Valla ben ucuncu gruptayim. Yani tipinin/dis gorunusunun oldukca onemli oldugunu ancak bunun tek basina yeterli olmadigini, ne yaptiginin ve ne konustugunun da karar verme surecine etkisi oldugunu savunan gruptan.

"cok iyi birisin ama ben bir heyecan hissetmedim"

bütün anahtar kelime burada aslında, kadınlar bu konuda çok açık sözlüdürler sadece şifreli konuşurlar.

her iki grupta doğru söylüyor ancak tek bir farkla, sağda solda hayatın içinde tanıştığın kadınlar ilk bir kaç saniyede bir puan veriyorlar bu puanı verirken tipin, duruşun, konuşman, davranışların etkili, ilk bir kaç saniyede tipini beğenmese bile diğer unsurlar o tip konusunu kapatıyor, kadınlar erkek hakkında kafasında bir hayal kuruyorlar ve o hayale kapılıyorlar. özellikle gençler bu "oyun" dediğimiz hayal gücü konusunda daha hızlılar, orta yaşı geçmiş kadınlarda çalışmıyor, sen bu noktada onların hayal güçlerini her zaman beslemeye devam etmelisin. detay vermemelisin.


dating app'larda ise seni 5 fotoğrafın üzerinden sahip olduğun ve yaşadığın hayatı analiz ediyorlar (neşeli mi? yeterince parası var mı, kendine güveniyor mu, ilk tartışmada sinecek mi) ve bu konuda çok başarılılar üstelik daha fazla zamanları var incelemek için.

daha ilk mesajlaşmadan itibaren flört'ü hiç bırakmamalısın (ya dating app'lerde yada diğer şekilllerde) dating app'lerde tanıştıktan sonra mesajlaşma içerisinde de cinsel gerilimi vermelisin, üstü kapalı olmalı kadın kinayeler ile konuyu anlamalı ve hayal kurmalı. date sırasında ise fiziksel temas önemli, giydiği taktığı bir takıdan yola çıkarak el, dirsek altı kol, mide/göbek, vb. yerlere dokunmalısın bu heyecanı arttırır öz güvenini gösterir.

bunları yapmadığın sürece "iyi çocuk"sun. ne kadar tipin olsa da, fiziğin ile ne kadar ilgi çeksende bir işe yaramaz. en fazla çok sarhoş ve libidosu tavan yapmış bir hanım efendi üzerine çıkarsa o zaman bişiyler olur.


"arkadaş olarak görüşelim" etrafımda dur seninle eğleneceğim ama mekandan ayrıldıktan sonra başkasının yanına gidip onunla sevişeceğim demek. o nedenle bu lafı duyduktan sonra benim arkadaşlarım var zaten de ve uzak dur.

date'lerini bir etkinlik olarak planla, go-cart'a mı gidersiniz, şarap tadımına mı, lünaparka mı orası sana kalmış. date'i planlarken kendi keyif aldığın şeyler olmalı. böylece en azından heyecan kısmını halletmiş olursun.

not: biraz hızlı davranmalısın ama saldıray abi gibi ikizz yatak var dememen lazım, dediğim gibi üstü kapalı olmalı, ilk date'de yatak da olabilir bu da mümkün ama dediğim gibi mesajlarda falan sürekli cinsel gerilimi vermelisin.

karizma,tip,donanım tamam da karşıdaki insandan da öğrenebileceğim bir şeyler olmalı. bana da pek bir şey katmadıktan sonra gördüğüm üzere olanlardan hep toksiklik veya sığ muhabbetler. benim de dinlerken ağzım açık kalsın, saatlerce dinleyeyim.

çok iyisin, sadece arkadas kalıpları da yüze söylenmeye cesaret edilemeyen lafların tatlı versiyonları.

Cevap 1

Yalniz internetten tanisiyorum demissin ama kaynak nedir.
Gidip tinder,ockupid falan takiliyorsan oradaki kizlari ayri genellemek lazim.
Orasi alt lig gibi bir yer.

Eksiden falan dusuruyorsan o baska

bence iyi birisin. ondan kaybediyorsun.

Selam +1

Çoğu kadın için geçerli olan şeyleri söylemiş, yazdıklarında ders almayı bilenler için nice öğütler var. Şu kısımlar oldukça doğru

"daha ilk mesajlaşmadan itibaren flört'ü hiç bırakmamalısın (ya dating app'lerde yada diğer şekilllerde) dating app'lerde tanıştıktan sonra mesajlaşma içerisinde de cinsel gerilimi vermelisin, üstü kapalı olmalı kadın kinayeler ile konuyu anlamalı ve hayal kurmalı. date sırasında ise fiziksel temas önemli, giydiği taktığı bir takıdan yola çıkarak el, dirsek altı kol, mide/göbek, vb. yerlere dokunmalısın bu heyecanı arttırır öz güvenini gösterir.

bunları yapmadığın sürece "iyi çocuk"sun. ne kadar tipin olsa da, fiziğin ile ne kadar ilgi çeksende bir işe yaramaz. en fazla çok sarhoş ve libidosu tavan yapmış bir hanım efendi üzerine çıkarsa o zaman bişiyler olur.


"arkadaş olarak görüşelim" etrafımda dur seninle eğleneceğim ama mekandan ayrıldıktan sonra başkasının yanına gidip onunla sevişeceğim demek. o nedenle bu lafı duyduktan sonra benim arkadaşlarım var zaten de ve uzak dur.

date'lerini bir etkinlik olarak planla, go-cart'a mı gidersiniz, şarap tadımına mı, lünaparka mı orası sana kalmış. date'i planlarken kendi keyif aldığın şeyler olmalı. böylece en azından heyecan kısmını halletmiş olursun.

not: biraz hızlı davranmalısın ama saldıray abi gibi ikizz yatak var dememen lazım, dediğim gibi üstü kapalı olmalı, ilk date'de yatak da olabilir bu da mümkün ama dediğim gibi mesajlarda falan sürekli cinsel gerilimi vermelisin. "


Burada asıl hüner isteyen mevzu, kime, hangi dozda bunları yapabileceğini anlamak. Bunları okuyup "bu erkekler salak herkesi tek tip sanıyor" diyen kadınlar var şimdi duyuruda, azıcık daha triggerlanmayı bekliyorlar, aksi şeyler yazabilirler. Onlara inanma, onlara güvenme...

Latifesi bir yana, selam'ın söyledikleri çoğu durum için geçerli. Normal bir flört, cinsel birliktelik veya herhangi bir heyecan arıyorsan bunları yaptığın 10 senaryonun birkaçında başarılı olursun. Yüzde kaç olacağı tipine ve kendini ifade edebilme becerine bağlı.

Ama ben sıra dışı bişi istiyorum, standart bir flört olmasın, birbirimize cuk oturduğumuz, samimi ve gerçek paylaşım yaptığımız, farklı hissettiren bişey olsun diyorsan bu tarz "taktik" oyunlarının işin "ruhunu" kaçırdığını düşünüyorum. Ya da şöyle söyleyeyim, bunların hepsini bir hedef uğruna hayata geçirdiğinde bir noktada sen sen olmuyorsan, kendinden ödün vermiş ya da bir nebze olmadığın biri gibi davranıyorsan; birkaç kadından sonra başka bir şey aramaya başlıyorsun.

O yüzden genel anlamda ne istediğine karar verip uygula bu taktikleri.

Belki de gerçekten devamlılığı olan bir şey arayışında değildir karşıdaki. Canı sıkılmış ve dışarıda takılacak birini arıyor olabilir, network için kasıyor olabilir, gold digger olabilir vb.

İnternet tanışmasında kadınlara genelde çok yalan söylüyorlar. Gece geçirildikten sonra numarasını siliyorlar. Sen dürüstsen olduğun halinle yalanların yarattığı heyecanı yaratamıyor olabilirsin. Mesela adam asgari ücretli diyelim. Şuraya gittim, bunu yaptım, bunu yapacağım diye ortalama heyecan pompalıyor. Kesinlikle gerçek kimliğini ortaya koymuyor. Tamamen duygulara yönelik hamleler.

Soruna cevap olarak da 1 derim

nedeni neden önemli ki. sonuçta ilişki istiyorsan (öyle anladım) başka biri gibi davranmaya çalışmak ya da yukarıda anlatılanlar gibi 'taktik' kullanmak sürdürülebilir bir şey değil. ve ancak başka biri gibi davranırsan seninle olmak isteyen birini sen niye isteyesin.

ilişki değil de kadınlar seni çekici bulsun istiyorsan yüzeysel bi seviyede, enstrüman çalmak spor yapmak ya da sevdiğin herhangi bi konuda çok çalışmak, yani kendine yatırım yapmak en mantıklısı. pek çok insan bunları çekici bulur.

zaten sen de yoğun duygular hissetmiyormuşsun. belki burda senin hislerinin bilinçsiz dışa vurumu bile bazı insanların hislerini etkiliyordur. belki hepsi aynı şeyi söylüyor ama tamamen farklı nedenlerle söylüyor da olabilirler.

sonuç olarak nedenin hiç önemi yok. ilişki arıyorsan bunun için iki kişi lazım. senin yapman gereken pek bir şey yok bence aramaya devam etmek dışında. ya da tam tersi aramayı bırakmak dışında.

Ben bir kadın olarak kendi deneyimimi söyleyeyim. Bir erkekle bir saat geçirdikten sonra onunla daha fazlasını isteyip istemediğime karar vermiş oluyorum. Bunun efendilikle, yok efendim cinsel gerginlik yaratmakla filan bir ilgisi yok. Tanıştığımız insanların çok azıyla anlaşabilmemiz ya da çok azına çekim hissedebilmemiz zaten normal bir şey. Size "düşecek" kadın ne yaparsanız yapın "düşer".

yorumları okuduktan sonra ekleyeyim; ilk yorumumda dediklerim "olması gereken" yani zaten böyle olmalısın. o duruma gelinceye kadar ise evet taktik bir anlamda doğru ancak belli bir amaç için (seks, ilişki vs.) için yaparsan taktik. Bu gerçekten de bruce'un dediği gibi yorucudur, çok yorucudur ve bir yerde bir kelimeyi yanlış kullandığın için olacağı varsa da olmaz. ardından da düşünürsün böyle demişlerdi yaptım ama ne oldu da bu iş yalan oldu diye.

içinden gelen çiçekler alıp yollarına dökmek ama yapman gereken kadını "normal" olarak görebilmen, bu kısım çok yorucu zira "kadınlnar çiçektir", "kadınlar narindir", "kadınlar korunmaya muhtaçtır", "kibar olmalısın", "nazik olmalısın" vb gibi şeylerle büyüdük, kadınlar erkeklerden çok daha güçlüler, ayrılırsam ölürüm diyen kadın en fazla 1 ay içinde yeni biriyle bir ilişkiye başlayabiliyorken bir erkek yıllarını biten ilişkisine verebiliyor. kadın eski ilişkisinin hayatını bu gün etkilemesine izin vermezken erkek yıllar sonra bile etkilemesine izin veriyor. "o"nun gibi birini arıyor. kadınlar şehirde/köyde erkeklerden on kat daha güçlü, buna göre davran.


bu nedenle zihinlerimizin en dibine kadar işlemiş bu fikirleri silmek ve davranışlarımızı değiştirmek çok zor olabiliyor işte taktik kısmı buradan geliyor. bir amaç için yaptığımız sürece taktik oluyor. taktik yapabilirsin, kadınlarda çok fazla yapıyor istediği biri varsa. burada konuyu taktik olmaktan çıkartıp doğal hale gelmesi bir süreç. şu an bu yazıyı okuyan herkes bir durumda, kimi kilolu, kimi zayıf, kimi zengin kimi değil, her ne halde olurlarsa olsunlar o noktaya bir sn. de gelmediler. şu anda ki halleri de doğal halleri. kiloluysa doğal kilolu taktik değil, zayıfsa doğal zayıf bir sn de zayıflamadı ve tam olarak şu an o kişiinn en doğal hali. herkes bir süreçten geçti, geçiyor, geçecek. davranışlarımız duygularımız ve onları ele alma şeklimiz sürekli değişecek.

buluşmaların bir etkinlik etrafında kurarsan heyecanı tamamlarsın demiştim. kadınlar eve geldiklerinde dedikodusunu yapacakları bir şey isterler. arkadaşı sorduğunda "kahve içtik oturduk sohbet ettik" demek istemezler. oraya gittik buraya gittik şunu yaptık, belimi tuttu çok heyecanlandım birden" demek isterler bununla hava atarlar diğer kadınlara.

örn: bir arkadaşımda kalmıştım pandemi zamanında, pazar günü dışarı çıktık yürüyoruz (sokaya çıkma yasağı var), çıkmadan önce de polis çevirirse seni öne atarım falan demiştim. polis çevirdi gerçekten de ve hanım arkadaşım (maskülen bir hanım) direk atlayarak ya işte benim kabahatim falan diyip savuşturdu, ardından polis memuru beni yabanci biri sanıp 5 dakika ingilizce bişiyler anlattı ( yasak var cart curt) have nice day diyip devam ettim hiç bozuntuya vermeden, aylar geçti hala anlatıyor gülüyor eğleniyor. iyi çocuk olsa idim evde oturur evden çıkmazdık (kanunlara niazmlara saygılı biri) o gün bu yaşanmazdı ve hikaye anlatılmazdı.


birde not: asla ve asla kadınlardan ilişki tavsiyesi alma, aldığında da ne diyorlarsa tersini yap. kadınlar ideal dünyayı anlatıp bu ideal dünyayı istemiyorlar. öyle olsa idi cennetten kovulmazdık, 40 huri/nuri ile günümüü gün ederdik.

@selam

Cok tesekkür ederim, baya bir analiz yapmissin. Genel hatlariyla anliyorum demek istedigini. Ilk görüsmede heyecanli seyler yapma fikri benim de aklimdan geciyor ama böyle birsey teklif ettigim birkac kisiden "tekrar görüstügümüzde yapariz, ilk sefer icin kahve/sarap icelim" seklinde yanitlar aldim. Sanirim kadinlar ilk görüsmeyi daha basit tutma egiliminde oluyorlar (muhtemelen daha güvende hissediyorlar ve görüsme istedigi gibi gitmezse kahveyi/sarabi icip hemen kalkabilme opsiyonlari acik oluyor). Ayrica heyecanli etkinlikler uzun zaman ayirmayi gerektirebiliyor ve masrafli olabiliyor. Henüz tanimadigi, nasil anlasacagini bilmedigi birisiyle nispeten uzun süren ve masrafli birsey yapmak istemiyor olabilirler. Fakat istisnasiz tüm ikinci görüsmeler icin daha etkinlik tarzi heyecani yükseltebilecek ve ilk görüsme sirasinda kesfettigimiz ortak zevklerimizle alakali bir sey teklif ediyorum ama iste o asamaya gecemiyoruz :)

Aslina bakarsan ben de genellikle ilk görüsmeleri fazla beklentiye girmeden nispeten kisa tutma taraftariyim. Internetten tanistigim insan reelde de ayni kisi mi, ekranda ve mesajlasma sirasinda begendigim kadar gercek hayatta da begeniyor muyum gibi seylerin yaniti evetse benim icin ilk görüsme gayet iyi gecmis demektir. Ama iste yeterli olmuyor demek ki.

hocam peki bu online mecralara koyduğunuz fotolarda vb. normalde olduğunuzdan çok daha iyi fotolar kullanıyor olabilir misiniz? mesela ben erkek olarak bu dating applerde artık gördüğüm kızlardan minimum 2 puan düşüyorum fiziksel görünüş olarak. yani kızın fotolara baktığında 8/10 diyorsam demek ki bu kız reelde 6-6.5/10 falan diyorum. insanlar bu foto işini çözmüş gerçekten, nasıl güzel çıkıyorlar o fotolarda öyle.

sizde de benzer bir durum olabilir mi acaba, bir heves buluşmaya gelip de hayal kırıklığı yaratma durumu

@polopan bu durumda ise yani kahve şarap ise zaten aslında bir noktaya gelinmiş (özellikle alkol için geçerli) mümkünse ilk buluşmada öyle bir yer seç ki başka mekanlar olsun yakında. ilk kahve/şarap sonrası başka bir mekana geçin, orada bir süre geçirip tekrar başka mekana geçin her bir mekan değişikliği kadının algısı tarafında farklı bir buluşma gibi gelecektir 20/30 dakika yeni bir mekana geçiş için iyi bir zamanlama. mekanları önceden sen belirle ve karşı tarafa söyleme, spontane gibi gelişmeli, "kalkalım mı" diye sorma, "kalkalım buradan başka yere gidiyoruz" de. bu yine kadında heyecanı (bilinmezlik) arttıracaktır. kadının yapmasını istediğin her hangi bir şeyi soru olarak iletme. "gelir misin" değil, "gel" kısa, öz, net, özgüveni yüksek dil.

kadınlar genelde kendi evlerine yakın yerleri tercih ederler, geri dönmesi kolay olmalı.

senin için iyi olan kadın için iyi olmayabilir. buluşmalarda kendinden bahsetme, cümlelere ben diye başlama. buluşmaları kendi zevklerine göre belirle ortak zevklere göre değil. kadın seni beğenirse senin sevdiğin şeyleri de beğenir. zevklerinden vaz geçmemelisin. sorulara üstü kapalı cevap vermelisin, ailenden, kendinle ilgili (geçmiş, gelecek) hiç bir şeyi paylaşmamalısın. özellikle mesajlaşırken düşünecek vaktin var ne diyeyim diye. ana fikir şu: bu kadınla beraber olmamamın XXXX ile ne alakası var? örneğin işin ile bir alakası var mı? bence yok. eski sevgilin ile bir alakası var mı? bence yok. ailen ile alakası var mı? bence yok, inanışın ile alakası var mı? bence yok.

örnek:
s: ne iş yapıyorsun?
c: hali kilim import export,
c: çek senet tahsilat,
c: boş zamanlarımda clark kent/bruce wayne olarak çalışıyorum vs. gibi

karşı tarafa da bu tür sorular sormamalısın. bırak kendisi anlatsın. konuşmalarını cümle uzunluğu ile ölç. az kelime kullan ve az konuş, kadın daha çok konuşmalı, ideal oran (araştırmalara göre) %30 erkek %70 kadın konuşmalı. bu tür buluşmalar daha ideal geliyor kadınlara.

cinsel gerilim yada cinsel göndermeli espriler iyidir. kadın seninle niye buluşuyor ki? kara kaşın kara gözün için değil, banka hesabındaki milyonlar için değil, araban için değil, sevişme ihtimali için buluşuyor, buluşmaya da bu ön fikir ile geliyor. buluşmaya geldiğine göre de seni bir şekilde beğenmiş, mesajlaşma da fena geçmemiş. bunlar senin avantajına şeyler.

hiç kimse hiç bir ortamda aynı değil. babanın yanında başka birisin, okulda başka, iş yerinde başka, mahalle arkadaşınla başka, markette başka birisin. internette de başka birisin aslında. kadınlar da öyle. senin yanında başka başkasının yanında başka. internette ise bambaşka. önüne gelen kişi ile nette tanıştığın kişi bambaşka kişiler olacaktır. dert etme bunu. fiziksel beğeniye ve eğlenmeye odaklan. eğlenmelisin. eğlenmelisin eğlenmelisin, karşı taraf sana morali bozuk gelebilir seni ilgilendirmez kendisi çözmeli sen değil sorma umursama eğlenmene bak. sen eğleniyorsan o da eğlenecektir.


not: ilk buluşmayı zirvedeyken bitir. kadın aa ne güzel eğleniyorduk niye gidiyorsun ki şimdi demeli.

not 2: buluşmalara özel hazırlanıp gitme, normalin neyse öyle git.

bence gerçekten iyi insanlara denk gelmişsin bu duruma şükretmen lazım
buluştuğun kişiler senin vaktini boş yere harcamıyor, umut vermiyor

buluştuğun kişilerle dış görünüş olarak yakın mısın

kadınlarda zaman ve evlilik erkeklere göre daha kritik
bu durum da onları daha seçici olmaya itiyor

eksisozluk.com

Valla duyuruya bakinca coktan o moda girmissin gibi duruyor zaten :D Baslamadiysan da basla bence, bu saatler uygundur.

21.59 da en son alabilirsin. Sonra yasak.

Az sonra başlıyorum. Parmaktan sonra

17den sonra

okul önü.

müsayit nedir ya.

üniversite kantinine giderken koridorun karşı ucundan tıpatıp bana benzeyen birini görmüştüm. çok kısa bir anlığına aklım gitmişti ve karşıdan gelenin ben olduğumu sanmıştım. :B

hiçbir şey yapmadım, bir daha da görmedim. :B

Bir arkadaş bana çok benzeyen birini gösterdi Facebook dan.
Benim 5 sene sonraki halim. Gerçekten de benziyordu. Hiç bir şey yapmadım ama.

Valla benim sabit bir tipim olmadigi icin oyle bisey mumkun degil. Boyle soyleyince de sanki faceless men tarikatina bagliymisim gibi oldu ancak demek istedigim sac birazcik uzunken farkli, sac uc numarayken farkli, sakal varken farkli bir tipe burunuyorum vs. Dolayisiyla da oyle tipa tip bana benzeyen birini gorecegimi sanmam.

www.youtube.com

Haa diyelim bisekilde gordum, o zaman da yukaridaki gibi 'sen kimsin? cik disari taklitci olma kendin ol biraz' diye cikisirim diger tarafa.

bir gün okul çıkışı arkadaşlarla yürürken aniden bağırdılar oha şuna bak sana ne kadar benziyor ikizin gibi diye :D bir şey yapmadım, çünkü ne gerek var? :)

Denk geldi, adamin boyu kilosu sakal modeline varana kadar (o zamanlar keci sakalim vardi) ayniydi. Herhangi bir sey soylemedim gidip.

Bi gazetede sınava giren bi kızın fotoğrafı yayınlanmıştı. Herkes aaaa bu sensin diye telefon etmişti. Gazeteyi görünce lan hangi sınavda bunu çektiler dedim sonra la benim hiç böyle kol saatim yok ki dedim.
İmkan olsa valla arar bulur kanka olurdum

"yemediysen" uzaklaşıcaksın, net. evli arkadaşına kocan seni tatmin edemiyor gel ben ediyim mesajını verdiğini düşündüğün biriyle görüşürsen kendine saygın kalacak mı?

@bruce: tesekkur ederim. Evet boyle seyler duyayim ki iyice soguyayim diye actim duyuruyu bi noktada.

erkek bunu nasil ogrendi onu anlamadim?

arkadasiniz mi anlatmis siz mi anlatmistiniz?

kızla erkeğin yakınlığına bağlı. uzun süreli arkadaşlarsa mesela, bira fotoğrafı yollamakta hiçbir art niyet aramam ben. hepimizin bira içerken "ah o da şimdi burada olsaydı" diye aklına gelen arkadaşları vardır.

aksi halde, tabiki art niyet.

@lykia: bana daha detay verdi tabii ama ben erkege anlatmadim. Ona da ozel anlatmissa bilemem. Genelde erkegin de oldugu zaman soylediginde cocuklar yuzunden rahat olamiyoruz falan diyor.

Burada en sucsuz olan bira fotosu atan erkek.

Kiz saf falan degil evli kadinda ne safligi olacak :) yem atmis bekliyor avini.
Ama elemani begenmemis o yuzden ifsa ediyor.

erkek yerinde olsam ikinizden de uzaklaşırdım, net.

söz konusu erkek ve kadın arasından bundan önce bir iletişim var mı, varsa yakınlık derecesi nedir mesela. ama evet, uzaktan bakınca evli kadınla yatma fantezisi olan bir erkek hissiyatı veriyor. aralarında süregelen bir muhabbbet varsa da şüphelenilebilir de kesin olarak bilinemez tabii.

Bruce +1

Evli bir kadın niye cinsel hayatının rutinleştiğini başka bir erkeğe söyler ki? Ben burda art niyet ararım. Bira fotosunda değil.

Yorum yapmak icin bilgi miktari yetersiz. Benzer muhabbeti cinsellik imasiz yapabilecegim cok sayida evli kadin arkadasim var bir erkek olarak.

Ya bende bir saflık var ya da ben olayı hiç anlamadım. "Başka bir kadına bira fotoğrafı attı, demek ki niyeti kötü." Bu mu? Bari sex on the beach içip onun fotoğrafını atsaymış.

Bence kadın artniyetli. Ne diye cinsel hayatı ile ilgili bir detayı davranışından şüphe duyacağı biri ile paylaşır ki. o erkek yerinde olsam o kadından uzaklaşırdım.

divit +1

Ben anlamadim anlatilani. Bira fotografinin baska anlami mi var ayrica? Bilmeden atmayayim.

Şahsen abarttığınızı düşünüyorum. Evet, aşırı güvenli bi şehir olmadığı kesin ama her gün bomba patlıyor gibi anlatmışsınız. İlk etapta etiler, caddebostan, ataköy gibi nispeten nezih yerlerde zaman geçirirsiniz. bence bu bölgeler birçok Amerika şehrinden daha güvenli. Amerika'da cinayet oranı Türkiye'nin 2 katı neredeyse. Amerika Türkiye'den daha tehlikeli desek yanlış olmaz. Üstelik bireysel silahlanma konusunda da arada nasıl bir uçurum olduğu aşikar.

Bence Türkiye ile ilgili asıl tehlike ekonomik. Çok detayına girmeye gerek görmüyorum ama ekonomik anlamda bir probleminiz yoksa çok endişe edeceğiniz bir şey değil İstanbul'da yaşamak.

himmet dayı+1, endişeniz mutsuz, sinirli ve kibarlıktan nasibini almamış insanlarla bir arada yaşamak olsaydı anlayabilirdim, elbette İstanbul için süper güvenli bir şehir denemez ama ben İstanbul'da yaşayıp yaşamamaya karar verecek olsam çekincelerim güvenliğimden yana olmazdı.

Kendisi de burada yaşamak istiyorsa, pamuklara sarıp sarmalamaya gerek yok bence. 1 yıllığına Istanbul'da yaşayan yabancı tanıdıklarım oldu (erkeklerdi fark yaratıyorsa), şikayet ettiklerine rastlamadım, her gün cinayet işlenmiyorsa her şehirde 1 yıllığına yaşanabileceğini düşünüyorum, üstelik her ne kadar sürekli farkına varamasak da İstanbul özünde çok güzel bir şehir, ben olsam yerleşir tadını çıkarırdım.

Şahsen abarttığınızı düşünmüyorum.
post pandemi sürecinde iyice çığrından çıktı herkes. her yer gergin insan ve psikolojik şiddet dolu. her gün bomba patlamıyor diye düşünmeyin nerdeyse her gün bir kadın öldürülüyor mesela, bi de bıçaklanarak, camlardan atılarak, boğazı kesilerek falan. (gönül ilişkilerinden, eski eşlerinden aile fertlerinden biri öldürdüğü için normal cinayet istatistiği gibi düşünmeyin) kız arkadaşınız ne düşünecek bu konuda?
trafik kaos olmuş. 30 yıldır istanbulun çok yerinde aktif olarak trafikte bulundum. bu yılki hali asla görmedim. seneye nasıl olacak?
deprem?
fenotipi yabancı olduğunu bağıracak, turist diye her yerde kazıklanacak.
sözlü, fiziksel cinsel tacizlerden bahsetmiyorum bile
vs vs vs


bi tweet vardı "çocukken biz de dayak yedik bize bişey olmadı diyenler onlara bişey olmadığını sanıyor" diye. heh aynen öyle, istanbulda yaşayanlar olarak biz, bu şehrin bize ne kadar kötülük ettiğini, nelere maruz kaldığımızı farkedemiyoruz.

rewlack gerçekçi bir şekilde yaklaşmış ve haklı da.

benim düşüncelerim neler? amerika'ya geçmeden önce yaklaşık 1 sene neden türkiye'ye gelesin ya da neden koreli bir insanı buna maruz bırakasın diye düşünüyorum. gelme arkadaş yani, aklı mantığı yerinde olan insan burada gelip 1 sene niye kendini harap etsin?

Açıkcası istanbulun bi çok yeri güvenli olmasa bile görülmeye ve kısa bi süre yaşanmaya değer. Bazı semtlerinde aklınızdaki problemleri hiç yaşamazsınız.

Şu şekilde bi yol izleyebilirsiniz.
Güvenli bi semtte oturmanız lazım. Fenerbahçe ile bostancı arasında bi yerlerde oturursanız bu bahsettiğin problemleri yaşam alanı içinde ve çevresinde yaşamazsınız.

İşe gidiş geliş saatlerinde istanbuldaki gerginlik seviyesi biraz daha tırmanıyor. Ama gezmelerinizi vs haftaiçi mesai saatlerine kaydırırsanız bu agresyonla normal sınırlar içinde karşılaşırsınız. Tahammül edemeyecek ya da kişiyi huzursuz edecek bi seviyede değil bu saatlerde. Kalabalık bi avrupa şehrindeki kadar.

Mesela kahvaltıya mı gideceksiniz, o zaman haftaiçi gidersiniz, güzel bi akşam yemeğine haftaiçi çıkarsınız. Haftasonu ve rush hourlarda caddebostandan uzaklaşmazsınız.

Bu yöntemle ben herhangi bir nahoş durum yaşayacağınızı ya da huzursuz edecek bir ortama gireceğinizi sanmıyorum. Gittiğiniz yer de amerika neticede. Aynı problemleri endişeleri size yaşatacak bir yer.

evet, türkiye cehennem gibi bir yer. işçiler, kadınlar, çocuklar, hayvanlar en büyük zararı gören kesim diyebiliriz. ama bilhassa kadınların güvenliği konusuna değinildiği için oradan ilerleyeceğim. kadincinayetleri.org burada da göreceğiniz üzere (keşke görmeseniz, keşke olmasa bunlar), cinayetlerden sorumlu kişiler genel olarak kadınların yakınları. yani eğer kız arkadaşınızın yaşamına dair bi kaygınız varsa ve eğer Türkiye'ye girdiğinizde siz bir caniye dönüşmeyecekseniz veya sizin akrabalarınız birer cani değilse hayır çok büyük ihtimalle cinayete kurban gitmeyecek (abd vs diğer ülkelerde olduğu kadar risk var diyelim, silahlanmayı düşünürsek belki daha az). bu cümleleri kurmak bile bir tuhaf da neyse. taciz tecavüz de şayet burada hissettirildiği gibi olsaydı ne ben ne başka kadın yakınlarım dışarda gezebilirdik heralde. gecenin bir körü esenyurt'ta turistik geziye çıkmazsa başına bir şey gelmez diye düşünüyorum. ülke davar dolu, orası da doğru. ama onlar var diye ülkeye girmeyeceksek zaten salalım gitsin. onlar varsa biz de varız yani. soru da biraz "kız arkadaşımı getiriyorum yemezsiniz dimi" gibi olmuş. biz yemeyiz ama tabii davarların arasına 'getirirseniz' yiyebilirler. kız arkadaşınızın çocuk olmadığını düşünüyorum. heralde sizin aktarımlarınız, kendi okudukları, araştırdıkları vs düşünüp 'gelip gelmeyeceğini' kendisi karar verebilir. maddi sıkıntılarınız yoksa güzel bir semte yerleştiğiniz sürece neredeyse kaymak tabakadaki gibi keyifli bir yıl süreceğinizi düşünüyorum.

himmet dayıya katılıyorum. eğer fanusta büyümüş, hayatında sokak görmemiş bir insansanız evet istanbul aşırı tehlikeli bir yer. istatistiklere göre ise bir çok bilinen şehirden daha güvenli bir şehir. fanusta büyümüş ve korede yetişmiş bir insan olarak esenyurta falan taşınacak haliniz zaten yoktur, o yüzden güzel bir semtte yaşayacağınızı varsayarak mutlaka kız arkadaşını da getir derim. bu harap olma, metrobüs, ölme bitme muhabbetleri aşırı fakir insanlar için, 3-4-5 bine kendini heba edecek tayfadansan zaten burada işin yok.

himmet dayi, hocam içinde yaşarken biri söylese aynı tepkiyi verirdim kesinlikle. ama dışına çıktığım anda çok çok daha fazla absürt gelmeye başladı İstanbul'da sıradan bir günde yaşadığım olaylar. benim için gelmişken başına bir şey gelmesi ihtimalinden korkuyorum açıkçası.

yviene, Türkiye'de şirketim var işleri yoluna koymam gerekiyor Amerika'ya geçmeden önce. O yüzden gelmek zorundayım ve bu kadar uzun süre ayrı kalmak istemiyoruz.

Sana bir sey olmasi kiza olmasindan daha olasi.
Erkekler 3 kat daha fazla cinayete kurban gidiyor.

Ben olsam getirmem squid game gibi sehir. Aynen boyle soyle kabul ederse gelsin.
Hatta alice in borderland izlediyse o daha cok benziyor.

Şimdi ilk olarak ben zaten "İstnabul Seul'den daha güvenlidir." demiyorum. Ek olarak Türkiye'de ve özellikle İstanbul'da yaşanan absürt durumları da inkar edecek değilim.

Söylemek istediğim şey, Kore'de de yaşasa bir insan için "İstanbul'da yaşayamaz, aman getirme, burası cehennem." durumunun olmadığını düşünmem. Tabii ki tehlikeli olabilecek bir şehir. Ancak Türkiye genelinde yaşanan olayların tamamını tek kişi günlük hayatında yaşıyormuş gibi düşünmek bence mantıklı değil.

Güney Kore'de yaşamadım. Ancak ABD'de 6 ay kadar yaşamışlığım var. Üstelik yerli halkı birçok eyalete nispeten hoşgörülü bir yerdi. Ancak gelir dengesizliği olan her ülkede olabileceği gibi orada da gece belli bir saatten sonra başınıza bir iş gelmesi çok olasıydı.

Sözün özü; evet belki biraz garip gelebilir alışma sürecinde ama gelir seviyesi ortalama üstünde insanlar için İstanbul gayet normal bir şehir.

Bi de squid game denmiş. Yok daha neler.

Yurt disina yerlestigimizde esim "erkekler surekli bana bakmiyor, istedigim kiyafeti giyebiliyorum, nasil bir dert cekiyormusuz Turkiyede arkadas" seklinde dert yanmisti.

Bundan 4-5 once Istanbul'un nispeten daha iyi yerlerinde yasayacaksaniz gelin sorun olmaz derdim ama son gelisimde gordum ki insanlar daha elit yerlere kactikca, kactiklari seyler de onlari oraya dogru kovalamis. Ulkenin sikinti degmemis yeri kalmamis.

Ekleme yapayim.

Orta ve ustu muhitlerde takilan, orta sinif bir insan icin kavga dovus siddet vs... riski Istanbul'da hala cok az. Ama bir sekilde denk gelirseniz kisa ve uzun vadede cok sikinti yasarsiniz. Polis bulmak, bulsaniz dert anlatmak, mahkemede adalet aramak vs... bunlar sizi hayattan tiksindirir.

buraya getirmemenin alternatifi 1 sene ayrı yaşamak mı?

kız arkadaşın türk olsa ve buraya gelip "sevgilim beni güvenlik sebebiyle türkiye'ye getirmek istemiyor, acaba benden uzak mı kalmak istiyor" diye sorsa herkes ayrıl coco derdi. başka da yorumum yok.

bence buna kız arkadaşınız kendi karar vermeli. Beraber gelip İstanbul'da bir süre vakit geçirme imkanınız varsa o şekilde deneyin derim. Öyle bir bahsetmişsiniz ki sanki kız arkadaşınızın hiçbir iradesi yok, bütün sorumluluğu sizin üstünüzde.

bu coğrafyada güvenlik için endişe etmeyi bir yere kadar anlayabilirim ancak yetişkin bir kadın nerede yaşayacağına dair kendi kararını verebilir diye düşünüyorum.

belki bir süre burada yaşamayı düşünürseniz, o da tamamen yerleşip yerleşmeme konusunda bir karara verebilir. belki sizin içinizde daha rahat olur bu durumda?

arkadaşlar evet ülkede bir çok şey çok iyiye gitmiyor, ancak her 3 taksiciden 2'si tacizci, 5 erkekten 4'ü tecavüz ediyor, sokağa çıkamıyoruz, öldük bittik tadında bir psikolojiniz varsa gerçek manada psikoloğa gitmenizi öneririm. bunlar psikolojik bir problemin belirtileri. bunun aksine istanbulda 20 milyon insan her gün işine evine sorunsuz bir şekilde varıyor. bunlar içerisinde 1-2 kişiye denk gelme ihtimaliniz özellikle büyük şehirde olduğunuzu baz alırsanız çok, ama çok zor. yaşam kalitesi demiyorum, ama güvenlik açısından bu duruma göre şu an çok iyi bile denebilir, bu kadar adamı rusya'da ufacık bu alana toplasan 3. dünya savaşı çıkardı.

yurtdışı ile karşılaştırırken neresiyle karşılaştırdığınız da çok önemli tabii arkadaşlar, 20-25 milyon insanın yaşadığı ny, moskova, bangkok gibi şehirlere göre istanbul çok daha güvenli bir şehir net olarak. ha gidip de avrupanın max 200-500 bin nufuslu köyleriyle karşılaştırırsanız tabii ki burası huzursuz gelir. dediğim gibi, eğer böyle düşünüyorsanız ağır anksiyete sahibisiniz, böyle yaşanmaz kesinlikle pro yardım alın derim. rakamlar da burada: www.numbeo.com

baslik biraz fantastik olmus

sanki ithalat yapmak uzere olan biri soruyormus gibi

onun disinda roket adam +1

İstanbul yaşam kalitesinin oldukça düşük olduğu bir yer. 250 şehir arasında 192. sırada. Yaşanılabilecek birkaç semt var. Bunlar dışındaki yerler ulaşım açısından sorunlu yerler.

Bütün bu dertlerden kurtulmanın yolu çok para kazanıyor olmak. Ama yine de trafik sorununu parayla çözemiyorsun mesela. Bu yüzden bence merkezi bir bölgede birkaç sene yaşayıp sonra da uzaklaşılması gereken bir şehir.

Şiddet konusuna gelirsek bir örnek vereyim.
Kaldırımda yürüyorum. Karşımdan motosiklet geliyor, 2 kişi binmişler. Burası kaldırım ne yapıyorsunuz dedim. Üstüme yürüdüler. Düşün 2 kişi tek adamın üstüne yürüyorlar. Bu olay üstelik caddebostan'da oluyor.

Hadi her şeyi geçtim. Evli olmadan birlikte yaşayacaksanız iyi semt ve apartman lazım. Diğer türlü sorun yaşarsınız. 5000 TL üstü kira ödeyebilmeniz gerekir. İşiniz nerede olacak, toplu taşıma kullanacak mısınız falan bütün bunlar önemli. Bence metrobüs kullanılacaksa bu şehre gelmek büyük bir çılgınlık.

istanbul'un neresi? ve istanbul'da ne yapacak?

yani fenerbahce'de yasayip her yere taksiyle gidip luks mekanlarda takilmak da bi yasam bicimi.

esenyurtta yasayip minibusle metrobusle dandik bi yere calismaya gitmek de bi yasam bicimi.

1. Ailesinin geleceğini düşündüğü için uykusu kaçacak kişi kendini sağlama almadan çocuk yapmaz. Garantisi olduğu için rahat uyur.

2. Kendisini sağlama almadan çocuk yapan zaten rahattır, aman bir şekilde çözülür der o da rahat uyur.

ustteki yoruma katilmiyorum. 20 sene once cocuk yapmakla su an cocuk yapmanin ayni sartlara sahip oldugunu zannetmek gerekir boyle soylemek icin. ben is yerindeki ebeveynlere bakinca mutlu insan goremiyorum. bunun icin ebevyn olmaya gerek yok kafayi yemiyoruz sonuc olarak psikolojisi bozuk bi toplum olarak hayatimiza devam ediyor kucucuk seylerle tutunmaya calisiyoeuz

Bu kadar düşünürsek devreler yanar zaten.
Yanmayı önlemek için de beyin düşünmeye müsaade etmiyor, kesiyor o devreyi.

Vücudun önlem amacıyla kendini kapatması ve kişinin bayılması gibi düşün.

Yanda kızım uyuyor mesela. Şu an ben kalp krizi vesaire geçirsem evde kimse yok, öğleye kadar arayan soran olmaz. Ne yapar bu çocuk benimle o kadar saat. Biri arasa telefonu da açamaz. Al sana anksiyete azdırıcı bir düşünce.
Ne yapıyorum bu durumda, bu senaryoyu düşünmeyi bırakıyorum.

düşünmemek + 1

hayatta hiçbirşeyin garantisi yok. kendini maddi ve manevi oalrak garantiye aldığını düşünenlerin de başına bir sürü şey gelebiliyor. hayatta hiçbirşeyin garantisi yok tekrar etmek istedim. hayatın doğal akışına teslim oluyorlar bence.

100 yıl önce olsa daha iyi mi olacaktı?
veya 50 yıl önce?

Şu an dünyanın en rahat dönemindeyiz, bir çocuğun hastalıktan, soğuktan veya savaştan ölme riskinin en düşük olduğu yüzyıldasınız.

insan beyni guzel tasarimli. her seyi unutuyor, her seye adapte oluyor.

yoksa olecegini bile bile nasil normal mutlu mesut yasar ki?

annemlerden yola çıkıyorum. çocuğu olanlar daha olumlu bakıyor olabilirler hayata. ben "yandık bittik" diyorum, annem babam "toparlar toparlar" diyor. bir kere, daha çok şey görmüşler ve bir şekilde atlatmışlar. deneyim cepte. bir de galiba çocuğun olunca bi şekilde öyle olsun da istediğin için çocuğun başına daha iyi şeyler geleceğini düşünüyorsun. "okul biter, iş de bulur, eş de bulur, çocuk da yapar, sağlığı da yerinde, e daha ne olsun" yani zaten beklentiler belli ve hepsi imkanlar dahilinde şekillenen şeyler. öyle aman aman büyük beklentiler/olasılıklar değil kafayı yiyecekleri kadar. ya da benim ailem biraz rahat, bilemiyorum.

Ben cok seviniyordum ya. Hatta bizde yatıya kalırlarsa falan daha çok seviniyordum. Nedendir bilmiyorum.

"poff simdi hos geldiniz diye iceri girip tonla soruyla muhatap olucam"

kek, pasta, pogca gibi artilari oluyordu ama normalde annem bu tarz seyleri pek yedirmezdi cocukken zararli derdi.

sinir ve mutluluk karisimi bir duygu diyebilirim yani

Pek beklenmedik misafir gelmezdi, öyle eve gidip de ayakkabılarla pek karşılaşmadım, annemin günü olan zamanlar olurdu, o günleri severdim, sevdiğim yemekler yapılmış olurdu, onun haricinde de ya sevdiğim yakın akrabalar gelirdi ya da babamın birlikte müzik yaptığı arkadaşları gelirdi, şarkılar türküler söylenirdi, o günleri de severdim ama kimi çocuklar vardır birileri geldiğinde havalara uçarlar, kimse gitmesin isterler, öyle olmadım hiç bir zaman.

Şimdilerde ise misafir kavramından hoşlanmam, evime pek gelen giden olmaz.

Büyük bir huzursuzluk.
Yalancı sevgi gösterileriyle karşılaşacağım, bir sürü insanla muhatap olacağım için rahatsız olurdume.

Huzursuzluk

Sevinirdim, çocuğuz tabii çakmıyoruz bişeyden. Evi de dumanaltı yaparlardı kendileri yetmezmiş gibi. Şimdi hepsi gereksiz varlık. Akbabalardan bahsediyorum.

Mutluluk. Yatıya kalsın isterlerdim +1

Huzursuzluk. Misafiri çocukken de sevmezdim hala da sevmiyorum.

Gergin bi neşe.. tansiyonlu yani ama totalde pozitif bi his.
Genelde anneme saha çok misafir gelirdi. Sosyalleşiyor diye sevinirdim. Bi de tabii mutfaktaki güzel gıdalar : )

sıkıcı. ben de kittie gibi düşünüyorum.

Valla ben cocukken bu tur seyler ustune pek dusunmezdim. Hatta oyle ayakkabilara falan bakip girdigimi de hatirlamiyorum, oyle direkt girerdim. Girip evde misafir gorduysem de pek aldirmazdim.

Ergenlige yakin zamanlarda o fazla ayakkabilar falan sikinti olusturmaya basladi. Cunku biliyordum ki is sadece orda kalmayacak, gidip kendi odamda takilsam bile annem odaya gelip 'oglum git bakkaldan sunu al, oglum bunu al' vs diye darlayacakti. O yuzden evde fazla ayakkabi gorunce yonumu degistirip direkt internet cafeye gitmisligim de coktur.

çok mutlu oluyordum. 30 yaşındayım şimdi ve misafir hiç sevmiyorum.

Genel olarak hosuma giderdi, merak ederdim kimler geldi acaba, hemen kafamda ihtimaller belirirdi. Gelmelerinden rahatsiz olduğum bir akrabamoz yoktu, genel olarak sevinirdim.

çocukken de huzursuz olurdum şimdi de huzursuz oluyorum. evin düzeni bozuluyormuş gibi hissediyordum o zamanlar, farklı şekilde davranmam gerekiyordu sanki. halbuki öyle yaramaaz bir çocuk da değildim. şimdi de gelenleri memnun etme kaygısı hissettiğim için sevmiyorum.

hiç sevmezdim. mümkünse onlara görünmemeye çalışır, görünürsem de kısaca görünüp odama geçerdim.

ben eve plansız gelen kimseden hoşlanmadım. hele de böyle sağdaki soldaki çat kapı gelen komşulardan hiç hoşlanmadım.

Ben okulun dibinde bir sitede oturuyordum. Annem hem benim hem de kardeşimin sınıf annesiydi. Okul aile birliğindeydi. Aşırı iyi bir komşuydu. Ve bir sürü günü olurdu. Doğal olarak eve her geldiğimde genellikle misafir olurdu. Ayakkabıdan misafir tahmini yapmaya çalışırdım. Genelde babam gelene kadar giderlerdi. Annem her seferinde önlerine koyacak bir şeyler bulurdu. Hele günü varken. Tüm sınıf arkadaşlarım benim annem yemek yapıyor diye benimle eve gelirlerdi. Bazıları benden önce gelirdi hatta. Annem aşırı güzel yemek yaptığı için bir de iyi misafir ağırladığı için çok gelen giden olurdu. Ama ben o günleri çok severdim, şimdi çok özlüyorum. Keşke o ayakkabı tahmini yaptığım ana ışınlansam, hayatta tek derdim derslerim olsa.

Yatılı misafir sevmedim ama.

Sevinirdim. Büyüklerin konuşmasını dinlemeyi severdim.

- Odama kacayim da muhatap olmayayim.
- Aha yakalandim, simdi aile zoruyla muhattap olmak istemedigim insanlarla zorla opusecegim konusacagim.
- Evet abi okul iyi okul guzel, soracak baska bi sorun da yok, mecburi okul nasil sorunu sorduysan tuvalet bahanesi ile kaciyorum. Zaten okuldan geldikten sonra uyuyana kadar 5 saatim var, izninle gozlerim kizarana kadar bilgisayar oynayayim.
- Evet annem arkamdan "Girdi magarasina" yorumunu da yapip beni tanimadigim insanlara gomdugune gore ic rahatligi ile oyun oynayabilirim.

Abi senin zaten 500 ayrı psikolojik rahatsızlığın yok muydu bu da onlardan biri işte çok takma.

Yatak toplamanın askerlikle bir ilgisi yok ki. Ben askere gitmeden önce de yatağımı topluyordum. Bence bunu askerlikten bağımsız olarak düşünmek lazım. Yatak toplamamak sizi rahatsız etmiyorsa toplamayın. Beni rahatsız ettiği için toplarım ben.

Askerlik yaşam biçiminin bir süreliğine değiştiği geçici bir dönem. Daha önce karşılaşmadığımız ortamlar, durumlar söz konusu. Bu nedenle böyle şeylerin olması normal. Zaman geçtikçe düzelecek. Ben de ilk geldiğimde o psikolojiden hemen çıkamamıştım ama 1, 2 yıl içinde düzeliyor, etkisi azalıyor.

Yarım saat geç uyansan depresyondayım sanacaksın. Her sıradan davranışına derin bir psikolojik kulp bulmaya çalışmaktan vazgeç bence. Robot değiliz. Hepimizin her günü ayrı oluyor. "Dünüm bugünümden farklı, sizde neden böyle?" diye sorulmaz her değişimde.

abi kendini bi' sal ya. psikiyatriste gittin mi hiç? ilaç kullan gerekliyse. paran da varmış, terapi de al iyi birinden.

Askerden geldigin icin oluyordur iste.

Ne tür plan olduğu önemli.
Tatil planı vs normal, evlilik planı erken.

3 ayda daha tanımadan "elin adamından" böyle "babam" diye bahsetmek çok çok garip geldi bana.
Ama yaşlar da önemli hani bazı yaşlar vardır ya artık evlilik yaşı gelmiştir birini bulunca kaçırmak da istemezsin hemen o yola sokmaya çalışırsın öyle bir evrede olabilir mi?
Ya da çok küçük liseli falan mı acaba ikilemde kaldım.
Şu ikisinden biri değilse asla normal değil bu durum benim de kanım çekilir ve kaçardım ortamdan. (Diğer ikisinden de kaçardım ben de oralara çok girmek istemedim.)

yani bazı kişiler direk evlilik odaklı oluyor. ama bana da çok itici gelir böyle şeyler.

Yaslar kac ?

kiz tarafi 28 yasinda bu arada

Bir an önce evlenme niyetinde ama çok cringe. otur doğru düzgün konuşun bu konuları ya da kaç!

cringeeee
kaç

Çok acele etmiş. Ama “baban” demiş olma ihtimali de var. Çünkü fonetik olarak çok benziyo. Belki yanlış duymuşsundur.

Yani uzun süreli tatil planı falan yapılır çok rahat. Hiç bi gariplik yok. Geleceğe yönelik planlarını o sırada yanındaki kişiyle yapmakta bir sıkıntı yok. Ama evlilik konusu falan açılıyosa, nişan konusu açılıyosa sıkıntı.

Bence kısa değil. 3.5 aylık ilişkide evlilik düşündüğümüzü birbirimize söylüyoruz. 30 yaşında hala unili ilişkisi olmaz ki zaten. Ciddi düşünmüyorsan hiç vakit kaybetme bu kızla ama ciddi olabilir dersen neden kötü bir şey olsun ki.

Ama babam denmesi birazcık cringe evet. Ve pek hoş değil.

birini bulayım da hemen evleneyim kafasında insan çok, ve böyle olanlar genelde bu kadar erken "hadi evlenelim" demenin tuhaf durduğunu bildikleri için bu gibi "ince" müdahalelerle insanı manipüle edebiliyorlar. ağzından kaçmış olma ihtimali olmakla birlikte, eldeki başka doneleri birleştirerek karşında bir adet gelin sevdalısı olup olmadığını anlayabilirsin.

Bruce + 999 in 1

manipüle ediliyorsun.

bence erken ama 28 yaşında olduğu için birini bulup evlenmem lazım kafasında belli ki. bizim toplumumuza göre birkaç sene sonra "evde kalmış" olacak çünkü.

3 ay bence kısa değil, bu işlerin belli bir matematiği yok. bizim evlenme niyetimiz 3 aydan önce ortaya çıkmıştı hatta. ben normal karşılıyorum. ama 2 yıllık evliyim, hala eşimin ailesine anne-baba diyemiyorum. demem gereken durumlarda sesim içime kaçıyor :D daha sevgiliyken babam demesi sizin ilişkinizi ve senin tavrını göz önünde bulundurursak sıkıntılı bir durum bence. belki baban demiştir bilemiyorum. bir daha lafını aç, doğru duyduğundan emin ol ve bu konudaki sıkıntını dile getir. belki boşa kürek çekilen bi ilişkidir iki taraf için de.

kiz istedigi seyi belli etmis, ya ayrilacaksin ya da dügün.

3 ay ilişkide kısa ama daha da önemlisi aileyi 10. senede de karar vermede etken olarak kullandıran insandan koşarak kaçarım.

EDIT: Ben o babayı onun babası sandım senin babana babam demek ve bunu 3. ayda yapmak? Başıma gelse bize ayrılan sürenin sonuna geldik tatlım der ortamdan uzaklaşırım herhalde.

sen olmasan başka birini bulur, o kişinin babasına da babam der.

3 aydir ciktigin kizin babana babam demesi gercekten tuhaf. ayril +1

bazı insanlar aşık olup evlenip evli olarak yaşayacakları birini isterler onlar için ideal ilişki evliliğe giden ve evlilik içinde yaşanandır çünkü. bazı insanlar da aman zamanı gelince evlenirim ya da her ilişkiye evlenmek için başlanılmaz, flört ediyorum ve bu bana yetiyor diye düşünebilirler.
bu dünyaya bakışınıza ve kendiniz için ne istediğinize ilişkindir. dolayısıyla kız arkadaşını evlilik delisi vs diye etiketlemeden önce bir insanın evlilik istemesinin, evliliğe gitmesi muhtemel ilişkileri devam ettirmek isterken evliliğe kapalı ilişkilere devam etmek istememesinin de saygıyla karşılanması gerektiğini düşünüyorum.
dolayısıyla bunun 3 ayı da 3 yılı da yok.
bu ilişki için kesin olarak evliliğe kapalı mısınız, bu ilişkiden bağımsız olarak kendiniz için her ilişki için evlilik yolunu ihtimal olarak görmüyor musunuz, bi gün bu hanım kızla evlenmek isteyip istemeyeceğinize dair bir fikriniz oluştu mu, yoksa 8 sene çok mutlu sevgililikten sonra ona bir sabah seni seviyorum ama hepsi bu. ben asla evlenmek istemeyeceğim mi diyeceksiniz.

kız arkadaşınız işte bunların cevabını çok haklı olarak merak ediyor.
yanıt çok basit
evet senle evlenirim.
hayır senle evlenmem.
evet bi gün ben de evlenmek isterim ama ilişkimize zaman tanımalıyız, birbirimizi yeterince tanımadan bu kararı veremeyiz.
hayır ben asla adriana lima bile gelse evlenmem
veya şu anda bu konuda bir fikrim yok.

avrupalı bir kız şu soruyu sorsa belki de kınamazdık.

Ben de hissediyorum. 29 k :) sevgili günlük;

Hiçbir konuda "uzman" değilim. Yeteneğim var ama üzerinde durmadığım için enstrüman çalamıyorum ve resim yapamıyorum. hayatım boyunca hep spor yaptım ama bir spor alanında ilerlemedim. Çok kitap okurum ama hiçbirinden alıntı yapamam gerekse. Kendi alanımda bile "uzman" değilim. Daha iyi neler yapabilirim diye araştırıyorum ama asla tatmin olmuyorum. Yani her şeyden az az var bende.

Ama bunların hepsine gerek var mı ona da emin değilim. Yani hayatın olayı mutlu olmak ve çok mutluyum. Cahilliğimden ötürü kimseye salça da olmuyorum. E o zaman keyfime göre yaşamamda çok da sakınca yok gibi geliyor.

off bende de var bu durum 35+ etrafimdakilere sorsan cok zeki oldugumu soyler her seyi bildigimi sanirlar. ama her seyden az bilgim var gibi hissediyorum. az seyden cok bilgim olmasi daha iyi olurdu gibime geliyor.

ayni sekilde tarih cografya politika konularinda cok yorum yapacak bilgim yok.

bir kursa veya kitaba baslayayim diyorum baslamiyorum sonra 2-3 yil sonra hy mk keske baslasaydim simdi ekstra bi sey biliyor olacaktim diyorum. milleti gorunce aklima geliyor bu. millet 2-3 sene icinde is degistiriyor hatta meslek... tabi mevzu sadece is veya meselek de degil ama ister istemez oraya geliyor konu

49'luk olanı da var bu modellerin. aklına gelecek her konuda iyi kötü bilgim vardır ama hep bir yanı eksik. zaten çocukluktan bu yana çalışmadığım sektör yok. motor teknik lisesi mezunu olup boğaziçi pdr kazanmış (tabi ki yarıda bıraktım) kaç tane adam bulabilirsin? şu an için en ilgili olduğum konular bisiklet ve trader işleri ama onlarda bile bir ölçme değerlendirme yapsak %30 kapasitede çıkarım.
ama tv yarışmalarına çıksam şov yaparım. kelime oyunu bul beni.

Bu çok normal, çok büyük çoğunluğumuz böyleyiz zaten. Ben de bazen kafaya takmıyor değilim.

Antik Yunan'dan anlamam, modern batı felsefesinden anlamam, hukuktan anlamam, İslam'ın altın çağını bilmem, Budizm bilmem, Ortodoks Hristiyanlığı hiç bilmem. İkinci yabancı dilim yok, hiç komşu ülkelerin tarihlerini bilmem, hele Afrika ve uzakdoğu tarihim sıfır. Ne Ming bilirim, ne Khmer bilirim, ne Japonya'nın Daimyolarına ait en ufak bir fikrim var.

Enstrüman çalıyorum, nota bilmem; resim bilmem, heykelden anlamam, mimariden anlamam, ne Barok bilirim, ne Modernizm bilirim, ne Post-Modernizm.

Bir buğday başağı tanesini almadım, hayatımda hiç ekmek yapmadım, ormanda gördüğüm iki ağacı ayırt edemem, yön bilgim yok, hiçbir takım yıldızını gösteremem, bir eve tuğla eklemişliğim yok, hangi mantar yenebilir bilmem, hangi meyve ne zaman çıkar onu bile tam bilmiyorum. Biri yanımda bilincini kaybetse CPR bile düzgün yapamam.

Daha milyonlarca temel şey yazılır, uzman olunmasına gerek bile olunmayan. Ben cehaletime razı geldim. Kötü bir şey değil, ömrümüz çok kısa, aklımız yetersiz.

bu cehalet değil kendini bilmek insan her konuda yetkin olamaz, hem ekonomi hem yazılım hem mimari hem tasarım hem kurgu vs her şeyi bilemezsin meraklı olduğun konularda araştırmalar okumalar yapabilirsin kendini kimseye kanıtlamak zorunda değilsin

O an ögrendigim kisisel olarak bana haz ve tatmin sagliyorsa, gecmis bilgilerimle kopru kurup yeni bir noktaya ulastiriyorsa 3. Kisilere bunu anlatacak kadar konuya hakim olamamaya takilmiyorum o kadar, kendi isime bakiyorum. Tek konuda cok anlatabilmektense hayatina yon verecek kadar farkindaliga ve kulak dolgunluguna sahip olup bircok seyi kendi icinde ozumsemek de fena degil nihayetinde.

ne bilip ne bilmedigini bilen kisi cahil degildir. Bilgisizdir. herkes birseylerin bilgisizidir zaten. herseyi bilmek mumkun degil. cahil insan ne bilmedigini bilmeyen, bilmedigi icin de ogrenmek icin cabasi olmayan kisidir.

olmuyor. Uzmanı olduğum alanlar var. Görece iyi değilim, uzmanım.

tarih ben de bilmiyorum. bir ara çok takardım kafama, sonra kendi kişisel tarihimle ilgilenince bıraktım o işleri. valla nefret ediyorum, o ne yapmış bu ne yapmış üzerine düşünmeye. aklımda da tutamıyorum madem niye o konuda bilgim olsun. o da olmayıversin aman dedim. sevdiğim şeylere yapışıp sevmediklerime bakmıyorum artık. her şeyi bilmek, entelektüel olmak için her konudan fikir sahibi olmak gerek gibi bir algı var. hayır ben entelektüel olmuyorum o zaman :) ha bir yerde havam olsun diye öğrenmek isteseydim sanırım mesele değişirdi ama bilmiyorum, bu konuda da çok cahilim demek kötü bir şey değil bence.

ama kitap okuyun bence, cahillik hissiniz artacak ama tatminiyetiniz de artacak :)

www.youtube.com

Şu linki de bırakayım çok faydalı

olmak istediğiniz kişileri karşımda görünce ne diyor lan bu tirrek diyorum. bilginden, bildiğinden şüphe duymak iyidir. ancak aptallar emin olur. yetersizlik hissi sizi daha çok ileriye götürür. ben de yapmak istediğim her şeye hayranlık duyuyorum yapmayı başarınca -meh bu muymuş? diyorum. bu sebepten övgü kabul edemiyorum zaten de sevmiyorum övülmeyi. hep bir sonrasını hedefliyorum.

bilme meselesi bir hedef değil yolculuğun kendisidir. şunları bildikten sonra cahil olmayacağım, şu kadar şu kadar şeyi öğrendim hah tamam şimdi bilgin oldum gibi bir süreç değil bu. yukarıda arkadaşlar bahsetmiş, bununla ilgili bir söz de var; bir şeyleri öğrendikçe ne kadar çok şey bilmediğimi fark ediyorum diye. bak mesela bu sözü kimin söylediğini bilmiyorum ama burada örnek verecek kadar aklımda kalmış, derdimi anlatmama yetti. kimin söylediğini bilsem ne değişecek? o zaman da bu sözün altmetnini bilmek gerektiğini düşünecektim.

insan meraktan öğrenir bu tip konuları, sen de demek ki merak ettiğin, ilgini çeken kadarını öğrenmişsin. fazlası ilgini çekseydi öğrenirdin bir şekilde. burada bir eksiklik yok, karşılaştırma yapmaya da gerek yok. bildiklerinden memnuniyetsizsen daha fazlasını bilmek için uğraş ama bunun sonu olmadığını bil.

ayrıca bilmediğin şeyleri kabul etmek yeni şeyler öğrenmenin ilk koşulu. en azından öğrenmeye açık olduğunu biliyorsun, bu da bir şey.

eksisozluk etkisi diyorum ben bu duruma

Zoe bi durum gerçekten. Arkadaşınızın eşi düşüncesizlik etmiş gibi. Ama mesela arkadaşınız eşine doğru bir dille gelmemesi gerektiğini söyleyebilir. Beşki kızın haberi yoktur istenmediğinden, zaten empatik biri değil anlattığınız kadarıyla. Arkadaşınızın eşine söylemesi lazım bu durumu.

Kısa zaman içinde herkesin eşlerinin geldiği bi buluşma yapabilirsiniz. Sonrasında ki buluşmalarda arkadaşınız +1 leein saverli olmadığını falan söyleyebilir.

Yani bence arkadaşınıza düşündüklerinizi kibarca söyleyin. Rahat hissedemiyoruz eşinin yanında diye. Daha fazla eşli buluşma yapma taahhütü verip eşsiz buluşmalara eşini getirmemesini isteyebilirsiniz bence.

Yazım hatalarını düzeltemiyorum mobildeyim. Akşama düzelteceğim.
Belki*
+1lerin davetli olmadığını*

Arkadaşın iradesizin teki. Salla.

@zimbirik: evet esli bulusma da yapiyoruz. Grupta belirtiyoruz esli/essiz diye. Bu sefer sadece eslilere geliyorlar. Arkadasim bize soylemiyor ne oldugunu ama essiz zamanlarda bahane buluyor. Kiz kendini esliden saymiyor galiba. Bizim arkadasimiz sayiyor direk.

Kadın açık sözlü siz de açık sözlü olun. Çat çat söyleyin suratına.

ya o size bunları söyleyebiliyorsa utanmadan siz de ona söyleyin. zor şeyler yaşayan ve alttan alınması gereken sizsiniz o değil. gerekirse arkadaşınızı çıkartın hayatınızdan.

Ben "siz de onun gibi davranın" önerilerine katılmıyorum. Burada şikayet ettiğiniz ve muhtemelen okuyan herkesin rahatsız olduğu bir karakterden bahsederken "siz de öyle olun" demek bana garip geliyor. Siz niye kötü bir karaktere bürünesiniz ki?

Ben olsam arkadaşımla araya biraz soğukluk koyardım. Durumu anladığında da ona eşinin söylediklerinin beni kırdığını ve onla aynı ortamda bulunmaktan rahatsız olduğunu söylerdim. Bu durum arkadaşınızla aranızdaki bağı kopartacak muhtemelen ama artık eskisi gibi olmasını da beklemeyin. Eğer dostluğunuzun eski günlerdeki gibi olmasını umuyorsanız o iş olmaz.

yanlış kişiyi muhatap kabul ediyorsunuz. muhatabınız eşi değil arkadaşınızın kendisi. eşi de o arkadaşınızın "tercihi". görünen o ki tercihinin ona ve çevresine yaşattıklarını sizin kadar mesele etmiyor arkadaşınız. bu durum da onu bu tercihiyle kabul edeceksiniz veya etmeyeceksiniz. bu kadar basit. sürekli böyle dolup dolup toksik bir şeye dönüşmesine izin vermeyeceksiniz. çocukluk arkadaşıdır, yakın dosttur, bunlar çok kıymetli olgular insan hayatında ama hayatta insanlarda elenebilir. araya tercihler, yollar, farklı dünya görüşleri ve benzeri girebilir. bu kadar kafanızı takmaya gerek yok, doğal bir akış bu.

@phoebe: yoo tercihini elestirmiyorum. dedigim gibi ben zaten soyleyeceksem durumu arkadasima soylemek istiyorum ve cocukluk arkadasimi da kaybetmeye raziyim. Sadece ne diyeyim gibi sordum. Cunku surekli ariyor, plan falan da yapiyor. Ben de geriliyorum.
Ek: zaten gruptan kimse kabul etmiyor artik. Herkes evli barkli kimse boyle degil. Watsap grubuna bile eklediler karisini. Muhabbet donmedi baska grup actik vb. Yoruldu herkes.
Tek arkadaslari ben kaldim gibi bir sey ama artik hakarete vardi olay. Kimse bisey demiyor, sitem etmiyor ama gorusmuyorlar haliyle.

İnsanlar bu tür sebeplerden dolayı kardeşleriyle görüşmüyor, yapacak bir şey yok. Arkadaşınızın tercihi bu yönde, siz de bir tercih yapacaksınız.

@john: iste zaten tercihimi yaptim. Gorusmemeye raziyim sadeve ne diyeyim diye soruyorum.

Bence tercihi arkadaşına bırakmalısın şöyle

Birincisi kadın zaten iletişimden anlamıyor ona dil dökmeye gerek yok

Arkadaşına da karısının yaptığı davranışlardan hoşlanmadığını bu süreçte onun olduğu ortamlarda bulunmak istemediğini, karısının olmadığı ortamlarda ise arkadaşına onunla oturup arada çay kahve içip sohbet etmek istediğini söyle

Bu durumda kararı arkadaşın verip durumu yönetsin, seninle bu şartlarda buluşabilir, eşim olmadan vakit ayıramam derse kendi bileceği iş, buna da kırılmadan eyvallah deyip görüşmezsin

yani eşinin densiz konuşmalarına ses etmeyen insanla da görüşme bence, demek anormal bir durum görmüyor. ben yerinde olsam direkt eşinin konuşmalarından dolayı seninle görüşmek istemiyorum derdim. sanki çok ince insanlarmış gibi bahane aramaya gerek yok.

Bas engeli gec abi ne dusunuyorsun bu kadar.

Evli adamlarin bazisi karakterini satar. Hic dusunme engelle rehberden sil.

Yeni gruplar kurun onu almayin eski grupta allah allah niye yazmiyorlar diye dusunsun dursun.

Arkadaşınızla görüşmeye devam etmek istiyorsanız: "Eşin benim için <<tanidigim ne kadar kanser olan varsa takintili, merakli ve nefret dolu>> dedi. Ben de bu yüzden eşinle aynı ortama girmek istemiyorum. İstersen eşin olmadan görüşebiliriz."

Arkadaşınızla da görüşmek istemiyorsanız: "Eşin benim için <<"tanidigim ne kadar kanser olan varsa takintili, merakli ve nefret dolu">> dedi. Sen de bununla ilgili hiçbir şey yapmadın. O yüzden seninle de eşinle de görüşmek istemiyorum".

degmez. insanin esi farkli düsünebilir vs, ama o arkadasinin da sana bi kusura bakma demesi lazimdi bu kadar laftan sonra ki moral grektiren bi hastaligin var.
ölsen sevinecek insanlari niye bu kadar takiyorsun ben olsam bi bulusma ayarlar bunlari cagirmazdim.
biraz da sey hissettim, bunlar gruptan dislaniyorlarsa ve digerleriyle acik bir sorun yoksa zamanla Bikit'le olan problem yüzünden dislandik gibi düsünebilirler, kendi gecimsizliklerini degil, seninle olan bir problemden dolayi uzaklastik gibi yansitirlar.
bu yüzden hicbir sey söyleme, sadece görüsme, ararsa da birsey salla. cünkü sen ne dersen de herkes istedigi gibi yorumlayacak, hasta oldugun icin 'hassas' diyecekler vs. bisey diyen olursa da, ortada laf söyleyen bir tek onlarin terbiyesizligi kalir. sen -ben bisey demedim, onun esi bana sunlari sunlari söyledi, görüsmek istemedim- diyebilirsin.

himmet dayi +1 ve devamında da pispinti +1

açık olun.

Pispinti+1 sadece son cümlesini çıkartıyorum:
"Arkadaşınızla görüşmeye devam etmek istiyorsanız: "Eşin benim için <<tanidigim ne kadar kanser olan varsa takintili, merakli ve nefret dolu>> dedi. Ben de bu yüzden eşinle aynı ortama girmek istemiyorum."
Seninle yalnız görüşebiliriz demeye gerek yok. Sen bir şey demedin, seni de siliyorum demeye gerek yok. Mesaj bu kadar açık ve net olmalı.
Bizde de var böyle bir arkadaş, lise toplantısı yapacağız, karısı olmadığı zaman gelmez. Muhtemelen kocasını kaptırmak istemiyordur. O yüzden "tek geleceksen gel görüşelim" demek o kadının gözünde "aşüfteler kocacığımı kapacaklar" anlamına gelebilir ancak. Boş verin dediğiniz gibi her ilişkinin dinamiği farklı.

Böyle mikrop insanlarla niye iletişim kuruyorsunuz ki... Kocası karısının dediklerini duymuyor mu? Eğer duyup da karısına ne biçim konuşuyorsun demiyorsa karısı kadar kocası da suçlu. Net şekilde sizinle görüşmek istemiyorum deyin.

Ben bitirmek istedigim zaman iletisimi sessiz sedasiz kesiyorum genelde, illa "ben senin/sizin hakkinizda soyle boyle dusunuyorum" diye aciklama yapmaya gerek yok.

Baya sevdigim, zamaninda bana baya yardimi falan da dokunmus bir arkadastan $om agizli olmasi, etrafindaki herkese surekli ve giderek dozu arttirarak "hepiniz salaksiniz" tavri cekmesi yuzunden yildim, iletisimi kestim. Arada denk gelirsek nereye kayboldun hayirsiz falan diyor, ona da bir cevap vermiyorum, gulumsuyorum sadece.

sessiz sedasız bitirme taraftarı değilim, insanlar açık iletişim kurmalı. belki bu şekilde kendilerine de bir faydanız olur, bunu başkasına yapmaz, artık eski de olsa arkadaşın sonuçta.

pispinti +1 ama sadece bu olayı örnek göstermez, geçmişten de olaylara kısaca değinirdim, bir konu yüzünden trip atmış gibi olmayın.

geçmiş olsun bu arada.

pispinti +1 söyle geç. Arkadaşını da çıkar hayatından

Siz kadındınız diye hatırlıyorum ben. Benim kocam kadınlı erkekli arkadaş toplantısına gitse sizin arkadaşın eşi gibi ben de damlarım :) Şimdi bu hanım arkadaş da bu sebeple geliyor muhtemelen ama aşırı patavatsız olduğu aşikar.
Ben olsam arkadaşımı çıkarırım hayatımdan. Çok üstelerse eşinin cümleleri kırıcı moral bozucu oluyor ben huzurumun bozulmasını istemiyorum, selametle der kapatırım konuyu. Kimse kimseyle iki cihan kanka olacak değil hiç sıkamam tatlı canımı.

Açık olmak her zaman iyidir, eşinden hoşlanmıyorum ama biz ayrı ayrı görüşeceksek görüşelim diyebilirsin. Bundan alınırsa alınır, alınmazsa görüşürsün.

bu kadar uzun uzun düşünmene bilecek değecek bir olay değil. sal gitsin.

havanın çok şeye etkisi var ancak sizin direk havadan etkilenmeniz, sonbahar ve kapalı hava ile önceden yaşadığınız olumsuz bir olayı size hatırlatması ile alakalı olabilir.

Normal değil.
Mevsimsel depresyon ya da mevcut depresyonun ağırlaşması söz konusu olabilir.

Ben şen şakrak bi insanım ama 2 haftadır depresyondayım resmen.
sigara kullanmadığım halde canım deli gibi sigara istiyor ve sürekli depresif şarkılar dinliyorum. helak oldum :(

tam tersi hava kapalı olduğunda daha mutlu oluyorum. güneşli havalar bana göre değil.

Ben bu olayı geçen hafta şiddetli yaşadım şimdi azaldı

Bunda havanın erkek kararması da etkili, yazın güneş 9da batarken artık 7 de batıyor

Evde otururken saat herhalde 10 buçuk olmuştur diyorum saate baktığımda daha 8 buçuk :)

ben de her sene yazın mutsuz, sonbahar itibariyle mutlu diyemesem de içi daha huzurlu bir insan oluyorum. ama etrafımdaki çoğu insan sizin gibi.

Normalde sen sakrakim. Kapalı havalar keyifsiz yapiyor

Beni olumlu etkiliyor.

Sabah uyandığımda hava kapalıysa dışarı çıkasım, kimseyle görüşesim gelmiyor. Anında sıradan çinko karbon piller gibi oluyorum. Modum düşüyor. Bu müzik tercihlerimi de etkiliyor o yüzden zorlayarak daha hareketli şeyler dinlemeye çalışıyorum.

Kapali hava beni de cok olumsuz etkiler, nefret ederim kapali sonbahar havasindan. Benim gibi cok kisi de gordum.
Bana sorarsan kapalı hava sevmek normal degil. Depresiflik belirtisi kapali hava sevmek bence.

Valla her sene oluyorsa senin normalindir o zaman. Her sene olan olayi niye bu sene dert ettin rahip?

Neyse, bende olmuyor. Severim ben kapali havalari.

@jrr tolkien hayrani, ya ben kapalı havayı seviyorum. daha mı şiirsel geliyor nedir. seviyorum ama bana iyi gelmiyor. havanın insan psikolojisi üzerinde etkisi olduğu gerçek ama beni bu kadar değiştirmesi rahatsız ediyor. hoşuma da gitmiyor açıkçası. :/

Artık barda vs bira içmiyorum. Evde ya da sahilde içiyorum genelde.
Telefonumun bilgisayarımın bozulmasından korkuyorum. iphone 6s ilk çıktığı hafta almıştım, korkmadan kılıfsız kullanırdım o zamanlar. Teknolojik alet pahalılığı beni kılıfa zorluyor.
Protein tozu ben de almıyorum.

-telefonum 3 yıllık huawei
-dışarıda yemek hemen hemen yok
-balık ve k. eti daha az yiyorum
-kahvemi evde yapıyorum
-kuruyemiş sadece çekirdek alabiliyorum.. fındık fıstık vs.. çok çok nadir.
-çoğu gıda ve temizlik ürünlerinde daha uygun marka değişimi veya kg azaltımı yaptık.
-yılda 1 veya 2 kıyafet alışverişi
-otomobili çok uzak yerler ve alışveriş dışında kullanmıyoruz
-neredeyse bütün alışverişi internetten ucuz ve kampanyalı ürün arayarak yapıyorum
-tatile bu sene gitmedim
-konser yok.. spotify alırdım onu iptal ettim.

anında aklıma gelenler.. düşündükçe liste uzar elbette

Üniversite öğrencisiyken daha rahat harcama yapıyordum. Söyleyeceğim tek şey bu.

Elektroniği sık takip eder, sık değiştirirdim.
Şimdi amaan bunların da hızına yetişilmiyor, bunlar hep kapitalizmin oyunları, kaptırmamak lazım.. moduna geçtim.

Aliexpress'ten çok sık alışveriş yapardım. Artık siteyi ziyaret bile etmiyorum.

Marka kıyafetleri düşünmeden alırdım, şimdi fiyat/performansı yüksek aynı işi karşılayabilecek ürünler araştırıyorum günlerce.

Benzini dert ederdim, arabayı sattım dertten kurtuldum. Allah muhafaza şuan aracım olduğunu düşünemiyordum.

5 yıl önceki dolar kuru farkı katında fakirleştim

- zara olayını ben de bıraktım çok uçtu fiyatlar. indirimden basic tshirt ve sweatshirt görünce alıyorum. pantolon olayını da amazondan jj kot stoklamıştım beni 3-4 yıl götürür.

- cola falan az alırdım şimdi hiç almıyorum. su en sağlıklısı moduna girdim :)

- kıyma falan kasaptan çektirirdim kuzu dana karışık. şimdi carfurdan dana döşten çektiriyorum en uygunu.

- arabaya aksesuar falan almaya çok hevesliydim şimdi kuruş masraf etmiyorum.

-mercedes c180 almaya 2 sene önce maddi olarak yaklaşmıştım şimdi rüyamda görürürm.

- ürünleri sıfır alacakken ulan dur letgoda vardır belki diyorum.

- iphone 6s telefonum var 4 yıl oldu. değiştirirsem ikinci el iphone 8 falan alırım diye düşünüyorum.

- iphone watch, airpods falan almak istiyordum şimdi kablolu kulaklığa devam. ne gerek var, ikisi de iş görüyor :)

2015 araliktaki maasim(ilk isim diyebiliriz) 2bin dolardi. her yil defalarca yurt ici gezi ve birkac kez yurt disi gezi yapabiliyordum. su anda o sirkette 6 yil tecrubelilere ( ben de orda dursam oyle olacaktim) 1500 dolar civarinda veriyorlar.

yukselip tecrubelenmeye ragmen alim gucu azaldi... yurt disi gezileri gittikce zorlasti, eskiden bim-a101'e girmeyenler de oralara girmeye basladilar.

Elektrikten tasarruf etmeye çalışıyorum.
Sık sık giysi alırdım. Şimdi bakmıyorum bile. Yeterince varken de keyif için alırdım.
Market alışverişini düşünmeden yapabiliyordum. Şimdi en acil ne ise, onları alıp çıkıyorum.

- sıfır araba, telefon, bilgisayar alabilirken şu an alamıyorum.
- markette para harcarken bin defa düşünüyorum.
- yurtdışı hayal oldu, storylerden bakıyoruz işte.
- para biriktiremiyorum.

bizi bu hale getirenlere teşekkür eder, daha çok yemelerini rica ederim.

aynı güçte en üst seviye laptopa bakarken şimdi
aynı güçte en alt seviye laptopa bakıyorum.

Aslında hepimiz aynı durumdayız yazdıkların üç aşağı beş yukarı ortak

Eskiden teknoloji haberlerini takip ederdim şu an içimden o bile gelmiyor

Markette temel gıda dışında bir şey alırken bile - örneğin sos, turşu vs- bunu almalı mıyım diye ister istemez arada kalıyorum

*En az haftada bir etkinliğe giderdim.
*Ayda bir belki.

*Kuaföre daha çok giderdim, saç ördürmeye bile uğrardım.
*Ayda bir kaş aldırmaya gidiyorum sadece.

*Sık sık dışarıdan yemek söylerdim.
*Telefondaki uygulamaları temizledim. Bazen iş yerine getir kampanyalarından söylüyorum o kadar.

*Ayda birkaç kez dışarıda kahvaltı yapardım.
*Ne yazacağımı bile bilemedim. En son kardeşim ısmarlayacak diye gitmiştim kaç zaman önce.

*En az haftada bir akşam bir mekanda oturur bir şeyler içerdim.
*İçeceğimi ve sandalyemi alıp sahile gitmeye başladım.

*Eskiden çok kıyafet alırdım gerekli gereksiz.
*Artık ihtiyaç dışı bir şey almıyorum ama ihtiyaç olanı da almak için bazı şeylerden feragat etmem gerekiyor maalesef.

-Aylık sabit giderlerimin kalitesi günden güne düşüyor. Zam geldikçe bir alt markaya düşe düşe sonunda nereye varacağımı bilmiyorum.
-Yıllık üyelik süreleri biten uygulamaları yenilemiyorum.

Aklıma geldikçe eklerim şimdilik aklıma gelenler bunlar.

5 sene önce üniversiteydim, burs alıyordum ve bir öğrenciye göre oldukça güzel geçiniyordum. şu an işsizim sıfır gelirle evden dışarı adım atmıyorum.

Dışarda arkadaşlarla hiç düşunmeden biralar, tekilalar içerdik; şimdi bütün içmeli aktiviteler eve döndü.

Yurtdışı tatili her sene mutlaka planlanır ve gidilirdi; geçen seneden beri ailemin yaşadığı ülke hariç hicbir yere gitmedim ki ona da zorunluluktan gidiyorum.

Konser, tiyatro, sinema biletleri hiç düşünmeden alınırdı şimdi değer mi ki gitmeye diye dusune düşüne hareket ediyoruz.

Değişik ülkelerden gelen yemek sosları ithal çikolatalar vs gibi şeyleri almayı çok severdik; o reyonlarin önünden gecmiyoruz artık.

Her ay giysiler birkaç parça giysi, bakım ürünleri vs hep alırdım şimdi ihtiyacım yoksa almıyorum. Eşimin de elektronik eşyalara zaafı var, aliexpress size çalışıyor diye dalga gecerlerdi, geçen gün bakmış en son bir sene önce yeni bir şey almış.


Bir de düşününce hatırladım şimdi; parfümün 1200 lira olmuş. Söyleyeceklerim bu kadar.

Sadece alisveris yaparken kufur ediyorum, onun disinda daha da zenginlestim.
Herkes 2013-2018 arasi cilginca harcarken ben biriktiriyordum simdi sulalem raad.

Bak ama yegene araba alacaktim bu paraya araba mi olur lan manuel kullanmayi ogren dedim almadim, bu olcekte fakirlestim.

6 sene önce bir maaşımla o zaman için en baba macbook'u almıştım, şimdi ise maaşımla en düşük özellikli macbook'u alamadığımı fark edip var olanın bataryasını falan değiştirme planları yapıyorum.

- hobi namina bir sey kalmadi. Ki cok ciddi paralar harcardim. (Lego'nun sitesine girmeyeli, plak bakmayali, elektronik almayali 2 seneyi gecmistir).

- eksisozluk'teki lego whatsapp grubuna son 1 yildir mesaj dahi atilmiyor :) (kimisi pilot, kimisi muhendis bu arkadaslarin. Setlerini satip birakanlar oldu)

- 2 sene once almayi dusundugum arabalari su an 3 aile bir araya gelsek zor aliriz.

- marketten falan kismadik ama her kasadan geciste vay mk diyorum.

- disarda mekana gitme olayi cok cok azaldi. (Pandemi etkisi de var biraz)

- eskiden biletix'ten sadece guzel etkinliklere bakardik, simdi en tirt konser 300 kagit olmus. 2 kisi gitsen yedin ictin otopark vs 700 800 harcayip donuyorsun. Gitmemeyi yegliyoruz genelde.

Aslinda tek tek saymaya bile gerek yok, her turlu etkisini herkes hissediyor artik.

siyasal islam ve hayatsız yaşlılar yüzünden hiçbirşey yapamıyoruz. yaşarken öldürdüler.

Cok şey değişti.
Bayagidir yurtdisina çıkmıyorum öncelikle, en onemli fsrk bu. Genel olarak yurticijde de eskisi kadar gezmiyorum.
Disaridan yeme ciddi oranda azaldi.
Et yemeyi azalttim ki en büyük keyfimdir et. Kafama estikçe gider et yerdim disarida, her kafama estiğinde yemiyorum artik.

Marka giymeyi bırakali cok oldu, ayni sey bende de var. Lcw DeFacto mağazalarina hiç girmezdim, kalitesiz buluyordum hic bakmıyordum bile. Artık bakiyirum boyle uygun fiyatlı markalara.

Hobilerime eskisi kadar para harcayamiyorum. Lazım olan malzeme oldugunda gider fazla fszla alırdım, şimdi erteliyorum cogu hobi malzemesini.

Sacim icin kullandigim urunler vardi, bszilarini artik almiyirum ya da cok daha nadir kullaniyirum.

Cok konsere giderdik, artık nadir gidiyoruz.

Kısacası keyfi seylere zevklere ayirdigim pay ciddi oranda azaldi, bir coguba hiç pay kalmadi. Genel olarak mecburi şeylere ve onun dışında yemeğe harciyirum anca. Bogazdan çok da kesemiyorum ama digerlerinde ciddi sekilde kısıtlamaya gittim.

Eskisine baktigimda bok gibi hayat yasiyorum su an ama farkidna değilim. Bildigin fakir olmusum.

-Çeşit çeşit peyniri eksik etmezdim. Eski kaşar, örgü, dil, isli peynir severim. Şimdi nerde indirimli bulursam düz ezine vs. alıp geçiyorum.

Sırf beğendiğim için yeni ayakkabı, mont, bere alırdım her yıl. Şu an yıprana kadar aynı kıyafetlerle devam diyorum.

Yeni kozmetik ürünleri denemeyi seviyorum. Ama artık bildiğim kalitesinden emin olduğum ürünleri stok yapıp macera aramıyorum.

İş yerinde arkadaşlarıma çay, kahve vs bol bol ısmarlardım. Şimdi ne gidip virüs riski alıyorum ne de bişey ısmarlıyorum.

Sıvı deterjandan toz deterjana geçtim baya ekonomikmiş.

Böyle böyle pinti olucam zorla.

Tatil, konser vs aklımın ucundan geçmez. 5 yıl önce günü birlik bile uçakla bi yere gidip gezip geliyordum.

Arabamı bi daha değişemem.
Ev sahibi çıkarırsa 4 5 binlik bi kirayı asla ödeyemem o kadar kazancım yok.

Sigortamı ödeyemiyorum

2 yıldır gözlük ihtiyacım var, camını değişemedim. 5 yıl önce lens kullanıyordum

5 yıl önce haftada 3 kez kuaföre giderdim. Saçımı evde boyayıp kendim kesiyorum şu an.

Sosyopat, narsist vs... olup yalan soylemek bir sey, mitoman olmak baska bir sey.

Tanidigim mitomanlarin ikisi de oldukca kontrolsuz, ihtiyaci olmasa dahi yalan soyleyen, biraz daha kontrollu yalan soylese kurtulabilecekken duramadiklari icin genelde yakalanan insanlar. Kotu niyetli olmadiklari dusunuldugu icin insanlar ya tahammul ediyorlar, ya da edemeyip onlardan uzaklasiyorlar.

Usta yalanci/manipulator dedigimiz insanlar genelde narsist ve/veya sosyopat oluyor.

bu durumların aynı anda görülmesi de mümkündür sanırım
hem çıkarsız yalanlar
hem başını beladan kurtarmak için yalan söylemek
hem de manipülasyon yapmak

peki bunlar şerefsiz mi yoksa beyinlerinde bir hata mı var

Diyebiliriz.
Kendince resmiyet ya da mesafeli takınıyorlardır. Tabi haklarını yemeyelim ama yerine göre haklı sebepleri de olabilir.

Usul şudur, çağrılan kişi oldu ki çeşitli sebeplerle gelemeyeceğini söylediyse bile bir zaman sonra kendisinin davet etmesi gerekiyor.
Biraz da geçmişi telafi eder bu davet.
Hediye alındı ise hediye vermek icap eder.
Samimiyet bunu gerektirir.
Şu zamanda misafirine çay demlemekten aciz birinin evine gitmekte ayrı bir sorun.

(Yazıya bakarak aşk dışındaki normal arkadaşlıkları kastediyorum)

Bence görüşmek istemiyorlar diyemeyiz. Ben biraz üşengeç bir insan olduğum için yazmıyorum, aramıyorum, hep erteliyorum. Ama görüşmek isterim. Bence buluşmak için biraz tez canlı olmak lazım. Bence yaş ilerledikçe o tez canlılık kayboluyor.

Var valla. Hep bi son dakika iptal mesajı atıyor. Bıktım usandım hain şişkot.

benim galiba bu kişi. yani şöyle iki durum da söz konusu oluyor cevap vermemede; görüşelim ama programım nice olur bilmiyorum ortalık çok karışık o yüzden açık bir teklif veremiyorum. ya da görüşelim; aslında çok da görüşmek istemiyorum ve bunu da yeterince ima ettiğimi düşünüyorum ama hala ısrar ediyorsan ne yapayım tamam. -ikinci durumda bir teklifte bulunmuyorum, gelirse değerlendiriyorum müsaitliğime göre. biraz da ifadeleri okumak lazım yani. imaların anlaşılmamaktan ziyade gözardı edildiğini düşünüyorum ben. birine açıkça ben görüşmek istemiyorum demek çok kalp kırıcı bir şey; sanki karşısındakinin çok büyük insani bir problemi varmış ve bu tolere edilemez bir şeymiş gibi algılanabilir çok rahat bir şekilde ne şekilde ifade edilirse edilsin. fakat görüşmeyi istememek artık ortak bir paydada buluşamamak kadar basit bir sebepten olabilir. bir şey paylaşmaya değer ortak bir nokta, bir samimiyet, bir şey bulamamak da olabilir çok insanca. bunu ifade ettiğiniz takdirde uslubunuz farketmeksizin çok kırıcı olabilirsiniz ve bu duruma da (kalp kıran, tenkit eden kişi gibi bir duruma) düşmek istemiyor olabilirsiniz. o yüzden de daha ziyade bu durumu hissettirmeyi tercih etmiş olabilirsiniz. insan da iletişim kurarken tepkileri duygusal olarak okumaya çalışmalı bence, bunu becerememek biraz karşıdakinin ifadelerine de yeterince değer vermemek ve yalnızca 'benim hislerim-benim görüşlerim' evreninde takılı kalmak gibi geliyor bana.

Valla bence de diyebiliriz. Buyuk olasilik ayip olmasin diye 'goruselim' diyorlardir.

Böyle insanlardan biriyim. Görüşmeyi çok tercih etmediğim, ısrarla aramıyor olmama rağmen görüşmek isteyen insanlar oluyor yüzlerine söylenmiyor ama teklifin hiç benden gitmemiş olması ya da söylediklerinde de istekli olmadan tabi demek yeterli gelmiyor demekki. Bence siz teklif gitmesine rağmen karşıdan ekstra atak gelmediyse bir hamlede bulunmayın. Dönerse sizinledir dönmezse hiç istememiştir.

çoğu öyle. en güzeli evlenip çocuk yapmak ve ortak aktivitelerde buluşmak :) arkada balon harflerden günün anlam ve önemi, önde kurabiyeler, maç öncesi fotoğraf çekimi gibi pozlar. hayat işte, geçip gidiyor.

20+ yıllık en yakın arkadaşımın üç yaşında ikizleri var, farklı şehirlerde yaşıyoruz. Telefonda bazen çocuklar yüzünden konuşamıyorum, ben hâlden anlıyorum, bazen o balkona ya da başka bir yere kaçıyor, uzun uzun konuşabiliyoruz. Çocuk olunca önceliklerinin değişmesi normal ama karşılıklı idare ederek ortada buluşmak mümkün. Ha, çocuklu biriyle yeni arkadaşlık kurmak zor, çocuksuz aktivitelere zaman ayırsalar bile bir yere kadar oluyor.

Bitmez ama evrilebilir.cocuk cidden vakit alan/mesgul eden bir seymis.

Bekar olan arkadaslarim benim cocuguma sanki aramiza yeni biri katilmis gibi davraniyor. Muhabbet ediyorlar telefonda, videolarini istiyorlar, beraber tatile gittigimizde benden cok ilgileniyorlar. Yediriyorlar, yuzduruyorlar vs. vs.

Yani cocugu da denkleme katinca dostluk form degistirse de yine ayni guzelliginde devam ediyor.

Cocuk yuzunden degil de bitmesi gerektigi icin bitiyor.
Evlenince beni sallamayan karisinin koynundan cikamayan cok arkadasim oldu.
Ararsin acmaz, sonra donmeyi de unutur.
Ama 5 sene sonra evlilik bayinca bekar arkadaslari aramaya baslar. O zaman da sen sallamazsin.

Bir de gercek adamlar var, gerekirse cocugu da alir in asagi lan bi kahve icelim der arabayla gelir.

Cocuk isin bahanesi artik hayatinda seni istemiyor ayri ligdeyim diye tribe giriyor.

Kadinlarda durum nasil bilmiyorum evlenen kadinlari rehberden silerim hep.

divit++
Evlenip triplere girenleri direk siliyoruz arkadaş grubu olarak. Ararsın açmaz, hal hatır sorarsın dönmez, davet edersin 5dk oturur aman karım çağırdı der muhabbetin içine eder vsvs.
2 sene içinde sızlana sızlana dönmeye çalışmayan olmadı, geçen bir tanesi ile sahile içmeye gittik hadi kalkalım deyince "olm durun şu anın benim için ne kadar değerli olduğunu siz anlayamazsınız" demişti veryansın ederek, eee kardeş kafeslenmeden evvel düşünecektin hadi yallah şimdi.

Bence acele etmeyin karar verirken. Sizi bekleyen 15 tane kız yoksa şu an ayrılsanız da yeni sevgili bulmanız belki 3 4 ayı geçecek. Demek istediğim şimdi ayrılsanız ne yapacaksınız ki? Bence bir şans vermeyi deneyebilirsiniz.

üstteki cevaba katılmıyorum. insanın illa sevgilisinin olmasına gerek yok ki, niye yeni bir kadınla tanışana kadar diğeriyle birlikte olmaya devam edesiniz ki. birisiyle sevgili olmanın amacı sevgililik rütbesini dolduracak herhangi birisiyle birlikte olmak değil. şimdi ayrılsanız ne yapacaksınız sorusunun cevabı alakasız o yüzden bulunduğunuz durumla. kendiniz olacaksınız işte, single olmakta ne var?

yeteri kadar sevmediğinizi düşünüyorsanız, ilişki sizi mutlu etmekten çok mutsuz ediyorsa ayrılın. o üzülecek diye kendinize yazık etmeyin. ikna etmek zorunda falan da değilsiniz kontrat değil ki bu. birden engellemeyin tabii ki, ayıp o da, ama burada dediğiniz gibi hislerinizin köreldiğini ve uzak mesafe yapamayacağınızı söyleyin. üzülür ama sonsuza kadar üzülemez. iki taraf da çok istemedikçe, efor sarf etmedikçe uzak mesafe yürümez.

Ben düşündüm kararım kesin lütfen ısrar etme deyin sonra ısrar ederse cevap vermeme veya engelleme seçeneklerini düşünürsünüz.

Başka birisi var diyebilirsiniz evet acıtır ama sizden nefret etmesi bağı çabuk koparmasına etkili olur. Kendinizi düşünün başkasını değil.

@apocalipy sinirlendirmemem lazım çünkü tarikatçı ailesi var üstüme salabilir.

soğuk yap, mesajlarına bi 12 saat sonra cevap ver, işlerim var de. iletişimi kopar. zaten uzak mesafe olduğu için zorlanmazsın o da unutur. kameralı konuşma falanda hiç yapma. 4 ay sonraki randevuya da gitme.

sağlıklı bağlanmak kadar sağlıklı ayrışabilmek de önemli bir konu.

ona kendisini değersiz hissettirmeden bir konuşma yaparak başlayabilirsin. ilişkiye bu şartlarda devam edemeyeceğini, bunun onun şahsı ile ilgili bir durum olmadığını söyleyebilirsin.

ilişkiye başlama cesareti gösterebiliyorsanız, sağlıklı ve sorumluluk alarak medenice ayrılma cesaretini de gösterebilirsiniz.

Sizi rehin almış bence kız arkadaşınız. Yazdıklarınızdan anladığım şu an bitiremeyisiniz acıma + olası sonuçlarından (tarikat vb. dediğiniz) korkma sebepleriyle ilgili. Şu an ilişkiniz yuruse güzel güzel devam etse bile rehine olmanız değişmeyecek. Bence bu açıdan düşünün, rehine olarak kalmak istiyor muyum istemiyor muyum diye...

Aile bağı kuvvetli bir insanla sittin sene beraber olamazdım ben.

@beyaztenlikız evlilik için şu durumda ne yapacağımı bilmiyorum dediğine göre ailesi çokta haksız sayılmaz gibi duruyor.

@bana kedicik derdi onu büyütüp yetiştiren ailesine bağlanamamış biri sana nasıl bağlansın

ailesinin ve akrabalarının lafına bu kadar takılan hatta dolduruşa gelen erkekle bırak evlenmeyi sevgili bile olmam.

Ailesinin dediklerinden etkilenecek hayatını onların merkezine koyacak erkek olsun kadın olsun kişiyle evlenilmez. Bir de milletin dolduruşuna gelip ilişkisinin bitmesi gerek bu erkeklerin sonraki ilişkileri için öyle ders alabiliyorlar ancak.

Ailesine bağlı olması başka ama onların dolduruşuna gelmek başka bir durum bunu ayırt etmek lazım önce. Kişi ailesine bağlı olsa da farklı bir bireydir, hele ki böyle kişiyi ilgilendiren evlilik konularında ailenin ortak kararıyla hareket etmek saçma bir durum.
Aile dolduruşuyla hareket eden çoğu insana bu durumun hatalı olduğunu anlattığınızda aile bağlarının kuvvetli olduğu gibi garip bir korelasyon kurarlar. Ama ailem ailem diye tutturdukları aileye baktığınız zaman anne baba ve kardeşlerden oluşan çekirdek aile olduğunu görürsünüz. Genellikle amcalar dayılar ve büyükler bu bağın dışında kalır.
Ama yine garip bir şekilde çekirdek ailenin önemini "kavramış" bu kişiler kendi çekirdek ailelerini kuracaklarının farkına varamazlar.

Çoğu durumda da çok bağlandığı anne babasının kendi ailesi dışından hiç bir dolduruşa gelmeyip kendi ailelerini ilgilendiren mevzulara başkalarını karıştırmadığını zaten aile bağlarının bu yüzden güçlü olduğunu farketmezler.

Ailesine bağlı bir insan dediğiniz zaman aklımıza insanın eşi ve çocukları gelir. Annesi babası ikinici planda olmalıdır. Annesi ve babası için ailesine bağlı dediğimizde anladığımız durum gibi.
Bu dengenin kırılma/değişme noktası evlilik olduğu için yine tam bu noktada böyle sıkıntılar çıkabiliyor.

Soruya cevap; Böyle bir durumda bu paradoksu anlatmaya çalışırdım. Kavgaya mahal vermeden. Eğer böyle kritik noktalardaki fikirlerimiz uyuşmuyorsa ya da anlatamıyorsam anlaşamıyorsak zorlamazdım.

Bknz manipülasyon
Bkzn psikolojik şiddet
Baknz ilişki içi mobbing

Öyle insanarla yapılan evliliklerde ya madur tarafın psikolojik denge gidiyor yada boşanma ile sonuçlanıyor.
Adam olmaz öylesinden baştan bırak gitsin.
O arkadaşlarının dolduruşu ile sana kinlendikçe 5 sene mahkemelerde boşanma davası peşine koşarsın sonra.

Ayrıl coco. Evlenince bin kat beteri olacak. Şanslısın ki şimdiden gerçeği görmüşsün.

Valla herkes direkt karsiya yuklenmis de iliski sadece bir kisi ile yurumuyor ki. Hani tamam eger erkek arkadasin direkt baskalarinin lafiyla hareket ediyorsa ve onlara gore yasiyorsa bu sacma ancak bunun boyle oldugunu nerden biliyorsun?

'Evlenmek istiyor ama ben ne yapacağımı bilmiyorum'
Evlenmek istiyor diyorsun mesela, belki bu direkt cevresinin doldurusunda bagimsiz biseydir. Yani belki erkek arkadasin zaten evlenmek istiyordur, cevresi ise sadece katalizor gorevi goruyordur burada?

Onu da gectim 'ben ne yapacagimi bilmiyorum' diye bir olayin erkek arkadasinla ve ailesiyle falan ilgisi yok ki. Bu seninle ilgili bir durum. Ne yapacagini niye bilmiyorsun onu anlamadim ben. Basitlestirirsem 'evlenmek istiyor musun? istemiyor musun?' once buna karar vermen gerek. Eger sen evlenmek istemiyorsan ya da su an bu konuda erken oldugunu dusunuyorsan ancak erkek arkadasin evlenmek istiyorsa o zaman bunu ona soyleyeceksin, orta noktada bulusamiyorsaniz da ayrilacaksiniz.

Neyse soruya cevap, ben olsam oncelikle kendimi iliskide sanki etkisiz eleman gibi gormeyi birakirdim. Istediklerimi, dusuncelerimi karsiyla direkt paylasir uyusmuyorsak ayrilirdim.

j r r +1

Bana da ilişkide ne istediğini bilmeyen taraf senmişsin gibi geldi, sanki ilişki hiç konuşmadan kendi istediğin şekilde ilerlesin istiyorsun, karşı tarafın en azından bir talebi var, sen bu konuda ne düşünüyorsun bu kadar çabuk mu evlenmek istemiyorsun, hiç mi evlenmek istemiyorsun, başka tereddütlerin mi var vs yani sen de sorumluluk alarak bir şeyleri dillendir insanlar aklını okuyamaz

doldurusa gelmekle baglarinin guclu olmasi ayni sey degil+1
belki gercekten deger gormedigini hissediykr ve bunu akrabalarinin sozleriyle sana ifade ediyor olabilir. ama genel anlamda haksiz buluyosaniz onu(hakli da olsa) çekilir dert degil hakikaten. ciddi bi olay yasandi da mi agir konustu yoksa eften puften konular mi?

Ciddi bir olay yaşanmadı. Birden tartışma başlatıp ağır sözler söyledi

siz evlenmek istemiyorsunuz anladığım kadarıyla. karşı tarafında hareketlerinden memnun değilseniz ayrılın bence. ben çocuğa hak verdim bu arada. sonuçta duygularına karşılık alamamış tepki göstermiş olabilir.

aileye, dostlara bağlı olmak başka, bağımlı olmak bambaşka. kaldı ki dolduruşa geliyor olabilmesi için bir şeyler anlatıyor olması gerekir. insanlar ortada malzeme olmasa, yani erkek arkadaşınız malzeme vermese dolduruşa getirecek kadar konu üretemezler.

açıkça düşüncelerinizi paylaşın kendisiyle. sizin de kendiniz sormanız gereken soru bence şu, evlenmek mi istemiyorum, onunla mı evlenmek istemiyorum?

1 milyon sana bile yetmeyecektir.
100milyon dolar diyeyim. tabiki yatırım yapıp sürekli 3-5 bişey getirmesi lazım. yoksa 100 milyon usd bankada dursun. faiz de almayayım. onla yaşayayım diyemem.

Bunun bir kuralı vardı, aylık harcamanın 300 katı sanırım. Her yıl birikimin %3'ünü harcarsan o para sonsuza kadar yetiyor. (doğru yatırımları yaptığın varsayımıyla)

Benim için 500.000 dolar yeter ama para için olmasa da çalışırım. Sadece büyük bir güvencem olmuş olur.

Gecensene konussak yetmezdi ama su an 1 milyon dolar yeter.

9 milyon tl ediyor dusuk zekali olsan hic yatirim bilmeden, sadece ev alip kira yesen yine kurtariyor.

Anadolu yakasindan iyisinden 4 ev eder.
Kira toplami da 20bin tl.
Hadi 1 evde oturduk kaldi 15bin yasam kalitem duser ama calismamaya deger.

Benim için bir milyon dolar.
100 bin doları ile sürekli altcoinlere yatırım yaparım ama.

100 m usd

bu para bana her ay belli miktarda maaş gibi ödenecekse 1 milyon dolar yeterli olabilir ama şakkadanak elime sayılacaksa mümkün değil yetmez. o kadar parayı bir arada görsem aklımı kaybederim çünkü, çok fazla harcarım. "faizde aylık 2000 dolar getiriyor zaten, ne olacak canım biraz daha harcayayım, aylık 1900 dolar getiriversin" vs. diye diye altından girer üstünden çıkarım onun.

o yüzden tek seferde verilecek bir meblağdan söz ediyorsak ben işimi garantiye almak için 3 milyon dolar diyorum. dünyanın binbir türlü hali var, bakarsın 1929 gibi bir kriz olur, o para bile stabil ekonomilerde seni çok uzun süre götürmeyecek bir meblağa dönüşür. ama 3 milyon iyidir yine de hehe.

-aylık harcamam yaklaşık 10 bin tl. 1000 dolar diyelim. bu cepte

-26 yaşındayım. 80e kadar yaşasam (fazla bile, ailenin erkekleri maksimum 70) 54 yıl var. 648 ay eder bu da. Düz hesap 650 ay diyelim.

-şimdi bunları çarpalım. 650 bin dolarla asgari oranda idame ederim hayatımı.

-buna %30 da enflasyon cart curt payı ekleyelim. 845 bin dolar.

Düz hesap 1 milyon dolar yeter gibi asgari şartlara. Buna kira dahil değil ama. olsun olsun 5 milyon dolar olsun. 100 milyon falan abartı

5 milyon dolara kepengi kapatir egeye yerlesirim.

bir hayalimiz var: 1 milyon usd

800-900 bin olur. o da olumlu

700'den 10 bin liralık Shiba almıştım, geçenlerde bir sıfır attı bi tane daha attığında istifa ediyorum. Hatta satmamak için şu duyuruyu açmıştım: www.eksiduyuru.com

10 milyon$

Ben de Shiba almıştım ama yüklü almadım :) riski dağıtmak için çeşit çeşit coin almıştım ama en fazla Shiba almıştım. 4-5 katına çıktı :)

Benim için de 2 milyon dolar yeterli.

1m usd yeterli. Ben o parayı rahat 10x yaparım bir şekilde zaten.

1m dolar rahat yeter.

hemen altına çevirip 10 tane daire yaptırırım. dışarıdan emekliliğe yatırır kiralarla geçinirim. risk yok, 30 sene yaşarsam evler de parasını çıkarır. 3 çocuğum olsa üçer daire... hayata 1-0 önde başlarlar.

Eşeğin önündeki havuç o miktar. Sen 1 milyon dolar dersin şimdi, 1 milyon yaptığın an farkedersin ki 1 milyon yiyerek yaşanamazmış.

1 milyon dolar Türkiye’de hiçbir şey. Ankara’da İstanbul’da o paraya güzel yerden lüks bir ev bile alamazsın.

300 milyon dolar.

Arabalı foto koy.

@olaylar olaylar Arabam yok maalesef. Olsa bile sırf arabam var diye beni beğenen birini istemem.

@beretta beretta Ben de hiç kadın tanımadım :D 30 yaşındayım. İnimden çıkmaya karar verdim diyelim :)

tinder kullandığım dönem ne kadar yakışıklı olursa olsun türk erkeklerini direkt sola atıyordum. bir yerden sonra fotoğrafa bile bakmayı bırakmıştım direkt türk ismi görünce sol yapıyordum. yakışıklılıkla alakası olmayabilir yani. şunu da söyleyeyim, bir kadın olarak erkek bulmak çoook kolay tinder'da ama kadın olarak kadın bulmak zor mesela. çok az eşleşme alıyordum kadınlarla. sebebi ne bilmiyorum ama güzelliğimle alakası yok.

Tinder algoritmasının belli çalışma prensipleri var. Detaylara maalesef burada giremeyeceğim. Ufak birkaç taktik verebilirim
-herkesi sağa atma. Sistem seni sağık ya da bot gibi değerlendirir. Herkesi sola da atma. Eşleşmek istemiyor gibi görünür.
-kendi liginde oyna. Çok güzelleri sağa atmak yerine biraz az güzellerini sağa at eşleşme almaya çalış.
Profilin nasıl?
Benim tavsiyem 3 ya da 4 fotoğraf kullanman. İlk fotoğraf sadece senin gözüktüğün ama selfie olmayan başkasının çektiği uzaklara baktığın gizemli ve çekici bir foto olsun. Eğer bir aktivite yaparken çekilmiş böyle bir fotoğrafım varsa epey işe yarar. Ben dağcılık yaptığım zamanlardan bir fotoyu kullanmıştım ve epey ekmeğini yedim… sosyal arkadaş ortamından bir foto ekle. İçinde yoğun kadın olan bir fotoğraf şansını artırır.
Yine bir aktivite yaparken ya da kediyle köpekle yipenle kuzenle bi foto ekleyebilirsin. Selfie yok.
Bio’nda kendini tanıt ama dümdüz klasik değil. Hayallerini yaşamak için doğduğu topraklardan ayrılmış yollarda bir adam vb. Çok şaire bağlamadan duygulu birşeyler olmalı.

Bunlara dikkat ederek tekrar dene. Eşleşmeler olursa yeni başlık açıp sorarsın açılışta ne yazalım, nasıl mesajlaşalım diye. Sabırlı ol.

kadınlar için eşleşmek çok kolay. neredeyse kimi sağa kaydırsa eşleşir. o halde neden seni tercih etsin? bu soruyu kendine sor ve yanıtı da ver :)

öte yandan bu uygulamalarda, sitelerde tanışma işi eskiye göre epey zorlaştı.

kadınlarda hesabı açar açmaz +99 beğeni geliyor. 1 kıza 50 erkek düşüyor orda. adamın tipi de iyi ayrıca yatıyla katıyla fotosu var orda senin haşin bakışlı fotonun beğeni almaması doğal. kadın olarak hesap aç ortamı görürsün veya bir kız arkadaşının hesabına bak. vakit ve para harcayarak şansını artırabilirsin.

+1 hepbiarayisicinde

herkese beğeni atma.
esprili güzel bir bio yaz. internetten nasıl yazılabileceğine bak.
kalite fotolar at. çözünürlüğü düşük fotolar atma.
arkadaşlarınla olduğun bir foto at. kendini tanıtan hobilerini gösteren fotolar da olur.
arabalı fotoya düşen insanlar mevcut. o tiplerle eşleşmek istiyorsan arabalı foto koyabilirsin.

tinder'da olmuyorsa okcupid dene. tinder'a göre daha niş bir site.

evet ne kadar yakın olup bağı koparmamaya çalışsanız da samimiyet her geçen gün azalır.
sebebi ise herkesin kendi hayatına bakması. lisede ve ünide genel olarak bir sorumluluğunuz olmadığı için, boş vaktiniz çok olduğu için sürekli arkadaşlarla takılıyorsunuz, samimiyetiniz oluyor. ancak okul bitip de herkes iş bulup evlenmeye başlayınca samimiyet azalıyor ve herkse işine gücüne, eşine odaklanıyor. bir de çocuk olduktan sonra yakınlık iyice azalıyor.

yetişkinlikte aynı tarz arkadaşlıklar kurmak çok zor, çünkü dediğim gibi herkes çalışıp para kazanma, ailesine bakma derdinde oluyor. yetişkinliğin en kötü tarafı da bu bence :)

öncelikle lisedeki samimiyeti yetişkin hayatında bulmak tabi ki mümkün. amma velakin lisede 5-6 kişiyle bu yüksek samimiyeti sürdürürken şimdi onların içinden 2 kişiyle sürdürebiliyorum kendi adıma konuşacak olursam.

girdi tabi ki. ama ikinci soruya gelirsek yetişkin hayatında ben çok daha iyi arkadaşlıklar kurdum mesela. tanıştığımızda bekardık, hepimiz evlendik, ailecek görüşmeler falan da başladı ve devam ediyor. bu tamamen kişilerle ve bulunduğun ortamla alakalı, biraz da şans meselesi. artırıyor ve daha iyisi mümkün diyorum.

yeter ki kafa dengi birisi olsun, gerisi geliyor zaten. espriler, şakalar yanında başa gelen olumsuzluklarla birlikte mücadele etmeler falan samimiyeti bir şekilde artırıyor. biraz da kişinin kendisiyle alakalı bir durum.

lise, üni arkadaşlıkları bitmeye ya da araya mesafe girmesine çok müsait arkadaşlıklar bence. sebep olarak sayılan iş, geçim derdi, evlilik vs. zaten eski arkaşlıklarda mesafeye, samimiyetin azalmasına zemin hazırlayan unsurlar. ama asla yeni arkadaşlıkların kurulamamasına sebep değiller bence.

dediğim gibi bulunulan iş ortamı, kişinin kendisi, karşısına çıkan insanların kafa dengi olması... gerisi geliyor.

Valla benim girmedi. Lisede de üniversitede de en yakın arkadaşlarımla hala çok iyiyiz. Hatta biri ile 10 sene sonra oturup konuştuk sanki 10 sene geçmemiş gibi dolu dolu 5 saat geçirdik. İkimiz de buna çok şaşırıp iyi dost oluşumuza verdik. Yetişkin hayatımda da çok sağlam dostluklarım oldu, devam ediyor. Bence kilit nokta emek ve diğerkamlık.
(bkz: diğerkamlık )

"sevdiğimin geçmişine saplanıyorum "nasıl yaparsın" diye olay çıkartıyorum."
"geçmişiyle kendimi çok haklı görerek yargılıyorum çok ağır sözlerle. küfür, hakaret."
"çok hakaret ediyorum, haklıyda insanlar benim geçmişim üzerine de hakaret edebilirler diye düşünüyorum. etmiyorlar demek ki haklıyım diye bakıyorum."
Şunların hepsi psikolojik şiddet.
morcati.org.tr

Bunun normal olmadığının farkındasınız madem, uzman desteği alın. "Bu gerçekten böyle mi" sorunuzun cevabı da şu, evet gerçekten öyle. 40 yaşıma geliyorum, hiçbir ilişkimde küfür/hakaret etmedim, hakaret edenle de ilişkimi sürdürmedim.

merhaba, ben de eskiden ilişkilerimi böyle sabote ediyordum. belki iyi bir şey hak etmediğimi düşündüğümden, belki de kendime güvenim olmadığından. kavga çıkarmaya sebep arıyordum. ilişkiyi bozacak bir şey yoksa da zorla yaratıyordum. hakaret, küfür, bağır çağır kavga etmezdim ama. ondan geri dönüş neredeyse yok bence çünkü. tartışma çıkarırdım ama o seviyeye gelmezdi yani. şu anki ilişkimde böyle saçma sapan davranırsam sevgilimi kaybedeceğimi bildiğimden akıllandım ama. öncekileri ya o kadar umursamamışım ya da daha çocukmuşum. ama bir ilişkide olmaktan bağımsız bir şekilde, insan bir noktada kendinde çözmeli bu problemi. belki terapi, belki kendini biraz daha tanıma, kendini kontrol edebilme. kendini sevebilme. bunları söylüyorum ama kendi problemimi tam anlamıya çözemedim hala. aklıma geliyor sinsi düşünceler ama ya bi git saçma sapan kendini de çocuğu da yorma diyorum. kolaylıklar diliyorum size

Bence olaya küfür-hakaret etmek olarak bakmamak lazım. Her insanın iletişim şekli farklı. İlişkilerdeki dengelerde farklı oluyor. Bana daha çok ilişkilerinin devamını getirmekten kaygı duyuyorsunuz gibi geldi. Devamını getirmeden hep aynı şekilde kavga ediyorsunuz ve ilişki bitiyor, devamı gelmiyor. Bilerekte en kopacak en ince noktadan kavga ediyorsunuz. Bi bahane ile ilişki bitmiş oluyor.

bu anlattıklarınız ciddi boyutta psikolojik şiddet+1

bunu yapmanıza neden olan altyapıyı bulmalısınız kendinizde. siz sadece partnerinize yapıyor gibi anlatmışsınız ama muhtemel ki hayatınızın pek çok alanına yayılmış durumdadır bu zira aksi hayatın olağan akışına ters olur.

"haklıyda insanlar benim geçmişim üzerine de hakaret edebilirler diye düşünüyorum. etmiyorlar demek ki haklıyım diye bakıyorum.", bu düşüncenizde de aksaklık var. küfür ve hakaret üzerinden iletişim kurulmasını normal bulmanız da sağlıklı bir yetişkin yaklaşımı değil.

"sanki hayatımda herhangi bir güzel şeye layık değilim tam olarak böyle hissediyorum." cümlenizde de sıkıntı var özdeğerle ilgili.

sizde tek sorun geçmişi yargılamak falan değil. birbiriyle ilintili bir hayli psikolojik sıkıntınız var gibi görünüyor. iyi bir uzman desteği almadan kurtulamazsınız bu durumlardan.

merhaba,

lütfen "yetişkinlerde bağlanma teorisi" konusunu inceleyin.

buarada bahsettiğiniz durumlar önemli davranış bozukluklarına işaret ediyor.

uzman desteği alın +1

Layık olmamak değil de alışkın olmamak olabilir mi o bahsettiğiniz? Oyle olunca alışık değilim ama alışacağım iyi hissetmeye deseniz ya kendinize bir kulağınızı çekip.

merhaba. şu an küsüz, ileride bi şekilde (barışabiliriz) yanlış bi düşünce değil. barışabilirstniz. hayat bu. ben beni terkedip arjantine taşınan sevgilimden yanlaşık 3 yıl sonra evlenme teklifi aldım, o günden sonra demeye başladım ki "her şey olur". olur yani, ama artık sen barışmak istemeyebilirsin. çok geç olduğunu hissedersin. beni de düne kadar son sevdiğim kadın arayıp soruyordu, ben batırdım. isterim ki ilk gün gibi olsun, ben çok istesem de olduramıyorum. umarım sen oldurabilirsin.

ben hem erkek hem de ayak fetişistiyim, güzel ayak görünce beyni duran tayfadanım ama ben bile bilmiyorum valla niye daha seksi geldiğini. estetik görünüyor işte neblim, evrimsel bir şey bence, beynimize öyle kodlanmış bir şey. ayak bileği ince olsun diyorsun ama konu göğüs veya popo olduğunda tam tersi daha dolgun olanlar daha cazip bulunuyor. bilmem.

kadında bütün olay kıvrıma çıkıyor, bu da onun uzantısı. meme kısmı geniş bel ince kalça geniş bacaklar ince. bilek de ondan daha ince olmak zorunda ki kıvrım işi düzgün gitsin.

bi de doğuştan gelen bişey, sonradan eklenemediği için farklı kılıyor insanı. meme yaptır kalça yaptır ama ayak bileğini inceltebilen duymadım ben hiç.

kişisel düşüncem ise: abartılıyor. tanıyorum böyle bir erkek, kadında önce ayak bileğine bakarım ağbiii falan diyor. tuhaf.

bedene ait her norm gibi elbette çok özcü ama
narin ve uzun bacak algısı yaratıyor.
bir de (daha çok solda) ayak bileğinde arzu çakrası var (akupunktur), belki onunla da ilgilidir, bilinçdışımızdan.

Neden seksi kabul ediliyor? Çünkü "görsel açıdan" gerçekten çok hoş duruyor.

Hani şayet bir kadının genel havasında seksi bir durum varsa, ince ayak bileklerine sahip olmak detayı da seksiliğine çarpı 100 falan katıyor benim için. Kalın ayak bileği ile arasındaki fark çok bariz bence.

Google'da "thin ankle vs thick ankle" yazınca arada görsel olarak çok büyük farklar olduğunu fark ettim ben de. Ama bir kadında bakacağım en son yerdir benim için.

Şundan olabilir, yani geçmişten gelen algı şundan olabilir;

Eskiden kadınlar daha uzun ve kapalı giyindiği için (her toplumda) vucut hakkında ipucu alınabilecek nadir uzuvlardan biri çünkü.

Yani bileğe bakınca gerisi ahkkında az çok ip ucu verir sanki, bileği ince bir hanımın elbisesinin altından pehlivan fizikli biri çıkmaz genelde.

Şimdi aklıma geldi de yazdım, kendimden başka hiç bir dayanağı yok bu argümanın.

Kadın olarak diyorum ki benim bile ilgimi çekiyor.

Bilimsel olarak açıklayacak olursam eğer; kadınlarda sadece ayak bileği değil, küçük/narin uzuvların her biri çekicidir. Nasıl ki bebekler bizim tarafınızdan içgüdüsel olarak korunup kollanıyorsa, bebekleri anımsatacak narin uzuvlar da aynı şekilde korunup kollanmaya meyilli bir ortam hazırlıyor. Kadın vücudu da bu nedenle geçmişten günümüze şekillenmiş.

Yani bunun bir açıklaması yok ki beynimiz bunu cekici buluyor iste. Nasıl ki ince bel genis kalca seklinde cay bardagi formlu vucut seksi geliyorsa bu da oyle.
Kalin ayak bilegi erkek gibi gosteriyor kadini.

Kıvrımla ilgili bence de. Mesela bel ince olduğunda kalça ve meme daha dolgun görünüyor. Ayak bileği ince olunca da baldırlar daha dolgun, bilek daha zarif görünüyor. Kadın vücudunda kıvrım ve yuvarlak hatlar genel anlamda beğeniliyor ancak zarif görünmek şartıyla, bu da zor bulunan bir şey. hem genetik açıdan şanslı hem de spor yapıyor olmayı gerektiriyor.

Ince ayak bilegi gormeseniz de diger uzuvlar hakkinda bilgi verdigi icin onemli.
Bilek ince ise buyuk ihtimal ayak tarakli degildir, buyuk ihtimal bacagi da guzeldir vs..
Butun bunlari goz onune getirince ortam guzellesiyor. Bir de kafanda o ayak+bilek+bacak combinasyonuna bir topuklu ayakkabi uydurursan tamamdir ahhaha.

ince ayak bileği ekstradan bir seksilik katmıyor. ama kalın ayak bileği çirkin göründüğü için, incesi daha güzel geliyor otomatik olarak. aslında dolaylı bir seksilik gibi. ya da seksilik değil de, seksi olmayanın zıtı gibi.

onu ortaya atarak tabii ki. mesela müşteriyle iletişime geçmeyin sadece o geçsin, yöneticiler varken kritik bi iki soru sorun afallasın. benzer bir tiple çalışıyordum ben de eski iş yerimde. arkadaşı 2 kere yönetici ve müşteriyle baş başa toplantıya soktum(hastaydım), ondan sonra yöneticim yanıma gelip sen olmadığında bu toplantıları erteleyelim demişti.

Mücadele etmeyi gerektiren bir durum yok bence.

Takılmayıp, ciddiye almayıp geçiniz.

Bu tarz çatışmalar asla tek taraflı olmaz, bahsediş şeklinden de yola çıkarsak karşı tarafın sana böyle davranıyor olmasının tetikleyicisi senin tutum ve davranışların bence. Kendince haklı sebeplerin dahi olsa, bile isteye yapmasan bile pasif agresif davranışların, üstten bakan tavrın onun için mevzuyu kişisel husumete dönüştürmüş olabilir.

Sebebi ne olursa olsun, bu tarz çatışmaların bir sonu olmaz. Yani mücadeleyi devam ettirmenin sana bir faydası olmaz. Kendince kazanmış olsan bile dışarıdan bakanlar için rahatsız edici görünebilecek durumlara düşebilirsin.

Bu tarz çatışmaları alttan altta destekleyen bazı yapılar haricinde(mesela big4 bayılır bu atmosfere), çoğu şirkette hoş karşılanmaz. Sana göre kendini savunuyor olsan bile içine çekilmiş olman negatif etki yaratır.

Karşına alıp etekteki taşlar döker, birbirinizi sevmek zorunda olmadığınızı ama patırtısız bir iş hayatı istediğinizi anlatıp mutabık kalırsanız daha faydalı olur. Yoksa ya o ya sen ayrılmadan çözüm olmaz.

Bir şey yaparsan sen de onunla rekabete girmiş olacaksın. istediğin bu değilse, ve anlattığın kadarıyla zaten senin dengin değil ve bu bariz algilanabiliyor, bana kalırsa bir eylem söz gerektiren bir şey gibi durmuyor.

bir de, sadece tahmin ama yazdıklarının sosyal yani senden daha ön planda ve bu sana baskı hissettiriyor gibi bir alt metni var sanki konunun. eğer öyleyse de bu seninle ilgilidir ve yine doğrudan onunla etkileşim içinde olarak çözülecek bir şey değildir herhalde bu. laf sokma küçük düşürmeye çalışırsan da kendini küçük dusurmus olacaksın başkalarının gözünde.

Uzak dur görmezden gel. O kendini yorar sadece.
Üst takım da iş odaklıysa farkınız anlaşılır.
Kıskançlık yapan kendi kendini yer bitirir.
Rakip olarak senin değil de ona yakın diğer çalışanların aranızdaki farkı, verimliliği ortaya koyan eleştirileri onu daha huzursuz yapar.
Gerilime dahil olma uzaktan izle.

Aklıma "niyeyse" Elif Can Yetim'i getirdi... Herneyse, sorunuza gelirsek:

Bu yüzeysiz davranışları savuşturmanın bir yolunu bulun ve onun sizi kendi oyununa dahil etmesine izin vermeyin. Pasif kalıp ezilin demiyorum ancak intikam almak, onun yaptıklarına benzer şekilde karşılık verip mücadeleye girmek sizi aşağı çekecektir. Old Boy filminin yönetmeninin bahsettiği gibi "İntikam ve kıskançlık onu elde etmek isteyen kişiyi de yokeder". Karşınızdaki kişiyi dövüşmeden yenmelisiniz :)

Kendi adıma geçenlerde şunu farketmiştim, şimdi kafam rahat. Şöyle ki; çalıştığım iş yerinde her yerde olduğu gibi eksik, üstünkörü yapılmış, geçiştirilmiş şeyler ile karşılaşıyorum. Önceden bunlara çok takılır ve canımı sıkardım çünkü haksızlık olarak görürdüm. Şimdi ise durumu inceleyip eksikleri belirliyorum, profesyonel şekilde raporlayıp tamamlayıp geçiyorum. Oradaki olumsuzluğa takılmanın bana hiçbir faydası yok. Bakış açımı değiştirdim, geçti gitti :)

robert green - gucun 48 yasasi isimli kitabi okumanizi tavsiye ederim.

Normalde böyle insanlarla uğraşmayı çok severim. Ama bazen gerek yok diyorum. İş yerimde de oldu buna benzer şeyler. Hatta amirlerim de kandı bunlara ilk başta. O kadar saldırganca davrandılar ki amiri bir üst amire şikayet etme gafletinde bulundular hırslarından. İşleri ellerine yüzlerine bulaştırdılar. Ben hep cool takıldım. Elimdeki işi güzle ve doğru yapmaya çalıştım. Sonradan kıymetimi anladılar zaten. Ben zaten diğerlerinden daha iyiyim neden bir yarışın içine gireyim ki diyorum.

Isminizi bilmeden sohbet etmeniz tuhafmış. O yüzden öpmesinden falan anlam çıkarmaya çalışmayın baştan acayip başlamış zaten. Muhtemelen ilgilenmemiş. Ilgilenen insan ismini sormaz mı ya ne acayip siz de sormamışsınız

belli olmaz öyle hemen ama anlaşılan cool bir abla ya da abi.
ilk buluşmada telefon istemek saçma zaten ama nezaketen isim sorabilirmiş.

yarın yaz bişiler ettiğiniz sohbet devam ediyormuş gibi, konuştuğunuz bir şey hakkında olsun. senin hevesin varsa bişeyler olsun diye yapman gereken tek şey konuşmayı devam ettirmeye çalışmak. bunu dene, duruma göre daha net anlaşılır.

Valla kimse hoslanmadigi kisiyi hem de karsi taraf sadece elini uzatmisken opmez bence. Ben opmem sahsen oyle durumda. Bence senin olumsuz gibi oldugunu dusundugu icin isi agirdan aliyordur. Yakin zamanda yazar bence.

İsim bilmeden sohbet tuhafmış+1
Ben olumsuz diye algıladım, sohbette konu illa telefona gelirdi, ya da ayrılırken isterdi bence. Sen yine de kendini en kötüsüne hazırla bence.

paran var. para destegi geliyorsa manevi destek de geliyordur.
severek evlendigini varsayiyorum.
doktora yapiyorsun.
psikolog gozetimindesin elbet iyilesirsin.

ben iyi buldum hayatini :D

is bir gun bir sey bulursun ama zaten isi para icin yapacaksin ve senin zaten paran var.

arkadas mevzusu da kimsenin cok arkadasi yok. her sey sanal.

Valla para var huzur var.
İşsiz olmak paran varsa problem değil, sadece iş yerine kendine ayrı bir hobi, uğraş vs bulmalısın ki doktora yapıyormuşun.
Sırf evlenmiş olmak için rastgele biriyle evlenmiyorsan oluru var bence.

para ile neredeyse her şey halledilir, can sıkacak bir şey yok. en çok neyden hoşlanıyorsun onu bulman lazım, ilerde hobiden işe dönüştürebilirsin belki de. sadece hobi olarak kalsa da sıkıntı olmaz. ne kadar akyif olursan o kadar az sıkıntılı olursun. gez toz, hiç yemediğin içmediğin şeyleri ye iç, vücudunu forma sokmaya çalış. yani bir şeyler dene, seversen de devam ettirirsin. bu bahsettiğim şeyler de hep parayla o yüzden problemin yok. bir de torpiliniz var mı ki doktora yapıyorsunuz? yoksa vakit kaybından başka bir şey değil.

Valla hocam ciddi yaziyorum, bence senin sorunun cok daha baska bisey. Gecmis duyurularina baktim mesela kendi sikintilarini sanki arkadaslarinin sikintilariymis gibi paylastigin duyurular vardi. O olay bana ilginc geldi, hani desem ki kendini belli etmek istemiyorsun ya da sanal bir karakter olusturma pesindesin devaminda direkt kendi sikintilarini acik acik paylastigin duyurular bu fikirlerimi curutuyor.

Atis serbestken yardiririmsan bence sen insanlarin senin hakkinda olumsuz dusunmelerinden ya da 'pmstc de cok mizmiz' demelerinden falan cekiniyorsun. Yani bir nevi baskalarinin dusunceleriyle sekillendiriyorsun yasamini, bu da hep senden beklenileni ortaya koymaya calismakla ve bisekilde radikal karar almamakla sonuclaniyor. Sonucu da belli sinirlar icinde hapsolmak ve disari cikmaya korkma seklinde olur.

Evlilik mesela, evlililiginin cok mutlu olmadigi duyurulardan belli, onu sonlandirsan belki rahatlayacaksin ancak o radikal adimi atmaktan cekiniyorsun cunku o zaman baskalarinin kafasindaki 'pmstc profili' darbe alacak ya da sen kendini yepyeni bir ortamda bulacaksin falan.

Neyse, cok uzattim. Sonuc olarak bence kendine tutunmak icin yeni dayanak noktasi olusturmaya calisma cunku sorun zaten olusturdugun bu dayanak noktalari. O dayanak noktalari belli sure sonra zincirlere donup kisitliyor seni, o yuzden bence yenisini insa etmek yerine var olanlari yik. O degil de yaziyi cok guzel ve edebi bitirdim gibi geldi :D

Yine bir "acaba bu cevabı ben mi yazdım" durumu ve yine altında j r r tolkien hayranı imzası.

j r r tolkien hayranı +1.000.000

Ahmet'in sen olduğunu biliyoruz. Abininmiş gibi lanse ettiğin problemin de senin olduğunu biliyoruz. Bu gereksiz ve aslında işe yaramayan gizlilik olayını bir kenara bırakmışsın sonunda. Bu bi gelişme senin açından. Hayır zaten anonimsin, niye bi de Ahmet uyduruyorsun anlamış değilim.

jrrth'ye ilaveten bence senin sorunun içinde bulunduğun psikolojik çöküntüden çıkmaya çabalamak yerine sanki bundan besleniyormuşsun gibi buna tutunmak. Psikolojik sorunlar hepimizin dönem dönem yaşayabileceği ve kolayca üstesinden gelinebilecek şeyler esasen. Ancak senin eski bir duyuruna baktım. Psikoloğa gitmişsin ama verdiği ilacı kullanmamışsın. Sebep?

29 yaşındasın. 2-3 yıllık bir evliliğin var ve ailenin para desteğine güveniyorsun. Bence burada da sorun var.

Son olarak eşine de bol bol sabır diliyorum.

İşsizlik tamam da bir şey uretmemek öldürücü bir şey olur herhalde uzun vadede. Ben olsam bu değişkenleri sabit tutarak yaşanır mı yerine iş bulamiyorsam/aramiyorsam da ne uretebilirim de beni oyalasin tatmin etsin diye düşünürdüm. (Doktora tezi dışında bir üretimi kastediyorum)

Paralısın ve işe girmeme gibi lüksün var. Hayalimi yaşıyorsun.

Eski sorularından hatırladım seni. Bence hem tek başına hem de eşinle çift terapisine gitmelisin.

Yedekte tutmak. Ama açık sözlüymüş, sevgilisi olduğunu saklayabilirdi.

hemen anlatiyorum kizin olayini..

muhabettin hosuna gitmis kizin bu kadar basit.

kizin senin gibi kiz arkadaslari vardir, karsi cins olunca hemen sevgili mi olmasi lazim.
sen de oyle biri olabilirsin kizin gozunde.

watsap vermemesi zaten sevgili olmayi dusunmedigi anlamina geliyor iste. arada konusalim rastladikca hesabi...

bu yedekte tutmak degil ama bunu ben de ne zaman yapmaya calissam birisi yanlis anliyor. her erkekle sevgili mi olunacak illa ahahah

Kittie +1
İnanması zor ama kadınlar mesaj attıkları her erkeği potansiyel partner olarak görmüyorlar.

bir sonraki alışverişinde ödeme yaparken bir kağıda numaranın yanına merhaba :) da ekleyerek eline tutuşturup kaçabilirsin. sonrası gelir zaten.

Aynısı ben yaşayıp sormuştum buraya.
Sonra soruyu gördü dedi ki "ne var mesajlara girince görüyorum öyle bakıyorum illa bişey mi ifade etmesi lazım??!"

Yani olabiliyor. Merak arkasındaki motivasyonu açıklaması kolay olmayan bir konu.

zırt pırt profiline giriyor demek ki.

Mesajlarda üstteysen gözüne takıldıkça bakıyordur. Kırmızı çemberi görünce mutlaka bakmam lazım hissi oluşabiliyor...Ama hiç ilgisi yoksa da neden merak etsin. Arama geçmişinde de üstteysen aynı şekilde. Ya da dm kutusuna çok giriyor

aynısını yapıyorum, Ddeniz +1

mesajlaşmayalı epey olduysa baya düz stalkluyordur

Taaaaabi ki

Artık insanlar özellikle kızlar aynı anda 10 kişiyle flörtleşebiliyor, hepsiyle de gerektiğinde arkadaş devam edebilecek seviyede bırakıyorlar bence. Sevgili olsaydınız arkadaşı olarak devam edecekti. Normal bence artık böyle durumlar.

Hocam gayet olağan bir sey, arkadasim dedigi kisiyi gectim nefret ediyorum surstini gormek istemiyorum cok itici keske olse dedigi kisiyle yarın sarmas dolas olabilir. Ne zaman ne olacagi hic belli olmaz.
Insanlarin, ne dedigi değil ne yaptıklarına bakmalı. Sozler onemsizdir.

Valla arkadas kelimesinin oyle cok ozel bir anlami yok acikcasi, cok genel bir anlami var. Tanidigin ve akrabalik baglarinin falan olmadigi herkes bisekil arkadas kumesinin icine giriyor. Yani X kisisini arkadasi olarak tanitmasi cok degisik bisey degil hatta akraba degilse baska sekilde tanistirmasinin neredeyse imkani yok.

Dolayisiyla olay cok garip bisey olmadigi icin sik sik da olabilecek bisey.

kafasında düzgün bi profildir, seninle de hayal ettiği gibi olmadıysa o kendisine daha uygun gelip adım atabilir.

seni aldatmıs degil ki

@stavro +1

Ayrica ben de 6 aydir gorustugum insanlara hep mesafe koydum. Takılıyorum abii yaa ne ciddi iliskisi, ne evliligi, biraktim o isleri ben artik uzun iliskilerden sonra, 30umdan sonra dusuncem artik dedim durdum. Ama gezdim tozdum yattik kalktik vs..

Sonra karsima bir insan cikti, daha oturakli, daha farkli, meslegi saygin, kendi duzenini kurmuş, ayaklari ustunde durabiliyor vs vs.. biseyler oturdu ve benim butun o dusunceler uctu gitti sevgili olduk. Olabiliyor yani.

yedekçilik, tam dayaklık bunu yapan.

hadi buluşalım mevzusunun açılma zamanı gelmiş işte.

muhabbet ettikçe muhabbet edecek konuların artması lazım
öte yandan günde 16 saat kimse konuşamaz
sigortasız işçi çalıştıran işverenler bile haftada 1 gün izin veriyor
yani konuşulmayan günler olabilir

kahve içerken de konuşma yürümüyorsa vazgeçmek lazım

günümüzden goygoy konularla ilgili şeyler gönder.

Hadi buluşalım +1

Sohbetin bitmesiyle alakası yok, bu yola girilmişse bir an önce buluşup vibe check yapmak lazım.

Koklamak ne güzel bir tabir olmuş, evet tam olarak yapılan şey bu sanırım.

Genel bir soru sormussunuz ama genel bir cevap olmaz yine 'sanirim' buna.

Öğrenilmiş olan kısmı yüz ifadeleri, söz dışı ifadeleri okumakla ilgili kısım olabilir o da kanımca kısmen. Aile ortamı daha belirleyici oluyor bunda bir öğrenmeden ziyade ilk tecrübe edilenin kemiklesmesi var orada. Daha duyguları künt bir anne ya da babanız varsa, tek cocuksaniz vb. belki bu açıdan dezavantajli başlanmış oluyor hayata.

Ben işin kendimle ilgili kısmına bakarım, nihayetinde iş kendini tanimakta başlayıp yine orada bitiyor. Ne istiyorum, burada bulunuş amacım ne, buradan ne almak istiyorum, burada olup olmamak benim için ne farkettirir... O sosyal ortamda resmi değilse bile birtakım kurallar, adına edep adap mi desek kültür mü, illa ki var onları gözetmek. Ama işte o kurallara ne kadar uymak, ne kadar kendini ortaya koymak, bunlarin birbirine oranı da bir sonuç ortaya çıkartıyor.

Böyle değişkenlere indirgenebiliyorsa pekala gelistirebilir de :)

Netameli ve üzerine konuşmaya tahrik edici bir konu bu, hem keyifli, ama yaz yaz bitiremedim burada bırakıyorum :)

onu muradına eren dervişler söylemiş. muradına eremeyen kerizleri kimse hatırlamıyor.

diğer yandan bir şeyleri doğru yaptığınızı düşünüyorsanız sabır ve istikrar şart ama akıntıya karşı kürek çeken durumuna da düşmemek lazım

ezcümle bir tek doğru yok işte.

lazpalle +1. "survivorship bias" da deniyor bu tip düşüncelere. sabredip de muradına eremeyenlere odaklanmak yerine muradına eren 1-2 varsa ona odaklanıyor insanlar.

bir süredir boşa çabaladığımı düşünüyorum ben de.

Dön evine giy pijamanı.
Olmuyor bazen

çabamın karşılığını aldığım şeyler oldu ama onlar da beklediğim kadar mutlu etmedi. Arkadaşlara katılıyorum. Karşılık alabilen azınlıktır çünkü çok etmen var.

yuzde 75.

25'lik pay da cebimde para oldugundan degil, paraya ragmen cozulmeyecek sorunlardan dolayi.

%100 maalesef.

90

%80

2012'den beri falan %20'den %80'e geldi.

%100:)

%90 geçim derdi

%5 ailevi sorunlar

%5 sağlık sorunları

hepsini

%20.
Müstakil ev ve daha güvenli bir gelecek hayalim var ekonomik sıkıntılarımdan ötürü gerçekleştiremediğim. Onun dışında ekonomik problemim yok.

%75 ve hergün daha da artıyor bu oran

90'ı oluşturuyor.

%40 ekonomik sıkıntılar, %30 ülkemizin her anlamda içinde bulunduğu durum, %30 doktora tezimin bir türlü bitmemesi.

80-95 arası bir şey.

yüzde yüz

Sıfır

Keşke derdim para olsa.

30

Kız arkadaşım dating applerde sadece kadınlari seçiyordu ve öyle birçok kişiyle tanisti. Arkadaş da oldu çevresini genisletti.

Date apps, queer partiler...

Bu tüm dünyada böyle değil mi zaten? Hep şu tarz duymuşumdur ben de:

i.redd.it

Erkek olarak çok yorum yapabileceğim bir alan değil, ama bugüne kadarki sevgililerimin yarısından çoğu bi idi, anladığım kadarıyla erkeklerin kadın sevgili arayışına benziyor işiniz zor :)

Dating appler işe yarar ama bence de.

Ankara’yı bilmiyorum ama İstanbul ve İzmir’den pek farkı yoktur diye düşünüyorum. Queer mekanlar oluyor oralara gidebilirsin. Pride haftası etkinlikler olur takıl onlara. Üniversite öğrencisi isen ODTÜ Ya da Hacettepe Ya da diğer ne varsa bak bakalım kulüpler oluyor. Evet uygulamalar var; OkCupid(daha popüler olanı), Tinder.. arkadaş çevresini de bu şekilde edinebilirsin. Herkes birbiriyle seks ilişkisi kurmak zorunda değil sonuc olarak. Son olarak instagramda da insanlar aktif olabiliyor bu konuda ama ben instgram kullanmadığım için nasıl oluyor bilmiyorum. Twitter için de aktif olmalısın bazı hesaplar iyi laf yapıyor mesela ordan bakınacaksın etrafa.. ben date uygulaması kullandım hep başarılıydı.

dating appler iyi ama keciboynuzu gibi, bir damla bal icin kocaman agac dalini yiyorsun.
olgunlarda the soul pub var, orasini öneririm, kaliteli gay friendly bir ortam.
ögrenci isen üniversitelerin kuir toplulukları var oraya takilabilirsin.
onun disinda biraz da şans işleri bu işler, benim lezbiyen ve bi arkadaslarim hep kendi cevrelerinden buluyorlar partnerlerini.

cis hetero erkegim ama kuir topluluklarla ic iceyim, arkadasim dedigim insanların yarisindan fazlasi lgbti+

Yukariya ekleme yapayim.

Erkegim, bi ve lez kadin arkadaslarimin deneyimi ile yaziyorum.

Lgbtq ve kink insanlari mecburen kendi ilgileri ve dunya goruslerine uygun mini gruplarinda takiliyorlar. Appleri sevgiliden cok arkadas ve ortam bulma aparati gibi dusun, applerden karsilastigin insanlar sana uymasa bile ordan kurdugun arkadasliklarla x'in arkadasi y'nin arkadasi z felan derken bir sekilde denk geliyor.

beni sonbahar depresyonu vurdu çok sert

Valla nasıl olduğunu anlamadığım bir şekilde acayip yoğunum. Bir şeyleri yetiştirmem gerek ama ya yetişmeyecek ya da ben yetişecek diye kendimi kandırıyorum. Ruh halim de normal hatta iyi bile sayılır. Sen nasılsın, nasıl gidiyor?

Pek iyi değil. Aşık olduğum kadınla, birlikte olduğum kadınla artık bir arada değiliz. Hayattaki diğer her şey yolunda ama hiçbir önemi yok. Keyif alamadan devam ediyorum. Özlem doluyum :)

Canım sıkkın biraz. Hava çok güzeldi bugün. Sözde dışarı çıkacaktık bi arkadaşla ama o da ekti beni son anda öyle kaldım evde. Bakıyorum hava çok güzel hazır yakalamışken bi yerlere gideyim diyorum sonra tek başına ne yapıcam deyip evde kalıyorum. Sonra evde yaptığım şeyden de zevk alamıyorum güzel havayı kaçırdım diye :(

Zihnim tembelleşti, bişilere olan merakım azaldı, bişi merak etmiyorum uzun zamandır. Bu halim de huysuzlaştırdı. Dün işle ilgili gereksiz agresyon yaptım hıncımı insanlardan çıkardım, ortalığı karıştırdım. Sağduyumu kaybettim, empati seviyem çok düştü. Naletolasıca bi herif oldum çıktım.

@Amaranta benim modum biraz düşük şu sıralar ama toparlarım illaki, teşekkürler

@niyazi mısri +1

Dışarı çıkacak insan bulmakta zorlanıyorum.

bugün tüm gün odamı temizleyip kışa hazırlık yaptım.

genel olarak iş hayatı bir hayli yoğun geçiyor.

vakit kaldıkça arkadaşlar pes turnuvası yapıyoruz.

yarın yeğeni kreş çıkışında ben alacağım mesela :)

sıkıldım.
her şeyi satıp savıp peru'ya mı gitsem diye düşünüyorum.
ya da karavan alıp seyahat etmek..

Valla ben surekli uykuluyum. Onun disinda normalim, oylece takiliyorum.

koca istanbulda yalnızım, bunun verdiği can sıkıntısı dışında her şey çok iyi.

ikisi de 10-15 günden önce kavrulduysa, hangisi daha erken kavrulmuşsa onu aç. aralarında kavrulalı 10-15 gün geçmeyen varsa onu açma bu süre geçmeden.

Bence Brezilya aç. Güzel olanı sona bırak.

'Kabullenme ile alakalı bu tutumunuzu nasıl değiştirdiniz? '

Valla yukaridaki gibi bir soru isi cikmaza sokar. Olaylari kabullenme zaten bir tutumdur, kabullenmeyi kabullenme tarzinda isi donguye koyarsan zaten icinden cikamazsin. Kabullenmek istemiyorsan o zaman eski haline nasil donersin diye arastirma yapip vaktini o sekilde harcayacagina atiyorum otur dikkat arttirma egzersizi yap ya da iste kendini eksik hissettigin seyle ilgili calis o daha iyi olur.

Direkt söyleyemiyorsan bir daha görüşmek istemezsin işte ya da herhangi bir bahane.

Insanlar genelde bunu muhabbeti yokusa surerek yavas yavas iletisimi azaltip yapiyor. (uzun vadede yine ghosting oluyor)

Eger durust olmak istiyorsan hayvanlik etmeden efendice, "benim ilk beklentim seksti ama gorunuse gore senin boyle bir ilgin yok, o yuzden bir beklenti olusturmak istemiyorum" dersin.

Bende bir kere "seks beklentim olmadigi nerden cikti" cevabi gelmisti, sonra verdik coskuyu. (Ama %50 ok tamam %50 ay sapik tarzi cevaplar alacaksin)

@roe
E işte bu bi yaştan sonra saygısızlık gibi oluyor. Sonra buradan “bi daha hiç yazmayan date” başlıkları açılıyor :D yani yetişkin insanlar için daha sağlıklı iletişim yöntemleri olmalı ama ne? Bunu nasıl duymak, anlamak kırmaz veya normal gelir?

@cleric
Karşı tarafın seks beklentisi yok değil, vardır yoktur bilemem. Benim bu şekilde birlikte olmak isteyeceğim bir bey değil sadece.

arama , o aradığında " bu ara biraz yoğunum " de
yine ararsa açma sonra mesaj yolla "ben sana dönerim" gibi kısa soğuk bir mesaj..
ben görüşmek istemediğim kişilere böyle yapıyorum

ben sadece cinsellik odaklı bir şey arıyorum de işte. öküzlük değil ki bu, öküzlük mü?

Valla o değil de siz kadın mıydınız ya? Ben hep erkek olarak düşünmustum sizi.

Soruya cevap: direkt niyetinizin sex olduğunu direkt söylemekte bir beis yok bence.

Arkadaşlar bunu söylemekte bence de behis yok.
Kardeş ben seks odaklı bişey arıyorum ama senden hoşlanmadım demekte behis var.

senden hoşlanmadım yerine aramızda bir çekim olduğunu hissetmiyorum de. dünya böyle artık.

Bunun en "saygisizlik yapmadan" yolu direkt gorusmek istemedigini soylemek inan bana. Bu okuzluk degil delikanlilik acik sozluluk olur direkt.
Bilakis bir takim bahaneler öne surmek karsi tarafa ayip olur cunku siradan herhangi bir insan aptal değil, one surdugunuz bahaneleron bahane oldugunu herhangi biri anlayabilir ve "ulan acikca şöyle iste ne kiviriyorsun koca koca insanlariz" diye düşünür.

Seks odaklı dusundugunu falan soylemene gerek yok, direkt gorusmek istemediğini soylemen yeterli.

insanları belirsiz bırakmak, ghosting, soğuk yapmak daha da incitici oluyor bence

tekrar mesaj atarsa, geçirdiğiniz gün için teşekkür edip aradığını bulamadığını tekrar bir buluşma düşünmediğini net bir şekilde söylemek daha iyi

insanlar bu kadar kırılgan değiller merak etme, net olunca haa tamam o zaman deyip geçerler yollarına devam ederler

"ya ben aradığım elektriği alamadım senden, sana da haksızlık etmemek adına direkt söylemek istedim"

gayet anlaşılabilir bir belirtme şekli bu, fazla detaya girmene gerek yok.