5 ay dedin, beni korkuttun. :)
ama duygular birbirini kovalıyor. bunu gözlemlemek bile ilginç. tam sırasından emin değilim ama modlar değişken. sırası önemsiz olmak şartıyla, olan bitene epey bir üzülüyorsun, sonra kendine haksızlık diye görüp kendine üzülüyorsun, sonra kendine acıma başlıyor zaten ben kimim ya, ne düzgün ki diyorsun, sonra bu geçince ona acıyorsun, zaten beni haketmiyor diyorsun, gözümde büyütmüşüm onu diyorsun, sonra bu sefer ona öfkelenme süreci başlıyor, yakıp yıkmak istiyorsun, kötü insan olmak istiyorsun, artık kimseye bu kadar özveri olmayacak diye karar veriyorsun, (başka bir şeyler daha var olabilir hissediler tür olarak) ve sonra bunlar tekrardan dönüyor. bir ara çok daralıyorsun, sığmıyorsun içine, yerinde duramıyorsun, sonra bir ara süper hafifliyorsun mesela, bunu bile atlattıysam ohoo, hayat zaten gelip geçici, bir gün dünya bile yerinde kalmayacak, ne kasıyorum diyorsun, sonra nah atlattın şapşal diyorsun kendine...
0