Çaykur altınbaş bergamotlu'yu tavsiye ederim. Uzunca zamandır başka çay almıyorum.

izmir reyhan pastanesi'nin bergamotlu çayını deniyorum bu akşam. yalnız aroması çok olduğu için yarı yarıya normal siyah liptonla demledim. normalde çok ağır ve koyu çay sevmem, bu hoşuma gitti. tavsiye edebilirim ancak başka şehre kargoluyorlar mi emin değilim.

bergamot için önce lipton aldım baktım aroma falan hak getire ondan sonra bildiğin berk çay aldım, aroması liptona göre 3 kat daha güçlü ve güzel.

bergamot dediğim earl grey

doğuş çayın bergamotlusu iyi oluyor ,hem poşet hem dökme çayı iyiydi.

lipton earl grey alıyorum ama iyi değil bence.

Doğadan büyülü bohça, büyülü harman iyi geldi bana.

~Doğuş yazmışım doğadan olacak tabi.

Twinings earl grey.

Mutusler otesi

Normalde çay içmiyorum. Bildiğin midemi bulandırıyor. Bergamotlu denk gelirse içiyorum, haz da veriyor. Bergamotlu çay mı olur abi ne o öyle kolonya gibi diyen de çok duydum.

Beta teaninki de çok güzel

Bergamutlu çay seviyorum. Bu işin şahikası Twinnings o da hem euro alıp başını gittiği için hem de uzun zamandır yurtdışına çıkamadığımız için çok pahalandı. Korka karka kullanıyorum bitmesin diye. Reyhan pastanesinin çayını çok duydum. Ben de deneyeceğim.İstanbul'a gönderiyormuş.
Bir ara Oba çayın bergamutlusu vardı ama o da bozdu. Doğuş olsun Beta olsun maalesef benim aroma standardımı karşılamıyor

çok severim ama 90ardaki çaykur un tadını hiç birinde bulamıyorum . o yüzden hiç birini içmiyorum.

Ben normal çaya bir tane bergamotlu çay atarak harman şeklinde kullanıyorum. Doğuş'un veya Lipton'un.

Tek içmek için siyah çay değil de liptonun begamotlu yeşil çayı var o baya güzel

Dogadan büyülü bahçe deneyin. Hatta bulursaniz metal kutuda dökmesi var çok güzel.

evet, lady grey i begeniyorum.

Reçel yapmak için bergamot meyvesi aldım internetten. Sarı kısmı kullanılmıyor reçelde. Rendeledim, kuruttum. Çay demlerken atıyorum içine. Muhteşem oluyor. Reçelden daha çok mutlu oldum.

Birlessek parti kurarmisiz :) tesekkurler oneriler icin!

Evet, hem de ne! Duyurudan birilerinin tavsiyesiyle Özçay almaya başladım internetlerden. Nefis.

doğan çocuğun bir rahatsızlığı yoksa hepsi gereksiz abarti. 6. aydan sonra zaten kendi düzeni olan bir canlı. hayatını çocuğa endeksleyenlerin sorunu kendi hayatlarından vazgeçip bunu bir amaç gibi görmeleri. oysa zaten temel ihtiyaçları sağlandıktan sonra çocuk kendi büyüyen bir canlı.

Yeni nesil ebeveynlik zor malesef. Ben, annemler, arkadaşlarım, tanıdığım herkes bir şekilde, sokakta okulda büyüdük. Ama şimdi arkadaşlarımdan kimi görsem çocuğu için sürekli projeler hazırlıyor, her şeyi araştırıyor, TUS'a hazırlanır gibi çocuk bakıyorlar. Biz büyürken bu kadar külfet olmadık. Uykusuzluk konusu doğrudur. Çocuklar gece açıkıp falan uyanıyorlar. Kariyerist değilsen çok da büyük mesele değil. Ama etrafındakilerin senden beklentisi büyük olunca 24 saatin de o çocuk olabilir. Hayırlı olsun. Umarım rahat büyütürsün.

bebeğim yok, olmasını da istemiyorum. çünkü gerçekten çocuk "yetiştirmek" zor.

sırf uyku değil sorun, stresi var. bebeğin sağlığından endişeli olacaksın, kendi evebeynliğinden şüphe ediyor olacaksın (neden ağlıyor, neden susturamıyorum...), iş stresi, eşinle gerginlikleriniz, artık çocuğum var kendi hayatımı ona göre yaşamak zorundayım, bireyliğim kalmadı... bebek de hep bebek kalmayacak, şimdiden maması var bezi var, para yetiştirmek zor. ileride büyüdükçe derdi masrafı artacak. o ana odaklanmak zor, geleceği de düşündüğünden stres iyice artacak. ya çok hastalanırsa, bir yerine bir şey olursa, kaybolursa, öğrenmede zorluk yaşarsa, doğru ahlakı öğretmezsem, arkadaşlarından derslerde veya maddi durumda geri kalırsa... travma yaşarsa, ya onu kaybedersem...

he çalışan annelere daha zor tabii de çalışmıyorsan daha çok vakit bulabilirsin hobilerine.

bu stresi göze alıp, cesaret edebilenlere tebriklerimi iletiyorum.

hiç iyi yetiştirilmemiş, hep ihmal edilmiş, kötü muamele görmüş bir çocuk olarak çocuk yetiştirmenin gerçekten çok zahmetli ve fedakarlık isteyen bir şey olduğunu düşünüyorum. ay bunları yazarken bile afakanlar bastı.

----
edit: çocuk bu büyür demek yanlış. büyür ama doğru yetişir mi? insan gibi insan olur mu? onun hayatından sen sorumlusun ve tabii ki her şeyini detaylıca düşünüp hesaplayacaksın. oyuncak değil bu, canlı.

eşinin desteği oldukça önemli. ancak ilk 6 ay neredeyse sadece anneye bağımlı olarak yaşıyor çocuk.

yukarıda aktarılanların da abartı olmadığını ayrıca söyleyeyim. yaşadıkça göreceksin. ancak bir şekilde üstesinden geliniyor.

Eğer çocuğa mama vermeyeceksen(ki verme her annenin sütü bebeğine yeter bu konuda çok netim) evet çok zor. Devamlı emmek istiyor, hiç uyumuyor, hep bir sorun vs.
4.5 yaşında çocuğum var 4 senedir psikoloğa gidiyorum. Doğum sonrası depresyonum hala geçmiyor. Bana çok zor geldi çünkü 2 sene hiç uyumadan emzirdim 1 kere bile biberon ve emzik kullanmadım. Hala doğrusunun bu olduğunu düşünüyorum ama zorluyor işte :)

konuşanların bir garip psikolojisi var, onu ben bu güne kadar anlayamadım. daha çok laf olsun torba dolsun diye konuşuyor insanlar. veya başlarından geçen zorlu tecrübeleri durmadan anlatmayı severler ya, onun gibi birşey galiba. umarım azalarak biter bu muhabbet, zira hiç hoşlanmıyorum. madem tecrübelerimizi anlatmaya bayılıyoruz, ilk kez anne olacak birine tecrübelerden süzülen olumlu, yapıcı, faydalı sözler söylemeleri gerektiğini düşünüyorum. insanın zihnine baştan olumsuzluklar yüklenince zamanı geldiğinde olaylarla karşılaşınca kötümserliği artıyor. ben bu anlamda anne itiraf sayfalarını da sevmiyorum. kafamızda büyütüyoruz, başkalarında da aynı isyanları görünce iyice kurban psikoljisine giriyoruz. ben böyleydim yani, çok zorlandım ama zorlanmama gerek yokmuş. şimdi geriye bakınca anlıyorum. bebekle evde olmayı planladığım 2 yıl için başka hedefler koymadan kendimi bebeğin ritmine bıraksam daha az sinir stres sahibi olurmuşum.

hiç uyumayacaksınız diye birşey yok, bebek uyudukça uyursunuz. ama bebeğin uyku düzeni beslenmek için 2-3 saatlik periyodlara ayarlı olduğundan biz yetişkinler böyle bölük bölük uykuyla uykumuzu alamıyoruz. o yüzden hiç uyunmamış gibi geliyordur o söyleyenlere :) bakım için de aslında zaman var ama hormonlardan mıdır nedir eskisi kadar elzem olmuyor sanki. o lohusa topuzu illa ki yapılacak, o pijamanın dizleri çıkacak :)
bakınca bebekle ilgilenmek atla deve değil, dediğiniz gibi iş hayatımızda ne projeler yetiştirmişizdir, ne streslerle baş etmişizdir. bence insanı tüketen özellikle bebek çok minikken mekana kısılmış olma hissi.. çevrenizde yardım alabileceğiniz birileri olursa daha mutlu ilerlersiniz süreçte. zaten sonra da bir düzen oturur, alışırsınız.

neticede rahat bir yapınız varsa çok güzel, umarım böyle devam edersiniz. hem siz hem bebeğiniz için en güzeli bu.. sağlıkla sevgiyle büyütün..

1. aydan sesleniyorum, uykusuzluk vs. alisiliyor öldürmüyor yani. yalniz hamileyken verilen tavsiyelerden birini ciddiye alacak olsaydim kesinlikle gogus uclari icin hamileyken bakim yapmak gereksinimini ciddiye alirdim. ne dogum ne uykusuzluk, hicbiri gogus ucu yaralari kadar yipratip can yakmadi. gumus kapaktir, kremdir vs.dir hamileyken basla sonra cok canin yaniyor diyen kimseyi dinlemedim asiri pismanim. 1 aylik aglayarak emzirme surecinden sonra ancak iyilesti yaralarim. o konuya odaklanmani tavsiye ederim. firsat buldukca uyu diyenlere de cok aldirma bence, uyku depolanabilen bisi diil sonucta, ne kadar uyursan uyu bebekten sonra yine uykusuz olacaksin ama dedigim gibi öldürmüyor. hamileyken ben de senin gibiydim, dogum sonrasi da ayni kafadayim hala (gerci 1 ay oldu daha sonra delirirsem simdilik bilemiyorum :)) ). bir diger tavsiyem de kimseyi, kimsenin anneligini, kimsenin bebegini kendinle kiyaslama. herkes kendine ozgu cunku. eyyorlamam bu kadar. simdiden hayirli olsun, saglikla gelsin, mutlu bir bebek olsun.

Kan değerlerini sürekli kontrol altında tut çünkü özellikle magnezyumun ve vitaminlerin eksikse sağlık sorunları ve depresyon insanın peşini bırakmaz. Mutlaka mutlaka bunlara dikkat edecen.

En önemli şeyi söylüyorum mutlaka bunu yap. Bebeğe sen bakıyorsan kocan da eve baksın. Evle ilgilenen biri mutlaka olsun çünkü annenin iş yükü ilk yıllarda azaltılmalı ki anne tükenmişlik yaşamasın, özellikle gerginlik, kaygı, öfke gibi duygular çoğalmasın, bebeğe sütü aracılığıyla bu duyguları yüklemesin. Bunun için annenin bebeğe odaklanması ve bunu yaparken bakımının sağlanması (hiç değilse evin temizliği düzeni ve çamaşırı ütüsü babanın işi olsun yemek ve bebeğin bakımı ve babaya ve bebeğe olan manevi destek annenin işi olsun) çok çok önemli.

Bunu mutlaka sağla. Mutlaka. Yoksa o bebek babanın gözünde kıymetsiz olur, sen de "doğal görevini yapmış" olursun, ortada ailenin ve bebeğin huzurunu önemseyen bir erkek olmaz. Bunu mutlaka yap. Evet ilk aylarda biraz zorlayacaktır bebek ama senin bakımına dikkat edildiğinde hepsi kolaylaşacaktır.

Yalnız kalma. Her işi sırtlanma yüklenme her şeyi ben yapayım diye atlama her şeye. Bebeğine bak kendini sağlam tut moralin halin sağlığın iyi olsun gerisi kolay.

çocuk sahibi değilim ama bebeği olan 30'larındaki arkadaşlarımın söylemlerinden hareketle konuşuyorum, kesinlikle kendi hayatlarının kalmadığından şikayet ediyorlar. tüm hayatları bebeğe endeksli bir şekilde yaşıyorlardı. bu tabii ki iş hayatında proje yetiştirmekten farklı çünkü iş hayatında her zaman yemişim işini abi ya diyebilirsiniz, bi seferlik sallayabilirsiniz, çocukta öyle değil, bir kere bile atlama şansınız yok. her şeyi sürekli mükemmel şekilde yapmak zorundasın, bi kere yanlış yaptığında ufacık bebeğin hayatı söz konusu oluyor. bu sebeplerden ötürü evet çocuk sahibi olmak zor diye hissediyorum ben de. bir de bebeğin çiftlere yüklediği ekstra sorumluluk, hayatın tekdüzeleşmesi, cinselliğin azalması - bitmesi ve çiftlerin birbirinden uzaklaşması gibi bir sorun da oluşuyor, zaten o yüzden belli bi yaştan sonra evlilikleri çocuk yürütüyor diyorlar.

ben de 30'unda evli bir birey olarak çocuk yapmayı ancak "tüm hayatımı bebeğe endekslemeye karar verdikten" sonra planlıyorum açıkçası olursa tabii, yani gezme tozma kendim için yaşama işlerini bi kenara bırakıp sadece çocuk için yaşamayı kabul etmem lazım önce. çünkü en az bi 10-15 sene çilesi var bu işin, sonra da 50 yaşına geliyorsun zaten.

Kesinlikle çok haklısınız, ben de çok rahatsız oluyorum bu sürekli söylenenlerden ve açıkçası çoğunun hazır olmadan, erkenden, mahalle baskısıyla ya da ezberden çocuk yapanlar olduğunu düşünüyorum. Henüz çocuk sahibi değilim ama kardeşlerimle aramızdaki yaş farkı çok olduğu için hem annemlerin gözlemledim, hem de kendim bakımlarında aktif rol aldım. Dolayısıyla iyi bir fikrim var nasıl bir şey olduğuna dair.

Özellikle eltim ve kaynım çok fenaydı bebekleri doğduktan sonra ilk sene. Yok hiçbir yere gidilmiyor, yok gezilmiyor, yok her şey bebeğe göre oluyor. E herhalde yani ne bekliyordunuz? Kenara atacaktınız, siz gezecektiniz de kendi kendine büyüyecek miydi? Kaldı ki eltimin anne ve babası da üst katlarında yaşıyor yani.. Ne zaman isteseler bırakıyorlar çocuğu.

Bilmiyorum bana çok tuhaf geliyor. Kolay değil, elbette çok zor özellikle ilk aylar ama insan kendini hazırlamış olmalı buna. Henüz kendisi yeterli olgunluğa erişememiş insanlar çocuk sahibi olunca böyle oluyor bence.

çocuk algınızla ilgili bir şey ama helenart'a daha çok katılıyorum.

etrafımdaki kendi yaşıtım annelere bakıyorum (ki çok yakın arkadaşlarım da var, dışarıdan bakmıyorum yani) dediğiniz gibi saç baş ayrı yerde.
manikür, pedikür gibi şeyler zaten yok.
perişanlık, devamlı çocuk çocuk çocuk düşüncesi ve tamamen ona endeksli bir yaşam.
hayatları mahvoldu resmen.

diğer yanda, kendi bebeklik resimlerimde annemin lohusayken bile kırmızı ojeli olan elleri, bebekliğim boyunca fönlü ve röfleli saçları ve normal bir hayat.

iki yıl boyunca meşhur bir bebek maması markasında çalıştım, annelerle birebir muhataptım ve bilgi verebilecek konumdaydım.
çocuğun belli bir düzeni olur, "mama saatinde yemiyorsa zorlamayın ve elinizde kaseyle/biberonla peşinde koşmayın ya da her istediğinde emzirmeyin, sonraki mama saatine kadar bekleyin." derdik, dilimizde tüy biterdi.
bunu uygulayan anne yok gibi bir şey.

yakın çevremde "ama istiyor" diye 15 dakikada iki kere bebeğin ağzına meme dayayan anne var.

daha emekleyemeyen bebek için salon eşyalarını salondan çıkartıp, ortasına kocaman yorgan seren var.

çevremdekilerden birinin dört buçuk yaşındaki kızı hâlâ bezine kaka yapıyor.
bir başkası da "belki öğretmenler disiplin verir biraz" diye iki yaşını geçince kreşe göndermeyi planlıyor.

ilk altı ay zordur, uyku düzeni, emzirme veya süt yoksa mama düzeni oturtmak gibi şeyler bazı bebeklerde gerçekten zor olabiliyor.
ama sonrasında bebek ev hayatına uyum sağlamalı, sağlayacak şekilde büyütülmeli.
bebeğin ya da çocuğun her istediğine evet demek, her istediğini yapmasına izin vermek ve hayatınızı ele geçirmesine göz yummak çocuk büyütmek değil, uzun vadede çocuğa zarar vermek demek zaten.

bir de şunu görüyorum.
instagram'da kendini çocuğuna adamış anneleri takip ettikçe, yemek yapmak için çocuğu bir saat parkına koyduklarında bile "kötü anneyim" hissine falan kapılıyorlar.
sürekli bebek bakımı ve annelik forumu okuyup, devamlı sosyal medyadan bu konuları takip ediyorlar.
bunun annelerin psikolojisini aşırı olumsuz etkilediğine birebir şahidim.

5 yasinda bir velet sahibi olarak bildiriyorum: evet zor. evet uyumuyorlar.

oyle incik cincik ilgilerini cok cekecek o yuzden onlar ayaktayken yapamayacagin hobilerini unut. nailart kullum imkansiz yani kendin yapmayi seviyorsan. nerede vakit bulacaksin?

ki bebesini 40 gunlukten itibaren aksam ezani okunur okunmaz yataga dehleyen bir anne olarak soyluyorum bunu. bir de dusun esin etrafindakiler falan cocuklari geceyarisina dek oturtan tiplerdense hepten bitti gun.

esinden destek gormezsen etrafindakiler sinir yuku olursa evet yani soylenenler hakli. dus aliyorsun ama nasil aliyorsun. o sac taraniyor ama nasil taraniyor. yani surekli sana yapisik bir yasam formu. cocuksuz halindeki kafa rahatligi ile bunlari yapman imkansiz.

5 yasindaki danam hala gecenin bir koru uyanir ve yanima gelir salona orada devam eder uykusuna. bu bile arka planda bir tab aciyor beyni surekli mesgul ediyor. o surekli hazir olda sorumluluk hali insani bu kadar yoran sey zaten.

@

olumlu düşünceler ve tavsiyeler içim teşekkür ederim, diğerlerine de elbette fikir verdikleri için ayrıca teşekkür ederim.

elbette zor olacak, saatlerce kendime ayıramayacak saçımı başımı yapamıycak her duştan sonra nailart yapamıycak her istediğimde özgürce çıkıp gezemeyeceğim. bunların bilincinde ve biçok şeye doymuş olarak bu bebeği yapma kararı aldık. zaten bebek düşüncesinden önce de eşimle aylar öncesinden çılgın gibi devam eden sosyal hayatımızı frenlemiş bazı insanların hiç yapamayacağı çoğu şeye doymuş durumdaydık. hayatını tamamen başka şeye odaklamak konusuna gelirsek de, hangi insan hayatının hangi döneminde bunun için yüzde yüz hazır hisseder ki zaten? güçlü bi psikoloji ve kabullenmeyi fedakarlık yapmayı bilen bir bireyin bunu da aşılmayacak bir sorun haline getireceğini düşünmedim hiç. bu yüzden de dediğim gibi kafam hep rahattı stres yapmadım ama insanların bunu bu kadar zor yansıtmaları beni cidden geriyor maalesef.

çocuk büyütmek elbet büyük sorumluluk, büyük bilinç isteyen iş ama sağlıklı düşünen her birey o çocuk olduktan sonra bunu yoluna koymayı, delirmeden atlatmayı bilir gibi geliyor hala..

Bebekten bebeğe değişir.
Bir arkadaşım ilk oğlan bebeği hiç uğraştırmadığı için ikinciye cesaretlendiğini, ama sonra ikinci bebekle pişman olduğunu söylemişti.
Ben tek bebekle pes ettim mesela. Çalışma koşullarım kötüydü, mobbing vardı.
Eş ve aile desteği varsa daha kolay olabilir.

doğuma bu kadar az süre kala böyle şeyleri düşünmeniz size yarar değil daha çok zarar getirir. eğer şu durumda değil de çocuk yapmayı düşünme aşamasında olsanız çok daha farklı yazardım ama siz artık annesiniz. bu çocuk dünyaya gelecek ve siz ömrünüz boyunca ona kendinizden daha çok bakacaksınız. bu korkulacak bir şey değil. ben anne değilim ama vakti gelince olmayı çok isterim. siz gerçekten kıskanılacak bir azınlıktasınız. anlattığınız kadarıyla tüm zorlu aşamaları aşmış, sağlıklı bir birey yetiştirecek sağlıklı bir annesiniz. hadi insanların düşüncelerini vazgeçin ve kendi gerçekliğinize odaklanın. bundan 3 ay önce köpek sahiplendim. küçüklüğümden beri istediğim bir şeydi ve o bile bazen işlerimi aksatmama sebep olabiliyor. ama böyle bir durumda asla onu atmayı veya başkasına vermeyi veya ya keşke yapmasaydım tüh dedikleri gibi oldu köpek almak çok büyük sorumlulukmuş demiyorum. çünkü onu seviyorum ve bu bana yük gelmiyor. evet bazı günler uykusuz kalacak, bazı günler duş bile alamayacaksınız çok doğru. ama bunları dünyaya getirdiğiniz yavruyu görünce unutacaksınız çünkü o sizden bir parça.

ayrıca dedikleri kadar abartan kadınlar gerçekten tembel :) işten eve gelip ayaklarını uzatıp yemek bekleyen bir kocanız yoksa, ve en azından yanınızda 3-4 saat duracak bir kişi anneniz/kayınvalideniz veya bir bakıcınız varsa gerçekten abartıldığı kadar zor olduğunu düşünmüyorum. siz de öyle düşünmeyin ve zor olmasın. şimdiden hayırlısı olsun.

@jonestown

Sevgili arkadaşımız, insanların bu işi bu kadar abartmalarına bakma. Bence dengesizce şikayet ettikleri ve sürekli olumsuzluğa odaklı yaşadıkları için böyleler. Halbuki şöyle bir söz var ki doğaya baktığın zaman da bunun %100 uygulamasını görebilirsin:

"Çocuklarınızı eğitmek için büyük çabalara girmenize gerek yok. Çünkü onlar sadece sizi taklit ederek öğrenirler. Siz kendinizi eğitin yeter."

Bu minvaldeki o yazıyı Üstün Dökmen'in ağzından yazan da var başka kişilerin ağzından yazan da. Ama bu yazı %1500 doğrudur.

Ayrıca anne babalık bir insana hayatı öğretmek demek. Hayatta şimdi ve burada nasıl yaşanacağını öğretmek demek. Sen istemez misin o da evladı olduğunda kendini kendi hayatından tamamen soyutlamak yerine kendi hayatına evladını da onun faydasına olacak seviyede dahil etsin, mesela hobilerini yapmak istediğinde onunla birlikte yapsın, ona yeni şeyler katsın... istemez misin? Bence çocuk büyütmek o kadar da ağır bir yük değil, biz neysek yavrumuz da en az o olacak, ona göre davransak yeterli gibi.

çocuğum yok ama bunun zor olduğunu bilmek için çocuk sahibi olmaya gerek yok bence. o 2-3 tane yapanların bilerek yaptığını düşünmüyorum:) bana kalırsa çok büyük sorumluluk, insanların farkında olmadığı kadar büyük.

Çocuğum yok, ama ikiz yeğenlerim var.
Bana göre bebeklik döneminin en büyük zorluğu gaz çıkarmada zorlanan yeğenimin bazen saatlerce ağlamasıydı. Sinir harbi.
1-3 yaş dönemi süper; ama düşmesinler, kendilerine zarar vermesinler diye sürekli takip etmeniz lazım.
3-6 yaş döneminde sürekli oyun ve ilgi istiyorlar. Benim pilimi 2 saatte bitiriyorlar. Onların enerjisi bitmiyor. Öğlene kadar kreşe gidiyorlardı kapanana kadar. Öğleden sonra birkaç saat öğretmenlerinin verdiğini aktiviteyi yapıyorlar. En geç 22.00’de uyuyorlar. Bu da 7-8 saat birlikte oyun oynamanız veya site bahçesinde arkadaşlarıyla oyun oynarken gözlemeniz demek.
Abimin eşi çocuklar 1 yaşındayken çalışmaya başladı. Ev işleri ve çocukların bakımını annem ve kayınvalide üstlendi. Onlar hiç şikayet etmiyorlar, ama ben dayanamazdım valla. Çalışan annenin bakım için desteği olması şart bence. Abimler sosyal hayatlarına son sürat devam ettiler. Allah tüm yeni ebeveynlere benim annem gibi birini nasip etsin. :)

Çocuğum yok ama biri bebek iki çocuk bakımı deneyimim var. Zorlukları da var güzellikleri de. Önemli olan sizin kendinizi buna hazır hissetmeniz. Hayatınız değişecek ona göre şekillenecek. Bu bir gerçek. Hayatınızdan kariyer olsun, sosyal hayat olsun doyum almışsanız ve anlayışlı, sorumluluk sahibi bir eşe sahipseniz çok endişe etmeyin. Annelerinde gözlemlediklerim bunlar. Mutluluklar dilerim

veteriner kuru mama konusunda haklı.
köpeğe zaten pişmiş kemik verilmez.
kemik piştiği zaman zaten az olan elastik yapısını kaybeder, kurur ve kırıldığında çatallaşır.
dolayısıyla köpeklerin gırtlağına takılma ve bağırsaklarına zarar verme riski vardır.
tavuk kemikleri küçük olduğu için onlar da aynı tehlikeyi taşır.
bu şehir efsanesi değil, "ver yea, bir şey olmaz" diyen çıkacaktır ama kemik yediği için kıvrana kıvrana ölen köpek görmüş biri olarak, hiç o toplara girmenizi önermem.

çiğnemesi ve diş taşı oluşumunun azalması için kemirilebilen ve yenebilen yapay kemikler var, onlardan alabilirsiniz.

bir de, kuru mamalar endüstriyel ama maltese terrier de doğanın bir parçası değil.
genetik olarak "üretilmiş" hayvanlar bunlar.
dolayısıyla alerji veya gen havuzunda bulunan her türlü hastalığa karşı melez bir köpekten daha az dayanıklı.
akraba evliliğinden olan çocuk gibi düşünün.
o yüzden onun sağlığına uygun bir kuru mama onun için daha iyi.
kaliteli, iyi bir mama verirseniz yeterince beslenir veterinerin dediği gibi.

çiğneme çubuklarından da alırsanız, o da dişleri için yeterince koruma sağlar.

köpeğe kemik verilmez.

@blatta hiberna cevap için ne kadar teşekkür etsem az. peki suyunu soğan, patates havuçla kaynatıp kuru mamasına az bişey ekleyip versem olur mu?

soğan vermeyin sakın, toksik etkisi var.
havuç ve patates de fazla şekerli ve nişastalı.
iyilik yapayım derken hayvana zarar vermiş olursunuz.

yani illa et suyu verecekseniz "sade" olsun.
baharat falan da olmasın içinde.

Hiç evde küçük köpek beslemedim. Bu yüzden bilgi ne kadar doğrudur bilemeyeceğim ama evde köpek besleyen birkaç arkadaşımdan ekstra besinler vermenin köpeğin cilt kokusunu olumsuz etkilediğini duymuştum.

Ev yemeği kesinlikle vermeyin, veteriner, veterinerinize güvenin. İnsanlara yönelik ürünleri kullanmayın şampuan sabun dahil. Kan değerlerine baktirarak eksikleri var ise vitamin vb takviyesi alın (veterinere danışarak tabii ki)

bizim köpek eğitmeni, benzer soru karşısında net şekilde kesinlikle kemik vermeyeceksiniz deyip kestirip atmıştı.
bana kalsa ben ne yiyorsam ondan yesin hayvan da. o kadar geri kafalıyım ama veteriner de, eğitmen de sağlıksız olduğunu söylüyor.

ya bu kadar zor sormayın. kedi falan sorun. onlar kolay.

zor karar. benim peder bey böyle riskli bir ameliyat geçirdi ama kendisine baktı. oturun konuşun bence. gözlerinden vs anlarsınız.

Babanız da olsa bu şahsi bir konu ve kendi sağlığından öncelikle kendisi sorumlu. Ani bir kaza ve ihtiyaç vs. gelişse belki fakat yıllarca sağlığı hakkında sorumlu davranmamış bir kişi var ortada. Ve sırf aile bağları sebebiyle genç bir birey sağlığını tehlikeye atmak zorunda değil.

babanızla neyi konuşacaksınız. verme der büyük ihtimal sizin için.

ben olsam verirdim.

soru çok zor. allah kolaylık versin.

babam kendine iyi bakmayacak bile olsa ben ilerde keşke dememek için verirdim büyük ihtimalle, ama şu an bile bu kararımdan memnun değilim :/

Tereddütsüz yatardım ameliyat masasına. Gerekçe istersen sıralayabilirim.

Ben büyük konuşmayayım ama vermezdim. Anne baba çocuğuna vermeli ama çocuklar büyüklere vermemeli diye düşünüyorum. Bizim tanıdık geçenlerde böbreğini verdi babasının vücudu kabul etmedi böbrek çöpe gitti şimdi çocuk tek böbrek devam ediyor hayatına.

Ben veririm hiç tereddüt etmeden ama bu burda sorulacak bir soru değil bence; kendi içinizde düşünmelisiniz. Her ailenin dinamigi farklı, her bireyin zihnindeki aile tanımı farklı. Bizim yorum yapmamız doğru degil.

"ya değmez boşver yası olmus 66, zaten kendine iyi bakmamış hele ameliyata girersen kocaman bir iz kalacak; sonucta, iz buyuktur babanın hayatı" denmesini mi bekliyorsun? bosu bosuna bıcak altına yatmıs olmayacaksın babanı kurtarmak icin elinden geleni yapmıs olacaksın organı kabul etmezse yapacak bir şey yok ama kabul eder ve devam edebilirse kendine dikkat etmesi için gerekli konusmaları yapar inisiyatifleri alırdınız. umarım abin bu kadar "mantıklı ve gercekci" bakmaz olaya.
baslıktaki soruna cevap olarak ben iki sn. dusunmeden verirdim, babamı kurtaracak olsa canımı bile verirdim.

-Hayatta olan birinin hayatını kaybetmesini engelleyeceksin. .
-Hasta olmayan birinin hayatını kurtarma ihtimalin var ama ya ihtiyacı olmazsa?
-Böyle bir ihtimal sözkonusuysa önlemi önceden almak çok daha efektif olacaktır. Ayrıca ona uyup uymayacağına da emin olamazsın. Risk kere risk.
-Kaybettikten sonra her şeye rağmen çabalamadığın için pişman olursan?
-Ayrıca bizzat yaşadığım bazı olaylar sayesinde doktorlara olan güvenimi tamamen kaybetmiş durumdayım. Riskleri çok büyük korku senaryoları haline getiriyorlar.
-Kızından karaciğer alan siroz hastası bir tanıdığım yıllardır sağasağlam.
-Ayrıca babanın senden alacağı organa iyi bakıp bakmayacağıma senin emin olman ya da olmaman neyi değiştirecek acaba? Bu çok saçma bir soru olmuş. Bu sorunun babana sorulması gerekir. Ayrıca baban ya değişecekse? Psikiyatra çok kuruldum şu an.

-Ayrıca 66 ne abi yaş mı? Gencecik adam ya. 100 olsa anca yaşardım bu tereddütü.

1 saniye dusunmezdim, salise bile dusunmezdim. 66 yasinda genc bir adam, ve % 1 bile olsa onu kurtarma sansim olsa sonrasini asla dusunmezdim.

Karaciğeriniz zamanla kendini toparlayacak sonuçta ve elinizde babanızın hayatını kurtarma şansınız var. Babamın akciğerinde sorun var, nakille olsa salise düşünmem verebileceğimin en fazlasını veririm.

Baban masada yatıyor sen hesap kitap yapıyorsun,bakarmiş bakmazmış diye düşünüyorsun,üzüldüm babanın adına.

Şüpheye düşmeniz çok normal. Endişe yaşamanız, hem kendinizi hem kendi geleceğinizi düşünmeniz kadar normal bir şey yok. Asıl gözü kapalı karar verseniz anlamsız olurdu.

Bu konuyu aslında ailenizle oturup konuşmanız gerekli. Özellikle de abinizle. Belki kendisi bu konuda daha kararlıdır. Belki kendisi donör olabilir. Ya da size fikir verebilir, destek olabilir. Belki gönüllü başkasını bulabilirsiniz.

Babanızı bir yabancı olarak düşünürseniz, siz bu şekilde bir yabancının sevdikleriyle daha uzun süre geçirmesine yardım edeceksiniz, sizin sayesinde bir aile beraber aynı masada oturup gülüşebilecek.

Ek olarak bu duyuruda sizi olumsuz eleştirenler, beklemeden hemen bıçak altına yatacağını düşünenler bile aynı sizin gibi bir olay yaşasalar eminim böyle endişe ve kararsızlık yaşayacaklardır.

Bu sounun cevabi sizde.

Sessizlikte oturup, kalbime sorardim. Baskasina sormak sorumluluk almamak demek cunku.

Çok geçmiş olsun, zor bir durum. Kararsız kalmanız o kadar normal ki, empati kurabiliyorum. Kendi ameliyatım için fazlaca düşünmüştüm benim dışımda kimse etkilenmeyeceği halde. Kendinize şunu sorun, eğer vermezseniz ve allah korusun babanıza kötü bir şey olursa ne hissedersiniz? Bir de verdiğinizde ve babanız sağlığına kavuştuğunda (ve sonrasında çabalarınızla sağlığına dikkat ettiğinde ) ne hissedersiniz? Bu hisleri terazinin kefelerine koyun, yüreğinize kulak verin.

Böbrek nakline nazaran karaciğer nakli daha kolay oluyor sanırım. Kolay derken karaciğerinizi tamamen vermemenizi kastediyorum. Bu açıdan da düşünün. Bu arada benim de ameliyat izim var ama emin olun sağlık daha baskın geliyor.

Dualarım sizinle, tekrar çok geçmiş olsun. Umarım en hayırlısı olur hem siz hem babanız için.

Ben olsam dusunmezdim

yaşadığın durumun oldukça zor olması sebebiyle böyle bi soru sorma ihtiyacı hissettiğini düşünüyorum. burada söz konusu herhangi bir insan değil, söz konusu insan senin baban. yani seni bu dünyaya getiren 2 insandan bir tanesi. birkaç hafta önce babam merdivenlerden düştüğü için kürek kemiğini kırdı ve onu ambulansla acile yetiştirdim. o günden beri düşünüyorum ya bu kadar şanslı olmasaydık ve onu oracıkta kaybetseydik diye. inan elimde olan olmayan ne varsa vazgeçer babamı seçerdim. sen şanslısın şöyle bir durumda babanı seçme veya seçmeme hakkın var. ya böyle bir hak olmasaydı? ya doktor sana yapabileceğiniz hiçbir şey yok, bekleyeceğiz deseydi ümitsiz bir şekilde? hiç demez miydin ya keşke yapabileceğim bir şey olsaydı da yapsaydım diye. hiç içinden geçirmez miydin kredi çekip daha iyi bi doktora götürsek diye? görselliğe takılmanaysa bunlar içerisinde gerçekten anlamadım. arkadaş iz dediğin nedir ya? yazın arkadaşlarınla gittiğin plajda hoşlandığın kız "aa o ne öyle ya ne izi" deyip dalga geçmesinden falan mı korkuyorsun? maddeye tapmayın arkadaşlar. somut şeyler geçicidir. sevgiye inanın.

Oldukça zor bir karar. Kararı mümkün mertebe kendiniz almaya özen gösterin. Babanız için geçmiş olsun.

babanla aranızdaki ilişkinin dinamiğine göre değişir.

eğer baban siroza alkolden yakalandıysa ve kendinisine bakmadıysa ilişki dinamiğinizde çok yoksa ya da orta az ise ben vermezdim ama bu benim düşüncem normalde de benim babamla aram pek yoktur belki de ondan bu kadar net bi cevap verebildim.

Çapraz sorguda gibi salt mantık üstüne kurulu sorularla karşılaşınca insan kendinden şüpheye düşebiliyor. Çünkü çok duygusal bir modda gitmiştim. Hadi önlüğü giy deseler giyecek moddaydım. Az çok nesildaş ve benzeşen insanlar olarak burada toplandığımızı düşünüyorum ve fikirleriniz benim için önemliydi. Karar vermemiş olsam gidip ben gönüllüyüm demezdim zaten; hem yazdıklarınız, hem ailemle konuşmalarım, hem kendimle yaptığım iç muhasebe ile bana en iyi hissettiren kararı vereceğim. Teşekkür ederim tüm yapıcı cevaplarınız için.

Pişman olmayacaksın :) geçmiş olsun.

Elimden geleni yaparım.

Babam verilen ikinci şansı da kullanamazsa bile en azından içim rahat olur, çünkü verebilecekken o şansı sunmuş olurum.

Canımı sıkması.
Keyif alamamak
Fayda çıkar gözetmesi
Uğraşmaktan yorulmuş olmam

Şimdilik aklıma bunlar geliyor

Bariz yalanlar söylemesi
Dengesiz hareketler
Enerjimi emerek sürekli modumu düşürmesi
Çok fazla dedikodu yapması
Hayatım hakkında haddine düşmeyen yorumlar ve yargılamalar yapması

@wrb 3’te 2 yapmışım.

Benim kriterler

-çıkarcı olması, halk aradında çakal da denir.
-yalan, aldatma etc.
-herhangi bir konuda sürekli olumsuz olması. Özellikle olumsuz yargı dağıtması.

Vefasız olması

-sürekli bahane üretip sorumluluklarından kaçması, bunun sonucunda da ne zaman bir araya gelsek mağdur edebiyatı yapması
-negatif enerji, negatif bakış açısı
-vicdandan ve empatiden uzak, bencil bir bakış açısı
-ırkçı, homofobik, eril, cinsiyetçi v.b. özelliklerden herhangi birini taşıması
-doğaya ve diğer canlılara saygısız olması
-arkadaşlığımızı etkileyen olumsuz yönleriyle ilgili ama ben böyleyim yaeee, biliyorsunuz beni deyip kabul görmeyi beklemesi

Keyfimi kaçırması, modumu düşürmesi, beni üzmesi.

bana birşey katamayacak olması

- çıkarcı olması
- faşist olması
- farklı fikirlere ve yaşam biçimlerine saygısızlık yapması
- bencil olması
- hayvansever olmaması

kurban kompleksi. asla sorumluluk kabul etmeyip surekli birilerini suclamasi.

bunun disinda yargi dagitan insanlari sevmem. kismen ben de oyleyim ve degismeye calisiyorum. yargi dagitmaktan kastim su: bu kisilerin yanindayken her hareketinizin sorgulandigini ve degerlendirildigini hissedersiniz cunku surekli olarak bu konuda fikir beyan ederler. kapiyi acisima bile dikkat kesilip bunu olumlu ya da olumsuz degerlendirecek biriyle uc dakika dahi gecirmek istemem.

boyle boyle yalniz kaldik, herkese kulp taktik, orasi ayri tabii.

-Feminazi olmasi.

-Surekli dusuk mod, bunalim - takilmasi.

-her halta bilenen, cabuk sinirlenen tiplerden olmasi.

-Alingan olmasi, her an her seye alinabilecek olmasi, yanında sarf ettigim her kelimeye ayri ayri dikkat etmen gerekmesi.


Bu gibi birkac sey disinda bir cok kriteri esnettim zamanla.

Sabit fikirli olmasi, bencil olmasi, her şeyden şüphe etmesi, vefasız olması

İnstagram kullanması

herkesi her şeyi yargılayan insanlar
yalancılar

sanırım diğer tüm olumsuzlukları bir şekilde tolere edebiliyorum

2 tane var.

- bana guvenmemesi.
- fazla baskin ve kontrolcu olmasi.

Seküler akla sahip olmayan, laik anlayışı benimsememiş hiç kimseyle anlaşamadım bu zamana kadar. Hep bir falsoları oldu malesef. Çok çok yakınlarımı çıkardım hayatımdan.

bencil olması, gösterdiğim sevgi ve ilgiyi görememem.
Sabit fikirli olması, şiddet eğilimi, küfür, alkol ve iddia gibi eylemlerin sürekli alışkanlığa dönmesi.

bencil, sevgisiz, ilgisiz, tembel, düşüncesiz ve kaba olması

"mış" gibi yapanlar.
özellikle de beni anlamamalarına rağmen sırf kendi çıkarları için anlıyormuş ve arkamdaymış gibi davrananlar. ne kadar seversem seveyim siliyorum bunu fark ettiğim an.

-huzursuz etmesi
-asla aklıma gelmeyen şeyler konusunda benden şüphelenmesi / güven problemi
-duygusal anlamda gel-gitler yaşaması
-kendi başına mutlu olamaması
-herhangi bir şeye ciddi seviyede bağımlılık (sigara,alkol,madde,anne, eş dost her şey olabilir)
-afedersiniz söylenen şeyi götünden anlaması

yorlamam bu kadar.

Göğsünde tuğra olduğu için hoş görünmüyor bence :D bir de gövdesi spagetti gibi, omuzları baya dar.

fotoğraf açı ortam da kötü

Çok zayıf. Kaslı gözükmesi yağ oranının çok düşük olmasından ötürü. Yoksa üflesem uçar.

Orantısız vücut gelişimi olabilir. Yani adam boksör, bir bodyci estetiği beklemek yanlış olur. Yine de kötü bir fiziğe sahip değil çoğu türk erkeğine göre.

Ayrıca Her spor estetik olarak güzel bir vücut getirir demek pek mümkün değil. Bak novak djokovic’e gayet sırık tipli.
(Başlık soru ilişkisi için bu cevabı verdim)

Kim bu

hem ışıktan, açıdan dolayı hem de omuzları bayağı dar.

Yağ oranı %9-10 civarında. Boyu uzun değil. İskeleti iri değil ve dar omuzlu. Yani nasıl söyliyim böyle Bruce Lee gibi.. Bir çok yönden kaliteli fakat estetik çekiciliği yok.

Omuzları geniş , kolları kafam kadar olanlara oranla çok daha çekici ve fit duruyor. Gayet yerinde. Olması gerektiği gibi.
Ama tuğra dövmesi nedeni ile at çöpe.

çünkü çok tipsiz bir arkadaşımız.

allah affetsin.

kaslı değil, zayıf + üst çatı dar.

Her şey yerli yerinde de poz biçimsiz. Kas yapısı, yaptığı spora uygun. Yağ oranı 11-12

hoş görünüyor gayet vücut olarak. boyu biraz kısa olabilir o ayrı bi konu. spor yapan erkeklerin güzel erkek vücudu algıları giderek ekstremleşiyor ve zamanla saçma bi hal alıyor çevremde çok gördüm bu değişimi çünkü. dwayne johnson seviyesi falan tatmin ediyor anca yani hoş görünmüyordan ziyade sizin algınız sapmış olabilir.

100 tane fotograftan birini seciyorsun oluyor.
Orangutani 100 kere ceksen 1-2 tanesi yakisikli cikar.

Çoğunlukla açı. Ve instagram'a eklenen fotoğraflarda filtre oluyor hep.

Hatta şüşko insanlar da öyle açıyla çekerler ki 45 kilo fit sanarsın. :)

Ben arkadaşlarıma utana sıkıla fotoğrafımı çeker misin diyorum. Açı,ışık falan nasıl olacak. Demek ki bunlar anlaşıp 100 tane fotoğraf çekiyorlar :) iyi fotoğraf çeken arkadaş lazım.

Açı, ışık, filtre, 100 fotodan seçmece.

Ya birak.

Hepsi yalan.

Iyi foto ceken insan ama en onemlisi filtre. Trust me.

Fotoşop programları var. Arkadaşım arada fotoğrafları ile oynar benim de bir fotoğrafimda burun ucumu kaldırdı. kendimi beğendiğim için demiyorum baya güzel oldum ortalama bir tip olmama rağmen. Kuzenime attım bi değişiklik var ama anlamadim nerde diyor. Böyle ufak tefek şop değil baya ciddi şop yapıyor insanlar aklin hayalin durur. Bunun için de örnek verebilecegim bir kişi var diana askorova filipets. Once instagramina bak sonra youtube hesabına, bu ayni insan mi diyeceksin.

şuraya bir bakmanızı tavsiye ederim, korkunç fotoşoplar yapılıyor.
www.reddit.com

çirkin değil de şişmanken kendisini zayıf ve olduğundan güzel gösteren şu vardı. youtube'a bir girdi, herkes şok. :D
www.instagram.com 30 kilo almış dediğine göre.
photoshop ve açı +1

Fotojenik olmak diye bir şey var . Fotoğrafla hiç oynamadan bile olduğundan çok farklı ve güzel çıkan tonlarca insan var.

Çok fotoğraf çekinmekden ziyade poz vermeyi bilmekle de alakalı konu

Eğer bu konuya eğilirsen sen de görmeye başlıyorsun neyi nasıl yapacağını. Fotoğrafı çekiş açısı ve ışığı çok önemli. Başka hiç değişiklik yapmadan dahi aynı insan iki fotoğrafta bambaşka çıkabilir.
Daha sonra da programlar...
Neler yapılıyor bu programlarla be...

fotojenik olmak diye bir şey var bildin mi?

ahanda o.

Bunu bende merak ediyorum. Sosyal medyadan tanıştığım bir kız normalde obez ama fotolarda öyle görünüyor ki sanarsın manken.

biraz dinlen o zaman.

hayat bir sonuçtan çok süreçtir aslında. attığın her adımda yaptığın her eylemde bir sonuç gözetmek yerine sürein, bu sürecin sana kazandırdıklarının, birçok değişkenin bizi sürüklediği farklı birçok deneyimin çeşitliliğin hayatın ta kendisi olduğunu kabul ederek atılan her adımdan her yeni deneyimden heyecan duymanın yaşamak olduğunu anlaman gerekiyor. bunun için de oldukça uygun bir noktadasın.
bir de şu; sen kendinden geçtin ve artık hayattan bir beklentin, hiçbir şeye yüklediğin bir anlam olmayabilir evet. ancak bu mental olgunlukta olmayan, hayatta birazcık da olsa bir şekilde mutluluğu tatmayı düşleyen çok sayıda yaşam var. hayat senin için anlamsız olabilir ama sen bir yaşamı mutlu ederek onun hayatını anlamlı kılabilirsin. hiçbirimiz dünyaya kazık çakmayacağız. şu kısa ömrümüzde kendimizinkini değiştiremesek de birilerinin hayatına dokunabilmek, gerçekten çıkmazda olduğu anlarda el uzatıp yukarı çekip sonrasında kaybolup gitmek gerek

Yilmaz ozdil abi gevset kendini abi zihnini bosalt.

başta dikey değil yatay yazmayı denemelisin genç insan.

investing.com a bakabilirsin, ayrica bu endekslerin kendi sitelerinden de bulabilirsin. 2010 o kadar eski degil.

mesela : www.investing.com

Ayrica birkac gun eksik dedigin haftasonu ve diger resmi tatiller olabilir. UK'de bank holiday var mesela yilda birkac kez. Bunun Noel'i var Easter'i var.

evet hiç o açıdan düşünmemiştim. investing de üyelik istiyor diye ücretli olduğunu düşünmüştüm ayrıca. benim ayıbım olsun :D indirdim şuan çok sağol @dougsampson

kozmetik ürünü kullanmaktan pek haz etmediğim için ürün tavsiyem yok ama başka çözüm önerim var:
yağın gözeneklerde birikmesini ve üzerinin tozla kaplanıp siyah noktaya dönüşmesini engellemek üzere pratik piling yöntemi bu.
yıllardır epeyce yöntem denedim. işte buharla gözenekleri açıp emici peçete gibi bişeyle yağları almak, pütürlü yapıda yüz için üretilmiş kese gibi bişeyler, kabak lifi... en son aklıma erkeklerin traş fırçasını kullanmak geldi. sonuç harika. hem kan dolaşımını hızlandırıyor, hem fazla sert değil cildi hırpalamıyor, hem gözenekleri temizliyor, hem çok pratik. sabahları yüzümü yıkarken tık tık iki fırça yap bitti. işin doğrusu en çok da pratikliğini seviyorum:)

öncelikle ne kadar bütçe ayırabilirsiniz? siyah noktalardan günlük ve haftalık bakım yaparak kurtuluyorum. en azından büyük ölçüde :) hem her gün temizlemek gerekiyor, hem de haftada bir maskeyle siyah noktalar temizleniyor.

la roche posay effaclar serisi +1
effaclar duo + temizleme jeli + toniği
www.dermoeczanem.com
www.dermoeczanem.com

kiehls'ın rare earth deep pore maskesi de çok güzel.
www.kiehls.com.tr
peeling sonrası kullanıyorum.
peeling için de tamamen şans eseri sunu almıştım;
www.walmart.com
çok memnunum ama burada satılıyor mu bilmiyorum.

not:la roche ilk haftalarda cildi kusturuyor resmen,yani bir süre sivilce vs cıkabilir.sonra temizleniyor.işe yaramadı diyip bırakmayın.

İçten de temizlemen gerekir. Bol bol detoks yapmalısın. Yani günde en az 2 lt su, bir bardak yeşil çay, bitki çayları, limonlu su, sebze ağırlıklı beslenme. Şekeri bırak, tatlıyı haftada bire indir. Yağ olarak zeytinyağı kullan. Vücuduna ne girerse cildin onu yansıtır. Bir süre sonra sen zaten onları yemek istemiceksin. Paranı makyaja kreme değil beslenmeye spora ayır. Sporla gözeneklerinden terle toksin atarsın. Soğuk suyla duş al bu gözeneklerini küçültür. Yüzüne dokunma, gün içinde fazla yağını peçeteyle al. Haftada bir iyi bir kil maskesi yap ve hemen ardından iyi bi nemlendirici kullan. Nemlendirici olarak neostrata ürünleri sorunlu ciltler için çok iyidir. O kadar veremem diyorsan la roche duo da gayet iyi.

öncelikle cevap veren herkese çok teşekkürler. henüz bakabiliyorum buraya. kimsenin kozmetik ürün önermemesi bir daha marketten temizleyici almamam konusunda beni ikna etti. @1a2b3c4d ve @demoniclewinsky; la roche ürünlerini agop bey kullandırmıştı. sanırım o dönem pek sık kullanmamıştım, aşırı bir etkisini görmedim malesef. @hayat aklini konusacak bir filozof uret; şu ara duyduğum en iyi tavsiye diyebilirim. hemen yarın traş fırçası alacağım :) @birnisan birinsan; gülsuyu harika bir mucize gerçekten. ancak piyasada aldığım hiç bir ürüne %100 güvenemiyorum. bu yıl mayısta yapamadım ama önümüzdeki yıl kesinlikle kendi bahçemde yetiştirdiğim mayıs güllerinden gülsuyu yapacağım. @whysoweird; kesinlikle işin özünü anlatmışsın. tamamen katılıyorum. kötü bir beslenme tarzım yoktur ama yine de dikkat edersem işe yarayacağından eminim.

30tlden aşağı zor olursa da şöyle olur :)

alkislarlayasiyorum.com

Annenizle ikiniz yiyecekseniz ufak pastalar yeter bence. Büyük alacaksanız da Çağdaş market, Migros gibi marketlerde uygun oluyor.

kalitesini bilmem de tatbakta uygun pastalar var.

güzel ve ucuz pasta almak istersen semtini değiştir derim.

geçenlerde mecidiyeköy'den 70 liraya pasta aldım. ondan sonra aynı insanlara bayrampaşa'dan 2 tane 50 liraya pasta aldım. b.paşa'dan aldığımla resmen hem doyduk hem de daha çok beğendim. tabi alacağın yer muhakkak mühim. ezbere gidip almamakta fayda var.

ben migros'un pastalarını seviyorum, 30 liraydı sanırım; 3m ve ötesinde vardır.

Pasta yerine cheesecake düşünebilirsin, hem daha makul olur hem de anneler daha çok sever. Olmadı baton pasta al.

kendiniz yaparsanız hem ucuz hem de sevdikleriniz için uğraşılmış bir hediye olabilir. en son annemin doğum günü için param yoktu. ben de pasta yaptım. tüm aile çok severek yedi.

Bimden pasta keki al baska bi yerden de dr oetker kremsanti al. Sonra krem santiyi cirp koy pastanin ustune. Evde çırpıcı varsa en kolayı bu. Pişiririm diyosan pudingle yap.

evde kendin yap. pandispanya, biraz pastacı kreması, gerisi de zevkine göre.

Marketten alacaklarini soyluyorum: cikolatali pastaban, cikolatali pasta kremasi, cikolatali pasta sosu (bunlarin meyveli/vanilyali secenekleri de var), sut ve istege gore findik, fistik(pasta bolumunde olanlardan) aliyosun. Findik/ fistik almazsan 13 tl alirsan 20 tl civari tutuyor.

Pastabani sutle islat, arasina pasta kremasini soguk sutle sipsak cirp ve sur, fistigini uzerine dok, pastabanin ust katini da islatip ustune kapat. cikolata sosununu ocakta 10 dakikada kaynat pastayi kaplayacak sekilde uzerine dok. Istege gore evde varsa en uste hindistan cevizi dok, buzdolabina koy. 1 saat sonra afiyetle ye. :)

Hem cok ucuz, hem lezzetli, hem de cok cabuk oluyor. Ogrenci halimle ayda bir yapiyorum yurtta, sen dusun. :)

2 yıla yakındır pilates ve bazen yoga yapıyorum. bahsettiğiniz pozisyonu anladım ancak bana hiç olmadı. bence bir doktora ya da en azından varsa antrenörünüze sormalısınız.

ardoris.wordpress.com

en alt satırda 3 e 3 lük matrisin tersini açıkça vermiş

çok teşekkürler ama ben ters matris almasını biliyorum. sorduğum şey varyans kovaryans matrisinin tersini almakla ilgili

bir fark yok ki, sizin verdiğiniz matris de 3 e 3 lük. size verdiğim linkten tersini alıp vektörlerle çarpacaksınız

skype'a kredi yükleyip aranabilir mi acaba?

maalesef yok. internet bankacılığından müşteri temsilcinizin ismine bakıp ordan mail atmayı deneyin.

Turkiye'de ailenden biri bankayi arayabilir ya da bankaya ugrayip senin sorununla ilgilenebilecek birinin mail adresini alir. Ya da 3G ile o sirada bankada ilgili kisi ile gorusen aileni ararsin ve telefonu ilgili kisiye verirler onunla konusursun.

dakika paketi falan al. derdini biliyorum ya hesabın yurtdışına kapalı ya da şifre üreten cihazı bulamıyorsun. yurtdışına açma işini telefondan yaparlar da şifre üreten cihaz için bayağı bi mail trafiğine ihtiyacın var.

Yok hayır sorunum geldikten sonra kullandım ama hesabımda para olmasına rağmen artık kullanamıyorum. Alışverişlerde kullanmak istediğimde hata veriyor, atm ye gidiyorum, şifreyi giriyorum, çekmek istediğim tutarı giriyorum ama parayı vermiyor.

Bir de bilenler bilir, şuan normal öğrenim kredimin yattığı tl hesabım var ve erasmus hibesinin yatacağı euro hesabım var. İnternetten alışveriş yapabiliyorum ama euro hesabımı bir türlü kullanamıyorum nedense. İnternetten alışveriş yaptığımda da inatla tl hesabını kullanıyor.

Bu arada cevap veren herkese çok teşekkürler, tüm seçenekleri deneyeceğim.

atm'lerden yurtdışında TL hesabın dışındaki hesaplarından para çekemezsin. ancak atıyorum EUR hesabını bozdurup parayı TL hesabına aktarırsın, o zaman yurtdışı atm'lerinde kullanabilirsin.

harikaymış gerçekten.. çok teşekkür ederim bu arada.

rica ederim.

normalde iki kere kur kaybına uğrar paranız eğer bana yanlış bilgi verilmediyse. tl'den amerikan doları'na, amerikan doları'ndan euro'ya. ama ziraat bankası bu konuda en beğendiğim bankalardan biri. hem bu kur kaybını hissetmiyorsunuz hem de yurtdışındaki atmlerden işlem ücreti almıyor.

mesela ben erasmus'tayken vakıfbank ile çalışmıştım. hem kuru çok çok kötü çeviriyorlardı hem de üzerine her çekimde işlem ücreti alıyorlardı 6 7 lira.

nasıl yani? ben şuan euro hesabındaki parayı çekebilmek için tl hesabına aktardığımda kurdan etkilenmeyecek miyim? çok saçma olmaz mı? kesin ben yanlış anladım :D

euro'dan tl'ye aktarırken etkileneceksiniz ama tl'den istediğinz para birimine atm'den çekerken çok fazla geçirmiyor ziraat bankası onu diyorum.

orada banka hesabı açıp parayı depozit edebilirsiniz ayrıca. sonuçta fransa euro bölgesi. benim yaşadığım yer euro bölgesi değildi erasmusta ve euro veya tl her türlü kur farkına giriyordu.

youtube ?

Ne kadar iyidir bilmiyorum ama youtube'da bir sürü yoga eğitimi videoları var ders ders. Bilen biri aydınlatsın tabi yine de işe yaramaz şeylerse.

paranız yoksa ya belediyenin kurslarına bakın belki vardır. olmadı youtube'da bir sürü ders var.

şehir belirtmemişsin ama en çok bilinen yoga academy ilk dersi ücretsiz veriyor. sonra da fiyatta anlaşırsanız devam edersin tabi de biz fiyatta anlaşamayıp yolları ayırmıştık zamanında. bir bak derim

yoga academy öneren olmuş, Akif Manaf mıydı neydi, o herifin yediği haltlardan sonra hala birilerine önermeniz de ilginç olmuş, neresinden tutsan elinde kalan bir mesele. Ben Kadıköy Moda'da Sahaja Yoga'nın önünden geçerken ilan görmüştüm haftaiçi belli saatlerde sanırım ücretsiz ders veriyorlar. ama o daha çok din boyutlu bir topluluk, ben evde yapmayı denemiştim de hareketsiz öyle mal gibi oturup dua ediyorsun resmen. belki kursları farklıdır. ben de şu an parasızlıktan gidemiyorum ama en iyisi cihangir yoga'ydı 3 ay gidebildim sadece. orasının da temizlik ve kalabalık sorunu var gerçi, derslerde nerdeyse üst üste yatıyorsun ne bileyim.

youtube da "doyouyoga" diye bir kullanıcı var. Erin motz diye bi kız eğitiyor. 30 günlük yoga challenge ları falan yapmış, hareketleri de yeni başlayanlar için kolay.

ben yeni başladım ve onu yapıyorum şu aralar, bitince daha ileri seviyelere geçip youtube üzerinden devam edeceğim. Her gün 20 dk. ayrıca yoga öyle oturup dua etmek falan değil, meditasyonla ne kadar karıştırıyorsunuz.. Yoga esneklik ve dayanıklılık katan, yaparken ciddi anlamda ter attığınız bir şey.

yoga'nın ne olduğunu biliyorum nerenizden anlıyorsunuz acaba yahu? bu ekşiciler agresif insan yaptı beni arkadaş. ben diyorum ki 3 ay cihangir yoga'ya gittim afedersin götümden ter de aktı ben nerdeyim sen nerdesin?

"ben evde yapmayı denemiştim de hareketsiz öyle mal gibi oturup dua ediyorsun resmen. " bu cümleyi siz yazmışsınız Demet hanım, buradan yürüdüm ben de.

sahaja yoga hakkında yazdım onu, o kadar mı anlaşılmıyor yahu?

Lambdaistanbul derneği ücretsiz dersler veriyordu, yakın zamanda yine başlayabilir. www.facebook.com

bence şuanki bölümünden memnun değilsen ve okumak istediğin bölüm seni istediğin mutluluğa eriştirecek ise okulu dondur ve sınava tam gaz hazırlan. ha sonra işler kötü gitti veya sen o bölümü kazanmaktan vazgeçip şuan hali hazırdaki bölümüne dönmeye karar verirsen 1 yıllık kaybın olur ki bu genel türkiye ortalamasında oldukça kabul edilebilir bir kayıp. bence denemeye değer.

Okuldayken fx-5500 kullanırdık. Her işimizi görürdü. Gerçi daha üst modeller sınava alınmıyordu. Onun da etkisi vardır.

pahalı bişeye benziyo gibi

İphone ipadin varsa ios uygulamaları çok başarılı. Çok da ucuz

sınava giriceğim için telefon yasak malesef

Amk sanki ardışık izotop yarılanmalarını hesaplayacak,
Casio can dır

6x6 matris çarp bi saatlik sınavda da gör madem..
yahu chat yapmaya geldiyseniz sayfanın altından girin oraya rica ediyorum.
ben bi hesap makinesi arıyorum kullanan bilen varsa bana marka model önersin.
anlamak zor değil

ayrıca ardışık izotop yarılanma hesaplaması o kadar da zor bişey değil

baba 100 liraya çok zor ya, bence kesenin ağzını iyice aç ömürlük bir TI makine al, yıllarca kullanırsın. yada ikinci ele yönel: www.sahibinden.com

yani tabi eğer bulabildiğim takdirde 100 lirayı biraz geçebilirim de

100 liraya 6lı 7li matris çarpan bulamayabilirsin. casio fx 991 var ama 3x3 matrislerle ilgileniyor kendisi yanlış hatırlamıyorsam. ben baya kullandım bunu sonra baktım yetmedi gittim classpad 330 aldım babalar gibi. o da bütçenin çok dışında (4 sene önce 300 lira civarıydı)

tuşların üzerinde a dan z ye harf olmasına dikkat et.

bütün kitabı gelişmiş bi hesap makinesine yazarak okulumu bitirmiştim zamanında.

işte ben de bunu hedefliyorum ;)

casio fx 5800p. kapağı çantamda kendi kendine kırıldı ancak makine oldukça iyi. bir de bildiğim kadarıyla piyasada bulmak pek mümkün olmayabilir, bulursan kaçırma derim.

güzelmiş bu gerçekten

olm nolcak lan, takıl işte amk, dert mi bu. rahadol.

@aradaki uzaklik. abi zaten dert değil, tıp insanı varsa "oh yes parmaklara dikkat" falan der belki diye açtım meraktan. yoksa çok da sikimde amk.

Bence grup kurmalıyız. Ben de böyle kolumu ileri doğru uzatıp gererek dirsek eklemimden krrsst sesi çıkarabiliyorum. Ayrıca sırtımı gerdiğimde aynı sesin birkaç oktav düşüğünü yapabiiyorum. Her tarafımıza mikrofonlar bağlanmış bir halde konser falan versek bence köşeyi dönüp çıtırlarla paraları yiyebiliriz.

@dusunuyorumoyleysevurun ben oyle bir talent night'da geğirerek "smells like teen spirit"i çaldım. değerimiz bilinmiyor abi :(

edit: bu olaydan sonra bas gitara başladım 8 senedir çalıyorum.

ben de kalın sesleri ayak bileğimle ince sesleri ayak başparmağımla çok güzel çıkarabililyorum bi dokuz on senedir. doktora gitmiştim sıkıntı olmaz ama gizli gizli yürüyemiceksin hayat boyu demişti. hep çatırdayacakmış yani bizim ayaklar

gece olunca ayak parmaklarım çatırdamaya başlıyor benim de. yapacak bir şey yok.

parmağın kesilmesi lazım.

hava kabarcıkları nasıl girdi eklem arasına?

tüm eklem yerlerini kütletmek zararlıdır. eklem yüzeylerinin aşınmasına neden olur. eklem yüzeyleri de hareketleri düzgün yapabilmeniz için vardır.

ben de senelerdir ayak bileğimi kıtlatırım. ama yapmasam daha iyi tabii

merhaba. yaklaşık 8-10 senedir ayak parmaklarımı çıtlatıyorum. düzenli olmasa da arada yani işte. neyse, bugün çıtlatmadığım için aşırı bir ağrı oldu ayağımda. ve işin ilginci istesem de çıtlatamıyorum sol ayağımı. giydiğim ayakkabıdan mı bilmiyorum ama eklem yeri kızarmış durumda şuan. çıtlatmaya çalıştıkça canım yanıyor ama çıtlamıyor. yakın zamanda bu durum için ortopediye gitmeyi düşünüyorum. aynı durumu yaşayan varsa yazsın lütfen. veya ben ortopediye gittiğimde size bilimsel bir cevap verebilirim :D teşekkürler