Burada dediğine göre kişiden kişiye değişiyormuş. 72 saatten fazla sürüyorsa bir anormallik varmış.

www.nlm.nih.gov

"The bowel transit time varies even in the same person. The first of the color should appear in the stool about 12 - 14 hours after it is taken. The last of the color will appear within 36 - 48 hours."

If the transit time is 72 hours or more, you may have slowed bowel function.

Ortalaması 22-24 saat diye biliyorum.

Yediğim mısırın yaklaşık 24 saat sonra fazla işleme uğramadan tuvalete gittiğini gördüm. Evet bokumdan tiksinmem.

p3 genel memurluk, p10 öğretmenlik. yalnız öabt'ye girilecek daha, tekrar bi açıklama daha olacak. o zaman ingilizce öğretmenliği için p121e bakacaksın, şimdiki sonuç sayfasında yok bu kısım.

P3 Puan Türü: Normal Memurluklar ve Polislik başvurularında kullanılıyor.

P10 Puan Türü: Alan Sınavı ÖABT’ye girmeyen branşlardaki öğretmen adaylarının kullanacağı puan türüdür.

P121 Puan Türü: ÖABT’ye giren 15 branştaki öğretmen adaylarının başvuru yapabileceği puan türüdür.

demişler nette.

aptallıktır. net.

erkeğim.

getir ne olcak. dünyada 7 milyar insan var. öyle yada böyle yaşasın gitsin.

ben de istemiyorum çocuk. çocuk doğurmak bencilliktir. bu kadar kötü bir dünyada yaşarken hiç günahsız, masum bir varlığa bu kötülükleri yaşattırmak bencillik. insanlar sadece güzel şeyler düşünerek çocuk yapıyor. en kötü ihtimalleri düşünmek zorundasın.

Böyle bir kadının Türk aile yapısında mutlu olma şansı keşke olsaydı ama yok sanırım. Evlenmemek, evlenmek istememek, evli olup çocuk sahibi olmak istememek nedense aileler bunu hakaret gibi görüyorlar ve mutlaka bunlar olmalıymış gibi davranıyorlar. Benim yaşadığım hayattan daha iyi bir hayat yaşayamayacaksa o çocuğu dünyaya getirmemek kadın olarak benim en büyük hakkım değil mi?

Bazılarına göre olmaz öyle şey.
Aptallık değil, buna da kimse karar veremez senden başka. Sen doğuracaksın sen bakacaksın sen fedakarlık edeceksin, hatta belki doğururken öleceksin kimbilir? O çocuğa bir şey olduğunda en büyük acıyı sen çekeceksin. Kimsenin buna Aptallık demek gibi bir hakkı yok.

Sen öldüğünde o cocuk senin acını çekecek. Ölürken kendi acısını çekecek. Hayat ona kimbilir ne sıkıntılar getirecek. Bence dogurmamak cok akıllı bir davranış.

Türk aile yapısında mutlu olur mu demissin, olmaz. Toplum baskısını takmayacak kadar ferah olursa durum başka tabi.

ben de istemiyorum. ve getirmeyeceğim.
türk aile yapısındansa kendi iç dengemiz çok daha mühim.

dış çerçeveyi önemsemiyorum.
ama daha çekirdeğe baktığımda,
yani annemler ve dedemler açısından baktığımda: bir torun hasretleri var, nereden kaynaklanıyorsa...
kardeşim karşılar umarım bu hasretlerini diyorum.

değil bence, senin kendi hayatın içinden geldiği zaman zaten kararını verirsin ben erkeğim, iki tane ablam var biri evli diğeri evlenmedi, evli olan sadece çocuğu olduğu için mutlu sürekli onunla, iyi bir işi vardı çocuguma bakıcam diyip bıraktı eşiylede arası çok iyi değil sadece çocuk odaklı bir hayata döndü içten içe depresyonda. Evli olmayan da geziyo, sürekli bir aktivite peşinde mutlu gibi tam emin değilim, ikisinin yaşı da 30 üzerinde. bizimkiler ikisine de evlen ya da evlenme diye baskı yapmadılar hiç, durum bu şekilde...

yalnız olmadığımı bilmek çok güzel! çok çok güzel!

bu tamamen senin seçimin neden aptallık olsun, türk aile yapısında da mutlu olursun bu seçimle yaşayıp gayet mutlu olan arkadaşlarım var

bence de bu tamamen senin kendi özgür seçimin. Türk aile yapısı konusuna pek girmek istemiyorum ama eşinin de senin de ortak kararınızda pek tabii çok doğal bişi. insanlar çocuk sahibi olmak için çok ciddi düşünce süreçlerinden geçmel bence. maddi olanaklar da çok iyi olmalı manevi olarak da hem anne hem de baba çok sağlam olmalı bence. aksi halde o çocuğa da yazık o çocugun yaşayacağı çevreye de yazık. ki annelik duygusu tabii ki güzeldir hoştur ama biraz fazla demogojisinin yapıldığını da düşünmüyor değilim. "anne ol da anlarsın" vs tarzı söylemler mesela bana çok saçma geliyor. ki ben anne olduktan sonra psikolojisi bozulan ama bunun hiç de farkında olmayan çok insan tanıyorum. sıkışık bir toplumda yaşadığımız için insanlar anne olunca kendilerini bunun üzerinden tanımlamaya ve burada şu an saymaya üşendiğim daha bir çok saçma psikolojik durumlara girebiliyor. sonrası ise mutsuz çocuklar, sorunlu insanlar. karakteri oturmuş, akli dengesi yerinde ve kişisel gelişimini tamamlamış kişiler anne olmalı bence. ha ben kendi açımdan konuşayım sürekli ölçüp biçiyorum ve ne yazık ki henüz yeterince gelişmiş olduğumu görmediğim için ne zaman buna hazır olurum onu bilemiyorum.

edit: kadın

cevap verirken cinsiyet de belirtir misiniz? çok değişik oluyor böyle fikirleri okumak. benzer düşünceler kadınlarda mı baskın yoksa erkeklerde mi mesela merak ediyorum.

neden aptallık olsun? sevmediğin ve istemediğin bir şeyi güzelmiş diye yapamazsın. türk aile yapısında mutlu olabilmesi zor ama. mutlu demeyelim de huzurlu. hiç tanımadığın biri dahi sana bebek yüzünden baskı yapabilir.

eğer çocuk istemeseydim (ki ben ileride istiyorum) bir tek ileride pişman olma olasılığımdan korkardım. 40lardan sonra çocuk için enerji ayırmak çok zor. gençken bile zor.

Ben aslında çok istiyorum bi çocuğum olmasını ama yapmayacağım sanırım. Kronik ve genetik geçişli hastalıklarım var benim. Genetik sicilim bozuk yani. Göz göre göre, benimle aynı zorlukları yaşayacağını bile bile, sırf ben çok istiyorum anne olmayı diye, kendi bencilliğimden dolayı dünyaya getirmek, çocuğuma haksızlık olur diye düşünüyorum. Çok istiyorum ama muhtemelen bu yüzden yapmayacağım.

herkes belli yaşlarda böyle konuşur, evlendikten sonra iyi ki yapmışım seni lan der. o yüzden boş muhabbet gibi geliyor bana bunlar biraz. tıpkı çoğumuzun çocukken ben büyüyünce evlenmeyeceğim, kızları sevmiyorum zaten falan demesi gibi.

çocuk şu kıytırık dünyaya tat getiren tek varlık. benim çocuğum yok ama çocuğu olup da şu cümleyi söylemeyen tek insan görmedim. ben erkek halimle böyle düşündüğüme göre böyle söyleyen kadınların direk kendini kandırdıklarına inanıyorum. yani istisnalar kaideyi bozmaz ama eline 6 aylık bebek verilip ay çok tatlııı demeyen kadına rastlamadım ben daha.

erkek.

@fayfim ama mesele zaten bebekleri sevmeme meselesi değil ki. Burada şartlardan kaynaklı çocuk yapmama ya da çocuk yapmayı istememe durumunu konuşuyoruz. yoksa altı aylık bebeği evet kadınların büyük bir çoğunluğu eline aldığında ay çok tatlı der, tatlıdır da ancak bu o kadının çocuk yapmayı istediğini gösterir mi? hayır.

evlenmemek ve çocuk sahibi olmamak bir eksiklikmiş, kusurmuş gibi davranıyor insanlar. bunu bende anlamlandıramıyorum. özellikle çocuk istemiyorum veya yeniden evlenmek istemiyorum diye bir durumum yok. ama illa ki evlenmeliyim ve çocuk sahibi olmalıyım gibi bir hissiyatımda yok. olursa, güzel olur, ama olmazsa da bunu kendimde bir mutsuzluk sebebi gibi algılamam ve eksiklikte hissetmem.

evli ve çocuklu arkadaşlarla görüştüğümde istisnasız hepsi yalnızken ( kadın-erkek farketmiyor ) ne kadar bunaldıklarından, evliliğin dezavantajlarından, çocuğun insanı ne kadar yorduğundan, en güzelini yaptığımdan, hayallerinin yarım kaldığından vesaire vesaire şikayet edip duruyorlar ama hakikaten ses tonlarında ki o karanlık ifade çok net. ne zaman sofraya oturuyoruz kalabalık bir şekilde, kafalar böyle hafif yan yatık, acıma ve şefkat karışımı sahte bir ses tonuyla, phoebecim artık sende bir hayat arkadaşı edinsen, çoluk çocuğa karışsan diyorlar. bazı anlarda kendimi zor tutuyorum, ikiyüzlüler daha 15 dakika önce başka konuşuyordunuz dememek için. demem o ki; evli ve çocuklu olanlar mutlu diye bir şart yok.

kesinlikle hafife aldığımdan değil ama anne olan kadınların yaşayacakları o güzel duygularında önemli bir kısmının öğretilmiş ve empoze edilmiş olduğunu düşünüyorum ben. özellikle bizim gibi doğu toplumlarında. türk erkek arkadaşlarım yabancı bir kadın ile evlendiğinde evin tüm işini üstüne yıkmak, çocuk doğunca işini bırakmasını beklemek gibi beklentileri yokken, aynı arkadaşımın ilk eşi olan türk kadına neler yaşattığını bizzat biliyorum. bu sosyal rollere mümkün mertebe yenilmemek lazım. tabii ki insanın enerjisinin düştüğü ve acaba dediği anlar oluyor, ama neden-sonuç ilişkilerini zihninizde doğru kurarsanız bu çok nadiren oluyor ve çabucak geçip gidiyor.

bir defa evlenip ayrıldım, bir defa da evliliğin eşiğinden döndüm, çocuksuzum, gayet de mutluyum, iç huzurum yerinde.

maalesef çocuk çok farklı amaçlara hitaben yapılabiliyor bu ülkede. "yaşlanınca bakacak birisi olsun"culardan, "evliliğimizi çocuk kurtaracak"çılara, "doğurganlığım bitmeden yapayım da, sonra pişman olurum"cular da dahil olmak üzere bir çok farklı sebepten çocuk yapıyorlar insanlar, esasen çocuk istemeseler bile. son grup biraz da, indirim bitmeden ihtiyacı olmasa bile kenarda dursun diye alakasız şeyler alanlara benziyor hatta...

bu yukarıdakiler bana göre benciller grubu. bir de hakkaten o sevgiyi yaşamak isteyenler var ama. bir çocuğa bakmanın tadı, onu büyütmenin, geliştiğini görmenin keyfi, çocuklarının da hakkaten donanımlı olması için çabalamalarıyla birleşince çok da güzel insanlar yetişebilir. ama nasıl bir dünyaya? onu da düşünmek lazım. dolayısıyla bir +/- tablosu oluşuyor bu tip insanların kafasında istemsiz. hangi taraf ağır basarsa onu yapıyorlar. istemeyenler de var, isteyenler de. ama yetişen düzgün insan sayısındaki azlığı göz önünde bulunduracak olursak, istemeyenler çoğunlukta gibi...

bir de "uğraşamam ben çocukla, ayak bağı resmen, ne işim var?"cılardan, "çocuk çok büyük sorumluluk, altından kalkamayız, yavrucak rezil kepaze olmasın sırf biz yapıyoruz diye"cilere kadar, direkt istemeyenler var.

bunların hepsi insanların kendi kararları, aile ile yakından uzaktan alakası yok. torun hasretiyle yanan ebeveynler de bana göre sadece sevmelik çocuk arıyolar, derdini çekmeden sevmelik... ortada dert olmadan sevmek en kolayı. onlar da bencil.

türk aile yapısında mutlu olmanın yolu da, kendinden başka kimsenin görüşüne bağlanmamak bana kalırsa. herkes istediğini söyleyebilir, sen hangisinin doğru olduğuna kendi gerçeklerinle karar verebiliyorsan hiç de huzurun bozulmaz. aynısı aileden gelen evlenme baskısı, okulu bitirme baskısı ve bilimum diğer baskılar için de geçerli :)

-erkekim

fayfim; bebek seviyoruz ama doğurmak istemiyoruz. çocuk seven bir kadınım. 6 aylık bebek verseler bana çok tatlı da derim, öperim de, şebeklik de yaparım ona. ama doğurmak istemem.

cinsiyeeeeeeeeeeeeeeeeeeeet :)))

cinsiyet arkadaşlar!

phoebe çok güzel anlatmışsın, tebrikler.

ve fayfim, olay çocukları sevmemek değil. ben çocukları çok seviyorum. hatta isterdim ki bir çocuk yapabileyim. ergenlik yaşlarını da çok geçtim. ama ben hala böyle bir dünyaya bir çocuk getirmek istemiyorum. onun yerine terk edilmiş bir çocuğa bakmak istiyorum mesela.

yaşayabileceğim en güzel duygulardan fedakarlık etmek falan diye düşünmüyorum bu konu hakkında, ne de olsa yaşadığım duyguların en güzelinin hangisi olduğuna karar verecek olan benim. (kadın tarafıyım) eşimle 10 senedir beraber 1 senedir de evliyiz. çocuk konusunda da aynı fikirlere sahibiz, olmayan bir şeyin eksikliğini hissetmiyoruz.

mutluyuz fakat insanların gevşek gevşek çocuk ne zaman, ne zaman çocuğunuzu sevicez çocuksuz hayat geçer mi pişman olursunuz vs. muhabbetlerinden kaçış yok ne yazık ki. lan çocuk doğursam çocuğu senin gibi denyoya değil göstermek, adını bile bilmesini istemem demek istediğim bir dünya var hayallerimde.

evet, kimse kimsenin görüşüne ve kararına karışamaz, doğru söylüyorsunuz da cosmicstring'in belirttiği de bir gerçek var ortada. hadi aileyi geçtim ama 'neslim devam etsin' düşüncesinin hakim olduğu bir toplumda yetişen hangi erkek bu karara saygı duyar?

bence toplum oraya doğru gidiyor yavaş yavaş. 3 çocuk yapmanın salavat verildiği bu ülkede, çocuk yapmaktan iyice soğuyor bazı insanlar. dünyanın ve ülkenin gittiği yer malum. yukarıda saydığım bencil kesim dışındakiler de düşüncelerini çocuk yapmama üzerine fikslemeye başlıyorlar ciddi ciddi. o yüzden aslında belli bir süre sonra bu soru da ciddiyetini yitirecek bence toplumumuzda ve umuyorum kısa süre sonra...

@fayfim
çocuk yapmayacağım. bahsettiğin yaşları ise geçeli çok oldu. çocukları da çok severim ayrıca. hatta fazlaca sevdiğim için yapmayacağım bile denebilir.
kıytırık hayata tat getirsin/getirecek diye çocuk yapılmasını çok çok yersiz buluyorum. bu açıdan baktığımızda onun da kıytırık bir hayatı olacak zira.

hem ilgiye muhtaç yeterince çocuk var zaten, dessynin de dediği gibi.

Evli ve iki çocuklu bir anneyim. Bu dünyaya çocuk getirmek isteyip istememek kişinin kendi hayat görüşü. "Masum varlığa kötülük yaşatmak..." bana fazlaca abartılmış bir tanım geldi. Ben evlatlarımla mutluyum. Ama mutlu olmayacağını düşünen varsa yapmasın zaten çocuk. O zaman hakikaten yazık çocuğa.

Türk aile yapısında böyle birinin mutlu olabilme şansı tamamen bu düşüncesini eşiyle - evlenmeden önce - net bir biçimde paylaşmasıyla mümkün. Karı-koca aynı görüşteyse diğerleri karışamaz.

Ben de hormonlarima yenik dusmezsem yapmayacagim. Her turlu mantiksiz, sacma geliyor. Dogacak cocugun sartlarin dusuk ve orta sinif icin giderek kotulestigi bir dunyada ve ulkede, bir suru riskten siyrilip mutlu ve saglikli bir yasam surmesi cok cok dusuk ihtimal. Yine orta sinif bi aile cocuk yaptigi an yasam standardi dusuyo, e cocugunki de. Manevi olarak da buyuk risk, hayatin geri donusu olmayan bi sekilde degisiyo, baska bi hayattan ve bireyden tamamen sorumlu oluyosun vs.

Neyse milyarlarca olumsuz nedene karsilik "yumuk yumuk ayaklariii" veya "yaslaninca bakar" diye cocuk yapmak bencilce bi delilik gibi geliyo bana. Ama bunu gel de ozellikle bu toplumdaki insanlara anlat. Boyle bi insanin mutlu olabilmesi oncelikle ayni kafa yapisi ve ayni kararliliktaki bi esi olmasina bagli, bu kadar kritik bi konuda esinizle catisirsaniz iliski de siz de cok yipranirsiniz. Ikinci olarak da insanlarin soyleyeceklerine hazirlikli olup onlari takmamayi ogrenmek gerekiyor, bicok konuda oldugu gibi.

Çok insan var ve çok tüketiyoruz. Bu kadar insan yetmiyor gibi bi de çocuk yapmak düşüncesizlik bencillik gibi geliyor. Olur da evlenirsem ve çocuğumuz olsun istersek de ailesiz binlerce çocuk var yurtlarda, onlardan birini bebekken almak daha insanî geliyor. Elalem de "demek ki çocuğu olmuyor o yüzden evlat edindi" der muhtemelen. Bizde çocuk sahibi olamamanın alternatifi olarak görünüyor bu durum malesef. Çocuk yapabiliyor olsam da yapmayıp evlat edinmeyi seçmek isterim. Kadınım.

Konuyla ilgili duyuru açmışlığım, uzun uzun yazmışlığım bile var.
eksiduyu.ru

Gerçi o günden sonra değişen şeyler oldu, "Belki bir gün isteyebilirim, bir gün ben de böyle şeyi ister miyim acaba" durumundayım; isteme umudum var.

bir de cinsiyetleri belirtseydiniz dadundan yenmezdi :(

Merhaba,

30 yaş, kadın.

Ben de çocuk istemeyenlerdenim. Çok büyük fedakarlık ve riskli bir durum gibi geliyor o sebepten istemiyorum. Ama ben şanslıydım, eski eşim de çocuk istemiyordu dolayısyla ailelerden hiç baskı falan görmedik. Bazen densiz insanlar "artık sıra sizde", "aa çocuksuz olur mu, en azından kedi köpek alın" gibi aptalca fikirlerini dayatmaya çalışıyorlar ama zerre kadar umrumda olmadığı için alınmıyordum.

Oliver Burkeman'ın Help isimli kitabında bazı araştırmalar alıntılanmış ve çocuk sahibi olmanın insanın hayatına mutsuzluk getirdiği sonucu çıkmış bu araştırmalarda. Detaylarını hatırlamıyorum ama özetle bir süre sonra ebeveynlerin "eh yani, öyle çok da süper bir şey değil" dediklerinden bahsediliyordu.

Ha şunu da söyleyeyim, bir bebek görürsem bacağını falan ısırmaya da kalkarım yani, çocuklardan tiksinmiyorum, sadece benim olsunlar istemiyorum.

30'umdan önce doğuracağımı zaten zannetmiyorum ama komple doğurmamak isterim açıkçası. bir sürü hayalim, bir sürü planım var ve farkındayım bu hayallerim 30 yaşını geçmeden gerçekleştirilebilecek şeyler değil. tüm bunları bir kenara bırakıp hayata bir kere geldiğimi bile bile neden çevre, aile gibi etkenlerin etisinde kalıp çocuk yapayım ulan ben? istemiyorum işte. tutturmuşlar bir çocuk çocuk. ya ben o çocuğu koleje yollayamazsam çıldırırım mesela. bir dediğini eksik edersem çıldırırım. ben ciddi sıkıntı içinde büyüdüm, ya ona aynı şeyleri ben yaşatırsam? düşüncesi bile tüylerimi ürpertiyor. onu rahat, konforlu ve izole bir ortamda büyütemeyeceksem neden doğuruyorum? ciddi takıntılıyım evet ama ben atacağı her adımı düşünüp balatayı sıyırcağım bir varlık istemiyorum. zaten savaşın eşiğindeyiz, kim öle kim kala, su kaynakları kuruyor su savaşları çıkacak bir de üstüne. iğrenç beton çevre. hastalıklar. biz sınırdayız siz farkında değilsiniz, bizim doğuracağımız nesil tamamen dış etmenlere bağlı sıkıntlar çekerek yaşayacak. bunun vebalini alıp da doğuranlara helal olsun diyorum. 19K

çocuk sahibi olmadan önce şunları düşünmeli insanlar:
ben çocuğumu iyi bir evde, iyi bir semtte oturtabilecek miyim?
güzel kıyafetler giydirebilecek miyim?
sağlıklı besleyebilecek miyim?
resim kursuna, baleye, spora, kendini geliştirebileceği bir aktivite yaptırabilecek miyim?
iyi bir eğitim aldırabilecek miyim?
iyi bir anne/baba olabilecek miyim, yeterli miyim bu konuda?
çocuğum engelli olursa, yatalak olursa 70-80 yaşımda 30 yaşına gelmiş bir insanın bezini altından almaya gücüm olacak mı?
sorunlu bir çocuk olursa hayatımın sonuna kadar onun peşinden koşabilecek miyim?
ben ölürsem kim bakacak ona, suistimal ederler mi?
koruyabilecek miyim?
sapığın biri tebelleş olursa napıcam?
iş sahibi olabilecek mi?
dünyadaki kaynaklar yetmiyor insanları beslemeye, hormonlu, yapay besinlerle mi besleyim çocuğumu?
savaşlar var, insanlık bitti. bunlara rağmen kabul diyorsanız yapın.

Ne güzel. Yalnız olmadığımı bilmek çok güzel. Sanıyorum çoğumuz fikirleri yavaştan oturmuş yaşta olan insanlarız. Bir de çocuk sahibi olmak istemiyorum denildiğinde 'seni çılgııııın' tarzı bakışlar atan ve sözler sarf eden ama aslında kendi hayatlarında o ifade etmeye çalıştıkları çılgınlıkları kendileri yapan insanlar olmasa keşke. Halbuki ben normal bir kadın, normal bir insanım. Bazen enerji düşüyor işte.

bir de olaya tersten bakmak lazım: ben doğmamış olsaydım...
gerçekten objektif düşünmeye çalışıyorum ve: çok da önemi yok.
ssg'nin kürtajla ilgili dediği "bundan gocunmazdım" lafı gibi oldu sanki ama samimi olarak böyle düşünüyorum.
dolayısı ile "yapmamak da bencilliktir" fikrine de katılmıyorum bu yüzden.
tartışılabilir elbette.

d3dsacqprgcsqh.cloudfront.net

bir çocuğun mutsuz olmasın diye yaşam hakkını elinden almak doğru mu? bırakın da mutlu olup olmayacağına yaşasın kendisi karar versin bence. ne bileyim annem ev hanımı babam öğretmen benim. bana öyle bir elim yağda bir elim balda bir hayat da sunamadılar. ellerinden geldiğince en iyi şartlarda yaşatmaya çalıştılar ama.

yine de onlar çocuğa istediği şartları sunamayız diye çocuk yapmasalardı ben var olmayacaktım şimdi. var olduğum için son derece mutluyum, hayatta mutsuz dahi olsam. büyük ihtimal siz de mutlusunuzdur. olası çocuklarıma da yaşam hakkını sunmak isterim yani. benim de onlara mükemmel bir yaşam sunamayacak olmama rağmen.

bunlara rağmen kızdığım bir nokta var, 3 kuruş maaşı olmayıp da 10 çocuk yapan tipler. sen yap rızkını allah verirciler. 1-2 çocuk yapmak insanlık hakkıdır herkesin ama 6 çocuk yapıp da para bulamayıp altıncı çocuğa bez alamadığın için altı pişik olup ağlıyorsa o çocuk seni allah kahretsin.

fayfim, anacım, senin dediğin kürtaj gibi bir konuya giriyor ki onu burada değinmiyoruz. doğmamış bir çocuğun ve hatta döllenmemiş bir yumurtanın nasıl olur da yaşam hakkını elinden almış oluyoruz?

green.blogs.nytimes.com :P

@fayfim
son yazdığına, sen yazmadan önce cevap vermiş olmuşum. :)

bence hiç çocuk yapmamakla kürtaj arasında felsefi olarak bakınca çok da bir fark yok. kürtajla alınan cenin yumurtayla spermin birleşmesiyle oluşuyor. sonuç odaklı baktığınız zaman birleşmesini engellemekle birleştikten 2 hafta sonra almak bana aynı gibi geliyor. ikisinde de olası bir çocuğunuza yaşam hakkı vermemiş oluyorsunuz. o ya da bu nedenle.

ikisi aynı şey demiyorum tabi ki. baktığım mantık örgüsünü açıklamaya çalışıyorum. nasıl ikisini aynı kefeye koyarsın demeyin şimdi.

@fayfim o zaman senin dediğine göre her seviştiğimizde bir çocuk doğurmazsak felsefi açıdan yanlış mı yapıyor olacağız? birilerinin yaşama "hakkı"nı elinden alıyoruz diye.

bir de ben "bırakın da mutlu olup olmayacağına yaşasın kendisi karar versin bence." cümlesine anlam veremedim. mutsuz olduğuna karar verirse intihar mı edecek bu çocuk yani? o zaman ne olacak? kürtajdan ya da hiç çocuk yapmamaktan daha mı iyi oluyor bu?

bir de, o bakış açısıyla bakarsak fayfim, kimsesiz çocukların kaderini de etkilemiş olmuyor muyuz çocuk doğurarak? sonuç odaklı bakacaksak madem doğurmadığı çocuk kadar evlat edinmek isteyen bir aile her can verdiği bir bebek için başka bir çocuğun hayatını karartmış olmuyor mu bir nevi? ve yine dediğin şekilde her aile en az bir çocuk doğursa, trilyonlarca insan bir anda üremiş olsa dünya'da tüm diğer kaynakların hayatına son vermiş olmuyor muyuz? sadece kendi bebeğimiz mi düşünülmesi gereken ve sorumluluğumuzdaki şey?

"Aptallık değildir kesinlikle. Kendi seçimi, kararıdır.

Ama ben konuya sanırım biraz daha duygusal yaklaştığım için, mutlu olabilme şansı pek yoktur gibime geliyor. Çevremden de gözlemlediğim kadarıyla, özellikle kadınlar hayata karşı olumsuzluklarla karşılaştıkları zaman, çocukları için direnmeye çalışıyor. O ya da bu şekilde, ayakta durmanın, savaşmanın yollarını arıyorlar.

Ne bileyim ya. Her şeyin üstüste gittiği, bütün olumsuzlukların çığ gibi üstüme ilerlediği zamanda; benim kanımdan, canımdan; tamamiyle benim olan bi canlının bana güç vereceğine inanıyorum. Onunla beraber büyümek, üzülmek, gülmek, ağlamak; bence çok başka bi duygudur. Dünyaya kafa tutabilirmişim gibime geliyor. :)

Tabii çocuk istemedi diye kesinlikle mutsuz olur, diye bir şey asla diyemem. Ama kendi görüşümce, dünyaya çocuk getirdiği için daha mutlu olur. Dünyada yaşanan kötü olaylara rağmen, kafamızı kaldırdığımızda güneşi, gökyüzünü, ayı, yıldızı görebiliyoruz. Yağmuru hissedebiliyoruz. Hayatı tanıyabilmemiz için kötü dostlar, yaralarımızı sarabilmemize vesile olan omzunda ağladığımız başlar var. Niye kendimden olacak birini tüm bu güzellikleri tatmaktan mahrum bırakayım ki?"

diye düşünüyorum ben. Beni bu duygusallık mahfedecek sanırım. :)

23, k.

@fayfim e o zaman gebe kalabileceğimiz her an icraate geçmeliyiz senin mantığına göre. kadın ortalama 30'unda başlayıp 40 yaşına kadar senede bir doğum yapsa 10 çocuğu oluyor. doğal ve ideal olan bu mu sence?

az çocuk yapmak ve çok çocuk yapmayı değil hiç çocuk yapmamakla çocuk yapmayı kıyaslıyorum. o yüzden nefes aldıkça çocuk yapmalıyız o zaman diye bir düşüncem tabi ki yok.

her aile ortalama 2 çocuk yaparsa insan soyu tükenmeye başlar. bir milletin nüfusunun sabit kalabilmesi için ortalama çocuk sayısının 2.3 mü ne olması gerekiyordu hatırladığım kadarıyla. o yüzden 2 çocuk yaparak dünya kaynaklarını tüketmiş olmazsınız merak etmeyin. sıkıntıyı 10 çocuk doğuranlar yaratıyor.

çok hoşuma gitti, paylaşayım istedim => parenting.blogs.nytimes.com

bu kadar pesimist olmak saçma bence. sonuçta o çocuğun sokukta dilenci olmasının ya da tam tersine iş dünyasında çok başarılı bir insan olmasının en büyük etkeni yetiştirilme tarzı ve imkanlar. eğer sen ona bu imkanları sunamayacaksan ve yetiştiremeyeceksen tabi ki çocuk doğurma bu konuda haklısın. ama iyi bir işin varsa ve güzel yetiştirebileceksen bence çocuk dünyadaki en güzel şey

erkekim, çocuğuma annelik yapacak kadını arıyorum duyrulur

Murathan Mungan'ın Yüksek Topuklar romanını öneririm :) Onun başkişisi Nermin de bizim gibi düşünüyor...

Çok çok affedersiniz ama s*kmişim Türk aile yapısını. Hayattaki tek "başarı"sı kedinin köpeğin de yapabildiği doğurmak eylemi olan insanlar bu aman çocuksuzsan eksiksin diyenler.
Tercih meselesi, isteyen yapar isteyen yapmaz. Mutlu da olabilir yapmayan, işi varsa gücü varsa hiiiç takmaz etraftaki mal sürüsünü.

Cinsiyeti unutmuşum yahu, kadın.

Bir de yine hayattaki tek "başarı"sı çocuk yapmak olanların "annelil-babalık dünyanın en güzel şeyi" cümlesine kıl olanlardanım.

Erkeğim
Ben çocuk isteyen bir insanım eşim şu anda istemiyor saygıyla karşılıyorum.
Sağlık sebebiyle yada başka bir sebeple çocuğunun olamaması olabilir sıkıntı değil. Ama ikimiz de çocuk isteyen insanlarız sadece zamanı bekliyoruz.

Bence hiç çocuk istememek kadının kendi kararı olabilir ancak çocuk isteyen bir insanla mutluluğu uzun sürmez. Karı koca ikisi de çocuk istemiyorlarsa ancak mutlu olabilirler.

Yaşanabilir alanlar tükeniyor, hayatta kalmak için gerekli olan doğal kaynaklar tükeniyor, insan ırkı git gide daha kötü bir ırka dönüşüyor ama biz sırf üreme yeteneğimiz var diye kontrolsüz bir şekilde çoğalıyoruz. Ben üremenin tamamen durup insan ırkının yok olması taraftarıyım, umarım yediğimiz içtiğimiz hormonlu gıdalar böyle bir şeye neden olurlar. Erkek.

müstakbel çocuğumu otobüste kim taciz edecek, hangi sevgilisi çok üzecek, kapkaça uğrasa kaç ayda kendine gelecek, evliliği mutlu olacak mı, komşusu dedikodusunu yapacak mı, eltisi iftira atacak mı?

aslında başımıza gelme ihtimali olan kötü (!) olan o kadar çok şey var ki. hatta başımıza da gelmiştir çoğu.
duygusal olduğumuz için zayıfız. çabuk etkileniyoruz. ama bi o kadar da güçlüyüz. zekiyiz, vicdanlıyız, cesuruz.

dünya her zaman kötüydü. ve mutlu olan insanlar vardı. bu mutlu insanlar illa zengin, tüm dünyayı dolaşan, etrafında 40 hizmetçi olan insanlar değil ki.
sevdiği adama kavuşan bir kadın, yıllar sonra çocuğu olan bi çift, hayalindeki mesleği yapan biri, muhtaçların yüzlerini güldüren bi yardımsever, vatanı için savaşan bir asker, sınır tanımayan bir doktor, amacı uğruna ölen her hangi biri olabilir.

dünyada kötülük çok fazla, ama iyiler de var. onlar daha da azınlık olmamalı. aksine kötülüğün karşısında duracak daha çok insan olmalı.
sırf üzülmesin, sıkıntı çekmesin diye bu dünyanın ihtiyacı olan iyi insanları doğurmak istememek bencillik gibi geliyor bana.

ben çocuğuma önce diğer canlıların haklarını öğretmek isterim. öğrensin ki kimsenin canını yakmaya yeltenemesin bile. ve haksızlığın karşısında da dimdik dursun. gerekirse bu uğurda savaşsın. belki bi kaç kişinin iyiye dönmesi için yardımcı olsun. benim kızım gelse 'anne okula gitmedim kadın hakları yürüyüşüne katıldım' dese alnından öperim.
zaman zaman üzülecek, diğer insanların dertleriyle dertlenecek ama insan olmak da bu değil mi zaten? yeni doğan bebeğe kıyamadığından 'ağlamasın' diyebilir misin? yaşadığını, var olduğunu hissetmek için ağlamak lazım.

iyilik-kötülük savaşında daha çok iyi 'asker'e ihtiyaç var. eğer sizin doğrunuz kaçmak değil de savaşmaksa sizin yetiştirdiğiniz bilinçli çocuklar olacak bunlar.
ben çocuğuma kıyamam, benim çocuğum başkaları için yaşamasın diyosanız da kaygılarınızda haklısınız. o çocuk üzülecek, o çocuğun canı yanacak ama o çocuk belki bi gün tüm dünyayı değil ama birinin dünyasını değiştirecek.

yazdıklarım ütopik gelebilir, hatta çocuklarım oksijen israfı da olabilir. ama denemeye değer.

yorumları okumadım, sorunu yanlış anlamamışımdır umarım.
25 gadın.

yorumları okuduktan sonra gelen edit: kaygılarınızın çoğu başına gelmiş, çocukluğu fakirlikle geçmiş, hiç bi zaman istediği şey alınmamış, ataerkil ailede ve yobaz bi şehirde büyümüş, bahsettiğiniz hobileri üniversitede kendi imkanlarıyla yapmaya çalışmış, hatta istediği okula gidememiş biri olarak yazdım üsttekileri.
ama akşam sevgilimle sahilde iki çekirdek çitleyip sohbet etmek büyük keyif benim için, tartışan iki sevgiliyi barıştırmak büyük mutluluk, ilerde hayat kurtaracak olmak büyük haz.

yaşanan her sıkıntı insanı olgunlaştırır, tabiri caizse adam eder. parayla, seyahatle, ilgisi bile olmayan kurslara göndermekle mutlu insan daha doğrusu 'insan' yetiştirilmez. şu an beğenmediğimiz zengin aile çocuğu şımarık insanlar öyle yetiştirilmiş zaten.

sanırım kafamızdaki 'ideal insan' kavramları çok farklı. ben tüketici olarak değil üretici olarak mutluluk ve içsel tatmin yakalanabileceğini savunuyorum.

edit2: ne çok yazmışım, çocuğum benim kadar çok konuşmasın :)

Beni cidden en iyi sen anladın parasite. Ben sadece bu düşünce ile ataerkil bir toplumda ne kadar mutlu olabileceğimi bilmiyorum. Durum yoklaması yapmak istedim ve yalnız olmadığımı gördüm, çok mutlu oldum :)

ben bebeğimi o kadar çok seviyorum ki, bu boktan dünyaya gelmesin, olduğu yerde kalsın istiyorum

diyosun...

tutarlı, geçerli ve mantıklı.

böyle bir kadının Türk aile yapısında yoğun eleştirilere maruz kalma ihtimali çok yüksektir. ama o eleştirileri, ustalıkla ve sabırla savuşturabilir.

sadece şu ilk cümleyi söylemesi yeterli olur.

ama sana bişiy diyim mi? senin bebeğin olacak.

Siyah beyaz ve fabrika deyince lewis hine geldi aklıma. öyle bir fotoğrafı anımsayamadım ama bi bakmakta fayda olabilir.

aradığım fotoğraf yok ama yeni bir kapı oldu, teşekkür ederim.

yarın gk-gy ve eğitim bilimleri sınavı var.

genel kültür-genel yetenek sınavı öyle zorlayıcı bir sınav değil. Yani sonlara doğru işin rengi değişiyor ama hiç çalışmayan biri bile çok kötü yapmaz.

Sınıfa girip önüne konan kitapçıktaki bütün soruları çözeceksin. Kitapçıkta soruların başında soru numarası yazıyor zaten, takıldığın yerde oradan bakarsın.

Facebookta freecycle istanbul grubu var, orada sorarsan verecek birisi çıkar yüksek ihtimalle.

Kadıköy osmanağa camiinden yukarı çıktığında bir çok dükkan var orda

dün bir duyuru vardı walkman satıyordu. hem de çok uygun fiyata. ara bul o duyuruyu. sabah sabah aramaya üşendim.

edit. içim rahat etmedi, buldum.

bak bu duyuru: www.eksiduyuru.com

kasetler de varmış. www.eksiduyuru.com

1- aylık dolum dediği 200 biniş hakkı mı ne veriyor o. istanbulda okuyan birisi olarak benim işime gelmiyor ben yaptırmıyorum
2- akbil yükleme otomatlarında 5 lira vizeleme ücreti düşüyor her sene. eğer bunu orda yaptırmazsanız sonrasında öğrenci belgesi götürmek zorunda kalıyırosunuz bu işlemi yptırabilmek için
cezası falan yok kartınız da aynen kalıyor :)

Aylık doldurursan para basmaz, basım limit sayından düşer. Bunu daha çok fazla yolculuk edenler kullanıyor çünkü onlar için aylık dolum daha ucuza geliyor.

Yenileme işi de otomatlarda oluyor, bulamazsan akbil yükleyen büfeler filan da yapabilir. Yeni bir kart almıyorsun, sadece elindeki kartı güncelletiyorsun. Vakti geldiğinde güncellemezsen sonraki basımlarda tam tarifeden basar. Otomatta güncellettikten sonra öğrenci basmaya devam eder, elinde belgeyle merkeze gitmene gerek yok.

yaptım. her türlüsü çok güzel. nerede olursa olsun çok güzel. hızlısı da yavaşı da.

Trakya bölgesel trenini çok kullanmışımdır fakat 2-3 senedir çalışmamakta.

Ben de hic binmedim. Eksikligini hissetmedim. Taka tuka, longur longur birsey gibi geliyor bana. Hatta tren mi kaldi yaa diyorum kiziyorlar. Nostaljisever romantiklere gore bence. Tabi bizdeki trenlerden bahsediyorum.

çocukken bir kez yaptım, tadı damağımda kaldı. şansıma, benim üniversiteye başlamama yakın, çok işime yarayabilecek tüm rotaları kapattılar hızlı tren çalışması var diye. gerçi çok incelemedim bilmiyorum şu an durum nedir ama işte eskişehir'de olsun, ankara'da olsun bir sürü insan vardı görüşebileceğim. trenle zıp zıp gidip gelirim diyordum. çok daha ucuz oluyordu çünkü, eh yolu da seviyorum.

türkiye gibi demiryollarına neredeyse hiç önem verilmeyen bir ülkede trene binmemiş olduğunuz için eziklemeleri çok garipmiş. türkiye içinde bir yerden bir yere trenle gitmek için mantıklı hiçbir sebep bulamıyorum şu an ben açıkçası.

mesela ben çorlu'dayken garın nerde olduğunu bile bilmiyordum. istanbul'a, edirne'ye trenle çok daha ucuza gidebilirdim ama gardan şehir merkezine gidene gelene kadar zaten otobüs parası çıkıyordu.

o yüzden türkiye'de trene binmeye gerek bile yok bana kalırsa. kullanışlı olan hat-rota-hede sayısı çok az.

bence binmelisin. guzel degisik bir havasi var. bir de avrupa'daki trenler, ozellikle almanya'nin trenleri cok tatli. 250 km/h hiz yapar ama farkina bile varmazsin. hatta durdugunu kalktigini bile anlamazsin.

izmir-ankara kullanıyorum ben sık sık, geçen seneye kadar kuşetli vardı, kompartmanda fiş falan var laptopla oyun oynaya oynaya geliyodum yattığım yerden, istersem yemekli vagonda yiyip geyik yapıyodum, birsürü enteresan tiple tanıştım bu şekilde

en kral ulasim yolu diyebilirim. hele avrupa'da dadindan yinmez. ucak gibi yok havaalanina git bekle bavulu oraya ver yok guvenlikten gec bin kusur seyle ugrasmaz, otobus gibi yorucu degildir. manzara vardir, koltuklar genis ve rahattir hizlidir da, bileti duzgun ayarlarsan buyuk sehirlerde durup yarim saat 1 saat gezebilirsin mesela yemek yiyebilirsin. bazi trenlerde yemek vagonu vardir orada da yiyebilirsin. giriskensen insanlarla tanisirsin muhabbet edersin, iyidir yani.

tren yolculuğu çok güzel bişey. ilkokul çağımdan beri çeşitli sebeplerden ötürü tren hep hayatımda oldu. şimdi de her fırsatta biniyorum, hatta iş seyahatine çıktığım zamanlarda bile eğer iki nokta arasında tren varsa, tüm yol masraflarını şirket karşıladığı halde (şehirlerarası mesafe için bile taksiyi karşılıyorlar), en rahat araç yerine hep treni seçiyorum. o kadar güzel bişey benim için.

binmelisin bence, belki sen de aynı zevki alırsın. ama banliyö değil, uzun hatlara bin.

tren yolculuğu çok değişik bi şeydir. okula gidip gelirken kullanıyordum, sonra kaldırıldı.

"çok acayip bir şey. içinde garip bir samimiyet var, alışıldık olmayan. uykuya daldığım sırada başım yana düştüğünde eliyle düzelten de oldu, trende çiçekten taç yapıp gittiği yerde satan adama, tüm vagon fikir verildiği de. insanların hayatını öğreniyorsun mesela istemeden. onlar konuşuyor, sen duyuyorsun. arada müdahale etmek istiyorsun hatta.

o değil de bugün yanımda ayakta duran bir adam içten içe çok güldürdü beni trende, onu anlatmaya geldim ben asıl buraya. dedim ya, insanların hayatını öğreniyorsun istemeden. adam arkadaşına anlatırken duydum bunları da.

adamın karısı çok konuşuyormuş, durmadan konuşuyormuş. akşam olunca yatsa diye gözünün içine bakıyormuş adam kadının resmen. konuşma sebebi de kadının psikiyatra gitmesi ve psikiyatrın kadına, içinde ne varsa anlat, hiç tutma demesi. "o psikiyatrı bi yakalasam göstereceğim ben ona" diyordu adam en son ki trenden inenler olunca adam ve ekürisi ilerideki boş yerlere doğru yol aldı. ben de böylece bir insan hayatının daha sonuna geldim."

yazmıştım hatta sözlük'te. cidden garip bir samimiyet var trende. avukat adamın teki çıkarıp kartvizit bile vermişti bana hatta, iş ararken lazım olur diye. ne oldu o kartvizit şimdi, hiç bilemiyorum ama.

Evet, banliyö trenini her gün kullanıyorum. Bölgesel trenle de birkaç kere gittim. Bölgeseller daha yavaş olsa da uçaktan daha konforlu.

biz bir grup arkadaşla istanbuldan ankaraya yataklıda gece yolculuğu yapmıştık. muazzam bir şey. kompartımanda toplanıp film izlemiş, muhabbet etmiştik. sabah da ankaraya yaklaştığımızda yemek vagonunda bozkır manzarası eşliğinde kahvaltı yapmıştık. al yanına sevdiceğini ya da bir kaç arkadaşını. güzel olur.

2 gün önce kullandım daha yüksek hızlı treni. Açıkçası eğer romantik olmazsak otobüsten bir farkı yoktu. Daha rahattı sadece.

Yht'nin pek bir farkı yok. Üç kez Doğu ekspresine, bir kez Kurtalan Ekspres'e, bir kez de İzmir Mavi trenine yataklı vagonda bindim. Başka hiçbir ulaşım aracından almadığım tadı alıyorum.

cocukken nasi severdim, buyuyunce tam bir eziyet haline geldi. ee tabi yemek cantasi hazirlayan yok, boyama kitabini, walkman'e cocuk sarkilarini koyup veren yok...

Türkiye'de şehirlerarası kullanmadım ama yurtdışı yolculuklarımda sık sık trenle yolculuk ettim. Hızlı trenler bence de kesinlikle uçaktan çok daha konforlu ve güzel.

Bir keresinde de gece yarısı Ostrava'dan Prag'a tarih öncesinden kalma bir trenle gitmiştik ama, diğerleri ne kadar rahatsa bu o kadar korkunç geçmişti benim için. Ostrava'da ne kadar evsiz varsa hepsi tren garına toplaşmıştı, onlardan çok korkmuştum. O Şubat soğuğunda trenin kaloriferlerinin çalışmamıştı bir de, sabah Prag'a vardığımızda artık donmak üzere bulmuştum kendimi.

Lisem de üniversitem de trenle gidilebilecek yerlerdeydi, 6 sene haftaiçi her gün trene bindim. Bi zaman sonra trenin daimi yolcularını tanıyorsun. Gündelikçi teyzeler yanlarında katlanabilir küçük iskemle taşır ona otururdu, şişle bir şeyler örerdi. Trende tanıştıkları diğer teyzelerle arkadaş olmuşlardı hep. Oturduğun yerde uyukladığını görünce nerede ineceğini sorup yaklaşınca haber veririm rahat uyu derlerdi. Yorgunluktan ayakta zor duruyorsan koca koca amcalar yer verirdi. Kendine has bi havası vardı banliyölerin, bazısının balatası kokardı, ritmik sesi dinlediğin müzikle uyuşurdu bazen, alıştıktan sonra ayaktayken tutacakları tutmazdın çünkü nerede yavaşlayacağını bilirdin, limon sıkacağı satan adamı pür dikkat izlerdl herkes.

3 kez de ankara-istanbul yolculuğu yaptım, ikisi üniversitenin sinema kulübüyleydi, bi vagon bizimdi komple. Sonra bi de 4 günlük tur yaptım yataklı trenle, 4 şehirlik.

Toplamda 70 küsür günüm trende geçmiş. En çok özlediğim şey de trene binmek sanırım.

Go go go!

kesinlikle okumalısın ama hızlı ve bir çırpıda okumaya çalışma biraz ağırdır sindire sindire arkasındaki sözlükten yardım ala ala oku.

bence yüzüklerin efendisini okuduktan sonra silmarillionu oku. karakterler hakkında epeyce merak oluşmadan ailmarilion çok sıkıcı gelecektir. ama yüzüklerin efendisindem sonra süper gider, karanlık noktalar aydınlanır.

oku ama en sonda güç yüzüklerine ve üçüncü çağa dair kısmını atla. yüzüklerin efendisinden sonra okursun o kısmı. hatta hobbite başlamışken seriye devam et en son silmarillionla tamamla bence.

Yalnız silmarillion hobbit gibi laylaylom değil, ağır ve yorucu bi kitap. Fantastik edebiyata daha yeni adım attıysan önce yüzüklerin efendisi'ni bi oku bence, ki bu üçleme bile hobbite göre daha yorucu.

Hocam silmarillon aşırı ağdalı gelir. Kronolojik olarak önce gelir doğru ama. Okurken zorlanirsın. Önce üçleme sonra silmarillon daha iyi olur. Zaten sonra dönüp dönüp bi daha okuyacağın için sorun olmaz :)

gece ortalık karışır büyük ihtimal. gündüz trafik açık olur

Gündüz bi şey olmaz, gece belli olmaz. Geçen hafta için sosyal medya hesaplarından bilgilendirme yapmıştı sevgili kadıköy belediyemiz.

Orta Dünya'daki vakitleri doluyor, İnsan'ların çağı başlıyor o yüzden Valinor'a gidiyorlar.

@angelus 1-diğerleri niye gitmiyor?
2-Niye gitmeleri gerekiyor.

diğerleri de sonra gidiyor. gimli, legolas filan. sam de eşi ölünce gidiyordu sanırım. pippin ve merry gondor'da ölüyor. aragorn ve eşi arwen de öyle.. zaten dikkat ettiysen filmdeki elfler hep orta dünya'yı terk ediyordu. bi arwen "beni taşıyacak bir gemi yok" deyip aragorn için ölümlü hayatı seçiyordu.

sadece onlar gidiyor çünkü elfler valar'dan (tanrılar) izin alıyor yüzüğü yok ettikleri için. normalde sadece elfler gidebiliyor ölümsüz topraklara.

bayağıdır okumadım, unutmuş da olabilirim.

Valinor orta dünya'dan önce yaratıldı, sonra orta dünya ve buradaki cüceler, hobbitler, insanlar filan. Valinor'a da normalde sadece elfler gidebiliyor, onların ana yurdu. ölümlerden gidebilen birkaç kişi var, üstteki arkadaşlar söylemiş. Şöyle düşün: cennet gibi büyük bi ada var, elfler de 'orta dünya çok bozdu iyice varoş oldu' deyip memleketlerine geri dönüyor. Şanslı bazı ölümlüler de gidiyor elf arkadaşlarıyla.

Yüzükler yok edildiği için elf diyarlarının ışığı sönmeye başlıyor. Onlar da ölümsü topraklara gitmek zorunda kalıyorlar. Elf olmayanlar için geçerli değil bu durum. Gimli frodo ve sam gibileri ise yüzük kardeşliğine hizmet ettikleri için değil ölümsüz topraklara gece klubune damsız italyaya vizesiz girebilirler.

valinora gidiyolar gimli gidiyo mu hatırlamıyorum da ben sadece yüzük taşıyıcıları gidiyor diye biliyorum elfler ve gandalf vs. haricinde. frodonun öyle erken gitmesinin sebebi de nazgulden yediği zehirli bıçaktan kalma yara. tam iyileşmiyo aslında o yara o yüzden valinora yani ölümsüz diyarlara gidiyo.

canın saolsun.

yaş kaç yenge? 25i geçtikten sonra yavaş yavaş yer eder o gece yemekleri.

yaş 20 :/

pelmeni ne ya? mantı mı ki?
erkekseniz sıkıntı yok kadınsanız kalçaya gider.

Kilo al nolcak ya. Hatta kesin kilo al. Kemiklerin belli oluyodur :(

180 boya 55 kilo ne yahu, ye de kilo al bi zahmet. Zayıf olmak sağlıklı-güzel olmak demek değil ki.

mantı mı ki o ? pelmeni ne yahu? biri de kek yapmış napıyım diye soruyor acıktırdınız ya la!!

kendi sayfandaki hakkında yazan kısma tıklayıp bilgilerini gir. genelde her bilginin sonunda kimlerin görebileceğini seçiyorsun. herkese açık yapınca o istediğin oluyor sanırım.

i.hizliresim.com

evet bilgiler burdan giriliyor fakat ismin yanında hangisinin gözükeceği nereden seçiliyor? misal ben bütün bilgileri eksiksiz girmeme rağmen ismim yanında sadece üniversite ismi gözüküyor.

maps'i açamıyorum şu anda ama yoğurtçu parkından moda iskeleye kadar olan kısmı tercih edin, diğer taraf kötü. Aradan çocuk parklrını çıkarınca çok yer kalmıyor zaten. Moda iskelesinden girin, işte gözünüze kestirince çömün.

moda-2. moda iskelesinden sonraki kısım daha iyi. ilk taraf çok kalabalık

i.hizliresim.com

ösym bürosuna gideceksin.

ösym'nin yayınladığı bir liste var ve bu listede sınav koordinasyon merkezleri ve bazı liseler yer alıyor. Bu listedeki liselerde yaptırabilirsin.

Şahıs eki diyorum. Ek fiilin geniş zamanı düşmüş sanırım. Mesela olumsuzunu alsak "evlerimde değilim" oluyor ki buradaki 'değil' geniş zamanlı ek fiilin olumsuz hali oluyor.

ek fiil oluyor sonuçta kök isim olduğu için kelimeyi yüklem yapan ek en sondaki -im eki dolayısıyla ek fiil

diploma notu etki etmiyor. boş gözükmesinin de herhangi bir sakıncası yok. benimki de boş, yazmadım çünkü. şimdiye kadar hiç problem yaşamadım.

Klavuzda "diploma notu girişi zorunlu değildir" gibi bir şey yazıyor. Mezun olduğun görünüyorsa sorun yok

her yasta olunabilir.

Bir yerlerde her insanın hayatı boyunca en az bir kez epilepsi nöbeti geçirme ihtimali gayet yüksek diye okumuştum galiba sanırım.

her yaşta oluyor bu sanırım, dostoyevski yanılmıyorsam kızının ölümüyle 45 yaşında ilk krizini geçirmişti.

stres de tetikliyor olabilir demek ki. bir de bu kız şizofren

Annem ilk epilepsi nobetini 30 yaşındayken geçirmiş mesela ki gayet genç bir yaş. Bir de nöbet sırasında yapacağınız tek şey ne kadar sürdüğüne bakmak ve titreme sırasında vücuduna zarar gelmesini engellemeye çalışmak. Hareketini tamamen kesip engellememek gerekmiş.

Korunmak için epilpsi olduktan sonra yapılacak şeyler var diye biliyorum sağlıklı olmaya gayret önemli tabikide ama olucaksan eğer olunuyor..Allah korusun.tipleri var işte çocukluk çağında çıkanlar erişkinlikte çıkanlar.ailende bi öyk varsa anne babanda kardeşlerinde epilepsi bni danı?bilirsin doktora ama yoksa onlada bişi yapamazlar sanrım.

sanırım ağda :(

diş.
yawşak doktor dişe dolgu mudur ne sikimdir yaparken o diş etini kesti.
ilacın etkisi gidince çok ağrıdı.
hayatımda ilk ve tek kez acıdan ağladım lan. böyle ağrı görmedim.

Parkur yaparken 4 metreden düştüm. İlk başlarda "bi şey olmadı hıiaeee" modundayken 1 gün içinde başlayan acı tam 1 ay boyunca devam etti. Okul döneminin ortası olmasından mütevellit 1 ay boyunca üstüne basmak zorunda kaldım. Her bastığımda - hatta basmadığımda bile- çektiğim acı inanılmazdı.

ağda+1
belki -ilk- adet sancısı

*arttıranlar için bknz: doğum sancısı
www.youtube.com

yanma çeşitleri. ütü, sıcak su, sigara vs. her çeşidi.

onu geç insan unutuyo ya la. tam olarak hatırlamıyosun bile. vay ansnı..

diode lazerin acısı. çocukken fizik tedavi görmüştüm canım çok yanmıştı ona ve tedavi öncesi ameliyat sürecine rağmen lazer diyorum. böyle bir acı yok.

sünnet ve kanal tedavisi.

ekleme: bu arada sünneti 2002 yılında oldum. çocuk falan değildim yani. gerçi çok büyük de değildim ama her şeyi hissettim.

eskiden ters u seklinde arkalikli olan cocuk bisikletleri vardi.

o demirden tutup tosunun birini itmeye yeltendim. on tekerlek havaya kalkip tirnaklarim yere gelecek sekilde demirle yer arasina parmaklarim girdi. tosunun agirligiyla bir tirnagim orada koptu, biri sallaniyordu, digeri de berbat haldeydi.

eve gidene kadar yol kan olmustu. gittik ve yerinde kalan hasarli tirnaklari da doktor cekti.
en kotusu buydu sanirim.

edit: yas 6'ydi ve hic aglamamistim. selam kizlar.
edit2: doktora gidene kadar agladim tabii ki. doktorda aglamadim ama. bu da iyi bence.

benim de ağda. hatta sırf şu ağda yüzünden erkek olmak istiyorum :(

güneş yanığı
ağda
adet sancıları
20lik diş ağrısı
ayrılık acısı

potaya asıldıktan sonra sırt üstü düşüp bir kaç saniye nefes alamamış aylarca belimi doğrultamamıştım.

küçükken, minicikken, 3 tekerli bisikletler olur ya, ön tekeri büyük, diğer arka tekeri 2 tane. onların dandik plastik yenileri değil, tenekeden eski modelleri.
şunun daha eskisi www.fikirdenk.com yokuş aşağıya kontrolsüz bir şekilde giderek garaj kapısına yüzü vurmak. bütün yüzü ama.

bir kaç ay boyunca yüzümde, burnumun tamamı, yanaklarım ve alnım kabuk bağlamıştı, o kadar kötü bir çarpma ve inanılmaz acı.

bir de yine küçükken, 3 katlı ev boyunda büyük bir dut ağacının en üst ince dallarından düştüm, yandaki evin çatısına, oradan vıjjk diye kayarak çatı kenarına geldim ellerimle alüminyum kenarlardan tuttum, ellerimi bıraktım ve aşağıya kafamın üstüne düştüm. bayılmıştım.

iki kez ayağıma çivi girdi ufakken.
araba çarptı ben yaya iken, o sağlam ağrıttı. kaza esnasında arabanın camına kafa attığım için dişim kırıldı. bu dişin kökü temizlenip implant tedavisi yapıldı. implant yapılırken de, damağım ilk açılışında kemiğin yeterince oluşmadığı görüldü ve dikildi tekrar. daha sonra ikinci kez açıp implant yaptılar. anam anam, olmaz öyle şey.

gözleri çizdirdim prk denen bi yöntem ile. acı büyük değildi ama yaklaşık 30 saat sürekli yandı gözlerim. uzun olması çok sinir bozucu.

Kolum baya derin kesilmisti, doktora gitmeyip kendi kendime sarmistim. Mide agrisi olabilir sonra. Ama en onemlisi sey sanirim, meniskusumde yirtik varken top oynayip celme yemistim. Onun ustune dizim davul gibi sisti ve uc gun boyunca bukemedim. Alciya alinmis gibi dusunebilirsin, bukmemin imkani yoktu. Cok cok kotuydu kesinlikle.

Bir de bunu zamaninda anneme sorduydum ki kendi hatri sayilir fiziksel acilar cekti. Anjio sirasinda uctaki ince bir damara stent atilirken demisti. By-pass'tan cokca cekinen biri olarak ameliyat edin demis sanirim. Kalp krizi de gecirmis biri olarak acisinin hemen hemen ayni oldugunu soyledi.

ayağıma kaynar su dökülünce yanık kremi yerine yanlışlıkla alakasız bi krem sürmüştüm, o yanma hissi üç-beş misline çıkmıştı. oydu sanırım.

yumruk atarak elimi kirmistim. darbe anindan 1 saniye sonraki aci gayet tatmin ediciydi.

olm bu ağda neyin nesiymiş böyle? yok mu bunun bir taktiği? bulamadı mı kadınlar hala bir şey?

kasıkve kulak ağrısı süreklilik gösterince dehşet.
ağda da tek seferde aşırı yüklendiği için.

Birçok kesik ve darbeye maruz kalmış biri olarak kesiklerin değil de darbelerin acıttığını söyleyebilirim.

En büyük acıyı da çıplak ayakla sürdüğüm bisikletin freninin tutmadığını farkederek ayaklarımı yere koyarak durdurmak istemem sonucunda parmaklarımın katlanıp 10-20 metre yere sürtünmesi ile iki ayağımın da parmak derilerinin asfaltta kalması idi. 1 ay sonrasında dahi ayakkabı giyemiyordum.

Edit: Şimdi aklıma geldi de bir de apandisit ağrısı var. Gece boyunca uyutmayıp üstüne bir de ağlatmıştı.

Doğum sancısıdır benim de

bir keresinde, küçükken çocuklar top oynuyorlar koşarak karşıya geçmeye çalışırken toplarına takılıp burnumun üstüne düşmüştüm.
bir kere de salıncak çarptı, yine burnumun üstüne düştüm. kan revan içinde kalmıştım. burun acısı da ayrıca çok kötü.

Böbrek taşı sancısı. Hiçbir acıyla kıyaslanmaz doğum hariç sanırım

böbrek taşı ağrısı

gömülü 20lik diş sonrası

6 ay hastaNede sırtım yattım, kafatasım çatladı, dizim 11 kerey çıktı.
Dün de gittim bütün genital bölgeye ağda yaptırdım.
Yeter mi? :)
Yetmezse devamı var çünkü...
N: erkeğim

Telefon cevabın içine etti, idare edin :)

@manas yok hala bulunamadı. diot lazer kesin çözüm diyolar ama o da çok acıtıyomuş. o ağda bikini bölgesinde insanı öldürüp yeniden diriltiyo.

"fiziksel acı" deyince aklıma gelen şu üçü var, ayırt etmem hepsini evladım gibi severim,

1) yaş 8-9 falan olsa gerek. şortum var, kaldırımda deli gibi koşuyorum. takılıp bi düştüm yere. diz kapağımın olduğu yerde deri değil de kıpkırmızı bir şey vardı, görüntü o kadar korkutmuştu ki acısı azalmıştı resmen.

2) yaş 11-12 falan olsa gerek. parkta maç yapıyoruz arkadaşlarla. alican vardı saçlarını sürekli jöleleyen antalyalı bi çocuk. efsane çalım attım buna aklını aldım, tam çektim topu koşuyorum bi çelme taktı bu aq, bebeler sağa sola kaçmasın diye herhalde böyle demirle çevriliydi bizim sahanın etrafı, laps diye kafamı oraya gömdüm. sokakta 6-7 sene top oynadım, bir oyuncunun ortak kararla kırmızı kart görüp oyun dışı kaldığı tek maç buydu. ibne alican.

3) yaş 19, bir ay önce. sağ ayağımda sebebini MR sonucuyla birlikte öğrenebileceğim, yürüdüğüm zaman bileğimi tamamen devre dışı bırakan bir ağrı var. biraz işim vardı, inanılmaz zorladım. eve geldikten sonra 1-2 saat boyunca ağladım acısından, ondan beterini de yaşamadım sanırım.

ağda ve epilatör.

Diode lazer, ağdanin on katı belki yuz katı acıtıyor kızgın metal basıyorlar gibi. Bütün vücuda yayılıyor ama o kızgınlık. Hatırladıkça bile ürperiyorum. Ayağım kırılmıştı onun yanında iğne batiyormuş gibi kalır.

Edit: İğneli epilasyon acısını da biliyorum hala diode.

Disime dolgu ve kanal tedavisi yaptirirken anam agladi. Uyusmuyor dislerim. Doktor napti netti uyusmadi ve tam 4 disimi hayvani bi aciyla doldurdu.

bu kadar ağda cevabından sonra bence erkekler kadınlara biraz daha fazla saygı duymalı diyor ve arttırıyorum: ağda +1

Atladığım yerde inşaat tahtasına çakılı üç çivinin ayağıma girdiği an :(

adet sancısı.

belimden iğne yapmıslardi. ebem sikilmişti.

Adetin ilk gunu
Gozumun onu karariyo bazen, soguk soguk terlemeler, belden asagisinda uyusma, ellerimde karincalanma, dikkati toparlayamama, nedensiz yere gelen aglama hissi ki en berbat olani, kafayi da yedim dedirtiyor

Agda acisi benim icin tirt.
Her ay 1 gun iptal. O 1 gune ne denk gelir artik kim bilir

böbrek tası agrısı.

Böbrek ağrısı, nefesin kesilir.

tırnak batması vardı ayağımda. onun ameliyatı değil de ameliyattan sonra bandajın açılması dikişler falan üf üf.

ağda diyenlere 4-5 saatlik iğneli epilasyon seansı diyerek arttırıyorum.

ağda dediğiniz 5-10 dakikada cart-curt biter

iğneli epilasyonda her kıl köküne iğne batırılıp tek tek elektrik verilir. genelde uyuşturma filan da yapılmaz. hele kemiğe yakın yerler feci acır.

böbrek taşı ağrısı.

hayattan soğutup yüksek yerden atlama hissi verir.

bobrek agrisi nefesi cidden kesiyor ve ayakta duramiyorsun kasiliyor vucudun elektrik carpmasi gibi

ve sunnet.. uff.. sadece 1 kisi yazmis sunnedi olum unutuyonuz mu lan. hepinizi uyuttular heralde, bize bi deodorant mi neyn siktilar o kadar

ağda diyenleri görüyor ve artırıyorum, cildin çok ince olduğu yerlere uygulanan lazer epilasyon :) ciyakladığımı bilirim yani

Bir arkadasim lastikle kagit atma sakasi yaparken 10 cm mesafeden lastik gozume gelmisti baya aglamistim sonra top oynarken yuzume denk gelmisti agzim burnum kan icinde kalmistim tirnak batmasi sebebiyle hastaneye gittim uyusturucu igneler etkiyi gostermeden daldilar ciglik cigliga bagirmistim idrar yolu enfeksiyonu gecirdigimde acidan oluyordum kasima bardak girdi yuzum kan icinde kaldi gene aglarken kucuk dilim dahi gozukuyordu karpuz keserken bicagi sapladigim yere parmagimi koydugumu farketmemisim parmagim 2ye bolunmekten son anda kurtulmustu ha bir de son olarak beyaz tenli oldugum icin guneste uzun sure kalma omuzlarimin kanadigini biliyorum ciglik cigliga acile gitme yolunu asla unutamam benim icin ne agda ne lazer bu gunes yanigi tek gecer.

Mobil oldugum icin editleyemedim ama aklima sonradan geldi birkeresinde kosu bandinda kosarken -arkasinda bosluk yoktu- yuksek hiza bastim ve dustum bosluk olmadigi icin ayaga kalkamadim ve birisi gelip durdurana kadar hayatimin en aci verici 20 saniyesini yasadim sonrasi malum dizlerim su topladi falan.

Yoğun çatışma arasında kaldığımda ciğerlerime çektiğim biber gazının acısını hiçbir acı yeniden hissettiremedi. İlk kez de değildi. Sadece çok uzun süre (dakikalarca) maruz kaldığım için geçmek bilmedi.

küçükken bir arkadaşıma artistlik yapmak isterken kırsal alanda saçma bir makineye ayaklarımla asılmıştım. tabi makine üzerime düşünce o kadar canım yandı ki bağırırken sesim çıkmadı, mal gibi kaldım. allahtan arkadaşım vardı da haber verebildi aileme.

sağlı sollu aynı anda olmak üzere böbrek taşı, gecenin bir vakti evi ayağa kaldırdığımı hatırlarım ki acıya dayanıklıyımdır, elimde 18 dikişlik bir yara var ve dikişleri uyuşturmadan attılar o bile etkilememişti.

yağmurlu bir günde bisikletle son sürat viraj dönerken park halindeki arabaya çarpmamak için ani firen yapıp bisikletle beraber 5-6 metre sürüklenmiş, kolumu, bacağımı, parmaklarımı bir güzel soymuştum. allahtan arka cebimdeki cüzdan sayesinde kıçıma bir şey olmamıştı.

eşek arısı soktu kolumu ve 1 ay kadar kolum hep ağrıdı

ateşim 39.5'a çıktı kış ortasında. soyunup yerlerde yuvarlandım. sonra üşüdüm sonra tekrar yandım. havaleye gıdım kala...

tekvando hocamla deneme maçı yaparken gaza gelip sağlam oturtunca ve hoca da gaza gelince tekmeyi basıp ayaklarımı yerden kesip yarım metre havalandırıp 1 metre kadar geriye sırt üstü düşürmesi ve sonrasında bel sakatlığından dolayı tekvandoyu bırakmam.

bir de ayakkabı vurmasına rağmen gün boyu yürümek. ayağımda 7-8 yerde su toplamıştı. bir tanesi 50 kuruş genişliğindeydi.

bir de spora gittim. gaza gelip ilk gün 100 mekik çektim. 3 gün yataktan çıkamadım.

en diyemedim ama aklıma bunlar geldi şimdi. :)

ön çapraz bağ kopması. yok hayır. ön çapraz bağ ameliyatı sonrasındaki ftr dönemi. bacak arasına tekme yemeyi tercih ederim.

diş sancısı ve böbrek sancısı çektim.

kadıköyden köprüye kadar yürüdük köprüye gelmeden bir kaç kilometre ötede polis barıkatı vardı. toma ilaçlı sıktı, tankın içinde yüzmüş kadar ıslandım. sonra gaz maz attılar derken her yerim yanmaya başladı. üstüne üstlük gözüm de kapandı, geçici kör oldum. en son hasanpaşa civarında üzerimde sadece şortum kaldı, çıplak olmama rağmen ateşler içinde yanıyodum. ertesi gün omzuma girip taşıyan arkadaşlar "gece uyuyamadım ensem fena yanıyodu senin amk" dedilerdi.

benzeri bir olayda bu sefer eldiven ve maskem varken atılan fişeği geri atmaya çalışıyordum ama fişeği bulamadım. gazı bitene kadar filan ayaklarımın arasında gezdi. beş dakika sonra ta.aklarım alev almıştı. o günden sonra şort giymedim.

Ağdanın kendisi pek acı vermiyor ama bir kere kaynar bir şişe sir ağda yanlışlıkla bacağımdaki bir noktaya dökülerek boca edildi. Su ile temizlenmediği için, sadece yağ ile çıkabileceği için bir süre de öyle kaldı. Kabarcıklı mabarcıklı yanık olmuştum. En çok odur herhalde.

- anestezi sancısı. ameliyat sonrasında uyuşma etkisini kaybedinceye kadar çektiğim acıyı hiç bir yerde çekmedim.

- kanal tedavisi. tek dişi uyuşturmak için 5 tane iğne yedim. ağlata ağlata yaptı orospu.

- iksir krem. nereden geldiyse evde varmış. bu ağrılar için bitkisel diye sağda solda satılan şeylerden. kayganlaştırıcı olarak kullandım. o gün çavuşun en kötü günüdür. bir yandı ama anlatamam ve uzun sürdü. yarım saat korkudan ve acıdan iflahım sikildi.

(bkz: anal fissür)
3 ay boyunca süren ve geçmeyen ağrı. Uykudan uyandırıyor.
(bkz: Lenf nodu)
aylarca uykusuz geçen geceler... Nedense geceleri azar. 5 ayrı doktora gidersin. Hiç biri olayı çözemez ve kanser riskinden gerçekmiş gibi bahsederler.

bi dönem penadur iğnesi yiyodum sürekli, bide böbrek taşı evet

Anestezi bana pek işlemiyor. Sünnet bildiğin kabir azabı gibi olmuştu. 15 dakikalık işkence seansı. Uyuşmadığına inandıramamıştım o yaşta.

edit: Bir kaç mesaj geldi kaldırdım.

işaret parmağım araba kapısına sıkıştı 1 ay önce. aklıma geldikçe titriyorum :)

asıl olanları unutmuşum: sünnetimdeki über doktor sayesinde yarım saat boyunca çığlık atmamla sonuçlanan bir operasyon yaşadım. ondan da kötüsü ise ismini bile söylemeye korkuyorum penadur. yani gidiyorsun bağıra bağıra ağlayacağını bile bile o iğneyi vurduruyorsun. bir penadur mağdurları derneği bile kurulabilir.

Ayağıma dolap düşmesi sonucu ayak başparmağımın kırılıp tırnağımın kopması :D aaaaaaa :D

Bi de basketbol oynarken liflerimin kopması ve salak gibi oynamaya devam etmem sonucu halimi iyice perişan ettiğim zaman.

Adet sancisi bu kadar buyuk etkiyi sadece Turk kizlarinda yapiyor bana kalirsa. ayrica (bkz: #8427633)

migren. kısmi felç geçiriyorum sanmıştı işyeri hekimimiz. tıp fakültesi hastanesine kaldırmışlardı korkup.

kıymık acısı...

ayak serçe parmağını divana çarpma durumu...

kalp ağrısı... acıların en büyüğü...

sağlam bir dayak yemiştim 8-10 kişi üstümde tepindi diyebilirim. (bkz: onbeş kişiye saldırdım )

kaynayan reçel şerbetinin ele dökülmesi.. günlerce nasıl yandı anlatamam. evet yandı. bildiğin açılan yaranın içinde kaynamaya devam ediyor fokur fokur. elim sürekli soğuk ve buzlu suyun içindeydi doğal olarak. ama lanet su 5 dakikada ısınıyor. habire değiştiriyorum falan. kremleyip tekrar koyuyorum elimi. ilk gün acıdan uyuyamadım. 2. gün yorgunluktan uyuyakaldım 3-4 saatlik.. sonra inleye inleye uyandım su ısınmış elim yanıyor cayır cayır.. ne pis durumdu. hatırlamak bile kötü. diyeceğim o ki bir tarafınızı yakmayın. baş parmağımdaki bir kemik çıkmıştı lisedeyken. tabi ben çıktığını bilmiyorum kıtır kıtır oynuyor bir şeyler. hiç önemsememiştim acı eşiğim çok yüksektir. 2 ay ağrı çektim. meğerse çıkmış o kemik. doktor görünce şaşırıp ''kaynamış bu ama ters kaynamış istersen kıralım düzeltelim düzgün kaynasın'' demişti. diyeceğim o ki yaşadığım hiçbir şey kaynar sıvılardan dolayı olan ciddi yanık kadar kötü değildi. uzak durun. en fazla ateşle falan yakın bir tarafınızı.

Kurum kurulus adlarina gelen ekler icin kesme isareti kullanilmaz

Yeditepe Üniversitesi'nden

Bıdıbıdı Enstitüsü'ne

Alman Hastanesi'ne

Hiçbiri kesme işaretiyle ayrılmaz.

cecilia +1, kurum ve kuruluşlara gelen ek kesmeyle ayrılmaz, kesin bilgi.

tavaya koy kızart yahu. başka hiçbir şeye gerek yok, yağa bile. önce dilimle tabii.

sucuk buzlukta tutulmazki zaten, aylarca buzdolabında bozulmadan durur o.

mercimeğe olmaz.
kuru fasulye var mı? gerçi olsa mercimek demezdin.

pişirip o şekilde de saklayabilirsin dolapta. domatesle falan pişir mesela. yarın ısıtır yersin ya da yarın kuru fasulyenin içine koyarsın ya da tostun her neyse. (hani bugün hepsini bitiremeyeceksen diye dedim)
makarna varsa makarnanın içine de olur. sucuklu makarna. mis.

kuru fasulyeye koyunca nefis oluyor.

tavada zeytinyağıyla kızartırken üzerine kırmızı biber at karıştır. cıssssss
löp löp götür ya ne düşünüyon..

kuru fasulyede kullanma bence. yazik edersin. tavada kizart ekmegin arasina koy daha iyi.

eğer domates, biber ve kekiğin varsa aynı menemen yapar gibi tavada pişir. hatta kaşar ya da eriyen başka bi peynirin varsa (dil mesela) onu da koy, muazzam bişey oluyo.

Sucuk insanlar eti uzun süre saklayabilsin diye icat edilmiş bir yöntem, neden bozulacağını düşünüyorsun anlamadım

börek, puaçada kullanabilirsin, kaşar peyniri ile süper olur. Gözleme de olabilir

buzdolabinda iken yanindaki kangal kuflenmeye baslamisti, o yuzden bunu buzluga attim. pek kaliteli bir sey degil, disinda bagirsak degil plastik gibi bir sey var, buralarda bu kadarini bulabildim.

kuru fasulyem olsa dogrardim icine nefis olurdu :(

__________
parantes icinde domatesli yumurta haric derken domatesli sucuk demeye calismistim, domatesim de yok malesef :/

direk tavada yapsam bosa mi gider diye dusundum de karar veremedim ona da :D

kafama eserse tavada kizartip yiyim, olmadi yarin kuru fasulye alayim onu yapayim en temizi.

saolun, varolun.

____________

tavada sey yapayim o zaman ben bunu.

mahvetme guzelim sucugu fasulyeyle onu bulamayanlar var.

tavada kendi yagiyla pisicek sonra bakkaldan alinan taze ekmegin arasina konulup afiyetle yenilecek bu kadar basit.

yumurtadaki gibi dilimlemeyin ince uzun olacak sekilde dograyin ekmek arasi yapmak icin

patates kızart biraz ama öyle uzun ince değil, küp küp. sonra sucukları kızart, üstüne de yumurta kır, keyfe göre pul biber-karabiber. ohş.

tost yap sucuklu salçalı beyaz peynirli offf.

hacı, sucuk dediğin meret, sıcakta etin bozulmaması için türetilen bir arap marmelatı. Sanırım ufkun bir kat açıldı...

Pendik'te bit pazarı hiç duymadım, halk pazarı var meşhur. cumartesi kurulur. durağın adı da halk pazarı durağı. sahilde greenpark otel'in yanında hemen. belki bu pazarı duymuşsunuzdur. bit pazarı varsa da bilen arkadaşlar söyler zaten.

bilmiyorum. uykum kaçtı.

onlar daha cok banyo gibi ortamlarda yasiyor dogru tahmin ettiysem. bir zararini hic gormedim. Oldurmedigin icin sagol :)

Bir de www.facebook.com
web sitesi de var whatsthatbug.com

aynen banyoda daha sık görüyorun :D

Silverfish'tir o, çok da hızlı keratalar. Insana direkt bi zararları yok tabi ama yine de kurtulmak lazım.

gündüz senden korktuğu için çıkmıyor ortalığa.
eğer minik (en fazla 1,5 cm) gümüşi parlak renkte ve yassıysa "duvar balığı" veya "gümüşçün" denilen böcek olabilir. zararsızdır, insana gelmez. bizde kitapların arasından çıkmıştı bikaç kere. kağıt yiyolar galiba.

tahta kurusudur.
kalorifer bocceğide olabilir.

en.wikipedia.org

Türkçe'ye de çevrildi: www.idefix.com

Aydın Büke-Bach (Yaşamı ve Eserleri) kitabını okuyabilirsiniz. Hatırladığım kadarıyla biraz sıkıcı ama güzel bir biyografik kitaptı.

Bir de youtube'da gerubach isminde bir kanal var, bach'ın eserlerini ile birlikte notalar akıyor. Ben izlerken çok zevk alıyorum sizin de ilginizi çekebilir.

müziğindeki simetriye dair bir video www.facebook.com

12A'ya binip askerlik şubesi durağında ineceksin. sonra da bi 10 dakika yürüyeceksin.

capitolün oradan 11e'ye bineceksiniz.

Ümraniye'ye giden otobüslere binip, Namazgah durağında inerseniz yürüme mesafesinde okul. Zeynep Kamil-Namazgah arası çok uzun değil, normal şartlarda otobüsle 15-20 dakika falan. Ama trafik olursa ne olur bilmiyorum.

o taraflarda metro çalışmaları olduğu için bazı bazı sıkışıyor trafik, aklında bulunsun.

limon olabilir mi? ara sokak değil ama, akmar'ın karşısında.
bi de kafe değil ama ıslama köfteci var

sanki yazı cafe'de vakti zamanında vardı öyle şeyler masada? emin olamadım.

Keko demek ayıp bence insanlara. Bir şey düşünmezdim ben o kişi hakkında sanırım. Yine de nasıl bir dövme olduğuna göre değişir.

Bileğin iç tarafında güzel, parmakta çirkin. Kişi hakkında bi şey düşünmem, dövemenin estetikliği üzerine düşünürüm.

Bilekte ki tamam o zaman :) parmakta ki yeri tam tarif eseyim; sol elin yüzük parmağının en altta ki boğumunun iç kısmına.

Peki iki dövmeyi birden aynı ele (biri bileğe diğeri parmağa) hoş durur mu? Dövmelerin boyları oldukça ufak olacak. 4 cm gibi düşünüyorum.

Hiç dövme yaptırmadım, bundan sonra da olmaz sanırım.
Öncelikle bu.:)
Devamında da;
şahsi fikrim bilek içi yerine bileğin dışına/üste/kenara vs.vs.vs. daha iyi olurdu. Ben olsam öyle yapardım. Parmak konusunda bir fikrim yok, yaptırmazdım zannımca parmağa.
Not: Bunlar tamamen dövmenin şıklığına vs.vs.vs bağlı tabi.
Sadece bir görüş benimkisi.
Hayırlı olsun.

Bence parmaktaki dövmeler çok kötü görünüyor, zaten genelde anlaşılır da olmuyor mürekkep dağılımı parmakta kötü oluyor gibi sanki. Bilek olur ama bak.

çok güzel örneklerini görmüştüm. bilek değil ama parmaklar için çok iyi işler çıkıyor.

Öncelikle parmağa dövme işini boşverin bence.
Bileğin iç kısmından dirseğimin iç kısmına kadar dövmem var. Henüz bayanlar tarafından olumsuz bir yorum duymadım.
Yaptıralı 10 seneye yaklaştı. Şu anki aklım olsa kesinlikle omzuma yaptırırdım. Vücudun çok görünür bir yerinde dövme taşımanın sıkıntısını çok yaşadım. Senin de çok iyi düşünüp öyle karar vermende fayda var.
Şimdiden geçmiş olsun.

not: erkeğim.

Her salonun bir sandık başkanı var, birkaç tane de görevli var. Sandık başında farklı siyasi partilerin görevlileri birarada bulunur. Oylama bittikten sonra sandığa atılan zarflar sayılır, tutanağa yazılıp. Sonra zarflar açılır geçersiz oylar sayılır işte birden fazla basmıştır hatalı yere basmıştır filan. Bu da tutanağa yazılır. Sayma işini sandık başkanı tek tek göstererek sesli olarak yapar, görevliler takip eder. En son da oylar sayılır yine tek tek. Yazılır. Ikinci kez baştan sayılır. Farklı sonuçlar çıktıysa tekrar sayılır. Bu arada görevliler sayımı takip eder, müdahale edebilir.

Oyveötesi'nin videosundan aklımda kalan bu.

oyların sayımı belki seçim sürecindeki en masum olay. bir sürü kişi ve farklı partilerin temsilcileri tarafından takip ediliyor, üçkağıt dönmesi çok olası değil yani. esas olay sayım işlemleri tamamlandıktan sonra oyların transferi sırasında dönüyor, dikkat edilmesi gereken yer orası. daha sonra açıklanan resmi sonuçlarla sandık başında yapılan sayımı karşılaştırmak gerek.

bir de (açıkçası doğruluğuna pek inanmıyorum ama öyleyse de şaşırmam tabi) ölüye, suriyelilere falan oy kullandırma veya işyerlerini konut gibi gösterip bölgelere farklı seçmenler getirme gibi durumlar var. bu olaylar var ise de yine sandık başındakilerin elinden gelen birşey olmaz, adam listede varsa kimliğini gösterip oyunu kullanır.

Oy kullandığın sandığa sayım zamanı gidip bakabilirsin. Her zarf tek tek açılıp okunup etraftakilere açık açık gösterilir. Orada her parti temsilcisi vardır. Sen de gidebilirsin.

sandık başkanı ve sandık görevlileri olur. sandık başkanı partili olmaz. kamu görevlisi olur. sınav salon başkanı gibi (ysk) kurallarını denetler. partilerin sandık görevlisi olması normal. kimse kendine çalışamaz çünkü diğeri engel olur. gözlemlediğim bir olayda sandık görevlisi yaşlı kadına oy kabinine kadar yardım etti. tam girecekkin çekil ordan diye bağırdı diğeri etkilemesin diye.

bir de müşahidler var yani gözetmenler, onlar da partiden. her sandık mesai bitiminde açılır ve tüm zarflar açılarak ve herkese gösterilerek sayılır. burada mühürün düzgün şekilde görünmesi ve basılması. başka yere bulaşmaması ya da silik olmaması önemlidir. geçersiz saydırıyor adam en ufak lekede çünkü oy rakibine gitmiş tabii diğeri de itiraz ediyor alenen belli diye. o kavgaları çok severim.

ortamdaki herkes tek tek sandık numarası hangi partiye ne kadar oy gittiğini görevliler, gözetmenler sayıyor ve numaları önce kendi üstlerine bildiriyor ve anlık olarak toplanıp ilçeye, oradan ile, oradan da genel merkeze bildiriliyor.

kıssadan hisse; oy sayımları açık yapılıyor. kapalı yapılırsa sakat.

ha sıkıntı var mı? seçsis (seçim kütüğü) sistemi var. bu mernis (adrese kayıtlı sistem) + uyap (yargı ağı) ve asal (askere alma) sistemleri ile bağlantılı. seçim kütüğü oluştururken silah altındakileri, oy kullanması adli olarak iptal edilmişleri vs. kaldırıyor. bu sistemin yunanistan ve amerikada denendiği ancak itirazlar üzerine iptal edildiği duyumları var. sisteme erişen kişinin mükerrer kayıtlar oluşturarak ve hane yerleşimi olmayan sandık (başkanı, gözetmeni olmayan) yerleştirilip mezrada, ovadan oy çıkarttığı söyleniyor. bahsedilen mümkün mü? mümkün. sistem oracle + microsoft kodu kapalı bir sistem. denetlemeye de kapalı. malum ysk özerk bir kurum ve kimseye hesap vermez. eğer başına kendi adamını da koyduysa herşey çıkar ordan. hiçbir zaman inanmadım her iki kişiden birinin bunlara oy verdiğini.

sandık başlarındaki sayımlar en güvenilirdir. 6-7 kişi şirketi kurmadığı sürece... o da çok zor bir ihtimal...
asıl sorun bilgisayarlara aktarıldıktan sonra... onu da ysk şeffaf biçimde yapmalı... sandık başkanlarının oy sayılarını bildirdiği yerde partilerde aynı anda sayıyı alabilmeli...

tivitırda ankara ve istanbul otobüslerinin fotoğrafları paylaşıldı bisssürü.

khan academy. turkce videolarini cok izlemedim ama iyidir heralde. bir bakin once siz guzelse izletirsiniz.

bölmeyi bilmiyorum da çarpım tablosu ezberllenir bence. küçükken evde ezberlemeye çalistigimi hatirliyorum.

4. sinifta carpma bolme bilmemesi trajik bir durum.

tablo ezberletmiyoruz artık. mantığını anladıktan sonra ritmik saymayla çarpma arasında bağıntı kurdurtursun.

kesrin temeli çeyrek, yarım gibi kavramları birinci sınıfta, çarpmayı ve bölmeyi ikinci sınıfta görüyorlar, temeli çok iyi anlaması lazım. mantığını anlaması lazım ki kafasına otursun. işlemi yapabilmesiyle de iş bitmeyecek çünkü bunun bir de problemleri var. problemden korktuğu için soruyu anlamadan sayıları toplayacak mı çarpacak mı bölecek mi bunu düşünecek çocuk. sizin de temelden baştan almanız lazım.
şu sitede güzel şeyler bulabilirsin www.matematik.us
facebooktaki öğretmen gruplarında da güzel örnek etkinlikler oluyor bakarsan.
murat altun'un matematik öğretimi kitabı da gayet iyi.

zorba kitap olarak..

13-14 yaşlarında izlediğimde ölü ozanlar derneği bu etkiyi bırakmıştı. yetişkin yaşlarda aynı etkiyi bırakır mı bilmiyorum.

akıl çağı - sartre *

Öyle bir film ya da kitap yok. İnsanoğlu bir süreç içinde değişiyor yavaş yavaş, böyle katastrofik kopmaya sebep olabilecek bir metin ortaya konamaz.

Ha çok etkilendiğim ve karakterime etkisi olan var; Kayıp Zamanın İzinde.

germinal'i okudugumda etkilenmistim cok.

George orwell'ın 1984'ü ufkumu açmıştı

yeşim türköz'den büyü dükkanı: bunalımlara ve 'allah beni kahretsin ne zaman doğru düzgün kararlar alan bir insan olacağım'lara birebir.

taksiye bin, direkt tuzla'da in. 10 dakika.

aksi takdirde bir otobüs hattı var 130-132 diye ounla pendik'e gidip oradan aktarma ile tuzla'ya geçebilirsin.

yine de 25 30 tl vererek taksi ile gitmek en iyisi, çok zaman kazandırır.

e9'a binip kartal sahil'de iniyorsun, oradan 133t'ye biniyorsun. e9 içerilerde dolanmadan direkt pendik'e iniyor www.yoltarifi.com

km22'ye binip kaynarca'da inip gideceğin yere göre 130, 130a'ya da aktarma yapabilirsin.

Havataş falan yok mu kartal köprüsü civarından geçen ? Oradan şifa arabalarına falan binsem, olmaz mi ?

km22 geçer kartal köprüsü'nden. binebilirsin oradan şifa arabalarına. ama seyrek geçer o. 2 saatte bir filan kalkıyor havaalanından. e-9'la kaynarca'da inip şifa arabalarına binmen de mümkün. ama e-9 çift bilet.

ben sana en kısa yolunu söyleyeyim. hangi hat bilmiyorum ama kaynarca durağında iniyorsun. karşı tarafa geçiyorsun. nerdeyse tüm otobüs ve minübüsler geçiyor tuzladan.

yok, ilk bölüm kısa bi sahnesi var, ikinci bölüm daha fazla. giderek de artar umarım

Vallaha tanıtımlarda üçüncü veya dördüncü isim olarak çıkıyor. Bu da demek oluyor ki birkaç bölüm daha oynayacak .. Bence güzelde oynuyor

jenerikte adı yazıyo daimi oyuncu bence

daimi oyuncu evet :))

çok yoksa boşver hiç takma valla
ama fazlaysa kızsan boyat gitsin erkeksen ve takıntı yapıyorsan benim gibi doğal boyalar var tamamen kapatmıyor ama daha az gösteriyor onu tavsiye ederim.

ben de tek tük koparıyorum bazen. az biraz çoğaldı ama belki de çoğalacağı vardı. şehir efsanesi olma olasılığı yüksek.

kökünden makasla kesebilirsin koparmak istemiyorum dersen.

Mantıken beyazlar gözüne batmaya başladıysa zaten çoğalıyor demektir. Ben de koparmıştım ve çok fazla arttı ancak keratin eksikliğinden kaynaklanıyor. Onu bi araştır bence.

evrimagaci.org
özet: Saçları koparma ile herhangi bir renkteki saç sayısının artması arasında hiçbir bağlantı yoktur.

kadınsan ve rahatsız oluyorsan boyat. erkeksen rahatsız olma olgun gösterir. 21 yaşındayım saçlarımın 4te biri falan beyaz sanırım bir rahatsızlığım da yok

Akbil dolum gişesine veriyorsun ya da iskelelerdeki dolum cihazına koyuyorsun, 5 liralık vizeleme ücreti kesiyor ve böylece kartın güncellenmiş oluyor.

merkezden gönderiliyor diye biliyorum, biri idealtepe civarında biri çayırova civarındaydı sanırım. hatta oradan geçerken kısa süreli elektrik kesilirdi bazen, yüksek gerilimden derlerdi. kesin bilgiyi merak ettim, araştırayım.

www.demiryolu.net
dediğin resimdeki gibi tellerse evet elektrik için. ama ilerlerken kendi elektriğini üreten bir teknoloji maalesef henüz yok. bu tellere elektrik veriliyor, trendeki aparatlar da aradaki devreyi tamamlayarak enerjiyi alıyor. her direğe elektrik göndermek masraf diye bir şey yok, zaten elektrik göndereceğin direği seçemezsin, elektrik tüm hat üzerinde ilerler ama devre tamamlanmadıkça elektrik akımı olmaz yani masraf olmaz. trenin değdiğinde aldığı kadar masraf yapar. çok açıklayıcı bir dille anlatamadım ama umarım anlaşılmıştır.

elektriğin iletilmesini sağlayan aparata da pantograf deniyor.

muhtarla ve belediyeyle görüşebilirsin, sosyal hizmetlere bağlı toplum merkezlerine verebilirsin, üniversitelerin öğrenci butikleri olabiliyor oraya verebilirsin.

ankarada belediyenin demir kutuları var içine atabiliyorsun.

ibb'nin kadın koordinasyon merkezi var ben oraya veriyorum hep fazla kıyafetleri. arayınca gelip kendileri evden alıyorlar.

Mesela "Star Gazetesinde yayınlanan yazı..." derken ayırıyor muyuz ? Acaba bunla ilgili TDK kaynağı var mı elinizde ? Ben bakındım da bulamadım.

1. özel isimlere getirilen ekler kesme işareti ayrılır. Örn. Resmi Gazete'de ve Hürriyet Gazetesi'nde.

2. Tırnak içine alınan sözlerden sonra gelen ekleri ayırmak için kesme işareti kullanılmaz.

her iki durumda imla kurali. 1. durumun kendi içerisinde özel halleri var. ayrinti için:
(bkz: http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_content&view=article&id=187:Noktalama-Isaretleri-Aciklamalar&catid=50:yazm-kurallar&Itemid=132)

-Gazetesi'nde
özel isim olduğu için kesme kullanılacak

-"madonna"ya

tırnak işareti varsa kesme işareti kullanılmaz.

Resmî Gazete ile Hürriyet gazetesi farklı. Resmî Gazete doğrudan doğruya gazetenin adı. Hürriyet'in adıysa yalnızca Hürriyet. Gazete orada özel ad değil. Yani MuadDib'in ilk açıklaması yerinde.

Bu arada şurada yazmaktan dilimde tüy bitti, 1980 sonrası TDK'nın kendi içinde çelişen bir sürü uygulaması var, açıklamaları yetersiz ve tutarsız. Ömer Asım Aksoy reisten ve Ana Yazım Kılavuzundan şaşmayın. Ha, bu arada, daha dahi anlamına gelen de'yi ayrı yazamayanların tavsiyelerine kulak asmayın.

microfiction +1. "X gazetesinde" diyeceksin. istisnası Resmi Gazete çünkü gazete özel isme dahil.

rahatsız olmam ama garipserim ve hatta sürekli sesin geldiği yöne bakarım. Uyarma ihtiyacı ise duymadım şimdiye kadar. Kendim binerken hep sesi kısmışımdır, o konuda dikkat ederim.

kendi kulaklığımdan çıkan sese dikkat ederim, başkasının kulaklığından çıkan sese müdahil olma hakkını kendimde bulmam, ama müzik zevki bana göre kötüyse eğer 'dinlediği şeye bak amk' der geçerim.

bazen.

ben her zaman kısarım, sesli dinleyen insanlara acayip sinir olurum. tanıdığım biriyse kıstırırım ama yabancı birine kıs şu müziği demiyorum.

şimdiye kadar hiç uyarmadım.

kulaklık kaliteli olunca kısmaya gerek olmuyor. ses dışarıya çıkmıyor.

ben de o sırada müzik dinlemiyorsam ondan gelen müziği dinlerim, hatta güzel müzikse mutlu bile olurum günüme renk kattığı için. kötüyse de uyarmam. kendim dinlerken dikkat ederim ama nadiren bazı şarkıları biraz yüksek dinlemek isteyebiliyorum.

1- olurum
2-dinledigi müzigi begenmezsem uyaririm. (ehe)
3-asiri dikkat ederim. kulak ici kulaklik ise pek takilmam sorun olmaz diye.

ben rahatsız oluyorum kulaklığımı unutunca ama uyarmam. kendim de aynı sebepten dikkat ederim, hatta aldığım kulaklığın dışarı ses vermemesine özellikle dikkat ettim. sosyal canlılarız, birazcık özen gösterdik mi daha güzel yaşarız beraber diyip sosyal mesajı da vereyim, heheh.

Dışarı ses çıkmaması için kısarım ve kontrol ederim ses çıkıyor mu diye. Ama bi başkasınınkinden ses geliyorsa pek rahatsız olmam ve uyarmam 15-20 dakikalık yol için.

evet rahatsız oluyorum duruma göre.
ama müdahale etmem, uyarmam. genelde cıstak müzik dinliyorlar bi de. yazık lan buna derim, evet ister istemez bi küçümseme oluyor. ilgi alanıma giren bi müzikse kulak kesilir ne dinlediğini anlamaya çalışırım.

ben ara bi bakarım kulaklığım ses veriyor mu diye. fakat toplu taşımada giderken, zaten o gürültülü ortamda duyulacak kadar da yüksek dinlemem, dinleyemem.

kısar mısın diye uyaranlara uyuz olurum. o kdr gürültü var rahatsız ola ola kulaklıktan cıkan sesten mi rahatsız oldun diye düsünürüm. belkide mp3 playeri yok die kıskanıyordur. bilemedim

Kısılmasını istemedim ama kısık dinlerim her zaman dikkat ederim buna.

Ben kitap okurken cayır cayır çalıyorsa cinlerim tepeme geliyor, dikkatimi toparlamakta zorlanıyorum fakat müdahale etmedim hiç. Yer değiştirir, ondan uzağa otururum genellikle.

uyuz olurum hatta kafasına birşeyler geçiresim gelir ama hiç bir şey yapmam sadece suratına pis pis bakarım. kendim müzikdinlerken de sesin seviyesine takılmam o an istediğim ses seviyesinde dinlerim çünkü iç kulaklık kullanıyorum ve kulaklığımı defalarca dışarı ses veriyor mu diye kontrol ettim.

not: aylardır söyliyeceğim söylemeye çekiniyorum buraya yazayım nerede birinin dinlediği müziği duyabiliyorsam dikkat ettim iphone 4/4S kullanıyor. telefonu karalamıyorum ama orjinal kulaklığı dandik.

Ben müzik dinlemiyorsam, hiç rahatsız olmadığım gibi,çıkan şarkıyı seviyorsam ben de mırıldanarak eşlik ederim. Sevmiyorsam da büyük olasılıkla zaten dinlemediğim bir şeydir, "Ne dinliyor acaba" diye dinlerim. Normal konuşan insan sesinden daha çok severim. Kendim de çok dikkat etmem ama şu ana kadar ters bakış görmedim. Bir de benim kulaklık bana anca yetiyor, kulağımdan boynuma, atkı üstüne düştü mü ben de duymuyorum sesi. Çevreden duyulduğunu sanmıyorum.

kestiğiniz yere yemek artıkları girip orada sıkıntı yaratıyorlar. muhtemelen önce agumentin verecekler bitince temizleyip çekecekler. ben daha bugun yaptırdım korkmayın hissetmiyorsunuz hiç

Kemiği de kendin kazıyıp kisti de al bari. Ne işler yapmışsın abi dişi kırmak apse patlatmak filan. Ben tırnağımın kenarında çıkan et parçasını kesmeye bile tırsıyorum.

Önce uyuşturup öyle kazıma işlemi yaparlar herhalde, acı hissetmezsin, umarım.

Okurken dehşete düştüm anasını satayım.

Acı çekmezsin anlattığını da korkudan gözümde canlandıramadım aslına bakarsan, neyse yapılacak tedavinin yapılırken acı çektirmeyeceğini tahmin ediyorum ama uyuşukluk geçtikten sonra ağrı çekeceksindir.

diseti acilip cene kemigi uzerinde olusmus kistik doku alinacak iste. ameliyatli yirmilik dis cekiminden ekstra islemler harici pek bir farki yok. gozunuz korkmasin. mevcut durumun ilerlemesi durumunda cekeceginiz agrinin binde biridir ameliyat sonrasi olusacak olan agri. en hafif agri kesiciyle bile gecer. ben dis agrisi yuzunden bir gece uykumdan uyanip leblebi gibi ustuste etol fort, arveles, cataflam, majezik ictigimi biliyorum.

ameliyatin videosunu da youtubedan izlemenizi de istemem acikcasi. bilmemek daha iyi.

ama tavsiyem isini adam gibi bilen bir cene cerrahina yaptirin. yoksa bir ton komplikasyon olabiliyor. bunlari da anlatip caninizi sikmayayim yine. en yakin zamanda profesyonel yardim alin.

marmara, yalıboyu ve tranzonspor duraklarına hemen hemen aynı uzaklıkta i.hizliresim.com

demirören cinema pink
beyoğlu sineması

Yeşilçam sineması rahatsız filan ama değişik bi havası var, nostaljik

kapanmadiysa atlas sinemasi. rahat degil ama otantikimsi :)

soğuk

benim sıcakta uykum geliyor.

soğukta gelir ve aşırı soğuk bi ortamda uyursan ölürsün

sıcakta mayışırsın uykun gelir, soğuk dürter uykunu kaçırır.

Ben de sıcaktan mayışmak diye bir tabir duydum ama televizyonda filmlerde filan görüyorum bazen. Dağda kalanlar için, soğuk uykuyu getirir ve uyumamalı deniyor.

Gerçekte hangisi uykuyu getirir, anlamadım.

sıcak ortam mayıştırır bunu biliyorum. çok soğuk ortam görmemiş olmalıyım ki şu an ona bir yorum getiremedim.
kendimden yola çıktım.

uykuyu getiren kan akışının yavaşlaması.. bu yavaşlama için hafif sıcaklık yeterli ancak uyku getirecek derecede soğuk bir hayli düşük derecededir. vücudumuz sıcak olduğu için (yaklaşık 38 derece) sıcağa dayanıklıyız ve kolayca uykumuz gelmez. örneğin yaz mevsiminde sürekli uykumuz gelmez. çok düşük sıcaklıkta ise vücut kendini korumak için tüm faaliyetlerini yavaşlatır. o nedenle soğukta uyku daha güçlüdür.

Kışın buz gibi yatağa girince cenin pozisyonunu alıp uyumam saniyeler sürerken, yazın sıcakta ısınmamış nevresim partikülü aramakla geçiyor geceler.

ikisinde de olur.

soğuk damarları büzüştürüyor. kan akışı yavaşlıyor. organlar yavaşlıyor. herşey yavaşlayınca uyku geliyor.

sıcakta ise vücut normal dereceye gelmek için çaba sarfediyor. bir de dehidrasyon da yorgunluk getiriyor. vücutta yeterince su olmayınca, yeterince kan hacmi de olmuyor ve organlara yine daha az kan gidebiliyor.

sirkadyen ritm ile alakalı ve psikolojik etkiler de olabilir tabii.

edit: bu arada soğukta uyku gelmesi daha olası. çok sıcak havalarda vücudun yorulması ama bir türlü uyuyamama gibi durumlar olabiliyor.

soul kitchen ortamı anlatana girebilir sanırım. aynı şekilde malena da ortamı anlatana girebilir.

Goodbye Lenin olabilir gibi.

Eve Dönüş, Zincirbozan, Eylül Fırtınası, Hoşçakal Yarın

Orhan Pamuk romanları okuyunuz.

bu saatte çalışmaz. taksiyle istinyeye inip oradan geçen 40 numaralı otobüse binerek sahilden beşiktaşa ve taksime ulaşabilirsin. ama en son 3.15'te rumelifenerinden kalkıp gelecek. istinyeye varması ortalama 15 dakika ya da daha az sürer. yani en geç 3.30'da orada olman lazım. onu da kaçırırsan sadece taksi kalır geriye.

Ben aralıkta 12 buçuk-1 gibi minibüse bindim oradan. En son kaçta geçiyor bilmiyorum ama. En iyisi gündüz o hatta çalışan bir minibüs bulup şoföre sormak.

@p.g.s.k.g.j: yok 3:30'a kalmam zaten ama çıktığım saatte metroyu falan kıl payıyla kaçırıyorum, muhtemelen 0:20'de Rumelifeneri'nden kalkana denk gelirim (İETT sitesinden baktım). 15 dakika bana sanki az gibi geldi o mesafe için ama, trafiğin ve yolcunun az olduğu bir saatte olabilir de. Yardıracağız artık. Teşekkürler.

@uepuey: Hımm, eğer o saatte bindiyseniz muhtemelen olur gibi. Doğru, sormak lazım. Beşiktaş'tan o minibüs ile gideyim bari o zaman :) teşekkürler.

eger 12-1 arasi icin konusursak istinye park'in onundeki otobus duragindan besiktas minibuslerine binebilirsin.. tarabya-besiktas hatti istinye park'in onunden geciyor..

minibuslerin son saati cok muallak ama 1'den once gectiginden eminim ben.. besiktas'tan o minibusle gidersen ve sorarsan daha kesin bi yanit alabilirsin tabi..

edit: ayrica maslak tarafina yuruyebilirim diyorsan eger sariyer tarafindan gelen besiktas minibuslerine ya da daha gec saatler icin 1 saatte bir olan 25G'ye de denk gelebilme ihtimalin var.. besiktas'a ve taksim'e gidiyor kendisi.. onun da saatlerine bakabilirsin..

@buzzlightyear: Evet, tam 12-1 arasından bahsediyorum. Doğrudur, minibüs-dolmuş saatleri zaten her yerde muğlak. Bu saat aralığında binen olduğuna göre vardır muhtemelen. Minibüsçüden soracaz artık. 25G sıkıntılı biraz. Maslak o saatte yürümek için fazla, Taksi için az bir mesafe. Bakalım...teşekkürler.

ben bugün için sordun sandım. 12-1 arası cumartesi günü minibüs bulursun rahat. hatta 1buçuğa bile sarkar o.

@p.g.s.k.g.j: Pazar, Cumartesi değil.

Evet, herkese çok teşekkürler. Bir süre bekletse de Tarabya-Beşiktaş minibüsü geldi. 0:20'de sinemadan çıktım, 0:45'te bindim, bir süre de Taksim'de dolmuşun dolmasını bekleyerek 1:45 gibi Yeşilyurt'a evime vasıl oldum. Yalnız bundan sonra mümkünse İstinye Park'ta film izlemeyeyim, olacaksa erken saatte olsun. O yol gidilmiyor be.

haremden minibüs vardı hala var mı bilmiyorum.

kolay ya da çabuk gidemezsin. o tren zamanındaydı. hareme gidip minbüse binebilirsin. minibüs 2 saat kadar sürer. en pratiği de budur zaten.

Metrobüsle uzunçayır, oradan gebze harem minibüsü

@uepuey
gebze-harem minibüsleri çok kötü. kötü ve uzun kısmı akbil-iettyle halledebileceğim bi alternatif yok mu?
mesela 500t güzergahında nerden gebzeye gidebilirim?

500t senin güzergaha pek uygun değil. onun yerine şöyle olabilir:
zincirlikuyu'da köprülü kavşak durağından 500es'e binip kartal'da inersin, oradan 200 numaralı otobüse binip gebze istasyondan bir sonraki durak olan anibal'de inersin az biraz yürüyüp 563'ün güzergahına ulaşırsın.

pek tabii ki. ama branş bazında açık yoksa o branştan alım olmaz. genel olarak öğretmen ataması her sene olur, hatta yaz tatilinde ve sömestr tatilinde olmak üzere iki dönem olur.

hamlamışsın derler. geçicidir, çalışmaya devam.

Geçici kanka devam.

ben de geçen hafta spora başladım. cuma günü yaptım. cumartesi günü kollarımı uzatamıyordum, toplamda 10 derecelik bi açıdan fazla olunca sanki bıçak saplıyorlar gibi hissediyordum. pazar tekrar yaptım, o günün akşamı da inanılmaz ağrım oldu. pazartesi gittim yaptım ve neredeyse 0 ağrı.

tl;dr: geçici ama çalışmaya devam et.

"Dinamik ve statik germe" hakkinda biraz arastirma yaparsaniz, faydali bilgiler elde edebilirsiniz.

geçici, doktorluk bir durum yok.

çivi çiviyi söker bırada, aynen devam!

geçici bir şey, ilk günden ağırlık yüklenme ilk önce çalışmaya alış sonra ağırlık arttırırsan (sadece ağırlıkla ilgili değil, mekik, şınav barfiks vs. içinde geçerli) hiç ağrın sızın olmadan hayatına devam edersin, hiç bir şeyden geri kalmazsın.

(bkz: crna macka, beli macor)

emir kusturica filmleri.

çingeneler zamanı

Kara kedi ak kedi

Cennet Mahallesi. Hem de dizi film. Milyonlarca bölümü var.

Tabii ki Latcho Drom!

Hemi de bengesel!

snatch.

Train de vie www.imdb.com
eğlenceli müzikli. hele çingeneli sahnelerde müzikle eğlencenin en alasını yapıyorlar. ama çingeneler ön planda değil filmde, yine de beğeneceksin bence.