bir yıldır bir kız arkadaşım var.ben genelde depresif bir insanım.onunla ne zaman yüzyüze görüşsek, nispeten daha mutlu oluyorum. kokusunu içime çekiyorum, yumuşacık yanaklarından öpüyorum. gülüşü çok güzel felan.ama gelin görün ki, öyle aman aman aşkından ölmüyorum.hatta itiraf etmesi zor ama "ayrı
bir yıldır bir kız arkadaşım var.
ben genelde depresif bir insanım.
onunla ne zaman yüzyüze görüşsek, nispeten daha mutlu oluyorum. kokusunu içime çekiyorum, yumuşacık yanaklarından öpüyorum. gülüşü çok güzel felan.
ama gelin görün ki, öyle aman aman aşkından ölmüyorum.
hatta itiraf etmesi zor ama "ayrılalım" dese, üzülmem gibime geliyor.
oysa hayatımda başka biri de yok! başka birinin b'si bile yok.
ondan ayrılsam kimse beni onun kadar sevemez bunu biliyorum. pişman da olucam.
ama galiba fiziksel olarak çekici bulmuyorum. yani bir kadınsılığı yok. işvesi cilvesi yok. hareketlerinde bir incelik yok. erkek fatma değil, sadece nötr.
mesela en ufak topuklu ayakkabı giymez, giyse de yürüyemez.
bunlar önemli mi, çok mu sığ düşünüyorum?
ilişkinin başlarında efendi adamken, bana bir özvüven geldi, bu kız benim götümü öyle bir kaldırdı ki, piç erkek oldum, onu üzmeye felan başladım. o da her şeye rağmen beni seviyor. ona o kadar kızıyorum ki götümü kaldırdığı için!
şöyle istiyorum ki burnumu sürtsün, beni perperişan etsin de kendime geleyim ama o da hiç çizgisini bozmuyor. ilişkimizde daha çok seven taraf o.
(bkz:
erkeklerin hanımefendi yerine orospu tercihi )
sevgilisini daha çok sevmek için bir formül yok mu dostlar? çok istiyorum oysa ki daha çok sevmeyi!
not: birkaç gün görüşemeyince de böyle kafamda sorular oluşuyor. yanındayken iyiyim bi nebze