superhero'lu olmasın, batman, spider man tarzı şeyler okumak istemiyorum. çizgi roman geçmişim çok yok, okuduklarımı yazayım: zombistan, genesis, sex criminals, gün gezgini, seyfettin efendi.

daha çok büyüklere hitap eden, mümkünse tek seri, internetten indirerek değil de satın alıp okuyacağım bi şey arıyorum. türkçe ingilizce fark etmez, teşekkürler.

her seferinde bir hevesle gidip on saat düşünüyorum acaba neli alsam diye. sizin favoriniz neler ?

not: Açık dondurmadan bahsediyorum.

Bütün sağlık problemleri üst üste geliyor lan 10 gün önce ayak parmağım kırıldı; 4 gün önce afedersiniz götümden kan geldi. Kalktığım yerdeki kan bana ait değil sandım, evdeki kızlardan biri adet olmuş haberi yok diye düşündüm. Üstümde de mayo var nasılsa iz yok benim sortta..
dün akşam üzeri uyudum uyandigimda şort da koltuk da kan olmuş. Kaynak götüm. Kuyruk sokumu kısmından geliyor. Kendim bakabildiğim kadarıyla kesik gibi 1 şey vardı, yoğun ısrar üzerine babama gösterdim o da küçücük bir kesik var jiletle saapmışın dedi muhtemelen.

Ilk kanamada acı macı yoktu, dün ciddi 1 kaşınma oldu bilmediğimden kasidim falan simdi üstüne oturdukca kanıyor. Evde herkes götümü görmek istiyo; o kadar ters 1 zaman ki iki gün sonra ablamın düğünü var. Ayakkabı giyemicem terlikle gidecem düğüne, topallıyorum oynayamicam derken bir de bu çıktı lan :(

Yarın da doktora gitmem zor olacak gibi ama zaman yarat git derseniz deneyecem şansımı özele para bayilip :(

Not: kanda koku yok, saf kan geliyor kipkirmizi.

İşbu duyuru ile artık sözlük kızlarına selam edemeyeceyim :/

küpe felan takmıyorum, ip mi bağlasam parmağıma napsam. düzenli yaptığım bi hatayı yaparken onu görüp vazgeçmem lazım. istemsiz yapıyorum.

konum olarak da birbirine yakın iki yerden birinde dün akşam euro alış 2.80'ken birinde 3'tü. niye bu kadar fark oluyor?

Arkadaşlar merhaba.
Ben 4 kisilik odada kalıyorum yurtta son 2 senedir. Odadakilerin hepsi tanıdığım insanlar ve yurdun kalanınin da çoğunluğunu tanıyoruz samimiyiz. Odaya gelen giden çok oluyor sürekli ses gürültü oluyor odada. Şimdi 3 kişilik odaya geçmeyi düşünüyorum. arada dönemlik 900 lira, yani yıllık 1800 lira fiyat farkı var. Bir de hiç tanımadığım insanlarla aynı odaya çıkacağım 3 kişilikte kalırsam. 4 kisilik te herkesi tanıyorum. Ayrıca 4 kisilik ranza, 3 kişilik karyola. Acaba 3 kişilik odaya çıksam mantıklı bi iş yapmış olur muyum?

16 yaşında kız kardeşim var, ergenlik çağı olduğu için normal olarak annesiyle sürekli tartışma içindeler, herkes gibi bende öyleydim zamanında.

hiperaktif bir çocukluk geçirdi, çok fazla hareketli ve yaramazdı, ayrıca zamanında yeterince üzerine düşülmediği için dağınık, pasaklı, odasını toparlamaz, ev işlerine yardım etmez pek, anca zorlarsak işte. anne tutturdu bu kızın psikolojik sorunları var, akıl sağlığı yerinde değil diye. konuşarak halledilebilecek sorunlar diyorum kadın nuh diyor peygamber demiyor. en sonunda sussun diye hastaneden randevu alıp çocuğu ruh hastalıklarına götürdük, tam tahmin ettiğim gibi doktor "bu çocukta bir şey yok konuşarak halletmeniz gerekiyor" dedi fakat anne tatmin olmadı. aradan 1 yıl sonra başka bir hastaneden randevu aldık, farklı doktor olmasına rağmen yine aynı cevabı aldık. çocukta bir şey yok (zaten ne olsun, odasını toplamıyor diye akıl hastanesine çocuk mu götürülür).

kuzenim psikolog olmak üzere, o da kendi çapında oturup terapi yaptı sonuç aynı. 3(hadi iki buçuk) uzman tarafından "normal" teşhisi kondu ama anne hala tatmin olmadı, bir de bakırköy'e götürelim diyor. önce anneyi tedavi ettirmek lazım, kardeşime her randevu alışımda anneme de alıyorum ama sonuç yok. bu arada çocuk da üzülüyor kocaman kız ağlaya ağlaya doktora gitti.

ne yapmak gerek, ne önerirsiniz? sanırım psikolojik destek alınması gerek ama özel terapi alacak lüksümüz yok, devlet de bunu karşılamıyor sanırım.

yorumunuz nedir? ikisinin yıldızını nasıl barıştıralım? birlikte tatile mi gönderelim ne yapalım?

arkadaşlar

metrodan vezneciler durağında inersem

istanbul üniversitesi yabancı diller fakültesi yürüme kaç dakika mesafede?

iletişim fakültesi metrodan kaç dk?

yakınlar mı?

Kredi kartı kullanıp memnunum diyenler?
Kullanmayıp oh dunya varmıs diyenler?

Sebep sonuç ilişkisine dayalı bir kompozisyon yazınız.

merhaba arkadaşlar istanbula bir misafirim geliyo ısrarla güzel bi yerde nargile içir diyo ben sigara bile içemiyorum o yüzden bilmiyorum nereler var bildikleriniz?(anadolu yakası olursa iyi olur)

az once aynaya bakarken farkettim ki yanaklarimin uzerinde minik minik noktaciklar olusmaya baslamis, cok belli olmuyor ama dikkatli inceleyince var olduklari anlasiliyor. bunlar gunes lekesi mi? oyleyse nasil onune gecilir? gunes kremi de kullaniyorum ama olmuslar iste. bir de bunlari yok etmenin bir yolu yoktur degil mi?


resmen depresyona girdim, uzuldum bunlari gorunce. evet, ne dusundugunuzu biliyorum ama o buton hala aktif degil. tesekkur ederim simdiden herkese.

Saat 11:30'da çekildi.

Kanaması, ağrısı falan bitti. Patates püresi yiyorum şuan.

8 Saat geçmiş nerdeyse bi sigara içsem olur mu?

Insanlarin egosuna katlanamiyorum. Kendilerini begenmelerine, baskalarini asagilamalarina dayanamiyorum. Erkek olsaydim her gun birini tokatlardim ve ardindan deli gibi dayak yerdim. Ustelik dayaga falan da karsi biriyimdir.
Su egoist insanlara karsi nasil daha sabirli olabilirim? Bi cozumu olan varsa soylesin lutfen yoksa kiz oldugumu dusunmeden saldiracagim birine.

Merhaba, göğsümün sol tarafında ara ara sanki bir noktaya iğne saplıyorlarmış gibi derinden bir sızı oluyor. Biraz korktum, neden olabilir?

Marlboro Light içiyorum normalde. Arada tütün sarasım geliyor, tütün alayım evde dursun arada değişiklik yapayım diyorum. Nerden ne alayım. Kadıköy altıyolda oturuyorum, sevgiler.

Ne sıklıkta içmek gerekiyor?
Kafein toleransı geliştirmek istemiyorum.
İhtiyaç duyulan anlarda bazı hormonları tetiklemek istiyorum sadece.
Nedir bunun dozu?

sevgili yazarlar

özellikle öğrenci olan arkadaşlar sorum daha çok size ithafendir. nerden buluyonuz öğrencileri de özel ders veriyorsunuz? çevremde herkes birilerini buluyo ya da ders onları buluyor ama yok arkadaş bende kaç yıldır tık yok. para kazanmam da lazım bir yandan zira ailemin durumu şu sıra pek iyi değil. özellikle istanbul lokasyonlu arkadaşlar sorum sizedir.. bir aydınlatın beni ne olur?

bir önceki ydsde bir ay çalıştım taktik falan çalıştım işte. 59 aldım. bu seferkinde hedef 70 üstü.

building ve academic vocabulary aldım cesur öztürk beylerin. bir de her gün makale okumak istiyorum fakat bunu nasıl yapmalıyım. nereden okuyayım yani kısaca.

ben bir tek learning english voa yı biliyorum başka ?

ve tabii ki buna ek hazırlık taktikleri varsa

bilimsel terimler kullanarak aslında kendi düşüncelerini karşı tarafa empoze etmek veya belli başlı bilimsel gerçeklerden yanlış bir yargı yaratıp bunu doğruymuş gibi sunmak, kafa karıştırmak...

bias'lı bir şeydi yanılmıyorsam.

hatta astroloji gibi şeyler buna örnekti.

dünya haritasını yaptırmak istiyorum. fakat acıya dayanamadığım için büyük ihtimal yıllar sonra yaptırırım. ya da belli olmaz. neyse sonuç olarak boyutunu çok büyük düşünmediğim bu dövme sizce nereye yapılabilir? nerede daha güzel durur?

hayatın anlamını filmlerde mi bulacağız , yok öyle bişi ama bazıları dürtüyor sanki varsa öneriniz bekleriz ?

şimdi şöyle bir durum var. günümün 17-18 saati(uykuyu cıkınca) ayaktayım ve her dakikasında düşünüyorum uğraşım ne olursa olsun. hayat hakkında, hayatım hakkında, çevremdeki insanlar hakkında vs. sürekli kafamda atıp tutuyorum. mesela salonda çalıştıktan sonra duş alıyorum. o 5 dk. içinde aklıma akıl almaz şeyler geliyor. orda şunu yapmasaydım şöyle olurdu, şöyle olsa söyle olurdu gibi... ve bu düşündüğüm şeyler o gün yaşadığım şeyler değil; üstünden çok zaman geçmiş şeyler. sonra insanlarla etkileşimimi yargılıyorum. ama bu "şurda şunu yapsaydım keşke" gibi pişmanlık gibi değil. böyle düşünmek için fazla egoistim sanırım. davranışlarımı yanlış olduğunu düşündüğüm için değil sadece düşünüyorum öyle.

arkadaş aile ya da her kimse işte derin konular konuşmayı seviyorum. ama çevremde bunu seven insan bulamıyorum. 2 sene londra'da yaşadım. orda bu derin konuları konuşabildiğim, felsefe yapabildiğim mesela milgam deneyi dediğimde "haa evet" deyip sohbeti açan bi sürü insanla tanıştım. şu an türkiye'nin entelektüel olarak çok zayıf bir şehrinde(doğduğum yer-antep) yaşıyorum zorunluluklar dolayısıyla ve aslında çok sosyal biri olmama rağmen inanılmaz bir yalnızlık yaşıyorum. çocukluk arkadaslarımla bile konusamıyorum, günlerim saçma sapan, boş bir şekilde geçiyormuş gibi hissediyorum. bir insan yaşadığı hayatı, ülkeyi, şehri nasıl sorgulamaz nasıl nedenlerini sonuçlarını öğrenmeye çalışmaz olayların anlamıyorum.

anlatmak istediklerimin yarısını bile anlatamadım ama gürüşlerinizi bekliyorum.

Sözlükte her yazarın bi Karması varmis heralde ben kendiminkini nasil gorebilirim

ben "düz memurluk" için sınava girecektim ama kpss b grubu için sınav yapılmıyormuş. sadece a grubu ve öğretmenlik için sınav yapılacakmış.

şimdi ben aöf işletme mezunu olarak sadece gk-gy oturumuna girersem atanma ihtimalim çok mu az olur ? sadece bu oturuma girenler için alım yapılmayacak mı?

alan sınavına girmenin bir avantajı var mıdır ?

alan sınavına girdiğimde kitapçıktaki bütün soruları mı çözmem gerek yoksa sadece kendi alanım olan işletme'deki 30 soruyu mu?

bilenler cevaplandırırsa sevinirim.

the station agent, wendy and lucy gibi... oyunculukları da doğal ve iyi olan.

ne önerirsiniz?

edit: the station agent, wendy and lucy filmlerini izlemiş olanlar tavsiye verse çok güzel olacak.

www.youtube.com nedir tam olarak bu kayıp koyun olayı?

Merhabalar, tek başına 1 hafta 10 günlüğüne yurtdışı tatili yapılır mı?
Zorlukları nelerdir? Dil tarzanca olacak.
Mesela balkanlara gitse bu eleman sıkılır mı?
Turla ve ya tek başına mı gitsin. Ne yapsın bu adam?
Yoksa hiç böyle şeylere kalkışmasın mı?

kısa dönem uzun dönem, tam rekabet piyasası falan çalışıyordum da yok tfc yok tvc mc birsürü grafik bilmemne var konuyu bir türlü kavrayamadım. siz nerden nasıl çalıştınız şu konulara ?

Neden eşit olmaktan korkuyoruz bu kadar?
İnsanların ihtiyaçları bu kadar belli ve basitken, neden fazlasını istiyoruz?

15 yıl önce insanlarla fikirlerimi paylaştığım zaman;


-Şimdi yaşın küçük.
-Büyüyünce anlarsın.

gibi cümlelerle beni geçiştiriyorlardı.

Neredeyse 30'a geldi yaş. Ama bu konuda görüşüm değişmedi.

Eşit olmak neden bu kadar korkutucu.

"Ben daha çok çalışıyorum. Daha çok kazanmalıyım. X'den y'den yaşantım daha iyi olmalı" mantığı neden aşılamıyor.

Açık büfede ödediği parayı çıkarmaya çalışan amca mantığının önünde ne gibi engeller var.

Mesela Araba olayı..

Bence herkesin araba sahibi olması çok saçma!

Ben yıllardır bisiklete biniyorum. Genelde Asfaltta tek ben bindiğim için sıkıntı yaşıyorum. Herkes bisiklet sürse, toplu taşıma orgazmik seviyede olsa mesela...

Şimdi diyeceksiniz sen İstanbul'da Anakara'da otobüse bindin mi? Hem de en berbat olduğu zamanlarda bindim.

Sürekli daha erken çıktım. 5 dakika geç çıkınca evden 1 saat okuluma geç gittiğim de oldu.

Ama arzdır talebi yaratan.

Arz etmedik.
Arkasında duramadık. Araba alarak kendilerini kurtardı insanlar güya. Bir süre sonra o yol da kapandı.

Bu ülkenin yönetim şekline bakıyorum. Yönetimi yargılayan insanlara bakıyorum bir de..

Neden şikayet ediyorsunuz?

Siz bu yönetim tipine layık değil misiniz?

(siz derken ben de öyle. Sizleri suçlamıyorum)

Her şeyin en son modeline sahip olma arzusu vs..

Bence devrim birilerinin ölmesiyle, Öldürülmesiyle değil, kendindeki temel uyuşmazsızlıkları çözmekle başlar..

Bence sorun Tayyip değil.
Bence sorun bu ülkede yaşayan her birey.

E diyeceksin Amerikan oyunu, Yahudi Lobisi...
Geç arkadaşım geç...

Hepimiz zevk alıyoruz bu tarzdan...

Herkes yurtdışına gitme hayaliyle yanıp tutuşuyor. Türkiye'deki adaletsizlikten dem vurup Amerika'ya, Avrupa'ya yerleşmek ne kadar mantıklı...

Neden inadına İstanbul'da yaşıyorsun mesela?

İlçede çalışıyorum ben. Memuriyet muhabbetiyle geldim. İki yıl oldu. Bisiklet turu yaparak bir arkadaşla dağlara vurduk.

Bu anlattığım konular hakkında sohbet ediyorduk.

Tam üzerine dağların ardından bi çoban belirdi.Önüne katmış onlarca koyunu kuzuyu keçiyi... Sırtında; ince çalı çırpı,kurumuş ağaç dallar onları kötü bir iple sarmış, koca bir tomar haline getirmiş, keloğlan gibi tomara daha sağlam bir ağaç dalı tutturmuş, sırtına atmış yürüyor.

-Selamun Aleyküm.
-Aleyküm Selam.

"Yav" dedim. Direk konuya daldım;

-Mutlu musun köyde yaşamaktan?
-Hepimiz mutluyuz
-Nasıl mutlu olabiliyorsun bu kadar köylüyü koruyan yasa vs. bir şey yokken..
-Sen spor yapıyosun ya böyle hafta sonları(bisikletleri göstererek), ben her gün spor yapıyorum. Sabahın köründe çıkıyorum akşama kadar spor yapıyorum. Her şeyimizi kendimiz üretiyoruz. Hatta senden daha çok et yiyorumdur.
-Akşam napıyorsunuz peki.
-Televizyon izliyoruz.
-Yani bu tarz hayatın hiç zorluğu yok mu?
-Var tabi. Bence en zoru kız istemeye gidince oluyor.
-Neden?
-Kızın babası soruyor hemen; ne iş yapıyorsun? diye. Ulan bir iş yapsam senin kızını istemeye gelmem. Amir memur olsam, amir memur kızla evlenirim (Çok ilginçtir geçen aynı cümleleri ortopedi doktoru olmuş bir abim de kurmuştu. Mantık aynı kelimeler farklı)
-Düşünmüyor musun büyük bir şehire falan gitmeyi.
-Yooo. Orada sokağa çıkmak parayla. Adım atmak parayla. Burada acıkınca yerden cacık(bir otmuş) yolup, ekmeğin arasına(lavaş ekmek) dürer yerim. Karnımı doyururum. Şehirde öyle değil.
-Hastane işi falan olduğunda?
-İyi kötü bir arabamız var. İlçe hastanesine gideriz. Daha sıkıntı olursa Şehir merkezine bir saat bile sürmez.

Aysun Kayacı muhabbetinden sonra bir çoban yaptığım tüm felsefenin ebesine atlamıştı.

Yani şehirde yaşayan tanıdığım bir çok insan o adam kadar çözmemişti olayı. Bence vakti olmadığından.

Çok kasıyoruz kendimizi.

Mesela sorguluyorum. Takım elbise neden giyinmek zorundayız, işe daha rahat kıyafetle gitse insanlar belki verim daha çok artacak.

Ya da saçlarımızda beyazlar belirdiği zaman neden boyatma ihtiyacı duyuyoruz?

Ya da başkalarını neden sürekli abuk subuk şeylerden dolayı yargılıyoruz.

Yav neden akıllanmıyoruz?

İhtiyaçlarımıza erişmek çok zor değil.

Ama Avrupa'nın efendi insanı güzel yaşasın diye neden Afrika'da ki insan açlık çeksin. Neden zengin Amerikalılar iyi yaşasın diye, garibanlar ezilsin..

Aynı şekilde ülkemizde...

Düşünsene severek yaptığın bir iş olduğunu dünyada..
O işi para için değil de gerçekten sevdiğin için..

Ne cevherler harcanıyor bu memlekette her gün.Örneğin;

Adam canını dişine takmış. Tıp kazanmış. Altı yıl götünden ter akmış bitirmiş. Neyse Tus'u kazanmış. Uzmanlığı yapmış. İşine vakıf bir adamı üniversiteden uzaklaştırıyorsun mesela "zorunlu hizmet" adı altında. Ya tabi ki her yere hizmet gitmeli bunu yargılamıyorum ama işinde çığır açacak adamları kısırlaştırıyor bu olaylar. İki yıl bir ilçede yaşayan adam köreliyor yalan yok. Çok kişinin tecrübesiyle sabit.

Biyoloji mezunu aslan gibi bir arkadaşım var. Dünyanın en iyi insanı. Yeminle her şeyimi düşünmeden emanet edebileceğim kalitede bir adam. On iki yıl boyunca en ufak bir yamuğunu görmediğim bir adam. İş aradı durdu. Bulamadı.

Onun gibi nice fen fakültesi mezunu örneğin...

Yani bu adamlar neden kpss'ye girmek zorunda. Neden yükselemiyor işinde. Yüksek lisans demeyin ablalar abiler...

Bilimin olmadığı yer de demeyin..

Nice hukuk mezunu arkadaşımın halinden bahsetmiyorum. Adam 4 yıl hukuk okuyor bir yıl staj. Azıcık bir maaş hukuk bürosunda sürünmece. Emek sömürüsü...

Öğretmenlik.. Apayrı bir konu. Hiç girmek istemiyorum. Bir meslek bu kadar değersizleştirilebilir.

Bazen düşünüyorum. Herkese üzülüyorum. Nice potansiyeller orta okul sıralarında düzensiz bir şekilde yaprak misali savruluyor.

Başka bir konuya geçip toparlayacağım.

Yaklaşık 20,21 yıl önce ailemin durumu oldukça iyiydi. Ankara'da Bilkent Üniversitesi sahne sanatları fakültesinde, erken müzik eğitimi diye bir program vardı. Biraz yetenek, biraz masraf okula girdik.

Sadece haftasonalarında harika müzik eğitimi alıyordum. Kemana o dönem başladım. Bir kaç yıl o okulun öğrencisiydim anlayacağınız. Ama bundan daha güzeli, şu anda istesem bile tecrübe edemeyeceğim çok şeye şahit olmuştum.

O dönem Bilkent Üniversitesi yönetimi akıllılık yapıp Bilkent Senfoni Orkestrasını; Sosyalizmin bitmesiyle dağılmış Rusya'dan, Azerbaycan'dan, Özbekistan'dan müthiş yetenekleri toplayarak kurdu. Çok bilinen bir bilgi değildir aslında. Çok büyük maaşlar vermediler onlara. Lojman sağladılar kendilerine mesela, orta seviye bir ücret. Ankara'nın oksijen açısından en bol bölgesi. Hocalarımıza ilaç gibi gelmişti eminim bu teklif ki rahatlıkla geldiler.

O insanlar Müzik bölümünde okuyan insanların da hocalıklarını yaptılar. Resmen muhteşem adamlar yetişti müzik konusunda. Bugün bilenler bilir süper yetenekler hep avrupa ülkelerinde üniversite de eğitimlerine devam ettiler. Öğretim görevlisi vs. oldular.

Konuyu çok dallandırıp budaklandırmak istemiyorum ama hayatımda bir çok eğitim aldım. Paralı, parasız. Hala nette bir çok alanda eğitim videolarını vs. takip ediyorum ama. O dönem yabancı hocalardan aldığım müzik eğitiminin kalitesini hiç bir yerde bulamadım.

Kapitalist mantık yüzünden.
Öğrenirsiniz. Parasını verseniz bile hakkıyla öğrenemezsiniz. Çünkü nesne ders değil. Paradır.

Herkesin sadece işini en güzel şekilde yapacağı bir dünya çok mu uzak bilmiyorum..

Ama sürekli bizi başkalarından muhteşem hissettiren şey nedir? Neden hep bu yarışın içinde oluyoruz? gerçekten anlamıyorum.

Benim sorunum ülkemizle değil. Dünyadaki bu sistemle ilgili. Kontrolsüz bir gelişme söz konusu. Teknolojide bile güvensizlik, yediğimiz içtiğimizde bir şüphe vs..

Dünyada örnek yaşam alanları kurulabilir.(Zeitgeist deniyordu en son böyle bir şey)

Sınırların olmadığı, savaşların olmadığı, hırsın olmadığı bir dünya...

Eşit olsak çok mu kötü olur?

Okuduğunuz için çok teşekkür ederim...

not: Şahsınıza yönelik almayın yazdıklarımı. Kendimi de dahil ediyorum bu gürüha...

iyi geceler gençlik.

arkadaşımla fark ettiğimiz bir şeyi sizle de paylaşmak istedim. tam uykuya dalmadan önce gün içinde yaptığınız şeylere bir anda mantıklı açıklamalar getirmeye başlıyor insan. böyle çözemediğiniz sorunlar, anlayamadığınız davranışlar o zaman diliminde mantıklı hale geliyor, çözüyorsunuz mantığını falan.
bu tek bana mı oluyor? yoksa aranızda benzer şeyler yaşayan var mı?

bir de bu durumu tıbbi - mantıksal olarak açıklamaya çalışanları da görmek isterim. :)

Duyuruda, ilgili sorulardaki cevaplarda çoğu kişi çocuk sahibi olmak istemediğini söylüyor. Şaşırıyorum ben buna.

Niye istemiyorsunuz? Niye bu kadar az kişi çocuk istiyor?

good afternoon ladies and gentlemen, this mambo number five.

Şaka şaka, o sadece bir şarkı. dinlemek isteyenler burdan buyursun: www.youtube.com

Şimdi sözlükten mesaj geldiğinde bildirim yollayan bir app var mı, yoksa herkes psikopat gibi 3 dk'da bir mesaj sekmesini mi yeniliyor?

edit: android kullanıcıları için ekşin çok süpersonik bir uygulamaymış ama ios kullanıcıları için hala bildirim gönderebilecek bir app bulunamadı :/

Önerebileceğiniz bir site var mı?

Biliyorum bir ara böyle bir konu açılmıştı ama bulamamıştım.

Düzenli olarak kitap okumak, okumayı alışkanlık haline getirmek istiyorum. İbadet eder gibi her gün mesela. Nasıl yapabilirim?