veya o hesabın kapanmasını sağlayabilirsiniz belki paypal'dakiler hesabı takibe alıp yetkililere bildirir falan.

@ selam

abi tamam giden gitti de, dolandırıcı daha fazla para çekmeden ne yapabiliriz şimdi?

operator : avea

aynı şekilde aveayı arayın, aveanında sitesinden bi login mogin bişiy vardır oraya bakın.

bitmeyen bir dolandırıcılık hikayesi sanırım bu. aynı sms numarasıyla başka bir hikaye de burada var. operatörlerin buna izin vermemesi gerekiyor.
www.bilbunu.com

Önce operatörü arayıp mobil ödemeyi kapatın.


Operatöre, firmaya, facebook'a ve paypal'e başvurarak işlem iptali/iade isteyin. Facebook şikayetinizi değerlendirip, işlemi iptal edebilir.


.

1. sınıfta okutulan hukuka giriş kitapları var. yardımı olabilir.

yasaları okusanız da zaten doğru yorumlamanız için kitap da okumanız gerekiyor.

hukuki olayları yorumlayabilmen için hukuk fakültesi okuman gerek ya da kalın kalın yasaları okuman gerek, hukuk kurallarını bilmeden uygulamanın hukuka uygun olup olmadığını yorumlayamazsın anca mantık yürütürsün. onun dışında temel ilkeleri öğrenebilmen için hukuka giriş (hukuk başlangıcı), ceza hukuku ve insan hakları kitapları alabilirsin. hukuka giriş kitabında hukuk kurallarının yapılışında dayanılan temel kurallar, ceza hukuku kitabında cezai anlamda uygulamalarda ve kanunların yapılışında dikkat edilen temel hususlar, insan hakları kitabında da genel anlamda ve anayasa ile uluslararası hukukla korunan insan temel hak ve özgürlüklerini öğrenebilirsin.

hangi hukuk olayları? hangi olayı, hangi hukuka göre yorumlayacaksınız? yolsuzluk soruşturmasını ceza hukukuna göre mi yorumlayacaksınız, idare hukukuna göre mi, yoksa usul hukukuna göre mi? önce tam olarak neye ilgi duyduğunuzu bulmaya çalışın.

hukuka giriş kitapları, "ya bu hukuk dedikleri şey varmış, ney o?" diyenler için işe yaramaz. çok kabaca özetleyecek olursak, o kitaplar hukuk denen kavramın tarih boyunca nelerden etkilenerek şu anki haline evrildiğini filan anlatır. daha da özetle, teorik kitaplardır (en azından benim rastladıklarım öyleydi). "hukuk ilkelerini öğrenebileceğim." yazmışsınız, o açıdan biraz yardımcı olabilirler ama hans kelsen, rousseau falan filan diyerek iyice bayabilirler de.

ben daha ziyade kpss veya açıköğretime yönelik hukuk kitaplarını önerebilirim. kısa oluyorlar, rahat okunuyorlar.

Dedigini yapmak icin insanlar fakulte okuyorlar zaten o yuzden oyle bir kisayol yok. Ama simdi guncelligini kaybetmis de olsa de olsa Bilge Umar'in Hukuk Baslangici kitabini okursan temel ilkeler hakkinda saglikli bir fikir sahibi olman mumkun.

Yürütmenin durdurulması, hukuka aykırı idari işlemelerin iptaline kadar geçecek sürede ortaya çıkabilecek telafisi güç veya imkansız zararların önlenmesi için İdari Yargılama Usul Kanunu’nun 27. Maddesi ile düzenlenmiştir. Yürütmenin durdurulması kararı verilebilmesi için idari işlemin uygulanması halinde telafisi güç veya imkansız zararların doğması ve idari işlemin açıkça hukuka aykırı olması şartlarının bir arada bulunması gerekmektedir
kaynak: kulacoglu.av.tr

Şu an ilke vs. yok. Pek çok hukukçu, şu an davalarda ne olacağını, ne karar çıkacağını bilemiyor. Hükümet, siyasiler, mafya çeteleri, rüşvet çeteleri ne derse, o oluyor.

Dolayısıyla ilkeleri bilmenizin size entellektüel birikim haricinde bir faydası olmaz.


.

gerçek anlamda bi fark olmaması mümkün değil. tabi ki fark olur. nasıl bi oynama yapılacağıyla alakalı sonuçta. kolay bi şey değil tabi, bütün yüz ifaden değişecek. burun biraz karakteristik bi organ, o yüzden yüzünü değiştirecektir ister istemez. doktor önceden gösteriyor tabi nasıl olacağını ama ilk aylar burun tam olarak oturmuyor, tam halini alması biraz zaman alıyor. bi de ne kadar doğrudur bilmem ama genelde bi kez burun ameliyatı olanların ikinci defa ameliyat olduğu söylenir. tam istendiği gibi olmadığı içinmiş. geri dönüşü olmayan bi şey, iyi düşün taşın. senin için gerçekten sorun olan bi şeyse, psikolojini etkileyen bi şeyse, yaptırınca çok mutlu olacağına inanıyosan yaptır. ameliyatın ardından çekeceğin ağrıyı da gözardı etme. biraz cesaret işi :)

kaydırak gibi burun istersen belli olur tabii, hafif kemer törpülensin dersen belli olmaz. :)

yani çooook kötü değilse yaptırmayın bence.
estetikli erkek burnu örnekleri:

murat ünalmış www.diziler.com
murat başaran img221.imageshack.us
bayhan userserve-ak.last.fm

Burun estetiği, burun şeklini değiştirmek için yapılan bir cerrahi işlemdir. Bu ameliyat; burunun ucunun şeklini, burun köprüsü yüksekliğini, burun deliklerinin boyutunu ve şeklini değiştirebilir.
Burun estetiği ameliyatı, hem estetik hem de fonksiyonel nedenlerden dolayı yapılabilmektedir. Estetik nedenler ile yapılan ameliyat, kişinin burun şeklini daha orantılı ve güzel bir hale getirmek için yapılır. Fonksiyonel nedenlerden dolayı yapılan burun estetiği ameliyatı ise, burun tıkanıklığını gidermek ve nefes almayı kolaylaştırmak için yapılır.
Burun estetiği ameliyatı, genellikle anestezi altında yapılır. Ameliyat süresi, yapılacak işleme göre değişiklik göstermektedir. Bu sebepten dolayı net bir süre verilememektedir. Burun estetiğinden sonra, hastanın burnunda şişlik ve morarma olabilir. Bu şişlik ve morarma, genellikle 1-2 hafta içerisinde iyileşir. Burun estetiği ameliyatından sonra, hasta bir süre boyunca burnunu darbelerden korumak zorundadır. Ayrıca, ameliyattan sonra doktorun verdiği ilaçları hasta düzenli olarak kullanmalıdır.
kaynak: edacabukhoroz.com

Çevremde 2 kişi buna benzer bir işlem yaptırdı. Yazık oldu suratlarına. Çok kötü oldu bence...

Bence sağlık sorununuz yoksa, olduğu gibi kalsın.


.

benimde çok yakın bir arkadaşımda bu durum var, yurtdışında, her yolu denedik, evet dövdük, aşağıladık, destek olduk, aç kaldı para verdik, yer verdik ama yok bize verdiği sözleri tutmadı. kartlarına el koyduk erkeklik taslamaya başladı, gene dövdük ama yok kumar bu.

gerçekten iller bir şey, şahsen o arkadaş sayesinde şu an iddia, loto, toto sayısal falan bişi oynamam.

bu arada, o arkadaş doktora da gitti ama sonra bıraktı gene.

sanırım tek yolu, ciddi bir şekilde gururun kırılması...
allah yardımcın olsun.

unutmuşum. bahsettiğim süre zarfında 2 sevgilim oldu. onlardan da ayrılmak zorunda kaldım bir süre sonra. yürümüyordu bu problem yüzünden. zaman dahi ayırmak istemiyordum.

kesinlikle birinden yardım al, tek başına halledilecek değil. kafanı kırsa ses çıkaramayacağın biri olsun. kartlarına el koysun, maaşını o çeksin sana versin ne bileyim hayatının kontrolünü bi süre başkasına devret. zaman en büyük dost, uzak kaldıkça etkisi azalacak azalacak, sonra unutabileceksin belki

efruz, verdiğim örnekte aynen dediklerini yaptık ama eroyin bağımlısı gibi davranılıyor ve bir şekil alıyorlar kartı, ki bıktırma, olay büyümesin demeler falan.
osmanoğlu, eğer bu yolu deneyeceksen, kesinlikle akraban ve büyüğün olsun ya da asla ama asla sesini yükseltemiyeceğin, kalbini kıramayacağın biri olsun, keza bağımlılığın bayağı ileri derece gibi, normal arkadaştan dayanamayıp alırsın geri.

bir de, harçlık sistemiyle çalış, minimum yetecek parayı al o kişiden.

Bence asosyalligin getirdigi bir sey bu. bakin ne guzel soz de vermissiniz; eger baktiniz ki tekrar oynamak uzeresiniz, buraya[eksi duyuruya] yazin ve eminim o an hem ne yapmak uzere oldugunuzu daha iyi gorecek, hem de buradan size verilecek moralle o illetten yavas yavas da olsa kurtulursunuz. ilk zamanlarda birakmanin keyfini hissedilmese de, ilerleyen zamanlarda kumari biraktiginizi gorunce kumardan aldiginiz zevkten kat be kat daha fazlasini alacaginiza eminim.

Ayrica, herkesin imrendigi bir ise sahibim demissiniz; bu durumda hesap kitap iceren bir meslekle ugrastiginizi dusunursek kumarda kazanmanin ne kadar dusuk bir ihtimal oldugunu kolaylikla gorebilirsiniz; kendi acinizdan bakmaktan ziyade buyuk resimi gorurseniz ne kadar ucuz bir numaranin etkisinde oldugunuzu haydi haydi goreceksinizdir.

Son olarak efruz'a katilmadan edemeyecegim. pek dogru soylemis.

haklısınız.ben hayatta sadece ailemden çekinirim. bugüne adar hiç açmadım aileme bu konuyu. çok düşündüm açayım mı diye ama yapamadım. zaten onlar benim para biriktirdiğimi düşünüyorlar. bana, "hiçbir şeyin yok parayı ne yapıyorsun?" diye sorduklarında "yedim içtim eğlendim, kalanını da biriktiriyorum" şeklinde yalan uydurdum yıllarca. bu yüzden gerçeği söylemem çok zor gibi ama yapmam lazım. er geç nasıl olsa açığa çıkacak. her telefonla aradıklarında korkuyla açıyorum telefonu acaba öğrendiler mi diye..

es geçilmemesi gereken bir konuda sanırım boşa geçen seneleriniz, aslında geçmişe bakmak her türlü sorun için körükleyici. beterin beteri vardır, bu gerçekten öyle, yani şükredin, bir şekil yaşadınız oldu bitti. hem 28 yaşı, yaşamak isteyip yapamadıklarınız/kaçırdıklarınız için geç değil, daha 30 olmamış en azından:)

şebnem kısaparmak'dan, keşke'li bir parça vardı onu dinle bikere:) (ben de bir kere dinledim, kötü ama olsun dinlenir bikere)

ben 26 yaşındayım ve senin problemine benzer olayları ben de yaşadım.
benimkinin temelinde maddi değil, manevi olumsuzluklar yatıyordu.
üni. hayatımın erken bir döneminde bulaştığım ciddi bir ilişki; taa bugüne kadarki olan hayatımın dengesini sikip atmaya yetti. kaldı ki ben o ilişkimi 4. sınıfta sonlandırmıştım.
ama etkilerinden daha yeni yeni kurtulmaya başladığımı hissediyorum.
arkadaşlarımdan koptum, gezip/tozmaktan koptum..
ulan insan üni.ye gidince sosyal olur, kendini geliştirir; ben daha bir monoton, daha bir içine kapanık oldum.
lisedeyken çok daha fazla hobilerim ve eğlence araçlarım olduğumu hatırlar, acı acı gülerim kendime.
çevremdeki hemen hemen herkes, büyümenin ve ayakları yere sağlam basan bir birey olmanın, ebeveynleri tarafından 4 bir yandan toparlanmadan yaşayabilmenin sırlarına ve güzelliklerine erşirken, ben moloz oldum, göt oldum ben.
yaşam sevincimin yarısından fazlasını üni.de bıraktım. işin en gıcık tarafı da, demin dediğim gibi, diğer insanların bunun tam tersini yapıyor olmasıydı.
derslerim de çöktü tabiki bu boka bağlı olarak. şu an 7. sınıfım ve hala uğraşıyorum derslerimle. yaşıtlarımın çocuğu olmaya başladı, neredeyse bütün arkadaşlarım askere gitti geldi, hepsinin güzel denebilecek bir işi var.
özendiğimden ya da çocuk yapmaya meraklı olduğumdan değil; sadece ben de artık hayata atılmak istiyorum ve tam bir "birey" olarak, maddi ve manevi özgürlüğüme kavuşmak istiyorum.
2 sene öncesine kadar, bitmiş durumdaydım yukarıda anlattığım nedenlerden ötürü.
ama sonra durdum, baktım aynaya ve dedim ki kendime,
"ulan hıyarağası! nereye kadar bu heder olma? nereye kadar bu arabeskçi tavırları? dışarıda hayat ve olanca hızıyla akıyor, git ucundan tut ve sakın bırakma!"

böyleyken böyle..
2 yıl önce girdiğim revizyonun şu anda meyvelerini topluyorum yavaş yavaş. en azından okulu biraz yola sokabildim. 2 yıl önce alttan 47 adet dersim vardı ve bu sayı bir mühendislik bölümü için çok yüksek bir rakamdır. o zamanlar çevremde birçok kişi bana okulu bırakmamı, bu saatten sonra hiçbir şey elde edemeyeceğimi söylüyorlardı. yılmadım, çalıştım ve şu anda geleceğe daha çok umutla bakabiliyorum.

amma uzatım haa! biraz dağınık anlattım kusuruma bakma, ama senin bu tertemiz ve saf özeleştrini görünce dayanamadım ve ben de biraz rahatlayayım dedim. insiyatifine sığınıyorum =)

osmanoğlu kardeşim, yukarıda zırvaladığım onlarca kelimden anlatmak istediğim tek birşey var:
hayatta hiçbir şey için geç değil inan bana. eğer inanaırsan, herşeye yeniden başlayabilir ve bundan sonraki yaşantını çok harika bir şekilde idame ve kontrol edebilirsin. sadece inanman gerek. ve hiçbir zaman karamsarlığa düşme. pollyannacılık da oynama, hayatın gerçeklerini gör, ama hayatın seni yenmesine izin verme.
geçmişi de sil artık kafandan. tatsız deneyimlerinden kendine ders çıkar, tecrübe oluştur. ama geçmişte yaşama, geçmişi bir kenara bırak. onlar, tatlı ya da acı hatıralar olarak kalsın sadece beyninde. asla ama asla hayatına müdahale edemesin, izin verme buna.
unutma ki; insanlar, mücadele ettikleri sürece var olurlar. çünük, hayat başlı başına bir mücadeledir ve mücadele edemeyeni sindirir.
her sabah sokak kedileri, çöp kutusundaki bir lokma ekmek için nasıl mücadele ediyor, nasıl birbirlerinin gözünü, kulağını tırmıklıyorsa; sen de aynen hayatı o şekilde tırmıklamalısın. tırnaklarınla kazımalsın. hak etmelisin.

boşluğa ve karamsarlığa düştüğünün ilk anlarında; bir iyilik perisi gelecek, sihirli çubuğuyla dokunacak ve herşey eskisi gibi, toz pembe olacak şeklinde düşünüyorsun maalesef. bunu hepimiz yapıyoruz. bu, insanın evrensel acizliği.
ama gerçek yaşam bu şekilde ilerlemiyor. hayat mücadele istiyor.
şimdi kalk oturduğun yerden, silkelen ve kendine gel. bu hayatta herkes hak ettiğini alır kardeşim.
git ve hayatı hak et.


not: parasal problemin için patronuna da başvurabilirsin. tabi eğer bir patronun varsa, kendi işini yapmıyorsan. ona git ve problemini açık açık anlat adama. yardım iste. patronun olarak değil, bir büyüğün olarak ona geldiğini ve bir büyüğün olarak onun nasihatlarına ve yardımına ihtiyacın olduğunu söyle.
sana maaşını harcırah olarak versin. 3-5 günlük olarak. o ayarlasın artık.
sevdiklerini veya anne-babanı para meselelerin yüzünden incitmiş olabilirsin. ama patronunu bu yüzden üzmen biraz sıkar =)
kolay kolay ona karşı da gelemezsin. bu şekilde düzgün bir para harcama metodu da geliştirebilrisin.

son söz olarak da; acil şifalar diliyorum sana. umarım en kısa zamanda iyileşirsin ve hayata kaldığın yerden devam edip, ihtiyacın olan yaşam enerjisini yeniden kazanırsın.

Hocam , eger ailen senin bu durumunu olgunlukla karsilayip seni sahiplenemeyeceklerse ben acma derim. bu sorununu farkedebilecek ve bunun icin buradan yardim talebinde bulunabilecek denli kendinin farkindasin. sadece biraz kendine guvenin ve motivasyonun eksik. ufak ufak adimlarla hayatini degistirmeye basla

mesela diyelim ki her sabah dus almak istiyorsun ama almiyorsun ve bu nedenle kendinden nefret ediyorsun. iste en kisa zamanda dus almaya basla ve bunu surekli kil. boylelikle ufak da olsa kendi iradene soz gecirmis olacaksin. bu ufak adimlarla kendi ozguvenini kazanacaksin ve bu gozunde buyuttugun kumar aliskanligindan da kolaylikla kurtulabileceksin. Onemli nokta, bu nefret ettigin zamanlarina ait gunlerini tekrar etme; ufakta olsa bir degisiklik yap. aksi taktirde git gide catch 22 ya kisilacaksin.

Kisacasi, sorununun ne oldugunu biliyorsun, cozumu de aslinda cok basit. biraz kendine guven ve guvenini kaybettigini dusundugun noktalarda bir yakininla bunu paylasman[ eksi duyuru ahalisi olarak biz de yakin sayiliriz butun uyelerimize ;) ] gecmis olsun.

kumar bağımlılığında benim görebildiğim kadarıyla büyük miktarlar kaybedilmesi ile girilen depresyonda insan hemen 'bir daha oynamıycam' diyor. siz tekrar oynamaya neden başvurdunuz, sadece çok çabuk çok fazla para kazanma hevesi miydi, yoksa kumar eylemi miydi sizi kendine çeken?

sigara bağımlılığından farkları olsa da temelde her bağımlılık, yerine sizi sigaradan daha mutlu eden bir şey koyabilmenizdir. biraz düşünün, yaparken kumarın aklınıza gelmediği bir eylem var mı? eğer yoksa uzman desteği almanız gerekir.

Sendeki kolay para kazanma hırsı. Birincisi online oynadığın kumar sitelerine ne kadar güvenebileceğin, sözde bağımsız şirketler tarafından kontrol ediliyor diyorlar ama sittirsinler. Yanlış anlaşılamsın git gerçek kumarhanede oyna demiyorum.

İkincisi kumarda kazanan taraf olduğu gibi kaybeden taraf da var, profesyonel değilsen bu kadar açılman sana sadece zarar olarak geri döner. İstatistik dersi almanı ve paranı ne ihtimallerle riske attığını görmeni öneririrm.

Üçüncüsü kasa her zaman kazanır.

Kumardan pat diye vazgeçemezsin, misal arkadaşlarla poker oynuyorduk bütün gece. Alkolümüzü alıyorduk, herkes 5ytl para koyuyordu, tombala pullarından da pot yapıyorduk. Bunu ayda bir yapınca eğleniyorsun ve o kumarın yarattığı heyecanı da tadıyorsun. Ama her gün oynarsan bağımlılık yapıyor. Nette parasına oynamadım ama betsson sitesini açıp deli gibi poker oynuyordum, her bilgisayar başına oturduğumda ilk işim o siteyi açmaktı.

Zararın neresinden dönülse kardır, başkalarına daha fazla kolay para kazandırmadan vazgeçmen dileğiyle. Ailenden hem maddi hem de manevi olarak yardım alırsan ve gerçekten bırakmak istiyorsan yapabilirsin. Profesyonel desteği de es geçmezsen iyi olur.

Ayrıca 'her şey için artık çok geç' havası sezdim yazdıklarınızdan. Hayatınızın en güzel dönemini kumarla geçirdiğinizi düşünüyorsunuz ama yanılıyorsunuz. Hiçbir şey için geç değil sevgili osmanoglu. Sizden birkaç yaş büyüğüm ve hayatımın geri kalanı için çok farklı planlarım var; yani her şey sizin için de değişebilir demek istiyorum. 28 yaş bir şey değil yapmayın, hiçbir şey için geç değil.
Bırakabilirsiniz, hayatınıza kaldığınız yerden devam edebilirsiniz, bunu unutmayın.

Selamlar dostum,

öncelikle sorunun için üzüldüm gerçekten. Günümüzde var olan en büyük problemlerden biri bu. Uzun zamandır bu batağın içerisinde olduğun belli. Defalarca kendine söz vermişsin ancak sözünü yiyen yine kendin olmuşsun, olsun. Hiçbirşeyden umut kesilmemeli.

Senin yerinde olsaydım şayet;

İlk yapacağım şey, konuyu en yakınlarıma açmak olurdu. Aileme, öncelikle anneme.. Annen bir şekilde babana anlatır.. Ama sana bu hususta en büyük desteği annen verecektir. Annene konuyu bütün detayları ile anlatmalısın. Ne zaman başladığından ne kadar para kaybettiğine, kimin başlattığından ne kadar süredir bu illet ile uğraştığına kadar aklına gelebilecek her türlü detayı annen bilmeli.

Bugüne kadar kazandığın paraların kontrolü hep sende olmuş ki bu iradenin zayıflığı sebebiyle kurtulamamışsın bu lanetten.

Konuyu ailene açtıktan sonra kendi paranın kontrolünü direk başkasına devretmelisin. Parayı bankamatikten mi çekiyorsun ? Hemen bankamatiğini veriyorsun bir yakınına, senin için parayı o çekiyor. Sigara kullanıyormusun, sigara paranı, paranın kontrolü kimdeyse ondan alıyorsun. Ne ihtiyacın varsa paran kimdeyse onlardan alıyorsun. Bu işi en iyi yapacak olan da bana göre yine annendir. Annen veya baban ile diyaloğunu elbette bilmiyorum ancak annenin bu konuda yeterli olacağını tahmin ediyorum, öyledir umarım.

Paranın kontrölünü başka birine geçirmen iradeni zorladığın anlarda sana müthiş fayda sağlayacaktır. Bu sadece bu illet için değil para harcama sıkıntısı olan herkes için geçerli olmalı.

Sana bu konuda destek verebilecek herkese, her bireye bu konuyu açmalısın. Konu senin içinde sır olarak kalmamalı, herkes bilmeli ki toplum tarafından da bir baskı hissedebilesin. Aksi takdirde kendi içinde bildiğin bir sır olarak kalmaya devam ederse - ki şu anda öyle - içinde çıkamazsın. Aslında irade müthiş birşey. Herşey elinde ama bahsettiğim yönergeleri izlemen senin için daha iyi olur. Yoksa direk bırak derdik yani değil mi :)

Bugüne kadar harcadığın parayı kaba taslak bir hesap et. O paralar ile neler yapabileceğini bir düşün. Kağıda yaz. Kaç milyarsa neyse neler yapabilirdin o parayla onu düşün. Dediğim gibi yapabileceğin herşeyin bir listesini yap. O yaptığın listeyi iyi oku.

Sonrasında ise, bundan sonra bu illeti oynamaya devam edersen ne kadar para kaybedeceğini hesapla. Bugüne kadar kaybettiğin paranın çok büyük misli olduğunu göreceksin.

Bundan sonra oynamazsan, cebinde kalacak olan parayla neler yapacağını gör, defalarca oku. Aklından çıkarma. Bilmem kaç milyar borcum var, yok şu kadar içerideyim, ödeyeceğim milyarlarca para var falanda filanda... Bunları siktir et. Kimse seni borcundan ötürü öldürmez. Bu tür düşüncelerde problemini yok etmez.

Lütfen konuyu aile bireylerinden birine aç. Bunu kesinlikle yap herşeyden önce. Asla ihmal etme. Devamlı telefon gelecek, öğrendiler tarzı korkuyla yaşama.

Konuyu ailene açtıktan sonra tepki görebilirsin, gayet normal. Hiçbir aile kendi çocuğunun bu tip problemler yaşamasını istemez. Ama hiçbir ailede çocuğunun problemle yaşamasına izin vermez / vermemeli.

Bu problemi aşacağına inanıyorum. Buraya açtığın başlık gibi, "arkadaşlar kurtuldum" başlığını görmeyi umut ediyorum.

hangi ildesin bilmiyorum, ankaradaysan eğer çayımı içmeye de beklerim. insanlar ne problemleri aşıyor, bu ne ki ?

böyle düşün lütfen.

kal sağlıcakla.

Dostum benim önerilerim diğerlerinden farklı olacak. "Sanal kumar oyna ! " Mesela facebookta var bi poker oyunu.Arkadaşların arasında hırs yapıyorsun böylece çok da az olsa seni dinginleştiriyor.
İkinci önerim salaklığa vur.Git modemin üstüne su dök sonra bunu yanlışlıkla yaptım havasına inandır kendini.
Eğer buradaki hiçbir öneri işe yaramazsa şunu hiçbir zaman unutma ama son çare herşey tekrar başladığında :
"Kazandığın anda o masadan kaç !"

Bu arada yukarıdaki önerilerimle ben de bu illeti yendim. Yani hiçbiri havadan değil.Benimkisi seninki kadar ciddi değildi çünkü ailemden geçiniyordum ve aldığım para sınırlıydı.Önce modemi sabote ettim,ertesi aya kadar modem alacak param olmadığından 1 ay oynayamadım ve dinginleştim.Sonra da facebook poker yardımcım oldu.

selam, ailemden birinin başına geldi bu hadise. ilk etapta kazandığı paranın yönetimini ben devraldım, ama sonra gidip tefecilerden borç almaya başladı ve hem kendini hem bizi daha büyük zarara soktu.

hmmm... anne baba değil de... kardeşin var mı hiç? mesela abin? en kesin çözümü o sunar sana bu konuda, sağlam kişilikliyse.

profesyonel yardım almak "zorundasın". diğer konulardaki yardımlar hep kısa vadeli olacaktır ama bu konuda bu illetten tamamen kurtulmak istiyorsan profesyonel yardım almalısın.

bir de, gerçekten kumardan daha fazla zevk alacağın bir uğraşı bulmalısın. aklına kumar oynamayı getirmeyecek bişey. eskiden kendini adadığını hatırladığın bişeyler varsa mesela, düşün, bişeyler üret, kendini zamanını alacak başka şeylere yönelt.

ama n'olur, profesyonel yardım al.

ben de olayin aile boyutuna deginmek istiyorum. boyle sikintilar ice atildikca hicbir sey cozulmez. boyle devam ettirmeye calisirsan allah gostermesin aileni ve sevdiklerini daha buyuk uzuntulere sokabilirsin. zararin neresinden donulse kardir.

benim de bir tanidigimin abisinin boyle bir derdi vardi. memur maasiyla iddaa'ya dadanip bankalara kredi borcu yapip, maasi bloke olup, es-dosttan daha da borclanip faizini bile odeyemez hale gelmis. nihayetinde para isteyecek kimse kalmayinca is mafyadan bos senete imza atmaya kadar gelmis, o noktada konuyu esine ve annesine babasina acmis. coluk cocuklu iken boyle birsey yapmak akil alacak birsey degil ama o ruh halini de anlamak zor degil. basta ufak tefek baslayan sey cig gibi buyuyor. derdini basta sizinkinin aynisi psikolojiyle kimseyle paylasamiyor. en bastan anlatsa belki ailesi sagdan soldan para toplayip o cig gibi olmayan borcu odeyebilecekken bir nevi pozitif geri-beslemeyle borc inanilmaz buyuyor. nihayi cozum ise maasinin senelerce bloke edilmesi, ebeveynlerinin evlerinin ipotek altina alinmasi, onlari senelerce banka kredi borcu altina girmeleri, benim arkadasin, maasinin yarisini senelerce abisine gondermesi. ama bunu da aileden baskasi yapmaz. aileyi aile yapan da budur. gururun kirilmasi, kardese bile mahcup olmak, kendi yaptiklarinin sonuclarindan dolayi en sevdigin insanlara cektirmek gibi sebeplerle bu illetten mecburen uzak duruyorsun. o gurur gelecekte yeniden olusur mu, mahcubiyet ortadan kalkar mi bilmem. ama arkadasimdan biliyorum, abisine kizginligi var tabi de, asil felaketin abisinin derdini paylasmadigi durumda ortaya cikacagini bildiginden gene de isin bu kadar ucuz atlatilmasindan memnun. o kucuk cocuklar ya babasiz, esi dul, ailesi ogulsuz kalsaydi. sonuc olarak, ailenizden korkmayin, kesinlikle destek olacaklardir. ama gene de uyarayim, olunun naasi bir kere kaldirilir, ayni hatayi tekrar ederseniz orda olmayabilirler.

baska bir tavsiyem de kendinizi bir yardim kurulusuna falan adamaniz olabilir. baskalarinin acisini icinizde gercekten hissedip onlara yardimci olmak iyi bir terapi yontemi olabilir.

geri döndürülemeyecek yıllar için üzülmeye değmez. benim de üniversiteli bir genç gibi yaşamam gereken en güzel beş yıl, gece çalışıp gündüz birkaç saat uyuyarak zombi geçti. şimdi üniversite mi okuyorum, işe mi gidiyorum belli değil.

kiminin otuz yılı hapiste geçiyor, sorsan, onların da en güzel yılları onlar. yaşamasını bilene hayatın her anı en güzel yılların bir parçası. yaşamasını bilene ama - bana değil mesela.

hiçbir şey için, hiçbir zaman geç değil!

kumar bağımlılığı psikolojik / psikiyatrik bir sorundur. derhal profesyonel yardım alırsanız kısa süre içinde kurtulursunuz.

yerinde olsam girdigin butun o kumar sitelerini bir arkadasa bilgisayarda sifreyle engellettiririm en azindan kendi bilgisayarindan bu sitelere giremezsin belki bir faydasi olabilir.. sadece bir oneri.. bir psikologla gorusmende fayda var zira profesyonel yardimin buyuk katkisi olur.. umarim zaman icinde hem maddi hem manevi olarak durumunu duzeltebilirsin..

@alchemistt
gururum çok kez kırıldı.haklısın aslında. ya ileriki yaşlarda evli barklı, daha da kötüsü çocuklarım varken başıma böyle birşey gelse, düşündüm de daha beteri olurdu. onların nafakasını böyle şeylere yatırmam felaket olurdu heralde. ayrıca bugün ne yaptım biliyor musun? gittim bireysel emekliliğe başvurdum. cüzi bir miktar da olsa her ay bir kenarda biriksin biraz para diye düşündüm. maaşımdan direk kesecekler ve bu şekilde o parayı başka işlerde kullanamayacağım. teşekkür ediyorum sana.

@efruz

ilk başlarda ben de böyle düşündüm. kafamı kırsa ses çıkaramayacağım birine paramı teslim etmeyi yani. aslında en mantıklı çözüm de buydu. ama ben onu çok kırdım bu meseleler yüzden. o da lanet olsun diyip çıktı hayatımdan. ailemden biri belki en iyi çözüm, onu da neden yapamadığımı aşağıda anlatacağım. teşekkür ediyorum.


@egotm

içinde bulunduğum durumu buraya yazarken, bir şekilde birilerinin bana yardımcı olmaya çalışacağından emindim. ki oldunuz da. hepiniz tek tek sağolun. bir gün yine nüksederse bu hastalığım, dediğin gibi buraya bakıp benim yazdıklarımı ve sizin tüm iyi niyetinizle bana nasıl bana yardımcı olmaya çalıştığınızı görünce utanırım belki. hesap kitap işine gelince, ben de hesaplayan adamlardan biriyim fakat işin içine hırs girince pek başarılı olamadım. her seferinde kaybettiğimin 2 katını ortaya koyarsam bir kere kazansam dahi kara geçeceğimi düşündüm. fakat olmadı. her zaman daha fazlasını istiyor nefis.

aileme bu meseleyi neden açamadığım konusuna gelinciye. kardeşlerimin de başından bu olayın aynısı geçti. tek farkı sanal değildi.(kalıtsal mı acaba bu diye düşünmüyor değilim bazen). 10 senede herşeylerini erittiler bu illetin yüzünden. bir zamanlar bizleri okuturken şimdi bizim gönderdiğimiz 3-5 kuruş paraya dahi muhtaç oldular. bu durumları şimdilerde biraz hafiflese de devam ediyor. annem babam çok yıprandı bu yüzden. çok üzüldüler, ve çok acı çektiler. evlatları ne de olsa! şimdi ikinci bir acıyı kaldırablirler mi emin değilim. hem de en son ihtimal verdikleri kişiden. (ne kadar dehşet verici değil mi?, yine de ders almamışım) teşekkür ediyorum sana da nasıl utanacağımı bana gösterdiğin için. söylediğin gibi, kendime güvenimi kazanmam anahtar burada. hemen bu yazıyı bitirir bitirmez evimi temizleyeceğim ve bir daha asla kirlenmesine izin vermeyeceğim.

@osmanoglu

seni şimdilik atlıyorum. seninle sonra hesaplaşacam.hele sen dur biraz şurda. yakında adam edeceğim seni.

@punkertifo

senin yaşadıklarının benzerini sebebi aynı olmasa da ben de yaşadım üniversitede okurken. 38 tane dersim vardı alttan(küsüratlı söyledim diye sanmayın salladığımı). okula 2-3 sene uğramadım. bitmez sanıyordum. ama evet iyi hatırlattın. silkinmiştim o zaman. 2 sene içinde makyavelist bir şekilde de olsa vermiştim o dersleri. bu 2 seneyi kaybolan yıllarım içerisinde saymamıştım yazımda. unutmuşum baksanıza. demek ki bir şekilde üstesinden gelince pek önemi kalmıyormuş çekilen sıkıntıların. sana da teşekkür ediyorum, farklı bir bakış açısına yönlendirdiğin için beni. bu arada patronumu şimdiye kadar hiç görmedim.

@tom riddle

sizler benim için birşeyler yazdıkça, bana sorular sordukça o günlere flashback yapıyorum birden. biliyor musun,ilk defa bir kredi kartına sahip olduğumda, paramı ilk bu sitelere vermiştim ben. ilk gün 100$ para kaybetmiştim ve "aman allahım!, ben ne yaptım, nasıl ödeyeceğim bu parayı şimdi" diye kendime kızmıştım. daha sonra hep o 100$ dolar zararı çıkarmak için oynadım sanırım.(klasik kumarda kaybeden tavırları işte).aslına bakarsan işin içindeki adrenalin de beni çekiyordu. akşam 5 olur olmaz bir internet cafe ye gidip saatlerce kaybediyordum yemeden içmeden. birçok kere zararımı çıkardım. yüksek miktarda bakiyelerim oldu. çekebilirdim o an. ama bu lanet olası siteler hiç bir zaman anında para çekmene izin vermiyorlardı. 2-3 gün beklemeliydin ve ben bekleydası yemiyordum. çekim emri veriyor fakat sonra kaybedince iptal ettirip tekrar kullanıyordum. bu güne kadar 1$ dahi hesabıma para yatırılmasına izin verdiğimi hatırlamıyorum. hep kaybettirakıp. beni çeken sanırım hem para kazanma hevesi hem de kumar eylemi. yerine birşeyler koyma meselesine gelince. bir ara yalnız kalmamaya çalışıyordum kendimle. işimi geceye bırakıp geç saatlere kadar işyerimde çalışıyordum birkaç arkadaşımla. gündüz de uyuyordum. baya faydası oldu. ama bir süre sonra vücut dengemi kaybettiğimden bıraktım. farklı bir hobi bunun yerine geçebilir. tavsiyen olursa memnun olurum. teşekkür ediyorum bunu bana sorgulattığın için.

@kimlanbu

evet, bu sitelere güvenmiyordum. hatta eften püften sebepler uydurmasından dolayı firmaların, parasını alamayanlarada şahit oldum. bir ara bıraktım her zaman oynadığım siteyi. ama sonra daha güvenilir olarak duyduğum başka bir yerde devam ettim. aah ahh dostum. istatistik demişsin. zaten beni mahveden de o istatistik kafam değil mi? yukarıda bir yerlerde bahsettiğim "yüklü girip bir kere kazansan dahi, kara geçersin" düşüncesi. ama herkes böyle düşünse kumarı oynatan nasıl para kazanacak bir de bu var değil mi?. olmuyor işte. hırs, nefis buna engel oluyor.hakim olamıyorsun kendine. gerçek hayatta elimde iskambil kağıdı dahi tutmayı bilmem. ciddiyim, bu yüzden arkadaşlarla kağıt oynadığımızda, espri konusu olur bu durumum. üniversite yıllarında arkadaşların eve iskambil kağıdı sokmasına izin vermeyen ben(hiç hazzetmezdim, ve anlamazdım da,ki hala anlamıyorum tahmin ettiğiniz gibi), sanal masalarda, 500$ potu olan oyunlarda kendimden geçiyordum. zaranın neresinden dönersen kardır demişsin. aslında ben bunu yıllar önce farketmiştim. bu sanal kumar olayına başlamadan 1 sene önce at yarışı oynamaya başlamıştım. (ki sanırım içimdeki hırs o zaman başladı). sadece 1 ay oynadım. bu bir ay içinde o "insanlar ne anlıyor lan bundan, karmakarışık" dediğim at yarışı bültenlerini yalayıp yutmuştum. ufak meblağlar yatırıp, yine ufak meblağlar kazanmıştım birkaç kere. tekten yatıp kıl payı büyük ikramiyeyi kaybettiğim bir günün ertesinde, altın vuruş yapma fikri zihnimde belirmişti. cebimde harç parası olarak ayırdığım 300 ytl vardı. bu paranın hepsini basacaktım. bu düşünceyle, sabaha kadar bir sonraki günün programını arkadaşla çalıştık. kesin kazanacağımızı düşünüyorduk. fakat yarışın başlamasına saatler kala içimdeki hisse güvenerek kupon yapmaktan vazgeçtim. iyi ki de vazgeçmiştim. çünkü oynasaydım en güvendiğimiz ayakta yatacakmışız. ben o gün arkadaşa "oynamadan da kazanabilirmişiz demek ki, baksana bugün at yarışından 300 ytl kazandım " dedim. O günden sonra da elimi sürmedim. güzel şeyleri hatırlattın bana. sana da teşekkür ediyorum.

@inatci kahraman aga

aslında "her şey için çok geç" demiyorum. sadece "daha da geç" olmadan yardım istedim sizlerden. bir şekilde içimi boşaltmalıydım. bu kadar yazacağımı ben bile tahmin etmiyordum. dikkat ettiyseniz hiç "keşke" kelimesi kullanmamışım. kabul ediyorum ben yaşadıklarımı. bazı şeylerin geri döndürülemez olduğunu da biliyorum. ama daha fazla uzun sürmesin istiyorum. bu müsabaka bitsin artık. hakemi ya da maçta gösterdiğim performansı tartışmak istemiyorum iş işten geçtikten sonra. tek isteğim bugünden ders alarak, önümüzdeki maçlara nasıl hazırlanabileceğim konusunda sizlerin fikrini almak. puan farkı açılıyor yoksa. geleceğe dair planlar konusunda haklısın. sizleri okudukça, ben de birşeyler yazdıkça zihnim açılıyor yavaş yavaş. uzun zamandan beri geleceğe dair bir plan yapmadığımı farkettim şimdi. herhangi bir hedef koymadım önüme. ya da bahsettiğim durum plan yapmama dahi izin vermedi. içinde bulunduğum günü düşündüm, yarının farkında bile değilmişim. teşekkür ediyorum.

@ensar

aileme bu meseleyi açma konusunu, @egotm paragrafında irdelemiştim. belki ailemden birine değil ama başka bir yakınıma bu meseleyi açacağım. bugüne kadar harcadığım para hep aklımda. aslında bundan sonra çok daha fazla çalışarak, işimde ilerleyerek, kariyer basamaklarını daha hızlı çıkmaya çalışarak bu açığımı kapatabilirim değil mi? bunu fırsata dahi çevirebilirim. inan bu yazıyı yazarken, aklımda hep o gün vardı. buraya "arkadaşlar kurtuldum" başlığını yazdığım gün. umarım o gün yakındır. hatta yakın değil, bugündür, su andır. insan böyle durumlara düşünce bazen tek problemi olan kendisiymiş gibi düşünebiliyor. benden kötüsü olamaz diyor çaresizlikten. eski kız arkadaşıma biraz açmıştım bu konuyu. o da bana aynen, senin gibi "başkalarının senden daha büyük problemleri var, ve aşabiliyorlar, bu ne ki!" demişti. zamanla aklımdan uçmuş gitmiş bu. daha felaket bir durum tahayyül ederek şükür edebilmeliyim. teşekkür ediyorum. umarım içmeye gelirim bir gün çayını.

@chaud

bahsettiğin şeyleri denedim bir ara. beni 4 ay uazaklaştırdı. gerçek hayattaki arkadaşlarımla betsson dan sanal parayla oynuyordum. ama bu öyle garip bir şey ki hiç ummadığın anda her şey çok güzel güzel giderken bir anda zihnine saplanıyor ve o sese uyup dedim ya gözün dönmüş gibi tekrar başlıyorsun. en iyisi sanal da olsa bulaşmamak diye düşünüyorum. çünkü iyi oynadığını düşünmeye başlıyorsun, neden gerçeğini oynayıp para kazanmayayım diyorsun sonra. betsson un "sorumlu oyun" adında güzel bir uygulaması var, istediğin zaman hesabını 6 aylığına kapattırabiliyorsun. 2 ay önce kapattırdım. geçtiğimiz günlerde ne yaptıysam ettiysem tekrar kabul etmediler beni. 6 ay dolmadan kesinlikle açamayız dediler.ne güzel bir uygulama. umarım tüm siteler bu uygulamaya geçerler. başka sitelerden de kapattırmıştım hesabımı ama tekrar açtılar hiç itiraz etmeden. sahip olduğum kredi kartlarımdan biri süresi dolunca iptal oldu ve bir daha da göndermediler. iyi ki de göndermediler. kaldı 2 kredi kartım. bunlardan da yüksek limitli olanı maaşı alır almaz biraz da borç alarak iptal ettireceğim. modem yakma meselesine gelince. 2 senedir oturduğum evlere internet bağlatmamıştım sırf bu yüzden. ama o zaman da internet cafeler konusunda yapabileceğim bir şey olmuyor. evden mümkün olduğunca uzak durmak ve kendimle başbaşa kalmamanın da faydası olduğunu düşünüyorum. teşekkür ediyorum sana da.

@karapolisnas

ailemin bu konuya çözüm bulması meselesinden yukarılarda bahsetmiştim. ağabey meselesine hiç girme, benden beter o:) güldüğüme bakma, içim kan ağlıyor. trajikomik.. profesyonel yardım cazip geliyor bana. internetten biraz araştırdım. sırf bu sanal kumarla ilgilenen psikiyatrlar varmış. sadece ben değilmişim yani. ülkenin kanayan bir yarası olmuş bu mesele. uğraş konusunda tavsiyelerini alabilirim. teşekkür ediyorum ilgin için.

@sethi

ben de buna şükrediyorum. çoluk çocukluyken böyle bir şey yapmadığıma. yukarılarda da bahsettim aynı şeyleri benim büyüklerim de yaşadı. ben ders alacağıma, belki de onlara daha fazla yardımcı olurum düşüncesiyle büyük paralar kazanmak amacıyla kumara başlamış ta olabilirim.(dehşetengiz bir düşünce, aldırmayın).bir kere daha kendim ve ailem dışından birilerinin yardımıyla bunu atlatmaya çalışacağım. olmazsa aileme açmayı düşünüyorum. aslında ailemin de bu yükün altından kalkacak durumları yok şimdilik. bizim her ay gönderdiğimiz parayla geçiniyorlar. şimdi ben bunu aileme açsam, ellerinden de bir şey gelmese daha da kahrolmazlar mı? biliyorum onlar da gidip tefeciden para bulup bu işi halletmeye çalışacaklar. girdap daha da büyür gibime geliyor. ben daha gencim ve ölmedim. söz veriyorum: 2 sene içinde borçsuz harçsız, isterse yine hiç bir şeyim olmasın ama huzurlu olacağım. hepiniz çok güzel şeyler yazıyorsunuz. şu ana kadar duyduğum en parlak fikirlerden biri bu: kendimi bir yardım kuruluşuna adamak. daha kötüsünü görüp belki kendi durumumla karşılaştırma yaparsam en azından karamsarlığımı yenebilirim. hissedip yardım etmenin huzuru belki temizler içimdeki kiri. çok sağol "sethi", çok sağol..

@actionary

daha kötüsü bu işte. bu işi sürdürüp, borçları ödeyemecek hale gelip hapse düşmek. bunu pek aklıma getirmemiştim ya da getirmek istememiş te olabilirim. işte o zaman gerçekten kaybedilmiş yıllar olur benim için. ama olmayacak bu kesinlikle. kalkacağım bu işin altından. ne güzel demişsin "yaşamasını bilene hayatın her anı en güzel yılların bir parçası. yaşamasını bilene ama" diye. belki de yaşamışımdır o yılları. ama bu illet üstüne bir sis perdesi gibi çöküp görünmez eylemiştir..profesyonel yardımı düşünüyorum. en kısa zamanda bağlantılarını kuracağım. teşekkürler..

@orange coffee

merak etme, bu gibi şeyler hiç çözüm olmadı. dedim ya bir şekilde üstesinden geliyorum o haldeyken. ne kötü bir ruh halidir o. yine de teşekkürler tavsiyen için. şifreyi önce zihnime koymalıyım. sigara gibi birşey bu. gerçekten kötü alışkanlık. bazen şunu düşünüp kendi kendime çok gülerim. hani birini övmek için derler ya" içkisi, kumarı, sigarası, karı kız ayağı yoktur". lan bende bunların hepsi kısmen de olsa var:)

o kadar kötü müyüm ben arkadaşlar, siz söyleyin?



şimdi,bu yazının tümünü baştan sona gözden geçirdim de, yazının başındaki karamsarlığın sonlara doğru yavaş yavaş kaybolduğunu farkettim. umarım bu iyiye işarettir. hepinizin yazdıkları üzerinde tek tek düşündüm ve cevap vermeye çalıştım arkadaşlar. iyi ki yazdım buraya. hepinize tekrardan tek tek teşekkür ediyorum. fırsat bulduğumda, hayatımdaki değişiklikleri ara ara yazacağım buraya..


şimdi sıra osmanoglu nda

Allah yardımcın olsun, kurtulman dileğiyle.

gelişmelerden haberdar et, ve öneri olarak mesela son maaşından kumara giden bölümü 'osmanoğlu las vegas'ı terk ediyor zirvesi' kapsamında çılgın atmamıza ayırabilirsin:)

not: şakaydı, kızmazsın umarım.

rica ederim. ufacık, tefecik bir yardımım dokunduysa ne mutlu bana.
en kısa zamanda güzel haberlerini bekliyoruz.

13 yaşında sigaraya başladım, 26 yaşımda bıraktım, bıraktığım zaman günde 3 paket camel içiyordum. artık gece yattığım zaman sırtım ağrıyordu, akciğerler iflas edecekti neredeyse. hiç bir şeye para harcamazdım, giyime kuşama filan, sigara için para biriktirirdim. nasıl bıraktım?

bir gün evde mangal partisi yaptı annemler, en yakın arkadaşlarım geldi. hepsinin huzurunda; bir daha içersem orospu evladının önde gideni olayım, benimde suratıma şerefsiz diye diye tükürün dedim. sürekli göz önünde o insanlar olduğu için içemedim, çünkü biliyorum ilk balgamı abim yapıştıracak, arkadaşlarım orospu çocuğu diyecek. bırakalı 5 yıl oluyor, keşke daha önce bunu söyleseydim dedim.

bence kimliğinizi açığa vurun, arkadaş ortamınızda, ailenizde, hatta sözlüte. ki sürekli göz altında olduğunuzu bilin. bu baskı bir süre sonra meyvesini verecektir. şu an ben osmanoğlu' na ulaşmak istemem ulaşamam, veya bu başlıkta yazan herhangi bir kişi, ama bir galahad veya alchemistt veya efruz' a ulaşılabilir. kendinizi denetim aldına aldırmanız gerekiyor.

umarım yakın zamanda bu illetten kurtulursunuz.

"hani birini övmek için derler ya" içkisi, kumarı, sigarası, karı kız ayağı yoktur". lan bende bunların hepsi kısmen de olsa var:)

o kadar kötü müyüm ben arkadaşlar, siz söyleyin?"

demişsin de bence bu laf zaten geyikten öte bir şey değil. alkolü normal aldığın sürece, hanfendilere takılmanın cılkını çıkarmadığın sürece, normal bir sigara içicisi olarak takıldığın sürece problem yok ama kumar oynarsan bunun gerisi hep geliyor ve batıyorsun. şimdi düşünsem bunların üçü olan ama kumarı olmayan 100 tane arkadaşımı sayabilirim. sen kendini kurtarabilecek bir durumdasın ama biraz daha buna devam edersen yazık olacak. ya abi diyorsun ki bu kadar yılımı kumara harcadım , e kardeşim sen kafadan 20 sene boyunca bir şey olabilmek için üniversiteyi bitirdin, okudun. bu 20 sene heba olmuyor mu? o 20 sene boyunca eğitimine geleceğine yapılan yatırım heba olmuyor mu?

benim aklıma bunun çözümüne yardımcı olmak için yazmak geldi. evet yaz arkadaşım aklına ne geliyorsa ellerin çürüyene kadar yaz. uğraşamam dersen internette bir blog aç oraya yaz. şu ekşi duyuru tayfası da gelir blog'a yazdıklarına yorum yapar. şuraya yazdığının en azından yarısı etkisini yapar içinden çıkar şeyler. hem sonradan belki kitap haline bile getirir bunu pozitif yöne çevirebilirsin. he ama yazdıkça kazandıklarımı hatırlar gene coşarım diyorsan salla gitsin yazmayıver.

madem bu illet yüzünden işinde ilerleyemedin ver kendini işine. kumara bağlı olacağına işine bağlı ol. hem bu şekilde biriken borçlarını da halledebilirsin.

ayrıca ben senin yerinde olsam evdeki bilgisayarı da birine verirdim bir süreliğine. hatta kendimi eve bile kitlettirirdim. ben eşşşek kadar adam oldum hala final zamanları anneme bilgisayarın kablosunu saklattırıyorum ders çalışayım diye hehe.

bir de şu var. hayatının sahibi kim ya da ne? şu anda sen değilsin maalesef. kendini, kendi kontrolünü ele geçirebileceğinden bahisle motive edebilirsin.

ha bu arada feysbukta texas poker'i bırakmamı sağladın teşekkür ederim: ) fark ettim ki yok arkadaş bunun sanalı bile tehlikeli.

sizi mıknatıs gibi çekip, tüm enerjinizi üzerine çekecek çok kuvvetli bir ilgi alanı lazım.
bu karşı cins olabilir mesela. birine deli gibi aşık olabilirsiniz ya da o size...
ya da bir sanat dalına falan kendinizi adayabilirsiniz.
öyle bir şey olsun ki, kumarın ne kadar gereksiz olduğunu görün.
hem bırakın, hem ders alın.

bedensel bir bağımlılık değil bu (eroin vb..), zihinsel bir şey..
bu yüzden ancak zihinde biter.
hayatınızı başka bir şeyle anlamlandırın.

şu da olabilir:
birkaç hafta mezarlığa gidin. cenaze yıkanan bölüme.
sevdiklerini kaybeden insanların acılarına şahit olun.
cenaze mezarında götürülürken eşlik edin. kalabalık ayrıldıktan sonra oradan ayrılmayın.

sonra kumar başında geçirdiğiniz zamanları düşünün.

böyle yaptıktan sonra kumara devam ederken aklınızda bu sahneler dalgalanır ve kumardan tiksinirsiniz.(diye düşünüyorum)

herkes çok güzel şeyler yazmış. bu dayanışma ruhu beni çok mutlu etti. umarım sen de buna duyarsız kalmaz, iradeni demirden avuçlarının içine alırsın osmanoğlu. çünkü görüyorum ki çok güçlüsün. kendine söz geçirmekte bir problemin yok. çünkü sana kimse söz geçiremiyor kendinden başka. sen de bunun gayet farkındasın. eğer başkaları sana söz geçirebiliyor olsaydı abinlerin durumundan ders alırdın, çok sevdiğin o kişiyi kırmaz,dinler, hayatından çıkıp gitmesine izin vermezdin.bu nedenle çok güçlüsün işte. sadece çok iyi bir sebebe ve "aydınlanmaya" ihtiyacın var.

tahminim, uzun zamandır güzel bir tatil bile yapmadın. sırf bilgisayardan uzak olmamak için.
bu nedenle, bilgisayardan, telefondan, bakkaldan bile uzak bir yere tatile git mümkünse. 10 -15 gün kal. döndüğünde binalar üstüne üstüne gelecek, kendini sokağa atmak isteyeceksin, bilgisayarın sesini bile duymak istemeyeceksin.
bana öyle olmuştu.

geçmiş olsun. ilacın şu abide olabilir: (bkz: kultegin ogel)

öncelikle feedback için teşekkür ederim. şimdi o soruları sorarken öncelikle size eziyet peşinde olmadığımı, sadece aradan bir şeyler yakalayıp yakalayamayacağımı görebilmek için sorduğumu belirtmek isterim. benim görebildiğim kadarıyla sizin için hızlı bir şekilde para kazanabilme hevesi daha ön planda. kumar eylemi yerine hızlı para kazandıran başka bir yolu bulsanız kafanız oraya da gider izlenimine vardım. kumarın farkı ise kendinizi bu konuda bilgili görmeniz.

hızlı para kazanabilme konusunda ise diyeceğim, haklısınız birçok kişi alelade meslekler ise düşük kar marjının olduğu işlerle uğraşırken bazı insanlar da kumar oynayarak hemen para kazanabiliyor. ama madalyonun öteki yüzü de var. bir kerede 350.000 dolar kaybeden profesyonelleri görmüşsünüzdür. daha fazlasını kaybeden insanlar da var bilmediğimiz. yani diyeceğim, kumarda her çıkışın bir inişi oluyor. ancak kendi işinizde çok aşırı bir durum olmadığı sürece kendi kariyerinizde böyle düşüşler yaşamazsınız.

peki ama hangi hobiyi kazanırım demişsiniz. bence kumar oynamak istediğinizde bilgisayar oyunu oynayabilirsiniz. emin olun fiziksel bağımlılıkları bile kesebiliyor bilgisayar oyunları. bırakması da nispeten daha kolay, sıkılınca bırakıyorsunuz. ama elbette gidip de poker fln oynamayın, mesela bilgisayarda football manager isimli oyunlarla vakit uçup gider, futbola da ilginiz varmış hem. ya da evinize alacağınız bir konsol ile arkadaşlarınızla beraber biralarınızı içerken futbol oyunlarından oynayabilirsiniz.

bahsettiginiz kadar agir olmasa da ilkokuldan universiteye kadar birlikte okudugum arkada$im da kumar oynardi. ya$adiklarinizin bir kismini o da ya$adi. dayak ve terapi demi$siniz. dayak pek i$e yaramadi, ciddi manada sinir stres oldugumuz bir anda tekme tokat daldik, i-ih olmadi. terapi gibi cozum onerilerini du$unmedi bile, zorladik ve cok dil doktuk ama istemedi. cozum olur diye ailesine haber verdik zira babasindan cekinen biriydi ama fayda etmedi. parasina, kredi kartina el koyduk ama bankayla goru$up tekrar kart cikartiyordu. hep bi yolunu buldu ve oynadi. parasi bitince ve bizden alamayinca ordan burdan borc aldi, ba$ini belaya sokacak dereceye kadar da geldi. en son care ailesi okudugumuz $ehire yerle$ip onu da yanlarina aldi. biraz toparlar gibi oldu, hayatinin ilk baba dayagini da bu surecte arkada$larinin yaninda yedi. sonrasinda oynamayi birakti. son olaylar onuruna dokundugundandir belki, bilemiyorum.

bence ailenize anlatin, bunun bir bagimlilik oldugunu anlayip size yardimci olmaya cali$acaklardir. ama oncesinde gercekten birakmak isteyin. sizi kumara cekecek $eylerden uzak durun. internette oynuyorsaniz ilk adimi atin, internet baglantinizi kapattirin. birakacaginiz konusunda kendinize inanin derim, gerisi yalan.

geçmiş olsun (çünkü bu bir hastalık bence) ve doktor değilim bir doktora başvurun diyerek başlıyorum.

doktor derken psikolog gibi.

kumar bagımlılığı bir davranış bozukluğudur. hem biyolojik, hem sosyal hem de davranışsal ayakları olan bir illettir. bunları da kendini kandırarak, arkadaşlarından destek bularak filan yenebileceğini sanmıyorum, başarırsan helal olsun, çok sevinirim tanımasam etmesem de...

hakkaten yardım al birilerinden, konusunda uzman olan birilerinden. benim internette bir aramayla bulabildiğim ahmet çelikkol isimli bir doktor. başkaları da vardır eminim. umarim kendi yolunu bulursun...

rica ederim.
insan değil miyiz, sıkıntılarımızın sebepleri farklı olsa da sonuçları birbirine benziyor hep.

bir de eklemede bulunmak isterim:

1. yalnız değilsin,
2. çaresiz değilsin,
3. kendine asla acımamalısın.

bu üçünü bildikten sonra, bir de profesyonel yardım, oooh! şahane bırakırsın o illeti.

herkesin cevabını okumadım, herkes elindne geldigince yardımcı olmustur muhakkak ama benim tavsiyem bu tutkunu başka bir tutkuya kanalize ederek yenmen. ben kötü bir alıskanlık kazandıgım zaman farklı bir tutku bularak onu yenebiliyorum. bilmiyorum belki herkes böyledir. herşeyden önce yazdıklarında bunun senin için bir "bağımlılık" yarattıgını ve heyecan verdigi için sürekli devam ettigini (paranın cok da önemli olmadıgını) sezdim. o zaman kendine yeni bir şey bul.. nedir bu? oyun.. bu dediğim şaka gibi gelmesin, bir oyuna bağımlılık kazanırsan başka hiç bir şeyle ilgilenemeyecek duruma gelebiliyorsun. bu da pek iyi bir şey değil ama en azından sana daha fazla zevk verecek, para kaybettirmeyecek ve canını sıkmayacak bir şey. internet üzerinden oynanan oyunları bul, yükle bilgisayarına, arkadaşlarınla ya da internetten tanışacağın kişilerle her akşam belli saatlerde o oyunu oyna. bu oyun bir strateji oyunu olabilir, rpg olabilir, web tabanlı başka herhangi bir şey de olabilir. ekşi duyuruda da oyun şeklinde aratırsan bir sürü başlığa ulaşabilirsin. satın al ya da indir hepsini dene, en beğendiğin oyunla devam et. umuyorumki sana kumardan daha fazla zevk verecek bir oyun bulabilirsin.

belki bu sorununu yakınlarından kimseye anlatmadan bu şekilde de yenebilirsin.

Sakın dalga geçtiğimi düşünme.Bir önerim daha var.Freud yöntemlerinden birisi. İyileşme sürecinde hipnoz belki yardım edebilir ama nerede nasıl yapılır en iyisi kimdir işe yarar mı fikrim yok.Demin belgesel kanallarından birinde izledim adamı hipnotize ederek zayıflatmışlar.

nasılsın osmanoğlu ?

sevgili arkadasimiz ( nasil hitap edecegimi bilemedim)
sanirim artik buraya bakmiyorsun ya da bakiyorsundur ve belki kayda deger bir gelisme yoktur bilemiyorum ama olsun belki okursun diye aklima gelen 2 seyi yazmak istedim.
1. bu mevzularda profosyonel bir yardim almak istersen, yasadigin sehri yazarsan sana iyi birini arayalim, hatta tanidik bulup ucrette indirim yollarini da kovalariz.
2. yazdigin ote taraf, allah inancindan yola cikarak bu satirlara curet edecegim. simdi subat tatilinde kibris'a gittim ve hayatimda ilk kez kumar oynadim. o zamana kadar insanlara hep soole derdim ' hic kumar oynamadim, oynarsam da o anlik heyecani yasamak icin servetimi harcayabilirim' bir kere bu duyguyu yasarsam - ki buna bayilacagimi biliyordum- bir daha birakamamaktan korktugum icin hic baslamadim. sonra iste kumarhaneye girince basladi guzide'nin kendisiyle imtihani ama o sirada bu kaygiyi tasimadan ilk kez sirke gitmis cocuk gibi girdim iceri. makinelerin gurultusu isiklar hakket bir sirk gibiydi ortam.. neyse uzatmayalim. sonra arkadasimiz rulet oynuyordu, canli masa degil de kompiterli donen rulet masasinda. koyduk 20 ytl yi yuttu makina verdi krediyi. biz manitimlen oynuyoruz ortak. bi o seciyo rakamlari bi ben. ufff uzattim hikayeyi yine, neyse 2 kez 2li secip tutturdum ve bitmek uzere olan 20 ytl miz 40 ytl oldu ve gozgoze geldik manitcigimlen ve masadan kalktik. koydugumuz 20 ytl mizi cebe atip kalan 20 ytl ile bi kase jeton aldik. ben bi avuc jeton alip kollu makinalara oturdum. baymistim prosedurden ve tam jetonlarimi bitirip kalkicakken koydugumun 5 kati kadar bi sey verdi. kalktim ama. iste sonra rulet masasindaki arkadasimizin yanina gittim o eksi 50 deydi o sirada. kollu makinalardaki hikaye yeniden tekrarlandi ve ben kazandikca kazandim jetonlardan. 2 saat falan gecirmistik ve artik gitmek istiyordum/k. sonra azimle kazandirmayan bi makina bulduk ve jetonlarin hepsini zorla bitirdik.
simdi bu gereksiz animi uzun uzun yazdim. suraya bagliycam. yillarca urkup sonrasinda da kazandigim halde kumarin bana neden heyecan vermedigini sorguladim ve cevabimi buldum. kumarhanenin parasini yememek, iste sihirli kavram buydu. kazanilmamis, ugruna ugrasmadigim, emek harcamadigim bi para bu ve senin durumunda nice insanin acisi var o jetonlarda. yiyemedik abi, yedigimiz tek sey aksam yemegi oldu orda. diyecegim su ki; madem allaha inaniyorsun ve o nedenle hala nefes aliyorsun, o zaman kumardan gelecek parayi nasil kabulleniyorsun? haa senin ondan istedigin parasi degil belki, su an hastasi oldugun sey sana verdigi heyecan. sayet tek cevabin verdigi heyecansa sen de baska adrenalin arttirma yollarini dene. bagimlilik yaratir bu hormon evet, o zaman sen de baska seylerle sagla o heyecani. ne bileyim bungee jumping falan gibi seyler. ( onerimde ciddiyim) son olarak sadece heyecanina vurgunsan, kumardaki para kavramina nasil yaklasiyorsun? kaybettiklerinin bedelini evet sen simdilik bedeli agir da olsa hala odeyebiliyorsun ama ya kazaninca aldiklarin? ben ona kisaca kul hakki diyip mesajimi bitirmek isterim.
anlatmak istediklerimi anlatabildim mi bilmiyorum, yorgunum biraz, umarim kendimi ifade edebilmisimdir.
cok kolay gelsin.
not: 1 no'lu cumlelerimdeki soruyu dikkate alman umidiyle.
pcf

uzun bir aradan sonra herkese tekrar merhaba,
nerdeyse 3 aydır buraya birşey yazmadım.
daha doğrusu yazmaya yüzüm olmadı. çünkü yazdıktan sonraki 1 ay içerisinde aynı hatayı tekrar yaptım..

geçen ay, nasıl olsa kaybedeceğim birşey yok düşüncesiyle bir bankaya kredi için başvurdum (hali hazırda ödediğim 2 kredi borcu varken). neyse ki olumlu sonuç aldım.
kredi kartlarımın sayısını bire düşürdüm. ve oyun oynadığım sitelerde sağa sola bilerek küfredip, hile yapıyormuş gibi tavırlarda bulunarak ömür boyu yasak yedim.

şimdi gelirimin yarısı kadar kredi ödüyorum, bir sene daha kendimi sıkacam ama içimde bir huzur var. canımın istediği şeyi giyebiliyor, istediğim şeyi yiyebiliyorum çekinmeden. hatta geçenlerde tatile bile gittim. buna rağmen cebimde halen yetecek kadar paranın olması baya garip geldi bana. ya bu kalan para bereketli, ya da ben dünyaları vermişim oraya:)


her neyse, buraya birşeyler yazıp bana yardımcı olmaya çalışan, ya da yazmamış olsa dahi kalbinden benim için iyi şeyler dileyen herkese tekrar teşekkür ediyorum..o günleri tekrar yaşamayacağımdan eminim.

sağlıcakla kalın..

arasıra bakıp senden haber var mı diye kontrol ediyordum: ) inan sevindim bunları okuduğuma. böyle devam edersen hiçbir sorun yok. kolay gelsin osmanoğlu: )

helal olsun, tebrikler gerçekten, inşallah bu iraden devamlı olur.

Su sayfanin ciktisini alip bahis oynamaya ozenen (ama oyle 2-3 liralik iddaa falan degil, buyuk bahislerden bahsediyorum) coluk cocuga okutmak lazim. Gercekten cok etkilendim. Umarim daha iyi haberlerinizi de okuruz bu basliktan.. Ara sira ben de takip edecegim.

Iyiye gidiyor olusunuz ayrica mutlu etti beni. Daha da iyi gunler gelecektir umarim. ;)

walla o küçük bahisler de büyüklere yol açıyor.İddiaya her hafta 500er lira yatıran adam biliyorum.Kazanması ancak gelmiş geçmiş kayıplarının birazını kapatıyor.

şu konuşulanları aynen alıp bir film senaryosu yapabiliriz..
duyurunun altındaki her lafı tek tek film senaryosu okur gibi okudum. bir ara umutsuzluğa kapıldım yapamayacak mı diye..

ama mutlu sona doğru gidiyor olarak görünüyor o en son yazdığın şeyle.. sen en başta, kafanda bu illetten kurtulmak istediğine kendini inandırdığın için başarılı oldun. sonrasında toplum ve sosyal ortamındaki statün geldi... çevreni kaybetme korkusu...

kimisi riskli de olsa bu illetten kurtulmak için bir çok hamle yapmışsın...
ve başarılı olmuşsun kimi hamlen riskli olsa bile..

etkileyici bir geri dönüş yapıyorsunuz hayata.. tamamen dönene ve o şekilde devam ettirmeyi garanti ettirene kadar mücadeleye devam!

@Osmanoğlu: Acaba son durumun nedir? Bir profesyonel olarak seni özellikle senle benzer sorunla tecrübesi olan başka birilerine yönlendirebilirim.

Nedir son durum ben de merak ediyorum cunku aynı durum bende de mevcut inşallah kurulmuştur

5 yıl sonra merhaba. soranlar olmuş son durumlar nedir diye. maalesef sizlere iyi haberler veremiyorum. 5 sene önce yazdıklarıma bakıyorum da gülümsüyorum. iyi günlerimmiş benim o günler. 17000 TL borcum var demişim o zamanlar. keşke şimdi o kadar olsa. şimdi hesapladım şu geçen 5 sene içerisinde 90000TL odeme yapmışım. hala da 80000TL borcum var. anlayacağınız borcum 5 kat daha fazlalaşmış. devam ediyor mu? evet!. kaç kere yemin ettim bunun üzerine olmuyor. ilaç bile kullandım olmuyor. en fazla 2 ay dayanabildim.
bakalım sonu nereye varacak? yaş oldu 35 nerdeyse(görüntü 45). bu işlerden kendinizi ve tanıdıklarınızı uzak tutun. sen nasıl bir adammışsın demeyin, kınamayın. sevgiyle kalın.

keşke 2008'de söyleseymişiz bunu ama; keşke kumar yerine paraşütle atlama, bungee jumping vb. bir şeylere sarsaymışın. bu gibi heyecanlar kumar heyecanının ötesine geçseydi, kumarı unutabilirmişsin.

ya da yarışma gibi bir şeye, yarı profesyonel go-kart tarzı bir şey mesela.

bu sabah başladım başından sonuna okudum ama son yazı mutlu sonla bitmedi.

bana yazar mısınız lütfen, çözüm önerilerim var. [email protected]

geçmiş olsun.
çözüm, bağımlılıkla çalışan terapist.

hala mı?

yazıyı okudum kuponum yattı. bu bi işaret belki de. sıkıntılı bi durum osmanoğlu. geçmiş olsun.

hocam bence kesinlikle profesyonel yardim almalisin. artik hastaneye mi yatarsin naparsin bilmiyorum. ama gerekiyorsa oraya kadar yolu var yani.

profesyonel olmadigim halde soyle bir tavsiye verebilirim, (belki kotu bir tavsiyedir ama yine de yazayim) civi civiyi soker misali, yine pek faydasi olmayan, hatta belki zararli olsa da senin durumuna kiyasla daha az zararli olan baska bir ugras bul. benim aklima video oyunlar geliyor. xbox, playstation falan. sevdigin bir kac oyunla basla, vaktini bu kumarla harcayacagina, o oyunlarla harca, bu oyunlardan kumara vakit kalmasin hesabi yani. yasin video oyunlari icin hala musait nasil olsa.

Allah yardımcın olsun. Sende zaten bahsetmişsin giden yıllar olmasa paranın önemi yok. Herkes hayatta hatalar yapabilir. Son durum ne bilmiyorum ama her zaman sana dua edecem kardeşim.bu yazıyı okuduğum zaman keşke param olsada bütün borçlarını ödesem dedim. Acaba sana yakın bir hayat yaşadığımdan mıdır, yoksa paramın olmayışından mı bilmiyorum. Her daim sana dua etmekten başka bir şey gelmiyor elimden. Allaha emanet.

Kumar bağımlılığı temel dinamikleri açısından diğer bağımlılıklardan örneğin bir kokain bağımlılığından farkı yoktur. Kumar bağımlılığı bir davranış bağımlılığıdır ve bütün bağımlılıklar gibi kumar bağımlılığı da bir beyin hastalığıdır. Arada sırada iddia loto gibi kumar oynayan birinin kumar oynama davranışı ile kumar bağımlılığı birbirinden farklı kavramlardır.
Kumar bağımlılığının ahlak yoksunluğu, kişisel zaaf ile bir ilgisi yoktur. Yukarıda da belirtiğim gibi kumar bağımlısı bireyin beyin kimyasal yapısında dengesiz oluşmuştur.
Kumar bağımlılığının Obsesif Kompulsif Bozukluk ile de ilgisi vardır. Kumar oyunu ile ilgili bilişsel çarpıtmalar ve sanrılar bağımlılığın gelişiminde ve sürdürülmesinde etkilidir.
Tedavisinde bütüncül yaklaşım esas alınmalıdır.
Yardım için bana yazabilirsiniz
[email protected]

Hocam bu konularda uzman birisi değilim, yanlış yönlendirmek istemem ama, bir kaç öneri yazayım:

* Siz de yanlışınızın farkındasınız. Bu güzel bir olay.

* Bu tarz alışkanlıkları (kumar, sigara vs.) bırakmak kolay değil. Ama 100 kere deneyip, başaramasanız 101. yi deneyeceksiniz. 101. de bırakacaksınız belki.

* Kumardan daha çok kumara giden yolları engelleyin. Kredi kartlarınızı iptal edin. Sitelerdeki üyeliklerinizi iptal edin. Gerekirse evdeki interneti, telefonunuzdaki interneti bile iptal edin. Kredi kartı almayı tekrar kafaya taktığınızda, birilerinin yanına gidin. Bu düşünceyi kafadan atın veya kendinizi spora verin. Yaşam sitilinizi değiştirmeden, bu işi aşmak zor.

* Başarısız olursanız, daha da hırslanıp yeniden deneyin. "Ben yanlış yapıyorum" dediğiniz müddetçe ümit var. Allah yardımcınız olsun.


.

ailene söyle, arkadaşlarına da anlat. hiçkimsenin bilmemesi bunu devam ettirmeni kolaylaştırıyo. ama yalan söylemeye meyilli biriysen o da sökmeyebilir.

nerdeyse daha bebeliğimizden beri beraber olduğumuz bir arkadaşım var. lise bitmesine yakın işe mişe girdi eli para görmeye başladığında sardı senin işlere. öğrendiğimde epey azarladım, çünkü öğrendiğimde ödenmesi zor bir meblağ olmamasına rağmen bayağı girmişti. neyse 1 sene falan sırf buna çalışıp ödedi, tam düze çıktı yine başlamış; ama konusunu açınca kıvırıyodu oynamıyorum; bir defasında dövmek sayılmaz ama patakladım hafif. yok yine, nabıyon diyom abi para lazım yine işte mevzuları biliyosun falan diyo. ana bacı karıştırmadan sövdüğüm oldu, yok. ilk başlarda sözüne inanıp birkaç bin lira para vermiştim, borcunu kapatsın da bir daha oynamasın diye, yok yine bir müddet geçti devam, benim parayı falan da unuttum zaten. ilişkimi kesmedim ama uğraşmıyorum baktım olmuyo, sadece laf sokarım arada o kadar. ama bu arkadaşımın zaten bir türlü beceremediği, bir yere bağlayamadığı bir hayatı var, kumardaki amacı köşeyi dönmek, ufak çaplı bir iş kurmak. bir de başında yaşıt olmamıza rağmen "abi"lik edebilcek kimse yok. annesi babası ayrıldıktan sonra evlendiler ve bu çocukla da ilgilenmediler. hani senin hayatın daha farklı ve kumarın/kendini engelleyememenin işlevi sende farklıdır diye diyorum.

velhasılıkelam, bu arkadaşı ümidini kırmak için anlatmadım. yalan söyleyip kıvırcaksan sözler verip tutmucaksan demin yazdığım "kimsenin bilmiyo olması bunu sürdürmeni kolaylaştırıyo" kısmı geçerli değil.

Kardeşim s.a.
10 Yılı aşkındır kumarın içindeyim geçtiğin süreçlerin içinden geçtim ve hala aynı durumdayım.Seninle konuşmak kumarı bırakma arefesinde bana iyi gelecektir.Umarım uzaklaşmışsındır ve deneyiminden yararlanırım uzaklaşmamışsan da bir şans da bu kardeşinle samimi bir dayanışmayla olsun.İnan ben de bu uzun yılların yıpranmışlığı sıkışmışlığı içerisindeyim gel bi muhabbet edelim.
[email protected]

Değerli dostlar kumardan uzaklaşmak için benzer sıkıntıları yaşayan insanlar olarak, kişisel deneyimlerimizi paylaşmak üzere bir facebook grubu kurdum.Fake hesaplarla da olsa buyrun gelin dertleşelim birbirimizi motive edelim.
www.facebook.com
kumardan kurtulmak için dayanışma isimli

Kardeşim s.a.
10 Yılı aşkındır kumarın içindeyim geçtiğin süreçlerin içinden geçtim ve hala aynı durumdayım.Seninle konuşmak kumarı bırakma arefesinde bana iyi gelecektir.Umarım uzaklaşmışsındır ve deneyiminden yararlanırım uzaklaşmamışsan da bir şans da bu kardeşinle samimi bir dayanışmayla olsun.İnan ben de bu uzun yılların yıpranmışlığı sıkışmışlığı içerisindeyim gel bi muhabbet edelim.
[email protected]

Not:Bu güne kadar mail adresime facebook grubuna yaklaşık 10 arkadaş mesaj attı.İçlerinde sadece bir tanesi gelip hikayesini paylaşıp ben artık kumarı bıraktım dedi ve birlikte sohbet ederek anı defteri gibi yazmaya devam ediyoruz.Kalan arkadaşların 1 kişi hariç tamamı mail adresine mesaj yazıp bir daha ne geri dönüş yapıyor ne de yazdığım mesajlara yanıt veriyor.Herşey bizde başlar bizde biter.Eğer samimiyetsizce bir hap gibi çözüm arayan varsa boşuna hiç kendini yormayıp kumara tam gaz devam etsin.Cebinde beş kuruş kalmayınca gelip bu forumu okumak,mastürbasyon yapmanın bir türü.Tüm patolojik kumarbazlarda şöyle bir fantazi var en büyük acılar kayıplar bende arkadaş gel, gel vatandaş.Samimiyetle benim yardıma ihtiyacım var bırakacağım kumarı,dertleşmek kendimi ifade etmek istiyorum diyen buyursun gelsin.Lütfen kendinizi kandırmayın.

kurmadankurtulmak.blogspot.com

Facebook gönderilerimizi daha rahat okumak için....

Sorununu çok iyi anlıyorum!
Şunu hiç bir zaman unutma hayat boşluklar ile doludur ve o boşluğunu bulduğu an seni affetmez.dalından kopmuş bir yaprak gibi rüzgar seni nereye savurur ise oraya sürüklenirsin.çok fazla yorumları okudum ve yazmak istedim.
Vücüdunun üzerinde taşıdıgın bir kafan var ve düşünebiliyorsun bu illet uyuşturucuda olabilir kumarda olabilir ikisi de aynı benim gözümd3 .hayatında bir şeyi en iyi şekilde anlamanın tek yolu yaşamaktır.sorun yok yaşamışsın bulaşmişsın Fakat şunu düsün buna başlamayı sen sectin nedeni ne olursa olsun .bundan vazgececek olanda sensin herkes herseyi konusur fakat uygulayacak olan sensin .kendine güvenini ve saygını kaybetmişsin.ve bunları yazarken yaşamış birisi olarak yazıyorum.20 yıl kumarın her türlüsünü oynadım yarım milyon liralar kazandım kaybettim.uyusturucuya 20 yaşında başladım 10 yıl esrr iciyirdum bir sigara gibi.fakat kimseden bir yardım almadan hepsini terk ettim .kendini fazla üzme aslan parçası ömur 30 milyar ile kaybedilmez ömür paha biçilmeyecek kadar değerli.kazanma duygusunu at kafandan bu yolda zengin olabilecegin dusuncesini at kafandan .şimdi benim yurt disinda kumarhanem var fakat oynamıyorum .sadece oynatıyorun.keşke hiç kimse oynamasa .kumar kaybettiğinde seni üzecek meblalar ile oynanmaz .keyif olarak başlar sonra hayatında vazgecilmezin olur .ama dedigim gbi kurtulmak senin elinde .ilerde insallah bir kumarhanen olur ve sen oynamıyor olursun işte o zaman kaybettiklerini ve kazandiklarini ozaman daha net anlarsın .omrune omur katacak o kadar aktivige varki kendini onlara yönlendir kaldır kafanı sokaga cık sana mum olacak hersey ile ilgilen .şimdi kendine iyi bak kal saglicakla

son cevaplananlarda görünce girdim ama son mesaj 2019?

neyse vakti olmayanlar için özet geçeyim.

arkadaşımız 2008 yılında başladığı kumarda 17.000 lira borç yapmış.

2013 yılında 5 sene içinde 90.000 ödedim ama hala 80.000 borcum var diye güncellemiş.

en son bilgi bu. düzlüğe çıkmıştır umarım.