yok, lefterle karıştırmışsınızdır. futbolla az çok ilgisi olan zaten fb tv'de defalarca görmüştür.

futbolla baya ilgili biriyim ve sorduklarım da hep öyle işin tuhaf yanı :D yani ben beşiktaşlı olduğum için fb tv izlemedim hiç ama twitterdan baya futbol sayfası takip eden, her hafta maçları takip eden, football manager falan oynayan baya futbol takip eden biriyim :D

Cihatlar Lefterler Canlar Fikretler'den hayatta kalan tek efsaneydi. Belki de ondandir.

Ne yalan söyliim, ben de aynı şeyi söyledim.

- can bartu hayatta mıydı ya?

Allah rahmet eylesin. Zamanında mükemmel bir sporcuymuş.

Amaç var.

Tamamen ilkel hayatta kalma refleksi. Öyle her sabah uyanıp "ulan işte bunun için yaşıyorum bu hayatı" diyecek bir hayatım yok.

Ben de yaşamayı süreç olarak görüyorum. Bir hedefe varmak zorunda değil. O süreci bir şekilde istediğim gibi geçirmeye çalışırken yaşamış oluyorum Zaten.

tanrıya onun istediği zamanla onunla istediği yerde kapışacağıma söz verdim. bekliyorum.

Yine neden yasiyoruz niye dogduk ya da intihar tarzi seyler dusunurken gecenlerde beble ayni yasta ve cinsiyette bir arkadasinin ayaginin kayip balkondan duserek oldugunu ogrendim. Boyle ice okuz oturur ya oyle oturdu iste. Olumden de korktugumu farkettim o an.

5 dakika sonra ya o ben olsaydim diye gecirirken kafamdan bir daha Fenerbahçe maclarını izleyemem ki o zaman deyip en son aglamistim.

Sanirim Fenerbahçe icin yasiyorum.

Evet Fenerbahçe, canim cigerim Fenerbahçe.

simülasyonu tamamlamak için

merak. her şeye karşı.

Sonraki bölümleri merak ediyorum. Her ne kadar Supernatural gibi kısır döngü devam etse de merak var bir noktada.

intihar edersem anam üzülür diye.

yapabildiğim için...

B tabi ki. Gece kahve içip chill biçimde lo-fi dinlemek isterdim kendisiyle.

Ama şimdi böyle deyince de kişilik meselesi açılıyor. Yukarıda yazdıklarınız hiçbiri karakter özelliği yansıtmıyor, nitelikleri gösteriyor. Ha tabi kişiliklerini aynı kabul edersek yine b diyorum.

Abi gercekten sorularinizi sorarken cesaret mi edip gercek aorulari soramiyorsunuz ben tam anlamiyorum.

İcine kapanik adam sevgili yapamiyorken konuskan adam nasil sevgili yapiyor. Soru bu...

Sence?

a grubundaki adam yakisiklidir baska aciklamasi yok.

b gurundaki adamin kagit uzerindeki nitelikleri ise cekicilik kriter degil. bu nitelikler zeka, kultur, bakimli olmak, kadin dilinden anlamak ile birlesir ise cekici olur.

Hiçbiri

b grubundaki kişi, yaptığı şeyleri gösteriş için değil, tamamen kendisini iyi hissettiği ve bu şekilde ifade edebildiği için yapıyor. kaldı ki, "ben de şunları şunları yapıyorum ya..." moduna girmez.

oldukça basit bir soru sorduğumu düşünüyorum. kusmak yerine düşüncelerinizi belirtebilirdiniz. yine de sağ olun.

B grubundaki insan konusmadan nasil iletisim kurmayi bekliyor onu merak ettim. Ayrica herkesi bir sekilde tamamlayan bir digeri vardir, dolayisiyla a kisisinin de b kisisinin de sevgili yapma imkani var, biri konusabildigi icin muhtemelen bir tik daha fazla ihtimal olur

A

Çünkü ben öyleyim. B gibi olsam B derdim :D

İçine kapanık biriyle bir ilişki başlatmak/devam ettirmek çok zor. Yakın bir kadın arkadaşım 2. modeldekine benzer bir erkekle görüşüyor, daha doğrusu görüşmeye çalışıyor. Oradan biliyorum.

Sosyal içici, spor yapan, müzikle uğraşan ve dışa dönük erkek diğerini solda sıfır bırakır. Olay sosyallikte, girişkenlikte.

İçine kapanık bir insanla arkadaş olmak bile çok zor. Ancak kendi aralarında anlaşabiliyorlar, konuşkan biriyle içine kapanık biri hiç olmuyor.

spor yapan, tiyatroya giden, müzikle uğraşan, sosyal olarak içki içen erkeğin içine kapanık olması büyük başarı yalnız. Muhtemelen içine kapanık olmak tek eksisi değil. Aradaki diğer faktörleri atlamak saçma. İtici olabilir, fiziksel olarak çekici olmayabilir, sevimsiz, kaba olabilir, ruhsal sorunlu olabilir vs. Ya içkinin sigaranın kölesi olacak ya da spor yapacak diye keskin bir çizgiyle neden ayırıyoruz ki? Ortası var bunun.

Yani efendi adam yerine her zaman piç tercih edilir olayını aşmak lazım biraz. Demek ki yeterli değil bazı şeyler. Bir de hitap etmek istenilen kitle önemli. B gibi olan bir erkek, ilgisini A’yı tercih edecek insanlardan başka bir yöne kaydırabilir mesela.

bir tane b olsa da sevsem keşke.

Siz bir erkek olarak kendinizi çevrenize tanıtmazsanız, ilgi çeken bir görseliniz de yoksa maalesef ilgi görmezsiniz.

Bunun birkaç nedeni var:

Birincisi ve en önemlisi türklerin abazan yapısı gereği bir kadının sürekli bir talibinin olması ile girişimlerin içe kapanık ve utangaç bir erkek için çetin ceviz bir rekabete girememesine neden olur.

İkincisi evrimin getirdiği bir süreç olarak kur yapacak tarafın erkek olması durumu içe kapanık erkek için zorlaştırıyor.

Üçüncüsü iletişim eksikliği çoğu insan için can sıkıcı profil görüntüsü oluşturmakta.

Yani şöyle düşünün. Arkadaş çevreniz yok çünkü içe kapanıklığınız nedeniyle çevrenizden soyutlanmışsınız. E yabancılarla da iletişim sorununuz var. Tabii ki sonu yalnızlaşmaya gidecek. Amiyane tabirle pazarlanmayan bir ürün piyasada talep görmeyecek.
Yani burada “b” olsa da yesek diyenlere bakmayın. İnsan sosyal bir varlık. Sohbet etmeyi beceremeyen birine tahammül sınırı pek düşüktür.

A ile cok pis kanka olur B'nin de kopek gibi pesinden kosardim.

Icine kapanik olsun onemli degil ben onu acarim. Zaten etrafa kapanik olsun aferin ona. Spora gideriz beraber basenlerim erir. Hem bu devirde tiyatroya giden erkek bulmusum nasil birakayim.

Tiyatroya giden erkek nasil oluyor lan, zaten 3-5 tane oyun oluyor hergun onlara tekrar tekrar mi gidiyor?

Devlete zaten bilet bulunmuyor, bulunsa da hep ayni oyunlar.
ozel desen esek gibi pahali onda da cok az oyun var.
Bir erkek ozellik olarak tiyatroya gittigini sayiyorsa biraz kolpacidir.

Ikincisi tiyatroya gitmenin sinemadan ne farki var(gittim yani cogu oyuna, gitmemis de degiliz), bisey oynuyor izliyorsun cikiyorsun iste.

Muzikle ilgilenmek de ayni sekilde kolpa bi ozellik.

Erkek olarak arkadas seciyor olsan sen de ilkini secersin.

A olarak bildiriyorum: B ile olun.

Erkeğim "b" erkek varsa yeşillendirsin xd

Ben a yım bu b ler her geride duran, her durumu ince eleyip sık dokuyan, her şeye bilimsel bakmaya ve bilimsel olarak değerlendirmeye çalışan(orta doğu la bura), hep çok nazik(klasik) felandırlar.Bir "A" erkeğiyle asla başa çıkamazlar.A nın gçsyerdiği cesareti sergilemezler(bu demek değildir ki korkaklar), lafa girmezler,okur, yazar,çizer, dinler, yer, içer, gezer ama duygularını hiç yansıtmamaya çalışır.Yazık la bunlara sonsuza kadar yalnıx kalacaklarını bilseler yine de online multiplayer bilgisayar oyunu bile oynamazlar.Niye oynamıyon vakit geçirirsin işte eğleniriz diyince de sanki onların oyun oynamaları büyük lütufmuş gibi tenezzül etmezler.

Efendi adam seven Norvece gitsin
Burası Angara
B leri rakı masasına meze ederler haberleri olmaz

yani içe kapanık olmasa kesin b ama diğer türlü bi düşünmem lazım. sonuçta ilişki de evlilik de sohbet/arkadaşlık üzerinden yürüyor.

yurtdisindayim, her turk malzemesini bulmak kolay olmuyor ya da pahali oluyor o yuzden yaptigim yemekler biraz degisti ama bu aksam:

ispanak yemegi, mucver ve firin sutlac yapicam
yarim saate somon teriyaki yicem, denemediysen deneyebilirsin. yapmasi kolay

kremalı köri soslu tavuklu makarna

Kıymalı tacos
Tavuklu quesadillas
Et fajita
Lazanya
Kremalı pestolu tortellini
Minute steak
İzmir köfte
Fırın poşetinde sebzeli tavuk

Bilindik yemekleri degil de kafana gore uydurmak istiyorsan once makarnayi hasla sonra tereyaginda biberi havucu kavur sarimsak ve saca kat biraz daha kavur uzerine domates rendele pismeye yakin karabiber feslegen tuz ve sut kat hatta istersen domatesten oncr eriyen peynir de katabilirsin. Sonra makarnayi ekle bir guzel ye.

Canim cekti :))

Etli patates, mercimekli bulgur pilavı, kuru fasülye, toprak kap varsa güveç, el becerin varsa içli köfte, kuzu haşlama...

Bizim evde bugün kemik suyuna mercimek çorba, zy enginar, fırın köfte var.

Beyaz peynir domates zeytin ezmesi kekikli tost:( ben de bugun artik bikip tost yapip yedim. Oglen kaliteli beslenip aksami boyle gecistirecegim artik.

yaşlar kaç

Zor. Bir bebeğin sağlıklı bir şekilde dünyaya gelmesi istatistiksel olarak bayağı düşük. Yaşlar kaç bilmiyorum ama 30 yaş altı çiftlerde 1 yıla kadar araştırmaya bile gerek yok. 30 yaş üstü bekleme süresi 6 ay. Siz bir sürü test yaptırmışsınız zaten. Sorun yoksa denemeye devam edin.

hocam yaşlar kaç bilmiyorum ama biraz gündelik yaşamdaki endişe vs. de durumu etkiliyor. çevremden gördüğüm şey şunlar:
1- iş hayatının stresi
2- görev gibi cinsel birliktelikler
3- yumurtlama zaman takibi

Genelde herkes 3ü beceriyor ama ilk 2sini kontrol edemediği için işleri uzatıyorlar. Mümkünse birlikte kısa bir tatile çıkın, hafif alkol alın ve eğlenin. (duyduğum tavsiyeler de hep bu yönde oldu)

1 yıla kadar araştırmaya gerek bile yok +1

Yaslar 34 ve 38 :(

denemeye devam, 45 yaşında çocuk yapan var

Murphy kanunları gecerli sanırım. İstemezsen şak oluyor, isteyince olmuyor :)

Zor gerçekten. İlk hamile kaldığımda 10 ay uğraşmıştık. Sonra düşük yaptım, kaybettik. Ardından önerilen süre geçince tekrar başladık yine bir 7-8 ay sürdü, tam 1 yıl sonra yeniden hamile kalabildim. Eğer yumurtlama zamanını takip ediyorsanız ilişkiye gireceğiniz süreyi geniş tutun. Yani yumurtlama gününüz +/- 5 gün olarak gün aşırı ilişkiye girin. İlişki sonrası sırtüstü yatarken popo ve bel kısmına yüksek yastık koyun yatın. Ayağınızı duvara falan dikin. Ben de tam umutsuzluğa kapılıp tamam bir kere hamile kaldım, demekki artık olmuyor derken gebeliğimi öğrendim.

Bir de soğan kürü, incir kürü falan diyorlar internette tarifleri var. Ben çok bilimsel bulmamıştım ama denemeyi düşünmüştüm iyice umutsuzluğa kapılınca. Siz deneyin belki vesile olur.

Bana doktor çocuğun olmaz demişti. Olmayacakmış gibi kabullenmiştim. Bir anda bebek beklediğimizi öğrendik. Murphy’ye katılıyorum.

Demek istediğim aslında olmayacakmış gibi davranınca oluyor değil. Durum ne olursa olsun durumu kabullenip rahat olun. Önemli olan sizin ruh ve beden sağlığınız. Kolay gelsin.

1- ailenzde gebelik oranları nasıl?
doktor bunu sormaz ama aslında en büyük göstergelerden biridir..anneniz teyzeleriniz anneanneniz kaç yaşında, kaçar yıl arayla gebe kaldı, yumurtlama döngüleri nasıldı? niye kadınlar böyle şeyleri takip etmez bilmiyorum ama kendi doğurganlığınızın en büyük göstergeleri arasında bunlar.
2- doğum kontrol hapı kullandınız mı? ertesi gün hapı kullandınız mı? yumurta rezervinize bakıldı mı? kaç yaşından beri adet görüyorsunuz ve düzenli midir adetleriniz? (yumurtlama takip ediyorsanız özellikle) bir sürü test dediğiniz nedir? kilo, şeker, tiroid gibi öyküleriniz var mı?
3- en önemlisi rahat olacaksınız. demesi kolay biliyorum da bu iş böyle.

Size öncelikle bu olayı akışına bırakmanızı öneririm. Çevremizde herkes 7 ay çalıştık, 10 ay çalıştık falan diyordu.Bizde bizde başlayalım 1 yıla ancak tuttururuz diye düşündük. 1. ayda tuttu. Hatta çocuğumuz olacağını duyunca şaşırdık. Yani çocuğum olmalı olmalı diyerek stres yapmayın.Buradaki en ama en önemli olan şey stres yapmamak. Çevremde kim varsa stres altında. Çocuğum olmuyor olmayacak mı gibi. Siz normal hayatınızı yaşamaya devam edin, kendi kendine süreç gelişir.

Zaten bütün tahlilleri yaptırmışsınız, rahat bırakın kendinizi.

Denemeye devam edin bence de 40 yas ustu olup ilk defa cocuk sahibi olanlar da taniyorum 17 18 yasindayken bir turlu hamile kalamayanlari da.

Mesela benim annemle(18 yas) babam(25 yas) 93 yilinda evlemisler benim dogumum 95 yilinin sonuna denk geliyor. Halamsa 30 yasinda evlendi 1 ay sonra hamile kaldi.

Bu isler degisiyor yani. Doktorunuz olumsuz bir sey soylemedigi muddetce can sikacak bir durum degil.

ben dahil etrafımdaki 3-4 çift aynı sizin gibiydi.
ne zaman ki "amaaan başlarım planına programına. ne zaman olursa olur" kafasına geldiğimiz ay şak gebelik gerçekleşti :)

çok fazla kasmamak lazım yani :)

moralinizi bozmayın. ikiniz de beslenmenize, sporunuza, dinlenmenize ve eğlenmenize bu sorunu kafanıza takmadan devam edin. hiçbir fiziksel sorun yoksa elbet er ya da geç olacak!

Birlikteliklerinizde takvime dikkat ediyorsunuz degil mi? Belli tarihlerde hamilelik ihtimali yuksek.Bu tarihleri kacirmayin.

MR'a girdiniz mi* Polikistik over sendromu için kontrol yaptırdınız mı ya da başka türlü?

28 yaşındayım, 23 yaşında evlendim. korunmayı çoğu zaman boşverdik ve 5 yılda hiç gebe kalmadım. düşünmediğimiz için üzerinde durmuyordum ama son 6 aydır şüphelenmeye başladım. tüm kontrollerden geçtim, alanında isim yapmış profesörlere gittik. hiçbir şey yok hatta sonuçlar çok iyi, "çok elverişli". pkos, hormonal bozukluk hiçbi şey yok. eşimin de sonuçları iyi. peki bu kadar zamanda neden hamile kalmadım? bilmiyorum. yumurta çatlatma iğnesi oldum, doktorla takip ettik, yine olmadı. akışına bırakınca da bırakmayınca da olmuyormuş yani. tek gecelik ilişkilerden nasıl hamile kalınabildiği benim için büyük muamma şu sıralar. 6. yıla giricez yakında, bebek yok. ben de artık aklıma geldikçe üzülmeye başladım. bi yandan yaşım daha 28 diyorum bi yandan bu kadar yılda olmadıysa bundan sonra olmaz diyorum. birkaç ay daha deneyip tüp bebek düşüneceğim.

işin içine girmeden olmuyor. 30 yaş üstüyüz, 1 sene normal denedik daha sonra doktora gittik. her türlü test vs. yapıldı. artık dayanamadık dedik aşılama yapalım dedik dr gerek yok sağlıklısınız devam dedi. eşim her ay üzülüyor, bende üzülüyorum elimden bir şey de gelmiyor. bekliyoruz başka çare yok. bu işlere ilgim alakam hiç olmadı ancak işin içine girince herkesin zor hamile kaldığını anladım, ancak kimse bizi anlamıyor. zor çocuk sahibi olanlar bile ilk ayında hamile kalmış gibi davranıyor. hastanelerde en kalabalık bölümler kadın hastalıkları.

Gece gunduz hicbisey apmadan inandigim seye dua ederdim.

Valla farklı bir şey yapmazdım herhalde. Bol bol tembellik yapardım. Sevdigim yemekleri yerdim bol bol. Onun dışında helallik vedalasmak vs fazla duygusal gerek yok. Kimseye de demezdim herhalde.

-tanrı'ya beni affetmesi için yalvarırdım.
-ailemden uzakta bir yere giderdim. ağlamaları zırlamaları iyice moralimi bozardı çünkü. görmek istemezdim onları.
-hoşlandığım kişiyi bir kez daha görmek isterdim ve kendisinden hoşlandığımı söylerdim.

Hicbirsey yapmazdim sunlar disinda: Hafta sonu bayern i izlerdim yine. Kahvalti ve de gun dogumunda. Bi tabi sorumluluklar aynen devam ederdi.

Kızımla sonsuz tane fotoğraf çekilirdim.

Bütün parayı kokaine yatırır, yarattığı enerji patlamasıyla seks, parti, macera ne varsa yapar, öldürmek istediğim tipleri yanımda götürür sonra da şalteri kapatırdım.

tüm paramı kokaine ve viskiye gömer ''zaten kaybedecek bir şeyim yok aga'' kafasıyla takılırım.

paso yemek yerdim, tek tek akraba ziyaretine çıkardım.

Kosa koşa bir sperm bankasına giderdim hala bir çocuğum yok:)

@j r r tolkien hayrani +1
stresten daha erken de gidebilirdim :D

edit: yalnız halihazırda buradan aldım fikirleri. kokain ve ondan aldığım cesaretle cinayet +1 diyorum şu an. :D

zaten bi hafta ömrüm kaldıysa muhtemelen şu an da pek sağlıklı bi halde değilimdir. O bi hafta ömür kalma durumu gerçekleştiyse böbrekler, karaciğer, kalp, akciğer vs en az biri(muhtemelen daha çoğu) zaten perti çekmiştir. E bu durumda da "evereste tırmanırdım, köpekbalıklarıyla dalış yapardım" vs gibi dilekler pek gerçekçi değil. Ki gidişi düşünürsek muhtemelen iki üç gün sonra çok daha ağır bi duruma gelip 5. günden sonra yataktan kalkabileceğimi sanmıyorum. O yüzden evde yatış, istediğimi yiyip içme(kokain, viski mantıklı olabilir) gibi şeylerle zaman geçirirdim herhalde.

intihar ederdim, 1 hafta bekleyemem

bana, sevdiklerime veya dünyaya çok kötülük yapan kişileri de götürebildiğim kadar yanımda götürebilmek için gece gündüz plan yapardım.

sinir hatta yer yer ofke duydugum insanlarin agzina sicardim. boyle giderdim karsilarina sov allah sov offf ne rahatlardim yemin ederim. sen zaten busun iste kendini ne bok zannediyorsun, rezil edecem lan seni olmeden once falan.. :D yalniz dusununce cok komik geldi. valla gozumde yeme icme yok suraya buraya gitme yok yani kalmamis o sevk. hic ama hic kimsenin boyle asla şehirleşmenin olmadigi, kus uçmaz kervan gecmez bi yerde gomulmek de vasiyetim olurdu

1) Sevişirdim.
2) Sevmedigim insanlara onlari sevmedigimi bir daha soylerdim.
3) 1 hafta boyunca izleyecegim kadar cok film izler, okuyabilecegim kadar cok kitap okurdum.
4) Dua da ederdim galiba. Ölecegimden haberim var diye biraz fırsatçılık olarak gorebilirdim ama yine de dua ederdim.

1 hafta ömrümün kaldığına hiçbir şekilde inanmazdım. Kim bilebilir 1 hafta ömrüm olduğunu? En umutsuz durumlarda bile, çok az da olsa, bir yaşam olasılığı vardır. Hiçbir şekilde kabul etmezdim. Bu yüzden de, her ne yapıyorsam, onu yapardım. Sevdiklerimle birlikte olurdum, çalışıyorsam çalışırdım.

Hiçbir şeye dua etmezdim. Kimseye de yalvarmazdım.

ben de ‘yok yaoo bi hafta değildir o daha vardır zamanım’ kafasında olur, ne yapıyosam ona devam ederdim muhtemelen ama bu soruyu daha çok artık gelecekle ilgili hiçbir kaygınız olmasa şuan ne yapardınız gibi kabul edip cevaplarsam gezmek isterdim. ailemle normal tatile gider gibi vedalaşır, onlara güzel notlar bırakmaya çalışır ,ülke içinde bile olur, hiç gitmediğim bir yere giderdim.

ana haber bültenlerine çıkacak bir şeyler yapardım...

Bankadan 200bin(aninda veriyorlar bana) kredi cekip bitcoine basarim.

Sonra onu donanima koyup bir akrabaya veririm. Ben olunce yesinler, reddi miras yapsinlar borc da girmesin.

Arabayla zengin muhitlere gidip herkesin aynasina kapisina falan vururum maksat ibnelik olsun. Nasil olsa sigorta primim artmayacak. Bunu 1 hafta boyunca yaparim acayip de eglenirim.

mevcut rutinime devam ederdim çünkü kimseyi endişelendirmek istemezdim. sonra da bağış ve veraset işlerimi ayarlayıp hayata veda ederdim.

deep impact filmi geldi aklıma.

kediler öleceklerini anlayınca kuytu köşe bir yer arar. onlar gibi, yurt dışında bildiğim çok huzurlu, sessiz, sakin bir yer var, oraya gidip tüm insanlıktan uzak bir şekilde kendimi dinlerdim. (deep impact filminde tea leoni babasıyla gidiyor, öyle bir yer.)

aksiyon, para, hırs, intikam, benden sonrası, hiç düşünmezdim.

kyk yattıktan sonra öğreneceksem çok da şeyimde olmaz açıkçası, bütün kyk parası artı harçlığımı bir haftada ezerim, ki normalde de bir buçuk haftada bitiyor djnf diğer insanlara karşı içimde kalan ne varsa söylerim, belki saçma sapan yerlere giderim, son gün de ege denizi nden suriyelilerle yunanistan a kaçmaya çalışırım muhtemelen ölüm sebebim de o olur djbd

veda mektubu yazarım ailem ve arkadaşlarım için ayrı ayrı.

yalnız basima kampa giderim daha önce görmediğim güzel bir yerde.

dünyevi zevklere harcamam zamanımı. doğayla bir olur, toprak olur giderim.

İçip içip ağlardım galiba.

Yok ya ben kesin kafayı sıyırırdım. Düşününce bile doğru düzgün bir şey uyduramıyorum. Ben aklımı oynatırdım.

Sevdiklerimle Peru'ya giderdim

nefret ettiğim insanların hepsini bir şekilde öldürürdüm.

Hicbir sey yapamam mal gibi kalirim. 1 hafta sonra gercek anlamda her sey yok olacagi icin hicvir şeyin anlami kalmaz.

aslinda olmek diye bir sey yok. form degistirmek ya da formsuzlasmak var. enerji donusur, hicbir zaman yokolmaz. su anda insan formunda bilinc ve beyinle yasadigimizdan dolayi bu tur seyler dusunuyoruz.

cevap: bir sey yapmam. isimi yapmaya devam ederim.

Sevdiğim insanlarla sevdiğim yerlere gider sevdiğim yemeklerden yerim.

Benim Hocam.

Butun dersler var.

Ben genelde tabi hukuk dersleri icin bakiyorum tyt ayt kismini dinlemedim hic ama derslere bi goz atabilirsin.

özel ders veriyorum
en açık seçik verimli anlatan şenol hoca. (matematik)

Yok.

maalesef yok

matematiksel olarak var.

mantıksal olarak yok.

yok. olursa nesiller boyu anlatılacak bir mucize olur. bitime 9 hafta kala liderle arasında 13 puan fark var. bu demektir ki beşiktaş'ın şu an birinci sıradaki takımı geçebilmek için 5 maça ihtiyacı var. diğer bir deyişle, lider TÜM maçlarını kaybederken beşiktaş hepsini kazanırsa anca bitime 4 hafta varken birinci olabiliyor. tabii bu süreçte ikinci sıradaki galatasaray'ın da (beşiktaş üçüncü) ciddi puan kayıpları yaparak devre dışı kalması, tıpkı başakşehir gibi sağlı sollu puan kaybetmesi gerekiyor.

velhasıl o iş olmaz. beşiktaş 8 maçtır kazanan, inanılmaz top oynayan bir takım olsa gayet mümkün görürdüm, %40-50 derdim ama şu an %1'den fazla değil ihtimal. başak ve galatasaray kalan toplam 18 maçın 5'ini kazansa bile beşiktaş'ın mevcut kapasitesiyle üst üste 5-6 maç kazanması çooook zor. rize ve galatasaray'la dışarıda, başak'la içeride oynuyorlar. fikstür de kolay sayılmaz. %80 başak, %20 galatasaray şampiyon.

o zaman şöyle sorayım;

beşiktaş şampiyon olmasa bile önümüzdeki dönemde coşkulu geçicek bir maçı var mı? derbi olur, başka bir şey de olur,

yok maaelesef

imkansız

Besiktas sampiyon olsun bu sene cirilciplak ve yalinayak polis yakalayana kadar ciglik atarak kosarim. O kadar yok.

beşiktaş'ın kendi evindeki maçlarını soruyorsan dikkate değer sayılabilecek iki maç var: biri liderle olduğu için başakşehir maçı, diğeri de ankaragücü maçı. bildiğim kadarıyla beşiktaş-ankaragücü kanlı bıçaklı ama açıkçası bu durumun sporla pek ilgisi yok, yani normalde izlemeyecek birisi "ooo ankaragücü maçı varmış" deyip de beşiktaş'ın ankaragücü maçını izlemez galiba.

beşiktaş'tan bu sezonun geri kalanında bir cacık olmaz yau. kongresi, şenor'u, fikosu derken yine tozuttular. fener'i veya neblim kümede kalmaya çalışan erzurum'u takip etmek bile daha keyifli olur sanırım bu saatten sonra.

Ayni firma ayni basvuruyu 4 5 kere goruntuleyip donmeyebiliyor.

Bizzat kendim tarafindan 2 3 kere yasadim bunu.

"90 gün içinde 234 firma" ???
bu rakam doğruysa ve kimse aramadıysa özgeçmişinde düzeltmen gereken yerler var demektir.

muhtemelen cv'de çok aranan bir keyword vs var ancak genel olarak etkileyici veya inandırıcı bir cv değil (etkileyici olmaması deneyimin az olmasına bağlı olabilir)

Goruntulenmelerde hile yok cok basvurun varsa cok goruntulenme normaldir geri donusler de olur umarim yakinda :)

salak çok bu ülkede. boşver.

İnsanlar mutsuz ve insanlar her seyi bildiklerini zannediyor. Ayrica insanlar saygisizlar. Insanlar maymundan degil yilandan gelir. Bu yuzden de insanlar zehirlerini akitip rahatlamak icin her seyi yaparlar.

Iste sana sunacagim insan tezim bu.

Bırak onları, kimseden kimseye fayda yok artık herkes birbirine laf sokma, ezme derdinde.
Çözüm: polisi ara, 1 kez gelsinler para cezası kessinler bakalım noluyor.
Yine gürültü olursa yine ara, çekinme hiçbir zaman.

şimdi ben de sana facebooktan medet umduğun için laf sokacağım :)

boş beleş insan çok. hepsini kafaya taksak ohooo

Facebook gibi lağımda yaşayan insanların takılmaya bayıldığı sitelerde böyle konular açmamalısın. Anlama kapasiteleri çok sınırlı. Senlik bir durum değil. Ben olsam böyle düşük profil insanların cirit attığı yerlerden uzak dururdum.

Hırsızın hiç mi suçu yok gibi bir şey olmuş. Kimse komşuyu suçlamamış da herkes sana abanmış. Diyeceğim o ki çok boş insan var. Eğer ülkede herkesin anlama kapasitesi olsaydı zaten ülkece şu an farklı olurduk. Bence salla gitsin.

bence sana iyi bile davranmışlar, ölen bir insanın ardından ateşi bol olsun vs.. diyenler var. yani vefat etmiş biri. geri dönemeyecek ve asla karşı koyamayacak. içleri kaynıyor ve kesinlikle Allah hak korkusu taşımayan insanlar.

Senin icin bi sebep daha olsun iste Facei falan kapatmak icin.

olay sadece facebook değil, duyuruda da komşular sürekli aşırı gürültülü sevişiyor Ne yapmalıyım gibi sorularda cevapların yarısı insanların sevişmesini kıskanıyorsun şeklinde oluyor mesela. Ailemle anlaşamıyorum diyor biri, bu yaşta ailenle oturacak kadar ezik olmasaydın falan diyen çıkıyor bir iki tane.

Sebebi nedir bilmem ama öfke, kibir, bastırılmışlık, en çok biz biliriz ,en anlayışlı, en modern biziz gibi gösterme çabası vs. her şey olabilir. Genel olarak mağdur suçlayıcılığı var İnsanlarda, hepimiz yapıyoruz Belki farkında olmadan. O yüzden direkt bilgi gerektiren konular dışında kişisel meseleleri çok da sormamak lazım Belki de internet ortamında.

Ya insanların tanımadan etmeden linç etmesini bırak, ben kendi ailemi inandıramıyorum durumumu bildikleri halde.

Benim de sol kulağım tamamen sağır; eğer ortamda birden fazla ses kaynağı varsa genelde duyma güçlüğü çekerim vs. Bir şey dedikleri an duymadığımda "İşine geleni duyuyorsun ama" gibi tepkiyle karşılaşıyorum.
İnternet ortamında kendilerinde her koşulda yargılama hakkı olduğunu düşünen insanlar varken böyle şeylerle karşılaşmak maalesef normalleşti.


Evet, insanın canını daha çok sıkan şey ise haksız taraftan ziyade haklı tarafı pasifleştirmeye çalışmaları. Mini etek yüzünden dayak yiyen bir kadın için "Canım o da öyle giyinmeseymiş" diyen tipler nasıl zeka düşüklüğünün bir örneğiyse, ses/gürültü çıkaran komşudan muzdarip birine "Taşın", "Sen de cihazını çıkarıver canım" demek de aynı ölçüde geri zekalılık örneği.

Hırsızın asla suçu yok internet ortamında.

İnsanların bu kadar acımasız olmasına üzüldüm. Sanki bu engeli keyiften yaşıyorum, oyle yorumlardi. Isitme engeli olan biri duydugu olcude bagirilmazsa duymaz bagirilirsa duyar! Hakim sormaz mi sana demis bir de. Hayret ettim...

Durumum su m.youtube.com

O işi genelde büfeciler görüyor. Kampüse girmeden önce görürsün zaten büfecileri. İlla emanet vercek birileri olur sıkıntı yapma. Teknoloji fakultesi tam neresi hatirlamiyorum ama merkez kampusteysen gidip kutuphaneye de koyabilirsin esyalarini. Ben 2 3 kere oyle yaptim.

Beşevler kampüs. Kendi öğrencisi değilim, yine de kütüphane alır mı? Pazar günü açık olur mu orası? Neysiş bi yerler olur herhalde dediğin gibi.

Merkezdedir o zaman. Kutuphane 24 saat acik oluyor. Ama dedigim gibi illa bir yer bulursun.

çocuklar büyüdü herkes bir yana dağıldı. asıl mesele biraz orada sanki.

Fiona 1 gecede evlendi sonra onu aldatti. Aldattigi kisi de serefsizdi dugun gunu ogrendi uyusturucuya devam ettigini evlenemediler gelinlikle sokakta kaldi felan.

Lip okuldan atildi, salak bir kiza asik oldu sonra ondan da vazgecti.

Ian eskiden kiz olan sonra ameliyatla erkek olan ama yine de erkeklerle yatan biriyle birlikteydi en son yapay penis muhabbetleri donuyordu. Zaten Ian zıvanadan baya cikmisti gaylik konusunu dinle pekistirdiler Hz.İsa'yı konu edindiler ve bence cok uçtaydı o sahneler.

Debbie hala ayni Debbie yani yolda gorsem bogmaya kalkarim.

Frank son sezon iyi baba rolune girdi ve cok sıkıcıydı.

Bi adam gibi adam Carl var hani izlersem bi tek onun guzel hatrina izlerim.

Zaten Fiona ve Ian diziden ayrilacaklarmis.

Sanirim bu kadar spoiler yeter.

Diziyi sürükleyen sadece kev- v ikilisi kaldı. Artık bircok bölümü kev'in hatrına izliyorum diyebilirim.

@kljgslsdkjs'in dediği gibi herkes büyüdü gözümüzün önünde, bir yerlere dağıldı. Tıpkı hayat gibi. O yüzden kötü bölümlerinde bile son derece doğal bir dizi. Hayatlarına tanıklık ettiğim insanlarmış gibi izliyorum shameless'i.

Daha fazla korkutugum herhangi bir sey yok oyle ozetleyeyim.
Olumden daha gercek hicbir sey yok. En kesin ve net olan sey olum bu evrende.
Olum senin ve benim kapimizda bekliyor halihazirda. Tam kapida bekliyor bildigin. Bir an gelecek ve birden iceri girecek. Biraz sonra, birkac ay ya da bir kac yil sonra. Kapida lan.
Bir de sen ben öldükten sonra arkamizdan ah vah yazik diyecekler sanki bizden farkli bir sonlari olacakmis gibi.

Olen birine vah oldu gitti neyse hayat devam ediyor dedigimiz o kisiden tek farkimizin kuyrukta biraz arkalarda oldugumuz olduğu gercegini aklimiza getirmeyiz nasil apttallik aslinda.
Sadece senden bir sure once gitti, sirada sen de varsin.

Cok sıkıldım bu hayattan yeteeerr oldurucem kendimi artik dedikten sonra ulan ya harbiden olursem deyip 3.5 atip kendi salakligima gulecek kadar korkuyorum.

Gercekten dunyadaki en acimasiz olay. Dusunsene sen ölüyosun ve bu hayatta olmasini istedigin seyler sen öldükten sonra gerceklesiyor felan.

Hayir gercekten öldükten sonra yukaridan bir yerlerden buralari izliyceksek cok pis bozulurum.

Baya bi korkuyorum ya çok hatta

Ölmek istemiyorum. Ama ölmekten korkmuyorum. Sanırım aştım o eşiği bazı şeylerden sonra.

ölümden hic korkmuyorum. geride kalanlar düşünsün.

yaşamı anlamlı kılan şey bir gün sona ermesi.

karanlık olmasa aydınlığın, kötülük olmasa iyiliğin, ölüm olmasa yaşamın değerini bilemezsin.

ben de dahil herkes korkuyor ama. doğal. korkmayanlar kendini öldürüyor. hayatta kalma içgüdüsü baskın demek ki.

korkmuyorum, şu cevabı gönderdikten sonra ölsem mesela, gözüm açık gitmez. ben öldükten sonra ben dahil kimin ne yaptığının pek bir önemi kalmayacak.

Ani gelecek ölümden hiç korkmuyorum, ama yaşlanıp her gece "bugün de ölmedik çok şükür" diyerek uyuyacağım geceleri sabırsızlıkla beklemiyorum.
Hayat, evren ve her şeyin yaşını düşünürsen, bi insan yaşamı nedir ki. Dünyaya kalıcı ne katıyoruz da bizden sonra zaman dursun istiyoruz. En geç bir yüzyıl sonra unutulmuş olacağız.

fazla bir şey kaçıracağımı düşünmüyorum, o yüzden de korkmuyorum. belirsizlikle ilgili bir korku duyuyor olabilirim belki biraz; ama aynı korkuyu geleceğimle, yani hayatta geçireceğim günlerle ilgili de duyuyorum. büyütecek bir şey yok.

sevilen birinin ölümünden sonra hayatın devam etmesi daha acımasız bence. daha korkunç.

ölüm şekillerinden korkuyorum acısız ölüm olmadığından ama ölüm kavramından korkum 0. bu hayatta hiçbir şey istediğim, hayal ettiğim gibi olmayacak yaşayıp sürünmenin manası ne? bizden önceki milyonlarca yılın bizim için 1 saniyede geçmesi gibi biz ölüncede hayatın tüm devamı 1 saniyede yaşanıcak ve biticek endişelenmeyin.

Halletmem gereken bikaç ufak şey onları hallettikten sonra gelsin umrumda değil.

Dostlar, sunu unutmayin :
Etrafta gordugunuz hicbiseyy seyy aslinda gercek degil.
Yani, agacin golgesi nasil agac olmuyorsa, gorduklerimiz aslinda birer illuzyon.
Sen oldukten sonra arkanda kalan bisey falan da olmayacak.
Oldugun anda bu sirri ogrenirsin. Ama yasayip deneyimlemen gerekiyor.
Cok dibe vurup birkac yil tasavvufu yalayip yutmanizi oneririm. Neyse uzun hikaye...
Kendi kendime konusuyorum ya neyse... yok olayim derhal :)

tabulastirilan olum dusuncesini kafanizdan silerseniz korkmazsiniz. ben korkmuyorum. olmek dogmanin tersidir. ikisi de dogaldir. hayat biziz zaten. bizden ayri devam eden bir hayat yok.

“En acayip gücümüzdür,
kahramanlıktır yaşamak :
Öleceğimizi bilip
öleceğimizi mutlak.“

korkuyorum. korkmak degil de aslinda istemiyorum daha ziyade. hayatim hicbir bka benzemiyor ama baska bir sansim olduguna inanmiyorum. bari 80-90 yil guzelce yasayabilsem 200 olmuyorsa bile. yasamaya dair ozel bir istegim yok ama olmek istemiyorum. tum buhranlarima, anksiyeteme, manyakligima ragmen burada olmayi seviyorum sahsen. ilginc yani. aci bile hayatta oldugum icin var sonucta. varliktan, yasamaktan baska bir seyi bilmiyoruz biz. olum kadar yasam da gercek.

o yuzden korkuyorum aslinda. neblim yapmak istedigim, gormeyi arzuladigim seyler var. onlar olmadan olursem uzulurum ve tam olarak bu tavrim yuzunden yakin zamanda olecegimi hissediyorum. yasama bu kadar siki tutunmam tuhaf. icgudusel bir sey olduguna inanmaya basladim. onceden hissetmek gibi. umarim olmem yav hic hosuma gitmiyor.

Cevrende gordugun herkesin basina gelen biseyden korkma:
Dogmak, nefes almak, uyumak, uyanmak, sicmak...olmek (bir nevi uyanmak) ama bu yasamda hak yediysen korkmalisin.
5000 yillik papiruste bile var resmi. Kurt basli melek olmus adamin kalbini ve bir tuyu terazide tartar...

Hiç,kendi olumumden hic. O varsa ben yokum, ben varsam o yok. Sevdikleriminkinden ise bencillik yaptigimi bile bile, boyle bir duyguyi tasimak istemiyorum.ama tercihe bagli degil zaten.
.

Askere gidecek olman su anda çok iyi bence. Çünkü bu depresyon havasından en azından uzalaşacaksın başka ortam göreceksin. Evet yapacagin sey askerlik bile olsa baska ortam goreceksin kafanda baska seyler olacak.

Belki geriye bir seyler icin daha kararli donersin.

Not:Yasadigin depresyona ortak olmus biri olarak yaziyorum. Yarinin ne getirecegini ne sen ne ben ne de baskasi bilemez.

Bu ruh haliyle sakın askere gitme bence. Askerde hiçbir sıkıntısı olmayan insan bile çıldırabiliyor.

Dostum, devlet hastanesinde bir psikologa gorun, onun yonlendirmesiyle hareket et. Uykun ve beslenmen bozulmussa belki bir hekime yonlendirirler, kimyani duzenlerler. Yap dediklerimi.

Oyun oynayan adam hayattan umudunu kesmez :)
Borderlands 3'ü, Tsushima'yı, Sekiro'yu hiç mi merak etmez.
Şaka bi yana ben de benzer durumdayım aslında. İş yolunda gitmiyor. Yapayalnızım, yalnız yaşıyorum. Sadece yeni çıkan oyun ve diziler hatrına yaşıyormuşum gibi hissediyorum. Ama bu durum kotarıyor işte hayatı.
Hobileri çıkar hayattan, millet çatır çatır sıkmazsa kafasına ben hiç tanıyamamışım insanları. Bu kadar adam hafta sonunu zor getiriyor ki Galatasaray'ın maçı var diye. Nisan ayını bekliyor ki Game of Thrones için.
Diyeceğim o ki; oyun oynayarak hayata bağlanmaya çalışmak çok kötü bi durum değil. Biraz sakin olmaya çalış. Gel Dota atalım hatta. O olmasa da oynayacak bi şeyler buluruz.
Steam id: umt4us

Bir çok psikiyatrist e göründüm özeline de gittim.
Valla sorma ya fortnite hatrina yaşıyorum. Aslında şu dota chessi merak ediyorum ama hiç dota geçmişim yok.

Hatta 5aydir falan efexor 150mg içiyorum. Aslında düzgün bir iş bulabilsem kafamda bi şeyler var yapmak istediğim ama iş yok :(

usa versiyonu uk versiyonundan daha iyiydi başlarda ama şu an usa da saçmalamış durumda. resmen türk dizilerine evrilmiş saçmalamada.

office us bence uk versiyonundan daha iyi

Izlemeyebilirsiniz ama soruya yanit olarak vereyim Shameless'in Turk versiyonu nasildi? Iste her millet diziyi kendi kulture uyarliyor. Yoksa izleyici bulamazlar.

Shamless deyince akliniza ilk uk mi geliyo gercekten

Amerikan versiyonu cok bomba(idi) ta ki su son 2 sezona kadar.

the office ve shamless'ta amerikalılar orijinal eserlerin üstüne çıktı bunu kabul etmek lazım. tabi ki 2'sinde de konseptler çok güzeldi ingilizlerin hakkını teslim etmek gerek ama o konseptlerden daha iyi dizileri us çıkardı. ama the inbetweeners ve coupling'i de uyarlamaya çalıştılar ve bok ettiler. hiç beceremediler. dizilerden ziyade filmlerde esas çok daha yüksek yüzdeyle bok ediyolar. the departed ve belki biraz da the experiment hariç iyi denebilicek bir remakeleri yok sanırım.

not: shameless us efsane bozdu orası ayrı ben bi kaç sezon oldu bırakalı ama bu kadar uzatmasalardı uk'den çok daha öndeydi yaptıkları kesinlikle.

Geceleri yorganı kafana kadar çekip güzelce ağlarsan ertesi güne çok zinde ve dinç uyanıyorsun.

Yani ben bu şekilde taşıyorum.

Sorunların ne olduğuna bağlı

2 ay önce ailemin bugünkü hallere düşeceğini söyleseler inanmazdım. şu an hayatımın en ağır yükünü taşımaya çalışıyorum ancak ilginçtir ki umudum bu yükü kaldırmama yardım ediyor. ayrıca;

www.youtube.com

taşımıyorum. Saldım her şeyi. Herhangi bi tepkim yok. Her şeye evet olur diyorum.

Geçen yıl ben de hem okul hem mezuniyet hem formasyon hem iş hem de kişisel problemlerle uğraşıyordum. Ben de çok yoruluyordum nasıl bitecek nasıl olacak diyordum. Evet çok stresli ve can sıkıcı bir dönem ama emin ol bitiyor. Dişini sıkmaktan ve bir şekilde motivasyonunu kaybetmemekten başka çaren yok.

Gida zehirlenmesi

Babasının öldüğü an.

ağzında aft çıkınca.

en korktugu seyi yasadigi andir. gercekten en cok neden korkuyorsunuz, bu soru oyle bir cirpida cevaplanan bir sey degil. epey derine inmek gerekiyor.

Hafızasını kaybettiği an.

Baya hasta oldugum çocukla ilk defa aynı ortama girmiştik. Bir universite organizasyonuydu. O ortamda yeni bir kızla tanısmıstım cok tatli hos sohbet bir kizdi hemen kaynastik arkadas olduk. Sonra benimki uzaktan gorundu. Zaten oraya beni o cagirmisti. Benim tarafima yaklasip yanimdaki kizi bir guzel opup askim diye sarildi.

Yani iste bu kadar.

(bkz: boğulmak)
bireyin toplum karşısında çıkmayan sesi gibi düşün ama daha ıslağını düşün.

Hicbir sekilde odeyemeyecek kadar borcun dibine batmasi. Malesef herkesin derdi kendi icin en büyüğü. Benim de bu...

yalnız yaşarken hastalanınca.

an değil ama yaşlanıp bakıma muhtaç olan, bakacak kimsesi olmayan, tek yaşayan insanlar bana çok çaresiz görünüyor.

erkekler için pisuvarda işeme anıdır, kim ne yaparsa yapsın hiç bi halt yapamazsın

bence ona sorulmadan adının konduğu an.

elinden bir şey gelmediği an.

aklıma game of throned'dan red wedding geldi. catelyn stark'ın oğluna bakışı...

sevdiğini kaybettiğin an. Allah korusun...

çok sevdiği halde eşiyle boşanmak zorunda olmasıdır.

En çaresiz anım mı bilmiyorum ama son zamanlarda en çaresiz kaldığım an şuydu. Konuşmak, tanışmak için can attığım bir kız vardı. Seminerde bir türlü yan yana gelemedik. O gün ondan önce gelmişim ve hemen önünde boş Bi yer vardı. Geldi oraya oturdu. Nasıl iletişime geçeyim diye düşünürken yanındaki çocuk sıradan bir şey söyledi ve konuşmaya başladılar ve tanıştılar. O an nasıl çaresiz kaldım anlatamam.

Çaresi olmayan bir hastalığa yakalanarak yavaş yavaş ölmesi veya aynı şekilde sevdiklerinin gözünün önünde günden güne erimesi.

Valla zor bir soru insanın başına gelenler herşey zor olabilir. İnsan zayıf bir canlı.

Bundan 6 yıl önce hepatit-A'ya yakalanmıştım yalnız yaşarken. Evde yalnız yaşıyordum. Yemek bile yiyemiyordum. Tek yediğim bal ve çeyrek ekmek. Geceleri ağrıdan ağlıyordum erkek halimle. Ayağa bile kalkamıyor. Tuvalete bile gidemiyordum. 4 gün sonra annem geldi hastaneye kaldırdı.

Trafik kazasi sirasinda kontrolu kaybedilmis bir arabanin icinde 1.5 tonluk o sey rastgele saga sola savrulurken sen sadece ne zaman duracak diye hicbir sey yapamadan arabanin icinde on camdan saga sola kayip giden yeryuzu goruntusunu izleyip zamanin senin icin yavasladigi birkac saniyelik surec. Yapabilecegin hicbir sey yok, sadece o momentumla bir yere gecirmeden bir noktada durmasini diliyorsun.

Ders niteliğinde olmasındansa eğlenceli hale getirmen daha iyi olabilir.
Ben olsam belgeseller izleyerek başlar daha sonra resimli ansiklopedilere geçerdim.
Zaten bu sekilde sen de merak uyandiran ayrintilari daha da arastirmaya baslar boylece yavas yavas bilgi hazneni genisletirsin.

Bir Nefeste Dünya Tarihi
Emma Marriott
En Kısa Dünya Tarihi
Christopher Lascelles ya da
Genç Okurlar İçin Kısa Bir Dünya Tarihi - E. H. Gombrich gibi bir kitapla başlayın. ilgi alanınıza göre devam edersiniz. ülke ülke değil dönemsel ilerlemek mantıklı.

Ben olsam Jared Diamond - Guns, Germs and Steel ve Yuval Harari - Sapiens ile başlardım. Eğer spesifik olayların derinine inmek isterseniz kaynakçalarına bakabilirsiniz. Hem okuması da epey zevkli. Lisedeki tarih dersleri gibi insanın üzerine yıl - savaş - sebep atıp geçen klasik tarih kitapları değiller. Hatta ikisi de sadece tarih kitabı değil.

NTV yayınları Dünya Tarihi kitabını al yeter. İstediğin şeyi yapman mümkün değil gibi.

Tüfek, mikrop, çelik'te bilimsel bilgiler bayağı eskidi. Yine de okumaya değer ama bilgiler açısından dikkatli okuman lazım. Sapiens'te zaten birçok yanlış bilgi var. İngilizce biliyorsan David Reich'ın "Who we are and how we got here" kitabı var, geçen sene çıktı. İnsanlık tarihi açısından iyi olur.

Ben de yarın aynı güzergahın tam tersini yapacağım :)
Havalanından tramvay varmış otogara. Otogara geldikten sonra otobüs ile ıspartaya gelebilirsiniz. Mesafe iki saat gösteriyor. Ben ısparta petrol gibi bir şirketten aldım bileti. Zaten iki opsiyon var biri metro biri ısparta petrol.

Havaalanında indikten sonra sola dogru dön tramvaya bin. Otogara kadar gotürüyo zaten ama şunu soyleyeyim 1 saatini alir otogara gitmen oradan da zaten isparta bileti bulman kolay ya da saatini ayarlayip internetten ayarlayabilirsin bileti.

otogara kadar gitmenize gerek yok aman.

havaalanında tramvaya binip bir durak sonra inin. oradan expo yazan tramvaya binin bir durak sonra inin. anfaş durağı. karşıya geçin biraz yürüyünce ısparta petrol ofisi var oradan binin. her hafta gidip geldiğim yoldur.

teşekkür ederim cevaplayan herkese, irene sana da iyi yolculuklar. havalimanı otogar arası mesafe uzak görünüyor, n62'nin dediği daha kısa, onu deneyeceğim.

Öğretmenlik okuyanlar özel sektörde iş yapabilme yeteneği ve azmine sahip olmayan kişiler. Okul bitsin atanalım sonra hemen evlilik + çocuk kafasındalar.

düşüncemi değil ama bir ''fact'' ı söyleyeyim.

Devlet sosyal devlettir tanımı vardır, Devlet imkanı ölçüsünde istihdam yaratır vardır.

Devlet size bir şey vermez, siz zaten sizin olanı alırsınız. o kadroyu devlet vermiyor yani, lütfetmiyorlar.

Öğretmenler mezun olunca isim hazır mantığıyla o bölümü seçerek başlıyor lisansa, hatta tercih dönemi bile öyle, çoğu böyle. Bence kpss ile atanamayan x intihar etti vakaları da bu yüzden oluyor, devlet bir sürü şeyi değiştirdi "atanıp öğretmen olma" konusunda ama eğitim fakültesine girerkenki beklentiler hala aynı.

Bir de Türkiye'de adı konulmamış bir "devlet bize bakmıyor" geleneği var o da etkili olabilir. Şartları kötü giden beklentileri gerçekleşmeyen devlete kusuyor öfkesini.

Niye öğretmenler diye yazdım, varsa bile bizzat tanıdığım ya da tanidiklardan duyduğum "ben lisans mezunuyum devlet beni atasin" mantığına bizzat şahit de olmadım ikinci ağızdan da duymadım diğer bölüm mezunlarından.

Bunda öğretmenler için özel sektörde pek hareket alanı olmaması da etken diye düşünüyorum mesleğinin dışında bir iş alanına yonelmedigi sürece. Bu da başlı başına "o kadar sene boşuna mı okuduk" ofkesi doğuracak bir şey. Bu da bir etken.

dünyada tek bir devlet biçimi yok, çeşitli biçimler var, mesela ödev olarak türkiye anayasasından türkiyenin hangi devlet biçimiyle yönetileceği yazar bunu öğrenebilirsin, sonra bu devlet biçimi nedir diye hem yurttaşların hem devletin karşılıklı görev ve sorumluluklarını düşünebilirsin, cevabını kendin bulacağından eminim öyle çok hazırcı olmayalım :)

Olaya tek taraflı bakmak yanlış.

Devletin üniversite açması, buralara öğretim görevlileri ataması, onlara maaş vermesi, binanın kendi masrafı, araç gereç, yurt zart zurt derken hepsi dünya para. Buraya öğrenciler gidiyor, bunlar 4 sene en az orada zaman öldürüyor. Sonuç? Hiçbir şey öğrenemiyorlar, bomboş elde diploma dolanıyorlar.
Neden? Devlet üniversite açmış.

Ben kişi başına bu kadar çok üniversite düşen başka bir ülke var mı bilmiyorum, muhakkak vardır gerçi ama Türkiye'de üniversite mezunu ihtiyacımız bu kadar çok mu? Bence değil.

Madem öğretmen lazım değil ne halt yemeye devlet masraf edip bu kadar fakülte açtı?

Madem fen fakültesi, iktisat, işletme vb mezunları işsiz devlet neden para akıtıyor? Kapatın gitsin.

Devlet üniversite mezunu vatandaşına iş bulur bulmaz umrumda değil. Devlet neden kaynaklarını böyle gereksiz yere savuruyor asıl mesele burada. Üstelik açmasa o okulları yerine 2 yıllık okul açsa her yere meslek sahibi olur bu insanlar.

Sevmiyorum artık kıyaslamayı ama mecbur kalıyorum. İsveç'te ufak bi şehirde yaşıyorum. Üniversite yok, meslek lisesi var. Meslek lisesinde de çok limitli bölümler var. İhtiyaç yoksa kapatıyorlar o bölümü. Fotoğrafçılık/kameramanlık gibi bir bölüm vardı mesela, kapattılar. Çünkü mezunları işsiz kalmaya başladı, otomatikman insanlar da seçmemeye başladı.

Bir de şu var; bizde akademisyenin önceliği farklı. İsveç'te bir akademisyen çalıştığı bölüme katma değer katıp, o bölümü ileri götürmekle mükelleftir yoksa çalıştığın bölümü kapatırlar işsiz kalırsın.

Mesela su ürünleri fakültesi. Bu bölümün hocaları neden bu bölümü geliştirecek ilerletecek adımlar atmıyor yıllardır Türkiye'de? Al kimse seçmiyor işte. Çünkü değersiz, mezunları işsiz.

Halbuki bu bölümleri kapatıyoruz, sizi de siktirediyoruz dese devlet korkudan köpek gibi çalışmaz mı bu bölümün hocaları? Yani bu bilinçle çalışsalar daha fazla katma değer üretmezler mi? Üretirler.

Robotik kafes sistemleri, yeni teknolojilere sahip türk malı filtrasyon sistemleri, genetik ıslah, farklı ve daha sofistike sistemler vs mümkün mü? Evet. Ama araştırma var mı? Sadece kağıt üstünde.

Yazacak çok şey var bu konuda. Ama bir halt olmaz bizden. Tek çözüm beni ülkeye diktatör seçmeniz. O zaman belki bir şansınız var. Yoksa olmaz evet.

Sonradan aklıma geldi, bir de şu var, farazi bir şey söylüyorum ama devlet+özel sektörde ortalama "x lisans bölümü mezunu" kaç kişi istihdam edilebilir, bunu hesaplayabilsek, yine acikta kalanlar olacaktır.

Sorun bu kadar lisans mezunu olmasıyla da ilgili. İş verme kısmından önce, madem lisans mezunu sayısı=muhtemel istihdam miktarı sayısı saglanamiyor, ya bazı bölüm ve fakülteler kapatılır ya da dengeyi sağlayacak yatırımlar yapılır. Ama gözüktüğü kadarıyla ikisi de pek olagelen şeyler değil.

o zaman neden bu kadar mezun öğretmen çıkaracak kadar bölüm açıldı, kontenjanlar genişletildi? dahası öğretmen açığı sorunundan bahsedilirken atanamayan yığınla öğretmen de mevcut. bu planlama hatası değil mi? özel sektörde zaten uç noktalarda sömürülme durumu var. sendikalaşıp hakkımızı koruyalım deseler bu yöndeki girişimler siyasi sebeplerle yine devlet bünyesindeki odaklar tarafından sabote ediliyor.

not: ortalamaya vurursak inşaat mühendislerinin de götünde ayı bağırıyor şu ara. memur yapın la bizi diye bağırmıyorlar diye devlete kızmadıkları sanılmasın.

çok güzel, net ve yalın şekilde açıklamış.
www.youtube.com

Ben de aynı şekilde devletin sorumluluğunda olmadığını düşünüyorum. Tamam bir mühendis kadar iş imkanları yok. Ama bunu en baştan biliyorlardı. Bide şuan birçok firma tüm lisans mezunlarına sınavlar yapıyor. Bankalara girebilirler. Pilot bile olabilirler. Ama köreldikleri için doğal olarak öğretmenlik mezunları bu sınavlarda geride kalıyor.

Ben bir makineci olarak çok zor bitirdim okulu. Ögretmenlik veya işletme vb bölümlerdeki arkadaşlarımın dersleri nasıl kolay geçtiklerini gördüğümde çok sinirleniyordum. Şuan ise mühendislerin okulda çok yönlü analitik derslerle zorlanmalarının onları hayatta ileriye götürdüğünü anlıyorum. Mühendis olarak çoğu ingilizce öğretmeninden yüksek yds toefl yapabiliyorum. Daha iyi bir gelecek için çabalıyorum. Ögretmenlerin de belirli kısmı tırnaklarıyla kazıyarak hayatını kazanıyor. Dersanelerde 3-5 kuruşa çalışıyorlar ve özel dersler vererek isim yapmaya çalışıyorlar.

Çabalayıp iş bulmak zorundalar. Ağlayan kısım aslında başarısız olanlar. Akıllı olanlar zaten yollarını çiziyor.

İşsizliği ve iş bulmanın zorluklarını çok iyi biliyorum. Ama iş özünde karınca ağustos böceği hikayesine geliyor. Ben hayatım boyunca çok çalışıp başarısız olan görmedim. Çalışıp hakettiği kadar kazanmadığını düşünen çok. Ama çalışan başarılı oluyor.

türkiye cumhuriyeti özelinde eğitim, sağlık, güvenlik gibi konuları devletin üstlenmesini, ( düzenleme, planlama )gerekmediğini düşünenler alamadıkları bu hizmetler için devlete neden hala vergi ödemeye devam ettiklerinin bir açıklamasını yaparlarsa sevinecem :)

ahaha "özel sektörde iş yapabilme yeteneği ve azmi" ne ya? ne zaman bu kadar köle ruhlu aciz yaratıklar haline geldiniz? özel sektörü skiyim. iş yapabilme yeteneği ve azmi dediğiniz şey hayatınızı üç kuruş para için başkasına bırakmak, haftanın bir gününü boş geçirebilmekle mutlu olmak demek. ha elbet çalışanına sosyal haklarını sonuna kadar veren, çalışma saatlerini insani düzeyde tutan, mesai ücretini de veren firmalar vardır ama bunların sayısı gerçekten az. başkasını zengin etmek için ömrünü heba etmekten daha iyi bir seçeneği olmayan tipler insanları tembellikle, yeteneksizlikle ve azimsizlikle suçlamıyor mu bayılıyorum. herkes sizin gibi hayatsız olmak zorunda değil, kusura bakmayın.

Kpss kasıp hakkariye giden köle ruhlu olmuyor mu? Ha tabi sabahtan akşama kadar memurlar solitare oynadığı için olmuyor olabilir.

Sana göre bunlarda köleyde köle olmayanlar kim? İnstagram gezgincileri mi fındıkzade travestileri mi?

bence de ogretmenlerin yada daoktorlarin atama icin aglamasi cok sacma. bu bolumleri tercih ederken ne kadar acik pozisyon oldugu ve ne kadar acikta bekleyen ogretmen/doktor oldugu belliydi. sirf okumus olmak icin ve bir sekilde kamuya gireriz diye bu bolumleri tercih edip daha sonra 8373937549 ogretmen atama bekliyor diye aglamak cok sacma. bilgisayar muhendisleri, avukatlar da atama beklesin o zmn?

kadrolu calisan olmasi bile basli basina sacmalik. performansa bagli olmadan bir kere ise gir, daha sonra yata yata bir bok yapmadan, tum gun cay kahve icerek emekli ol. kamuda belli basli pozisyonlar disinda kadrolu calisan olmamasi gerekiyor. ozellikle doktorluk, ogretmenlik, gise memurlugu gibi pozisyonlarda.

sosyal develtin amaci kisilere esit olanaklar ve imkanlar saglamaktir. ogretmenlere, doktorlara kadro acip, bu mesleklerin itibarini dusurmek ve vatandaslar/meslekler arasinda adaletsizlik saglamak degildir. rekabetin olmadigi yerde kalite olmaz. rekabet varsa herseyin en iyisi olur.

devlet olabildigince ozel sektor gibi calismali ve devletin yapmasi gereken tek is denetleme olmali. cok yuksek maasli, genis yetkilerle donatilmis ve cok dikkatli bir sekilde secilmis denetleme/mufettis personeli olmali. bunlar hem devlet dairelerindeki her turlu usulsuzlugu, rusveti, vs denetleyecek hem de is yerlerini vergi ve calisanlarin sigortalarinin duzgun yatirilip yatirilmadigini denetleyecek. bu mufettisler hem yuksek maas(15-20 bin TL) almali, hem de tespit ettikleri usulsuzlukler icin belli oranda yuzde almali. boylece bu kisiler kendilerine karsi yapilabilecek hicbir rusvet teklifine tenezzul etmeyecek durumda olacaklar. tabi bu kisiler gerektiginde birbirlerini de denetleyebiliyor olacaklar.

Devlet memurluğu bu kadar cazip olduğu sürece (bir devlet memurunu şikayet edip karşılık alabilen oldu mu? İşini yapmadığı gerekçesiyle atılan kaç tane memur gördünüz?), bu kadrolar hükümetler tarafından seçim yatırımı olarak kullanıldığı sürece ve özel sektördeki iş güvencesi ve çalışma şartları genel olarak devletin gerisinde olduğu sürece vatandaş bu talepte bulunur. Devleti küçülteceğiz diye gelen Özal ve RTE'nin tam tersi büyütme sebepleri de bu.

Türkiye'de üniversite diploması meslek kazanma amaçlı değil statü amaçlı alınıyor. Halbuki çoğu meslek için iyi meslek okullarını bitirmek yeterli olmalı. Ama bizim halkımız illa doktor, öğretmen, mühendis ya da asker olacak.

Üretmeyen ve eğitime önem vermeyen bir ülkenin sayısı çok ama kalitesi düşük üniversitelerinden bu kadar çok mühendis, öğretmen vs. çıkartırsanız böyle sorunlarla karşılaşırsınız.

Devlet iş vermeyecekse, istihdam etmeyecekse bu kadar ünivetsiteyi ve bölümü neden açtı diye de sorarlar mesela.

Kimse de dememiş ki öğretmensiz okul varken öğretmenlerin işsiz olması devletin beceriksizliğidir diye.
Sen hiç öğretmen eksiği olan özel okul duydun mu? Duymadın tabii. Eğer olsaydı, o zaman öğretmenler zaten devlete demezdi bizi ataman lazım diye. Devlet bir yerde okul açmış, ama öğretmen yok. Halkın başka bir yerde okula ihtiyacı var ama değil öğretmen, okul bile yok. E kime söylesin öğretmenler bu durumda?

Arkadaşların büyük çoğunluğu madem bu kadar üniversite mezununa iş yok neden bu kadar üniversite ve bölüm açıldı sorusuna takılmışlar.
Arkadaşlar üniversite, ön lisans, lisans hatta yüksek lisans insanlara sadece dersleri öğretmez ki hayata hazırlar, yeni ufuklar açar, vizyon verir, misyon yükler. Yani bu ülkede yaşayan vatandaşların sosyo kültürel standartlarını yukarı taşımak istiyorsak eğitimli insan sayımızı artırmalıyız.
En basitinden trafikte çokça karşılaşıyoruz. Hayattan hiç bir beklentisi olmayan gelecek kaygısı sıfır o gün kazandığı parayı yiyen yarını düşünmeyen vb. eğitimsiz boş insanlarla dolu ve trafikte sürekli kavga ediyorlar. Bu devlet bize en azından eğitimli, kültürlü, hayata bir tavrı ve tarzı olan "kaliteli" insanlarla yaşama lüksünü tüm vatandaşlarına sağlamalı.
Gel gelelim mühendislere, doktorlara bir çok arkadaşım mühendis olduğu halde x marka sigara satışında çalışıyor, sabahtan akşama kadar transit minibüsün tepesinde bakkallara mal satmaya uğraşıyor. Çok daha farklı işler yapıyorlar satıştan pazarlamaya oradan imalata. Ben mesela mühendisim günde 50 kez ellerimi yıkıyorum o kadar çok yağ kir içerisinde çalışıyorum. O kadar çok işe dokunuyorum. Bu mühendislik mi gayet öğretmenlerinde yapabileceği iletişim + (hayat bilgisi+türkçe)+matematik işi. Gayet öğretmenlerde yapar ama mühendisler yapıyor bu işi. Doktorlar iğrenç çalışma ortamlarında çalışıyorlar, illaki işimiz düşmüştür. Sağlık ocaklarında aile hekimleri senin gibi öğle arası çıkıp starbucks a gidemiyor malesef. Sultangazinin, bağcıların, fatihin kenar mahallesinde yıllarca çalışıyorlar. Çok aman aman paralarda almıyorlar bence çok daha fazlasını hak ediyorlar. Bırakalım bu devlet bize bakmir ayaklarını.

Gayet bir sürü iş var. İşsizlikte var. İlanların çoğunluğunda lisans mezunu arıyor iş verenler. Öğretmenlerin kendini gözden geçirmesi lazım.

@graywolf, abi sizin hiçbir şart altında devleti kabahatli görmeme, ona laf söyletmeme refleksinizi ne yapıcaz? kim devlet bize baksın biz ense yapalım diyor? insanlar çalışmak için yalvarır hale geldi. sen zilyon tane atanamamış öğretmenin gözünün içine baka baka "x miktarda öğretmen açığımız var" diyorsan bunu ortaya çıkaran şey ya kötü niyettir ya da salaklıktır.

ayrıca eğitimli toplum böyle yaratılmaz, toplumun refahı böyle yükseltilmez. bir mesleğe yönelik yetişecek mezun sayısını, o alanda yaratabileceğin istihdama göre planlarsın. aksi halde uzmanlık alanı dışında çalışan, ünvanını kullanamayan, bu yüzden verim ortaya koyamayan bir yığın insanla karşılaşırsın. transporter tepesindeki mühendis adamın içi rahat mı şimdi?

@zgrydn
Hacı öğretmenler zaten çalışmak istemedikleri için öğretmen olmak istiyorlar gibi bir sonuç var yukarıdaki yorumlarda.
Benim bir çok atanamayan arkadaşım gitti polis oldu başka kadrolardan devlete girdi adam hala kpss kovalıyor. Sebep 3 ay tatili olan başka iş yokta ondan. O zaman halihazırdaki öğretmenlerin çalışma standartlarını da değiştirmemiz lazım. Tüm devlet memurları gibi 8-5 5 iş günü 260 gün standart bir tapu memuru gibi çalışılsın bak öğretmen kalıyormu piyasada o zamanda diyceklerki ben senin şımarık çocuğunu ne çekeceğim. Gider valilikte başka bir memuriyet yaparım. Şuan haftanın 3 gününe ders saatlerini sıkıştırıp 4 gün tatil yapan ya da başka mesleklerle uğraşan binlerce öğretmen var. 3 güne 4-5 bin maaş adamın günlüğü 460 tl'ye geliyor. Bana devlette günlük 460 tl kazanan bir doktor bir profesör gösterirseniz memnun olurum.

Şuan devletin en büyük ihtiyacı düzen, planlama, nizam, kontrol, finans

Bu mantıkla devletin öğretmen ihtiyacından daha çok stratejik planlamacı, iş süreçleri yöneticisi, planlamacı, mühendis, müthiş finansçılara ihtiyacı var.

Açılan kadrolara bakın sürekli öğretmen, doktor, düz memur, Bunlar bir şey kazandırmıyor.
Kimse kusura bakmasın her şirkete muhasebeci lazım ama asıl ürünü işçiler mühendisler planlama vb. üretiyor.

Bizim stratek planlama, iş süreçleri, planlamacılar, mühendisler sokaklara dökülmüyorlar kadro diye. İyiki dökülmüyorlar :)

devlet kimseyi işe almak zorunda değil. yarın 10 yıl boyunca memur almıcam dese kimse bir şey diyemez. ancak devlet özel sektörü denetlemek zorunda. bugün bir öğretmen dersanede çalıştığı zaman 2 bin liraya haftada 60 saat kölelik yapmasını engellemek zorunda. bir mühendisin 2-3 bin liraya mahkum olmasını engellemek zorunda. bir çalışanın sigortasının asgari ücretten yatmasını engellemek zorunda. bunları yaparsa kimse memur olmak istemez zaten.

Bir kere gitmiştim İstanbul'a maç izlemeye. Stada gitmeden önce fasıl diye bir yerde toplanmıştık. Orayı önerebilirim sadece. İnternetten bakarsanız yerine bulunduğu yerde aradığınız özellikte mekanlar vardı diye hatırlıyorum tabi kalabalık olduğu için ben mekanları çok seçememiştim ama umarım işinize yarar bu bilgi.
İyi eğlenceler

Kadıköy çarşıya gidin. Orada aradığınız gibi birçok mekan var.

Muhtemelen kan şekerin düşüyor. Daha lifli gıdalar tüketmeye çalış böylece kan şekerin daha stabil kalır. Yulaf mesela veya tam tahıl ekmek gibi.

Tansiyonun düşüyor olabilir su içiyor musun

Yalnızca koşuda değil, her türlü spor aktivitesinde kendi sınırımı zorlamaya tam başlayacakken dayanılmaz bir mide bulantısı başlıyor. Sebebini ve çözümünü ben de merak ediyorum.

Ben eski hentbolcuyum. 8 yıl boyunca yaptım bunu. İlk 4 yıl boyunca bir sıkıntım yoktu ama daha sonra antrenman ve maçlarda koşup terleyince mide bulantısı ve kusma yüzünden maçlardan çıkmak zorunda kaldım. Yani maçın ortasında çıkıp kusup sonra hemen tekrardan maça giriyordum. Başta stresten sandım. Sonra öğrendim ki midemde iltihap varmış. Midenizde bir sıkıntı olabilir yani ya da safranızda. Dahiliyeye gidip bu sıkıntınızı anlatırsanız yardımcı olurlar. Ben direkt dahiliyeye maçlarda kusuyorum şikayetiyle gitmiştim zaten sonra iş büyüdü endoskopiye kadar vardı.
Geçmiş olsun bu arada.

Benim yaptırdığım kanal tedavisi de son evredeyken gerçekleşmişti. Sıcak ve soğukta aşırı hassasiyet hissediyordum ve dişimin küçük bir kısmı da kırılmıstı. Kanaldan sonra bu sızlamaları hiç hissetmedim ama dişime bastırdıgim zaman yada elimle sertçe dokunduğum zaman diğer dişlere göre küçük bir sızlama oluyor ama bu normal diye düşünüyorum. Bunun dışında normal hayatımi etkileyecek sızlamalar gerçekleşmiyor.
Eğer sizin dişinizdeki ağrı bir müddet daha geçmezse tekrardan doktora görünmenizde fayda var. Belki doktorunuz dişin içini tam temizleyememiş ya da sonrasında dolguyu iyi yerleştirmemiş olabilir.
Bu arada tekrar geçmiş olsun.

ben bunun üzerinde çok düşündüm ve dire straits - telegraph road olduğuna kanaat getirdim.

Ann And The Windmill
linl verme demişsin ama ben yine link koyayım dursun.

www.youtube.com

dire straits sultans of swing yeri ayrıdır

bu aralar, Pygmy Lush - It's A Good Day To Hide

Bu bende her dönem değişir, belki günden güne bile değişir. Mini bir liste verebilirim ama

Dream theater - finally free diyebilirim.

Pink Floyd - dogs

Pink Floyd - comfortably numb

Rush - la villa strangiato

Tool - Jambi - lateralus - the grudge - pushit - third eye - jimmy...

Refti - Sen gittin
youtu.be

Sen olsan bari

Massive Attack - Antistar

En sevdiğim şarkı diye bir şey yok. Dönem dönem ruh halime gore daha çok sevdiğim şarkı(lar) var.

Bu aralar bu:
Tindersticks - Bathtime
youtu.be

Ve bu:
Benim donum gül kurusu
m.soundcloud.com

birden fazla var dogal olarak ama bir yildir "soguk gecede battaniye" huzuru veren, sarip sarmalayan, her dinleyisimde yine asik oldugum bir tanesi one cikiyor: zakat mysley. stvore'nin. icime dert oldu, normalde millet populer olmayani seveyim diye ugrasir ben stvore populer olsun istiyorum. hak ediyorlar cunku. boyle muazzam bir sarki 3 kusur milyar insanin youtube'a erisebildigi bir dunyada 20 binle sinirli kalamaz, kalmamali.

Bob Marley - Three Little Birds

metallica-turn the page

Morcheeba - Otherwise
Sophia Urista - New Shine
Blvck Ceiling - Fountains

Ben de dönemlik şarkı severim o nedenle sorunuzu benim için dönemi geçse de hala dinlediğim üçünü yazdım

türkçe: kurşuni renkler - sezen aksu.
ingilizce: jesus to a child - george michael.

www.youtube.com

Feridun Düzağaç - Ağlamıyorum

çocukluğumdan beri müzikle uğraşıyorum, koloratür sopranoyum. son 2 senedir kendi bestelerimi yapıyorum ve onları tanıtmak için uğraşıyorum. şu aralar yerel radyolarda çalmaya başladı.

eğer beğenirseniz belki ekleyebilirsiniz. bu bana gerçekten çok destek olur ama daha önemlisi beğenilmiş ve benimsenmiş olmanı beni mutlu eder.

TÜR: ALTERNATİF/CAZ ve ALTERNATİF/INDIE POP

Arin -(git: youtu.be)
Uzak - (git: youtu.be)

Çalışmak

çalışmak

Çalışmak
Sakıp ağa gibi oldu Allah rahmet eylesin.

Su an calistigim sektore girmek.
Askerden geldim para bitmisti ve duzgun is yoktu, piyasa cok kotuydu.

Erp danismani olur musun dediler mecburen girdim.
Girince de cikamiyorsun bataklik gibi.

5 yaşındaki çocukların paten kaydıktan sonra ıpıslak olmuş ve kokmuş ayaklarıyla ilgilenmek zorunda olmak ve bunu yemek dahil günde 40 liraya yapıyor olmaktı.

Ha şimsi ise oturup sürekli bir şeyler ezberleyip sınavlara girerken mide ağrısı çekmekteyim ama bu işte henüz elime para geçmis değil. Para elde etme umuduyla bu mide ağrılarına katlanıyorsam o para hesaba yatınca ne yaparım bilmiyorum.

ortaokulda toptancı sitesinde kamyon düzelttim. dağınık yüklenmiş kamyon üzerindeki yükleri kamyonun bir tarafına toplayarak yer açmak suretiyle toptancının daha fazla mal yükleyebilmesi için olanak tanıma sanatıdır. asdfgwhmrgknwr. berbat bir işti, bütün kamyon sırtından geçer. bütün gün yük taşırsın, ama taşıdığın bütün yükler hala aynı kamyon üzerindedir.

üniversite yıllarımda o kadar tuhaf işler yaptım ki para için, anlatamam. bir ara gazetelerde editörlük ve dizgi yaptım, bir ara muhabirlik yaptım, bir ara turist gezdirdim, bir ara simultane çeviri yaptım, bir dönem yönetici asistanlığı yaptım, anketörlük ve bombok dökümanlaırn çevirisini yaptım. organizasyon işi yaptım, birsürü arkadaşla otobüslerce insanı kapadokya'ya taşıyıp güneş gözlemi izledik. onlarca okulda gösteri deneyi yaptım falan filan...

çok çaresizce geliyor şimdi...

Calismak.

Gumus takilarimi ve eski telefonumu yok fiyatina satmak.

Sabahları uyuyup gece yaşamak. Böylece giderimi çok çok azalttığım bir dönem vardı

Bir dönem sahilden taş toplayıp üstüne sanatsal şekiller çizip kolye, bileklik haline getirdim ve sosyal medyadan sattım