Love (netflix)

battlestar galactica

Six feet under ile kıyaslanamaz ama brothers and sisters ve parenthood önerebilirim, eski diziler ve açıkçası ikisini de baştan sona seyretmedim ama tarzları saydığınız dizilerle benzer.

Kızılay Altıntepe,Atilla Bakan, randevu ayarlamak biraz zor olabiliyor ama.

Güzel manzara vaadeden oteller geceliği 200-300 den başlıyor. Para ziyanı resmen.

sabah 6-7 gibi (gün ağarırken yani, mevsime göre daha erken veya geç olabilir) kızıl çukur vadisi'nde olun.

balon izliycem diye otele motele para vermeyin.

Göreme Aşıklar Tepesi de balonları izlemek için uygun.

Kadıköy'ü ne kadar geniş tutuyorsunuz bilmiyorum ama Göztepe sahilde gün doğumu güzel oluyor, Kadıköy'ün içi diyorsanız, en uygunu Moda tarafı olacaktır ama bunu bilerek söylemiyorum, tahmin ediyorum.

Moda burnu

fenerbahçe parkı

ben önce kitabı okumuştum sonra filmi izledim, bu şekilde çok keyifli oldu. çünkü sahneler ile kitapta yer alan bölümler arasındaki bağlantıları iyi kuruyorsun. bence sen de böyle yapıver.

Kitap, sonra film

Sadece kitap, illa izleyeceksen de film hakkında beklentiyi yükseltme derim.

Sadece kitabı okudum, çok da beğenmedim açıkçası. Biçem haricinde çok orijinal bir tarafı yok bana kalırsa. Ana karakterin içinde bulunduğu durum ve başına gelenler varoluşçu Fransız bir yazarın bir romanından aparma gibi geldi hatta.

Kitabı okumadım ama filmi beğendim, bugüne kadar bir kitap okuyup da filmi çekildiğinde beğendiğim çok nadirdir ama bir filmi seyredip beğendiğimde uyarlandığı kitabı okuma isteği duyarım, o nedenle ben önce film sonra kitap derim.

2 defa izledim, böyle bir şey dikkatimi çekmedi, ben parayı kız kardeşinin çaldığını düşündüm hep, benim gibi düşünen pek kimse yok sanırım.

parayi tasiyici adamlar calmamis miydi, bana oyle geldi

Ben de parayi tasiyici adamlarin caldigini düsünmüstüm.

Aklıma ilk before serisi geldi daha başka gelirse eklerim.

@amaranta ursula

selam. tam da editleyip ''before serisi hep aklımda ama bazı yaşanmışlıklardan dolayı izleyecek bir cesarete haiz değilim onun dışında önerileri bekliyorum'' yazacaktım. teşekkürler, bekliyorum aklına gelirse.

Ruby Sparks
Vesikalı Yarim
Flipped
The Broken Circle Breakdown
City Island
Enough Said
Medianeras
Angel-A
Eagle vs Shark
Le Nom Des Gens

O vakit
Barcelona Barcelona
La vie en rose
The green mile
The terminal
Life of pi
Truman show
Masumiyet
Umut
Eşkıya

Eternal Sunshine of The Spotless Mind

www.imdb.com

madem aşk meşk seviyorsunuz, izleyin de yarım saat aralıksız ağlayın madem.

500 days of summer

Annie hall'i beğendiysen manhattan'ı beğenmemen imkansız zaten

When harry met sally'i sevdiysen zaten casablanca'yı sevmen gerek

guguk kuşu için Paulo Coelho'nun En İyi Öyküsü adlı biyografi filmini önereceğim çünkü delilik ve mistizm ile alakalı

midnight in paris için run lola run diyorum

Groundhog Day için elveda lenin.

www.centralparktoursnyc.com

serendipity, sweet november olabilir. yukarıda parkta geçen filmler var.

Central Parkta geçmeyen bir film vardı desen bulmak daha kolay olur, NewYork'da Sonbahar olabilir bir ihtimal.

Pianohotel.com.tr Hem ekonomik, hem de sevimli, sahipleri de çok tatlı insanlar, beach clublara yakın değil ama şehirde beach club yok bildiğim kadarıyla, sahile yakın.

İzmir dusundugunuz gibi bir yer degil. Denize mi girmek istiyorsunuz? Once gideceginiz yeri secin cesme, alacati, kusadasi, candarli, seferihisar vs. Sonra kalinacak yer bulunur.

kuşadası - istanköy hotel

şu dönem çeşme alaçatı çok pahalı

metro ile ayrılıkçeşmesi, marmaray ile yenikapı, oradan da metro ile taksim
129T
251
252 no.lu otobüsler
Ünalan'dan metrobüs, Zincirlikuyu da inip metro ile Taksim

Ya da sogutlucesmeden metrobus, mecidiyekoyden metro

20-25 dk Kadıköy (otobüs,minibüs veya dolmuş), 20-25 dk Beşiktaş, Karaköy ya da Eminönü vapur, sonrasında 10-15 dk Taksim (otobüs,dolmuş veya taksi).

Diğer seçenek de metrobüs ve metro olabilir daha önce söylendiği gibi, vapura göre avantajı belli bir saate göre hareket etmemek olabilir, vapurda bir seferi kaçırınca 15 dk kadar diğer seferi beklemek gerekebiliyor, bu yolla yaklaşık 1 saat 10 dk kadar sürüyor Taksim'e ulaşmak tabi Göztepe'nin neresinde olduğunuza bağlı.

Ben Emporios'da kalmıştım, merkeze oldukça uzak, Mavra Volia plajına yakın, Pirgi ve Mesta'ya da yakın sayılır, bomboş, sakin, tatlı bir yer, kafa dinlemelik, sessiz yerlerde sıkılırım derseniz hiç uğramayın bile:) Gün doğumu mükemmel oluyor, orada kalmayı tercih ederseniz, erken uyanıp, ya da gece uyumayıp izlemenizi tavsiye ederim.

Vizeniz 1 yıllık olsa da kullanım süresi bitmiş olabilir, genelde 90 gün kullanım süresi oluyor, ona dikkat edin, bir de tekrar kullanabilmeniz için çok girişli olması gerekiyor vizenin. Onun dışında bir problem olacağını sanmam, Macaristan'a hiç gitmedim, tavırlarını pek bilmiyorum ama ülkelerin tüm şartları yerine getirseniz dahi girişinize onay vermeme ihtimalleri var ama ben böyle bir duruma hiç rastlamadım.

toplam kalış gününe dikkat

vize tek girişlik değilse ve son 6 ayın 3 ayında schengen bölgesinde kalmadıysan sorun yok ama 3 ay almanya'da geçirdiğine göre şimdilik problem olur gibi.

3 aydan az kaldım ya yanlış yazmışım, 2.5 ay gibi

Zaman her şeyin ilacıdır. Unutmayacaksınız ama kabulleneceksiniz. Hafifleyecek. 4 yıllık köpeğinizi değil 40 yıllık annenizi de kaybetseniz bir süre sonra yasınızı yaşayıp hayatınıza devam edeceksiniz. Allah hepinize uzun ömürler versin.

Mart ayında köpeğimizi kısırlaştırma ameliyatında kaybettik. Vicdan azabımız hiç geçmiyor, en azından siz sebep olmamışsınız ölümüne. İlk haftalar aylar zaman geçmeyecek sizin için, her lafın sonu köpeğinize bağlanacak. Ama evet, zaman herşeyin ilacı, hayata devam etmek ve mutlu olmak zorundayız, başka türlü yaşanmıyor. Biz sokak hayvanlarına her zamankinden daha fazla yardım ederek, onlara yuva bularak iyileştiriyoruz kendimizi, belki size de iyi gelir.

başınız sağolsun çok zor bir durum gerçekten zaman şuanda olduğundan yavaş akıyor sizin için ama geçecek gerçekten zaman her şeyin ilacı :(

başınız sağ olsun. çok zor ama inanın ki geçiyor. şimdi acınızı yaşayacaksınız ama elbet hafifleyecek.

yuvaya muhtaç olan çok hayvan var. biz yıllar içerisinde toplam dört kedimizi kaybettik, hepsinin ardından tekrar kedi sahiplendik. yardıma ihtiyacı olan bir cana kucak açmak kadar iyileştirici bir şey olabileceğine inanmıyorum. kaybettiğiniz yavrunuzun anısına ve yaşayamadığı hayatına hürmeten başka bir garibanı mutlu etmek en büyük teselli bence.

Geçiyor. Çok zor oluyor gerçekten. Bana babamdan bile zor gelmişti. İnsanları çoğu zaman bir hastalıktan kaybediyoruz. Ama evcil hayvanlar genelde arkada pek çok soru bırakıp gidiyorlar. Ve bazen bizim ihmalimizle sebep olduğumuz durumlar olabiliyor. O yüzden bana çok zor gelmişti. Zamanla daha katlanılabilir oluyor. Başınız sağolsun.

Başınız sağ olsun öncelikle. Gerçekten çok zor bir durum aile bireyini kaybetmek gibi. En zoru da çoğu insanın bunu anlamaması ve önemsiz görmesi.
Ben de yaşadım Ara ara benim de aklıma geliyor ve çok üzülüyorum ama arkadaşların da dediği gibi zaman her şeyi telafi ediyor.

Herkese uyar mi bilmem ama benim icin en sabit çaresi: yeni bir yavru sahiplenmek.

kesinlikle yeni bir yavru sahiplenin.

Ben de köpeğimi kaybettiğimde 4 yaşındaydı, hipopotamus gibi kısırlaştırma ameliyatı sonrasında, 14 yıl oldu, bir kere boşluğu hiç dolmuyor, her gün her dakika olmasa da hala özlüyorum onu ama ilk günlerin acısı tabi ki hafifliyor, ilk zamanlarda nasılsın sorusuna cevap veremez haldeydim, beraber gittiğimiz parkta ağlaya ağlaya yürüyüş yapıyordum, suçluluk duygusu da vardı, hoş her ölümde insan suçlu olmasın, olmasın suçluluk hissediyor, bir kaç ay sonra sokakta sevdiğim bir köpek elimi ısırdı, hatta parçaladı diyebilirim, dikiş atılırken titreye titreye ağladığımı hatırlıyorum hatta doktor böyle devam edersen parmaklarını birbirine dikeceğim demişti:) Her şeyin ilacı kesinlikle zaman, kaybettiklerini unutmadan ama boşlukları ile birlikte yaşamaya alışıyor insan zamanla. Başınız sağolsun.

Bu arada ben tekrar köpek sahiplenmedim, köpeği ölür ölmez hemen tekrar sahiplenenleri de çok gördüm, benim gibileri de, size nasıl uyuyorsa.

Allah sabır versin. sırf bu acıyı yaşamamk için evcil hayvan beslemeyi bıraktım. hayvanım ölünce yıkılıyorum ben de.

Çok büyük bir acı, sizi anlıyorum. Ama ona sahip olabileceği en güzel hayatı bağışlamışsınız, nice yavrular var yolda eziliyor da öldüğünden kimsenin haberi bile olmadan yok olup gidiyolar. Siz bu yavruyu dünya gibi bir cehennemden kurtarmış, insan görünümlü şeytanlardan ve her türlü kötülükten korumuşsunuz. Öbür dünyaya inanıyorsanız, orada birlikte en güzel günlerinizi yaşamaya devam edeceksiniz. Ve bu köpeğe verdiğiniz güzellikler, iyilikler size huzur olarak geri dönecek.

Şimdi, kurtarmanızı bekleyen ve sizin sevginize merhametinize ihtiyacı olan binlerce kardeşi var o yavrunun. Bir tanesini daha sahiplenip ömrünü güzel geçirmesine vesile olma imkanınız varsa, hiçbir şey size bundan daha iyi hissettiremez.

köpeklerin bu kadar üzülünecek yaratıklar olduğunu "DÜŞÜNMÜYORUM."

siz de onun sadece bir hayvan olduğunu, kendi varlığının dahi farkında olmadığını, geride bir aile ya da eser bırakmadığını düşünürseniz acınız hafifleyecektir.

faşistliğe gerek yok. düşüncemi ve acınızı geçirme yöntemimi söyledim. beğenmeyen alınmaz, olur biter. (silinen yorumum üzerine bunu söylüyorum)

Kandilli Borsa lokantası ya da daha yukarıda Rasathane'den İstanbul
Boğaziçi Üniversitesi veya Robert Kolej'den İstanbul
Hıdiv kasrı'ndan İstanbul

Istanbul Universitesi Botanik Bahcesi, Turan Emeksiz Yemekhanesi, Suleymaniye'deki Aga Kapisi.

Aşiyan Mezarlığı

rumeli hisarı

Salacak ve Selimiye tepelerinden Tarihi Yarımada özellikle gün batımında çok güzel görünür, Fethipaşa Korusu'ndan Boğaz, Prens Adaları, özellike Adalar'da İstanbul'un değil de diğer adaların gözüktüğü bölümler, Anadolu ve Rumeli Kavağı, Sarıyer tepelerinden Boğaz,Süleymaniye Cami'nin manzarası, ya da Karaköy civarından Süleymaniye Cami manzarası. Karaköy Kadıköy vapuru gün batımında Ayasofya ve Sultanahmet manzarası şimdilik aklıma gelenler

eski bir duyuru vardi, simdi bulamadim. bu fotograf hangi tepeden cekilmis diye. toprak bir alandan gece isikli Istanbul manzarasi. cevaplarda da birkac tepe ismi yazilmisti.

ya da kiz arkadsimla gidicem, neresi burasi diye soruyordu, emin olamadim.

jimicik Otağ Tepe olabilir mi? Orada fotoğraf çektim. Kare şu: (git: www.instagram.com

yok orasi degil.

fr.foursquare.com

bunun gibi bir fotografti.

kayisdagi diyesim geliyor.

jimicik Tamam anladım dediğin yeri, ama semt neresi bilemedim :)

Doktordan doktora değişse de, özellikle kalple ilgili bir şikayet olmadığında dinlemiyorlar.

Dahiliye dediğiniz derya deniz. Sık sık kabız oluyorum diye gidince kalp dinlemeyebilir. Şikayetinizin şüphe uyandırması halinde dinleyebilir.

Aerobus havaalanından merkeze ulaşım için gayet mantıklı ve rahat. Çok oldu gideli ama Barcelona Card almamıştım ben, t10 dediğiniz biletlerden aldım, onları da çok fazla kullanmadım, ben de La Rambla yakınlarında kalmıştım ve esas gezilmesi görülmesi gereken yerlere gitmiştim.

Poble Espanyol listenizde var mı bilmiyorum ama benim çok hoşuma gitmişti.

ben la rambla civarında kalmıştım metroyu da sadece plaja giderken kullanmıştım. onun dışında yürüyerek çoğu yere gidilebiliyor ama metro kullanırsanız az şey görmüş ama yine de zamanı etkin kullanmış olursunuz. bir de metro şu işe yarıyor: otelden kafana göre çıkıp 14-15 km uzaklaşıyorsun. sonra döneceksin bacaklar tutmuyor. gelsin metro. can kurtarıcı.

Normal değildir.
Vardı dediğin sorun gerçekten var ise 'di'li geçmiş zaman kullanmaman ve sürekli hekim kontrolü altında olman gerekir

kalp ritim bozukluğun olabilir, kendine baktırman gerekiyor.

Benim aynen kalp ritmi düşük ve evet ben de Biküspid Aorta'dan dolayı kalp ameliyatı oldum. %10 buradan engel raporu geliyor. Tek iyi tarafı o.

Bazı zamanlar gözlerde kararma, baş dönmesi bu nedenle.

Geçmiş olsun. Kardiyolojiye görünün.

Benim nabzım da 50-60 arası çıkıyor genelde, 44 olduğunu bile gördüm, atlet değilim, sportif de değilim ama herhangi bir rahatsızlığım da yok, normal de olabilir yani, yine de eşlik eden başka problemler varsa bir sorun olup olmadığını anlamak için kardiyolojiye gitmek gerekir.

aynen benimde 50-55 civarında oluyor hep. 44-46 ben de gördüm aynen ve ben de atlet ya da sportif bir insan değilim. tansiyonum da düşüktür hep.

Bu tip çizgiler belirdikten sonra problem sadece çizgi ile kalmıyor ve zamanla kullanılmaz hale geliyor, ben de benzer bir problem yaşadım, uygulama açıp kapattığını hatırlamıyorum ama dokunmatiği çalışmaz oldu ve telefonu kullanamaz hale geldim, ekranı değiştirince düzeldi ama orijinal ekran bulamadım, çamur gibi görüntüye razı olarak kullanabilirsiniz büyük ihtimal telefonu, bir tamirciye gösterin bence.

Ekrandan olduğunu tahmin ediyorum. 140TLye orjinal ekran takarım isterseniz. (İstanbul)

cevap geç kalmış. bugün geçti ama eğer yarın da oradaysanız, hala gitmediyseniz, gidebileceğiniz en güzel yer kızıl vadi.

azure cave suit diye bi otelde kalmıştım. hemen yanımızdan kalkmıştı balonlar

Göreme Aşıklar Tepesi ama bunun dışında Göreme'de herhangi bir otelin terasından da seyredebilirsiniz, biraz da rüzgarın yönü ve balonların rotasına göre değişiyor, yağmurlu günlerde balonlar uçamadığında, ertesi gün normalden fazla sayıda balon havalanıyor ve manzara çok güzel oluyor. Tabi bu yazdıklarım birden fazla gün oralarda iseniz anlamlı olacak, çok güzel bir yerdesiniz ,kıymetini bilin:)

Haha cmrtesi bakmaya gidemedik pazar da kalkmadı. Cvplar için twşekürler. Bi daha ki sefere inş balonların uçtuğunu da görürüm dinimiz amin :/

piri diye çok güzel bir uygulama var. sizinle birlikte gezen sesli rehber. İstanbul'un lezzet durakları vs gibi tematik turları da tarihi yapılar/mahalleler için turları da var. İstanbul'u bir turist olarak yaşamak için birebir.

bağcılar'a gidip halka karışabilirsin. bağcılar'a git.

Şerefiye Sarnıcı'nı gezebilirsin, 8 yıllık restorasyon sonrası yakın zamanda ziyarete açıldı.

www.millisaraylar.gov.tr

buradaki yerleri gezin. huzurlu yerler.

Galata Kulesi'ne gelmeden o nalbur gibi küçük dükkanların oldugu bir sokak var, çıkmaz sokak gibi ama değil. Sokağın sonunda tarihi Kurşunlu Han var - işhanı, içinde küçük atölyeler var. Karaköy iskelesi'ne yakın. Oradan sonra da zaten Galata Kulesi'ne çıkarsınız, yakın.

Sultanahmet'ten Kapalıçarşı'ya doğru yürürken o cadde üzerinde bir sürü külliye, türbe, camii vb var - tarihi dediğiniz için belirtiyorum. Aynı cadde üzerinde Çemberlitaş civarında Basın müzesi var, giriş ücretsiz. Küçük bir müze.

Beşiktaş'ta iskelenin hemen yanında Deniz müzesi var, tüm katlarını gezin ve bunun için zaman ayırın. Giriş 8.5 lira ancak bazı kişilere ücretsiz (girmeden kapıda okursunuz ayrıntılarını). Sanırım Pazartesi kapalı. Oradan çıkınca da Ortaköy'e doğru yürürken yolun solunda Emniyet var. Onun hemen yanında da Yıldız Korusu girişi var, tavsiye ederim. Korunun güzelliği ayrı, içindeki tarihi köşkleri de gezebilirsiniz.

Gene Sultanahmet'e yakın Yerebatan Sarnıcı var.

Bir de Eyüp'te Pier Loti'ye çıkabilirsiniz.

Takip

check in yaparken zaten sormuyo mu bagaj hakki ister misin filan diye bi daha

alamayız demiyecekleri kesin.
ekstra ücret ödersin.

online checkinde satar. orada alamazsan havaalanında alırsın ama fiyatı çok uçabiliyor.

Neden bilmiyorum ama online check-in yapilamiyor. Lutfen kontuara gidin seklinde bir uyari aliyorum.

Adında Türkçe karakter varsa ve farklı yazıldıysa online checkinde problem olabiliyor, Pegasus'un ücretli olmayan bir yardım hattı vardı, orayı arayarak yardım isteyebilirsin, bagaj hakkı satın alman gerekecek, havaalanında da yapabilirsin ama online checkin sırasında satın alırsan indirimli oluyor.

Bazı alanlarda kontuara gitmek şart oluyor. Sistemle ilgili sıkıntı olduğunu zannetmiyorum.

Hergün o yoldan gidiyorum ve o saatte trafik e-5'te, otoban girişinde gişe tarafında ve kurtköy tarafında yoğun. 60dk zor olabilir.

Eğer yarın gitmeyecekseniz size önerim o saatte kalkıp google maps'ten yol tarifi almanız ve üstüne otobüsün hızı ve duraklarda beklemeleri eklemeniz.

@Mcfly Yarın gideceğim, o zaman 6.15i tercih edeyim, teşekkürler cevap için.

kalkmadılar varlar, aynı anlattığınız şekilde kolayca ulaşım sağlayabilirsiniz binerken ödeniyor.

Saatler güncel en azından taksim-sabiha için. Bu arada ücret en son 15 liraydı ama türk telekom prime müşterilerine ücretsiz aklınızda bulunsun.

Rezervasyon yoktu ve bindikten sonra ödemesini yapıyordun.

Ben de kaldirildigini duymustum. Madem devam ediyor, turkcel platinyumlulara da bedava. Lazim olursa yaz, ben platinyum sifreyi mesaj atarim. Duyuruya gunluk bakarim.

Turkcell kampanyası Havaş için geçerli, bahsettiğiniz hatta Havabus çalışıyor, kaldırılan Havaş, ücret binerken ödeniyor, istanbulkart ile de ödeme yapabilirsiniz.

Havaşlar kalktı havabus oldu, isim değişikliği oldu yani, o kalmıştır belki aklınızda. hala hizmet veriyor söylendiği gibi.

Gı+1
Havaş yok, Havabus var. Turkcell Platinum'a Havaş ücretsiz.
Havabus için binerken nakit ödeme yapabilirsin.

Le marais cok guzel

Montmatre (sacre coeur un oldugu yer ve etrafi) da cok guzel. Pariste en sevdigim yerler.

ilk gün klasi turist yerlerini gezin, eiffel, saint germain falan
sonra kuehles'in dediği yerler; marais ve montmartre
başka gün louvre
başka gün versailles sarayı'na gidin
sonra yine montmartre,

bunlar dolu dolu yeter bence

Havanın güzel olduğu bir gün buttes chaumont'a gitmeyi ihmal etme. Çok güzel bir parktır, kap beyaz şarabını geç.

Ben gitmeden bu blog yazısından faydalanmıştım, 5 sene oldu ama eski şehirler eskimez ne de olsa:)

cafelontano.com

Sana yakın olan yerler eiffwl kulesi, jardin de luxembourg-sorbonne-st.michel-pantheon-mouffetard kısmı. Buradan yürüyerek notre dame’a varırsın. Oradan louvre-concorde-şanzelize diyerekten akşamı edersin erken çıkarsan. İkinci gün de sacre coeur, le marais-bastille, canal st martin-republique bölgesi gibi yerleri dolaşabilirsin.

Metro dayken dışarı çıkmadığın sürece sınırsız aktarma yapabilirsin unutma. Metro diye rer’e binmeye kalkma:D hadi kolay gelsin

Geçen hafta Paris'teydim ve 3 gün kaldım. 3 güne sığdırdığım yerler şu şekildeydi (sıralı değil) : Eyfel,Zafer Takı, Şanzelize, Notre Dame Katedrali, Lüksemburg ve Tulieres Bahçeleri,Louvre,Montmartre, St.Germain.

Yukarda yazanlar gibi zaten metro ağı çok gelişmiş olduğu için istediğin her yere çok kolay gidebilirsin.

Paris'e gidiyorsanız mutlaka incelemeniz gereken site:

www.pariste.net

Madem müzede çok vakit geçirmek istemiyorsunuz, Louvre'u/Orsay'i akşam açık olduğu bir güne denk getirip gezerseniz günleriniz de size kalır.

maps me uygulamasını indir offline paris haritasını indir gezeceğin yerleri pinle sonra rota çizebilirsin.

ucuzluk kıstasınız nedir? hem çevresi/ kendisi güvenli olsun, az yaksın çok kaçsın dersen ege üniversitesi hastanesinin arkasında anemon egesağlık otel var. odaların fiyatları 100-150 arası bir şeydi yanlış hatırlamıyorsam. tek kişilik diye gittiğimde hep içinde 2 yatak oluyordu. sessiz sakin, metroya yürüme mesafesinde çam ağaçlarının içinde bir otel.

ets, trivago gibi sitelerden indirimli denk gelebiliyor bazen.

airbnb'den yüksek puanlı herhangi bir yer. gezeceğiniz yerlere yakın olursa iyi olur.

Alsancak tcdd misafirhanesine bi bakın. konfor aramıyorsanız konumu merkezidir, fiyatı da uygun olması lazım.

Piano Hotel. pianohotel.com.tr

2-3 sene olmuştur, "Hotel İzmir" isminde bir yerde tek gece kalmıştık. Eli yüzü düzgün, kordona yakın, 70'lerden kalma gibi görünen, mütevazı ve bizim için en önemlisi ucuz bir yerdi. Booking'den bulmuştuk. Şimdi bi Hotel İzmir yazdım da milyon tane yer çıktı. Nasıl bulunur bilmem.

Cık değil :)

Brad vardı dediğin özelliklere uyan ama fotoğraftaki kişiye hiç benzemiyor.

Lauren’ın sevgilisi Paul vardı. Nina’yala da sevgiliydi bir ara. Şunlar mı?
goo.gl

Edit: acetaminophen yazmış zaten. Şimdi gördüm.

Brad'da değil :) Yaşlı bir kadın karakterin sevgilisiydi.

Ben Bedrock Cave Hotel de kalmıştım. Baya geniş güzel odaları, merkezde ve fiyatı uygundu. Kapadokya'ya gidip o taş otellerde kalmadan gelmeyin benim fikrime göre.

bütçe sorun değilse;
Museum Hotel veya Argos tabii ki.

Benim favorim Göreme bölgesi, benzer bi soruya verdiğim eski bir cevap aşağıda.

www.eksiduyuru.com

cappadocia cave suites de kaldım bir ay önce. çok güzeldi.

www.hikmetshouse.com
süper bir yerdi heryere yakın muhteşem kahvaltı

Ne için orada olacaksınız, kaç gün kalacaksınız, bütçeniz nedir?

Blue Moon Otel konumu ve odaları harikaydı, fiyatı da normaldi.

Qozdoganci cuma akşamı giriş yapıp ptesi çıkacağız.

Açıkcası gecelik 2 kişlik oda max 200 olsa super olurdu

maccan cave otelde kalmıştım, mağara odada. odanın içinde mini bir hamam da vardı. tavsiye ederim.

gaziantep'e gidin yemekleri süperdir ya da diyarbakır mardin malatya
antalya olabilir hava güzeldir gezersiniz
bodrum - dalaman vs olabilir
kampanyaya hangi şehirler dahil bakmadan yazıyorum ama ülkemizin her yeri ayrı güzel ben neredeyse bütün şehirleri gezdim
kış ayında gidip çok üşümüştüm ama kayseri ya da nevşehir'e uçakla gidip mini bir kapadokya turu bile yapabilirsiniz .
zevkinize göre haritadan alternatifler seçip sorarsanız daha detaylı yanıt alabilirsiniz benden ve diğer gezmeyi seven yazarlardan.

Gaziantep’e gittim 2-3 ay önce en fazla 5 saat durabildim. Heryer suriyeli kaynıyor adım başı dilenci kesiyor önünü. Sakın gitme oraya, he erkek erkeğe gidiceksen ayrı tabii ama eşin kız arkadaşın vs olcaksa gitme.

Mobilden editleyemedim mesajı ama giderseniz adana’ya gidin güzel bence adana. Ordan araba kiralaıp mersine gider gelirsiniz mis gibi yeter 1 gece 2 gün.

kapadokya?

Valla nereye gideceğini bilmem ama güney doğu’ya gitme

Herkese teşekkürler, hep aklımdan geçen yerleri yazmışsınız, bir de Kaz Dağları geçiyordu aklımdan ama uçak saatleri çok anlamsız, sanırım Adana ve Dalaman arasında bir seçim yapacağım.

caddebostan sahil

Caddebostan'da ay göremedik ama çok güzel gün batımı izledik:)

Maltepe pazarı karşısında migros var. Ama toptancı diye hatırlıyorum tam emin değilim.

Gara sırtını verip dimdirekt yürü maltepeye çık. Tandoğan göbeğinde migros var.

edit: ben de yeni gara göre tarif ettim bu arada

yeni gardan bahsediyorsak garın içinde migros var.

İstanbul'dan hızlı tren ile geleceğiz, cehaletimi mazur görün ulaştığımız yer yeni gar mı oluyor?

Yeni gar ile eski gar bitişik. Farklı yerlerde değiller. Evet yeni gar.

Garın içinde Migros var, alkol de satılıyor.

Kız arkadaş durumunu bilmiyorum ama Katerina otelden baya memnun kaldık. Mart ayına kadar doluymuş sanırım ama sorun isterseniz. Geçen hafta oradaydık.

@orient blue Katerina'da yer yok maalesef.

Kars Konak Otel aynı şehirden ve İstanbul'dan gidiyor olduğumuz için evlilik cüzdanını sorun etmeyeceğini söyledi (mantığı pek anlayamadım ama üzümü yiyip bağını sormuyorum), bundan sonra merak edeceklere bilgi olarak bulunsun burada.

kars konak hotelde kaldık 2 hafta önce sevgilimle birlikte.hiçbir şey sormadı ya da imalı imalı bakmadı. insanlara karşı önyargıyla gitmiştim ama efsane derecede iyi insanlardı hepsi. sabah kahvaltısı var ve orda bi abla kendi eliyle börek yapıyor. giderseniz kesin yiyin.

Benimki de çekmiyor. Vodafone.

turkcell kullanıyorlar

Ben turkcell kullanırken de çekmiyordu sinirim bozuluyordu sürekli.
Baktım fark yok fazla para vermeye de gerek yok diye taşıdım hattımı.

Hattım Turkcell eski telefonum çekmiyordu, yenisi zaman zaman çekiyor ama yeni dediğim telefon da oldukça eski model belirteyim.

Vodafon metronun merdiven tarafında bile cekmiyor

Eskiden turkcell kullanıyordum istasyonda ve tünelin biraz içine doğru çekiyordu.

Ben de turkcellim ama benim haliç durağında çekiyor sadece o da bir zahmet

Eskiden bu sehirin merkezi Turkiye'nin ender Avrupali sehirlerinden biriydi. Istiklal Caddesi, Besiktas, Gumussuyu insaniyle mimarisiyle Avrupa'dan farkli degildi. Simdi Istanbul'un bir anlami kalmadi cunku her yerini Orta Dogululastirdilar.

tek kelimeyle ozetlemek gerekirse, comaristan

iş kapısı

1- Memleket. Seviyor muyum? Hayır. Çünkü max. 15 senedir burada olan insanlar Bizans döneminden beri buradaymış tavırlarına büründü.

"Sen değil... Baban, deden, onun babası..." diyene terlikle girerim. Adem'e kadar varak istiyorsanız ayrı.

2- Samimiyetsizlik. Anadolu yakasındaki birkaç mahalle dışında komşuluk geleneğini sürdüren pek yer kalmadı. Üst katında oturan aileyi aylar sonra görünce içten içe "Bu kim lan?" triplerine girip dışından güler yüz ile hal hatır soran, arkasını dönünce de hakkında bildiği tek şey üst katında oturması olan insanın arkasından desteksizce atıp tutan varlıklar türedi. Yahu sen kimsin?

3- Düzensizlik. Her yer her yerde.

4- Kıyamet simülasyonu. Yoğun saatlerde bir yerden bir yere gitmeye çalışmak yeterli. İster özel araç ile ister toplu taşıma ile. Her türlü afakanlar basıyor.

5- İhanet. Devlet büyükleri şehre ihanet ettiklerini itiraf ediyor ama asıl ihanet şehrin sakinlerinden geliyor. Çevre vergisi veriyorum bir işe yarasın kafasında olup yere çöpünü atanlar, çevre düzenlemesinden sonra kaldırımlara montelenmiş babaları söküp aracını kaldırıma park edenler, iş işten geçtikten sonra sesini çıkartanlar, yapılanı bozup daha sonra bizle kimse ilgilenmiyor diye zırlamalar...

6- Benim için en önemlisi ve sonuncusu ise NEFESSİZLİK. Nefes alamıyorum. Hala kömür yakan var, bitmek bilmeyen egzoz dumanı var, sanayi var, havalimanları var... Meteorolojik etkiler yüzünden yükselemeyen kirleticiler her sabah, öğlen, akşam ciğerlerimize doluyor. Canını seven gelmesin, imkanı olan da gitsin. Bu nefessizliği 5. maddeye de tutuşturabiliriz. İnsan eliyle yapıldı her şey.

Tüm bu yağmalamalara, zararlara rağmen hala çıkıp da İstanbul'un şurası güzel, burası tarih kokuyor, orası böyle şeker, şöyle tatlı diyen varsa sağır ve kördür. Ya da zengindir, bilemiyorum. Tarih koklamak istiyorsanız metro inşaatlarını ziyaret edin. En çok tarih oralardan fışkırıyor artık.

evim, mahallem.

canım şehir. Çok seviyorum.

ömrümün 6 senesini geçirdiğim ancak bugün yanından geçmeyeceğim şehir.
gerek güvenlik kaygıları gerekse aşırı inşaatlaşma. 2002-2008 yılları arasında istanbul'daydım. istanbul'un can çekiştiği ancak yine de direndiği dönemdi. bugün bakıyorum da çoktan meftah olmuş.

"memleket" değil ama "ev" .

içindeki her şeyini trafiğini, pisliğini, insanlarını bile seviyorum. başka yerde yaşayabilirim ama yaşamak istemiyorum.

içinde istediğim her şeye erişim imkanı var, bu erişim imkanı için de ödenmesi gereken bedeller var. trafik, pahalı hayat, daha küçük evde yaşamak vs..

istanbulda yaşamak bir hesap işi, ne alıp ne verdiğini biliyorsan ve senin için güzel bir alışveriş oluyorsa burada yaşamak güzel.

istanbula bok atıp atıp hala burada kalan insanları anlamıyorum. (mecburi kalanlar hariç)

ilk gittiğimde açık hava müzesi demiştim,mest olmuştum gezerken. en son geçtiğimiz yaz gittim,koşarak döndüm. hala büyüleyici bir şehir ama aynı zamanda kaotik.

Doğduğum günden beri maalesef içinde yaşadığım iğrenç şehir. Nefret ediyorum her köşesinden, sağdan soldan gelip de burasını babasının ahırı gibi kullanandan, herkeste olan "istanbulluyuz yhaa .s" tribinden ve istanbul romantizminden. Burayı seven adamın 3 gram aklı yoktur. Karmaşası, kirliliği, kültür mozaiği dedikleri şeyin kültür kusmuğu olmasından başka bir şeyi olmaması. Her yönüyle çok fazla çirkin. El mecbur katlanıyorum ama beni de ruhumu da çok yoruyor. Türkiye için de farklı düşünmüyorum gerçi ama istanbul daha bir kötü. Bir gün kurtulacağım umarım temelli <3

18-22 yaş arasını geçirdiğim için bende yeri ayrıdır, şüphesiz çok güzel şeyler de yaşadım orada ama ne yazık ki daima aşırı kalabalık ve pis, insan yaşamına uygun olmayan lanet bir bok çukuru olarak hatırlayacağım genel anlamda. spesifik anılar dışında istanbul'a dair hiçbir düşüncem olumlu değil.

ben "ankara'yı çok sevdim" diye bas bas bağırınca insanlar şaşırıyor biraz haklı olarak. "lan ne pis hayatın varmış, iyi ki bi taşındın aq susmak bilmiyosun" diyorlar. ama bu basit değişikliğin beni mental olarak ne kadar etkilediğini (olumlu anlamda) kelimelerle anlatamam.

şehir değiştirmek insana bu kadar mı iyi gelir, her şeyi kökünden bu kadar mı hızlı zamanda çat diye değiştirir? ankaramın gözünü seveyim be heheyt.

benim için ayrıca bir anlamı yok, mevcut hayat standardımı ve hayat tarzımı en rahat şekilde yaşayabileceğim ülkedeki tek şehir olduğu için "uğff iğrençç" triplerine girmeden yaşayabiliyorum. 8 senedir buradayım, bana istediklerimi veriyor. metropol hayatı isteyen biri olarak, dünyanın diğer megakentlerinde de benzer sorunlar olduğunu da bildiğimden, hem her şey önümde olsun hem de sakin sessiz über medeni olsun gibi beklentilerim yok.

gittikçe bozulan şehir.

en son 4 yıl önce, konser için gittim. onun dışında bir konser bir de abimin askerlik mevzuları için uğramıştım. hayatımın hiçbir kısmında istanbul'a gitmeyi ya da orada yaşamayı düşünmüyorum. benim için fazlasıyla kalabalık, pahalı bir yer.

istanbul cok guzel ya. cok seviyorum sehri, trafigine ragmen, insanlarina ragmen, santiyelerine ragmen cok seviyorum. uzak kalabilme surem 15 gun, 15gunun sonunda delicesine ozluyorum, burnum sizliyor. bir sureligine tatile gitsem de ayni, birkac ayligina yurtdisina gitsem de ayni.

cok fazla aliskanligim var istanbul'a dair. ozellikle bunlari gerceklestirmeyi cok seviyorum. ornegin aliskanliklarimdan biri eminonunde dolanip bir seyler yaptiktan sonra en son sadirvanlardan birinde su icmekti. o sadirvanin kaldirildigini gordugumde gozlerim dolmustu, gozum kapali gitmistim halbuki oraya. kafami kaldirip baktigimda yerinde yeller estigini gordugumde aglayacak hale gelmistim. not: sonraki gidisimde yerine koymuslardi :)

calisma hayatina basladiktan sonra hafif uzaklastim istanbul'dan. eskiden her hafta yaptigim rituellerimi artik ayda bir anca yapabiliyorum ama o ayda bir o kadar guzel geliyor ki. dunyanin en mutlu insani oluyorum.

trafikte cok sinirleniyorum, disarda insanlara sinirleniyorum, santiye gordukce tepem atiyor ama artilariyla eksilerini yan yana yazinca artilar hala cok onde.

bir sonra yasamak istedigim sehir olarak biraz daha az nufuslu, daha rahat bir yer bakiyorum :) bir de onu deneyimleyebilmek icin.

Bir anlamı yok. Diğer şehirlerden farkı da yok. Aile büyükleri burada diye burdayım. Zaten bir süre sonra da olmam.

Trafik, gürültü, kirlilik, güven sorunu vb. şeyler yeterince kötü olan bir yer olduğu için artık 10-15 sene önceki halinden de eser kalmadı.

Ankara'da 11 yıl yaşadım. İstanbul'da sadece 3 aydır yaşıyorum. Ankara'da ailemin evi de güzel bir muhitteydi, İstanbul'da kendi evim de (bana göre) güzel bir yerde. Çalışmak, iş kurmak, okumak, gezmek, eğlenmek için İstanbul daha hoş bir yer. Çok kalabalık, hafta sonu oturacak yer bulamıyorum dışarı çıkınca. O kısmı kötü tabii de İstanbul'da ortalama üstü bir yerde yaşayan birinin buraya bok çukuru, pis it köpek şehir filan demesi garip. Nesi pahalı bir de anlamıyorum. Toplu taşıma, taksi, gece hayatı filan Ankara'dan iyi durumda öncelikle. Kiralar pahalı ama, evet. Geri kalan her şeyin her gelire sahip adama göre ayrı versiyonu sunulabiliyor zaten. Gayet güzel bence. Gereksiz İstanbul romantikleri olduğu gibi gereksiz anti-İstanbulcular da var. Ailem de burada olsa Türkiye'de yaşayacak daha iyi bir yer aramam açıkçası. Sabit maaşlı bir yerde çalışmam gerekmeyecek kadar zengin olursam bir gün belki Bodrum.

Benim icin anlami tr'de yasayabilecegim tek sehir olmasi. Etraf keko dolu, trafik var falan filan ama yasayabilecgim en iyi yer yine burasi ulkede.
Ne bugun ne de bundan sonra baska bir sehre tasinmayi dusunmuyorum.
@bruce benim yerime tam olarak ozetlemis aslinda. Aynisi diyorum.

Ruhuma iyi gelmeyen ama içinde yaşarken bile çok özlediğim şehir. Sürekli kendimi sinirlenmiş ve İstanbul nefreti kusarken buluyorum ama bi yandan da korunabilmiş, eskisi gibi kalabilmiş yerlerini çok beğeniyorum ve çok seviyorum.

Herkesin yazdığı gibi trafiği, pisliği, kalabalığı, içinde yaşayan medeniyetten uzak insanları hiç çekilmiyor ama vapurla karşıya geçerken Galata Kulesi'ni, Ayasofya'yı ve Sultanahmet Camii'ni her gördüğümde kendimi çok şanslı hissediyorum, böyle mükemmel bir manzaraya bu kadar kolay ulaşabildiğim için ama kafamı çevirip de pavyon ışıkları ile boğaz köprüsünü ya da Mecdiyeköy'de yükselmiş çirkin binaları görünce ruhum daralıyor.

Sanırım hem romantik hem de antiistanbulcu denilen kitleye dahil oluyorum ama ruhuma gerçekten iyi gelmiyor bu şehir ve en kısa zamanda buradan kurtulabilmeyi diliyorum kendi adıma.

Gezmeyi çok seviyorum İstanbul'u

Trafik ve kalabalık problemleri yüzünden yaşanacak şehir değil ama gezilecek, keşfedilecek rüya gibi bir şehir.

@acemi, araba kullanmayı bırakırsan saydığın dertlerden kurtulursun. öyle top mop semtlerde oturmaya da gerek yok, şişli-beşiktaş'ın merkezinde oturunca istanbul'un kaydadeğer yerlerine çoğu yerine 1 saat içinde, en uzağa 2 saatte ulaşabiliyorsun, haliyle arabaya gerek kalmıyor. uzağa gidecekem araba kiralıyorum, parkmış trafik çilesiymiş çekmiyorum. herkes dediğim gibi yaparsa trafik çilesi de kalmayacak ortada zaten...
metronun nimetlerini kullanın mesela, toplu taşıma deyince akla metrobüs gelmesine gerek yok.

sürekli dışarıda yemezsen o pahalılık da etkilemez seni ayrıca.

gitmek istediğimde gidemediğim, kalmak istediğimde de kalamayacağımı düşündüğüm bir değişik şehir. burada doğdum büyüdüm, başka herhangi bir şehirde (bir tanesi hariç) bir ay bile kalmışlığım yok belki, o yüzden buradan başka bir yerde nasıl yaşanır onu da bilmiyorum. ama buradaki de yaşamak mı onu da bilmiyorum. trafik sorununu azalttığım için eskisine göre çok daha mutluyum, biraz daha seviyorum. gün içinde minik minik seviyorum da ömrümü böyle mi geçirmek istiyorum bilmiyorum.
img.discogs.com:strip_icc():format(jpeg):mode_rgb():quality(90)/discogs-images/R-4482467-1366131679-8967.png.jpg

Benim için anlamı; hayat. Hangi ülkeye, şehire, tatile gitsem ne kadar mutlu olursam olayım en fazla 15 gün sonra özlüyorum. Ömrüm bu şehirde geçti ama halâ Köprüden geçerken hayranlıkla bakıyorum, gecesi ayrı güzel, gündüzü ayrı. Ben şanslılardanım, 15 yaşıma kadar Küçükyalı'da yaşadım, tüm mahallenin birbirini tanıdığı, tüm çocukların arkadaş olduğu, kötü insanların azınlıkta olduğu bir semtti. sonra da İstanbul’un un bir ucuna merkeze göre daha sakin bir semtine geldim. İşim olduğunda şehir içine gidiyorum ve zamanları ayarladığım için metrobüsle de trafikte kalmıyorum. Oldu ki istanbul'dan başka yerde yaşamak zorunda kalırsam o zaman bile hiç olmazsa bir mevsimi istanbulda geçirmek isterim. Sevmeyenler giderse çok mutlu olacağız bu arada, zulmetiniz basıyor, asık yüzleriniz.

"Ah benim karmaşıklığı-huzursuzluğu içinde kendine has güveni ve onca çirkinliğin içinde sonsuz güzelliği olan canım İstanbulum; tüm deliliğine rağmen her şeyiyle sevilen, bir türlü vazgeçilemeyen sevgili gibisin."

İstanbul bundan 7-8 yıl önceye kadar bile güzel sayılabilecek bir şehirdi. Bana göre bu şehrin batmasının en büyük nedeni inşaat sektörü. Ülkedeki mimarlar o kadar vizyonsuz ki, Osmanlının kaç yüz yıl önce yaptığı sarayları örnek almak yerine hiçbir sıfatı ve anlamı bulunmayan binaların şehrin ortasında büyümesine izin veriyorlar. Şehrin bir standardı olsa kalabalık da sorun oluşturmaz ama gerek alt yapı gerek üst yapı olarak İstanbul kesinlikle bir Avrupa şehri değil. O potansiyel vardı ama o potansiyeli yok ettiler. Zaten gelecek depremde kendi kıyametini yaşayacak. Ben seviyorum bu şehri. İleride güzel bir ilçesine taşınma fikrim de var.

deprem!

Ha evet, @dissendium gibi düşünüyorum onu unutmuşum. Mimari konusunda berbatız, nasıl o muhteşem eserlerden bu sıradanlığa dönüştüler ve böyle de kabul ettirdiler anlamak mümkün değil. Estetik yok, hayâl gücü yok, sadece oldu bittiye getirmek ve düz duvar var.

İstanbul'da restorana 100 mü vermek! Vov. İyi paraymış. Ankara, İzmir, Bursa gibi şehirlerde restoranlar 20 lira üstündeki harcamaları ücretlendirmiyor çünkü. Meh.. Fuzuli konuştum ironi yapayım derken. Kısaca Türkiye'deki tüm büyük şehirler farksız bu konuda. Doğma büyüme İstanbullular öbür şehirlerden daha farklı beklenti içinde olabilir tabii ama yanılıyorlar açıkçası. Mesela restoran, yemek, alkol vs. Ankara Tunalı'da neyse, Beşiktaş'ta da o. Arjantin neyse, Nişantaşı o. Bütçene göre bir yere gidebilmen için yeterince alternatif sunuyor İstanbul en azından. İstanbul'un güzelliği kaliteli yer oranının öbür şehirlerden yüksek oluşu sanki. Ankara Oran, Bilkent, ODTÜ, Çayyolu vesaire çıkar aradan, gayet standart bir Anadolu şehri olarak kalıyor geriye. İstanbul'da çok fazla sayıda kurtarılmış bölge var öbür şehirlere kıyasla. Bir de "bana göre" güzel şu yüzden dedim.. İşe 15 dakikada gidiyor, eve 20 dakikada dönüyorum. Evden spora 5 dakikada gidiyorum. Tarabya, Beşiktaş gibi zaman geçirmekten keyif aldığım yerlere yarım saatin altında ulaşıyorum. Tüm arkadaşlarım da bana yakın yerlerde oturuyor. Misafir edip ziyaret edebiliyorum sık sık. Araba kullanmayı zaten sevmediğim için toplu taşıma büyük rahatlık sunuyor bana. Stüdyo daireye Ankara'da ortalama bir yerdeki 4+1'e verilen kirayı vermek zorunda kalıyorum ama bu zaten kabul ettiğim bir kazıktı gelmeden önce. Kira cidden üzücü derecede pahalı Türkiye'nin geri kalanına göre. Ama değer mi? Kimine göre değmez, bana göre değiyor.

Ömür törpüsü.

Evden çıktığında yürüyerek Sahile, Boğaza inemiyorsanız İstanbul'da yaşamıyorsunuz bana göre.

Ya da şöyle düzelteyim, "bu şehir sadece yürüyerek Sahile, Boğaza inebiliyorsanız çekilmeye değer".

kargaşa, kaos, arap, iç anadolu ve kürtlerin doldurduğu kültürsüz türbanlı ordusu.

İki gün yeter safarı parka gidin halfetide tekne turu yapın tahmisin kahvesi meşhur alacaksanız marketten alın tahmis ıkı katına satıyor aynısını. El bagajıyla gidiyorsanız bagaj beklemek istemiyorsanız dönerken salça almayın kabine kabul edilmiyor. İmam çağdaşın baklavaları çok tırt serbetsiz tatsız. Zeugmayı hamam ve mutfak muzelerinş kaleyi gezin. Tostcu erola ugramaya degmez çok pis ve menüdeki hiçbir tostu yapmıyor sucuklu kasarlıdan baska. Kaleye gırıste hedıyelık satan bi dükkan var oradaki amcaya ugrayın sıze gezi broşürü versın gezilmesi gereken yerlerı guzergah çizerek anlatıyor girmişken magnet falanda alırsınız hem. İyi geziler bol bol yemek yiyin :)

Gezmek görmek için 2 yeter ama yemek için yetmez. Cumayı da katın yapabiliyorsanız. Yukarıdaki arkadaşın yazdıklarına ek olarak mozaik muzesine gidin ve cikisinda halil ustaya ugrayip kusleme vs yiyin. Bakircilar carsisini gezin. metanet lokasında sabah erkenden beyran yiyin. Katmerci zekeriya usta var orada katmer deneyin. Karsilastirmak icin bi de kusleme kebaphan restoranina gidin (biraz sehir disinda) ve bilimum kebap/katmer yiyin (favori katmerim buradaydi). Bisürü baklavacı var ve herkes farklı yeri seviyor. Ben imam cagdasin yemeklerini ve tatlilarini cok sevdim mesela. Az sekerli tercihimdir benim. Cok sekerli isterseniz kocak baklava olabilir. Cumartesi aksam bayazhana gidebilirsiniz bi de.

Yeme içme ve klasik tavsiyekerin dışında önereceğim yer Pişirici Kasteli olacak, 13. Yyda yapılmış bir kastel, tesadüfen girdik ve çok hoşumuza gitti, çok heyecanlı bir güvenlik görevlisi var, kastelin tarihi hakkında tüm bilgileri anlatıyor ve en güzel noktalarda, doğru kadrajla fotoğrafınızı çekiyor. Google haritalarda kastelin yerini ve 360 derece fotoğraflarını görebilirsiniz.

Bir de Metanet'in simit katmerine bayıldık biz, son yıllarda şekerden uzak durmama rağmen ufak bir parça ile kaçamak yapmaktan alamadım kendimi...

Pazar Antep'teki çoğu lokanta kapalı olur. Cumartesi gününü yeme içmeye ayırıp, Pazar da müze gezeceğim derseniz olabilir. Ama yeme içmenin hakkını vermek için Cuma gününü de eklemeniz iyi olur bana göre.

Mozaik Müzesi çok güzel cidden.

Yeme içme önerileri için de sitemizdeki yazılara yönlendirebilirim:
adimadimgurme.com
adimadimgurme.com

Aşina'ya gidip "şehir dışından geldik ve yöresel her şeyi denemek istiyoruz" deyin. Minik minik porsiyonlarla her şeyden getiriyorlar. İmam çağdaşı falan da denemiştim ama en çok Aşina'yı beğenmiştim ben.

Artvinde sadece şavşat karagöle gitmiştim. Baya beğendim bir gece geçirmiştim orada. Ulaşımı otostopla sağladım. Kalabalık değilseniz deneyin şansınızı. Borçka karagöle de güzel diyolar. Mençunanın da methini duydum, gidenlerin çektiği fotoğraflardan güzel geldi. Bana kalırsa ve gezmediyseniz, Artvin olsun diye de diretmiyorsanız Rizedeki yaylaları gezin. Zaten çoğuna giden yol aynı. Aydere giden sapaktan gidiliyor Çamlıhemşinden yol ikiye ayrılıyor. Sağdan gidince gidilecek bir sürü yayla var. Ulaşım nispeten daha kolay. Otostopla ya da turlarla her yere gidersiniz ve göreceklerinizi de beğenirsiniz. Dediğim güzergahta aklıma gelen yaylalar, Pokut-Sal, Elevit, Çat Vadisi, Gito.

@NatureWorks Artvin olsun diye diretiyoruz:) Ayder ve Çamlıhemşin tarafına daha önce gitmiştik. Teşekkürler bilgiler için...

artvin'de araçsız gezebileceğinizi pek sanmıyorum. şavşat karagöl'de otel vs yok ve yolu yerleşim yerlerinden baya uzak. ama saklı bir cennet ve harika bir yer. günübirlik tur var mıdır bilemiyorum. kanımca yoktur ama emin değilim bi sorun

İzledim onu ya:(

Animasyon da olur

Chce sie zyc (2013)
Gerçek hayattan alınma

planes, trains and automobiles - steve martin, john candy

edit : intouchables +1
mr.destiny www.imdb.com
groundhog day
brewster's millions

Intouchables

(bkz: her şey çok güzel olacak)

''sandalyeleri aldım diyorum kızım açıyorum barı...''

İnside out, wall e, up, hotel transilvanya

otonomo +1

her şey çok güzel olacak demeye gelmiştim.
(bkz: benim ne işim var ulan bodrumda)

little miss sunshine
the breakfast club
ferris bueller's day off
captain fantastic

Çöpçüler kralını izliyore <3

"Parka gidecekmiş iki gözümün çiçeği"

Im Juli geldi aklıma, bayağı eski oldu ama...

Little miss sunshine

Le Herisson

benimde aklıma ilk Im Juli geldi. izlemediysen sıcaklık ihtiyacını karşılar fazlasıyla :)

aynı şekilde wall-e +1

çıkar çıkmaz(cumartesi 10:30'da), hatta çıkmadan ön satışta bitti çoğu bilet. festivalin popüler filmlerinden biri o, bitmesi çabuk oldu ama aynı oranda gidemeyecek olup da bileti karaborsaya düşme ihtimali en yüksek filmlerden biri. burayı, sözlüğü, sosyal medyayı kovala; çıkar bence satmak isteyen biri.

Filmekimi sırasında bulamazsan sonra vizyona da girecek en kötü ihtimal.

Başka sinema ile vjzyona girecek. Olmadı öyle gidersiniz sonradan.

gösterimden 30dk önce salonun önünde bekleyin
son dk biletleri satılıyor
veya filme gidemeyecek birileri biletini ya satıyor ya hibe ediyor

gerçekten izlemek istediğim filmere gidip bir şekilde salona girdim ben
hiç şaşmadı

en kötü kapıdaki biletleri kontrol edenleri kafalayın

Göreme bölgesinde kalmanızı tavsiye ederim, bütçenizi bilmiyorum ama Kelebek Cave Otel, Travellers Cave Otel tavsiye edebileceğim yerlerden.

Balon konusunda gelince rüzgarlı bir gün uçmanızı tavsiye ederim, iki kere balon turuna katıldım, bir tanesinde sadece yukarı çıktık, tepeden aşağıyı seyrettik, o gün rüzgar yoktu, ikinci seferinde vadilerin üzerinden süzüldük, çok hoş bir deneyimdi. Butterfly Ballons'dan Halil Kaptan'ı tavsiye ederim, pilottan pilota da değişebiliyormuş deneyim.

Yağmurlu ya da kötü havalarda balon turları iptal oluyor, ertesi gün iptal olan rezervasyonlarla birlikte yenileri de havalanınca gökyüzünü seyretmek çok eğlenceli oluyor.

Otel için bütçe limitin yok diye anladım. Museum hotel'de kalın, bir kez daha birbirinize aşık olursunuz. Çeşmesinden şarap akan oda seçin tabi. Ayrıca Museum otel'in terasından gün doğumu ve sabahları balon şovunu izleyebilirsiniz. (Reklam yapıyor gibi olmuşum ama burda kaldığım için öneriyorum)

Biz gittiğimizde balona binmemiştik biraz gereksiz geldi açıkçası ama fiyatlar hepsinde aşağı yukarı aynıdır. Farklı firmalar işletse de tek fiyat uygularlar diye düşünüyorum. Yanılıyorsam biri düzeltsin beni.

Ben geçen sene Sacred House'da kalmıştım. Her şeyiyle güzeldi. Diğer yazılan oteller gibi hepsi benzer konseptte. Balon için Euro ile uçuk bir fiyat söylenince vazgeçmiştik.

old boy ve aynı yönetmen tarafından çekilmiş intikam temalı diğer iki filmi
lucky number sleven
çok kaliteli değil ama güzel aksiyon the italian job

Üç Renk Beyaz

el cuerpo

law abiding citizen

Confessions

payback:
www.imdb.com

Straight Up* olanını tavsiye etmiyorum.

John wick I ve II

Taken (2008) (Devam filmleri var)
Leon (1994)
The Punisher (2004) (Devam filmleri var)
Message from the King (2017)

Son film mükemmel.

la piel que habito

bi de old boy

Children of Heaven

brimstone

dram gerilim gerçi.

My Sister's Keeper

not:Çok trajik bir hikaye böyle filmlerde insan kendini daha fazla sorguluyor ve herşeyin boş olduğunu sağlıktan kıymetli birşey olmadığının daha fazla farkına varıyor..çok duygusal film..

Stoning of Soraya m. Sinir krizi gecirirsin.

Elephant Man

Oslo 31 August. Kanser eder

Requem For A Dream
Manchester By The Sea
House of Sand And Fogs

4everlilja

Hotaru no haka

dağılabilirsiniz.

Ginger snaps

Sling Blade
The Color Purple
Rebel Without a Cause

Beş şehir

ağır roman

www.imdb.com

Mommo kız kardeşim

İncendies

Lo imposible (2012)

incendies +1
manchester by the sea +1

muazzam dramlar.

grave of the fireflies

hotaru no haka ! +1

sadece son filmde ufak bi bağlant var aslında ama karışık da izlenebilir öyle doğrudan bağlı değiller birbirlerine. ama ben sırayla izlemeyi tercih ederdim tabii. ayrıca binoche'u severim onun da etkisi vardır ama mavi en güzeli, evet.

sırasıyla seyretmek zorunda değilsin. ama mavi'yi muhakkak izle. beyaz candır. kırmızı da çok ayrı.

filmlerin arasında bi çok bağlantı var aslında. beyaz ile mavinin doğrudan kesiştiği bi mahkeme sahnesi var mesela. çöpe şişe aran teyze mevzuu var. ben bi yerde okudum ya da dinledim ama şimdi çıkaramıyorum. dvd setinin içindeki belgeselde ya da yorumlu izleme versiyonunda olabilir.

sırasını karıştırman sorun olmaz. bana kalırsa üçlemenin en iyi filmi mavi, onu atlama pls.

Bi de hazır üçlemeyi izliyorken double life of veronik'i de patlat. Senin yüzünden maratona giricem şimdi, hasstasıyım :3

sosyal mesaj: mobile edit gelsin!

Sanırım bu kadar baskıya dayanamıcam artık, Mavi'yi de seyredicem ama sırasız olacak, zaten bugüne kadar hep böyle denk geldi, sevdiğim diziler olsun, filmler olsun, sıralar karıştı hep.

Dediğim gibi bu üçlemede sıranın fazla bi önemi yok. Bahsettiğim bağlantılar öyle devamlılık arzeden şeyler değil. Beyaz nispeten eğlenceli, kırmızı ve mavi depresiftir. Filmlerde ciddi emek var bu arada, mavide bir şekeri çaya batırma sahnesi var mesela, hikayesini öğren derim. Belgeseli de izle ardından özetle.

Beyaz'ı seyrettim bile:) Sıra önemli olmasa da Kırmızı önce izlenmemeli şeklinde bir yorum duydum,önce Kırmızı sonra Mavi seans saatleri açısından bana daha uygun, yine de duyduğum söylenti doğruysa şartları zorlayayım mı önce Mavi'yi seyretmek için?

Bu arada filmin sinema duygusu ve müziği çok hoşuma gitti, uzun zamandır filmlerde sinema tadı almıyordum, çok iyi geldi bu film, ne varsa eskilerde var.

Ben de az önce seyrettim. Gözün körolmasın, evde dvd seti var, sinemaya gittim senin yüzünden xD

Ben kırmızı en son diye biliyorum. Hiç farketmez, patlat gitsin.

Kendi soruma kendim cevap veriyorum, filmlerin hikayeleri birbirinden bağımsız, küçük kesişmeler var hikaye akışını etkilemeyen, Mavi ve Beyaz sırasız izlenebilir ama Kırmızı muhakkak en son izlenmeli, Kırmızı'yı önce izleyen diğer iki filme yazık eder...

Salon 3 benim favorim. Salon 2 biraz ufak kalıyor. Salon 3'te film izlemek zevk, tavsiye ederim.

Film rock n' roll mu bu arada:)

Süper, evet film Rock'n Roll:) Bu soruya cevabın böyle nickli birinden gelmesi de çok manidar oldu:)

23:00 yatış saatim 05:00 kalkış saatim

01'den aşağı pek yatmıyorum. Genelde bu saati de geçiyor. Sabahları da 8-9 arası uyanıyorum. Erken uyanmamın sebebi havuza gidip yüzmek ya da akademik olarak çalışmaya erkenden başlamak istemem. Geceleri de genellikle kitap okuyorum. Bu genellikle telefondan oluyor.

Çalışma sırasında çok değişiyor, daha çok "Boşluğu buldun, uyu. Bir dahaki ne zaman belli olmaz" şeklinde ama daha insani çalışma zamanlarında genelde 1:00-8:00 arası gibi. Esnek çalışma daati olduğubda da 3:00-11:00. Haftasonu ise 00:00-12:00/13:00 şeklinde. Bugün tatildeydim, 2:00-11:00 ve 13:00-16:00 arasını uyudum ama yol yorgunluğu vardı. Kimse dokunmasa 10-11 saat falan uyurum.

Kendi evimdeysem yatmadan önce yüzü yıkama-nemlendirme, vb bakım süreci oluyor ama bu tarz şeyler ortalıkta değilse, misafrlikte falan unutuyorum. Uyumadan önce bir dizi izlerim, hatta uykuya o şekilde daldığım da olur.

1,5 hafta önce köpek geldi eve. ondan önce tamamen rastgeleydi.
şimdi 8-10 arası uyuyorum yorgunluktan, sabah 6.30 ayaktayım köpek sağolsun. oyun moyun oynuyoruz, sonra işe gidiyorum.

22:58-08:58

yatarken günlüğe notlar ve 5-10dk sosyal medya

uyandıktan sonra yüz yıkama ve cici bebe yeme.

01.00-08.30 yaklasik saatler bunlar.

Rutinim yok ama gece uyumadan onceki yarim saatlik surecte yaklasik yarim litre su iciyorum, neden ben de bilmiyorum.

06:30'da kalkarım.
Yatış saatim çok değişken. Evdeysem, normal bir günde 12 gibi yatarım. Yorgunsam 10:30-11:00'de bile yattığım olur.
Dışarı çıktıysam eve dönüş 02:00'yi bulur en geç, bu saatte yatarım aşağı yukarı.

Yatış: Pazartesi - Çarşamba 11-11:30 / Pazar- Salı - Perşembe: 12-12:30
Kalkış: Pazartesi Çarşamba: 8 - Salı Perşembe: 6 / Cuma: 9

Hafta sonu serbest :)

Haftaiçi Salı-Perşembe spor.. Kalan günler rutinsiz.

2 den sonra uyuyorum genelde. sabah 7de uyanıp işe gidiyorum.

En geç 22.00 gibi kanepede sızma ve 23-24 civarı yatağa geçme, sabah 5te kalkış, ev toparlama ve yürüyüşe çıkma.

02:00-08:30

en erken 12 en geç 1 de uyurum. ne erken ne geç uyuyabiliyorum. enteresan bir durum.

her sabah da şaşmaz 6 da kalkarım iş günleri. haftasonu her daim değişkenlik gösteriyor.

gece yatarken instagramda deniz fotoğrafları okyanus falan gezinirim. çok hoşuma gidiyor.

sabahları bir şey hatırlamıyor oluyorum.

00.00 - 06.05

22:00-10:00

Yatış 23:20 -24:00 arası kalkış sabah 07:00 -07:31 arası. Takip ettiğim forumlara bakar ve biraz kitap okurum.

hafta içi tam 12 de yatağa girerim ama uyumam 30-45 dakikayı bulur, hayal kurarım bu süre içinde. sabah 6,50 uyanış evden çıkmadan 10 dakika gazeteler, sözlük vs. dünyada ne olmuş bitmiş, savaş çıkmış mı? her şey yolunda mı? kontrol ederim. hafta sonları ise uyumam gece 2-3, uyanış yazın 8-9 kışın 10-11.

Hayatimda hicbir seyin duzenliligi/rutini olmamasi bunu da etkiliyor ama genellersem depresif olmadigim zamanlarda 12-1 gibi yatip 9-10.30 arasi kalkiyorum. (Genelde 10 gibi aslinda)

Sabah kalkar kalkmaz ilacimi alirim, tek duzenli yaptigim sey bu. Bir de son 2 aydir filan kahvemi yapiyorum gorece duzenli olarak.

Aksam da disimi fircalarim, makyaj silmece-yuz yikamaca-lensleri cikartip gozluk takmaca. Bunlar fiks.
Yataga girince de son kez sosyal medya/duyuru takibi ve gozlerin kapanisi.

tatilde olduğum için hiç düzenli değil şu an, gece 3'te yattığım da oluyor akşam 9'da da, hatta abrartıp sabah 11'de, öğlen 2'de uyuduğum günler de var. uyanma da minimum 11 olacak şekilde akşam altıya kadar giden bir skalada

Hafta içi 12 - 1 civarı yatıp, 6'da kalkıyorum. Ama işyerinde çok yorulmuşsam gelir gelmez yemek yemeden 7'de yattığım da oluyor. tatil günleri öğlenden önce kalk(a)mıyorum.

gece yatağa girince instagram'a bakıyorum biraz. bazen e-book okuyorum.

Sabah 3-5 arasi bir saatte uyuyup 8-10 arasi bir saatte uyaniyorum normalde ama son zamanlarda daha duzgun saatlere cekmeye calisiyorum bunu. Gece yatmadan once son yaptigim seyle sabah uyaninca ilk yaptigim sey ayni: su icmek, tuvalete gitmek, dis fircalamak, yuzumu ve gozlerimi yikamak, yuzumu nemlendirmek ve son olarak ellerime nemlendirici surmek. Sabahlari uyurken gelen mesajlara bakarim bikac dakika, bi de bazen instagramda dolanirim. Gece uyumadan once cikip yuruyorum biraz. Bu rutine ek olarak gece uyumadan kitap okumayi eklemeye calisiyorum bir de.

Bu saatlerde uyuyor, 7:30'da kalkiyorum. Geberiyorum. Bazi cumartesileri gunduz uyudugum oluyor birikmis uykusuzluk oldugu icin.

Her halukarda pazar gunleri de en gec 09:00 - 10:00 arasi kalkarim, istesem de daha fazla yatamam. Zorlayip yatsam da zombi gibi olurum, yuzum iyice kararir, gozlerimin alti morarir ve tum gun basim agrir ayrica gun boyu uyku hali devam eder. Bu yuzden pazar gunleri ogleye kadar uyuma olayim yok. Cumartesi gece sabahladigimda bile en kotu pazar 11:00'a kadar yatabilirim.


Yatarken belli bir rutinim yok, canim ne istiyorsa onu yaparim. Genelde intertten bir seyler arastiriyor oluyorum yatmaya yakin.
Sabahlari da rutinim yok, kalkar ustumu giyinir vakt varsa saca hafif fon ceker ve cikarim. Genelde son dakika kalktigim icin fon cekmeye de vakit olmaz, ustumu giydigim gibi cikarim. Genelde daha uyanamadan ustumu giyinip cikiyorum, disari ciktiktiktan sonra yolda yavas yavas uyanip gozumu aciyorum. Kapidan ciktigimda daha gozum acilmamis oluyor:) Ayni gunun gecesi yine uykum gelmiyor, boyle devam ediyor.

24:00-5:00.

Gece 12de yatma, sabah 7:30 uyanış. Spor yapacaksam sabah 6:45 uyanış.
Yatmadan önce 5dk stretching yaparım, kaslarımı esnetirim. Alışkanlık oldu artık yapmadan uyuyamıyorum.

02.00-03.00 gibi yatıyorum. Sabah da 08.00-09.00 arası.

Hafta içi: 01:00/01:30 - 06:10
Hafta sonu çok değişken.

12-1 yatış 7-7.30 kalkış

kalktığım gibi kahvaltı yaparım.

bu ara pek gitmemeni tavsiye ederim. 6.3lük deprem ilçenin anasını belledi, herkes gerdindir zaten.

adanın farklı noktaları arasındaki otobüs seferleri çok sınırlı.Araba kiralayacaksanız önceden araştırın son dakikada araba bulamayabilirsiniz

Molivos tarafina gitmenizi, o taraflarda kalmanızı öneririm, bence çok numarası var, Skala Skamnia adında bir balıkçı kasabası var, küçük, çok sevimli bir yer, Midilli en yeşil Yunan adalarından, sadece yollarda araç kullanmak bile zevkli, Molivos'a giden yol biraz virajlı, çocuklarla problem olmaması için belirteyim, şehir merkezi biraz özelliksiz, ben görmedim ama Eressos tarafı da çok övülüyor.

Yunanlıların paket turlarında araba da paket turun içinde ama biz türkiyede o arabayı ilave satmaya çalışıyoruz. Alırken ına dikkat et.

Eğer aldığın firma sahibi aris lazaris ise selam söyle. Seni F eribottan inince karşılar. Ani tur jolly vs hep onunla çalışıyor.

gecen yil araba kiralayip bir hafta tum ada cevresini turlamistik. kasabalarda motellerde filan kaldik pazarlikla. dag koylerine kadar gezip kurabiye, tarhana, raki falan aldik. oldukca keyifliydi.
skala sikamineas ve petra'yi ozellikle cok begendik. plomari de tatlisti (depremde bu guney bolumu biraz hasar almis sanirsam).
gitmeden su baglantiya goz atmistik:www.sandaletliseyyah.com

Soruyorlar, kalacak yeri de soruyorlar.

büyük ölçüde memurun inisiyatifine kalmış bir durum. kendi tecrübelerime dayanarak söylüyorum, pasaport memurlarının en ince eleyip sık dokuduğu ve uyuzluk yaptığı havalimanı borispol. sorması muhtemel ama ukrayna'ya daha önce girip çıktıysan veya pasaportunda başka vizeler varsa sormayabilir. bana sondan bir önceki gidişimde dönüş bileti sordu, son gidişimde ise hiçbir şey sormadı harkiv'dekiler. kiev'e inmekten özellikle kaçındığım için son durum nedir bilemiyorum. ben bilet çok daha ucuz olduğu için harkiv'e inip oradan trenle geçiyorum kiev'e.

dönüş biletini moldova üzerinden almanın sorun olacağını sanmıyorum, oraya geçip oradan döneceğim dersen problem çıkarmazlar muhtemelen. moldova'ya geçeceğine dair belgen (uçak/tren/otobüs bileti vs) varsa çok daha rahat olur tabii. ukrayna'ya gidip de herhangi bir belgesi eksik olduğu için deport edilen tek bir kişi bile duymadım açıkçası, edilen de zaporijya'daki gibi bazukayla uçağa binmeye falan çalışmıştır herhalde.

haziran ortasında gittim. sormadılar. (kiev, zhulhany havalanı)

Karadan girdim gecen hafta, sormadilar. Standardi yok. Onceki gidisimde de havaalanindan giris yaptim, ben ve birkac kisi haric herkese bir ton soru sordular ve ellerine bir kagit verip sogrulama odasina gonderdiler. Direkt gecen az sayida insandan biriydim.

Borispolde sormuyorlar. Turistim bir hafta kalıp dönecem de yeterli. Ben 7-8 defa gittim hiç bir problem yaşamadım

Lviv'de bize sormuşlardı, nerde kalacağımızı, masraflarımızı nasıl karşılayacağımızı da sormuşlardı ayrıca, kredi kartlarımızı falan göstermiştik.

ilk kez ukrayna'ya gireceksen büyük ihtimalle soracaklardır ancak pasaportunda schengen veya abd vizeleri varsa sormazlar.

tavsiyem göstermelik bir dönüş rezervasyon kağıdını da yanında götürmen. seyahatini riske atma.

Simge kabul edilen işletmelerin kapanması insanı üzüyor, o nedenle oluyor. Evet borcundan dolayı kapanıyor ama borcunun olmasının nedeni iş yapmaması, iş yapmamasının nedeni Beyoğlu'nun kültürel bir ortam olmaktan çıkıp nargile kafeye evrilmesi, ondan iş yapmıyor işletmeler, haliyle borçlanıyorlar kapanıyor. Böyle bakmak lazım biraz da.

"duyar kasmak" bu lafı kullanan adam %99 bomboş tiptir. senin için bir şey ifade etmiyorsa bir şey yapmazsın. zorla elinden para alan falan da yoksa kendini yorma bu kadar. açıkçası istanbul'un mekanları benim için de bir şey ifade etmiyor, ama insanların değer verdiği şeyler varsa onlar için çaba harcamaları güzel bir şey. haset etme.

kent sinemalarını yaşatma kafası ama günümüzde fazla romantik bi istek. herkes sinemaya avm'lerde gidip sonra da beyoğlu sinemasını kurtaralım demek ucuz duyar oluyor.

diğer konularda da aynı şey oluyor. bu örnekten diğer duyarlar için de benzer şeyler çıkartabilirsiniz.

selamlar, dedigim gibi olayi sinema ozelinde incelemek cok dogru olmayabilir genel olarak konusmustum, yoksa dediklerinizin tamamina katiliyorum. olayi kisisele cevirip duyar kasmak lafini kullanan bos adamdir demeye gerek yok. sevgiler. :)

sinema, tiyatro, opera gibi sahne sanatları bir kültürdür. kültürün parçasıdır. bir toplumdaki gelişmişliği kültürel değerleri gösterir bence. sadece fazlalığı değil bunları koruması ve korurken ne denli ayarlı yaptığı çok önemlidir.

ben istiklal caddesini seven bir insan değilim, eskidende sevmedim şimdi zaten sevielcek bir tarafı kalmadı. lakin o bölgede olan kültürel miraslar ve türkiyede nadir durumda olan yerler bir bir kapanıyor. bunda o işletmelerin ciddi hataları olsa da çoğu ellerinde olmayan sebeplerden kaynaklanıyor.

şunu eklemeden geçemeyeceğim, türkiyede entelektüel takılan kesim biraz göstermelik, bu insanların çoğu tu kaka dediği şeyleri gizli gizli yapıyor. bunlar başında avmlere küfredip, avmden çıkmamak var. türkiyede kültürlü bir kesim var, bu kesimin sayısı ve oranı ciddi olarak azalmakta ve bu tarz kültürel etkinlikleri gerçekten takip eden insanlar artık bu tür merkezlerin işletilebilmesine olanak vermeyecek seviyeye geldi.

insanlar çevrelerinden duydukları ve onlara +100 level atlatan itemleri gösterme derdindeler. bunu yapamayacakları ya da yaptıklarında çevrelerince anlaşılamayacak derecede olan yerler ise başarısız oluyorlar.

bu bahsettiğiniz gereksiz duyar kavramı toplumun göz ardı mekanizmasını gösteriyor. "işime yaramıyorsa salla gitsin" pragmatizmini ortaya çıkarıyor. "avmler daha güzel ama pasajlardan, sinemalar daha rahat" gibi argümanlarla savundukları şeyler kültürel değer taşıyan yerlerin bir bir yokolmasına neden oluyor.

@konuşma nın bahsettiği gibi avrupada yüzlerce yıllık yerler var aynı yerde hizmet veren. sallıyorum o kafede adamın dedesi işten çıkıp kahve içmeye gidermiş, dedesinin dedesi bile gidermiş, jenerasyonlar bu kültürü birbirine aşılamış. beyoğlu sineması böyle yüzyıllık bir yer değil, epi topu 30 yıllık, lakin taşıdığı kültürel olarak benzer seviyede insanları bir araya toplama misyonunu artık yerine getiremeyecek. bu önemli bir kayıp. orada aynı seansta film izleyen insanlar beraber bir kafeye gitse rahatça muhabbet edip anlaşabilir, aynı dili konuşuyorlar çünkü. sen avmdeki bir filme giden insanları o salonda 10 dakika kapat ortalık zombi saldırısı sonrası oluşan bir manzaraya döner.

kültürel her türlü değerin korunması çok önemlidir. ama kültür diyince insanların aklına mehter, aya sofya, topkapı sarayı, mahya etc geliyor. bu bahsettiklerimin kaç yıllık olduğunu dahi bilmiyor insanlar, bu bahsettiklerimin tarihini bilmiyorlar. kültürel değerlerin korunması bir gelişmişlik seviyesidir.

Gereksiz duyar kasilmasi bana da komik gelir de bu mevzu "duyar kasmak" degil bana sorarsan.
Beyoglu'na ciddi sekilde hukumet mudahalesi var ve bunu farketmemek mumkun degil. Beyoglu'nu tam anlamiyla yok etmeye calisiliyor ve gayet de basarili oldular, oluyorlar.
Beyoglu derken o ortamdan, atmasforden bahsediyorum.
Beyoglu yogun bir sekilde bati kulturunun yasandigi yer ve bizim hukumetimiz bu kulturden nefret ediyor, tamamen ortadan kaldirmaya calisiyor. Ote yandan arap kulturune bayiliyor.

Sadece sinema degil, kapanan bir dunya yer var orada ve bunlar tesaduf degil. Su an uzatmalari oynuyor Beyoglu, tamamen bitecek. Tabii sadece Beyoglu'ndan ibaret degil olay. Sagdan soldan heykelleri kaldirmalar bilmenler bir suru sey, goruyorsunuz zaten.

aga ticari bir işletme bu dediğimiz sinema.
demek ki başarısız olmuş kapanıyor. kapanmamanın yollarını illa ki bulabilirdi.
bu sebeple bana da gereksiz duyar geliyor.

ayrıca bu sinem tarihi filan değil. 1989 yılında açılmış bir işletme.

Olaya duyar kasmak olarak bakmıyorum, bu duygusal bağ kurmak, bu bir kültürün yok edilmek istenmesine karşı olmak, Beyoğlu Sineması'nın kapanması sadece bir mekanın para kazanamadığı için kapanması değildir, sistematik bir kültür değiştirme hareketinin bir sonucudur. Buna karşı olmak da duyar kasmak olarak nitelendirilemez bence, öte yandan bu sinemanın kapanmasının başka sonuçları da olacaktır, bugün Beyoğlu, yarın Rexx, dün Sinepop, Emek zaten, böyle sinemalar kapandıkça, nitelikli filmler de gösterim imkanı bulmakta zorlanıyorlar, Türkiye'de film yapmak zaten deli işi, gösterecek salon bile bulamazken filmler de çekilemez hale gelince, anca Recep İvedik, Şevkat Yerimdar gibi filmler seyrederiz.

Çok kişinin söylediği gibi ben de AVM sinemalarına gidiyorum ama isteyerek değil küfrederek, Beyoğlu Sineması'na toplasan 20 kere gidiyorumdur yılda, onun da çoğu festival zamanları. Yine de denildiği gibi kart uygulaması yapılacak olursa, o kartı ilk alacaklardan biriyim. 250 tl benim için değersiz bir para değil, 4 yıldır kullandığım Iphone4 model telefonumun kırık ekranı ile 1 aydır dolaşan biri olarak söylüyorum bunu.

Çok değil sadece on yıl önce çekilmiş bir dizide Emek Sineması'nı görüp göz yaşlarını tutamamış bir kişi olarak Beyoğlu Sineması'nı kaybetmek istemiyorum ve bı konuda hassasiyet gösterenleri çok iyi anlıyorum.

İlk gördüğümde aynısını düşünmüştüm. Ama yiyen var. "Acıktım, vakit de yok, bi çatal yiyelim" diyen bi arkadaşım da oldu. Önyargılı yaklaşmayıp, o yerken ben de yemişimdir birkaç defa. Ama piyasadan tamamen çekilse de ruhum duymaz.
Ayrıca, ismi çok saçma.

seyyar değilde normal fırında satılanları alıyorum ben güzel kıtır kıtır birşey çayla falan güzel gidiyor

yeryüzündeki en gereksiz buluş zannedersem. ben de merak etmekteyim.

niye yahu, yıllardır var, cayın yanına da güzel gidiyor, açlığı bastırıyor, tuzlu kurabiye işte

Şekerin düştüğünde yiyebilirsin. Güzel bence.

Para verip satın almiyorum ama bir yerde görürsem severek yiyorum tadı güzel bence

ben yiyodum istanbuldayken. keşke şimdi olsa da yesem. ağızda dağılan gevrekliği <3

sevgilim yiyor. ''aa çatal'' deyip aldığında tanışmıştım ben de. garip bir şey. sonradan sevdim ben de. olsa yerim şimdi bile. tatlı bir şey. gayet güzel bence. tuzlu kuru pasta'nın büyük hali gibi işte.

ek bilgi: açmaları da sevgilimin ikizi yiyor. sormadan söyleyeyim dedim.

aynen ya simit poğaça falan dururken çatal nedir abi, yoklukta yersin de

Resim atmişsindir belki diye mobilden masaustu gorunumune gectim ama resim de atmamişsin :( çatal ne ki ya? Bi bakayim internetten.

Baktım şimdi ve daha once hiç görmemişim cidden :/ ama guzel bi seye benziyo bence gense yenir yani ama canim cekmez herhalde gidip

Eskiden ben yerdim sabahlari sinit yerine. Yemesi daha kolay oluyodu, pogaca kadar yagli degil simit gibi mideye lok diye cokmuyordu. Simdiji simitlerde cok cokmuyir gerci de.

sen ne diyorsun hastası var çatalın.

Bu yaklaşım beni çok şaşırttı, çatal harika bi şeydir, kandil simitine benzer ki, ona da bayılırım, benim için tam bir arzu nesnesidir çatal, uzak durmaya çalışırım ama arada bir kaçamak olarak yerim dayanamayıp. Aslında çok da şaşırmamam lazım, dikkat ederseniz simitçilerde 70-80 simit, 40-50 açma varken, 10 tane falan çatal olur sabahları, demek ki özel bir zevk çatal yemek:)

Babama sordum bu sabah bi dönem istanbulda öğretmenlik yapmıştı o biliyormuş çatalı ve baya severmiş ordayken valla yeni bi şey öğrendim bu duyuru sayesinde tesekkur ederim

nasıl bir şey resmini koysanıza merak ettim.

www.biryemekfenomeni.com

bunun fırınlarda satılan küçüklerini alırım hep bildiğin tuzlu kuru pasta işte

Ben bayılıyorum. Eskiden çok yerdim ama artık sağlıklı beslenmeye odaklandığım için uzunca bir süredir yemiyorum:(

Çayla çok güzel gidiyor bence de. O ağızda dağılması falan. Offf süper.

Şu an masamda duruyor ve Aslı börek ten aldım mis gibi:) caylan gömicim

Çatal diye yenecek bir şey olduğunu bu duyuru sayesinde öğreniyorum.

Filmekiminde de oluyor.

+1

+1

+1. nargile dahil.

ben "ulan ne varmış şunda bi de biz görelim, yak bi tane de bana." diye içmiştim bir tane. sonra günde bir paket içmeye başlksdlsdfs

yok ya, dünyanın en saçma şeyi bana kalırsa da. cidden denedim, sonra da insanların buna neden bu kadar para gömdüklerini merak ettim arada bir. içtikten sonra bir de elin ayağın ağzın yüzün leş gibi kokuyor lan, insan kendine bu kötülüğü neden yapar ki?

Ben.

+1.
Kokusunu bildiğimiz bir şey, içerken de çok farklı değildir bence.

Djarum içtim toplasan 7-8 tane olmuştur. Nargile 5-6 kez içmişimdir.

nargile, alkol dahil +

Ben. Nargile de denemedim hiç.

Sadece Amsterdam'da bir şeylerden bir nefes almaya kalmadan öksürükten boğulmuştum ama sigara değildi :)

+1

Ben varım, ha Amsterdam'da ot denemişliğim var öksürükler içinde umarım sayılmaz.

Ben de içmiyorum.

Ben

Ben de

Ben birkaç kez arkadaş iteklemesi ile denedim, onlara eşlik etmek için içer gibi yaptım ama hiç keyif alamadım. Hayatımda sigaraya hiç başlamadım yani, hem de bütün arkadaşlarım tiryaki olduğu halde. Dolayısıyla listeye beni de ekleyebilirsiniz.

ironi :)
i.hizliresim.com

Agustosa kadar bendim ağustos ayinda bir kac defa arkadasin sigarasindan bir kac nefes denedim ama hic tam sigara içmedim.

Nargile alkol dahil +1

hepimiz yeşilaycıymışız:)

beni de yazın. hatta ben dokunmadım bile paketine bile dokunamıyorum tiksiniyorum.

sadece nargile o da 40 yılda bir:D

size inanılmaz özeniyorum

27 yaşına kadar ben. nassı içiyolar la bunu diyenlere kısa açıklama:

ilk başta hemen hiç kimse zaten tadını kokusunu sevmez. ne kadar saçma da olsa ergenlik, ortamda kabul görme, var demek ki bir hikmeti, moral bozukluğu ile içmeye inat etme vs. gibi nedenlerden vücudu nikotine bağımlı hale getirdikten sonra geçmiş olsun. ilk başlarda bu bağımlılıktan kurtulmak kolaydır ama çoğu kişi o safhalarda buna ihtiyaç hissetmez zaten istesem hemen bırakırım diye düşünür.

+1 ile katiliyorum.

İçmem bende

içki ve sigara hiç içmedim. çok şey kaçırdım mı?

Ben de sigara ve turevlerini hiç denemeyenlerdenim.

+1

bikere denedim ben nasıl bir şey diye arkadaşımdan iki fırt çekmiştim sonra bir daha hiç içmedim. nargileyi ise hiç denemedim. merakta etmedim.

Sizinle beraber takılalım biz.. Ama küçücükken abiler içirmişti bana birkaç tane.

İçki konusunda ise barmenlik yaptım ama orda bile içmedim, hala direniyorum.

Nargile desen, bir fırt çekmiştim bir arkadaşın ısrarına istinaden.

+1

+1

içenlerin neyine şaşırıyorsun anlamadım. keyif aldıkları bir gerçek.
bu arada içenlere küllük ağızlı muamelesi yapmayın. o kadar da kötü değil. asıl sorun saça ve tene sinen koku.

2 ay önce annem vefat etti. hastalık durumları yüzünden bekliyorduk, psikolojimi hazırlamıştım ama zor oluyor tabii. yıkanma esnasında da gördüm en son. bir süre aklımdan çıkmadı, hala çıkmıyor. hiç aklımdan çıkmıyor hatta, sürekli beni izliyor gibi. ama alışıyorsun çünkü hayat devam ediyor bir şekilde.

intihar etmezsiniz ama öyle bir durum olursa muhakkak psikolojik destek alın ve yalnız kalmayın.

derdi veren Allah sabrı da veriyor gerçekten.
birer sene arayla dayım ve dedemi kaybettim. insan alışıyor ne yazık ki.

bu arada gerçek ölüm korkusunu anne/baba olunca anlıyormuş insan, onu da belirteyim. şu an hayattaki en büyük korkum kızımın büyüdüğünü görmeden ölürsem korkusu.

sabrını kim veriyor bilemem ama bu tamamen sizin iradenizle alakalı. kahrolmaya meyilliyseniz büyük depresyonlara sebep olabilir ama toparlamak isterseniz, zamanla o acı hafifliyor mutlaka. yaşamınızı sürdüremez durumda olmuyorsunuz asla.

5 yıl öncesine kadar aile büyüklerinden birini bile kaybetmemiş biri olarak babamı kaybettim. başta bi afalladım çünkü hiç yakın ölümü yaşamamıştım. ergenlik dönemlerimdi üstelik. baya bir süre o hala hayattaymış gibi geldi, algılayamadım durumu. sonra alıştım zamanla. şimdi sadece düşününce içimde burukluk oluyor. hüzün çöküyor.

böyle başlıklar görünce, altında yazılanları okudukça kahroluyorum. ölüm de hayatın bir gerçeği, yani korkunç bir şey birinin yokluğuna alışmak zorunda kalmak, bana da sanki annem ölse tüm hayatım bitermiş gibi geliyor ama ölüm ya bu. yürümek koşmak konuşmak kadar gerçek. varlık kadar, yokluk kadar gerçek ve olmayı bekliyor. herkesin annesi bir noktada ölüyor, işin realitesi bu.

içinde bulunduğunuz psikoloji normal değil bence sevgili matilda, bir psikoloğa danışsanız belki bu yaşadığınız korku anksiyete bozukluğuna dönüşmeden bir çözümünü bulurlar.

hayattaki en büyük korkularımız bizler yaşlandıkça, hayatımız ilerledikçe değişiyor diye düşünüyorum. zamanla şu anki bu büyük korkuların, bakacaksın ki yavaş yavaş büyük korku olmaktan çıkacaklar, belki onların bıraktığı boşluklara başka korkular gelecek.

intiharla ilgili olarak da, böyle bir durumda kaldığında herkes intihar edebilseydi şu an dünyada yaşayan olmazdı. herkes nasıl başa çıkıyorsa sen de öyle başa çıkarsın.

Yaşayınca anlıyorsun. Bir hissizlik geliyor. Geçen kış dedemi kaybettim. Öncesinde hastalığında hep düşünürdüm ama kollarımda ruhunu teslim ettikten 2 dakika sonra herkes defin işlemlerinin derdine düşmüştü. Garip bir soğukkanlılık geliyor. Elbette üzüleceksin ama onlar yaşlandıkça farkında olmadan yavaş yavaş kabulleniyorsun aslında.

nazımın dediği gibi "en fazla 1 yıl sürer 20. yy da ölüm acısı" bugün canından birinin yarın hiç yokmuş gibi toprağın altında olacak oluşu. bizde gideceğiz

gösterilmiyor. nevrotik oluyorsun, eski sen pek olamıyorsun. herkesin katlanma derecesi farklı. bir tek iman gücüyle yenebildim. tek korkum o gücü kaybetmek.

Ben de aynı şeyleri düşünüyorum. 1 kere kedim, 1 kere anneannem, 1 kere dedem, 1 kere de babaannem öldü. Ben öyle durumlarda yalpalıyorum, doğru düzgün yaşayamıyorum. Doğru düzgün çalışamıyorum, iyi rüyalar göremiyorum, doğru düzgün yemiyorum. Ben de ölüm ile ilgili yazılmış psikoloji kitaplarını okumaya başladım. Bu kadar insan onca ölenden sonra yaşayabiliyorsa siz de biz de devam ederiz herhalde. Bunun dışında Vamık D. Volkan'ın Gidenin Ardından isimli kitabı bence çok iyi bir kitap yas süreci için.

Ben de öyle düşünüyordum. Annemi çok severim, hepimiz öleceğiz biliyorum, ama onun ölecek olması çok korkutuyordu beni. Şimdi o alzheimer. Bazen benim bu takıntım yüzünden Allah beni böyle mi korudu üzüntüden diye düşünüyorum. Yaşıyor annem, ama eski annem değil...
Çok üzgünüm...

üniversitede öğrenciydim kaldırımda oturmuş arkadaşımı beklerken sigara içiyordum. arkadaş da gelmek bilmiyor. ordan burdan derken annem ölse naparım dedim. deliriyorum sandım. yok ya niye ölsün dedim savuşturdum. tam 1 ay sonra öldü. bir daha gülmem heralde dedim. yıkanırken de girdim yanına ve ben de uzun süre etkisini atamadım. geçtiğimiz ay 9. yılıydı vefatının. 9 yıldır onu düşünmeden geçirdiğim bir gün bile olmadı. yemek yerken, gülerken, film izlerken vs aklımın bir köşesinde hep annem var. eskisi gibi her gün olmasa da haftada en az bir kaç kez mutlaka annem için ağlarım. yani hayat devam ediyor evet ama bi tarafın eksik, tatsız tuzsuz devam ediyor.

Annem olurse aklimi kaciririm muhtemelen. Akil sagligimi koruyabilecegimi sanmiyorum. Direnc gosterebilecegim bir aci degil.

şubat 2014'te babamı, şubat 2015'te annemi kaybettim. ikisi de ani ölüm oldu ve 30'larının başında tek başına bir adam için bence gayet metanetli davrandım. İkisinin de vefatından önce biri sorsa, dayanamam derdim, ama öyle olmuyor işte, dayanmak zorunda hissediyorsun kendini. Neden bilmiyorum hep kafamda dünya üzerinde ilk defa annesi/babası ölen sen değilsin, son da olmayacaksın gibi cümleler döndü durdu. Bir yanınız eksik olsa da hayat devam ediyor ve edecek. Nadiren de olsa aklıma gelip ağladığım oluyor.

Şunu söyleyebilirim ki önceden korkulan durumlar başına geldiğinde düşündüğün kadar korkutucu olmuyor. Ölüm acısı ile baş etmek tabi ki kolay değil ve hep bir tarafın eksik olarak devam ediyorsun hayata ama neticede devam ediyorsun. Üstünde düşünülünce sevdiklerinin ölme fikri tabi ki korkunç ama çok düşünmemek lazım üstünde, başına gelince bir şekil baş ediliyor her durumla, yani düşününce korkman çok normal bence ama olmamış senaryolar üstünde bu kadar düşünmemek lazım.

ben de annem babam ölse ben hayatta yaşayamam diyordum ama inan insan yaşıyor. geçen sene babamı kaybettim akciğer kanserinden, çok çok zor bir durum ama insan çok garip alışıyor. aklından hiç çıkmıyor, hiç unutmuyorsun ama dayanıyorsun. acısı külleniyor yani. ama ben 1 yıldır babamın tek kare fotoğrafına bakamıyorum içim öyle bir acıyorki. ellerimle kendim indirdim mezara, çok garip duygular yani. ama dayanıyorsun eskisi gibi gülüyorsun eğleniyorsun ama aklının köşesindr kalıyor hep