Kesinlikle almayın. Bebeklere yorgan, battaniye kullanılmıyor artık. Uyku tulumu kullanılıyor.

Yorgan ve battaniye gibi ürünlerin ani bebek ölümlerine sebep olabildiğine dair araştırmalar var. Artık bebeğin yatağına bebek dışında hiç ama hiçbir şey koyulmuyor.

Uyku tulumu alabilirsiniz. Bebeğin doğacağı aya göre ne kadar sıcak tutacağını göz önüne alarak bir seçim yapabilirsiniz. www.owliturkiye.com

Pakedi Kullanmadim. Amacin onemli oldugunu dusunuyorum, kendinize mi aliyorsunuz yoksa bir hediye mi bu.

Kesin almayin demem. yukaridaki girdiye tam olarak bu anlamda katilmiyorum. Evet yorgan ve battaniyenin "yeni dogan" da risk olusturdugu dogru ama bu battaniye ve yorgan tek seferlik urunler degiller. Yani hem baska amaclarla kullanilabiliyor hem sonra da kullanilabiliyorlar. net bir sekilde bu kutuyu almayin tulum alin eslenik bir cevap degil. Ben battaniye kullandim, kullaniyorum ve bunu doktor tavsiyesiyle yapiyorum cunku hic bir tulum hic bir kundak yonteminde durmadi cocuk yani elimde premiumun dan dandgine 7 tane falan tulum var. Elbette cok kontrollu bir sekilde, yani risk gercek ona itiraz yok ancak her bebek farkli her bebegin cozum yollari fakrli.

Benim icin paket icerigindeki komik olan sey yastik. Bebek yastigi diye bir sey yok. Bebekler duz zeminde uyuyorlar.
Yeni dogan yatagi TR de gorup ozendigim bulundugum ulkede fakrli nest versiyonlari olan bir urun. Misal tek o alinabilir.
emzirme yastigi denen arkadasta cok spesifik bir urun yani annenin kendisinin secmesi dogru olur yoksa bosa urun olur.

Ozetle eger hediyeyse cok verimli olmayabilir, kendiniz baktini kafaniza yattiysa olabilir. Dedigim gibi yenidogan yatagi nest olan yani tek basina alinabilir. Bebegi koyacak yer gerekiyor kendi esas yatagi disinda.

bence de bu set gereksiz ya. tulum zaten var, bi de biraz büyüyünce yatak dışında bi yerde yatarken üzerine atmalık bi battaniye falan okey.
teşekkürler.

buradakilerden sadece yatağı ve anne emzirme yastığını kullandık. ikisini de 2 aydan sonra daha kullanmadık. hediye ise bebek bezi almak daha mantıklı. kendiniz kullanacaksanız evde envai türlü şeyden alternatiflerini yapabilirsiniz. zaten pahalıymış

Emzirme yastığı ve yatağı ebebekten daha uyguna alabilirsiniz fiyatı kontrol edin. O yatak gibi olan şey Max 2-3 ay kullanılıyor sonra zaten bebekler durmuyor. Yorgan ve yastığı yeni doğana almaya gerek yok. Yan pozisyonda tutacak yastıklardan uyku tulumlarından alın hatta yarı kundak yapan uyku tulumları var onlar daha iyi

internetten araştırmak dışında çare yok. öneri olarak kadıköye de bakabilirsin, en azından vapur sefası sürersin.

kamu misafirhaneleri ve öğretmenevlerine bakın. çoğu zaman dolu oluyor ama tek tek arayıp sormakta fayda var. etilerde de uygulama oteli vardı bi tık fiyatı uygun olabilir.

Ben dogubank ve civarında internetteki fiyatlarından daha uygun olacak şekilde aşağıda linke bıraktığım ürünü aldım.

Memnunum.

www.arzum.com.tr

Ben anneme su tanklı almıştım bu makinenin ilk çıktığı zamanlarda. Ancak bazen suyu az koyuyor veya çok koyuyor vs bu ayarlanabiliyor aslında ama elinizde farklı fincanlar varsa her seferinde ayarlamak amelelik. Bir de o su tankını temizleyemiyorsun arkada plastik bir yapı var içine suyu koyuyorsun. Belki yeni modelleri temizlenebilir çıkarmışlardır bilmiyorum.

Sonra kendimize alırken tek cezveli ve su tanksız aldık. Bu meretin içine su koymak çok basit bir iş yani su tankının hiçbir avantajı yok bence. Fincana su koyuyorsun döküyorsun bitti gitti. O yüzden ben olsam su tanksızından alırım.

Biz arçelik telve kullanıyoruz hem annem hem ben. İlk çıkan makine de bu zaten. Ama diğerleri daha iyidir kötüdür kıyaslamasını yapamayacağım.

www.arcelik.com.tr

Tekli cezvenin 3 fincan kapasitelisi de var 5 lisi de var. İhtiyacınıza göre bakın derim.

Açıkçası ben de nuevo'nun gönderdiği linkteki makinayı almak için gitmiştim ama gezince bana bir tık daha iri geldi bu makina.

arçelik ürünleri

anlamlı.

www.beko.com.tr

Medicanada Murat Can hoca iyi diye duyduğum için ona gitmiştim memnun kaldım bilgili biri gibiydi. Çok da ilgilendi.

sercan okutucu genç bir prof ama kendisini de çok ünlü bir prof yetiştirmiş

Kepek olduğundan emin olun. Seboreik olabilir.

head and shoulders clinical strength

kullanıp da işe yaramadı diyen yakınım olmadı.

Eczaneden ketoral ya da konazol şampuan.

vichy dercos iyidir, ilk kullanımda geçirir.

Vichy dercos.


.

klasik head n shoulders 2in1

bir ürünü bu kadar tavsiye edeceğim hiç aklıma gelmezdi ama vichy dercos

@bravoteam

Nereden temin etmeliyim?

Trendyolda 700 TL gibi fiyatlara satılıyor. Fiyatlar o civarda mı?

Ketoral, Konazol, Nizoral
Vichy Dercos
Head and Shoulders Clinical Strength
hepsini kullandım Vichy Dercos Yeşil aralarında en iyisiydi.
Vichy Dercos'un fiyatı yüksek geliyorsa aşağıdaki şampuanı alıp bir deneyebilirsin, etken maddeleri "Selenium Sulfide" aynı, bu tip şampuanların ağır bir kokusu var, çok sık kullanmamak ve sonrasında farklı bir şampuan kullanmak saçlar için daha iyi oluyor.

www.doakozmetik.com

sadece ve sadece clinical strenght turuncu olan iyi geliyor. ancak fiyatı arşı alaya çıktı derken doa kozmetiğin aynı etken bileşenlere sahip ürününe şans verdim ve bingo. 1/3 fiyatına doa kozmetik kepek şampuanını alınız.

dokulme ve kepek sorununa ogx iyi geldi. ama temizligini sevmiyorum sulfatsiz diye

Head and shoulders ile kardeşimin pul pul dökülen serilerine çözüm bulduk. Kişiden kişiye değişen çok özel konular bunlar. Altta yatan başka sebepler de olabilir. Sülfatsız parabensiz vegan ürün severim ben. Egzama gibi bir durum varsa o seçenek daha iyice.

ben görüp görebileceğin en kepekli insanlardan biriyim. abur cuburu kesince epey azaldı. yüzde 80 azaldı diyebilirim. hep derlerdi inanmazdım ama ben bırakınca azaldı.

@Cesario ben sitesinden satılan eczaneye bakıp oradan aldım 500 lira gibi bir şey ödemiştim 500 ml. 7 ay gibi bir süre oldu hala kullanıyorum. zaten bu şampuan günlük kullanım için değil. başlangıçta her yıkamada kullandım 1 hafta sonra kepek hissedersem kullanmaya başladım hala da şişede bayağı var. bana da önceden uzun süre kullanırsın demişlerdi o yüzden fiyatı çok hatırlamıyorum.

bunun bir de dökülme azaltıcı olanı var bi tane de ondan aldım arada da onu kullanıyorum. internete pek güvenemedim ben bu ürün için saçlardan olmayalım diye eczaneden aldım.

edit: fiyat kısmında düzeltme yaptım yanlış hatırlamışım.

biz de kararsız kalmıştık. maddi gücümüz de yeterli idi ancak dyson almayıp şundan aldık memnunuz, alt modelleri de alınabilir. çünkü uzuvları pek kullanışlı değil
www.amazon.com.tr

Ben oyumu Dyson'dan yana kullanıyorum. V15 var bizde çok memnunuz.

Yanıtlarınız için teşekkürler ancak v15 alacak bütçemiz zaten yok diğer süpürge için de yine çok daha ucuz bişey alacağız alırsak. Max 8 bin dikey süpürgeye ayırabilirim. Diğer süpürge için de 3-4.

O zaman aşağıdaki ürün size uygun görünmekte bence:

www.amazon.com.tr

Philips aqua trio. Her supurdugumde iyi ki almisiz diyorum

Bende miele torbası normal süpürge var. On numara alet, zerre performans kaybı yok ama hantal. Bir de robot aldım ama robot her şeye yetmiyor. Sürekli temizle, oraya girmez, buraya çıkmaz... özellikle koltuk, kapı arkası falan için bir süpürge şart. Bu hem büyük süpürge gibi güçlü olsun hem de pratik ve hafif olsun isterdim. Dyson dikey süpürgeleri gercekten düşünebilirdim ama bu kadar para vermem ben. Onun yerine şunu bir araştırabilirsin: amzn.eu

Markanın yorumları iyi, ürünler de uygun fiyatlı. İhtiyacını karşılarsa iyi bir seçenek olabilir.

almışken dyson alın. fiyatına değer.

Tavsiye üzerine aşırı uygun fiyatlı da olması münasebetiyle Grundig VCC 7870 alıp geçtik. Canavar gibi de çekiyor.

Gesmis olsun, bizde de benzer durum var.

2.5 yasinda oglumuz var, gecen haftaya kadar 10 gun suren benzer bir hastaligi olmustu ancak iyilesmisti. Bugun gece beklenmedik sekilde tekrar atesi yukseldi ve su an hala dusurmeye calisiyoruz.

biz 6. haftadayız lol. 3 kez ateşlendi, en son pazar akşamı. ne zaman ha tamam iyileşiyor artık desek ya ateşleniyor ya burun tıkanıyor. öksürük zaten hep var.

geçen gün okullardaki hasta çocuk sayısını istemişlerdi. her sınıfın üçte biri hasta, okulda kusan, annesi aranan aranana. bir süre de böyle gider bence. yani tekrarlaması olasılık dahilinde bence. hem covid, hem influenze domuz grinbi hem de bağırsak enfeksiyonu olan öğretmenler gördüm.

2 hafta önce özele gittik şans eseri kan,idrar ve burundan test alınca adeno olduğunu öğrendik. Yoksa drlar bilmeden hemen antibiyotik veriyor. 34 aya kadar antibiyotik vermeden gelmişken 8. Gün ateş düşmeyince vermek zorunda kaldık. Tabi ki öğretmen ve çalışanlardaki salgına lafım yok ama evde bakacakken hasta hasta çocuğu okula yollayıp evde oturan veliler görünce sinirlendim.

bu yaşta böyle oluyor malesef. çok zorlanırsa 1 ay falan kreşe ara verip tekrar gönderin. böyle bölye güçlenecek yılla riçinde

@iwillsee eşim ben çalışıyoruz. Anane babane de bakıma muhtaç artık dualarla geçircez:)

sakız
thassos
milos
paros
rodos
symi
samos
corfu ama italya tarafında kalıyor
zakhynthos

hepsi ama hepsi çok güzel

midilliyi fiyat performans olarak çok verimli ve güzel bulduk.

rodos

midilli bana çok tırışka geldi rodos'tan sonra.

Adalar güzel ama büyükleri daha çok gezmeye müsait yani 1.5 güne araç olursa çoğu biter. Rodos girit en büyükleri ilk oralara gitmek mantıklı.

Amazon

n11 veya trendyol'da bazı satıcılara soru kısmından ulaşırsanız hediye paketi yapıyorlardı diye hatırladım.

hipicon

w collectioni beymen yargıcı

Guzel kelimeler dukkanı

cidden 3 saat spor yapıyorsan halsiz olman çok normal. yani hangi aktiviteyi 3 saat yapsan halsiz olursun

Yemek yediğin saatin kilo vermeye hiçbir etkisi yok, kalori açığı verdiğin sürece istersen tüm kalorileri gece 12 gibi alabilirsin, akşama doğru beş gibi yemekten hiçbir farkı yok o saatte yemenin, sistem 24 saat çalışır.

O gün ağırlık çalışmaya karar verdiysen önce ağırlık çalış sonra kendini iyi hissedersen spinning kıl yün işlerine bakarsın, çünkü bu şekilde vücudu gereksiz strese sokup kortizol salgılatıyorsun o da kan şekerini yükseltip düşürerek başını gözünü döndürüyor, ha ben böyle takılacam diyorsan çıkışta muz falan yemende bi problem yok ye tabii ama bence ağırlık çalışması ile spinning gibi yüksek yoğunluklu kardiyolar aynı gün olmamalı, olunca böyle oluyor çünkü.

3 saat nedir yuhannesburg.

Spor yapanlarda genelde 'Ben nasıl olsa spor yapıyorum, Yakarım Abi.' deyip yemeğe abanma yanılgısı oluyor.

Bir kalori sayma işine girişsen, makrolarını düzenlesen, ne almışsın, ne yakmışsın hesaplasan, bu hesaplamaya günde 10 dakikanı ayırsan herşey çorap söküğü gibi çözülecek de.

Bir de o üç saati azalt gerçekten. İki hareket arası 15 dakika telefon, 20 dakika muhabbet konularına girme hiç.

@paintov @alperz @Mirket

Yoga, step/spinning ve ağırlığı aynı gün yaptığım için böyle oluyor maalesef :/

Yoga boş iş gibi ama çok seviyorum bırakmak istemiyorum. Step/spinning de çok ter attırdığı için sanki kilo vermemi sağlayacakmış gibi hissettiriyor, son 1 aydır gidiyorum. Sırf 1.5 saat bu ikisi sürüyor zaten. Ağırlığı da sevmediğim için en son yapıyorum. Duş falan derken 2.5 saati buluyor evet..

@Kaleci Saçlı Yırtıcı Forvet
Yoga ve step/spinning derslerine ucu ucuna yetişebiliyorum o yüzden önce onlarla başlıyorum spora. Sonra ağırlığa pek halim kalmıyor ama yapmaya çalışıyorum.

Belki yoga + ağırlık veya step/spinning + ağırlık şeklinde değiştirsem daha doğru olacak. Step/spinning sınıflarına yeni başladım sayılır, daha önce hiç o kadar kalori yakıp terleyemiyordum. O yüzden psikolojik olarak sanki sürekli onu yapmam gerekiyormuş gibi bir algım oluştu.

spinning dedigin intervalli kardiyo. ben olsam ayni gune agirlik koymam.

haftada uc kez agirlik uc kez kardiyo iyidir. bir gun de ense gunu.

Sporda yaktığın kalorinin de bir anlamı yok kilo verme sürecinde, en azından bunu bilirsen kendini bu kadar zorlamamış olursun hem fiziken hem de mental olarak, yani bu yaptığın sağlıklı bir planlama değil.

Spor dünyası içinde çok sevdiğim bir söz ver vardır: "Çok çalışmak önemli değildir, önemli olan doğru çalışmak.

Haftada 5 gün maksimum 60/70 dakikalık çalışmalarla şimdikinden daha verimli geridönüşler alabilirsin doğru bir planlamayla.

3 saat çok fazla geldi bana. saatleriniz öyleyse yapacak bir şey yok, önemli olan yediğiniz şeyler. spor çıkışı protin salata sebze yemeye çalışın

Yemek işi önemli. Beslendiğiniz saatin de, beslenme sıklığınızın da, gıdanızın da önemi büyük.

Beslenme saati önemli çünkü vücudun bir metabolizma saati var. Belli bir saatten sonra vücut daha ağırlaşıyor metabolizma dinlenme moduna geçiyor ve yağ yakımı da yavaşlıyor.

Beslenme sıklığı önemli çünkü vücudun yağ yakımına geçmesi vs bundan etkileniyor.

Ne yediğiniz önemli. Yani yağ protein dengesi vb... Bünye de önemli tabi. Ama beslenme konusunda çok kulaktan dolma bilgi var. mesela çevremde artık yediğime dikkat ediyorum diyenlerin çoğu "et yemiyorum" diyor mesela. Zeytinyağlı fasülye yediğinde iyi bir şey yaptığını sanıyor ama yağ ve şekerli bir gıda mesela zeytinyağlı fasulye... Dengeyi bulmak önemli. Vücut yağ da protein de karbonhidrat da istiyor. Bunları kesin olarak almamak değil, kontrollü ve dengeli almak önemli. Evet karbonhidart bile...

Beslenme için en azından bir seferlik mümkünse iyi bir hastanenin diyetisyenine gidin. Çünkü vücut analizi yapar nasıl beslenmeniz gerektiğini söyler.

Bazen hormonel bir bozukluk ya da hastalık da kilo vermeyi engeller. Atıyorum insülin direnci vardır vs. Kilo vermek zorlaşır.

Fiziksel aktivite de aynı. Kontrollü ve bilinçli yapmazsanız sadece debelenmiş olursunuz. 3 saat spor hem de 5 gün biraz fazla müsabık bir sporcu değilseniz.

Her egzersizin niteliği farklı ve günlere bölmek gerek bu yüzden.

Çok değil akıllı egzersiz yapın.

Eğer gece yiyip uyumak durumundaysan 20 dk kardio kalanında ağırlık çalışman lazım. İlla çok ağır değil ama yiyip yatarsan kasların dinlenir yediklerinde kas oluşumuna katılır, protein ağırlıklı güzel beslenirsen. 3 saat spor olmaz eğer antreman gerektiren bir evente katılmıyorsan

Bir de o kadar spor yapıyorsan kas inşa ediyorsun demektir. Bu durumda sadece ağırlığına bakıyorsan yanılırsın. Kilon aynı kalıyor ama pantolonların bol gelmeye başlıyor da olabilir. Vücut yağ oranı düşüyor olabilir. Şu adresten vücut yağ oranını hesapla ve 10-15 günlük periyodlarla kontrol edip bir yere yaz.

www.agirsaglam.com

Profesyonel değilseniz 3 saat egzersiz falan olmaz. Yaptığınız şeyi bilinçli yapmadığınızı anlıyorum burdan. Hem faydalı değil, hem sürdürülebilir değil. Max 1-1.5 saat arasında salondan çıkmanız lazım. Amaçlarınız doğrultusunda egzersiz rutininizi gözden geçirin. Bilmiyorsanız da planlama konusunda yardım alın.

borcun haksızsa davana devam et
borcun haklıysa yapılandır
burada adaletsizlik ne anlamadım. bu işin belkisi olmaz.

evet bence haksızlık. hatta bunla alakalı aym kararı vardı diye hatırlıyorum ama emin değilim.

Borcum bana göre tabi ki haksız ama mahkemede onaylanması için çok uzun yıllar gerekiyor. Bunu beklersem yapılandırma şansı kaçıyor. Yapılandırma ile de borcun çok büyük bir faizi siliniyor. Bunda anlamayacak ne var? Yapılandırma için davadan vazgeçin denmesi haksızlık

bence gayet adil. sizin yaklaşımınız "ne pekmezim dökülsün, ne tatsız olaylar yaşansın" yaklaşımı.
eğer haklı olduğunuzdan eminseniz yapılandırmayın, davanızda mücadeleye devam edin.

Faberkastel siz Türkiye’deki tüm yargılamaların adil olduğunu mu zannediyorsunuz? Yerel mahkemeyi kazansan bile istinaf mahkemesi Yargıtay derken türlü türlü aşamaları geçiyorsunuz ve herhangi bir aşamada kararlar bozulabiliyor. İnşallah siz de bu sonu gelmez yargılama mahkeme işlerine düşersiniz bir gün de ahkam kesmek neymiş anlarsınız

ankara mahalle arası bir yer 100 zam yapmadık diye övünüyorlar

Çanakkale: 100 TL

istanbul anadolu yakası avm 130-140 dışarıda 120 tl falan

Bodrum’daki son iç dış yıkama fiyatları şöyleydi;
Yalıkavak 150
Gümüşlük 120

Piazza AVM'de 2 hafta kadar önce 170 verdim :(

viaportta 180TL vermiştim, en pahalısı burası herhalde.

150 - istanbul site içinde yıkamacı yağlamacı

55 euro vilnius ozas avm.

yalanini opiyimciler icin svarosbroliai.lt

Gurbetci mode on;
Turkiye cok ucuz siz cok rahatsiniz valla , avrupada surunuyoruz bla bla. Senin agzinda dis var neren fakir, cikar telefonunu vs. vs.
Gurbetci mode off.

Gaziantep - 80

ist ataşehir 150, site içi yıkamacı iç dış

İstanbul-Pendik

İşyeri yakınındaki yıkamacı : 120TL
Viaport Tuzla : 180TL (bir kaç hafta önceye kadar 150TL idi)

Japonya'da trafik soldan akıyor, dolayısı ile direksiyon sağda.

japonya'da travel pass tavsiye ederim. gidip gorecegin yerlere uygun bir kart alirsan metro, otobus, hizli tren hepsine bedavaya binebiliyorsun.

arac kiralama icin evet trafik ters bize gore o yuzden de direksiyonlar sagda. alismak zaman aliyor ama zor degil. zor olan japonyadaki kurallar, isaretler ya da herkes tarafindan bilinen ama senin bihaber oldugun yazisiz kurallar. farkli havaalanina vermek yaklasik 40-50 dolar daha fazlaya maloluyordu en son baktigimda.

japonya'da trafik tersten akıyor evet.

tokyo'da o alfabeye rağmen yarım saatte çözmüştüm metroyu ben. günlük biletler var istediğiniz kadar binebiliyorsunuz. naritaya ulaşım inanılmaz kolay ana istasyonların birinden trene biniyorsunuz o kadar. diğerini bilmiyorum.

tokyo toplu taşıma ve metro açısından dünyanın en gelişmiş yerlerinden biri neredeyse her sokağa metro var ve çok kolay. araç kiralama fikrini bir daha düşünün derim.

cevaplar için teşekkür ederim. bu durumda toplu taşıma kullanmak en mantıklısı. günlük biletleri oraya gidince metro istasyonundan falan mı alıyoruz? havaalanından alınabiliyor mu?

havaalanından da alabilirsiniz. metro istasyonlarından da. makineler veriyo. görevlilere sorarsanız yardımcı oluyorlar ingilizce anlayıp konuşuyorlar genelde. halk da öyle çok yardımseverler. gitmeden türkiyeden bulabilirseniz yen alın bulamazsanız da sorun değil yanınızda dolar götürün havalimanından yen alabilirsiniz.

Araç işinden vazgeçmeniz yerinde olmuş, derde gerek yok bilmediğiniz yer, kuralları sıkı, trafiği ters. Üstelik ulaşımı acayip iyi ama hatları işletenler farklı olduğu için durum karışabiliyor. Bir de gideceğiniz doğrultu için bilet almanız gerekiyor yani bileti almadan ineceğiniz durağı seçiyorsunuz ve inince jetonu tekrar atıyorsunuz. Bu karmaşa ve soruna sebep olabiliyor. Ben yanlış bilet alıp 15-20 dolar yakmıştım öyle. Derdimi anlasalar belki iade ederlerdi ama iletişim kuramadık. O yüzden yeşil akbil gibi bi kartları ilk iş ondan alın, binerken inerken basın her seferinde bilet almaktan kurtulun.

kesinlikle katılıyorum. hediye alma mevzusu o kadar can sıkıcı ki 2 ay önceden stress sıkıntı başlıyor. ne alsam ne alsam? yani her şeyi var. alınacak hiçbir şey yok.

ben peşin peşin söylüyorum eşime kesinlikle hediye alma, alsan da kesinlikle kabul etmem diye. çünkü her şeyim var, gerek zevk gerek ihtiyaç fark etmez her şeyim var. alınacak her şey gereksiz/fazlalık olacak çünkü.

spaydı, masajdı, turlar, geziler her şeyi tükettik. gerçekten gerim gerim geriliyorum bu hediye konularında.

senin doğum günün diye eşin yemeğe çıkmak isteniş. ne var ki bunda? yani çok klişe rererörö yapman biraz boş muhabbet gibi geldi bana. çık yemeğini ye yani uzatacak bir şey göremedim.

olay yaratmanin manasi yok rutin klise seyler guzeldir. anlami guzel en azindan. muhtesem eglenxeli gecmesine gerek yok o gun yemek yencek mi ev veya disarda? evet yenecek. birak gelenek sürdurmeyi bozma. benim de dg ve acayip istahsiz olurum martta hava bok gibi geciyor genel itibariyle. yine de bi seyler yapmazsam daha da tatsiz olacak

evet şu an anneme hediye bakıyorum günlerdir bulamadım bir şey. sevdiği markanın bluzlarına bakıyorum kafayı yemişler 1500tl falan diyor.
isyeeeeaaan

sizi son derece iyi anlamakla birlikte bırakın eşiniz yapsın, hediye almak istiyorsa alsın yemeğe götürmek istiyorsa götürsün. boşuna gerilmeyin. içinden yapmak geliyorsa yapsın izin verin. illa yemek olmak zorunda değil bir tatlıcıya kahveciye falan da gidebilrisiniz.

kibir gibi mi? çalışkan ve çalışmanın karşılığını alan insanlarda oluyor sanki bu. ama herkesin çalışmasının karşılığını alabildiğini düşünmüyorum yani çok iş yapan çok para kazanır diye bi şey yok. bu yüzden o tatmini yaşayamadıkça çalışma arzusu da azalıp öğrenme isteğini kaybedebilir. eğer meraksız buluyosanız eleştirmek yerine kitabın orta yerinden değil de başlangıç seviyesinde bilmesini istediğin şeyi öğrenme yönteminden bahsedebilirsiniz. çünkü bilmeyen biri nereden başlayacağını da bilmez. genel olark "kültürsüzlük" gibi bi şeyse veya gündemden uzaksa redditten falan link yollayabilirsiniz arada. konuyu bilmiyorum ama ben bazı kült filmleri izlememiştim ve erkek arkadaşım ellerimi kollarımı bağlayıp göz kapaklarımı kibritle sabitleyip izletmişti :p bundan memnunum erk arkimin teşviki beni harekete geçiriyor.
"nasıl bilmezsinn" normal bi tepki. ben bilmediğime "evet bilmiyorum" diye kafama vururum. cahillik bazen komik oluyo bırakın da bilmediklerimizden utanalımmmmmm

kınadığını yaşamıyorsan sorun yok
olduğu gibi kabullenmek, sevmek

o noktalarda gelişim beklentin de varsa karşı tarafın da o heveste olması gerekir bu durumda
öğretmekten zevk almıyosan farklı bir motivasyon bulmalısın
bir de tepki verilecek şeyler verilmeyecek şeyler sınıflandırması
karşı tarafın kapasitesiyle empati yaparak düşünme, kendi kusurlarını akla getirmek

Kınadığın her durumun hemen faydalarını görmeye çalış. Kendini buna şartla. Çünkü hiçbir şey tamamen kötü de tamamen iyi de değildir, ki zaten iyilik kötülük vs vs vs hep bizim zihnimiz için geçerli şeyler, yoksa her şey kendi varoluşunda nötr, var ve doğru, gerçek.

Her şeyde bir fayda görmeye çabalarsan bir süre sonra alışkanlık olur ve iltifata geçersin. Güzel olur. Tebrik ederim kendini seviyorsun :)

Cok guzel bir farkindalik bu bence, hic endiselenmeyin en onemli kismi isin.
Baskasinda kinadigimiz ozellikler kendimizde olup girmek istemedigimiz, kabul etmedigimiz ve kendimizde olmasina izin vermedigimiz seylerdir. Buradan baslayin oncelikle. Neyi kiniyorsunuz, kinadiginiz seyin kendinizde oldugunu fark edin, hatta esinizle konusun dilerseniz, ve kendinize bunun icin izin verin. Hicbir sey tamamen iyi ya da kotu degil +1.
Eger okuma yapmak isterseniz, Isigini Arayanlarin Karanlik Yani'ni tavsiye ederim, tam da bunu anlatir.
Eger genel olarak en yakinlariniza kotu ya da ters davranma huyunuz varsa, bu siklikla degersizlik hissi ile ilgili oluyor, kendimizi degersiz hissettigimiz icin aslinda bizi seven insanlari bundan hareketle degersiz goruyoruz.
Son olarak olani, oldugu gibi kabul etmek icin de okumalar yapin, kimseyi degistirmek ve nasil olmalari gerektigini soylemek haddimize degil aslinda.

Kendi kusur ve yanlışlarını düşünmeyle işe başlayabilirsin.

İnsanı kompleks bir canlı gibi düşün. Bildiği iyi olduğu başka şeyler vardır bununla birlikte yetersiz olduğu şeyler de vardır ki aslında senin kadar bilgili olmaması hatta daha doğrusu seninle aynı şeyleri biliyor olmaması ne kadar yetersiz yapar o da ayrı konu.
Bunları düşünerek karşındakini olduğu gibi kabul etmeye çalışabilirsin.

Ayrıca başarı ölçüleri de önemli. Daha çok mu para kazandığını için daha iyisin?daha iyi araba kullandığın için mi dahaniyi lastik değiştirdiğin için mi?
Ssenin eksiklik dediğin şeyin eksikliğini yaşıyor mu acaba karşı taraf?
Örneğin daha çok para kazanmadigi için eksikliğini hissediyor mu?
Lastik değiştiremedigi için yılda kaldı mı vs?

Şiddetsiz iletişim konuya şu şekilde bakıyor;
bu yaptığın şeyi bir veya birden fazla ihtiyacını karşılamak için yapıyorsun.
Farkındalık sahibi olman en güzel adım.
Kabul ihtiyacın olabilir, görülme ihtiyacın olabilir, empati vererek ihtiyacını bulmanda yardımcı olması lazım birisinin, sonra da bulduğun ihtiyacı nasıl karşılarsin ona bakıyorsun.
İhtiyaçları farklı şekillerde karşılayabilir ve aynı tatmini yaşayabiliriz.

Geri bildirim almak çok verimli oluyor.
bize sorduğun şeyi eşine sorup (seni kötü hissettirdiğini belirterek) ne düşündüğünü ne hissettiğini sorabilirsin. Onu rahatsız ediyorsa nasıl söylemeni tercih ettiğini sorabilirsin. Tahmin yerine iletişimi tercih etmek en verimlisidir.
Düşüncelerin ve davranış desenlerinin en derin çıkış noktasını bulmak uzun bir süreç ve cesaret istiyor altında acı oluyor genelde çünkü.
Yargısız, yorumsuz ve tahminsiz bir iletişim için şeffaf ve sevgi dolu olmak yeterli. Bir de şiddetsiz iletişim eğitimi almak ;)

ilk aşamada içinizden geçen şeyleri dışarıya vurmayın yeter

bir de aile içinde fark ettiğim bir durum var
örneğin kardeşim kendini geliştirdiğinde önceki eksiği aklıma geliyor
veya artık ben yeterince üstün olmadığım için bocalıyorum

yani bu durumdan mutlu olmak gerekiyor aslında
başkasına yardım ederek ya da kendi çabasıyla gelişiminden hoşnut olmak gerekiyor eleştirisel bakmak yerine

eger fazla elestirel ve beklentili ebeveynler ile buyuduyseniz bu normal. surekli onu da yap bunu da yap, ya da bunu yapmazsan iyi olmazsin gibi bir yargi ile. ya da fark etmeden surekli sizden daha cok okumanizi ogrenmenizi bekledilerse. ayrica, bunlarin kendi yetersizlik ve degersizlik semalarimiz ile ilgisi var, kendinizi oldugunuz gibi degerli ve yeterli gordukce, sevilmek ve deger gormek icin 'performans' sergilemek zorunda olmadiginiz gercegi kendi icinizde oturdukca ve bunu tamamen kabul ettikce etraftan boyle beklentileriniz de azalacak. bunlarin hepsi kendi icimizde 'yetersiz' olarak degerlendirdigimiz ve kendimizde kabul edemedigimiz seylerin yansimasi aslinda, dolayisiyla is kendinizde basliyor ve bitiyor, kendinizi oldugunuz gibi kabul edip, kendimize oldugunuz gibi olma, mukemmel olmama (mukemmel olma gibi bir sey yok zaten) izni verdikce disariya bakis acimiz ve insanlari olduklari gibi kabul etme ve yazdiginiz diger seyler kendiliginden geliyor.

siz ne zaman sartli sevgiyi ogrendiniz, ne zaman bu halimle yeterli degilim, degerli degilim, sevmem icin x-z yapmam gerekiyor kalibini ogrendiniz, buralara bakip yavas yavas iyilesmek lazim. ayrica farkindaliginiz varsa, kendinizi her bunu yakaladiginizda - kendinizi yargilamadan - dusunce seklinizi ve davranisinizi duzelteceksiniz, bir sure sonra 'dogaliniz' bu olacak. gerekirse geri donup ozur dilemek, bu davranisinizin nereden dogdugunu aciklamak vs. hep gecerli yollar.

dondurucuya koymazsanız dışarıda bir günde buzdolabında 4 günde falan bozulur. en garanti karton bardaklarda ya da plastik saklama kaplarında dondurucu

mevsiminde karpuz ve üzüm çok güzel bi yaz kahvaltısı olur. birkaç kişinin dediğinden yola çıkıp garipsememek lazım.

Anne tarafım balıkesirli çok sever bursalı arkadaşlarım da aynı şekilde. Erzurumlu arkadaşım etsiz kahvaltı yapmaz.
Biraz yöresel kültür olabilir bence. Otellerde de kahvaltıda çeşit çeşit meyve olur mesela.
Garipsemem ama hiç aramam ben meyveyi.

Hanımla kahvaltıda güncel mevsimsel meyveyi yeriz. Yazın kahvaltıda soğuk karpuza bayılırım:)

kuru incir sayılıyorsa, kuru incir. kavun karpuz, no.

yenilir tabiki. hatta sık sık otellerde kalırım, tüm otellerin kahvaltı büfelerinde mevsim meyvesi hep olur.

yine masadayız hadi bakalım :D

istemeye gittiğimizde antepte öyleydi, biz iç anadoluda yemeyiz kahvaltıda, garipsedik ama çok güzel gidiyordu. Sadece babam falan da degisikmis bizde sabah yenmez demişti. Yoksa otellerde de verildiğini hatırlıyorum.

Meyveyi sadece kahvaltıda tüketirim. Aşırıya kaçmamak kaydıyla. Porsiyonlara dikkat ediyorum. Dün çeyrek armut ve yarım mor erik yedim mesela. Meyvesiz bir kahvaltı düşünemem. Ayrıca yazın karpuzsuz kahvaltı yapmam.

Ben de yerim kahvaltıda meyve. Mis :)

Siz karpuz yersiniz öteki sakatat çorbası içer daha ötesinde kuyu kebabı için sıra bekleyenler görürsünüz ama bu tarz da kahvaltı şeker seviyesini arttırsın başka bişey olmaz.

peynir üzeri incir ya da tam tersi çok severim

üzüm şeftali de yerim kahvaltıda

nar..

Dolapta durduysa bozulmamıştır. Yine de koklayıp gözlemleyip öyle yiyin

Çöp. Belki onlar da 2 gün önce yapılan yemeği gönderdi. Neredeyse bir hafta.

kurufasülye tazeyken bile gaz bulantı yapma riski taşıyor 4 gün sonra kesinlikle yememelisiniz bence. pilavın da bozulmuş olduğunu düşünüyorum hiç riske atmayın tost yiyin daha iyi

Kokusunda sorun yoksa yiyebilirsiniz bence. Tadina da bakin tabi. Ben olsam yerim

Bu sorular bana çok saçma geliyor insan hayatı bu kadar ucuz olmamalı. Sorunun cevabı: evet!

Doğru çöpe.

kelebek etkisi mi

Bu olabilir mi?
images.app.goo.gl

Mahmut çok teşekkür ederim buydu

miras sadece alacakların, varlıkların size kalması demek değil. borçlar da size miras kalmış oluyor. reddi miras yapın, borçla da uğraşmayın. en azından bi araştırın.

@jen miras reddi yapamıyoruz. Öldükten 3 ay sonra olacakmış. Ölmesinin ardından 8 yıl geçti. Üstelik şerefsiz amcam öldüğü gün bizden vekaletname aldı ve o belge ile borçları kabul etmiş.

haciz maas bankaya yatmadan maas mutemedi tarafindan kesilir. bankaya kesilmis halde maas gonderilir. bankanın bu konuda yetkisi yoktur. maasa kural olarak 1/4 oranından fazla haci konamaz. yani maas 4.000 ise en fazla 1.000 tl si kesilir. bir den cok alacaklı varsa, almak icin siraya girerler.

kredi senaryosu durumdan bagimsiz olarak zaten olmaz. maasinin tamamina kredi cekemezsiin. sanirim gelirin en fazla %80'ine kredi cekiliyordu.

tavsiyem bir avukat ile devam edin. hatta kurum avukatınız varsa bir danısın. en azından fikir verebilir veya yonlendirebilir.

Bir avukata da sorun, ancak borclar icin zamanasimi var 10 yil diye biliyorum, tahsilat zamanasimini keser,zamanasimina kadar calismayip tum bankalardaki hesaplarinizi kapatmak da alternatif olabilir

Öğle yemeğini dışarıdan yerdim sürekli, artık haftada 2 3 gün evden bir şeyler götürmeye başladım. Yulaf yoğurt vs yiyorum daha hafif oluyor hem.

Lahmacun en lüks yerde bile yemem. Dışarıda en güvenmediğim şey kıyma. Çok nadir değişiklik olsun diye aldığım oldu.

Genelde Popeyes, KFC tercih ediyorum. Burger King ve McDonalds gereksiz pahalı. Avuç içi kadar hamburgere o kadar para vermek anlamsız geliyor.

Popeyes, KFC tercih etme sebebim tavuk etini sağlıklı bulmam. Seviyorum da lezzet olarak.

Pizza tam tersi fiyatını hak etmeyen ürünler arasında ilk sırada. Hamura para vermiş gibi hissediyorum. O da çok nadir değişiklik olsun diye.

bir değişiklik olmadı. istediğimde yiyorum yine.

akşamları dışarı çıkacaksam dışarda yiyorum biriyle buluşacaksam. bazen üşenirsem eve söylerim ama dışardan söylediğimiz en ucuz yemek da 60-70 tl olmuş.

dışarda yesek de öyle. 50 tl verince iyi ucuzmuş falan diyorum. pizzalar aşırı pahalı bence. pizza-hamburger 60-70ten aşağı yok.

Fiyatlar pahalı olduğu gibi kalitede düşmüş geçen Ankara’daki aspavalardan birine gittik beyti kebap aldık 70 TL mi ne üzerine bol miktarda margarin eritip dökmüşler buram buram margarin kokuyor keza yanındaki bulgur pilavı d. Tereyağından eser yok. Bu kopuş oldu bende artık çok kaliteli olduğundan emin olmadığım sürece dışarıdan yemek istemiyorum. Buzluya hazır dondurulmuş şinitzel köfte koyup yemek bile daha iyi. Dışarıdan yemeyi çok severdim ama durum bu

Mecbur kalmadikca yemiyorum.
Sorun para degil de kalite les gibi, sirketin odedigi 500 liralik yemek bile rezaletti.
Ondan once 150 liralik kebap yedik o da baya kotuydu.
Hatta kebap ustasi tanidikti abi kofte yemeyin onu disardan aliyoruz sikintili olabilir dedi.

Valla para konusu bir yana içindeki şeyler asla güven vermiyor. Çok çok mecbur kalmadıkça tercih etmiyorum.

Yemeye devam ediyoruz mecburen , güncel izmir fiyatı vereyim ;

Cumartesi günü ; 2 adet 1,5 kuşbaşılı pide 2 büyük ayran --- 121 tl

Pazar günü ; 2 tane 1,5 iskender 2 kutu kola --- 193,50 Tl

Pazartesi günü ; 2 Adet 1,5 tavuk badem 2 kutu kola --- 204 Tl

Salı günü ; 3 adana 2 ciğer dürüm 2 ayran 1 şalgam --- 168 Tl

Çarşamba günü ; 2 levrek 2 mırmır ızgara 2 kola 1 salata --- 295 Tl

Bu mekanların hepsi orta sınıf mekanlar , yüzde 90 doluluk oranları ile devam ediyorlar.

Jen +1
Beni bu hayata bağlayan en kolay ulaşılabilir şey güzel yemek olduğu için yemekten de kısarsam üzüntüden ölür giderim. Fakirlikten ölene kadar devam...

Dışarıdan yemek söyleme alışkanlığım hiç yoktu ama sıklıkla arkadaşlar ile buluşurduk. Kime denk gelirse o öderdi. Son zamanlarda neredeyse dışarıda hiç buluşmuyoruz buluşsak bile genelde kahve içiyoruz.
Ayda en fazla üç kere filan dışarıda yiyorum artık.

Ben şöyle yapmaya başladım. Orta karar yerler iyice kaliteden ödün vermeye basladı ve vasatlaştı. Onları tamamen bıraktım, basit yerlerde zaten yemem.

Benim olayımda yeni mekanlar ve lezzetler keşfetmek. Hayatımın bu yönünden vazgeçemem:)

Fiyat olarak yüksek ama lezzeti iyi olan mekanlarda yemeye basladım artık. Kullandığı ürünlere güvendiğim işletmelere. Orta karar yerleri iyice eledim. Dısarıdan yeme sıklığımı azalttım. Ama yersem de iyi yerlere giderim.

Fiyattan bağımsız, sağlıklı beslenmek için bazı değişiklikler yaptım. Aylardır pizza, pide, lahmacun yemiyorum. Dondurma, tatlı vs yemiyorum. Dışarıdan söylediğim bir Chinese yemekler var bir de Günaydın ve Polonez Grill’den sağlıklı yemekler söylüyorum. Zamlar beni etkilemiyor. %95 zam aldım. Akıyor mübarek.

Dışarıdan yemek tercih ettiğim bir durum değildi ama karşı durmazdım. İki yıl önce kilo veririm diye başladım, kilo veremedim ama evden yemek taşıma işini bırakmadım. Bu iki yıllık süre zarfında ofiste üç kere dışarıdan yemek yedim. Ayda bir, iki ayda bir farkli dünya mutfaklarını denemek için hanımla yemeğe çıkıyoruz.

haftada 1-2 gün dışarıdan yiyoruz fix, yani bir değişiklik oldu sayılmaz. fiyatı artmayan işletmeye zaten gitmemeyi tercih ediyorum çünkü son 2-3 ayda maliyetini sabit tutan işletme kesinlikle aradaki farkı yemek kalitesinden çıkarmak zorunda kalıyor. herkes 30 liraya lahmacun satarken 10 liraya falan yapan ucuz yerlere kesinlikle gitmemeye çalışıyoruz. çiğköfte vs gibi zevklerden tamamen vazgeçtik zehirlenmemek için.

ama bugün tavuk sote yaptık evde, ev maliyeti 100 lira tutunca biraz şoke olduk açıkçası.

Fiyatlar dışında içeriğine güvenemiyorum. Pek yemiyorum bu yüzden. Haftada bir işe gidince ve arkadaşlarla çıkınca normal yemek yiyorum. Onun dışında teksem ve açsam marketten yoğurt granola ya da kefir meyve falan alıp geçiştiriyorum.

Ben maalesef alışkanlığımı değiştiremedim. O yüzden de aylık kredi kartım 2x-3x oldu. Hiç hoş değil.

Ama fiyatlardan öte kalite çok düştü. Yani bu son 1-2 yılda kalitesi artan sadece 1 restoran var düzenli gittiğim, geri kalan her yerde en iyi ihtimalle porsiyon küçüldü. Yiyip aç kalkıyorum resmen.

Yer önemli, şartları sen koyuyorsun, 2 kişi en az 1 hafta falan diyebilirsiniz, illa ki günlük vermek zorunda değilsiniz.

Normal kiralasanda dediğin olumsuzluklarla karşılaşma ihtimalin var. Risk alıp denemekten başka yol yok

www.missafir.com

ben de bu konuyu merak ediyorum. airbnb kiralayanlar için de daha önce ev sahiplerinin yaptığı yorumları gösteriyor sanırım bu elemek için bir yere kadar faydalı olabilir. benim de kafama takılan diğer sorunlar:
- apartmandaki diğer komşular sürekli farklı insanların girip çıkmasından rahatsız olup arıza yapar mı
- devletin vergilendirme durumları nasıl airbnb mi veriyor vergiyi ev sahibi yerine.

biz 6 aydır kullanmadığımız evi 4 oda şeklinde kiralıyoruz. Normalde 6k kira getirecekse, 12k falan getirmiş oluyor. Karlı aslında. Ama faturaları almıyoruz. Afadersiniz hayvan gibi kullanıyorlar. Işıkları, aletleri hiç kapatmama, kombiyi kökleme, duşta 1 saat kalma.. gibi tavırlar sergileyebiliyorlar. Bir de 4 odanın sürekli dolup boşalması temizlik açısından yoruyor. Bazı eşyalara fark edilmez ufak tefek zararlar verebiliyorlar. Aslında bariz bir şey olsa airbnb sigortası altındaymışız. 50bin liraya kadar mıyıdı neydi hatırlamıyorum. Hiç öyle bariz bişey olmadı.

Ev kuralları belirlenirken daha katı olunabilir. Faturalar haricen istenilebilir. Konaklama süresini minimum 3gün falan diye ayarlarsanız fuhus yuvasına dönme ihtimali baya bir düşer. Ama 2 genç çift 1 ay kalacak diyelim. Sevismesinler mi? Belki sesli sevisiyorlar? Komşulara gidebilir mi? Gidebilir.

Şimdilik bizim kattakiler genç olduğu ve kiracı oldukları için ses çıkartan olmadı. Airbnb gelen kişilerin pasaport ya da kimlik numaralarını alıyor. Vergilendirme olayı da sanırım evet şirket komisyon alıyor zaten sizden, onların toplamıyla da devlete vergi ödüyor diye biliyorum. Günlük ev dğeil de oda kiraladığınız için de ek olarak devletten bir belge alma zorunluluğu olmuyor olabilir ama emin değilim. Biz almadık. Kullandığını bildiğim çoğu kişi de almadı. Apartmandakiler işkillenmiş biraz bunlar ne böyle falan diye. Oğlumun değişim programından insanlar falan demiş annem :D Apartman küçük ve dedikoducu tayfa da yaşlı olduğu için bir şekilde geçiştirildi. Zaten gelen kişilerin çoğu yabancı. %20si türk oluyor.

Şu an yüz binlerce insanın bu durumda olduğunu düşünüyorum. Özellikle de üniversiteli genç işsiz nüfusuna bakarak...
Son bir kanunla borçlar vergi dairesine devredildi. Bu kadar sürelerde e haciz vs hemen başlamıyor. Erteleme yapılandırma vs de talep edilebilir.

Borcu ödemeyince faiz işliyor tabi ki...

borç öncelikle vergi dairesine devredilir +1

ardından borcu ödemeniz için sizlere bir ödeme emri gönderilir. ödeme emri geldiyse hafiften tırsmaya başlayabilirsiniz.

ama borcunu 1,5 yıldan beri ödemeyen arkadaşıma henüz bir işlem yapılmadı. açıkçası seçime kadar haciz işlemlerine yoğunlaşacaklarını düşünmüyorum.

Vergi dairesine aktarıldıktan sonra belirli süre sonra haciz işlemek, blokedeki parayı kasaya çekmek durumundalar. Hemen olmasa dahi bir gün o haciz mutlaka gelir, evet.

Ama 1 seneden sonra geliyor diye hatırlıyorum.

6 ay 1 sene muhabbetinden emin değilim ama eninde sonunda ederler. e-haciz acımasız bir müessese.

benim banka hesaplarıma ehaciz gelmişti

2017'de geri ödemem başladı ama hiç ödemedim. geçtiğimiz kasım ayında adrese ödeme emri geldi. şu an uygulanan bir işlem yok hesaplarımda. seçime kadar haciz işlerine pek girişmezler diye düşünüyorum ama her ihtimale karşı tüm birikimi kardeşimin hesabına aktardım bekliyorum.

geçerli bir sebebin varsa erteleme de talep edebiliyorsun. çok da bişe olmuyo ama riske atmaya da gelmez.

Suya ilk girince bir üşürsün sonra alışırsın ya ben alıştım valla, malum kişi hayatını kaybetmeden malum parti seçim falan kaybetmez. Olan oldu artık, bir takım çoğunluk bir takım kararlar verdi ve bu kişileri seçti kader diyorum geçiyorum.

bu kadar büyük bir beklenti içerisinde olmayı gerektirecek bir durum yok ve artı olarak bu kadar büyük bi beklenti büyük hayal kırıklıklarını da beraberinde getirme riskini taşıyor. ben chp'ye yakın bir seçmen olarak chp'nin de en az akp kadar yozlaşmış bir siyasi oluşum olduğunu gördüğüm için olası bir değişimde tr'nin kaderinin inanılmaz derecede değişeceğine inanmıyorum açıkçası, hatta kısa vadede o geçiş sürecinde daha kötüye bile gidecektir buna eminim. o yüzden yine oyumu verip tarafımı belli edeceğim ama öyle inanılmaz anlamlar yükleyip abi birden norveç olacağız gibi bi beklentim yok. her ülke gibi tr'nin belli yapısal sorunları var (meksika'da suç oranının yüksek olması gibi tr'de de enflasyon var gibi düşünün yani), bunları aşmak isteyen birinin demokratik olarak seçilmesi imkansız çünkü toplumun geneli için acı reçeteler içeriyor, ve tr'de kimse popülist politikalar olmadan, acı reçeteler olmadan seçilemez. hadi diyelim seçildi, 4 senede bu reformları zaten bitiremez. hatta bi tık daha artırıyorum, şu anki tek adam sistemi vatansever bir revizyonist parti için bulunmaz nimet, ama öyle biri yok ortada.

mesela imamoğlu'nun seçilmesinde öğrenci akbili 40 tl, annelere ücretsiz ulaşım tarzı popülist vaatler çok rol oynamıştı. bana sorarsan külliyen yanlış, bütçenin canına okudu bu gereksiz vaatler, ne kadar yanlış olduğunu şu an daha da iyi görüyoruz, ama bunlar olmasaydı da seçilemeyecekti.

Ben biraz umutluyum, biraz korkuyorum. Ülke şartlarında iyi kazanıyorum, iyi bir işim, arabam var, şehrin merkezinde oldukça iyi bir evde oturuyorum vs. ama huzursuzum.

Karamsarlığa daha yakınım ama doğru adımları atarsak (düzgün tarım ve eğitim politikaları vs.) en azından bugünlerden daha kötülerini görmeyiz. He bu adamlar gitmezse yandık zaten, en kısa yoldan kendimi yurtdışına atmaya bakarım o zaman da.

Global bir kriz var, covid herseyi ters duz etti ortalik toz duman. Ustune bir de savas.

Turkiye'de isi gucu, evi arabasi olan kimseye su ortamda maceraya atilmayi tavsiye etmem.Devir masraflari kisip kabuga cekilme devri su anda, fazla oyna$mamak lazim.

Ben olsam bir ic savas cikmadigi surece TR'den ayrilmam. Turkiye sonucta krizle yasamaya aliskin bir ulke, bu ilk degil ve kafa degismedikce son da olmayacak.

İç savaş hiç de uzak değil bence. Artık bıçak kemiğe dayandı. İnsanlar nefes alamıyor. Seçimi iktidar partiai kazansa da kaybetse de bir takım olayların yaşanacağını düşünüyorum. Ama büyür, ama öyle kalır orasını bilemem.

Hiç iyimser değilim ben. Her geçen gün, dünü arar olduk. Geçen sene tatile gidebilmiştim, şanslıydım. Bu sene arabama yakıt alamaz hale geldim. Tünelin sonu karanlık. Zor, hatta imkansız ama; umarım sihirli bir el gelir ve şu karanlık bulutları kaldırır. Bi güven ortamına ihtiyacı var artık ülkenin. Tükendik...

bence sorun malum partinin de ötesinde. bizim halkımız okumuş kesim de okumamış kesim de birbirine saygı ve birbirinin yaşam hakkı meselesinden çok uzak. buna örnek verilebilecek çok konu var ama polemik yaratmamak için yazmıyorum. sonuç olarak partiler değişse de bu zihniyet değişmez ve medeni birülke olamayız aradan çok uzun yıllar geçmesi lazım. madem göç edemiyoruz bu ülkeden bu durumu kabul edip çekirdek hayatlarımıza odaklanıp günübirlik mutluluklara ve aile saadetimize bakmak lazım. adaleti güvenliği sağlamak ise çoğu zaman kişilere düşecek devletten bir şey beklenmeyecek. bu süreçte dua edelim de ülke işgale uğramasın. nedense garip bir his var buna ilişkin.

Aynı durumdayım, tam anlamıyla standby moduna geçtim, eşime sürekli mümkün olduğunca harcamaları kısmasını en kötüye hazırlanmasını söylüyorum. Ticaretle uğraşıyorum ve 7 aydır mal alımını bıraktım sadece stokları eritiyorum, Olası bir durumda ülkeyi terk etmek için birikim yapmaya çalışıyorum.

Maddi olarak sıkıntım yok ama onun dışında ülke tamamen karanlığa doğru son gaz ilerliyor, iktidar değişirse ekonomik olarak düzelme büyük ihtimalle yıllar sürecek ama sosyal hayatın hızla normalleşeceği ve insanların daha huzurlu olacağını düşünüyorum.

Seçim olmazsa bir yılda daha kötüye gideriz sonra belki düzelme emareleri başlar. Falat genel gidişat açısından Roket adam çok haklı bence.

Ek olarak, bence modern kavimler göçü yaşıyoruz fakat bunu yıllar sonra tarihçiler isimlendirip yazacak. Ekonomi açısından kımıldamamak mantıklı ama geride kalmamak açısından bence acil hareket edilmeli. Ancak çok kötü durumlarda (iç/dış savaş vs) hamle yaparız diyenler sıkışıp kalabilirler bence. Önce gidip düzenini oturtan daha şanslı.

Herkes haklı bu arada. Mesela ben Kanada’ya gitmek için adımlar attım ama Cooper gidilmemesinden yana. Kanadalı gençlerin ülkeyi terk edip Abd İngiltere vb yerlere gittiğini biliyorum ama herkes kendinden daha iyisini istiyor işte. Bence birkaç yıla Türkiye, bir on yıla da dünya yolunu belirlemiş olacak.

Ben en çok düzgün bilinen kurumsal şirkette çalışmasına dikkat ederim.

Kariyeri olacak. Net. Ne olduğu belli bir şirkette ya da kurumda kayıtlı maaşlı sigortalı çalışan olduğunu belgeleyecek. Ya da memur olacak mesela. Böyle insanın yeri yurdu bellidir, kurulmuş düzeni vardır, kaybetmeyi göze alamaz, öyle evi boşaltıp kayıplara karışamaz.

Eğitim ve kariyer önemli. Kültür uyumu açısından memleket de önemli.

Tipinden ve konuşmasından %70'i anlaşılır. Hakkında gerekli info toplandıktan sonra karar verilir.

imkan varsa tek odada da olsa bireysel takılın

az yerde yapılıyor. bi hacettepe'de yapılıyordu ben olduğumda sonradan şehir hastanesi de eklenmiş olabilir

Hacettepe, gazi devlet hastanesi (eski ddy hastanesi) sanatoryum benim daha önce yaptırdığım yerler. Muhtemelen eğitim araştırmaların ve üniversite hastanelerinin hepsinde yapılıyordur.

İbni Sina’da da yapılıyor ayrıntılı olarak.

dermo veya göğüsten sizi alerjiye yönlendirmesini isteyin bu şekilde mhrs den alerjiye randevu alabilirsiniz. ankarada ben şehir hastanesinden almıştım ve dediğiniz testleri ücretsiz yaptırmıştım aynı gün

ibni sinada yaptırmıştım ben.

Ben bu aralar salepe sardım

Oralet.

Adaçayı

hibisküs, rezene, kekik

yeşil çay

Trabzon yayla çayı
Bir içsen bırakamazsın.

Yves Rocher'in kepek karşıtını dene bro... gayet iyi...

otacı kepek önleyici ısırganlı şampuan

Eczaneden konazol şampuan alın, kepeği ve kaşıntıyı tedavi edin, sonra önerilen kozmetik şampuanlarla devam edersiniz.

Yıllarca bu derdi çekmiş biri olarak çareyi Konazol'de buldum ben de.

Hala dönem dönem azıyor, yapıştırıyorum Konazol'u, tertemissss...

Omelas'ı Terk Eden Köylü +1

vichy dercos yeşil olan 2 yıkamada bütün kepeği kesin olarak kesiyor.

Bütün çözümlerin üzerindeki çözüm: Head and Shoulders Clinical Strength Anti Dandruff diyorum...

ben de Head and Shoulders Clinical Strength Anti Dandruff diyorum diğer yazılan tüm her şeyi denedim bana en iyi gelen tek bu oldu ama aşırı hızlı yağlanıyor

konazol aldım. bir iki hafta kullanayım da kalıp sabuna geri döneyim hemen.

Anadolu Medeniyetleri Müzesi

Ben eşimle 5 yıl önce gittiğimde bayağı yorulduğumu hatırlıyorum, iniş çıkışları fazlaydı sanki. Bir de arabayla çıkarsanız park yeri sorunu olabilir, nedenini tam hatırlamıyorum ama buraya bi daha gelirsem taksiyle gelirim demiştim.

Kuğulu Park güzeldir. Atatürk Orman Çiftliği'nin çiçek, bitki, fide satışı yaptığı yer var, biz her yıl gideriz. Aynı yerde meşhur kokoreççiler var ama tavsiye etmem. Yine aynı yerde Gazi Parkı açıldı, hayvanlar falan var güzel bi yer.

Kaleye gittiğinizde Erimtan Müzesi'ni de gezmenizi öneririm.

bir kere gittim kaleye. bence çok da gidilesi bir yer değil. kaleye çıkarken sağlı sollu dükkanlar var ama ilgi çekici bir şey yok. çingene mi diyim roman mı diyim artık, o grup insanlar vardı. darbuka çalıp oynuyorlardı. gençler oturmuş çekirdek çirliyordu yani çok manasız bir yer. beş dk manzarayı izler inersin. manzara dediğimde hep bina tepeleri.
görüntü aynen şu
www.gezilesiyer.com

kaleye çıkmadan rahmi koç müzesi var. oraya gidilebilir. anadolu medeniyetleri müzesi de aynı yerde hatta. yani oraya kadar çıkmışken kaleye çıkılır mı? evet çıkılabilir de çok bi şey beklemeyin yani.

Tehlikeli, dikkatli olun. Gündüz insanlar varken gidin, gün batımı manzara izlemeye gitmeyin. Bir grup genç toplanıp insanları rahatsız ediyorlar.

kale taraflarına gidecekseniz mutlaka koç müzesini görmenizi tavsiye ederim. diğer arkadaşların dediği gibi anadolu medeniyetler müzesi de görmeye değer.

3 tane müze var onları görebilirsiniz.
hediyelik eşya dükkanları güzel. Kale sokakları da fena değil ama kalabalık yerlerde olmaya dikkat edin.
Yemeği kalede yiyecekseniz çerkes mantısı yapan güzel bir yer var, en son 48 tlydi porsiyon.
akşam geç saatlere kalmamaya muhakkak dikkat edin o civarlarda.

Geçen yıl gittik kız arkadaşımla. Lanet olası bir yer. Kalenin içinde, tam asıl girişi olan yerde kafası güzel çalgıcılar vardı, birbirlerine çağırarak ettikleri küfürlerin haddi hesabı yok. Kaleye çıkıp dur şurda ne varmış diye kafanı uzattığın her yer leş gibi sidik kokuyor. Kalabalık zaten cabası. Etrafı desen çok da gezilmelik bir şeyi yok. Sırf iki alüminyum teneke, el yapımı ıvır zıvır göreceğim diye gidilecek bir yer değil. Aynı günde kaleden hamamonune indik, orası da ayrı saçmaydı. Dümdüz sokak işte, yürüyorsun habire. Tek olayı maket gibi, evleri bilmem ne usulü yapmışlar. Esnafı esnaf değil, girip görülecek yer desen yok.
Ama kaleye çıkarken müze var, ona girebilirsiniz, gayet verimli bir etkinlik olur.

Anadolu Medeniyetleri Müzesi ve Koç müzesi +1

Alternatif olarak Ulus'un içinde de ilk meclis, ikinci meclis, İş Bankası vs müzeler var, bir de tarihi kalıntı olarak Roma Hamamı (açıksa eğer). Müzelerin çoğu Ulus-Kale-Hamamönü civarında zaten. Başka da gezecek pek bir yer hatırlamıyorum.

Artık düzgün merkezi bi muhitte temiz bi ev en az 3000. Az daha elit olsun dersen 4500. Vasat yer veya uzak yer, eski bina olur dersen 2500e de bulursun. Oturduğum 30 yıllık binada 2700 isteniyor yakında 3000 isterler. Aidat 1000 tl.
Yani ortalama 1000 tl de yakıt aidat vs tutacak. İster kombi ister merkezi olsun.

Mutfak market temizlik su gibi şeyler için de 4 kişiyiz 5000 civarı tutuyor. Bazen 4000 oluyor. Bazı ay 3500. Tabi bunun İçinde ilaç giderleri de var. Doktor vs gibi ek masraflar ise yok. Faturalar dahil değil. İnternet sabit zaten. Elektrik çok geliyor çünkü evde tv izlemek tek lüksümüz onu da kısmıyoruz.

Giyim hobi sinema konser vs içinde hiç yok. Dışarda yeme içme gezme olayımız sıfır. Et tavuk çok şükür alıyoruz ama diyetisyenlere göre bunun 2 katı almamız gerekiyor. Migrosta etin kgı 100 tl. Genelde migros a101 gibi marketlerden alışveriş yapıyoruz. Pazara pandemi nedeni ile gitmiyoruz ama indirimleri çok sıkı takip ediyoruz. Genelde indirimsiz bişi pek almadım.ucuz ve bozulmayan şeyi alıp stok ederim. Nasılsa lazım oluyor

Araç yoksa ulaşım uzak yerler için 2 vasıta. Varsa da mesafeler istanbul gibi korkunç değil. Otoparka çok kalabalık semt dışında para vermiyoruz evimizin önü sokak vs boş oluyor. ( istanbulda eve giderken de otoparka bırakanları düşünerek yazdım )

Tek kişi veya aile olmanıza göre burdan hesaplayın.
En ciddi kalem kira.

5742 tl

En az 8000 TL sanırım. Ayrıca photo85+1

İki kisiyiz 30k giriyor eve. 11k borcumuz var. Fena olmayan hatta bence iyi bir hayat yaşıyoruz.

Bir kere evli olup olmamanıza ve en önemlisi çocuk olup olmamasına göre değişir. Çocuk varsa evliyseniz ve kültürelgereklilikler varsa hesap 2 katına çıkar. Neyse bakarsanız 1 oda veya 2 oda bir salon ev ok ise kirada oturacaksanız bence 15k ile mutlul olabilirseniz

(bkz: laminate veneer)

Evet kaplama. Bildiğim kadarıyla dişleri tıraşlıyorlar eğikliğini yok edip kaplama yapıyorlar. Dişler arası çok az boşluk varsa özel bir jelle kaplama yapıyorlar(diş rengine sahip ve çabucak sertleşen bir jel).

Dişlerin üst tabakası törpülendiği için o diş zamanla içeriden çürümeye başlayabiliyor. Artık belirli rutinlerle dişçide işlemler yaptırmaya mahkum olabiliyorsunuz.

Eğer iyi kalitede bir kaplamaysa (özellikle ithal) çok uzun süreler kendini koruyor fakat özel temizleme şeyleri var ve bu dişleri yaptırmak adet başına bile çok pahalı (kaliteli bir yerde)

Bunu dahi yapabiliyorlar: www.instagram.com

dişlerdeki çarpışıklıkları incisalign gibi şeffaf plaklar veya tel tedavisi ile de düzeltebiliyorlar. böylece kaplamaya gerek kalmayabiliyor ama bunun kararını ortodontistler veriyor tabi.

Kaplamayla da oluyor. Üstteki arkadaşın da dediği gibi dişleri tıraşlıyorlar, küçültüyorlar. Üzerine de lamine dişleri takıyorlar. Ben 4-5 senedir kullanıyorum. Çok ama çok memnunum. İyi ki yaptırmışım. İnci gibi dişlerim oldu.

Kaplama bendede var senelerce ayni disciye gittim surekli dustu, en son 4. Ye gittigimde doktor bu durumu ben bi hocama sorayim diyince bizde jeton dustu..

Sonra asiri yasli bir doktor bulduk, tecrubeli tabi.. Disin icine kaplamayi tutmasi icin bir tel koydu ve sorun kalmadi.

Disciyi degistirin.

Benim de 4 5 defa düşmüştü. Son gittiğim doktor ne yaptı bilmiyorum, sürekli düştüğünden şikayet etmiştim. Sanırım bi şeyler sıktı içine, ama düşmedi sonra senelerce. Fakat elim bir akşam kaplama yapıştırıldığı dolguyu da kaldırarak düştü. Keşke tek başına düşseydi :(

disciyi degistirin +1

bende 2 kaplama var, baska disciler tarafindan yapildi. birinin ustunden 10+ sene gecti oynama yok.

dişçiyle alakalı. benimki de sürekli düşüyordu. devlet hastanesinde bir dişçiye gidiyordum. sonra üniversite hastanesinde bu durumu söyledim ne olduysa bir daha düşmedi.

Kaplama, içindeki malzemeyi de alarak düşüyorsa dişin kökü gitmiştir muhtemelen. Artık yeterli sürtünmeyi sağlamıyordur.

İlk senemde ben kendime geleyim diye beni ana dal dersim olan Gitardan bıraktılar. Oysa fakülte içi geçişler çok kolaydı ve risksizdi Ses Teknolojileri bölümüne geçebilirdim. Gitar çalmaktan bezmiş bir hale gelmiştim emeğimin karşılığını vermeyen bir enstrümandı ve ortam gereği üzerimizde inanılmaz bir baskı vardı. Hem sosyal hayatımdan oldum, hem de panik atak hastası oldum. Günün sonunda sadece klasik müzik gitaristi oldum ve o da para etmiyor. Oysa müzikten anlamak bir tarafa dursun elektronik, coding ve donanım benim zaten nerd ü olduğum bir şeydi yerim tamimiyle Ses Teknolojileriydi. Bunun yanında mutsuzca sırf alışkanlık olduğu için süren ilişkim. Ailemin benim hayatıma karşı olan vurdum duymazlığı. Neyse gece gece açtı kutuyu zor kapanır.

Ohoooo nereden başlasam

* AFL'yi kazanınca zekiyim ben yaparım her şeyi tanrıyım ben diye dolandım 1.5 sene, sonra kurtaramadım tabii.

* Yine de h*cettepe yerine yarı burslu da olsa bilkent gitmeliydim

* İlkokulda ailem gitar hocasıyla tanış bi, istersen ders aldıralım dediğinde gidip meh diyip reddetmem büyük hataydı.

* Anksiyete sahibi ama extrovert biriyken yıllarca kendimi introvert sanıp kandırmam da gelişimime zarar verdi.

* Yine korkup sevgili edinmeye uzun yıllar uğraşmadım. Sonra olaya acemi olduğum için ilk sevgilime çok aşırı abartılı sevgi gösterdim, bunaldı gitti; sonraki ilk ciddi ilişkimde de sevgimi yansıtamadım istediğim kadar, ondan gitti. Şimdi çözdüm gibi bilmiyorum.

* Yine lisede beden eğitimi dersi yerine kesinlikle müzik seçmeliydim.

* Ha bir de sivilcelerimle oynamamalıydım izler iyileşti bayağı ama psikolojik olarak hala o eski halindeler kafamda hkgfdlh
- - -

Sanırım büyük pişmanlıklarım bir tek ilişkiler konusunda. Diğer her şey yoluna girdi.

spor abi spor. çocukken hem futbolu hem basketbolu şahane oynardım, kulüplerden teklif almıştım ki basketbolda o zamanki Ülkerspor'un altyapı sorumlusu tarzı birisi ilgilenmişti ama ailem ne yazık ki hiç üstüne düşmedi. atlattık artık tabii ama ne zaman düşünsem çok üzülürüm. ben çekingen çocuktum, fazla yırtık değildim, o yüzden kendi başıma o işlere girişip kulübe yazılmak ve bu yolu zorlamak akıl edebildiğim bir şey değildi. bir de hoca kontrolünde oynamayı sevmiyordum, o yüzden kaçtım biraz.

annem babam bu yeteneğimin farkındaydı aslında. evde akşamları haber yerine basketbol maçı izlenirdi ki babam ters adamdır, normalde böyle şeylere kızar. akşam izlemeyi geçtim bazen ben rica edince gece 3'te nba maçına bile kaldırırdı, uyandırmazsa ertesi gün çok üzülüyorum diye kıyamazdı, "iyi madem ben gece uyumıcam boyum kısa kalıcak gelişemicem diyorsan izle pezevenk bana ne" derdi kdkdkdld. evde bile potam vardı, okulda zaten hep oynuyordum ama okul yoksa sürekli alıp götürürlerdi ya okula ya başka potaya, sürekli oynardım yani.

kısacası ben bilinçsizdim ve ailem de bu tutkumu profesyonelleştirmem için yardımcı olmadı, hiç "oğlum emeksiz başarı olmaz, koçla da oynaman lazım, canını dişine takıp bol bol azar yiyip her şeyin üstesinden gelmen lazım" demediler. halbuki çocuğum ben, ne kaba soksan onun şeklini alacağım zaten ama yok abi, biraz fazla serbest bıraktılar, maymun gibi herif oldum çıktım sonra.

bazen "sen o disipline gelemezdin, takıma soksalar da profesyonel oynayamazdın, karıya kıza uyuşturucuya düşerdin, hem zaten boyun uzun değil" diye avutuyorum kendimi...

ama diğer taraftan... belki çocuk yaşta kulüpte disipline edilseydim farklı bir gelişim süreci (hem mental hem fiziksel) geçirebilirdim. bunu hiçbir zaman bilemeyeceğiz.

şu an ayakta zor duran bir şişkoyum. iki üç sene önce okuldan arkadaşlarla biraz oynamıştım bir gün. çok şaşırdılar. oha aq sen 10 dakika yolu üç saatte yürüyen adamsın, nasıl böyle oynuyorsun, babam böyle pasta yapmayı nerden öğrendi muhabbeti olmuştu. gururum okşanmıştı, çok mutlu olmuştum ama eve geçince ağlayacaktım neredeyse.

bi jordan olmazdık belki ama royal halı gaziantep'te rotasyona girerdik be abi. yazık oldu. ailem hep sevdiğim şeyler için beni destekledi ama yönlendirmedi... olm ben 8 yaşındayım desenize oğlum seni kulübe verek, gitmiyorsan kurşuna dizeriz gitmen şart diye. anca "oo kralsın kamki yapıyosun bu işi haa" diye gazlayıp öyle kenardan izlediler. ünlü filozof uğur ışılak'ın da söylediği gibi... bu kafayla kurulamaz koalisyon.

kısacası çekingen olsam bile şu ana kıyasla çok daha az ürkek olduğum, dünyayı tanımayan bir çocuk olduğum dönemde cesaret edip "koç boyunduruğu" altına girme konusunda direnç göstermemiş olsam belki şu an her şey farklı olabilirdi. en büyük pişmanlıklarımdan, "acaba nasıl olurdu"larımdan biri, belki de en derini budur.

keske o evlilik teklifini kabul etseydim. en buyuk pism. bu.

keske bana mobbing yapan kadini sikayet etseydim isten stifa edecegime.

keske o arkadasimla kusmeseydim.

keske bana ortalama ustu kazandiracak o isi kabul etseydim birkac yil once. is kolaydi da basarisiz olmam mumkun degildi. bu is bircok derdime kisa vadeli uzun vadeli dermandi.

Keşke sarışın kıza evlenme teklifinde bulunsaydım. Şimdi çoluğa cocuğa karışmıştım. Swh.

İşin aslı, böyle büyük bir keşkem yok. Çünkü keşke demeyeceğim şeyleri yaptım ve her fırsatı değerlendirip, denemeye gayret gösterdim. Bir ihtimal son ciddi ilişkimin böyle uzun sürmesine izin vermeseydim diyebilirim. Ama herşey bazan senin elinde olmuyor.

Düşünüyorum artık çember daraldı. 1 yıl içerisinde ya çok keşkem olacak ya da bu başlığı okurken gülümseyeceğim.

Yani bu butterfly effect olaylari biraz karisik. Ben de sorsan "keske 5 sene once ayrildigim sevgilime karsi daha ilgili davransaydim, daha fazla cabalasydim" diyorum ama o 5 sene icinde cok iyi arkadaslarim oldu, muhtemelen sevgilimin cevresinde kalsaydim muhtemelen onlarla tanismazdim. Ayrilmamin hayatima net olarak pozitif etkisi oldu sanirim ama ote yandan o zamandan beri tek bir iliskim bile olmadi, bir daha da ne zaman olur bilmem.

Gene klasik, universitede tip veya bilgisayar muhendisligi gibi dise dokunur bir sey okusaydim diyorum. 20'li yaslarimda hic zora gelemeyen bir yapim vardi, simdiki aklim olsa buyuk resme odaklanirdim hehe.

Diger yarismacilar gibi zamaninda bir spor ogrensem fena olmazdi. Yani hala gec degil de sifirdan baslamamis olurdum.

o kadar çok var ki. hayatı baştan alsaydım daha iyi olurdu.

bir kaç tanesini yazayım:

üniversite sınavında derece yaptım, herhangi bir okulun herhangi bir bölümüne gidebilirdim ama saçma bir yere girdim. Girdikten sonra çok sevdim, okulu ve arkadaşlarımı ama başka bir yerde de oranın insanlarını ve ortamını severdim.

iş hayatında yaptığım yanlışlar var. 25 yaşındayken büyük bir bankanın iştiraklerinden birinde mali işler direktörlüğü görevini yaşım ve tecrübem yetmez diye geri çevirmiştim. aşırı saçma bir hareket.

2009'da fransız bir kız arkadaşın ilişki teklifini reddetmiştim: bu işlerde o kadar saçmayım ki, kız bana "beni lütfen incitme, çok incindim" dediğinde aslında ilişkimizin çoktan başladığını düşünmüş. ben sadece türkiye'de iyi vakit geçirmesi için empati yaparak ona destek oluyordum ama yanlış anlamış. uzak ilişki bana göre değil diyip hızlı bir şekilde çözdüm olayı ve kız da garip bir şekilde aynı gün dostluğa çevirdi ilişkiyi. ilişki mi, ne ilişkisi :) neyse öyle saçma bir şey. şimdi çok sevdiğim bir insan, evli ve 3 kız annesi, kızlar inanılmaz olağanüstü şirin şeyler ama bizim olabilirdi o kızlar. bizimki belki o kadar sarışın olmazdı :) ama güzel olurdu. ondan sonra yaşadığım o kadar dramaya da gerek olmazdı belki. ama aşık değildim, ilişki aklımdan bile geçmiyordu.

sonra sözlükten biriyle tanıştım, çok kültürlü biri, benden çok daha fazla kültürlü, bilgi birikimi olsun, zekası olsun, pırlanta gibi. profesyonel voleybolcu. benden epey uzun ve çok daha güçlü :) bi baldır var, benim koşucu baldırımın iki katı. ama kötü durmuyor, orantılı. yere öyle sağlam basıyor ki, iki kolumla kaldırmaya çalışıyorum ama ayağını santim hareket ettiremiyorum. aynı zamanda biontech kurucuları gibi araştırmalar yapan doktor. yurtdışında üniversitelerde araştırmalar yapıyor. adını koymadığımız bir kaç ay süren ilişkimiz oldu. sonra görüşmeyi kestik. orada minik bir keşkem var. bir sene sonra tekrar gördüğümde obez olmuştu. en az 30-40 kilo almıştı. tabii ki, benden kaynaklı diyecek egom yok ama belki bir şeyler yaşadı ve ben destek olabilirdim derim hep.

Seo,dijital marketing, google analytics gibi konularda tum dunyanin cahil oldugu bir donem vardi.
Ben bunu daha amerika'da moda olmadan kesfetmistim. Google bile olayi anlamayip bedava veriyordu datayi.
Hatta google hesabim cok eski oldugu icin su an menuler bile calismiyor, google benim hesabi bozdu komple bug'da kaldi hesap.

O donem bu isten para kazanmayi kendime yediremedim.
Muhendisim illa kod yazicam diye dusunuyorum.
Cok aptalca ve cok basit geldi, menuden 2 tane degiskenle oynayip google'da onemli bir konuda ilk siraya geliyordum.

Benden 100 kat cahil arkadaslara gosterdim, simdi onlar silikon vadisinde villada yasiyor. yesil cimlerini bicip, sonra karisi jessica'yi opuyor.
haftasonu cocuklarinin beyzbol macini konusuyorlar.

Turkiye'de kalanlarin da 2 milyonluk arabalari 100bin tl maaslari var.
Ve bu heriflerin hic calismasi gerekmedi sadece menuden 2 yere tiklayarak head of marketing oldular.

dogduguma pismanim diyebilirim ehehehhw

yazılanları okudum hayatımı gözden geçirdim ve hiç bulamadım. :) hiç yok. hep ortalama bir hayatım oldu. ne en önde oldum ne sona kaldım. hep ortalarda oldum hayatım boyunca. :)))

4 ay önce birine bir şey söyledim, üstelik 4/5 alternatifi düşündükten sonra en kötü seçeneği seçtim. bu sıralarki en büyük pişmanlığım. genel olarak hayat pişmanlıkları içerisinde pek bir şey yok. genel olarak böyle iyiyim. sadece bazen liseyi bırakmasaydım sosyal yeteneklerim çok daha iyi olurdu diye düşünüyorum o konuda ufak bir pişmanlığım var ama bu sadece sosyal zeka ve becerilerim için geçerli mesleki anlamda elbette faydası olurdu ama bu o kadar da önemli değil, internet lebiderya bilgi konusunda.

İş hayatında daha "talepkar" işlere kariyerimin ilk yıllarında atılmaya çalışırdım. Aile firmalarında çok vakit harcadım.

Her şeye rağmen okumak için İstanbul'da kalmak yerine Ankara'ya gitmeyi göze alsaydım.

4 Haziran 2013'ü tekrar yaşayıp o gün verdiğim kararların tam tersini yapsaydım.

Bu ikisi şimdilik yeterli gibi.

Birkaç keşke de benden gelsin:

- Lisede ve üniversitede 2. bir dil öğrenme şansım vardı keşke üzerine eğilseydim.
- Ailemden başka şehirde üniversiteye gitseydim.
- Bir arkadaşım ile kötü ayrıldık keşke öyle kesip atmasaydım.
- Ülkeden ayrılmak için daha erkenden çaba harcasaydım.

aslında ciddi anlamda yok öyle ah keşke dediğim şey ama soruyu okuyunca lisans son sınıftayken bi hocamın bana ve en yakın arkadaşıma "gpa'iniz yüksekmiş, amerika'da bütünleşik doktoraya başvurabilirsiniz. bunu bi düşünün." dediği an aklıma geldi. demek ki içten içe öyle yapsaymışım diyorum.

yıllar önce çok samimi olduğum bir arkadaş grubu ile saçma sapan bir olaydan dolayı iletişimimi sonsuza dek kopardım. bende de onlarda da hata vardı. keşke o zaman krizi daha düzgün yönetseydim.

Yurtdışında kalmaya kassaydım keşke. 1 sene bitti mal gibi döndük hemen.

bir cocuk vardi, bir is toplantisinda tanistik, bana yürümedi, kostu. Ben de cok rahatsiz olmustum, napiyo bu ya? sapik mi bu ? diye söylenip durmustum, daha sonra yine konusmaya calisti, teklif etti ama ben tanimadigim icin de kactim.
bu bugünlerde oluyor, o yüzden pismanligim, baska bir arkadasimla fotografini görünce ona sordum megerse tam benlik biriymis.

sıgaraya hiç başlamamalıydım.

hangi birini sayayım.
arkadaş ilişkilerim,
üniversite tercihim,
kpss tercihim,
off offf

Valla pişman olduğum bazı şeyler var ama halen ne olduğunu tam olarak belirlemedim bir türlü.

2007 senesinde üniversite eğitimini İngilizce olarak seçmem, hayatımın en doğru kararıydı. Hazırlık sınıfını geçip, birinci sınıfa başladığımda iyi kötü bir İngilizce altyapısı vardı.

- Mallığım bu pişmanlığın üstüne koymamaktır. Ulan İngilizce seçmişsin, üstüne koysana mal mısın?

- Üniversite geçirdiğim 4+1 seneleri bir insan anca bu kadar boş geçebilir. Gerçi İngilizce ile ne kadar utangaç biri olduğumu hazırlıktayken fark etmiştim. Bu açından olumlu tabii ama bugün düşünce ne kadar mal olduğumu görebiliyorum. Dönüp dönüp ne kadar malmışım diyorum sürekli.

Daha fazla sinemaya gitseydim, daha fazla kitap okusaydım. Bir şeyler yapsaydım keşke.

- Valla bilmiyorum cidden. Ortada bir pişmanlık var ama çözemedim. Dur bakayım, halledeceğiz inşallah.

biz zaten hep sinik bir millettik, özellikle 80 darbesi ile her kesimin sesi kesildi. tepki gösterebilecek çoğu kişi de erken seçimi bekliyor. ben de şahsen 6 ay sonra seçim olacağını düşünüyor ve sabrediyorum. bütün halk toplanıp bir şey yapabileceğimiz yok çünkü.

Az önce arkasında 15 temmuz şehitlerinin resmi olan bir kamyonu solladım.
Adamlar halkı çözmüş 4250 oldu mu, tamam halkın tepkisi aaa ne kadar pahalanmışdan öteye gitmez.

dalga dalga geliyor belki de ondan. ben kendi adıma çaresiz hissediyorum. ihracat yapan ya da yapabilecek bir insan da değilim. ne yapabilirim diye düşünüyorum ama henüz bireysel bazda çözüm bulamadım. savaş şartlarda kaçmayıp ve savaşmayıp öylece dikilmek vücutta inanılmaz tahribat yapıyormuş hepimiz bunu yaşayacağız galiba.

sakin degil de kimsenin bi caresi yok. elinden bir sey gelmiyor.

Aslında durum normal.
Taşkınlıkla çeşitli odakların ekmeğine yağ sürmemek lazım.

Ekonomik sebeplerden dolayı tepki mi bekleniyor?
bütün bankalarda toplam ne kadar dolar var araştırın. Şaşıracaksınız yatırılan meblağa.
Doğrusu, doların yükselmesinden bile şikayet eden dolara bağlanmış durumda.

Özellikle maaşlı çalışanlar sakin falan değil ama bir halk hareketi de olmaz herkes erken seçimi bekliyor. Firmalara gelince enflasyon ilk dönemlerde tüketim artışına yol açar. Şu an insanlar kötü bir beklentiye sahip olduğundan elindeki parayı harcama derdinde.

Sakin değilim, çok sinirliyim, çok doluyum ama elden bir şey gelmiyor. Bütün zamlara rağmen hala ay sonunu getirebiliyorum, maaşım %50'nin üzerinde değer kaybetti. Standarlarım görece düştü. Yılbaşında yapılacak zamla 3-5 ay daha görece rahat geçirebileceğimi umuyorum.

Sabretme sebebim ayaklanması gereken kesim benim bulunduğum dilim değil, evine ekmek götüremeyen, 1tl ucuza ekmek almak için yağmurun altında sıra bekleyenler. Erken seçime kadar dayanabilirim diye umuyorum, sonrasında gitmelerini umuyorum, gitmezlerse ben gideceğim zaten.

Ses çıkarsan alıp içeri tıkıyorlar, hak hukuk kalmadı ki, içeri girersem aileme kim bakacak? b*k yoluna gitti niyazi olursun. Ki istedikleri de kaos çıkması...

Çalıştığım şirketin neredeyse tl ile hiç işi yok, gelir komple döviz, batma riski yok denecek kadar az, hatta personel masrafı kurlar yüzünden iyice düştü, karı arttı bile diyebiliriz. Ama ihracatı olmayan bir firma nasıl ayakta kalıyor benim de aklım sırrım ermiyor.

Yılbaşından sonra asgari ücret zammının etkilerini her sektörde hissedeceğiz. Yaptıkları zam zaten o sürede büyük ihtimalle dolar bazında eriyip yok olacak.

Kenarda dursun diye azıcık euro almıştım, her kontrol ettiğimde 100tl 100tl artıyor...Artık maaş yatar yatmaz gider basarım dövize.

Tepki versem terörist ilan edileceğim, nasıl tepki vereyim?

işimdeyim gücümdeyim +1

ne yapalım ki. bugün işsiz kalsa pek çok insanın 1 ay kadar idare edecek birikimi ne var ne yok.

o kadar zavallı durumdayız ki gücümüz kalmadı ama isyan etmek için de hala kaybedecek çok fazla şeyimiz var.

Yahu hadi biz cesaret edip toplanamıyoruz, baş kaldıramıyoruz. Muhalefet denen bu arkadaşlar neden sokaklara çıkmıyor, kapılarına dayanmıyor. İnsanları örgütleyebilecek güç ellerinde var. Bu memleketin anası ağlatılırken yıllardır nasıl oluyor da buna kalkışmıyorlar, dile getirmiyorlar anlayamıyorum.

yazdığım raporu en az 3 kez okurum. her seferinde de hata çıkar.

Hatalari bulmanin en saglam yolu yazdirip birkac saat sonra kagittan okumak. Bilgisayardan yazdigin dokumandaki hatalari gormek cok zor.

oluyor, makalelerde bile oluyor. olur o kadar.

birinde disleksi, adhd falan varsa böyle şeyler artıyor olabilir, bilemem ama gramer hatalarına rastlıyorum ben. çok da dert etmiyorum. mükemmel diye bir şey yok.

evet oluyor hatta başkasına okutturunca dahi gözden kaçıyor

Oturup tek seferde hatasız bir metin yazmam imkansıza yakın:D
Yazdıktan sonra birkaç saat ara veriyorum. Aradan sonra ilk iş Word'de yazım denetimi yapıyorum. Google ve Microsoft'un text-to-speech sevisleri var. Bir de onlarda sesli okutuyorum. Düzeltmek istediğim yerleri işaretliyorum. Sonra bir daha word denetimi+tts. Bu ikinci seferde düzeltecek bir şey bulamıyorum genellikle. Sadece kontrol amaçlı oluyor.

Hot potato'nun dediğini yapamıyorum çünkü bende o kadar irade ve odaklanma yeteneği yok.

raporlarımda olmuyor, üniversitedeyken ödevlerimde olmuştur. okulda ben de son dakika insanıydım denebilir. ama 180 derece değiştim işe girince. herhangi bir iş için son tarih gelene dek 50 kere bitirmiş kontrol etmiş ettirmiş oluyorum.

Evet oluyor. Ama öncesinde 3-4 katı kadar oluyordu. Sonra meslek hayatım süresince yazım sonrası kontrole daha çok özen göstermeye başladım. Yazdığım raporların çıktısını alıp en az bir kere okuyorum. Hata olabilecek yerleri kontrolör veya işveren gözü ile değerlendiriyorum. Metin kısmının yanında çıktılarda ne elde edilmiş, tablolar ve sonuç kısmı arasında fark var mı, raporda ne demek istiyor, buna dayalı bir gözden geçirme yapıyorum.Özünde dikkatsiz bir insan olsan da bunlar düzeltilemeyecek konular değil.

İlk yazımda hata olur. O sebeple genelde grammar check yaptırıyorum (hangi dilde yazıyorsam). Cümle düşüklüğü için de raporu bir de yüksek sesle okurum (önemliyse). Emaillerde yapmıyorum bunu genelde, sonra hata çıkıyor.

Üstteki tavsiyelere ek olarak eğer çıktı alamıyorsanız font değiştirmek de işe yarıyormuş diye okumuştum.

www.mediamarkt.com.tr

www.amazon.com.tr

Bence beğendiğiniz cüzdan çok güzel.

cüzdanın şekli güzel ama suni deri olduğu için o fiyat eder mi bilemedim. anneler ev hediyesi de severler aslında türk kahvesi makinesi olabilir bireysel hediye olarak şal olabilir. fiyatları biraz yüksek olsa da yargıcı beymen gibi markaların outlet bölümlerinde hoş şeyler var ve istenirse çok güzel kutuda yolluyorlar sunum olarak da göz dolduruyor. paşabahçe mağazalarında da anneleri mutlu edecek şeyler var.

annem taki cok sever, ozellikle kristal mevzularina bayilir. 108niyettasi diye bir yer boyle kristalli bileklikler kolyeler yapiyormus hem de niyete gore yapiyormus!!tam annemlik diye dusundugumden ondan aliyorum :)
eger sizin anneniz de seviyorsa boyle seyleri bakabilirsiniz bence

Hiçbir şey yapmazdım, şayet sesten rahatsızlık duymuyorsam. Bu aşamada yapacak bir şey yok

Adam her küfrettiğinde duvara vurun siz de sertçe

polis cagirabilirsiniz en azindan kapi calip biri su adama dur desin

Kadın için endişe etmek farklı, sesten rahatsız olmak farklı. Site yönetiminin en azından daireyi arayıp komşular rahatsız oluyor diyebilmeleri için bi sebep vermek mantıklı olur.

Şikayette bulunun,
Siz dilerseniz sadece gürültü şikayetinde bulunun. Ahlaksız içerikli ve yüksek sesli gürültüye maruz kalıyorum, çalışamıyorum diyin. Direkt gelip bakarlar.

böyle durumlarda polisi arıyorum, karşı/yan apartmandan ya da en alt kattan duyuyorum diye sallıyorum (boşboğazlık eden polislere karşı). polis bazen arıyor, onda da cevap vermiyorum/açmıyorum telefonu. kimseyle uğraşmadan kurtuluyorum.

edit:
@nlgyrn, allah aşkına yan apartman/karşı apartman falan deyince kimin başı yanıyor olabilir?

@tey tey başkasının başını mı yakıyorsunuz yani?

site güvenliğini arayın polisten önce.

çoook benzer bir durumu alt komşum ile yaşıyorum işin garibi erkek birey dışarıya karşı inanılmaz naif ama bize gelen sesler canvarca. bir kere polis de geldi kadını götürdü falan ama tekrar eskiye döndüler. benim elimden hiç bir şey gelmiyor ne yazık ki. bir kaç kere çocuk sesi duyar gibi olduk eğer o çocuk sesi devam etseydi ne pahasına olursa olsun ben de polis aile bakanlığı felan şikayet ederdim ama anlaşılan çocuk yokç iki yetişkini kendi haline bıraktık.

polisi arayın yaw ne site güvenliği.
adam kadını öldürsün onu mu bekliyorsun.

Ya tüm mirası alacak ya da hepsini red edecek.
Hayat sigortası yok muymuş?

Maaş kaldıysa kalan borç bu maaşla ödenemez seviyede mi?

Kalan Mal borçtan büyükse miras kabul edilecek, değilse red etmek mantıklı olur.

edit: hukukçu değilim

Hayat sigortası olmadan bankaya borç yapmak mümkün müymüş. Olan borç muhtemelen azdır. Malları alıp borcu almamak olmaz maalesef. Hesaplayın borç fazlaysa reddedin.

kredi çektiyse sigorta yapmıştır banka. yani banka borcu silinir. araştırın bunu.

biz reddi miras yapmadığımız için çok canımız yandı ölen babam olacak alçağa küfürler ediyorum asla hakkımı helal etmiyorum. keşke reddi miras yapsaydık tanıdığınız reddi miras yapsın kafası rahat olsun.

Eskiden bunun bir yontemi vardi, anne reddedip cocuklar kabul ediyordu ya da tam tersiydi.
Bi sekilde mali alip borctan kurtuluyorlardi.

Ben de gazeteden okumustum vergici birisi yazmisti.

Kredi çekilirken otomatik hayat sigortası yapıyor bankalar. Bunu bi kontrol edin

kaju fıstığının hem ağrıya hem de duygusal dengeye iyi geldiği söylenir.

vegan olmanın regl etkileri üstünde azaltıcı bir etkisi olduğunu duymuştum. erkek olduğum için doğruluğu konusunda bir bilgim yok ama internette de benzer bilgiler, yapılan bilimsel araştırmalar var belki bakmak istersiniz.

Başka bir rahatsızlık sebebiyle magnezyum takviyesi alıyordum, sanırım bu durumlara da iyi geldi. Bir araştırın isterseniz.

tamamen kurtulmanın bir yolu yok ama benim için işe yarayan şeyleri yazıyorum:

- solgar'ın magnezyum + b6 takviyesi (doktorunuza danışın elbette)
- sosyal ilişkileri azaltmak, dizi-film izleyerek vakit geçirmek
- çok yorulmamak. biraz daha fazla uyumak, sadece gerçekten yapılması gereken işleri yapmak, kendine yüklenmemek.
- açık havada bulunmak, yürüyüş.

AGNUCASTON isimli bir bitkisel ilaç bu şikayetlere fayda ediyor. ben emzirirken bile dr izni ile kullandım.

haftada 2 gün pilatese gidiyorum diğer günler mutlaka 40-50 dk yürüyorum. son 2 aydır bunu rutin haline getirdim. hem fiziksel hem duygusal belirtilerde belirgin bir düzelme oldu. hhala ağlayacak gib oluyorum hhatta çoğunlukla ağlıyorum ama en azından major depresyon havasında olmuyor. öfke ve gergginliğim de aşırı yıkıcı değil tabii ama yok da diyemem :)

bir de magnezyum +1

Bu durum erkekler için çok sık yaşanıyor. Ben arkadaş çevremde benzer durumları çok duyuyorum, çok muhabbeti geçiyor. Evlilik hazırlık sürecinde işler ciddileşip, aileler az biraz sürtüşüp, nişanlı çiftin arası bu süreçte hep böyle oluyor. Erkek tarafı sanki kendisi evlenmeyecekmiş gibi birde hiçbir işe karışmıyor.

En mantıklısı sevgilinizle tüm bu işlerden uzak bir iki gün geçirmek. Tüm bu koşturmacılardan kurtulup, dinlenirseniz iyi gelir. Kimse evlendikten sonra ne olacağını bilemiyor. Ama başlarda çok istediğinize, kızı düşündüğünüze göre onu çok seviyorsunuz.

hevesinizin kırılması normal.

evlilik meseleleri ve aileler olmadan birlikte biraz yalnız zaman geçirin. +1

uzaklas +1

bir hafta bozcaada'ya kac dusun biraz..emin degilsen ve nisanli isen bir sure daha nisanlilik durumunu uzat.

1) fiziksel olarak beğeniyor musun
2) konuşmaktan zevk alıyor musun
3) hayat görünüşünüz, huylarınız benzer mi
4) vicdan mı yapıyorsun

"bir ömür birisile geçirme fikri gözümde büyüyor"

bu bile evlenmemek için geçerli bir sebep:)

"istemiyorum dersem kız mahfolur hayatı kayar."
Böyle düşünerek devam edilirse ikiniz için de işkence olur o evlilik.
Erkeklerin kendilerini bu kadar önemseyip "ben olmazsam hayatı kayar" deyip hem kendini hem karşısındakini evliliğe mahkum etmesine deliriyorum gerçekten.
Kaymaz hayatı merak etmeyin üzülür belki ama atlatır korkmayın bu kadar. Kızın bir rahatsızlığı yoksa hayatına bir şekilde devam eder.

Sadece ailelerin devreye girmesinden kaynaklı bir durumsa bu evlenmeyi düşündüğün birinden böyle vazgeçmek de olmaz. Bunun ayrımını yapmanız gerekiyor.
Kolay gelsin.

Evlenme

belli ki zaten hiç sevmemişsiniz. seven insan sevdiğinden ayrılacağını düşününce sadece onun hayatı etkilenirmiş gibi konuşmaz. çocuk oyuncağı gibi evleneyim evlenmeyeyim de demez. evlenince sizin durumunuzdan etkilenip kızın üzülmeyeceğini düşünsem evlenin onunki kayacağına siz hayatınız kaysın derim de işte kıza yazık. ayrılın da kızın da mutlu olma şansı olsun.

iyice düşünüp taşının derim. 4 gün tek başınıza sakin kalıp düşünün.ileride zira geri dönüşü çok daha zor.

"istemiyorum dersem kız mahfolur hayatı kayar."

emin ol hayatı kaymaz. bir kaç ay sonra başkası ile evlenirse şaşırma.

Evlenme tarihi yaklaştıkça erkeklerde sıkça görülen bir ruh hali seni de sarmış.

Çok da şey yapma.

Daha once birlikte yasamak bence bir gecis sagliyor. Eger uygun olursa (ornegin kulturel, ekonomik vs.) bir sure birlikte yasayabilirsiniz.

Evlen ya nolcak sonra bir garsoniyer tutarsin bunaldin mi kacarsin

evleneceğin kişi ile uzun vadeli plan ve beklentiler konusunda anlaşabiliyorsan evlen. evlilik bir çeşit uzun vadeli iş sözleşmesi gibi bir şey çünkü. aile maile can sıkarsa bile dert etme derim. mühim olan karşı taraf ile asgari beklentilerde anlaşabilmek. değilse boş ver. ne kadar erken ayrılırsan o kadar iyi. senin hayatının kaymasındansa başkasının hayatı kaysın, boşver. kocaman bir ömrü geçimsiz eşe vermeye gerek yok.

tam tersi bu duygular ile evlenirseniz kızın hayatı ve bonus olarak izin hayatnız kayar nafaka vs. bence bir süre isteyin kendinizden ve nişanlınızdan. kendinizi dinleyin hala istemiyorsanız bunu açık yüreklilikle söyleyin. bakın evliliğin dinamikleri çok çok çok farklı ve ne yazık ki ailelerin etkisi bizim topraklarda fazlaca oluyor evliliğe. onun ailesi şimdiden irrite ettiyse size devamı gelecektir. ha malum kişi ile aranızda çok kuvvetli bir ten uyumu + arkadaşlık potansiyeli varsa ve ailelerin problemlerini çekirdek ailenize dahil etmeyeceğinize dair birbirinize söz veriyorsanız evlenin.

bu yazdığını karşındakine okut, konu kapansın.

kimsenin hayatı kaymaz öncelikle onu diyeyim.

evlilikten son anda kaçan da hep erkekler. kadınlar halbuki evliliğin tüm sorunlarını taşıyor. kadınların kaçması gerek normalde.

çok içli dışlı olmayın ailelerle. ben de aynı süreçten geçiyorum. ikiniz bir çift olun ve ailelere karşı bir olun. kulak tıkamayı öğrenin.

bir yere kaçın sevgilinizle baş başa.

Hayatı kayma noktası muhtemelen mutaasıp ailelerde erkek tarafının bir şekilde allem kullem sözler verip kızla ilişkiye girmesi durumunda olur. Sadece ama sadece bu durum için "bir tarafına sahip çıkamayıp verdiğin sözler sebebiyle bir insanın hayatını karartmaya hakkın yok" diyeceğim. Diğer her türlü durumda insanlar yollarına devam ederler, hayatları filan da kaymaz.
Aileleri evlilik işlerinize mümkün olduğunca karıştırmayın.

benim çok yakın bir arkadaşım, 18 yaşından beri eşiyle birlikteler, çocuk konusunda çok kesin konuşuyorlardı. ekstra sorumluluk istemiyorlar sürekli gezmek vs istiyorlardı. eşi 32 yaşına gelince bir daha yapamayacağız bir oturup düşünelim demişler ve yaptılar sonra çat diye. anladığım kadarıyla genelde sebep bir daha yapamama ve geç kalma korkusu oluyor.

Bi yastan sonra "cocuk yapmaliyim" item'i yukleniyor insanlara :)

Genç yaşta daha böyle konular uzakken atıp tutmak kolay. Ben mesela "hiç çocuk yapmayacağım" demiyordum ama "bu kadar aileye ihtiyacı olan çocuk varken neden bir yenisini dünyaya getireyim ki, evlat edinirim" diye düşünüyordum hep, çok sık dillendirmesem de. Özellikle 20 yaş civarı az önce dediğim sebepten çok cesur ve yargılayıcı konuşabiliyor, iklim krizinden girip popülasyondan çıkarak ekofaşizm yapan, "çocuk yapmak sorumsuzluk ve bencilliktir" diyerek insanları yargılamayı kendine hak gören sağlam bir kitle var mesela tüm dünyada :)

20 yaşındaki bana kalsa 30'dan önce hayatta evlenmezdim mesela, 27'yi doldurmama 2 ay kala evlendim. Asla da pişman olmadım. Fakat 31 yaşına geldiğimde öğrendiğim şey, hiçbir zaman kesin yargılarla konuşulmaması gerektiği. Siz değişiyorsunuz, dünya değişiyor, hayatınız değişiyor. Fikir değiştirenden değil de fikri sabit olandan daha çok korkarım ben.

Nasıl çocuk yapmaya karar verdiğime gelirsek, birçok faktör sözkonusu. Bunlardan biri elbette @brkylmz'ın dediği "çocuk yapmalıyım" itemi, hakikaten var öyle bir şey, 30 civarı geliyor. Fakat bunun ötesinde, benim yaşam felsefeme - hiçbir işe yaramadığı artık kanıtlanmış olan - "çocuklarımıza iyi bir dünya bırakamadık" vahvahlanmasından ziyade, "dünyaya iyi çocuklar bırakmak" görüşünün daha uygun olması. Bu hayat görüşü sebebiyle akademide kalmayı seçtim mesela. Dünyaya daha iyi çocuklar bırakabilirsek, hem çevre hem de insanlık için daha hayırlı olacak. Peki bu iyi çocuklar nasıl yetişir? Önce muhakkak sevgi ve destekle, sonra çeşitli sosyal, kültürel ve ekonomik imkanlarla. Tüm bu imkanları çocuğumuza sağlayabileceğimizi düşünüyorum. Bunun üzerine, eşim de ben de, insanlarla ve özellikle gençlerle iyi iletişim kuruyoruz, onlara yol göstermeyi, destek ve motivasyon kaynağı olmayı seviyoruz. Yani ikimizin de içinde çocuğumuza vakit ve enerji ayırmak için gerekli karakteristik özellikler mevcut. "Zaten tüm anne babalar kendi çocukları olduğunda bu motivasyonu bulurlar" diyebilirsiniz ama, bu yaşımda öğrendiğim bir diğer şey, herkesin anne baba olmaması gerektiği. Çocuklarını gerçekten sevmeyen, onlara destek olmayan, enerjilerini sadece kendilerine ayırmak isteyen o kadar çok ebeveyn var ki.

4 aylık hamileyim, bebeğimin hareketlerini son 2-3 haftadır hissedebiliyorum. O hareketleri hissetmek, ultrasonda görünce heyecanlanmak, bir sonraki ultrasona gün saymak, babasıyla birlikte geleceğimizin hayallerini kurmak o kadar güzel ki. Cevabın en başına dönecek olursak, mantıklı düşününce evlat edinmek hala en doğru çözüm gibi görünebilir, fakat böyle şeyler yalnızca mantık işi değil. Hamilelik sürecini yaşamak, kaşı gözü kime benzeyecek diye merak etmenin yanı sıra, evlat edinmenin bambaşka sorumluluk ve yükleri var. Bir çocuk yetiştirmenin sorumluluk ve yüklerine hazır olsam da, evlat edinmenin zorluklarına hazır hissetmediğim için fikir değiştirdim.

Ek olarak, çocuğumun bir birey olarak yetişmesi ve bağımsızlaşması, bizden ayrı olarak hayatını kurması beni hayal kırıklığına uğratmaz, aksine mutlu eder. Çünkü en önemli hedeflerimizden birisi bu olacak zaten çocuğumuzu yetiştirirken. Elbette bir miktar hüzün olur ama tatlı bir hüzün olur diye tahmin ediyorum.

Valla gençliğinde istemeyip, orta yaşlarda yükselenler için tek düşüncem: Ölüm korkusu... Geride kalacak bir parça bırakmak isteği olarak görüyorum ben genelde.

Hep düşünüp "geziyoruz sonra bi ara yaparız" diyenleri ayrı tutuyorum.

Hayatımın hiç bir döneminde çocukçu bir insan olmadım. Tek hayalim anne olmak vs. gibi değildim hiç. Uzak gelecekte böyle bir plan vardı ama o gelecek çok uzak gibiydi. Sağlık sorunlarım sebebiyle doktorum eğer çocuk planım var ise öne almamı istedi. Çok üzüldüm, planlayamama durumum sebebiyle. Kızımı çok seviyorum ama çocuk çok zor. Süreç zor (hamile kalma, hamilelik, doğum, lohusalık, işe dönüş, başkasının bakım vermesi vs.)

Bu arada ben kişisel notunuza katılmıyorum. Çocuğu şekillendirmek, ona bir şeyler öğretmek, vakit geçirmek çok güzel elbette. Ama ben hiç; anne olmak dünyanın en güzel duygusu, hayatım anlamlandı, ben bu hayatta en çok anne olmayı sevdim falan diyemedim.
Ama kızım çok güzel. Bal, bal bi görseniz.

ben 30 yaşıma gelmeme, biyolojik olarak alarm zillerinin çalmasının farkında olmama rağmen kesinlikle çocuk istemiyordum. çünkü çocuk bana külfet gibi görünüyordu. bana zevk veren herşeyden çocuk yüzünden uzak kalacaktım. hayatımda bir anlam, tutunacak dal ya da meşgale eksikliği yoktu. tam tersine bir sürü yapmak istediğim şey vardı ve çocukluğum ile ilk gençlik yıllarımda bana dünyayı dar eden kendi ailem artık yoktu maddi olarak özgürdüm ve yeniden doğmuş gibiydim. bir çocuk sahibi olarak bir sürü sorumluluk altına girmek en son isteyeceğim şeydi. bir gün şikayetlerimden dolayı gittiğim doktorum derhal çocuk yapmamı aksi takdirde yumurtalıklarımı kaybedecek kadar ileri derecede kist sahibi olduğumu söyleyince ya çocuğum olmazsa ve ileride çok pişman olursam motivasyonu ile çocuk yapmaya karar verdim.neyse çocuk doğduktan sonra ilk 2 yıl aşşşşşırı zorlandım. uykusuzluk çocuğun memeye bağımlılığı ve ilk başta tahmin ettiğim gibi sevdiğim herşeyden çocuğa zaman ayırmak zorunda olduğum için uzak kalmak beni psikolojik olarak çok etkiledi. bonus olarak da uykusuzluklar yüzünden migrenim öyle bir seviyeye geldi ki yarım insan oldum hala da iflah olmadım aldığım ilaçlardan 20 kg aldım sürekli bir başağrım var. çocuk doğduğundan beri içgüdüsel olarak onunla ilgili tüm sorumluluklarımı yerine getirdim ve tabi ki çok seviyordum ama 2 yaşından sonra ne olduysa bana bir şeyler oldu ve hayatımda hiç kimseyi sevmediğim kadar onu seviyorum aşk ama anlatılmaz bir aşk resmen. onunla kurduğum bağ o kadar farklı ve ileri bir seviyeye ulaştı ki bu beni korkutur hale geldi zira o da sıradan bir canlı ve ben kader ve hayatı kontrol edemeyecek kadar zayıf biriyim. çocuğun babası çocukla senin kalbiniz bile senkronize atıyor diyor . onun ihtiyaçlarını demeden anlıyorum çocuksu krizlerinde onunla birlikte duygulanıyorum (normalde aşırı rasyonel biriymdir). onun gözlerine bakınca kokusunu duyunca fazla aşktan çıldıracak gibi oluyorum bana sarılıp beni öptüğünde seni çok seviyorum anniş falan dediğinde bende devreler yanıyor ve durup durup ağlıyorum? fazla duygusallıktan tabi ve bunun mantıkla akılla izah edilebilir hiç bir yanı yok. evet hızla büyüyor ve bir gün bu bebeklik çocukluk halleri bitecek kocaman bir yetişkin olup kendi hayatı olacak ve kaçınılmaz son benim yanımdan gidecek :) belki de benim bu hüzünlerimi en çok açıklayan şey sizin de bahsettiğiniz bu hayal kırıklığı..bunu ne yazık ki hiç bir şekilde kendime açıklayamıyorum belki bu hayalkırıklığını yaşamamak için başa dönüp hiç çocuk yapmamak gerekti. mesela şimdi bir kahve alıp dizi seyretmek bir lüks çünkü her boş vaktimi ona vermem gerekiyor ve bu bazen beni sıkıyor ama gün gelecek o büyüdüğünde tüm kahveler ve diziler benim olacak bu sefer de ben onun yokluğuna alışamayacağım aslında çok adaletsiz çünkü ben kendimi tek başıma yaşamaya ve ayakta durmaya alıştırmışken birden o geldi benim tüm düzenimi bozdu sonra ona öyle bir bağlandım ki o gittiğinde tekrar sıfır noktasına döneceğim. hayat tam olarak bu demek belki de

ipek hanımın çiftliği ve demirci çiftliği ara ara sipariş verip güvendiğim yerler ipek hanımın dükkanları da var bazı yerlerde ama bana çok pahalı geliyor. onun dışında karsta üretim yapıp satan peynir yağ bal vs çok daha uyguna kargolayan üreticiler de duydum

Bence herkes çocuk sahibi olmamalı. Denyo denyo tipler çocuk yapıyor sonuç bu işte. Bu çocukların anneleri babaları da aynı apartmanda yaşayıp asansörde karşılaşınca iyi akşamlar diyince bön bön yüzüne bakan tiplerdir kesin.

Valla elit bir semtte yaşamıyorsanız eğer bu şekilde bir tanışma/selamlaşma olayı çocuklar arasında olmuyor pek. Genelde direkt oyuna müdahil olma şeklinde oluyor. Yani evet sizin tavriniz olması gereken şekilde ama ben çocuklar arasında hiç böyle bir diyaloğa şahit olmadım sanırım. Görece iyi bir semtteyiz yeğenimi genelde parka götürürüm ama olay genelde doğrudan oyuna girme şeklinde oluyor. Ya topu olana yanliyorlar, ya kaydirakta yarış yapıyorlar vs.

Üzücü bir durum cidden. Umarım kendi gibi çocuklar ile karşılaşır.

Tabletin icine alismislar gercek insan gorunce sasiriyorlar :)

Beş yaşında bir çocuğa göre fazla olgun ve nazik cümleler bunlar. çocuk yetiştirmekten hiç anlamam ama ben ne çocukken böyle şeyler gördüm ne de etrafımda böyle çocuklar gördüm. hem de erkek çocuğu.

Muhitle ilgili bir probleminiz de olabilir. İstanbul için örnek verecek olursam; bağcılar esenler çocuğuyla bakırköy beşiktaş kısmen bahçelievler çocukları bir değil çünkü çocuk ailenin aynası oluyor bence. Malesef bir çok aile çocuğu doğuruyor ama gelişimini takip edtmiyor sizin gibi üzerinde titremiyor hal böyle olunca sonuçlar ortada

Üzüldümmustafaya +1 ancak eskidende benzer durumlar vardı yaş gereği olan şeyler sizde bir sorun yok dünya hep böyleydi hep böyle devam edecek

pek ilgili değil ancak, dün misafirliğe gelen 5 yaşında bir misafir oradan oraya canhıraş koşarken orta sehpanın üstüne çat diye düştü. orta sehpanın birbirine çember şeklinde puntalanmış ayakları vardı. masa kırılarak katlanarak dümdüz oldu. aklımız çıktı bir şey oldu diye. baktık hiç bir şeyi yok, annesi hiç bir şey demeden aldı oğlunu içeri geldi.
mesele masanın kırılması vs. değil ancak insan bir kusura bakmayın çocuk işte eheh der. biz olsak yerlere kapaklanırız özür dilemekten. tutar sanayi sanayi gezdiririz. hiç bir şey olmamış gibi çıktı odadan. inanılmaz :)
tabi şimdi bunun yetiştirdiği çocuktan kibarlık ve naiflik ne kadar beklenebilir, siz tahayyül edin.

@dafug bakınız aslinda olmasi gereken seyler elit sayilacak bu mecrada bile tuhaf karsilanabiliyor. Bunun olgunlukla alakasi yok ki. birisinden talebin varsa bunu kibarca anlatirsin ya da sorarsin. Anladim ki gercekten cografya kaderimiz. Ve anladim ki gercekten dünya hassas insanlar icin cehennem

ailesinden ne gorurse onu gosteriyor. eminim annesine bu sekilde tanisma cumleleri kursaniz arkanizdan ehehe kibarcik diye dalga gecer.
goodyes'in yazdigi gibi yetistirmiyor, doguruyorlar.
siz yine de yolunuzdan sasmayin ama hakkini aramasini da ogretin mutlaka.

kolay gelsin

Ben ustteki arkadaslarin aksine daha elit semtlerde, beyaz yakalinin buyuttugu cocuklarda gozleniyor diye dusunuyorum o cocuklarin davranisini. Cunku ailesi demistir ki yabanciyla oynama falan, nasil ki o ebeveyn kendi arkadas grubuna birini almiyorsa kolay kolay cocugunu da oyle yetistiriyor. Ben yakin zamanda izlemistim, o yuzden saniyeli link verebiliyorum, kanadali anne de kanada'da oarkta cocuguna arkadas bulamamaktan sikayetciymis: youtu.be programin tamamini izlemenizi tavsiye ederim

Aynı yaş aynı model evlattan bende de var :) parka girer girmez kaydırağa tırmanırken benim adım Ali diye kendini tanıtır. Daha karşılık veren olmadı.
Yolda giderken gördüğü insanlara selam verir, bakkalda markette konuşmaya başlarken kendisini tanıtır meramını sonra anlatır, kolay gelsin der, iyi çalışmalar diler... Büyüklerden de selamını alan çok az insan var. Sadece çocuklar değil, büyükler de selamlaşmayı, bir merhabayı bilmiyor maalesef...

Bizim apartmandaki hodukler de boyle. Ogretmen bunlar ustelik. Cocugunuz 6 yasina gelince tegv egitim parkina goturun. Pandemi nedeniyle online etkinlikler de var. Sizin gibi saygili ailelerin, saygili cocuklari var.

Yurtdışında tanimadigin insana selam veriyorsun, medeniyet ne guzel.

Buna bende çok rastlıyorum. Hanzo insanların hanzo çocukları. semtten semte fark ediyor. ona eminim ama çayyolunda büyüyen yetişen iki kardeşiz biz. kardeşim şimdi 21 yaşında gerçi ama anaokulunda iri kıyım bir çocuk kardeşime salça olmuştu. ki kardeşim de o kadar minnoştur ki aliye'deki arda gibi falan. her neyse hanzo çocuğun anasıyla anaokulu öğretmeni arkadaşmış olan benim kardeşime oldu. tabi annem hepsinin üstesinden geldi, şikayet etti kardeşimi başka okula aldı. ama nedense o zamanda beri çocuk okullardan nefret etti hep. neyseki besyocu oldu da zevk alıyor artık okumaktan.

demem o ki hep var böyle hanzo ailelerin hanzo çocukları. her dönem var, eğitim, zenginlik, iyi semt vs fark etmiyor. o yüzden sallamayın zamanla herkes kendisi gibi insanları buluyor. mustafaya da kıyamam yerim onu ben.

Merhaba,
Kendi denginiz bir muhitte kalırsanız böyle şeylerle daha az karşılaşırsınız
Bunların haricinde, çocuklar kendi aralarında olası kabalıklara, hilelere vs alışmalılar yani min düzeyde deneyimlemeli bunları. Yarın öbür gün o çocuklar büyüyecek çevrede böyle insanların olduğunu bilmeli mustafa
Ayrıca 5 yıl önce doğan çocuğa neden mustafa adını verdiniz abi yaa :D
Neyse, önerim bi takım sporuyla vs veya sanatsal bişeyle ilgilensin minik. Kreş falan derken daha da iyi olur.

Haklısınz tabi ama fazla da steril yetiştirmemek lazım çocuğu. Hayatı boyunca böyle insanlarla muhattap olacak.

İnsanlar çocuklarını özgüvensiz yetiştiriyor, bizim toplumda atılgan davranışlar pek onaylanmaz çekingen davranışlar aferin alır. Çocuğu özgüvenli şekilde yetiştirmeyince de kendini ifade etmede güçlük yaşıyorlar. Ya suskun kalarak ya da agresif davranarak kendilerini ifade ediyorlar. Bunun haricinde insanlar televizyondan oradan buradan duyduğu kötü haberler yüzünden çocukların dışarıdaki tüm insanları tehlikeli olarak etiketlemesine neden oluyor. Bu gibi nedenlerle çocuklar sosyal iletişimde zorluklar yaşıyor.

hissettiklerinizi anlıyorum. benim ufaklık da böyle şeyler yaşarsa fazla müdahil olmamaya ve durumu dramatize etmemeye çalışıyorum. çünkü gerçek hayat da tam olarak böyle olacak. büyüyünce her istediği olmayacak reddedilecek vs. bunlara ne kadar erken alışır normalleştirir ve takılmazsa o kadar iyi. semtin elitliği ile de alakası yok. artık her seviyeden çocuk kaba ve saldırgan olabiliyor. elitler daha bile fazla kaba olabilir yukarıdaki arkadaşın dediği gibi

30 yaşındayım, çocukken ne kadar çok kişi oynarsak o kadar iyi olur diye düşünüyordum. Sabah mahalledeki herkes toplanır, sokakta oynardık. Doğrusu budur. "Sen oynama, sen git", vb bunlar ilkel insan davranışı.

Çocukları yanlış yetiştirmişler, sizin çocukta sorun yok. Çocuğum olmadığı için daha ayrıntılı yorum yapamayacağım malesef.

izmirdeymişsiniz istanbul olsa mustafa ile oğlum tanışsın isterdim. Benim oğlum da inince arabaya bile by by yapar 2 yaşında. Abi abla hemen gördüğü çocuğa selam verir oynamak ister kimi oynar kimi kaçar. Tersleyenler felan oluyor..
Yapacak şey yok her kesimden var böyle insanlar büyüdükçe daha beterlerini görecekleri için hiç dramatize etmeden oyununa devam etmesini sağlıyorum ben.

neden şımarıklık olsun, bunu doğuran kadınlar cevaplasın ama empati kurduğumda belki dünyada en mutlu şeylerden biri diğer tarafta bilinmezlik değişim kaygılar, bunun yanında fizyolojik değişimler, hem zihinsel hem hormonlar sebepli duygular çatışması, insan breakdownlar yaşamayıp depresyona girmesin de napsın

Bence değil. Yakınen ablamdan biliyorum. Etrafta bulunan yakın uzak herkesin her şeye müdahale etmesi, çok biliyormuş gibi çocuk her ağladığında, aç bu yedir, acaba sütün mü yetmiyor tarzında konuşması, kadının altına girmiş olduğu sorumluluk, dinlenmeden uyumadan geçen günler, acaba doyuyor mu gazı mı var gerçekten yetemiyor muyum gibi düşünceler, emzirirken göğsü yara olduysa çektiği acılar vs. derken gerçekten zor bir süreç. Eğer bu süreci depresyonsuz atlatan varsa gerçekten helal olsun. He şımarıklığa çevirip bu durumu kullanan var mıdır? Olabilir, bir şey diyemem.

Çok hassas bir canlıya bakmak onu iyi bir insan olarak yetiştirme sorumlulugunda olmalısın
Ben erkek olarak bile lohusa depresyonuna girerdim baba olsam

değildir ama lohusa depresyonunun şımarıklık olup olmadığını düşünmek şımarıklıktır bence. neden değil olduğu konusu freebird+1

Mossy +1
Ayrıca depresyonun herhangi bir türü şımarıklık değildir.

ben hormonlardan kaynaklı olduğunu ve insanın elinde olmadığını düşünüyorum

Hayır değil. Çocuğum 2 yaşına girecek, anlam veremediğim değersizlik, kaygı, endişe, hüzün halinden yeni yeni çıkabiliyorum. Şımarık bir insan değilim, bu süreçte de şımarıklık yapmadım, ama depresifim. Değişen hormonlar, yaşam tarzı ve sorumluluklara karşılık psikolojik bir denge arayış hali bence. Kimisi 40 günde buluyor dengeyi, kimisi 2 senede.

Degildir.
Bir daha asla degistiremeyecegin, geri veremeyecegin, iptal edemeyecegin bir varlik hayatina giriyor. Artik hicbir sey eskisi gibi olmayacak. Buyuk bir sorumluluk. Agir bir degisim.

Içinden bir canlı çıkıyor. Böyle kollu, ayaklı bir canlı. Bu bile başlı başına travmatik. Bu travmayı atlatamayanlar zaten direkt psikoz haline giriyor. Bebegini kabul etmeme, halüsinasyon vs. Bence hamilelik, doğum, sonrası hassas ruhlar için bütünüyle atlatması çok zor süreçler.

Hayır, değil.
Yukarıda yeteri kadar nedenleri anlatılmış.
Hele de destek yerine köstek olan yakınları ve kılını bile kıpırdatmayan, şımarıklık olarak gören bir kocası varsa, vay o lohusanın haline.

mossy +1

Gebeyken kadının vücudundaki vitamin mineral doku vs reservinin bir kısmı bebeği beslemek için, bir kısmı da bebeğe ait dokuları oluşturmak için kullanılır. Yani kadın doğum yaptığında birçok eksiklikle başbaşa kalır. Önce gebelikle sonra doğumla birlikte birçok hormonal değişiklik yaşayan kadın bir de o eksikliklerle birlikte depresyona girebilir, çok doğaldır. Bunu bilip de bunun ardına sığınabilen kadın çok yüksek ihtimalle beceremeyecektir, doğuran kadınlar depresyona girebilirler ama şeytanlaşamazlar, herkesi kendiniz gibi bellemeyin.

doğum yapmış biri olarak yanıtlayayım, değil. duygular hormanlar nedeniyle öyle bir boyuta ulaşıyor ki kontrol edilemiyor, ben edemedim. zamanla geçti ama korkunçtu. ben o sıra eşimle ayrılık ve başka zorluklar da yaşamıştım, onların da etkisi olabilir tabii, prenses gibi yatıp şımarmak isterdim, o da tüm doğum yapmış kadınların hakkı bence (şu an bunları da klavyeye uzanmaya çalışan 11 aylık bir bebekle mücadele ederek yazıyorum)

iki-üç ay boyunca saat kur ve her üç saatte bir uyan. Başka bir şey yapma, sadece uyan, sonra tekrar uyu. Yalnızca bu sebepten bile depresyona girersin.
Bir de bu üçer saatlik aralarda başka işler yapmaya çalışmayı dene, arada hiç uyumadan diğer üç saate geç filan. Hakikaten zor.

hayır
cevap basit: hormonlar

hormonlar duygu durumunu değiştiren en önemli (hatta tek) şey olmasaydı bile doğum yapmak başlı başına depresyona elverişli bir olay. içinden insan çıkıyor. olmayan bir varlık önce oluyor sonra içinden çıkıyor.

Ben bunu ilk çocuğumu doğurduktan 5 ay sonra yaşadım. İlk 3 ay manyak pompalanmış hormonlar sayesinde ilnsan bir şekilde ayakta kalıp atlatıyor ama ondan sonra sistem bir anda çöküyor. Sebep uykusuzluk, stres; sütüm yetti / yetmedi, çevreden , akrabalardan gelen binbir türlü yorum ve karşılaştırma, bazen ebeveynler arası iş paylaşımının getirdiği hem bedeni yorgunluk hem de insanın haksızlığa isyanı vs. vs. Bir de bunu "şımarıklık" olarak tanımlamak üzerine tüy dikmek valla.
Dediğim gibi ilk çocuğumdu, neyi nasıl yapacağımı tam bilmiyordum (ilkler hep öyle olur zaten), kesintisiz 6 saat uyku uyuyamamak beni çok yormuştu, üstelik annem çok yardımcıydı bana ama mesela kvalide bu yardım konusunda çok laf söylüyordu. Ben de dolduruşa gelip örneğin hafta sonları annemi mümkün olduğunca karıştırmamaya çalıştım, sonuçta sinirli, bağırıp çağıran biri haline dönüştüm. Buna halden anlamaz bir işyeri yöneticisini de ekleyin. Huniyi geçiriyordum kafama. Hala daha o dönemi ürpertiyle hatırlarım.
Şükür buna uyanıp kendimi tekrar anneciğimin ellerine bıraktım, eşim eve gelince zaten yardım ediyordu ama bunun dışında annesini dizginlemeyi de başardı, öyle öyle atlattım.

lohusa depresyonu dediğiniz şey hormonların anormal derecede dalgalanmasından ortaya çıkıyor bu nasıl şımarıklık olabilir? ayrıca bebeğin doğumundan sonra yaşanan şeyler her ama her anne için çok zor bir süreç insanın depresyona girmesi an meselesi

bence özel bir ürün almaya gerek yok ben yıllar önce bime gelen bir tava almıştım hala kullanırım, derin olması önemli. bir de içine süzgeç koyunca çok fazla yağ koymak zorunda kalıyorsunuz onun yerine minimum yağ koyup içine kızaracak şeyleri atıp biraz çukurca kevgirler oluyor onlarla almak daha mantıklı.

Yayvan bir tava yerine çukurca olması avantajlı, yukarıda yazıldığı gibi. Hatta büyük yerine küçük olması da iyi, tabana doğru küçük olması hem daha az yağ kullanmayı hem de sebzelerin yağın içinde olmasını sağlıyor ama Türkiye’de bu tarz bir ürün görmedim.

Öncelikle geçmiş olsun. Ama semptomlar kişiden kişiye çok değişiyor. Buna net ve kesin bir cevap verebilmek pek mümkün değil. Genelde 2-3 gün içinde hafifliyor ama.

Sıkma canını yaw. .hastaneye yatacak kadar ağır değilsin. İlaçlarını kullan, yat uyu, bol bol meyve ye. Atlatırsın inşallah.

Hiç korkma. Ben geçirdim 1 ay önce. 3 gün ateşim çıktı. Verdikleri ilacı da kullanmadım. Sıkıntısız atlattım. Eşime bulaşmamıştı aynı evde olduğumuz halde.

Eşimde de dün baş ağrısı ve vücut ağrısı vardı. Parolla geçirdik. Test yaptırmadık.

Rahat ol lütfen ben de stres yapmıştım ilk başta. Hiç bir şey olmuyor. Çok rahat ol. Takıl evde keyifle.

Beslenmeni ihmal etme, su iç. Kafanı dağıtacak bir şeyler bul.

twitter.com

verdikleri ilaç favicovir ise kesinlikle kullan.
virüsün replikasyonunu önlüyor.
hidroksiklorokin ise kullanma
toraks.org.tr

sevgili turuncu;
eğer bu satırları yazabiliyorsan bil ki hiç bişey olmayacak.
O yüzden korkma, panikleme, "ay kovid oldum dünyanın sonu geldi" deme

Sana tüm dünyada hiç kimsenin bilmediği covid tedavisini veriyorum ama kimseye söyleme.

-Öncelikle rentts+999 Şimdi sana etrafındaki örümcek kafalılar; "covid ilacı içme işe yaramıyor, yan etkileri var, çocuğun olmaz, üçüncü kolun çıkar" gibi şeyler söyleyecekler. İNANMA! favi ile başlayan ilacı ilacı al, ağrı ateş için parol al ama arkadaşın diğer dediği şeyi kullanma büyük ihtimal vermezler onu.

-Bu güzel "tatilin" tadını çıkar. İş yerinden soranlara "hala hastayım 2-3 hafta rahatsız etmeyin" de :) Bol bol dinlen, asla gereksiz efor sarfetme. Kendine bir bebek gibi bak. Güzel düzenli ve yararlı beslen. Bol su iç. Ya kısaca insan için yararlı her şeyi yap zararlı şeyleri ASLA yapma özet bu işte.

-D vitamini, çinko, C vitamini bu hastalıkta önemli DOKTORUNA DANIŞARAK bu vitamin takviyelerinden mutlaka al.

Normal Şartlar Altında, ilk 3 günden sonrası çoook rahat, 2. haftanın sonu ise hastalığın tamamen bitişi. İlk hafta kendine iyi bakarsan iş biter.

Ama psikoloji önemli hastayı hastayım diye gezme evin içinde.

Karşılaşacakların;
Saçma sapan düşüp çıkan ateş (max 38,6 gördüm)
Aşşşırrııı yorgunluk (insan tuvalete giderken yorulur mu yav)
Bol uyku, halsizlik.
Tat koku kaybı (2. haftada geri geldi)

Bi sorun olursa yazabilirsin. Hadi geçmiş olsun.

kardeşim ben çok ağır atlattım burada yazılanların hiçbiri gibi değildi

o yüzden bu yazı dahil kimseyi sallama herkes farklı atlatıyor.

ha başımdan geçenler şöyleydi senin gibi başlayıp daha kötüleştim 15-16 gün yattım hatta entübe olmaya falan gittim nefes alamıyordum(önce hastaneyi aradım mutlaka gel dediler) gittim ölçtüler kandaki oksijen limitiçi eve dön dediler böylece entübe olmadım ama neler yaşadığımı bir Allah bir ben bilirim.

öncelikle korkma dinlen ve ilaçlarını al kötü hissedersen hastaneyi ara mutlaka ve yemek vs işlerini halledecek yol bul ya kapına bıraksınlar yada birinden rica et getirsin ben yemek yemeye bile enerji bulamıyordum. kesinlikle kimse ile kontak kurma odanı havalandır dinlen dinlen dinlen

ben de benzer bir süreç geçirdim geçmiş olsun. tez elden bakanlığın dağıttığı favipavir (değişik isimleri de var) günde 16 şar tane alınan haptan alın o hap gerçekten ilerlemesini önlüyor ne kadar çabuk alırsanız o kadar iyi.

Selamlar. 2. günden bildiriyorum. Favicoviri içmeye başladım. 1.gün alınacak dozu aldım. Vücut ağrım 1.güne güne göre yok denecek kadar az. Baş ağrısı aynı yoğunlukta devam ediyor. Ama parol baya rahatlatıyor. İçince nerdeyse 5-6 saat ağrı hissetmiyorum. Biraz öksürük var ama az. Bakalım nasıl devam edecek. Hepinize teşekkür ederim cevaplarınız için.

3.günden bildiriyorum. Koku duyusu gitti. Lavaboyu domestosladım, normalde kokudan fena olurdum ama olmadım hiç koku gelmiyor. Vücut ağrısı ilk güne göre yok diyebilirim. Ama baş ağrısı aynen devam. İlk gün boğazım da ağrıyordu bugün çok ağrımıyor ama midem bulanıyor ara ara.

www.gittigidiyor.com


www.hepsiburada.com

farklı sitelere de bakabilirsin fiyat için. %100 çözüm budur.

ilaçlama şirketleri var. satılması yasak, ama bu böceklerin türlerine göre en etkili ilaçları sadece onlar alabiliyor ve uygulayabiliyor.
milyon tane yöntem denedikten sonra bir şirketi aradım, gelip üç-dört yere minicik bi şey koydu. on gün içinde bitti. derlerdi de inanmazdım. işi bilene teslim edin derim.

işi bilene teslim edin +1, kendi kendinize ilaçlama yapmayın bence.

bir de eve en çok nereden girdiklerini tespit edin, apartmandaysanız siz evi ilaçlatsanız da sonu gelmeyebilir. bu arkadaşlar kanalizasyondan falan geliyorlar zira sonuçta. biz ilaçlama artı nereden geldiklerini tespitle önünü alabilmiştik. davlumbaz havalandırma borusunun çıkışında koruyucu tel bir kapak yokmuş mesela, oradan geliyolarmış. kullanılmayan banyo gideri gibi yerler varsa poşetlerle gazete kağıtlarıyla tıkayın falan mesela.

Ilaclama firmasi+1

ilaçlama daha etkili tabi de kısa vadeli çözüm olarak bu raid'in vs tabletlerinden alıp kritik köşelere koyulabilir. eski evde bende de çok çıkıyordu. sağda solda ölülerini görüyordum. gene tatsız bir görüntü tabi o ayrı.

Bir gede her şey uyurken ayakkabımı koyduğum poşetin içinden ses gelmesiyle başlamıştı, sese uyandım ve karşımda o şeref yoksunu böcek. Öldürmeye çalıştım ama ölmedi kayboldu gitti. Annemler de memleketteydi, korkudan gece üçte onları aradım çok köyü olmuştum hiç uyuyamamıştım. Bir de annemler de arada görüyormuş ama bana ve kardeşime dememişler sonradan dediler. Sabahına evi ilaçlattım. Sonra gördüm pezevengi. Hatta her türlü böcek yok oldu öyle diyim.

Bor mor koyma vs hikaye. Tek çözüm ilaçlatmak.

ben de aynı sorundan muzdariptim. sonra bir böcekolog buldum adam aklıma hayalime gelmeyecekyuvalar buldu..masamın menteşeleri, pencere çerçevelerindeki tüneller vs. tabi ortalığı da ilaçladı çok şükür bitti. işini bilen bir ilaççı bulmalısınız.