Hedeflediğin bir firma varsa onun hangisini kullandığını öğrenip ona göre öğren.

Ford Catia, Mercedes NX kullanıyor örneğin. Bu ikisine de çalışan büyük firmalar (mesela Magna) her ikisini de kullanıyordur. Böyle bir bilgi olmadan öğrenirsen boşa gitmiş emek olabilir. Eski çalıştığım şirketteki geliştirmeci bi çocuk çok iyi NX biliyordu, ama Volkswagen Catia ile çalışıyor mesela. Dataları NX'te hazırlayıp Catia formatına çeviriyordu. Bir ton uyumsuzlukla uğraşıyordu.

Ama hedefinde net bir firma yoksa Catia da olur, NX de olur. İkisinin de avantajlı olduğu alanlar var.

genelde şirketlerde işe başlayınca eğer gerek varsa 1-2 günlük kursa gönderiyorlar. programın kendisini öğrenmek kolay, 3d tasarım mevzusuna hakim olduktan sonra. ondan himmet dayi'nin dediği gibi hedefte şirket varsa oranın kullandığı program yoksa önemsiz hangisi olduğu.

Görüyorum, mutlu değilim bu durumdan.

nadir de olsa görüyorum maalesef. tatilden döndüğüm gün, "mali tatilden sonra vergi denetim kurulu'na gitmemiz lazım" diye sıçrayarak uyandım.

Isinizi goruyor musunuz deyince baska bir sey anladim (bkz: is gormek)

Ozellikle ertesi sabah stresli bir sey varsa goruyorum. Veya mesela 7'de cise kalktim, 8:30'a kadar yatmaya devam edicem. O 1 bucuk saatte uyanmisim da masamda emaillere bakiyorum, bilgisayara login olmaya calisiyorum gibi ruyalar goruyorum.

Ben de görüyorum. Stresli dönemlerde çoğu zaman. Memnun değilim tabii ki.

Son zamanlarda sıfır ya. Ama stresliyken görüyordum.

ben olsam haftasonumu is icin harcamam. excel icin online ve canli olmayan bir kurs is gorur yeterince. ille gitmek istersen de yaz yerine kisi tercih etmek daha mantikli geliyor bana, nasilsa disari daha az cikiyoruz kisin. yine de cok disiplinli degilsen, 6 hafta art arda kursa gitmek zor is :)

Giderdim, 1.5 ay da akşam dinleneyim.

6 hafta nedir ki ya? is degil kendini gelistirme olarak bakmak lazim olaya bence. ben olsam giderdim. nereden ne kapi acilacagi hic belli olmaz. bir de kisin gitmek daha mantikli degil cunku zaten hava cok gec aydinlaniyor, bari hafta sonu karanlikta kalkmayayim psikolojisi daha berbat bence. tabii istanbul'da yasadiginizi varsayiyorum bunu soylerken. madem uzun zamandir istediginiz bir sey ben olsam bir an once aradan cikarir ustunu cizerdim bu planimin.

istediğim bişeyse elbette giderim. gitmediğinde o saatler arasında daha mı verimli geçireceksin yoksa zaman mı öldüreceksin bunun cevabını sen vereceksin. zaman su gibi akıp gidiyor. hem yeni ortam, yeni insanlarla tanışmış olursun.

Nasil ciger istiyorsunuz. Arnavut ciger mi, edirne yaprak ciger mi? Kuzu sis ciger mi?

@balpolen, Arnavut ciğeri.

italyanlar makarnayı al dante yani dişe gelen cinste sevdiği için italyan makarnaları sert olur. türk tipi yumuşak makarna arıyorsanız ortalama makarnalar arasından nuh'un ankara öneririm. onun harici illa italyan makarnaları denerim diyorsanız barilla en tırt makarnadır. şunları öneriyorum ;

1. Tercih (bkz: garofalo)
2. Tercih (bkz: rummo)

www.amazon.com.tr

Oha bir paket makarna 41 lira mi

Normalde 10 lira falan da bu biraz daha kaliteli

rummo çok lezzetli. www.trendyol.com

Hangi ilçede olduğuna bağlı. Karşıyaka'da oturan biri için dur iş çıkışı urlaya gideyim de yüzeyim demek bir istisna olur sanırım. Ama mesela aliagadaysan ve mesai de 5-6 gibi bitiyorsa dur akşam bir Foça yapalım denebilir. Her fırsatta dediğiniz için akşam iş çıkışı örneği üzerinden gittim, haftasonu cumartesi çalışılmayan ya da yarım gün olan bir işiniz varsa/olucaksa avantajlı tabii her fırsatta yüzme açısından.

Hakkını veren var merak etmeyin ama bu iş tamamen motivasyon işi.

Deniz hemen yanı başınızda olunca bu sefer de ben gitmiyorum diyebiliyor insan :)

Kişiye bağlı. Ben yaz boyunca hemen her hafta sonu foça'ya gidiyorum denize. Antalya'da yaşarken de mutlaka giderdim denize hafta sonu, sabah, iş çıkışı vesaire. İzmir Antalya kadar avantajlı değil bu anlamda, mutlaka bir ilçeye gitmek gerekiyor deniz için. Buralarda yaşayıp hiç gitmeyen arkadaşlarımda var.

Urla'dan bildiriyorum, deniz çok kötü.

35 yıllık Ankara'lı olarak 5 senemi İzmir'de geçirdim, ilk iki sene denize cok hevesliydim her fırsatta gittim sonraları yüzüne bile bakmaz oldum anca işe gidip gelirkene, Ankara'yı özledim geri döndüm, şimdi eski imkanları özlemeye başladım, insanoğlu bir garip :)

Phoebe'nin bahsettiği arkadaş biziz. izmirde oturuyoruz, 14 yıldır çeşmeye 1 kere, foçaya 3 kere gittik, o da arkadaşların zoruyla, kendi kendimize hadi gidelim dediğimiz sadece 1 kere. hatta 5 yıldır evin önünde havuz var, 1 kere gidip yüzdük. hatta kuşadasında da aile yazlığı ve ayrıca ablamız var, oraya da bunca zamandır 3-5 kere gittik, gittiğimizde de 2-3 kere denize gitmişizdir.

arkadaşların dediği gibi, nerede oturduğunuzdan ziyade içsel motivasyonla alakalı, denize bizden çok daha uzakta oturan tanıdıklarımız var her haftasonu ya da tatil günü fırsat bulup bi yerlere gidebiliyorlar, biz evden çıkmıyoruz. yani zaman ve mekan bahane.

PS: Phoebe bizi kahvaltıya götür ordan da denize gidelim :)

Bir aile kuracaksanız ben kesinlikle tavsiye ederim. Çocuklar denize doyuyor, ben denize aşırı düşkün olmayan biri olmama rağmen özellikle pandemide evden çalışırken her gün denize girdim. İstanbul’a göre yaşam da daha uygun ve daha sakin. İş anlamında sıkıntınız yoksa, hele hele de uzaktan çalışabiliyorsanız Ege çok güzeldir.
Bulunduğunuz yere göre gittiğiniz yer değişir en fazla, Karşıyakalılar foça’ya, Göztepeliler Çeşme’ye gider gibi

Asil vadeli cok siyasete bagli. Mesela su anda bankalar maksimum %20 civari faiz verirken, enflasyon neredeyse %100'e ulasmis durumda. Yani bir senede %80 civari zarar ediyorsunuz paraniz birikim hesabinda kalmis olsa dahi. Bunun sebebi ekonomiden anlamayan birkac insanin insaat sektorunun hizi kesilmesin diye nas mas diyerek enflasyonun %100'lere ulastigi bir ulkede faizi dusuk tutmaya calismasindan oluyor.

Dolar daha mantikli olur ama dolar enflasyonu da var gecen sene oldukca yuksekti bu mesela. Altin uzun zamandir dusuk seviyelerde ben olsam altini tercih ederdim. Eger cok uzun sureli yatirim dusunuyorsaniz bireysel emeklilik acip altina dayali kiymetler fonu da alabilirsiniz.

Yarı yarıya kkm ve altın olabilir. Enflasyona karşı biraz olsun korumak için yakın zaman önce böyle yaptım, hatta altın o gün 1030'du şu an 967 civarı ama zarar olarak bakmıyorum çünkü kısa vadeli bir planım yok.

dustu cikti olaylarini takip etmeyeceksin zaten, edersen hata yaparsin. maasindan artanla duzenli olarak alacaksin dolar mi altin mi borsa fonu mu artik ne aliyorsan. neyin ne zaman artacagani kimse bilmiyor.

ben de wrench gibi 1030'dan yüklü miktarda altın aldım düştü fakat içim son derece rahat, yatırımımı 100 TL olduğu dönemden bu yana altına yapıyorum sadece.

Saraylar eklenebilir listeye.

Hope alkazar (istiklal'de)

1. her ay ihtiyacim olmayan gereksiz harcama butcem var. kendimle anlasmam su sekilde o parayi harcamak *zorundayim*

2. dumduz parayi asla kabul etmiyorlar ama hediye falan aliyorum ya da yemege vs cikariyorum surekli

3. bir noktada cok yapiyordum ama ulkenin yarisindan cogunun aktif olarak sadaka kulturune itildigini gorunce maalesef biraktim insanlara yardimi. ara sira hayvan barinaklarina vs bagis yapiyorum

1. Jest olarak değil de kendimi iyi hissetmek için güzellik sektörüne her ay biraz para kaptırıyorum.
2. Ailem benim çocuğuma 3 sene a’dan z’ye tüm masraflarını üstlendi. Ben 4 aydır iyi bir işte çalışıyorum. Geçen ay 13k verdim salonun tülünü perdesini yeniledim. Bu ay 10k verdim ikisine özel sağlık sigortası yaptım. Ondan önceki ay kardeşimin bedellisine 10k vermiştim. Bu ara elibol davranıyorum emekleri çok diye ama ev kredisine girmeyi düşünüyorum. O zaman hatrı sayılır bir yardımım olmaz. Bekarken kuruşumu görmemişlerdi mesela.
3. Doğuda yaşayan okul okul yardım yapan arkadaşlarım var. İki üç ayda bir oraya yakında gidecekleri okul için listelerindeki ürünlerden alıp gönderiyorum.

1. Hauir
2. Jayir
3. Hayir

1. Nadiren. Retro oyun konsollarıyla ilgileniyorum bu ara. 3-4 ayda bir 500-1000 lira arası bi konsol alıyorum biraz uğraşıp satıyorum mesela.
2. Kardeşime 1000 lira civarı ay başında veya bi kaç gün içinde atıyorum.
3. Belirli bir kuralım yok. Denk gelirse yapıyorum.

kendime degil de sokak hayvanlarina jest yapiyorum mama alarak :D artik kimse mama vermemeye basladi.

yardima ihtiyaci olana kendi butcemi zorlamaycak sekilde maas alimindan bagimsiz yardim ediyorum zaten.

anne baba ve birkac akrabamiz var onlara da ufak tefek seyler aliyorum yemelik icmelik. kedime odulluk bisiler aliyorum :)

voaa kendim icin hic bisi yapmiyomusum!

1. maaş alsam da almasam da kendime çok iyi bakıyorum.
2. Annem harçlık gönderiyor. Yapma, etme diyorum, EUR altın gönderiyor. Çocukluğunda yapamadım, şimdi izin ver diyor. Benden bir şey kabul etmez ama hediye alıyorum.
3. Yardım yapıyorum. Bir dernek kanalıyla. Kendim de bilgisayar aldım bir okula. Şirket de yardım ediyor, orada destek oluyorum. Kırsaldaki devlet okullarının hali çok fena.

1) maastan bagimsiz olarak istedigim seyi istedigim zaman aliyorum. Yani soyle, eger bir ihtiyac ise hemen aliyorum. Eger bir hobi urunu, gereksiz bir sey, bir seyin fazlasi vs ise online olarak sepete atip birkac gune hala istiyorsam o zaman aliyorum. Bazen o arada o seyle ilgili bir detay ogreniyorum ve fikrim degisiyor cunku.

2) babam yok. Anneme her ay maasimi aldigim gun para gonderirim. Ihtiyaci oldugu random zamanlarda da gonderirim.

3) duzenli olmasa da yilda birkac defa bagis yapiyorum. Bazen bir dernege, bazen de tanidigim birinin organize ettigi bir aktiviteye.

1. Bonus monus almadıysam yapmıyorum.

2. Babam emekli annem ev hanımı. Bu emekli maaşı ve pahalılıkla yardım yapmadan yaşamaları pek mümkün değil.

3. Düzenli yapmıyorum.

1. Kesinlike hayir. Zaten kazandigim paranin tamamini kisisel hedefler icin biriktiriyorum. Sirf "jest" olsun diye plansiz tuketim yapmam. Maas alinca bir anda zenginlesmedim, gene buzdolabinda ne varsa onu yiyorum.

2. Hic para vermedim ama yanlarina gidince bir ihtiyac varsa alirim.

3. Evet ama duzenli degil, gerek olustukca.

1- Hayır, kendime jest yapma alışkanlığım yok.

2- Para almıyorlar da faturaları kredileri falan kendi üstüme aldım. Emekli olsalar bi kredi kartı çıkarıp falan veririm herhalde.

3- Patreon'dan sponsor olduğum insanlar var. Yani çocuklara falan yardım etmek de güzel de, yaratıcı ve bişeyler yapmak isteyen insanlara fon yaratmayı, onların bağımsız çalışabilmesini sağlamayı daha kıymetli buluyorum.

1-) maaş alınca değil de denk geldikçe.
2-) nakit olarak istemezler o yüzden farklı şekillerde, evet.
3-) üniversitede öğrencilik yıllarımda kredi kartına talimat vermiştim. Halen daha otomatikte. İşsizlik veya maaş durumuna göre bağış miktarını düzenliyorum. Bir de etraftan duyarsam denk geldikçe yardım etmeye çalıştıklarım oluyor ama o çok az denk geliyor.

1) Hayır
2) Hayır, zaten versem de almazlar (düşününce durumları benimkinden daha iyidir hahaha). Arada bunu sever/kullanır diye gördüğüm bir şey olursa alıyorum.
3) Düzenli bağış yaptığım yerler var

T. Harv Eker'in Milyoner Aklın Sırları isimli bir kitabı vardı, orada bu şekilde "harcama fonu", "yatırım fonu", "bağış fonu" gibi şeyler yazıyordu, ona bir göz atmanızı tavsiye ederim, güzel şeyler yazıyor.

1 evet
2 hayır
3 ailesinin maddi durumu nedeniyle ünv kazandığı halde gidemeyen bir öğrenciden haberdar olduk, işyerinden bir kaç arkadaş birleşip her ay destek olduk, şimdi o öğrencinin okulu bitirdiği haberini aldık, bu mutluluk tarif edilemez. Güzel bir yola girmiş oldu. Bu sene aynı şekilde bir öğrenci daha var :)

Maaşlı çalışan değilim ama yeni iş alınca öğrencilere kitap alıyorum

1- Yediğim içtiğimden fazlasını kazanıyorum. Yani ay sonunda makarna yiyorum da maaşımı alınca bir pirzola yiyeyim demiyorum. Ay sonunda da pirzola yiyebiliyorum.

2- İhtiyaçları olanı veregeldim. Şimdi sadece annem var. Zorluyorum ama istemiyor. Kardeşim vasıtası ile yine ihtiyaçlarını kapatıyorum.

3- Yeğenime harcanması için kardeşime her ay rutin x TL gönderiyorum.

İlk soru yanlış anlaşılabiliyor. Biraz açmak istedim. Jest dediğim şey 29 gün makarna yiyip 1 gün et yemek değil. Bunun yemeğin fiyatıyla bir ilgisi yok. Kendinize sevdiğiniz bir yemeği ısmarlamaktan bahsediyorum.

"Yapıyorum, ediyorum yazmak yerine" derseniz geleneksel madde imleriyle listeleme yoluna gideceksiniz. O da muhtemelen şu şekilde olacaktır:

Firma: X Kalite Laboratuvarı
Görev: Yüzey Pürüzlülük Ölçüm Cihazı Operatörlüğü
Çalışma Süresi: 2020-2022

@zaman ilac degil insanlar unutkan, bu operatörlük değil. Genel bir kontrol sürecinin bir parçası. Bunun gibi bir sürü şey var.

@dissendium, işiniz genel bir ünvana sığmıyor ve bu denli spesifik adımlar içeriyorsa "yapıyorum, ediyorum" tarzında bir paragraf yazmanız bence daha doğru olur.

@zaman ilac degil insanlar unutkan, kalite kontrol sorumlusuyum. Amacım yaptıklarımı anlatmak. Şunu yapıyorum, bunu yapıyorum demeden anlatmak istiyorum.

Firma: Wayne Endüstri - Kalite Laboratuvarı
Görev: Kalite Kontrol Sorumlusu
Çalışma Süresi: 2020-2022

Kullandığım Cihaz & Yazılımlar:

a) Yüzey Pürüzlülük Ölçüm Cihazı
b) X

Bence bu örnek oldukça açıklayıcı ve özenli oldu.

Bir baska teknikte de isin altina temel sorumluluklar olmayan ama is cercevesinde yaptiginiz kayda deger seyleri yazarsiniz.
Misal ben ogretmenim.

2015-2020 AhmetMehmet Okullari
Ingilizce ogretmeni

derse girmek, sinav okumak

Yazmazsiniz da

2015-2020 AhmetMehmet Okullari
Ingilizce ogretmeni

Tez danismanligi, TOEFL hazirligi, dunyayi kurtarmak, okul guzellestirme kulubu baskanligi vs

Siz de bu sekilde “xyz yapmak, abc cihazini kullanmak, 123 kontrol surecleri denetimi” falan gibi altalta degil de yanyana listeleyerek yazabilirsiniz.

Ölçüm operatörü değilsen yüzey pürüzlülük ölçüm cihazını kullanabiliyor olman potansiyel işverenin açısından çok anlam ifade etmez. Bunu da CV'ne eklemen çok mantıklı ve bence doğru da değil.

Sen mühendissin, kalite departmanında görev aldıysan kalite yönetimiyle ilgili şeyleri yazman lazım. Operatörün yapması gereken işleri biliyor olman pratikte iyi bir şey gibi görünse de kariyerin açısından sana bir avantaj sağlamaz. Kalite departmanında çalışacak bir mühendisten beklenti operatör işini yapabilmesinden çok operatör işleri için bir standardı ve koordinasyonu sağlamasıdır.

Operatörün işini doğru yapıp yapmadığını kontrol etmek için de o işi operasyonel anlamda bilmene gerek yok. Ölçüm sistemleri analizi diye bir şey var (MSA). Bunu rutin olarak kritik ölçüleri ölçmekte kullanılan ölçüm ekipmanına yaptırırsan operatörün de, ölçüm ekipmanının da doğruluğunu teyit edersin.

Senin daha çok 'şirket içi MSA aktivitelerinin yönetimi, kalibrasyon sisteminin kurulumu ve yönetimi, ISO9001 sertifikasyon sürecinde şirket içi koordinasyonun sağlanması' gibi yönetsel şeyleri yapıyor ve bunları CV'ne yazıyor olman lazım.

Bir firma işe alacağı mühendisten yüzey pürüzlülük cihazı kullanmasını bekliyorsa zaten o firmadan uzak dur. Sana kariyer anlamında hiçbir katkısı olmaz.

@himmet dayi, yeni mezun sayılırım. O kadar tecrübem yok. Açıkçası bu tip teknik şeyler işin temelini bildiğimi gösterdiği için olumlu karşılanıyor. O yüzden yazmak istiyorum.

O zaman bunu biraz daha süsleyerek anlatmak lazım. Direkt operatör gibi ekipmanın kullanımı değil de, 'operatörlere ekipman kullanım detayları ile ilgili eğitim' gibi yine yönetsel tarzda işlermiş gibi yaz bence. Şahsen ben 2-3 yıllık tecrübesi olan bir mühendisten elbette ekip yönetmiş olmasını beklemem ama kafa yapısı olarak yönetilenden çok yönetici gibi düşünmesini beklerim.

Ben de yeni mezun olduğumda çok fazla operasyonel iş yaptım ama bunları bırak CV'ye yazmayı, sonraki iş görüşmemde "bana çok fazla katkı sağlamıyordu o iş, ben mühendisim. Yöneticilik yolunda bana katkısı olan işler yapmayı tercih ederim. Ama benden beklenen işler operatör seviyesindeydi." gibi açıklama yapardım.

Son olarak ölçüm ekipmanları detayında şunu söyleyeyim; bu ölçüm cihazlarının kullanımını öğrenmek yarım günlük eğitim işi. O kadar da etkileyici gelmiyor işe alım yapan müdür/yöneticilere.

valla ben çok tecrübeli değilim, 3 yıldır tecrübeliyim. ama bir araç kullanma becerisi çok niş şeyler haricinde cv'ye yazılmamalı bence. (şimdi istifa edip yeni bir işe geçme aşamasındayım, cv'mde bu tarz şeyler yazmıyor) bunun tek istisnası türkiye'de 1 2 tane bulunan, çok kıymetli araçlar/cihazlar var. onlardan birini kullanma deneyiminiz varsa onu cv'ye yedirmek en azından yaptığınız işin seviyesini göstermek için iyi olabilir. onda da bu cihazı kullanmayı biliyorum gibi değil de, x kullanarak bıdı bıdı bıdı işinin gerçekleştirilmesi gibi yazmak lazım. mühendisliğin özü araçları/cihazları kullanmak değil, onları kullanarak bir çıktı üretmek. cv'de bu çıktılara yer vermek lazım. tool öğrenmek yarım günlük iş.

kulak içi ya da kulak üstü, noise cancelling özelliği isteniyor mu ?

@orpheus, kulak içi istiyorum. Ekstra özellikler olabilir.

Xiaomi Redmi Buds 3 Pro

edifier tws nb2

ty.gl
1. sınıf replika, tam f/p ürünü diyebilirim, ses kalitesi de son derece iyi geldi bize.

2 - İki-dört yıl arası
3 - Dört yılda terfi olmadıysa çokun sınırında
4- Eğer terfi ediyor, mesleki olarak gelişiyor ve iş/hayat dengesini iyi kurabileceğiniz bir ortam varsa mantıklı.
5- İlk fırsatta, mümkünse 1 saniyede.

sektöre göre değişmekle birlikte 4 sene az bile. normal koşullarda işveren eğitip yetiştirdiği eleman 3-4 yıl sonra bırakıp başka yere gitsin istemez. sık iş değiştirdiği için elenen cv'ler biliyorum.

1. 10 gün, 13 yıl
2. Max. 5 yıl
3. Çok değil
4. Çok değişken bunun cevabı
5. Ne kadar çabuk o kadar iyi.

1- 7 Ay - 4.5 yil
2- 2 yil
3- Normal ama en ideal hamle daha yuksek bir yere atlamak.
4- Degisken
5- Bir yerde idareten duruyorsaniz 1. senenin sonunda is bakmaya baslamak mantikli.

En az 15 ay, en fazla 3 yıl bir yerde çalıştım. 3 yıldan fazla çalıştığın zaman elde ettiğin kazanımın (maddi/manevi) ciddi oranda düştüğünü düşünüyorum. Dünyanın en harika yeri olsa 3 yıldan fazla durulmamalı bence. Bu ayrıca, kişinin kendinde tembellik ve rutine bağlılık yaratıyor. Ortalama bir yer mesleki anlamda bir şeyler katıyorsa, ortalama üstüne geçişte acele edilmemeli diye düşünüyorum ama doyum noktasında sonra ilk fırsat değerlendirilebilir.

Not: Farklı kurumsal firmalarda 6 yıl çalıştıktan sonra aynı sektörde kendi işimi kurdum.

1- 4 ay - 18 ay. Ortalamam 8-9 ay falan.
2- 1 yıl civarı iyidir.
3- Çok.
4- Değil. Sonuçta çalışansın, karşında da şirket var. Uzun süre kalırsan tokatlarlar.
5- Geçebilecek hale gelmek: 1-2 yıl. Fırsat varsa hemen.

1. 1 yıl - 7 yıl
2. 3-4 yıl ama şartlara bağlı.
3. çok değil
4. terfi varsa mantıklı
5. işin seni tatmin etmiyorsa düzenli olarak iş bak. ilk fırsatta geç.

1. 3 hafta, 11 ay :’)
2. İş rahatsa 2-3 yılda bir
3. Bence çok
4. Eğer ilerleyebiliyorsa mantıklı
5. 5-6 ay

1. 6 ay-5 sene
2. öyle bir şey yok. önün açıksa aynı şirkette kalınır. ayda 240k TL alıyorsan neden ayrılacaksın.
3. değil. ücretin piyasanın altında kaldıysa, mutlu değilsen, köreliyorsan gibi nedenler iş değiştirme için süreden daha önemli.
4. evet. bknz. 3 - mutlu mesut isen, ayarları bozmaya gerek yok. sürekli hayat kararları almak çok stresli bir iş.

Kiliseler bakımlı mı bakımsız mı bilmiyorum ama genelde garanti görülen, kale olarak görülen yerlerde belediyeler salıyor. Kadıköy belediyesini ben de başarısız buluyorum.

Sen kilise diyorsun 3 senedir yanmayan sokak lambalari var.
Lambanin kafasi komple kopup dustu bakmiyorlar.

Yollara bu ara asfalt dokmeye basladilar ama daha kotu oldu. Ortaya dokup geciyorlar yandaki arabalar dururken.

Kiliseler vs kültür bakanlığına bağlı olabilir. Eğer öyle ise bu Beyoğlu'nda neden bakımlı kadıköy'de neden bakımsız olduğunu açıklar.

Abi bunlar bütçeyle olur tadilat için CHP'ye bağlı bir belediye devletten ödenek istese alamayabilir AKP'ye bağlı belediye isterse daha rahat alır. Aynı şekilde Kültür Bakanlığı da CHP'ye ait bir belediyeye böyle bir hizmet vermek isteyebilir ya da sürüncemeye bırakır, AKP'ye ait bir belediye bu zorluğu çekmez, bunlar hep siyaset.

Ekleme yapayım: "Böyle olmuştur" demiyorum tabii "Böyle de olabilir" diyorum, ihtimal yani.

boş tabure koysalar %80 oy alacakları bir yere yatırım yapmalarını bekleme.
bu iş tüm partilerde böyle. o ilçedeki yerel yandaşları besleme üzerine kurulmuş bir düzen.

Giriyorsun Enpara cep şubeye. Altın al diyorsun, altın alıyor, dolar ya da euro al diyorsun, onu alıyor. Çok kolay. Dene bir bak.

Mesai saatleri dışında al-sat yaparsan alım satım arasındaki fark (makas denir) çok büyüyor. Onun için mesai saatleri içinde alım satım yapmanda fayda var. Gerçi hükümetin talimatıyla artık makas hep büyük. Onun için çok kısa süreler için alıp satmak karlı olmuyor artık.

İstersen Dövizde vadeli hesaplar da açabiliyorsun.

Diğer bankalarda da aynı işlemleri yapabilirsin.

Enpara ilaveten, paran gecelik faiz kazansın dersen Birikim hesabı açıp vadesiz hesaptaki Türk Liralarını bu hesaba aktarabiliyorsun.

@Mirket, makas muhabbeti varmış. İnternetten alınca yüksek diyorlar. O olay ne? Bir de dolar, euro alınca düşükken almak lazım. Şu an alınır mı? Bunun takibini yapmak istemiyorum. Para değerini kaybetmesin yeter.

internet bankacılığından dolar, euro ya da altın alıp bozma saatleriniz piyasaların açık olduğu gün ve saatler. yani haftaiçi 9-17 arası yapın. işleminizi. yoksa makas denilen şey sizi zarara sokar.

"Bir de dolar, euro alınca düşükken almak lazım" hic kimse kisa veya orta vadede ne zaman dusecegini yukselecegini bilemez, dolayisiyla paran varsa al su an.

doviz hesabi acip, tl hesabindaki parayla doviz satin alacak ve o hesapta tutacaksin. enpara vs kullanmasi asiri basit.

haliyle doviz oldugu icin gelecek faiz asiri dusuk olacak, bu da normal.

Benim kullandığım yöntem vadesiz döviz hesabı kullanmak ve haftaiçi mesai saatlerinde makas aralığı az o saatlerde alım satım yapmak.
Ayrıca şöyle bir şey var mesela dolar çekip fiziki olarak veren bankalar var vermeyen bankalar var.
Bazı banka diyor kardeşim senin 100doların var ama ben şu kurdan sana tl olarak veririm buradan dolar fiziki alamazsın.
Atm ile nakit direkt döviz çekebileceğim bankaları tercih ediyorum ben.

1-31 temmuz maaşın zamlı maaş üzerinden hesaplanıp hesabına yatacak.

Olduğun pozisyona ve aynı görevdeki insanların sayısına göre değişir sana sormaları.

Bizim şirkette zam oranı açıkladılar mesela, sormadılar birebir. Maaş günü gördük net maaşımızı. Zam oranına göre hesaplamak kolay bizde çünkü net maaş alıyoruz brüt maaş değil.

bu işler şirketten şirkete, pozisyondan pozisyona değişen şeyler. direkt hesabında da görebilirsin maaşı, önceden toplu bildirilebilir de, bire bir görüşmeyle kişiden kişiye değişecek şekilde de zam olabilir. asgari ücretin altında kalma durumu olmadıysa zam da olmayabilir hatta asgariye zam geldi diye özel sektör asgari üstündeki maaşlara zam yapmak zorunda değil neticede.

2. sorun için de maaş öyle bölüne bölüne hesaplanmaz zam durumunda. sana zam gelirse 1 temmuzdan itibaren olan maaşına zam gelicek zaten bildirilme tarihinin önemi yok yani.

Bu iki video disinda eyyorlamam bu kadar var bi de. Yillardir beynimde donup duruyorlar.

Tilsimli videolar :)

Fişne fişne fişne suyu;)

Fog reyiz, unutulmaz.

Çocukken oturduğumuz apartmanda deli bi komşumuz vardı. Adı celil. İki de kızı var celil'in. Kızlarından biri ne sebepleydi bilmiyorum, bir başka binadaki evin balkonunda duruyor. (Üzerinden 25 sene geçtiği için duruyor muydu hareket halinde miydi, balkondan öyle bi geçimiverdi hatırlamıyorum artık). Babası celil de kendi evlerinin balkonundan kızına seslenerek "duyguuuu, kızıım, görüyor musun (aynen yazıldığı gibi vurgulu R ile telaffuz ederek) beni?" Dedi. Kızı duygu da babasına öteki binadaki evin balkonundan "evet babaaaa, şalvarını görüyoruuum" demişti.

Celil aslında deli olması bi kenara eğitimli bi adamdı. Şalvar giyen bi adam değildi yani. Yalnız tabi biraz da deli olmasından sebeple mi artık, evde bi ihtimal şalvar giyiyor olabilirdi. Ya da şalvara benzeyen bir eşofmanı vardı belki, esprisi de yapılınca evde kız belki babasının giydiği şeyin gerçekten şalvar olduğunu düşünmüş olabilir.

Yaş tabi küçük olunca o anlamsız uzaktan bağrışmalı konuşma saçma gelmemişti bana. Saçmalığın farkına varmak için biraz büyümem gerekti.

Ben 5. Sınıftayken annem çok çok uzaktan tanıdığımız birini düğününe götürdü. Gelinin kardeşi sahneyi kapatıp tek başına kolbastı oynamıştı. O yaşta bile ileri seviye cringe hissetmiştim, hala unutamam.

Şoone musifooooo euniyaa diye bir şarkı vardı çocukken, nedir, kim söylerdi hala bilmem.
Evet teyze geldi savulun :)

Lambada akımı :)

Herkesin adını biliyorum. İlkokul ve liseden, hiç arkadaşlık etmediğim, hiç muhabbetim olmayan herkesin(kız/erkek) adını biliyorum. Benim adımı bilmeyen, belki varlığımdan haberdar olmayan adamların ismini biliyorum. Sadece adlarını da değil, kimisinin hangi mahallede oturduğunu, kimlerle arkadaşlık ettiklerini bile biliyorum. Geçenlerde çocukluğumuzun geçtiği semtin adıyla bir instegram sayfası kurdum, kısa zamanda sayfa büyüdü, baya ilgi gördü. Kimseye söylemedim kim olduğumu, anonim takılıyorum. Millet kudurdu; bu sayfanın sahibi kim, her şeyi biliyor diye:) Çoğu kişi tanışıyor muyuz diye mesaj attı. Çoğuna verdiğim cevap aynı; hayır tanışmıyoruz ama sen şu okulda okudun, şurada oturuyordun, şu kişilerle sınıf arkadaşıydın, şurada düşüp kolunu kırmıştın, şu kişiyle çıkmıştın vs.

Birde bazı objelerle alakalı anılar kalıyor aklımda. Mesela ne zaman elma görsem, aklıma x kişinin elma hakkında söylediği bir şey geliyor.

5 sene evvel ben, arkadaşım ve arkadaşımın bir başka arkadaşı oturuyoruz, arkadaşımın arkadaşı, Camel'in tütünü çok kaliteli demişti. Ne zaman Camel lafını duysam o eleman geliyor aklıma. Çocukla bir daha hiç karşılaşmadım üstelik, resmen çocuğu yad ediyorum:) Bunun gibi daha onlarca var.

dostum senin problemin ne biliyor musun, koca poponun beyninden daha büyük olmasi,
bunu bir filmde cocukken duydum hala aklimda.

Taa seneler once, ama muhtemelen 25 sene once yani, Fatma Girik Soz Fato'da diye bir program yapiyordu.
O programda cin cikarma amaciyla kadinlarla iliskiye giren tacizci bir sapik hoca cikmisti. Tam aslinda Fato'nun ekibinden olan kadini taciz edecekken Fatma Girik odayi basmis adamin o zamanlar ki MO'su olan hareketle suratina tukurmustu.
Neyse olay bu degil. Bu adam, durumu aciklamaya calisirken, 'Simdi fato ablacim su sekilde...' diye baslayip, hakli hicbir tarafi olmadigi icin 'o sekilde bu sekilde, bunu su sekilde' falan diye zirvalamisti.

Dedigim gibi, ustunden 25 sene gecti, hala ben ve yakinlarim takildigimiz, aciklayamadigimiz bir sey oldugunda 'bunu bu sekilde, o sekilde...' falan der guleriz.

Bro şöyle düşün: Bir F1 pilotu bir yarışta ortalama 2 kilo ağırlık kaybeder, bu kayıp esasında vücuttan ter yoluyla atılan sudur, yani terlemeyle de atıyor olabilirsin illa idrarla atacaksın diye bir durum yok. Yüzerken de mesela çok sık idrarın gelir neden? Yüzerken terleyemediğin için harcanan enerjiyle açığa çıkan suyu idrarla atarsın.

evet terlediğiniz için idrar miktarı az oluyor.

İdrara az çıkmanın terlemeyle ilgili oldugunu ilk defa urda okuyorum :) Şöyle çok basit bir örneklendirme yapayım, sabah spordan önce 1 buyuk boy su bardagi su içiyorum, sonra hızlı tempo bisiklete binip bayagı ter atiyorum ama o kadar tere ragmen içtigim sudan fazlası çıkıyor idrar olarak :)

Ya gerçekten yeterli sıvı tuketmiyorsun ya da böbreklerle ilgili bir sıkıntı olabilir. Tahlillerini bi yenilet istersen.

Yazın idrar miktarı azalıyor. Yani böbreklerimde problem mi var diye gitmiştim, doktor bunu söyledi. Ahalinin dediği gibi terle atılıyor. Aldığın su miktarını daha da artır.

Bu arada benim o kadar az geliyordu ki, günlük 300-400 ml idi.

Tüfek veya silah sıkmayı nasıl öğrenecekler?
"A harfinin ortasındaki boşluğu vur bakalım hehehe" ile öğrenecekler.

Hazır hedef tahtası, poligona gitmek yerine belindeki silahla ateş ediyor

Birincisi o tabelalar bir şekilde güvenliği sağlıyor, hız sınırı, daralan şerit vs bu açıdan çok yüksek cezası olmalı bence yapanı süründürecek kadar, artık her yer kamera kırsal bölge dışında tespit edilir, ikincisi kamu malı

Eskiden karayolları levhalarına zarar vermek büyük suç diye bilirdik.
Demek ki artık kimsenin umrunda değil.

90'lardan beri biliyorum, hadi yalan olmasın 90 sonlarından beri. Ama mutlaka çok daha eski bir tarihi vardır.

Benim bildiğim hareket halindeki araçtan atıyorlar magandalar genelde, bu yüzden yol kenarında tabela arkasında sigara filan içmemek lazım rüzgardan korunmak maksadıyla.

Hatta çok yol kenarında da durmamalı, bunlar hayvana da insana da atarlar mazallah.

sadece o iki gün avans yıllık izin. diğer günler resmi tatil. resmi tatiller kesilmez, sadece o iki gün kesilir.

resmi tatilde ücret ödenir evet.

ben bizim is yerindeki isg ye dava acacagim temmuzda :d bayagi sorumluluk isi bence ofise geceyim derken ciddili bir sorumluluk olur hata kabul etmez. bana sorarsaniz 2, 4(olur mu bilmiyorum) bu tarz kriz donemlerinde sanirim memur kesim zenginlesiyordu bi yerde. esnaf tukene tukene. belli ki tocaret dusunmuyorsun gelecegin meslegi tr de yine memuriyet gibii :)

sen memur ol. ya da ogretmenligi arastir. aylardir masa basi is bakiyorsun.

simdiki aklim olsa sinava calisir bi universitede ogrenci isleri memuru olurdum. hem ortam guzel hem is evrak isi. kolay yani. sonra ama ben bu rutin evrak isleri yapacak muhendis miydim deme fgdh

İsg maaslari yerlerde surunuyor neredeyse asgari ucret bence yaoilacak is de degil.

Satis ve satin almada baski var burada okudugum kadari ile sana uygun degil.

Memurluk veya ogretmenlik sana uyar veya zengin kayinpeder bulup takilacaksin.

Valla turkiyede insani sartlarda xalisan pek yok o yuzden evet dinlenilmiyor.

Haftada 2 gün evden çalışıyoruz. O günlerde sabah 8.30’da kalkıyorum. Bir önceki gece 10.00-11.00 de yatarsam dinleniyorum. Diğer günlerin yorgunluğunu da atıyorum. Atamazsam hafta sonu bir gün geç kalkarım.

Hafta içi gün aşırı spor yapıyorum. Sonrasında pek bir şey yapmaya vakit kalmıyor. Spor yoksa arkadaşlarımla ya da kız arkadaşımla bir şeyler yaparak geçiriyorum.

Haftaiçi için, karantina zamanlarından alıştık, eğer dışarı çıkmayacaksak discorddan bağlanıp bir bölüm dizi izliyoruz erkek arkadaşımla. Özellikle halsizken güzel geçiyor vakit. Sonra hop uyku.

Dışarda da genelde cafe oturması yapıyoruz, bir tatlı ve en fazla 1,5 saat oturma.

Bir haftasonu evde bir haftasonu dışarda oluyorum. Evde olduğum günler misafirli ya da misafirsiz olabiliyor.

Dinlenebiliyorum ben. Hayatımdan çok da memnun değilim ama dinlenebiliyorum. Uykum altın değerinde, asla aksatmam. Meteor da düşse saat 22:30 yatak. Sabah da alarma ihtiyacım olmadan kalkarım. Bence dinlenme konusunda en önemli şey uyku. Uykunuzu aksatmayın, uyumadan 3 saat önce yemek yemeyin bir de öyle bakın.

İstanbul'da sabah 8de evden çıkıp 6.30 da paydos diyip 7.30 da ancak evdeyim. sofra kur yemeği ye topla derken saat 9.30 oluyor. o saatten sonra başka birşey yapmaya halimiz kalmıyor. çoğu zaman televizyon karşısında 11 gibi uyuyakalıyorum. Dinlenebiliyor muyum, hafta içi hayır. hafta sonu bir gün evde yatarsam belki.

Cumartesi geziyorum, genelde pazarları sabah sporu sonrası dinleniyorum.

bi sorun olmaz.

Aynı banka değil ama bana işe giriş için istediklerinde hesap cüzdanının fotoğrafını çekip çıktısını almıştım.
Daha önce hesap cüzdanı vermişlerse onu çekebilirsiniz.

Doğru olur mu bilmiyorum ama uygulamadan ya da internet şubesinden hesaba gelip ilgili yerlerin ekran görüntüsü de olur diye tahmin ediyorum. Pdf'e çevirirsiniz.

Yanlış yönlendiriyor olmak istemem yanlışsa düzeltsinler.

@sevilen progressive türkücü, o da aklıma geldi ama buldum hocam. Teşekkür ederim.

Dijital Hesap Cüzdanı diye bir seçenek varmış. O şekilde çözdüm.

Lieferung icin delivery kullaniliyor. ama niye shipment kullanilmiyor dersen fikrim yok.

delivery ile shipment aynı şey değil. delivery belli bir adrese belli bir şeyin ulaştırılmasıyla ilgili, shipment ise anlam olarak sonuçtan ziyade taşıma işiyle ilgili. kısacası bir şeyi "ship etmiş" olabilirsin ama bu onun henüz "deliver edildiği" anlamına gelmez. bu iğrenç türkilizce için özür dilerim ama daha farklı ifade edemedim. almancam pek yok ama shipment için farklı kelime kullanılıyordur diye tahmin ediyorum, aratınca sendung çıktı mesela karşıma.

İşimi eskiden çok seviyordum. Kişisel sıkıntılarımdan oturu artık sadece maas aldigim yer olarak goruyorum. İsimde rahata ulasmak icin 2 kere is degistirdim. Toplamda 3 yildan biraz kisa sürdü. Maas ise yine 3 sene.

Yapılacak iş değil. Para kazansam bi nebze severdim o da yok.

Küçük bir şirkette belirli olmayan bir pozisyonda çalışıyorum, maaş, ortam ve sorumluluklarımın net olmamasından memnun değilim, geleceğim olduğunu da düşünmüyorum fakat tepeme binen yok, saatleri iyi, evim yakın, ayrı odam var ve kendi çalışma düzenimi kendim ayarlıyorum bu açıdan da memnunum.

Valla bir iş ne kadar sevilebilirse o kadar seviyorum. Gönül isterdi ki hiç çalışmadan yaşayabileyim ancak o da mümkün değil.

Işte rahata erişmek de anca işi çok sallamayinca olur bence, yani yukselmek ve birilerinin gozune girmek için çabalamamaya başladığın an rahatlarsın. Bu da usengeclik sağolsun bende zaten doğuştan var olan bişeydi.

Seviyordum. Ama artık money talks. 45 gün için muş gibi yapıyorum.

mevcut işimi çok seviyorum. daha çok seveceğim bir iş de düşünemiyorum açıkçası. sorun şu ki el oğlunun deyişiyle dead-end bir iş, ilerleyebileceğim bir alan yok. öğrencilik için müthiş. çok büyük vakit harcamadan, büyük oranda hem zamansal hem fiziksel serbestiyle kendi çapımda iyi kazanıyorum (iyi dediğim harcadığım zamana kıyasla) ama 35 yaşında yapabileceğim, kariyer hedefleyebileceğim, yarın bir gün atıyorum evlenirsem aile geçindirip çoluk çocuk bakabileceğim bir iş değil.

o yüzden mezun olduktan sonra tır şoförü olma fikrini ciddi ciddi değerlendirmeye başladım açıkçası, plazadır toplantıdır kariyerdir vs. bunlar bana inanılmaz ters şeyler, yapamayacağımı düşünüyorum. içinde futbol ya da yolculuk olmayan bir şeyi tutkuyla, severek yapacağımı pek sanmıyorum maalesef. o yüzden tır sürcem.

genel olarak seviyorum. calisma arkadasim iyi. bundan iyisi zor bulunur. parasi az ve kolay kolay artmayacak, o kismi sikinti.

İşim güzel ama sektörde maaşlar uçtuğu için kim çok verirse orayı daha çok severim :)

Mevcut işimde 1.5 sene falan sürdü; bir yandan kendimi kanıtlamam gerekti ki sonra hakkımı savunduğumda insanlar ignore edemesin saygı göstersinler.

isimi seviyorum, isim de oldukca zor baya baya zor oyle diyim. meslegimde de ancak bir seyler bana yetmiyor. beni kesmiyor artik. basit kaciyor bunlar. sanki buralarda zayi oluyorum cok daha onemli, dunyayi kurtacak seyleri yapabilecek potansiyelim var da cercople ugrasiyorum gibi. su siralar boyle bi ziyan olma hissindeyim.
dunyaya bedava elektrik sunma ne bileyim covidi komple bitirme gibi bir seyleri basarmam lazim. benim bir seyler yapmam lazim bu dunyaya adimi kazimam lazim ammaaa ne yapmam lazim.

işimi acayip seviyorum ama (elbette herşeyde bir "ama" vardır) bazen gerçek hayattan uzakta kalıyormuş gibi hissediyorum (gemide çalışıyorum). Bazen de "Ulan bu nasıl iş ya, o kadar uğraş edin ne için...? Dünyaya hiçbir fayda olmadan geçinip git" diyorum. Tabi bunlar hep anlamsal, varoluşsal sorgulamalar.

Gelir, imkan vb. kısmına gelirsek; tekrar söylemek adına gerçekten mutlu olarak çalıştığım bir iş. Maaş anlamında iyi bir ücret ile başlamıştım, bunu düşünmüyordum zaten hiç ancak terfi alınca iyi bir artış ile birlikte güzel yan haklar kazandım. Rahata ulaşma kısmına gelirsek 3 sene kadar sürdü. Pandemiye kadar ilk girdiğim pozisyondaydım ve konforsuz konaklama, uzun kontrat süreleri alıyordum. Ama tabi karşılaştırma imkanım olmadığından diğer imkanları hiç bilmiyordum. Şimdi terfi alınca aradaki farkı rahatlıkla görebiliyorum ama o zamanlar hem bilmiyordum hem de umursamıyordum işin aslı. Gerçi ben hiçbir zaman konformist bir insan olmadım da pek.

Uzun sözün kısası arada sırada her insanda olduğu gibi "Lan napıyorum ben, noluyoruz..." gelgitlerim olmakla birlikte ideal mutluluğa ulaşmışım galiba diyebiliyorum. Çok garip ya. İyi ki bu soruyu sordunuz aslında. Size açıklama yaparken kaç zamandır aklımda olan şeyleri de kendime izah etmiş gibi oldum :)

İşimi seviyorum. Rahata 10 sene sonra ulaştım

Isimi seviyorum, meslegimi de seviyorum. Ama mesela, birden milyonlar kazanip isi birakabilecek hale gelseydim 'aa yine de yaparim' demem veya ozlemem. Son birkac senedir is hayatina 'hayatima sponsor olan sey' olarak bakiyorum, bana iyi para verdikleri icin yapiyorum, sirket de ben bu isi iyi yaptigim icin bana para veriyor. Daha fazla anlam yuklemek gereksiz.

Isimde neredeyse her yil bir oncekinden daha iyi imkanlar olacak sekilde devam ettim. Son iki uc yilda da asagi yukari olabilecek en iyi durumda diyebilirim. 16 yildir yapiyorum.

10 yili askin ogretmenlik yapiyorum. Is sahane ama bu sartlarda 1 dakika daha yapilmaz. Parasi mesaisi iyi. Baska bi numarasi yok. Keyif ya da tatmin yok. Takmiyor devam ediyorum.

evet

hiçççççççççççç sevmiyorum keşke biri bana çalışmadan maaş verse bi gün bile gitmem işe.

işimin parası çok ama stresi bol, eskiden daha az kazanırdım ama stresi onda biri kadardı.

çok para çok sorumluluk artık yoruldum (34 yaşındayım-yazılım işleri) denk getirebilsem bu işleri bırakıp stressiz bi iş yapmayı 7/24 yaşamayan sistemleri olan bir dünyayı tercih ederdim.

işimi sevmiyorum, hatta genellemek gerekirse çalışma fikrini sevmiyorum. işimi sevmem de gerekmiyor, birtakım ihtiyaçlarımı karşılamak için çalışıyorum. bu ihtiyaçlarım karşılandığı sürece mutsuz olmam.

şu anki işimde rahata ulaşmam 2 seneye yakın sürdü, ilk altı ayında sevmem bu benzetmeyi ama it gibi çalıştım. ofiste sabahladığım, eve gittiğimde de kalan enerjimle duş mu alsam yemek mi yesem ikileminde kaldığım çok oldu, hiç abartmıyorum bazen yorgunluktan ağlardım. buna paralel olarak o dönem iyi para kazandım sayılır, yine de çevremde çok daha az çalışarak çok daha iyi para kazanan fazlaca insan vardı. o dönem o insanlara çok imrenirdim :)

bu aralar rahatım, çoğunlukla ufak tefek işlerim oluyor ve evde vakit geçiriyorum. programımı kendim oluşturuyorum. yoğunluk olduğu zamanlar olmuyor değil, oluyor. bazen akşam saatlerinde çalışmam gerekebiliyor ama genelde vaktimi istediğim gibi yönettiğim için hiç üzmüyor bu beni. sıçrama konusuna gelince, iyi mi kazanıyorum? hayır. arkadaşlarım benden çok daha fazla para kazanıyorlar. benim sıçrama kriterim yalnız başıma kimseye ihtiyaç duymadan yaşamak. ortalamanın üstünde bir maaşım olması bir şey değiştirmiyor bu anlamda, dolayısıyla hala sıçramış sayılmam. devam ediyorum.

patron yanlış hatırlamıyorsam senin aynısının tıpkısı bir duyurun daha vardı.

işi sevmek çok az kişinin şansı. benim işimin sorumlulukları çok büyük. eskiden çok büyük ekipleri olan şirketlerde çalıştım. örneğin orada bir vergi incelemesi geldiğinde 20 kişi birden ortak olur. şimdi sadece benim sırtımda bir yük. benim performansıma direkt bağlı. eskiye göre çok büyük stres altındayım ama aynı zamanda rahat bir iş. parası, benefitleri çok iyi. 15 senedir çalışıyorum. ilk 5 senesi kölelik. sonraki 5 senesi yatış. sonraki 1 senesi kölelik, ondan sonraki 4 senesi de ilk anlattığım durum. çok büyük sorumluluk ama çok ciddi parası, imkanı var. 6 haneli maaşım var. 2,5-3 maaş prim. araba, şoför.

İşimi seviyorum fakat bu dönem dönem değişiyor, çünkü yapmak istediğim ile yapmak zorunda olduğum işler arasında farklar var. Yapmak istediğim işe her zaman zorunda olduğum işler engel oluyor. Rutini yaşamayı sevmediğim için de bu dönemlerde hep işime söverim.

İşimde rahata hiç ulaşmadım ulaşacağımı da zannetmiyorum çünkü yaptığınız işte rahatsanız ya mükemmel bir işyerinde çalışıyorsunuzdur ya da yeteri kadar çalışmıyorsunuzdur. İlk söylediğim TR'de hatta bence genel olarak imkansız gibi bir şey.

Maaş anlamında sıçramayı zam oranları bazında bakarsan geçen sene hariç 3 senedir yakaladım. Bunda yaptığım iyileştirmeler, kazanımlarım, kazandırdıklarım çok etkili.

Valla hocam biz nereden bilelim bunun cevabını. Şirket ne üstüne, sadece Türkiye'de mi fabrika var, mali Almanya'ya gönderiyoruz derken kime gönderiyorsunuz? Oradaki şubeye mi yoksa müşteriye falan mı. Almanya da şube/fabrika varsa kac kişi çalışıyor, bunların işlevi ne? falan filan diye gider.

Türkiye ofisinden yurtdışı ofisine transfer olanlar elbette çok var ancak sektör, çalışılan şirket, geçilen yer falan hepsi ayrı olay. Dolayısıyla öyle net cevabı yok bu işlerin.

Bir de patronların "bizim için önemlisin, uzun çalışmak istiyoruz" lafları zaten genelde herkese söyledikleri şeyler. O yüzden çok da takılma o dediklerine bence.

yani böyle saçma şey mi olur. kabul etmeyin gelmeyin. gelirsenizde mesai ücretinizi yol paranızı yemek paranızı talep edin.

Sebebi neymiş? Telafi çalışması mı?

Sürekli mi gelmenizi istiyorlar, yoksa yılda bir kaç defa mı?
Bunun karşılığında hafta içi izin veriyorlar mı fazladan?

Giriş görüşmesinde bahsetselermiş iyiymiş tabii ama bir kaç defa gitmekte sorun olmamalı diye düşünüyorum, gerçekten işin gerekliliği varsa. Özel bir iş olur, deneme olur, devreye alma olur hafta içi yapılamayan, o zaman gelmesini bekleyebilir şirket.
Sürekli bir ihtiyaçtan dolayı istiyorsa mutlaka çalışma zamanı veya maddi olarak telafi etmeli.

Sizin itirazınız, cumartesi-pazar çalışmaya mı yoksa, çalışmaya tamamsınız da fazla mesai olmamasına mı? Bunu iyi anlatın.

"biz böyle anlaşmadık, fazla mesai ücreti almadan gelemem" diyip kapatın meseleyi.

tabii şöyle de bir şey var, yılda bir iki kere olacaksa çok takmayın kafanıza, takım oyuncusu imajı çizin.

Böyle kurumsal olmayan, yarı kurumsal, ya da kurumsal olmaya çalışan şirket(!)ler bu durumu çok yapıyorlar. Siz de eğer baştan bir kere taviz verdiniz mi, sürekli aynı şeyi yaparlar. O yüzden baştan tavrınız net olmak zorunda. Ben olsam cumartesi ve pazar günleri tatil olarak konuştuğumuz için ben de planlamamı ona göre yaptım, o yüzden malesef çalışma olsa dahi ben olamayacağım derim. Mesai ücreti verseler dahi kabul etmem. Paradan çok daha önemli bence tatil günleri.

Projenin yetişmesi gerekiyormuş. Sebep bu. Sorun aslında hem tatil deyip çağırmaları hem de fazla mesai ücreti yok demeleri. Hep böyle olmuyormuş. Bazen oluyormuş. Ben yine de her fırsatta karşı çıkacağım.

arada bir oluyorsa ses cikarmam, devamli oluyorsa ona gore fazladan para isterim.
cagirdinizi her haftasonu icin x lira bonus falan gibi.

öyle anlaştık diyorsunuz ama iş sözleşmenizde o şekilde mi yazıyor? muhtemelen sözleşmenizde fazla mesai maddesi vardır, bu durumda çağırıldığınız zaman gelmeniz gerekir

Bu "proje" yılda 10 defa olmuyorsa talep haklı olabilir. Özellikle de diğer zamanlarda çalışma saatleri konusunda esneklik sağlıyorlarsa (iş olduğunda erken çıkma, geç gelme vs.).

working student talep edebilirsin. maliyeti düşük olur, headcount'ta gözükmez diyerek şirketi ve yönetimi de düşündüğünü gösterirsin. böylelikle işin yoğunluğunu da anlatma şansın olur. imkan varsa zaten eleman alırlar.

bu iş daha önce yapılıyordu da neden şimdi ilave personele ihtiyaç var, bunun cevabını beklerler. işim çok yoğun kabul görmez, nasıl bir ilave iş yükü var eskiye göre.

anladım. bunlar güzel sebepler. ama kadroya ilave birini almak aşırı zor bir olay.

ben nasıl yapıyorum? outsource ve geçici personel alıyorum. bu da bir opsiyon.

gabe h coud, daha önce sorumlu olan kişi ya da kişiler projelerle yeterince ilgilenmemiş ve devam eden bir sürü proje var.

Bu dediklerini rakamlara döküp gösterirsen isin kolay. Eskiden 6 ayda 3 proje yapılıyordu, şimdi altı ayda 7 proje yapılmakta gibi.

Yapmıyorum çünkü benim sevdiğim yemekleri sevmiyor. Herkes kendi sevdiğini yapsın yesin diye anlaştık en son. Yeni ilginç şeyler deneyip fotoğraf attığımda iğreniyor hatta.

hem esime hem kizima firsat buldukca yapiyorum
*erkek

şu andan değil, genelden bahsetmem gerekirse, aktif olarak yemek yaparım zaten.
hem normal ev yemeği yaparım, hem arada bir özel bir akşam yemeği hazırlarım.
bazen sürpriz, bazen date şeklinde.

kendim hamur işi ve tatlı yemeyi değil, yapmayı çok sevdiğim için zaten karşı tarafın sevdiği keki tatlıyı yapmak benim de işime geliyor öyle durumlarda.

yapmayı ilk defa denediğim bir şey için fikir almayı da severim.

kadın

O bana yapmadigi icin ben de ona yapmiyorum

Yemek yapmayı severim. Görev gibi değil de aklıma estikçe yaparım. Şu an yemek yapacağım birisi yok ama normal bir arkadaşıma da zevkle yaparım

Erkek

Erkek, yapıyorum. Arkadaşlar için kılımı kıpırdatmam.

Genellikle ise beğendiğimiz bir yer varsa hemen gidiyoruz.

8 ayli evli erkek
Tencere yemeği yaparım düzenli olarak ama onun özel bir yanı yok. Hatta kimi zaman özensiz yaptığım da olur. Benim için özel bir şey fırınla başlar. Fırında balık, et yapacaksam denerim yeni şeyler. Ama bu su tarifi okudum İnternette hadi yapayım değil. O an aklıma nasil yapmak nasıl soslamak geliyorsa içimden geldiği gibi yaparım. Seve seve özene özene.
Annem tatlıdan anlamadığı için ben de hiç öğrenmedim. Elim de yatkın değil. Arada elmalı turta yaparım ama hiç bir zaman öyle aman aman güzel görünümlü birsey elde edemedim.

hayir.

gelecegini bildigim zamanlarda pogaca, kek, turta falan yaparim. Pisi seviyor mesela kahvaltida bir arada olacaksak pisi yaparim.

40+ erkek.
Karantinada evlerde kapalı olduğumuz bi' gün " yarın mutfağa girmeyeksin tüm öğünleri ben hazırlıyorum." deyip bütün öğünleri - ara öğünler dahil - italyan mutfağı hazırlayıp gönülleri fethetmiştim:) Bunun dışında da mutfakla uğraşmayı özellikle bi' şeyler hazırlarken içmeyi - ya da içerken bi' şeyler hazırlamayı - çok severim:) İspanyol omleti, güzel salatalar, makarna sosları hazırlarım vb.

öyle aman aman özel değilde sevdiğim şeyleri yada güzel yaptığımı düşündüğüm şeyleri yapıyorum, direk ona özel değil de aklıma geldi dur şunu ayşeyle yapayım veya ayşe buradayken yapayım güzel olur şeklinde.

sofra falan hazırlamadım şimdiye kadar.

Muhasebe ve İK gerçekçi olmaz. Her şeye sıfırdan başlamış olursun ve iş yeri değiştirmek istediğinde İK ve Muhasebe bölümleri için firmaların önceliği makine mühendisi olmaz.

Daha çok Ar-Ge (tasarımcı ya da ürün sorumlusu gibi), Satış, Satın Alma, Proje Yönetimi (operasyonel değil, müşteri ya da bütçe yönetimi kısımları) gibi bölümler olabilir. Özellikle Ar-Ge kısmı %90 masa başında olur.

ar-ge kolay degil cunku turkiye'de ar-ge yapan yer cok yok. olan da ulkedeki muhendis bollugundan dolayi cherry pick yapiyor.

1- network. ar-ge (veya nereye gideceksen) ancak bu yolla olur. gidecegin yerin birim amiri veya daha ust seviye yoneticileri isterse her sey olur.

2- proje muhendisligi, satis muhendisligi gibi konulara yonelmek. buralara gecis daha kolaydir ama sosyal bir karakter ister. yapilabilir ancak kac senelik mezun olduguna gore alan degistirmenin zorluklari degisir.

3- alaninda biraz daha calisip calisma sartlari daha iyi bir sirkete gecmek. en kolayi budur. isini iyi yapan adam bir sekilde piyasada bilinir.

Banka-sigorta şirketi vs gibi yerlerin müfettiş yardımcılığı sınavlarına başvurabilirsin. Ek olarak sigorta şirketlerinde mühendis ihtiyacı oluyor kovalayabilirsin bunları.

www.aplicit.com
www.sis.se

Özetle sağdaki izin verilen maksimum pah toleransını gösterir (değer negatif olduğu için. pozitif olsaydı izin verilen maks. çapağı gösterirdi. burada pozitif değer yok o yüzden çapağa izin yok)

Soldaki gösterim de yine ideal keskin köşeye göre ne kadar pah olacak/ne kadar içeri dalınacak onun toleransı. Normalde tolerans yönü olmadığı için (± gibi) ikiye bölünüp kullanılır. Ama burada +0,4 demiş olabilir. Standardı incelemek lazım. Eğer + tolerans ise yine pah demek.

Hayatım Vakko- Vitali Hakko

akın öngör ün de bir biyografi kitabı vardı
ray dalio - ilkeler yeni çevrildi

Kase değil ama baklavasını denemiştim, yıldızlar çıkmıyordu. Kötü değil ve fakat ortalama baklavaydı. (Birkaç yıl önce)

Biraz turist mekanı gibi gelmişti.

Gayet guzel ben hafiz hayraniyim ya ama pastasinj aliyorum genelde. muhtemelen bu kase pudingler 35tl olmustur minimum. fiyatini bildigimiz seylerin de artik bilmiyoruz ki

O videodaki mor olanı denedim, yanılmıyorsam yabanmersinliydi ve inanılmaz hayal kırıklığıydı. Yavan, meyve tadı bile gelmiyor falan, meh.

Aralıkta pahalı bir yerdi, artık daha da pahalı bir yer olmuştur.

Pahalı bi yer. Pastaları güzeldi. Muhallebileri tatmadım.

Uzun zamandır gitmedim ama genel olarak muhallebileri iyidir. Supangle ve frambuazlı muhallebi benim favorilerimdi. Fiyatlar bir tık pahalı olabilir ama porsiyonları büyük oluyor

muhallebi porsiyonu çok büyük +1
aç karnınla tok dönersin

Muhallebi pahalı ama güzel. Icerde yemezseniz cam kaseyle paket yapıyorlardı en son. Kase kar kalıyor:)

vallla 2012 2015 arası ben türk edebiyat vakfında toplantı olduğunda çarşamba günleri

giderdim. oranın içinde de yerleri var.

tek kişi için fazla. merak etmek için gereksiz :P bence sadece görüntüsü var.

sirkeci eminönü taraflarındaysanız.

çiğdem pastanesi var oranın tatlıları bundan daha iyidir.

1 ay dogalgaz kullanimina 415

şişe kolaya 16 tl ödemiştim beşiktaş'ta. üstüne bi de hasta olmuştum. fiyatı mı çarptı soğuğu mu bilmiyorum.

bile isteye de el kremime abartılı fiyat ödüyorum, 230 tl.

Topkapı Sarayı'nın girişinde büfeden küçük karton bardakta otuz liraya salep aldık arkadaşımla. Basiretimiz bağlandı diyorum.

15 sene önce, çalıştığım ilk sene, üç kuruş maaş alıyorum. neyse yaz oldu, bende 3 kardeş var onlara dedim hadi tatile gidelim tatil parası benden, internetten 1 hafta 4 kişi tatil satın aldım. planlar yapıldı. kardeşlerimle buluştuk. tatil mekanına otobüsle gideriz diye düşünmüştüm ama karar verildi uçakla gideceğiz. yol parası? e hani tatil sendendi? şoklardan şok beğen. son dk kazık fiyatlarla 4 kişi uçak gidiş dönüşleri. taksiler. tatile gittik, akşam dışarıda yemekler, denize girilecek, bikinimiz yok. tövbe estağ. bikiniler, şortlar, tişörtler, terlikler, güneş yağları, gözlükler. 1 haftada harcadıklarımı sonraki sene ödeyemedim kredi kartını yapılandırdım mecbur. kardeşlerim bilmez bunları, hiç çaktırmadım.

yine 10-15 sene önce Anjelique'e 5 yabancı arkadaşla gidip locada bir kaç şişe absolut mapsolut açtırmıştım ne varsa. kokteyl kokteyl üstüne. tüm hesabı ödedim. tertemiz kredi kartı limiti ucu ucuna denk geldi :) mazi kalbimde bir yaradır. bunları iyi para kazanmazken yapmak çok koyuyor.

bugüne kadar lüks mekanlara verdiğim efsane kazık paralar var. utanırım söylemeye.

yakın zamandan örnek vereyim. kız arkadaşımla benim balkona çiçekler, bitkiler aldık. yalıların arasındaki bir çiçekçiye 3000 lira verdik. eve gelince online sitelerden aynı bitkilere baktım 600 lira tutuyor. ben normalde araştırmadan almam ama nutkum tutuldu, o çiçekçideki çalışanlar tezek satsa balkona tezeği koyup sabah akşam sularsın.

tamam buldum. 2 sene önce diş temizliğine 3800 lira verdim. bana bu zamana kadar en çok koyan buydu sanırım. şimdi bile 500-750'ye yaptırabileceğin bir şey. hem de iyi yapamamıştı.

topkapı sarayı'nda bir kase standart mercimek çorbasına 60 lira verdim. çorbayı içerken ağlamaklı olmuştum.

Ogrenciyken biraz icip bir bara gitmistik ve 'en fazla ne kadar olabilir ki' diye birer bira soylemistik. Herifler 50 lik biraya 20 tl almisti. O cok koymustu cunku o zamanlar bira 3-4 lira biseydi.

Şu an marketteki ne abartılı değil? Bulgur 17.90 tl daha ne olabilir?
Selpak tuvalet kağıdı çok lüks oldu. Bunları saymazsak 2005te abiye bi elbiseye 900 tl vermiştim. O çok koymuştu bana. Aynısı 300 tlye de varmış çünkü

Kendi berberime saç sakal 30 lira ödediğim bi dönem sırf meraktan bi de berber yemeğini nazı geçiyor diye hep bana denk getirdiği için avm berberine gittim bir kez. 100 lira ödemiştim yanlış hatırlamıyosam. hem kötü traş etti hem de ürün satmaya çalıştı bana. unutmadığım kazıklardan biridir.

çocukken de "bu taso büyülü her attığını çeviriyor" diye 5 tasoya güya 1 büyülü taso takas yapmıştım. bikaç oyun sonra kaybedince büyüsü yokmuş anladım.

Ben de bugün kare çikolataya 11 lira verince üzüldüm :(

Evdeki stoklar bitince Ped’e 35 tl verince hayattaki en pahalı şeyi almış gibi oldum.

bu aralar her şey öyle geliyor valla. birazcık ortalama üstü bir mekana gidince çaya, kahveye vs verilen paralar her seferinde içime oturuyor. ve git gide bu fiyatlara alışmak çok can sıkıcı ama alışıyoruz resmen.

geçenlerde bir de canım çok pringles çekti bime gittim orda ucuz oluyor diye bir baktım ki 19 lira mı 17 küsür lira mı ne olmuş. tam olarak hatırlamıyorum bile rakamı o anı sildim attım kafamdan inanmak istemedim. migrosta falan kaç olmuştur acaba diye düşündüm. öyle bir hüzünlendim ki gözlüklerim buğulandı. daha pandemi başında sokağa çıkma yasaklarında falan 6.50 lira değil miydi ya ühü.

Birkaç ay önce bir tane sade sodaya 18 TL verdim, kazığı iliklerime kadar hissedince o mekana gitmeyi bıraktım. Öyle ki ben bunu en son 2014 yılında bir tabak fettuciniye 50 TL verdiğinde hissetmiştim. (Asgari 800 TL falandı sanırım) o soda şuan 20 TL olmuştur herhalde. Menüye bakmadan sipariş verilmez bu devirde, ben kaşındım.

Bir süredir, sayamadığım kadar ürüne.

Market özelinde favorim tuvalet kağıdı ve deterjansal kombolar.

Pringles falan zaten ithal.

Toto silinen bir kağıdın 132 lira olduğu bir dünya bana çok anlamlı gelmiyor :)

Bundan neredeyse 20 sene filan önceydi. Evlendikten sonraki eşimin ilk doğum günü. O zaman oturduğumuz evin yakınlarında Paul&Shark vardı, vitrinde de çok güzel bir hırka. Gittim aldım (etikete baktım 60 TL gibi ki şimdinin 100 EUR'su gibi bir şey). Pahalı ama güzel diye düşünüyorum. 600 liraymış. Hala içimdedir acısı. Tek tesellim 20 senedir büyük bir zevkle giyiyor o hırkasını. Amorte etti kendini.
Bir gün de evde piyaz yapacağım diye kurmuşum ama bir türlü kırmızı soğan bulamıyorum. Migros'ta buldum aldım bir filede sayıyla 3 adet kırmızı soğanı, fiyatına bile bakmadım. Normalde kilosu 1 lira bile olmayan o 3 soğanı 20 liraya aldığımı eve gidip fişe bakınca gördüm. Hala içime oturmuştur.

İngilizcen biliyorsan öğrenmesi nispeten kolay. Ama anlaşması zor bir dil.
1 yıla yakın süre İspanya'da yaşadım herkes mi farklı konuşur bir dili. Listening çok çok önemli yoksa söyleneni anlamıyorum ama konuşuyoruma döner öğrenme sürecin.

der meister yazınca aklıma geldi. Bu subjuntivo denen lanet cidden mantıklı bir insanın kavrayacağı bir şey değil. Anadili ispanyolca olan arkadaşıma soruyorum neden bu durumda bu şekilde kullanıyorsunuz amaç ne? Adam bana "ben de bilmiyorum, ispanyolcayı ben 10. sınıfta anlamıştım sen çok kafana takma zamanla düşünmezsin diye cevap verdi.

yok yav beş yılı geçmez. her gün en az bir saat verimli ve doğru çalışma yapacağını varsayarsak, belli bir noktadan sonra konuşma pratiğine de iyi vakit ayırdığını düşünürsek bence bugün başlasan 2 şubat 2024'te cayır cayır konuşursun. hadi olmadı 2025 de... üç seneden fazla sürmez. yalnız bu planla ilgili şunu parantez olarak eklemek lazım ki bu gerçekten zor iştir; kurs/mecburiyet vs. yoksa, masaya oturup kendin çalışacaksan çelik gibi irade ister... ha üç günde iki saat ispanyolca çalışarak da dil öğrenirsin ama bu saydığın biçimde hızlı ve verimli bir ilerleme olmaz elbette. o açıdan genel olarak "bu dilde çok iyi olacağım" kilometre taşını beş sene sonraya koymak aslında daha makul ve mantıklı olabilir, hem böylelikle iki sene sonra çok iyi seviyede değilsen moralini bozmazsın, "zaten daha fazla zaman alacağını biliyordum" diye düşünüp yoluna devam edersin.

ispanyolca başlangıç aşamasında çok zor değil. ingilizcen de varsa ufak tefek farklılıklarla bir sürü kelimeyi biliyor olacaksın zaten. yalnıııııız ispanyolcada subjuntivo diye bir bela var ki rusçaya filan rahmet okutur. ser, vivir filan gibi aslında göze gayet sempatik ve basit gelen fiiller öyle çekimleniyor ki "hadi lan bu aynı fiil değildir" diyorsun. her fiilin 30-40 tane çekimi olduğunu düşün.

şimdi genelgeçer düzeyde ispanyolca bilmek, az buçuk sohbet edebilmek için tabii ki subjuntivo bilmeye gerek yok ama sen akıcı demişsin. ben akıcı konuşmadan şunu anlarım: yeri geldiğinde sen ispanyolca, düşünmeden, belki yavaşça ama rahatlıkla her türlü şeyi kendi konuşabilmelisin. ana dilindeki kadar çok kelime kullanmazsın belki ama yine de kelime bilgin çok güçlüdür, gramer hatası ya yapmazsın ya çok nadiren yaparsın, hani ispanyol seni dinlediğinde "vay anasını adam çatır çatır konuşuyo lan" der.

bu seviye bence SIKI ÇALIŞMAYLA iki, bilemedin üç yılda görülür... ama harbiden acayip üstüne düşmen lazım. her gün çarşaf çarşaf ispanyolca okumak, dinlemek, yazmak gerek. kısacası dili aktif olarak devamlı kullanmak şart, yoksa istediğin kadar çalış ilerlemek bir noktadan sonra yavaş oluyor. ingilizcenin nispeten kolay öğrenilmesinin sebebi de aslında kolay olmasından ziyade erişilebilirliği... "ingilizcemi geliştircem" dersen o kadar fazla şey var ki yapabileceğin... en basitinden gir reddit'e yardır aga, sabah akşam oku ve yaz. altı ay sonra annenle konuşurken ingilizce düşünmeye başlarsın. uçar gidersin.

ispanyolcada ama mesela ne yapacaksın, fikrin var mı? her allahın günü sadece okuma değil aynı zamanda yazma, konuşma, dinleme gibi şeyler yapmak gerek. en azından "ben artık oldum tamam" diyene kadar. "yaparım" diyorsan üç yılda akıcı, beş yılda vatandaş, sekiz yılda valencia valisi, 15 yılda ispanya devlet başkanı olursun. hiç sorun değil.

gerçi valencia demişken, bu ispanyolların konuşması da bölgeden bölgeye farklılık gösterebiliyor. valencia'da, galiçya'da filan çok daha farklı ve hatta kendi ayrı dillerini konuşuyorlar mesela. katalanlara, basklara girmiyorum bile. bi' de güney amerika ispanyolcası avrupa ispanyolcasından daha farklı. bissürü ıncık cıncık iş.

hevesin varsa, yaparım diyorsan yardır gitsin, neden olmasın ama zor olduğunu bilerek gir derim, sonra motivasyon kaybı yaşama.

illa ki son kullanıcı için daha optimize değişiklikler olacaktır ama bilgisayar bir telefona kıyasla çok daha komplike bir işlem portföyüne sahip. ondan çok da uçup kaçacağını düşünmüyorum kullanım açısından. aynı işletim sisteminde program da yazabiliyorsunuz, grafik de tasarlayabiliyorsunuz, oyun da oynayabiliyorsunuz, oyun da yazabiliyorsunuz. anlatabildim mi?

bilgisayarınızın parçaları da bunda etkili olabilir bu arada. benim ofiste kullandığım laptop dediğiniz gibiyken, evde kullandığım yağ gibi akıyor mesela :) çünkü içerdiği donanımlar itibariyle dağlar var. sizin bilgisayarınızda da bu problem olabilir.

mac os falan da öyle yağ gibi akar ama işte her şey yoktur o tarafta. kullanım alanını sınırladıkça daha hızlandırabiliyorsunuz bazı şeyleri. aynı mevzu ios/android'de de var. android'de her şekil ios'tan bir tık yavaş kalacaktır çünkü uygulama çeşitliliği daha fazla.

windows alanında en geniş hizmet veren işletim sistemi. bu yüzden de hep en hantal olarak kalacak. kalmak zorunda.

he siz derseniz ki bana macos'un yaptığı işler yeterli geliyor. telefona benzer bir kullanım kolaylığı arıyorsanız arkadaşın dediği gibi mac os kullanabilirsiniz.

Aslında android'de yağ gibi akıyor kısmı çok doğru değil. Şu an elimizdeki telefonlar birkaç sene önceki bilgisayarların ram kapasitesine ve başka özelliklerine sahip. Ama bu özelliklere sahip(tamamen aynısı olmasa da) win pc ile daha çok şey yapabilirken, şu aşamada telefonlarla hala çok büyük işleri yapamazsınız. Windows çok daha kompleks bir sistem.

"Android'de iki dokunuşla uygulama kaldırıyorsun ama Microsoft'ta Denetim Masası'na gidiyorsun falan." mesela ben bunu istemem.

Geliştirilir elbette ve gelişiyor da zaten. Ancak donanım çok önemli.

İşin uzmanı da değilim, bence durum böyle.

tabletler, chrome os ya da bazı linux dağıtımları olabilir. linux'da da android'de olduğu gibi (play store gibi) paket yöneticisi var.

herhangi bir elektronik alışveriş sitesine girin, orada anakart, işlemci, ekran kartı, ses kartı, ssd, ağ kartı, klavye, mouse gibi kategorileri bir sekmeye açın. windows burada listelenen her donanımla sorunsuz biçimde çalışmak zorunda. en alt seviye işlemciyi takan kişi de kullanabilmeli, en üst seviye takan da. piyasaya çıkan her yeni donanım (nvidia/amd/intel tarafından) desteklenmek zorunda.

bu zorundalık sadece şu an için değil, aynı zamanda geriye dönük de olmak zorunda. eski nesil kartlar, işlemcilerde de çalışabilmeli.

macos ve verdiğiniz örnek özelinde android belli bir donanımda çalışmak üzere tasarlanan ve buna göre optimize edilen işletim sistemleri. kafanıza göre anakart değiştireyim, ekran kartı modelini farklı alayım deme şansınız yok. dolayısıyla belli parçalara yönelik daha hızlı bir işletim sistemi ortaya çıkartabiliyorsunuz.

Bilgisayarların bahsettiğiniz basitliğe sahip olması demek işlevini kaybedip adeta bir iPad olması demek.

işte tam da o yüzden pc satışları yerini tablet ve telefon gibi mobil cihazlara bırakıyor. ileride mecbur olanlar hariç kimsenin tablet varken koca pcyi kullanacağını sanmıyorum standart webde gezme vs gibi işlemler için.

Mesele artık tek boyutlu insan olmamızdan kaynaklanıyor sanırım. Memuriyet asıl kendini geliştirmek isteyen insan için biçilmiş kaftan. Şöyle bir dönüp geçmişe bakarsak Türk edebiyatının en ünlü romancıları, şairleri, tiyatrocuları ve sanatçıları genelde memur. Çünkü kendilerini geliştirebilecekleri olanaklara sahiplerdi. Şimdi ise insanın kendini geliştirmesi mesai sonrasında da emeğini kapitaliste satarken daha cazip kılabilme, yani iş gününü uzatma üzerinden kurgulanan bir kendini geliştirme anlayışı. "Nereye doğru gelişim?" dersen aslında o yönü tayin eden genelde piyasa ilişkileri oluyor. Dolayısıyla memurluğu bırakıp bırakmama hayatta ne arzuladığınıza göre değişir.

memursan kendini geliştiremezsin. mevzu o zaten. bizim tüm sülale memur. kurum söyle oradan sana müdür ismi vereyim o derece. sadece network (siyasi) olarak takılman lazım yükselmen için. yoksa bir ara müdürlükte 15 yılın geçer sonra emekli olursun.

memurlukta bilgi ile yükselme olmaz milletin işini yaparsan yükselirsin. o sebeple özel sektöre de geçipde yüksek maaş alamazsın. çok zor yani. çoğu memur istifa edip kendi firmasını kuruyor. danışmanlık adı altında. o tabi danışmanlık değil rüşvet verme metodu.

yani dediğin tarzda ben kimseyi görmedim. zaten yok. ütopik bir roadmap.

bir-iki örnekten yola çıkıp genelleme yapmayın. bu şekilde en az 1000 kişi var mı ona bakmanız lazım.

mesleki olarak soruyorsan zor. devlette bir kurumun avukatı olarak çalışıyorsundur. daha iyi bir avukat olman için aman aman bir motivasyon yok.

ama iş kişisel gelişim ise bence özel sektörden daha iyi olanaklara sahip. bir kere sizi özel sektör kadar hırpalamıyor. mesainiz bittiğinde halen zinde oluyorsunuz çoğunlukla. yan hakları neredeyse eksiksiz alıyorsunuz. ücretli izin, ücretsiz izin, haftasonu, mesai saatleri vs. standart insani koşullarda. bu koşullara uyan özel sektör işi görece az sayıda.

hiç bir firma 5 yılını dolduran bir personele istersen 1 yıl ücretsiz izin alabilirsin demez mesela. oysa bir memur 5. yılın dolduğu gün "ben bir sene yokum, 1 sene boyunca kendimi keşfedeceğim, 1 sene sonra tekrar işe başlayacağım" diyebilir.

ben daha çok bileceğim, kariyer yapacağım diye yüksek lisans yapıp yüksek inşaat mühendisi olacağım diyen devlet memuru mühendis görmedim pek ama mimarlık tarihiyle alakalı yüksek lisans yapan gördüm mesela. mesleki gelişim değildi tam olarak amacı. "gençliğimde ilgim olan bir alandı ama önce para işini çözmem gerekliydi, şimdi para derdi olmadan geniş geniş ilgileniyorum" demişti sorduğumda.

Ek iş yapıyorlar. O şekilde geliştirmen mümkün.

Özel sektörde kendini geliştirme dediğin şey daha yoğun çalışmak. Kimse sana madalya takmıyor.

abicim memur var memur var? hangi memurluk? nüfusta çalışan bi vhki ye özelden nasıl bir iş teklifi gelebilir? ama vergi müfettişi veya ne bileyim hesap uzmanı vs olsan meslekte belli bir süre geçirdikten sonra özelden teklifler yağıyor diye duymuştum.. belki de tek bu örnek vardır bir de belki iyi bi kurumda mühendissen falan ordan sonra özelde şansın olabilir.. onun dışında kalan kadroların çoğu zaten sadece o iş için o pozisyonda işe yarar.. kaymakamlıkta evrak kayıtta çalışan bi memur özelde ne gibi bi iş yapabilir kendi işinin verdiği spesifik yetenekleriyle? ha adam belki memurluğuna ek çok iyi bas gitar çalmayı öğrenmiştir gider bi bara çalar onlar ayrı mesele.

Kendimizi yalnızca mesleğimiz üzerinden mi geliştirebiliyoruz ki? Mesleğiniz dışında hiç ilginizi çeken ya da yapmaktan hoşlandığınız bir şey yoksa evet haklısınız da, biz mesleklerimizden ibaret canlılar değiliz. Memurum, işimle ilgili ortalama bilgiye sahibim. Yapmaktan keyif aldığım birçok hobi ve tonla aktivite var. İlgimi çeken şeyler hakkında isteyerek bilgi ediniyorum, konuşabileceğim şeyler mesleğim ile sınırlı değil. Bir de bu açıdan bakmak lazım.

Memurluk 3 ihtimalli
1-Masa başı bir yer bulursun ordan emekli olursun.
2-Kurum içi network ve eğitimler ile yükselirsin.Özel sektöre göre daha kolaydır ve daha çok liyakat işler.Şuan bile durum böyle.Hani torpil falan belli kademelere adam taşıyor.İşin sonunda iş yapan bürokrat lazım.Lise'yi bitirip memur olup üniversiteyi tamamlayıp 25-30 yaş arasında müdür-müdür yardımcısı olabilirsin liyakatli bir şekilde . Özel sektörde bu imkansız.Genelde iş yapan değil terfi yapmak zorunda oldukları müdür oluyor .Hala daha bu tezati çözemedim.Genelde bu tip kişiler 40'ından sonra özel sektöre davet edilir.
3-Memurluğun dışında bir iş kovalıyorsundur. O işten yürür gidersin.Memurluk külfet olur istifa edersin.

Ben de memurum 3. Seçenek pandemiye kadar göz kırpıyordu. Şuan için ertelendi. Eşim 2. Seçenek pandemide benim istifam ertelenince onun da gözü korktu gelen teklifleri ret ediyor.

Özel sektör iyi hoş ama 8-18 5 gün 8-13 cumartesi çalışıyorsun.10 saatlik mesaide 3-5 saatlik iş yapıyorsun.Kalanı genelde üstlerin angaryasi oluyor.İçeride toksik bir ortam var. Sendika yok, alt-üst ilişkisi bozuk.Özel sektörde 20 senede edinecegin birikimi devlette elini taşının altına koyup iyi bir idareci ile 5 senede edinebilirsin.
Hem de mental olarak daha az yorulursun.

biraz kilo yapabilir.

Uzun süreli Nesquik kullanımının zararlarıyla ilgili bi makale göremedim, en fazla ishal olursun sivilce mivilce yapar belki.

skt dolunca hemen bozulacak diye bir şey yok, 3-5 ay daha rahat gider, bana kalsa 1 yıl :)

Günde 25 gram şekerden türlü türlü sağlık sorunları çıkabilir.

@konetsu, hiç hesaplamadım. Aslında sevdiğimden yiyorum, yetişsin diye çok düşünmüyorum ama kısa sürede bitsin. Tam bir ay sonra bitmek zorunda değil.

eğer türkiyedeysen, iran bize doğalgaz vermiyor, ayrıca azeybaycan'da bize doğalgaz vermediği hakkında söylentiler var(borç yüzünden)

geriye sadece rusyadan aldığımız ama günlük ihtiyacımızı karşılamayan bir miktar doğalgaz kalıyor.

sanayi bölgelerinde fabrikaların üretimini durdurdular bu yüzden.

günümüzde enerjinin sanıyorum ki ciddi bir kısmı da doğalgaz kojenereasyon jenaratörleri ile üretiliyor.

ve türkiyenin yaklaşık 6 günlük gaz rezervi kalmış, daha sonra ne olur hiç bilmiyorum.

@killerbee, Türkiye'de, bir sanayi şehrindeyim. İlk defa bu kadar zamansız, sık kesildiğini görüyorum. Ya birileri iş bilmiyor, ya da durum cidden kötü.

Son zamanlarda yaşanan bakımlardan bağımsız. Elektrik üretimi, tüketim talebine yetişemediği noktada tüm sistemin çökmemesi için kasıtlı olarak kesinti uygulanıyor. Gece tüketim az olduğu için üretilen elektrik o saatlerde yeterli oluyor, kesintiye gidilmesine gerek kalmıyor.

kesintiyi biraz açmak gerekiyor bölgesel bir kesinti mi mesken bazlı bir kesinti mi, planlı kesinti de olabilir arıza da olabilir.

Bugünlerde kar yağışının yoğun olduğu bölgelerden birinde iseniz kesintilerin sebebi havai hat arızaları olabilir kar ve buz yükü yüzünden faz toprak ve faz faz arızaları sık olur (izolatörler, başlıklar üzerinden deşarjlar atlamalar olur, izolatörler üzerinde kırılma çatlama olmuş olabilir, kesici ve ayırıcılar üzerinde mekaniksel sorunlar olabilir, kablolar birbirine temas etmiş olabilir v.s) ve trafolarının aşırı yüklenmesinden dolayı rölelerin açmasından kaynaklı da olabilir.

Bunların haricinde bulunduğunuz bölge de yapımı devam eden nakil hatları veya altyapı çalışmaları varsa manevra ve hat bağlantısı(direk trafo bağlantıları, campır atlamaları, yol geçişleri v.b) için enerji kesilir.

Mevcut doğalgaz ve enerji kısıtlamalarından kaynaklı Teiaş edaşlardan yük atmalarını istedi, bunun üzerine dağıtım şebekesi üzerinde ki 1000 kva üzeri trafolar sanayi tesisleri öncelikli olmak üzere devreden çıkarılabiliyor, bulunduğunuz bölge de bu tip tesisler varsa manevra sırasında kesintiye gidiyor olabilirler.

Elektrik şebekesinin en büyük düşmanı nemdir, ekipmanlar üzerinde düzenli bakım yapılmazsa izolasyonların zarar görmesine ve deşarjlara sebep olur ki bu da zamanla çok büyük arızalara sebebiyet verir.

gecmis olsun. bu problemi yasayan herkeste degisik. 7 gunde duzelen de var, 2020 basinda covid olmus ve hala duzelmesini bekleyen de.

3 ay sonra düzeldi.

bende 1 haftada düzelmişti. benim bir arkadaşımda 1.5 senedir düzelme yok. çok garip gerçekten.

(bkz: tat ve koku kaybını geri getirdiği söylenen yöntem) deneyin belki işe yarar.

Bir hafta dolmadan yaklaşık 5 günde geçti. Covid geçiren tanıdıklarımdan bazıları 3-6 ayda hala tadları normal almada sıkıntı yaşıyorlar. Bazılarını uzun süreli etkiliyor.

Benim de bir haftada koku geldi, hem tat hem koku iki haftada komple normale döndü.

Delta varyantı olmuştum bu yaz. Koku ve tat 2 gün boyunca yoktu. 1 hafta sonra tam anlamıyla geldi ama hala bazı kokular(yumurta/ çamaşır suyu) gibi rahatsız edici geliyor. Eskiden bunlardan rahatsız olmazdım.

Son durum. Omicron geçirdiğimden şüpheleniyorum ve 10 günden sonra iyileşme oldu ama hâlâ tam performansa ulaşmış değil.

valla tam 1 sene gecti hala düzelmedi. elmadan portakal, lavantadan çürümüş erik kokusu gibi sacma sapan kokular alıyorum. pek ümidim de kalmadı beyinde bir bölge hasar almış olabilir diye dusunuyorum. yaklaşık 150-200 bin liralik parfüm koleksiyonum var ve parfümlerin kokusuyla alakasız kokular alıyorum en kötü tarafı da bu sanırım.

Ben sevmiyorum. Fakire, sokak hayvanlarına yazık. Evsize yazık.

Baharı ve yazı çok severim. Karı da severim. Üstünde yürüyüp iz bırakacak kadar olmalı, tam olarak bugünkü gibi.

İnce ince yağan yağmur ve beraberinde gelen çamurdan nefret ederim. İğrenç :)

Klasik insan modu benimki, kar sıra dışı bişey değilken çok bayılmazdım. Ama hafta sonu baya kara maruz kaldım, eğlendim.

Ha, bu yüzden şu anda İstanbul'daki yağış beni çok etkilemedi koşmadım soğuğa ama izlemesi de güzel. Tabii evden çalışmıyor olsaydım bu kadar sempatik gelmezdi.

Sevmem, seveni de sevmem :)

Kar romantizmini de hiç anlamıyorum soğuk nedeniyle zor durumda olan onca canlı varken.

Kartopu yaşım da çoktan geçti :)

ben su an kar magduruyum ama hayvan gibi karla oynuyorum bi yandan... asiri severim. cocukken hep yilbasi, kar manzarali kartpostallar biriktirirdim asiri temiz hava veriyor bi de. ama sadece yunusak kar

aşığım. 27 yaşındayım, üç yaşındayken de şimdi de aynı heves ve heyecanla bekliyorum.

tabii ki kimsenin sokakta kalmasını, başına iç gelmesini, işe gidip gelememesini vs. istiyor değilim ama bunu doğanın bir gerçekliği olarak görüyorum. insanların evsiz kalması veya işe gidememesi toplumsal bir problem daha çok. karda oynayan, mutlu olan insanlar da zaten "ohh sokak hayvanları ölüyor" diye filan sevinmiyor, o yüzden bazı insanların bu kar sevenleri teröristmiş gibi gösterme tavrını anlamsız buluyorum.

doğu'nun köyünde ya da sibirya'da kar yüzünden çok zorluk yaşamış birinin sevmemesini, tiksinmesini anlarım elbet ama ben trakya'da büyüdüm, ankara'da yaşadım, ukrayna ve letonya'da sıcaklığın -20'nin üstüne çıkmadığı yerlerde sokakta kaldığım ve "aa tüh ölcez galiba neyse" dediğim zamanlar gördüm ama yok abi manyak gibi seviyorum hala.

aşırı yağar misal ona bi şey yapamazsın elbet ama ben yarın bi gün arabam olsa hava durumunu zaten haftalar öncesinden takip ettiğim için ona göre kış lastiğimi, zincirimi hazır eder; arabanın karını buzunu nasıl kısa sürede temizleyebileceğime bakar, koşullara olabildiğince uyum sağlamaya çalışırım. uyandığında kar görüp "ulan hay böyle işin, kim uğraşacak şimdi bu angaryayla?" diyeni anlarım elbet ama ben işte o uğraşı bile ayrı severim, bıkmam.

zaten iklim öyle bozuldu ki finlandiya'daki adam bile artık kışın ne kadar kar göreceğini bilemiyor, şubat ortasında diz boyu kar varken 10 gün sonra hava 8 derece olabiliyor filan... bence bizim çocuklarımız filan karı çok nadiren görecek, o yüzden hazır hala arada yağıyorken ben tadını çıkarma taraftarıyım.

BEN <3 KAR

yasim cogunuzdan buyuktur. cocukken nasil seviyorsam bugun hala ayni sekilde seviyorum. gunlerdir kar bekliyorum desem yeridir bugun doydum nihayet. yaz ve sicagi hic sevmem. ilkbahar sonbahar severim, bir de kar. temmuz agustos benim icin iskence aylar. sicaga gunese tahammulum hic yok. sogukta giyinirsin isinirsin ama sicakta ancak derine kadar soyunabilirsin ve yetmez. klima ile cekilir oluyor sadece. hele disarida gunes tepende kan ter icinde kalmak vs. nefret ederim. kar oyle mi be ya...

İlkbahar > sonbahar > yaz > kış

Soğuk sevmiyorum.

Sadece güzel bir bungalovda, soba/şömine yanarken sevebilirim

Ben de ilkbahar ve yaz insanıyım, soğuk ve karanlık havaları sevmem. Fakat karın yeri çocukluğumdan beri ayrı. İlk hava tahminleri ile birlikte gözüm dışarıdadır, yağınca da mutlu olurum. 7 aylık hamileyim, yine de dışarıda kardanadam yaptım dün, bugün yine çıkarım.

Devletin, patronun, görevlilerin işini düzgün yapmaması üzerine yemek siparişi verenleri, kar yağdı diye sevinenleri suçlayanlar da çok büyük mantık hatası içerisinde olduğunu düşünüyorum, eklemeden geçemeyeceğim.

nefret ediyorum

Sokak hayvanlarını düşününce kahroluyorum. Keşke bu konuda bi' farkındalık oluşturabilsek.

İlk 2 gün seviyorum. Eskişehirliyim ben, kar yağınca iki gün eğlenirim, sonra kaldırımlar ve ara sokaklar dev buz pistine dönüşür, caddeler çamurlu kar yığını olur ve ben kışın kalanını sürekli homurdanıp söylenerek geçiririm, dışarı çıkmaktan nefret ederim.

2007'de Antalya'ya kar yağdığında oradaydım, "nolmuş ya hiç mi kar görmediniz" diye uyumaya devam etmiştim. Ama yıllardır düzgün kar görmedim, özlemişim, pazar gecesi çıkıp yürüdük, sahile indik, tipinin ortasında kaldık, çok eğlendim. Bugün dışarı çıkmam lazım, tiksiniyorum.

Ben de Eskişehir'de 5 yıl kadar öğrencilik yaptım. Haftalarca karın yerden kalkmadığını hatırlarım. Ama her şeye rağmen seviyorum.

Dün 4-5 arkadaş Üsküdar yokuşlarında geç saatlere kadar amansızca kaydık:V

Her türlü doğa olayını uzun sürmediği sürece çok severim. Bir yazcı olarak kar özellikle favorimdir. Ama işe falan gitmek zorunda kalsaydım çok küfür ederdim şu an

Kis bizim gibi gelismemis ulkelerde sefalettir ya. Bereket yonu tamam ama ben nefret ederim yagmur, camur, soguk vs.

Yaz olacak abi. Bi sort bi tshirt atacaksin kendini disari. Kapali mekana mahkum kalmayacaksin.

Yaz aksami kokusunu cekeceksin icine. Mis gibi ya.

Aslında yağarken izlemeyi, sonrasında şehrin görüntüsünü falan aşırı seviyorum ama artık eskisi kadar saf bir mutluluk duyamıyorum çünkü aklıma gelen ilk şey sokaktaki hayvanlar oluyor.

Hayir zerre sevinmiyorum. Bir yetiskin yanımda aaayyy kar yagiyor diye sevinemye basladiginda da uyuz oluyorum. Cunku kar yağışı demek yollarin kapanmasi demek. Trafigin artmasi ya da komple kitlenmeso demek. Yolda kalmak demek. Bir yere gidememek demek. Kar demek sikinti demek. Kar yağışı gelince benim aklima yollar geliyor, sevinmiyorum dolayısıyla.

Bembeyaz kar ortusunun görüntüsünü ben de pek severim sahsen ama sehre kar yağmasına sevinmenin alemi yok. Kis tatiline gideceksem eyvallah, bol bol yağsın bayilirim kara. Ama isim gücüm varken İstanbul'dayken karin bana zarardan baska seyi yok.
Kar Uludağ'da güzel erciyeste guzel efendime soyleyyeyim ilgazda guzel, isin gucun yokken tatildeyken guzel. Sehrin ortasinda kari ne yapayım ben?

Soguk havadan kistan da nefret ederim. Yazi ben de dort gozle bekliyorum yaz demek kolaylik demek. Daha fazla gun isigi, uzerinde 35kilo kiyafet yok, yaz meyveleri, acik hava konseri bilmemnesi, deniz tatili ne varsa yazsa var.

Kar seviyorum, oldukça sıcak bir memlekette büyümeme rağmen, kışları yaylalara gidip kar ile oynardık.

Elbette karın etkiledği durumlarda kalmak kötü ona katılıyorum ama soğukta kalan insanlar hayvanlar kısmına katılmıyorum.

der meister ilk paragraf +1 , çünkü her zaman her yerde zor durumda kalan insanlar var onları düşünürsek işin içinden çıkamayız.

İşlemci

Oyuncak

Rakı.

Otomatik silah fabrikasi.

Gelir elde etmek değilse amacım
Müzik aleti olabilir.

tekne, motoryat, katamaran, otomobil, karavan

ama seri üretim değil, el yapımı olacak.

ve ilginç teknolojiler olacak. büyük bir kısmını argeye ayırırdım. hiç kimsenin düşünmediği icatları uygulamak isterdim.

ilaç

Sanat, Andy Warhol usulu :D

oyuncak +1

vida

gözüm o kadar yüksekte değil, kask fabrikası, motorsiklet fabrikası. az kazanayım sorun diil.

kedi, köpek maması.

Fişek fabrikası, tanesi 5 lira oldu namussuzun, atamıyoruz.

yarı iletken veya chip üretimi yapan bir fabrikam olsun isterdim.

Sadece birinci sorunun yanlış olduğunu biliyorum. İstanbul dan kaç saat sürer değil Ankara dan kaç saat sürer diye sormanız gerekiyor. Tren Ankara dan kalkıyor.

1. Youtube'da video blog tarzı deneyimler olmalı. Biraz kurcalasan bilgi bulursun mutlaka. Ben Konya'dan Tarsus'a normal, hızlı olmayan tren ile gittim, 8 saatten fazla sürmüştü. Kars yolculuğunun da 24 saatten az süreceğini pek sanmıyorum.
2. Bilmiyorum.
3. Trende çok rahat uyunuyor.

1- aksam 10da filan kalkiyordu yanlis hatirlamiyorsam, sonraki gun aksam 6'da variyor. 20 saat nerden baksan.

2-soyle bi entry yazmistim, hala gecerli midir bilmiyorum: seyler.eksisozluk.com

3- acayip konforlu, hic boyle olacagini beklemezdim.

Merhaba, 2019 yılında kardeşimle gitmiştik.

1. Ankara - Kars 26 saat
Kars - Ankara 27 saat sürmüştü.

Ankara'dan akşam 18.00'de hareket etmişti tren. Benim icin yorucu geçmedi çünkü erkenden uyumuştum, uykumda ağır olduğu icin rahatsiz olmadim. Fakat kardeşimin uykusu cok hafif olduğu icin o rahat edemedi, dogru düzgün uyuyamadı.

Istasyonlarda bir kac dakika duruyor, trenden inmenize değmiyor.

2. Kendi sitesinden almistim, yataklı vagona cok rahat bir şekilde bulmuştum. Yanlis hatırlamıyorsam kişi başı 90 lira gibi bir şeydi.

3. Yukarıda yazdığım gibi benim uykum ağır olduğu icin mis gibi uyudum. Ses falan duymadım. Kardeşim anne olduğu icin onun uykusu ekstra derecede hafif, en ufak sese uyanır. Yolculuk boyunca rahat uyuyamadı hatta hiç uyuyamadı diyebiliriz =)


Biz gidiş ve gelişi trenle yaptık. Yorucu oldu, donus yolu cok uzun geldi. Şimdi gidecek olsam tekini ucak tekini tren tercih ederdim.

Şimdi doğu ekspresi degismis, bazi istasyonlarda uzun molalar verip o şehri gezmenizi sağlıyormus bu da fazladan 7 saat gibi bir süre ekliyor. 33 34 saate çıkıyor yolculuk ve fiyatda 1300 lira diye biliyorum.

Soguk pislik yikanamamak kotu yemekler... perişan olduk. Bi dolu da paramiz gitti. Donus yolu kabus gibiydi. Hatirlamak dahi istemiyoruz. Biz de cift olarak gitmistik. Guncel bi Beyaz yakali dolandirma taktigi sadece.

bence de kesinlikle beyaz yakali kerizleme yolu atla ucaga git hocam kars guzeldir. cildir ve ani gormeye deger bence ama trende kepazelik cekmenin hicbir anlami yok bence gereksiz hypelanmis bir sey.

Biz de 2019 yilinda hemen corona oncesi turistik dedikleri - sadece 2 kisilik compartmanlar, pulman yok - trenle karsa 25 saatte falan gitmistik.
Turla gitmemistik ama trendekilerin cogu turcuydu, bi de yilbasi oldugu icin belki bayaa elengirliydi, heryer susluydu falan
Turistik tren bazi illerde bi saat Iki saat duruyor ve o sehirleri de gezebiliyorunuz,

Turistik olan gayet rahatti, yanimizda Icecek ve abur cubur vardi ve mola verilen yerlerde kebap falan yedik, benim icin unutulmaz bi ani oldu, kars da Cok gzl bi sehir

1- Tahmini 25 saat sürüyor yol. Ama tren yolculuğunda her daim gecikme riski vardır. Hatta kabloların zarar görmesi, yolun karla dolması, elektrik kesintisi, arıza vb gibi durumlarla birkaç saat uzama ihtimalini de koymak lazım.

2- Her instagram mekanı gibi doğu ekspresi de aşırı rağbet görüyor. Haliyle biletler önceden bitiyor. Çoğunu da tur şirketleri alıyor diyorlar.

3- Tren yolculuğu güzeldir ama çok konfor beklemeyin. Özellikle 1-1,5 gün süren bir yolculukta. Bakmayın o instagramdaki şeker gibi fotoğraflara. TCDD ile çok yolculuk ettim. Trenler gürültülüdür ama kabinlerin ses yalıtımı fena değil.
Yine de vagon bağlantı noktalarına yaklaştıkça gürültü artar. Özellikle vagon kapıları açıldıkça delirebilirsiniz. Bir de yolculuk adabından bi haber insanlarla yolculuk etmeniz olası. Yan kabinde kalabalık coşkulu bir genç grubu varsa geçmiş olsun. Uykuyu unutun.

Konfordan kastınız ne bilmiyorum. Yani 18 yaşında bir öğrenciye aşırı konforludur. 27 yaşında bir beyaz yakalı için fena değildir. Trenler rahat sayılabilir. Hijyene de dikkat etmeye çalışıyorlar. Ama olduğu kadar:)
Mesela kimse bahsetmiyor ama her vagonda bir başta, bir sonda 2 tuvalet oluyor. Ve kullanım sıklığını bir düşünün. 25 hadi bilemedin 30 saat tuvaletinizi tutabilecekseniz sorun olmaz. Ama tuvalet yüzünden kabusa da dönebilir.

Trende idareten bir restoran vardı bilmiyorum hala mevcut mu yemekli vagonlar. Çok bir şey beklemeyin. Bir de kabin aralarında, restoran önünde çok sigara içiliyor ve kokudan geçilmez noktaya geliyor.

Anki veya quizlet tarzı tekrarlı öğrenme metoduna dayanan uygulamalar kullanabilirsiniz.Şahsen Ankiyi,kendi öğrenme kartlarınızı kendiniz oluşturarak, kullanmanızı tavsiye ederim.

Tureng Kelime Defteri uygulamasındaki hazır Oxford listelerine bakın

@kaset, o şekilde ezber istemiyorum. Yazı içinde öğrenmek istiyorum.

@dissendium Simple Wiki basit kaçar sanırım. En son Sally Rooney kitapları okudum, ona bakabilirsiniz. E-kitap olarak güncel yazarların kitaplarını previewlerine bakarak satın alıyorum.

Psychology Today websitesi düzeyinize uygun olabilir, ben verim alıyorum. Burada bilmediğim kelimeleri Tureng Kelime Defteri’ne ekleyip sonradan çalışıyorum.

non fiction kitaplar olabilir şuradakiler gibi www.goodreads.com bilim kurgular da zor olmuyor "the martian" mesela. podcast olarak da şu gerçekten çok güzel www.thisamericanlife.org transkripti de var. bunun çok fazla bölümü var, babysitter ve the ghost in the machine bölümlerini dinledim en son harikaydılar.

ne sevdiğinize bağlı. en iyisi bence ilginizi çeken birkaç kitap belirleyip birkaç paragraf okuyup deneyin. young adult romanlara da bakabilirsiniz. harry potter da iyi olabilir. gerçi baştan anlamasanız da aynı kelimeler tekrar edebiliyor, bir süre sonra da alışılabiliyor. yani birkaç paragraf okumak da o kadar belirleyici olmayabilir. ama çok keyifsiz olacaksa daha basitlere dönülebilir.

non fiction için mesela bunun ilk bikaç sayfasına bakabilirsiniz buradan www.amazon.com

@curious mind, Harry Potter uzun süre önce okudum. Oradan öğrendiğim çok kelime var ama ben güncel yazılar arıyorum daha çok.

Teşekkür ederim cevaplar için.

"Eskisi kadar verim alamadığımı fark ettim"
Bu normal bir sey, (bkz: diminishing returns) madem konumuz ingilizce.

"Zaten BBC yazıları çok ileri düzey olmuyor genelde."
Yani anlatim olarak cok allengirli olmasa da BBC gibi yerlerde kelimeler super duzgun kullanilir, cumleler olmasi gerektigi gibi duru ve yanlissiz kurulur. O yuzden "anlamadigim kelime yok, demek ki gereksiz" diye bakma, illa ki cok faydali olacaktir.

Kitap onerilerine referans olarak New York Times'ta listebasi olan kitaplara bakabilirsin. En populer kitaplar hem cok uyduruk olmaz hem de cok uclarda/agir olmaz. Harry Potter falan okumasi eglenceli olsa bile bir noktadan sonra cok sey katmayabilir. Biyografi veya guncel nonfiction faydali olacaktir.

çook kısa bir şekilde neler başardığın ve neler yapmak istediğini yazabilirsin bence. İngilizce seviyesi önemliyse değiştirecek şeyler var bi de burada. İyi İngilizce seviyesine sahip birinin yazacağı bir yazı değil bence pek.

@floydian, yazı üstünde düşünmedim, aklımdan geçenleri yazdım kısaca taslak olarak. Düzenleyeceğim daha sonra.

Hazir ing cover letter yazan platformlar var. Su an aklima gelmedi ama googleda bulabilirsiniz. Sadece kisisel bilgilerinizi girmeniz yeterli.

Övmekten ziyade şirkete ne katacaksınız ondan bahsetmeniz daha beklenti dahilinde olur, hâli hazırda ilanda beklentilerini paylaştılarsa, proje çizimi, planlaması vb. onunla ilgili yaptığınız gönüllülük veya staj gibi bağlantı kurabileceğiniz bir tecrübeniz varsa ondan bahsedebilirsiniz. Ayrıca internette bolca örnek var us,eu için göz atabilirsiniz.

Bu yazı biraz informal. "I can use ", "I can improve", "Therefore I think that" bunlar profesyonel yazılarda pek kullanılmaz. Meseala "automative sector" demişsiniz. Alan dışı olmama rağmen bunu diyen kişinin alana yabancı olduğunu ve büyük ihtimalle Türk olduğunu anlarım çünkü ecnebiler "automative industry" der genelde. Ki benim ingilizcem de süper değildir ama düzeltsem bir sürü şey var daha.

İngilizcesi iyi birine okutup öyle gönderin bence.

Daha önceki deneyimleriniz, görev tanımlarınız, edindiğiniz beceriler tam olarak neler ve bunları yeni şirkete nasıl aktaracaksınız; onlara hangi becerilerinizle ne şekilde katkıda bulunacaksınız bunları anlatmanız gerekiyor. Bu haliyle okuyan kişi sizin nelere sahip olduğunuzu, dolayısı ile size neden maaş vermesi gerektiğini anlayamaz.

In the rapidly changing and growing automotive industry, an engineer who closely follows the latest developments in the sector, in a company like Toyota that prioritizes research and development studies, designs cars with environmental awareness, and provides maximum user satisfaction, safety, comfort, and extensive spare parts network services. I am confident that I will be a productive and competent employee.

In addition, I am an employee who is interested in other organizations' creative methods, is disciplined, harmonic in a collaborative environment, and has no problems about working overtime.

Toyota's popularity and demand in Turkey can be attributed to its design's fit for Turkish conditions as well as its engineering success. As a result, I'd like you to be aware that I can be a part of the electric based automobile / self-drive designed production that will become widespread in the coming years.

I would like to present my best wishes for the evaluation of my CV and the oral interview.

Başvurunuzda başarılar dilerim. :)

Abi Toyota'yı övmene gerek yok. O Toyota zaten. Otomotiv dünyasına yön veren, dünyanın en çok araç satan şirketi. Daha çok adı sanı belli olmayan firmaları översen belki gururları okşanır. Bunu geçelim.

Kendinden bahsederken biraz daha seni diğer adaylardan ayırabilecek özelliklerine değinmen, daha çok pozitif şeyler üzerinde durman lazım. Tecrübenin '2 yıldan daha az' olmasını bu şekilde ifade etmen sanki negatif bir şeyden bahsediyormuşsun gibi oluyor. Belki de negatif bir durumdan bahsediyorsundur. Eğer öyle ise bundan bahsetme. 'less than two years' demektense direkt 'two years' demek daha iyidir.

Bir de çalıştığın firma için başardığın bir şeyler varsa onların üzerinde durabilirsin. Üretim bölümünde çalışmışsın. Ne yaptın? Örneğin -atıyorum- "20 milyon euroluk bir projenin devreye alma sürecini yönettim" ya da "üretim iyileştirmeleri ile firmaya yıllık 2 milyon euro tasarruf sağladım" gibi içinde direkt sayısal veriler olan şeyleri de ekleyebilirsin. "Üretim verimliliğini %65'ten, %80'e çıkardım", "Firmanın en önemli ekipmanının OEE değerini %60'tan %70'e çıkaran ekipteydim" gibi.

Bu tarz sayısal veriler çok dikkat çekicidir. İşe alım personeli bir CV'yi incelerken 10 saniyede karar verir diye bir geyik var. Bu doğru. Bu yüzden derli toplu ve hemen göze çarpan şeyleri öne çıkaran bir CV ve önyazı olması lazım. Bu duyuruda içinde hiç sayısal değerler olmayan yazılara bir de içinde %60 gibi sayısal değerler olan yazılara çok hızlı bir bak. Okuma, göz gezdir. Hemen dikkat çektiğini fark edeceksin.

Son olarak yazının İngilizcesi için taslak metinlere başvur +1

Hocam son zamanlarda AutoCAD ve solidworks biliyorum diyerek gelen bir sürü adayı geri gönderen bir mühendis olarak şunu söyleyebilirim ki, şunları biliyorum demektense şu programları kullanarak şu işleri, projeleri yaptım demek daha doğru olur.
Diğer yorumlara ek olarak bunu da paylaşmak istedim, başarılar.

1. begendim ben.

Var. Sanat fakültesinden bir öğrenci mezuniyet sonrası ülkesine dönmeden önce çalışmalarını satıyordu, onları alıp astım.

Hiçbirini beğenmedim ama 1 daha iyi.

kismisolungac +1

3. fazla windows duvar kağıdı gibi, pek hoş durmaz. 2. de pek iç açıcı gelmedi bana.
1. baya iyi.

Ben bunları asmazdım ama içlerinden 1 daha iyi diğerlerine göre.

Sevdiğim ressamların tabloları asılı bende. Herkesin zevki farklı tabi.

göçebe yaşadığım için tablo işlerine hiç girmiyorum ama kendi evim olsa birkaç tablo isterdim. guernica mesela bayıldığım, müthiş bir tablo. gerçi onu evimin salonuna asmak ister miydim bilmiyorum, bakınca bile çok üzülüyorum çünkü sürekli göz önünde olması ne kadar mantıklı bilmiyorum.

senin paylaştıklarından ilki sevimli geldi bana ama diğer ikisini beğenmedim. ikincisi korkunç geliyor (hatta "dalga dalga dalga dalga dalgalanıyor" diye ağlayan murat övüç geldi aklıma, abooov) ve üçüncüsü de windows wallpaper'ı gibi çok düz, ben bunun olduğu yerde uyuyamam ki ya ya ye koko cambo diye dans edesim gelir

Bence de 1 en güzeli

Bir de bazı müzelerin arşivleri open access olarak halka açık oluyor, oradan yüksek kalitede resimler indirerek kendiniz bastırabilirsiniz.

www.nga.gov

www.metmuseum.org

Büdüt: Benim odamda bir tane suluboya kuzey ışıkları posteri var Etsy'den almıştım dijital olarak, bir tane Henri de Toulouse-Lautrec posteri var, bir de şunun çıktısı var:

www.reddit.com

2.

1 cok fos duruyor. Soluk ve belirsiz. 3 de fazla yapay duruyor.
He bana kalsa hicbirini koymam, güzel bir kaplan resmi koyarim buyuk bir tane.

"Tablo" yok ama ünlü ressamların meşhur resimlerinden biri puzzle olarak çerçeveli.

Bi de başka bi puzzle var.

Var. Iyi kalitede posterler. Chagall : www.marcchagall.net[image1]/0/

Evimde hep Chagall asili. Cok severim kendisini.

benim odamda da deniz ve gemi temalı bir tablo vardı.

diğer soruna gelirsem 1 oldukça güzel, 2 olabilir, 3'ü beğenmedim.

Aivasovski'nin 9. Dalga'sı var benim uyuduğum odada

binlerce yil onceki magara resimlerinden nasil haberdarsak,ya da tas tabletleri nasil cozduysek biz de binlerce yil sonraya cok daha net arsiv birakiyoruz. kaydedilmis goruntuler, raporlar, yazilar, fotolar vs hepsi binlerce yil sonraya ulasacak.

1000 yıl sonra internetin kaybolmayacağını düşünmüyorum en fazla metaverse gibi şekil değiştirir.yani internetten bakabilirler.

Bilimsellik konusuna girmeden soramazsin bence bunu :)

Hayır inanmıyorum çünkü BİLİM

encrypted-tbn0.gstatic.com

İnanmıyorum. Çok saçma çünkü.

Umut sarıkaya’yı çok seviyorum ama nazara inanıyorum, göz kalmasına da. Birkaç arkadaşım var maşallah dediği üç gün yaşamıyor, hatta bir tanıdığım var birkaç adam öldürmüşlüğü, kaza yaptırmışlığı ve pahalı Çekoslovak yemek takımlarını kırmışlığı var.

enerjiye inanıyorum ben/

Yanlışlanması mümkün olmayan hiçbir şeye inanmıyorum. Nazar, astroloji, din, büyü, enerji, karma vs.

Hayır. Nazara inanan insanlar kendini çok fazla önemseyen insanlar oluyor bence. Komiğime gidiyor açıkçası. Kimse kimseyi o kadar umursamıyor.

enerjiye inanıyorum.

ayrıca maşallah dediği üç gün yaşamayan birkaç kişi de tanıyorum. +1

Ben sizi görsem ''aa ne kadar yakışmışlar'' desem, kesin ayrılırdınız hahaha. Ev arkadaşım Erasmus öğrencisi, kız okurken, erkek arkadaşı da remote çalışacaktı. Onları gördüğüm de aynen böyle ''ay ne tatlılar, yakışıyorlar'' dedim, hatta buraya konu açtım.

3 hafta sonra da ev arkadaşımın erkek arkadaşını aldatmasıyla ilgili duyuru açtım:) Nazarım değmiş olabilir.

edit:@Blatta'nın tanıdığı benim galiba

nazar değil;

bilinçaltından gelen minik göstergelerin insanlar üzerindeki etkisi
self sabotage
algıda seçicilik
gibi konular üzerine düşünmek yerine daha az efor sarfetmek, kolaya kaçmak ve nihai olarak, bu ne bilimsizlik sonucu nazar denen sonuca tüme varmak,

diyorum.

Signore +1 milyon

Enerji madde değil mi? Maddeyle açıklanamaz mı? İnsanların bir olaya gönderdiği enerji türüne göre olay etkilenemez mi? Konuşurken ses dalgası vs diyoruz da neden duygularımızla enerji yaydığımız durumu saçma oluyor? Bana bilimsel geliyor ve çok da mantıklı.

Signore +1 ben böyle şeylerden bahsedenlerden ışık hızıyla soğuyorum ya.

Nazara inanmıyorum ama “güzel bir şeyi anlatınca gerçekleşme olasılığının düşmesi” diye gibi şeyler var:)) muhtemelen insanın farklı şeylere dikkat etmesi, değişkenlerin değişmesi vs etkilidir…

Nazara inanıyorum. Bazılarının ilaveten (ve kasıtlı) nazar ettiğine de çok inanıyorum.

nazar, fal, burçlar, enerji, aura, din vb. hiçbirine inanmıyorum. çünkü hepsi aşırı saçma geliyor.

inaniyorum ya,
üniversitede bir kiz vardi güzel dedigi herseyim söküldü.

Bir insan satış işinden memnun değilse ya iyi satıyor ama çalıştığı şirket hakkını sömürüyordur ya da satamiyor ve eksiklerini kapatmıyordur.
Bu meslekle ilgili bir kaç şey var:
- sattığın şey dürüst olmana engel olmayacak (hileli hurdalı olmayacak)
- sattığın malı ya da hizmeti olabildiğince öğrenip bilgi sahibi olacaksın.
- her hedef döneminin ertesi sabahı 0'dan başlamak zorunda olduğunu ve hep daha iyisini yapman gerektiğini unutmayacaksın.

Bu durumda satış dünyanın en keyifli mesleği olur.
Neredeyse 10 yıl olacak işe giderken of demeyeli. Bu işe girenlerin %80 i ilk yılda işi bırakırlar ama ilk yıl işten çıkmayanların %80 i de uzun yıllar bu işi yapar ve beyaz yakalı ofis çalışanlarının hayalleri kadar para kazanabilirler.

Satamazsan baskı olur.
Satamazsan araç kullanmak yorar. Katlanılmaz olur.
Büyük satış çok matah bir şey değildi. Sürekli satış iyidir.
Her sabah takım elbise giyinmek , ya da derli toplu giyinmek diyelim, saç ve sakalın düzenli olması, her Allah'ın günü iletişim kurduğun müşterine olan saygını ve özenini gösterir.
Günde kaç ziyaret sorusu da ne sattığına nerede sattığına göre değişir ama verimli bir müşteri ziyareti 15 dakika civarıdır,maksimum 30 dakikayı geçmemek gerekir.
Daha yazacak da çok şey var ama başa dönüp tekerlemesi soyleyim: işi seversen iyi satarsın, iyi satarsan işi seversin ve iyi kazanırsın. Tersi olursa da kazanamaz baskı yer istifa edersin. Bunlara neyin sebep olduğu da detaydır ve önemsizdir. ya olur ya olmaz.

bizim ürün sektörün Mercedes’i hatta Ferrarisi, mal kendini satıyor. Bizim satışçılar o yüzden çok rahatlar, takım giymez, sürekli müşteri gezmez ama gezdiğinde %95 işi alır, çünkü müşteriye reddedemeyeceği bir teklif yapıyoruz.

Bizde satış önemli, bonusu etkiliyor, 5-10 maaşa kadar prim alıyorlar. Bir de cross-selling, çapraz satış önemli.

Araçları C-D segmenti, çoğunlukla kişisel gezi için kullanıyorlar.

satış mühendisi ile satışçı farklı şeyler. satışçı, satış temsilcisi vs sahada malı satmak üzere bağlantı kuran kişi oluyor. satış mühendisi de, satışçının ürünü satması için gerekli olan teknik uzmanlığı sahada anlatan, uygulayan kişi. yani bir laptop alırken fiyat pazarlığını satış temsilcisi ile yaparsın ama teknik özellikleri sana satış mühendisi anlatır.

bunun dışında tum haklari saklidir güzel anlatmış. satış stresli, zor ve herkese göre olmayan bir meslek. baskı çok yüksek, insan ilişkilerin çok iyi olmak zorunda, tabiri caizse kalın derili olman lazım, müthiş bir empati kabiliyetin ve stres yönetimin olması gerekiyor, çok dedike ve konsantre olman gerekiyor ve gerçekten reddedilmeyi çok iyi kaldırabilmen lazım. satışta hiç bir başarı kalıcı değil, 1-3-6 aylık periyotlarda ne kadar başarılı olursan ol tekrardan sıfıra dönüyorsun, o yüzden burnout'un en çok yaşandığı iş kollarından biri. ancak herhangi sektörde en çok para kazanacağın alan da işinde iyiysen her zaman satış olacaktır, bu da farklı bir konu.

Satış çok geniş bir iş kolu.

Her sabah takım elbise giyip mesai saati başlangıcında kontak çevirmek zorunda olan bunu takip eden şirketler de var. Arabada takip cihazı olmayan şirketler de var.

Bazı yerler günde 5 ziyaret ister, bazı yer 3. Bazısı sadece ciroya bakar bazısı müşteri sayısını da hesaba katar.

Tam olarak hangi sektörler ilgilendiğini söylersen daha iyi dönüşler alabilirsin.

Satışı becerebilen ve mutsuz olan insan görmedim ben.