şimdi taşlanıcam belki ama paylaşmak istiyorum ve benle düşüncelernizi paylaşmanızı. konservatif baskıcı bir muhitte büyüdüm belki de bu fikirler ondan engelleyemiyorum da bu fikirleri.

anneler gününün bu topraklarda bu denli hararetle kutlanması bana çok enteresan geliyor. çünkü sonuçta bir kadın bi erkekle beraber olmuş. bi erkeğe bacaklarını açmış. erkeğin altına yatmış. ve sonra anne olunca azize meryem ilan edilmesi bana çok abartı ve saçma geliyor.

ikincisi de annelik kutsal deil bence çünkü çıkar var. mesela benim annem bana küçüklüğümden itibaren yaşlandığında ona bakmam gerektiğini aşıladı.karşılıksız sevgi falan bana hikaye geliyor yani illa bi çıkar var. bu yaşlanınca baksın olur,erkeği eve bağlamak olur,annelik duygusunu tadıp ego tatmini yapmak olur vs. vs.

kısacası bu fikirleri atamıyorum ve annelik filan benim gözümde toplu iğne dahi önemi bile yok. annemi de arayasım yok açıkçası. bi erkeği altına yattığı ve beni doğurduğu için -ki sorulsa doğmak istemezdim açıkçası - minnettar hissdemiyorum kendimi. annelik duygusunu tadıp "ben anneyim" diye etrafa hava basmak veya yaşlılığının güvencesi olsun diye beni doğurucak ben de "ayyy kutsal annem" diye ezilip büzülcem. bana mı sormuş doğururken, erkeğin birine bacaklarını açarken ?

Bir cumartesi akşamı o kadar arkadaşsızım ki, duyuruya bu başlığı açıyorum.

4-6 kişilik bir arkadaş grubumuz var, lise/dersane döneminden kalma herkesin birbiriyle arkadaş olduğu.
yaklaşık 8-10 senelik arkadaşlıklar.


her arkadaş grubunda olduğu gibi yaş ilerledikçe bizimki de evriliyor, arkadaşlardan biri evleniyor, biri evlendi evlenecek, biri işe girdi tuzlaya taşındı diğeri askere gidiyor filan.

fakat problem şu ki, benim onlardan başka arkadaşım yok ve artık onlarla ne görüşmek istiyorum ne görüşebiliyorum. salak gibi ne üniversitede doğru düzgün arkadaş edindim onlar var diye, ne gittiğim kurslarda.

sonunda tek başıma kalmaktan korkuyorum. siz vakit geçirdiğiniz arkadaşlarınızla nasıl tanıştınız ? yoksa sizin de arkadaş gruplarınız dağıldı da kaldınız mı ortada benim gibi.

kafamda deli sorular.

evlenenecek olsaniz mustakbel esinizin hangi yas araliginda olmasini isterdiniz?

a) 18 - 22
b) 22 - 26
c) 26 - 30
d) 30 - 34
e) 34 - 40
e) 40+
f) 18 - mevcut yasiniz

birden cok harf ile araligi genisletebilirsiniz.

yasinizi da yazarsaniz iyi olur.

Sevgilisizlikten muzdarip olduğumu biliyorsunuz önceki konularımdan. Yeni insanlarla tanışabilmek için gittiğim bir dil kursu vardı. Geçen hafta o kursa gelen bir çocuk bana çıkma teklifi etti ve hoşlandığını söyledi

Asırlardır yalnızım, yıllardan sonra aldığım ilk çıkma teklifim oyüzden benim için çok kıymetli. Özgüvenim dibe vurmuştu, tekrar yükseldi. Kendimi çirkin görüyordum ama yüzümdeki güzellikleri keşfediyorum tekrardan.

Ama sorun şu: bana teklif eden çocuk benden 6 yaş küçük,üniversiteye gidiyor. Ben yaşım gereği ileri dönük bir ilişki istiyordum, yaşı gereği bunun olması zor.Sırf özgüvenimi yerine getirmek ve yalnız zaman geçireceğime sevgiliyle zaman geçirmek için kabul edeceğim teklifini kabul edersem ama bu da haksızlık olması ? 7 yıldır sevgilim yok. Bana ne önerirsiniz ?

Mesela bir erkek istesin 80 yaşında bile babalığı tadabilir, çocuk yapabilir. Ya kadın ? Taş çatlasa 40'ta işi biter, o da milyon tane tıbbi destekle. Erkek aynı anda 1oo kadını hamile bırakabilir, kadın bir çocuk doğurana kadar 9 ay zahmet çeker. Erkek biyolojisnin bu denli güçlü olması beni gıpta ettiriyor resmen.

Etrafta bebek gibi güzellikte kızlar, yeşil gözlü, sarışın, kel göbekli herifleri nikah masasına oturtmak için ter döküyorlar, herifler naz ediyor resmen. Bu kızların ortak özelliği 30-35 yaşında olmaları. Her kızın dna'sında bu var işte: "anne olma zamanım daralıyor birini bulmalıyım" olayı var. 65 yaşındaki bir akrabamız geçen nikahlandı, nikahına gittim. Adamın nikahı altına aldığı kadın 36 yaşında bekar, hiç evlenememiş, topluma "kız kurusu" olarak etiketlenen kadınlardan. sırf evliliği tadabilmek, anne olabilmek için 65'lik adamla evliliğe atladı resmen.1 ayda kıyıldı nikah.

Yani sözün özü, erkek biyolojisi çok güçlü, valla bu dünyaya erkek olarak gelmek varmış.Evlilik-bebek konularında çok şanslılar. Son zamanlarda bunu fazlaca düşünüyorum ve kendimi erkekler karşısında ezik hissediyorum. Siz ne düşünüyorsunuz?

sözkonusu kadın şu: www.google.com.tr

www.google.com.tr

Bu kadın devamlı "sosyetenin güzelliği dillere destan kadını neslişah alkoçlar" olarak anılıyor ama bu kadın bana bildiğin çirkin geliyor, standartların altında geliyor. sizce güzel mi ?

medyada devamlı "fahriye evcen çok güzel, tam bir tanrıça" vs. şeyler söyleniyor benim güzellik anlayışımda mı bir sorun var anlamadım, tamam hoş kadın ama aman aman bir güzelliği yok bence. aynı dizide rol arkadaşı gülcan arslan daha güzel bence. siz de böyle düşünüyor musunuz ? ve böyleyse neden medyada devamlı güzel diye pompalanıyor torpili yüksek olduğu için mi ?

Klişe bir soru oldu ama şöyle yaratıcı bir şey olsun istiyorum. Değerli fikirlerinize çok ihtiyacım var arkadaşlar. Çok teşekkür ederim.

Böyle bir parfüm varmış, kullanıldığı zaman karşı cinsten daha fazla ilgi görüyormuşsun, sevgili olmak isteyenler çoğalıyormuş falan.

Merak ettim denemek istiyorum ama bu parfümün sahtesi çokmuş piyasada, gerçek parfümü nereden bulabilirim ? türkiye'de satılıyor mu yoksa yurtdışına mı gitmek lazım ? Feromonlu parfüm kullanan vara mı ?

benim düşüncem bu siteye daha çok sevgilisi olmayanlar giriyor haksız mıyım

bu siteye sevgilisi olup da girenler de vardır ama yüzde 20 lakin siteye girenlerin yüzde 80 inin sevgilisi olmadığına adım gibi eminim çoğunluk bunu okuyacak çok az kişi haklısın yazacak ama ey sen bu mesajı okuyan insan biliyorsun haklıyım çünkü seninde sevgilin yok

Selam erkek arkadasım ingiliz, türkçe öğrenmek istemiyor ama yaza nişan yapalım planları içerisinde. Ben türkçe öğrenmek istemeyen adamla evlenmem arkadaş biz onun dilini şakır şakır konuşalım kendisi öğrenmesin yok ya!

En azından naber nasılsın teşekkürler bunları öğrensin öyle değil mi?

Ya ben ispanyolca öğrenmek istiyorum türkçeyle vakit harcamak istemiyorum, sonucta türkiyede de yaşamayacağız diyor.

Geçenlerde de ben baharda istanbula gideyim özledim, sen de gelir misin benimle dedim, "Türkiye ye mi! yok canım almayayım" tadında bir cevap verdi.

Siz olsanız ne yaparsınız, uyuz olmaz mısınız

Daha önce de hayalkırıklıkları yaşadım. Neden tüm garip davrananlar beni buluyor ? Asırlardır yalnızım artık ilişki istiyorum ama yok, yok.

En son iş ortamında tanıştığım biri vardı, bana karşı kibar ilgiliydi. Ortak hobimiz de olduğu için bununla ilgili konuşmamız olmuştu. En son 20 şubatta bu ara bir kahve içelim mi dedi, heyecanlandım. Evet müsaitim dedim. O tarihten bu yana tıkkk yok. Kaç gün geçti tık yok ya. Ben de hani kahveye çıkarıyordunuz beni diye hatırlatmaya utanıyorum.

Netten falan tanışsak çok takılmam ama hayatın olağan akışında doğal bir şekilde tanıştığımız için üzüldüm bu hareketine. Sizce neden böyle davrandı ? Erkeklerden yorum bekliyorum özellikle çünkü bu erkek kafasını çözemiyorum.

Ve bu davranışı özgüvenimi dibe çekti

Şu şanssızlık peşimi bırakmıyor bir türlü. İş ortamında tanıştığım biri vardı, bir süredir ilgisini bariz belli ediyordu, 2 defa çıkmıştım ama arkadaşça. Ama o ilgisini belli ediyordu. Olabilir belki kafasına gelmiştim. Ama bugün şok yaşadım. Boşanmış. 2 yıl ilişki, 3 yılı evlilik.Çocuk yok. Ama ben bunu duyunca buz kestim.

Kabullenemiyorum. Bir kadını sevmiş, öyle çok sevmiş ki okadını kanatlarının arasına almış, koruması altına almış o kadını, nikah kıymış, gelinlik giydirmiş, sevip okşamış, bir gelecek düşlemiş.. Evlilik benim için büyük bir eşik o eşiği geçmiş, o eşiği geçtirtecek biri karşısına çıkmış. Hazmedemiyorum. Şimdi çıkıp "yaaa sevgisili olmuş gibi düşün" diyenler çıkacak ama evlilik farklı işte, farklı bir olay, üst bir eşik. Bir kadını kanatlarının altına almak demek evlilik. Ve bir erkeğin bir kadını kanatlarının altına alması demek o kadını çok sevmesi demek :( çünkü hiçbir erkek kolayı kolayına nikah yapmaz bir kadına. yaptıysa dünyalar kadar sevmiştir.

Ayrıca evlilik bence sicil gibi. Hani iflas etmiş bir şirketi olan adamın sicilinde bu iflas kara leke gibi durur ve kredi vermezler ya. Ona benziyor.Boşanmış birinin sicilinde ömrü billah duruyor bu başarısız evliliğin izi. O yüzden farklı ya sevgililkten.

Ben bitiricem ama içim acıyo ya. Boşanmış bi erkekle evlenen oldu mu hiç buralarda, bu acıya nasıl katlanılır ?

şu güzel tatil günü ilham verici filmler işzlemek istiyorum. loser, depresif, hayattan yarra yemiş insanların sonunda mutluluğu yakaladığı, yükseldiği film önerilerininizi alayım.

Bir süredir işim gereği düzenli olarak katıldığım bir toplantı serisi var, farklı kuruluşlardan da insanlar geliyor. Bu toplantılarda tanıştığım bir çocuğa çok kanım kaynadı,kendini geliştirmiş biri ve bi muhabbete başlayınca vakit dolu dolu geçiyor. "Keşke bişeyler olsa" diye düşünüyorum. Toplantı aralarında yemeğe kahveye çıktık birkaç kez. Bir de facebookta arkadaş olduk bazı fotolarımı beğendi falan, öyle işte. Bir de bu toplantılara katılan bir kız var ama bu kız başka şehirden geliyor, her 5 toplantıdan 1'ine katılabiliyor. İki hafta önce ben bu kızla yemeğe gitmiştim toplantı arasında ve kız muhabbeti yapmıştık. Bir sevgilisi varmış, uzun ilişkiymiş, sevgilisi yurtdışında yaşadığı için sık sık seyahat ediyomuş, uzak mesafe zormuş ama tutkulu bi ilişkiymiş.. Ben de evlilik düşünüyor musunuz diye sorunca kız da "ay evlilik ne ya, evlilik ne kadar banal birşey" vs. demişti.

Peki bugün noldu dersiniz? Ben hoşlandığım çocukla sigara molasına çıkmış muhabbet ediyodum. Sonra bu kız bizi görüp geldi muhabbetimize daldı. Ama öyle bi daldı ki, sanki ben yokmuşum gibi direk hoşlandığım çocukla konuşuyo falan. Hoşlandığım çocuk da beni katıyo "sybella da şöyle düşünüyor" falan diye.Neyse konu doktora yapmaktı ben kıza sen de düşünüyor musun diye sordum.Kız da "ay ne doktorası ben artık evlenmek, bebeğimi yapmak istiyorum" dedi ben şaşırdım ve sandım ki tutkulu ilişki yaşadığı adamla evlenecek "aaaa evleniyor musun" diye sordum ve kızın cevabı: "hayır hayıııır, görüştüğüm kimse yok, evlenip yuvamı kurmak bebeğimi yapmak istiyorum artık." Hoşlandığım çocuğa mesaj verdiğini düşündüm ve yüzüm düştü, moralim bozuldu.

Konuyu anlattığım ablamın tepkisi: "sybella sen salaksın. salağın kareköküsün. kız resmen çocuğa olta atmış neden demedin senin yurtdışında sevgilin vardı diye ? bi adamı elde etmeyi beceremiyorsun üstelik çocukla aynı şehirdesin. kız başka şehirden gelip kapacak adamı. açsaydın ya kızın g..tünü." Ablamın bu yorumları üzerine moralim daha beter oldu. Ben düşündüm ki, kızla şahsi muhabbetimde anlattıklarını söylemem doğru olmaz diye düşündüm o an. ablam da diyo ki "senin yerinde o kız olsaydı anlatırdı."

sizce ben salaklık mı yaptım? ablamın deyimiyle kızın g..ünü açmalı mıydım o anda ?

Siz ne düşünüyorsunuz? Çok çok çok güzel değil mi?

Bazı tipler görüyorum telefonu devamlı çalıyor adamın işte buraya gelsene muhabet edelim,şuraya gelsene gezelim devamlı adamın teli davetler için çalınıyor adam çeşit çeşit ortamlara çaağırıyorlar.İşte şu bara gidelim akşam,şurda parti var ?Bu tür ortam nasıl yapılır ?