İşimi eskiden çok seviyordum. Kişisel sıkıntılarımdan oturu artık sadece maas aldigim yer olarak goruyorum. İsimde rahata ulasmak icin 2 kere is degistirdim. Toplamda 3 yildan biraz kisa sürdü. Maas ise yine 3 sene.

Yapılacak iş değil. Para kazansam bi nebze severdim o da yok.

Küçük bir şirkette belirli olmayan bir pozisyonda çalışıyorum, maaş, ortam ve sorumluluklarımın net olmamasından memnun değilim, geleceğim olduğunu da düşünmüyorum fakat tepeme binen yok, saatleri iyi, evim yakın, ayrı odam var ve kendi çalışma düzenimi kendim ayarlıyorum bu açıdan da memnunum.

Valla bir iş ne kadar sevilebilirse o kadar seviyorum. Gönül isterdi ki hiç çalışmadan yaşayabileyim ancak o da mümkün değil.

Işte rahata erişmek de anca işi çok sallamayinca olur bence, yani yukselmek ve birilerinin gozune girmek için çabalamamaya başladığın an rahatlarsın. Bu da usengeclik sağolsun bende zaten doğuştan var olan bişeydi.

Seviyordum. Ama artık money talks. 45 gün için muş gibi yapıyorum.

mevcut işimi çok seviyorum. daha çok seveceğim bir iş de düşünemiyorum açıkçası. sorun şu ki el oğlunun deyişiyle dead-end bir iş, ilerleyebileceğim bir alan yok. öğrencilik için müthiş. çok büyük vakit harcamadan, büyük oranda hem zamansal hem fiziksel serbestiyle kendi çapımda iyi kazanıyorum (iyi dediğim harcadığım zamana kıyasla) ama 35 yaşında yapabileceğim, kariyer hedefleyebileceğim, yarın bir gün atıyorum evlenirsem aile geçindirip çoluk çocuk bakabileceğim bir iş değil.

o yüzden mezun olduktan sonra tır şoförü olma fikrini ciddi ciddi değerlendirmeye başladım açıkçası, plazadır toplantıdır kariyerdir vs. bunlar bana inanılmaz ters şeyler, yapamayacağımı düşünüyorum. içinde futbol ya da yolculuk olmayan bir şeyi tutkuyla, severek yapacağımı pek sanmıyorum maalesef. o yüzden tır sürcem.

genel olarak seviyorum. calisma arkadasim iyi. bundan iyisi zor bulunur. parasi az ve kolay kolay artmayacak, o kismi sikinti.

İşim güzel ama sektörde maaşlar uçtuğu için kim çok verirse orayı daha çok severim :)

Mevcut işimde 1.5 sene falan sürdü; bir yandan kendimi kanıtlamam gerekti ki sonra hakkımı savunduğumda insanlar ignore edemesin saygı göstersinler.

isimi seviyorum, isim de oldukca zor baya baya zor oyle diyim. meslegimde de ancak bir seyler bana yetmiyor. beni kesmiyor artik. basit kaciyor bunlar. sanki buralarda zayi oluyorum cok daha onemli, dunyayi kurtacak seyleri yapabilecek potansiyelim var da cercople ugrasiyorum gibi. su siralar boyle bi ziyan olma hissindeyim.
dunyaya bedava elektrik sunma ne bileyim covidi komple bitirme gibi bir seyleri basarmam lazim. benim bir seyler yapmam lazim bu dunyaya adimi kazimam lazim ammaaa ne yapmam lazim.

işimi acayip seviyorum ama (elbette herşeyde bir "ama" vardır) bazen gerçek hayattan uzakta kalıyormuş gibi hissediyorum (gemide çalışıyorum). Bazen de "Ulan bu nasıl iş ya, o kadar uğraş edin ne için...? Dünyaya hiçbir fayda olmadan geçinip git" diyorum. Tabi bunlar hep anlamsal, varoluşsal sorgulamalar.

Gelir, imkan vb. kısmına gelirsek; tekrar söylemek adına gerçekten mutlu olarak çalıştığım bir iş. Maaş anlamında iyi bir ücret ile başlamıştım, bunu düşünmüyordum zaten hiç ancak terfi alınca iyi bir artış ile birlikte güzel yan haklar kazandım. Rahata ulaşma kısmına gelirsek 3 sene kadar sürdü. Pandemiye kadar ilk girdiğim pozisyondaydım ve konforsuz konaklama, uzun kontrat süreleri alıyordum. Ama tabi karşılaştırma imkanım olmadığından diğer imkanları hiç bilmiyordum. Şimdi terfi alınca aradaki farkı rahatlıkla görebiliyorum ama o zamanlar hem bilmiyordum hem de umursamıyordum işin aslı. Gerçi ben hiçbir zaman konformist bir insan olmadım da pek.

Uzun sözün kısası arada sırada her insanda olduğu gibi "Lan napıyorum ben, noluyoruz..." gelgitlerim olmakla birlikte ideal mutluluğa ulaşmışım galiba diyebiliyorum. Çok garip ya. İyi ki bu soruyu sordunuz aslında. Size açıklama yaparken kaç zamandır aklımda olan şeyleri de kendime izah etmiş gibi oldum :)

İşimi seviyorum. Rahata 10 sene sonra ulaştım

Isimi seviyorum, meslegimi de seviyorum. Ama mesela, birden milyonlar kazanip isi birakabilecek hale gelseydim 'aa yine de yaparim' demem veya ozlemem. Son birkac senedir is hayatina 'hayatima sponsor olan sey' olarak bakiyorum, bana iyi para verdikleri icin yapiyorum, sirket de ben bu isi iyi yaptigim icin bana para veriyor. Daha fazla anlam yuklemek gereksiz.

Isimde neredeyse her yil bir oncekinden daha iyi imkanlar olacak sekilde devam ettim. Son iki uc yilda da asagi yukari olabilecek en iyi durumda diyebilirim. 16 yildir yapiyorum.

10 yili askin ogretmenlik yapiyorum. Is sahane ama bu sartlarda 1 dakika daha yapilmaz. Parasi mesaisi iyi. Baska bi numarasi yok. Keyif ya da tatmin yok. Takmiyor devam ediyorum.

evet

hiçççççççççççç sevmiyorum keşke biri bana çalışmadan maaş verse bi gün bile gitmem işe.

işimin parası çok ama stresi bol, eskiden daha az kazanırdım ama stresi onda biri kadardı.

çok para çok sorumluluk artık yoruldum (34 yaşındayım-yazılım işleri) denk getirebilsem bu işleri bırakıp stressiz bi iş yapmayı 7/24 yaşamayan sistemleri olan bir dünyayı tercih ederdim.

işimi sevmiyorum, hatta genellemek gerekirse çalışma fikrini sevmiyorum. işimi sevmem de gerekmiyor, birtakım ihtiyaçlarımı karşılamak için çalışıyorum. bu ihtiyaçlarım karşılandığı sürece mutsuz olmam.

şu anki işimde rahata ulaşmam 2 seneye yakın sürdü, ilk altı ayında sevmem bu benzetmeyi ama it gibi çalıştım. ofiste sabahladığım, eve gittiğimde de kalan enerjimle duş mu alsam yemek mi yesem ikileminde kaldığım çok oldu, hiç abartmıyorum bazen yorgunluktan ağlardım. buna paralel olarak o dönem iyi para kazandım sayılır, yine de çevremde çok daha az çalışarak çok daha iyi para kazanan fazlaca insan vardı. o dönem o insanlara çok imrenirdim :)

bu aralar rahatım, çoğunlukla ufak tefek işlerim oluyor ve evde vakit geçiriyorum. programımı kendim oluşturuyorum. yoğunluk olduğu zamanlar olmuyor değil, oluyor. bazen akşam saatlerinde çalışmam gerekebiliyor ama genelde vaktimi istediğim gibi yönettiğim için hiç üzmüyor bu beni. sıçrama konusuna gelince, iyi mi kazanıyorum? hayır. arkadaşlarım benden çok daha fazla para kazanıyorlar. benim sıçrama kriterim yalnız başıma kimseye ihtiyaç duymadan yaşamak. ortalamanın üstünde bir maaşım olması bir şey değiştirmiyor bu anlamda, dolayısıyla hala sıçramış sayılmam. devam ediyorum.

patron yanlış hatırlamıyorsam senin aynısının tıpkısı bir duyurun daha vardı.

işi sevmek çok az kişinin şansı. benim işimin sorumlulukları çok büyük. eskiden çok büyük ekipleri olan şirketlerde çalıştım. örneğin orada bir vergi incelemesi geldiğinde 20 kişi birden ortak olur. şimdi sadece benim sırtımda bir yük. benim performansıma direkt bağlı. eskiye göre çok büyük stres altındayım ama aynı zamanda rahat bir iş. parası, benefitleri çok iyi. 15 senedir çalışıyorum. ilk 5 senesi kölelik. sonraki 5 senesi yatış. sonraki 1 senesi kölelik, ondan sonraki 4 senesi de ilk anlattığım durum. çok büyük sorumluluk ama çok ciddi parası, imkanı var. 6 haneli maaşım var. 2,5-3 maaş prim. araba, şoför.

İşimi seviyorum fakat bu dönem dönem değişiyor, çünkü yapmak istediğim ile yapmak zorunda olduğum işler arasında farklar var. Yapmak istediğim işe her zaman zorunda olduğum işler engel oluyor. Rutini yaşamayı sevmediğim için de bu dönemlerde hep işime söverim.

İşimde rahata hiç ulaşmadım ulaşacağımı da zannetmiyorum çünkü yaptığınız işte rahatsanız ya mükemmel bir işyerinde çalışıyorsunuzdur ya da yeteri kadar çalışmıyorsunuzdur. İlk söylediğim TR'de hatta bence genel olarak imkansız gibi bir şey.

Maaş anlamında sıçramayı zam oranları bazında bakarsan geçen sene hariç 3 senedir yakaladım. Bunda yaptığım iyileştirmeler, kazanımlarım, kazandırdıklarım çok etkili.

yeni bina ise (izolasyon vs.) alınır. görece daha geniş balkon/terası olur diye tahmin ediyorum. kışın ısıtma masrafı biraz yüksek olabilir.

zgrydn teras çok geniş. Bina sıfır. Çatı sandwich panel.

sakın almayın. mutlaka su alıyor. sonra daire ile baş başa kalırsınız.

size türlü garanti verirler inanmayın.

çok güvendiğiniz kalitesinden emin oldugunuz bir yerse bilemem.

dizde sorun, bel fıtıgı varsa tavsiye etmem.

üst kat daha soğuk olur kolay ısınmaz.

onun dışında iyidir.

Su alma olayı öyle her evde olmaz ya, 12 senelik binada başıma bir kez geldi o da yoğun yağmurlu karlı bir havada oldu. Yaz gelince de çatıda su sızdıran yere macun çektik bir daha da hiç su almadı. En büyük eksisi kışın soğuk yazın sıcak olması.

Yahu niye alınmasın? Aynı metrekareye sahip 3+1 ya da 4+1 arakat elbette daha avantajlı ama dubleksler de daha uygun fiyatlı. Dezavantajları elbette var ama bunlar göze önüne alınarak alınabilir. Neden olmasın?

bu yaşlardaki bebeler çok tehlikelidir. mutlaka güvenlik önlemi / önlemleri almalısın.
-İzmir de niye alınmasın. püfür püfür eser.

Yazın üst kat yanabilir
Çocuklar için güvenlik önlemi nasıl almalısınız onu araştırın, öyle karar verin derim

Yakıt gideri çok olur, üst kat kışın ısınmaz, yazın soğumaz. Terasın temiz tutulması da zor iş. Ama yaşaması çok keyiflidir. Salıncak, bitkiler, mangal keyfi, arkadaşlarla partiler. çocuklar için minik havuz bile alırsın. Güzel ışıklandırırsın, yaz gecelerinde açık hava sineması yaparsın :) komşular da önemli. terasın sadece seninse harika. komşuyla paylaşıyorsan ya da komşunun da ayrı yan tarafta terası varsa daha dikkatli olunacak mecbur. Benim eskiden vardı. Çatıdan kedi, martı falan gelirdi. Martı bir kez öğrenirse, dışarıda yiyecek bırakırsan, bir daha gitmesi zor. Saçma saatlerde ve bitmeyen martı sesi çok kötü bir tecrübe.

Çocukların güvenliğini sağlayabileceksem ve yakıt gideri derdim olmayacaksa alırdım.

Yaşanır, çok da güzel olur. Bir arkadaşım eski bir binada bu şekilde dubleks bir daire aldı, eski olduğu için de çatıyı yeniledi. 10 yılı aşkındır oturuyor, ne aktı, ne koktu. Yalıtımdan dolayı sıcak ya da soğuktan şikayeti de olmadı.

Bunlar olurken, karşı dairesinde oturan ve çatısı yenilenmeyen komşusunda her iki yılda bir çatı akıyordu ve sürekli ısınamamaktan şikayet ediyordu:)

Bu bakımdan çatı uygulamasının kalitesine bilen, ehil birine baktırın derim. Belki küçük eksikleri de siz giderirsiniz.

Evin düzenine göre dubleks dairenin bazı zorlukları olabiliyor. Yaşam alanı ve mutfak nerede? Üst katta da minik de olsa bir mutfak var mı? Ya da minik de olsa bir buzdolabı koyabileceğiniz bir alan var mı? Yazları terasta geçirirseniz bunlar önem arzediyor.

Çocuklar için merdiveni kontrolsüz kullanmamaları için kapı vs. gibi önlemler gerekiyor ki bunları kolayca halledebilirsiniz.

Herkes sogukluktan bahsetmis ama izmir gibi yerde esas mesele yazin cok sicak olacak olmasi. yani izolasyon falan mukemmelse bilemem ama normal bir iscilikle elektrik faturasi yuksek gelir yazin klimadan dolayi.

Su almasa da tavanlarda kararma oluyor.

Yılın 6 ayı o terası göbek taşı olmak dışında hiçbir maksatla kullanamazsın.

İzmir'de hem güney cephe ve hem de en üst kat çoook yüksek BTÜ lü klimalar ve çok sağlam elektrik faturaları gerektirir.

Bir başka avantajı şu olur: Böyle güney cepheli bir çatı dubleksi alma imkanım olsa hemen alıp, çatı kullanımı bana ait olduğu için güneş enerjisi panelleri döşer, hem sıcaktan kurtulur, hem de elektriği bedavaya getirirdim :)

2 yıl 4+1 dubleks evde yaşadım, Sanırım yeterince tecrübe etmişimdir diye düşünüyorum. Kesinlikle tavsiye etmem. Daha önce çatı dubleks evde yaşamayan insanlara ne hikmetse sempatik geliyor dubleks evler, sanırım insanlar villa algısına kapılıp hevesleniyor; ancak durum göründüğü gibi değil. Ha maddi olarak durumunuz iyidir, çıkacak maliyet kalemlerinin altından kalkarım dersiniz ona karışmam. Örneğin çıplak bir teras kullanışlı değildir. güneşte cayır cayır yanar çıkamazsın, rüzgarda çıkamazsın, yağmurda çamurda çıkamazsın, sürekli silmen temizlemen gerekir. Yoksa kuş pisliği, ot çöp gider borunuzu tıkar, uğraşırsınız.cam balkon sistemleri ile kapatmak icap eder, çok pahalıdır boyutuna göre. çatı. malzemesi hangi malzemeden yapılırsa yapılsın birkaç yılda bir bakım ister. Aksi taktirde akıtır, terasın altındaki odama misafir varken leğen koyduğumu hatırlarım. Çatıda ciddi bir sorun olursa diğer komşulardan para toplamanız gerekir, kimisi yanaşır kimi yanaşmaz, papaz olursunuz. Olur olmadık zamanlarda alt komşular bacaydı, günısıydı, antendi,oluk temizliğiydi kapınızı çalar, rahatsız eder.Kimse rahatsız etmese bile tepede yuva yapan güvercinler ve martıların ayak sesleri bağırışmaları ile uyanırsınız. dubleks evi Isıtmak zordur, iki daire parasına ısınır. merdiven yorar. yatak odasına gece çıkmaya üşenirsiniz, çıksanız uykunuz kaçar. küçük olmasa da çocuklar için tehlike arz eder merdivenler.
dubleks için iki kriterim vardır. Ya ev müstakildir, üçe beşe bakmam alırım, ya da param vardır yukarıdaki sorunları bertaraf edeceğim, o zaman da alırım.
Şu an ara kat kutu gibi evde oturuyorum, çok memnunum.

3 defa cati katinda oturdum, bi tanesi dublexti.

-ust katta komsu olmamasi muthis bi sey. sirf bu yuzden yine ilk tercihim en ust kat olur.

-teras ilk baslarda bana cok keyifli gelse de, 3 - 4 ay sonra usenir cikmaz olmustum.

-asansor motorunun tak tak diye vurmasi beni cildirtirdi (yasadigim evlerde asansor olmadigi icin ben bu sorunu yasamadim)

-ust katta tuvalet ve mutfak yoksa (ki yeni binada vardir diye dusunuyorum), aksam/gece tuvalete gitmek, su almaya inmek baya zor geliyo.

evde panjur varsa ve klimanin harcadigi elektrik seni yormayacaksa bence alinir.

çatı izolasyonuna bakın mutlaka.

ben de aynen. doktora baska bir sey icin gittigimde sordum, diyetini falan degistir dedi salladi.

Ateş olmayan yerden duman çıkmaz diyorum. Norveç de vatandaşlarına Ukrayna'dan ayrılın uyarısı yapmış. Bunlar basit bir ihtimalden çok istihbarat sonucu kararlardır diye düşünüyorum.

rusların sağı solu belli olmaz, sonuçta tek adam ile idare ediliyolar. putinin kafasına eser atom bombası bile atar.

tamamen random yani.

Cikmaz derdim ama aktorlerden biri Rusya olunca iş değişir, cikmaz diyemem. Kimse de cikmsz diyemez. Çünkü Rusya.
Soz konusu Rusya olunca "yahu sicak savasa girmezler cunku falan filan su bu" denilemez. Rusya sagi solu belli olmayan, diplomatik iliskilerde cok güvenilmeyecek bir aktor oldugunu tarihte defalarca kanıtlamıstir.

Bir sabah ansizin Rus birliklerini Ukrayna topraklarında dolasirken görebiliriz gayet. Gurcistana cat diye girdigi gibi.

Şu haber tek başına savaş çıkacağını garantiler nazarımda tr.sputniknews.com

çıkmaz.

yıllarca suriye konusunda da sert politikaları olan rusya oraya ne tr ne de abd kadar asker göndermedi. ruslar, başta putin olmak üzere, askeri operasyonlara karşı hep mesafeliler. abd işi fitilledikçe rusya da gözdağına devam ediyor. savaş çıkmayacak ama gözdağları artacak. en fazla boş bir araziye füze sallar rusya işler kızışınca o kadar.

cikmaz. ytd.

@avatar is back

bu olaylar 2014'ün devamı aslında. orada başlayan gerilim zamanla azalmış olsa da aynı gerilimin artmış hali bu sadece.

Operasyona mesafeli dediğin rus askeri 2014'te Kırım'ı ihlak etti. Putin de "Ukrayna NATO'ya katılırsa Rusya ile NATO arasında savaş çıkar" dedi.

tr.euronews.com

çıkmaz. putin'in derdi şu an muhtemelen batı karşısında salak konumuna düşmeden o kadar yığınağı nasıl geri çekeceğidir. savaşı isteyen abd, rusya değil. abd kaşla göz arasında finlandiya'ya uçak satmış bile jfjdks

Sanmiyorum ama savas cikacakmis gibi yapilmasi petrol ve gaz ureticisi ulkelerin isine geliyor. Dolayisiyla surec ne kadar uzarsa onlar icin o kadar iyi. 2014, 2018 de de benzer isler olmustu.
Ha, istedikleri kari elde etmezlerse isler cirkinlesebilir tabi, bu da her zaman bir olasilik.

Turkiye'de askerlik subeni arayip bilgi al, veya ailen arkadaslarin vb arasin... Bana bu isi bulundugun ulkedeki konsoloslukla yapman gerekiyor gibi geliyor ama emin degilim. Normalde cok standart ve basit bir prosedur, niye anlasamadiniz acaba.

muhtemelen öğrenci olduğunuzu ispat edebileceğiniz bir belge isteyecekler. bu belge italyanca olacağı için büyük ihtimalle yeminli tercümandan çeviri gibi bir takım evrak işleriniz olacak. en garanti yolu askerlik şubesini arayıp öğrenmeniz. detayını yada şu an sürecin nasıl işlediğini bilmiyorum ama yök ün tanımadığı yada süreç içerisinde onay vermesi gerekiyorsa onay vermediği bir kurumda yüksek lisans yapıyorsanız bunu da özellikle belirtin askerlik şubesine.

kredi çekip bir şey alıp sonra enflasyon yükselince onu satıp krediyi mi kapacaksın ?

ihtiyaç kredisi faizleri çok yüksek şu an. ben olsam bulaşmam.

zaten 100 tl çeksen iki yılda 130-140 arası ödemesi var bankaya göre. taksit de en az 5.5 gibi. değmez yani.

Bulaşmayın. Garanti bana 110 bini 36 ay vadede, aylık 5737 tl ödeme olacak şekilde verdi. toplamda geri ödenecek tutar 206554. Yersen, faizleri düşürüyorlar.

bu aralar borç paradan para kazanma dönemi değil. Evet geçtiğimiz 3-4 ay içinde gerçekten kar eden etti. Ama kur koruma olayından sonra fena halde zarara giren çok insan oldu.

Aslında genel olarak borç paradan para kazanma çalışma işi çok riskli bir iş. Bence her daim uzak durmak lazım.

Ek olarak bir de seçim rallisi başlayınca artık erken seçim mi olur zamanında mı olur bilemiyorum. TL'de belli bir miktar yükselme bekleyenler var. O tarz bir durumda tekrar zarara girebilirsin. Tabi bunlar hep ihtimal kara da geçebilirsin ama riskli iş yani. Kısacası bir ihtiyacın varsa kredi çekip al yoksa kredi çekip de dolar alayım altın alayım falan çok sıkıntılı işler şu an.

ev derdim ama o paraya olmaz tabi.
çocukların geleceği için bişeyler olabilir belki ya da teknoloji ürünleri

normalde almayacagin bir sey alarak kara gecemezsin, ozellikle uzerine bir de faiz odeyerek.

KKM alınıyor mu?

Havaalanı dışına çıkmadan aktarma yapacaksanız sorun yok, geçerli ABD vizesi yeterli.

Aa görseli şimdi gördüm, self transfer durumu değiştirebilir. Zaten mümkünse self transfer yapmayın normalde de, gecikme ve iptal durumları için çok riskli. Havayolu sorumluluğunda aktarma içeren uçuşlara bakın.

Madrid'in 'kimlere transit vize gerekiyor' kriterlerine bakarsaniz, muhtemelen 'gecerli Amerika vizesi olan kisilerin ihtiyaci yoktur' gibi bir ibare olabilir. Ona bakin. Oyle bir ibare yoksa evet vize gerekiyor diye anliyorum ben.

Ben tam tersi durumda İstanbul'dan Paris aktarmalı Amerika uçuşu yapmıştım ve vize falan almadım. Muhtemelen Madrid için de gerek yok ama emin olun yine de @sopiro'nun dediği gibi.

Hayir bunu alma. Ikinci bullet pointe odaklan. Net yaziyor, sikinti cikma ihtimali yuksek.

Direkt THY ile ucmana gerek yok da passport kontrolu gerektirmeyen bir aktarma sec.

%99 longhaul ve shorthaul ucuslarin terminalleri farklidir. (Bilet detayinda yazar)

Terminal degisikligi gerekiyorsa schengen kesin gerekir. Terminal degisikligi gerekmiyorsa terminal bina haritasini inceleyerek pasaport'tan gecip gecmemen gerektigini kontrol edebilirsin.

www.aeropuertomadrid-barajas.com

Her durumda bu bilet zaten 2 ayri bilet. Gecikme falan olursa patlarsin. Havalimanindan cikamadan elinde gecerli bilet olmadan (ikinci ucusu kacirdigin icin iptal olacak) bir turk olarak kalmak sinirlerini ziplatir, tansiyonunu dusurur.

Kışın edinburgh yazın los angeles

Edinburgh. Los Angeles yasamak icin ilginc olabilir ama turizm sirasinda fazla yapay ve yuzeysel gelebilir.

Los angeles.

LA

Mevsim, tatil uzunluğu, bütçe gibi konulara bağlı. İlkbahar yazsa LA, uzunsa LA, para çoksa LA; tersi için edinburgh.

Edinburgh gördüğüm en özel, beni en etkileyen şehirlerden biriydi. Amerika'yı hiç görmedim ama LA bambaşka bir turizm, Edinburgh tarihi turizm olabilir. Daha kısa sürede biter tabii. LA'de bol bol aktivite vardır sanırım.

Harry Potter evreninin aslında dünyanın bir yerlerinde yaşandığını görmek istersen İskoçya'ya git Edinbro'yu gör.

Bu arada, Ağustos gibi Fringe Festival olmalı, Edinburgh'nun her yeri tiyatro sinema vb. ile doluyor. O dönemde gitmeye çalış gidersen.

ikisini de gormus biri olarak LA diyorum.

Valla Edinburgh'yu bilmiyorum ama birkaç ay önce LA'deydim. NY'dan sonra cennet gibi gelmişti bana, cevabım LA. Git Venice Beach'te Santa Monica'da takıl insanın ömrü uzar orada

Yazın Los Angeles mı? Tüm yazı heatwave uyarısı ve yangınlarla geçiriyoruz. Şu an hava 28-29 derece. Kış ve bahar ayları daha uygun LA için. Araba kiralayarak gezebilecek ve yüksek harcamaları dert etmeyecekseniz, tarihi ve kültürel etkinlikler çok ilginizi çekmiyorsa LA. Edinburg düşük ve ortalama bütçeyle bile çok keyifli, kaleler, mezarlıklar, müzeler ve yürüyerek gezebilme olanağı da cabası. Ayrıca mesela tatiliniz bir haftaysa ve özellikle ilk kez long haul uçacaksanız birkaç gün kendinize gelmekle geçecek zaten.

Şahsen Edinburgh'i tercih ederdim.

Havalarin iyi oldugu zamanlarda kesinlikle LA. Araba kiralanip Vegas ve SF yapilirsa unutulmayacak bir tatile dönüsür.

Yazın LA kadar yanlış bir fikir olamaz. Yerleşik bir arkadaş da yazmış, sıcaktan kavruluyor. LA+SF+Yosemite National Park gibi bir kombo yapabilecek ve buralara iki haftanızı ayirabiliecekseniz LA.

Değilse Edinburgh. Çevredeki diger şehirlere de gidersiniz.

yaşamak için edinburgh'u seçerim. tatil için LA.
edinburg kapalı hava, deniz kenarı, sakin bir şehir. edinburgha festival zamanı gidilir. ağustosta bile soğuk yağmurlu oluyor. tatil anlayışına da bağlı.

yazin bile soguk ve yagmurlu bir yer Edinburg. insani sinir eden cisil cisil bir yagumuru var, hava hep kapali. agustos ayinda 1-2 hafta gunesli oluyor denmisti bana. ama guzel sehir, gidilir ama yaz degil kis tatili olarak dusunurum ben :)

Sadece masa tenisi için masayı kiralamak mümkün değil mi? Belki o şekilde geliyorlardır.

Adamın parası var demek ki koymuyor, spor salonuna gelip 5 dakika 1,5 kiloluk dumbbell indirip kaldırıp yarım saat instagram'da takılanlar da var onlar da oara veriyor, bunlar hiç değilse masa tenisi oynuyor.

Öncelikle yıllık 2000 spor salonu için ya da sevdiğin bi aktiviteyi haftada bikaç gün 2 saat yapmak için yüksek bi tutar değil.
Herkesin amacı farklı olabiliyor. Masa tenisi maalesef küçümsenen bi spor ama hakkını vererek oynanırsa yaşını başını almış biri için ağırlık kaldırmadan daha eğlenceli ya da cardiodan daha verimli olabilir.
Özetle burada garipsenecek hiçbi şey yok oyna devam.

Masa tenisinden hoşlanıyor, ve bir yıl boyunca bunu özgürce oynayabiliyorsam 2000 bin lirayı görmezdim.

çoğu spor salonunda yok. olsaydı ve sadece masa tenisi haftada bir / 1 saat hizmeti satsaydı alırdım valla ...

sadece masa yetmiyor oynamak için, rakip de lazım.
Spor salonu onlara rakip ve muhabbet de sağlamış oluyordur belki böylece. O yaşa gelene kadar üyelik parasını dert etmeyecekleri bir gelirleri de olmuş olabilir.

Ayrıca mesela belki eski sporcudurlar ve kendilerini iyi hissediyorlardır.

bazı insanlar masa tenisi oynamayı özellikle seviyor. o nedenle bana garip gelmedi. çoğu spor salonunda bu imkan yok galiba.
benim de gittiğim spor salonunda olsaymış müthiş olurmuş.

Uluslararası federasyonu olan, olimpik bir spordur.

Muazzam bir kondisyon ve sürekli antrenman gerektirir.

Sosyalleşmek için ideal çok eğlenceli bir spordur.

Yağ yakmak için spor yapanlara tavsiye ederim. Koşu bandından falan çok daha faydalıdır.

bana garip gelmedi. masa tenisini cok seviyorum ama yillardir ortam olmadigi (oynayacak biri de yok) icin oynayamiyorum. yillik verecek 2 bin liram ve partnerim olsa hic acimazdim ben. baska yerde ucretsiz yapabilecekleri bir sey degil ki sonucta, cok az yerde var masa tenisi.

1) kahveye gitmek gibi dusun. herkesin evinde cay var ama gidiyorlar zira evde oturmak sikici.
2) birisi elinden tutup gostermedikce fitness, agirlik falan cok kafa karistirici ve urkutucu seyler. dolayisiyla gidip sadece pinpon, yoga falan seklinde takilmak (veya hic gitmemek) nadir gorulen seyler degil.
3) soylendigi gibi bir cok kisi parasinda olmayabilir.

normal sartlarda o vizeyle baska sengen ulkesine girebilirsin evet.

Duration of stay de yazar vizende gün sayısı olarak, onu da aşmaman lazım dikkat et.

timewarple.com wordle'in eski kelimelerini oynayabilirsin en basindan beri sirayla, bir sure idare eder.

nerdlegame.com

eksisozluk.com

www.mathler.com

wordlegame.org 6 harflisi çıkmış.

worldle.teuteuf.fr Coğrafyaya ilgisi olanlara.

ne bileyim rav4 falan vardı sanki eskiden:

en.wikipedia.org

"The 1945 Willys Jeep was the world's first mass-produced civilian four-wheel drive car."

tr'de eskiden rav4 falan da vardı çokça piyasa komple jeep'in elinde değildi, hatta jeep öyle çok fazla yoktu da demek istedim.

soruma cevap değil dediğiniz.

www.nisanyansozluk.com

sözcüğün ve hatta markanın evrimi hot potato'nun dediği gibi general purpose "g.p." harflerinden türemiştir, lakin bizim arazi taşıtına "cip" dememiz tam olarak "jeep" markasından gelir. aynı selpak, jilet (gilette), uhu vs. gibi.

"eskiden" derken yaş kaç bilmiyorum ama jeep diyince aklınıza grand cherokee geliyor sanırım rav4 falan dediğinize göre.

türkiye'de arazi taşıtı dediğin zaman akla gelen tek araç "jeep" marka, tavanı ve hatta kapıları bile olmayan şu araç idi: justcars.info

Bundan uzun yıllar önce, Türkiye'de 4 çeker deyince akla jip, Jip deyince de akla şu gelirdi. Diğerleri hep sonradan geldi.

www.makaleler.com

Bir de şu var tabii.

www.google.com

Cip deyince akla CJ3 başta olmak üzere CJ serisi gelir, Jeep'in bu modelelri 40'lı yıllardan beri bizde olması lazım.

60'lı yıllardaki siyah beyaz çok eski filmlerde, arazide ve kırsalda geçen sahnelerde çok rahat görürsünüz hem sivil hem jandarma altında.

normal bisikletlerin ön tekeri mandallı olan modellerden bak, bisikletçiye gidip arabaya sığan modelleri deneyebilirsin

2.15 te dediğim yöntem
youtu.be

bu da ön kapıdan
youtu.be

bu da doğrudan arka kapı
youtu.be
youtu.be

katlanır bisikelt hantaldır hiç efektif de değildir. hiç bulaşmayın derim. yokuş vs zor çıkar. yeteri kadar hızlanmaz. taşıması da düşünüldüğü kadar kolay değildir 15 kg falandır. onun yerine arabaya bisiklet taşıyıcısı almak daha mantıklı.

Mosso markasının katlanır bisikletlerine bakabilirsin gayet büyük ve 26" jant olanları var. 2017 de Ankara'da almıştım ve memnundum. Diğer katlanır olanlar gibi ufak tekerli değil ve manevra sıkıntısı olmuyor.

alinmaz +1. fiyati yuksek diye iyi bir sey gibi dusunme. bisiklete binmekle alakasi olmayan, sirf alisveris yapasi geldigi icin orada olan tiplere satiyorlar, o yuzden.

Kamyon şoförü günlük 500 dolar kazanıyor. Başka ülkelerde emek gerektiren işler iyi kazandırıyor.

Ama esas şaşırılması gereken ABD ye nasıl gittiği. O kadar kolay değil.

"Yani nice Bilkent, Bogaziçi mezunu bile bu maaşa Amerika'ya kapağı atamıyorken grafik tasarımcı birinin bu kadar kolay kabul alması reva mı."

ne alakasi var. her grafik tasarim mezununa devlet otomatik maas baglamiyor ki... basvuranlarin arasinda en iyisiymis, ta turkiye'den alinmis.

Grafik Tasarım'ın nesi kötü? "Bilkent, Boğaziçi" mezunu olmakla ne ilgisi var? Hatta "Bilkent, Boğaziçi" mezunu Grafik Tasarımcı olamaz mı? Kafamda deli sorular :)

Uzundur kuzey amerika'dayim, hanim grafik tasarimci.

Ayda burut 7500 yapiyorsa senede $90k patlatiyor demek. Amerika'ya yeni gelen grafik tasarimci gocmen oyle bir parayi ruyasinda bile goremez. Yeni gelen birinin max. alacagi para senede $40-45k. Ayda $3700-3800 burut yapar.

3 aylik egitimle $100k maas falan gibi hurafelere de inanmayin. Oyle olsa Amerika'nin yarisinin acliktan agzi kokmazdi. 6 digit o kadar kolay ulasilabilecek bir mertebe degil.

Haa grafik tasarim degil de IT isi yapiyordur, cilgin kod yaziyordur, CVsi cok saglamdir, herkesin bilmedigi birsey biliyordur, $90-100k ile baslar. Ama bunlar tek tuk.

Ozetle, hatun salliyor. Oraya nasil gittigi bile tartisilir..

kusura bakma ama bu bakış açısı türkiye'deki eğitim sisteminin en büyük eksiği. öğrencinin vizyonunu çok daraltıyor ve bütün öğrencileri tek bir alan yönlendiriyor. öğrencilerin kafasında sayısal > eşit ağırlık > sözel gibi bir sıralama var. ezber yapmayı eğitim sanıyor öğrenciler. ve sayısal bir alanda değilsen sürünmen gerektiğini düşünüyor. doğal olarak grafik tasarım mezunu birinin iyi para kazanmasını kafasında bir yere oturtamıyor. sözel bölümlerden mezun olup ya da lise mezunu olarak çeşitli alanlarda ne paralar kazanan insanlar var.

medya sektörü bence birçok alana göre daha uluslararası ve yurtdışına kapak atmak için uygun olabilir. ve çok uçuk paralar kazanabilirsin. bu arada grafik tasarım eğitimi üstüne neler eklediğin de önemli. mesela hollywood filmlerindeki görsel efektleri yapan ekipteki insanlar da bu tarz eğitimler aldı. haliyle iyi bir projede ve ekipte çalışan bir tasarımcı ortalama bir mühendisten daha iyi kazanabilir.

ayrıca bir grafik tasarımcı neden bir boğaziçi mezunundan daha fazla kazanmasın? mesela refik anadol ortalama bir bilkent mezunundan daha mı donanımsız?

black mamba +1

iş hayatı üniversiteye giriş sınavı gibi sıralamalı bir şey değil.
ne boğaziçi mezunları tanıyorum, sadece boğaziçi'nden mezun olabilmiş.
vizyonla eğitim ayrı şeyler üstelik.
diğer yandan, kimin cv'sinde ne olduğunu sadece okuduğu okuldan tahmin yürüterek bilemezsiniz.

reva mı? kabul aldıysa reva demek ki.
başkalarının yaptıklarını takdir de edebilmek lazım diye düşünüyorum.

meslek ve okul olarak bakmamak lazim +1
bogazici her zaman kapi acamadigi gibi ismi pek olmayan bir yer kapi acabiliyor kisiye bagli olarak.
ama verdigin ornek biraz tuhaf. 25 yasinda. maks 3 yillik deneyimi var ya da liseden beri isi ogrendi bir sekilde 7 yil diyelim. ama adanada yasayan bir kiz. tabi kiz hep adanada mi yasamis o da var ama ben cok donanimli biri oldugunu dusunemedim. nasil gittigi apayri bir muamma zaten. akrabasi falan varsa kolay olmustur anca.
yani bu profilin linkedinden falan teklif almasi ya da bi basvurusuna yanit almasi ve oyle bir parayla ise baslamasi biraz soru isareti.
bunun disinda ben de anlamiyorum bazi gidenleri. ama bu profil benim anlamadiklarimin altinda bana gore.

grafik tasarımcı derken, düz deneyimsiz tasarımcı değil de Front End Developer dedikleri tasarımla kodu birleştirmiş biriyse belki doğrudur. Diğer türlü vizesine sponsor olur Türkiye'den getirttiklerine inanmam.

Aile şirketi, tanıdık sponsorluğu vb. ile gidip böyle çalışanlar var. Avrupa'ya da bu şekilde "yea dayımın bilmemne şirketi vizeyi ayarlayacak gideceğim" diyen tipler var ama pratikte başarabiliyorlar mı bilmiyorum.

Bu arada Uber yapıp ayda 5-6 bin dolar kazanan gördüm direkt. Çalışana para var orada ama, ne bileyim ABD vatandaşıdır iş bulmuştur okey. Türkiye'den çalışma vizesi/izni alıp gidebilme kısmı sıkıntılı olan şey.

edit: fakat evet, medya ve görsel sanatlar çok evrensel bir iş aslında. Yaptığın iş dünyanın her yerinde anlaşılıp takdir edilebilir. Başarılıysan iş de bulursun.

şu anda vize randevusu alman imkansız gibi bir şey maalesef. benzer bir planımız vardı ama vizesiz olduğu için meksikaya çevirdik rotayı. tavsiye ederim. mexico city, cancun, tulum, playa del carmen buralar da güzel yerler.

Miami ve ozellikle Los Angeles'ta "gezmek" icin araba kiralaman sart, onu da ekle butceye. Gecelik konaklama fiyatlarina booking veya airbnb'den bak iste merkezi yerlerde. Ucak bileti de zaten belli. Excel dosyasi acip alt alta toplayacaksin bunlari.
Bizden kafadan "komple fiyat" bekleme yani zira sallama olur.

Öncelikle tur şirketlerinin turlarına bakın açıp karşılaştırın bireysel alacağınız sadece uçak parasına tur şirketlerinden komple paket tur bulmanız çok mümkün. Vize için de tur şirketleri daha iyi bilgi verir, hizmet alacakmış gibi arayıp sormanız daha iyi olur.

Uçak bileti ve vize ücretine kendiniz zaten bakabilirsiniz, ucuz tarihleri seçmeniz gerekecek, yoksa uçuyor. Vizeye kendiniz başvurabilirsiniz ama çalışan mısınız, dönüşe nasıl ikna edeceksiniz düşünmeniz gerekir, ayrıca 15 gün uzun bir süre olduğu için havaalanında cebinizde ne kadar nakit var onu da soracaklar.

hostel ya da airbnb'de kalacaksanız en taban fiyattan onları hesaplayın, bu masrafların hepsi zaten yüksek tutacak, önce onu karşılayabiliyor musunuz bakın derim.

kargo ve iade olayını iyi öğrenin. yamuk gösteren defolu ayna gelirse, iade için taşıyacak yer bulmada sorun yaşamayın.
para azsa letgo'dan ikea ürünleri kovalanabilir.

Duvarda ayna monte edecek yeriniz yok mu? Bana bunlar cok kullanissiz geliyor. Ikea gibi bir yerden normal duvar aynasi alirdim sabit.

açıkçası amacın çok normal hocam da bu soruyu bu kadar temelden sorman biraz ilginç geldi bana :)

neyse, pasaportun her zaman olsun zaten bunun için illa yurtdışında işe başvurman bir gerekçe olmasın, al 10 yıllık koy kenara lazım olur bir gün.

yurtdışındaki şirketlerin birçoğu zaten yayınladıkları iş ilanlarında vize sponsoru olup olmadıklarına dair bilgi verirler. eğer sponsor olan bir şirketse görüşmeler ve tüm mülakatlar seninle olumlu sonuçlanırsa sana davet yazısı, sağlık sigortası isteği ve diğer yönergeleri içeren bazı evraklar gönderirler. sen de onunla şirketin seni görevlendireceği ülkenin konsolosluğuna gidersin vizeye başvurursun.

yalnız pandemi sonrası iyice remote çalışma düzenine geçildiği için benim gördüğüm kadarıyla sponsor olan firma sayısında ciddi azalma var. çünkü risk almak istemiyorlar, kişiye uzaktan parasını bilgisayarını vs. veririm işimi yaptırırım mantığı hakim olmaya başladı bence.

yalnız yukarıda yazdıklarım tabi ki her meslek ve pozisyon için geçerli değil.

Is basvurulari yapmaya hemen bu ogleden sonra baslayabilirsin, bir sonraki asamaymis gibi beklemene gerek yok. Calisma iznin olmadigini bahsetmene gerek yok. Zaten biliyorlardir veya almaya karar verdikten sonra ugrasirlar.

Pasaportu al, dursun kenarda. Zaten hemen cikan bir sey ki beklemene bile gerek yok.

"Bütünüyle düşünüldüğünde bu süreç ne kadar zaman alıyor?"
Surec haftalar aylar veya seneler alabilir. Bazen is bulmak ha deyince olmuyor, bazen ise alim sureci uzun suruyor, bazen calisma izni/oturum basvurusu cok bekletiyor vs vs. Standart bir sey yok.

Bu söylediğin vize sponsorluğu oluyor. İş ilanlarının çoğunda sponsorluk olup olmadığı yazar. Bu pozisyon için sponsorluk yoktur diye yazıyorsa hiç boşuna başvurma demektir. Sponsorluk var yazıyorsa ya da hiçbir şey yazmıyorsa o ilanlara başvurabilirsin. Bunun için pasaport şart değil ama al bulunsun +1

Çalışma vizesi ile ilgili de ne tamamen sen uğraşıyorsun ne de tamamen onlar uğraşıyor. İki tarafın da yapması gerekenler var.

Mesleginiz nedir ?

Sener Sen iyi bir ornek mi bilmiyorum zira pek dram da cekmiyor. Son 20 kusur senede 4 filmi var toplam. Isteseydi proje bulurdu veya kendisi on ayak olurdu.

Bence Cem Yılmaz bile 55-60 gibi dram filmleri yapmaya başlar yaşlanınca komedi yapmak çocuk işi gibi geliyor olabilir bizimkilere.

Sadece şahıs bazında değil de hayatın bir gerçeği olarak bakmak doğru olur diye düşünüyorum. Dikkat edilirse komedyen olarak tanımış ünlülerin ölümlerinde "bu kez güldürmedi" ifadesi haberlerde görünür. Ölüm öncesi yaşlılık ise hal gereği çoğu zaman dram/hüzün, hastalık içerebiliyor. Roller de bu ölçüde oluyor.

Bir de belli rollerde tanınan ünlülerin ilerleyen zamanlarda önceki rollerine benzemeyen türde oyunculuk sergilemesi dikkat çekme amaçlı da olabilir.

ben kariyer hedefi olarak görüyorum biraz. güldürerek ünlü oldukları için kariyerlerinin son dönemlerinde ciddi rollerdeki oyunculuklarını da göstermek istiyorlar sinemada. bu tip sanatçılar büyük sanatçılar. paradan, puldan, izlenmekten çok kendilerini tatmin etmeleri gerekiyor kariyerleriyle. o yüzden farklı işlerle kendilerini kendilerine ispatlıyorlar bir nevi. gençliklerinde bu olmuyor çünkü parasal sıkıntıları oluyor henüz. o nedenle proje seçmek biraz daha lüks oluyor. genel olarak komedi rolleri geliyorsa onlar arasından seçmek durumunda kalıyor.

şener şen komedi yapmayı bırakmadı bu arada. tiyatro dalında hala yapıyor.

şener şen'in rol alacağı türde komedi filmi kalmadı piyasada bence. şu son 20 yılda zaten saygın bir oyuncunun saygınlığını koruyabileceği bir komedi filmi hatırlamıyorum ben. belki vizontele gibi bir iki istisna vardır. bu istisnalar kesinlikle cem yılmaz filmleri değil. şimdiki komedi filmleri sözlü şakalar üzerinden gidiyor. bir arabesk'e bakın mesela, amaç kör göze parmak güldürmek değil ama insanların gülmemesi imkansız olaylar yaşanıyor. daha tiyatral.

şu anki türk komedi sineması fast food gibi bir şey. stand up'ların sinemalaştırılmış halleri gibi.

Turkiyedeki komedi anlayisi biraz slapstick denen hale burundu, hep ayni film baska isimlerle cogu zaman ayni oyuncularla tekrar tekrar cekiliyor gibi. Kotu sive, cahillik, kufur kiyamet, aptalliktan komedi cikarma hali, basit bir erotizm bile olmayan cinsellik gondermeleri, luzumsuz luzumsuz isler. Ben de rustunu ispatlamis ve duayen kabul edilen bir isim olsaydim ben de o filmlerle ozdeslestirilmek istemezdim.
Yani demem o ki komediyi genre olarak kalitesiz bulmuyorlar bence, yapilan komedi kalitesiz.

Abi işte kötü falan ama adam cesaret ediyor deniyor oynuyor, ben 100 yaşındayım bana yakışmaz demiyor, bence bunda bi problem yok. Bununla birlikte evet genele çekilen günümüz komedileri biraz dandik ama artık birçok dijital platform var daha kaliteli işler yapan yapmak istedikten sonra buralarda da iyi işler yapılabilir sanki. Bu tür "ağır" yapımlar Şener Şen için konfor alanı oldu bence. Bunda Yavuz Turgul'un da etkisi var.

Iyi bir komedi yapmak kadar zor sey yok sinema dunyasinda. bence en zor tur. Senaryo, diyaloglar, diger oyuncular, yonetmen hepsinin iyi olmasi lazim. Sener Sen, Kemal Sunal, Adile Nasit, Aysen Gruda, Erdal Ozyagcilar vs gibi oyuncularla komedi yapmis, Ertem Egilmez gibi yonetmenlerle calismis. Habababam sinifi gibi bir komedi serisinde rol almis adam. Simdi komedi yapmak istese bu kalitede bir ekibin bir araya gelmesi mumkun degil. Zaten piyasadaki komedyenlerin cogu standupci. Oyuncu olarak komedi yapan genc oyuncular toplasan 5 kisiyi gecmez. Ne yapsa gecmiste yaptiklarinin altinda kalacak. Bence Sener Sen'in komediyle ozel olarak derdi yok. Hicbir projede yer almiyor. Baska ozel nedenleri de olmali.

Ben de konunun iyi senaryo ve/veya iyi karakter yazılamamasıyla ilgili olduğunu düşünüyorum. Komedi alanında 55 ve üstü yaşındaki bir karakteri içeren Cinayet Süsü ve Aile Arasında dışında aklıma eli yüzü düzgün başka bir film gelmiyor. Bu filmlerde de o yaş aralığının en iyi komedi oyuncularından Uğur Yücel, Erdal Özyağcılar ve Cengiz Bozkurt oynadılar. Zaten +55 yaş komedi filmi karakterlerini Altan Erkekli, Cengiz Bozkurt ve Cezmi Baskın aralarında döne döne oynuyorlar.

Ayrıca Şener Şen, beyazperdede değil ama son oyunu Zengin Mutfağı'nda komedi öğelerine sahip bir karaktere can veriyor.

ne amaçla kullanacağınıza bağlı, iş içinse ben boyutu büyük olmasına rağmen laptopu açma zahmetine katlanıyorum. Ama yatmadan önce yatakta saatlerce boş boş gezinip video izlemek içinse ipad mükemmel bir seçim olur.

Bence kullanim açısından laptop daha rahat

Yatağa uygun olan tablettir. Yastık battaniye bazada uzun süre kalır pek ısınmaz. Notebook ise içindeki fan sebebiyle çok güzel toz toplar ve bu sebeple iyi ısınır arızalanmaya ya da ani kapanmalara daha hazır bir hal alır.
Böyle meseleleri başta olumsuz yönleriyle ele almak lazım.

aslında mantıklı olanı tablet almak ama bende her ikisi de olmasına rağmen eski alışkanlıktan mıdır bilmem, yatakta hala laptop kullanıyorum film izlerken vs.

laptop. yatagin icinde kullanmalik telefonun var zaten, laptop al ki cesitlilik olsun.

macbook air (m1) tavsiye ederim. fansız yapısı ve trackpad'i ile tam aradığınız şey. tableti bir yere yaslamadan (diz vs) yatarak izleyemezsiniz.

Siz ne yapacaksınız, önemli olan bu. Uzun uzun yazacak, Excel dosyalarında çalışacaksanız laptop. İcerik tüketecekseniz(okuma, izleme vs) kesinlikle tablet.

Yatağın içinde iş değil keyif yapacağınızı varsayıyorum: tablet.

Tableti bi yere yaslamadan kullanamazsın diyenler için: Arkasından katlayınca on numero stand olan incecik kılıflar var. Çok rahat olur.

Senin çözümün ultrabook.

Bence gözünde çok büyütme. Puanların iyi olursa, istekli olursan neden olmasın. Finans sektöründe iş bulsan belki daha çok faydasını görürsün.

motivasyonunuz akademik değil de maddi ise hiç yüksek lisans falan uğraşmayın, teori öğrenir dönersiniz. eğer maddi bir amaçla bu işe girişecekseniz, spl sınavlarını verin ve düzey 3'e kadar yükselin bu sırada çeşitli okumalar yapın -scala yayıncılık kitaplarını tavsiye ederim.-

alirlar. bu parali tezsiz profesyonel odakli yuksek lisanslar sizin gibiler icin var zaten.

onun haricinde marlonbranda +1

İmkan varsa tezsizden tezliye geçiş yolunu belki deneyebilirsiniz

alsalar bile bir yıl bilimsel hazırlık okursunuz. lisans derslerinin bir kısmını o bir senede size ezberletirler. bunun için mülakatta evliya çelebi gibi etkilemek lazım onları.

Rolls Royce ucak motoru/araba
Dyson EV yapacakmis, sac kurutma makinesine kadar genis bir skala
Mitsubishi cep telefonu falan uretmisti

caterpillar bot var. is makineleriyle bildigim kadariyla alakasi yok ama ayni logoyu kullaniyor

Porsche Design gibi mi

peugeot'nun bir araba markası olarak kurulmadığını, orijinalinde tuzluk ve biberlik gibi ürünleri üreten bir firma olduğunu biliyor musunuz? sonradan arabaları ile ünlü oluyor ayrı konu.

rolls royce : gemi ve uçaklarla ilgili motor ve bir dolu sistemi yıllardır üretiyor. hatta şöyle diyelim, araba üreten rolls royce ile gemi/uçak ekipmanları üreten rolls royce ayrıldı ve farklı firmalara satıldılar. gemi/uçak ekipmanları üreten rolls royce, dünyanın en önde gelen firmalarından şu anda

özellikle araba markaları olarak tanıdığımız bir dolu japon ve kore markası (Hyundai, Daewoo, samsung, Mitsubishi vs) çok büyük holdinglerdir ve dünyanın en büyük gemilerinin üretiminden, iş makinası üretimine bir dolu bir biri ile alakasız görünen alanda hizmet verirler. örneğin samsung : telefon, iş makinası, gemi üretimi, televizyon, beyaz eşya, finans vs vs vs..

bosch var araç sileceği, filtresi, matkap ve beyaz ev eşyası üretiyor.
yamaha var, müzik aleti, motorsiklet, jetski vs üretiyor

Nokia vardı, ilk işi kereste miydi otomobil lastiği miydi neydi

Xiaomi sayılır mı? Tırnak makasi, şemsiye gibi ürünleri bile var

Almayarak Türkiye'ye dönmeyi tercih etmiş bir aileye çok ciddi olmamakla beraber "Ah be kalaydınız ya orada" diye düzenli olarak söyleyebilirdim.

Kalamadılarsa ama yapacak bir şey yok.

Kimi kağıt parçaları çok önemlidir, hayatlar kayıyor bazı kağıt parçaları uğruna.

Siz burada mıydınız? Olay tam anlaşılmıyor.

Ben ve abim İsviçre'de doğduk ve abim sonrasında "Ben İsviçre'yi istemiyorum" dedi ve annem babam da ona uyup oturumu iptal etme kararı aldılar. Benim bir ağırlığım yoktu tabi 12 yaşında. Şu anki düşünce yapısına sahip değildim.

2013 yılında turist olarak gittiğimde bazı şeyleri görmeye başladım.

Ayrıca öncesinde bir kez ailem vatandaşlığa başvuruyor ama yaşadığımız belediye ret veriyor. Başka yere taşınıp yine başvuru yapabilirlerdi ama yapmamışlar. Her kantonun yasası bir olmadığı için birinin ret verdiğine öteki tamam diyebiliyor.

Sitem etmem tabi ki.

Birincisi zaten vatandaşlık alamamışlar. Diğer yere başvursalar alabileceklerinin bir garantisi yok. İkincisi de "X iyi TR kötü" gibi bir akım/moda var şu aralar ama ben şahsen katılmıyorum, ekonomi kötü ama iklim güzel mesela, şu an kazandığımın 2-3 katını verseler gidip İsveç'e yerleşmem.

Aslolan "isteği" kontrol altına almak bence. İsviçre'de olsan o zaman da "niye daha çok kazanmıyorum" diye şikayet ederdin belki. Sürekli daha fazlasını istemek yerine elde ne var, iyi yönleri neler, bir de ben neyi daha iyi yapabilirim düşüncelerine odaklanmak daha sağlıklı geliyor bana mental açıdan.

Bu arada benim dedem de TR'ye gelirken, kardeşi ABD'ye göç etmiş. Şimdi kuzenlerle aramızda maddi açıdan uçurum var, ama gidip dedeme sitem etmek hiç aklıma gelmemişti :)

10 yıllık mevzu, olmuş bitmiş. Böyle geçmişe bağımlı yaşayıp aileyi suçlamak biraz yanlış. Birey olarak sen ne yapabiliyorsun ona bakmak lazım, önüne bak yani artık boşver.

@ roket adam

Sorun şu ki, mevzu önünü görememek. Görebilseydim elbette umursamazdım bile belki.

Tamam da bu da senin sorunun artık yani. 10 yıl önce alınmış kararı irdelemenin bir manası yok yani, o karar verilmiş bitmiş. Kurban psikolojisine girmeye gerek yok, yetişkin gibi mevcut durumu kabullenip ona göre önüne bakacaksın. **bence**.

Hocam seninki yine iyiymis, eski ofiste bi cocugun babasi turkiyeye donunce cocugun belcika vatandasligini iptal etmis sadece turk vatandasi olsun diye :) her gun babasina kufu ediyordu :)

@ brkylmz

Neler neler duyuyoruz. Bu insanlar şaşırmış :(

gerek yok. keşke derdim 1-2 geçerdim.

bu bağlamda 2013te niye bitcoin almadık diye üzülebiliriz ama gerek yok böyle şeylere. gerek yok derken üzülmeye sitem etmeye gerek yok. onu başlarına kakmanız mutsuzluktan başka bi şey getirmeyecek.

o halde anlamsız bir sitem. herkesin ailesi herhangi bir konuda seçim yapıyor, sonucu iyi ya da kötü şekilde bizleri etkiliyor. etkiniz olmayan şeyler için ah vah etmek anlamsız.

Yani @hedep'in dediği gibi ah be kalaydınız seviyesinde olur, ben rahmetli babamın yanlış aldığı kararlar için bile keşke diyorum bazen, sitem etmek değil bu, ona karşı bir kızgınlık da değil, sadece bazı fırsatları değerlendirseymiş keşke seviyesinde.

Sizin durumunuzda TR'ye dönmeleri maddi olarak ne seviyede eksiye götürdü o önemli bence, İsviçre iyi güzel bugün çağırsalar bavulu toplar giderim ama burada maddi olarak iyi durumda olsam yine ailemin arkadaşlarımın olduğu yer daha iyi derdim.

Onlara artı kattı burası. Çünkü emekli olmuşlardı. Orada da geçinemezlerdi aldıkları paralarla. Ama burada şimdi durumlar malum. Baya artıdalar.

dedemin kardeşi abd'ye göçmemiş ama plutongezegendegilmi +100000

şikâyet etmek çocukça bir şey.
orada doğmuş olduğunuz için kullanabileceğiniz bir avantajınız varsa onu kullanın.
yoksa da yapılacak bir şey yok.

Birkaç kere sitem ederdim ama sonra takmazdım. Herkes kendi hayatını yaşıyor. Siz de kendi hayatınızı yaşayın. Onlar onu yaşamış, belki siz daha iyisini yaşarsınız.

onlar 22 yılda dünyayı hiç okuyamamışlar demek. İsviçre AB'de değilmiş gerçi ama yine de oranın pasaportuyla dünyaya açılman daha kolay olurdu veya orada okuman çalışman.

İsviçre çifte vatandaşlık kabul etmiyorsa belki o yüzdendir dedim, baktım kabul ediyormuş. O zaman istememişler demek.

Fakat 70-80'lerde oraya gidip çalıştılarsa bu işleri çok kolay görmeleri de olası. Benim bir hocam kaçak olarak İngiltere'ye gidip çalışmış, oradan Almanya'ya geçip kalmış sonra vatandaş olmuş vs anlatıyordu. Şimdi kaçak olarak git sıkıysa :D o dönemki bakış açısı çok farklı olabilir yani.

genel olarak, yapacak bir şey yok.

Bakış açısı +1 @ nhk ni youkosu

Aynı süreci teyzemler yaşadı, onlar Zürih’e taşındılar ve dünya kadar vergi borçlarına rağmen vatandaş oldular.

Biz de İsviçre'den döndük, bizimkiler hepimiz için vatandaşlığı alıp döndüler ve bunun için minnettarım onlara. Fakat herkes aynı öngörüye sahip olamıyor. Aynı dönemlerde vatandaşlık almadan dönen tanıdıklarımız var.

Belirli bir yaştan sonra kurban psikolojisine girmenin, aileyi suçlamanın bir anlamı yok. Bu konuda roket adam'a katılıyorum. Yetişkin olarak önünüze bakıp yolunuzu çizmeniz gerekiyor. Çünkü bu bakış açısıyla vatandaşlığınız olsaydı, bu sefer de "neden döndünüz" diye suçlayacaktınız ailenizi belki de. Olan olmuş artık.

1980'lerin başında kanada işçi alıyormuş. O zamanlar bu kadar ağır şartlar yokmuş. Başvuranların büyük çoğunluğu alınıyormuş. Babama da gel sende başvur çok kolay bak gideriz demişler tüm evraklar hazırmış ama babam "kanada çok soğuk olur" diye vazgeçmiş. Bazen derim baba kabul etseydin şimdi kanada vatandaşıydık.

olur böyle şeyler.

ahah benimkiler almamis, yurtdisi dogumluyum, ama ben kendim aldim baska ulkeden. sitem ettigim olmadi. vizyonsuzluk deyip gectim.

yas kac bilmiyorum ama anlamsiz bir hareket cunku eline bir sey gecmeyecek. "tepki", "sitem" vs sen gosterince/edince karsindaki kisinin kendini duzeltme ihtimali olan seye denir. burada oyle bir sey yok.

bir de orada dogup buyuduysen ana dil seviyesinde almanca olmali, almanya'da falan bedavaya universite okuyabilirsin.

senin çözemeceğin bir problem değil ki bu? vatandaşlık alabileceğin bir çok ülke var düzgün şekilde, yurt dışı iş basvuruları yap, git çalış, otur, vatandaşlık al.

sizinkiler zamanında nasıl gitmişlerse sende şimdi gidebilirsin, doğumdan ötürü vatandaşlık veriyorlar mı bakarsın, belki ben gitsem 6 sene de alacağım, sen 2 senede alacaksın falan filan.

onlar yapamadı yada yapmadı diye seninde yapamayacağın anlamına gelmiyor, zaten her bir bireyin sorumluluğudur bir önceki nesilden daha iyi olmak.

Yeniden dönmemin tek olur yolu evlilik yoluyla gitmek. Konsolosluktan ilgili belediyelere hatta havalimanındaki pasaport polisine kadar herkes “Hacı kız bulcan evlencen. Başka türlü uzun süreli kalmak zor” diyorlar.

Fakat sağolsun akrabalar yardımcı olmuyor bunun için. Diyorum kendim gidip bulayım, ancak bu sefer de isviçre’nin pahalı bir ülke olması tokat gibi yüzüme çarpıyor. Yani 2-3 ay kalmaya niyetlensem, ciddi bir bütçe gerekiyor. Ama bir şekilde harekete geçmek istiyorum artık.

Mesela zamanında babam da evlilik yoluyla oraya gitti, annemle evlendiği için.

arada bi abimi döverdim

benzer bir hikaye bende var.

peder 70'lerde almanya'da doktora yaparken yapilan vatandaslik teklifini reddetmis, toplamda 12 sene yasadiktan sonra kulustur bir vosvos ile kesin donus yapmis. Siniri geciyor, ilk benzincide duruyor. Pompaci cocuk alman plakayi gorunce hayirdir abi tatile mi geldin diye soruyor, o da yok kesin donus diyor. Abi sen bir baltaya sap olamamissin herkes sifir mercedes/bmw ile geliyor diye cevap veriyor.

mevzuyu defalarca konustuk, vatandaslik almadan donmem hataydi, size buyuk faydasi olurdu ama dondugum icin pisman degilim der.

ben de uzun sureli yurtdisi deneyimi sonrasi pederin gorusune katiliyorum. Disarida fazla vakit kaybetbeden, mumkunse pasaportu cebine koyup doneceksin.

Nedeni ozgul agirlik, derin mevzu ama eskiler ozetlemis "tas yerinde agirdir"

4 ayda öğrenme olayı hikaye de, enflasyon çoktan oldu bile.

3 birim maaş verip, 10 birim üretkenlikte birini almaktansa, 1 birim maaş verip, her biri 1 birim üretkenlikte olan 5 kişi almayı tercih ediyor şu an Türk yazılım şirketleri.

Böylece hem daha çok para harcayıp, hem de daha düşük kalitede / verimde ürün çıkarmak zorunda kalıyorlar.

Ama müşteri umursamıyor. Akbank çöktü, bir şey olmadı. Yemeksepeti bilgileri çaldırdı, sorun yok. Trendyol'da kredi kartları patladı, hala satış rekorları kırmaya devam ediyorlar. Getir'in CTO'su bile yok aylardır, ama yürüdü gitti.

Yani teknik anlamda rekabet gerektiren bir durum olmadığı için, zaten iyi yazılımcıya talep o kadar yüksek değil. Kötü yazılımcıyı çok daha kolay replace edebiliyorsun, başta biraz daha maliyetli olsa da uzun vadede daha kârlı hale geliyor. Yazılım sektöründe turnover rate de o yüzden bu kadar yüksek.

Ha bu 1 birim üretkenlikte olan adamı bulmak bile kolay değil her zaman, o yüzden maaşlar görece yüksek. Bir de işte remote çalışma şansı var, gidip yarı fiyatına Almanlara çalışıyor millet, dövize endeksli piyasa, o yüzden mecburen maaşlar TL bazında biraz yükseldi. Ama onun haricinde olması gerekenin yarısı kadar bile yükselmiş değil.

Bu verim / maliyet hesabını sıkı sıkı yapması gereken bir tek startuplar var, o yüzden oralarda daha yüksek maaşlı işler bulunabiliyor. Ama startup sektörü de ölüyor, o yüzden oranın da uzun süre devam edeceğini zannetmiyorum.

Böyleyken böyle.

Ben şuna dikkat ettim. Yazılımcı yurt dışına kaçabildiği için içeride açık oluşabiliyor. Yurt dışına kaçmayan adam Türkiye'de kalacak olsa şu anki yazılımcıların önemli bir kısmı iş bulamaz çünkü o kişilerle rekabet edemezler. Yazılım yurt dışına göç sayesinde ülke içinde dengeleniyor.

4 ay saçmalığı her şeyde var. İngilizce için de 4 ayda öğrenilir diyorlar. Öğrenmek adını söyleyebilmekse evet, öğrenirsin. Yazılım için de aynı şey söz konusu. Öğrenmek derken ne kastediliyor.

4 aydan sonra ogreniliyor olabilir mi? bu varsayim anlamsiz. 4 ay kurs bitirene devlet otomatik maas baglamiyor ki. sen isveren olsan 4 aylik kuru kuruya ezber bilgiye proje verir misin?

yani demek istedigim yazilimci dedigin surekli yeni teknoloji, yeni teknikler ogrenmek ve takip etmek zorunda olan kisidir. bunu yapmayan havadan maas alamayacagi icin oyle bir risk yok.

Hayır, piyasanın doygunlasmasina daha çok uzun zaman var ve dijitalleşmesi gereken çok fazla sektör/işkolu var.

enflasyon simdiden cok ama dolasimdaki "iyi" yazilimci (insiyatif alabilen, bir sistemin butun mimarisini tasarlayabilecek, sonra ya kendi ya da yonetecegi ekibiyle bunun implementasyonuna on ayak olabilecek) sayisi talebin hep cok cok altinda.

yazilim o kadar buyuk ve o kadar farkli yan dalda ozellesilebilecek bir alan ki, butun hepsini "yazilim" olarak genellemek yanlis oluyor. iki yetenekli yazilimci, birbirlerinden bambaska dillerde birbirlerinden bambaska isler yapiyor olabilirler. o yuzden bu soru sey gibi de oluyor: "ofis calisanlarinda bir enflasyon olur mu?" herkes farkli is yapiyor. bazi kollarda bir enflasyon olabilir evet ama mobilite nispeten kolay, kendini dengeleyebilen bir sistem.

yani ciddi bir enflasyon olacaksa da bizim hatta cocuklarimizin hayati boyunca olmayabilir bence.

4 aysa öğrenilebilen her şeyin enflasyonu olur, a4 aysa öğrenenler kendi aralarında kapışır, ama katma değerli işlerde enflasyonu geçtim eleman açığı olmaya devam eder diye düşünüyorum. yani alanında özelleşebilen, uzmanlaşabilenler her zaman on adım önde.

Yazılım diğer alanlara pek benzemiyor.

Ne kadar çok adam varsa o kadar çok şey yapılabilir.

Ve bu yapılan şeyler bir alan kaplamasına gerek yok ev-ofis tarzı.

Ve aynı şeye hizmet etme ihtimalleri çok az fikirlerin ve alanların.

Bir insaat, bir dis hekimi gibi değil. bunlar arttıkça bölgede tıkanma olabilir. bölge diyorum, küçük düşündüm. ama bölgede yazılımcı sayısının artması çoğu alana hizmet etme, tüm dünyaya hizmet etme, yeni fikirlere hizmet etme.. gibi imkanlar tanıyor.

Ne kadar çok yazılımcı o kadar çok iş, o kadar çok büyüme, o kadar çok fikir.

Tıkanma ön görülemiyor genel olarak fakat detaya indiğimizde mesela junior yazılımcı patlaması var, orada sorunlar yaşanabiliyor.

Ama yine de çoğu insan işini gücünü bırakıp yazılımcı olsa, yeni açılan bir alana, büyüyen bir şirkete, start-uplara falan girme ihtimali yüksek. Ne zaman ki bunlar büyümez ve yenileri açılmaz işte o zaman sıkıntı çıkabilir.

Basla begenmezsen birakirsin veya baska yere gecersin

Bence kabul edin.

kabul et ve iş aramaya devam.

öyle ortamlarda çalışanlar da aynı sizin gibi. Tabi ki girin çalışın.

Kabul etmekten başka şansın yok bence.

ben olsam ajansı bırakmazdım bu teklif için. ajanstan geliriniz artıyor mu, azalıyor mu yoksa sabit mi kalıyor bu da önemli. sadece iyi işler çıkararak ve zamanla mevcut müşterilerinize sunduğunuz hizmetleri artırarak işleri büyütmenizin mümkün olacağını düşünüyorum. full time çalışırken çeviri işini sürdürebilecekseniz teklifi kabul etmeniz mantıklı olabilir.

Tüpçü'nün firmasından recruiter aramıştı, o sıralar aldığım maaşa 20% ekleyip istedim, paraları yetmedi o yüzden gitmedim, ama bu tarz işlere gidilir bence.

Şu anda kamuda çalışıyorum mesela, içeride benden muhalifi yok. Bazen aptalca paralar harcanmasın diye kendime gereksiz iş çıkarıyorum "alın gitsin ya" diyebilmek varken. Milliyetçi bir insan da değilim sadece israfa karşıyım.

Sizin yerinize alacakları insan belki onların kafasında olacak ve "sisteme" istekle hizmet edecek. Paralarını alın iş etiğinizi salmayın diyorum.

yine yeni yeniden

secmek zor ama ben olsam geceler ya da selam soyle secerdim.

support.tunecore.com:~:text=YouTube%27s%20policy%20does%20not%20allow,of%20opting%20into%20this%20service.

help.songtrust.com

bu kaynaklar hayir diyor.

Youtube para kazanabilmek için monetize aktif etmeniz lazım. Etmediğiniz videolar reklamsız oynadığı için bir gelir söz konusu değil bildiğim kadarıyla.

Hala popüler videolarsa şu an monetize ederek videoları reklamlı hale getirebilirsiniz.

Ben bir gece bile otelde kalsam huzursuz oluyorum, benlik bir şey değil. Ailesi sevdiği eşi dostu olmayan yaşamdan bi beklentisi kalmamış insanlar böyle yapıyor gibi geliyor bana biraz.

Eksisini bulamadınız mı? O kadar para verip sadece bir odada kalmak en büyük eksik bence.

O fiyata yemek, çamaşır yıkama vs dahil mi?

Birkaç cümle daha yazsan ikna olurdum gibi geldi.

değil... iş gereği otellerde uzun süre konaklamak zorunda kaldığım oldu. düzgün oteller senin gibi müşterileri pek istemezler, sirkülasyon olmasını tercih ederler. yani 100 odası varsa, 25'ini aylık kalacak müşterilere kapatmak işlerine gelmez. çünkü sen her ne kadar para veriyor olsan dahi, daha büyük müşterilerin gelmesini kapasiteyi düşürdüğün için engelliyorsun. pazarlama birimi istediği gibi çalışamıyor. bir süre sonra suratları ekşiyor, yukarıdan "yav gönderin bunları" diyorlar, sonra resepsiyon nazikçe odanızı değiştircez, şöyle edecez böyle edecez yapıyorlar. daha kötü oteller ise ucuz olsa dahi bir süre sonra konfor açısından insanı germeye başlıyor.

Böyle bir fiyata otel mi var? :D
Yani vardır da düzgün, zincir otel markalarından biri değildir. Zeki demirkubuz seti görünümlü oteller bulunur ancak. Uzun süreli kalmayı/ buna göre fiyat almayı bile deneseniz bu fiyatlara zor.
O çok güzel odaları biz de merak ettik paylaşın, fikrimiz olsun :)

karsilastirma yanlis. bir tarafta kira basliginda "duzgun semt olsun, mutfak tadilati olsun, guvenlik olsun" diye bir suru sey eklerken diger tarafta en ucuz kenar mahalle oteline tav olmussun.

"yemek hazırlama derdi yok" - otel uc ogun yemek vermez ki. hem de 200 liralik otel...

Geceliği 200-300 liraya çok güzel otel derken? O otellerin çoğu fuhuş yuvası yalnız. 2 ya da 3 yıldız olurlar. Ben bir defa kaldım Ankara'da, gece 4 gibi koridordan gürültüler gelmeye başladı, ne oluyor acaba diye kapıyı açmamla karşımda bir yığın konsomatris gördüm, hepsi müşterisini bekliyordu.

Bu yaz bence düzgün bir yerde 3000e ev tuttuğum için bence iyi değildir. Ve tek odanız olacak otelde.

Bir kere 'otelde kalma' 'kirada kalmaktan' daha ucuza nasil oluyor onu anlayamadim, mantiga da aykiri. Gun uzerinden vs hesabinizi tekrar yapin bence. Ha belki Korona muhabbeti yuzunden gecici bir dengesizlik vardir konaklama sektorunde. Otel odasi yalnizligi diye baslik var kardes, hic mi duymadin, 129 sayfa olmus:)

1. 200-300 nerde güzel otel var? 200 liralık otelde kahvaltı bile yoktur. (İşim gereği hep otellerde kaldığım için biliyorum. Anadolu'da bile yok, İstanbul'da mümkün değil. Ya da dedikleri gibi fuhuşturucu yuvasıdır)
2. Hadi buldun diyelim, o paraya 1+0 sıfır evde kalıyormuş gibi olacaksın. Mutfak bile yok.
3. Kahvaltı tamam ama o hesaba birde günde iki öğünden aylık 60 tane yemek ekle. Hadi 50 tane olsun. Ki hep dışarıda kötü yağlardan yapılan yemekleri yiyeceksin.
4. Sevgilini, arkadaşlarını, aileni davet edemeyeceksin. 5. Odaların çoğunda koltuk olmaz, oturamayacaksin bile. Tek yatakta yatacaksın devamlı.
6. Teoride olsa bile pratikte hiç bir otel uzun süreli oda kiralamaz. 1 ay en fazla 2 ay veriyorum.
7. Bir çok imkanın kısıtlı veya sıfır olacak ama en önemlisi Ütü bile yapamayacaksin.

aylık 9.000 liraya kümes kiralamak mantıklı değil insanın içi daralır

7bine eşyalı 3+1 bile bulursun

Kore filmi My Sassy Girl vardı. Amerikalılar kendilerine uyarlamıştı.

den skyldige 2018 / the guilty 2021
amerikan uyarlaması yine

rec

Oldboy.

magnicifient seven

Sergio Leone'nin "A Fistful of Dollars" sayılırsa onu eklemek isterim listeye:

Yojimbo - Akira Kurosowa
A Fistful of Dollars (ve devamında Dollars Trilogy) - Sergio Leone

Orijinalini beğendim, Hollywood yapımını değil. Shall We Dance (Japon filmi)

the ring
girl with dragon tattoo
vanilla sky - Abre los ojos
the secret in their eyes

funny games - michael haneke

return to paradise (1998)
ilk versiyon fransaninmis.

danimarka yapımı "loft" geldi aklıma, onu da yazayım, orijinali daha yüksek puanlı imdb'de

baştan şart koşmadıysan yavrulardan birini vermen gerekir. işin ticari boyutuyla ilgili bir şey söyleyemem ama senin yavrular üzerinde ne kadar söz hakkın varsa malesef karşı tarafın da var.

Ben olsam vermem belli ki çiftleştirmede kullanacaklar ama senin nasıl aldığın da önemli muhtemelen ya satın aldın ya da bu söz karşılığında aldın ya da her ikisi de, yani her şartta vereceksin. Cins hayvan aşkınız böyle şeylere neden oluyor ne yazık ki.

doğru olan vermen. ticari olup olmadığını bilemeyiz.

yavrulardan birini vermek istemiyorsaniz belki para verebilirsiniz odesmek icin.

Ticari amacla kullanacaksa da yine de hakki var uzerinde talep ettigi icin en bastan sen de itiraz etmedigin icin.

Kaldi ki ticari olarak kullansa bile inek degil ki bu suni dollenme falan yapsin. Vakti geldikce doguracak iste. Para veren olursa satacak, millet kediye para vermeyi keserse de kisirlastirip bakmaya devam edecek.

Büyük ihtimal yavru dişiyle babayı ciftlestirecek öyle hissettim. O da içime hiç sinmiyor.

Büyük ihtimal bile değil kesin. Zaten babalık hakkı gibi tabirler bu işin ticaretini yapan insanların jargonu. Ha bu arada hediye edeceğiniz yavruların da bu ticaretin bir parçası olmayacağının garantisi yok. Zaten kontrol etme şansınız da yok. Ben aslında sizin kedinizi çiftleştirip karşınızdakinin niyetini yeni yeni keşfetmenize şaşırdım açıkçası. "Piyasa" bu.

vermek zorundasiniz bana gore.

İki yavru da erkek oldu deseniz?

böyle birine yalan söyleseniz ne olacak ya? yazılı anlaşma yapmadınız ya. diğeri de öldü filan deyin ne bileyim.

mümkün, şubeye gider borcunu kapatır ve iptal edebilirsin.

Geçen hafta garanti kartımı aynen bu şekilde kapattım, sorun olmuyor

kartı kapatsanız da borç için ekstre gelebilir. borcu ödemeden kapatabilirsiniz, engel yok. zamanı gelince borcu çıkar ekstre ile.
ekstre kesilmeden borç kadar para yatırırsınız, kapatırsanız zamanı gelince ekstre gelir, borç alacak eşit olacağından borcunuz çıkmaz.

kartı kapatmanın en güzel yolu, müşteri hizmetlerini arayın. kartım kayboldu 10 dk önce diyin. yenisini gönderme işlemine geçince istemiyorum, diyin. kartınız kapanmış olacak.

istedigin zaman kapatabilirsin. zaten bekleyince de bir degisiklik olmayacak ki... bir donem bitip aninda digeri basliyor zaten. sonsuza kadar beklemek zorunda kalirsin oyle olsa.

Diplomada mezuniyet tarihi yazılıyor. CV'ye 2015-2018 yazıp, diplomada 2022 görünürse 'sen hayırdır?' diyebilirler.

Devam ediyor şeklinde yazmanda bir sakınca yok, sorarlarsa açıklamasını yaparsın. Bu okul mevzuları tecrübesiz adaylar için etkili daha çok, yoksa işi bilen kendini profesyonel hayatta kanıtlamış insanlar için çok bir önemi yok.

İşe alımla ilgili çalışıyorum.

@bruce, sorarlarsa açıklamasını yaparım ama çok geçerli bir açıklamam da yok aslında. Yani çalıştım falan ama işsiz olduğum zamanlar da oldu, o zamanlarda da bitirmedim. Yani beni kötü göstermeyecek bir açıklama olacağını sanmıyorum.

Öte yandan işi bilen kişi kısmına katılsam da maalesef ben tam olarak kendi alanımda çalışmıyorum şu an :/ ucundan kenarından bağlantısı olan ama aslında epey de alakasız

İnsanların hayatlarında iniş çıkışlar olur, özellikle Avrupa bu konuda mülakat süreçlerinde bizdeki gibi kalıplara tıkılmış şekilde bakmıyor bu işe alım sürecine. Yüzde yüz dürüst olmana da gerek yok, zor bir dönem geçiriyordum sonra işe girmem gerekti ve sonrasında yeterli zaman bulamadım. Sonra buldum devam ettim şu zamanda da bitiyor dersen insanların gözünde sorumsuz tembel teneke olmazsın.

Benim CVimde 2015 - birakti (2018) yaziyor. Ama bu sekilde ise basvurmadim. Yaptigim birkac proje yaziyor mesela hala

2018de girdigim iste calisiyorum, o zaman da 2015 - halen yaziyordu.

Benim cv'mde bitirdigim programlarin sadece mezuniyet yili yaziyor. illa aralik yazman gerekiyorsa 2020-2022 yaz ortamlarda kim bilecek

başlangıç yılını yazma, "devam ediyor" gibi bir şey yaz geç.
Ayrıca seni değerlendirecekleri pek çok başka kriter var, bu utandığın şeyin etkisi belki %5'tir belki daha azdır. O kadar önemli olduğunu sanmıyorum.

veremezsin. (ters psikoloji)

en güzel yöntem bir buddy bulmak. geçen sene bu zamanlar 108 kilo yakın bir arkadaşım var. onunla apple watch üzerinden iddiaya girerek ve birbirimize laf atarak, instagram'da geçemezsin, hayır sen geçemezsin gibi postlar atarak uğraştım, ciddi kilolar verdi. 78'i gördü. ama şimdi yine aldı kiloları. havalar biraz ısınsın tekrar başlarım tacize.

sen o kiloyu ver sana bir bira ısmarlarım

@sel, 1 adet mi xd

Ahsha sen 8 versen ne olacak. Ahshahsha
15.in altı fark edilmez bile

Not: sen o kiloyu ver açarız bir roze

Şişko hicbir şey yapma yan gel yat sen

Max. 8 kilo için en az 3 ay diyet yapacağını unutma, tabii bu süreç kadın-erkek için daha farklı erkeklerde biraz daha kısa sürebilirken kadınlar için süreç uzayabilir bunlara hazırlıklı ol hayal kırıklığı yaşama, kolay gelsin.

Arkiler ters psikoloji ise yaramio. Guzelli yaparsın aslanli kaplanli cümleler seviom ben

Sana 8 kilo nedir ya. Azıcık sıksan 2 ay, çok dikkat etsen bir ay.
İş değil. Neler yaptın sen, komik olma. Sen abuzersin büyük düşün

eminem lose yourself şaşmaz.

şu anda kaç kilosun?

@kaptan, :')

Manitan zayıf hatunları gördükçe senden soğur haberin olsun.

Kim ne derse desin kadınları en çok gazlayan şey yine kendi aralarındaki rekabettir. O yüzden kendinizi diğer hemcinslerinizle karşılaştıracaksınız. Şöyle bir şey olabilir: Sürekli foto çekindiğiniz hemcinsiniz olan bir arkadaşınız varsa birlikte çekindiğiniz fotolara bakın (mümkünse yan yana çekilmiş boydan foto olsun), oradan aranızdaki kilo farkına bakın. Çekineceğiniz sonraki fotoda arkadaşınızdan daha zayıf çıkacağınıza dair kendinize söz verin. Arkadaşınızı zayıflama davanıza kurban ettiğim için üzgünüm ama zafere giden yolda her şey mübahtır :D

gazdan ziyade yontem diyorum. myfitnesspal gibi kalori tracking uygulamalari bazi kisilarde acayip ise yariyor. ben hicbir seyden motive olmam hayatta genel olarak ama yontem iyiyse sonuc aliyorsun

zayif halinle kilolu halinin fotografini yanyana kolajlayip ekranina koy kimin tarafindasin sec....

Daha yeni bununla ilgili bir kitap okudum. arastırmalarla deneylerle vs desteklenmis bulgular…
Kendinizi gidip de bir fitness modeli ile kıyaslarsanız motıve olmuyorsunuz, cunku o nıspeten baska ligde bir insan degil mi? Sizin kendiniz gibi benzer fiziğe sahip vs ve kilo verebilmis insanlarla kıyaslamanız gerek. “O yapıyorsa ben de yaparım tabii” diyebilirsiniz boylece.
Tavsiye degil gaz istemissiniz o yuzden bu konuyu uzatmayayım da, yukarıda baska hemcinslerle kıyaslayın dendigini gordugum icin soyledim.
Bence en guzel gaz bes altı ay sonra “iyi ki yapmısım” diyecek olmanız, bugun harekete gectiğiniz icin kendinizi sevecek olmanız. Saglıklı olmak adına yapılan adımlar kendimizi sevme seklimiz, kimsenin bizim icin bizim yerimize yapamayacagı bir iyilik yapıyoruz kendimize ki sürekli yeterli olmadıgımız algısını pompalayan bir dunyada kendini sevmek radikallik degilse nedir.

1- Kesmeşeker - Metin Kurt Yalnızlığı

2- Yavuz Çetin - Her Şey Biter

3- Aşık Veysel - Anlatmam Derdimi Detsiz İnsana (Harekete Kimse Mani Olamaz)

Ama az oldu gibi, aklımda başka bir sürü şarkı kaldı.

yasar - kumralim
tarkan - salina salina sinsice
kubat - bahca duvarindan astim

ben sadece tarkan, yasar ve kubat'i dinliyorum galiba türkce.

1:Levent Yüksel-Bu gece son.

2:Mor ve Ötesi-Bir derdim var.

3:Gökhan Kırdar-Yerine sevemem.

Şimdi uzaklardasın
Gesi bağları
Bir ay doğar

1) Mor ve Ötesi-Cambaz
2) Düş Sokağı Sakinleri-Gayret Et Güzelim
3) Kimseye Etmem Şikayet

1. Sertab Erener - Aslolan Asktir www.youtube.com
2. Hande Yener - Bu Yuzden www.youtube.com
3. Goksel - Istemeyerek Istemeyerek www.youtube.com

yavuz çetin - benimle uçmak ister misin
110 - özledim seni
bülent ortaçgil - yağmur

düşmedim daha gemiler duymak istiyorum

nasıl şarkılar biliyorsan sen de ömrümde ilk defa duydum bu şarkıları, hele sen anla, albümdeki her şarkıyı biliyorum nerdeyse bu yok.

sevdiğim şarkıları:
aşk her şeyi affeder mi
dağları deldim
duvaksız gelin
beni yakan aşkın

1. Degmez
2. Bahar
3. Yazmamislar
4. Oz
5. Hep yek
6. Beni yakan askin
7. Biri var
8. Oof
9. paparazzi
10.Yar bana varmadi

10,9,8,7,6,5,4,3,2,1 ve kargalar albümü baştan sona oturulup film gibi dinlenir. Zamanında tr'de bu kadar sert işler nasıl yapılmış diye afallanılır, hayat sorgulanır.

Yar Bana Varmadı başyapıttır nazarımda.
Duvaksız Gelin güzeldir, Kime ne güzeldir.
Kötü şarkısı var mı diye düşünüyorum.

en bilinen ve sevilenler

aşk her şeyi affeder mi
dağları deldim
beni yakan aşkın
yar bana varmadı
hep yek
sen anla
laubali

aska dair www.youtube.com

kim bilir www.youtube.com

adresler karisti www.youtube.com

başkaları görür çalışma motivasyonu düşer diye çok internette vs gezinmiyorum. işle ilgili devam ediyorum..

Reddit
Kulaklığımı takıp müziğe (içimden) çılgınca eşlik ediyorum
Kahve arası
Sohbet muhabbet vs
İşimle alakalı eğitimler
İşimle alakasız eğitimler

- - -
Evden çalışıyorsam:

Oyun oynuyorum
Dizi izliyorum
Piyano çalışıyorum
Diğer bir hobiye uğraşıyorum
Hoparlörlerdeki müziğe (dışımdan) çılgınca eşlik ediyorum

_______________

İşyerleriyle bir anlaşmamız var; sana şu kadar para vereceğiz, karşılığında şu işi istiyoruz diyorlar. Sonrası onları bağlamaz.

Olabilecek en kurumsal kurumda çalışıyorumdur belki. Pazartesi acil toplantı yapıldı önemli bir proje bu hafta bunları yapmamız gerekiyor çok hızlı ilerleyeceğiz vs. Benim haftalık işim pazartesi 11:00de bitmişti. Başka biri olsa iki haftada belki biterdi aynı iş. O yüzden rahatım. Bir yarım iş günü daha kendi cebimden çalıştım hadi bonus olsun keratalar diye.

Çok etik bir insan olduğumu düşünüyorum. Save ralph izledim cruelty free ürünlere geçtim komple vs. vs. her sabah işim olsun olmasın 8:30'da online olurum. Ama etik bir problem görmüyorum.

@aguen, proje bazlı mı çalışıyorsunuz yoksa full time mı?

Evden calisiyorum. Yatip uyuyorum genelde. Etiklik bir durum yok, adi uzerinde is bitmis.

tepe yöneticiyim. iş asla bitmez. ben özellikle ekipler ara versin, istediklerinde soluklansın, kendi planını programını yapsın diye dokunmam kimseye. micromanage yapmam ama yardım isterlerse bilgisayarına bağlanıp onunla birlikte yaparım işi,(home office) işi veririm, süre veririm. ara ara sorarım ama strese sokmam. işleri bitince de sonrasında ne yapacakları bellidir. herkesin orta ve uzun vadeli iş listesi var. günlük işlerde tüm ekipler zaten otonom bir şekilde çalışır. 1000 kere yapılan işi takip etmek gerekmez. işlerin biri biter diğeri başlar. %100 bütün iş bitti, yapacak bir şey kalmadı durumu, 15 senelik iş hayatımda bir kere bile olmadı.

bazen çok yoğun çalışırım, oturduğum yerden 15 saat kalkmadığım, yemediğim içmediğim tuvalete gitmediğim olur. bazen de iş bilgisayarı açık kalır, gider pcde konsolda 15 dk oyun oynarım, balkona çıkar güneşlenirim, çiçeklerime bakarım. sigara molası sayılır bunlar. genel olarak şirketin sahibiymiş gibi sorumluluk bilinciyle çalıştığım için aklıma kaytarmak gelmez. belli yoğun dönemlerden önce ve sonra recharge olurum ki yoğun dönemimde işe de yansısın.

Akşam saat 18:10 a kadar PC başından ayrılmamam gerekiyor ama iş yoğunluğum da düşük. Yani yarım saat işim oluyorsa sonraki yarım saatim boş. PC’den çok uzaklaşmayacağım için yanda ipadle falan vakit geçiririm, açar müzik dinlerim. Ama kafamı tamamen işten uzaklaştırmamak için de derinlemesine bir şeyle uğraşmam. Yüzeysel şeylerle vakit geçiririm.

Eski işimde birkaç gün hiç işim olmadığı zamanlar olurdu, ekşide burada zaman öldürür, makale falan okur alışveriş sitesi gezerdim.

3 seneden fazladır işin bittiği gün hatırlamıyorum, en fazla o gün bitmesi gerekmiyordur, onda da ekiple molada zaman öldürürdük.

Ben kendi adıma iş bulup oradan devam ediyorum. Yazılım yapıyorum, elimdeki task bitse kodun kötü kısımlarını refactor ediyorum mesela, o bakımdan yapılacak iş bitmiyor.

Yurtdışında benim gördüğüm işi biten bitmemiş gibi yapıyor, uzatabildiği kadar uzatıyor. Çok profesyoneller ama bu konuda, yani bilmesen gerçekten harıl harıl çalışıyor sanabilirsin.

Etik açısından, tam zamanlı çalışıyorsan "işim bitti" diye bir konsept yok bence, çünkü anlaşman task/görev bazlı değil, saatini satıyorsun. O saatlerde çalışıyor olman lazım. Ha tabi işi "yaya yaya" da yapabilirsin, orası biraz şirketin problemi oluyor o konuda, işi hızlı bitirmen için sana bir incentive sunması lazım.

beyaz yaka olarak kuzey amerika'da elindeki is bittiyse gider is istersin. Sana is vermesi gereken kisinin elinde is yoksa o zaman 1-2 aylik bir egitime gitmeni isteyebilir bos zamanini iyi kullanman icin. O da olmazsa ve 3-4 ay bos kalirsan ve cok da kritik bir eleman degilsen sepet havasi calarlar sende raks ederekten onundeki maclara bakarsin.

Bir de sunu ekliyim, devamli olarak biryerden is gelmesini bekleyen bir beyaz yaka eninde sonunda girdigi her isten kovulur. O yuzden biran once kendine yetebilecek bir konuma gelmek lazim, magara adami kafasi. Sabah uyandin acsin, bortu bocek artik birsey yakalarsan doyarsin, yakalayamazsan gece ac yatarsin..Insanlar aslinda bircok acidan hala oldukca primitif yasamaya devam ediyor.

Mesleğim ile ilgili şeylere bakıyorum, düşünsenize mesai saatinizde yeni bir şeyler öğreniyorsunuz ve bunun için size para ödüyorlar, bundan güzel bir şey var mı? şimdiye kadar hep öğrenmek için para ödediniz, şimdi öğrenmek için para alıyorsunuz, üstelik aynı iş yerindeki yada aynı meslekteki diğer kişilerin de önüne geçiyorsunuz, size maaş artışı olarak geri yansıyor, iş bulma derdiniz azalıyor.

Yönetici iseniz iş bitmez. gabe +1

@alicek: full time çalışıyorum. türkiye'deki mühendis ortalamaları belli olduğu için birkaç ekiplik işi tek başıma yapıyorum bu yüzden herkes inanılmaz mutlu benden.

arkadaş grubum hep böyle ama. yurtdışında kamuda çalışanlar da aynı, türkiye'de startupta çalışan da.


edit: mesela geçen aralık'ta son anda birisi "aguen, şu senin yıllık hedefinmiş yapılmamış" dedi. neyse iki günlük işmiş benim için yaptım. sonra dönüp dolaşıp soruyorum kim dedi bunu ben bulamadım bu işi falan. en son müdürüme gittim, "e bu senin 2022 sene sonu hedefindi naptın yuh" dedi kibarca.

trafik, yol masrafı, fastfood ve toskik iş arkadaşlarımı düşününce tekrardan evden çalışmaya motive oluyorum :)

geyik bir yana biraz spor, biraz kendine vakit ayırma, sosyaleşmeyi eksik etmeme, bazen de ofise - ortak ofis alanlarına (kolektif house gibi), kahve dükkanlarına falan gidiyoruz arkadaşlarla.

bütün sosyal aktiviteleri evin dışında yapmak lazım. eş, sevgili vs varsa onunla da evde bir şeyler yapmaktansa dışarda yapılmalı etkinlikler.

bunun dışında kesinlikle spora gidin. hem evden dışarı çıkarsınız hem de evdeki bu iyice hareketsiz kalmış vücudunuzu çeşitli fiziksel rahatsızlıklardan korursunuz. bazen de çevrede sessizce ders çalışılan cafeler oluyor oralara gidip çalışabilirsiniz, toplantı vs olmayan işlerin daha rahat olduğu günlerde. farklılık olur.

Sanırım biraz da mizaç meselesi bu durum. 2020 Mart ayından beri evden çalışıyorum. Ofise toplama 6-7 defa gitmiş olabilirim. Ve bunlarda da seyreltilmiş çalışma şartları nedeniyle ekip arkadaşlarımın hiç biri ile ofiste aynı anda bulunmadım. Yani ofiste de yalnızdım.

Bu süreçte açıkçası kimseyi özlediğimi, evde sıkıldığımı falan hatırlamıyorum. Ofise gittiğim o bir kaç günde de açıkçası sıkılmıştım ofiste. Gereksiz görüştüğüm insanlardan da kurtulmuş oldum. Artık sadece gerçekten görüşmek istediğim kişilerle görüşüyorum. Haftasonlarının bir anlamı oluyor, yani hafta içi ile gerçekten kontrast oluyor ve bence ofise gittiğim zamanlara oranla daha önemli günler olarak hissediyorum haftasonlarını.

İlk başta bana zor gelen şuydu: bir ofis çalışanı olarak artık hiç ofise gitmemek garip bir kimlik bunalımı yaratmıştı. ömür böyle mi geçerdiler sormuştum, ofis dışında bir çalışma hayatı tahayyül edememiştim. Ama zaman geçince ofisin bir sosyalleşme aracı olmadığını ve o saatlerin iş verenime sattığım saatler olduğunu bir şekilde özümsemiş oldum. Ofiste de çalışırken zaten İşten güçten kafamı kaldıramıyordum, yani sosyal anlamda çok da farkı yoktu.

Ben pandemiden kaynaklı nedenlerle çok fazla kalabalık alanlara girmediğim için bu cevapların hiçbirini uygulama fırsatım olmadı :) Şuanda da bir bitkiye dönüştüm, odadan odaya gezinip ev içi aktivitelerle mutlu olmaya çalışıp günde 10 saat çalışan, arkadaşlarıyla da web'ten görüşen bir yaşam formu:) Çalıştığım insanlar da benzer şeylerden bahsediyorlar genelde, belki de sorun başkadır bilemem :) Ama sorun evden çalışmak değil pandemide olmak benim özelimde, o kesin.
Sizin esnekliğiniz daha fazlaysa bu konularda daha efektif planlar yapıp uygulayabilirsiniz. Benim pandemiden önce de evden çalıştığım gayet sosyal bir hayatım vardı, şuan o günleri özlüyorum.

trafik, yol masrafı, fastfood ve toskik iş arkadaşlarımı düşününce tekrardan evden çalışmaya motive oluyorum +1

bunlara bir de uyku ekliyorum. sabah 8:45'te uyaniyorum harika bir durum. sosyallesesim gelirse is disi normal arkadaslara ulasiyorum bulusuyoruz.

Sıkılıyoruz biz de reis

Alisiyorsun bir yerden sonra ama donem donem com boguyor tabii ki insani yine de

Alisiyorsun ama kotu bir durum haklisin. Spor yapmak istiyorum mesela ben ama evden spor yapilmadigindan spor salonunun bu istegimden haberi yok.

Arada sıkılıyorum, bazen bir gun belirleyip ofise gidiyoruz ama genelde o kadar çok işim oluyo ki oturup bunalamiyorum bile.

Ne yatirimi? Borsa mi? Gayrimenkul mu?

hot patato +1 —Ne yatırımı? Melek yatırımcı mı olmak istiyorsunuz, yurtdışı borsaları mı? Ev, iş, şirket satın almaları mı?

Soru net değil :)

Aslında uzmanı olduğunuz konuyu anlatabilirsiniz. Ben daha çok gayrimenkul gibi seyler düşünmüştüm ama melek yatırımcı da konusunu da öğrenmek isterim.

Avrupa’da bir adada turizm sektöründeyiz. Eğer ilginizi çekerse detayları konuşabiliriz. Lütfen sözlükten özel msj yazın.

Dr. Dre - Natural Born Killaz

Bjork - Crystalline (makineli tüfek)

jagged - vaşak

www.youtube.com portishead - machine gun. silah sesi değil ama silah imitasyonu

www.youtube.com

Bence iyi niyetli biri. Yüz yüze konuşulmayı hak ediyor.

Sen de ona hediye al ödeşmiş olursunuz, sonra ayrıl.

Yüz yüze +1, sen de hediye al.

Plan sirasinda gene gurultuye gidecek muhtemelen. Ben olsam bu gece veya yarin bulusup konusurdum acilen. Hediye almaya gerek yok bence ama cok pahali bir sey aldiysa onu geri verebilirsin. Geri vermene bozulacaktir ama vermesen de suclu olursun, kacisi yok.

Hot potato +1

Uzatmaya gerek yok. Söyle gitsin.
Hediye konusunda Hot potato haklı. Pahalıya geri ver. İşte bu yüzden hediyeye karşıyım ne gerek var ya eski adetler bunlar hep

ptt'nin turkuaz mi oyle bir posta turu var. DHL ile gonderim yapiyor ama DHL'den cok cok daha ucuza geliyor. PTT subelerinde expres gonderim olacak derseniz anlarlar herhalde.
ben evrak gondermistim ve 3. gun ulastirilmisti.

Ayrica apostili konsolosluga da sorabilirsiniz. Onlarin da veriyor olmasi lazim.

PTS diye bir firma var, zaman problemi olmayan ufak tefek evrak için kesinlikle fiyat sormanızda fayda var.

Ben zamaninda basvuru yaparken hep PTT'nin takipli en ucuz hizmeti neyse onunla yolladim, herhangi bir sorun yasamadim.

boğaziçi ünv nin orada bir kırtasiye vardı dhl şubesi mi ne öğrencilere epey indirimli gönderiliyordu.

Tek bir parca kagit ile 1kglik kutuya asagi yukari ayni fiyati cekerler.
UPS $70-80 ister. DHL'in biraz daha insafli olmasi lazim.

Bekleme hemen dön.
Türkiye hep böyle kalmayacak. Ülkelerin siyasi arenadaki konumları değişiyor.
Zorluklar dibine kadar yaşanıyor ama başka bir ülke olsa buna herhalde dayanamazdı.
Her şeyi sıralayamam buraya ama özellikle maddi anlamda ilerisi için umut var.
Sadece doğru kararlar alınmalı.
Konu uzun aslında ama kısa tutalım.

dönme abi, napıyorsun. biraz fazla gayret göster. yaparsın. burası bambaşka bir yere çıktı, hiç boşuna kafanda kurma.

Valla ben de yurtdışından dönmüş biri olarak söylüyorum. Sen zoru görünce tırsmışsın. Belli ki burada rahat yaşamışsın, iş kendi başına ayakta kalmaya gelince pes etmişsin gibime geliyor.

Türkiye'de olup ailenden ayrı eve hayatta çıkmazdın sen mesela, çıksan da "uf yapamıyorum ya annemin yemeklerini özledim" der ailenin yanı a geri dönerdin.

O bahsettiğin 2-3 yılı aşmaya çalış derim. Biraz dişini sık ve sertleş bence. Dönmenin manası yok.

Döndükten sonra "göçmen" çok daha zor olur.

Anlattığın şey de konfor alanının bile ötesinde "emekli hayatı" gibi hayali bir düzen:) Dostlar arkadaşlar da hep TR'de mi olacaklar mesela?

Bahsettiğin zorlukları anlıyorum, TR'de birebir aynıları olmasa da yine çok zor bir hayat bekliyor olacak seni. Kısa süre sonra her şeyi Londra'yla kıyaslamaya başlarken bulabilirsin kendini. Bahsettiğin yaz tatilini yapmak için bile insanlar aylarca taksit ödemek durumunda, alım gücü olarak şuanki maaşın orada "kirayı zor karşılarken" bir süre sonra buradakine göre yüksek bir hayat standardın olabilir. Benzer şeyleri oraya yeni giden çoğu kişi yaşıyor zaten, dayanabiliyorsan devam..

gabe, nocturne +1, bu tür zorluklar ve bunların üzerinden gelebilme seni sen yapan şeyler, bu tür konfor alanından çıkmak zaten kişisel gelişim için tavsiye edilen şeyler.

birde şunu düşün bir hafta sonra evleneceksin ve iyi kötü bir eve ihtiyacın var, nasıl çözeceksin? iç güveysi mi gideceksin yoksa aile evine mi taşınacaksınız? bu konuda eşin ne düşünecektir sence? bir ev bulmayı bile başaramadı ne işim var bununla diye düşünmez mi?

iş verenin daha kendine bakmayı beceremiyor ben buna nasıl sorumluluk vereyim müdür yapayım demez mi?

Bu arada işe yeni başlamış tecrübesi az birinin (ki hayvan gibi tecrübeyle giden 30+ arkadaşlarım bile bir yıla yakın oda tutarak yaşadılar) tabii ki ev bulması tutması o kadar da kolay değil bunu iyi anlıyorum yukarıdaki örnek sizin de örnek verdiğiniz içindi, yaşadığınız diğer problem/sorunları da benzer şekilde ileri doğru hayatınızın ilerisindeki konular içinde kullanabilirsiniz. eğer vereceğiniz cevaplar sizi tatmin ediyorsa tebrikler, oldunuz.

Dönme, senin yerinde olmak isteyenleri düşün.

Yorumlar haklı zaten, yukarıda da belirttim. zoru görünce ve etrafta tam manasıyla güvenebileceğim kimse olmayınca insan tabii ki boşluğa düşüyor afallıyor ve zorlanıyor. Burda doğup büyüyen kiminle konuşsam “ iyi cesaret, ben ailemden ayrı yaşayamazdım, nasıl yaptın vs “ tarzı şeyler durmak iyice bi durup düşündürüyor kırıyor insanı.

Tr’de en azından bi 2-3 sene iş yaşamında olsam 27-28 yaşında gelsem dediğim gibi en azından hazırlıklı olurdum neyle karşılaşacağımı bilirdim. Ama üni bitti, arabamı sattım ve buraya geldim hayatımda ilk kez çalışmaya başladım ve bu hiç bilmediğim bir ülkede bilmediğim bir kültürde oldu. Türkiye’de bile çalışmaya başlasan bi afallarsın ama etraf yabancı değil, çifte şok yaşadım. Biliyordum zaten bunu kendimi hazırlamıştım zaman zaman motivasyonum düştüğünde yükselttim ama bazı zamanlar da çok düşüyor işte.

Ben büyürken sürekli babam yurt dışındaydı, bu yaşıma geldim hala yurt dışında onunla uzak kaldık hep. Şimdi o yapacağını yaptı komple türkiye’ye dönecek ben yurtdışındayım. Bi tane hayatımız var aileden ayrı mı geçireceğiz hissi berbat bir şey.

Burada olmak çok daha mantıklı her açıdan ama aile bağları insanı yiyip bitiriyor.

@selam türkiye’de ailemin kaldığı ev haricinde 2 tane evimiz daha var. yani tam anlayamadım dediğinizi ama aile evinde yaşama gibi bir durum olmaz evlenme durumunda.

iki kişi arasında dialog olacak ama

“ iyi cesaret, ben ailemden ayrı yaşayamazdım, nasıl yaptın vs “ tarzı şeyler durmak iyice bi durup düşündürüyor kırıyor insanı.

1 - onların cesaretsizliği, bağımlılığı (bağlı değil bak, bağımlı) onların problemi, seni ilgilendirmez
2 - onların yapamadığı şeyi yapıyorsun, bir kısmının özendiği, imrendiği, bir kısmının korktuğu bir şey ve bu cesaret ister. kırılmak yerine gurur duymalısın dünya nüfüsunun sadece %5'inin yapabildiği bir şey yapıyorsun. ne kadar az o kadar çok değer.

Ailenin evleri, geliri bir gün kaybolur gider, deprem olur yıkılır, iflas edilir, dolandırılır olur da olur dünyanın bin türlü hali var, oraya güvenme hiç.

Anne baban tahminim sağlıklı insanlar, senin için bir sürü şeyi yapabilecek durumdalar şu anda, bu zamanları iyi değerlendir, diyorsun ya belki geri giderim baka yere falan, o iş yalan, aile yaşlanacak rahatsızlıklar artacak vs. şimdi yaptın yaptın sonrası daha zor olacaktır, tabii sen de yaş alındıkça konfor alanından çıkmak istemeyeceksin, ne kadar yaşlıyız o kadar tembelleşiyoruz.

tuttuğun takımın rakip takım tarafından yenildiğini ancak maç'ın çok güzel geçtiğini düşün, belki bir gün son kurşununu da sıkıp döneceksin, ve herkes soracak manyakmısın niye döndün diye, şunu diyebilirsen "yapamadım, yenildim ama maç çok güzeldi" o zaman başın fezaya değer. illa ki kalacaksın diye bir şey yok bu arada, buradaki insanların derdi aman yurt dışına gitmişsin buralar bok gibi sakın gelme değil, daha çok bu genç yaşta hayatın içindeki mücadeleyi tek başına verebilecek ve veriyor olman. önemli olan "başarmak" değil, mücadelenin kendisi.

henüz ailen sağlıklı iken hayatını yaşa, derdin olursa yardım edecek birileri var etrafında ama bir gün bu dünyadan gittiklerinde kimsen kalmayacak yardım edecek.

Ben bu argümanla evimi ayırmıştım, doğru düzgün yemek yapmayı bilmiyorum, bozulan şeyleri nasıl tamir edeceğimi, nereden tamirci bulacağımı bilmiyorum, şimdi sen varsın sana sorar öğrenirim, sen ölünce kime soracağım, nasıl öğreneceğim bunları diye bir argüman koymuştum babamın önüne. benzer argüman senin içinde geçerli, ailen sağlıklı iken öğreneceksin ne öğreneceksen.

bence buradaki ana nokta tr'deki iş hayatınla ilgili. anladığım kadarıyla maddi kaygın yok bu iyi, ama tr'de alanında iş bulup, seni mutlu edecek bir kariyer yapabilecek misin? eğer cevap evetse, bir şeylerden feragat edip geri dönülebilir. yerinde olmak isteyenlerin borcunu ödemek zorunda değilsin, özlem de gerçek bir duygudur ve acayip zor bi hayat yaşamana gidip başka ülkede sıfırdan başlamana falan gerek yok. gelirsin trde mutlu olacağın işinde orta halli bi hayat yaşarsın konfor alanında güzel bir hayatın olur.

bunları maddi kaygın olmadığını baz alarak yazıyorum, yani işten gelecek paraya aşırı ihtiyacın yoksa manasında. (maddi açıdan sıkıntılı bir ailedeysen kesinlikle geri dönme.) genel olarak insanlar tr'deki hayatlarından memnun olmadıkları için göçmen oluyorlar, buradaki hayatından memnunsan çok da şart değil bence.

Yurtdışına gitmeyi çok istiyor bence herkes ve türkiye’den bunalmış durumdalar o yüzden cevaplar hep tek yönlü. Sen kendine soracaksın bu sorunun cevabını, kimse cevaplayamaz. Mesela benim imkanım oldu ve gitmedim, o kadar uzun yıllar yurtdışında yaşamak istemiyorum çünkü, gidersem 1-2 yıl kalıp dönecek şekilde gitmek isterim. Bana göre değil ya refah da umrumda değil para da. Ailem sonsuza dek benimle olmayacak, hayattalarken beraber vakit geçirmek istiyorum, benim babam da 32 yıl yurtdışında çalıştı yeni döndü, şimdi ben gidiyorum desem inanılmaz üzülür.

Bir de bak hayat standardın düşmüş, burda araban varmış orda metroya biniyorsun, kendi evin varken 2-3 kişiyle aynı evde yaşamaya başlamışsın, bir sürü arkadaşın varken yalnız kalmışsın. Bilmiyorum insanlar yurtdışına mutlu olmak için gidiyor, eğer mutsuzsan ve gerçekten bıktıysan hayatı kendine zindan etmeye değer mi? Mesela evli olsan sana destek olacak birisi olurdu, o kadar yalnız kalmazdın belki. Şu an daha zor sanırım senin için. Bence iyi düşün, hiçbir şey %100 güzel değil, pişmanlıklar neyi tercih edersen et olacak önemli olan kendini en iyi hissedeceğin şıkkı seçmek. Böyle bir arkadaşım berkeley’de doktorayı bıraktı döndü yapanlar var yani.

Bu arada bugün itibariyle geleli 4 ay oldu, onu belirtmemişim. Çok taze sayılırım, tam da bu zamanlarda vurmaya başlıyormuş sanırım insanlara aile hasreti, hayat zorluğu vs.

@roket adam, valla kira vermeyeceğim ve izmir’de yaşayacağım için şöyle bi 7-8 gelirim olsa kral gibi yaşarım. ailemin beklentisi yok benden, orta şeker bi araba da olur bazı şeylere sıfırdan başlamam yani. gül gibi geçinirim de işte o parayı da maaşla bu yaşta kazanamam. işten gelecek paraya önümüzdeki 2-3 sene daha ihtiyacım yok ama sonrasını bilemiyorum.

şuan bilsem ki türkiye’de haftada 5 gun 9-5.30 bi iş bulacağım dediğim maaşa dakika düşünmem de, bulamayacağımı biliyorum :(

Türkiye'de iş hayatına girmediğin için aklında o var. İş hayatında olanlar fırsatını bulsa gidiyor öyle düşün. (en kurumsal yerlerde bile hayvan gibi sömürü olabiliyor burada.)

Ev-araba almak Türkiye'de de maaşlı çalışan için imkansız gibi ama aile durumundan rahatım diyorsan, onu sen düşüneceksin işte. İstediğin tam olarak ne? Bu arada İzmirliler batıya pek adapte olamıyor galiba onu gördüm, belki iklim vs. sosyal olamamak seni üzüyordur. Ben 1 yıl İngiltere'de yaşadım (okudum) sonra Türkiye'ye döndüm. O dönem kendi işimi bulamadığım ve vize uzatmadığım için dönmüştüm. Türkiye'de de fena halde değildim başta. Fakat şu anki aklım olsa İngiltere'de master sonrası herhangi bir şeyde de olsa kalmaya çalışırdım. (ki bir arkadaşım Forensic Osteology masterı sonrası call centerda çalışarak orada kaldı :D Şimdi üniversitede çalışıyor. Çok iyi yaptı)

Fakat 4 ay çok kısa. Bir ülkeye alışmak aslında 6-9 ay. Tam olarak alışmak 2-3 yıl belki de. Bak bir öğretim görevlisi olarak şunu net söyleyeyim, mezun olan öğrencileri görüyorum hepsi afallıyor ve Türkiye'de iş dünyası şu an çok daha kötü. Eskiden biz yine 900-1000 dolar gibi rakamlara ilk işimize girmiştik, şu an bu 300-400 dolar ve bu paraya geçinmeleri imkansız. Ayrıca öyle "çalışma saati" diye bir şey pek yok. İlk işleri olduğundan laf da edemiyorlar. Ailesiyle yaşayan ailesiyle kalmak istemiyor psikolojisi bozuluyor. Sevgilisi olan sevişecek yer bulamıyor. Türkiye'de de bir sürü alt sorun var.

Artıları eksileri iyi düşün. Kendi ayakların üstünde durup orada başarılı olursan harika bir şey başarmış olursun. Fakat neden illa Londra? Daha küçük özellikle sahil şehirlerinde (Brighton?, Southampton vs.) iş bulup yaşayabilirsen çok daha mutlu olabilirsin.

Bence sana gereken şey sosyal çevre (ve mümkünse sevgili). Sosyallik yok diyorsan en kötü kafana göre birkaç Türk, Yunan, İtalyan, Portekizli falan bulmaya çalış.

@nhk ni youkosu söylediğiniz şeylere %100 katılıyorum, şuan aldığım maaşı londra dışında alsam muhteşem olurdu mesela ama ingilizcem çok yeterli seviyede değil b2 idim geldiğimde şimdi kulak yavaş yavaş alışıyor dilim biraz çözülüyor vs, ondan londra dışını şuan gözüm kesmiyor her yerde iş yapan geçerli bir mesleğim yok( ing işletme bitirdim şuan online sales tarzı bi ofis işindeyim telefon ve mailde geçiyor bütün gün ) o yüzden türk şirketinde başladım, bir de londra’da 2-3 tane arkadaşım var yakın ve onlarla vakit geçiriyorum işten arta kalan zamanlarda fakat onların da sevgilisi var işte adamlar pazar günü off :)

siz söyledikten sonra farkettim de şöyle pazar günü çıkıp hiç bilmediğim yerleri gezdiğim 3-4 hafta olmuştu ve hepsinde baya mutluydum, ama şuan bunu yapacak birisi yok etrafımda yalnızken de keyif almıyorum.

dostum yanlış anlama ama izmir şartlarında ingilizcen yokken sırf ing işletme diplomasıyla eğer birkaç önemli üniden biri değilse gidip 7-8 bin ile başlaman zor. arkas vs tarzı bir holdinge girmediğin sürece hayattan nefret edecek bir iş hayatın olabilir cidden. yani bence önemli konu, dönersen nerede çalışacaksın? belki şimdiden bazı iş başvuruları yapıp londrada olduğunu çaktırmadan mülakat yapıp bi piyasanın durumunu tartabilirsin ama bana çok iç açıcı gelmedi.

o yüzden bu şartlar altında ben de biraz daha kovalamanı önereceğim.

@roket adam yok neden yanlış anlayayım, maalesef tr’nin gerçeği bu. 2-3 arkadaşım güzel maaşlarla işe başladılar ama şans meselesi tabi. bu arada ingilizcem yok demedim ingilizcem sadece british aksanı konuşulan yerde iş yapmaz yoksa şuan türkiye’de ben biliyorum diyenlerin %70 inden iyi olduğuna eminim.

öyle kurumsal bir yerde iş kovalamak da mantıklı dediğiniz gibi linkedin üzerinden koşturulabilir. en büyük sorun dönünce ne iş yapacağım zaten.

sen türkiye'den çok öğrencilik hayatını özlüyormussun gibi geldi bana yazdıklarından.

tr'de iş hayatına girip yaşın da büyüdükçe ve sorumluluk aldıkça yine benzer şeyler hissedeceksin.

Turkiye ve Ingilteredeki hayat karsilastirmanizi 'arabam vardi' falan gibi yuzeysel seviyelerde degerlendirmemek lazim bence. Londra'da arabayi napacaksiniz yani teknik olarak, sirf arabayi kapinizin onune park etmek icin bile gidip izin alip, belge cikartip, vergi odemeniz gerek. O trafikte bir yerden bir yere gitmek sacmalik. Londra'da yasiyorsaniz tabii ki metroya bineceksiniz, gap'i mind edeceksiniz, o kulturun bir parcasi da bu degil mi sonucta?

Tabii yasadiginiz durumu en iyi kendiniz bilirsiniz ama su asamada mumkun oldugunca sabirsizlikla bekleyeceginiz durumlar yaratmaya calisin bence. (Something to look forward to, yani) Turkiyeye bir kisa kacamak, ordaki bir aktivite, haftasonu icin Cambridge'e bir tren bileti falan, artik caniniz ne yapmak istiyorsa maddi imkanlariniz elverdikce.

Ayrica en onemli kriterlerden biri insanlar olarak zaman icinde ne hissedecegimizi ongoremiyor olmamiz. Yani kendi zihnimiz, kendi duygumuz, kendi beynimiz ama yine de anlayamiyoruz. Dort ay sonra, alti ay sonra, yaz gelince neler dusunuyor hissediyor olabileceginizi bilemiyorsunuz ki. O yuzden -gecen gun de baska bir cevaba yazdim- direkt karar vermeden once kendinize bazi milestonelar belirleyin. Misal, Nisan ayinda hala ayni derecede mutsuzsam geri donmeyi dusunmeye basliycam. Haziran'da hala ayni gucle karamsarlik hissediyorsam Turkiye'den en az bes yere is basvurusu yapicam. Temmuz'a kadar en az iki yerden haber duyarsam birini secicem vs gibi. Oyle karar verirsiniz, boylece elinizde hep kararinizi destekleyen veya desteklemeyen datalar olur.

Herkes baska ulkede yasamaliymis gibi sacma bir algi var. Bazisinin zevklerine kulturune vs en uygun ulke Turkiye. Yasadigin yerin kulturune ozel bir heves duymadan yasanmaz Almanci usulu veya karin tokluguna calismiyorsan.

"senin yerinde olmak isteyenleri düşün"
bosanmak isteyen adama "bak evlenmeye calisip evlenemeyenler var" demek gibi. ne alaka.

+ homesick olayi ilk 5 sene zorlar sonra yavas yavas etkisini kaybediyor. Gurbet enteresan bir olay, yurtdisinda uzun sure kalmadan anlamasi zor. Ben de karsima cikmadan once cok dalga gectim, sonra yuzlesince anliyorsun.

+ senin profilindeki birine ben gocmenlik tavsiye etmiyorum ama yurtdisi deneyimi onemlidir ve bu tarz denemeler yapilacaksa bunlari 30'dan once yapmak lazim.

+ senin yerinde olsam 4-5 sene takilirim. Biraz calisirim, dil meselesini toparlarim, mumkunse bir de MBA falan patlatirim aradan ciksin. 30'a gelmeden, fazla kok salmadan copluge geri donerim. Gocmenlik falan islerine pek bulasmam.

+ Yurtdisi eger cok buyuk paralarla oynama imkaniniz yok ve coplukte keyfiniz yerinde ise size pek de fazla birsey sunmuyor. Cikinca finansal olarak ciddi seviye atlayacaksaniz, ya da geldiginiz yerde cok ciddi sikintilariniz varsa ve bunlari cozmek icin tek careniz kacmak ise mantikli.

kumas pantolon, gomlek, kiravat?

Oxford gömlek, chino pantolon

chino+gomlek +1

ceket varsa altına herhangi bir pantolon ile durumu kurtarırsınız. bi tane blazer vaziyeti toparlar varsa eğer. yok ise gömlek kravat süveter kumaş pantolon da olabilir

Yabanci dil? Hangisi?

Hangisi olduğu farketmeden bol bol kelime ezberlemek lazım. Dile maruz kalacaksın bir şekilde.

Kelime ezberlemek ve bundan da önemlisi yabancı dilini konuşabileceğin biri her zaman olacak.

native ev arkadasi

Surekli disarida yemek yemedigin/eve yemek soylemedigin takdirde rahat gecinirsin.

2000 net mi? brüt mü?

Ooo hayırlı olsun. Artistic residency falan mı? Oldukça rahat geçinirsiniz.
Bu ücretin “net” olduğunu varsayıyorum.
Hesabı blue card/yüksek nitelikli göçmen ücretleriyle kıyaslarsak 2700-3000 arası bişey geçecekti net olarak , wgde kalmazsanız bu paranın min 1000 eurosu zaten kiraya gidecekti.
Bu şartlarda sizin durum daha bile cazip oluyor.
Asla endişe etmeyin.

@helenart 2000 euro net. brüt değil.

@rewlack WG nedir?

kira olmadiktan sonra net 2000 ile cok rahat yasanir, hatta istenirse birikim bile yapilabilir

WG: Wohngemeinschaft yani paylasimli daire.

ev masrafı olmadığında 2000 euro ile çok güzel yaşanılır berlin'de.

1200 ile güzelce geçinir, 800 euro da kenara atarsın

Kral gibi yaşarsın. Aylık 1000 euronun üzerinde birikim yapabilirsin.

Kreuzberg'den cevap vereyim, ben aylık 450 euro kira ödüyorum (WG), yeme içme masrafı da aylık 300-350 euro. Onun dışında bişey yapmıyorum, zaten hayat durdu her yer kapalı max 150-200 euro sosyalleşme. Bunlarla bayağı her gün et yiyip, sabahları pastırmalı vs kahvaltı yapabiliyorum, alkol veya farklı şeyler denemek itersen sgsgs neyse işte 50 euro da ona say.
Geçici geleceksin wunderplatz dışında opsiyonun yok. Wunder ile 1200 aylık ödeyen de 800 de var bildiğim, kira işi temel masrafın olacak.

youtube veya instagram'da, berlin'de yaşayan ve çoğunlukla yeme-içme öneri ve fiyat karşılaştırmalarını paylaşan türk çift yoldabiblog'la da iletişime geçebilirsiniz veya videolarından fikir de edinebilirsiniz.

İşlemci

Oyuncak

Rakı.

Otomatik silah fabrikasi.

Gelir elde etmek değilse amacım
Müzik aleti olabilir.

tekne, motoryat, katamaran, otomobil, karavan

ama seri üretim değil, el yapımı olacak.

ve ilginç teknolojiler olacak. büyük bir kısmını argeye ayırırdım. hiç kimsenin düşünmediği icatları uygulamak isterdim.

ilaç

Sanat, Andy Warhol usulu :D

oyuncak +1

vida