birinin tarafsız değerlendirmesi yeterli olmayacaktır senin için önemli olan senin bakış açın burada.

ortadoğudaki şiddet sarmalarının x ülkesiyle alakalı olduğunu ve onun tüm bürokratlarının bu açıdan bulundukları ülkede silahlı kuvvetlerle, ülkenin demokratik aygıtlarına müdahale ettiğini ve bu açıdan bulundukları ülkelerde kendi ülkelerinin bir nevi temsilcisi olduğunu düşünüyorsanız ve buna tepki göstermek istiyorsanız ve de x ülkesinin yarattığı katliamlara tepki göstermek istiyorsanız bu eylem bir açıdan mantıklı görünebilir.

öte yandan devletin üstün bir ahlakı olduğunu, onun tüm çalışanlarının o ülke için yüksek bir kutsallığı olduğunu düşünüyorsanız. devlet ne yapmışsa yapmış olsun ve onun temsilcileri devletin yaptığı işlere ne kadar destek olmuşsa olsun onun temsilcilerinin de kutsal olduğunu düşünüyorsanız bu eylem elbette hatalıdır.

bunun dışında eşkıyalık kime göre neye göre? avrupa da siyasal hayat bugüne kadar ulaşırken birbirlerini boğazlıyordu ırklar ama sorsak bu avrupa nın siyasal gelişimiydi. o çocuklar da kendi planlarını gerçekleştirseydi yaptıkları devlet uğruna yapılan onurlu işler sayılacaktı. bu yüzden hangi pencereden bakıldığı önemli.

Tarihi baglamindan koparip degerlendirirseniz bircok sey boyle yaklasimlara surukler. Bu konuda kimse tarafsiz yorum falan da yapamaz. Sol icinde de tartisma konularindan biridir bu konu, hata mi degil mi diye tartisilir. Ben de hata ya da degil diyemiyorum, donemin kosullari cok baska cunku.

Olayda Deniz Gezmis zaten bulunmuyor, kendisi o sirada ceza evinde, idamini bekliyor. Zaten o nedenle Deniz'in birakilmasi icin bu eylem yapiliyor. Bu olaylari Sengor'den dinlemek buyuk hata, Fransiz Devrimine de felaket diyor mesela.

Sozun ozu donemi ve kosullarini okumak daha iyi bir yere tasiyabilir sizi.

He Deniz'e eskiya diyen adam Kenan Evren'in cenazesine celenk gonderiyor, asil eskiya kendi ideolojisi, haberi yok. Neyse, tartismayi bu boyuta tasimak kilitler ama son cumleyi yazamadan edemedim.

Benzeri bir olayı farklı bir haber üzerinden hatırlatmak isterim. Bakış açısı daha net anlaşılsın.

"2004 yılında Macaristan’da katıldıkları NATO Semineri’nde Gurgen Margaryan isimli Ermeni subayı uykusunda 16 balta darbesiyle katleden Azeri subay Ramil Seferov, ülkesine iade edildikten sonra, Cumhurbaşkanı Aliyev tarafından affedilerek kahraman ilan edildi. Azerbaycan Savunma Bakanlığı tarafından Ramil Seferov'a, sekiz senede birikmiş maaşının yanı sıra bir de ev hediye edildi. Ermenistan’ın Macaristan’la ilişkilerini askıya almasına sebep olan iadenin ardından Seferov binbaşılığa terfi ettirilirken uluslararası kamuoyunda da tepkiler devam ediyor."

Burada da çok benzer bir cinayet işleniyor ve sonuçlarını görüyorsun.

@evrim halkası +1

Öncelikle bugünün gözlükleriyle tarihsel olayları yorumlamaya kalmak bir hata. Dönemin havası neydi,fikirler neydi olaylar neydi bakmak lazım.

İkinci olarak sırf başka birinin kişisel görüşü üzerinden kamp seçmek bir hata.

Üçüncü olarak büyük saygı duyduğum bir entelektüel olsa da sosyal ve politik konularda Celal Şengör'ün görüşlerine septik yaklaşmayı tercih ediyorum. Size de tavsiye ederim.

Dördüncü olarak ise bu konuda yazılmış çizilmiş çok kitap var deniz gezmişi anlatan çok kitap var. Hiç bulamıyorsanız Erdal Özün kitabına bir bakın. Siz araştırın yani.

Tarafsız değerlendiremezsin ve evrim halkası +1

Celal Şengör tipik bir reaksiyoner. En büyük amacı, doğuştan kültürel ve maddi sermayeye sahip insanların bütün dünyayı yönetmesi ve geri kalan 'kölelerin' hareket etmeden boyun eğmesini sağlayacak bir siyasi düzen (bu amaçla askeriyenin ardına sığınmış ceberrut bir devlet ve millet kavramıyla bir kılınmış yalan bir ideolojinin ardına sığınır). Ondan bu isimleri okumak büyük bir hata. (Gerçi ondan, bu siyasi konumlanışı ve lensi sebebiyle, jeoloji dışında hiçbir şey dinlememek lazım.)

Bence, dönemin koşullarının yanı sıra devrimci şiddet, devlet terörü ve polis kavramı (155 polis değil de, polizeiwissenschaft olarak bahsedilen kavram) üstüne tarihsel, teorik ve sosyolojik okumalar yapılmalı. Neden bazı grupların şiddeti meşru iken (mesela devletler), bazılarının değil? Bir grup neden devrimci şiddete başvurur? Şiddet çıkmazına çıkışta ilk şiddeti hangi grup başlatır? Devlet terörünü eleştirmeden, devrimci şiddeti eleştirmek ne kadar etiktir? İki şiddetten de sıyrılmış bir politik imkan için nasıl konum alınmalıdır? gibi gibi.

ek: bu arada son sorunu yeni gördüm "eşkiya mıydılar yoksa kahramanlar mı" diye. Konuyla ya da günümüzle belki çok ilgisi olmayabilir, ancak bu iki kavram hakkında kısa bir anekdot da tıkandığın yeri açması için verilebilir. Aslında, özellikle 20.yy Avrupa tarih yazımında gelişen bir akım ile, tarih incelemesi yapılara ve halka yönelik olmaya başladı. Tarihte kimin hangi savaşı kazandığından, hangi köşkte oturduğundan daha önemli olan şey o köşkleri yapıp, savaşlarda ölenlerin bıraktığı miras. Bu miras, ilginç biçimde, eşkiyayı (rebel, vagabond, rogue, outcast, nomad vb.) kahraman olarak kodlar. Çünkü eşkiya kralın ve soylunun yönetme hakkını yerinden oynatmaya yönelik bir şiddet gerçekleştirir. Keza, Türk halk edebiyatında da benzer bir eşkiya/kahraman vurgusu vardır. Ancak Anadolu tarihini eşkiya, kaçak ve vurguncunun gözünden yazmaya girişen daha çıkmadı. Muhtemelen 'büyük tarihçilerimizin', aynı 19.yy Avrupasında işçi ve oy hakkı hareketlerini engellemeye çalışan elit tarihçiler gibi, tekelinden kaynaklanıyor.

halk hareketi her zaman engellenmiş ve itibarsızlaştırılmış bir ülkede ülkesini sevenlere veya sevmeye çalışanlara her zaman bir kominist vs yaftası takılmıştır. yunanistan, ispanya, fransa vb ülkelerde 1950lere hatta 80lere kadar bakıldığında halk hareketleri olmuş hatta Türkiye den daha ağırları yaşanmıştır. Daha 1990lara kadar ispanya bask bölgesinde bu tarz olaylar yaşanmaktaydı.

burda düşünülmesi gereken şey gerçekten bu olayı gerçekleştiren kişiler kendilerini bu halk hareketine adamışlar mıydı? yoksa birilerinin maşaları mıydılar onu değerlendirmek lazım. bu insanlar çıkarı olan insanlar olsalardı bu ülkeden kaçıp yurtdışında kaçak yaşarlardı.

Deniz gezmiş de Mahir Çayan da terröristtir. Ama süslü püslü sözleri olunca devrimci olunuyor bu ülkede. Hatta Deniz geçmişin tecazvü vakaları bile var. İğrenç herif

ben değilim

Mecburuz

i would prefer not to...

Mecbursun tabi AMK ya ne

değiliz

paran yoksa mecbursun.

zorunda miyim?
www.youtube.com

memeni görmesinde senin için sıkıntı yoksa onun için olmaz bence. bir de dövme yaptıracağını biliyor ama nereye yaptıracağını sormadı mı? halbuki sabit iki soru sorulur: ne yaptıracaksın, nereye yaptıracaksın?

yaptırdıktan sonra: anlamı ne?

iki durumda da ayıp diye bir şey yok.

sordu gecistirdim. karar vermedim dedim.
karpuz kabugu duser mi boyle?

awwsedasfasfa senin niyetin başka.

dediğim gibi, ben bir iş arkadaşımın mememi görmesini istemem. ancak sen rahatsız olmuyorsan gelsin tabi. kendisi rahatsız olursa dövme yapılırken izlemez. olur biter.

sorunun amacı ayıp olması ise evet bence hoş değil, "gelebilirsin ancak meme yaptıracağım ve rahatsız hissetmeni istemem" diye açıklaybilirsin. niye orada öğrensin istiyorsun ki? onu anlamadım.

biraz istegi disinda memeleri gormeye zorluyorum gibi geldi. tam rizasi yok. gelince de ay ben gideyim diyemeyecek. cok severim izlemeyi diyor.

Karar vermedim ama yakın zamanda yaptırmak istiyorum de. Sonra da kendi başına git yaptır.

Yok illa orada görsün diyorsan da göğsüme yaptırmayı düşünüyorum de.

Edit: want2die +1 demeden geçemedim.

işin içinde meme olduğunu söylersen belki de alişan gibi zıplamaya başlayacak.
sen memeyi gözüne sokmak mı istiyorsun, burada bir kunduzluğun var mı o kısmı anlamadım ama ben.

ayıp olmaz.

Ben gelebilirim seni oracıklarda sahipsiz bırakacak değiliz swh, ayıp falan olmaz, çekiniyorsa bakmaz olur biter.

sürekli gerizekalı taklidi yapmak yorucu değil mi ya

yok @neseranni aksine cok eglenceli

Meme ucu görünmediği sürece meme görünmüş sayılmaz zaten. Ucuna yaptırmayacağına göre sıkıntı yok. Hatta konum at ben de geliiim izlemeye. :p

Egime bagli. Duz yol icin 9km hicbir sey degil, rahatsizligin yoksa zorlamaz.

Düz yolsa düşük viteste tin tin gider ne ara geldiğini bile anlamazsın da biraz eğim varsa bir tarafından soluyabilirsin çok uzun zamandır pedal çevirmediysen.

Bir kerelik 20 km sürsen üç gün bacak ağrısı çekmezsin ama peş peşe birkaç gün 20 km sonrası bir süre o bacaklar ağrır kaçışın yok :)

bisiklet yorar. eğime bağlı +1

bisiklet sürünce yolda aslında normal yürürken fark etmeyeceğiniz bir eğimi bile pedal da hissediyorsunuz..Çok ilginç. Eğer önceden antreaman yoksa baya bir keser sizi evet sonrasında.

söylendiği gibi önemli faktör eğim. diğer önemli bir faktör de bisikletin kendisi. şu www.umitbisiklet.com.tr adamı canından bezdirir ama şu pahalı olmayan dede bisikleti (git: 4.bp.blogspot.com ) çok daha fazla keyif verir. bisiklet sürmeye alışık olmadığınız için düşük viteste gitmekte ve uygun anlarda popoyu kaldırıp ayakta gitmekte fayda var.

edit: Tears of Devil'in uyarısı üzerine www.ararmotosikletbisiklet.com

@lazpelle, ikinci örnekde dede bisikleti diye verdiğin fixie / fixed gear, ilk linkte verdiğin ümit bisikletten 7 8 kat pahalı :))))

cevap: 9 km lik yolun pek yoracağını sanmıyorum. şehir neresi bilmiyorum ama çok yokuşlu bir şehir değilse çıkılacak 1 2 yokuş pek etkilemez. Birde eğer uzun süre sonra ilk defa binecekseniz mümkün olduğunca ayakta sürmeye gayret edin. bacaklarınıza binecek yükü hem kollarınıza hem de üst bacaklarınıza yayıp daha verimli sürebilirsiniz^^

bisiklet sürmeye pek alışık olmayan birisi kendine ve süreceği yola uygun bir bisikletle minimum 40 km sürebilir. ama sele ayrı vb kendine göre olmayan, vitesleri oranı ağır (veya hafif) bir bisikletle 20 km süremeyebilir bile.

Egimi belirlemek icin rota cizilen sitelere bak. Gidecegin yolu gir ve nasil bir yolda surecegini ogren. Yol uygunsa yorgunluktan olmezsin. 9 km buyutulecek bir mesafe degil.

@Tears of devil dediğin doğru da o kadro tipinde basit bisikletler var. onları kastetmiştim.
ucuz versiyonu koyayım da tam olsun. www.ararmotosikletbisiklet.com

@durbikonusucaz
Hangi siteler?
Bu arada yaş 24
Şehir Bern, oldukça eğimli

mapmyride var eğim için bakabileceğiniz

Map my ride'i soyleyecektim ben de

Hobi bularak yoluma devam ediyorum. Hayatta öğrenilcek eğlenceli çok şey var.

@üğpoıuy

bütün bu düşünmeler içinde zaten ne istediğim, neyin olmadığı var. bütün çabaların ne gerekiyorsa fazlasını dahi yapsam da sonuçsuz kalması var. hepimizin öleceği aşikar.

kahve sigara müzik neden olmasın? 3 bin TL ye bir motor alıp boş beleş sürmek neden olmasın?
(bkz: dying slowly)
www.youtube.com

Psikolojim bozuk degil ilaca gerek yok diyorsaniz ama her gece sabahlara kadar oturup dusunmek depresyonu tetikleyen biyolojiye yol acacak. Yani hadi psikolojiyi gecelim ama biyolojik olarak da depresfi dusunmeye egilimlisiniz.

@red g ilaçla uyuşup sorunları geçici bir şekilde unutmak istemiyorum. düşündükçe var olduğumu kendimin bilincinde olduğumu hissediyorum. depresif (doğru tanım olduğundan şu an emin değilim) bir durum mevut yani yoktan bir durumu depresif düşünerek var etmiyorum.

Kendinize bir yaşam amacı bulun.


.

@kartallar yuksek ucar yaşamak için amaçladığım şeyler olmayınca alternatifleri yaşamaya yetmiyor ne yazık ki.

benim de ayni hatta tam olarak su,
I don't wanna die
But I ain't keen on living either

bekliyorum dogal yolu. ama zaten sagliksiz bi hayat zamani geriye cekiyorum.

İnsan yaşama amacını gerçekleştirmek için gayret etmeli. Önemli olan başarmak değil, gayret etmek.

Sonuçlar sizi tatmin etmiyorsa, amacınızı tekrar gözden geçirin.


.

funl+1
"just keep swimming" www.youtube.com

Psikolojinizin bozuk olup olmadığına bırakın bir uzman karar versin, zira çok sağlıklı gelmedi düşünceleriniz bana.

Zaten kazaya denk gelmeye çalışmak da intihar ile eşdeğer, sadece intihar etmeye cesaretiniz yok o kadar.

@sergerde feel güzel şarkı :)

I wanna contact the living
Not sure I understand
This role I've been given
Not sure I understand

@bir nick var benden iceri

kazaya denk gelmek de doğal bir yol. tutup da gaza basıp gideyim tehlikeli araç kullanayım vs gibi şeylere yeltenmiyorum. intihar etmeye cesaret etmek değil. ağrısız sancısız bir çok yöntem var. ama istediğim bu şekilde ölmek değil. kaybettim pes ediyorum ve gidiyorumu kendime yakıştırmıyorum.

aynı o psikolojideyim. yaşamak istemiyorum ama ölmekten de çok korkuyorum. hiç bi şeyden keyif almıyorum. aklıma tek bişi geliyor. ülke değiştirmek. bi de farklı bi ülkede mutsuz olayım. belki daha az mutsuz olurum.

BOŞ İŞLER BUNLAR YİĞENİM

ya bu isleri cok dusunmicen. dusununce boka sariyor. yasamak yasadigini fark ettigin zamanlarda agir geliyor. ha bunu da demek biraz simariklik gibi. cok sukur ac degiliz, acikta degiliz ama iste bi amac yok. olup gidecez. existential crisis. ben onun ekmegini cok yiyorum oglan dusurcekken.

evet katılıyorum yukardaki cevaba,

hayırlı olsun nur topu gibi bir varoluşsal krizniz oldu..Herkes hayatta en az bir kere denk gelir. İyidir, güzeldir yararlıdır absürtü keşfetmek.

Bundan sonra artık yolunuzu çizersiniz merak etmeyin...

Bu noktada Sartre, Camus ya da kişisel olarak önermesem de dini kitaplar bizden daha çok arkadaş olur size..Siz yine de ilk yazdığım isimleri bir okuyun.

@sergerde

aksine yaşadığımı farkettiğim zamanlarda hayatta her şey çok güzel. ama bu mu lan yaşamak devresine geçiş yapınca her şey bom b*k. aç değil açıkta değiliz de tüm bu yaşamsal fonksiyonların bana bir faydası olmuyor. elim ayağım tutuyor ve bunu zengini daha da zengin edecek bir işte kullanıyorum. onun işi için yiyor uyuyor dinleniyorum. kendi adıma bir çabaladıklarım ise gerçekleşmiyor.

@AlsterWasser

tespit bir bakıma doğru. tam da yaşlarındayım. ancak buna zengin işi diyorlar. bu ortadireklikle bedavaya varaoluşsal kriz yaşıyorum. işin iyi yanı bu galiba :)
sartre değil de camus okudum fakat ağır geliyor dili.
dini kitaplara bu dönemde hiç yaklaşmıyorum çünkü en isyankar dönemdeyim ve her şeyi reddedebilirim.

@eeb

hayatta kendinize güzel bir şey yapmak istiyorsanız en azından öncelikle "varoluşsal kriz zengin işidir" diye saçma sapa komik bir argüman sunan insanları çevrenizden uzaklaştırmakla başlayabilirsiniz. :)

tam yaşlarındaysanız o zaman biraz okuyun araştırın "bilmeye cüret edin" kendi anlamlarınızı kendiniz yaratacaksınız bu hayatta. Gerçek anlamda ya da felsefi anlamda intihara girişmeyin evet. Sisifos'u hatırlayın..

Bu tur sorulardan ve dusuncelerden kacmaya calisiyorum. Hayat zor... bir umut, iyi olacak diyorum, olmasi icin cabaliyorum.

murathan mungan kesinlikle.

yalınlık ve aynı zamanda derinlik olarak düşünürsem son zamanlarda bu insanlardan birinin Barış Bıçakçı olduğunu düşünüyorum.

Sabahattin ali eski turkce olarak

Ahmet Hamdi Tanpınar, Sait Faik ve Yaşar Kemal derim. Tanpınar'ın klasik üslûptan miras aldığı Türkçe, Sait Faik'te İstanbul'un çiçekleri, balıkları, argosu, tertemiz dili, Yaşar Kemal'de ise Anadolu'nun tüm söz varlığı. Beni en çok etkileyenler bunlar. Tabii bir de Oğuz Atay var.

Şair olarak da Turgut Uyar'ın ve İsmet Özel'in dili kullanış biçimini seviyorum.

Benim.

peyami safa.
gec okuduguma cok uzulmustum.

Ahmet Hamdi Tanpınar bu kişilerden biri. Kavs-i kuzah kelimesini ondan öğrenmiştim. Dile bayağı hakim olduğu kullandığı kelimelerden bile anlaşılıyor.

brad pitt sen kimsin?

Tanpınar +1

Elbette benim için önemli. Hayat, herhangi bir kalıbı benimsemek için fazlasıyla hızlı akıyor. Bu sebeple, olabildiğince, belli döneme ait gelip geçici kalıpların farkında yetişmesini isterim. Sanki, ancak o zaman, insan olma potansiyeli ve tutumuna erişebilirmiş gibi geliyor bana. Kreşe gerek yok ki, evde verdiğin eğitim ve çocuğun örnek alacağı hareket biçimleri aracılığıyla gender-neutral bir çocuk yetiştirilebilinir.

PS: umarım gender ve sex'i birbirine karıştıran büyük bir kalabalık yoktur etrafta.

Bildiğimiz kreşten pratikte ne farkı var? Ben kreşe gideli çok uzun yıllar oldu. Burada sunulanların hepsi vardı. Hep birlikte evcilik oynayabilirdik. Barbie ile oynamak isteyip elinden alınan birini de görmedim. Arabalara zaten bir şey diyen yoktu. Tuvaletimiz ayrı mıydı tam hatırlamıyorum ama tek bir tuvalet bölümü vardı. Muhtemelen ayrı değildi. Bunlar 20. yy. sonlarında Anadolu'nun aşırı gelişmemiş bir ilçesinde oluyor. Pansiyonlu bölge okulu filan var. Türkçe'de eril-dişil kelimeler yok. Öğretmen kızım/oğlum da demesin diyorsanız o kadarını bilemem. Hatta abes bulurum.

İleride çocuğu çelişkide bırakmak için sanırım bundan daha iyi(!) bir maceraya gerilemezdi. Yine İtalyada vegan bir çiftin yeni doğan çocuklarına süt vb. vermeyip çocuğun hastanelik olması anlatılıyordu geçen aylarda. Yani olağan olanı değiştirmek isterken, her şeyin doğal olanına sahip olmak neden istiyoruz ki?

Oglumu gender neutral oyuncaklar ile buyutuyoruz, kendisi kepce kamyon jip falan seciyor. Bunun yaninda dis fircasinin pembe olmasini istiyor. Pelus ayisi falan var, arada sevip opuyor. Begendigimiz bi pijama modeli erkek cocuk reyonunda yoktu, kiz reyonundan aldik (kiz cocuklarin kiyafetlerinde bel oyuntusu oluyor genelde bu arada)

Ha ama erkek oldugunu soyleyerek buyutuyoruz, bu ayri bir sey. Biyolojiye karsi gelmeye gerek yok. Toplumsal cinsiyet ayri biyolojik cinsiyet ayri

la noix'e katılıyorum.

Büyütürken eğer cinsiyeti kızsa illa bebeklerle oynayacak diye bir şey yok. Ben kendim küçükken bunu da yaptım ama sapanla da, misketle de oynayıp futbol maçı da yaptım. Kimse bu konuda beni engellemedi ama biyolojiye karşı gelmek de doğru değil yani tamamen nötr ya da cinsiyetsizlik oluşturmak bence kimliksizliğe de götürür. o yüzden buna dikkat ederim. umarım anlatabilmişimdir.

çocuğumun ileride toplum geneline adapte olamayıp yalnızlık çekmemesi için bu tür bir uygulamaya şu anki koşullar dahilindesıcak bakmam.

Cocugun ileride bir cinsel kimligi olacagina ve cinsel kimlik cinsiyetten bagimsiz olmadigina gore fikir bazinda dahi katilmiyorum. Insana, genel olarak canlilara, saygili olsun, farkliliklara hosgorulu olsun yeterli.

@dunal

cevabınız için ve görüşünüz için teşekkür ederim. :)

Yalnız cinsel kimlik ve cinsiyet ilişkisi o kadar net bir konu değil. Bu konuda J.Butler'ın görüşlerine bir göz atmanızı öneririm.

Edit:Benim biraz bakınmalarıma göre Butler geleneksel feministlerin cinsiyetin biyolojik bir durum ancak "toplumsal ciniyetin" bir tarihsel kültürel durum olduğu konusunda ayrıma gitmesini eleştiriyor hatta kendi perfomatif formülasyonu kanalıyla sexin de gender gibi toplumsal tarihsel bir durum altına kaldığından bahsediyor.
Evet, Ayrıma gitmiyor yalnız daha ötesine gidiyor... cinsiyetin kendisininde gender gibi olduğundan bahsediyor.

J.Butler: Bodies that Matter: On the Discursive Limits of 'Sex'.

Evet, bir miktar asinayim kendisinin fikirlerine. Bildigim kadariyla kendisi de cinsel kimligi cinsiyetten bagimsiz tanimlamaz. Nerede bagimsiz oldugunu soyluyor?

Bu gosterdigin pasajdan cinsiyetin kulturel boyutunu tartistigini anliyorum ben. Cinsel kimligin cinsiyetten bagimsizligini anlamadim.

Gecenlerde de buna benzer bi duyuru vardi. Gercekten tum ictenligimle bir art niyet tasimadan soruyorum "amaciniz ne?" Ne hedefliyorsunuz ne bekliyorsunuz nihayetinde? Nereden okuyor nereden goruyorsunuz bu tarz fikirleri? Vallahi anlayamiyorum. Hadi diyorum ki; cocuk davar olmasin diye ugrasiyorsunuz karsi cinse saygisi olsun. Bunun yolu bu mu?
Benim annem babam sivasli koylu. Hatta tanisaniz comar dersiniz. Ben cocukken kiz kardesimin oyuncaklari ile oynardim. O benim arabalarla. Ama hic kimse bana sen erkek cocugusun bebekle oynama demedi. Teyzemin oglu 4 5 yaslarinda etek giymek istiyordu. Yakmadik cocugu. Ikimiz de ipne olmadik. Cocuk bu ogreniyor. Hadi velev ki ipne olsun. Cocukken etek giymek istedi diye mi olacakti bu sizin dusuncenizce?

o acinin siirselligine tutunabiliriz

dindarlar kendini avutma, ileride göreceğim falan filan diyerek, dindar olmayanlar için ise kabullenme oluyor. her iki türlü de acı bir süre sonra hafiflemek zorunda. insanız çünkü biz.

nedir duyurunun bu ateistlere olan merakı? alıp veremediği diyecektim de, çok kışkırtıcı olur diye merakına çevirdim. ateizm duyuru için bilinmeyen bir şey de ve 5 yaşında çocuğun yeni bir kavramla tanışması gibi böyle abuk sabuk sorular çok sorulmaya başladı da. bu meraka sahip olan birileri de altta bana yanıt verebilirse sevinirim.

dünya üzerinde çekilecek herhangi bir acıya "zaten öldükten sonra buluşacağız." diye bir teselli olabileceğini sanmıyorum. bunun, inanan bir birey için de bir teselli olabileceğini düşünmüyorum açıkçası. 50 yılını beraber geçirdiğin ve sonrasında hayatından ayrılan bir insanın acısının tesellisi olmaz.

Ateist degilim ama olaya kendi cevrenden bakiyorsun. O cercevenin disina cikinca zaten soru gereksiz kaliyor.

Yani o kisi olumden sonra herhangi bir yerde olmadigindan onun yanina gitmek de sacma oluyor soru kendi kendini iptal ediyor.

Ornegin ateistler cehenneme gitmekten korkmuyor mu gibi sorular geliyor. Ateist zaten cehenneme inanmiyor ki neden korksun. Soru celiskili. Anlatabiliyor muyum? Ayni sekilde olumden sonra yasamin olmadigina inanan kisi zaten neden olumden sonra sevdigi kisiyi gorecegine inansin ya da bunu istesin?

alternatifi yok ki abi. ben kendimi biliyorum. öyle bir durum yaşasam %90 ihtimalle eşimin arkasından bir sene içinde hastalanıp ölürdüm, o zamana kadar zıpkın gibi olsam bile. ben de sevdiğim insanla sonsuza dek yaşamak isterim, ben de sevdiklerim ölmesin isterim ama ateistim nabiyim, inanmıyorum. sen sevgilin yokken "benim sevgilim var" diyo musun mesela? benim mantığıma göre bir yaratıcı yok, varlığı sürpriz olur. insan kendini çoğu konuda kandırabilir ama bazılarında kandıramaz. ben yaratıcıya inan(a)mıyorum, eşimin sonsuza dek yaşayacağına veya ona kavuşacağıma nasıl inanayım ki?

REALITY HITS YOU HARD deyip deli gibi ağlar, kısa süre sonra ben de ölürüm. yapacak bir şey yok. hayat böyle bir şey. ortada somut gerçekler varsa benim ne düşündüğüm ya da istediğim önemli değil. eşim ölmüş mü? ölmüş. ben yaratıcıya inanmıyor muyum? inanmıyorum. buna göre, eşim toprak olup gitmiş mi? gitmiş. imdi yürek yırtılır. bir hayatımız var. birlikte geçirdik. sonra herkes gibi öleceğiz. o da ölmüş olacak. kahrolurum, deliririm ama gerçek bu. yapabileceğim bir şey yok.

edit: söylediğim yanlış anlaşılmasın, "inananlar kendini avutmak için söylüyor, aslında allah yok" falan demiyorum. din bu konsept üzerine kurulu bi şey olsa da insanların bireysel olarak inanmak ya da inanmamak için farklı motivasyonları olabiliyor. zaten bu bir tercih değil, adı üstünde inanç meselesi. ben inanmıyorum, çünkü benim mantığıma göre bir yaratıcı yok. olduğunu düşünseydim, inanmamak gibi bir lüksüm zaten olmazdı, "bence var" derdim. "bence tanrı var ama ben inanmıyom" diyemezsin ki. yani bir müslüman çeşitli sebeplerle allah'ın var olduğuna ve dolayısıyla eşinin cennete gideceğine inanıyor olabilir ama ben onun gibi düşünmüyorum, bence yaratıcı da yok ve ölünce hiçbir yere gitmiyoruz. bana mantıklı gelen bu. bunu değiştiremem ki. benim 60 sene ateist olduktan sonra hop diye allah'a inanmam hiçbir şeyi değiştirmeyecek.

@i drive öyle bir teselli var. edit: bunu yazdıktan sonra beni engellemiş. yazdığım şey baya acıttı galiba? ne insanlar var şu dünyada.
@traveller açar mısın biraz?

ahiret inancı olanlar katlanıyor mu ki? öyle bir kaybın hiçbir tesellisi olacağını sanmıyorum. eşini kaybedip arkasından çok geçmeden ölen bir sürü karı/koca var. sanırım hepsi de ateist değil?

Onu geç "yok oluyorum" diyerek yaşamak her an her gün. İnsan nası katlanır buna? Nihilizm.

80 yıllık bir hayatı bir hiç için yaşayan bir insana ölüm acı veremez bence.

dindarların ölümle daha iyi başa çıkabildiğini hiç ama hiç düşünmüyorum. sevdiğin birini kaybetmek herkes için çok acılı, ama illa bir tarafı seçmek gerekirse inanmayanların daha sağlam durduğuna her zaman şahit olmuşumdur. hiç 'nasılsa öbür tarafta buluşacağız' diye metin olabilen birini tanımadım. bunlar kendi çevremden gözlemlediklerim.

inananlar öbür tarafta görüşeceğini düşünüyor, inşallah allah cennetine alır falan diyorsa, inanmayanlar da 'iyi ki onu tanımışız, iyi ki annemiz/babamız/dedemiz vs. olmuş' gibi şeyler diyorlar. eğer inanmayan biriysen zaten hayatını sevdiğin birini kaybedince bir daha görüşemeyeceğinizi bilerek yaşıyorsun. bunu hayatın bir gerçeği olarak baştan kabulleniyorsun. bu tabii ki kaybın acısını dindirmeye asla yetmez, sadece duruş farklılığı diyelim.

mesela inançsız bir ailedeysen, 80 yaşında ölen eşin için insanlar ağlayacak üzülecektir ama bir yandan da '80 sene sağlıklı huzurlu yaşamış, bunca seneyi ne güzel beraber geçirmişsiniz, ne kadar şanslısınız' diye teselli edecektir. yani insanlar gelecekte olduğu varsayılan ahirete değil, geçmiş günlerin güzelliğine odaklanarak acıyla baş etmeye çalışırlar genelde.

bir tesellisi yok. ayrıca o yaşlardaki insanlar ölümle daha barışık. gençler gibi ölüm olnlar için uzak bir konu değil. o yaşa gelene kadar bir sürü sevdiği tanıdığı insanı kaybetmiş oluyor zaten.

Sorunda sanırım bu anlatığın durum, en azından ibrahimi dinlerin ezelden beri sunduğu "diğer yaşam" tasvirlerinin ateistler açısından meşru kılma olasılığı olup olmadığı ile alakalı..

Bu durum "günler nasıl geçer? kavuşmayacağım" düşünleri maneviyatı ihtiyaç kılmaktan ziyade çok klasik olarak "varouşsal kriz" sorunu.

(bkz: varoluşsal kriz)

Bu tabii ki sana kalmış bir durum. İster Camusnün deyimiyle felsefi intiharı seçerek o yaşta bir dinin sunduğu "diğer manevi yaşam" anlatılarıyla kendini avutabilirsin. Yahut aslında o yaşa kadar aslında "ölüm" kavramının maddesel bir durum olduğunu onca yıl içselleştirip hayata tekrar seküler çerçeveden bakarak acını yaşayabilirsin. acı yaşamayacaksın demiyorum bak :)

sapere aude

bilmeye cüret et.

(bkz: nöroplastisite)

Bağımlılık denen olay beyindeki reward circuit da olan bir evrimsel bir gerçek aslında doğal ancak, 21. yuzyıl şartları altında biraz da evrim "bug"ı gibi bir şey.
Çoğu bağımlılık diyebileceğimiz şeyler (şeker, internet vb.) "mismatch theory" diye adlandırabielceğimiz durumdan oluyor. Evrimsel gerçekliğimiz ile günümüz dünyası şartlarının tamamen çatışması durumu.

en.wikipedia.org

bu noktada farkındalık gayet önemli.

bağımlı olduğunuz şeyle ilişkinizi koparmanız gerekiyor. Daha sonra daha başka yararlı şeylerle (ki tekrar bağımlılık yapacak şeyler olmak zorunda değil) tekrar beyninizi "re-wire" etmeniz gerekiyor. Uzun bir süreç. Bağımlı olduğunuz şeyi hatırlayacak şeylerden uzak durmanız gerekiyor. süreklilik önemli.

Yani sloganımız : "neurons that fire together wire together" işin özeti bu.

hobi,spor (yazmışsızsınız zaten), meditasyon, iş- uğraş, sosyal çevre ve radikal değişiklikler vb. şeylerle meşgul olmak yardımcı olacak şeyler.
Bu nokta da "klişe" diye sınıflandırılabilecek çözüm yöntemleri bilhassa en etkili çözüm yöntemleridir. Örneğin sporu hareketi hayatınıza sokmazsanız zorlanırsınız. Sizi iyi hisseterecek hormonların salgılanmasında önemli rol oynuyor. Çünkü siz bağımlıyken suni bir mutluluk yaratarak o hormonların salgılanmasını sağlayarak kendinizi bağımlı hale getirdiniz.

edit: www.youtube.com burda da bilgilendirici açıklama mevcut ek olarak.

edit2: Eğer gönül işi sorusu olarak bağımlılıktan bahsediyorsanız (ki bir farkı yok aşk da pozitif bir bağımlılık türü) şu makaleye bir göz atmanızı öneririm.
---> journal.frontiersin.org özellikle son başlık işinize yarar.

Bağımlı olunanın, aslında o insan değil, o insan suretinde, beyinde yaratılan mükemmel imge olduğunun farkına vararak.

Bence bağımlılık ihtiyaçtan doğuyor. Sağlıklı bir şekilde gidermediğin ihtiyaçlar sağlıksız bağımlılıklara dönüşüyor. Yaşam tarzı ve fiziksel şartlar da aynı şekilde bağımlılıkları yaratıyor. Yaşam tarzını değiştirmek lazım fakat o da başlı başına bir bağımlılık sayılır.

Sana ilgi gösteren başka insanları sömürerek

tam olarak o şekilde değil de ona yakın bir söz var şuraya göre:
www.goodreads.com

dava isimli kitabında.

yine farklı bir şekilde, haruki murakami'nin sahilde kafka'sında buna benzer söz varmış:
www.goodreads.com


ekleme: evet, @AlsterWasser'in de dediği gibi, aforizmalar'da geçen bir sözmüş. şimdi e-kitaptan kontrol ettim.

hayır. Dava da değil.

Deutsch --> "Von einem gewissen Punkt an gibt es keine Rückkehr mehr. Dieser Punkt ist zu erreichen."

English --> "From a certain point there is no return. This point has to be reached"

bu kitapta --> Die Zürauer Aphorismen olarak sonradan basılmış bir kitapta.

asıl olarak şurda bulabilirsiniz --> www.kafka.org

Norveç
Kanada

yaşamayı çok istediğim, çok sevdiğim kafadan 5-6 ülke sayabilirim ama bugün evlenip çocuk sahibi olsam, deseler ki uzun vadede en huzurlu, sakin, sosyal devletli, güvenli hayat için hangi ülkede yaşamak istiyon... sanırım en başa finlandiya'yı koyarım. isveç, norveç falan güzel ama abartılmış balon olduklarını düşünüyorum. özellikle isveç 10-12 sene sonra bu mültecilerden çok çekecek gibi geliyor. almasınlar demiyorum ama kontrollü alsınlar. bu kafayla kurulamaz koalisyon.

orta ve batı avrupa'nın da çivisi çıktı terörü merörü korkuyom ben. gerçi daha dün finlandiya'da terör saldırısı oldu ama olsun orada çok olmaz. zaten memlekette 9 kişi yaşıyo amk kim saldırsın. anca kafayı yiyen manyak biri çıkıp öyle bıçak mıçak sallar millete.

ha bu demek değildir ki norveç veya isveç yahut orta avrupa kötüdür. asla. hepsinin iyi olduğu yönler vardır ve eminim hepsi türkiye'ye bin basar ama ben böyle bi imkanım olsa finlandiya veya estonya'yı seçerdim. estonya'yı ikinci sıraya düşürmemin nedeni, ekonomilerinin güçlü olmaması. az para kazanıyolar. finlandiya'dan estonya'ya gezmeye giderim feribotla, yaşamasak da olur eheh

Benim için
İskandinav 1
Avustralya 2
Kanada 3
Benelux 4

Bu arada bu kriterler baya ölçülüyor, listeler vardır mutlaka.

Norvec'ten Hindistan'a dogru doguya dogru gittikce bir sonraki ulke kendisinden daha az demokratik olur. Yunanistan artik ornek bir demokrasi sayilmaz ama Turkiye'den daha demokratiktir, Turkiye de Iran dan, Iran'i demokrasi bile sayamayiz ama yinde orasi Afganistan'dan iyidir. O nedenle oyum demokrasinin daha fazla oldugu yerlerde.

Norvec iyi cunku paran var ve demokrasi de var paranin nasil harcayacagina kimse karismiyor. Oslo kucuk gelirse Berlin'e gidip zengin hissederim cunku param Euro'dan da degerli. Hava temiz, teror yok, din baskisi yok, hatta Muslumanlar bile en cok orada mutlu, din ozgurlugu de var, egitim ucretsiz, saglik sistemi iyi ve ucretsiz. www.forbes.com

Edit: edition.cnn.com
Dunyanin en mutlu ulkeleri Iskandinavya'da, listenin basinda ayrica Kanada, Yeni Zelanda, Avustralya da var. Demek ki para ve demokrasi huzur icin onemliymis.

sıcağı sevmediğim için oyumu soğuk ülkelerden kullanırdım.

bakin arkadaslar norvec diyip kafami attirmayin. dunyanin her yerinde oldugu gibi parasi olan her zaman mutludur. buraya gelen yabancilara evet ev ve araba alabilme imkani veriyorlar ama insanlar mutlu degil. Norveclilerde mutlu degil sahi diyorum. o insanin icinde olan maneviyat doygunlugu vardir ya ha iste o yok. evet belki her gun disarda yemek yemiyorum ama bir zenginin yaptigi seyleri yapabiliyorum. insani degerler diyoruz evet her sabah otobuse bindigimde sofore gunaydin dedigimde ayni guler yuzle karsilik aliyorum. bu zamana kadar disarda gece gec vakitlere kadar bir kilima bile birsey olmadi keza tek basima bisikletle yola ciktim kamp yaptim muthis saygi var ama bunlarin hepsi yuzeysel. iclerinde olan irkciligi goremiyorsunuz. norvec cok guzel bik bik bik. evet isim olmadigi zaman devlet bakti ev kirami verdi bunu babam bile yapmazdi bunu ama lutfen ya agzimizin suyu akarcasina yok su ulke yok bu ulke diyecegimize birseyler yapmaya calisalim. ha simdi senin ne isin var len oradan atip tutuyorsun diyorsunuz haklisiniz :) ben ana baba zoruyla gonderildim yoksa hayatim boyunca buraya dair zerre bir planim hayalim yoktu.

not: muhalif bir bireyim

Vatandasi olmasan cok eglenceli bir ulke var aslinda. Ama orasi degildir muhtemelen

uruguay

uruguay +1

Amerika Birleşik Devletleri
İngiltere

2. vatanım olan İzlanda.

(gittim, gördüm, kaldım, yedim bitirdim..doyamadım)

özellikle sorudaki "temel insanı değerler" ve "mutluluk" bazında.

@fıytfıyt
Maneviyat doygunlugu nedir? din ile falan mi oluyor? :))

Tr'de kac kisinin afrikali, suriyeli arkadasi var merak ediyorum. Yabanciysan avrupa hep oyle.

Tr icin yapilacak en iyi sey "terk etmek". Cunku issiz falan olursan harac almaya calisiyor ya da askere alip yemekle zehirlemeye :)

Sorunun cevabini bilmiyorum lakin iskandinav ulkeleri olmadigina eminim. Orada yasayan insanlardan duysaniz ve biraz arastirma yapsaniz dunyada gercekten iskandinav propagandasi denilen bir sey oldugunu gorebilirsiniz.

Bahsedilen bu garip propaganda sayesinde son on yildir herkesin dilinden dusmeyen seydir "abi norvec isvec falan yaani mukemmel ulkeler abi cok mutlular" cumlesi.

bence ingiltere ve israil'de telaviv. hem eğlenceli, hem güvenli, hem pasaportlar prestijli, hem refah seviyeleri iyi.
durgun ve doğalı ülkeler belli süreden sonra sıkıyor. güvenlik sorunu olmasa fransa derdim.

@christopher nolan
Arkadasım benim maneviyattan kastım ya Allah bismillah Allahüekber olmadığını biraz daha ince düşünseydin anlardın; manevi doygunluk dediğimiz şey şuan ki toplumun herseye erişebilme imkanı olmasına rağmen içinde olan o kocaman boşluk hissi. Hala olaya maddesel bakabiliyorsanız eyvallah birader.

@fıytfıyt, bu geyikten de sıkılmadılar ha. norveç'te her şeye sahip olan adamın manevi boşluğu var ama türkiye'de 1400 liraya sabah 7'de kalkıp da evine akşam 8'e dönebilen, sikindirik bir telefon için üç ay, orta segment bir araba için 5-6 sene TÜM maaşını vermek zorunda kalan, yeşil alana hasret kalmış vatandaş manevi tatminde çığır açıyor di mi?

kimse norveç'te yaşamayı istemek zorunda değil. sevmiyorsundur, beğenmezsin bunlar hiç problem değil ama üslubun bana fazlasıyla şımarık ve kıymet bilmez biri olduğunu düşündürdü. nasıl bir ailen varsa artık... millet ömür boyu uğraşıp norveç'e gidemez, beyimiz "aile zoruyla" norveç'e gitmiş. sanki sibirya'ya sürülmüş gibi anlatıyor üstelik.

manevi doygunluk o kadar önemliyse ailenden bağımsız karar alabilecek bir pozisyona geçip norveç'i terk etsen mesela? olmuyor mu öyle? dediğim gibi, kimse norveç'i beğenmek veya orada mutlu olmak zorunda değil. ülkeden ayrılmak, orada bulunmamak için onlarca sebebin olabilir kendince ama böyle manevi doygunlukmuş falan filan bu saçmalıklarla gelmeyin ya.

Worry endişe, anxiety ise kaygı.

@camussar

worry yi telas olarak düşünmedim.

@fotrsapka

endişe ve kaygı türkçe de aynı anlamlı kelimeler değil mi? ya da olabilir mi? çünkü worry ve anxiety terminolojik olarak aynı şeyler değil.

İlkinin daha normal ve kabul edilebilir bir seviye olduğu söylenmiş zaten, "anxiety" için "kaygı"nın yanında "vesvese" anlamı da kullanılırsa daha anlaşılır olacağına inanıyorum. Klinikte veya formal kullanımda yeri olduğunu sanmıyorum ama o abartı, aslından fazla olma anlamını karşılamak için bu düşünülebilir.

itunes.apple.com

kısa vadede @playing star again +1

bu tarz durumlarda nefes kontrolü hareket yani bazı kas gruplarının çalıştırılması hatta spor işe yarar. hatta cortex based endişeleri de azaltır.

uzun vadede ise meditasyon tavsiyer ediyorum.

Aynı ben. Ben bu durumda içimdekileri söylemeyi tercih ediyorum. Çünkü ne kadar süre kafamda takıntı haline getireceğim belli olmaz. Yapamıyorsan git başka şeylerle uğraş. Zihnini dolduracak şeyler olsun mümkünse.

National geographic yapımı Genius isimli bir dizi var. Her sezon farklı bir fikir ve sanat adamı işlenecekmiş. İlk sezonda Einstein'i işlediler, çok güzeldi. 10 bölümdü yanlış hatırlamıyorsam. Kesinlikle tavsiye ederim. Olay örgüsü var, yani belgesel gibi değil. İkinci sezonda da picasso'yu işleyeceklermiş galiba.

Ek olarak Alan Turing'in hayatının anlatıldığı imitation game filmini de izleyebilirsin.

A beautiful mind yazacağım ama çoktan izlemiş olduğunuzu düşünüyorum. popüler oldukça.

Ekonomi, matematik, game theory vb. ile ilgileniyorsanız J.Nash'i duymuşsunuzdur.

Aklıma yeni gelirse editlerim.

edit: bu sene der junge Karl Marx vardı. O da olabilir ama Marx'ın erken zamanları sadece.

konser değil ama müzikal tiyatro diyebilirim
phantom of opera

Massive attack, kurucesme'de.

kazım koyuncu'nun konseriydi. huzur içinde uyusun.

James 6 ekim 2011 <3

Iron Maiden-Rock im Revier, 2016

yildiz ibrahimova konseriydi, 2000lerin basinda.

izlediğim ve gittiğim her depeche mode konseri diyebilirim.

ayrıca park Orman'daki uriah heep de çok iyiydi.

Accept sonisphere istanbul.

Rammstein 2010 istanbul

Black Sabbath - The End turnesi

çok konser geçmişim yok ama the prodigy'de hissettiklerimi, yaşadıklarımı bir daha hiçbir konserde yaşayabileceğimi düşünmüyorum açıkçası. tek kelimeyle efsaneviydi bizim için.

www.youtube.com

en iyi arkadaşımla gitmiştim. yabancı olduğumuzu gören ukraynalılar ot ikram etmişti jshfsjk. ben türkiye'de festival ortamında pek bulunmadım ama arkadaşım türkiye'dekilerden çok daha güzel olduğunu söylemişti, o adam bile delirmiş ben ilk kez öyle ortam görüyorum nasıl mutlu olduğumu sen düşün. moshpit'e bile girdik burada ukraynalı ayılarla. çok güzeldi ya. cidden öyle bi şey yaşamadım hayatımda. daha da yaşayamam herhalde. konserden sonra iki gün yataktan çıkamamıştık.

evet sonisphere rammstein'ın bile önüne koydum <3

Pentagram 2007 konseri.

Sigur ros 2016 budapeste konseri.

moderat

(bkz: 4 ağustos 2013 roger waters istanbul konseri)
performans olarak zaten bir konserden fazlasıydı, objektif olarak bakınca en iyisi bu.

benim en çok eğlendiğim ve tıpkısının aynısı bir daha olsa, o an tekrar yaşanacak olsa deseler düşünmeden seçeceğim 8 eylül 2012 rhcp istanbul konseri 'dir.

2013 Roger waters konseri. Daha iyisini zor izlerim diye düşünüyorum.

1993 Metallica İstanbul Konseri/İnönü Stadı.

Manu Chao. 19 Nisan 2011, Babylon.

dream theater, 2005.

nekropsi, ikinci albumden hemen sonra.

Alisamiyende Metallica konseriydi 99 yılı.

Hayko Cepkin 2010 Dokuz Eylül Üniversitesi

Teoman - Harbiye

offspring en mutlu oldugum idi

madonna: en profesyonel idi
levent yüksel: en duygu dolu idi
evanescence: en ruhunu katan idi
mfö: en eğlendiren idi

daha çok gittim de tırtlar da var tabi

Manowar - Rock the Nations - 2005

prodigy - rock n cock

ooo hacı, ben de james diicem. keline dokunduğumun tim'i, allaaam, hoff ya. dertlendim şu an çok. hooffff. 2007 radar festival. hagfgh. ne diller döktüydüm forumlarda ingilizlerden ne fuck offlar yemedim. ama derdim ondan değil. james insanı olamadım hala ondan. şarkılarını söylüyorum ama yapamıyorum. yapmama gerek.

ape... youtr father's sins... your mother's mood swings... to perfection. aazıma zıçtın ceyms.

Wacken 2015 savatage & tso

birden fazla sayacağım; çünkü kimisinde nostalji etkisi var, kimisinde yeniyetmelik, kimisinde konserin entim olma hali. bunlardan sıyırıp en iyiyi seçmekte zorlanıyorum ama bunlardan biridir herhalde:
2002 manu chao (2011'deki de harikaydı)
2002 noir desir
2006 morrissey
2012 pulp
2011 brett anderson

+yer belirtmemişim. hepsi istanbul.

Olum manyak mısınız tabiki de roger waters konseri o konserdeki herkes o gece öldü ve başka bir hayata uyandı.

lamb of god konseri.
2008 metallica

erkan oğur, anjelika akbar ve mısırlı ahmet konser salonunun ışıklarinı kapattırıp doğaçlama çalmışlardı. olağanüstüydü.

faithless istanbul
daft punk kuruçeşme

Rhcp istanbul konseri.
Organizasyon berbattı ama adamlar sahneye çıkınca her şeyi unutturdular.

nöroplastisite diye bir şey var. üzerine gittikçe yazdığın gibi pratik yaptıkça zamanla yapılmayacak bir şey değil.

evet tabii ki yapabilirsin. belki dediğin gibi profesyonel seviyede olamazsın ama yapabilirsin hiç kendini böyle bir hevesten mahrum bırakma.

yeterli vakti ayırabileceğini düşüyorsan kesinlikle ama kesinlikle geç değil. dediğin yapılabilir.

Mutlu olmak için tabii ki deneyebilirsin. Ben de 24 yaşındayım ve belediyenin açtığı ücretsiz klasik gitar kursuna başvurdum. Ona başlamak istiyorum. Aynı zamanda özel ders almayı düşünüyorum. Notalar öğrenilebiliyor. Ben kendim araştırarak gitardaki tellerin sırasıyla mi-si-sol-re-la-mi olduğunu öğrendim. G harfini görünce sol majör olduğunu anlıyorum. Ya da Em görünce mi minör olduğunu anlıyorum. Diyez, bemol gibi şeyleri anladım. Bunlar nota bilgisi sayılmayacak kadar basit şeyler ama sen de araştırarak temel seviyedeki şeyleri öğrenebilirsin. Çello biraz maliyetli olabilir. Gitarla en kötü Akdeniz Akşamları çalabiliyorsun ama çelloda klasik eserler çalınıyor bildiğim kadarıyla. Yanlışsa arkadaşlar düzeltsin. Çello için daha fazla çabalamak gerekebilir.

çok uzun bi yol :)
iyi bir hoca bulup enstrüman, teori, müzik kültürü vs dersleri bi arada götürmen gerekir.
önce nota okuma tabii.
yerinde olsam nota okumayı öğrenip bach cello süitlerini açıp takip etmeye çalışırdım. falan filan.
şu filmi de izlemediysen tavsiye ediyim, 'tous les matins du monde'.

www.youtube.com

www.youtube.com

Şarkı nasıl yapılır dersi vermiş.

www.youtube.com

bonus : www.youtube.com

www.youtube.com

www.youtube.com

www.youtube.com

www.youtube.com

g.co

Buna takildim bu aralar

www.youtube.com

usulca sinsi sinsi

www.youtube.com

www.youtube.com

www.youtube.com

www.youtube.com

illaki bir şarkı ver dersen, yours is an empty hope,

www.youtube.com

son 4 aydır falan sadece nightwish ve the prodigy dinliyorum diyebilirim. the prodigy'yi normalde sevsem de çok sık dinlemezdim, canlı izledikten sonra bağımlısı oldum.

nightwish'i seviyorum ama onlardan ziyade floor jansen'i seviyorum. hatta nightwish dinliyorsam muhtemelen youtube'da videoyu da izliyorumdur floor'u görmek için. bayılıyorum bu kadına, öyle böyle değil.

tapılası başka bir performansı içün,

www.youtube.com

eşi benzeri yok. emmagillerin alayı (watson, stone falan) olsun, scarlett johansson olsun, tarja turunen olsun... hepsi bir araya gelsin, floorcuğumun bir nefesi etmezler. sevmemin nedeni "metal girl" olması falan değil bu arada, liseli değilim. aşırı güzel, aşırı muhteşem biri bence. yoksa iki dövme yaptırıp siyah giyindi diye beğenecek değilim. boyu çok uzun diyorlar, ağırlık kaldırıyor diyorlar, teke tekte seni indirir bu diyorlar... ulan tanrıça dediğin zaten böyle olur, ne olacaktı.

çok garip bir önerme, ben de geçen aylarda tek kalan twitter hesabımı uzayın derinliklerine gönderdim, facebook ve instagramda varım ama yokum, bir süre kendi reel gerçekliğimi denicem. ben tam bunlar çıkmadan önce de genç olan o ara nesilden olduğum için bunlarla beraber daha çok sosyalleşip daha çok eğlendiğimi söyleblirim.

Asıl sen varsın.

sosyal çevrene bağlı bu biraz.çok sevdiğim biri vardı, internet üzerinden tanışmıştık, oturduğumuz yerler arabayla 20 dakika mesafede. arada sırada görüşüyorduk ama bu buluşma teklifleri ondan sadece 2 defa gelmişti, birine ben gidemedim birini de ben aramasam iptal ettiğini söylemeyecekti.

ona, onun için sanal bir kisi oldugumu, online isem var, offline isem onun icin var olmadıgımı soylemistim. sahiden de oyle hissettiriyordu.

bu durum, internetten tanısılan bircok insan icin de gecerli sanıyorum.

özet: sanal ortamda alsterwasser diye biri yok.

öte yandan yaşadığın şeyler, ilişkilerin de tamamen gerçek. daha tatmin edici.

yoksun.

Ben de sosyal medya kullanmıyorum. Var mıyız yok muyuz bilemem ama böyle mutluyum.

yoksun, yallah arabistana. kıvranan ergen hezeyanı.

@baal

seviyesiz cevabınız için teşekkür ederim.

yalnız arabistana neden gitmem gerektiğini anlamadım. Aydınlatırsanız sevinirim?

varsın. yok olsaydın bu mesajı yazıyor olmazdın.

Varsın ama yok olma isteğindesin ve bu istek suni bir temellendirme üstüne inşa edilmiş gibi kokuyor.

Varsınız ve hatta sanırım iyi bir adamsınız.

Sosyal medya olmasa kendi gercekligine terk edilmeyecek miydin?

bu soruyu sorduğunuz yerde kaç kişi kullandığınız "hipergerçek" felsefi teriminin ne olduğunu biliyor?

yapmayın allah aşkına. tercihinizi biz yapamayız. çağı da tek başımıza değiştiremeyiz. ne sorduğunuzu bildiğiniz gibi cevabı da buradaki herkesten iyi biliyorsunuz.

tek siz değilsiniz bu durumda olan. sitem mahiyetli soru sorulmasını anlıyorum ancak kırmızı mı mavi mi çok eski bir soru ve neyi seçtiğinizle nereye düşeceğinizi de belirleyemiyorsunuz. aslına bakarsanız, seçeneklerden biri "rağmen" duygusunu barındırıyor. kaldırabileceksen gel, diyor. neyse. hipergerçeklik diyen dediğim her haltı anlar, bence daha fazla bir elaborasyona(hayvan) gerek yok. geçmiş olsun, ne diyim.

Ben de aynı durumdayım ve bunu bazen sorguluyorum. Örneğin bir arkadaş grubumla otururken aslında ilişkilerin sosyal medya üzerinden yürüdüğünü fark edip kendimi geride kalmış ve hatta onlarin hayatinda o kadar da bulunmayan biri gibi hissedebiliyorum. Ancak insanlarla olan iliskim gerçek hayatla sınırlı kaldığından ve onların örneğin instagram personalarini bilmediğinden mevcut durumun beni daha çok tatmin ettiğini söyleyebilirim.

Kısaca hem varız hem yokuz.

kullandığımız herşeyi işimiz bittiğinde geri yerine koyarak bunun önüne geçebiliyoruz.

demek ki gün içinde "farkındalığın" gayet düşük seviyelerde. Yani fiziksel olarak bulunduğun yerlerde veya yaptığın şeylerde zihinsel olarak orada değilsin. Zihnin sürekli başka yerlerde dolaşıyor.

Tavsiyem zihnini birazcık daha boşaltacak aktivelere yönelmek (spor, meditasyon vb.) ve gün içinde birazcık daha "farkındalığını" arttırman. Mindfulness denen olay yani.

ek: bu arada eğer sürekli spesifik anahtar gözlük gibi şeyleri unutuyorsan yani genel bir durumdan ziyade bu tarz günlük basit bir şey ise arkadaşların tavsiyesine ek olarak bir şeyi ilk yaparken sesli olarak kendine söylemen işe yarar. Yani eve geldin anahtarı koydun bunu sesli bir şekilde kendine söylediğinde yaptığın etkinliğe bir etiket koyuyorsun ve beyninde daha kalıcı olabilir ve o an yaptığın eyleme karşı farkındalığın artıyor. (noting, labelling)

Kaybettigin seylerin listesini yap. Sonra her gun onlari bir yere koyarken aklindan gecir. Listeni eline al. Her birini nereye koydugunu kontrol et. Hepsini hatirlayacaksin.

Matematik çöz.

eylülde avrupayı bitirip, amerika kıtasına geçiyorlar. öngörülen tarihlerde gelmesi zor.

www.gonitro.com

Şurdan free traildan yararlanıp kısa süreliğne acileyeti giderebilirsiniz sanıyorum.

Baya bir önce ben de böyle bir şey yapmıştım değişmediyse.

@alster
sagolasin, nitro derdime derman oldu.

eger kendisi bu kadar yüklü miktarda para istemese idi(180€ civari), 20-30 euro arasi olsa parasini verir alirdim, cok begendim su anda kendisini.

alternatif programlari isim bittikten sonra arastirip yazacagim.

cevap D de gramer aciklamasini yapamiyorum.

@cureforlove peki neden?

cevap E pardon, dort sik var sandimdi.

E

@zalim difficult'ta in alıyor ama :)

cevap E söylenmiş zaten. oradaki rather prefer anlamındaki tercih anlamındaki rather değil, çok anlamında so/very gibi. find dan sonra verb gelirken to alıyor, estimated da passive olduğu için değil yine fiilden sonra fiil gelirken araya to girmesi gerektiği için.to cost/to believe seçeneği olsa o da doğru olurdu yani.

swans gelmişti, gidemediğime çok üzüldüm. ben de araştırıyorum uzun süredir, sevdiğim gruplara özellikle bakıyorum ama tık yok.

hatırladığım kadarıyla temmuz sonunda amon amarth gelmişti.

Geçen yıllarda Iron Maiden geldi... daha ne olsun ben ondan sonra bıraktım kim gelmiş kim gitmiş.

edit: gerçi oldu biraz tabii..

geçen sene sigur ros gelmişti.

Geçen sene temmuz'da Scorpions gelmişti. Bi de geçenlerde Amon Amarth geldi işte. Bunların dışında doğru düzgün kimse gelmedi.

Yakında da ünlü bir grubun konseri falan yok. Bir daha da Türkiye'de iyi bir konser olmayacak bence.

Mayıs'ta Haggard geldi.

aliexpress te cok guzel cantalar var

siyahın tekdüzeliğindense haki daha güzel gibi.

haki. modeli göstermiş. aynı model siyah çanta teyze işi olmuş.

Bunların arasından oyumu haki olanından yana kullanıyorum.

Haki daha iyi durmuş.

bunlar pek günlük kullanım çantası gibi gelmedi bana. gerçi günlük tarzını pek bilmiyorum ama klasik giyime daha çok yakışır sanki bu çantalar.

ikisinden birini seçmemiz gerekiyorsa oyumu hakiden yana kullanıyorum.

haki +1

haftada 1 kez sevişmiyorsan çok saçma bir şey.

neden mesela? tamam bilimsel olarak mucize bir şey değil. ama deneyenler ve deneyenlerin süreç notları da ortada. öyle veya böyle bir gelişme bir kalite sağlıyor.

Bence neye gerçekten inanıyorsan o oluyor. Bu kadar.

Doğru diyorsunuz. İnanç en önemli etken. Başta da dediğim gibi bilimsel veri yok belki hepsi plasebo.

ben bunun mantigini anlamiyorum. iliskisi olmayan birinin 150 gun boyunca bosalmamasi korkunc bi sey bence. porno ya da osbir bagimlisi olmadiktan sonra insan neden kasar kendini bu kadar? osbir cekmeyince ozguveniniz artiyosa sorun masturbasyonda degil de daha derindedir bence. bi insan neden no fap challenge yapar yav ilk kimin aklina gelmis acaba.

dinleyince çok saçma gelmiyor bana. bu da bi çeşit oruç. disiplin getiriyorsun hayatına.

Güzel cevaplar geliyor teşekkürler

Deney tasarımı ve regresyon analizi konularına göz gezdir kanka bence

Yazdığın artıların no fap ile zerre alakası yok. Bütün bu başlığı günde iki kere götüme pipet takıp çıkarıyorum diye açsan da yaptığın diğer Aktiviteler pipet olayını o kadar büyük gösterecek ki gözünde yine inanacaksın.

bilimsel dayanağı yok diyenler bu videoyu izleyebilirler. son yıllarda porno hakkında yazılan makaleler ve araştırmalar hızla artıyor. ben de martta nofap'e başladım ve senin saydığın faydaların çoğunu gördüm.

www.youtube.com

sen şuna aseksüelim desene kardeş, nedir nofap falan ya.


sekssiz, mastürbasyonsuz hayat mı geçer. o enerjinin dışa atılması lazım abi insanlar sevişemiyorum diye kılıktan kılığa girip karşı tarafın kuklası oluyor, o derece mühim bir şey insanoğlu için.

başka bir örnek ise; kimi aşırı stresli, kızgın görsek sevişse geçer deriz ve sevişir gerçekten geçer.

bana kalırsa seks, mastürbasyon insanı insan yapan 10 gerekli şeyden biridir. aksi düşünülüyorsa bu çok güzel bir şey değil bilakis aseksülelliktir. doğru partneri bulunca geçecektir. saygılar.

hayatımda hiçbir sınav dönemi olmamıştır ki (ilkokuldan sonra) mastürbasyon yapmadan çalışabileyim. o yüzden o madde garip geldi.

mastürbasyon yapmadan ya da sevişmeden ders çalıştığım bir zaman dilimi varsa, burada ders çalışmak mastürbasyona ulaşan bir araç muamelesi görür bende.

önce mastürbasyon.

mastürbasyon gerekli buna bir şey demiyorum. hele ki düzenli bir seks hayatınız yoksa. değinmek istediğim konu porno ve porno bağımlılığıydı ama net şekilde anlatamadım, benim hatam.

@bohr atom modeli

ödül mekanizmanı öyle oluşturmuşsun bu kişisel bir şey. peki ya daha önce bulunmadığın bir ortamda bulunsaydın, orda da asılacaktın?

@thevalentino

aseksüel falan değilim. bu süreçte yaşadığım zorluklara değinmediğim tabi girişte o yüzden öyle anlamış olabilirsiniz. önceki hayatımda da porno bağımlısı değildim haftada 1-2 izlerdim. internette nofap olayını görünce deneyeyim dedim sadece. kaldı ki yazın 12 saat işten sonra buna ayıracak zamanım dahi olmuyordu o yüzden 150 güne ulaşmam kolay olmuş olabilir. ayrıca insanların ne yaşadıklarını bilmeden onları önyargıyla ".bne, aseksüsel" gibi kelimelerle yaftalamak hoş değil.

@Goldstein

teşekkürler bunlar da epey faydalı;
www.youtube.com
www.youtube.com

@yere dusup kirilan sarap kadehi

kendim de dediğim gibi bir çoğu diğer alışkanlardan veya plasebo etkiler olabilir buna bir şey demiyorum. bir insanın her gün mastürbasyon yapması da bana göre normal. ama bunu her gün porno izleyip yapıyorsa sıkıntı vardır. lakin dopamin beynini o kadar ele geçirmiştir ki farkında bile değildir.

@der meister

madem mantığını anlamıyorsunuz ve ilk kim başlatmış merak ediyorsanız gogıllayıp buna ulaşabilirsiniz. üstte de verdiğim cevapta söylediğim gibi yazın 40 derece altında 12 saat çalışınca değil osbir uyumaya bile hali olmuyor insanın.

@sadakatsiz

vücudumu tanıyorum hocam orada sıkıntı yok. uygun bir sürecim vardı ben de bunu nofap ile değerlendirdim. yukarıdaki maddelerin hepsini de nofap ile kazandım demiyorum. osbir'e ayırdığım zamanı bunlara ayırmaya başladım sadece.

bu ödül mekanizması değil. nasıl ki açken ders çalışıp miden kazınırken odaklanamıyorsan, ya da nasıl ki içerisi çok sıcaksa da klimayı açayım rahat rahat çalışayım diyorsan bu da öyle bir ihtiyaç.

ya da bana öyle oluyordu. her türlü ihtiyaçlarımdan arınıp başlıyordum ders çalışmaya. başka bir ortamda çalışmayı hiç tercih etmedim. hep kendi odamda çalıştım. öyle olsaydı da bir şekilde tuvalette falan hallederdim herhalde. skdajfh

(bkz: the wolf of wall street)

filme güzel gönderme oldu :D

bu konunun ekşi'de hiç konuşulmamasını anlayamıyorum.

plasebo kesinlikle degil. ama belki de herkesin uygulamamasi daha iyi...

@qazwsx
aynen öyle. bazı insanlar cidden uyumak ve kandırılmak istiyor.

açılın ben de yaptım,
toplamda 8 ay falan bir süreç ve sadece meraktan yaptım.
benim aldığım sonuç sadece seksüel düşüncenin önce tavan yapıp-ilk bir ay- sonrasında düşüşe geçmesi bir süre sonra akla seksle ilgili bir şeyin gelmemesi, aseksüelliğe doğru gidiş vs. aslında fena değil kafa oldukça rahat oluyor, karşı cinse cinselliği tamamen soyutlayarak bakabilme yetisi veriyor. sorarsanız ne işine yaradı hiç bir işime yaramadı sadece deneyip gördüm. cildim güzelleşti mi sesim değişti mi valla bilmiyorum. onlar muhtemelen sigara-alkolün hayattan çıkması ile alakalı.

NoFap biraz talihsiz bir isim olmuş aslında. Bu oluşumun temelinde aslında porno bağımlılığı yatıyor. İnsanlar NoFap'i duyunca "ee mastürbasyon da mı yapmayalım yani ?" diye düşünüyor haliyle. Ancak olayın temeli pornoya bağımlı hale gelerek mastürbasyon yapıyor olma durumu.

Pornonun bağımlılık yapıcı bir etkisi olması bilimsel olarak gayet ortada. Ayrıca uzun süre bu şekilde devam edince porn induced erectile disfunction denen olayın görülme olayı da gayet yüksek. Bu da sonunda ciddi krizlere neden olabiliyor cinsel hayatta veya sosyal hayatta.

NoFap denilen olay temelde bağımlılıktan kurtulmak üzerine oluşturulmuş aslında gayet mantıklı temelleri olan bir hareket.

Kimseye mastürbasyon yapma monk ol falan denilmiyor. Yalnız porno bağımlısı haline geldiysen veya PIED varsa, gerçek cinsel hayatın yoksa durum sadece "mastürbasyon yapmak"tan öteye geçiyor. Kişiyi günümüz toplumunda entegre olamamış bir birey haline getiriyor. Kriz durumu ortaya çıkıyor.

Bağımlılık artıyor, sosyalleşme azalıyor, cinsel hayata karşı gerçeklik algısı kayıyor vs. vs. NoFap ise aslında çok basit aslında sağlıklı herhangi bir insanın yapması gerkenleri bir community zihniyetiyle motivasyon haline getiriyor.

Spor yap, hobi bul, sosyal ol, comfort zoneundan çık, pornuyu bırak, kendini geliştir. sağlıklı beslen vs. vs.

Genç yaştaki insanlar aslında bunları tepeden inme bir nasihatla duyunca belki de ciddiye almıyorlar. Sanıyorlar ki Amerikan filmlerindeki gibi hergün bira içip, pizza yiyip, porno izleyip yine de sosyal hayatları olacak, karşı cins ya da hemcinsleriyle cinsel hayatları olacak falan fistan. Ancak bu bir community motivasyonu altında yapılınca işte kendilerini hissedebilecekleri bir aidiyet buluyorlar, her şey daha kolay oluyor.

Eyyorlamam şimdilik bu kadar.

Sizin için güzel etkileri olmasına sevindim ama porno/mastürbasyon bağımlısı olmdıysanız içinizde biriken libidinal enerji kaynaklı gerfinliği nasıl yönetiyorsunuz? Bir kadın olarak saydığınız tüm faydaların (en azından kadınlar için) orgazmın güzel yan etkileri olduğunu bilimsel olarak da biliyorum, kendi hayatımdan da biliyorum. Örneğin, sık orgazm olan kadın dünya ile daha barışık olr, cildi parlar, yüzü güler ve başka bir etken yoksa olumlu ve kendine güvenen bir insandır libidinal enerji birikmiş haline göre. Bağışıklık sistemi daha güçlüdür, vb. Faydaları saymakla bitmez, öyle diyeyim. Libidinal enerji birikenin cildi matlaşır, daha sinirli hale gelir, huysuzlaşır, daha yargılayıcı ve katı olur. Yani tabii 180 derece değil de, önce sonra karşılaştırması olarak. Normalde çok çok yüksek bir farkseğil ama fark elien bir fark.Bazı kadınlarda ise gerçekten çok fark diyor; Dr Jekyll/Ms Hyde gibi değişim olabiliyor.

Kadınları anlattım, çünkü erkeklerde çok da okumadım. Ancak, biriken libidinal emerji Türkiye'nin gerçekten büyük bir sorunu ve tacizin, şiddetin büyük kamçularından biri. Faydasını gördüğünüze çok sevindim ama libido bastırmanın iyi bir şey oldığuna inanmıyorum. Daha doğrusu porno bağımlılığından ya da mastürbasyon bağımlılığınız varsa, ondan kurtulmak güzel ama o aradaki libidinal enerji ne olacak? Bu etkilerle nasıl başa çıkıyorsunuz?

2016da açılmış konu, kim nasıl buldu, neden hortlarttı...

Konunun uzmanı falan değilim ama birkaç bir şey okumuştum ve madem hortlamış, ben de fikrimi paylaşayım madem.

Öncelikle bence de bu nofap olayı tam olarak mastürbasyonu bitirmek değil de porno izleyerek mastürbasyon yapmayı bitirmeyi daha öncelikli hedefleyen bir şey gibi geliyor.

Ama bunun ötesinde, mastürbasyonu komple bitirmeye çalışmak bana da saçma geliyor. Kaldı ki, bunun öyle bir etki yaratacağını da düşünmüyorum. Bence buradaki sistem, mastürbasyonu kısıtlayarak ya da yasaklayarak insanı çiftleşmesi için zorlamak. Yani red pill ile bağdaştırıyorum ben bunu ve bu nofap olayının sonucu olarak, mastürbasyon yapamayan birey bu ihtiyacını partner bularak giderme yoluna gidecektir daha yoğun biçimde ve eskisinden daha özenli olacak, daha çaba sarf edecektir. E, bu süreçte de haliyle özgüveni de artacak, kendisine de daha iyi bakacak vs. Niye? Çünkü mesele en nihayetinde bu ihtiyacı bir şekilde karşılamak. Haliyle spor da yapılacak, yeme içmeye de dikkat edilecek; pek tabii cilt de güzelleşir, bu yukarıdaki diğer şeyler de gerçekleşir.

bir hort da biz atalım; sözlükten güzel bir entry ile

eksisozluk.com