tam 3 yıldır şu şarkıyı arıyorum tarıyorum malesef bulamıyorum ... müthiş etkileyici bi müziğe sahip yabancı bi şarkı arkadaşlar .. klibinde şemsiyeler var yani tek hatırladığım kısım o .. böyle büssürü rengarenk şemsiyeleri klip boyunca açıp kapıyolar .. noluuurrr bulun şu şarkıyıı beaaa

Cogu kadin "baskasina asik olmasindansa, baskasiyla birlikte olsun" ya da erkek arkadasinin baska kadinlar ile birlikte olmasina, biz erkeklerin sevgililerinin baskalariyla birlikte olmasina nazaran daha anlayisli yaklasiyorlar. bunun sebebi nedir? erkekler cinayete kadar isi goturebilirken, kadinlar er ya da gec "yapmaz bir daha"/"cani sagolsun" ile olayi kapatabiliyorlar. Neden?

bu kitabın methini çok duydum aldım orjinalini okumaya başladım.


kitap sıkıcı geldi biraz. yani içinde bir şey yok.

kitabın 50. sayfasında falan biraz ekşi sözlük yorumlarına bakayım dedim. bunu düşünen tek kişi ben değilmişim. sizce bu kitabı okuyup bitireyim mi yoksa yeter mi bu kadar? üniversitedeyim yarın öbür gün bana okutmasınlar bu salak kitabı.

Selamlar,

İlk kez doğum kontrol hapı kullanacağım.
Cok sayıda yan etkisi olduğunu ama en son geliştirilen ilaçların yan etkilerinin azaltıldığını duydum. Mesela en korkutanları depresif ruh hali, migreni tetikleme(çünkü migrenim var) ve kontakt lense toleransssızlık(çünkü lens takıyorum)

Önerdiğiniz, en az yan etkisi olsuğunu bildiğiniz/duyduğunuz/tecrübe ettiğiniz doğum kontrol hapı hangisi?

Teşekkürler

bazen böyle bir his oluşuyor ve derin nefes almamı engelliyor. yani nasıl anlatayım, durduk yere tam kalbimin oralara sanki iğne saplanıyormuş gibi bir his oluşuyor. derin nefes aldıkça yani ciğer şiştikçe ağır inanılmaz artıyor ve bu yüzden küçük küçük nefes almaya çalışıyorum. birkaç dakika sürüp bitiyor bir süre sonra.

ne olabilir ki bu, yabancı bi madde falan batıyor olabilir mi fi tarihinde içime kaçmış. veya ne bileyim aklıma da bişey gelmiyor sırf merak ettiğim için yazdım.

Başlıktan da anlaşılacağı üzere resimdeki kalemi aramaktayım. Daha önce kırtasiyelere tabi ki baktım iki sefer denk geldim. İlk aldığım benim bir hatam yüzünden bozuldu ikinci aldığım orijinal değilmiş 3 günde falan dağıldı zaten.

üretimi kesin olarak durdurulmuş olan bu kalemlerden nerede bulabilirm acaba. Orijinal olduğuna emin olmamız önemli tabi. İnternet üzerinden ya da ankara içinde bir yerden olursa şahane olur.

teşekkürler

birinin tek bir twitine direk link veriyoruz ya o nasıl oluyor. o twittin üstüne tıklayınca açılmıyor öyle.

para biriktirmenin bir yolu war mı?

ne marka alayım ? ne tavsiye edersiniiz ?

Hayattan zevk almak için napyorsunuz? Tabi ki hepiniz deli gibi sevişiyorsunuz ama ondan başka

Kışın adını duyunca bile pul pul olmaya başlayan kuru cildime nemlendirici kullanamıyorum, organik dahil hiçbir yağı kullanamıyorum. Kaşıntı dayanılmaz oluyor!
Elbette bir cilt doktoruna görüneceğim fakat fikir vermesi açısından önerileriniz olursa çok hoş olur.
ps: göz çevresi için de biliyorsanız bir krem tavsiyesi ultra süper olur

yani samimi bunlar yoldan geçen iki kişi değil, bir başlık vardı da hatırlamadım; hani kanka, dayı, hacı, hoca, hafız, kardeş, kardeşim, birader, bilader, moruk, başkan, reis, patron, ortak vs vs diyor ya erkekler birbirlerine (sevip sevmememiz değil konu); kadınlar da bir tek "şekerim" filan mı diyor? genç kızları kastetmiyorum. çünkü yukarıda saydığım erkek seslenişleri her yaşta her kesimde görülüyor.

bebeğim, tatlım, aşkım, kızım, kızııııaaaeem, oğlum, lan, aşkitom, canım.. ee?

allah seni inandırsın yaklaşık 5 yıldır iki kadını yanyana görmedim.

Mesela omrunuzun sonuna kadar ayda 4-5 bın harcayarak yasama ımkanınız var.Her sabah pazar kahvaltısı gıbı yayıla yayıla kahvaltı yapma ımkanı,ardından spor,dus ardından hobılerınız kıtap,dergı,ps3,bılardo,yuzmek vs...veya aılenızle ıstedıgınızı hergun yapma ozgurlugunuz var.Bu sartlarda yasam mı,yoksa bunlarla ılla bır gun ınsan sıkılır,hayatın amacı uretmek ve vatana,mıllete,ınsanlıga faydalı olmaktır dıyıp bu luks hayatı bırakıp,hergun 6-7de kalkıp,hergun ıgrenc trafıge gırıp,bı ton salak adamla aynı havayı solumak zorunda kalıp ,kendınıze ve aılenıze sınırlı zaman ayırıp gene de bu kaosa gırer mıydınız?

gsü 370 tl, tömer 300 tl. Bilen gören varsa eğitimleri hakkında bir kıyaslama yapabilirse pek şükela olur. Fransız Kültür hakkında hiç bilgim yok bilen varsa beri gelsin bu arada. Teşekkür ederim.

gülmeyin, başka türlü soramıyorum. evet sürekli başlıkta yazdığım gibi bir ritmle devam eden bir tekno (?) şarkı var. bütün mağazalarda falan çalıyor. nedir?

Twitter'da following'lerim gözükmüyor/listelenmiyor public olarak. Neden acaba, neden acaba? Evet...

Merhaba, ter damlaları mazgallarına bacaklarından akmış ekşiduyuru sakinleri .
Bildiğiniz gördüğünüz duyduğunuz hissettiğiniz en güzel sigara içilen sahneleri benimle paylaşırmısınız . .

5 sene önce sivilceydi fakat yıllar geçtikçe isim koymaya başladım, arkadaş oldum, sırlarımı paylaştım. bu arkadaş yıllardır aynı noktalardan çeşitli büyüklüklerde çıkıyor. 2-3 sene önce doktora gittiğimde ergenlik sivilcesi demişti. ergenlik geçti gitti hiçbir yerimde sivilce kalmadı ama bu lanet canavar hala mağarasından çıkıp duruyor. patladığında da yarım kilo sıvı çıkıyor içinden. vücudumda sınırsız nokta varken suratımın ortasında yarrak gibi.. bıktım lan nedir bu napıyım ben buna?

not: arkadaşlarıma kızdığımda ''patlatırım olm suratına'' diyip korkutabiliyorum. o derece büyük.

Hangi bölüme en son kaçıncı sıradaki kişi girmiş diye listeler dolanırdı benim girdiğim sene (2006). İnternette bakındım göremedim şimdi. Yeni puan sistemi de anlamlı gelmiyor. Daha çıkmadı mı acaba bu liste?

Bugün iki tane ilkokul birinci sınıf veledinin konuşmalarına şahit oldum. Biri diğerine "Siz hangi harftesiniz, Bı mı Sı mı Vı mı?" dedi. Bana da komik geldi bu. Sonra artık ikokulda harflerin be, ce, de diye değil de önüne sesli getirilmeden okutulduğunu, öğretildiğini duydum. Nedir esas durum? Çocuklarla boşuna mı eğlendim acaba?

merhaba dün de açtım aynı başlığı ama görmeyen çok olur diye tekrar açıyorum kusura bakmayın. çok acil bir durum. eğer sabit kalma imkanı varsa bir süre süper olur.

efenim önceki başlıklarda yanlış anlaşılmalar oluyor, sizden güzel bir prodüksüyonun önerisini beklemiyorum okuduğunuz güzel bir tiyatro oyununun veya izlediğiniz ama senaryosunun/konusunun güzel olduğu oyun önerisi bekliyorum.

dram türü tercihtir ve 30 yaş altı karakterler ile 5-6 kişilik oyun önerilerinizi bekliyorum.

Dergilerde gazetelerde gördüğümüz hisse senetlerinin sayısal analizi nasıl anlaşılır defter değeri/piyasa değer, yok karlılık değişiminin etkisi gibi daha anlaşılabilir şeylerden tutunda fiyat değişim grafiklerini çözmeye ,üçgenleme metoduna (böyle birşey duyduğumus anıryorum ama tamamen uydurmamda olaiblir) kadar nedir ne değildir anlayabilmek istiyorum.
herhangi bir finans eğitimim yok ne yazık ki ama
şöyle birisi güzel kaynaklar önerse (web sitesi, kitap, pdf herhangi birşey) deli okur çalışırım. yol gösterebilecek bir var mıdır acep?

arkadaş ben artık bunun adını koyamıyorum.

çinli ile durumlar malum, ben anlatmaktan bıktım artık. bu sabah kalktığımızda açıkçası eşyalarını toplamasını bekliyordum ama baktım hiç oralı değil. üstelik hiçbir şey olmamış gibi davranıyor, şaşırdım. şaşkınlığımı görünce gülümseyerek özür falan beklediğini söyledi, "yok artık ya" dedim.

kendimi zorla da olsa kontrol ederek onunla konuşmaya karar verdim. "bak" dedim, "yürümüyor, yürümeyecek. saygı kalmadı aramız.." daha cümlemi bitirmemişken beni dinlemeyip makyaja daldığını farkettim ve basıp üniversite'ye gittim.

bütün gün aklımda olan biten döndü durdu. en son duygu patlaması olsa gerek hiç alakası yokken matematik dersinin ortasında çıktım, dekanlığa gidip bölümümü falan değiştirmek için dilekçe yazdım. yetmedi gidip iki tane cinli vodkalı kokteyllerden alıp eve geldim, müzeyyen senar eşliğinde içmeye başladım. normal insan hareketleri değil yani.

rahatlamaya, dünü unutmaya falan çalışıyordum. bi yandan da kendime "üniversite'de yurtla falan konuşur herhalde. birazdan gelecek, eşyalarını toplayıp gidecek. medeni insanlar gibi ayrıl" diye telkin veriyordum. velhasıl kızımız teşrif etti ama o da ne? toplanmak şöyle dursun oturdu karşıma, açtı abi skype'yi, başladı herifin biriyle yüksek sesle çince konuşmaya. gülüşmeler bilmem neler. sanki hiçbir şey olmamış. hala karşımda oturuyor, dizi falan izliyor, skype'dan birileri ile yazışıyor, gülümsüyor falan.

zaten iradesi zayıf, ne yöne çeksen oraya giden, kimseyi kıramayan, kimseye hayır diyemeyen biriyim. o "gidecek yerim yok" derse zaten "git" diyemem. ne yapacağım ben? bunun adı nedir ya? bu çinliler duygusuz, ruhsuz da utanma nedir onu da mı bilmiyorlar? artık dayanamıyorum buna. o kadar rahat ki neredeyse bi ara "herhalde ben suçluyum" diye düşünür oldum. sinirlerimle oynuyor, tahammül edemiyorum. şunları yazarken kendimi sıkmaktan titriyorum. daha kahvaltı etmedim ve şu rahatlığını görünce alkolün falan da etkisi gitti.

n'olur birileri en acil şekilde akl-ı selim bir tavsiyede bulunsun, yoksa bu işin sonu çok ama çok kötüye gidiyor.

ben anadolu yakasında oturuyorum ve karşıya geçme fırsatım pek olmadı, istiklal caddesine gitmem gerekiyordu ve ben ve 3 arkadaış metrobüs mecidiyeköy durağından istiklale yürüye yürüye gittik konuşa konuşa gittimizden zaman nası geçti anlamadık ama biz naaptık ulan dedik kendi kendimize biz naaptık harbiden aşaırı bi yolmu kattetik anadolu yakasından örnekler verebilimsnz mesafe olarak.

şimdi iyi derecede ingilizcem mevcut.
1. sınıfa geçtim bu sene.
2.bir dil daha öğrenmek istiyorum. ama mesleğimde de yararlı olacak bir dil olsun gidip arnavutça öğrenmenin manası yok. hani şunu öğren hacı ilerde senin işine yarıycak ilerde diyebildiğiniz bir dil var mı? ulan endüstiri mühendisliğine de nasıl önerilecekse. yani iş dünyasında yardımcı olacak bir dil?

bunları buraya bi yerde kendimle yüzleşmek adına yazıyorum. yaşım 22, iki üni bitirip master yapmış, türkiye'nin en iyi bankalarından birinde yönetici pozisyonunda çalışan bir anne ile meslek yüksek okulu bitirdikten sonra ticarete atılmış, tekstil ile uğraşan esnaf bir babanın oğluyum.

ailem ben 1 yaşına bile girmeden boşanmışlar. ikisini neredeyse bir arada hiç görmedim, o yüzden bunun özlemini çektiğimi sanmıyorum, onu da belirteyim. zaten aralarında uçurum derecesinde bir yaş farkı var.

hayatımın büyük bölümünü babamın yanında geçirdim. benden 35 yaş büyük. ticari zekası felaket yüksektir. girişkendir, cesurdur, girdiği ortamda lider olur. eli açıktır. ama felaket sinirli birisidir. denenmemişi denemeyi, risk almayı sever. temizlik konusunda neredeyse hastadır. hani kadına evi temizletir, sonra beyaz çorap giyip evde dolanıp çorabın altına bakar, o derece. olmadık şeylere beklenmedik reaksiyonlar verebilir. çocukluğumun bir kısmında ara ara babamdan dayak yediğim de olmuştur bu temizlik konusunda ama babam her daim üzerime titremiş, ilgisini hiç esirgememiştir. ha, kaç kere oturup karşılıklı konuştuk ya da ne kadar beni dinler? babamla ilişkimizin büyük bölümünde hep fikir ayrılıkları oldu ve genelde kavga ile geçti.

6 yaşına kadar anneannemle kaldım, annem 17 yaşında evlenip 18'inde boşanınca sınava girip uludağ üniversitesi bilgisayar mühendisliğini kazandı ve okumaya gitti. babam o ara neredeydi, bilemiyorum. ancak 6-7 yaşına kadar bi gün babamda, bi gün anneannemde, bi gün babaannemde kaldığımı hatırlıyorum sadece. sonra bir gün babam geldi ve "gidiyoruz" dedi. başka biri ile evlenmişti. evlendiği kişiyi ilk orada gördüm.

babamla birlikte yaşamaya başlayınca benim için o dönem neler değişti açıkçası tam olarak bilmiyorum. bu arada okula başladım ve babam geç saatlere kadar çalıştığı için günümün büyük bölümünü evlendiği kişi ile geçirmeye başladım. kadınla iletişim neredeyse olanaksızdı. evlenene kadar evinden çıkmamış, ilkokul terk, ev işini asli görevi olarak bilmiş ve yalan rüzgarı dizisi dışında sosyal hayatı olmayan bir kadındı. ilkokul terk derken kesinlikle onu küçümsemiyorum ama daha 2. sınıfa giderken günümün büyük kısmını geçirdiğim insanla aramızda neredeyse hiçbir ilişki kalmamışsa, ondan sorup öğrenebileceğim birşey kalmamışsa ona ne kadar saygı gösterebilirim ki? çocuk aklıyla hemde?

bu arada babamın işleri felaket iyiye gitti, oturduğumuz semtten yaşayış şeklimize kadar herşey bi anda değişti. ilk ve orta okulu kolejlerde okudum ancak bu 8 senelik süre zarfında 7 okul değiştirdim. nedeni ya taşınmamız ya babama birilerinin daha iyi okul tavsiye etmesi ya da ne bileyim benim öğretmenlerimin haylaz olduğum konusundaki şikayetleriydi. aslında hep iyi öğrenciydim ama babam hakkımda küçücük bişey duysa yeni bi okulda yeni bir başlangıç yapmam gerektiğine inanıyordu sanırım.

krizin patlak verdiği günlerde babamın işlerinde de aynı oranda düşüş oldu. ancak buna karşın babamın hareketlerinde de değişiklikler baş gösterdi. eve olmadık saatlerde gelmeye, bazen hiç gelmemeye başladı. geldiğinde de eşi ile kavga ediyorlardı zaten. o eve gelmediğinde kadınla birlikte kalmak zorunda kalıyorduk ki bu benim için gerçekten azap gibi birşeydi.

eve gelmediği günlerden bigün beni aradı ve benimle erkek-erkeğe konuşmak istediğini söyledi, orta sondayım o sıralar. çıktık, geziyoruz. "seni biri ile tanıştıracağım" dedi ve görüşlerimi öğrenmek istediğini söyledi. tanıştırdığı kişi tahmininiz üzere bir bayandı ama yabancı uyruklu birisi. evlendiği kadının aksine ultra sosyal, her konuda bir görüş belirtebilen, girişken falan biri. ne kadar iyi niyetli açıkçası hala bilemiyorum.

bu arada eski sovyet ülkelerine ticarete başladık ve babam evli olduğu kadınla boşanmaya karar verdi. kadını da ortada bırakmadı tabi, ona iki ev bıraktı ne bileyim emekli olana kadar bütün primlerini ödedi vs vs. yeni bir ev tuttuk ve bu sefer ben-kadın-babam yaşamaya başladık. farklı kültürler tabi, pek hoşuma gitmedi bu yeni yaşam açıkçası.

o sıralar liseye başladım ve hayatımda ilk kez bir devlet okulunda bulundum. ortama daha ayak uydurmaya çalışırken babamın eski sovyet ülkelerindeki ticareti hızla gelişti ve herşeyi bırakıp orada yaşamaya karar verdi. ben buna şiddetle karşı çıktım, türkiye'den ayrılmak istemediğimi belirttim. babam pek iplemedi tabi. felaket kavgalar etmeye başladık bu konuda ama babam karar vermişti bi kere. 1-2 kere evden kaçıp anneanneme gitme girişimlerim dahi oldu bu süreçte. liseyi bıraktım, bastık gittik rusya'ya.

orada 7 ay kaldım ve hiç okula gitmedim. açıkçası çokta sevmedim. tek arkadaşım internet cafenin güvenliği ve mağaza çalışanlarıydı. bütün gün ya internet kafede ya da boş boş gezerek takılıyordum. babama böyle yaşamayı sevmediğimi defalarca belirttim ama pek iplemedi. sonra bigün mağaza çalışanlarından bir kız ile bir yakınlaşmamız oldu. ben kızın benden hoşlandığını sandım, gerçi aramızda 10 yaş falan vardı ama umut işte. meğer hatun babamla yakınmış, bana da o yüzden ilgi gösteriyormuş... tabi babam kızın telefonunda benim iyi geceler mesajlarını ya da onun mesajlarına attığım cevapları falan görünce kudurmuş. bana pek bişey belli etmedi ama "sen tr'ye git, orada yaşa istersen" dedi. "peki" diyebildim.

türkiye'ye döner dönmez anneannemle yaşamaya başladık. anneannem akademi mezunu, bir devlet kurumunda yıllarca müdürlük yapmış, iki yabancı dil bilen son derece sosyal ve modern bir kadındır. 30 yıldır aynı yerde oturur. açıkçası göçebe hayatından düzenli hayata dönünce yine bi afalladım. bi süre sonra anneannemle anlaşamamaya başladık. ben daha 15-16 yaşındaydım, gezmek tozmak falan istiyordum. o ise okuldan eve gelip ders çalışmamı, sonra yemek yiyip 8 olmadan yatmamı uygun görüyordu. bu arada annem kendi başına yaşadığı için onunla da haftasonları anneannemi ziyaretleri sırasında görüşüyorduk. uzatmıyayım anneannem benimle yaşamak istemedi, uymuyorduk birbirimize. hayatının büyük bölümünü yalnız geçirmiş, yaşlı ve kendine göre düzeni olan bi kadındı.

annemle yaşamaya başladık. o zamana kadar annemle hiç yaşamamıştım açıkçası. annem babamın aksine bana karşı çok ilgili olmayan, sevgisini pek göstermeyen ve babamdan ayrıldıktan sonra yıllarca yalnız yaşamış; hep idealleri uğruna gitmiş bi kadın. soğuk biri olduğunu bile söyleyebilirim. eğitimin önemine inanır her daim. yıllarca babamla kurallar zinciri içerisinde yaşamışken, eve 10 dakika geç gelsem hesap verme zorunluluğu içindeyken annemle felaket bir serbetiye geçtim. hani eve günlerce gelmesem "neredesin" diye bir arar ya da aramaz.

1 sene böyle boşa harcadıktan sonra tekrar liseye başlama zamanım geldi, ancak babam rusya'ya giderken gidip tasdiknamemi almış; bir daha türkiye'ye dönmeyeceğimi belirtmiş. ya açıköğretim ya da akşam lisesi okuyacaktım, başka alternatif kalmamıştı. akşam lisesine kayıt oldum. 70 yaşında adamlarla-40 yaşında kadınlarla liseyi bitirdim. devam zorunluluğu dahi yoktu ama ben gittim.

liseyi bitirdikten sonra öss'ye girdim. öss sürecinde ne dershaneye gittim, ne sınava hazırlandım. hatta sınava bile 30 dakika geç girdim. gözetmen kadının "oğlum, 30 dakika gecikmişsin" derken gözlerindeki telaşın milyonda biri bile yoktu bende. böyle bir hayat yaşadıktan sonra fena sayılmayacak bir puan aldım. açıkçası barajı bile geçeceğimi sanmıyordum sınava girerken. puan fena değildi ama tercihler sonunda salak saçma, son tercihim bi yere düştüm. niğde'ydi sanırım. gitmedim tabi haliyle. açıkçası ne olmak istediğimi bile bilmiyordum, pek bi idealim olmamıştı yaşam boyu. "tercihi neye göre yaptın?" derseniz onu bile ben yapmadım, annem oturdu kendince yazdı.

tr'de üni yolu kapanınca yurtdışında okuma olayını araştırdım. babam zaten uzak olduğu için her konuda kolay kafalanıyordu. zaten ayda bi kere telefonla konuşuyorduk, hepsi o. ihtiyaçlarımı soruyor, elinden geldiğince anında gideriyordu. annem ise "hayat senin, ne istersen onu yap" yapısındadır. konuşma gereği bile duymadık. "ben şuraya gideceğim" dedim, "peki" dedi. hepsi bu.

atladım, buraya geldim. annemin tavsiyesi ile bilgisayar mühendisliği okumaya başladım. ilk sene sorunsuz geçti, zaten burada kimseyi sıkmıyorlar. 5. sınıf tıp okuyup ingilizce bilmeyen adamlar var, rahat bir ortam. yine de bişeyler öğrenmeye çalıştım ve ortalama bi öğrenci olarak geçip gittim. şimdi ikinci sınıftayım ve okul nokta kadar sikimde değil açıkçası. 4 işlem matematik bilgimle mühendis olacam ya, ona gülüyorum.

ailemle idealim olmaması üzerine konuşmaya çalıştım. babam daha sonunu bile dinlemeden "okulu bırak, gel burada sana mağaza açalım" dedi; annem ise "oku, yakında orada şube açacağız seni şube müdürü yaparız, hayatın kurtulur" nasihatında bulundu. ulan iyide benim zaten geleceğe dair bi kaygım yok ki? hani neden bilmiyorum, "neye güveniyorsun?" deseniz onu da bilmiyorum.

velhasıl çok uzattım ve çok klişe olacak ama kendimi rüzgarda oraya-buraya giden bi yaprak gibi hissediyorum. çok sosyal biriydim bi zamanlar, şimdi insanlarla göz teması kurmaya bile korkuyorum. dikkat ettiyseniz bu kadar yazdım ama bi kere bile "arkadaş" demedim çünkü düzenli bi arkadaşım hiç olmadı belkide. arkadaşı bırak anneanne dışında doğru dürüst akraba ilişkim bile yok, babamın kendi tarafı ile arası pek iyi değildir çünkü. "senin sorunun ne dostum, herşeyin var işte" diyecekler olabilir.

kendimi bildim bileli mutsuzum, hiçbir şeyden zevk almıyorum ve bunun nedenini de bilmiyorum. hayatta umursadığım hiçbir şey yok. bir hobim bile yok, belki arada fenerbahçe maçlarını izlemek. gerçi aragones-daum-aykut kocaman üçlüsünden sonra o da ızdırap haline geldi. :) durduk yere salak saçma şeylere sinirlenip salak saçma şeylere ağlıyorum. hatta olabildiğince yalnız kalmaya çalışıyorum, herkesden kaçıyorum. kimseye karşı bişey hissetmiyorum, duygusuzluk gibi.

sizce benim sorunum ne? rahat batıyor demeyin, sokayım böyle rahata.

şimdi şöyle, 10 ay önce ayrıldığım bir kız arkadaşım var, yaklaşık 1,5 senedir beraberdik, ayrılma sebebimiz ufak bir problem, aslında ben o problemi ayrılmak için bahane olarak kullandım, şöyle; ben evlenmeyi düşünmüyorum, birlikte olmadan önce de düşünmüyordum ve o da biliyordu, yaşı itibariyle ve ailesinin de bu konu da biraz tutucu olması sebebiyle benimle zaman kaybettiğini düşünüyordum, çok seviyordum, ama benimle mutsuz olacağını biliyordum, ve ufak problemi onu kendimden uzaklaştırmak için bahane olarak kullandım ve ayrıldık. sürekli onu düşünüyordum, çok özlüyordum ama onun benden kopup evleneceği biriyle birlikte olması için aramıyordum. bir zaman sonra ara sıra konuşmaya başladık, ama normal konuşmalardı, hiç ileriye gitmedi, ta ki ben bi gün ipimi koparana kadar, ona sarılıp uyumayı çok özlediğimi söyledim, daha doğrusu mesaj attım, o da, ayrılma sebebibimizin sevgi olmadığını, benim evlenmeyi düşünmeyişimi kastederek başka bir sebep olduğu söyledi ve bunun değişip değişmediğini sordu, son bir kez şans veriyor gibiydi ama ben yine yok dedim, beni çok sevdiğini ama tekrar yalnız kalmak istemediğini söyledi, ben sadece haklısın diyebildim, bir hafta sonra naber nasılsın gibi bir mesaj attım, bana 3 gündür biriyle birlikte olduğunu ve bunu bilmem gerektiğini düşündüğü söyledi. ben mutluluklar diledim. uzun bir süre görüşmedik, sadece 1 kere yine naber nasılsın gibi mailleştik, şimdi ortak bir arkadaşdan, o zaman birlikte olduğunu söylediği kişiyle 2 hafta sonra nişanlanacağını öğrendim. içim acıyor ama bişey yapamıyorum. düşünüyorum, ondan ayrılsa, ben evlenmek istiyor muyum, cevap veremiyorum. onu sevdiğim için onu mutluluğuyla başbaşa mı bırakmalıyım, yoksa gidip mücadele mi etmeliyim? mücadele edip onu kazansam sonunu isteyip istemediğimi bilmiyorum, bu durumda onun mutluluğunu bozma hakkına sahip değilim diye düşünüyorum. soruyorum size, ben ne yapmalıyım?

Saçlarım çok düz ve bu halinden oldukça sıkıldım.İnce telli aynı zamanda.Fakat hiç kırığım yok.Hiç boyatmadım da.Bel hizasından biraz daha yukarıda.Perma yaptırmak istiyorum ama herkes çok yıpranacağını söylüyor.Ancak sekil verememekten de çok sıkıldım.O kadar düz ki asla şekle girmiyor.Acaba su dalgasının permaya oranla yıpratıcılığı daha mı az olur?Bu arada yüzüm yuvarlak kıvırcık saç yakışır mı?

Bu Türkçede de ecstasy diye mi geçiyor? Direkt okunduğu gibi ekstazi demiyor muyuz?

nereye gidiyorum bilemiyorum. kendimle konuşmaktan bıktığım ve artık ilginç de gelmediği için farklı seslere ihtiyacım var. o yüzden buraya yazıyorum.

32 yaşındayım. bir kadın tanıdım. o zaman yaşım 25 idi. genç idim. hayallerinin peşinden koşup göt olmuş , büyük hayal kırıklıkları ile anasının babasının evine dönmek zorunda kalan biri idim. o da büyük hayal kırıklıkları yaşayıp hayata yeniden tutunmak için benim olduğum kente gelmiş biri idi. küçük kentte koskocaman yalnızlardık . öyle bulduk birbirimizi. önce çok iyi arkadaş olduk. hergün onun evindeydim.ben işsizdim. o da işsiz kalmıştı. her gün kahvaltı eder, sabahtan akşama kadar kadın programları izler deli gibi gülerdik. eğlendiğimiz zamanlardı. geceleri arabaya atlar , deniz kıyısına çeker öyle sessizce otururduk. sonra o buz gibi beyaz ışığın altında limana yanaşmış gemilere bakıp bana aidiyetsizlikten bahseder , ben de hamamın o nemden insanı bayıltan havasında, kurnanın içinde yüzen hamam tasının sakinliğinden falan bahsederdim. derken ben aşık oldum. ben çok aşık oldum.. ama söyleyemedim. o ise hayata tutunmak için çabalamaya devam ediyordu. erkek arkadşı oldu, ayrıldı, sonra başka biri ve başka biri.. hiç birini bana söylemezdi. ne zaman bi sevgilisi olsa bikaç ay görüşmezdik. ama illa beni arardı. bi ümit bağlardım onu hayata..bazen 6 ay hiç görüşmezdik. başkalarıyla arkadaşlık yapardı. ama sonra yine ben .. ağlardı omuzumda.. onu anlayamadığımı düşünürdüm.. onu çok iyi anladığım için anlayamayacağımı düşünürdüm. ezilirdim. küçücük kalırdım o anlarda.. sonra epey bi süre görüşmedik.. bi sevgilisi vardı.. bana gerek yoktu.. ta ki işler bozulana kadar.. sorunları vardı.. adam öküzün tekiydi. onu yanımdayken bile aşağlamaktan gocunmuyor, yıllardır bastırdığı ezikliğini birlikte olduğu insanlardan çıkarararak rahatlıyordu. uzatmıyayım. adam bunu terketti.. çok ağladı. omuzumda.. adını sayıkladı.. kollarımda.. ama o da geçti gitti..hepsi gibi, herşey gibi... sonra ben artık dayanamadım ve ona karşı ne hissettiğimi söyledim.. olduğu gibi. benimle bir buçuk sene hiç konuşmadı. tek kelime etmedi.. bir gün yine aradı. haberlerini alıyordum.. biriyle nişanlanmıştı o arada.. birlikte yaşıyorlardı.. konuşmaya başladıktan kısa bi süre sonra ayrıldılar. yine başa dönmüştü. olmuyordu çünkü. insan, geçmişinde bir yerlerde boğazına sarılarn elleri çözmeden ne kadar nefes almaya çalışırsa çalışsın, bir gün dizlerinin üstüne çöküverir. o çökmüştü yine.. ben zaten ayağa bile kalkamamıştım. onun boğazında hiç öğrenemediğim geçmişinin elleri, benim boğazımda onunkiler.

sonra aradan yine yıllar geçti. tekrar istanbula dönmüştü. ben de askerden yeni gelmiştim. anlayamadığım bi ilgisi vardı yine bana.. sanırım yine kendini çok yalnız hissediyordu.görmek istiyordu beni.. gördü de. sanki çok iyi dostmuşuz gibi geçen 2 güzel gün. hala hatırladığım ve ömrümün kalanının da öyle geçmesini dilediğim 2 gün.. bilmediğim bişey bizi tekrar yakınlaştırmıştı. bana yine eskisi gibi tüm açıklığıyla hayatın ona hissettirdeklirini söylüyor , ben de eskisinden fazla açık sözlülükle ona cevap veriyordum.hayat yine ikimiz içinde boktandı.. ortak noktamız yine bu olmuştu.. ama ben umut dağıtıyordum. onun kendini kötü hissetme4sine dayanamıyordum.. kendini iyi hissetmesi için elimden geleni yapıyor , ağzıma geleni söylüyordum. inandığım ya da inanmadığım her şeyi.. ve en son geçen sene onunla tatile çıktık. hayatımın en kötü tatili. yanında yüzleşemediği dertlerini getiren biriyle tatile çıkmak nedir bilir misiniz? çok fena..biran önce bitmesi için dualar ettim. her gün ayrı işkence oldu..sonra bitti gitti.. aradan yine dünyanın zamanı geçti.. ben yine onu özlüyorum. yine hayatın ona haksızlık yaptığını düşünüyorum.. onun gülümsediğini görmek için için yine götümü vermeye hazırım. artık görüşmüyoruzda.. aynı kentte yaşıyoruz artık.. ama senede bir kez falan görüşüyoruz.. ama sanırım ben hala onu seviyorum. unutmak istiyorum. başka kadınlarla olmaya çalışıyorum. ama olmuyor. kimsenin elini tutamıyorum. tekrar başka birine karşı bişeyler hissetmek istiyorum. hissedemiyorum..sırf bu durumdan kurtulmak için de alalede , herhangi birini sevemem ki.. onu da denedim olmuyor.birine karşı bişeyler hissedemezken onunla nasıl olurum .. olamıyorum da. yalnızlığa mahkum olmuş hissediyorum kendimi.. onunla olamayacağıı biliyorum... iyi de ben ölümsüz değilim ki.. tek istediğim bi başkasını sevebilmek..

unutmak için değil, tekrar yaşamak için de değil, ben sadece birine gerçekten aşık olmak istiyorum.. başka bi şekilde , başka bi bi biçimde.. bana onu unuttursun istemiyorum.. onu hatırlamama rağmen birine aşık olmak istiyorum.

şimdi söyleyin dostlarım. eğer buraya kadar okuduysanız.. bu mümkünmüdür.? hayatta her şey oluyor ya.. bu da olur mu?

istanbul üniversitesi edebiyat fakültesinde alınabilecek kolay seçmeli dersler neler olabilir acaba?

sevgili kostipe arkadaşlar.

hayatımda ilk kez düzenli olarak konstipe olmuş durumdayım. son 1 haftadır durum böyle.

gittim denedim, yok. var ama 15 santim çapında bir genişlik elde etmeyi göze almak lazım.

tecrübeli olanlardan yardım istiycem. 2 gün önce yine aynı durumda bir çay bardağı sıvıyağ içtim etki etmedi. ama nasıl olduysa çıktı, çıktı ama deldi geçti resmen.

bu seferki çok daha güçlü, çok daha gelişmiş, ultimate version 1.02.

hayatımda hiç sinameki içmedim. evde 25 gram sinameki var. ne kadar içeyim, ne kadar bekleyeyim? daha önce kullanan arkadaşlardan bu konuda tavsiye rica ediyorum.

bir de şu takıldı aklıma. şimdi çıkmadı ve içerde duruyor ya bu şey. şimdi sinameki gidip onun yerini bulup ağzını burnunu kırıp, onu çıkacak hale mi getirecek? yoksa bundan sonra gelenleri mi hazır ve nazır duruma getirecek? yani mevcut durumu etkiliyor mu?

yoksa o bir kere oluştu, ya çıkacak ya çıkacak mı?

edit: 1 haftadır işimi görmüyor değilim, 2 gün oldu. yanlış anlamayı düzletmek için editledim.

en.wikipedia.org

bunun Türkçe muadili var mıdır?

Şimdi şöyle bir durum var. Son dönemde olmaya başladı bu illet bende. Genelde uzanık vaziyetten ani ayağa kalkma durumlarında gözlerim kararıyor,başım dönüyor,denge olayı yalan oluyor. Birde sanki beynime kan sıçramış gibi oluyorum. Çok sık olmaya başladı bu aralar, eskiden yoktu böyle bir sıkıntım. Nedir ne değildir? Bilen eden fikir verecek birisi var mıdır acaba?

bıktım. çözüm önerin lütfen.

ne yapim?

selamlar

bir zarf var ingiltereye gidecek. ups falan 45$ çekiyor. var mıdır ucuz ve güvenilir bir yolu. içeriği önemli zira(zira mı?)

ne zaman geliyor lannnnnnnnnnnnn :(

iyi geceler arkadaşlar.
bi arkadaş beni msn'de engelledi azonce.. eminim.. arkaşlarımda online görünüyor, ben de offline..
ama bu kişi aynı zamanda engelledikten sonra sildi mi beni silmedi mi?
yani beni engelli halde listesinde tutuyor mu hala?

bunu anlamanın bir yolu, bir hilesi, bir trick'i var mı?

teşekkürler.

ya bi kadın opera gibi söylüyodu ya çok bilindik bi fon müziği klişesi uuuheeefaaa dırınııı dırınıı dıı nııı nııı diye böyle haşmetli haşmetli söylüyo nece olduğu belli değil

pazarlık yapıp indirim alan evil mastermind ekşi duyuristleri

sözüm size. ben hiç pazarlık yapamıyorum. adam ne fiyat söylediyse ha tamam diyip alıyorum.

bana şu pazarlıgın nasıl yapıldıgını ögretin . yarın bigün iş hayatına atılırsam kazık yerim diye korkuyorum

saygılar.

iş yerinde nefret ettiğim şişman bir hemşire var ve sürekli benle uğraşıyor. artık bunaldım ve bir lakap bulup bende onunla uğraşacağım. lakap ne olsun?

soru basliktadir.

Sevgili duyuru sakinleri.
kardeşim üniversiteden mezun oldu ve İstanbul'da yüksek lisansa başlayacak 1 ay sonra.
aynı zamanda haftanın iki günü çalışacak.

çok kısa süre içerisinde ev tutmamız gerekiyor.şu ana kadar beklememizin sebebi kardeşimin diğer iş başvurularının sonuçlanmasını beklemesiydi.

açıkçası tam olarak nereden ev tutmamız gerekliliği konusunda bir fikrimiz yok.
İstanbul'da yaşayan/çalışan/okuyan kişilerden nerelerden ev tutulacağı konusunda yardımlar bekliyoruz.

kıstaslar aşağıdaki gibidir.

okul: İtü Ayazağa kampüsü (3 gün okul var)
iş yeri: Bayrampaşa metro durağının hemen yanı (2 gün çalışacak)
cinsiyet: Bayan

2+1 veyahut 1+1 ara kat daire
güvenli bir muhit.
ulaşım her iki tarafa da kolay

çok az zamanımız olduğu için bir kaç gün üstlerde kalabilirse çok sevinirim.

Yüksek lisans için dil sınavı olarak bu 2sinden birine girmek gerekiyor değil mi, yanlış mı hatırlıyorum? İkisinin olayı nedir, benzer midir, temaları farklı mıdır, nedir? İngilizce sorunum yok, bu tarz testlere de alışkınım ama olayları nedir bir bileyim diyorum.

Gezmeyi seven 3 aileyiz, bayramda her gun bir yerde olabilir, istanbula yakın marmara bölgesi içinde, yada çok uzun yol mesafesi olmayan(5 saati geçmese) amasra ve safranbolu hariç, yerler arıyoruz. bursa yeniköy/kurşunlu dedik ama kalıcak yer sorunu varmış.. hem denize girelim hem piknik yapalım hem göl falanda gezebilelim dedik.. önerisi olan ya da inceleyebileceğimiz bi web sitesi olursa çok iyi olur