...online olarak www. iett.gov.tr'den yapılır diyor. Günlerdir giriyoruz. Arıyoruz sitede böyle bir şey bulamıyoruz. Bu nasıl iş ya?! Abi bu işi nasıl yapıyoruz bilen var mı?

... midir? Bu bir.

İkincisi eğer bunlar aynı yerdeyse, bu yer nerededir?

Hem açık adres, hem halk tipi adres lazım. Zira açık adresten minibüsçüler pek anlamıyor, falancanın yanı filancanın köşesi gibi tarifler her zaman adresi sağlama açısından geçerli bir... Derdimiz anlaşıldı galiba ya.

içinde evlilik olsun. aldatmalı şidddetli mutlu mutsuz ama mutlaka içinde evlilik olsun.

... Umarim bana yardımınız dokunur?

... normal ve ikinci öğretim kaç lira olacak bu yıl?

Daha önce otel aranan sorulara verilen cevaplarda gördüm balca oteli. iki kişi çok memnun kaldığını söylemiş. olumsuz bişey yok yani.

şimdi sevgiliyle gitsek kalsak evlilik cüzdanı ıvır zıvır sorarlar mı, ayrıca bir veya iki gecelik oda fiyatları nasıldır acep, giden eden varsa bir zahmet?

ha bide izmir'de bir veya iki gecelik ucuz otel önerileriniz varsa onlara da açığım. ucuzdan kastım 100 lira altı ve evlilik cüzdanı falan sormayacak.

"hırslı" nın karşıt anlamı nedir, yani hırslı olmayan insan nedir? ne deriz biz ona?

merhaba kitap kurtları, İzmir' de İstanbul' daki Süleymaniye kütüphanesi gibi bir kütüphane var mı, varsa nerede bilen var mı, tavsiye edebilir misiniz?

...dersiniz? Evet problemimiz bu. Yarın şehirlerarası bir yolculuğa çıkmam gerekiyor. Bileti zor buldum. 53 nolu kolduğu verdiler. Dedim televizyon var onu alabilecek misiniz? Kadın şöyle bir baktı "nasıl yani?" dedi. Hemen algılayamaması hayra alamet değil gibi geldi bana. sonra "30 kilo var mıdır?" diye sordu. Ben de "yok yaa ne 30 kilosu" dedim çabucak olumsuz konuşmasın diye. Hık mık dedi, ama olumsuz bir şey de söylemedi. Olsaydı kesin "hayır" derdi değil mi arkadaşlar?

Hakikaten 30 kilo var mıdır bu tv ya? Tüplü, 56 ekran tv. Ayrıca bir de çantam olacak. Firma da Kamil Koç. Son olarak bunu nasıl paketlemem lazım? Kutusu yok. Bir şeye sarayım diyorum ama neye? Gözüme nevresim takımının çarşafını kestirdim. Napıyorum ben ya!!!

... az bakın hele. Şimdi elimde Canon EOS 5D bulunmakta. Ne var ki çektiğim hiçbir fotoyu bilgisayara aktaramadım. Nedeni hafıza kartı (adı hafıza kartı mı o şeyin!?!?)nı okuyacak bir okuyucu bulamadım. Bir haftadır nerde Teknosa, nerde fotoğrafçı geziyorum, makinemin içinden kartı çıkarıp "abi bunun okuyucusu lazım" diyorum, adamlar sanki antik bir nesne görmüşler gibi iki adım gerileyip o yok bizde, bizde olmaz, tarzı nefret ettiğim tepkilerde bulunuyorlar. Neden arkadaşlar??? Bir makinenin kart okuyucusunu bulmak neden bu kadar zor. Makinemi gören herkes "oo abi deliymiş bu makine!!" diyor, ben makineme kart okuyucu bulamıyorum. Bir tane fotoğrafı bile bilgisayara aktarıp alemlere akamadım 3 hafta oldu amk! Allahını seven bana yardım etsin, ya bu kart okuyucuyu buldurun, ya da fotoğrafları bilgisayara aktaracağım yeni ya da başka bir yöntem söyleyin yoksa çıldıracağım arkadaş ya!

Son söz: son sorduğum eleman flaşlı mlaşlı bir şey söyledi kartın cinsiyle ilgili. teknikten hiç anlamadığım için kartın üzerinde yazanları yazıyorum buraya: HITACHI 3GB Microdrive ve bir sürü bir şeyler işte rakamlar vs.

...benim dediğim çok eski bir versiyon. Gözlüklü bir kız söylüyor. Kilibi 90larda tvlerde dönerdi. Şimdi napsam etsem bulamıyorum, hep bana yeni yorumu dayatıyorlar abi bu bundan başka yok diye...O kız kimdir ve şarkısına nasıl ulaşabiliriz? Mevzu bu!

kullanmaktayım. teknik işlerden hiç anlamadığım için çektiğim tüm fotoları bilgisayarıma indirmem gerektiğinde kablo-usb bağlantısıyla bunu başarabileceğimi sandım ve fakat bilgisayarım donanımı yüklemem için benden cd istedi.

cd yok, ulaşmam da mümkün değil... zor durumda kaldım. napmalıyım, yardımcı olabilir misin bana lütfen...(önerisi olan arkadaşlar, detaylı anlatırsanız sevinirim)

Merhabalar, ben bir enstrüman çalmayı öğrenmek istiyorum. Fakat neyi öğreneceğime karar veremedim, zaten pek de üstünde duramadım fırsatını bulup. Teyzem ney sesini çok sever, onu öğrenmemi önerdi. Bilgisi olan fikir verebilir mi acaba neyle ilgili? Ben de daha iyi düşünürüm.

Şimcik olayı başlıkta tam anlatamadım. Düşünün 5-6 yıllık bir ilişki yaşıyorsunuz, bundan 8 ay önce ayrılmışsınız bugün tekrar barışmak üzeresiniz. Bu sürede kızın 8 ay içinde yaptığı birkaç flort gibi şeylerde kulağınza gelmiştir. O süre zarfında yaptıkları sizi etkilermi? Etkilemeli mi? Bu arada 2 tarafında birbirine olan sevgisinden eminsiniz. Son olarak anlamışsınızdırda erkek tarafı olduğunuzu hatırlatiyim. Tabiki kadınlarda cevap yazabilir.

rakı içmeye başlıyorsunuz. yaklaşık 4. kadehten sonrası bir anda bıçak gibi kesiliyor. ertesi sabah uyandığınızda 4. kadehten sonrasını ile ilgili bir an bile hatırlamıyorsunuz. 3-4 saatlik kısmın tümü kayıp (!)
aynı hangover'daki gibi fakat gerçek.


böyle birşey başınıza geldi mi ?
gelmedi ise de yorumlarınız nelerdir ?

... oluşturabilecek hayırsever biri var mıdır acaba?

Eğer varsa, bendeki excel dosyayı hemen kendisine göndereceğim. Ayrıca kendisine kitaplığımdan bir kitap hediye edebilirim.

Dertliyim arkadaşlar… Kafayı yemek üzereyim. Duyuruya da ilk kez böyle bir dert açıyorum ki sizlerin değerli fikirleri, belki bana bir çıkış yolu gösterir…

Arkadaşlar, Facebook’tan tanıştığım bir kız vardı. İsmi bende kalsın, üç beş muhabbet derken birbirimize bayağı bir ısındık. Zamanla telefonlaşmalar derken, bu yakınlık iyice arttı ve nihayet okuduğu şehirden, ailesini ziyaret etmek maksatlı İstanbul’a geldi. Geldiği günde benimle buluştu, ki çok güzel bir gündü. Beraber benim okuduğum üniversitede, benim dersime girdik falan. Oradan Taksim, Eminönü, Sarayburnu, Gülhane…

Onun okuduğu şehre dönmeden, bir kez daha buluştuk; daha kısa ama yine güzel bir buluşmaydı. Annesiyle kavga etmişti, otogara götürdüm, ben yolcu ettim… Yaşadığı şehre döndüğünde de telefonlaşmalarımız devam etti ve inceden inceye birbirimizden hoşlanmaya başladığımızı da itiraf etmeye başladık. İlişkimizin şöyle bir yönü vardı, o kendince çelişkilerle dolu tesettürlü bir kız, ben inancını yitirmiş, sol görüşlü ama sola zere faydası olmamış, içten içe de ilişkiler konusunda oldukça muhafazakar bir vatandaş. Seneler önce biten çok ciddi bir ilişkimden sonra, bir türlü dikiş tutturamamış aynı zamanda; ve kendimin de tasvip etmediği bir takım zevk-ü sefa alemlerine de sirayet etmiş biri. Bunu da ona anlatırdım, içimdeki vicdan azaplarını, kırdığım kalpleri, onun yanındayken daha iyi bir adam olduğumu. Onda dinmek istediğimi, sessizleşmek, durgunlaşmak istediğimi… Öte yandan, kendi hayatımı da bir nevi nezarethane hayatına benzetirdim ki, aileyle yaşamak, hep erkeklerden kurulu bir çevre, ve ancak o çevreden kaçarak kaçamak yaşadığım ilişkiler… Kısacası bu kız, soluk aldığım çok güzel bir ova, bozkır gibiydi. Durgun, sessiz…

İçimde bir takım korkular da vardı, ayrı şehirlerde yaşamak, birbirimizi yeterince tanımamak gibi… Bunu da ona sıkça belirtirdim, korkuyorum diye. Bu yüzden adını koyamıyorduk zaten ilişkinin. Derken, bir şekilde beni yaşadığı şehre çağırdı. Öğrenci evine… İşin aslı, korktum. Ama sevindim de. Korkumun sebebi evin fazlasıyla sosyal ortamı, sevincimin sebebi ise hatunumu görecek, onun yanında kalacak olmak…

Velhasılı oraya gittim. Gittiğimin gecesiyle bazı korkularım gerçek olmaya başladı. Otogardan, bir erkek arkadaşının arabasıyla beni aldılar. Arabada beş kişiyiz, 3 erkek, 2 kız. Bir ölüm sessizliği, kimsenin konuştuğu yok. Eve geldik, evde daha da kalabalıklaştık. 5 kız, 4 erkek olduk. Salona oturuldu, çaylar demlendi, muhabbet edilecek. Ancak, sürekli okudukları okulun festivalinden bahsediliyor, konuya müdahil olamıyorum… Aralarındaki ortak muhabbetten, esprilerden gidiyorlar. Yeni gelen adama yöneltilen sorular olur ya hani, onlar bile çok kısa, çok isteksiz gibi. Bilmiyorum, belki de ben böyle hissettim ama, sonuç olarak benim hatun da o insanlarla senelerdir tanıştığı için, benle pek ilgilenemiyor… Genelde o vatandaşların muhabbetine katılıp, o da gülüp eğleniyor falan. Velhasılı, sabaha kadar oturuldu. Çok sıkıldım, gerildim. Yatacağım odaya giderken, o geldi. Biraz konuşalım dedi. Yatağa oturduk.. Elini tuttum, dizine yattım. Daha çok başbaşa vakit geçirmek istediğimi söyledim. Giderken de, keşke beraber uyuyabilseydik dedim ama inanın bu bir teklif falan değildi. İçimden geçen, çok safça bir dilekti sadece. Gelecekte olmasını istediğim bir dilek...

Herneyse, ertesi gün başladı. Kahvaltı bilmemne derken, eve başka vatandaşlarda geldi. Daha da kalabalıklaştık. Bir yandan da benim hatun, erkek arkadaşlarıyla da benden daha samimi olduğu için korkunç kıskanıyorum. Rahatsız oluyorum. Zira el kol şakaları yapılıyor, vs. Biraz da benimki kapalı olduğundan, onda bir dokunulmamazlık arıyorum. Göremedikçe o hassasiyeti, daha da sıkılıyorum. Ortamdaki ortak muhabbet ise, aynı soyutlanmışlıkla sürüyor. Konuşabileceğim her konuya müdahil olmaya çalışıyorum, ama olmuyor. Hep ortak şeyleri konuşuyorlar. Öyle böyle yine akşam oluyor, ricam üzerine ufak bir şehir turu yapıyoruz başbaşa. Belki 1 saat sonra, yine çağırıyor arkadaşları. Arkadaşlarından birinde yemek yenecekmiş, oraya gidecekmişiz. İstemsizce kabul ediyorum, bir yandan hatuna memnuniyetsizliğimi dile getiriyorum. Daha çok başbaşa kalalım diyorum, bu şekilde seni tanıyamıyorum, ilişkimizin adını koyacak noktaya gelmemiz zorlaşıyor diyorum. O da sürekli daha çok ilgi göstereceğinden söz ediyor… Velhasılı o eve varıyoruz, yemek yeniyor. Daha dar bir masada, yine muhabbet başlıyor. Bu sefer daha sıcak bir muhabbet ediliyor derken, haydi pis yedili oynayalım diyorlar ki kart oyunlarını hiç sevmem, ve sembollerinin dahi ne anlama geldiğini bilmem. Öğretiriz diyorlar, mecbur kabul ediyorum. Topluluktaki çıban başı pozisyonundan korkuyorum. Neyse, öğretmeye çalışıyorlar, başlarını anlıyorum ama gittikçe kafam karışıyor, pes ediyorum. Siz oynayın, ben laptopta takılırım diyorum. Sözlük, facebook bilmemne derken, saat sabahın 06:30’u oluyor ve eve dönüyoruz. Evde 1 saat daha toplu muhabbet ediliyor, hatun hadi yatalım diyor. Ben yine biraz başbaşa kalır, dertleşiriz derken; direk kendi odasına yöneliyor. Çok moralim bozuluyor, biraz konuşalım diyorum, hastayım, yorgunum diyor. Odaya geçiyorum, hiç uykum yok. Hiç ilgi görmemişim, benim hatun değil herkes muhabbetinde, keyfinde, eğlencesinde ve korkunç yalnızım. Bir sms atıyorum, keşke kart oyunlarıyla yormasalardı seni diyorum. Söz veriyorum, daha çok ilgileneceğim kalan iki gün seninle diyor. Çocuk gibi ilgi beklemekten sıkıldım diyorum, izin ver geri döneyim, sende rahat et, senin de keyfini bozuyorum diyorum. Hayır seninle ilgilenmek istediğim için ilgileneceğim diyor. Ertesi günde aynı ortam yaşanacağını tahmin ettiğimden, istanbul’a geri dönmek fikriyle güne başlıyorum. Herkesten saatlerce erken uyandığım için, mutfakta mal mal kitap okuyor, sigara içiyorum. Hatun uyanıyor, geliyor. Çok erken uyandığımı anlayınca canı sıkılıyor, derdimi anlatıyorum. Bence bugün de benimle ilgilenemeyeceksin diyorum, arkadaşların sürekli etrafında olacak diyorum. Onlar fenerin maça gidecekler, oradan da festival geçecekler; sadece ikimiz kalacağız diyor. Bak bir terslik çıkarsa moralim çok bozulacak diyorum, izin ver gideyim diyorum. Hayır diyor. Kabul etmek zorunda kalıyorum. Arkadaşları maça gidiyorlar, pat yarım saat sonra kapı çalıyor. Gelen bayan arkadaşlarından biri. Aha diyorum içimden, dediğim oldu. Üçlü oturuyoruz bir müddet, hatunun gideceği yok. Cimbomluymuş zira. Sigara alma bahanesiyle evden çıkıyorum, dışarıda yürüyorum bir saat civarı. Arıyor, geliyorum diyorum. Geliyorum, mutfakta bu sefer 1 kişi daha var. Daha da canım sıkılıyor, odama geçiyorum. Tavana bakıyorum öyle, derken odaya geliyor. İçeri gelmeyecek misin diyor, biraz dinleneyim geleceğim diyorum. Yine gitmiyorum, tekrar geliyor. Arkadaşım çok ısrar etti, bugün de festivalin son günü; hadi festivale gidelim diyor. Çıldıracak gibi oluyorum, dalga mı geçiyorsun diyorum. Hani söz vermiştin diyorum, gelmem diyorum kesinlikle. Onun da gitmeyeceğini umuyorum. Arkadaşım iki hafta sonra memleketine gidecek, belki de hayatımız boyunca bir daha görüşemeyeceğiz, hem bu gece hayatımızda katılabileceğimiz son festival diyor. Kesin bir dille reddediyorum, o gitmeye karar veriyor. Yabancı bir evde yalnız kalmanın boktanlığı ve yıkınlığıyla kalakalıyorum ortada… Gitmeyeceğini ummak, ve gitmesi. Çok yıkıyor beni. Gidiyorlar. Ağlama raddesine geliyorum, ağlayamıyorum. Yazı yazıyorum, onun bilgisayarının göremyeceği bir klasöre koyuyorum. Bir nevi günlük gibi, anlık, tek günlük bir yazı… Odaya geçiyorum, kitap okuyorum. En sonunda geliyorlar. Tanımadığım iki erkekle birlikte. Hepsi 5’er yıllık arkadaşları, abileri, kardeşleriymiş. Neyse ki bu çocuklar biraz daha candan. Sabaha kadar muhabbet ediyoruz keyifsizliğime rağmen. En sonunda gidiyorlar. Ben, hatun ve evdeki diğer iki arkadaşı kalıyor sadece. Onlar da yatmış. Salona geçiyoruz, ben gidiyorum diyorum. Yat, uyu, dinlen; beraber kampüse de bir çıkalım, akşam gidersin diyor. Reddediyorum, biraz konuşalım, gideyim diyorum. Konuşuyoruz, durumu tartışıyoruz. Haksızlığını kabul ediyor, mahçup bir halde. Ama ilk gecenin sabahı, odasında başbaşa kaldığımızda; elini tutmamdan, dizine yatmamdan çok rahatsız olduğunu, bu yüzden de özel ilgi göstermekten korktuğunu ifade ediyor. Bunu niye baştan söylemedin diyorum, söyleyemedim diyor. Ayrıca ilişkimizin adı konulmadığından, arkadaşlarımın yanlış anlamasından korktum diyor. Arkadaşlarıyla ilişkisinden çok rahatsız olduğumu, başörtülü bir kıza bunların yakışmadığını söylüyorum, özgürsün diyorum; örtüyü çıkar istediğini yap ama başında örtü varsa hakkını ver diyorum, haklısın diyor… Dışarıda gezseydik diyorum, param yoktu diyor… Çok yorgun bir halde, uyudu uyuyacak ayrıca… Sıkıntılı muhabbetten ve hayalkırıklığından ikimiz de bunaldığımızdan, hadi diyorum gitmeden bir eğlenceli 5 dakika geçirelim. 5 dakika gülüyor, eğleniyoruz. Omzuma başını yaslıyor, uyuya kalıyor… Uyanıyor sonra, odama gidiyorum, giyiniyorum, hazırlanıyorum. Evden çıkıyorum, beni iletmesine izin vermiyorum. O da çok ısrar etmiyor…

Normalde sms’le her şeyi birbirine haber veren bir ikili olarak, otobüse bindiğimi falan haber vermiyorum. Çünkü kırgınım. Boğaz köprüsünü geçerken, sms geliyor. Haber vermediğimden sitem eden… Uykulu olduğunu bahane ediyorum. Bu sefer inince ben sms atıyorum, cevap akşam geliyor. Gözün aydın diye… Buna inanıyor musun diyorum, bilmem diyor. İğneliyor. Başarısız olduğuma dair bir şarkı sözüyle karşılık veriyorum, beni affet ne yaptığımı bilmiyordum minvalinde bir cevap veriyor… Hayalkırıklığından, yenilgiden bahsediyorum; daha da cevap gelmiyor… Tam 3 gün geçiyor. Facebook’ta sıkıntılı şeyler paylaşıyor, keşke gitmeseydin sözlerinden oluşan şarkılar vs… Herhalde bu kız beni özledi diyorum, arıyorum… Şoka uğruyorum, ben haklı olduğumu düşünürken, tamamen benim haksız olduğumu, ortamdaki herkesin keyfini kaçırdığımı, evdeki kimseyle selamlaşmadan ayrıldığımı, onu küçük düşürdüğümü, başbaşayken yaptıklarımla onu da kullanıp atmak istediğimi, ortamlarını beğenmediğimi, küçük gördüğümü, hayatına aşırı müdahele etmeye meyilli olduğumu, eğer benle olursa ileride de hep sorun yaşayacağımızı vs söylüyor. Daha tanışalı 2 ay olan bir adam, 5 senelik arkadaşlarıma ve başörtüme vs karışamaz diyor. Ve seni sevmiyorum diyor. İçime acaip oturuyor, Ben seni seviyorum diye bağırıyorum. Bu kadar çabuk karar verme diyorum. Verdim diyor. Arkadaş da mı kalamayacağız diyorum, Bilmiyorum, öfkem biraz geçsin diyor. Öfken geçince arkadaşlığı değil, beni sevip sevmediğini düşün diyorum. Tamam diyor. Dünden beri mal mal bekliyorum. Face listesinde hep online, bir şey yazmıyor. Msn’de online, bir şey yazmıyor… Çok kötü bir durumdayız…

Arkadaşlar, ben bu kızı herşeye rağmen seviyorum. İçimde acaip bir boşluğu doldurdu. Ama hareketleri çok dengesiz, bir yaptığı, bir ettiğini tutmuyor. Düşünsenize, hayatımda en haklı olduğumu düşündüğüm olayda, çok haksızmışım gibi bir tepki alıyorum misal; üstelik ben oradayken, o da bana hak verip, kendini suçlarken. Galiba arkadaşları onun için çok değerli olduğundan, onların dolduruşuna geldi. Belki haklı da…. Bende kendi duygularıma güvenemez oldum. Belki de haksızım diyorum. Size soruyorum, haklı olan kim? Ne yapmak gerek? Facede, msn’de online olup konşamamk çok kötü, ama gurursuzluk da etmek istemiyorum. Çünkü bir kere denedim gördüğünüz gibi telefon açmayı, ağzına geleni söyledi. Kız burçlara çok inanıyor, İkizler burcu. Ben inanmıyorum, Yay burcuyum…

Biliyorum ki bir çoğunuz, bu ilişki çoktan bitmiş, yürümez diyorsunuz. Üşenmeyip okursanız tabii, ama yürümesi için ne yapabilirim sizce? Ne yapılabilir? Aklım durmuş vaziyette… Tam da final dönemi, tez yazım dönemi olmamalıydı bu. Ama aklım ondan başka hiçbir şey düşünemiyor. Haklılığı, haksızlığı; olayları düşünüyorum sürekli. Ve mutlu olduğumuz zamanı düşündükçe kafayı yiyorum.

Bazılarınız aga internet ilişkisi zaten böyle olur falan diyeceksiniz, diyin abi. Haklısınız… Ama bu bir çaresizlik işte, böyle denk geldi. Alıştım ona. Onu unutmak istemiyorum, unutabileceğimi biliyorum…

Üşenmeyip okursanız, şimdiden sağolun…

Arkadaşlar, ev kitaplığımı düzenlemek, kitapların envanterini tutmak için bir kütüphane programı arıyorum. Adı, yazarı, yayınevi, basım tarihi-yeri, türü, konusu gibi temel bilgileri içeren bir datalama yeteneğine sahip olmalı bu program. Lütfen bir el atın.

mesele çok uzun. özeti bile sayfalar sürecek galiba. Arada ctrl+a ve ctrl+c yapmalıyım.
peşin uyarılar:
1- Lütfen 25 yaşın, hadi olmadı 21 yaşın altı insanlar cevap yazmasın. Ayırmcı falan değilim de yani tecrübe ile bilgi aynı şeyler değil.
2- Bu duyuru trollük amacıyla açılmamıştır, zaten okursanız anlarsınız öyle olmadığını.

İçinde bulunduğum durum:
27 yaşındayım. Erkeğim. Günde 10-18 saat uyuyorum. Kalan zamanımı da oturarak geçiriyorum. Otururken ya kitap okuyorum ya da bilgisayar başında haber yahut online dizi takip ediyorum. Bu neredeyse hiç değişmiyor. Ayda ortalama 25-26 gün saat sabah 5-13 arası uyuyorum. Uyanma zamanım ise belirsiz. Öğlen, ikindi, akşam, yatsı, gece 1 falan uyanabildiğim vakitler. Yani uyku problemlerimi şöyle özetleyebiliriz: Aşırı uyuma. Ne yaparlarsa yapılsın uyanamama. Aşırı miktarda gündüz uykusu.
Uyku sıkıntılarım yüzünden askerlik yapmadım, her yıl erteliyorlar. Bir dediler narkolepsi var sende. Bir dediler idiyopatik hipersomnia. Bir dediler narkolepsi şüphesi... Polisomnografiye yattım kaç kez. Sentetik Tiroid Hormonu kullandım. Subklinik hipotiroidi hastası olduğum zannedildi çünkü herşeyim normaldi ama TSH miktarım yüksekti. Sonra bunun aşırı kilodan kaynaklandığını tahmin ettim ben. Hipofiz bakıyor benim metabolizma yavaş hayvan gibi yiyorum da hiç hareket de etmiyorum o da ne yapsın paso tiroidi uyarıyor salgıla tiroksini diye. Ama tiroid görevini düzgün yapıyor Allah'tan. 123 kiloyum bu arada 180 galiba boyum, hiç ölçmedim desem yeridir.
Bunun dışında evliyim. 3 yaşına koşan şekerden baldan tatlı bir oğlum var. Bilişim Sistemleri Mühendisiyim. Ama tahmin edersiniz ki çalışamıyorum. Eşim de çalışmıyor. Aile şirketimiz var tekstil üzerine. Sözde ben de ortağım ama ne fabrikaya ne de mağazaya adım atamıyorum. Muhasebeye mail atıyorum, para yolluyorlar hesabıma, eşim ev alışverişi yahut kendi ve çocuk için bankamatikten çekiyor. Şirkete yegane katkım web sayfasını hazırlamak ve yurtdışı maillleri çevirmek oluyor. Ki bu işler için asgari ücretle çalışan bir işçi yetebilir ama benim ailece aylık masrafım 6-7 bin liradan aşağı düşmüyor. Yani belki de baba parası, abi parası, abla parası yiyiyorum diyebiliriz buna...
Arkadaşım yok. Nasıl yok? Liseye kadar Tokat'ta okudum. Üniversiteye İstanbul'a geldim ve buraya yerleştim. Lise ve öncesi arkadaşlarımla irtibatım yok gibi. Üniversite'de ise içine çok kapanık bir öğrenciydim. İki üç tane çok samimi olduğum arkadaş vardı. Bir tanesi öldü. Biri Adapazarı'nda diğeri ise Amerika'da. İşyerinde de (ezkaza iki ayda bir falan uğradığımda) patron statüsünde olduğumdan hiç iş arkadaşım da yok.
Kötü bir evliliğim var. Ben eşimin ailesiyle konuşmuyorum. O da benim ailemle görüşmüyor. Eşimi deliler gibi seviyorum. Bir iki kez kısa süreli ayrılık yaşadık. Babamın evine gittim (evet, ben gittim.) Bir iki ay görüşmedik. Boşanma falan sözkonusu oldu. Eşimin ailesi problemli insanlar. Sanki kızları boşansın diye gayret ediyorlar. Benim gayretlerimle yuvamız bozulmadı. Şimdi eşime sorarsanız ben dünyanın en kötü kocası, damadıyım. O da dünyanın en acı çeken karısı. Kayıtlara geçsin, sigaram, içkim, kumarım, karı-kız düşkünlüğüm, şiddeti eğilimim yok. En fazla canıma tak edince bağırmışımdır tartışırken o kadar. Eşimle severek evlendik. Hala kendisini deli gibi seviyorum. %100 onun suçlu olduğu bir tartışma sonrası küsersek yine bir gün içinde ben dayanamayıp adım atıyorum. Birkaç kez ağır olayım dedim. Karşı taraf adım atsın dedim. Ama olmadı. Boğazım düğümleniyor, bana sayıp sövmüşse bile gidip sarılıyorum. Eşimin de problemleri var. Mesela kimseyle arkadaş olmak istemiyor. Apartmanda yalnız yaşıyor diyebiliriz. Gelen komşularla irtibat kurmuyor. Çalışmıyor. Çalışmamasına beni bahane ediyor. Halbuki evleneli dört yıl oldu ilk yıl hamileydi şimdi çocuk oyun çağına geldi, gelmedi. Eşim de oğlum dışında kimseyle görüşmüyor gibi bişey. Ama onun sülalesi tamamı İstanbul'da. Akrabalarıyla arabaya atlayıp gidip görüşebiliyor. Yemek haftada bir yapıyor, yapmıyor. Dışarıdan yiyiyoruz. Ayakkabın kirlenmiş dersen bile üzerine alınıyor. Kaşlarını çatıyor. Bir de eşyaların kıymetini bilmiyor. Dört yılda beş bilgisayarını kırdı. Ev aletlerinin yarısı yeniden alındı. Cahil değil, kimya müh. yüksek lisans mezunu. Küçük de değil benim yaşıtım. Ama ailesi aşırı şımartmış. Uzadıkça uzuyor detayları keseyim. Neyse, benim stresimin çoğunu eşime borçluyum. Resmen nefesim daralıyor kendisiyle konuşunca. Ama deliler gibi seviyorum onu. İki gün ayrı kalsam özlüyorum. Hayır dünya güzeli değil kendisi, 1.60 boyunda 68 kilo Türkiye şartlarında fiziken 10 üzerinden 5'lik bir kişi. Ben de öküz gibi şişmeden evvet baya baya eli yüzü düzgün biriydim, her neyse. İki gün görmeyince bunu üzülüyorum, özlüyorum. Oğlumu aynı şekilde deliler gibi seviyorum. Yani bir yandan bitiriyor beni bu evlilik bir yandan da benim herşeyim eşim ve oğlum. Üstüne üstük eşimin de beni sevdiğini biliyorum. Ama benimkiyle kıyaslanamaz zannımca. Sanki kendisinde acıma duygusu yok. (Hayvanlara ve oğlumuza karşı duyduğu hariç)
Gelelim geçmişime biraz da:
Üç yaşımdayken okuma yazma öğrendim. Deli gibi kitap okuyor(d)um. İlkokulu üç yılda bitirdim. Benle karşılaşan hemen herkes gördükleri en zeki çocuğun ben olduğunu söylerdi. Anadolu Lisesini (orta) birincilikle ve Fen Lisesini ikincilikle bitirdim bir gün bile ders çalışmadan. Ulusal Fizik Olimpiyatlarında dereceye girdim. Çok iyi bir üniversiteden mezun oldum hem de haftada bir gün devam ederek. Ama şimdi arkamdan vaktiyle nal toplayanlar uçup gittiler ben bir yüksek lisans dahi yapamadım. Bırakın eski zekamı, moron gibiyim. İki üç kez tekrar ettirmeden karşıdakine ne dediğini anlamıyorum neredeyse. Teoride yine süper fikirler bulduğum oluyor ama pratikte bir et yığınıyım. Son yılda dokuz ay boyunca ayda altı saat psikoterapi gördüm. İlaçlar kullandım. Arpa boyu ilerledim sadece. Defalarca kilo vermek istedim, diyetisyen falan, olmadı.
Herşeyden sonra şimdi hala:
Obezim. Tembelim. Hareketsizim. Uyuyan bir et yığınıyım. Evliyim. İşsizim. Başarısızım. Ama bunları düzeltmek için somut bir adım da atamıyorum. Evden dışarı çıkamıyorum. (Hoş genelde gece uyanık olunca nereye çıkayım) Arkadaşım yok. Sosyal hayatım yok. Sap olabildiğim bir baltam yok... Ve artık o kadar alıştım ki gayet normalmiş gibi geliyor bana.
Nereden başlamalı?
(Umduğum gibi yazamadım)

... bu davetleri nereden nasıl göreceğim? Sabahtan beri arıyorum bulamadım. Bir tanesini iptal etmem lazım? Yanlışlıkla oldu.

yunanca rock falan değil. bildiğin yunan ezgileri içerecek. sözlerini duymadan "ha evet bu yunan şarkısı" diyebileyim.

(ilk tam cümle olsun. bir önceki sayfadan gelen cümleyi almayalım.)

Bir de o cümlenin size çağrıştırdığı şeyi veya sizle ilintili olan herhangi bir bağlantısı olup olmadığını soruyorum. bütün cümle olmasa bile içinde geçen kelimelerle de ilgili olabilir. (duyurucu burda anketten sıyrılmaya çalıştı.)

******************
bu da benim cevabım:

"To innovate and succeed, the new mass collaboration must become part of every leader's playbook and lexicon."

Wikinomics kitabından.

bu cümlenin benle bağlantısı gelecekte olacak sanırım.

Arkadaşlar, laptopum önemli bir çalışma esnasında şarzının bitmesi nedeniyle kapandı. Adaptörünü taktım, yeniden açtım. Her şey yolunda. Mı acaba!! Değil, çünkü wireless çalışmıyor, mavi ışık kırmızı oldu. Parmağımla bastırıyorum, mavi yanıyor, çekince hemen kırmızıya dönüyor. Yöneticisini açıyorum, "engellendi" gibi bir şey söylüyor.

1-bu niye böyle yaptı?

2-bu durumdan derhal nasıl kurtulabilirim? Yani kablosuz bağlantıyı sağlayan şeyi nasıl aktifleştirebilirim. Lütfen, durumum acil, yardımcı olun bana arkadaşlarım.

NOT: bilgisayardan ve teknik laflardan hi anlamam. şarja bile şarz derim. o yüzden çok anlaşılır bir dil, kademeli anlatım tercihimdir. Teşekkürler.

...çok ihtiyaçlardayım. Erik Satie albümü linki verin hele dostlar.

bilmiyorum jazz kategorisine girer mi ama tesadüfen norah jones dinledim çok hoş bir müzik yapısı var.internetten tabi jazz grupları diye arattım daha fazla fikir sahibi olmak için ama pek hoşuma gitmedi.sizin tavsiye edebileceğiniz 1-2 sanatçı varsa yazarsanız sevinirim.

Arkadaslar meraba,
annem az önce bir heykel yapmış, ben bi basketbolcuya çok benzettim ama ismini çıkaramadım, yoksa saçmalıyor muyum :) zenci bir basketbolcuydu sanki..
bir bakın hele :D

i54.tinypic.com

Fotoğrafta gördüğünüz dünya güzeli dişi Ankara kedisine ev arıyoruz. Yavrusunu geçen haftalarda sahiplendirmiştik, dedik belki bir ihtimal annesine de ev buluruz... Kısırlaştırılmıştır kendisi ve çok uysal bir kedidir. İlgilenenlerle buradan iletişime geçebiliriz öncelikle.

... birileri çıkar mı acaba?

Mevzu şöyle. Hindi Zahra 6-8 Şubat'ta Babylon'da olacakmış. 21.30'da başlayacak programı kaçta biter bilinmez. Acaba Anadolu yakasında olup da konseri izleyecek arabası olan birileri var mıdır? Ben Üsküdar'dayım. Bu konsere gitmeyi çok istiyorum. Hatta gidecek olanlar varsa birleşip, toplaşıp gidelim. Ne dersiniz?

Beyler iki de bir "Google Crome bir sorunla karşılaştık" deyip kendi kendini kapatıyor.

AppName: chrome.exe AppVer: 0.0.0.0 ModName: chrome.dll
ModVer: 5.0.375.126 Offset: 0000336a

Nedir derdi, nasıl çözeriz?
Bir deyin hele...

...na nasıl ulaşırız arkadaşlar. Yardımınızı bekliyorum acilen.

...mp3 ünü Allah'ını seven bir göndersin hele.

Lütfen bir link verir misiniz? Bu arkadaşın şarkıları lazım.

...Var mı hakkaten? Sayın arkadaşlar İstanbul'un merdivenleriyle ilgili hazırladığım projede bana yol arkadaşı olabilecek, bacakları kuvvetli, zihni uyanık, İstanbul'a tutkuyla bağlı, şehrini tanımak isteyen ve tabii ki İstanbul'u çok çok seven kim var? E fotoğraf merakı olsa, eli kalem tutsa hiç fena olmaz. Birlikte bir şeyler yazarız. Yarına bir eser bırakırız ilerde. Fena mı?

Sokaklar belli, siz de katkı sağlarsınız. Göremediklerimiz, bilemediklerimiz olmuştur mutlaka.atlayacağız otobüse, vapura gezeceğiz. Bu güzel ve önemli projeye katkı sağlamak isteyen, vakti ve ciddiyeti olan kim varsa lütfen irtibata geçsin benimle.

Sözlükten mesaj atınız.

Site yöneticisinden ricam mesajımın biraz üstte yer alması noktasında. Projemin bitiş süresi çok yakın. Lütfen.

Aranıyor. Arkadaşlar, üzerinde çalışmak ve oldukça kısa denecek bir zamanda bitirmek durumunda olduğum bir proje için kaynaklara ihtiyacım var. Bu hazırlanmış bir el broşürü şeklinde olur, kitap şeklinde olur, katalog şeklinde olur, fark etmez.

Lütfen sevgili mimar ve sanat tarihçi arkadaşlar, ya da bu işlere hevesli olup elinde materyal, bilgi vs olanlar...

arkadaşlar, nerdeyse 3 yıldır eksisozluğe üye olmaya çalıştım.uzun süren bir çaylaklık vs derken sonunda yazar olmuştum. entrylerimde fena değildi beğeniliyordu.karmam falan + lardaydı .geçen gün girmeye çalştığımda 'bunu düşünmemiştik' diye çıkan soğuk bir mesaj.posta kutuma baktım ,bi mail yollamışlar 15 civarında entrim silinmiş.bana ne bu entryleri düzelt ya da sil tarzı bir uyarı gelmedi. en azından uyarsalardı.ya da tekrar çayak falan yapsalardı. küt diye attılar o hayallerimizde büyüttüğümüz eksiden .
yani gerçekten ekşiymiş,vefasızmış. üzüldüm.sizinle paylaşmak istedim.yani sözlükte yazarların güvencesi yok , bir gün atılırsınız haberiniz olmaz...işte böylede harcar kendisine emek verenleri sözlük.yazık.

İçinde kız arkadaşımla seks vidyolarımın bulunduğu hart disk tarafımdan silinmiş ve ardından bir güzel sabunlu suyla gusledilmiştir. Sorum şu: çekiçle de bir güzel ezdikten ve çöpe attıktan sonra seks vidyolarım internete falan düşebilir mi? Düşmez diyin nolur?

Bir arkadaşım istediğim albümleri içeren bir link göndermiş. Hevesle indirdim lakin dosya uzantıları 7z şeklinde. Sordum, ondan da açabilirsin dedi. Nedir bu? İlk kez duyuyorum, ayrıca açamadım "sende bunu açacak program yok" gibi bir şey diyor.

Lütfen acil yardım.

Evet, sahi nedir o kemanla başlayan ezgi? Alejandro'ya mı aittir, yoksa önceden var olan esere mi aittir? Eğer öyleyse o eser neyin nesidir, tamamı nerdedir? Yardımcı oun bana hadi.

Sevgili arkadaşlar,

Sonuç tablosu ekteki gibi. Kahramanımız burslu falan bir bölüm istemişti. Ne var ki tabloyu şu anki helecan ile yorumlama şansına sahip değil. Siz bir el atıverseniz, ne dersiniz bu tablodan bir hayır gelir mi? En iyimser ve en kötümser sonuç ne olabilir, yani en iyi neresi gelebilir mesela?

LYS sınav giriş belgesi bir kısım öğrenciye ulaşmış olmakla birlikte bize henüz ulaşmadı. Bu normal midir? ÖSYM'nin sitesinde dakikalarca oyalanmama rağmen bu tür gecikmelerde nasıl bir yol izleneceğini öğrenebilmiş değilim. Lütfen acil yardım. Ne yapılması gerektiğini söylerseniz sevinirim. Ne zamana kadar beklememiz doğru olur? Bu arada yutubla ne alıp veremediğiniz var amına koduğumun pezevenkleri. Adiler.

merhabalar,

ana temasını üniversite'nin, ya da bir akademisyen / mucit / dahi vs. 'nin oluşturdugu filmler arıyorum. bi icatı da anlatabilir mesela. üstün zekalı kişilerin anlatıldıgı filmler çok daha makbuldür ama.

Bu profile cuk diye oturan örnek bir film olarak "A Beautiful Mind" gösterilebilir. Good Will Hunting'de gayet uygun bi tarz.

lütfen bildiginiz bu tarz film isimlerini paslayınız.

şimdiden çok minnettarım.

teşekkürler.

Sayın latinseverler,

Si te contara adlı parçanın mp3 üne acil ihtiyacım var. Elinde olanlar lütfen benimle iletişime geçsin. Ibrahim Ferrer ve bilhassa Martirio yorumu... Lütfen...