meaty cheesy güzel bir örnek. peynir de et kadar hatta belki daha geniş içeriğe sahip bir konsept.

Çeşitlendirilir abi hiçbir şey yekpare bağlantısız değil sonuçta.

Konu başlığı ya da kategori değil de konsept/kontekst uzerinden ilerlenirse o tıkanma olmaz gibi geliyor.

Örnek, 49W isminde bir kanal var, "Parcaliyoruz: [yazar filozof şair ismi]" başlıklı videolar çekiyorlar. Bu hazırlayanlar sıkılana kadar tükenmez ve tıkanmaz bence video fikri üretimi anlamında.

Mesela yer6 film var o tükenir çünkü konu edindikleri şeylerden uretebilecekleri şeyler sınırlı.

Detaylara giriliyor ve/veya aynı şeyler farklı formlarda tekrar ediliyor. Çok eskilerden klasik giyim kuşam üzerine bir kanala bakıyordum. Yıllardır bakmamıştım. Şimdi sorunuzu görünce tekrar dönüp bakayım neler oluyor dedim.

Son videolarında gördüklerim şunlar; ingilizler neden böyle şık? Statünü düşürecek 12 küçük hata, Erkeklerin sahip olması gereken 3 parfüm, gene mesela parfümle ilgili yakın zamandan başka videolar var. Mesela "Ofiste kaçınmanız gereken parfümler" adam da düşünürken, aa parfüm konusuna girim demiş, son 10 videosunun 3 tanesi parfümle alakalı. Parfüm konusunda ayrıca her yıl birkaç video çekmiş. Biraz dinlesen adamın söyleyeceği hemen hemen herşeyi duymuş oluyorsun.

Bunun dışında bir de yeni konseptlerle genişleyenler var. Mesela Doug De Muro var, genelde 2000 yılı civarı araçlar için inceleme videoları çekiyordu, hafif esprili falan. Nadir ve temiz arabalar oluyordu genelde, puan veriyordu falan. Sonra sıfır arabaları da yapmaya başladı. Sonra başka arabacılarla söyleşi yapmaya başladı. Son olarak da, kendisi oturup birşeyler anlatmaya başladı, mesela geleceğin klasiği olabilecek 10 otomobil. Bunun gibi şeyler.

Özellikle son birkaç yıldır kendimi her bakımdan zirvede hissediyorum. Daha da iyiye gidiyorum hatta.

Hiç değilim. Doğmamayı dilerdim.

istediğim hayatın %10'unu bile yaşamadım.

NowWeAreFree +1

doğmasam daha iyiydi.

dramaqueenlikten değil gerçekten tüm hayatımdan pişmanım...

İstenilen gibi bir hayat yaşamak pratikte çok olası görünmüyor çünkü isteklerin sonu yok ve hayat bunların da sadece birazına izin veriyor genelde.

Yine de, genele bakacak olursam, kendi hayatımı seviyorum ve kabulleniyorum. İstediğim gibi olmadı birçok şey, ama hayattan doyum almamı, iyi ve mutlu olmamı, hayatın istediğim gibi olması koşuluna bağlamadığım için, halimden memnunum.

Kaotik bir çocukluk, zor bir ergenlik ve birçok açıdan hırpalayıcı bir kariyer hayatı deneyimledim. Özel hayatım da genelde inişli çıkışlıydı, düzlük olan güzel kısımları ise maalesef pek sürmedi. Tüm bunların toplamına ve şu an üzerinde bulunduğum noktaya bakarsak, İstediğim hayatın belki yüzde kırkını ancak yaşadım. Ama çok daha fazla oranda mutlu oldum, keyif aldım, güldüm, paylaştım ve karşılık gördüm. Belki de ölçüt olarak buna bakmamız gerekiyordur.

evet. belli fırsatlarım oldu, çok şanslı olduğum yerler oldu ve bunların sürekliliğini sağlamak adına epey çabaladım. fırsatımın olmadığı ve talihsiz olduğum yerler oldu, üzüldüm ama dersimi alıp geçtim. kendime ait bir hayatı da yeni yeni inşa etmeye çalışıyorum inşallah güzel olur.

geçenlerde burada sorulmuştu yine o kadar zengin ailelerde doğan kişiler varken biz niye böyleyiz tarzı bir soruydu. sayısız farklı hayata sahip olurduk ama sürekli bir diğerini düşünmenin kendi mutluluğuma ket vurmak olarak düşünüyorum. her şey daha iyi olabilirdinin karşısında da kötü olma ihtimali var sonuç olarak :)

İkiye ayırmak istiyorum hayatımı.

Memnun olmadığım çok şey kaçırdığım ilk kısım. (2017'e kadar)
Memnun olduğum kendime göre dolu dolu yaşadığım ikinci kısım (2017'den sonrası)

Çok memnunum çünkü, iyisiyle kötüsüyle, kararlılıkla yaptığım seçimlere pişmanlık gözüyle bakmıyorum. Kimse hiçbir zaman doğruyu seçemez. Yanlışı seçmemek adına geri durmadım, hata yaptıysam da kendi hatam olduğu için benimsedim. Ders çıkardım, sonraki kararlarımı daha iyi aldım.

Bu yaklaşım bana şanslı olduğumu da hissettirdi çünkü yerinde karar aldıkça gelen özgüven, bir sonraki seçimde şansın yanınızda olmasını sağlıyor.

Mikro ölçekte istediğim her şeyi yaptım. Para biriktirip araba alıcam diye gitmek istediğim seyahate gitmemezlik etmedim. Öğrenim kredisinin son kuruşuyla alemlere aktım. Bir noktada yetmedi, baba parası yememek için okul zamanı gittim çalıştım, daha çok gezdim daha çok yedim içtim.
Okulda istediğim bölümü seçtim, istediğim işe girdim, istemediğim işten 2 ayda ayrıldım.

Kimse bu hayatta istediği her şeyi yapamaz, sahil olamaz. Olay nereden baktığınla ilgili, kendi hayatının iplerini ne kadar eline aldığınla ilgili. Sonuçlardan memnun olup olmamayı seçmek de kendinle ilgili.

Bu soruya memnun değilim diyen insan yarın sabah kalktığında ömrünün geri kalanında yaptığı şeyleri yapmaya devam ederse mutsuz olacak. Bunu kendimde her fark ettiğimde bişeyleri farklı yapmaya çalıştığım için, hepsini beceremesem de, gayet memnunum.

Tek derdim egitim konusunu halledemedim bu yuzden onum cok kapandi

Lise den sonra okuyamadim

Egitimi fulleseydim herseyi secme sansim olurdu misal ulke, meslek, aile, arkadas, ev sahibi olma vs

O yuzden cok mutlu oldugum soylenemez

Ama bazi konularda herkesin yasamadigi hayati yasadim

Gece hayatini dibine kdr yasadim eskiden senelerce ve yurtdisinda azittim hunharca yasamadigim tecrube yoktur

Son 5 senedir cok mutlu degilim sadece

Yüzde 80 memnunum diyeyim. Bir beş sene erken doğup euro 2 3 TL iken çoktan kendi paramı kazanmaya başlamış olmayı ve daha çok gezebilmeyi isterdim. Bir de oğluşlarım doğmadan önce Vietnam, Peru, Hindistan, Kamboçya, Nepal buralara gitseydik keşke. Bok varmış gibi en çok Avrupa'yı gezmişiz oralara şimdi de giderdik. Asya'ya çocukla gitmek zor. Angkor wat tapınağını santim santim yalarlar var ya ne hastalık varsa kaparız. Paris e çocukla gitmek kolay ama sıkıyorsa çık macchu picchu nun merdivenlerini.

Ben de degilim. Hic ileride sunu yapsam diye bir hayalim olmadi. Simdi de keske sunu yapsaydim dedigim bir sey yok. Hayattan da gram zevk almiyorum. Hic dogmamis olmayi isterdim.

memnunum. sifirdan su ana kadar iyi geldim. green card'i aldigim an olay bitmistir ama su anda hala tam kalici gocemedim amerika'ya.

35 yasinda gocmenlik isini halletmis, finansal bagimsizligini kazanma yolunda onemli adimlar atmis biri olarak gormek istiyorum kendimi. 2 yil daha var, bakalim.

40 yasinda da emekli olup kitaplarimi yazmaya baslarsam tadindan yenmez. bu da amerika'da kalabilmeme bagli. ondan sonra da 80'e kadar yasarsak yeter. bakalim, hayirlisi.

ilk 35 sene iyiydi ama sonra çok bozdu. hiç iyiye de gitmiyor, du bakalım bir yerde toparlarız herhalde.

Seçeneklerden biri dogmamaksa onu secerdim tabii deeee ;) yaşadığım hayat kendi beklemtilerim oranında mük

Çocukken ileriye dair kafamda canlanan ne varsa sahip oldum. Porsche bunlardan biri diildi tabiyy;))

Nazım hikmetin bir şiiri vardı, fevkalade memnunum dünyaya geldiğime isminde. Benimkisi öyle.

biz istediklerimizi yapabildikçe ülke istediğimiz noktadan gittikçe uzaklaşıyor. kesmiyor bu haliyle azizim kesmiyor...

Ilk 25 sene biraz savruldum ama sonradan ana hatlariyla yoluna girdi. Yalnız ben nedense hep Amerika'da okurum gibi bi dusunceye sahipmisim nedense içten içe cocukken, amerikada okumadim tabi ki ama sanki okumam lazimmis da olmamis gibi geliyor halen. Halbuki dogdugun buyudugun hayata bak amerikada okumak ne alaka. Neyse oğlum okur belki ilerde. Gerci cok uzak yavrum ne isin var orda :(

Yapabileceklerimi geç yapmak biraz olumsuz etkiledi ama olumlu tarafları da olmadı değil. Ailem sayesinde güzel bir hayatım oldu.

Esas problemim ilişkilerde oldu. Keşke dediğim bölüm burası sadece. Bir de yaz ayaları çok verimsiz idi benim için.

Hayata A Haber tadında bakıyormuş gibi görünmek istemem ama açıkçası bilimsel olarak, entropi gereği, her şey boka sarmakla yükümlüdür fakat insanlık tarihi bunun tam tersi gibi geliyor bana, çok değil geçen yüzyılın içinde insanlar yıllarca süren 2 büyük savaş ve daha lokal savaşlar gördü binlerce insan öldü binlerce insan sakat kaldı binlerce insan yerinden yurdundan edildi binlerce insan çocuğunu annesini babasını kardeşini eşini kaybetti, gaz odalarında insanlar boğuldu fırınlarda insanlar yakıldı. Günümüzde hala suya erişimi olmayan bir bidon temiz su için kilometrelerce yol giden çocuklar var ayağına kıymık batınca antibiyotik bulamadığı için ölen insanlar var, birkaç gün önce burnumuzun yaşanan savaşta muhtemelen zorla askere alınıp savaş alanına gönderilmiş bir askeri gösterdiler esir alınmamak için el bombasının pimini çekip kafasına dayayıp kendini patlatıyordu, bu adam muhtemelen 3-4 sene önce aynı günün sabahında ailesiyle kahvaltı yapıyordu, ben ne zaman karamsarlığa düşsem bunları düşünürüm halime şükrederim, diğer tüm şeyler bana ufak tefek şımarıklar gibi geliyor neticede elim tutuyor ayağım tutuyor sağlığım yerinde, sahip olduklarım var sahip olmadıklarım ve olamayacaklarım var ama bunlarla moralimi bozmam sahip olduklarımla mutlu olurum sahip olma potansiyelim olan diğer şeyler için çalışırım, olursa olur olmaz yapacak bir şey yaşadığım sürece hiçbir şeyden umudumu yitirmem, her sorun bir şekilde çözülür.

Hele şu günler bi geçsin düzelecez.

bana böyle sorular sormayın!

hiç değilim. ortam ve iyi arkadaşlar bulamadığım için. anhedoni yaşıyorum.

Katılmıyorum.
Terk edilen insanlar genelde toparlaniyor ama aldatilan insan resmen yaralaniyor, travma gibi oluyor. Sonraki iliskilerindeki güveni de etkileniyor vs.

Katılıyorum. İhanet sadece üçüncü şahsın bedenen veya ruhen veya hem bedenen hem ruhen varlığı demek değildir. İhanet güveni boşa çıkarmaktır, verilen sözleri tutmamak, verilen güvenceleri yıkmaktır. Güven ortamını huzur atmosferini paramparça etmektir.

Katiliyorum. Gittikten sonra neden gittiginin benim icin önemi yok. Ikisi de ihanet degil de ikisi gidis.

spesifik örnek biraz daha yaralayıcı normal terk edilmeye göre ama katılmıyorum aynı şey değil.

katilmiyorum. zor donem muhabbeti çok yorucu, gereksiz, drama queenliktir. istenmeyen iliski derhal bitmeli. yok sinava girecektim oncesinde ayrildi falan bos muhabbet

aldatilmak cok ayri bir dunya

Yani sizinle mutlu olmayan bir yetişkin, ayrılıp kendi hayatına bakmak yerine sırf siz istiyorsunuz diye, size destek olmakla (veya sizin yüklediğiniz sorumlulukla) yükümlü, yoksa aldatmış oluyor? Yani ilişkide mutsuz biçimde kalsa, göstermelik olarak destek olsa aldatmış olmayacak mıydı?

Bu bana bir tanıtığımı hatırlattı. Ayrıldıktan sonra başkasıyla flörtleşen *eski* sevgilisini, kendisini aldatmış ilan eden bir çocuktu. Ona göre ayrılıktan sonra da *eski* sevgilisi onunla ilgilenmeliydi, neden ayrıldıktan sonra onu bir kere bile aramadığını soracak kadar da ayrılık kavramını anlayamamış bir çocuktu. Yazık.

Aldattıktan sonra hala seninleyse bir şekilde hazmediyorsun da terk edilmek korkunç birşey. sanki o insan ölmüş gibi oluyor bir daha göremiyorsun.

Benzesen tarafları olduğuna katiliyorum. Terkedilmek, o artık yok demek bir bakıma. Aldatılmak aynı zamanda bir çeşit degersizlestirme aşağılama içeriyor, aldatilanin güvenine dair. Aynı zamanda terkedilme doğrudan bir tahrip etme amacı içermedigi için (bu amaçla yapılamaz demiyorum da, işte usturupluca ben senden ayrılıyorum diyip terkedeni düşünerek söylüyorum bunu), onarılması elzem olarak kalan şey, onun yokluğu.
Aldatilmada, ancak aldatanin onarabilecegi türden bir şey var gibi. Bu açıdan farklı.

Kesinlikle katılmıyorum. Aldatmak ahlaksızlık. Kimseyi aldatmadım. Affedilir bir yanı yok. Terk etmek başka. 1 kere aldatılmak yerine 20 kere terk edilmeyi tercih ederim.

katılıyorum. ikisi temelde aynı şey.

hatta örnek vereyim. birisi sizi aldatmasa, ama bir başkası için terketse, bu çok farklı mı olacak? hayır ikisi de aynı şey.

hatta artırıyorum. bu durumu anlatmasa ve bilmesen bile böyle bir ihtimal oldugunu hep düşüneceksin. e bunun aldatılmaktan pek farkı yok gibi.

Terk edince sebebini nereden bileceksiniz ki?

Bizim halkımızın en büyük sorunu her şeyi arabeskleştirmek, acı içinde debelenmekten zevk almak. Küçük Emrah'la büyüyünce böyle oluyor demek ki.

Terk etmenin tam olarak neresi aldatmakla bir? Sırf sen üzülme diye istemediği bir ilişkiyi mi devam ettirseydi? Kendinizi ne önemsiyorsunuz, karşınızdakini ne kadar değersiz görüyorsunuz ya. Yarım kalmışlık hissini ahlaksızlıkla bir tutup kimseyi suçlayamazsın. @bu ne bilimsizlik +1

@potasyum bebek, emrahla ne alakasi var ya?

bir insan cözümü iliski icinde aramayip kafasinda ayriligi kurguluyorsa bu hainlik gibi bisi evet. bu saatten sonra ha bana ayrilik konusmasi yapmadan biriyle birlikte olmus ha benden ayrilip senelerce evinde yalniz oturmus, bana ne.

o kisi kendi kendine gitmeye karar verdikten ve bana en son ben ayriliyorum yhaa diye geldikten sonra beni artik hicbir sey ilgilendirmez.

bence @gloomy'nin kastettigi de biraz böyle bir sey. karsi tarafa sans vermemek. sevgiyi kafanda bitirmek. ayriligi iliskideyken yasayip en son zahmet edip söylemek :)
o uzaklasma döneminde de ha bos zamaninda gidip baskasiyla görüsmüs ha yanimda oturup ic sesiyle ayriligi düsünüp durmus. no difference.

Katılmıyorum ve bazı cevaplar ilginç geldi çünkü bu bakışla kimse sevgilisinden ayrılmamalı, ancak iki taraf da medenice ilişkinin bitmesine karar verip el sıkışarak ters yönlere gider ise doğru. Hayatın olağan akışına uygun değil bu bence.

Yani ayağınız takılıp başınızı betona çarpıp öldünüz diyelim.

Başka senaryoda da birisi sizi bıçaklayıp öldürdü.

Sonuçta ortaya çıkan yıkım aynı. Ancak sonuçları aynı oldu diye bu sebepleri eş yapmaz.

Her iki olay da üzücü ve kıyaslamaya gerek yok, ancak birini diğerinden ayırabiliyor olmanız lazım.

Sizden ayrılmayı düşünen biri size karşı sizin ona beslediğiniz hisleri beslemiyordur.

Bu durumda ilişkiye devam ettiği sürece hem kendi geleceğinden, hem sizin geleceğinizden çalmış olur. Zaman durmuyor biliyorsunuz değil mi?

Terk edilmek üzücü, kuşkusuz. Peki sizi terk edecek aşamaya gelmiş birinin ne yapması olağan?

Yani siz sizi sevmediği halde sırf sizin duygularınızı düşündüğü için birinin kendi hayatından komple vazgeçip ömrübillah sizi mutlu etmeye uğraşmasını mı bekliyorsunuz? Bu nasıl mümkün olabilir? Cidden soruyorum. Nasıl olacak ki yani?

bunların terk edilen/aldatılan kişide bıraktığı yaralar ve affedememe hali

Senin bakış açına göre, hissettiğin duyguların suçlusu karşı taraf, o yüzden iki eylemde de karşı taraf suçlu çünkü kendimi kötü hissediyorum. Onların da kendi hayatı var ve yaptıklarını bir ihtiyaçlarını karşılamak için yapıyor. Suçlu arıyorsan bulursun zaten. Karşılaştırma yapmak istersen kedinin evden kaçması da benzer etiketler yarayacaktır. Hayatta başımıza bir sürü kötü olay gelecektir, kabullenmeyi öğrenmek olmalı asıl hedef. Niyesini araştırmak geçmişte tutmaktan başka şeye yaramıyor, yas süresini uzatır sadece. Suck it up and move on. Kabullen ve devam et.

@robert bosch

''bir insan cözümü iliski icinde aramayip kafasinda ayriligi kurguluyorsa'' bu neden hainlik olsun? İnsanların çözüm arayıp ilişkiyi devam ettirme gibi bir zorunluluğu, ahlaki yükümlülüğü mü var? Karşı taraf ayrılmak istemiyorsa, ikimiz de ayrılmak gibi ortak bir karara varamadıysak ama ben onunla devam etmek istemiyor ve haliyle ayrılmak istiyorsam sırf ''hainlik'' yapmamak için o istemediğim ilişkiye devam mı etmeliyim?

Ciddi mi cevap veriyorsunuz, anlamıyorum arkadaşlar çünkü o kadar mantıksız ve duygusal ki bakış açınız. İşleri bu kadar arabeskleştirmeye, acı devşirmeye gerek yok. Romantik komedi filminde yaşıyorsak neden olmasın ama gerçek hayat böyle fazla hassas beklentiler için son derece sert. @peki madem ve @akhenaten çok güzel açıklamış.

benden onceki son 4 cevaba asiri katiliyorum, bana da cevaplar cok enteresan geldi ya da yaslar cok genc.
terk edilmek acisindan; arkadaslar kafaniz mi guzel? birisi sizinle olmak istemiyor, bir sekilde sevgisi bitmis, ya da farkli yerlere evrilmis yasamlariniz, yani nereden baksaniz 20-30 hatta daha fazla yildan bahsediyoruz, siz kendinizi bu kadar mi degersiz goruyorsunuz, kendi yasaminiz bu kadar mi onemsiz sizin icin sizi sevmeyen ya da artik baska yollara gittiginiz asikar olan biriyle illa yasamimizin bir noktasinda bir soz verdik diye birlikte kalmayi sececeksiniz. yani baskasinin yasamini cope atmasini birakiyorum, kendi yasaminizi niye cope atiyorsunuz?
her iliskide onarilacak ya da onarilmayacak yaralar vardir, bazen bunlara karsimizdaki tek basina karar verir ve ayrilir, yapacak bir sey yok. aci mi? aci ama arabesklestirmek herhangi bir seyi iyilestirmez.
son olarak bi tik daha mantikla bakmak istiyorum, iki insanin 20li yaslarda tanisip taaa 70 yasinin sonuna kadar, hic degismeden, hisleri hic degismeden, hayatlarini derinden sarsacak olaylar yasamadan sabit kalmalari ne kadar mumkun? herkes biz fark etsek de etmesek de surekli bir devinim ve degisim icindediler, zaman zaman yollarimiz ayni yonde evrilmedigimiz icin ayrilabilir.
ayrica aldatilmanin travmasi bambaska bir sey, yalan soylenmesi, guvenin sarsilmasi farkli bir travma. dolayisiyla yazara burada da katilmiyorum.

kassiopeia +1

Ayrica evet terk edilmenin acısıyla aldatılmanın acısı aynı değildir.
Aldatılmak daha kötüdür.
Terk etmek cogu zaman onurlu da bir davranıştır.
İstisnalar olabilir... yine de aldatilmakla eş değer değildir.

kendine ve karşıdaki kişiye saygıdan, mutsuz olduğu hâlde ilişkide bulunmanın mantıksızlığından dem vuran arkadaşlara cevaben:

burada sorgulanan mevzu ayrılmak değil, terk edilmek. ayrılmak karşılıklı ve anlaşmalı da olabilir. ama terk edilmek farklı ve "ben mutlu değilim" ile haklı gösterilecek kadar basit değil. acun'un yarışmasında jürilik yapan bir yönetmen adam vardı. karısı kanser olunca onu boşamıştı. kurduğu cümle "ben artık mutlu değilim." olmuştur herhalde, ve kendisine ve karısına saygısı da büyüktür, değil mi?

neredeyse her ilişkimde terk edildim. bazılarında aldatılmış olabilirim ama bilgim yok açıkçası, ben hep terk edildim diye biliyorum.

üstelik kendi mental sağlığı problemli biri olduğumu söyleyebilirim, yani kolay kolay yol alamam vs. ama görüşünüze katılmıyorum.

terk edilmek ve aldatılmak bence ÇOK FARKLI şeyler. terk edilmek milyon tane sebeple gerçekleşebilecek, aslında doğal sayılabilecek bir durum. bazen olmaz yani. insanca veda etmek, "olmuyor" demek kendi içinde bence tutarlı ve makul.

aldatılmak ihanetin bambaşka bir boyutu. aldatıldığımı duysam, bilsem muhtemelen çok daha fazla üzülür ve yıpranırdım.

Aldatılmak: temelde yalan söylenmesi ve ego sarsıcı etkisi var. Ve o ana kadar yasananlarin da doğruluğunu sorgulatir


Terk edilmek: temelde fazla dürüst olunması <3 ego yine sarsılır ama aldatilirkenki kadar değil... Ve yaşananlar hatıra kalır


Yüz üstü bırakma olayı saşmalik zaten ama spesifik örnek verdiğin için yazayım; Biri beni artık sevmiyorsa, yanımda durması en başta beni rahatsız eder zaten. İstersem yatalak olayım kanser olayım, sürüne sürüne tuaylete giderim ama o adamdan gelecek yardımı istemem.

@gloomy

Ayrılmak ve terk edilmek aynı şey aslında, neden böyle dediniz ki? Evet insanlar karşılıklı anlaşarak da ayrılabilir ancak bu her zaman böyle olmaz.

Benim bir arkadaşım vardı böyle bir şey yaşayan. Çok sorunlu biriyle birlikteydi, bi hata yapıp ilişkiye başladığı biri ciddi anlamda problemli çıkınca uzun bir süre paçayı kurtarmak için bir çıkar yol aradı. Ayrılmaya çalıştığında bu kişi de "hayır ben ayrılmıyorum, tek başına ayrılamazsın" gibi şeyler söylüyordu. Haliyle iş adli bir sürece evrildi.

Yetişkin bir insanın ayrılık kavramını kabullenebilmesi gerekir bence, bunu çok dramatize etmemek gerekiyor, çünkü böyle şeylerin sonu genelde hiç iyi bir yere çıkmıyor. Bazen romantik, tehlikesiz, masum görünen hisler uygun ortamlarda en tehlikeli ve kontrol etmesi zor hislere evrilebiliyor, çok gri bir çizgi bu.

2 sevgilim oldu. ilkinde aldatıldım. ikincisinde terk edildim.

kesinlikle aynı değil.

ilk ilişkim 2.5 yıllıktı. ciddi ilerliyorduk sözde. ailelerle tanışacaktık. hatta o benimkiyle tanıştı. beraber yaşamaya başlıcaktık falan... meğer 6. ayımızdan beri ara ara aldatıyormuş beni.

özgüvenim eksilere düştü. insanlara güvenim de öyle. her şey yalanmış meğer dedim. şok geçirdim. inanmak istemedim. travma oldu. hala kimseye güvenemiyorum. aşırı derecede yetersiz ve değersiz hissettim. aptal olduğumu düşündüm. aşırı büyük bir hayalkırıklığıydı. saygısızlıktı. 1 yılda zor atlattım.

..

terk edilmemde de çok üzüldüm ve değersiz hissettim ama 3-4 ayda atlattım.

@art, 2,5 yıl boyunca asla bir şey sezmedin mi

sezmedim. ilk ilişkimdi. 19 yaşımdayken başlamıştı. sonuncusunda sezdim işte. sonra olaylar gelişti.

Vasi atanmasından başka bir çare yok gibi görünüyor.

Ekleme: Bahsi geçen kişinin yakınları, bu kişi vesayet altına alınmadığı için de üçüncü kişilere karşı sorumlu tutulabilirler. En azından ellerinden geleni yapmalılar ki yarın bir gün "Kardeşim sen oğluna/kızına/anana/babana sahip çıkmak zorundasın TMK gereğince, neden sahip çıkmadın?" sorusuyla karşı karşıya kalmazlar.

Ne olursa olsun durum zor, kolay gelsin.

Şizofreni hastasının tedaviyi redddetme hakkı olacak kadar aklı başında görülmesini anlayamadım. Üstelik ilaçlarını almadığı için gittikçe kötüleştiği ortada, bir de engelli. Bunu neden aklî dengesi yerindeymiş gibi değerlendiriyor bu doktorlar ve devlet anlamadım.

Birak bigun evi yaksin sonra o komsulari sikayet eder merak etme

Ayrica adamin akil sagligi yerinde degil nasil red edebiliyor cok sacma geldi

@zetnikov +1
Bazen bir şeyler daha da kotulesmeden kimseye bir şey anlatılamiyor.

vasi atanacak başka yolu yok. o olmasın bu olmasın ama sonuç alalım sistemi gördüğünüz gibi işlemiyor. kanunen mümkün değil çünkü. birileri elini taşın altına koymak zorunda.

Hastanenin idari birimindekilerle görüşüp fikir almak faydalı olabilir.
Ama vasi atanması gerektiğini öğrenmişsiniz hukuki sorumluluğu bundurumda düşğnmek biraz saçma geldi bana, önce sağlığı düşünmek gerekiyor gibi

benzer bir durum kariyerimin başındayken bana da olmuştu.
en fazla 1 senede ne onlar ne siz hatırlarsınız.
arada anı diye anlatırsınız.
fazla uzatmayın hemen yarın ilk yöneticinizle paylaşın.

Daha başlamamışsınız bile yaptığınız şey istifa etmek bile sayılmaz. Kısaca daha iyi bir teklif aldığınızı ve o teklifi kabul ettiğinizi söyleyip teşekkür edin. Belki teklif yükseltecekler ve aynı şeyi g şirketine de söyleyeceksiniz :)

Zaten başka yerlere de başvurduğunuzu söylemişsiniz. Bunu da bahane gibi göstermeden cümle içinde geçirerek neden stfa ettiğinizi söylersiniz. "Sizle görüşürken de bahsetmiştim, başvurduğum G şirketinden teklif aldım" diye.

Onlar da hayırlısı olsun der biter. :D iş yerinden ayrılmak sevgiliden ayrılmak gibi bir şey değil. Bu kadar tasalanmayın. Herkes para kazanmak için orda. Siz giderseniz en fazla "yeni personeli elimizde neden tutamıyoruz" diye sebebine kafa yorarlar. Kimse alınıp bozarmaz, size de bir şey yansıtmaz.

Dürüstçe çalıştığın şirkete daha iyi şartlarda bir iş bulduğunu söylemen lazım.

Eski bir çalışan olsan elde tutmak için benzer şartları sağlarlardı veya hayatında başarılar dilerlerdi ama senin durumunda deneme sürecindeki bir çalışana yapacaklarını sanmam.

Utanacak bir şey yok, zaten ilgili şirkete de başvurduğunu söylemişsin.

Bir an önce istifa edin ki, hem siz rahat edin, hem de sizin yerinize almak istedikleri adaylardan birisi işe girsin yazık olmasın. hayırlı olsun şimdiden.

@kimlanbu +1
Ayrıca adı üstünde deneme süresi.

Uzuun süre önce başvurduğum bir kurum, artık onlardan ümidi kesip de yeni işime başladıktan 2 hafta sona teklif sundu. Ben de 2 haftalık personelken ayrıldım. Çıkarken de "sizden daha önce başvurduğum firma daha iyi teklif sundu" dedim. Çalıştığım birim ve İnsan Kaynakları birbirine girdi. Benim çıkmam orada halihazırda çalışan ve yeni giren personele zam yapılmasına sebep oldu.

adi ustunde deneme suresi, ayni sure icinde onlar seni kapinin onune koysa emin ol bir tek kisi bile yakisik aldi mi diye dusunmez 1 hafta sonra da o sirkette tek bir kisi dahi ismini hatirlamazdi.

deneme suresi olmasa dahi, bu tip durumlarda duygusal davranmamayi ya aci yolla ogreneceksin ya da bunu sana anlatan insanlari dinleyeceksin.

istifa dilekcene de "gordugum luzum uzerine su tarihten itibaren gorevimden istifa ediyorum" diye yazman yeterli. zaten 2 ay da olmadigi icin kimseyi baglayan hicbir sey yok.

Gününün kötü geçeceğine o kadar odaklanmış ya da güne o kadar kötü başlamış ki bahane bulmuş gibi geldi. Çok tatlı bir şey yapmaya çalışmışsınız, inşallah gün bitmeden buna sahip olmanın kıymetini anlayabilir.

görev kelimesi pek hoş olmamış ama aynı şekilde devam etmeye gerek yok

Gergin uyanmış biraz :)

:( kolaylıklar diliyorum. hanımdan önceki iliskilerimi hatirladim.

Bahaneye sarilmaya gerek yok. Görev kelimesine bu kadar takilan biri biraz sonrasinda da hayati sana zindan eder.

"İlişkide bir şeyi görev olarak görmemek, içinden geldiği için yapmak lazım" gibi bir prensip var. Anlatmak istediği konuda haklı bir yaklaşım.

Partneriniz de bunla bağdaştırmış ezberden. Alakası yok tabi, siz bunu bir etkinlik olarak yapıyorsunuz, ancak o üstüne çok kafa yormamış. "Benimle konuşmayı görev olarak görüyor" diye düşünmüş dümdüz.

Bunu açık açık böyle konuşup, bunun o durumla alakası olmadığını, içinizden gelen ufak bir oyun gibi yaptığınızı, o görevin bu görev olmadığını söyleyip kafasındaki bu bağlantıyı koparın.

Olur böyle bazen, her şeyi kronik problem gibi görmeye gerek yok bence. İnsanlar bazen yanlış düşünebilir, saçmalayabilir. Sorunu tespit edip çözersiniz.

Görev zorunu olarak yapılan iş+1

incelikler yaparken kelimeler üzerine biraz daha düşünmeli dikkat etmelisin

Dil hayatta önemli bir araç, en temel iletişim yöntemi, ifade becerilerin düşük olabilir ama ne var canım bunda takılınacak diye düşünmek yerine bu becerimi nasıl geliştirebilirim diye düşünürüm, sadece romantik ilişkilerde değil her türlü kendini daha doğru ifade etmek etkili olur

Sen iyi bişey yapmışsın ne var bunda takılınacak diye düşünenler bu beceriye ihtiyacı olmadığını düşünenler ya da bu konuda hiç düşünmemiş kişiler oluyor genelde :)

Her tenefüste aramanı istemiyor olabilir mi peki? Yani bu biraz zorlama bi romantiklik ya sanki. Kızın başka işleri olabilir, kafasını dinlemek istiyor olabilir. Kendisi istediğinde arasa daha makul değil mi?

Abi bence göz kırpma emojisi başlı başına fail bir hareket kusura bakma ya, ikincisi de önceden böyle bir bilgi vermek biraz gereksiz bir hareket gibi olmuş sanki. Geçmiş olsun.

Bir şeyleri yanlış anlayasi ve alinasi var, o da sana patlamış.

Denklem şu, şimdi biraz kendini geri çeksen (tamamen değil biraz) hani gorevindi aramiyorsun diyebilir, beni niye ghostluyorsun diyebilir... görev kelimesine de takılma, bu algılama biçimiyle ayni tartışmayı başka bir şekilde yasayacaktin zaten.

görev kelimesi hiç hoş olmamış bence de.
içinden gelerek yapmıyormuşsun gibi olmuş.
ayrıca fazlaca hanımcı ve ezik bir kelime olmuş.
kadınlara niçin böyle ezik davranıyorsunuz anlamıyorum.

Güzel bir şey yapmak istemişsin ama kelimeyi yanlış seçmişsin. Bir de ne zamandır birliktesiniz? Eğer ilişkiniz yeni başladıysa ve sen ilk heyecanla bu kadar ilgi gösterip sonra hiçbir şey yapmamaya başlarsan iyi değil. Hep böyle ince olmak lazım, hep özen göstermek gerekiyor.

@abelardo; bu tarz davranışlar, karşındaki insanla ilgilenmek, özen göstermek eziklik değil, zerafettir. Kadın ya da erkek farketmez herkes birbirine karşı özenli olmalıdır. Bu kelimeden rahatsızlık duyunca, soru sahibi arkadaş kendini kötü hissetmiş bu da çok ince bir insan olduğunu gösterir.

Gereksiz gergin uyanmış ve saçma bir tepki vermiş. Kötü hissetmeyi gerektirecek bir şey yok. Düzenli olarak bu triplere giriyorsa da kolay gelsin. Sabır diliyorum, ne diyelim.

Merhaba.

Anlattıklarınızdan anladığım ya sınıf öğretmeni, ya da ingilizce.

Okulun ilk günleri bunlar. Sınıf oturmamıştır daha veya sınıf yönetimi çok iyi değildir. Kötü bir ders geçirmiştir ya da müdürle belki olumsuz bir şey olmuştur.

Kolejler bu ara tam bir köle sistemi. Ben de geçen sene bıraktım.

Bu seferlik çok kafaya takmamaya çalışın. Anlık bir şey olabilir.

Çatacak yer arıyor diye okumladım.

@rock n roll
sence ben özen gösterdiği için mi bu cevabı verdim? özen göstermesine bir şey demişim gibi konuyu çarpıtıyorsun. "görevim" dediği için bu cevabı verdim. ikisinin arasında dağlar kadar fark olduğunu biliyorsun ama çarpıtıyorsun.

hepimiz yaşadığımız olaylara göre bazı şeylere takılıyoruz, gereksiz atar yapabiliyoruz o anki modumuza göre, sürekli olmuyorsa idare edip geç, takma

abi senin yaşın başın var diye biliyoruz. 20lik kızlarla takılırsan tek kelimede adamı yamulturlar böyle. bari 25 falan olsaydı

"alakasi yok" cevabinda bir anormallik yok çünkü bazen bir sorunu ortaya döktügümüzde o kadar uyduruk ve sallama reaksiyonlar aliyoruz ki, agza vurmak isteyen taraf aslinda biz oluyoruz.

aslında harbiden alakası olmayabilir.
çok terleyen biri olduğum için, kendimi bildim bileli yılın 8-9 ayı 3. kademede vantilatörle uyurum. vantilatörün vücuduma uzaklığı 1 metre falandır.

asla ağrı çekmedim bu sebeple.
ne böbrek, ne bel, ne baş ağrısı.

adam doğru söylüyor olabilir.

ay böyle her söylediğine karşılık alakası yok veya o öyle değil diyene evet vurmak istiyorum alakasız argüman ile negatiflik seviyelerini atmak için yol aradıklarını düşünüyorum.

@thedepressed

Aslinda tam derdimi anlatamadim demek istedigim ne dersen de alakasi yok diye cevap veren bi kitle var

Belki de gerçekten alakası yoktur. Niye beğenmediğimiz her cümleden karakter tahlili yapıyoruz ya?

İlgi istiyor itiraz etme ihtiyacı var seni eline geçirmiş ediyor işte. Sen de ağzına kürekle vur bitsin gitsin.

Hayır, adamın kendi böbreği, neden olabileceğini kendi benden daha iyi bilebilir.

yok o kadar takilmiyorum.

demek istediğin karşındakine verdiğin bilgiye kaba bir cevap vermesi mi yoksa verdiğin bilgiyi beğenmemesi mi?
kabalıksa şikayetin evet avzına kürekle vurabilirsin. alakası olduğunu sanmıyorum dese sorun yok mesela.

Hackerlar.

Sen bizim devletin data-base'inin CIA filmlerindeki gibi saklandigini filan mi saniyordun.

Koruma gibi gözüken muhtemelen ihalesi tanidiklara satılmış sistemler kullanılıyor demek ki diye düşünüyorum demek ki.

Konuya hakim değilim de bu verileri şifreli tutmak bir külfet mi.
İkincisi bütün veritabanı indirilirken terabytlarca veri sonuçta hiç mi bir uyarı bir şey olmuyor dibini sıyırmış adamlar :#

Valla bu ikinci sorunuzun cevabını ben de merak ettim. Cimere falan sormak lazım herhalde.

Verileri şifreli tutmak bu tür bir sistem için önemli bir külfet değil. Verinin kritik olmasına istinaden de bu bilgilerin veritabanında şifreli tutulması ve veritabanına her erişenin bu bilgileri görememesi mantıklı olan.

Ancak ne yazık ki bu da kesin bir çözüm değil. Sonuçta bu verilerin kullanılabilmesi için ilgili anahtarla şifreli verilerin bir noktada decrypt edilmesi gerekli, eğer bu uygulamalardan birine erişiminiz varsa da veri sızdırmanız mümkün olabilir (Gerçi bu noktada en azından bütün veritabanını kopyalayamamanız lazım).

Sistem güvenliğini bir bütün olarak ele almak ve o sistemin güvenliğini tasarlarken sistemi bir devlet dairesinde kullanacak yeni memurdan, veritabanının yedeklerini bir odadan diğerine fiziksel olarak taşıyacak teknik elemana kadar her şeyi hesaba katmak lazım; belli ki bizde bu tür bir özen yok.

Sisteme erişimi olan memurun giriş bilgilerini çalıp onlar vasıtası ile topluyorlarmış verileri.

X memur şu saatte ya da saniyede 10bin kişiyi sorguladı bunda bi gariplik var diyen olmuyor demek ki. Halbuki gelen istekleri bu şekilde engelleyebilirler.

Ama bundan ziyade, içeriden ya da tüm veritabanına bir şekilde erişimi olanlar veriyor ya da göz yumuyorlar bence.

Teknik bi yetersizlikten ziyade işin beşeri taraflarında eksikler var sanırım.

Calmaktan ziyade surekli icerdeler bence. Olsa olsa "ellerindeki bilgileri update etmisler" diyebiliriz.

(Hatirladigim 3. Ya da 4. calinma vakasi bu cunku)

Bir ek soru daha: eğer üstte mümkün mü diye sorduğum şey mümkünse, aradaki gecikme faizini de mi siliyorlar?

İsabetli soramadım sanırım, soru "gss prim borcu olanlara yaptıkları gibi, bagkur borcu olanların peşine düşerler mi?"

Gss ile ilgili değil soru benim gss borcum da yok, sadece bu oldu ya, bunu da yani bağkur icin de aynisini yapmaları yasal olarak mümkün mu, ne dusunuyorsunuz; diye soruyorum.

İkinci soru da bundan ayrı,
bagkur borcumu gidip dilekçe vb verip sildirebiliyor muyum, böyle bir şey var mı? Varsa nereden yapabilirim, ve gecikme faizlerini isterler mi?

Bir önceki torba yasada bunu otomatik yaptılar zaten, borcu varsa belirli bir dönemin hem borcunu, hem hizmetini sildiler. E-devlet'ten kontrol edebilirsiniz.

İstesiğiniz döneme olmuyor, ancak af veya yapılandırma kanunu çıkar, içeriğinde de bu olur, öyle oluyor.

Gssnin durumu farklı. Bağkurda temel olarak uzun vadeli sigorta kollarindan prim ödenir yaşlılık aylığı alabilmek için. Prim ödeme gün sayısı buna bağlı olarak silinebilir devlet tarafından isteğe bağlı olarak ya da sonradan ihya edilebilir. Sizin dediğiniz durumda devlet bazen bu imkanı tanıyor mesela 1 yıl odemediniz bağkur primini, devlet bu 1 yıllık borcu siliyor ama hizmet gününüz de siliniyor buna bağlı olarak, yani hiç calismamissiniz gibi. Buna genelde SGK yapılandırma kanunlariyla imkan tanınır, yani kafaniza göre dilekçe verip sildiremezsiniz. Sürekli olan bir seçenek değil.

Ama gssde sadece sağlık hizmetlerinden faydalanmak için prim ödeniyor bu uzun vadeli değil. Bunların devamli ödenmesi gerekiyor çalışıyor olmaktan bağımsız olarak. Yani bunları şimdi sildireyim sonra öderim diye bir seçenek yasal olarak mümkün değil. Ancak tabi devlet bunun tahsilinden vazgeçebilir daha önce yapmıştı sanırım.

bagkurlu olanlar zaten gss ödemiyor ama bagkuru da ödemeyip yıllar sonra sildirince gss hiç ödememiş oluyorlar.

burada bence bir bug var. yanlış mıyım?

@liberal İsteğe bağlı sigorta ise geriye dönük olarak kapatılıp borç silinebiliyor, kapanış tarihinden itibaren de GSS borcu çıkıyor. Tamamen sigortasız olduğun bir zaman aralığı oluşamıyor.

istege baglı değil, dükkan sahibi bugun vergi açılışı yapıp sonrasında da hiç ödemiyor, her vergi affında da bagkur primini donduruyor ve siliyor.

20 sene geçmiş adam hep böyle yapmış. Bu kişinin hiç sosyal güvenlik günü olmaz ubu cepte, peki bu kişiye 20 senedir hiç gss prim borcu alıyorlar mı?

Bu saçma değil mi, prim öde hayır ödemek istemiyorum sil günümü diyorlar peki bu kişiye bu silinen günler için gss isteniyor mu? Benim bildiğim hayır.

Yanılıyor muyum?

@liberal, bug değil ki bu, ben de hemen hemen aynısını yapıyorum.

gss dediğiniz prim kolu zaten bağkur priminin içinde. borçlanıp borçlanıp af çıkınca sildirme imkanı varsa sildiriyor, öyle bir imkan yoksa yapılandırıp ödüyorsunuz. sildirirseniz prin gününz işlemiyor, emeklilik nanay oluyor. ister sildir ister sildirme, borcun varken hem gecikme zammı işliyor, hem sağlıktan yararlandırmıyor.

af çıkmadığı sürece de gecikme zammından kurtulma, sildirme gibi şansımız olmuyor. birikip, faiz yiyip duruyor.

@kibritsuyu, bence bir bug, çünkü gss ödemesini yapmayan bir işçi saglıktan faydalanamıyor ve gss primi artmaya devam ediyor. bu kişi 10 sene işsiz kaldı diyelim veya çalışmayı istemedi 10 senelik gss primi oluşacak.

aynı zamanda da bir esnaf sadece dükkanı var diye bagkur primi oluşuyor ve bu bagkur primini nasılsa emekliliğime çokvar nasılsa öderim diyerek bagkur primini donduruyor/sildiriyor. Böylece üzerine bagkurluluktan dolayı yüklenilmemiş veya sizind ediğiniz gibi bagkur primi içine bindirilmiş bir gss primi var.

10. sene sonunda işsizin üzerinde bu gss primi borç olarak kalırken bagkurlu esnafın üzerinde herhangi bir borç bulunmuyor.

ikisi de 10 sene saglıktan faydalanamadı ama birisinin borcu duruyor.

Bu doğru değil mi, dogruysa bence bu bir bug.

bağkurlu da öyle istediği zaman "ben ödeyemiyom nasıl olsa, emekliliğe de çok var" diyip primini sildiremiyor ki, ancak af kanunu çıkar, kanunda da "sildirebilir" gibi bir madde yer alırsa sildiriyor. yoksa onda da durum aynı, borç birikiyor, faiz yiyor.

ha af kanununda "bağkurlu hizmetini sildirip borçtan kurtulabilir" diye bir madde eklenip aynı madde gss'li işsiz için eklenmiyorsa buna da bug değil, çifte standart veya haksızlık diyebiliriz.

bak mesela 8 eylül 1999 öncesi işe girişi olan sgk'lı çalışan 5900 gününü doldurduysa yaşını beklemeden emekli oldu (eyt). ama 8 eylül 1999 öncesi girişi olan bağkurlu çalışan o zamana kadar aynı primi cebinden ödediği halde 9000 gün doldurmayı bekliyor, neredeyse iki katı.

bu daha büyük bir bug bence.

evet kesinlikle kanunlarda vergi affı çıkacak yazmıyor fakat hayatın doğal akışında bu neredeyse hep çıkıyor. Bu açıdan bakılırsa evet haksızlık ve buyuk bir bug var.

emeklilik konusunda da haksızlık var ama işte sgk sisteminde her yerde haksızlık.

ben 99 sonrası girişliyim. emekliligime kadar çalışınca belki 36 yıl prim ödeyecegim ama bagkurlu birisi bu silinen borçlardan dolayı sadece 25 yıl prim ödeyerek emekli olacak, keşke devlet te bana senin maaşından ve şirketin tarafından primler ödendi, günlerini silelim bu paraları verelim dese ama olmuyor.

sosyal güvenlik kurumunda erken girişin emekliliğe katkısı tamamen saçmalık o ayrı konu.

ben cevabımı buldum, sonuçla devlet prim affı getirirse gss ödemeyen esnaf karlı.

hayır sizin mesleginizi biliyorum o yüzden özellikle sizin cevabınız önemliydi, teşekkür ederim.

Ben normalde vicdansız bir insanımdır sokak hayvanları dışında hiçbir şeyi düşünmem çocukları da sevmem ama markette öyle bir şey olunca otomatik olarak "kardeşim ben öderim" diyorum kasiyere niye öyle oluyor bilmiyorum ama sağlıklıdır sağlıksızdır çok da umurumda değil açıkçası.

İki kez yardım ettim.
Duygu sömürüsüyle dilenme sektörü oluşturacağına inandığımdan vazgeçtim.

Bu kadar realist olmaya gerek var mı ya çocuk 2 ekmek almış canı çikolata çekmiş onu da almış ama parası çıkışmamış, bu çocuğun çikolata parasını ödeyince "vay keriz" deyip bir aşama ileriye götürerek "o zaman ben dilenip daha çok para kazanayım" diyerek dilencilik yapmayacaktır bence, paranız o kadar tatlı gelmez kimseye.

Eğer izin verirsen... minvalinde konuşmak lazım çocuklarla. Yani şu da ihtimal dışı değil, ödersiniz, gidip evde anlatır, azar işitir... sormasanız da bu ihtimal var da, mesela direkt odeyivermek bence biraz yok saymak da oluyor. Belki vazgececek, belki harçlığını biriktirmisti, yarın alacak, belki yanina para alirken yanlis saydi parayı... vb. bence en iyisi sormak ve izin istemek.

Denk gelme sıklığına bağlı. Bunu mesleğe çevirip enayi parası yiyen çok. Gerçi öyle bir durum olsa sonrasında kasiyer kesin bir şey der. Onun dışında kesinlikle yanlış bir durum olduğunu düşünüyorum. 13+ olsa neyse ama aksi durumda çocuklara, yabancı büyük insanların maddi yardımcı olabileceğini gösteriyorsunuz. Bugün siz iyi niyetli olarak üstünü tamamlarsınız yarın benzer beklentide karşılığını isteyen bir "büyük" çıkar. Dünya hayalinizdeki kadar masum değil.

gereksiz. parasinin yetecegi aburcuburu alsin. hepimiz bu yasimizda dikkat ediyoruz butce, harcama vs.

bir de bu kac yasinda cocuk. normalde markette alisveris yapacak yastaki cocugun kasaya gelmeden once neyin ne kadar tuttugunu hesaplayabilmesi lazim.

edilmemeli. paran yoksa alamazsin. bunu cocuk yasta ögrenemezse sonra daha cok üzülür. bu benim fikrim tabii sadece.

ona verilen parayla yetinmesi lazim. o para ona az geliyorsa da calismasi gerek.

Pedagoji falan, mahelle baskısı dinlemiyorum.
kanımızda var yardım etmek.
ben anında ödüyorum.
Bir kaç kez denk geldim böyle.

Çocuğın gelişimine yardımcı olacaksa bayramda da harçlık vermeyelim
Kazanmayı hayata tutunmayı kendi öğrensin o halde(!)

Burada çocuğun manen gelişime yardımcı olacak şey beleşe konması değil, büyüdüğünde onunda zorda kalan birine yardım etme hissinin şiödiden uyanmasıdır.

hiç denk gelmedim ben ama gelsem öderdim.

Tabii ki. Büyüyünce bile insanın aklında kalıyor böyle şeyler. Sevgi dolu anıları olsun.

Yardım edilmemeli bence. Burada ben yardımcı olurum, parasını öderim diyen arkadaşlar sizler bence iyi insanlarsınız ama o çocuğun karşısına her zaman sizin gibi insanlar çıkmayabilir. O çikolatanın parasını ödemek yoluyla o çocukla iletişim kurup kandırmaya çalışan bir sapık da çıkabilir karşısına. Çocuk tanımadığı birisinin ona çikolata ya da herhangi bir ihtiyacını alabileceği fikrini kafasında normalleştirmemeli.

Annelerin ve babaların da özellikle çocuklarına her fırsatta tanımadığı kişilerle konusmamasını, soru sorarsa cevap vermemesini ve ona herhangi bir şey almayı teklif ettiğinde kabul etmemesi gerektiğini öğretmesi lazım.

Bir de istediğimiz bir şeye her istediğimiz anda sahip olamıyoruz. Bazen bunun için yıllarca mücadele etmemiz gerekiyor ve bazen ne yaparsak yapalım sahip olamıyoruz. Bu vesileyle bunu da öğrenmiş olur. Çünkü hayat o çocuğa da prens / prenses muamelesi yapmayacak.

Valla keşke bana da küçükken markette, bakkalda param çıkışmadığında yardım eden birileri çıksaydı, o zaman eve geldiğimde işçi babamı görüp üzülmezdim belki o kadar.
Eminim ki yıllar boyu gülümseyerek hatırlardım böyle yardım eden biri olsaydı. Bu tarz garibanlık hissettiren anlar bence daha travmatik bir çocuk için.
Ben o yüzden şu an markette denk geldikçe güzel bir üslupla yardımcı oluyorum gördüğüm çocuklara.

Şimdi geriye dönüp bakınca görüyorum ki, garibanlık anları çocukluk hatıralarında büyük yer kaplıyor ve aksine inanın sizin dediğiniz şey pedagojik yönden olumsuz etkilemez çocukları.

Anasının babasının sorunu beni ilgilendirmez. ben yardım etmem.

banane yav. ayrıca benim çocuğuma da yardım edilmesini istemezdim. bu sefer alışkanlık haline getirebilir. sezercik filmlerini azaltın amcalar

@ diyecevaplandı, evet hatta artık bazı çocuklar özellikle de bayramlarda akrabaları para olarak görmeye başladılar. akrabaları göreyim ziyaret edeyim değil para alalım kafasında olan çok çocuk var.

bir keresinde bir misafirlikteyim, kimsenin yanında nakit yokmuş. ziyarete gelen akraba çocuklar geldiler el öptüler falan, sonra kimse para vermedi diye ağladılar.

bunda yetişkinlerin de sıkıntısı var. sen sevgi verme, bağ kurma, sadece ne istiyorsa onu al, ayda yılda bir gördüğünde de sadece para ver, başka bir sorununu çözme, derdini dinleme, yanında olma... e çocuklar da seni para olarak görür tabi.

meraklı konuşkan çocuk da pek kalmadı. sohbet etmiyorlar, soru sormuyorlar. tüketim toplumu çocuklarından ne bekliyoruz ki.

gelişimsel açıdan annesi babası abisi yapsa sıkıntı, ama siz yapsanız sizdekinin tesiri tatlı bir anı olarak kalabilir. geilşimse derdiniz yapabilirsiniz, ama yapmazsanız da hayata dair güzel bir tecrübe öğrenecek çocuk, o da kötü bi senaryo değil.

ben yardım etmem.

Hayir etmem.

Biz de çocuk olduk ki çocukken market vs bilmezdik bile hiç. Ne aliyorsak ya hesabini yapardik(sonraki yaslarda) ya da veresiye yazdirirdik.

O yüzden kasada çocuklara yardim etmeyi vs çok cahilce buluyorum.

olm ben yardim ederim diyecektim de yorumlari okudum, baya moralim bozuldu.

bence turkiye harbiden bombok bir yere dogru gidiyor, eskiden boyle seylerin mevzusu bile olmazdi.

ben pinti biriyimdir ama bu durumda ederim. dilenciye para vermem asla. bu durumda süreç doğal ilerliyor. çok şüphelenmedikten sonra yardım ederim

çingene çocukları hariç yardım ediyorum ederim.
neden çingeneler hariç? çünkü onlar o tarz işleri meslek olarak yapıyorlar.

Market alışverişlerini genelde uygulamalar üzerinden yaptığım için pek denk gelmiyorum ama denk gelirsem veririm ya o kadar da değil. Hayatımda bi tane bile dilenciye para vermedim de bi çocuğun alacağı çikolatadan duygu istismarı edileceksem de edileyim yani ki ben de çocukları pek sevmem

Ben yardım etmiyorum. farklı bir şey yapıyorum.
bakıyorum eğer sıradaki çocuk abur cubur almış, yani evden sipariş edilmiş bir şey almıyorsa, çikolata, cips, gazoz vb. şeyler varsa elinde soruyorum, sen mi yiyeceksin onları diye, evet derse tamam geç koy poşete para verme, harçlığın sana kalsın çok da bunlardan yeme deyip gönderiyorum çocuğu, kendi alacaklarımla birlikte kasiyerden geçmesini rica ediyorum. çoğunlukla okul çıkışı çocuklar eve gitmeden giriyor marketlere kalan harçlıklarını abur cubura yatırıyorlar. o saatlerde denk geliyorum ben.
dilenciye bir şey verirken bile başımın gözümün sadakası olsun tadında bir karşılık beklerken, bir çeşit beklentiye girerken, burada bir çocuğu mutlu etmek kadar anlık ve soyut bir beklentinin bu iş için yeterli olduğunu düşünüyorum. fazlası samimi değil, çıkar hesabı.

Arkadaslar çok duygusal insanlarsınız ben de aşırı duygusal biriyim ama çocuklarımızı koruyabilmemiz için bazen duygusal değil de biraz daha katı olmamız gerekiyor. Çocuklar, kim iyi niyetli kim kötü niyetli bunu ayiramazlar. Senin iyi niyetli yaklaşımın o çocuğun kafasında herkes iyi niyetli algısı yaratabilir herkese guvenebilirler. İşte sıkıntı burada başlıyor. Hiç kimsenin çocuğunun çikolata, meyve suyu parasını ödemeyin. Annesi ve babası çikolata, meyve suyu alamiyorsa da bir zahmet dünyaya çocuk getirmesinler. Bunu aşağılama amaçlı söylemiyorum, bu hayatın gerçeği. Ben çocuğuma meyve suyu bile alamayacak durumdaysam dünyaya çocuk getirmemeliyim. Çünkü basit bir çikolata, meyve su vs. bunları bile alamiyorsam ben hiçbir şeyi alamam.

Çocuklarımızı koruyabilmemiz için bütün duygu ve davranış biçimlerimizi tekrar gözden geçirmeliyiz. Bazen katı olmak iyidir.

ben soyle yapiyorum.
posetlerimi doldurmama yardim etmen karsiliginda ben de sana yardimci olurum diyorum. kasadan posetlere doldururken posetimi tutarsa cikarip ustumde ne kadar bozuk varsa 30/40 veriyorum calistigin emegin karsiligi diye.
boylelikle bir seyler alabilmek icin para, o parayi da elde edebilmek icin karsiliginda emek/zaman vermesi gerektigini de ogrenmis oluyor.

bos dilenenlere asla bir sey vermem. ama su satan mendil satanlar olursa onlara da okeyim.

rock n roll sen bizi neden ikna etmeye çalışıyorsun ki bizim için doğru olan bu senin doğrun oysa sen yardımcı olma insanlara, biz olmak istiyoruz bizim vicdanımız görmezden gelmeye izin vermiyor sanki ülkemizde her şey çok doğru çok süper de parası çıkışmayan çocuğa yardımcı olmak hatalı oldu hayret bişi.

@bir ben var benden şurada; bazı konularda ikna etmek zorundayız insanları. Çünkü bazı doğrular, pedofili denen sapıkların işine yarayabilir. O çocuk istediği şeyi alamayıp kasada bırakmak zorunda kaldığında emin ol ben de üzülüyorum ve senin zannettiğin gibi vicdansız değilim hatta tam tersi aşırı vicdanlı bir insanım. Hiçbir şeyi de görmezden gelmiyorum.

Sen iyi niyetli yaklasirsin çocuk bir yabancının ona gerektiğinde çikolata alabileceği algısını onda oluşturur yarın sapikla karşılaştığında onu da iyi zanneder.

İlkokuldayken bi kere dolmuşa param olduğunu sanarak binmiştim ve 50 kuruşum çıkışmamıştı. Yanimda oturan adam sağolsun tamamladı, neredeyse 30 sene geçmiş hala unutmam o anı. Çok utandım ama çok da minnettar kaldım. Bana denk gelse o anı hatırlayıp yardım ederim.

Ben euro’yu bozup faize koysam o gün euro 3 lira artar diye korkar bozamam. Murphy rules

Soru ve cevaplar şaka degilse elbette hisse yoğun fon alirdim

aptallik degil, sizin yaptiginizi yapan bir suru yerli yabanci var. ozellikle dovizin yatay kaldigi zamanda dolar bazli %40 uzeri getiri verdi TL faizi. ama bireysellerin makastan dolayi biraz zarari, sonrasinda sattigi fiyatin ustune ciktiginda ayni miktarda euro alamama ihtimali olunca bunlari iyi dusunmek lazim.

buna alternatif doviz bazli serbest fonlar var onlara da bakabilirsiniz risk almak istemiyorsaniz. serbest fon alabilmek icin de bankaniz araciligiyla nitelikli yatirimci tanimlamasi yaptirmaniz gerekir.

@deer hunter bence saka degil, soruyu soran risksiz bir getirinin pesinde bence cok bilgisi de yoksa hisse yogun fona yonlendirmek faydasina olmayabilir.

Aptallik mi olur bilmiyorum ama sunu unutmamak da fayda var. Bu tur bedava kazanc gibi gorunen seylerin omru cok uzun olmuyor, ruzgarin yonu her an degisebiliyor. Ben faiz isine girmezdim ozellikle bu noktadan sonra.

Faiz oranları gayet iyi. En az 4-5 ay daha bu şekilde gideceğini ön görülüyor. Ben olsam faizi seçerdim. Karar sizindir elbette.

Risk düzeyi az riskli olan fonlar da bir seçenek olabilir.

para piyasası fonları daha mantıklı. hareket kabiliyetiniz normal mevduattan daha fazla. al sat.

İlk seans tanışmaya yeter

Terapist değilim ama herkesin terapi ihtiyacı var bence

Ben giderdim. 5 seansta bir şeyin çözülmesine gerek yok. "İhtiyacım var mı, yok mu?" konusunda yardımcı olabilir. Ülkemizde psikolojik destek alması gereken kişi sayısı çok yüksek ama insanlar "benim bir şeyim yok" deyip yollarına devam ediyor. Zaten bu "bir şeyim yok" bakışı ya da "toplum ne der?" ön yargısı ile (sana söylemiyorum ama) tüm ülke pimi çekilmiş bomba gibi geziyor. Bazılarının kollarından tutulup psikoterapiste bırakılması lazım mesela ama ne onlar kabulleniyor ne de çevresi yönlendiriyor.

Tabii herkes gitmeli ve herkesin ihtiyacı var demek değil bu. İşin maddi kısmındaki destek güzel bir teşvik olmuş. "Uzaması durumunda nedenine ve uzayacak seans sayısına dair yazılı açıklama istiyorlar" uzarsa cebimden veririm de şu olaya girmem. KVKK ihlali olduğunu göremiyor olamazlar bence.

@nawar,
Şöyle yazmışlar:
"If a staff member requests additional session, they must provide a written explanation of the reason and the number of sessions required. The PSS focal point will consult with the CD for each request and may partially or fully approve it."

Yanlış yorumlamadiysam anladığım gibi. Ama pas focal point'e de sormamda fayda var.

bi an düşünmez koşa koşa giderdim. ama zamana göre değişir tabii 1-2 sene önce sorsan hayır derdim herhalde.

hayir

PMS döneminde yaşanan dalgalanmalar evet insanı çok yorar ama psikoterapi gerektiren bir şey değildir, böyle bir hak tanınıyorsa cidden yardıma ihtiyaç duyduğun bir konuda al, PMS için değil.

Bu 5 seans bedava psikoterapi olayı bence çalışanları tanımak için yapılmıştır. Kim neye yatkın onu bilmek istiyorlardır.

Şu durumda bence ya hiç bulaşma, ya da bulaşacaksan mesela uyku düzenini kuramamak, aşırı fazla veya aşırı az yemek gibi çok belirgin, çok nokta atışı bir şeyi çalış, bir tek şey olsun, belki o bile bitmez 5 seansta. Bu arada üstlerin duruma yaklaşımını da gözlemle derim.

Eğer içeriğin başlığı bile isyeri ile paylasilacaksa gitmeyin.

Onun dışında cekincelerinizde haklısınız. Bir ihtimal, şayet üstte belirttiğim şey olmayacaksa, belki belli başlı danışmak istediğiniz konularda bilgilendirme, görüş isteyebilirsiniz.

incel mehmeti tutmam ama aynı şeyi düşündüm. ya anlattıklarını iş yerinde sana şantaj için kullanırlarsa? boşver kalsın

Arkadaşlar siz dedikten sonra ToR'i tekrar okudum ama bu sürece yoneticimin dahil olabileceğini hiç sanmıyorum. Belki fazla iyimser olacak ama anlatacaklarimin bana karşı kullanılacağını da düşünmedim hiç. Ödeme ve faturaya dair şöyle bahsetmisler:

Geri ödeme için terapistten / klinikten seans sayısı, tarih ve toplam fiyatı (KDV dahil) içeren bir faturayı teslim etmeniz gerekmektedir. Ayrıca, faturanın size değil KURUMA hitaben ve aşağıdaki ayrıntıları içerecek şekilde olması gerekir: “KURUM ADRESI” •

İşlem: - Faturayı (her seans için ayrı ayrı veya tüm seanslar için birlikte) doldurulmuş bir ödeme talep formu (eke bakın) ile birlikte teslim edebilirsiniz. - Her iki belgeyi de e-posta yoluyla PSS odak noktasına (Uyum Müdürüne) teslim edebilirsiniz. Belgeleri inceleyecek ve transferi finanse etmek için ödeme talebini iletecektir. Kimlerin danışmanlık hizmeti aldığına ilişkin her türlü bilgi gizli tutulur. - Bu, KURUM'da bu sürece dahil olacak insan sayısını en aza indirmemizi sağlayacaktır.

eğer hiçbir sorunun yoksa ne konuşacaksın? zaman kaybı.

ben 1.5 yıldır terapi alıyorum. her hafta konuşacak bir olayım, duygum oluyor. geçen bir hafta yoktu ilginç bir şekilde ve seansta aşırı sıkıldım, bitse de gitsem dedim.

ama anlatacak bir şeyin varsa, içini dökesin varsa mükemmel işe yarıyor.

terapide sana alan açılmasının ne demek olduğunu deneyimlersin, alan açıldığında nasıl bir ''sen ortaya çıkıyor'' bunu deneyimlersin, bu muazzam bir şey.

belli konularda farkındalık olur, o farkındalıkla ne yapacağına da sen karar verrisin.

"uzaması durumunda" hahaha kusura bakmayın buna güldüm yani ticari zeka işte bu. adamlar bilmeyene böyle geçiriyor demek ki
psikoterapi yıllara uzayan bi süreç. öyle çocukluğundaki travmayı 2 3 seansta değil 1 2 senede ancak ortaya çıkartıyorsun ve sonra da devam ediyorsun 10 senesi var bi başladın mı. parası olmayanın yapacağı iş değil.

Geleneksel modern karışımı bir şeyler tasarliyorlar. Görücü usulüne karşıyız ama psikologlar tarafından karakter analizim yapılarak benim için bulunmuş eş ile görüşürüz de evleniriz de.

Sosyal medyada pop olan yönetecek gibi. Artık çok izlenen dizilerde neyi anlatirlarsa o olacak gibi geliyor bana.

Meyve bıçaklarını kama gibi kullanıp boğuşuyorduk. Serçe parmağıma bir darbe aldım. Çok kanlı bir sahneydi. Abim ben kazandım gülücükleri atarken annemin aklı gitti.

Birimin çöküyor, diğerimiz onun üzerinden uçan takla atıyordu. Bir ara dizim çarptı abimin burnuna. O günden sonra adamın burnu 10 sene her fırsatta kanadı.

En büyük zevkimiz inşaatın birinci katından kum yığınına atlamaktı. İkinci kattan bir çocuk atladı. O sene en havalımız o oldu.

20 tane daha örnek verebilirim :)

Şu an acildeyim sakinleştirici serumla cevap yazıyorum. Kalan 20 örneği dinleyemiciiim:(

Bizim hiç öyle şeyler olmadı sokakta oynuyorduk ben kardeşimi kolluyordum biraz büyüyünce o da beni kollamaya başladı:)

Babaları napiyor bunlar olurken ben asıl onu merak ettim.

Şunu hatırladım ek olarak, bir defasında kibritle oynarken halıyı yakiyorduk neredeyse. En manyakca ornegimiz bu.

Acayip ikilemde kaldim, ben istemezdim sanirim. Ancak sunu da soyleyeyim, isverenin bunu sorgusuz falan odemesi gerekir diye dusunuyorum. Bir riske girdi size ise aldi, 1 guncuk kaybi var, ki kayip bile sayilmaz calistiniz sonucta.

1 gün çalıştığım bir işyeri olmuştu. 1 günlük sgk primini yatırmışlardı. ücreti yatırmamışlardı. ben de istememiştim.

bence rasyonel cevap burda evet degil ama sen bilirsin :)

1 gunluk ucret icin agiz kokularini cekmeye degmez.

İşten mazeretsiz kaçmışsın. İstesen bile vereceklerinden emin değilim

Mutlaka ara sor. Yıllar önce 3 gün bir firmada çalışup ani kararla ayrılmıştım.

İki ay sonra aradılar içerde paranız var niye almıyorsunuz diye.

boyle sacma ikilemler sadece bizim cografyaya ozgu sanirim. ara sor. muhtemelen vermeyecekler ve arkandan suna bak 1 gunun parasini bile istiyor diyecekler ama bu tamamen ortadogulu comar kafasi. 1 saat calissan bile hakkini isteyeceksin. sonucta o kadar belge, emek vs.. harcamissin.

kesinkli iban atıp talep ediniz. Emeğinin karşılığını her türlü vermek zorunda deneme süresi diye bir şey var iş hayatında.

Sigorta yaptiysa zaten sigortadan cikmak icin kagit imzalamaya gidicen o sirada da verilir para. Benim de 1 gun calistigim yer olmustu.

Ama orada sigorta da yoktu herhalde ilk gunden. O yuzden arada yasal bi sey yok. Vermez oyle biri ama iste tabii ki. Istememen sacma olur. Hatta iste, vermem derse ustele. Gene vermiyorsa da hakkim haram olsun de cik.

Oluru bence şu, mesajla:
Y tarihindeki 9 saatlik çalışmamın ücretini henüz gondermediniz, 9 saat çalıştım ve anlaştığımız asgari ücrete göre net ücret olan 75,56 TL'yi hesabıma göndermenizi bekliyorum. Aksi takdirde yetkili mercilere bildirecegimi bilmenizi isterim.

Ek soru olarak, herhalde googledan "arama terimi zaten bak benim ismim, isletme adım; bunları üste alsan olmaz mi" gibi bir talepte bulunmak mümkün değildir, değil mi?

İlk sorunuzun yanıtı için support.google.com adresini inceleyin. İkinci sorunuz için web sitenizde doğru bir SEO yapılandırması yaparsanız isminizi arayan en üstlerde sizi bulacaktır. Çok sık kullanılan bir isim-soyadına sahipseniz ve sizinle aynı isim-soyadı taşıyan kişilerin de web siteleri varsa en iyi SEO çalışmasını yapan en üste çıkacaktır.

Hem ilk cümleniz hem ikinci cümleniz. Net hatırlamamakla birlikte, nota isimleri bir hristiyan ilahisinin her bir misraindaki ilk heceden geliyor, diye biliyorum. Tahminim köken Fransızca ya da latincedir.

Oradaki o sesi de, onun devamindaki kelimenin okunuşu olsa gerek.

Durum Türkçeyle ilgili değil, duyup dile aldığımız hali böyle. Bugünkü nota sisteminin 11. yüzyıldaki erken versiyonunda, bir ilahinin (Ut queant laxis) bu notalara denk gelen sözcüklerinin ilk heceleri notaların isimleri olarak kullanılıyor. Sol notası da "solve polluti" derken solve sözcüğünün bir parçası ve ince okunuyor.

Tam istediğin şey değil ama, okumadıysan diye
iyi ki okumuşum diyeceğin bir kitap

www.iskultur.com.tr

Kazım Karabekir, Hayatım adlı kitabında çocukluğunun geçtiği yerleri ve aile düzenlerini bir çocuk gözüyle anlatmış. Özellikle Mekke'deki yaşantıları çok ilginç gelmişti bana.

Memduh Şevket Esendal'ın Sıdıka Hikayesi Görücü usulüyle yapılan bir evliliği anlatır.

Aynı yazarın ve çağdaşlarının hikaye ve romanlarında Türk, Rum, Ermeni, Yahudi içiçe uyumluğuğunun nasıl güzel resmedildiğini görürsün. Hepsi çok güzel yazmış.

Bence Türk klasiklerinin epey hakkı yenmiş.

Cenap şahabettin'in gezi yazıları.
İçeriğinin ne kadarı sizin aradiginiza tekabül eder bilemiyorum ancak unsurlar vardır diyebilirim. Ama tabii servet-i funun dönemi onunkisi.

Bence kültür tarihinin en güzel örneklerinden biri Reşat Ekrem Koçu'nun İstanbul Ansiklopedisi

Şuradan pdf halini bulabilirsiniz. Basımı maalesef yılan hikayesine döndüğü için basılı olarak mevcut değil.

archive.org

Tam dediğinizi karşılamıyor olabilir ama mikro tarih temalı olmaları ve konu olarak sizin aradığınıza yakın olduğu için şu 2 kitaba bakabilirsiniz:

Kim Var İmiş Biz Burada Yoğ İken, Cemal Kafadar
Osmanlı Kültürü ve Gündelik Yaşam, Suraiya Faroqhi

Suraiya Hocanın benzer bağlamda başka kitapları da var. Bazılarını okudum bazılarını okumadım ama büyük bir tarihçidir Suraiya Faroqhi.

Osmanlı'da Kentler Kentliler
Osmanlı Dünyasında Üretmek, Pazarlamak, Yaşamak
Osmanlı İmparatorluğu’nda Yollara Düşenler
Soframız Nur Hanemiz Mamur:Osmanlı Maddi Kültüründe Yemek ve Barınak
Orta Halli Osmanlılar
Osmanlı Şehirleri ve Kırsal Hayatı
Osmanlı Zanaatkarları

Romanya'nın Transilvanya bölgesini çok sevdim.

zürih hayatimda gordugum en overrated sehirdi. luksemburg ve milano da epey overrated. genelde cok bilinen sehirleri geziyorum ama metz kendi acimdan en underrated sehirdi. cok sevmistim dokusunu.

Metropoller arasında madrid. Beklentisiz gittiğim için mi bilmiyorum ama barcelona gibi turist kenti değil, daha lokal ve şehre ait hissettiğim bir şehir oldu. Eğlencesi, sokak hayatı, kompaktlığı çok keyifliydi.

Küçük şehir olarak da gent derim. O ölçelteki bir batı Avrupa şehrine göre sokaklarında yürümesi, atmosferi, yeme içmesi beni etkilemişti.

Bruksel o kadar gomuluyor ki bence underrated.

ABD genel olarak overrated ama eski rust belt bolgesindeki sehirler Detroit, Pittsburgh falan gorece underrated.

Hollanda degeri bilinmeyen bir yer degil ama bence hala underrated. Sehir planlamasi, mimari, toplu tasima, altyapi falan hep muazzam.

Mardin merkez, eski Mardin olarak bilinen kısmı.

Almanya'da gördüğüm yerler içinde Potsdam ve Harz bölgesini söyleyebilirim. Potsdam Berlin'in dibinde ve ondan daha estetik ve yaşanılası bir şehir bence. Harz bölgesinde ise Wernigerode, Quedlinburg ve Goslar gibi küçük şehirler kesinlikle görülesi yerler. Muhtemelen Almanya'nın biraz ortasında kalması ve yakınlarında büyük bir şehir olmamasından dolayı görece değerleri bilinmeyen şehirler.

Belgrad +1

Bir de Krakow.

güzel misilleme.

bence tabii daha az bilindik yerler oluyor. ama öyle kalması da daha iyi. yani "underrated" kalsın, bozulmasın.

mesela "Calella de Palafrugell". söylemeyin kimseye :)


bu arada türkiye'nin de değeri bilinmiyor klişesi de var ama doğruluk payı var. bazı yerlerin eski güzelliği yok mesela.

Basima birsey gelmeyecekse, tabii il merkezi degil de butun il sinirlarini kastederek soyluyorum. Giresun. Doga olarak epey guzel yerleri var ve pek bilinmiyor bile. Mesela Giresun-Sivas yolu ozellikle sonbaharda muazzam manzaralara sahip, yol ustunde nerdeyse oturup yemek yenecek restoran bile yok. Benzinlik dahi yok o derece bir hiclik.

Bu arada ilk basta hep yurtdisini dusundum soruyu gorunce, Mardin yazilinca aklima Giresun geldi.

1)Bratislava olabilir.

sehir olarak inanilmaz farkli ve güzel degil ama yemeklerini cok begenmistim.

2)Hollanda'dansa Belcika daha güzel bir de bence. yemek olsun, ülkenin kendi icinde farklilasmasi olsun vs.

3) Mudanya cok güzel bir de.

Beyrut çok keyifliydi. Lübnan genelinde ciddi olumsuzluklar var evet, düzenli elektrik kesintisi ve güvenli toplu taşıma olmaması gibi. Ama bu biraz da kişinin seyahatten ne beklediğine bağlı. Bol bol heyecanlandıran, şaşırtan bir ülke.

Adres alalım belediye ekiplerini 3-4 ay sonra yollarız.

TLC'deki çöp ev programlarını izlersen hemen hemen hepsi seninle kaygıları taşıyordu.

@Kaleci Saçlı Yırtıcı Forvet+1
Bezelye kutusu, cips poşeti ve dondurma çubuğuna ne gibi anlamlar yüklüyorsun? Bunlar hiçbir işine yaramaz at çöpe, bak evin çöp ev olur. Dondurma çubuğunu bedava çıktıysa atma sakın :)

Ekonomik kriz??? tetiklemis olabilir. Evet istifcilik :(

bu psikolojik bir sorun.

Emin olun atınca rahatlayacaksiniz.
Cam vb farklı poşetlere atabilirsiniz farklı malzemelerden yapılanları ayırarak, onların çoğu geri dönüşüme gidiyor da resmi olarak değil, toplayıp merkezlere kiloyla satan insanlar var içiniz rahat olsun.

simdilik degil; ama takintili ve zor insansan 20 yil sonra cop evlerin birinde itfaiye ile kurtarilan yalniz adam olma ihtimalin %60 falan.

evet

Geri dönüşüm kültürü edinip onları sınıflandırmak atabilirsin. Ben çok zevk alıyorum naylon ve plastikleri ayrı yere atmaktan. Kağıt karton başka yere, camlar başka yere, tenekeler metaller başka yere, piller zaten ortada, ıslak çöpleri de kompost yapma olayı var onun şartları var sanırım. Başka... Kumaş atıkları var zor birikirler ama bence çevreni buna teşvik edersen kumaşları bile ayrı atmaya başlayabilir.

Bunu dene. Çok iyi gelecek.

Deterjanlar kimyasallar ayrı mesele. Onlara gıcık oluyorum.

İstifçiliğe giden yola girmiş olabilirsiniz, dikkat edin.

ovvv baski balata kokusu buraya kadar geldi..

Oldu, hiç beklemediğim bir şey olduğu için üzüntüden 3 ay içinde kanser oldum. İntikam filan almadım sonradan affettim. Şu an görüşüyorum bile aramız iyi.

Bence bu tarz bir soruyla insanların travmalarını tetikleyebilirsiniz. Kendilerini bu kadar derinden etkileyen bir şeyi anlatırken tekrar hatırlayıp modlarının düşmesi çok olası bana kalırsa.

En az 8-9

Sil bastan baslamak gerek bazen oldum.

Oldu, elime fırsat gecenlerde intikam da aldım ama olmayanda da hiç peşine düşmedim.

Olması gerektiği gibi gerçekçi düşünüyorsun

Zaten çocuk istemiyorsun, eşini de hem karakter hem psikoloji yönünden tanıyorsun, ekonomi yönünden yardımcı gibi şeyleri karşılayamayacağınızı görüyorsun

Çocuk meselesi evlilikteki en temel konulardan biri, isteyeni de istemeyeni de suçlayamayız ama bu evliliğin bitmesi daha hayırlı üçünüz için de

büyük ihtimalle çocuk olsada olmasa da boşanırsınız.

Uzun vadede bu sorunlar maalesef sürecektir ayrıca eşinizin sağlık sorunları ileride çocuk sahibi olmasına engel olacaksa ve su anda buna sahip olacakken sizden kaynaklı bunu sağlayamazsa sonraki süreçte size hayatı daha da katlanılmaz hale getirebilir, bu noktada sizin çocuk istemediğinizi yeniden ileri sürerek anlaşmalı boşanmayı teklif edebilirsiniz böylelikle hem siz hem de eşiniz herhangi bir kısıtlama altında yaşamak zorunda kalmaz

Esinin daha baslamamis anneligiyle ilgili ortada fol yok yumurta yokken sacma sapan konusmana gerek yok.
Senin istememen yeterli baska bahaneye gerek yok.
Karisinin hakkinda ailesinin ileri geri konusmasina izin veren bir erkek baba olmamali asil.

Yarin bir gün bebek bezi nasil degistiriliyor anne yhaaa diyip sonra kadina yüklenirsin.

Vakit kaybetmeden boşan hocam çocuk falan düşünme bile. Çocuğa yazık olur.

Senin çocuk istememen boşanmanız için yeterli. +1 Ayrıca daha ortada hamilelik bile yokken karının anneliği hakkında ailenin bu şekilde ileri geri konuşması ve senin bunu normal karşılaman, sonraki zamanlarda kadının başına gelecekleri belli ediyor zaten. İkiniz için, hatta nedense ailen için de sizin boşanmanız en doğrusu.

şöyle düşün, çocuk varken mi boşanmak çocuksuz boşanmak mı? iki türlü de boşanacaksınız gibi duruyor. çocuk olduğunda iletişimini hiçbir türlü koparamayacaksın ve sorunlar da katlanarak artacak (hamileyken ayrılmış biri olarak yorumladım).

@Robert @monnie
Ailem benim de çocuk olduğunda ona yeterli desteği veremeyeceğimi de söylüyorlar. Çok soğukkanlı bir insan olmadığımı ben de biliyorum ve dedikleri şeyler hep ihtimaller. Amaç eşimi eleştirip beni övmek değil ileride yaşanabilecek şeyler. Konu boşanmaya gelene kadar ailem hiçbir konudan haberdar değildi konuşmadı ama konu çocuk olunca çevreye neden çocuk istemiyorum bende ne sorun var sorgusuna girdim. Öyle olunca da yorumlar ortaya çıktı.

@amusan, evine dön cocugum. kizin basini yakma daha fazla. sen evlenmemissin. ona da mi hazir degildin? :) ona nasil izin vermis her seyi en iyi bilen ailen?

siz çocuk sahibi olmak mı istemiyorsunuz, yoksa çocuğun eşinizden olmasını mı istemiyorsunuz bir karar verin?

bu kadar lafın üzerine, aslında eşinizi kafanızdaki "anne" tanımına uygun görmüyor ve bu sebeple ondan çocuğunuz olsun istemiyorsunuz gibi geldi. bunu ona dürüstçe söylememiş ve kolaya kaçarak yalan söylemişsiniz. eşiniz de belki samimi olmadığınızı anlamış, belki de zamanla çocuk fikrine alışabileceğinizi düşünmüş olmalı ki sizinle evlenmek istemiş.

bu haliyle samimi olmadan başladığınız evlilikte hatanızın farkına varmanız iyi olmuş.

yaşınızı bilmiyorum ama haddim olmayarak tavsiyem ailenizi iç ilişkilerinize dahil etmeyin. zira aile torun istedi diye çocuk yapılmayacağı gibi, yine aile torun istemedi diye de çocuk yapmaktan vazgeçilmemeli.

Çocuk rızkıyla gelir derler. Evliliğinizin bir meyvesinin olması çok iyidir. Hayatınıza bir anlam katar. Yoksa ilerleyen yaşlarda hiç bir amaç olmadan ölümü beklersiniz. Ayrıca bir bakmışsınız o bebek evliliğinize renk katmış. Hiç belli olmaz. Peşin hükümlü olmayın. Bebeğe de bakarsınız alışırsınız merak etmeyin.

Her şekilde ikinizden karı koca da olmaz, anne baba da olmaz. Zaten herkes bunları olacak diye bir şey yok. Boşanmak sizin için en hayırlısı bence.

yukardakiler+1

benim anlamadigim siz cocuk yapmayip bosansaniz bu kadinin ya hemen gebelik ya da hic gibi durumu varsa ne ara hamile kalacak? acilen ayrilin

Sizin çocuk istememeniz boşanmanız için yeterli +1
Ve çocuk olsa da boşanacaksınız gibi duruyor +1

"Eşim istiyor" diye, "rızkıyla gelir" diye, "yapalım da alışırız nasıl olsa" diye çocuk yapılmaz bence. Toksik aileler, sağlıksız ilişkiler, çocuğun okul parasını kazanıcam derken evde çocuğuyla vakit geçiremeyen babalar (ve o babaların ihmal edilmiş çocukları) böyle böyle ortaya çıkıyor.

@tnz
Çocuk sahibi olmak istemiyorum ve flört döneminde eşime anne olma hayalin varsa mani olmak istemem diyerek söyledim. O da tamam sen istemiyorsan yapmayız demişti.
Son durumda ben hala çocuk istemiyorum üzerine ek soru işaretleri var. Eşime ve danıştuğım terapiste göre evliliğimizin iyi gittiği durumda çocuk isteyebilirmişim.

İleride de çocuk istememe durumumda onun vaktini çalmış olmamak için hadi çift olarak toparlamaya çalışalım demeden önce kendi fikrimi netleştirmeye çalışıyorum.

Ailemi dahil etmek istemezdim. Sorunlu bir durum olduğunu biliyorum. Bir anda biz çocuk yapmayı kabul etmezsem boşanacakmışız deyince onların yorum yapmasına da engel olamadım. Keşke daha karar size ait şeklinde bir yorumda bulursalardı ama çocuk yaparsanız pişman olursunuz gibi bir yorum ilişkiye onları çok müdahil etti.

rızkıyla gelir... rızkı belki bok gibi bir hayattır. rızkıyla gelir lafına hiç güvenmeyin.
çocuk olsa da olmasa da boşanma ihtimaliniz çok yüksek. bu arada titanic kemancısı' nın söylediği de gözden kaçmamalı.

Önceki duyuruda da yazmıştım kadını bir sal Allah aşkına. Senin yüzünden çocuksuz kalacak.

Karısının anneliğine laf ettiren kocadan da olmaz zaten.
Ayrıca tembel veya psikolojik olarak zayıf diye niye anne olamasın ya. Ben de anne olmadan önce çok tembel ve hiç iş sevmez biriydim, salondaki bardaği mutfağa götürmeye üşenirdim. şimdi tüm gece uyumuyorum bir kez bile şikayet etmedim.

Çocuk sahibi olmak, yav bi yapalım bakalım becerebiliyor muyuz, kervan yolda düzülür denecek bir şey değil. Bundan 30 sene öncesinin ekonomik koşullarında çocuk büyütmek o kadar da mesele olmayabilirdi ama mevcut koşullarda bu kararı verirken çok iyi düşünmek gerekiyor.

Öyle bir doğursun hele belki de süfer anne olacak ne belli denecek durum yok. oyun mu bu, olmazsa ne yapacaksın? çocuk rızkıyla gelir falan, böyle aptalca beylik laflara güvenip çocuk yapılmaz.

Kaldı ki çocuk istemiyorsunuz ve bu konuda el sıkışmışsınız. Bundan sonraki süreçte çocuk yapmazsanız bunun için tüm evliliğiniz boyunca suçlanacaksınız. Bir şekilde çocuk yaparsanız da sizin zaten çocuk istemediğiniz karşılaştığınız her zorlukta önünüze konacak.

Dünyada sadece tek kadın eşiniz tek erkek de siz değilsiniz. Eşiniz çocuk istiyor ve siz istemiyorsanız, bundan da eminseniz bir çocuğun hayatını mahvetmeden boşanıp mutlu olabileceğiniz evlilikler yapın. Hem siz hem eşiniz daha mutlu seçimler yapabilirsiniz. Eğer isteklerinize ve ilkelerinize aykırı davranırsınız, hem siz, hem eşiniz hem de doğacak çocuk bu durumun getirdiği sorunlarla hayatınız boyunca uğraşacaksınız.

@titanic kemancısı
Doktordan kendim duydum 9-10 ay içinde çocuk yapmazsa yapabilmesi için ameliyat olması gerekecek. Ameliyat korkusu olduğu için o ihtimal iptal. Konunun gerçekliği hakkında şüphem yok. Kitle yıllarca çok az büyürken bir anda hızlı şekilde büyüyünce bu tablo ortaya çıkmış. Bunu öngörememiş.

Ya ne yardan ne serden durumu seninki.
Çocuk mu istemiyorsun? Yoksa bu kadınla bir çocuk yapmak/aile kurmak istemiyorsun bunu konuşalım önce.

Fol yok yumurta yokken (kötü anne olacağına dair ispatlı bir kanıt) eşinle ilgili böyle endişelere kapışmışsın ama senin kök ailenle kendi özel hayatını bu şekilde konuşman kanıtlı bir kötü davranış.

Siz kendi tercihinizi daha önce dile getirmiş olduğunuz için haklısınız. Eşiniz de başta okey dediyse şu an doktordan duyduğu şey neden onu etikiledi? Bu neden onun/sizin gündeminiz şu an?

Ha eğer vazgeçtiyse de anlaşılmayacak bi durum değil, ayrılırsınız.

sadece sizi dinleyerek eşiniz hakkında doğru yanlış evet hayır diyemeyiz ancak anlattıklarınız ışığında durumunuz çözülecek gibi değil her türlü ayrılık yolu görünüyor maalesef

çocuk rıskıyla gelir -1 o eskidendi şimdi kendimize zor bakıyorken çocuk üstüne tüy dikmek olur.

- çocuk istemiyorsunuz

- hem siz hem aileniz kızı ezikleyip duruyorsunuz. bu da varsa bile potansiyelini çıkarmada yetersiz kalıyor. kız iyice batağa batıyor mental olarak. üstüne bir de bu durumda çocuk yapmasın zaten.

- çocuk olsa tam anlamıyla destek olamayacağınızı düşünüyorsunuz. kaldı ki eşinize bile tam anlamıyla olamayacığını düşünüyorsunuz. bence burada asıl ezik ve güçsüz sizsiniz çünkü hem pısırık bir eş seçmişsiniz hem de onu küçük görüp duruyorsunuz. hem ona kol kanat geremiyorsunuz hem de çocuk olsa bakamam diyorsunuz. ben de başta böyle hatalar yaptım, dönülebilir, ayrılın. kendinizin güçlü yanlarına odaklanın, daha güçlü kadın tercihleri yapın. tabi fazla da yapmayın bu sefer de siz eziliyorsunuz :D orta yolu bulmak lazım.

- kadıncağız çocuk istiyorsa sizinle olması hata olur bırakın ayrılın medeni bir şekilde o da kendini değerli hissettirebilecek bir eş bulsun ve ondan çocuk yapsın mutlu mesut yaşasınlar

Çocuk evliliği bir yere kadar kurtarır, sizin durumunuzda çocuk yapmayı geçtim, evli kalmak bile çok zor. Sakın, sakın, sakın...

Anladığım, ikiniz de daha çocuksunuz. Olay bu gibi.

Bence çocuk yapmayın zaten iletişim sorunlarınız varsa anlaşamıyorsanız çok yanlış bir karar olacak bu.
ailenizin size "o annelik yapamaz" demesi çok irrite edici. Bu yorumdan sonra asla objektif kalamıyor ve eşinize üzülüyorum sadece.

sen zaten çocuk istememe konusunda netsin ve eşinin de annelik yapamayacağını düşünüyorsun. iletişim sorunlarınız var ve anlaşamıyorsunuz. e bu durumda herkes yoluna baksın.

esim bok gibi bir insan diye duyuru acsan da olurmus yani. ailen de sahaneymis, üstlerine vazife gibi ilk firsatta el kizina bir tekme de biz atalim demisler. aslinda cocuk olursa biz bakmayiz demek istemisler de bunu derken esini ezme firsatini da kacirmamislar. tipik babanne-dede ikilisi.
bence de hemen bosanin. esin icin en iyisi olur. en azindan kadin sansi daha iyi kisilerde dener.
terapiste o kadar para dökmeyin. cogunun amaci sorunlari cözmek degil, bosanmayi geciktirerek daha cok para yolmak. duyuru ahalisi resmen hemfikir bu duyuruda, örnegine az rastlanir bir an.

antinatalist bir insanım ama boşanman gerektiğini ve eşinin anne olma hakkı olduğunu düşünüyorum. becerip beceremeteceği kendi sorunu. en son anne olacak insanlar bile anne olurken senin kalkıp da dağınık ve sorumsuz diye kadına anne olamaz demen çok saçma ve haksız. boşanman gerek.

Ben dahil hiç kimsenin bu kadar ciddi bir konuda sana akıl vermesine müsade etme. Eğer maddi ve manevi hazır değilseniz asla çocuk yapmayın. Onun mutlu bir çocukluk grçirme hakkını elinden almanız çok acımasızca. İyi bir evlat yetiştirmede ilk adım sizin eşinize ve onun size olan sevgi ve merhametiniz ile mümkün. Şu an bu ortam oluşmamış ise hiç bir şeyi acrleye getirmeyin. Annelik yapıp yapamayacağı çok öznel yorumlamalar. Kimse annelik kavramını yoruma açamaz. Yaşayan bilir. Bunu bir baba olarak söylüyorum. Siz babalık yapabilrcek misiniz? Evet ise bu konu neyi kapsıyor? Bence çocuktan öte sizin birbirinize olan eş ilişkinizi gözden geçirmeniz ve bunu iyileştirecek iseniz bu noktada adımlar atmanız gerekiyor.

iki acayip nokta var:

1) "Eşime evlenmeden önce çocuk istemediğimi net şekilde söylemiştim ve bu konuda anlaşmıştık. Evlilikten iki ay sonra eşim bir sağlık sıkıntısından kaynaklı ileride anne olma şansını kaybedebilir durumu ortaya çıktı ve çocuk istiyor."

- zaten baştan çocuk yapmama üzerine anlaşmışsınız. sağlık sıkıntısı sebebiyle ileride çocuk yapamama ihtimali ortaya çıkınca eşin neden çocuk yapmak istiyor? zaten başta kabul ettiği durum "çocuk yapmama" durumu? eşin burada haksızlık etmiş sana.

"ileride çocuk yapamıyor muyum, e güzel, ben de zaten çocuk yapmak istemiyordum, eşimle bu konuda anlaşarak evlenmiştik" demesi gerekirdi.

2) "ailem çocuk sahibi olmamı istemelerine rağmen o annelik yapamaz çok zorlanır dedi."

sen de bir ailesin.
büyüdüğün ailenin böyle yorum yapması ve senin ve eşinin hayatını etkileyebilmesi. üzüldüm kadına. ama kadın haksız burada.

----

evlilik sözleşmesi sayılabilecek durumu eşin bozmuş. başta seninle çocuk yapmamak üzere evlenmişken seni çocuk yapmaya zorlaması olmaz. başkalarının etkisi altında kalmadan, başkalarının eşin hakkında yapacağı yorumlara aldırmadan, sen çocuk istiyor musun istemiyor musun? istemiyorsan ayrıl, bari zaman kaybetmesin.

duyurunuzdaki "eşime evlenmeden önce çocuk istemediğimi net şekilde söylemiştim" kısmı nedense herkesçe kabul görmüş. ancak bunu söyleyip sonradan çocuk sahibi olup iyi ki çocuk sahibi olmuşum diyen insanlar var ve bunların sayısı azımsanmayacak düzeyde (belki bu oran benim ve çevremdekilerin yaşıyla da alakalı olabilir).

sizin eşinizle olan iletişiminiz nasıldı, bunu ne şekilde ifade ettiniz, eşiniz gerçekten bunu anlatmak istediğiniz şekilde anladı mı kısımları bence yoruma açık. belki eşinize sorsak "ileride çocuk isteyebileceğinin sinyallerini bana vermişti", "fikrini değiştireceği izlenimine kapıldım" diyebilir.

bu arada hala daha bir yandan çocuk istemiyorum derken diğer yandan ailem, terapistim ileride çocuk isteyebilirsin dedi, galiba isteyebilirim diyorsunuz. sizin bu arada kalmışlığınız sebebiyle eşiniz de söylediklerinizi farklı yorumlamış olabilir.

o yüzden "ben söylemiştim" diyerek konuyu çarpıtıyorsunuz gibi geliyor. soru basit. eşiniz sizin de katkınızla bir bebek dünyaya getirmek istiyor. geleceği boş verin ve hiç kimsenin etkisinde kalmadan söyleyin siz bugün ne istiyorsunuz? kolaya kaçmayın. terapistinize, ailenize, bir başkasına sormayın. bu sorunun cevabına göre de kararınızı verin.

Sen eşini sevsen ve gram değer verseydin eşini burada kötüler gibi konu açmazdın bu bir. Bir insan becerikli veya beceriksiz olabilir ama bu durum onu iyi veya kötü bir anne olacağını ifade etmez. Bak burayı iyi anla. Bu senin ne haddine ayrıca.

İki, ananı babanı da karıştırmışsın mevzuya bir de oldukça gereksiz ve karınızı yeren bir yorum yapmışlar. Onlara ne?
Boşanın bırakın o da rahatlasın bu narsistten kurtulduğu için sevinsin.

Bana şımarık bir çocuk gibi geldin üzgünüm

Arbre+1
Ayrıca tamamen tahmin, çok ana kuzusu birine benziyor gozumde boyle bir izlenimi var. Yaşam alanında bir "anne" figurunun eksikliğini yasiyor belki kimbilir.

Acun ılıcalı isminin temsil ettiği(ya da etmesini istediği) değerler evlilik dışı bir "dost hayatı" ilişkisi yaşamasına engel. Çocuk yapmak istiyorsa mesela... zaten kadın da istemez bunu.

Evlenen kişiler arasında öylesine büyük ekonomik nispetsizlik olduğu zaman evlenmek o kadar da sıkıntılı bir şey değil. Evleniyor çünkü kız ve kızın ailesi böylesine göz önündeki biriyle evlilik dışı bir ilişki yaşıyor görüntüsü vermek istemiyorlar büyük olasılıkla. Diğer yandan, evlilik öncesinde bir mal rejimi sözleşmesi koyuyor kızın önüne ki ne de olsa boşanacakları için ileride kıyamet kopmasın, ayrıca kız da bu "ortaklığın" sonunda payına düşen makul bir payı garanti altına alsın.

Bu durum sadece Acun Ilıcalı özelinde değil, genel olarak aralarında normal bir evlilik kurulması olasılığı son derece düşük olan aşırı zengin erkek ve güzel kız birlikteliği bakımından genelleştirilebilir.

Cocuk sahibi olmak icin.

Akepeli olduğu için.

Bu herif zamparalık yapsa "bazı" çevrelerce kınanır dolayısıyla bunu maskelemek için evleniyor işte dümenden.

arkadaşlar acun 2. eşi ile evli iken şeyma subaşından çocuğu oldu, o zaman şeyma ile evli değillerdi yıllar sonra evlendiler.

bu bilgiyi de unutmayın
tr.wikipedia.org

2013 yılında, Acun Ilıcalı ile Şeyma Subaşı çiftinin Melisa adında kızları dünyaya geldi.[1] 2017 yılında ise Şeyma Subaşı ve Acun Ilıcalı evlendi ve 1 yıllık evliliğin ardından 2018 yılında boşandılar.[2]

Neden evlenmesin? Evlenmek ve boşanmak bu tip insanlar için çok dert değil

ne yapacak fuckboy mu olacak? sonu yok fuckboylugun.

Bizim ülke sanatçının özel hayatında yaptığı bizi ilgilendirmez denebilecek bir yer değil

insanları politik görüşlerine söylemlerine eylemlerine göre yargılayıp sınıflandırıyorum evet +1

aynını yapıyorum ve bence bu iyi bir şey. kimse karşında çay içerken bu aptallıkları savunmuyor, çünkü o kişiyi çoktan elemiş oluyorsun hayatından. zamanında aman ayıptır günahtır eski arkadaştır diyip o kadar çok saçmalayan insana tahammül ettim ki şimdi bunların yokluğu beni mutlu ediyor. sanatçılar da adam olsun ya. otuz yıllık teoman fanıyım geçen gün ettiği laflar yüzünden yemin ediyorum tiksindim adamdan. her gün dinlediğim şarkıları açmaya elim gitmiyor.

Medya üzerinden takip ettikleriniz size kalmış bir şey aslında. Açık görüşlü olacaz diye her haltı takip etmek dinlemek durumunda değiliz. Pekala bir açıdan şahsi bir boykot, fena da olmayabilir kişisel alanımızda.

Ama dediğinizin varacağı nokta eger bir yankı odasında yaşamaya donecekse o başka. Onun dışına çıkmayı elzem kılan zaruri durumlar olusunca hayatınızda cuvallarsiniz. Örneğin is ortamı, çocuğunuz varsa ya da olursa sınıf öğretmeni, sınıf annesi, diğer veliler, varsa akraba toplantıları ve ilişkileri...

Ben şöyle yapıyorum, yakınımda tuttuğum ya da hatta yakın hissettiğim insanlar birebir benim kopya gibi aynı şeyleri dusundugum dinledigim izlediğim değil de, farklı birçok tarafı, bakış açısı olan kişiler. Ama şöyle bir özellikleri var benim icin, birlikteyiz ve bu farklılıkları usturupluca tartisabiliyoruz ve bundan verimli şeyler de çıkıyor.

Ha şu var, bazı insanların desteklediği seylerdeki omurgasizlik zaten karakterinin bir yansıması oluyor, böylesi ile de zorunlu olmayan (is ilişkisi gibi şeyleri kastediyorum zorunlu derken) ilişkileri sürdürmek zaten pek mümkün değil.

Ülkedeki kutuplaşma iklimi sebebiyle normal geliyor bana artık. Çünkü iş artık zevkler renkler meselesinden çıkıp kişinin hayatına müdahaleye döndüğü için, doğal olarak düşmanca yaklaşıyorsun.

Yankı odası fikrine katılmıyorum çünkü ortada çoğu zaman demokratik bir zemin olmadığı için karşıt görüşün bana katacağı bir şey kalmıyor. Sosyal hayatta, kişinin genel prensiplerine bakarak, politik görüşü uymasa da başka konularda alışveriş yapılabilir olmasını değerlendirebiliriz ama benim için artık çok temel bir prensip meselesi olduğu için bu konu, isterse dünyanın en faydalı insanı olsun yine de onunla oturup kalkmak istemem. Çünkü benim için önemli temel prensipleri eksiktir ve çok temelden ayrışıyoruzdur.
Ben alternatif karşıt fikirleri temel prensiplerimizn uyuştuğu ama biraz daha yukarıda farklılaştığımız insandan alırım, o kalsın.

çalıştığım çevre gereği sınır koymuyorum. ama ortama girdiğimde içtiğimi, solcu olduğumu, domuz eti yediğimi söylüyorum. zaten ben koymadan o grup hemen sınırlarını koyuyor.

Gündemden, sosyal medyadan uzak kalmak büyük ölçüde çare oluyor. Verilen bir cevapta da kutuplaşmadan bahsedilmiş, ben de büyük ölçüde buna bağlıyorum. Senelerdir maruz kala kala yer etti artık içimizde. Hareketlerinden hatta bazı insanların sadece bakışından bile anlaşılabiliyormuş gibi geliyor artık siyasi tutumu :D Ha bu AKP ile de alakalı değil bence, insanımız böyle. Senelerdir siyasi partiler yalnızca kılıf değiştiriyor. Ben artık insan görmek istemez bir hale geldim. Oturamadığı için bir sonraki metroyu kapının dibinde bekleyenler dahi delirtiyor artık :D Mümkün olduğunca kendi çevremle iletişimde kalmaya çalışıyorum. Muhatap sayısını azalttıkça mental olarak daha sağlıklı hissediyorum.

benim listeye de dadanmışlar şimdi gördüm. daha önce bildirim geliyordu yeni takipçi diye. takipçiyi kaldırıyordum bildirimi görünce. elon'un işleri diye düşünüyorum. b.k çukuruna döndürmek için elinden geleni yapıyor

elon musk twitter'ı aldıktan sonra beni de uzakdoğulu fake kadın hesapları takip etmeye başladı.

öte yandan normal takipçi neredeyse hiç gelmiyor. sadece benim için değil, takip ettiğim hesapar için de geçerli. mesela geçen sene 208 bin takipçisi olan bir hesabın takipçisi hâlâ bu seviyede. artmıyor.

Bot gibi her gün bir iki takip geliyor, ilk başlarda umursamadım sonra toplu engel basarım dedim ardı arkası kesilmedi, şimdi geldiği gibi engelliyorum sonradan uğraşmamak için

Öncelikle bunlar tabii ki eskort hesabı değil, bunlar eskort görünümü verilmiş bot hesaplar ve global olarak çalışıyorlar. Amaç, seni takip ettiğinde senin de onu takip etmen ve takipçi sayısının artmasına katkı vermen, hesap yeterli takipçi sayısına ulaştığında "normal" bir hesap gibi tekrar düzenlenecek ve satılacak. Bu botlar aynı kişi tarafından üretilen hesaplar olduğu için haliyle aynı hesabı takip ediyorlar, o nedenle birbirine benzer 15-20 hesap sana geliyor, ayrıca mantık "sex sells" olduğu için hesaplar eskort görünümlü oluyor genelde. Peki hesaplar seni nereden buluyor dersen 2 ihtimal var: Eğer üçünü parti bir uygulamaya onay verdiysen bi havuza alınmış olabilirsin, eğer böyle bir onay vermemişsen seni tesadüfen bulmuştur ve tüm botları sana yönlendirmiştir.

Facebookta da benzeri var. Bir arkadaş/takipçi takip edince/arkadaşlık isteğini kabul edince listeye dadaniyor olmalılar.

Senin kadar yoğun değil ama, ben görünce engelliyorum. Başka yapacak bir şey yok sanırım.

kadın olmama rağmen bana bile instagram’dan eskort takip istekleri düşüyor. bir program falan kullanıyorlar herhalde.

bunun sosyal fobi olduğuna emin misin?
benim bildiğim sosyal fobi böyle bir şey değil çünkü.

Sosyal fobi olduğunu sanmıyorum geçmişteki bir travma nedeniyle tetiklenme olabilir. Ne hakkında konuşurken oluyor onları Bi kenara yazsın.

Ben varım diyebilirim de, böyle birini bulmaktan ne fayda umuyorsunuz onu tahmin edemedim.

Dediğiniz gibi biriyle karsilasirsam biraz sohbete katmaya çalışırım.

Sorum sosyal fobinizi nasıl aştınız? İlaç, üstüne gitme somut örnekler varsa size iyi gelen paylaşabilirsiniz sevinirim @encokbenisevinnolur

adamın göz rahatsızlığı vardır diye düşünürüm bişey demem. niye ağlıyorsun ki?

@kullaniciadinin dedigini yaparak başlamıştım, sadece travma vs değil de neden çekiniyorum nasıl çekiniyorum o an ne hissediyorum ne aklıma geldi de gözlerim doldu. Bu zaman içinde kendimi izlemeyi öğrenmemi sağladı (önceden mal gibi bakiyormusum onu farkettim).

Sonra iyice analiz edince de bunun oluştuğu durumlara alternatif yer topluluk vbde maruz bırakmak (mesela çocuklu anne babalardan çekindiğimi farketmistim universitedeyken, belediyenin belirlediği ailelerin evine gidip çocuklarına ders çalışmayı içeren gönüllü faaliyeti vardı, ona katılmıştım, bu tarz seyler).

Bunların da kaydını tutmaya devam.
Bazen hikayelestirdigim de oluyordu motivasyon düşüren durumlar üstüste olunca (sonradan öğrendim bu bir terapi yontemiymis, narrative terapi)

Karşınızdaki kişileri kafanızda çok büyütüyorsunuz. Yakın zamanda ayrılık falan oldu mu?

Ben. Eğitim aldım. Ne eğitimi olduğundan da defalarca bahsettim. Sosyal medyayı azaltıp kendine özen göstermek isteyen herkes alabilir bu eğitimi. Bir kaç yılınızı alır ama farklı bir insan olursunuz.

Yeni başladıysa nasıl tetiklendi sorusu önemli olabilir. Sosyal fobi olduğundan emin misiniz?

Genel olarak durumu analiz etmek: ne zaman, kimlerle oluyor, aklınızdan ne geçiyor da gözler doluyor… aklınızdan geçenin olma ihtimali ne kadar, olsa ne olur?
Durumu anladıkça da adım adım kendinize ödev vermek, gerçek sonucu tahmin ettiğiniz sonuçla karşılaştırmak.

Tetikleri fark etmek güzel bir başlangıçtır. Farkındalık oluşmuş sizde kendi içinize bakmayı da öğrenmişsiniz, ne hissettiğinizi de kontrol etmeniz, duygu listesinden destek alarak ne hissettiğinizi tam olarak bilmeniz de faydalı olacaktır. Tetik dediğimiz şeyler genelde geçmişin yansıması oluyor. Geçmişte yaşanan benzer bir deneyim illa ki olmuştur, biri bir şey söylemiş veya yapmış sizi benzer bir hisse ve bir düşünce kalıbına sokmuştur. Düşünce yapınızda meli malı ekler de kullanıyor musunuz? O öyle olmalı bu böyle davranmalı vb.

Bu noktada geçmiş deneyiminizi hatırlatacak ve yas tutmanıza olanak sağlayacak bir empati sohbeti işinize çok yarayacaktır.

Bu sosyal fobi degil hemen kendine doktor gibi tani koymayi birak doktora git

sosyal fobi bu değil.
insanlardan kaçmak, onların yaptığı her davranışı size kasıtlı yapıldığını düşünmek, sürekli kendini hedef sanmak vs

bu gözyaşı boşalımının bir nedeni var . biliyorsanız kolay ama bilmiyorsanız o duyguya ağlıyorsunuz farkında olmadan. burnunuz da akıyor mu?

bir yas var.
ama o yası tutmamışsınız ki kendisini dışarı atıyor böyle.

En azindan 100 bin dolarini keyfi harcardim diye dusunuyorum. Sirf gezme tozma gibi degil de, guzel bir otomobil alinabilir mesela. Kalaniyla sanirim cesitli isler denemeye calisirdim diye tahmin ediyorum. Her ne kadar gorece mantikli olsa da hic icimden yatirimlik ev vs almak gelmiyor. Alsam da surpriz bir eve oynardim sanirim.

Ev alırım

Yatırımlık değil ama kiracılıktan kurtulmak için

Ev alirdim. Cocuk yapardim otururdum icinde

Sorgusuz sualsiz önce guzel egitimli insanlarin oldugu bi sentten ev alirdim

En kotu denize bir minubus falan olsun max 20dk

Gerisi umrumda degil paranin

para demek guc demek. kesinlikle carcur etmezdim. mesela etrafimdaki insanlarin egitimi sagligi icin falan harcayabilirim ama araba gezme tozma falan bunlara pek para harcamam. %90'ini yatirim icin kullanirdim kafadan diye dusunuyorum.

Yarısı kadar nakite ve bir o kadar taşınmaza sahibim bir süredir. Yıllardır ticaretle uğraşıyorum. Çok yoruldum. Oğlumun yurtdisinda yaşama ve gezme isteğini de düşünerek Karayip adalarindski 4-5 ülkeden birinden ev alarak vatandaşlık alacağız kısmetse. 150 ülkeye vizesiz seyahat hakkı veriyor. Kompedani olduğumuz takı işini o turistik adalarda yılda 3-4 ay yapmaya devam edip kalan aylarda gezecegiz

En az % 70 gibi bi' kısmını sermaye yapar, işime ayırırdım, net.

emekli olurdum, ne ugrasacam is kuracam da bilmem ne...

Bir şeyin şükrü, yine onun cinsinden olur derler.
O nedenle bazı fakir ailelerin durumunu iyileştirirdim en başta.
Gençlerin evlenmesine de bizzat yardım ederdim.

Sonrasında kendim için bazı harcamaların başında, ilk olarak depremden ve apartman hayatından edindiğim tecrübe sebebiyle şehir kenarında yüksek bir yerden önü geniş alan ağaçlık ve bahçeli bir müstakil ev bakardım.

35 milyon tl...
Oturduğum evi para verip almam derim hep, bu para 3 tanesi bile etmiyor.
Bu paraya kaliteli bir ev bir arabadan başka bişi alınmıyor esasında. Bunlara yatırım diyen olur ama bir ev bir araba parası çatır çatır yenecek paradır bence.
Premium bir yeme şekli ama. Her kıtada en az 3 mişelin yıldızlı restoran, exclusive viski tadım turları, omakase ziyaretleri, hungry tourist'e senelik abonelik, vegas'ta 1 hafta all in geceleri, tulum'da beach party'ler...
Kaliteli eziş. Ölsem gözümün açık gitmeyeceği bir sene.

İyi bir ev, iyi bir araba alır, iyi bir hizmetçi tutar, iyi bir sağlık sigortası yaptırırdım.

Paranın kalanını yatırım hesaplarıma aktarır, hizmetçi (Asistan diyelin ki daha süslü olsun) yanımda, şehir, şehir, ülke ülke, otel otel gezedim.

Hayatımda kısa süreliğine kadınlar olurdu. (Bir gün onu görene kadar)

Yarısını amerikaya gitmek için e2 yatırımcı vizesi programlarından birine yatırırım. Gerisinide Amerika'da yerim.

Gelişine bağlı. Havadan geldiyse bir kısmını çarçur eder bir kısmını sevdiklerime yediririm. Olumlu dünya sonuçta.

Yaptığım iş sonucu kazandığım paraysa da, altın artı fon alırım.

@hot potato+1

%50'si ile dukkan alirim kiralarim.
%20-25 ile zeytinlik alirim.
gerisi ile de sepet yaparim, altin, doviz, kripto vs.

önce bir gezi planlardım: kore-japonya-avustralya-yeni zelanda
kalan para ile de yerli oyun firmalarına ulaşıp yatırım yapmaya çalışırım.
TaleWorlds olmaz elbet ancak Hero Concept, Rogue Duck, Phew Phew Games gibi firmalara yatırımcı olmak isterim.

Ev almam, daha çok para kazanacak bir iş kurardım. Bir kısmını borsaya atardım. Sürücü kursu kurulur o paraya 8-9 tane. Sallıyorum dominos, burger king gibi bayilik işleri de olabilir. Ev alan fakir kalmaya devam eder.

Yurtdışına yerleşirdim, iş kurardım.

İlk önce Ortadoğu’dan taşınırdım.

araç + karavan, geri kalanı ile kendi işimi kurardım.

Evi boyatırım. Bir tane corolla cross hybrid alırım. (Hatta bir hovardalık yapar, camry hibrit alırım belki. 100bin dolar olsun) Biraz altın alırım. Şöyle iki kilo falan. 165bin dolar diyelim. 60bin dolarına eşimle hacca giderim. 100bin dolarını ihtiyaç sahiplwrine bağışlarım. 400-500 bin dolara kira getirisi iyi bir semtten inşaat halindeki bir siteden dükkan alırım. Geriye 100bin gibi bir şey kalırsa, tereddütsüz seyahate (yurt içi/yurt dışı) harcarım.

çok yaygın bir dolandırıcılık oyunlarından maalesef. az buz para değil ama yine de avrupa'da kaptırılabilecek min. paralardan en azından telefon pasaport gitmemiş hocam. o köprüde ne telefonların puf olduğunu biliyorum.

geçmiş olsun çok da takmamak lazım

Bu dolandiricilik değil ki, oyun oynatıyorlar kaybetmişsiniz. Geçmiş olsun soguk su falan için çok takılmadan gezmenize devam edin.

İzlerken diyorsun ki bunu bulamayanın gözünü s.. sonra kendin geçince bulamıyosun. Ha hatta bak cambaza taktiğiyle cüzdan telefon da gidebilirdi en azından ondan yırtmışsın.

O çok bariz topları bulamayanlar da aynı ekipte oluyor genelde bu arada bildiğim kadarıyla. Bunda ne var diye gaza getiriyor işte

ustteki yorumlar +1
bu oyunlarin asil amaci dikkat dagitip adamin telefonu cuzdanini calmak. verilmis sadakaniz varmis :)

Sana ne denir bilmiyorum ki. Yazık olmuş.

200 eu ne allaskina.. 3 kişi yemek yediniz say.. keyif için harcanan paradan pişman olunmaz, yarasinnn iyi gezmeler

kumar oynamış kaybetmişsiniz. ders olur. daha da ileriye gitmeyin.

Bi daha oyna da kazandigini geri alinca birakirsin

Aferin çok iyi etmişsin, ihtiyacın olmayan parayı saçma sapan bir şeye yatırıp bir de arkasından üzülüyorsun ve moral istiyorsun. Aferin sana.

Kumar bile denmez buna. Kemal Sunal filminde komedi olarak işlenen tongaya düşmüşsün. 50-60 yaşında olsan neyse. Ne diyelim. Allah akıl fikir versin.

Öncelikle geçmiş olsun. Böyle şeyler her insanın başına her zaman gelebilir. Bundan ders çıkarıp bir daha böyle bir şeye kalkışmamak çok önemli.

Giden para önemli bir miktar değil. Güzel bir akşam yemeği yediğinizi varsayın. Hatta, giden para böylesine bir ders için bence son derece makul bir rakam. Bundan sonra, gerçek olamayacak kadar iyi teklifleri gerçek tekliflerden ayırt etmenizi sağlayacaktır bu kayıp.

Canınızı sıkmayın, tatilinizin tadını çıkarın.

Bir arkadaşının başına böyle bir olay gelse sana anlatsa ne derdin? Olan olmuş giden gitmiş zamanı geriye alamazsın. Canın sağolsun, giden para olsun, daha kötü bişi de olabilirdi takma kafaya derdin. Kendine de aynı anlayışla yaklaş yüklenme kendine. Tatilinin geri kalanını zehir etme üstünden çok zaman geçince anı olur

Tr de olsa kesinlikle oynamazsin ama İtalyada oynatilinca su kerizleri bi yolarim kafasi olustu dimi sende kucumsedinndiye dusunuyorum. Ama sonucta silkeleme oyunu yani.

Tek merak ettigim ne gerek vardi da oynadin ki amacin neydi gezmene bakaydin.

Birde sen oynarken nornalde gelir arkadan cuzdani cekerlerdi dua et bisi olmamis.

moral bozma diyecem de kardeş 1 oyna 2 oyna 200 euro nedir ya?

yardım derken? duyuru ahalisi olarak köprüye gidip adamı dövelim istersen :D

200 €'yu aldığınız hayat dersinin ödemesi olarak düşünün ve kumardan, kolay paradan uzak durun.


.

tatilini bozmayacaksa yaşadığın heyecanın tadını çıkart, anladığım kadarı ile kaybetmek zor gelmiş, hayat bu, oradan kaybettin, başka yerden başka bişi kazanırsın.

hayat tecrübesi böyle böyle oluyor.

nasıl tongaya geldin kısmını kurcala biraz, şans oyunlarına, kumara yatkınlığın falan var mı? yoksa salla gitsin işte eğlenmene bak.

pinktreeaksesuar.com
pinktreeaksesuar.com

Tenha ya da sosyal imkanları vs kısıtlı bir yerdeyse, atlayın gidin hediyenizi elden verin.

Termos cok guzel hediye ya. stanley al bi de ekstra cicek falan ayarla romantiksiz olmasin

Psikolojisi bozuk insanlar yalnızdır çünkü sağlıklı iletişim kurmayı öğrenmemişlerdir ne kendileri ne de başkaları ile. Burası da bir çeşit sosyal ortam olduğu için yalnız insanların anketlerle, dert tasalarla ilgili duyurular açıyor olması gayet doğal. Olayın özü yalnızlık ve görülme ihtiyacı. Bu ihtiyaçlarını karşılama stratejileri işlevsiz olsa da denedikleri için kızmak yersiz. Ben bakış açısını geliştirmeye çalışıyorum insanlarda cevaplarım ile. Hazır olunca işlerine yarar belki diye. Çözüm önerisinin olmadığı yerde sorunları konuşmak da pek bir şey ifade etmiyor benim için açıkçası. Eğitim alana kadar tüm hayatım sempati içinde savruldu, ne dediğini bilen insan bulmak zor açıkçası bu memlekette, arayan insan bırakın kendi sözleri ile arasın. Yargılamak istersek herkesde bir sorun bulabiliriz rahatlıkla. Güzel şeylere odaklanmak hayatı daha çekici kılıyor.

Hayır beni etkilemez.

Burada geçen haftalarda ilişki soruları sorduğum için bu duyuruna çok alındım ve sana cevaplar hazırladım nawar, bunları mesajla bildireceğim. :/

Ben şahsen verilen cevapların gerçek hayatta asla yeri olmadığını düşünüyor ve büyük bir kısmını ciddiye almıyorum, tıpkı internetin geri kalanında oluğu gibi çoğu kişi üstün internet personasıyla cevap veriyor. Ne titanic'in dediği gibi burada filtresiz şekilde ortaya dökülenlerden kendime bir yol haritası veya bir sonraki adım kılavuzu devşirmeye çalışıyor ne de kendimi özel, farklı, aşmış insan addedip birilerini doğru yola sevk etmeye veya bir tutam bakış açısı katkısı yapmaya uğraşıyorum. Dediğin gibi saldım ve kasmıyorum.

@titanic kemancısı etkilenmek insan psikolojisinin doğasında olan bir şey. İnternete bakıp "kadınlar şöyledir, erkekler ölsün" diye gaza gelmem ama çevremde de benzer işaret görünce rahatsız olurum. İnterneti fazla ciddiye almama konusunda haklısın.

@hasmetizm 2046 bahsettiklerim arasında "birinin telefonuna bütün işlemlerini görecek uygulamayı nasıl yüklerim?" ya da çok toksik etiketli kız/erkek arkadaşı ile ilgili ilişki tavsiyesi arayan duyurular da var. Yoksa gönül işleri duyurusu açıp asıl sorunlu kişinin kendisi olduğunu fark edenler de var. Genel konsept karşı tarafı gömmek üzerineyken duyuru sakinleri olarak, duyuru sahibinin gömüldüğü duyurular da görüyorum bazen. Ben bunları yargılamak değil, bu tip insanların varlığı üzerinden sizin bakış açınızın etkilenmesi ile ilgili sordum bu sebeple.

@moonie nick de vermemiştir oysa ama... ahshshd "...çoğu kişi üstün internet personasıyla cevap veriyor." Böyle birkaç kişi var benim gördüğüm. Kendilerince eğleniyorlar. Buna da tav olanlar var. Bir de internette asıp kesip aslında silik olanlar var. Gerçi asıp kesmeleri "gerçek hayattaki" ezilme ile ilgili olabilir. Bunların çoğunu gözardı ediyorum. Eğlenceli ise bakılır değilse zaman ayırmaya gerek yok. Benim dediklerim öyle değil. Yani umarım öyledirler ama değil.

Türlü türlü insan olduğu, herkesin hayalindeki kişinin birbirinden farklı olduğu ve sevilmek için olunması gereken ideal bir insan prototipi olmadığı konusundaki düşüncelerimi pekiştiriyor.

genc kizligimda burda cok soru sorardim. cok da faydasini gördüm.
su an daha bisileri görmüs yasamis birisi olarak analiz tarafindan bakiyorum.
cogu yorum iyi bence burada. soruyu soran kisinin dikakte almasi gerektigini düsündügüm cevaplar oluyor. basta benim cevaplarim mesela gdflkgj saka saka

daha genc arkadaslari daha cok etkiler daha bisiler yasamis etmis yasli dinazorlari daha az etkiler diye düsünüyorum.
bir de burada muhayyer divan bir kullanci var. onun görüslerini her konuda dikkata alirim. belli ki dolu biri ve de özenli yaziyor.

tldr: önceden daha cok etkilerdi simdi daha az etkiliyor.

@hier kommt die sonne bence bu bakış açısı yüzünden şiddetin, aldatmanın, solladı diye adam öldürmenin önüne geçilmiyor ülkede.

Hep bir hatalıyı/suçluyu aklama girişimi var. Herkes çok net bir şekilde tedavi görmesi gereken kişileri, kendi çevresinde olursa bir şekilde normalleştirmeye çalışıyor. Ondan sonra "Ben Xliyim, asabiyim. Y biraz takıntılıdır ama özünde iyi insan. Z sevmese kıskanıp dövmezdi. Q biraz sorunlu ama evlendirirsek düzelir diye düşündük." şeklinde şeyler çıkıyor ortaya. Evet, örnekler uç ama bunlar genelde domino taşı gibiler.

Sorunlu karakter bellidir. Sorunun ne olduğunu tespiti için uzmana gerek var. Sorunlu olup olmadığı için değil. İnsanların kötü zamanlardan geçmesi onlara kötü olma hakkı vermez. En fazla hafifletici sebep olur. Anlayışla karşılamak ile inkarı aynı yorumlamamak lazım.

@peki madem güzel, anlamlı, işe yarar cevaplar oluyor arada. Onların bu konuda faydalı olduğunu düşünüyorum.

@robert bosch şimdi bunun için linç edileceğim ama Z kuşağı, tıpkı baby boomer'ın TV ve gazete ve X'in TV ve Facebook'tan etkilendiği kadar internetteki her şeyden etkileniyor. Çok açıklar ve çok kolay yönlendiriliyorlar maalesef. Onlar için etkilerinin zaten kötü olduğunu düşünüyorum çünkü X(twitter olan) birbirinden ve karşı cinsten nefret eden ya da sadece sığ ilişkiler yaşayıp sonra ilişki yaşayamıyor/aşık olamıyor diye dert yananlar ile dolu.

Burada yazilanlari ciddiye alacak kadar iliski ve insan bilgisinden yoksun degilim.

birazcık etkiledi ama bunun olumlu anlamda olduğunu söyleyebilirim. duyuru'yu keşfettiğimde 16 veya 17 yaşındaydım, şimdi 30'um. eskiden ortam bu kadar kalitesiz değildi. psikolojisi bozuk, karaktersiz yahut aptal insan her yerde var ama en az onlar kadar aklı başında, kaliteli olanı da vardı. o açıdan ben faydasını bile gördüm diyebilirim duyuru'nun yetişkinliğin başlangıç yılları için.

bi de hala bu tür sorulara cevap verecek olursam hep aynı şeyi söyleyerek başlarım: her insan ve her ilişkinin dinamiği farklı. burada okuduklarımız/yazdıklarımız iyi niyetli olsa dahi yanlış yönlendirebilir veya anlaşılabilir. kim ne yaşıyor, nasıl yaşıyor, beklentisi ne, ahlak algısı ne vs. bilemezsin ki abi. adam mesela burada altı yıllık ilişkisiyle ilgili soru soruyor. dört satır yazmış. insan elbette fikir almak isteyebilir ona lafım yok ama biz ne diyebiliriz ki? seni tanımıyoruz, sevgilini tanımıyoruz, ilişkinizi ve yaşantınıı bilmiyoruz vs... atıyorum konu kıskançlık olsun. kimisi yeterince kıskanç değil diye sevgilisine kırılabiliyor, kimi insan bu konularda çok daha rahat. bu tür bir soruda neye göre, kime göre cevap vereceksin veya doğruyu, yanlışı, olgunu, aptalı nasıl tespit edeceksin?

o açıdan ben genç yaşlarda daha farklı fikirler, yaklaşımlar görme açısından duyuruyu faydalı buldum diyebilirim ama artık eğer buraya ilişki sorusu soracak olursam sadece can sıkıntısından, öyle laf olsun diye sorarım herhalde. genel olarak söylüyorum tabii ama duyuru artık hele ki böyle hassas konularda kimsenin fikrine, aklına danışılacak yer değil. yani adres sorarım, kişisel bi şeyler sorarım da kendi hayatıma yön verebilecek herhangi bir konuda asla zahmet edip soru sormam. kaç kere yaşadım çünkü yani farazi konuşuyorum daha ilk cümlede "19 yaşındayım, istanbul'da yaşıyorum" yazmışım herif cevabında "nerde yaşıyosun bilmiyorum ama" diye giriş yapıyor. bu adamın bilgisini, fikrini ne yapayım şimdi.

@geveze yazar ve @michael gary scott ortak paydadaki konunuza +1 diyorum. Yani ilişki için soru sormam ama olur da sorarsam zaten hayatımı buna göre yönlendirmem.

Yine bazı sorular ve cevaplar @Yourcousinmarvinberry'nin bakış açısı aksine farkında olarak ya da olmayarak insanları etkileyebilir. Bunu bilinçli ya da bilinçdışı şekilde tecrübe edebilir insanlar bu da doğal. Sübliminal mesaj ile hamburgere sex yazmak zorunda değiliz. Haberlerde ya da sosyal medyada tekrar eden bazı konuların aslında ufak tefek olaylar olmasına rağmen bu derece büyümesinde ve "Dünya'nın en büyük sorunu" haline gelmesindeki konu da bu.

Yani bahsettiğiniz kişiler zaten toplumun içinde yaşayan stereotipik insanlar/durumlar. Dolayısıyla aynıları ile ya karşılaşıyorum ya da bu kişilere maruz kalanların anlatımlarından biliyorum.
Yeni bir şeyle karşılaşmadığım için etkilemedi dolayısıyla.

Valla onların bakış açıları, ilişkilere bakış açımı pek etkilemiyor demek istiyorum ama karşılaşılan olaylar karakterler sonrasında hayatımıza ve algı dünyamıza bu tür olayların ya da insanların da var olabildiği farkındalığı ile devam ediyoruz. Dolayısıyla normalin ne olduğuna dair kavrayışımızı ister istemez etkiliyordur diye düşünüyorum.

Onun dışında genelde ilişkiler konusunda biraz "gundi" olduğum için burdaki soruları ve yanıtları görünce vay be böyle (düşünen) insanlar da varmış demek diyorum. Bir de buradaki profile bakınca Camus'nun da dediği gibi bazı insanların normal olabilmek için nasıl olağanüstü enerji sarfettiğini görebiliyorum.

Sorunlu kişiler her yerde var. Burada da olabilir ama dünyaya farklı açıdan bakan güzel tespitleri olan çok yazar var. Onların bakış açılarını okumak çok güzel.
Duyuru bakış açımı pek etkilemedi ama tetikte olmamı sağladı. Ayrıca; bu duyurudaki dünya ile benim yaşadığım yer arasında çok fark var. Duyuru profili Avrupa ise benim çevrem urfa gibi diyeyim örnek veriyorum tabii. Ben daha çok anadolu'da yetiştim. mesela buradaki bir erkek sevgilisinin karşı cins ile tatile gitmesine birşey diyemez ama benim çevremde buna karşı çıkan çok kişi oluyor.
Demek istediği duyuru profili ile yaşadığın yer arasında fark olabiliyor. Birde buradakiler eğer senle yüzyüze buluşmadıysa pek tanımıyorlar yazdıkların üzerinden çıkarım yapıyorlar.

@encokbenisevinnolur daha izole yaşayanlar ya da yaşı daha küçük olanlar etkileniyordur diyebilir miyiz o zaman? Bu da Cem Yılmaz ve Evlilik Programları muhabbeti gibi oluyor sanırım.

@Amaranta ursula işte İstanbul'da, İstanbul'da da artık kantonlaşmış bazı mahalle ve ilçeler dışında yaşayanlar daha farkında oluyordur belki ama işte yaşanan yere bağlı olarak daha farklı insanlar ile karşılaşmak olası. İnternet ve ulaşımın kolaylaşması ile artık homojen küçük kümeler yerine böyle büyük yetmiş iki buçuk millet muhabbeti oluyor artık.

@komando kani var bende işte yaşanan yerlere bağlı böyle bir konu var elbette. Onun dışında katılıyorum. Gerçekten güzel yorum yapanlar, hatta olay örgüsünü takip edip "şu duyurunuzda böyle yazmıştınız" diye girenler var. Zaten o kişilerin yorumları ya da bazı duyuruları yoksaymaları olmasa bu bahsettiğim konu yüzünden belirli başlı kanalları komple engellerdim :)

Başlığa güldüm, işe ihtiyacın var mı yok mu onu anlaman lazım önce.

Gerçekten haklı bir isyan. Aldığım para hiçbir şeye yetmiyor, eksiye girmeye devam ediyorum. Herkes için durum böyle. Geçinmeye yetecek paraları alanlar muhtemelen yurtdışına çalışıyor. Çevremde 70-80 yani geçinmeye yetecek parayı alan yok.

Bruce: ise ihtiyacim var hem de cok ama ihtiyacim var diye de bunlara tamam mi demeliyiz? Galiba sen de bu tur bir isverensin.

Size bir iş için 27bin tl teklif ediliyorsa, o işi yapabilecek rasgele sokaktan bile çevrilebilecek milyon tane insan vardır.

Asgari ücreti şaka olarak niteleme vs. Bunlar biraz nahoş bir bakış açısı.

Bunu durumu idrak etmeniz için söylüyorum. Küçümsemek için değil. Çünkü bazı şeyleri objektif bir şekilde, kendinize samimi olarak kafanızda oturturanız muhtemelen hem iş bulma süreciniz hem de çoğu iş verene makul gelmeyen beklentileriniz daha makul seviyelere inecektir.

Ben olsam, bana en uygun işi kabul edip yükselmenin ve kendime birşeyler katmanın çabasına girerdim.

@Kittie, mülakata girdiğin şirketleri ve pozisyonları yaz, piyasadaki maaş aralıklarını söyleyeyim. Sonra yetkinliklerin üzerine konuşur, overqualified kaldığına karar verirsek daha üst pozisyon-şirketlere başvurman üzerinden plan yaparız.

Ya da bu adımların birinde takılırız, sonrası için @saturn'ün cevabına yönlendiririm seni.

Biliyordum cevaplarin bu sekilde olacagini ama dusundugunuz gibi degil. Rastgele milyonlar falan... neyse evet ya ben niteliksiz olup kendini dahi sanan biriyim :(

Döngü kabaca şu: küresel ekonomik şartlar>bölgesel ekonomik şartlar>sektörel ekonomik şartlar> ikamet ettiğiniz şehirdeki sektorel ve bundan bağımsız (kira vb temel geçim masraflari) şartlar...

Buna göre herhangi bir pozisyon için bir piyasa fiyatı oluşuyor.

Şimdi sizin söylediklerinizin adresi işveren ya da sektör değil. Öyle sunuluyorsa (maalesef) ya kabul et ya terket durumunu oluşturan bir sistem var.

En mantıklısı maaşın artma ihtimali yüksek bir yerde çalışmak. Belki isyeri ortamının daha kurumsal daha huzurlu olanı. Kötünün daha az kötüsü.

Ötesine çözüm bulursanız lütfen buradan duyurun, ben de gidip o çözümü uygulayacağım.

maaşlı bir çalışan olarak mevcut halime gelene kadar saçma sapan çok işte çalıştım, düşük maaşlara çalıştım, hayatı sorgulayacak hale geldim, lan dedim ya ben beceriksizim ya da çok şanssızım.

neyse ki şanssızmışım, bir yerde şansım döndü sonunda.

piyasada durgunluk var, yurtdışı ile iş yapmayan adam zaten zorda yalnız her zaman işi gerçekten bilen adam aranıyor.

asgari ücret zaten çok düşük kaldı, kendisini buna endeksleyen çoğu şirket zam yapmadı, haliyle size teklif edilen maaş 8 ay öncesinin maaşı olmalıydı en az.

bence bakışın salt maaş olmasın, çok kurumsal bir yer olmasın ama potansiyeli olsun. çok kurumsal bir yerde gelebileceğin yer belli. ya da böyle ucuz işgücüne dayanan şirketler, insan kendisini güvende hissedemez.

Çok haklısın. Dengeler iyice şaştı. Ümit kaybetmeden denemeye devam. Kabul edebileceğin minimum şartları bulunca girip daha iyi şartlarda iş bulana kadar iş bakmaya devam edeceksin. Başka alternatifin olsa yapardın zaten.

Geçmiş olsun, umarım iyi gelişmeler olur.

"Size bir iş için 27bin tl teklif ediliyorsa, o işi yapabilecek rasgele sokaktan bile çevrilebilecek milyon tane insan vardır"

daha saçma bir şey duyduğumu sanmıyorum. gayet yabancı dil ve eğitim gerektiren işlere komik paralar teklif ediliyor. ülkede hiçbir denetim olmadığı için patronlar fiyatları düşürdükçe düşürüyor, nasılsa ihtiyacı olan biri gelir işi alır diye düşünüyorlar çünkü insanlar arasında hastası olan borcu olan çok var. patronlar hamuduyla götürürken kalifiye elemana asgari ücret veriyor kuşa yem atar gibi. her zaman derim, bu ülkede işsizlik sorunı yok, aç gözlü patron sorunu var. üç kuruşa üç kişinin yapması gereken işi bir kişiye yükleyerek denetimsiz iş yapıyorlar. 100 milyonluk ülkede 500 bin mühendise de, 500 bin muhasebeciye de ihtiyaç var. ama patronlar ahlaksız olduğu için bunca işi 100 bin kişiye yığıp işsiz kalanları da iş beğenmemekle suçluyorlar.

z kuşağını çok gömüyorlar ama evde oturmayı seçen insanlar sonuna kadar haklılar. o yüzden sen haklısın kardeşim. devlet başa geçmedikçe bu kuzgunları leşlerden kaldıramayacağız.

Mesleğiniz nedir hocam ?

Çok iş arayan var ve bunu biliyorlar. Kimi sömürebiliriz diye bakıyorlar. Yaşamaya yetmeyen bir gelirle çalışmamak da mantıklı. Kendini geliştirmeye harca vaktini. Gerekirse bir ticaret öğren falan..

Bu isverenlerin...

Vallaha kittie pek seçenek yok :/ ya bir is kabul edip o sıra yenisine bakacaksin ya da belki bir kariyer değişikliği. Yoksa şu an mevcut durumda ülkede sömürü var, karin tokluğuna çalıştırma var.

iş işteyken bulunur.
maaş hariç diğer şartlarını beğendiğiniz bir iş teklifini kabul edin.
sonra çalışırken tekrar iş ararsınız.

benim anlamadıgım şu: geçinemeyeceğini düşündüğün için maaşı beğenmiyorsun ama şu an çalışmıyorsun. peki çalışmadan nasıl geçiniyorsun?
eğer çalışmadan geçinecek kadar ek gelirin varsa bruce'ın cevabına geliyor olay. işe ihtiyacın olmayabilir.
eğer işe maddi olarak ihtiyacın varsa en optimum olan işi seçmelisin. çalışırken terfi alarak veya iş değiştirerek gelirini artırmayı denemelisin.
eğer işe maddi değil başka sebeplerle ihtiyacın varsa ona en uygun işi seçmelisin.
veya çalışmamaya devam etmelisin.

Abelardo: eriyen bir birikimim var. Ama olay bu duzenin degismemesi. Her gecen gun ulke hepten somuruye gidiyor. Emegimi yedirmekten biktim. Ic dokme duyurusu bu biraz da.

@kittie anlıyorum, emeğin değeri hiç olmaması gerektiği kadar düşük maalesef. ben şöyle düşünüyorum, bu yalnızca özel sektör için geçerli. kamuda emek çok kıymetli, hatta hiç emek vermediği halde hem maaş hem statü olarak çok iyi durumda olan kamu çalışanları var. patronlar zaten emek sömürüsünden ve paradan para kazanıyor. tüm ülkenin yükü özel sektör çalışanlarına yüklenmiş durumda. herkes kendisini bir şekilde bu çıkmazdan çıkarmanın yolunu bulmalı. aksi halde özel sektör çalışanlarının birlik olup herhangi bir şekilde bunun değişmesi için baskı yapabileceklerini sanmıyorum.

Bu iş arz talep meselesi. O işi daha ucuza yapan birisi varsa, o işe alınır. Çalışanda aranan nitelikler çok olabilir. Bu durumda:

1. ihtimal: Aranan kriterleri karşılayan ve 27 bin liraya çalışabilecek birilerini bulabiliyorlar.
2. ihtimal: Aranan kriterler aslında işi yapmak için gerekmiyor. Kriterleri sağlamasa bile gerçekte beklediklerini verebilecek seviyede gördükleri ve 27 bin liraya çalışacak birilerini bulabiliyorlar.


Kıyafet, sosyalleşme demişsin. Belki de 27 bin liraya işe giren kişi kredi ödüyor, kira ödüyor ve bir işe girmek zorunda. Her gün aynı şeyi giyecek ve hiç sosyalleşmeyecek vs. Bunu bilemeyiz. Kesin olan tek şey, 27 bin liraya o işi yapmayı kabul eden birileri var.

Eğer donanımlıysan ve benzer donanıma sahip kişiler piyasada daha yüksek ücretlere çalışıyorsa, gerçekten bu donanımı arayan işverenlere başvurmalısın.

Kuzenimin arkadaşı bir şirkette iyi bir pozisyonda idi, aldığı maaş kıyafet, makyaj, yol, yemek cart curta gidiyor bana bişi kalmıyor diye istifa ettiydi seneler önce, evet, bu sosyalleşme yada presentable olabilme adına yapılan masraflar çok yüksek kesinlikle katılıyorum ancak iş, çalışırken aranır.

30 binle geçinemezsin doğru, anca yol parası, belki kiranın bir kısmını çıkartırsın ama iş işte aranır.

uzun süredir çalışmıyorum, çalıştığım dönemde istisnasız her ay mail atıp gelin görüşelim diyen firmalara işim var memnunum diyordum o dönemde, şimdi işsizim ben başvuru yapıyorum 2 hafta sonra başka adayla çalışmaya karar verdik diyorlar.

sen birinin ayağına gidersen değerini onlar belirler, onlar senin ayağına gelirse değerini sen belirlersin, bu oyunun kuralı böyle.

maaş az da olsa işe gir, sonra daha iyi firmalara başvuru yap, biraz kendini anlatan kurumsal dilde linkedin paylaşımları ile şansını arttır.

edit: linkedin dedim ama illaki linkedin diil tabii kendi alanında neresi varsa.

Sektörünüzü, geçmiş deneyimlerinizi ve pozisyonunuzu bilsem biraz daha net bir fikrim olurdu, ama şunu önerebilirim. Filtrenizi biraz daha geniş tutmayı deneyebilirsiniz. Evet ekonomi çok kötü ve bunun için sizi sorumlu tutacak değilim, mevcut koşullarda en iyi işte çalışsanız bile hak ettiğiniz kadar kazanamayacaksınız maalesef, bu ülkenin sorunu bu. Yalnız 27 bin,asgari ücret vs bu dönemde nasıl ve kimler tarafından teklif ediliyor anlamadım. Sanıyorum beyaz yakalısınız. Geçen sene sektöründeki en hasis, sinekten yağ çıkartan ve çalışanını devamlı her koldan sömüren bir şirkette çalışıyordum, haziran 2023te maaşım 24 bindi orada bile. Birçok firma aynı pozisyon için 30-40 arası ödüyordu, bazı kalburüstü firmalar 55e kadar çıkıyordu sayıları az da olsa. Enteresan gerçekten.

Şu an pek çok iş yeri, ekonomik olarak sıkıntılı. Adamlar açık açık söylemişler, "size verebileceğimiz miktar bu" diye.

"Tek kişiye 5-10 bin fazla vermekle ne olur ki?" diyebilirsiniz ama bu içerdeki tüm dengeleri değiştirir. Sizin pozisyonunuz başta olmak üzere, içerideki tüm kişilere zam yapması gerekebilir. Siz 20 bine çalışırken, aynı pozisyona, dışarıdan birinin 35 binle başlamasını kabul eder misiniz.

Mevcut ekonomik ortamda yaşamanın bir yolunu bulmanız gerekiyor. Farklı bir sektör, kendi sektörünüzde daha çok maaş alabileceğiniz bir alanda uzmanlaşma, şehir değiştirme vs. vs.


.

Seni ne mutlu ediyorsa öyle yaşa. Binbir yorum gelir şimdi, sallama. Mutluysan sorun yok.

Banshees of inisherin gibi olmus, parmağı kaybetme sonra.
Sen mutluysan ne diyek abi, hayat senin.

Yani şunu ekleyebilirim, bahsettiğiniz insanlar zaten gerçek insan değil. TV sosyal medya ürünü robot gibi bir şeyler.
Başkalarını arayın.

Tabutu 4 kişi taşıyabiliyor ya.
Bi 4 kişi olsa, sen onların onlar da senin, herkes birbirinin olumsuzluklarına katlansa iyi olurmuş gibi sanki.

Valla her ne kadar gunumuzde hic kimseye ihtiyac duymayabiliriz gibi bir yanilsamaya dussek de insan baska insanlara su ya da bu sebeple ihtiyac duyuyor. Cogu zaman ihtiyac duymamak demek hic ihtiyac duymayacagin anlamina gelmiyor, dolayisiyla ben cikarci sekilde dusunerek insanlari bu kadar kolay silme yoksa pisman olursun derim.

insana bu kadar ihtiyacın yoksa bunu da yapay zekaya sorsaydınız. bütün yükü çevreye yüklemek de yetişkin insan davranışı değil bence, nitekim kimse sizi zorla birileriyle arkadaş yapmıyor. çevrenizi genişletmek de sizin elinizde. duyuruda bile sürekli farklı şehirler için arkadaş edinme ortamları soruluyor. muhtemelen size kötülüğü dokunmamış sadece ortak paydada buluşamayıp vakit kaybı olarak gördüğünüz kişiler için de tekmeyi basma ifadesi pek hoş değil gibi.

Haklılığın öfkesi diyorum ben buna. Haklı olmak seni mutlu yapmıyor bunu fark edersen eğer, istemediğin şeyleri düşünmeyi bırakıp ne istediğine odaklanabilir ve çözüm arayabilirsin. Nasıl olacak dersen, neye ihtiyacın var ve ne istiyorsun bunu tespit edeceksin önce. Arkadaşlar ile bağlantı, sağlıklı tartışma ortamı, eğlenceli aktiviteler, nitelikli sohbetler vb arayışın var anladığım kadarıyla. Bu isteklerini gerçekleştirmek için çaba gösterebilirsin. İlk işe yaramayan stratejide pes etmek yerine işlevsel bir strateji bulana kadar devam edebilirsin. Ortamı beğenmiyorsan güzelleştirmek için çaba harcamayı seçebilirsin. Bakış açısı her şeydir.

Abi bence adam seni dövme niyetinde olsaydı o anda da yapabilirdi gibime geliyor ya nedense.

Polise gitmez. Seni dövecek tıyniyette biri olsa poşetleri bırakır üstüne çullanırdı zaten. En fazla arkandan söylenmiştir. Birkaç gün ona denk gelmemeye çalış, unutulur gider.

Niye korkuyorsun yahu niye toplanıp dövsünler niye polise gitsinler. Başka dert mi yok Allah aşkına bi sakin ol.

Dövse o an döverdi. Ben öyle yapardım yani, böyle bişey başıma gelse ağzını yüzünü kırmıştım.
Yarın toplanıp dövmez seni merak etme, bu kadar tırsak olma.

Bence sadece iyi denk gelmiş, anlattığıniz kadarıyla küfür edilecek adam. Dediğiniz gibi bir şey olmaz. Polislik bir şey zaten çıkmaz bundan, dövme kısmı da zaten söylenmiş.

Yani eski topraksa karısı yanında diye ses etmemiştir ama birebir denk gelirse ne olacağını anlarsınız...