ara ara oluyor öyle, bi şişe şarap içince geçiyor.
bu hissettiklerin hayattan bağlantıyı koparma anının sana yansıması, kontrolden çıkarsa psikiyatrik destek almayı deneyebilirsin fakat her ne olursa olsun bu senin kendi içinde dizginlemen gereken bir şey.
zira gerçekten her şey suni, plastik, insanlar et ve kemikten oluşan yığınlar, normal bir insanın en büyük keyfi haftada bir avm gezmek, gün içerisinde onlarca bilboardda yüzlerce saçma kelimeyi kaydediyor beynin, hiç bir şeyin de derin bir anlamı yok.
sokağa çıktığın zaman sanki herkes senden bir parça koparmanın derdinde gibi, marketten su alırken bile kazıklandığını, sömürüldüğünü hissediyorsun, tv denen aletler var evlerimizde, çalıştırdığın zaman nefes bile almadan arka arkaya bir dünya yalan söyleyen.
insansın, bu tür şeyler kafanda bir yerde birikiyor, bir yerden sonra da sandalyene oturduğun an dank ediyor, bu da haklı olarak sana kendini 'av' gibi hissettiriyor, gayet normal.
sonuç olarak küçük, anlamsız, basit hayatlara sahibiz, elinde 2 seçenek var,
ya bunu dert edinirsin, ya da bunu anlamayı deneyip, sorun olmaktan çıkarırsın, bu da dediğim gibi senin kendi içinde çözmen gereken bir olay.
0