Evli değilsin ayrıl gitsin işte daha ne. Zaten çok olmamış başlayalı.

böyle bir herifle ayrılmayıp da ne yapacaksın acaba? yani ilerde düzelir filan diye düşünüyorsan, düşünme, düzelmez.

Hayır ne yapmayı planlıyorsun? Gidip ona "onları bırak sadece ben olayım hayatında" mı diyeceksin? O tamam dese bile güvenebilecek misin?

Elinden gelecek çok şey var ama ona olan ilgin seni biraz kör etmiş deyim yerindeyse. Aşık falan olduğunu söyleme çünkü aranızda olabilecek en fazla şey tutkudur. O da bi zaman sonra biter.

Ne yani sen şimdi akşam yatağında uyurken senin attığın mesajlara cevap vermediğinde, "aşkım telefon şarjda yazıcam ben sana" dediğinde, "ya telefon çekmiyordu buralarda" gibi bir sürü bahane sunup seni oyaladığında içine kuşku düşmeyecek mi?

Yok ben tamamım bu tavıra diyorsan da tebrik etmekten başka bir şey gelmez elimden. Ne open relationshipler varmış da haberimiz yokmuş.

kendinize yazık etmeyin, ayrılın

Ayrılman Laz'ım ama aşk laftan anlamaz.
Hayırlısı neyse o olsun sizin için.

Ya kusura bakma fakat boyle insanlar oldugu surece biz erkek milletinin isine geliyor. O gibi erkekleri sizin gibiler yuceltiyor ve dogal olarak erkeklerin aldatma hakki doguyor. Bana gore aldatmak dunyada cinayetten bile buyuk bir suctur. Fakat iste bazi insanlar bunu o kadar basit goruyorlar ki, seviyorum olayina dayanip katlaniyor. Efendim devam edin bir cariye olmaya, ne guzel sizin gibi insanlarin var olmasi. Cocuga da helal olsun simdiden aslanim benim kac tanesini parmaginda oynatiyor.

"ayrıl siktir et boşver demeyin."

Madem öyle görmezden gelip devam edeceksin hayatına.
Yapman gerekeni yapamayacaksan orayı burayı kurcalamamalısın.

Onun sana siktir çekmesini mi bekle diyelim ? @mrsnpr haklı heyecan arıyorsan kısa bir süre daha bunu yaşa. Ama benim anlamadığım senin kendine böyle bir durum karşısında vermediğin değeri onun vermesini bekleme. Uçak modunda ilişkilerini sürdürülebilir kılan adama ne diyeceksin ki ? Üzerine konuşulacak bir şey dahi değil çünkü sen söyleyeceği herhangi bir yalana da inanmayı tercih edersin bu da kendine yapacağın başka bir kötülük olur. Bırakmayı, son vermeyi öğrenmek gerek. Ya da kabullenip türlü paronoyalarla hayatına devam edersin. Sağlıklı seni seçmek senin ellerinde.

elinden bişey gelmiyor he mi?

ne demek ayrıl demeyin yahu. e biz demeyelim. sne boynuzları cilalamaya başla. valla başkası adına utanmak durumu.

Siz bu kafayla zaten burnunuzun dikine gidersiniz. Siktir et demeyelim de ne diyelim yani. Aklı başında insanlar zamanını boşa harcamaz böyle insanlarla. Biz ne desek boş.

elimden bir şey gelmiyor değil onur,gurur kavramlarıyla pek bağım yok demek sizinki. yani inanılmaz garip karşılıklı sevgi olur her şeyi köşeye koyarsın onuru da gururu da karakteri de sizi aldatan biri var siz ayrılamam diyorsunuz o halde niye başlık açıyorsunuz gidin aldatılmanın keyfini sürün ne öneri bekliyorsunuz diğer kızları ekarte et bir tek senin olsun falan mı ?

kızların efendi adam yerine piç adam tercihinin vücut bulmuş hali olmuş sizin olayınız böyle bir şeyi kendinize yediriyorsanız bence devam edin herhangi bir şikayet hakkınız yok demeyi hiç sevmem fakat haketmiş oluyorsunuz üzgünüm mutlu ilişkiler dilerim size.

Ya bi ilişkiniz var mı yok mu anlayamadım. Çok hoşlanıyorum ile aldatılıyorum arasında fark var sanki. Çok karışık anlatmışsın, bi netleştir de ona göre sağlıklı düşünelim.

Ayrıca aldatıldığını göre göre bile bile, üstelik aldatılmaktan zerre kadar hoşlanmayan, çok rahatsız olan bir insanken bu iletişimi devam ettirmek kendine satgısızlıktır. Ne kadar âşık bile olsa, aldatılmaktan rahatsız olan bir insan mutlaka aldatanı hayatından çıkarmalıdır. Aldatılmaktan rahatsız olmuyorsa başka mesele. Ama kendine ters düşmemeli insan. Kendine saygısı olmalı.

Denk geldi yazayim hemen,ne diyelim mahmut mu diyelim.

Oncelikle bana gore burada asil terbiyesizlik cocugun telefonunu karistirmis olman,bununla kalmayip sifrelerini vs alman buyuk ayip ama konumuz bu degil.butun kadinlar boyledir falanda deme,senin gibiler var ama konumuz bu degil,takilmayalim.

Yaslar kac bilmiyorum ama bende hayatimin buyuk bolumunde birden fazla kizla beraber oldum,fazlasiyla secici olsamda bu sayi genelde beklenenden fazlaydi ve uzunca bir sure devam etti bu.durum boyle oluncada birisi gitmis,birisi kalmis falan umrumda olmuyordu,konu skor meseleside degil sadece o yaslarda tekrar olamayacagimi ve ileride buna vaktim bile olmayacagini biliyordum.bunu neden anlatiyorum cunku o arkadas senin anlattigina gore benim pozisyonumda,burdan yola cikip sana sunu soleyebilirim,prenses sen degilsin.digerleride degil.

Simdi iki secenegin var.ilki takil,eglen,umursama ikincisi mahmut.

@duptıs

Telefonu karıştırmak şifreleri ele geçirmek yanlış da aynı anda bilmem kaç kişiyi idare etmek pek bi doğru gibi konuşmuşsun, al birini vur ötekine olmuş. İnsanın kendine ve sevgiye ve insana saygısı diye bir şey göremedim bu cevabında. Çok acaip.

Bu duyurudakilerde nedir bu özgüvensizlik, acıdan zevk alma isteği, mazoşistlik?

Bi kendinize gelin ya. Ne kadar saçma ilişkileriniz var böyle.

"ayrıl siktir et boşver demeyin." miş. bi de not düşmüşsün.

3 lü yapmayı teklif edin.

@yaren

Takilmayalim demistim ama takilmissin,ayip oldugu konusunda hemfikirsek gene takilmayabiliriz.

Yazdiklarimda di li gecmis zaman kipinde yasantimdan ornek verip neticesinin ne oldugunu soyledim,sevgiden,saygidan,dogrulugundan bahsetmedim.samimi bir itirafla bu tarza hakim oldugumu belirttim sadece.cok kisi bu yatirimini bozmamak adina bu itirafta bulunamiyor ben karamuratlik yapip gercegi soyledim.

"Tum sosyal hesaplarinin sifrelerinin oldugu dosyayi indirdim." cumlesi hala kulaklarimda yankilaniyor. Beyler kadinlardan korkun bence:)

o şüpheyle yasayabilecek misin?

gördüğün anda kan beynine gitmediyse sen baya sakin biriymissin.

ayrilmayi dusunmuyosan mucadele edip tek kadin olmaya calismayi planliyorsun demektir. dilerim basarirsin ama diyelim ki basardigini dusundugun gunler geldi, ilk soruma yanitin ne?

Eleman belli ki uçanı kaçanı s.kmek isteyen tiplerden. Böylelerinden aile babası olmaz. Ciddi düşünüyorsanız bırakın. Ben de sadece seks amaçlı düşünüyorum, işim bitince basarım tekmeyi diyorsanız da hiçbir şeye karışmayın, haberiniz yokmuş gibi devam edin.

Evli kadınlarla düşüp kalkan bir erkekten hiç bir cacık olmaz.



.

Zaten ayrıl da önemli olan sebebini söyleyip söylemeyeceğin. O düşünce biraz güç işte. Ayrılma demeyin ne demek anlamadım bu arada :D arkadaşların da tepkisini çekmiş.

Siz kadınlar seversiniz böyle tipleri... Öncelikle sakın bırakmayın peşini. Adam edersiniz bence emek sarf ederek. Tüm hayatınızı buna adayın. Sonunda perişan olmuş, elde avuçtaki her şeyinizi psikolojiniz ile birlikte kaybetmiş olacaksınız ama değer buna, aşk sevgi emek ister değil mi ? Her olumsuzluğunu görmezden gelin. Sürekli yanında olun, tepenize de çıksa sesinizi çıkarmayın. Döverse, söverse erkektir yapar diyerek yerinizi bilin ve susun. Diğer kadınlara rağmen sevin onu. Çocuk yapın ondan, onun da psikolojisini bozun. Buraya yazdığınız yetmez, kadınlar kulübüne de yazın, arkadaş ortamlarında ağlak şekillerde anlatın. Kendinizi alkole uyuşturucuya verin. Okulunuzu işinizi bırakın falan. Ayrıl siktir et salak mısın demiyorum bakın size, siz mutlu olmayı hak etmiyorsunuz çünkü. O pırıltı yok sizde. Aileniz, çevreniz, tecrübeleriniz sizi bu hayata layık kılabilecek seviyede değil. Madem öyle, bir şerefsizi piyasadan çekin. Bir insan evladı rahat etsin.

@bahoa

+1 duyguların tercümanı olmuşsun.

Arkana bakmadan uzaklaş.
O değişmeyecek. Sen ondan olumsuz etkiler alacaksın.
Özsaygın zedelenecek.
Sonraki ilişkilerine yansıyan olumsuz davranışlar geliştireceksin, sonrasında sağlıklı bi ilişki kurmakta zorlanacaksın...

Çöplüğün içinde bi dilim pasta görüp "ama ama o pasta çok güzeel" der gibisin.
Acayip hoşlanacağın başka birini bul.

Troll değilsen, bu kişiyle evlenmeyi de düşünmüyorsan fuck buddy niyetine devam et ne olacak? Tabi iyi korun ondan bundan hastalık getirme ihtimali de var.

Evlenmek istiyorsan başka uygun birini bulmazsan zaten ne biçim bir hayata yöneldiğini kendin de biliyorsun ki 'ayrıl siktir et boşver demeyin' demişsin. Tasası senin yani. Kolay gelsin.

Troll'sen, sana benden 10 internet puanı.

Annen baban uzulmez mi bu hallere dustugune. Sen bundan degerlisin, hazir yolun da basindasin. Ayril tabii ki. He yok illa devam edicem diyosan 4s kuralini aklindan hic cikarma. Kendini kullandirma, fedakarlik yapma. Bari bittiginde iyi ki sunu bunu vermemisim o salaga demezsin.

@acemi +1

Bence de uçak moduna alması önemli. Demek ki önemsiyor, demek ki seviyor. İlişkiniz daha yeni. Zamanla eski hayatına ait şeylerden sizi tanıdıkça vaz geçer. Bir anda eski hayatını unutmasını beklemeyin. Yavaş yavaş. Siz sabredin ve anlayış gösterin. Sevgi emek isteraghsdfahsfd

okurken sinirlerim harap oldu yeminle . ayrıl demeyelim de ne diyelim , devam et denmesini istiyorsan ne diye gelip buraya bunları yazdın . hiç kusura bakma ama adam az bile yapmış senin gibi bir kadına . bu ne özgüvensizlik. senin kendine hiç mi saygın yok be kadın , kendine hiç mi değer vermiyorsun , annen baban da mı sevmedi seni şimdiye kadar, nasıl bir insanın sana bunları yaşatmasına izin veriyorsun . senin gibi kadınlar yüzünden erkekler her kadına bunu yapabileceklerini düşünüyor iste. sen devam et , git sev kokla bağrına bas , bas ki öyle adamlar zehirlerini akıtmak için başka enayiler aramasın

basit olanı yapıyorum, karakter sahibi bir insan gibi davran, vur tekmeyi.

Arkadaşlar söylediklerinizi iyice okudum. Söylediklerinizde yazdıklarınızda çok haklıymışsınız. Ben buna tekmeyi bastım. İnkar etmedi tam aksine itiraf etti. Anı yaşamak istediğini kimseyle ciddi düşünmedğini felan söyledi. Demiştim ya şifrelerin olduğu dosyayı aldım diye. Bi şekilde tc kimliğinide öğrendim. E devletten baktım. Üzerime ev var demişti. Yokmuş. Araba var demişti yokmuş. 4 sene jamdarma özel harekatlık yaptım demişti. Yalan :). Sabahtan beri kendi kendime gülüyorum. Verilmii sadakam varmış adam şizofrenin önde gideniymiş

"ayrıl siktir et boşver demeyin. bunları söylemek çok basit gerçekten"
Ne tur bir oneri bekliyorsunuz merak ettim? Devam et o zaman.

Sosyal medya hesaplarının şifresini aklında tutamıyor ama bir sürü kişiyi aynı anda idare ediyor öyle mi?

Basit olan genelde doğrudur zaten. Ayrılın, eğer birlikteyseniz.

Gerçekse başkası adına utanma durumu +1 diyorum.

Banane mal varlığından. Benim anlatmak istediğim ne kadar yalancı olduğu. Adam olsa ben onla kuru ekmek te yerim. Adam rahat rahat sallamış hiç ortaya çıkmıcak gibi

Adam sizofren falan degil, nabza gore serbet verip yolunu buluyor sadece.

Hala ben buna tekmeyi bastim diyor :)) adam tarafindan hic bir zaman hayatina dahil edilmedigini anlamamis adama tekmeyi vurdum diyebiliyor.

aile arasında

aile arasında

arif

1. Aile arasında
2. Loving Vincent

loving vincent

Loving Vincent. Kesinlikle çok iyi.

Arif V 216

aile arasında kesinlikle. toplumsal gaza gelip arif v 216'ya gitme pişman olursun.

Gulmek istiyorsan aile arasında.
Ağlamak istersen Ayla.

görece küçük bir şehire, küçük bir üni'ye geçebilirsin bence.

daha rahat bir okula geçiş yapın. abim 26 yaşında, ikinci sınıftan tıp okumaya yeniden başladı diyebilirim. ailenizin destek olmayacağı noktası ise maddi mi manevi mi önemli biraz, yeni bir okul ve belki de şehri ailenizin desteği olmadan götürmek size nasıl bir yük olacak bunu ancak siz hesap edip üstesinden gelebilirsiniz ancak umudunuzu yitirmeyin. umarım buradan da moral verici farklı örnekler çıkar.

Okulu birakmadan bu sene sinava gir. Neler oluyo bak. Nispeten daha cok sevebilecegin bir bolum bul. Alternatif yarat. Eger ingilizce cok sikintiysa, ona yogunlasabilirsin. Cunku kacilmiyor bir sekilde karsina cikacak. Dunyanin sonu gelmedi merak etme, aile oyle der ama seni atip satamazlar ve mutlulugun her seyin ustunde unutma. Ben de ilk universitemi terk etmis biri olarak soyluyorum surec sancili ama bir sene sonra cok mutlu olabilirsin.

Ankara'da başka bir okula yatay geçiş yapın diyeceğim ama bence biraz zorlayıp mevcut okulunuzu bitirin, o kadar zor şey değil ders geçmek, ingilizce zorlaya zorlaya öğreniliyor; bunun yolları var bu yolları düşünüp, üzerine uğraşmak ile olur;

geri kalan hayatınıza etki edecek bir durum 2-3 sene sıkıntı yaşayıp 40-50 sene rahat etmek daha mantıklı.

25'imde yaptım bunu. Rahat ettim, artık daha huzurluyum. Geç değil.

Hangi bölümdesin ve bundan sonrası için ne yapmayı istersin? Bu iki soruya vereceğin cevaplar önemli. Aile meselesi bu belirlendikten sonra gündeme gelebilir.

ben de 24'ümde aynen odtü'yü bırakıp gittim. benimki de sağlıkla alakalıydı amma ben "lan her türlü ölecem o ki ailemin yanında öleyim bari" deyip bıraktım.

aklına gelecek okul, "ulan bırakmasam daha mı iyiydi" diyeceksin bırakınca. bir de 10 senede de bitse ottü ottüdür, iyidir güzeldir. çık bir hacettepe'de iki saat takıl, ertesi gün ankara'ya, sonrasında gazi'ye, ne bileyim bilkent'e git. sonra devrimde iki bira çak, otur 5. yurdun önünde izle geleni geçeni. ver sonra kararını.

pişmanlığın o kültürden uzaklaşmaktan olur. dahasından değil. ders bir şekilde veriliyormuş, ben bunu gördüm. ottüyü bırakıp iü'ye geçtim, oradan itü ve ceu rotasını izledim. ceu'dan merit'le mezun olurken ottü'yü 10 senede bitirecek olmamı kıyaslıyorum da lisansta salakmışım diyorum işte.

yurttaysan eve çık. al başka hocalardan aynı dersleri (açılıyorsa tabi). git kütüphanede masa sahiplen. ne bileyim, havuza git la her iki üç günde bir. ottü'den nasiplendikçe kafan rahatlar, kafan rahatladıkça zihnin açılır. bence bırakma daha iyi. ama bırakırsan da iü, ankara, hacettepe filan gibi iyinin bir tık altı olmasını beklediğin yerlere gitme. gene itü'ye, bilkent'e, sabancı'ya filan bak. ottü kültüründen sonra bok gibi geliyor gerisi.

@cagdas donem kuramcisi +1

turkiye'de buyuk ve meshur universiteler haricindekiler odtüyü ve ortamini gordukten sonra gecekondu mahallesi gibi gelir. buna dikkat et.

dersleri gecen arkadaslarinizin yontemlerini denediniz mi?
basarili, derslere odaklanan arkadaslarla takilsaniz veya kendinizi onlara yamasaniz belki daha etkili olur.

eger problem ingilizceyse okulu dondurup bir sene ingilizceye egilseniz?

bolumu sevmiyorsaniz orasi baska. gercekten zor olur. okul kaydinizi silmeden sinava girin. rahat okuyabileceginiz bir bolume gecin. yasiniz yeni baslayanlara gore gec olabilir ama hayatiniz icin gec degil. en muthis insanlar sizin gibi ogrenciler arasindan cikiyor :)

edit: çok teşekkür ediyorum herkese. biraz sakinleştim ve kendimi iyi hissediyorum siz ve diğer yazarlar sayesinde. bu sene tekrar sınava gireceğim. bir yandan da okula devam etmek istiyorum. kafam inanılmaz karışık ama yine de vazgeçmek istemiyorum. kafamdaki olumsuzlukları silmeye çalışıyorum.

kampüs ortamı benim için önemli değil. sıradan bir okulun sıradan bir yerleşkesi dahi benim için yeterli olur diye düşünüyorum.

(bu yazacaklarım, benzer bir yoldan geçmiş bir abinin nasihatlarıdır, dinleyip dinlememek sana kalmıştır tabi. amma ki yabana atmamanı salık veririm)

olmaz. sıradan bir okulun sıradan bir kampüsü yeterli olmaz orayı gördükten sonra.

bak ben ottü'deyken umursamazdım (ki odtü dememe sebebim dahi okulu vaktinde umursamamam). bilirdim oxford nedir, sciences po nasıldır filan, ottü'yü beğenmezdim. sonrasında gidip strazburg üniversitesini, viyana üniversitesini filan görünce bu fikrimde doğru olduğuma inandım.

ama...

türkiye'de "elitlerin" bir tık altı okullarla elit okulları kıyaslama imkanı yok. şunu diyeyim: iü'de ana kütüphanede priz yoktu priz. sene olmuş 2010, herkesin elinde bilgisayar var. priz olmaz mı kütüphanede?

bitmedi. hadi tut ki priz buldun. bu sefer okulun kablolu ağını bulmak bela zira bir çekiyor, iki çekmiyor.

tenis kortunu, kapalı spor salonunu geçtim, bir iki sözde basketbol sahasıyla bir iki halı sahadan (bak stat değil, halı saha) başka bir şey yok.

bu kadar mı? tabi ki değil. 15 kişilik sınıfta 40-50 kişinin ders alması mı dersin, cehli ve "ancak o kadar olan" kapasitesi nedeniyle seni çıldırtacak sınıf arkadaşları mı? tamam, öss dediğin zeka ölçen bir şey değil. ama ottü'de arayacağın kültür dediğim şey tam da burada başlıyor: ottü, insana zorla bir şeyler vermeye çalışıyor. es kaza girmiş olan öküz dahi, eğer öküz oğlu öküz değilse, bir şeyler almak zorunda kalıyor. fethullahçılar bile "olabilecekleri kadar" adam oluyorlardı kapalı, boktan, sikindirik fanuslarından çıktıklarında.

seçmeli olarak caz tarihi dersi almak şu anda çok mühim görünmeyebilir. ama eğer üniversitenin sana bir de hayata bakış ve anlamlandırma katacağını düşünüyorsan (ki düşünmeni öneririm), "boktan okul da olur yea" dememeli olduğunu söyleyebilirim.

-

türkçe eğitim - kaç. vallahi kaç. türkçe bölümlerde hoca olanların kahir ekseriyeti alanında yeni neler olduğunu bilmez, nasıl ders anlatılacağını bilmez, nasıl görüş vereceğini bilmez. tam da şudur aslında mevzu:

karikaturistan.com

üniversite bir algı verir esasında. ben, temel/bilimsel mantığı ottü'de öğrendim. dünya tarihine ve özelinde iktisat tarihinde ottü'de vakıf olmaya başladım. kaliteli kitabı nasıl seçeceğimi, neyi nasıl okuyacağımı ottü'de öğrenmeye başladım. bunların bir tekini dahi bana doğrudan öğretmediler. ama öğrendim. çok kişi de öğrendi. piyasada ottü/itü/boğaziçi mezunu aranmasının sebebi eğitim değil. eğitim dediğin temel bir mantık verir sadece. bu mezunların aranmasının sebebi bu okullardan çıkabilmiş bebelerin akıllarını nasıl kullanacaklarını, sorunları nasıl yaratıcı şekilde çözebileceklerini bildiklerine dair bir varsayım.

ceu mesela. bana derslerde verdiklerindense derste vermedikleri çok daha faydalı oldu bana. ben, oturup waltzer'ı okuyup öğrenebilirdim. ama bana sorgulama yetisini verdi okul. literatürü açtı önüme, literatürün ilgili parçasını aramayı, bulmayı öğretti. ve dahası kültür verdi. o hesap.

-

ottü'yü bırakabilirsin. bırak, o çok sorun değil. dedim ya, ben de 24 yaşımda bıraktım. 28'de hala ölmemiştim, iü'den mezun oldum, 29'da da memur. bir şekilde aktı gitti hayat. ama şunu unutma:

ottü'de "en kötü memur olurum" diyordum, iü'de "en iyi ihtimalle memur olurum" dedim. buna eğitim olarak değil, kültür ve hayata bakış olarak al. ondan dedim git başka okulların kampüsünde takıl 2-3 saat, sonra devrim'de veya 5. yurdun önünde oturup sağına soluna bak diye. o kültürü bırakma. okul da, bölüm de mühim değil. ama o kültür mühim. o kültürden ayrılınca daha bariz ve açık bir şekilde görürsün o kültürü, ben gibi "yandım anam" deme diye söylüyorum bunları.

biraz ayrimcilik olacak birazdan soyleceklerim. eger standart universite sinaviyla ek-puan almadan kazandiysan bu bolumu, bu okulu bitereceginden suphe duymuyorum. kendi ustune biraz fazla gitmissin gibi geldi. odtu'yu bitirmek icin dunyalari yaratmaya gerek oldugunu dusunmuyorum, klasik ezbere dayali bir okul.

eger ek puanla ogretmenliklerden birini kazandiysan, diger bolumlerle aldigin ortak derslerin seni zorlamis olabilecegini tahmin ediyorum. azmedip bu dersleri gecebilirsin.

yos ile kazandiysan, odtu sana gore olmayabilir. kapasite meselesi. herkes her yere uyum saglayacak diye bir sey yok.

son olarak turkce egitimin sana cozum olacagini dusunmuyorum. okulu erken bitirene is dunyasinda odul vermiyorlar. yerinde olsam, almam gereken dersleri siralar ve kendime gore bir plan yapardim. eger zor durumda oldugunu dusunuyorsan, bir donemde 3-4 derse odaklanabilirsin, bir sonraki donem 5-6 ders alirsin. odevlerini duzenli yap, derslere elinden geldigince katil, recitationlarda sorulari cozmeye calis. anlamadigin yerleri ne kadar sacma olursa olsun hoclarina sor. cikmis sinav sorularini son gunlere birakma. gecemeyecegin ders olmaz ve iyi notla gecersin. haydin kolay gelsin.

okula devam et +1

psikolojin cok baski yapiyor ama bunu astiktan sonra hep "olm okulu bile bitirdim ben ne haldeyken" deyip kendini motive edebilirsin.
hayatta her zaman kolaya kacmamak gerek.

Üniversitelere ve isimlerine takılma. Bölümüne severek girdiysen ve hala seviyorsan kas ve bitirmeye çalış istersen 10 senede bitir ama diger arkadaslarin da dedigi gibi kolaya kaçma. Ha bölümünü sevmiyorsan o zaman siktir et tabiki. 24 yaşında 5 yıllık fakülteye başlamış biriyim ben de. Ne varmış ayol yaşımda.

www.youtube.com

adam bi fitilini söylememiş.

Aktardan alınan bildiğiniz kuşburnu.

(git: previews.123rf.com )

içinde bir madde var, tanen diye. bu madde bazen varis gibi durumlarda damar büzücü etki yapar; keza bağırsaklarda da benzer bir etkisinden dolayı damar büzücü olarak kullanılır. bir de bağırsak enfeksiyonu sonucu oluşan ishal için iyi gelir. Tıbbi etkisi için de genel olarak meyveleri kullanılır.

İshal veya kabızlık durumunun bağırsaktaki bakteri florasına bağlı gösterdiği reaksiyona göre değişiyor olabilir bu etkiler. yani oradaki sorunlu bakterilerin üremesini durduran bir etkisi var, bünyeden bünyeye farklılık da gösteriyor olabilir.

kuşburnu seven arkadaşlara, aktarlarda bulabileceğiniz çokucuz ama yüksek oranda c vitamini içeren hibisküsü tavsiye ederim.

tadı biraz daha ekşidir.

sıcak ve soğuk içilir tadı şahanedir.

bir de şekeri düşürme özelliği var.

@killerbee hibiskusu araştırmaya başladım.

hibiskusta da bahsettiğim etken maddeler var. kabız veya müshil odaklı etkiler için başka bitkilere bakmak lazım.

hocam sen içmeden denemeden nereden bilebilirsin ki böyle etkiler yapacağını.

bana hiç bişey yapmıyor mesela?

ilaç içiyorsun, prospektüsüne bakıyorsun 20 madde yanetki var hiç birisi olmuyor mesela.

ya da alakasız bir yan etki yapıyor bunları senin kendin deneyimlemen lazım.


dipnot: aktardan alınan bildiğimiz kuşburnu o şekilde demlenmez ve kullanılmaz, onu robottan çekersin, sonra demlersin, atıyorum sen öğütülmemiş 1 avuç kuşburnundan 1 bardak çay yapıyorsan, öğüttüğünde bu miktar 3 - 4 adete düşer.

sen bunu böyle öğütmeden yaparsan, difransiyeli de bozarsın şanzımanı da.

Karbonatli suda iciyor musun,alkalide onemli bak.abi her duydugun seye dadanmis gibisin.benim duzenli almam gereken kalp ilaclarim var doktor onlari bile 6 ayda bir degistiriyor.vucudunun bu kadar fazla corek otuna ihtiyaci oldugunu sanmiyorum,senden geriye kalan asirlar boyunca insanlar pogacanin uzerindekilerle yetinmisti.

Fazlası zaten kullanılmayıp vücuttan atılıyor. Kan değerlerin için test yaptırısan fazla mı görmüş olursun gereksiz yere alıyorsan vücudu yorarsın gerek yok

spesifik bir eksiklik yoksa böyle bocalama takviyenin anlamı yok, hatta zararı var.

fazlası growth faktör gibi davranıp tümöral oluşumları destekliyor şeklinde tartışmalar var. net bir şey yok ortada ama ihtiyacın yoksa fazlası lüzumsuz diye düşünüyorum.

ailede alzheimer çok, b vitamini ve omega'yı tavsiye ediyorlar.
konsantrasyon ve düzen eksikliği için rhodiola ve magnesium calcium zinc iyimiş, kanıtlanmış.
çörekotu yağı genel bağışıklık.
q10 ise bunların emilimini hızlanırma amaçlı.

evet biraz sapıttık galiba. :/

O bunun icin bu sunun icin iyiymis peki hepsi birden sizin icin iyi mi? Bunu kan degerlerinizi de alip doktora gostererek anlatin. Burada verilen tavsiyelerde kimse sorumluluk almaz. Doktor bir sey der ise, onun sorumlulugunu da alir.

Bence önce dahiliye ardından da psikolog iyi gelecektir.

Adı üstüne "takviye" suyunu çıkarmamak lazım. Aç gezmiyorsun ki sonuçta.

bunlar bir kere "doğal" takviye değil
söylediğin markalar tarım bakanlığı onaylı gıda takviyesi, sağlık bakanlığı değil. genelde yem kalitesinde oluyor bu markaların ürünleri

en azından coenzim q10 ve rhodiola gereksiz görünüyor. her birini bir uzmana danışarak kullanınız.

evinde yap kefirini, iç kombu çayını. devam et.

düzenli ev yemeği yani, klasik türk mutfağı ile beslenirsen zaten bunları kullanmana gerek kalmaz.

baklagilden zengin, zeytinyağlı, haftada 1-2 balık da götürdüğün kırmızı etli bir menü ile beslenirsen multi vitamin desteği vb almana gerek kalmayacaktır.

vücudun bu kadarıyla baş edebiliyorsa pes. saydıklarından iki tanesini farklı zaman dilimlerinde kullandım. lakin yan etkileriyle baş edemedim. örneğin çörek otu yağı çok ciddi biçimde kabız yapıyordu. üstelik çok minimal tüketmeme rağmen. mcz ise özellikle akşam saatlerinde çok ciddi gaz yapıyordu. sürekli sık sık gaz çıkarma ihtiyacı insanı kendisinden nefret ettiriyor.

hiçbir yan etki yaşamıyorsan şanslısın tabii.

doktor kontrolünde düzenli olarak kullanıyorsunuz madem, olağandışı bir etki görmüyorsanız kullanabilirsiniz

fissürden kaynaklı kan kaybını hafife almayın, öncelikle onun için genel cerrahiye gidin. geçmiş olsun.

Fissür kaynaklı kan kaybı çok etkiliyor olabilir. Ayrıca yemekten 6 saat sonra kan şekerinin 109 çıkması bana endişe verdi, uykulu halinin bir sebebi de bu olabilir.

Öncelikle bol bol su iç, yemek yerken acısız baharatsız, ağır yağlı olmayan şeyler ye, gazsız içecek iç (lütfen sudan başka bişey içme şimdilik), kafeini günde 1 Türk kahvesi formuna indirge. Üzüntü şimdilik yasak çünkü fissür çok etkilenir. Kabızlığa veya ishale sebep olmayacak şekilde beslen ve psikolojini düzgün tut. Bu arada da mutlaka doktora git. Bu halsizlik böbrek ağrısı uyku hali hiç doğru değil, acildeki tatlillere pek güvenemedim ben.

o şekilde beslenen bir insanın ayakta durabilmesi bile iyi bence, düzgün yemekler ye adam gibi beslen. düzelir zaten geri kalanı.

Toplu tasimaya biniyorsan orada oku ya da kendine okuma kosesi yap. Kahveni yap oraya gecip oku. Yari yatar pozisyonda olursan belki daha dinlendirici olur.

sürükleyici ve hoşuna gidecek roman tarzı türlerle yeniden kazanabilirsin.

biz küçükken türkçe öğretmenimiz fantastik roman türlerini gereksiz bulmasına ve onaylamamasına rağmen alışkanlık kazandıracak sürükleyiciliğe sahip olduğu için okuturdu. onaylamaması çok saçma, ama faydasını yadsımıyordu en azından.

ben de eski haline getiremedim ama iyileştirme yoluna koydum ve benim işime yarayan yöntem son derece basit kitaplarla yeniden başlamak oldu.

saran dedektiflik kitaplarıyla başladım yani. stres birikmesi, bıkkınlık, anlatılan şeyin zaten düşünmek istemediğin, kaçtığın şey olması gibi faktörlerin söz konusu olduğunu fark ettiğimde böyle bir yönelimde bulundum.

demin mesela der meister belirli bir roman tarifi yapmış. ben o tür romanların hastası idim, şimdi bazılarını yeniden okumaya kalksam ruhum kaldırmayabilir. o zaman x kadar hissediyorken ve daha fazla hissedemeyeceğimi sanırken bugün bu hissin on katı bir hale geldiğini gördüğümde "bebek adımları at sen" dedim kendime. psikolojik bunaltı okuyamama durumunuzda bir etken ise sürükleyici çerez kitaplar iyi gidiyor.

Kitapçıya git ve raflardaki tüm kitapların özetlerini oku. İlgini çeken bir kitabı al. Tavsiyeyle kitap okumuyorum ben. Kalite kontrolünü kendim yapıyorum her zaman. Kitaplar bu hayattaki en öznel nesneler bana kalırsa. En uygununu sadece sen keşfedebilirsin ve okumaya başlayabilirsin. Önce merak.

cep telefonu ve internette geçirdiğin zamanı kısıtlamaya çalış. kitap okumaya zaman ayır, kendini şartla.

Her gün aynı saatte 10 sayfa oku. Daha önce okuduğun kitap da olabilir. Hafif bir şey de olabilir. O 10 dk.da kitap okuyamıyorsan başka hiçbir şey yapma o sürede. Günde 10 dk dişini sıkarsan 2 hafta içinde alışmaya başlarsın.

Önemli bir nokta kendini yargılama ve sıkıştırma. Yoksa okumak nefret edilesi gelir.

Elindekileri heba olur diye okumak istemiyorsun, haklısın. Eğer başka kitap bulmakta zorlanıyorsan beğendiğin kitapları msj atarsan bir şeyler önermeye çalışırım.

saça bakma saçım uzundu o zamanlar.
şimdi daha güzel.
mesaj atın bana :D:D

Sınıfın esprili çocuğu

ihihihi
öyleyimdiiiiir

kavalalı, kavalalı sen misin!

pardon makedonmuş ya.

bizde bunun olurunu bölüm başkanı veriyordu. kendi dersini başka okuldan aldırır mı bilmem

Dönemiçinde belki alınabilir de o sanırım biraz zor. en garanti yaz okulu. şuradan şu dersi almak istiyorum aha içeriği kredisi şu bu diye dilekçe ver, değerlendirebilirler.

yaz okulu ya da lisans yönetmeliğini oku. orada yazar.

kredi, akts, ders içeriği uyumuna göre dersi almak istediğin yaz okulunun bilgilerini yine bu hocaya sunacaksınız o onaylarsa alabileceksiniz diye biliyorum. ama mümkünse çok kişi olun, başvuracağınız okulun başvuru tarihlerini de kaçırmayın

Hmmm, belki sayfalara hafif nem uygulayip ortadan yazmaya baslayabilirsin? Nasi nem verirsin sayfalari islatmadan, onu bilemedim.

daha kalın sayfalı defterler kullanabilir yahut da defteri mutfak-banyo gibi nemli alanlarda bırakabilirsiniz. normalde kağıdın nemlenmemesi için özellikle yapmamamız gereken bir öneridir bu.

boyle guzel dertleri olan insanlar kaldi mi ya? demeye geldim :/

Nemle istenilen sonuc alinmaz genel mantigini pecete uzerinden kurabilirsin.pecete,temizlik kagitlari orjinalde pelur kagit gibi ince ve sert kagitlar.bu arkadaslar silindirden gecirilerek kabartilip,desen veriliyor.istediginiz kagidin hafif yipranmasi.dosya kagitlarini tahta gibi bir yuzeyde duz bir metalle -misal et dovucu-hafjf vurarak kabartma ihtimaliniz olabilir,ya da defterin yapraklarini vurabilirsiniz.

Silindir etkisi yaratmak icinde yazici,fotokopi makinesinden kartussuz sekilde kagitlari gecirerek ayni yipranma saglanabilir.

nemlendirmek yumusatmayacagi gibi aksine sertleştirir. bilginiz olsun.
üzerine çay su dökülen defterleri hatırlayın. kabarık ve sert olur kuruyunca, çizgileri de silinmez ama sertleştiği için yamuk yumuk görünür.. .

piraldyne alıp sürebilirsiniz.

Aft (ağız eskisi) ise karbonat bas üstüne. Orada dursun. Günde 2-3 defa yap hemen geçer o.

Sirke ile gargara gibi yapın yani yaranız sirkeden etkilensin sızlasın biraz, benim öyle geçmişti bikaç kez.

çok geçmiş olsun. ağrı kesici-kas gevşetici almak dışında eklem kaynaklı bir ağrı ise eğer ccII isimli bir ilaç var, kollajen yapımını destekliyor. ancak birkaç gün idare etmek için fazla pahalı, (105 tl gibi olması lazım) reçetesiz. bir aylık günde bir tane şeklinde oluyor bir paketi.

sinir sıkışması ya da belden kaynaklı bir sorundan dahi olabilir. genelde bacak boydan boya ağrıyorsa fıtıktan şüphelenilir. o bölgeye aşırıya kaçmayacak şekilde bengay kreminden sürün ve çok sıkmayacak şekilde sarın. annen yatarken de ayağını vücudundan yukarıda tutarak yatsın.

geçmiş olsun.

sallamıyorsa bende onu sallamam muhatap olmam bir daha selam vermek üzerine çok anlam yüklememişsin.

Kimse kimseye selam vermek zorunda değil.

@dissendium

adab-ı muaşeret'e göre vermek zorunda.

Ben de is yerinde her gun iceri girince selam veriyorum, bazilari hic umursamiyo bile. Hic takmayip her gunku aliskanligimi surduruyorum. Onemli olan benim ne yapmak istedigim. Eger onlar selam vermiyo diyip kussem, olay cikarsam, o zaman onlara “sizin dusunceniz ve yaptiklariniz benim davranisim uzerinde buyuk etki yaratiyor” mesajini vermis olurum. Ne sebepten olursa olsun selam vermemesini takma. Bence bir daha bu konuda ona prim verme.

(diğer koşullar sabitken diyelim) ve tanıştınız, konuştunuz ve belli ki bu konuşma arasında bir pürüz çıkmış. O da selamı kesmiş. o konuşma arasında, ona göre normal sayılmayan bir şeyler olmuş. Kaseti geriye sar bakalım. Ne çıkacak?

Ayıp etmiş.

Kimsenin sana selam vermek gibi bir zorunlulugu yok. Askeriye veya polis teskilati degilse orasi.

bu selam vermek zorunlulugu yok diyenler ya toplu bir yerde bulunmamış ya da adab ı muaseret nedir bilmiyorlar...

Bence de uzaktan gördüğün birine selam verme zorunluluğu yok ama aynı odaya girdiniz veya koridorun karşısından gelen biri varsa selam verme zorunluluğu yine yok, evet ama bu durumda selam vermemek de verilen bir merhabaya merhaba ile karşılık vermemek de hayvanlık oluyor.

Zorunluluk ve nezaket ifadesi olarak söylelen merhabayı en azından kısa bir merhaba ile karşılamamak arasında fark var. Burada zorunluluk deyince insanlar nedense selam vermesi için kafaya silah dayama, askeri bir nizam, selam durma gibi algılıyor. Altı üstü bir merhaba'dan bahsediyoruz. Biri zorunluluk ile ilgili iken diğeri hayvanlık ile ilgili.

merhaba merhaba seviyesinde. yanyana geldiğimde 2 kelam etmişliğim samimi olmayan kişi statüsünde çok arkadaşım var. arkadaş denirse tabi.

benimde senin gibi bir takıntım var. baktım sürekli aynı ortamda bulunduğumuzda falan selam veren hep benim. ben selam vermeyince karşı taraf hiç oralı olmuyor. bu böyle bir kaç sefer tekrarlanınca bende selamı sabahı kesiyorum.

eşşek kadar olmuş insanlar en ufak hal hatır sormayı, hiç olmadı baş selamı bile vermiyor valla ben anlamıyorum bu insanlığı.

Nezaket açısından gerekli gördüğünüz seyleri, görgü kurallarını insanlara dayatamazsınız. Size göre insanlıktır, kibarlıktır hatta gerekliliktir ama kimse öyle olmak zorunda degil. Hatta selam verme konusunda bana kalırsa birilerini selam vermeye, ne bileyim tokalaşmaya falan mecbur bırakmak da bir nezaketsizlik. Bunları insanların tercihine bırakın, selamlasmak istemeyen insanlara da bir daha selam vermeyin olsun bitsin.

burada sopaya ihtiyacı olan biri varsa o da sensin gibi görünüyor.

benzeri durumu yaşadım, ilk defa selam vermedikten sonra görmezden geliyorum arkadaşı. diretmeyin siz de bence.

Hocam bu selamlaşma olayları çok karışık işler, hiç ummadığınız şeyler çıkabiliyor. zaten çok güzel bilgiler verilmiş, tavsiyeler yazılmış zaten, arayı bozmayin ama karşı taraf madem bu şekilde davranıyor, siz de buna göre kendinizi ayarlayın.

Adab-ı muaşeret'e göre birisi duyuruna değer verip zaman ayırıp yanıt girmişse tick atmak icap eder, beğenmediğin yanıtları ticklememek adab-ı muaşeret'e uymaz. Ama bunun için kimse sana ne kötü bir söz söyler ne de sopayla döver.
Selam vermemeye verilecek karşılık selam vermemektir.

@binder dandet, ben görgü kurallarını çok iyi biliyorum. Benim yanıma böyle saçma sapan bir şeyle gelip bunları söyleseydin seni insan içinde fena bozardım. Çocuk seninle muhatap olmamayı tercih etmiş. Takdir ettim.

Mikro patlama +1

@mikro patlama, aslında bir big bang ++

AĞLA

cenk taner - her şey siyaha giderken www.youtube.com

www.youtube.com

www.youtube.com

Fikret Kızılok - Bu Kalp Seni Unutur mu?

zerdaliler
youtu.be

youtu.be

www.youtube.com

Tori amos - winter
youtu.be

şu da olur: Buckethead - Pike 65 - Hold Me Forever (In memory of my mom Nancy York Carroll)

www.youtube.com

vergiss uns nicht - rammstein

Pink Floyd - Marooned

www.youtube.com

Vur kadehi ustam bu gece de sarhoşuz - sıla

www.youtube.com

bu arada boşluğuma denk geldi, tori amos ağlattı.

çocukluğumdan beri müzikle uğraşıyorum, koloratür sopranoyum. son 2 senedir kendi bestelerimi yapıyorum ve onları tanıtmak için uğraşıyorum. şu aralar yerel radyolarda çalmaya başladı.

eğer beğenirseniz belki ekleyebilirsiniz. bu bana gerçekten çok destek olur ama daha önemlisi beğenilmiş ve benimsenmiş olmanı beni mutlu eder.

TÜR: ALTERNATİF/INDIE POP

Arin -(git: youtu.be)
Uzak - (git: youtu.be)

kahvenin kendisinden oluyor. yapılış yöntemi ile pek ilgisi yok. kahve çay tarzı şeyler reflü-gastrit tarzı şeyler yapar zaten bilinen bir şey bu. azaltmak en iyisi. bende de aynı sorun var. yanma başladığı zaman bir tatlı kaşıpı karbonat yutuyorum. biraz rahtlatıyor. tavsiye ederim.

ben de ne zaman midem yansa filtre kahve içerim geçer. demek ki senin mideye yaramıyor.

tavsiye için teşekkürler, ama biraz daha detaylandırırsam sorun şu: hep aynı kahveyi yapıyorum. geçen sene devamlı makinede yapıyordum ve mide yanması sorununu hep çekiyordum. bu sene kahve içme sıklığımı düşürdüm epey, içtiğimde de french press'te demliyorum ya da dışarıda içiyorum. french press'te demlediğim de makinede yaptığım da aynı kahve içerik olarak. ama aylar sonra ilk defa makinede yaptım yine midem yandı geçen seneki gibi. çoktandır bu sorunu hissetmiyordum.

bence mideni fazla yoruyorsun, ondan sonra kahve de ağrıtıyor.

makine belki sıcak suyla biraz daha fazla keskin olmasına sebebiyet veriyordur.

benim 35 senedir mideme dokunan şeyler hiç değişmedi, mesela mercimek çorbası, salça.

sende yeni yeni bişeyler çıkıyorsa bi göstersen iyi olur.

midenizin günden güne durumu ile ilgilidir bence. kahve miktarını aşırı abartmıyorsanız pressde içtiğiniz kahveler çok farklı olmaz zaten. bir de çok bekletmemek önemli.

beyazıt merkez kütüphane kapalı. diğerleri de kapalıdır diye tahmin ediyorum.

Resmi tatil. Kapalidir.

Sağlık

mezuniyet. ama olmayacak ühühüh

Bu yil tursu yapimini tutturmak istiyorum

aşk ile iş arasında kararsızım.

mezun olayım artık, 8 yıl oldu.

85 kg'den 75'e inmek.

Sevgilimin mezun olması Ve evlilik hazırlıklarına başlayabilmemiz :(

Aşk, para

2016 ve 2017 gibi olmaması.

Bir de sağlığımı korursam bu bana yeter.

iki ay önce özgürlük derdim. şimdi sağlık :(

tek istediğim sayamayacağım kadar para. kominizim falan yalanmış :)

Başarı.

Pankreas kanseri

daha başarılı (bilgi, ekonomik, özel hayat) bir yıl geçirmek

karlmarx huzuru artı değerde bulmuş görünüyor :D

Huzur, huzur, huzur istiyorum şu sıra.

Sonsuz aşkı istiyorum.

Sağlık.

İs.

Sağlık, çocuk..

İş.

Netira göz damlasını direkt bebeğe kullandık dün. Direkt bebeğe kullanmakta sakınca yoksa emziren annede de kullanılabileceği kanaatindeyim.

kullanabilir

her ikisi de bebeğe kullanılıyor. kullanılabilir.

yenisini kullanın. mikroorganizmalar görebileceğiniz, farkedebileceğiniz boyutta değiller ve kullandığınız peçeteye bulaşıp burada çoğalabilirler.

kapitalist sistemin bir dayatması falan değil.

Ben biraz iğrenç bir insanım sanırım zira mendili öldürene kadar kullanırım genelde. Başıma da bir şey gelmedi. Bilimsel açıklamasını bilmiyorum.

İL???

gülben özpınar

Bilişsel davranışçı değil analitik çalışan biri ama yeme bozukluğu konusunda uzman olduğu için öneriyorum, ayça gürdal küey.

sizin durumda özel bir hal var, hoca üniversiteden ayriliyor. mecburen diger hocalar sinava girer, degerlendirmeyi imzayi onlar atar. sinava girecek hoca icin de angarya bir durum, onun da cok isteyerek bu işi üstlendigini sanmiyorum.

@üğpoıuy, merkezi sınavlarda sizin de söylediğiniz gibi yazılı sınav tek bir kurum tarafından hazırlandığı takdirde derse girenin yapmadığı sınavın geçerli olması gibi bir durum söz konusu olmuyor. Ancak üniversite yüksek ihtimalle ilk söylediğinize dayanarak da itirazı geçerli saymayabilir.

@eriksatie, belli ki angarya bir durum hoca konuları dahi öğrenmeye tenezzül etmemiş, öğrenciler mağdur olmamak adına bir hakları var mı onu merak ediyor biraz.

Gerekli görevlendirmeler yazı ile yapıldıysa, Bölüm Kurulu kararı ya da bölüm başkanının onayından geçtiyse yapılabilir. Bu durumda itiraz hakkı olmaz. Yazışmalar yapılmadıysa itiraz edebilirsiniz ama o durumda da geriye dönük yazışma hazırlayabiliyorlar.

open.spotify.com

open.spotify.com

King gizzard sleep drifter

open.spotify.com

www.youtube.com

open.spotify.com

Spotify değil ama su şarkıya denk geldim hoşuma gitti

www.instagram.com

open.spotify.com
open.spotify.com

Çok bayılmıyorum ama en son keşfettiklerim bunlar, hoş şarkılar.

www.youtube.com

bi de

www.youtube.com

bu da benden olsun

www.youtube.com

open.spotify.com

open.spotify.com

www.youtube.com

spotify kullanmıyorum ( tamam vurmayın öldüm ) o yüzden yutub linki atıcam. sürekli dinliyorum nedense. güzel şarkı yapmış çocuk.

şarkı türkçe bi de.

www.youtube.com

open.spotify.com yeni keşfettim, sabahtan beri bırakamadım dinlemeyi :)

ceylan ertem - zalım.

open.spotify.com
laura veirs - through december (bu spotify'da yok galiba)
youtu.be
open.spotify.com
open.spotify.com

open.spotify.com

çocukluğumdan beri müzikle uğraşıyorum, koloratür sopranoyum. son 2 senedir kendi bestelerimi yapıyorum ve onları tanıtmak için uğraşıyorum. şu aralar yerel radyolarda çalmaya başladı.

eğer beğenirseniz belki ekleyebilirsiniz. bu bana gerçekten çok destek olur ama daha önemlisi beğenilmiş ve benimsenmiş olmanı beni mutlu eder.

TÜR: ALTERNATİF/INDIE POP

Arin -(git: youtu.be)
Uzak - (git: youtu.be)

open.spotify.com
open.spotify.com
open.spotify.com
open.spotify.com
open.spotify.com

@shotgunwoman bütün şarkıları bir spotify listesinde toplasan ya :)

Bence de guaj boya suya değince akar. Akrilik olabilir mi? Tamamen attım ama.

Guajla boyayip verniklenebilir.

akrilik boya + cila

yanlış olmasın, ilk yardımcı kimliği-kartı olmayan yapamaz diye biliyorum. yani sertifika, sınav vs gerekli, diploma olur mu bilmiyorum.

daha geçen il sağlık müdürlüğü yada afad tam hatırlayamadım bize ilk yardım eğitimi verdi. fotoğraf istediler. ilk yardım yapabileceğimize dair kimlik belgesi-kartvizit gibi birşey düzenlenecekmiş. ama 3 yıl geçerli. ömür boyu değil.

bildiğim kadarıyla sertifika sahibi olmanız gerekiyor ve 3 yıl geçerli evet. eczacılık okuyorum bizim de müfredatımızda mevcut ancak eczanede pansuman yapmaya dahi yetkimiz yok sertifika olmaksızın.

ben de pencereyi açık bırakmışım gecen gün, arabanın içi yagmur suyuyla dolmuş...

olabilir, normaldir.

bahsettiğiniz yorgunluk sonrası normal olabilir. ufak tefek şeylerde de dalgınlıklarınız arttıysa, gözlemleyip bir doktora danışabilirsiniz. gözlem sürecinizde beslenmenizi düzenlemeniz, b12, omega 3 açısından zengin bir diyet uygulamanız faydalı olabilir.

Kan değerlerine baktır, demir ve demir deposu önemli. B12 çok önemli. Genel bi kan testi yapsınlar kabak gibi çıkar ortaya.

Herşey mümkün, insanlık hali. Devamlıysa sorun olabilir doktora görünebilirsin. Bir defa olan birşeyi bu denli takarsan psikolojini bozarsın.

Tek seferlik bir şeyse dert etme. Eğer bir süredir devam eden bir sorun varsa b12'ye falan bir baktırırsın.

yumurta pisirecektim tavada, yumurtayi kirmak icin ocagin kosesine tiklatip kirdim, yumurtanin icini cope akitip, kabuklari tavaya attim, tavaya attiktan sonra ben ne yapiyorum ya diyebildim kendime :)) bazen insan beyni sacmalayabiliyor, cok sey yapmamak lazim.

Benimde diş fırcama sıvı sabun sıkmışlığım, hesabı ödemek için çantamdan cüzdanı alıp çantayı bırakıp çıkmışlığım, evde çaycıyı açık unuttum diye bir saatlik yolu dönmüşlüğüm( açık değilmiş) evde uyuyan kuzenimi unutup kapıyı üstüne kilitleyip çıkmışlığım ve şuan aklıma gelmeyen bir sürü abuk sabuk dikkatsizliğim ve unutkanlığım oldu.en son bir gün kuryeye doğum tarihimi gün ay yıl olarak söyleyemedim, tc kimlik diyince yüzüne anlamsızca yaklaşık bir dk baktıktan sonra kimliğimden okuyarak cevap verdim. Sinirimden ağladığımı hatırlıyorum. Sonuç b12 eksikliği, kansızlık falan. Şimdi geçti mi, hayır hala fazla aceleci ve dikkatsizim. Ama bir yolu vardır diye düşünüyorum, inş vardır.

Bence biraz dinlenin, olur böyle şeyler yalnız ışıklar açıksa kapı açıldığında uyarı sesi de mi etki etmedi?

Bizim arabada öyle şeyler olmaz abi :)

yararli

www.livestrong.com

yararli oldugu herkesce biliniyor saniyordum.

bildiğim kadarıyla önerilen miktar günde iki kadeh değil, haftada 3-4 en fazla. kesinlikle yararlı etkisi oluyor. ama günde ikiyi şimdi duydum çok gibi geldi

Bir ara annanem bile içmeye heves etmişti. Sağlıklı bir şey sanırım.
sagligabiradim.com

şimdi karşıma çıktı, net bilgi olarak paylaşayım:

erkekler için günde 30 mL etil alkol
kadınlar için günde 15 mL etil alkol

30 mL etil alkol:
- 720 ml bira
- 300 ml şarap (2 kadeh)
- 60 ml viski (100 derece)
- 60 ml rakı

Çocuklara, yaşlılara, güçsüzlere ve hayvanlara yapılan eziyeti biz insanlar görüp üzülüyoruz.
Kendi neden seyrediyor.?
Caydırıcı bir yaptırımı olabilir mesela ?

Büyük olasılıkla 'Aha, tamam, delirdim. Lape'ye gideyim ben bir' derdim ama desen ki 'Bak bu gerçekten Tanrı. Herkes şahit', vb., o zaman standart 'Niye herkes farklı şartlarda yaşıyor? Niye biri 5 yaşında, biri 105 yaşında ölüyor? Olayın ne? Psikopat mısın?' diye sorardım.

Hangi tanrı

Lütfen beni affet. İçimden söylediklerimin hiçbiri kötü niyetli değildi.

Reenkarnasyon var mı?

İyi olurdu.

beraber yeni bi evren kurmaya varmisin derdim.

neden bizi sınamak istediğini sorardım. bunun cevabı çok insani duygular içeriyor bence. zaten tanrı da yok da bilemiyoz işte. en iyisi agnostisizm.

küfrederim, sevmiyorum.

Kâinatı yarattığı varsayımını kabul ettiğimiz bir varlıkla ne konuşacağız olm otur birader ne olacak bu işler mi diyeceğiz. Gönderdiği hangi haberci gerçekmiş onu söylerse neyi ıskaladığımızı biliriz. Bir de reva gördüğü bombok hayattın üstüne bir de bağlılık mı bekliyormuş?

"neden trollük ?"

sorum bu olurdu.

anahtarimi nereye koydun amk

Sana güvenmiyorum derdim

Şunu sorardım:
NİYE?

benim öyle bi oğlum yok

"Bunca kötülüğe neden izin veriyorsun?"

herşey tamam eyvallah da, ufak kardeşimi ufak yaşta babasız büyümesine nasıl müsaade ettin?

Amaranta Ursula +1,

hangi sandalye?

Buyrun kendi kafanızla düşünün. Benim sözüm teşekkür olurdu, daha çok seyrederdim incelerdim onu.

youtu.be

aaa harbiden varmışsınız ya! herkese anlatıcam. anlatabilir miyim?

her gece konuşuyorum zaten. iyi geliyor.

Yanına al.

beni sen yarattıysan ayıp etmedin mi sence de?

Seni ölmeden niye göremiyoruz hacı diye sorardım.

Müdür ne yaptın? Keyifler nasıl?

Kimseye hastalık vermesin, ozellikle cocuklara. sevdiklerimizden ayırmasın:/

"Ne yapmalı ne etmeli bilemiyorum Tanrım sanırım ben sana güvenmiyorum" diye çok sevdiğim bir şarkıyı söylerdim.

BlindID

Wakie de aynı halta yarıyor güya ama ergenler ve sapıklar basmış

Lingbe

web üstünden olanı var mı bunların?

rogue one'ın the force awakens ile the last jedi arasındaki geçişe bir etkisi yok, hikaye de zaman dilimi de ayrı.

ilk üç filmi izleyin diğer 5 film biraz dandik.yani 80 lerde çekilen üçleme felsefik konular var.

hatta padmenin bir lafı var hatırladığım kadarıyla şöyle:
so this is how liberty dies, with thunderaus applause.
yani "demek demokrasi böyle böyle ölüyor, binlerce alkışlarla" diyor

yalnız o feslefik konular 80lerde çekilen seride değil, 2005'te çekilen "revenge of the sith"te var.

hatta ben 80lerdeki seride en ufak bir felsefe falan olduğunu düşünmüyorum, düz bir aksiyon filmi. ama şimdi söverler :)

@follow rivers
thunderous, yıldırımı andıran manasında, binlerce demek değil. yani alkışların çok gürültülü olmasından bahsediyor.

zaman sırası şöyle, 1-2-3-rogue1-4-5-6
geçmişte geçiyor yani, sıkıntı olmaz.

rogue one gereksiz filmin teki. izlemesen de olur.

IÇünkü biz biz olmaktan çıkıyoruz. Bazen ne yaptığımızı hatırlamıyoruz. Cinsel istek artırma değil her türlü saçmalık yaptırma potansiyeline sahip.
sonra da ağzımıza mıçıyor:(

böyle bir şey mi var, tam tersine azaltır diye biliyorum.

cinsel isteği baskılayan stres ve düşünce mekanizmalarının üzerindeki etkisini azalttığı için, cinsel isteğin de artıyor gibi oluyor. baskılanmıyor gibi düşün.

İçimizdeki homosopiens ortaya çıkıyor

'Alkol neden cinsel isteği arttırır?'

yukarıdakilerin dediği gibi artırdığı şey cinsel istek değil de cesaret olabilir, kendini durdurmuyorsun, sarhoşken olan bu.

'böyle bir şey mi var, tam tersine azaltır diye biliyorum.'

azalttığı da cinsel istek değil ereksiyonu zorlaştırıyor ya da öldürüyor. çünkü damarların açılmasına sebep oluyor, penis de kan damarları sayesinde erekte olan bir organ olduğundan bu fonksiyonu negatif etkileniyor.

onun dışında sinir sistemini de uyuşturuyor olabilir bilemiyorum.

fakat bu soruyu gönül işlerine değil medikal olarak sormanız gerekti

bence azaltıyor.

Cesareti arttırıyor sadece.

super egoyu kaldırıyor, id yönetimi ele geçiriyor.

MACDUFF
What three things does drink especially provoke?

PORTER
Marry, sir, nose-painting, sleep, and urine. Lechery, sir, it provokes and unprovokes. It provokes the desire, but it takes away the performance. Therefore, much drink may be said to be an equivocator with lechery. It makes him, and it mars him; it sets him on, and it takes him off; it persuades him, and disheartens him; makes him stand to and not stand to; in conclusion, equivocates him in a sleep, and, giving him the lie, leaves him.

bende de baya arttırıyor. hele ertesi gün sabah uyandığımda çok yoğun oluyor bu istek. cesaretle falan ilgili değil bence.

'bende de baya arttırıyor. hele ertesi gün sabah uyandığımda çok yoğun oluyor bu istek. cesaretle falan ilgili değil bence.'

karpuz kabuğu etkisi olabilir. bir kez aklına düşünce aklından çıkarman için boşalman gerekiyor olabilir. ayrıca bir öncekinden itibaren ne kadar süre geçmişse o kadar istek artar zaten. bunların alkolle ilgisi yok.

No pain no gain

Kitap dolu bir evde yaşama hayali ile.

okuduğum bölümü çok seviyorum. maç izlemeyi de. nerede kim şampiyon olacak, 10-12 sene sonra dünya kupası hangi ülkede düzenlenecek vs. böyle şeyleri düşünmek bile mutlu ediyor.

23 yıllık nispeten kısa ömrümde öğrendiğim bir şey varsa o da mutluluğun cidden büyük oranda içten geldiği. tabii insan daima şartlarını iyileştirmek, ilerlemek için çaba sarf etmeli ama şu veya bu sebep mutlu olmak için tek başına yeterli olmuyor. sadece kendi değerine güvenmen ve etrafına küçük dış mutluluklar serpmen lazım bence.

kendi değerinden kastım kalkıp da filozof olmak değil bu arada. diyorum ya benim adıma maç izlemek veya bu bölümde okumak bile bir çeşit değerdir. bana özel, benim sevdiğim, benim kontrolümde olan şeyler. maç izlemek ya da bu bölümü okumak için birinin onayına, sevgisine, ilgisine falan ihtiyacım yok. gavurların deyişiyle, "that's my thing". ben yapıyorum, ben seviyorum.

"neyi seviyorum? sevdiğim bir şey yok ki?" diye düşünüyorsan da denemeye devam et. bana hep kızarlar antin kuntin her şeye merak saldığım için. öyle olmasaydı ben de mutlu olmayacaktım. denedikçe, gördükçe buluyorsun seveceğin şeyleri. kimse durduk yere, öylece, yataktan kalktı diye mutlu olmaz bence.

maruz kalmak istemediklerimden kaçınmak. yani olmasını istediğim çok büyük hayaller kuramıyorum ben de, ama nasıl hissetmek istediğimi biliyorum ve bunu bana hangi koşulların sağlayacağını az çok tahmin ediyorum. hayalden ziyade hedef oluyor bunlar. o noktaya geldikten sonra da "ee şimdi?" demem mümkün, ama o vakit de bambaşka bir insan olacağım. bunu o zaman düşünürüm :d

yani şimdini, neden kötü hissettiğini, ne istediğini, bunu bulmak çok zorsa ne istemediğini eleyerek karar verip hedefler koyabilirsin. küçük hedeflerle adım adım ilerlersin, her yeni gün için bir sebebin olur.

Bebelerimin bana muhtaç olması eşimin beni sevmesi

Fi

(Şaka şaka)

Daha fazlasını elde etme isteği

Kısa vadede bahar ve yaz mevsimi.orta vadede oğlum.uzun vadede ahiret motive ediyor beni.

1- annemi mutlu etmek
2- etrafımdaki canlıları doyurmak
3- yaptıklarımda biraz daha iyi olabilme isteği

ben hayalim amacım yok diyeni ianlamıyorum hiç mi hayalin yok?
hiç mi hobin yok? hobilerini yapmak için alman gereken malzemeler, alacağın kurslari şehrinde, yakın şehirlerde veya yabancı ülkelerde gezilecek merak edilen yerler yok?

sana önerim maddi durumuna göre kendine 1-2 ay sonrasına, yaza ve önümüzdeki yıl sonuna yaklaşırken yılbaşına doğru gezmelik şehirler bul.
şehirleri, konaklayacağın yerleri orada yapılacak aktiviteleri araştır.
Param yok diyorsan kendine ufak da olsa bir iş bul, okuyorsan part-time işler bulabilirsin.
Çalışıyorsan işyerinden izinlerini hesapla kaç gün nereye gidebilirsin, 2018 tatillerini çıkart birbirine bağlayarak en uzun nerede ne yapabilirsin

böyle planlar yapmaya başladıkça sabah uyanmak için motivasyonun da olur, gördükçe hayattan aldığın zevk de artar.

en kötü kendine kitap hedefi koy, farklı farklı kitaplar oku

Yapmam gerekenler veya yapmak istedigim, "Sirasi gelince yaparim" dedigim seyler var ama bir amacim, "Uzun vadede su olayim" diye bir hedefim yok. Dolayisiyla, "Yonum su, rotam soyle" diye bir hayatim yok ama sorumluluklarim var.

Acikcasi bunu rotali, yonlu yasamaktan daha guzel buluyorum. "Sunu yapacagim" diye hedef koyup yasamak anlamsiz geliyor bana. Ulasip ulasmayacagin belli olmayan bir hedefe tum cabani verince hayati kaciriyormus gibi geliyor.

"Hayat bir yolculuk ve gidecegin yer zaten ayni" temasini daha cok seviyorum. Hayatinda gidecegin, ulasacagin yer iyi de olsa kotu de olsa sen ayni sensin. Sen ayni kaldikca iyideki algin da, kotudeki algin da cok farkli olmayacak. Bu yuzden, yoldan ve yolculuktan zevk alinmadigi surece hedefin pek bir anlami kalmiyor.

Is gelip üğpoıuy'un dedigi yere dayaniyor. Sabah "Bakalim bugun ne olacak" diye merak ederek kalkiyorum, hayatimi elimde cekirdegimle dizi gibi izliyorum. Oyle olay olmuyor cok fazla, daha cok slow tv kivaminda. Norvec'teki 7 saatlik tren yolculugunu ilgiyle izleyen gibi insanlar gibi hayati izliyorum. Bazen kotu oluyor, bazen iyi oluyor ama oluyor. Her gun kesfettigin bir sey oluyor mesela, sacma bile olsa, onlar cok keyif veriyor.

terelelli temcik'in "kendinin sıradan biri olduğunu fark etmek" basliginda bir entry'si var mesela, soyle diyor:
"çekoslavakya'da iş aramaktan, otostopla küba'ya gitmekten, evde taze fasulye yerine çin yemeği yapmaya çalışmaktan, beslemek için satılık iguana aramaktan, uzakdoğulu ya da zenci sevgili arayışından, senden başkasının okumadığı dergilere abonelik ücreti ödemekten vazgeçildiği andır.
evet, hayat kısa ama beyhude yere yormamak lazım bünyeyi; farklılık uğruna kafayı bite sokmamak lazım.
belki de naif değişikliklerle arada sıradanlığı kırmak daha caziptir.
ne adamlar gördüm bir sene çinde yaşamış mesela; tek tespiti; -abi yemekleri çok kötü- oluyor. ne hayatı vasat görünen insanlar var; öyle bir keyif alıyor ki oturma odasını boyamaktan, insan onu tom sawyer sanıyor."

benim gozumde de iste butun mesele bu.

soru doktorun muayenehanesi şeklinde değildi pek ama, ilaç firmasının yatırım yaparken gözeteceği bir soru gibiydi.

yine de mantıklı yanıt teşekkürler.

aslında bu sorunun kesin ve net bir cevabı yok tabii ki. tamamen "mantıksal" açıdan bakarsak norveçliyi tedavi etmek gerekir. çünkü dünyaya her anlamda "katkısı" daha fazla. ya da çocuklarını ve torunlarına iyi eğitim aldırması ve "işe yarar" bireyler yetiştirmesi muhtemel. ama insan dediğimiz varlık sadece mantıktan oluşmuyo ve sadece mantıkla hareket etmiyor. bizi diğer canlılardan farklı kılan da bu. duygularımız, hislerimiz ve en önemlisi vicdanımız var. tamamen mantıkla değil de vicdanen bakarsak olaya, herhangi bir tercih yapmak anlamsızdır. kimi insanlar realistlerdir, çoğu zaman mantıklarıyla hareket ederler. bu kişilerin norveçliyi seçmeleri gayet normaldir. kimi insanlarsa beyninden çok kalbinin seslerini dinlerler. tercih yapmak istememeleri ya da etiyopyalıya "acıyıp" seçmeleri de diğer grup gibi olağandır. dünyada iki çeşit insan da olduğu için aslında şunu yapmak daha iyidir diye bir şey söz konusu olamaz. yani olaylara saf mantıkla ya da saf duyguyla yaklaşmayız.

Hastalık hangisinde daha önce başlamış ona bakardım. Biri 5 yıl, diğeri 1 yıl boyunca bu rahatsızlıkla yaşadıysa 5 yıldır bu hastalığa sahip olanın tedavi edilmesini tavsiye ederdim. Yaşları da önemli. Biri 30 yaşındaysa, diğeri 10 yaşındaysa 10 yaşında olanın tedavi önceliği olabilirdi. Kazanca katkı konusu tıbbi müdahale açısından referans alınacak bir kriter değil. Gerçek hayatta dediğiniz olaylar sıkça oluyor. Karaciğer nakli sırası bekleyen yüzlerce hasta var ve listede zengin insanlar da olmasına rağmen kesinlikle listede ön sıralara alınmıyorlar. Sizin verilmesi zor bir karar dediğiniz durumlarda her gün birileri karar veriyor. Ben buradaki kazanca katkı olayını ten rengi kadar sıradan buluyorum. Birisinin değerini parayla ölçmek ve yaşama önceliği sunmak maneviyata saygısızlık bir kere.

örnekler bireysel belirlediğim örnekler değil, ve ne yazık ki diğer kriterler belirtilmeden sadece bu verilerle sorulmuş soru. bu kararı verilmesi zor bulduğum için değil sizlerin yorumlarını merak ettiğim için sordum.

sizin yaş kıyası yaparak daha gerçekçi sonuç elde edebileceğiniz seçimin kollektif kazanca katkı üzerinden yapıp kararın verilmesi, ya da verilmemesi ya da eleştirilmesi üzerinden sorulmuş soru. bir de az önceki cevabımda da söylediğim gibi, daha toplu bir yatırım bazında düşünülüyor. doktor-hasta ilişkisinden ziyade.

Farklı ve subjektif açılar var tabi.

etiyopyalı hayatı boyunca zaten zorluk çektiği için tedaviye daha fazla değer atfedecektir. kazanca etkilerini oranlayabilmek için onlara verilen girdi fırsatlarını ve çıktıdan ne tükettiklerini de bilmek lazım.

ha etiyopyalı ne lan bu çektiğim bırakın öleyim de diyebilir

İlaç firması bu işin içindeyse ne yapacağı belli. Norveçliyi tedavi eder Etiyopyalıyı da zaten gsmh ları düşük bir işe yaramaz diye kobay olarak kullanır. Tanınmış ilaç firmalarının Afrika da pek hayırlı işlere imza attıkları söylenemez.
Onlara sattıkları ilaçlar kullanıldığı sürece kendini iyi hisseden ama bir türlü tam olarak sağlığına kavuşamayan insan gerekli. Bir şekilde bu pazar çarkı böyle dönmeli.

Uygulamadaki bakış açısı Norveçli'yi tedavi etme yönünde. Sağlık alanında değilim ama ilgimi çeken konuları okurken bile bu durumu görebiliyorum.
Mesela, ilaç, medikal cihaz, yeni tedavi şekli vb. onay isteğinde tedavi maliyetinin yanısıra daha kısa sürede tedavi olacağı için ekonomik yapıya katkısı gibi donelerle birlikte sunuluyor.
Kesinlikle etik, insancıl değil ancak akılcı. Doğanın düzeni gibi.

edi:
Bence maliyeti ikiye bölüp ikisi de payına düşen tedaviyi alsın.
Evet, belki hakça olmaz ama en azından kardeşçe olur.
büdü:
Aslında düşündüm de; madem bu kürede biri 12000 dolar katkı yapacak donanıma erişebilirken diğeri 75 centlik katkı yapapilecek donanıma erişebiliyor ve dahası o koşullarda yaşıyor hakçası Etiyopyalıdan yana kardeşçesi yarı yarıya olması lazım.

İlk gelen, ilk çıkar. @J r r tolkien hayranı +1

Onu geçersek,sağlık durumu (hastalığın evresi, süresi vb.) ve yaşa bakardım sırasıyla. Hayır, onlar da yok sadece belirtilen farklar var (ceteris paribus) dersek Norveçliyi seçerim.

Norveçlinin dünyaya, başta kendisi ve kendi ailesi olmak üzere insanlara faydasının daha çok olacağı görülüyor. @tabirimekruh 'un yazdıklarının "mantık" temalı kısmında yazdıkları gibi. Norveçlinin eğitimli çocukları da hem çevrelerine faydalı olacak hem de kendileri de eğitimli çocuklar yetiştirerek bunun böyle zincirleme devam etmesini sağlayacaklar. Yani bir kişi ile insanlığı, olumlu yönde büyük ölçüde etkilemiş olacaksın.

Etiyopyalı kardeşimizi seçtiğinde ise topluma karşılaştırmalı olarak çok daha az faydası olan birini kurtarmış, oradan yine yetersiz eğitimli çocuklar ve topluma belki zarar belki de yetersiz fayda sunmasını sağlayacak karar almış oluyorsun vicdanını rahatlatmak için.

Yani uzun vadede bakınca Norveçli doğru tercih. Bunun en büyük gözlemlenebileceği yer Türkiye aslında. Birinci Dünya Savaşı ve Kurtuluş Savaşı sırasında eğitimli birçok kişi öldü. Bazı liseler mezun vermedi. Evet okuyan insan ile okumayan insan ayrımı yapmadan ülke müdafaasına koşmak güzel ama o okumuş kesimin yeri dolmayınca ülke ilerleyemiyor ve oradan ürüyen nesiller de eğitimsiz oluyor ağırlıkla. Mesela bu, daha güzel soru bence.

Ilk gelen ilk cikar + 1, her sey ayniysa etiyopyali

Norvecli cok daha fazlasini hayata kazandiracak ama hayati kazandiracak olan seylere bakacaksak once firsat esitliginden soz etmemiz lazim. Adam sans eseri dandik bir ulkede doguyor ve zaten yarisa 10-0 geriden basliyorken, biri ileride basladigi icin ileride oldugundan daha katki saglayabiliyor. ayni gecekondu mahallesinde oturan cocuklarin fen lisesini kazanma ihtimali gibi. benim acimdan bir toplum ancak en zayifi kadar gucludur, bir iyilestirme yapilacaksa da en kotuden baslanir. Tam tersine, 'trickle-down economics" deniyor ve esitsizligi daha da arttirdigi bircok kere kanitlanmis bir teori. Daha az avantajlinin her sekilde (hatta bazen esit seviyede olmasalar bile) gelistirilmesi gerektigine inaniyorum.

Bu biraz da "Ulkemizden Nobel alan mi ciksin, ortalama egitim seviyesi mi artsin" gibi bir sey. Ben toplumsal gelisim icin esitsizligin azaltilmasi yonunden bakiyorum. Ortalama egitim seviyesinin artmasinin zaten uzun vadede bir Nobel getirebilecegini dusunuyorum.

Ne zor soru bu arkadaş, akşam düşün düşün içinden çıkamadım.
Yaşam hakkı, kıt kaynak ve etik...
Sabah zihniyle düşününce akşam yanlış yerlere baktığımı farkettim. Ben doğaya, evrime, tarihe, ekonomiye, insan davranışlarına, seçimlere ve sonuçlarına baktım, halbuki cevap kendimdeymiş.

Bana göre sağlık alanında etik, anne gibi düşünmek, davranmak olmalı.
İki evladın var, biri 12000 dolar kazanıyor diğeri 75 cent, ancak birini tedavi etmeye gücün var, hangisini seçersin?
Daha ileri boyutta fark olsun, biri yine 12000 dolar kazansın diğeri kumarbaz ve bağımlı vs. olsun, evdekileri satsın savsın, kavga çıkarıp kırsın döksün, hayatı zehir etsin. Tekini yaşatma şansın var hangisini seçersin? Ben anne olarak asla evladımın yaşam hakkını elinden alacak seçim yapamam. Gider kaynak ararım, yaratırım.

Sağlık alanında etik olan herkese yetecek kaynak yaratmak. Birinden birini seçme sorusu bile etiğe aykırı. Doğru soru doğru cevapları getirir. Soru şu olmalı: Herkese yetecek kaynak yaratmak için ne yapabiliriz?

Cevaplayan herkese çok teşekkürler, farklı açılardan bakmak ufuk açıcı oluyor.

soru toplu yatırım için soruluyormuş arkadaşlar.

güncel bi konudan örnekleyeyim. hem örnek hem de kulaklara kar suyu kaçırmak gibi olsun.

şimdilerde sağlık alanında beynin nöral yapısı, bağlantıları, bağlı olarak zihnin yapımız vs. çözümlenmeye çalışılıyor.

ekonomide de yaratıcı eleman yetiştirme konusu gündemde. gelecek o yöne gidiyor çünkü.

öte yandan nöronal aktivitenin bozulması kaynaklı oluşan hastalıklar anomalilikler var. mesela perkinsona neden olan yeri(durumu) buldular, artık tedavi edilebiliyor. bunun anoreksiyası var, demansı var, depresyonu, şizofrenisi vs psikolojinin alanına giren biçok durum, öğrenme, konuşma bozuklukları vs vs say say bitmez durumun belirlenmesi için çalışma yapılması lazım.

beyinde 100 milyar nöron var bunların bağlantı haritasını çıkarmak demek 2 üzeri 100 milyarlık data demek. bunun çevresel, bütünsel (evren diyelim) zamansal vs. etkileşimleri var... şimdilik boyumuzun çok çok üstünde bi iş.

önceliği seçerken;
ekonomi ayakta kalmak zorunda, çarklar dönmeye devam etmeli yaşamın sürdürülebilmesi için bu şart.
yani ekonomiye göre gelecek için yaratıcı bağlantılara öncelik tanınmalı, aynı zamanda bu gün için iş gücünü sekteye vurmayacak rahatsızlıklar ele alınmalı.

tıp etiğinin temeli ise insanın sağlıklı yaşamı üzerine kurulu. tıpta en birincil öncelik, en üstün yasa bu. yaratıcılık kenarda bekleyebilir öncelikli olarak sağlıklı bireyler için çalışılmalı.

seçim?
reelde parayı veren düdüğü çalacak, ekonomi ne isterse o olacak (bence)
olması gereken ise; öncelikli olarak sağlıklı toplum için yatırım yapmak.

Eskiden bu sehirin merkezi Turkiye'nin ender Avrupali sehirlerinden biriydi. Istiklal Caddesi, Besiktas, Gumussuyu insaniyle mimarisiyle Avrupa'dan farkli degildi. Simdi Istanbul'un bir anlami kalmadi cunku her yerini Orta Dogululastirdilar.

tek kelimeyle ozetlemek gerekirse, comaristan

iş kapısı

1- Memleket. Seviyor muyum? Hayır. Çünkü max. 15 senedir burada olan insanlar Bizans döneminden beri buradaymış tavırlarına büründü.

"Sen değil... Baban, deden, onun babası..." diyene terlikle girerim. Adem'e kadar varak istiyorsanız ayrı.

2- Samimiyetsizlik. Anadolu yakasındaki birkaç mahalle dışında komşuluk geleneğini sürdüren pek yer kalmadı. Üst katında oturan aileyi aylar sonra görünce içten içe "Bu kim lan?" triplerine girip dışından güler yüz ile hal hatır soran, arkasını dönünce de hakkında bildiği tek şey üst katında oturması olan insanın arkasından desteksizce atıp tutan varlıklar türedi. Yahu sen kimsin?

3- Düzensizlik. Her yer her yerde.

4- Kıyamet simülasyonu. Yoğun saatlerde bir yerden bir yere gitmeye çalışmak yeterli. İster özel araç ile ister toplu taşıma ile. Her türlü afakanlar basıyor.

5- İhanet. Devlet büyükleri şehre ihanet ettiklerini itiraf ediyor ama asıl ihanet şehrin sakinlerinden geliyor. Çevre vergisi veriyorum bir işe yarasın kafasında olup yere çöpünü atanlar, çevre düzenlemesinden sonra kaldırımlara montelenmiş babaları söküp aracını kaldırıma park edenler, iş işten geçtikten sonra sesini çıkartanlar, yapılanı bozup daha sonra bizle kimse ilgilenmiyor diye zırlamalar...

6- Benim için en önemlisi ve sonuncusu ise NEFESSİZLİK. Nefes alamıyorum. Hala kömür yakan var, bitmek bilmeyen egzoz dumanı var, sanayi var, havalimanları var... Meteorolojik etkiler yüzünden yükselemeyen kirleticiler her sabah, öğlen, akşam ciğerlerimize doluyor. Canını seven gelmesin, imkanı olan da gitsin. Bu nefessizliği 5. maddeye de tutuşturabiliriz. İnsan eliyle yapıldı her şey.

Tüm bu yağmalamalara, zararlara rağmen hala çıkıp da İstanbul'un şurası güzel, burası tarih kokuyor, orası böyle şeker, şöyle tatlı diyen varsa sağır ve kördür. Ya da zengindir, bilemiyorum. Tarih koklamak istiyorsanız metro inşaatlarını ziyaret edin. En çok tarih oralardan fışkırıyor artık.

evim, mahallem.

canım şehir. Çok seviyorum.

ömrümün 6 senesini geçirdiğim ancak bugün yanından geçmeyeceğim şehir.
gerek güvenlik kaygıları gerekse aşırı inşaatlaşma. 2002-2008 yılları arasında istanbul'daydım. istanbul'un can çekiştiği ancak yine de direndiği dönemdi. bugün bakıyorum da çoktan meftah olmuş.

"memleket" değil ama "ev" .

içindeki her şeyini trafiğini, pisliğini, insanlarını bile seviyorum. başka yerde yaşayabilirim ama yaşamak istemiyorum.

içinde istediğim her şeye erişim imkanı var, bu erişim imkanı için de ödenmesi gereken bedeller var. trafik, pahalı hayat, daha küçük evde yaşamak vs..

istanbulda yaşamak bir hesap işi, ne alıp ne verdiğini biliyorsan ve senin için güzel bir alışveriş oluyorsa burada yaşamak güzel.

istanbula bok atıp atıp hala burada kalan insanları anlamıyorum. (mecburi kalanlar hariç)

ilk gittiğimde açık hava müzesi demiştim,mest olmuştum gezerken. en son geçtiğimiz yaz gittim,koşarak döndüm. hala büyüleyici bir şehir ama aynı zamanda kaotik.

Doğduğum günden beri maalesef içinde yaşadığım iğrenç şehir. Nefret ediyorum her köşesinden, sağdan soldan gelip de burasını babasının ahırı gibi kullanandan, herkeste olan "istanbulluyuz yhaa .s" tribinden ve istanbul romantizminden. Burayı seven adamın 3 gram aklı yoktur. Karmaşası, kirliliği, kültür mozaiği dedikleri şeyin kültür kusmuğu olmasından başka bir şeyi olmaması. Her yönüyle çok fazla çirkin. El mecbur katlanıyorum ama beni de ruhumu da çok yoruyor. Türkiye için de farklı düşünmüyorum gerçi ama istanbul daha bir kötü. Bir gün kurtulacağım umarım temelli <3

18-22 yaş arasını geçirdiğim için bende yeri ayrıdır, şüphesiz çok güzel şeyler de yaşadım orada ama ne yazık ki daima aşırı kalabalık ve pis, insan yaşamına uygun olmayan lanet bir bok çukuru olarak hatırlayacağım genel anlamda. spesifik anılar dışında istanbul'a dair hiçbir düşüncem olumlu değil.

ben "ankara'yı çok sevdim" diye bas bas bağırınca insanlar şaşırıyor biraz haklı olarak. "lan ne pis hayatın varmış, iyi ki bi taşındın aq susmak bilmiyosun" diyorlar. ama bu basit değişikliğin beni mental olarak ne kadar etkilediğini (olumlu anlamda) kelimelerle anlatamam.

şehir değiştirmek insana bu kadar mı iyi gelir, her şeyi kökünden bu kadar mı hızlı zamanda çat diye değiştirir? ankaramın gözünü seveyim be heheyt.

benim için ayrıca bir anlamı yok, mevcut hayat standardımı ve hayat tarzımı en rahat şekilde yaşayabileceğim ülkedeki tek şehir olduğu için "uğff iğrençç" triplerine girmeden yaşayabiliyorum. 8 senedir buradayım, bana istediklerimi veriyor. metropol hayatı isteyen biri olarak, dünyanın diğer megakentlerinde de benzer sorunlar olduğunu da bildiğimden, hem her şey önümde olsun hem de sakin sessiz über medeni olsun gibi beklentilerim yok.

gittikçe bozulan şehir.

en son 4 yıl önce, konser için gittim. onun dışında bir konser bir de abimin askerlik mevzuları için uğramıştım. hayatımın hiçbir kısmında istanbul'a gitmeyi ya da orada yaşamayı düşünmüyorum. benim için fazlasıyla kalabalık, pahalı bir yer.

istanbul cok guzel ya. cok seviyorum sehri, trafigine ragmen, insanlarina ragmen, santiyelerine ragmen cok seviyorum. uzak kalabilme surem 15 gun, 15gunun sonunda delicesine ozluyorum, burnum sizliyor. bir sureligine tatile gitsem de ayni, birkac ayligina yurtdisina gitsem de ayni.

cok fazla aliskanligim var istanbul'a dair. ozellikle bunlari gerceklestirmeyi cok seviyorum. ornegin aliskanliklarimdan biri eminonunde dolanip bir seyler yaptiktan sonra en son sadirvanlardan birinde su icmekti. o sadirvanin kaldirildigini gordugumde gozlerim dolmustu, gozum kapali gitmistim halbuki oraya. kafami kaldirip baktigimda yerinde yeller estigini gordugumde aglayacak hale gelmistim. not: sonraki gidisimde yerine koymuslardi :)

calisma hayatina basladiktan sonra hafif uzaklastim istanbul'dan. eskiden her hafta yaptigim rituellerimi artik ayda bir anca yapabiliyorum ama o ayda bir o kadar guzel geliyor ki. dunyanin en mutlu insani oluyorum.

trafikte cok sinirleniyorum, disarda insanlara sinirleniyorum, santiye gordukce tepem atiyor ama artilariyla eksilerini yan yana yazinca artilar hala cok onde.

bir sonra yasamak istedigim sehir olarak biraz daha az nufuslu, daha rahat bir yer bakiyorum :) bir de onu deneyimleyebilmek icin.

Bir anlamı yok. Diğer şehirlerden farkı da yok. Aile büyükleri burada diye burdayım. Zaten bir süre sonra da olmam.

Trafik, gürültü, kirlilik, güven sorunu vb. şeyler yeterince kötü olan bir yer olduğu için artık 10-15 sene önceki halinden de eser kalmadı.

Ankara'da 11 yıl yaşadım. İstanbul'da sadece 3 aydır yaşıyorum. Ankara'da ailemin evi de güzel bir muhitteydi, İstanbul'da kendi evim de (bana göre) güzel bir yerde. Çalışmak, iş kurmak, okumak, gezmek, eğlenmek için İstanbul daha hoş bir yer. Çok kalabalık, hafta sonu oturacak yer bulamıyorum dışarı çıkınca. O kısmı kötü tabii de İstanbul'da ortalama üstü bir yerde yaşayan birinin buraya bok çukuru, pis it köpek şehir filan demesi garip. Nesi pahalı bir de anlamıyorum. Toplu taşıma, taksi, gece hayatı filan Ankara'dan iyi durumda öncelikle. Kiralar pahalı ama, evet. Geri kalan her şeyin her gelire sahip adama göre ayrı versiyonu sunulabiliyor zaten. Gayet güzel bence. Gereksiz İstanbul romantikleri olduğu gibi gereksiz anti-İstanbulcular da var. Ailem de burada olsa Türkiye'de yaşayacak daha iyi bir yer aramam açıkçası. Sabit maaşlı bir yerde çalışmam gerekmeyecek kadar zengin olursam bir gün belki Bodrum.

Benim icin anlami tr'de yasayabilecegim tek sehir olmasi. Etraf keko dolu, trafik var falan filan ama yasayabilecgim en iyi yer yine burasi ulkede.
Ne bugun ne de bundan sonra baska bir sehre tasinmayi dusunmuyorum.
@bruce benim yerime tam olarak ozetlemis aslinda. Aynisi diyorum.

Ruhuma iyi gelmeyen ama içinde yaşarken bile çok özlediğim şehir. Sürekli kendimi sinirlenmiş ve İstanbul nefreti kusarken buluyorum ama bi yandan da korunabilmiş, eskisi gibi kalabilmiş yerlerini çok beğeniyorum ve çok seviyorum.

Herkesin yazdığı gibi trafiği, pisliği, kalabalığı, içinde yaşayan medeniyetten uzak insanları hiç çekilmiyor ama vapurla karşıya geçerken Galata Kulesi'ni, Ayasofya'yı ve Sultanahmet Camii'ni her gördüğümde kendimi çok şanslı hissediyorum, böyle mükemmel bir manzaraya bu kadar kolay ulaşabildiğim için ama kafamı çevirip de pavyon ışıkları ile boğaz köprüsünü ya da Mecdiyeköy'de yükselmiş çirkin binaları görünce ruhum daralıyor.

Sanırım hem romantik hem de antiistanbulcu denilen kitleye dahil oluyorum ama ruhuma gerçekten iyi gelmiyor bu şehir ve en kısa zamanda buradan kurtulabilmeyi diliyorum kendi adıma.

Gezmeyi çok seviyorum İstanbul'u

Trafik ve kalabalık problemleri yüzünden yaşanacak şehir değil ama gezilecek, keşfedilecek rüya gibi bir şehir.

@acemi, araba kullanmayı bırakırsan saydığın dertlerden kurtulursun. öyle top mop semtlerde oturmaya da gerek yok, şişli-beşiktaş'ın merkezinde oturunca istanbul'un kaydadeğer yerlerine çoğu yerine 1 saat içinde, en uzağa 2 saatte ulaşabiliyorsun, haliyle arabaya gerek kalmıyor. uzağa gidecekem araba kiralıyorum, parkmış trafik çilesiymiş çekmiyorum. herkes dediğim gibi yaparsa trafik çilesi de kalmayacak ortada zaten...
metronun nimetlerini kullanın mesela, toplu taşıma deyince akla metrobüs gelmesine gerek yok.

sürekli dışarıda yemezsen o pahalılık da etkilemez seni ayrıca.

gitmek istediğimde gidemediğim, kalmak istediğimde de kalamayacağımı düşündüğüm bir değişik şehir. burada doğdum büyüdüm, başka herhangi bir şehirde (bir tanesi hariç) bir ay bile kalmışlığım yok belki, o yüzden buradan başka bir yerde nasıl yaşanır onu da bilmiyorum. ama buradaki de yaşamak mı onu da bilmiyorum. trafik sorununu azalttığım için eskisine göre çok daha mutluyum, biraz daha seviyorum. gün içinde minik minik seviyorum da ömrümü böyle mi geçirmek istiyorum bilmiyorum.
img.discogs.com:strip_icc():format(jpeg):mode_rgb():quality(90)/discogs-images/R-4482467-1366131679-8967.png.jpg

Benim için anlamı; hayat. Hangi ülkeye, şehire, tatile gitsem ne kadar mutlu olursam olayım en fazla 15 gün sonra özlüyorum. Ömrüm bu şehirde geçti ama halâ Köprüden geçerken hayranlıkla bakıyorum, gecesi ayrı güzel, gündüzü ayrı. Ben şanslılardanım, 15 yaşıma kadar Küçükyalı'da yaşadım, tüm mahallenin birbirini tanıdığı, tüm çocukların arkadaş olduğu, kötü insanların azınlıkta olduğu bir semtti. sonra da İstanbul’un un bir ucuna merkeze göre daha sakin bir semtine geldim. İşim olduğunda şehir içine gidiyorum ve zamanları ayarladığım için metrobüsle de trafikte kalmıyorum. Oldu ki istanbul'dan başka yerde yaşamak zorunda kalırsam o zaman bile hiç olmazsa bir mevsimi istanbulda geçirmek isterim. Sevmeyenler giderse çok mutlu olacağız bu arada, zulmetiniz basıyor, asık yüzleriniz.

"Ah benim karmaşıklığı-huzursuzluğu içinde kendine has güveni ve onca çirkinliğin içinde sonsuz güzelliği olan canım İstanbulum; tüm deliliğine rağmen her şeyiyle sevilen, bir türlü vazgeçilemeyen sevgili gibisin."

İstanbul bundan 7-8 yıl önceye kadar bile güzel sayılabilecek bir şehirdi. Bana göre bu şehrin batmasının en büyük nedeni inşaat sektörü. Ülkedeki mimarlar o kadar vizyonsuz ki, Osmanlının kaç yüz yıl önce yaptığı sarayları örnek almak yerine hiçbir sıfatı ve anlamı bulunmayan binaların şehrin ortasında büyümesine izin veriyorlar. Şehrin bir standardı olsa kalabalık da sorun oluşturmaz ama gerek alt yapı gerek üst yapı olarak İstanbul kesinlikle bir Avrupa şehri değil. O potansiyel vardı ama o potansiyeli yok ettiler. Zaten gelecek depremde kendi kıyametini yaşayacak. Ben seviyorum bu şehri. İleride güzel bir ilçesine taşınma fikrim de var.

deprem!

Ha evet, @dissendium gibi düşünüyorum onu unutmuşum. Mimari konusunda berbatız, nasıl o muhteşem eserlerden bu sıradanlığa dönüştüler ve böyle de kabul ettirdiler anlamak mümkün değil. Estetik yok, hayâl gücü yok, sadece oldu bittiye getirmek ve düz duvar var.

İstanbul'da restorana 100 mü vermek! Vov. İyi paraymış. Ankara, İzmir, Bursa gibi şehirlerde restoranlar 20 lira üstündeki harcamaları ücretlendirmiyor çünkü. Meh.. Fuzuli konuştum ironi yapayım derken. Kısaca Türkiye'deki tüm büyük şehirler farksız bu konuda. Doğma büyüme İstanbullular öbür şehirlerden daha farklı beklenti içinde olabilir tabii ama yanılıyorlar açıkçası. Mesela restoran, yemek, alkol vs. Ankara Tunalı'da neyse, Beşiktaş'ta da o. Arjantin neyse, Nişantaşı o. Bütçene göre bir yere gidebilmen için yeterince alternatif sunuyor İstanbul en azından. İstanbul'un güzelliği kaliteli yer oranının öbür şehirlerden yüksek oluşu sanki. Ankara Oran, Bilkent, ODTÜ, Çayyolu vesaire çıkar aradan, gayet standart bir Anadolu şehri olarak kalıyor geriye. İstanbul'da çok fazla sayıda kurtarılmış bölge var öbür şehirlere kıyasla. Bir de "bana göre" güzel şu yüzden dedim.. İşe 15 dakikada gidiyor, eve 20 dakikada dönüyorum. Evden spora 5 dakikada gidiyorum. Tarabya, Beşiktaş gibi zaman geçirmekten keyif aldığım yerlere yarım saatin altında ulaşıyorum. Tüm arkadaşlarım da bana yakın yerlerde oturuyor. Misafir edip ziyaret edebiliyorum sık sık. Araba kullanmayı zaten sevmediğim için toplu taşıma büyük rahatlık sunuyor bana. Stüdyo daireye Ankara'da ortalama bir yerdeki 4+1'e verilen kirayı vermek zorunda kalıyorum ama bu zaten kabul ettiğim bir kazıktı gelmeden önce. Kira cidden üzücü derecede pahalı Türkiye'nin geri kalanına göre. Ama değer mi? Kimine göre değmez, bana göre değiyor.

Ömür törpüsü.

Evden çıktığında yürüyerek Sahile, Boğaza inemiyorsanız İstanbul'da yaşamıyorsunuz bana göre.

Ya da şöyle düzelteyim, "bu şehir sadece yürüyerek Sahile, Boğaza inebiliyorsanız çekilmeye değer".

kargaşa, kaos, arap, iç anadolu ve kürtlerin doldurduğu kültürsüz türbanlı ordusu.

o evden ayrılıp ailenle bütün bağını kopararak başlayabilirsin.

30 yaşında, işi olan bir kadınsın. Ailenle yaşaman için herhangi bir sebep yok. En kısa zamanda ayrı bir eve taşın ve kendi düzenini kurmaya çalış. Onlarla iletişimini de minimuma indir.

Bu süreçte kesinlikle psikolojik destek almalısın aksi takdirde yaşadıkların ömür boyu senin önünü keser.

çok isterim ama yapamıyorum. bakın ezik yetiştirilmek, ezilmek, aşağılanarak büyümek öyle birşey ki, hayata karşı çok korkak oluyorsunuz. başkaları için bebek oyuncağı olan şeyleri yapamıyorsunuz ya da adım dahi atamıyorsunuz. Açıklayıcı olabildim mi bilmiyorum. Zatebn bana ev bulma vs.konularında manevi bakımdan destek olabilecek 1 tane bile arkadaşım yok.Yoksa istemem mi bu aileden kurtulmayı.

@fragile kaldı zaten, bu yaştan sonra zaten ben iflah olmam ki.

ayrı ev konusunda dediğim gibi ben bir hayat korkağı oldum çıktım, ezik pasif biri oldum çıktım.

Öncelikle muhakkak bir psikolojik destek alın, emin olun size çok iyi gelecektir. Sonrasında en kısa sürede o evden ayrilin. Sırf kan bağınız var diye ömrünüzü sevmediğiniz insanlarkaberaner geçirmek zorunda değilsiniz. Tamamen hayatınızdan çıkarın demiyorum zira aile, belki zamanla onlar da hatalarını anlarlar ama evden ayrılın, mesafe koyun.

Geçmis geçmişte kalmış, lakap konusunu vs de çok kafanıza takmayın. Artık belirli bir yasa gelmiş, kendinizi geliştirmiş, kendi ayakları üzerinde durabilen bir kadınsıniz.

Ama psikolojik destek almayı lütfen ihmal etmeyin.

Kendini iyi ifade ediyorsin ama çok da ezik değilsin bence. En azından hissettiklerini yazıya dökecek kadar güçlüsün. Ben de şu an annemle sorunlar yaşıyorum ama bunu anlatamıyorum. Asıl ezik benim. Az önce sinir krizi geçirdim.

Yani evet o evde iş yürümeyecek gibi, ekonomik bağımsızlık varsa ayrı yer mantıklı.
prof. destek de gerekli olabilir denildiği gibi ama şu an alma imkanın yoksa bakış açını minnacık da olsa değiştitmeye çalışman iyi olabilir. ama ev sıkıntı.

Ayri ev ve psikolog +1

ayri eve cikma, baska sehre tasin.

@fraise o lakaba üzülmemek mümkün değil, onur kırıcı bir lakap, lise yıllarımı lanet ederek hatırlıyorum.Onurum gururum kırıldı, kişiliğimin geliştiği yıllarda buna maruz kaldım. Aşamıyorum bu aşağılanmışlığı.

küçüklükten itibaren "sen edenemzsin, yapamazsın, beceremezsin" diye büyüttüler beni. korkuyorum işte, hayatla başa çıkamamaktan.

bir de hayat enerjisi düşük, son derece bezgin bir insanım. işyerine zor gidiyor yapmam gereken işlere binbir güçlükle konsantre oluyorum. kaldı ki ayrı ev, bir sürü sorumluluk binecek sırtıma. bu bezgin bekir, herşeyi erteleyen sonsuza kadar devamlı erteleyen biri olarak altından kalkamam gibi gelyor.

30 yaşına gelmişim, paramı kazanıyorum ama bu bile bana saygı duymalarına yetmiyor. Hani para önemli ya güya. Onlara göre ben hala küçükken ezdikleri çocuğum. Benim odamı alıp kafana göre eşyalarımı atamazsın diyorum anneme, annem bunu anlamıyor. Tabi atarım diyor. Çıldırıcam. Çıldırıcam.

Bu da yetmiyor, canımı yakmak, tartışmada bana üstün gelmek için lisede bana takılan lakabı söylüyor. Bu nasıl anne ? Yanu elalemin anaları çocuklarının üzerine titriyor. O yeter k mutlu olsun diyor. İnsanlar çocukları özgüvenli olsun istiyor. Benimki de sıkışınca bana lakap takıyor. Sonra da orosğu diyor.

Burada sizin yaşıtınız çok güzel insanlar var. Eminim yardımcı olmak isteyeceklerdir size.

Hemen ayrıl tek başına yaşamaya başla korkulacak hiçbir şey yok emin ol. Şartlar durumlar iyiye gitmeden önce mutlaka kotu gider. Anne veya baba kim olursa olsun. Resti çek kendi yolunu ciz . öğrenci bir arkadaşla eve çıkabilirsiniz.

30 yasinda bir kadin olarak dayak yeme ve onur kirici ithamlari yasamaya devam etme cesaretini gostermek ayri eve cikma cesaretinden daha ciddi... once bunun farkina var. Sonra tekrar konusalim..

Icha, benim özdeğer bilincim yok. özdeğer duygum yok. ben kendimi değersiz görüyorum.

Sadece aile de değil, istisnasız girdiğim her ortamda bunu yaşadım, yaşıyorum, istsnasız ezerler beni her ortamda.

yaşayamadığın ergenliği şu anda yaşıyor gibisin. avantajın kendi durumun hakkında aslında çok da negatif olmayan ancak objektif bir durum analizi yapmışsın. farkına varmak aslında çözüm olduğunu anlamanın ilk adımı.

maddi durumun yeterli ise aileden ayrıl. belki bie ev arkadaşı ile ortak eve çıkarak çok daha düşük maliyetlerle bunu yapabilirsin. ikincisi bir psikologdan yardım alabilirsin. var mıdır bilmiyorum ama online olarka benzeri sorunlar yaşayan community ve destek gruplarına ulaşmayı deneyebilirsin.

ailenin bu tavırlarını kendi ezikliklerini yansıtma ile senin üzerinde gidermeye çalışması olarak tahmin ediyorum.

çözülmeyecek şeyler değiller. geç de kalmış sayılmazsın.

Yargilamak gibi dusunmeyin, bilmedigim şeyler de olabilir ama "anlattiginiz kadariyla" para kazanıyor olmaniza ragmen bunca yıl yardim almamaniza sasirdim acikcasi. Bunlari tek basiniza aşamayacaginiz için uzmanlar var.

Ailenizden saygi gormemissiniz evet ama once kendinize saygi duymaniz ve kendiniz için bir seyler yapmaniz gerekiyor. Yardim alip da sonuc alamadiysaniz bilemem tabi. Bircok insan bu tip aileler icinde yetişiyor. Sırf duyuruda bile bunun orneklerini gorduk defalarca. Neden ben tarzinda kendine acıma savunmasi yapmak yerine harekete geçmek lazim. Bunu 30 yasinda isinde gucunde bir kadın oldugunuz icin soyluyorum. Buraya boyle açıkça ifade edebiliyorsunuz, aynisini bir uzmana da yapabilirsiniz. Evi ayirmak ve uzman yardimi almaktan baska tavsiye verilebilecegini sanmiyorum. Mutlaka düzelebilir, öyle düşünün.

O zaman yeni cevap: Hocam tum sorunlarini fark etmissin ama destek almiyor aksiyon almiyorsun. Simdi bizim sana nasil bir katkimiz olsun bilemedim ki?! Doverek evden mi cikaralim? Zorla es mi bulalim? Yani bunun ucu yok, farkindaligin var ama uzgunum bi insan cozumu goruyor ama aksiyon alamiyorsa baskasi ona hicbir sey yapamaz. Sadece yaz buraya icini dok agla, aksiyon almadikca yarin yine aynisi olacak. O nedenle ozdeger farkindalik vs deme. Git efendi gibi profesyonel destegini al.

daha hafif düzeyde ancak yine de psikolojik baskı-şiddet gördüm, görüyorum ailemden. öğrenciyim henüz, ayrı eve çıkamıyorum, en ufak bir karşı çıkışımda ekonomik desteği kesmekle tehdit ediyorlar. çok kavga ettim ama en azından yurda çıkmayı başardım. yani tam anlamıyla kopamadım annem evde kalan eşyalarımı karıştırmış yerini değiştirmiş falan yine, haftasonları gittiğimde aynı sorunları yaşıyorum başlarda iyi olsak da.

yaşça daha küçüğüm, öneri vermek de bana düşmez ama kazancınızla en azından terapi almaya bakın, birden eve çıkmak korkutucu geliyorsa. ama ben yurda çıktığımda dahi (ki şu an beş kişiyle aynı odayı paylaşıyorum, iyi bir yurtta değilim) çok daha fazla huzurluyum. yani süper koşullara geçmediğim halde ailemin baskı ortamından uzaklaştığım için iyiyim. en azından bireysel sorunlarıma boğuluyorum artık.

değil 30 yaşımda, 20 yaşımda "çayı getirmeyi unuttuğum" için tekme yemek bile unutamayacağım şekilde beynime kazınmış durumda. ne olur yapmayın bunu kendinize. manevi destek konusunda elimden bir şey gelirse yapmak isterim. lütfen kendinizi kurtarın.

özdeğerim yok yazmışsın ama sevgili sucuklu yumurta, bunların farkında olman ve hepsinin yanlış olduğunu, hiçbirini hak etmediğini bilmen aksine özdeğer bilincinin olduğunu gösteriyor.

adım atamaman korkmandan, ama korkmadan çık o evden ve uzak dur. saygı duymuyorlarsa duymasınlar, sen onların seni yapmak istedikleri kişi değilsin. paranı kazanıyormuşsun, ayaklarının üzerinde durursun.

zor bir ailede büyümek kitabı da yardımcı olur.

ev bulma vs. konularında manevi bakımdan biz sana destek oluruz. sen başla gerisi akar gider.
kendi evin olunca, psikolojin düzelince bezgin bekirlik kalmaz merak etme. hatta tam tersi olur, şevklenirsin.

yazılması gereken her şey üstte yazılmış tekrar etmedim. hepsine +1

Herkesin travmaları var, neden diye sorgulamak sana vakit kaybettirir sadece.

Ailenden ayrı eve çıkıp çok görüşmemek tek çare. Ve tabii denildiğini üzere bu süreçte ve sonrasında psikolojik destek almak.

aile ile tartışma diyince hepimiz "evden ayrıl" kısmına odaklandık, istiyorsan yap tabi bunu. Hele de 3. ev arkadaşı olarak bir eve girersen, işine de yakın bir yerde neredeyse yol paran kiranın yarısını öder.

Ama asıl odaklanman gerekeni sen daha iyi biliyorsun, özsaygı, özdeğer, kendine kıymet vermek.
İster profesyonel yardımla yap, ister Tinder'la yap bir şekilde o konuya eğil.

Her konuda kendini değersiz hissetsen de "sucuklu yumurta'yı en iyi tanıyan ve anlayan" ünvanı sende :)
Bu arada çalışıyorsan bir değerinin olduğunu her ay başında somut olarak görüyorsun,

Kendine gel,

Cevap yazan herkese teşekkür ederim. Paylaşmak iyi geldi. İnsan kendi durumunu kanıksıyor, ve hep kendini suçluyor. Duruma objektif bakabilmek zor oluyor. Sarsılmam gerekyordu.

Ayrı ev konusunu araştırmaya karar verdim. Hayat korkağıyım, evet, bilgsizim. Ayrı ev ararken nelere dkkat edilmeli konulu bir duyuru açmayı düşünüyorum hatta birkaç gün içerisinde. Değişmek istiyorum, bu bezgin, yılgın moddan kurtulmak istiyorum. Kendime değer vermek istiyorum. Beni ezenlere had bildirmek istiyorum. Ama hiçbirşey yapmadan da değişim gelmiyor. Bana dua edin, umarım başarırım.

Allah yardımcın olsun. Her anlamda daha iyiye gitmen dileğiyle,

Ben de herkes gibi o evden ayrıl diyorum. Ama tek başına eve çıkmak sıfırdan bir düzen kurmak bu aşamada senin için biraz zor olacak gibi. Ev arkadaşı aranıyor ilanlarına bakmanı öneririm. Böylece hem hazır düzeni olan bir eve çıkmış olursun hem de ev arkadaşın ile iyi anlaşırsan yakın bir arkadaşın olur. Böylece yeni bir sosyal çevre edinirsin. Ayrıca tek başına çıksan pahalı olabilecek merkezi bir yerde oturabilirsin.

Arkadaşlar kız hayattan korkuyorum diyor siz ayrı ev diyorsunuz. Ev şimdilik dursun, BİR AN ÖNCE YARDIM ALIN! Maddi gücünüz var, lütfen bunun kıymetini bilin ve kendinizi destekle beraber yenileyin! Tüm korkularınız ancak terapiyle gücünüzün farkına varmanızla zamanla eriyecek, değişiminizle aileniz bile size saygı duyacak. Yaralarınızı tek başınıza ya da bir arkadaşla atlatamazsınız, malesef ailevi travmalar paylaşmakla düzelemez, anlık hafifletir. Eğer adım atarsanız yakında çok güzel haberler okuyacağız sizden, inanıyorum=) allah yardımcınız olsun.

Ben ayrı bir eve çıktım rahat ettim. Her şey zor oldu, makarnayı bile yapmayı arkasındaki tarifine bakarak yapmaya başladım. İlk günler duvarlar üzerine üzerine gelir. Ama zaman varsa alışırsın. Ayrıca psikolojik destek alman da şart. Ben ancak askere gitmeden önce başlayabildim. O da birinin içine çok kapanıksın sen demesiyle. GerçeklerI psikiyatr hekimden öğrendim. Askerde de devam ettim tedaviye. İşin zor ama şans olmasa da zaman bizden yana. Onlar gidecek, biz kalacağız döngüye göre.

her sefer benzer şeyleri yazıp burada anlatıyorsun..

hala anlamadın mı buradan sana bir olumlu dönüş olmayacağını. atılan msjlara da geri dönüş yapmıyorsun. valla kimse yemez.

yaşayacağınız ne olabilir acaba bahsedilenlerden daha kötü? Zaten yaşanılanların olumsuzluğu fark edilmiş, istenmediği anlaşılmış. Şimdi o zaman, bunlardan kurtulmak için, hala bir şeylerin hesaplarına girmek, öyle mi olur şöyle mi olur, denebiliyorsa, anlatılanlar o kadar da acıtmıyodur. öyledir, gider o.

böyle hikayesi olan birine, "şöyleyim böyleyim dedikçe, bataklığın içindesin" derdim. Bişey değiştirmek isteyen adım atar. Ama adım atmak ve bişey değiştirmek zorunda değil kimse. Zorunlu olmadıkça da bişey yapmıyor insan.
Su yolunu bulur, derdim.

Aynı şeyleri yaşamışız ama başkasından duyunca hadi oradan şımarık diyesim geldi

duyuru hortlamis:)

eksiup.com

tedavi ol her seyden once. psikolojik destek sart.

borusan contemporary gideceğim yer, haritada rumelihisarı durağı diye tarif etti ama emin değilim ben de.

teşekkür ederim

Siz de görün. :)

Hep beraber!

teşekkürler.

Teşekkürler.

Tesekkur ederim yahit hep beraber derim

başlık çok güzel olmuş yalnız. okuyunca çok yaşa dedim istemsizce. çevreden duyan birisinin de demesi normal. tebessüm edin.

ben de bunu merak ediyorum ya, bazen hocalar falan diyor, herkese söylediğim gibi refleks olarak "hep beraber" diyorum sonra "çok mu samimi oldu şimdi bu" diye kendi kendime düşünüyorum birkaç saniye falan.

Hepsini birden söylüyorum ben; 'Teşekkür ederim, siz de görün' diyorum.

seni hiç ilgilendirmez derim :)

multivitaminlerde bahsedilen oranlardan vücut yeterince verim alamıyor, emilim gerçekleşmiyor. bu yüzden beslenmenizi düzenleyerek alacağınız fayda çok daha yüksek olacaktır.

Kullanmıyorum, tamamen para kaybı. Onun yerine meyve yiyorum. Sen de ye. Trabzon hurması bir numaram şu sıralar.

ben ne zaman kullansam grip olduğumda, direkt kendime gelmeye başlıyorum. iyileşme süreci bitmeden bırakınca da bir anda düşüyorum. yani bayağı etki ediyor bende. yine aynı şekilde bıraktığımda, kullandığım zaman zihnimin daha da keskinleşmiş olduğunu farkediyorum.

supradyn kullandığım multivitamin.

Ben de kullanıyorum ama her zaman değil çünkü iyi beslendiğiniz zaman gerçekten gerek olmuyor. Öyle durumlarda yalnızca balık yağı ve d vit alıyorum( eksik olduğundan). Ama eğer o gün pek bir şey yememişsem ya da kötü beslenmişsem alıyorum. Test yaptırdım tüm değerlerim iyi çıktı demek ki iyi geliyor. Ben vitbalance kullanıyorum.

Balık yemediğim için sürekli balık yağı alıyorum. Kışa girmeden önce test yaptırıp ona göre ekliyorum. 3-4 tane eksik çıkıyor genelde. Spordan sonra da magnezyum alıyorum rahatlatıyor.

hedef yok, otum. 24e

derdim yok rüya hayatı yaşıyorum çok sıkıcı 23

34
Yorgunum. "Yıllar yordu beni" gibi değil, fiziksel olarak uykusuz ve yorgunum.

Aşk, 24.

Su hayatta tek derdim sozluge duyuruya fazla bagimli olup buraya cok zaman harcamak.isim guzel.kazancim iyi.dostlar guzel.hayat guzel.sagligim yerinde sukur.ama lanet yerlere harcadigim zamana yaniyorum.iki uc sene oncesine kadar ayda 20 kitap okuyordum.bisuru seyahate cikiyorum.simdi buralardaki bisuru aptalca seye zaman ayirip sinir olmakla geciyor bos zamanlarim.