yaptım. her türlüsü çok güzel. nerede olursa olsun çok güzel. hızlısı da yavaşı da.

Trakya bölgesel trenini çok kullanmışımdır fakat 2-3 senedir çalışmamakta.

Ben de hic binmedim. Eksikligini hissetmedim. Taka tuka, longur longur birsey gibi geliyor bana. Hatta tren mi kaldi yaa diyorum kiziyorlar. Nostaljisever romantiklere gore bence. Tabi bizdeki trenlerden bahsediyorum.

çocukken bir kez yaptım, tadı damağımda kaldı. şansıma, benim üniversiteye başlamama yakın, çok işime yarayabilecek tüm rotaları kapattılar hızlı tren çalışması var diye. gerçi çok incelemedim bilmiyorum şu an durum nedir ama işte eskişehir'de olsun, ankara'da olsun bir sürü insan vardı görüşebileceğim. trenle zıp zıp gidip gelirim diyordum. çok daha ucuz oluyordu çünkü, eh yolu da seviyorum.

türkiye gibi demiryollarına neredeyse hiç önem verilmeyen bir ülkede trene binmemiş olduğunuz için eziklemeleri çok garipmiş. türkiye içinde bir yerden bir yere trenle gitmek için mantıklı hiçbir sebep bulamıyorum şu an ben açıkçası.

mesela ben çorlu'dayken garın nerde olduğunu bile bilmiyordum. istanbul'a, edirne'ye trenle çok daha ucuza gidebilirdim ama gardan şehir merkezine gidene gelene kadar zaten otobüs parası çıkıyordu.

o yüzden türkiye'de trene binmeye gerek bile yok bana kalırsa. kullanışlı olan hat-rota-hede sayısı çok az.

bence binmelisin. guzel degisik bir havasi var. bir de avrupa'daki trenler, ozellikle almanya'nin trenleri cok tatli. 250 km/h hiz yapar ama farkina bile varmazsin. hatta durdugunu kalktigini bile anlamazsin.

izmir-ankara kullanıyorum ben sık sık, geçen seneye kadar kuşetli vardı, kompartmanda fiş falan var laptopla oyun oynaya oynaya geliyodum yattığım yerden, istersem yemekli vagonda yiyip geyik yapıyodum, birsürü enteresan tiple tanıştım bu şekilde

en kral ulasim yolu diyebilirim. hele avrupa'da dadindan yinmez. ucak gibi yok havaalanina git bekle bavulu oraya ver yok guvenlikten gec bin kusur seyle ugrasmaz, otobus gibi yorucu degildir. manzara vardir, koltuklar genis ve rahattir hizlidir da, bileti duzgun ayarlarsan buyuk sehirlerde durup yarim saat 1 saat gezebilirsin mesela yemek yiyebilirsin. bazi trenlerde yemek vagonu vardir orada da yiyebilirsin. giriskensen insanlarla tanisirsin muhabbet edersin, iyidir yani.

tren yolculuğu çok güzel bişey. ilkokul çağımdan beri çeşitli sebeplerden ötürü tren hep hayatımda oldu. şimdi de her fırsatta biniyorum, hatta iş seyahatine çıktığım zamanlarda bile eğer iki nokta arasında tren varsa, tüm yol masraflarını şirket karşıladığı halde (şehirlerarası mesafe için bile taksiyi karşılıyorlar), en rahat araç yerine hep treni seçiyorum. o kadar güzel bişey benim için.

binmelisin bence, belki sen de aynı zevki alırsın. ama banliyö değil, uzun hatlara bin.

tren yolculuğu çok değişik bi şeydir. okula gidip gelirken kullanıyordum, sonra kaldırıldı.

"çok acayip bir şey. içinde garip bir samimiyet var, alışıldık olmayan. uykuya daldığım sırada başım yana düştüğünde eliyle düzelten de oldu, trende çiçekten taç yapıp gittiği yerde satan adama, tüm vagon fikir verildiği de. insanların hayatını öğreniyorsun mesela istemeden. onlar konuşuyor, sen duyuyorsun. arada müdahale etmek istiyorsun hatta.

o değil de bugün yanımda ayakta duran bir adam içten içe çok güldürdü beni trende, onu anlatmaya geldim ben asıl buraya. dedim ya, insanların hayatını öğreniyorsun istemeden. adam arkadaşına anlatırken duydum bunları da.

adamın karısı çok konuşuyormuş, durmadan konuşuyormuş. akşam olunca yatsa diye gözünün içine bakıyormuş adam kadının resmen. konuşma sebebi de kadının psikiyatra gitmesi ve psikiyatrın kadına, içinde ne varsa anlat, hiç tutma demesi. "o psikiyatrı bi yakalasam göstereceğim ben ona" diyordu adam en son ki trenden inenler olunca adam ve ekürisi ilerideki boş yerlere doğru yol aldı. ben de böylece bir insan hayatının daha sonuna geldim."

yazmıştım hatta sözlük'te. cidden garip bir samimiyet var trende. avukat adamın teki çıkarıp kartvizit bile vermişti bana hatta, iş ararken lazım olur diye. ne oldu o kartvizit şimdi, hiç bilemiyorum ama.

Evet, banliyö trenini her gün kullanıyorum. Bölgesel trenle de birkaç kere gittim. Bölgeseller daha yavaş olsa da uçaktan daha konforlu.

biz bir grup arkadaşla istanbuldan ankaraya yataklıda gece yolculuğu yapmıştık. muazzam bir şey. kompartımanda toplanıp film izlemiş, muhabbet etmiştik. sabah da ankaraya yaklaştığımızda yemek vagonunda bozkır manzarası eşliğinde kahvaltı yapmıştık. al yanına sevdiceğini ya da bir kaç arkadaşını. güzel olur.

2 gün önce kullandım daha yüksek hızlı treni. Açıkçası eğer romantik olmazsak otobüsten bir farkı yoktu. Daha rahattı sadece.

Yht'nin pek bir farkı yok. Üç kez Doğu ekspresine, bir kez Kurtalan Ekspres'e, bir kez de İzmir Mavi trenine yataklı vagonda bindim. Başka hiçbir ulaşım aracından almadığım tadı alıyorum.

cocukken nasi severdim, buyuyunce tam bir eziyet haline geldi. ee tabi yemek cantasi hazirlayan yok, boyama kitabini, walkman'e cocuk sarkilarini koyup veren yok...

Türkiye'de şehirlerarası kullanmadım ama yurtdışı yolculuklarımda sık sık trenle yolculuk ettim. Hızlı trenler bence de kesinlikle uçaktan çok daha konforlu ve güzel.

Bir keresinde de gece yarısı Ostrava'dan Prag'a tarih öncesinden kalma bir trenle gitmiştik ama, diğerleri ne kadar rahatsa bu o kadar korkunç geçmişti benim için. Ostrava'da ne kadar evsiz varsa hepsi tren garına toplaşmıştı, onlardan çok korkmuştum. O Şubat soğuğunda trenin kaloriferlerinin çalışmamıştı bir de, sabah Prag'a vardığımızda artık donmak üzere bulmuştum kendimi.

Lisem de üniversitem de trenle gidilebilecek yerlerdeydi, 6 sene haftaiçi her gün trene bindim. Bi zaman sonra trenin daimi yolcularını tanıyorsun. Gündelikçi teyzeler yanlarında katlanabilir küçük iskemle taşır ona otururdu, şişle bir şeyler örerdi. Trende tanıştıkları diğer teyzelerle arkadaş olmuşlardı hep. Oturduğun yerde uyukladığını görünce nerede ineceğini sorup yaklaşınca haber veririm rahat uyu derlerdi. Yorgunluktan ayakta zor duruyorsan koca koca amcalar yer verirdi. Kendine has bi havası vardı banliyölerin, bazısının balatası kokardı, ritmik sesi dinlediğin müzikle uyuşurdu bazen, alıştıktan sonra ayaktayken tutacakları tutmazdın çünkü nerede yavaşlayacağını bilirdin, limon sıkacağı satan adamı pür dikkat izlerdl herkes.

3 kez de ankara-istanbul yolculuğu yaptım, ikisi üniversitenin sinema kulübüyleydi, bi vagon bizimdi komple. Sonra bi de 4 günlük tur yaptım yataklı trenle, 4 şehirlik.

Toplamda 70 küsür günüm trende geçmiş. En çok özlediğim şey de trene binmek sanırım.