Yaşadığım bunalım, 23 yaşından sonra üniversiteye girmek vs.
bir fincan kahve ile film izlemek
nasıl anlatsam, başlığı nasıl atsam bilemedim.Yazmayayım yazmayayım dedim ama insan artık paylaşmak istiyor birileriyle. Hele konuşamayınca daha büyük bir yük oluyor insana. Patladım artık.Derdim şöyle ki;23 yaşındayım. Yaşıtlarım üniversiteden mezun oldular bile. Ben işletme 2. Sınıf öğrencisiyim.
nasıl anlatsam, başlığı nasıl atsam bilemedim.
Yazmayayım yazmayayım dedim ama insan artık paylaşmak istiyor birileriyle. Hele konuşamayınca daha büyük bir yük oluyor insana. Patladım artık.
Derdim şöyle ki;
23 yaşındayım. Yaşıtlarım üniversiteden mezun oldular bile. Ben işletme 2. Sınıf öğrencisiyim. Daha doğrusu kağıt üstünde (üniversite adını vermeyeyim)
2013'de yerleştim. önce hazırlık, ardından geçen yıl üniversiteye başladım. Ama maalesef ki hiç sevemedim işletmeyi. Ailemin yanında okuyorum. Biraz da onların yanlarında okumamı istemelerinden ve birtakım sebeplerden falan, işletmeyi yazdım.
Ve sürpriz olmadığı üzere, ben bölüme adapte olamadım. Sonra tekrar üniversite sınavına hazırlanmaya başladım. Gizlice. Tüm yıl boyunca gizli gizli çalıştım, okul derslerine hiç girmedim. Kimselere de bir şey diyemedim. Çünkü pek de kararlarımı destekleyici yapıda olmadıklarından, tartışma olmasın diye bir şey anlatmadım bizimkilere.
Sonra binbir umutlarla yıl sonu lys geldi ve büyük bir aksilik, elimde olmayan bir nedenden dolayı, ben o sabah lys-1'e giremedim. (Kısaca değinirsem, ablamın ameliyat gününe denk gelmesi, refakatçi olarak kalmam vs. Hatırlamak bile moralimi bozuyor hala) O sabah hayatımın en büyük şoklarından birini yaşadım. O sabahtan sonra bir duyuru da açmıştım hatta, sildim sonra.
Tabii arkasından çok kötü geçen, ağlama krizleriyle dolu bir yaz. Kimselere bir şey anlatamadığım için de yük daha da ağırlaşmıştı. Güç bela atlattım o yazı. Ama ben bir türlü vazgeçemedim. Çünkü yaktım gemileri bir kere. İşletmeye geri dönmeyeceğim. Tekrar zor da olsa toparlanıp yine hazırlanmaya başladım. Tabii her şey bu yıl daha da arap saçına döndü. Ailem hala derslere giriyorum sanıyor, ben geçen yıldan beri sınava hazırlanıyorum. Ruh halim darmaduman. Etrafımda destek alabileceğim kimse yok zaten. Tamamen tek başımayım.
İşin özeti böyle. Yüzdüm, kuyruğuna geldim yine. Ygs'ye az bir zaman kaldı. Sınav stresi yok belki artık o konuda kaşarlandığım için afedersiniz ama yazın, tercihler sonrası tüm bu olan biteni aile üyelerine açıklamak beni derinden endişelendiriyor. Bir yandan da iki senedir devam ettirdiğim yalanlardan dolayı duyduğum vicdan azabı var. Ama pişman olduğum anlamına gelmesin. Yaşadığım aksilikler haricinde girdiğim bu yoldan hala pişman değilim. Sadece tüm bu yaşadıklarım artık çok ağır geliyor. Aklıma mukayyet olmak istiyorum sözlük. Artık daha fazla harap olmadan şu süreci atlatmak istiyorum.
Sadece yazmak, iç dökmek istedim. Çünkü insan, cidden içinde biriktirdikçe, tanımadıklarına da olsa anlatmak istiyor. Tavsiyeniz, yorumunuz falan varsa alırım onları da.
Geçen yıllarıma yanıyorum elbette ama ne yapayım, öyle de devam edemezdi.
İnsan 23 yaşından sonra, okumak istediği bölüme gittiğinde mutlu olabilir mi, adapte olabilir mi? Her şey için geç mi olacak?
Ne olacak bilmiyorum ama artık nihai bir sonuca kavuşayım istiyorum.
Okuduğunuz için teşekkürler.
0
bir fincan kahve ile film izlemek (
16.02.16)
24'ümde istediğim okula ve bölüme gittim. Memnunum. Ama "üniversiteli genç" kafasından çıkman gerek söyleyeyim. Yoksa okulun bitmeyebilir.
0
@alperz; yok, o kafada değilim zaten. Yaşlanmış bile hissediyorum kendimi.
0
🌸
bir fincan kahve ile film izlemek
(
16.02.16)
1980'de doğdum.
1999'da iktisata girdim.
4üncü senemde terkedip önlisans bile alamadan yeni üniversiteye başladım.
2003ten 2009a kadar okudum ve mezun oldum. 29 yaşında askere gidip 30 yaşında sevdiğim işe kavuştum. gram da mutsuz olmadım bu karardan. hiç bir şey için geç olmuş kabul etmeyin. mutlu olacağınız şeyin peşinden gidin.
0
19 yaşında girdiğim üniversiteyi 26 yaşında bitirdim. şu an a kadro bir devlet memurluğunda çalışıyorum. okul biter. arkadaşlarına bakma. yaş kendini geliştirdiysen hiç önemli değil. şu sıralar canım sıkıldıkça keşke okulu bir sene daha uzatsaydım diyorum. sınava ister gir ister girme. işletme dünyanın en esnek bölümü bunu da unutma. bankacılıktan mite her yere işe girebilirsin kendini geliştirirsen. çok takma kafana. hayat bu zevk almaya bak. insanlara da anlat içinde tutma. anan baban destek çıkar merak etme.
0
25 yasima kadar okudum, su anda benim donemimden mezun bir ton insan isinden mutlu degil, ben mutluyum. Hala daha okuyanlar var benim donemden, yuksek lisansti, doktoraydi vs.
Ailenin destek cikmasi guzeldir ama destek cikmiyorlarsa da ipleme, sen kendni kararli ol, her seyi halledersin.
Bu arada 27 yasindayim ve isimde aranan adamim diyebilirim.
0
bu arada istediğin bir bölüm var mı peki? yani başka bölümler gözüne hoş görünebilir ama içine girince daha kötü bir durumla karşılaşma. doğru bir hedefin olması önemli olan sanırım.
0
tepedeki psychedelic adam
(
16.02.16)
istemediği bölümde okuyanın de mezuniyeti o kadar uzuyor zaten çevremde gördüğüm kadarıyla. o yüzden yolun neresinden dönersen kar. Adapte olmayı bu kadar kafaya takma. Ne kadar istiyorsun? Geç kaldım, en iyisi okumayayım mı diyeceksin? Sevmediğin bölümde depresyona girip okulu iyice mi uzatacaksın? Evet bunların cevabını sen de biliyorsun. İsteğin olduğu sürece geç diye bir şey yok, azimle bitirirsin.
Aile desteği çok önemli ama, çünkü ekonomik olarak yük oluyorsun ister istemez okumaya devam ettiğin sürece. O yüzden bu durumu onlardan gizlemen çok doğru değil. İçin rahat etmez, daha da mutsuz olursun kendi başına bunları kurdukça. Onlarla paylaş. Bu hayatta senin mutluluğunu senden çok isteyecek ailendir sonuçta.
0
benzer durumdayiz, dert etme. ben aileye soyleme isini en sona biraktim. oldu bittiye getirdim yani. "ha bu arada ben bolum degistirdim." deyip gectim. tepki gosterseler bile hicbir seyin degisemeyecegi yere geldikten sonra acikladim yani. sen de oyle yap. bosver b'olm, onlar icin mi yasiyosun, bak icindeki atesi sondurmemis pesinden gitmissin iste, daha guzeli mi var
0
Bütün cevaplar için teşekkür ederim herkese. Yazmak gerçekten iyi geldi.
0
🌸
bir fincan kahve ile film izlemek
(
16.02.16)
yarın giriyorum sınava. artık umuyorum ki istediğim yolu çizebileceğim. hepinize desteğiniz, moraliniz için teşekkürler.
0
🌸
bir fincan kahve ile film izlemek
(
25.06.16)
üstünden zaman geçmiş duyurunun ama yazmadan geçemedim.
18 yaşında başladığım işletmeyi bıraktım, tekrar sınava girmek için hazırlandım. malesef ki eşit ağırlık öğrencisi olduğumdan gidebileceğim çok farklı bölüm yoktu. o yüzden biraz hevesim kırıldı ve 20 yaşında geri döndüm. şu an 24 yaşındayım. mezun oldum. iyi ki işletme okumuşum diyorum. neden dersen işletme temel bi eğitim bence. öğretmen, doktor, avukat gibi çok değişik bi bölüme gitmeyeceksen her sektörde işe yarar. bakış açını geliştirir.
gerçi böyle dediğime bakma, senin yazın bana güç verdi şu an. bölümden memnunum ama iş hayatında pek ilgi alanıma giren yerlere kayabilecekmiş gibi hissetmiyorum. ne kadar bir şeyler için çabalasam da mezun olduğun bölüm ismi ilk etki olarak önemli oluyor. yeniden sınava mı girsem dediğim şu günlerde senin yazın bana iyi geldi. umarım istediğin gibi sonuçlanır.
0
aylar sonra edit: cevap yazan herkese çok teşekkürler. ilk tercihime yerleştim.
en sonunda oldu.
0
🌸
bir fincan kahve ile film izlemek
(
30.08.16)