İki kat sermeyin, 5 mm normalde yeterli olmasi lazim.

antre fayans olacağı için antredeki zemin yükselecek. odalar ile antre arasındaki seviye farkını durma göre 5mm 10mm gerekirse 15mm olarak bu şeylerle eşitleyeceğim. o yüzden iki kat üst üste bile uygulamak durumunda kalabilirim.


fayanslar 12mm altına ne kadar harç gelir ne kadar yükselik şu an kestiremiyorum. parkeler de 12mm

Arada bosluk kalabilir, floating hissi olusabilir iki kat üstüste koyarsaniz. Direkt kalin bulursaniz öyle alin, iki kat koymayin derim.

Ayrica aradaki zemin farkini zemin düzleyiciyle filan kapatabilirsiniz.

bu sungerli Bondex olan seyi genelde halilarin altina koyuyorlar kuzey amerikada, parkelerin altina daha ince sungerler konuyor. 3-5mm den daha kalinina ihtiyaciniz olmayabilir.

bunun da sebebi su: parklerin birlestigi yerler kalin sungerler olunca daha cok esneyip kirilabiliyor. diger yandan parkede yururken havadaymissiniz gibi bir his yaratabiliyor, zip zip zipliyor gibi oluyor sunger cok kalinsa. parke alti zeminin de epey bir duz olmasi gerekiyor ozellikle parkeler uzunsa. esnemeyi minimumda tutmak icin.

bir bilene sorun bence.

The imitation game, tam dediğiniz gibi

Şu ikisi de benzer tatdta:
Mr. Nobody
Severance

Sherlock
House MD

mindhunter
tinker tailor soldier spy
oppenheimer

π (1998)

Sherlock +1

Tam aradiginiz seyin karsiligi degil ama The Wire’daki Lester karakteri, cok iyi dizi.

Children of men

Gazze'dekilerin haline bakıyorum da geleceğe dair dünyevî çok bir kaygım yok gibi.
Tavsiyem her zaman durumu daha kötü olanları düşün.

oncelikle problemin kaynagini bulmalisin. onun da yolu psikolog'dan gecer. ilaca yok demissin muhtemelen psikologa da yok diyecen. o zaman

genel tavsiye olarak:

fiziksel ve psikolojik olarak hayat kaliteni arttiracaksin.

fiziksel:
yedigine ictigine uykuna dikkat etmek.
spor, yuruyus gibi aktivitelere baslamak
vs..

psikolojik
toksik insanlardan uzak kalmak.
sosyal medyayi azaltmak.
olumsuz muhabbetlerde(siyaset, ekonomin haber vs..) uzak durmak
meditasyon, olumlama gibi seyleri hayatina dahil etmek
vs..

bence burası size iyi gelmiyor, daha doğrusu biraz dışarı çıkıp hava almakta fayda var. doğa yürüyüşleri yapabilirsiniz. buenosdias +1

ps: whataboutism tadında cevapları da doğru bulmuyorum. "hayatınızı değiştirmeyin, sizden kötüler de var" algısı yaratıyor. bu ülke şükretme, boyun eğme kültüründen dolayı ses çıkaramaz hale geldi.

bence anksiyetem yok, hayatimda da hic terapi almadim, psikolog da degilim, o yuzden cok da ciddiye alma cevabimi.

cevabim da tam olarak bu aslinda, cok da ciddiye alma. bilgisayarin calinirsa yenisini alirsin napcan. ya da yakinin olurse allah rahmet eylesin yani hepimiz oluyoruz olecegiz. cenaze defin vs bikac isi var da hayat devam ediyor sonra. boyle boyle aklina gelen seylerin en kotu senaryosunu dusunup basina gelirse ne yapacagina odaklanirsan azalir belki.

İlaçsız mümkün değil. Psikoterapi alabilirsin. İlaç almak da kötü bir şey değil. İlk günler yan etkileri (uyku, iştah vb.) olurken zamanla o yan etkileri kalkıyor.

Pristine'de pek birsey yok diyorlar, ben gittim ama fazla kalmadim Prizren'e gectim. Prizren genel olarak guzel sayilir, kucuk bir yer, restoranlar guzel ve uygundu, adini hatirlamiyorum ama dere kenarina yakin 2 katli bir yer vardi, guzeldi. Recan isminde bir koy var Prizren'e yakin, oraya git elmali baklava satan bir tatlisi var dediler, gittim guzeldi yollar falan ama tatlicida o tatli yoktu. Bosnak usulu tatlilari vardi, klasik ucuk seviyelerde sekerliydi.

Ben henuz gidemedim ama Rugova taraflari guzel gorunuyor doga anlaminda, tabii sonbaharin guzelliklerinin sonuna gelmisizdir, hem de uzak sayilir nispeten, bu kadar kisa bir gezide gitmeye degmeyebilir.

Sanırım havalimanı orada diye orayı gezelim dediniz. Ben gittim yıllar evvel. 2-3 saat içinde görülecek yerleri görmüştük. Planınızı kesinlikle Prizren olarak planlayın derim.
Taş köprü etrafında köfteciler var. Yediğim ne güzel köftelerden birini orada yemiştim.
iyi gezmeler.

meydani gezersiniz, zaten baska yer yok haha :D digerlerinin dedigi gibi Prizren birazcik daha sirin, nehir var hic degilse, bi de bazi eski cumbali evler filan. Ama Pristine'de duracaksaniz bildiklerim sunlar:

noel zamani sirin olur. sahneler kuruldu mu bilmiyorum, denk gelirseniz meydanin 2 ucunda 2 ayri sahne oluyor ve her aksam (evet) canli muzik var. turu degisebilir, tekno rap fln da olabiliyor. meydani gezip 1-2 yerde sicak sarap, sicak cikolata fln yaparsiniz, genis genis 2-3 saatte halledersiniz. katredralin tepesine cikabilirsiniz. katedralin oldugu yer eskiden bildiginiz siradan bir liseydi bu arada. bir paralelinde new born obeliski ve arkasinda minik avm var (esasen spor merkezi burasi, binanin geri kalani sahalarla dolu), ugrayip 1-2 resim cekersiniz. Elida diye zamaninin epey ciks olan tatlicisi var, krem pite diye biseyleri vardi denemek isterseniz oneririm.

meydandaki dukkanlar fln genelde pahalidir, bir ust paralelinde (Agim Ramadani) standart ufak carsi esnafi var. Cok benzer urunleri oralardan da alabilirisniz, fiyatlar genelde epey uygun.

bir baska 2-3 saati de Germia'da gecirebilirsiniz, otobusler gidiyor. Kocaman milli park, doga yuruyusu fln. Epey duz ama yurumesi kolay, yok illa daglara tirmanicam diyorsaniz bir bilene danisin, biz zamaninda bombalar dosendigi icin cikamiyorduk belli bir cevrenin disina. Kar yagdiysa sevimli olur ama onun disinda camurlu olma ihtimali de var. Yurusun bitisinde 3 tane restoran var: Soma, Vila Germia, ve Freskia. Soma en yenisi ve ciks olani, diger ikisi daha standart yerler. Yuruyus sonrasi pizza ya da kahve fln icin guzel, pizzadan cok bisey beklemeyin ama, olay daha cok doganin icinde olmak.

Bunlarin disinda Kosova Ulusal Muzesi var, ama icerigi hakkinda bir fikrim yok. Muzenin oldugu mahallede 4-5 tane cami var bribirine epey yakin, hepsi osmanli'dan kalma, bazisi simdilerde restore edildi/ediliyor. Tarihe merakiniz varsa hikayelerini arastirabilirsiniz. Ulusal muzenin biraz ilerisinde de etnografya muzesi var. Bu bolge Pristine'nin en eski yerlesimlerinin oldugu yerler.

meydan cevarinda tatli/kahve icin Missini guzel yer. Espressolab fln var oralarda, gitmeyin. Starbucks fln da aramayin, yok. Ama kahve HER YERDE var, barlar dahil (aksam 8e kadar), ve standart turleri espresso, makiato ya da capucchino (yazilislarini inanin bilmiyorum, ama bu sozcukleri soylerseniz anlarlar :) ). not: kucuk makiato milli icecek gibi bisey. Yorulduysaniz dinlenmek icin en yakin kafeye girip kahve alin 1 euroya fln. 5 saat oturun kimse bisey demez.

Barlar sokaklari var birsuru, kafet e vogla bir mahalle Large bar, Che bar gibi yerlerin oldugu. Tavernalarin oldugu yer bir baska mahalle, Tirona nin oldugu. Onun civarinda da Fare, Pijotore filan var bar olarak. Bu tip sokaklarda isme mekana ozellikle takilmadan bos buldugunuz bi yere girebilirsiniz. Yine uyarayim, sekil seyler beklemeyin, ama ozellikle Cuamrtesi'leri canli olur. Sekil sey kategorisine Soma Bookstation'i alabiliriz, guzel yerdir.

Gercek anlamda restoran ariyorsaniz Pishat ya da Shtepia e Vjeter; ya da biraz daha uzaktaki Liburnia iyidir.

Kofteler icin Sarajeva, daha salas takilmak isetseniz Qebaptore Gjakova, belki bi de Shaban Grill.

Ha bir de burek yiyecekseniz, Destan iyidir. Mama Mantia da balkan tarzi manti secenekleriyle epey basarili bir yer.

Hevesle ukulele almıştım 3-4 tıngırtıdan sonra 4 sene kenrada yattı. Geçenlerde 5 yaşındakı yeğenime verdim.

16 yıl boyunca piyano. Ankara’nın en sevdiğim binası olan eski sergi evi’nde bir gösteride çaldım ve sonra zirvede(!) bıraktım. başarılı bir öğrenci değildim.

Gitar çalıyorum ama bana yılın bu zamanları bodhran çalma isteği gelir
youtu.be

Arada ingilteredeki arkadaşıma söylesem oralardan bulur deyip masraftan dolayı vazgeçiyorum

tin whistle ım var. arada sevdiğim soundtrackleri çalışıp onları çalıyorum

Arp ilgimi çekiyor ama Türkiye'de pek yaygın değil.

Kendi çapımda ney üflüyorum. (Başarısız küçük gitar ve piyano denemelerim oldu. Serileşemedim, sebat edemedim) On yıldır da alto saksofon alıp çalmayı öğreneceğim...

Gitar, bateri, akordeon biraz da keyboard.

Gitar terk ama bir şeyi doğru düzgün öğrenmek istiyorum

Bir ortamda, rahmetli annemin çok sevdiği bir parçayı basit notalarla baştan sona çalabilecek kadar bağlama öğrenebileceğime dair iddialaşıtık.

Öğrendim, çaldım, bıraktım.

Alto saksafon çalıyordum az çok. Pandemi dönemi girdi araya ve hocam da başka şehire taşınınca maalesef devam edemedim. Çevremde başka düzgün de hoca bulamayınca hevesim kırıldı. Şimdi de klarnete ve trompete heves ediyorum.

Enstrüman öğrenmek yetenek değil, pratik ve zaman ayırma işi. Yetenek sadece süreyi hızlandırıyor. Genelde insanlar hevesle başlayıp hemen bir şeyler çalabilmek istiyor, olmayınca da vazgeçiyor. Halbuki enstrüman çalmayı öğrenmek de tıpkı dil öğrenmek gibi. Nasıl ki hiç bilmediğiniz bir dili 2 ayda öğrenemezseniz, enstrümana da hakim olamazsınız. Ama günde sadece yarım saat ayırabilseniz ne kadar gelişeceğinize inanamazsınız. Buradaki tüm olay süreklilik.

Bir dönem hayatımı müzisyenlikle kazanırdım. Ana enstrüman bas gitar ama telli enstrümanların çoğunu -kimini çok az kimini fena olmayan bir seviyede- çalabilirim. Bas gitar mantık olarak gitardan çok vurmalılara yakın olduğu için davul haricindeki pek çok perküsyon aletini de belli bir seviyede çalabiliyorum. Ama çok istememe rağmen nefesli denemelerim hüsranla sonuçlandı. Yaylılara ise cesaret bile edemedim. Şimdi bir piyano aldım, onu öğrenmeye çalışıyorum. Piyano armoni bilgisini pekiştirmek için de şahane bir enstrüman tabi, her şey gözünüzün önünde. Ama bilmek başka şey yapabilmek ise bambaşka.

Kucukken piyanoyla basladim, cocuk halimle sarmadi, bass gitar basladim, lisedeyken muzisyen arkadaslar edinince bass gitar agirlikli devam ettim, bu sirada gitar ve bateri de ogrendim, piyanoya da devam ettim. Bas gitar icin saglam bir egitimle basladim, metodlar calistim, ama su an sorsan bisey hatirlamiyorum, fakat iyi caliyorum diyebilirim. Oburlerini o kadar iyi calamam, piyanoda bi sonata falan calamam, ama caliyorum. Aklima bir melodi gelirse gercege donusturebiliyorum. Her gun en azindan 15 dakika da olsa calmaya calisiyorum. Herhalde 20 yillik bir seruven su anda tam hatirlamiyorum.

Ortaokulda bandoya katilmamla birlikte trombon çalmaya başladım. Yillarca çaldım, is bandodan orkestraya evrildi, birkaç kez davetlerde de çaldım, sonra cocuk olunca vakitsizlikten bıraktım. 25 sene civarı çaldım.

cok uzun seneler keman caldim. bütün okul hayatim boyunca diyebilirim (4-20 yas). belli bir seviyeden sonra kemani piyano ile desteklediler ama piyano ikinci enstrümandi. hicbir zaman bir iddiam olmadi. hicbir sey de hatirlamiyorum piyanoya dair.
su an evde kemanimin yani sira mizikam ve tek sira diatonik melodeonum var. canim istedikce onlari tingirdatiyorum.
bir enstrümanda temel iyi oturunca digerlerini eline aldiginda hizli ögreniyorsun.

cocukken zorla konservatuara gonderildim piyano egitimi icin. 5 yil dayandim ama nefret ettim. egitim stili cok sert, hataya tolerans 0, yaraticiliga hic yer yok. minor biseyi majorde calip kendi capimda eglenmistim de hocalar acayip kizmisti. klasik muzik ortaminin cok snob, cok elitist, cok "herseyin en iyisini biz biliriz" havasinda, cok "gercek muzik bu, geri kalan hicbir sey gercek muzik degil" kafasinda insanlar olmasi cok darlamisti beni o yasta bile. ne bileyim bilindik populer bir sarki turku vs calmaya kalktigim zaman hep "he he sen onu bosver simdi bak surda bach'in 9. minueti var var" gibi seylerle karsilastim hep.

bir de genel olarak basari mevcut eserleri dogru icra edebilmek ile olculuyor, onu yapabilmek icin de aylarca minicik deyatlara calismak zorunda kaliyorsunuz ve bu surec inanilmaz sikici. sonuc, zaten daha once yuzbinlerce kez calinmis biseyi bir de siz caliyorsunuz. azicik farkli calayim, oraya 4. parmagimi degil de 3. parmagimi koyayim fln yok. ellerim de ufak zaten oktavlara yetismek icin felc oluyordum. zilyon tane skala, metod, teori fln ogrendim ama hicbirini hatirlamiyorum artik.

esim bas gitar calisyor, benden 180 derece farkli sekilde baslamis bu islere. lisede arkadaslariyla ogle yemegi paralarini fln biriktirip enstruman almislar 2-3 sarki calabilmek icin, sora kompleks kompleks islere girmisler. ama baslangic noktalari hep "beraber bsiseyler yapalim, biseyler calabilelim" olmus, baslarinda kimse elinde sopayla durmamis bunu yanlis caldiniz hoyyt diye. o yuzden cok eglenmisler zamaninda, festivallerde filan sahne almislar, hepsi de hala ayri ayri muzikle ugrasiyor ve epey iyiler.

Ben yoğun dönemlerimde 1 excel sayfası açıp yapılacakları oraya satır satır yazıyorum.
İşleri bitirdikçe hücre rengini değiştiriyorum ya da yan hücreye bittiği ile ilgili bi' şey yazıyorum.

Yazarak ilerlemek çözüm olabilir.

Ben önüme a4 kağıt alıyorum 1 tane klavyenin altına biraz girdiriyorum gerisi dışarda kalıyor oraya yapacaklarımı not alıyorum, her klavyeye baktığımda kağıdıda gördüğüm için unutmyorum

Teşekkürler ama sorun zaten daha çok yazmaya değer görmediğim işlerde çıkıyor. Mail geldiği gibi bir yere alıp sürekli göz önünde tutmak mümkün olsa belki şahane olacak ama bunun bir yolu var mı bilmiyorum. Yazma alışkanlığı olmayınca cidden zorluyor.
kumandanim

takip edilmesi gereken isler icin ayri bir zaman penceresi/rutini olustur. pomodoro timer kur. gun basinda, ortasinda yada sonunda timeri baslatip calis.

bende basit işleri hemen yap, zor işleri yazarak yap, basit işleri hemen yapmazsam ben de hep unutuyorum. ya da mailin çıktısını alıp klavyenin altın ucunu sıkıştır. işi yapınca kağıdı müsvedde olarak kullanırsın.

sorun bazi isleri yazmaya deger gormemenizde, demek ki yazmaniz gerekiyor. ben bazi donemlerde aramam gereken arkadaslarimi bile not aliyorum. her seyi yazacaksiniz demek ki, cunku beyninizi bu yaptiginiz ile daha cok yoruyorsunuz, yormaya devam ettikce de hatirlamaniz ve takibiniz zorlasacak. her zaman masanizda bir defter olsun ve akliniza gelen her seyi yazin. ben ikiye boluyorum bir tarafa isle ilgili aklima gelen her seyi digerine kisisel listeliyorum gun icinde.

Benzer durumdan mustariptim. Bayrak değil ama muhakkak "tepeye raptiyeleme" Böylece hep üstte duruyorlar. İster istemez, bunu neden tepeye çiviledim ben, diye bakıyorsunuz. İkincisi ise bir alt klasör açıp yanda geri dönmeniz gereken emailleri oraya kaydırmak hemen.

Üçüncüsü ise, tabii buna uygun bir çözüm müdür bilemiyorum, her seferinde bir işi yapıp bitirmeye odaklanmak. Geriye kalanları düşünmemek. Bu bir düzen de sağlıyor.

ben müsvette bir a4 alıp boyuna ikiye katlıyorum. yapmam gerekenleri oraya yazıyorum. ama tüüüüm yapmam gerekenleri.

- ahmet'e, teklif mail'i atıldı mı diye sor.
- avukattan x için görüş bekleniyor.
- hilmi'den şu gelecek. çarşamba akşam hatırlat.
- elektrik faturasını öde.
- teklif için depodan envanter sayımı gelecek.
- gibi gibi...

yaptıklarımın üzerini çiziyorum. ya da yan tarafına yeni not alıyorum. kağıt bitince ya da sabahları ofise gelince temize çekiyorum. her boşa çıktığımda şöyle bir göz atıyorum. sonuçlanmamış her iş burada yer alıyor. birisi bu kağıdı alıp benim yerime otursa, doğrudan benim işimi yapmaya devam eder. o derece. yazacaksınız. başka çaresi yok.

yine benim yaptığım bir diğer şey de, üzerinde bir şey yapmam gereken mailleri okusam bile, okunmamış olarak işaretliyorum. her defasında tekrar tekrar görebilmem için. tabii bunu yapabilmek için hem telefonda, hem de bilgisayarda tüm maillerinizi düzenli bir şekilde okumanız ve silmeniz vs gerekiyor. örneğin benim şu anda 4 adet Mail'im var okunmamış. demek ki bunlarla ilgili bir şey yapmam gerekiyor.

önemlileri takvimin üzerine yaz

Defterim var. Oraya yazıyorum.

en temizi, onunuzde bir kagit ve de kalem olacak. not alip yaptikca cizeceksiniz

ben de onumde defterle calisiyorum, defter hep acik. obur turlu takvimi, mesajlasma uygulamasi, emaili, toplanti ekrani, taski vs hersey her yerde.

gereken herseyi, ama herseyi (x'e bunu sor, y'ye su maili at, z fail etmis kontorl et, a'nin dogum gununu kutla vs) oraya yazip yaptikca tik atiyorum.

yazmaya deger gormediginiz seyleri unutuyorum demissiniz, demek ki yazacaksiniz.

masaüstünde
yeni bir klasör olustur,
gelen mailleri
sürükle ve
bu klasör icine birak,
bu klasorün hep acik kalsin,
gune baslarken ve gun biterken bunun icindekilere bak ve isi bitenleri sil.

gaggia var bizde çok memnunuz. gaggia new classic pro olsa gerek

sage bambino kullanıyoruz biz de 1 yıl oldu gayet güzel memnunuz. enplus'ta geçen sene black friday zamanı outlet mağazası kurdulardı natilius'da, aşırı ucuza almıştık. Bu sene olursa bakın.

Ben de shark ninja nın kahve makinesini araştırıyorum
www.sharkninja.com.tr

Gaggia Classic Pro +1. bunu almadan once Sage'e bakiyorduk ama bulundugumuz yerde Gaggia'nin daha cok parcasi vs vardi, makinayla oynamak istersen (iste isi olceri olsun, basinc olceri olsun, ekran takayim vs) daha cok esneklik taniyor. Super bir hobi makinasi.

'Her ölüm erkendir.' diye atasözü var.
Şu an kafanda bir yaş var ise, 10 senede bir on yaş ilaveyle güncellersin sen onu.

sanki birazda ölüm nedenine göre de değişebilir.
hiç bir sıkıntısı yokken 80ninde ölene de erken gitti denilebilir.
30unda bir çok hastalığı olan kanser-engellilik vb durumlardan çok çekmiş birine genç gitti ama kurtuldu da denebilir.

50'li yaşlar çok genç bence

Ölüm şekliyle de ilgili olabilir biraz. Engin çağlar mesela. Adam 85 yaşında asprin bile kullanmıyorum demiş, motor çarptı öldü. Çarpmasa 90'ı rahat geçerdi.

60 oncesi vefat durumunda genc, 60-70 arasi erken derim.

60 alti

35 yaş 44 yaşa çekilmiş artık. 60'a kadar ölen artık bu dünyada erken ölmüştür.

70'ten sonrasi normal. ama 60'larda olen birini duyarsam sasiririm, sorarim neden olmus diye. 70'lerde normal karsiliyorum. mesela gecen birine baktim 75'te olmus, sasirmadim.

Şöyle düşünün;

40 altı birisi öldüğünde en öne çıkan ayrıntı gençlik oluyor.

40-50 arası için de genç öldüğü vurgulanır ama en öne çıkan konu genelde geride kalan çoluk çocuk, eş dost oluyor. Gençlik vurgusu azalıyor.

50-60 arasında gençlik vurgusu nadir, ama erken gitti vurgusu var.

60 - 70 arasında kişinin sağlık durumuna ve ölümün doğallığına veya kazaya bağlı olmasına göre erken gitti de denebiliyor, konu gündeme gelmeye de biliyor.

70+ için genelde her ölüm erkendir deniyor.

Genç ölmek ile erken ölmek kavramlarını karıştırıyorsunuz. 65 yaşına kadar ölümler erken ölümdür. Ama genç ölmek olarak değerlendiriilmez.

genc bence hayatta daha yapacagi buyuk olcekli seyleri olanlara soyleniyor, iste coluk cocuk buyutmek, islerini buyutmek, torun sevmek vs, o yuzden 40-50leri kapsiyor. 60-70ler artik o kadar da genc degil, yapacagini buyuk olcude zaten yapmis oluyorsun o yasa kadar. ondan sonraki yapilacar daha kucuk capli, kisa vadeli seyler, iste su dolabi duzenleyecekti, o yemegi yapacakti, bu sehre geziye gidecekti vs gibi.

ama ozellikle ciddi bir saglik problemi sonucu gelismeyen olmayan her olum, her yasta erken oluyor.

25 sonrası genç değil.

Türkiye için ölüm ortalaması erkeklerde 75,5 ve kadınlarfa 80,7 imiş. Bunun altı teknik olarak "erken ölüm" oluyor.

Genç ölmek de 27'ye kadar. Sonrası pek gençlik değil. 40'lardan selamlar.

nere diye fotoğraflarına baktım.

gidilmez.

Bomboş bir şehir. Hiçbir şey yok. 2 gününe yazık. Oradan çok daha iyi yerler var vizesiz gidilebilecek.

bizzat pristineliyim. aralik ici bir hafta sonu gezmeye gidilir de yilbasi gecesi gidilmez. kulturel olarak sokakta yilbasina ozel bisey yapilmaz, insanlar evlerine aile/arkadaslariyla birlikte girer yeni yila. soguk zaten. sonra 1-2 ocak gibi restoran/bar organizasyonlari olur o tur yerlere gidilir ama onlar da kalabalik arkadas grubu ile eglenceli olur. o yuzden sirf yilbasi gecesi icin gidilmez.

ama aralik boyu meydanda her aksam konserler olur, bi koln olmasa da kendi capinda 1-2 christmas marketi vardir sicak sarap neyin icilebildigi, onlar gezmesi keyifli olur. kafe restoranlar epey ucuz, 4-5 euro'ya bisuru sey yiyip icilir fln. zaten adim basi kafe/bar var, gun icinde epey hareketlidir. sadece pristine ozelinde gercekten bi hafta sonu (hatta sadece 1 tam gun) yeter, daha fazla kalmaniza gerek yok. bi de her yer turk, haberiniz olsun.

gidecek baska hic bir yer bulamiyorsaniz gidin tabi ama o parayla evinizde aile/arkadaslariniza parti fln verip daha cok eglenebilirsinz.

Uzman olmamakla birlikte koşmayı önermiyorum. Koşmak fiziği korusa da yüze iyi gelmiyor (bu tamamen benim görüşüm tabii bilimsel bir dayanak yok :)), bütün koşucuların fizikleri çok düzgün ama yüzleri çökmüş durumda, bunda rüzgarı, soğuğu, güneşi direkt yüze almalarının etkisi olabilir bilemedim.
Bence yürüyüş koşmaktan daha iyi, belki bir iki hareket daha eklenebilir mekik vs.

yağ yakımı aerobik bölgede gerçekleşir bu da maksimum kalp atış hızınızın %70 ila %80'i arasındaki bir kalp atış hızına denk gelir, yaşınız 40 olduğuna göre nabzınızı 125 ila 144 bpm arasında tutacak herhangi bir egzersiz yapmanız yeterli ve bunun en iyi yolu yürümek. her gün 8-10 bin adım atarsanız, günlük -300, -500 civarı kalori açığı verirseniz ve akşam 6dan sonra yemeği kesip yatağa aç girerseniz çok hızlı ve sağlıklı bir şekilde kilo verirsiniz.

not: ara sıra cheat meal yapmak sürekli diyette olmaktan daha faydalı.
not2: protein ağırlıklı beslenirseniz 300-500 civarı kalori açığı vermeniz kolaylaşır çünkü proteinin tok tutma hissi yağ ve karb'a göre çok daha fazladır.

40 yaşından sonra koşmaya başlayabilirsin. Ama yavaş başlamalısın. Hedefin kilo vermekse, şu anda ham durumda olduğunu tahmin ediyorum. Vücut kitle endeksin 20'nin altına inmedikçe koşma işini kesinlikle unut. Bu seviyeye kadar 145 nabızı geçmeyecek şekilde yürüme, merdiven tırmanma, eliptik bisiklet, kondisyon bisikleti gibi aletleri veya etkinlikleri, kardiyo seviyesine çıkmadan yapabilirsin. İlk bir ay sadece bakkala gitme yürüme hızında yürümeni öneririm bantta. Sonra ufak ufak artışlarla o hızı arttırıp, 3 ay sonra 6km hızın üzerine çıkmaya başlamalısın. Hiç bir zaman da 7,7 km hızı geçme, bu seni artık kardiyo moduna ve yüksek nabza sokmaya başlar. Kalp krizi riskinden dolayı bunu önermem.

Bir sene gibi bir süre sonunda artık vücut kitle endeksin 20'nin altına indiyse, bacakların yeterince kaslandıysa, düzenli spora gittiysen ve artık kısa maraton, 3-5 K koşuları gibi işi profesyonelliğe taşımayı düşünüyorsan o zaman atlet tarzı yaşama geçiş yapman gerekir.

O durumda öncelikle çok detaylı bir sağlık taraması yapman gerekir, damarlarda tıkanıklık var mı, kalp performans testleri, oksijen kapasitesi, kas kapasitesi, hormonal durumlar vs. gibi tüm vücudunun risk analizi yapılmalı. Bu tarama sonucunda sonuçlar hepsi beş pek iyi şekildeyse o zaman ikinci aşama başlar, beslenme.

İyi bir spor diyetisyeni veya antrenörüyle, senin beslenme tablon planlanmalı. Spor saatlerin, spor miktarın, hangi kaslarının söndürülüp (koşularda fazla ağırlık bir engel sonuçta. Kol kasları ve karın kasları gibi bazı kaslarının küçülmesi senin ağırlık kaybetmene ve hızlanmana katkı sağlar. Ek olarak ağırlığı azaltmak bacak yükünü de azaltacağı için yorgunluk ve ağrılarını da azaltır, o nedenle bazı kaslarının erimesi de gereklidir), hangi kaslarının güçlendirileceği netleştirilecek.

Üçüncü aşama da artık her gün en az sabah akşam olmak üzere koşu antrenmanları yapmak ve dengeli beslenmeyle birlikte atlet tarzı yaşam ve uyku tarzına geçmek.

Yani bugün başlasan 2 senelik disiplinli bir süreç sonrasında artık 3 km, 5 km gibi mesafeler ile birlikte koşu yarışlarına katılmaya başlayabilir ve profesyonelliğe adım atabilirsin.

Kısa yanıt: teknik olarak mümkün ama yavaş hızda yapılmalıdır.

yürüyüs iyidir,
koşmak;
hantal insanlarin kalbine,
menüsküsüne,
dalağına dert getirir.
egzos dumani olmayan vakitte yürümek candır.

kosmak kalbe iyi gelen bisey, kardio egzersizi denmesinin sebebi bu. amac zaten kalbi yormak ama bu yormak size zarar degil fayda sagliyor. kalbiniz daha efektif calismaya basliyor stres altinda kaldikca, kan daha iyi pompalaniyor, yeni damarlar gelisiyor. bu sayede de dinlenme esnasinda artik kalbiniz daha az calisarak ayni isi yapiyor, nabziniz dusuyor.

hic kosmadiysaniz zaten bi anda cok hizli kosamazsiniz, ya da cok uzun da kosamazsiniz. sinematematikci demis yukarda, yavas baslayip sabretmeniz lazim. 3km'de nefes nefese kalirken ya da kalp atislariniz asiri yukselirken bir sure sonra hem daha hizli kosup hem de terlememis bile oluyorsunuz ayni mesafelerde. insan vucudu cok acayip.

kilo verme konusu da dogrudan kalori ile iliskili, yediginiz yemek miktarini azalttiginiz halde (gercekten ama, durust olun kendinize) kilo veremiyorsaniz hormonal bir sorununuz olabilir, bir uzmana danismakta fayda var. spor (kosu vs) az yemis olmak efektini veriyor vucudunuza normalden fazla kalori yaktirarak. dolayisiyla yediginiz ayni kalsa bile siz daha cok hareket etiginiz icin daha cok kalori yakmis oluyorusunuz. ancak insan vucudu cok acayip demistik, bir yerden sonra daha efektif calismaya basladigi icin az yiyerek de cok kosarak da eski kalori yakma duzeninize geri donuyor, bu sebeple ilk baslarda guzel kilo verirken, birsey degistirmemenize ragmen kilo verme hizniz azaliyor.

önce bir kalp doktoruna görünün, gerekli kontrolleri yapsın. büyük ihtimalle size tempo ile ilgili gerekli şeyleri söyleyecektir.

tabi ki yurumek, bununla ilgili bir cok arastirma var. kosu vs yurumekten bagimsiz yurumenin faydalarina dair de bir cok arastirma var zaten.

ikisine de yapamiyorum.

ama yatmadan once daha kolay yine de, bazen yapabiliyorum. ama o durumda da kitap okuyorum, ya da film dizi izlemis oluyorum. yoksa hicbir sey yapmadan imkansiz gibi.

sabahlari hic olmuyor. yataktan cikmak istemiyorum ama uyanmis oldugum icin sikiliyorum da, telefonu elime aliyorum oyle olunca.

bunun disindaki saatlerde de mumkun oldugunca kullanmamak lazim aslinda. her animiz internette gectiginden, hic dusunmeye, bilgileri islemeye vaktimiz olmuyor.

sabah telefona bakmak beni ayiltiyor, hizlica kendime geliyorum. bazen mail cevapliyorum, bazen instagramda takiliyourm ama kesinlikle ayilma surem cok daha hizli. 30dk telefona bakmasam 30dk alarmi erteleyecegim cunku. ilk alarmla uyanir uyanmaz kalksam bu sefer aksi huysuz bi insan oluyorum bi sure.

aksam sabahki toplantim kactaymis diye bakiyorum, onun disinda pek bakmiyorum. is sonrasi aksam boyunca telefona epeyce bakiyorum ama, yatmadan once ozellikle 1 saat bakmasam bisey degismez.

Yatmadan bir saat önce kısmını uyguluyorum. Uyuyamama sorunum için önerilmişti. Çok işe yarıyor.

Sabahları telefonda oyalanacak vaktim yok, ama bildirimleri kontrol etmeden duramıyorum. Uyanır uyanmaz strese sokuyorum kendimi. Bir yerde okumuş veya izlemiştim. Uyanır uyanmaz bildirimlere bakınca başkasının hayatına uyanmış oluyorsunuz diyordu. Kesinlikle doğru.
Uyumadan önceki bir saati banyo ve cilt bakımına ayırdığım için telefonla bir işim olmuyor, ama şu bildirim kontrol etme takıntısından kurtulamıyorum. Beklediğim mühim bir şey olduğundan da değil. Sinir bozucu.

Uyumadan once kitap okuyun ayrica rahatsiz edilmeme fonksiyonunu aksam 22 ya da 22.30a ayarlayin, istisna kurabiliyorsunuz zaten. Gercekten telefon da tum bildirimler de sacmalik esasinda, insanlik olarak bir delilik hali icinde yasadigimizi dusunuyorum bazen. Instagram'da, twitter'da sizin uyku duzeninizden ya da konsantrasyonunuzdan daha onemli ne olabilir allah askina, ama kafayi yedik iste resmen, sadece siz degil hepimiz yani

Uyanır uyanmaz saate ve WPa mesaj gelmiş mi diye mecbur bakıyorum önemli olabileceği için yoksa umrumda olmaz. Akşam eve geldikten sonra telefon rahatsız etme moduna geçiyor ve bir tek ailden gelen mesaj ve çağrılara açık oluyor. Belki sosyal medya hasaplarım olmadığından bilemiyorum hiç telefona bakma gereği hissetmiyorum.

Bıd bıd mesaj atan insanları da oldum olası sevmediğim için telofona sabaha kadar bakma ihtiyacı hissetmiyorum. Yani bence çok kolay ama... :) Kafam nefes alıyor sanki bu şekilde.

Chatgbt en azından sabah uyanınca sadece bildirimlere bak diye yanıt vermişti .

ikisini de yapmıyorum. herkes telefon bağımlısı değil.

Avantaja dönüştür. Takip et birilerini. Muhabbet et.

telefon disinda yapabileceklerinizin listesini tutun bir yerde. biseyleri temizlemek, biseyleri duzenlemek, x raporunu hazirlamak, y verisine ulasmak, eve alinmasi gereken sey, 10 squat, 20 mekik vs.

sikintidan oldugunuz bir zamanda bu listeyi hatirlayin ve icinden kolay bir seyi secip onu yapmaya karar verin telefonu birakip. islere baslamasi en zor kisim, ama basladiktan sonra gerisi cok hizli gleiyor, geldikce de daha cok motive oluyorsunuzuz, sonra bir bakmissiniz 3 saat gecmis.

diger yandan hobi bazli gruplar, meetuplar bulmaya bakin. board game olur, sinema olur, kitap olur ne varsa, ilgi alaniniza uygun bi seye baslayip bi sure (en az 1-2 ay) devam edin, yeni isnanlar tanimis olursunuz bu vesileyle.

telefonda 3 saat reels izleyince "uff niye simdi 3 saat bunu yaptim ki ne gerek vardi" diyorsunuz ama 3 saat ev isi yapinac, ya da 3 saat disarda baska insanlarla vakit gecirince bunu demiyorsunuz. kendinize hatirlatin sik sik.

kizla da olmayan mevuz demissiniz iste, olmamis yani, oluru yok, olmamis zaten hali hazirda. niye baksin ki hikayenize fln, adi ustune, olmamis. olmayan seyde niye mesaj atsin? olmadiya olmamistir, yolunuza bakin.

Telefonda vakit geçirme süreni azaltıp yerine başka şeyler koyman gerek. Yoksa elin telefona gidecek

hocam sen her gün neden birine aşık oluyosun. hızına yetişmek çok güç.

insanlar yüzyüze görüşebilmek için iletişim bilgisi ister sen zaten yüzyüze olduğun biriyle flörtü online a taşımak istiyorsun

Flörtün, sohbetin gerçeği ve heyecanı yüzyüze olur, buradan devam etsene

Tanımadığın insanlara yaklaşıp instagram istemek Türkiye'de işe yaramaz. Anında sapık olarak etiketlenirsin. Düzenli olarak karşılaşıyorsan önce birkaç kez ayaküstü sohbet edecek ortamı yarat. Ondan sonra tepkisine göre instagram istersin. Nasıl bir ortamda karşılaştığını bilmediğimiz için ne konuşman gerektiğini biz söyleyemeyiz.

önce bi yerde kahve içelim mi /yemek yiyelim mi diye sor, onun da niyeti varsa evet der, orda iletişim bilgisi alabilir miyim diyip alırsın. olacağı yoksa da bi gerekçe bulup reddecektir zaten.

@grimavi çok kafa adamsın ha. +1

@arbre Sen sürekli birilerine yürümeye çalışıyorsun ama sürekli olarak ilk adımda donuyorsun farkında mısın, burada ciddi stres olduğu zaman donar insan (3 tepkiden biri kaçma biri savaşma biri donma). Bence savaşma tepkisine evrilmen lazım, git insani iletişim kur. Evet durduk yere kendini tanıtmak ve onu tanımak istediğini söylemek büyük bir şey ama bu donma işini aşmazsan kuruyup gidersin Allah korusun arbre 😋

algoritmalara guven @arbre. kzila yeterli siklikta ayni ortamda ayni duzende bulunursan, algortma tanrilari sana kizi onerecektir.

sigaranız varsa etkisi çok yüksektir. kardiyoloji kontrolünüz iyiyse de göğüs hastalıklarına da bir görünebilirsiniz.

Göğüs hastalıkları+1
Astım olabilir.

@awlmi sigara kullanmıyorum.

Diderali kafana göre kullanmıyorsan, Doktor verdiyse, kalbinle ilgili zaten bir sıkıntı var demektir.

Efor testine Dideral alıpta mı girdin?

benim kalbimde bir sıkıntı var. ayrıca alerjik astımım da var.

kalp doktorum kardiyo yapmam gerektiğini söylüyor.

siz de bunu sorabilirsiniz doktorunuza.

ben de eskiden oyleydim, 10 dk yokus cikmamak icin 40dk yurumeyi tercih ederdim. ne zaman ki gunde 20-30dk duz kosu bandinda kosmaya basladim (epey da yavas konusyorum hani, 8-9dk/km), yokuslari ruhum duymamaya basladi. etkisini de arkadaslarla yururken millet nefes nefese kalinca fark ettim. 2-3 ay surmemistir gelismesi.

You cant fix him :(

Böyle bir insan gayet soğutur. Erkek olmasina gerek yok

Görünüş olarak bir problemi olmasa da psikolojik olarak bir hayli problemli duruyor anlattıklarına bakılırsa. Kendisinde beğenmediği şeyleri elbette yaptırabilir yada metroseksüel olabilir ama mesele bakımlı olmak değil yaptırdığı şeylere saçma sapan kılıflar uydurması. Bana bu tarz davranışlar aşırı şizofrence geliyor. Kişiyi sen tanıyorsun ama bu tarz bir adamla muhabbet kurmak bile istemezdim.

Travmasi vardir tipine dair gecmisten kalan

İnsanın kendisine dikkat etmesi bakımlı olması güzel bir şey ama bu biraz abartı olmuş artık, bu kadarı zarar. Belli ki bu arkadaşın psikolojik bir rahatsızlığı var kendisini bir türlü beğenmiyor sevemiyor. Kendisinde bu kadar kusur bulabilen birisi bana bakınca bende de sürekli kusur arar diye düşünür yanında rahat edemezdim. Sürekli bu bakım ve estetik muhabbeti de sıkardı beni açıkçası

www.memorial.com.tr
Tanı koymak değil tabii de, bence anlattığınız kişinin yaşadığı şey bir psikolojik bozukluk. Kendine bakmak bu değil.

O bedenen erkek olabilir ama ruhen bir kadın. Ben de olsam ben de soğurum. Anlayışsız falan da değilsin.

psikolojik problemi var, aynisini yapan kadinlar icin de gecerli bu. atta yatan psikolojik nededin ne oldugunu bulabilirseniz, o sorunla yasayabilip yasayamamayi dusunmelisiniz. problem gorunusunun dogal/yapay olmasi degil.

yoksa herkes kendine baksin tabi, ama sacinin beyazi hakkinda yalan soylemesi fln sorunlu seyler.

bahsi gecen kisi kesin erkek mi?

Arkadas olarsk bile cevremde istemem.

efemine bir tip gibi geldi bana. erkek adam takmaz bunları.

geçmişten gelen travması olabilir +1

Arkana bakmadan kaç.

psikolojik bozukluk sahibi, düzelmesi için yardım almalı ve önce yardıma ihtiyacı olduğunu kabul etmeli

soğumak için ısınmak lazım önce, o aşamaya bile gelmem. özbakım bu değil, cinsiyetten bağımsız söylüyorum bunu. dış görünüşle bu derece kafayı bozmuş hemcinslerimle de arkadaş olamıyorum ben.

ha bu kafayı takma halinde bir anormallik olduğunun kendisi de farkındadır ama başedemiyordur, destek istiyordur, çözüm bulmaya/sıyrılmaya çalışıyordur, konuşuruz, dertleşiriz vb., o ayrı.

Beden dismorfik bozukluğundan muzdarip olabilir. Psikiyatrik (psikolojik değil) destek alması gerekebilir.

beden dismorfik bozukluğu ilk aklıma gelen benim de. Dış görünüşe takık olmayı kadınlığa atfedenler cehaletin kaçıncı seviyesini yaşıyorlar hayret doğrusu.

Gerçek bir yanıt arıyorsak 2 yıl

Flört sayısını hatırlamıyorum arada geçen ama en son 2 hafta kadar

Valla o işlerde kalp kaptırınca ruh da gidiyor dikkat et .d

hiç olmadı flört de dahil. 4-5 kez reddedildim.

1 aylık takılma sayılırsa aralıkta 2 sene olcak

6 yıl,
7-8 hoşlantı,
2 date,

genel anlamda çevremde erkeklerin bu şekilde,
kızların ise max 1 yıl çünkü dateler teklifler çok.

3 yıldır yok. lakin sevgilimsimsimsimsi bir şey var. ne olacağı belli değil. beklentim %1. bekliyorum bakalım.

2020 mart ayından beri.

flörtler çok ama hiç biri sevgili olmadı.

hayatımdaki en uzun sevgilisizlik dönemi.

Arkadaşlar teşekkür, tik attım hepinize ama gözükmüyor

10 aydır

BENİM DE YOK. 1 YIL OLDU. 1 yıl. Dille kolay.

artık kimse ciddi bir ilişki istemiyor maalesef; herkes "an"lık şeyler peşinde. konuya dönersek çok ciddi bir şey değildi ama 1 ay önce ayrıldık

sevgili istesem bugün bulurum, abartmıyorum aksjdj. boşandığımdan beri kimse yok yani 1 yıl. öncesinde de ayrılık süreçleri, birkaç yıl denilebilir. kafa rahatlığı güzel, kimseyle ve saçmalıklarıyla uğraşmak istemiyorum.

muhtemelen beni geçebilecek biri yoktur.
17 sene
herhalde bundan sonra da olmaz diye düşünüyorum.

87'den beri (bin dokuzyüz olan :D)
Bunu geçin de görelim.

Olm 17 sene, siksenyediden beri diyen arkadaşlar hikayelerini de yazmalı

@high hopes of the sözlük;
2007’den beri diyerek sizi ekarte ediyorum. Bakalım beni geçecek var mı :)
(Seksen yedi yazanı saymıyorum ben doğduğumuzdan beri tutamayız bu hesabı belli bir yaştan sonrasını saymalıyız :))

Normalde saymamam lazım da hadi sevgili sandığım kişiyi sayarsam eğer (uzak mesafe) 8 senedir yok ha yüzyüze yan yana normnal bir sevgililik dersek 2012'den beri yok.

arada flörtleşmeler, tanışmalar etmeler oldu tabi ama sevgilikle sonuçlanmadığı içim dahil etmiyoruz.

3 seneyi geçti galiba.

Edit: neden yalnız olduğunuzu da anlatın demişsin. Severim manitacilik işini ama bir tık da buradayım: www.instagram.com

7-8 yildir yok. cunku kocam var. muhahaha. (hayret kimse goygoy yapmamis)

taurina, sorma ya. Sevgilim yok çünkü karım kızıyor yazan çıkmamış. Normalde susmazlar. Olmayanlar neden olmadığını yazsın bari.

4 ay.

2014'de evlendim, o gunden beri sevgilim yok.
evde karsi cins biri var ama ne ise yaradigini arada sorguluyorum.

7 yıldır yok. 2018'de evlendim.

1.5 yıldır yok. Hatta 1.5 yıldır olmaya uğraşıyor ama olamıyor, kabiliyetsiz çıktı.

6 ay oldu benim de biz bize yeteriz duyuru kızları dm :d

9 ay oldu. Arada 2-3 date var.
Gelenler tek başına yaşamanın konforunu bozmaya değmeyeceğini hissettiriyor. Şimdi kimsenin nazıyla uğraşacak gücü bulamıyorum kendimde.

34 yıldır. Tesadüfe bakın ki ben doğalı da o kadar geçmiş.

Ekşicilik bitmiş. Hepinizin en az 3 konustuğu karşı cins olması gerekiyordu.

celik. tabani kalin, totalde duzgun bir agirlikta (cok hafif degil ama esek olusu de degil).

akari kokari, cizilmesi sizmasi kaplamasi vs yok, tertemiz, dayanikli.

demir dokum de var ici kaplamali olan ama cok agir oldugu icin nadiren kullaniyorum.

baska malzeme bisey kullanmiyorum.

kullanmadım ama gördüğüm kadarıyla yapışmaz yüzey kaplamalı bir tencere. büyük ihtimalle kullanımı gerçek demir dökümlere veya paslanmaz çeliklere göre çok kolaydır, arkadaşında beğendiyse onu alın.

daha iyisini alıcam diyip annenize demir döküm veya paslanmaz çelik tencere verirseniz mutsuz olma olasılığı çok yüksek.

Ben ondan kullandım ama çok dayanıksız, hemen yaralanıyor yüzeyi. Hiç tavsiye etmiyorum. Geçenlerde birine hediye etmek için alıp elimde kalan Nehir marka bir tava var o kaliteli çıktı, hiç bilmem markayı normalde. Belki bir denemek veya bakmak istersiniz.

karaca'dan granit almıştım çizildi hep :/

Granit ismi sadece granit gibi desenli boyanmasından geliyor, bildiğin teflon tencere aslında . Almayın.
Düz, altı kalın çelik tencere alın

Orta kalite bir marka granit tava aldım 4 ayda yapışmazlık özelliği kayboldu. Rengi karardı. Pişman oldum. Bir daha almam.

tüm tencerelerim çelik. teflon tavaları attım. iki tane thermoad granit tavam var. onlarda da en ufak bir çizik gördüğümde çelik ile değiştirmeyi düşünüyorum.

Kaliteli döküme verecek para ve uğraşacak heves varsa döküm. Diğer her durum için çelik. Kaplamaların hepsi çöp.

çelik.


kaplama tencereleri siz kaşık, çatalla çizmeseniz bile bulaşık makinesinde ızgaralarından vs çiziliyor.
sağlıksız her koşulda.

Abi çok zekiymissin gibi başlık açıp sonunu "Kadınlar daha çok hasta oluyor" a bağlaman hiç olmadı.

Yazdığım öyle bir şeyi içermiyor, tekrar oku. O çıkarımı yapabilmek için ya Türkçe bilmiyor olmak ya da fazla alıngan olmak lazım, başka ihtimal düşünemedim şu anda.

Ve birinci grup çoğunlukla erkek, ikinci grup çoğunlukla kadınlardan oluşuyor.

Demek ki hem Türkçe hem alınganlık, çünkü o cümlenin üstünde bir ton yazı var ve yeterince başa gidince kendi çevremden bir çıkarım olduğunu belirtmişim.

Şimdi bu başlığa bir de erkek gerekiyor, o da şu cümleyi üzerine alınsın da dövüş kulübü başlasın: "Birinci grubun bazen artislik yaptığını..."

@arbre: son paragrafta dediğinin de istisnasıni tanıyorum, tamam birçok faktör var da işte net bir çizgi olmasa da nerede başlayıp nerede bitiyor aslında sormaya çalıştığım şey bu; bunu bilip bilemeyecegimiz.

Bu işler seni aşar, sen o kadar düşünme boşver

@sekizdokuzon: neden bir kısmı cımbızlayip üzerine alındığını bu kadar belli ettiğin için teşekkürler, soruya deneysel bir cevap tarzı, sözel değil performans ile :)

ahahaah lan bu duyuru altında yazanlar şaka mı sayko musunuz ne oluyor xD

İlk defa Shepard +1

Abi işte ben çok derin düşünürüm, biz de deriniz diye lafı evirip çevirip aslında hiçbir şey anlatmamissin. Tarzın bu anladığım kadarıyla. Bir de kadınlar daha çok hasta oluyor gibi bir istatistik paylaşmışsin, kaynak sanırım TÜİK. Ona ayar oldum. Yoksa oyna devam.

goygoya baglamis biraz ama ciddi cevap vereyim. bence hastaligi sahiplenme vs sallamama dediginiz sey.

"benim tiroidim var", "benim tansiyorum var", 'benim sekerim var" seklinde hastalik etrafinda sahiplenici ifadeler kullanmak bence bi sekilde o hastaligi bir kisilik ozelligiymis gibi benimsemeyi getiriyor ardindan. "benim kahve makinam var" gibi bisey. sonra surekli kahve makinasini silip temizlemek, bakimini yapmak gerekmesi gibi hastaligin da takibi gerekiyor, iste tahliliydi, ilaciydi, dozuydu. alt metin "bundan sonra boyle olacak hep, uzerine dusmem, kontrol etmem, dikkat etmem lazim" seklinde. bir de konusacak konu malzemesi oluyor, ama temelde hep o sahiplenici dil ile geliyor.

alternatif olarak "gecen tahlilde kan sekeri yuksek cikmis", "kolesterol yukselmis" gibi daha notur ifadeler daha vurdumduymaz geliyor. kolasterolum var demek yerine bu tahlilde yuksekmis demek, "bi sonrakinde dusebilir dogru seyleri yaparsam" alt metniyle geliyor. bu gruptaki insanlar bence hastaliklari daha hafif atlatiyorlar cunku daha az salliyorlar. ay atesim cikti hemen dakka basi olceyim, 4 saatte bir ates dusurucu alayim degil de, gidip yatip uyuyayim yarin daha iyi hissederim demek gibi biraz. hastaliklar daha hafif atladildigi icin doktor doktor gezmiyorlar.

doktora gidip biseyden sikayet edince, niyeti olan, aramaya inanan, illa ki bisey buluyor zira, alakali alakasiz. ardini alayim diyince sonu gelmiyor sonra. hastaneye doktora kolay ulasabiliyor olmanin da etkisi var tabi, en ufak bir rahatsizlikta "bi bakiversinler ciddi bisey olmadigini gorelim de kafamiz rahat olsun" yaklasimi yaygin.

benim gibi düz erkek için gereksiz mesela. mevcut giydiğim yıpranana dek başka giymem. ama giyimine dikkat edenlere farklı alt üst kombinleri yapanlara gıpta ile bakarım. uzun lafın kısası israf olmaz ama diğerlerinin pabucu dama atılır diyorsan en azından ihtiyaç sahibi birine ver derim.

6 tane galiba. güzel bir şey görürsem alırım. eskileri de giyerim. hava soğukluğuna, yağışa ve kombinime göre değiştirerek...

Geçen sene 10 tane varmış. 6 tanesini attım. Bu yıl sadece bir tane alacağım.

30-40 arası.

okuyunca bir gülme geldi. bende 20 tane var.

iki tane normal, bir tane de kara kışlık var.

1 palto, 1 kalın yağmurluk, 1 ince yağmurluk, 1 kot ceket, 1 kanvas ceket. Bana yetiyor bunlar.

Büdüt: 1 tane de sıkıştırılabilen pofidik mont var onu deprem çantasına koydum. Aktif kullanmıyorum yani.

2 şişme, 3-4 kaşe (2 tane düğünlük gibi şık) 2 kısa pembe-bej 1 polarımsı 1 yağmurlukk 1 kkrem şu herkesin giydiği uzunlardan 2 siyah yarım bomber mı neydi adı. tabi bunların çoğu 10 sene + son dönemde(son 2 yıl) 2 tane aldım

erkek
6

2 tane biri softshell günlük,
diğeri 3 in 1 kar, kış, yağmur, soğuk için.

mevsimlikleri paltoları kabanları hepsini sayarsak 20'yi bulur

bende 2 tane kışlık mont var, birini yıkayıp kuruturken diğerini giyiyorum. 1 palto ve bi de yağmurluk mont var. hepsini 10 senedir kullanıyorum. hepsi de lazım ama benim için ihtiyacımı karşılayacak şekilde tam kararında olduğu için belki :)

2 yun kaban
2 yagmurluk
3 sisme
2 mevsimlik
1 deri ceket
1 trenckot
1 kayak montu

bi 7-8 tane de elden cikarttigim var. bazisi nerdeyse 20 yillik, bazisi yepisyeni.

pantolonum daha azmis :D

siyah deri ceket
kayak montu
daha janti bir max and spencer mot
nautica yağmurluk var

en yenisi 5 senelik

Bir tane kalın kot ceket, bir tane de 5-6 yıl önce decathlon'dan aldığım spor mont var. 3 senedir Eskişehir kışını kot ceketle geçiriyorum, diğerini toplam üç defa giymişimdir bu sürede.

Mevsimlik olarak fermuarlı kapşonlularım var da onları saymıyorum, bir iki tane de onlardan vardır.

gelire bağlı.

eğer 300 euro benim için zorlayıcı değilse, 700'lükte kalırım.

özgürlük süper bir şey.

ayrıca merkezi olması çıkıp dolaşmak için, eve misafir getirmek için çok mühim.

merkeze uzak olduğu için yol konusunu da düşünün. ulaşıma ne kadar harcanacak? bunun haricinde 100 euro ulaşım desek 200 euro özgürlük, lokasyon, kimseye eyvallah etmemek için verilebilir bir para. ben oyumu kesinlikle kendi alanınız için kullanıyorum.

özgürlük önemli. seçenek 2.

evler nasil isiniyor ve yazin mi kisin mi kalacaksiniz bu onemli. kisin kalacaksaniz rutubetli ve isitma olmayan evde (ki Portekiz'de cok var) iskence cekersiniz, soylemesi.

2

2

400-500 euro arası merkezi olmayan bir yerde normal bir oda fiyatı zaten, misafir hissedecek bir şey yok. ikiyi tercih ederdim. kaynaşıp etkinliğe gidecek sosyalleşecek hazır birileri olur.

2

Rutubet sağlığınız için tehdit haline gelebilir. Sadece bu yüzden bile ekerdim birinci şıkkı.
Rutubet konusunu bir kenara bırakıp bakınca bile ben 2 diyorum.

Aradaki fark çok hayatımı etkilemeyecekse 2.

kassiopeia +1
rutubet onemli bir konu.

Rutubet olan yer opsiyon degildir.Nokta

kendi alaninizda kalin tabii ki, niye kendinizi birilerine mahcup edesiniz. 2. secenek.

evde yabancilar olmasi cevre kurmaya, birlikte biseyler yapmaya bahane olur hem.

rutubetli yerde kalmayin.

tanidikla is yapmayin, yarin suclu/borclu cikarirlar sizi.

rutubet olmasaydı 1 derdim. bu haliyle 2.

Istanbul havalimanından uçacaksam, yolda bir aksilik çıkar veya güvenlik girişi kalabalık olursa diye genelde erkenden alana gidiyorum. Erken gidince de Thy lounge’a girip birşeyle yiyip içmek iyi geliyor.

Yurtdışından dönerken de vaktim varsa lounge kullanırım.

Para verip kullanmam ama. Ücretsiz olduğu için kullanıyorum.

Bir ara ücretsiz lounge giriş hakkım vardı. Pide yemek için kullanıyordum dürüst olmak gerekirse:d gerçekten çok güzel çıtır çıtırdı

kaptan dediği gibi zaten bunu sağlayan şirketler oluyor çoğunun da bu şekilde olduğunu sanıyorum

parasini verip girmek asiri kazik. su an ucretsiz giris yapma hakki saglayan bir kartim yok, o yuzden kullanmiyorum. is agi gelistirme kismi da cok garip geldi, rasgele birilerine yaklasip sizinle nasil calisabilirsiz diyen insanlar mi var? neyse ben o grupta degilim.

dis hatlar icin 92 euro + %20 (sanirim) kdv diyor IST IGA lounge. yuh, o parayla neler yapilir. sirket falan odemedikten sonra hayir.

ya geçen lazım oldu (uçak 3 saat rötar yaptı ve zaten normal saatten de 3 saat önce havalimanına gitmiştik) fakat Londra Gatwick'te saçma şekilde lounge 20:00'da kapanıyormuş ahaha. Giremedim o yüzden.

İstanbulda lazım olsa ve 30 pounda falan giriliyorsa girerim. Zaten oturup bişey yiyip içsem aynı paraya gelir. (not: Şimdi Revolut'tan baktım iga lounge 33 pound çıktı)

edit: oha bi dk, IST IGA 92 euro + kdv ise Revolut nasıl o kadar ucuza veriyor ki? Üst paket vs. de değilim onlara bedava bile veriyor ama düz üyeye bile indirimli belki de hmm

@nhk www.igapass.com su sayfada gordum fiyati. kisisel olarak bir tecrubem yok. revolut uzerinden daha ucuzsa hesap acalim :D

lounge'lara ucretsiz giris hakkim varsa kesin giderim, ama parasini vererek muhtemelen sadece 2-3 kere, sabiha gokcen'de giris 30TL fln iken girmistim.Parasini verecek olsam simdi 30 dolar'a kadar fln ok de fazlasini vermem.

Girme sepeblerim olarak:

mesaimin bir kismi havaalaninda gececekse (orn: oglen 2'de ucagim var ama yarim gun calismis olmak istiyorum) o zaman daha erken gidip takiliyourm.

yemek yemediysem ve ucakta yemeyeceksem yine gidip orda biseyler tirtiklamayi tercih ediyorum.

uzun aktarma varsa yine gidip biseyler yemek, dinlenmek, daha temiz tuvaletlerde elimi yuzumu yikamak icin kullaniyorum. henuz duslara girmedim.

sabah 6daki uzun ucus oncesi gece 11de gitmisligim var (bunda beni havalanina birakacaklardi her turlu illa ki, gece 3te uykularindan olmasinlar diye erken gitmeyi ben teklif etmistim).

network kurmak amacli lounge'da takilmak hic aklima gelmezdi ama. hic oyle bir iletisimim de olmadi.

Şimdiye kadar sadece 1 kere kullandım o da turkcell'in indirimi miydi hediyesi miydi neydi. Onun haricinde kullanmam gereken bir bekleme sürem de olmadı zaten.

çok uçuş yaptığım dönemde thy'nin elite kartı vardı ve ücretsiz girebiliyordum. Fırsat bulduğum her havalimanında direkt oraya giriyordum. hem daha konforlu hem havalimanına göre ücretsiz yeme içme vs imkanları mevcut.

sabah erken uçuşlar hariç sabihadan hep kullanıyorum, çünkü uygun ve uyumak yeme içme için gayet iyi. ama kalite olarak istanbulla karşılaştırılamaz.

istanbulda bir kaç kez kullandım, epeydir istanbul'dan uçuş gerçekleştirmiyorum.

İç hatlarda "cip" her zaman. 20-30 dk'lık işi bir dakikaya indiriyor. Dış hatlarda da her zaman. Çünkü tedbiren erken gelmek gerekiyor. Hatta bu cevabı havalimanından yazıyorum. (Loungedan değil ama)

Sebeplerim:
64.media.tumblr.com
karikaturistan.wordpress.com

Edit: Siz para mı veriyorsunuz?

lounge’da network mü?

babamla giderken kullanabiliyorum ama tek kullanmıyorum çünkü hakkım olmuyor ve eğer 6-7 saat öncesinde havaalanında olmayacaksam asla para ödemem. geçtiğimiz ay ücretsiz lounge hakkı tanınmıştı istanbul havaalanında ama hep gittiğimiz thy lounge’ı değildi, aşırı kötüydü mesela.

Ücretsiz kullanım hakkım olduğunda kullanıyorum, açıkçası her seferinde de para veriyor olsam değmezdi düşüncesi oluyor ama geçirmem gereken uzun saatler olsa ve havaalanında bir şeyler yemek zorunda olsam satın almayı düşünebilirim, normal alanlara göre daha sakin ve daha ekonomik olur, ben hep uçuş öncesi 1-2 saat için kullandım şimdiye kadar.

Ben cay kahve adamiyim. Ucus oncesi acik bufe, IPad' de kitap okumak veya oyun oynamak guzel oluyor.

lounge kullanımı benim için tek başına bir şey ifade etmiyor. para vererek zaten lounge'a girmem, bir yerden ücretsiz hakkım olması lazım. bence asıl olay, Fast Track .. yani sıra beklemeden şakır şakır tüm güvenlik kontrollerinden, pasaporttan vs'den geçme olayı. gerisi boş.

jr passa gerek yok. havalimanında otomattan suica vb. card alıp ona otomatlardan yükleme yapabilirsiniz.
e-sim yeterli. pocket wifi eskide kaldı.
biz dolar götürdük. bozdurup bozdurup kullandık. 50 doları çoğu yer kabul etmiyordu. çoğu yerde kart geçerli. marketlerde suica vs de geçiyor.

basit phraseleri öğrenmek işinize yarar. sumimasen, daijobu, arigatou zaten şart :D çoğu yerde google lens, translate takıldık. onlar da öyle yapıyor. bazı yerler japonca konuşmayan kişileri kabul etmiyor. dağa residential yerlerde oluyor dediğim bu.

google maps %98 yeterli oluyor. bineceğiniz kapıya, gireceğiniz istasyon girişine kadar her şeyi söylüyor ama bazı seferler express oluyor. her durakta durmuyor. google maps o konuda kafa karıştırabiliyor. japonlar farklı bi uygulama kullanıyor onun için. araştırmadım açıkçası. 1 sonraki durakta inip gideceğimiz yere yürürken o kadar güzel yerlere denk geldik ki.

tokyo gerçekten ayrı bi dünya. içinden 5 tane ülke çıkar. zaten yeteri kadar araştırma yapmışsınız ama beklentileri hem karşılamayan hem fazlasını sunan ilginç bi yer japonya. avrupa gibi old towna ineyim ara sokaklara gire çıka çoğu yeri görürüm gibi bir şey yapılamıyor. zaten pek old townı kalmamış. bombalama, deprem vs sebeplerle modern bir görünüme sahip ne yazık ki. gideceğiniz yerleri kendi temponuza, zevklerinize göre seçin. internette milletin dediklerine göre hareket etmeyin. millet ginza'ya must see diyor mesela. dümdüz alışveriş şehri. çok çirkin. içinde seiko müzesi, seiko flagship store gibi cevherler de yok değil. dediğim gibi kendi keyfinize göre araştırma yapın. saat, retro dergi, anime mi seviyorsunuz nakano broadway, gürültü, gacha, weeb life mı arıyorsun akihabara, vintage giysi, mahalle yaşamı, yerel çarşı kichijoji, shimokitazawa, yanaka vs vs vs. Anlatılacak çok şey var :D

kamakura, mount takao gibi yerlere günlük git geller yapın bence. tokyonun gürültüsünden uzaklaşıp deşarj olursunuz.

aşşşırı weeb ya da kaos bağımlısı değilseniz osaka sıkar. 3 gün yeter. dotonbori, nanbada bi cacık yok. dümdüz alışveriş caddesi. yerel hiçbir şey yok neredeyse. shinsekai ve güneyi orijinal yerler, showa erayı o eskiyi, yaşanmışlığı hissediyorsunuz. karahori gibi yerel mahallelere uğrayın kesinlikle.

doğa seviyorsanız bol bol park gezin. çok güzel parkları var.

kyotoda tapınak seçin bence. adım başı müthiş tapınaklar var. youtubeda her gün müthiş tapınaklar görüyorum :D

neyse kısa keseyim :D girebildiğniiz tüm ara sokaklara girin, pasajlara girin çıkın. rastgele yerlerde yemek yiyin. turistik bölgelerin dışında, yerel halkın uğradığı pazarlara girin çıkın. çok orijinal bi ülke. gaza geldim bi daha gidicem. ekstra sorunuz varsa atabilirsiniz

Tokyo National Museum genel olarak Japon tarihi uzerine epey bilgi veriyor. Samuraylarin giyim kusamlarindan kilic ustalarina, kutu/sus/pus islemeden resim sanatlarina epey bisey var. Ucretsiz degil, ama 3-4 saat gezilecek yer. Icine girmek istemezseniz sirf bahcesinde ve civarindaki dev parkta gezinebilirsiniz.

TeamLab Planets ya da Borderless vardi, cok pahali degillerdi ama cok da bi olaylari yoktu. Bazi degisik fotograflar cekmek icin guzel (ceckli, dev isikli vs).

Shimokitazawa diye bir bolge var Tokyo'nun biraz disinda, bol bol 2. el alis veris dukkanlariyla dolu ve bence epey pahali. Ama cok ilginc seyler var, konsept dukkanlar (mesela sadece USA Military temali giysiler satan yerler, sadece baski tisortler vs).

Tokyo Metropolitan binasinin seyir terasi var, ucretsiz cikabilirsiniz. Kapali terasti diye hatirliyorum. Bir de bazen geceleri bu binayi projeksiyon cihaziyla aydinlatiyorlar, guzel oluyor. Shinjuku'da.

Bol bol tapinak fln gezersiniz illa ki, genelde ucretsizler ama ufak aktiviteler yapmak istiyorsaniz (dilek cekmek, dua etmek, muskamsi seyler almak vs) onlarin minik ucretleri var.

Harajuku bolgesindeki dukkanlarin cesit cesit marketing colab'lari var. Mesela atiyroum Lacoste Meta ile isbirligi yapmis, oculus'lu biseyleri var magazada. Oculus ile golf oynuyorsunuz. Gidip bunlari deneyebiliyorsunuz ucretsiz bir sekilde, amac magazanin kendi urunlerini satmak tabi ama pazarlama ilginc bri seviyede. Samsunng magazasinda TeamLab sergilerine benzeyen biseyler vardi, Samsung telefon veriyorlar, sonra tum duvarlara ve zemine projeksiyonla yansitilan gorseller ile telefon araciligila oyun oynuyorsunuz. Bir de cougunda suslu puslu oluyor hep bu deneme yerleri, sirf milelt foto cekip instagrama atsin diye. Degisik degisik tonla sey var, geneli ucretsiz.

e-sim iyi. Baska internete ihtiyaciniz olmaz.

Google iyi, baska bir harita uygulamasina ihtiyaciniz olmaz.

Google translate iyi, turistik yerlerde zaten ingilizce menuler oluyo en kotu isaret ederek anlasiyorsunuz. ingilizce menusu olmayan ya da ingilizce konusan calisani olmayan bazi yerler (Asakusa civarindaki izakayalar mesela) turistleri almayabiliyor, amaclari daha cok Japon'lara hizmet etmek.

MasterCArd'iniz varsa bi kurallarina bakin, bazilarinin kur donusumu ucreti olmuyor bazi anlasmali yerlerle. Biz 7-11 ATMlerinden gerektikce yen cekmistik, kur donusumu odemedik hic. Para olarak da o yen'leri kullandik.

iPhone'ununz varsa Tokyo ici tasimacilik icin Suica karti direkt wallet'a alabilirsiniz, fizikselini bulmakla ugrasmayin.

Ginza bolgeisnde bol bol marka dukkanlar ya da dev AVM'ler var. AVM'lerinm cogunun acik hava teraslari var, yoruldukca tepelerine cikip dinlenebilirsiniz, hem bedava, hem manzara. dukkanlarin da en ust katlari kafe oluyor, sakin bir yerde oturmak isterseniz guzel secenekler. Kirtasiye seviyorsaniz Ginza Itoya magazasina ugrayin, her seyini gezmek 1-2 saatinizi alir rahat.

10 gunde Tokyo'dan sikilacak gibi olursaniz gunubirlik Yokohama/Kamakura, Kawagoe ya da Nikko yapabiliriniz (Nikko biraz uzak). Alternatif olarak 1-2 gunu Fuji civarinda gecirmeyi planlayabilirsiniz (Hakone/Gora bolgesi veya Fujikawaguchiko tarafi, ikisi de ucuz degil).

Iyi eglenceler!

ben de 14 gün gitmeyi planlıyorum ya şubatta ya da mayısta, bu bilgiler benim de işime yarar.

isim veremem ama inanilmaz büyük bir etkisi oldu.
lisenin de ayni sekilde. cok iyi bir networküm var.
yurt disinda da pozitif etkisi oldu. tr'de yasasam zaten cok daha faydasini da görürdüm.

network disinda da cok üst düzey iyi bir egitim aldigimi düsünüyorum. son derece desteklendigimiz, özgür bir ortamda egitim aldim.

İstanbul Üniversitesi.
Okulun pozitif etkisi olmadı ama bölümün oldu. Bölümün bir ekolü olduğu için ve o ekolü desteklediği için dolaylı olarak okuldan memnun olmam lazım ama iü neticede, ne kadar memnun olunabilir.

Mimar Sinan. Yaptığım işe bir katkısı olmadı ama Matematik'te akademik kariyer düşünenler için fena bir başlangıç sayılmaz. Hocaların büyük çoğunluğu ODTÜ çıkışlı ve vizyoner insanlar. Bir tanesi yapay zeka çalıştığı bir doktora, yüksek lisans programı başlatmıştı mesela yapay zeka bu kadar popüler olmadan önce. Matematik okumak isteyen gençler varsa tavsiye ederim. Yalnız kampüsü Fındıklı da değil, Bomonti'de. Kampüsten bir beklentiniz olmasın.

Öncesinde de üç sene İTÜ'de okumuştum ama pek iyi şeyler söyleyemeyeceğim orayla ilgili. Tam bir devlet dairesi.

"çoh iyi networküm var, eğitim aldım, çoh üstüzey eğitim aldım"

@sonsuz sen tam bir tenekesin. Hiç utanman da yok kekonun tekisin

İü beyazıt. Tarihi yarımada birçokları için ilgi çekici olsa da osmanlı/islami tarz içimi karartıyordu, mesela mezun olduktan sonra o bölgelere adım atmadım. Okul, eğitim olarak ise güzeldi. Hayatıma ve mesleğime katkısı oldu.

Marmara ünide, çok spesifik, fazla kişinin bilmediği bir bölümü ingilizce olmayan yabancı dilde okudum, network açısından faydası oldu öğrencisi az olduğu için mezunu öğrencisi herkes birbirini piyasada kolluyor.

İsim vermeyim.

Evet oldu. İngilizce hazırlıkla birlikte 5 sene geçirdim. İlk hatalarımı ve yanlışlarımı yaptığım senelerdir. Pişmanlıklarım çokça. Ayrıca kendi başıma olma yetisini kazandığım ve öğrendiğim zaman dilimi olmuştur. Cidden büyük bir yol ayrımı oldu.


Üniversitem ne iyi ne kötü. En büyük artısı kocaman bir kampüsüydü.

iu, basta sevindim sonra zar zor gidip de bitirdim, marka olarak yaramadi ama bölümün avantaji cok oldu. iuden gelen network gelmez olsun

Hiç bir etkisi olmadı. Ama bölümün oldu.

Açık öğretim xd, veteriner teknisyenliği ve pc programcılığı mı neydi.

Veteriner şeysiliği sebebiyle bilinen bir veteriner cerrah yanında çalıştım, ameliyatlara girdim, ya işte veterinerde ne yapılıyorsa yapabiliyorum.

Programcılık ise bir yazılım firmasında işe girdim. Güya takım lideri yaptılar. Ofiste uyudum kalktım, 18 20 saat bildiğin iş yaptık. 3-4 ay sonra kovdular. Kendi websikemi kurdum. Sıfır reklam ile hep ilk sıradayım.

Sosyal olarak ise ıyyyy aöf mü diye bakıyor millet tepeden ahaaahah.

acıbadem ticarethanesi
hiçbir katkısı olmadı.

bilkent.

baya pozitif etkisi oldu hem iş bulma hem çevre açısından.

Hacettepe'den mezunum, severim, arada bir uğrarım Ankara'ya yolum düştüğünde, bazı konularda hayatıma pozitif etkisi oldu.

odtü. iş başvurularında ön elemeyi geçmemde epey etkisi oldu.

iyte

kendi başımın çaresine bakmayı öğrendim.

mesleki ingilizce, pratik ingilizce, araştırıp uygulama...

ciddi iyi eğitim aldığımı düşünüyorum hem lisans, hem de yüksek lisansta.

Ege üniveristesi , okul çok güzeldi de bölüm manasız bir şekilde zordu o yüzden tat bırakmadı.

bir artısı ya da eksisi olmadı ama vakıf üni olduğu için sanki zar zor barajı geçerek girmişim gibi düşünülüyor ama bayağı yüksek puanla girmiştim ve iu, marmara gibi üniversitelere zaten girebiliyordum.

ed: yl için yurtdışı nereye başvursam kabul aldım ama bunun lisans üniversitemle bi ilgisi olduğunu da düşünmüyorum.

Bonn Üniversitesi, yüksek lisans. Evet, oylesine bir üniversite degil; "elit üniversiteler" listesi icerisinde. Türkiye´den de marka degeri olan bir üniversiteden lisans mezunuyum. Onun ekmegini hic yiyemem burada. Sahte diplomalarla beraber, Türkiye´den gelip Avrupa´da baslangic yapacak kisilerin isleri daha da zorlasacak. Eksi deger katar, arti deger katmaz o.

kesinlikle oldu, hem hayat gorusum, hem turkiye'de is bulmam hem de karakterim oldukca etkilendi. bogazici

bachelor tu wien.
master oxbridge.
duyurun disindan da tanidigim eileengray adli suser cok idol olmustur oxbridge konusunda, hem meslektasim hem kendisi ivy league mezunu hem de ivy league de akademisyenlik yapiyor.
yasadigim yerde bachelor olmasi pozitif karsilaniyor elbet ama üniversite adi özellikle bir sükse yapmiyor. yani zaman zaman yapar ama genelde sektör disindan kisilerdir cünkü teknik üniversitenin en zor bölümünü diye bilinir. gene de diger avusturya ünilerinden daha yukarida tutulmaz. ama master yapiyor.
bir de sunu yazayim, komik olsun. meslegi temelli birakmaya hazirlaniyorum :)

izmir ekonomi.

para ve zaman kaybı.

Korkunç negatif etkisi oldu, oluyor…

nuh naci yazgan-işletme

işletiyoruz işte bazı şeyleri

itu'den mezun oldum (telekom). devlet dairesi demis birisi yukarda, dogru tespit bence. egitimin asiri akademik oldugunu dusunuyorum, endustriyle alakasi yoktu pek. endustrinin nereye evrildigini de yakalayamamislardi. endustriyle ortak calismalar cok kisitliydi. egitim genel olarak sablon teknik bilgilerle doluydu. mezunlar hep baska baska seylere yoneldiler, kimisi bankada yazilimci oldu, kimisi app developer oldu, kimisi cloud architect oldu, kimisi urun muduru oldu fln. telekomdan ziyade teknoloji sektorunde calisan muhendis profili cikti ortaya karisik, ama geneli iyi yerlerde iyi kazaniyorlar. sanirim bu sebeple de pek network gelismedi, mezun olup ilk ise basladiktan sonra da networkunun bir faydasini gormedim.

ancak, kariyer fuarlari fena degildi, ilk isimi oyle edindim. sonra belli basli takiplarin hep belli basli yerlerden ise alim yaptiklarini gordum (zaten aday cok bari okulundan eleyelim mantigi).

yurtdisi, orta kalite.
sifir etki. hatta sadece yuksek yaptigim icin mulakati gecemedegim oldu :D

İstanbul Üniversitesi

evet oldu. derece yaparak girdim. 3 yabancı dil bilmemin de etkisi oldu tabi.

İü
Okulun adının bir faydasını gördüm diyemem. Hatta seçtiğim bölümden de pişmanlık duyuyorum. Yapay zeka ile beraber büyük ölçüde selası okunan bölümlerden. İyi ki pedagojik formasyon almışım diyorum. Kendi mesleğimi çok az yaptım. Ama okuması keyifliydi, iş hayatında pek işime yaramasa da genel kültür sağladı

Yeditepe mezunuyum.

evet pozitif etkisi oldu. İşle alakalı değil belki henüz ama güzel bir üniversite hayatı geçirdim. Başka üniversitede olsaydım elbette bunu bilemem ama bu kadar mutlu olur muydum bilmiyorum.

@yadigar, mezun olduğunuz üniversitenin pozitif etkisinin olmamasın anladım da, negatif etkisi, hele ki korkunç negatif etkisi nasıl oluyor?

ben ilk geldigimde tam zamanli calisiyordum. daha sonra mastera basladim. su an bitirmek üzereyim. tekrar tam zamanli calismaya gececegim.

finans uzmani galiba meslegimin adi. financial controller/analyst rollerinde calistim.
dil bilerek geldim ben. finansta dil cok önemli.

Meslek: Endüstri Mühendisi
Yaptığım İş: Maliyet ve Değer Mühendisliği
Firma: Avrupa'nın en büyüklerinden biri.
Okul: Okumuyom ben ya!

makine muhendisligi okudum, hatta yuksek lisansini da yapip tez asamasinda biraktim. ama hic makine muhendisligi yapmadim.

savunma sanayiinde proje yonetiminde calistiktan sonra amerika'ya mba icin geldim. amerika'da buyuk bir firmada proje yoneticisi olarak calisiyorum. su meshur olanlardan birinde.

F1 öğrenci vizesiyle grubhub yapmak enfes bir olaymış. Şimdi millet bunları ciddiye alıp bende yapacağım diye oradan buradan girer ülkelere. Türklerin son 4-5 senedir sınırdan girip öğrenci vizesiyle girip abd oturumu olan kişilerden hesap kiralayarak yaptıkları bir olay bu. Bu yüzden ABD karıştı ve hakkıyla göç etmek isteyen nitelikli kişiler ülkeden ayrılmak zorunda kalıyorlar. Bu yapılan Türkiye'nin overstay oranını yükselterek vize almayı zorlaştıran saçma bir davranış. Bu yüzden yakında zamanda abd ye girişte 10-15 bin USD bond (rehin para) isteyecekler vize için.

Turkiye'nin iyi 3-4 universitesinden birinde isletme okudum ve kamu yonetimi yandali yaptim.
Kanada'ya 10+ sene once yuksek lisans ogrencisi olarak geldim. Yukaridakilere benzer bir alanda okudum. Burada yuksek lisans yapmak gerek gocmenlik gerekse network isini cok rahatlastirdi.
Epey buyuk bir firmada calisiyorum altyapi uzerine su an.

Bilgisayar öğretmenliği mezunuyum.
Application Specialist diye geçiyor ama yazılımcılık gibi bir iş.
Büyük bir firma, ama bir sürü irili ufaklı firmadan oluşuyor. Şirketin çalışanlarının %99'unun ne yaptığı hakkında fikrim yok.
Okumuyorum.

Eğitimli kesim olarak kendi çabamla iş bulup gelmedim, bu anlamda tam sizin hedef kitle değil. Eş durumundan.

insaat muh., okul islerini birakali 15 sene oldu.
kucuk bir start-up da calisiyorum, part time denebilir, haftada 25 saat kadar.
arta kalan zamanda emlak/flip isleri yapmaya calisiyorum, zira muhendislikten sikildim.
becerebilirsem full-time emlak isine gececem.

ben "ye kurkum ye" yaklasimini kullandim, ve turkiye'de yaptigim is ile ayni isi yapiyorum.

Meslek: turkiye'de iken muhasebe denetimi yapiyordum, big 4 sirketlerden birisinde. global sirketin tr merkezinden sirket araciligi ile abd'ye geldim.

su an: bir adet S&P100 sirketinde finans direktoru olarak calisiyorum, daha cok teknik memolar vb yaziyoruz, finansal raporlama yapiyoruz.

buyuk/kucuk firma: buyuk firma (2024 geliri 120 milyar dolardan fazla), "ye kurkum ye" deyisim buradan geliyor, hep buyuk firmalarda kalmaya gayret ettim, abd'ye geldikten sonra da daima fortune 500 sirketlerinde calistim ki yarin obur gun "bu yabanci" diyerek eleyemesinler, "bu kadar buyuk yerde calismis bir mulakat yapalim bari" desinler diye.

okul: marmara isletme ama bitireli cok oldu.

frontend yazılımcıyım. büyük ölçekli bir firmada full-time remote çalışıyorum. ama asıl eşimin işi dolayısıyla geldik. ben sonradan iş buldum.

telekomünikasyon mühendisiyim (itü). türkiye’de telekom şirketlerine yazılım satan bir şirkette çalışıyordum (operatör değil), yazılımın hem arka plan mühendislik/tasarımında hem de müşteriye kurulumunda çalıştım, dünyanın her yerinden çeşit çeşit operatörle muhattap oldum.

kanadaya işi gücü bırakıp göçmen olarak geldim, sonra 3 büyük operatörden birinde şebeke tasarımında çalışmaya başladım. şimdi şebeke planlama ve optimizasyonu için yapay zeka modelleri geliştiriyorum. türkiyede mezun olalı 11 sene olmuş, okumadım sonra.

makina mühendisiyim
1. seviye teknik destek
uluslararası bir otomobil firmasının taşeronunun taşeronuyum, şirket yine kağıt üstünde uluslararası
home office çalışıyorum
okumuyorum
belki mba yaparım
nasıl gittim? operasyonlar arası tayin oldum.
türkiye'de de aynı işi yapıyordum.
uzun dönem oturum alınca ve daha iyi iş bulursam değiştirmeyi düşünüyorum.
çünkü bu paraya o iş yapılmıyor.

yazilim, buyuk.

IT alanindayim 7 yildir yurtdisinda yasiyorum.
Buyuk sirket. Tr’de de bu sirketteydim.

hiç içmiyor değilim kola çok az içiyorum. asitli olarak cola-schweppes-maden suyu harici içtiğim içecek yok. colayı da çok nadiren içiyorum.

en çok ayran içerim. onun dışında evde yaptığım limonata. onda da şeker var. haftada bir kola çok değil ya. her gün içenler var.

cola her açıdan zararlı hem içeriği hem asidi yüzünden.

cola zero o da haftada bir kere.

Yılda 1 tane belki. Şekerli geliyor, ayrıca hiç de güzel değil.

Kalorisiz olanları her gün içiyorum. Ayrıca ben haftanın 5 günü ağırlık çalışıyorum haftanın 7 günü proteini karbonhidratı yağı ölçülüp tartışmış aynı yemekleri yiyorum sigara kullanmıyorum içki içmiyorum, pastayı böreği doğumgününden doğumgününe yiyorum, buna rağmen kola içiyorum diye bağırsaklarım bozulcaksa bozulsun artık ne yapalım.

hiç içmiyorum öyle bir alışkanlığım oluşmadı küçükken eve alınan bişey değildi, galiba en son 7-8 sene önce 1 kere içmiştim kola, ömrü hayatımda toplasan 5i geçmez içmişliğim. gazlı içecek sevmiyorumda en fazla ice tea şeftali o da nadiren, su en iyisi.

Senede 1 falan heralde, o da kola değil de Fanta. Çok bira içiyorum, haftanın 4-5 günü günde 6 tane fln. O yüxden kola vb. içmiyorum. Bira yoksa ayran, maden suyundan devam.

Coca cola yıllardır hiç içmedim. Nadiren Niğde gazozu tarzı ürünler tüketirim. 2 hafta önce 1 kutu sprite içmiştim.

Benim hikayem şu şekilde, lise-üniversite civarında günde en az 1 lt kola içerdim. Bir gün midemde aşırı bir ağrı ve yanma hissettim, bu iş böyle olmaz dedim kolayı bıraktım. Bıraktım diyorum çünkü bağımlılık yapan birşey.

Artık asitli olarak sadece sade maden suyu içiyorum. Tek bir marka tüketmemeye özen gösteririm, hepsinin mineral değeri farklı. Beypazarı, Kınık, Sarıkız, Uludağ vs. içiyorum. Özellikle yazın ve bazı yemeklerle iyi gidiyor.

Senede 3-4 kez içiyorumdur, onda da 330ml kutuyu bitiremiyorum. Eskiden ice tea içerdim, aşırı şekerli tadı hoşuma gitmediği için en az 10 yıldır onu da bıraktım. Ayran da çok nadir içiyorum. İçecekleri sağlıklı/sağlıksız olduğu için değil, tadını sevmediğim için içmiyorum :)

Soğuk soft içecek olarak sade maden suyu, buzlu kahve, ara sıra evde yaptığım ice tea/limonata, ara sıra portakal suyundan başka bir şey içmiyorum galiba.

Zero olanları içiyorum.

haftada 1-2 cola zero

Zero olanları neredeyse her gün içerim. Sadece kola bayiyor. O sebepten 1 hafta içsem ikinci hafta başka bir şey içmem lazım.

Gerçekten içmiyorum.

Gerçekten içmiyorum. 10 15 yaşlarındayken çok fazla içiyordum, sonra annemler zararlı diye almayı bıraktı. Ben de aramamaya başladım görmeyince canım istemedi. Üniversitede fast food yediğim zamanlar tek tük içerdim. Zincir fast food da sevmez oldum sonra, yani aşağı yukarı 10 senedir falan içmiyorum. Yalnız ben yemeğin yanında da illa içecek arayan birisi değilim. Su, soda, kahve, ayran bunlar bana yetiyor. Nadiren limonata, ev yapımı ice tea gibi şeyler içebiliyorum.

Yaklaşık 3 aydan fazla süredir içmiyorum.
Kola yada gazlı içecekler yerine;

Ayran, maden suyu yada kefir içiyorum.
En güzeli kefir.

Arada içiyorum. Uzun süre ara verip bir bardak içince tadı çok şekerli ve ağır geliyor bu sayede tekrar uzun süre içmeye ara verebiliyorum.

Her gün içiyorum.cola light,hastasıyım.günde 4-5 kutu tüketiyorum.

kutu kola, sprite vb atıyorum dolaba. 2 günde 1 kutu kola civarı içebiliyorum çok sıcaklarda

evet içmiyorum ayda yılda 1 içerim.

30 yaşıma kadar neredeyse her gün içiyordum. Su niyetine icetea içiyordum. Tartıda 100 kiloyu görünce bir sabah kalkıp bütün şekerli gazlı yiyecek,içecekleri kestim. Son 5-6 yıldır hiç birini içmiyorum. Sadece su içiyorum. Tek içtiğim gazlı içecek maden suyu.

ortalama ayda 1 litre içiyorum kola/gazoz ya da sarı kola
bazen aylarca almadığım içmediğim oluyor. aramıyorum da.
bazen canım istiyor bir iki bardak.

not: bir şekilde ara verip içmezseniz, sonra hiç aramıyor ve canınız istemiyor.
şekeri çok fazla. uzun süre içmedikten sonra tekrar içince gerçekten nefret ettiriyor kendinden, mide bulandırıcı.

icmiyorum cunku bos kalori ve sagliksiz. sagliksizligi gazdan oldugunu dusunmuyorum, icindeki katki koruyucu, dandik sekerler vs problem bence. yilda 1 ya da daha seyrek cok canim isteyip gazoz ictigim oluyor.

bira ve soda iciyorum. bir de nadir de olsa sikma portakal suyu vs tarzi seyler.

gerçekten içmiyorum, çocukken çok içerdim ama ne yazık ki.
sonra bir ara uzun süre içmedim, 4-5 ay tekrar düştüm batağa.
ondan sonra hiç içmedim 2012 yıl başından beri olması lazım.
binde bir şekersiz redbull falan içtim, bir ara yine şekersiz monster batağına düştüm. yani şekersiz de olsa bin tür tatlandırıcı vs.
monster batağındayken yine şekersiz mountain dew gördüm çok sıcaktı hava bir kaç kez de ondan içtim. bunların hepsi son 4-5 ay içinde oluyor. sonra dedim bunları içen zero falan da içer kendine gel sonra tekrar kestim. su ve maden suyu içmeye çalışıyorum.
hava ısınınca da limonata eksik olmaz dolapta, yine şekersiz.

çocukluğum ve gençliğimin bir dönemi gazlı içecekler, bisküviler, atıştırmalıklar ile geçti. uzun zamandır içmiyorum, çünkü gerçekten hiç bir faydası yok, normal ve sağlıklık beslenmeye alışınca tatları filan da çok kötü geliyor. gerçekten yılda 1 ya da daha az içiyorumdur artık

Hiç içmiyorum. Gelmiş geçmiş en saçma içecek olabilir kola gazoz falan, ikamesi olabilecek envai çeşit içecek var gayet lezzetli.

Hiç içmiyorum, en son 4-5 sene içmişimdir tahminim. İçecek olarak şekerli bir şeyi sevmiyorum zaten, onun yerine çikolata/güzel tatlı yerim illa şeker yiyeceksem. içecek için alınan şeker ve kalori boşa bana harcanmış bir kalori hakkı gibi geliyor sfdsd. Kola sevmiyorum, maden suyu içiyorum.

Hamburger, patates, pizza falan yanında içiyorum. Bunun dışında içmiyorum. Hatta ne canım çekiyor, ne de aklıma geliyor. O da Diet/Zero/Max gibi şekersiz olanlarından.

Evet, yıllardır içmiyoruz almıyoruz.
Daha dün markalı olan limonatalardan ikram edildi. aşırı sıcak sebebiyle soğuk olduğu için mecburen bir bardak aldım.
İçeriğindeki kimyasal katkı koruyucu maddelerin (adı her neyse artık) rahatsızlık veren tadı hemen belli oldu.

yemeğin yanında kola yoksa dünyası kararan iğrenç bir bağımlı olarak hem duyuruyu hem de cevapları acı bir tebessümle okudum. gazlı içeceklere hiç ilgisi olmayan, bir şey içecekse maden suyu ya da ayran vs. tercih edip gazlıları/şekerlileri hiç aramayan insanlara öyle imreniyorum ki...

ben küçük yaştan beri alışığım. bir noktadan sonra zaten "duygusal bağlanma"ya döndü olay. buzdolabımda her zaman kola olmalıdır. mümkünse küçük şişelerde/teneke kutuda veya ağzı çok iyi kapatılmış şişelerde olmalıdır hem de çünkü asidi kaçtığında sevmem. bu konuda hassasiyet geliştirdim, "gurme" de denmez ama "kola keşi" oldum.

zamanında o dönemki sevgilim, verdiğimiz siparişin yanında kola gelince gerçekten oturup ağlamıştı. gidip lavaboya dökmüştüm ama o an çektiğim acıyı ben bilirim. ona söz verdiğim için tam 40 gün (saymıştım) hiç şekerli içecek tüketmedim. sonra kendi aramızda sessiz bir anlaşma oldu bir nevi, "bundan bir bok olmaz" dedi, ben ona "senden geçerim guladan geçmem" dedim, devam ettim.

bak ben iki sene sigara içmedim. daha kısa süreli olsa da farklı denemelerim, "başarılarım" oldu. alkolik oldum - içme şansımın olmadığı günlerde günlük sorumluluklarımı minimum eforla aradan çıkarıp sadece uyurdum. onu da kestim. şimdi ayda sadece belki bir akşam 2-3 tane bira içiyorum, "oturmuşken 9 tane daha içeyim" diye hissetmiyorum.

ama bu kolayı hayatımda sadece KIRK GÜNLÜĞÜNE, o da köpek gibi aşık olduğum kişi hüngür hüngür ağladığı için bırakabildim.

bu kolanın bağımlılık düzeyinden ziyade benim gerizekalılığımın bir göstergesi bence ama yine de kamu spotu şeysi yapmış olayım: içmen guzum. iç organlarım kuru üzüme döndü, ağzımda diş kalmadı, tartılacağım zaman tırlarla beraber en yakın kantara giriyorum ama yok akşam yemeğinin yanında veya bilgisayar başında çalışırken kola içmeyeceksin desen tarlası yanmış emmi gibi çökerim bi duvarın dibine ağlamaya başlarım.

Yaz aylarında bazen içiyorum.

20 senedir filan

Herkesin bu kadar rafine zevklerinin olması çok ilginç yobaz tayfa İsrail malı diye içmiyor buradaki aydınlık tayfa sağlıksız diye içmiyor o zaman kim içiyor bu kadar kolayı üretilen kola belli satılan kola belli hepsini ben içiyorum olamam.

Çok aramam ama tatile gidince ve konsept herşey dahil olunca aşırı bir tüketim farkettim ki ben de çoğu zaman kendimi içerken buldum.
Bu durum kola tüketiminin oteller sayesinde top yaptığı izlenimini oluşturdu bende.

üretilen kola belli satılan kola belli hepsini ben içiyorum olamam.

geçen seneyle aynı satışı yapmış ciro olarak
enflasyonu hesaba katarsak en az %60 düşüş var

hayatim boyunca hic icmedim hazli icecek. 5-6 yasindayken kola denemistim ve o gazliligin agzimda yarattigi histen nefret etmistim. fanta, sprite vs hepsi ayni oldugu icin kendimi bildim bileli icmedim.

bu sebeple cok uzun bi sure bira da icmedim, 22-23 yasindan sonra fln icmeye basladim :D

ice tea ictim ama alternatif olarak ara sira, fast food yerken fln. simdilerde hic icmiyorum denebilir, en son ne zaman ictim hatirlamiyorum. fast food yemeyince onu da icmemis oluyorum.

Ayran, su, kefir, elimle sıktığım limon dışında tüketmiyorum

Çay kahve dahil

ben içmiyorum, belki 15 yıl oldu. sıfır diyemem ama ancak bir restorana gidilir içecek birşey olmaz vs. toplamda yılda 2-3 kutu kola. evde zaten bulunmaz. bu arada içince de aşırı şekerli şerbet içer gibi geliyor, zaten içemiyorsun.

dışarıda yemeklerde soda veya bira tercih ediyorum.

Arada içiyorum ben, bazen et yemeklerinin yanında kola içmeyi severim.

icmiyorum. les gibi bir seyi zorla, reklamla, algi yonetimiyle hayatimizin icine soktular. ne idugu belirsiz tuhaf bir icecek.

dogal seyler yiyip iciyorum. limonata yapiyorum, ayran, salgam iciyorum.

Benim bu konudaki ilkem biraz Kantçı noktada şekilleniyor. Başkasının ahlaksizligi/etik dışı hareketi ortadaki ahlaksızlığı meşrulaştırmamali. Kant'in da dediği gibi bence insan öyle bir hareket etmeli ki kendi hareketinin ilkesi başkasına da ilke olsun.

konuya gore degisir. misal halletmem gereken bir is var diyelim. kendim baska turlu yapip benzer sonuca benzer zamanda ulasabileceksem baska turlu yaparim. ama isimi halledemeyeceksem, herkesin yaptigi sekilde yaparim.

ortada benlik bisey yoksa, halletmem gereken bir is yoksa yani, sirf birileri etik disi biseyler yaparak fayda sagliyor diye ben de fayda saglayayim bari diye dusunmem, hic yapmam.

ahah. tersten gelen sürücü mazereti. kafasını kırasım geliyor. etik açıdan iyi bakılacak tarafı yok. benim örnekte de başka yerde de.

Normal dediğimiz şey aslında tam olarak bu.

@anon: katiliyorum normal de böyle yapilaniyor da benim sorduğum normalin kendisi değil normallestirme ile ilgili. Yani sorulsa "Hayır o yanlıştır" denilen şeylerin "herkes öyle yapıyor"a yaslanarak, yapılabilir olması, hani "ben herkes'ten fetva aldım, tamam dediler" mantığı.

Herkes öyle yapıyor diye bir şeyin yanlış olduğunu bilerek yapmak etik değildir tabii ki.

Herkes mi yapıyor, yoksa çok fazla kişi mi yapıyor? Bu ikisi arasındaki fark önemli. İyi-kötü, doğru-yanlış, etik ve ahlak gibi kavramlar hem bölgesel hem de dönemsel şeyler. Bugün doğru olan şey yarın yanlış, burada ahlaksızlık görülen şey başka ülkede ahlaksız görülmüyor olabilir. Bunların evrensel ve zamandan bağımsız olduğunu düşünme sanrısı günümüze ait bir şey. Bu da ahmakça değil, beynimiz bunun dışında olanı algılama konusunda sorun yaşayabiliyor. Mekandan bağımsızı oturtabilsek de zamandan bağımsız kısmında gelecek hakkında fikir sahibi olamayabiliyoruz.

Tıpkı dünya haritası gibi düşünün. Ülke sınırları gibi yakın dönem konusundan söz etmiyorum. Bundan 100 milyon yıl önce dışarıdan dünyaya bakan kişi hiçbir kıtayı ya da dağı ya da denizi şu an olduğu yerde görmeyecekti. Aynısı 100 milyon yıl sonrası için de geçerli. Oysa biz gerçeği bildiğimiz halde dünya böyle kalacak da sınırlar değişecek gibi hissediyoruz. Bilim kurgu yapımları bile sadece sınır değiştirirken haritayı Pangea Ultima/Neopangea üzerinden göstermiyor.

Haliyle birçok kişinin yaptığı yanlış, yine de yanlıştır. Başkalarının yapması bunun bir ahlaksızlık olduğu gerçeğini değiştirmez. Etik açıdan bakıldığında farklı değerlendirmeden geçmesi için herkes tarafından ya da herkes olmasa da sadece o bölgede de değil dünyanın büyük kısmında yapılması ve kabullenilmesi gerekir. Tabii bunların hızlıca yayılması için olumsuz olarak etkilenen ya da kayda değer olumsuz etki olmaması lazım sanırım.

(bkz: kırık pencereler teorisi)

En gıcık olduğum şey
Herkes intihar ediyor sen de etsene diyorum cevap olarak

herkes etik disi davransa zaten dunya cekilmez bir hal alir.
ben mumkun oldugu kadar etik ilerlemeye calisiyorum, herkesin ne yaptigi beni pek ilgilendirmez. %90 etik cizgideyim diyebilirim.
%100 bence cok zor, yapan vardir saygi duyarim.

Çok fazla uç örneğe kadar senaryo yazılabilir bununla alakalı; bunun en son uç noktası örneğin insan öldürmenin rituelleşmiş olduğu ve kültür haline gelen bir kabile düşünün. Yani etik dışı şeyler ortaklaştığında ve benimsendiğinde artık kültür dediğimiz şeye dönüşebiliyor. Ama hali hazırda etik dışı görülüyorsa henüz dönüşmemiş demektir ve umut vardır bence. Burada işte kişinin bireysel olarak kendisini nereye konumlandırdığı önemli ama bunu düşünebilmesi için çok zeki olmasına gerek yok; sadece “ben bireyim” farkındalığına erişmesi lazım. Örneğin X kişisi herkes etik dışı davrandığında da; ya da kimse görmediğinde de doğru olanı mı yapar yoksa zaten hep etik dışı mı davranır? Kendi etik değerleri çerçevesinde hareket eden birey tutarlı bireydir. Hırsızın çalması şaşırtmaz ama kendisini etik ve ahlaklı lanse eden birisinin çalması şaşırtır öyle düşünün. Kişi içeriden “ben zaten hırsızın tekiyim” diyorsa ve vicdanı rahatsa yine sorun yok ama inandığı şeylere ters hareket etmek bireyde tutarsızlık ve bir süre sonra çelişkiler sonucu tatminsizlik getirir. O yüzden klasik ama hep ara sıra otomatik pilottan çıkıp düşünmek lazım; hiçbir baskı altında kalmasaydım neyi seçerdim diye.

Bir yanlış eğer tekrarlanıyorsa bu onu önemsiz yapmaz aksine şiddetini artırır. Daha vahim hale getirir. Yanlışın yaygınlığı özür değil, kabahattir.

Mantığa bürüyerek tek enayi ben miyim diye yanlış olan bir şeyi yapmak yanlışı doğru yapmaz. Bunu yapan her insan da zaten gerçekten eli kolu bağlanıyor diye yapmıyor, zaten yapası var neden uğraşayım diyor.

Örneğin bir yerde bir kişi adam kayırıyorsa bu suç bir kişinindir. Herkes adam kayırıyorsa orası yozlaşmıştır. Bunun pek lamı cimi yok.

Toplumumuz iyinin, doğrunun, dürüstün, kural tanıyanın, görgülünün, kibarın cezalandırıldığı bir toplum. O yüzden insan ikilemde kalıyor; doğru ama dezavantajlı pozisyonda mi kalmalı yoksa yanlış da olsa düzene uyup kendi hakkını koruyan mı?

Sapaklarda Refüj başı ayrımlarında boş şeritten gelip tıkalı sapağa yandan girmeye çalışanlara çok sinirimi bozardım. Korna çalar, yanındaysam önüne kırardım vs. Baktım ki kimsenin bununla sorunu yok. Düz yolda sinyal verene yol vermeyecek tipler, bu kaynakçılara yol veriyor. Eee? Ben miyim alemin enayisi? Sikerler. Ben de öyle yapıyorum artık. Zira toplum bunu istiyor. Ama Eski ben gibi tepki gösteren, sıkıştırmaya çalışan olursa haklıdır deyip 2 saniye duruyorum. Zaten arkasındaki yol veriyor yine.

Bunu pek çok şeye uyarlamak mümkün.

Diyeceğim; etik veya götük olsun. Gerçekler bunlar.

@lazor hahaha götük harika bir kapanış, ayrıca teşekkürler :)

Eskisi kadar sert bakmıyorum.

Herkes öyle yapmaya başlayınca yapmayanlar ciddi bir dezavantaj sahibi oluyor. O yüzden artık yapanları suçlamayı bırakıyorum.
Canım isterse ben de yapıyorum.

Ama halen bir suçluluk oluyor içimde ama geçer.

Evlenmeden önce sevişmeyen insanlar var ama ben hiç çıplak gözle görmedim.

1 kisi taniyorum böyle.

Erkek kişi eğer geyse bu mümkündür, diğer türlü imkansızdır.

Birinden biri modunda, havasında, gününde değildir, ani olaylar gelişmiştir... ihtimalleri düşününce imkansızdır diyemiyorum.

bence mumkun ama gerek yok. sevgili yani neticede, sevmek sevilmek icin var, biseyler illa ki olur. bu noktata seksin sizin icin tanimi onemli oluyor, olay sadece penetrasyon degil.

Mümkün tabii. Her an selam duracak halimiz yok.

Mümkün

Değil. Birleşme yoksa bile başka şeyler vardır.

Tatili birak, 2 sevgili sinemada yiyismiyorsa sıkıntı var demektir. Cunku sinemanin icad amaci tesis sikintisi çekenler yiyissin diye.

Tatilin de sevismekten baska ne amacı olabilir ki?

Bekaret çoğu kişi için hâlâ çok önemli.

sevgililik degil de bu arkadaslik gibi sanki.

Çok olası değil özellikle tatil enerjisi ile ama imkansız da denemez, iki taraf da halinden memnunsa kime ne ama bi tarafın isteği ya da isteksizliği ise sıkıntılı bir durum.

Sevgilin seni kandırıyor inanma.
Sürtünerek sevişelim bari diyecek sonunda

yaş kaç hocam? kadın tarafı mısın?

gece uyurken ilkel duygularınıza yenik düşmeyecek misiniz? sarılmayacak mısınız? öpüşmeyecek misiniz? dini mini boşver şimdi istediğiniz kadar baskıcı dini bütün bir ailede yetişin, zaten en tehlikelisi o, bastırılmış duygular. sizin deyiminizle şeytana uyacaksınız, bilimsel deyimle dürtülerinize yenik düşeceksiniz çok büyük ihtimalle. hele de alkol alınacaksa zaten geçmiş olsun...

hiç olmazsa sürtünme olacak, elleşecek, öpüşeceksiniz, libidonuza nasıl karşı koyacaksınız? belki ters ilişki isteyecek.

ha çok nadir da olsa gerçekten seven, dokunmaya kıyamaz hesabı bazı erkekler bu konuda fazla tutucu davranıp elleşmeyebiliyor ama bana çok sağlıklı gelmiyor böyle şeyler. lisede böyleydim ben de. üzerler...

bana kalırsa deneyin, deneyim daha önemli. her şeyin bir çözümü var. inançlıysanız tövbe edersiniz, hem kızlık zarı dikiliyor falan. korkuyla yaşamaktansa deneyim, tecrübe, zevk ve mutlulukla yaşayın ama işte dinimiz burada yasak kılıyor, öldükten sonra veriyor bu yasak kıldığı şeyleri.

sevgi ve aşk önemli. varsa salın gitsin. yoksa, ileride kullanıldım bana sahip oldu malın biri ühühü diye ağlamak istemiyorsanız iyi düşünün. her kadın, sevdiği, karşılık gördüğü, değerli, kıymetli biriyle ilk ilişkisini yaşamak ister. kullanılıp atılmak istemez. ama ülkede çoğu kadının bu travması var ne yazık ki...

bizler artık taktiği de bulmuşuz, bir skeçte mi youtube videosunda mı ne geçiyordu, diyordu ki biz erkekler bir kadınla birlikte olabilmek için, önce o kadınla görüşmemizin sebebinin bir şekilde birlikte olmamak olduğuna inandırıyor, ancak ondan sonra sevişebiliyoruz diyordu.

gerçekten tr de böyle bir şey var. kızlar öyle yetiştirildiği için, erkekler de bir çözümünü bulmuş. öyle yapınca kadınlara daha mı çekici geliyordur, yoksa gardlarını mı indiriyorlardır nedir...

İki taraf da köppppek gibi yorgunsa hadi otele vardıkları ilk akşam mümkün olabilir belki ama gecenin bir de sabahı var, değil kanepede yatmak, çivili hint yatağında zincire vurulmuş bile yatsalar mümkün değil. Neden öyle olması gerektiğini anlamış da değilim. Kız tarafısın da arkadaşların mı hevesini kırıyor?

Bakalım bağımlılığını anlatıp yardım isteyen adamın sorusunu “cinsel içerik” bahanesiyle silen çok sorumlu moderasyon bu soruyu da uçuracak mı?

Mümkün değil, gerisi hikaye.

Ben günde 3 ana, 3 ara öğünle, affedersin hayvan gibi yiyerek kilo verdim. Aralıklı oruçla da veriliyor. Biri iyi diğeri kötü diyebilecek kadar beslenme bilimine hakim değilim ama çok yiyerek kilo vermek gayet mümkün.

Akşam yemeğini karnım tokken yiyordum sırf diyet programına uymak için.

Aralıklı oruç kilo vermek için çok faydalı. Eğer size uyuyorsa, çoğu insana daha uygun bence.

Çünkü atıyorum öğlene kadar hiçbir şey yemeyeceğinizi bildiğiniz için “sağlıklı öğün, iki dilim elma, yulaflı bir küçük bisküvi” gibi bile kaçamaklar yapılmamış oluyor.
Bir de belli bir saatten sonra zaten açlık hissi yok oluyor.
Elbette kişiden kişiye değişecektir.
Metabolizma, insülin direnci veya başka tıbbi kısımlarıyla ilgili bilgim yok.
Sadece kişisel tecrübe.

Azicik bisi yiyince geri kilo aliyorsun.

@sonsuz nasıl yani?

Aralıklı orucun tek etkisi otokontrol sağlaması zira sürekli bir şeyler yemeni engellediği için ister istemez kalori açığı oluşturuyorsun ve kilo veriyorsun ama uzun süre aç kalmanın (kalori açığı oluşmamışsa) kilo vermeye etkisi sıfır. Onun dışında 5 öğün beslenmenin de bir zararı yok, bir ara 5 öğün beslenirsen çok insülin salgılarsın insülin salgılamak ölüm gibi bir şey diyenler vardı hala var mı bilmiyorum ama insülin metabolizması sen bir şey yesen de yemesen de sürekli salgılanır, mesela sen 3 saat bir şey yemedin mesela karaciğere dalağa kalbine böbreğine şeker lazım bu şeker nasıl gidiyor dokulara? Evet insülinle. Sen aç kaldığında ve dokulara şeker lazım olduğunda glukagon salgılarsın glukagon karaciğerdeki şekeri yıkıp kana verir kanda şeker yükselince insülin salgılarsın insülin de dokulara şeker götürür, yani insülin bizden bağımsız olarak sürekli salgılanır zaten bize bağımlı bir şey olsaydı bu kerizlikle soyumuz tükenirdi. Ne olur ne olmaz diye insüline bağlı olmadan şekeri çekebilen tek organ beyin.

kilo vermek icin temelde olayiniz kalori acigi yaratmak, yani yaktiginizdan daha azini tuketmek. aralikli oruc yapinca ve mesela son ogunu 6da yediginizde, aksam 8de ictiginiz cayin yanina findik fistik kek biskuvi tirtiklamamis oluyor, izlediginiz film sirasinda patlamis misir ve cips kemirmemis oluyorusnuz, bunlar da aldiginiz kaloriyi sinirlamis oluyor dogal olarak.

genel saglik acisindan ise yemek yeme isinin gece yatmadan 4-5 saat (ya da daha fazla) oncesine bitmis olmasi oneriliyor. bunun da mantigi uyku sirasinda kisitli enerji varken vucudu sindirimle ugrastirmamak, baska seylere odaklanmasini saglamak (virus temizlemek, bakteri oldurmek, olmus hucre yenilemek vs gibi)

İki tane içi yağ ile dolu şişe düşün.

A şişesi senin mevcut kilolalarindan kaynaklı içi yağ dolu şişe.

B şişesi de gün içinde yediğin abur çubuklardan kaynaklı yag dolu şişe.

İki ogun beslenmede örneğin akşam 6 dan sonra yemeyerek ertesi sabah saat 10’a kadar vücut b şişesindeki yağlı yakıyor. Daha sonra yağ kalmayınca a sisine geçiyor ve oradaki yağları yakmaya başlıyor. Bu noktada kilo vermeye başlıyorsun.

Fakat sen sürekli bir şeyler tırtıklarsan esas şişe olan A şişesinin bosalmasini sağlayamayıp b şişesi ile mücadele ediyorsun. Çünkü bir süre aç kalındıktan sonra vücut bir aşamadan sonra kendi ana yağlarını yakmaya başlıyor.

@tahir

Aksini iddia ettiğimden değil, zaten sadece merak ettiğimden sordum, aldı başını gitti son yıllarda bi "kahvaltıyı atla, iki öğün ye, 18:00den sonra leblebi bile yeme ama çay su falan serbest" furyası.

Senin dediğin gibi olsa diyetisyen eşliğinde günde 6-7 kere ara/ana öğün tüketip kilo verip deli gibi yağ kaybedenler de var?

İnsanlar ne yazık ki açlık sürecinde enerji yağdan karşılandığı için bu şekilde kilo verebileceklerini düşünüyorlar ama zaten insanlar normalde de dinlenik haldeyken düşük yoğunlukta egzersiz yaparken uyurken yürürken tv izlerken enerjiyi sürekli yağdan harcıyorlar ama yağ yakmakla yağ kaybetmek birbiriyle alakası olmayan şeyler, hadi bunları yaparken sürekli bir şeyler atıştırıyorsın ama mesela gece 10 saat uyuyan biri 10 saat boyunca yağ yakıyor ama bunun kiloya bir etkisi var mı? Sanmam. Ben hiç uykuda 10 saat boyunca yağ yaktığı için kilo verebilen birini görmedim. Kilo vermenin 1 tane yöntemi var kalori açığı, kalori açığı verdiğin sürece öğün sayının yemek yeme saatinin ya da yaptığın diyet türünün ya da beslenme rutininin bir önemi yok.

Tam olarak bilimsel tanimini yapamıyorum fakat okuduğum ve izlediğim videolar doğrultusunda vücudun belirli bir saat sonrasında hücrelerde yağ yakım işleminin başladığına veya daha farklı bir aşamaya geçtiğine dair bir şey biliyorum. Yani yağ yakim acisindan ben kesinlikle daha doğru bir yol olduğuna kendi açımdan kanaat getiriyorum iki ogun olayına. İki ogun de bence öğlen 12-1 ve engec akşam 7 de bitirilmeli ve düzgün besinlerle yapılmalı.

Yoksa kalori açığı elbette bu olayın ozu. Gunde sadece 4 dilim baklava yiyerek de kilo verilir elbette. Fakat azar aza çok ogun de veya herhangi bir plansız beslenme duzeninde işin boku çıkıyor maalesef. İki ogun otokontrol gibi bir şey benim için

yediğin kalori, verdiğin kaloriden düşük olduğu sürece kilo verirsin. istesen günde 12 öğün ye.

kilo vemrede etkisini sorduğun için söylüyorum yani.

1kg = 7000 kalori.
hareketsiz metabolizman 2000 kalori yakıyorsa, sen o gün 1000 kalorilik beslendiysen, 7 günde 1 kilo verirsin.
bu formül %99 hiçbir şekilde şaşmaz.

üstüne spor yaparsan daha çok verirsin kalori açığın artacağı için.
bunu ister günde 12 öğün yiyerek yap, ister tek öğün yiyerek yap.

başka hiçbir formülü yok bu işin.

Benim gece bir büyük boy pizza gomup yatmamla öğlen gomup yatmam arasında fark yok yani… okey?

Yani vücut tüm gün aynı performansta gıdaları eritiyor ve işliyor okey…

Kalori açığında kaldığın sürece tam olarak öyle oluyor kabul etmek zor olsa da, bu zaten bilimsel olarak ispatlanmış bir konu, ha sağlıklı mıdır değil midir o ayrı bir konu ama kilo kaybı özelinde tam olarak olan bu.

@tahirkemalbozoglu tabi ki öyle?

günde 2000 kalori harcıyorsun.
2000 kalori yiyorsun. kaçta yersen ye 0'da kalacaksın.

5 ogunde ne yedigin onemli. az az yersen 2 ogunde ayni kaloriyi almakla farki yok.

ben yillardir aralikli oruc denen seyden yapiyorum cunku sabah yemek yemeyi sevmiyorum. uyandiktan sonra oglene kadar yemek yemiyorum. yedigime dikkat etmedigim donemde bu sekilde kilo veremedim dogal olarak. cunku 16 saat ac kalsan da vucudun glikojen depolari doluysa yag yakmadan glikojen doldurt bosalt yaparsin. glikojen 1 gune yakin gidiyor cunku.

ancak intermitten fasting ve no carb diyet ile kilo verebilirsin. cunku vucudun glikojen depolari dolu olmadigi icin gun icinde yag yakimina girer.

sunu yapip kilo veremeyecek adam bilmiyorum. sadece 12-8 arasi ye. karbonhidrat asilli yeme zaten meyveden vs alirsin. no pilav, no makarna, no ekmek ve tahil urunu. oglen ilk ogun yumurta, et gibi protein olsun ki vucudu tok tutsun, boylece gun icinde atistirmalik ihtiyacin da olmaz. aksam da yine no carb artik ne yersen.

bunu bir spor programiyla desteklemesen bile kilo verirsin. zaten ben kosuyla falan kilo verilemeyecegini treadmill'de hayvan gibi kosup 300 kalori yakabilince fark etmistim. yarim saat kosuyorsun. bir gofretten aldigin kaloriyi ancak yakabiliyorsun. yani yemek disiplini olusturamadigin surece kilo milo verilmiyor. yemegimi duzenledim bir ayda sak diye 5 kilo verdim.

makinaya atıp yıkayabilirsin

Sihirli sünger ayakkabı temizliği konusunda mucizeler yaratır. Onunla bir dene de, olmazsa bazı makinelerde ayakkabı yıkama programı var. ayakkabı yıkama torbasına, yoksa bir yastık kılıfına koyup yıkaman sorunu çözer.

Buharlı temizleyici var ise bu konularda çok faydasını görüyorum.

www.rossmann.com.tr

belli ki yağlı bir şey dökülmüş. şampuan yağı çıkartmaz. bulaşık deterjanı ile ovalayın. hatta gerekiyorsa biraz üzerine sıkın üzerinde beklesin, sonra durulayın bol suyla. gider.

bulasik deterjani ve karbonat. dis fircasi gibi biseyle firsalayip durulayin, duzelir muhtemelen.

ben benim acik renk ayakkabilarima bulasan bisiklet zinciri yagini oyle cikaabildim.

İnjera.

Etiyopya ekmeği. Yufkaya benziyor, yuvarlak ve büyük fakat biraz daha kalın. Hafif ekşimsi. Tef tohumundan yapılıyor. Çok severim hatta tef tohumu almıştım kendim de yapmayi denedim ama olmadı.

ben yemedim de bugün debe'ye girmiş bir tane var. denemek isterseniz.
eksisozluk.com

Rose rabokki

Kore mutfağı, Ankara'daki bir kore restoranında yiyordum, sahibinin bizim yemeklerimizi aşağıladığını görünce silktiri çektim.

Kokoreçi unutmayalım, midye tava ve midye dolmasını da unutmayalım, şahsen çıtır tavuk da çok severim ama firmaların ortaya koyduğu tavuklar çok cılız, beğenmiyorum artık.

lavaş. bizim köşede yapılıyor.
yağlı ekmek. yine bizim oralarda.
cubun. afganlar yapıyor. hamurun içine cheddar rendeleyip, top gibi kapatıp, merdaneyle açınca 2 ekmek arası bisküvi kıvamına geliyor. tandırda yapıyorlar. sıcakken de soğukken de güzel oluyor.

Ekmek derken aradığınızı karşılıyor mu bilmiyorum ama Ramazan pidesini tek geçerim.

Adam ekmek diyor. Yemek okundu herhalde :D Diyarbakırda yediğim açık ekmek çok güzeldi.

bildigimiz duz firin ekmegi. beyaz olan. menemene banip yenilen. mis.
bi de ramazan pideleri.

Gelecek planlari. Yasanilacak ülke, cocuk yapilacak mi vs kesin konusulmali

Kim evde ne işi yapacak kesinlikle konuşulmalı. Roller belirlenmeli. Eve yapılacak maddi katkı.
Akrabalar evde kalabilir mi?
Sürekli memleket dedikleri boz çöplüğe gidecek miyiz? Evimize gelip aylarca işgal edecekler mi?
Kardeşleri mal ve sürekli arkalarını toplayacak mıyız? Velileri için de aynısı geçerli. Çocuk olacaksa aileler gelecek mi, bakıcı mı, işten çıkacak mı?

Devam ederdim ama bunlar iyi bir başlangıç diyebiliriz.

Arada bir salonda tek yatılsa sorun olur mu gibi şeyler.

Ekonomi nasıl sağlanacak ve çocuk yapılıp yapılmayacağı

Kişilerin kariyer planları ve yurtdışı planlarının olup olmaması

Bunlar sanki şirket mülakatı gibi duruyor insanlar konuşulmasını ayıp sanıyor, aşk sevgi her şeyi çözer ne gerek var diye düşünüyor fakat aşk sevgi hayatta her şeyi çözmüyor

Kaleci saçlı +1
Arada salonda tek yatabilir miyim, bu bende de var, hatta sevgilime sormuştum tamam demişti ama ayrıldık

@Arbre, yalan söyleme gecmisi olan biri neden sana dogruyu söylesin

Evlenme kararı bence daha çok hislerle alınan bir karar. What is your gut saying yani için alıyor mu karşındakini, içine siniyor mu?

Bazilari abarti olabilir ama yuzeysel olarak konusmakta fayda var:

0) Nerede yasanacak? Islere yakin? Ailelere yakin? Kimin isi/ailesi? Yurt disi? Sahil kasabasi? Kendi eviniz? Kira?

1) cocuk yapilacak mi? evet ise nasil buyutulecek, kim bakacak? dini gorusler neler, adetler neler, ailesel beklentiler neler? (mesela sunnet olacak mi, sunnet dugunu olacak mi, kupe takacak mi, ya gay olursa, ya ozel ihtiyacli olursa vs)

2) cocuk olmuyorsa alternatifler neler? evlat edinmek, koruyucu ailelik, IVF vs seyler nasil halledilecek?

3) Ailesel genetik hastalik var mi? Tasiyicilik var mi? Ilerde ana babaniz, daha sonra siz parkinson, ALS filan olunca ne olacak? Kim bakacak?

4) Mal varliginiz ve genel butceniz nasil paylasilacak? Kim calisacak? Neye ne kadar para harcayacaginiza nasil karar vereceksiniz? (1000$ a canta almak, 20000$ a motosiklet almak, kirada oturmak, ev almak, arabayi yenilemek, banyoyu yenilemek vs gibi seyler nasil konusulacak?)

5) Olunce ne olacak? Mal varliginiz esinize mi, cocugunuza mi, kardesinize mi, ana babaniza mi kalacak? Nasil pyalasilacak?

6) Cocuklarin egitimi nasil olacak? Kaliteli okul --> kaliteli mahallede yasamak, ozel okul, yurt disi vs gibi seyler.

7) Tatillerde ne yapacaksiniz? Memleket? Deniz kum gunes? Yurt disi? Evde oturmaca?

8) Evcil hayvan yaklasimlariniz? Yarin ocuck kedi istedi mesela, olay cikacak mi?

9) Ana baba kardes amca oglu vs surekli yakanizda olacak mi? Finansal olarak olur, kapiniza fiziksel olarak olur. Neyi nereye kadar tolere edeceksiniz?

10) ayri ayri disari cikacak misiniz? cikinca birbirinize ne kadar hesap vereceksiniz?

Para, iç ilişkiler ve dış ilişkilerin sınırları.

Evlilik sözleşmesi ve boşanma durumunda malların nasıl paylaşılacağı. Bunu baştan konuşmazsan sonra büyük sıkıntı yaşarsın.

koca kontenjanindan 10 seneyi devirdim.

evlendigim kadin ile su anda evli oldugum kadin arasinda daglar kadar fark var, cocuktan sonra bambaska bir faza gecti, hormonlarin etkisi falan herhalde.

o yuzden bastan ne konusursan konus, evlilik organik ve dinamik birsey statik degil, sen istedigin kadar plan/anlasma yap.. o is oyle yurumeyecek, uyarayim.

Kosulsuz birbirini sevmek degilmiydi ?

Oturulup konuşulduğunda mantıklı konuşan, ama iş icraate geldiğinde yapmayan o kadar çok insan var ki, ben bu konuşmaların çok bir işe yarayacağını düşünmüyorum.

Yine de genel hatlarıyla bir imaj çizmek adına yukarıdaki yazılanlara katılıyorum.

Çok uzun vadeli konuşmak çok yararlı olmayabilir çünkü evliliğin akışında karşındaki insanla beraber senin de görüşlerin/hayata bakışın değişecek. Temelde şunlar konuşulabilir:

- Çocuk yapmaya sıcak bakılıyor mu; bir taraf çocuk isterken diğeri kesinlikle karşı ise baştan evlilik yapmamak lazım.

- Genel olarak finansal konular; evin geçimi nasıl sağlanacak, karşılıklı beklentiler neler, ev-araba gibi alımlarda nasıl hareket edilecek.

- Sosyal hayatlar nasıl ilerleyecek; örneğin eşini oturduğu siteden dışarı çıkarmamakla övünen (!) bir arkadaşımız zamanla malesef boşandı. Yine boşanan bir çift biliyorum; arkadaşım yarım saat kahve içmeye gel(e)mezdi, "eşim sorun çıkarıyor" derdi. Sonrası hüsran.

- Y.dışı veya şehirdışına taşınma hedefi ve planı var mı, varsa nereler -> bu konu ÇOK KRİTİK. Evlilik sonrası zorla kadının/erkeğin memleketine taşındırma hikayelerini çevremde 4-5 çiftte gördüm. Boşanan da oldu aman dikkat.

@cooperr +1 kadın tarafı olarak konuşuyorum, doğuran kadın olmasına rağmen erkekler daha fazla lohusa gibi davranıyor. Konuşulduğu gibi gitse her şey keşke…

üstte yazılanlar konuşulmalı ama her şeyden önce bir süre beraber yaşanılmalı.
benim gözlemlerime göre erken dönem boşanmaların en büyük nedeni hiç beraber yaşamamaları.

madde madde yazanların çoğu bekar bence. ne konuşursan konuş evlendikten sonra düşünceler, mevcut durumlar illa ki değişecektir.

@my fault haklı bence, ama maalesef ki türk aile yapısı buna çok uygun değil. evlenmeden önce en az 1 yıl beraber yaşanması çok daha sağlıklı olur. elimde yetki olsa zorunlu yaparım hatta.

böyle bir liste hazırlamak mümkün değil. bazı şeyler zaten kendini belli eder. kaldı ki karşınızdaki yalan da söyleyebilir. ilişki içinde bazı şeyleri çözüp halledemiyorsanız, karşı tarafı tanıyamayıp soru sormaya ihtiyaç duyuyorsanız zaten evlilik konusu rafa kaldırılmalı. sadece çocuk konusu netleştirilebilir belki.

bekarken bir evde yaşayıp sonra boşananlar insan değil mi? iyi ki elinde yetki yok ergenus

Görücü usulü evlilikler dışında bu konuların tamamında hiç konuşmadan kendiliğinden oluşmuş bir hemfikir olma veya ortayolu bulma uzlaşısı yoksa, sonradan konuştuklarınızı notere onaylatsanız bile pek bir işe yaramıyor.

Ayrıca, madem konuşmaya karar verdiniz, şunları da konuşun,

Taraflardan biri kaza geçirip omirilik felçli olursa ne olacak,
Taraflardan biri ölümlü kaza yapıp hapse düşerse ne yapılacak,
Taraflardan birinin abla ve eniştesi kaza yapıp ölür de 3 yeğen başa kalırsa ne olacak
Anne ve baba aynı anda alzheimer ya da yatalak olursa ne olacak
Taraflardan biri ömür boyu ödeyeceği bir dolandırılma olayıyla karşılaşırsa ne olacak
Bebek serebral parsi olursa ne olacak

Akraba kalabilir miymiş? Ne kadar pembe bir dünyanız var.
Evleniyor musunuz evinizin odasına kiracı mı seçiyorsunuz belli olmuyor.

Dizi izlemek
Koşmak
Başkalarının dertlerini çözmeye çalışmak

Kendi sorunlarımı çözemeden dünya sorunlarını çözmeye çalışmak

Random flört. Arbre reise selam olsun.

Nanik yapıyorum.

@edmond +1500

İtimle dolaşmak, adı Shepard. Ve arkadaşlarla fifa, cs, aoe.

uzun sezonlu diziye başlayıp bütün boş zamanlarda bölümleri art arda izlemek.
sevilen diziyi/filmi tekrar tekrar izlemek.
harry potter okumak.